1 00:00:06,006 --> 00:00:10,927 ‎(ซีรีส์จาก NETFLIX) 2 00:00:12,595 --> 00:00:15,890 ‎ถ้าขึ้นป.หนึ่งแล้ว 3 00:00:15,974 --> 00:00:19,853 ‎ถ้าขึ้นป.หนึ่งแล้ว ‎จะหาเพื่อนได้ร้อยคนหรือเปล่านะ 4 00:00:37,787 --> 00:00:39,706 ‎เด็กโรงเรียนเรานี่ 5 00:01:13,281 --> 00:01:15,325 ‎ที่นี่คือโรงเรียนมัธยมปลายอิตัน 6 00:01:15,408 --> 00:01:19,079 ‎เป็นโรงเรียนเตรียมที่มีชื่อเสียงในจังหวัด 7 00:01:20,538 --> 00:01:24,375 ‎ไม่อยากเชื่อ ที่ผ่านมา เราอยู่กลางๆ มาตลอด 8 00:01:24,459 --> 00:01:26,252 ‎แต่ก็เข้าโรงเรียนนี้ได้ 9 00:01:27,462 --> 00:01:29,214 ‎แต่จะหลงระเริงไม่ได้ 10 00:01:30,089 --> 00:01:32,675 ‎เอาเป็นว่าเป้าหมายตอนนี้ 11 00:01:33,259 --> 00:01:37,639 ‎คือดูบรรยากาศรอบๆ ‎และไม่สร้างปัญหาในโรงเรียน 12 00:01:37,722 --> 00:01:39,098 ‎แค่นั้นก็พอแล้ว 13 00:01:39,182 --> 00:01:40,558 ‎แค่นั้นแหละ 14 00:01:40,642 --> 00:01:42,435 ‎ทาดาโนะคุงเป็นคนขี้ขลาด 15 00:01:43,686 --> 00:01:45,313 ‎สิ่งหนึ่งที่เรารู้ 16 00:01:45,396 --> 00:01:48,608 ‎การอ่านบรรยากาศและไม่ทำตัวเด่น 17 00:01:49,317 --> 00:01:51,945 ‎คือทางลัดที่จะนำไปสู่ความสุข 18 00:01:54,864 --> 00:01:57,450 ‎ใช่ว่าตอนม.ต้น เราจะโดดเด่น 19 00:01:57,534 --> 00:02:00,745 ‎หรือออกตัวแรงจนหน้าแหกมา ไม่ใช่แน่ๆ 20 00:02:02,205 --> 00:02:04,082 ‎อ๊ะ การทักทายเป็นสิ่งสำคัญ 21 00:02:04,165 --> 00:02:08,086 ‎ตู้เก็บรองเท้าใกล้กันนี่ อยู่ห้องเดียวกันสินะ 22 00:02:08,169 --> 00:02:09,003 ‎อรุณ… 23 00:02:12,882 --> 00:02:13,716 ‎สวัสดิ์ 24 00:02:15,552 --> 00:02:20,473 ‎อ๊าก สวยโคตร สมแล้วที่เป็นโรงเรียนเตรียม ‎โรงเรียนเตรียมจงเจริญ 25 00:02:25,311 --> 00:02:26,437 ‎อ๊ะ 26 00:02:26,521 --> 00:02:28,231 ‎(คึ่กๆๆ กึก) 27 00:02:28,314 --> 00:02:29,149 ‎เอ๊ะ 28 00:02:29,983 --> 00:02:31,359 ‎เหวอ 29 00:02:32,152 --> 00:02:34,320 ‎เอ๋ เราทำอะไรผิดไปหรือเปล่า 30 00:02:34,404 --> 00:02:36,531 ‎เราทำอะไรผิดเหรอ 31 00:02:37,365 --> 00:02:38,825 ‎(ตึกๆๆ) 32 00:02:45,081 --> 00:02:47,625 ‎เมื่อกี้อะไรน่ะ 33 00:02:50,003 --> 00:02:52,547 ‎"โคมิ" เหรอ 34 00:02:57,051 --> 00:03:00,597 ‎ยังไงกันนะคนคนนั้น 35 00:03:03,141 --> 00:03:05,727 ‎อืม แต่ก็… 36 00:03:06,978 --> 00:03:08,855 ‎สวยจริงๆ แหละ 37 00:03:08,938 --> 00:03:10,106 ‎ห้องเดียวกันเลย 38 00:03:10,189 --> 00:03:11,065 ‎เย่ 39 00:03:11,149 --> 00:03:16,237 ‎แต่ก็นะ คนธรรมดาอย่างเรา ‎คงไม่มีทางได้ข้องเกี่ยวไปมากกว่านั้นหรอก 40 00:03:17,864 --> 00:03:19,407 ‎ชีวิตมัธยมปลายของเรา 41 00:03:19,490 --> 00:03:21,868 ‎จะสงบ เอ๊ะ 42 00:03:22,702 --> 00:03:24,495 ‎ที่นั่งข้างกัน 43 00:03:24,579 --> 00:03:25,830 ‎โอ๊ะ 44 00:03:27,707 --> 00:03:28,541 ‎โอ๊ะ 45 00:03:28,625 --> 00:03:31,210 ‎สวยมากเลย 46 00:03:31,294 --> 00:03:33,504 ‎ตัวหอมจัง 47 00:03:34,297 --> 00:03:35,381 ‎คุณโคมิ 48 00:03:35,465 --> 00:03:38,134 ‎ถึงจะเปิดเทอมวันแรก 49 00:03:38,217 --> 00:03:41,471 ‎แต่ก็ดูเหมือนว่าตำแหน่ง ‎ดาวโรงเรียนจะมาเกยแล้ว 50 00:03:42,096 --> 00:03:43,348 ‎อือ… 51 00:03:43,431 --> 00:03:46,935 ‎ก็ดีใจนะที่ได้นั่งข้างคนสวยที่สุดในโรงเรียน 52 00:03:47,560 --> 00:03:49,395 ‎แต่ว่า… 53 00:03:49,479 --> 00:03:51,731 ‎รู้สึกเหมือนโดนเพ่งเล็งยังไงไม่รู้ 54 00:03:51,814 --> 00:03:55,151 ‎ถ้าหมอนั่นหายไป ‎ที่นั่งข้างๆ นั่นก็จะเป็นของฉัน 55 00:03:55,235 --> 00:03:56,402 ‎ทาดาโนะ… 56 00:03:57,403 --> 00:03:59,113 ‎ชีวิตมัธยมปลายของทาดาโนะคุง 57 00:03:59,197 --> 00:04:02,116 ‎เริ่มมาก็เจอปัญหาเสียแล้ว 58 00:04:02,200 --> 00:04:04,619 ‎(คุณโคมิ) 59 00:04:06,621 --> 00:04:07,956 ‎เชิญแนะนำตัวเอง 60 00:04:08,039 --> 00:04:10,708 ‎อาการิค่ะ 61 00:04:10,792 --> 00:04:13,670 ‎ยะๆ ยินดีที่ ดะๆ… 62 00:04:15,296 --> 00:04:17,632 ‎คุณอาการิ ตื่นเต้นเกินไปแล้ว 63 00:04:17,715 --> 00:04:20,927 ‎ค่อยยังชั่ว เป็นชั้นเรียนที่อบอุ่นดี 64 00:04:21,010 --> 00:04:22,345 ‎ต่อไป 65 00:04:41,906 --> 00:04:42,907 ‎เอ่อ 66 00:04:44,534 --> 00:04:45,535 ‎เอ๋ 67 00:04:46,077 --> 00:04:47,203 ‎เอ๊ะ 68 00:04:47,829 --> 00:04:49,247 ‎(ตึกๆๆ) 69 00:04:54,961 --> 00:04:55,795 ‎(รายชื่อนักเรียน) 70 00:04:57,672 --> 00:04:59,632 ‎(โคมิ โชโกะ) 71 00:04:59,716 --> 00:05:02,552 ‎โอ้โฮ 72 00:05:05,596 --> 00:05:07,015 ‎เอ๋ 73 00:05:07,098 --> 00:05:08,224 ‎ต่อไป 74 00:05:08,308 --> 00:05:09,934 ‎ต่อไป 75 00:05:10,476 --> 00:05:11,311 ‎ครับ 76 00:05:12,562 --> 00:05:14,105 ‎ทาดาโนะ ฮิโตฮิโตะครับ 77 00:05:14,188 --> 00:05:16,774 ‎หนึ่งปีจากนี้ฝากตัวด้วยครับ 78 00:05:16,858 --> 00:05:19,277 ‎ความสามารถพิเศษของผมคือ ‎การอ่านบรรยากาศครับ 79 00:05:19,944 --> 00:05:21,321 ‎ล้อเล่นน่ะ 80 00:05:21,404 --> 00:05:22,864 ‎- ชิ ‎- เอ๊ะ 81 00:05:22,947 --> 00:05:24,741 ‎- ไม่รู้จักอ่านบรรยากาศเลย ‎- ต่อไป 82 00:05:25,700 --> 