1
00:00:08,717 --> 00:00:09,927
ความฝันจบลงแล้ว

2
00:00:13,847 --> 00:00:15,767
{\an8}(อิงจากหนังสือ "1971 - Never
a Dull Moment: Rock's Golden Year")

3
00:00:15,849 --> 00:00:17,269
- ในปี 1971…
- ดนตรีสื่อสารบางอย่างได้

4
00:00:27,402 --> 00:00:29,112
โลกกำลังเปลี่ยนแปลงไป

5
00:00:31,073 --> 00:00:34,833
{\an8}เรากำลังสร้างศตวรรษที่ 21 ในปี 1971

6
00:00:51,009 --> 00:00:56,639
{\an8}(ดาวเด่น)

7
00:01:14,199 --> 00:01:16,409
{\an8}ในอังกฤษสมัยนั้น
ไม่มีใครพูดเวลาที่เมากัญชา

8
00:01:16,493 --> 00:01:18,543
{\an8}(เสียงของ: โรเบิร์ต กรีนฟีลด์
นิตยสาร Rolling Stone)

9
00:01:18,620 --> 00:01:23,000
{\an8}คุณอาจนั่งอยู่ในห้องกับคนอีก 12 คน
นานสามชั่วโมง ฟังเพลงกัน

10
00:01:23,083 --> 00:01:26,673
พอพวกเขากลับ
คุณก็ไม่รู้เลยว่าคนพวกนั้นเป็นใคร

11
00:01:26,753 --> 00:01:28,763
{\an8}(Gong "Tried So Hard"
ปล่อยในปี 1971)

12
00:01:31,216 --> 00:01:33,426
{\an8}ผมจำตอนที่ผมไปยังแฟลต
ในแบตเทอร์ซีได้

13
00:01:33,510 --> 00:01:36,600
และหนึ่งในนั้นพาเพื่อนของเขามาด้วย

14
00:01:36,680 --> 00:01:41,560
เป็นผู้ชายไว้ผมยาว
ที่ดูเหมือนลอเรน บาคอลล์

15
00:01:41,643 --> 00:01:45,903
ที่ม้วนแท่งกัญชาด้วยกระดาษห้าแผ่น
เนี้ยบที่สุดที่ผมเคยเห็นมาทั้งชีวิต

16
00:01:48,066 --> 00:01:52,196
ผมเล่าเรื่องนี้ให้ฟัง
เพราะคนนั้นคือโบวี โอเค…

17
00:01:52,279 --> 00:01:53,949
และตอนนั้นผมไม่รู้ว่าเขาคือใคร

18
00:01:55,866 --> 00:02:00,906
ในปี 1971 ที่ลอนดอน
ผมคิดว่าโบวียังไม่ดัง… เหมือนตอนนี้

19
00:02:02,289 --> 00:02:05,539
{\an8}ผมไม่รู้สึกว่าตัวเองเป็น
นักร้องเพลงร็อกหรือร็อกสตาร์อะไรเลย

20
00:02:05,626 --> 00:02:07,086
{\an8}(เสียงของ: เดวิด โบวี)

21
00:02:07,169 --> 00:02:09,419
{\an8}ในยุคนั้นมันมีความรู้สึก
ถึงความขาดหายอย่างแท้จริง

22
00:02:10,380 --> 00:02:14,510
แต่ผมมุ่งมั่น
กับการทำสิ่งที่ผมอยากทำ

23
00:02:14,593 --> 00:02:16,853
และมันคือการมองหาสิ่งใหม่ๆ

24
00:02:16,929 --> 00:02:20,929
ผมอยากเห็นอะไรบนเวที
ที่จะทำให้ผมรู้สึกตื่นเต้นจริงๆ

25
00:02:21,934 --> 00:02:25,524
และตอนนั้นมันก็น่าสนใจทีเดียว

26
00:02:25,604 --> 00:02:28,444
ที่จะพยายามคิดค้นอะไรบางอย่าง
ที่แตกต่างอย่างสุดโต่ง

27
00:02:28,524 --> 00:02:31,864
เพราะมันมีการต่อต้าน
เกิดขึ้นในอังกฤษ

28
00:02:36,156 --> 00:02:39,366
ฉันอยากรักประเทศนี้
เพราะนี่คือประเทศของสามีฉัน

29
00:02:39,451 --> 00:02:41,371
และฉันคิดว่า
มันเป็นประเทศที่น่าสนใจมาก

30
00:02:41,787 --> 00:02:46,787
แต่ฉันก็คิดถึงบ้านมาก
และมักพูดถึงอดีตอยู่บ่อยๆ

31
00:02:46,875 --> 00:02:48,285
แต่เราต้องอยู่กับปัจจุบัน

32
00:02:48,377 --> 00:02:50,167
แล้วทิ้งอดีตไปซะ

33
00:02:50,546 --> 00:02:52,546
ขอโทษครับ รัฐมนตรีเศรษฐกิจ
ของเยอรมนีตะวันตกบอกว่า…

34
00:02:52,631 --> 00:02:54,171
- อ๊ะ ขอโทษ ไม่เอา
- รีบไปเหรอครับ

35
00:02:54,258 --> 00:02:56,298
ขอโทษครับ
รัฐมนตรีเศรษฐกิจของเยอรมนีตะวันตก

36
00:02:56,385 --> 00:02:58,255
บอกว่านักธุรกิจชาวอังกฤษ
ที่สวมหมวกโบว์เลอร์

37
00:02:58,345 --> 00:03:01,845
มักจะยึดติดกับธรรมเนียมดั้งเดิม
ในวิธีการทำธุรกิจ คุณเห็นด้วยไหม

38
00:03:01,932 --> 00:03:03,432
ผมว่าไม่นะ ไม่

39
00:03:03,517 --> 00:03:05,347
คุณว่าถ้าเราเป็นส่วนหนึ่ง
ของตลาดร่วมยุโรป

40
00:03:05,435 --> 00:03:07,395
เราต้องสละภาพลักษณ์
การสวมหมวกโบว์เลอร์ไหม

41
00:03:07,479 --> 00:03:08,769
ไม่ ผมไม่คิดงั้นเลย

42
00:03:09,731 --> 00:03:12,281
เขาบอกว่านักธุรกิจอังกฤษ
ที่สวมหมวกโบว์เลอร์…

43
00:03:12,359 --> 00:03:14,319
แล้วมันเกี่ยวบ้าอะไรกับคุณ ไปให้พ้น

44
00:03:14,403 --> 00:03:18,123
{\an8}เปิดกล่องของเธอ

45
00:03:18,198 --> 00:03:20,618
{\an8}(โยโกะ โอโนะ "Open Your Box"
ด้านบี อัลบั้ม Power to the People)

46
00:03:20,701 --> 00:03:22,491
{\an8}(ปล่อยในสหราชอาณาจักร ปี 1971)

47
00:03:22,578 --> 00:03:25,328
{\an8}เปิดกล่องของเธอ

48
00:03:28,625 --> 00:03:31,295
{\an8}ถอดกางเกงออกมา

49
00:03:34,089 --> 00:03:36,759
{\an8}แยกขาอ่อน

50
00:03:40,137 --> 00:03:41,967
{\an8}กางแข้งขา

51
00:03:43,098 --> 00:03:45,848
ผมขออธิบายให้ฟัง
ถึงช่วงที่มีความคิดสร้างสรรค์

52
00:03:45,934 --> 00:03:47,444
ที่คุณสองคนเจอในปัจจุบันได้ไหม

53
00:03:47,519 --> 00:03:49,479
ผมคิดว่าคุณต้องยอมรับ
โดยเฉพาะคุณ จอห์น

54
00:03:49,563 --> 00:03:53,233
ว่ามันทำให้คุณเหินห่างจากผู้คน
ที่รักคุณเป็นทุนเดิมในประเทศนี้

55
00:03:53,317 --> 00:03:54,277
- หลายคนเหรอ
- ใช่

56
00:03:54,359 --> 00:03:56,279
ผมคิดว่าพวกเขาไม่เข้าใจคุณอีกต่อไป

57
00:03:59,281 --> 00:04:04,121
{\an8}(โยโกะ: เพลงนี้ถูกแบนและ
ฉันเชื่อว่าเป็นเพราะฉันคือผู้หญิง)

58
00:04:05,454 --> 00:04:06,834
{\an8}(เสียงของ: แอนนี่ ไนติงเกล
ดีเจ BBC Radio 1)

59
00:04:06,914 --> 00:04:08,214
{\an8}คนมองว่าจอห์นกับโยโกะคือตัวประหลาด

60
00:04:08,290 --> 00:04:11,290
{\an8}ผู้คนสงสัยในตัวพวกเขาอย่างมาก

61
00:04:11,376 --> 00:04:16,456
{\an8}มันคือส่วนหนึ่งของความรู้สึกที่
วัฒนธรรมต่อต้านทั้งหมดถูกนำมาพินิจ

62
00:04:17,841 --> 00:04:23,141
สิ่งที่ฉันกลัวคือสถาบันนี้
จะทำให้วัฒนธรรมของเยาวชน

63
00:04:23,222 --> 00:04:25,142
กลับมาเป็นเหมือน
ตอนก่อนมี The Beatles

64
00:04:25,224 --> 00:04:30,104
และเราจะกลับไปสู่ช่วงที่ทุกอย่างดี
ปลอดภัย และไม่แบ่งฝักฝ่าย

65
00:04:30,687 --> 00:04:35,897
ฉันต้องปลุกใจผู้คนไม่ให้รู้สึก
คิดถึงบ้านและโหยหายุค 60

66
00:04:35,984 --> 00:04:39,284
แบบนั้นมันไม่ดีเลย
คุณต้องทำปัจจุบันให้เป็นจริง

67
00:04:40,822 --> 00:04:43,332
(ตื่นซะที พวกไม่หือไม่อือ)

68
00:04:46,370 --> 00:04:51,420
{\an8}(ลอเรล เอตกิน "Slow Rock"
ปล่อยในปี 1971)

69
00:04:54,169 --> 00:04:56,919
ตอนนั้นผมอายุ 15 ปี

70
00:04:57,005 --> 00:04:58,915
{\an8}(เสียงของ: ดอน เล็ตส์
ผู้กำกับภาพยนตร์และดีเจ)

71
00:04:59,007 --> 00:05:01,217
{\an8}ผมกำลังค้นหาตัวเองว่าเหมาะกับอะไร

72
00:05:01,969 --> 00:05:04,299
{\an8}นี่คือพรรคแนวร่วมแห่งชาติ

73
00:05:04,388 --> 00:05:05,678
(หยุดการอพยพ
คนอังกฤษต้องมาก่อน ทั้งงานและบ้าน)

74
00:05:05,764 --> 00:05:09,984
พรรคที่กล่าวว่า "ให้ความสำคัญ
แก่บริเตนและคนอังกฤษเป็นอันดับแรก"

75
00:05:10,060 --> 00:05:14,190
ผมเป็นเยาวชนคนดำรุ่นแรก
ที่เกิดในบริเตน

76
00:05:14,273 --> 00:05:18,033
{\an8}กราฟฟิตี้ในสมัยนั้น
จะเป็นตัวอักษรสีขาวขนาดหกฟุต

77
00:05:18,110 --> 00:05:19,400
{\an8}"ให้บริเตนมีแต่คนขาว"

78
00:05:19,486 --> 00:05:20,486
{\an8}(อีนอชพูดถูก)

79
00:05:20,571 --> 00:05:23,121
และเราเดินผ่านอะไรพวกนี้ทุกวัน

80
00:05:23,198 --> 00:05:25,578
(ให้บริเตนมีแต่คนขาว)

81
00:05:25,659 --> 00:05:28,749
ผมเติบโตมาพร้อมกับสิทธิพลเมือง
ในอเมริกา

82
00:05:28,829 --> 00:05:30,829
แต่แน่นอนว่าเราไม่ใช่คนอเมริกัน

83
00:05:30,914 --> 00:05:33,674
ผมอยู่ในวัยที่ดนตรีและสไตล์
คือสิ่งที่สำคัญอย่างมาก

84
00:05:33,750 --> 00:05:37,300
เราจึงมองหาตัวตนของเราเอง
ผ่านทางดนตรีที่เราเข้าถึงได้

85
00:05:38,255 --> 00:05:40,165
และเราคาดหวังจากประเทศของพ่อแม่เรา

86
00:05:40,257 --> 00:05:41,257
(การเคลื่อนไหวของแบล็กแพนเธอร์)

87
00:05:48,724 --> 00:05:50,024
{\an8}สิ่งหนึ่งที่ดีของดนตรี

88
00:05:50,100 --> 00:05:52,100
{\an8}(Bob Marley and the Wailers
"Trench Town Rock" บันทึกในปี 1971)

