1
00:00:21,147 --> 00:00:23,149
(ตัวละครและเหตุการณ์ทั้งหมด
เป็นเรื่องสมมติ)

2
00:00:23,232 --> 00:00:26,026
(นักแสดงเด็กอยู่ภายใต้การถ่ายทำ
ที่ปลอดภัยและมีผู้ปกครองอยู่ด้วย)

3
00:01:23,709 --> 00:01:25,211
พาน

4
00:02:04,583 --> 00:02:07,002
นี่มันที่ไหนกันเนี่ย หา

5
00:02:07,086 --> 00:02:08,462
ผมก็เพิ่งเคยมาที่นี่เหมือนกัน

6
00:02:26,605 --> 00:02:27,773
พ่อแก้ว แม่แก้ว

7
00:02:28,107 --> 00:02:29,275
มีอะไรไม่รู้ผ่านไปตรงนั้น

8
00:02:49,628 --> 00:02:50,629
นั่นมันตัวอะไร

9
00:02:51,380 --> 00:02:52,673
แก้แค้น

10
00:02:55,009 --> 00:02:56,093
ฉันจะแก้แค้น

11
00:03:00,639 --> 00:03:01,640
ซูรยอน

12
00:03:02,558 --> 00:03:03,559
ซูรยอน

13
00:03:04,143 --> 00:03:05,144
ฉันจะแก้แค้น

14
00:03:08,188 --> 00:03:09,189
อีซูรยอน

15
00:03:09,565 --> 00:03:10,691
อีซูรยอนใช่ไหม

16
00:03:11,483 --> 00:03:12,484
หา

17
00:03:13,193 --> 00:03:14,820
ฉันจะแก้แค้น

18
00:03:17,948 --> 00:03:20,576
มันคือวิญญาณที่สถิตอยู่
ที่ต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์พนฮยังดัง

19
00:03:20,868 --> 00:03:22,828
มันคอยรับฟังความทุกข์โศกของผู้คน

20
00:03:23,579 --> 00:03:24,663
และช่วยปลดเปลื้องให้หายไป

21
00:03:24,914 --> 00:03:26,457
ฉันจะแก้แค้น

22
00:03:30,461 --> 00:03:32,046
ฉันจะแก้แค้น

23
00:03:32,171 --> 00:03:33,172
พี่

24
00:03:35,966 --> 00:03:37,885
พี่ ไม่เป็นไรใช่ไหม

25
00:03:40,304 --> 00:03:41,889
- ไปหาที่ซ่อนก่อนนะ
- อือ ได้เลย

26
00:03:46,143 --> 00:03:47,144
บ้าเอ๊ย

27
00:04:01,742 --> 00:04:02,785
พี่ครับ

28
00:04:28,268 --> 00:04:29,269
พาน

29
00:04:32,022 --> 00:04:33,941
บอกแล้วใช่ไหมว่าอย่าไปไหน
ถ้าฉันไม่อนุญาต

30
00:04:36,944 --> 00:04:38,654
เราไปบ้านซูรยอนกันมา

31
00:04:38,737 --> 00:04:41,657
แต่ฉันไม่รู้ว่าเราอยู่ที่ไหน
และมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่

32
00:04:42,199 --> 00:04:43,742
นี่คือป่าที่เพนจุลแลสร้างขึ้น

33
00:04:43,951 --> 00:04:44,952
ป่าของเพนจุลแลเหรอ

34
00:04:47,496 --> 00:04:48,497
ซูรยอน

35
00:04:48,872 --> 00:04:51,125
เราต้องช่วยซูรยอนก่อน
รีบไปช่วยซูรยอนเถอะ

36
00:04:51,375 --> 00:04:52,376
กฎแห่งกรรมน่ะ

37
00:04:53,168 --> 00:04:54,503
"กฎแห่งกรรม" อะไรกัน

38
00:04:55,462 --> 00:04:56,547
ขอโทษนะครับ

39
00:04:56,630 --> 00:04:59,675
นั่นคือราคาของการปลดเปลื้องความแค้น
ฉันฝืนกฎแห่งกรรมไม่ได้หรอก

40
00:05:00,759 --> 00:05:02,011
เธอยังเด็กอยู่เลยนะ

41
00:05:02,636 --> 00:05:05,556
เพราะลนลานและหวาดกลัว
เธอเลยตัดสินใจผิดไป

42
00:05:06,515 --> 00:05:07,975
เด็กคนนั้นเลือกทำแบบนี้เอง

43
00:05:08,058 --> 00:05:11,020
และฉันขอย้ำอีกครั้งนะ
นี่ไม่ได้อยู่ในข้อตกลงของเรา

44
00:05:12,354 --> 00:05:13,355
คนขี้ขลาด

45
00:05:18,736 --> 00:05:20,362
ขอโทษนะครับ ทางนี้

46
00:05:20,904 --> 00:05:22,364
- หา
- ฉันบอกว่าคุณขี้ขลาด

47
00:05:22,740 --> 00:05:24,867
- ลองพูดอีกทีซิ…
- คนขี้ขลาด

48
00:05:24,950 --> 00:05:27,536
ไม่ใช่เวลามาทะเลาะกันนะ คนจะตายอยู่…

49
00:05:27,619 --> 00:05:30,456
ก็มันจริงนี่นา
คุณกลัวปีศาจตัวนี้ ก็เลยจะหนี

50
00:05:30,539 --> 00:05:32,708
ทั้งชีวิตที่ผ่านมา
ไม่เคยมีใครเรียกฉันแบบนั้นเลย

51
00:05:32,875 --> 00:05:34,501
คิดว่าฉันจะกลัวเพนจุลแลนั่นเหรอ

52
00:05:34,585 --> 00:05:35,919
ฉันว่าคุณได้ยินไปหลายรอบแล้วนะ

53
00:05:36,003 --> 00:05:37,463
ฉันว่าตอนนี้คุณก็กลัวด้วย

54
00:05:37,713 --> 00:05:39,048
ไม่งั้นทำไมไม่ไปช่วยเธอล่ะ

55
00:05:41,175 --> 00:05:42,926
เมื่อกี้ฉันก็บอกเธอไปแล้วไง

56
00:05:43,010 --> 00:05:45,429
- มันคือการตัดสินใจของเด็กคนนั้น
- นั่นมันข้ออ้างชัดๆ

57
00:05:45,512 --> 00:05:46,972
นี่ ทางนี้

58
00:05:47,056 --> 00:05:49,558
เราทำสัญญากันแล้วนี่นา
คุณรับเงินฉันไปแล้วด้วย

59
00:05:49,725 --> 00:05:51,643
เพราะงั้นก็ทำตามที่ฉันสั่ง
ไปช่วยเธอเดี๋ยวนี้

60
00:05:51,769 --> 00:05:52,895
โธ่โว้ย เฮ้ย

61
00:06:00,736 --> 00:06:02,529
อย่าเที่ยวมาชี้นิ้วสั่งฉัน

62
00:06:04,698 --> 00:06:05,699
คนขี้ขลาด

63
00:06:07,701 --> 00:06:08,702
พี่ครับ

64
00:06:11,914 --> 00:06:13,415
พี่ ขอทีเถอะ…

65
00:06:14,750 --> 00:06:15,834
พี่ครับ ไม่เป็นไรใช่ไหม

66
00:06:15,918 --> 00:06:16,919
อือ

67
00:06:53,914 --> 00:06:55,249
อะไรกันเนี่ย

68
00:07:34,121 --> 00:07:35,122
พี่ครับ

69
00:07:41,253 --> 00:07:42,546
พาน

70
00:07:48,302 --> 00:07:49,303
พาน

71
00:07:52,389 --> 00:07:53,473
พาน

72
00:07:53,557 --> 00:07:54,641
พาน

73
00:08:04,234 --> 00:08:05,736
มาขวางทางฉันทำไม

74
00:08:06,737 --> 00:08:08,655
ในที่สุดฉันก็จะได้แก้แค้นแล้วแท้ๆ

75
00:08:09,156 --> 00:08:10,324
ซูรยอน

76
00:08:10,407 --> 00:08:13,410
ออกมาเถอะนะ แล้วกลับบ้านด้วยกัน

77
00:08:13,994 --> 00:08:14,995
หุบปาก

78
00:08:17,414 --> 00:08:18,832
ฉันไม่กลับไปหรอก

79
00:08:20,417 --> 00:08:23,003
เธอไม่รู้หรอกว่าไอ้เดนคนนั่น
มันทำอะไรกับฉัน

80
00:08:23,086 --> 00:08:25,047
แม้แต่แม่กับพ่อก็ช่วยฉันไม่ได้

81
00:08:25,672 --> 00:08:26,965
ไม่มีใครช่วยได้

82
00:08:27,841 --> 00:08:29,384
ฉันจะทำเอง ฉันนี่แหละ

83
00:08:29,676 --> 00:08:31,595
ฉันจะช่วยเธอเองนะ

84
00:08:31,929 --> 00:08:32,930
จริงๆ นะ

85
00:08:33,597 --> 00:08:35,015
ครูสัญญานะ

86
00:08:35,307 --> 00:08:36,558
อย่าพูดให้ขำหน่อยเลย

87
00:08:37,142 --> 00:08:38,518
ฉันจะสะสางด้วยตัวเอง

88
00:08:39,478 --> 00:08:42,397
ท่านเพนจุลแลจะพาไอ้เศษสวะนั่น
ลงนรกไปกับท่านด้วย

