1
00:00:32,500 --> 00:00:35,166
‎("เส้นแบ่งระหว่างชีวิตกับความตาย)

2
00:00:35,250 --> 00:00:37,666
‎(มองอย่างไรล้วนมัวมืดมิชัดตา)

3
00:00:37,750 --> 00:00:42,291
‎(ใครบอกได้ว่าฝั่งหนึ่งสิ้นสุดเพียงนี้หนา
‎และอีกฝั่งเริ่มต้นที่ใดกัน" - อี. เอ. โพ)

4
00:01:13,333 --> 00:01:17,083
‎(เดอะ เพล บลู อาย)

5
00:01:58,083 --> 00:01:59,625
‎อรุณสวัสดิ์ ทุกท่าน

6
00:02:02,250 --> 00:02:04,333
‎- คุณออกัสตัส แลนดอร์ใช่ไหม
‎- ใช่แล้ว

7
00:02:05,125 --> 00:02:06,250
‎คุณคือใคร

8
00:02:06,333 --> 00:02:09,375
‎ยินดีที่รู้จัก ผมร้อยเอกฮิตช์ค็อก
‎รองผู้บัญชาการจากรร.เตรียมทหาร

9
00:02:10,333 --> 00:02:11,833
‎ผมมาแจ้งให้ทราบว่า

10
00:02:11,916 --> 00:02:14,791
‎ผู้บัญชาการแธเยอร์ขอให้คุณเข้าพบเป็นการด่วน

11
00:02:14,875 --> 00:02:17,916
‎- เข้าพบเรื่องอะไรกัน
‎- ผมต้องให้ผู้พันแจ้งเอง

12
00:02:18,708 --> 00:02:21,791
‎- จะให้ไปพบเมื่อใดกัน
‎- เร็วที่สุดเท่าที่จะสะดวก

13
00:02:25,708 --> 00:02:28,416
‎แล้วถ้าผมตัดสินใจไม่ไปล่ะ

14
00:02:31,416 --> 00:02:34,250
‎นั่นก็เป็นสิทธิ์ของคุณ คุณเป็นพลเรือนไม่ใช่ทหาร

15
00:02:42,541 --> 00:02:44,208
‎แต่อากาศแบบนี้ไปนั่งรถเล่นก็คงดี

16
00:02:49,583 --> 00:02:53,291
‎(หุบเขาฮัดสัน นิวยอร์ก)
‎(ปี 1830)

17
00:02:53,375 --> 00:02:57,458
‎ท่านผู้ว่าการรัฐเสนอว่า
‎คุณมีชื่อเสียงมากในหมู่ตำรวจนิวยอร์กซิตี้

18
00:02:59,375 --> 00:03:03,125
‎ตอนที่เสนอชื่อคุณนั้น
‎เขาพูดถึงผลงานมากมายน่าประทับใจ

19
00:03:03,208 --> 00:03:06,708
‎ทั้งการจับผู้นำกลุ่มเดย์เบรคบอยส์

20
00:03:06,791 --> 00:03:08,833
‎ทลายแก๊งเชิร์ตเทลส์ที่ทุกคนเกรงกลัว

21
00:03:08,916 --> 00:03:13,958
‎และไขคดีฆาตกรรมสยองขวัญ
‎โสเภณีสาวในเอลีเซียนฟิลด์

22
00:03:14,041 --> 00:03:16,375
‎(โรงเรียนเตรียมทหารสหรัฐอเมริกา)
‎(เวสต์พอยต์)

23
00:03:16,916 --> 00:03:20,250
‎ทักษะโดดเด่นของคุณรวมถึง
‎การถอดรหัส ควบคุมฝูงชน

24
00:03:20,333 --> 00:03:22,291
‎และการสอบสวนด้วยวิธีนอกขนบ

25
00:03:23,250 --> 00:03:27,500
‎เห็นว่าคุณเป็นลูกบาทหลวงจากกลอสเตอร์
‎ที่มาอยู่นิวยอร์กตั้งแต่วัยรุ่น

26
00:03:28,291 --> 00:03:32,583
‎และคุณเป็นพ่อม่าย คุณแลนดอร์

27
00:03:32,666 --> 00:03:33,750
‎เป็นม่ายมาสามปีแล้ว

28
00:03:35,916 --> 00:03:39,125
‎- ให้เขาจัดกาแฟให้ดีไหม
‎- เบียร์จะดีกว่าครับ

29
00:03:46,833 --> 00:03:47,666
‎คุณ…

30
00:03:49,083 --> 00:03:54,666
‎เก็บจดหมายเหล่านี้ไว้
‎ในช่องเก็บของด้านหลังสินะ

31
00:03:54,750 --> 00:03:56,000
‎เขาเขียนว่าอะไรอีก

32
00:03:56,083 --> 00:03:58,958
‎บอกหรือเปล่าว่า
‎ผมไม่ได้ก้าวเท้าเข้าไปให้โบสถ์แปดเปื้อน

33
00:04:00,666 --> 00:04:01,666
‎นานมากแล้ว

34
00:04:03,083 --> 00:04:07,000
‎บอกหรือเปล่าว่าลูกสาวของผม
‎หนีออกจากบ้านไปสักพักหนึ่งแล้ว

35
00:04:08,041 --> 00:04:11,583
‎เรารู้ว่าลูกสาวของคุณหายตัวไป

36
00:04:12,625 --> 00:04:14,250
‎และขอแสดงความเห็นใจจริงๆ

37
00:04:16,083 --> 00:04:18,541
‎ด้วยความเคารพ
‎หวังว่าผมจะไม่ได้ทำให้ขุ่นเคือง

38
00:04:18,625 --> 00:04:21,208
‎ไม่เลย

39
00:04:21,875 --> 00:04:24,583
‎ขอโทษ ผมต่างหากที่ต้องขออภัย

40
00:04:24,666 --> 00:04:27,375
‎และขออภัยจริงๆ เชิญพูดต่อ

41
00:04:28,250 --> 00:04:33,083
‎คุณแลนดอร์ เรื่องนี้เราจำเป็นต้องทำ
‎ให้เป็นความลับอย่างสูงที่สุด

42
00:04:33,166 --> 00:04:34,708
‎เรากำลังหาผู้ช่วย

43
00:04:34,791 --> 00:04:38,375
‎เป็นพลเรือนซึ่งมีประวัติชัดเจน
‎ทั้งด้านผลงานและเชาวน์ปัญญา

44
00:04:38,458 --> 00:04:41,958
‎พอที่จะมาช่วยสืบเรื่องแทนสถาบันของเราได้

45
00:04:44,208 --> 00:04:46,625
‎เป็นเรื่องที่ซับซ้อนและอ่อนไหวอย่างมาก

46
00:04:46,708 --> 00:04:49,333
‎และเกี่ยวข้องกับนักเรียนทหารของเราคนหนึ่ง

47
00:04:50,250 --> 00:04:53,458
‎นักเรียนปีสองจากเคนทัคกี้ที่ชื่อว่าฟราย

48
00:04:54,250 --> 00:04:56,916
‎- ลีรอย ฟราย
‎- พูดอ้อมไปอ้อมมาก็ไม่มีประโยชน์

49
00:04:58,041 --> 00:05:01,041
‎ฟรายแขวนคอตายเมื่อคืน

50
00:05:04,916 --> 00:05:06,541
‎ขอแสดงความเสียใจด้วย

51
00:05:07,291 --> 00:05:12,458
‎เป็นเรื่องชวนลำบากใจมากทีเดียว
‎แต่คุณคงเข้าใจจุดยืนของเรา

52
00:05:12,541 --> 00:05:16,541
‎พวกเราได้รับมอบหมายหน้าที่
‎ให้ดูแลเหล่าชายหนุ่มเหล่านี้

53
00:05:16,625 --> 00:05:20,708
‎อบรมให้เขาโตมาเป็นสุภาพบุรุษและเป็นทหาร
‎และเพราะอย่างนั้น เราจึงกดดันพวกเขา

54
00:05:21,875 --> 00:05:26,000
‎แต่เราก็อยากจะคิดว่า
‎เรารู้ว่าเมื่อไหร่ที่ควรจะหยุดกดดัน

55
00:05:27,291 --> 00:05:28,750
‎เจ้าหนุ่มนั่นผูกคอตาย

56
00:05:30,583 --> 00:05:33,750
‎- นั่นเป็นเรื่องของหมอชันสูตร
‎- เกรงว่าเรื่องไม่ได้จบเพียงแค่นั้น

57
00:05:35,166 --> 00:05:41,500
‎เมื่อคืนนี้ ศพของนักเรียนทหารฟรายถูกละเมิด
‎ขณะอยู่ในห้องพยาบาล

58
00:05:42,916 --> 00:05:44,250
‎ละเมิดรึ

59
00:05:44,333 --> 00:05:45,541
‎ใครทำ

60
00:05:45,625 --> 00:05:48,958
‎หากเรารู้ เราคงไม่จำเป็นต้องเรียกตัวคุณมา

61
00:05:49,041 --> 00:05:51,833
‎ในโรงเรียนนี้คงมีพวกชอบเล่นพิเรนทร์ไม่น้อย

62
00:05:51,916 --> 00:05:54,500
‎นี่ไม่ใช่การเล่นพิเรนทร์ทั่วไป คุณแลนดอร์

63
00:05:56,375 --> 00:06:00,125
‎หัวใจของลีรอย ฟรายถูกควักออกจากอก

64
00:06:04,208 --> 00:06:07,291
‎หมอมาร์ควิส ใครจะทำแบบนี้ได้ยังไง

65
00:06:08,541 --> 00:06:13,708
‎ใช้มีดผ่าตัด หรือมีดคมๆ อะไรก็ทำได้

66
00:06:14,541 --> 00:06:18,458
‎แต่การจะกรีดลงไปถึงหัวใจ นั่นคือส่วนที่ยาก

67
00:06:20,125 --> 00:06:24,416
‎รอยแผลที่ปอดและตับ

68
00:06:24,500 --> 00:06:27,625
‎มาจากการพยายามบิดคมมีดเพื่อเลี่ยงหัวใจ

69
00:06:28,791 --> 00:06:31,541
‎แล้วเขาจะเก็บรักษา
‎หัวใจที่ควักออกมาแล้วอย่างไร

70
00:06:32,500 --> 00:06:34,375
‎ต้องมีภาชนะอะไรสักอย่าง

71
00:06:35,166 --> 00:06:38,541
‎ห่อผ้ามัสลินกระมัง หรืออาจห่อหนังสือพิมพ์

72
00:06:39,541 --> 00:06:41,666
‎เป็นไปได้มากที่จะเอาน้ำแข็งหุ้มไว้

73
00:06:43,208 --> 00:06:44,916
‎คนแบบใดถึงจะทำแบบนี้

74
00:06:46,458 --> 00:06:47,708
‎คนที่แข็งแรง

75
00:06:48,291 --> 00:06:49,500
‎แสดงว่าไม่ใช่อิสตรี

76
00:06:49,583 --> 00:06:53,083
‎ไม่มีทางเป็นสตรีแบบที่ผมเคยพบมาในชีวิต

77
00:06:53,166 --> 00:06:55,708
‎แล้วความสามารถด้านการแพทย์ล่ะ

78
00:06:55,791 --> 00:07:00,708
‎เขาจำเป็นต้องมีการศึกษาสูงและฝึกมาอย่างดี
‎เช่นเดียวกับคุณหรือไม่

79
00:07:02,250 --> 00:07:03,416
‎ไม่จำเป็น

80
00:07:04,583 --> 00:07:07,083
‎แค่ต้องจุดไฟให้สว่างและรู้ว่าจะผ่าลงไปจุดไหน

81
00:07:07,166 --> 00:07:11,500
‎ไม่จำเป็นต้องเป็นหมอหรือศัลยแพทย์

82
00:07:11,583 --> 00:07:13,166
‎- เขาจะต้องเป็น…
‎- คนบ้า!

83
00:07:14,541 --> 00:07:15,833
‎และยังลอยนวลอยู่

84
00:07:18,041 --> 00:07:20,000
‎เฉียง อาวุธ!

85
00:07:20,083 --> 00:07:22,541
‎หากทำให้ขัดใจผมก็ขอโทษ คุณแลนดอร์

86
00:07:22,625 --> 00:07:24,958
‎พวกเรากำลังอยู่ในสถานการณ์ล่อแหลมมาก

87
00:07:26,166 --> 00:07:28,583
‎มีวุฒิสมาชิกอำนาจสูงหลายคนในวอชิงตัน

88
00:07:28,666 --> 00:07:31,791
‎อยากเห็นเราล้มเหลว อยากปิดโรงเรียน

89
00:07:34,250 --> 00:07:40,583
‎ผมกำลังขอให้คุณช่วยกอบกู้เกียรติ
‎ของโรงเรียนเตรียมทหารสหรัฐอเมริกา

90
00:07:41,625 --> 00:07:43,125
‎ผมจะพยายามช่วยให้ได้

91
00:07:47,125 --> 00:07:51,333
‎เมื่อคืนคุณเฝ้ายามใช่ไหม คุณฮันทูน

92
00:07:51,416 --> 00:07:52,458
‎ครับผม

93
00:07:53,083 --> 00:07:56,375
‎เข้ากะสามทุ่มครึ่ง ออกกะเที่ยงคืน
‎และเดินกลับไปยังโรงนอน

94
00:07:56,458 --> 00:07:57,625
‎มันอยู่ตรงไหนกัน

95
00:07:58,208 --> 00:08:00,333
‎โรงนอนหมายเลขสี่ครับผม ข้างป้อมคลินตัน

96
00:08:00,416 --> 00:08:03,125
‎ขอยอมรับว่าผมไม่ค่อยรู้จักพื้นที่แถวนี้

97
00:08:03,208 --> 00:08:05,916
‎แต่ดูเหมือนจุดที่เรายืนกันอยู่ตรงนี้

98
00:08:06,000 --> 00:08:10,583
‎ไม่ได้อยู่ในเส้นทาง
‎ระหว่างป้อมคลินตันกับโรงนอนทางเหนือ

99
00:08:10,666 --> 00:08:12,708
‎- ใช่ครับผม
‎- งั้นออกนอกเส้นทางทำไม

100
00:08:12,791 --> 00:08:15,500
‎ระหว่างทาง ผมได้ยินเสียง

101
00:08:16,333 --> 00:08:17,875
‎ตอนแรกนึกว่าเป็นเสียงสัตว์

102
00:08:17,958 --> 00:08:21,375
‎ฟังแล้วเหมือนมันกำลังจะตาย
‎หรือติดกับดักของพราน ผมจึงเดินมาช่วย

103
00:08:21,458 --> 00:08:23,541
‎บังเอิญผมเป็นคนรักสัตว์

104
00:08:25,583 --> 00:08:29,416
‎ผมวิ่งมาทางนี้จนกระทั่งชนกับนท.ฟรายครับผม

105
00:08:29,500 --> 00:08:31,833
‎- สภาพเขาเป็นอย่างไร
‎- ไม่ค่อยดีครับผม

106
00:08:32,875 --> 00:08:34,250
‎ร่างไม่ได้ห้อยลงมาตรงๆ

107
00:08:35,291 --> 00:08:37,916
‎ท่าของเขาเหมือนนั่งอยู่บนเก้าอี้

108
00:08:39,125 --> 00:08:40,666
‎ผมตามไม่ทัน

109
00:08:41,333 --> 00:08:43,458
‎เท้าของเขาแตะอยู่กับพื้นครับผม

110
00:08:45,083 --> 00:08:47,875
‎- เท้าแตะอยู่กับพื้นงั้นรึ
‎- ใช่ครับผม

111
00:08:50,333 --> 00:08:53,625
‎ก็ได้ แล้วต่อจากนั้นคุณทำอะไร

112
00:08:54,333 --> 00:08:57,541
‎วิ่งครับผม รีบวิ่งกลับไปจนถึงโรงนอนเหนือ

113
00:09:01,333 --> 00:09:03,875
‎ขอถามอีกข้อแล้วจะไม่รบกวนคุณอีก

114
00:09:04,541 --> 00:09:06,333
‎คุณเห็นใครอื่นแถวนี้อีกไหม

115
00:09:07,208 --> 00:09:08,041
‎ไม่เห็นเลยครับผม

116
00:09:11,125 --> 00:09:12,166
‎คุณฮันทูน

117
00:09:19,000 --> 00:09:20,000
‎คอของเขา…

118
00:09:20,750 --> 00:09:23,583
‎นั่นคือสิ่งแรกที่สะกิดใจผม

119
00:09:24,375 --> 00:09:25,208
‎เห็นไหม

120
00:09:26,041 --> 00:09:29,000
‎ไม่ใช่รอยรัดเรียบๆ เลย เชือกรัดคอเขา

121
00:09:29,083 --> 00:09:33,083
‎แล้วครูดขึ้นลงตามลำคอ พยายามจะรัดให้อยู่

122
00:09:33,166 --> 00:09:34,583
‎ราวกับ…

123
00:09:34,666 --> 00:09:37,416
‎ราวกับเขาพยายามขัดขืน

124
00:09:40,791 --> 00:09:42,583
‎ลองดูตรงนั้นสิ ดูนิ้วของเขา

125
00:09:42,666 --> 00:09:46,208
‎มีแผลพุพองจากการพยายามจับเชือก

126
00:09:46,291 --> 00:09:50,125
‎พยายามกระชากมันออกจากคอ

127
00:09:50,208 --> 00:09:52,416
‎ช่วยบอกทีว่าทำอะไรกันอยู่

128
00:09:53,458 --> 00:09:55,875
‎นี่มันค่อนข้างจะผิดระเบียบ

129
00:09:57,125 --> 00:10:01,500
‎คุณหมอช่วยคลำ
‎ที่กะโหลกด้านหลังของคุณฟรายได้ไหม

130
00:10:01,583 --> 00:10:03,833
‎คุณชันสูตรคุณฟรายแล้วใช่ไหม

131
00:10:03,916 --> 00:10:06,916
‎แน่นอน ผมตรวจชันสูตรแล้ว เพราะเป็นหน้าที่ผม

132
00:10:11,541 --> 00:10:14,125
‎เราคุยกันไปแล้วไม่ใช่รึ

133
00:10:28,750 --> 00:10:32,250
‎เหมือนมีแผลบวมช้ำ

134
00:10:33,291 --> 00:10:34,625
‎กระดูกข้างขม่อม

135
00:10:35,375 --> 00:10:37,875
‎ใหญ่ประมาณสามนิ้ว

136
00:10:43,291 --> 00:10:44,791
‎ผมคงพลาดจุดนี้

137
00:10:46,416 --> 00:10:48,791
‎มีคนฆ่าคุณฟราย

138
00:10:49,583 --> 00:10:52,000
‎นั่นคือสิ่งที่คุณอยากบอกเรารึ คุณแลนดอร์

139
00:10:52,083 --> 00:10:55,166
‎คุณอาจจะเข้าใจถูกแล้วครับ ร้อยเอกฮิตช์ค็อก

140
00:11:28,000 --> 00:11:30,166
‎ของแบบนี้ใครๆ ก็พลาดได้ คุณหมอ

141
00:11:35,583 --> 00:11:36,666
‎คุณแลนดอร์

142
00:11:40,000 --> 00:11:41,500
‎ไหนๆ คุณก็มาช่วยเราแล้ว

143
00:11:42,416 --> 00:11:45,083
‎ผมคิดว่าเราต้องมีกฎข้อปฏิบัติเบื้องต้นสักหน่อย

144
00:11:46,708 --> 00:11:49,750
‎คุณจะมารายงานต่อผมทุกวัน
‎แล้วผมจะไปรายงานผู้พันต่อ

145
00:11:50,333 --> 00:11:54,666
‎และคุณต้องไม่แพร่งพรายเรื่องนี้ให้ใครรู้
‎ไม่ว่าจะเป็นคนในหรือคนนอกสถาบัน

146
00:11:56,166 --> 00:11:58,666
‎- แค่นั้นรึ
‎- กฎข้อสุดท้าย

147
00:12:00,375 --> 00:12:03,875
‎ห้ามดื่มสุราตลอดช่วงที่ทำการสืบสวนอยู่

148
00:12:06,291 --> 00:12:08,250
‎เราได้ยินชื่อเสียงของคุณมาก่อนแล้ว

149
00:12:35,041 --> 00:12:35,875
‎ขออภัย

150
00:12:36,750 --> 00:12:39,416
‎- คุณออกัสตัส แลนดอร์ใช่ไหม
‎- ใช่แล้ว

151
00:12:39,500 --> 00:12:42,500
‎หากผมไม่ได้เข้าใจผิด
‎คุณได้รับมอบหมายหน้าที่ให้ไขปริศนา

152
00:12:42,583 --> 00:12:44,125
‎เกี่ยวกับลีรอย ฟราย

153
00:12:44,208 --> 00:12:46,416
‎ถูกต้อง มีอะไรให้ช่วยไม่ทราบ

154
00:12:46,500 --> 00:12:50,250
‎เป็นหน้าที่ของกระผม
‎และเกียรติศักดิ์ศรีแห่งสถาบันนี้

155
00:12:50,333 --> 00:12:53,583
‎ที่จะต้องแจ้งสิ่งที่กระผมสรุปได้ให้คุณฟัง

156
00:12:53,666 --> 00:12:54,625
‎ข้อสรุปเหรอ

157
00:12:54,708 --> 00:12:57,000
‎เกี่ยวกับคุณฟรายที่จากไป

158
00:12:58,000 --> 00:12:59,625
‎ผมสนใจใคร่รู้อย่างยิ่ง

159
00:13:00,791 --> 00:13:02,333
‎ชายที่คุณตามหานั้น

160
00:13:04,250 --> 00:13:05,250
‎เป็นกวี

161
00:13:15,291 --> 00:13:16,583
‎พลทหารคอเครน

162
00:13:17,208 --> 00:13:20,666
‎ตอนเขานำศพของลีรอย ฟราย
‎กลับมาที่ห้องพยาบาล

163
00:13:20,750 --> 00:13:23,333
‎คุณได้รับมอบหมายให้เฝ้ายามใช่ไหม

164
00:13:23,416 --> 00:13:24,625
‎ใช่ครับผม

165
00:13:25,250 --> 00:13:29,791
‎- เกิดเหตุอะไรขึ้นระหว่างนั้นหรือไม่
‎- ไม่มีอะไรจนตีสองครึ่ง

