1
00:00:08,843 --> 00:00:12,722
‎(ผลงานภาพยนตร์สารคดีจาก NETFLIX)

2
00:00:23,066 --> 00:00:27,028
‎บ็อบ รอสส์เคยวาดภาพทิวทัศน์ใน 26 นาที

3
00:00:27,111 --> 00:00:31,157
‎สั้นกว่าความยาวของตอนหนึ่งของ
‎รายการทีวียอดนิยมของเขานิดหน่อย

4
00:00:31,240 --> 00:00:33,743
‎รายการนี้ชื่อ "เดอะจอยออฟเพนติ้ง"

5
00:00:34,577 --> 00:00:35,953
‎สวัสดีครับ ผมบ็อบ รอสส์

6
00:00:36,037 --> 00:00:37,747
‎ถ้าคุณเพิ่งเปิดดูครั้งแรก

7
00:00:37,830 --> 00:00:41,834
‎ผมขอเชิญให้คุณไปซื้อแปรงทาสีกับสี

8
00:00:41,918 --> 00:00:46,214
‎แล้วมาใช้เวลาครึ่งชั่วโมงแสนผ่อนคลาย
‎สนุกไปกับงานชิ้นเอกของธรรมชาติ

9
00:00:47,632 --> 00:00:49,634
‎ผมคิดว่าในบางครั้งของชีวิตเรา

10
00:00:49,717 --> 00:00:51,385
‎ต่างก็อยากวาดภาพ

11
00:00:52,011 --> 00:00:56,182
‎ผมคิดว่ามีศิลปินซ่อนอยู่ในก้นบึ้งของพวกเราทุกคน

12
00:00:56,265 --> 00:00:58,976
‎ที่นี่เราจะแสดงวิธีพาศิลปินคนนั้นออกมา

13
00:00:59,060 --> 00:01:01,312
‎เมื่อคุณวาดภาพแบบนี้ ไม่ว่าจะนานแค่ไหน

14
00:01:01,395 --> 00:01:03,773
‎คุณจะเริ่มเห็นสิ่งต่างๆ ในภาพวาดของคุณ

15
00:01:03,856 --> 00:01:06,234
‎เมื่อคุณเห็นสิ่งเหล่านี้ จงใช้ประโยชน์จากมัน

16
00:01:06,317 --> 00:01:09,654
‎ใช้ประโยชน์จากพวกมัน ใช้พวกมัน
‎มันเหมือนกับของขวัญ

17
00:01:09,737 --> 00:01:10,947
‎ใช้พวกมันเลย

18
00:01:11,614 --> 00:01:12,782
‎ผมถึงได้วาดรูปไง

19
00:01:12,865 --> 00:01:15,743
‎เพราะผมสร้างโลกในแบบที่ต้องการได้

20
00:01:15,827 --> 00:01:19,038
‎และผมทำให้โลกนี้มีความสุขได้อย่างที่ต้องการ

21
00:01:19,956 --> 00:01:22,375
‎ให้ตาย ถ้าอยากเห็นสิ่งไม่ดี ก็ไปดูข่าวสิ

22
00:01:23,000 --> 00:01:24,085
‎นี่ใครกัน

23
00:01:24,168 --> 00:01:25,837
‎นี่คือบ็อบ รอสส์

24
00:01:25,920 --> 00:01:28,548
‎จิตรกรที่โด่งดังที่สุดในประวัติศาสตร์จักรวาล

25
00:01:28,631 --> 00:01:33,845
‎นี่คือคนที่สร้างเวทมนตร์มากมาย
‎ในครึ่งชั่วโมงที่ช่องพีบีเอสทุกสัปดาห์

26
00:01:33,928 --> 00:01:35,680
‎บ็อบ รอสส์วาดรูปนี้ครับ

27
00:01:35,763 --> 00:01:37,056
‎เยี่ยมไปเลยใช่ไหม

28
00:01:37,557 --> 00:01:38,474
‎ใช่

29
00:01:39,767 --> 00:01:42,353
‎วันนี้ผมอยากแนะนำให้คุณรู้จักสตีฟ ลูกชายผม

30
00:01:42,436 --> 00:01:45,523
‎- สตีฟ ดีใจที่ลูกอยู่กับเรา
‎- ขอบคุณครับ พ่อ

31
00:01:49,777 --> 00:01:53,114
‎ผมอยากเผยแพร่เรื่องนี้มาตลอดหลายปี

32
00:01:53,197 --> 00:01:54,532
‎ใช่ นานแล้ว

33
00:01:59,412 --> 00:02:02,874
‎ที่ผ่านมามีวันที่ยากลำบาก ไม่ต้องสงสัยเลย

34
00:02:07,962 --> 00:02:10,840
‎ขอบอกเลยว่า
‎จิตรกรวาดภาพภูเขาที่เก่งที่สุดในเทคนิคนี้

35
00:02:10,923 --> 00:02:12,341
‎น่าจะเป็นลูกชายผม สตีฟ

36
00:02:12,425 --> 00:02:13,634
‎ไอ้หนู ร้ายจริงๆ

37
00:02:14,218 --> 00:02:15,887
‎เขาวาดภาพภูเขาเก่งมาก

38
00:02:16,929 --> 00:02:19,640
‎เราอาจให้เขามาประจำก่อนที่ซีซั่นนี้จะจบนะ

39
00:02:20,558 --> 00:02:24,395
‎แน่นอนว่าบ็อบไม่เคยบอกใคร… ในเรื่องนี้เลย

40
00:02:25,021 --> 00:02:26,939
‎เขามักจะ…

41
00:02:28,191 --> 00:02:29,400
‎ไม่พูดอะไร…

42
00:02:30,026 --> 00:02:31,402
‎ในเรื่องทั้งหมดนี้

43
00:02:35,072 --> 00:02:39,285
‎มันคงยากที่จะให้คนมาสัมภาษณ์เพื่อหนังเรื่องนี้นะ

44
00:02:39,368 --> 00:02:41,287
‎ผมไม่มีข้อกังขาเลย

45
00:02:42,997 --> 00:02:44,957
‎สิ่งที่พวกเขาทำมันน่าอับอาย

46
00:02:45,958 --> 00:02:47,793
‎และทุกคนควรได้รู้

47
00:02:49,795 --> 00:02:51,130
‎พวกเขาควรได้รู้

48
00:02:53,507 --> 00:02:57,178
‎บนผืนผ้าใบนี้ ผมมีพลังเต็มที่

49
00:02:59,263 --> 00:03:01,724
‎ผมสามารถหนีไปบนผืนผ้าใบนี้

50
00:03:01,807 --> 00:03:04,810
‎และสร้างภาพลวงตาที่ผมต้องการได้เสมอ

51
00:03:12,401 --> 00:03:16,239
‎และนี่คือเรจิส ฟิลบินกับแคธี่ ลี กิฟฟอร์ด

52
00:03:18,616 --> 00:03:21,160
‎สวัสดีค่ะ ทุกคน ไงคะ รีจ

53
00:03:21,244 --> 00:03:24,330
‎สวัสดีครับ ดีใจที่ได้เจอ
‎วันอังคารที่ 3 ธันวาคมปี 1991

54
00:03:24,997 --> 00:03:26,999
‎ผมแค่กำลังมองไปที่บ็อบ รอสส์

55
00:03:27,083 --> 00:03:29,627
‎ผมนึกว่าบ็อบจะวาดภาพเหมือนของเรา

56
00:03:29,710 --> 00:03:32,171
‎บ็อบมองเรา แต่เขากลับวาดภาพภูเขา

57
00:03:32,255 --> 00:03:35,341
‎เขามีชื่อเสียงด้านภาพทิวทัศน์น่ะ รีจ

58
00:03:35,424 --> 00:03:37,510
‎- บ็อบ คุณวาดภาพคนไหมคะ
‎- ไม่ค่อยดีเท่าไร

59
00:03:37,593 --> 00:03:41,389
‎- ส่วนใหญ่ผมจะวาดต้นไม้กับพุ่มไม้
‎- ค่ะ คุณวาดพุ่มไม้และต้นไม้ได้ดี

60
00:03:41,472 --> 00:03:43,307
‎ออกมาจากในหัวเหรอ บ็อบ

61
00:03:43,391 --> 00:03:47,186
‎ใช่ ผมเคยอยู่ที่อะแลสกาประมาณ 12 ปี
‎ฉากของผมเลยมาจากอะแลสกา

62
00:03:56,654 --> 00:04:01,284
‎(สตีฟ รอสส์
‎ลูกชายของบ็อบ)

63
00:04:05,997 --> 00:04:07,039
‎รู้สึกยังไงบ้างครับ

64
00:04:08,541 --> 00:04:09,542
‎เหนื่อย

65
00:04:09,625 --> 00:04:13,254
‎(บ็อบ รอสส์
‎สีน้ำมันสีลิควิดไวต์)

66
00:04:13,337 --> 00:04:14,505
‎(บ็อบ รอสส์
‎แฮปปี้ลิตเติลทรีมินต์)

67
00:04:14,588 --> 00:04:16,673
‎เรื่องนี้เกิดขึ้นนานมาแล้ว

68
00:04:18,634 --> 00:04:21,804
‎ผมพยายามจะรื้อฟื้นความทรงจำ

69
00:04:24,724 --> 00:04:26,183
‎พ่อผมเริ่ม

70
00:04:26,267 --> 00:04:30,479
‎วาดกระทะร่อนทองเก่าๆ กับแม่ผม

71
00:04:35,776 --> 00:04:36,736
‎(วิกกี้ รอสส์)

72
00:04:36,819 --> 00:04:39,196
‎ตอนเราเจอกัน เขาชอบวาดรูปค่ะ

73
00:04:40,364 --> 00:04:42,575
‎บางครั้งเขาก็วาดรูปจนถึงตีสอง

74
00:04:42,658 --> 00:04:44,535
‎และต้องไปทำงานตอนแปดโมง

75
00:04:45,202 --> 00:04:47,538
‎(ปี 1965)

76
00:04:47,621 --> 00:04:49,206
‎บ็อบเคยเป็นทหารอากาศ

77
00:04:50,541 --> 00:04:52,626
‎เขาถูกส่งไปที่อะแลสกา

78
00:04:54,295 --> 00:04:55,588
‎เราแต่งงานกัน

79
00:04:56,380 --> 00:04:59,091
‎แล้วสองสามเดือนต่อมา

80
00:04:59,175 --> 00:05:01,177
‎ฉันก็ตั้งท้องสตีฟ

81
00:05:03,679 --> 00:05:07,683
‎บ็อบรักป่า สัตว์ ต้นไม้

82
00:05:07,767 --> 00:05:09,727
‎เขารักมันจริงๆ ค่ะ

83
00:05:10,269 --> 00:05:12,021
‎ผมมองธรรมชาติมากมาย

84
00:05:12,104 --> 00:05:14,482
‎และถ้าการวาดภาพไม่ได้สอนอะไรเลย

85
00:05:14,565 --> 00:05:17,735
‎มันจะสอนให้คุณมองธรรมชาติ
‎ด้วยสายตาที่แตกต่างไป

86
00:05:18,694 --> 00:05:20,154
‎(ศิลปินอะแลสกาทำงาน… ด้วยสีน้ำมันและผ้าใบ)

87
00:05:20,237 --> 00:05:24,075
‎บ็อบเชื่อในการทำสิ่งที่คุ้มค่า

88
00:05:24,658 --> 00:05:26,577
‎สิ่งที่เขาชอบ

89
00:05:28,371 --> 00:05:30,790
‎สิ่งสำคัญที่สุดคือการวาดภาพ

90
00:05:32,249 --> 00:05:34,543
‎นี่เขาทำอะไรอยู่ เริ่มวาดภาพใหม่เหรอ

91
00:05:34,627 --> 00:05:35,836
‎เขาวาดจะเสร็จแล้ว

92
00:05:35,920 --> 00:05:37,922
‎ภายใน 30 นาที เขาจะวาดภาพให้เสร็จ

93
00:05:38,005 --> 00:05:40,132
‎นั่นฉากหลังเหรอ
‎คุณวาดฉากหลังก่อนเหรอ

94
00:05:40,216 --> 00:05:42,259
‎ครับ เราจะใช้แปรงเล็กๆ ขนาดสองนิ้วนี้

95
00:05:42,343 --> 00:05:44,053
‎ลงฉากหลังเล็กๆ นี้ครับ

96
00:05:44,136 --> 00:05:46,639
‎- ค่ะ
‎- เขามีความสุขดีนะ บ็อบคนนั้น

97
00:05:46,722 --> 00:05:49,975
‎- ผมจะสอนวิธีแก้ให้
‎- มีความสุขจริงๆ นี่ บ็อบ

98
00:05:50,059 --> 00:05:52,853
‎ผมจ่ายให้สองเท่า
‎ถ้าคุณยอมให้เราตัดผมในเดือนกุมภาพันธ์

99
00:05:55,231 --> 00:05:57,108
‎โลกกำลังสงสัยว่าผมนั่นดัดหรือเปล่า

100
00:05:57,191 --> 00:05:59,735
‎- ไม่เหรอ ผมธรรมชาติเหรอ
‎- คุณจะบอกความลับผมเหรอ

101
00:06:00,361 --> 00:06:03,447
‎หลายคนใช้เงินเยอะมากเพื่อทำผมแบบนั้นนะ

102
00:06:03,531 --> 00:06:04,824
‎พระเจ้ามอบมันให้คุณใช่ไหม

103
00:06:04,907 --> 00:06:06,992
‎พระเจ้ากับช่างทำผมน่ะ

104
00:06:10,996 --> 00:06:12,331
‎เขาสนใจเรื่องทรงผมมาตลอด

105
00:06:12,415 --> 00:06:15,918
‎เขาชอบลองทำผมทรงใหม่ๆ

106
00:06:16,001 --> 00:06:19,296
‎อย่างที่เราเห็นทรงแอโฟรในทีวี

107
00:06:22,007 --> 00:06:23,968
‎แอโฟรไม่ใช่ของจริง

108
00:06:24,051 --> 00:06:27,930
‎มันคือการดัดผม และบ็อบชอบเรียกมันว่า

109
00:06:28,013 --> 00:06:31,016
‎การขดสปริงใหม่ทุกสองสามเดือน

110
00:06:33,686 --> 00:06:36,063
‎และแน่นอนผมจำภาพเขาวาดภาพได้

111
00:06:38,315 --> 00:06:42,278
‎ทุกวันผมจะอ้าปากค้าง

112
00:06:42,361 --> 00:06:46,740
‎ได้เห็นผลงานศิลปะชิ้นเอกที่มาจากไหนก็ไม่รู้

113
00:07:03,007 --> 00:07:03,841
‎ไง

114
00:07:04,508 --> 00:07:06,552
‎คุณอยาก… เริ่มจากด้านหลังแล้วกันครับ

115
00:07:06,635 --> 00:07:08,387
‎- ได้สิ
‎- เราจะเดินไปด้านหลัง

116
00:07:08,888 --> 00:07:11,015
‎พาเราไปชมสตูดิโอเก่าหน่อย

117
00:07:11,098 --> 00:07:15,436
‎- เราจะไปดูกันว่าความสุขเริ่มต้นที่ไหน
‎- ไปเลยครับ

118
00:07:16,812 --> 00:07:21,484
‎ผมเจอกับบ็อบครั้งแรกคือเมื่อ 42 ปีก่อน

119
00:07:22,943 --> 00:07:26,071
‎เขาตัดสินใจเรียนวาดภาพจากผม

120
00:07:26,655 --> 00:07:28,365
‎สำหรับการบ้านชิ้นแรก

121
00:07:28,449 --> 00:07:35,080
‎ผมแค่ขอให้พวกเขาวาดภาพสิ่งที่รักมากที่สุด

122
00:07:36,081 --> 00:07:40,252
‎ผมรู้ในทันทีว่าเขาเป็นจิตรกรฝีมือฉกาจ

123
00:07:40,336 --> 00:07:43,672
‎ดังนั้นสิ่งหนึ่งที่ผมไม่อยากทำเอาซะเลย

124
00:07:43,756 --> 00:07:49,553
‎คือเสนอความคิดที่ว่าผมเป็นครูของบ็อบ

125
00:07:51,514 --> 00:07:54,683
‎นักเรียนหลายคนจะวางแปรงทาสี

126
00:07:54,767 --> 00:07:57,478
‎และมาดูว่าบ็อบวาดอะไรอยู่

127
00:07:58,312 --> 00:08:01,065
‎และรู้ไหม เขาชอบให้มีคนดู

128
00:08:01,148 --> 00:08:02,107
‎ชอบมาตลอด

129
00:08:03,609 --> 00:08:06,737
‎พ่อผมเริ่มจากการวาดรูปแบบดั้งเดิม

130
00:08:06,820 --> 00:08:08,697
‎แต่เขาก็เบื่อ

131
00:08:09,448 --> 00:08:13,869
‎พ่อผมเป็นคนประเภทที่
‎เขาจะทำโปรเจกต์หนึ่ง

132
00:08:13,953 --> 00:08:15,120
‎แต่ในหัวของเขา

133
00:08:15,204 --> 00:08:17,915
‎เขาจะทำโปรเจกต์ต่อไปได้ครึ่งทางแล้ว

134
00:08:17,998 --> 00:08:19,458
‎ไปพร้อมๆ กัน

135
00:08:20,918 --> 00:08:24,046
‎เขามีแผนการต่างๆ มากมาย

136
00:08:24,129 --> 00:08:26,423
‎ซึ่งเป็นสิ่งที่อยู่ในหัวเขา

137
00:08:26,507 --> 00:08:30,844
‎ไม่ใช่สิ่งที่กำลังเกิดขึ้นอยู่ในตอนนั้น

138
00:08:35,933 --> 00:08:38,644
‎พ่อแม่ผมมีความสัมพันธ์ที่สั่นคลอน

139
00:08:40,187 --> 00:08:41,772
‎ในที่สุดก็หย่ากัน

140
00:08:44,108 --> 00:08:47,236
‎ตอนนั้นเราอยู่ในสโปเคน วอชิงตัน

141
00:08:49,905 --> 00:08:52,324
‎แล้วเขาก็เจอเจน ซานาร์เดลลี่

142
00:08:52,408 --> 00:08:53,826
‎(ปี 1977)

143
00:08:53,909 --> 00:08:58,747
‎เธอเคยเป็นเลขาของ
‎ผู้บัญชาการฐานทัพอากาศที่เราเคยอยู่

144
00:09:00,124 --> 00:09:03,168
‎เธอรักพ่อผมหัวปักหัวปำ

145
00:09:05,337 --> 00:09:08,215
‎และแน่นอนว่าเขาก็รักเธอมาก

146
00:09:11,218 --> 00:09:15,180
‎แต่พ่อมักจะคิดถึงภาพวาดชิ้นต่อไปอยู่เสมอ

147
00:09:17,766 --> 00:09:21,895
‎(มหัศจรรย์ภาพสีน้ำมัน ซีซั่นสาม)

148
00:09:23,856 --> 00:09:26,358
‎ฮูเร่! นั่นคือสิ่งที่เราต้องทำ

149
00:09:26,442 --> 00:09:29,528
‎ผมต้องเอาตัวเองไปอยู่ในฟองสบู่นั่น

150
00:09:29,612 --> 00:09:35,326
‎บ็อบเห็นวิดีโอของวิลเลียม อเล็กซานเดอร์

151
00:09:35,409 --> 00:09:39,163
‎และเขาสนใจในสิ่งที่วิลเลียมทำมาก

152
00:09:39,246 --> 00:09:42,875
‎มันเกือบทำให้ผมโกรธ
‎ในครั้งแรกที่ผมเห็นอเล็กซานเดอร์ในทีวี

153
00:09:42,958 --> 00:09:46,670
‎ที่เขาสามารถวาดสิ่งที่ผมต้องวาดหลายวัน
‎ได้ในแค่ไม่กี่นาที

154
00:09:48,589 --> 00:09:51,800
‎มันต้องเร็วนะ อย่าเสียเวลาเป็นชั่วโมง

155
00:09:51,884 --> 00:09:53,218
‎รายละเอียดเยอะเกินไป

156
00:09:53,302 --> 00:09:54,511
‎คนที่ไม่วาดภาพ

157
00:09:54,595 --> 00:09:57,598
‎จะคิดว่าหมอนั่นใช้เวลาทั้งปีวาดภาพนั้น

158
00:09:57,681 --> 00:10:01,560
‎ภาพสีน้ำมันอาจใช้เวลาหลายวัน
‎หลายเดือนหรือหลายปี

159
00:10:01,644 --> 00:10:05,856
‎แต่บิล อเล็กซานเดอร์เร่งความเร็วทุกอย่าง
‎ด้วยเทคนิคเปียกบนเปียก

160
00:10:05,939 --> 00:10:08,275
‎ก่อนอื่นผมจะลงสีเมจิกไวต์

161
00:10:08,817 --> 00:10:12,613
‎ปกติเขาจะเตรียมผ้าใบด้วยเจสโซ
‎สีขาว สีเทาหรือสีดำ

162
00:10:12,696 --> 00:10:14,740
‎แตะๆ สีปรัสเซียนบลู

163
00:10:15,783 --> 00:10:17,409
‎เห็นไหม สีไม่มากเกินไป

164
00:10:18,786 --> 00:10:21,413
‎แล้วเขาก็เอาสีน้ำมันมาทาทับ

165
00:10:22,081 --> 00:10:25,376
‎ชื่อที่ถูกต้องของมันคือ
‎"อัลลาพรีม่า" ความพยายามครั้งแรก

166
00:10:25,459 --> 00:10:30,047
‎มันช่วยให้ทำบางอย่าง
‎ที่คุณไม่สามารถทำได้ด้วยสีแห้ง

167
00:10:31,715 --> 00:10:37,930
‎ในช่วงกลางศตวรรษที่ 15
‎มันถูกนำมาใช้กับเส้นผมและผ้าบางชนิด

168
00:10:38,806 --> 00:10:42,059
‎เพื่อให้ได้สัมผัสและการเคลื่อนไหว

169
00:10:42,643 --> 00:10:47,398
‎ตัวอย่างที่โด่งดังที่สุดของอัลลาพรีม่า
‎คือศิลปะอิมเพรสชันนิสม์

170
00:10:48,232 --> 00:10:52,194
‎ดังนั้นอัลลาพรีม่าเป็นการคิดค้นที่เก่าแก่มากค่ะ

171
00:10:55,155 --> 00:10:58,575
‎บ็อบบอกว่า "ผมอยากเจอชายคนนี้จริงๆ"

172
00:10:59,368 --> 00:11:02,246
‎เขาเบื่อชีวิตแบบทหารแล้ว

173
00:11:03,080 --> 00:11:04,707
‎เขาแค่อยากวาดรูป

174
00:11:05,416 --> 00:11:09,503
‎ผมรู้จักผู้หญิงคนหนึ่ง
‎ที่จะเชิญวิลเลียม อเล็กซานเดอร์

