1
00:00:22,605 --> 00:00:24,482
น้ำนี่ทำให้จิตใจสงบดีจัง

2
00:00:24,566 --> 00:00:25,900
แน่นอน

3
00:00:25,984 --> 00:00:29,779
เราอยู่ตรงนี้ที่แอตแลนติก
มันจะทำให้จิตใจสงบกว่านี้เยอะ

4
00:00:29,863 --> 00:00:34,200
เมื่อเรามองไปทางแอฟริกาที่อยู่ทางตะวันออก

5
00:00:35,535 --> 00:00:39,372
เพราะน้ำนี้คือช่องกำเนิด
ของชาวแอฟริกันอเมริกัน

6
00:00:40,540 --> 00:00:42,834
น้ำนี้ค้ำจุนเราไว้

7
00:00:44,044 --> 00:00:46,171
น้ำนี้พาเรามาที่นี่

8
00:00:47,255 --> 00:00:49,007
น้ำนี้ทำให้เรามีชีวิตอยู่

9
00:00:53,720 --> 00:00:55,013
ในการเดินทางครั้งล่าสุด

10
00:00:55,513 --> 00:00:58,933
ดร.เจสสิก้า แฮร์ริสกับผมไปสำรวจชายฝั่งเบนิน

11
00:00:59,017 --> 00:01:00,435
เรามีถั่วตาดำ

12
00:01:00,518 --> 00:01:03,271
เรามีกระเจี๊ยบ เรามีแตงโม

13
00:01:03,354 --> 00:01:04,981
มันเดินทางไปกับเรา

14
00:01:07,442 --> 00:01:11,237
ตามรอยวัตถุดิบและรสชาติ
ที่เป็นแก่นแท้ของประวัติศาสตร์ของเรา

15
00:01:11,321 --> 00:01:12,155
อร่อยจัง

16
00:01:12,238 --> 00:01:16,159
ทุกอย่างที่คุณมีอยู่ที่นี่มีมาก่อนเรือค้าทาส

17
00:01:26,127 --> 00:01:27,545
และในอเมริกา

18
00:01:28,046 --> 00:01:31,674
เราได้สำรวจความอุตสาหะและสร้างสรรค์
ในการทำอาหารของคนผิวดำ

19
00:01:31,758 --> 00:01:34,302
- เรามีข้าว
- นั่นคือส่วนผสมอันดับหนึ่ง

20
00:01:35,011 --> 00:01:37,472
ตลอดการมาถึงของเรา การเป็นทาส

21
00:01:37,972 --> 00:01:39,682
และการเลิกทาส

22
00:01:43,311 --> 00:01:47,524
มีการประกาศการเลิกทาส
ในวันที่ 1 มกราคม 1863

23
00:01:47,607 --> 00:01:49,526
นั่นคือตอนที่เราเป็นอิสระตามกฎหมาย

24
00:01:56,241 --> 00:01:58,451
ตอนนี้เรากำลังเริ่มการเดินทางครั้งใหม่

25
00:01:59,077 --> 00:02:00,703
และจะหยุดแวะที่แรก

26
00:02:01,371 --> 00:02:02,413
นิวออร์ลีนส์

27
00:02:02,497 --> 00:02:05,792
ส่วนที่ดีที่สุดคือสามคำสุดท้ายของสูตรนี้

28
00:02:05,875 --> 00:02:07,502
"ส่งซอสเผ็ดมา"

29
00:02:08,419 --> 00:02:09,838
ผมสตีเฟ่น แซตเตอร์ฟิลด์

30
00:02:10,421 --> 00:02:12,465
ในฐานะนักเขียนเกี่ยวกับอาหารที่ฝึกเป็นเชฟ

31
00:02:12,549 --> 00:02:14,968
และทำงานเป็นซอมเมอลิเยร์นานกว่าสิบปี

32
00:02:15,051 --> 00:02:16,261
- ดื่ม
- ดื่ม

33
00:02:16,344 --> 00:02:18,763
ผมใช้เวลาเล่าเรื่องอาหารนานมาก

34
00:02:18,847 --> 00:02:23,143
เธอเลี้ยงอาหารและกระตุ้น
ขบวนการเรียกร้องสิทธิพลเมืองได้

35
00:02:23,226 --> 00:02:25,812
หลังการเลิกทาสมาจนถึงปัจจุบัน

36
00:02:25,895 --> 00:02:28,022
ดร.เจกับผมเดินทางอย่างต่อเนื่อง

37
00:02:28,106 --> 00:02:31,192
เพื่อเปิดเผยเรื่องราวของชาวแอฟริกันอเมริกัน

38
00:02:31,734 --> 00:02:35,238
ผ่านอาหารที่เราปลูก เตรียม และพูดคุยกัน

39
00:02:38,116 --> 00:02:39,242
ขอพระเจ้าคุ้มครอง

40
00:02:39,325 --> 00:02:42,328
อาหารที่เปลี่ยนโฉมอเมริกา

41
00:03:25,914 --> 00:03:27,707
(High on the Hog)

42
00:03:27,790 --> 00:03:30,627
(อาหารแอฟริกันอเมริกันพลิกโฉมอเมริกา)

43
00:03:30,710 --> 00:03:33,713
(อาหารสัญจร)

44
00:03:38,092 --> 00:03:43,348
(ลุยเซียนา)

45
00:03:43,431 --> 00:03:48,478
(นิวออร์ลีนส์)

46
00:03:48,561 --> 00:03:51,689
น่านน้ำในนิวออร์ลีนส์นำคนใหม่ๆ เข้ามา

47
00:03:51,773 --> 00:03:54,567
ภาษาใหม่ๆ ส่วนผสมใหม่ๆ

48
00:03:54,651 --> 00:03:56,945
สร้างวัฒนธรรมผสมใหม่

49
00:03:57,904 --> 00:03:59,489
เกิดในโลกใหม่

50
00:04:00,365 --> 00:04:01,950
วัฒนธรรมครีโอล

51
00:04:02,784 --> 00:04:05,119
แม้จะได้รับอิทธิพลจากหลายประเทศ

52
00:04:05,203 --> 00:04:10,083
แต่ในลุยเซียน่า เมล็ดพันธุ์ของครีโอล
เป็นคนผิวดำอย่างปฏิเสธไม่ได้

53
00:04:12,418 --> 00:04:14,796
- ไม่มีน้ำตาลผง
- ไม่มีน้ำตาลผง ดูนั่นสิ

54
00:04:16,589 --> 00:04:19,092
ผมมาถึงนิวออร์ลีนส์กับที่ปรึกษาของผม

55
00:04:19,175 --> 00:04:21,511
ดร.เจ ผู้ซึ่งใช้เวลาหลายสิบปี

56
00:04:21,594 --> 00:04:23,888
ศึกษาโลกผ่านอาหาร

57
00:04:23,972 --> 00:04:26,182
เจสสิก้า แฮร์ริส
เธอเพิ่งออกหนังสือเล่มแรก

58
00:04:26,266 --> 00:04:29,352
ชื่อฮอตสตัฟใช่ไหม
คุณเอาอาหารอะไรมาให้เราครับ

59
00:04:29,435 --> 00:04:32,772
นี่ชิกเก้นยาสซา ปูเลตยาสซา
จากเซเนกัลในแอฟริกาตะวันตก

60
00:04:32,855 --> 00:04:35,316
คุณถือว่าตัวเองเป็น
นักมานุษยวิทยาด้านการทำอาหาร

61
00:04:35,400 --> 00:04:37,527
- หมายความว่าไงครับ
- ฉันไปประเทศต่างๆ

62
00:04:37,610 --> 00:04:39,988
ฉันไม่ได้สนใจแค่อาหารและรสชาติของมัน

63
00:04:40,071 --> 00:04:42,699
แต่สนใจด้วยว่ามันเกี่ยวข้องกับ
วัฒนธรรมของประเทศยังไง

64
00:04:42,782 --> 00:04:45,326
มันเติบโตจากอะไร มีประเพณีอะไรโดยเฉพาะ

65
00:04:45,410 --> 00:04:48,329
จึงไม่มีใครเหมาะสมกว่านี้
ที่จะสำรวจนิวออร์ลีนส์ด้วย

66
00:04:48,413 --> 00:04:50,790
รวมทั้งสิ่งที่ทำให้การทำอาหารของมันพิเศษมาก

67
00:04:51,541 --> 00:04:53,543
นิวออร์ลีนส์เป็นที่ที่น่าทึ่งมาก

68
00:04:53,626 --> 00:04:58,423
เพราะหลังจากการเลิกทาส
และแม้แต่ก่อนการเลิกทาส

69
00:04:58,506 --> 00:05:00,675
มีระบบการเมือง

70
00:05:00,758 --> 00:05:04,220
ภายใต้ฝรั่งเศสและสเปน แล้วก็ฝรั่งเศสอีกครั้ง

71
00:05:04,304 --> 00:05:09,684
ที่อนุญาตให้มีประชากรคนผิวสี
หลายพันคนที่เป็นอิสระ

72
00:05:09,767 --> 00:05:11,811
และพวกเขาหลายคนก็เป็นครีโอล

73
00:05:12,645 --> 00:05:16,274
พวกเขาจึงสร้างโลกอีกแบบ

74
00:05:17,900 --> 00:05:21,863
หนังสือพิมพ์ ดนตรี ร้านเสริมสวย

75
00:05:21,946 --> 00:05:24,949
เราเริ่มได้ควบคุมทางการเมืองด้วย

76
00:05:26,075 --> 00:05:27,785
ในช่วงการฟื้นฟู

77
00:05:28,494 --> 00:05:30,955
คนผิวดำ 2,000 คน

78
00:05:31,039 --> 00:05:34,542
ทำงานในตำแหน่งรัฐบาล

79
00:05:35,418 --> 00:05:39,172
คุณมีคนที่เริ่มสร้างความมั่งคั่งของคนผิวดำ

80
00:05:39,255 --> 00:05:42,759
ความมั่งคั่งที่กลายเป็นความมั่งคั่งจากรุ่นสู่รุ่น

81
00:05:42,842 --> 00:05:47,096
เรายังพบว่าผู้หญิงมีส่วนร่วมในสิ่งต่างๆ

82
00:05:47,180 --> 00:05:52,268
พวกเธอขายคาลา
ไรซ์ฟริตเตอร์ที่มาจากแอฟริกาตะวันตก

83
00:05:52,852 --> 00:05:56,356
พวกเธอทำมันตามคำสั่งซื้อ
แล้วพวกเธอก็ขายมัน

84
00:05:56,439 --> 00:06:00,026
"คาลา คาลา คาลาสวยๆ
อร่อยๆ ร้อนๆ คาลามาแล้วจ้า"

85
00:06:00,109 --> 00:06:02,779
เราจึงมีการรวมกันของวัฒนธรรมต่างๆ

86
00:06:02,862 --> 00:06:05,531
อิทธิพลของฝรั่งเศส อิทธิพลของสเปน

87
00:06:05,615 --> 00:06:07,325
- คนที่อิสระ ชาวแอฟริกัน
- แอฟริกัน

88
00:06:07,408 --> 00:06:10,828
สิ่งเหล่านั้นทั้งหมด
ถูกสร้างมาเพื่อสถานที่ที่แตกต่างกัน

89
00:06:19,087 --> 00:06:22,423
การผสมผสานที่เป็นเอกลักษณ์ของวัฒนธรรม
ที่ทำให้นิวออร์ลีนพิเศษมาก

90
00:06:22,507 --> 00:06:25,218
ปัจจุบันยังคงสะท้อนผ่านการทำอาหารของมัน

91
00:06:25,760 --> 00:06:28,846
ดร.เจกับผมไปเยือน
เชฟชาวอเมริกันเชื้อสายเซเนกัล

92
00:06:28,930 --> 00:06:32,725
เซรีญ เอ็มบาเยแห่งร้านอาหารดาคาร์โนลา

93
00:06:33,810 --> 00:06:37,563
ที่ซึ่งเมนูของเขาแสดงให้เห็น
ความเชื่อมโยงทางวัฒนธรรมอันลึกซึ้ง

94
00:06:37,647 --> 00:06:39,899
ระหว่างแอฟริกาตะวันตกกับนิวออร์ลีนส์

95
00:06:40,900 --> 00:06:46,114
ผู้ที่มาร่วมโต๊ะกับเราคือมิเชล โจน ปาปิยอง
ชาวพื้นเมืองครีโอลรุ่นที่แปด

96
00:06:46,197 --> 00:06:49,200
พอผมพูดว่า "นังกา เดฟ"
พวกคุณก็พูดว่า "มานยี ฟี"

97
00:06:49,283 --> 00:06:50,827
- โอเค
- คุณพูดว่า "สวัสดี"

98
00:06:52,912 --> 00:06:54,372
ทีนี้ก็พูดแบบจริงจังซิ

99
00:06:55,331 --> 00:06:57,834
คำนี้ฟังดูเหมือนภาษาลุยเซียนาครีโอล

100
00:06:57,917 --> 00:06:59,252
- มานยี ฟี
- ใช่

101
00:06:59,335 --> 00:07:01,796
- มานยี ฟี ผมอยู่นี่
- นั่นคือสิ่งที่เราพูด

102
00:07:01,879 --> 00:07:03,131
- ชอบมากเลย
- ดีจังค่ะ

103
00:07:03,214 --> 00:07:04,173
ทานให้อร่อยนะครับ

104
00:07:04,257 --> 00:07:05,466
- ขอบคุณค่ะ
- ขอบคุณ เชฟ

105
00:07:05,550 --> 00:07:06,384
ขอบคุณค่ะ เชฟ

106
00:07:06,467 --> 00:07:09,804
นี่เหมือนงานคืนสู่เหย้า
เวลาคนถามว่า "ทำไมต้องนิวออร์ลีนส์"