166
00:13:29,875 --> 00:13:32,708
‎- นั่นเป็นตอนที่มีคนผลัดหน้าที่กับผม
‎- ใครมาผลัดคุณ

167
00:13:34,541 --> 00:13:38,333
‎- พลทหาร ใครมาผลัดคุณ
‎- ผมบอกไม่ได้ครับผม

168
00:13:39,416 --> 00:13:40,916
‎บอกได้แต่เขาเป็นนายทหารมียศ

169
00:13:42,208 --> 00:13:44,541
‎- เขาไม่ได้แจ้งชื่อรึ
‎- ไม่ได้แจ้งครับ

170
00:13:45,208 --> 00:13:47,291
‎แต่เป็นนายทหารก็ไม่ต้องแจ้งอยู่แล้ว

171
00:13:49,625 --> 00:13:51,875
‎และนายทหารผู้นี้พูดอะไรกับคุณบ้าง

172
00:13:51,958 --> 00:13:56,541
‎เขาบอกว่า "ขอบคุณมาก พลทหาร
‎หมดหน้าที่คุณแล้ว ผมมารับช่วงต่อ"

173
00:13:56,625 --> 00:14:00,291
‎- เป็นคำสั่งที่ประหลาดใช่ไหม
‎- ครับผม ประหลาดมาก

174
00:14:02,500 --> 00:14:05,666
‎- ได้เห็นหน้านายทหารคนนั้นไหม
‎- ไม่เห็นครับ

175
00:14:05,750 --> 00:14:07,958
‎ผมถือเทียนเพียงเล่มเดียว รอบตัวมืดมาก

176
00:14:08,041 --> 00:14:10,583
‎อ้อ งั้นบอกหน่อย
‎คุณรู้ได้อย่างไรว่าเขาเป็นนายทหาร

177
00:14:10,666 --> 00:14:15,416
‎บั้งแสดงยศที่บ่าครับผม
‎แต่ต้องยอมรับ นั่นก็ประหลาดมากเช่นกัน

178
00:14:15,500 --> 00:14:17,375
‎- ประหลาดยังไง
‎- บั้ง

179
00:14:18,166 --> 00:14:20,708
‎บั้งที่บ่าซ้ายบนเครื่องแบบหายไป

180
00:14:39,250 --> 00:14:40,916
‎คนสำคัญมานั่นแล้ว

181
00:14:42,166 --> 00:14:44,958
‎เบนนี่มองปราดเดียวก็รู้ว่าคนไหนจำเป็นต้องดื่ม

182
00:14:45,041 --> 00:14:49,125
‎เพียงแค่เห็น เลือดก็อุ่นทันใด

183
00:14:49,916 --> 00:14:51,375
‎- เบนนี่!
‎- ครับ

184
00:14:51,458 --> 00:14:54,750
‎- ดื่มให้กับ… กฎ
‎- ช่างหัวมันให้หมด

185
00:15:01,625 --> 00:15:02,625
‎แพทซี่

186
00:15:03,541 --> 00:15:04,458
‎แพทซี่!

187
00:15:04,541 --> 00:15:05,541
‎ทำไมถึงทำหน้าหมอง

188
00:15:08,208 --> 00:15:09,958
‎ได้ข่าวนักเรียนทหารน่าสงสารคนนั้นไหม

189
00:15:11,500 --> 00:15:14,583
‎- มีคนว่ากว่าเขาจะตายก็ตั้งหลายชั่วโมง
‎- "คน" ไหนกัน

190
00:15:16,833 --> 00:15:17,666
‎เขาคนนั้น

191
00:15:31,291 --> 00:15:34,083
‎ไม่ต้องไปขานชื่อหรือไง

192
00:15:34,166 --> 00:15:35,750
‎สวัสดีครับ ขานชื่อเหรอ

193
00:15:35,833 --> 00:15:37,291
‎ไม่ครับ ไม่มีใครสนใจผมหรอก

194
00:15:37,958 --> 00:15:39,791
‎แทบไม่มีใครรู้ว่าผมเรียนที่นั่นด้วยซ้ำ

195
00:15:39,875 --> 00:15:45,000
‎อีกอย่าง ผมได้บทเรียนจากที่แบบนี้
‎มากกว่าห้องเรียนอะไรก็ตาม

196
00:15:46,166 --> 00:15:47,250
‎ผมไม่สงสัยเลย

197
00:15:47,333 --> 00:15:50,875
‎นั่งสิครับ เชิญเลย เชิญคุณ…

198
00:15:50,958 --> 00:15:52,875
‎- นั่ง
‎- นั่งเลย ขอบคุณ

199
00:15:54,583 --> 00:15:56,708
‎นักเรียนทหารปีสี่ โพครับ อี. เอ. โพ

200
00:15:57,625 --> 00:15:59,208
‎เอ็ดการ์ เอ. โพ

201
00:16:00,000 --> 00:16:02,333
‎ดูกระหายไม่ใช่น้อยนะ

202
00:16:02,416 --> 00:16:05,041
‎พอช่วยชะล้างความหม่นหมองไปได้บ้าง

203
00:16:12,541 --> 00:16:17,833
‎บอกหน่อย คุณไปรู้เรื่องลีรอย ฟรายได้อย่างไร

204
00:16:18,625 --> 00:16:21,333
‎อ้อ จากฮันทูนน่ะสิ

205
00:16:21,416 --> 00:16:25,625
‎เขาเที่ยวกระจายข่าว
‎อย่างกับเป็นโฆษกประจำเมือง

206
00:16:25,708 --> 00:16:27,916
‎อีกไม่นานเดี๋ยวก็มีคนจับเขาไปแขวนบ้าง

207
00:16:29,875 --> 00:16:32,916
‎คุณไม่ได้จะบอกเป็นนัยว่า
‎มีใครจับคุณฟรายไปแขวนคอกระมัง

208
00:16:33,000 --> 00:16:34,916
‎ผมไม่ได้ตั้งใจจะบอกเป็นนัยอะไรทั้งนั้น

209
00:16:37,291 --> 00:16:43,458
‎ทำไมคุณถึงคิดว่า
‎ชายซึ่งควักหัวใจของลีรอย ฟรายไป

210
00:16:44,166 --> 00:16:45,166
‎เป็นกวีล่ะ

211
00:16:45,958 --> 00:16:46,791
‎ก็…

212
00:16:48,583 --> 00:16:51,750
‎หัวใจถือเป็นสัญลักษณ์
‎หาไม่แล้วมันก็หมดความหมาย

213
00:16:52,333 --> 00:16:54,583
‎หากไม่นับดวงใจเป็นสัญลักษณ์ เราจะเหลืออะไร

214
00:16:56,291 --> 00:17:00,791
‎เพียงแค่กล้ามเนื้อก้อนหนึ่ง
‎ไม่ได้น่าสนใจสวยงามไปกว่ากระเพาะปัสสาวะ

215
00:17:01,500 --> 00:17:05,083
‎ทว่าการกรีดควักหัวใจใครออกไป
‎นั่นเท่ากับการแสดงถึงสัญลักษณ์นั้น

216
00:17:05,166 --> 00:17:07,250
‎แล้วใครจะพร้อมทำเรื่องเช่นนั้น

217
00:17:09,041 --> 00:17:09,875
‎มากไปกว่ากวีล่ะ

218
00:17:10,583 --> 00:17:13,750
‎กวีที่ตรงไปตรงมาสุดๆ ดูเหมือน…

219
00:17:13,833 --> 00:17:16,333
‎คุณไม่อาจแสร้งทำเป็นว่า
‎พฤติกรรมป่าเถื่อนเช่นนี้

220
00:17:16,416 --> 00:17:21,958
‎ไม่ได้สั่นคลอนทุกกลีบซอกสมอง
‎ทางด้านวรรณกรรมของคุณน่ะ

221
00:17:24,583 --> 00:17:27,041
‎บทร้องแสนไพเราะของลอร์ดซัคลิ่ง

222
00:17:27,125 --> 00:17:31,125
‎"จงคืนหัวใจของข้ามา
‎หากข้ามิอาจครองหัวใจเจ้า"

223
00:17:31,208 --> 00:17:33,333
‎หรือแม้แต่ในพระคัมภีร์

224
00:17:33,416 --> 00:17:35,291
‎"พระเจ้า โปรดประทานหัวใจบริสุทธิ์แก่ข้า

225
00:17:35,375 --> 00:17:39,416
‎หัวใจอันบอบช้ำแหลกสลาย
‎ที่พระองค์หาได้รังเกียจไม่"

226
00:17:40,166 --> 00:17:44,500
‎งั้นหาคนคลั่งศาสนาน่าจะง่ายกว่า

227
00:17:44,583 --> 00:17:49,208
‎ไม่ คืองี้ ผมยังไม่ทันได้บอกคุณว่า
‎ตัวผมเองก็เป็นกวี

228
00:17:49,291 --> 00:17:50,916
‎ดังนั้นผมจึงคิดแบบกวี

229
00:17:52,208 --> 00:17:54,333
‎ผมไม่ค่อยได้อ่านบทกวีเท่าใดนัก

230
00:17:55,083 --> 00:17:56,875
‎อ่านทำไมกัน คุณเป็นชาวอเมริกัน

231
00:17:58,541 --> 00:17:59,541
‎แล้วคุณล่ะ

232
00:17:59,625 --> 00:18:03,916
‎เป็นศิลปิน ดังนั้นจึงถือได้ว่าไร้พรมแดน

233
00:18:04,791 --> 00:18:06,083
‎อะไรกัน คุณแลนดอร์

234
00:18:08,458 --> 00:18:09,708
‎คุณช่วยได้มาก

235
00:18:13,458 --> 00:18:16,916
‎คุณอาจอยากกลับไปสอบสวน
‎นักเรียนทหารที่ชื่อลาฟโบโรห์

236
00:18:17,958 --> 00:18:22,833
‎ในอดีตเขาเคยเป็นเพื่อนร่วมห้องกับลีรอย ฟราย
‎จนกระทั่งทั้งสองผิดใจกัน

237
00:18:23,833 --> 00:18:27,375
‎แต่ผิดใจเรื่องใดยังไม่แน่ชัด

238
00:18:47,416 --> 00:18:48,708
‎คุณลาฟโบโรห์

239
00:18:48,791 --> 00:18:53,208
‎เล่าให้คุณแลนดอร์ฟังซิว่า
‎คุณรู้จักกับคุณฟรายได้อย่างไร

240
00:18:53,291 --> 00:18:56,000
‎ครับผม เราสองคนเคยเป็นเพื่อนร่วมห้องกัน

241
00:18:58,375 --> 00:19:00,750
‎คุณสองคนเคยผิดใจกันไหม

242
00:19:02,041 --> 00:19:04,833
‎คงไม่ถึงกับเรียกว่าผิดใจ แค่…

243
00:19:07,125 --> 00:19:09,625
‎เป็นเรื่องที่เลือกเดินคนละทางครับ

244
00:19:10,625 --> 00:19:11,958
‎เหตุใดจึงแยกทางเดินกัน

245
00:19:12,875 --> 00:19:14,208
‎ไม่มีอะไรหรอกครับ แค่…

246
00:19:16,041 --> 00:19:17,416
‎มันคงถึงเวลา

247
00:19:17,500 --> 00:19:19,916
‎หากคุณทราบเรื่องอะไรเกี่ยวกับคุณฟราย

248
00:19:20,000 --> 00:19:21,833
‎คุณต้องแจ้งกับพวกเราทันที

249
00:19:22,875 --> 00:19:25,583
‎คือ อย่างนี้ครับผม

250
00:19:27,583 --> 00:19:29,958
‎ผมพูดได้แค่เขาไปสนิทสนมกับ

251
00:19:31,416 --> 00:19:32,833
‎กลุ่มสุดร้าย

252
00:19:34,208 --> 00:19:36,166
‎อย่างน้อยก็จากคำที่เขาเรียกเอง

253
00:19:38,041 --> 00:19:43,041
‎อ้อ ขอถามหน่อย "กลุ่มสุดร้าย"
‎หมายถึงกลุ่มเพื่อนนักเรียนทหารหรือไม่

254
00:19:43,125 --> 00:19:46,333
‎เขาไม่เคยพูดตรงๆ แต่ผมเดาว่าใช่

255
00:19:46,416 --> 00:19:48,750
‎แล้วทำไมจึงไม่ออกมาบอกเราก่อนหน้านี้

256
00:19:48,833 --> 00:19:52,333
‎ผมไม่เห็นว่ามันเป็นสาระสำคัญอันใด

257
00:19:53,416 --> 00:19:55,458
‎เพราะเรื่องเกิดเมื่อนานมาแล้วครับผม

258
00:19:58,625 --> 00:19:59,625
‎ไปได้

259
00:20:02,541 --> 00:20:03,750
‎คุณสต็อดดาร์ด

260
00:20:05,125 --> 00:20:08,625
‎คุณเป็นคนสุดท้ายที่พบคุณฟรายก่อนเสียชีวิต

261
00:20:10,000 --> 00:20:11,166
‎ครับผม

262
00:20:11,250 --> 00:20:13,583
‎- พูดดังๆ หน่อย
‎- ผมป่วยนิดหน่อยครับ

263
00:20:15,500 --> 00:20:18,125
‎ผมพบลีรอยกลางดึกของคืนนั้นจริง

264
00:20:18,875 --> 00:20:21,500
‎เดินสวนกับเขาระหว่างทางเข้าโรงนอน
‎ตอนที่ผมจะกลับห้อง

265
00:20:23,083 --> 00:20:24,208
‎ได้คุยกับเขาไหม

266
00:20:24,791 --> 00:20:27,625
‎เขาหยุดผมไว้
‎ถามว่าเห็นนายทหารแถวนั้นบ้างไหม

267
00:20:28,750 --> 00:20:29,833
‎สภาพเขาเป็นยังไง

268
00:20:31,708 --> 00:20:34,875
‎ตอนนั้นมืดมาก ผมไม่ไว้ใจความจำตัวเอง

269
00:20:35,583 --> 00:20:39,083
‎เห็นของที่เขาพกอยู่กับตัวหรือไม่
‎อาจจะมีเชือกสักเส้น

270
00:20:39,791 --> 00:20:41,166
‎ไม่เห็นเลยครับ

271
00:20:43,791 --> 00:20:44,958
‎มีอยู่เรื่องหนึ่ง

272
00:20:46,208 --> 00:20:49,875
‎ตอนที่ฟรายกำลังเดินออกไป
‎ผมได้ถามว่าเขาจะออกไปไหนดึกดื่น

273
00:20:50,500 --> 00:20:51,500
‎แล้ว

274
00:20:52,541 --> 00:20:54,500
‎เขาตอบว่า "มีธุระจำเป็น"

275
00:20:55,875 --> 00:20:57,458
‎คุณคิดว่านั่นหมายถึงอะไร

276
00:20:59,083 --> 00:21:00,166
‎ผมไม่ทราบ

277
00:21:05,500 --> 00:21:06,541
‎ไปได้

278
00:21:17,833 --> 00:21:19,750
‎- ขออนุญาตครับ ผู้กอง
‎- เข้ามา

279
00:21:30,208 --> 00:21:31,875
‎พระเจ้าทรงโปรดด้วย

280
00:21:33,208 --> 00:21:37,416
‎"วัวหนึ่ง แกะหนึ่ง ถูกเชือดและชำแหละ
‎ที่ลำธารโคลด์สปริง

281
00:21:37,500 --> 00:21:41,000
‎ช่องอกถูกกรีดแบะอย่างโหดร้าย
‎และควักเอาหัวใจออกไป"

282
00:21:42,583 --> 00:21:45,583
‎จะมีสิ่งมีชีวิตใดของพระเจ้า
‎รอดเงื้อมมือชายคนนี้บ้างไหม

283
00:21:45,666 --> 00:21:48,208
‎เรายังสรุปไม่ได้ว่าเป็นฝีมือคนเดียวกัน

284
00:21:49,083 --> 00:21:50,125
‎อะไรกัน

285
00:21:50,958 --> 00:21:52,416
‎จะบอกว่าบังเอิญอย่างนั้นรึ

286
00:21:55,625 --> 00:21:58,000
‎พรุ่งนี้เช้า ตั้งแต่หกนาฬิกาตรง

287
00:21:58,791 --> 00:22:03,291
‎ให้ทหารทุกคนทำได้แค่เข้าเรียน
‎กินอาหารและเข้าพิธีสวดมนต์

288
00:22:04,125 --> 00:22:04,958
‎นอกนั้นไม่ให้ทำ!

289
00:22:16,250 --> 00:22:17,583
‎ถ้าเพื่อนร่วมชั้นถาม

290
00:22:17,666 --> 00:22:20,583
‎เราเพียงแต่สนทนากัน
‎เรื่องความสัมพันธ์ของคุณกับลีรอย ฟราย

291
00:22:20,666 --> 00:22:23,166
‎ไม่มีสัมพันธ์ใดๆ ทั้งนั้น
‎ผมไม่ได้รู้จักกับเขาเลย

292
00:22:23,250 --> 00:22:24,833
‎- อะไรนะ
‎- ผมไม่เคยรู้จักเขา

293
00:22:25,583 --> 00:22:28,541
‎- ถ้าอย่างนั้นผมก็เข้าใจคุณผิด
‎- คุณไม่ใช่คนแรก

294
00:22:29,458 --> 00:22:31,708
‎ถ้านี่ไม่ใช่การสนทนา จะให้เรียกว่าอะไร

295
00:22:32,916 --> 00:22:34,125
‎ข้อเสนอจ้างงาน

296
00:22:35,250 --> 00:22:36,250
‎ไม่มีค่าจ้าง

297
00:22:37,208 --> 00:22:40,458
‎จะให้เพื่อนนักเรียนรู้ว่าคุณทำอะไรอยู่ไม่ได้

298
00:22:40,541 --> 00:22:43,750
‎ให้เรื่องนี้จบไปนานๆ ก่อน

299
00:22:43,833 --> 00:22:47,583
‎หากมีใครรู้เข้า พวกเขาน่าจะสาปส่งชื่อคุณ

300
00:22:48,875 --> 00:22:50,250
‎ข้อเสนอเกินห้ามใจจริงๆ

301
00:22:51,541 --> 00:22:53,875
‎อย่าหยุด พูดต่อสิ

302
00:22:54,583 --> 00:22:59,500
‎ดีมาก ผมอยากให้คุณตีความสิ่งนี้
‎เป็นส่วนหนึ่งของจดหมาย

303
00:22:59,583 --> 00:23:04,000
‎คุณต้องทำงานอย่างลับๆ
‎และแม่นยำที่สุดเท่าที่จะทำได้

304
00:24:02,708 --> 00:24:06,791
‎ผมยินดีจะรายงานว่า
‎ผมถอดรหัสข้อความของคุณได้สำเร็จ

305
00:24:08,458 --> 00:24:11,166
‎ข้อความเขียนด้วยลายมือ
‎เท่ากับเป็นเรื่องส่วนตัว

306
00:24:11,250 --> 00:24:13,583
‎ฟรายถือติดตัวไว้ขณะที่ตาย

307
00:24:13,666 --> 00:24:15,833
‎ดังนั้นเราจึงสรุปได้ว่าข้อความนั้นเพียงพอ

308
00:24:15,916 --> 00:24:19,083
‎ที่จะเรียกเขาออกจากโรงนอนในคืนเกิดเหตุ

309
00:24:19,166 --> 00:24:22,208
‎ข้อความส่วนที่เหลือถูกกระชากออกจากมือเขา

310
00:24:22,291 --> 00:24:25,875
‎จึงอาจสรุปได้ว่าจดหมายนั้น
‎สามารถระบุตัวผู้ส่งได้

311
00:24:25,958 --> 00:24:28,833
‎ทีนี้ การเขียนตัวพิมพ์ใหญ่
‎สีดำทั้งหมดที่ค่อนข้างโบราณ

312
00:24:28,916 --> 00:24:32,750
‎อาจทำให้สรุปได้อีกว่าผู้ส่งตั้งใจปกปิดตัวตน

313
00:24:32,833 --> 00:24:38,125
‎เรียกได้ว่าเป็นคำเชิญ
‎หรือเรียกให้เหมาะกว่าคือเป็นกับดัก

314
00:24:39,291 --> 00:24:40,375
‎กับดักรึ

315
00:24:43,166 --> 00:24:45,458
‎เมื่อทดเรื่องนั้นไว้ในใจ… ขออนุญาต

316
00:24:46,625 --> 00:24:49,708
‎มามุ่งความสนใจไปยังบรรทัดที่สาม

317
00:24:49,791 --> 00:24:51,833
‎ซึ่งเรารู้แน่ว่าเป็นคำที่สมบูรณ์

318
00:24:51,916 --> 00:24:53,416
‎"มา" แต่มาอะไร

319
00:24:54,000 --> 00:24:56,541
‎ต้องเป็นคำที่ขึ้นต้นด้วยตัว "ส"

320
00:24:58,000 --> 00:24:59,458
‎"สร้อย" รึ หรือว่า "สนิท"

321
00:25:00,375 --> 00:25:04,125
‎ไม่ใช่ ทั้งสองคำไม่ได้สะท้อนการเชื้อเชิญ

322
00:25:04,208 --> 00:25:09,000
‎"มาเสีย" รึ
‎ไม่ใช่ เป็นรูปประโยคที่หยาบเกินไป

323
00:25:09,083 --> 00:25:13,125
‎ถ้าหากเขาต้องการให้ลีรอย ฟราย
‎ไปปรากฏตัวในสถานที่และเวลาที่กำหนด

324
00:25:13,208 --> 00:25:15,958
‎มีเพียงคำเดียวเท่านั้นที่เป็นไปได้ "สาย"

325
00:25:16,583 --> 00:25:18,958
‎"มาสาย"

326
00:25:19,666 --> 00:25:21,208
‎และยิ่งกวาดตามองบรรทัดที่สาม

327
00:25:21,291 --> 00:25:24,458
‎คำแรกของประโยคจึงสรุปได้โดยง่ายจนน่าหัวร่อ

328
00:25:24,541 --> 00:25:26,041
‎เป็นคำว่า "อย่า"

329
00:25:26,125 --> 00:25:29,625
‎ดังนั้นคือ "อย่ามาสาย"

330
00:25:31,541 --> 00:25:33,791
‎ทีนี้ เพ่งดูให้ดี คุณแลนดอร์

331
00:25:33,875 --> 00:25:36,333
‎เราไม่ต้องคิดไกลถึงตัวเลือกที่เป็นไปได้

332
00:25:37,125 --> 00:25:40,333
‎หากฟรายจะไปยังที่นัดหมาย

333
00:25:40,416 --> 00:25:43,916
‎จากมุมมองของผู้เขียนจดหมายฉบับนี้
‎เขาจะมาแน่ๆ

334
00:25:44,000 --> 00:25:47,041
‎ดังนั้น "มา คุณฟราย"

335
00:25:47,125 --> 00:25:50,125
‎เมื่อคิดได้แล้ว ที่เหลือจึงง่ายอย่างที่สุด

336
00:25:50,208 --> 00:25:53,625
‎ที่จะวิเคราะห์คำต่อไป
‎จะเป็นคำใดได้นอกจากคำว่า "เร็ว"

337
00:25:53,708 --> 00:25:56,125
‎เติมคำเข้าไป และไชโย!

