1 00:00:06,006 --> 00:00:10,927 ‎(ซีรีส์จาก NETFLIX) 2 00:00:21,771 --> 00:00:26,067 ‎ภาวะสื่อสารกับผู้อื่นยาก ‎คือภาวะของคนที่กังวลกับการเข้าสังคม 3 00:00:26,151 --> 00:00:28,570 ‎หรือมีปัญหาในการสื่อสารกับคนอื่น 4 00:00:32,115 --> 00:00:36,119 ‎ที่ต้องระวังคือพวกเขาแค่ต้องใช้ ‎ความพยายามในการสร้างความสัมพันธ์ 5 00:00:36,911 --> 00:00:39,873 ‎ไม่ได้แปลว่าพวกเขาไม่อยากทำ 6 00:02:15,760 --> 00:02:17,178 ‎ความเดิมตอนที่แล้ว 7 00:02:18,096 --> 00:02:23,685 ‎ทาดาโนะคุงตั้งเป้าไว้ว่า ‎จะช่วยคุณโคมิหาเพื่อนให้ได้ 100 คน 8 00:02:23,768 --> 00:02:25,270 ‎(ภารกิจที่สอง คือว่าเพื่อนสมัยเด็ก) 9 00:02:25,353 --> 00:02:27,939 ‎ถึงจะพูดว่าจะช่วย แต่คุณโคมิก็ป๊อปอยู่แล้ว 10 00:02:28,022 --> 00:02:29,983 ‎งานของเราคงไม่มีอะไรยาก 11 00:02:30,692 --> 00:02:33,236 ‎เราจะชวนคุยกับเพื่อนในห้องให้… 12 00:02:33,319 --> 00:02:36,281 ‎เหมือนคุณโคมิจะอยากมีเพื่อนนะ 13 00:02:36,364 --> 00:02:38,783 ‎ฉันจะเป็นเพื่อนเธอเอง 14 00:02:39,284 --> 00:02:40,118 ‎(ฟุ้ง…) 15 00:02:40,201 --> 00:02:41,244 ‎(เป๊าะ) 16 00:02:41,828 --> 00:02:43,997 ‎นึกภาพซ้อมแล้ว ทำได้แน่ 17 00:02:44,080 --> 00:02:45,582 ‎แล้วคุยกับใครดี… 18 00:02:46,082 --> 00:02:47,458 ‎(ฮ่าๆๆ คิกๆๆ) 19 00:02:47,542 --> 00:02:48,835 ‎อ๊ะ 20 00:02:48,918 --> 00:02:52,755 ‎เฟรปเป้ออกใหม่ที่สแตนด์เบคส์ ‎น่ารักแล้วก็อร่อยสุดๆ ไปเลย 21 00:02:52,839 --> 00:02:54,841 ‎ยามาอิจัง ลองมาแล้วเหรอ 22 00:02:54,924 --> 00:02:56,926 ‎ใช่ ต้องลองให้ได้เลยนะ 23 00:02:57,010 --> 00:02:58,678 ‎- คราวหน้าไปด้วยกันนะ ‎- อือ ไปสิๆ 24 00:02:58,761 --> 00:03:00,346 ‎เอ่อ คือว่า… 25 00:03:00,930 --> 00:03:01,764 ‎คุณยามาอิ 26 00:03:01,848 --> 00:03:03,391 ‎(นิ่งสนิท) 27 00:03:05,143 --> 00:03:07,437 ‎อะไรเหรอ ทาดาโนะคุง 28 00:03:07,520 --> 00:03:08,521 ‎(ยามาอิ น่าจะเป็นหัวหน้ากลุ่มเด็กหน้าตาดี) 29 00:03:08,605 --> 00:03:12,275 ‎เปล่าหรอก ที่จริงคุณโคมิน่ะ… 30 00:03:12,775 --> 00:03:13,818 ‎ช่วยเป็นเพื่อน… 31 00:03:13,902 --> 00:03:15,486 ‎- ฮิๆ ‎- หืม 32 00:03:17,697 --> 00:03:20,533 ‎นายเป็นใคร ทำไมถึงเรียกชื่อผู้ที่สูงส่งอย่างนั้น 33 00:03:20,617 --> 00:03:21,993 ‎"ท่านโคมิ" ต่างหาก ไอ้ห่วย 34 00:03:22,076 --> 00:03:24,495 ‎ได้นั่งข้างท่านโคมิแล้วไง ‎นายก็ยังเป็นขยะอยู่ดี 35 00:03:24,579 --> 00:03:26,748 ‎ไอ้ขี้หมา สำนึกซะเถอะ ‎ที่คนต่ำต้อยอย่างนาย 36 00:03:26,831 --> 00:03:29,709 ‎ได้หายใจอากาศเดียวกันกับท่านโคมิ ไอ้ขยะๆ 37 00:03:29,792 --> 00:03:30,752 ‎ไอ้ขยะ 38 00:03:36,799 --> 00:03:37,634 ‎แล้วมีอะไรเหรอ 39 00:03:39,552 --> 00:03:42,555 ‎เปล่า ไม่มีอะไร 40 00:03:42,639 --> 00:03:45,850 ‎งั้นเองเหรอ งั้นไม่ต้องมาคุยกับฉันอีกนะ 41 00:03:46,476 --> 00:03:50,355 ‎ทาดาโนะคุงรับรู้ได้อีกครั้งถึงสถานะของตัวเอง 42 00:03:53,441 --> 00:03:55,360 ‎(พักกลางวัน) 43 00:03:55,443 --> 00:03:58,321 ‎(ทาดาโนะคุงที่ลองทักหลายๆ คน ‎แต่ก็โดนตอกกลับแบบเดียวกัน) 44 00:03:59,781 --> 00:04:00,782 ‎เราเอง… 45 00:04:01,366 --> 00:04:02,367 ‎ก็ไม่มีเพื่อนนี่ 46 00:04:03,993 --> 00:04:06,120 ‎เราบอกว่าจะช่วยคุณโคมิ 47 00:04:06,204 --> 00:04:09,374 ‎แต่จะทำได้ยังไงในเมื่อเราเองก็ไม่มีเพื่อน 48 00:04:09,457 --> 00:04:12,961 ‎เรานี่อวดดีจริงๆ ที่พูดว่าจะช่วย 49 00:04:13,461 --> 00:04:14,545 ‎ขอโทษนะ คุณโคมิ 50 00:04:14,629 --> 00:04:15,463 ‎เรา… 51 00:04:16,256 --> 00:04:17,757 ‎มันไร้ประโยชน์ 52 