00:05:28,453 ‎ทาดาโนะคุงตระหนักได้ว่า ‎ชีวิตมัธยมปลายของตัวเอง 83 00:05:28,536 --> 00:05:30,705 ‎จบลงตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่ม 84 00:05:30,788 --> 00:05:33,708 ‎(คุณโคมิ) 85 00:05:34,834 --> 00:05:35,668 ‎ฟังหน่อย 86 00:05:36,336 --> 00:05:39,630 ‎ถ้าคิดว่าจะลืมของที่ต้องเอามาพรุ่งนี้ ‎ก็จดเอาไว้ด้วย 87 00:05:40,423 --> 00:05:42,842 ‎อย่างแรก ชุดพละ 88 00:05:42,925 --> 00:05:45,595 ‎อย่าลืมเขียนชื่อตัวเองบนชุด 89 00:05:45,678 --> 00:05:47,764 ‎แล้วก็รองเท้าพละด้วย ก่อนที่จะลืม 90 00:05:47,847 --> 00:05:50,975 ‎ไม่ว่าจะทำอะไรก็ดูงดงามไปหมด 91 00:05:52,351 --> 00:05:53,186 ‎เอ๊ะ 92 00:05:55,021 --> 00:05:56,397 ‎ทำยางลบหล่นน่ะ 93 00:05:57,315 --> 00:05:58,608 ‎(วงเวียน) 94 00:06:01,402 --> 00:06:02,403 ‎(นินจา) 95 00:06:02,487 --> 00:06:04,280 ‎อะไรของเขา 96 00:06:04,363 --> 00:06:06,991 ‎ถ้าไม่รีบคืนให้ มีหวัง… 97 00:06:20,630 --> 00:06:22,381 ‎(ครืนๆๆ) 98 00:06:22,465 --> 00:06:23,674 ‎เฮือก 99 00:06:28,721 --> 00:06:31,349 ‎ทาดาโนะคุงแกล้งทำเป็นไม่เห็น 100 00:06:32,683 --> 00:06:34,602 ‎(คุณโคมิพูดไม่…) 101 00:06:39,232 --> 00:06:40,066 ‎ทำความเคารพ 102 00:06:40,942 --> 00:06:42,568 ‎คาบต่อไปเรียนพละ 103 00:06:42,652 --> 00:06:44,779 ‎ผมชื่อทาดาโนะ ฮิโตฮิโตะ 104 00:06:44,862 --> 00:06:46,781 ‎ตั้งแต่วันนี้ผมจะเป็นนักเรียนมัธยมปลาย 105 00:06:46,864 --> 00:06:52,703 ‎เป้าหมายของผมคือ ‎ใช้ชีวิตมัธยมปลายโดยไม่สร้างปัญหา 106 00:06:52,787 --> 00:06:53,746 ‎(โคมิ) 107 00:06:53,830 --> 00:06:56,415 ‎เป้าหมายที่เหมาะกับคนธรรมดาๆ อย่าง… 108 00:06:56,499 --> 00:06:58,126 ‎อ๊าก 109 00:06:59,377 --> 00:07:02,547 ‎คุณโคมิ ไปกินข้าวเที่ยงด้วยกันไหม 110 00:07:02,630 --> 00:07:03,673 ‎คุณโคมิ 111 00:07:03,756 --> 00:07:06,175 ‎คิดว่านะ 112 00:07:06,259 --> 00:07:07,468 ‎ฉันชอบเธอ 113 00:07:10,847 --> 00:07:12,473 ‎ทำไมฉัน… 114 00:07:13,933 --> 00:07:15,768 ‎เสียงคนเหรอ 115 00:07:16,769 --> 00:07:20,481 ‎ทำไมฉันถึงพูดต่อหน้าคนอื่นไม่ได้นะ 116 00:07:20,982 --> 00:07:23,276 ‎เอ๋ เราหลับไปเหรอ 117 00:07:24,318 --> 00:07:25,528 ‎- เหมียว ‎- แย่ล่ะสิ 118 00:07:25,611 --> 00:07:27,155 ‎ต่อไปวิชาพละนี่ 119 00:07:28,197 --> 00:07:29,198 ‎อ๊ะ 120 00:07:34,287 --> 00:07:35,288 ‎เอ่อ 121 00:07:35,913 --> 00:07:36,789 ‎คือ… 122 00:07:38,124 --> 00:07:42,545 ‎ไม่ได้ยินอะไรเลยครับ 123 00:07:44,130 --> 00:07:45,047 ‎เดี๋ยวก่อนสิ 124 00:07:45,131 --> 00:07:47,049 ‎บ้าเอ๊ย 125 00:07:47,133 --> 00:07:48,342 ‎เธอพูดว่า "เหมียว" 126 00:07:48,426 --> 00:07:51,554 ‎แล้วเราก็บอกว่า "ไม่เห็นได้ยินอะไรเลย" ‎ทั้งที่ได้ยินชัดเจน 127 00:07:51,637 --> 00:07:54,807 ‎เรื่องนี้อาจจะติดในความทรงจำของเธอ ‎ไปตลอดชีวิตก็ได้ 128 00:07:55,600 --> 00:07:58,811 ‎ต้องตามไป ถ้าไม่ตามล่ะก็… 129 00:07:58,895 --> 00:07:59,896 ‎อ๊ะ 130 00:08:01,856 --> 00:08:03,232 ‎คุณโคมิ หรือว่าคุณ… 131 00:08:04,150 --> 00:08:06,194 ‎คุยกับคนไม่เก่งเหรอ 132 00:08:12,158 --> 00:08:14,285 ‎พูดอะไรไปเนี่ยเรา 133 00:08:14,368 --> 00:08:18,498 ‎จะเป็นอย่างนั้นได้ยังไง ‎อีกฝ่ายเป็นดาวโรงเรียนเลยนะ 134 00:08:19,457 --> 00:08:22,210 ‎หยาบคาย เสียมารยาทสุดๆ 135 00:08:22,293 --> 00:08:23,544 ‎เอ๋ 136 00:08:23,628 --> 00:08:24,754 ‎อ๊ะ 137 00:08:25,379 --> 00:08:26,756 ‎เอ่อ 138 00:08:31,802 --> 00:08:33,304 ‎(หงึกๆๆ) 139 00:08:33,387 --> 00:08:35,932 ‎คุณโคมิ 140 00:08:38,518 --> 00:08:43,272 ‎คุยไม่เก่งจริงๆ สินะครับ 141 00:08:44,232 --> 00:08:45,483 ‎เข้าใจถูกแล้ว 142 00:08:45,983 --> 00:08:48,903 ‎(ทาดาโนะเลเวลอัป ‎ค่าความเข้าใจเพิ่มขึ้นสามจุด) 143 00:08:50,238 --> 00:08:54,283 ‎เมื่อกี้จะพูดอะไรเหรอครับ 144 00:08:54,825 --> 00:08:56,577 ‎(หงึกๆๆ) 145 00:08:56,661 --> 00:08:57,828 ‎ไม่ไหวเหรอ 146 00:08:58,621 --> 00:09:01,791 ‎จะมีวิธีที่เราจะคุยกันได้ไหมนะ 147 00:09:01,874 --> 00:09:02,875 ‎อ๊ะ 148 00:09:03,584 --> 00:09:08,130 ‎แล้วถ้าสื่อสารกันโดยเขียนบนกระดานดำล่ะ 149 00:09:09,465 --> 00:09:10,466 ‎โอ๊ะ 150 00:09:10,550 --> 00:09:13,177 ‎(กำลังเขียนกระดานดำ) 151 00:09:15,221 --> 00:09:18,849 ‎(รู้ได้ยังไงคะว่าฉันคุยกับคนไม่เก่ง) 152 00:09:18,933 --> 00:09:22,979 ‎ก็เดาจากปฏิกิริยาที่ผ่านมาน่ะ 153 00:09:23,062 --> 00:09:26,023 ‎ไม่มีใครสังเกตมาก่อนเลยเหรอ 154 00:09:26,524 --> 00:09:28,651 ‎(ไม่ค่ะ) 155 00:09:29,235 --> 00:09:32,947 ‎งั้นเหรอ 156 00:09:33,948 --> 00:09:37,326 ‎ไม่มีเรื่องจะคุยแล้ว 157 00:09:37,410 --> 00:09:40,162 ‎อ๊ะ ต่อไปเป็นวิชาพละนี่ 158 00:09:40,246 --> 00:09:41,414 ‎ผมไปก่อนนะ 159 00:09:41,497 --> 00:09:42,331 ‎(ทาดาโนะคุงจะหนีแล้ว) 160 00:09:42,415 --> 00:09:44,250 ‎ทนไม่ไหวแล้ว 161 00:09:44,333 --> 00:09:45,501 ‎อ๊ะ 162 00:09:45,585 --> 00:09:47,211 ‎(เดี๋ยว) 163 00:09:47,795 --> 00:09:48,838 ‎ดะๆๆ… 164 00:09:48,921 --> 00:09:50,423 ‎แต่หนีไม่ได้ 165 00:09:53,426 --> 00:09:56,554 ‎มีอะไรจะพูดหรือเปล่านะ 166 00:09:59,348 --> 00:10:02,727 ‎(ฉันกินข้าวกล่องไม่ได้เลยค่ะ) 167 00:10:02,810 --> 00:10:05,354 ‎หิวเหรอครับ 168 00:10:10,526 --> 00:10:11,402 ‎อ๊ะ 169 00:10:11,485 --> 00:10:13,904 ‎(จริงๆ แล้ว ฉันอยากคุยนะ) 170 00:10:16,949 --> 00:10:18,784 ‎(เวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่น ‎หน้าฉันจะแข็งก็เลยลำบาก) 171 00:10:18,868 --> 00:10:20,828 ‎(ฉันว่าฉันคงกลัว แต่ฉันอยากคุยจริงๆ) 172 00:10:20,911 --> 00:10:22,330 ‎อ๋อ 173 00:10:22,872 --> 00:10:24,790 ‎(แต่พอเข้าหาคนอื่น อีกฝ่ายก็ประหม่า) 174 00:10:24,874 --> 00:10:26,751 ‎(บางคนเป็นลมลงไปคุกเข่ากับพื้น) 175 00:10:26,834 --> 00:10:27,960 ‎(พวกเขาคงเกลียดฉัน) 176 00:10:28,794 --> 00:10:32,673 ‎- (ไม่สิ ฉันรู้ว่าพวกเขาเกลียดฉัน) ‎- เข้าใจผิดกันไปใหญ่แล้ว 177 00:10:41,390 --> 00:10:43,267 ‎(ตอนอยู่มัธยมต้น) 178 00:10:43,351 --> 00:10:45,853 ‎(มันยากมาก โดยเฉพาะตอนกินข้าวกล่อง) 179 00:10:45,936 --> 00:10:47,229 ‎(ฉันเกลียดการกินข้าวคนเดียว) 180 00:10:47,313 --> 00:10:48,731 ‎(การเห็นทุกคนกินข้าวไปคุยไป) 181 00:10:48,814 --> 00:10:49,815 ‎(ทำให้ฉันเหงามากค่ะ) 182 00:10:49,899 --> 00:10:51,942 ‎(ฉันพยายามพูดทุกวันตลอดสามปี) 183 00:10:52,026 --> 00:10:54,320 ‎(แต่เสียงฉันไม่ยอมออกมา) 184 00:10:54,403 --> 00:10:57,031 ‎(ไม่ว่าจะทำยังไง) 185 00:10:57,114 --> 00:10:59,992 ‎(ฉันก็เปล่งเสียงออกไปไม่ได้เลย) 186 00:11:00,076 --> 00:11:01,452 ‎(ทำยังไงดี) 187 00:11:01,535 --> 00:11:05,164 ‎(ฉันจะพูดได้ยังไง ‎หลังจากนั้นฉันควรทำยังไงดี) 188 00:11:05,247 --> 00:11:08,626 ‎(ถ้าถูกปฏิเสธล่ะ ฉันควรพูดอะไรต่อ) 189 00:11:08,709 --> 00:11:11,337 ‎(ถ้าพวกเขาบอกว่าฉันน่าเบื่อล่ะ) 190 00:11:11,420 --> 00:11:13,297 ‎(ถ้าฉันยิ้มไม่เก่ง แล้วจะทำยังไง) 191 00:11:13,381 --> 00:11:14,298 ‎(ทำยังไงดี) 192 00:11:14,382 --> 00:11:15,675 ‎(ทำยังไงดี) 193 00:11:30,606 --> 00:11:34,735 ‎(ฉันอยากชวนคุณมากินข้าวกล่องด้วยกัน) 194 00:11:35,569 --> 00:11:40,699 ‎เธอพยายามหนักมาก ‎เพียงเพื่อจะพูดประโยคเดียว 195 00:11:41,283 --> 00:11:45,746 ‎คุณโคมิไม่ได้คุยด้วยยากหรือเข้าถึงยาก 196 00:11:46,247 --> 00:11:48,833 ‎ใช้นี่สิ 197 00:11:48,916 --> 00:11:49,959 ‎เธอแค่เป็น… 198 00:11:50,960 --> 