338
00:25:56,208 --> 00:25:57,875
‎"อย่ามาสาย มาเร็ว"

339
00:25:58,625 --> 00:26:02,083
‎จึงถอดความได้ดังนี้
‎ไขปริศนาเล็กๆ ของเราได้โดยพลัน

340
00:26:02,166 --> 00:26:04,166
‎ขอส่งงานด้วยความเคารพ

341
00:26:10,875 --> 00:26:13,625
‎วิเคราะห์ได้ดีมาก ขอขอบคุณ

342
00:26:14,708 --> 00:26:16,333
‎- ติดเพียงเรื่องเดียว
‎- ครับ

343
00:26:16,416 --> 00:26:18,750
‎คุณสามารถตีความสองบรรทัดแรกได้ไหม

344
00:26:18,833 --> 00:26:21,416
‎ผมจำใจต้องยอมรับว่าไม่อาจทราบ

345
00:26:22,416 --> 00:26:23,583
‎คุณสะกดคำเก่งไหม

346
00:26:23,666 --> 00:26:26,000
‎ไร้ที่ติ จากปากคำของผู้ที่รู้จริง

347
00:26:26,083 --> 00:26:29,250
‎อย่างสาธุคุณจอห์น แบรนส์บีแห่งสโตคนิววิงตัน

348
00:26:29,333 --> 00:26:35,875
‎นั่นแปลว่าคุณคงไม่เคยทำอะไร
‎อย่างที่คนส่วนใหญ่… อย่างพวกเราทำ

349
00:26:35,958 --> 00:26:39,791
‎คือพลาดในการสะกดคำพ้องเสียง

350
00:26:41,375 --> 00:26:46,916
‎ตัวอย่างเช่น "กัน" "กรร" และ "กัญ"

351
00:26:48,416 --> 00:26:50,000
‎คนสะกดสลับกันบ่อยๆ

352
00:26:50,083 --> 00:26:52,625
‎นี่เป็นคำเชิญจริงๆ "ไปพบกันที่นั่น"

353
00:26:52,708 --> 00:26:57,125
‎แน่นอน เรายังไม่รู้ว่าให้ไปพบกันที่ไหน

354
00:26:58,208 --> 00:27:02,041
‎ที่ซึ่งลงท้ายด้วย "ง"

355
00:27:04,041 --> 00:27:04,958
‎ลานโล่ง!

356
00:27:06,291 --> 00:27:09,750
‎- หรือถ้าจะเสริมก็คือเวิ้งหาดริมลานโล่ง
‎- เลือกได้ดีมาก

357
00:27:09,833 --> 00:27:14,958
‎เท่ากับ "ฉันจะรอที่เวิ้งหาดริมลานโล่ง"

358
00:27:15,041 --> 00:27:17,125
‎"พบกันประมาณห้าทุ่ม"

359
00:27:17,208 --> 00:27:21,541
‎เท่ากับ "อย่ามาสาย มาเจอกัน"
‎น่าจะใกล้เคียงความจริงมากกว่า

360
00:27:22,583 --> 00:27:24,625
‎ฟังแล้วทำให้คิดอะไรขึ้นมาได้หรือเปล่า

361
00:27:25,666 --> 00:27:28,083
‎เขาจะไปพบนักเรียนทหารด้วยกันที่ลานโล่งทำไม

362
00:27:28,958 --> 00:27:30,541
‎ทั้งที่สามารถนัดกันได้ทุกที่

363
00:27:32,958 --> 00:27:37,500
‎เพราะเขาไม่ได้ไปพบเพื่อนทหาร แต่ไปพบผู้หญิง

364
00:27:39,708 --> 00:27:43,500
‎คุณรู้คำตอบมาตลอด คุณแลนดอร์

365
00:27:43,583 --> 00:27:44,708
‎ผมแค่พอจะคิดได้

366
00:27:45,583 --> 00:27:49,125
‎อ้อ หากเป็นผู้หญิงจริงๆ ที่เราเสาะหา

367
00:27:50,791 --> 00:27:54,083
‎ผมเชื่อว่าผมอาจได้เห็นเธอผู้นั้นแล้ว

368
00:27:56,083 --> 00:28:00,625
‎เช้าวันรุ่งขึ้นหลังจากลีรอย ฟรายตาย
‎ก่อนผมจะทันได้ทราบเรื่องราวใดๆ

369
00:28:02,541 --> 00:28:07,250
‎ผมสะดุ้งตื่นและเริ่มเอ่ยคำเปิดกลอนบทหนึ่ง

370
00:28:09,125 --> 00:28:14,041
‎กลอนซึ่งพูดถึงสตรีปริศนาซึ่งกำลังทุกข์ระทม

371
00:28:14,875 --> 00:28:20,625
‎และแล้ว ที่นอกโรงอาหาร
‎กลับปรากฏสิ่งมีชีวิตมหัศจรรย์อันงดงามที่สุด

372
00:28:20,708 --> 00:28:24,083
‎เท่าที่ผมเคยได้ทอดสายตามอง

373
00:28:28,541 --> 00:28:29,750
‎เธอเป็นใคร

374
00:28:31,125 --> 00:28:32,958
‎ผมไม่ทราบแม้แต่น้อย

375
00:28:33,041 --> 00:28:37,791
‎งั้นทำไมจึงเชื่อว่ากลอนและสาวผู้นั้น
‎ถึงเกี่ยวข้องกับคุณฟราย

376
00:28:37,875 --> 00:28:39,916
‎เพราะมีบรรยากาศความรุนแรงซ่อนเร้น

377
00:28:41,541 --> 00:28:43,625
‎ความทรมานอันไม่อาจเอ่ย

378
00:28:45,208 --> 00:28:46,750
‎สตรีผู้ไม่เป็นที่รู้จัก

379
00:28:48,625 --> 00:28:51,291
‎คุณอาจตื่นมาแต่งกลอนบทนี้วันไหนก็ได้

380
00:28:52,041 --> 00:28:55,166
‎แต่ผมไม่ได้แต่งเอง มีคนบอกให้ผมเขียน

381
00:28:55,791 --> 00:28:56,625
‎เขียนตามคำบอกรึ

382
00:28:59,291 --> 00:29:00,125
‎ใครบอกกัน

383
00:29:02,666 --> 00:29:03,500
‎คุณแม่ของผม

384
00:29:07,041 --> 00:29:08,041
‎แม่เสียไปแล้ว

385
00:29:09,833 --> 00:29:12,083
‎เสียไปตั้งแต่เกือบ 20 ปีก่อน

386
00:29:19,416 --> 00:29:21,750
‎เล่าเรื่องนายโพให้ผมฟังหน่อย

387
00:29:24,583 --> 00:29:26,000
‎อ๋อ โพอี้

388
00:29:28,500 --> 00:29:29,541
‎เป็นเด็กน่ารักนะคะ

389
00:29:31,416 --> 00:29:35,583
‎มารยาทงาม แต่พูดเยอะ

390
00:29:35,666 --> 00:29:40,583
‎พูดเยอะจริงๆ และดูจะเป็นคนประหลาดด้วย

391
00:29:41,250 --> 00:29:42,791
‎เพราะเขาพูดเยอะน่ะรึ

392
00:29:42,875 --> 00:29:45,291
‎เปล่า เพราะในหัวเขา
‎มีแต่ฝันเฟื่องอะไรไร้สาระ

393
00:29:46,375 --> 00:29:48,000
‎เขาเล่าเรื่องกลอนให้ฟัง

394
00:29:48,083 --> 00:29:51,916
‎อ้างว่ากลอนนั้นเกี่ยวกับการตายของลีรอย ฟราย

395
00:29:52,000 --> 00:29:58,958
‎อ้างว่ากลอนนั้นเขาฟังมาจากฝัน
‎แม่ของเขามาบอก

396
00:30:05,541 --> 00:30:10,375
‎คุณน่าจะรู้ดีที่สุดว่าคนที่เราสูญเสียไป…

397
00:30:12,541 --> 00:30:14,125
‎ยังคงอยู่กับเราเสมอ

398
00:30:19,500 --> 00:30:23,583
‎คนเรายอมทำได้แทบทุกทาง
‎เพื่อโกงความตาย จริงไหม

399
00:31:21,458 --> 00:31:23,166
‎ต้องมีภาชนะอะไรสักอย่าง

400
00:31:23,916 --> 00:31:27,708
‎ห่อผ้ามัสลินกระมัง หรืออาจห่อหนังสือพิมพ์

401
00:31:28,291 --> 00:31:30,375
‎เป็นไปได้มากที่จะเอาน้ำแข็งหุ้มไว้

402
00:31:44,166 --> 00:31:47,750
‎(ไปเจอกันที่โรงน้ำแข็ง)
‎(ขอให้จงกล้า)

403
00:34:51,875 --> 00:34:55,000
‎ดี แสดงว่าจดหมายไปถึง

404
00:34:55,083 --> 00:34:56,791
‎- มีคนตามมาหรือเปล่า
‎- ตามมารึ

405
00:34:57,375 --> 00:34:59,708
‎แบบนั้นก็ไม่เป็นมืออาชีพสิ
‎ไม่มีใครตามมาอยู่แล้ว

406
00:35:02,541 --> 00:35:05,791
‎- นี่อะไรกัน
‎- ที่เกิดเหตุ

407
00:35:06,541 --> 00:35:08,833
‎ของอาชญากรรมที่สอง

408
00:35:10,708 --> 00:35:12,750
‎ที่ซึ่งเขานำหัวใจของฟรายมา

409
00:35:13,416 --> 00:35:16,500
‎คุณบอกว่าการควักหัวใจของฟรายไป
‎ทำให้คุณคิดถึงคัมภีร์ไบเบิล

410
00:35:16,583 --> 00:35:19,208
‎ผมต้องยอมรับว่าผมเองก็คิดไปทางนั้นอยู่แล้ว

411
00:35:19,291 --> 00:35:21,916
‎ไม่ใช่คิดถึงไบเบิล

412
00:35:22,000 --> 00:35:23,958
‎แต่คิดถึงศาสนา

413
00:35:25,708 --> 00:35:30,291
‎ที่นี่ดูเหมือนมีพิธีอะไรสักอย่าง

414
00:35:30,375 --> 00:35:33,875
‎ใช้เลือดกับเทียนอย่างมีแบบแผน

415
00:35:38,166 --> 00:35:41,291
‎- เป็นวงกลม
‎- และสามเหลี่ยม

416
00:35:42,916 --> 00:35:47,833
‎หัวใจของฟรายน่าจะอยู่ตรงกลาง

417
00:35:53,541 --> 00:35:56,708
‎ผมมีสหายเก่าที่อาจช่วยพวกเราได้

418
00:36:04,625 --> 00:36:09,000
‎อาจารย์ฌอน เปเป้เป็นผู้เชี่ยวชาญ
‎ศาสตร์ด้านสัญลักษณ์…

419
00:36:09,083 --> 00:36:13,125
‎- เปเป้!
‎- พิธีกรรมและไสยศาสตร์

420
00:36:13,208 --> 00:36:14,833
‎- อาจารย์
‎- และเปเป้น่าจะเป็น

421
00:36:14,916 --> 00:36:17,250
‎- คนประหลาดที่สุด…
‎- เข้ามาเลย ฉันอยู่ห้องข้างใน

422
00:36:17,333 --> 00:36:20,583
‎- ขอโทษที่รบกวน
‎- ซึ่งผมเคยเจอมาในชีวิต

423
00:36:20,666 --> 00:36:24,625
‎ผมมีของน่าสนใจที่อยากให้คุณช่วยดู

424
00:36:27,291 --> 00:36:30,041
‎แบบนี้ต้องเรียกว่าเป็นเขตวงอาคม

425
00:36:31,083 --> 00:36:34,208
‎ผมเคยเห็นอยู่ใน
‎ตำราไสยเวทเลอเวริทาเบลดราโกรูจ

426
00:36:34,291 --> 00:36:37,708
‎และถ้าจำไม่ผิด ผู้ร่ายเวทจะยืนตรงนั้น

427
00:36:39,041 --> 00:36:40,333
‎ที่ใจกลางสามเหลี่ยม

428
00:36:41,166 --> 00:36:42,083
‎ยืนคนเดียวรึ

429
00:36:42,166 --> 00:36:44,833
‎เขาอาจมีผู้ช่วยกลุ่มหนึ่ง

430
00:36:44,916 --> 00:36:47,875
‎และจุดทั้งเทียนและคบเพลิงทั้งสองด้าน
‎ให้แสงสว่างไปทั่ว

431
00:36:47,958 --> 00:36:49,916
‎เรียกว่าเทศกาลแสงไฟก็ได้

432
00:36:51,208 --> 00:36:55,416
‎เอาละ กัส ลองไปดูบนชั้นที่สาม…

433
00:36:56,375 --> 00:36:58,125
‎หิ้งที่สองจากข้างบน

434
00:36:59,166 --> 00:37:01,125
‎เล่มที่สอดไว้ข้างบน

435
00:37:02,916 --> 00:37:05,000
‎นั่นแหละ

436
00:37:08,583 --> 00:37:11,583
‎ปิเยร์ เดอ ลันครา
‎นักล่าแม่มดผู้หาตัวจับยาก

437
00:37:13,833 --> 00:37:16,208
‎- อ่านภาษาฝรั่งเศสได้ไหม คุณโพ
‎- ได้ครับ

438
00:37:17,458 --> 00:37:20,750
‎อ่านเงียบๆ ไป อยู่หน้าตรงกลาง

439
00:37:22,708 --> 00:37:25,916
‎เดอ ลันครา
‎ประหารแม่มดแคว้นบาสก์ไป 600 คน

440
00:37:26,000 --> 00:37:29,666
‎และฝากผลงานเป็นตำราน่าทึ่ง
‎ที่คุณกำลังอ่านอยู่นั่น

441
00:37:29,750 --> 00:37:34,291
‎แต่หนังสือที่ผมอยากให้จริงๆ คือ
‎ดิสคอร์ส เด ดิอาเบลโดยอองรี เลอ เคลิร์ค

442
00:37:34,958 --> 00:37:38,125
‎ซึ่งประหารแม่มดไป 700 คนก่อนจะตาย

443
00:37:38,208 --> 00:37:39,958
‎เล่มนั้นเชื่อกันว่าถูกทำลายสิ้นซากไปแล้ว

444
00:37:40,041 --> 00:37:44,541
‎มีคนลือกันว่าเขายังทิ้งหนังสือไว้สองสามเล่ม

445
00:37:44,625 --> 00:37:46,875
‎ที่เป็นสำเนาเหมือนกับเล่มที่ถูกทำลายไป

446
00:37:47,666 --> 00:37:53,000
‎การค้นหาหนังสือเล่มนั้นได้กลายเป็น
‎ความหมกมุ่นของนักสะสมของไสยศาสตร์หลายคน

447
00:37:53,583 --> 00:37:55,416
‎- ทำไม
‎- ทำไม

448
00:37:57,416 --> 00:38:01,958
‎เลอ เคลิร์คเขียนวิธีทำพิธีเรียก…

449
00:38:03,250 --> 00:38:04,250
‎ความเป็นอมตะ

450
00:38:05,666 --> 00:38:06,875
‎คุณพระช่วย

451
00:38:08,750 --> 00:38:13,125
‎"เป็นที่รู้กันในหมู่ภราดรแห่งเทพชั่วช้าว่า

452
00:38:13,791 --> 00:38:16,833
‎อาหารประกอบพิธีสะบาโตแม่มดนั้น

453
00:38:16,916 --> 00:38:20,041
‎จักประกอบด้วยของต่างๆ นานาดังนี้

454
00:38:20,125 --> 00:38:24,458
‎สัตว์โสมมซึ่งเหล่าชาวคริสต์ไม่คิดใช้เป็นอาหาร

455
00:38:25,500 --> 00:38:28,291
‎ดวงใจของเด็กทารกผู้มิผ่านพิธีศีลมหาสนิท

456
00:38:30,166 --> 00:38:33,333
‎และดวงใจของชายผู้ถูกแขวนคอ"

457
00:38:47,250 --> 00:38:49,958
‎ผมอยากให้คุณแอบแฝงเข้าไปในหมู่นักเรียนทหาร

458
00:38:50,041 --> 00:38:53,791
‎ลองสืบหาว่าคนไหน
‎มีความเกี่ยวข้องกับไสยศาสตร์บ้าง

459
00:38:54,833 --> 00:38:55,708
‎อธิบายตัวเองมา

460
00:38:55,791 --> 00:38:59,125
‎พอดีมีคนมาชักชวนผม

461
00:38:59,208 --> 00:39:01,958
‎เป็นการชักชวนที่ค่อนข้างดำมืด
‎และเรียกได้ว่าไม่เป็นคริสต์

462
00:39:02,041 --> 00:39:03,000
‎- ไม่ใช่คริสต์รึ
‎- ใช่

463
00:39:03,083 --> 00:39:06,000
‎เขาขอให้ผมตั้งคำถามกับรากฐานศรัทธา

464
00:39:06,083 --> 00:39:09,833
‎และลองประกอบพิธีกรรมปริศนาลึกลับ
‎ซึ่งตกทอดกันมาแต่โบราณ

465
00:39:09,916 --> 00:39:12,791
‎- พิธีปริศนาลึกลับรึ
‎- เขาหมายถึงมนตร์ดำ ใครชวน

466
00:39:12,875 --> 00:39:16,208
‎- เราจำเป็นต้องรู้
‎- ผมสาบานว่าจะไม่เผยชื่อเขา

467
00:39:16,291 --> 00:39:17,125
‎ใครกัน

468
00:39:17,208 --> 00:39:18,416
‎เค้นอย่างไรผมก็ไม่บอก

469
00:39:18,500 --> 00:39:21,625
‎ต่อให้พระผู้เป็นเจ้าขู่ว่า
‎จะส่งสายฟ้ามาฟาดให้เป็นจุณ

470
00:39:21,708 --> 00:39:24,333
‎- หรือคุณจะอยากมาสวดมนต์กับเรา…
‎- ไม่ ผมสัญญาไว้แล้ว

471
00:39:24,416 --> 00:39:27,166
‎- เขาบอกให้คุณกังขาในศาสนา…
‎- ชื่อเขาต้องเป็นความลับต่อ

472
00:39:27,250 --> 00:39:28,333
‎มาร์ควิสรึเปล่า

473
00:39:29,166 --> 00:39:30,458
‎แฮมิลตัน ระวังปาก

474
00:39:31,916 --> 00:39:34,791
‎ใช่ ผมได้ชื่อมาแล้ว
‎แต่คนไหนล่ะคือมาร์ควิส

475
00:39:44,000 --> 00:39:45,000
‎เวียนหัวรึ

476
00:39:47,333 --> 00:39:49,666
‎รู้สึกเหมือนโลกรอบตัวหมุนติ้ว

477
00:39:49,750 --> 00:39:52,625
‎หัวใจเต้นเร็วไปนิด

478
00:39:54,875 --> 00:39:58,375
‎เอาละ คุณโพ วันนี้พักเสีย

479
00:39:58,458 --> 00:40:00,125
‎ดูแลตัวเองด้วย

480
00:40:01,125 --> 00:40:05,791
‎นำจดหมายนี้ไปให้ร้อยโทล็อค
‎กับหัวหน้านักเรียนทหาร

481
00:40:05,875 --> 00:40:08,041
‎อาร์ทิมัส ลูกชายผม

482
00:40:09,166 --> 00:40:12,333
‎เขาจะให้คุณลาพักหน้าที่ได้

483
00:40:14,250 --> 00:40:18,250
‎คุณอยากขอลาฝึกเพราะคุณรู้สึก

484
00:40:19,166 --> 00:40:20,333
‎เวียนศีรษะรึ

485
00:40:20,916 --> 00:40:23,375
‎และมีอาการป่วยหนักกว่านี้ที่ไม่ได้เขียนไว้

486
00:40:23,958 --> 00:40:26,041
‎อาการชักด้วยความหน่ายรุนแรง

487
00:40:26,791 --> 00:40:27,958
‎"ความหน่ายรุนแรง"

488
00:40:28,041 --> 00:40:30,416
‎อย่างชัดเจนยิ่งนัก

489
00:40:30,500 --> 00:40:32,000
‎ระวังปากหน่อย โพ

490
00:40:32,083 --> 00:40:33,875
‎คุณไปถามคุณหมอเองก็ได้

491
00:40:37,375 --> 00:40:38,500
‎เป็นเรื่องจริงครับ ผู้กอง

492
00:40:39,166 --> 00:40:41,791
‎คุณพ่อบอกผมไว้
‎ท่านไม่เคยเห็นอะไรเช่นนั้นเลย

493
00:40:41,875 --> 00:40:42,875
‎งั้นก็ได้

494
00:40:44,083 --> 00:40:47,166
‎แต่ผมจะหักคะแนนข้อหากล้าดีเกินตัว

495
00:40:47,750 --> 00:40:48,666
‎สามแต้ม

496
00:40:49,291 --> 00:40:51,666
‎กลับไปที่ห้องพักเดี๋ยวนี้

497
00:40:51,750 --> 00:40:54,833
‎และต้องคงอยู่ในนั้น
‎เมื่อมีผู้บังคับบัญชาผ่านไปตรวจ

498
00:41:08,708 --> 00:41:10,916
‎- โพใช่ไหม
‎- ใช่

499
00:41:11,000 --> 00:41:12,375
‎อาร์ทิมัส มาร์ควิส

500
00:41:13,208 --> 00:41:16,000
‎ต้องยอมรับ ความกล้าดีของคุณน่านับถือ

501
00:41:17,875 --> 00:41:21,083
‎คืนนี้ ห้าทุ่ม โรงนอนเหนือเลขที่ 18

502
00:41:25,625 --> 00:41:28,916
‎ขออภัยที่ล่าช้า หวังว่าคุณจะไม่ได้รอนาน

503
00:41:30,041 --> 00:41:31,708
‎บ้านสวยจริงๆ

504
00:41:34,625 --> 00:41:35,750
‎หนังสือ!

