1 00:00:07,508 --> 00:00:14,515 ‎(ซีรีส์จาก NETFLIX) 2 00:00:19,437 --> 00:00:20,897 ‎เวรแล้ว 3 00:00:29,489 --> 00:00:30,323 ‎ทิลด้า 4 00:00:31,491 --> 00:00:32,366 ‎ทิลด้า 5 00:00:34,660 --> 00:00:35,495 ‎ทิลด้า 6 00:00:39,957 --> 00:00:42,001 ‎พระเจ้า ทิลด้า 7 00:00:48,424 --> 00:00:50,051 ‎ไม่ เธอไม่ควรเจอแบบนี้ 8 00:00:52,845 --> 00:00:54,180 ‎ไม่มีใครสมควรโดนแบบนี้ 9 00:00:57,767 --> 00:00:59,644 ‎ฉันอยากพูดได้ว่าไม่ใช่ความผิดเธอ 10 00:00:59,727 --> 00:01:02,939 ‎แต่เธอคาดหวังอะไรถึงร่วมมือกับซาร์คอฟ 11 00:01:03,022 --> 00:01:04,857 ‎เรารู้ว่าเขาเป็นคนเห็นแก่ตัว 12 00:01:04,941 --> 00:01:08,027 ‎ใช่ว่าเธอจะเสกให้เขาเป็นคนดีขึ้นได้ซะหน่อย 13 00:01:10,404 --> 00:01:13,157 ‎ไม่มีใครแล้วนอกจากเธอที่จะสั่งสอนศพ 14 00:01:13,241 --> 00:01:14,408 ‎ให้ตายสิ 15 00:01:15,243 --> 00:01:16,077 ‎อะไรนะ 16 00:01:16,160 --> 00:01:17,954 ‎ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอเจอคนคืนชีพ 17 00:01:18,037 --> 00:01:19,997 ‎มันไม่ได้ทำให้ฉันชินนะ 18 00:01:20,081 --> 00:01:22,041 ‎นี่ ช่วยพยุงฉันหน่อยสิ 19 00:01:22,750 --> 00:01:23,876 ‎เร็วเข้า ให้ไว 20 00:01:35,972 --> 00:01:39,267 ‎ดูเหมือนเรามีดีเอ็นเอความเป็นอมตะแฮะ 21 00:01:39,350 --> 00:01:40,351 ‎ไม่ 22 00:01:40,977 --> 00:01:44,230 ‎ไม่เสมอไป ไม่งั้นแม็กซ์เวลล์คงยังมีชีวิตอยู่ 23 00:01:44,313 --> 00:01:45,523 ‎มีเหตุผล 24 00:01:45,606 --> 00:01:47,733 ‎ไม่อยากเชื่อเลยว่าไอ้เวรนั่นยิงฉัน 25 00:01:47,817 --> 00:01:49,485 ‎แปลกใจตายแหละ 26 00:01:49,569 --> 00:01:52,029 ‎ฉันทำลายนาโนบอทล้ำค่าของเขา... 27 00:01:52,113 --> 00:01:53,364 ‎หลังจากยกมันให้เขา 28 00:01:53,447 --> 00:01:54,657 ‎พระเจ้า 29 00:01:54,740 --> 00:01:57,910 ‎ฉันไม่มีเวลามาฟังเธอบ่น 30 00:01:57,994 --> 00:01:58,870 ‎ฉันเนี่ยนะบ่น 31 00:01:59,453 --> 00:02:01,080 ‎ล้อเล่นใช่มั้ยวะ 32 00:02:01,539 --> 00:02:02,373 ‎ทิลด้า 33 00:02:02,456 --> 00:02:05,293 ‎- เรื่องวุ่นวายทั้งหมดนี่เป็นเพราะเธอ ‎- แอบบี้ 34 00:02:05,376 --> 00:02:09,422 ‎เธอเสียใจเรื่องพีเจได้แต่ไม่ได้แปลว่า ‎เธอมีสิทธิ์เปลี่ยนมนุษย์เป็นหนูทดลอง 35 00:02:09,505 --> 00:02:11,340 ‎- แอบบี้ ‎- ไม่ ฟังฉันนะ 36 00:02:11,424 --> 00:02:13,217 ‎เธอคงยอมแพ้เรื่องการรักษาแล้ว 37 00:02:13,301 --> 00:02:16,804 ‎แต่ฉันยังต้องการ ฮวนต้องการ ‎ดร.เบิร์คก็ต้องการ ไม่งั้นหล่อนจะตาย 38 00:02:16,888 --> 00:02:20,016 ‎- ยังมีทุกคนอยู่ในโครงการ ‎- ฉันไม่ได้พูดกับเธอ 39 00:02:20,099 --> 00:02:22,435 ‎ออกมาสิ ไอ้เวร 40 00:02:26,230 --> 00:02:27,523 ‎พระเจ้า 41 00:02:27,607 --> 00:02:29,567 ‎เราไม่มีเวลารับมือคุณตอนนี้ 42 00:02:29,650 --> 00:02:31,611 ‎จะคุยหรือสู้กันก็ได้ 43 00:02:31,694 --> 00:02:34,780 ‎ถ้าเราคุยกัน เพื่อนเธออาจจะรอด 44 00:02:34,864 --> 00:02:36,407 ‎เขาพูดเรื่องบ้าอะไร 45 00:02:36,490 --> 00:02:37,450 ‎ฟินช์จับฮวนไป 46 00:02:37,533 --> 00:02:40,870 ‎หล่อนอยากให้ซาร์คอฟใช้เขา ‎เป็นหนูทดลอง และห้ามตีฉัน 47 00:02:40,953 --> 00:02:42,038 ‎เพิ่งจะบอกเนี่ยนะ 48 00:02:42,121 --> 00:02:43,873 ‎ฉันมัวแต่สนใจเรื่องที่เธอตาย 49 00:02:43,956 --> 00:02:44,790 ‎นี่ 50 00:02:46,375 --> 00:02:47,877 ‎จะเอายังไง 51 00:02:47,960 --> 00:02:49,837 ‎วันนี้ฉันถูกยิงไปแล้วครั้งนึง 52 00:02:49,921 --> 00:02:50,880 ‎ฉันไม่ตาย 53 00:02:50,963 --> 00:02:52,632 ‎ทั้งสองคน เลิกวางท่าได้แล้ว 54 00:02:53,341 --> 00:02:55,509 ‎ถ้าเขาอยากให้เราตาย เขาคงยิงแล้ว 55 00:02:55,593 --> 00:02:57,220 ‎- ก็จริง ‎- และคุณ 56 00:02:57,303 --> 00:03:00,306 ‎ที่ยังไม่ฆ่าเราก็คงเพราะต้องการอย่างอื่น 57 00:03:00,389 --> 00:03:01,682 ‎สรุปได้ดี 58 00:03:01,766 --> 00:03:04,227 ‎ก็ได้ อยากคุยเหรอ มาคุยกัน 59 00:03:04,769 --> 00:03:07,271 ‎หลังจากที่คุณเลิกเล็งปืนมาทางฉัน 60 00:03:10,983 --> 00:03:13,778 ‎ฉันเป็นมือสังหารให้ฟลักซ์มา 20 กว่าปี 61 00:03:14,779 --> 00:03:16,739 ‎งานมันก็เหมือนเดิมมาตลอด 62 00:03:17,865 --> 00:03:19,575 ‎กำจัดสัตว์ประหลาด 63 00:03:21,118 --> 00:03:23,037 ‎ทุกอย่างเปลี่ยนไปหลังจากที่พอร์ตแลนด์ 64 00:03:23,120 --> 00:03:25,498 ‎ไอ้พวกที่พอร์ตแลนด์ของคุณสมควรโดนแล้ว 65 00:03:25,581 --> 00:03:26,707 ‎นั่นไม่ใช่คนของเรา 66 00:03:26,791 --> 00:03:27,750 ‎ฉันได้ยินพวกเขาคุยกัน 67 00:03:27,833 --> 00:03:30,002 ‎ว่าจะขายสเต็มเซลล์ของซาร์คอฟให้คุณ 68 00:03:30,586 --> 00:03:35,049 ‎เครนส่งฉันไปพอร์ตแลนด์ ‎เพื่อสืบเบาะแสพวกแฮกเกอร์งานวิจัย 69 00:03:36,133 --> 00:03:38,636 ‎ฉันเจองานวิจัยและศพมนุษย์ปลา 70 00:03:39,220 --> 00:03:40,888 ‎เราถึงได้รู้เรื่องพวกเธอ 71 00:03:41,681 --> 00:03:45,559 ‎หลังจากที่พอร์ตแลนด์ ‎เครนอยากให้จับเป็นพวกเธอ แทนที่จะฆ่า 72 00:03:45,643 --> 00:03:48,521 ‎ทั้งที่เห็นว่าเป็นอันตรายต่อคนทั่วไปชัดๆ 73 00:03:49,146 --> 00:03:51,357 ‎แล้วหล่อนก็จับตัวเบิร์คไป 74 00:03:52,358 --> 00:03:53,693 ‎หล่อนจะทำแบบนั้นทำไม 75 00:03:53,776 --> 00:03:57,238 ‎เครนยอมรับข้อตกลงของเบิร์ค ‎แลกงานวิจัยกับความปลอดภัยของเรา 76 00:03:57,321 --> 00:03:58,531 ‎เราไม่ทำข้อตกลง 77 00:03:58,614 --> 00:04:00,366 ‎ดูเหมือนเครนทำนะ 78 00:04:06,789 --> 00:04:09,000 ‎ถ้าเครนทำงานกับซาร์คอฟล่ะ 79 00:04:10,668 --> 00:04:12,044 ‎อธิบายได้เยอะเลยทีนี้ 80 00:04:12,128 --> 00:04:13,796 ‎มันอธิบายทุกอย่างต่างหาก 81 00:04:13,879 --> 00:04:17,258 ‎ดูที่นี่สิ นักวิทยาศาสตร์คนเดียว ‎จะมีทั้งหมดนี้ได้ยังไง 82 00:04:17,341 --> 00:04:20,636 ‎ฉันอยากให้พวกเธอสืบว่า ‎เครนกับซาร์คอฟคิดจะทำอะไร 83 00:04:21,178 --> 00:04:23,389 ‎อย่ามาทำให้มันเป็นปัญหาของเรา 84 00:04:23,472 --> 00:04:24,557 ‎มันเป็นอยู่แล้ว 85 00:04:26,017 --> 00:04:29,145 ‎ถ้าเราสืบได้ว่าฟลักซ์เชื่อมโยงกับซาร์คอฟ ‎เราจะได้อะไร 86 00:04:29,228 --> 00:04:30,062 ‎มีชีวิต 87 00:04:47,580 --> 00:04:49,540 ‎ระวัง เดี๋ยวมือถลอก 88 00:04:50,583 --> 00:04:52,960 ‎ทีตอนนี้รู้จักเห็นอกเห็นใจคนอื่น 89 00:04:53,044 --> 00:04:54,295 ‎จังหวะเหมาะจัง 90 00:04:54,378 --> 00:04:56,297 ‎ถ้าอยากไล่ข้อเสียของกันและกัน 91 00:04:56,380 --> 00:04:58,841 ‎งั้นมาคุยกันว่าทำไมคุณปิดบังงานที่ค้นพบ 