89
00:05:52,186 --> 00:05:53,766
{\an8}- เมื่อโดนใจเรา
- ไม่รู้สึกเจ็บปวด

90
00:05:53,854 --> 00:05:55,564
{\an8}ฉันว่า

91
00:05:55,647 --> 00:05:58,437
{\an8}สิ่งหนึ่งที่ดีของดนตรี
เมื่อโดนใจเรา

92
00:05:58,525 --> 00:06:01,355
ไม่รู้สึกเจ็บปวด

93
00:06:01,445 --> 00:06:07,445
{\an8}ให้ฉันฟังดนตรี เย่
ให้ฉันฟังดนตรีที

94
00:06:07,534 --> 00:06:09,704
{\an8}- นี่คือ
- เพลงร็อกแห่งเทรนช์ทาวน์

95
00:06:09,786 --> 00:06:11,406
{\an8}อย่าดู

96
00:06:11,496 --> 00:06:12,656
{\an8}เพลงร็อกแห่งเทรนช์ทาวน์

97
00:06:12,748 --> 00:06:14,878
ปลาใหญ่หรือปลาเล็ก

98
00:06:14,958 --> 00:06:18,298
- เพลงร็อกแห่งเทรนช์ทาวน์
- ทำยังไงได้ยังงั้น

99
00:06:18,378 --> 00:06:21,628
- เพลงร็อกแห่งเทรนช์ทาวน์
- มีเพียงพระยาห์เวห์ที่รู้

100
00:06:21,715 --> 00:06:24,885
- เพลงร็อกแห่งเทรนช์ทาวน์
- ฉันไม่เคยละเลย

101
00:06:24,968 --> 00:06:26,638
- เพลงร็อกแห่งเทรนช์ทาวน์
- ฉันให้โอกาสสลัมนี้ดู

102
00:06:26,720 --> 00:06:29,890
มันคือดนตรีที่เกิดขึ้น
จากความทุกข์แสนสาหัสของมนุษย์

103
00:06:29,973 --> 00:06:35,103
ในประเทศอื่น
ท่ามกลางผู้คนที่อยู่ฝ่ายปฏิวัติ

104
00:06:35,187 --> 00:06:38,477
- เป็นจังหวะ
- ที่คิงสตัน 12

105
00:06:38,565 --> 00:06:41,685
- เป็นจังหวะ
- ที่คิงสตัน 12

106
00:06:43,195 --> 00:06:46,275
{\an8}ดนตรีคือสิ่งที่ดีนะ รู้ไหม
ดนตรีช่วยปลอบประโลมจิตใจ แต่ว่า…

107
00:06:46,365 --> 00:06:47,485
{\an8}(เสียงของ: บ็อบ มาร์เลย์)

108
00:06:47,574 --> 00:06:50,624
{\an8}ตอนนี้ที่เราทำกันคือดนตรีเร็กเก
ดนตรีราสตา

109
00:06:51,703 --> 00:06:55,123
ดนตรีนี้คือดนตรีที่อันตราย

110
00:06:55,207 --> 00:06:56,577
เธออยากทำฝันฉันพังทลาย

111
00:06:56,667 --> 00:06:58,837
สกา-บา-ดิบบี-ดิป
สกา-บา-ดูป สกา-บา-ดูป

112
00:06:58,919 --> 00:07:03,629
ผมไม่เห็นว่ามีดนตรีไหน
ที่ต่อสู้ได้เหมือนดนตรีเร็กเกเลย

113
00:07:03,715 --> 00:07:08,255
เหตุผลที่พวกเขาไม่ชอบเล่นเพราะว่า
มันสอนให้ผู้คนเป็นตัวของตัวเอง

114
00:07:10,681 --> 00:07:14,271
เร็กเกคือดนตรี
ที่ต่อสู้เพื่อผู้ที่ถูกกดขี่

115
00:07:14,351 --> 00:07:15,891
ทุกที่ทั่วโลก

116
00:07:17,771 --> 00:07:19,231
มันแสดงอิสรภาพให้พวกเขาเห็น

117
00:07:19,314 --> 00:07:21,864
ไม่รู้สึกเจ็บปวด

118
00:07:21,942 --> 00:07:27,912
ให้ฉันฟังดนตรีที โอ้
ให้ฉันฟังดนตรีที

119
00:07:27,990 --> 00:07:29,200
{\an8}ช่วงปลายยุค 60 ต้นยุค 70…

120
00:07:29,283 --> 00:07:30,623
{\an8}(เสียงของ: ดอน เล็ตส์
ผู้กำกับภาพยนตร์และดีเจ)

121
00:07:30,701 --> 00:07:32,241
{\an8}ไม่ค่อยมีดนตรีจาเมกันทางวิทยุมากนัก

122
00:07:32,327 --> 00:07:37,167
{\an8}คุณตระหนักได้ว่าสถาบันนี้พยายาม
ทำลายสิทธิ์เสียงอื่นๆ เหล่านี้

123
00:07:37,249 --> 00:07:39,629
ผู้คนมักพูดว่ามันยากแค่ไหน

124
00:07:39,710 --> 00:07:41,800
ที่จะทำให้วิทยุเปิดเพลงเร็กเกได้

125
00:07:41,879 --> 00:07:44,259
แต่คุณว่ามันมีความไม่เป็นมิตร
ต่อดนตรีนั้นแน่ๆ ไหม

126
00:07:44,339 --> 00:07:46,179
{\an8}บอกตามตรง มันยากที่จะให้ BBC
เปิดเพลงใดๆ ก็ตาม…

127
00:07:46,258 --> 00:07:47,758
{\an8}(แกรห์ม วอล์กเกอร์
ค่าย Trojan Records)

128
00:07:47,843 --> 00:07:49,393
{\an8}อย่าว่าแต่เร็กเกหรือดนตรีอื่นเลย

129
00:07:49,469 --> 00:07:52,139
ดนตรีรูปแบบอื่นๆ ทั้งหมด
มีรายการของตัวเอง

130
00:07:52,222 --> 00:07:54,352
ในขณะที่เร็กเก
ไม่มีรายการของตัวเองทางวิทยุ

131
00:07:54,433 --> 00:07:55,853
{\an8}คุณไม่มีโอกาสได้เล่นสักสามสี่เพลง…

132
00:07:55,934 --> 00:07:57,484
{\an8}(ลี กอปธัล
ค่าย Trojan Records)

133
00:07:57,561 --> 00:08:01,021
{\an8}แล้วให้คนตัดสินใจเอง
ว่าพวกเขาต้องการมันไหม

134
00:08:01,106 --> 00:08:03,356
{\an8}ถ้าดนตรีของเราสามารถเข้าถึงได้ง่าย…

135
00:08:03,442 --> 00:08:05,152
{\an8}(บ็อบ แอนดี้ - ศิลปินเร็กเก)

136
00:08:05,235 --> 00:08:08,905
{\an8}สมมติว่าใครๆ ก็เข้าถึงได้
เราคงเป็นที่นิยมไปทั่วทุกมุมโลกแล้ว

137
00:08:08,989 --> 00:08:10,949
เพราะเราคือของดี ดนตรีเรามีคุณภาพ

138
00:08:13,452 --> 00:08:15,792
{\an8}(จากอัลบั้ม Soul Revolution
ปล่อยในปี 1971)

139
00:08:18,040 --> 00:08:22,540
{\an8}ทำให้เธออยากขยับเท้าเต้นรำ

140
00:08:22,628 --> 00:08:24,298
เร็กเกเป็นดนตรีชายขอบ

141
00:08:24,379 --> 00:08:28,429
แต่มันเริ่มทำให้เรารู้สึกเสมอภาค
กับเพื่อนคนขาวของเรา

142
00:08:29,343 --> 00:08:31,393
แสดงให้เราเห็นถึงหนทางข้างหน้า

143
00:08:31,470 --> 00:08:33,760
อยากให้เธอได้รู้

144
00:08:33,847 --> 00:08:36,097
ผมเติบโตมาในโลกคู่ขนานแปลกๆ นี้

145
00:08:36,183 --> 00:08:39,853
การได้เติบโตในชุมชนคนดำอย่างผม
คุณจะไม่ได้ฟังดนตรีร็อก

146
00:08:39,937 --> 00:08:43,687
แต่ผมไม่เคยคิดจริงๆ ว่าทำไม
ผมถึงชอบดนตรีนั้นแบบเฉพาะเจาะจง

147
00:08:43,774 --> 00:08:45,824
สิ่งเดียวที่ผมรู้
คือมันตรงกับชีวิตผม

148
00:08:45,901 --> 00:08:48,401
พออยู่บ้าน ผมก็ฟังเร็กเก

149
00:08:48,487 --> 00:08:52,067
แต่พอไปโรงเรียน ผมก็ฟัง The Stones
The Kinks และ The Beatles

150
00:08:52,157 --> 00:08:55,907
และในปี 1971 ตอนอายุ 15 ปี
ผมได้ไปดูวง The Who

151
00:08:55,994 --> 00:09:00,374
มันคือประสบการณ์เหนือเสียงที่ต่างไป
จากที่ผมฟังจนชิน แบบนี้ไม่สนุกได้ไง

152
00:09:00,457 --> 00:09:02,327
ผมอยู่ห่างจากเวทีแค่ 15 ฟุต

153
00:09:02,417 --> 00:09:06,417
ผมเห็นบรรยากาศตื่นตาตื่นใจต่อหน้าผม
และมันก็เปลี่ยนชีวิตผมไป

154
00:09:20,352 --> 00:09:24,522
The Who คือใคร The Who คือ The Who
นั่นคือสิ่งที่พวกเขาเป็น

155
00:09:27,985 --> 00:09:30,275
The Who ยืนหยัดเพื่อคนรุ่นใหม่

156
00:09:30,362 --> 00:09:32,612
พวกเขายืนหยัดเพื่อการกบฏ
เพื่อสิทธิ์เสียง

157
00:09:32,698 --> 00:09:37,578
และเพื่อความจริงจังเกี่ยวกับสิ่ง
ที่พวกเขาเอาจริง นั่นคือดนตรีร็อก

158
00:09:38,579 --> 00:09:41,999
พีต ทาวน์เชนด์ เขาเป็นนักแต่งเพลง
เขาแต่งเพลง Tommy

159
00:09:42,916 --> 00:09:44,536
{\an8}มันยากที่จะสร้างผลงานต่อจาก Tommy

160
00:09:44,626 --> 00:09:45,786
{\an8}(เสียงของ: พีต ทาวน์เชนด์
The Who)

161
00:09:45,878 --> 00:09:46,958
{\an8}มันคือผลงานชิ้นเด่น

162
00:09:47,045 --> 00:09:50,165
มันเปลี่ยนเราไป
แต่มันก็ทำให้เรามีภาระที่ใหญ่ขึ้น

163
00:09:50,257 --> 00:09:51,797
นั่นก็คือ "เราจะทำไงต่อไป"

164
00:09:51,884 --> 00:09:54,684
คุณได้ทำอะไรที่พิเศษมากๆ

165
00:09:54,761 --> 00:09:56,851
กับเงินที่คุณได้รับมาจนถึงตอนนี้ไหม

166
00:09:57,681 --> 00:10:00,101
จริงๆ แล้ว สิ่งดีๆ สิ่งเดียวที่ผมทำ

167
00:10:00,184 --> 00:10:01,894
คือการสร้างสตูดิโอให้ตัวเอง

168
00:10:02,728 --> 00:10:06,108
ซึ่งถือเป็นความสำเร็จครั้งใหญ่
ในชีวิตของผมจริงๆ

169
00:10:06,190 --> 00:10:07,690
นอกจากวงแล้ว รู้ไหม

170
00:10:08,483 --> 00:10:14,573
มันช่วยให้ผมถ่ายทอดไอเดียส่วนตัว
ที่ดีที่สุดทั้งหมดออกมาได้

171
00:10:14,656 --> 00:10:17,616
{\an8}ก็เหมือนคนที่มีหัวสร้างสรรค์
ทุกคนที่ประสบความสำเร็จ

172
00:10:17,701 --> 00:10:19,581
{\an8}(เสียงของ: กลิน จอห์นส์
โปรดิวเซอร์บันทึกเสียง)

173
00:10:19,661 --> 00:10:21,831
{\an8}เมื่อทำสำเร็จถึงขั้นนั้น
ก็คิดว่า "จะทำต่อยังไงดี

174
00:10:21,914 --> 00:10:23,464
{\an8}ตอนนี้ต้องทำยังไง"

175
00:10:23,540 --> 00:10:27,840
ความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น
ในขั้นตอนการบันทึกเสียงในปี 1971

176
00:10:27,920 --> 00:10:31,010
ทำให้คุณมีความยืดหยุ่น
ในวิธีการที่คุณบันทึกเสียงมากขึ้น

177
00:10:31,089 --> 00:10:32,509
และพีตก็ใช้ประโยชน์จากมัน

178
00:10:32,591 --> 00:10:37,551
ผมรู้สึกเสมอว่า
ผมอาจจริงจังกับดนตรีร็อกมากไป

179
00:10:37,638 --> 00:10:42,058
แต่มันยากที่จะหาคำตอบให้ได้
ว่าทำไมผมถึงรู้สึกแรงกล้าแบบนั้น