505
00:41:40,583 --> 00:41:42,458
‎คุณกลายเป็นคนที่น่าสนใจอย่างสุดซึ้งทีเดียว

506
00:41:43,208 --> 00:41:44,208
‎เริ่มจากไหนดี

507
00:41:47,375 --> 00:41:51,958
‎เฟนิมอร์ คูเปอร์แสนน่าเบื่อ
‎แต่คงเป็นหนังสือที่ต้องมีทุกชั้น

508
00:41:53,250 --> 00:41:54,416
‎เป็นคลังหนังสือที่ดีจริงๆ

509
00:41:55,208 --> 00:41:58,041
‎ประวัติศาสตร์อียิปต์ และอื่นๆ

510
00:42:05,041 --> 00:42:06,416
‎คุณปิดความจริงไม่ได้แล้ว

511
00:42:08,916 --> 00:42:11,000
‎คุณพูดให้ผมเข้าใจว่าคุณไม่อ่านบทกวี

512
00:42:11,583 --> 00:42:12,791
‎ผมไม่อ่าน

513
00:42:14,916 --> 00:42:15,916
‎นี่ไบรอน!

514
00:42:16,791 --> 00:42:19,916
‎- เล่มโปรดของผมทีเดียว คุณแลนดอร์…
‎- ขอละ

515
00:42:20,000 --> 00:42:22,000
‎และยังต้องบอกว่าอ่านจนปรุเสียด้วย

516
00:42:22,083 --> 00:42:23,708
‎นั่นหนังสือของลูกสาวผม

517
00:42:35,166 --> 00:42:37,375
‎ลูกสาวคุณไม่ได้อยู่ที่นี่แล้วรึ

518
00:42:37,458 --> 00:42:40,958
‎ไม่อยู่ ลูกหนีไปกับคนอื่น

519
00:42:42,666 --> 00:42:43,541
‎คนที่คุณรู้จักรึเปล่า

520
00:42:44,916 --> 00:42:45,875
‎รู้จักแค่ห่างๆ

521
00:42:46,916 --> 00:42:48,291
‎เธอจะกลับมาไหม

522
00:42:50,791 --> 00:42:51,791
‎คงไม่กลับมาแล้ว

523
00:42:53,250 --> 00:42:55,458
‎ถ้าอย่างนั้นเราทั้งคู่ก็โดดเดี่ยวเดียวดายในโลก

524
00:42:57,083 --> 00:42:58,541
‎แต่คุณยังมีคุณแม่

525
00:43:00,375 --> 00:43:01,833
‎ท่านยังคุยกับคุณอยู่

526
00:43:02,750 --> 00:43:04,666
‎- ถึงจะตายแล้ว
‎- จริง

527
00:43:05,291 --> 00:43:06,541
‎พูดบ้างเป็นบางครั้ง

528
00:43:07,375 --> 00:43:12,541
‎ต้องเสริมด้วยว่าทุกอย่างที่ดีงามในตัวผม
‎ทั้งจากนิสัยใจคอและหน้าตา มาจากแม่ทั้งสิ้น

529
00:43:15,125 --> 00:43:19,250
‎ลูกสาวคุณ เธอชื่ออะไร หากคุณอยากบอก

530
00:43:21,541 --> 00:43:22,583
‎มาธิลดา

531
00:43:25,875 --> 00:43:26,875
‎แมทตี้

532
00:43:30,333 --> 00:43:32,333
‎ไม่ต้องพูดต่อแล้วครับ คุณแลนดอร์

533
00:43:36,208 --> 00:43:40,583
‎- ไหนคุณบอกว่าพบอะไรเข้า
‎- ไม่ใช่ ดีกว่านั้นอีก

534
00:43:40,666 --> 00:43:43,916
‎พบใครสักคนที่ใช้ชื่อว่ามาร์ควิส

535
00:43:44,000 --> 00:43:45,416
‎คุณหมอ

536
00:43:45,500 --> 00:43:48,000
‎ไม่ใช่ อาร์ทิมัส ลูกชายเขา

537
00:43:48,541 --> 00:43:53,541
‎ผมจัดการให้ตัวเองสามารถเข้าไป
‎ในกลุ่มเพื่อนซึ่งแทรกซึมลำบากยากเข็ญได้

538
00:43:55,208 --> 00:43:57,041
‎นี่เป็นผลงานสร้างสรรค์จากพระเจ้าอีกหนึ่ง

539
00:43:59,083 --> 00:44:01,250
‎จากแพทซี่ผู้แสนดี

540
00:44:02,416 --> 00:44:05,750
‎คุณจะไปฟ้อง
‎เรื่องที่เราไม่ยอมทำตามเคอร์ฟิวไหม โพ

541
00:44:07,041 --> 00:44:11,375
‎ฤๅการเมินกฎพยศเล็กๆ ของเราระคายตาท่าน

542
00:44:11,458 --> 00:44:16,791
‎ไม่เพียงแต่ไม่ขัดใจ คุณบัลลินเจอร์ แต่…

543
00:44:19,666 --> 00:44:21,250
‎รินมาอีกแก้วเลยดีกว่า

544
00:44:27,708 --> 00:44:28,583
‎ดื่มสิ

545
00:44:30,416 --> 00:44:31,833
‎หมดแก้ว ไอ้หน้าตัวเมีย

546
00:44:31,916 --> 00:44:34,541
‎บัลลินเจอร์ คืนนี้ทำตัวเป็นอันธพาลจริง

547
00:44:37,833 --> 00:44:39,083
‎ขออีก ได้โปรด

548
00:44:43,250 --> 00:44:44,375
‎ขอขอบคุณ

549
00:44:47,500 --> 00:44:48,958
‎ยังดื่มได้ทั้งคืน

550
00:44:50,708 --> 00:44:51,708
‎เบาหน่อย บัลลินเจอร์

551
00:44:52,708 --> 00:44:55,041
‎กว่าจะได้ขวดนั้นมาฉันเหนื่อยอยู่

552
00:44:56,125 --> 00:44:56,958
‎โพ

553
00:44:58,125 --> 00:45:00,000
‎เข้าใจว่าคุณเป็นกวีที่ได้รับการตีพิมพ์แล้ว

554
00:45:00,833 --> 00:45:03,541
‎มีคนบอกว่าผมก็พอจะมีพรสวรรค์อยู่บ้าง

555
00:45:04,500 --> 00:45:06,791
‎อ้อ งั้นต้องด้นกลอนสด

556
00:45:07,833 --> 00:45:08,666
‎ตามใจเราหน่อย

557
00:45:13,833 --> 00:45:16,791
‎ฉันพบสาวเปลือยในเบอร์มิวดา

558
00:45:17,458 --> 00:45:19,208
‎ซึ่งนึกว่านางเฉียบแหลมเต็มประดา

559
00:45:20,250 --> 00:45:21,250
‎แต่ฉันแหลมกว่า

560
00:45:22,000 --> 00:45:25,791
‎นางคิดว่าออกจะหยาบผิดธรรมดา
‎ที่ไปเกี้ยวทั้งยังเปลื้องผ้า

561
00:45:25,875 --> 00:45:28,416
‎แต่ฉันไล่ไม่ไว้หน้า
‎จนชนะและตำสมปรารถนา

562
00:45:30,125 --> 00:45:31,791
‎- เก่งมาก โพ
‎- ไชโย

563
00:45:31,875 --> 00:45:32,875
‎ไชโย

564
00:45:36,291 --> 00:45:39,083
‎ไพ่ใบต่ำ… ออกเจ็ด

565
00:45:40,083 --> 00:45:42,333
‎ไพ่ใบสูง… ออกแจ็ค

566
00:45:44,416 --> 00:45:46,541
‎คืนนี้โชคดีนักนะ โพ

567
00:45:47,208 --> 00:45:48,083
‎ขอบคุณ

568
00:45:49,000 --> 00:45:53,000
‎จริงหรือไม่ โพ ที่นักสืบแลนดอร์
‎มาสอบปากคำคุณเรื่องของฟราย

569
00:45:54,458 --> 00:45:59,208
‎เขาเข้าใจผิดว่าผมเคยสนิทสนมกับฟราย

570
00:46:00,500 --> 00:46:01,500
‎แล้วสนิทไหม

571
00:46:03,291 --> 00:46:04,125
‎ไม่ได้สนิท

572
00:46:04,833 --> 00:46:08,041
‎ก็เหมาะดี เพราะสิ่งเดียวที่ฟรายทำ
‎ซึ่งพอจะน่าสนใจอยู่บ้าง

573
00:46:09,250 --> 00:46:10,541
‎คือการแขวนคอตาย

574
00:46:11,833 --> 00:46:15,708
‎ผมคิดว่าเขาแขวนคอตาย
‎เพราะสิ้นหวังหลังจากโดนสุภาพสตรีเมิน

575
00:46:15,791 --> 00:46:17,791
‎สุภาพสตรีผู้นั้นเป็นใครกัน สต็อดดาร์ด

576
00:46:17,875 --> 00:46:19,708
‎แล้วน้องสาวนายล่ะ อาร์ทิมัส

577
00:46:20,791 --> 00:46:23,000
‎เขาต้องใจฟรายนักไม่ใช่รึ

578
00:46:25,875 --> 00:46:27,333
‎ไม่เอาน่ะ แรนดี้

579
00:46:28,041 --> 00:46:30,500
‎นายสนิทกับฟรายมากกว่าใครในห้องนี้

580
00:46:30,583 --> 00:46:32,750
‎ฉันไม่คิดว่าฉันสนิทกับเขา

581
00:46:33,833 --> 00:46:34,750
‎มากเท่านาย

582
00:46:49,541 --> 00:46:52,166
‎เอาละ ถึงไหนกันแล้ว

583
00:47:21,083 --> 00:47:22,458
‎โพ!

584
00:47:23,958 --> 00:47:26,250
‎คิดว่าไม่ต้องทำตามเคอร์ฟิวหรือไง โพ

585
00:47:27,375 --> 00:47:28,541
‎จะแก้ตัวยังไง

586
00:47:28,625 --> 00:47:32,000
‎ผ่านคำสั่งดับไฟนอนไปตั้งสามชั่วโมงแล้ว

587
00:47:32,750 --> 00:47:33,750
‎ขออภัยครับผม

588
00:47:35,125 --> 00:47:37,958
‎คำขอโทษของคุณฟังไปก็มีแต่ลมปาก

589
00:47:38,875 --> 00:47:42,375
‎ลีรอย ฟรายต้องไปเฝ้าพระเจ้า
‎ตอนที่เขาก็แอบออกมาหลังเคอร์ฟิว

590
00:47:44,541 --> 00:47:46,750
‎รีบกลับไปโรงนอนเดี๋ยวนี้

591
00:47:48,916 --> 00:47:50,916
‎ยังโชคดีนะที่ไม่ต้องลงหลุมไปก่อน

592
00:47:53,500 --> 00:47:54,458
‎ขอบคุณครับผม

593
00:47:54,541 --> 00:47:55,666
‎ไปให้ไว

594
00:48:34,541 --> 00:48:35,416
‎แมทตี้

595
00:49:50,083 --> 00:49:55,000
‎"โปรดจดจำข้าไว้ในพระปรานี

596
00:49:55,833 --> 00:49:59,333
‎เพราะเมื่อสิ้นชีพไป
‎จะไม่เหลือสิ่งใดให้ระลึกถึง

597
00:49:59,916 --> 00:50:03,500
‎เมื่อนอนในหลุม ผู้ใดเล่าจักขอบใจกัน

598
00:50:04,791 --> 00:50:06,375
‎ด้วยพระเมตตา

599
00:50:06,916 --> 00:50:11,041
‎โปรดจดจำข้าไว้ในพระปรานี

600
00:50:12,000 --> 00:50:16,250
‎เพราะดวงตาข้านี้ล้นปรี่ด้วยจาบัลย์"

601
00:50:18,875 --> 00:50:21,708
‎คุณแลนดอร์ใช่ไหมคะ

602
00:50:22,375 --> 00:50:23,208
‎ใช่แล้วครับ

603
00:50:24,958 --> 00:50:26,125
‎ฉันเป็นแม่ของลีรอย

604
00:50:29,541 --> 00:50:31,041
‎ฉันอยากมอบสิ่งนี้ไว้ให้คุณ

605
00:50:32,291 --> 00:50:33,166
‎บันทึกของลีรอยค่ะ

606
00:50:34,208 --> 00:50:36,875
‎อ่านย้อนกลับไปได้อย่างน้อยสามปี

607
00:50:37,541 --> 00:50:39,166
‎ผมไม่ทราบว่า…

608
00:50:40,291 --> 00:50:41,375
‎เสียใจด้วยครับ

609
00:50:43,083 --> 00:50:44,166
‎เป็นการสูญเสียครั้งใหญ่

610
00:50:46,791 --> 00:50:50,916
‎ผมไม่ทราบว่ามีการพบสมุดบันทึก
‎กับข้าวของส่วนตัวของเขาด้วย

611
00:50:51,000 --> 00:50:53,875
‎คุณบัลลินเจอร์ส่งไปให้ฉัน

612
00:50:53,958 --> 00:50:55,250
‎- คุณบัลลินเจอร์รึ
‎- ใช่ค่ะ

613
00:50:56,041 --> 00:50:58,000
‎ทันทีที่เขาได้ข่าว

614
00:50:58,083 --> 00:51:01,625
‎เขาตรงไปยังห้องพักของลีรอย
‎แล้วดูว่าจะทำอะไรได้บ้าง

615
00:51:01,708 --> 00:51:03,458
‎พ่อหนุ่มคนนั้นส่งไปรษณีย์ไปให้ฉัน

616
00:51:03,541 --> 00:51:04,375
‎เข้าใจแล้ว

617
00:51:04,875 --> 00:51:08,750
‎และเมื่อสักครู่ ทันทีที่เห็นหน้าฉัน

618
00:51:09,875 --> 00:51:14,583
‎เขาบอกว่า "ผมคิดว่าคุณแม่
‎ควรเก็บบันทึกของลีรอยไว้กับตัวที่เคนทัคกี้

619
00:51:15,416 --> 00:51:17,958
‎และถ้าคุณแม่เห็นควรที่จะเผาทิ้ง
‎โปรดอย่าได้ลังเล"

620
00:51:19,291 --> 00:51:20,583
‎ช่างมีน้ำใจช่างคิด

621
00:51:21,500 --> 00:51:23,291
‎แต่ฉันอ่านแล้วไม่รู้เหนือรู้ใต้เลย

622
00:51:24,208 --> 00:51:25,750
‎มีแต่ตัวเลขกับอักษรไม่เป็นคำ…

623
00:51:26,875 --> 00:51:30,875
‎แต่ในเมื่อทางกองทัพหวังพึ่งคุณ

624
00:51:30,958 --> 00:51:33,625
‎ฉันก็รู้สึกว่าจะเหมาะสมกว่า
‎ถ้านำมามอบให้คุณไว้

625
00:52:05,583 --> 00:52:09,041
‎ฉันต้องกลับมาเจอคุณตลอดเวลา

626
00:52:09,125 --> 00:52:10,875
‎- เพื่อทำตามที่เธอขอ…
‎- ผมเข้าใจ

627
00:52:10,958 --> 00:52:12,875
‎เราทุกคนจะผ่านเรื่องนี้ไปด้วยกัน

628
00:52:14,041 --> 00:52:15,083
‎คุณหมอ!

629
00:52:16,750 --> 00:52:19,541
‎คุณแลนดอร์ ประหลาดใจดีจริง

630
00:52:20,750 --> 00:52:23,875
‎ผมขออนุญาตแนะนำให้รู้จักจูเลีย ภรรยาผม

631
00:52:25,333 --> 00:52:27,625
‎ดิฉันได้ยินเรื่องของคุณมาเยอะมาก

632
00:52:27,708 --> 00:52:29,125
‎ยินดีมากครับ

633
00:52:29,208 --> 00:52:32,958
‎คุณเป็นสุภาพบุรุษ
‎ที่มาช่วยสอบสวนการตายของคุณฟรายใช่ไหม

634
00:52:33,833 --> 00:52:34,666
‎ถูกแล้วครับ

635
00:52:34,750 --> 00:52:36,833
‎เรากำลังคุยเรื่องนั้นกันอยู่ทีเดียว

636
00:52:37,458 --> 00:52:43,666
‎อันที่จริง สามีเพิ่งบอกฉันว่า
‎แม้เขาจะพยายามสุดความสามารถ

637
00:52:43,750 --> 00:52:49,625
‎แต่ร่างของคุณฟรายก็ยังถือว่า
‎เน่าเปื่อยเกินจะเปิดโลงให้ใครเห็น

638
00:52:52,083 --> 00:52:54,625
‎น่าสงสารพ่อแม่เขานัก

639
00:52:54,708 --> 00:52:55,708
‎ถูกแล้ว

640
00:52:55,791 --> 00:52:58,916
‎อ้อ เรื่องทั้งหมดนี้สะเทือนขวัญเรามาก

641
00:53:00,916 --> 00:53:03,916
‎มั่นใจได้ครับ ผมจะไม่ยอมพัก
‎จนกว่าจะจับตัวคนร้ายได้

642
00:53:08,708 --> 00:53:10,708
‎ยินดีที่ได้รู้จักครับ

643
00:53:11,416 --> 00:53:12,500
‎ที่รัก

644
00:53:12,583 --> 00:53:15,833
‎เข้าใจว่าคุณเป็นม่ายใช่ไหมคะ คุณแลนดอร์

645
00:53:17,708 --> 00:53:18,916
‎ถูกแล้ว

646
00:53:19,000 --> 00:53:20,708
‎แหม ขอแสดงความเห็นใจ

647
00:53:22,333 --> 00:53:25,833
‎เพิ่งเร็วๆ นี้หรือคะที่ภรรยาคุณไปเฝ้าพระเจ้า

648
00:53:26,500 --> 00:53:27,541
‎สองปีที่แล้วครับ

649
00:53:28,291 --> 00:53:33,041
‎หลังจากเราย้ายมาอยู่ที่ไฮแลนด์เพียงไม่กี่เดือน

650
00:53:33,750 --> 00:53:35,916
‎ป่วยเฉียบพลันหรือคะ

651
00:53:38,625 --> 00:53:39,458
‎ไม่ได้เฉียบพลัน…

652
00:53:40,833 --> 00:53:41,666
‎พอ

653
00:53:42,750 --> 00:53:46,375
‎ฉันเข้าใจการเสียสละของคุณดี

654
00:53:47,583 --> 00:53:50,000
‎- เสียใจด้วยจริงๆ
‎- ขอบคุณ

655
00:54:27,416 --> 00:54:28,333
‎เยี่ยมมาก

656
00:54:29,375 --> 00:54:32,166
‎เอ็ดการ์ บอกแล้วไม่ใช่หรือว่า
‎น้องสาวฉันเป็นอัจฉริยะ

657
00:54:32,250 --> 00:54:35,500
‎เยี่ยมมาก ลูกรัก พ่อน้ำตาคลอเลยทีเดียว

658
00:54:35,583 --> 00:54:36,458
‎ใช่

659
00:54:37,041 --> 00:54:39,125
‎เล่นได้ไพเราะครับ คุณมาร์ควิส

660
00:54:39,208 --> 00:54:40,666
‎- จริงๆ
‎- ใช่

661
00:54:41,333 --> 00:54:43,375
‎แบบนี้คุณต้องมีชื่อเป็นอมตะแน่

662
00:54:44,166 --> 00:54:46,958
‎ฉันไม่คิดว่ามีสตรีใด
‎อยากอยู่ค้ำฟ้าเป็นอมตะนะคะ แรนดี้

663
00:54:47,041 --> 00:54:50,375
‎คุณทำให้ผมนึกถึงบทกวีของเซอร์โธมัส เกรย์

664
00:54:51,000 --> 00:54:53,750
‎"หมู่ดอกไม้มากมายนานา
‎ผุดเกิดมาเพียงเจือระเรื่อ มิมีใครยล"

665
00:54:53,833 --> 00:54:56,583
‎"กลิ่นรสหวานล้ำมลายลมในทะเลทราย"

666
00:54:58,000 --> 00:54:59,375
‎กลอนโปรดของฉันค่ะ คุณโพ

667
00:55:02,083 --> 00:55:05,250
‎แล้วเธอคิดยังไงกับศิษย์เอกตัวน้อยของพี่

668
00:55:06,166 --> 00:55:08,791
‎น้องว่าคุณโพเป็นตัวเอง
‎เกินกว่าจะเป็นศิษย์ของใคร

669
00:55:09,625 --> 00:55:12,000
‎เห็นๆ อยู่ว่าเขาจะไม่เสียคนตามกลุ่มพวกพี่

670
00:55:14,833 --> 00:55:15,833
‎เอาละ ลีอา

671
00:55:15,916 --> 00:55:19,916
‎พอแล้วจ้ะ ต้องไปพักก่อนมื้อค่ำ

672
00:55:20,583 --> 00:55:22,875
‎- ขอตัวนะคะ ทุกท่าน
‎- ขอบคุณมาก ลีอา

673
00:55:24,625 --> 00:55:25,875
‎แรนดี้ จัดเก้าอี้

674
00:55:26,583 --> 00:55:28,625
‎สต็อดดาร์ด มาเร็ว เอากระดานหมากรุก

675
00:55:29,958 --> 00:55:31,208
‎ก็ได้ ฉันเบื่อแล้ว

676
00:55:31,291 --> 00:55:32,375
‎ฉันไม่สนใจ ให้ตายสิ!

