1
00:00:32,505 --> 00:00:35,171
{\an8}‎("เส้นแบ่งระหว่างชีวิตกับความตาย)

2
00:00:35,171 --> 00:00:37,671
{\an8}‎(มองอย่างไรล้วนมัวมืดมิชัดตา)

3
00:00:37,671 --> 00:00:42,296
{\an8}‎(ใครบอกได้ว่าฝั่งหนึ่งสิ้นสุดเพียงนี้หนา
‎และอีกฝั่งเริ่มต้นที่ใดกัน" - อี. เอ. โพ)

4
00:01:13,338 --> 00:01:17,088
‎(เดอะ เพล บลู อาย)

5
00:01:58,088 --> 00:01:59,630
‎อรุณสวัสดิ์ ทุกท่าน

6
00:02:02,255 --> 00:02:04,338
‎- คุณออกัสตัส แลนดอร์ใช่ไหม
‎- ใช่แล้ว

7
00:02:05,130 --> 00:02:06,255
‎คุณคือใคร

8
00:02:06,255 --> 00:02:09,380
‎ยินดีที่รู้จัก ผมร้อยเอกฮิตช์ค็อก
‎รองผู้บัญชาการจากรร.เตรียมทหาร

9
00:02:10,338 --> 00:02:11,838
‎ผมมาแจ้งให้ทราบว่า

10
00:02:11,838 --> 00:02:14,796
‎ผู้บัญชาการแธเยอร์ขอให้คุณเข้าพบเป็นการด่วน

11
00:02:14,796 --> 00:02:17,921
‎- เข้าพบเรื่องอะไรกัน
‎- ผมต้องให้ผู้พันแจ้งเอง

12
00:02:18,713 --> 00:02:21,796
‎- จะให้ไปพบเมื่อใดกัน
‎- เร็วที่สุดเท่าที่จะสะดวก

13
00:02:25,713 --> 00:02:28,421
‎แล้วถ้าผมตัดสินใจไม่ไปล่ะ

14
00:02:31,421 --> 00:02:34,255
‎นั่นก็เป็นสิทธิ์ของคุณ คุณเป็นพลเรือนไม่ใช่ทหาร

15
00:02:42,546 --> 00:02:44,213
‎แต่อากาศแบบนี้ไปนั่งรถเล่นก็คงดี

16
00:02:49,588 --> 00:02:53,296
‎(หุบเขาฮัดสัน นิวยอร์ก)
‎(ปี 1830)

17
00:02:53,296 --> 00:02:57,463
‎ท่านผู้ว่าการรัฐเสนอว่า
‎คุณมีชื่อเสียงมากในหมู่ตํารวจนิวยอร์กซิตี้

18
00:02:59,380 --> 00:03:03,130
‎ตอนที่เสนอชื่อคุณนั้น
‎เขาพูดถึงผลงานมากมายน่าประทับใจ

19
00:03:03,130 --> 00:03:06,713
‎ทั้งการจับผู้นํากลุ่มเดย์เบรคบอยส์

20
00:03:06,713 --> 00:03:08,838
‎ทลายแก๊งเชิร์ตเทลส์ที่ทุกคนเกรงกลัว

21
00:03:08,838 --> 00:03:13,963
‎และไขคดีฆาตกรรมสยองขวัญ
‎โสเภณีสาวในเอลีเซียนฟิลด์

22
00:03:13,963 --> 00:03:16,380
{\an8}‎(โรงเรียนเตรียมทหารสหรัฐอเมริกา)
‎(เวสต์พอยต์)

23
00:03:16,921 --> 00:03:20,255
{\an8}‎ทักษะโดดเด่นของคุณรวมถึง
‎การถอดรหัส ควบคุมฝูงชน

24
00:03:20,255 --> 00:03:22,296
‎และการสอบสวนด้วยวิธีนอกขนบ

25
00:03:23,255 --> 00:03:27,505
‎เห็นว่าคุณเป็นลูกบาทหลวงจากกลอสเตอร์
‎ที่มาอยู่นิวยอร์กตั้งแต่วัยรุ่น

26
00:03:28,296 --> 00:03:32,588
‎และคุณเป็นพ่อม่าย คุณแลนดอร์

27
00:03:32,588 --> 00:03:33,755
‎เป็นม่ายมาสามปีแล้ว

28
00:03:35,921 --> 00:03:39,130
‎- ให้เขาจัดกาแฟให้ดีไหม
‎- เบียร์จะดีกว่าครับ

29
00:03:46,838 --> 00:03:47,671
‎คุณ...

30
00:03:49,088 --> 00:03:54,671
‎เก็บจดหมายเหล่านี้ไว้
‎ในช่องเก็บของด้านหลังสินะ

31
00:03:54,671 --> 00:03:56,005
‎เขาเขียนว่าอะไรอีก

32
00:03:56,005 --> 00:03:58,963
‎บอกหรือเปล่าว่า
‎ผมไม่ได้ก้าวเท้าเข้าไปให้โบสถ์แปดเปื้อน

33
00:04:00,671 --> 00:04:01,671
‎นานมากแล้ว

34
00:04:03,088 --> 00:04:07,005
‎บอกหรือเปล่าว่าลูกสาวของผม
‎หนีออกจากบ้านไปสักพักหนึ่งแล้ว

35
00:04:08,046 --> 00:04:11,588
‎เรารู้ว่าลูกสาวของคุณหายตัวไป

36
00:04:12,630 --> 00:04:14,255
‎และขอแสดงความเห็นใจจริงๆ

37
00:04:16,088 --> 00:04:18,546
‎ด้วยความเคารพ
‎หวังว่าผมจะไม่ได้ทําให้ขุ่นเคือง

38
00:04:18,546 --> 00:04:21,213
‎ไม่เลย

39
00:04:21,880 --> 00:04:24,588
‎ขอโทษ ผมต่างหากที่ต้องขออภัย

40
00:04:24,588 --> 00:04:27,380
‎และขออภัยจริงๆ เชิญพูดต่อ

41
00:04:28,255 --> 00:04:33,088
‎คุณแลนดอร์ เรื่องนี้เราจําเป็นต้องทํา
‎ให้เป็นความลับอย่างสูงที่สุด

42
00:04:33,088 --> 00:04:34,713
‎เรากําลังหาผู้ช่วย

43
00:04:34,713 --> 00:04:38,380
‎เป็นพลเรือนซึ่งมีประวัติชัดเจน
‎ทั้งด้านผลงานและเชาวน์ปัญญา

44
00:04:38,380 --> 00:04:41,963
‎พอที่จะมาช่วยสืบเรื่องแทนสถาบันของเราได้

45
00:04:44,213 --> 00:04:46,630
‎เป็นเรื่องที่ซับซ้อนและอ่อนไหวอย่างมาก

46
00:04:46,630 --> 00:04:49,338
‎และเกี่ยวข้องกับนักเรียนทหารของเราคนหนึ่ง

47
00:04:50,255 --> 00:04:53,463
‎นักเรียนปีสองจากเคนทัคกี้ที่ชื่อว่าฟราย

48
00:04:54,255 --> 00:04:56,921
‎- ลีรอย ฟราย
‎- พูดอ้อมไปอ้อมมาก็ไม่มีประโยชน์

49
00:04:58,046 --> 00:05:01,046
‎ฟรายแขวนคอตายเมื่อคืน

50
00:05:04,921 --> 00:05:06,546
‎ขอแสดงความเสียใจด้วย

51
00:05:07,296 --> 00:05:12,463
‎เป็นเรื่องชวนลําบากใจมากทีเดียว
‎แต่คุณคงเข้าใจจุดยืนของเรา

52
00:05:12,463 --> 00:05:16,546
‎พวกเราได้รับมอบหมายหน้าที่
‎ให้ดูแลเหล่าชายหนุ่มเหล่านี้

53
00:05:16,546 --> 00:05:20,713
‎อบรมให้เขาโตมาเป็นสุภาพบุรุษและเป็นทหาร
‎และเพราะอย่างนั้น เราจึงกดดันพวกเขา

54
00:05:21,880 --> 00:05:26,005
‎แต่เราก็อยากจะคิดว่า
‎เรารู้ว่าเมื่อไหร่ที่ควรจะหยุดกดดัน

55
00:05:27,296 --> 00:05:28,755
‎เจ้าหนุ่มนั่นผูกคอตาย

56
00:05:30,588 --> 00:05:33,755
‎- นั่นเป็นเรื่องของหมอชันสูตร
‎- เกรงว่าเรื่องไม่ได้จบเพียงแค่นั้น

57
00:05:35,171 --> 00:05:41,505
‎เมื่อคืนนี้ ศพของนักเรียนทหารฟรายถูกละเมิด
‎ขณะอยู่ในห้องพยาบาล

58
00:05:42,921 --> 00:05:44,255
‎ละเมิดรึ

59
00:05:44,255 --> 00:05:45,546
‎ใครทํา

60
00:05:45,546 --> 00:05:48,963
‎หากเรารู้ เราคงไม่จําเป็นต้องเรียกตัวคุณมา

61
00:05:48,963 --> 00:05:51,838
‎ในโรงเรียนนี้คงมีพวกชอบเล่นพิเรนทร์ไม่น้อย

62
00:05:51,838 --> 00:05:54,505
‎นี่ไม่ใช่การเล่นพิเรนทร์ทั่วไป คุณแลนดอร์

63
00:05:56,380 --> 00:06:00,130
‎หัวใจของลีรอย ฟรายถูกควักออกจากอก

64
00:06:04,213 --> 00:06:07,296
‎หมอมาร์ควิส ใครจะทําแบบนี้ได้ยังไง

65
00:06:08,546 --> 00:06:13,713
‎ใช้มีดผ่าตัด หรือมีดคมๆ อะไรก็ทําได้

66
00:06:14,546 --> 00:06:18,463
‎แต่การจะกรีดลงไปถึงหัวใจ นั่นคือส่วนที่ยาก

67
00:06:20,130 --> 00:06:24,421
‎รอยแผลที่ปอดและตับ

68
00:06:24,421 --> 00:06:27,630
‎มาจากการพยายามบิดคมมีดเพื่อเลี่ยงหัวใจ

69
00:06:28,796 --> 00:06:31,546
‎แล้วเขาจะเก็บรักษา
‎หัวใจที่ควักออกมาแล้วอย่างไร

70
00:06:32,505 --> 00:06:34,380
‎ต้องมีภาชนะอะไรสักอย่าง

71
00:06:35,171 --> 00:06:38,546
‎ห่อผ้ามัสลินกระมัง หรืออาจห่อหนังสือพิมพ์

72
00:06:39,546 --> 00:06:41,671
‎เป็นไปได้มากที่จะเอาน้ําแข็งหุ้มไว้

73
00:06:43,213 --> 00:06:44,921
‎คนแบบใดถึงจะทําแบบนี้

74
00:06:46,463 --> 00:06:47,713
‎คนที่แข็งแรง

75
00:06:48,296 --> 00:06:49,505
‎แสดงว่าไม่ใช่อิสตรี

76
00:06:49,505 --> 00:06:53,088
‎ไม่มีทางเป็นสตรีแบบที่ผมเคยพบมาในชีวิต

77
00:06:53,088 --> 00:06:55,713
‎แล้วความสามารถด้านการแพทย์ล่ะ

78
00:06:55,713 --> 00:07:00,713
‎เขาจําเป็นต้องมีการศึกษาสูงและฝึกมาอย่างดี
‎เช่นเดียวกับคุณหรือไม่

79
00:07:02,255 --> 00:07:03,421
‎ไม่จําเป็น

80
00:07:04,588 --> 00:07:07,088
‎แค่ต้องจุดไฟให้สว่างและรู้ว่าจะผ่าลงไปจุดไหน

81
00:07:07,088 --> 00:07:11,505
‎ไม่จําเป็นต้องเป็นหมอหรือศัลยแพทย์

82
00:07:11,505 --> 00:07:13,171
‎- เขาจะต้องเป็น...
‎- คนบ้า!

83
00:07:14,546 --> 00:07:15,838
‎และยังลอยนวลอยู่

84
00:07:18,046 --> 00:07:20,005
‎เฉียง อาวุธ!

85
00:07:20,005 --> 00:07:22,546
‎หากทําให้ขัดใจผมก็ขอโทษ คุณแลนดอร์

86
00:07:22,546 --> 00:07:24,963
‎พวกเรากําลังอยู่ในสถานการณ์ล่อแหลมมาก

87
00:07:26,171 --> 00:07:28,588
‎มีวุฒิสมาชิกอํานาจสูงหลายคนในวอชิงตัน

88
00:07:28,588 --> 00:07:31,796
‎อยากเห็นเราล้มเหลว อยากปิดโรงเรียน

89
00:07:34,255 --> 00:07:40,588
‎ผมกําลังขอให้คุณช่วยกอบกู้เกียรติ
‎ของโรงเรียนเตรียมทหารสหรัฐอเมริกา

90
00:07:41,630 --> 00:07:43,130
‎ผมจะพยายามช่วยให้ได้

91
00:07:47,130 --> 00:07:51,338
‎เมื่อคืนคุณเฝ้ายามใช่ไหม คุณฮันทูน

92
00:07:51,338 --> 00:07:52,463
‎ครับผม

93
00:07:53,088 --> 00:07:56,380
‎เข้ากะสามทุ่มครึ่ง ออกกะเที่ยงคืน
‎และเดินกลับไปยังโรงนอน

94
00:07:56,380 --> 00:07:57,630
‎มันอยู่ตรงไหนกัน

95
00:07:58,213 --> 00:08:00,338
‎โรงนอนหมายเลขสี่ครับผม ข้างป้อมคลินตัน

96
00:08:00,338 --> 00:08:03,130
‎ขอยอมรับว่าผมไม่ค่อยรู้จักพื้นที่แถวนี้

97
00:08:03,130 --> 00:08:05,921
‎แต่ดูเหมือนจุดที่เรายืนกันอยู่ตรงนี้

98
00:08:05,921 --> 00:08:10,588
‎ไม่ได้อยู่ในเส้นทาง
‎ระหว่างป้อมคลินตันกับโรงนอนทางเหนือ

99
00:08:10,588 --> 00:08:12,713
‎- ใช่ครับผม
‎- งั้นออกนอกเส้นทางทําไม

100
00:08:12,713 --> 00:08:15,505
‎ระหว่างทาง ผมได้ยินเสียง

101
00:08:16,338 --> 00:08:17,880
‎ตอนแรกนึกว่าเป็นเสียงสัตว์

102
00:08:17,880 --> 00:08:21,380
‎ฟังแล้วเหมือนมันกําลังจะตาย
‎หรือติดกับดักของพราน ผมจึงเดินมาช่วย

103
00:08:21,380 --> 00:08:23,546
‎บังเอิญผมเป็นคนรักสัตว์

104
00:08:25,588 --> 00:08:29,421
‎ผมวิ่งมาทางนี้จนกระทั่งชนกับนท.ฟรายครับผม

105
00:08:29,421 --> 00:08:31,838
‎- สภาพเขาเป็นอย่างไร
‎- ไม่ค่อยดีครับผม

106
00:08:32,880 --> 00:08:34,255
‎ร่างไม่ได้ห้อยลงมาตรงๆ

107
00:08:35,296 --> 00:08:37,921
‎ท่าของเขาเหมือนนั่งอยู่บนเก้าอี้

108
00:08:39,130 --> 00:08:40,671
‎ผมตามไม่ทัน

109
00:08:41,338 --> 00:08:43,463
‎เท้าของเขาแตะอยู่กับพื้นครับผม

110
00:08:45,088 --> 00:08:47,880
‎- เท้าแตะอยู่กับพื้นงั้นรึ
‎- ใช่ครับผม

111
00:08:50,338 --> 00:08:53,630
‎ก็ได้ แล้วต่อจากนั้นคุณทําอะไร

112
00:08:54,338 --> 00:08:57,546
‎วิ่งครับผม รีบวิ่งกลับไปจนถึงโรงนอนเหนือ

113
00:09:01,338 --> 00:09:03,880
‎ขอถามอีกข้อแล้วจะไม่รบกวนคุณอีก

114
00:09:04,546 --> 00:09:06,338
‎คุณเห็นใครอื่นแถวนี้อีกไหม

115
00:09:07,213 --> 00:09:08,046
‎ไม่เห็นเลยครับผม

116
00:09:11,130 --> 00:09:12,171
‎คุณฮันทูน

117
00:09:19,005 --> 00:09:20,005
‎คอของเขา...

118
00:09:20,755 --> 00:09:23,588
‎นั่นคือสิ่งแรกที่สะกิดใจผม

119
00:09:24,380 --> 00:09:25,213
‎เห็นไหม

120
00:09:26,046 --> 00:09:29,005
‎ไม่ใช่รอยรัดเรียบๆ เลย เชือกรัดคอเขา

121
00:09:29,005 --> 00:09:33,088
‎แล้วครูดขึ้นลงตามลําคอ พยายามจะรัดให้อยู่

122
00:09:33,088 --> 00:09:34,588
‎ราวกับ...

123
00:09:34,588 --> 00:09:37,421
‎ราวกับเขาพยายามขัดขืน

124
00:09:40,796 --> 00:09:42,588
‎ลองดูตรงนั้นสิ ดูนิ้วของเขา

125
00:09:42,588 --> 00:09:46,213
‎มีแผลพุพองจากการพยายามจับเชือก

126
00:09:46,213 --> 00:09:50,130
‎พยายามกระชากมันออกจากคอ

127
00:09:50,130 --> 00:09:52,421
‎ช่วยบอกทีว่าทําอะไรกันอยู่

128
00:09:53,463 --> 00:09:55,880
‎นี่มันค่อนข้างจะผิดระเบียบ

129
00:09:57,130 --> 00:10:01,505
‎คุณหมอช่วยคลํา
‎ที่กะโหลกด้านหลังของคุณฟรายได้ไหม

130
00:10:01,505 --> 00:10:03,838
‎คุณชันสูตรคุณฟรายแล้วใช่ไหม

131
00:10:03,838 --> 00:10:06,921
‎แน่นอน ผมตรวจชันสูตรแล้ว เพราะเป็นหน้าที่ผม

132
00:10:11,546 --> 00:10:14,130
‎เราคุยกันไปแล้วไม่ใช่รึ

133
00:10:28,755 --> 00:10:32,255
‎เหมือนมีแผลบวมช้ํา

134
00:10:33,296 --> 00:10:34,630
‎กระดูกข้างขม่อม

135
00:10:35,380 --> 00:10:37,880
‎ใหญ่ประมาณสามนิ้ว

136
00:10:43,296 --> 00:10:44,796
‎ผมคงพลาดจุดนี้

137
00:10:46,421 --> 00:10:48,796
‎มีคนฆ่าคุณฟราย

138
00:10:49,588 --> 00:10:52,005
‎นั่นคือสิ่งที่คุณอยากบอกเรารึ คุณแลนดอร์

139
00:10:52,005 --> 00:10:55,171
‎คุณอาจจะเข้าใจถูกแล้วครับ ร้อยเอกฮิตช์ค็อก

140
00:11:28,005 --> 00:11:30,171
‎ของแบบนี้ใครๆ ก็พลาดได้ คุณหมอ

141
00:11:35,588 --> 00:11:36,671
‎คุณแลนดอร์

142
00:11:40,005 --> 00:11:41,505
‎ไหนๆ คุณก็มาช่วยเราแล้ว

143
00:11:42,421 --> 00:11:45,088
‎ผมคิดว่าเราต้องมีกฎข้อปฏิบัติเบื้องต้นสักหน่อย

144
00:11:46,713 --> 00:11:49,755
‎คุณจะมารายงานต่อผมทุกวัน
‎แล้วผมจะไปรายงานผู้พันต่อ

145
00:11:50,338 --> 00:11:54,671
‎และคุณต้องไม่แพร่งพรายเรื่องนี้ให้ใครรู้
‎ไม่ว่าจะเป็นคนในหรือคนนอกสถาบัน

146
00:11:56,171 --> 00:11:58,671
‎- แค่นั้นรึ
‎- กฎข้อสุดท้าย

147
00:12:00,380 --> 00:12:03,880
‎ห้ามดื่มสุราตลอดช่วงที่ทําการสืบสวนอยู่

148
00:12:06,296 --> 00:12:08,255
‎เราได้ยินชื่อเสียงของคุณมาก่อนแล้ว

149
00:12:35,046 --> 00:12:35,880
‎ขออภัย

150
00:12:36,755 --> 00:12:39,421
‎- คุณออกัสตัส แลนดอร์ใช่ไหม
‎- ใช่แล้ว

151
00:12:39,421 --> 00:12:42,505
‎หากผมไม่ได้เข้าใจผิด
‎คุณได้รับมอบหมายหน้าที่ให้ไขปริศนา

152
00:12:42,505 --> 00:12:44,130
‎เกี่ยวกับลีรอย ฟราย

153
00:12:44,130 --> 00:12:46,421
‎ถูกต้อง มีอะไรให้ช่วยไม่ทราบ

154
00:12:46,421 --> 00:12:50,255
‎เป็นหน้าที่ของกระผม
‎และเกียรติศักดิ์ศรีแห่งสถาบันนี้

