1
00:00:28,111 --> 00:00:32,366
แดนนี่! แดนนี่! ยิงมันเลย!

2
00:00:33,075 --> 00:00:34,159
คุณคะ

3
00:00:35,244 --> 00:00:37,621
รบกวนดื่มให้หมดแล้วรัดเข็มขัดนิรภัยค่ะ

4
00:00:37,621 --> 00:00:39,122
- เรากําลังเตรียม...
- ขอโทษครับ

5
00:00:39,122 --> 00:00:40,999
ร่อนลงจอด โปรดดื่มเครื่องดื่มให้หมด

6
00:00:40,999 --> 00:00:42,584
- ปรับเก้าอี้ขึ้น
- ค่ะ

7
00:00:42,584 --> 00:00:44,545
เราจะพยายามเต็มที่เพื่อให้การร่อนลงจอด

8
00:00:44,545 --> 00:00:46,046
ราบรื่นที่สุด

9
00:02:13,217 --> 00:02:15,219
{\an8}(ได้แรงบันดาลใจจากหนังสือ
"The Minds of Billy Milligan")

10
00:02:15,219 --> 00:02:16,303
{\an8}(โดยแดเนียล คีย์ส)

11
00:02:52,673 --> 00:02:54,925
(เที่ยวบินขาเข้า)

12
00:03:17,030 --> 00:03:18,240
เวรละ แม่ง

13
00:03:31,295 --> 00:03:33,005
(รับแลกเงิน)

14
00:03:43,307 --> 00:03:46,059
หลังจากร็อคกีเฟลเลอร์เซ็นเตอร์
ทําไมถึงไปลอนดอน

15
00:03:47,769 --> 00:03:49,062
ยิตซัคบอกให้ไป

16
00:03:50,522 --> 00:03:52,900
แต่คุณ... คุณไม่เคยออกนอกประเทศมาก่อนเลย

17
00:03:52,900 --> 00:03:55,819
- ไปเอาพาสปอร์ตมาจากไหน
- ยิตซัคหาให้

18
00:03:55,819 --> 00:03:56,945
หายังไง

19
00:03:56,945 --> 00:03:59,072
ผมไม่รู้ ยิตซัคทําอะไรยังไงล่ะ

20
00:03:59,072 --> 00:04:00,949
ฉันไม่รู้ไง ฉันถึงได้ถาม

21
00:04:00,949 --> 00:04:02,743
เขามีเส้นสาย โอเคนะ

22
00:04:02,743 --> 00:04:03,827
โอเค

23
00:04:08,123 --> 00:04:09,333
พ่อผมอยู่ที่นั่น

24
00:04:10,709 --> 00:04:12,961
(ภาษาอังกฤษ)

25
00:04:14,630 --> 00:04:17,048
ที่นี่คือรอยัลลอนดอนทราเวลเอเจนซี

26
00:04:17,048 --> 00:04:19,635
กรุณาฝากข้อความไว้
เราจะติดต่อกลับให้เร็วที่สุด

27
00:04:20,886 --> 00:04:22,638
สวัสดีครับ นี่แดนนี่ ซัลลิแวน

28
00:04:22,638 --> 00:04:24,056
เป็นลูกชายของพีท ซัลลิแวน

29
00:04:25,098 --> 00:04:26,475
เขาบอกว่าให้ติดต่อที่เบอร์นี้

30
00:04:28,936 --> 00:04:30,354
พอดีผมมาลอนดอน...

31
00:04:30,354 --> 00:04:33,273
ถ้าพีทอยากจะโทรกลับที่เบอร์...

32
00:04:36,610 --> 00:04:38,654
ช่างเถอะ เดี๋ยวผมโทรกลับไปเอง

33
00:04:38,654 --> 00:04:39,738
ขอบคุณครับ บาย

34
00:04:42,032 --> 00:04:44,117
คุณแทบไม่ได้พูดถึงพ่อแท้ๆ

35
00:04:44,952 --> 00:04:47,120
ก็ไม่มีอะไรให้พูด เขาไม่ค่อยอยู่

36
00:04:47,120 --> 00:04:49,248
แล้วเขาก็หายไปเลย

37
00:04:49,248 --> 00:04:50,457
เมื่อไหร่ หายไปเมื่อไหร่

38
00:04:52,084 --> 00:04:54,044
ตอนที่อดัมกับผมยังเด็ก

39
00:04:54,044 --> 00:04:55,337
ก่อนจะเกิดเรื่องทุกอย่าง

40
00:04:55,337 --> 00:04:57,464
นั่นคือก่อนจะเลิกเรียนหนังสือด้วยเหรอ

41
00:04:57,464 --> 00:04:59,883
ผมน่าจะหกขวบอะไรงั้น

42
00:05:00,384 --> 00:05:02,427
คุณรู้มาก่อนรึเปล่าว่ายิตซัครู้จักคุณพ่อ

43
00:05:02,427 --> 00:05:04,012
ไม่ ก่อนนั้นไม่รู้

44
00:05:05,556 --> 00:05:06,765
ฉันแค่พยายามทําความเข้าใจ

45
00:05:08,725 --> 00:05:11,770
ก็ผมเดือนร้อน ยิตซัคเลยส่งผมไปหาพ่อ
ให้พ่อช่วย แต่...

46
00:05:11,770 --> 00:05:13,146
แล้วอารีอานาไปไหนล่ะ

47
00:05:13,146 --> 00:05:15,774
ผมบอกแล้วไง
เขาหายไปตอนที่ผมต้องการเขามากที่สุด

48
00:05:16,984 --> 00:05:18,193
อย่างกับตั้งใจเอาไว้แล้ว

49
00:05:18,193 --> 00:05:19,611
นั่นหมายความว่ายังไง

50
00:05:19,611 --> 00:05:21,321
ก็เขาทิ้งคุณไปตอนที่อ่อนไหวที่สุด

51
00:05:21,321 --> 00:05:24,324
แล้วยิตซัคก็ก้าวเข้ามา
มอบสิ่งที่คุณกําลังต้องการให้พอดี

52
00:05:24,324 --> 00:05:25,993
อ้าวเหรอ สิ่งนั้นคืออะไร

53
00:05:25,993 --> 00:05:30,372
พาสปอร์ตไง
และอาจเป็นวิธีไถ่บาปด้วย

54
00:05:45,137 --> 00:05:47,764
(รอยัลลอนดอนทราเวลเอเจนซี)

55
00:06:08,368 --> 00:06:09,661
ขอโทษนะครับ

56
00:06:09,661 --> 00:06:10,746
ปิดแล้วค่ะ

57
00:06:11,288 --> 00:06:14,583
ผมมาหาปีเตอร์ ซัลลิแวน พีท ซัลลิแวนน่ะครับ

58
00:06:15,459 --> 00:06:16,460
ไม่เคยได้ยินชื่อเขาเลย

59
00:06:17,961 --> 00:06:20,589
เขาให้ที่อยู่ตรงนี้ไว้

60
00:06:23,634 --> 00:06:25,761
อีกเดี๋ยวเจ้านายฉันจะมา คุณถามเขาก็ได้

61
00:06:28,305 --> 00:06:29,139
ผมนั่งรอตรงนี้ได้มั้ย

62
00:06:30,891 --> 00:06:32,726
ดอรีน ดอรีน ดอรีน

63
00:06:32,726 --> 00:06:35,229
จําไอ้กันที่เคยทํางานด้วยกันได้มั้ย
พีท ซัลลิแวนน่ะ

