1
00:00:55,178 --> 00:00:56,846
<i>สหราชอาณาจักรเริ่มล็อกดาวน์</i>

2
00:00:56,972 --> 00:01:00,308
<i>ตอนนี้คนจะออกจากบ้านได้
ด้วยเหตุผลเพียงไม่กี่อย่าง...</i>

3
00:01:00,433 --> 00:01:03,436
<i>สหราชอาณาจักรตื่นมาพบกับ
ข้อจำกัดที่ยากที่สุด</i>

4
00:01:03,561 --> 00:01:05,897
<i>เท่าที่จำความได้เพื่อรับมือไวรัสโคโรน่า</i>

5
00:01:06,022 --> 00:01:09,359
<i>นี่เหมือนฉากในจินตนาการ
ของนักเขียนนิยายวิทยาศาสตร์</i>

6
00:01:09,484 --> 00:01:11,528
<i>หลังภัยพิบัติวันสิ้นโลก</i>

7
00:01:13,488 --> 00:01:16,992
{\an8}วันที่ 24 มีนาคม 2020

8
00:01:46,605 --> 00:01:49,274
ไม่ถืออะไรเลยเหรอ เจ้าตัวเล็ก

9
00:01:52,027 --> 00:01:53,236
{\an8}เอ้านี่ ถือนี้ไว้

10
00:01:57,240 --> 00:02:01,076
{\an8}วันแรกของการล็อกดาวน์ทั่วประเทศ

11
00:02:02,579 --> 00:02:04,122
อย่าเล่นในห้องนั่งเล่น

12
00:02:08,126 --> 00:02:09,628
{\an8}ผู้เสียชีวิตจากไวรัสโคโรน่า 422 ราย

13
00:02:09,753 --> 00:02:12,839
{\an8}ให้ตายสิ ลูกเป็นเหตุผลเดียว
ที่ทำให้เรายังอยู่ด้วยกัน

14
00:02:12,964 --> 00:02:14,174
-อาร์เธอร์
-อาร์ตี้น้อย

15
00:02:14,299 --> 00:02:16,885
-เขาชื่ออาร์เธอร์
-ถ้าไม่ใช่เพราะอาร์ตี้น้อย

16
00:02:17,010 --> 00:02:18,845
-เราคงหย่ากันไปหลายปีแล้ว
-ความจริงคือ

17
00:02:18,929 --> 00:02:21,181
-เราทนกันไม่ได้เลย
-เราเกลียดกัน

18
00:02:21,264 --> 00:02:22,265
การล็อกดาวน์นี่

19
00:02:22,390 --> 00:02:24,184
ต้องอยู่บ้านเดียวกัน ฉันกับเขา...

20
00:02:24,309 --> 00:02:27,395
สิ่งเดียวที่ทำให้ผมทนอยู่กับเธอได้

21
00:02:27,520 --> 00:02:29,439
คือผมจะได้ออกจากบ้านไปทุกวัน

22
00:02:29,564 --> 00:02:31,024
ฉันก็รู้สึกแบบนั้น

23
00:02:31,149 --> 00:02:33,485
ให้ตายสิ จริงๆ นะ การบอกลาคุณ

24
00:02:33,610 --> 00:02:36,363
-เป็นสิ่งที่ดีที่สุดของวัน
-แค่อยู่ห้องเดียวกับเขา...