155
00:12:50,255 --> 00:12:53,588
‎ที่จะต้องแจ้งสิ่งที่กระผมสรุปได้ให้คุณฟัง

156
00:12:53,588 --> 00:12:54,630
‎ข้อสรุปเหรอ

157
00:12:54,630 --> 00:12:57,005
‎เกี่ยวกับคุณฟรายที่จากไป

158
00:12:58,005 --> 00:12:59,630
‎ผมสนใจใคร่รู้อย่างยิ่ง

159
00:13:00,796 --> 00:13:02,338
‎ชายที่คุณตามหานั้น

160
00:13:04,255 --> 00:13:05,255
‎เป็นกวี

161
00:13:15,296 --> 00:13:16,588
‎พลทหารคอเครน

162
00:13:17,213 --> 00:13:20,671
‎ตอนเขานําศพของลีรอย ฟราย
‎กลับมาที่ห้องพยาบาล

163
00:13:20,671 --> 00:13:23,338
‎คุณได้รับมอบหมายให้เฝ้ายามใช่ไหม

164
00:13:23,338 --> 00:13:24,630
‎ใช่ครับผม

165
00:13:25,255 --> 00:13:29,796
‎- เกิดเหตุอะไรขึ้นระหว่างนั้นหรือไม่
‎- ไม่มีอะไรจนตีสองครึ่ง

166
00:13:29,796 --> 00:13:32,713
‎- นั่นเป็นตอนที่มีคนผลัดหน้าที่กับผม
‎- ใครมาผลัดคุณ

167
00:13:34,546 --> 00:13:38,338
‎- พลทหาร ใครมาผลัดคุณ
‎- ผมบอกไม่ได้ครับผม

168
00:13:39,421 --> 00:13:40,921
‎บอกได้แต่เขาเป็นนายทหารมียศ

169
00:13:42,213 --> 00:13:44,546
‎- เขาไม่ได้แจ้งชื่อรึ
‎- ไม่ได้แจ้งครับ

170
00:13:45,213 --> 00:13:47,296
‎แต่เป็นนายทหารก็ไม่ต้องแจ้งอยู่แล้ว

171
00:13:49,630 --> 00:13:51,880
‎และนายทหารผู้นี้พูดอะไรกับคุณบ้าง

172
00:13:51,880 --> 00:13:56,546
‎เขาบอกว่า "ขอบคุณมาก พลทหาร
‎หมดหน้าที่คุณแล้ว ผมมารับช่วงต่อ"

173
00:13:56,546 --> 00:14:00,296
‎- เป็นคําสั่งที่ประหลาดใช่ไหม
‎- ครับผม ประหลาดมาก

174
00:14:02,505 --> 00:14:05,671
‎- ได้เห็นหน้านายทหารคนนั้นไหม
‎- ไม่เห็นครับ

175
00:14:05,671 --> 00:14:07,963
‎ผมถือเทียนเพียงเล่มเดียว รอบตัวมืดมาก

176
00:14:07,963 --> 00:14:10,588
‎อ้อ งั้นบอกหน่อย
‎คุณรู้ได้อย่างไรว่าเขาเป็นนายทหาร

177
00:14:10,588 --> 00:14:15,421
‎บั้งแสดงยศที่บ่าครับผม
‎แต่ต้องยอมรับ นั่นก็ประหลาดมากเช่นกัน

178
00:14:15,421 --> 00:14:17,380
‎- ประหลาดยังไง
‎- บั้ง

179
00:14:18,171 --> 00:14:20,713
‎บั้งที่บ่าซ้ายบนเครื่องแบบหายไป

180
00:14:39,255 --> 00:14:40,921
‎คนสําคัญมานั่นแล้ว

181
00:14:42,171 --> 00:14:44,963
‎เบนนี่มองปราดเดียวก็รู้ว่าคนไหนจําเป็นต้องดื่ม

182
00:14:44,963 --> 00:14:49,130
‎เพียงแค่เห็น เลือดก็อุ่นทันใด

183
00:14:49,921 --> 00:14:51,380
‎- เบนนี่!
‎- ครับ

184
00:14:51,380 --> 00:14:54,755
‎- ดื่มให้กับ... กฎ
‎- ช่างหัวมันให้หมด

185
00:15:01,630 --> 00:15:02,630
‎แพทซี่

186
00:15:03,546 --> 00:15:04,463
‎แพทซี่!

187
00:15:04,463 --> 00:15:05,546
‎ทําไมถึงทําหน้าหมอง

188
00:15:08,213 --> 00:15:09,963
‎ได้ข่าวนักเรียนทหารน่าสงสารคนนั้นไหม

189
00:15:11,505 --> 00:15:14,588
‎- มีคนว่ากว่าเขาจะตายก็ตั้งหลายชั่วโมง
‎- "คน" ไหนกัน

190
00:15:16,838 --> 00:15:17,671
‎เขาคนนั้น

191
00:15:31,296 --> 00:15:34,088
‎ไม่ต้องไปขานชื่อหรือไง

192
00:15:34,088 --> 00:15:35,755
‎สวัสดีครับ ขานชื่อเหรอ

193
00:15:35,755 --> 00:15:37,296
‎ไม่ครับ ไม่มีใครสนใจผมหรอก

194
00:15:37,963 --> 00:15:39,796
‎แทบไม่มีใครรู้ว่าผมเรียนที่นั่นด้วยซ้ํา

195
00:15:39,796 --> 00:15:45,005
‎อีกอย่าง ผมได้บทเรียนจากที่แบบนี้
‎มากกว่าห้องเรียนอะไรก็ตาม

196
00:15:46,171 --> 00:15:47,255
‎ผมไม่สงสัยเลย

197
00:15:47,255 --> 00:15:50,880
‎นั่งสิครับ เชิญเลย เชิญคุณ...

198
00:15:50,880 --> 00:15:52,880
‎- นั่ง
‎- นั่งเลย ขอบคุณ

199
00:15:54,588 --> 00:15:56,713
‎นักเรียนทหารปีสี่ โพครับ อี. เอ. โพ

200
00:15:57,630 --> 00:15:59,213
‎เอ็ดการ์ เอ. โพ

201
00:16:00,005 --> 00:16:02,338
‎ดูกระหายไม่ใช่น้อยนะ

202
00:16:02,338 --> 00:16:05,046
‎พอช่วยชะล้างความหม่นหมองไปได้บ้าง

203
00:16:12,546 --> 00:16:17,838
‎บอกหน่อย คุณไปรู้เรื่องลีรอย ฟรายได้อย่างไร

204
00:16:18,630 --> 00:16:21,338
‎อ้อ จากฮันทูนน่ะสิ

205
00:16:21,338 --> 00:16:25,630
‎เขาเที่ยวกระจายข่าว
‎อย่างกับเป็นโฆษกประจําเมือง

206
00:16:25,630 --> 00:16:27,921
‎อีกไม่นานเดี๋ยวก็มีคนจับเขาไปแขวนบ้าง

207
00:16:29,880 --> 00:16:32,921
‎คุณไม่ได้จะบอกเป็นนัยว่า
‎มีใครจับคุณฟรายไปแขวนคอกระมัง

208
00:16:32,921 --> 00:16:34,921
‎ผมไม่ได้ตั้งใจจะบอกเป็นนัยอะไรทั้งนั้น

209
00:16:37,296 --> 00:16:43,463
‎ทําไมคุณถึงคิดว่า
‎ชายซึ่งควักหัวใจของลีรอย ฟรายไป

210
00:16:44,171 --> 00:16:45,171
‎เป็นกวีล่ะ

211
00:16:45,963 --> 00:16:46,796
‎ก็...

212
00:16:48,588 --> 00:16:51,755
‎หัวใจถือเป็นสัญลักษณ์
‎หาไม่แล้วมันก็หมดความหมาย

213
00:16:52,338 --> 00:16:54,588
‎หากไม่นับดวงใจเป็นสัญลักษณ์ เราจะเหลืออะไร

214
00:16:56,296 --> 00:17:00,796
‎เพียงแค่กล้ามเนื้อก้อนหนึ่ง
‎ไม่ได้น่าสนใจสวยงามไปกว่ากระเพาะปัสสาวะ

215
00:17:01,505 --> 00:17:05,088
‎ทว่าการกรีดควักหัวใจใครออกไป
‎นั่นเท่ากับการแสดงถึงสัญลักษณ์นั้น

216
00:17:05,088 --> 00:17:07,255
‎แล้วใครจะพร้อมทําเรื่องเช่นนั้น

217
00:17:09,046 --> 00:17:09,880
‎มากไปกว่ากวีล่ะ

218
00:17:10,588 --> 00:17:13,755
‎กวีที่ตรงไปตรงมาสุดๆ ดูเหมือน...

219
00:17:13,755 --> 00:17:16,338
‎คุณไม่อาจแสร้งทําเป็นว่า
‎พฤติกรรมป่าเถื่อนเช่นนี้

220
00:17:16,338 --> 00:17:21,963
‎ไม่ได้สั่นคลอนทุกกลีบซอกสมอง
‎ทางด้านวรรณกรรมของคุณน่ะ

221
00:17:24,588 --> 00:17:27,046
‎บทร้องแสนไพเราะของลอร์ดซัคลิ่ง

222
00:17:27,046 --> 00:17:31,130
‎"จงคืนหัวใจของข้ามา
‎หากข้ามิอาจครองหัวใจเจ้า"

223
00:17:31,130 --> 00:17:33,338
‎หรือแม้แต่ในพระคัมภีร์

224
00:17:33,338 --> 00:17:35,296
‎"พระเจ้า โปรดประทานหัวใจบริสุทธิ์แก่ข้า

225
00:17:35,296 --> 00:17:39,421
‎หัวใจอันบอบช้ําแหลกสลาย
‎ที่พระองค์หาได้รังเกียจไม่"

226
00:17:40,171 --> 00:17:44,505
‎งั้นหาคนคลั่งศาสนาน่าจะง่ายกว่า

227
00:17:44,505 --> 00:17:49,213
‎ไม่ คืองี้ ผมยังไม่ทันได้บอกคุณว่า
‎ตัวผมเองก็เป็นกวี

228
00:17:49,213 --> 00:17:50,921
‎ดังนั้นผมจึงคิดแบบกวี

229
00:17:52,213 --> 00:17:54,338
‎ผมไม่ค่อยได้อ่านบทกวีเท่าใดนัก

230
00:17:55,088 --> 00:17:56,880
‎อ่านทําไมกัน คุณเป็นชาวอเมริกัน

231
00:17:58,546 --> 00:17:59,546
‎แล้วคุณล่ะ

232
00:17:59,546 --> 00:18:03,921
‎เป็นศิลปิน ดังนั้นจึงถือได้ว่าไร้พรมแดน

233
00:18:04,796 --> 00:18:06,088
‎อะไรกัน คุณแลนดอร์

234
00:18:08,463 --> 00:18:09,713
‎คุณช่วยได้มาก

235
00:18:13,463 --> 00:18:16,921
‎คุณอาจอยากกลับไปสอบสวน
‎นักเรียนทหารที่ชื่อลาฟโบโรห์

236
00:18:17,963 --> 00:18:22,838
‎ในอดีตเขาเคยเป็นเพื่อนร่วมห้องกับลีรอย ฟราย
‎จนกระทั่งทั้งสองผิดใจกัน

237
00:18:23,838 --> 00:18:27,380
‎แต่ผิดใจเรื่องใดยังไม่แน่ชัด

238
00:18:47,421 --> 00:18:48,713
‎คุณลาฟโบโรห์

239
00:18:48,713 --> 00:18:53,213
‎เล่าให้คุณแลนดอร์ฟังซิว่า
‎คุณรู้จักกับคุณฟรายได้อย่างไร

240
00:18:53,213 --> 00:18:56,005
‎ครับผม เราสองคนเคยเป็นเพื่อนร่วมห้องกัน

241
00:18:58,380 --> 00:19:00,755
‎คุณสองคนเคยผิดใจกันไหม

242
00:19:02,046 --> 00:19:04,838
‎คงไม่ถึงกับเรียกว่าผิดใจ แค่...

243
00:19:07,130 --> 00:19:09,630
‎เป็นเรื่องที่เลือกเดินคนละทางครับ

244
00:19:10,630 --> 00:19:11,963
‎เหตุใดจึงแยกทางเดินกัน

245
00:19:12,880 --> 00:19:14,213
‎ไม่มีอะไรหรอกครับ แค่...

246
00:19:16,046 --> 00:19:17,421
‎มันคงถึงเวลา

247
00:19:17,421 --> 00:19:19,921
‎หากคุณทราบเรื่องอะไรเกี่ยวกับคุณฟราย

248
00:19:19,921 --> 00:19:21,838
‎คุณต้องแจ้งกับพวกเราทันที

249
00:19:22,880 --> 00:19:25,588
‎คือ อย่างนี้ครับผม

250
00:19:27,588 --> 00:19:29,963
‎ผมพูดได้แค่เขาไปสนิทสนมกับ

251
00:19:31,421 --> 00:19:32,838
‎กลุ่มสุดร้าย

252
00:19:34,213 --> 00:19:36,171
‎อย่างน้อยก็จากคําที่เขาเรียกเอง

253
00:19:38,046 --> 00:19:43,046
‎อ้อ ขอถามหน่อย "กลุ่มสุดร้าย"
‎หมายถึงกลุ่มเพื่อนนักเรียนทหารหรือไม่

254
00:19:43,046 --> 00:19:46,338
‎เขาไม่เคยพูดตรงๆ แต่ผมเดาว่าใช่

255
00:19:46,338 --> 00:19:48,755
‎แล้วทําไมจึงไม่ออกมาบอกเราก่อนหน้านี้

256
00:19:48,755 --> 00:19:52,338
‎ผมไม่เห็นว่ามันเป็นสาระสําคัญอันใด

257
00:19:53,421 --> 00:19:55,463
‎เพราะเรื่องเกิดเมื่อนานมาแล้วครับผม

258
00:19:58,630 --> 00:19:59,630
‎ไปได้

259
00:20:02,546 --> 00:20:03,755
‎คุณสต็อดดาร์ด

260
00:20:05,130 --> 00:20:08,630
‎คุณเป็นคนสุดท้ายที่พบคุณฟรายก่อนเสียชีวิต

261
00:20:10,005 --> 00:20:11,171
‎ครับผม

262
00:20:11,171 --> 00:20:13,588
‎- พูดดังๆ หน่อย
‎- ผมป่วยนิดหน่อยครับ

263
00:20:15,505 --> 00:20:18,130
‎ผมพบลีรอยกลางดึกของคืนนั้นจริง

264
00:20:18,880 --> 00:20:21,505
‎เดินสวนกับเขาระหว่างทางเข้าโรงนอน
‎ตอนที่ผมจะกลับห้อง

265
00:20:23,088 --> 00:20:24,213
‎ได้คุยกับเขาไหม

266
00:20:24,796 --> 00:20:27,630
‎เขาหยุดผมไว้
‎ถามว่าเห็นนายทหารแถวนั้นบ้างไหม

267
00:20:28,755 --> 00:20:29,838
‎สภาพเขาเป็นยังไง

268
00:20:31,713 --> 00:20:34,880
‎ตอนนั้นมืดมาก ผมไม่ไว้ใจความจําตัวเอง

269
00:20:35,588 --> 00:20:39,088
‎เห็นของที่เขาพกอยู่กับตัวหรือไม่
‎อาจจะมีเชือกสักเส้น

270
00:20:39,796 --> 00:20:41,171
‎ไม่เห็นเลยครับ

271
00:20:43,796 --> 00:20:44,963
‎มีอยู่เรื่องหนึ่ง

272
00:20:46,213 --> 00:20:49,880
‎ตอนที่ฟรายกําลังเดินออกไป
‎ผมได้ถามว่าเขาจะออกไปไหนดึกดื่น

273
00:20:50,505 --> 00:20:51,505
‎แล้ว

274
00:20:52,546 --> 00:20:54,505
‎เขาตอบว่า "มีธุระจําเป็น"

275
00:20:55,880 --> 00:20:57,463
‎คุณคิดว่านั่นหมายถึงอะไร

276
00:20:59,088 --> 00:21:00,171
‎ผมไม่ทราบ

277
00:21:05,505 --> 00:21:06,546
‎ไปได้

278
00:21:17,838 --> 00:21:19,755
‎- ขออนุญาตครับ ผู้กอง
‎- เข้ามา

279
00:21:30,213 --> 00:21:31,880
‎พระเจ้าทรงโปรดด้วย

280
00:21:33,213 --> 00:21:37,421
‎"วัวหนึ่ง แกะหนึ่ง ถูกเชือดและชําแหละ
‎ที่ลําธารโคลด์สปริง

281
00:21:37,421 --> 00:21:41,005
‎ช่องอกถูกกรีดแบะอย่างโหดร้าย
‎และควักเอาหัวใจออกไป"

282
00:21:42,588 --> 00:21:45,588
‎จะมีสิ่งมีชีวิตใดของพระเจ้า
‎รอดเงื้อมมือชายคนนี้บ้างไหม

283
00:21:45,588 --> 00:21:48,213
‎เรายังสรุปไม่ได้ว่าเป็นฝีมือคนเดียวกัน

284
00:21:49,088 --> 00:21:50,130
‎อะไรกัน

285
00:21:50,963 --> 00:21:52,421
‎จะบอกว่าบังเอิญอย่างนั้นรึ

286
00:21:55,630 --> 00:21:58,005
‎พรุ่งนี้เช้า ตั้งแต่หกนาฬิกาตรง

287
00:21:58,796 --> 00:22:03,296
‎ให้ทหารทุกคนทําได้แค่เข้าเรียน
‎กินอาหารและเข้าพิธีสวดมนต์

288
00:22:04,130 --> 00:22:04,963
‎นอกนั้นไม่ให้ทํา!

289
00:22:16,255 --> 00:22:17,588
‎ถ้าเพื่อนร่วมชั้นถาม

290
00:22:17,588 --> 00:22:20,588
‎เราเพียงแต่สนทนากัน
‎เรื่องความสัมพันธ์ของคุณกับลีรอย ฟราย

291
00:22:20,588 --> 00:22:23,171
‎ไม่มีสัมพันธ์ใดๆ ทั้งนั้น
‎ผมไม่ได้รู้จักกับเขาเลย

292
00:22:23,171 --> 00:22:24,838
‎- อะไรนะ
‎- ผมไม่เคยรู้จักเขา

293
00:22:25,588 --> 00:22:28,546
‎- ถ้าอย่างนั้นผมก็เข้าใจคุณผิด
‎- คุณไม่ใช่คนแรก

294
00:22:29,463 --> 00:22:31,713
‎ถ้านี่ไม่ใช่การสนทนา จะให้เรียกว่าอะไร

295
00:22:32,921 --> 00:22:34,130
‎ข้อเสนอจ้างงาน

296
00:22:35,255 --> 00:22:36,255
‎ไม่มีค่าจ้าง

297
00:22:37,213 --> 00:22:40,463
‎จะให้เพื่อนนักเรียนรู้ว่าคุณทําอะไรอยู่ไม่ได้

298
00:22:40,463 --> 00:22:43,755
‎ให้เรื่องนี้จบไปนานๆ ก่อน

299
00:22:43,755 --> 00:22:47,588
‎หากมีใครรู้เข้า พวกเขาน่าจะสาปส่งชื่อคุณ

300
00:22:48,880 --> 00:22:50,255
‎ข้อเสนอเกินห้ามใจจริงๆ

301
00:22:51,546 --> 00:22:53,880
‎อย่าหยุด พูดต่อสิ

302
00:22:54,588 --> 00:22:59,505
‎ดีมาก ผมอยากให้คุณตีความสิ่งนี้
‎เป็นส่วนหนึ่งของจดหมาย

303
00:22:59,505 --> 00:23:04,005
‎คุณต้องทํางานอย่างลับๆ
‎และแม่นยําที่สุดเท่าที่จะทําได้

304
00:24:02,713 --> 00:24:06,796
‎ผมยินดีจะรายงานว่า
‎ผมถอดรหัสข้อความของคุณได้สําเร็จ

305
00:24:08,463 --> 00:24:11,171
‎ข้อความเขียนด้วยลายมือ
‎เท่ากับเป็นเรื่องส่วนตัว

306
00:24:11,171 --> 00:24:13,588
‎ฟรายถือติดตัวไว้ขณะที่ตาย

307
00:24:13,588 --> 00:24:15,838
‎ดังนั้นเราจึงสรุปได้ว่าข้อความนั้นเพียงพอ

308
00:24:15,838 --> 00:24:19,088
‎ที่จะเรียกเขาออกจากโรงนอนในคืนเกิดเหตุ

309
00:24:19,088 --> 00:24:22,213
‎ข้อความส่วนที่เหลือถูกกระชากออกจากมือเขา

310
00:24:22,213 --> 00:24:25,880
‎จึงอาจสรุปได้ว่าจดหมายนั้น
‎สามารถระบุตัวผู้ส่งได้

311
00:24:25,880 --> 00:24:28,838
‎ทีนี้ การเขียนตัวพิมพ์ใหญ่
‎สีดําทั้งหมดที่ค่อนข้างโบราณ

312
00:24:28,838 --> 00:24:32,755
‎อาจทําให้สรุปได้อีกว่าผู้ส่งตั้งใจปกปิดตัวตน

313
00:24:32,755 --> 00:24:38,130
‎เรียกได้ว่าเป็นคําเชิญ
‎หรือเรียกให้เหมาะกว่าคือเป็นกับดัก

314
00:24:39,296 --> 00:24:40,380
‎กับดักรึ

315
00:24:43,171 --> 00:24:45,463
‎เมื่อทดเรื่องนั้นไว้ในใจ... ขออนุญาต

316
00:24:46,630 --> 00:24:49,713
‎มามุ่งความสนใจไปยังบรรทัดที่สาม

317
00:24:49,713 --> 00:24:51,838
‎ซึ่งเรารู้แน่ว่าเป็นคําที่สมบูรณ์

318
00:24:51,838 --> 00:24:53,421
‎"มา" แต่มาอะไร

319
00:24:54,005 --> 00:24:56,546
‎ต้องเป็นคําที่ขึ้นต้นด้วยตัว "ส"

320
00:24:58,005 --> 00:24:59,463
‎"สร้อย" รึ หรือว่า "สนิท"

321
00:25:00,380 --> 00:25:04,130
‎ไม่ใช่ ทั้งสองคําไม่ได้สะท้อนการเชื้อเชิญ

322
00:25:04,130 --> 00:25:09,005
‎"มาเสีย" รึ
‎ไม่ใช่ เป็นรูปประโยคที่หยาบเกินไป

323
00:25:09,005 --> 00:25:13,130
‎ถ้าหากเขาต้องการให้ลีรอย ฟราย
‎ไปปรากฏตัวในสถานที่และเวลาที่กําหนด

324
00:25:13,130 --> 00:25:15,963
‎มีเพียงคําเดียวเท่านั้นที่เป็นไปได้ "สาย"

325
00:25:16,588 --> 00:25:18,963
‎"มาสาย"

326
00:25:19,671 --> 00:25:21,213
‎และยิ่งกวาดตามองบรรทัดที่สาม

327
00:25:21,213 --> 00:25:24,463
‎คําแรกของประโยคจึงสรุปได้โดยง่ายจนน่าหัวร่อ

328
00:25:24,463 --> 00:25:26,046
‎เป็นคําว่า "อย่า"

329
00:25:26,046 --> 00:25:29,630
‎ดังนั้นคือ "อย่ามาสาย"

330
00:25:31,546 --> 00:25:33,796
‎ทีนี้ เพ่งดูให้ดี คุณแลนดอร์

331
00:25:33,796 --> 00:25:36,338
‎เราไม่ต้องคิดไกลถึงตัวเลือกที่เป็นไปได้

332
00:25:37,130 --> 00:25:40,338
‎หากฟรายจะไปยังที่นัดหมาย

333
00:25:40,338 --> 00:25:43,921
‎จากมุมมองของผู้เขียนจดหมายฉบับนี้
‎เขาจะมาแน่ๆ

334
00:25:43,921 --> 00:25:47,046
‎ดังนั้น "มา คุณฟราย"

335
00:25:47,046 --> 00:25:50,130
‎เมื่อคิดได้แล้ว ที่เหลือจึงง่ายอย่างที่สุด

336
00:25:50,130 --> 00:25:53,630
‎ที่จะวิเคราะห์คําต่อไป
‎จะเป็นคําใดได้นอกจากคําว่า "เร็ว"

337
00:25:53,630 --> 00:25:56,130
‎เติมคําเข้าไป และไชโย!