64
00:06:35,812 --> 00:06:38,982
พ่อหนุ่มน้อยสุดหล่อตรงหน้าคุณ
น่าจะเป็นหนึ่งเดียวคนนี้

65
00:06:38,982 --> 00:06:42,486
แดนนี่ ซัลลิแวน ลูกชายพีท
ยอดไปเลยไหมล่ะ

66
00:06:43,403 --> 00:06:44,404
จริงด้วย

67
00:06:46,532 --> 00:06:47,574
แจ็ค

68
00:06:48,784 --> 00:06:50,702
หน้าเหมือนพ่อไม่มีผิด

69
00:06:50,702 --> 00:06:52,246
มาเร็ว งานนี้ต้องดื่มฉลอง

70
00:06:53,705 --> 00:06:55,374
อย่ารอนานเดี๋ยวหัวหงอก

71
00:06:58,293 --> 00:06:59,294
ขอบคุณครับ

72
00:07:20,023 --> 00:07:22,985
เอ้านี่ หมดแก้ว

73
00:07:27,656 --> 00:07:30,367
แล้วพ่อผมรู้ไหมว่าผมมาที่นี่ เขาจะมารึเปล่า

74
00:07:30,367 --> 00:07:31,827
- คุณรู้ได้ไง...
- ค่อยๆ คิด พ่อหนุ่ม

75
00:07:31,827 --> 00:07:33,954
คุณพ่อกับฉันเป็นเพื่อนร่วมงานกัน

76
00:07:34,872 --> 00:07:37,249
- ตัวแทนท่องเที่ยว
- ไม่ ก็ไม่เชิง

77
00:07:37,791 --> 00:07:40,502
- แต่บริษัททัวร์คือ...
- เราทํางานเบื้องหลังกัน

78
00:07:40,502 --> 00:07:42,337
ก็ เคยทํา

79
00:07:42,337 --> 00:07:43,422
ตอนนี้มีแต่ฉันคนเดียว

80
00:07:44,548 --> 00:07:45,549
คุณพ่อไม่ได้อยู่ที่นี่

81
00:07:46,550 --> 00:07:48,177
เขาไม่ได้มาลอนดอนพักใหญ่แล้ว

82
00:07:48,760 --> 00:07:50,554
- โอเค งั้นพ่ออยู่ไหน
- ฉันไม่รู้

83
00:07:51,305 --> 00:07:53,098
ฉันก็ไม่ได้คุยกับเขามาหลายปี

84
00:07:55,058 --> 00:07:57,728
ฟังนะ ฉันเสียใจด้วยจริงๆ

85
00:08:03,317 --> 00:08:05,360
เกิดอะไรขึ้นกับพ่อ พ่อหายไปไหน

86
00:08:05,360 --> 00:08:07,070
เรามีธุรกิจที่ต่างประเทศ

87
00:08:07,070 --> 00:08:11,200
มันจบไม่ได้สวยอย่างที่คิด
เราเลยต้องแยกย้ายกันไป

88
00:08:16,455 --> 00:08:18,040
- เขาตายแล้วเหรอ
- ตายจริง ยัง

89
00:08:18,040 --> 00:08:19,333
ไม่ ไม่ได้ร้ายกาจอะไรขนาดนั้น

90
00:08:19,333 --> 00:08:22,836
เขาแค่คิดว่าจะดีกว่า
หากอยู่ห่างๆ ลอนดอนไว้ก่อน

91
00:08:23,587 --> 00:08:24,755
ทําไม

92
00:08:25,506 --> 00:08:27,341
เป็นเด็กอยากรู้อยากเห็นสินะ

93
00:08:28,675 --> 00:08:30,511
เรื่องของเธอเป็นไงมาไง แดนนี่บอย

94
00:08:31,261 --> 00:08:32,929
ทําไมถึงโผล่มาที่นี่

95
00:08:32,929 --> 00:08:34,222
ผมต้องการความช่วยเหลือ

96
00:08:34,222 --> 00:08:37,726
คนที่ผมเช่าห้องเขาอยู่บอกว่า
ผมควรจะมาหาพ่อที่ลอนดอน

97
00:08:39,311 --> 00:08:40,687
แล้วชายปริศนาคนนั้นเป็นใคร

98
00:08:42,397 --> 00:08:43,732
เขาชื่อยิตซัค

99
00:08:43,732 --> 00:08:46,693
ซาฟดีเหรอ ยิตซัค ซาฟดีน่ะนะ

100
00:08:47,736 --> 00:08:48,737
เดี๋ยว คุณรู้จักเขาด้วยเหรอ

101
00:08:51,657 --> 00:08:52,991
คุณพระ

102
00:08:54,201 --> 00:08:55,410
ก็ดีแล้ว

103
00:08:56,745 --> 00:08:57,829
เขารักษาสัญญา

104
00:08:59,748 --> 00:09:00,749
สัญญาอะไร

105
00:09:01,291 --> 00:09:03,001
ขอขัดจังหวะตรงนี้หน่อยได้มั้ย

106
00:09:04,837 --> 00:09:06,880
อยากให้คุณลองคิดดูว่า
กําลังขอให้ฉันเชื่อเรื่องแบบไหน

107
00:09:06,880 --> 00:09:09,216
เรื่องที่ว่าอดีตเพื่อนร่วมงานของคุณพ่อ

108
00:09:09,216 --> 00:09:11,176
และคนที่บ้านอยู่ห่างจากบ้านคุณนิดเดียว

109
00:09:11,176 --> 00:09:13,679
ที่เป็นเจ้าของห้องเช่าของคุณ บังเอิญรู้จักกัน

110
00:09:13,679 --> 00:09:15,472
ไม่ใช่ คุณไม่ได้ฟังผมดีๆ

111
00:09:15,472 --> 00:09:16,557
โอเค

112
00:09:17,474 --> 00:09:19,017
แจ็คบอกว่าเขาเคยทํางานด้วยกัน

113
00:09:19,017 --> 00:09:22,271
พ่อผมพูดเสมอว่าจะเกษียณจากวงการ
แล้วย้ายกลับมานิวยอร์ก

114
00:09:22,271 --> 00:09:23,856
ยิตซัคก็เลยเชื่อ

115
00:09:23,856 --> 00:09:26,024
พวก... ฝันชาวอเมริกันอะไรพวกนั้น

116
00:09:26,024 --> 00:09:29,820
แล้วก็... เขาบอกว่าถ้าได้กลับไปอเมริกา
ก่อนที่พ่อจะได้กลับ

117
00:09:29,820 --> 00:09:31,405
เขาจะช่วยคอยดูแลผม

118
00:09:33,574 --> 00:09:34,950
คืองี้ ผมแค่เล่าตามที่เขาบอกมา

119
00:09:34,950 --> 00:09:36,493
ไม่ได้บอกว่าทุกเรื่องที่เขาพูดเป็นความจริง

120
00:09:36,493 --> 00:09:38,203
โอเค แต่คุณก็เชื่อเขา

121
00:09:38,203 --> 00:09:40,497
ใช่ เราดื่มกันต่อ แล้วผมก็เชื่อเขา

122
00:09:42,040 --> 00:09:44,001
เขาวิ่งขนาบกับเครื่องบิน โบกไม้โบกมือใหญ่

123
00:09:44,001 --> 00:09:48,130
"หยุดเครื่องเดี๋ยวนี้!
นี่วันเกิดลูกห้าขวบของฉัน!"