00:04:19,759 --> 00:04:21,886 ‎แต่ยังมีสิ่งที่เราทำได้อยู่ 53 00:04:22,845 --> 00:04:26,349 ‎กับหมอนั่น ถ้าเป็นไปได้ ‎ก็ไม่เคยอยากชวนคุยเลย… 54 00:04:26,432 --> 00:04:30,561 ‎แต่ถ้าเป็นหมอนั่นล่ะก็ ‎ต้องสนิทกับคุณโคมิได้แน่ๆ 55 00:04:30,645 --> 00:04:32,397 ‎งั้นไว้เจอกันนะ 56 00:04:32,480 --> 00:04:33,731 ‎เจอกัน 57 00:04:35,566 --> 00:04:38,736 ‎คุณโอซานะ… 58 00:04:38,820 --> 00:04:39,821 ‎หืม 59 00:04:40,363 --> 00:04:41,447 ‎อ้าว 60 00:04:41,531 --> 00:04:43,408 ‎มีอะไรหรือเปล่า จู่ๆ ก็เรียก 61 00:04:43,491 --> 00:04:47,996 ‎มีธุระอะไรกับโอซานะ นาจิมิ ‎เพื่อนสมัยเด็กเหรอ 62 00:04:48,079 --> 00:04:50,206 ‎ทาดาโนะคุง 63 00:04:51,791 --> 00:04:52,625 ‎แล้วก็คุณโคมิ 64 00:04:52,709 --> 00:04:55,086 ‎เอ๋ อยู่ด้วยเหรอครับ คุณโคมิ 65 00:04:55,712 --> 00:04:58,923 ‎เอ่อ เธอชื่อโอซานะ นาจิมิ 66 00:04:59,007 --> 00:05:01,426 ‎- เราเรียนมัธยมต้นด้วยกันครับ ‎- ใช่ 67 00:05:01,509 --> 00:05:03,970 ‎เอ๊ะ "เธอ" เหรอ 68 00:05:04,053 --> 00:05:05,430 ‎เดี๋ยวนะ นี่… 69 00:05:06,306 --> 00:05:07,932 ‎ทำไมถึงใส่กระโปรงล่ะ 70 00:05:08,516 --> 00:05:11,394 ‎พูดอะไรน่ะ ทาดาโนะคุง 71 00:05:11,477 --> 00:05:12,979 ‎ฉันเป็นผู้หญิงนะ 72 00:05:13,062 --> 00:05:15,189 ‎ก็ต้องใส่กระโปรงอยู่แล้วสิ 73 00:05:15,273 --> 00:05:17,817 ‎- หรือจะเป็นชุดของชาวสกอตก็ได้… ‎- ไม่ใช่อย่างนั้น 74 00:05:17,900 --> 00:05:20,486 ‎สมัยมัธยมต้นเป็นผู้ชายนี่ ‎ใส่เครื่องแบบนักเรียนชายตลอดด้วย 75 00:05:20,570 --> 00:05:22,905 ‎เอ๋ อะไรกัน เข้าใจผิดแล้วมั้ง 76 00:05:22,989 --> 00:05:26,659 ‎- จริงๆ เลย ทาดาโนะคุง ‎- ไม่ใช่ล่ะ 77 00:05:26,743 --> 00:05:28,369 ‎ฮิๆ 78 00:05:29,245 --> 00:05:31,831 ‎โอซานะ นาจิมิก็เป็นซะแบบนั้น 79 00:05:32,915 --> 00:05:34,292 ‎เพศไม่ชัดเจน 80 00:05:34,375 --> 00:05:36,127 ‎พูดอย่างทำอย่าง 81 00:05:36,210 --> 00:05:37,337 ‎โกหกเป็นนิสัย 82 00:05:37,420 --> 00:05:38,629 ‎ยิ่งไปกว่านั้น… 83 00:05:39,213 --> 00:05:41,049 ‎นาจิมิ เมื่อวานได้ดูหรือเปล่า 84 00:05:41,132 --> 00:05:43,634 ‎อ๋อ "สูบน้ำในแม่น้ำให้หมด" น่ะเหรอ 85 00:05:43,718 --> 00:05:46,846 ‎นาจิมิ ไปดูกิจกรรมชมรมด้วยกันไหม 86 00:05:46,929 --> 00:05:49,515 ‎อ๋อ โทษที พรุ่งนี้ได้ไหม 87 00:05:49,599 --> 00:05:51,017 ‎โอเค 88 00:05:51,100 --> 00:05:53,436 ‎ท่านนาจิมิ นี่นิยายที่ฉันยืมไป 89 00:05:53,519 --> 00:05:55,897 ‎อ๋อ "เยซุส" ใช่ไหม เป็นไงบ้าง 90 00:05:55,980 --> 00:05:59,484 ‎นี่ ท่านนาจิมิ ‎อย่าพูดชื่อเรื่องต่อหน้าทุกคนสิ 91 00:05:59,567 --> 00:06:01,986 ‎ไม่อยากจะเชื่อ 92 00:06:02,070 --> 00:06:03,780 ‎ทักษะการสื่อสารนี้ 93 00:06:03,863 --> 00:06:05,364 ‎อ๋อ อันนั้นสดมากเลย 94 00:06:05,448 --> 00:06:07,825 ‎(กำลังตกใจ) 95 00:06:08,493 --> 00:06:11,204 ‎คุณโอซานะ หรือว่าคนพวกนี้คือ… 96 00:06:11,704 --> 00:06:13,623 ‎อ๋อ ใช่ เพื่อนสมัยเด็กของฉัน 97 00:06:13,706 --> 00:06:14,540 ‎ว่าแล้ว 98 00:06:14,624 --> 00:06:19,003 ‎ต้องบอกว่าทุกคนในโรงเรียนนี้ ‎เป็นเพื่อนสมัยเด็กของฉัน 99 00:06:19,087 --> 00:06:21,214 ‎(ตกใจมาก) 100 00:06:21,297 --> 00:06:23,758 ‎สมัยมัธยมต้นก็เป็นแบบนั้น 101 00:06:23,841 --> 00:06:27,136 ‎นักเรียนกว่าครึ่งเป็นเพื่อนสมัยเด็ก ‎ของโอซานะ นาจิมิ 102 00:06:27,220 --> 00:06:30,348 ‎ได้ยินว่าเพราะครอบครัวต้องย้ายที่ทำงานบ่อย 103 00:06:30,431 --> 00:06:31,933 ‎แต่ไม่ใช่หรอก 104 00:06:32,016 --> 00:06:34,477 ‎ที่แปลกคือทักษะการเข้าสังคมนั่น 