107
00:07:09,887 --> 00:07:13,599
คำตอบมาตรฐานของฉันคือ
"เพราะนั่นคือที่ที่ทำให้ฉันรู้สึกดีที่สุด"

108
00:07:13,683 --> 00:07:16,018
เพราะที่นี่เป็น

109
00:07:16,102 --> 00:07:18,855
เมืองอาหารที่สำคัญแห่งหนึ่งของซีกโลก

110
00:07:18,938 --> 00:07:22,859
ใช่ครับ ประวัติศาสตร์ของนิวออร์ลีนส์น่าทึ่งมาก

111
00:07:22,942 --> 00:07:27,697
และผมรู้สึกว่ามันยังสัมผัสได้ชัดเจนในผู้คน

112
00:07:27,780 --> 00:07:30,908
ไม่ใช่แค่จากนิวออร์ลีนส์
แต่ลุยเซียนาในวงกว้างมากกว่า

113
00:07:30,992 --> 00:07:31,826
ใช่ค่ะ

114
00:07:31,909 --> 00:07:36,539
คุณมาจากเซาเทิร์นลุยเซียนาใกล้ลาฟาแยตเหรอ

115
00:07:36,622 --> 00:07:37,707
ลึกเข้าไปในประเทศ

116
00:07:37,790 --> 00:07:41,878
ฉันเรียกมันว่าบายู คันทรี
เพราะลำธารไหลผ่านบ้านเรา

117
00:07:41,961 --> 00:07:45,006
ส่วนหนึ่งของที่ดินถูกแผ้วถางให้โล่ง
และบ้านก็ตั้งอยู่ที่นั่น

118
00:07:45,089 --> 00:07:47,008
และป่าก็เป็นสวนหลังบ้าน

119
00:07:47,091 --> 00:07:49,635
แล้วพอคุณเดินทะลุป่าไปก็จะอยู่ที่ลำธาร

120
00:07:49,719 --> 00:07:50,553
อยู่ที่ลำธาร

121
00:07:50,636 --> 00:07:54,515
และวงศ์ตระกูลของเราก็เชื่อมโยงกับมาร์เกอริต

122
00:07:54,599 --> 00:07:58,144
หนึ่งในบรรพบุรุษที่สร้างตระกูลของฉัน

123
00:07:58,227 --> 00:08:00,813
เรื่องราวของเธอในช่วงยุค 1700

124
00:08:00,897 --> 00:08:04,400
ได้รับคำสัญญาว่า
จะเป็นอิสระจากคนที่จับเธอไปเป็นทาส

125
00:08:04,484 --> 00:08:06,110
เกรกัวร์ จิลลอรี

126
00:08:06,194 --> 00:08:09,780
เธอเชื่อว่าเธอจะเป็นอิสระเมื่อเขาตาย

127
00:08:09,864 --> 00:08:11,908
ลูกๆ ของเขาโต้แย้งเรื่องนั้น

128
00:08:11,991 --> 00:08:15,161
เธอเลยหนีไปยังศาลสเปนที่นิวออร์ลีนส์

129
00:08:15,244 --> 00:08:17,163
และฟ้องร้อง แล้วเธอก็ชนะ

130
00:08:17,246 --> 00:08:23,085
เธอกับลูกๆ ของเธอกลับมาลุยเซียนาตอนใต้

131
00:08:23,169 --> 00:08:26,130
แล้วเข้าไปอยู่ในป่า

132
00:08:26,214 --> 00:08:30,009
และเราก็อยู่ที่นั่นมาตั้งแต่ตอนนั้น

133
00:08:30,092 --> 00:08:31,594
ฉันจะดื่มให้มาร์เกอริต

134
00:08:31,677 --> 00:08:33,471
ใช่ ขอบคุณมาร์เกอริตกัน

135
00:08:33,554 --> 00:08:36,432
ขอบคุณมาร์เกอริตสำหรับเรื่องนั้น ใช่

136
00:08:36,516 --> 00:08:41,771
ผมอยากถามคุณเรื่องครีโอล
ที่ว่ามันหมายถึงอัตลักษณ์ของคุณ

137
00:08:41,854 --> 00:08:44,190
ถ้าคุณระบุมันแบบนั้นนะ และคุณเติบโตมายังไง

138
00:08:44,273 --> 00:08:46,192
ในความสัมพันธ์กับคำนั้นและอัตลักษณ์

139
00:08:46,275 --> 00:08:49,820
ใช่ค่ะ ฉันระบุแบบนั้นมาตลอด

140
00:08:49,904 --> 00:08:52,406
และฉันคิดว่าสิ่งที่ครีโอลมีความหมายกับเรา

141
00:08:52,490 --> 00:08:57,328
คือการผสมผสานระหว่างชาวแอฟริกา
ชาวฝรั่งเศส และชาวพื้นเมือง

142
00:08:57,411 --> 00:09:00,248
และวิธีที่ทุกอย่างนั้นมารวมกัน

143
00:09:00,331 --> 00:09:03,084
และประวัติศาสตร์ที่ผสมผสานกันนี้

144
00:09:03,167 --> 00:09:05,628
เป็นส่วนหนึ่งของประเพณี "ครีโอล"

145
00:09:05,711 --> 00:09:09,757
อย่างแรกเลย
มันเป็นคำที่มาจากภาษาสเปน "ครีอาร์"

146
00:09:09,840 --> 00:09:13,010
ซึ่งก็คือสร้าง แทบจะหมายถึงเกิดเลยละ

147
00:09:13,844 --> 00:09:17,014
ดังนั้นที่ต้นกำเนิด มันอาจหมายถึง

148
00:09:17,098 --> 00:09:21,185
เด็กๆ ชาวแอฟริกา

149
00:09:21,269 --> 00:09:23,980
ที่เกิดในโลกใหม่

150
00:09:25,189 --> 00:09:26,732
เป็นครีโอล

151
00:09:26,816 --> 00:09:29,569
ฉันคิดว่าสิ่งที่นิยามได้มากที่สุด

152
00:09:29,652 --> 00:09:32,989
เมื่อฉันคิดถึงวัฒนธรรมครีโอล

153
00:09:33,072 --> 00:09:36,784
คืออาหารที่เรากิน เพราะมันเป็นสิ่งที่เราปลูก

154
00:09:36,867 --> 00:09:40,913
ดังนั้นข้าวจึงเป็นอาหารหลัก
กระเจี๊ยบจึงเป็นอาหารหลัก

155
00:09:40,997 --> 00:09:43,624
ถั่วตาดำคือสิ่งที่เราจะเพาะปลูก

156
00:09:43,708 --> 00:09:47,211
นั่นคือสามสิ่งที่มีต้นกำเนิดในทวีปแอฟริกา

157
00:09:47,295 --> 00:09:48,671
มันมากับเรา

158
00:09:49,839 --> 00:09:51,215
โอเค เชฟ

159
00:09:51,799 --> 00:09:55,428
นี่คือซูปูคานยา ซึ่งหลักๆ แล้ว

160
00:09:55,511 --> 00:09:58,973
ซูปูแปลว่าซุป คานยาแปลว่ากระเจี๊ยบ

161
00:09:59,056 --> 00:10:03,144
ซึ่งเป็นที่รู้จักในนิวออร์ลีนส์ว่ากัมโบ

162
00:10:03,644 --> 00:10:06,230
- โอเค
- หวังว่าคุณคงอร่อยกับมันนะครับ

163
00:10:06,314 --> 00:10:08,316
- ทานให้อร่อยนะครับ
- ขอบคุณค่ะ

164
00:10:09,650 --> 00:10:10,776
ตักข้าวสิครับ

165
00:10:11,652 --> 00:10:12,612
ขอบคุณครับ

166
00:10:22,496 --> 00:10:24,540
ว้าว อร่อยมากครับ เชฟ

167
00:10:26,042 --> 00:10:28,628
หนึ่งในสิ่งที่ทำให้ผมประทับใจ

168
00:10:28,711 --> 00:10:34,925
ในการเดินทางจากแอฟริกาตะวันตกสู่ลุยเซียนา

169
00:10:35,551 --> 00:10:38,554
คือบทบาทของชาวฝรั่งเศส

170
00:10:38,638 --> 00:10:43,601
มีอะไรในเทคนิคของอาหารเหล่านี้

171
00:10:43,684 --> 00:10:47,313
ที่มาจากอิทธิพลการทำอาหารฝรั่งเศสไหม

172
00:10:47,396 --> 00:10:49,565
พูดตามตรง ผมเชื่อจริงๆ ว่า

173
00:10:49,649 --> 00:10:54,111
เซเนกัลเป็นแรงบันดาลใจ
การทำอาหารในนิวออร์ลีนส์ในหลายๆ แง่

174
00:10:54,195 --> 00:10:56,822
และเมื่อผมพูดถึงชาวเซเนแกมเบียน

175
00:10:56,906 --> 00:11:00,534
ผมรวมถึงทุกประเทศในแอฟริกาตะวันตกด้วย

176
00:11:01,118 --> 00:11:02,620
แต่เรายังไม่ได้ความดีความชอบ

177
00:11:02,703 --> 00:11:05,665
เพราะชาวฝรั่งเศสคือผู้ทียึดเราเป็นอาณานิคม

178
00:11:05,748 --> 00:11:07,291
หลายคนเชื่อว่า…

179
00:11:09,085 --> 00:11:11,003
กัมโบได้รับแรงบันดาลใจจากบูยาแบส

180
00:11:11,087 --> 00:11:15,091
มันไม่ใช่เลย
ถ้าคุณดูอาหารที่เป็นที่รู้จักในนิวออร์ลีนส์

181
00:11:15,883 --> 00:11:17,426
สิ่งที่เห็นได้ชัดคือข้าว

182
00:11:17,510 --> 00:11:20,888
ถ้าคุณดูเซเนกัล
อาหารของเราส่วนใหญ่เป็นข้าว

183
00:11:20,971 --> 00:11:22,890
ข้าวหมกโจลลอฟ มีแค่ข้าวกับเนื้อ

184
00:11:22,973 --> 00:11:25,393
คุณจะเห็นเส้นทางระหว่างสองวัฒนธรรม

185
00:11:25,476 --> 00:11:26,727
ใช่ค่ะ

186
00:11:27,228 --> 00:11:29,063
ข้าวหมกจอลลอฟ นั่นก็คือจัมบาลายา

187
00:11:29,146 --> 00:11:31,899
เมื่อคุณพูดถึงการทำอาหารของชาวแอฟริกัน

188
00:11:31,982 --> 00:11:33,901
และวิธีที่ชาวแอฟริกันทำอาหาร

189
00:11:33,984 --> 00:11:39,407
คือสิ่งที่นิยามการทำอาหารในแบบต่างๆ

190
00:11:40,866 --> 00:11:44,662
เราไม่ได้พูดถึงเทคนิคฝรั่งเศส

191
00:11:44,745 --> 00:11:47,748
เรากำลังพูดถึงส่วนผสม

192
00:11:47,832 --> 00:11:51,794
ที่แปลความหมายและนิยามอาหาร

193
00:11:53,212 --> 00:11:58,092
ความคิดทั้งหมดของการดูเซเนกัลกับนิวออร์ลีนส์

194
00:11:58,175 --> 00:12:01,804
เชื่อมโยงกันบนอาหารจานหนึ่ง
เป็นเรื่องที่สำคัญมาก

195
00:12:01,887 --> 00:12:04,473
และมันน่าสนใจมากที่เป็นเซเนกัล

196
00:12:04,557 --> 00:12:07,518
เพราะสตีเฟ่นกับฉันอยู่ที่เบนิน

197
00:12:07,601 --> 00:12:10,396
เซเนกัลและเบนินต่างก็มีหลายจุด

198
00:12:10,479 --> 00:12:13,524
ที่กลายเป็นจุดเริ่มต้น

199
00:12:13,607 --> 00:12:18,696
ของชาวแอฟริกันหลายแสนคนที่ตกเป็นทาส

200
00:12:20,281 --> 00:12:21,115
วอยลา

201
00:12:22,408 --> 00:12:24,326
ถั่วตาดำชุบแป้งทอด

202
00:12:26,036 --> 00:12:28,831
แล้วก็มีซอสหัวหอม

203
00:12:29,540 --> 00:12:30,916
ค่ะ ขอบคุณค่ะ

204
00:12:33,919 --> 00:12:36,630
ซอสนี้เป็นกุญแจสำคัญของฟริตเตอร์

205
00:12:36,714 --> 00:12:38,549
หัวหอมเป็นหนึ่งในบรรดาผัก

206
00:12:38,632 --> 00:12:41,010
ที่ถ้าคุณต้มนานพอ ความหวานจะออกมา

207
00:12:41,093 --> 00:12:41,927
ใช่ค่ะ

208
00:12:42,011 --> 00:12:45,890
ดูเหมือนหัวหอมแทบจะ
ละลายลงไปในซอสเกือบหมดแล้ว

209
00:12:45,973 --> 00:12:48,726
- ใช่
- เคี่ยวมันนานกว่าแปดชั่วโมง

210
00:12:49,393 --> 00:12:50,227
น่าทึ่งจริงๆ

211
00:12:51,061 --> 00:12:53,481
ฉันว่าซอสหัวหอมรสชาติเหมือนเซเนกัลเลย

212
00:12:53,564 --> 00:12:55,107
ใช่ แน่นอน

213
00:12:55,191 --> 00:12:56,275
อร่อยจัง

214
00:12:57,026 --> 00:13:00,237
ผมมีเรื่องน่าสนใจเกี่ยวกับถั่วตาดำ

215
00:13:00,321 --> 00:13:02,031
ที่เพิ่งรู้มาเมื่อเร็วๆ นี้

216
00:13:02,114 --> 00:13:05,201
ทริปสุดท้ายที่ผมไปเกาะกอเร่

217
00:13:05,910 --> 00:13:08,287
ที่ที่บรรพบุรุษของเราหลายคน
เห็นมันเป็นครั้งสุดท้าย