124
00:09:48,839 --> 00:09:49,840
แล้วเขาก็หยุด

125
00:09:49,840 --> 00:09:52,926
- ไอ้หมอนี่เป็นใครวะ
- เขาปีนขึ้นบันไดลิงมา คิดว่านะ

126
00:09:52,926 --> 00:09:54,678
เขาก็เปิดให้ขึ้นเครื่อง
จนเขากลับบ้านไปหาเธอได้

127
00:09:56,221 --> 00:09:59,558
ฮื่อ พ่อคิดถึงเธอจริงๆ แดนนี่

128
00:10:01,810 --> 00:10:02,936
ครับ ผมก็คิดถึงพ่อ

129
00:10:09,526 --> 00:10:14,740
งั้น แดนนี่ ตกลงจะบอกไหมว่าหนีอะไรมา

130
00:10:16,241 --> 00:10:19,036
หรือปกติเดินทางข้ามโลก
โดยเอาเสื้อผ้ามาชุดเดียวแบบนี้

131
00:10:21,038 --> 00:10:22,873
ช่างเถอะ ไม่ต้องห่วง

132
00:10:23,498 --> 00:10:27,920
ไม่เป็นไร ฉันจะไม่ถามอะไร
เธอจะได้ไม่ต้องโกหก

133
00:10:29,129 --> 00:10:34,384
แต่ถ้าต้องการให้ช่วย อย่างที่บอกไว้
ฉันอาจจะช่วยได้ โอเคนะ

134
00:10:34,885 --> 00:10:39,223
ดื่ม แด่เพื่อนทั้งเก่าและใหม่

135
00:10:45,020 --> 00:10:46,522
เอาละ มีที่อยู่หรือยัง

136
00:10:47,272 --> 00:10:49,816
เดาว่าที่นี่คงเกินงบไปหน่อยสินะ

137
00:10:50,526 --> 00:10:52,069
คุณก็จะเดาถูก

138
00:10:53,487 --> 00:10:55,572
- เวรกรรม ขอโทษ ขอโทษครับ
- ขอผ้าเช็ดโต๊ะหน่อย

139
00:10:55,572 --> 00:10:57,491
ที่นี่เหมือนเบียร์แรงกว่า

140
00:10:57,491 --> 00:10:58,867
ไม่ใช่หรอก เธอก็แค่เป็นอเมริกัน

141
00:10:58,867 --> 00:11:01,453
ที่นั่น เวลาสั่งเบียร์เขาเสิร์ฟฉี่อัดแก๊สให้กิน

142
00:11:01,453 --> 00:11:03,372
ได้เวลากลับบ้านแล้วมั้ง

143
00:11:03,372 --> 00:11:04,456
ไอ้กรวย

144
00:11:07,668 --> 00:11:11,046
แม่งตัวเชื้อโรค ให้ตาย

145
00:11:17,469 --> 00:11:18,554
ว่าไงนะ

146
00:11:21,139 --> 00:11:23,016
เมื่อกี้ไม่ได้ยิน พูดว่าไงนะ

147
00:11:23,767 --> 00:11:25,894
เพราะเพื่อนผมตรงนี้
อุตส่าห์มาจากอีกฝั่งมหาสมุทร

148
00:11:25,894 --> 00:11:29,481
ผมรู้แน่ว่าคุณคงไม่อยาก
ทําตัวเป็นเจ้าบ้านที่ไม่ดี ใช่ไหมล่ะ

149
00:11:29,481 --> 00:11:30,732
มีปัญหาอะไรไหมครับคุณ

150
00:11:30,732 --> 00:11:35,404
ไม่ ไม่มีปัญหาอะไรหรอก
ถ้าเจ้าเศษเดนคนนี้จะขอโทษ

151
00:11:36,905 --> 00:11:37,906
ขอโทษ

152
00:11:38,532 --> 00:11:39,700
ไม่ ผมสิต้องขอโทษ

153
00:11:39,700 --> 00:11:41,368
ไม่ค่อยได้ยิน

154
00:11:41,994 --> 00:11:45,873
พูดอีกทีได้มั้ย ให้ดังพอที่ทุกคนในนี้จะได้ยิน

155
00:11:47,666 --> 00:11:48,667
ผมขอโทษ

156
00:11:49,668 --> 00:11:51,503
คิดว่าเขาไม่ได้ยินนะ ขออีกที

157
00:11:56,008 --> 00:11:57,092
ผมไม่ได้ยิน

158
00:11:58,844 --> 00:11:59,887
ผมขอโทษ

159
00:11:59,887 --> 00:12:01,722
ต้องอย่างนั้น ไม่ได้ยากอะไรใช่มั้ยล่ะ

160
00:12:03,182 --> 00:12:05,017
ผมแค่ทนความหยาบคายไม่ได้

161
00:12:06,143 --> 00:12:07,728
ผมว่าคุณกลับไปก่อนดีกว่า

162
00:12:09,521 --> 00:12:10,981
มาเร็ว แดนนี่

163
00:12:15,068 --> 00:12:18,155
ฉันแค่ไม่เข้าใจ ความจริงคืออะไร

164
00:12:18,155 --> 00:12:20,616
ผมว่าความจริงก็คือ
แจ็ค พ่อผม และยิตซัค

165
00:12:20,616 --> 00:12:22,951
เคยร่วมงานกัน แล้วเขาก็คิดแผนไว้จริงๆ

166
00:12:22,951 --> 00:12:25,370
เพียงแต่ว่าแผนนั้นไม่ใช่การคุ้มครองผม

167
00:12:26,663 --> 00:12:30,083
คือคนเราคิดว่าจะมีคนมาช่วยเราได้กี่ครั้ง

168
00:12:30,083 --> 00:12:32,294
กว่าจะรู้ตัวว่าไม่มีใครมาหรอก

169
00:12:45,057 --> 00:12:47,267
อยากเห็นลอนดอนของแท้ไหมล่ะ นี่ไง มาเร็ว

170
00:12:49,853 --> 00:12:51,104
ไอ้ขี้เมา

171
00:12:51,772 --> 00:12:55,567
- ว่าไงจ๊ะ สาวผมแดง คิดถึงฉันมั้ย
- ไม่

172
00:12:56,610 --> 00:13:00,030
เอาไว้อาทิตย์นี้ฉันเข้าไปนะ
โปรยรักอาบเธอให้ท่วม