92 00:04:58,924 --> 00:05:01,594 ‎ฉันเปล่าค้นพบอะไรทั้งนั้น ฟินช์โกหก 93 00:05:01,677 --> 00:05:03,220 ‎แหม น่าเสียดายจัง 94 00:05:03,763 --> 00:05:06,557 ‎ผมอยากให้คุณอยู่ถาวรมากกว่าเธอ 95 00:05:06,640 --> 00:05:08,059 ‎ไอ้สารเลวจอมหักหลัง 96 00:05:08,142 --> 00:05:09,518 ‎อย่าตกใจไป 97 00:05:09,602 --> 00:05:11,228 ‎- อะไร ‎- ไม่ใช่คุณ ฟินช์ 98 00:05:11,312 --> 00:05:13,689 ‎เธอโกรธที่คุณพร้อมจะหลอกเธอ 99 00:05:13,773 --> 00:05:15,858 ‎เธอเป็นคนเอางานคุณไปแลก 100 00:05:15,941 --> 00:05:17,860 ‎คุณต่างหากที่หักหลังฉัน 101 00:05:17,943 --> 00:05:21,072 ‎หักหลัง หลอกลวง คุณพูดซะไม่น่าฟังเลย 102 00:05:21,155 --> 00:05:23,616 ‎อเล็กซ์ คุณกำลังขับรถทั่วซีแอตเทิล ‎พร้อมตัวประกัน 103 00:05:23,699 --> 00:05:25,117 ‎สองคนด้วย ถ้านับฟินช์ 104 00:05:26,452 --> 00:05:27,286 ‎สาม 105 00:05:27,953 --> 00:05:29,246 ‎ฮวนอยู่ข้างหลัง 106 00:05:30,915 --> 00:05:35,419 ‎ฟังนะ ตอนที่เราเจอกันครั้งแรก ‎ผมคิดว่า "นี่คือคนที่เข้าใจ" 107 00:05:35,503 --> 00:05:38,881 ‎คนที่เข้าใจวิทยาศาสตร์ที่แท้จริง ‎วิทยาศาสตร์บริสุทธิ์ 108 00:05:38,964 --> 00:05:41,842 ‎ต้องมีอยู่แน่ๆ ในสุญญากาศทางจริยธรรม 109 00:05:42,718 --> 00:05:44,303 ‎เกิดอะไรขึ้นกับคุณ 110 00:05:44,387 --> 00:05:47,681 ‎ถ้าเราเป็นเพื่อนกัน ‎เพราะคุณคิดว่าฉันไร้จริยธรรมเหมือนกัน 111 00:05:47,765 --> 00:05:49,183 ‎ฉันดีใจที่ทำให้คุณผิดหวัง 112 00:05:49,892 --> 00:05:52,645 ‎ผมไม่ได้ไร้จริยธรรม ผมเด็ดเดี่ยวหรอก 113 00:06:01,112 --> 00:06:03,364 ‎พอเรื่องนี้จบลง คุณกับฉันต้องคุยกัน 114 00:06:03,447 --> 00:06:04,949 ‎เรื่องการรักษาคำพูด 115 00:06:05,032 --> 00:06:07,368 ‎คุณโชคดีที่มีสิ่งที่ผมต้องการ 116 00:06:10,121 --> 00:06:12,039 ‎สิ่งที่ผมต้องการล่วงหน้า 117 00:06:13,541 --> 00:06:14,375 ‎อะไร 118 00:06:15,793 --> 00:06:16,919 ‎เวร ไปกันใหญ่แล้ว 119 00:06:17,002 --> 00:06:18,254 ‎ใช่ ไม่ดีเท่าไหร่ 120 00:06:24,969 --> 00:06:26,470 ‎บอกให้รอตรงนั้นไง 121 00:06:26,554 --> 00:06:29,181 ‎ไหนคุณบอกว่าจมูกเทียมของคุณ ‎กรองฟีโรโมนของฉัน 122 00:06:29,265 --> 00:06:31,016 ‎นั่นไม่ได้แปลว่าอยากจะกอดกัน 123 00:06:31,100 --> 00:06:32,643 ‎ทำไมคุณถึงเกลียดเรานัก 124 00:06:32,726 --> 00:06:35,980 ‎เริ่มจากการที่พวกเธอไม่ใส่ใจ ‎ความปลอดภัยของมนุษย์ 125 00:06:36,063 --> 00:06:38,190 ‎เราไม่ได้เพิกเฉยซะทีเดียว 126 00:06:38,274 --> 00:06:40,192 ‎ดูเหมือนเธอไม่เข้าใจ 127 00:06:40,276 --> 00:06:43,988 ‎และฉันจะไม่ยอมให้พวกเธอหน้าไหน ‎เข้าใกล้ครอบครัวฉันอีก 128 00:06:44,071 --> 00:06:45,239 ‎อีกเหรอ 129 00:06:46,490 --> 00:06:47,324 ‎เกิดอะไรขึ้น 130 00:06:47,408 --> 00:06:50,786 ‎โดรนตามซาร์คอฟกับเบิร์คกลับไปที่คลินิกเก่า 131 00:06:51,996 --> 00:06:53,247 ‎คุณทำให้มันเกิดขึ้น 132 00:06:53,914 --> 00:06:55,416 ‎คุณก็เป็นปีศาจ ใช่มั้ย 133 00:06:55,499 --> 00:06:58,794 ‎- พวกเขาพาเพื่อนเธอไปด้วย ‎- ใครทดลองกับคุณ ฟลักซ์เหรอ 134 00:06:58,878 --> 00:07:00,087 ‎พวกเขาทำอะไรคุณ 135 00:07:00,171 --> 00:07:01,797 ‎ไม่ใช่เรื่องของเธอ 136 00:07:04,300 --> 00:07:05,384 ‎ดูให้ดีนะ แอบบี้ 137 00:07:05,468 --> 00:07:08,179 ‎เธอจะเป็นอย่างนี้ถ้าไม่ยอมใช้ฟีโรโมน 138 00:07:08,262 --> 00:07:10,014 ‎ในที่สุดก็พร้อมไปสักที 139 00:07:10,097 --> 00:07:13,142 ‎เราจะไปได้ไกลแค่ไหน ‎เมื่อฉันดูเหมือนตัวละครแคร์รี่ 140 00:07:13,225 --> 00:07:14,477 ‎ไม่ไกลหรอก 141 00:07:14,560 --> 00:07:16,562 ‎ไปกันเถอะ นั่งหน้านะ 142 00:07:16,645 --> 00:07:18,647 ‎ไม่ พวกเธอหารถไปเอง 143 00:07:19,231 --> 00:07:21,150 ‎ก็ได้ เราจะเอารถเช่าของอัลไป 144 00:07:21,233 --> 00:07:22,276 ‎ไม่ได้ 145 00:07:25,654 --> 00:07:28,324 ‎โทรหาฉันทันทีที่จับตัวซาร์คอฟได้ 146 00:07:29,783 --> 00:07:31,368 ‎ตอนนี้ก็อย่าเพิ่งใช้โทรศัพท์ 147 00:07:31,452 --> 00:07:34,163 ‎แล้วคุณทำอะไรระหว่างที่เราทำงานให้คุณ 148 00:07:34,246 --> 00:07:35,915 ‎กันฟลักซ์ออกไปให้พ้นทาง 149 00:07:36,916 --> 00:07:37,791 ‎ขอบคุณ 150 00:07:40,586 --> 00:07:42,505 ‎เดี๋ยว สเต็มเซลล์ 151 00:07:43,047 --> 00:07:44,340 ‎ฉันจะทำลายพวกมัน 152 00:07:45,382 --> 00:07:47,468 ‎เขาไม่ได้โกหก เชื่อใจเขาได้ 153 00:07:47,551 --> 00:07:49,637 ‎เธอดูออกเวลาคนโกหกเหรอ 154 00:07:49,720 --> 00:07:52,598 ‎- ประมาณนั้น ‎- ทำไมเธอได้ของดีๆ ไปหมด 155 00:08:05,069 --> 00:08:06,487 ‎ตื่นสักที 156 00:08:15,246 --> 00:08:17,248 ‎ให้ตายสิ เดี๋ยวนะ 157 00:08:17,331 --> 00:08:20,793 ‎เอาละ โอเค ‎ทำไมคราวนี้ผมถูกล่ามกับเตียงเคลื่อนที่ 158 00:08:20,876 --> 00:08:23,212 ‎เพราะนาย ทิลด้าถึงทำลายนาโนบอทของฉัน 159 00:08:23,295 --> 00:08:24,797 ‎ต้องอย่างนี้สิ 160 00:08:24,880 --> 00:08:30,094 ‎โชคดีที่คุณฟินช์มีความรู้บางอย่าง ‎ที่ทำให้ฉันไม่ต้องพึ่งมันอีก 161 00:08:30,844 --> 00:08:33,681 ‎แล้วทำไมเธอถูกมัดกับเตียงด้วยล่ะ 162 00:08:33,764 --> 00:08:35,266 ‎เพราะซาร์คอฟเป็นคนสารเลว 163 00:08:35,349 --> 00:08:36,684 ‎เรื่องนั้นผมรู้แล้ว 164 00:08:36,767 --> 00:08:38,978 ‎ฉันขอใช้คำว่า "ระวังตัว" ดีกว่า 165 00:08:39,687 --> 00:08:41,313 ‎ถ้าคุณเปลี่ยนกลับเป็นซิดนีย์ 166 00:08:41,397 --> 00:08:43,566 ‎ใครจะรู้ว่าผมจะต้องปกป้องตัวเองยังไง 167 00:08:43,649 --> 00:08:45,901 ‎ซิดนีย์ไม่ใช่คนที่คุณต้องกังวล 168 00:08:46,485 --> 00:08:49,071 ‎โชคร้ายสำหรับนาย 169 00:08:49,154 --> 00:08:52,241 ‎ฟินช์จะมอบความรู้ให้ฉันต่อเมื่อ ‎แลกกับได้ร่างถาวร 170 00:08:52,324 --> 00:08:54,368 ‎ฉันเสี่ยงทำการทดลองกับเธอไม่ได้ 171 00:08:54,451 --> 00:08:56,745 ‎นั่นทำให้ฉันไม่มีทางเลือกอื่นนอกจาก 172 00:08:56,829 --> 00:09:00,332 ‎เปลี่ยนนายเป็นชูปาคาบราถาวร 173 00:09:04,003 --> 00:09:05,921 ‎คุณทำแบบนี้ไม่ได้ 174 00:09:06,005 --> 00:09:07,006 ‎ได้สิ 175 00:09:07,673 --> 00:09:09,300 ‎ฉันว่าเขาหมายถึงเชิงศีลธรรม 176 00:09:11,802 --> 00:09:12,928 ‎ได้สิ 177 00:09:14,096 --> 00:09:15,931 ‎งั้นก็รีบหน่อย 178 00:09:16,640 --> 00:09:19,351 ‎เพราะทันทีที่ทิลด้าและแอบบี้มาถึง 179 00:09:20,352 --> 00:09:21,437 ‎ใช่ 180 00:09:21,520 --> 00:09:25,357 ‎ฉันไม่คิดว่าเพื่อนนาย ‎จะมาช่วยนายในเร็วๆ นี้หรอก 