218
00:13:08,370 --> 00:13:10,748
มีผู้ชายคนหนึ่งเล่าเรื่องพวกนี้ให้ผมฟัง

219
00:13:10,831 --> 00:13:12,416
แล้วผมก็ถามเขาว่า

220
00:13:13,375 --> 00:13:16,128
"คุณรู้อะไรบ้างเกี่ยวกับอาหารที่พวกเขากิน"

221
00:13:16,712 --> 00:13:20,466
และเขาบอกว่า
บรรพบุรุษของเราต้องหนัก 60 กิโลกรัม

222
00:13:20,549 --> 00:13:22,968
ถึงจะลงเรือข้ามไปได้

223
00:13:23,677 --> 00:13:27,139
และสิ่งหนึ่งที่พวกเขาทำให้บรรพบุรุษกิน
เพื่อให้พวกเขาอ้วนขึ้น

224
00:13:27,223 --> 00:13:29,099
และทุกครั้งที่ผมพูดเรื่องนี้ ผม…

225
00:13:30,976 --> 00:13:34,313
แต่สิ่งหนึ่งที่พวกเขาให้บรรพบุรุษกิน
คือถั่วตาดำและน้ำมันปาล์ม

226
00:13:34,396 --> 00:13:35,773
เรามีอาคารา

227
00:13:36,398 --> 00:13:39,568
ถั่วตาดำกับหัวหอม
ที่ใส่น้ำมันปาล์มเข้าไป

228
00:13:40,736 --> 00:13:42,196
เป็นเครื่องบรรณาการที่สวยงาม

229
00:13:48,661 --> 00:13:53,916
ชาวครีโอลเชื่อมโยงกับ
บรรพบุรุษของพวกเขาในแอฟริกา

230
00:13:53,999 --> 00:13:58,796
สัมผัสรสชาติและสิ่งที่เราปลูก

231
00:13:58,879 --> 00:14:00,798
มันอยู่ในดีเอ็นเอ

232
00:14:00,881 --> 00:14:05,761
บรรพบุรุษถูกนำตัวไปยังลุยเซียนาในฐานะทาส

233
00:14:05,845 --> 00:14:10,599
ดังนั้นในหัวของพวกเขา
ในหัวใจและในมือพวกเขา

234
00:14:11,183 --> 00:14:12,893
พวกเขาจึงนำอาหารมาด้วย

235
00:14:21,318 --> 00:14:25,364
(เอ็ดการ์ด ลุยเซียนา)

236
00:14:26,991 --> 00:14:30,077
เพื่อที่จะเข้าใจต้นกำเนิด
การทำอาหารครีโอลได้ดีขึ้น

237
00:14:30,160 --> 00:14:34,206
ผมเดินทางไปเอ็ดการ์ด ลุยเซียนา
กับมิเชล โจน ปาปิยอง

238
00:14:34,290 --> 00:14:37,793
ตามคลองที่ตระกูล
ของแมทธิว รุสเซฟเป็นเจ้าของ

239
00:14:37,877 --> 00:14:40,004
ตั้งแต่ปลายยุค 1850

240
00:14:42,089 --> 00:14:44,425
ทุ่งหญ้าและลำธารของลุยเซียนา

241
00:14:44,508 --> 00:14:47,136
เลี้ยงครอบครัวมากมายมาหลายชั่วอายุคน

242
00:14:52,349 --> 00:14:54,518
นานหลายชั่วอายุคน

243
00:14:54,602 --> 00:14:58,731
ที่เราทำนาและเพาะปลูกบนผืนดิน

244
00:14:58,814 --> 00:15:03,193
ทำไร่ ทำทุกอย่างที่ต้องการเพื่อให้พอเพียง

245
00:15:03,736 --> 00:15:07,323
ยายฉันหัดตกปลาตั้งแต่เธอยังเด็ก

246
00:15:07,406 --> 00:15:09,658
และงานของเธอก็กลายเป็น

247
00:15:09,742 --> 00:15:13,245
คนที่ออกไปหาปลามาเลี้ยงครอบครัว

248
00:15:13,329 --> 00:15:16,373
พวกเขาเป็นชาวไร่ชาวนา
พวกเขาปลูกสิ่งต่างๆ ในสวน

249
00:15:16,457 --> 00:15:19,126
พวกเขามีพืชผลและเธอก็ไปที่ทะเลสาบ

250
00:15:19,209 --> 00:15:22,129
เพื่อช่วยเหลือและเลี้ยงครอบครัว

251
00:15:22,212 --> 00:15:24,590
และนั่นก็เป็นกิจวัตรประจำวัน

252
00:15:24,673 --> 00:15:29,178
สำหรับเธอแล้ว น้ำเป็นธรรมชาติ
มากพอๆ กับการอยู่ในไร่นา

253
00:15:30,179 --> 00:15:35,017
และเราก็มีไม้ไผ่แบบโบราณ

254
00:15:35,100 --> 00:15:36,560
สำหรับทำคันเบ็ดตกปลา

255
00:15:36,644 --> 00:15:38,979
คุณตกปลาแบบไหน

256
00:15:39,063 --> 00:15:42,358
เราตกปลากะพง ปลากระบือ ปลาเพิร์ช

257
00:15:42,441 --> 00:15:43,692
เรามีปลาเทราต์

258
00:15:44,944 --> 00:15:46,779
เรามีปลาแบส

259
00:15:47,613 --> 00:15:50,658
การเป็นเด็กในเมืองและเติบโตมาในแอตแลนตา

260
00:15:50,741 --> 00:15:54,036
ผมไม่ต้องคิดเลยว่าของชำของเรามาจากไหน

261
00:15:54,787 --> 00:15:56,747
สำหรับครอบครัวของมิเชลและแมตต์

262
00:15:56,830 --> 00:16:01,168
พวกเขาต้องพึ่งพาลำธาร
เป็นแหล่งอาหารของพวกเขา

263
00:16:01,877 --> 00:16:04,046
คลองนี้ชื่อคลองสตัมป์

264
00:16:04,129 --> 00:16:05,839
ผมเข้าใจว่าทำไมพวกเขาเรียกมันว่าคลองสตัมป์

265
00:16:05,923 --> 00:16:07,383
ใช่ มันมีตอไม้อยู่ในนี้เยอะมาก

266
00:16:07,466 --> 00:16:10,302
ในฤดูหนาว คุณตกปลาแครปปี้ได้เยอะมาก

267
00:16:10,386 --> 00:16:14,139
ตอนนี้คุณตกปลาเพิร์ชในนี้ได้เยอะ
มีปลาเพิร์ชเยอะมาก

268
00:16:14,723 --> 00:16:16,976
การใช้ชีวิตนอกชายฝั่งลุยเซียนา

269
00:16:17,059 --> 00:16:20,813
ดูเหมือนจะเป็นสิ่งสำคัญของวัฒนธรรมครีโอล

270
00:16:20,896 --> 00:16:23,065
ผมมีจิ้งหรีดที่ดูเชื่องๆ ให้คุณด้วย

271
00:16:23,148 --> 00:16:24,984
ต้องอย่างนี้สิ

272
00:16:25,067 --> 00:16:28,404
ปัจจุบันแมตต์กับครอบครัว
ยังใช้ชีวิตอยู่กับผืนน้ำเหล่านี้

273
00:16:29,029 --> 00:16:31,031
ตกปลาจากมันเป็นอาหารค่ำทุกสัปดาห์

274
00:16:31,991 --> 00:16:35,786
ผมตกปลาในคลองนี้มา 30 กว่าปี
หรือไม่ก็นานกว่านั้น

275
00:16:35,869 --> 00:16:36,745
น่าทึ่งจริงๆ

276
00:16:36,829 --> 00:16:39,665
ผมรู้ว่าปลาอยู่ตรงไหนทุกช่วงเวลาของปี

277
00:16:39,748 --> 00:16:42,876
ทีนี้มาดูกัน ดูตรงนี้สิ ดูเหมือนมีบางอย่าง…

278
00:16:42,960 --> 00:16:46,130
- คุณเหวี่ยงสายเบ็ดไปตรงนั้น
- ข้างๆ ตอไม้นั่น

279
00:16:46,213 --> 00:16:47,506
- ข้างๆ ตอไม้นั่น
- ดูนี่นะ

280
00:16:47,589 --> 00:16:49,883
- ฉันเห็นปลาอยู่ใต้น้ำ
- ดูนะ

281
00:16:49,967 --> 00:16:51,885
เราจะหามันให้เจอ มันอยู่แถวๆ นี้แหละ

282
00:16:51,969 --> 00:16:54,096
- อยู่นั่นไง ดูสิ
- นั่นไง ตรงนั้น

283
00:16:54,179 --> 00:16:55,931
อยู่นั่นไง สวยมาก ดูสิ

284
00:16:56,015 --> 00:16:58,267
- ใช่ ตกปลาเพิร์ชขึ้นจากน้ำ
- แบบนั้นแหละ

285
00:16:58,976 --> 00:17:00,394
- ตัวนี้สวยดี
- ใช่

286
00:17:00,477 --> 00:17:02,438
ตกปลาเพิร์ชขึ้นจากน้ำ เราได้ตัวนึงแล้ว

287
00:17:05,524 --> 00:17:07,443
การอยู่บนผืนน้ำเหล่านี้กับชาวบ้าน

288
00:17:07,526 --> 00:17:11,071
ที่ยังใช้ชีวิตและ
ปลูกพืชพันธุ์ธัญญาหารกินเองนั้นเรียบง่ายมาก

289
00:17:12,740 --> 00:17:17,578
มันเป็นเครื่องเตือนใจผมว่าการมีที่ดิน
สามารถให้อาหาร ที่อยู่อาศัย และความมั่นคง

290
00:17:17,661 --> 00:17:19,830
สำหรับคนรุ่นต่อๆ ไปอีกหลายรุ่น

291
00:17:30,090 --> 00:17:33,761
ขณะที่ผมสำรวจดินแดนที่ให้อาหารครีโอลกับเรา

292
00:17:35,554 --> 00:17:38,599
ผมไม่สามารถหลบเลี่ยงประวัติศาสตร์ที่ซับซ้อน

293
00:17:38,682 --> 00:17:41,393
ของชนชั้นแรงงานผิวดำที่ถูกฝังอยู่ในผืนดินได้

294
00:17:43,479 --> 00:17:46,565
แม้ว่าหลังจากการเลิกทาสและการฟื้นฟู

295
00:17:46,648 --> 00:17:50,319
ในช่วงปลายยุค 1800 และต้นยุค 1900

296
00:17:50,402 --> 00:17:53,781
ครอบครัวคนผิวดำหลายครอบครัว
ยังคงผูกพันกับการเพาะปลูก

297
00:17:53,864 --> 00:17:57,910
ทำงานเป็นชาวไร่ชาวนา
ใช้แรงงาน 100 เปอร์เซ็นต์

298
00:17:57,993 --> 00:18:01,288
แต่ได้เงินเพียงบางส่วนของกำไร

299
00:18:01,830 --> 00:18:05,751
การแลกเปลี่ยนการทำงานที่ไม่สมดุล
ที่เรียกว่าเกษตรกรรมจ่ายค่าเช่าด้วยผลผลิต

300
00:18:06,460 --> 00:18:09,046
ระบบที่ไม่สิ้นสุดลงทั้งหมด

301
00:18:09,129 --> 00:18:11,340
จนถึงยุค 1960

302
00:18:13,217 --> 00:18:17,971
ผมเดินทางไปยังพื้นที่เพาะปลูกในลุยเซียนา
เพื่อพบกับคุณเอลวิน ชิลด์ส

303
00:18:18,055 --> 00:18:21,767
วิศวกรเครื่องจักรกลที่เกษียณแล้วซึ่งโตมา
กับการเป็นเกตรกรจ่ายค่าเช่าด้วยผลผลิต