338
00:25:56,130 --> 00:25:57,880
‎"อย่ามาสาย มาเร็ว"

339
00:25:58,630 --> 00:26:02,088
‎จึงถอดความได้ดังนี้
‎ไขปริศนาเล็กๆ ของเราได้โดยพลัน

340
00:26:02,088 --> 00:26:04,171
{\an8}‎ขอส่งงานด้วยความเคารพ

341
00:26:10,880 --> 00:26:13,630
‎วิเคราะห์ได้ดีมาก ขอขอบคุณ

342
00:26:14,713 --> 00:26:16,338
‎- ติดเพียงเรื่องเดียว
‎- ครับ

343
00:26:16,338 --> 00:26:18,755
‎คุณสามารถตีความสองบรรทัดแรกได้ไหม

344
00:26:18,755 --> 00:26:21,421
‎ผมจําใจต้องยอมรับว่าไม่อาจทราบ

345
00:26:22,421 --> 00:26:23,588
‎คุณสะกดคําเก่งไหม

346
00:26:23,588 --> 00:26:26,005
‎ไร้ที่ติ จากปากคําของผู้ที่รู้จริง

347
00:26:26,005 --> 00:26:29,255
‎อย่างสาธุคุณจอห์น แบรนส์บีแห่งสโตคนิววิงตัน

348
00:26:29,255 --> 00:26:35,880
‎นั่นแปลว่าคุณคงไม่เคยทําอะไร
‎อย่างที่คนส่วนใหญ่... อย่างพวกเราทํา

349
00:26:35,880 --> 00:26:39,796
‎คือพลาดในการสะกดคําพ้องเสียง

350
00:26:41,380 --> 00:26:46,921
‎ตัวอย่างเช่น "กัน" "กรร" และ "กัญ"

351
00:26:48,421 --> 00:26:50,005
‎คนสะกดสลับกันบ่อยๆ

352
00:26:50,005 --> 00:26:52,630
‎นี่เป็นคําเชิญจริงๆ "ไปพบกันที่นั่น"

353
00:26:52,630 --> 00:26:57,130
‎แน่นอน เรายังไม่รู้ว่าให้ไปพบกันที่ไหน

354
00:26:58,213 --> 00:27:02,046
‎ที่ซึ่งลงท้ายด้วย "ง"

355
00:27:04,046 --> 00:27:04,963
‎ลานโล่ง!

356
00:27:06,296 --> 00:27:09,755
‎- หรือถ้าจะเสริมก็คือเวิ้งหาดริมลานโล่ง
‎- เลือกได้ดีมาก

357
00:27:09,755 --> 00:27:14,963
‎เท่ากับ "ฉันจะรอที่เวิ้งหาดริมลานโล่ง"

358
00:27:14,963 --> 00:27:17,130
‎"พบกันประมาณห้าทุ่ม"

359
00:27:17,130 --> 00:27:21,546
‎เท่ากับ "อย่ามาสาย มาเจอกัน"
‎น่าจะใกล้เคียงความจริงมากกว่า

360
00:27:22,588 --> 00:27:24,630
‎ฟังแล้วทําให้คิดอะไรขึ้นมาได้หรือเปล่า

361
00:27:25,671 --> 00:27:28,088
‎เขาจะไปพบนักเรียนทหารด้วยกันที่ลานโล่งทําไม

362
00:27:28,963 --> 00:27:30,546
‎ทั้งที่สามารถนัดกันได้ทุกที่

363
00:27:32,963 --> 00:27:37,505
‎เพราะเขาไม่ได้ไปพบเพื่อนทหาร แต่ไปพบผู้หญิง

364
00:27:39,713 --> 00:27:43,505
‎คุณรู้คําตอบมาตลอด คุณแลนดอร์

365
00:27:43,505 --> 00:27:44,713
‎ผมแค่พอจะคิดได้

366
00:27:45,588 --> 00:27:49,130
‎อ้อ หากเป็นผู้หญิงจริงๆ ที่เราเสาะหา

367
00:27:50,796 --> 00:27:54,088
‎ผมเชื่อว่าผมอาจได้เห็นเธอผู้นั้นแล้ว

368
00:27:56,088 --> 00:28:00,630
‎เช้าวันรุ่งขึ้นหลังจากลีรอย ฟรายตาย
‎ก่อนผมจะทันได้ทราบเรื่องราวใดๆ

369
00:28:02,546 --> 00:28:07,255
‎ผมสะดุ้งตื่นและเริ่มเอ่ยคําเปิดกลอนบทหนึ่ง

370
00:28:09,130 --> 00:28:14,046
‎กลอนซึ่งพูดถึงสตรีปริศนาซึ่งกําลังทุกข์ระทม

371
00:28:14,880 --> 00:28:20,630
‎และแล้ว ที่นอกโรงอาหาร
‎กลับปรากฏสิ่งมีชีวิตมหัศจรรย์อันงดงามที่สุด

372
00:28:20,630 --> 00:28:24,088
‎เท่าที่ผมเคยได้ทอดสายตามอง

373
00:28:28,546 --> 00:28:29,755
‎เธอเป็นใคร

374
00:28:31,130 --> 00:28:32,963
‎ผมไม่ทราบแม้แต่น้อย

375
00:28:32,963 --> 00:28:37,796
‎งั้นทําไมจึงเชื่อว่ากลอนและสาวผู้นั้น
‎ถึงเกี่ยวข้องกับคุณฟราย

376
00:28:37,796 --> 00:28:39,921
‎เพราะมีบรรยากาศความรุนแรงซ่อนเร้น

377
00:28:41,546 --> 00:28:43,630
‎ความทรมานอันไม่อาจเอ่ย

378
00:28:45,213 --> 00:28:46,755
‎สตรีผู้ไม่เป็นที่รู้จัก

379
00:28:48,630 --> 00:28:51,296
‎คุณอาจตื่นมาแต่งกลอนบทนี้วันไหนก็ได้

380
00:28:52,046 --> 00:28:55,171
‎แต่ผมไม่ได้แต่งเอง มีคนบอกให้ผมเขียน

381
00:28:55,796 --> 00:28:56,630
‎เขียนตามคําบอกรึ

382
00:28:59,296 --> 00:29:00,130
‎ใครบอกกัน

383
00:29:02,671 --> 00:29:03,505
‎คุณแม่ของผม

384
00:29:07,046 --> 00:29:08,046
‎แม่เสียไปแล้ว

385
00:29:09,838 --> 00:29:12,088
‎เสียไปตั้งแต่เกือบ 20 ปีก่อน

386
00:29:19,421 --> 00:29:21,755
‎เล่าเรื่องนายโพให้ผมฟังหน่อย

387
00:29:24,588 --> 00:29:26,005
‎อ๋อ โพอี้

388
00:29:28,505 --> 00:29:29,546
‎เป็นเด็กน่ารักนะคะ

389
00:29:31,421 --> 00:29:35,588
‎มารยาทงาม แต่พูดเยอะ

390
00:29:35,588 --> 00:29:40,588
‎พูดเยอะจริงๆ และดูจะเป็นคนประหลาดด้วย

391
00:29:41,255 --> 00:29:42,796
‎เพราะเขาพูดเยอะน่ะรึ

392
00:29:42,796 --> 00:29:45,296
‎เปล่า เพราะในหัวเขา
‎มีแต่ฝันเฟื่องอะไรไร้สาระ

393
00:29:46,380 --> 00:29:48,005
‎เขาเล่าเรื่องกลอนให้ฟัง

394
00:29:48,005 --> 00:29:51,921
‎อ้างว่ากลอนนั้นเกี่ยวกับการตายของลีรอย ฟราย

395
00:29:51,921 --> 00:29:58,963
‎อ้างว่ากลอนนั้นเขาฟังมาจากฝัน
‎แม่ของเขามาบอก

396
00:30:05,546 --> 00:30:10,380
‎คุณน่าจะรู้ดีที่สุดว่าคนที่เราสูญเสียไป...

397
00:30:12,546 --> 00:30:14,130
‎ยังคงอยู่กับเราเสมอ

398
00:30:19,505 --> 00:30:23,588
‎คนเรายอมทําได้แทบทุกทาง
‎เพื่อโกงความตาย จริงไหม

399
00:31:21,463 --> 00:31:23,171
‎ต้องมีภาชนะอะไรสักอย่าง

400
00:31:23,921 --> 00:31:27,713
‎ห่อผ้ามัสลินกระมัง หรืออาจห่อหนังสือพิมพ์

401
00:31:28,296 --> 00:31:30,380
‎เป็นไปได้มากที่จะเอาน้ําแข็งหุ้มไว้

402
00:31:44,171 --> 00:31:47,755
‎(ไปเจอกันที่โรงน้ําแข็ง)
‎(ขอให้จงกล้า)

403
00:34:51,880 --> 00:34:55,005
‎ดี แสดงว่าจดหมายไปถึง

404
00:34:55,005 --> 00:34:56,796
‎- มีคนตามมาหรือเปล่า
‎- ตามมารึ

405
00:34:57,380 --> 00:34:59,713
‎แบบนั้นก็ไม่เป็นมืออาชีพสิ
‎ไม่มีใครตามมาอยู่แล้ว

406
00:35:02,546 --> 00:35:05,796
‎- นี่อะไรกัน
‎- ที่เกิดเหตุ

407
00:35:06,546 --> 00:35:08,838
‎ของอาชญากรรมที่สอง

408
00:35:10,713 --> 00:35:12,755
‎ที่ซึ่งเขานําหัวใจของฟรายมา

409
00:35:13,421 --> 00:35:16,505
‎คุณบอกว่าการควักหัวใจของฟรายไป
‎ทําให้คุณคิดถึงคัมภีร์ไบเบิล

410
00:35:16,505 --> 00:35:19,213
‎ผมต้องยอมรับว่าผมเองก็คิดไปทางนั้นอยู่แล้ว

411
00:35:19,213 --> 00:35:21,921
‎ไม่ใช่คิดถึงไบเบิล

412
00:35:21,921 --> 00:35:23,963
‎แต่คิดถึงศาสนา

413
00:35:25,713 --> 00:35:30,296
‎ที่นี่ดูเหมือนมีพิธีอะไรสักอย่าง

414
00:35:30,296 --> 00:35:33,880
‎ใช้เลือดกับเทียนอย่างมีแบบแผน

415
00:35:38,171 --> 00:35:41,296
‎- เป็นวงกลม
‎- และสามเหลี่ยม

416
00:35:42,921 --> 00:35:47,838
‎หัวใจของฟรายน่าจะอยู่ตรงกลาง

417
00:35:53,546 --> 00:35:56,713
‎ผมมีสหายเก่าที่อาจช่วยพวกเราได้

418
00:36:04,630 --> 00:36:09,005
‎อาจารย์ฌอน เปเป้เป็นผู้เชี่ยวชาญ
‎ศาสตร์ด้านสัญลักษณ์...

419
00:36:09,005 --> 00:36:13,130
‎- เปเป้!
‎- พิธีกรรมและไสยศาสตร์

420
00:36:13,130 --> 00:36:14,838
‎- อาจารย์
‎- และเปเป้น่าจะเป็น

421
00:36:14,838 --> 00:36:17,255
‎- คนประหลาดที่สุด...
‎- เข้ามาเลย ฉันอยู่ห้องข้างใน

422
00:36:17,255 --> 00:36:20,588
‎- ขอโทษที่รบกวน
‎- ซึ่งผมเคยเจอมาในชีวิต

423
00:36:20,588 --> 00:36:24,630
‎ผมมีของน่าสนใจที่อยากให้คุณช่วยดู

424
00:36:27,296 --> 00:36:30,046
‎แบบนี้ต้องเรียกว่าเป็นเขตวงอาคม

425
00:36:31,088 --> 00:36:34,213
‎ผมเคยเห็นอยู่ใน
‎ตําราไสยเวทเลอเวริทาเบลดราโกรูจ

426
00:36:34,213 --> 00:36:37,713
‎และถ้าจําไม่ผิด ผู้ร่ายเวทจะยืนตรงนั้น

427
00:36:39,046 --> 00:36:40,338
‎ที่ใจกลางสามเหลี่ยม

428
00:36:41,171 --> 00:36:42,088
‎ยืนคนเดียวรึ

429
00:36:42,088 --> 00:36:44,838
‎เขาอาจมีผู้ช่วยกลุ่มหนึ่ง

430
00:36:44,838 --> 00:36:47,880
‎และจุดทั้งเทียนและคบเพลิงทั้งสองด้าน
‎ให้แสงสว่างไปทั่ว

431
00:36:47,880 --> 00:36:49,921
‎เรียกว่าเทศกาลแสงไฟก็ได้

432
00:36:51,213 --> 00:36:55,421
‎เอาละ กัส ลองไปดูบนชั้นที่สาม...

433
00:36:56,380 --> 00:36:58,130
‎หิ้งที่สองจากข้างบน

434
00:36:59,171 --> 00:37:01,130
‎เล่มที่สอดไว้ข้างบน

435
00:37:02,921 --> 00:37:05,005
‎นั่นแหละ

436
00:37:08,588 --> 00:37:11,588
‎ปิเยร์ เดอ ลันครา
‎นักล่าแม่มดผู้หาตัวจับยาก

437
00:37:13,838 --> 00:37:16,213
‎- อ่านภาษาฝรั่งเศสได้ไหม คุณโพ
‎- ได้ครับ

438
00:37:17,463 --> 00:37:20,755
‎อ่านเงียบๆ ไป อยู่หน้าตรงกลาง

439
00:37:22,713 --> 00:37:25,921
‎เดอ ลันครา
‎ประหารแม่มดแคว้นบาสก์ไป 600 คน

440
00:37:25,921 --> 00:37:29,671
‎และฝากผลงานเป็นตําราน่าทึ่ง
‎ที่คุณกําลังอ่านอยู่นั่น

441
00:37:29,671 --> 00:37:34,296
‎แต่หนังสือที่ผมอยากให้จริงๆ คือ
‎ดิสคอร์ส เด ดิอาเบลโดยอองรี เลอ เคลิร์ค

442
00:37:34,963 --> 00:37:38,130
‎ซึ่งประหารแม่มดไป 700 คนก่อนจะตาย

443
00:37:38,130 --> 00:37:39,963
‎เล่มนั้นเชื่อกันว่าถูกทําลายสิ้นซากไปแล้ว

444
00:37:39,963 --> 00:37:44,546
‎มีคนลือกันว่าเขายังทิ้งหนังสือไว้สองสามเล่ม

445
00:37:44,546 --> 00:37:46,880
‎ที่เป็นสําเนาเหมือนกับเล่มที่ถูกทําลายไป

446
00:37:47,671 --> 00:37:53,005
‎การค้นหาหนังสือเล่มนั้นได้กลายเป็น
‎ความหมกมุ่นของนักสะสมของไสยศาสตร์หลายคน

447
00:37:53,588 --> 00:37:55,421
‎- ทําไม
‎- ทําไม

448
00:37:57,421 --> 00:38:01,963
‎เลอ เคลิร์คเขียนวิธีทําพิธีเรียก...

449
00:38:03,255 --> 00:38:04,255
‎ความเป็นอมตะ

450
00:38:05,671 --> 00:38:06,880
‎คุณพระช่วย

451
00:38:08,755 --> 00:38:13,130
‎"เป็นที่รู้กันในหมู่ภราดรแห่งเทพชั่วช้าว่า

452
00:38:13,796 --> 00:38:16,838
‎อาหารประกอบพิธีสะบาโตแม่มดนั้น

453
00:38:16,838 --> 00:38:20,046
‎จักประกอบด้วยของต่างๆ นานาดังนี้

454
00:38:20,046 --> 00:38:24,463
‎สัตว์โสมมซึ่งเหล่าชาวคริสต์ไม่คิดใช้เป็นอาหาร

455
00:38:25,505 --> 00:38:28,296
‎ดวงใจของเด็กทารกผู้มิผ่านพิธีศีลมหาสนิท

456
00:38:30,171 --> 00:38:33,338
‎และดวงใจของชายผู้ถูกแขวนคอ"

457
00:38:47,255 --> 00:38:49,963
‎ผมอยากให้คุณแอบแฝงเข้าไปในหมู่นักเรียนทหาร

458
00:38:49,963 --> 00:38:53,796
‎ลองสืบหาว่าคนไหน
‎มีความเกี่ยวข้องกับไสยศาสตร์บ้าง

459
00:38:54,838 --> 00:38:55,713
‎อธิบายตัวเองมา

460
00:38:55,713 --> 00:38:59,130
‎พอดีมีคนมาชักชวนผม

461
00:38:59,130 --> 00:39:01,963
‎เป็นการชักชวนที่ค่อนข้างดํามืด
‎และเรียกได้ว่าไม่เป็นคริสต์

462
00:39:01,963 --> 00:39:03,005
‎- ไม่ใช่คริสต์รึ
‎- ใช่

463
00:39:03,005 --> 00:39:06,005
‎เขาขอให้ผมตั้งคําถามกับรากฐานศรัทธา

464
00:39:06,005 --> 00:39:09,838
‎และลองประกอบพิธีกรรมปริศนาลึกลับ
‎ซึ่งตกทอดกันมาแต่โบราณ

465
00:39:09,838 --> 00:39:12,796
‎- พิธีปริศนาลึกลับรึ
‎- เขาหมายถึงมนตร์ดํา ใครชวน

466
00:39:12,796 --> 00:39:16,213
‎- เราจําเป็นต้องรู้
‎- ผมสาบานว่าจะไม่เผยชื่อเขา

467
00:39:16,213 --> 00:39:17,130
‎ใครกัน

468
00:39:17,130 --> 00:39:18,421
‎เค้นอย่างไรผมก็ไม่บอก

469
00:39:18,421 --> 00:39:21,630
‎ต่อให้พระผู้เป็นเจ้าขู่ว่า
‎จะส่งสายฟ้ามาฟาดให้เป็นจุณ

470
00:39:21,630 --> 00:39:24,338
‎- หรือคุณจะอยากมาสวดมนต์กับเรา...
‎- ไม่ ผมสัญญาไว้แล้ว

471
00:39:24,338 --> 00:39:27,171
‎- เขาบอกให้คุณกังขาในศาสนา...
‎- ชื่อเขาต้องเป็นความลับต่อ

472
00:39:27,171 --> 00:39:28,338
‎มาร์ควิสรึเปล่า

473
00:39:29,171 --> 00:39:30,463
‎แฮมิลตัน ระวังปาก

474
00:39:31,921 --> 00:39:34,796
‎ใช่ ผมได้ชื่อมาแล้ว
‎แต่คนไหนล่ะคือมาร์ควิส

475
00:39:44,005 --> 00:39:45,005
‎เวียนหัวรึ

476
00:39:47,338 --> 00:39:49,671
‎รู้สึกเหมือนโลกรอบตัวหมุนติ้ว

477
00:39:49,671 --> 00:39:52,630
‎หัวใจเต้นเร็วไปนิด

478
00:39:54,880 --> 00:39:58,380
‎เอาละ คุณโพ วันนี้พักเสีย

479
00:39:58,380 --> 00:40:00,130
‎ดูแลตัวเองด้วย

480
00:40:01,130 --> 00:40:05,796
‎นําจดหมายนี้ไปให้ร้อยโทล็อค
‎กับหัวหน้านักเรียนทหาร

481
00:40:05,796 --> 00:40:08,046
‎อาร์ทิมัส ลูกชายผม

482
00:40:09,171 --> 00:40:12,338
‎เขาจะให้คุณลาพักหน้าที่ได้

483
00:40:14,255 --> 00:40:18,255
‎คุณอยากขอลาฝึกเพราะคุณรู้สึก

484
00:40:19,171 --> 00:40:20,338
‎เวียนศีรษะรึ

485
00:40:20,921 --> 00:40:23,380
‎และมีอาการป่วยหนักกว่านี้ที่ไม่ได้เขียนไว้

486
00:40:23,963 --> 00:40:26,046
‎อาการชักด้วยความหน่ายรุนแรง

487
00:40:26,796 --> 00:40:27,963
‎"ความหน่ายรุนแรง"

488
00:40:27,963 --> 00:40:30,421
‎อย่างชัดเจนยิ่งนัก

489
00:40:30,421 --> 00:40:32,005
‎ระวังปากหน่อย โพ

490
00:40:32,005 --> 00:40:33,880
‎คุณไปถามคุณหมอเองก็ได้

491
00:40:37,380 --> 00:40:38,505
‎เป็นเรื่องจริงครับ ผู้กอง

492
00:40:39,171 --> 00:40:41,796
‎คุณพ่อบอกผมไว้
‎ท่านไม่เคยเห็นอะไรเช่นนั้นเลย

493
00:40:41,796 --> 00:40:42,880
‎งั้นก็ได้

494
00:40:44,088 --> 00:40:47,171
‎แต่ผมจะหักคะแนนข้อหากล้าดีเกินตัว

495
00:40:47,755 --> 00:40:48,671
‎สามแต้ม

496
00:40:49,296 --> 00:40:51,671
‎กลับไปที่ห้องพักเดี๋ยวนี้

497
00:40:51,671 --> 00:40:54,838
‎และต้องคงอยู่ในนั้น
‎เมื่อมีผู้บังคับบัญชาผ่านไปตรวจ

498
00:41:08,713 --> 00:41:10,921
‎- โพใช่ไหม
‎- ใช่

499
00:41:10,921 --> 00:41:12,380
‎อาร์ทิมัส มาร์ควิส

500
00:41:13,213 --> 00:41:16,005
‎ต้องยอมรับ ความกล้าดีของคุณน่านับถือ

501
00:41:17,880 --> 00:41:21,088
‎คืนนี้ ห้าทุ่ม โรงนอนเหนือเลขที่ 18

502
00:41:25,630 --> 00:41:28,921
‎ขออภัยที่ล่าช้า หวังว่าคุณจะไม่ได้รอนาน

503
00:41:30,046 --> 00:41:31,713
‎บ้านสวยจริงๆ

504
00:41:34,630 --> 00:41:35,755
‎หนังสือ!