180
00:10:42,142 --> 00:10:44,142
ทำไมผมถึงรู้สึกหมกมุ่นมาก

181
00:10:44,228 --> 00:10:47,518
และตั้งใจทำกับดนตรีร็อก
ราวกับว่ามันเป็น

182
00:10:47,606 --> 00:10:49,726
สิ่งที่เปลี่ยนแปลงสังคม
จะว่างั้นก็ได้

183
00:10:49,816 --> 00:10:55,526
ผมได้ยินเรื่องซินธิไซเซอร์
ผมได้ยินเรื่องคอมพิวเตอร์ทำเพลง

184
00:10:55,614 --> 00:10:58,664
และผมมองเห็น
ว่าการปฏิวัตินี้กำลังจะมาถึง

185
00:11:01,620 --> 00:11:05,290
คุณแต่งเพลงถึงโลก
แห่งอิเล็กทรอนิกส์ที่เกิดพร้อมกัน

186
00:11:05,374 --> 00:11:07,714
หมู่บ้านโลกที่ทุกคนมารวมตัวกันได้

187
00:11:07,793 --> 00:11:10,713
ด้วยการดูโทรทัศน์
หรือสื่ออิเล็กทรอนิกส์ใหม่ๆ

188
00:11:10,796 --> 00:11:12,086
{\an8}(Weather Report "Milky Way"
จากอัลบั้ม Weather Report)

189
00:11:12,172 --> 00:11:14,342
{\an8}วิธีการทำงานของเครื่องนี้คือ…

190
00:11:14,424 --> 00:11:19,014
{\an8}คุณตั้งค่าสวิตช์เล็กๆ พวกนี้
ตามรูปแบบ แล้วเปิดเครื่อง

191
00:11:19,096 --> 00:11:20,806
{\an8}(เอ็ดเวิร์ด เฟร็ดกิน
นักวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์, MIT)

192
00:11:20,889 --> 00:11:23,519
{\an8}และมันจะเล่นเสียง
ตามรูปแบบที่คุณตั้งค่าไว้

193
00:11:23,600 --> 00:11:26,770
ทุกบ้านจะต้องมีคอมพิวเตอร์…

194
00:11:26,854 --> 00:11:27,984
{\an8}(มาร์แชลล์ แมคลูฮาน
นักปรัชญา)

195
00:11:28,063 --> 00:11:29,773
{\an8}คุณจะสามารถเข้าถึงหนัง
และสื่อบันเทิงทั้งหมดได้

196
00:11:29,857 --> 00:11:31,727
{\an8}รวมทั้งข้อมูลทั้งหมดที่เคยมี

197
00:11:31,817 --> 00:11:33,357
{\an8}อิเล็กทรอนิกส์
คือเครื่องมือเทคโนโลยี…

198
00:11:33,443 --> 00:11:34,953
{\an8}(เสียงของ: โรเบิร์ต มู้ก
ผู้บุกเบิกดนตรีอิเล็กทรอนิกส์)

199
00:11:35,028 --> 00:11:36,608
{\an8}ที่เหมาะสมที่สุดในศตวรรษที่ 20

200
00:11:36,697 --> 00:11:39,157
{\an8}และไม่มีเหตุผลเลย
ว่าทำไมนักดนตรีในศตวรรษที่ 20

201
00:11:39,241 --> 00:11:41,371
ถึงไม่ควรใช้
เครื่องดนตรีอิเล็กทรอนิกส์

202
00:11:44,121 --> 00:11:45,121
{\an8}(พอล เบลย์
นักดนตรี)

203
00:11:45,205 --> 00:11:47,915
{\an8}ผมเชื่อว่าการใช้งานอิเล็กทรอนิกส์
ของนักดนตรีที่ชอบด้นสด

204
00:11:48,000 --> 00:11:52,590
คือคลื่นแห่งอนาคต
น่าจะเป็นดนตรีของยุค 70 ด้วยซ้ำไป

205
00:11:52,671 --> 00:11:54,301
(พีต ทาวน์เชนด์
พูดถึงอนาคตของร็อก)

206
00:11:54,381 --> 00:11:57,221
{\an8}ตอนนั้นผมกำลังทำเพลง
ที่ต้องใช้ความพยายามอย่างสูง…

207
00:11:57,301 --> 00:11:58,551
{\an8}(เสียงของ: พีต ทาวน์เชนด์
The Who)

208
00:11:58,635 --> 00:12:00,545
{\an8}ที่ชื่อว่า Lifehouse
ซึ่งจะเป็นภาพยนตร์

209
00:12:02,806 --> 00:12:08,146
{\an8}มันคือไอเดียที่เลวร้ายเกี่ยวกับ
วิธีที่สื่อ อิเล็กทรอนิกส์…

210
00:12:08,228 --> 00:12:09,688
{\an8}(พีต ทาวน์เชนด์ "O'Riley
2nd Movement" บันทึกเสียงในปี 1971)

211
00:12:09,771 --> 00:12:12,401
{\an8}และเทคโนโลยีจะเปลี่ยนแปลงสังคมไป

212
00:12:12,482 --> 00:12:16,652
ผมจินตนาการถึงโลก
ที่มีมลภาวะมหาศาล

213
00:12:16,737 --> 00:12:19,567
มีความยากลำบากเหลือหลาย
ในการใช้ชีวิตในโลกที่แปลกแยก

214
00:12:19,656 --> 00:12:22,026
และสิ่งที่รัฐบาลทำ
คือบังคับให้เราอยู่ในบ้าน

215
00:12:22,117 --> 00:12:26,707
แล้วป้อนสื่อบันเทิงให้เรามีความสุข

216
00:12:26,788 --> 00:12:29,288
ระหว่างที่พวกเขาทำให้อากาศสะอาด

217
00:12:29,374 --> 00:12:33,924
ฉันเริ่มดูโทรทัศน์
ตอน 4,30 น. จนถึงประมาณเที่ยงคืน

218
00:12:34,004 --> 00:12:35,804
แล้วก็เข้านอน

219
00:12:35,881 --> 00:12:40,011
มันคือสิ่งบันเทิงสิ่งเดียวของฉัน
มันคือสิ่งเดียวที่ฉันมี

220
00:12:40,677 --> 00:12:42,387
ผมเรียกมันว่า "ลูกกรงเหล็ก"

221
00:12:42,471 --> 00:12:47,431
ระบบการสื่อสารสากลที่ทุกคน
ถูกป้อนด้วยข้อมูลแบบเดียวกัน…

222
00:12:47,518 --> 00:12:49,598
สมองของมนุษย์
คือเครื่องจักรที่ใช้ไฟฟ้า

223
00:12:49,686 --> 00:12:54,856
ซึ่งจะถูกลอบควบคุมและเซ็นเซอร์ไว้

224
00:12:54,942 --> 00:12:57,612
คลังข้อมูล
ที่มีประวัติการรักษาทั้งหมดของคุณ

225
00:12:57,694 --> 00:13:00,744
ประวัติการใช้เงินทั้งหมดของคุณ
ใบสั่งจราจรของคุณ มีทุกอย่างเลย

226
00:13:00,822 --> 00:13:04,742
นี่เป็นสิ่งที่ค่อนข้างน่าตกใจ
ที่ต้องไตร่ตรอง

227
00:13:04,826 --> 00:13:08,866
เมื่อพวกเขาควบคุมเรา
และป้อนรายการต่างๆ ให้เรา

228
00:13:08,956 --> 00:13:11,786
เราจะจินตนาการว่า
เราสามารถเข้าถึงได้ทุกอย่าง

229
00:13:11,875 --> 00:13:16,335
เพราะความมากมายของมัน
ความสามารถในการชักจูง และความงดงาม

230
00:13:16,421 --> 00:13:18,381
โลกตะวันตกทั้งหมดที่กำลังเมายา

231
00:13:18,465 --> 00:13:20,835
มีเพียงครั้งนี้ที่รู้สึกสร่าง

232
00:13:20,926 --> 00:13:22,846
เราทุกคนต่างมัวเมาไปกับเทคโนโลยีแทน

233
00:13:22,928 --> 00:13:25,758
มันคือความคิดที่คาดหวังว่า

234
00:13:25,848 --> 00:13:29,728
ทุกอย่างอาจเปลี่ยนไปในทางที่ผิด
แต่ดนตรีจะยังคงอยู่

235
00:13:32,688 --> 00:13:35,818
{\an8}เขาส่งเดโม
และสคริปต์จำนวนมากมาให้ผม…

236
00:13:35,899 --> 00:13:37,319
{\an8}(เสียงของ: กลิน จอห์นส์
โปรดิวเซอร์บันทึกเสียง)

237
00:13:37,401 --> 00:13:40,741
{\an8}สำหรับหนังเรื่อง Lifehouse
ที่เขาอยากทำ

238
00:13:41,655 --> 00:13:45,695
ผมอ่านสคริปต์
และผมไม่เข้าใจมันเลยจริงๆ

239
00:13:45,784 --> 00:13:49,714
ปรากฏว่าทุกคนในห้องนั้น
ก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน

240
00:13:50,789 --> 00:13:56,209
หลายคนพูดว่า
"นี่มันไร้สาระ เขาเป็นบ้าไปแล้ว"

241
00:13:56,295 --> 00:13:58,755
ผมทำให้วงเชื่อในไอเดียนี้ไม่ได้

242
00:13:59,923 --> 00:14:03,093
ดนตรีที่เขาแต่งนั้นแปลกใหม่สุดๆ

243
00:14:03,177 --> 00:14:05,717
โดยใช้ซินธิไซเซอร์ในการแต่งเพลงด้วย

244
00:14:05,804 --> 00:14:08,724
ผมคิดว่ายังไงเราก็ควรทำอัลบั้มกัน

245
00:14:10,726 --> 00:14:15,686
มันมีความยากลำบากในการแปล
สิ่งที่พีตใส่ไว้ในเดโมของเขา

246
00:14:15,772 --> 00:14:17,772
และ The Who
ต้องทำให้เป็นแบบ The Who

247
00:14:17,858 --> 00:14:20,858
คนในวง โดยเฉพาะคีธกับโรเจอร์

248
00:14:20,944 --> 00:14:24,244
อยากแต่งเพลงแบบที่วงอื่นๆ แต่ง

249
00:14:24,323 --> 00:14:26,033
"เรามานั่งรวมกันนะพวก
และเราเล่นแจมกัน"

250
00:14:27,326 --> 00:14:31,706
ผมเอาเทปแปดแทร็กมา
และขโมยซินธิไซเซอร์ของเขามาอัดเสียง

251
00:14:31,788 --> 00:14:34,878
แล้วผมก็ตัดต่อ
และเริ่มเปลี่ยนมันให้เป็นเพลง

252
00:14:34,958 --> 00:14:37,418
ผมใช้เครื่องมือตัดต่อมันออกมา

253
00:14:37,503 --> 00:14:39,213
จากนั้นกลิน จอห์นส์
ก็จะตัดต่ออีกครั้ง

254
00:14:39,296 --> 00:14:41,506
เราเพิ่มเสียงกลองกับกีตาร์
แล้วผมก็แต่งเนื้อเพลง

255
00:14:41,590 --> 00:14:42,420
(สเตอริโอคู่)

256
00:14:46,345 --> 00:14:48,305
แล้วเราก็ทำให้มัน
เข้าใกล้อะไรบางอย่าง

257
00:14:48,388 --> 00:14:51,228
ที่เริ่มรู้สึกเหมือนเป็นเพลงร็อก
ยาวสี่นาที

258
00:14:51,308 --> 00:14:54,348
ผมเปิดให้วงฟังผ่านทางหูฟัง

259
00:14:54,436 --> 00:14:59,066
วงเล่นคลอไปกับซินธิไซเซอร์
ที่อัดเสียงไว้แล้ว

260
00:14:59,149 --> 00:15:02,899
{\an8}(The Who "Baba O'Riley"
จากอัลบั้ม Who's Next)

261
00:15:02,986 --> 00:15:06,026
{\an8}(ปล่อยในปี 1971)

262
00:15:16,875 --> 00:15:19,165
อยู่ข้างนอกกลางทุ่งกว้าง

263
00:15:21,129 --> 00:15:23,629
ฉันต่อสู้หาเช้ากินค่ำ

264
00:15:25,843 --> 00:15:30,263
หลังสู้ฟ้าเพื่อหาเลี้ยงชีพ

265
00:15:34,434 --> 00:15:36,604
ฉันไม่ต้องสู้กับใคร

266
00:15:38,647 --> 00:15:41,067
เพื่อพิสูจน์ว่าฉันคิดถูก

267
00:15:43,277 --> 00:15:47,447
ฉันไม่ต้องการการให้อภัย

268
00:15:47,531 --> 00:15:50,911
เย้ๆ เย้ๆ เย่

269
00:16:20,564 --> 00:16:24,534
อย่าร้องไห้

270
00:16:24,610 --> 00:16:28,320
อย่าช้อนตา

271
00:16:29,198 --> 00:16:36,038
มันเป็นเพียงความจืดชืดในวัยรุ่น

272
00:16:40,542 --> 00:16:42,212
{\an8}มันเริ่มยากขึ้นเรื่อยๆ

273
00:16:42,294 --> 00:16:44,464
{\an8}ที่จะสร้างผลงานต้นฉบับ
ด้วยกีตาร์ เบส และกลอง…