677
00:55:32,458 --> 00:55:33,541
‎ลูกป่วย

678
00:55:33,625 --> 00:55:36,708
‎ในสภาพแบบนี้ไม่ควรจะต้องรับแขก…

679
00:55:36,791 --> 00:55:37,708
‎คุณมาร์ควิส

680
00:55:39,750 --> 00:55:40,750
‎ขออภัย

681
00:55:44,833 --> 00:55:49,916
‎ผมจะยินดีที่สุดหากได้เข้าพบคุณในวันเสาร์

682
00:55:51,791 --> 00:55:56,291
‎นั่นก็คงจริงค่ะ คุณโพ
‎แต่เกรงว่าวันเสาร์ฉันมีธุระแล้ว

683
00:55:57,000 --> 00:55:58,208
‎อ้อ ครับ

684
00:56:22,291 --> 00:56:24,083
‎คุณเสนอให้เจอกันเสาร์นี้รึ

685
00:56:25,250 --> 00:56:28,041
‎หรือวันอาทิตย์ก็ได้ หากจะสะดวกกว่า

686
00:56:29,916 --> 00:56:30,916
‎วันจันทร์ก็ยังได้

687
00:56:31,000 --> 00:56:33,250
‎แล้วอยากจะเข้าพบฉันที่ไหน

688
00:56:33,333 --> 00:56:35,916
‎ขอเดานะคะ
‎แหลมจีส์พอยท์หรือเฟลอเทชั่นวอล์ค

689
00:56:36,000 --> 00:56:37,000
‎ไม่ใช่

690
00:56:37,541 --> 00:56:38,875
‎เกรงว่าไม่ใช่ทั้งสองแห่ง

691
00:56:39,708 --> 00:56:41,458
‎ผมคิดไว้ว่าอยากชวนไปสุสาน

692
00:56:42,333 --> 00:56:43,500
‎สุสานรึ

693
00:56:46,000 --> 00:56:47,333
‎น่าสนใจจริง

694
00:56:47,416 --> 00:56:48,750
‎ใช่ครับ ผมก็คิดอย่างนั้น

695
00:56:51,666 --> 00:56:53,541
‎ก็ ราตรีสวัสดิ์ครับ

696
00:57:52,250 --> 00:57:53,708
‎ตอนนี้ทุกอย่างช่างไร้ชีวิต

697
00:57:54,625 --> 00:57:57,750
‎หากอยากเห็นไฮแลนด์ตอนที่งดงามที่สุด

698
00:57:58,291 --> 00:58:01,541
‎ต้องมาชมหลังจากใบไม้ร่วงทันที

699
00:58:02,583 --> 00:58:03,416
‎ทำไมกัน

700
00:58:04,125 --> 00:58:06,083
‎เพราะพืชพันธุ์ที่งอกนั้นหาได้ช่วย

701
00:58:06,166 --> 00:58:09,541
‎แต่กลับขวางไม่ให้เห็น
‎โลกที่พระเจ้าออกแบบไว้แต่ต้น

702
00:58:10,250 --> 00:58:11,458
‎เป็นชาวโรแมนติกเสียด้วย

703
00:58:12,916 --> 00:58:16,000
‎คุณชอบคุยเรื่องพระเจ้าและความตายสินะคะ

704
00:58:16,625 --> 00:58:20,291
‎ผมถือว่าความตาย
‎เป็นหัวข้ออันทรงพลังที่สุดในบทกวี

705
00:58:28,208 --> 00:58:29,208
‎นั่งกันก่อนไหม

706
00:58:33,750 --> 00:58:36,041
‎- จุดนี้สวยทีเดียว
‎- ใช่ เป็นที่โปรดของผม

707
00:58:41,333 --> 00:58:44,333
‎ช่างเหมาะกับคุณนะคะ
‎ความป่วยและการตายของมนุษย์

708
00:58:46,125 --> 00:58:47,875
‎อย่างน้อยก็เหมาะกว่าเครื่องแบบ

709
00:58:50,583 --> 00:58:52,666
‎คนเดียวที่เหมือนกับคุณคืออาร์ทิมัส

710
00:58:54,041 --> 00:58:57,333
‎ผมไม่เคยเห็นเขา
‎ก้าวเท้าเข้ามาในดินแดนแห่งความเศร้า

711
00:58:58,875 --> 00:59:02,041
‎บางทีเขาก็ยอมเข้ามาเยือนโลกของเรา
‎เป็นเวลานานๆ

712
00:59:13,916 --> 00:59:16,541
‎ฉันเชื่อว่าคนเราสามารถเดินลุยไฟได้

713
00:59:16,625 --> 00:59:18,250
‎ในเวลาช่วงหนึ่ง

714
00:59:18,916 --> 00:59:20,125
‎แต่ไม่สามารถทำตลอดไป

715
00:59:24,958 --> 00:59:27,583
‎ใช่แล้ว ฉันมองว่าคุณกับพี่มีเรื่องนั้นเหมือนกัน

716
00:59:35,625 --> 00:59:37,166
‎คุณไม่ได้หนาวใช่ไหม

717
00:59:40,208 --> 00:59:42,458
‎ดูเหมือนตอนนี้จะเข้าหน้าหนาวเต็มที่แล้ว

718
00:59:42,541 --> 00:59:43,541
‎ขอเถอะค่ะ อย่า

719
00:59:44,166 --> 00:59:47,166
‎อย่าคิดว่าฉันมาเพื่อคุยเรื่องลมฟ้าอากาศ
‎ช่างน่าเบื่อ

720
00:59:48,000 --> 00:59:50,666
‎ขออภัย ผมเพียงแต่ห่วงสุขภาพของคุณ

721
00:59:50,750 --> 00:59:52,000
‎ถ้าเช่นนั้นก็เชิญพูดต่อ

722
00:59:52,083 --> 00:59:55,750
‎ประกาศความรักไม่มีวันตายเสีย
‎เราทั้งคู่จะได้กลับบ้านให้จบไป

723
00:59:55,833 --> 00:59:58,458
‎- ผมเพียงแต่จะบอก…
‎- ขออภัย

724
00:59:59,708 --> 01:00:02,583
‎ขอโทษค่ะ ฉันทำตัวแย่ชวนสยองมาก
‎และไม่รู้เลยว่าทำไม

725
01:00:05,208 --> 01:00:06,333
‎คุณหนาวจริงๆ

726
01:00:06,416 --> 01:00:08,791
‎คุณมาร์ควิส รับเสื้อโค้ทของผมไปห่มก่อนไหม

727
01:00:09,791 --> 01:00:11,750
‎- ฉันอยู่ได้ค่ะ
‎- มันไม่ใช่ปัญหา…

728
01:00:11,833 --> 01:00:12,666
‎ฉัน…

729
01:00:14,791 --> 01:00:16,000
‎- อะไร
‎- คุณมาร์ควิส

730
01:00:16,083 --> 01:00:18,541
‎ลีอา!

731
01:00:22,083 --> 01:00:25,541
‎ลีอา! ลีอา เกิดอะไรขึ้น

732
01:00:25,625 --> 01:00:26,458
‎ลีอา!

733
01:00:28,875 --> 01:00:29,958
‎ลีอา

734
01:00:37,916 --> 01:00:39,083
‎ตายจริง ลีอา

735
01:00:40,666 --> 01:00:41,833
‎เป็นอะไรหรือเปล่า

736
01:00:44,375 --> 01:00:46,083
‎- ลีอา
‎- ไม่เป็นอะไรแล้วค่ะ

737
01:00:56,666 --> 01:01:00,458
‎แน่ใจนะว่าไม่เป็นอะไร
‎ผมเองยังอกสั่นขวัญแขวน

738
01:01:01,083 --> 01:01:03,625
‎เป็นอยู่เรื่อยค่ะ ไม่ใช่เรื่องที่ต้องกังวล

739
01:01:05,083 --> 01:01:06,125
‎คือ…

740
01:01:07,500 --> 01:01:12,916
‎จิตวิญญาณของคุณเติมความกล้าให้ผม
‎จนรู้สึกว่าจะเล่าได้

741
01:01:14,458 --> 01:01:19,458
‎คุณแม่ที่เสียไปยังมีบทบาทในชีวิตของผม

742
01:01:20,791 --> 01:01:23,583
‎ทั้งในยามหลับและในยามตื่น

743
01:01:24,500 --> 01:01:25,833
‎จริง

744
01:01:25,916 --> 01:01:31,083
‎บางครั้ง ผมเชื่อว่าคนตายคอยหลอนเรา
‎เพราะเรารักพวกเขาน้อยเกินไป

745
01:01:32,416 --> 01:01:36,250
‎เราหลงลืมเขาน่ะ
‎เราอาจไม่ได้ตั้งใจ แต่ลืมจริงๆ

746
01:01:37,291 --> 01:01:42,833
‎ผมเชื่อว่าพวกเขารู้สึกถูกทอดทิ้งอย่างโหดร้าย
‎จึงได้เรียกร้องหาเรา

747
01:01:44,041 --> 01:01:47,083
‎เราอาจไม่ควรใส่ใจให้มากเกินไป

748
01:01:58,291 --> 01:02:00,208
‎ฉันอยากบอกคุณไว้ว่าฉันโล่งใจเพียงใด

749
01:02:02,833 --> 01:02:04,625
‎เมื่อลืมตาขึ้นแล้วพบว่าคุณอยู่ตรงนั้น

750
01:02:05,916 --> 01:02:07,291
‎เมื่อสามารถมองลึกเข้าไปในใจ

751
01:02:08,250 --> 01:02:10,583
‎และเห็นสิ่งที่ฉันไม่อาจคาดคิดมาก่อน

752
01:02:12,125 --> 01:02:13,666
‎ไม่เคยคิดมาเลยในชีวิต

753
01:02:15,666 --> 01:02:16,666
‎ขอบคุณครับ

754
01:03:13,666 --> 01:03:14,500
‎หยุดนะ!

755
01:03:23,208 --> 01:03:26,041
‎ไอ้ชั่ว! ให้มันรู้จักเจียมกะลาหัวซะบ้าง

756
01:03:29,791 --> 01:03:31,083
‎อย่ามายุ่งกับลีอา

757
01:03:33,875 --> 01:03:34,708
‎ไปเสีย!

758
01:03:38,291 --> 01:03:39,500
‎ไปเสีย บัลลินเจอร์!

759
01:03:39,583 --> 01:03:42,833
‎ไม่อย่างนั้นจะได้ขึ้นศาลทหาร!

760
01:03:55,333 --> 01:03:56,500
‎ไอ้หน้าอุบาทว์

761
01:04:01,166 --> 01:04:02,166
‎เป็นอะไรไหม

762
01:04:02,250 --> 01:04:06,000
‎เห็นๆ อยู่ว่าไอ้คนป่าเถื่อนนั่น
‎รู้ว่าลีอาพอใจผมมากกว่ามัน

763
01:04:06,083 --> 01:04:08,416
‎- แล้วถ้ามันคิดจะขู่ผมให้หนีไป…
‎- ขู่รึ

764
01:04:08,500 --> 01:04:11,125
‎- เมื่อกี้ดูมันตั้งใจจะฆ่าคุณอยู่แล้ว
‎- ฆ่าผมรึ

765
01:04:13,000 --> 01:04:16,291
‎ก่อนจะยอมให้มันเข้ามาขวาง
‎ระหว่างผมกับคนที่ใจปรารถนา

766
01:04:16,375 --> 01:04:18,041
‎ผมจะฆ่ามันเอง

767
01:04:20,666 --> 01:04:24,083
‎เป็นอย่างนี้มาตลอด
‎คนชอบประมาทความสามารถผม

768
01:04:24,166 --> 01:04:27,250
‎จะเพื่อนฝูง คนที่เรียนด้วย
‎หรือแม้แต่ผู้อุปถัมภ์ของผมเอง

769
01:04:27,333 --> 01:04:28,750
‎- ขอบคุณมาก แพทซี่
‎- ทุกคน

770
01:04:29,375 --> 01:04:30,416
‎ทุกคน…

771
01:04:33,625 --> 01:04:34,625
‎เว้นแม่ของผมคนเดียว

772
01:04:37,041 --> 01:04:40,333
‎ขอบคุณมากที่เมื่อสักครู่มาช่วยเอาไว้

773
01:04:41,125 --> 01:04:43,250
‎ผมไม่ค่อยถูกเล่นงานโดยไม่ทันตั้งตัว

774
01:04:43,333 --> 01:04:47,333
‎คุณก็ไม่ทันตั้งตัวเหมือนกันใช่ไหม แลนดอร์

775
01:04:48,458 --> 01:04:50,750
‎ผมไม่ได้อยากจะพูดให้ขุ่นเคืองใจนะ

776
01:04:50,833 --> 01:04:54,750
‎แต่คุณเป็นปัญญาชนมากกว่าที่เห็น

777
01:04:56,000 --> 01:04:59,708
‎บอกหน่อย จริงหรือไม่ที่เขาว่า
‎คุณเคยสอบสวนจนคนยอมสารภาพ

778
01:04:59,791 --> 01:05:02,250
‎โดยใช้เพียงสายตาคมกริบเจาะใจเท่านั้น

779
01:05:09,625 --> 01:05:11,333
‎หากมีความอดทนมากพอ

780
01:05:12,500 --> 01:05:16,291
‎ผู้ต้องสงสัยมักจะสอบสวนตนเอง

781
01:05:20,541 --> 01:05:23,583
‎คุณเป็นสหายที่บันเทิงใจที่สุด แลนดอร์

782
01:05:26,750 --> 01:05:28,666
‎สักวันผมจะแต่งกลอน

783
01:05:29,791 --> 01:05:33,208
‎กลอนที่จะส่งให้ชื่อของคุณสะท้อนก้องไปชั่วกาล

784
01:05:51,208 --> 01:05:55,250
‎ขนาดเขาซ้อมเพื่อนขนาดนี้
‎คุณยังไม่คิดว่าแรนดี้ บัลลินเจอร์เป็นคนร้ายรึ

785
01:05:57,541 --> 01:05:59,125
‎งั้นเรื่องนี้ไปถึงไหน

786
01:06:00,041 --> 01:06:01,375
‎การสอบสวนของคุณน่ะ

787
01:06:02,375 --> 01:06:05,458
‎ผมกำลังมุ่งสนใจอาร์ทิมัส มาร์ควิส

788
01:06:06,875 --> 01:06:08,041
‎คุณรู้จักเขาสินะ

789
01:06:10,541 --> 01:06:11,708
‎ใครจะไม่รู้จัก

790
01:06:14,000 --> 01:06:15,625
‎ทั้งหน้าตาลักษณะองอาจ

791
01:06:16,875 --> 01:06:20,208
‎จนแทบมั่นใจได้ว่า
‎ต้องตายตั้งแต่ยังเยาว์ใช่ไหมล่ะ

792
01:06:22,958 --> 01:06:26,250
‎แต่ฉันไม่คิดว่าเขาเป็นพวกใช้ความรุนแรง

793
01:06:27,541 --> 01:06:29,541
‎ปกติเขาใจเย็นเสมอ

794
01:06:32,041 --> 01:06:33,416
‎เขาอาจไม่ใช่คนร้าย

795
01:06:35,333 --> 01:06:39,208
‎แต่มีอะไรบางอย่างจากตัวเขา…
‎จากครอบครัวของเขาทั้งหมด

796
01:06:39,291 --> 01:06:42,125
‎ทุกคนทำตัวเหมือน
‎คนที่มีความผิดอะไรสักอย่าง

797
01:06:45,875 --> 01:06:48,291
‎ทุกครอบครัวก็มีความผิดอะไรสักอย่างไม่ใช่รึ

798
01:06:55,708 --> 01:06:58,166
‎- ผู้กอง
‎- คุณบัลลินเจอร์

799
01:06:59,208 --> 01:07:01,416
‎เขาหายตัวไป

800
01:07:41,416 --> 01:07:43,666
‎ผู้กอง! บนนี้!

801
01:07:55,833 --> 01:07:56,833
‎พระเจ้า

802
01:08:19,541 --> 01:08:25,833
‎แผลที่ชำแหละคุณบัลลินเจอร์
‎ไม่ได้เรียบร้อยเหมือนแผลของฟราย

803
01:08:26,500 --> 01:08:29,708
‎น่าจะสรุปได้ว่าเป็นฝีมือของคนละคนกัน

804
01:08:31,958 --> 01:08:34,583
‎ส่วนการตอนอวัยวะเพศ…

805
01:08:36,916 --> 01:08:38,208
‎คือ…

806
01:08:38,833 --> 01:08:39,875
‎ตอนงั้นรึ

807
01:08:40,708 --> 01:08:42,208
‎พระเจ้า แลนดอร์

808
01:08:43,166 --> 01:08:45,833
‎เราไม่ได้ใกล้จะพบตัวคนร้าย

809
01:08:45,916 --> 01:08:47,291
‎นับจากเมื่อหนึ่งเดือนก่อนเลย!

810
01:08:47,875 --> 01:08:48,875
‎ใกล้ความจริงแล้ว

811
01:08:49,541 --> 01:08:51,208
‎- เพียงรอเวลาไม่นาน
‎- บอกมา

812
01:08:52,916 --> 01:08:55,583
‎คุณพบหลักฐานพิธีกรรมซาตานเพิ่มรึเปล่า

813
01:08:57,250 --> 01:09:00,541
‎แล้วไอ้คนที่บอกว่าเป็นนายทหาร
‎ซึ่งบอกให้พลทหารคอเครน

814
01:09:00,625 --> 01:09:02,291
‎ทิ้งร่างของลีรอย ฟรายไว้ล่ะ

815
01:09:03,666 --> 01:09:04,625
‎ไหนจะบันทึกของฟรายอีก

816
01:09:04,708 --> 01:09:07,833
‎ได้พบเบาะแสอะไรที่อาจใช้การได้ไหม

817
01:09:08,916 --> 01:09:13,875
‎มีฆาตกรบ้าเพ่นพ่านอยู่บนเขา
‎คอยกะซวกไส้พุงคนของผม

818
01:09:13,958 --> 01:09:18,416
‎คนที่ตอนนี้แทบไม่อาจทำหน้าที่
‎แทบไม่ได้ออกมาจากโรงนอนและไม่ได้นอน

819
01:09:18,500 --> 01:09:21,250
‎และถ้าจะได้นอนก็ต้องนอนกอดปืนกันทุกคน

820
01:09:26,750 --> 01:09:29,666
‎ผมเริ่มเชื่อว่าคุณไม่คิดว่าผมมีความสามารถ

821
01:09:30,291 --> 01:09:31,916
‎พอที่จะทำการสืบสวนเรื่องนี้อีกต่อไป

822
01:09:33,166 --> 01:09:34,166
‎ออกไปก่อน คุณหมอ

823
01:09:41,541 --> 01:09:45,208
‎เราไม่ได้กังขากับความสามารถของคุณ
‎แต่กังขาว่าใจของคุณภักดีกับใคร

824
01:09:45,750 --> 01:09:50,166
‎มีความเป็นไปได้ไหมว่า
‎เรื่องนี้อาจเป็นผลงานของคุณโพ

825
01:09:51,208 --> 01:09:52,041
‎โพเหรอ

826
01:09:52,125 --> 01:09:54,791
‎เมื่อวานนี้ เขาเพิ่งพูดให้คนทั้งโต๊ะฟัง

827
01:09:54,875 --> 01:09:58,500
‎เล่าเหตุยิ่งใหญ่อลังการ
‎ในตอนที่ปลุกปล้ำต่อสู้กับคุณบัลลินเจอร์

828
01:09:58,583 --> 01:10:02,083
‎แถมประกาศว่าเขาตั้งใจจะฆ่าแกงกันเสีย

829
01:10:02,166 --> 01:10:04,458
‎หากต้องต่อสู้กันอีกครั้ง

830
01:10:04,541 --> 01:10:06,208
‎คุณเคยเห็นโพไม่ใช่รึ

831
01:10:07,166 --> 01:10:11,291
‎จะบอกผมจริงๆ ว่า
‎คุณเชื่อว่าเขาเอาชนะบัลลินเจอร์ได้รึ

832
01:10:11,375 --> 01:10:15,083
‎ไม่ แต่ก็ไม่จำเป็นต้องทำ
‎ถ้าใช้อาวุธปืนก็จัดการได้ทุกอย่าง

833
01:10:15,166 --> 01:10:17,583
‎ไม่ว่าเขาจะมีสัมพันธ์อย่างไรกับบัลลินเจอร์

834
01:10:17,666 --> 01:10:21,958
‎ผมไม่พบความเชื่อมโยง
‎ระหว่างโพกับลีรอย ฟรายเลย

835
01:10:22,041 --> 01:10:24,458
‎- สองคนนั้นไม่รู้จักกันด้วยซ้ำ
‎- แต่เขารู้จัก

836
01:10:25,958 --> 01:10:28,791
‎สองคนนั้นก็มีเรื่องต่อยตีกันเมื่อฤดูร้อนที่แล้ว

837
01:10:30,458 --> 01:10:34,166
‎เขาคงไม่ได้แจ้งข้อมูลส่วนนั้นกับคุณสินะ

838
01:10:39,000 --> 01:10:40,125
‎งั้นก็จับเขาสิ

839
01:10:40,916 --> 01:10:43,958
‎ถ้าคุณเชื่อเช่นนั้นก็จับเขาเลย

840
01:10:44,041 --> 01:10:45,958
‎เรามีแต่แรงจูงใจ

841
01:10:46,583 --> 01:10:49,166
‎เราถึงต้องขอให้คุณมาช่วยหาหลักฐาน!