505
00:41:40,588 --> 00:41:42,463
‎คุณกลายเป็นคนที่น่าสนใจอย่างสุดซึ้งทีเดียว

506
00:41:43,213 --> 00:41:44,213
‎เริ่มจากไหนดี

507
00:41:47,380 --> 00:41:51,963
‎เฟนิมอร์ คูเปอร์แสนน่าเบื่อ
‎แต่คงเป็นหนังสือที่ต้องมีทุกชั้น

508
00:41:53,255 --> 00:41:54,421
‎เป็นคลังหนังสือที่ดีจริงๆ

509
00:41:55,213 --> 00:41:58,046
‎ประวัติศาสตร์อียิปต์ และอื่นๆ

510
00:42:05,046 --> 00:42:06,421
‎คุณปิดความจริงไม่ได้แล้ว

511
00:42:08,921 --> 00:42:11,005
‎คุณพูดให้ผมเข้าใจว่าคุณไม่อ่านบทกวี

512
00:42:11,588 --> 00:42:12,796
‎ผมไม่อ่าน

513
00:42:14,921 --> 00:42:15,921
‎นี่ไบรอน!

514
00:42:16,796 --> 00:42:19,921
‎- เล่มโปรดของผมทีเดียว คุณแลนดอร์...
‎- ขอละ

515
00:42:19,921 --> 00:42:22,005
‎และยังต้องบอกว่าอ่านจนปรุเสียด้วย

516
00:42:22,005 --> 00:42:23,713
‎นั่นหนังสือของลูกสาวผม

517
00:42:35,171 --> 00:42:37,380
‎ลูกสาวคุณไม่ได้อยู่ที่นี่แล้วรึ

518
00:42:37,380 --> 00:42:40,963
‎ไม่อยู่ ลูกหนีไปกับคนอื่น

519
00:42:42,671 --> 00:42:43,546
‎คนที่คุณรู้จักรึเปล่า

520
00:42:44,921 --> 00:42:45,880
‎รู้จักแค่ห่างๆ

521
00:42:46,921 --> 00:42:48,296
‎เธอจะกลับมาไหม

522
00:42:50,796 --> 00:42:51,796
‎คงไม่กลับมาแล้ว

523
00:42:53,255 --> 00:42:55,463
‎ถ้าอย่างนั้นเราทั้งคู่ก็โดดเดี่ยวเดียวดายในโลก

524
00:42:57,088 --> 00:42:58,546
‎แต่คุณยังมีคุณแม่

525
00:43:00,380 --> 00:43:01,838
‎ท่านยังคุยกับคุณอยู่

526
00:43:02,755 --> 00:43:04,671
‎- ถึงจะตายแล้ว
‎- จริง

527
00:43:05,296 --> 00:43:06,546
‎พูดบ้างเป็นบางครั้ง

528
00:43:07,380 --> 00:43:12,546
‎ต้องเสริมด้วยว่าทุกอย่างที่ดีงามในตัวผม
‎ทั้งจากนิสัยใจคอและหน้าตา มาจากแม่ทั้งสิ้น

529
00:43:15,130 --> 00:43:19,255
‎ลูกสาวคุณ เธอชื่ออะไร หากคุณอยากบอก

530
00:43:21,546 --> 00:43:22,588
‎มาธิลดา

531
00:43:25,880 --> 00:43:26,880
‎แมทตี้

532
00:43:30,338 --> 00:43:32,338
‎ไม่ต้องพูดต่อแล้วครับ คุณแลนดอร์

533
00:43:36,213 --> 00:43:40,588
‎- ไหนคุณบอกว่าพบอะไรเข้า
‎- ไม่ใช่ ดีกว่านั้นอีก

534
00:43:40,588 --> 00:43:43,921
‎พบใครสักคนที่ใช้ชื่อว่ามาร์ควิส

535
00:43:43,921 --> 00:43:45,421
‎คุณหมอ

536
00:43:45,421 --> 00:43:48,005
‎ไม่ใช่ อาร์ทิมัส ลูกชายเขา

537
00:43:48,546 --> 00:43:53,546
‎ผมจัดการให้ตัวเองสามารถเข้าไป
‎ในกลุ่มเพื่อนซึ่งแทรกซึมลําบากยากเข็ญได้

538
00:43:55,213 --> 00:43:57,046
‎นี่เป็นผลงานสร้างสรรค์จากพระเจ้าอีกหนึ่ง

539
00:43:59,088 --> 00:44:01,255
‎จากแพทซี่ผู้แสนดี

540
00:44:02,421 --> 00:44:05,755
‎คุณจะไปฟ้อง
‎เรื่องที่เราไม่ยอมทําตามเคอร์ฟิวไหม โพ

541
00:44:07,046 --> 00:44:11,380
‎ฤๅการเมินกฎพยศเล็กๆ ของเราระคายตาท่าน

542
00:44:11,380 --> 00:44:16,796
‎ไม่เพียงแต่ไม่ขัดใจ คุณบัลลินเจอร์ แต่...

543
00:44:19,671 --> 00:44:21,255
‎รินมาอีกแก้วเลยดีกว่า

544
00:44:27,713 --> 00:44:28,588
‎ดื่มสิ

545
00:44:30,421 --> 00:44:31,838
‎หมดแก้ว ไอ้หน้าตัวเมีย

546
00:44:31,838 --> 00:44:34,546
‎บัลลินเจอร์ คืนนี้ทําตัวเป็นอันธพาลจริง

547
00:44:37,838 --> 00:44:39,088
‎ขออีก ได้โปรด

548
00:44:43,255 --> 00:44:44,380
‎ขอขอบคุณ

549
00:44:47,505 --> 00:44:48,963
‎ยังดื่มได้ทั้งคืน

550
00:44:50,713 --> 00:44:51,713
‎เบาหน่อย บัลลินเจอร์

551
00:44:52,713 --> 00:44:55,046
‎กว่าจะได้ขวดนั้นมาฉันเหนื่อยอยู่

552
00:44:56,130 --> 00:44:56,963
‎โพ

553
00:44:58,130 --> 00:45:00,005
‎เข้าใจว่าคุณเป็นกวีที่ได้รับการตีพิมพ์แล้ว

554
00:45:00,838 --> 00:45:03,546
‎มีคนบอกว่าผมก็พอจะมีพรสวรรค์อยู่บ้าง

555
00:45:04,505 --> 00:45:06,796
‎อ้อ งั้นต้องด้นกลอนสด

556
00:45:07,838 --> 00:45:08,671
‎ตามใจเราหน่อย

557
00:45:13,838 --> 00:45:16,796
‎ฉันพบสาวเปลือยในเบอร์มิวดา

558
00:45:17,463 --> 00:45:19,213
‎ซึ่งนึกว่านางเฉียบแหลมเต็มประดา

559
00:45:20,255 --> 00:45:21,255
‎แต่ฉันแหลมกว่า

560
00:45:22,005 --> 00:45:25,796
‎นางคิดว่าออกจะหยาบผิดธรรมดา
‎ที่ไปเกี้ยวทั้งยังเปลื้องผ้า

561
00:45:25,796 --> 00:45:28,421
‎แต่ฉันไล่ไม่ไว้หน้า
‎จนชนะและตําสมปรารถนา

562
00:45:30,130 --> 00:45:31,796
‎- เก่งมาก โพ
‎- ไชโย

563
00:45:31,796 --> 00:45:32,880
‎ไชโย

564
00:45:36,296 --> 00:45:39,088
‎ไพ่ใบต่ํา... ออกเจ็ด

565
00:45:40,088 --> 00:45:42,338
‎ไพ่ใบสูง... ออกแจ็ค

566
00:45:44,421 --> 00:45:46,546
‎คืนนี้โชคดีนักนะ โพ

567
00:45:47,213 --> 00:45:48,088
‎ขอบคุณ

568
00:45:49,005 --> 00:45:53,005
‎จริงหรือไม่ โพ ที่นักสืบแลนดอร์
‎มาสอบปากคําคุณเรื่องของฟราย

569
00:45:54,463 --> 00:45:59,213
‎เขาเข้าใจผิดว่าผมเคยสนิทสนมกับฟราย

570
00:46:00,505 --> 00:46:01,505
‎แล้วสนิทไหม

571
00:46:03,296 --> 00:46:04,130
‎ไม่ได้สนิท

572
00:46:04,838 --> 00:46:08,046
‎ก็เหมาะดี เพราะสิ่งเดียวที่ฟรายทํา
‎ซึ่งพอจะน่าสนใจอยู่บ้าง

573
00:46:09,255 --> 00:46:10,546
‎คือการแขวนคอตาย

574
00:46:11,838 --> 00:46:15,713
‎ผมคิดว่าเขาแขวนคอตาย
‎เพราะสิ้นหวังหลังจากโดนสุภาพสตรีเมิน

575
00:46:15,713 --> 00:46:17,796
‎สุภาพสตรีผู้นั้นเป็นใครกัน สต็อดดาร์ด

576
00:46:17,796 --> 00:46:19,713
‎แล้วน้องสาวนายล่ะ อาร์ทิมัส

577
00:46:20,796 --> 00:46:23,005
‎เขาต้องใจฟรายนักไม่ใช่รึ

578
00:46:25,880 --> 00:46:27,338
‎ไม่เอาน่ะ แรนดี้

579
00:46:28,046 --> 00:46:30,505
‎นายสนิทกับฟรายมากกว่าใครในห้องนี้

580
00:46:30,505 --> 00:46:32,755
‎ฉันไม่คิดว่าฉันสนิทกับเขา

581
00:46:33,838 --> 00:46:34,755
‎มากเท่านาย

582
00:46:49,546 --> 00:46:52,171
‎เอาละ ถึงไหนกันแล้ว

583
00:47:21,088 --> 00:47:22,463
‎โพ!

584
00:47:23,963 --> 00:47:26,255
‎คิดว่าไม่ต้องทําตามเคอร์ฟิวหรือไง โพ

585
00:47:27,380 --> 00:47:28,546
‎จะแก้ตัวยังไง

586
00:47:28,546 --> 00:47:32,005
‎ผ่านคําสั่งดับไฟนอนไปตั้งสามชั่วโมงแล้ว

587
00:47:32,755 --> 00:47:33,755
‎ขออภัยครับผม

588
00:47:35,130 --> 00:47:37,963
‎คําขอโทษของคุณฟังไปก็มีแต่ลมปาก

589
00:47:38,880 --> 00:47:42,380
‎ลีรอย ฟรายต้องไปเฝ้าพระเจ้า
‎ตอนที่เขาก็แอบออกมาหลังเคอร์ฟิว

590
00:47:44,546 --> 00:47:46,755
‎รีบกลับไปโรงนอนเดี๋ยวนี้

591
00:47:48,921 --> 00:47:50,921
‎ยังโชคดีนะที่ไม่ต้องลงหลุมไปก่อน

592
00:47:53,505 --> 00:47:54,463
‎ขอบคุณครับผม

593
00:47:54,463 --> 00:47:55,671
‎ไปให้ไว

594
00:48:34,546 --> 00:48:35,421
‎แมทตี้

595
00:49:50,088 --> 00:49:55,005
‎"โปรดจดจําข้าไว้ในพระปรานี

596
00:49:55,838 --> 00:49:59,338
‎เพราะเมื่อสิ้นชีพไป
‎จะไม่เหลือสิ่งใดให้ระลึกถึง

597
00:49:59,921 --> 00:50:03,505
‎เมื่อนอนในหลุม ผู้ใดเล่าจักขอบใจกัน

598
00:50:04,796 --> 00:50:06,380
‎ด้วยพระเมตตา

599
00:50:06,921 --> 00:50:11,046
‎โปรดจดจําข้าไว้ในพระปรานี

600
00:50:12,005 --> 00:50:16,255
‎เพราะดวงตาข้านี้ล้นปรี่ด้วยจาบัลย์"

601
00:50:18,880 --> 00:50:21,713
‎คุณแลนดอร์ใช่ไหมคะ

602
00:50:22,380 --> 00:50:23,213
‎ใช่แล้วครับ

603
00:50:24,963 --> 00:50:26,130
‎ฉันเป็นแม่ของลีรอย

604
00:50:29,546 --> 00:50:31,046
‎ฉันอยากมอบสิ่งนี้ไว้ให้คุณ

605
00:50:32,296 --> 00:50:33,171
‎บันทึกของลีรอยค่ะ

606
00:50:34,213 --> 00:50:36,880
‎อ่านย้อนกลับไปได้อย่างน้อยสามปี

607
00:50:37,546 --> 00:50:39,171
‎ผมไม่ทราบว่า...

608
00:50:40,296 --> 00:50:41,380
‎เสียใจด้วยครับ

609
00:50:43,088 --> 00:50:44,171
‎เป็นการสูญเสียครั้งใหญ่

610
00:50:46,796 --> 00:50:50,921
‎ผมไม่ทราบว่ามีการพบสมุดบันทึก
‎กับข้าวของส่วนตัวของเขาด้วย

611
00:50:50,921 --> 00:50:53,880
‎คุณบัลลินเจอร์ส่งไปให้ฉัน

612
00:50:53,880 --> 00:50:55,255
‎- คุณบัลลินเจอร์รึ
‎- ใช่ค่ะ

613
00:50:56,046 --> 00:50:58,005
‎ทันทีที่เขาได้ข่าว

614
00:50:58,005 --> 00:51:01,630
‎เขาตรงไปยังห้องพักของลีรอย
‎แล้วดูว่าจะทําอะไรได้บ้าง

615
00:51:01,630 --> 00:51:03,463
‎พ่อหนุ่มคนนั้นส่งไปรษณีย์ไปให้ฉัน

616
00:51:03,463 --> 00:51:04,380
‎เข้าใจแล้ว

617
00:51:04,880 --> 00:51:08,755
‎และเมื่อสักครู่ ทันทีที่เห็นหน้าฉัน

618
00:51:09,880 --> 00:51:14,588
‎เขาบอกว่า "ผมคิดว่าคุณแม่
‎ควรเก็บบันทึกของลีรอยไว้กับตัวที่เคนทัคกี้

619
00:51:15,421 --> 00:51:17,963
‎และถ้าคุณแม่เห็นควรที่จะเผาทิ้ง
‎โปรดอย่าได้ลังเล"

620
00:51:19,296 --> 00:51:20,588
‎ช่างมีน้ําใจช่างคิด

621
00:51:21,505 --> 00:51:23,296
‎แต่ฉันอ่านแล้วไม่รู้เหนือรู้ใต้เลย

622
00:51:24,213 --> 00:51:25,755
‎มีแต่ตัวเลขกับอักษรไม่เป็นคํา...

623
00:51:26,880 --> 00:51:30,880
‎แต่ในเมื่อทางกองทัพหวังพึ่งคุณ

624
00:51:30,880 --> 00:51:33,630
‎ฉันก็รู้สึกว่าจะเหมาะสมกว่า
‎ถ้านํามามอบให้คุณไว้

625
00:52:05,588 --> 00:52:09,046
‎ฉันต้องกลับมาเจอคุณตลอดเวลา

626
00:52:09,046 --> 00:52:10,880
‎- เพื่อทําตามที่เธอขอ...
‎- ผมเข้าใจ

627
00:52:10,880 --> 00:52:12,880
‎เราทุกคนจะผ่านเรื่องนี้ไปด้วยกัน

628
00:52:14,046 --> 00:52:15,088
‎คุณหมอ!

629
00:52:16,755 --> 00:52:19,546
‎คุณแลนดอร์ ประหลาดใจดีจริง

630
00:52:20,755 --> 00:52:23,880
‎ผมขออนุญาตแนะนําให้รู้จักจูเลีย ภรรยาผม

631
00:52:25,338 --> 00:52:27,630
‎ดิฉันได้ยินเรื่องของคุณมาเยอะมาก

632
00:52:27,630 --> 00:52:29,130
‎ยินดีมากครับ

633
00:52:29,130 --> 00:52:32,963
‎คุณเป็นสุภาพบุรุษ
‎ที่มาช่วยสอบสวนการตายของคุณฟรายใช่ไหม

634
00:52:33,838 --> 00:52:34,671
‎ถูกแล้วครับ

635
00:52:34,671 --> 00:52:36,838
‎เรากําลังคุยเรื่องนั้นกันอยู่ทีเดียว

636
00:52:37,463 --> 00:52:43,671
‎อันที่จริง สามีเพิ่งบอกฉันว่า
‎แม้เขาจะพยายามสุดความสามารถ

637
00:52:43,671 --> 00:52:49,630
‎แต่ร่างของคุณฟรายก็ยังถือว่า
‎เน่าเปื่อยเกินจะเปิดโลงให้ใครเห็น

638
00:52:52,088 --> 00:52:54,630
‎น่าสงสารพ่อแม่เขานัก

639
00:52:54,630 --> 00:52:55,713
‎ถูกแล้ว

640
00:52:55,713 --> 00:52:58,921
‎อ้อ เรื่องทั้งหมดนี้สะเทือนขวัญเรามาก

641
00:53:00,921 --> 00:53:03,921
‎มั่นใจได้ครับ ผมจะไม่ยอมพัก
‎จนกว่าจะจับตัวคนร้ายได้

642
00:53:08,713 --> 00:53:10,713
‎ยินดีที่ได้รู้จักครับ

643
00:53:11,421 --> 00:53:12,505
‎ที่รัก

644
00:53:12,505 --> 00:53:15,838
‎เข้าใจว่าคุณเป็นม่ายใช่ไหมคะ คุณแลนดอร์

645
00:53:17,713 --> 00:53:18,921
‎ถูกแล้ว

646
00:53:18,921 --> 00:53:20,713
‎แหม ขอแสดงความเห็นใจ

647
00:53:22,338 --> 00:53:25,838
‎เพิ่งเร็วๆ นี้หรือคะที่ภรรยาคุณไปเฝ้าพระเจ้า

648
00:53:26,505 --> 00:53:27,546
‎สองปีที่แล้วครับ

649
00:53:28,296 --> 00:53:33,046
‎หลังจากเราย้ายมาอยู่ที่ไฮแลนด์เพียงไม่กี่เดือน

650
00:53:33,755 --> 00:53:35,921
‎ป่วยเฉียบพลันหรือคะ

651
00:53:38,630 --> 00:53:39,463
‎ไม่ได้เฉียบพลัน...