89
00:08:44,066 --> 00:08:46,151
ท่านจะยุติปัญหาทุกอย่างให้ฉัน

90
00:08:46,818 --> 00:08:47,819
อีซูรยอน

91
00:08:50,864 --> 00:08:52,616
ท่านเพนจุลแล ท่านเพนจุลแล

92
00:08:54,243 --> 00:08:57,329
หมุนวน แกว่งไกวและโปรดลงมา
รับฟังความเศร้าโศกของข้าที

93
00:08:58,247 --> 00:09:00,499
ข้าขออุทิศพิธีกรรมนี้
จากก้นบึ้งของหัวใจ

94
00:09:01,917 --> 00:09:03,919
ให้แด่ท่านเพนจุลแล

95
00:09:04,711 --> 00:09:07,673
ผู้ที่ทำให้ฉันเป็นแบบนี้
โปรดแก้แค้นให้ฉันด้วยค่ะ

96
00:09:08,590 --> 00:09:11,093
ฉันขอแลกด้วยร่างกายตัวเองค่ะ

97
00:09:16,098 --> 00:09:17,099
ซูรยอน

98
00:09:18,183 --> 00:09:19,184
อีซูรยอน

99
00:09:20,560 --> 00:09:22,229
ปล่อยฉันนะ

100
00:09:22,437 --> 00:09:23,480
อีซูรยอน

101
00:10:10,193 --> 00:10:11,194
ซูรยอน

102
00:10:13,405 --> 00:10:14,406
ซูรยอน

103
00:10:14,531 --> 00:10:15,532
ซูรยอน

104
00:10:16,742 --> 00:10:17,784
อีซูรยอน

105
00:10:19,453 --> 00:10:20,454
แก้แค้นเหรอ

106
00:10:22,998 --> 00:10:25,500
ไอ้สัตว์ประหลาดนี่ไม่ใช่พระเจ้า
ที่จะแก้แค้นให้เธอได้หรอก

107
00:10:27,002 --> 00:10:28,837
ยอมจีบอกเรื่องนี้กับเธอใช่ไหม

108
00:10:28,920 --> 00:10:31,631
ที่ว่าเพนจุลแลเป็นวิญญาณ
ที่ช่วยแก้แค้นให้ผู้คน

109
00:10:32,299 --> 00:10:34,634
แต่เพนจุลแลนี่
มันแก้แค้นให้เธอยังไงเหรอ

110
00:10:35,344 --> 00:10:38,805
มันตัดแขนตัดขาหมอนั่นให้…
ไม่สิกระชากหัวใจหมอนั่นออกมาเหรอ

111
00:10:42,267 --> 00:10:43,393
ท่านเพนจุลแล

112
00:10:44,686 --> 00:10:45,979
การแก้แค้นของฉันล่ะคะ

113
00:10:46,772 --> 00:10:47,898
ท่านเพนจุลแล

114
00:10:55,197 --> 00:10:56,406
ฟังฉันให้ดีนะ

115
00:10:58,450 --> 00:11:00,494
การแก้แค้นของเธอ ฉันจะทำให้เอง

116
00:11:00,577 --> 00:11:01,828
ฉันทำให้เธอได้

117
00:11:02,537 --> 00:11:05,040
มันอาจสายไปจนเธอต้องมาถึงจุดนี้

118
00:11:05,123 --> 00:11:07,793
แต่ฉันจะทำทุกอย่าง
ไม่ว่าจะด้วยวิธีไหน

119
00:11:08,377 --> 00:11:10,128
เพื่อให้เขาได้รับโทษในสิ่งที่ทำ

120
00:11:12,547 --> 00:11:15,384
ฉันจะทำให้เธอเอง ฉันสัญญา

121
00:11:21,473 --> 00:11:23,183
ช่วยฉันด้วยนะคะ

122
00:11:24,059 --> 00:11:25,268
ฉันจะช่วยเธอเองนะ

123
00:11:25,936 --> 00:11:27,896
ฉันเอง ฉันจะช่วยเอง

124
00:11:30,190 --> 00:11:32,567
ออกไปจากที่นี่กับครูนะ

125
00:11:43,120 --> 00:11:44,121
ซูรยอน

126
00:11:50,627 --> 00:11:52,212
ช่วยหนูด้วยค่ะ

127
00:11:52,879 --> 00:11:53,880
ซูรยอน

128
00:13:05,994 --> 00:13:06,995
โอ๊ย

129
00:13:07,954 --> 00:13:08,955
ซูรยอน

130
00:13:17,923 --> 00:13:18,924
ซูรยอน

131
00:13:22,427 --> 00:13:23,428
ซูรยอน

132
00:13:23,845 --> 00:13:24,846
ซูรยอน

133
00:13:26,056 --> 00:13:27,098
ไม่เป็นไรใช่ไหม

134
00:13:29,643 --> 00:13:31,937
ไม่ต้องห่วงครับ ผมคิดว่าเธอแค่สลบไป

135
00:13:32,020 --> 00:13:33,021
งั้นเหรอ

136
00:13:34,814 --> 00:13:37,609
ว่าแต่เราจะออกไปจากที่นี่ยังไงล่ะ

137
00:13:57,087 --> 00:13:58,088
ไปกันเถอะ

138
00:14:20,777 --> 00:14:21,820
พี่ไม่เป็นไรนะครับ

139
00:14:22,445 --> 00:14:23,446
อือ

140
00:14:24,823 --> 00:14:25,824
เป็นสิ

141
00:14:55,979 --> 00:14:56,980
ซูรยอนล่ะ

142
00:14:58,398 --> 00:14:59,441
อยู่ห้องข้างๆ

143
00:14:59,649 --> 00:15:01,192
เพนจุลแลล่ะ ตายหรือยัง

144
00:15:03,028 --> 00:15:05,614
เพนจุลแลเป็นวิญญาณแห่งป่า
มันไม่ตายหรอก

145
00:15:05,697 --> 00:15:07,115
มันกลับคืนสู่ป่าแล้ว

146
00:15:07,741 --> 00:15:09,034
แล้วมันหมายความว่าอะไร…

147
00:15:11,244 --> 00:15:13,288
มันปลดเปลื้องความโกรธแค้น
โดยมีข้อแลกเปลี่ยนก็จริง

148
00:15:13,371 --> 00:15:15,040
แต่มันไม่แก้แค้นโหดเหี้ยมแบบนี้

149
00:15:17,167 --> 00:15:18,793
แล้วไอ้ตัวเมื่อกี้มันคืออะไรล่ะ

150
00:15:20,003 --> 00:15:22,756
ฉันคิดว่ามันปนเปื้อนโดยปีศาจโลกีย์

151
00:15:23,048 --> 00:15:24,299
ปีศาจโลกีย์เหรอ

152
00:15:26,217 --> 00:15:27,344
ปีศาจโลกีย์

153
00:15:30,430 --> 00:15:32,515
- ถ้างั้นก็แปลว่า…
- ใช่แล้ว

154
00:15:33,516 --> 00:15:36,770
พวกมันหมายหัวเธอมาตั้งแต่ต้น
โดยใช้เด็กคนนั้นเป็นเหยื่อล่อ

155
00:15:37,312 --> 00:15:38,313
ไม่สิ…

156
00:15:39,064 --> 00:15:40,148
ไม่นะ

157
00:15:40,857 --> 00:15:43,693
ทำไมล่ะ เพราะอะไรกัน
ฉันไปทำอะไรผิดไว้หรือไง

158
00:15:45,862 --> 00:15:47,197
เพราะงั้นทั้งหมดทั้งมวลนี่…

159
00:15:47,906 --> 00:15:50,325
ที่ซูรยอนต้องเจอเรื่องแบบนั้น
เป็นเพราะฉันงั้นเหรอ

160
00:15:53,995 --> 00:15:56,164
ปกติในสถานการณ์แบบนี้
คุณต้องพูดว่า "ไม่ใช่หรอก" สิ

161
00:15:59,250 --> 00:16:00,293
ไม่ได้รู้เรื่องอะไรเลย

162
00:16:03,505 --> 00:16:06,341
- จะไปไหนน่ะ
- ฉันจะออกไปทำเรื่องชั่วๆ

163
00:16:07,550 --> 00:16:08,551
พอใจไหม

164
00:16:13,556 --> 00:16:15,934
ฝากดูแลแกด้วยนะคะ คุณหมอ

165
00:16:18,311 --> 00:16:19,312
สวัสดีค่ะ

166
00:16:23,483 --> 00:16:24,651
ซูรยอนเป็นยังไงบ้างคะ

167
00:16:25,485 --> 00:16:29,239
จากการตรวจไม่พบอะไรผิดปกติก็จริง

168
00:16:29,656 --> 00:16:34,953
แต่เราต้องติดตามดูกันต่อไป
ว่าเธอจะฟื้นจากภาวะโคม่าได้ไหม

169
00:16:36,079 --> 00:16:37,997
ช่วยดูแลเธอเป็นพิเศษด้วยนะคะ

170
00:16:38,415 --> 00:16:41,334
- คุณหมอยัง
- เข้าใจแล้วครับ คุณหนู

171
00:16:42,043 --> 00:16:43,211
ขอบคุณค่ะ

172
00:16:50,301 --> 00:16:51,302
คุณครูครับ

173
00:16:53,304 --> 00:16:54,764
ขอบคุณมากจริงๆ ครับ

174
00:16:56,474 --> 00:16:59,477
ซูรยอนของเราจะไม่เป็นไรจริงๆ ใช่ไหมคะ

175
00:16:59,811 --> 00:17:02,439
เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าแกอยู่ในสภาพนี้