274
00:16:44,546 --> 00:16:45,956
{\an8}(เสียงของ: แอนนี่ ไนติงเกล
ดีเจ BBC Radio 1)

275
00:16:46,048 --> 00:16:47,758
{\an8}เครื่องดนตรีแบบดั้งเดิม

276
00:16:48,592 --> 00:16:50,892
คนที่มีวิสัยทัศน์และเทคโนโลยี

277
00:16:50,969 --> 00:16:56,479
คือคนที่จะกลายเป็นผู้บุกเบิก
ที่มีความคิดสร้างสรรค์ในยุคนั้นๆ

278
00:16:56,558 --> 00:16:59,978
คุณอาจสร้างเสียงดนตรี
ที่ไม่มีใครเคยได้ยินมาก่อน

279
00:17:05,150 --> 00:17:07,190
{\an8}(เดวิด แอกเซิลร็อด "Overture")

280
00:17:07,277 --> 00:17:09,027
{\an8}คุณกำลังฟัง BBC Radio ลอนดอน

281
00:17:09,112 --> 00:17:12,532
{\an8}ในวันอังคารที่ 29 มิถุนายน
อีก 20 นาทีจะหกโมงแล้ว

282
00:17:14,409 --> 00:17:17,659
มีการพิจารณาคดีเกิดขึ้น
ซึ่งหลายคนถูกข่มขู่

283
00:17:17,746 --> 00:17:23,246
ด้วยโทษจำคุกที่ปล่อยให้
เด็กๆ จำนวนหนึ่งแสดงออก

284
00:17:23,335 --> 00:17:25,085
นี่คือการตอบโต้ของพวกหัวโบราณใช่ไหม

285
00:17:25,170 --> 00:17:28,170
มันคือยุควิกตอเรียน
หลังจากยุครีเจนซี

286
00:17:28,257 --> 00:17:30,927
เราอาจมาถึงจุดสิ้นสุด
ของการตอบโต้จากพวกหัวโบราณแล้ว

287
00:17:31,009 --> 00:17:33,429
เพราะคุณกระเสือกกระสน
ทำสิ่งต่างๆ มากเกินไปหน่อย

288
00:17:33,512 --> 00:17:36,062
บรรยากาศเสรีเริ่มสัมผัสได้ถึงปัญหา

289
00:17:41,311 --> 00:17:44,571
(The Old Bailey
ศาลอาญากลาง ลอนดอน)

290
00:17:49,653 --> 00:17:51,453
{\an8}คดีนิตยสาร Oz คือคดีแห่งยุค 60

291
00:17:51,530 --> 00:17:53,450
{\an8}(เสียงของ: จอฟฟรีย์ โรเบิร์ตสัน QC
ผู้ช่วยทนายฝ่ายจำเลย คดี Oz)

292
00:17:53,532 --> 00:17:55,992
{\an8}เรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่เกิดขึ้นนั้น

293
00:17:56,076 --> 00:17:59,906
ทั้งกัญชา ดนตรีร็อกแอนด์โรล
และการร่วมเพศบนท้องถนน

294
00:18:00,956 --> 00:18:02,666
มันคือคำกล่าวอ้างในการฟ้องดำเนินคดี

295
00:18:02,749 --> 00:18:05,999
ที่นิตยสาร Oz เป็นตัวตั้งตัวตี

296
00:18:07,171 --> 00:18:11,881
พยายามชักจูงให้คนหนุ่มสาวในพื้นที่
กระทำสิ่งที่ผิดศีลธรรม

297
00:18:12,718 --> 00:18:14,678
(เส้นทางของรูเพิร์ต
ขึ้นศาล)

298
00:18:14,761 --> 00:18:16,891
มันเป็นข้อหาที่ร้ายแรงมาก

299
00:18:16,972 --> 00:18:19,352
(ฉันต้องอึ้งแน่ๆ
เธอยังซิง!! สุดยอด!)

300
00:18:20,058 --> 00:18:22,598
(หมีน้อยรูเพิร์ตกับยิปซีพรหมจรรย์)

301
00:18:22,686 --> 00:18:25,306
(คณะลูกขุนนิตยสาร Oz
ไต่สวนความบริสุทธิ์ที่หายไป)

302
00:18:25,397 --> 00:18:30,857
{\an8}Oz ทำให้ธรรมเนียมอังกฤษ
ที่อ่อนหวานและบริสุทธิ์เสื่อมเสีย

303
00:18:30,944 --> 00:18:35,454
พวกเขาเปลี่ยนหมีน้อยรูเพิร์ต
ให้กลายเป็นนักล่าพรหมจรรย์

304
00:18:36,200 --> 00:18:38,910
ด้วยเหตุนี้เอง
พวกเขาจึงต้องถูกลงโทษ

305
00:18:42,247 --> 00:18:47,247
มันค่อนข้างอลังการทีเดียว
ที่ต้องไป Old Bailey ทุกวัน

306
00:18:47,336 --> 00:18:50,546
มันช่างดูสมเกียรติ
และแน่นอนว่าพวกเขาใส่วิกผมด้วย

307
00:18:51,215 --> 00:18:53,545
คำพูดคำจาของทุกคนฟังดูสูงส่ง

308
00:18:53,634 --> 00:18:57,434
ไม่ว่าพวกเขาจะพูดอะไร มันจะฟังดู
เหมือนคำเชิญไปจิบน้ำชายามบ่าย

309
00:18:59,348 --> 00:19:03,188
{\an8}เราทุกคนจะไปถึงศาล
และหลุยส์กับฉันจะนั่งอยู่ด้านหลัง

310
00:19:03,268 --> 00:19:04,848
{\an8}(เสียงของ: มาร์ชา โรว์
ผู้สื่อข่าวและนักเขียน)

311
00:19:04,937 --> 00:19:08,227
{\an8}ที่นั่นมีแกลเลอรีสาธารณะ
คนแน่นตลอดเวลา

312
00:19:08,315 --> 00:19:12,945
และหลายครั้งที่บรรยากาศ
เข้มข้นและตึงเครียดมากๆ

313
00:19:13,028 --> 00:19:15,778
แต่ก็มีบางช่วงเวลาที่ครื้นเครง

314
00:19:15,864 --> 00:19:17,574
มีแต่เรื่องแปลกๆ เกิดขึ้น

315
00:19:17,658 --> 00:19:20,948
โฆษณาชิ้นเล็กๆ ชิ้นหนึ่ง
ได้รับความสนใจเป็นอย่างมาก

316
00:19:21,036 --> 00:19:25,116
ซึ่งฉันไม่เคยสังเกตเห็น
หนังสือพิมพ์ที่ชื่อ Suck เลย

317
00:19:25,791 --> 00:19:30,001
มันมีคำอธิบายถึงการใช้ปาก
กับอวัยวะเพศหญิง มีผู้หญิงบอกว่าชอบ

318
00:19:30,879 --> 00:19:35,179
{\an8}ผู้พิพากษาอาร์กายล์
ถามผู้เชี่ยวชาญด้านสังคมวิทยาว่า…

319
00:19:35,259 --> 00:19:37,389
{\an8}(เสียงของ: จอฟฟรีย์ โรเบิร์ตสัน QC
ผู้ช่วยทนายฝ่ายจำเลย คดี Oz)

320
00:19:37,469 --> 00:19:40,639
{\an8}"คำว่า 'ใช้ปาดอวัยวะเพศหญิง'
หมายความว่าไง"

321
00:19:40,722 --> 00:19:43,642
เขาสะกดผิดจนฟังดูน่ากลัวไปเลย

322
00:19:43,725 --> 00:19:49,645
และเขาบอกว่า "ศาลที่เคารพครับ
มันคือการดูดหรือการเลียขึ้นลง

323
00:19:49,731 --> 00:19:55,651
สมัยผมยังอยู่ทัพเรือ เราใช้วลีว่า
'ร้องโยเดลในหุบเขา' ศาลที่เคารพ"

324
00:19:56,488 --> 00:19:58,528
{\an8}การพิจารณาคดี
ดำเนินไปเรื่อยๆ ไม่สิ้นสุด

325
00:19:58,615 --> 00:20:00,365
{\an8}(เสียงของ: จิม แอนเดอร์สัน
นิตยสาร Oz)

326
00:20:00,450 --> 00:20:02,330
{\an8}ผมคิดว่าทุกคนบอกให้ตัวเองอยู่นิ่งๆ

327
00:20:02,411 --> 00:20:05,711
แล้วก็ถึงตอนจบพร้อมคำกล่าวสรุป

328
00:20:07,124 --> 00:20:12,504
นับจากตอนที่ผู้พิพากษาเริ่มพิพากษา
เขาปฏิบัติกับพยานของเราอย่างดูแคลน

329
00:20:12,588 --> 00:20:16,258
ไม่แจ้งหลักฐานที่พวกเขาได้รับ
ให้คณะลูกขุนทราบได้อย่างถูกต้อง

330
00:20:16,341 --> 00:20:17,971
มันดำเนินไปไม่จบสิ้นซะที

331
00:20:18,051 --> 00:20:20,221
{\an8}เห็นได้ชัดว่าทุกคน
ที่นั่งอยู่ในห้องพิจารณาคดี…

332
00:20:20,304 --> 00:20:22,014
{\an8}(เสียงของ: โรเบิร์ต กรีนฟีลด์
นิตยสาร Rolling Stone)

333
00:20:22,097 --> 00:20:23,717
{\an8}และผู้พิพากษาคนนั้น เขาเกลียดทุกคน

334
00:20:23,807 --> 00:20:26,807
มีการเคลื่อนไหวเพื่อรากฐานดั้งเดิม

335
00:20:26,894 --> 00:20:30,774
เพื่อนำค่านิยมตามธรรมเนียม
กลับมาสู่ความบริสุทธิ์สะอาดอีกครั้ง

336
00:20:30,856 --> 00:20:32,516
และกำจัดนิตยสาร Oz ให้พ้นทาง

337
00:20:32,608 --> 00:20:36,398
และเขาพยายามบีบให้พวกเขาเข้าคุก
ด้วยทุกวิถีทางที่เขาทำได้

338
00:20:36,486 --> 00:20:39,816
{\an8}(Black Sabbath "Children of the
Grave" อัลบั้ม Master of Reality)

339
00:20:39,907 --> 00:20:41,527
{\an8}(อิสรภาพขัดต่อกฎหมาย)

340
00:20:41,617 --> 00:20:43,947
จุดจบของการพิจารณาคดี
นานห้าสัปดาห์นี้

341
00:20:44,036 --> 00:20:47,956
นับเป็นการพิจารณาคดีลามกอนาจาร
ที่นานที่สุดในประวัติศาสตร์อังกฤษ

342
00:20:48,540 --> 00:20:51,380
สถาบันโห่ร้องยินดีกับคำตัดสิน
อันเป็นชัยชนะที่รอคอยมายาวนาน

343
00:20:51,460 --> 00:20:52,960
เพื่อพลังแห่งความดี

344
00:20:53,045 --> 00:20:54,955
สำหรับคนหนุ่มสาว มันคือหายนะ

345
00:20:55,047 --> 00:20:57,507
พวกเขาได้แสดงความโกรธ
และหงุดหงิดใจออกมา

346
00:20:57,591 --> 00:21:00,341
ด้วยวิถีของคนนอกศาสนา
ที่ใช้เสียงและเปลวไฟ

347
00:21:00,427 --> 00:21:03,467
การปฏิวัติในจิตใจ

348
00:21:03,555 --> 00:21:06,555
เด็กรุ่นใหม่เริ่มเดินขบวน

349
00:21:06,642 --> 00:21:09,522
ต่อต้านโลกที่พวกเขาจำต้องอยู่

350
00:21:09,603 --> 00:21:12,483
และความเกลียดชัง
ที่อยู่ในใจพวกเขาทั้งมวล

351
00:21:13,315 --> 00:21:16,235
พวกเขาเบื่อหน่ายที่ถูกผลักไส

352
00:21:16,318 --> 00:21:19,818
และถูกสั่งให้ทำอะไร

353
00:21:19,905 --> 00:21:22,815
พวกเขาจะสู้กับโลกนี้
จนกว่าจะกำชัย

354
00:21:22,908 --> 00:21:26,868
และมีความรักไหลบ่ามามากมาย
เย่!

