1 00:00:06,048 --> 00:00:08,134 ความเดิมใน หน้าร้อนนี้ที่รอคอย... 2 00:00:08,217 --> 00:00:10,094 ตอนนี้ชีวิตผมมีแต่เรื่อง 3 00:00:10,177 --> 00:00:12,888 ถ้าเราเริ่มอะไรสักอย่าง ผมรู้สึกว่าผมจะทำมันพัง 4 00:00:12,972 --> 00:00:14,932 - ฉันต้องคุยกับเบลลี่ - เธออยู่กับเจเรไมอาห์ 5 00:00:15,015 --> 00:00:16,225 คอนราดหายตัวไป 6 00:00:16,308 --> 00:00:18,728 เขาอยู่ในเคาซินส์ พวกเขากำลังไปที่นั่น 7 00:00:18,811 --> 00:00:20,104 ฉันโมโหเรื่องฤดูร้อนที่แล้ว 8 00:00:20,187 --> 00:00:22,690 เบลลี่ เธอเป็นเพื่อนสนิทฉัน เราจูบกัน 9 00:00:22,773 --> 00:00:26,402 แล้วเธอก็ไปคบกับพี่ชายฉัน และหวังให้ฉันทำเหมือนฉันโอเคดี 10 00:00:26,485 --> 00:00:27,528 และฉันไม่โอเค 11 00:00:28,487 --> 00:00:30,030 ฉันเกลียดที่ฉันทำให้นายผิดหวัง 12 00:00:30,114 --> 00:00:32,783 เจอร์ บ้านถูกประกาศขายแล้ว 13 00:00:32,867 --> 00:00:34,618 นายหมายความว่ายังไง ที่ว่าบ้านถูกประกาศขาย 14 00:00:34,702 --> 00:00:35,828 เขามาทำอะไรที่นี่ 15 00:00:40,166 --> 00:00:46,172 หน้าร้อนนี้ที่รอคอย 16 00:00:49,467 --> 00:00:52,052 เพราะอย่างนี้ใช่ไหม นายถึงไม่รับสาย ไม่ตอบข้อความฉัน 17 00:00:52,136 --> 00:00:54,388 เจอร์ นายไม่ได้ยินที่ฉันเพิ่งบอกเหรอ 18 00:00:54,472 --> 00:00:56,807 เราจะเสียบ้านหลังนี้ไป บ้านของแม่ 19 00:00:56,891 --> 00:01:00,394 - ทำไมพ่อนายอยากขายบ้านหลังนี้ - เขาไม่อยากขาย ป้าจูเลียต่างหาก 20 00:01:00,478 --> 00:01:02,521 - พี่สาวซูซานนาห์เหรอ - พี่น้องคนละแม่ 21 00:01:03,272 --> 00:01:06,650 เห็นว่าบ้านเป็นของทั้งแม่และป้า จากนั้น เมื่อแม่... 22 00:01:07,735 --> 00:01:09,695 ตอนนี้ป้าจูเลียเป็นเจ้าของคนเดียว 23 00:01:09,779 --> 00:01:12,990 - โทรหาพ่อ คิดหาทางออก - นายคิดว่าฉันยังไม่ได้ทำเหรอ 24 00:01:13,073 --> 00:01:14,575 ตามกฎหมายแล้ว บ้านเป็นของป้า 25 00:01:14,658 --> 00:01:17,369 - งั้นพ่อก็จะซื้อมัน - พ่อไม่มีเงิน 26 00:01:17,453 --> 00:01:19,079 ทั้งมหาวิทยาลัยบราวน์ ค่ารักษา... 27 00:01:19,163 --> 00:01:22,333 ฉันรู้ว่าค่ารักษาพยาบาล สูงแค่ไหน ฉันอยู่ที่นั่น 28 00:01:24,502 --> 00:01:26,378 นายรู้เรื่องนี้มานานแค่ไหนแล้ว 29 00:01:26,462 --> 00:01:28,255 เรื่องทั้งหมดเกิดขึ้นเร็วมาก 30 00:01:28,339 --> 00:01:30,925 ฉันว่าจะบอกนาย หลังจากที่ฉันจัดการเสร็จ 31 00:01:31,008 --> 00:01:32,843 นี่เหรอที่นายจัดการ 32 00:01:32,926 --> 00:01:35,805 - หายไปไม่บอกกล่าว โดดเรียน - ช่างหัวโรงเรียน ฉันไม่สน 33 00:01:35,888 --> 00:01:37,890 นายต้องกลับไป ไม่งั้นนายจะสอบไม่ผ่าน 34 00:01:37,973 --> 00:01:40,935 นายจะเป็นหมอได้ยังไง ถ้านายเรียนไม่จบมหาวิทยาลัย 35 00:01:41,769 --> 00:01:43,896 เธอไม่รู้หรอกว่ากำลังพูดอะไรอยู่ 36 00:01:45,648 --> 00:01:46,774 งั้นเหรอ 37 00:01:47,817 --> 00:01:50,652 เราไปที่บราวน์เพื่อตามตัวนาย 38 00:01:51,445 --> 00:01:55,533 ฉันไม่คิดว่านายจะทำเรื่องบ้าๆ แบบนี้อีก แต่นายไม่สนใจใครทั้งนั้น 39 00:02:08,545 --> 00:02:09,964 เขาไม่ยอมมองฉันด้วยซ้ำ 40 00:02:12,758 --> 00:02:14,385 ขอโทษถ้าการที่ฉันมาอยู่นี่ ทำให้มันแปลกๆ 41 00:02:16,679 --> 00:02:18,180 งั้นบ้านก็... 42 00:02:18,264 --> 00:02:19,265 ถูกประกาศขาย 43 00:02:19,932 --> 00:02:21,517 และเจอร์ก็ไม่สนด้วยซ้ำ 44 00:02:21,600 --> 00:02:22,810 เขาสนสิ 45 00:02:24,061 --> 00:02:25,646 แต่เขาสนเรื่องนายมากกว่า 46 00:02:25,728 --> 00:02:28,607 หลังจากเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้น 47 00:02:29,942 --> 00:02:31,902 นายก็หายตัวไป คือว่า... 48 00:02:32,987 --> 00:02:35,072 เขาคิดว่ามีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นกับนาย 49 00:02:35,865 --> 00:02:36,824 เราทั้งคู่คิดอย่างนั้น 50 00:02:39,034 --> 00:02:40,578 สองวันก่อนฉันได้รับสาย 51 00:02:42,413 --> 00:02:43,497 จากเลียม 52 00:02:44,248 --> 00:02:46,834 เขาถามฉันเรื่องป้ายประกาศขายบ้าน บนสนามหญ้าบ้านเรา 53 00:02:46,917 --> 00:02:48,961 ฉันนึกว่ามันเป็นเรื่องเข้าใจผิด 54 00:02:49,043 --> 00:02:52,131 ฉันขับรถมาที่นี่ ดึงป้ายบ้านั่นออกจากพื้น 55 00:02:53,132 --> 00:02:54,841 แล้วก็โยนมันลงในถังขยะ 56 00:02:54,925 --> 00:02:56,969 เห็นป้ายนั้นแล้วเหมือนเสียแม่ไปอีกครั้ง 57 00:02:57,052 --> 00:02:59,221 ฉันไม่อยากให้เจอร์รู้สึกแบบนั้น 58 00:03:00,097 --> 00:03:02,766 ฉันจะใช้เงินจากทรัสต์ของฉันดาวน์บ้าน 59 00:03:02,850 --> 00:03:05,227 ไปคุยกับคนดูแลทรัพย์สินของแม่ในตอนเช้า 60 00:03:06,520 --> 00:03:08,105 ฉันไม่ได้ตั้งใจจะทำให้ใครเป็นห่วง 61 00:03:08,731 --> 00:03:10,649 ฉันกำลังจัดการเรื่องต่างๆ พวกเธอไปได้แล้ว 62 00:03:12,192 --> 00:03:14,695 นายไม่ใช่คนเดียวที่สนเรื่องบ้านหลังนี้ 63 00:03:16,155 --> 00:03:19,700 ถ้าเจอร์อยากอยู่ช่วยที่นี่ นั่นเป็นการตัดสินใจของเขา 64 00:03:20,367 --> 00:03:21,994 นายไม่ต้องตัดสินใจแทนเขา 65 00:03:33,172 --> 00:03:35,466 ไม่มีอะไรสวยงามมากไปกว่านี้ 66 00:03:36,508 --> 00:03:38,218 พระอาทิตย์ตกดินแบบนี้ 67 00:03:39,303 --> 00:03:42,890 มันสวยเทียบเท่าสิ่งสวยงามอื่นในโลก สวยกว่าเป็นสิบเท่า 68 00:03:44,266 --> 00:03:46,018 ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น 69 00:03:46,101 --> 00:03:49,813 คุณรู้สึกได้ถึงความตึงเครียดระหว่างวัน ที่เลือนหายไปและลอยลงสู่ทะเล 70 00:03:51,148 --> 00:03:52,733 ฉันอยากจะจำมันไว้ทั้งหมด 71 00:03:53,525 --> 00:03:57,696 คุณไม่มีวันรู้ว่าจะเป็นครั้งสุดท้ายรึเปล่า ที่จะได้เห็นสถานที่ 72 00:03:58,948 --> 00:03:59,990 คน 73 00:04:12,294 --> 00:04:15,506 เคยคิดไหมว่าทุกวันนี้น่าจะมีคนคิดค้น ระบบปูที่นอนที่ง่ายกว่านี้ 74 00:04:15,589 --> 00:04:18,216 ถ้าฉันไม่ได้เหนื่อยมาก คืนนี้ฉันคงไปแล้ว 75 00:04:19,843 --> 00:04:23,055 แม่มักให้คนมาจัดที่นอนไว้ ก่อนที่เราจะมาถึงที่นี่ 76 00:04:23,138 --> 00:04:26,517 ใช่ รู้สึกว่าบ้านหลังนี้แตกต่างไป เมื่อไม่มีแม่นายอยู่ 77 00:04:27,017 --> 00:04:28,560 ฉันยังโกรธคอนราดมาก 78 00:04:28,644 --> 00:04:31,313 เขาพูดเรื่องอะไรของเขาเกี่ยวกับบ้าน 79 00:04:31,397 --> 00:04:32,773 ฉันคิดว่ามันจริง 80 00:04:35,943 --> 00:04:36,902 บ้าเอ๊ย 81 00:04:45,703 --> 00:04:48,455 นายจะนอนบนเตียงทั้งอย่างนั้นเหรอ 82 00:04:48,539 --> 00:04:50,082 - ใช่ - โอเค 83 00:04:55,045 --> 00:04:56,005 นี่ เบลลี่ 84 00:04:58,340 --> 00:04:59,299 อะไร 85 00:04:59,383 --> 00:05:01,343 ขอบคุณที่มากับฉัน 86 00:05:02,553 --> 00:05:05,222 ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ระหว่างเธอกับคอนราด 87 00:05:05,723 --> 00:05:07,307 แต่มันคงไม่ง่ายเลยที่จะอยู่ที่นี่ 88 00:05:09,852 --> 00:05:11,603 ฉันดีใจที่ฉันไม่ต้องจัดการเรื่องนี้คนเดียว 89 00:05:12,396 --> 00:05:13,897 ใช่ ฉันก็ดีใจที่ฉันมาด้วย 90 00:05:17,192 --> 00:05:18,235 ฝันดี 91 00:05:18,318 --> 00:05:19,403 ฝันดี 92 00:05:27,286 --> 00:05:30,789 ความจริงคือสิ่งที่ทำให้การอยู่ที่นี่ ยากที่สุดไม่ใช่คอนราด 93 00:05:31,457 --> 00:05:34,543 ตอนอยู่บ้าน ฉันแทบจะเชื่อว่า ซูซานนาห์ไม่ได้หายไปไหน 94 00:05:35,127 --> 00:05:38,630 แต่ที่นี่ ที่บ้านริมหาด เธออยู่ทุกที่ 95 00:05:39,631 --> 00:05:40,799 และไม่มีเธออยู่เลย 96 00:06:17,211 --> 00:06:19,088 เธอยังแกล้งทำว่า เธอลงแข่งโอลิมปิกอยู่ไหม 97 00:06:19,838 --> 00:06:21,548 ไม่ ไม่แล้ว 98 00:06:22,883 --> 00:06:23,884 เวลาเธอว่ายน้ำ 99 00:06:25,552 --> 00:06:28,013 ฉันว่าต่อให้ไฟไหม้บ้านอยู่ เธอคงไม่สังเกตด้วยซ้ำ 100 00:06:29,640 --> 00:06:32,976 เธอมุ่งมั่นกับสิ่งที่กำลังทำอยู่ เหมือนกับเธออยู่ที่อื่น 101 00:06:35,354 --> 00:06:36,814 นั่นแหละที่ฉันชอบเกี่ยวกับมัน 102 00:07:02,756 --> 00:07:05,509 คุณแน่ใจเหรอว่าถ้าไม่มีเขา ผมใช้เงินในทรัสต์ไม่ได้ 103 00:07:07,136 --> 00:07:08,178 ไม่ ผมยังไม่ได้... 104 00:07:09,263 --> 00:07:10,764 คุยกับพ่อเรื่องนั้นเลย 105 00:07:10,848 --> 00:07:12,891 แต่ไม่มีปัญหาหรอก 106 00:07:12,975 --> 00:07:15,310 เดี๋ยวพ่อก็โทรมา และผมจะให้พ่อเซ็นเอกสารให้ 107 00:07:17,521 --> 00:07:18,730 โอเค 108 00:07:18,814 --> 00:07:20,107 ครับ ขอบคุณ 109 00:07:23,819 --> 00:07:24,736 อรุณสวัสดิ์ 110 00:07:26,572 --> 00:07:28,365 อยากคุยเรื่องแผนสำรองไหม 111 00:07:28,448 --> 00:07:30,284 ไม่มีเวลาสำหรับแผนสำรองแล้ว 112 00:07:30,367 --> 00:07:33,036 ไม่มีเวลาเหรอ ไม่เอาน่า พวก จะอัตตาเยอะอะไรขนาดนั้น 113 00:07:33,120 --> 00:07:34,621 ป้าจูเลียมาถึงที่นี่แล้ว 114 00:07:35,164 --> 00:07:36,165 - อะไรนะ - ใช่ 115 00:07:36,248 --> 00:07:38,125 ป้ามาถึงเมื่อวาน อยู่ที่โอเชียนฮาร์เบอร์ 116 00:07:38,207 --> 00:07:39,626 นายเจอป้าแล้วเหรอ 117 00:07:39,710 --> 00:07:41,837 เราคุยโทรศัพท์กันห้าวินาทีได้ 118 00:07:41,920 --> 00:07:44,214 ป้าไม่มางานศพแม่ด้วยซ้ำ 119 00:07:44,298 --> 00:07:46,592 แต่ขึ้นเที่ยวบินเที่ยวแรกมาเพื่อขายบ้านนี้ 120 00:07:46,675 --> 00:07:48,677 ฉันไม่เข้าใจ ทำไมต้องรีบ 121 00:07:48,760 --> 00:07:50,637 ไม่สำคัญหรอกว่าทำไม 122 00:07:50,721 --> 00:07:53,056 นี่ไม่ใช่เรื่องเล่นๆ นี่เรื่องจริงจังนะ 123 00:07:54,057 --> 00:07:56,393 กลับไปนอนซะ แล้วให้ฉันจัดการเรื่องนี้ 124 00:08:01,315 --> 00:08:02,357 ไปได้สวยเลย 125 00:08:03,984 --> 00:08:06,361 เขาพูดอยู่นั่นว่าจะหาทางออก 126 00:08:07,029 --> 00:08:08,405 เขาหาทางทำอะไรไม่ได้สักอย่าง 127 00:08:09,573 --> 00:08:11,366 เธอช่วยพูดให้เขาเข้าใจหน่อยได้ไหม 128 00:08:11,450 --> 00:08:15,162 เธอเป็นคนเดียวที่เข้าถึงเขาได้ 129 00:08:15,245 --> 00:08:16,538 นายได้ชุดทักซิโด้หรือยัง 130 00:08:20,000 --> 00:08:20,834 ยัง 131 00:08:21,627 --> 00:08:23,212 ฉันยังมีเวลาใช่ไหม 132 00:08:23,295 --> 00:08:24,963 งานพรอมวันที่ 2 นี่ 133 00:08:25,047 --> 00:08:26,298 วันที่ 1 134 00:08:27,758 --> 00:08:28,926 วันที่ 1 เหรอ 135 00:08:29,009 --> 00:08:29,843 ไง คอนนี่ 136 00:08:29,927 --> 00:08:31,178 ไงครับ ลอเรล 137 00:08:31,261 --> 00:08:33,388 เบลลี่ นั่งเก้าอี้อ่านหนังสือน่าจะดีกว่านะ 138 00:08:33,472 --> 00:08:35,390 ไม่ค่ะ หนูว่านั่งบนนี้ดีกว่า 139 00:08:39,686 --> 00:08:44,107 เราต้องช่วยออกค่าห้องถ้าอยากได้ ห้องสวีทโรงแรมกับเทย์เลอร์และคู่เดต 140 00:08:44,191 --> 00:08:47,486 พูดเรื่องจองห้องโรงแรม ต่อหน้าแม่เลยเหรอ 141 00:08:47,569 --> 00:08:48,654 แม่คงเป็นแม่ที่เจ๋งมากสินะ 142 00:08:48,737 --> 00:08:51,657 ไม่ แม่ เราจะได้มีที่นั่งคุยกันหลังงานพรอม 143 00:08:51,740 --> 00:08:53,617 - โอเค - ใช่ ไม่ แม่ก็รู้นี่ 144 00:09:00,457 --> 00:09:02,167 อยากให้ฉันสั่งทักซิโด้ให้ไหม 145 00:09:02,251 --> 00:09:03,502 ไม่ๆ ฉันจัดการเอง 146 00:09:06,588 --> 00:09:07,756 โอเค 147 00:09:13,220 --> 00:09:14,721 ทุกอย่างโอเคดีไหม 148 00:09:15,389 --> 00:09:17,057 ดี ฉันแค่ลืมวันที่จัดงานน่ะ 149 00:09:20,102 --> 00:09:21,103 โอเค 150 00:09:28,485 --> 00:09:31,321 หมอของแม่ฉันคิดว่าจะให้แม่กินยาตัวใหม่ 151 00:09:31,989 --> 00:09:34,199 ซึ่งหมายความว่ายาที่ใช้อยู่ไม่ได้ผล 152 00:09:37,577 --> 00:09:38,745 โอเค 153 00:09:38,829 --> 00:09:41,206 - ขอโทษนะ ฉันไม่ได้อยากให้เธอกังวล - หยุดนะ 154 00:09:42,374 --> 00:09:44,084 นายคุยกับฉันได้ทุกเรื่อง 155 00:09:45,043 --> 00:09:46,378 โดยเฉพาะเรื่องซูซานนาห์ 156 00:09:49,715 --> 00:09:52,884 แม่ฉันเศร้าตลอด เวลาที่ซูซานนาห์เจอช่วงลำบาก 157 00:09:52,968 --> 00:09:55,679 วันนี้แม่ฉันอารมณ์ดีพอที่จะคิดว่าแม่ตลก 158 00:09:56,888 --> 00:09:59,391 ฉันมั่นใจว่ายาใหม่ แค่หมายถึงว่าแม่นายดีขึ้น 159 00:09:59,474 --> 00:10:01,977 และต้องปรับลดยาลงหรืออะไรแบบนั้น 160 00:10:04,855 --> 00:10:05,772 ใช่ 161 00:10:07,316 --> 00:10:08,775 ใช่ ฉันมั่นใจว่าเธอพูดถูก 162 00:10:11,570 --> 00:10:14,698 ตอนนั้นฉันยังไม่รู้ แต่ฉันกำลังเสียเขาไปแล้ว 163 00:10:19,036 --> 00:10:21,204 ช่วงหนึ่งคอนราดอาจจะเคยฟังฉัน 164 00:10:21,288 --> 00:10:24,374 แต่ฉันว่าเขาไม่สนแล้วว่าฉันคิดยังไง 165 00:10:26,335 --> 00:10:29,129 ฉันหิว นายหิวไหม 166 00:10:35,761 --> 00:10:39,389 ซูซานนาห์เคยเตรียมของ เอาไว้เต็มตู้ก่อนพวกเรามาถึง 167 00:10:39,473 --> 00:10:40,932 ฉันหาอะไรให้กินได้ 168 00:10:42,059 --> 00:10:43,769 ฉันทำฟริตตาตาให้กินได้ 169 00:10:44,519 --> 00:10:46,855 ร้านขายของชำอยู่ติดกับโอเชียนฮาร์เบอร์ 170 00:10:50,233 --> 00:10:51,610 เราจะไปหาป้าจูเลียใช่ไหม 171 00:10:52,694 --> 00:10:54,571 เราจะไปหาป้าจูเลีย 172 00:10:54,654 --> 00:10:55,572 โอเค 173 00:11:02,162 --> 00:11:04,998 คอนราด - ทุกอย่างเรียบร้อยดี ขอบคุณที่ถามถึงนะ 174 00:11:05,082 --> 00:11:07,209 แม่จะออกไปสถานีรถไฟนะ 175 00:11:08,085 --> 00:11:11,838 สู้ๆ ครับหรืออะไรก็ตามแต่ ที่แม่ต้องไปทำที่งานนี้ 176 00:11:11,922 --> 00:11:13,423 แม่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าต้องไปทำอะไร 177 00:11:16,426 --> 00:11:19,554 วันนี้ลูกได้ข่าวจากเบลลี่ไหม แม่ได้ข้อความแค่คำคำเดียว 178 00:11:20,347 --> 00:11:22,015 อ้อ ใช่ครับ เหมือนกัน 179 00:11:22,099 --> 00:11:23,392 คิดว่าแม่ควรโทรหาเบลลี่ไหม 180 00:11:23,475 --> 00:11:25,644 ไม่ครับ น้องสบายดี แม่ 181 00:11:25,727 --> 00:11:28,105 เมื่อเช้านี้ผมให้น้องตอบผมมาได้สามคำ 182 00:11:28,188 --> 00:11:29,981 งั้นก็คงดีขึ้นแล้ว 183 00:11:30,941 --> 00:11:33,485 เดี๋ยวก็คงกลับมาจากบ้านเทย์เลอร์แล้ว 184 00:11:34,694 --> 00:11:35,654 โอเค 185 00:11:36,446 --> 00:11:38,615 แม่ไปแค่ไม่กี่วันนะ 186 00:11:38,698 --> 00:11:42,244 อย่าลืมนะ ทิ้งขยะวันพุธและต้องตัดหญ้า 187 00:11:42,327 --> 00:11:45,247 และจะดีมากถ้าลูกเก็บเสื้อผ้าของลูก 188 00:11:45,330 --> 00:11:46,998 ผมรักแม่ครับ 189 00:11:47,082 --> 00:11:49,167 จ้ะ รักลูกเหมือนกัน 190 00:11:50,544 --> 00:11:51,503 บาย 191 00:11:51,586 --> 00:11:52,712 เดินทางปลอดภัยนะครับ 192 00:11:52,796 --> 00:11:53,839 ขอบคุณจ้ะ 193 00:11:53,922 --> 00:11:54,965 อย่าลืมนะ 194 00:11:55,048 --> 00:11:56,675 ไม่ลืมครับ 195 00:12:10,439 --> 00:12:11,898 นายต้องการอะไร สตีเว่น 196 00:12:11,982 --> 00:12:13,275 ฉันจะไปเคาซินส์ 197 00:12:13,358 --> 00:12:16,987 เดี๋ยวนะ ฉันนึกว่านายจะปล่อย ให้เบลลี่จัดการเรื่องนี้เอง 198 00:12:17,070 --> 00:12:21,158 เออ ก็ใช่ แต่ว่าคอนราดโทรมา ขอให้ฉันไปหา 199 00:12:21,950 --> 00:12:25,036 นี่คือหน้าร้อนปีแรกที่ไม่มี แม่พวกเขาอยู่ด้วย พวกเขาต้องการฉัน 200 00:12:25,787 --> 00:12:29,749 แล้วก็เบลลี่ยังเศร้าเรื่องคอนราด 201 00:12:29,833 --> 00:12:32,419 พวกเขาสองคนอยู่ด้วยกัน นั่น... 202 00:12:32,919 --> 00:12:36,631 จริงๆ นายน่ารักมากเลยนะ 203 00:12:37,215 --> 00:12:38,592 นายจะบอกแม่นายว่ายังไงล่ะ 204 00:12:38,675 --> 00:12:41,511 ฉันช่วยโกหกให้ ทั้งสองคนไม่ได้นะ ฉันเครียดแย่ 205 00:12:41,595 --> 00:12:43,555 ฉันไม่ได้จะขอให้เธอทำ โอเคนะ 206 00:12:43,638 --> 00:12:45,640 แม่ไปงานหนังสือนอกเมือง 207 00:12:45,724 --> 00:12:48,727 ฉันแค่ส่งข่าวให้เธอรู้ 208 00:12:49,394 --> 00:12:50,312 เยี่ยม 209 00:12:53,190 --> 00:12:55,484 ที่จริงฉันจะไปกับนายด้วย 210 00:12:57,819 --> 00:13:00,405 ทำไม ฉันนึกว่าเธอไม่ชอบเคาซินส์ 211 00:13:00,489 --> 00:13:02,532 ไม่ใช่ ฉันไม่ได้ไม่ชอบเคาซินส์ 212 00:13:02,616 --> 00:13:06,036 ฉันไม่ชอบพวกคนรวยน่ารำคาญ ที่ทิ้งฉันให้โป๊อยู่ในป่า 213 00:13:06,745 --> 00:13:10,665 แต่ไม่มีทางที่ฉันจะอยู่ที่นี่ ตอนที่ทุกคนอยู่ในเคาซินส์ 214 00:13:11,541 --> 00:13:15,587 ฉันว่ามีคนช่วยขับรถครึ่งทาง ก็คงไม่ใช่เรื่องเลวร้าย 215 00:13:16,421 --> 00:13:19,549 โอเค แต่ฉันจะไปตอนนี้เลย โอเคนะ ฉันพูดจริง 216 00:13:19,633 --> 00:13:22,511 สาบานได้ ฉันจะเก็บของ และพร้อมไปทันทีที่นายมาถึง 217 00:13:23,136 --> 00:13:24,262 อีกอย่าง 218 00:13:24,346 --> 00:13:27,182 ฉันจะส่งรายชื่อของให้นายเอาไปให้เบลลี่ 219 00:13:27,265 --> 00:13:32,062 ฉันมั่นใจว่าเธอคง ใส่เสื้อยืดตัวโคร่งตัวเดิมอยู่ตลอดแน่ๆ 220 00:13:32,145 --> 00:13:34,606 - ได้ โอเค บาย - บาย 221 00:13:34,689 --> 00:13:35,607 ได้ 222 00:13:41,238 --> 00:13:43,615 เราวางแผนจัดการกับจูเลียยังไง 223 00:13:43,698 --> 00:13:46,117 แอบจู่โจม ติดสินบน 224 00:13:46,826 --> 00:13:47,702 ฆาตกรรมเหรอ 225 00:13:49,621 --> 00:13:52,040 ฉันคิดว่าเราแค่ใช้จุดเด่นของฉัน 226 00:13:53,124 --> 00:13:54,543 งั้นก็ใช้เสน่ห์โจมตี 227 00:13:55,126 --> 00:13:57,712 - ถึงได้เตรียมดอกไม้มาสินะ - ใช่แล้ว 228 00:13:57,796 --> 00:14:01,925 ถ้าฉันรู้จักป้ามากกว่านี้ก็คงดี แต่ป้ากับแม่ไม่สนิทกันเท่าไหร่ 229 00:14:02,008 --> 00:14:06,429 ครั้งล่าสุดที่ฉันเจอป้ากับสกาย ฉันน่าจะเจ็ดหรือแปดขวบ 230 00:14:06,972 --> 00:14:08,181 นั่นมันนานมากเลยนะ 231 00:14:08,265 --> 00:14:09,140 ใช่ 232 00:14:10,141 --> 00:14:11,810 ฉันจำได้ว่าซูซานนาห์บอกฉัน 233 00:14:11,893 --> 00:14:14,896 ว่าพี่สาวของเขา เป็นคนโน้มน้าวว่าเขาเป็นศิลปินได้ 234 00:14:16,523 --> 00:14:17,482 จริงเหรอ 235 00:14:19,234 --> 00:14:22,237 ฉันจำอะไรเรื่องป้าไม่ค่อยได้ งั้นฉันจะด้นสดเอาแล้วกัน 236 00:14:23,363 --> 00:14:24,239 จากที่รู้จักคอนราด 237 00:14:24,322 --> 00:14:27,909 เขาคงจะคุยกับป้าแบบมีอารมณ์โกรธ 238 00:14:27,993 --> 00:14:30,078 ฉันมั่นใจว่าคงจบแบบไม่สวยแน่ 239 00:14:30,662 --> 00:14:34,499 คอนราดไม่เคยถนัดเสแสร้ง