00:11:52,086 ‎ผู้หญิงธรรมดา… 199 00:11:52,169 --> 00:11:54,088 ‎- (คุณทาดาโนะ ฉันสะอึกค่ะ) ‎- เอ๋ 200 00:11:57,341 --> 00:11:59,718 ‎หายสะอึกแล้วเหรอ 201 00:12:00,344 --> 00:12:01,595 ‎(อือ ขอโทษนะ) 202 00:12:01,679 --> 00:12:02,680 ‎ไม่เป็นไร 203 00:12:11,480 --> 00:12:14,608 ‎(ฉันพูดทักทายไม่ได้) 204 00:12:14,692 --> 00:12:17,820 ‎(คนอื่นๆ ทำได้ แต่ฉันทำไม่ได้) 205 00:12:17,903 --> 00:12:20,114 ‎(เรื่องสนุก เรื่องที่มีความสุข) 206 00:12:20,197 --> 00:12:22,408 ‎(เรื่องที่ผิดพลาด การเรียน ‎รายการทีวีที่ดูเมื่อคืน) 207 00:12:22,491 --> 00:12:24,785 ‎(ฉันพูดถึงอากาศวันนี้ไม่ได้ด้วยซ้ำ) 208 00:12:24,869 --> 00:12:26,745 ‎(ขอโทษนะ) 209 00:12:26,829 --> 00:12:30,958 ‎- (ขอโทษที่รบกวนนะคะ คุณทาดาโนะ) ‎- คุณทาดาโนะ 210 00:12:31,041 --> 00:12:32,918 ‎(ฉันไม่รู้จะชดเชยให้คุณยังไง) 211 00:12:33,002 --> 00:12:36,881 ‎เอ๋ คุณโคมิรบกวนผมเหรอ 212 00:12:39,675 --> 00:12:40,718 ‎(ยังไงก็ตาม) 213 00:12:40,801 --> 00:12:42,303 ‎ไหลออกมาแล้ว 214 00:12:42,386 --> 00:12:46,265 ‎(ฉันคิดว่าฉันควรขอโทษ) 215 00:12:46,348 --> 00:12:49,477 ‎(ขอโทษนะ) 216 00:12:52,771 --> 00:12:55,649 ‎(ขอโทษที่เขียนอะไรเยอะแยะ) 217 00:12:55,733 --> 00:13:00,112 ‎(จะลืมสิ่งที่เห็นที่นี่วันนี้ก็ได้นะคะ) 218 00:13:17,838 --> 00:13:24,803 ‎(ลาก่อน) 219 00:14:01,966 --> 00:14:06,637 ‎(วันนี้อากาศดีเนอะ) 220 00:14:24,697 --> 00:14:27,366 ‎(ใช่ค่ะ) 221 00:14:36,375 --> 00:14:37,626 ‎(ลองเขียนอีกสิ) 222 00:14:43,841 --> 00:14:46,218 ‎(ซากุระออกดอกสวยงาม) 223 00:14:46,302 --> 00:14:48,679 ‎(มะ ไม่เป็นไร) 224 00:15:16,165 --> 00:15:17,499 ‎(ดาวตก) 225 00:15:49,198 --> 00:15:51,200 ‎(ความฝันของคุณโคมิคืออะไร) 226 00:15:51,283 --> 00:15:54,203 ‎(ฉันอยากมีเพื่อนร้อยคน) 227 00:15:54,286 --> 00:15:56,038 ‎(อย่าหัวเราะสิคะ) 228 00:16:00,793 --> 00:16:04,213 ‎(ผมจะเป็นเพื่อนคนแรกให้เอง ‎และจะช่วยหาอีก 99 คนนะ) 229 00:16:07,299 --> 00:16:08,717 ‎(ดุ๋ง) 230 00:16:12,304 --> 00:16:13,472 ‎(เขิน) 231 00:16:13,555 --> 00:16:16,433 ‎(ขวับๆ) 232 00:16:23,399 --> 00:16:26,777 ‎(ขอบคุณนะ) 233 00:16:30,197 --> 00:16:31,365 ‎(เอ๋) 234 00:16:41,250 --> 00:16:42,084 ‎(ฟ้าว) 235 00:16:42,167 --> 00:16:43,752 ‎คุณโคมิ 236 00:16:45,629 --> 00:16:46,714 ‎(ป๊อง) 237 00:16:47,548 --> 00:16:52,177 ‎แล้วเรื่องราวชีวิตมัธยมปลาย ‎ที่ไม่ธรรมดาของผมก็เปิดฉากขึ้น 