173
00:13:00,531 --> 00:13:01,532
ไปตาย

174
00:13:03,075 --> 00:13:04,451
ยังเคืองเรื่องน้องสาวไม่หาย

175
00:13:24,179 --> 00:13:25,055
นั่นใครน่ะ

176
00:13:25,055 --> 00:13:26,890
อย่าไปสนใจ แดนนี่บอย

177
00:13:28,433 --> 00:13:29,518
อย่าไปสนใจ

178
00:13:30,519 --> 00:13:33,230
หาที่อยู่ซึ่งเหมาะสมกับฐานะของเธอกันดีกว่า

179
00:13:42,239 --> 00:13:44,157
- ว่าไง
- พาเด็กไปนอนแล้ว

180
00:13:44,157 --> 00:13:46,535
หลับปุ๋ยเลย คออ่อนอยู่นะ

181
00:13:47,119 --> 00:13:48,829
ไม่ควรดื่มก่อนมีงานนะ

182
00:13:48,829 --> 00:13:51,665
นี่ส่วนหนึ่งของงาน ยิตซัค ฉันต้องทําให้เด็กไว้ใจ

183
00:13:51,665 --> 00:13:53,208
นั่นไม่ใช่งาน

184
00:13:53,208 --> 00:13:55,502
เพิ่งผ่านมาวันเดียว ฉันจะทําให้ได้

185
00:13:55,502 --> 00:13:57,296
ไม่ใช่งานคุณ เขาต่างหากต้องทํา

186
00:13:59,047 --> 00:14:01,175
เดี๋ยวนะ คุณมองจากหน้าต่างเห็นเขาพูดโทรศัพท์

187
00:14:03,177 --> 00:14:04,428
เปล่า เห็นแค่ตู้

188
00:14:04,928 --> 00:14:08,724
งั้นคุณรู้ได้ยังไงว่าเขาโทรหาใคร
ไม่ต้องพูดถึงว่าพูดอะไร

189
00:14:08,724 --> 00:14:10,434
ไม่รู้สิ เขาอาจเล่าให้ผมฟังเองมั้ง

190
00:14:10,434 --> 00:14:12,352
คืนนั้นผมดื่มไปเยอะ

191
00:14:12,352 --> 00:14:15,731
มีโอกาสสูงที่ผมจะไม่ได้เล่าเรื่องตามลําดับ

192
00:14:15,731 --> 00:14:17,608
ทุกอย่างมันเบลอต่อกันหมด

193
00:14:21,945 --> 00:14:23,238
แล้ววันต่อมาเกิดอะไรขึ้น

194
00:14:42,299 --> 00:14:43,133
เวรกรรม

195
00:14:43,133 --> 00:14:46,220
{\an8}(แดนนี่บอย - ฟิชแอนด์ชิปส์
แคมเดนไฮสตรีท เที่ยง! แจ็ค)

196
00:15:15,457 --> 00:15:19,086
อ้าว แดนนี่ ตรงเวลาพอดี หิวหรือยัง

197
00:15:19,086 --> 00:15:21,088
ครับ หิว

198
00:15:21,088 --> 00:15:23,340
ไม่มีอะไรแก้เมาค้างได้เหมือนฟิชแอนด์ชิปส์

199
00:15:24,675 --> 00:15:26,552
ปลาค็อดกับชิปส์ที่ใหญ่
ใส่เกลือกับน้ําส้ม

200
00:15:26,552 --> 00:15:28,053
เอาไข่ดองด้วยมั้ยคะ

201
00:15:30,097 --> 00:15:31,390
ไม่ครับ ไม่เอา ขอบคุณ

202
00:15:32,057 --> 00:15:33,851
ขอบคุณจ้ะ ยาหยี ไม่ต้องทอน

203
00:15:35,018 --> 00:15:35,853
แน่ใจเหรอคะ

204
00:15:35,853 --> 00:15:36,937
แน่นอนที่สุด

205
00:15:47,281 --> 00:15:49,449
เอ้า แดนนี่ เธออยากให้ฉันช่วย

206
00:15:49,950 --> 00:15:51,451
งั้นขอถามอะไรหน่อย

207
00:15:51,451 --> 00:15:54,288
ถ้าโดนธนูปักอก เธอคิดว่าจะเจ็บไหม

208
00:15:55,163 --> 00:15:57,624
- อะไรนะ
- ธนูปักเข้าที่อก

209
00:15:57,624 --> 00:15:59,710
คําถามง่ายๆ เจ็บรึเปล่า ใช่หรือไม่

210
00:15:59,710 --> 00:16:01,336
เจ็บสิ เจ็บแน่

211
00:16:02,004 --> 00:16:04,298
โอเค ถ้าดอกที่สองปักซ้ําที่จุดเดิม

212
00:16:04,298 --> 00:16:06,550
- คิดว่ายังไง เจ็บมากขึ้นหรือน้อยลง
- มากขึ้น

213
00:16:07,509 --> 00:16:10,554
คืองี้ พระพุทธเจ้าบอกว่า
ลูกธนูดอกแรก เราเลี่ยงไม่ได้

214
00:16:10,554 --> 00:16:12,764
ต้องเจ็บปวดกับเรื่องที่ชีวิตจัดสรรมา

215
00:16:12,764 --> 00:16:15,559
แต่ดอกที่สอง นั่นคือความกลัว ความหวั่นผวา

216
00:16:15,559 --> 00:16:18,437
คือเรื่องที่เราบอกตัวเอง
จากประสบการณ์ธนูดอกแรก

217
00:16:18,437 --> 00:16:21,523
มันจะเจ็บเท่าที่เราปล่อยให้เจ็บ
ไม่อย่างนั้นคือไม่มีธนูดอกนั้นตั้งแต่ต้น

218
00:16:22,566 --> 00:16:23,609
เข้าใจไหม

219
00:16:23,609 --> 00:16:24,985
ทําไมถึงมีธนูสองดอก

220
00:16:25,611 --> 00:16:26,862
พยายามสอนทําไมเนี่ย

221
00:16:28,071 --> 00:16:31,325
ถ้าเธอไม่ถือ
ฉันว่าเธอติดจะขาดความมั่นใจ

222
00:16:31,909 --> 00:16:33,911
ต้องยืนตัวตรงๆ นั่นแหละ

223
00:16:33,911 --> 00:16:37,164
อกผายไหล่ผึ่ง เชิดหน้า เผชิญโลก

224
00:16:38,123 --> 00:16:39,666
ต้องอย่างนั้น แค่นั้นก็รู้สึกดีขึ้นแล้วใช่มั้ย

225
00:16:41,126 --> 00:16:42,211
ไม่นะ ไม่เลย

226
00:16:42,211 --> 00:16:43,629
อย่างน้อยก็ดูดีขึ้น

227
00:16:43,629 --> 00:16:45,506
เราควรแสดงว่าภาคภูมิใจในตัวเองเสมอ

228
00:16:48,675 --> 00:16:49,885
ขึ้นไปครึ่งหนึ่ง

229
00:16:49,885 --> 00:16:51,178
ตกลงเลย

230
00:16:51,929 --> 00:16:54,264
เธอเจอปัญหาหนักแค่ไหน นั่งนี่

231
00:16:56,642 --> 00:16:59,019
แย่ขนาดนั้นเลยเหรอ ฉันอยากช่วยนะ แดนนี่

232
00:16:59,019 --> 00:17:02,397
คิดว่าพ่อก็คงจะทําอย่างเดียวกัน
หากสถานการณ์กลับด้านกัน และ...