652
00:53:40,838 --> 00:53:41,671
‎พอ

653
00:53:42,755 --> 00:53:46,380
‎ฉันเข้าใจการเสียสละของคุณดี

654
00:53:47,588 --> 00:53:50,005
‎- เสียใจด้วยจริงๆ
‎- ขอบคุณ

655
00:54:27,421 --> 00:54:28,338
‎เยี่ยมมาก

656
00:54:29,380 --> 00:54:32,171
‎เอ็ดการ์ บอกแล้วไม่ใช่หรือว่า
‎น้องสาวฉันเป็นอัจฉริยะ

657
00:54:32,171 --> 00:54:35,505
‎เยี่ยมมาก ลูกรัก พ่อน้ําตาคลอเลยทีเดียว

658
00:54:35,505 --> 00:54:36,463
‎ใช่

659
00:54:37,046 --> 00:54:39,130
‎เล่นได้ไพเราะครับ คุณมาร์ควิส

660
00:54:39,130 --> 00:54:40,671
‎- จริงๆ
‎- ใช่

661
00:54:41,338 --> 00:54:43,380
‎แบบนี้คุณต้องมีชื่อเป็นอมตะแน่

662
00:54:44,171 --> 00:54:46,963
‎ฉันไม่คิดว่ามีสตรีใด
‎อยากอยู่ค้ําฟ้าเป็นอมตะนะคะ แรนดี้

663
00:54:46,963 --> 00:54:50,380
‎คุณทําให้ผมนึกถึงบทกวีของเซอร์โธมัส เกรย์

664
00:54:51,005 --> 00:54:53,755
‎"หมู่ดอกไม้มากมายนานา
‎ผุดเกิดมาเพียงเจือระเรื่อ มิมีใครยล"

665
00:54:53,755 --> 00:54:56,588
‎"กลิ่นรสหวานล้ํามลายลมในทะเลทราย"

666
00:54:58,005 --> 00:54:59,380
‎กลอนโปรดของฉันค่ะ คุณโพ

667
00:55:02,088 --> 00:55:05,255
‎แล้วเธอคิดยังไงกับศิษย์เอกตัวน้อยของพี่

668
00:55:06,171 --> 00:55:08,796
‎น้องว่าคุณโพเป็นตัวเอง
‎เกินกว่าจะเป็นศิษย์ของใคร

669
00:55:09,630 --> 00:55:12,005
‎เห็นๆ อยู่ว่าเขาจะไม่เสียคนตามกลุ่มพวกพี่

670
00:55:14,838 --> 00:55:15,838
‎เอาละ ลีอา

671
00:55:15,838 --> 00:55:19,921
‎พอแล้วจ้ะ ต้องไปพักก่อนมื้อค่ํา

672
00:55:20,588 --> 00:55:22,880
‎- ขอตัวนะคะ ทุกท่าน
‎- ขอบคุณมาก ลีอา

673
00:55:24,630 --> 00:55:25,880
‎แรนดี้ จัดเก้าอี้

674
00:55:26,588 --> 00:55:28,630
‎สต็อดดาร์ด มาเร็ว เอากระดานหมากรุก

675
00:55:29,963 --> 00:55:31,213
‎ก็ได้ ฉันเบื่อแล้ว

676
00:55:31,213 --> 00:55:32,380
‎ฉันไม่สนใจ ให้ตายสิ!

677
00:55:32,380 --> 00:55:33,546
‎ลูกป่วย

678
00:55:33,546 --> 00:55:36,713
‎ในสภาพแบบนี้ไม่ควรจะต้องรับแขก...

679
00:55:36,713 --> 00:55:37,713
‎คุณมาร์ควิส

680
00:55:39,755 --> 00:55:40,755
‎ขออภัย

681
00:55:44,838 --> 00:55:49,921
‎ผมจะยินดีที่สุดหากได้เข้าพบคุณในวันเสาร์

682
00:55:51,796 --> 00:55:56,296
‎นั่นก็คงจริงค่ะ คุณโพ
‎แต่เกรงว่าวันเสาร์ฉันมีธุระแล้ว

683
00:55:57,005 --> 00:55:58,213
‎อ้อ ครับ

684
00:56:22,296 --> 00:56:24,088
‎คุณเสนอให้เจอกันเสาร์นี้รึ

685
00:56:25,255 --> 00:56:28,046
‎หรือวันอาทิตย์ก็ได้ หากจะสะดวกกว่า

686
00:56:29,921 --> 00:56:30,921
‎วันจันทร์ก็ยังได้

687
00:56:30,921 --> 00:56:33,255
‎แล้วอยากจะเข้าพบฉันที่ไหน

688
00:56:33,255 --> 00:56:35,921
‎ขอเดานะคะ
‎แหลมจีส์พอยท์หรือเฟลอเทชั่นวอล์ค

689
00:56:35,921 --> 00:56:37,005
‎ไม่ใช่

690
00:56:37,546 --> 00:56:38,880
‎เกรงว่าไม่ใช่ทั้งสองแห่ง

691
00:56:39,713 --> 00:56:41,463
‎ผมคิดไว้ว่าอยากชวนไปสุสาน

692
00:56:42,338 --> 00:56:43,505
‎สุสานรึ

693
00:56:46,005 --> 00:56:47,338
‎น่าสนใจจริง

694
00:56:47,338 --> 00:56:48,755
‎ใช่ครับ ผมก็คิดอย่างนั้น

695
00:56:51,671 --> 00:56:53,546
‎ก็ ราตรีสวัสดิ์ครับ

696
00:57:52,255 --> 00:57:53,713
‎ตอนนี้ทุกอย่างช่างไร้ชีวิต

697
00:57:54,630 --> 00:57:57,755
‎หากอยากเห็นไฮแลนด์ตอนที่งดงามที่สุด

698
00:57:58,296 --> 00:58:01,546
‎ต้องมาชมหลังจากใบไม้ร่วงทันที

699
00:58:02,588 --> 00:58:03,421
‎ทําไมกัน

700
00:58:04,130 --> 00:58:06,088
‎เพราะพืชพันธุ์ที่งอกนั้นหาได้ช่วย

701
00:58:06,088 --> 00:58:09,546
‎แต่กลับขวางไม่ให้เห็น
‎โลกที่พระเจ้าออกแบบไว้แต่ต้น

702
00:58:10,255 --> 00:58:11,463
‎เป็นชาวโรแมนติกเสียด้วย

703
00:58:12,921 --> 00:58:16,005
‎คุณชอบคุยเรื่องพระเจ้าและความตายสินะคะ

704
00:58:16,630 --> 00:58:20,296
‎ผมถือว่าความตาย
‎เป็นหัวข้ออันทรงพลังที่สุดในบทกวี

705
00:58:28,213 --> 00:58:29,213
‎นั่งกันก่อนไหม

706
00:58:33,755 --> 00:58:36,046
‎- จุดนี้สวยทีเดียว
‎- ใช่ เป็นที่โปรดของผม

707
00:58:41,338 --> 00:58:44,338
‎ช่างเหมาะกับคุณนะคะ
‎ความป่วยและการตายของมนุษย์

708
00:58:46,130 --> 00:58:47,880
‎อย่างน้อยก็เหมาะกว่าเครื่องแบบ

709
00:58:50,588 --> 00:58:52,671
‎คนเดียวที่เหมือนกับคุณคืออาร์ทิมัส

710
00:58:54,046 --> 00:58:57,338
‎ผมไม่เคยเห็นเขา
‎ก้าวเท้าเข้ามาในดินแดนแห่งความเศร้า

711
00:58:58,880 --> 00:59:02,046
‎บางทีเขาก็ยอมเข้ามาเยือนโลกของเรา
‎เป็นเวลานานๆ

712
00:59:13,921 --> 00:59:16,546
‎ฉันเชื่อว่าคนเราสามารถเดินลุยไฟได้

713
00:59:16,546 --> 00:59:18,255
‎ในเวลาช่วงหนึ่ง

714
00:59:18,921 --> 00:59:20,130
‎แต่ไม่สามารถทําตลอดไป

715
00:59:24,963 --> 00:59:27,588
‎ใช่แล้ว ฉันมองว่าคุณกับพี่มีเรื่องนั้นเหมือนกัน

716
00:59:35,630 --> 00:59:37,171
‎คุณไม่ได้หนาวใช่ไหม

717
00:59:40,213 --> 00:59:42,463
‎ดูเหมือนตอนนี้จะเข้าหน้าหนาวเต็มที่แล้ว

718
00:59:42,463 --> 00:59:43,546
‎ขอเถอะค่ะ อย่า

719
00:59:44,171 --> 00:59:47,171
‎อย่าคิดว่าฉันมาเพื่อคุยเรื่องลมฟ้าอากาศ
‎ช่างน่าเบื่อ

720
00:59:48,005 --> 00:59:50,671
‎ขออภัย ผมเพียงแต่ห่วงสุขภาพของคุณ

721
00:59:50,671 --> 00:59:52,005
‎ถ้าเช่นนั้นก็เชิญพูดต่อ

722
00:59:52,005 --> 00:59:55,755
‎ประกาศความรักไม่มีวันตายเสีย
‎เราทั้งคู่จะได้กลับบ้านให้จบไป

723
00:59:55,755 --> 00:59:58,463
‎- ผมเพียงแต่จะบอก...
‎- ขออภัย

724
00:59:59,713 --> 01:00:02,588
‎ขอโทษค่ะ ฉันทําตัวแย่ชวนสยองมาก
‎และไม่รู้เลยว่าทําไม

725
01:00:05,213 --> 01:00:06,338
‎คุณหนาวจริงๆ

726
01:00:06,338 --> 01:00:08,796
‎คุณมาร์ควิส รับเสื้อโค้ทของผมไปห่มก่อนไหม

727
01:00:09,796 --> 01:00:11,755
‎- ฉันอยู่ได้ค่ะ
‎- มันไม่ใช่ปัญหา...

728
01:00:11,755 --> 01:00:12,671
‎ฉัน...

729
01:00:14,796 --> 01:00:16,005
‎- อะไร
‎- คุณมาร์ควิส

730
01:00:16,005 --> 01:00:18,546
‎ลีอา!

731
01:00:22,088 --> 01:00:25,546
‎ลีอา! ลีอา เกิดอะไรขึ้น

732
01:00:25,546 --> 01:00:26,463
‎ลีอา!

733
01:00:28,880 --> 01:00:29,963
‎ลีอา

734
01:00:37,921 --> 01:00:39,088
‎ตายจริง ลีอา

735
01:00:40,671 --> 01:00:41,838
‎เป็นอะไรหรือเปล่า

736
01:00:44,380 --> 01:00:46,088
‎- ลีอา
‎- ไม่เป็นอะไรแล้วค่ะ

737
01:00:56,671 --> 01:01:00,463
‎แน่ใจนะว่าไม่เป็นอะไร
‎ผมเองยังอกสั่นขวัญแขวน

738
01:01:01,088 --> 01:01:03,630
‎เป็นอยู่เรื่อยค่ะ ไม่ใช่เรื่องที่ต้องกังวล

739
01:01:05,088 --> 01:01:06,130
‎คือ...

740
01:01:07,505 --> 01:01:12,921
‎จิตวิญญาณของคุณเติมความกล้าให้ผม
‎จนรู้สึกว่าจะเล่าได้

741
01:01:14,463 --> 01:01:19,463
‎คุณแม่ที่เสียไปยังมีบทบาทในชีวิตของผม

742
01:01:20,796 --> 01:01:23,588
‎ทั้งในยามหลับและในยามตื่น

743
01:01:24,505 --> 01:01:25,838
‎จริง

744
01:01:25,838 --> 01:01:31,088
‎บางครั้ง ผมเชื่อว่าคนตายคอยหลอนเรา
‎เพราะเรารักพวกเขาน้อยเกินไป

745
01:01:32,421 --> 01:01:36,255
‎เราหลงลืมเขาน่ะ
‎เราอาจไม่ได้ตั้งใจ แต่ลืมจริงๆ

746
01:01:37,296 --> 01:01:42,838
‎ผมเชื่อว่าพวกเขารู้สึกถูกทอดทิ้งอย่างโหดร้าย
‎จึงได้เรียกร้องหาเรา

747
01:01:44,046 --> 01:01:47,088
‎เราอาจไม่ควรใส่ใจให้มากเกินไป

748
01:01:58,296 --> 01:02:00,213
‎ฉันอยากบอกคุณไว้ว่าฉันโล่งใจเพียงใด

749
01:02:02,838 --> 01:02:04,630
‎เมื่อลืมตาขึ้นแล้วพบว่าคุณอยู่ตรงนั้น

750
01:02:05,921 --> 01:02:07,296
‎เมื่อสามารถมองลึกเข้าไปในใจ

751
01:02:08,255 --> 01:02:10,588
‎และเห็นสิ่งที่ฉันไม่อาจคาดคิดมาก่อน

752
01:02:12,130 --> 01:02:13,671
‎ไม่เคยคิดมาเลยในชีวิต

753
01:02:15,671 --> 01:02:16,671
‎ขอบคุณครับ

754
01:03:13,671 --> 01:03:14,505
‎หยุดนะ!

755
01:03:23,213 --> 01:03:26,046
‎ไอ้ชั่ว! ให้มันรู้จักเจียมกะลาหัวซะบ้าง

756
01:03:29,796 --> 01:03:31,088
‎อย่ามายุ่งกับลีอา

757
01:03:33,880 --> 01:03:34,713
‎ไปเสีย!

758
01:03:38,296 --> 01:03:39,505
‎ไปเสีย บัลลินเจอร์!

759
01:03:39,505 --> 01:03:42,838
‎ไม่อย่างนั้นจะได้ขึ้นศาลทหาร!

760
01:03:55,338 --> 01:03:56,505
‎ไอ้หน้าอุบาทว์

761
01:04:01,171 --> 01:04:02,171
‎เป็นอะไรไหม

762
01:04:02,171 --> 01:04:06,005
‎เห็นๆ อยู่ว่าไอ้คนป่าเถื่อนนั่น
‎รู้ว่าลีอาพอใจผมมากกว่ามัน

763
01:04:06,005 --> 01:04:08,421
‎- แล้วถ้ามันคิดจะขู่ผมให้หนีไป...
‎- ขู่รึ

764
01:04:08,421 --> 01:04:11,130
‎- เมื่อกี้ดูมันตั้งใจจะฆ่าคุณอยู่แล้ว
‎- ฆ่าผมรึ

765
01:04:13,005 --> 01:04:16,296
‎ก่อนจะยอมให้มันเข้ามาขวาง
‎ระหว่างผมกับคนที่ใจปรารถนา

766
01:04:16,296 --> 01:04:18,046
‎ผมจะฆ่ามันเอง

767
01:04:20,671 --> 01:04:24,088
‎เป็นอย่างนี้มาตลอด
‎คนชอบประมาทความสามารถผม

768
01:04:24,088 --> 01:04:27,255
‎จะเพื่อนฝูง คนที่เรียนด้วย
‎หรือแม้แต่ผู้อุปถัมภ์ของผมเอง

769
01:04:27,255 --> 01:04:28,755
‎- ขอบคุณมาก แพทซี่
‎- ทุกคน

770
01:04:29,380 --> 01:04:30,421
‎ทุกคน...

771
01:04:33,630 --> 01:04:34,630
‎เว้นแม่ของผมคนเดียว

772
01:04:37,046 --> 01:04:40,338
‎ขอบคุณมากที่เมื่อสักครู่มาช่วยเอาไว้

773
01:04:41,130 --> 01:04:43,255
‎ผมไม่ค่อยถูกเล่นงานโดยไม่ทันตั้งตัว

774
01:04:43,255 --> 01:04:47,338
‎คุณก็ไม่ทันตั้งตัวเหมือนกันใช่ไหม แลนดอร์

775
01:04:48,463 --> 01:04:50,755
‎ผมไม่ได้อยากจะพูดให้ขุ่นเคืองใจนะ

776
01:04:50,755 --> 01:04:54,755
‎แต่คุณเป็นปัญญาชนมากกว่าที่เห็น

777
01:04:56,005 --> 01:04:59,713
‎บอกหน่อย จริงหรือไม่ที่เขาว่า
‎คุณเคยสอบสวนจนคนยอมสารภาพ

778
01:04:59,713 --> 01:05:02,255
‎โดยใช้เพียงสายตาคมกริบเจาะใจเท่านั้น

779
01:05:09,630 --> 01:05:11,338
‎หากมีความอดทนมากพอ

780
01:05:12,505 --> 01:05:16,296
‎ผู้ต้องสงสัยมักจะสอบสวนตนเอง

781
01:05:20,546 --> 01:05:23,588
‎คุณเป็นสหายที่บันเทิงใจที่สุด แลนดอร์

782
01:05:26,755 --> 01:05:28,671
‎สักวันผมจะแต่งกลอน

783
01:05:29,796 --> 01:05:33,213
‎กลอนที่จะส่งให้ชื่อของคุณสะท้อนก้องไปชั่วกาล

784
01:05:51,213 --> 01:05:55,255
‎ขนาดเขาซ้อมเพื่อนขนาดนี้
‎คุณยังไม่คิดว่าแรนดี้ บัลลินเจอร์เป็นคนร้ายรึ

785
01:05:57,546 --> 01:05:59,130
‎งั้นเรื่องนี้ไปถึงไหน

786
01:06:00,046 --> 01:06:01,380
‎การสอบสวนของคุณน่ะ

787
01:06:02,380 --> 01:06:05,463
‎ผมกําลังมุ่งสนใจอาร์ทิมัส มาร์ควิส

788
01:06:06,880 --> 01:06:08,046
‎คุณรู้จักเขาสินะ

789
01:06:10,546 --> 01:06:11,713
‎ใครจะไม่รู้จัก

790
01:06:14,005 --> 01:06:15,630
‎ทั้งหน้าตาลักษณะองอาจ

791
01:06:16,880 --> 01:06:20,213
‎จนแทบมั่นใจได้ว่า
‎ต้องตายตั้งแต่ยังเยาว์ใช่ไหมล่ะ

792
01:06:22,963 --> 01:06:26,255
‎แต่ฉันไม่คิดว่าเขาเป็นพวกใช้ความรุนแรง

793
01:06:27,546 --> 01:06:29,546
‎ปกติเขาใจเย็นเสมอ

794
01:06:32,046 --> 01:06:33,421
‎เขาอาจไม่ใช่คนร้าย

795
01:06:35,338 --> 01:06:39,213
‎แต่มีอะไรบางอย่างจากตัวเขา...
‎จากครอบครัวของเขาทั้งหมด

796
01:06:39,213 --> 01:06:42,130
‎ทุกคนทําตัวเหมือน
‎คนที่มีความผิดอะไรสักอย่าง

797
01:06:45,880 --> 01:06:48,296
‎ทุกครอบครัวก็มีความผิดอะไรสักอย่างไม่ใช่รึ

798
01:06:55,713 --> 01:06:58,171
‎- ผู้กอง
‎- คุณบัลลินเจอร์

799
01:06:59,213 --> 01:07:01,421
‎เขาหายตัวไป

800
01:07:41,421 --> 01:07:43,671
‎ผู้กอง! บนนี้!

801
01:07:55,838 --> 01:07:56,838
‎พระเจ้า

802
01:08:19,546 --> 01:08:25,838
‎แผลที่ชําแหละคุณบัลลินเจอร์
‎ไม่ได้เรียบร้อยเหมือนแผลของฟราย

803
01:08:26,505 --> 01:08:29,713
‎น่าจะสรุปได้ว่าเป็นฝีมือของคนละคนกัน

804
01:08:31,963 --> 01:08:34,588
‎ส่วนการตอนอวัยวะเพศ...

805
01:08:36,921 --> 01:08:38,213
‎คือ...

806
01:08:38,838 --> 01:08:39,880
‎ตอนงั้นรึ

807
01:08:40,713 --> 01:08:42,213
‎พระเจ้า แลนดอร์

808
01:08:43,171 --> 01:08:45,838
‎เราไม่ได้ใกล้จะพบตัวคนร้าย

809
01:08:45,838 --> 01:08:47,296
‎นับจากเมื่อหนึ่งเดือนก่อนเลย!

810
01:08:47,880 --> 01:08:48,880
‎ใกล้ความจริงแล้ว

811
01:08:49,546 --> 01:08:51,213
‎- เพียงรอเวลาไม่นาน
‎- บอกมา

812
01:08:52,921 --> 01:08:55,588
‎คุณพบหลักฐานพิธีกรรมซาตานเพิ่มรึเปล่า

813
01:08:57,255 --> 01:09:00,546
‎แล้วไอ้คนที่บอกว่าเป็นนายทหาร
‎ซึ่งบอกให้พลทหารคอเครน

814
01:09:00,546 --> 01:09:02,296
‎ทิ้งร่างของลีรอย ฟรายไว้ล่ะ

815
01:09:03,671 --> 01:09:04,630
‎ไหนจะบันทึกของฟรายอีก

816
01:09:04,630 --> 01:09:07,838
‎ได้พบเบาะแสอะไรที่อาจใช้การได้ไหม

817
01:09:08,921 --> 01:09:13,880
‎มีฆาตกรบ้าเพ่นพ่านอยู่บนเขา
‎คอยกะซวกไส้พุงคนของผม

818
01:09:13,880 --> 01:09:18,421
‎คนที่ตอนนี้แทบไม่อาจทําหน้าที่
‎แทบไม่ได้ออกมาจากโรงนอนและไม่ได้นอน

819
01:09:18,421 --> 01:09:21,255
‎และถ้าจะได้นอนก็ต้องนอนกอดปืนกันทุกคน

820
01:09:26,755 --> 01:09:29,671
‎ผมเริ่มเชื่อว่าคุณไม่คิดว่าผมมีความสามารถ

821
01:09:30,296 --> 01:09:31,921
‎พอที่จะทําการสืบสวนเรื่องนี้อีกต่อไป

822
01:09:33,171 --> 01:09:34,171
‎ออกไปก่อน คุณหมอ

823
01:09:41,546 --> 01:09:45,213
‎เราไม่ได้กังขากับความสามารถของคุณ
‎แต่กังขาว่าใจของคุณภักดีกับใคร

824
01:09:45,755 --> 01:09:50,171
‎มีความเป็นไปได้ไหมว่า
‎เรื่องนี้อาจเป็นผลงานของคุณโพ

825
01:09:51,213 --> 01:09:52,046
‎โพเหรอ

826
01:09:52,046 --> 01:09:54,796
‎เมื่อวานนี้ เขาเพิ่งพูดให้คนทั้งโต๊ะฟัง

827
01:09:54,796 --> 01:09:58,505
‎เล่าเหตุยิ่งใหญ่อลังการ
‎ในตอนที่ปลุกปล้ําต่อสู้กับคุณบัลลินเจอร์

828
01:09:58,505 --> 01:10:02,088
‎แถมประกาศว่าเขาตั้งใจจะฆ่าแกงกันเสีย

829
01:10:02,088 --> 01:10:04,463
‎หากต้องต่อสู้กันอีกครั้ง

830
01:10:04,463 --> 01:10:06,213
‎คุณเคยเห็นโพไม่ใช่รึ

831
01:10:07,171 --> 01:10:11,296
‎จะบอกผมจริงๆ ว่า
‎คุณเชื่อว่าเขาเอาชนะบัลลินเจอร์ได้รึ

832
01:10:11,296 --> 01:10:15,088
‎ไม่ แต่ก็ไม่จําเป็นต้องทํา
‎ถ้าใช้อาวุธปืนก็จัดการได้ทุกอย่าง

833
01:10:15,088 --> 01:10:17,588
‎ไม่ว่าเขาจะมีสัมพันธ์อย่างไรกับบัลลินเจอร์

834
01:10:17,588 --> 01:10:21,963
‎ผมไม่พบความเชื่อมโยง
‎ระหว่างโพกับลีรอย ฟรายเลย

835
01:10:21,963 --> 01:10:24,463
‎- สองคนนั้นไม่รู้จักกันด้วยซ้ํา
‎- แต่เขารู้จัก

836
01:10:25,963 --> 01:10:28,796
‎สองคนนั้นก็มีเรื่องต่อยตีกันเมื่อฤดูร้อนที่แล้ว

837
01:10:30,463 --> 01:10:34,171
‎เขาคงไม่ได้แจ้งข้อมูลส่วนนั้นกับคุณสินะ

838
01:10:39,005 --> 01:10:40,130
‎งั้นก็จับเขาสิ

839
01:10:40,921 --> 01:10:43,963
‎ถ้าคุณเชื่อเช่นนั้นก็จับเขาเลย

840
01:10:43,963 --> 01:10:45,963
‎เรามีแต่แรงจูงใจ

841
01:10:46,588 --> 01:10:49,171
‎เราถึงต้องขอให้คุณมาช่วยหาหลักฐาน!