304
00:18:22,351 --> 00:18:24,436
- สบายดีไหมครับ คุณชิลด์ส
- สบายมากครับ

305
00:18:24,520 --> 00:18:25,813
- ดีครับ
- สุดยอดเลย

306
00:18:28,565 --> 00:18:32,444
ผมอยากถามคุณเกี่ยวกับเรื่องราวส่วนตัวของคุณ

307
00:18:32,528 --> 00:18:35,155
คุณเติบโตที่ไหน และเติบโตมายังไง

308
00:18:35,239 --> 00:18:37,908
ผมเติบโตบนพื้นที่เพาะปลูกเคนริเวอร์

309
00:18:38,826 --> 00:18:41,078
ในครอบครัวเกษตรกรรมจ่ายค่าเช่าด้วยผลผลิต

310
00:18:41,161 --> 00:18:44,957
ช่วยบอกผมอีกหน่อยได้ไหมครับ
ว่ามันหมายถึงอะไร

311
00:18:45,040 --> 00:18:47,084
ในการเป็นเกษตรกรจ่ายค่าเช่าด้วยผลผลิต

312
00:18:47,167 --> 00:18:49,711
ที่เติบโตมาในยุค 40 และ 50

313
00:18:49,795 --> 00:18:55,384
คุณได้กระท่อมทาสห้าหรือหกร้อยตารางฟุต

314
00:18:55,467 --> 00:18:58,011
และคุณก็ได้รับ

315
00:18:58,095 --> 00:19:02,683
ที่ดินอีกประมาณครึ่งเอเคอร์เพื่อปลูกพืชผล

316
00:19:03,642 --> 00:19:07,354
เลี้ยงไก่ และเลี้ยงหมูสองสามตัว

317
00:19:08,981 --> 00:19:13,068
มันก็แค่หากินไปวันๆ คุณไม่มีเงิน

318
00:19:13,152 --> 00:19:15,112
เราไม่มีอะไรเลยนอกจากแรงงาน

319
00:19:15,195 --> 00:19:17,990
ครอบครัวคุณใช้แรงงานแบบไหน

320
00:19:18,073 --> 00:19:19,867
ก็เก็บฝ้ายน่ะครับ

321
00:19:21,410 --> 00:19:23,620
นั่นหมายถึงตั้งแต่ตะวันขึ้นจนตะวันตกดิน

322
00:19:23,704 --> 00:19:28,458
และคุณก็ตกลงรับครึ่งหนึ่ง

323
00:19:28,542 --> 00:19:32,588
กำไรครึ่งหนึ่งเป็นของคุณ

324
00:19:32,671 --> 00:19:36,341
ส่วนอีกครึ่งเป็นของเจ้าของที่ดิน

325
00:19:36,425 --> 00:19:39,595
แต่ถ้าคุณไม่มีคอก

326
00:19:39,678 --> 00:19:41,638
ไม่มีคันไถ

327
00:19:41,722 --> 00:19:43,515
ไม่มีเกวียน

328
00:19:43,599 --> 00:19:46,977
คุณต้องเช่ามันจากเจ้าของไร่

329
00:19:47,728 --> 00:19:51,023
ทันทีที่มันเกิดขึ้น

330
00:19:51,732 --> 00:19:55,694
กำไรครึ่งหนึ่งของคุณจะเหลือแค่หนึ่งในสาม

331
00:19:55,777 --> 00:19:56,945
เห็นไหมว่าเกิดอะไรขึ้น

332
00:19:57,613 --> 00:20:01,283
แล้วพอถึงสิ้นปี คุณก็เท่าทุน

333
00:20:01,783 --> 00:20:02,868
อาจจะ

334
00:20:02,951 --> 00:20:06,788
สิ่งที่คุณชิลด์สอธิบาย
ไม่ได้รู้สึกว่าเป็นอิสรภาพที่แท้จริง

335
00:20:07,456 --> 00:20:08,957
อย่างน้อยก็ไม่ใช่สำหรับผม

336
00:20:09,041 --> 00:20:13,545
เกษตรกรจ่ายค่าเช่าด้วยผลผลิต
แม้จะมีสัญญาที่ไม่ยุติธรรมกับเจ้าของที่ดิน

337
00:20:13,629 --> 00:20:17,382
แต่ก็ต้องหาทางเลี้ยงตัวเองและครอบครัว

338
00:20:18,175 --> 00:20:21,803
ทุกไร่มีร้านของตัวเอง

339
00:20:21,887 --> 00:20:26,225
ในระหว่างปี
คุณไม่มีเงินเลยจนกว่าพืชผลจะเก็บเกี่ยวได้

340
00:20:27,017 --> 00:20:29,061
พวกเขาจะให้เครดิตคุณ

341
00:20:29,144 --> 00:20:32,231
และก็ขายของให้คุณจากร้าน

342
00:20:32,314 --> 00:20:34,942
แล้วคุณก็ซื้อแป้ง

343
00:20:35,025 --> 00:20:38,070
ซื้อคอร์นมีล น้ำตาล

344
00:20:38,153 --> 00:20:41,782
และทำมันเป็นสิ่งที่เรียกว่าคุชขนมปังข้าวโพด

345
00:20:41,865 --> 00:20:42,950
คุชขนมปังข้าวโพด

346
00:20:43,033 --> 00:20:47,621
ใช่ คุณจะใช้น้ำมัน มันหมู ซึ่งมาจากหมูของคุณ

347
00:20:48,247 --> 00:20:50,916
ตอนคุณทำกากหมู คุณเอาน้ำมันออกมา

348
00:20:50,999 --> 00:20:54,086
แล้วก็ใส่ลงในกระทะ และใส่มีลลงไป

349
00:20:54,169 --> 00:20:57,756
ใส่น้ำลงไปแล้วก็ตีมันเหมือนคุณจะทำเค้ก

350
00:20:58,257 --> 00:21:01,468
แต่พอน้ำมันร้อน ก็เทลงในกระทะ

351
00:21:01,551 --> 00:21:04,137
กระทะดำๆ แล้วคนให้เข้ากัน

352
00:21:04,763 --> 00:21:08,141
ใส่น้ำตาลลงไป โรยกากน้ำตาลลงไป

353
00:21:08,976 --> 00:21:11,436
แล้วเทนมลงไป คุณก็ได้ซีเรียลแล้ว

354
00:21:12,271 --> 00:21:17,693
โอเค นั่นคือสิ่งที่คุณกิน
เยอะเลย แต่นั่นคือสิ่งที่เรามี

355
00:21:17,776 --> 00:21:21,113
พวกเขาเจออะไรก็ตามที่ราคาถูกที่สุด

356
00:21:21,196 --> 00:21:24,616
พวกเขาจะวางไว้บนชั้น
สำหรับเกษตรกรจ่ายค่าเช่าด้วยผลผลิต

357
00:21:25,325 --> 00:21:30,747
อาหารหลักทั่วไปของอาหารทาส
ก็มีคอร์นมีล เนื้อหมู และกากน้ำตาล

358
00:21:31,373 --> 00:21:33,041
ซึ่งใกล้เคียงกับอาหาร

359
00:21:33,125 --> 00:21:36,378
ที่คุณชิลด์สกินเกือบ 100 ปีต่อมา

360
00:21:37,254 --> 00:21:42,676
อะไรคือความแตกต่างระหว่างยุคทาส

361
00:21:42,759 --> 00:21:46,805
กับยุคฟื้นฟูของเกษตรกรรมจ่ายค่าเช่าด้วยผลผลิต

362
00:21:46,888 --> 00:21:51,935
ความแตกต่างในยุคนั้นคือ
คุณไม่มีแรงงานแบบกลุ่ม

363
00:21:52,978 --> 00:21:55,939
คุณเป็นผู้รับเหมาอิสระ

364
00:21:56,023 --> 00:22:01,028
ตอนนี้คุณอาจมีศักดิ์ศรีอะไรสักอย่าง

365
00:22:01,111 --> 00:22:04,990
ฝ้ายนี่ ผมปลูกมันเอง

366
00:22:05,073 --> 00:22:09,328
กำไรจากมันเป็นของผมส่วนหนึ่ง

367
00:22:09,411 --> 00:22:11,038
ไม่ว่าจะน้อยแค่ไหน

368
00:22:11,872 --> 00:22:15,667
คุณคิดว่าเกษตรกรรมจ่ายค่าเช่าด้วยผลผลิต
จะคงอยู่ตลอดไป

369
00:22:17,461 --> 00:22:19,546
จนกระทั่งเครื่องจักรมาถึง

370
00:22:20,630 --> 00:22:21,923
แล้วตอนนั้นเกิดอะไรขึ้นครับ

371
00:22:22,007 --> 00:22:24,217
พวกเขาไม่ต้องการเราแล้ว

372
00:22:24,885 --> 00:22:26,762
เครื่องจักรเก็บฝ้ายมาถึง

373
00:22:27,262 --> 00:22:30,640
เพื่อเก็บฝ้าย
แล้วพวกเขาก็ขอให้คนงานออกไป

374
00:22:32,309 --> 00:22:36,063
แล้วคุณก็รอคนมาเคาะประตู

375
00:22:38,148 --> 00:22:39,858
"คุณออกไปวันพุธได้ไหม"

376
00:22:41,276 --> 00:22:44,738
หลังจากหลายร้อยปี คุณก็ถูกขอให้ออกไป

377
00:22:46,156 --> 00:22:49,868
"และก็ไม่ได้ คุณยืมเกวียนผมใส่ของคุณไปไม่ได้"

378
00:22:51,328 --> 00:22:53,663
"และผมก็ไม่มีที่ให้คุณอยู่"

379
00:22:55,665 --> 00:22:59,920
สำหรับผม มันโหดร้ายมาก

380
00:23:00,796 --> 00:23:04,007
และสำหรับผม มันดูเหมือน

381
00:23:04,841 --> 00:23:07,010
เจ้าของไร่พวกนี้ เพราะก็อีกนั่นแหละ

382
00:23:07,094 --> 00:23:11,306
เรากำลังพูดถึงช่วงเวลาหลายสิบปีหลังเลิกทาส

383
00:23:12,057 --> 00:23:14,601
ดังนั้นสิ่งที่พวกเขายึดมั่น

384
00:23:15,519 --> 00:23:19,147
คืออำนาจที่จะพูดได้ว่า

385
00:23:19,231 --> 00:23:22,526
- "คุณต้องออกไปวันพุธ"
- ใช่ครับ

386
00:23:22,609 --> 00:23:25,487
พวกเขาไม่มีมนุษยธรรมอยู่ดี

387
00:23:25,570 --> 00:23:26,780
ไม่มีความเคารพ

388
00:23:26,863 --> 00:23:28,532
เราทำงานบนที่ดินผืนนั้น

389
00:23:29,241 --> 00:23:31,159
เราอาศัยอยู่บนที่ดินผืนนั้น

390
00:23:31,243 --> 00:23:32,577
เรารู้แค่นั้น

391
00:23:33,161 --> 00:23:35,330
และคุณถูกบังคับให้ออกไปจากที่ดิน

392
00:23:37,457 --> 00:23:38,583
คุณจะไปไหนได้

393
00:23:39,084 --> 00:23:40,836
ใช่ เราสูญเสียไปเยอะมาก

394
00:23:40,919 --> 00:23:42,421
เราสูญเสียไปเยอะมากกับที่นั่น

395
00:23:42,504 --> 00:23:45,340
พอครอบครัวย้ายมาอยู่ในเมือง

396
00:23:46,675 --> 00:23:49,678
รัฐบาลก็มาบอกว่า

397
00:23:49,761 --> 00:23:53,181
"เราจะสร้างหมู่บ้านของรัฐให้พวกคุณอยู่กัน"

398
00:23:53,265 --> 00:23:57,102
จากนั้นรัฐบาลก็เข้าไปยังส่วนที่แย่ที่สุดของเมือง

399
00:23:57,185 --> 00:24:00,647
สร้างบ้านโครงการของรัฐบาลหลายหลัง

400
00:24:02,107 --> 00:24:04,734
และสร้างสลัม

401
00:24:04,818 --> 00:24:07,946
นั่นคือเหตุผลที่ตอนผมขับรถผ่านแพลนเทชั่น คันทรี

402
00:24:08,029 --> 00:24:08,947
ผมเห็นบ้านของผม

403
00:24:09,781 --> 00:24:13,702
นี่คือสิ่งที่เราสร้างขึ้นในฐานะคนผิวดำ

404
00:24:14,536 --> 00:24:18,957
แม้ว่าเราจะไม่ได้เป็นเจ้าของมัน
และจะไม่มีใครอยู่ที่นั่นกับเรา

405
00:24:19,040 --> 00:24:20,542
แต่มันเป็นของเรา

406
00:24:20,625 --> 00:24:23,044
ในฐานะคนผิวดำ เราอยู่บนพื้นที่เพาะปลูก

407
00:24:23,128 --> 00:24:25,046
เวลาผมได้ยินคำว่าพื้นที่เพาะปลูก

408
00:24:25,964 --> 00:24:27,507
มันทำให้ผมไม่สบายใจ

409
00:24:27,591 --> 00:24:31,219
เพราะผมเติบโตมากับคำนี้

410
00:24:31,303 --> 00:24:35,098
มันเป็นสิ่งที่ไม่ควรพูดถึง

411
00:24:35,724 --> 00:24:39,352
มันเป็นที่มาของความอับอาย

412
00:24:40,228 --> 00:24:42,856
พื้นที่เพาะปลูกเป็นของเรา

413
00:24:42,939 --> 00:24:45,859
อย่าทำให้มันเป็นคำที่ไม่ดี

414
00:24:45,942 --> 00:24:48,904
เพราะบรรพบุรุษของคุณเป็นทาสอยู่ที่นั่น

415
00:24:48,987 --> 00:24:52,324
ประสบการณ์คนอเมริกันผิวดำส่วนใหญ่

416
00:24:52,407 --> 00:24:54,242
เกี่ยวข้องกับการหยุดยั้ง

417
00:24:54,326 --> 00:24:58,997
เราหยุดยั้งเรื่องราวดั้งเดิมของเรา
เกี่ยวกับพื้นที่เพาะปลูก

418
00:24:59,080 --> 00:25:02,334
เพื่อที่ตอนนี้คนผิวดำจะได้พูดว่า

419
00:25:02,417 --> 00:25:04,085
"ฉันไม่อยากทำงานบนผืนดินอีกแล้ว

420
00:25:04,169 --> 00:25:07,172
เพราะมันมากเกินไปเหมือนกับสิ่งอื่น"

421
00:25:07,255 --> 00:25:10,342
แต่เราไม่ได้มีความสัมพันธ์กับสิ่งอื่นใช่ไหม

422
00:25:10,425 --> 00:25:11,635
นอกจากผืนดิน

423
00:25:11,718 --> 00:25:15,597
บรรพบุรุษของผมมีชีวิตอยู่และตายที่นี่

424
00:25:16,890 --> 00:25:20,060
และเราสร้างชุมชนคนผิวดำแห่งแรก

425
00:25:20,143 --> 00:25:22,729
ในประเทศนี้ บนพื้นที่เพาะปลูก

426
00:25:23,939 --> 00:25:27,943
และเราก็อยู่ที่นั่นด้วยกันสองสามร้อยปี

427
00:25:29,027 --> 00:25:30,779
แล้วตอนนี้จู่ๆ…

428
00:25:32,864 --> 00:25:36,076
เราก็ควรกลัวมัน เกลียดมันหรือดูถูกมัน

429
00:25:36,159 --> 00:25:39,746
ไม่ มันคือคำพูดของเรา เราเป็นเจ้าของมัน

430
00:25:40,914 --> 00:25:43,750
เราสร้างมันขึ้นมาและเราก็เป็นเจ้าของมัน

431
00:25:43,833 --> 00:25:46,253
ว้าว นั่นทรงพลังมากเลย คุณชิลด์ส

432
00:25:47,671 --> 00:25:50,924
- ผมรู้ว่านั่นไม่ใช่สิ่งที่…
- ผมเข้าใจแล้ว ผมเข้าใจ

