1
00:00:06,200 --> 00:00:08,720
ซีรีส์ตอนนี้มีเรื่องอ่อนไหว
การฆ่าตัวตาย และหัวข้อที่เกี่ยวข้อง

2
00:00:08,800 --> 00:00:09,960
โปรดใช้วิจารณญาณในการชม

3
00:00:14,280 --> 00:00:16,400
ผมตายไปหลายครั้ง เกินกว่าที่ผมจะจำได้

4
00:00:20,360 --> 00:00:21,480
เร็ว

5
00:00:23,200 --> 00:00:24,040
ช้า

6
00:00:26,600 --> 00:00:27,880
เจ็บปวด สงบสุข

7
00:00:27,960 --> 00:00:31,240
ในตอนสุดท้าย มันก็เหมือนกันหมด

8
00:00:34,680 --> 00:00:37,320
ความหนาวค่อยๆ เบาบางลงจนว่างเปล่า

9
00:00:39,080 --> 00:00:40,520
ผมไม่มีตัวตนอีกต่อไป

10
00:00:42,920 --> 00:00:43,840
จากนั้น

11
00:00:45,200 --> 00:00:47,040
ประสาทสัมผัสทีละอย่าง ทีละนิด

12
00:00:48,080 --> 00:00:49,320
ผมกลับมา

13
00:00:51,400 --> 00:00:53,680
คุณกำลังจะบอกว่า
คุณฟื้นจากความตายได้เหรอ

14
00:00:53,760 --> 00:00:55,640
ไม่มีใครฟื้นจากความตายได้

15
00:00:57,040 --> 00:00:58,360
แต่เราทุกคนกลับมา

16
00:00:59,960 --> 00:01:03,040
คุณว่าจะบอกเราว่าทำไมคุณถึงฆ่าพ่อของคุณ

17
00:01:03,120 --> 00:01:04,280
นั่นคือสิ่งที่ผมกำลังทำอยู่

18
00:01:04,360 --> 00:01:06,280
ไม่ คุณกำลังถ่วงเวลาอยู่

19
00:01:07,440 --> 00:01:11,720
- ทำไมคุณไม่เริ่มตั้งแต่ต้นเลยล่ะ
- ไม่มีจุดเริ่มต้น ไม่มีจุดจบ

20
00:01:11,800 --> 00:01:15,080
ชีวิตคือแผ่นเสียงที่มีรอยขีดข่วน
เล่นวนซ้ำแล้วซ้ำอีก

21
00:01:16,000 --> 00:01:19,280
แต่คุณจำไม่ได้ว่า
คุณเคยได้ยินเพลงนั้นมาก่อน

22
00:01:20,080 --> 00:01:21,520
คุณจึงเต้นต่อไปเรื่อยๆ

23
00:01:22,920 --> 00:01:25,840
ร้องเพลงคลอ ไม่ได้เอะใจ

24
00:01:29,360 --> 00:01:30,280
แต่ไม่ใช่คุณ

25
00:01:32,320 --> 00:01:33,720
เพราะคุณเป็นคนพิเศษ

26
00:01:35,840 --> 00:01:39,080
อะไรทำให้คุณพิเศษ กิเดียน

27
00:01:42,000 --> 00:01:43,440
ผมจำเพลงนั้นได้

28
00:01:46,840 --> 00:01:48,400
และผมเลือกเล่นเพลงท่อนไหนก็ได้

29
00:02:42,960 --> 00:02:48,960
ลางมรณะ

30
00:03:00,920 --> 00:03:04,080
เกือบแล้ว นั่นแหละ นั่นแหละ

31
00:03:05,560 --> 00:03:06,760
ใกล้แล้ว

32
00:03:32,040 --> 00:03:33,280
เราสร้างปาฏิหาริย์

33
00:03:38,640 --> 00:03:40,200
ในนามของพระบิดา

34
00:03:42,120 --> 00:03:43,480
พระบุตร

35
00:03:44,720 --> 00:03:46,040
และพระจิต

36
00:03:46,800 --> 00:03:47,640
อาเมน

37
00:03:54,560 --> 00:03:59,240
"โจน่าห์อยู่ในท้องของปลาวาฬ
เป็นเวลาสามวันสามคืน

38
00:04:00,280 --> 00:04:04,880
"และตลอดช่วงเวลานั้น
เขาอธิษฐานต่อพระเจ้าเพื่อขออภัย"

39
00:04:05,760 --> 00:04:08,240
"เขาสัญญาว่าจะไม่พยายามซ่อน..."

40
00:04:11,320 --> 00:04:13,160
กิเดียน เขาดิ้นด้วย

41
00:04:13,680 --> 00:04:14,640
นี่

42
00:04:31,760 --> 00:04:34,360
หรือจะให้กิเดียนเป่าเทียนแทนลูก

43
00:04:34,440 --> 00:04:35,360
อย่าแตะต้องนะ

44
00:04:35,520 --> 00:04:36,440
กิเดียน

45
00:04:38,040 --> 00:04:39,240
ลอว์เรนซ์ หยุดนะ

46
00:04:48,920 --> 00:04:50,160
กิเดียน กลับมานี่

47
00:04:51,520 --> 00:04:52,440
เดี๋ยวนี้

48
00:04:52,520 --> 00:04:57,240
"เราเปลือยเปล่ามาจากครรภ์มารดา
และเราก็จะจากไปอย่างเปลือยเปล่า

49
00:04:57,680 --> 00:05:00,760
"พระเจ้าประทานให้ พระเจ้านำกลับไป

50
00:05:01,520 --> 00:05:03,720
"ขอสรรเสริญพระนามของพระเจ้า"

51
00:05:04,440 --> 00:05:06,720
นี่คือคำตรัสของพระเจ้า

52
00:05:07,800 --> 00:05:09,480
ขอบคุณพระเจ้า

53
00:05:12,160 --> 00:05:13,480
เวลาเราอยู่ในโบสถ์

54
00:05:13,560 --> 00:05:16,320
ลูกนั่งนิ่งๆ และแสดงความเคารพ

55
00:05:18,600 --> 00:05:19,760
เอามือวางบนโต๊ะ

56
00:05:28,920 --> 00:05:30,320
คุณทำตัวโง่เง่า

57
00:05:31,840 --> 00:05:32,760
ฉันเหรอที่โง่

58
00:05:32,840 --> 00:05:36,080
คุณคือคนที่นั่งอยู่ตรงนั้น
อ่านพระคัมภีร์ทั้งคืน

59
00:05:36,200 --> 00:05:40,240
- คุณรู้มั้ยว่าทุกคนหัวเราะเยาะคุณ
- ไม่ใช่ มีแค่คุณกับเขา

60
00:05:40,320 --> 00:05:42,160
ตอนนี้ฉันคุยกับผู้ชายคนอื่นไม่ได้เลยใช่มั้ย

61
00:05:42,240 --> 00:05:44,160
คุณพูดกับใครก็ได้ที่คุณอยากพูด

62
00:05:44,240 --> 00:05:47,200
แค่อย่าชวนเขาขึ้นเตียง
ต่อหน้าเพื่อนๆ ผม

63
00:05:47,280 --> 00:05:50,000
นั่นคือสิ่งที่คุณเกลียดใช่มั้ย เพื่อนๆ ของคุณ

64
00:05:50,400 --> 00:05:52,840
เจมส์เป็นเพื่อนฉัน เขาอยากคุยกับฉัน

65
00:05:52,920 --> 00:05:54,920
เขาไม่อยากคุยกับคุณ มอยร่า

66
00:05:55,000 --> 00:05:57,240
- เขาอยากให้คุณเป็นกะหรี่ของเขา
- ดี

67
00:05:57,320 --> 00:06:00,840
บางทีฉันควรปล่อยให้เขาทำ
ดูสิว่ามันจะรู้สึกยังไงเมื่อทำอย่างถูกวิธี

68
00:06:00,920 --> 00:06:02,120
เอาเลย ตีฉันสิ

69
00:06:03,080 --> 00:06:04,080
ตีฉันเลย

70
00:06:08,960 --> 00:06:11,600
ลูกๆ เป็นเด็กดีกับแม่นะตอนที่พ่อไม่อยู่

71
00:06:11,680 --> 00:06:14,080
กิเดียน ดูแลมัลคอล์มด้วย

72
00:06:14,160 --> 00:06:15,680
ให้น้องเป็นเด็กดี

73
00:06:17,200 --> 00:06:18,320
พ่อจะไปไหน

74
00:06:22,320 --> 00:06:24,160
แม่บอกว่าพ่อเสียเงินหมดแล้ว

75
00:06:25,000 --> 00:06:26,640
แม่ไม่เข้าใจ

76
00:06:26,720 --> 00:06:29,400
แต่พ่อจะแก้ไขมัน เหมือนที่พ่อทำมาตลอด

77
00:06:29,840 --> 00:06:30,760
โอเคนะ

78
00:07:08,560 --> 00:07:10,760
"'นี่สำหรับคุณ' สุนัขใจดีกล่าว

79
00:07:11,280 --> 00:07:12,760
'"ขอบคุณ' โทมัสตอบ

80
00:07:12,840 --> 00:07:15,000
"'ตอนนี้ฉันไม่ต้องเศร้าอีกต่อไปแล้ว

81
00:07:15,480 --> 00:07:20,400
"ตราบใดที่ฉันมีสิ่งนี้
ฉันจะคิดถึงคุณและฉันจะไม่มีวันเหงาอีก'"