238 00:16:53,637 --> 00:16:54,638 ‎เป้าหมายเหรอ 239 00:16:54,722 --> 00:16:57,641 ‎เพื่อช่วยคุณโคมิ คนที่คุยกับคนอื่นไม่เก่ง… 240 00:16:58,350 --> 00:16:59,351 ‎อ๊ะ 241 00:16:59,935 --> 00:17:03,772 ‎"คนที่คุยกับคนอื่นไม่เก่ง" ‎ฟังไม่ค่อยดีเท่าไรแฮะ 242 00:17:05,357 --> 00:17:07,067 ‎"เข้าสังคมไม่เก่ง" 243 00:17:07,818 --> 00:17:10,029 ‎"สื่อสารไม่เก่ง" 244 00:17:10,779 --> 00:17:11,739 ‎สื่อสาร… 245 00:17:11,822 --> 00:17:12,823 ‎อ๊ะ 246 00:17:13,824 --> 00:17:14,992 ‎เป้าหมายคือ 247 00:17:15,075 --> 00:17:20,247 ‎เพื่อช่วยคุณโคมิที่สื่อสารไม่เก่ง ‎หาเพื่อนให้ได้ 99 คน 248 00:17:22,332 --> 00:17:26,503 ‎ภาวะสื่อสารกับผู้อื่นยาก ‎คือภาวะของคนที่กังวลกับการเข้าสังคม 249 00:17:26,587 --> 00:17:29,339 ‎หรือมีปัญหาในการสื่อสารกับคนอื่น 250 00:17:30,424 --> 00:17:33,719 ‎ที่ต้องระวังคือพวกเขาแค่ต้องใช้ ‎ความพยายามในการสร้างความสัมพันธ์ 251 00:17:33,802 --> 00:17:37,306 ‎ไม่ได้แปลว่าพวกเขาไม่อยากทำ 252 00:18:43,956 --> 00:18:45,165 ‎(วันต่อมา) 253 00:18:45,249 --> 00:18:46,333 ‎สวัสดี 254 00:18:49,002 --> 00:18:50,337 ‎เรื่องหนึ่งที่รู้ 255 00:18:51,213 --> 00:18:53,632 ‎คือคุณโคมิเป็นคนสวยมาก 256 00:18:55,634 --> 00:19:00,597 ‎ในบรรดาคนที่เราเคยเจอมา เธอสวยที่สุดจริงๆ 257 00:19:01,431 --> 00:19:02,850 ‎ผิวเธอขาวบริสุทธิ์ 258 00:19:02,933 --> 00:19:05,102 ‎ตาโตสวยและเรียวยาว 259 00:19:05,185 --> 00:19:07,312 ‎ผมนุ่มลื่น 260 00:19:08,063 --> 00:19:09,982 ‎ตัวหอม 261 00:19:10,065 --> 00:19:12,901 ‎อย่างกับเปล่งประกายได้ 262 00:19:12,985 --> 00:19:14,528 ‎คุณโคมิ 263 00:19:15,028 --> 00:19:16,864 ‎เอ่อ ไม่สิ… 264 00:19:17,364 --> 00:19:19,616 ‎อรุณสวัสดิ์นะ คุณโคมิ 265 00:19:28,167 --> 00:19:30,127 ‎อรุณ… 266 00:19:30,210 --> 00:19:32,838 ‎(หงึกๆๆ) 267 00:19:33,964 --> 00:19:35,132 ‎เอ่อ 268 00:19:35,632 --> 00:19:40,262 ‎ก่อนอื่น มาซ้อมออกเสียงกันดีไหม 269 00:19:41,305 --> 00:19:45,309 ‎ไหนลองพูดว่า "มาเป็นเพื่อนกันเถอะ" หน่อยสิ 270 00:19:45,392 --> 00:19:48,520 ‎ถ้าพูดแบบนั้นได้ เดี๋ยวก็หาเพื่อนได้ร้อยคนแน่ๆ 271 00:20:00,490 --> 00:20:01,366 ‎(คุณโคมิกลายเป็นหิน) 272 00:20:01,450 --> 00:20:02,492 ‎คุณโคมิ 273 00:20:03,368 --> 00:20:05,078 ‎สิ่งหนึ่งที่ผมรู้ 274 00:20:05,704 --> 00:20:08,916 ‎คุณโคมิสื่อสารไม่เก่ง 275 00:20:09,750 --> 00:20:10,709 ‎แล้วก็ 276 