433
00:25:55,637 --> 00:25:58,765
ขณะที่ครอบครัวของเอลวิน
ถูกเจ้าของที่ดินบังคับให้ออกไปจากไร่

434
00:25:58,848 --> 00:26:01,893
อีกหลายครอบครัวหลบหนีพวกมาเฟียเหยียดผิว

435
00:26:01,977 --> 00:26:03,812
กฎหมายที่เข้มงวดของจิม โครว์

436
00:26:04,604 --> 00:26:07,357
และมองหาโอกาสในการทำงานที่ดีกว่า

437
00:26:09,276 --> 00:26:11,653
พวกเขาทิ้งผืนดินที่พวกเขาเพาะปลูก

438
00:26:11,736 --> 00:26:13,196
มาหลายร้อยปี

439
00:26:13,905 --> 00:26:16,408
และที่ที่พวกเขาเรียกว่าบ้าน

440
00:26:17,534 --> 00:26:20,704
ในช่วงการอพยพครั้งใหญ่ที่เริ่มในปี 1910

441
00:26:20,787 --> 00:26:24,958
ชาวแอฟริกันอเมริกัน
เกือบหกล้านคนออกจากพื้นที่เพาะปลูกทางใต้

442
00:26:25,041 --> 00:26:28,295
แล้วมุ่งหน้าไปทางเหนือสู่สถานที่ต่างๆ
อย่างเช่น ชิคาโก อิลลินอยส์

443
00:26:30,797 --> 00:26:33,633
มันไม่ใช่แค่การขึ้นเหนือเพื่อแสวงหาโอกาสใหม่

444
00:26:34,217 --> 00:26:36,595
มันเป็นการบอกลาทางใต้ด้วยเช่นกัน

445
00:26:42,517 --> 00:26:45,145
(หลุมศพของทาสนิรนาม)

446
00:26:46,605 --> 00:26:50,650
และการรวมตัวกันเพื่อกินอาหาร
ในฐานะชุมชนก่อนที่คุณจะจากไป

447
00:26:50,734 --> 00:26:52,861
คือวิธีหนึ่งในการแสดงความเคารพ

448
00:26:52,944 --> 00:26:56,114
ต่อชีวิตและผู้เป็นที่รักที่คุณทิ้งไว้ข้างหลัง

449
00:26:56,740 --> 00:27:00,619
และในประเพณีนี้ อาหารค่ำที่โบสถ์นิวออร์ลีนส์

450
00:27:00,702 --> 00:27:03,997
ทำโดยร้านอาหารดูกี้เชสในตำนาน

451
00:27:04,080 --> 00:27:06,833
และดำเนินการโดยสเตลล่า เชส รีส

452
00:27:06,916 --> 00:27:11,254
ลูกสาวของราชินีแห่งอาหารครีโอล
ผู้ล่วงลับ ลีอาห์ เชส

453
00:27:11,338 --> 00:27:12,756
ดูเหมาะสมดี

454
00:27:14,174 --> 00:27:16,843
ฉันเล็งขนมปังข้าวโพดอยู่

455
00:27:17,510 --> 00:27:18,345
ขอบคุณค่ะ

456
00:27:18,428 --> 00:27:20,764
ผู้ที่มาร่วมโต๊ะกับดร.เจ
มิเชล ปาปิยอง และผม

457
00:27:20,847 --> 00:27:24,934
เป็นชาวพื้นเมืองลุยเซียนาและเชฟส่วนตัว
ลาชอนดา ครอส

458
00:27:25,644 --> 00:27:27,896
นี่มีทุกอย่างเลยนะคะ

459
00:27:27,979 --> 00:27:29,648
มีทุกอย่างเลยค่ะ

460
00:27:29,731 --> 00:27:32,400
มีถั่วแดงและจัมบาลายาด้วย ดีมากเลย

461
00:27:32,484 --> 00:27:35,153
- อาหารค่ำแสนอร่อยที่โบสถ์
- ใช่ค่ะ

462
00:27:35,236 --> 00:27:37,197
ฉันเติบโตในโบสถ์แบปติสต์ และสิ่งหนึ่ง

463
00:27:37,280 --> 00:27:39,240
ที่ฉันจำได้จากวัยเด็ก

464
00:27:39,324 --> 00:27:41,242
ก็คือหลังจากเข้าโบสถ์แล้ว

465
00:27:41,326 --> 00:27:42,744
ก็มีอาหาร

466
00:27:42,827 --> 00:27:47,082
ใช่ วางเรียงกันบนโต๊ะเป็นแถวๆ

467
00:27:48,249 --> 00:27:50,752
แต่มันเหมาะสมมากที่เรามาอยู่ในโบสถ์นี้

468
00:27:50,835 --> 00:27:52,962
เพราะเรากำลังฉลองกันอยู่

469
00:27:53,588 --> 00:27:57,759
และเป็นการเลียนแบบสิ่งที่ผู้คนทำ

470
00:27:57,842 --> 00:28:01,262
ตอนที่พวกเขาอพยพมาจากทางใต้ทั่วทุกที่

471
00:28:01,346 --> 00:28:03,306
ไม่ใช่แค่ลุยเซียนา

472
00:28:03,390 --> 00:28:06,059
ความคิดทั้งหมดของการมารวมตัวกัน

473
00:28:06,935 --> 00:28:08,478
ในสถานที่สักการะ…

474
00:28:08,561 --> 00:28:09,562
ค่ะ

475
00:28:09,646 --> 00:28:12,524
เพื่อมื้อค่ำอำลาครั้งสุดท้าย

476
00:28:12,607 --> 00:28:15,860
นี่คือเวลาที่พวกเขามารวมตัวกัน

477
00:28:15,944 --> 00:28:18,822
เพื่อขอพรจากพระเจ้าในสถานที่สักการะ

478
00:28:19,364 --> 00:28:23,576
แล้วก็มารวมตัวกันในฐานะครอบครัว
เพื่อทำสิ่งที่เราทำได้ดีที่สุด

479
00:28:24,202 --> 00:28:26,496
กินอาหารอร่อยๆ ให้อิ่มหนำสำราญกัน

480
00:28:26,579 --> 00:28:28,123
- นั่นแหละ
- แน่นอน

481
00:28:28,206 --> 00:28:30,834
แม่ของคุณสามารถ

482
00:28:30,917 --> 00:28:35,380
หาทางให้ตัวเองได้
ในฐานะผู้ประกอบการหญิงผิวดำ

483
00:28:35,463 --> 00:28:36,297
ใช่ค่ะ

484
00:28:36,381 --> 00:28:39,884
อะไรคือบทบาทของ

485
00:28:39,968 --> 00:28:42,554
ผู้อาวุโสหญิงผิวดำและบรรพบุรุษ

486
00:28:43,138 --> 00:28:45,765
ฉันรู้ว่าแม่ฉันเคยพูดว่า

487
00:28:45,849 --> 00:28:47,934
"แม่ไม่รู้ว่าแม่ทำอะไร"

488
00:28:48,560 --> 00:28:51,229
"แม่ทำอะไรไม่ได้
นอกจากทำสิ่งที่แม่ทำได้ดีที่สุด"

489
00:28:51,312 --> 00:28:52,814
ซึ่งก็คือการทำอาหารนี้

490
00:28:52,897 --> 00:28:54,858
และมันก็ทำให้เธอรู้สึกดี

491
00:28:54,941 --> 00:28:58,111
เธอทำให้คนมีความสุขด้วยอาหารของเธอ

492
00:28:58,194 --> 00:29:01,531
และเธอก็ไม่ใช่แค่ทำให้
คนมีความสุขด้วยอาหารของเธอ

493
00:29:01,614 --> 00:29:05,577
แต่เธอจัดงานระดมทุน ทำอาหารให้โบสถ์

494
00:29:05,660 --> 00:29:08,997
แต่ทำมันด้วยพรสวรรค์ของเธอในการทำอาหาร

495
00:29:09,080 --> 00:29:10,081
ค่ะ

496
00:29:10,165 --> 00:29:14,127
ผู้หญิง โดยเฉพาะผู้หญิงผิวสี
โดยเฉพาะผู้หญิงครีโอล

497
00:29:14,210 --> 00:29:19,549
มีความสามารถมากกว่าที่จะใช้
พรสวรรค์ในการทำอาหารเพื่อสร้างความมั่งคั่ง

498
00:29:19,632 --> 00:29:23,178
ตั้งแต่คนอย่างโรส นิโคด์

499
00:29:24,179 --> 00:29:26,514
ตั้งแต่คนอย่างโรเซ็ตต์ โรฌอง

500
00:29:26,598 --> 00:29:29,851
เราไม่รู้ชื่อของพราลีเนีย

501
00:29:29,934 --> 00:29:31,811
ผู้หญิงที่ขายพราลีนบางคนด้วยซ้ำ

502
00:29:31,895 --> 00:29:33,313
- ใช่แล้ว
- คุณก็รู้

503
00:29:33,396 --> 00:29:39,277
ผู้หญิงหลายคนที่แทบจะเป็น
บทสวดแห่งความสำเร็จได้เลย

504
00:29:39,360 --> 00:29:42,071
ความสำเร็จที่เกิดจากการทำอาหาร

505
00:29:43,031 --> 00:29:45,909
ทำมันได้สำเร็จ นั่นเป็นเรื่องจริง

506
00:29:45,992 --> 00:29:48,745
และมันก็สำคัญมาก

507
00:29:48,828 --> 00:29:52,624
ที่ต้องยกย่องและยอมรับเรื่องนั้น
เพราะนั่นคือสิ่งที่ั

508
00:29:52,707 --> 00:29:57,921
ช่วยให้เราทำกันต่อที่นี่

509
00:29:58,004 --> 00:30:01,090
แล้วก็ในที่ต่างๆ ที่ผู้คนไป

510
00:30:02,133 --> 00:30:05,303
ระหว่างทางไปเหนือ ระหว่างทางไปตะวันตก

511
00:30:05,929 --> 00:30:09,015
และพวกเขารู้ถึงความสำคัญของการมาที่โต๊ะ

512
00:30:09,098 --> 00:30:12,352
แม่ฉันชอบพูดว่า "กลับมาที่โต๊ะ"

513
00:30:12,852 --> 00:30:16,314
คุณต้องกินอาหารกับครอบครัวก่อนไป

514
00:30:16,397 --> 00:30:18,942
เพราะมันเป็นที่ที่เราจะได้พบกับ

515
00:30:19,651 --> 00:30:22,529
ความสบายใจและจิตวิญญาณ

516
00:30:22,612 --> 00:30:26,199
เราเลยมารวมตัวกันแล้วกินอาหารค่ำที่โบสถ์

517
00:30:26,282 --> 00:30:29,118
คนเชื้อสายแอฟริกันมีจิตวิญญาณมาก

518
00:30:30,411 --> 00:30:33,832
เราจึงเป็นคนที่เข้าใจ

519
00:30:35,083 --> 00:30:37,168
ความจำเป็นของพิธี

520
00:30:37,252 --> 00:30:41,214
อาหารแบบนี้เป็นส่วนหนึ่ง
ที่ทำให้ทุกอย่างมารวมกัน

521
00:30:41,297 --> 00:30:44,926
พิธีคือเครื่องหมายวรรคตอน

522
00:30:45,009 --> 00:30:47,637
ที่ทำให้ชีวิตเรามีจังหวะและคล้องจอง

523
00:30:47,720 --> 00:30:50,557
และนิยามชีวิตเรา

524
00:30:51,140 --> 00:30:53,518
และเท่าเทียมกันบนโต๊ะ

525
00:30:53,601 --> 00:30:58,940
ดังนั้นความจำเป็นในการจัดพิธี

526
00:30:59,023 --> 00:31:00,942
เมื่อจะจากไปคือสิ่งสำคัญ

527
00:31:01,025 --> 00:31:04,529
เพราะมันเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลง

528
00:31:04,612 --> 00:31:08,283
เพราะมันต้องใช้ความกล้า
ในการมุ่งหน้าไปยังสิ่งที่เราไม่รู้จัก

529
00:31:09,284 --> 00:31:15,081
ตามคำพูดที่มายา แองเจลูเคยใช้
เพื่อสร้างเส้นทางใหม่

530
00:31:16,040 --> 00:31:19,127
เพราะนั่นคือสิ่งที่พวกเขาทำ
พวกเขาสร้างเส้นทางใหม่

531
00:31:19,836 --> 00:31:22,130
พวกเขามุ่งมั่นเผชิญชะตากรรม

532
00:31:22,755 --> 00:31:26,634
และย้ายไปยังที่ที่ไม่มีใครรู้จัก
นั่นคือการอพยพครั้งใหญ่

533
00:31:34,267 --> 00:31:35,351
(ลุยเซียนา)

534
00:31:35,435 --> 00:31:36,561
(นิวออร์ลีนส์)

535
00:31:36,644 --> 00:31:39,397
ผมเดินตามรอยบรรพบุรุษของผม

536
00:31:39,480 --> 00:31:41,274
มุ่งหน้าขึ้นเหนือไปชิคาโก

537
00:31:41,357 --> 00:31:43,943
(ชิคาโก)