82
00:07:23,960 --> 00:07:24,960
อ่านอีกรอบสิ

83
00:07:53,760 --> 00:07:54,880
เรากำลังจะไปไหนกัน

84
00:07:57,840 --> 00:07:58,720
พ่อ

85
00:08:35,200 --> 00:08:36,640
เราต้องสวดมนต์

86
00:08:37,960 --> 00:08:38,760
ทำไม

87
00:08:40,280 --> 00:08:42,440
แม่อยากให้เราสวดมนต์ให้จิตวิญญาณเธอ

88
00:08:43,760 --> 00:08:45,040
สำหรับสิ่งที่แม่ทำ

89
00:08:47,320 --> 00:08:48,520
แม่ทำอะไร

90
00:08:52,640 --> 00:08:54,160
แม่ทำความผิดร้ายแรง

91
00:08:55,720 --> 00:08:56,600
ต่อพ่อ

92
00:08:59,160 --> 00:09:00,080
ต่อพระเจ้า

93
00:09:02,440 --> 00:09:03,640
ดังนั้นตอนนี้เราต้องสวดมนต์

94
00:09:05,520 --> 00:09:06,520
เราทั้งสามคน

95
00:09:09,960 --> 00:09:11,000
สวดมนต์กับพ่อนะ

96
00:09:20,720 --> 00:09:21,640
เด็กดี

97
00:10:11,480 --> 00:10:16,200
"โจน่าห์อยู่ในท้องของปลาวาฬ
เป็นเวลาสามวันสามคืน

98
00:10:17,160 --> 00:10:21,760
"และตลอดช่วงเวลานั้น
เขาอธิษฐานต่อพระเจ้าเพื่อขออภัย"

99
00:10:22,720 --> 00:10:23,600
อย่าจับ

100
00:10:23,720 --> 00:10:24,640
กิเดียน

101
00:10:28,840 --> 00:10:33,480
"เราเปลือยเปล่ามาจากครรภ์มารดา
และเราก็จะจากไปอย่างเปลือยเปล่า

102
00:10:34,000 --> 00:10:36,880
"พระเจ้าประทานให้ พระเจ้านำกลับไป

103
00:10:37,480 --> 00:10:39,520
"ขอสรรเสริญพระนามของพระเจ้า"

104
00:10:41,240 --> 00:10:43,080
ตอนนี้ฉันคุยกับผู้ชายคนอื่นไม่ได้เลยใช่มั้ย

105
00:10:43,160 --> 00:10:45,120
คุณพูดกับใครก็ได้ที่คุณอยากพูด

106
00:10:45,200 --> 00:10:48,040
แค่อย่าชวนเขาขึ้นเตียงต่อหน้าเพื่อนผม

107
00:10:54,840 --> 00:10:57,040
"ตอนนี้ฉันไม่ต้องเศร้าอีกต่อไปแล้ว

108
00:10:57,440 --> 00:11:00,120
"ตราบใดที่ฉันมีสิ่งนี้ ฉันจะคิดถึงคุณ

109
00:11:02,520 --> 00:11:04,320
"และฉันจะไม่มีวันเหงาอีก"

110
00:11:19,560 --> 00:11:20,800
เราสร้างปาฏิหาริย์

111
00:11:22,960 --> 00:11:24,080
นี่

112
00:11:24,760 --> 00:11:25,640
อย่าจับ

113
00:11:25,720 --> 00:11:26,640
กิเดียน

114
00:11:39,040 --> 00:11:40,240
ลอว์เรนซ์ หยุดนะ

115
00:11:46,920 --> 00:11:48,400
ลอว์เรนซ์ หยุดนะ

116
00:12:09,520 --> 00:12:10,880
กิเดียน กลับมานี่

117
00:12:12,840 --> 00:12:14,960
เขาไม่อยากคุยกับคุณ มอยร่า

118
00:12:15,040 --> 00:12:17,120
- เขาอยากให้คุณเป็นกะหรี่ของเขา
- ดี

119
00:12:17,200 --> 00:12:21,200
บางทีฉันควรปล่อยให้เขาทำ
ดูสิว่ามันจะรู้สึกยังไงเมื่อทำอย่างถูกวิธี

120
00:15:00,000 --> 00:15:02,120
ผมรู้ว่าแม่ของผมคงไม่มีวันเข้าใจ

121
00:15:03,400 --> 00:15:04,440
คงไม่มีใครเข้าใจ

122
00:15:06,960 --> 00:15:07,880
ผมเลยหนีไป

123
00:15:10,080 --> 00:15:11,200
ไกลเท่าที่ผมจะไปได้

124
00:15:19,320 --> 00:15:23,320
ผมไม่มีที่ไป ไม่มีคนดูแลผม

125
00:15:25,720 --> 00:15:26,760
ผมอยู่ตัวคนเดียว

126
00:15:32,240 --> 00:15:34,560
ผมไม่เข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น

127
00:15:35,040 --> 00:15:36,120
หรือทำไม

128
00:15:36,680 --> 00:15:39,200
แต่ทุกชีวิตมาพร้อมกับบทเรียนของตัวเอง

129
00:15:41,440 --> 00:15:43,520
ไม่นานพวกเขาก็พบตัวผม

130
00:15:43,600 --> 00:15:44,760
เราเจอเขาแล้ว

131
00:15:44,840 --> 00:15:46,760
แต่ทุกครั้งที่พวกเขาหาผมเจอ...

132
00:15:46,880 --> 00:15:48,080
ไม่

133
00:15:51,920 --> 00:15:52,880
ผมเริ่มใหม่อีกครั้ง

134
00:15:57,200 --> 00:15:58,080
โอเค

135
00:15:59,440 --> 00:16:03,200
คุณกำลังบอกว่าข้อแก้ต่างทั้งหมดของคุณ

136
00:16:03,480 --> 00:16:06,320
คือความเชื่อของคุณในเรื่อง... อะไรนะ

137
00:16:07,200 --> 00:16:08,960
- การกลับมาเกิดใหม่
- การเกิดขึ้นใหม่

138
00:16:10,120 --> 00:16:13,000
ร่างเดิม ชีวิตเดิม มันไม่ใช่ข้อแก้ต่าง

139
00:16:13,080 --> 00:16:14,920
มันคือคำอธิบาย มันเป็นความจริง

140
00:16:16,000 --> 00:16:18,760
ขอบคุณที่ให้ความกระจ่าง มันช่วยได้มาก

141
00:16:18,880 --> 00:16:20,080
ได้โปรด อย่า

142
00:16:20,360 --> 00:16:23,280
คุณอยากส่งผมไปรับ
การประเมินทางจิตวิทยา

143
00:16:23,360 --> 00:16:25,200
มันจะเป็นความผิดพลาด

144
00:16:27,120 --> 00:16:31,120
ตอนฉันเดินเข้ามาที่นี่คืนนี้
คุณบอกฉันว่าเราเคยเจอกันแล้ว

145
00:16:32,560 --> 00:16:35,640
มันเป็นช่วงชีวิตนี้หรือชีวิตอื่น

146
00:16:36,920 --> 00:16:39,840
ถ้ามันเป็นช่วงชีวิตนี้ คุณคงจำผมได้แล้ว

147
00:16:41,000 --> 00:16:43,440
งั้นทั้งหมดนี้ก็เคยเกิดขึ้นมาแล้วเหรอ

148
00:16:44,120 --> 00:16:46,080
- ก็ไม่เชิง
- ลูซี่

149
00:16:46,160 --> 00:16:47,520
คุณเปลี่ยนสิ่งต่างๆ

150
00:16:48,440 --> 00:16:51,920
คุณกำลังบอกว่านั่นคือวิธี
ที่ทำให้คุณอยู่รอดมาได้