175
00:11:09,586 --> 00:11:12,172
‎มาที่สตูดิโอของเธอเพื่อเวิร์กช็อป

176
00:11:13,549 --> 00:11:17,469
‎บ็อบกับวิลเลียมเข้ากันได้ดีมาก

177
00:11:17,553 --> 00:11:19,221
‎ผมเห็นอเล็กซานเดอร์ทางทีวี

178
00:11:19,304 --> 00:11:21,890
‎และเหมือนคนอื่นๆ อีกหลายล้านคน
‎ผมชื่นชมเขา

179
00:11:22,433 --> 00:11:24,435
‎และผมใช้เวลาหนึ่งปีกว่าจะได้เจอเขา

180
00:11:24,518 --> 00:11:28,689
‎ผมเรียนกับบิล
‎และพอผมปลดประจำการจากกองทัพ

181
00:11:28,772 --> 00:11:30,983
‎พวกเขาเสนอตำแหน่งให้ผม
‎ที่แมจิกอาร์ตคอมปะนี

182
00:11:31,066 --> 00:11:32,693
‎เป็นครูเดินสายสอนศิลปะ

183
00:11:32,776 --> 00:11:34,319
‎(บ็อบ รอสส์ ครูสอนศิลปะสุดแฮปปี้)

184
00:11:34,403 --> 00:11:38,323
‎เขาสอนอยู่ทั่วชายฝั่งตะวันออก

185
00:11:38,407 --> 00:11:41,535
‎ขายสี ผ้าใบและแปรงทาสี

186
00:11:41,618 --> 00:11:45,914
‎ซึ่งเป็นส่วนสำคัญของโครงการนี้มาตลอด

187
00:11:52,880 --> 00:11:55,340
‎(บ็อบ รอสส์
‎ฟลอริดา)

188
00:11:55,424 --> 00:11:59,595
‎ผมเจอบ็อบ รอสส์ที่มันซี่มอลล์เมื่อปี 1982

189
00:12:00,137 --> 00:12:03,140
‎และเขากำลังสาธิตการวาดภาพอยู่ที่นั่น

190
00:12:03,932 --> 00:12:06,810
‎ผมชอบเขาเพราะผมวาดรูปอยู่แล้ว

191
00:12:07,394 --> 00:12:10,856
‎เรามีอะไรเหมือนกันมาก
‎จนเรากลายเป็นเพื่อนกัน

192
00:12:16,612 --> 00:12:18,614
‎มีผู้หญิงผมขาวอยู่ที่นั่นกับเขา

193
00:12:19,865 --> 00:12:22,576
‎เธอคอยช่วยขายภาพวาด

194
00:12:23,410 --> 00:12:26,830
‎หลังจากนั้นผมก็รู้ว่า
‎นั่นคือแอนเน็ตต์ โควัลสกี้

195
00:12:27,831 --> 00:12:31,710
‎ผมอยากแนะนำให้คุณรู้จักกับหุ้นส่วน
‎และเพื่อนเก่าของผม แอนเน็ตต์ โควัลสกี้

196
00:12:31,794 --> 00:12:33,921
‎- แอนเน็ตต์ ขอต้อนรับสู่รายการ
‎- ขอบใจ บ็อบ

197
00:12:35,130 --> 00:12:37,758
‎พ่อผมเจอพวกโควัลสกี้ผ่านทางแอนเน็ตต์

198
00:12:37,841 --> 00:12:41,678
‎ที่มาลงเรียนวาดภาพกับบิล อเล็กซานเดอร์

199
00:12:42,262 --> 00:12:44,473
‎แอนเน็ตต์เป็นศิลปินฝีมือดีอยู่แล้ว

200
00:12:44,556 --> 00:12:47,309
‎บิลไม่มีชั้นเรียนว่างแล้ว

201
00:12:47,810 --> 00:12:51,271
‎แต่เธอพบว่ามีลูกศิษย์ของบิล อเล็กซานเดอร์

202
00:12:51,355 --> 00:12:52,648
‎ที่ชื่อบ็อบ รอสส์

203
00:12:57,611 --> 00:12:58,737
‎(ปี 1982)

204
00:12:58,821 --> 00:13:04,451
‎เธอกำลังตามหาบางอย่าง
‎และเจอมันในตัวบ็อบ รอสส์

205
00:13:04,535 --> 00:13:07,996
‎มันไม่ใช่แค่ภาพวาด
‎แต่มันเป็นอะไรที่ยิ่งใหญ่กว่านั้น

206
00:13:09,665 --> 00:13:13,502
‎เธอรู้สึกมีพลังและได้รับแรงบันดาลใจจากบ็อบ

207
00:13:16,630 --> 00:13:21,468
‎ฉันเสียลูกชายไปและฉันเสียใจมาก

208
00:13:24,638 --> 00:13:26,974
‎ฉันสิ้นหวังค่ะ

209
00:13:27,599 --> 00:13:32,855
‎ทำได้แค่นอนบนโซฟาและดูทีวี

210
00:13:35,232 --> 00:13:39,069
‎ผมคิดว่าเธอเปลี่ยนไปตลอดกาล
‎เพราะการตายของลูกชายเธอ

211
00:13:40,696 --> 00:13:45,284
‎แอนเน็ตต์ต้องการบางอย่าง
‎เพื่อรักษาอาการซึมเศร้า

212
00:13:45,868 --> 00:13:49,079
‎ฉันโทรหาบ็อบแล้วบอกว่า
‎"ฉันไม่รู้ว่าคุณมีอะไรนะ

213
00:13:49,580 --> 00:13:52,165
‎แต่ฉันคิดว่าเราควรจะทำกำไรจากมัน"

214
00:13:52,249 --> 00:13:53,792
‎(ข้อตกลงเป็นหุ้นส่วน)

215
00:13:53,876 --> 00:13:58,547
‎เธอพาเขากลับบ้านไปหาวอลต์แล้วบอกว่า
‎"นี่ ชายคนนี้มีเวทมนตร์"

216
00:13:58,630 --> 00:14:01,341
‎"เราน่าจะลองทำธุรกิจบางอย่างกับเขานะ"

217
00:14:02,801 --> 00:14:08,515
‎ผมไม่คิดว่า
‎บ็อบจะเข้าใจอนาคตของเขาในตอนนั้น

218
00:14:09,474 --> 00:14:12,144
‎เขาแค่ไม่ได้มองเงินเป็นหลัก

219
00:14:13,562 --> 00:14:15,981
‎แต่พวกโควัลสกี้มอง

220
00:14:18,775 --> 00:14:22,070
‎พวกโควัลสกี้สนับสนุนให้บ็อบเปิดบริษัทเอง

221
00:14:22,154 --> 00:14:25,866
‎และพวกเขาพร้อมลงทุนในกิจการของเขา

222
00:14:25,949 --> 00:14:29,411
‎ซึ่งในหลายๆ ด้านก็มีต้นแบบ
‎มาจากสิ่งที่เขาทำกับบิล อเล็กซานเดอร์

223
00:14:29,494 --> 00:14:31,079
‎อย่างเวิร์กช็อปการสอน

224
00:14:34,249 --> 00:14:36,084
‎พวกโควัลสกี้มอบอาชีพใหม่ให้เขา

225
00:14:36,168 --> 00:14:37,628
‎ชีวิตใหม่ของเขาจริงๆ

226
00:14:39,546 --> 00:14:42,299
‎นั่นมันก่อนที่จะมีใครรู้จักบ็อบ รอสส์

227
00:14:42,382 --> 00:14:44,176
‎พวกเขาคงพูดว่า "บ็อบ รอสส์นี่ใคร"

228
00:14:45,510 --> 00:14:48,430
‎วันหนึ่งเขาบอกว่า
‎"นายอยากไปชิคาโกกับฉันไหม"

229
00:14:48,513 --> 00:14:51,224
‎"ฉันคิดว่าจะมีคลาสใหญ่
‎คงต้องการคนช่วยน่ะ"

230
00:14:52,267 --> 00:14:55,479
‎เราไปที่ชิคาโก ทายสิว่ามีคนมากี่คน

231
00:14:55,562 --> 00:14:57,648
‎(ยกเลิกงานสัมมนาภาพวาดรอสส์)

232
00:14:57,731 --> 00:15:01,610
‎เพื่อประหยัดเงินและเพื่อรักษาธุรกิจไว้

233
00:15:01,693 --> 00:15:05,948
‎และให้ทุกคนได้มีงานทำ
‎เราย้ายไปอยู่กับพวกโควัลสกี้

234
00:15:06,031 --> 00:15:08,617
‎ไม่รู้สิ สักปีครึ่ง สองปีได้

235
00:15:09,868 --> 00:15:12,746
‎ซึ่งน่าสนใจซะเหลือเกิน

236
00:15:15,374 --> 00:15:18,752
‎วอลต์กับเจนดูแลงานบริหารทั้งหมด

237
00:15:19,670 --> 00:15:21,088
‎มีสามีภรรยาสองคู่

238
00:15:21,171 --> 00:15:23,966
‎แต่สามีคนหนึ่งทำงานกับภรรยาอีกคน

239
00:15:24,049 --> 00:15:25,634
‎แล้วก็สลับกัน

240
00:15:27,010 --> 00:15:29,805
‎เราได้รู้จักพวกเขามากขึ้น

241
00:15:31,348 --> 00:15:33,809
‎ถ้ามีอะไรที่ต้องพูดกันในครอบครัว

242
00:15:33,892 --> 00:15:36,103
‎พวกเขาจะแยกตัวไปอีกห้อง

243
00:15:36,186 --> 00:15:40,190
‎และคุยกันโดยที่ไม่ให้คนอื่นได้ยิน

244
00:15:41,984 --> 00:15:42,943
‎(ความลับ)

245
00:15:43,026 --> 00:15:47,155
‎ตอนนั้นวอลเตอร์เพิ่งวางมือจากซีไอเอ

246
00:15:47,239 --> 00:15:49,324
‎(โครงการทบทวนประวัติศาสตร์ซีไอเอ)

247
00:15:49,408 --> 00:15:51,576
‎เหมือนคนอื่นๆ ที่วางมือจากรัฐบาล

248
00:15:51,660 --> 00:15:53,912
‎เขาจะใช้เส้นสายของรัฐบาลก่อน

249
00:15:53,996 --> 00:15:57,874
‎เพื่อให้ธุรกิจประสบความสำเร็จ

250
00:16:00,544 --> 00:16:03,964
‎พวกโควัลสกี้บันทึกการโทร
‎เรื่องธุรกิจของพวกเขาทุกครั้ง

251
00:16:05,173 --> 00:16:08,135
‎ด้วยตัวบันทึกที่อยู่ด้านหลังโทรศัพท์

252
00:16:09,594 --> 00:16:11,972
‎ซึ่งผมคิดเสมอว่ามันแปลก

253
00:16:17,519 --> 00:16:21,606
‎บางครั้งผมก็แค่สงสัยว่ามันจะเป็นยังไง

254
00:16:21,690 --> 00:16:27,320
‎ถ้าเขาไม่ได้ข้องเกี่ยวกับแอนเน็ตต์และวอลเตอร์

255
00:16:30,615 --> 00:16:33,326
‎นั่นอาจจะดีกว่ากับเขา ไม่รู้สิ

256
00:16:33,410 --> 00:16:38,373
‎นั่นเป็นหนึ่งในคำถามที่ไม่มีคำตอบ

257
00:16:44,671 --> 00:16:46,965
‎โปรดบันทึกเสียงคุณเมื่อได้ยินสัญญาณ

258
00:16:47,049 --> 00:16:49,426
‎พอบันทึกเสร็จแล้ว ก็วางสายได้

259
00:16:49,509 --> 00:16:51,845
‎ใช่ นี่เดน่า เจสเตอร์โทรกลับมา

260
00:16:51,928 --> 00:16:53,638
‎ไว้โทรกลับหาผมนะ

261
00:16:54,264 --> 00:16:55,557
‎ขอบคุณ บาย

262
00:16:57,559 --> 00:17:01,354
‎มีหลายคนกลับคำจากที่ตกลงว่าจะให้สัมภาษณ์

263
00:17:01,438 --> 00:17:03,482
‎เพราะกลัวพวกโควัลสกี้

264
00:17:03,565 --> 00:17:05,984
‎พวกโควัลสกี้ขึ้นชื่อเรื่องการฟ้องร้องคน

265
00:17:06,068 --> 00:17:07,777
‎พวกเขาเลยกลัวกัน

266
00:17:09,696 --> 00:17:11,864
‎(คนที่รู้จักและเคยทำงานกับบ็อบกว่าสิบคน)

267
00:17:11,948 --> 00:17:16,035
‎(ปฏิเสธที่จะเข้าร่วมในหนังเรื่องนี้
‎เพราะกังวลเรื่องการโต้กลับทางกฎหมาย)

268
00:17:16,119 --> 00:17:18,662
‎โอเค อีกห้า สี่…

269
00:17:19,497 --> 00:17:22,583
‎ขอมอบแปรงทาสีอันทรงพลัง
‎ให้กับผู้ยิ่งใหญ่ของเรา บ็อบ

270
00:17:22,667 --> 00:17:23,627
‎(ปี 1982)

271
00:17:23,709 --> 00:17:24,628
‎ขอบคุณครับ บิล

272
00:17:24,710 --> 00:17:27,171
‎เรามีการ์ดมากมายที่ขอให้จัดคลาสในพื้นที่นี้

273
00:17:27,255 --> 00:17:29,132
‎จนเราตัดสินใจจะจัดที่นี่

274
00:17:29,216 --> 00:17:31,551
‎และเราจะมีการสอนในอนาคตอันใกล้นี้

275
00:17:31,635 --> 00:17:33,970
‎เราจะสร้างจิตรกรผู้ยิ่งใหญ่กัน

276
00:17:34,554 --> 00:17:37,766
‎พ่อแม่ฉันตัดสินใจทำสปอตโฆษณาเล็กๆ

277
00:17:37,849 --> 00:17:40,310
‎ขณะที่บ็อบกำลังวาดภาพ

278
00:17:40,393 --> 00:17:43,021
‎ผู้จัดการสถานีเดินผ่านมาและบอกว่า

279
00:17:43,105 --> 00:17:48,151
‎"สิ่งที่หมอนั่นทำมันน่าทึ่งมาก
‎มาทำรายการกับเขากันเถอะ"

280
00:17:49,694 --> 00:17:52,364
‎โดยที่รู้ว่าบิล อเล็กซานเดอร์ทำอะไรได้

281
00:17:52,447 --> 00:17:53,573
‎ผ่านรายการของเขา

282
00:17:53,657 --> 00:17:56,201
‎พวกโควัลสกี้คิดว่านั่นอาจเป็นวิธี

283
00:17:56,284 --> 00:17:58,954
‎ในการสร้างผู้ชมใหม่ๆ

284
00:17:59,037 --> 00:18:03,500
‎ซึ่งจะเป็นแรงผลักดันให้ผู้คนไปที่เวิร์กช็อป

285
00:18:04,126 --> 00:18:08,588
‎มันเป็นจุดเริ่มต้นที่เล็กมาก
‎ซึ่งไม่ได้มีความยั่งยืนทางเศรษฐกิจ

286
00:18:08,672 --> 00:18:12,217
‎จนมาเป็นรายการที่มีความยั่งยืนทางเศรษฐกิจ

287
00:18:12,801 --> 00:18:15,637
‎เราอยู่ในบ้านเก่าๆ
‎และเราถ่ายทำในห้องนั่งเล่น

288
00:18:15,720 --> 00:18:19,474
‎นั่นคือเหตุผลที่มีม่านสีดำ
‎เพราะว่าเราปิดเตาผิงไว้

289
00:18:19,558 --> 00:18:21,935
‎แล้วอุปกรณ์ตัดต่อก็อยู่ในครัว

290
00:18:22,561 --> 00:18:26,898
‎เราเริ่มต้นด้วยภาพในหัวใจ
‎และวาดมันลงบนผืนผ้าใบ

291
00:18:26,982 --> 00:18:29,943
‎และเรามาที่นี่เพื่อสอนให้คุณทำได้ด้วย

292
00:18:30,485 --> 00:18:33,530
‎งั้นก็ลงมือเลย มาวาดรูปกันเลย

293
00:18:34,072 --> 00:18:36,533
‎เขาถ่ายรายการสามตอนในวันเดียว

294
00:18:37,117 --> 00:18:39,536
‎ซึ่งเป็นงานที่หนักมาก

295
00:18:40,162 --> 00:18:42,247
‎การวาดภาพใน 28 นาที

296
00:18:42,330 --> 00:18:46,251
‎และตกแต่งภูมิทัศน์ทั้งหมดก็ยากพอแล้ว

297
00:18:46,334 --> 00:18:48,295
‎แต่นั่นเป็นแค่จุดเริ่มต้น

298
00:18:48,378 --> 00:18:51,339
‎มันมีทั้ง "หันจานสีมาทางนี้"

299
00:18:51,423 --> 00:18:53,675
‎หรือ "คุณเหลือเวลาแค่นี้"

300
00:18:53,758 --> 00:18:57,804
‎หรือ "โอ๊ะ ภาพวาดตัวอย่าง
‎หลุดออกจากขาตั้งกลางคัน"

301
00:18:57,888 --> 00:18:59,764
‎"ผมไม่รู้จะทำยังไง มันหน้าคว่ำไปแล้ว"

302
00:18:59,848 --> 00:19:01,433
‎และ "ผมจะไปไหนต่อ"

303
00:19:01,516 --> 00:19:02,517
‎นี่คือผลงานของคุณ

304
00:19:02,601 --> 00:19:05,103
‎คุณจะทำอะไรก็ได้ที่คุณอยากทำ

305
00:19:05,187 --> 00:19:06,813
‎แต่เขาก็เก่งขึ้น

306
00:19:07,314 --> 00:19:10,066
‎ตื่นเต้นหรือยัง
‎พร้อมจะวาดรูปไปกับเราหรือยัง

307
00:19:10,567 --> 00:19:11,693
‎คุณทำได้นะ

308
00:19:15,780 --> 00:19:17,365
‎(ออริจินัลดับเบิลยูไอพีบีสตูดิโอ
‎มันซี่ อินเดียนา)

309
00:19:17,449 --> 00:19:20,952
‎มองจากมุมนี้ผมจำไม่ได้ด้วยซ้ำ
‎มันผ่านมาหลายปีแล้ว

310
00:19:21,536 --> 00:19:25,540
‎นี่อาจเป็นสถานที่แรกที่พวกเขาถ่ายทำ
‎และสถานที่ที่ผมอยู่

311
00:19:25,624 --> 00:19:27,876
‎ดูต่างจากที่นี่นิดหน่อย

312
00:19:27,959 --> 00:19:28,793
‎ดูนั่นสิ

313
00:19:28,877 --> 00:19:32,422
‎ใช่ พวกเขามีของของบ็อบ รอสส์ทุกรูปแบบ

314
00:19:33,590 --> 00:19:35,342
‎นี่คือพื้นที่สตูดิโอ

315
00:19:35,425 --> 00:19:38,011
‎เราเลยอยากชวนคนมาฉลองให้บ็อบ

316
00:19:38,762 --> 00:19:41,139
‎ตรงนี้เรามีตัวเอ็กซ์บนพื้น

317
00:19:41,223 --> 00:19:43,225
‎ซึ่งเราค่อนข้างมั่นใจว่าขาตั้งอยู่ตรงนี้

318
00:19:43,308 --> 00:19:46,228
‎เรารู้ว่ามันถูกย้ายไปมาทั่วห้อง

319
00:19:46,311 --> 00:19:49,481
‎ผู้คนมักจะพูดว่า "ฉันวาดเส้นตรงไม่ได้"

320
00:19:49,564 --> 00:19:52,234
‎"ฉันไม่มีพรสวรรค์
‎ที่จะทำแบบที่คุณทำอยู่นะ บ็อบ"

321
00:19:52,734 --> 00:19:53,735
‎นั่นมันไร้สาระ

322
00:19:54,236 --> 00:19:56,571
‎พรสวรรค์ก็คือการฝึกฝน

323
00:19:57,072 --> 00:20:00,533
‎พูดอีกอย่างก็คือ
‎อะไรก็ตามที่คุณเต็มใจจะฝึก คุณทำได้

324
00:20:01,034 --> 00:20:02,494
‎และนี่ก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น

325
00:20:03,161 --> 00:20:06,122
‎ในซีซั่นที่สอง เขาถอดแว่นออก

326
00:20:06,206 --> 00:20:08,792
‎และเขามั่นใจมากว่า

327
00:20:09,292 --> 00:20:12,629
‎มันอาจจะดีกว่าที่เขาคิดด้วยซ้ำ

328
00:20:14,005 --> 00:20:16,007
‎ฉันทำจอยออฟเพนติ้งมาตั้งแต่แรก

329
00:20:16,508 --> 00:20:18,927
‎ฉันคิดว่า "ว้าว นี่จะต้องสนุกมากแน่ๆ"

330
00:20:19,010 --> 00:20:21,805
‎เพราะนั่นคือสิ่งที่ฉันชอบที่สุดในการผลิต
‎การกำกับน่ะ

331
00:20:21,888 --> 00:20:23,431
‎ฉันชอบสั่งคนอื่นว่าต้องทำอะไร

332
00:20:24,933 --> 00:20:27,560
‎ตอนแรกเขาจะมีภาพวาดอยู่ข้างๆ

333
00:20:27,644 --> 00:20:30,230
‎เราเลยรู้ว่ามันจะออกมาเป็นยังไง

334
00:20:32,232 --> 00:20:35,443
‎แต่สุดท้ายเขาก็เอามันออกไป
‎และจำมันไว้แทน

335
00:20:35,527 --> 00:20:37,779
‎เราเหลือแค่ประมาณหนึ่งนาที

336
00:20:37,862 --> 00:20:40,490
‎แต่ทุกครั้งที่ฉันให้สัญญาณสองนาทีกับเขา

337
00:20:40,573 --> 00:20:42,993
‎"ถึงเวลาของต้นไม้ใหญ่แล้ว"

338
00:20:43,076 --> 00:20:45,203
‎และฉันขอบอกเลย จากการถ่ายทุกครั้ง

339
00:20:45,287 --> 00:20:49,624
‎ฉันประหม่าทุกครั้ง
‎เพราะไม่แน่ใจว่าเขาจะวาดเสร็จไหม

340
00:20:50,208 --> 00:20:52,836
‎โอเค พร้อมไหม
‎นี่คือบททดสอบความกล้า ครั้งใหญ่เลย

341
00:20:53,336 --> 00:20:54,296
‎ตรงนี้

342
00:20:56,881 --> 00:21:00,510
‎แต่นั่นคือสิ่งที่ทำให้มันสนุก
‎กล้าหาญไว้ ลองเสี่ยงดู

343
00:21:01,011 --> 00:21:03,305
‎เอาล่ะ นี่คือบททดสอบความกล้าของคุณ

344
00:21:07,183 --> 00:21:08,977
‎ตรงนี้น่าจะมีต้นไม้ใหญ่นะ

345
00:21:09,060 --> 00:21:12,022
‎และด้วยการใส่ต้นไม้ลงไป มันทำสองอย่าง

346
00:21:12,647 --> 00:21:15,233
‎มันทำให้ผู้กำกับผมคลั่ง นั่นคืออย่างแรก

347
00:21:15,734 --> 00:21:17,819
‎แต่อย่างที่สองคือมันผลักทุกอย่างกลับไป

348
00:21:17,902 --> 00:21:20,071
‎มันให้มุมมองมากกว่า

349
00:21:20,572 --> 00:21:22,240
‎เหมือนเวทมนตร์เลยค่ะ

350
00:21:24,326 --> 00:21:26,828
‎กับบ็อบ รอสส์ เวลาที่บางอย่างไม่เป็นอย่างใจ

351
00:21:26,911 --> 00:21:29,664
‎ส่วนใหญ่แล้วเขาจะทำสิ่งที่ครูดีๆ ทำกัน

352
00:21:30,498 --> 00:21:32,125
‎รับมือกับมันอย่างมีสติ

353
00:21:32,876 --> 00:21:35,086
‎ขั้นตอนต่อไปก็คือการแก้ไข

354
00:21:36,755 --> 00:21:40,633
‎ไง ดีใจที่วันนี้คุณมานะ
‎คุณจับได้เลยว่าผมอู้อยู่