842
01:10:50,546 --> 01:10:54,963
‎คุณแลนดอร์ คุณมีความคับแค้นผิดใจอะไร
‎กับสถาบันนี้รึเปล่า

843
01:10:55,546 --> 01:10:56,546
‎ใช่หรือไม่

844
01:10:59,546 --> 01:11:05,213
‎ผมกําลังเสี่ยงชีวิตตนเอง
‎เพื่อไอ้สถาบันทรงเกียรติของคุณนี่

845
01:11:08,421 --> 01:11:09,255
‎แต่ก็ใช่

846
01:11:11,171 --> 01:11:16,880
‎ผมเชื่อว่าโรงเรียนทหารแห่งนี้
‎ริบเอาตัวตนและความคิดของเด็กหนุ่มไป

847
01:11:17,463 --> 01:11:21,130
‎ตีกรอบด้วยกฎข้อบังคับต่างๆ

848
01:11:22,546 --> 01:11:27,296
‎กดกักไม่ให้หัดใช้เหตุผล
‎และทําให้ชายหนุ่มนั้นขาดความเป็นมนุษย์

849
01:11:27,296 --> 01:11:32,130
‎จะบอกว่าต้องโทษสถาบัน
‎ที่เกิดการตายพวกนี้ขึ้นรึ

850
01:11:32,130 --> 01:11:36,505
‎คนที่เกี่ยวข้องกับสถาบันแน่ๆ
‎ดังนั้นสถาบันก็ต้องรับผิดชอบด้วย

851
01:11:36,505 --> 01:11:38,005
‎ไร้สาระแท้ๆ

852
01:11:38,005 --> 01:11:39,296
‎ถ้าใช้มาตรฐานนี้

853
01:11:40,046 --> 01:11:44,005
‎อาชญากรรมทุกอย่างที่ชาวคริสต์ทํา
‎ก็เท่ากับพระคริสต์แปดเปื้อนไปด้วย

854
01:11:45,505 --> 01:11:46,546
‎ก็ใช่น่ะสิ

855
01:12:02,671 --> 01:12:07,588
‎ตอนแรกที่ผมขอให้คุณรับงานนี้

856
01:12:09,421 --> 01:12:16,171
‎คุณบอกว่าไม่เคยเกี่ยวข้องอะไรกับลีรอย ฟราย

857
01:12:17,963 --> 01:12:20,546
‎เริ่มกันตรงนั้นแล้วกัน

858
01:12:23,796 --> 01:12:26,546
‎- ก็ นั่นไม่ได้จริงทั้งหมด
‎- แหม!

859
01:12:26,546 --> 01:12:29,171
‎ทําไมทุกเรื่องที่มาจากคุณ
‎ไม่เคยเป็นเรื่องง่ายๆ โพ

860
01:12:29,171 --> 01:12:31,671
‎ข้อเท็จจริงอยู่ที่ไหน
‎ข้อเท็จจริงง่ายๆ ตอบไม่ได้รึ

861
01:12:31,671 --> 01:12:34,171
‎ใช่หรือไม่ใช่

862
01:12:35,630 --> 01:12:36,630
‎ความจริง!

863
01:12:38,463 --> 01:12:42,171
‎คุณรู้จักลีรอย ฟรายรึเปล่า

864
01:12:42,171 --> 01:12:43,088
‎รู้จัก

865
01:12:44,213 --> 01:12:47,421
‎เคยโต้เถียงกับลีรอย ฟรายไหม

866
01:12:48,713 --> 01:12:50,296
‎เคย เถียงกัน เคย

867
01:12:55,130 --> 01:12:57,296
‎คุณฆ่าลีรอย ฟรายรึเปล่า

868
01:12:59,963 --> 01:13:02,921
‎คุณฆ่าแรนดอล์ฟ บัลลินเจอร์รึเปล่า

869
01:13:10,005 --> 01:13:15,255
‎คุณเกี่ยวข้องอะไรกับ
‎การล่วงเกินศพของพวกเขาไหม

870
01:13:15,255 --> 01:13:18,921
‎- ไม่ ขอให้ฟ้าผ่าตายถ้าผม...
‎- แต่คุณไม่ปฏิเสธ

871
01:13:18,921 --> 01:13:21,880
‎ว่าเคยขู่ฆ่าคนทั้งสองคน

872
01:13:21,880 --> 01:13:25,671
‎ถ้าเป็นเรื่องของบัลลินเจอร์ นั่นมัน...

873
01:13:29,713 --> 01:13:31,130
‎ผมไม่เคยหมายความตามนั้น

874
01:13:32,380 --> 01:13:35,755
‎- แล้วฟรายล่ะ
‎- ผมไม่เคยขู่เขาด้วยซ้ํา ผมเพียงแต่...

875
01:13:35,755 --> 01:13:41,005
‎ตรงนี้มีรูปแบบพฤติกรรมที่น่าสงสัยมากนะ โพ

876
01:13:41,005 --> 01:13:46,796
‎คนที่ทําให้คุณขัดใจ
‎สุดท้ายถูกแขวนจนตายไปทุกคน

877
01:13:46,796 --> 01:13:51,963
‎พร้อมกับอวัยวะสําคัญถูกควักออกจากอกด้วย

878
01:13:52,796 --> 01:13:54,046
‎คุณแลนดอร์...

879
01:13:58,213 --> 01:13:59,963
‎ถ้าผมจะฆ่านักเรียนทหารทุกคน

880
01:13:59,963 --> 01:14:02,963
‎ที่เคยทําร้ายผมในช่วงสั้นๆ ที่อยู่ที่นี่มา

881
01:14:04,838 --> 01:14:08,046
‎ผมเกรงว่ากองนักเรียนทหารทั้งหมด

882
01:14:08,046 --> 01:14:09,796
‎อาจเหลือแค่ไม่ถึงหนึ่งโหล

883
01:14:14,046 --> 01:14:17,255
‎แต่ถ้าจะจี้ให้ผมพูดจริงๆ
‎ผมเป็นคนที่โดนล้อเลียนเป็นตัวตลก

884
01:14:18,213 --> 01:14:19,838
‎ตั้งแต่มาถึงที่นี่วันแรก

885
01:14:21,463 --> 01:14:26,380
‎กิริยาของผม อายุของผม ตัวตนของผม...

886
01:14:28,880 --> 01:14:30,296
‎และหน้าตาของผม

887
01:14:32,296 --> 01:14:36,671
‎ต่อให้มีเวลาอีกทั้งชีวิต

888
01:14:36,671 --> 01:14:39,171
‎ผมคงไม่สามารถ
‎พูดถึงเหตุเจ็บช้ําทั้งกายและใจ

889
01:14:39,171 --> 01:14:40,588
‎ที่เขาทําต่อผมได้หมด

890
01:14:42,380 --> 01:14:48,255
‎ใช่ ผมผิดอะไรหลายเรื่อง
‎แต่ไม่เคยผิดเรื่องแบบนั้น

891
01:14:51,005 --> 01:14:52,296
‎ไม่เคยฆ่าใคร

892
01:14:55,463 --> 01:14:56,880
‎คุณเชื่อผมหรือเปล่า

893
01:14:59,838 --> 01:15:06,171
‎ผมเชื่อว่าคุณควรระวังการกระทํา
‎และระวังปากกว่านี้

894
01:15:09,671 --> 01:15:14,421
‎ตอนนี้ผมอาจยังช่วยกันฮิตช์ค็อกได้

895
01:15:15,838 --> 01:15:21,838
‎แต่ถ้าคุณโกหกผมอีกแม้แต่เรื่องเดียว

896
01:15:21,838 --> 01:15:27,255
‎พวกนั้นสามารถใส่กุญแจมือคุณ
‎และผมจะไม่คิดช่วยอะไรทั้งสิ้น

897
01:15:27,255 --> 01:15:30,463
‎เข้าใจตรงกันใช่ไหม

898
01:15:39,505 --> 01:15:43,338
‎ขอตัวก่อน ผมมีมื้อค่ําต้องไปร่วมงาน

899
01:16:08,963 --> 01:16:15,921
‎ขอบคุณที่มาร่วมมื้ออาหารไว้อาลัย
‎การจากไปก่อนเวลาอันควรของแรนดอล์ฟ

900
01:16:17,213 --> 01:16:19,546
‎พ่อหนุ่มคนนั้นเหมือนครอบครัวเดียวกันกับเรา

901
01:16:24,338 --> 01:16:28,880
‎คุณคิดว่าลูกชายฉันหล่อเหลาเอาการไหมคะ
‎คุณแลนดอร์

902
01:16:34,713 --> 01:16:41,088
‎ผมคิดว่าลูกทั้งสองของคุณ
‎ได้พรจากพระเจ้าในด้านนั้น

903
01:16:42,171 --> 01:16:44,588
‎ใช่ค่ะ พวกเราได้พรกันมาทุกรุ่น

904
01:16:45,171 --> 01:16:50,005
‎แต่ต้องขอบอกจริงๆ
‎ฉันพบว่าคุณเป็นคนที่หายากยิ่ง

905
01:16:51,130 --> 01:16:54,463
‎คนที่มีปัญญาเฉลียวฉลาดกว่าใคร

906
01:16:55,005 --> 01:16:59,296
‎ซึ่งเป็นคุณสมบัติที่แถวนี้หาได้ยากจนน่าขํา

907
01:17:00,921 --> 01:17:03,671
‎คุณแลนดอร์ ด้วยความเฉลียวฉลาดแบบนั้น

908
01:17:04,505 --> 01:17:07,171
‎หวังว่าเมื่อเสร็จธุระกับทางการแล้ว

909
01:17:07,171 --> 01:17:10,546
‎คุณจะมาช่วยผมไขปริศนาของตัวเอง

910
01:17:11,421 --> 01:17:13,921
‎- ปริศนารึ
‎- เรื่องน่าประหลาดล้ําที่สุด

911
01:17:13,921 --> 01:17:15,963
‎ในพิธีสวดมนต์เมื่อวันจันทร์

912
01:17:16,546 --> 01:17:20,421
‎ปรากฏว่ามีใครไปรื้อค้นข้าวของของผม

913
01:17:21,546 --> 01:17:22,380
‎ก็...

914
01:17:23,921 --> 01:17:27,130
‎- มีคนไม่ดีอยู่กันทั่ว
‎- จริงรึ คุณพ่อ

915
01:17:27,130 --> 01:17:30,421
‎ผมเองมีทฤษฎีที่ว่า
‎คนผู้นี้เพียงแต่หยาบคายไร้มารยาท

916
01:17:30,421 --> 01:17:33,213
‎แต่แน่นอน ผมไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร

917
01:17:35,338 --> 01:17:39,046
‎ถึงอย่างนั้นก็ต้องระวังตัวให้ดี อาร์ทิมัส

918
01:17:39,630 --> 01:17:41,796
‎- ต้องระวังจริงๆ
‎- แหม คุณแม่

919
01:17:42,588 --> 01:17:45,630
‎อาจจะเป็นแค่คนธรรมดาน่าเบื่อ

920
01:17:45,630 --> 01:17:50,255
‎ซึ่งไม่มีอะไรจะทํา
‎และไม่มีชีวิตของตัวเองให้พูดถึง

921
01:17:50,796 --> 01:17:54,130
‎พวกชาวบ้านซอมซ่ออยู่กระท่อม

922
01:17:55,005 --> 01:17:56,421
‎คิดว่างั้นไหม คุณแลนดอร์

923
01:18:00,130 --> 01:18:02,130
‎- คุณเองก็อยู่กระท่อมไม่ใช่รึ
‎- อาร์ทิมัส

924
01:18:02,963 --> 01:18:06,213
‎คุณอาจมีญาติบางคน
‎ที่มีนิสัยใจคอแบบนี้ด้วยซ้ํา

925
01:18:06,213 --> 01:18:09,546
‎หรืออาจมีเพื่อนสนิทติดเหล้า
‎ที่ชอบไปดื่มที่โรงสุรา

926
01:18:10,546 --> 01:18:13,088
‎หยุดนะ! ขอละ! แม่ไม่ชอบ!

927
01:18:13,630 --> 01:18:16,005
‎แม่ไม่ชอบจริงๆ ตอนที่ลูกทําตัวแบบนี้

928
01:18:16,005 --> 01:18:18,755
‎- ผมตามไม่ทันว่าเคืองอะไร คุณแม่
‎- อ้อ แน่สิ ลูกตามไม่ทัน

929
01:18:18,755 --> 01:18:21,880
‎แม่อาจเคืองจนลอยไปถึง
‎อีกฝั่งของแม่น้ําฮัดสันก็ยังไม่มีใครสนใจ

930
01:18:21,880 --> 01:18:23,588
‎ไม่มีใครตามด้วย!

931
01:18:24,088 --> 01:18:26,213
‎- ใช่ไหมล่ะ แดเนียล
‎- ลูก พอเถิด

932
01:18:36,421 --> 01:18:40,421
‎ขอคุณอย่าได้ถือสาภรรยาผม

933
01:18:42,380 --> 01:18:45,255
‎การตายของคุณบัลลินเจอร์

934
01:18:46,755 --> 01:18:50,296
‎ทําให้ทั้งครอบครัวสุขสันต์ของเรา
‎เศร้ากันไปหมด

935
01:18:58,046 --> 01:19:02,463
‎คุณไปคุยกับผมในห้องหนังสือดีไหม คุณแลนดอร์

936
01:19:02,463 --> 01:19:03,546
‎ยินดีครับ

937
01:19:11,880 --> 01:19:14,255
‎ขออภัยจริงๆ คุณตํารวจ

938
01:19:16,463 --> 01:19:20,796
‎การต้องอยู่อย่างหวั่นใจหนัก
‎ส่งผลต่อสภาพจิตใจเราทุกคน

939
01:19:21,546 --> 01:19:23,046
‎- ไม่จําเป็นต้องขอโทษครับ
‎- ครับ

940
01:19:23,838 --> 01:19:28,380
‎ยิ่งช่วงนี้ของปี การถูกกักอยู่แต่ในบ้าน

941
01:19:29,296 --> 01:19:31,796
‎เรื่องทุกอย่างเข้าใจได้

942
01:19:36,338 --> 01:19:39,546
‎ผมอดสังเกตไม่ได้ครับ คุณหมอ

943
01:19:42,171 --> 01:19:44,213
‎ลูกสาวคุณป่วยรึเปล่า

944
01:19:46,130 --> 01:19:47,505
‎ช่างสังเกตจริงๆ

945
01:19:48,755 --> 01:19:49,755
‎ใช่แล้ว

946
01:19:51,296 --> 01:19:52,838
‎ใช่ ลูก...

947
01:19:54,755 --> 01:19:57,796
‎ลูกเจ็บออดๆ แอดๆ

948
01:19:58,505 --> 01:20:00,546
‎เป็นมาตั้งแต่ยังเล็กแล้ว

949
01:20:01,505 --> 01:20:03,880
‎โรคร้ายที่แล่นเข้าจับร่าง

950
01:20:03,880 --> 01:20:06,588
‎ยามคนไม่ทันตั้งตัว

951
01:20:06,588 --> 01:20:11,755
‎ทําให้สมองไม่อาจคิดและร่างสั่นสะท้านแทบบ้า

952
01:20:12,546 --> 01:20:14,296
‎ลูกคนสวยของผม

953
01:20:15,463 --> 01:20:20,130
‎เด็กที่ควรได้แต่งงาน มีฐานะ มีลูก

954
01:20:21,755 --> 01:20:25,588
‎แต่ด้วยชะตาเดียวกันนั้นกลับมีโรค

955
01:20:29,130 --> 01:20:30,130
‎เลวร้ายเหลือเกิน

956
01:20:33,421 --> 01:20:37,005
‎ทุกท่าน คืนนี้ลีอาเล่นได้ดีมาก
‎มาฟังด้วยกันไหม

957
01:20:38,213 --> 01:20:39,213
‎ขอบใจ ลูก

958
01:20:42,546 --> 01:20:43,546
‎ไปกันเลยไหม

959
01:20:44,338 --> 01:20:48,255
‎ถ้าคุณไม่ถือ ผมอยากขอออกไปสูดอากาศสักหน่อย

960
01:20:48,255 --> 01:20:49,296
‎แน่นอน

961
01:20:55,296 --> 01:20:58,296
‎คุณพ่อ เล่นกับผมหน่อย

962
01:21:01,005 --> 01:21:06,380
‎จะเล่นสกอลาร์อีกครั้ง
‎หรือเล่นอะไรที่ท้าทายกว่าเก่า

963
01:23:05,171 --> 01:23:08,171
‎- ไพเราะน่าทึ่งมาก
‎- ไม่เลยค่ะ

964
01:23:09,213 --> 01:23:10,213
‎น่าจะแค่พอผ่าน

965
01:23:10,755 --> 01:23:14,421
‎คุณคงไม่รู้ว่าเสียงดนตรีของคุณ
‎ส่งผลต่อผมมากมายเพียงใด

966
01:23:16,171 --> 01:23:18,171
‎ส่งผลต่อทุกคน ผม...

967
01:23:20,380 --> 01:23:23,213
‎- คะ
‎- คือผม...

968
01:23:26,588 --> 01:23:33,338
‎ผมไม่รู้จะพูดอย่างไร แต่ผมเพิ่งรู้ใจตัวเองว่า

969
01:23:35,296 --> 01:23:37,713
‎ผมจะยอมทําแทบทุกสิ่งเพื่อคุณ

970
01:23:44,838 --> 01:23:45,963
‎โถ เอ็ดการ์

971
01:24:10,463 --> 01:24:13,588
‎หาอะไรอยู่รึเปล่าคะ คุณแลนดอร์

972
01:24:14,963 --> 01:24:17,296
‎คุณดีขึ้นแล้ว เร็วจริง

973
01:24:17,921 --> 01:24:19,380
‎ขออภัย

974
01:24:19,380 --> 01:24:23,755
‎เกรงว่าฉันจะปวดศีรษะไมเกรน

975
01:24:23,755 --> 01:24:28,338
‎แต่ดูเหมือนแค่พักประเดี๋ยวเดียวก็พอแล้ว

976
01:24:28,338 --> 01:24:30,713
‎ตอนนี้รู้สึกหายดีแล้ว

977
01:24:34,796 --> 01:24:37,755
‎เอาเจ้าเสื้อเก่าตัวนั้นไปเก็บกันดีกว่า

978
01:24:37,755 --> 01:24:40,296
‎ฉันแน่ใจว่าคุณใส่ไม่ได้หรอก

979
01:24:42,296 --> 01:24:44,630
‎คุณหมอกับผมหาเสื้อตัวนี้อยู่

980
01:24:45,171 --> 01:24:46,630
‎และผมหาจนเจอ

981
01:24:47,296 --> 01:24:52,088
‎ดูสิคะว่าคุณตํารวจเจออะไรในตู้ของเรา ที่รัก

982
01:24:52,671 --> 01:24:58,088
‎จําได้ไหม สมัยอาร์ทิมัสยังเด็ก
‎เขาใส่เสื้อตัวนั้นเล่นทั่วบ้าน

983
01:24:58,921 --> 01:25:01,338
‎- จําได้ไหม ลูก
‎- ผมจําได้ครับ คุณแม่

984
01:25:01,338 --> 01:25:03,671
‎- นั่นเสื้อโค้ทของพี่ชายผม
‎- พี่ชายคุณรึ

985
01:25:03,671 --> 01:25:06,505
‎เป็นของต่างหน้าชิ้นเดียวที่เหลืออยู่

986
01:25:07,838 --> 01:25:08,796
‎คุณหยิบออกมาทําไม

987
01:25:08,796 --> 01:25:10,505
‎อาร์ทิมัสอาจอธิบายได้

988
01:25:21,588 --> 01:25:22,546
‎อีธาน

989
01:25:24,921 --> 01:25:26,171
‎มาทําอะไรที่นี่

990
01:25:27,588 --> 01:25:28,880
‎ทหารหายตัวไปอีกคนแล้ว

991
01:25:32,005 --> 01:25:35,255
‎ผมตั้งคณะค้นหา
‎อีกหนึ่งชั่วโมงจะพร้อมออกเดินทาง

992
01:25:35,255 --> 01:25:37,463
‎ต่อให้ต้องพลิกแผ่นดินก็จะหาให้พบ

993
01:25:37,463 --> 01:25:39,588
‎ขอพระเจ้าทรงโปรด ผมไม่อยากคิดว่าคนนี้...