151
00:16:53,240 --> 00:16:55,520
เพราะคุณรู้ว่าต่อไปจะเกิดอะไรขึ้น

152
00:16:55,600 --> 00:16:57,600
ส่วนใหญ่แล้ว

153
00:16:57,680 --> 00:16:59,840
ผมแค่ซ่อนตัวในที่ที่คนจะหาผมไม่เจอ

154
00:17:00,480 --> 00:17:02,600
ผมจะขโมยก็ต่อเมื่อผมจะไม่ถูกจับได้

155
00:17:03,160 --> 00:17:05,720
ผมจะสู้ก็ต่อเมื่อผมรู้ว่าผมเอาชนะได้

156
00:17:08,840 --> 00:17:11,080
เราค้นบ้านริมทางรถไฟของคุณ

157
00:17:11,160 --> 00:17:12,080
เจอเงินสด

158
00:17:12,520 --> 00:17:14,280
ประมาณ 13,000 ปอนด์

159
00:17:14,520 --> 00:17:16,760
- เงินนั่นถูกขโมยมารึเปล่า
- ไม่ใช่

160
00:17:17,200 --> 00:17:20,080
เมื่อผมอายุ 18 ปี
ผมไม่จำเป็นต้องขโมยอีกต่อไป

161
00:17:20,480 --> 00:17:21,440
ทำไมละ

162
00:17:22,720 --> 00:17:24,720
ผมเลือกผู้ชนะได้เก่งมาก

163
00:18:00,320 --> 00:18:01,280
เอฟลิน

164
00:18:11,320 --> 00:18:16,800
คุณเชื่อมั้ยครับ
ที่ห้าสิบต่อหนึ่ง ชนะขาดลอย

165
00:18:27,560 --> 00:18:29,800
ยางรถพวกเขาเส้นหนึ่งระเบิดกลางโค้ง

166
00:18:34,240 --> 00:18:35,240
พวกเขาตายหมด

167
00:18:35,920 --> 00:18:37,320
พ่อแม่ ลูกสองคน

168
00:18:37,400 --> 00:18:38,720
ผมช่วยพวกเขาไม่ได้

169
00:18:40,320 --> 00:18:41,320
ไม่ใช่ในชีวิตนั้น

170
00:18:47,640 --> 00:18:48,880
แต่มันไม่สำคัญหรอก

171
00:18:51,160 --> 00:18:52,960
อุบัติเหตุมรณะ ยกครัวสี่ศพ

172
00:18:53,040 --> 00:18:55,080
มันไม่สำคัญเพราะผมรู้ล่วงหน้า

173
00:18:56,200 --> 00:18:58,920
ผมรู้ว่าทำไมเรื่องนี้ถึงเกิดขึ้นกับผม

174
00:18:59,520 --> 00:19:02,080
ผมรู้ว่าทำไมผมถึงได้พบกับ
เด็กผู้หญิงคนนั้นในสวนสาธารณะ

175
00:19:02,160 --> 00:19:04,520
ผมรู้ว่าทำไมผมถึงได้เห็นการตายของเธอ

176
00:19:05,240 --> 00:19:08,440
ทำไมความทรงจำของผมตามผมมาทุกชีวิต

177
00:19:10,080 --> 00:19:14,000
ผมจำครอบครัวนั้นได้
ผมเก็บชื่อพวกเขาเป็นความลับจนวันตาย

178
00:19:15,320 --> 00:19:19,080
และตอนนี้ ในทุกชีวิตใหม่
ผมพบพวกเขาอีกครั้ง

179
00:19:20,560 --> 00:19:23,400
ผมไปที่บ้านพวกเขาในเช้าวันเกิดอุบัติเหตุ

180
00:19:23,480 --> 00:19:26,440
และผมทำให้รถไม่สามารถแล่นออกไปได้

181
00:19:35,440 --> 00:19:37,320
คุณคิดว่าคุณกำลังช่วยผู้คนเหรอ

182
00:19:37,400 --> 00:19:38,320
ผมรู้ว่าผมทำอยู่

183
00:19:40,880 --> 00:19:44,320
และในทุกชีวิตใหม่
ผมเรียนรู้เพิ่มเติมนิดหน่อย

184
00:19:45,280 --> 00:19:46,880
เกี่ยวกับธรรมชาติของความทรมาน

185
00:19:48,040 --> 00:19:51,280
เมื่อผมได้ยินเรื่องโศกนาฏกรรม
ผมจดบันทึกสิ่งที่เกิดขึ้น

186
00:19:52,800 --> 00:19:54,720
ที่ไหน เมื่อไหร่ กับใคร

187
00:19:54,800 --> 00:19:57,200
เหตุไฟไหม้เกิดจาก
ความผิดพลาดของระบบไฟฟ้า

188
00:19:57,280 --> 00:20:00,560
ของเครื่องอบผ้าใหม่เอี่ยม
ทำให้มันร้อนมากเกินไปในตอนกลางคืน

189
00:20:00,680 --> 00:20:02,920
ผู้ผลิตให้ความมั่นใจกับลูกค้า...

190
00:20:03,000 --> 00:20:06,680
และในชีวิตต่อไปของผม ผมจะแก้ไขมัน

191
00:20:11,680 --> 00:20:14,040
สิ่งที่แปลกคือ

192
00:20:14,080 --> 00:20:17,800
แม้ผมหยุดไฟไว้ได้ ผมยังคงได้กลิ่นควัน

193
00:20:20,080 --> 00:20:22,560
ไฟไหม้บ้าน รถคว่ำ

194
00:20:22,640 --> 00:20:25,800
ถ้าคุณมองเห็นอนาคตได้จริง
ทำไมไม่หยุดเหตุก่อการร้าย 9/11

195
00:20:26,560 --> 00:20:28,800
ทำยังไง ด้วยโทรศัพท์เหรอ

196
00:20:29,000 --> 00:20:30,040
มันคุ้มที่จะลอง

197
00:20:30,240 --> 00:20:33,760
ไม่คุ้มหรอก เชื่อผมเถอะ
ผมหยุดเหตุการณ์ 9/11 ไม่ได้

198
00:20:35,680 --> 00:20:36,560
ยังไม่ได้

199
00:20:37,560 --> 00:20:38,960
แต่ผมหยุดเหตุการณ์ 7/12 ได้

200
00:20:39,760 --> 00:20:41,560
- อะไรคือ 7/12
- แน่นอน

201
00:20:43,680 --> 00:20:45,760
งั้นคุณก็เป็นฮีโร่สินะ

202
00:20:46,920 --> 00:20:48,000
ผมไม่เคยพูดแบบนั้น

203
00:20:48,480 --> 00:20:50,640
เราพบสื่อลามกอนาจารเด็ก
ในแล็ปท็อปของคุณ

204
00:20:50,720 --> 00:20:52,000
มันไม่ใช่แล็ปท็อปของผม

205
00:20:52,080 --> 00:20:54,440
- ไม่ใช่เหรอ
- ผมขโมยมาจากแฮโรลด์ สเลด

206
00:20:54,560 --> 00:20:58,160
ผมคิดว่าถ้าผมเอามัน
ไปให้คนที่ใช่ เขาจะถูกจับกุม

207
00:20:58,240 --> 00:20:59,520
ถูกขังก่อนที่...

208
00:21:01,560 --> 00:21:03,240
แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่คุณทำ

209
00:21:03,320 --> 00:21:05,800
ไม่ใช่ เพราะผมเปลี่ยนใจ

210
00:21:05,880 --> 00:21:08,680
- ทำไม
- เพราะผมเห็นสิ่งที่อยู่ในนั้น

211
00:21:10,560 --> 00:21:14,400
ผมมองเข้าไปในจิตวิญญาณของเขา
ผมเห็นแต่ความเลวทรามต่ำช้า

212
00:21:17,480 --> 00:21:20,160
หลังจากนั้น ผมรู้ว่าเขาต้องตาย

213
00:21:20,240 --> 00:21:23,040
คุณกลับไปที่บ้านเขา และคุณฆ่าเขา

214
00:21:23,520 --> 00:21:25,320
ขีดชื่อเขาออกจากรายชื่อของคุณ

215
00:21:26,320 --> 00:21:28,200
เหมือนที่มันเกิดขึ้นจริงๆ

216
00:21:33,080 --> 00:21:35,560
สิ่งนี้อยู่ในเสื้อแจ็กเก็ต
ของคุณตอนที่คุณถูกจับ

217
00:21:35,680 --> 00:21:41,480
เรามีชื่อ วันที่ อดีต ปัจจุบัน อนาคต

218
00:21:42,760 --> 00:21:44,080
แทบอ่านไม่รู้เรื่อง

219
00:21:44,160 --> 00:21:46,200
คุณต้องฝึกคัดลายมือหน่อย

220
00:21:46,280 --> 00:21:48,240
นี่ ผมจะจำเรื่องนั้นไว้นะ

221
00:21:48,320 --> 00:21:49,320
เรื่องของเรื่องคือ

222
00:21:50,080 --> 00:21:52,880
ตอนที่คุณซื้อสมุดเล่มนี้มา
หน้ากระดาษมันว่างเปล่า

223
00:21:53,120 --> 00:21:54,280
ใช่แล้ว

224
00:21:54,360 --> 00:21:56,960
คุณพูดว่าเมื่อมีอะไรเกิดขึ้น คุณจดมันลงไป

225
00:21:57,040 --> 00:22:01,360
เอาเป็นว่า คุณ "เกิดขึ้นใหม่ " จริงๆ

226
00:22:02,560 --> 00:22:05,560
ในการเกิดขึ้นใหม่ครั้งต่อไป
หน้ากระดาษเหล่านี้กลับมาว่างเปล่า