355
00:21:40,717 --> 00:21:44,262
‎ผมได้รับการ์ดและจดหมายมากมาย
‎จากคนทั่วประเทศว่า

356
00:21:44,346 --> 00:21:46,681
‎"ฉันควรทำยังไงดี ถ้ากำลังวาดรูป

357
00:21:46,765 --> 00:21:47,891
‎แล้วเกิดไม่ชอบมัน"

358
00:21:47,974 --> 00:21:49,642
‎ผมก็ตอบซ้ำแล้วซ้ำอีกว่า

359
00:21:49,726 --> 00:21:52,312
‎"เราไม่ได้ทำผิดพลาด เรามีอุบัติเหตุแห่งสุข"

360
00:21:53,897 --> 00:21:55,440
‎และเขาเอาชนะความคิดนี้ได้

361
00:21:55,523 --> 00:21:58,151
‎ที่ว่าคุณต้องมีพรสวรรค์ เกิดมาพร้อมพรสวรรค์

362
00:21:58,234 --> 00:22:00,028
‎พระเจ้าประทานมาให้…

363
00:22:00,111 --> 00:22:00,945
‎(วอลต์ โควัลสกี้)

364
00:22:01,029 --> 00:22:03,198
‎ถึงจะวาดภาพได้ และมันผิดถนัดเลย

365
00:22:04,824 --> 00:22:07,786
‎เขาเชื่อว่าทุกคนสามารถสร้างสรรค์สิ่งต่างๆ ได้

366
00:22:07,869 --> 00:22:10,747
‎ผมเพิ่งทำการสาธิตในห้างไป

367
00:22:10,830 --> 00:22:12,791
‎และมีชายคนหนึ่งมาหาผมและพูดว่า

368
00:22:12,874 --> 00:22:15,960
‎"บ็อบ ผมคงวาดภาพไม่ได้เพราะผมตาบอดสี"

369
00:22:16,044 --> 00:22:18,129
‎"ทุกอย่างที่ผมเห็นเป็นสีเทา"

370
00:22:18,213 --> 00:22:22,425
‎ผมคิดว่าวันนี้เราจะวาดภาพสีเทากัน
‎เพื่อให้เห็นว่าใครๆ ก็วาดภาพได้

371
00:22:23,510 --> 00:22:27,680
‎มันแสดงถึงจิตใจที่ดีงามของบ็อบ
‎ว่าเขาพร้อมจะทำแบบนั้น

372
00:22:28,515 --> 00:22:30,809
‎ไม่ยักรู้ว่าคุณมีพลังมากขนาดนี้ใช่ไหม

373
00:22:31,393 --> 00:22:33,228
‎คุณทำได้จริงๆ

374
00:22:33,978 --> 00:22:37,232
‎สามารถเคลื่อนย้ายภูเขา ต้นไม้ แม่น้ำได้

375
00:22:37,816 --> 00:22:40,402
‎เราจะเริ่ม ด้วยสีมิดไนต์แบล็กนิดหน่อย

376
00:22:40,485 --> 00:22:44,447
‎ในโลกของเราอาจมีเมฆก้อนเล็กๆ อยู่บนนี้

377
00:22:44,989 --> 00:22:46,908
‎ตอนเราเด็กๆ จิม น้องชายผมกับผม

378
00:22:46,991 --> 00:22:50,078
‎เราเคยนอนเล่นกันในทุ่ง

379
00:22:50,161 --> 00:22:54,290
‎แล้วมองขึ้นไปที่ก้อนเมฆ
‎และเห็นรูปร่างประหลาดๆ

380
00:22:54,833 --> 00:22:57,001
‎ผมว่าคุณก็ทำ ไม่ว่าจะยอมรับหรือไม่

381
00:22:57,919 --> 00:23:03,883
‎บ็อบที่คุณเห็นในทีวี
‎ใกล้เคียงกับทัศนคติจริงๆ ของเขามาก

382
00:23:03,967 --> 00:23:07,762
‎ในเรื่องธรรมชาติและทุกอย่าง

383
00:23:07,846 --> 00:23:10,974
‎วันนี้ผมมีแขกสองคนที่อยากแนะนำให้รู้จัก

384
00:23:11,057 --> 00:23:15,019
‎นี่คือนกกางเขนน้อยสองตัว
‎พวกมันเป็นเจ้าตัวน้อยที่น่ารักที่สุด

385
00:23:15,103 --> 00:23:17,105
‎นี่ จะทำอะไรน่ะ หา

386
00:23:17,605 --> 00:23:19,524
‎เขารักธรรมชาติ

387
00:23:22,735 --> 00:23:25,947
‎เขาพายเรือแคนูและออกไปกลางทะเลสาบ

388
00:23:26,990 --> 00:23:31,161
‎เขาจะตกปลานิดหน่อย
‎แต่เขาจะปล่อยกลับไปเสมอ

389
00:23:31,244 --> 00:23:33,288
‎เขาไม่เก็บปลาพวกนั้นไว้

390
00:23:36,166 --> 00:23:38,209
‎เขาเคยบอกว่าเขาล่าสัตว์ด้วยกล้อง

391
00:23:40,879 --> 00:23:42,964
‎นี่คือพีพอด พีพอดเจ้ากระรอกกระเป๋า

392
00:23:43,047 --> 00:23:46,593
‎มันตกลงมาจากต้นไม้
‎และมีผู้หญิงแสนดีพามันมาหาผม

393
00:23:46,676 --> 00:23:50,221
‎และถามว่าผมจะดูแลมัน
‎จนกว่ามันจะโตพอที่จะคืนสู่ธรรมชาติได้ไหม

394
00:23:50,930 --> 00:23:55,685
‎ถ้าเขาเห็นสัตว์บาดเจ็บ
‎เขาจะทำทุกอย่างเพื่อช่วย

395
00:23:56,352 --> 00:23:58,855
‎สิ่งหนึ่งที่ผมสังเกตเห็น
‎ตอนที่เดินทางไปทั่วประเทศ

396
00:23:58,938 --> 00:24:01,232
‎เพื่อทำการสาธิตและการสอน…

397
00:24:02,358 --> 00:24:04,068
‎คนวาดรูปมีแต่คนน่ารักๆ

398
00:24:04,861 --> 00:24:08,072
‎คนวาดรูปทุกคนที่ผมเคยเจอ
‎พวกเขาเป็นคนดีมาก

399
00:24:08,656 --> 00:24:11,826
‎หลังจากรายการเริ่มต้น
‎ทุกเวิร์กช็อปก็คนแน่นเอี้ยด

400
00:24:13,703 --> 00:24:17,332
‎เพราะมีคนมากมายอยากเป็นครูสอน

401
00:24:17,916 --> 00:24:20,418
‎เขาเลยตัดสินใจทำการฝึกครู

402
00:24:21,794 --> 00:24:24,339
‎ผมเห็นว่าพวกคุณส่วนใหญ่ทำไปแล้ว

403
00:24:24,422 --> 00:24:27,217
‎ทาสีลิควิดไวต์เป็นชั้นบางๆ ลงบนผ้าใบ

404
00:24:28,635 --> 00:24:31,596
‎พวกคุณดูบ็อบมาตลอด พวกคุณรู้หมดแล้ว

405
00:24:32,847 --> 00:24:35,558
‎วันนี้ผมรู้สึกเป็นเกียรติและยินดี

406
00:24:35,642 --> 00:24:36,851
‎ที่จะได้นำเสนอ

407
00:24:36,935 --> 00:24:40,563
‎หนึ่งในครูที่ดีที่สุดในประเทศ
‎ทั้งยังเป็นเพื่อนรักของผม

408
00:24:40,647 --> 00:24:43,316
‎ผมขอแนะนำให้รู้จัก คุณเดน่า เจสเตอร์

409
00:24:43,399 --> 00:24:46,528
‎เดน่าเดินทางไปทั่วประเทศ
‎และสอนคนหลายพันคน

410
00:24:46,611 --> 00:24:48,238
‎ในคลาสเดอะจอยออฟเพนติ้ง

411
00:24:48,988 --> 00:24:50,365
‎เราเป็นผู้ริเริ่ม…

412
00:24:50,448 --> 00:24:52,742
‎- ตั้งแต่ต้น
‎- ตั้งแต่วันแรก

413
00:24:54,786 --> 00:24:58,957
‎สตีฟ ลูกชายผม
‎เขาเป็นจิตรกรที่ยอดเยี่ยม เขา…

414
00:24:59,582 --> 00:25:02,085
‎เขายังหนุ่ม และเขาตื่นเต้นกับเรื่องนี้จริงๆ

415
00:25:02,168 --> 00:25:06,339
‎มันดีที่เห็นคนหนุ่มสาวตื่นเต้นกับเรื่องแบบนี้

416
00:25:06,422 --> 00:25:07,882
‎เราส่งสตีฟไปทั่วประเทศ

417
00:25:07,966 --> 00:25:10,843
‎และเขาสอนคนหลายร้อยคน
‎ในคลาสเดอะจอยออฟเพนติ้ง

418
00:25:10,927 --> 00:25:13,221
‎แตะลงไปในสี

419
00:25:15,723 --> 00:25:19,352
‎จากนั้นพื้นที่เล็กๆ ที่คุณมีอยู่ระหว่างนั้น

420
00:25:19,435 --> 00:25:22,105
‎ที่มืดๆ คุณก็สัมผัสมัน

421
00:25:22,188 --> 00:25:27,110
‎บ็อบชอบความตื่นเต้นที่ได้เห็นนักเรียนใหม่ยิ้ม

422
00:25:27,944 --> 00:25:30,822
‎กับภาพวาดใหม่ๆ ที่สวยงาม

423
00:25:32,991 --> 00:25:35,910
‎บ็อบจะทำให้พวกเขามีความสุขมาก
‎เหลือเชื่อเลย

424
00:25:38,246 --> 00:25:41,374
‎แบบว่า "นี่ฉันทำเองเหรอ
‎ไม่เคยทำได้มาก่อนเลย"

425
00:25:42,375 --> 00:25:43,501
‎ใช่แล้ว คุณทำ

426
00:25:44,836 --> 00:25:49,173
‎มีหลายอย่างที่เกิดขึ้นนอกจากการวาดภาพ
‎และผมคิดว่าผู้คนรู้เรื่องนั้น

427
00:25:49,257 --> 00:25:50,800
‎และพวกเขาชอบมัน

428
00:25:52,260 --> 00:25:56,723
‎ถึงรอสส์จะประสบความสำเร็จ
‎แต่เขาก็ไม่ได้มีเอกลักษณ์

429
00:25:57,807 --> 00:26:02,395
‎ในช่วงต้นยุค 80
‎ศิลปินคนอื่นก็สอนทางโทรทัศน์

430
00:26:03,646 --> 00:26:04,689
‎(เวิร์กช็อปศิลปะกับเจนกินส์)

431
00:26:04,772 --> 00:26:07,692
‎เราเริ่มออกทีวีในปี 83

432
00:26:07,775 --> 00:26:10,069
‎ปีเดียวกับบ็อบ รอสส์

433
00:26:10,903 --> 00:26:14,407
‎รอสส์วาดแบบของเขา ภาพวิวทิวทัศน์

434
00:26:15,033 --> 00:26:16,951
‎ส่วนเราก็วาดดอกไม้

435
00:26:18,036 --> 00:26:20,997
‎บ็อบจะพูดว่า "ผมเป็นมนุษย์ภูเขาและต้นไม้"

436
00:26:22,081 --> 00:26:23,082
‎เขายังบอกอีกว่า

437
00:26:23,166 --> 00:26:25,918
‎"ถ้าคุณอยากเรียนวาดรูปดอกไม้
‎ก็ไปหาพวกเจนกินส์นะ"

438
00:26:28,212 --> 00:26:33,092
‎ที่งานแสดงสินค้า
‎ผมกับบ็อบไปกินมื้อเย็นด้วยกันหลายครั้ง

439
00:26:34,927 --> 00:26:37,055
‎และหลังมื้อเย็น

440
00:26:37,138 --> 00:26:42,268
‎เราจะเดินไปรอบๆ
‎เพื่อดูว่าใครเป็นที่รู้จักมากที่สุด

441
00:26:43,436 --> 00:26:45,521
‎แน่นอนว่าบ็อบชนะเสมอ

442
00:26:47,482 --> 00:26:50,234
‎(เดอะจอยออฟเพนติ้ง
‎ดับเบิลยูไอพีบี 49)

443
00:26:50,360 --> 00:26:53,863
‎บอกผมหน่อยสิว่าหลังกล้องบ็อบเป็นยังไง

444
00:26:53,946 --> 00:26:55,156
‎ค่ะ เขาเป็นคนสนุก

445
00:26:55,698 --> 00:26:57,659
‎ฉันขอนินทาหน่อยนะ

446
00:26:57,742 --> 00:26:59,118
‎เขาอาจจะสัปดนได้

447
00:26:59,661 --> 00:27:02,330
‎เขาจะเล่ามุกสัปดน
‎ก่อนที่เราจะเริ่มบันทึกเทป

448
00:27:02,413 --> 00:27:06,959
‎คงเพื่อให้เราผ่อนคลาย
‎แต่ใช่ค่ะ เขาเหมือนในกล้องไม่มีผิดเลย

449
00:27:07,043 --> 00:27:12,715
‎เขาสนุกและมีเสน่ห์อย่างที่คุณไม่เคยเห็นมาก่อน

450
00:27:15,009 --> 00:27:18,221
‎ในชีวิตจริงเขามีพลังมากกว่า

451
00:27:18,763 --> 00:27:21,391
‎และเขาชอบรถซิ่ง

452
00:27:22,016 --> 00:27:25,395
‎ในตอนนี้ไม่มีใครเทียบรถคันนี้ได้

453
00:27:25,895 --> 00:27:29,273
‎คอร์เวตต์ที่ไร้คู่แข่งของเชฟโรเลต

454
00:27:29,774 --> 00:27:31,859
‎เขามีสติงเรย์ปี 69

455
00:27:31,943 --> 00:27:34,612
‎ไฟเบอร์กลาสหล่อมือทั้งคัน

456
00:27:35,363 --> 00:27:38,408
‎เครื่อง 350 จัดหนักจัดเต็ม

457
00:27:38,991 --> 00:27:42,036
‎วันหนึ่งเขาพาผมนั่งคอร์เวตต์ไป
‎ผมถาม "ทำอะไรน่ะ"

458
00:27:42,537 --> 00:27:44,747
‎เขาตอบ "จะพาไปซิ่งหน่อย พวก"

459
00:27:50,211 --> 00:27:54,048
‎ไม่ใช่ว่าเขาชอบทำให้คนกลัว
‎เขาชอบทำให้คนตื่นเต้น

460
00:27:54,132 --> 00:27:56,259
‎ครับ เขาชอบเรื่องนั้นมาก

461
00:28:02,181 --> 00:28:06,811
‎พวกโควัลสกี้ดูแลด้านธุรกิจของบริษัท

462
00:28:06,894 --> 00:28:10,189
‎และปล่อยให้บ็อบทำสิ่งที่เขาทำได้ดีที่สุด

463
00:28:10,273 --> 00:28:12,066
‎ซึ่งก็คือเชื่อมสัมพันธ์กับคน

464
00:28:14,444 --> 00:28:17,280
‎ทุกคนพยายามทำงาน
‎และทำหน้าที่ของตัวเอง

465
00:28:18,656 --> 00:28:21,868
‎เจน คือเธอฉลาดมาก

466
00:28:21,951 --> 00:28:24,912
‎แล้วก็เก่งเรื่องงานบริหารมาก

467
00:28:26,581 --> 00:28:31,502
‎เธอสอนผมว่าถ้าจะทำงาน
‎ก็ทำให้ถูกต้อง อย่าทำครึ่งๆ กลางๆ

468
00:28:33,296 --> 00:28:35,256
‎ดังนั้น กับวอลต์กับแอนเน็ตต์

469
00:28:35,339 --> 00:28:38,801
‎ทั้งสองครอบครัว พวกเขามีความสัมพันธ์ที่ดี

470
00:28:39,510 --> 00:28:43,931
‎ตลอดห้าปี ทุกอย่างดูเหมือนจะไปได้สวย

471
00:28:46,184 --> 00:28:49,729
‎ความสุขและความรักของเขาทำให้ห้องสว่างไสว

472
00:28:50,396 --> 00:28:53,733
‎ฉันจำได้ว่า
‎เขาทำให้ฉันรู้สึกเหมือนเป็นครอบครัว

473
00:28:53,816 --> 00:28:56,694
‎ทุกเช้าที่เขาไปที่นั่นเพื่อทำรายการ

474
00:28:56,778 --> 00:29:01,449
‎เขาจะเข้ามาในออฟฟิศฉัน
‎พร้อมกับกาแฟและเล่นมุก

475
00:29:01,532 --> 00:29:03,576
‎และโอบพวกเราไว้

476
00:29:03,659 --> 00:29:07,538
‎แล้วก็แกล้งเราเหมือนพี่ชายแกล้งน้อง

477
00:29:09,832 --> 00:29:11,876
‎เขามีหัวใจที่แสนดี

478
00:29:13,211 --> 00:29:15,922
‎แต่เขาก็เป็นนักแสดง

479
00:29:16,631 --> 00:29:19,926
‎ผมจะใช้แปรงไล่สีนุ่มๆ ของเรา

480
00:29:20,551 --> 00:29:22,678
‎แปรงเล็กๆ ที่อ่อนนุ่ม

481
00:29:22,762 --> 00:29:25,848
‎และแค่เกลี่ยสีนิดหน่อย

482
00:29:26,432 --> 00:29:28,017
‎ค่อยๆ นะ

483
00:29:28,643 --> 00:29:29,727
‎แทบไม่ได้โดนเลย

484
00:29:30,353 --> 00:29:32,647
‎แค่ลูบไล้ผ้าใบเบาๆ

485
00:29:33,648 --> 00:29:34,732
‎เรียบร้อย

486
00:29:35,817 --> 00:29:38,778
‎ผมถามเขาว่า "ทำไมถึงพูดแบบนี้ออกทีวี"

487
00:29:38,861 --> 00:29:44,242
‎แล้วเขาก็ตอบ
‎"บิล อเล็กซานเดอร์มักจะพูดไม่น่าฟัง"

488
00:29:44,325 --> 00:29:48,538
‎รู้ไหม ผมใช้สีอื่นในแปรงนี้สำหรับก้อนเมฆ

489
00:29:48,621 --> 00:29:53,167
‎พวกมันมีสีเหลืองอยู่แล้ว ผมเลยอยากจะเปลี่ยน

490
00:29:53,251 --> 00:29:55,253
‎เสียงเขาไม่น่าฟัง

491
00:29:55,336 --> 00:29:58,214
‎เขาคึกและพลังเหลือล้น

492
00:29:58,297 --> 00:29:59,715
‎พ่อผมเลยบอกว่า

493
00:29:59,799 --> 00:30:03,803
‎"พ่อว่าคนดูส่วนใหญ่ของเราเป็นผู้หญิง"

494
00:30:03,886 --> 00:30:06,305
‎"ผู้ชมจำนวนมากเป็นผู้หญิง

495
00:30:06,389 --> 00:30:09,183
‎บางทีพ่อน่าจะลองกระซิบดู"

496
00:30:09,684 --> 00:30:11,477
‎พูดอีกอย่างก็คือเขาพยายามสร้าง

497
00:30:11,561 --> 00:30:16,148
‎สิ่งที่ตรงกันข้ามกับที่บิล อเล็กซานเดอร์เป็น

498
00:30:16,858 --> 00:30:18,901
‎จับแล้วก็ยกขึ้น

499
00:30:18,985 --> 00:30:21,654
‎ให้ฟู ให้เป็นปุย ปัดมัน

500
00:30:23,114 --> 00:30:24,240
‎แบบนั้น

501
00:30:25,241 --> 00:30:26,367
‎ค่อยๆ ทำนะ

502
00:30:26,450 --> 00:30:29,203
‎เบามือมากๆ

503
00:30:30,538 --> 00:30:33,416
‎การที่เขาเรียกรายการของเขาว่า
‎"เดอะจอยออฟเพนติ้ง"

504
00:30:33,499 --> 00:30:35,001
‎แน่นอนว่าไม่ใช่เรื่องบังเอิญ

505
00:30:35,084 --> 00:30:38,796
‎เพราะว่ามันมาจาก
‎ธรรมเนียมของวิธีการทำสิ่งต่างๆ

506
00:30:38,880 --> 00:30:40,464
‎ในช่วงต้นยุค 70

507
00:30:40,548 --> 00:30:42,258
‎มีทั้ง "เดอะจอยออฟคุกกิ้ง"

508
00:30:42,341 --> 00:30:43,968
‎แล้วก็มี "เดอะจอยออฟเซ็กซ์"

509
00:30:44,051 --> 00:30:46,512
‎นั่นเป็นสิ่งพิมพ์ที่สร้างการเปลี่ยนแปลง

510
00:30:47,513 --> 00:30:51,225
‎มันสมเหตุสมผลที่บ็อบ รอสส์ใช้ชื่อที่คล้ายกันมาก

511
00:30:51,767 --> 00:30:55,062
‎เขาพูดด้วยเสียงที่เหมือนยากล่อมประสาท

512
00:30:55,146 --> 00:30:56,564
‎ซึ่งกระตุ้นความรู้สึกมาก

513
00:30:56,647 --> 00:31:00,818
‎เขาทำเหมือนว่ากำลังคุยกับผู้หญิงอยู่บนเตียง

514
00:31:00,902 --> 00:31:02,320
‎(แอนเน็ตต์ โควัลสกี้
‎ สัมภาษณ์ ปี 2011)

515
00:31:02,403 --> 00:31:04,614
‎ก็จริง เขาฝึกซ้อม

516
00:31:04,697 --> 00:31:06,908
‎เขาพยายามให้ดูเซ็กซี่หน่อยๆ

517
00:31:06,991 --> 00:31:09,660
‎ผมคุยกับคนคนเดียวตอนถ่ายทำ

518
00:31:09,744 --> 00:31:12,288
‎และผมก็คลั่งไคล้คนคนนั้นมาก

519
00:31:12,371 --> 00:31:14,165
‎มันเป็นสถานการณ์สองต่อสอง

520
00:31:14,248 --> 00:31:15,917
‎และผมคิดว่าผู้คนเข้าใจ

521
00:31:16,000 --> 00:31:18,711
‎พวกเขารู้สึกว่ารู้จักผม
‎และผมรู้สึกว่ารู้จักพวกเขา

522
00:31:19,795 --> 00:31:21,047
‎แทบไม่ได้โดนเลย

523
00:31:21,547 --> 00:31:23,007
‎แค่ลูบไล้มัน

524
00:31:23,507 --> 00:31:25,343
‎แตะเบาๆ ลูบไล้มัน

525
00:31:25,426 --> 00:31:27,219
‎สลัดส่วนเกินออกไป

526
00:31:29,722 --> 00:31:31,849
‎สลัดให้สุดแรงเลย

527
00:31:31,933 --> 00:31:35,770
‎ถ้ามีคำถามที่เราไม่ได้ตอบระหว่างรายการ
‎ติดต่อมานะครับ