เวลาที่เขาไม่พอใจ 240 00:14:35,875 --> 00:14:37,586 ให้หนุ่มๆ เข้ามาถ่ายด้วย 241 00:14:38,128 --> 00:14:39,087 ได้เวลาสักที 242 00:14:39,629 --> 00:14:41,590 - อย่าดูตื่นเต้นนักสิ - รู้แล้ว 243 00:14:44,801 --> 00:14:45,760 ท่าโพสงานพรอมนะ 244 00:14:46,428 --> 00:14:49,139 ลอร์ เธอถ่ายเต็มตัวใช่ไหม 245 00:14:49,222 --> 00:14:52,601 ฉันอยากเห็นผมด้านหลังของเบลลี่ ไม่ใช่แค่ด้านหน้า 246 00:14:52,684 --> 00:14:53,518 เบ็ค 247 00:14:53,602 --> 00:14:55,604 ขอโทษนะ แต่เธอถ่ายรูปห่วยมาก 248 00:14:55,687 --> 00:14:57,188 นี่ 249 00:14:58,273 --> 00:14:59,149 ชอบมาก 250 00:14:59,232 --> 00:15:01,443 - ขอดูช่อดอกไม้ที่ข้อมือหน่อย - ค่ะ 251 00:15:03,903 --> 00:15:04,946 นาย... 252 00:15:05,864 --> 00:15:06,740 เวร 253 00:15:07,532 --> 00:15:08,366 มีอะไรเหรอ 254 00:15:08,450 --> 00:15:09,868 ฉันไม่ได้เอาช่อดอกไม้เธอมา 255 00:15:10,952 --> 00:15:13,747 ฉันคงลืมไว้ในตู้เย็นที่หอ 256 00:15:17,042 --> 00:15:17,876 ไม่เป็นไร 257 00:15:20,295 --> 00:15:21,755 โอเค เราต้องไปแล้ว 258 00:15:21,838 --> 00:15:23,048 - เห็นด้วย - ใช่ ใช่เลยๆ 259 00:15:23,131 --> 00:15:25,884 พวกเขาต้องไปแล้ว ฉันจะถ่ายรูปสุดท้าย 260 00:15:25,967 --> 00:15:28,053 พรุ่งนี้ฉันจะไปหาเธอแต่เช้า 261 00:15:31,681 --> 00:15:32,515 นายโอเคไหม 262 00:15:33,183 --> 00:15:35,310 ฉันขอโทษจริงๆ ที่ลืม ฉันไม่น่าลืมเลย 263 00:15:35,393 --> 00:15:37,854 ไม่ต้องห่วงเรื่องช่อดอกไม้ จริงๆ นะ มัน... 264 00:15:39,898 --> 00:15:43,151 ปีหน้านายต้องชดเชย ด้วยการเอามาให้ฉันสองช่อ 265 00:15:43,818 --> 00:15:45,236 ฉันใส่ข้อมือทั้งสองข้างเลย 266 00:15:46,112 --> 00:15:47,447 ทุกอย่างที่เธอต้องการ 267 00:16:02,212 --> 00:16:03,713 - ไปกันไหม - ขอบคุณ 268 00:16:04,339 --> 00:16:05,256 สุภาพบุรุษจริง 269 00:16:08,802 --> 00:16:10,887 นายจะชวนน้องสาวฉันเต้นรำไหมเนี่ย 270 00:16:16,101 --> 00:16:19,562 - เธออยากเต้นรำไหม - ถ้านายไม่อยาก เราไม่ต้องเต้นก็ได้นะ 271 00:17:03,940 --> 00:17:05,108 ฉันดีใจที่นายอยู่ที่นี่ 272 00:17:06,651 --> 00:17:07,652 ฉันก็เหมือนกัน 273 00:17:20,457 --> 00:17:21,875 เธออยากไปที่อื่นไหม 274 00:17:24,461 --> 00:17:26,713 งานเลี้ยงหลังพรอมเริ่มหลังเที่ยงคืนนะ 275 00:17:26,796 --> 00:17:31,092 ฉันหมายถึงแค่เธอกับฉัน เธออยากไปที่ที่เราจะได้คุยกันไหม 276 00:17:34,095 --> 00:17:37,140 ไม่ อย่าไปเลย เราอยู่ที่นี่สักพักนะ 277 00:17:38,933 --> 00:17:39,768 ก็ได้ 278 00:17:44,230 --> 00:17:48,067 ฉันอาจกลับไปมหาวิทยาลัยคืนนี้ ฉันมีสอบวันจันทร์ 279 00:17:50,820 --> 00:17:53,406 ฉันไม่ไปงานเลี้ยงหลังพรอมได้ไหม ฉันจะไปส่งเธอเอง 280 00:17:54,449 --> 00:17:57,952 ฉันนึกว่านายจะค้างคืนซะอีก 281 00:18:00,413 --> 00:18:03,291 ถ้าฉันอยู่ ฉันจะทำคืนนี้พัง ฉันไม่อยากทำอย่างนั้น 282 00:18:03,374 --> 00:18:05,084 ฉันทำอะไรผิดหรือเปล่า 283 00:18:09,422 --> 00:18:11,174 เราไปคุยกันข้างนอกได้ไหม 284 00:18:39,244 --> 00:18:40,245 ฉันขอโทษ 285 00:18:47,335 --> 00:18:48,670 ฉันรู้ว่ามันยาก 286 00:18:49,838 --> 00:18:51,256 กับทุกอย่างที่เกิดขึ้น 287 00:18:52,966 --> 00:18:54,551 แต่ได้โปรดอย่าปิดกั้นฉัน 288 00:18:56,427 --> 00:18:58,596 ฉันรู้สึกเหมือนฉันทำให้เธอผิดหวังตลอด 289 00:18:59,389 --> 00:19:01,599 ไม่เคยเลย ไม่ใช่นะ 290 00:19:01,683 --> 00:19:05,270 วันนี้ทั้งวันฉันทำให้เธอผิดหวัง เธอไม่ควรได้รับอะไรแบบนั้น 291 00:19:05,353 --> 00:19:08,815 งั้นก็เลิกทำตัวแบบนี้ และกลับเข้าไปข้างในกับฉัน 292 00:19:10,733 --> 00:19:11,693 ฉันทำไม่ได้ 293 00:19:14,320 --> 00:19:15,321 ฉันแค่ทำไม่ได้ 294 00:19:21,911 --> 00:19:23,329 ก็ได้ งั้น... 295 00:19:24,163 --> 00:19:25,874 ถ้านายไม่ยอมพูด ฉันจะพูดเอง 296 00:19:27,375 --> 00:19:28,334 พูดอะไร 297 00:19:29,460 --> 00:19:30,378 ว่าเราจบกันแล้วใช่ไหม 298 00:19:32,589 --> 00:19:33,840 เราจบแล้วใช่ไหมล่ะ 299 00:19:36,134 --> 00:19:37,927 - เบลลี่... - ไม่ อย่า 300 00:19:38,011 --> 00:19:39,596 อย่าพูดอะไรทั้งนั้น 301 00:19:43,099 --> 00:19:44,726 เบลลี่ อย่าให้มันจบแบบนี้ 302 00:19:46,185 --> 00:19:48,813 นาย นายเป็นคนทำให้มันจบแบบนี้ 303 00:19:49,564 --> 00:19:50,398 ไม่ๆ 304 00:19:52,358 --> 00:19:53,526 เบลลี่ เดี๋ยว 305 00:19:53,610 --> 00:19:54,569 อย่า... 306 00:19:56,529 --> 00:19:57,447 เดี๋ยว 307 00:20:23,556 --> 00:20:24,515 ไม่เป็นไร มาเถอะ 308 00:20:30,021 --> 00:20:32,941 คอนราดเอาแต่ผลักไสผู้คนออกไป เวลาที่เขาต้องการใครสักคนมากที่สุด 309 00:20:36,110 --> 00:20:38,529 คนเราจะยอมรับ การถูกผลักไสไปได้กี่ครั้งกัน 310 00:20:38,613 --> 00:20:40,365 เขาทำให้โคตรเหนื่อย 311 00:20:43,534 --> 00:20:44,452 ใช่ 312 00:20:56,673 --> 00:20:58,216 - โอเค - เอาละ 313 00:20:58,299 --> 00:20:59,217 พร้อมไหม 314 00:21:00,468 --> 00:21:01,511 เราจัดการได้น่า 315 00:21:02,053 --> 00:21:03,054 ใช่ 316 00:21:06,307 --> 00:21:07,266 โอเค 317 00:21:12,271 --> 00:21:13,189 มีอะไรให้ช่วยไหมคะ 318 00:21:13,272 --> 00:21:15,400 ป้าจูเลีย พระเจ้า 319 00:21:16,901 --> 00:21:19,779 คอนราดบอกว่าป้าอยู่ที่นี่ แค่อยากมาทักทาย 320 00:21:19,862 --> 00:21:21,280 - เจเรไมอาห์ - ครับ 321 00:21:21,364 --> 00:21:23,783 - และ... - เบลลี่ คอนกลิน อิซาเบล 322 00:21:23,866 --> 00:21:26,077 ลูกสาวของลอเรล พาร์ค เพื่อนสนิทของซูซานนาห์ 323 00:21:26,160 --> 00:21:27,370 ใช่ โทษที 324 00:21:28,579 --> 00:21:30,540 - มันนานมากเลย - ครับ 325 00:21:30,623 --> 00:21:33,418 ตาเธอเหมือนพ่อฉันจริงๆ 326 00:21:34,168 --> 00:21:37,088 ผมมีดอกไฮเดรนเยีย จากสวนของแม่มาให้ป้า 327 00:21:37,880 --> 00:21:40,383 ผมอยากขอคุยกับป้าแป๊บนึงได้ไหมครับ 