227
00:22:06,840 --> 00:22:09,600
โน้ตของคุณตามคุณไปชาติหน้าไม่ได้

228
00:22:09,800 --> 00:22:11,960
แล้วทำไมต้องจดอะไรให้ลำบาก

229
00:22:13,080 --> 00:22:14,000
เพื่อทบทวน

230
00:22:16,920 --> 00:22:20,800
เมื่อผมรีเซ็ตตัวเอง
ผมจะเหลือแค่ความทรงจำ

231
00:22:23,560 --> 00:22:25,880
ผมจึงรวบรวมรายละเอียดทุกอย่าง

232
00:22:27,400 --> 00:22:30,840
ผมเรียนรู้ความโหดร้ายของโลก
เหมือนการจำเนื้อเพลงเพลงหนึ่ง

233
00:22:35,680 --> 00:22:39,640
ตอนผมซื้อสมุดเล่มนั้น
ผมเติมมันด้วยทุกอย่างที่ผมต้องจดจำ

234
00:22:41,280 --> 00:22:43,080
และเมื่อผมค้นพบข้อมูลใหม่

235
00:22:44,120 --> 00:22:45,160
ผมเพิ่มมันเข้าไป

236
00:22:46,200 --> 00:22:47,600
เปิดหน้าสุดท้ายสิ

237
00:22:54,080 --> 00:22:55,920
ผมรู้จักคุณ สารวัตรสืบสวนดิลลอน

238
00:22:56,000 --> 00:22:57,720
ผมอยากให้คุณเข้าใจเรื่องนั้น

239
00:22:58,640 --> 00:23:00,600
ผมรู้ว่าคุณคิดอะไรอยู่

240
00:23:00,760 --> 00:23:04,080
ผมรู้ว่าคุณกำลังจะทำอะไร
และคุณกำลังจะพูดอะไร

241
00:23:04,160 --> 00:23:06,000
ตอนที่คุณโชว์สมุดเล่มนั้น

242
00:23:06,080 --> 00:23:09,080
ผมรู้ว่าคุณกำลังจะวิจารณ์ลายมือผม

243
00:23:10,080 --> 00:23:11,000
งั้นเหรอ

244
00:23:12,440 --> 00:23:13,440
ดูด้วยตัวเองสิ

245
00:23:30,000 --> 00:23:32,560
แบบนี้ดีขึ้นมั้ย สารวัตร

246
00:23:43,840 --> 00:23:44,880
เอาสักมวนมั้ย

247
00:23:45,880 --> 00:23:49,120
- ไม่ ฉันอยากกลับเข้าไป
- เขากำลังเล่นเกมกับเรา

248
00:23:49,560 --> 00:23:50,760
ก็เล่นกับเขาสิ

249
00:23:51,080 --> 00:23:54,560
เราต้องตามใจเขา
มันเป็นทางเดียวที่จะนำไปสู่ความจริง

250
00:23:54,640 --> 00:23:56,080
เขาพูดความจริงอยู่เหรอ

251
00:23:56,160 --> 00:23:58,640
ผมว่าเขากำลังพูดความจริง
ในแบบที่เขาเห็นมากกว่า

252
00:23:58,720 --> 00:24:01,720
เขาฆ่าพ่อของเขา
เพื่อไม่ให้พ่อของเขาฆ่าเขา

253
00:24:01,800 --> 00:24:05,200
เขาฆ่าสเลดเพื่อไม่ให้สเลด
ฆ่าผู้หญิงพวกนั้น

254
00:24:06,160 --> 00:24:09,360
และตอนที่เขา
เอาตัวลูกชายฉันไป ราวี...

255
00:24:09,760 --> 00:24:10,800
อะไร

256
00:24:10,880 --> 00:24:13,400
เขาอาจจะคิดรึเปล่าว่า
มีคนจะทำร้ายไอแซค

257
00:24:16,160 --> 00:24:18,320
กิเดียนสร้างภาพลวงตาตัวเอง
แต่ไม่ได้ซาดิสต์

258
00:24:18,760 --> 00:24:22,000
เขาคิดว่าการกระทำของเขาชอบธรรม

259
00:24:23,480 --> 00:24:26,680
เขาก็เลยพาตัวพวกเขาไป
เขาคิดว่าเขากำลังช่วยคนพวกนั้น

260
00:24:26,760 --> 00:24:31,120
ถ้าเขาคิดว่าเขากำลังพยายาม
ช่วยไอแซค ฉันต้องรู้ว่าทำไม

261
00:24:31,200 --> 00:24:33,040
ฉันต้องรู้ว่ามันหมายถึงอะไร

262
00:24:34,000 --> 00:24:36,360
หมายความว่า
โจน่าห์ เทย์เลอร์ยังมีชีวิตอยู่

263
00:24:44,080 --> 00:24:45,160
หนูไม่กลัวเหรอ

264
00:24:49,560 --> 00:24:51,400
หนูเคยเล่นซ่อนหามั้ย

265
00:24:53,640 --> 00:24:57,160
ผู้คนกำลังตามหาหนู
อย่าให้พวกเขาหาหนูเจอนะ

266
00:24:57,240 --> 00:24:59,200
ฉันจะพาหนูไปซ่อนตัว

267
00:25:00,080 --> 00:25:01,000
ที่ที่ปลอดภัย

268
00:25:02,840 --> 00:25:04,440
ที่ที่ไม่มีใครทำร้ายหนูได้

269
00:25:07,160 --> 00:25:08,360
หนูไว้ใจฉันได้ โจน่าห์

270
00:25:09,360 --> 00:25:12,160
ฉันรู้ว่าหนูไม่รู้จักฉัน แต่ฉันเป็นคนดี

271
00:25:16,720 --> 00:25:17,920
ฉันเป็นคนดี

272
00:25:29,720 --> 00:25:31,040
คุณจะไม่มีวันหาเขาเจอ

273
00:25:32,280 --> 00:25:33,840
พูดดังขึ้นหน่อย คุณเชพเพิร์ด

274
00:25:35,280 --> 00:25:36,680
คุณจะไม่มีวันหาเขาเจอ

275
00:25:41,400 --> 00:25:46,440
เมื่อวันอังคารที่ 3 กุมภาพันธ์ 2009
คุณขับรถไปที่บ้านหลังหนึ่งในสตีเวนพอร์ต

276
00:25:46,520 --> 00:25:51,000
คุณลักพาตัวโจน่าห์ เอ็ดเวิร์ด เทย์เลอร์
ตอนเขาเล่นอยู่ในสวนหลังบ้าน

277
00:25:51,120 --> 00:25:52,880
คุณบอกว่าคุณกำลังช่วยผู้คน

278
00:25:53,440 --> 00:25:55,040
บอกเราหน่อยว่าคุณช่วยเขายังไง

279
00:26:00,040 --> 00:26:03,720
มันยากที่จะทำความดี
เมื่อผู้คนเรียกคุณว่าสัตว์ประหลาด

280
00:26:04,640 --> 00:26:08,760
เมื่อคุณเป็นคนเดียวที่เข้าใจ
ว่าโลกเต็มไปด้วยสัตว์ประหลาด

281
00:26:10,920 --> 00:26:13,520
พวกมันแค่ไม่เหมือน
กับที่คุณจินตนาการไว้

282
00:26:14,760 --> 00:26:16,960
พ่อแม่ของโจน่าห์ เทย์เลอร์กำลังจะฆ่าเขา

283
00:26:17,040 --> 00:26:18,960
และฝังเขาในหลุมฝังศพตื้นๆ

284
00:26:20,520 --> 00:26:21,880
คุณพาเขาไปที่ไหน

285
00:26:26,080 --> 00:26:28,000
ผมทิ้งเขาไว้กับคนที่ผมไว้ใจ

286
00:26:28,920 --> 00:26:30,200
เธอให้เขาอยู่ในที่ปลอดภัย

287
00:26:31,360 --> 00:26:32,440
ดูแลเขา

288
00:26:32,560 --> 00:26:33,520
ทำไม

289
00:26:33,600 --> 00:26:35,600
ทำไมเธอถึงซ่อนเด็กที่ถูกลักพาตัวไป

290
00:26:35,680 --> 00:26:38,600
เมื่อเธอรู้ดีว่าทั้งประเทศกำลังตามหาเขา

291
00:26:38,680 --> 00:26:41,600
ผมอธิบายว่าจะเกิดอะไรขึ้น
ถ้าเขากลับบ้านไป

292
00:26:42,400 --> 00:26:43,680
และเธอเชื่อคุณเหรอ

293
00:26:43,800 --> 00:26:45,200
- ใช่แล้ว
- ทำไม

294
00:26:46,920 --> 00:26:48,240
เพราะผมทำให้เธอฟื้นขึ้นมา

295
00:26:51,320 --> 00:26:54,040
ชีวิตเราดำเนินไปเหมือนร่องรอยในหิมะ

296
00:26:54,520 --> 00:26:56,600
และเมื่อเราใช้ชีวิตอีกครั้ง

297
00:26:56,680 --> 00:26:59,240
ก็เหมือนเราเดินไป
ตามรอยที่เราเคยทิ้งไว้

298
00:27:00,800 --> 00:27:03,520
แต่ถ้าเส้นทางของคุณเปลี่ยน
ก็ไม่มีร่องรอยให้ตาม