528
00:31:35,853 --> 00:31:39,815
‎เรายินดีที่จะตอบคำถามเกือบทุกข้อที่คุณนึกได้

529
00:31:39,899 --> 00:31:41,442
‎ถ้าไม่ใช่เรื่องส่วนตัวนะ

530
00:31:41,525 --> 00:31:42,860
‎มาดูกัน…

531
00:31:43,444 --> 00:31:47,198
‎เราจะไม่อ่านข้อนั้นออกทีวี
‎เราจะวางมันแล้วไปต่อ

532
00:31:48,282 --> 00:31:50,534
‎บ็อบกำลังสาธิตการวาดภาพ

533
00:31:50,618 --> 00:31:52,662
‎หลังจากที่เขาวาดเสร็จ เขาก็พูด

534
00:31:52,745 --> 00:31:54,372
‎"สตีฟ เดน่า มานี่เร็ว"

535
00:31:54,455 --> 00:31:57,708
‎"คุ้มกันฉันหน่อย
‎สาวๆ อยากได้ลายเซ็นฉันและตามฉันมา"

536
00:31:57,792 --> 00:32:01,128
‎- "ฉันจะไปห้องน้ำ"
‎- พวกเธอฉีกเสื้อเขาออก

537
00:32:01,212 --> 00:32:02,088
‎มันบ้ามาก

538
00:32:02,171 --> 00:32:04,924
‎พยายามดึงขนหน้าอก หรืออะไรก็ได้

539
00:32:07,176 --> 00:32:10,471
‎บ็อบเป็นคนมีเสน่ห์ แต่ก็ชอบอ่อยนิดหน่อย

540
00:32:11,138 --> 00:32:14,934
‎เขาอ่อยฉัน อ่อยพนักงานผู้หญิงทุกคน

541
00:32:15,017 --> 00:32:17,561
‎เขาก็เป็นแบบนี้แหละ มีเสน่ห์จริงๆ

542
00:32:18,145 --> 00:32:21,023
‎แต่ฉันคิดว่าเขาทำเพื่อให้คนรู้สึกดี

543
00:32:23,234 --> 00:32:25,236
‎(อาเดน่า พ่อบ็อบ แม่แอนเน็ตต์)

544
00:32:25,361 --> 00:32:28,572
‎แอนเน็ตต์เริ่มหลงเสน่ห์บ็อบมาก

545
00:32:28,656 --> 00:32:33,035
‎ผมจำได้ว่าบ็อบ รอสส์ไปสังสรรค์ที่เดย์โทนา

546
00:32:33,119 --> 00:32:36,747
‎ทุกคนอยากถ่ายรูปกับบ็อบ

547
00:32:36,831 --> 00:32:41,168
‎แอนเน็ตต์หึงในความสัมพันธ์

548
00:32:41,252 --> 00:32:44,630
‎ที่บ็อบมีกับคนอื่นๆ นอกจากเธอ

549
00:32:47,425 --> 00:32:51,721
‎บ็อบจะสนใจคนอื่น และแอนเน็ตต์ไม่ชอบใจ

550
00:32:51,804 --> 00:32:55,224
‎มันออกจะ… ผมคงบอกว่าเป็นความหึงหน่อยๆ

551
00:32:55,307 --> 00:32:56,183
‎- ไม่รู้สิ
‎- ใช่

552
00:32:56,267 --> 00:32:58,227
‎- ใครก็ตามที่เข้าใกล้บ็อบ
‎- ใช่

553
00:32:58,310 --> 00:32:59,729
‎- เธอเป็นแบบนั้น
‎- ใช่เลย

554
00:33:02,773 --> 00:33:05,151
‎ช่วยเล่าความประทับใจ

555
00:33:05,234 --> 00:33:08,279
‎ในความสัมพันธ์ระหว่าง
‎บ็อบกับแอนเน็ตต์หน่อยสิคะ

556
00:33:14,785 --> 00:33:16,454
‎ไม่รู้สิ ผมพูดได้เหรอ

557
00:33:18,748 --> 00:33:20,708
‎บ็อบกับแอนเน็ตต์เป็นอะไรกันไหมเหรอ

558
00:33:21,500 --> 00:33:23,544
‎ทุกคนมักจะถามคำถามนั้น

559
00:33:24,795 --> 00:33:25,713
‎และคำตอบก็คือ…

560
00:33:27,465 --> 00:33:28,674
‎สตีฟอาจจะรู้นะ

561
00:33:36,640 --> 00:33:41,520
‎พ่อผมกับแอนเน็ตต์มีความสัมพันธ์กัน ใช่ครับ

562
00:33:42,605 --> 00:33:46,275
‎ในงานแสดงสินค้าช่วงแรกๆ ในยุค 80

563
00:33:46,358 --> 00:33:47,860
‎เราไปรับพวกเขาไปกินมื้อเย็น

564
00:33:47,943 --> 00:33:50,905
‎และพวกเขาจะออกมาจาก
‎ห้องโรมแรมเล็กๆ เดียวกัน

565
00:33:51,739 --> 00:33:54,617
‎เรารู้ว่ามีเรื่องแปลกๆ เกิดขึ้นที่นั่น

566
00:33:55,367 --> 00:33:59,747
‎- ผมว่าเป็นยุค 70 นะ
‎- ไม่ใช่ ยุค 80 เราอยู่กับเวเบอร์ตอนยุค 80

567
00:33:59,830 --> 00:34:03,334
‎แบบว่า ทุกคนต่างนอนกับคนอื่น

568
00:34:03,417 --> 00:34:05,169
‎- โอเค กลับไปที่…
‎- โอเคนะ

569
00:34:05,252 --> 00:34:08,588
‎คุณจะตัดออกก็ได้ แต่ว่ามันเป็นแบบนั้นจริงๆ

570
00:34:10,715 --> 00:34:13,302
‎ผมจำได้ว่าเป็นคืนวันคริสต์มาส

571
00:34:14,303 --> 00:34:16,639
‎ผมได้ยินคนเถียงกันในห้องนอน

572
00:34:17,264 --> 00:34:19,182
‎เจนถามเขาว่า

573
00:34:20,476 --> 00:34:23,269
‎"คุณนอนกับยัยนั่นเหรอ"

574
00:34:24,563 --> 00:34:26,023
‎ความจริงก็ปรากฏ

575
00:34:38,035 --> 00:34:40,496
‎บ็อบกับเจน พวกเขาเคลียร์กันได้

576
00:34:42,164 --> 00:34:46,626
‎แต่ก็มีรอยร้าวเกิดขึ้นระหว่างพวกเขา

577
00:34:52,883 --> 00:34:54,510
‎หลายเดือนต่อมา

578
00:34:55,928 --> 00:35:00,307
‎ตอนที่ผมเดินไปตามทางเดิน
‎แอนเน็ตต์อยู่ในห้องน้ำ

579
00:35:02,101 --> 00:35:04,728
‎ผมเดินผ่าน และประตูก็เปิดอยู่

580
00:35:04,812 --> 00:35:07,940
‎เธออยู่ในความมืด บนชักโครก

581
00:35:09,108 --> 00:35:11,026
‎เธอคาบบุหรี่อยู่หนึ่งมวน

582
00:35:11,110 --> 00:35:15,364
‎น่าจะสูบไปแล้วสอง
‎อยู่ในที่เขี่ยบุหรี่ เธอนั่งสูบบุหรี่

583
00:35:16,991 --> 00:35:18,367
‎เธอพูด "สตีฟ

584
00:35:19,618 --> 00:35:22,037
‎เธอเป็นคนเดียวที่รักฉัน"

585
00:35:26,917 --> 00:35:28,669
‎แล้วผมก็แบบ "ว้าว"

586
00:35:29,628 --> 00:35:30,546
‎ใช่

587
00:35:35,134 --> 00:35:37,803
‎มีการทะเลาะเบาะแว้งที่ปะทุขึ้น

588
00:35:41,390 --> 00:35:45,144
‎ครั้งแรกที่ฉันเจอแอนเน็ตต์ โควัลสกี้
‎พวกเขาดูเหมือนเพื่อนสนิท

589
00:35:45,227 --> 00:35:47,521
‎แต่ท้ายที่สุด เธอก็ไม่มาอีก

590
00:35:47,605 --> 00:35:50,774
‎ฉันเลยไม่รู้ว่านั่นเป็นจุดเริ่มต้นของจุดจบ

591
00:35:50,858 --> 00:35:52,776
‎ของความสัมพันธ์พวกเขาหรือเปล่า

592
00:35:52,860 --> 00:35:55,696
‎ฉันบอกได้เลยว่าพวกเราหลายคนโล่งอก

593
00:35:55,779 --> 00:35:58,949
‎เราแค่… ฉันไม่สบายใจเวลาอยู่ใกล้เธอ

594
00:36:00,159 --> 00:36:04,914
‎และมันทำให้การสื่อสารกับบ็อบง่ายขึ้น
‎แบบที่ไม่มีตัวกรอง

595
00:36:08,500 --> 00:36:10,336
‎(เดอะจอยออฟเพนติ้ง
‎กับบ็อบ รอสส์ ซีซั่นแปด)

596
00:36:10,419 --> 00:36:13,714
‎สวัสดีครับ วันนี้เป็นวันครบรอบของเรา

597
00:36:13,797 --> 00:36:17,676
‎ด้วยภาพวาดนี้
‎เราจะมีจอยออฟเพนติ้งครบ 100 ตอน

598
00:36:17,760 --> 00:36:18,928
‎สุดยอดไปเลยใช่ไหม

599
00:36:19,678 --> 00:36:22,848
‎ขอต้อนรับสู่จอยออฟเพนติ้งซีซั่นสิบ

600
00:36:22,932 --> 00:36:24,391
‎- ซีซั่น 12
‎- ซีซั่น 13

601
00:36:24,475 --> 00:36:25,935
‎- ซีซั่น 15
‎- ซีซั่น 17

602
00:36:26,018 --> 00:36:27,978
‎จอยออฟเพนติ้ง ซีซั่น 18

603
00:36:28,729 --> 00:36:30,356
‎เมื่อซีซั่นนี้เสร็จสมบูรณ์

604
00:36:30,439 --> 00:36:33,275
‎ก็จะมีจอยออฟเพนติ้งกว่า 230 ตอน

605
00:36:34,693 --> 00:36:36,570
‎เอ็มทีวี มันเป็นแค่เมฆสีขาวฟูๆ

606
00:36:36,654 --> 00:36:37,780
‎(เอ็มทีวีมิวสิคเทเลวิชัน)

607
00:36:39,156 --> 00:36:43,452
‎แขกคนต่อไปของฉัน
‎สร้างเวทมนตร์มาตลอดสิบปีในรายการของเขา

608
00:36:43,535 --> 00:36:46,205
‎"เดอะจอยออฟเพนติ้ง" ที่ฉันดูอยู่ตลอด

609
00:36:46,288 --> 00:36:48,123
‎ผู้เขียนหนังสือหลายเล่มเกี่ยวกับเรื่องนี้

610
00:36:48,207 --> 00:36:50,584
‎เล่มล่าสุดของเขาชื่อว่า
‎"ที่สุดแห่งเดอะจอยออฟเพนติ้ง"

611
00:36:50,668 --> 00:36:52,127
‎(ที่สุดแห่งเดอะจอยออฟเพนติ้ง)

612
00:36:52,211 --> 00:36:54,797
‎ขอต้อนรับ ครูสอนศิลปะคนโปรดของอเมริกา
‎บ็อบ รอสส์

613
00:36:54,880 --> 00:36:58,300
‎- สวัสดีค่ะ บ็อบ ยินดีที่ได้พบค่ะ
‎- ขอบคุณมากครับ

614
00:36:58,384 --> 00:36:59,677
‎พวกเขาค้นพบคุณได้ยังไง

615
00:36:59,760 --> 00:37:02,721
‎เราอยากทำรายการวาดรูป
‎เลยไปช่องพีบีเอส

616
00:37:02,805 --> 00:37:05,516
‎พวกเขาตกลงที่จะทำ และเริ่มกันจากตรงนั้น

617
00:37:06,517 --> 00:37:09,645
‎คนส่วนใหญ่วาดรูปไม่เป็น
‎แต่ฉันว่ามันมีเสน่ห์นะคะ

618
00:37:09,728 --> 00:37:11,313
‎ฉันนั่งดูคุณวาดรูป

619
00:37:11,397 --> 00:37:14,316
‎ผมคิดว่าเป็นเพราะเวทมนตร์นั้น
‎เกิดขึ้นใน 30 นาที

620
00:37:14,400 --> 00:37:17,361
‎ไม่มีการตัดต่อรายการพวกนี้
‎สิ่งที่เกิดขึ้นมันเกิดขึ้นจริงๆ

621
00:37:17,444 --> 00:37:19,947
‎ความรู้สึกที่ผู้คนมีคือตอนที่พวกเขาเฝ้าดูคุณ

622
00:37:20,030 --> 00:37:22,741
‎พวกเขาได้เรียนรู้วิธีทำเองได้

623
00:37:22,825 --> 00:37:23,784
‎พวกเขาทำได้จริงๆ

624
00:37:23,867 --> 00:37:26,287
‎ตอนนี้เราได้จดหมายวันละ 200 ถึง 300 ฉบับ

625
00:37:26,370 --> 00:37:29,290
‎จากคนทั่วทั้งอเมริกาและต่างประเทศ

626
00:37:29,373 --> 00:37:30,457
‎และพวกเขาทำสิ่งนี้

627
00:37:30,541 --> 00:37:33,711
‎เรามีผู้หญิงคนหนึ่งอายุ 93 ปี
‎ตอนที่มาเริ่มเรียนกับเรา

628
00:37:34,211 --> 00:37:36,547
‎ผมได้รับจดหมายจากเธอตอนเธออายุ 94

629
00:37:36,630 --> 00:37:39,842
‎เธอเพิ่งมีงานแสดงศิลปะเดี่ยวเป็นครั้งแรก
‎และเริ่มอาชีพใหม่

630
00:37:48,559 --> 00:37:49,977
‎(ปี 1991)

631
00:37:50,060 --> 00:37:50,894
‎ทำให้มันดูง่าย

632
00:37:50,978 --> 00:37:53,605
‎ใช้เวลาแค่ไม่กี่นาที แล้วก็เรียบร้อย

633
00:37:53,689 --> 00:37:55,649
‎คิดว่าคุณสอนใครก็ตามให้วาดรูปได้ไหมคะ

634
00:37:55,733 --> 00:37:57,818
‎จะบอกให้นะ หยิบจานสีขึ้นมาเลย

635
00:37:57,901 --> 00:38:00,070
‎ลากมันผ่านสีเข้มไปในทิศทางเดียว

636
00:38:01,196 --> 00:38:02,489
‎ทำให้บางไว้

637
00:38:03,365 --> 00:38:06,160
‎ที่คุณต้องทำก็แค่แตะและกดมันนิดหน่อย

638
00:38:07,494 --> 00:38:08,662
‎ดีครับ

639
00:38:08,746 --> 00:38:09,788
‎ดีมาก

640
00:38:09,872 --> 00:38:12,374
‎- นี่ ร็อบ ดูนี่สิ
‎- เยี่ยมเลย

641
00:38:12,458 --> 00:38:15,210
‎- ดูสิว่าผมทำอะไร ผมกำลังวาดรูป
‎- คุณทำได้ดีมาก

642
00:38:15,711 --> 00:38:16,712
‎เยี่ยมเลย

643
00:38:22,468 --> 00:38:25,721
‎เมื่อไม่นานมานี้
‎ผมมีโอกาสได้เดินทางไปนิวยอร์กซิตี้

644
00:38:25,804 --> 00:38:28,098
‎พวกเขามีสิ่งที่เรียกว่า "วันเด็ก"
‎ในเซ็นทรัลพาร์ค

645
00:38:28,182 --> 00:38:29,975
‎เราได้รับเชิญให้ไป

646
00:38:30,059 --> 00:38:34,271
‎ไปเข้าร่วมและพบผู้คนแสนวิเศษจากนิวยอร์ก

647
00:38:38,400 --> 00:38:42,112
‎ตอนนั้นผมอายุ 12 ปี และผมได้ยินว่า

648
00:38:42,196 --> 00:38:44,698
‎บ็อบ รอสส์จะไปที่เซ็นทรัลพาร์ค

649
00:38:44,782 --> 00:38:47,117
‎เราเลยขึ้นรถไฟไปที่แมนฮัตตันกัน

650
00:38:47,868 --> 00:38:49,203
‎เราไม่รู้ว่าเขาอยู่ไหน

651
00:38:49,286 --> 00:38:52,081
‎เราแค่ตามฝูงชนรอบๆ เซ็นทรัลพาร์ค ดูนู่นนี่

652
00:38:52,164 --> 00:38:53,999
‎แบกภาพวาดที่เราเอามา

653
00:38:55,000 --> 00:38:58,587
‎ผู้คนมาจากทั่วทุกที่เพื่อนำภาพวาดมาโชว์

654
00:38:58,670 --> 00:39:01,298
‎และแบ่งปันกับเราซึ่งน่าประทับใจ

655
00:39:01,382 --> 00:39:03,425
‎น่าประทับใจสุดๆ

656
00:39:07,805 --> 00:39:11,809
‎เขาสละเวลามาหาผม
‎ผมเอางานของผมให้เขาดู

657
00:39:13,018 --> 00:39:15,771
‎เขาเซ็นที่ด้านหลังภาพวาดของผม

658
00:39:17,689 --> 00:39:21,026
‎ทุกอย่างที่คุณคิดว่าบ็อบ รอสส์จะเป็น
‎เขาเป็นแบบนั้นเลยตอนที่ผมเจอเขา

659
00:39:26,573 --> 00:39:28,575
‎เซ็นทรัลพาร์คเปิดโลกให้ฉันเลย

660
00:39:30,661 --> 00:39:33,288
‎และฉันก็แบบ "ว้าว หมอนี่ดังจริงๆ"

661
00:39:34,540 --> 00:39:37,376
‎ไม่อยากเชื่อเลยว่า
‎มีคนรู้จักบ็อบ รอสส์เยอะขนาดนี้

662
00:39:37,876 --> 00:39:40,921
‎และคงไม่มีใครคิดว่าเขาจะดัง

663
00:39:42,381 --> 00:39:45,259
‎มาเร็ว คนที่วาดภาพไง

664
00:39:45,342 --> 00:39:46,885
‎ในทีวีน่ะ

665
00:39:47,678 --> 00:39:50,889
‎เดอะจอยออฟเพนติ้งกลายเป็น
‎รายการศิลปะที่ประสบความสำเร็จที่สุด

666
00:39:50,973 --> 00:39:52,516
‎ในประวัติศาสตร์โทรทัศน์

667
00:39:53,016 --> 00:39:57,521
‎และผมอยากขอบคุณจริงๆ ที่สนับสนุนครับ

668
00:39:59,189 --> 00:40:01,442
‎คุณทำให้ความฝันของคนแก่เป็นจริง

669
00:40:01,525 --> 00:40:03,610
‎(บ็อบเป็นคนดังน้อยๆ ที่มีผู้ติดตามล้นหลาม)

670
00:40:03,694 --> 00:40:06,321
‎คนเราชอบมีฮีโร่

671
00:40:08,031 --> 00:40:10,159
‎และนั่นคือสิ่งที่บ็อบกลายเป็น

672
00:40:17,624 --> 00:40:20,961
‎ไม่ต้องสงสัยเลยว่าในด้านการค้า

673
00:40:21,044 --> 00:40:24,256
‎บ็อบอยากเป็นที่รู้จักมากขึ้นและโด่งดังมากขึ้น

674
00:40:24,840 --> 00:40:26,967
‎เขาสนใจเรื่องความสำเร็จ

675
00:40:27,551 --> 00:40:31,096
‎แต่ไม่ใช่แบบเดียวกับพวกโควัลสกี้

676
00:40:31,180 --> 00:40:32,598
‎(บ็อบ รอสส์
‎ถังและตะแกรงทำความสะอาดแปรง)

677
00:40:32,681 --> 00:40:35,767
‎เรื่องบริษัทบ็อบ รอสส์

678
00:40:36,393 --> 00:40:41,607
‎มันเป็นเรื่องของการขายสี ผ้าใบ และแปรงทาสี

679
00:40:41,690 --> 00:40:46,028
‎มากกว่าที่จะสอนให้คนเป็นจิตรกร

680
00:40:47,029 --> 00:40:51,366
‎ถ้าคุณถามบ็อบ รอสส์ว่าสีหลอดละเท่าไร

681
00:40:51,450 --> 00:40:55,162
‎หรือ "คุณขายกี่ชุด"

682
00:40:55,245 --> 00:40:57,706
‎เขาคงไม่รู้… ไม่รู้เรื่องพวกนั้นเลย

683
00:40:59,124 --> 00:40:59,958
‎ยินดีต้อนรับกลับมา

684
00:41:00,042 --> 00:41:03,670
‎เราจะแสดงสีให้ทั่วจอ
‎เผื่อว่าสัปดาห์ที่แล้วคุณไม่ได้ซื้อ

685
00:41:03,754 --> 00:41:07,216
‎และให้คุณเห็นสีทั้งหมด
‎ที่เราใช้กันในแต่ละซีซั่น

686
00:41:07,716 --> 00:41:12,596
‎ตอนที่บ็อบออกทีวี เขาต้องหาตัวแทนจำหน่ายสี

687
00:41:13,847 --> 00:41:17,351
‎รอสส์และโควัลสกี้รู้ว่า
‎สปอนเซอร์ของเราคือเวเบอร์

688
00:41:18,894 --> 00:41:21,355
‎เวเบอร์เป็นผู้ผลิตสี

689
00:41:21,855 --> 00:41:26,151
‎พวกเขาเลยคิดว่า "โอเค ไปที่เวเบอร์
‎แล้วให้พวกเขาทำสินค้าของเรากัน"

690
00:41:26,276 --> 00:41:27,736
‎(สินค้าเกิดขึ้นได้
‎ด้วยการสนับสนุนจากเวเบอร์)

691
00:41:28,987 --> 00:41:30,656
‎เขาจู้จี้มาก

692
00:41:30,739 --> 00:41:34,993
‎และต้องการสินค้าที่ตรงกับคุณสมบัติของเขา

693
00:41:37,204 --> 00:41:41,208
‎องค์ประกอบของสีต้องถูกต้อง

694
00:41:41,291 --> 00:41:43,585
‎เพื่อให้เทคนิคนี้ได้ผล

695
00:41:45,128 --> 00:41:47,506
‎แต่วอลต์อยากทำเงินได้มากๆ

696
00:41:48,048 --> 00:41:49,466
‎(บ็อบ รอสส์
‎สีน้ำมัน)

697
00:41:49,550 --> 00:41:51,885
‎เป็นเรื่องของผลกำไรเท่านั้น

698
00:41:52,386 --> 00:41:55,847
‎(บ็อบ รอสส์
‎แปรงทาสี)

699
00:41:55,931 --> 00:41:58,850
‎เขาใช้ทางลัดไม่ได้เพราะบ็อบไม่ยอม

700
00:41:59,851 --> 00:42:02,771
‎บ็อบบอกว่า "ผมไม่ยอมให้มีสินค้าที่ไม่ดี

701
00:42:02,854 --> 00:42:06,275
‎และทำให้ผมเสียชื่อเสียง"