328 00:21:40,466 --> 00:21:42,010 เรื่องบ้านใช่ไหม 329 00:21:42,844 --> 00:21:44,303 - ใช่ครับ - ขอโทษนะ 330 00:21:44,387 --> 00:21:46,347 ฉันตัดสินใจแล้วว่ายังไงก็จะขาย 331 00:21:46,931 --> 00:21:49,058 พรุ่งนี้เรามีงานเปิดบ้านให้เยี่ยมชม 332 00:21:50,601 --> 00:21:53,271 คือว่า... คุณต้องรู้ว่าบ้านนี้ 333 00:21:53,354 --> 00:21:56,482 มีความหมายกับเจเรไมอาห์ คอนราด ฉันและครอบครัวฉัน 334 00:21:56,566 --> 00:21:58,901 คุณเคยใช้เวลาช่วงหน้าร้อนที่นั่น ตอนเป็นเด็ก ใช่ไหมค่ะ 335 00:21:59,819 --> 00:22:01,112 นิดหน่อย ใช่ 336 00:22:01,195 --> 00:22:02,822 ค่ะ หนูหมายถึงว่า 337 00:22:03,448 --> 00:22:06,743 ทำไมคุณถึงอยากจะทิ้ง สถานที่ที่มีมนตร์ขลังแบบนี้ไปล่ะคะ 338 00:22:08,161 --> 00:22:10,163 ฉันจำได้ว่าซูซานนาห์เรียกมันแบบนั้น 339 00:22:11,205 --> 00:22:15,168 ผมไม่เข้าใจว่าป้าจะทิ้ง สิ่งที่น้องสาวป้ารักไปได้ยังไง 340 00:22:15,251 --> 00:22:16,377 ไม่ใช่เรื่องระหว่างพี่น้อง 341 00:22:17,712 --> 00:22:18,880 ครับ คงอย่างนั้น 342 00:22:20,131 --> 00:22:22,759 เธอจะบอกว่าให้ฉันมอบบ้าน เป็นของขวัญให้เธอเหรอ 343 00:22:22,842 --> 00:22:24,343 - มันเป็น... - ไม่ใช่ค่ะ 344 00:22:24,427 --> 00:22:27,221 เธอกับพี่ชายเธอ ควรจัดการเรื่องนี้กับพ่อเธอนะ 345 00:22:27,305 --> 00:22:28,723 พวกเธอมีลู่ทาง 346 00:22:28,806 --> 00:22:32,518 แต่ฉันเลื่อนการขาย รอให้พวกเธอ เตรียมอะไรให้พร้อมไม่ได้หรอก 347 00:22:32,602 --> 00:22:37,190 ฉันต้องกลับไปทำงานในหนึ่งสัปดาห์ ตามจริงฉันแทบไม่มีเวลาได้หยุด 348 00:22:38,316 --> 00:22:40,651 เพราะอย่างนั้น ป้าเลยมางานศพไม่ได้ใช่ไหม 349 00:22:42,904 --> 00:22:43,988 อะไรประมาณนั้น 350 00:22:44,864 --> 00:22:46,491 - แม่ - ไง ลูก 351 00:22:46,574 --> 00:22:47,408 เจเรไมอาห์ 352 00:22:47,992 --> 00:22:49,786 สกาย ฉันไม่ยักรู้ว่าเธออยู่ที่นี่ 353 00:22:50,912 --> 00:22:52,080 นี่เบลลี่ 354 00:22:52,830 --> 00:22:55,333 แม่เราเป็นเพื่อนสนิทกัน 355 00:22:55,416 --> 00:22:58,127 แม่นึกว่าลูกกำลังทำทัวร์ชมบ้านเสมือนจริง 356 00:22:58,211 --> 00:23:01,130 - ใช่ หนูเพิ่งทำเสร็จ - โอเค กินข้าวกันเถอะ 357 00:23:01,798 --> 00:23:03,007 ขอบคุณที่แวะมา 358 00:23:03,091 --> 00:23:05,009 อย่าลืมดอกไม้ของป้า 359 00:23:05,593 --> 00:23:06,552 ขอบใจ 360 00:23:06,636 --> 00:23:08,346 - ป้าควรต้องรับไว้ - บ๊ายบาย 361 00:23:08,429 --> 00:23:10,431 - โชคดีครับ - ดีใจที่ได้เจอ 362 00:23:18,231 --> 00:23:19,065 แล้ว... 363 00:23:20,233 --> 00:23:21,609 ตอนนี้นายคิดอะไรอยู่ 364 00:23:22,568 --> 00:23:24,987 ฉันมันโง่ที่คิดว่า ฉันจะเปลี่ยนใจป้าจูเลียได้ 365 00:23:25,363 --> 00:23:26,572 นายถึงต้องลองดูไง 366 00:23:32,245 --> 00:23:34,122 ตอนนี้ขึ้นอยู่กับคอนราดแล้วว่า 367 00:23:34,205 --> 00:23:36,541 เขาจะโน้มน้าวพ่อ ให้ถอนเงินจากทรัสต์ได้ไหม 368 00:23:37,834 --> 00:23:39,085 ต้องไปได้สวยแน่ๆ 369 00:23:39,168 --> 00:23:40,419 พวกเขายังไม่ดีกันเหรอ 370 00:23:44,924 --> 00:23:47,426 นายกับคอนราดควรคุยกับพ่อด้วยกัน 371 00:23:48,261 --> 00:23:51,222 เขาจะพยายามทำคนเดียว และฉันก็เบื่อที่จะทะเลาะ 372 00:23:51,305 --> 00:23:52,598 โอเค งั้นก็ไม่ต้อง 373 00:23:52,682 --> 00:23:55,059 คือถ้าเป็นเรื่องเกี่ยวกับอดัม 374 00:23:55,143 --> 00:23:57,353 นายสองคนต้องอยู่ทีมเดียวกัน 375 00:24:01,774 --> 00:24:02,817 ฉันจะลองดู 376 00:24:09,866 --> 00:24:10,908 ข่าวร้ายเหรอ 377 00:24:11,909 --> 00:24:15,204 เปล่า ก็แค่กลุ่มแชต ของสาวๆ ทีมวอลเลย์บอล 378 00:24:15,872 --> 00:24:18,040 ข้าวของทุกอย่าง ที่เราต้องเอาไปค่ายสัปดาห์หน้า 379 00:24:18,124 --> 00:24:20,501 เธอดูไม่ตื่นเต้นกับมันเลยนะ 380 00:24:20,585 --> 00:24:23,004 ปีนี้ฉันเล่นไม่ค่อยดี 381 00:24:25,089 --> 00:24:26,674 ฉันถูกปลดจากตำแหน่งกัปตัน 382 00:24:28,676 --> 00:24:31,012 ฉันสาดอารมณ์ใส่ทุกคนตอนแข่งระดับภาค 383 00:24:32,513 --> 00:24:34,348 เธอกลายเป็นคนดุเวลาเธอเล่น 384 00:24:34,432 --> 00:24:35,975 ใช่ ฉันชอบเอาชนะ 385 00:24:36,058 --> 00:24:37,768 เชื่อฉันเถอะ ฉันรู้ 386 00:24:39,478 --> 00:24:43,566 ก็จิตวิญญาณแบบมั่นๆ ชอบเอาชนะ อารมณ์ร้อน ทำนองนี้ไม่ใช่เหรอ 387 00:24:43,858 --> 00:24:46,027 ที่พวกเขาจะมองหา ในตัวกัปตันทีมวอลเลย์บอล 388 00:24:46,527 --> 00:24:49,363 - ปกติแล้ว ใช่ - แต่... 389 00:24:49,989 --> 00:24:53,784 แต่เราตามหลังทีมห่วยอยู่หกคะแนน 390 00:24:54,368 --> 00:24:58,206 ในโรงยิมของพวกเขาร้อนมาก และลูกตบของฉันก็ติดเน็ตตลอด 391 00:25:01,167 --> 00:25:03,169 ฉันไม่มีสมาธิเลย คือ... 392 00:25:07,089 --> 00:25:09,008 ฉันคิดถึงแต่ซูซานนาห์ 393 00:25:14,472 --> 00:25:15,431 และฉันแค่... 394 00:25:17,016 --> 00:25:18,059 ฉันควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ 395 00:25:20,061 --> 00:25:20,937 ฉันเข้าใจ 396 00:25:27,401 --> 00:25:31,447 ใช่ ฉันเลยสัญญากับเทย์เลอร์ว่า ฉันจะไปค่ายวอลเลย์บอลนี้ 397 00:25:33,115 --> 00:25:35,701 แต่ใครจะรู้ มันอาจจะเป็นความคิดที่แย่ 398 00:25:35,785 --> 00:25:37,453 ไม่ เธอไปค่ายเถอะ โอเคนะ 399 00:25:37,536 --> 00:25:38,913 ถ้าฉันจัดการเรื่องคอนราด 400 00:25:38,996 --> 00:25:41,249 เธอจะไปร่วมทีมของเธอ ตกลงนะ 401 00:25:42,166 --> 00:25:43,834 - ตกลง - ใช่ 402 00:25:48,339 --> 00:25:49,715 ฉันคิดถึงนายจริงๆ เจอร์ 403 00:25:58,474 --> 00:26:00,059 ไมโล - ฉันจะไปช่วยเบลลี่ โห โอเค เดินทางปลอดภัยนะ 404 00:26:01,394 --> 00:26:02,853 - ตามองถนนสิ - อะไรเล่า 405 00:26:02,937 --> 00:26:05,564 - นายมองโทรศัพท์ฉัน - อย่าหลงตัวเองน่า 406 00:26:05,648 --> 00:26:07,233 ยังไงก็เถอะ อย่าดูโทรศัพท์ฉัน 407 00:26:11,195 --> 00:26:13,072 แน่ใจนะว่าไมโลไม่ว่าอะไรที่เธอมา 408 00:26:13,155 --> 00:26:14,532 แน่นอน เขาจะว่าทำไม 409 00:26:17,702 --> 00:26:18,661 เพราะว่า... 410 00:26:21,372 --> 00:26:22,456 ตอนหน้าร้อนที่แล้ว 411 00:26:26,544 --> 00:26:27,670 หน้าร้อนที่แล้วอะไร 412 00:26:30,589 --> 00:26:32,550 เพราะเราจูบกันแค่สองวินาทีน่ะเหรอ 413 00:26:33,634 --> 00:26:35,344 ไม่ เขาไม่ว่าหรอก 414 00:26:35,886 --> 00:26:37,972 - เขาฝากสวัสดี - แหงละ 415 00:26:38,055 --> 00:26:40,641 หมายความว่าไง "บอกสตีฟ-โอ ว่าไง" 416 00:26:40,725 --> 00:26:42,852 โอเค เธอบอกฉัน "ตามองถนน" 417 00:26:42,935 --> 00:26:45,062 - อย่าตะโกนใส่ฉันได้ไหม - ฉันไม่... 