233
00:17:03,106 --> 00:17:04,398
ถ้าเธอเป็นลูกชายของฉัน

234
00:17:04,398 --> 00:17:07,027
แต่เธอก็ต้องช่วยตัวเองด้วย เข้าใจใช่มั้ย

235
00:17:08,403 --> 00:17:09,404
แล้วถ้าผมช่วยตัวเองไม่ได้

236
00:17:10,656 --> 00:17:13,492
ทํากล้าไว้อย่าริถอดใจ แล้วจะไม่ล้มเหลว

237
00:17:14,742 --> 00:17:16,036
คุณพูดอะไรเป็นปริศนาตลอดเลยเหรอ

238
00:17:16,578 --> 00:17:19,665
เขาเรียกว่าไอแอมบ์ห้าคณะ เชคสเปียร์

239
00:17:19,665 --> 00:17:21,791
ฉันเข้าใจว่าทําไมคุณถึงไว้ใจเขา แดนนี่

240
00:17:21,791 --> 00:17:23,252
จริงๆ นะ... เข้าใจ

241
00:17:23,252 --> 00:17:26,755
เขาเป็นทุกอย่างที่คุณต้องการในจังหวะนั้น

242
00:17:26,755 --> 00:17:30,968
มีเมตตา ให้คําแนะนํา
ช่วยหาทางออกจากปัญหาที่นิวยอร์ก

243
00:17:30,968 --> 00:17:34,555
แต่ฉันก็พูดถึงยิตซัค
ตอนที่เขาเข้ามาในชีวิตคุณได้แบบเดียวกัน

244
00:17:35,514 --> 00:17:36,765
อารีอานาด้วย

245
00:17:36,765 --> 00:17:37,850
นั่นไงประเด็นของผม

246
00:17:38,559 --> 00:17:40,435
ทุกคนสมรู้ร่วมคิดกันทั้งหมด

247
00:17:40,435 --> 00:17:46,358
คนต่างด้าวชาวอิสราเอล นักธุรกิจชาวอังกฤษ
สาวอเมริกัน และพ่อของคุณ

248
00:17:46,358 --> 00:17:48,735
อารีอานาอาจจะถูกลากเข้าไปเกี่ยวทีหลัง

249
00:17:48,735 --> 00:17:52,322
เขาใช้เธอเพื่อล่อใจผม

250
00:17:58,704 --> 00:17:59,788
งั้นคุณมีทฤษฎีอะไรที่ดีกว่านี้หรือไง

251
00:18:02,207 --> 00:18:04,376
เดี๋ยว คุณคิดว่าผมเป็นคนคุมทุกคนเหรอ

252
00:18:07,462 --> 00:18:08,672
ถ้าเกิดฉันคิดอย่างนั้นจริงล่ะ

253
00:18:09,381 --> 00:18:10,215
ผมคุมไม่ได้

254
00:18:10,215 --> 00:18:11,800
แต่ถ้าคุมอยู่ล่ะ แต่ไม่ใช่แบบที่...

255
00:18:11,800 --> 00:18:12,885
ผมคุมไม่ได้!

256
00:18:23,478 --> 00:18:24,688
แดนนี่

257
00:18:26,273 --> 00:18:27,441
ผมต้องการความช่วยเหลือ

258
00:18:31,278 --> 00:18:32,738
ตอนนั้นต้องการคนที่จะมาช่วยผม

259
00:18:34,948 --> 00:18:38,243
แต่ในโลกนี้ก็มีคนที่เมื่อเห็นใครเดือดร้อน

260
00:18:38,243 --> 00:18:41,246
สายตาเขาก็เห็นแต่โอกาส

261
00:18:44,833 --> 00:18:46,418
- ยิตซัค
- เรียบร้อยหรือยัง แจ็ค

262
00:18:46,418 --> 00:18:48,545
- ขออีกวัน
- จัดการให้จบ

263
00:18:53,300 --> 00:18:56,220
ถ้าหากมีวิธีที่พ่อจะช่วยเธอได้ล่ะ แดนนี่

264
00:18:56,220 --> 00:18:58,305
ไหนคุณบอกว่าไม่รู้ว่าพ่อผมอยู่ไหน

265
00:18:58,305 --> 00:18:59,264
ฉันไม่รู้

266
00:18:59,264 --> 00:19:01,683
แต่เวลาเข้าตาจน คนเราจะต้องการอะไรที่สุด

267
00:19:02,476 --> 00:19:03,894
เงิน ใช่มั้ยล่ะ

268
00:19:04,686 --> 00:19:05,729
แหง

269
00:19:05,729 --> 00:19:09,066
ถ้าเล่นให้ดี
เธออาจกลับไปได้พร้อมกับเงินสามพันปอนด์

270
00:19:09,775 --> 00:19:12,069
แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายหรอก

271
00:19:13,403 --> 00:19:15,072
โอเค งั้นต้องทําไง

272
00:19:15,072 --> 00:19:18,158
ชายที่ขึ้นโรลส์-รอยซ์ไปเมื่อคืนนี้
เขาชื่อเรจจี้ ซิลเวอร์

273
00:19:18,158 --> 00:19:21,828
เขาบังเอิญเป็นหนี้เงินพ่อเธอเยอะทีเดียว

274
00:19:22,454 --> 00:19:24,206
งานต่างประเทศที่พ่อของเธอมีส่วนร่วม

275
00:19:24,206 --> 00:19:26,124
เป็นงานนําเข้าของผิดกฎหมายให้กับเรจจี้

276
00:19:26,708 --> 00:19:29,711
พ่อของเธอ ยิตซัคกับฉันควรต้องมาเจอกัน
เพื่อจะหารเงินที่ได้

277
00:19:29,711 --> 00:19:33,006
แต่เพราะเกิดเหตุไม่คาดฝันโชคร้ายชุดหนึ่ง
ซึ่งตอนนี้ฉันยังไม่เล่าแล้วกัน...

278
00:19:34,258 --> 00:19:36,677
พ่อของเธอจึงไปเตะตาทางการเข้า

279
00:19:36,677 --> 00:19:39,388
นั่นคือสาเหตุที่ถ้าเขากลับมาอังกฤษ
เขาจะต้องโดนจับ

280
00:19:39,388 --> 00:19:41,765
เขาจึงไม่ได้ไปเอาส่วนแบ่งที่ได้

281
00:19:43,183 --> 00:19:44,226
เงินยังอยู่กับเรจจี้

282
00:19:47,229 --> 00:19:48,063
โอเค งั้น...

283
00:19:48,063 --> 00:19:52,568
ถึงเรจจี้จะเป็นไอ้สถุลใจร้าย
แต่มันก็เป็นคนรักครอบครัว

284
00:19:52,568 --> 00:19:54,069
เห็นสายเลือดสําคัญกว่าเงิน อะไรแบบนั้น

285
00:19:54,069 --> 00:19:58,073
ถ้าเธอไปหาเขา หน้าตาเหมือนพีทเป๊ะ
แล้วขอส่วนแบ่งของพ่อ

286
00:19:58,073 --> 00:20:00,784
ฉันว่าเขาน่าจะรู้สึกว่าเป็นสิ่งที่สุภาพบุรุษต้องจ่าย

287
00:20:01,827 --> 00:20:03,579
แล้วทําไมคุณไปขอมาให้ไม่ได้

288
00:20:03,579 --> 00:20:05,163
มันไม่ใช่เงินส่วนของฉันที่จะขอได้นี่

289
00:20:06,039 --> 00:20:08,458
อีกอย่าง ตอนนี้เรจจี้กับฉันมองหน้ากันไม่ค่อยติด

290
00:20:08,458 --> 00:20:12,171
คนเดียวที่จะขอส่วนแบ่งของพ่อได้
คือตัวเธอเอง แดนนี่

291
00:20:15,674 --> 00:20:17,593
เพราะอย่างนี้
เมื่อคืนเราเลยเดินผ่านตรงนั้นใช่มั้ย

292
00:20:19,511 --> 00:20:22,306
มันเงินจํานวนไม่น้อยนะ 6,000 ปอนด์

293
00:20:22,306 --> 00:20:24,057
ไหนบอกว่าสามพัน อะไร...