176
00:17:02,522 --> 00:17:05,108
เราจะขอบคุณคุณยังไงถึงจะเพียงพอ

177
00:17:10,280 --> 00:17:13,616
เดี๋ยวซูรยอนจะต้องหายเป็นปกติแน่
ไม่ต้องกังวลนะคะ

178
00:17:14,200 --> 00:17:15,201
ขอบคุณค่ะ

179
00:17:25,336 --> 00:17:26,421
ใช่แล้ว

180
00:17:26,504 --> 00:17:29,132
พวกมันหมายหัวเธอมาตั้งแต่ต้น
โดยใช้เด็กคนนั้นเป็นเหยื่อล่อ

181
00:17:33,261 --> 00:17:34,429
นี่ฉัน… เองนะ

182
00:17:45,940 --> 00:17:47,025
พี่ครับ

183
00:17:48,276 --> 00:17:49,611
นี่อีกคน เป็นตัวอะไร

184
00:17:49,694 --> 00:17:50,695
หยุดเลย

185
00:17:55,033 --> 00:17:56,993
หยุดเหรอ ก็ได้

186
00:17:58,161 --> 00:18:00,246
- นายเป็นอะไร
- หือ

187
00:18:01,206 --> 00:18:02,457
ตัวตนของนายคืออะไร

188
00:18:03,333 --> 00:18:04,334
พี่ครับ

189
00:18:04,709 --> 00:18:06,085
บอกฉันมาตามตรงเลย

190
00:18:06,878 --> 00:18:07,962
นายเป็นใครกันแน่

191
00:18:09,756 --> 00:18:13,176
สรุปคือเรื่องแปลกๆ ทุกอย่าง
ที่พี่ต้องเจอที่นี่

192
00:18:14,636 --> 00:18:16,346
ผมมาเพื่อตรวจสอบเรื่องพวกนั้นแหละครับ

193
00:18:16,930 --> 00:18:20,350
งั้นนายก็รู้ทุกอย่างมาตั้งแต่ต้น

194
00:18:20,433 --> 00:18:22,602
และจงใจมาตีสนิทฉันใช่ไหม

195
00:18:23,102 --> 00:18:27,273
ซึ่งก็แปลว่าคุณลุงพ่อบ้านจาง
ก็รู้ทุกอย่าง แต่ยัง…

196
00:18:27,357 --> 00:18:29,609
ผมรู้เองและมาที่นี่เองครับ

197
00:18:35,198 --> 00:18:37,367
แล้วยังไง หาข้อสรุปได้หรือยัง

198
00:18:39,244 --> 00:18:40,328
เรื่องอะไรเหรอครับ

199
00:18:40,870 --> 00:18:42,497
ก็นายบอกว่านายตรวจสอบอยู่นี่นา

200
00:18:44,874 --> 00:18:48,586
ฉันคิดว่าเรื่องร้ายๆ
ที่กำลังเกิดขึ้น มันเป็นเพราะฉันละ

201
00:18:48,670 --> 00:18:50,713
และฉันรู้สึกว่า
มันน่าจะเกิดขึ้นอีกเรื่อยๆ เลย

202
00:18:50,797 --> 00:18:51,965
จะเป็นแบบนั้นจริงเหรอ

203
00:18:52,882 --> 00:18:55,134
ไม่ว่าอะไรก็ตามที่พี่ได้เจอมาแล้ว

204
00:18:55,218 --> 00:18:56,970
และกำลังจะต้องเจอในอนาคต

205
00:18:59,514 --> 00:19:01,140
พวกมันจะไม่ใช่เรื่องเลวร้ายหรอกครับ

206
00:19:03,268 --> 00:19:04,477
แล้วนายรู้ได้ยังไง

207
00:19:05,061 --> 00:19:06,563
จะไม่รู้ได้ไงล่ะครับ

208
00:19:06,646 --> 00:19:09,649
พี่ไปช่วยซูรยอนด้วยตัวเอง
บอกว่านั่นคือการตัดสินใจของพี่เอง

209
00:19:13,570 --> 00:19:15,071
อย่างน้อยนายก็น่าจะยังดีกว่าอีกคน

210
00:19:17,156 --> 00:19:18,867
ตาคนอวดดีนั่น

211
00:19:18,950 --> 00:19:20,577
ไม่มีไหวพริบแถมโง่งี่เง่า

212
00:19:22,495 --> 00:19:23,955
ผมขอถามบ้างได้ไหมครับ

213
00:19:25,039 --> 00:19:27,959
พี่รักษาระยะห่างกับเจ้าคนอวดดี
โง่งี่เง่านั่นหน่อยดีไหมครับ

214
00:19:30,253 --> 00:19:33,131
ไม่อยากเชื่อเลยว่าเพนจุลแล
จะกลายเป็นปีศาจโลกีย์ได้

215
00:19:33,214 --> 00:19:34,924
พวกมันควรโดนสวรรค์ลงโทษ

216
00:19:35,675 --> 00:19:38,720
พวกมันทำแบบนั้นกับวิญญาณศักดิ์สิทธิ์
แห่งทัมนาได้ยังไง

217
00:19:38,803 --> 00:19:41,014
นี่มันเรื่องใหญ่นะ เรื่องใหญ่แล้ว

218
00:19:41,514 --> 00:19:43,057
พวกมันปราดเปรื่องขึ้น

219
00:19:43,141 --> 00:19:46,269
แต่กลับมีแค่เจ้าที่ต้องต่อกร
กับพวกมันไม่หยุดไม่หย่อน

220
00:19:46,352 --> 00:19:48,605
เพราะต้องใช้พลังปีศาจในการต่อสู้

221
00:19:48,688 --> 00:19:52,358
ข้าละกังวลจริงๆ ว่าสักวัน
เจ้าอาจกลายเป็นพวกมันไปอีกคน

222
00:19:52,442 --> 00:19:53,484
มันจะไม่เกิดขึ้นหรอก

223
00:19:55,820 --> 00:19:57,405
เจ้าจะมั่นใจได้ยังไง

224
00:19:57,947 --> 00:19:59,866
ข้าเคยเห็นมันเกิดขึ้นกับตาตัวเองนะ

225
00:20:05,121 --> 00:20:06,623
ข้ารู้แล้วน่า เจ้าเด็กนี่

226
00:20:07,832 --> 00:20:10,877
เพราะข้าตายไม่ได้
ความปราดเปรื่องของข้าเลยไม่หายไปไหน

227
00:20:11,169 --> 00:20:12,712
ผมกำจัดความปราดเปรื่องนี่ให้ดีไหม

228
00:20:12,795 --> 00:20:14,589
เจ้าเด็กเหลือขอนี่

229
00:20:16,507 --> 00:20:17,884
แต่ว่านะ

230
00:20:19,385 --> 00:20:23,097
ถึงจะแค่ชั่วครู่ก็เถอะ
แต่ข้าสัมผัสได้ถึงพลังของเด็กคนนั้น

231
00:20:24,098 --> 00:20:25,892
ข้าเข้าใจไม่ผิดใช่ไหม

232
00:20:26,517 --> 00:20:28,311
เจ้าได้เห็นนางด้วยตาตัวเองนี่

233
00:20:31,356 --> 00:20:32,357
ถูกต้องแล้วครับ

234
00:20:33,399 --> 00:20:34,651
โอ้โฮ

235
00:20:34,734 --> 00:20:37,528
ในที่สุดก็มีข่าวดีจนได้สินะ

236
00:20:40,657 --> 00:20:44,118
ว่าแต่ทำไมเจ้าถึงดู
กระวนกระวายใจแบบนั้นล่ะ

237
00:20:47,914 --> 00:20:49,499
เพนจุลแลโดนครอบงำ

238
00:20:50,375 --> 00:20:53,419
แปลว่ามีใครบางคนอยู่เบื้องหลังเหรอ

239
00:20:55,588 --> 00:20:56,756
ผมเองก็ยังไม่แน่ใจ

240
00:20:58,508 --> 00:21:00,009
ระหว่างนี้ก็ระวังตัวไปก่อนนะ

241
00:21:00,301 --> 00:21:02,261
ยังคุยกันไม่ทันจบ จะไปไหนน่ะ

242
00:21:02,345 --> 00:21:03,846
เจ้าทำให้ข้าคาใจนะ

243
00:21:04,847 --> 00:21:07,725
จะพูดอะไรก็พูดให้มันจบๆ สิ
เจ้าเด็กเหลือขอ

244
00:21:07,809 --> 00:21:08,935
เจ้าเด็กคนนี้นี่

245
00:21:18,569 --> 00:21:19,570
ย่า

246
00:21:19,654 --> 00:21:21,906
ใช่ ฉันให้เขากินฟรี แกจะทำไม

247
00:21:21,990 --> 00:21:23,825
เลิกโกรธฟอดแฟดได้แล้ว

248
00:21:23,908 --> 00:21:25,618
- หนูหิวข้าว
- หา

249
00:21:27,286 --> 00:21:28,413
บอกว่าหิวข้าวไง

250
00:21:29,247 --> 00:21:30,289
มาๆ กินนี่สิ

251
00:21:30,707 --> 00:21:32,375
เขายังไม่ได้แตะเลย กินสิ

252
00:22:23,176 --> 00:22:24,177
ครับ

253
00:22:28,222 --> 00:22:29,223
ช่วยสืบเรื่องเขาทีค่ะ

254
00:22:29,515 --> 00:22:33,144
อาชีพ การศึกษา ทรัพย์สิน พ่อแม่
เพื่อนฝูง ผู้หญิง