181 00:09:25,441 --> 00:09:27,735 ‎พวกเขาจะไม่มีวันหาเราทัน 182 00:09:29,320 --> 00:09:31,238 ‎ขอโทษด้วยนะ ฮวน 183 00:09:31,322 --> 00:09:33,115 ‎นายเป็นคนโปรดของฉันเสมอ 184 00:09:33,198 --> 00:09:34,783 ‎ดูไม่ออกเลย 185 00:09:42,416 --> 00:09:43,917 ‎ฉันตายไปแล้วเมื่อชั่วโมงก่อน 186 00:09:44,001 --> 00:09:46,795 ‎ใช้ฟีโรโมนใครสักคนยืมรถให้เราเป็นไง 187 00:09:46,879 --> 00:09:49,506 ‎ฉันจะไม่ใช้พลังของฉันกับคนบริสุทธิ์ ทิลด้า 188 00:09:49,590 --> 00:09:52,801 ‎เธอมันหน้าไหว้หลังหลอกสุดๆ กับการใช้ฟีโรโมน 189 00:09:52,885 --> 00:09:53,761 ‎ฉันรู้ 190 00:09:53,844 --> 00:09:54,887 ‎โอเคมั้ย ฉันรู้ 191 00:09:56,722 --> 00:09:57,556 ‎ก็ดี 192 00:09:58,849 --> 00:10:01,435 ‎ฉันต้องการคนช่วยในแล็บ ‎หลังจากเธอกับฮวนจากไป 193 00:10:01,518 --> 00:10:02,895 ‎ฉันอยากจดจ่อหาวิธีรักษา 194 00:10:02,978 --> 00:10:05,105 ‎ฮวนต้องการทำลายนาโนบอท 195 00:10:06,398 --> 00:10:09,693 ‎- เขาคิดตามหาฉัน ‎- เขาตามหาเธอจริงๆ 196 00:10:10,611 --> 00:10:12,655 ‎ฉันพยายามทำให้ซาร์คอฟทำตามข้อตกลง 197 00:10:12,738 --> 00:10:14,990 ‎และทิ้งหุ่นไว้ให้เรา แต่เขาปฏิเสธ 198 00:10:15,074 --> 00:10:17,409 ‎ไม่มีอะไรเปลี่ยนใจเขาได้เลยเหรอ 199 00:10:17,493 --> 00:10:20,454 ‎เราจะช่วยฮวนง่ายขึ้นถ้าเราไม่ห้ำหั่นกันเอง 200 00:10:21,080 --> 00:10:21,914 ‎สงบศึกมั้ย 201 00:10:22,414 --> 00:10:23,248 ‎สงบศึก 202 00:10:24,333 --> 00:10:26,293 ‎เธอไม่อยากหายจริงเหรอ 203 00:10:26,377 --> 00:10:29,463 ‎- รู้มั้ยว่าซาร์คอฟจะรักษาเราเป็นอะไร ‎- มนุษย์ 204 00:10:29,546 --> 00:10:32,466 ‎- อ่อนแอ ฉันจะไม่ยอมอ่อนแออีก ‎- ใช่ 205 00:10:32,549 --> 00:10:34,677 ‎ทิลด้า เว็บเบอร์เคยรู้สึกอ่อนแอด้วยรึ 206 00:10:35,302 --> 00:10:36,637 ‎ทั้งชีวิต 207 00:10:36,720 --> 00:10:39,348 ‎พีเจสงสัยเสมอว่าทำไมฉันถึงเป็นจอมบงการ 208 00:10:39,431 --> 00:10:42,768 ‎เพราะฉันถูกเลี้ยงมาโดยตัดสินใจเองไม่เคยได้ 209 00:10:42,851 --> 00:10:47,564 ‎พ่อฉันเป็นคนเลือกโรงเรียน ‎เลือกกิจกรรมนอกหลักสูตร เลือกแฟน 210 00:10:47,648 --> 00:10:49,900 ‎ฉันไม่ได้ถูกเลี้ยง แอบบี้ ฉันถูกรังแก 211 00:10:49,983 --> 00:10:52,861 ‎เธอเลยไม่อยากหายเพราะมีปมเรื่องพ่องั้นเหรอ 212 00:10:53,862 --> 00:10:55,781 ‎โอ้โฮ ลดค่ากันจัง 213 00:10:56,490 --> 00:10:59,076 ‎การเป็นมนุษย์ไม่ได้ทำให้เธออ่อนแอ ทิลด้า 214 00:10:59,159 --> 00:11:02,079 ‎การไม่มีผลข้างเคียง ‎ก็ไม่ได้แปลว่าเราเป็นมนุษย์ แอบบี้ 215 00:11:05,374 --> 00:11:07,292 ‎ไปคลินิกกันเถอะ 216 00:11:08,127 --> 00:11:10,462 ‎ร้านกาแฟของแฮนนาห์อยู่แถวนี้นี่ 217 00:11:11,380 --> 00:11:12,214 ‎ไม่ 218 00:11:13,090 --> 00:11:14,174 ‎ค่อนข้างมั่นใจนะ 219 00:11:14,258 --> 00:11:15,384 ‎ห่างไปสองช่วงตึก 220 00:11:15,467 --> 00:11:18,512 ‎- หล่อนอาจไปส่งเราได้ ‎- ไม่ ทิลด้า ฉันไม่อยากเจอหล่อน 221 00:11:18,595 --> 00:11:20,055 ‎เบนนิ่ง สปอนสันพูด 222 00:11:20,681 --> 00:11:21,890 ‎เจอเบิร์คแล้ว 223 00:11:21,974 --> 00:11:24,309 ‎เธออยู่ที่ตึกลาร์สันบรูวิ่ง ในฟรีมอนต์ 224 00:11:24,393 --> 00:11:28,063 ‎ซาร์คอฟก็อยู่ที่นี่ด้วย ‎คิดว่าพวกเขากำลังวางแผนการใหญ่ 225 00:11:28,147 --> 00:11:29,523 ‎เราคงต้องการทุกอย่าง 226 00:11:30,607 --> 00:11:33,694 ‎ตอนเราไปถึง การทดลองถูกทำลายแล้ว 227 00:11:33,777 --> 00:11:36,447 ‎ไม่เห็นเบิร์คกับซาร์คอฟ 228 00:11:36,530 --> 00:11:38,282 ‎แล้วเจ้าหน้าที่สปอนสันล่ะ 229 00:11:39,116 --> 00:11:39,950 ‎เขาหายตัวไป 230 00:11:41,660 --> 00:11:43,245 ‎เราเชื่อว่าเขาอาจตายแล้ว 231 00:11:44,663 --> 00:11:46,165 ‎แต่คุณไม่แน่ใจรึ 232 00:11:46,790 --> 00:11:49,752 ‎กองเลือดบนพื้นเป็นเบาะแสเดียว 233 00:11:51,253 --> 00:11:52,713 ‎มีนี่ด้วย 234 00:12:01,054 --> 00:12:02,890 ‎พอรู้มั้ยว่าเบิร์คคิดทำอะไร 235 00:12:03,766 --> 00:12:07,644 ‎คนมีฝีมือของคุณหายไปทั้งคน ‎แต่คุณกลับสนใจเรื่องนี้เนี่ยนะ 236 00:12:08,562 --> 00:12:11,064 ‎ฉันว่ามันแย่มากที่จิมหายตัวไป 237 00:12:13,275 --> 00:12:15,652 ‎และถ้าสิ่งที่คุณบอกเป็นความจริง 238 00:12:16,153 --> 00:12:21,241 ‎งั้นเป้าหมายสูงสุดของเรา ‎คือกำจัดดร.ซิดนีย์ เบิร์ค 239 00:12:22,534 --> 00:12:24,411 ‎และดร.อเล็กซ์ ซาร์คอฟ 240 00:12:26,079 --> 00:12:29,958 ‎ถ้าคุณพิสูจน์ได้ว่าเบิร์คกับซาร์คอฟร่วมมือกัน 241 00:12:31,043 --> 00:12:33,921 ‎งั้นเราจะปรับเปลี่ยนคำสั่งกำจัด 242 00:12:34,630 --> 00:12:35,506 ‎เชื่อฉันสิ 243 00:12:36,089 --> 00:12:37,257 ‎เราจะพิสูจน์ได้แน่ 244 00:12:40,511 --> 00:12:41,595 ‎บ้าเอ๊ย 245 00:12:46,600 --> 00:12:49,353 ‎(เบนนิ่ง: เธอคิดว่าคุณตายแล้ว ยังไงต่อ) 246 00:12:49,436 --> 00:12:51,396 ‎(สปอนสัน: คุณเอาจมูกให้ผม) 247 00:12:51,480 --> 00:12:53,941 ‎(แล้วเราก็เริ่มงานกัน) 248 00:12:59,905 --> 00:13:00,739 ‎ฮวน 249 00:13:01,365 --> 00:13:02,991 ‎ฮวนๆ เราอยู่นี่แล้ว 250 00:13:04,827 --> 00:13:05,744 ‎ฮวน 251 00:13:08,956 --> 00:13:09,915 ‎รู้สึกยังไงบ้าง 252 00:13:13,377 --> 00:13:15,629 ‎รู้สึกโคตรแย่ 253 00:13:23,345 --> 00:13:24,930 ‎ผมว่ามันอาจจะแย่ได้กว่านี้ 254 00:13:26,431 --> 00:13:27,641 ‎คุณรู้สึกยังไงบ้าง 255 00:13:29,226 --> 00:13:30,477 ‎ก็เหมือนเดิม 256 00:13:34,106 --> 00:13:35,816 ‎ฉันเสียใจกับเรื่องทั้งหมดนี้ 257 00:13:36,692 --> 00:13:37,734 ‎ตรงไหนล่ะ 258 00:13:39,069 --> 00:13:40,279 ‎ที่ลักพาตัวเหรอ 259 00:13:41,363 --> 00:13:42,865 ‎การทดลอง 260 00:13:44,491 --> 00:13:48,453 ‎มีเรื่องเลวร้ายอื่นที่ผมยังไม่รู้อีกเหรอ 261 00:13:49,246 --> 00:13:51,915 ‎ฉันเอาแต่นึกถึงวันนั้นที่ล็อบบี้ 262 00:13:52,666 --> 00:13:56,295 ‎พระเจ้า พวกเธอดูกลัวมาก โกรธ ‎และรู้สึกโดนทรยศ 263 00:13:56,378 --> 00:14:00,090 ‎ตอนที่ฉันบอกว่ายาจะไม่ได้ผลอีกแล้ว 264 00:14:01,800 --> 00:14:02,759 ‎มันเหมือน... 265 00:14:03,677 --> 00:14:07,264 ‎วันที่ฉันบอกเรื่องการวินิจฉัย ‎เอจีดีเอส ทุกอย่างเลย 266 00:14:08,390 --> 00:14:09,391 ‎เธอเหมือนตกนรก 267 00:14:09,474 --> 00:14:13,770 ‎และสิ่งเดียวที่ฉันคิดได้คือ ‎บางทีพวกเธออาจช่วยฉันตามหาอเล็กซ์ได้ 268 00:14:16,315 --> 00:14:18,025 ‎เพราะคุณก็อยู่ในนรกเหมือนกัน 269 00:14:19,276 --> 00:14:20,444 ‎ฉันรู้ความเสี่ยงดี 270 00:14:22,321 --> 00:14:26,408 ‎งานวิจัยของฉันทำลายชีวิตพวกเธอ ‎โดยไม่ทันตั้งตัว 271 00:14:33,624 --> 00:14:37,127 ‎เพราะงานวิจัยของคุณ ‎พ่อแม่ผมเลยไม่ต้องจัดงานศพให้ผม 272 00:14:39,338 --> 00:14:40,380 ‎ขอบคุณครับ 273 00:14:42,007 --> 00:14:42,925 ‎อย่าขอบคุณฉัน 274 00:14:43,592 --> 00:14:44,801 ‎ฉันเห็นแก่ตัว 275 00:14:46,303 --> 00:14:48,972 ‎ไม่มีการกระทำใดที่ไม่เห็นแก่ตัวหรอก 276 00:14:51,391 --> 00:14:52,768 ‎มันไม่ได้เลวร้าย 277 00:14:53,977 --> 00:14:56,063 ‎คุณทำบางอย่างเพื่อคนอื่นอยู่ดี 278 00:14:56,980 --> 00:14:59,441 ‎คุณควรได้รู้สึกดีกับตัวเองบ้าง 279 00:15:01,526 --> 00:15:02,444 ‎พูดได้คมมาก 280 00:15:03,070 --> 00:15:04,905 ‎ชูการ์สกัลล์หมายเลขสิบ 281 00:15:07,783 --> 00:15:09,910 ‎ฮวน ฉัน ไม่ 282 00:15:11,328 --> 00:15:13,246 ‎ฮวน มีบางอย่างที่ฉันต้องบอกเธอ 283 00:15:14,456 --> 00:15:15,666 ‎เกี่ยวกับทิลด้า 284 00:15:18,001 --> 00:15:19,503 ‎- ทิลด้า... ‎- ทิลด้าทำไม 285 00:15:20,420 --> 00:15:21,546 ‎ดร.เบิร์ค 286 00:15:21,630 --> 00:15:22,547 ‎ดร.เบิร์ค 287 00:15:29,471 --> 00:15:31,098 ‎ทิลด้าไม่มาช่วยเธอหรอก 288 00:15:33,350 --> 00:15:34,810 ‎ผมไม่ชอบคุณเลย 289 00:15:36,311 --> 00:15:37,145 ‎จริงเหรอ 290 00:15:37,688 --> 00:15:39,439 ‎แต่เธอเป็นคนโปรดของฉัน 291 00:15:46,780 --> 00:15:49,241 ‎ฉันจะส่งที่หัวมุมถนนเฟิร์สตัดกับเดนเวอร์ 292 00:15:49,324 --> 00:15:52,828 ‎- คลินิกอยู่ห่างไปสองช่วงตึก ‎- ฉันไม่ใช่อิกอร์ของเธอ 293 00:15:53,495 --> 00:15:55,747 ‎โอเค งั้นก็ขอบคุณที่มาส่ง 294 00:15:59,126 --> 00:16:01,753 ‎ฉันรู้ว่าฉันเป็นคนสุดท้ายที่เธออยากเจอ 295 00:16:01,837 --> 00:16:03,922 ‎แต่ขอบคุณที่มาส่งนะ 296 00:16:05,298 --> 00:16:07,300 ‎มันคงไม่ยุติธรรมกับฮวนถ้าฉันปฏิเสธ 297 00:16:07,968 --> 00:16:09,386 ‎ใช่ ก็คงอย่างนั้น 298 00:16:11,304 --> 00:16:13,473 ‎- และอีกครั้ง ฉัน... ‎- เธอเสียใจ 299 00:16:13,557 --> 00:16:15,100 ‎หล่อนรู้ ฉันรู้ 300 00:16:15,183 --> 00:16:18,687 ‎คนเป็นโหลที่ร้านกาแฟตอนเธอเดินเข้าไปก็รู้ 301 00:16:18,770 --> 00:16:21,481 ‎ฉันจะขอโทษไปจนกว่าหล่อนจะไม่เกลียดฉัน 302 00:16:22,566 --> 00:16:24,317 ‎ฉันไม่ได้เกลียดเธอ แอบบี้ 303 00:16:25,027 --> 00:16:26,695 ‎ฉันก็อยากเกลียดจะตาย แต่... 304 00:16:27,779 --> 00:16:28,822 ‎ฉันเปล่า 305 00:16:28,905 --> 00:16:30,824 ‎ฉันไม่อยากเป็นศัตรูของเธอ 306 00:16:30,907 --> 00:16:31,825 ‎เราไม่ใช่ศัตรู 307 00:16:31,908 --> 00:16:32,868 ‎เราเป็นอะไรล่ะ 308 00:16:34,661 --> 00:16:35,996 ‎ฉันอยากเป็นเพื่อน 309 00:16:36,538 --> 00:16:38,749 ‎- เราเป็น... ‎- แล้วทำแบบนั้นกับฉันได้ไง 310 00:16:38,832 --> 00:16:40,125 ‎ไม่รู้สิ 311 00:16:44,713 --> 00:16:47,466 ‎ตอนเบ็นบอกว่าแม่อาจเป็นมะเร็ง ฉัน... 312 00:16:47,549 --> 00:16:50,427 ‎แล้วเธอไม่ช่วยเหรอ ว้าว 313 00:16:50,510 --> 00:16:51,511 ‎ทิลด้า 314 00:16:52,262 --> 00:16:53,096 ‎ก็ได้ 315 00:16:56,516 --> 00:16:57,934 ‎ฉันรู้สึกโดดเดี่ยวและกลัว 316 00:16:58,018 --> 00:17:01,605 ‎เธอเป็นคนเดียวที่ ‎ทำให้ความรู้สึกพวกนั้นหายไปได้ 317 00:17:05,192 --> 00:17:07,652 ‎เธอน่าจะเริ่มต้นแบบนี้ แทนที่จะใช้ฟีโรโมน 318 00:17:08,403 --> 00:17:09,362 ‎คิดเหมือนกัน 319 00:17:13,617 --> 00:17:16,119 ‎ฉันไปส่งพวกเธอถึงที่เลยก็ได้ 320 00:17:16,745 --> 00:17:18,997 ‎- ขอบใจ ‎- ฉันทำเพื่อฮวนหรอก 321 00:17:20,207 --> 00:17:22,042 ‎โอเค 322 00:17:26,129 --> 00:17:28,006 ‎พร้อมเมื่อคุณพร้อม คุณฟินช์ 323 00:17:28,090 --> 00:17:29,758 ‎ไอ้สารเลวจอมซาดิสต์ 324 00:17:32,719 --> 00:17:34,638 ‎นายจะปล่อยให้ซิดนีย์ตายจริงเหรอ 325 00:17:34,721 --> 00:17:38,475 ‎สละหนึ่งชีวิตเพื่อให้เผ่าพันธุ์อยู่รอด 326 00:17:38,558 --> 00:17:40,769 ‎ใช่ ผมว่าเรารู้คำตอบ 327 00:17:40,852 --> 00:17:42,938 ‎ผมว่าคุณไม่ควรบอกเขา 328 00:17:43,021 --> 00:17:46,942 ‎นายสนแค่เวกเตอร์รีโทรไวรัส ‎แต่ซิดนีย์ใช้เวกเตอร์เลนติไวรัส 329 00:17:47,025 --> 00:17:48,902 ‎อันไหน เดี๋ยวนะ ให้ฉันเดา 330 00:17:48,985 --> 00:17:50,570 ‎โรคโลหิตจางติดต่อในม้า 331 00:17:51,613 --> 00:17:52,906 ‎โรคเจิมบรานา 332 00:17:54,699 --> 00:17:55,575 ‎โรคเมดิวิสนา 333 00:17:56,118 --> 00:17:58,495 ‎โรคข้ออักเสบและสมองอักเสบในแพะ 334 00:17:59,538 --> 00:18:01,623 ‎ทีนี้ตามสัญญา เอาสเต็มเซลล์ให้เขา 335 00:18:01,706 --> 00:18:03,458 ‎ทันทีที่เขากลายเป็นตัวชูปาคาบรา 336 00:18:04,584 --> 00:18:06,002 ‎ไม่มีทาง 337 00:18:07,879 --> 00:18:10,132 ‎ทิลด้าตายแล้ว และทั้งหมดเป็นความผิดเธอ 338 00:18:13,260 --> 00:18:14,177 ‎ไม่ 339 00:18:15,137 --> 00:18:15,971 ‎ไม่ 340 00:18:16,638 --> 00:18:17,472 ‎ไม่ 341 00:18:18,098 --> 00:18:19,683 ‎ไม่ 342 00:18:23,145 --> 00:18:25,230 ‎นายนี่มันโคตรเลือดเย็น 343 00:18:25,313 --> 00:18:27,899 ‎วิทยาศาสตร์ต้องวางเฉยทางอารมณ์ 344 00:18:36,908 --> 00:18:37,826 ‎ไม่ต้องขอบคุณหรอก 345 00:18:38,618 --> 00:18:40,245 ‎ฉันต้องไปช่วยฮวน 346 00:18:40,328 --> 00:18:42,372 ‎โน้มน้าวซาร์คอฟเอาตัวอย่างเลือดให้ฉัน 347 00:18:42,455 --> 00:18:44,749 ‎ไขปริศนาเรื่องฟลักซ์ รักษาเราทุกคน... 348 00:18:44,833 --> 00:18:46,251 ‎แอบบี้ เร็วเข้า 349 00:18:48,253 --> 00:18:51,256 ‎แต่หลังจากนั้น เราไปดื่มกาแฟกันนะ 350 00:18:51,923 --> 00:18:53,049 ‎ไม่ 351 00:18:54,342 --> 00:18:56,094 ‎ฉันทำงานที่ร้านกาแฟ 352 00:18:57,888 --> 00:18:59,514 ‎- ใช่ ‎- แอบบี้ 353 00:19:00,098 --> 00:19:01,516 ‎ดื่มเหล้าแทนดีมั้ย 354 00:19:04,102 --> 00:19:05,270 ‎- ก็อาจจะ ‎- แอบบี้ 355 00:19:05,353 --> 00:19:08,356 ‎แอบบี้ๆๆ 356 00:19:08,440 --> 00:19:09,858 ‎- แอบบี้ ‎- มาแล้ว 357 00:19:14,237 --> 00:19:16,364 ‎- เป็นอะไรของเธอ ‎- หลายอย่างเลย 358 00:19:17,782 --> 00:19:19,075 ‎เสียใจเรื่องแม่เธอ 359 00:19:19,784 --> 00:19:20,619 ‎ขอบใจ 360 00:19:21,912 --> 00:19:24,873 ‎ทีนี้จำไว้นะ เราต้องการ ‎เลือดของซาร์คอฟมารักษาเรา 361 00:19:24,956 --> 00:19:27,209 ‎ไม่ต้องห่วง ได้เลือดแน่ 362 00:19:36,009 --> 00:19:38,303 ‎ช่วยดูก่อนไม่ได้เหรอเผื่อมันไม่ได้ล็อก 363 00:19:42,140 --> 00:19:42,974 ‎ฮวน 364 00:19:47,312 --> 00:19:49,522 ‎- สายไปแล้วที่จะหยุด ‎- หุบปาก ฟินช์ 365 00:19:49,606 --> 00:19:50,690 ‎มันได้ผล 366 00:19:50,774 --> 00:19:51,775 ‎สเต็มเซลล์ได้ผล 367 00:19:51,858 --> 00:19:52,817 ‎นี่ 368 00:19:59,491 --> 00:20:01,034 ‎ไม่ มันยังไม่จบ 369 00:20:01,117 --> 00:20:01,993 ‎ทิลด้า 370 00:20:02,661 --> 00:20:03,745 ‎- ไง ‎- ไง 371 00:20:04,454 --> 00:20:06,581 ‎ดีใจจังที่เธอยังไม่ตาย 372 00:20:08,541 --> 00:20:10,085 ‎นายจะไม่เป็นไร 373 00:20:10,710 --> 00:20:11,920 ‎นี่ ทุกคน 374 00:20:12,879 --> 00:20:17,133 ‎ถ้าฉันกลายเป็นตัวชูปาคาบราถาวร ‎ช่วยอะไรฉันอย่างนะ 375 00:20:17,217 --> 00:20:18,260 ‎ได้ทุกอย่างเลย 376 00:20:18,885 --> 00:20:19,719 ‎อะไรก็ได้ 377 00:20:24,266 --> 00:20:25,100 ‎ฆ่าฉัน 378 00:20:29,354 --> 00:20:31,898 ‎ฝืนไว้ๆ 379 00:20:36,778 --> 00:20:38,071 ‎ฮวน 380 00:20:38,780 --> 00:20:40,198 ‎เร็วเข้า 381 00:20:56,631 --> 00:20:57,632 ‎เขาเป็นมนุษย์ 382 00:20:59,175 --> 00:21:00,552 ‎ไม่นะ ไม่ 383 00:21:10,895 --> 00:21:12,605 ‎เธอฆ่าฉันไม่ได้หรอก 384 00:21:13,606 --> 00:21:15,400 ‎ฉันจะเป็นหนึ่งเดียวกับหล่อนเสมอ 385 00:21:17,652 --> 00:21:21,031 ‎- พระเจ้า... ‎- จริงๆ นะ หุบปากซะ ฟินช์ 386 00:21:25,744 --> 00:21:27,120 ‎บ้าเอ๊ย 387 00:21:34,002 --> 00:21:35,045 ‎บ้าเอ๊ย 388 00:21:37,088 --> 00:21:37,922 ‎ไง 389 00:21:59,652 --> 00:22:01,237 ‎แอบบี้บอกว่านายควรพักผ่อน 390 00:22:04,699 --> 00:22:06,034 ‎ฉันร้อนใจน่ะ 391 00:22:06,868 --> 00:22:08,870 ‎ไม่มีอะไรแล้ว นายหายแล้ว 392 00:22:09,454 --> 00:22:10,830 ‎เธอแน่ใจได้ยังไง 393 00:22:12,749 --> 00:22:16,544 ‎ทุกครั้งที่นายแปลงเป็นตัวชูปาคาบรา ‎ร่างกายนายจะส่งเสียงน่ากลัว 394 00:22:17,170 --> 00:22:19,798 ‎เช่น กระดูกบิดหัก เสียงไม่น่าฟังเลย 395 00:22:20,965 --> 00:22:23,009 ‎ไม่เห็นเคยบอกฉันเลย 396 00:22:23,593 --> 00:22:24,761 ‎ฟังไม่ไหวจริงๆ 397 00:22:24,844 --> 00:22:27,722 ‎ฉันไม่อยากคิดว่านายเจ็บปวดแค่ไหน 398 00:22:33,061 --> 00:22:35,313 ‎ขอบใจที่ทำลายนาโนบอท 399 00:22:36,231 --> 00:22:38,400 ‎นายรู้แล้วนี่ว่ามันหยุดซาร์คอฟไม่ได้ 400 00:22:40,068 --> 00:22:41,736 ‎ไม่มีอะไรจะหยุดเขาได้ 401 00:22:43,446 --> 00:22:44,406 ‎มีอย่างนึง 402 00:22:50,578 --> 00:22:51,538 ‎ฉันทำไม่ได้ 403 00:22:52,914 --> 00:22:53,748 ‎ทำไมล่ะ 404 00:22:54,833 --> 00:22:56,960 ‎เพราะฉันไม่ใช่สัตว์ประหลาดอีกแล้ว 405 00:23:00,088 --> 00:23:02,465 ‎การฆ่าซาร์คอฟไม่ได้ทำให้นายเป็น 406 00:23:04,843 --> 00:23:06,845 ‎มันไม่ได้ทำให้ฉันเป็นฮีโร่ด้วย 407 00:23:09,389 --> 00:23:10,723 ‎นายคือฮีโร่ 408 00:23:19,607 --> 00:23:21,693 ‎เธอจะไม่ยอมรักษา... 409 00:23:22,444 --> 00:23:23,361 ‎ใช่มั้ย 410 00:23:25,155 --> 00:23:27,198 ‎ฉันอยากสำรวจว่าฉันกลายเป็นอะไร 411 00:23:29,367 --> 00:23:31,244 ‎เธอก็ไม่ใช่สัตว์ประหลาด 412 00:23:31,327 --> 00:23:32,495 ‎ใช่สิ 413 00:23:33,663 --> 00:23:35,331 ‎ซึ่งไม่ได้แย่ 414 00:23:35,999 --> 00:23:39,127 ‎เผื่อนายไม่สังเกต ‎ในตัวเราทุกคนมีความเป็นสัตว์ประหลาด 415 00:23:41,671 --> 00:23:42,630 ‎คนพิลึก 416 00:24:18,625 --> 00:24:19,542 ‎รู้สึกยังไงบ้าง 417 00:24:20,668 --> 00:24:23,713 ‎มีแรงกระตุ้นอยากจะฆ่าผมมั้ย 418 00:24:23,796 --> 00:24:25,173 ‎ไม่มากไปกว่าปกติ 419 00:24:25,757 --> 00:24:28,510 ‎งั้นในความเห็นของผู้เชี่ยวชาญ คุณหายแล้ว 420 00:24:29,427 --> 00:24:30,553 ‎ไม่ต้องขอบคุณหรอก 421 00:24:31,179 --> 00:24:33,139 ‎ผมรู้ว่าเราทำได้ ซิดนีย์ 422 00:24:33,640 --> 00:24:38,228 ‎คิดจริงๆ เหรอว่าฉันจะเชื่อ ‎ว่าคุณวางแผนช่วยฉันมาตลอด 423 00:24:38,311 --> 00:24:39,812 ‎ผมเอาคอขึ้นเขียงเพื่อคุณ 424 00:24:39,896 --> 00:24:42,565 ‎ไม่ คุณเปล่า คุณอดทนเพื่อเวกเตอร์ไวรัส 425 00:24:42,649 --> 00:24:44,067 ‎ผมจะทำแบบนั้นทำไม 426 00:24:44,150 --> 00:24:46,152 ‎เราต่างรู้ดีว่าไม่มีไวรัสตัวไหน 427 00:24:46,236 --> 00:24:48,404 ‎ถ่ายทอดยีนดัดแปลงในปริมาณที่เหมาะสม 428 00:24:48,488 --> 00:24:51,241 ‎แบบเดียวกับที่สเต็มเซลล์ ‎สังเคราะห์ของเราทำได้ 429 00:24:54,285 --> 00:24:57,121 ‎เว้นแต่คุณออกแบบระบบถ่ายโอน 430 00:24:57,205 --> 00:25:00,500 ‎โดยใช้เวกเตอร์ไวรัสหลายตัวทำงานพร้อมกัน 431 00:25:00,583 --> 00:25:02,961 ‎นั่นคือวิธีรักษาของคุณสินะ 432 00:25:03,044 --> 00:25:04,796 ‎นั่นเกือบจะอัจฉริยะเลยนะ 433 00:25:05,421 --> 00:25:06,256 ‎เกือบจะ 434 00:25:06,339 --> 00:25:08,550 ‎เราถึงต้องร่วมมือกันไง 435 00:25:08,633 --> 00:25:09,717 ‎ไม่ใช่ 436 00:25:09,801 --> 00:25:12,595 ‎ถ้าฉันรู้ว่าสิ่งไหนอันตราย ฉันจะพักมันไว้ก่อน 437 00:25:12,679 --> 00:25:16,474 ‎- ส่วนคุณจะลองทำจริง ‎- โอ้ ผมต้องลองอยู่แล้ว 438 00:25:16,558 --> 00:25:18,518 ‎ใจหนึ่งคุณก็อยากลองเหมือนกัน 439 00:25:18,601 --> 00:25:21,437 ‎- ผมรู้เพราะเคยเจอด้านนั้นแล้ว ‎- ใช่ 440 00:25:21,521 --> 00:25:22,855 ‎หล่อนพยายามจะฆ่าคุณ 441 00:25:23,398 --> 00:25:25,149 ‎- ซิดนีย์ ‎- ลาก่อน อเล็กซ์ 442 00:25:30,572 --> 00:25:33,408 ‎โอเค ยังไงผมก็จะโทรไปคุยเรื่องนี้ 443 00:25:35,201 --> 00:25:36,119 ‎ซิดนีย์ 444 00:25:37,495 --> 00:25:38,329 ‎ซิดนีย์ 445 00:25:39,831 --> 00:25:40,707 ‎ซิดนีย์ 446 00:25:40,790 --> 00:25:41,916 ‎ไง 447 00:25:42,000 --> 00:25:42,834 ‎ไง 448 00:25:55,346 --> 00:25:56,347 ‎รู้สึกยังไงบ้างคะ 449 00:25:57,390 --> 00:25:58,224 ‎ดี 450 00:25:59,058 --> 00:26:00,893 ‎ไม่ได้รู้สึกดีเท่านี้นานแล้ว 451 00:26:00,977 --> 00:26:02,061 ‎ขอบใจนะ ทุกคน 452 00:26:03,438 --> 00:26:05,231 ‎เรายังมีงานต้องทำอีกเยอะ 453 00:26:06,065 --> 00:26:06,899 ‎ฟลักซ์ 454 00:26:08,443 --> 00:26:10,194 ‎และพวกเขามาแล้ว 455 00:26:20,955 --> 00:26:22,040 ‎เขาอยู่ไหน 456 00:26:24,042 --> 00:26:26,336 ‎เครื่องจับเท็จ มากับฉัน 457 00:26:32,842 --> 00:26:35,386 ‎ใช่เลย ทิลด้ากลายเป็นเครื่องจับเท็จไปแล้ว 458 00:26:36,638 --> 00:26:38,473 ‎เธอได้แต่ของเจ๋งๆ ทั้งนั้น 459 00:26:42,894 --> 00:26:43,853 ‎ดอมินิก เครนเหรอ 460 00:26:44,520 --> 00:26:46,230 ‎หล่อนอยากให้ฉันทำงานด้วย 461 00:26:46,314 --> 00:26:47,857 ‎เขาพูดความจริง 462 00:26:47,940 --> 00:26:49,359 ‎ต้องมีความเชื่อมโยงแน่ 463 00:26:49,442 --> 00:26:50,443 ‎ขอลองหน่อย 464 00:26:51,110 --> 00:26:54,072 ‎- ไม่ได้ผลกับฉันหรอก ‎- งั้นเหรอ ทำไมล่ะ 465 00:26:54,155 --> 00:26:57,784 ‎เพราะถึงไม่มีสารสลายฟีโรโมน ฉันก็มีภูมิคุ้มกัน 466 00:26:57,867 --> 00:27:00,912 ‎เพราะสมองวิเคราะห์ขั้นสูงของฉัน ฉันเลย... 467 00:27:01,704 --> 00:27:02,872 ‎เอาชนะ... 