702
00:42:06,775 --> 00:42:11,154
‎เรื่องวัสดุที่นำมาใช้นั้นสำคัญมาก

703
00:42:11,238 --> 00:42:14,741
‎แต่เขาไม่ได้สนใจเรื่องเงินที่สุด

704
00:42:16,410 --> 00:42:20,581
‎มีการโต้เถียงกันทางโทรศัพท์หลายต่อหลายครั้ง

705
00:42:21,582 --> 00:42:24,001
‎เขาอยากสอนคนวาดรูป

706
00:42:25,127 --> 00:42:27,546
‎แต่ด้วยการขายสินค้า

707
00:42:27,629 --> 00:42:32,092
‎พวกเขาอยากใช้ประโยชน์จากมันเพื่อผลกำไร

708
00:42:32,884 --> 00:42:35,304
‎นี่คือโลกของคุณบนผืนผ้าใบผืนนี้

709
00:42:35,387 --> 00:42:38,056
‎ในนี้คุณทำได้ทุกอย่างตามที่ใจต้องการ

710
00:42:38,140 --> 00:42:40,892
‎คุณมีอำนาจสูงสุด

711
00:42:41,852 --> 00:42:44,229
‎ที่นี่เป็นที่เดียวในโลกที่ผมมีอำนาจ

712
00:42:44,313 --> 00:42:46,773
‎ที่นี่ผมคือจอมเผด็จการ ผมทำได้ทุกอย่าง

713
00:42:46,857 --> 00:42:49,401
‎นั่นแหละที่วิเศษในการวาดภาพแบบนี้

714
00:42:49,484 --> 00:42:51,069
‎คุณมีอิสระที่นี่

715
00:42:53,238 --> 00:42:54,740
‎เขาโทรหาผมและบ่น

716
00:42:54,823 --> 00:43:00,746
‎เขาไม่พอใจกับสิ่งที่เป็นอยู่

717
00:43:03,415 --> 00:43:06,126
‎หลังจากนั้นทุกอย่างก็แย่ลงเรื่อยๆ

718
00:43:10,464 --> 00:43:12,424
‎นี่ภรรยาผม เจน

719
00:43:12,507 --> 00:43:14,217
‎- ไง เจน
‎- ไง

720
00:43:14,301 --> 00:43:16,178
‎และนั่นคือแอนเน็ตต์ หุ้นส่วนของผม

721
00:43:17,095 --> 00:43:20,557
‎และผมอยาก… ผมอยากอุทิศภาพวาดนี้

722
00:43:20,641 --> 00:43:25,437
‎ให้กับคนสองสามคนที่ทำให้
‎เดอะจอยออฟเพนติ้งเกิดขึ้นได้

723
00:43:26,688 --> 00:43:31,193
‎มีหลายคนที่ผมอยากบอกชื่อ

724
00:43:31,943 --> 00:43:34,321
‎คนแรก เจน ภรรยาผม

725
00:43:34,404 --> 00:43:38,617
‎เธออยู่ข้างหลังเรา
‎และทำให้รายการดำเนินไปได้

726
00:43:39,660 --> 00:43:42,788
‎และคนบ้าต้องอยู่กับผู้หญิงแสนวิเศษ

727
00:43:47,417 --> 00:43:50,629
‎(ปี 1992)

728
00:43:51,213 --> 00:43:54,132
‎ผมจำได้ว่าเดินเข้าไปในห้องนอนด้านหลัง

729
00:43:54,716 --> 00:43:59,888
‎และอาจเป็นครั้งที่สองในชีวิต

730
00:43:59,971 --> 00:44:01,306
‎ที่ผมเห็นพ่อร้องไห้

731
00:44:04,559 --> 00:44:05,477
‎และ…

732
00:44:09,481 --> 00:44:12,442
‎อยู่ที่พื้นในท่าของเด็กทารก

733
00:44:18,949 --> 00:44:21,576
‎เจนพบว่าเธอเป็นมะเร็ง

734
00:44:25,038 --> 00:44:27,040
‎หลังจากนั้นไม่นาน

735
00:44:27,124 --> 00:44:29,126
‎เจนก็จากไป

736
00:44:30,711 --> 00:44:32,963
‎ผมอยากขอเวลาสักครู่เพื่อขอบคุณครับ

737
00:44:33,046 --> 00:44:36,842
‎ผมบังเอิญบอกไปว่าผมเสียภรรยาไป

738
00:44:36,925 --> 00:44:40,470
‎ผมได้รับการ์ดนับร้อยๆ ใบ

739
00:44:40,554 --> 00:44:45,475
‎จากผู้คนทั่วประเทศ
‎ที่แสดงความเห็นใจและให้กำลังใจ

740
00:44:46,101 --> 00:44:49,646
‎ผมขอขอบคุณที่แบ่งปันความเศร้านี้
‎จากก้นบึ้งของหัวใจผมครับ

741
00:44:50,230 --> 00:44:54,735
‎และที่ทำให้ภรรยาผมเป็นคนพิเศษในชีวิตคุณด้วย

742
00:44:54,818 --> 00:45:00,490
‎(ซีซั่นนี้อุทิศให้กับความทรงจำ
‎ของภรรยาของบ็อบ เจน แอล. รอสส์)

743
00:45:02,367 --> 00:45:04,953
‎การตายของเจนกระทบเขาอย่างหนัก

744
00:45:06,204 --> 00:45:07,789
‎ผมจำได้ว่าเขาพูดว่า

745
00:45:08,957 --> 00:45:11,668
‎"ทั้งชีวิตพ่อพังไม่มีชิ้นดีแล้ว"

746
00:45:14,880 --> 00:45:18,633
‎บางครั้งเมื่อคุณอารมณ์ไม่ดี
‎ภาพวาดมักจะมืดลง

747
00:45:19,926 --> 00:45:22,012
‎เพราะภาพวาดสะท้อนอารมณ์ของคุณ

748
00:45:23,054 --> 00:45:26,057
‎บางครั้งคุณก็ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ มันเกิดขึ้นได้

749
00:45:31,188 --> 00:45:33,482
‎ถ้าลงสีสว่างบนสีสว่าง มันไม่ได้อะไร

750
00:45:33,565 --> 00:45:36,818
‎ถ้าลงสีมืดบนสีมืด คุณก็จะไม่ได้อะไร

751
00:45:37,944 --> 00:45:40,697
‎นั่นแหละ มันก็เหมือนกับชีวิต…

752
00:45:40,781 --> 00:45:44,826
‎นานๆ ทีคุณต้องเศร้าบ้าง
‎จะได้รู้เมื่อความสุขมาถึง

753
00:45:45,410 --> 00:45:46,912
‎ผมรอช่วงเวลาแห่งความสุขอยู่นะ

754
00:46:03,094 --> 00:46:05,555
‎สองสามสัปดาห์หลังจากที่เจนจากไป

755
00:46:05,639 --> 00:46:11,394
‎หมอบอกว่าพ่อผมเป็น
‎มะเร็งต่อมน้ำเหลืองชนิดนอนฮอดจ์กิน

756
00:46:22,155 --> 00:46:25,242
‎จากนั้นเราก็ล้างแปรงทาสีด้วยทินเนอร์ไร้กลิ่น

757
00:46:26,284 --> 00:46:27,577
‎สลัดมันออก

758
00:46:28,328 --> 00:46:29,830
‎สลัดให้สุดแรงเลย

759
00:46:29,913 --> 00:46:34,876
‎เทคนิคเปียกบนเปียกต้องใช้ทินเนอร์นิดหน่อย

760
00:46:36,795 --> 00:46:41,132
‎ในเกือบทุกตอน เขาจะสลัดแปรงนั้นไปทั่ว

761
00:46:41,216 --> 00:46:42,300
‎สลัดมันออก

762
00:46:43,301 --> 00:46:49,599
‎ฟองฟู่ของทินเนอร์
‎คงจะลอยเข้าไปในรูจมูกของเขา

763
00:46:51,393 --> 00:46:52,561
‎จนทั่วทั้งห้องเลย

764
00:46:52,644 --> 00:46:56,982
‎แม้แต่ในตอนที่เขาทำมัน
‎ผมก็ยังไม่แน่ใจนักว่ามันจะดี

765
00:46:57,941 --> 00:47:00,485
‎เติมทินเนอร์ลงบนแปรงให้น้อยที่สุด

766
00:47:00,569 --> 00:47:02,070
‎แล้วก็ละเลงได้

767
00:47:02,153 --> 00:47:03,655
‎ผมสงสัยมาตลอดว่า

768
00:47:03,738 --> 00:47:07,659
‎นั่นอาจจะเกี่ยวกับมะเร็งต่อมน้ำเหลือง

769
00:47:09,202 --> 00:47:13,373
‎ผมไม่ใช่หมอ แต่นั่นเป็นการคาดเดา

770
00:47:14,124 --> 00:47:16,793
‎เราจะล้างมันทั้งคู่เลย

771
00:47:18,461 --> 00:47:19,546
‎แบบนั้น

772
00:47:20,463 --> 00:47:23,508
‎เขาตัดสินใจว่า "ถ้าฉันเหลือเวลาอีกไม่นาน

773
00:47:23,592 --> 00:47:26,136
‎ฉันก็จะทำเท่าที่ทำได้"

774
00:47:27,679 --> 00:47:29,389
‎มันคือ "การแสดงต้องดำเนินต่อไป"

775
00:47:29,472 --> 00:47:30,765
‎(เดอะจอยออฟเพนติ้ง
‎กับบ็อบ รอสส์ ซีซั่น 24)

776
00:47:30,849 --> 00:47:34,436
‎สวัสดีครับ ผมบ็อบ รอสส์
‎ขอต้อนรับสู่ซีซั่น 26…

777
00:47:34,519 --> 00:47:37,314
‎- สู่ซีซั่น 28
‎- สู่ซีซั่น 30 ของจอยออฟเพนติ้ง

778
00:47:37,397 --> 00:47:40,358
‎และเราก็ลงสีให้ทั่วผืนผ้าใบ

779
00:47:40,442 --> 00:47:41,902
‎บางทีในโลกของเรา…

780
00:47:41,985 --> 00:47:44,863
‎อาจมีต้นไม้เล็กๆ อยู่ไกลออกไปตรงนี้

781
00:47:45,989 --> 00:47:49,784
‎ตอนที่ผมมองย้อนกลับไป
‎บ็อบอยู่ในโหมดทำงานจริงๆ

782
00:47:50,785 --> 00:47:53,371
‎เขาอยากได้อย่างน้อยวันละสามตอน

783
00:47:53,872 --> 00:47:56,166
‎และบางวันเขาได้มากกว่านั้นเยอะเลย

784
00:47:56,249 --> 00:47:57,584
‎มาสนุกกันเถอะ

785
00:47:58,209 --> 00:48:01,755
‎นี่เป็นวันที่คุณจะบ้าได้ แค่หมุนมันไป

786
00:48:03,840 --> 00:48:09,804
‎เมื่อคุณดูซีซั่นท้ายๆ เขามีอาการจากโรคมะเร็ง

787
00:48:11,348 --> 00:48:14,309
‎เขาเก็บทุกอย่างเป็นเรื่องส่วนตัว

788
00:48:14,976 --> 00:48:17,228
‎นั่นคือสิ่งที่บ็อบต้องการ

789
00:48:17,312 --> 00:48:21,232
‎แค่ฝึกนิดหน่อย แล้วคุณจะทึ่งกับสิ่งที่ทำได้

790
00:48:21,316 --> 00:48:23,818
‎ทุกวันเป็นเหมือนของขวัญ

791
00:48:23,902 --> 00:48:26,363
‎มีสิ่งใหม่เกิดขึ้นบนผืนผ้าใบ

792
00:48:27,113 --> 00:48:28,615
‎นี่คือต้นไม้ต้นน้อยๆ

793
00:48:28,698 --> 00:48:31,159
‎อาจจะมีเมฆก้อนเล็กๆ ลอยอยู่รอบๆ

794
00:48:31,242 --> 00:48:32,661
‎แค่น้องเมฆน้อยๆ

795
00:48:33,411 --> 00:48:36,498
‎ตอนนี้รายการนี้ได้ฉายในหลายประเทศ

796
00:48:36,581 --> 00:48:39,000
‎สงสัยตลอดว่าพวกเขาแปลคำนี้ว่ายังไง

797
00:48:39,084 --> 00:48:41,169
‎(ญี่ปุ่น)

798
00:48:41,252 --> 00:48:43,505
‎(เม็กซิโก)

799
00:48:43,588 --> 00:48:46,967
‎(ตุรกี)

800
00:48:47,050 --> 00:48:47,968
‎(ศิลปะเป็นภาษาสากล)

801
00:48:48,051 --> 00:48:51,262
‎ผู้คนทั่วโลกมีลักษณะร่วมกัน

802
00:48:51,846 --> 00:48:54,057
‎ทุกคนชอบวาดรูป

803
00:49:00,647 --> 00:49:03,942
‎เรารู้ในทันทีตอนที่เขากำลัง

804
00:49:04,025 --> 00:49:06,236
‎ทำได้ดีที่สุดเท่าที่เคยทำได้

805
00:49:06,319 --> 00:49:08,905
‎ว่าเขากำลังแย่ลง

806
00:49:10,782 --> 00:49:12,867
‎เอาล่ะ มาล้างแปรงเก่ากัน

807
00:49:14,035 --> 00:49:17,747
‎ผมคิดว่าในบางส่วน
‎เขาใช้งานเพื่อจะได้ไม่คิดเรื่องนี้

808
00:49:19,916 --> 00:49:22,085
‎ทุกวันผมได้รับจดหมายจากผู้คนทั่วสารทิศ

809
00:49:22,168 --> 00:49:25,255
‎ที่ไม่เคยหยิบแปรงทาสีมาก่อนในชีวิต

810
00:49:25,338 --> 00:49:27,882
‎พวกเขาลองทำ แล้วมันได้ผล

811
00:49:27,966 --> 00:49:32,178
‎และพวกเขาได้สัมผัสกับโลกใบใหม่

812
00:49:33,179 --> 00:49:35,390
‎ผมรู้จักคนซึมเศร้าหลายคน

813
00:49:35,473 --> 00:49:39,102
‎ที่หายจากอาการซึมเศร้าได้
‎ผ่านการวาดภาพระบายสี

814
00:49:40,270 --> 00:49:45,483
‎สิ่งสำคัญคือต้องแสดงตัวตนผ่านสัญลักษณ์แบบนั้น

815
00:49:45,567 --> 00:49:47,402
‎และระบายอารมณ์ออกมา

816
00:49:51,448 --> 00:49:56,536
‎(สร้างงานศิลปะ
‎ไม่ก่อสงคราม)

817
00:49:56,619 --> 00:49:59,831
‎ฉันไม่มีวันลืมตอนที่ได้ข่าวว่าบ็อบเป็นมะเร็งเลย

818
00:49:59,914 --> 00:50:03,543
‎ผู้จัดการโครงการโทรให้ฉันไปที่ออฟฟิศ
‎และเขาปิดประตู

819
00:50:03,626 --> 00:50:06,087
‎ฉันเชื่อว่าเขาบอกฉันก่อนคนอื่นๆ

820
00:50:09,424 --> 00:50:10,717
‎เขาบอกว่าบ็อบเป็นมะเร็ง

821
00:50:10,800 --> 00:50:14,345
‎และฉันตกใจมาก
‎เพราะเขาไม่ได้บอกเลยว่าเขาป่วย

822
00:50:16,848 --> 00:50:19,517
‎เขาไม่อยากให้ฉันคิดเรื่องนั้นตอนทำรายการ

823
00:50:20,018 --> 00:50:20,977
‎แบบนั้น

824
00:50:23,188 --> 00:50:25,565
‎นี่เป็นไฮไลต์ของทั้งชีวิตผมเลย

825
00:50:25,648 --> 00:50:29,402
‎ในการทำรายการพวกนี้
‎และไปหาคุณที่บ้านหรือที่ไหนก็ได้ที่คุณอยู่

826
00:50:29,486 --> 00:50:30,945
‎และวาดรูปกับคุณ

827
00:50:34,532 --> 00:50:37,869
‎ผมสนุกมากที่ได้อยู่กับคุณ
‎ตลอด 13 ตอนที่ผ่านมา

828
00:50:37,952 --> 00:50:41,706
‎นาฬิกาเก่าบนผนังบอกผมว่า
‎ถึงเวลาที่รายการนี้

829
00:50:41,790 --> 00:50:43,583
‎และซีซั่นนี้ต้องจบลงแล้ว

830
00:50:55,553 --> 00:50:59,474
‎ในช่วงเวลานั้น
‎ผมคิดว่าพวกโควัลสกี้เริ่มกังวล

831
00:51:00,183 --> 00:51:02,769
‎ถ้าบ็อบตาย ธุรกิจของพวกเขาก็จบ

832
00:51:03,645 --> 00:51:06,773
‎(บ็อบ รอสส์ขอเสนอ
‎เดอะจอยออฟเพนติ้ง ดอกไม้)

833
00:51:06,856 --> 00:51:08,566
‎(ปี 1994)

834
00:51:08,650 --> 00:51:11,194
‎สวัสดีค่ะ ฉันแอนเน็ตต์ โควัลสกี้

835
00:51:11,277 --> 00:51:16,825
‎บ็อบ รอสส์ได้เชิญฉันมาร่วมสนุกกับคุณ
‎เดอะจอยออฟเพนติ้ง ดอกไม้

836
00:51:17,867 --> 00:51:22,997
‎วันหนึ่งที่สถานศิลปะของเราในฟลอริดา
‎มีผู้หญิงโยนหนังสือลงบนโต๊ะฉัน

837
00:51:23,498 --> 00:51:25,917
‎เป็นหนังสือดอกไม้ของแอนเน็ตต์ โควัลสกี้

838
00:51:27,127 --> 00:51:29,838
‎และมันบอกว่าแอนเน็ตต์ทำงานหนักมาก

839
00:51:29,921 --> 00:51:35,552
‎มาตลอดหลายปี
‎เพื่อพัฒนารูปแบบการวาดภาพใหม่นี้

840
00:51:36,261 --> 00:51:38,012
‎ฉันช็อกไปเลยค่ะ

841
00:51:39,347 --> 00:51:42,267
‎แอนเน็ตต์เอาแผนภาพของฉันไป

842
00:51:42,350 --> 00:51:45,520
‎และแทบจะลอกเลียนแบบพวกมันทั้งหมด

843
00:51:45,603 --> 00:51:50,608
‎(โควัลสกี้ - เจนกินส์)

844
00:51:50,692 --> 00:51:51,776
‎(แปรงฟิลเบิร์ตและลากครึ่งวงกลม)

845
00:51:51,860 --> 00:51:57,323
‎เธอใช้คำที่แทบจะเหมือนที่เราใช้เป๊ะๆ

846
00:51:57,407 --> 00:51:58,825
‎(เดซี่ นำแปรงฟิลเบิร์ตไปจุ่มสี)

847
00:51:58,908 --> 00:52:03,288
‎ในหนังสือของแคเธอเรน
‎เธอนั่งอยู่บนเก้าอี้หวายตัวนี้

848
00:52:03,788 --> 00:52:07,417
‎แอนเน็ตต์ก็นั่งอยู่บนเก้าอี้หวายแบบเดียวกัน

849
00:52:07,500 --> 00:52:09,252
‎ด้วยท่านั่งเดียวกัน

850
00:52:09,335 --> 00:52:11,880
‎พร้อมที่จะวาดหรือยังคะ หวังว่านะ

851
00:52:11,963 --> 00:52:15,133
‎เราจะลากเส้นหักกลับมา

852
00:52:15,216 --> 00:52:19,804
‎คุณขยับสีลงไปตรงกลาง
‎หักเส้นกลับไปด้านหลัง

853
00:52:19,888 --> 00:52:22,223
‎แอนเน็ตต์วาดรูปดอกไม้พวกนั้น

854
00:52:22,724 --> 00:52:25,185
‎ผมบอกว่า "มันเหมือนภาพวาดของเจนกินส์เลย"

855
00:52:26,186 --> 00:52:28,438
‎พวกมันคล้ายกันอย่างน่าประหลาด

856
00:52:28,521 --> 00:52:31,900
‎และมันก็ตลกดีที่แปรงทาสีก็ดูเหมือนกันด้วย

857
00:52:32,901 --> 00:52:36,070
‎ตั้งแต่ต้นยุค 80
‎เราออกแบบแปรงทาสีขนแบดเจอร์

858
00:52:36,154 --> 00:52:38,323
‎เป็นสินค้าของเรา

859
00:52:38,406 --> 00:52:42,118
‎แล้วรองประธานของเวเบอร์ก็บอกว่า

860
00:52:42,202 --> 00:52:45,079
‎"ขอโทษนะ
‎คุณใช้แปรงทาสีขนแบดเจอร์ไม่ได้แล้ว"

861
00:52:45,163 --> 00:52:47,332
‎"พวกมันอยู่ในรายชื่อสัตว์ใกล้สูญพันธุ์"

862
00:52:47,415 --> 00:52:52,003
‎ความตื่นเต้นครั้งใหญ่ของที่นี่
‎คือแปรงดอกไม้ใหม่ของบ็อบ

863
00:52:52,962 --> 00:52:54,631
‎แต่เดาสิคะ

864
00:52:54,714 --> 00:52:57,383
‎ตอนที่แอนเน็ตต์ออกสินค้าของเธอ

865
00:52:57,467 --> 00:53:00,803
‎พวกเขามีแปรงทาสีขนแบดเจอร์สวยๆ

866
00:53:01,804 --> 00:53:05,725
‎บ็อบอยู่กับแอนเน็ตต์… ตลอด

867
00:53:05,808 --> 00:53:07,143
‎เขาจะไม่รู้ได้ยังไง

868
00:53:07,227 --> 00:53:10,104
‎เราจะให้แอนเน็ตต์วาดดอกไม้เล็กๆ ให้คุณ

869
00:53:10,188 --> 00:53:13,149
‎และผมจะยกรายการให้เธอ แล้วเจอกันนะ

870
00:53:13,233 --> 00:53:14,192
‎ขอบใจ

871
00:53:14,275 --> 00:53:16,152
‎แต่เขาจะทำอะไรได้ล่ะ

872
00:53:16,236 --> 00:53:20,865
‎เธอแค่อยากควบคุมตลาดงานศิลปะทั้งหมด

873
00:53:21,616 --> 00:53:23,368
‎ยอดขายของเราลดลง

874
00:53:23,451 --> 00:53:26,746
‎และหลายสถานีหยุดฉายรายการของเรา

875
00:53:27,247 --> 00:53:30,541
‎เธอทำแบบนั้นเพื่อกำจัดเรา

876
00:53:31,542 --> 00:53:33,336
‎เธออยากให้เราหายไป

877
00:53:47,934 --> 00:53:50,186
‎พ่อป่วยหนักขึ้นนิดหน่อย

878
00:53:50,270 --> 00:53:53,773
‎และเราทุกคนรู้ว่าเราจะต้องดูแลเขา

879
00:53:54,357 --> 00:53:57,193
‎นั่นเปลี่ยนความคิดผมไปเยอะเลย

880
00:53:57,277 --> 00:53:59,737
‎"ทำไมเขาถึงทำแบบนั้น"

881
00:53:59,821 --> 00:54:02,907
‎"ทำไมเขาถึงต้องการสิ่งที่เขาทำเพื่อฉัน"

882
00:54:04,158 --> 00:54:06,661
‎"ทำไมเขาถึงกดดันฉันขนาดนั้น"