994
01:25:39,588 --> 01:25:40,505
‎ทุกท่าน!

995
01:25:40,505 --> 01:25:43,380
‎ผมเพิ่งเข้าไปดูในห้องของคุณสต็อดดาร์ด

996
01:25:43,380 --> 01:25:48,171
‎กําปั่นใส่ของว่างเปล่า
‎เสื้อผ้าชุดพลเรือนหายหมดหาไม่พบเลย

997
01:25:48,171 --> 01:25:50,380
‎ผมเชื่อว่าเขาหนีไป

998
01:25:51,505 --> 01:25:52,505
‎หนีไปงั้นรึ

999
01:25:52,505 --> 01:25:54,755
‎บันทึกของฟรายระบุว่า

1000
01:25:54,755 --> 01:25:58,796
‎ทั้งสต็อดดาร์ดกับบัลลินเจอร์
‎เป็นเพื่อนสนิทกับลีรอย ฟราย

1001
01:25:58,796 --> 01:26:00,963
‎อาจจะกลัวว่าเขาจะโดนเป็นคนต่อไป เขาจึงหนี

1002
01:26:00,963 --> 01:26:04,713
‎ก็อาจเป็นเช่นนั้น
‎แต่เรื่องของอาร์ทิมัสกับเสื้อโค้ทนายทหารล่ะ

1003
01:26:04,713 --> 01:26:08,255
‎ถ้าเขาเกี่ยวข้อง
‎เราจะประวิงเวลาจับเขาได้ยังไง

1004
01:26:08,255 --> 01:26:13,213
‎เขาดูไม่ทุกข์ไม่ร้อนกับเรื่องนั้นเกินไป
‎เขาเพียงแต่ปฏิเสธก็จะรอด

1005
01:26:14,130 --> 01:26:17,296
‎เหลืออีกด้านสุดท้ายที่ผมไปสืบสวนต่อได้

1006
01:26:17,796 --> 01:26:19,755
‎เพื่อนสนิทที่สุดของเขาสองคนตายไปแล้ว

1007
01:26:19,755 --> 01:26:23,088
‎ผมจําเป็นจะต้องรีบรายงาน
‎ให้ท่านประธานาธิบดีทราบว่าเราพบตัวคนร้าย

1008
01:26:24,796 --> 01:26:27,296
‎เราพบตัวคนร้ายแล้วใช่ไหม แลนดอร์

1009
01:26:47,921 --> 01:26:48,921
‎เอ็ดการ์

1010
01:26:54,130 --> 01:26:54,963
‎อาจารย์

1011
01:26:58,005 --> 01:26:59,005
‎เปเป้

1012
01:27:01,338 --> 01:27:05,880
‎ตอนที่ผมมาที่นี่ครั้งสุดท้าย
‎คุณพูดถึงนักล่าแม่มดกับหนังสือหนึ่งเล่ม

1013
01:27:05,880 --> 01:27:08,796
‎ใช่ ดิสคอร์ส เด ดิอาเบล

1014
01:27:08,796 --> 01:27:10,796
‎อองรี เลอ เคลิร์ค

1015
01:27:11,338 --> 01:27:13,171
‎เลอ เคลิร์คเคยเป็นบาทหลวงรึเปล่า

1016
01:27:14,046 --> 01:27:15,421
‎ใช่ และถูกเผาทั้งเป็นด้วย

1017
01:27:19,463 --> 01:27:21,213
‎บทกวีนี้ผุดขึ้นในใจผมยามหลับ

1018
01:27:23,796 --> 01:27:25,796
‎หมุนวนลง

1019
01:27:26,796 --> 01:27:30,005
‎อลหม่านดิ้นพล่านร้อนรุ่ม

1020
01:27:32,338 --> 01:27:34,796
‎ใจระทม ข้าเพรียกให้นางรีบเร่ง

1021
01:27:36,796 --> 01:27:37,963
‎"เลอนอร์"

1022
01:27:40,171 --> 01:27:42,380
‎หากนางยังกลัดกลุ้มมิตอบความ

1023
01:27:44,046 --> 01:27:46,421
‎รัตติกาลนานเนิ่น
‎กักนางไว้ในม่านหมอกมิอาจผ่าน

1024
01:27:46,421 --> 01:27:48,671
‎ปิดเงากาล เหลือเพียงเนตรฟ้าอ่อนจากตา

1025
01:27:48,671 --> 01:27:51,796
‎รัตติกาลมืดมิด ดําสนิทดั่งนรกแรงกล้า

1026
01:27:51,796 --> 01:27:53,463
‎พิโรธมรณา

1027
01:27:55,380 --> 01:27:56,713
‎จนเหลือเพียง

1028
01:27:58,046 --> 01:27:59,505
‎เนตรฟ้าใสร้ายดับแด

1029
01:28:06,421 --> 01:28:07,421
‎ยังไม่เข้าใจอีกหรือ

1030
01:28:10,255 --> 01:28:11,296
‎เลอนอร์

1031
01:28:12,755 --> 01:28:13,838
‎ลีอา

1032
01:28:15,296 --> 01:28:18,630
‎บทกวีนี้พูดถึงความทุกข์ซึ่งคุณไม่อาจเอ่ยได้

1033
01:28:20,171 --> 01:28:24,171
‎เป็นบทสรุปของสิ่งที่กักกั้นคุณไว้

1034
01:28:24,755 --> 01:28:25,671
‎บทกวีนี้...

1035
01:28:28,963 --> 01:28:30,546
‎พูดกับเราทั้งคู่

1036
01:28:41,380 --> 01:28:44,505
‎จําได้ไหม คุณกล่าวไว้ว่ายอมทําทุกสิ่งเพื่อฉัน

1037
01:28:47,463 --> 01:28:48,796
‎นี่แหละ เจ้าลัทธิบูชาซาตาน

1038
01:28:54,421 --> 01:28:56,255
‎- ขอบคุณมาก เปเป้
‎- ฮื่อ

1039
01:29:09,546 --> 01:29:10,588
‎คุณแลนดอร์

1040
01:29:12,505 --> 01:29:13,588
‎ครอบครัวคุณ

1041
01:29:16,796 --> 01:29:20,338
‎ครอบครัวคุณช่างเป็น

1042
01:29:21,838 --> 01:29:22,838
‎ปริศนาที่ไขลําบาก

1043
01:29:24,046 --> 01:29:29,046
‎ผมชี้เฉพาะไม่ได้เสียทีว่า
‎ใครเป็นผู้นําตัวจริงกันแน่

1044
01:29:29,838 --> 01:29:32,630
‎ผมคอยคิดกลับไปกลับมาระหว่างพวกคุณทุกคน

1045
01:29:32,630 --> 01:29:34,755
‎แต่ไม่เคยคิดเลยว่า

1046
01:29:36,588 --> 01:29:40,255
‎ที่จริงผู้นําเป็นคนที่ไม่มีชีวิตอยู่ด้วยซ้ํา

1047
01:29:41,880 --> 01:29:42,963
‎คุณว่าอย่างไรนะ

1048
01:29:42,963 --> 01:29:46,880
‎บาทหลวงอองรี เลอ เคลิร์ค

1049
01:29:47,671 --> 01:29:51,505
‎นักล่าแม่มดมากฝีมือที่สุด

1050
01:29:52,338 --> 01:29:55,088
‎จนกระทั่งเขาโดนล่าเสียเอง

1051
01:29:56,463 --> 01:29:58,255
‎พูดเรื่องอะไรของคุณ

1052
01:29:59,171 --> 01:30:04,255
‎ลูกสาวคุณป่วยเป็นโรคลมชักใช่ไหม

1053
01:30:04,755 --> 01:30:08,296
‎เธออาการดีขึ้นได้เพราะติดต่อกับใครสักคน

1054
01:30:08,296 --> 01:30:10,796
‎คนที่ชี้ทางให้เธอ

1055
01:30:13,046 --> 01:30:14,046
‎เขา

1056
01:30:14,921 --> 01:30:19,380
‎อย่าท้าให้ผมสงสัย
‎ว่าคุณยังมีสติอยู่หรือเปล่า คุณแลนดอร์

1057
01:30:20,171 --> 01:30:21,671
‎คุณกําลังจะพูดอะไรกันแน่

1058
01:30:27,046 --> 01:30:33,838
‎หนังสือแสนหายากของ เลอ เคลิร์ค
‎ดิสคอร์ส เด ดิอาเบล

1059
01:30:38,171 --> 01:30:42,505
‎คือ การสื่อสารกับปีศาจ

1060
01:30:43,255 --> 01:30:47,088
‎ไม่ใช่งานอดิเรกที่ผมคุ้นเคย คุณแลนดอร์

1061
01:30:47,630 --> 01:30:50,963
‎ผมไม่เคยอ่านหนังสือเล่มนั้นแม้แต่หน้าเดียว

1062
01:30:50,963 --> 01:30:55,546
‎บอกมาว่าลูกสาวคุณคุยกับผีได้ไหม

1063
01:31:12,088 --> 01:31:16,005
‎ตลอดหลายปีที่ผ่านมา
‎อาการลมชักของลูกหนักขึ้นทุกที

1064
01:31:17,588 --> 01:31:18,421
‎ผม...

1065
01:31:19,130 --> 01:31:25,088
‎ผมพยายามหาทางรักษาทุกอย่างที่คิดได้

1066
01:31:25,963 --> 01:31:28,713
‎เขาบอกว่าเธอเหลือเวลามีชีวิตเพียงสามเดือน

1067
01:31:29,588 --> 01:31:32,130
‎รู้ไหมว่ารู้สึกอย่างไรที่ต้องเข้านอน

1068
01:31:32,130 --> 01:31:35,171
‎โดยไม่รู้ว่าลูกสาวของเรา
‎จะรอดชีวิตจากคืนนี้ได้หรือไม่

1069
01:31:36,088 --> 01:31:39,630
‎แต่แล้ววันหนึ่งลูกก็มาหาผม

1070
01:31:41,046 --> 01:31:44,588
‎บอกว่าไปเจอใครสักคน

1071
01:31:44,588 --> 01:31:46,880
‎บรรพบุรุษของเธอ

1072
01:31:47,546 --> 01:31:48,421
‎เลอ เคลิร์ค

1073
01:31:49,338 --> 01:31:51,046
‎อองรี เลอ เคลิร์คไม่ใช่ผีร้าย

1074
01:31:53,296 --> 01:31:55,421
‎เขาเพียงแต่ถูกเข้าใจผิด

1075
01:32:48,588 --> 01:32:52,921
‎พวกนั้นสาบานกับผมว่าคุณฟรายตายไปแล้ว

1076
01:32:52,921 --> 01:32:55,088
‎สาบานว่าพวกเขาไม่มีทางฆ่าใครได้

1077
01:32:55,088 --> 01:32:57,130
‎แล้วคุณก็เชื่อเขา

1078
01:32:57,130 --> 01:32:58,796
‎ผมไม่มีทางเลือก

1079
01:32:58,796 --> 01:33:01,796
‎คุณเป็นแพทย์! เป็นนักวิทยาศาสตร์!

1080
01:33:01,796 --> 01:33:05,130
‎กล้าดีอย่างไร
‎จึงหันมาศรัทธาในเรื่องบ้าคลั่งเช่นนี้

1081
01:33:05,130 --> 01:33:06,046
‎เพราะว่า...

1082
01:33:07,088 --> 01:33:11,005
‎เพราะผมไม่อาจช่วยลูกเองได้

1083
01:33:11,755 --> 01:33:14,213
‎ศาสตร์ของผมช่วยผมไม่ได้

1084
01:33:16,463 --> 01:33:19,546
‎ผมยอมสละทุกอย่างเพื่อลีอาของผม

1085
01:33:19,546 --> 01:33:23,255
‎แล้วจะให้ผมค้าน
‎การที่เธอพบทางรักษาทางอื่นได้อย่างไร

1086
01:33:23,255 --> 01:33:24,296
‎คุณหมอ

1087
01:33:25,921 --> 01:33:27,713
‎การสื่อสารกับคนตาย...

1088
01:33:29,963 --> 01:33:32,338
‎นั่นก็ไม่ปกติ แต่การฆ่าคน...

1089
01:33:34,630 --> 01:33:36,338
‎การทําลายชีวิตคนบริสุทธิ์...

1090
01:33:39,380 --> 01:33:40,630
‎นั่นเลวร้ายผิดมนุษย์ยิ่งกว่า

1091
01:33:43,005 --> 01:33:46,380
‎เรื่องนี้ต้องมีคนโดนลงทัณฑ์

1092
01:33:48,546 --> 01:33:54,088
‎ผมเพียงแต่ตามใจลูกเพราะ... สุดท้าย

1093
01:33:55,338 --> 01:33:57,046
‎ลูกดีขึ้นเหมือนปาฏิหาริย์

1094
01:33:58,255 --> 01:34:00,671
‎คุณหมอ คนอื่นๆ ในครอบครัวไปไหน

1095
01:34:02,255 --> 01:34:03,880
‎ลูกทั้งสองของคุณอยู่ไหน

1096
01:34:05,088 --> 01:34:07,338
‎ก่อนหน้านี้คุณโพมา

1097
01:34:08,963 --> 01:34:12,296
‎เขาออกไปกับ... กับอาร์ทิมัส

1098
01:34:13,130 --> 01:34:15,880
‎งั้นทําไมเสื้อคลุมของเขายังแขวนอยู่หน้าทางเดิน

1099
01:34:17,505 --> 01:34:18,796
‎คุณหมอ ลีอาอยู่ไหน

1100
01:34:20,630 --> 01:34:22,630
‎คุณหมอ ครอบครัวคุณอยู่ไหน

1101
01:34:29,921 --> 01:34:31,713
‎มันเริ่มหมดฤทธิ์แล้ว

1102
01:34:32,380 --> 01:34:33,463
‎ลีอา

1103
01:34:36,838 --> 01:34:38,046
‎ทําพิธีต่อ

1104
01:35:05,296 --> 01:35:06,463
‎เกิดอะไรขึ้น

1105
01:35:09,588 --> 01:35:11,005
‎อีกไม่นานแล้วค่ะ

1106
01:35:11,005 --> 01:35:14,213
‎ผมรู้สึกไม่ค่อยสบาย

1107
01:35:16,880 --> 01:35:19,088
‎- ผมนึกว่า...
‎- ไม่ค่ะ

1108
01:35:22,088 --> 01:35:25,588
‎อีกแค่ไม่กี่นาที ฉันจะเป็นอิสระ

1109
01:35:29,380 --> 01:35:30,546
‎เป็นอิสระรึ

1110
01:35:30,546 --> 01:35:31,630
‎ใช่

1111
01:35:33,296 --> 01:35:35,505
‎ขอละ ลีอา ผม...

1112
01:35:37,713 --> 01:35:39,046
‎เรื่องนี้จําเป็นต้องเกิดขึ้น

1113
01:35:40,671 --> 01:35:41,921
‎คุณเข้าใจนี่คะ

1114
01:35:42,838 --> 01:35:46,380
‎การสละชีพเป็นการแสดงความรักขั้นสูงสุด

1115
01:35:47,588 --> 01:35:51,838
‎ฉันรู้ตั้งแต่แรกเห็นคุณว่าคุณคือคนผู้นั้น

1116
01:35:53,838 --> 01:35:54,796
‎ลีอา

1117
01:35:55,338 --> 01:35:57,796
‎- คะ
‎- ผมรักคุณจริงๆ

1118
01:36:30,630 --> 01:36:31,796
‎หยุดนะ!

1119
01:36:37,588 --> 01:36:39,505
‎- ออกไป!
‎- เดี๋ยวคุณต้องถูกแขวนคอ!

1120
01:36:39,505 --> 01:36:40,713
‎คุณไม่มีสิทธิ์มายุ่ง

1121
01:36:40,713 --> 01:36:41,713
‎ลีอา ทําพิธีให้เสร็จ!

1122
01:36:41,713 --> 01:36:44,755
‎คุณนายมาร์ควิส
‎คุณอยากเห็นลูกทั้งสองโดนแขวนคอรึ

1123
01:36:44,755 --> 01:36:47,213
‎- อย่าไปฟังเขา เขาพูดไปอย่างนั้น
‎- ทําพิธีต่อ

1124
01:36:47,213 --> 01:36:49,755
‎- ลีอา
‎- นั่นหัวใจของฟรายใช่ไหม

1125
01:36:49,755 --> 01:36:51,713
‎- แลนดอร์
‎- ลีอา ทําต่อ!

1126
01:36:51,713 --> 01:36:54,796
‎บัลลินเจอร์ เขายอมทําทุกอย่างให้คุณ
‎ต่อให้ต้องฆ่าคน

1127
01:36:54,796 --> 01:36:56,338
‎และอาร์ทิมัส คุณก็ฆ่าเขา

1128
01:36:56,338 --> 01:36:58,671
‎ขอร้อง อย่ามายุ่งกับเรา เกือบสําเร็จแล้ว

1129
01:36:58,671 --> 01:37:00,963
‎- ลีอา ทําให้จบ
‎- ลีอา นี่จบแล้ว

1130
01:37:01,796 --> 01:37:02,796
‎คุณนั่นเอง

1131
01:37:03,505 --> 01:37:06,380
‎คุณเขียนจดหมายล่อฟรายออกมา...

1132
01:37:06,380 --> 01:37:08,088
‎ไม่ใช่ความคิดของน้อง! ผมคิดเอง!

1133
01:37:08,088 --> 01:37:09,796
‎- ผมทําเอง!
‎- ไม่นะ อาร์ทิมัส

1134
01:37:09,796 --> 01:37:12,796
‎- ไม่นะ!
‎- ขอละ หยุดที

1135
01:37:16,713 --> 01:37:17,713
‎หยุดนะ!

1136
01:37:19,338 --> 01:37:20,338
‎ลีอา!

1137
01:37:46,046 --> 01:37:47,046
‎ลีอา!

1138
01:37:47,671 --> 01:37:49,630
‎- ลีอา!
‎- ลีอา!

1139
01:37:51,921 --> 01:37:53,338
‎อาร์ทิมัส!

1140
01:37:59,880 --> 01:38:01,130
‎คุณแม่ ถอยไป

1141
01:38:01,130 --> 01:38:02,213
‎อาร์ทิมัส

1142
01:38:02,213 --> 01:38:04,046
‎ลีอา

1143
01:38:15,588 --> 01:38:17,213
‎อาร์ทิมัส ไม่นะ!

1144
01:38:22,546 --> 01:38:24,171
‎ปล่อยฉัน! ไม่

1145
01:38:25,963 --> 01:38:27,296
‎อาร์ทิมัส!

1146
01:38:41,671 --> 01:38:43,463
‎อาร์ทิมัส! ไม่นะ!

1147
01:38:44,880 --> 01:38:47,463
‎ลีอา!

1148
01:38:47,463 --> 01:38:49,380
‎ไม่!

1149
01:39:40,005 --> 01:39:43,296
‎ได้ข่าวว่าเขาไม่ได้เสียเลือด
‎มากกว่าไปถ้าหมอเจาะเอาเลือดออก

1150
01:39:43,296 --> 01:39:45,130
‎เพื่อเป็นการรักษาโรค

1151
01:39:46,296 --> 01:39:48,255
‎อาจจะดีต่อเขาเสียด้วยซ้ํา

1152
01:39:51,630 --> 01:39:55,255
‎คนเรามีอะไรมากกว่าที่ตาเห็น แลนดอร์

1153
01:39:55,255 --> 01:39:56,463
‎ผมเห็นด้วยที่สุด

1154
01:39:58,088 --> 01:40:01,005
‎แล้วจะจัดการกับคุณนายมาร์ควิสอย่างไรต่อไป

1155
01:40:02,088 --> 01:40:04,630
‎ให้โหยไห้อาลัยดุจแม่ที่ดี

1156
01:40:05,796 --> 01:40:08,046
‎อัยการทหารเห็นว่าเธอทุกข์มากพออยู่แล้ว

1157
01:40:10,005 --> 01:40:11,505
‎แต่คุณคงจะยินดีที่ได้รู้ว่า

1158
01:40:11,505 --> 01:40:15,338
‎คุณหมอของเรายื่นใบลาออกแล้ว

1159
01:40:16,963 --> 01:40:21,546
‎เรื่องทั้งหมดนี้ไม่มีอะไรน่ายินดีเลย ผมยืนยันได้

1160
01:40:24,796 --> 01:40:25,796
‎แลนดอร์

1161
01:40:33,088 --> 01:40:38,380
‎คุณกับผมแตกต่างกันคนละโลก
‎ทั้งทางกิริยาและปรัชญาความเชื่อ

1162
01:40:41,463 --> 01:40:43,213
‎แต่ผมอยากบอกคุณว่า

1163
01:40:43,213 --> 01:40:46,421
‎หากเรื่องนี้เคยทําให้ผม...

1164
01:40:49,380 --> 01:40:54,755
‎คือต้องการบอกว่า
‎หากเพราะความร้อนใจทําให้ผมกล่าวหา...