25
00:02:36,488 --> 00:02:38,865
และพอกลับมาเจอเธออีก เวรเอ๊ย

26
00:02:38,990 --> 00:02:42,410
ทั้งเศร้าทั้งซวยปนกัน

27
00:02:42,535 --> 00:02:43,870
ผมเกลียดหน้าคุณ

28
00:02:43,995 --> 00:02:45,664
-หน้าฉันเหรอ
-ผมเกลียดหน้าคุณ

29
00:02:45,789 --> 00:02:47,916
-เกลียดหน้าฉัน
-ผมเกลียดหน้าคุณ

30
00:02:48,041 --> 00:02:50,210
จะบอกว่าฉันไม่สวย

31
00:02:50,335 --> 00:02:53,755
เธอสวยมาก หน้าคุณน่ะ ผมเกลียด

32
00:02:53,880 --> 00:02:55,257
ฉันคิดว่าเขาเหมือนมะเร็ง

33
00:02:55,382 --> 00:02:56,967
ไม่อยากจะมอง น่าจะเป็นตา

34
00:02:57,092 --> 00:03:00,095
ไม่ใช่ผิวหนังหรือต่อมลูกหมาก
แต่พวกมะเร็งร้ายๆ

35
00:03:00,220 --> 00:03:01,930
อย่างมะเร็งตับ ตับอ่อน

36
00:03:02,013 --> 00:03:03,682
แก้มเหรอ ผมเจาะจงไม่ได้

37
00:03:03,765 --> 00:03:04,766
มะเร็งลำไส้ใหญ่

38
00:03:04,891 --> 00:03:07,310
แต่พอฉันคิดถึงคุณก็รู้สึกแบบเดียว

39
00:03:07,477 --> 00:03:09,646
กับตอนนึกถึงมะเร็งที่ฆ่าพ่อฉัน

40
00:03:09,771 --> 00:03:11,481
-เหมือนกันเลย
-ริมฝีปากคุณ

41
00:03:11,606 --> 00:03:13,316
-ริมฝีปากเธอ
-ปากฉันสวยออก

42
00:03:13,441 --> 00:03:15,443
ผมรู้ว่าคุณมีริมฝีปากสวยเลิศ

43
00:03:15,568 --> 00:03:16,945
ผมแค่เกลียดมัน

44
00:03:17,070 --> 00:03:18,655
เราไม่ควรคบกันตั้งแต่แรก

45
00:03:18,780 --> 00:03:21,199
-บ้ามาก
-เราต่างกันคนละขั้ว

46
00:03:21,324 --> 00:03:24,536
แต่ตอนนั้นนึกว่า "ขั้วตรงข้ามดึงดูดกัน"

47
00:03:24,661 --> 00:03:27,163
-ไปหลงกับ...
-อะไรดึงดูดกันอีกรู้มั้ย

48
00:03:27,289 --> 00:03:29,499
-ฮอร์โมน ฟีโรโมน...
-ฆาตกรต่อเนื่องกับเหยื่อ

49
00:03:29,624 --> 00:03:31,376
สารพิษและเซ็กส์สุดยอด

50
00:03:31,501 --> 00:03:33,795
พระเจ้า แค่คิดถึงการ...

51
00:03:34,421 --> 00:03:37,882
-มีเซ็กส์กับคุณมันก็...
-ผมรู้ ผมรู้

52
00:03:38,008 --> 00:03:40,176
เรื่องการเมืองเราก็เห็นต่างกัน

53
00:03:40,302 --> 00:03:41,720
ใช่สิ ผมเชื่อในการทำงานหนัก

54
00:03:41,845 --> 00:03:44,431
ใครๆ ก็เชื่อในการทำงานหนัก

55
00:03:44,556 --> 00:03:48,977
ส่วนเธอเป็นพวกสังคมนิยมดั้งเดิมจ๋า

56
00:03:49,102 --> 00:03:52,647
นั่นแม่ฉัน คุณกำลังพูดถึงแม่ฉัน

57
00:03:52,772 --> 00:03:54,399
คุณไม่เคยเข้าใจการเมืองของฉัน

58
00:03:54,482 --> 00:03:55,483
ฉันเป็นกลาง

59
00:03:55,609 --> 00:03:59,613
แค่เชื่อว่าประเทศนี้
ไม่ควรเอาเปรียบผู้ใช้แรงงาน

60
00:03:59,738 --> 00:04:00,864
ผู้ใช้แรงงานเหรอ

61
00:04:01,865 --> 00:04:04,075
คุณรู้เรื่องของพวกเขาเหรอ

62
00:04:04,200 --> 00:04:05,702
ผมมาจากผู้ใช้แรงงาน

63
00:04:05,827 --> 00:04:08,288
ผู้ใช้แรงงานเลี้ยงผมมา
มันไม่ใช่อย่างพวกคุณคิด

64
00:04:08,413 --> 00:04:12,334
ไม่ใช่ล้อมวงกินปลากินแซนด์วิชมื้อเย็น
และร้องเพลงรอบเปียโน

65
00:04:12,459 --> 00:04:14,419
ชนชั้นแรงงานโคตรเลวร้าย

66
00:04:14,544 --> 00:04:16,504
-คุณเกลียดผู้คน
-แค่เกลียดคนขี้เกียจ

67
00:04:16,630 --> 00:04:19,382
ส่วนคนที่ถูกเลี้ยงโดยชนชั้นมีการศึกษา...

68
00:04:19,507 --> 00:04:22,928
-พระเจ้า ฟังสิ
-อภิสิทธิชนเสรีนิยม

69
00:04:23,053 --> 00:04:24,554
พ่อฉันเป็นหมอฟัน

70
00:04:25,013 --> 00:04:27,849
คุณดิ้นรนมาเองหรือเปล่า ผมทำแบบนั้น

71
00:04:27,974 --> 00:04:29,893
ผมโงหัวขึ้นมาได้เพราะทำงานหนัก

72
00:04:30,018 --> 00:04:32,103
ให้ตายสิ ย้อนกลับไปนิดซิ

73
00:04:32,228 --> 00:04:35,523
คุณมาจากคิลมาร์น็อคเองนะ
ไม่ใช่คอมพ์ตัน

74
00:04:35,649 --> 00:04:38,193
เราจน ผมโงหัวออกมาได้

75
00:04:38,318 --> 00:04:42,447
ตอนนั้นฉันนึกว่า
"แหม น่ารักจัง เขาเป็นอนุรักษ์นิยม"