538
00:31:44,027 --> 00:31:46,696
เหมือนชาวอเมริกันผิวดำเกือบครึ่งล้านคน

539
00:31:46,779 --> 00:31:49,449
ที่เดินทางมาที่นี่ในช่วงการอพยพครั้งใหญ่

540
00:31:51,451 --> 00:31:55,204
ผมได้แต่นึกภาพว่าการเปลี่ยนแปลงครั้งนี้
ทำให้พวกเขาลำบากแค่ไหน

541
00:31:57,624 --> 00:32:00,752
คนผิวดำเดินทางกันเองด้วยวิธีไหนก็ตามที่ทำได้

542
00:32:02,086 --> 00:32:06,132
รถบัส เกวียน รถไฟ

543
00:32:08,593 --> 00:32:12,764
ในขณะเดียวกัน
บางคนก็ทำงานบนรถไฟที่มุ่งหน้าไปทางเหนือ

544
00:32:12,847 --> 00:32:15,308
ในรถนอนหรูที่ถูกออกแบบ

545
00:32:15,391 --> 00:32:16,893
โดยจอร์จ พูลแมน

546
00:32:17,477 --> 00:32:21,397
ซึ่งใช้ประโยชน์
จากความคาดหวังของคนงานผิวดำ

547
00:32:21,481 --> 00:32:23,149
ที่จะรับใช้ลูกค้าผิวขาว

548
00:32:23,232 --> 00:32:26,194
และจ้างพนักงานผิวดำเกือบทั้งหมด

549
00:32:27,528 --> 00:32:29,572
ผู้ชายแอฟริกันอเมริกันเหล่านั้น

550
00:32:29,656 --> 00:32:34,035
เป็นที่รู้จักในชื่อพนักงานยกกระเป๋าของพูลแมน

551
00:32:35,119 --> 00:32:38,081
ค่าจ้าง ทิป และสหภาพแรงงาน
ที่ได้รับทุนสนับสนุนจากคนผิวดำ

552
00:32:38,164 --> 00:32:41,751
และนำโดยคนผิวดำ ทำให้เกิดโอกาสพิเศษ

553
00:32:41,834 --> 00:32:45,880
สำหรับชาวแอฟริกันอเมริกันบางคน
ที่จะก้าวขึ้นสู่ชนชั้นแรงงาน

554
00:32:47,340 --> 00:32:49,050
พนักงานยกกระเป๋าและเชฟผิวดำเหล่านี้

555
00:32:49,133 --> 00:32:51,719
ทำงานในทางเดินแคบๆ และห้องครัวแคบๆ

556
00:32:51,803 --> 00:32:54,973
แต่สร้างประสบการณ์อันหรูหรามีระดับ

557
00:32:55,056 --> 00:32:57,892
ที่จัดให้ผู้โดยสารที่จ่ายเงินจำนวนมาก

558
00:32:58,810 --> 00:33:01,896
อาหารที่มีคุณภาพและการบริการที่ยอดเยี่ยม

559
00:33:01,980 --> 00:33:04,774
คือสิ่งที่ทำให้ประสบการณ์พูลแมนเป็นตำนาน

560
00:33:09,654 --> 00:33:12,865
และปู่ของผม เวอร์นอน แซตเตอร์ฟิลด์ ซีเนียร์

561
00:33:12,949 --> 00:33:16,452
ที่ตายก่อนผมเกิด
ก็เป็นพนักงานยกกระเป๋าของพูลแมนเช่นกัน

562
00:33:17,704 --> 00:33:19,831
ผมรู้เรื่องราวของเขาน้อยมาก

563
00:33:21,582 --> 00:33:24,544
แต่วันนี้ผมหวังว่าจะได้เห็นชีวิตของปู่

564
00:33:24,627 --> 00:33:27,130
ตอนนั่งคุยกับลูกชายของบริกรบนตู้รถไฟ

565
00:33:27,213 --> 00:33:28,923
คุณไมเคิล แมคโกอิงส์

566
00:33:29,007 --> 00:33:32,802
และอดีตพนักงานยกกระเป๋าของพูลแมนวัย 99 ปี

567
00:33:32,885 --> 00:33:34,721
คุณเบนจามิน เกนส์ ซีเนียร์

568
00:33:36,139 --> 00:33:39,475
คุณเกนส์ คุณอายุเกือบ 100 ปีแล้ว

569
00:33:39,559 --> 00:33:40,852
ขอคารวะคุณครับ

570
00:33:40,935 --> 00:33:45,440
บอกเราหน่อยครับว่า
บทบาทของพนักงานยกกระเป๋าคืออะไร

571
00:33:45,523 --> 00:33:47,400
และคุณมีประสบการณ์ยังไงบ้าง

572
00:33:47,483 --> 00:33:49,318
ตอนที่ผมเริ่มทำมัน

573
00:33:49,402 --> 00:33:53,406
มีผู้ชายคนหนึ่งที่ทำงานบนตู้รถไฟไปรษณีย์

574
00:33:53,489 --> 00:33:56,284
เขาบอกผมว่า "ไปทำงานกับการรถไฟสิ"

575
00:33:56,367 --> 00:33:59,287
เขาบอกผมเรื่องสหภาพและทุกอย่าง

576
00:33:59,370 --> 00:34:01,956
เขาบอกว่าค่าจ้างเยอะดีนะ

577
00:34:02,040 --> 00:34:06,002
ผมเลยออกจากเคนทักกีแล้วมาชิคาโก

578
00:34:06,085 --> 00:34:08,629
และเริ่มทำงานกับบริษัทพูลแมน

579
00:34:09,213 --> 00:34:13,718
คุณรับผู้โดยสาร พาพวกเขาไปที่ห้อง

580
00:34:13,801 --> 00:34:15,386
ทำให้พวกเขารู้สึกสบาย

581
00:34:16,304 --> 00:34:20,975
และตู้รถไฟพูลแมน ทุกอย่างมันเลิศหรูมาก

582
00:34:21,059 --> 00:34:23,561
ตู้รถไฟร้านอาหารมีอาหารที่ดีที่สุด

583
00:34:23,644 --> 00:34:27,482
เพราะในช่วงสงคราม ผู้คนเคยนั่งรถไฟ

584
00:34:28,608 --> 00:34:30,151
แค่เพื่อกินอาหารดีๆ

585
00:34:30,651 --> 00:34:34,155
พวกเขาแทบจะชกต่อยกันเลย
เพื่อได้ขึ้นรถไฟ ถ้าพวกเขาต้องทำ

586
00:34:34,238 --> 00:34:35,698
เพื่อได้กินอาหารดีๆ

587
00:34:35,782 --> 00:34:37,533
บอกเราหน่อยครับถ้าคุณบอกได้

588
00:34:37,617 --> 00:34:40,661
คุณพูดถึงปีอะไรหรือยุคไหน

589
00:34:40,745 --> 00:34:42,830
- มันอยู่ในยุค 40
- ในยุค 40

590
00:34:42,914 --> 00:34:44,832
โอเค นั่นคือตอนที่ปู่ผม

591
00:34:44,916 --> 00:34:49,003
เริ่มทำงานกับการรถไฟชิคาโกเช่นกัน

592
00:34:50,755 --> 00:34:52,840
- และก็คุณแมคโกอิงส์ครับ
- ครับ

593
00:34:52,924 --> 00:34:56,469
คุณเติบโตมากับการเดินทางบนรถไฟ

594
00:34:56,552 --> 00:34:58,179
มันเป็นยังไงบ้างครับ

595
00:34:58,679 --> 00:35:00,890
ทันทีที่ผมโตพอ

596
00:35:00,973 --> 00:35:05,228
ผมก็ขึ้นรถไฟไปกับพ่อ
บางครั้งก็ไปวันเดียว แล้วกลับบ้าน

597
00:35:05,895 --> 00:35:07,396
เพราะเขาชอบซื้อของ

598
00:35:07,480 --> 00:35:12,318
เขามีรสนิยมที่ซับซ้อนมากเกี่ยวกับเสื้อผ้า

599
00:35:12,401 --> 00:35:17,365
การทำงานที่แคปิตอลลิมิเต็ด
มีทั้งพวกนักการเมือง

600
00:35:17,448 --> 00:35:21,410
นักธุรกิจที่ใส่สูทและก็อะไรแบบนั้น

601
00:35:21,494 --> 00:35:24,747
เขาซึมซับจากพวกเขาเยอะมาก

602
00:35:24,831 --> 00:35:27,208
โดยเฉพาะการแต่งตัวของพวกเขา

603
00:35:28,292 --> 00:35:31,462
สูททุกชุดของเขา และก็มีเยอะมาก

604
00:35:31,546 --> 00:35:32,713
สั่งตัดทุกชุด

605
00:35:32,797 --> 00:35:37,051
และเขาก็นำสิ่งแปลกๆ ที่น่าสนใจนั้น
กลับมาให้เราที่บ้าน

606
00:35:37,135 --> 00:35:39,303
และเราก็ซึมซับมัน

607
00:35:39,387 --> 00:35:44,100
การเข้าถึงรถไฟทำให้เราได้รับสิ่งนั้น

608
00:35:44,183 --> 00:35:48,813
มันเปิดหูเปิดตาเรา
ทำให้วิสัยทัศน์และความคิดของเรากว้างขึ้น

609
00:35:48,896 --> 00:35:51,941
มันเป็นมรดกที่สวยงามที่ควรส่งต่อ

610
00:35:52,567 --> 00:35:56,904
ผมไม่คิดว่าผมเชื่อมโยงกับสิ่งนั้น

611
00:35:56,988 --> 00:36:00,700
ผมแค่คิดว่าผมชอบเดินทาง ผมเกิดมาแบบนี้

612
00:36:00,783 --> 00:36:03,452
แต่ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าผมเชื่อมโยง

613
00:36:03,536 --> 00:36:08,166
กับเชื้อสายแห่งการเคลื่อนที่
การเดินทางและความอยากรู้อยากเห็น

614
00:36:09,625 --> 00:36:11,586
อาหารมื้อนี้อร่อยมาก

615
00:36:14,463 --> 00:36:16,591
คุณน้ำลายสอเลย มันอร่อยมาก

616
00:36:18,676 --> 00:36:22,722
มันเป็นอาหารที่อร่อยมาก
เนื้อแกะเป็นหนึ่งในเมนูโปรดของผม

617
00:36:23,681 --> 00:36:27,351
เห็นได้ชัดว่ามีคนผิวดำไม่มากนัก

618
00:36:27,435 --> 00:36:32,231
ที่ได้กินอาหารแบบนี้ในฐานะลูกค้าบนรถไฟ

619
00:36:32,315 --> 00:36:36,152
แต่พวกคุณคนไหนมีความทรงจำเกี่ยวกับ

620
00:36:37,403 --> 00:36:40,615
อาหารชั้นเลิศที่เสิร์ฟให้ลูกค้าไหม

621
00:36:40,698 --> 00:36:44,827
ผมคิดว่าสิ่งที่ผมจำได้ดีที่สุดคือไก่งวง

622
00:36:44,911 --> 00:36:48,664
มันถูกปรุงอย่างดีเยี่ยมที่นั่น

623
00:36:48,748 --> 00:36:51,459
ผมอยากรู้เกี่ยวกับคุณด้วยครับ คุณเกนส์

624
00:36:51,542 --> 00:36:54,712
เชฟผิวดำ และพวกเขาก็เป็นพ่อครัวที่เยี่ยมมาก

625
00:36:55,796 --> 00:36:57,423
พวกเขามาจากทางใต้

626
00:36:58,216 --> 00:37:01,928
และพวกเขาเคยทำอาหารของพนักงานให้เรา

627
00:37:02,011 --> 00:37:04,847
ทุกครั้งมันจะอร่อยมาก

628
00:37:04,931 --> 00:37:08,726
พวกเขามีรสมือบางอย่างที่ใส่ลงในอาหาร

629
00:37:08,809 --> 00:37:11,562
ซึ่งทำให้มันอร่อยมาก

630
00:37:11,646 --> 00:37:13,064
เราอร่อยกับอาหารที่นั่น

631
00:37:13,147 --> 00:37:17,235
ครับ คุณทำงานเป็น
พนักงานยกกระเป๋าในยุค 1940

632
00:37:17,318 --> 00:37:18,694
สำหรับคุณมันเป็นยังไงครับ

633
00:37:18,778 --> 00:37:22,782
คุณต้องยอมรับว่าในช่วงเวลานี้

634
00:37:23,324 --> 00:37:27,203
การแบ่งแยกเป็นเรื่องใหญ่มาก

635
00:37:27,286 --> 00:37:31,999
และก็มีคน

636
00:37:32,083 --> 00:37:36,212
ที่ไม่เคารพคุณในฐานะคนคนหนึ่ง

637
00:37:36,295 --> 00:37:39,215
พวกเขาจะเรียกคุณว่าจอร์จ

638
00:37:39,298 --> 00:37:41,259
คำนั้นมีความหมายว่าอะไรครับ

639
00:37:41,342 --> 00:37:42,635
จอร์จ พูลแมน

640
00:37:43,844 --> 00:37:47,265
มันเป็นวิธี

641
00:37:47,348 --> 00:37:51,227
ที่จะทำให้คุณรู้ฐานะของตัวเอง ถ้าจะว่าไปแล้ว

642
00:37:52,895 --> 00:37:55,314
คุณไม่ใช่มนุษย์

643
00:37:55,398 --> 00:37:59,610
คุณไม่ใช่ผู้ใหญ่

644
00:37:59,694 --> 00:38:00,987
คุณยังเป็นเด็ก

645
00:38:02,488 --> 00:38:05,324
ผมขออนุญาตพูดต่อจากสิ่งที่คุณเกนส์พูดนะครับ

646
00:38:05,408 --> 00:38:09,161
พ่อผมมีปัญหาเยอะมากกับชื่อจอร์จ

647
00:38:09,245 --> 00:38:13,332
และคำตอบของเขาคือ

648
00:38:13,416 --> 00:38:15,209
"ผมไม่ได้ชื่อจอร์จ"