294
00:20:24,558 --> 00:20:25,809
ก็หักค่าบริการของฉันแล้ว

295
00:20:26,810 --> 00:20:29,563
อย่าทําหน้าแบบนั้น ก็แค่ราคาในการทํางาน

296
00:20:29,563 --> 00:20:30,856
ฉันอยากช่วยเธอ

297
00:20:32,274 --> 00:20:35,819
สามพันปอนด์ แดนนี่
ได้แล้วเธอจะกบดานได้พักใหญ่

298
00:20:35,819 --> 00:20:38,197
หรือจะไปหาพ่อก็ได้

299
00:20:39,198 --> 00:20:40,449
เริ่มได้ที่ปารีส

300
00:20:41,909 --> 00:20:45,162
สามพันปอนด์นะ แดนนี่บอย
เธอจะมีทางเลือกเยอะแยะ

301
00:20:45,162 --> 00:20:47,247
ตอนนี้เธอจําเป็นต้องมีทางเลือก

302
00:20:52,419 --> 00:20:53,420
ฉันเข้าใจ

303
00:20:53,420 --> 00:20:59,092
เรจจี้เป็นคนอันตราย
ต้องอาศัยความกล้ามากทีเดียว

304
00:20:59,092 --> 00:21:00,469
ฉันเข้าใจเป็นอย่างดีที่สุด

305
00:21:00,469 --> 00:21:02,095
- ไม่โทษเธอหรอกถ้าจะ...
- ผมจะทํา

306
00:21:03,597 --> 00:21:04,723
ต้องอย่างนั้น

307
00:21:06,225 --> 00:21:08,435
ดีมาก พ่อจะต้องภูมิใจ

308
00:21:10,771 --> 00:21:14,441
เอาละ เลิกเดินห่อไหล่
ประหนึ่งท้อใจเป็นเหยื่อของโลกบ้าบอ โอเคนะ

309
00:21:15,567 --> 00:21:17,528
คนอย่างเรจจี้ไม่ชอบเห็นแบบนั้น

310
00:21:17,528 --> 00:21:19,404
ต้องเดินดุ่มๆ เข้าไปแบบอกผายไหล่ผึ่ง

311
00:21:19,404 --> 00:21:20,906
พูดด้วยเสียงดังชัดเจน

312
00:21:20,906 --> 00:21:22,699
เรียกร้องเอาของที่เป็นของเธอมา

313
00:21:24,451 --> 00:21:25,452
เข้าใจนะ

314
00:21:26,119 --> 00:21:27,120
ใช้ได้

315
00:21:27,829 --> 00:21:29,122
ไปทําให้พวกนั้นเห็นดี

316
00:21:30,332 --> 00:21:31,333
ไปเลย ไสหัวไป

317
00:21:33,460 --> 00:21:34,461
ฉันจะรอตรงนี้

318
00:22:42,112 --> 00:22:43,113
ขอโทษครับ

319
00:22:43,822 --> 00:22:45,490
ถังกับไม้ถูพื้นอยู่ใต้บาร์เลยพวก

320
00:22:52,539 --> 00:22:53,832
ขอโทษครับ

321
00:22:55,542 --> 00:23:00,172
ผมแดนนี่ ซัลลิแวน ลูกชายของพีท ซัลลิแวน
เขาเคยเป็นเพื่อนคุณ

322
00:23:01,215 --> 00:23:03,175
ไม่เคยได้ยินชื่อเลย ไสหัวไป

323
00:23:05,135 --> 00:23:06,220
เขาทํางานให้คุณ

324
00:23:09,598 --> 00:23:12,100
เขาต้องไปกบดาน ผมแค่มาเอาเงินส่วนของเขา

325
00:23:14,144 --> 00:23:15,270
งานอะไร

326
00:23:16,897 --> 00:23:18,023
ใครส่งแกมา

327
00:23:22,486 --> 00:23:25,239
แจ็ค

328
00:23:25,239 --> 00:23:28,283
ฟังมันเข้าสิ พวกเรา รู้สึกว่าแจ็คส่งมา

329
00:23:30,327 --> 00:23:31,411
พูดต่อสิ

330
00:23:32,246 --> 00:23:33,580
แจ็คไหน

331
00:23:35,499 --> 00:23:37,084
ผมไม่รู้นามสกุลเขา

332
00:23:40,838 --> 00:23:43,257
ผมแค่กําลังขอให้คุณเอาเงินที่ติดพ่อผมไว้ให้ผม

333
00:23:43,257 --> 00:23:45,092
- อย่ามาแตะฉัน!
- ไม่ต้องๆ

334
00:23:45,884 --> 00:23:47,219
ให้มันพูดให้จบ

335
00:23:47,219 --> 00:23:48,554
มันเป็นเรื่องของหลักการ

336
00:23:49,346 --> 00:23:50,889
ผมเป็นสมาชิกครอบครัวคนสุดท้ายของพ่อ

337
00:23:50,889 --> 00:23:53,100
และผมก็ไม่ได้เจอหน้าพ่ออีกเพราะคุณ

338
00:23:53,100 --> 00:23:54,560
เพราะงานที่เขาทําให้คุณ

339
00:23:58,313 --> 00:23:59,523
เพราะงั้นเอาเงินมาให้ผมเสีย

340
00:24:01,316 --> 00:24:02,484
แล้วผมจะไม่ยุ่งกับคุณอีก

341
00:24:07,781 --> 00:24:08,824
ลากตัวมันออกไป

342
00:24:08,824 --> 00:24:11,368
อย่า... อย่ามาจับ เฮ้ย!

343
00:24:11,368 --> 00:24:12,870
รู้นะว่ารู้จักพ่อผม

344
00:24:12,870 --> 00:24:14,496
หยุด อย่ามาจับ!

345
00:24:16,206 --> 00:24:17,583
ผมรู้ว่าคุณรู้จักพ่อ

346
00:24:23,422 --> 00:24:24,548
ไสหัวไป

347
00:24:35,809 --> 00:24:36,810
แจ็ค

348
00:24:40,480 --> 00:24:41,481
แจ็ค

349
00:24:43,442 --> 00:24:44,735
แจ็ค

350
00:24:47,571 --> 00:24:51,533
สวัสดีครับ ช่วย... ต่อสายไปที่
รอยัลลอนดอนทราเวลเอเจนซีให้หน่อย

351
00:24:51,533 --> 00:24:54,286
ดอรีน สวัสดีครับ นี่แดนนี่ ซัลลิแวน
แจ็คอยู่รึเปล่า

352
00:25:17,768 --> 00:25:19,394
สวัสดีครับ ผมมาหาแจ็คเพื่อนผม

353
00:25:19,394 --> 00:25:20,729
เขาน่าจะเป็นลูกค้าประจําที่นี่

354
00:25:21,230 --> 00:25:22,231
คุณ ออกไปซะ

355
00:25:23,065 --> 00:25:25,651
- แต่ผมแค่มาหา...
- ออกไป ไปเดี๋ยวนี้

356
00:25:25,651 --> 00:25:26,902
ไม่งั้นผมจะเรียกตํารวจ

357
00:25:33,158 --> 00:25:35,827
สวัสดีครับ ผู้ชายที่มากับผมก่อนหน้านี้
คนที่ทิปคุณหนักๆ คุณเคยเห็น...