76
00:04:42,572 --> 00:04:43,657
ผมไม่ใช่

77
00:04:44,157 --> 00:04:47,118
คุณเลือกพรรคอนุรักษ์นิยมตลอด
ตั้งแต่เราเจอกัน

78
00:04:47,244 --> 00:04:48,787
ผมเลือกโทนี่ แบลร์

79
00:04:49,204 --> 00:04:52,499
เวรเอ๊ย เราไม่คุยเรื่องการเมืองได้ไหม

80
00:04:55,460 --> 00:04:56,920
เรากำลังห่วงแม่ของฉัน

81
00:04:57,045 --> 00:04:59,631
-น่าจะพาเธอมาที่นี่
-ฟื้นฝอยหาตะเข็บเพื่อ

82
00:04:59,756 --> 00:05:03,593
-เหรอ เราตัดสินใจแล้ว
-ผมไม่ได้ "ฟื้นฝอยหาตะเข็บ"

83
00:05:04,219 --> 00:05:07,389
ผมไม่ได้ทำแบบนั้น ผมรู้เราตัดสินใจแล้ว

84
00:05:07,555 --> 00:05:08,848
เธออยู่คนเดียว

85
00:05:08,974 --> 00:05:10,725
-และอาร์ตี้น้อย...
-อาร์เธอร์

86
00:05:10,850 --> 00:05:13,937
เขาเหลือยายอยู่คนเดียว
ผมอยากให้เขาอยู่กับเธอ

87
00:05:14,062 --> 00:05:18,066
อีกอย่างมีไม่กี่คนที่เข้าใจเขา

88
00:05:18,942 --> 00:05:21,278
-เธอมีคนดูแล
-พวกเขาแย่มาก

89
00:05:21,403 --> 00:05:24,155
ไม่ได้แย่นะ แค่งานล้นมือ

90
00:05:24,281 --> 00:05:27,701
พวกเขาเข้าไปดู 45 นาที วันละสามครั้ง

91
00:05:27,826 --> 00:05:29,411
พวกเขาโยนพาสต้าใส่ไมโครเวฟ

92
00:05:29,536 --> 00:05:32,080
เปลี่ยนถุงถ่ายแล้วเล่นโทรศัพท์ทันที

93
00:05:32,205 --> 00:05:35,333
มีแบบนั้นคนเดียว เด็กผู้หญิงคนเดียว

94
00:05:35,458 --> 00:05:38,128
และบางคนก็น่าทึ่งมาก

95
00:05:38,253 --> 00:05:40,338
แล้วพวกเขาก็ได้ค่าจ้างนิดเดียว

96
00:05:40,463 --> 00:05:42,799
ทำงานตั้งแต่เจ็ดโมงเช้ายันสี่ทุ่ม

97
00:05:42,924 --> 00:05:44,759
ต้องเดินทางไปหาคนไข้ตลอด

98
00:05:44,884 --> 00:05:46,636
และถ้าต้องรอช่วงไม่มีคนไข้

99
00:05:46,761 --> 00:05:48,221
พวกเขาก็ไม่ได้ค่าจ้าง

100
00:05:48,346 --> 00:05:49,889
น้อยกว่าค่าจ้างขั้นต่ำ

101
00:05:50,015 --> 00:05:51,808
ผมไม่ได้จะไปว่าพวกเขา

102
00:05:51,933 --> 00:05:53,184
ผมรู้ว่าบางคนก็ดี

103
00:05:53,310 --> 00:05:55,437
แต่บางคนไม่ดีและไม่ใช่ญาติ

104
00:05:55,562 --> 00:05:59,482
และยังมีอีกอย่าง ที่พวกเขาต้องเดินทาง
มันไม่เป็นไรเหรอ

105
00:05:59,566 --> 00:06:00,567
ฉันไม่รู้

106
00:06:00,692 --> 00:06:03,778
ตอนนั่งรถเมล์ใส่หน้ากากไหม

107
00:06:03,903 --> 00:06:06,281
ผมเห็นคนใส่หน้ากากนะ

108
00:06:06,406 --> 00:06:08,241
พวกเขาแนะว่าห้ามใส่หน้ากาก

109
00:06:08,366 --> 00:06:10,076
จะเกิดอะไรถ้าขึ้นรถสาธารณะ

110
00:06:10,201 --> 00:06:11,953
แล้วกลายเป็นพาหะนำโรค

111
00:06:12,078 --> 00:06:14,205
ประเทศอื่นใส่หน้ากากกัน เราควรใส่ไหม

112
00:06:14,331 --> 00:06:15,916
-ฉันไม่รู้
-ก็ว่างั้น

113
00:06:16,041 --> 00:06:18,585
ไม่มีใครรู้อะไรเลย...