355
00:21:26,954 --> 00:21:29,084
{\an8}ผมไม่เคยคิดเลยแม้แต่นาทีเดียว…

356
00:21:29,164 --> 00:21:30,584
{\an8}(เสียงของ: จิม แอนเดอร์สัน
นิตยสาร Oz)

357
00:21:30,666 --> 00:21:32,416
{\an8}ว่าเราจะต้องติดคุกเพราะสิ่งที่เราทำ

358
00:21:33,627 --> 00:21:36,377
และผู้พิพากษาอาร์กายล์
ได้สั่งให้พัศดี

359
00:21:36,463 --> 00:21:38,093
ตัดผมเราให้สั้นกุด

360
00:21:38,924 --> 00:21:41,014
มันคือการกระทำที่ร้ายแรงมาก

361
00:21:41,760 --> 00:21:44,510
เราตระหนักได้ว่า
เรากำลังทำสิ่งที่จริงจังมาก

362
00:21:44,596 --> 00:21:46,516
และเรามีเงินเพียงน้อยนิด

363
00:21:46,598 --> 00:21:50,098
{\an8}ดังนั้นการมีเส้นสายกับจอห์น เลนนอน
จึงมีประโยชน์

364
00:21:50,185 --> 00:21:51,305
(คนของ Oz
รอคำตัดสินขอประกันตัวอยู่ในคุก)

365
00:21:51,395 --> 00:21:54,725
เขาแนะนำว่า
เขาจะแต่งเพลงเกี่ยวกับ Oz

366
00:21:54,815 --> 00:21:57,685
เราคิดว่า
มันคือลัทธิฟาสซิสต์ที่น่ารังเกียจ

367
00:21:57,776 --> 00:21:58,936
{\an8}(เสียงของ: จอห์น เลนนอน)

368
00:21:59,027 --> 00:22:01,027
{\an8}และ "God Save Us"
จะหาทุนมาช่วยพวกเขา

369
00:22:01,113 --> 00:22:03,033
{\an8}หรืออาหารเลี้ยงปากท้องพวกเขา

370
00:22:03,115 --> 00:22:07,575
ผมคิดว่าเราจะหาได้หลายพันปอนด์
จากเพลงนั้น

371
00:22:07,661 --> 00:22:10,711
เพราะงั้น ซื้อกันหน่อยนะทุกคน
เพื่อช่วย Oz

372
00:22:10,789 --> 00:22:12,419
และเก็บไว้ให้น้องสาวคุณ
อะไรประมาณนั้น

373
00:22:12,499 --> 00:22:15,919
หรือเก็บไว้เป็นของที่ระลึก
แบบลูกไม้เก่าๆ ก็ได้

374
00:22:20,215 --> 00:22:22,795
{\an8}(Elastic Oz Band "Do the Oz"
ด้านบีของอัลบั้ม God Save Us)

375
00:22:22,885 --> 00:22:24,715
{\an8}(ปล่อยเมื่อกรกฎาคม 1971)

376
00:22:30,809 --> 00:22:32,229
ช่วย Oz กัน

377
00:22:34,479 --> 00:22:35,809
ช่วย Oz กัน

378
00:22:38,317 --> 00:22:40,067
ช่วย Oz กัน ที่รัก

379
00:22:41,945 --> 00:22:44,025
ช่วย Oz กัน

380
00:22:45,282 --> 00:22:47,492
ทำไมคุณคิดว่าพวกเขาควรถูกลงโทษ

381
00:22:47,576 --> 00:22:49,446
ฉันว่ามันเป็นตัวอย่างให้คนอื่นเห็น

382
00:22:50,329 --> 00:22:53,619
ทุกอย่างเริ่มทำตามใจตัวเองมากไปแล้ว
มันไม่มีความเป็นส่วนตัวเลย

383
00:22:53,707 --> 00:22:55,327
คุณคิดยังไงกับคำตัดสิน

384
00:22:55,417 --> 00:22:56,627
ผมว่าพวกเขาสมควรโดนแล้ว

385
00:22:56,710 --> 00:22:59,840
ผมว่าพวกเขาควรถูกจับเข้าคุก
แล้วขังลืมไปเลย

386
00:23:01,089 --> 00:23:03,379
สถานการณ์บานปลายไปใหญ่

387
00:23:03,467 --> 00:23:07,597
จอห์น เลนนอนกับโยโกะ โอโนะ
ออกมาประท้วงคำตัดสิน

388
00:23:07,679 --> 00:23:11,059
ไม่เคยมีใครถูกจับเข้าคุก
เพราะความผิดเล็กๆ แบบนี้เลย

389
00:23:11,141 --> 00:23:12,561
เรายื่นอุทธรณ์ทันที

390
00:23:15,979 --> 00:23:18,819
นี่เป็นจุดหักเหของอังกฤษ
อย่างแท้จริง

391
00:23:19,733 --> 00:23:24,663
คุณไม่เห็นด้วยกับสิ่งที่พวกเขาทำได้
แต่คุณอยากให้พวกเขาติดคุก

392
00:23:24,738 --> 00:23:29,618
คุณพยายามปราบปราม
สิ่งที่คุณไม่สามารถควบคุมได้

393
00:23:29,701 --> 00:23:31,661
นี่คือการปฏิวัติทางวัฒนธรรม

394
00:23:31,745 --> 00:23:36,245
คุณไม่ตระหนักว่าเกิดอะไรขึ้น
แล้วมันก็ดำเนินต่อไป เห็นไหม

395
00:23:37,417 --> 00:23:42,457
เมื่อปัญหาเกิดขึ้นแล้ว
คุณไม่มีทางหยุดยั้งมันได้

396
00:23:45,759 --> 00:23:49,469
(เบอร์ลิน เยอรมนีตะวันตก)

397
00:23:51,431 --> 00:23:57,401
{\an8}(NEU! "Weissensee"
บันทึกเสียงในปี 1971)

398
00:23:58,063 --> 00:24:02,033
เมื่อคุณอยู่ในเบอร์ลิน
คุณต้องชินกับสถานการณ์ไม่ปกติ

399
00:24:02,109 --> 00:24:04,989
การยืนอยู่ที่กำแพงนี้
คือตัวอย่างที่ดี

400
00:24:05,821 --> 00:24:08,821
ทุกสัปดาห์จะมีคนจากเยอรมนีตะวันออก
พยายามหลบหนี

401
00:24:08,907 --> 00:24:10,197
บางคนก็ถูกยิง

402
00:24:10,284 --> 00:24:11,874
แต่ถ้าคุณอาศัยอยู่ในเบอร์ลินตะวันตก

403
00:24:11,952 --> 00:24:15,502
คุณต้องทำตัวให้ชินกับมัน
และพยายามใช้ชีวิตอยู่ที่นี่

404
00:24:18,375 --> 00:24:23,795
{\an8}ในเยอรมนี
ผู้คนหวังอยากมีชีวิตที่สงบสุข

405
00:24:23,881 --> 00:24:25,471
{\an8}(เสียงของ: ไมเคิล โรเธอร์
NEU!)

406
00:24:26,008 --> 00:24:28,638
ทำให้ทุกอย่างอยู่ภายใต้การควบคุม

407
00:24:28,719 --> 00:24:32,009
และใช่เลย อย่าเสี่ยงทำอะไรดีกว่า

408
00:24:32,097 --> 00:24:35,227
อย่าเปลี่ยนแปลงอะไร
แค่มีชีวิตที่มั่นคงพอ

409
00:24:37,019 --> 00:24:38,229
ในเบอร์ลินตะวันตกตอนนี้

410
00:24:38,312 --> 00:24:41,612
ประชากรมากกว่าหนึ่งในสี่
อายุเกิน 65 ปี

411
00:24:42,357 --> 00:24:46,947
เมืองตอนนี้เงียบสงบและน่าอยู่
มากกว่าเมื่อสิบปีก่อน

412
00:24:47,029 --> 00:24:50,529
ผมเข้าใจว่า
จากมุมมองทางด้านจิตวิทยา

413
00:24:50,616 --> 00:24:56,496
หลายคนมีส่วนเกี่ยวข้องกับนาซีในอดีต

414
00:24:56,580 --> 00:25:00,290
ผมหมายถึงความรู้สึกผิด
แน่นอนว่ามันเหลือเชื่อ

415
00:25:03,128 --> 00:25:07,468
แต่ก็ยังมีมุมมองของคนรุ่นใหม่เสมอ

416
00:25:07,549 --> 00:25:10,589
และผมกำลังค้นหาอัตลักษณ์ของผมเอง

417
00:25:18,393 --> 00:25:22,903
ในปี 1971 มือกีตาร์ที่ได้รับเชิญ
ให้ไปร่วมแสดงในช่วงหนึ่ง

418
00:25:22,981 --> 00:25:25,531
ถามผมว่าผมอยากไปด้วยไหม

419
00:25:25,609 --> 00:25:28,319
และเพราะผมไม่เคยได้ยินชื่อวงนั้นเลย

420
00:25:28,403 --> 00:25:33,083
ตอนแรกผมก็คิดว่า
"ผมกลับบ้านไปหาแฟนดีไหม"

421
00:25:33,158 --> 00:25:37,538
โชคดีที่ผมเลือกไปกับเขา
เพราะวงนั้นคือวง Kraftwerk

422
00:26:01,019 --> 00:26:03,269
มันน่าอัศจรรย์สำหรับผมมาก

423
00:26:03,355 --> 00:26:07,065
ผมแปลกใจสุดๆ
เพราะวิธีการสร้างงานดนตรีของพวกเขา

424
00:26:07,150 --> 00:26:12,660
คือทำให้มันมีเสียงที่แตกต่าง
จากทุกอย่างที่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

425
00:26:12,739 --> 00:26:16,869
ไม่กี่สัปดาห์ต่อมา
พวกเขาก็ชวนผมไปเล่นกับวง

426
00:26:16,952 --> 00:26:22,882
{\an8}(ฟลอเรียน ชไนเดอร์-เอสลีเบน หัวหน้า
เคลาส์ ดิงเงอร์ มือกลอง)

427
00:26:22,958 --> 00:26:26,458
{\an8}(ไมเคิล โรเธอร์ มือกีตาร์)

428
00:26:30,174 --> 00:26:31,804
เราคือคนรุ่นใหม่

429
00:26:31,884 --> 00:26:33,224
{\an8}(เสียงของ: ราล์ฟ ฮุทเทอร์
Kraftwerk)

430
00:26:33,302 --> 00:26:36,102
{\an8}เราเป็นคนยุคอุตสาหกรรมมากกว่า

431
00:26:43,353 --> 00:26:46,983
ดนตรีมักมีส่วนเชื่อมโยงกับยุคสมัย

432
00:26:48,775 --> 00:26:53,565
และตอนนี้เรากำลังอยู่ในยุค
ที่ต่างกันอย่างสิ้นเชิง

433
00:27:03,832 --> 00:27:08,302
วงดนตรีอเมริกันและอังกฤษ
ต่างก็แต่งเนื้อเพลงใหม่ๆ

434
00:27:08,378 --> 00:27:10,418
มีเสียงดนตรีแบบใหม่

435
00:27:10,506 --> 00:27:16,256
แต่มันยังอยู่ภายใต้ธรรมเนียม
ของดนตรีที่เป็นที่นิยมของอเมริกา

436
00:27:16,345 --> 00:27:20,805
ส่วนดนตรีร็อก
เราอยากให้มันแตกต่างไปอย่างสิ้นเชิง

437
00:27:20,891 --> 00:27:23,191
ผมไม่คิดว่า
คุณจะค้นพบอะไรใหม่ๆ ได้จริงๆ

438
00:27:23,268 --> 00:27:25,768
จนกว่าคุณจะได้ดนตรีใหม่ๆ
ผมหมายถึงว่า…

439
00:27:25,854 --> 00:27:29,484
ในขณะที่คุณยังให้ตัวเอง
ยึดชัค เบอร์รีเป็นหลัก

440
00:27:29,566 --> 00:27:32,106
คุณก็เป็นเหมือนเดิม แย่หน่อยนะ

441
00:27:33,153 --> 00:27:37,413
ผมต้องการอะไรอย่างอื่น แบบว่า…
ผมไม่อยากอิงกับชัค เบอร์รีไปจนตาย

442
00:27:37,491 --> 00:27:39,031
เราต้องทำอะไรใหม่ๆ สิพวก

443
00:27:39,117 --> 00:27:42,997
เป็นครึ่งปีที่ตื่นเต้นมาก
ที่ได้เล่นกับ Kraftwerk

444
00:27:43,080 --> 00:27:47,420
เราได้เล่นออกรายการทีวี
ได้เล่นคอนเสิร์ตที่สนุกมากๆ

445
00:27:47,501 --> 00:27:49,381
บางคอนเสิร์ตก็ไม่ค่อยดีเท่าไร

446
00:27:54,383 --> 00:27:58,053
แต่พอเราพยายามบันทึก
อัลบั้มที่สองของ Kraftwerk

447
00:27:58,136 --> 00:28:02,386
ดนตรีที่เราคิดไว้ในใจ
พออยู่ในสตูดิโอแล้วมันไม่เวิร์ก

448
00:28:04,977 --> 00:28:10,227
แถมยังมีความตึงเครียดระหว่าง
เคลาส์ ดิงเงอร์กับฟลอเรียน ชไนเดอร์

449
00:28:12,776 --> 00:28:14,356
{\an8}ปัญหาใหญ่ที่สุด
มักเป็นปัญหากับมือกลอง

450
00:28:14,444 --> 00:28:15,614
{\an8}(เสียงของ: ราล์ฟ ฮุทเทอร์
Kraftwerk)