105 00:06:34,560 --> 00:06:36,729 ‎ไม่กี่นาทีก็เป็นเพื่อนกับทุกคนได้ไม่ว่าใคร 106 00:06:36,813 --> 00:06:40,817 ‎เป็นคนที่ลองได้เป็นเพื่อนครั้งหนึ่งแล้ว ‎ก็จะไม่มีทางลืมตลอดไป 107 00:06:40,900 --> 00:06:42,276 ‎เป็นพลังพิเศษ 108 00:06:43,027 --> 00:06:45,488 ‎แต่นั่นก็คือเหตุผล… 109 00:06:47,073 --> 00:06:48,574 ‎- เจอกันนะ ‎- บาย 110 00:06:48,658 --> 00:06:51,202 ‎คุณโอซานะ ฉันมีเรื่องอยากขอให้ช่วยหน่อย 111 00:06:51,285 --> 00:06:55,915 ‎ถ้าเพื่อนเก่าขอมา ‎ไม่ว่าอะไรฉันก็ยินดีรับฟัง 112 00:06:55,998 --> 00:06:59,877 ‎- แต่ร่างกายฉันจะตอบสนองนายได้ไหมนะ ‎- ขอทีเถอะ คุณโคมิก็อยู่ด้วย 113 00:07:01,754 --> 00:07:02,755 ‎เอ่อ 114 00:07:03,422 --> 00:07:04,841 ‎ล้อเล่นกันน่ะ 115 00:07:07,468 --> 00:07:08,302 ‎เอ่อ 116 00:07:08,886 --> 00:07:13,891 ‎เห็นทำอะไรไม่คิดแบบนี้ ‎แต่โอซานะก็ไม่ใช่คนไม่ดี 117 00:07:13,975 --> 00:07:19,105 ‎ถ้าคุณโคมิไม่ติดอะไร ‎คำพูดที่เราซ้อมกันเมื่อเช้า… 118 00:07:24,569 --> 00:07:26,737 ‎แบบนี้คือไม่เก็ตสินะ 119 00:07:28,823 --> 00:07:31,033 ‎"มาเป็นเพื่อนกันเถอะ" 120 00:07:48,801 --> 00:07:49,635 ‎พะ… 121 00:07:49,719 --> 00:07:51,596 ‎พะๆ… 122 00:07:51,679 --> 00:07:54,098 ‎ดูดีกว่าเมื่อเช้านะครับ 123 00:07:54,182 --> 00:07:56,100 ‎อะไรน่ะ นี่มันอะไรกัน 124 00:07:56,809 --> 00:07:59,604 ‎อ๋อ นี่เหรอ ‎เธอพูดว่า "มาเป็นเพื่อนกันเถอะ" น่ะ 125 00:07:59,687 --> 00:08:00,521 ‎(น่าจะ…) 126 00:08:00,605 --> 00:08:02,023 ‎จริงเหรอเนี่ย จริงเหรอ 127 00:08:03,149 --> 00:08:05,276 ‎นี่แหละที่ฉันอยากขอให้ช่วย 128 00:08:06,068 --> 00:08:08,696 ‎เป็นเพื่อนกับคุณโคมิ 129 00:08:09,197 --> 00:08:11,365 ‎น่าจะง่ายใช่ไหมล่ะ 130 00:08:11,449 --> 00:08:13,618 ‎อ๋อ อย่างนี้นี่เอง 131 00:08:14,243 --> 00:08:18,289 ‎แต่ว่า โทษนะ เรื่องนั้น… 132 00:08:18,789 --> 00:08:20,333 ‎คงจะไม่ไหว 133 00:08:30,718 --> 00:08:32,220 ‎(ตกใจจนอึ้ง) 134 00:08:32,303 --> 00:08:34,514 ‎คุณโคมิ 135 00:08:38,434 --> 00:08:40,228 ‎คุณโอซานะ มานี่หน่อย 136 00:08:40,311 --> 00:08:41,270 ‎จ้า 137 00:08:46,692 --> 00:08:50,363 ‎คิดอะไรอยู่เนี่ย ทำไมถึงปฏิเสธล่ะ 138 00:08:50,446 --> 00:08:52,823 ‎แกเข้าสังคมเก่งเป็นที่หนึ่งเลยนะ 139 00:08:52,907 --> 00:08:55,034 ‎ก็ไม่ใช่ว่าเป็นที่หนึ่งหรอก 140 00:08:55,701 --> 00:08:57,245 ‎โทษทีนะ 141 00:08:57,328 --> 00:09:00,039 ‎ฉันแค่ไม่ถูกกับคุณโคมิน่ะ 142 00:09:00,122 --> 00:09:00,957 ‎เอ๋ 143 00:09:01,040 --> 00:09:02,833 ‎มีคนแบบนั้นด้วยเหรอ 144 00:09:02,917 --> 00:09:05,169 ‎นายคิดว่าคุณโคมิเป็นยังไง 145 00:09:05,795 --> 00:09:09,340 ‎เมื่อกี้ก็บอกแล้วนี่ ‎ทุกคนที่นี่เป็นเพื่อนสมัยเด็กของฉัน 146 00:09:09,840 --> 00:09:13,094 ‎ฉันเคยเจอคุณโคมิมาก่อน 147 00:09:13,177 --> 00:09:14,053 ‎เหรอ 148 00:09:14,136 --> 00:09:16,180 ‎ตอนนั้นเราอยู่ป.สอง 149 00:09:19,016 --> 00:09:20,726 ‎คุณโคมิ 150 00:09:21,894 --> 00:09:23,145 ‎กำลังกลับบ้านเหรอ 151 00:09:23,229 --> 00:09:25,356 ‎มาเล่นกันหน่อยสิ 152 00:09:25,439 --> 00:09:27,567 ‎นะๆ คุณโคมิ 153 00:09:30,611 --> 00:09:32,863 ‎คุณโคมิ 154 00:09:36,117 --> 00:09:37,159 ‎นี่ 155 00:09:39,912 --> 00:09:42,957 ‎ไม่ว่าฉันจะพูดอะไร ก็โดนเมิน 156 00:09:43,040 --> 00:09:45,710 ‎คุณโคมิเป็นคนเดียว ‎ที่ฉันเป็นเพื่อนด้วยไม่ได้ 157 00:09:45,793 --> 00:09:48,129 ‎ฉันช็อกจนนอนซมเป็นอาทิตย์ 158 00:09:48,629 --> 00:09:51,674 ‎คุณโคมิเป็นแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไรสินะ 159 00:09:52,466 --> 00:09:55,886 ‎ฉันเองก็เป็นผู้ใหญ่แล้ว ‎พูดไม่ได้ว่าเกลียดคุณโคมิหรอก 160 00:09:56,637 --> 00:09:58,097 ‎แต่พอสบตาทีไร 161 00:09:58,723 --> 00:09:59,557 ‎ก็ขนลุกทุกที 162 00:09:59,640 --> 00:10:01,392 ‎อย่างนี้นี่เอง 163 00:10:01,892 --> 00:10:04,520 ‎แต่ว่าคุณโอซานะ เรื่องนั้นเข้าใจผิดแล้วล่ะ 164 00:10:04,604 --> 00:10:08,107 ‎คุณโคมิไม่ได้เมินหรอก ถ้าได้คุยก็จะรู้ 165 00:10:08,858 --> 00:10:10,151 ‎จริงสิ 166 00:10:10,234 --> 00:10:12,945 ‎วันนี้ กลับบ้านด้วยกันไหมล่ะ ‎กับคุณโคมิด้วย 167 00:10:13,029 --> 00:10:15,740 ‎แหม ดุดันจังเลย ทาดาโนะคุง 168 00:10:16,449 --> 00:10:19,785 ‎แต่ว่านะ ฉันทำเท่าที่ทำได้แล้ว 169 00:10:19,869 --> 00:10:21,162 ‎แต่ก็ไม่ได้ผล 170 00:10:21,245 --> 00:10:22,413 ‎มันก็แค่นั้นแหละ 171 00:10:22,496 --> 00:10:25,249 ‎ยังไงเธอก็ป๊อปมากไม่ใช่เหรอ 172 00:10:25,333 --> 00:10:27,168 ‎ต้องมีเพื่อนเยอะ… 173 00:10:27,251 --> 00:10:28,127 ‎อ๊ะ 174 00:10:29,420 --> 00:10:30,963 ‎ต้องคุยถึงจะรู้ 175 00:10:33,382 --> 00:10:37,094 ‎อะไรเนี่ย จริงจังเรื่องคุณโคมิเกินไปหรือเปล่า 176 00:10:37,178 --> 00:10:38,804 ‎- ชอบเธอเหรอ ‎- เอ๊ะ 177 00:10:38,888 --> 00:10:43,100 ‎ไม่มีทาง ฉันไม่คู่ควรกับคุณโคมิหรอก 178 00:10:43,184 --> 00:10:44,018 ‎ก็แค่… 179 00:10:44,602 --> 00:10:47,980 ‎เห็นคุณโคมิกลุ้มใจ ก็เลยอยากจะ… 180 00:10:48,064 --> 00:10:50,733 ‎มันแปลกเหรอ 181 00:10:50,816 --> 00:10:51,942 ‎(หรือว่าจุ้นจ้านเกินไป) 182 00:10:52,026 --> 00:10:53,444 ‎ไม่หรอก 183 00:10:53,527 --> 00:10:56,656 ‎ทาดาโนะคุงเท่ขึ้นจริงๆ ด้วย 184 00:10:57,406 --> 00:10:58,658 ‎- ทำฉันแฉะเลย ‎- อะไรล่ะนั่น 185 00:11:00,368 --> 00:11:01,410 ‎ก็ได้ 186 00:11:02,203 --> 00:11:03,829 ‎ฉันจะกลับบ้านกับคุณโคมิ 187 00:11:04,413 --> 00:11:05,665 ‎คุณโอซานะ 188 00:11:05,748 --> 00:11:07,583 ‎- แต่มีเงื่อนไข ‎- อ๊ะ 189 00:11:07,667 --> 00:11:11,003 ‎เลิกเรียกฉันว่าคุณโอซานะได้แล้ว 190 00:11:11,087 --> 00:11:13,547 ‎ฉันกับทาดาโนะคุงสนิทกันไม่ใช่เหรอ 191 00:11:13,631 --> 00:11:16,342 ‎เรียกฉันว่านาจิมิเหมือนเมื่อก่อนสิ 192 00:11:19,011 --> 00:11:20,262 ‎คิดถึงจังเลย 193 00:11:20,346 --> 00:11:24,225 ‎ทาดาโนะคุงอยากสารภาพรักเด็กผู้หญิงคนนั้น 194 00:11:24,308 --> 00:11:27,144 ‎ฉันก็เลยช่วยเขียนคำว่า "เลิฟ" บนสนามให้ 195 00:11:27,228 --> 00:11:28,979 ‎หยุดเลย ไม่เอาเรื่องนั้น 196 00:11:29,063 --> 00:11:32,441 ‎เธอหักอกนายดังเป๊าะ 197 00:11:32,525 --> 00:11:35,152 ‎เพื่อนสมัยเด็กรู้อดีตที่มืดมน 198 00:11:35,236 --> 00:11:36,070 ‎แฮ่ 199 00:11:36,153 --> 00:11:39,490 ‎เพราะแบบนี้ไงถึงไม่อยากชวนหมอนี่คุย 200 00:11:43,285 --> 00:11:45,287 ‎(หลังเลิกเรียน) 201 00:11:45,371 --> 00:11:47,957 ‎(ภารกิจที่สาม ไม่ใช่นักฆ่าค่ะ) 202 00:11:49,125 --> 00:11:51,877 ‎กลับบ้านกันไหม คุณโคมิ 203 00:11:57,007 --> 00:11:59,301 ‎ท่าทางเก้ๆ กังๆ น่าดู 204 00:11:59,385 --> 00:12:00,886 ‎(ทางกลับบ้าน มุมมองนาจิมิ) 205 00:12:00,970 --> 00:12:02,054 ‎เมื่อกี้โทษทีนะ 206 00:12:02,138 --> 00:12:04,557 ‎ที่พูดว่าเป็นเพื่อนกับเธอไม่ได้ 207 00:12:04,640 --> 00:12:06,267 ‎ฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้นจริงๆ 208 00:12:11,564 --> 00:12:12,773 ‎อ๊ะ จริงสิ 209 00:12:12,857 --> 00:12:16,694 ‎เราเคยเจอกันมาก่อน จำได้ไหม 210 