114
00:06:19,461 --> 00:06:20,712
ไม่รู้เลย

115
00:06:22,297 --> 00:06:23,298
โคตรเซ็งเลย

116
00:06:23,423 --> 00:06:25,425
ฉันกับน้องสาวพยายามให้แม่
ไปอยู่บ้านพักคนชรา

117
00:06:25,550 --> 00:06:27,969
สวยมาก อุปกรณ์พรั่งพร้อม

118
00:06:28,094 --> 00:06:29,804
เราไม่ได้จะกำจัดแม่

119
00:06:29,930 --> 00:06:34,309
ตอนเช้ามีเต้นไลน์แดนซ์
ตอนค่ำมีฟอกไต

120
00:06:34,434 --> 00:06:36,144
เธอรู้ว่าคุณไม่ได้จะกำจัดเธอ

121
00:06:36,269 --> 00:06:37,812
ตอนไปที่นั่นล่าสุดเธอพูดว่า

122
00:06:37,938 --> 00:06:39,272
"นังตัวแสบ คิดจะกำจัดฉัน"

123
00:06:39,397 --> 00:06:41,024
แม่คุณเป็นคนมีสีสัน

124
00:06:41,149 --> 00:06:42,400
แค่อยากให้มีคนดูแลแม่

125
00:06:42,525 --> 00:06:46,279
ใช่ พ่อแม่ผมตายหมดแล้ว แบบว่า...
ขอบคุณพระเจ้า

126
00:06:48,240 --> 00:06:49,241
คือว่าผม...

127
00:06:50,116 --> 00:06:51,326
ผมขอโทษจริงๆ

128
00:06:52,244 --> 00:06:54,871
โอเคไหม เราต้องเข้ากันให้ได้ ผมรู้

129
00:06:54,996 --> 00:06:57,040
ไม่รู้ด้วยว่าจะเป็นแบบนี้นานแค่ไหน

130
00:06:57,165 --> 00:06:59,501
เรื่องทั้งหมดนี้สับสนมาก

131
00:06:59,626 --> 00:07:02,254
ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

132
00:07:02,379 --> 00:07:04,172
เราต้องดูแลกันเอง

133
00:07:04,297 --> 00:07:06,549
แล้วพวกผู้ใหญ่ก็หายหัวไปหมด

134
00:07:06,675 --> 00:07:10,345
แล้วคนข้างนอกนั่นก็ไม่น่าเชื่อ

135
00:07:10,720 --> 00:07:13,890
-ไม่อยากจะเชื่อ
-คนข้างนอกนั่นทำไม

136
00:07:14,349 --> 00:07:15,350
เล่าสิ

137
00:07:15,976 --> 00:07:18,061
-ไม่มีอะไร เดี๋ยวคุณจะ...
-ไม่ เล่าเถอะ

138
00:07:18,186 --> 00:07:19,854
-ไม่ ขอโทษ
-ถ้าจะผ่านไปได้

139
00:07:19,980 --> 00:07:21,982
-เราต้อง...
-ทำไม

140
00:07:22,107 --> 00:07:23,733
-คุยกัน
-เราเหรอ

141
00:07:23,858 --> 00:07:25,902
ใช่ คิดว่างั้น คุณไม่คิดเหรอ

142
00:07:26,486 --> 00:07:27,821
คุณอยากให้ผมพูดเหรอ

143
00:07:27,946 --> 00:07:30,156
คิดว่างั้น เราไม่ควรเหรอ

144
00:07:30,282 --> 00:07:32,242
-แบบนิดหน่อย
-ก็ได้

145
00:07:32,951 --> 00:07:36,246
นี่มันเมื่อวานก่อนประกาศล็อกดาวน์

146
00:07:36,371 --> 00:07:38,540
ผมไปที่เทสโก้แถวนี้ ที่มุมถนนน่ะ

147
00:07:38,665 --> 00:07:40,959
-ใช่...
-ผมอยู่ที่เทสโก้

148
00:07:41,084 --> 00:07:43,044
แล้วก็เข้าไปในนั้น

149
00:07:43,169 --> 00:07:45,589
ทุกอย่างถูกซื้อไปเกลี้ยงเลย

150
00:07:45,714 --> 00:07:47,882
อย่างกับตั๊กแตนลง

151
00:07:48,008 --> 00:07:49,593
ผมอยากได้มะเขือม่วง

152
00:07:49,718 --> 00:07:51,761
-ผมจะทำ...
-แกงกะหรี่คัตสึ

153
00:07:51,886 --> 00:07:55,640
แกงกะหรี่คัตสึมะเขือม่วง
อย่างเดียวที่อาร์ตี้กิน

154
00:07:55,765 --> 00:07:58,518
แล้วไม่มีมะเขือม่วงเหลือเลย

155
00:07:58,643 --> 00:08:01,980
ไม่มีซูกินี่ ไม่มีมะเขือเทศ ไม่มีแครอท

156
00:08:02,772 --> 00:08:04,733
ผมเห็นผู้หญิงที่ทำงานที่นั่น

157
00:08:04,858 --> 00:08:06,776
จำเธอได้ เคยเห็นเธอมาก่อน

158
00:08:06,901 --> 00:08:11,156
อายุประมาณ 50 เตี้ยๆ และก็...