418 00:26:47,315 --> 00:26:48,190 นานไหม ต้องช่วยฉันนะ 419 00:26:48,274 --> 00:26:49,150 พูดฉลาดๆ กับค่ายเพลง 420 00:26:54,196 --> 00:26:56,824 จะใช้เวลานานแค่ไหนก็แค่นั้นแหละ 421 00:26:56,907 --> 00:26:59,869 เบลลี่เป็นเพื่อนสนิทฉันและเธอต้องการฉัน 422 00:27:03,998 --> 00:27:05,249 ฉันก็ต้องการเธอเหมือนกัน ที่รัก 423 00:27:09,545 --> 00:27:10,463 ทุกอย่างโอเคไหม 424 00:27:11,297 --> 00:27:12,131 โอเค 425 00:27:13,924 --> 00:27:16,802 พ่อหนุ่มที่ไม่เชื่อเรื่องมหาวิทยาลัย กำลังเผชิญวิกฤติอัตถิภาวนิยมอยู่เหรอ 426 00:27:18,012 --> 00:27:19,972 เขารู้ไหมว่า "อัตถิภาวนิยม" คืออะไร 427 00:27:20,639 --> 00:27:23,059 ฉันพนันว่าเขาคิดว่า เอสเอทีคือ "ข้อสอบหน้าโง่"... 428 00:27:23,142 --> 00:27:27,772 ไม่ใช่ว่าทุกคนจะวัดค่าของคน จากมหาวิทยาลัยชั้นนำที่เข้าไปเรียน 429 00:27:27,855 --> 00:27:29,231 นายรู้ใช่ไหม 430 00:27:29,315 --> 00:27:32,651 โรงเรียนพวกนั้นมีแต่ไอ้พวกบ้า ที่คิดว่าตัวเองครองโลก 431 00:27:33,444 --> 00:27:38,074 อีกอย่าง นายคือคนที่ด่าน้องสาวตัวเอง ที่กำลังเสียใจต่อหน้าคนทั้งปาร์ตี้ 432 00:27:38,157 --> 00:27:42,578 งั้นก็ไม่รู้สิ นายน่าจะเหมาะกับที่นั่น 433 00:27:44,789 --> 00:27:46,082 ฉันไม่ได้ด่าเขา 434 00:27:46,165 --> 00:27:47,583 เอ่อ นายด่านะ 435 00:28:03,974 --> 00:28:05,351 ไปที่ร้านค้ามาเหรอ 436 00:28:05,810 --> 00:28:09,772 เราคิดว่าจะไปกันแล้ว แต่ก็ตัดสินใจที่จะไม่ฟังนาย 437 00:28:10,523 --> 00:28:13,275 เราไม่ได้แค่ไปซื้อของ 438 00:28:13,359 --> 00:28:15,403 เราไปเจอป้าจูเลียมา 439 00:28:15,486 --> 00:28:16,946 เป็นยังไงบ้าง 440 00:28:18,781 --> 00:28:19,824 ไม่ดีเลย 441 00:28:21,700 --> 00:28:23,994 - คุยกับพ่อหรือยัง - ยัง 442 00:28:25,496 --> 00:28:27,415 ฉันจะเอาของเข้าไปข้างใน 443 00:28:27,915 --> 00:28:28,916 ขอบใจ 444 00:28:33,671 --> 00:28:34,713 คลื่นเป็นไงบ้าง 445 00:28:37,174 --> 00:28:38,175 ก่อตัวไม่สม่ำเสมอ 446 00:28:38,259 --> 00:28:41,595 เราน่าจะออกไปโต้คลื่น หลังจากที่ก่อตัวดีแล้ว 447 00:28:42,680 --> 00:28:43,514 ก็ได้ 448 00:28:46,475 --> 00:28:47,810 นี่ ฟังนะ... 449 00:28:50,354 --> 00:28:53,858 ฉันอยากอยู่ที่นั่นด้วย ตอนนายคุยกับพ่อ พักหลังนี้ฉันคุยกับพ่อดีขึ้น 450 00:28:53,941 --> 00:28:58,404 พอพ่อเห็นว่าเรารักบ้านแค่ไหน พ่อจะต้องให้เราใช้เงินทรัสต์ของเรา 451 00:28:59,280 --> 00:29:00,197 ทรัสต์ของเราเหรอ 452 00:29:00,281 --> 00:29:01,991 ไม่ต้องทำทุกอย่างตามลำพังแล้ว 453 00:29:04,702 --> 00:29:05,536 ก็ได้ 454 00:29:06,537 --> 00:29:07,413 ดี 455 00:29:16,130 --> 00:29:18,382 ฉันขับจากตรงนี้ไปจนถึงที่หมายให้ได้นะ 456 00:29:40,070 --> 00:29:40,988 นี่... 457 00:29:41,572 --> 00:29:44,366 - เธอ... - ฉันไม่ได้คิดว่านายเป็นพี่ชายที่ห่วยแตก 458 00:29:44,450 --> 00:29:46,410 ขอบใจมาก 459 00:29:46,494 --> 00:29:48,162 มันเยี่ยมมากที่นายเข้าพรินซ์ตันได้ 460 00:29:48,245 --> 00:29:49,997 นายเรียนหนักเพื่อสิ่งนี้ 461 00:29:51,373 --> 00:29:52,291 ก็แค่... 462 00:29:53,918 --> 00:29:58,339 บางครั้งมันรู้สึกเหมือนนายคิดว่า นายเก่งและฉลาดกว่าทุกคน 463 00:30:00,508 --> 00:30:01,800 รวมถึงฉันด้วย 464 00:30:01,884 --> 00:30:03,636 เทย์เลอร์ ฉันไม่คิดอย่างนั้นเลย 465 00:30:04,553 --> 00:30:06,472 เธอเป็นหนึ่งในคนที่ฉลาดที่สุดที่ฉันรู้จัก 466 00:30:07,806 --> 00:30:09,517 ช่างมันเถอะ ฉันก็ฉลาดจริง 467 00:30:14,355 --> 00:30:16,565 นายบอกฉันได้ไหมว่า ทำไมนายถึงหงอยไปแบบนี้ 468 00:30:16,649 --> 00:30:19,652 จะได้เลิกรู้สึกอึดอัดกัน ขอร้องละ 469 00:30:21,612 --> 00:30:24,240 เบลลี่คิดว่าฉันไม่สนใจ เรื่องการตายของซูซานนาห์เหรอ 470 00:30:25,074 --> 00:30:26,742 แน่นอน เธอไม่คิดอย่างนั้น 471 00:30:27,576 --> 00:30:29,286 คืนนั้นเบลลี่เจอแต่เรื่องแย่ 472 00:30:31,455 --> 00:30:32,498 ใช่ ฉันรู้ 473 00:30:33,874 --> 00:30:38,546 คือฉันคิดถึงซูซานนาห์นะ 474 00:30:38,629 --> 00:30:41,215 แต่ฉันก็ตื่นเต้นเรื่องพรินซ์ตันมาก 475 00:30:43,008 --> 00:30:44,301 ฉันมันงี่เง่าเหรอ 476 00:30:46,178 --> 00:30:47,805 อาจจะใช่ แต่นั่นไม่ใช่เหตุผล 477 00:30:53,352 --> 00:30:57,022 สตีเว่น คนเรามองโลกไม่เหมือนกัน 478 00:30:57,106 --> 00:31:01,694 คืองี้ นักบำบัดของฉันบอกว่า ความสุขและความเศร้าอยู่ร่วมกันได้ 479 00:31:01,777 --> 00:31:03,195 มันปกติมาก 480 00:31:07,032 --> 00:31:07,866 โอเค 481 00:31:09,577 --> 00:31:10,536 มันไม่เป็นไร 482 00:31:13,330 --> 00:31:17,042 ฉันจะคุยกับเบลลี่ตอนเราไปถึงที่นั่น 483 00:31:26,218 --> 00:31:30,556 และไหนๆ เราก็เปิดใจกันแล้ว... 484 00:31:33,392 --> 00:31:34,977 ฉันว่าฉันควรต้องพูดถึง... 485 00:31:36,395 --> 00:31:38,731 - พวกเขาไม่รู้ว่าเรากำลังจะไปหา - อะไรนะ 486 00:31:38,814 --> 00:31:42,526 ที่จริงคอนราดไม่ได้ขอให้ฉัน ไปเคาซินส์ แต่... 