00:12:16,777 --> 00:12:17,653 ‎…ด้ 211 00:12:17,736 --> 00:12:18,654 ‎(โหยง) 212 00:12:18,737 --> 00:12:20,531 ‎เอ่อ จะว่าไป 213 00:12:20,614 --> 00:12:23,409 ‎คุณโคมิก็มีคนชอบเยอะเลยนะ 214 00:12:23,492 --> 00:12:25,870 ‎มีเคล็ดลับอะไรเหรอ 215 00:12:25,953 --> 00:12:28,581 ‎(ครืน) 216 00:12:28,664 --> 00:12:31,292 ‎(หงึกๆๆ) 217 00:12:32,209 --> 00:12:34,295 ‎ไหวหรือเปล่าครับ 218 00:12:36,464 --> 00:12:37,381 ‎(ทางกลับบ้าน มุมมองทาดาโนะ) 219 00:12:37,465 --> 00:12:38,591 ‎เมื่อกี้โทษทีนะ 220 00:12:38,674 --> 00:12:40,843 ‎ที่พูดว่าเป็นเพื่อนกับเธอไม่ได้ 221 00:12:41,427 --> 00:12:43,053 ‎ฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้นจริงๆ 222 00:12:45,139 --> 00:12:47,016 ‎(ตื่นเต้นจนไม่กล้าสบตา) 223 00:12:47,099 --> 00:12:48,225 ‎อ๊ะ จริงสิ 224 00:12:48,309 --> 00:12:52,229 ‎เราเคยเจอกันมาก่อน จำได้ไหม 225 00:12:52,313 --> 00:12:55,691 ‎(คุณโคมิตอบว่า "จำได้" แต่ไม่ครบพยางค์) 226 00:12:55,774 --> 00:12:57,610 ‎เอ่อ จะว่าไป 227 00:12:57,693 --> 00:13:00,237 ‎คุณโคมิก็มีคนชอบเยอะเลยนะ 228 00:13:00,321 --> 00:13:02,281 ‎มีเคล็ดลับอะไรเหรอ 229 00:13:02,364 --> 00:13:04,992 ‎(อยากปฏิเสธใจจะขาด) 230 00:13:08,204 --> 00:13:09,330 ‎ไหวหรือเปล่าครับ 231 00:13:09,413 --> 00:13:10,456 ‎(ยอมแพ้) 232 00:13:10,539 --> 00:13:12,917 ‎ขนาดนาจิมิยังคุยไม่ได้เลย 233 00:13:13,000 --> 00:13:15,252 ‎นาจิมิ 234 00:13:18,589 --> 00:13:19,632 ‎หึๆ 235 00:13:20,466 --> 00:13:23,344 ‎เจอตัวสักที นาจิมิ 236 00:13:23,427 --> 00:13:25,054 ‎- หึ ‎- อ๊ะ 237 00:13:25,638 --> 00:13:27,431 ‎ม่าคุงกับชี่จังนี่ 238 00:13:27,515 --> 00:13:28,849 ‎มาทำอะไรแถวนี้ 239 00:13:28,933 --> 00:13:33,103 ‎ก็เล่นย้ายไปโดยไม่บอกพวกเราเลย 240 00:13:33,187 --> 00:13:36,232 ‎ม่าคุงเหงานะ นาจิมิ 241 00:13:36,315 --> 00:13:39,276 ‎เพื่อนสมัยเด็กของนาจิมิเหรอ ‎คาดไม่ถึงเลย 242 00:13:39,985 --> 00:13:40,986 ‎แล้วไง 243 00:13:41,612 --> 00:13:42,988 ‎มีอะไรเหรอ 244 00:13:43,072 --> 00:13:44,406 ‎จริงสิ 245 00:13:45,115 --> 00:13:45,950 ‎ใช่ 246 00:13:46,033 --> 00:13:47,368 ‎ฟังนะ 247 00:13:47,451 --> 00:13:49,912 ‎ฉันมาคิดได้หลังจากที่นายไม่อยู่แล้ว 248 00:13:49,995 --> 00:13:53,999 ‎ว่านายสำคัญแค่ไหน 249 00:13:54,083 --> 00:13:55,626 ‎ม่าคุง สู้เค้า 250 00:13:55,709 --> 00:13:57,002 ‎นาจิมิ 251 00:13:57,086 --> 00:13:58,587 ‎คบกับฉันเถอะนะ 252 00:13:58,671 --> 00:14:00,214 ‎ไม่อะ ยังไงฉันก็เป็นผู้ชาย 253 00:14:00,297 --> 00:14:01,340 ‎เร็วเกิ๊น 254 00:14:01,423 --> 00:14:02,550 ‎(เพศไหนกันแน่…) 255 00:14:07,346 --> 00:14:08,430 ‎- นาจิมิ ‎- หืม 256 00:14:08,931 --> 00:14:10,891 ‎ฉันตัดสินใจมาดีแล้ว 257 00:14:10,975 --> 00:14:11,809 ‎เอ๋ 258 00:14:11,892 --> 00:14:15,646 ‎ฉันจะฟังเสียงหัวใจตัวเอง 259 00:14:15,729 --> 00:14:17,523 ‎- ม่าคุง ‎- เป็นเอามากแฮะ 260 00:14:19,316 --> 00:14:20,150 ‎(เหะๆๆ) 261 00:14:20,234 --> 00:14:21,694 ‎(เข้าไปช่วยดีไหมนะ) 262 00:14:22,486 --> 00:14:25,072 ‎โอ๊ย ปล่อยฉันนะ 263 00:14:25,155 --> 00:14:27,741 ‎ไม่ปล่อยให้หนีได้อีกหรอก 264 00:14:28,325 --> 00:14:29,243 ‎เอ๋ 265 00:14:29,326 --> 00:14:30,953 ‎(ครืน) 266 00:14:31,036 --> 00:14:33,247 ‎แรงกดดันนี่มันอะไรกัน 267 00:14:33,789 --> 00:14:34,790 ‎เอ๊ะ 268 00:14:36,333 --> 00:14:39,461 ‎อ๋อ ผู้หญิงเหรอ สวยด้วย 269 00:14:39,545 --> 00:14:41,046 ‎อะไรของเธอ 270 00:14:41,672 --> 00:14:43,966 ‎เอ๋ กุญแจบ้านฉันเหรอ 271 00:14:46,260 --> 00:14:48,804 ‎จะ… 272 00:14:48,888 --> 00:14:51,599 ‎คืน น่ะ… 273 00:14:51,682 --> 00:14:52,808 ‎เหวอ 274 00:14:53,434 --> 00:14:56,562 ‎เมื่อกี้พูดว่า "จะฆ่านาย" ใช่ไหม 275 00:14:56,645 --> 00:14:58,564 ‎ผู้หญิงคนนี้ ยังไงกัน 276 00:14:58,647 --> 00:14:59,773 ‎ไม่จริงน่า 277 00:14:59,857 --> 00:15:03,193 ‎ก่อนหน้านี้ฉันฆ่าคนที่ทำแบบนั้นกับนาจิมิ 278 00:15:03,277 --> 00:15:05,446 ‎ด้วยกุญแจบ้านของมันเอง 279 00:15:05,529 --> 00:15:07,239 ‎พูดแบบนั้นแน่เลย 280 00:15:07,323 --> 00:15:08,449 ‎เฮือก 281 00:15:09,283 --> 00:15:14,163 ‎(จ้อง) 282 00:15:14,914 --> 00:15:17,207 ‎- เผ่นเถอะ ชี่จัง ‎- ม่าคุง เดี๋ยวสิ 283 00:15:18,042 --> 00:15:21,420 ‎(จริงๆ ตั้งใจจะพูดว่า "จะคืนให้น่ะ") 284 00:15:22,046 --> 00:15:23,047 ‎เอ่อ 285 00:15:31,180 --> 00:15:33,182 ‎ไม่เป็นไรนะครับ คุณโคมิ 286 00:15:33,265 --> 00:15:36,852 ‎ผมว่าพวกนั้นน่าจะเข้าใจอะไรผิด 287 00:15:37,645 --> 00:15:40,564 ‎ฉันเป็นเพื่อนกับคุณโคมิก็ได้ 288 00:15:40,648 --> 00:15:41,649 ‎เอ๋ 289 00:15:42,816 --> 00:15:43,817 ‎เอ่อ 290 00:15:45,069 --> 00:15:45,986 ‎เฮือก 291 00:15:51,992 --> 00:15:54,411 ‎คุณโคมินี่ตลกจัง 292 00:15:54,495 --> 00:15:56,705 ‎ฉันเข้าใจผิดมาตลอดเลย 293 00:16:00,292 --> 00:16:01,710 ‎กลับบ้านกันเถอะ 294 00:16:05,839 --> 00:16:08,634 ‎หาเพื่อนคนที่สองได้แล้วนะครับ 295 00:16:12,471 --> 00:16:13,305 ‎เอ๊ะ 296 00:16:24,650 --> 00:16:27,069 ‎แล้วจะทำยังไงกับเจ้านี่ดี 297 00:16:27,152 --> 00:16:28,570 ‎(กุญแจ) 298 00:16:28,654 --> 00:16:30,531 ‎ทั้งสองเอาไปให้ตำรวจ 299 00:16:30,614 --> 00:16:32,741 ‎คุยกับคนแปลกหน้าด้วย 300 00:16:32,825 --> 00:16:35,911 ‎คุณโคมิ เก่งขึ้นแล้วนะ 301 00:16:35,995 --> 00:16:37,913 ‎(ภารกิจที่สี่ คือว่าทำธุระครั้งแรก) 302 00:16:37,997 --> 00:16:39,915 ‎(พักกลางวัน) 303 00:16:46,630 --> 00:16:48,257 ‎นี่ๆ คุณโคมิ 304 00:16:49,591 --> 00:16:51,760 ‎กินข้าวเที่ยงด้วยกันไหม 305 00:16:58,058 --> 00:16:59,935 ‎(คุณโคมิปลื้มปริ่มที่มีคนชวนกินข้าวครั้งแรก ‎ส่วนนาจิมิตัวสั่นเพราะสายตาคุณโคมิ) 306 00:17:00,019 --> 00:17:02,438 ‎ยังก้าวข้ามไม่ได้สินะ 307 00:17:04,064 --> 00:17:04,898 ‎เอ๋ 308 00:17:04,982 --> 00:17:07,443 ‎อ้าว ทาดาโนะคุงอยู่ตรงนั้นด้วยเหรอ 309 00:17:07,526 --> 00:17:09,403 ‎อย่าบอกนะว่ากินข้าวคนเดียว 310 00:17:09,486 --> 00:17:10,612 ‎(เฮือก) 311 00:17:10,696 --> 00:17:11,613 ‎รู้ไหม 312 00:17:11,697 --> 00:17:14,116 ‎ข้าวน่ะ ถ้ามีคนกินด้วย จะอร่อยขึ้นนะ 313 00:17:14,199 --> 00:17:15,826 ‎ฉันกินกับเพื่อนๆ ประจำ 314 00:17:15,909 --> 00:17:17,578 ‎แล้วนายล่ะ 315 00:17:19,121 --> 00:17:20,956 ‎ต้องให้ช่วยตลอดเลยนะ 316 00:17:21,040 --> 00:17:23,500 ‎ถ้ายังยืนยันแบบนั้น จะมาด้วยกันก็ได้นะ 317 00:17:23,584 --> 00:17:24,626 ‎(แอบดีใจ) 318 00:17:24,710 --> 00:17:26,503 ‎ทาดาโนะคุงคิดอะไรอยู่ 319 00:17:26,587 --> 00:17:29,298 ‎นายน่ะเหรอจะกินข้าวกับท่านโคมิ 320 00:17:29,381 --> 00:17:31,133 ‎กินข้าวกับท่านโคมิเป็นเรื่องศักดิ์สิทธิ์ 321 00:17:31,216 --> 00:17:33,802 ‎- คนธรรมดาอย่างนายไม่อยู่ในสายตาหรอก ‎- ไม่ดีกว่า 322 00:17:34,386 --> 00:17:38,057 ‎ว่าแต่ทำไมคุณโคมิ ‎ถึงอยากเป็นเพื่อนกับฉันล่ะ 323 00:17:38,140 --> 00:17:39,516 ‎อยากมีเพื่อนอีกเหรอ 324 00:17:39,600 --> 00:17:41,560 ‎แฮนด์ครีมนี่ออกใหม่เมื่อวานแหละ 