159
00:08:11,281 --> 00:08:13,241
ผมไม่ได้จะหยาบคายนะ

160
00:08:13,366 --> 00:08:15,368
ใครก็จำเธอได้เพราะจมูกโต

161
00:08:15,452 --> 00:08:16,745
-ฉันรู้จัก
-รู้จักนะ

162
00:08:16,828 --> 00:08:17,829
เธอน่ารักออก

163
00:08:17,954 --> 00:08:21,249
เธอเดินออกมาจากหลังม่านพลาสติก

164
00:08:21,374 --> 00:08:22,667
แล้วตอนเธอเดินออกมา

165
00:08:22,792 --> 00:08:24,835
ผมเห็นทั้งลังเลย

166
00:08:24,960 --> 00:08:26,963
มะเขือม่วงทั้งหมด

167
00:08:27,088 --> 00:08:30,383
เต็มไปหมด ผมก็คิดว่า "ดีเลย"
ผมเดินไปถามเธอว่า

168
00:08:30,508 --> 00:08:35,388
"ขอโทษนะ คุณมีมะเขือม่วงไหม"
เธอว่า "ไม่มี" ผมก็แบบ "อะไรนะ"

169
00:08:35,513 --> 00:08:38,683
เธอบอกว่า "ไม่มี หมด" ไม่สุภาพด้วย

170
00:08:38,808 --> 00:08:41,895
ซึ่งผิดปกติสำหรับเธอนะ เธอน่ารักออก

171
00:08:42,020 --> 00:08:44,856
ผมเลยกลับไปถามว่า "ขอโทษนะ

172
00:08:44,981 --> 00:08:47,484
"ผมบังเอิญเห็นหลังม่านพลาสติก

173
00:08:47,609 --> 00:08:49,527
"เห็นมะเขือม่วงเป็นลังเลย"

174
00:08:49,653 --> 00:08:51,738
เธอก็แบบว่า "บ้าเอ๊ย ไม่นะ"

175
00:08:52,113 --> 00:08:55,617
เธอหงุดหงิดเหมือนจะมี "เรื่อง"

176
00:08:55,742 --> 00:08:56,868
หรืออะไรแบบนั้น

177
00:08:56,993 --> 00:09:00,497
เธอบอกว่า "ฉันขายให้ไม่ได้"
ผมก็ "ทำไมล่ะ"

178
00:09:00,622 --> 00:09:03,875
เธอว่า "ผู้จัดการฉันสั่ง
อย่าเพิ่งเอาออกไปวาง"

179
00:09:04,000 --> 00:09:06,670
ผมก็บอกว่า "อ๋อ เข้าใจแล้ว"

180
00:09:06,795 --> 00:09:10,632
"แต่ว่าอย่างนี้ ลูกชายที่น่ารักของผม

181
00:09:10,757 --> 00:09:13,051
"เขาค่อนข้างช่างแปลกกับอะไรๆ

182
00:09:13,176 --> 00:09:15,470
"และกินมะเขือม่วงอย่างเดียว

183
00:09:15,595 --> 00:09:18,765
"ผมไม่ได้ขอให้เอามะเขือม่วงออกมาวาง

184
00:09:18,890 --> 00:09:23,186
"ผมแค่ขอสักสามลูกจะได้เอาไปทำ
แกงกะหรี่คัตสึ"

185
00:09:23,311 --> 00:09:24,396
แล้วเธอบอกว่า...

186
00:09:24,813 --> 00:09:26,481
เสียงสั่นๆ แบบ

187
00:09:26,606 --> 00:09:30,527
"คุณคะ ฉันให้ไปไม่ได้เพราะ
ตอนนี้เราเชื่อว่า

188
00:09:30,652 --> 00:09:33,697
"คนขับรถคนหนึ่งของเรา
เป็นเหยื่อของไวรัสโคโรนา

189
00:09:33,822 --> 00:09:35,073
"และเราพยายามดูว่า

190
00:09:35,198 --> 00:09:38,076
"เขาเป็นคนที่สัมผัสผักพวกนี้ไหม"

191
00:09:39,369 --> 00:09:40,954
เธอคิดว่าเท่านั้นก็จบ

192
00:09:41,079 --> 00:09:43,790
ผมบอกว่า "จะให้คุณสิบปอนด์"
เธอพูดว่า "ไม่"