1165
01:40:57,255 --> 01:40:58,380
‎ว่าคุณไร้ความสามารถ

1166
01:41:00,921 --> 01:41:02,005
‎ผมก็ขออภัย

1167
01:41:05,171 --> 01:41:06,213
‎ขอบคุณมาก ผู้กอง

1168
01:41:17,338 --> 01:41:21,130
‎ผมร่วมโต๊ะอาหารและคบหากับเขา
‎มานมนานหลายปีขนาดนี้ได้อย่างไรกัน

1169
01:41:22,171 --> 01:41:24,630
‎ผมรู้จักครอบครัวของเขาดี
‎เกือบเท่าครอบครัวตนเอง

1170
01:41:24,630 --> 01:41:27,130
‎แต่ยังไม่เคยรู้ว่าพวกเขาทุกข์หนักเพียงใด

1171
01:41:28,130 --> 01:41:29,796
‎เขาตั้งใจให้เป็นเช่นนั้น ผู้พัน

1172
01:41:34,921 --> 01:41:36,838
‎นั่นก็เป็นเรื่องที่ผมควรอับอาย

1173
01:41:39,130 --> 01:41:42,505
‎ผมคงได้แต่สรุปว่า
‎อาร์ทิมัสเป็นคนร้ายฆ่าคุณบัลลินเจอร์

1174
01:41:42,505 --> 01:41:44,880
‎เพื่อไม่ให้เขานําเรื่องไปแจ้งทางการ

1175
01:41:44,880 --> 01:41:48,921
‎และคุณสต็อดดาร์ดก็หนี
‎เพราะไม่อยากเป็นเหยื่อรายต่อไป

1176
01:41:49,630 --> 01:41:51,130
‎คงสรุปแบบนั้นได้

1177
01:41:53,255 --> 01:41:54,671
‎งั้น แลนดอร์

1178
01:41:57,421 --> 01:42:01,046
‎ผมขอประกาศว่าหน้าที่ตามสัญญาของคุณ
‎ได้ลุล่วงเรียบร้อยแล้ว

1179
01:42:01,880 --> 01:42:04,088
‎จากนี้ขอให้ถือว่าหมดสัญญา

1180
01:42:05,671 --> 01:42:07,380
‎หวังว่าคุณคงไม่ขัดใจ

1181
01:42:07,380 --> 01:42:11,255
‎หรืออย่างน้อย
‎หวังว่าคุณคงไม่คัดค้านและยอมรับคําขอบคุณ

1182
01:42:14,671 --> 01:42:20,380
‎พวกจิ้งจอกในวอชิงตัน
‎คงไม่มาจี้ตามต่อแล้วสินะ

1183
01:42:21,130 --> 01:42:24,130
‎ผมเชื่อว่าเราชะลอการโดนตัดองค์กรได้แล้ว

1184
01:42:24,796 --> 01:42:26,755
‎ครับ ผู้พัน

1185
01:42:59,921 --> 01:43:01,838
‎ดูเหมือนคุณจะหายดีแล้ว

1186
01:43:10,088 --> 01:43:11,463
‎ผมรู้เรื่องลูกสาวคุณแล้ว

1187
01:43:16,296 --> 01:43:17,255
‎ก็ดี

1188
01:43:19,088 --> 01:43:21,505
‎แมทตี้เกี่ยวอะไรกับเรื่องทุกอย่างด้วย

1189
01:43:21,505 --> 01:43:22,546
‎เกี่ยวทั้งหมด

1190
01:43:23,880 --> 01:43:25,338
‎ดังที่คุณเองก็รู้ดี

1191
01:44:01,505 --> 01:44:03,005
‎เรื่องผุดขึ้นในใจผมยามหลับ

1192
01:44:16,630 --> 01:44:20,755
‎จดหมาย... ที่พบในมือของลีรอย ฟราย

1193
01:44:21,380 --> 01:44:25,171
‎จดหมายที่ส่งให้เขา
‎เพื่อล่อชายน่าสงสารออกจากโรงนอน

1194
01:44:27,213 --> 01:44:29,546
‎คุณเลินเล่อพอที่จะทิ้งจดหมายไว้กับผม

1195
01:44:38,796 --> 01:44:41,046
‎นี่เป็นจดหมายอีกฉบับที่คุณให้ไว้

1196
01:44:43,671 --> 01:44:44,796
‎จําได้ไหม

1197
01:44:49,171 --> 01:44:50,171
‎ผมสะดุด

1198
01:44:51,338 --> 01:44:53,755
‎ติดใจทรงลายมือตัวอักษรคุณที่สุด

1199
01:44:54,713 --> 01:44:58,130
‎ตัวพิมพ์ใหญ่ที่ชี้ช่องผิด
‎ได้พอกับตัวพิมพ์เล็ก อย่างที่คุณน่าจะทราบ

1200
01:44:58,130 --> 01:45:01,130
‎ตัวเอ ตัวอาร์ ตัวจี และตัวอี

1201
01:45:01,130 --> 01:45:05,713
‎เรียกได้ว่าทับกันได้
‎กับอักษรที่อยู่ในจดหมายของลีรอย ฟราย

1202
01:45:07,421 --> 01:45:11,630
‎คุณคงนึกออกว่าผมอัศจรรย์ใจอย่างยิ่ง

1203
01:45:13,838 --> 01:45:17,421
‎ชายคนเดียวกันเขียนจดหมายทั้งสองฉบับนี้รึ

1204
01:45:18,880 --> 01:45:23,796
‎แล้วแลนดอร์จะมีเหตุอะไร
‎ให้ต้องส่งจดหมายถึงลีรอย ฟราย

1205
01:45:26,421 --> 01:45:30,880
‎แต่แล้วด้วยชะตาชักนํา
‎ผมบังเอิญพบกับแพทซี่ผู้แสนดี

1206
01:45:36,130 --> 01:45:37,838
‎ผู้เล่าเรื่องทุกอย่างให้ผมฟัง

1207
01:45:39,296 --> 01:45:42,421
‎ขณะที่เธอกลับบ้านจาก
‎งานราตรีสโมสรของโรงเรียนเตรียมทหาร

1208
01:45:42,421 --> 01:45:43,505
‎จับไว้!

1209
01:45:44,255 --> 01:45:45,463
‎- จับให้มั่น
‎- ไม่นะ!

1210
01:45:45,463 --> 01:45:47,046
‎แมทตี้ของคุณถูกข่มขืน...

1211
01:45:47,838 --> 01:45:48,838
‎ไม่!

1212
01:45:48,838 --> 01:45:51,505
‎และทิ้งให้ตายด้วยฝีมือคนร้ายนิรนามสามคน

1213
01:45:51,505 --> 01:45:52,505
‎เงียบ

1214
01:45:54,838 --> 01:45:55,963
‎จูเลียส จับขาไว้!

1215
01:45:55,963 --> 01:45:58,421
‎- ไม่!
‎- จับนาง!

1216
01:45:59,588 --> 01:46:01,713
‎- อ้าขา! กดไว้สิ!
‎- ไม่นะ!

1217
01:46:01,713 --> 01:46:03,005
‎- ขอร้อง!
‎- จับให้นิ่งๆ

1218
01:46:03,671 --> 01:46:05,338
‎เป็นกลุ่มสุดร้ายจริงๆ

1219
01:46:06,796 --> 01:46:08,380
‎ดังที่ลีรอย ฟรายพูดเอาไว้

1220
01:46:10,380 --> 01:46:11,255
‎แมทตี้

1221
01:46:12,255 --> 01:46:14,338
‎พระเจ้า! แมทตี้

1222
01:46:14,338 --> 01:46:16,505
‎พระเจ้าช่วย! มานี่สิ

1223
01:46:20,671 --> 01:46:21,838
‎แมทตี้

1224
01:46:23,463 --> 01:46:24,921
‎หนูขอโทษ

1225
01:46:27,463 --> 01:46:29,046
‎- หนูขอโทษ
‎- ไม่เป็นไร

1226
01:46:29,796 --> 01:46:32,630
‎แล้วทุกอย่างจะดีเองนะ

1227
01:46:35,130 --> 01:46:36,130
‎ทุกอย่างจะคลี่คลาย

1228
01:47:11,713 --> 01:47:13,921
‎แมทตี้ พระเจ้าช่วยลูกไม่ได้หรอก

1229
01:47:15,630 --> 01:47:18,046
‎ขอร้อง แมทตี้ ให้พ่อช่วยนะ

1230
01:47:25,088 --> 01:47:29,088
‎แต่เธอไม่ได้หนีไปใช่ไหมล่ะ

1231
01:47:43,421 --> 01:47:44,296
‎แมทตี้

1232
01:47:49,713 --> 01:47:50,546
‎แมทตี้

1233
01:47:57,546 --> 01:47:58,546
‎แมทตี้

1234
01:48:06,838 --> 01:48:09,421
‎แมทตี้ พ่อขอ มาตรงนี้

1235
01:48:13,255 --> 01:48:16,255
‎ขอละ ลูกรัก มานี่ มาเถอะ

1236
01:48:16,921 --> 01:48:18,046
‎อย่านะ

1237
01:48:18,046 --> 01:48:19,796
‎แล้วทุกอย่างจะดีเอง

1238
01:48:21,588 --> 01:48:23,380
‎พ่อขอ แมทตี้ กลับมาตรงนี้

1239
01:48:24,671 --> 01:48:25,921
‎ทุกอย่างจะคลี่คลาย

1240
01:48:29,380 --> 01:48:30,213
‎อย่าลูก

1241
01:48:31,546 --> 01:48:32,546
‎หนูรักพ่อนะคะ

1242
01:48:55,046 --> 01:48:56,463
‎ทําไมคุณถึงไม่เล่าให้ผมฟัง

1243
01:48:58,255 --> 01:48:59,380
‎นั่นไม่ใช่เรื่องที่

1244
01:49:01,255 --> 01:49:02,296
‎ผมชอบเล่า

1245
01:49:06,046 --> 01:49:07,671
‎แต่ผมอาจช่วยปลอบใจคุณได้

1246
01:49:09,671 --> 01:49:12,921
‎ช่วยคุณเหมือนที่คุณช่วยผม

1247
01:49:17,880 --> 01:49:22,963
‎ผมว่าไม่ว่าอะไรก็ปลอบใจผมในเรื่องนั้นไม่ได้

1248
01:49:29,421 --> 01:49:32,380
‎แล้วผมทํายังไงต่อ

1249
01:49:34,130 --> 01:49:37,296
‎ก็ทําตามที่ตัวคุณเองจะทํา

1250
01:49:37,296 --> 01:49:40,546
‎สืบตามสมมติฐานทุกทาง เริ่มจาก

1251
01:49:41,505 --> 01:49:44,088
‎จะมีโอกาสแค่ไหนที่คนสองฝ่าย

1252
01:49:44,088 --> 01:49:48,755
‎จะอยากได้ตัวนักเรียนทหารคนเดียวกัน
‎ในคืนเดียวกัน

1253
01:49:48,755 --> 01:49:49,713
‎โอกาสน้อย

1254
01:49:50,671 --> 01:49:52,046
‎น้อยมากจริงๆ!

1255
01:49:53,921 --> 01:49:58,963
‎เว้นแต่ถ้าจะมองว่าฝ่ายหนึ่ง
‎กระทําลงไปเนื่องจากอีกฝ่าย

1256
01:49:58,963 --> 01:50:02,046
‎หรือถ้าหากฝ่ายหนึ่ง
‎สมมติว่าเป็นอาร์ทิมัสกับลีอา

1257
01:50:02,046 --> 01:50:05,880
‎สมมติว่าเขาเพียงแต่มองหาศพคนตาย

1258
01:50:05,880 --> 01:50:08,130
‎แล้วโอกาสก็ปรากฏขึ้นอย่างปาฏิหาริย์

1259
01:50:08,130 --> 01:50:11,963
‎เขาไม่สนว่าร่างนั้นเป็นใคร
‎ตราบใดที่มีหัวใจให้ใช้ได้

1260
01:50:11,963 --> 01:50:15,213
‎เรื่องเดียวที่เขาไม่ทําคือลงมือฆ่า

1261
01:50:15,213 --> 01:50:19,421
‎ไม่หรอก แต่อีกฝ่ายต่างหาก
‎ที่ทั้งพร้อมและเต็มใจจะฆ่า

1262
01:50:21,463 --> 01:50:23,713
‎และเจาะจงฆ่าชายคนนี้ด้วย

1263
01:50:23,713 --> 01:50:25,338
‎ทําไมกัน

1264
01:50:32,630 --> 01:50:35,171
‎หรือว่าจะทําเพื่อแก้แค้น แลนดอร์

1265
01:50:50,588 --> 01:50:53,421
‎แพทซี่

1266
01:51:06,088 --> 01:51:07,588
‎- ช่วยด้วย!
‎- แกไปกับใคร

1267
01:51:34,255 --> 01:51:35,296
‎มีใครอยู่ตรงนั้น

1268
01:51:41,546 --> 01:51:42,380
‎สวัสดี

1269
01:52:08,921 --> 01:52:13,171
‎แต่... ฝ่ายที่สองโดนขัดจังหวะ

1270
01:52:14,921 --> 01:52:17,546
‎แม้จะไม่ทัน
‎ก่อนที่เขาจะกระทําจนได้ผลตามประสงค์

1271
01:52:19,463 --> 01:52:22,130
‎ย่องกลับไปยังกระท่อมที่บัตเตอร์มิลค์ฟอลส์

1272
01:52:23,713 --> 01:52:25,296
‎และหนีไปได้โดยไม่มีใครสังเกตเห็น

1273
01:52:27,005 --> 01:52:31,296
‎แต่เขาก็ต้องตกใจเมื่อถูกเรียกตัว
‎กลับไปยังเวสต์พอยต์ในวันต่อมา

1274
01:52:32,588 --> 01:52:35,338
‎และได้รู้ว่าในเวลาไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านไป

1275
01:52:35,338 --> 01:52:38,921
‎ศพของชายผู้นั้น
‎ถูกล่วงละเมิดอย่างเลวร้ายที่สุด

1276
01:52:39,630 --> 01:52:43,546
‎นั่นยิ่งทําให้ความผิดของเขา
‎มีเหตุช่วยปกปิดได้อย่างมหัศจรรย์

1277
01:52:46,255 --> 01:52:48,838
‎จนเขาอาจคิดว่าพระเจ้าอยู่ข้างเขาทีเดียว

1278
01:52:50,296 --> 01:52:54,838
‎เมื่อถูกว่าจ้างให้ไขคดีเดียวกับที่เขาเป็นผู้กระทํา

1279
01:52:57,213 --> 01:53:03,671
‎ผลก็คือ อาร์ทิมัสกับลีอา
‎จะต้องถูกบันทึกว่าเป็นฆาตกรตลอดกาล

1280
01:53:04,588 --> 01:53:06,421
‎ไม่มีอะไรเป็นตลอดกาล

1281
01:53:07,213 --> 01:53:10,921
‎สองคนนั้นจะถูกลืมเลือนไป
‎เหมือนกับพวกเราทุกคน

1282
01:53:11,546 --> 01:53:14,046
‎ผมจะไม่มีทางลืมพวกเขา!

1283
01:53:16,171 --> 01:53:17,880
‎โดยเฉพาะลีอาของผม

1284
01:53:20,546 --> 01:53:23,630
‎เธอควรได้เป็นภรรยา แลนดอร์ เป็นแม่คน

1285
01:53:27,880 --> 01:53:31,171
‎และผมจะไม่มีวันลืม
‎การที่คุณปั่นหัวพวกเราเล่นดั่งคนโง่เง่า

1286
01:53:32,796 --> 01:53:33,796
‎คนโง่เง่า

1287
01:53:37,588 --> 01:53:39,296
‎แต่ผมเป็นคนโง่เง่าที่สุดในสายตาคุณ

1288
01:53:41,296 --> 01:53:43,296
‎- ใช่ไหมล่ะ
‎- ไม่ใช่

1289
01:53:49,463 --> 01:53:53,338
‎คุณคือคนที่ผมตั้งใจจะมอบตัวด้วยอยู่แล้ว

1290
01:53:53,338 --> 01:53:57,630
‎ผมรู้มาตั้งแต่เห็นคุณ แล้วเราก็มาถึงจุดนี้

1291
01:54:03,880 --> 01:54:04,796
‎ผม...

1292
01:54:08,630 --> 01:54:11,171
‎ถ้าคุณอยากให้ผมเอ่ยคําขอโทษ ผมจะทํา

1293
01:54:13,088 --> 01:54:14,588
‎ผมไม่ต้องการคําขอโทษของคุณ

1294
01:54:16,546 --> 01:54:19,296
‎ไม่ ผมอยากได้คําตอบ

1295
01:54:21,421 --> 01:54:24,296
‎คุณรู้ได้อย่างไรว่า
‎ฟรายคือคนที่ข่มขืนแมทตี้

1296
01:54:33,505 --> 01:54:35,421
‎แกะและวัว นั่นฝีมือคุณใช่ไหม

1297
01:54:36,713 --> 01:54:39,046
‎- แน่นอน
‎- แล้วบัลลินเจอร์ล่ะ

1298
01:54:44,005 --> 01:54:44,963
‎บัลลินเจอร์

1299
01:54:45,671 --> 01:54:47,338
‎ต้องควักหัวใจ

1300
01:54:48,546 --> 01:54:50,880
‎ต้องทําให้ดูเหมือนเป็นผลงานพวกลัทธิซาตาน

1301
01:54:50,880 --> 01:54:53,338
‎ไม่ใช่เรื่องง่ายสําหรับตาแก่อย่างผม

1302
01:54:55,130 --> 01:54:57,796
‎คุณรู้ได้ยังไงว่าบัลลินเจอร์เป็นคนร้ายด้วย

1303
01:55:01,046 --> 01:55:02,046
‎บันทึกของฟราย

1304
01:55:05,171 --> 01:55:07,088
‎แล้วบัลลินเจอร์สารภาพด้วยไหม

1305
01:55:07,088 --> 01:55:10,505
‎- ใช่ เมื่อถูกทรมาน
‎- อย่า ขอร้อง!

1306
01:55:12,088 --> 01:55:14,338
‎มีใครไปกับแกอีก

1307
01:55:14,338 --> 01:55:15,630
‎จูเลียส สต็อดดาร์ด

1308
01:55:18,005 --> 01:55:18,838
‎จูเลียส

1309
01:55:21,046 --> 01:55:21,963
‎ผมขอโทษ

1310
01:55:24,338 --> 01:55:25,338
‎ทั้งคู่...

1311
01:55:28,463 --> 01:55:30,255
‎ทั้งคู่จําชื่อลูกผมได้

1312
01:55:31,546 --> 01:55:35,963
‎และผมก็ทําให้มัน
‎จําสิ่งที่ลูกสวมในคืนนั้นให้จงได้

1313
01:55:36,796 --> 01:55:39,255
‎ทุกรายละเอียดในชุดของลูก

1314
01:55:39,963 --> 01:55:43,463
‎ดูเหมือนมีแต่สต็อดดาร์ดสินะ
‎ที่รอดจากการลงทัณฑ์ของคุณ

1315
01:55:44,088 --> 01:55:50,546
‎ผมไม่มีแรงและไม่มีใจจะไปไล่ล่าเขา

1316
01:55:50,546 --> 01:55:51,755
‎หวังเพียงแต่...

1317
01:55:54,838 --> 01:56:00,588
‎เขาจะต้องใช้ชีวิตน่าสมเพช
‎เหลียวหลังอย่างผวาตลอดไปจนตาย

1318
01:56:02,171 --> 01:56:08,338
‎สิ่งที่พวกนั้นทําลงไป
‎เป็นเรื่องโหดร้ายน่ารังเกียจที่สุด

1319
01:56:09,755 --> 01:56:13,338
‎แต่คุณควรนําเรื่องไปบอกแธเยอร์
‎จี้ให้เขาสารภาพทั้งหมดได้

1320
01:56:13,338 --> 01:56:15,130
‎ผมไม่ได้อยากให้พวกนั้นสารภาพ

1321
01:56:18,755 --> 01:56:21,255
‎ผมอยากให้พวกนั้นตายไปเสีย

1322
01:56:31,921 --> 01:56:33,046
‎แล้วยังไงต่อ

1323
01:56:35,796 --> 01:56:36,671
‎ยังไงต่อรึ

1324
01:56:38,338 --> 01:56:39,588
‎ก็ขึ้นอยู่กับคุณ

1325
01:56:49,671 --> 01:56:51,755
‎ผมมีจดหมายสองฉบับ...

1326
01:56:54,046 --> 01:56:55,963
‎ที่จะทําให้คุณโดนประหารได้

1327
01:57:19,046 --> 01:57:20,088
‎ตกลง

1328
01:58:17,755 --> 01:58:21,630
‎รู้ไหม เอ็ดการ์ ผมหวังอยากให้

1329
01:58:22,421 --> 01:58:25,921
‎ลูกแมทตี้ของผมไปเจอกับคุณ

1330
01:58:27,755 --> 01:58:31,255
‎เมื่อคืนนั้น... ในงานราตรีสโมสร

1331
01:58:34,046 --> 01:58:35,046
‎ใครจะรู้

1332
01:58:42,713 --> 01:58:44,838
‎สุดท้ายเราอาจได้กลายเป็นครอบครัวเดียวกัน

1333
01:58:52,338 --> 01:58:53,755
‎ผมจะเก็บรักษา...

1334
01:59:01,546 --> 01:59:05,255
‎สิ่ง... สิ่งที่เรา...

1335
01:59:17,005 --> 01:59:18,171
‎ลาก่อน แลนดอร์

1336
02:00:36,338 --> 02:00:37,963
‎พักเสียเถิด ลูกรักของพ่อ

1337
02:00:51,713 --> 02:00:54,588
‎(สร้างจากหนังสือโดยลูอิส เบยาร์ด)

1338
02:02:42,338 --> 02:02:45,005
‎(เดอะ เพล บลู อาย)

1339
02:08:15,588 --> 02:08:20,588
‎คําบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์