649
00:38:15,293 --> 00:38:18,587
"ถ้าคุณอยากเรียกใครสักคนว่าจอร์จ

650
00:38:19,255 --> 00:38:22,675
คุณควรจะมีลูกสักคนแล้วตั้งชื่อเขาว่าจอร์จ"

651
00:38:25,720 --> 00:38:27,471
ฟังดูคุ้นๆ นะ

652
00:38:27,555 --> 00:38:29,515
ผมอยู่ที่เวสต์โคสต์

653
00:38:30,266 --> 00:38:34,145
และทำงานเป็นพนักงานบนตู้รถไฟคลับ

654
00:38:34,228 --> 00:38:38,024
ผมกำลังเสิร์ฟเครื่องดื่ม แล้วจู่ๆ

655
00:38:40,026 --> 00:38:42,820
ก็รู้สึกว่ามีเท้ามาโดนก้น

656
00:38:44,530 --> 00:38:47,658
และมีปฏิกิริยาตอบกลับ

657
00:38:48,534 --> 00:38:50,578
ผมถือถาดอยู่

658
00:38:51,871 --> 00:38:54,498
และหันเหวี่ยงมันไป

659
00:38:54,582 --> 00:38:56,959
อยู่แบบนี้ ตรงหน้าผากเขา

660
00:38:57,585 --> 00:38:59,462
พระเจ้าหยุดถาดนั่น

661
00:39:00,004 --> 00:39:03,674
เพราะผมไม่ได้หยุดมัน
ถ้าผมฟาดโดนหัวเขา เขาคงตายไปแล้ว

662
00:39:04,508 --> 00:39:09,764
ผมโมโหมาก โกรธเป็นฟืนเป็นไฟเลย

663
00:39:09,847 --> 00:39:11,015
ครับ

664
00:39:11,098 --> 00:39:14,769
ผมเดินไปที่บุฟเฟต์ แล้วบอกคนอื่นว่า

665
00:39:14,852 --> 00:39:16,771
"ผมจะปิดบุฟเฟต์สักพักนึงก่อน"

666
00:39:17,355 --> 00:39:20,900
คนที่ทำมันพูดว่า

667
00:39:20,983 --> 00:39:22,610
"คุณเป็นพวกนิโกรอวดฉลาด"

668
00:39:23,486 --> 00:39:25,696
แล้วเขาก็ก้าวเข้ามาในห้องบุฟเฟต์ของผม

669
00:39:25,780 --> 00:39:28,282
ผมเอามือผลักเขาออกไป

670
00:39:29,367 --> 00:39:34,789
นั่นคือหนึ่งในเหตุการณ์ที่ผมเจอ…

671
00:39:37,249 --> 00:39:41,170
มันยากมากและมันก็…

672
00:39:43,089 --> 00:39:45,049
เป็นอะไรที่…

673
00:39:47,343 --> 00:39:50,554
ผมไม่เคยลืม ก็อย่างที่คุณคงดูออก

674
00:39:50,638 --> 00:39:53,974
ผมยังจำมันได้ชัดเจนมาก

675
00:39:54,892 --> 00:39:58,396
ความทรงจำแบบนั้นจะอยู่กับคุณไปชั่วชีวิต

676
00:40:00,356 --> 00:40:04,402
ผมไม่เคยเจอปู่ของผม
แต่ได้ฟังเรื่องราวของคุณเกนส์แล้ว

677
00:40:04,485 --> 00:40:08,072
ผมนึกภาพออกว่าชีวิตเขาในฐานะ
พนักงานยกกระเป๋าของพูลแมนเป็นยังไง

678
00:40:10,574 --> 00:40:14,620
ผมนึกภาพเขาเชิดหน้า
และเดินไปอย่างมีศักดิ์ศรีเช่นกัน

679
00:40:25,631 --> 00:40:29,051
ในชิคาโก เราพบมรดกของการอพยพครั้งใหญ่

680
00:40:29,135 --> 00:40:32,054
ได้ดีที่สุดผ่านอัญมณีการทำอาหารของเซาท์ไซด์

681
00:40:32,138 --> 00:40:33,139
(ธุรกิจของคนผิวดำ)

682
00:40:33,722 --> 00:40:36,976
สถานที่อย่างเลมส์บาร์บีคิว
สืบทอดมาจากการอพยพครั้งใหญ่

683
00:40:37,643 --> 00:40:41,772
นำรสชาติของทางใต้มาปรับให้เข้ากับทางเหนือ

684
00:40:42,523 --> 00:40:44,942
รสชาติอาหารใต้เหล่านี้ยังคงอยู่

685
00:40:45,443 --> 00:40:47,319
และถูกจินตนาการใหม่

686
00:40:47,403 --> 00:40:51,740
โดยเชฟเจ้าของรางวัลเจมส์ เบียร์ด
เอริค วิลเลียมส์แห่งร้านอาหารเวอร์ชู

687
00:40:52,283 --> 00:40:55,119
ผู้ที่มาร่วมโต๊ะกับผมที่นี่เป็นชาวพื้นเมืองชิคาโก

688
00:40:55,202 --> 00:40:58,122
ดาริโอ เดอแรม นักพอดแคสต์อาหารท้องถิ่น

689
00:40:58,205 --> 00:41:01,834
และนาตาลี มัวร์
นักหนังสือพิมพ์และผู้เขียนหนังสือ

690
00:41:01,917 --> 00:41:04,211
เกี่ยวกับประวัติศาสตร์เซาท์ไซด์ของชิคาโก

691
00:41:05,463 --> 00:41:09,008
ขอบคุณครับเชฟ
ที่ให้การต้อนรับเราที่เวอร์ชูแห่งนี้

692
00:41:09,091 --> 00:41:10,259
บอกหน่อยว่าเราอยู่ที่ไหน

693
00:41:10,342 --> 00:41:13,679
คุณอยู่ในไฮด์พาร์ก
คุณอยู่ที่เซาท์ไซด์ของชิคาโก

694
00:41:13,762 --> 00:41:16,765
หนึ่งในย่านที่น่าจะมีความหนาแน่นมากที่สุด

695
00:41:16,849 --> 00:41:18,851
ของความมั่งคั่งของคนผิวดำในเมืองเรา

696
00:41:18,934 --> 00:41:24,148
มีทั้งผู้พิพากษา พนักงานไปรษณีย์
ครู และคนที่อยู่ในบรรษัทอเมริกา

697
00:41:24,231 --> 00:41:26,233
เป็นชุมชนที่แน่นแฟ้นมาก

698
00:41:26,317 --> 00:41:29,236
เซาท์ไซด์มีประวัติศาสตร์อันยาวนาน

699
00:41:29,320 --> 00:41:33,324
พูดได้ว่าเป็นศูนย์กลางความคิดสร้างสรรค์
ของชาวอเมริกันเชื้อสายแอฟริกา

700
00:41:33,407 --> 00:41:35,534
รวมทั้งความบันเทิงและศิลปะ

701
00:41:36,160 --> 00:41:38,454
- ธุรกิจของคนผิวดำ ธนาคาร
- ใช่

702
00:41:38,537 --> 00:41:41,207
- เอโบนี เจ็ต ร้านตัดผม
- ทั้งหมดเลย ผิวดำทั้งนั้น

703
00:41:41,290 --> 00:41:43,918
เราคงไม่มีลอนผมด้วยซ้ำ ถ้าไม่ใช่เพราะชิคาโก

704
00:41:44,001 --> 00:41:45,461
ขอบคุณพระเจ้า ชิคาโก

705
00:41:45,544 --> 00:41:48,380
- เรามีผมที่เงางามมากและน้อย
- เงางามทุกแบบ

706
00:41:48,464 --> 00:41:51,008
- และความมันเงา
- เราได้ไอด้า บี. เวลส์

707
00:41:51,091 --> 00:41:53,010
เธอร่วมก่อตั้งเอ็นเอเอซีพี

708
00:41:53,093 --> 00:41:55,513
เบสซี่ โคลแมน
ผู้หญิงผิวดำคนแรกที่ขับเครื่องบิน

709
00:41:55,596 --> 00:41:57,431
มาฮาเลีย แจ็กสันสร้างสรรค์เพลงกอสเปล

710
00:41:57,515 --> 00:41:59,308
- โทมัส ดอร์ซีย์
- อย่าลืมเพลงบลูส์

711
00:41:59,391 --> 00:42:00,935
คุณจะลืมเพลงบลูส์ไม่ได้

712
00:42:02,770 --> 00:42:05,397
เราคงเต้นไม่ถูกต้องด้วยซ้ำ
ถ้าไม่ใช่เพราะชิคาโก

713
00:42:08,567 --> 00:42:13,948
การอพยพครั้งใหญ่
ช่วยเราสร้างรอยเท้าที่นี่ในชิคาโก

714
00:42:14,031 --> 00:42:18,577
สำหรับพวกคุณทุกคน
คุณเข้าใจต้นกำเนิดของตัวเอง

715
00:42:18,661 --> 00:42:22,623
ในชิคาโกว่าเกี่ยวข้องกับการอพยพไหมครับ

716
00:42:22,706 --> 00:42:23,874
หรือพวกคุณรู้อะไร

717
00:42:23,958 --> 00:42:26,460
เกี่ยวกับประวัติครอบครัวหรือชุมชนของคุณ

718
00:42:27,044 --> 00:42:29,296
ฉันเป็นหลานสาวของการอพยพครั้งใหญ่

719
00:42:29,380 --> 00:42:31,507
ฝั่งแม่ฉันมาจากจอร์เจีย

720
00:42:31,590 --> 00:42:34,593
ส่วนปู่ฉัน เขามาเพราะเขาหนีความรุนแรง

721
00:42:34,677 --> 00:42:37,555
ทางเชื้อชาติในแนชวิลล์

722
00:42:37,638 --> 00:42:40,516
เขามีพี่น้องสองคนที่ต้องออกจากที่นั่นกลางดึก

723
00:42:40,599 --> 00:42:42,142
พวกเขาเสี่ยงต่อการถูกฆ่าแขวนคอ

724
00:42:42,226 --> 00:42:45,062
แต่เขาเคยเป็นพนักงานยกกระเป๋าของพูลแมน

725
00:42:45,646 --> 00:42:48,440
ผมฟังอยู่ แต่เหมือนมันเรื่องราวของผมเลย

726
00:42:48,524 --> 00:42:53,153
เพราะผมมาจากจอร์เจีย ปู่ผมมาจากเทนเนสซี

727
00:42:53,237 --> 00:42:55,614
เขามาที่ชิคาโกตอนหนุ่มๆ

728
00:42:55,698 --> 00:42:57,992
และเป็นพนักงานยกกระเป๋าของพูลแมน

729
00:42:58,075 --> 00:43:01,954
ผมจึงเป็นผลผลิตจากประวัติศาสตร์เดียวกัน

730
00:43:02,037 --> 00:43:06,041
ก่อนการอพยพครั้งใหญ่
ประชากรผิวดำในชิคาโกมีสองเปอร์เซ็นต์

731
00:43:06,125 --> 00:43:10,129
หลังการอพยพครั้งใหญ่ มี 33 เปอร์เซ็นต์
และพวกเขามาจากทางใต้

732
00:43:10,212 --> 00:43:13,632
ฉะนั้นเราฝังรากลึก เข้าใจไหมครับ

733
00:43:13,716 --> 00:43:17,720
เราฝังรากลึกกับมิสซิสซิปปี
อาร์คันซอและทางใต้ทั้งหมด

734
00:43:19,597 --> 00:43:21,223
เชฟ นี่ดูน่าทึ่งมากเลย

735
00:43:21,307 --> 00:43:24,810
เรามีถั่วแดงซูกินีอ่อนสีเหลืองเขียว

736
00:43:24,893 --> 00:43:27,438
กระเจี๊ยบทอดและดอกสควอช

737
00:43:27,980 --> 00:43:30,441
กับพริกแดงดองซอสเผ็ด

738
00:43:30,524 --> 00:43:31,775
ในอาหารจานนี้โดยเฉพาะ

739
00:43:31,859 --> 00:43:34,612
เรามุ่งเน้นที่พลังงานจากผัก

740
00:43:34,695 --> 00:43:37,072
แต่เพราะเราเข้าใจความจริงที่ว่า

741
00:43:37,156 --> 00:43:39,908
ผักโตเร็วกว่าสัตว์มาก

742
00:43:39,992 --> 00:43:42,870
ในช่วงหลายปีของการจ่ายค่าเช่าด้วยผลผลิต
และ/หรือการเป็นทาส

743
00:43:42,953 --> 00:43:48,000
เรายังชีพด้วยผักได้ง่ายกว่า

744
00:43:48,083 --> 00:43:50,628
การยังชีพด้วยผลิตภัณฑ์จากสัตว์เยอะ

745
00:43:51,211 --> 00:43:53,172
ว้าว กระเจี๊ยบนี่อร่อยมากเลย

746
00:43:53,797 --> 00:43:55,883
คุณบอกว่ามันเป็นซอสเผ็ด…

747
00:43:55,966 --> 00:43:57,134
พริกดองครับ

748
00:43:58,302 --> 00:43:59,136
โอโฮ

749
00:43:59,637 --> 00:44:00,846
ว้าว อร่อยมากเลย

750
00:44:00,929 --> 00:44:03,140
เรามาจากทางใต้

751
00:44:03,223 --> 00:44:07,519
เราทำไร่ทำนา
ในชิคาโก ฝั่งใต้ของชิคาโก

752
00:44:07,603 --> 00:44:12,024
ผมกำลังพูดถึงช่วงต้นถึงกลางศตวรรษที่ 19
ที่นี่เป็นทีลุ่มน้ำขังทั้งหมด