193
00:09:43,915 --> 00:09:46,376
"ให้ 20 ปอนด์" เธอบอกว่า "คุณคะ ไม่ได้"

194
00:09:46,501 --> 00:09:49,296
"สามลูกห้าสิบปอนด์" เธอตอบ "ไม่ได้"

195
00:09:49,421 --> 00:09:51,214
"สองร้อยปอนด์ เดี๋ยวนี้ตอนนี้"

196
00:09:51,339 --> 00:09:53,925
เธอตอบ "ไม่ได้ค่ะ คุณ" "พันปอนด์"

197
00:09:54,509 --> 00:09:55,510
"อะไรนะ"

198
00:09:56,970 --> 00:10:00,640
"ผมจะให้คุณหนึ่งพันปอนด์ เดี๋ยวนี้เลย"

199
00:10:00,765 --> 00:10:03,351
"ผมรับรอง ผมจ่ายให้คุณได้

200
00:10:03,476 --> 00:10:05,270
"ผมจะไปเอทีเอ็ม บัตรเครดิตสามใบ

201
00:10:05,395 --> 00:10:07,564
"กลับมาตรงนี้ เอาเงินพันปอนด์ใส่มือคุณ

202
00:10:07,689 --> 00:10:11,234
"ถ้าคุณเข้าไปหยิบมะเขือม่วงให้ผมสามใบ"

203
00:10:12,444 --> 00:10:15,280
เธอคิดเพราะเธอต้องการเงิน

204
00:10:15,405 --> 00:10:17,365
เธอจะได้เท่าไร ค่าแรงขั้นต่ำ

205
00:10:17,490 --> 00:10:21,077
หาเช้ากินค่ำ เธอก็กำลังคิด

206
00:10:22,078 --> 00:10:26,750
เธอทำแบบนี้ไปรอบๆ ดูว่ามีใครฟังอยู่ไหม

207
00:10:27,667 --> 00:10:30,879
เธอบอกว่า "คุณคะ" เสียงสั่นๆ น่าสงสาร

208
00:10:31,004 --> 00:10:34,007
"ฉันอยากได้เงินหนึ่งพันปอนด์จริงๆ นะ

209
00:10:34,132 --> 00:10:37,302
"คงทำให้ครอบครัวฉันสบายได้

210
00:10:37,427 --> 00:10:39,763
"ฉันทำไม่ได้ ด้วยจิตสำนึกที่ดี

211
00:10:39,888 --> 00:10:43,016
"ที่จะให้มะเขือยาวคุณเพราะถ้าคุณ
หรือลูกชายของคุณ

212
00:10:43,141 --> 00:10:47,103
"หรือคนอื่นต้องตาย
แล้วฉันจะกลายเป็นคนแบบไหน"

213
00:10:49,814 --> 00:10:53,860
ผมยืนอยู่ตรงนั้นมองหน้าเธอ
และผมก็พูดว่า

214
00:10:55,320 --> 00:10:56,738
"ยัยจมูกโตเอ๊ย

215
00:10:57,781 --> 00:10:59,366
"ไอ้คนขี้แพ้

216
00:10:59,491 --> 00:11:02,619
"ไม่เข้าใจเหรอ คุณมันคนขี้แพ้จมูกโต

217
00:11:02,744 --> 00:11:05,205
"นี่คือเหตุผลที่คุณติดกับงานห่วยๆ

218
00:11:05,330 --> 00:11:08,250
"และผมมีรถเบนซ์อีคลาสจอดอยู่ข้างนอก"

219
00:11:08,375 --> 00:11:11,336
ผมวางของที่ซื้อและเดินออกไป

220
00:11:11,461 --> 00:11:12,462
พระเจ้า

221
00:11:14,089 --> 00:11:15,799
-ให้ตายสิ
-อะไร

222
00:11:17,592 --> 00:11:18,593
พระเจ้า

223
00:11:18,718 --> 00:11:20,178
ก็ลูกกินอยู่อย่างเดียว

224
00:11:20,303 --> 00:11:21,805
-คุณแย่มาก
-อยากทำ...

225
00:11:21,930 --> 00:11:23,223
-แกงกะหรี่คัตสี
-เลวร้ายที่สุด

226
00:11:23,348 --> 00:11:25,850
ก็คุณให้ผมเล่า ลูกกินอยู่อย่างเดียว

227
00:11:25,976 --> 00:11:27,894
-เป็นมนุษย์ที่แย่มาก
-คุณให้ผมเล่า

228
00:11:28,019 --> 00:11:29,980
ก็ไม่รู้นี่ว่าอะไรจะออกจากปากคุณ

229
00:11:30,105 --> 00:11:32,399
ผมรู้สึกแย่เลย ขอบคุณนะ

230
00:11:32,524 --> 00:11:33,733
-คุณรู้สึกแย่เหรอ
-ใช่

231
00:11:33,858 --> 00:11:35,110
รู้ไหมอะไรทำให้ฉันงง

232
00:11:35,235 --> 00:11:38,113
อะไรทำให้ฉันตื่นมากลางดึก

233
00:11:38,238 --> 00:11:41,241
เหงื่อตก เพราะความจริงที่ว่า
ฉันเคยรักเขา

234
00:11:41,575 --> 00:11:44,202
จริงนะ มันเป็นไปได้ยังไง

235
00:11:44,411 --> 00:11:47,122
ความรู้สึกที่เรามีให้กันก่อนหน้า
ผมอธิบายไม่ได้