00:20:12,252 --> 00:20:15,881 ‎เธออยากคุยกับคนอื่นจริงๆ 277 00:20:15,964 --> 00:20:17,382 ‎เรื่องนั้นผมก็รู้ 278 00:20:19,551 --> 00:20:21,553 ‎แล้วก็รู้ว่าคุณโคมิ… 279 00:20:21,637 --> 00:20:23,805 ‎งั้นลองอีกครั้งนะ 280 00:20:25,140 --> 00:20:26,600 ‎คือเพื่อนของผม 281 00:20:28,644 --> 00:20:31,980 ‎แต่ทาดาโนะคุงมองข้ามบางอย่างไป 282 00:20:32,064 --> 00:20:34,983 ‎โรงเรียนมัธยมปลายเอกชนอิตัน 283 00:20:35,067 --> 00:20:39,947 ‎ถึงจะเป็นโรงเรียนเตรียมที่มีชื่อเสียง ‎แต่การสอบเข้าก็ขึ้นอยู่กับการสัมภาษณ์ 284 00:20:40,030 --> 00:20:42,407 ‎จะสอบผ่านได้ นักเรียนต้องมีความโดดเด่น 285 00:20:42,491 --> 00:20:43,992 ‎ใช่แล้ว ที่นี่เต็มไปด้วย… 286 00:20:45,869 --> 00:20:47,037 ‎คนเพี้ยน 287 00:20:47,120 --> 00:20:48,455 ‎คนประหลาด 288 00:20:48,538 --> 00:20:49,539 ‎พวกหมาป่าเดียวดาย 289 00:20:49,623 --> 00:20:50,916 ‎พวกนอกรีต 290 00:20:51,541 --> 00:20:54,795 ‎แล้วก็พวกสุดโต่ง 291 00:20:54,878 --> 00:20:57,756 ‎ทาดาโนะคุงไม่รู้ตัวเลยสักนิด 292 00:20:57,839 --> 00:21:01,635 ‎ว่าการหาเพื่อนให้คุณโคมิในโรงเรียนแห่งนี้… 293 00:21:03,387 --> 00:21:05,973 ‎มันยากถึงเพียงไหน 294 00:21:07,975 --> 00:21:08,976 ‎โอ๊ะ 295 00:23:00,587 --> 00:23:03,006 ‎(ฉากแถม) 296 00:23:03,882 --> 00:23:06,218 ‎"เธอสวยมาก 297 00:23:06,843 --> 00:23:10,138 ‎ผิวเนียนราวน้ำนมของเธอ ‎เปล่งประกายในแสงไฟห้อง 298 00:23:10,222 --> 00:23:12,432 ‎ที่ออกสีแดงจางๆ 299 00:23:13,058 --> 00:23:17,938 ‎แขนขาที่ยาวและบอบบางของเธอ ‎ดูไม่เหมือนคนที่มีชีวิตยากจน 300 00:23:18,438 --> 00:23:21,399 ‎หลังจากหญิงชราออกจากห้องไปไม่นาน 301 00:23:21,483 --> 00:23:24,528 ‎หญิงสาวคนนั้นพูดติดสำเนียงนิดหน่อย" 302 00:23:25,028 --> 00:23:27,447 ‎ดีมาก ต่อไป 303 00:23:27,531 --> 00:23:28,949 ‎โคมิ 304 00:23:29,032 --> 00:23:30,242 ‎หา 305 00:23:41,128 --> 00:23:42,963 ‎จริงด้วยสินะ 306 00:23:43,046 --> 00:23:46,299 ‎จะอ่านออกเสียงไปทำไม ไม่มีเหตุผลเลย 307 00:23:46,383 --> 00:23:48,468 ‎เอาล่ะ ทุกคนอ่านเงียบๆ นะ 308 00:23:48,552 --> 00:23:50,512 ‎(คุณโคมิแค่ประหม่าจนเสียงไม่ออก) 309 00:23:51,680 --> 00:23:52,889 ‎แอ็กชั่น 310 00:23:57,269 --> 00:23:58,937 ‎- คุณโคมิ ‎- สมุดจด 311 00:23:59,020 --> 00:23:59,855 ‎- นั่นแหละ ‎- ได้แล้ว 312 00:23:59,938 --> 00:24:00,772 ‎(จบ) 313 00:24:00,856 --> 00:24:01,857 ‎คำบรรยายโดย: วัชรพล อิศรานนท์