255
00:22:33,227 --> 00:22:36,189
หรือแม้แต่เขาจับอะไรในพิธีครบขวบแรก
ไปสืบมาให้หมดเลยค่ะ

256
00:22:36,272 --> 00:22:39,067
คุณหนูครับ คุณหนูต้องทำถึงขนาดนี้…

257
00:22:39,150 --> 00:22:43,196
ใช่ค่ะ ฉันขอให้คุณลุงทำ
ฉันถึงจะได้ไม่ต้องลงมือเองไง

258
00:22:43,279 --> 00:22:45,323
- คุณหนูครับ
- ฉันรู้ค่ะ

259
00:22:45,823 --> 00:22:47,283
ว่าคุณลุงจะพูดอะไรต่อ

260
00:22:47,700 --> 00:22:51,287
"เพราะสร้างเรื่องไว้เลยโดนส่งมาที่นี่
แต่ก็ยังจะรนหาเรื่องอีก

261
00:22:51,370 --> 00:22:52,622
ไม่รู้จักคิดเลยหรือไง"

262
00:22:52,705 --> 00:22:54,624
- "ตั้งสติสักทีได้ไหม"
- ผมเคยพูดแบบนั้น…

263
00:22:54,707 --> 00:22:56,501
"ฉันคงได้ตายไวเพราะเด็กคนนี้แน่

264
00:22:56,584 --> 00:22:58,878
ฉันต้องคอยตามล้างตามเช็ดไปถึงเมื่อไร

265
00:22:58,961 --> 00:23:01,005
ฉันก็แก่จนปูนนี้แล้ว"

266
00:23:01,089 --> 00:23:03,508
- "เลิกทำตัวแบบนั้นสักทีเถอะ"
- ผมกำลังไปแล้วครับ

267
00:23:03,591 --> 00:23:05,843
ผมจะไปจัดการให้เดี๋ยวนี้เลยครับ

268
00:23:13,935 --> 00:23:15,728
เธอได้แสดงพลังของตัวเองออกมาแล้ว

269
00:23:17,063 --> 00:23:20,024
อีกไม่นาน เธอคงจะฟื้นคืนสติ

270
00:23:20,108 --> 00:23:23,611
นั่นเป็นหลักฐานยืนยันว่า
เวลานั้นใกล้เข้ามาแล้ว

271
00:23:23,694 --> 00:23:25,446
ปัญหาก็คือ…

272
00:23:25,988 --> 00:23:27,365
ชายในชุดดำ

273
00:23:28,491 --> 00:23:31,744
เขามีพลังของปีศาจโลกีย์

274
00:23:32,203 --> 00:23:33,579
แต่เขาปกป้องเธออยู่

275
00:23:33,663 --> 00:23:34,956
ปกป้องเธอเหรอ

276
00:23:35,706 --> 00:23:36,999
พูดอะไรของคุณน่ะ

277
00:23:37,083 --> 00:23:39,544
แน่นอนว่าเขาอันตรายมาก

278
00:23:40,503 --> 00:23:42,338
อย่างที่ถูกระบุไว้ในคำทำนาย

279
00:23:44,257 --> 00:23:45,258
แต่…

280
00:23:49,428 --> 00:23:51,264
ผมรู้สึกได้ว่า…

281
00:23:52,223 --> 00:23:54,142
เขาจะไม่ทำอันตรายต่อเธอ

282
00:23:57,103 --> 00:23:58,521
และยังเป็นความจริง

283
00:23:58,604 --> 00:24:01,691
ที่เขาช่วยชีวิตเธอจากสถานการณ์อันตราย
นับครั้งไม่ถ้วน

284
00:24:01,774 --> 00:24:05,027
แต่เขาเคยทำอันตรายวอนจองมาแล้ว
จริงไหม

285
00:24:05,945 --> 00:24:10,158
คำทำนายนั้นศักดิ์สิทธิ์
และไม่เคยผิดพลาด

286
00:24:10,825 --> 00:24:13,077
ระลึกถึงข้อนั้นไว้เสมอ บาทหลวงโยฮัน

287
00:24:14,245 --> 00:24:18,249
มันเป็นหน้าที่ของคุณในการปลุกเธอ

288
00:24:18,624 --> 00:24:21,294
เพื่อที่เธอจะได้สร้างหินผนึก

289
00:24:21,836 --> 00:24:25,506
ไม่ว่ายังไง
คุณก็ต้องดูแลให้เธอปลอดภัย

290
00:24:25,840 --> 00:24:29,010
งั้นคงไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว

291
00:24:31,721 --> 00:24:33,806
นอกจากจะต้องจัดการด้วยตัวผมเอง

292
00:24:50,990 --> 00:24:52,867
พี่เขาไว้ใจคุณมากเลยนะ

293
00:24:53,284 --> 00:24:54,285
รู้หรือเปล่าครับ

294
00:24:56,537 --> 00:24:58,164
แต่ทำไมเธอถึงไว้ใจคุณนะ

295
00:25:00,166 --> 00:25:02,460
ก่อนอื่น ถ้าเป็นเรื่องหน้าตา…

296
00:25:04,587 --> 00:25:05,588
บุคลิกท่าทาง

297
00:25:08,591 --> 00:25:12,303
คุณคิดว่าตัวเองเป็นคนไว้ใจได้ไหมครับ

298
00:25:17,725 --> 00:25:19,227
มันรู้สึกยังไงเหรอครับ

299
00:25:21,270 --> 00:25:22,855
ที่ได้พบเธออีกครั้งน่ะ

300
00:25:25,900 --> 00:25:27,485
หรือว่าคำถามนี้ยากเกินไป

301
00:25:28,486 --> 00:25:31,739
หรือผมควรถามว่า
การได้เจอคนที่คุณเคยฆ่ามันรู้สึกยังไง

302
00:25:35,409 --> 00:25:36,535
จริงหรือเปล่าครับ

303
00:25:37,662 --> 00:25:38,746
งั้นก็จริงสิเนี่ย

304
00:25:38,829 --> 00:25:42,416
ว้าว จริงๆ ผมก็ไม่เคยแน่ใจเลย

305
00:25:42,500 --> 00:25:46,045
ว่าคำทำนายนี่มันจริงหรือไม่จริงกันแน่

306
00:25:46,379 --> 00:25:47,463
แต่ว่า…

307
00:25:47,964 --> 00:25:52,510
ฉันทำให้นายรู้ความรู้สึกของคนที่
เคยโดนฉันฆ่าได้ตอนนี้เลยนะ

308
00:26:02,019 --> 00:26:04,730
เรื่องนั้นไว้คราวหน้าแล้วกัน
พอดีตอนนี้ผมยุ่ง

309
00:26:04,897 --> 00:26:06,691
ผมยังต้องไปร้านอาหารอร่อยๆ อีก

310
00:26:06,774 --> 00:26:09,860
จะพูดว่าผมไปออกแสวงบุญก็ได้

311
00:26:10,569 --> 00:26:12,822
ทำไมถึงเอาแต่จ้องผมไม่วางตาเลยล่ะ

312
00:26:12,905 --> 00:26:14,782
ผมก็พอรู้แหละว่าผมมันคนมีเสน่ห์

313
00:26:15,199 --> 00:26:17,034
งั้นผมไปก่อนนะครับ และคราวหน้า

314
00:26:17,493 --> 00:26:18,661
ช่วยให้คำตอบผมด้วยนะ

315
00:26:27,628 --> 00:26:29,505
ยุนกยองจุน อายุ 22 ปี

316
00:26:29,588 --> 00:26:32,591
ตอนนี้เขาโดนพักการเรียน
จากโรงเรียนมัธยมปลายทัมนาครับ

317
00:26:32,675 --> 00:26:36,178
แต่คุณหนูครับ
เหตุผลที่แท้จริงของเรื่องนี้

318
00:26:36,262 --> 00:26:37,471
คืออะไรเหรอครับ

319
00:26:37,555 --> 00:26:40,641
มันก็ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรหรอกค่ะ

320
00:26:42,601 --> 00:26:44,061
ฉันแค่โกรธ

321
00:26:45,146 --> 00:26:48,024
และจะรู้สึกดีขึ้นก็ต่อเมื่อได้เอาคืน
เป็นสองเท่าที่ฉันโดนมา

322
00:26:48,941 --> 00:26:50,234
และฉันก็มีกำลังพอทำได้ด้วย

323
00:26:54,864 --> 00:26:57,450
ฉันยังอยากเอาไปโม้ด้วยว่า
ฉันได้ลงโทษคนเลว

324
00:26:57,533 --> 00:27:02,079
ตอนนั้นคงมีใครสักคน
เขียนข่าวดีๆ ถึงความดีของฉันด้วย

325
00:27:02,705 --> 00:27:05,750
- ใครจะเขียนเหรอครับ
- ก็พ่อบ้านจางคนเก่งของเราไงคะ