487 00:31:42,610 --> 00:31:44,653 เราขับรถทั้งวันเพื่อไปที่นั่น โดยไม่ได้รับเชิญเหรอ 488 00:31:44,737 --> 00:31:48,824 ก็ฉันอยากอยู่ที่นั่นเพื่อพวกเขา ฉันเลยเชิญตัวเองมา ฉันขอโทษ 489 00:31:48,907 --> 00:31:50,284 ฉันเข้าใจๆ 490 00:31:51,160 --> 00:31:55,497 ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ขอร้องว่าอย่าโกรธนะ 491 00:31:56,624 --> 00:31:59,752 แม้แต่ฉันก็ยังดูออกว่า พี่น้องฟิชเชอร์รักนายมาก สตีเว่น 492 00:32:01,587 --> 00:32:02,421 ไปกันเถอะ 493 00:32:05,341 --> 00:32:08,093 อีกอย่าง กฎการไปงานโดยไม่ได้รับเชิญ เราจะไปมือเปล่าไม่ได้ 494 00:32:08,177 --> 00:32:09,845 ดังนั้นดูด้วยว่าจะแวะที่ไหนได้ 495 00:32:10,512 --> 00:32:12,640 อย่าเปลี่ยนตำแหน่งเบาะของฉัน 496 00:32:12,723 --> 00:32:14,099 รถนี่มันแบบ... 497 00:32:14,183 --> 00:32:16,310 มันไม่ใช่รถ เธอต่างหาก 498 00:32:16,393 --> 00:32:18,312 - อย่าตำหนิรถฉัน - ไม่ใช่ฉัน 499 00:32:20,064 --> 00:32:21,940 - พ่อน่าจะโทรมาเร็วๆ นี้ - ใช่ 500 00:32:23,692 --> 00:32:25,611 พวกนายอยากคุยกับเขาตามลำพังไหม 501 00:32:25,694 --> 00:32:28,030 ไม่ อยู่นี่แหละ เธอช่วยเรามาขนาดนี้แล้ว 502 00:32:28,113 --> 00:32:30,741 และอีกอย่าง มันเป็นบ้านของเธอ พอๆ กับที่มันเป็นของเรา 503 00:32:33,327 --> 00:32:36,121 พ่อ มือถือ 504 00:32:38,624 --> 00:32:39,958 พ่อ ไง 505 00:32:40,042 --> 00:32:42,503 นี่ คอน พ่อมีเวลาประมาณสิบนาที 506 00:32:42,586 --> 00:32:43,420 ไง พ่อ 507 00:32:44,171 --> 00:32:45,673 เจอร์ ลูกก็อยู่ที่เคาซินส์ด้วยเหรอ 508 00:32:45,756 --> 00:32:47,341 ใช่ มาถึงเมื่อคืน 509 00:32:48,217 --> 00:32:50,052 นี่ ธนาคารแจ้งพ่อว่า 510 00:32:50,177 --> 00:32:52,221 ลูกพยายามเข้าถึงทรัสต์ของลูก 511 00:32:52,888 --> 00:32:54,181 ไม่มีทางหรอกนะ 512 00:32:55,557 --> 00:32:56,850 พ่อตัดสินใจแล้วเหรอ 513 00:32:56,934 --> 00:32:59,978 เงินนั่นสำหรับอนาคตลูก ไม่ใช่บ้านริมหาด 514 00:33:00,062 --> 00:33:03,524 - มันไม่ใช่แค่บ้าน - พ่ออยากให้ผมอ้อนวอนเหรอ ผมจะทำ 515 00:33:03,607 --> 00:33:05,234 มีคนโทรมาตั้งแต่เช้าตรู่ 516 00:33:06,068 --> 00:33:08,320 มีช่วงเวลาที่เหมาะสมสำหรับทุกเรื่อง 517 00:33:09,071 --> 00:33:11,740 และฤดูกาลสำหรับทุกอย่างในโลกนี้ 518 00:33:11,824 --> 00:33:13,701 ฉันน่าจะรู้ว่ามันเป็นข่าวร้าย 519 00:33:14,284 --> 00:33:17,413 ข่าวร้ายเป็นสิ่งเดียวที่รอไม่ได้จริงๆ 520 00:33:18,539 --> 00:33:23,043 และเวลาตาย เวลาสร้าง 521 00:33:24,128 --> 00:33:26,004 และเวลาทำลาย 522 00:33:28,757 --> 00:33:30,718 งานศพเป็นอย่างที่ฉันคาดไว้ 523 00:33:32,344 --> 00:33:34,471 คำสรรเสริญจากบาทหลวงที่ไม่เคยพบเธอ 524 00:33:35,222 --> 00:33:37,099 คนสะอื้นสะอื้นที่แทบไม่รู้จักเธอ 525 00:33:37,182 --> 00:33:38,016 อยู่ในใจตลอดไป 526 00:33:38,100 --> 00:33:41,311 มันเป็นไปตามที่ฉันคาดไว้ ยกเว้น... 527 00:33:49,278 --> 00:33:52,406 นี่เป็นเพลงที่แม่มักจะขอให้ผมเล่นให้ฟัง 528 00:34:35,364 --> 00:34:36,366 ขอโทษครับ 529 00:35:06,271 --> 00:35:09,066 ฉันสัญญากับตัวเองในตอนนั้น 530 00:35:09,149 --> 00:35:11,652 วันนั้นฉันจะต้องอยู่เคียงข้างเขา 531 00:35:12,569 --> 00:35:13,695 เขาคงต้องการฉัน 532 00:35:15,405 --> 00:35:16,532 ขอบคุณที่มาค่ะ 533 00:35:19,368 --> 00:35:21,036 ฉันอยากรู้จังว่าคุณฟิชเชอร์เป็นไงบ้าง 534 00:35:22,913 --> 00:35:25,123 คอนราดนั่งรถมาที่นี่กับพี่รึเปล่า 535 00:35:26,792 --> 00:35:27,751 ไม่นะ 536 00:35:29,294 --> 00:35:30,420 ขอบคุณที่มาค่ะ 537 00:35:36,176 --> 00:35:37,344 ไง เจอร์ 538 00:35:37,427 --> 00:35:39,930 - ขอโทษที่ขัดจังหวะ ขอคุยด้วยหน่อยสิ - ได้ 539 00:35:40,013 --> 00:35:41,181 ตามสบาย 540 00:35:45,143 --> 00:35:48,522 ถ้านายอยากขึ้นไปข้างบน ฉันเอาอาหารขึ้นไปให้ได้นะ 541 00:35:49,773 --> 00:35:52,401 - ไม่ ไม่เป็นไร - ไม่ ไม่มีปัญหา 542 00:35:55,404 --> 00:35:57,531 โอเค ขอบคุณ 543 00:36:11,336 --> 00:36:12,671 ชุดนั้นเล็กเกินไป 544 00:36:12,754 --> 00:36:14,798 ทำไมลูกไม่ใส่ชุดที่แม่ทิ้งไว้ข้างนอก 545 00:36:17,551 --> 00:36:20,304 นี่เป็นชุดโปรดของซูซานนาห์ หนูใส่เพื่อเธอ 546 00:36:27,519 --> 00:36:29,563 จานนึงสำหรับเจอร์ใช่ไหม 547 00:36:30,105 --> 00:36:32,149 - ใช่ - ฉันจะเอาไปให้เขาเอง 548 00:36:33,233 --> 00:36:35,903 โอเค ได้ บอกเขาว่าเดี๋ยวฉันขึ้นไป 549 00:36:40,073 --> 00:36:42,534 ไง เบล เป็นไงบ้าง 550 00:36:43,243 --> 00:36:46,830 โอเคค่ะ เห็นคอนราดบ้างไหมคะ 551 00:36:47,414 --> 00:36:49,708 คิดว่าเห็นเขาไปที่ห้องพักผ่อนนะ 552 00:36:49,791 --> 00:36:53,045 อ้อ เหรอคะ โอเค ขอบคุณค่ะ 553 00:36:53,128 --> 00:36:54,254 - โอเค - ค่ะ 554 00:37:10,354 --> 00:37:12,439 ไง นั่นสำหรับเราเหรอ 555 00:37:18,612 --> 00:37:19,529 ขอบใจ 556 00:37:23,158 --> 00:37:24,034 เบลลี่ 557 00:37:25,953 --> 00:37:26,870 เบลลี่ เดี๋ยว 558 00:37:30,999 --> 00:37:33,210 - เบลลี่ เดี๋ยว - นายต้องการอะไร ปล่อยฉัน 559 00:37:37,547 --> 00:37:38,966 เบลลี่ นั่นแค่ออเบรย์ 560 00:37:40,008 --> 00:37:41,927 ขอโทษที่ขัดจังหวะพวกนาย 561 00:37:43,345 --> 00:37:44,721 เขากำลังช่วยฉัน 562 00:37:45,430 --> 00:37:47,766 งั้นนายยอมให้เขาช่วย แต่ไม่ให้ฉันช่วยเนี่ยนะ 563 00:37:48,141 --> 00:37:51,103 เข้าใจแล้ว ดีใจที่ได้รู้ว่า ฉันอยู่อันดับไหนในกลุ่มแฟนเก่า 564 00:37:51,186 --> 00:37:52,145 เป็นผู้ใหญ่หน่อย 565 00:37:52,229 --> 00:37:53,522 ไปลงนรกซะ 566 00:37:54,940 --> 00:37:56,566 ฉันน่าจะรู้ว่าเธอต้องเป็นแบบนี้ 567 00:37:57,067 --> 00:37:58,193 หมายความว่ายังไง 568 00:37:59,903 --> 00:38:01,697 - ช่างมันเถอะ - ไม่ พูดสิ บอกฉันมา 569 00:38:05,242 --> 00:38:07,786 ฉันคิดไว้แล้วเชียวว่า การเริ่มคบกับเธอเป็นความคิดที่แย่ 570 00:38:10,330 --> 00:38:11,498 ฉันไม่เชื่อนายหรอก 571 00:38:13,458 --> 00:38:14,751 มันเป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่ 572 00:38:17,546 --> 00:38:18,797 ฉันเกลียดนาย 573 00:38:20,465 --> 