299
00:27:04,400 --> 00:27:07,240
และการใช้ชีวิตก็เหมือนกับ
การลุยผ่านหิมะหนาๆ

300
00:27:07,320 --> 00:27:08,800
บางคนพบว่ามันยาก

301
00:27:10,320 --> 00:27:12,320
เอฟลินควรต้องตาย

302
00:27:12,600 --> 00:27:16,560
ในอุบัติเหตุรถชน
ในวันที่ 5 กันยายน 1977

303
00:27:16,640 --> 00:27:17,760
แต่เธอไม่ตาย

304
00:27:19,120 --> 00:27:20,520
ครอบครัวของเธอใช้ชีวิตต่อไป

305
00:27:21,800 --> 00:27:22,760
แต่เอฟลิน...

306
00:27:23,640 --> 00:27:26,000
เธอรู้สึกได้ถึงบางอย่างที่เปลี่ยนไป

307
00:27:27,400 --> 00:27:30,240
ส่วนหนึ่งของเธอ
คงจะจำเหตุการณ์รถชนได้ตลอด

308
00:27:31,840 --> 00:27:34,480
เธอเริ่มเห็นสิ่งที่ไม่มีอยู่ต่อหน้า

309
00:27:35,400 --> 00:27:37,360
รูปแบบต่างๆ ในวอลล์เปเปอร์

310
00:27:38,160 --> 00:27:41,040
เงาไร้น้ำหนักผ่านห้องไป

311
00:27:45,360 --> 00:27:46,840
และผู้คน

312
00:27:48,640 --> 00:27:49,520
ผี

313
00:27:52,480 --> 00:27:54,600
ล่องลอยเข้าๆ ออกๆ
ในโลกความจริงของเธอ

314
00:27:57,560 --> 00:28:00,840
มีอยู่หนึ่งนาที จากนั้นก็หายไป

315
00:28:05,560 --> 00:28:08,640
ผมเลยเข้าใจว่าเธอเห็นโลก
อย่างที่มันเคยเป็นมาก่อน

316
00:28:10,560 --> 00:28:12,680
ร่องรอยที่คนอื่นทิ้งไว้เบื้องหลัง

317
00:28:14,520 --> 00:28:16,200
ทุกการเปลี่ยนแปลงทำให้เกิดระลอกคลื่น

318
00:28:17,680 --> 00:28:20,120
ระลอกคลื่นพวกนั้นตามเธอไปทุกหนทุกแห่ง

319
00:28:22,240 --> 00:28:26,040
ตอนเธออายุ 19
เธอไปรักษาตัวเองที่โรงพยาบาลจิตเวช

320
00:28:29,200 --> 00:28:30,120
ผมพาเธอออกมา

321
00:28:31,320 --> 00:28:34,840
ผมช่วยเธอให้ยอมรับ
ความผิดปกติเล็กน้อยในความจริงของเธอ

322
00:28:35,480 --> 00:28:39,080
เราหาบ้านเก่าหลังหนึ่งให้เธออยู่
ที่ที่ระลอกคลื่นจะกระเพื่อมไปไม่ถึง

323
00:28:39,160 --> 00:28:42,480
และหลังจากนั้น เธอก็สามารถ
ทำความเข้าใจกับความทรงจำของเธอได้

324
00:28:43,160 --> 00:28:44,280
งั้นเธอก็เหมือนคุณ

325
00:28:46,000 --> 00:28:47,360
เหมือนในหลายๆ ด้าน

326
00:28:48,320 --> 00:28:51,240
ในทุกชีวิตใหม่ ความทรงจำของเธอกลับมา

327
00:28:52,600 --> 00:28:54,520
เธอจึงรู้ว่าเธอต้องทำอะไร

328
00:29:06,680 --> 00:29:08,920
แต่เธอทนกับระลอกคลื่นพวกนั้นไม่ได้

329
00:29:10,320 --> 00:29:13,120
เธอถึงย้ายไปอยู่ที่บ้านหลังเดิมตลอด

330
00:29:15,280 --> 00:29:16,880
เพื่อไปให้พ้นจากโลกใบนี้

331
00:29:18,200 --> 00:29:21,240
เพื่อสร้างรูปแบบที่คุ้นเคย
และสามารถทำซ้ำได้

332
00:29:22,480 --> 00:29:25,240
ไม่มีผี ไม่มีเงา

333
00:29:27,160 --> 00:29:29,400
มีแค่เด็กชายไร้เดียงสา
ตัวเล็กๆ อยู่เป็นเพื่อน

334
00:29:31,440 --> 00:29:32,680
บ้านนี้อยู่ที่ไหน

335
00:29:34,160 --> 00:29:35,440
คุณจะไม่มีวันหามันเจอ

336
00:29:36,240 --> 00:29:37,160
คุณไม่เคยเจอ

337
00:29:38,240 --> 00:29:39,680
คุณสนุกกับมันใช่ไหม

338
00:29:41,040 --> 00:29:43,920
พลังนี้ ความรู้นี้

339
00:29:46,880 --> 00:29:50,160
ผมสนุกกับการช่วยผู้คน ทำให้โลกน่าอยู่ขึ้น

340
00:29:51,400 --> 00:29:53,320
แต่มันไม่ง่ายอย่างนั้นเสมอไป

341
00:30:03,320 --> 00:30:09,320
แม่ลูกสองถูกแทงตาย
พร้อมลูกในครรภ์ ปมหนี้ยาเสพติดข้ามเขต

342
00:30:17,120 --> 00:30:21,200
เฮ้ย หยุดได้แล้ว ที่นี่ต้องอยู่กันเงียบๆ

343
00:30:32,400 --> 00:30:33,480
นั่นใคร

344
00:30:36,800 --> 00:30:38,960
ที่นี่ไม่ใช่ไดรฟ์ทรูนะโว้ย

345
00:30:59,800 --> 00:31:00,960
ถอยไป

346
00:31:03,440 --> 00:31:04,360
ถอยไป

347
00:31:19,880 --> 00:31:24,680
เอเดน สเตนเนอร์แทงหญิงท้องจนตาย
เพราะแฟนของเธอติดหนี้ยาเสพติด

348
00:31:24,760 --> 00:31:26,840
ถ้าเขาตาย เธอก็รอด

349
00:31:28,680 --> 00:31:30,480
นั่นคือข้อแลกเปลี่ยน

350
00:31:30,560 --> 00:31:32,400
ทีนี้ ผมรู้ว่ามันถูกต้อง

351
00:31:34,840 --> 00:31:38,000
แต่ผมไม่สามารถสบตาเขาได้

352
00:31:56,920 --> 00:31:59,000
บ้าเอ๊ย บ้าเอ๊ย

353
00:32:00,760 --> 00:32:02,040
บ้าเอ๊ย

354
00:32:21,880 --> 00:32:23,680
คุณไม่ได้ฆ่าเอเดน สเตนเนอร์

355
00:32:24,840 --> 00:32:27,200
และเหยื่อของเขาไม่ใช่หญิงตั้งครรภ์

356
00:32:27,280 --> 00:32:31,840
ไม่ เพราะหลังจากที่เพื่อนคุณเริ่มสงคราม
กับแก๊งค้ายาพวกนั้น ทุกอย่างเปลี่ยนไป

357
00:32:31,920 --> 00:32:34,240
ผมตามรอยความอลหม่านไม่ได้ ผมเสียใจ

358
00:32:34,320 --> 00:32:35,600
งั้นเหรอ

359
00:32:37,360 --> 00:32:39,080
คุณจะได้เจอเพื่อนคุณอีกครั้ง

360
00:32:40,120 --> 00:32:41,440
สักวันหนึ่ง

361
00:32:43,000 --> 00:32:44,800
ความตายไม่ใช่ฉากจบของเรื่อง

362
00:32:45,360 --> 00:32:46,680
มันเป็นเครื่องหมายวรรคตอน

363
00:32:48,640 --> 00:32:51,000
เครื่องหมายวรรคตอน
คุณมองมันอย่างนั้นเหรอ

364
00:32:51,080 --> 00:32:53,200
คุณอ้างเหตุผลแบบนั้นในการฆ่าคนเหรอ

365
00:32:53,840 --> 00:32:55,920
ไม่มีการอ้างเหตุผล

366
00:32:56,000 --> 00:32:59,480
ทุกครั้งที่ผมปลิดชีวิตคน
ผมเสียใจกับส่วนหนึ่งของผมที่ตายไป