451
00:28:15,696 --> 00:28:18,566
{\an8}เพราะพวกเขา
ชอบใช้เครื่องดนตรีจริงๆ มากกว่า

452
00:28:18,657 --> 00:28:24,157
และพวกเขาจะไม่อยู่กับเราต่อ
เพราะเราขอให้เขาสังเคราะห์เสียง…

453
00:28:24,246 --> 00:28:26,616
เพื่อให้ได้เสียงสังเคราะห์ขึ้นมา

454
00:28:26,707 --> 00:28:29,747
พวกเขาไม่ยอมทำ จนวันนึง
เราก็พบว่าเรายืนอยู่ในจุดนั้น

455
00:28:29,835 --> 00:28:31,335
อยู่ด้วยกัน มีแค่เราสองคน…

456
00:28:32,337 --> 00:28:37,627
และผมบังเอิญมีเครื่องสร้างจังหวะ
เครื่องเก่าอยู่ด้วย

457
00:28:37,718 --> 00:28:40,468
เราจึงเริ่มอัดเสียงเพลงนั้นกัน
ในปี 1971

458
00:28:40,554 --> 00:28:43,564
และจากวันนั้นมา
ก็ไม่มีทางหันหลังกลับได้อีกเลย

459
00:28:44,141 --> 00:28:48,311
{\an8}(Kraftwerk "Klingklang"
บันทึกเสียงกันยายน 1971)

460
00:28:48,687 --> 00:28:53,977
มันไม่แตกต่างกันเลย
ต่อให้คุณหมุนปุ่มหรือเปิดปิดปุ่มไหน

461
00:28:54,067 --> 00:28:57,857
หรือเสียบสายอะไรก็ตาม
มันต่างกันตรงไหน

462
00:28:57,946 --> 00:28:59,566
ไม่ต่างกันเลย

463
00:28:59,656 --> 00:29:01,826
ใครบอกได้ว่าดนตรีคืออะไร

464
00:29:33,357 --> 00:29:36,067
เขามานิวยอร์กในเดือนกันยายน

465
00:29:36,151 --> 00:29:38,071
{\an8}(เสียงของ: โทนี่ ซาเนตตา
ผู้จัดการทัวร์ของโบวี 1972-1974)

466
00:29:38,153 --> 00:29:41,573
{\an8}พร้อมกับผู้จัดการ ภรรยา และพวกเขา
อยากเซ็นสัญญากับค่าย RCA Records

467
00:29:42,866 --> 00:29:45,406
ในสัปดาห์นั้นเอง
ผมจึงได้ใช้เวลากับเขาบ่อยมาก

468
00:29:48,413 --> 00:29:50,003
{\an8}(เสียงของ: โทนี่ เดอฟรีส์
ผู้จัดการของเดวิด โบวี 1970-1975)

469
00:29:50,082 --> 00:29:51,922
{\an8}คนรุ่นเก่าๆ ที่ RCA ไม่รู้เลย

470
00:29:52,000 --> 00:29:54,800
แต่พวกเขาวางใจ
ให้แผนกแมวมองรุ่นเยาว์ของพวกเขา

471
00:29:54,878 --> 00:29:58,418
มาบอกเราว่าสิ่งใดใหม่และน่าสนใจบ้าง
เพราะเราไม่รู้เลย

472
00:29:59,132 --> 00:30:06,012
พวกเขารู้ว่าถ้าไม่ได้ตัวโบวีมาละก็
พวกเขาจะพลาดโอกาสสำคัญ

473
00:30:09,935 --> 00:30:13,645
สำหรับเดวิด
มันคือความรู้สึกถึงอิสรภาพครั้งใหญ่

474
00:30:13,730 --> 00:30:17,940
จู่ๆ เขาก็มีความเป็นไปได้
ที่จะทำอะไรก็ตามที่เขาอยากทำ

475
00:30:18,026 --> 00:30:22,406
ไอเดียสำคัญคือ
การสร้างชุดความเป็นไปได้ใหม่ๆ

476
00:30:31,331 --> 00:30:33,041
{\an8}ผมพาพวกเขาไปพบแอนดี้ที่ร้าน Factory

477
00:30:33,125 --> 00:30:34,705
{\an8}(เสียงของ: โทนี่ ซาเนตตา
ผู้จัดการทัวร์ของโบวี 1972-1974)

478
00:30:34,793 --> 00:30:37,093
{\an8}(เดวิด โบวี "Andy Warhol"
บันทึกเสียงในฤดูร้อนปี 1971)

479
00:30:37,171 --> 00:30:39,921
{\an8}ชอบใช้ซีเมนต์
เป็นโรงภาพยนตร์ที่ยืนยง

480
00:30:40,007 --> 00:30:42,717
{\an8}คุณอย่าลืมว่า
ตอนนี้เขายังไม่ใช่เดวิด โบวี

481
00:30:42,801 --> 00:30:47,351
เขายังไม่ใช่ดารา เขาก็แค่หนุ่มคนนึง
และมันออกจะเก้ๆ กังๆ หน่อย

482
00:30:47,431 --> 00:30:50,181
เพราะเขาทำท่า
เหมือนเล่นละครใบ้อยู่นาน

483
00:30:50,267 --> 00:30:52,727
ซึ่งมันไม่ได้ดูเท่ตรงไหนเลย

484
00:30:53,395 --> 00:30:55,555
จ่ายสองเพนนีก็เข้าไปได้

485
00:30:56,106 --> 00:30:58,356
ฉันอยากเป็นห้องแสดงภาพ

486
00:30:58,901 --> 00:31:02,241
จับเธอใส่ไว้ในการแสดงของฉัน

487
00:31:05,449 --> 00:31:08,369
แอนดี้ วอร์ฮอลดูช่างน่าขัน

488
00:31:08,452 --> 00:31:09,702
แขวนเขาไว้บนผนังฉันสิ

489
00:31:09,786 --> 00:31:13,456
แอนดี้ชอบอะไรบันเทิงอยู่เสมอ

490
00:31:13,540 --> 00:31:17,960
เขาจึงมีปฏิกิริยาต่อคนที่มีสีสัน
และโดดเด่นมากกว่าใคร

491
00:31:20,631 --> 00:31:24,471
เดวิดอาจจะแต่งตัวแบบนี้
หรือแต่งหน้านิดหน่อย

492
00:31:24,551 --> 00:31:26,721
แต่เขาไม่ใช่คนที่โดดเด่นอะไรเลย

493
00:31:26,803 --> 00:31:30,353
เขามีเสน่ห์มาก
แต่เขาไม่ใช่คนประเภทที่

494
00:31:30,432 --> 00:31:33,562
เดินเข้ามาในห้อง
แล้วทุกคนต้องตกอยู่ในภวังค์

495
00:31:33,644 --> 00:31:35,734
บางทีเวลาเราอัดเสียง ผมพยายามจะ…

496
00:31:35,812 --> 00:31:38,982
จริงๆ แล้ว ผมเป็นคนร้องเพลง
และเราบอกเขา… แบบนั้น

497
00:31:39,733 --> 00:31:43,823
เขาเป็นดีไซเนอร์
และเขาใช้เวลาเดินทางไปอิตาลีบ่อยๆ

498
00:31:45,531 --> 00:31:49,831
และนำไอเดียกับแฟชั่นกลับมา
ผมว่าคุณน่าจะรู้อยู่แล้ว

499
00:31:49,910 --> 00:31:52,500
แต่มันก็โอเคแหละ
พวกเขาไม่ได้ทิ้งเรา

500
00:31:54,331 --> 00:31:57,331
และเขาได้อยู่ในจุดศูนย์กลาง
ของที่ที่เขาอยากไป

501
00:31:58,710 --> 00:32:00,670
วอร์ฮอลกับผู้ติดตามของเขา

502
00:32:00,754 --> 00:32:03,224
ไม่คิดหรือใช้ชีวิต
ตามธรรมเนียมปฏิบัติ

503
00:32:03,298 --> 00:32:08,138
บางคนอาจมองว่าผลงานหรือวิถีชีวิต
ของเขาใจจืดใจดำหรือน่ารังเกียจ

504
00:32:08,220 --> 00:32:12,720
บางทีมันยากที่จะหาคำตอบว่าความจริง
จบที่ไหนและจินตนาการเริ่มต้นตรงไหน

505
00:32:13,767 --> 00:32:16,477
{\an8}(เดวิด โบวี "Queen Bitch"
จากอัลบั้ม Hunky Dory)

506
00:32:16,562 --> 00:32:18,442
{\an8}(บันทึกเสียงในฤดูร้อนปี 1971)

507
00:32:19,815 --> 00:32:23,935
{\an8}เขาอยู่บนถนน
พยายามฉุดกระชากน้องสาวที่ชื่อโฟล

508
00:32:26,196 --> 00:32:27,906
{\an8}มันคือโลกอีกใบเลยรู้ไหม

509
00:32:27,990 --> 00:32:29,200
{\an8}(เสียงของ: เดวิด โบวี)

510
00:32:29,283 --> 00:32:31,833
{\an8}และสำหรับผมแล้ว
แน่นอนว่าผมต้องการโลกอีกใบนี้

511
00:32:31,910 --> 00:32:34,250
{\an8}ผมหมายถึงว่าผมแค่ชอบมันเข้าเต็มเปา

512
00:32:35,247 --> 00:32:38,077
และนี่คือโลกอีกใบที่ผมพูดถึง

513
00:32:38,166 --> 00:32:39,956
(การปลดปล่อยทางเพศของผู้หญิง)

514
00:32:40,043 --> 00:32:43,513
มันมีทั้งความรุนแรง
ความแปลก และความประหลาด

515
00:32:43,589 --> 00:32:45,469
และมันเกิดขึ้นแล้วจริงๆ

516
00:32:45,549 --> 00:32:48,639
เธอโฉบเฉี่ยวในชุดซาตินและรอยสัก

517
00:32:48,719 --> 00:32:52,139
สวมเสื้อโค้ตหลวมๆ และหมวกมีปีก

518
00:32:52,222 --> 00:32:55,852
โอ้ ให้ตาย ฉันทำได้ดีกว่านั้น

519
00:32:57,227 --> 00:33:00,107
มีโรงละครล้ำสมัย
เกิดขึ้นมากมายทั่วนิวยอร์ก

520
00:33:00,189 --> 00:33:03,069
เพราะทุกคนพยายามสร้างรูปแบบใหม่ๆ

521
00:33:03,150 --> 00:33:07,610
หลายอย่างนั้นก็ดุเดือดและดูพิลึก

522
00:33:07,696 --> 00:33:11,406
มันไม่เข้ากับสังคมกระแสหลัก
เรียกแบบนี้ดีกว่า

523
00:33:11,491 --> 00:33:15,081
มีเรื่องอันตรายอย่างนึงที่เดวิดสนใจ

524
00:33:15,162 --> 00:33:16,792
นั่นคือเป็นคนผิดกฎหมายทางเพศ

525
00:33:23,629 --> 00:33:25,459
{\an8}ครั้งแรกที่ผมเจอลู รี้ด…

526
00:33:25,547 --> 00:33:26,627
{\an8}(เสียงของ: เดวิด โบวี)

527
00:33:26,715 --> 00:33:29,215
{\an8}คือในห้องหลังร้าน Max's Kansas City

528
00:33:30,928 --> 00:33:33,928
ที่โต๊ะนั้นไม่ได้มีแค่ลู รี้ด
แต่อิกกี้ก็อยู่ด้วยเช่นกัน

529
00:33:34,014 --> 00:33:35,434
มีทั้งอิกกี้และลู

530
00:33:37,184 --> 00:33:41,734
พวกเขาเป็นตัวแทนด้านที่บ้าบิ่น
ของนักอัตถิภาวนิยมในอเมริกา

531
00:33:42,523 --> 00:33:45,033
มันคือการผสมผสาน
ระหว่างดนตรีร็อกกับความล้ำยุค

532
00:33:46,235 --> 00:33:49,525
นั่นคือทุกสิ่งที่ผมคิด
ว่าเราควรมีที่อังกฤษ

533
00:33:49,613 --> 00:33:51,573
ตอนนั้นผมไม่รู้ว่าที่อังกฤษมีไหม

534
00:33:53,116 --> 00:33:55,536
{\an8}เขาศึกษาจากอิกกี้กับลู…

535
00:33:55,619 --> 00:33:57,539
{\an8}(เสียงของ: โทนี่ ซาเนตตา
ผู้จัดการทัวร์ของโบวี 1972-1974)

536
00:33:57,621 --> 00:33:59,581
{\an8}และซึมซับคุณลักษณะเฉพาะที่ดีๆ
ที่พวกเขามี

537
00:33:59,665 --> 00:34:01,875
การแสดงบนเวทีแบบเฉพาะของพวกเขา

538
00:34:01,959 --> 00:34:05,589
ความกำกวมทางเพศ ความเด่นชัด

539
00:34:06,630 --> 00:34:09,760
ผมคิดว่ามีส่วนประกอบที่ขาดหายไป
ในสิ่งที่เขาทำอยู่