753
00:44:12,107 --> 00:44:15,027
มันมีไร่นาหลายแห่ง
และเราก็มีไร่นา เข้าใจนะครับ

754
00:44:15,110 --> 00:44:16,779
เพราะนั้นสิ่งที่เรารู้

755
00:44:16,862 --> 00:44:19,782
- และประเพณีเหล่านี้ยังคงดำเนินต่อไป
- แน่นอน

756
00:44:19,865 --> 00:44:21,241
เท่าที่ผมจำได้

757
00:44:21,325 --> 00:44:24,328
มีสวน ในสวนหลังบ้านของย่าผม

758
00:44:24,411 --> 00:44:29,458
มีการพลิกหน้าดิน เป็นแถวๆ และมะเขือเทศ

759
00:44:29,541 --> 00:44:31,126
ผักใบเขียวและกะหล่ำปลี

760
00:44:31,710 --> 00:44:34,797
นั่นเป็นส่วนหนึ่งในประสบการณ์ของผม

761
00:44:34,880 --> 00:44:38,509
ในครอบครัวผม พ่อผมเติบโตในแกรี่

762
00:44:38,592 --> 00:44:43,806
กับสวนของพวกเขาเพื่อทำ…
ปู่ย่าของผมเคยทำสวนด้วยกัน

763
00:44:43,889 --> 00:44:48,018
พวกเขาปลูกมะเขือเทศ
เลี้ยงไก่ พวกเขาฆ่ากระต่าย

764
00:44:48,102 --> 00:44:52,898
ผมคุ้นเคยกับเรื่องพวกนี้ในครอบครัวผมมาก

765
00:44:52,981 --> 00:44:56,318
แต่ผมก็รู้สึกเสมอ

766
00:44:57,152 --> 00:45:01,156
ในช่วงแรกๆ ของชีวิตผม
ที่รู้สึกไม่สะดวกสบาย

767
00:45:01,240 --> 00:45:03,575
แบบว่า มือเปื้อนดิน

768
00:45:03,659 --> 00:45:06,745
และก็ทำงานให้คนอื่น

769
00:45:06,829 --> 00:45:08,956
แม้แต่การเติบโตในวงการร้านอาหาร

770
00:45:09,039 --> 00:45:13,001
ในฐานะซอมเมอลิเยร์อายุน้อย
เป็นส่วนหนึ่งของเหตุผลที่ผมออกจากพื้นที่นั้น

771
00:45:13,085 --> 00:45:17,464
เพราะผมรู้สึกว่า
คนไม่เห็นค่าความเชี่ยวชาญของผม

772
00:45:17,548 --> 00:45:20,134
ผมรู้สึกว่าพวกคุณแค่อยากให้ผมรับใช้คุณ

773
00:45:20,217 --> 00:45:24,138
ผมเลยอยากรู้ว่ามันสะท้อนชีวิต
ของพวกคุณทุกคนหรือเปล่า

774
00:45:24,221 --> 00:45:26,807
ที่ในฐานะคน ในฐานะคนอเมริกันผิวดำ

775
00:45:26,890 --> 00:45:29,268
เรายังห่างไกลจากความสามารถ

776
00:45:29,351 --> 00:45:33,856
ที่จะดูแลตัวเราเองบนที่ดินได้
เพราะความเป็นทาส

777
00:45:33,939 --> 00:45:37,025
ที่นี่มีการเคลื่อนไหวของภาคเกษตรในเมือง

778
00:45:37,109 --> 00:45:40,863
และมีความตระหนักด้วยว่า
"อย่าทำให้เมืองนี้มีการจ่ายค่าเช่าด้วยผลผลิต"

779
00:45:40,946 --> 00:45:41,780
ใช่ครับ

780
00:45:41,864 --> 00:45:44,324
ดังนั้นผู้สนับสนุนความยุติธรรมด้านอาหาร

781
00:45:44,408 --> 00:45:47,244
คนที่อยู่ในพื้นที่นี้และมีความรู้

782
00:45:47,327 --> 00:45:50,414
กำลังดูแลเรื่องนั้นอยู่

783
00:45:50,497 --> 00:45:53,375
ว่าคุณไม่ใช่แค่ทำงานบนที่ดิน

784
00:45:53,459 --> 00:45:56,670
ในสภาพแวดล้อมที่แตกต่าง

785
00:45:56,754 --> 00:45:59,840
ว่าคุณทำแบบนี้ได้ทางตะวันตกเฉียงใต้

786
00:45:59,923 --> 00:46:01,759
- และไม่ได้รับค่าจ้าง
- ครับ

787
00:46:01,842 --> 00:46:03,761
ผมดีใจที่รู้ว่า ใช่ครับ

788
00:46:03,844 --> 00:46:07,473
มีคนที่เป็นหัวหน้าขบวนการยุติธรรมด้านอาหาร

789
00:46:07,556 --> 00:46:11,685
ที่ช่วยให้เรากลับมามีความสัมพันธ์กับที่ดิน

790
00:46:11,769 --> 00:46:15,647
ในทางที่ดีต่อสุขภาพ
และให้เหตุผลสำหรับความชอกช้ำจิตใจบางอย่าง

791
00:46:15,731 --> 00:46:18,358
ที่เราอาจนำมาสู่ประสบการณ์เหล่านั้น

792
00:46:19,026 --> 00:46:22,362
เพราะที่ดิน
มีความสามารถในการเยียวยาเราด้วย

793
00:46:22,446 --> 00:46:26,116
เราพูดคุยกันเยอะมากเกี่ยวกับตัวแทนของเรา

794
00:46:26,617 --> 00:46:29,787
ในการมีที่ดินเหล่านี้และเลี้ยงตัวเอง

795
00:46:29,870 --> 00:46:32,956
นั่นเป็นส่วนหนึ่งในมรดกของเราด้วย

796
00:46:35,167 --> 00:46:37,169
เชฟพยายามทำให้เราหลับ

797
00:46:37,753 --> 00:46:40,839
โอเค นี่เป็นเมนูที่เหมาะสมมาก

798
00:46:40,923 --> 00:46:44,051
มิดเวสต์ถูกประกาศให้เป็นเมืองสเต๊กและมันฝรั่ง

799
00:46:44,134 --> 00:46:46,804
เรามีซี่โครงหมูตุ๋น

800
00:46:46,887 --> 00:46:49,431
กับมันฝรั่งยูคอนโกลด์บด

801
00:46:49,515 --> 00:46:52,559
และหัวหอมทอดกรอบอยู่ด้านบน

802
00:46:52,643 --> 00:46:54,520
ถูกใจคุณแน่ เนื้อหลุดออกจากกระดูกเลย

803
00:46:54,603 --> 00:46:57,314
มันนุ่มมาก ผมไม่ต้องใช้มีดเลย

804
00:46:57,397 --> 00:46:59,107
- ไม่ต้องค่ะ
- อร่อยจริงๆ

805
00:47:02,486 --> 00:47:04,738
ปรากฏว่าผมก็ไม่ต้องใช้ฟันเคี้ยวด้วย

806
00:47:04,822 --> 00:47:05,948
หรือเหงือก

807
00:47:08,200 --> 00:47:11,161
เนื้อกับมันฝรั่งอาจเป็นอาหารหลักของมิดเวสต์

808
00:47:11,245 --> 00:47:13,872
แต่รสชาติของทางใต้นั้นปฏิเสธไม่ได้เลย

809
00:47:13,956 --> 00:47:16,834
มันทำให้ผมนึกถึงวัยเด็กของผมในจอร์เจีย

810
00:47:16,917 --> 00:47:19,169
ที่ที่่พ่อผมย่างเนื้อเกือบทุกสุดสัปดาห์

811
00:47:20,838 --> 00:47:24,258
เชฟเอริกยังคง
แสดงความยกย่องการอพยพครั้งใหญ่ต่อไป

812
00:47:24,341 --> 00:47:27,803
และแสดงให้เห็นว่าอาหารใต้
มาอยู่บนจานในคอร์สสุดท้ายของเขายังไง

813
00:47:28,470 --> 00:47:30,806
มีเค้กปอนด์เล็กๆ กับเลมอนเคิร์ด

814
00:47:30,889 --> 00:47:31,974
และของอร่อยๆ บางอย่าง

815
00:47:32,057 --> 00:47:34,977
มันอยู่ในแพ็กเกจที่สวยงาม

816
00:47:35,060 --> 00:47:37,521
อาหารจานนี้สำคัญตรงไหนครับ

817
00:47:37,604 --> 00:47:41,358
นี่เป็นการแสดงความยกย่อง

818
00:47:41,441 --> 00:47:43,402
อาหารในกล่องใส่รองเท้า

819
00:47:43,485 --> 00:47:46,989
รถราง ขณะที่มันพาเราขึ้นเหนือ

820
00:47:47,072 --> 00:47:48,323
ถูกแยกออกจากกัน

821
00:47:48,407 --> 00:47:51,410
เลยไม่มีที่ให้เรากินอาหารอย่างเหมาะสม

822
00:47:51,493 --> 00:47:54,204
และวิธีที่เราพกพาอาหาร

823
00:47:54,288 --> 00:47:57,541
และบ่อยครั้งที่อาหารพวกนั้นเป็นไก่ทอด

824
00:47:58,208 --> 00:48:01,003
เพราะมันเหมาะกับการเดินทางมาก

825
00:48:01,086 --> 00:48:02,713
มันจะอยู่ในกล่องใส่รองเท้า

826
00:48:02,796 --> 00:48:04,923
ไม่ใช่กล่องใส่รองเท้าอย่างที่เราคิดตอนนี้

827
00:48:05,007 --> 00:48:06,675
มันเป็นกล่องใส่รองเท้าที่หรูหรา

828
00:48:06,758 --> 00:48:09,261
เพราะปู่ย่าตายายและทวดทุกคน

829
00:48:09,344 --> 00:48:12,014
ลงรายละเอียดดีมากเพื่อทำให้ประสบการณ์นั้น

830
00:48:12,097 --> 00:48:14,141
เป็นสิ่งที่ควรเป็นสำหรับลูกหลาน

831
00:48:14,224 --> 00:48:19,021
ผมชอบที่บรรจุภัณฑ์เชื่อมโยงกับอาหารนี้

832
00:48:19,104 --> 00:48:20,772
เป็นเรื่องราว "การอพยพ"

833
00:48:20,856 --> 00:48:24,234
ผู้อาวุโสและบรรพบุรุษของเรามีความฉลาด

834
00:48:24,318 --> 00:48:26,236
ที่จะสร้างสรรค์ประสบการณ์

835
00:48:26,320 --> 00:48:28,655
ในช่วงเวลาที่ผู้คนไม่ต้องการเรา

836
00:48:28,739 --> 00:48:31,199
มีอะไรที่ง่ายๆ อย่างอาหารที่กินร่วมกัน

837
00:48:32,326 --> 00:48:34,536
นี่คือตัวตนของเรา

838
00:48:35,203 --> 00:48:37,122
แม้จะผ่านการสูญเสียที่ดิน

839
00:48:37,789 --> 00:48:40,250
ถูกบังคับให้เป็นหนี้และความรุนแรงทางเชื้อชาติ

840
00:48:40,334 --> 00:48:41,752
เราก็พบหนทาง

841
00:48:46,214 --> 00:48:48,508
เราพบหนทางอยู่เสมอ

842
00:48:49,635 --> 00:48:52,638
ไม่ว่าจะเป็นการหาเลี้ยงครอบครัวเรา
ด้วยการจ่ายค่าเช่าด้วยผลผลิต

843
00:48:52,721 --> 00:48:54,973
หรือย้ายไปอยู่ทางเหนืออย่างกล้าหาญ

844
00:48:55,057 --> 00:48:57,809
โดยไม่มีคำสัญญาว่าเราจะเจออะไร

845
00:49:00,646 --> 00:49:03,440
ความคิดสร้างสรรค์พื้นฐานของเรา

846
00:49:03,523 --> 00:49:06,860
นำไปสู่การเพิ่มขึ้นของชนชั้นกลางผิวดำ

847
00:49:07,986 --> 00:49:10,405
เมืองชิคาโกครอบครองประวัติศาสตร์นี้

848
00:49:10,489 --> 00:49:12,324
เหมือนตราแห่งเกียรติยศ

849
00:49:12,407 --> 00:49:13,951
การอพยพที่นำ

850
00:49:14,034 --> 00:49:16,453
และสร้างแรงบันดาลใจให้กับรสชาติและสไตล์

851
00:49:16,536 --> 00:49:19,790
ที่เมืองแห่งลมยังคงเป็นที่รู้จักจนถึงทุกวันนี้

852
00:49:21,917 --> 00:49:25,462
และความคิดสร้างสรรค์นั้น
ก็เดินทางมาจากทางใต้เช่นกัน

853
00:49:25,545 --> 00:49:28,382
สู่จุดหมายต่อไปของผม นิวยอร์กซิตี

854
00:49:28,882 --> 00:49:31,009
ที่ที่ชาวแอฟริกันอเมริกัน

855
00:49:31,093 --> 00:49:33,762
อาศัยอยู่ในรัศมีสามไมล์

856
00:49:33,845 --> 00:49:37,057
จุดประกายความคิดสร้างสรรค์ในการทำอาหาร

857
00:49:37,140 --> 00:49:38,976
และการแสดงออกทางวัฒนธรรม

858
00:49:40,852 --> 00:49:42,020
ยุคฟื้นฟูศิลปะ

859
00:50:37,409 --> 00:50:40,328
คำบรรยายโดย ธนิศา ขำคง