367
00:32:59,560 --> 00:33:02,600
ผมจะบอกครอบครัวของเหยื่อ
พวกเขาคงซาบซึ้งมาก

368
00:33:02,680 --> 00:33:04,960
- ผมไม่ใช่คนที่คุณคิดว่าผมเป็น
- ไม่ใช่

369
00:33:05,040 --> 00:33:07,040
ผมเข้าใจคุณ คุณเกลียดการฆาตกรรม

370
00:33:07,440 --> 00:33:08,360
ทำให้คุณไม่สบาย

371
00:33:09,080 --> 00:33:10,520
แล้วการทรมานคนอื่นล่ะ

372
00:33:12,880 --> 00:33:16,960
ผมเห็นสิ่งที่คุณทำกับคอนเนอร์ ลาร์สัน
ก่อนที่คุณจะยิงเขาเข้าข้างหลัง

373
00:33:17,120 --> 00:33:19,840
- เขาข่มขืนผู้หญิงห้าคน
- ลาร์สันไม่เคยข่มขืนใคร

374
00:33:19,920 --> 00:33:21,320
ใช่ เพราะผมหยุดเขาก่อน

375
00:33:21,400 --> 00:33:22,880
เพราะผมหยุดเหตุการณ์นั้น

376
00:33:22,960 --> 00:33:24,800
ทำไมต้องทรมานเขา
ทำไมไม่ฆ่าเขาเลย

377
00:33:24,880 --> 00:33:26,320
นั่นไม่ใช่การทรมาน

378
00:33:26,400 --> 00:33:27,400
มันคืออะไร

379
00:33:27,520 --> 00:33:28,760
มันเป็นการทดลอง

380
00:33:40,200 --> 00:33:42,200
ความกลัวสามารถเปลี่ยนธรรมชาติคนได้

381
00:33:47,040 --> 00:33:49,080
และความกลัวดำรงอยู่ข้ามช่วงชีวิต

382
00:33:52,440 --> 00:33:56,760
ลองคิดดูสิ ถ้าคุณทำให้ฆาตกรกลัวเลือดได้

383
00:33:56,840 --> 00:33:59,160
หรือคนชอบข่มขืนรังเกียจเรื่องเพศ

384
00:34:16,360 --> 00:34:17,280
อะไรกันวะ

385
00:34:19,040 --> 00:34:20,000
เฮ้ย

386
00:34:21,440 --> 00:34:22,360
เฮ้ย

387
00:34:27,040 --> 00:34:27,960
มันไม่จบไม่สิ้น

388
00:34:28,880 --> 00:34:32,840
การกลับมาใหม่เรื่อยๆ
ความตายและความทุกข์ทรมานทั้งหมด

389
00:34:32,920 --> 00:34:35,400
ไม่ว่าผมจะทำอะไร มันจะกลับมาอีก

390
00:34:36,640 --> 00:34:40,440
แต่ถ้าผมเปลี่ยนคนจากข้างในได้ สับสวิตช์

391
00:34:40,520 --> 00:34:41,640
มันก็จะมีความหวัง

392
00:34:43,080 --> 00:34:44,440
ความหวังสำหรับเหยื่อพวกเขา

393
00:34:45,520 --> 00:34:46,400
ความหวังสำหรับผม

394
00:34:48,800 --> 00:34:51,480
ปัญหาเดียวก็คือเวลาผมหมดก่อนเสมอ

395
00:34:53,320 --> 00:34:54,880
และผมมาจบที่นี่เสมอ

396
00:34:56,400 --> 00:34:58,120
ห้องนี้ กุญแจมือพวกนี้

397
00:34:59,640 --> 00:35:02,160
ไม่ว่าผมจะทำอะไร ไม่ว่าผมจะไปที่ไหน

398
00:35:03,040 --> 00:35:06,600
ในที่สุดก็มีคนหาผมเจอ
ตำรวจสืบสวนคนเดิมเสมอ

399
00:35:06,640 --> 00:35:08,560
บางทีผมน่าจะขอขึ้นเงินเดือน

400
00:35:08,640 --> 00:35:10,040
ใช่ คุณควรทำ

401
00:35:11,600 --> 00:35:14,440
ถ้าเรามาจบที่นี่เสมอ
คุณก็ต้องเคยบอกผมเรื่องนี้มาก่อน

402
00:35:14,560 --> 00:35:15,600
ใช่ ผมเคยบอก

403
00:35:15,640 --> 00:35:18,000
- แล้วผมเชื่อคุณมั้ย
- ไม่ คุณไม่เคยเชื่อ

404
00:35:18,640 --> 00:35:20,600
แล้วทำไมต้องบอกให้ลำบาก

405
00:35:20,640 --> 00:35:24,280
เพราะผมไม่ได้พยายาม
โน้มน้าวคุณ สารวัตรดิลลอน

406
00:35:24,360 --> 00:35:25,280
ลูซี่

407
00:35:26,680 --> 00:35:28,400
ผมพูดความจริง

408
00:35:29,080 --> 00:35:30,680
และผมพิสูจน์ให้คุณเห็นได้

409
00:35:31,880 --> 00:35:33,600
คุณพิสูจน์ให้ตัวคุณเองเห็นได้

410
00:35:34,680 --> 00:35:36,560
แค่คำถามเดียว

411
00:35:36,640 --> 00:35:39,200
ลูซี่ คิดให้ดี

412
00:35:40,440 --> 00:35:43,160
อะไรที่แย่ที่สุดที่คุณเคยประสบมา

413
00:35:45,560 --> 00:35:47,160
ผมมีชีวิตอยู่เพื่อคุณ

414
00:35:48,040 --> 00:35:52,160
ถูกคุมขังอยู่คนเดียว 25 ปี

415
00:35:52,200 --> 00:35:54,080
รอให้คุณกลับมา

416
00:35:54,800 --> 00:35:57,320
มันเป็นเวลา 25 ปี
ที่ยาวนานที่สุดที่ผมเคยมีชีวิตมา

417
00:36:03,600 --> 00:36:07,640
พวกเขาให้ผมอยู่ร่วมห้องขัง
กับสัตว์ร้ายที่ฆ่าภรรยาและลูกของเขา

418
00:36:07,760 --> 00:36:10,960
บอกว่ามันไม่ใช่ความผิดของเขา
การดื่มเหล้าทำให้เขาคลุ้มคลั่ง

419
00:36:12,080 --> 00:36:13,160
อารมณ์ร้อน

420
00:36:15,000 --> 00:36:16,200
มองอะไรวะ

421
00:36:18,560 --> 00:36:20,280
ผมเพิ่มชื่อเขาลงไปในรายชื่อ

422
00:36:21,360 --> 00:36:22,680
ผมเพิ่มชื่อเข้าไปหลายชื่อ

423
00:36:24,840 --> 00:36:26,640
มันไม่ยากสำหรับผมที่จะรีเซ็ต

424
00:36:26,680 --> 00:36:29,160
ผมต้องการแค่เศษแก้ว หรือใบมีดโกน

425
00:36:29,280 --> 00:36:31,840
แต่ผมอดทน ผมทนทุกข์ทรมานในคุกเพื่อคุณ

426
00:36:31,920 --> 00:36:34,360
ตอนนี้ผมต้องการให้คุณ
ทำอะไรบางอย่างให้ผม

427
00:36:34,520 --> 00:36:35,840
จำไว้นะ ลูซี่

428
00:36:36,040 --> 00:36:38,600
จำไว้ และตอบคำถามนี้

429
00:36:39,960 --> 00:36:42,680
อะไรที่แย่ที่สุดที่คุณเคยประสบมา

430
00:37:09,920 --> 00:37:10,840
แม่

431
00:37:21,600 --> 00:37:22,840
ลูซี่ เป็นอะไรรึเปล่า

432
00:37:25,880 --> 00:37:28,400
ไม่ เธอไม่ได้... เธอไม่... เธอ...

433
00:37:28,480 --> 00:37:29,640
ผมเปลี่ยนมัน

434
00:37:30,440 --> 00:37:32,280
- ผมหยุดมันได้
- นั่งลง

435
00:37:32,400 --> 00:37:35,320
คุณบอกผมเรื่องสิ่งเลวร้าย
ที่สุดที่เคยเกิดขึ้นกับคุณ

436
00:37:35,400 --> 00:37:38,080
และเมื่อ 30 ปีก่อน ผมหยุดมันได้

437
00:37:39,440 --> 00:37:41,280
ผมบุกเข้าไปในบ้านของคุณ

438
00:37:41,360 --> 00:37:44,480
ผมเอาเข็มแทงชนวน
ออกจากปืนลูกซองเก่าของปู่คุณ

439
00:37:45,160 --> 00:37:47,160
แม่ของคุณเหนี่ยวไก

440
00:37:47,520 --> 00:37:49,160
เธอมาถึงขอบเหว...