540
00:34:09,842 --> 00:34:12,262
และแค่นั้นเอง นั่นคือเส้นทางของเขา

541
00:34:14,012 --> 00:34:17,602
สิ่งที่น่าสนใจเกี่ยวกับเดวิด
คือเขาไม่ใช่คนมีพรสวรรค์โดยกำเนิด

542
00:34:17,683 --> 00:34:20,393
แต่เดวิดเป็นนักแสดง

543
00:34:20,476 --> 00:34:22,766
เขามีความสามารถในการเล่นบทบาทต่างๆ

544
00:34:22,855 --> 00:34:26,015
ซึ่งเขาตั้งใจทำ และทำมันเต็มที่

545
00:34:26,984 --> 00:34:30,244
เริ่มมีคนให้ความสนใจในตัวเดฟ
บางอย่างเริ่มมีชีวิตชีวา

546
00:34:35,742 --> 00:34:37,242
คิดว่าเราจะรับมืออันนี้ไหวไหม

547
00:34:37,327 --> 00:34:39,657
{\an8}ในอังกฤษ
เดวิดเริ่มสร้างความแตกต่างให้ตัวเอง

548
00:34:39,746 --> 00:34:41,366
{\an8}(เสียงของ: โทนี่ เดอฟรีส์
ผู้จัดการของเดวิด โบวี 1970-1975)

549
00:34:41,456 --> 00:34:42,536
ตอนนี้เลยพวก

550
00:34:42,623 --> 00:34:47,343
เราต้องการเพลงแรงๆ ใหม่ๆ
จากโบวีคนใหม่ที่แข็งแกร่งและแตกต่าง

551
00:34:47,420 --> 00:34:50,090
เล่นแบบเมื่อกี๊อีกที
แล้วเราจะทำได้สำเร็จแน่นอน

552
00:34:50,174 --> 00:34:54,894
สำหรับเดวิดที่กลายเป็น
ศิลปินที่ผู้คนอยากดูเหลือเกิน

553
00:34:54,969 --> 00:34:57,679
เขาจึงต้องสร้างอัตลักษณ์ใหม่

554
00:34:57,764 --> 00:35:00,314
ได้เวลาสนุกแล้ว สนุกกัน

555
00:35:00,392 --> 00:35:01,812
ร็อกสตาร์คนใหม่

556
00:35:02,394 --> 00:35:05,024
หนึ่ง สอง สาม สี่

557
00:35:11,278 --> 00:35:15,908
{\an8}(เดวิด โบวี "Sweet Head (Take 4)"
บันทึกเสียงพฤศจิกายน 1971)

558
00:35:15,991 --> 00:35:20,041
{\an8}ฉันพยายามตีตัวออกห่างจากเธอ

559
00:35:21,622 --> 00:35:25,542
{\an8}จากคนสเปน คนดำ
และหมากฝรั่งที่เธอเคี้ยว

560
00:35:27,461 --> 00:35:31,301
{\an8}ที่ที่โปสเตอร์ถูกแก๊งโจรฉีกขาด

561
00:35:32,758 --> 00:35:37,388
{\an8}และสวนสาธารณะตุ๊ดแต๋ว
กับรถตู้ที่จอดตายแล้ว

562
00:35:43,435 --> 00:35:46,015
ผมว่าผมจะโทษทุกอย่างนี้ไปที่คูบริก

563
00:35:46,104 --> 00:35:48,904
เพราะสิ่งที่ผมอยากทำ
คือสร้างวัฒนธรรม

564
00:35:48,982 --> 00:35:51,992
ด้วยดนตรีที่ผมแต่ง

565
00:35:52,069 --> 00:35:57,119
มันเป็นอะไรที่น่าทึ่ง
เกี่ยวกับการปฏิเสธสุญนิยมในอนาคต

566
00:35:57,199 --> 00:35:59,579
ซึ่งเป็นวัฒนธรรมของหนัง
เรื่อง Clockwork Orange

567
00:36:12,714 --> 00:36:16,644
ไม่มีหนังเกี่ยวกับแก๊งหรือ
เยาวชนเรื่องใดที่เหมือนเรื่องนี้เลย

568
00:36:17,594 --> 00:36:20,314
ไม่ว่าจะเป็นการตีความ
สไตล์ที่แตกต่างกันหรือพลังพลวัต

569
00:36:20,389 --> 00:36:23,019
{\an8}ระหว่างระบอบ
กับเยาวชนในชนชั้นแรงงาน…

570
00:36:23,100 --> 00:36:24,600
{\an8}(เสียงของ: ดอน เล็ตส์
ผู้กำกับภาพยนตร์และดีเจ)

571
00:36:24,685 --> 00:36:27,855
{\an8}มันอธิบายถึงอะไรหลายๆ อย่าง
ที่เกิดขึ้นเป็นผลพวง

572
00:36:29,231 --> 00:36:30,651
เพราะคุณต้องเข้าใจว่า

573
00:36:30,732 --> 00:36:34,532
การเคลื่อนไหวของเยาวชนวัฒนธรรมย่อย
ครั้งใหญ่ในตอนนั้นคือกลุ่มสกินเฮด

574
00:36:37,030 --> 00:36:38,910
กลุ่มสกินเฮด
อย่างแก๊ง Scotswood Aggro Boys

575
00:36:38,991 --> 00:36:41,741
ที่มีสไตล์เป็นหนึ่งเดียว
และสวมเสื้อเชิ้ตลายตาราง

576
00:36:41,827 --> 00:36:44,747
รองเท้าบู๊ตขัดเงา
และทรงผมที่ไถจนเตียน

577
00:36:44,830 --> 00:36:48,130
หลายคนภูมิใจในชื่อเสียง
ที่เป็นข่าวด้านการใช้ความรุนแรง

578
00:36:48,208 --> 00:36:50,498
นี่คือทัศนคติ
ที่เคร่งครัดเกือบถึงที่สุด

579
00:36:50,586 --> 00:36:55,126
และพวกเขาค้านหัวชนฝาที่จะใช้ยา
ลูกปัด หรือของประดับแบบฮิปปี้

580
00:36:55,215 --> 00:36:57,425
แต่พวกเขาก็มีดนตรีในแบบของตัวเอง

581
00:37:01,972 --> 00:37:07,692
{\an8}(The Slickers "Johnny Too Bad"
ปล่อยในสหราชอาณาจักรปี 1971)

582
00:37:11,565 --> 00:37:16,105
{\an8}เดินไปตามท้องถนน
พกปืนสั้นไว้ข้างเอว

583
00:37:16,195 --> 00:37:18,945
{\an8}จอห์นนี่ นายมันเลวเกินไป

584
00:37:19,031 --> 00:37:21,781
โวๆ โว้ว!

585
00:37:21,867 --> 00:37:24,947
พวกสกินเฮด
ไปคอนเสิร์ตดนตรีร็อกบ้างไหม

586
00:37:25,037 --> 00:37:26,957
{\an8}ไม่ๆ ผมคิดว่าพวกสกินเฮด…

587
00:37:27,039 --> 00:37:28,119
{\an8}(เสียงของ: พีต ทาวน์เชนด์
The Who)

588
00:37:28,207 --> 00:37:29,957
{\an8}รู้สึกว่าพวกเขาควรมีดนตรีของตัวเอง

589
00:37:30,042 --> 00:37:31,752
แล้วเร็กเกล่ะ

590
00:37:31,835 --> 00:37:34,545
พวกเขาควรมีสิทธิ์เสียง
นี่คือดนตรีจาเมกัน

591
00:37:34,630 --> 00:37:36,260
นายออกปล้น นายแทงคนอื่น

592
00:37:36,340 --> 00:37:37,800
นายปล้นสะดม และยิงไม่เว้น

593
00:37:37,883 --> 00:37:40,763
- พวก นายมันเลวเกินไป
- เลวเกินไป

594
00:37:40,844 --> 00:37:43,314
พวกเขานำไปใช้
แต่มันไม่ได้เกิดขึ้นจากภายใน

595
00:37:43,388 --> 00:37:44,468
เข้าใจที่ผมสื่อใช่ไหม

596
00:37:44,556 --> 00:37:45,716
คุณเข้ากับอินเดียตะวันตกได้ไหม

597
00:37:45,807 --> 00:37:50,897
อินเดียตะวันตกเหรอ ก็ดีนะ
เหมือนพวกเขาเป็นคนอังกฤษ

598
00:37:50,979 --> 00:37:54,779
ทำไมคนขาวที่ต่อต้านสังคม
จึงไม่โจมตีอินเดียตะวันตก

599
00:37:54,858 --> 00:37:56,778
เพราะพวกเขามีจังหวะดนตรีดีๆ

600
00:37:58,237 --> 00:38:00,357
อีกเรื่องคือ… พวกเขาชอบเสียงเพลง

601
00:38:00,447 --> 00:38:02,447
แต่เร็กเกคือดนตรีจาเมกันของแท้

602
00:38:04,660 --> 00:38:07,450
นายจะหนีไปไหนได้

603
00:38:07,829 --> 00:38:10,459
โวๆ โว้ว!

604
00:38:10,999 --> 00:38:17,129
นายจะวิ่งหนีไปขอความช่วยเหลือ
แต่ไม่มีใครยอมช่วย

605
00:38:17,214 --> 00:38:18,974
เพื่อนคนขาวของผมหลายคนก็สกินเฮด

606
00:38:19,049 --> 00:38:22,259
สำหรับผม นี่คือหลักฐานชิ้นสำคัญ
ของพลังแห่งวัฒนธรรม

607
00:38:22,344 --> 00:38:23,974
ที่ทำให้ผู้คนมารวมตัวกัน

608
00:38:24,054 --> 00:38:25,724
ดนตรีทำแบบนั้นได้

609
00:38:25,806 --> 00:38:27,466
- ขอโทษครับ
- ครับ

610
00:38:27,558 --> 00:38:28,928
ขอถามอะไรหน่อยได้ไหม

611
00:38:29,017 --> 00:38:30,347
อ้อ ได้สิ ได้แน่นอน

612
00:38:30,894 --> 00:38:32,734
เร็กเกมัน…
มันคือดนตรีโปรดของคุณใช่ไหม

613
00:38:32,813 --> 00:38:33,813
แน่อยู่แล้ว

614
00:38:33,897 --> 00:38:35,567
- เร็กเก
- ใช่ ดนตรีโปรดของคุณใช่ไหม

615
00:38:35,649 --> 00:38:36,649
- ใช่
- ครับ

616
00:38:36,733 --> 00:38:38,113
ตอนแรกมีกลุ่มม็อดกับกลุ่มร็อกเกอร์

617
00:38:38,193 --> 00:38:42,243
ต่อมามีกลุ่มทร็อกกับธันเดอร์เบิร์ด
และตอนนี้ก็มีสกินเฮดกับกรีสเซอร์

618
00:38:42,322 --> 00:38:46,492
แต่สำหรับคนในเมืองนี้ พวกเขาเรียก
กลุ่มคนพวกนี้รวมกันว่าตัวสร้างปัญหา

619
00:38:46,577 --> 00:38:48,577
ถ้าสื่อเขียนพาดหัวข่าว

620
00:38:48,662 --> 00:38:51,922
ว่า "เด็กผิวดำและผิวขาว
อยู่ร่วมกันได้ด้วยดนตรีและสไตล์"

621
00:38:51,999 --> 00:38:54,749
หนังสือพิมพ์นั้นก็คงขายไม่ได้
เข้าใจที่ผมพูดใช่ไหม

622
00:38:55,419 --> 00:38:58,089
พวกเขามักมองหา
ปีศาจร้ายตัวใหม่ๆ เสมอ

623
00:38:58,172 --> 00:39:01,052
แต่คนทุกรุ่น
ต้องการมีอัตลักษณ์ของตนเอง

624
00:39:01,133 --> 00:39:05,353
สิ่งใหม่ๆ ที่แตกต่างมากพอ
จนถึงขั้นทำให้คุณหลงใหลได้

625
00:39:19,193 --> 00:39:21,573
ทุกอย่างช่างดูขัดแย้งกันไปหมด

626
00:39:21,653 --> 00:39:23,823
เซ็กส์และความตาย กับดนตรีร็อก

627
00:39:23,906 --> 00:39:25,026
ทั้งหมดนี้มันอะไรกัน

628
00:39:25,115 --> 00:39:26,775
{\an8}เราคือสิ่งที่อเมริกา
แสดงให้เห็นในตอนนี้

629
00:39:26,867 --> 00:39:28,157
{\an8}(เสียงของ: อลิซ คูเปอร์)

630
00:39:28,243 --> 00:39:30,453
{\an8}เราเป็นส่วนที่พวกเขาไม่อยากเห็น
เราแค่นำมันออกมาเผยแพร่

631
00:39:30,537 --> 00:39:32,657
{\an8}เพราะมันมีอยู่จริง
และเราสนุกที่ได้ทำแบบนั้น