358
00:25:35,827 --> 00:25:38,205
- ฉันไม่คืนให้นะ
- ไม่ได้จะขอเงินคืน

359
00:25:38,205 --> 00:25:40,207
- ผมแค่...
- เฮ้ย อย่าพูดกับเขาแบบนั้น

360
00:25:40,999 --> 00:25:43,043
ขอโทษ ไม่ได้ตั้งใจ... ขอโทษ

361
00:25:52,511 --> 00:25:53,428
ขอโทษครับ

362
00:25:53,428 --> 00:25:56,473
คุณคงไม่บังเอิญมีเบอร์โทรศัพท์
ของผู้ชายที่อยู่กับผมเมื่อคืนใช่ไหม

363
00:25:56,974 --> 00:25:59,059
คนมาที่นี่เพราะอยากได้ความเป็นส่วนตัว

364
00:26:00,727 --> 00:26:03,522
โอเค แต่ผมจ่ายได้นะ ผมมี...

365
00:26:04,022 --> 00:26:05,148
ไสหัวไป

366
00:26:19,162 --> 00:26:21,290
แกโกหกฉัน ไอ้เวร...

367
00:26:22,666 --> 00:26:24,668
ตามหาฉันอยู่ล่ะสิ

368
00:26:26,044 --> 00:26:27,921
คุณหายหัวไปไหนมา

369
00:26:27,921 --> 00:26:30,799
ก็นึกว่าจะเว้นจังหวะให้คิดทบทวนเอง

370
00:26:31,425 --> 00:26:33,427
ช่วยเลิกทําเป็นว่าคุณห่วงใยผมได้แล้ว

371
00:26:33,427 --> 00:26:35,762
ทุกอย่างที่คุณทํามาคือการทําเพื่อเงิน

372
00:26:35,762 --> 00:26:38,599
ถ้าเธอคิดแบบนี้ก็น่าผิดหวังอยู่นะ แดนนี่
ถ้าไม่ว่าอะไร

373
00:26:41,351 --> 00:26:43,645
ทันทีที่เห็นว่าผมพลาด คุณก็ทิ้งผมเลย

374
00:26:43,645 --> 00:26:46,148
คิดอย่างนั้นเหรอ คิดว่าตัวเองพลาดเหรอ

375
00:26:46,815 --> 00:26:48,317
- ไม่เลย
- แล้วจะให้ผมไปไหนอีก

376
00:26:48,317 --> 00:26:49,693
- ผมไม่เหลือเงินแล้ว
- โอเค ใจเย็นๆ

377
00:26:49,693 --> 00:26:50,986
- ผมไม่อยากใจเย็น!
- ใจเย็น เฮ้ย!

378
00:26:50,986 --> 00:26:52,571
ฟังนะ

379
00:26:52,571 --> 00:26:56,200
ฉันรู้ว่าชีวิตของเธอไม่ใช่ง่าย มันเลวร้ายมาก

380
00:26:57,784 --> 00:26:59,745
แต่อดีตก็เป็นอดีต เรื่องที่จบแล้วให้มันจบไป

381
00:26:59,745 --> 00:27:03,582
ตอนนี้เธอต้องหาทางพยายาม
หยุดรู้สึกสมเพชตัวเอง

382
00:27:05,792 --> 00:27:07,878
ลูกธนูดอกที่สองมันอยู่ในใจของเธอเอง
ลืมแล้วเหรอ

383
00:27:10,005 --> 00:27:11,131
มาเถอะ นั่งก่อน

384
00:27:15,677 --> 00:27:18,514
เรื่องทั้งหมดนี้คือบทเรียนสอนความกล้า

385
00:27:18,514 --> 00:27:20,599
บทเรียนที่เธอจําเป็นต้องได้รับอย่างแรง

386
00:27:20,599 --> 00:27:22,559
ทําไมถึงยังอยู่ตรงนี้อีก แดนนี่

387
00:27:24,102 --> 00:27:25,521
หมายความว่าไง

388
00:27:25,521 --> 00:27:26,730
ทําไมถึงไม่กลับบ้าน

389
00:27:29,274 --> 00:27:30,692
ก็เพราะถ้ากลับไปเขาจะจับผม

390
00:27:30,692 --> 00:27:31,777
ใช่ แล้วยังไง

391
00:27:32,277 --> 00:27:34,279
อย่างเลวร้ายที่สุดจะเกิดอะไรขึ้น

392
00:27:35,239 --> 00:27:37,991
เธอก็กลัวที่จะเข้าไปเจอกับเรจจี้ไม่ใช่เหรอ
แต่เธอก็ทําอยู่ดี

393
00:27:37,991 --> 00:27:40,619
- ผมโดนซ้อมเสียน่วม
- แต่เธอก็ไม่ตาย

394
00:27:41,161 --> 00:27:44,081
เธอยืนอกผายไหล่ผึ่ง
แล้วเรียกร้องเอาสิ่งที่เป็นของเธอ

395
00:27:45,123 --> 00:27:47,334
โอเค อาจไม่ได้ผลอย่างที่เธอต้องการ

396
00:27:48,252 --> 00:27:52,548
แต่นั่นก็ยังถือว่าเป็นชัยชนะ ตอนแรกเธอกลัว
แต่ก็ทํา เผชิญหน้ากับผลที่ตามมา

397
00:27:54,633 --> 00:27:55,634
อย่าเอาแต่วิ่งหนี

398
00:27:57,845 --> 00:27:58,846
พ่อของเธอก็หนี

399
00:28:00,264 --> 00:28:01,265
ไม่ใช่เหรอ

400
00:28:02,516 --> 00:28:04,601
หนีจากเธอ หนีจากพี่ชายเธอ

401
00:28:04,601 --> 00:28:05,853
แล้วคุณจะสนห่าอะไร

402
00:28:14,653 --> 00:28:15,654
แดนนี่

403
00:28:20,325 --> 00:28:22,077
จงเป็นชายที่กล้ากว่าที่พ่อเคยเป็น

404
00:28:24,121 --> 00:28:26,123
กล้าจ้องหน้าท้าทายชีวิต

405
00:28:27,875 --> 00:28:29,084
ฉันรู้ว่าเธอทําได้

406
00:28:29,835 --> 00:28:33,380
แดนนี่ เอาพาสปอร์ตไปทิ้ง
ทําลายทุกอย่างที่จะโยงถึงฉัน

407
00:28:35,966 --> 00:28:36,967
แล้วกลับบ้านเสีย

408
00:29:25,140 --> 00:29:27,059
คุณเจอแจ็คเป็นครั้งสุดท้ายวันนั้นเหรอ

409
00:29:28,810 --> 00:29:31,396
แล้วตอนที่กลับมา
ก็ยังไม่เห็นร่องรอยของอารีอานา