326
00:27:07,043 --> 00:27:08,377
มีอีกหลายคนเลยครับ

327
00:27:08,461 --> 00:27:11,380
ที่โดนคล้ายๆ กับที่
นักเรียนซูรยอนเคยโดน

328
00:27:11,464 --> 00:27:13,049
เขาเป็นผู้ต้องสงสัยในหลายๆ คดี

329
00:27:13,132 --> 00:27:16,177
ว่าอาจใช้ความรุนแรง
และแอบติดตามคู่รักของเขา

330
00:27:16,260 --> 00:27:19,972
แต่กลับไม่เคย
ถูกลงโทษตามกฎหมายเลยครับ

331
00:27:22,016 --> 00:27:24,310
เขาไม่เคยถูกลงโทษ
แม้แต่ครั้งเดียวเหรอคะ

332
00:27:33,569 --> 00:27:35,196
เพราะคุณพ่อของนักเรียนยุนกยอง

333
00:27:35,279 --> 00:27:39,492
เป็นผู้มีอิทธิพลในสังคมเกาะเชจูครับ

334
00:27:41,118 --> 00:27:42,578
ถึงแม้ทุกอย่างจะชี้ไปที่เขา

335
00:27:42,661 --> 00:27:48,250
แต่ตำรวจไม่เคยรับเรื่องไว้เป็นคดี
เพราะขาดหลักฐานสนับสนุนครับ

336
00:27:48,918 --> 00:27:51,754
ซึ่งเหมือนกับ
กรณีของนักเรียนซูรยอนครับ

337
00:27:53,714 --> 00:27:55,508
ฉันให้โทรศัพท์ของซูรยอนไปด้วยใช่ไหมคะ

338
00:27:55,591 --> 00:27:57,134
ได้เอาไปวิเคราะห์หรือยังคะ

339
00:27:57,218 --> 00:28:00,930
- ผมคิดว่าเรื่องนั้นน่าจะยากสักหน่อย
- ทำไมเหรอคะ

340
00:28:01,013 --> 00:28:04,350
มีการติดตั้งแอป
ที่ชื่อ "ไซเลนต์แชต" เอาไว้

341
00:28:04,433 --> 00:28:07,311
แต่หลักๆ แล้ว มันต้องขออนุญาตก่อน…

342
00:28:07,395 --> 00:28:09,772
ก็เลยไม่มีบันทึกหลงเหลืออยู่เลยสินะ

343
00:28:13,401 --> 00:28:15,152
แล้วถ้าไปขอจากผู้พัฒนาแอปล่ะคะ

344
00:28:15,236 --> 00:28:17,154
พวกเขาไม่มีการสำรองข้อมูลไว้เลยเหรอคะ

345
00:28:17,238 --> 00:28:19,824
เหตุผลที่แอปนี้ได้รับความนิยม

346
00:28:19,907 --> 00:28:21,575
ก็เพราะมันมีมาตรการ
รักษาความปลอดภัยสูง

347
00:28:21,826 --> 00:28:26,247
แต่คนก็ใช้ประโยชน์จากความปลอดภัยนี้
ไปในทางที่ผิดกันไม่จบไม่สิ้น

348
00:28:26,330 --> 00:28:30,835
แต่บริษัทนี้น่ะ
พวกเขายึดนโยบายของผู้พัฒนาแอป

349
00:28:30,918 --> 00:28:33,838
จึงไม่เคยรับคำร้องขอความร่วมมือ
ในการสืบสวนเลยครับ

350
00:28:35,047 --> 00:28:37,967
ถ้าเราใช้กำลังล่ะ
เราจ้างแฮกเกอร์ไปแฮกมาได้ไหม

351
00:28:38,050 --> 00:28:40,803
ถ้าจ้างแฮกเกอร์
เราก็ต้องได้หลักฐานมาอยู่แล้ว

352
00:28:40,886 --> 00:28:44,390
แต่หลักฐานที่ได้มาโดยผิดกฎหมาย
จะไม่ถูกใช้เป็นหลักฐานนะครับ

353
00:28:44,473 --> 00:28:48,060
เราอาจทำให้หลักฐานที่มีค่า
กลายเป็นของไร้ค่าไปได้เลย

354
00:28:48,144 --> 00:28:51,605
- งั้นไม่มีวิธีอื่นแล้วเหรอคะ
- ผมไม่ได้บอกว่าไม่มีนี่ครับ

355
00:28:52,148 --> 00:28:54,859
นี่คือรายละเอียดของบริษัท
ที่พัฒนาแอป "ไซเลนต์แชต"

356
00:28:55,109 --> 00:28:58,154
มันเป็นบริษัทเปิดใหม่
ยังไม่ได้จดทะเบียนเข้าตลาดหลักทรัพย์

357
00:28:58,362 --> 00:29:01,407
ปรากฏว่าพวกเขามีปัญหาเรื่องเงินทุน

358
00:29:02,450 --> 00:29:04,535
ฉันพอมีทุนที่จะใช้ได้…

359
00:29:04,618 --> 00:29:05,619
ไม่มีเลยครับ

360
00:29:09,206 --> 00:29:10,833
ถ้าเราไม่มีเงิน

361
00:29:12,334 --> 00:29:14,128
ก็ต้องใช้คนที่มีเงินใช่ไหมคะ

362
00:29:21,302 --> 00:29:24,972
(ผู้อำนวยการโรงแรมแทฮัน วอนโบรัม
เข้าซื้อบริษัทผู้พัฒนา "ไซเลนต์แชต")

363
00:29:25,139 --> 00:29:26,390
เงื่อนไขล่ะครับ

364
00:29:27,016 --> 00:29:29,185
ทั้งโรงแรมแทฮันและมูลนิธิวัฒนธรรม

365
00:29:29,268 --> 00:29:31,770
ฉันรับปากว่าจะไม่เข้าไปก้าวก่ายค่ะ

366
00:29:32,062 --> 00:29:34,482
ลุงคะ ฉันต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ ว่าไหมคะ

367
00:29:34,899 --> 00:29:37,401
ไม่ว่าจะคิดยังไง ก็บ้าจริงๆ ครับ

368
00:29:40,863 --> 00:29:41,989
แค่สามปีเหรอ

369
00:29:44,283 --> 00:29:46,952
คุณอัยการ ได้เห็นหลักฐานหรือยังคะ

370
00:29:47,036 --> 00:29:51,165
เขาทั้งข่มขู่ ถ่ายรูป อัดคลิป
แต่แค่สามปีเนี่ยนะคะ

371
00:29:51,248 --> 00:29:53,834
แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ…

372
00:29:53,918 --> 00:29:57,796
มันเป็นการถ่ายกันเองสองคน
หรือเป็นการถ่ายด้วยความยินยอมก็ได้

373
00:29:57,880 --> 00:30:03,219
อ้างแค่คำให้การของเหยื่อ
กับหลักฐานที่รวบรวมมาได้

374
00:30:03,302 --> 00:30:05,513
มันยังไม่เพียงพอให้พิสูจน์ได้น่ะครับ

375
00:30:05,596 --> 00:30:07,598
ไม่ได้สิ เหยื่อต้องทุกข์ทรมานตลอดไป

376
00:30:07,681 --> 00:30:10,434
แต่ไอ้คนที่ควรโดนตัดคอทิ้ง
กลับได้รับโทษแค่สามปีงั้นเหรอ

377
00:30:10,518 --> 00:30:12,770
กฎหมายน่ะครับ กฎหมายก็แบบนี้แหละ

378
00:30:12,853 --> 00:30:14,813
ฉันแค่ขอให้ลงโทษคนชั่ว
ที่สมควรโดนลงโทษ

379
00:30:14,897 --> 00:30:17,566
แล้วนี่มันกฎหมายอะไร
กฎหมายหน้าโง่ประเภทไหนกัน

380
00:30:17,650 --> 00:30:18,651
ผมเองครับ

381
00:30:22,780 --> 00:30:23,948
ครับ คุณอัยการ

382
00:30:24,532 --> 00:30:26,200
ผมจะติดต่อไปใหม่นะครับ

383
00:30:27,117 --> 00:30:28,118
อะไรนะครับ

384
00:30:37,211 --> 00:30:39,380
เรื่องมันกลายเป็นแบบนี้ได้ยังไงคะ

385
00:30:39,463 --> 00:30:40,798
คุณหนูครับ

386
00:30:41,590 --> 00:30:45,344
วันนี้ผู้กระทำผิด
จะเข้าไปเพื่อไกล่เกลี่ยกับเหยื่อครับ