468 00:27:03,498 --> 00:27:04,749 ‎การตอบสนองทางอารมณ์ 469 00:27:05,500 --> 00:27:08,086 ‎ดังนั้น การปล่อยฟีโรโมนของเธอ... 470 00:27:08,753 --> 00:27:09,587 ‎ไร้ประโยชน์ 471 00:27:09,671 --> 00:27:10,630 ‎ดีแล้ว 472 00:27:10,713 --> 00:27:13,466 ‎ทำไมไม่ตอบคำถามของเจ้าหน้าที่สปอนสัน 473 00:27:13,549 --> 00:27:15,093 ‎เพราะมันน่าเบื่อมาก 474 00:27:15,968 --> 00:27:17,512 ‎แต่เพื่อเธอ ก็ได้ 475 00:27:18,596 --> 00:27:20,473 ‎ดอมินิก เครน 476 00:27:21,224 --> 00:27:23,351 ‎นั่นไม่ใช่คำถาม 477 00:27:23,434 --> 00:27:24,811 ‎แทบไม่ใช่ประโยคด้วยซ้ำ 478 00:27:24,894 --> 00:27:26,020 ‎เกี่ยวข้องกับนายยังไง 479 00:27:26,104 --> 00:27:28,022 ‎บอกแล้วไงว่าไม่มี 480 00:27:28,773 --> 00:27:30,733 ‎วันนี้เธอดูเปล่งปลั่งมาก 481 00:27:30,817 --> 00:27:31,859 ‎สวยเด็ดจริงๆ 482 00:27:31,943 --> 00:27:34,445 ‎ถ้าเขาบอกว่าไม่เกี่ยว ก็ไม่เกี่ยวจริงๆ 483 00:27:34,529 --> 00:27:37,156 ‎เราไม่ผิดที่ความซื่อสัตย์ของเขา ‎ไม่ตรงกับสิ่งที่คุณเล่า 484 00:27:37,240 --> 00:27:38,324 ‎ข้อตกลงเป็นโมฆะ 485 00:27:38,408 --> 00:27:39,867 ‎ถ้าแตะปืนนั่น คุณตายแน่ 486 00:27:39,951 --> 00:27:42,412 ‎หยุดเลยทั้งคู่ ต้องมีความเชื่อมโยงกันแน่ 487 00:27:42,495 --> 00:27:44,497 ‎สิ่งเดียวที่สมเหตุสมผลคือสมรู้ร่วมคิด 488 00:27:44,580 --> 00:27:46,499 ‎ไม่งั้นเครนปล่อยให้ซาร์คอฟหนีทำไม 489 00:27:46,582 --> 00:27:47,875 ‎ง่ายจะตาย 490 00:27:47,959 --> 00:27:49,877 ‎เพื่อให้หล่อนมีตัวตนต่อไป 491 00:27:50,837 --> 00:27:54,215 ‎งานของคุณคือตามล่าโจรงานวิจัยใช่มั้ย 492 00:27:54,298 --> 00:27:55,133 ‎ใช่ 493 00:27:55,216 --> 00:27:58,636 ‎จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อไม่มีใครเหลือให้ล่าแล้ว 494 00:27:58,720 --> 00:28:03,808 ‎คุณคิดจริงๆ เหรอว่าเครนปล่อย ‎โจรงานวิจัยไปเพื่อให้ตัวเองมีงานทำ 495 00:28:03,891 --> 00:28:08,062 ‎ฉันว่าถ้าเธอสืบให้ลึกพอ ‎ต้องพบความเชื่อมโยงระหว่างเครน 496 00:28:08,146 --> 00:28:12,358 ‎พวกแฮกเกอร์จากพอร์ตแลนด์ ‎และอาจจะดร.มันเดย์ด้วย 497 00:28:12,442 --> 00:28:13,317 ‎แล้วคุณล่ะ 498 00:28:13,901 --> 00:28:17,530 ‎ไม่เลย เงินทั้งหมดของฉันได้จากสถาบันฮีลิกซ์ 499 00:28:19,240 --> 00:28:20,408 ‎ใช่ 500 00:28:20,491 --> 00:28:21,576 ‎เบนนิ่ง 501 00:28:22,285 --> 00:28:24,203 ‎ผมอยากให้คุณช่วยสืบบางอย่าง 502 00:28:24,787 --> 00:28:29,000 ‎ผมจะไปรู้ได้ยังไง ‎ว่าสถาบันฮีลิกซ์เป็นบริษัทบังหน้า 503 00:28:29,083 --> 00:28:31,878 ‎เวลามีคนเสนอเงินให้ ‎ต้องถามเหรอว่าได้มาจากไหน 504 00:28:31,961 --> 00:28:33,629 ‎หรือได้มากแค่ไหน 505 00:28:35,214 --> 00:28:37,925 ‎ซิดนีย์ ไม่ว่าคุณจะคิดกับผมยังไง 506 00:28:38,009 --> 00:28:40,470 ‎ผมอยากให้คุณรู้ว่าผมไม่เคยคิดจะรักษาฟินช์ 507 00:28:40,553 --> 00:28:44,265 ‎ถามทิลด้าสิ เธอจะบอกคุณเอง ‎ว่าผมพูดความจริงหรือเปล่า 508 00:28:44,348 --> 00:28:46,184 ‎ฉันไม่ต้องให้ทิลด้าบอกก็รู้ 509 00:28:46,267 --> 00:28:47,310 ‎ไปกันเถอะ 510 00:28:49,187 --> 00:28:52,523 ‎ถ้าคุณอยากขอโทษ นี่คือโอกาสของคุณ 511 00:28:53,107 --> 00:28:53,941 ‎ไม่เป็นไร 512 00:28:58,821 --> 00:29:00,072 ‎อ้อ แล้วก็พวกเธอสามคน 513 00:29:02,700 --> 00:29:03,534 ‎ห่วยแตก 514 00:29:10,124 --> 00:29:10,958 ‎แล้วเครนล่ะ 515 00:29:12,752 --> 00:29:15,004 ‎เธอถูกกักตัวไว้สอบปากคำ 516 00:29:15,087 --> 00:29:16,005 ‎ตามกฎหมายใช่มั้ย 517 00:29:17,256 --> 00:29:18,424 ‎พอสมควร 518 00:29:19,091 --> 00:29:20,092 ‎ทำตัวดีๆ 519 00:29:27,892 --> 00:29:29,018 ‎คงจบแค่นี้สินะ 520 00:29:29,644 --> 00:29:31,145 ‎ไม่ ยัง 521 00:29:32,396 --> 00:29:35,107 ‎ไปรักษาเธอกัน ขอที่ที่มีไวน์จะดีมาก 522 00:29:35,191 --> 00:29:36,734 ‎ทิลด้า แน่ใจนะว่าเธอ... 523 00:29:38,444 --> 00:29:39,320 ‎เธอมั่นใจ 524 00:29:49,664 --> 00:29:51,499 ‎สถานีต่อไป ออกซ์ฟอร์ด 525 00:29:52,500 --> 00:29:53,668 ‎ก็อาจจะ 526 00:29:54,710 --> 00:29:56,045 ‎บางอย่างเปลี่ยนไปแล้ว 527 00:29:56,128 --> 00:29:58,923 ‎ฉันคิดว่าฉันไม่แกร่งพอ ‎จะเป็นนักวิทยาศาสตร์อีกแล้ว 528 00:29:59,632 --> 00:30:01,425 ‎สายไปแล้ว 529 00:30:02,093 --> 00:30:04,470 ‎เธอเป็นไปแล้ว 530 00:30:04,554 --> 00:30:05,972 ‎ขอบคุณค่ะ ดร.เบิร์ค 531 00:30:06,597 --> 00:30:07,557 ‎ไม่เป็นไร 532 00:30:08,266 --> 00:30:09,100 ‎เจ็บนิดนึง 533 00:30:16,566 --> 00:30:18,442 ‎ก็ไม่แย่เท่าไหร่ 534 00:30:32,206 --> 00:30:34,417 ‎(ดาร์ซี่: เราต้องคุยกัน) 535 00:30:34,500 --> 00:30:35,668 ‎(เรื่องด่วน) 536 00:30:35,751 --> 00:30:38,296 ‎(แบบว่าด่วนจริงๆ ‎- ดาร์ซี่) 537 00:30:41,924 --> 00:30:44,969 ‎เธอฟื้นแล้ว และเธอหายแล้ว 538 00:30:45,052 --> 00:30:47,179 ‎- แอบบี้ เธอหายแล้ว ‎- นายหายแล้ว 539 00:30:48,055 --> 00:30:49,974 ‎ฉันไม่ต้องกินเนื้อมนุษย์แล้ว 540 00:30:50,057 --> 00:30:52,518 ‎- เว้นแต่นายอยาก ‎- ไม่ ฉันไม่อยากจริงๆ 541 00:30:53,144 --> 00:30:53,978 ‎มันแค่... 542 00:30:55,062 --> 00:30:58,524 ‎- ไม่อยากเชื่อว่ามันจบแล้ว ‎- จบแล้วเหรอ เพิ่งเริ่มเอง 543 00:30:58,608 --> 00:31:00,860 ‎ฉันยังต้องบอกแฮนนาห์ว่าเธอจะหายแล้ว 544 00:31:00,943 --> 00:31:03,487 ‎คนอื่นจากโครงการเวลเนส โซอี้... 545 00:31:03,571 --> 00:31:06,115 ‎ใครจะรู้ว่ามีฝันร้ายอะไรอีกที่เราต้องช่วย 546 00:31:06,198 --> 00:31:07,533 ‎ทุกคน ถามจริง 547 00:31:08,618 --> 00:31:09,535 ‎พอเถอะ 548 00:31:10,077 --> 00:31:12,622 ‎- แต่ ดร.