632
00:39:32,748 --> 00:39:36,078
เราไม่ได้เป็นแค่วงร็อก
แต่เราเป็นศิลปะที่มีการเคลื่อนไหว

633
00:39:37,085 --> 00:39:38,955
มันเหมือนกับการนำหนัง
A Clockwork Orange

634
00:39:39,046 --> 00:39:40,256
มาแสดงบนเวที

635
00:39:42,007 --> 00:39:44,797
{\an8}เดวิดไปดูอลิซ
ที่โรงละครเรนโบว์ในลอนดอน

636
00:39:45,302 --> 00:39:47,722
{\an8}ผมคิดว่า
สิ่งที่ปลุกจินตนาการของเดวิดได้

637
00:39:47,804 --> 00:39:50,854
{\an8}คือ โอเคละ คุณทั้งเล่นดนตรี
และแสดงบนเวทีได้จริงๆ…

638
00:39:50,933 --> 00:39:52,683
{\an8}(เสียงของ: โทนี่ เดอฟรีส์
ผู้จัดการของเดวิด โบวี 1970-1975)

639
00:39:52,768 --> 00:39:55,978
{\an8}และทำให้ดนตรีดำเนินคลอไป

640
00:39:56,063 --> 00:39:57,983
นี่คือสิ่งที่ผมอยากเป็น
เวลาอยู่บนเวที

641
00:39:58,065 --> 00:40:00,145
อลิซขึ้นเวทีไปและอยากเป็นแบบนี้

642
00:40:00,234 --> 00:40:02,824
ผมเลยปล่อยให้อลิซทำทุกอย่าง
ตามที่เขาอยากทำ

643
00:40:03,487 --> 00:40:06,067
ซึ่งมันน่ากลัวมาก
และผู้คนก็ชอบเวลารู้สึกกลัว

644
00:40:06,156 --> 00:40:09,236
พ่อแม่ไม่ชอบรู้สึกกลัวหรอก
แต่เด็กๆ ชอบรู้สึกกลัว

645
00:40:21,004 --> 00:40:22,264
{\an8}(เดวิด โบวี "Life on Mars"
จากอัลบั้ม Hunky Dory)

646
00:40:22,339 --> 00:40:24,509
{\an8}มันยังคงยากมากๆ
ที่ทุกคนจะตระหนักได้

647
00:40:24,591 --> 00:40:26,431
{\an8}ว่าศิลปินร็อกสามารถขึ้นไปบนเวที

648
00:40:26,510 --> 00:40:29,050
{\an8}และเปลี่ยนไปเป็นอีกคน
ในทุกๆ ครั้งที่ขึ้นเวที

649
00:40:29,137 --> 00:40:31,677
คุณไม่จำเป็นต้องมีบุคลิกเดิมตลอด

650
00:40:32,266 --> 00:40:36,136
และผมแค่เชื่อในความคิดของผม

651
00:40:37,062 --> 00:40:39,152
ตอนนั้น
ได้ปล่อยอัลบั้ม Hunky Dory พอดี

652
00:40:42,734 --> 00:40:45,454
{\an8}แต่เดวิดก็เริ่มทำอัลบั้มใหม่แล้ว

653
00:40:45,529 --> 00:40:50,739
เขามีความทะเยอทะยานสูงมาก
โทนี่ก็เช่นกัน พวกเขาอยากครองโลก

654
00:40:52,661 --> 00:40:53,911
{\an8}(14 พฤศจิกายน 1971)

655
00:40:53,996 --> 00:40:55,656
{\an8}(มารีเนอร์ 9 เป็นยานอวกาศลำแรก
ที่ได้โคจรรอบดาวเคราะห์ดวงอื่น)

656
00:40:55,747 --> 00:40:57,577
{\an8}จากจุดแรกเริ่ม
ของประวัติศาสตร์มนุษยชาติ

657
00:40:57,666 --> 00:41:01,376
{\an8}จะมีจุดแสงสีแดงขนาดใหญ่
อยู่บนท้องฟ้ายามค่ำคืน

658
00:41:01,461 --> 00:41:04,171
ผมได้เข้าใกล้
สิ่งที่ผมอยากทำขึ้นเรื่อยๆ

659
00:41:04,256 --> 00:41:05,416
{\an8}(17 ธันวาคม 1971
ปล่อยอัลบั้ม Hunky Dory)

660
00:41:05,507 --> 00:41:07,297
{\an8}Hunky Dory แตกต่าง
จากสิ่งที่มีอยู่อย่างสิ้นเชิง

661
00:41:08,260 --> 00:41:10,180
{\an8}(มารีเนอร์ 9 ถ่ายภาพภูเขาไฟ
ท่ามกลางพายุฝุ่นบนดาวอังคารได้)

662
00:41:10,262 --> 00:41:14,312
{\an8}สิ่งต่างๆ บนดาวอังคาร
กำลังเปลี่ยนไปต่อหน้าต่อตาเรา

663
00:41:14,391 --> 00:41:18,351
Hunky Dory ทั้งอัลบั้มสะท้อน
ถึงความกระตือรือร้นที่ผมเพิ่งค้นพบ

664
00:41:18,437 --> 00:41:21,477
สำหรับพื้นที่ใหม่ๆ นี้ที่เปิดรับผม

665
00:41:21,565 --> 00:41:24,275
ตัดไปที่เวสมินสเตอร์
เพื่อดูผลที่ยอดเยี่ยม

666
00:41:24,359 --> 00:41:26,989
เสียงส่วนใหญ่คือ 112

667
00:41:27,070 --> 00:41:29,320
{\an8}เป็นจำนวนที่มากกว่า
ที่ผู้คนคาดคิดไว้เยอะเลย

668
00:41:29,406 --> 00:41:30,406
{\an8}(ตลาดร่วมยุโรป)

669
00:41:30,490 --> 00:41:32,450
{\an8}เราไม่ได้แค่สิ่งที่เราต้องได้
จากยุโรปเท่านั้น…

670
00:41:32,534 --> 00:41:34,044
{\an8}(สมาชิกรัฐสภา จอฟฟรีย์ ริปปอน
หัวหน้าผู้เจรจาของยุโรป)

671
00:41:34,119 --> 00:41:36,499
{\an8}แต่ผมคิดว่าเราได้เสนอ
ข้อตกลงที่ยอดเยี่ยมด้วยเช่นกัน

672
00:41:36,580 --> 00:41:39,670
สำหรับผมแล้ว ผมรู้สึกว่า
ยุคใหม่ได้เริ่มต้นขึ้นในตอนนั้น

673
00:41:43,337 --> 00:41:45,507
คุณคิดไหมว่าจะถูกปล่อยตัวแบบนี้

674
00:41:45,589 --> 00:41:46,419
(บก. Oz ถูกปล่อยตัวพร้อมตักเตือน)

675
00:41:46,507 --> 00:41:48,007
ผมว่าเราก็คอยหวังและสวดภาวนาอยู่

676
00:41:48,091 --> 00:41:51,051
เราทุกคนดีใจมากๆ ที่เรา…
ไม่ต้องกลับเข้าคุกอีก

677
00:41:51,136 --> 00:41:54,056
มีการพูดคุยอย่างหนาหู
ว่าการพิจารณาคดี Oz

678
00:41:54,139 --> 00:41:57,349
คือชัยชนะสำหรับสถาบัน
เหนืออิสรภาพของเยาวชน

679
00:41:57,434 --> 00:42:00,024
- คุณเห็นตรงกันกับข้อความนี้ไหม
- ไม่เลยครับ ผม…

680
00:42:00,103 --> 00:42:03,233
ผมว่าสิ่งแรกที่ผมอยากพูดคือ
การต่อสู้นี้เพิ่งเริ่มต้นเท่านั้น

681
00:42:03,315 --> 00:42:05,685
ถ้าบนดาวอังคารมีสิ่งมีชีวิต

682
00:42:05,776 --> 00:42:10,106
มุมมองที่มี
ก็คงขยับขยายไปไกลมากขึ้น…

683
00:42:10,197 --> 00:42:11,487
{\an8}(คาร์ล เซแกน - นักดาราศาสตร์)

684
00:42:11,573 --> 00:42:14,123
{\an8}เพราะอินทรีย์ทั้งหมดบนโลก
แม้ว่ามันจะดูแตกต่างกัน

685
00:42:14,201 --> 00:42:15,411
{\an8}แต่โดยพื้นฐานแล้วมันเหมือนกัน

686
00:42:15,494 --> 00:42:18,004
{\an8}เคมีของพวกมันเหมือนกันทั้งหมด

687
00:42:18,080 --> 00:42:21,670
และมันแค่มีรูปลักษณ์ภายนอก
ที่ต่างกัน

688
00:42:25,420 --> 00:42:27,420
เมื่อโอกาสวนมาถึงวันคริสต์มาส

689
00:42:27,506 --> 00:42:29,296
และวันขึ้นปีใหม่อีกครั้ง

690
00:42:30,342 --> 00:42:35,012
บางทีเราอาจลืมไปว่า
โลกของเราเปลี่ยนแปลงไปมากแค่ไหน

691
00:42:35,097 --> 00:42:37,887
พร้อมด้วยสิ่งมหัศจรรย์ทางเทคโนโลยี
ในยุคสมัยนี้

692
00:42:38,600 --> 00:42:42,440
มันทำให้ข้าพเจ้าสงสัยว่า
ในอนาคตอาจมีการเปลี่ยนแปลงใดๆ อีก

693
00:42:42,521 --> 00:42:44,731
เราไม่อาจบอกได้แน่ชัด

694
00:42:45,566 --> 00:42:51,946
{\an8}(Compost "Bwaata"
บันทึกเสียงในปี 1971)

695
00:42:53,156 --> 00:42:55,696
เด็กๆ พวกนี้
ที่ไม่ได้สนใจอะไรทั้งสิ้นเลย

696
00:42:55,784 --> 00:42:57,494
นอกจากการได้ทักทายในวันขึ้นปีใหม่

697
00:42:57,578 --> 00:42:59,748
ซึ่งอาจหมายถึงความหวัง
และพันธสัญญาใหม่เพื่อเราทุกคน

698
00:42:59,830 --> 00:43:04,290
อีกไม่กี่วินาที แค่ไม่กี่วินาที
ก่อนที่ลูกบอลจะตกถึงพื้น

699
00:43:04,376 --> 00:43:09,046
และนับห้า สี่ สาม สอง หนึ่ง

700
00:43:09,131 --> 00:43:10,421
เรียบร้อย

701
00:43:17,431 --> 00:43:21,731
สวัสดีปี 1972
สุขสันต์วันปีใหม่แด่ทุกคน

702
00:44:00,849 --> 00:44:05,399
{\an8}(เดวิด โบวี "Ziggy Stardust"
บันทึกเสียงพฤศจิกายน 1971)

703
00:44:11,527 --> 00:44:13,397
โอ้ เย่

704
00:44:21,286 --> 00:44:23,536
ซิกกี้เล่นกีตาร์

705
00:44:24,081 --> 00:44:27,501
เล่นแจมกับวง Weird and Gilly

706
00:44:27,584 --> 00:44:29,844
และวง Spiders from Mars

707
00:44:30,337 --> 00:44:32,587
เขาเล่นดนตรีด้วยมือซ้าย

708
00:44:33,966 --> 00:44:35,966
แต่ไปได้ไกลเกินกว่า

709
00:44:36,677 --> 00:44:41,677
กลายมาเป็นคนพิเศษ
จนเราได้ชื่อว่า Ziggy's Band

710
00:44:43,725 --> 00:44:46,595
ผมตระหนักได้ว่า
สิ่งที่ผมทำนั้น จริงๆ แล้ว

711
00:44:46,687 --> 00:44:50,727
มันคือขั้นตอนถัดไปของสิ่งต่างๆ
ที่กำลังจะเกิดขึ้น

712
00:44:50,816 --> 00:44:53,236
เหมือนแมวจากญี่ปุ่น

713
00:44:53,902 --> 00:44:56,992
เขาเลียได้ด้วยการยิ้ม

714
00:44:57,072 --> 00:44:59,282
ให้ตายสิ เราทำอะไรลงไป

715
00:44:59,366 --> 00:45:01,536
บ้าเอ๊ย เราทำให้คนชอบยุค 60

716
00:45:01,618 --> 00:45:03,948
มันเหมือนว่ามันรู้สึกแบบนั้นจริงๆ

717
00:45:04,872 --> 00:45:06,332
เราคืออนาคต

718
00:45:09,251 --> 00:45:12,711
พวกแมงมุมอยู่ไหน

719
00:45:14,715 --> 00:45:19,385
ตอนที่แมลงวันมาบินกวนใจฉัน

720
00:45:20,846 --> 00:45:24,306
แค่เบียร์เบาๆ ที่คอยนำทางเรา

721
00:45:25,392 --> 00:45:31,822
เราบ่นเรื่องแฟนๆ ของเขา
เราควรบีบมือนุ่มๆ ของเขาไหม

722
00:46:03,597 --> 00:46:05,597
คำบรรยายโดย ชลันธร เรืองภักดี