387
00:30:46,262 --> 00:30:47,263
ว่าไงนะคะ

388
00:30:57,022 --> 00:30:58,482
ทุกอย่างจะต้องเรียบร้อย

389
00:30:58,566 --> 00:31:00,359
ไม่ต้องกังวล บอกคุณพ่อด้วยนะ

390
00:31:00,442 --> 00:31:01,694
ยุนกยองจุน

391
00:31:02,403 --> 00:31:05,781
นายน่ะ โผล่หน้ามาทำอะไรที่นี่

392
00:31:05,864 --> 00:31:08,075
เดี๋ยวก่อนครับ คุณกำลังทำอะไรครับ

393
00:31:08,158 --> 00:31:10,703
คุณยุนกยองมาเพื่อยอมรับความพลาดพลั้ง

394
00:31:10,786 --> 00:31:12,621
และขออภัยต่อเหยื่อนะครับ

395
00:31:13,330 --> 00:31:14,415
พลาดพลั้งเหรอ

396
00:31:15,666 --> 00:31:16,667
บ้าไปแล้ว

397
00:31:17,459 --> 00:31:20,254
ไม่ว่าต้องทำอะไร
ฉันจะทำให้นายถูกลงโทษให้ได้

398
00:31:20,337 --> 00:31:21,338
นี่ คุณครับ

399
00:31:21,422 --> 00:31:22,464
สักครู่นะครับ

400
00:31:22,548 --> 00:31:24,341
- ไม่สิ มัน…
- ไม่เป็นไรครับ

401
00:31:27,636 --> 00:31:28,762
คุณวอนมีโฮครับ

402
00:31:30,764 --> 00:31:31,974
สวัสดีครับ

403
00:31:32,391 --> 00:31:36,103
คุณสินะครับ ที่ช่วยซูรยอนของเรา

404
00:31:38,063 --> 00:31:39,189
ผมขอโทษครับ

405
00:31:40,441 --> 00:31:42,276
ถึงเราจะคบหากันอยู่

406
00:31:43,193 --> 00:31:44,945
ผมก็ไม่ควรทำอะไรแบบนั้น

407
00:31:45,404 --> 00:31:48,949
ถึงซูรยอนจะยินยอมพร้อมใจ

408
00:31:49,033 --> 00:31:51,118
ผมก็ไม่ควรบันทึกภาพแบบนั้นไว้

409
00:31:52,870 --> 00:31:53,871
ผมขอโทษครับ

410
00:31:54,913 --> 00:31:56,206
ขอโทษครับ

411
00:31:56,290 --> 00:31:57,458
ผมขอโทษจริงๆ ครับ

412
00:32:07,176 --> 00:32:09,678
แต่ว่าที่ผมทำมันผิดอะไรนักหนาเหรอ

413
00:32:10,638 --> 00:32:11,764
ไอ้ชาติ…

414
00:32:13,766 --> 00:32:14,767
นี่

415
00:32:16,393 --> 00:32:17,978
คิดว่าตัวเองเป็นใครเหรอ

416
00:32:18,646 --> 00:32:20,564
ถึงจุ้นจ้านแบบนี้ หา

417
00:32:21,440 --> 00:32:22,650
ให้ตายสิ

418
00:32:24,276 --> 00:32:28,197
ถึงว่าสิ ปกติแม่นั่นหงอเป็นลูกหมา
ก็สงสัยอยู่ว่าจู่ๆ ทำไมเปลี่ยนไป

419
00:32:29,156 --> 00:32:30,324
อ๋อ

420
00:32:31,742 --> 00:32:34,203
คิดว่าคนชั้นสูงอย่างเราๆ

421
00:32:34,286 --> 00:32:36,914
ต้องทำดี มีจิตใจกว้างขวางงั้นเหรอ

422
00:32:38,832 --> 00:32:40,417
ถึงจะอย่างนั้นก็เถอะ

423
00:32:40,501 --> 00:32:43,045
นังซูรยอนนั่นมันก็ต่ำตมเหลือเกิน

424
00:32:43,128 --> 00:32:45,464
อย่างกับอยู่คนละโลกกับเราเลย จริงไหม

425
00:32:45,547 --> 00:32:47,257
ก็อย่าพยายามนักเลยครับ

426
00:32:48,634 --> 00:32:49,635
คุณวอนมีโฮ

427
00:32:52,930 --> 00:32:53,931
กยองจุน

428
00:32:55,516 --> 00:32:57,559
จับไว้ให้แน่นๆ นะ นี่รุ่นลิมิเต็ด

429
00:33:07,027 --> 00:33:08,028
ค่ะ

430
00:33:21,709 --> 00:33:22,710
อะไร

431
00:33:24,461 --> 00:33:26,130
ถ้ามีอะไรจะพูด ก็ว่ามาเลย

432
00:33:27,047 --> 00:33:28,173
คือ ฉัน…

433
00:33:28,841 --> 00:33:30,134
ซูรยอน…

434
00:33:31,301 --> 00:33:32,928
อีกเดี๋ยวก็หายแล้วละ

435
00:33:33,554 --> 00:33:36,265
เธออยู่ในความดูแล
ของทีมแพทย์ที่เก่งมากๆ

436
00:33:36,724 --> 00:33:38,726
อีกไม่นาน เธอต้องฟื้นขึ้นมาแน่

437
00:33:41,145 --> 00:33:42,396
อยากไปเยี่ยมที่โรงพยาบาลไหม

438
00:33:43,272 --> 00:33:44,356
ไม่เป็นไรค่ะ

439
00:33:45,190 --> 00:33:46,859
เกิดอะไรขึ้นกับไอ้ชั่วนั่นคะ

440
00:33:50,070 --> 00:33:53,657
มันอาจไม่ยุติธรรมนัก
แต่เราก็ทำอะไรไม่ได้มาก

441
00:33:53,741 --> 00:33:55,075
กฎหมายมันเป็นแบบนั้นนี่

442
00:33:56,368 --> 00:33:57,369
แต่ว่า…

443
00:34:00,038 --> 00:34:01,582
เขาจะต้องโดนลงโทษอย่างแน่นอน

444
00:34:02,916 --> 00:34:04,543
ถ้าคนอย่างหมอนั่นไม่โดนลงโทษ

445
00:34:04,626 --> 00:34:06,879
ก็เท่ากับว่าคนข้างบนนั้นละเลยหน้าที่

446
00:34:07,880 --> 00:34:10,215
ไม่ว่าจะเป็นพระเจ้า พระพุทธเจ้า

447
00:34:10,883 --> 00:34:11,884
หรือแม้แต่อัลเลาะห์

448
00:34:12,134 --> 00:34:14,720
อย่างน้อยคงมีสักคน
ที่ทำหน้าที่ตัวเอง จริงไหม

449
00:34:18,223 --> 00:34:19,308
ขอบคุณค่ะ

450
00:34:37,701 --> 00:34:38,702
เพนจุลแล

451
00:34:43,499 --> 00:34:44,750
นี่เป็นของเด็กคนนั้น

452
00:34:47,461 --> 00:34:49,797
ค่าตอบแทนเท่านี้ก็น่าจะเพียงพอแล้วนะ

453
00:35:13,237 --> 00:35:16,073
พ่อ ผมโดนทำร้ายนะครับ หา

454
00:35:17,115 --> 00:35:18,826
ผมจะฟ้องนังตัวดีนั่น

455
00:35:19,326 --> 00:35:21,286
ถ้าไม่ได้เอาคืน
ผมทำใจอยู่ต่อไม่ได้แน่

456
00:35:22,955 --> 00:35:23,956
ช่างเถอะ

457
00:35:25,374 --> 00:35:27,167
ผมจะเอาคืนให้สาสมเลย

458
00:35:31,839 --> 00:35:33,006
แม่งเอ๊ย

459
00:35:48,397 --> 00:35:49,398
อีซูรยอน

460
00:35:51,275 --> 00:35:54,152
ก็ได้ มาดูกันว่า
แกจะกล้าออกนอกบ้านไหม

461
00:35:54,236 --> 00:35:55,904
ฉันจะอัปโหลดให้หมดเลย

462
00:35:56,697 --> 00:35:57,698
คอยดูได้เลย

463
00:36:43,452 --> 00:36:44,453
ซูรยอน

464
00:36:47,497 --> 00:36:48,540
แม่…

465
00:36:48,624 --> 00:36:49,625
ฟื้นแล้วเหรอ

466
00:36:52,461 --> 00:36:54,296
เก่งมาก ลูกแม่

467
00:36:56,465 --> 00:36:57,925
หายแล้วนะ ลูกแม่

468
00:37:01,637 --> 00:37:04,389
รู้ไหมว่าแม่เป็นห่วงแค่ไหน

469
00:37:13,398 --> 00:37:14,483
เจ้าๆ จริงด้วย

470
00:37:15,484 --> 00:37:16,485
คะ

471
00:37:17,152 --> 00:37:18,236
ดีแล้ว

472
00:37:18,946 --> 00:37:20,030
ดีแล้วที่เจ้ามา

473
00:37:20,739 --> 00:37:22,407
คุณย่า ทำอะไรคะเนี่ย

474
00:37:22,866 --> 00:37:27,245
จริงสิ เจ้าจะจำข้าไม่ได้ก็ไม่แปลก

475
00:37:27,663 --> 00:37:31,124
โอ้ ผู้อาวุโสคึมแพคจู มาแล้วเหรอคะ

476
00:37:32,459 --> 00:37:33,460
ซูจิน

477
00:37:33,543 --> 00:37:36,505
- รู้จักคุณย่าคนนี้เหรอ
- แน่นอนสิ เธอก็แนะนำตัวเองสิ

478
00:37:36,880 --> 00:37:40,133
ในเมืองที่โรงเรียนทัมนาตั้งอยู่นี้น่ะ
ท่านคือผู้อาวุโสที่อายุยืนที่สุด

479
00:37:40,217 --> 00:37:42,552
ท่านเป็นแฮนยอ นักดำน้ำหาหอย

480
00:37:42,636 --> 00:37:44,179
เปิดร้านอาหารอยู่บนเขา

481
00:37:44,596 --> 00:37:47,057
ท่านบริจาคเงินที่หามาได้จากท้องทะเล

482
00:37:47,140 --> 00:37:49,810
เราเลยได้เอามาใช้กับเด็กๆ
ของเรานี่แหละ

483
00:37:50,060 --> 00:37:54,314
และท่านยังเอาต๊อก
มาให้คุณครูทุกคนอยู่บ่อยๆ ด้วย