842
01:10:50,541 --> 01:10:54,958
‎คุณแลนดอร์ คุณมีความคับแค้นผิดใจอะไร
‎กับสถาบันนี้รึเปล่า

843
01:10:55,541 --> 01:10:56,541
‎ใช่หรือไม่

844
01:10:59,541 --> 01:11:05,208
‎ผมกำลังเสี่ยงชีวิตตนเอง
‎เพื่อไอ้สถาบันทรงเกียรติของคุณนี่

845
01:11:08,416 --> 01:11:09,250
‎แต่ก็ใช่

846
01:11:11,166 --> 01:11:16,875
‎ผมเชื่อว่าโรงเรียนทหารแห่งนี้
‎ริบเอาตัวตนและความคิดของเด็กหนุ่มไป

847
01:11:17,458 --> 01:11:21,125
‎ตีกรอบด้วยกฎข้อบังคับต่างๆ

848
01:11:22,541 --> 01:11:27,291
‎กดกักไม่ให้หัดใช้เหตุผล
‎และทำให้ชายหนุ่มนั้นขาดความเป็นมนุษย์

849
01:11:27,375 --> 01:11:32,125
‎จะบอกว่าต้องโทษสถาบัน
‎ที่เกิดการตายพวกนี้ขึ้นรึ

850
01:11:32,208 --> 01:11:36,500
‎คนที่เกี่ยวข้องกับสถาบันแน่ๆ
‎ดังนั้นสถาบันก็ต้องรับผิดชอบด้วย

851
01:11:36,583 --> 01:11:38,000
‎ไร้สาระแท้ๆ

852
01:11:38,083 --> 01:11:39,291
‎ถ้าใช้มาตรฐานนี้

853
01:11:40,041 --> 01:11:44,000
‎อาชญากรรมทุกอย่างที่ชาวคริสต์ทำ
‎ก็เท่ากับพระคริสต์แปดเปื้อนไปด้วย

854
01:11:45,500 --> 01:11:46,541
‎ก็ใช่น่ะสิ

855
01:12:02,666 --> 01:12:07,583
‎ตอนแรกที่ผมขอให้คุณรับงานนี้

856
01:12:09,416 --> 01:12:16,166
‎คุณบอกว่าไม่เคยเกี่ยวข้องอะไรกับลีรอย ฟราย

857
01:12:17,958 --> 01:12:20,541
‎เริ่มกันตรงนั้นแล้วกัน

858
01:12:23,791 --> 01:12:26,541
‎- ก็ นั่นไม่ได้จริงทั้งหมด
‎- แหม!

859
01:12:26,625 --> 01:12:29,166
‎ทำไมทุกเรื่องที่มาจากคุณ
‎ไม่เคยเป็นเรื่องง่ายๆ โพ

860
01:12:29,250 --> 01:12:31,666
‎ข้อเท็จจริงอยู่ที่ไหน
‎ข้อเท็จจริงง่ายๆ ตอบไม่ได้รึ

861
01:12:31,750 --> 01:12:34,166
‎ใช่หรือไม่ใช่

862
01:12:35,625 --> 01:12:36,625
‎ความจริง!

863
01:12:38,458 --> 01:12:42,166
‎คุณรู้จักลีรอย ฟรายรึเปล่า

864
01:12:42,250 --> 01:12:43,083
‎รู้จัก

865
01:12:44,208 --> 01:12:47,416
‎เคยโต้เถียงกับลีรอย ฟรายไหม

866
01:12:48,708 --> 01:12:50,291
‎เคย เถียงกัน เคย

867
01:12:55,125 --> 01:12:57,291
‎คุณฆ่าลีรอย ฟรายรึเปล่า

868
01:12:59,958 --> 01:13:02,916
‎คุณฆ่าแรนดอล์ฟ บัลลินเจอร์รึเปล่า

869
01:13:10,000 --> 01:13:15,250
‎คุณเกี่ยวข้องอะไรกับ
‎การล่วงเกินศพของพวกเขาไหม

870
01:13:15,333 --> 01:13:18,916
‎- ไม่ ขอให้ฟ้าผ่าตายถ้าผม…
‎- แต่คุณไม่ปฏิเสธ

871
01:13:19,000 --> 01:13:21,875
‎ว่าเคยขู่ฆ่าคนทั้งสองคน

872
01:13:21,958 --> 01:13:25,666
‎ถ้าเป็นเรื่องของบัลลินเจอร์ นั่นมัน…

873
01:13:29,708 --> 01:13:31,125
‎ผมไม่เคยหมายความตามนั้น

874
01:13:32,375 --> 01:13:35,750
‎- แล้วฟรายล่ะ
‎- ผมไม่เคยขู่เขาด้วยซ้ำ ผมเพียงแต่…

875
01:13:35,833 --> 01:13:41,000
‎ตรงนี้มีรูปแบบพฤติกรรมที่น่าสงสัยมากนะ โพ

876
01:13:41,083 --> 01:13:46,791
‎คนที่ทำให้คุณขัดใจ
‎สุดท้ายถูกแขวนจนตายไปทุกคน

877
01:13:46,875 --> 01:13:51,958
‎พร้อมกับอวัยวะสำคัญถูกควักออกจากอกด้วย

878
01:13:52,791 --> 01:13:54,041
‎คุณแลนดอร์…

879
01:13:58,208 --> 01:13:59,958
‎ถ้าผมจะฆ่านักเรียนทหารทุกคน

880
01:14:00,041 --> 01:14:02,958
‎ที่เคยทำร้ายผมในช่วงสั้นๆ ที่อยู่ที่นี่มา

881
01:14:04,833 --> 01:14:08,041
‎ผมเกรงว่ากองนักเรียนทหารทั้งหมด

882
01:14:08,125 --> 01:14:09,791
‎อาจเหลือแค่ไม่ถึงหนึ่งโหล

883
01:14:14,041 --> 01:14:17,250
‎แต่ถ้าจะจี้ให้ผมพูดจริงๆ
‎ผมเป็นคนที่โดนล้อเลียนเป็นตัวตลก

884
01:14:18,208 --> 01:14:19,833
‎ตั้งแต่มาถึงที่นี่วันแรก

885
01:14:21,458 --> 01:14:26,375
‎กิริยาของผม อายุของผม ตัวตนของผม…

886
01:14:28,875 --> 01:14:30,291
‎และหน้าตาของผม

887
01:14:32,291 --> 01:14:36,666
‎ต่อให้มีเวลาอีกทั้งชีวิต

888
01:14:36,750 --> 01:14:39,166
‎ผมคงไม่สามารถ
‎พูดถึงเหตุเจ็บช้ำทั้งกายและใจ

889
01:14:39,250 --> 01:14:40,583
‎ที่เขาทำต่อผมได้หมด

890
01:14:42,375 --> 01:14:48,250
‎ใช่ ผมผิดอะไรหลายเรื่อง
‎แต่ไม่เคยผิดเรื่องแบบนั้น

891
01:14:51,000 --> 01:14:52,291
‎ไม่เคยฆ่าใคร

892
01:14:55,458 --> 01:14:56,875
‎คุณเชื่อผมหรือเปล่า

893
01:14:59,833 --> 01:15:06,166
‎ผมเชื่อว่าคุณควรระวังการกระทำ
‎และระวังปากกว่านี้

894
01:15:09,666 --> 01:15:14,416
‎ตอนนี้ผมอาจยังช่วยกันฮิตช์ค็อกได้

895
01:15:15,833 --> 01:15:21,833
‎แต่ถ้าคุณโกหกผมอีกแม้แต่เรื่องเดียว

896
01:15:21,916 --> 01:15:27,250
‎พวกนั้นสามารถใส่กุญแจมือคุณ
‎และผมจะไม่คิดช่วยอะไรทั้งสิ้น

897
01:15:27,333 --> 01:15:30,458
‎เข้าใจตรงกันใช่ไหม

898
01:15:39,500 --> 01:15:43,333
‎ขอตัวก่อน ผมมีมื้อค่ำต้องไปร่วมงาน

899
01:16:08,958 --> 01:16:15,916
‎ขอบคุณที่มาร่วมมื้ออาหารไว้อาลัย
‎การจากไปก่อนเวลาอันควรของแรนดอล์ฟ

900
01:16:17,208 --> 01:16:19,541
‎พ่อหนุ่มคนนั้นเหมือนครอบครัวเดียวกันกับเรา

901
01:16:24,333 --> 01:16:28,875
‎คุณคิดว่าลูกชายฉันหล่อเหลาเอาการไหมคะ
‎คุณแลนดอร์

902
01:16:34,708 --> 01:16:41,083
‎ผมคิดว่าลูกทั้งสองของคุณ
‎ได้พรจากพระเจ้าในด้านนั้น

903
01:16:42,166 --> 01:16:44,583
‎ใช่ค่ะ พวกเราได้พรกันมาทุกรุ่น

904
01:16:45,166 --> 01:16:50,000
‎แต่ต้องขอบอกจริงๆ
‎ฉันพบว่าคุณเป็นคนที่หายากยิ่ง

905
01:16:51,125 --> 01:16:54,458
‎คนที่มีปัญญาเฉลียวฉลาดกว่าใคร

906
01:16:55,000 --> 01:16:59,291
‎ซึ่งเป็นคุณสมบัติที่แถวนี้หาได้ยากจนน่าขำ

907
01:17:00,916 --> 01:17:03,666
‎คุณแลนดอร์ ด้วยความเฉลียวฉลาดแบบนั้น

908
01:17:04,500 --> 01:17:07,166
‎หวังว่าเมื่อเสร็จธุระกับทางการแล้ว

909
01:17:07,250 --> 01:17:10,541
‎คุณจะมาช่วยผมไขปริศนาของตัวเอง

910
01:17:11,416 --> 01:17:13,916
‎- ปริศนารึ
‎- เรื่องน่าประหลาดล้ำที่สุด

911
01:17:14,000 --> 01:17:15,958
‎ในพิธีสวดมนต์เมื่อวันจันทร์

912
01:17:16,541 --> 01:17:20,416
‎ปรากฏว่ามีใครไปรื้อค้นข้าวของของผม

913
01:17:21,541 --> 01:17:22,375
‎ก็…

914
01:17:23,916 --> 01:17:27,125
‎- มีคนไม่ดีอยู่กันทั่ว
‎- จริงรึ คุณพ่อ

915
01:17:27,208 --> 01:17:30,416
‎ผมเองมีทฤษฎีที่ว่า
‎คนผู้นี้เพียงแต่หยาบคายไร้มารยาท

916
01:17:30,500 --> 01:17:33,208
‎แต่แน่นอน ผมไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร

917
01:17:35,333 --> 01:17:39,041
‎ถึงอย่างนั้นก็ต้องระวังตัวให้ดี อาร์ทิมัส

918
01:17:39,625 --> 01:17:41,791
‎- ต้องระวังจริงๆ
‎- แหม คุณแม่

919
01:17:42,583 --> 01:17:45,625
‎อาจจะเป็นแค่คนธรรมดาน่าเบื่อ

920
01:17:45,708 --> 01:17:50,250
‎ซึ่งไม่มีอะไรจะทำ
‎และไม่มีชีวิตของตัวเองให้พูดถึง

921
01:17:50,791 --> 01:17:54,125
‎พวกชาวบ้านซอมซ่ออยู่กระท่อม

922
01:17:55,000 --> 01:17:56,416
‎คิดว่างั้นไหม คุณแลนดอร์

923
01:18:00,125 --> 01:18:02,125
‎- คุณเองก็อยู่กระท่อมไม่ใช่รึ
‎- อาร์ทิมัส

924
01:18:02,958 --> 01:18:06,208
‎คุณอาจมีญาติบางคน
‎ที่มีนิสัยใจคอแบบนี้ด้วยซ้ำ

925
01:18:06,291 --> 01:18:09,541
‎หรืออาจมีเพื่อนสนิทติดเหล้า
‎ที่ชอบไปดื่มที่โรงสุรา

926
01:18:10,541 --> 01:18:13,083
‎หยุดนะ! ขอละ! แม่ไม่ชอบ!

927
01:18:13,625 --> 01:18:16,000
‎แม่ไม่ชอบจริงๆ ตอนที่ลูกทำตัวแบบนี้

928
01:18:16,083 --> 01:18:18,750
‎- ผมตามไม่ทันว่าเคืองอะไร คุณแม่
‎- อ้อ แน่สิ ลูกตามไม่ทัน

929
01:18:18,833 --> 01:18:21,875
‎แม่อาจเคืองจนลอยไปถึง
‎อีกฝั่งของแม่น้ำฮัดสันก็ยังไม่มีใครสนใจ

930
01:18:21,958 --> 01:18:23,583
‎ไม่มีใครตามด้วย!

931
01:18:24,083 --> 01:18:26,208
‎- ใช่ไหมล่ะ แดเนียล
‎- ลูก พอเถิด

932
01:18:36,416 --> 01:18:40,416
‎ขอคุณอย่าได้ถือสาภรรยาผม

933
01:18:42,375 --> 01:18:45,250
‎การตายของคุณบัลลินเจอร์

934
01:18:46,750 --> 01:18:50,291
‎ทำให้ทั้งครอบครัวสุขสันต์ของเรา
‎เศร้ากันไปหมด

935
01:18:58,041 --> 01:19:02,458
‎คุณไปคุยกับผมในห้องหนังสือดีไหม คุณแลนดอร์

936
01:19:02,541 --> 01:19:03,541
‎ยินดีครับ

937
01:19:11,875 --> 01:19:14,250
‎ขออภัยจริงๆ คุณตำรวจ

938
01:19:16,458 --> 01:19:20,791
‎การต้องอยู่อย่างหวั่นใจหนัก
‎ส่งผลต่อสภาพจิตใจเราทุกคน

939
01:19:21,541 --> 01:19:23,041
‎- ไม่จำเป็นต้องขอโทษครับ
‎- ครับ

940
01:19:23,833 --> 01:19:28,375
‎ยิ่งช่วงนี้ของปี การถูกกักอยู่แต่ในบ้าน

941
01:19:29,291 --> 01:19:31,791
‎เรื่องทุกอย่างเข้าใจได้

942
01:19:36,333 --> 01:19:39,541
‎ผมอดสังเกตไม่ได้ครับ คุณหมอ

943
01:19:42,166 --> 01:19:44,208
‎ลูกสาวคุณป่วยรึเปล่า

944
01:19:46,125 --> 01:19:47,500
‎ช่างสังเกตจริงๆ

945
01:19:48,750 --> 01:19:49,750
‎ใช่แล้ว

946
01:19:51,291 --> 01:19:52,833
‎ใช่ ลูก…

947
01:19:54,750 --> 01:19:57,791
‎ลูกเจ็บออดๆ แอดๆ

948
01:19:58,500 --> 01:20:00,541
‎เป็นมาตั้งแต่ยังเล็กแล้ว

949
01:20:01,500 --> 01:20:03,875
‎โรคร้ายที่แล่นเข้าจับร่าง

950
01:20:03,958 --> 01:20:06,583
‎ยามคนไม่ทันตั้งตัว

951
01:20:06,666 --> 01:20:11,750
‎ทำให้สมองไม่อาจคิดและร่างสั่นสะท้านแทบบ้า

952
01:20:12,541 --> 01:20:14,291
‎ลูกคนสวยของผม

953
01:20:15,458 --> 01:20:20,125
‎เด็กที่ควรได้แต่งงาน มีฐานะ มีลูก

954
01:20:21,750 --> 01:20:25,583
‎แต่ด้วยชะตาเดียวกันนั้นกลับมีโรค

955
01:20:29,125 --> 01:20:30,125
‎เลวร้ายเหลือเกิน

956
01:20:33,416 --> 01:20:37,000
‎ทุกท่าน คืนนี้ลีอาเล่นได้ดีมาก
‎มาฟังด้วยกันไหม

957
01:20:38,208 --> 01:20:39,208
‎ขอบใจ ลูก

958
01:20:42,541 --> 01:20:43,541
‎ไปกันเลยไหม

959
01:20:44,333 --> 01:20:48,250
‎ถ้าคุณไม่ถือ ผมอยากขอออกไปสูดอากาศสักหน่อย

960
01:20:48,333 --> 01:20:49,291
‎แน่นอน

961
01:20:55,291 --> 01:20:58,291
‎คุณพ่อ เล่นกับผมหน่อย

962
01:21:01,000 --> 01:21:06,375
‎จะเล่นสกอลาร์อีกครั้ง
‎หรือเล่นอะไรที่ท้าทายกว่าเก่า

963
01:23:05,166 --> 01:23:08,166
‎- ไพเราะน่าทึ่งมาก
‎- ไม่เลยค่ะ

964
01:23:09,208 --> 01:23:10,208
‎น่าจะแค่พอผ่าน

965
01:23:10,750 --> 01:23:14,416
‎คุณคงไม่รู้ว่าเสียงดนตรีของคุณ
‎ส่งผลต่อผมมากมายเพียงใด

966
01:23:16,166 --> 01:23:18,166
‎ส่งผลต่อทุกคน ผม…

967
01:23:20,375 --> 01:23:23,208
‎- คะ
‎- คือผม…

968
01:23:26,583 --> 01:23:33,333
‎ผมไม่รู้จะพูดอย่างไร แต่ผมเพิ่งรู้ใจตัวเองว่า

969
01:23:35,291 --> 01:23:37,708
‎ผมจะยอมทำแทบทุกสิ่งเพื่อคุณ

970
01:23:44,833 --> 01:23:45,958
‎โถ เอ็ดการ์

971
01:24:10,458 --> 01:24:13,583
‎หาอะไรอยู่รึเปล่าคะ คุณแลนดอร์

972
01:24:14,958 --> 01:24:17,291
‎คุณดีขึ้นแล้ว เร็วจริง

973
01:24:17,916 --> 01:24:19,375
‎ขออภัย

974
01:24:19,458 --> 01:24:23,750
‎เกรงว่าฉันจะปวดศีรษะไมเกรน

975
01:24:23,833 --> 01:24:28,333
‎แต่ดูเหมือนแค่พักประเดี๋ยวเดียวก็พอแล้ว

976
01:24:28,416 --> 01:24:30,708
‎ตอนนี้รู้สึกหายดีแล้ว

977
01:24:34,791 --> 01:24:37,750
‎เอาเจ้าเสื้อเก่าตัวนั้นไปเก็บกันดีกว่า

978
01:24:37,833 --> 01:24:40,291
‎ฉันแน่ใจว่าคุณใส่ไม่ได้หรอก

979
01:24:42,291 --> 01:24:44,625
‎คุณหมอกับผมหาเสื้อตัวนี้อยู่

980
01:24:45,166 --> 01:24:46,625
‎และผมหาจนเจอ

981
01:24:47,291 --> 01:24:52,083
‎ดูสิคะว่าคุณตำรวจเจออะไรในตู้ของเรา ที่รัก

982
01:24:52,666 --> 01:24:58,083
‎จำได้ไหม สมัยอาร์ทิมัสยังเด็ก
‎เขาใส่เสื้อตัวนั้นเล่นทั่วบ้าน

983
01:24:58,916 --> 01:25:01,333
‎- จำได้ไหม ลูก
‎- ผมจำได้ครับ คุณแม่

984
01:25:01,416 --> 01:25:03,666
‎- นั่นเสื้อโค้ทของพี่ชายผม
‎- พี่ชายคุณรึ

985
01:25:03,750 --> 01:25:06,500
‎เป็นของต่างหน้าชิ้นเดียวที่เหลืออยู่

986
01:25:07,833 --> 01:25:08,791
‎คุณหยิบออกมาทำไม

987
01:25:08,875 --> 01:25:10,500
‎อาร์ทิมัสอาจอธิบายได้

988
01:25:21,583 --> 01:25:22,541
‎อีธาน

989
01:25:24,916 --> 01:25:26,166
‎มาทำอะไรที่นี่

990
01:25:27,583 --> 01:25:28,875
‎ทหารหายตัวไปอีกคนแล้ว

991
01:25:32,000 --> 01:25:35,250
‎ผมตั้งคณะค้นหา
‎อีกหนึ่งชั่วโมงจะพร้อมออกเดินทาง

992
01:25:35,333 --> 01:25:37,458
‎ต่อให้ต้องพลิกแผ่นดินก็จะหาให้พบ

993
01:25:37,541 --> 01:25:39,583
‎ขอพระเจ้าทรงโปรด ผมไม่อยากคิดว่าคนนี้…

994
01:25:39,666 --> 01:25:40,500
‎ทุกท่าน!