236
00:11:47,247 --> 00:11:50,584
ว่ามันเป็นยังไงเหมือนกัน
เธอพูดถูก เราเคยรักกัน

237
00:11:50,709 --> 00:11:53,587
-ผมนึกว่าเธอน่าทึ่ง
-ฉันนึกว่าเขามีเสน่ห์

238
00:11:53,712 --> 00:11:55,130
ตอนนี้คุณน่ารังเกียจ

239
00:11:55,255 --> 00:11:59,467
คุณมีเสน่ห์ระดับเดียวกัน
อาการท้องร่วงในแก้วไพน์

240
00:11:59,884 --> 00:12:03,763
-ล็อกดาวน์คงจะยากแน่ๆ
-คงจะยากแน่ๆ

241
00:12:04,472 --> 00:12:05,473
ยากจริงๆ

242
00:12:14,149 --> 00:12:17,652
นั่นมัน... ยกแขนขึ้น

243
00:12:21,406 --> 00:12:24,075
<i>ข่าวด่วนที่เพิ่งเข้ามาไม่กี่วินาที</i>

244
00:12:24,159 --> 00:12:25,160
วันที่ 8 เมษายน 2020

245
00:12:25,285 --> 00:12:27,996
<i>นายกรัฐมนตรีเข้ารับการรักษาในไอซียู</i>

246
00:12:28,121 --> 00:12:31,291
<i>ด้วยอาการของไวรัสโคโรน่า</i>

247
00:12:31,416 --> 00:12:34,461
<i>ตอนนี้ขณะที่เมืองล็อกดาวน์เกือบเงียบสงบ</i>

248
00:12:34,586 --> 00:12:38,924
<i>มีดวงจันทร์ขนาดใหญ่ที่สุด สว่างที่สุด
ในปี 2020 ขึ้นสูงบนท้องฟ้า</i>

249
00:12:39,049 --> 00:12:43,053
<i>การแพร่กระจายของไวรัสไม่รวดเร็ว
และนั่นคือข่าวที่ดี</i>

250
00:12:43,178 --> 00:12:47,891
{\an8}อย่าป้อนพ่ออีกนะ ร้ายจริงๆ

251
00:12:48,016 --> 00:12:49,809
{\an8}ผู้เสียชีวิตของอังกฤษ 7,097 ราย

252
00:12:49,935 --> 00:12:51,061
{\an8}เห็ด

253
00:12:51,853 --> 00:12:54,731
พระเจ้า ใช่ เล่าเรื่องเห็ดสิ

254
00:12:54,856 --> 00:12:56,524
เห็ดคือต้นเหตุของทุกอย่าง

255
00:12:56,650 --> 00:12:57,859
เธอเล่าเรื่องนี้ได้ดีกว่าผม

256
00:12:57,984 --> 00:12:59,486
ทุกอย่างเป็นความผิดของเห็ด

257
00:12:59,611 --> 00:13:02,405
ถ้าไม่ใช่เพราะเห็ด
เราคงไม่ยังอยู่ด้วยกัน

258
00:13:02,530 --> 00:13:04,491
คุณเล่าสนุกกว่าผม

259
00:13:04,616 --> 00:13:08,495
ตอนนั้นเป็นปีที่สาม
ปีแรกเราอบอุ่น กอดกันแนบแน่น

260
00:13:08,620 --> 00:13:10,038
ความสุข ความรัก สามัคคี

261
00:13:10,163 --> 00:13:12,332
ผ่านปีที่สองที่โหดนิดๆ

262
00:13:12,457 --> 00:13:14,960
ความนุ่มนวลกลายเป็นอารมณ์เสีย
และทะเลาะกัน

263
00:13:15,085 --> 00:13:16,711
เราเข้าสู่ปีที่สาม

264
00:13:16,836 --> 00:13:18,838
เข้าสู่ทุ่งหญ้าอาร์กติกที่เยือกเย็น

265
00:13:18,964 --> 00:13:21,883
-นี่จะให้ฉันเล่าไหม
-ถึงตอนนี้เราเกลียดกัน

266
00:13:22,008 --> 00:13:24,010
เราไม่อยากยอมรับแต่เราทั้งคู่รู้

267
00:13:24,135 --> 00:13:28,598
และเราต่างวางแผนที่จะชิ่ง

268
00:13:28,723 --> 00:13:33,770
ฉันจำได้ว่านั่งกินมื้อค่ำกับเขา
นั่งมองเขากินและคิดว่า