484
00:37:54,398 --> 00:37:57,067
ค่ะ ฉันเป็นคุณย่าของยอมจีค่ะ

485
00:37:57,150 --> 00:37:58,902
ยอมจีเหรอคะ พูยอมจีน่ะเหรอ

486
00:37:58,986 --> 00:38:02,614
ถ้ามีเวลา ก็แวะไปที่ร้านเราสักครั้งสิ

487
00:38:03,031 --> 00:38:06,910
ต้องไปให้ได้นะ
ฉันมีเรื่องจะเล่าให้คุณฟังเยอะเลย

488
00:38:07,619 --> 00:38:10,247
- ผู้อาวุโสคะ กลับบ้านดีๆ นะคะ
- จ้ะ

489
00:38:10,664 --> 00:38:11,873
เดินทางปลอดภัยนะคะ

490
00:38:32,853 --> 00:38:35,188
ใจร้อนเหมือนกันนะเนี่ย

491
00:38:35,355 --> 00:38:38,775
ทำไม ที่ไปเพราะกำจัด
ความปราดเปรื่องนั่นไม่ได้งั้นเหรอ

492
00:38:40,902 --> 00:38:42,946
ข้าไปเพราะอยากเห็นหน้านางหรอก

493
00:38:44,114 --> 00:38:46,908
นางเป็นเด็กที่ข้าเคยอุ้ม
ไว้ในอ้อมแขนนี่นา

494
00:38:48,243 --> 00:38:50,829
ข้าคิดถึงและอยากเจอนาง

495
00:38:52,497 --> 00:38:55,208
นางหน้าตาเหมือนเดิมเปี๊ยบเลย

496
00:38:56,501 --> 00:38:58,503
มันทำให้ข้านึกถึงวันคืนเก่าๆ

497
00:38:58,587 --> 00:38:59,963
มันช่วยไม่ได้จริงๆ

498
00:39:01,506 --> 00:39:02,507
แต่ก็เถอะ…

499
00:39:03,467 --> 00:39:05,844
เพราะแบบนั้นเจ้าถึงได้
มาอยู่ข้างๆ นางไม่ใช่เหรอ

500
00:39:07,095 --> 00:39:08,430
พูดอะไรของท่านอีกล่ะ

501
00:39:09,306 --> 00:39:12,142
จนกว่าวอนจองจะตื่นขึ้นมา
นางก็ยังไม่ใช่วอนจองหรอก

502
00:39:13,268 --> 00:39:14,352
ก็จริง

503
00:39:14,436 --> 00:39:18,940
ถ้ามีเจ้าอยู่ด้วย ความทรงจำ
ของเด็กนั่นอาจกลับมาเร็วขึ้น

504
00:39:19,775 --> 00:39:21,359
ดูแลนางให้ดีนะ

505
00:39:23,028 --> 00:39:24,571
ทำไมถึงเอาแต่บอกให้ดูแลนางให้ดี…

506
00:39:26,239 --> 00:39:27,908
เจ้าก็ทำได้ดีแล้วละ

507
00:39:27,991 --> 00:39:30,535
เจ้าก็ทำหน้าที่อย่างดีมาตลอด
ทำไมต้องทำท่าทำทางแบบนั้นด้วย

508
00:39:36,166 --> 00:39:37,167
คุณย่า

509
00:39:41,171 --> 00:39:42,380
สองคนนั้นรู้จักกันเหรอ

510
00:39:46,927 --> 00:39:49,137
เป็นการผสมผสานที่ไม่น่าไว้ใจเลย

511
00:39:56,853 --> 00:39:58,271
ฉันมีอะไรจะถามหน่อย

512
00:39:59,815 --> 00:40:01,191
ถ้าขอไม่พูดที่นี่ดีกว่า

513
00:40:03,777 --> 00:40:04,820
ตามฉันมา

514
00:40:08,615 --> 00:40:10,742
คุณเพิ่งเริ่มงานวันแรก
เราก็ควรกินอะไรอร่อยๆ กันนะ

515
00:40:12,077 --> 00:40:13,703
ทำอะไรอยู่ ไม่กินเหรอ

516
00:40:14,913 --> 00:40:16,164
ฉันไม่นึกอยากกินไก่

517
00:40:17,457 --> 00:40:18,458
งั้นเหรอ

518
00:40:18,959 --> 00:40:19,960
งั้นฉันกินเอง

519
00:40:26,633 --> 00:40:27,634
ลองกินดูสิ

520
00:40:30,137 --> 00:40:31,346
คุณย่าคนเมื่อกลางวันน่ะ

521
00:40:32,347 --> 00:40:33,348
รู้จักกันเหรอ

522
00:40:35,183 --> 00:40:36,184
ใคร

523
00:40:36,810 --> 00:40:38,979
คนนั้นไง คุณย่าที่แวะมาที่โรงเรียนน่ะ

524
00:40:39,354 --> 00:40:40,480
คุณย่าของยอมจี

525
00:40:41,857 --> 00:40:42,858
จำคุณย่าได้เหรอ

526
00:40:43,483 --> 00:40:44,484
พูดเรื่องอะไร

527
00:40:46,278 --> 00:40:47,529
ช่างเถอะ กินไปเถอะ

528
00:40:47,612 --> 00:40:48,613
ลองกินหน่อยสิ

529
00:40:49,489 --> 00:40:51,533
นี่ๆ ลองดู กินสิ

530
00:40:52,701 --> 00:40:53,910
กินกับชีสด้วย

531
00:41:15,307 --> 00:41:16,433
จริงเหรอคะ

532
00:41:21,396 --> 00:41:22,731
ค่ะ เข้าใจแล้วค่ะ

533
00:41:25,192 --> 00:41:26,193
พาน

534
00:41:27,611 --> 00:41:28,612
พาน

535
00:41:33,158 --> 00:41:34,159
พี่

536
00:41:34,451 --> 00:41:36,161
- โอ้
- ทำไมถึงรีบนักล่ะครับ

537
00:41:36,244 --> 00:41:37,412
- กลับมาแล้วเหรอ
- ครับ

538
00:41:37,495 --> 00:41:38,872
- ฉันแค่ต้อง…
- เดี๋ยวครับ

539
00:41:38,955 --> 00:41:40,165
รู้ไหมครับว่าผมไปไหนมา

540
00:41:40,248 --> 00:41:42,500
ผมอยากไปซื้อโครเก็ตกุ้งแสนอร่อย…

541
00:41:42,584 --> 00:41:44,377
ดีแล้วๆ นายกินไปก่อนเลย

542
00:41:44,461 --> 00:41:45,837
- พี่
- กินไปเลย

543
00:41:48,340 --> 00:41:49,341
พาน

544
00:41:56,431 --> 00:41:58,183
ยุนกยองจุนตายแล้ว

545
00:42:03,480 --> 00:42:05,065
ไม่ใช่ฝีมือคุณใช่ไหม

546
00:42:06,441 --> 00:42:07,817
ฉันไม่ฆ่ามนุษย์

547
00:42:08,860 --> 00:42:09,861
เหรอ

548
00:42:12,364 --> 00:42:13,823
งั้นก็ค่อยโล่งใจหน่อย

549
00:42:16,618 --> 00:42:18,119
แต่มันรู้สึกแปลกๆ นะ

550
00:42:18,536 --> 00:42:20,705
ใจนึงก็คิดว่าดีแล้ว

551
00:42:21,790 --> 00:42:23,625
แต่อีกใจมันก็ไม่ใช่

552
00:42:24,000 --> 00:42:25,961
มันไม่ควรจบลงแบบนี้

553
00:42:26,586 --> 00:42:27,796
ฉันคิดแบบนั้นน่ะ

554
00:42:31,925 --> 00:42:34,302
มันไม่มีบทสรุปไหน
ที่จะถูกใจคนทุกคนหรอก

555
00:42:35,887 --> 00:42:37,013
คุณน่ะ

556
00:42:37,931 --> 00:42:40,100
ทำให้ฉันนึกถึงพ่อตัวเองเลย รู้ไหม

557
00:42:41,768 --> 00:42:44,729
ไร้ซึ่งความอบอุ่น ไม่มีความอ่อนหวาน

558
00:42:45,188 --> 00:42:47,816
ปลอบใจคนก็ไม่เป็น ไม่แสดงความห่วงหา

559
00:42:51,820 --> 00:42:52,821
รับไปสิคะ

560
00:42:58,702 --> 00:43:01,913
เจ้านี่น่ะ มันเรียกว่าโทรศัพท์มือถือ

561
00:43:03,415 --> 00:43:05,375
ไม่รู้จักเหรอคะ มือถือไง

562
00:43:06,209 --> 00:43:07,294
รู้จัก

563
00:43:07,544 --> 00:43:10,171
- ไม่รู้สินะ ไม่รู้จักมือถือละสิ
- รู้จัก

564
00:43:12,382 --> 00:43:13,550
รู้จักโทรศัพท์ใช่ไหม

565
00:43:14,217 --> 00:43:15,385
คอมพิวเตอร์ก็ไม่รู้จักสินะ

566
00:43:15,468 --> 00:43:17,137
นี่น่ะคือสมาร์ตโฟน

567
00:43:17,220 --> 00:43:19,723
มันเป็นการรวมกันของโทรศัพท์
กล้องและคอมพิวเตอร์