325 00:17:41,643 --> 00:17:42,978 ‎ใช้แชมพูยี่ห้อไหนเหรอ 326 00:17:43,062 --> 00:17:45,022 ‎คิดยังไงกับทาดาโนะคุงเหรอ 327 00:17:45,105 --> 00:17:46,315 ‎อันนั้นน่าอร่อยจัง 328 00:17:46,398 --> 00:17:47,524 ‎ทำเองเหรอ 329 00:17:47,608 --> 00:17:48,984 ‎วันก่อนที่ร้านสะดวกซื้อ… 330 00:17:49,068 --> 00:17:50,694 ‎ชอบเพลงแนวไหน ฉันน่ะ… 331 00:17:51,195 --> 00:17:52,279 ‎(ฉอดๆๆ) 332 00:17:52,362 --> 00:17:54,740 ‎(คุณโคมิรับข้อมูลมากเกินไป) 333 00:17:54,823 --> 00:17:57,576 ‎คุณโคมิอยากหาเพื่อนให้ได้ร้อยคนน่ะ 334 00:17:58,243 --> 00:17:59,745 ‎ร้อยคน… 335 00:18:00,621 --> 00:18:01,830 ‎เอ๊ะ แค่นั้นเองเหรอ 336 00:18:01,914 --> 00:18:02,790 ‎(จำนวนเพื่อนโดยประมาณ ห้าล้านคน) 337 00:18:02,873 --> 00:18:05,375 ‎หมอนี่ พูดอะไรที่ไม่ควรพูดอีกแล้ว 338 00:18:06,168 --> 00:18:08,337 ‎อย่างนี้นี่เอง 339 00:18:08,420 --> 00:18:10,297 ‎วางแผนอะไรอยู่นะ 340 00:18:11,131 --> 00:18:12,257 ‎คุณโคมิ 341 00:18:13,008 --> 00:18:14,468 ‎แบบว่า… 342 00:18:15,052 --> 00:18:17,679 ‎ฉันคอแห้งจังเลย 343 00:18:18,263 --> 00:18:20,224 ‎ไปซื้อแฟรปปาชิโน ดิปครีม ดีปมอคค่า 344 00:18:20,307 --> 00:18:21,975 ‎นมพิสตาชิโอขาดมันเนยของสแตนด์เบคส์ 345 00:18:22,059 --> 00:18:24,645 ‎ขนาดกลาง ราดช็อกโกแลต ‎เพิ่มวิปครีมให้หน่อยสิ 346 00:18:24,728 --> 00:18:27,022 ‎ไม่งั้นฉันจะเลิกเป็นเพื่อนกับคุณ 347 00:18:27,106 --> 00:18:28,232 ‎หา 348 00:18:28,315 --> 00:18:29,316 ‎(หวิว) 349 00:18:30,234 --> 00:18:31,443 ‎คุณโคมิ ไปจริงเหรอ 350 00:18:31,527 --> 00:18:33,487 ‎โชคดีนะ 351 00:18:33,570 --> 00:18:36,573 ‎นาจิมิ นั่นมันขู่กันชัดๆ 352 00:18:36,657 --> 00:18:38,033 ‎ไม่เป็นไรหรอก ใกล้ๆ นี่เอง 353 00:18:38,117 --> 00:18:40,494 ‎ฉันไม่ได้หมายความแบบนั้น 354 00:18:40,577 --> 00:18:41,578 ‎อืม 355 00:18:42,246 --> 00:18:43,872 ‎ฉันทำเพื่อคุณโคมิน่ะ 356 00:18:43,956 --> 00:18:45,332 ‎ฉันเองก็เจ็บเหมือนกัน 357 00:18:45,415 --> 00:18:46,959 ‎ที่ขอนมพิสตาชิโอขาดมันเนย… 358 00:18:47,042 --> 00:18:48,335 ‎ไม่ต้องพูดก็ได้ 359 00:18:48,418 --> 00:18:50,504 ‎นี่เป็นการฝึกสำหรับคุณโคมิไง 360 00:18:50,587 --> 00:18:51,964 ‎จะได้คุยกับคนอื่น 361 00:18:52,047 --> 00:18:54,049 ‎จริงๆ ฉันก็ไม่ได้อยากดื่มหรอก 362 00:18:54,133 --> 00:18:55,801 ‎แต่หน้าตาเริงร่าเลยเนี่ยนะ 363 00:18:56,635 --> 00:18:58,929 ‎มัวยืนทำอะไรอยู่ล่ะ 364 00:18:59,012 --> 00:19:00,764 ‎ตามคุณโคมิไปสิ 365 00:19:00,848 --> 00:19:02,349 ‎อย่าให้โดนจับได้ล่ะ 366 00:19:02,432 --> 00:19:03,767 ‎นายไม่มาด้วยกันเหรอ 367 00:19:03,851 --> 00:19:06,103 ‎เห็นอย่างนี้ ฉันก็ไม่ได้ว่างนะ 368 00:19:06,186 --> 00:19:09,439 ‎วันนี้มีนัดกินมื้อเที่ยงกับอีกสามคน 369 00:19:09,523 --> 00:19:11,984 ‎นายเป็นใครกันแน่เนี่ย 370 00:19:15,070 --> 00:19:16,280 ‎(ระวังคนแปลกหน้า) 371 00:19:16,363 --> 00:19:17,197 ‎เอ่อ 372 00:19:17,990 --> 00:19:19,658 ‎ต้องมาทำอะไรแบบนี้อีกแล้วเรา 373 00:19:19,741 --> 00:19:21,160 ‎แม่ฮะ สตอล์กเกอร์ 374 00:19:21,243 --> 00:19:22,452 ‎ใช่แล้วจ้ะ สตอล์กเกอร์ 375 00:19:22,536 --> 00:19:23,370 ‎หา 376 00:19:24,246 --> 00:19:25,873 ‎(สแตนด์เบคส์ คอฟฟี่) 377 00:19:25,956 --> 00:19:27,374 ‎(ซากุระ) 378 00:19:31,295 --> 00:19:35,883 ‎(ลังเล) 379 00:19:35,966 --> 00:19:36,800 ‎เอ่อ 380 00:19:37,634 --> 00:19:39,511 ‎พยายามเข้า คุณโคมิ 381 00:19:39,595 --> 00:19:40,512 ‎(เข้าสแตนด์เบคส์ต้องใช้ความกล้า) 382 00:19:42,306 --> 00:19:48,937 ‎(คุณโคมิที่ตัดสินใจเข้ามาแล้ว) 383 00:19:54,860 --> 00:19:56,153 ‎(คุณโคมิที่ออกไปในพริบตา) 384 00:19:56,236 --> 00:19:58,071 ‎ออกมาซะแล้ว คุณโคมิ 385 00:20:00,157 --> 00:20:03,535 ‎(คุณโคมิที่พยายามอีกครั้ง) 386 00:20:06,914 --> 00:20:07,748 ‎อ๊ะ 387 00:20:08,457 --> 00:20:10,667 ‎สวัสดีครับ รับอะไรดีครับ 388 00:20:10,751 --> 00:20:11,960 ‎(ทาดาโนะคุงที่เข้ามาแล้ว) 389 00:20:12,044 --> 00:20:14,546 ‎แฟรปปาชิโน ดิปครีม ดีปมอคค่า ‎นมพิสตาชิโอขาดมันเนย 390 00:20:14,630 --> 00:20:16,423 ‎ขนาดกลาง ราดช็อกโกแลต เพิ่มวิปครีม 391 00:20:17,299 --> 00:20:20,761 ‎(ฟึ่บ ฟั่บ) 392 00:20:21,553 --> 00:20:24,139 ‎เอ่อ นี่เมนูครับ 393 00:20:24,223 --> 00:20:26,642 ‎(เมนูตามฤดูกาล) 394 00:20:29,436 --> 00:20:30,729 ‎(ไม่มี) 395 00:20:30,812 --> 00:20:32,105 ‎(จะร้องไห้) 396 00:20:32,189 --> 00:20:34,566 ‎ดูดีๆ สิ คุณโคมิ 397 00:20:36,735 --> 00:20:38,237 ‎คุณลูกค้าครับ 398 00:20:38,320 --> 00:20:40,030 ‎คุณโคมิจะทำยังไงนะ 399 00:20:40,113 --> 00:20:41,240 ‎อ๊ะ 400 00:20:41,323 --> 00:20:42,866 ‎รู้แล้ว 401 00:20:42,950 --> 00:20:45,452 ‎เราทำงานที่สแตนด์เบคส์มา 15 ปี 402 00:20:45,535 --> 00:20:50,958 ‎ได้รับตำแหน่งที่มอบให้ผู้ที่ผ่าน ‎การสอบภายในบริษัทปีละครั้งเท่านั้น 403 00:20:51,458 --> 00:20:52,793 ‎หนึ่งใน 12 คน 404 00:20:52,876 --> 00:20:55,671 ‎มีแต่พนักงานที่ได้รับเลือกแล้ว ‎ที่ใส่ผ้ากันเปื้อนสีดำนี้ได้ 405 00:20:56,296 --> 00:21:01,385 ‎มีแต่ผู้เชี่ยวชาญด้านกาแฟ ‎บาริสต้าผ้ากันเปื้อนดำอย่างเราเท่านั้นที่เข้าใจ 406 00:21:02,010 --> 00:21:04,096 ‎เรารู้ว่าเด็กคนนี้ต้องการอะไร 407 00:21:04,179 --> 00:21:06,348 ‎รับออเดอร์แล้วครับ 408 00:21:06,431 --> 00:21:09,768 ‎เชิญรอที่มุมรับเครื่องดื่มได้เลยครับ 409 00:21:09,851 --> 00:21:14,398 ‎การบริการลูกค้าที่ยอดเยี่ยมของเรา ‎จะต้องแพร่สะพัดไปทั่วทูวิตเตอร์ 410 00:21:14,481 --> 00:21:17,109 ‎ต้องมีคนรีทูวีตเป็นหมื่นแน่ๆ 411 00:21:17,609 --> 00:21:18,902 ‎เมนูที่สั่ง… 412 00:21:23,907 --> 00:21:25,492 ‎- (เก่งมากตัวฉัน) ‎- (ผิดคนละโยชน์) 413 00:21:25,575 --> 00:21:27,494 ‎(รู้ว่าทำมาให้ผิด) 414 00:21:27,577 --> 00:21:28,704 ‎(อยากพูดว่า "ทำผิดค่ะ") 415 00:21:28,787 --> 00:21:30,455 ‎เดี๋ยวใส่ถุงให้นะครับ 416 00:21:30,539 --> 00:21:31,957 ‎ขอบคุณครับ 417 00:21:32,040 --> 00:21:33,667 ‎คุณโคมิกลับไปแล้ว 418 00:21:33,750 --> 00:21:35,168 ‎(แต่ก็พูดไม่ออก) 419 00:21:40,590 --> 00:21:43,719 ‎อ้าว กลับมาแล้วเหรอ คุณโคมิ ‎ไม่บาดเจ็บตรงไหนใช่ไหม 420 00:21:44,594 --> 00:21:45,429 ‎โอ้โฮ 421 00:21:45,512 --> 00:21:48,640 ‎ขอบใจนะ คุณโคมิ ฉันตั้งตารอ… 422 00:21:48,724 --> 00:21:49,850 ‎กับ… 423 00:21:50,726 --> 00:21:51,893 ‎เอ๋ 424 00:21:51,977 --> 00:21:54,104 ‎- อ้าว ไม่ใช่ที่สั่งนี่ ‎- เอ่อ 425 00:21:55,981 --> 00:21:57,065 ‎เฮือก 426 00:22:06,783 --> 00:22:10,287 ‎หลังจากนั้น ทั้งสองคนก็ขอโทษเป็นการใหญ่ 427 00:22:11,079 --> 00:22:13,498 ‎(ฉากแถม) 428 00:22:14,333 --> 00:22:15,959 ‎เฮ้อ 429 00:22:16,043 --> 00:22:19,338 ‎ขอโทษจริงๆ คุณโคมิ ‎ไม่นึกว่าจะกลายเป็นแบบนี้ 430 00:22:19,421 --> 00:22:20,422 ‎(ทาดาโนะคุงที่ยังคงก้มหัว) 431 00:22:25,218 --> 00:22:26,219 ‎หึ 432 00:22:27,888 --> 00:22:31,099 ‎คุณโคมิงอน น่ารักจังเลย 433 00:23:57,853 --> 00:24:01,982 ‎คำบรรยายโดย: วัชรพล อิศรานนท์