883
00:54:07,161 --> 00:54:12,250
‎มันเป็นสิทธิพิเศษสำหรับผมที่ได้
‎นำเสนอความภาคภูมิใจและความสุขของชีวิตผม

884
00:54:12,750 --> 00:54:14,377
‎นี่ลูกชายผม สตีฟ

885
00:54:14,877 --> 00:54:17,005
‎สตีฟ ดีใจที่ลูกมาอยู่กับเรานะ

886
00:54:17,088 --> 00:54:19,882
‎- ขอบคุณครับ พ่อ
‎- วาดภาพให้สุดยอดไปเลย ไว้เจอกัน

887
00:54:19,966 --> 00:54:20,967
‎ครับ

888
00:54:21,676 --> 00:54:24,679
‎พ่อผมอยากให้ผมทำรายการเยอะๆ

889
00:54:25,555 --> 00:54:27,473
‎แต่ผมไม่อยากทำ

890
00:54:29,309 --> 00:54:31,978
‎บอกผมว่า "พ่อจะพยายามทำดีที่สุดเพื่อลูก"

891
00:54:32,478 --> 00:54:35,481
‎เขาอยากให้ผมประสบความสำเร็จมากกว่าเขา

892
00:54:35,565 --> 00:54:39,193
‎ครั้งหนึ่งเขาถึงกับบอกผมกลางรายการว่า

893
00:54:39,277 --> 00:54:44,073
‎เขาไม่ได้วาดเต็มที่
‎เพราะเขาอยากให้มันง่ายขึ้นสำหรับผม

894
00:54:44,157 --> 00:54:46,701
‎เมื่อผมต้องรับทำรายการต่อในอนาคต

895
00:54:47,827 --> 00:54:49,412
‎แล้วผมก็คิด "อะไรนะ"

896
00:54:49,495 --> 00:54:52,749
‎มีเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่วาดภูเขาได้ดีกว่าผมอีก

897
00:54:52,832 --> 00:54:57,295
‎ลูกชายผมเอง สตีฟ
‎คุณอาจเคยเห็นเขาในตอนอื่นๆ แล้ว

898
00:54:57,378 --> 00:55:00,381
‎เขาเป็นหนึ่งในจิตรกรภูเขาที่ยอดเยี่ยมที่สุด

899
00:55:00,882 --> 00:55:02,008
‎ที่ผมเคยเห็นเลย

900
00:55:02,091 --> 00:55:03,801
‎เราไม่ได้ให้เขามาในซีซั่นนี้

901
00:55:03,885 --> 00:55:07,180
‎ผมอาจจะพาเขากลับมาในซีซั่นหน้า

902
00:55:07,680 --> 00:55:10,975
‎มีการแย่งชิงอำนาจกันระหว่างเรา
‎คงพูดแบบนั้นได้

903
00:55:13,186 --> 00:55:17,065
‎เราทะเลาะกันนิดหน่อย

904
00:55:18,941 --> 00:55:24,697
‎ผมอยากออกไปทำอะไรของตัวเอง
‎และเขาอยากให้ผมทำอย่างที่เขาทำ

905
00:55:27,784 --> 00:55:32,372
‎น่าจะสองสามปีเลยที่เราไม่ค่อยได้คุยกัน

906
00:55:32,455 --> 00:55:37,335
‎ผมยังโกรธตัวเองอยู่นิดหน่อยกับเรื่องนั้นนะ

907
00:55:39,545 --> 00:55:42,090
‎ถ้าพ่อแม่บอกให้คุณทำอะไรสักอย่าง

908
00:55:42,173 --> 00:55:44,842
‎มันไม่ใช่เพราะพวกเขาพยายามจะใจร้าย

909
00:55:44,926 --> 00:55:46,552
‎แต่เพราะพวกเขาใส่ใจ

910
00:55:47,220 --> 00:55:51,474
‎พวกเขารักคุณและต้องการสิ่งที่ดีที่สุดให้คุณ

911
00:55:57,397 --> 00:55:59,899
‎ตอนที่เขาอ่อนแอลงเรื่อยๆ

912
00:56:01,317 --> 00:56:04,904
‎เราก็เริ่มคุยกันมากขึ้นอีกครั้ง

913
00:56:08,950 --> 00:56:12,120
‎เรานั่งคุยกันในเรื่องที่

914
00:56:12,203 --> 00:56:15,581
‎เขาไม่เคยบอกผมมาก่อน

915
00:56:18,292 --> 00:56:19,585
‎ในตอนแรก

916
00:56:21,629 --> 00:56:23,798
‎มีการตั้งระบบลงคะแนน

917
00:56:26,884 --> 00:56:28,219
‎พอเจนตายไป

918
00:56:29,137 --> 00:56:31,180
‎เขาก็แพ้คะแนน

919
00:56:33,766 --> 00:56:37,437
‎จู่ๆ ความเห็นของบ็อบก็ไม่สำคัญแล้ว

920
00:56:37,979 --> 00:56:42,066
‎มันก็ประมาณว่า "เราจะทำสิ่งที่เราอยากทำ

921
00:56:42,150 --> 00:56:45,027
‎และคุณจะทำตามที่เราบอก"

922
00:56:47,405 --> 00:56:49,824
‎หลังจากที่เจนจากไป

923
00:56:49,907 --> 00:56:53,327
‎ผมรู้ว่ามีความรู้สึกไม่พอใจอยู่มาก

924
00:56:53,995 --> 00:56:58,040
‎จากการที่ไม่ให้อิสระให้บ็อบได้เป็นบ็อบ

925
00:56:58,916 --> 00:57:01,961
‎เขาตัดสินใจเด็ดขาดว่าจะไม่ทำ

926
00:57:02,044 --> 00:57:05,339
‎ซีซั่นต่อไปกับพวกโควัลสกี้อีก

927
00:57:07,925 --> 00:57:09,010
‎(ร้านขายของเก่า)

928
00:57:09,093 --> 00:57:09,927
‎(เอล์มสตรีท)

929
00:57:10,011 --> 00:57:12,430
‎(ปี 1995)

930
00:57:14,682 --> 00:57:15,892
‎(เอลเมอร์และเพื่อนๆ)

931
00:57:16,934 --> 00:57:17,768
‎ไง เด็กๆ

932
00:57:17,852 --> 00:57:19,729
‎บ็อบ

933
00:57:19,812 --> 00:57:21,314
‎วันนี้เป็นยังไงบ้าง

934
00:57:21,397 --> 00:57:22,607
‎- ก็ดีนะ
‎- โอเค

935
00:57:23,107 --> 00:57:27,153
‎พ่อผมอยากทำรายการทีวีสำหรับเด็กมาตลอด

936
00:57:27,653 --> 00:57:31,824
‎เขาอยากนำโลกศิลปะมาสู่เด็กๆ

937
00:57:34,577 --> 00:57:37,997
‎ในตอนที่เด็กอายุ 11 หรือ 12 ปี

938
00:57:38,080 --> 00:57:42,752
‎ถ้าเขาถูกปฏิเสธความพยายามทางศิลปะ

939
00:57:43,920 --> 00:57:46,297
‎บ่อยครั้งเข้า เขาก็จะยอมแพ้

940
00:57:47,089 --> 00:57:52,637
‎บ็อบรู้สึกว่ามีผู้ชมในกลุ่มเด็กๆ อยู่แล้ว

941
00:57:53,638 --> 00:57:56,849
‎ฉันกำลังอ่านหนังสือนิทานเก่าๆ อยู่เลย

942
00:57:56,933 --> 00:58:00,811
‎ผมรู้ว่าเขาตื่นเต้นที่จะทำมันและอยากทำมันมาก

943
00:58:00,895 --> 00:58:02,730
‎แต่นั่นคือตอนที่เขาป่วยหนัก

944
00:58:06,025 --> 00:58:07,652
‎เขาใส่วิก

945
00:58:09,612 --> 00:58:13,115
‎พวกโควัลสกี้โกรธที่บ็อบดูป่วย

946
00:58:13,658 --> 00:58:18,621
‎แต่เขายืนกรานว่าเขาทำรายการนั้นได้

947
00:58:19,539 --> 00:58:22,124
‎วอลต์กับแอนเน็ตต์ไม่เห็นด้วยเลย

948
00:58:24,043 --> 00:58:27,296
‎พวกเขาคิดว่าบ็อบเป็นสินค้า

949
00:58:27,380 --> 00:58:30,132
‎และสิ่งที่พวกเขาสร้างมาตั้งแต่แรก

950
00:58:31,634 --> 00:58:34,387
‎พวกเขาไม่อยากให้คนอื่นรู้ว่าบ็อบป่วย

951
00:58:46,524 --> 00:58:50,403
‎ตอนที่พ่อผมใกล้จะตาย

952
00:58:51,195 --> 00:58:54,949
‎พ่อกับผมไปที่บ้านของโควัลสกี้

953
00:58:57,994 --> 00:59:00,788
‎เราไปที่ห้องนอนด้านหลัง

954
00:59:01,414 --> 00:59:03,791
‎แล้วผมก็วางบ็อบลงบนเตียง

955
00:59:06,294 --> 00:59:08,504
‎แอนเน็ตต์เริ่มคุยกับผม

956
00:59:08,588 --> 00:59:11,841
‎ตอนที่ประตูปิดลง บ็อบจะได้ไม่ได้ยิน

957
00:59:14,135 --> 00:59:18,598
‎เธอบอกว่า "เธอต้องเข้าไปและให้บ็อบเซ็นนี่"

958
00:59:21,767 --> 00:59:26,939
‎เธอบอกว่า "มันเป็นสัญญาสำหรับอนุสรณ์
‎ที่เราอยากสร้างให้บ็อบ"

959
00:59:29,817 --> 00:59:35,281
‎ดูเหมือนพวกเขาพยายามจะให้
‎บ็อบเซ็นชื่อยกสิทธิ์ให้พวกเขา

960
00:59:37,700 --> 00:59:42,371
‎ผมปฏิเสธ แอนเน็ตต์โกรธและไม่พอใจมาก

961
00:59:45,041 --> 00:59:48,544
‎เขาไม่อยากเซ็นชื่อยกสิทธิ์ของเขาให้

962
00:59:49,920 --> 00:59:52,757
‎แต่นั่นไม่ได้หยุดพวกเขา
‎จากการพยายามเอามันไป

963
00:59:55,384 --> 00:59:57,637
‎พวกเขารู้ว่าเขาใกล้ตายเข้าไปทุกที

964
00:59:59,597 --> 01:00:01,641
‎เมื่อเป็นแบบนั้น พวกเขาก็ยิ่งเข้าตาจน

965
01:00:03,184 --> 01:00:04,977
‎พวกเขาทะเลาะกันใหญ่โต

966
01:00:05,061 --> 01:00:08,648
‎ว่าใครจะได้ชื่อเขาไปหลังจากเขาตาย

967
01:00:10,650 --> 01:00:13,486
‎เป็นแบบนี้ทุกวันอยู่หลายสัปดาห์

968
01:00:16,030 --> 01:00:18,783
‎ผมชอบวาดภาพเพราะมันทำให้ผมมีอิสระเต็มที่

969
01:00:19,367 --> 01:00:22,995
‎และเป็นที่เดียวในชีวิตที่ผมมีอิสระเต็มที่

970
01:00:23,746 --> 01:00:28,417
‎บ็อบตัดสินใจแล้วว่าจะหลีกเลี่ยงปัญหา

971
01:00:28,501 --> 01:00:29,835
‎กับพวกโควัลสกี้

972
01:00:30,586 --> 01:00:35,132
‎ด้วยการแต่งงานกับ
‎พยาบาลที่เขารู้จักมาไม่กี่เดือน

973
01:00:35,216 --> 01:00:37,051
‎ตอนที่เขาอยู่ในโรงพยาบาล

974
01:00:37,426 --> 01:00:38,678
‎(เจ้าบ่าว
‎โรเบิร์ต นอร์แมน รอสส์)

975
01:00:38,761 --> 01:00:42,640
‎เขาพยายามเตรียมการบางอย่าง
‎ให้น้องชายของเขา

976
01:00:42,723 --> 01:00:47,144
‎และลูกชายเขา สตีฟ ได้ใช้ชีวิตต่อไป

977
01:00:50,106 --> 01:00:53,651
‎การที่เขาจะตะโกนนั้น เขาต้องโกรธสุดขีด

978
01:00:54,610 --> 01:00:56,696
‎นั่นคือส่วนที่สนุกที่สุดของเทคนิคนี้

979
01:00:56,779 --> 01:00:59,407
‎กำจัดความไม่พอใจและความเกลียดชังของคุณ

980
01:01:01,450 --> 01:01:02,952
‎คุณจะได้ยินเขากรีดร้อง

981
01:01:03,035 --> 01:01:04,870
‎"ฉันไม่ให้ชื่อกับพวกแกหรอก"

982
01:01:04,954 --> 01:01:07,164
‎"พวกแกไม่ได้ชื่อฉันไปแน่"

983
01:01:21,595 --> 01:01:27,476
‎ครั้งสุดท้ายที่ผมคุยโทรศัพท์กับบ็อบ
‎คือเดือนมิถุนายนปี 1995

984
01:01:29,353 --> 01:01:30,855
‎เขารู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

985
01:01:31,355 --> 01:01:36,777
‎เขาบอกว่าไม่อยากข้องเกี่ยว
‎กับบีอาร์ไอหรือเดอะจอยออฟเพนติ้ง

986
01:01:37,653 --> 01:01:42,700
‎เขาบอกว่า "พวกนั้นพยายามขโมยชื่อฉัน
‎ตอนที่ฉันใกล้จะตาย"

987
01:01:44,410 --> 01:01:46,579
‎แล้วผมก็คุยกับเขาอีกหน่อยและบอกว่า

988
01:01:46,662 --> 01:01:48,789
‎"ฉันจะลงมาเยี่ยมนายนะ"

989
01:01:49,415 --> 01:01:52,793
‎เขาบอกว่า "ไม่ ฉันไม่อยากให้
‎นายมาเห็นฉันสภาพนี้"

990
01:01:52,877 --> 01:01:55,463
‎"ฉันหนักแค่ 38 กิโล"

991
01:01:55,963 --> 01:01:59,049
‎"แค่อยากให้นายจดจำฉัน
‎เหมือนครั้งสุดท้ายที่นายเห็นฉัน"

992
01:02:19,320 --> 01:02:20,321
‎เขา…

993
01:02:22,656 --> 01:02:24,325
‎เขาไม่เหลือผมสักเส้น

994
01:02:30,414 --> 01:02:34,251
‎และเขาผอมมาก หนังติดกระดูก

995
01:02:35,127 --> 01:02:37,546
‎และเราต้องทำให้ปากเขาเปียก

996
01:02:38,088 --> 01:02:39,465
‎เขาดื่มน้ำไม่ได้

997
01:02:39,548 --> 01:02:42,885
‎คอเขา… มันกลืนไม่ได้

998
01:02:51,977 --> 01:02:54,772
‎ผมมองฮีโร่ของผมทรุดโทรมลง

999
01:02:59,235 --> 01:03:02,279
‎เราพยายามอย่างหนักเพื่อให้เขาสบายตัว…

1000
01:03:04,490 --> 01:03:07,326
‎แต่เขาเจ็บปวดมากจริงๆ

1001
01:03:13,123 --> 01:03:14,583
‎ผมต้องอุ้มเขา

1002
01:03:20,923 --> 01:03:22,007
‎แล้วเขาก็พูด

1003
01:03:23,467 --> 01:03:24,844
‎"ลูกแข็งแรงมากเลย"

1004
01:04:05,467 --> 01:04:11,098
‎(บ็อบ รอสส์ ศิลปินโทรทัศน์
‎29 ตุลาคม 1942 - 4 กรกฎาคม 1995)

1005
01:04:13,350 --> 01:04:17,688
‎หลังจากพ่อผมเสีย
‎แอนเน็ตต์พูดบางอย่างที่ผมจะไม่มีวันลืม

1006
01:04:17,771 --> 01:04:20,816
‎เธอบอกว่า "ไม่ดีใจเหรอที่มันจบแล้ว"

1007
01:04:23,402 --> 01:04:27,865
‎แล้วผมก็คิดว่า "หมายความว่าไง
‎ดีใจที่พ่อฉันตายเหรอ"

1008
01:04:28,991 --> 01:04:32,870
‎ผมไม่เข้าใจเลยว่าเธอพูดอะไร

1009
01:04:33,454 --> 01:04:36,290
‎เพราะทุกวินาทีที่ผมมี…

1010
01:04:39,043 --> 01:04:40,210
‎ทุกวินาที…

1011
01:04:42,421 --> 01:04:43,505
‎คงจะ…

1012
01:04:44,924 --> 01:04:46,717
‎ผมคงจะยอมแลกทุกอย่าง

1013
01:04:52,514 --> 01:04:57,478
‎พวกโควัลสกี้ไม่มางานศพของเขา
‎งานศพของบ็อบ

1014
01:04:58,562 --> 01:05:00,606
‎ที่แย่กว่านั้นคือพวกเขาพยายาม

1015
01:05:00,689 --> 01:05:03,776
‎ไม่บอกใครเรื่องที่งานศพกำลังจัดขึ้นอยู่

1016
01:05:06,320 --> 01:05:08,405
‎ผมจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้น

1017
01:05:09,156 --> 01:05:13,911
‎พวกเขาบอกว่า
‎"บ็อบไปแล้ว" และ "อย่าบอกใคร"

1018
01:05:13,994 --> 01:05:16,413
‎และ "ขึ้นเครื่องเที่ยวบินต่อไปไปฟลอริดา"

1019
01:05:18,832 --> 01:05:19,917
‎มันบ้ามาก

1020
01:05:21,335 --> 01:05:24,338
‎ที่นั่นมีคนแค่ 30 หรือ 40 คนเท่านั้น

1021
01:05:26,799 --> 01:05:31,887
‎ผมได้รู้ว่าเขาเสียชีวิต
‎จากการอ่านในนิตยสารนิวส์วีก

1022
01:05:32,471 --> 01:05:35,599
‎ผมไม่พอใจบริษัทมาตลอด

1023
01:05:35,683 --> 01:05:38,560
‎ที่ไม่ได้ติดต่อผม

1024
01:05:38,644 --> 01:05:41,438
‎ผมอยากไปร่วมงานศพของเขา

1025
01:05:44,274 --> 01:05:46,568
‎แต่มันไม่เป็นอย่างนั้น

1026
01:05:48,779 --> 01:05:52,241
‎ผมคิดว่าพวกเขาอยากให้
‎คนอื่นเชื่อว่าเขายังมีชีวิตอยู่

1027
01:05:52,324 --> 01:05:53,742
‎หลายคนก็เชื่อแบบนั้น

1028
01:05:55,077 --> 01:05:57,830
‎ผมยังต้องบอกคนอื่นจนถึงวันนี้เลย

1029
01:05:57,913 --> 01:05:59,665
‎ว่าเขาจากไปแล้ว

1030
01:06:00,332 --> 01:06:03,293
‎(นิวยอร์กไทม์สแจ้งการเสียชีวิต
‎วันพฤหัสบดี 13 กรกฎาคม 1995)

1031
01:06:04,336 --> 01:06:09,258
‎(บ็อบ รอสส์ อายุ 52 เสียชีวิต
‎เป็นจิตรกรทางโทรทัศน์)

1032
01:06:16,223 --> 01:06:21,061
‎หลังจากที่เขาจากไป
‎ทุกอย่างของผมก็เปลี่ยนไปอย่างถาวร

1033
01:06:21,729 --> 01:06:24,231
‎ในรูปแบบการคิดของผมทุกเรื่อง

1034
01:06:24,314 --> 01:06:29,570
‎รูปแบบการคิดเรื่องความเป็นความตาย
‎และทุกอย่างระหว่างนั้น

1035
01:06:33,741 --> 01:06:37,494
‎ผมคิดว่าผมสติแตกนิดหน่อย

1036
01:06:42,750 --> 01:06:44,668
‎หลังจากที่บ็อบจากไป

1037
01:06:45,586 --> 01:06:47,087
‎ผมก็สงสัย

1038
01:06:47,629 --> 01:06:49,048
‎"แล้วยังไงต่อล่ะ"

1039
01:06:52,176 --> 01:06:57,973
‎(เนเธอร์แลนด์)

1040
01:06:59,767 --> 01:07:04,104
‎ผมเริ่มทำงานให้บริษัทบ็อบ รอสส์ในปี 1995

1041
01:07:04,688 --> 01:07:09,860
‎หลังจากเขาจากไป พวกเขาถามว่า
‎ผมจะแนะนำบ็อบ รอสส์ในยุโรปได้ไหม

1042
01:07:11,070 --> 01:07:15,282
‎ผมขายมันได้ในทีวีสาธารณะของเยอรมนี

1043
01:07:15,991 --> 01:07:20,621
‎ผมจะรวบรวมคำสั่งซื้อสี แปรงทาสีและหนังสือ

1044
01:07:21,914 --> 01:07:25,042
‎วอลต์ โควัลสกี้เป็นผู้ติดต่อหลักของผม

1045
01:07:25,667 --> 01:07:31,006
‎แต่เมื่อเราคุยธุรกิจกัน
‎มันจะจำกัดอยู่ที่แผนกผมเท่านั้น

1046
01:07:31,090 --> 01:07:32,216
‎(บริษัทบ็อบ รอสส์
‎เดอะจอยออฟเพนติ้ง)

1047
01:07:32,299 --> 01:07:34,885
‎ตอนแรกผมคิดว่า

1048
01:07:34,968 --> 01:07:39,348
‎บ็อบตายไป พวกโควัลสกี้จะเศร้ากับเรื่องนี้มาก

1049
01:07:40,182 --> 01:07:44,978
‎แต่ผมเริ่มสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลง
‎ที่บริษัทบ็อบ รอสส์

1050
01:07:46,230 --> 01:07:51,610
‎พวกเขาเริ่มเรียกร้องให้มี
‎ผู้สอนที่ได้รับการรับรองมากขึ้น

1051
01:07:52,277 --> 01:07:53,821
‎พวกนักเรียนบอกฉันว่า

1052
01:07:53,904 --> 01:07:58,450
‎ในชั้นเรียนขอใบรับรอง มันมีความกดดันมาก

1053
01:07:59,743 --> 01:08:04,206
‎ในวันแรก ฝ่ายบริหารวางสัญญาตรงหน้าพวกเขา

1054
01:08:04,832 --> 01:08:10,629
‎นักเรียนทุกคนถูกขอให้เซ็นสิ่งที่เรียกว่าคู่มือ

1055
01:08:10,712 --> 01:08:13,590
‎ซึ่งจริงๆ ก็คือสัญญา

1056
01:08:13,674 --> 01:08:15,592
‎(ห้ามขาย ชักชวน
‎หรือโฆษณาอะไรก็ตาม กับใครก็ตาม)

1057
01:08:15,676 --> 01:08:19,054
‎คุณโฆษณาศิลปินคนอื่นไม่ได้

1058
01:08:19,554 --> 01:08:24,643
‎คุณใช้สินค้าอื่นนอกจากสินค้าของรอสส์ไม่ได้

1059
01:08:27,103 --> 01:08:29,481
‎พวกเขามีกล่องคำแนะนำ

1060
01:08:29,565 --> 01:08:31,400
‎ฉันเรียกมันว่ากล่องสอดแนม

1061
01:08:32,692 --> 01:08:38,949
‎คุณควรจะแจ้งถ้ามีนักเรียนหรือครูคนไหน

1062
01:08:39,031 --> 01:08:44,121
‎กระทำการใดๆ ที่ฝ่าฝืนคู่มือ

1063
01:08:45,496 --> 01:08:47,206
‎เพื่อนคนหนึ่งของเรา

1064
01:08:47,290 --> 01:08:50,752
‎ในวันแรก เธอถูกแตะที่ไหล่

1065
01:08:51,253 --> 01:08:53,880
‎พวกเขาบอกว่า
‎"เราอยากให้คุณเก็บสีและแปรงทาสี"