00:38:21,383 ดี 574 00:38:22,300 --> 00:38:24,136 ฉันไม่อยากเจอนายอีก 575 00:38:26,013 --> 00:38:27,139 หยุดนะ 576 00:38:45,282 --> 00:38:48,368 ฉันจะไม่ปล่อยให้เขา มีผลต่อฉันแบบนั้นอีกแล้ว 577 00:38:49,953 --> 00:38:51,163 ฉันทำไม่ได้ 578 00:38:51,246 --> 00:38:53,123 ถ้าฉันปล่อยให้เป็นแบบนั้น มันจะทำลายฉัน 579 00:38:53,790 --> 00:38:59,004 พ่อให้ทนายของพ่อตรวจดู เผื่อมีช่องโหว่หลังงานศพ แต่ไม่มีเลย 580 00:38:59,087 --> 00:39:00,922 โอเคนะ บ้านหลังนี้ เป็นของจูเลียตามกฎหมาย 581 00:39:01,006 --> 00:39:03,633 พ่อรู้ว่าเราจะเสียบ้านตั้งแต่งานศพเหรอ 582 00:39:03,717 --> 00:39:06,678 เจอร์ พ่อไม่ใช่พ่อใจร้าย ที่พยายามทำลายชีวิตลูก 583 00:39:06,762 --> 00:39:09,598 และจะเชื่อหรือไม่ก็ตามแต่ พ่อก็ไม่พอใจพอๆ กับลูก 584 00:39:09,681 --> 00:39:11,558 ไร้สาระสิ้นดี 585 00:39:11,641 --> 00:39:15,020 พ่อไม่เคยสนใจบ้านหลังนี้ เพราะพ่อไม่เคยสนใจแม่เลย 586 00:39:15,854 --> 00:39:17,105 ลูกก็รู้ว่ามันไม่จริง 587 00:39:17,189 --> 00:39:19,608 เจอร์ ลูกเข้าใจ ใช่ไหม 588 00:39:20,734 --> 00:39:24,446 พ่อ ผมไม่เข้าใจว่าทำไม เราถึงใช้ทรัสต์ของเราซื้อบ้านไม่ได้ 589 00:39:25,280 --> 00:39:27,866 จากนั้นเราค่อยขายบ้านก็ได้ ถ้าเราต้องการเงิน 590 00:39:27,949 --> 00:39:31,036 ไม่ พรุ่งนี้จูเลีย จะจัดงานเปิดบ้านให้เยี่ยมชม 591 00:39:31,119 --> 00:39:34,623 ขอบคุณที่พยายามนะ แต่เราคุยกันจบแล้ว 592 00:39:34,706 --> 00:39:37,626 แค่ดูให้แน่ใจว่า ป้าจูเลียได้ทุกอย่างที่ต้องการนะ 593 00:39:38,210 --> 00:39:40,545 คอนราดพูดถูก การคุยกับพ่อไม่มีประโยชน์เลย 594 00:39:51,556 --> 00:39:53,225 เซอร์ไพรส์ 595 00:39:54,476 --> 00:39:56,978 เวร ว่าแล้วว่าเราน่าจะบอกเขาว่าจะมา 596 00:39:57,062 --> 00:39:59,272 เปล่า ไม่ใช่อย่างนั้น มัน... 597 00:39:59,356 --> 00:40:00,607 เรากำลังจะเสียบ้านไป 598 00:40:01,650 --> 00:40:02,901 พวกเขาจะขายบ้าน 599 00:40:02,984 --> 00:40:06,279 ซินเดอร์เบลลี่ อะไร พวกเขาจะขายบ้านเหรอ 600 00:40:06,363 --> 00:40:07,239 ใช่ 601 00:40:11,952 --> 00:40:13,995 ฉันเอาบลูเบอร์รี่มาฝาก 602 00:40:16,498 --> 00:40:17,624 ดีใจที่พี่มาที่นี่นะ 603 00:40:43,567 --> 00:40:44,943 ว่าแล้วว่านายคงอยู่ข้างนอกนี่ 604 00:41:05,088 --> 00:41:06,464 ขอโทษเรื่องเมื่อเช้านะ 605 00:41:07,465 --> 00:41:10,260 ฉันคิดว่าฉันกลัวว่า... 606 00:41:11,511 --> 00:41:13,763 พวกนายจะเห็นว่าฉันทำทุกอย่างพินาศ 607 00:41:19,686 --> 00:41:21,980 แต่ฉันดีใจที่นายอยู่ด้วยตอนที่คุยกับพ่อนะ 608 00:41:24,858 --> 00:41:27,903 ฉันหวังมากไปเรื่องป้าจูเลีย แต่ฉันนึกว่าฉันจะโน้มน้าวพ่อได้ 609 00:41:30,864 --> 00:41:35,368 นายช่วยไม่ให้ฉันว่าพ่อเสียๆ หายๆ... มันไม่ใช่เรื่องง่าย 610 00:41:41,041 --> 00:41:42,876 ฉันแค่รู้สึกว่าฉันกำลังจะเสียทุกคนไป 611 00:41:42,959 --> 00:41:45,337 บ้านหลังนี้คือ สิ่งสุดท้ายที่ผูกพันเราไว้ด้วยกัน 612 00:41:45,420 --> 00:41:47,005 เราจะไม่ยอมแพ้ 613 00:41:48,340 --> 00:41:49,507 เราจะไม่ยอมแพ้ 614 00:41:51,760 --> 00:41:53,428 เราจะคิดหาทางอื่น 615 00:41:57,265 --> 00:41:58,350 นายมีแผนไหม 616 00:41:58,975 --> 00:41:59,935 ไม่มี 617 00:42:02,145 --> 00:42:03,146 ยังไม่มี 618 00:42:06,900 --> 00:42:10,028 เราจะคิดหาทางออกด้วยกันนะ 619 00:42:13,281 --> 00:42:14,699 นี่ ไม่รู้สิ แต่... 620 00:42:15,825 --> 00:42:18,828 ถ้าพรุ่งนี้เราอยู่ที่งานเปิดบ้านให้เยี่ยมชม 621 00:42:18,912 --> 00:42:21,915 และทำตัวแย่ๆ กากๆ ก็จะเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีเลย 622 00:42:27,170 --> 00:42:28,880 ฉันมั่นใจว่าป้าจูเลียคงชอบแน่ 623 00:42:32,050 --> 00:42:33,343 มาป่วนกันเถอะ 624 00:42:35,720 --> 00:42:36,972 มาป่วนกัน 625 00:42:50,193 --> 00:42:51,569 เจอร์เป็นยังไงบ้าง 626 00:42:51,653 --> 00:42:52,988 ฉันว่าเขาโอเคนะ 627 00:42:55,156 --> 00:42:56,574 ฉันบอกเขาว่าเราจะไม่ยอมแพ้ 628 00:42:58,576 --> 00:42:59,411 ดี 629 00:43:00,996 --> 00:43:01,913 เพราะเราจะไม่ยอม 630 00:43:03,873 --> 00:43:05,792 มีโซฟาอีกตัวอยู่ตรงนั้น 631 00:43:06,626 --> 00:43:07,627 ขอบคุณ เบลลี่ 632 00:43:07,711 --> 00:43:09,671 - โซฟาตัวนั้นไม่ดี - ขอบคุณ ใช่เลย 633 00:43:12,424 --> 00:43:14,009 ฉันรับรองไม่ได้จริงๆ... 634 00:43:14,759 --> 00:43:15,844 พี่นั่งที่ฉัน 635 00:43:15,927 --> 00:43:19,264 ลุกแล้วเสียที่ ตอนนี้เธอนั่งพื้นได้นะ 636 00:43:19,347 --> 00:43:21,224 - ลุกให้เขานั่งเลย - อะไร 637 00:43:21,308 --> 00:43:24,686 - ลุกจากโซฟา - ให้ตายเถอะ ก็ได้ 638 00:43:24,769 --> 00:43:27,105 - ให้ตายเถอะ - โทษที สตีฟ-โอ 639 00:43:27,188 --> 00:43:29,441 ฉันสั่งพิซซ่าแล้ว อีก 30 นาทีน่าจะมาถึง 640 00:43:29,524 --> 00:43:32,819 แต่ฉันสั่งสับปะรดแค่ถาดเดียว เพราะงั้นฉันขอจองสองชิ้น 641 00:43:32,902 --> 00:43:34,779 เจเรไมอาห์ ฉันว่านายต้องรับผิดชอบทั้งถาด 642 00:43:36,865 --> 00:43:37,699 อะไร... 643 00:43:37,782 --> 00:43:39,117 บางทีจูเลียอาจพูดถูก 644 00:43:39,367 --> 00:43:41,786 ซูซานนาห์เชื่อจริงๆ ว่า เคาซินส์เป็นโลกแห่งจินตนาการ 645 00:43:41,870 --> 00:43:46,333 แต่เธอก็ทำให้ฉันเชื่อเหมือนกัน ดังนั้นฉันอาจทำให้มันเป็นแบบนั้นต่อไปได้ 646 00:43:46,416 --> 00:43:51,046 - แล้วพวกนายอยากดูเรื่องอะไร - ฉันคิดว่าเรื่อง รักข้ามคืน 647 00:43:51,129 --> 00:43:52,547 ได้ เจ๋ง 648 00:43:53,631 --> 00:43:54,632 ย้อนยุค 649 00:43:57,260 --> 00:43:59,220 รักข้ามคืน 650 00:44:47,435 --> 00:44:48,728 คอนราด 651 00:44:51,523 --> 00:44:53,108 คอนราด เกิดอะไรขึ้น 652 00:44:54,567 --> 00:44:55,568 คอนราด 653 00:46:47,972 --> 00:46:49,974 คำบรรยายโดย ลลวรรณ 654 00:46:50,058 --> 00:46:52,060 ผู้ตรวจสอบงานแปล ต้องตา สุธรรมรังษี