441
00:37:51,560 --> 00:37:53,200
แต่เธอได้รับโอกาสครั้งที่สอง

442
00:37:59,800 --> 00:38:02,040
หลังจากนั้นคุณมีชีวิตที่แตกต่างจากเดิมมาก

443
00:38:04,080 --> 00:38:05,320
ลูซี่ เราต้องไปแล้ว

444
00:38:05,400 --> 00:38:06,960
- ให้เวลาเธอหน่อย
- หุบปาก

445
00:38:07,760 --> 00:38:09,880
ไปกันเถอะ คุณไม่ควรมาอยู่ที่นี่

446
00:38:09,960 --> 00:38:13,480
คุณไม่ควรเป็นอะไรต่างๆ นาๆ
นี่ไม่ใช่ชีวิตของคุณ

447
00:38:16,920 --> 00:38:17,840
ขอโทษด้วย

448
00:38:20,800 --> 00:38:21,640
ลูซี่

449
00:38:22,640 --> 00:38:23,880
เปิดประตู

450
00:38:24,840 --> 00:38:26,080
ลูซี่ เปิดประตู

451
00:38:36,640 --> 00:38:39,280
คุณบอกว่าชีวิตฉัน
ต่างจากเดิม ต่างจากอะไร

452
00:38:39,360 --> 00:38:42,600
ทุกชีวิตที่คุณใช้ คุณกำลังสร้างร่องรอยใหม่

453
00:38:42,640 --> 00:38:44,640
- แล้วไง
- ผมสามารถช่วยคุณให้จำได้

454
00:38:44,680 --> 00:38:47,080
คุณจะตื่นขึ้นมา
ก็ต่อเมื่อคุณไปถึงจุดนั้นด้วยตัวเอง

455
00:38:47,160 --> 00:38:50,440
และเราต้องปลุกคุณให้ตื่น ลูซี่
เพราะผมสัญญาไว้

456
00:38:52,640 --> 00:38:55,360
ครั้งสุดท้ายที่เราเจอกัน
คุณขอให้ผมทำสิ่งนี้

457
00:38:56,800 --> 00:39:00,160
เราไม่รู้เลยว่าชีวิตคุณ
จะเปลี่ยนไปมากแค่ไหน

458
00:39:00,280 --> 00:39:01,680
คุณไม่ใช่คนที่คุณเคยเป็น

459
00:39:06,520 --> 00:39:07,480
ฉันแต่งงานแล้ว...

460
00:39:10,000 --> 00:39:11,480
- กับไมค์เหรอ
- ไม่

461
00:39:13,440 --> 00:39:17,560
- งั้น ไอแซค...
- เขาไม่ควรมาอยู่ที่นี่

462
00:39:22,360 --> 00:39:24,640
- นั่นคือเหตุผลที่คุณพยายามพาเขาไป
- ไม่!

463
00:39:24,840 --> 00:39:26,320
ไม่ๆ ผมไม่ได้ทำ

464
00:39:26,600 --> 00:39:27,640
ผมไม่ได้ทำ ลูซี่

465
00:39:27,800 --> 00:39:28,640
ผมไม่ได้ทำ

466
00:39:29,560 --> 00:39:31,080
เอาเชือกผูกรองเท้าคุณมาให้ผม

467
00:39:31,160 --> 00:39:33,480
- อะไรนะ
- ขอร้อง เอาเชือกผูกรองเท้าคุณให้ผม

468
00:39:33,560 --> 00:39:34,840
- ได้โปรด
- ลูซี่ อย่า

469
00:39:34,920 --> 00:39:37,040
ผมแค่อยากให้คุณเห็นอะไรบางอย่าง

470
00:39:37,120 --> 00:39:39,800
ผมไม่เอามันรัดคอคุณหรอก ได้โปรด

471
00:39:54,160 --> 00:39:56,760
ทุกๆ ปมเป็นจุดสิ้นสุดของหนึ่งชีวิต

472
00:39:59,120 --> 00:40:01,280
และจุดเริ่มต้นของชีวิตถัดไป

473
00:40:02,520 --> 00:40:04,880
ผมเคยคิดว่ามันเป็นเส้นตรง

474
00:40:05,880 --> 00:40:07,160
คุณใช้ชีวิต คุณตาย

475
00:40:07,680 --> 00:40:08,840
คุณใช้ชีวิต คุณตาย

476
00:40:09,760 --> 00:40:11,280
นั่นคือสิ่งที่ผมเคยสัมผัสมา

477
00:40:12,440 --> 00:40:14,640
แต่ผมไม่เห็นภาพรวมทั้งหมด

478
00:40:18,640 --> 00:40:24,400
จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเราเริ่มรอบใหม่
มันเป็นแบบนั้นแหละ เป็นรอบ

479
00:40:25,360 --> 00:40:29,560
มันเป็นชีวิตใหม่
แต่มันผ่านไปตามเส้นโค้งเดิม

480
00:40:31,520 --> 00:40:33,280
ผมจำชีวิตชาติก่อนๆ ของผมได้

481
00:40:33,960 --> 00:40:38,640
พวกมันอยู่ในอดีตของผม แต่พวกมัน
ก็กำลังเกิดขึ้นในปัจจุบันของผมด้วย

482
00:40:39,800 --> 00:40:41,840
พร้อมๆ กัน ขนานกันไป

483
00:40:41,920 --> 00:40:46,480
และตอนนี้รอบเหล่านี้
พวกมันพันอยู่ใกล้กัน จนแทบติดกัน

484
00:40:48,160 --> 00:40:51,040
ดังนั้นเราจึงเหลือบเห็นโลก
อย่างที่มันเคยเป็นมาก่อน

485
00:40:51,640 --> 00:40:54,680
คุณตื่นกลางดึก มาเจอลูกปืนที่ยิงไม่ออก

486
00:40:55,400 --> 00:40:56,320
เมเรดิธ

487
00:40:56,400 --> 00:40:59,160
คุณเห็นสิ่งที่เคยมีอยู่ และที่ไม่เคยมีอยู่

488
00:40:59,280 --> 00:41:02,200
คุณไม่ควรที่จะต้องไปอยู่ในบ้านหลังนั้น ลูซี่

489
00:41:02,840 --> 00:41:03,920
ไอแซคก็เหมือนกัน

490
00:41:04,640 --> 00:41:06,640
แต่ไอแซคไม่เหมือนเรา

491
00:41:08,360 --> 00:41:10,360
เขาไม่ได้ผูกติดกับชาตินี้

492
00:41:12,160 --> 00:41:14,920
ที่สามารถเห็นแค่ภาพสะท้อนของรอบก่อนๆ

493
00:41:15,800 --> 00:41:17,960
ไอแซคสามารถเข้าถึง
และแตะต้องพวกเขาได้

494
00:41:18,920 --> 00:41:19,840
คุยกับพวกเขา

495
00:41:20,600 --> 00:41:23,760
บางครั้ง เขาสูญเสียความสมดุล

496
00:41:24,640 --> 00:41:28,160
และเขาก็หลุดจากชีวิตหนึ่ง
ไปยังอีกชีวิตหนึ่ง

497
00:41:28,840 --> 00:41:31,280
และหายไปจากโลกของเราโดยสิ้นเชิง

498
00:41:31,640 --> 00:41:33,160
แต่ทำไมต้องเป็นไอแซคล่ะ

499
00:41:34,080 --> 00:41:36,160
เพราะเขาผิดปกติ ลูซี่

500
00:41:37,560 --> 00:41:39,680
เขาไม่ควรจะมีตัวตน

501
00:42:02,680 --> 00:42:05,040
ลูกอยากให้พ่อเปิดให้มั้ย

502
00:42:09,080 --> 00:42:13,280
ไม่ก็ได้ จ้องมองความว่างเปล่าต่อไป

503
00:42:23,520 --> 00:42:24,400
มานี่

504
00:42:25,360 --> 00:42:29,160
มานี่ พ่อจะเล่านิทานให้ฟัง
แม่บอกว่าลูกชอบนิทาน

505
00:42:36,320 --> 00:42:40,040
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว
พ่อไปทานข้าวเย็นกับผู้หญิงชื่อซอนย่า