เบิร์ค ‎- ไม่มีแต่ ฉันเหนื่อย 549 00:31:12,705 --> 00:31:15,583 ‎- รู้สึกเหมือนหลับได้เป็นเดือน ‎- จากนั้นเริ่มกันเลย 550 00:31:15,666 --> 00:31:17,835 ‎ฟังนะ พวกเธอได้ชีวิตคืนมาแล้ว 551 00:31:18,377 --> 00:31:19,921 ‎ทีนี้ก็ไปใช้ชีวิตซะ 552 00:31:20,546 --> 00:31:21,631 ‎คำสั่งหมอ 553 00:31:33,184 --> 00:31:36,479 ‎นายคิดว่าคืนนั้นที่โรงแรม ทิลด้าพูดถูกมั้ย 554 00:31:37,813 --> 00:31:39,148 ‎เรากลายเป็นเพื่อนกัน 555 00:31:39,231 --> 00:31:42,026 ‎เพราะสถานการณ์บังคับ 556 00:31:42,109 --> 00:31:43,027 ‎ใช่ 557 00:31:46,238 --> 00:31:47,865 ‎ฉันว่าหล่อนพูดถูก 558 00:31:50,993 --> 00:31:51,827 ‎โอเค 559 00:31:53,704 --> 00:31:55,331 ‎แต่เรากลายเป็นเพื่อนกันจริงๆ 560 00:31:58,501 --> 00:31:59,335 ‎ใช่แล้ว 561 00:32:03,089 --> 00:32:03,923 ‎ก็นะ 562 00:32:04,799 --> 00:32:06,133 ‎ไว้เจอกัน 563 00:32:07,843 --> 00:32:10,221 ‎เธอก็รู้ว่าเราจะไปทางเดียวกัน 564 00:32:12,223 --> 00:32:13,140 ‎ใช่ 565 00:32:14,600 --> 00:32:16,227 ‎ไม่เห็นน่าอึดอัดเลย 566 00:32:18,229 --> 00:32:19,772 ‎ฉันว่ามันดีนะ 567 00:32:57,893 --> 00:32:58,728 ‎ฟินช์ 568 00:33:02,231 --> 00:33:03,065 ‎อยู่หรือเปล่า 569 00:33:06,402 --> 00:33:07,236 ‎ฟินช์ 570 00:33:24,545 --> 00:33:27,506 ‎(สามเดือนต่อมา) 571 00:33:29,967 --> 00:33:32,094 ‎ซาร์คอฟพูดถูกเรื่องหนึ่ง 572 00:33:32,178 --> 00:33:33,137 ‎ฉันไม่ใช่ฮีโร่ 573 00:33:33,721 --> 00:33:36,140 ‎ฉันหลงตัวเองนิดๆ ด้วยซ้ำ 574 00:33:36,557 --> 00:33:39,477 ‎ฉันเคยคิดว่าเพลงของฉันจะเปลี่ยนโลกได้ 575 00:33:39,560 --> 00:33:40,603 ‎แต่ไม่ได้ 576 00:33:41,187 --> 00:33:43,314 ‎อย่างน้อยก็ไม่ใช่ในแบบที่ฉันต้องการ 577 00:33:43,397 --> 00:33:46,400 ‎นี่ ฉันบอกว่าไปไกลๆ ไง ตัวประหลาด 578 00:33:46,484 --> 00:33:48,152 ‎ฉันไม่ได้ทำอะไรผิด 579 00:33:48,235 --> 00:33:50,154 ‎ผิดสิ เธอยังหายใจอยู่ 580 00:33:51,030 --> 00:33:52,740 ‎ฉันช่วยได้นะ 581 00:33:54,700 --> 00:33:57,328 ‎แต่มีสิ่งหนึ่งที่ยังคงเป็นความจริง 582 00:33:58,788 --> 00:34:01,499 ‎เลือกคนเผ่าพันธุ์เดียวกันสิ ไอ้เวร 583 00:34:02,291 --> 00:34:05,503 ‎ทำไมไม่รอคิวตัวเองล่ะ นังตัวแสบ 584 00:34:06,128 --> 00:34:09,256 ‎อย่าตาย 585 00:34:11,217 --> 00:34:13,010 ‎ดนตรีคือเวทมนตร์จริงๆ 586 00:34:19,683 --> 00:34:22,394 ‎- เธอเป็นแบบนี้เมื่อไหร่ ‎- สองอาทิตย์ก่อน 587 00:34:22,478 --> 00:34:25,356 ‎ฉันสมัครร่วมงานวิจัยยารักษาภูมิแพ้ 588 00:34:25,439 --> 00:34:26,440 ‎แล้วก็เป็นแบบนี้ 589 00:34:27,399 --> 00:34:30,611 ‎โทรหาดร.ซิดนีย์ เบิร์ค หล่อนจะช่วยเธอ 590 00:34:31,195 --> 00:34:32,029 ‎เดี๋ยว 591 00:34:33,072 --> 00:34:34,657 ‎เป็นเธอใช่มั้ย 592 00:34:35,658 --> 00:34:36,700 ‎เธอคือสาวแบนชี 593 00:34:37,618 --> 00:34:38,577 ‎ใครนะ 594 00:34:49,463 --> 00:34:54,301 ‎รู้มั้ยทำไมฮีโร่ถึงเป็นที่นิยม ‎เพราะเราทุกคนอยากเป็นฮีโร่ 595 00:34:54,885 --> 00:34:58,347 ‎เราอยากช่วยโลก อยากจับคนร้าย 596 00:34:59,557 --> 00:35:03,394 ‎แต่รู้มั้ยมีสิ่งนึงที่คนไม่บอกเรา ‎เกี่ยวกับการเป็นฮีโร่ 597 00:35:03,477 --> 00:35:04,311 ‎ไม่ หนูไม่รู้ 598 00:35:06,730 --> 00:35:09,441 ‎มันน่ากลัวมากๆ 599 00:35:09,525 --> 00:35:10,901 ‎และมี... 600 00:35:11,569 --> 00:35:16,157 ‎สัตว์ประหลาด นักวิทยาศาสตร์สติเฟื่อง ‎และตัวตลกชั่วร้าย 601 00:35:16,240 --> 00:35:18,075 ‎ทุกคนจะมารุมเรา 602 00:35:19,577 --> 00:35:23,581 ‎ตอนนั้นอาก็รู้ว่าเราไม่ใช่ฮีโร่เพราะสิ่งที่เราทำ 603 00:35:24,623 --> 00:35:26,542 ‎เพราะสิ่งที่เราเอาชนะได้ต่างหาก 604 00:35:26,625 --> 00:35:27,459 ‎เช่นอะไรคะ 605 00:35:29,044 --> 00:35:30,880 ‎เช่นความกลัว 606 00:35:32,131 --> 00:35:33,924 ‎และความเห็นแก่ตัว 607 00:35:34,758 --> 00:35:37,094 ‎- และรู้มั้ย... ‎- ฮวน 608 00:35:38,804 --> 00:35:40,514 ‎อเลฮานโดรกำลังกลับบ้าน 609 00:35:43,475 --> 00:35:46,353 ‎ถึงเวลาที่อาต้องไปแล้ว 610 00:35:48,981 --> 00:35:49,815 ‎เป็นเด็กดีนะ 611 00:35:51,233 --> 00:35:52,568 ‎ขอบคุณสำหรับทุกอย่างครับ 612 00:35:52,651 --> 00:35:54,278 ‎ฝากบอกอเลฮานโดรด้วย... 613 00:35:56,864 --> 00:35:58,866 ‎ฝากสวัสดีเฉยๆ 614 00:35:58,949 --> 00:35:59,992 ‎ได้ 615 00:36:00,492 --> 00:36:01,744 ‎ดีใจที่ได้เจอนะ 616 00:36:01,827 --> 00:36:02,745 ‎ใช่ เช่นกันครับ 617 00:36:08,959 --> 00:36:10,085 ‎หนูคิดถึงชูปี้ 618 00:36:11,587 --> 00:36:12,421 ‎นี่ 619 00:36:14,006 --> 00:36:15,716 ‎ไม่เห็นต้องคิดถึงเขาเลย 620 00:36:16,425 --> 00:36:17,551 ‎เขาอยู่นี่ 621 00:36:20,179 --> 00:36:21,513 ‎นะ 622 00:36:29,396 --> 00:36:32,358 ‎มีเรื่องหนึ่งที่ฉันได้เรียนรู้หลังฝันร้ายนี้จบลง 623 00:36:32,441 --> 00:36:35,694 ‎เราจะไม่มีวันรู้ว่าอะไรสำคัญจริงๆ ‎จนกว่าจะเสียมันไป 624 00:36:36,737 --> 00:36:39,114 ‎นึกว่าฉันคงคิดถึงการทำงานวิจัย 625 00:36:39,198 --> 00:36:42,701 ‎แต่ครอบครัวและเพื่อนต่างหากที่ฉันขาดไม่ได้ 626 00:36:49,124 --> 00:36:51,293 ‎จับได้แล้ว เจ้านาโนบอทจอมรังควาน 627 00:36:52,795 --> 00:36:54,922 ‎แต่เธอก็ยังทำงานวิจัย 628 00:36:55,005 --> 00:36:57,049 ‎ฉันปล่อยให้นาโนบอทเป็นอิสระไม่ได้ 629 00:36:57,132 --> 00:36:59,093 ‎แต่เธอให้ฟลักซ์จัดการได้ 630 00:36:59,176 --> 00:37:01,095 ‎แทนที่จะสร้างเซ็นเซอร์นาโนบอทของตัวเอง 631 00:37:01,178 --> 00:37:03,597 ‎และใช้เวลาหลายเดือนตามหาหนูซอมบี้ของทิลด้า 632 00:37:03,681 --> 00:37:05,391 ‎หุ่นยนต์หนูซอมบี้ 633 00:37:05,474 --> 00:37:07,393 ‎ฉันเคยเห็นวิธีทำงานของฟลักซ์ด้วย 634 00:37:07,935 --> 00:37:11,689 ‎ประเด็นคือเธอไม่จำเป็นต้องวุ่นวายกับเรื่องนี้อีก 635 00:37:11,772 --> 00:37:12,815 ‎งั้นใครควรทำล่ะ 636 00:37:14,817 --> 00:37:16,318 ‎ฉันต้องไปที่ร้านกาแฟ 637 00:37:16,402 --> 00:37:17,987 ‎เกลียดการตรวจสินค้าตอนวันเสาร์ 638 00:37:19,280 --> 00:37:22,199 ‎อย่าลืมนะ มื้อค่ำที่บ้านแม่เธอคืนนี้ 639 00:37:24,618 --> 00:37:26,537 ‎เธอจะทำอะไรกับมัน 640 00:37:27,371 --> 00:37:28,664 ‎ฉันจะลองหาทางดู 641 00:37:29,748 --> 00:37:30,624 ‎โชคดีนะ 642 00:37:30,708 --> 00:37:31,667 ‎เช่นกัน 643 00:37:35,462 --> 00:37:37,172 ‎ฉันจะทำยังไงกับแกดี 644 00:37:54,148 --> 00:37:58,402 ‎คุณพยายามทำให้โลกนี้น่าอยู่ขึ้น ‎แล้วนี่คือสิ่งที่คุณได้รับ 645 00:37:58,485 --> 00:38:01,030 ‎ตอนนี้ผมได้แต่ฝันถึงสิ่งที่อาจเกิดขึ้น 646 00:38:01,947 --> 00:38:05,993 ‎จุดจบของโรคภัยไข้เจ็บ ความอ่อนแอ 647 00:38:06,994 --> 00:38:09,997 ‎การผงาดของสุดยอดโฮโมที่เก่งกาจ 648 00:38:10,080 --> 00:38:12,791 ‎พร้อมเผชิญความท้าทายของอนาคตที่ไม่แน่นอน 649 00:38:12,875 --> 00:38:16,462 ‎ใช่ เพราะการดัดแปลงพันธุกรรม ‎เคยมีอะไรผิดพลาดด้วยเหรอ 650 00:38:17,129 --> 00:38:18,922 ‎ฉันจัดการต่อเอง เจ้าหน้าที่ 651 00:38:20,132 --> 00:38:21,175 ‎ซิดนีย์ 652 00:38:22,343 --> 00:38:23,886 ‎มีตำแหน่งงานว่างอยู่ 653 00:38:23,969 --> 00:38:26,889 ‎และฟลักซ์เสนอเงินชดเชยให้อย่างงาม 654 00:38:26,972 --> 00:38:28,265 ‎นั่นคือข้อดี 655 00:38:28,349 --> 00:38:30,434 ‎เมื่อพนักงานคนหนึ่งของพวกเขา ‎พยายามจะฆ่าคุณ 656 00:38:30,517 --> 00:38:32,061 ‎ผมจะจำไว้ 657 00:38:33,562 --> 00:38:35,814 ‎คงได้เวลาแสดงความยินดี 658 00:38:35,898 --> 00:38:37,566 ‎เช่นเดียวกัน 659 00:38:37,649 --> 00:38:39,109 ‎คุณเปลี่ยนโลกไปแล้ว 660 00:38:39,193 --> 00:38:41,612 ‎แค่ไม่ใช่ในแบบที่คุณวางแผนไว้ 661 00:38:41,695 --> 00:38:43,113 ‎ดีจัง 662 00:38:43,197 --> 00:38:44,531 ‎ผมทำได้ยังไงเหรอ 663 00:38:44,615 --> 00:38:46,700 ‎เครนเห็นว่าสเต็มเซลล์สังเคราะห์ 664 00:38:46,784 --> 00:38:48,660 ‎อาจทำให้โลกเต็มไปด้วยสัตว์ประหลาด 665 00:38:48,744 --> 00:38:54,083 ‎และตราบใดที่มีสัตว์ประหลาด ก็จะมีฟลักซ์ 666 00:38:54,166 --> 00:38:58,045 ‎ว้าว คนเราทำได้ทุกอย่าง ‎เพื่อความมั่นคงในอาชีพ 667 00:38:58,128 --> 00:39:00,297 ‎ไม่ใช่แค่คุณที่เครนสนับสนุน 668 00:39:00,381 --> 00:39:04,093 ‎เธอถ่ายเทเงินทุนของฟลักซ์ ‎ให้พวกโจรงานวิจัยหลายปีแล้ว 669 00:39:04,176 --> 00:39:07,054 ‎มีเรื่องวุ่นมากมายที่ต้องสะสาง 670 00:39:07,596 --> 00:39:08,931 ‎"สะสาง" 671 00:39:09,014 --> 00:39:10,766 ‎เรียกผมมาเพราะเรื่องนี้เหรอ 672 00:39:10,849 --> 00:39:14,520 ‎คุณคงไม่หวังให้ผมช่วยขวาง ‎ความก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์ 673 00:39:14,603 --> 00:39:17,398 ‎ที่จริง ที่เครนทำ ‎ช่วยให้ฉันโน้มน้าวคณะกรรมการ 674 00:39:17,481 --> 00:39:20,359 ‎ว่าฟลักซ์ต้องคิดใหม่ทำใหม่ 675 00:39:21,110 --> 00:39:24,446 ‎ยังไงนักวิทยาศาสตร์ก็เป็นวิทยาศาสตร์วันยังค่ำ 676 00:39:24,988 --> 00:39:28,742 ‎เอาชนะศัตรูด้วยการทำให้เป็นพันธมิตร 677 00:39:28,826 --> 00:39:30,035 ‎อะไรทำนองนั้น 678 00:39:31,495 --> 00:39:32,663 ‎แลกกับอะไร 679 00:39:33,539 --> 00:39:38,252 ‎คุณจะได้รับอภัยโทษจากการทำผิดครั้งก่อนๆ 680 00:39:39,294 --> 00:39:40,129 ‎โอเค 681 00:39:41,839 --> 00:39:45,217 ‎ผมอยากได้เวทีทำงานวิจัย ‎ที่คุณพูดถึงด้วย แบบใหญ่ยักษ์ 682 00:39:45,926 --> 00:39:47,052 ‎ดีที่สุด 683 00:39:47,136 --> 00:39:49,430 ‎ฉันมั่นใจว่าเราหาทางออกได้ 684 00:39:50,472 --> 00:39:52,891 ‎ดูเราสิ กลับมารวมวงกันแล้ว 685 00:39:52,975 --> 00:39:54,685 ‎ผมรู้ว่าคุณโกรธผมไม่ลงหรอก 686 00:39:55,978 --> 00:39:58,355 ‎ฉันโคตรเกลียดคุณในสิ่งที่คุณทำเลย 687 00:40:01,358 --> 00:40:02,776 ‎แต่สัญญาต้องเป็นสัญญา 688 00:40:05,112 --> 00:40:06,572 ‎ฟินช์เหรอ 689 00:40:08,740 --> 00:40:10,200 ‎เราหมดธุระที่นี่แล้ว 690 00:40:15,289 --> 00:40:17,374 ‎ฉันตั้งตารอจะได้ร่วมงานกันนะ 691 00:40:28,635 --> 00:40:31,096 ‎เจ๋งดีนะที่มีคนวาดเราเป็นการ์ตูน 692 00:40:32,556 --> 00:40:33,557 ‎ขอเก็บไว้ได้มั้ย 693 00:40:34,141 --> 00:40:35,517 ‎รังเกียจมั้ยถ้าฉัน... 694 00:40:35,601 --> 00:40:36,685 ‎ขโมยกระเป๋าตังค์เขา 695 00:40:37,936 --> 00:40:39,021 ‎ขอบใจสำหรับการ์ตูน 696 00:40:40,606 --> 00:40:45,110 ‎ข่าวด่วนจากเดนเวอร์ โคโลราโด ‎ตอนนี้สื่อสังคมออนไลน์ 697 00:40:45,194 --> 00:40:48,489 ‎โหมรายงานเรื่องไวรัส ‎สัตว์ประหลาดที่แพร่ระบาดทั่วเมือง 698 00:40:48,572 --> 00:40:50,282 ‎เจ้าหน้าที่ท้องถิ่นอ้างว่า 699 00:40:50,365 --> 00:40:53,118 ‎เป็นแค่เรื่องหลอกลวงที่วางแผนมาอย่างดี 700 00:40:53,202 --> 00:40:55,496 ‎แต่แนะนำให้ประชาชนอยู่บ้าน 701 00:40:55,579 --> 00:40:58,916 ‎โดยล็อกประตูหน้าต่าง ‎เพื่อความปลอดภัยของตัวเอง 702 00:40:58,999 --> 00:41:02,419 ‎เราจะรายงานความคืบหน้า ‎เมื่อได้รายละเอียดเพิ่ม 703 00:41:05,464 --> 00:41:07,341 ‎นี่เป็นความคิดที่แย่มาก 704 00:41:16,141 --> 00:41:16,975 ‎ฮวน 705 00:41:17,476 --> 00:41:18,894 ‎ทุกอย่างเรียบร้อยดีมั้ย 706 00:41:20,562 --> 00:41:22,314 ‎เธอต้องไปแล้วจริงๆ 707 00:41:24,358 --> 00:41:25,776 ‎เดี๋ยวผมออกไปครับ 708 00:41:32,324 --> 00:41:34,409 ‎แอบบี้ เห็นข่าวหรือยัง 709 00:41:40,582 --> 00:41:42,209 ‎เขายอมรับข้อเสนอมั้ย 710 00:41:43,001 --> 00:41:45,921 ‎รับค่ะ เราจะย้ายเขาไปที่ทำงานพรุ่งนี้ 711 00:41:46,004 --> 00:41:48,298 ‎เอาอันที่รั่วๆ ให้เขา หมายเลขเจ็ด 712 00:41:49,132 --> 00:41:51,635 ‎แน่ใจนะว่าเขาไม่สงสัยอะไร 713 00:41:51,718 --> 00:41:55,847 ‎เขารู้แค่ว่าเขาคือ ดร.อเล็กซ์ ซาร์คอฟ ‎สุดยอดอัจฉริยะ 714 00:41:56,765 --> 00:41:59,810 ‎เขาไม่รู้เลยว่าตัวเองเป็นผลงานการทดลอง 715 00:41:59,893 --> 00:42:02,187 ‎เขาเป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่ที่สุดของผม 716 00:42:02,771 --> 00:42:03,605 ‎จริงๆ 717 00:42:03,689 --> 00:42:06,149 ‎คุณโทษตัวเองมากไป ดร.ฮอลเลนเบ็ค 718 00:42:06,233 --> 00:42:08,443 ‎สุดยอดอัจฉริยะด้านวิศวกรรมพันธุกรรม 719 00:42:08,527 --> 00:42:10,696 ‎เป็นทางเดียวที่จะคลี่คลายวิกฤติตอนนี้ 720 00:42:10,779 --> 00:42:12,823 ‎สุดยอดอัจฉริยะคนนั้นจะมีดีอะไร 721 00:42:12,906 --> 00:42:15,993 ‎ถ้าเขาไม่สนใจปัญหาตรงหน้า 722 00:42:16,076 --> 00:42:17,452 ‎เราจะทำให้เขาสน 723 00:42:17,536 --> 00:42:20,497 ‎การที่เขาต้องเลือก ‎ระหว่างความทะเยอทะยานและมิตรภาพ 724 00:42:20,581 --> 00:42:22,541 ‎เป็นสัญญาณที่ดีของการพัฒนา 725 00:42:22,624 --> 00:42:23,875 ‎มิตรภาพ 726 00:42:24,626 --> 00:42:28,213 ‎ซิดนีย์ ผมบอกคุณเสมอว่ายังไงเรื่องการทดลอง 727 00:42:28,297 --> 00:42:30,591 ‎ห้ามใส่รหัสพันธุกรรมของตัวเอง 728 00:42:33,051 --> 00:42:34,469 ‎ห้ามสร้างความผูกพัน 729 00:42:35,596 --> 00:42:37,222 ‎จำใส่ใจไว้ ซิดนีย์ 730 00:42:37,806 --> 00:42:38,974 ‎แน่นอนค่ะ 731 00:42:39,516 --> 00:42:43,687 ‎และฉันสัญญาว่าครั้งนี้ ‎เราจะทำให้เขาแก้ปัญหาให้ได้ 732 00:42:44,605 --> 00:42:45,439 ‎ต้องเป็นแบบนั้น 733 00:42:46,106 --> 00:42:47,816 ‎เพื่อเห็นแก่เราทุกคน 734 00:44:05,894 --> 00:44:08,397 ‎คำบรรยายโดย Kittipoan Eamkamoan