568
00:43:19,806 --> 00:43:21,599
มันฉลาดสุดๆ เลยนะ

569
00:43:22,267 --> 00:43:23,268
โทรศัพท์ในมือ

570
00:43:24,602 --> 00:43:25,603
ฉันเหมือนคนโง่เหรอ

571
00:43:25,687 --> 00:43:27,230
ฉันรู้หรอกว่ามือถือคืออะไร

572
00:43:27,939 --> 00:43:28,940
รู้เหรอ

573
00:43:29,899 --> 00:43:31,192
แล้วทำไมถึงไม่มีล่ะ

574
00:43:31,276 --> 00:43:32,485
เพราะมันไม่จำเป็นไง

575
00:43:34,446 --> 00:43:35,697
มือถือมันก็แบบนี้แหละ

576
00:43:35,780 --> 00:43:37,532
ตอนที่ไม่มี
คุณก็ไม่รู้หรอกว่ามันไม่สะดวก

577
00:43:37,615 --> 00:43:39,701
แต่มันแทบทำให้คนอื่นเป็นบ้าได้เลยนะ

578
00:43:39,784 --> 00:43:41,161
เพราะพวกเขาติดต่อกันไม่ได้

579
00:43:43,997 --> 00:43:44,998
รับสายอย่างเดียวพอ

580
00:43:45,957 --> 00:43:47,000
รับสายฉันคนเดียว

581
00:43:47,083 --> 00:43:48,251
ทุกครั้งที่ฉันโทรไปเลยนะ

582
00:43:48,835 --> 00:43:50,253
ไม่ว่าจะยังไงก็ตามด้วย

583
00:44:07,937 --> 00:44:08,938
เธอนี่มัน…

584
00:44:09,397 --> 00:44:10,398
อะไรล่ะ

585
00:44:10,940 --> 00:44:12,525
ก็มันจริงนี่นา ฉันเป็นเจ้านาย

586
00:44:12,901 --> 00:44:15,028
ถ้าไม่ชอบก็เปลี่ยนเองแล้วกัน

587
00:44:21,409 --> 00:44:24,162
ทำไมฉันต้องกลัวหมอนั่นด้วยนะ

588
00:44:24,621 --> 00:44:25,997
ไม่สิ ดูจากตำแหน่ง

589
00:44:26,081 --> 00:44:28,333
บทบาทและสถานะทางสังคมของเรา

590
00:44:28,416 --> 00:44:31,795
ฉันอยู่เหนือกว่า
ก็ควรเป็นนายไม่ใช่เหรอ

591
00:44:36,758 --> 00:44:40,929
แต่ชีวิตฉันมันคงเปราะบาง
เกินกว่าจะพูดแบบนั้นได้

592
00:44:53,024 --> 00:44:54,109
อร่อยจัง

593
00:45:02,409 --> 00:45:05,328
หมอนั่นอาจไม่เคยลองอะไรแบบนี้ก็ได้นะ

594
00:45:14,546 --> 00:45:15,547
ฉันต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ

595
00:45:15,630 --> 00:45:19,342
ทำไมฉันต้องสนใจคนอวดดีแบบนั้นด้วย

596
00:45:20,135 --> 00:45:21,678
ฉันควรกินคนเดียวให้หมดต่างหาก

597
00:45:23,346 --> 00:45:24,597
ฉันจะกินให้หมดเลย

598
00:45:34,357 --> 00:45:37,652
(นายหญิง)

599
00:45:43,992 --> 00:45:45,493
จะหลบๆ ซ่อนๆ ไปถึงเมื่อไร

600
00:45:47,036 --> 00:45:48,037
ออกมา

601
00:45:52,041 --> 00:45:53,042
ผมเหรอ

602
00:45:53,585 --> 00:45:54,711
โดนจับได้ตั้งแต่เมื่อไรนะ

603
00:45:56,796 --> 00:45:58,214
โธ่เอ๊ย จริงๆ เลย

604
00:45:58,965 --> 00:46:00,508
ตาลุงนี่ใจร้ายจริงๆ

605
00:46:03,887 --> 00:46:05,513
นึกว่าลบร่องรอยตัวเองแล้วแท้ๆ

606
00:46:05,763 --> 00:46:06,764
ต้องอย่างนี้สิ

607
00:46:07,932 --> 00:46:09,601
นายยังมีกลิ่นของเด็กอ่อนหัดอยู่

608
00:46:09,934 --> 00:46:10,935
ผู้ลุงครับ

609
00:46:11,644 --> 00:46:13,521
ดูเหมือนคุณจะอ่อนไหวกับเรื่องกลิ่นนะ

610
00:46:14,063 --> 00:46:15,064
ผมน่ะ

611
00:46:16,566 --> 00:46:20,069
รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างคุณกับวอนจอง

612
00:46:25,366 --> 00:46:28,161
นั่นไม่ใช่ชื่อที่เด็กอ่อนหัดอย่างนาย
จะพูดออกมาพล่อยๆ ได้

613
00:46:28,244 --> 00:46:31,789
แค่ได้ยินชื่อวอนจอง
ความรู้สึกผิดคงพรั่งพรูขึ้นมาสินะครับ

614
00:46:31,873 --> 00:46:33,041
- แกมัน…
- แต่ว่า…

615
00:46:34,375 --> 00:46:36,127
ทำไมถึงมาอยู่ข้างๆ พี่มีโฮล่ะครับ

616
00:46:36,544 --> 00:46:38,630
วันนึงพี่มีโฮ… ไม่สิ

617
00:46:40,924 --> 00:46:42,175
วอนจองน่ะ

618
00:46:43,176 --> 00:46:44,177
คุณก็จะฆ่าเธอนี่นา

619
00:46:46,137 --> 00:46:47,138
เดี๋ยวก่อน

620
00:46:47,430 --> 00:46:48,431
โอ้

621
00:46:48,765 --> 00:46:51,976
ผมไม่ใช่แนวปุบปับก็จะสู้กัน
แถมวันนี้ก็หนาวด้วย

622
00:46:52,060 --> 00:46:55,396
ผมต้องอบอุ่นร่างกาย
กับกล้ามเนื้อให้ดีก่อน

623
00:46:57,357 --> 00:46:58,399
โทษทีครับ

624
00:47:05,240 --> 00:47:06,241
ถ้างั้น คราวนี้…

625
00:47:09,077 --> 00:47:10,537
เรามาเริ่มกันเลยดีไหมครับ

626
00:49:01,105 --> 00:49:02,357
พยายามจะเล่นลูกไม้สินะ

627
00:49:03,066 --> 00:49:04,192
ผมเคยบอกแล้วใช่ไหมครับ

628
00:49:05,109 --> 00:49:06,944
คุณต้องผ่านบททดสอบ

629
00:49:07,695 --> 00:49:11,240
จะเรียกว่าการตรวจสอบความปลอดภัยก็ได้

630
00:50:13,594 --> 00:50:14,595
พาน

631
00:50:18,182 --> 00:50:19,225
พาน

632
00:50:22,478 --> 00:50:25,440
จริงๆ เลย
จะหาเจ้านายอย่างฉันได้ที่ไหนอีก

633
00:50:26,149 --> 00:50:27,275
เอาใจใส่สุดๆ

634
00:50:28,651 --> 00:50:32,029
ว่าแต่หายไปไหนของเขานะ โยฮันก็…

635
00:50:42,874 --> 00:50:43,875
โยฮัน

636
00:50:49,213 --> 00:50:51,674
ผมก็ไม่ได้อยากทำอะไรแบบนี้หรอกนะ

637
00:50:51,758 --> 00:50:53,760
แต่การที่มนุษย์ต่อสู้กับปีศาจน่ะ

638
00:50:54,635 --> 00:50:55,928
มันไม่ยุติธรรมมาตั้งแต่ต้นแล้ว

639
00:50:57,889 --> 00:50:59,807
แต่พอคิดๆ ดู

640
00:51:00,641 --> 00:51:02,643
คุณก็ไม่ได้แข็งแกร่งอย่างที่คิด

641
00:51:03,394 --> 00:51:04,395
งั้นเหรอ

642
00:51:12,069 --> 00:51:14,489
จริงด้วย คุณเป็นปีศาจโลกีย์แน่ๆ

643
00:51:17,700 --> 00:51:18,701
ระวังด้วยนะครับ

644
00:51:20,912 --> 00:51:22,705
ขืนทำแบบนั้น ระวังมือจะขาดเอา

645
00:51:32,006 --> 00:51:34,759
เซนต์มิคาเอล หัวหน้าคณะทูตสวรรค์
และผู้นำกองทัพสวรรค์

646
00:51:35,426 --> 00:51:37,428
ด้วยพลังแห่งพระเจ้า ไปจนสู่ขุมนรก

647
00:51:38,137 --> 00:51:40,598
ซาตานและวิญญาณปีศาจร้าย
ที่เร่ร่อนบนโลก

648
00:51:41,766 --> 00:51:43,434
ข้าขอถามในนามของพระเจ้า

649
00:51:45,436 --> 00:51:46,604
ชื่อของเจ้า

650
00:51:49,273 --> 00:51:50,399
คืออะไร

651
00:52:57,258 --> 00:52:58,259
พี่

652
00:53:00,636 --> 00:53:01,637
พาน…

653
00:53:02,138 --> 00:53:03,139
หนี…

654
00:53:04,974 --> 00:53:06,017
ไป

655
00:56:03,819 --> 00:56:06,822
คำบรรยายโดย จริยา จริยวิชัย