506
00:42:41,200 --> 00:42:43,960
เธอน่ารัก แต่น่าเบื่อสุดๆ

507
00:42:44,120 --> 00:42:45,360
ไม่มีอารมณ์ขัน

508
00:42:45,760 --> 00:42:47,000
ลูกคงชอบเธอแน่ๆ

509
00:42:49,120 --> 00:42:52,120
ยังไงก็ดี ทานไปได้ประมาณครึ่งทาง

510
00:42:53,800 --> 00:42:55,400
พ่อได้ยินเสียงหัวเราะที่น่าทึ่ง

511
00:42:56,800 --> 00:42:58,920
ผู้หญิงคนนี้ดื่มเหล้ากับเพื่อนของเธออยู่

512
00:42:59,000 --> 00:43:00,680
และเธอก็หัวเราะไม่หยุด

513
00:43:00,800 --> 00:43:04,320
จนปิญา โกลาดาไหลออกจากจมูกของเธอ

514
00:43:05,840 --> 00:43:07,840
ลูกรู้มั้ยว่าปิญา โกลาดาคืออะไร

515
00:43:10,440 --> 00:43:12,360
ผู้คนดื่มมันในวันอากาศดี

516
00:43:14,040 --> 00:43:17,560
พ่อหมายถึงข้างนอกฝนตก แต่เธอไม่แคร์

517
00:43:17,640 --> 00:43:21,640
เธอแค่อยากดื่มมัน พร้อมกับร่มที่ขอบแก้ว

518
00:43:24,520 --> 00:43:25,640
เพราะมันสนุกดี

519
00:43:30,000 --> 00:43:32,120
ซอนย่านั่งแท็กซี่กลับบ้าน

520
00:43:32,200 --> 00:43:36,640
แต่พ่ออยู่ต่อ และพ่อได้คุย
กับผู้หญิงที่ดื่มปิญา โกลาดา

521
00:43:38,040 --> 00:43:40,840
และหกเดือนต่อมา พ่อก็แต่งงานกับเธอ

522
00:43:42,320 --> 00:43:46,760
และอีกสามปีต่อมา เราหัวเราะด้วยกัน

523
00:43:51,040 --> 00:43:53,280
และมันเป็นสามปีที่มีความสุขที่สุดในชีวิตพ่อ

524
00:43:56,280 --> 00:43:57,480
แล้วจากนั้น...

525
00:43:59,160 --> 00:44:01,840
ลูกเกิดมา และมันก็จบลง

526
00:44:05,400 --> 00:44:09,320
ไม่มีปิญา โกลาดา ไม่มีเสียงหัวเราะอีก

527
00:44:14,720 --> 00:44:17,520
ลูกทำลายชีวิตของเรา

528
00:44:19,680 --> 00:44:20,960
ลูกรู้บ้างมั้ย

529
00:44:26,040 --> 00:44:27,280
รู้สึกอะไรบ้างมั้ย

530
00:44:34,480 --> 00:44:36,480
มันเหมือนไม่มีใครอยู่ในนั้น

531
00:45:01,320 --> 00:45:02,720
ไปเล่นที่อื่นเถอะ

532
00:45:20,880 --> 00:45:24,040
มีบางอย่างที่จำเป็นต่อทุกชีวิตมนุษย์

533
00:45:24,840 --> 00:45:27,560
ที่ข้ามจากรอบหนึ่งไปยังอีกรอบหนึ่ง

534
00:45:27,640 --> 00:45:29,800
ไอแซคไม่มีสิ่งนั้น เขาทำไม่ได้

535
00:45:31,120 --> 00:45:34,560
คุณรู้ว่าผมกำลังพูดถึงอะไร
ประกายไฟแห่งความเป็นมนุษย์

536
00:45:34,640 --> 00:45:37,120
วิญญาณ จิตวิญญาณ

537
00:45:39,160 --> 00:45:41,960
เขามาจากความว่างเปล่า
เขาจะกลับไปสู่ความว่างเปล่า

538
00:45:44,280 --> 00:45:45,960
เขาเป็นแค่เปลือก

539
00:45:46,040 --> 00:45:49,560
ไร้ชีวิต ปราศจากความรัก

540
00:45:51,400 --> 00:45:55,320
ผมรู้ว่าคุณพยายามรักเขาเพื่อให้เขา
มีตัวตนขึ้นมา แต่มันเป็นไปไม่ได้หรอก

541
00:45:58,320 --> 00:45:59,800
มันไม่ได้ผลหรอก

542
00:46:01,080 --> 00:46:02,800
เขาไม่มีวันรักคุณหรอก

543
00:46:04,920 --> 00:46:06,680
เขาไม่มีวันรู้สึกยินดี

544
00:46:08,920 --> 00:46:10,640
เขาไม่มีทางเป็นจริง

545
00:46:14,720 --> 00:46:16,640
ไมค์

546
00:46:18,240 --> 00:46:19,840
ไม่มีแบตเตอรี่

547
00:46:21,760 --> 00:46:23,640
ผมรู้ว่าคุณเป็นห่วงลูกชายคุณ

548
00:46:25,400 --> 00:46:27,840
แต่เขาไม่ใช่เหตุผลแท้จริงที่ทำให้คุณมาที่นี่

549
00:46:40,240 --> 00:46:42,040
คุณเกือบทำให้ฉันไปถึงจุดนั้น

550
00:46:43,600 --> 00:46:45,280
แต่คุณเปิดเผยตัวเองออกมา

551
00:46:48,160 --> 00:46:49,200
ยังไง

552
00:46:51,680 --> 00:46:53,520
ลูกชายฉันรักฉัน

553
00:47:07,720 --> 00:47:09,080
เขาเคยพูดแบบนั้นมั้ย

554
00:47:10,360 --> 00:47:11,440
แล้วคุณล่ะ

555
00:47:12,000 --> 00:47:16,720
ปัญญาทั้งหมดของคุณ
ชีวิตเหล่านี้ทั้งหมดที่คุณอ้างว่าเคยใช้มา

556
00:47:16,800 --> 00:47:18,440
คุณเคยได้รับความรักมั้ย

557
00:47:20,600 --> 00:47:22,520
คุณเคยรักใครบ้างมั้ย

558
00:47:27,120 --> 00:47:29,160
คุณนั่นแหละเปลือก กิเดียน

559
00:47:30,200 --> 00:47:33,160
ลูกชายของฉันเป็นจริง
มากกว่าที่คุณเคยหวังว่าคุณจะเป็นจริง

560
00:47:38,040 --> 00:47:38,960
ลาก่อน ลูซี่

561
00:47:41,840 --> 00:47:42,920
เดี๋ยวเราก็ได้เจอกัน

562
00:48:08,400 --> 00:48:09,320
ไอแซค

563
00:50:12,080 --> 00:50:13,080
ข้อความใหม่

564
00:50:14,200 --> 00:50:15,120
แม่

565
00:50:16,880 --> 00:50:18,440
พ่อทำให้ผมหนาว

566
00:50:20,240 --> 00:50:21,760
ผมอยากให้แม่กลับบ้าน

567
00:50:23,840 --> 00:50:25,680
กลับบ้านนะแม่ ผมขอร้อง

568
00:50:27,040 --> 00:50:28,160
ผมรักแม่

569
00:53:05,880 --> 00:53:07,520
ไมค์ ไมค์

570
00:53:08,840 --> 00:53:10,080
ไมค์ ไอแซคอยู่ไหน

571
00:53:12,240 --> 00:53:13,200
ไมค์

572
00:53:14,760 --> 00:53:16,080
ไมค์ ไอแซคอยู่ไหน

573
00:53:16,360 --> 00:53:17,800
ไมค์ ไอแซคอยู่ไหน

574
00:53:17,880 --> 00:53:18,800
เฮ้ยๆ

575
00:53:18,920 --> 00:53:20,600
- บอกมาว่าเขาอยู่ไหน
- ผมขอโทษ

576
00:53:20,680 --> 00:53:22,800
- ผมกลับไปหาเขา
- อะไรนะ

577
00:53:25,080 --> 00:53:26,320
ผมหาเขาไม่เจอ

578
00:53:27,760 --> 00:53:28,600
ผมขอโทษ

579
00:53:34,120 --> 00:53:36,120
- อย่า
- ลูซี่ ลูซี่

580
00:53:44,200 --> 00:53:45,320
ไอแซค

581
00:53:50,880 --> 00:53:51,960
ไอแซค

582
00:54:03,120 --> 00:54:04,200
ไอแซค

583
00:54:21,400 --> 00:54:22,400
ไอแซค

584
00:56:16,080 --> 00:56:17,320
สารวัตรแชมเบอร์ส

585
00:56:19,320 --> 00:56:20,720
พวกเขาพาทุกคนออกมาได้มั้ย

586
00:56:20,800 --> 00:56:21,720
น่าจะได้ค่ะ

587
00:56:22,200 --> 00:56:24,440
พวกเขากำลังทำแผลไฟไหม้ให้แม่

588
00:56:33,680 --> 00:56:35,560
มีอะไรรึเปล่าคะ

589
00:56:40,560 --> 00:56:42,160
ไม่มีอะไรหรอก แค่ความรู้สึก

590
00:56:44,800 --> 00:56:45,960
เดจาวู

591
00:57:40,520 --> 00:57:42,520
คำบรรยายโดย
ลลวรรณ

592
00:57:42,600 --> 00:57:44,600
ผู้ตรวจสอบงานแปล