1066
01:08:53,964 --> 01:08:56,216
‎"ไม่ต้องพูดอะไรกับใครและออกไป"

1067
01:08:58,759 --> 01:09:01,597
‎เพราะเธอพูดกับนักเรียนคนอื่นๆ ว่า

1068
01:09:01,679 --> 01:09:03,598
‎"ฉันอยากไปลงเรียนกับเจนกินส์จริงๆ"

1069
01:09:05,767 --> 01:09:09,313
‎และมันถูกรายงานในกล่องคำแนะนำเล็กๆ นั่น

1070
01:09:09,813 --> 01:09:13,482
‎(ฉันอยู่ใต้การปกครองของคอมมิวนิสต์
‎ในเวียดนามมาห้าปี)

1071
01:09:13,567 --> 01:09:15,360
‎(ติดคุกอยู่สามปี)

1072
01:09:15,444 --> 01:09:19,656
‎(วิธีที่บีอาร์ไอใช้ในชั้นเรียน
‎ทำให้ฉันนึกถึงชีวิตใต้ระบอบคอมมิวนิสต์)

1073
01:09:19,740 --> 01:09:22,159
‎(ทุกคนถูกกระตุ้นให้สงสัยคนอื่น)

1074
01:09:22,241 --> 01:09:23,951
‎พวกเขาควบคุมอย่างสมบูรณ์

1075
01:09:24,036 --> 01:09:27,371
‎และสามารถกระทำในนามของบ็อบ รอสส์

1076
01:09:27,455 --> 01:09:29,958
‎โดยที่บ็อบ รอสส์ไม่เคยเกี่ยวข้อง

1077
01:09:31,752 --> 01:09:34,504
‎(คุณคิดว่าบ็อบจะว่ายังไงถ้าเขายังมีชีวิตอยู่)

1078
01:09:34,588 --> 01:09:37,424
‎(ฉันเชื่อว่ามรดกของบ็อบ รอสส์
‎กำลังถูกใช้อย่างผิดๆ)

1079
01:09:37,507 --> 01:09:40,134
‎(โดยหุ้นส่วนที่ยังมีชีวิตอยู่ของบริษัทบ็อบ รอสส์)

1080
01:09:40,219 --> 01:09:43,597
‎ครั้งหนึ่งผมเดินอยู่ในโกดัง

1081
01:09:44,639 --> 01:09:47,893
‎มีโต๊ะตัวใหญ่และมีภาพวาดเต็มไปหมด

1082
01:09:48,602 --> 01:09:54,024
‎และผมเห็นชายคนหนึ่ง
‎กำลังเขียนด้วยพู่กันหัวแหลม

1083
01:09:54,650 --> 01:09:58,111
‎เซ็นลายเซ็นของบ็อบ รอสส์บนภาพวาด

1084
01:09:58,737 --> 01:10:00,113
‎ผมก็คิด "เดี๋ยวนะ"

1085
01:10:00,197 --> 01:10:03,575
‎"ชายคนนี้ตายไปแล้ว
‎แต่ตอนนี้มีคนกำลังเซ็นภาพของบ็อบ รอสส์"

1086
01:10:03,659 --> 01:10:04,534
‎"เกิดอะไรขึ้นเนี่ย"

1087
01:10:06,078 --> 01:10:08,121
‎มีหลายคนที่สามารถวาดภาพ

1088
01:10:08,205 --> 01:10:12,376
‎ได้แทบจะเหมือนลอกลายบ็อบ รอสส์มา
‎แต่คุณไม่เห็นความแตกต่าง

1089
01:10:12,459 --> 01:10:15,254
‎ผมไม่เห็นความแตกต่าง
‎ไม่มีใครเห็นความแตกต่าง

1090
01:10:16,296 --> 01:10:18,548
‎ความแตกต่างอาจเป็นลายเซ็น

1091
01:10:19,132 --> 01:10:22,761
‎แต่ถึงจะอย่างนั้น คุณก็ไม่รู้ว่ามันจริงไหม

1092
01:10:25,097 --> 01:10:26,890
‎วอลต์ นั่นใช่ของบ็อบ รอสส์ไหมครับ

1093
01:10:26,974 --> 01:10:29,017
‎นั่นคือภาพของบ็อบ รอสส์

1094
01:10:29,685 --> 01:10:31,561
‎เพราะมีคนบอกผมว่ามันใช่

1095
01:10:31,645 --> 01:10:33,772
‎(ผู้ตรวจสอบภาพวาดบ็อบ รอสส์
‎คนเดียวของโลก)

1096
01:10:33,855 --> 01:10:36,233
‎ฉันจำภาพวาดของบ็อบ รอสส์ได้ค่ะ

1097
01:10:36,858 --> 01:10:40,279
‎คุณคิดยังไงกับการที่ว่าคนเดียวที่มีคุณสมบัติพอ

1098
01:10:40,362 --> 01:10:43,991
‎ที่จะตรวจสอบภาพวาดของบ็อบ รอสส์ได้
‎คือแอนเน็ตต์ โควัลสกี้ครับ

1099
01:10:44,074 --> 01:10:45,701
‎เฮงซวย

1100
01:10:45,784 --> 01:10:47,536
‎โทษที ไร้สาระน่ะ

1101
01:10:48,036 --> 01:10:52,040
‎ตอนที่ผมเห็นชายคนนั้น
‎นั่นคือหนึ่งในตัวกระตุ้นให้พูดว่า

1102
01:10:52,124 --> 01:10:54,251
‎"มีบางอย่างผิดปกติมากๆ"

1103
01:11:01,800 --> 01:11:03,719
‎บริษัทบ็อบ รอสส์รู้ว่า

1104
01:11:03,802 --> 01:11:06,763
‎พวกเขาเป็นลูกค้ารายใหญ่ที่สุด
‎ของบริษัทเวเบอร์

1105
01:11:08,390 --> 01:11:14,062
‎วอลต์บอกผมว่า "เรามีสิทธิ์ตรวจสอบ
‎บริษัทมาร์ติน เอฟ. เวเบอร์"

1106
01:11:14,813 --> 01:11:17,566
‎พวกเขาตรวจสอบบัญชี
‎ของมาร์ติน เอฟ. เวเบอร์

1107
01:11:17,649 --> 01:11:20,027
‎และพบบางอย่างที่ไม่ถูกต้อง

1108
01:11:20,902 --> 01:11:22,988
‎ฝ่ายบริหารของบีอาร์ไอบอกว่า

1109
01:11:23,071 --> 01:11:26,158
‎"สิ่งเดียวที่คุณต้องทำคือไล่เจนกินส์ออกไป"

1110
01:11:26,241 --> 01:11:28,285
‎"ทำลายแนวทางภาพวาดของเขา

1111
01:11:28,368 --> 01:11:30,620
‎ไม่สนับสนุนรายการทีวีของเขาอีก

1112
01:11:31,121 --> 01:11:33,248
‎แล้วก็ไล่เขาออกไป"

1113
01:11:34,416 --> 01:11:37,085
‎เราทำสัญญากับเวเบอร์อยู่ 16 ปี

1114
01:11:37,169 --> 01:11:39,755
‎ภักดีต่อเดนนิส แคปป์

1115
01:11:39,838 --> 01:11:42,591
‎แม้ว่าพวกเขาจะหยุดจองเวิร์กช็อปของเรา

1116
01:11:42,674 --> 01:11:46,470
‎ในที่สุดเราก็พูดกับเดนนิส
‎"เรารู้ว่าพวกโควัลสกี้ทำอะไรอยู่"

1117
01:11:47,679 --> 01:11:50,098
‎เขาบอกว่า "มันเป็นเรื่องธุรกิจ"

1118
01:11:50,182 --> 01:11:52,059
‎"ไม่ใช่เรื่องส่วนตัวเลย"

1119
01:11:53,060 --> 01:11:55,270
‎แน่นอนว่ามันเป็นเรื่องส่วนตัวสำหรับเรา

1120
01:11:56,605 --> 01:11:59,900
‎เราเป็นผู้บุกเบิกในวงการงานอดิเรก

1121
01:11:59,983 --> 01:12:06,281
‎เรามีชีวิต หายใจ กิน นอน
‎กับศิลปะตลอด 24 ชั่วโมง

1122
01:12:06,948 --> 01:12:10,035
‎เราตื่นขึ้นมาในเช้าวันหนึ่งและเราตกงาน

1123
01:12:12,788 --> 01:12:15,540
‎การทำสัญญากับเวเบอร์

1124
01:12:16,041 --> 01:12:20,670
‎เป็นเรื่องเลวร้ายที่สุดที่อาจเกิดขึ้นกับเรา

1125
01:12:24,007 --> 01:12:27,552
‎พวกโควัลสกี้ไม่ต้องการอะไรก็ตาม

1126
01:12:28,220 --> 01:12:30,305
‎ที่จะกระจายความสุขและความรู้สึกดี

1127
01:12:30,389 --> 01:12:32,015
‎(เดอะจอยออฟเพนติ้ง
‎กับบ็อบ รอสส์)

1128
01:12:32,099 --> 01:12:34,226
‎พวกเขาสนใจแต่เงิน

1129
01:12:36,478 --> 01:12:40,816
‎ตอนนี้มีสินค้าของบ็อบ รอสส์มากมาย

1130
01:12:41,566 --> 01:12:42,984
‎แก้วกาแฟ

1131
01:12:43,485 --> 01:12:45,779
‎เสื้อยืด ชุดนอน

1132
01:12:45,862 --> 01:12:48,156
‎ผ้าห่ม กล่องอาหารกลางวัน

1133
01:12:48,240 --> 01:12:49,783
‎จิ๊กซอว์

1134
01:12:49,866 --> 01:12:51,535
‎ปากกาหมึก

1135
01:12:51,618 --> 01:12:52,994
‎อยากให้ผมพูดต่อไหม

1136
01:12:53,078 --> 01:12:55,497
‎จิตรกรคนโปรดของคุณ บ็อบ รอสส์
‎กระถางปลูกเมล็ดเจีย

1137
01:12:55,580 --> 01:12:57,249
‎- ยอดเลย
‎- แค่โรยเมล็ด

1138
01:12:57,332 --> 01:12:59,626
‎ในขณะที่ความสนใจเพิ่มสูงขึ้น

1139
01:12:59,709 --> 01:13:02,838
‎เราก็ดีใจจริงๆ ที่ได้
‎จัดหาสินค้าบ็อบ รอสส์ให้กับทุกคน

1140
01:13:02,921 --> 01:13:07,092
‎เพื่อให้พวกเขายิ้มได้ทุกวัน
‎ขณะที่ดื่มจากแก้วบ็อบ รอสส์

1141
01:13:07,676 --> 01:13:13,014
‎ทุกอย่างที่บริษัทบ็อบ รอสส์สื่อสารกับคนทั้งโลกคือ

1142
01:13:13,098 --> 01:13:14,808
‎"บ็อบ รอสส์นี่ บ็อบ รอสส์นั่น"

1143
01:13:15,600 --> 01:13:17,686
‎บ็อบตายไปแล้ว บ็อบไม่ได้เกี่ยวด้วยเลย

1144
01:13:22,816 --> 01:13:24,693
‎พวกเขาสนแต่อำนาจ

1145
01:13:24,776 --> 01:13:27,821
‎พวกเขาอยากยึดครองทุกสิ่งทุกอย่าง

1146
01:13:28,947 --> 01:13:32,033
‎แบบว่า พอกันที พูดตามตรงเลย

1147
01:13:34,786 --> 01:13:36,163
‎(อาร์เอสอาร์ อาร์ต บริษัทจำกัด
‎บริษัทบ็อบ รอสส์)

1148
01:13:36,246 --> 01:13:42,752
‎อรุณสวัสดิ์ เรากำลังบันทึกในเรื่อง
‎อาร์เอสอาร์อาร์ตบริษัทจำกัดกับบริษัทบ็อบ รอสส์

1149
01:13:42,836 --> 01:13:45,464
‎นี่คือวิดีโอบันทึกคำให้การของ
‎โรเบิร์ต สตีเฟน รอสส์

1150
01:13:45,547 --> 01:13:48,508
‎นี่คือวิดีโอบันทึกคำให้การของเดน่า เจสเตอร์

1151
01:13:49,009 --> 01:13:53,305
‎ผมตัดสินใจใส่ชื่อตัวเองลงบนสีและแปรงทาสี

1152
01:13:53,889 --> 01:13:58,143
‎แต่ผมว่าถึงจะใช้ชื่อตัวเองก็ยังน่ากลัว

1153
01:13:58,727 --> 01:14:03,273
‎เพราะพวกเขาเชื่อว่า
‎พวกเขาเป็นเจ้าของชื่อ "รอสส์" โดยสมบูรณ์

1154
01:14:03,982 --> 01:14:06,151
‎ผมรู้ว่าผมจะถูกฟ้องทันที

1155
01:14:06,234 --> 01:14:08,153
‎(สิทธิ์ในชื่อเสียงของจิตรกรต้นไม้
‎กำลังเป็นประเด็น)

1156
01:14:08,236 --> 01:14:10,572
‎ทนายของเราบอกให้ฟ้องพวกเขา

1157
01:14:10,655 --> 01:14:14,284
‎มันถูกกว่าที่จะให้พวกเขาฟ้องเราทีหลัง

1158
01:14:14,784 --> 01:14:16,495
‎เพราะพวกเขาชอบฟ้องคนอื่น

1159
01:14:17,829 --> 01:14:22,125
‎โอเค มาพูดถึงลูกความผม บริษัทบ็อบ รอสส์

1160
01:14:22,209 --> 01:14:24,085
‎ซึ่งผมจะเรียกว่าบีอาร์ไอ

1161
01:14:24,169 --> 01:14:27,839
‎- คำย่อที่คุณคุ้นเคยใช่ไหมครับ
‎- ได้ครับ

1162
01:14:27,923 --> 01:14:31,760
‎มีคนที่คิดสร้างอาร์เอสอาร์
‎มากกว่าหนึ่งคนไหมครับ

1163
01:14:31,843 --> 01:14:34,721
‎- มันเป็นความพยายามของกลุ่ม
‎- โอเค คนกลุ่มนั้นเป็นใครครับ

1164
01:14:34,804 --> 01:14:38,850
‎ลอว์เรนซ์ สตีฟและผม

1165
01:14:38,934 --> 01:14:41,186
‎- และลอว์เรนซ์คือลอว์เรนซ์ แคปป์
‎- ครับ

1166
01:14:42,646 --> 01:14:47,108
‎(ลอว์เรนซ์
‎อดีตพนักงานบริษัทมาร์ติน เอฟ. เวเบอร์)

1167
01:14:47,609 --> 01:14:50,904
‎พ่อของผมเป็นเจ้าของมาร์ติน เอฟ. เวเบอร์

1168
01:14:51,404 --> 01:14:55,242
‎ผู้ผลิตวัสดุศิลปะชั้นดีที่เก่าแก่ที่สุดในสหรัฐอเมริกา

1169
01:14:55,325 --> 01:14:59,287
‎นี่คือวิดีโอบันทึกคำให้การ
‎ของคุณลอว์เรนซ์ แคปป์

1170
01:14:59,371 --> 01:15:00,330
‎(4 พฤษภาคม 2018)

1171
01:15:00,413 --> 01:15:04,042
‎หลังคุณเข้าสู่มาร์ติน เอฟ. เวเบอร์เมื่อปี 2001
‎นานแค่ไหนครับ

1172
01:15:04,125 --> 01:15:10,715
‎ที่มาร์ติน เอฟ. เวเบอร์ยังคงผลิต
‎สินค้าลิขสิทธิ์บ็อบ รอสส์ให้บีอาร์ไอ

1173
01:15:11,299 --> 01:15:15,345
‎จนถึงปี 2016 ครับ

1174
01:15:16,304 --> 01:15:19,599
‎แล้วคุณมีความรู้สึกยังไงครับ

1175
01:15:19,683 --> 01:15:23,770
‎กับการตัดสินใจปล่อยให้สัญญาหมดลง
‎เมื่อคุณรู้เรื่องนี้

1176
01:15:24,271 --> 01:15:26,815
‎ผมกังวลมากนะ

1177
01:15:28,525 --> 01:15:32,112
‎ผมคิดถึงความเป็นไปได้ที่จะทำ

1178
01:15:32,195 --> 01:15:35,824
‎แปรงทาสีและสีของโรเบิร์ต สตีเฟน รอสส์

1179
01:15:36,449 --> 01:15:39,619
‎สตีฟกับผมคุยกันเมื่อเดือนกรกฎาคมปี 2016

1180
01:15:40,787 --> 01:15:45,500
‎ลอว์เรนซ์ติดต่อเขา
‎และบอกว่าพวกเขาผลิตสีได้ ก็เลย…

1181
01:15:45,584 --> 01:15:47,711
‎มีคนบอกผมว่า…

1182
01:15:49,504 --> 01:15:52,090
‎คุณทำอะไรแบบนั้นไม่ได้

1183
01:15:52,591 --> 01:15:55,051
‎เพราะนามสกุลของเขา

1184
01:15:55,135 --> 01:15:58,388
‎เว้นแต่เขาจะเป็นเจ้าของสิทธิ์ในชื่อของพ่อเขา

1185
01:15:58,471 --> 01:16:00,599
‎และสิทธิ์ในชื่อเสียง

1186
01:16:01,099 --> 01:16:04,728
‎บริษัทบ็อบ รอสส์ หนึ่งปีหลังจากที่บ็อบจากไป

1187
01:16:05,437 --> 01:16:10,734
‎ได้ฟ้องร้องทั้งลินดา รอสส์
‎ภรรยาคนที่สามของบ็อบ และจิมมี่ ค็อกซ์

1188
01:16:11,776 --> 01:16:15,739
‎พยายามเอาภาพวาดและสิ่งของต่างๆ

1189
01:16:15,822 --> 01:16:17,198
‎(ภรรยาของรอสส์กังวลกับคดีความ)

1190
01:16:17,282 --> 01:16:19,451
‎แปรงทาสีที่บ็อบ รอสส์เคยใช้

1191
01:16:19,534 --> 01:16:21,870
‎จานสีที่บ็อบใช้ในทีวี

1192
01:16:22,996 --> 01:16:25,832
‎พวกเขาอยากได้ภาพวาดทั้งหมด
‎ที่แขวนอยู่ในบ้านของเขา

1193
01:16:27,042 --> 01:16:29,794
‎คุณจะอธิบายความสัมพันธ์ของคุณกับคุณอาจิมยังไง

1194
01:16:31,463 --> 01:16:32,505
‎สั่นคลอนครับ

1195
01:16:35,884 --> 01:16:37,344
‎เป็นแบบนั้นมาตลอดเหรอ

1196
01:16:40,639 --> 01:16:44,225
‎ใช่ พอมาคิดดูแล้วก็พูดได้นะ

1197
01:16:45,477 --> 01:16:48,313
‎ไม่เคยคิดเรื่องนี้มาก่อน แต่ใช่ครับ

1198
01:16:50,982 --> 01:16:53,193
‎(ปี 2016)

1199
01:16:55,153 --> 01:16:57,530
‎สตีฟพยายามหาคำตอบ

1200
01:16:57,614 --> 01:17:01,284
‎ว่าเขาเป็นเจ้าของสิทธิ์ในชื่อพ่อหรือเปล่า

1201
01:17:01,868 --> 01:17:04,496
‎และระหว่างค้นหา เขาบอกว่า

1202
01:17:04,579 --> 01:17:05,497
‎"ให้ตายสิ"

1203
01:17:05,580 --> 01:17:08,041
‎"คุณต้องไม่เชื่อแน่ๆ ว่าผมเพิ่งเจออะไร"

1204
01:17:08,124 --> 01:17:10,960
‎(บทบัญญัติเพิ่มเติมในทรัสต์ที่เพิกถอนได้
‎ของโรเบิร์ต เอ็น. รอสส์)

1205
01:17:11,044 --> 01:17:15,131
‎มันเป็นบทบัญญัติเพิ่มเติม
‎ต่อทรัสต์ที่เพิกถอนไม่ได้ของบ็อบ รอสส์

1206
01:17:15,215 --> 01:17:16,800
‎(สิทธิ ชื่อ ผลประโยชน์
‎ทรัพย์สินทางปัญญาทั้งหมด)

1207
01:17:16,883 --> 01:17:23,348
‎มันบอกว่าอาจิมกับผม
‎เป็นเจ้าของทรัพย์สินทางปัญญาเกือบทั้งหมด

1208
01:17:24,808 --> 01:17:28,144
‎ทุกอย่างที่พ่อผมไม่ได้เซ็นมอบให้กับบีอาร์ไอ

1209
01:17:28,978 --> 01:17:32,732
‎เขาตั้งทรัสต์แบบนั้นเพราะผมยังเด็ก

1210
01:17:32,816 --> 01:17:37,278
‎และเขารู้ว่า
‎อาจิมอาจมีความรับผิดชอบมากกว่าผม

1211
01:17:37,362 --> 01:17:41,449
‎และคงดีกว่าที่จะให้เขาควบคุมสิ่งต่างๆ

1212
01:17:43,326 --> 01:17:49,040
‎อาจิมของคุณเคยบอกคุณ
‎เรื่องข้อตกลงที่เขาทำกับ

1213
01:17:49,124 --> 01:17:54,045
‎บีอาร์ไอเพื่อยุติข้อขัดแย้งนี้ไหมครับ

1214
01:17:54,129 --> 01:17:56,631
‎ไม่เลยครับ ไม่เลย

1215
01:17:57,966 --> 01:18:00,677
‎มันถูกต้องใช่ไหม
‎ที่ในข้อตกลงระงับข้อพิพาท

1216
01:18:00,760 --> 01:18:03,263
‎จากปี 1997 ที่เราเพิ่งตรวจสอบ

1217
01:18:03,346 --> 01:18:05,390
‎จิมมี่ ค็อกซ์ ในนามของทรัสต์

1218
01:18:05,473 --> 01:18:09,060
‎ให้ทั้งสิทธิ์ในเหตุการณ์และความเป็นเจ้าของ

1219
01:18:09,144 --> 01:18:15,316
‎ผลงานสร้างสรรค์หรือทรัพย์สินอื่นๆ ของบีอาร์ไอ
‎หรือของอื่นๆ ให้กับบีอาร์ไอ ถูกต้องไหมครับ

1220
01:18:16,192 --> 01:18:19,988
‎นั่นคือสิ่งที่เอกสารนี้อ้าง

1221
01:18:20,071 --> 01:18:21,656
‎นี่มันอะไรกัน

1222
01:18:21,740 --> 01:18:22,907
‎(7 พฤษภาคม 2018)

1223
01:18:22,991 --> 01:18:26,703
‎อาของผมเซ็นมอบสิ่งเหล่านั้นให้พวกเขา

1224
01:18:27,829 --> 01:18:31,791
‎ตรงข้ามกับสิ่งที่พ่อผมต้องการเลย

1225
01:18:38,465 --> 01:18:41,468
‎(จิมมี่ ค็อกซ์ปฏิเสธที่จะให้สัมภาษณ์
‎กับหนังเรื่องนี้)