995
01:25:40,583 --> 01:25:43,375
‎ผมเพิ่งเข้าไปดูในห้องของคุณสต็อดดาร์ด

996
01:25:43,458 --> 01:25:48,166
‎กำปั่นใส่ของว่างเปล่า
‎เสื้อผ้าชุดพลเรือนหายหมดหาไม่พบเลย

997
01:25:48,250 --> 01:25:50,375
‎ผมเชื่อว่าเขาหนีไป

998
01:25:51,500 --> 01:25:52,500
‎หนีไปงั้นรึ

999
01:25:52,583 --> 01:25:54,750
‎บันทึกของฟรายระบุว่า

1000
01:25:54,833 --> 01:25:58,791
‎ทั้งสต็อดดาร์ดกับบัลลินเจอร์
‎เป็นเพื่อนสนิทกับลีรอย ฟราย

1001
01:25:58,875 --> 01:26:00,958
‎อาจจะกลัวว่าเขาจะโดนเป็นคนต่อไป เขาจึงหนี

1002
01:26:01,041 --> 01:26:04,708
‎ก็อาจเป็นเช่นนั้น
‎แต่เรื่องของอาร์ทิมัสกับเสื้อโค้ทนายทหารล่ะ

1003
01:26:04,791 --> 01:26:08,250
‎ถ้าเขาเกี่ยวข้อง
‎เราจะประวิงเวลาจับเขาได้ยังไง

1004
01:26:08,333 --> 01:26:13,208
‎เขาดูไม่ทุกข์ไม่ร้อนกับเรื่องนั้นเกินไป
‎เขาเพียงแต่ปฏิเสธก็จะรอด

1005
01:26:14,125 --> 01:26:17,291
‎เหลืออีกด้านสุดท้ายที่ผมไปสืบสวนต่อได้

1006
01:26:17,791 --> 01:26:19,750
‎เพื่อนสนิทที่สุดของเขาสองคนตายไปแล้ว

1007
01:26:19,833 --> 01:26:23,083
‎ผมจำเป็นจะต้องรีบรายงาน
‎ให้ท่านประธานาธิบดีทราบว่าเราพบตัวคนร้าย

1008
01:26:24,791 --> 01:26:27,291
‎เราพบตัวคนร้ายแล้วใช่ไหม แลนดอร์

1009
01:26:47,916 --> 01:26:48,916
‎เอ็ดการ์

1010
01:26:54,125 --> 01:26:54,958
‎อาจารย์

1011
01:26:58,000 --> 01:26:59,000
‎เปเป้

1012
01:27:01,333 --> 01:27:05,875
‎ตอนที่ผมมาที่นี่ครั้งสุดท้าย
‎คุณพูดถึงนักล่าแม่มดกับหนังสือหนึ่งเล่ม

1013
01:27:05,958 --> 01:27:08,791
‎ใช่ ดิสคอร์ส เด ดิอาเบล

1014
01:27:08,875 --> 01:27:10,791
‎อองรี เลอ เคลิร์ค

1015
01:27:11,333 --> 01:27:13,166
‎เลอ เคลิร์คเคยเป็นบาทหลวงรึเปล่า

1016
01:27:14,041 --> 01:27:15,416
‎ใช่ และถูกเผาทั้งเป็นด้วย

1017
01:27:19,458 --> 01:27:21,208
‎บทกวีนี้ผุดขึ้นในใจผมยามหลับ

1018
01:27:23,791 --> 01:27:25,791
‎หมุนวนลง

1019
01:27:26,791 --> 01:27:30,000
‎อลหม่านดิ้นพล่านร้อนรุ่ม

1020
01:27:32,333 --> 01:27:34,791
‎ใจระทม ข้าเพรียกให้นางรีบเร่ง

1021
01:27:36,791 --> 01:27:37,958
‎"เลอนอร์"

1022
01:27:40,166 --> 01:27:42,375
‎หากนางยังกลัดกลุ้มมิตอบความ

1023
01:27:44,041 --> 01:27:46,416
‎รัตติกาลนานเนิ่น
‎กักนางไว้ในม่านหมอกมิอาจผ่าน

1024
01:27:46,500 --> 01:27:48,666
‎ปิดเงากาล เหลือเพียงเนตรฟ้าอ่อนจากตา

1025
01:27:48,750 --> 01:27:51,791
‎รัตติกาลมืดมิด ดำสนิทดั่งนรกแรงกล้า

1026
01:27:51,875 --> 01:27:53,458
‎พิโรธมรณา

1027
01:27:55,375 --> 01:27:56,708
‎จนเหลือเพียง

1028
01:27:58,041 --> 01:27:59,500
‎เนตรฟ้าใสร้ายดับแด

1029
01:28:06,416 --> 01:28:07,416
‎ยังไม่เข้าใจอีกหรือ

1030
01:28:10,250 --> 01:28:11,291
‎เลอนอร์

1031
01:28:12,750 --> 01:28:13,833
‎ลีอา

1032
01:28:15,291 --> 01:28:18,625
‎บทกวีนี้พูดถึงความทุกข์ซึ่งคุณไม่อาจเอ่ยได้

1033
01:28:20,166 --> 01:28:24,166
‎เป็นบทสรุปของสิ่งที่กักกั้นคุณไว้

1034
01:28:24,750 --> 01:28:25,666
‎บทกวีนี้…

1035
01:28:28,958 --> 01:28:30,541
‎พูดกับเราทั้งคู่

1036
01:28:41,375 --> 01:28:44,500
‎จำได้ไหม คุณกล่าวไว้ว่ายอมทำทุกสิ่งเพื่อฉัน

1037
01:28:47,458 --> 01:28:48,791
‎นี่แหละ เจ้าลัทธิบูชาซาตาน

1038
01:28:54,416 --> 01:28:56,250
‎- ขอบคุณมาก เปเป้
‎- ฮื่อ

1039
01:29:09,541 --> 01:29:10,583
‎คุณแลนดอร์

1040
01:29:12,500 --> 01:29:13,583
‎ครอบครัวคุณ

1041
01:29:16,791 --> 01:29:20,333
‎ครอบครัวคุณช่างเป็น

1042
01:29:21,833 --> 01:29:22,833
‎ปริศนาที่ไขลำบาก

1043
01:29:24,041 --> 01:29:29,041
‎ผมชี้เฉพาะไม่ได้เสียทีว่า
‎ใครเป็นผู้นำตัวจริงกันแน่

1044
01:29:29,833 --> 01:29:32,625
‎ผมคอยคิดกลับไปกลับมาระหว่างพวกคุณทุกคน

1045
01:29:32,708 --> 01:29:34,750
‎แต่ไม่เคยคิดเลยว่า

1046
01:29:36,583 --> 01:29:40,250
‎ที่จริงผู้นำเป็นคนที่ไม่มีชีวิตอยู่ด้วยซ้ำ

1047
01:29:41,875 --> 01:29:42,958
‎คุณว่าอย่างไรนะ

1048
01:29:43,041 --> 01:29:46,875
‎บาทหลวงอองรี เลอ เคลิร์ค

1049
01:29:47,666 --> 01:29:51,500
‎นักล่าแม่มดมากฝีมือที่สุด

1050
01:29:52,333 --> 01:29:55,083
‎จนกระทั่งเขาโดนล่าเสียเอง

1051
01:29:56,458 --> 01:29:58,250
‎พูดเรื่องอะไรของคุณ

1052
01:29:59,166 --> 01:30:04,250
‎ลูกสาวคุณป่วยเป็นโรคลมชักใช่ไหม

1053
01:30:04,750 --> 01:30:08,291
‎เธออาการดีขึ้นได้เพราะติดต่อกับใครสักคน

1054
01:30:08,375 --> 01:30:10,791
‎คนที่ชี้ทางให้เธอ

1055
01:30:13,041 --> 01:30:14,041
‎เขา

1056
01:30:14,916 --> 01:30:19,375
‎อย่าท้าให้ผมสงสัย
‎ว่าคุณยังมีสติอยู่หรือเปล่า คุณแลนดอร์

1057
01:30:20,166 --> 01:30:21,666
‎คุณกำลังจะพูดอะไรกันแน่

1058
01:30:27,041 --> 01:30:33,833
‎หนังสือแสนหายากของ เลอ เคลิร์ค
‎ดิสคอร์ส เด ดิอาเบล

1059
01:30:38,166 --> 01:30:42,500
‎คือ การสื่อสารกับปีศาจ

1060
01:30:43,250 --> 01:30:47,083
‎ไม่ใช่งานอดิเรกที่ผมคุ้นเคย คุณแลนดอร์

1061
01:30:47,625 --> 01:30:50,958
‎ผมไม่เคยอ่านหนังสือเล่มนั้นแม้แต่หน้าเดียว

1062
01:30:51,041 --> 01:30:55,541
‎บอกมาว่าลูกสาวคุณคุยกับผีได้ไหม

1063
01:31:12,083 --> 01:31:16,000
‎ตลอดหลายปีที่ผ่านมา
‎อาการลมชักของลูกหนักขึ้นทุกที

1064
01:31:17,583 --> 01:31:18,416
‎ผม…

1065
01:31:19,125 --> 01:31:25,083
‎ผมพยายามหาทางรักษาทุกอย่างที่คิดได้

1066
01:31:25,958 --> 01:31:28,708
‎เขาบอกว่าเธอเหลือเวลามีชีวิตเพียงสามเดือน

1067
01:31:29,583 --> 01:31:32,125
‎รู้ไหมว่ารู้สึกอย่างไรที่ต้องเข้านอน

1068
01:31:32,208 --> 01:31:35,166
‎โดยไม่รู้ว่าลูกสาวของเรา
‎จะรอดชีวิตจากคืนนี้ได้หรือไม่

1069
01:31:36,083 --> 01:31:39,625
‎แต่แล้ววันหนึ่งลูกก็มาหาผม

1070
01:31:41,041 --> 01:31:44,583
‎บอกว่าไปเจอใครสักคน

1071
01:31:44,666 --> 01:31:46,875
‎บรรพบุรุษของเธอ

1072
01:31:47,541 --> 01:31:48,416
‎เลอ เคลิร์ค

1073
01:31:49,333 --> 01:31:51,041
‎อองรี เลอ เคลิร์คไม่ใช่ผีร้าย

1074
01:31:53,291 --> 01:31:55,416
‎เขาเพียงแต่ถูกเข้าใจผิด

1075
01:32:48,583 --> 01:32:52,916
‎พวกนั้นสาบานกับผมว่าคุณฟรายตายไปแล้ว

1076
01:32:53,000 --> 01:32:55,083
‎สาบานว่าพวกเขาไม่มีทางฆ่าใครได้

1077
01:32:55,166 --> 01:32:57,125
‎แล้วคุณก็เชื่อเขา

1078
01:32:57,208 --> 01:32:58,791
‎ผมไม่มีทางเลือก

1079
01:32:58,875 --> 01:33:01,791
‎คุณเป็นแพทย์! เป็นนักวิทยาศาสตร์!

1080
01:33:01,875 --> 01:33:05,125
‎กล้าดีอย่างไร
‎จึงหันมาศรัทธาในเรื่องบ้าคลั่งเช่นนี้

1081
01:33:05,208 --> 01:33:06,041
‎เพราะว่า…

1082
01:33:07,083 --> 01:33:11,000
‎เพราะผมไม่อาจช่วยลูกเองได้

1083
01:33:11,750 --> 01:33:14,208
‎ศาสตร์ของผมช่วยผมไม่ได้

1084
01:33:16,458 --> 01:33:19,541
‎ผมยอมสละทุกอย่างเพื่อลีอาของผม

1085
01:33:19,625 --> 01:33:23,250
‎แล้วจะให้ผมค้าน
‎การที่เธอพบทางรักษาทางอื่นได้อย่างไร

1086
01:33:23,333 --> 01:33:24,291
‎คุณหมอ

1087
01:33:25,916 --> 01:33:27,708
‎การสื่อสารกับคนตาย…

1088
01:33:29,958 --> 01:33:32,333
‎นั่นก็ไม่ปกติ แต่การฆ่าคน…

1089
01:33:34,625 --> 01:33:36,333
‎การทำลายชีวิตคนบริสุทธิ์…

1090
01:33:39,375 --> 01:33:40,625
‎นั่นเลวร้ายผิดมนุษย์ยิ่งกว่า

1091
01:33:43,000 --> 01:33:46,375
‎เรื่องนี้ต้องมีคนโดนลงทัณฑ์

1092
01:33:48,541 --> 01:33:54,083
‎ผมเพียงแต่ตามใจลูกเพราะ… สุดท้าย

1093
01:33:55,333 --> 01:33:57,041
‎ลูกดีขึ้นเหมือนปาฏิหาริย์

1094
01:33:58,250 --> 01:34:00,666
‎คุณหมอ คนอื่นๆ ในครอบครัวไปไหน

1095
01:34:02,250 --> 01:34:03,875
‎ลูกทั้งสองของคุณอยู่ไหน

1096
01:34:05,083 --> 01:34:07,333
‎ก่อนหน้านี้คุณโพมา

1097
01:34:08,958 --> 01:34:12,291
‎เขาออกไปกับ… กับอาร์ทิมัส

1098
01:34:13,125 --> 01:34:15,875
‎งั้นทำไมเสื้อคลุมของเขายังแขวนอยู่หน้าทางเดิน

1099
01:34:17,500 --> 01:34:18,791
‎คุณหมอ ลีอาอยู่ไหน

1100
01:34:20,625 --> 01:34:22,625
‎คุณหมอ ครอบครัวคุณอยู่ไหน

1101
01:34:29,916 --> 01:34:31,708
‎มันเริ่มหมดฤทธิ์แล้ว

1102
01:34:32,375 --> 01:34:33,458
‎ลีอา

1103
01:34:36,833 --> 01:34:38,041
‎ทำพิธีต่อ

1104
01:35:05,291 --> 01:35:06,458
‎เกิดอะไรขึ้น

1105
01:35:09,583 --> 01:35:11,000
‎อีกไม่นานแล้วค่ะ

1106
01:35:11,083 --> 01:35:14,208
‎ผมรู้สึกไม่ค่อยสบาย

1107
01:35:16,875 --> 01:35:19,083
‎- ผมนึกว่า…
‎- ไม่ค่ะ

1108
01:35:22,083 --> 01:35:25,583
‎อีกแค่ไม่กี่นาที ฉันจะเป็นอิสระ

1109
01:35:29,375 --> 01:35:30,541
‎เป็นอิสระรึ

1110
01:35:30,625 --> 01:35:31,625
‎ใช่

1111
01:35:33,291 --> 01:35:35,500
‎ขอละ ลีอา ผม…

1112
01:35:37,708 --> 01:35:39,041
‎เรื่องนี้จำเป็นต้องเกิดขึ้น

1113
01:35:40,666 --> 01:35:41,916
‎คุณเข้าใจนี่คะ

1114
01:35:42,833 --> 01:35:46,375
‎การสละชีพเป็นการแสดงความรักขั้นสูงสุด

1115
01:35:47,583 --> 01:35:51,833
‎ฉันรู้ตั้งแต่แรกเห็นคุณว่าคุณคือคนผู้นั้น

1116
01:35:53,833 --> 01:35:54,791
‎ลีอา

1117
01:35:55,333 --> 01:35:57,791
‎- คะ
‎- ผมรักคุณจริงๆ

1118
01:36:30,625 --> 01:36:31,791
‎หยุดนะ!

1119
01:36:37,583 --> 01:36:39,500
‎- ออกไป!
‎- เดี๋ยวคุณต้องถูกแขวนคอ!

1120
01:36:39,583 --> 01:36:40,708
‎คุณไม่มีสิทธิ์มายุ่ง

1121
01:36:40,791 --> 01:36:41,708
‎ลีอา ทำพิธีให้เสร็จ!

1122
01:36:41,791 --> 01:36:44,750
‎คุณนายมาร์ควิส
‎คุณอยากเห็นลูกทั้งสองโดนแขวนคอรึ

1123
01:36:44,833 --> 01:36:47,208
‎- อย่าไปฟังเขา เขาพูดไปอย่างนั้น
‎- ทำพิธีต่อ

1124
01:36:47,291 --> 01:36:49,750
‎- ลีอา
‎- นั่นหัวใจของฟรายใช่ไหม

1125
01:36:49,833 --> 01:36:51,708
‎- แลนดอร์
‎- ลีอา ทำต่อ!

1126
01:36:51,791 --> 01:36:54,791
‎บัลลินเจอร์ เขายอมทำทุกอย่างให้คุณ
‎ต่อให้ต้องฆ่าคน

1127
01:36:54,875 --> 01:36:56,333
‎และอาร์ทิมัส คุณก็ฆ่าเขา

1128
01:36:56,416 --> 01:36:58,666
‎ขอร้อง อย่ามายุ่งกับเรา เกือบสำเร็จแล้ว

1129
01:36:58,750 --> 01:37:00,958
‎- ลีอา ทำให้จบ
‎- ลีอา นี่จบแล้ว

1130
01:37:01,791 --> 01:37:02,791
‎คุณนั่นเอง

1131
01:37:03,500 --> 01:37:06,375
‎คุณเขียนจดหมายล่อฟรายออกมา…

1132
01:37:06,458 --> 01:37:08,083
‎ไม่ใช่ความคิดของน้อง! ผมคิดเอง!

1133
01:37:08,166 --> 01:37:09,791
‎- ผมทำเอง!
‎- ไม่นะ อาร์ทิมัส

1134
01:37:09,875 --> 01:37:12,791
‎- ไม่นะ!
‎- ขอละ หยุดที

1135
01:37:16,708 --> 01:37:17,708
‎หยุดนะ!

1136
01:37:19,333 --> 01:37:20,333
‎ลีอา!

1137
01:37:46,041 --> 01:37:47,041
‎ลีอา!

1138
01:37:47,666 --> 01:37:49,625
‎- ลีอา!
‎- ลีอา!

1139
01:37:51,916 --> 01:37:53,333
‎อาร์ทิมัส!

1140
01:37:59,875 --> 01:38:01,125
‎คุณแม่ ถอยไป

1141
01:38:01,208 --> 01:38:02,208
‎อาร์ทิมัส

1142
01:38:02,291 --> 01:38:04,041
‎ลีอา

1143
01:38:15,583 --> 01:38:17,208
‎อาร์ทิมัส ไม่นะ!

1144
01:38:22,541 --> 01:38:24,166
‎ปล่อยฉัน! ไม่

1145
01:38:25,958 --> 01:38:27,291
‎อาร์ทิมัส!

1146
01:38:41,666 --> 01:38:43,458
‎อาร์ทิมัส! ไม่นะ!

1147
01:38:44,875 --> 01:38:47,458
‎ลีอา!

1148
01:38:47,541 --> 01:38:49,375
‎ไม่!