410
00:29:32,356 --> 00:29:33,398
ไม่เห็น

411
00:29:38,904 --> 00:29:39,905
แล้วยิตซัคล่ะ

412
00:29:41,782 --> 00:29:42,783
ไม่เจอเหมือนกัน

413
00:29:44,159 --> 00:29:46,245
พอผมกลับมา ทั้งสองคนนั้นหายไปแล้ว

414
00:29:49,414 --> 00:29:53,043
คิดว่าทําไมเขาถึงหายตัวไป
โดยทิ้งข้าวของทุกอย่างในชีวิตเอาไว้

415
00:29:54,127 --> 00:29:55,212
ไม่รู้สิ

416
00:30:08,225 --> 00:30:10,060
(อ + จ)

417
00:30:37,045 --> 00:30:39,298
(พาสปอร์ต)

418
00:31:12,831 --> 00:31:16,293
นี่ตํารวจ! ใครก็ตามในบ้านนั้น
ยกมือขึ้นแล้วเดินออกมา

419
00:31:25,219 --> 00:31:27,304
- ออกมาทางหน้าบ้าน
- ออกมานี่!

420
00:31:27,304 --> 00:31:28,514
เดินมาอีก!

421
00:31:31,892 --> 00:31:33,852
ยกมือสูงๆ เดี๋ยวนี้!

422
00:31:33,852 --> 00:31:36,063
- เดินตรงมาเรื่อยๆ!
- เดินช้าๆ

423
00:31:36,063 --> 00:31:39,149
- เดินตรงมา ช้าๆ
- เดินมาเรื่อยๆ

424
00:31:39,149 --> 00:31:41,568
- คุกเข่า!
- คุกเข่าลงไป!

425
00:31:41,568 --> 00:31:42,736
คุกเข่าเดี๋ยวนี้!

426
00:32:06,552 --> 00:32:09,596
ฉันขอถามอีกครั้งนะ
ทําไมถึงคิดว่าพวกเขาจะทําอย่างนั้น

427
00:32:09,596 --> 00:32:13,475
แค่หายตัวไปเฉยๆ โดยที่ทิ้งข้าวของไว้หมด

428
00:32:38,709 --> 00:32:42,671
คุณคิดว่าผมฆ่าผู้หญิงคนนั้นจริงๆ เหรอ
คิดว่าผมฆ่าทั้งสองคนนั้นเหรอ

429
00:32:48,177 --> 00:32:50,554
ผมจะทําแบบนั้นทําไม ผมรักเขา

430
00:32:53,140 --> 00:32:54,725
- รูปอดีต
- รัก เคยรัก

431
00:32:54,725 --> 00:32:57,394
แม่งต่างอะไรกันตรงไหน ยังไงก็ไปแล้ว

432
00:33:00,898 --> 00:33:02,149
ผมรู้ว่าคุณคิดอะไรอยู่

433
00:33:02,774 --> 00:33:03,901
ลองบอกฉันมาสิ

434
00:33:07,029 --> 00:33:08,906
คุณคิดว่าผมฆ่าทั้งสองคนนั้น

435
00:33:08,906 --> 00:33:13,243
คิดว่ากลับมาบ้านแล้วก็ฆ่าทั้งยิตซัคและอารีอานา

436
00:33:16,246 --> 00:33:18,832
เพื่อจะแก้แค้นเรื่องที่ ไม่รู้สิ หลอกผม

437
00:33:20,000 --> 00:33:21,460
หรือส่งให้ผมไปเจอกับแจ็ค

438
00:33:24,296 --> 00:33:26,131
เพียงแต่ผมไม่ได้ทําอะไรแบบนั้นเลย

439
00:33:28,342 --> 00:33:30,219
แล้วทําไมคนถึงจะต้องทําอะไรแบบนั้น

440
00:33:31,553 --> 00:33:34,973
ลงทุนเวลาตั้งหลายปี ย้ายมาอยู่ใกล้บ้านผม

441
00:33:37,100 --> 00:33:40,479
คอยดูแลผม แกล้งทําเป็นปกป้องผม ห่วงใยผม

442
00:33:41,438 --> 00:33:45,567
เพื่ออะไร เงินแค่สามพันปอนด์
กับบทเรียนเกี่ยวกับความกล้าน่ะนะ

443
00:33:45,567 --> 00:33:46,735
ไม่เห็นจะสมเหตุสมผลเลย

444
00:33:46,735 --> 00:33:47,861
ไม่มีเหตุผลจริง

445
00:33:51,073 --> 00:33:53,784
เว้นแต่ว่าไม่ได้ทําเพื่อเงินสามพันปอนด์

446
00:33:55,160 --> 00:33:57,162
เว้นแต่มีเดิมพันที่สูงกว่านั้นมาก

447
00:34:04,461 --> 00:34:05,921
แดนนี่ เกิดอะไรขึ้นกับอดัม

448
00:34:14,638 --> 00:34:15,722
เราคุยเรื่องอดัมไปแล้ว

449
00:34:17,641 --> 00:34:18,891
ไม่เชิง ยังไม่ได้คุย

450
00:34:25,482 --> 00:34:26,525
เขาตาย

451
00:34:27,609 --> 00:34:28,610
เขาตายยังไง

452
00:34:32,114 --> 00:34:33,114
พอแล้ว

453
00:34:38,120 --> 00:34:39,121
จบแล้ว

454
00:36:11,255 --> 00:36:13,465
ขอโทษที เช้านี้สายไปหน่อย

455
00:36:13,465 --> 00:36:16,552
ผมไม่ชอบเลยที่จะต้องเข้ามาคุยแบบนี้

456
00:36:19,388 --> 00:36:21,056
ดีที่ได้เจออีกครั้งนะ แจ็ค

457
00:36:21,056 --> 00:36:22,140
ดีจริงรึ

458
00:36:23,851 --> 00:36:26,228
ถึงคุณจะไม่ค่อยเต็มใจที่จะมา

459
00:36:26,228 --> 00:36:29,857
แดนนี่กําลังเจอปัญหาหนัก
ฉันหวังว่าคุณจะช่วยฉันได้

460
00:36:29,857 --> 00:36:31,817
ผมก็ให้เขากลับมาแล้วไง

461
00:36:32,651 --> 00:36:34,236
บอกเขาว่าต้องเผชิญหน้ากับความจริง

462
00:36:35,654 --> 00:36:37,281
ฉันว่าถึงเวลาที่เขาต้องรู้ความจริง

463
00:36:41,451 --> 00:36:43,787
ผมว่านั่นมันหายนะชัดๆ

464
00:36:44,621 --> 00:36:45,789
จริงเหรอ

465
00:36:45,789 --> 00:36:48,041
ถ้านั่นเป็นทางเดียวที่เขาจะรอดได้ล่ะ จะยังไง

466
00:36:55,007 --> 00:36:57,301
(หากคุณหรือคนที่รู้จักต้องการกําลังใจ)

467
00:36:57,301 --> 00:36:59,887
(กรุณาไปที่ Apple.com/HereToHelp)

468
00:37:49,686 --> 00:37:51,688
คําบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์