1226
01:18:41,551 --> 01:18:45,054
‎(อ้างว่ากลัวการถูกฟ้องโดยพวกโควัลสกี้)

1227
01:18:46,514 --> 01:18:47,891
‎(การปลดปล่อยร่วม
‎ทำขึ้นเมื่อ 30 เมษายนปี 1996)

1228
01:18:47,974 --> 01:18:51,436
‎ในปี 1996 ตอนที่บริษัทบ็อบ รอสส์…

1229
01:18:51,519 --> 01:18:52,729
‎(จิมมี่ แอล. ค็อกซ์ ทรัสตี)

1230
01:18:52,812 --> 01:18:56,274
‎ฟ้องทั้งที่ดินและทรัสต์

1231
01:18:56,900 --> 01:19:02,781
‎เพื่อให้คดีความนี้หายไป
‎จิมมี่ได้เซ็นเอกสารที่บีอาร์ไอวางตรงหน้าเขา

1232
01:19:02,864 --> 01:19:05,325
‎และลินดาก็ทำแบบเดียวกัน

1233
01:19:06,117 --> 01:19:10,121
‎เซ็นมอบสิทธิ์ทุกอย่างให้บีอาร์ไอ

1234
01:19:11,623 --> 01:19:15,335
‎ในข้อตกลงระงับข้อพิพาทนี้
‎มีการพูดถึงเทปบางอย่าง

1235
01:19:15,835 --> 01:19:19,339
‎พ่อผมไม่ค่อยคุยเรื่องธุรกิจกับเราเท่าไร

1236
01:19:19,422 --> 01:19:23,551
‎เพราะพวกโควัลสกี้ไม่ต้องการแบบนั้น

1237
01:19:25,011 --> 01:19:28,097
‎แต่เขาก็อัดเสียงไว้ในโทรศัพท์

1238
01:19:29,057 --> 01:19:31,976
‎พวกเขาสอนให้เขาทำแบบนี้

1239
01:19:32,644 --> 01:19:34,187
‎และเขารู้ว่าในอนาคต

1240
01:19:34,270 --> 01:19:37,732
‎จะเกิดสงครามกับพวกโควัลสกี้

1241
01:19:37,816 --> 01:19:40,527
‎(เทปบันทึกเสียงบางส่วน
‎ถูกส่งไปที่บีอาร์ไอก่อนหน้านี้)

1242
01:19:40,610 --> 01:19:44,697
‎เทปทั้งหมดนั้นเป็น
‎ส่วนหนึ่งของสิ่งที่พวกนั้นฟ้องภรรยาเขา

1243
01:19:44,781 --> 01:19:48,159
‎ที่แต่งงานกับเขาสองเดือนก่อนเขาตาย

1244
01:19:48,243 --> 01:19:49,244
‎(บริษัทบ็อบ รอสส์)

1245
01:19:49,327 --> 01:19:51,538
‎พวกเขาอาจจะกำจัดพวกมันแล้ว

1246
01:19:51,621 --> 01:19:53,748
‎เพื่อไม่ให้มีใครรู้ว่า

1247
01:19:53,832 --> 01:19:56,334
‎มีการพูดเรื่องอะไรกันแน่

1248
01:19:58,545 --> 01:20:02,632
‎(พวกโควัลสกี้ถูกขอให้เข้าร่วมในหนังเรื่องนี้)

1249
01:20:02,715 --> 01:20:04,634
‎(ตอบ: เอกสารบ็อบ รอสส์)

1250
01:20:04,717 --> 01:20:09,055
‎(เราเสียใจที่ต้องบอกว่า
‎คำขอของคุณไม่ใช่สิ่งที่เราอยากให้เกียรติ)

1251
01:20:09,973 --> 01:20:13,017
‎(เราปกป้องทรัพย์สินทางปัญญาที่มีค่า
‎ทั้งหมดนี้เป็นอย่างดี)

1252
01:20:13,101 --> 01:20:15,687
‎(และป้องกันไม่ให้ใครใช้มันโดยไม่ได้รับอนุญาต)

1253
01:20:15,770 --> 01:20:18,273
‎(ซึ่งรวมถึงการมีส่วนร่วมโดยทนายของเรา)

1254
01:20:18,898 --> 01:20:21,192
‎(เราขอเตือนให้คุณระมัดระวัง)

1255
01:20:21,276 --> 01:20:24,612
‎(ที่จะไม่ละเมิดสิทธิ์ใดๆ ของบริษัทบ็อบ รอสส์)

1256
01:20:24,696 --> 01:20:28,157
‎พวกเขาอยากขโมยชื่อพ่อจริงๆ

1257
01:20:29,450 --> 01:20:30,285
‎แล้วก็ทำด้วย

1258
01:20:32,078 --> 01:20:37,750
‎(ในเดือนมิถุนายนปี 2019
‎สตีฟแพ้คดีต่อบริษัทบ็อบ รอสส์)

1259
01:20:37,834 --> 01:20:40,837
‎ผมยังหวังว่าจะยื่นอุทธรณ์ได้

1260
01:20:42,797 --> 01:20:45,758
‎สิ่งที่เราเจอคือการขาดเงินทุน

1261
01:20:47,343 --> 01:20:49,554
‎ทนายผมบอกว่าเงิน 90,000 เหรียญ

1262
01:20:49,637 --> 01:20:53,141
‎น่าจะทำให้เราผ่านการอุทธรณ์และชนะคดีได้

1263
01:20:53,224 --> 01:20:57,437
‎ผมไม่สามารถหาเงินทุน 90,000 เหรียญได้

1264
01:20:57,520 --> 01:21:00,440
‎และมันไม่ได้เป็นไปอย่างที่คิด

1265
01:21:01,608 --> 01:21:05,028
‎การอุทธรณ์ทำให้มีต้นทุนเพิ่ม

1266
01:21:05,111 --> 01:21:07,363
‎ที่เราไม่สามารถจัดการได้

1267
01:21:13,244 --> 01:21:19,125
‎(บริษัทบ็อบ รอสส์ผูกขาดสิทธิ์ทั้งหมด
‎ในชื่อบ็อบ รอสส์และลักษณะที่คล้ายกัน)

1268
01:21:20,251 --> 01:21:23,922
‎สตีฟกลับไปที่ฟลอริดา ไปอยู่อย่างสันโดษ

1269
01:21:24,547 --> 01:21:27,634
‎และไม่รับโทรศัพท์

1270
01:21:31,137 --> 01:21:34,349
‎แต่ในที่สุด ผมก็โทรติด
‎และดึงเขากลับมาสู่ความเป็นจริง

1271
01:21:34,849 --> 01:21:36,351
‎แค่เขย่าเขานิดหน่อย

1272
01:21:38,645 --> 01:21:40,229
‎ผมบอก "อย่ามัวเสียเวลาเลย"

1273
01:21:40,730 --> 01:21:43,900
‎"ฉันรู้ว่านั่นไม่ใช่สิ่งที่พ่อนายอยากให้นายทำ"

1274
01:21:47,862 --> 01:21:50,865
‎(บ็อบ รอสส์
‎สีน้ำมันสีลิควิดไวต์)

1275
01:22:00,667 --> 01:22:02,627
‎พอผมเริ่มวาดภาพอีกครั้ง…

1276
01:22:08,091 --> 01:22:12,011
‎ผมก็รู้ว่าผมใช้อารมณ์พวกนี้

1277
01:22:12,637 --> 01:22:14,639
‎และเปลี่ยนพวกมันเป็นบางอย่างได้

1278
01:22:19,060 --> 01:22:22,146
‎พวกโควัลสกี้ทำเงินได้หลายล้านดอลลาร์

1279
01:22:22,230 --> 01:22:26,693
‎ด้วยการหาประโยชน์
‎จากชื่อและภาพลักษณ์ของเขา

1280
01:22:31,572 --> 01:22:35,535
‎แต่เขาสร้างความสุขให้กับผู้คนมากมาย

1281
01:22:38,788 --> 01:22:41,124
‎และนั่นคือสิ่งที่สำคัญ

1282
01:22:44,752 --> 01:22:47,964
‎สิ่งที่คุณทำได้ด้วยแปรงขนาดสองนิ้ว
‎มันน่าเหลือเชื่อเลย

1283
01:22:48,047 --> 01:22:50,675
‎ถ้าคุณอุทิศเวลาฝึกฝนสักนิด

1284
01:22:52,719 --> 01:22:54,512
‎และมันใช้เวลาไม่นานเลย

1285
01:22:55,013 --> 01:22:58,099
‎ทุกวันเราได้รับจดหมายจากคนที่ไม่เคยวาดรูป

1286
01:22:58,808 --> 01:23:01,269
‎คนที่กำลังทำสิ่งที่สวยงามที่สุด

1287
01:23:04,063 --> 01:23:07,400
‎พวกเขาเรียนรู้ที่จะสร้าง
‎ผลงานชิ้นเอกของตัวเอง

1288
01:23:09,485 --> 01:23:11,529
‎มันทำให้ทุกอย่างนี้คุ้มค่า

1289
01:23:12,530 --> 01:23:14,240
‎การที่ผู้คนกำลังทำสิ่งนี้

1290
01:23:14,323 --> 01:23:17,201
‎และมีความสุขกับความสำเร็จมากมาย

1291
01:23:21,372 --> 01:23:22,248
‎เรียบร้อย

1292
01:23:24,792 --> 01:23:27,462
‎สำหรับผม ขั้นแรกของการทำทุกอย่างให้สำเร็จ

1293
01:23:27,545 --> 01:23:30,840
‎คือการเชื่อว่าคุณทำได้และผมรู้ว่าคุณทำได้

1294
01:23:39,015 --> 01:23:42,268
‎ผมเคยอยู่ในภาวะซึมเศร้าอย่างหนัก
‎ซึ่งกินเวลาอยู่ราวสิบปี

1295
01:23:43,978 --> 01:23:46,230
‎ผมเคยพยายามฆ่าตัวตายสามสี่ครั้ง

1296
01:23:46,314 --> 01:23:48,483
‎ผมพยายามฆ่าตัวตาย

1297
01:23:50,068 --> 01:23:54,238
‎วันหนึ่งผมนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่น
‎ในหัวกำลังตีกัน

1298
01:23:54,322 --> 01:23:58,785
‎ว่าผมจะผ่านเรื่องนี้และทำสิ่งนี้ได้ไหม
‎แล้วบ็อบ รอสส์ก็ปรากฏขึ้นในทีวี

1299
01:24:00,078 --> 01:24:04,207
‎สิ่งที่คุณต้องทำคือสร้างภาพไว้ในใจ

1300
01:24:04,707 --> 01:24:06,793
‎และเชื่อว่าคุณทำได้

1301
01:24:08,211 --> 01:24:11,881
‎เพราะเราทำได้ทุกอย่างในชีวิต
‎ที่เราเชื่อว่าเราทำได้

1302
01:24:11,964 --> 01:24:16,177
‎ถ้าคุณเชื่ออย่างแรงกล้าพอ
‎อะไรก็เป็นไปได้

1303
01:24:16,260 --> 01:24:17,887
‎อะไรก็เป็นไปได้

1304
01:24:19,388 --> 01:24:21,974
‎การที่คนอย่างบ็อบ รอสส์เข้ามา

1305
01:24:22,642 --> 01:24:25,103
‎และสร้างความสัมพันธ์ส่วนตัวกับคุณ

1306
01:24:25,603 --> 01:24:26,562
‎เขาใส่ใจ

1307
01:24:28,689 --> 01:24:30,775
‎เขาช่วยชีวิตผมไว้ เขาทำมันจริงๆ

1308
01:24:35,113 --> 01:24:37,657
‎ฉันเคยต้องเข้าห้องฉุกเฉิน

1309
01:24:37,740 --> 01:24:42,328
‎เพราะฉันมีปัญหาเกี่ยวกับการตั้งครรภ์

1310
01:24:43,663 --> 01:24:46,124
‎ไตของฉันหยุดทำงาน

1311
01:24:46,207 --> 01:24:48,459
‎ตับของฉันหยุดทำงาน

1312
01:24:50,044 --> 01:24:53,798
‎และสิ่งเดียวที่พวกเขาทำได้

1313
01:24:54,298 --> 01:24:57,718
‎คือทำแท้งให้ฉัน

1314
01:24:58,761 --> 01:25:02,014
‎และมันยาก…

1315
01:25:02,723 --> 01:25:05,017
‎ยากที่จะยอมรับได้

1316
01:25:07,228 --> 01:25:11,732
‎ครั้งแรกที่ฉันเปิดทีวี ฉันเห็นบ็อบ รอสส์

1317
01:25:12,233 --> 01:25:15,862
‎เวลาวาดภาพ คุณจะดูและตัดสินใจว่า
‎อะไรทำให้คุณมีความสุข

1318
01:25:15,945 --> 01:25:17,363
‎ที่นี่คือโลกของคุณ

1319
01:25:17,446 --> 01:25:21,450
‎ไม่มีถูกหรือผิดตราบใดที่
‎มันทำให้คุณมีความสุขและไม่ทำร้ายใคร

1320
01:25:23,369 --> 01:25:27,123
‎บ็อบนำชีวิตกลับมาสู่ความคิด

1321
01:25:27,206 --> 01:25:28,708
‎และหัวใจของฉัน

1322
01:25:29,625 --> 01:25:33,921
‎และความสุขที่ฉันไม่เคยรู้มาก่อน
‎ว่าจะสัมผัสได้ผ่านการวาดภาพ

1323
01:25:37,967 --> 01:25:41,804
‎ไอเดียทั้งหมด
‎เบื้องหลังบ็อบ รอสส์และภาพวาดของเขา

1324
01:25:41,888 --> 01:25:47,101
‎คือเขาจะสอนผู้คนว่าพวกเขามีค่าได้

1325
01:25:47,602 --> 01:25:50,980
‎พวกเขาเป็นคนสำคัญในโลกนี้ได้

1326
01:25:53,149 --> 01:25:55,651
‎สวยมาก สตีฟ สวยมากเลย

1327
01:25:56,777 --> 01:25:58,988
‎ทำไมล่ะ เจ้าหนูนี่เป็นจิตรกรตัวจริงเลย

1328
01:25:59,488 --> 01:26:03,409
‎ผมต้องระวังให้ดี ไม่งั้นเขาจะได้ออกทีวี
‎แล้วผมต้องไปอยู่บ้าน

1329
01:26:05,411 --> 01:26:09,874
‎ผมไม่คิดว่าพ่อผมจะรู้ถึงอิทธิพลที่เขามี

1330
01:26:10,499 --> 01:26:14,295
‎แม้ในวาระสุดท้าย แม้ว่าอิทธิพลนั้นจะมากมาย

1331
01:26:14,837 --> 01:26:19,592
‎เขาไม่เคยรับรู้เลยว่า
‎ตัวเองเป็นที่รักมากแค่ไหน

1332
01:26:31,020 --> 01:26:35,942
‎เสน่ห์ของบ็อบมันอธิบายได้ยาก

1333
01:26:36,734 --> 01:26:40,321
‎มันเกี่ยวกับความสามารถในการวาดภาพของเขา

1334
01:26:40,821 --> 01:26:43,282
‎มันเกี่ยวกับเสียง

1335
01:26:43,950 --> 01:26:48,037
‎และวิธีการพูดคุยของเขา

1336
01:26:48,829 --> 01:26:55,127
‎เขามีอิทธิพลอย่างมากต่อทุกคนที่ได้รู้จักเขา

1337
01:27:08,182 --> 01:27:11,727
‎ความทรงจำของบ็อบยังคงอยู่ในใจพวกเราทุกคน

1338
01:27:11,811 --> 01:27:13,271
‎และมรดกของเขา

1339
01:27:13,354 --> 01:27:15,648
‎ยังคงอยู่ในใจแฟนๆ ทุกคน

1340
01:27:16,524 --> 01:27:18,025
‎เขาบอกผมก่อนตายว่า

1341
01:27:18,109 --> 01:27:23,197
‎เขาอยากให้คนอื่นจดจำเขาได้

1342
01:27:23,281 --> 01:27:25,157
‎แต่ไม่ใช่ด้วยความเศร้า

1343
01:27:32,164 --> 01:27:33,833
‎เราทุกคนคิดถึงพ่อนะ

1344
01:27:34,667 --> 01:27:36,043
‎เราคิดถึงพ่อ

1345
01:27:38,212 --> 01:27:40,214
‎ครั้งหนึ่งผมเคยถามเขาว่า

1346
01:27:40,298 --> 01:27:42,842
‎"พ่อพยายามจะพิสูจน์อะไรให้โลกรู้"

1347
01:27:42,925 --> 01:27:44,343
‎และเขาตอบ

1348
01:27:44,427 --> 01:27:49,849
‎"สิ่งที่เราทำที่นี่ตอนนี้
‎ผู้คนจะจดจำไปตลอดกาล"

1349
01:27:49,932 --> 01:27:53,269
‎ห้องสมุดทั่วประเทศแน่นขนัดทุกสัปดาห์

1350
01:27:53,352 --> 01:27:55,229
‎ไปด้วยคนที่อยากสร้างสรรค์

1351
01:27:55,313 --> 01:27:56,897
‎เราวาดภาพเหมือนกับบ็อบ รอสส์

1352
01:27:56,981 --> 01:28:00,318
‎ขณะที่ดูบ็อบ รอสส์ แต่งตัวเป็นบ็อบ รอสส์

1353
01:28:00,401 --> 01:28:02,820
‎- พวกคุณรู้จักบ็อบ รอสส์ไหม
‎- รู้

1354
01:28:02,903 --> 01:28:05,406
‎เขาเกือบจะเหมือนเพื่อนค่ะ

1355
01:28:06,532 --> 01:28:07,616
‎โอเค ดูนี่

1356
01:28:07,700 --> 01:28:08,784
‎เหมือนเขาเลย

1357
01:28:08,868 --> 01:28:11,245
‎บ็อบ รอสส์เป็นนักศิลปะบำบัดเหรอ

1358
01:28:11,329 --> 01:28:12,747
‎(ความงดงามมีอยู่ทุกที่
‎เน็ตฟลิกซ์)

1359
01:28:12,830 --> 01:28:14,457
‎เพราะดูเขาแล้วผ่อนคลาย

1360
01:28:14,540 --> 01:28:17,168
‎สวัสดี ยินดีต้อนรับกลับมา
‎ผมดีใจที่วันนี้คุณมานะ

1361
01:28:17,752 --> 01:28:20,296
‎และเราจะวาดพุ่มไม้เล็กๆ ไว้ตรงนี้

1362
01:28:22,048 --> 01:28:23,299
‎ผมบ็อบ รอสส์

1363
01:28:26,677 --> 01:28:30,014
‎แค่ใช้สีเดิมที่เราเคยใช้มาก่อน

1364
01:28:30,598 --> 01:28:34,935
‎แทนที่จะยกเกรียงออกจากผ้าใบ
‎ให้ขยับมันลงไป

1365
01:28:35,019 --> 01:28:37,605
‎แล้วก็เอียงไปแบบนั้น

1366
01:28:38,606 --> 01:28:40,983
‎มันยากที่จะชี้ความผิดพลาดของคนอื่น

1367
01:28:41,567 --> 01:28:43,611
‎และอาจจะยิ่งยากกว่าที่จะยอมรับ

1368
01:28:43,694 --> 01:28:46,447
‎ว่าคุณได้สร้างอุบัติเหตุแห่งสุข

1369
01:28:49,241 --> 01:28:54,372
‎หลายครั้งที่ผมสงสัยว่าความผิดพลาดไม่ใช่เหรอ

1370
01:28:54,455 --> 01:28:57,166
‎ที่สอนอะไรคุณได้มากกว่าความสำเร็จ

1371
01:28:57,249 --> 01:28:59,710
‎ความสำเร็จ คุณก็แค่ต้องก้าวต่อไป

1372
01:28:59,794 --> 01:29:01,796
‎แต่เมื่อคุณทำผิดพลาด

1373
01:29:01,879 --> 01:29:04,507
‎หรือมี "อุบัติเหตุแห่งสุข" อย่างที่บ็อบเรียกมัน

1374
01:29:05,007 --> 01:29:10,638
‎ทันใดนั้นคุณก็จะเรียนรู้วิธีใหม่ๆ ในการแก้ไขมัน

1375
01:29:10,721 --> 01:29:15,935
‎และผ่านกระบวนการเรียนรู้นั้น
‎คุณก็จะเริ่มพัฒนาในรูปแบบใหม่ๆ

1376
01:29:18,145 --> 01:29:19,855
‎คิดยังไงกับภาพนี้ล่ะ

1377
01:29:20,398 --> 01:29:22,108
‎ผมว่ามันสวยเลยนะ

1378
01:29:22,650 --> 01:29:23,776
‎ดีมากเลย

1379
01:29:24,443 --> 01:29:28,531
‎และพ่อหวังว่า
‎ทุกคนจะชอบดูลูกวาดภาพสวยๆ นี้นะ

1380
01:29:29,198 --> 01:29:31,617
‎ดังนั้นในนามของเราทุกคนที่สถานี

1381
01:29:32,118 --> 01:29:35,621
‎เราอยากให้ทุกคนมีความสุขกับการวาดภาพ

1382
01:29:36,163 --> 01:29:37,164
‎พระเจ้าคุ้มครอง

1383
01:29:37,248 --> 01:29:40,793
‎ในนามของสตีฟ ลูกชายผม
‎ขอขอบคุณที่รับชมครับ

1384
01:29:41,293 --> 01:29:42,628
‎แล้วเจอกันครับ

1385
01:29:46,507 --> 01:29:51,720
‎(วันนี้สตีฟและเดน่ายังคงสอนผู้คนวาดภาพ)

1386
01:29:51,804 --> 01:29:55,349
‎(ไปทั่วทั้งสหรัฐอเมริกา)

1387
01:29:57,768 --> 01:29:59,812
‎(หลังจากหนังเรื่องนี้เสร็จสิ้น)

1388
01:29:59,895 --> 01:30:03,691
‎(บริษัทบ็อบ รอสส์ได้ติดต่อทีมผู้สร้าง)

1389
01:30:03,774 --> 01:30:09,488
‎(พวกโควัลสกี้ปฏิเสธเรื่องที่
‎พวกเขามีปัญหากับบ็อบ รอสส์)

1390
01:30:09,572 --> 01:30:15,077
‎(ทั้งยังปฏิเสธด้วยว่า
‎แอนเน็ตต์กับบ็อบมีความสัมพันธ์กัน)

1391
01:30:16,704 --> 01:30:20,374
‎(พวกโควัลสกี้ยังคงดำเนินงาน
‎บริษัทบ็อบ รอสส์อย่างอิสระ)

1392
01:30:20,458 --> 01:30:24,879
‎(ซึ่งสร้างรายได้หลายล้านทุกปี
‎จากการอนุญาตให้ใช้ภาพของบ็อบและอื่นๆ)

1393
01:30:24,962 --> 01:30:27,089
‎(แม้จะเป็นความตั้งใจของบ็อบ)

1394
01:30:27,173 --> 01:30:31,343
‎(แต่สตีฟกลับไม่เคยได้รับผลกำไรเลย
‎จนถึงทุกวันนี้)

1395
01:32:24,206 --> 01:32:29,211
‎คำบรรยายโดย นัฐ วงศ์ศักดิ์ภักดี