1149
01:39:40,000 --> 01:39:43,291
‎ได้ข่าวว่าเขาไม่ได้เสียเลือด
‎มากกว่าไปถ้าหมอเจาะเอาเลือดออก

1150
01:39:43,375 --> 01:39:45,125
‎เพื่อเป็นการรักษาโรค

1151
01:39:46,291 --> 01:39:48,250
‎อาจจะดีต่อเขาเสียด้วยซ้ำ

1152
01:39:51,625 --> 01:39:55,250
‎คนเรามีอะไรมากกว่าที่ตาเห็น แลนดอร์

1153
01:39:55,333 --> 01:39:56,458
‎ผมเห็นด้วยที่สุด

1154
01:39:58,083 --> 01:40:01,000
‎แล้วจะจัดการกับคุณนายมาร์ควิสอย่างไรต่อไป

1155
01:40:02,083 --> 01:40:04,625
‎ให้โหยไห้อาลัยดุจแม่ที่ดี

1156
01:40:05,791 --> 01:40:08,041
‎อัยการทหารเห็นว่าเธอทุกข์มากพออยู่แล้ว

1157
01:40:10,000 --> 01:40:11,500
‎แต่คุณคงจะยินดีที่ได้รู้ว่า

1158
01:40:11,583 --> 01:40:15,333
‎คุณหมอของเรายื่นใบลาออกแล้ว

1159
01:40:16,958 --> 01:40:21,541
‎เรื่องทั้งหมดนี้ไม่มีอะไรน่ายินดีเลย ผมยืนยันได้

1160
01:40:24,791 --> 01:40:25,791
‎แลนดอร์

1161
01:40:33,083 --> 01:40:38,375
‎คุณกับผมแตกต่างกันคนละโลก
‎ทั้งทางกิริยาและปรัชญาความเชื่อ

1162
01:40:41,458 --> 01:40:43,208
‎แต่ผมอยากบอกคุณว่า

1163
01:40:43,291 --> 01:40:46,416
‎หากเรื่องนี้เคยทำให้ผม…

1164
01:40:49,375 --> 01:40:54,750
‎คือต้องการบอกว่า
‎หากเพราะความร้อนใจทำให้ผมกล่าวหา…

1165
01:40:57,250 --> 01:40:58,375
‎ว่าคุณไร้ความสามารถ

1166
01:41:00,916 --> 01:41:02,000
‎ผมก็ขออภัย

1167
01:41:05,166 --> 01:41:06,208
‎ขอบคุณมาก ผู้กอง

1168
01:41:17,333 --> 01:41:21,125
‎ผมร่วมโต๊ะอาหารและคบหากับเขา
‎มานมนานหลายปีขนาดนี้ได้อย่างไรกัน

1169
01:41:22,166 --> 01:41:24,625
‎ผมรู้จักครอบครัวของเขาดี
‎เกือบเท่าครอบครัวตนเอง

1170
01:41:24,708 --> 01:41:27,125
‎แต่ยังไม่เคยรู้ว่าพวกเขาทุกข์หนักเพียงใด

1171
01:41:28,125 --> 01:41:29,791
‎เขาตั้งใจให้เป็นเช่นนั้น ผู้พัน

1172
01:41:34,916 --> 01:41:36,833
‎นั่นก็เป็นเรื่องที่ผมควรอับอาย

1173
01:41:39,125 --> 01:41:42,500
‎ผมคงได้แต่สรุปว่า
‎อาร์ทิมัสเป็นคนร้ายฆ่าคุณบัลลินเจอร์

1174
01:41:42,583 --> 01:41:44,875
‎เพื่อไม่ให้เขานำเรื่องไปแจ้งทางการ

1175
01:41:44,958 --> 01:41:48,916
‎และคุณสต็อดดาร์ดก็หนี
‎เพราะไม่อยากเป็นเหยื่อรายต่อไป

1176
01:41:49,625 --> 01:41:51,125
‎คงสรุปแบบนั้นได้

1177
01:41:53,250 --> 01:41:54,666
‎งั้น แลนดอร์

1178
01:41:57,416 --> 01:42:01,041
‎ผมขอประกาศว่าหน้าที่ตามสัญญาของคุณ
‎ได้ลุล่วงเรียบร้อยแล้ว

1179
01:42:01,875 --> 01:42:04,083
‎จากนี้ขอให้ถือว่าหมดสัญญา

1180
01:42:05,666 --> 01:42:07,375
‎หวังว่าคุณคงไม่ขัดใจ

1181
01:42:07,458 --> 01:42:11,250
‎หรืออย่างน้อย
‎หวังว่าคุณคงไม่คัดค้านและยอมรับคำขอบคุณ

1182
01:42:14,666 --> 01:42:20,375
‎พวกจิ้งจอกในวอชิงตัน
‎คงไม่มาจี้ตามต่อแล้วสินะ

1183
01:42:21,125 --> 01:42:24,125
‎ผมเชื่อว่าเราชะลอการโดนตัดองค์กรได้แล้ว

1184
01:42:24,791 --> 01:42:26,750
‎ครับ ผู้พัน

1185
01:42:59,916 --> 01:43:01,833
‎ดูเหมือนคุณจะหายดีแล้ว

1186
01:43:10,083 --> 01:43:11,458
‎ผมรู้เรื่องลูกสาวคุณแล้ว

1187
01:43:16,291 --> 01:43:17,250
‎ก็ดี

1188
01:43:19,083 --> 01:43:21,500
‎แมทตี้เกี่ยวอะไรกับเรื่องทุกอย่างด้วย

1189
01:43:21,583 --> 01:43:22,541
‎เกี่ยวทั้งหมด

1190
01:43:23,875 --> 01:43:25,333
‎ดังที่คุณเองก็รู้ดี

1191
01:44:01,500 --> 01:44:03,000
‎เรื่องผุดขึ้นในใจผมยามหลับ

1192
01:44:16,625 --> 01:44:20,750
‎จดหมาย… ที่พบในมือของลีรอย ฟราย

1193
01:44:21,375 --> 01:44:25,166
‎จดหมายที่ส่งให้เขา
‎เพื่อล่อชายน่าสงสารออกจากโรงนอน

1194
01:44:27,208 --> 01:44:29,541
‎คุณเลินเล่อพอที่จะทิ้งจดหมายไว้กับผม

1195
01:44:38,791 --> 01:44:41,041
‎นี่เป็นจดหมายอีกฉบับที่คุณให้ไว้

1196
01:44:43,666 --> 01:44:44,791
‎จำได้ไหม

1197
01:44:49,166 --> 01:44:50,166
‎ผมสะดุด

1198
01:44:51,333 --> 01:44:53,750
‎ติดใจทรงลายมือตัวอักษรคุณที่สุด

1199
01:44:54,708 --> 01:44:58,125
‎ตัวพิมพ์ใหญ่ที่ชี้ช่องผิด
‎ได้พอกับตัวพิมพ์เล็ก อย่างที่คุณน่าจะทราบ

1200
01:44:58,208 --> 01:45:01,125
‎ตัวเอ ตัวอาร์ ตัวจี และตัวอี

1201
01:45:01,208 --> 01:45:05,708
‎เรียกได้ว่าทับกันได้
‎กับอักษรที่อยู่ในจดหมายของลีรอย ฟราย

1202
01:45:07,416 --> 01:45:11,625
‎คุณคงนึกออกว่าผมอัศจรรย์ใจอย่างยิ่ง

1203
01:45:13,833 --> 01:45:17,416
‎ชายคนเดียวกันเขียนจดหมายทั้งสองฉบับนี้รึ

1204
01:45:18,875 --> 01:45:23,791
‎แล้วแลนดอร์จะมีเหตุอะไร
‎ให้ต้องส่งจดหมายถึงลีรอย ฟราย

1205
01:45:26,416 --> 01:45:30,875
‎แต่แล้วด้วยชะตาชักนำ
‎ผมบังเอิญพบกับแพทซี่ผู้แสนดี

1206
01:45:36,125 --> 01:45:37,833
‎ผู้เล่าเรื่องทุกอย่างให้ผมฟัง

1207
01:45:39,291 --> 01:45:42,416
‎ขณะที่เธอกลับบ้านจาก
‎งานราตรีสโมสรของโรงเรียนเตรียมทหาร

1208
01:45:42,500 --> 01:45:43,500
‎จับไว้!

1209
01:45:44,250 --> 01:45:45,458
‎- จับให้มั่น
‎- ไม่นะ!

1210
01:45:45,541 --> 01:45:47,041
‎แมทตี้ของคุณถูกข่มขืน…

1211
01:45:47,833 --> 01:45:48,833
‎ไม่!

1212
01:45:48,916 --> 01:45:51,500
‎และทิ้งให้ตายด้วยฝีมือคนร้ายนิรนามสามคน

1213
01:45:51,583 --> 01:45:52,500
‎เงียบ

1214
01:45:54,833 --> 01:45:55,958
‎จูเลียส จับขาไว้!

1215
01:45:56,041 --> 01:45:58,416
‎- ไม่!
‎- จับนาง!

1216
01:45:59,583 --> 01:46:01,708
‎- อ้าขา! กดไว้สิ!
‎- ไม่นะ!

1217
01:46:01,791 --> 01:46:03,000
‎- ขอร้อง!
‎- จับให้นิ่งๆ

1218
01:46:03,666 --> 01:46:05,333
‎เป็นกลุ่มสุดร้ายจริงๆ

1219
01:46:06,791 --> 01:46:08,375
‎ดังที่ลีรอย ฟรายพูดเอาไว้

1220
01:46:10,375 --> 01:46:11,250
‎แมทตี้

1221
01:46:12,250 --> 01:46:14,333
‎พระเจ้า! แมทตี้

1222
01:46:14,416 --> 01:46:16,500
‎พระเจ้าช่วย! มานี่สิ

1223
01:46:20,666 --> 01:46:21,833
‎แมทตี้

1224
01:46:23,458 --> 01:46:24,916
‎หนูขอโทษ

1225
01:46:27,458 --> 01:46:29,041
‎- หนูขอโทษ
‎- ไม่เป็นไร

1226
01:46:29,791 --> 01:46:32,625
‎แล้วทุกอย่างจะดีเองนะ

1227
01:46:35,125 --> 01:46:36,125
‎ทุกอย่างจะคลี่คลาย

1228
01:47:11,708 --> 01:47:13,916
‎แมทตี้ พระเจ้าช่วยลูกไม่ได้หรอก

1229
01:47:15,625 --> 01:47:18,041
‎ขอร้อง แมทตี้ ให้พ่อช่วยนะ

1230
01:47:25,083 --> 01:47:29,083
‎แต่เธอไม่ได้หนีไปใช่ไหมล่ะ

1231
01:47:43,416 --> 01:47:44,291
‎แมทตี้

1232
01:47:49,708 --> 01:47:50,541
‎แมทตี้

1233
01:47:57,541 --> 01:47:58,541
‎แมทตี้

1234
01:48:06,833 --> 01:48:09,416
‎แมทตี้ พ่อขอ มาตรงนี้

1235
01:48:13,250 --> 01:48:16,250
‎ขอละ ลูกรัก มานี่ มาเถอะ

1236
01:48:16,916 --> 01:48:18,041
‎อย่านะ

1237
01:48:18,125 --> 01:48:19,791
‎แล้วทุกอย่างจะดีเอง

1238
01:48:21,583 --> 01:48:23,375
‎พ่อขอ แมทตี้ กลับมาตรงนี้

1239
01:48:24,666 --> 01:48:25,916
‎ทุกอย่างจะคลี่คลาย

1240
01:48:29,375 --> 01:48:30,208
‎อย่าลูก

1241
01:48:31,541 --> 01:48:32,541
‎หนูรักพ่อนะคะ

1242
01:48:55,041 --> 01:48:56,458
‎ทำไมคุณถึงไม่เล่าให้ผมฟัง

1243
01:48:58,250 --> 01:48:59,375
‎นั่นไม่ใช่เรื่องที่

1244
01:49:01,250 --> 01:49:02,291
‎ผมชอบเล่า

1245
01:49:06,041 --> 01:49:07,666
‎แต่ผมอาจช่วยปลอบใจคุณได้

1246
01:49:09,666 --> 01:49:12,916
‎ช่วยคุณเหมือนที่คุณช่วยผม

1247
01:49:17,875 --> 01:49:22,958
‎ผมว่าไม่ว่าอะไรก็ปลอบใจผมในเรื่องนั้นไม่ได้

1248
01:49:29,416 --> 01:49:32,375
‎แล้วผมทำยังไงต่อ

1249
01:49:34,125 --> 01:49:37,291
‎ก็ทำตามที่ตัวคุณเองจะทำ

1250
01:49:37,375 --> 01:49:40,541
‎สืบตามสมมติฐานทุกทาง เริ่มจาก

1251
01:49:41,500 --> 01:49:44,083
‎จะมีโอกาสแค่ไหนที่คนสองฝ่าย

1252
01:49:44,166 --> 01:49:48,750
‎จะอยากได้ตัวนักเรียนทหารคนเดียวกัน
‎ในคืนเดียวกัน

1253
01:49:48,833 --> 01:49:49,708
‎โอกาสน้อย

1254
01:49:50,666 --> 01:49:52,041
‎น้อยมากจริงๆ!

1255
01:49:53,916 --> 01:49:58,958
‎เว้นแต่ถ้าจะมองว่าฝ่ายหนึ่ง
‎กระทำลงไปเนื่องจากอีกฝ่าย

1256
01:49:59,041 --> 01:50:02,041
‎หรือถ้าหากฝ่ายหนึ่ง
‎สมมติว่าเป็นอาร์ทิมัสกับลีอา

1257
01:50:02,125 --> 01:50:05,875
‎สมมติว่าเขาเพียงแต่มองหาศพคนตาย

1258
01:50:05,958 --> 01:50:08,125
‎แล้วโอกาสก็ปรากฏขึ้นอย่างปาฏิหาริย์

1259
01:50:08,208 --> 01:50:11,958
‎เขาไม่สนว่าร่างนั้นเป็นใคร
‎ตราบใดที่มีหัวใจให้ใช้ได้

1260
01:50:12,041 --> 01:50:15,208
‎เรื่องเดียวที่เขาไม่ทำคือลงมือฆ่า

1261
01:50:15,291 --> 01:50:19,416
‎ไม่หรอก แต่อีกฝ่ายต่างหาก
‎ที่ทั้งพร้อมและเต็มใจจะฆ่า

1262
01:50:21,458 --> 01:50:23,708
‎และเจาะจงฆ่าชายคนนี้ด้วย

1263
01:50:23,791 --> 01:50:25,333
‎ทำไมกัน

1264
01:50:32,625 --> 01:50:35,166
‎หรือว่าจะทำเพื่อแก้แค้น แลนดอร์

1265
01:50:50,583 --> 01:50:53,416
‎แพทซี่

1266
01:51:06,083 --> 01:51:07,583
‎- ช่วยด้วย!
‎- แกไปกับใคร

1267
01:51:34,250 --> 01:51:35,291
‎มีใครอยู่ตรงนั้น

1268
01:51:41,541 --> 01:51:42,375
‎สวัสดี

1269
01:52:08,916 --> 01:52:13,166
‎แต่… ฝ่ายที่สองโดนขัดจังหวะ

1270
01:52:14,916 --> 01:52:17,541
‎แม้จะไม่ทัน
‎ก่อนที่เขาจะกระทำจนได้ผลตามประสงค์

1271
01:52:19,458 --> 01:52:22,125
‎ย่องกลับไปยังกระท่อมที่บัตเตอร์มิลค์ฟอลส์

1272
01:52:23,708 --> 01:52:25,291
‎และหนีไปได้โดยไม่มีใครสังเกตเห็น

1273
01:52:27,000 --> 01:52:31,291
‎แต่เขาก็ต้องตกใจเมื่อถูกเรียกตัว
‎กลับไปยังเวสต์พอยต์ในวันต่อมา

1274
01:52:32,583 --> 01:52:35,333
‎และได้รู้ว่าในเวลาไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านไป

1275
01:52:35,416 --> 01:52:38,916
‎ศพของชายผู้นั้น
‎ถูกล่วงละเมิดอย่างเลวร้ายที่สุด

1276
01:52:39,625 --> 01:52:43,541
‎นั่นยิ่งทำให้ความผิดของเขา
‎มีเหตุช่วยปกปิดได้อย่างมหัศจรรย์

1277
01:52:46,250 --> 01:52:48,833
‎จนเขาอาจคิดว่าพระเจ้าอยู่ข้างเขาทีเดียว

1278
01:52:50,291 --> 01:52:54,833
‎เมื่อถูกว่าจ้างให้ไขคดีเดียวกับที่เขาเป็นผู้กระทำ

1279
01:52:57,208 --> 01:53:03,666
‎ผลก็คือ อาร์ทิมัสกับลีอา
‎จะต้องถูกบันทึกว่าเป็นฆาตกรตลอดกาล

1280
01:53:04,583 --> 01:53:06,416
‎ไม่มีอะไรเป็นตลอดกาล

1281
01:53:07,208 --> 01:53:10,916
‎สองคนนั้นจะถูกลืมเลือนไป
‎เหมือนกับพวกเราทุกคน

1282
01:53:11,541 --> 01:53:14,041
‎ผมจะไม่มีทางลืมพวกเขา!

1283
01:53:16,166 --> 01:53:17,875
‎โดยเฉพาะลีอาของผม

1284
01:53:20,541 --> 01:53:23,625
‎เธอควรได้เป็นภรรยา แลนดอร์ เป็นแม่คน

1285
01:53:27,875 --> 01:53:31,166
‎และผมจะไม่มีวันลืม
‎การที่คุณปั่นหัวพวกเราเล่นดั่งคนโง่เง่า

1286
01:53:32,791 --> 01:53:33,791
‎คนโง่เง่า

1287
01:53:37,583 --> 01:53:39,291
‎แต่ผมเป็นคนโง่เง่าที่สุดในสายตาคุณ

1288
01:53:41,291 --> 01:53:43,291
‎- ใช่ไหมล่ะ
‎- ไม่ใช่

1289
01:53:49,458 --> 01:53:53,333
‎คุณคือคนที่ผมตั้งใจจะมอบตัวด้วยอยู่แล้ว

1290
01:53:53,416 --> 01:53:57,625
‎ผมรู้มาตั้งแต่เห็นคุณ แล้วเราก็มาถึงจุดนี้

1291
01:54:03,875 --> 01:54:04,791
‎ผม…

1292
01:54:08,625 --> 01:54:11,166
‎ถ้าคุณอยากให้ผมเอ่ยคำขอโทษ ผมจะทำ

1293
01:54:13,083 --> 01:54:14,583
‎ผมไม่ต้องการคำขอโทษของคุณ

1294
01:54:16,541 --> 01:54:19,291
‎ไม่ ผมอยากได้คำตอบ

1295
01:54:21,416 --> 01:54:24,291
‎คุณรู้ได้อย่างไรว่า
‎ฟรายคือคนที่ข่มขืนแมทตี้

1296
01:54:33,500 --> 01:54:35,416
‎แกะและวัว นั่นฝีมือคุณใช่ไหม

1297
01:54:36,708 --> 01:54:39,041
‎- แน่นอน
‎- แล้วบัลลินเจอร์ล่ะ

1298
01:54:44,000 --> 01:54:44,958
‎บัลลินเจอร์

1299
01:54:45,666 --> 01:54:47,333
‎ต้องควักหัวใจ

1300
01:54:48,541 --> 01:54:50,875
‎ต้องทำให้ดูเหมือนเป็นผลงานพวกลัทธิซาตาน

1301
01:54:50,958 --> 01:54:53,333
‎ไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับตาแก่อย่างผม

1302
01:54:55,125 --> 01:54:57,791
‎คุณรู้ได้ยังไงว่าบัลลินเจอร์เป็นคนร้ายด้วย

1303
01:55:01,041 --> 01:55:02,041
‎บันทึกของฟราย

1304
01:55:05,166 --> 01:55:07,083
‎แล้วบัลลินเจอร์สารภาพด้วยไหม

1305
01:55:07,166 --> 01:55:10,500
‎- ใช่ เมื่อถูกทรมาน
‎- อย่า ขอร้อง!

1306
01:55:12,083 --> 01:55:14,333
‎มีใครไปกับแกอีก

1307
01:55:14,416 --> 01:55:15,625
‎จูเลียส สต็อดดาร์ด

1308
01:55:18,000 --> 01:55:18,833
‎จูเลียส

1309
01:55:21,041 --> 01:55:21,958
‎ผมขอโทษ

1310
01:55:24,333 --> 01:55:25,333
‎ทั้งคู่…

1311
01:55:28,458 --> 01:55:30,250
‎ทั้งคู่จำชื่อลูกผมได้

1312
01:55:31,541 --> 01:55:35,958
‎และผมก็ทำให้มัน
‎จำสิ่งที่ลูกสวมในคืนนั้นให้จงได้

1313
01:55:36,791 --> 01:55:39,250
‎ทุกรายละเอียดในชุดของลูก

1314
01:55:39,958 --> 01:55:43,458
‎ดูเหมือนมีแต่สต็อดดาร์ดสินะ
‎ที่รอดจากการลงทัณฑ์ของคุณ

1315
01:55:44,083 --> 01:55:50,541
‎ผมไม่มีแรงและไม่มีใจจะไปไล่ล่าเขา

1316
01:55:50,625 --> 01:55:51,750
‎หวังเพียงแต่…

1317
01:55:54,833 --> 01:56:00,583
‎เขาจะต้องใช้ชีวิตน่าสมเพช
‎เหลียวหลังอย่างผวาตลอดไปจนตาย

1318
01:56:02,166 --> 01:56:08,333
‎สิ่งที่พวกนั้นทำลงไป
‎เป็นเรื่องโหดร้ายน่ารังเกียจที่สุด

1319
01:56:09,750 --> 01:56:13,333
‎แต่คุณควรนำเรื่องไปบอกแธเยอร์
‎จี้ให้เขาสารภาพทั้งหมดได้

1320
01:56:13,416 --> 01:56:15,125
‎ผมไม่ได้อยากให้พวกนั้นสารภาพ

1321
01:56:18,750 --> 01:56:21,250
‎ผมอยากให้พวกนั้นตายไปเสีย

1322
01:56:31,916 --> 01:56:33,041
‎แล้วยังไงต่อ

1323
01:56:35,791 --> 01:56:36,666
‎ยังไงต่อรึ

1324
01:56:38,333 --> 01:56:39,583
‎ก็ขึ้นอยู่กับคุณ

1325
01:56:49,666 --> 01:56:51,750
‎ผมมีจดหมายสองฉบับ…

1326
01:56:54,041 --> 01:56:55,958
‎ที่จะทำให้คุณโดนประหารได้

1327
01:57:19,041 --> 01:57:20,083
‎ตกลง

1328
01:58:17,750 --> 01:58:21,625
‎รู้ไหม เอ็ดการ์ ผมหวังอยากให้

1329
01:58:22,416 --> 01:58:25,916
‎ลูกแมทตี้ของผมไปเจอกับคุณ

1330
01:58:27,750 --> 01:58:31,250
‎เมื่อคืนนั้น… ในงานราตรีสโมสร

1331
01:58:34,041 --> 01:58:35,041
‎ใครจะรู้

1332
01:58:42,708 --> 01:58:44,833
‎สุดท้ายเราอาจได้กลายเป็นครอบครัวเดียวกัน

1333
01:58:52,333 --> 01:58:53,750
‎ผมจะเก็บรักษา…

1334
01:59:01,541 --> 01:59:05,250
‎สิ่ง… สิ่งที่เรา…

1335
01:59:17,000 --> 01:59:18,166
‎ลาก่อน แลนดอร์

1336
02:00:36,333 --> 02:00:37,958
‎พักเสียเถิด ลูกรักของพ่อ

1337
02:00:51,708 --> 02:00:54,583
‎(สร้างจากหนังสือโดยลูอิส เบยาร์ด)

1338
02:02:42,333 --> 02:02:45,000
‎(เดอะ เพล บลู อาย)

1339
02:08:15,583 --> 02:08:20,583
‎คำบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์