269
00:13:33,895 --> 00:13:35,939
"นี่คือประสบการณ์เลวร้ายที่สุดของฉัน"

270
00:13:36,064 --> 00:13:38,733
อะไร ผมไม่ได้กินมูมมาม

271
00:13:38,858 --> 00:13:41,611
ไม่ใช่เพราะคุณกินมูมมาม

272
00:13:41,736 --> 00:13:45,407
แค่การที่คุณกำลังกิน นั่งมองคุณกิน

273
00:13:45,532 --> 00:13:49,911
เห็นกระบวนการทุกอย่างชัดเจนมาก

274
00:13:50,036 --> 00:13:53,665
การบดเคี้ยวและการฉีกเนื้อ

275
00:13:53,790 --> 00:13:58,169
เคี้ยวบดอาหารผสมกับน้ำลาย

276
00:13:58,336 --> 00:14:02,507
และดูดมันลงไปในอ่างเนื้อที่มีกรดเต็ม

277
00:14:02,632 --> 00:14:06,886
เพื่อย่อยให้มันเป็นไส้กรอกอึ

278
00:14:07,012 --> 00:14:09,222
ที่จะถูกบีบออกมาทางก้นคุณ

279
00:14:09,347 --> 00:14:11,349
คุณเห็นทุกอย่างนั่นจากการกิน

280
00:14:12,058 --> 00:14:13,435
ไม่ แค่การกินของคุณ

281
00:14:13,560 --> 00:14:16,605
พูดได้ว่าเราจะไม่คบกันต่อแน่

282
00:14:16,730 --> 00:14:20,191
เราทะเลาะกันรุนแรงมากก่อนวันเกิดฉัน

283
00:14:20,317 --> 00:14:21,818
รุนแรงแบบฟางเส้นสุดท้าย

284
00:14:21,943 --> 00:14:24,863
แต่ผมโง่มากไปจองทริปเป็นของขวัญวันเกิด

285
00:14:24,988 --> 00:14:27,616
เลือกทริปไปเก็บเห็ดที่ป่านิวฟอเรสต์

286
00:14:27,741 --> 00:14:28,825
ป่านิวฟอเรสต์บ้าบอ

287
00:14:28,950 --> 00:14:31,578
เขาจะไม่จ่ายค่ามัดจำคืนเลย...

288
00:14:31,703 --> 00:14:34,039
เขาพาคุณเข้าป่านิวฟอเรสต์บ้าบอ

289
00:14:34,164 --> 00:14:36,374
ตอนเช้ามาก

290
00:14:36,499 --> 00:14:40,003
-บังคับให้คุณไปเก็บเห็ด
-พวกเขาบอกเราว่าเห็ดไหนกินได้

291
00:14:40,128 --> 00:14:41,671
จะเก็บยังไง เอามาทำอะไร

292
00:14:41,796 --> 00:14:44,716
-มันน่าสนใจ
-น่าเบื่อมาก

293
00:14:44,841 --> 00:14:48,303
ถ้าเราไม่ได้มีความสัมพันธ์กัน
เราอาจจะหาเพื่อนได้

294
00:14:48,428 --> 00:14:50,096
คนพวกนั้นแย่มาก

295
00:14:50,221 --> 00:14:52,223
หนึ่งหรือสองคนก็โอเคนะ

296
00:14:52,349 --> 00:14:54,684
แล้วเพื่อนคุณคนที่...

297
00:14:56,227 --> 00:14:57,854
เขาควรจะถูกประหารชีวิต

298
00:14:57,979 --> 00:14:59,981
เขาสอนวิธีเก็บเห็ดให้คุณ

299
00:15:00,106 --> 00:15:03,026
และบอกด้วยว่าอย่าเก็บเห็ดแบบไหน

300
00:15:03,151 --> 00:15:06,529
มันมีเห็ดอยู่ชนิดหนึ่งที่เขาบอกว่า

301
00:15:06,655 --> 00:15:09,074
"ถ้าคุณกินมัน ไม่ถึงกับตาย

302
00:15:09,199 --> 00:15:10,909
"แต่มันจะแย่มากๆ

303
00:15:11,034 --> 00:15:14,746
"ถ้าคุณกินเห็ดนั้นก็จะปวดเกร็งท้อง

304
00:15:14,871 --> 00:15:19,876
"จะอ้วกพุ่งและมีอาการท้องร่วงรุนแรง

305
00:15:20,126 --> 00:15:21,253
"และคุณจะฉี่ราด"

306
00:15:21,378 --> 00:15:23,296
และเราทั้งคู่คิดเหมือนกัน

307
00:15:23,421 --> 00:15:26,299
"ฉันอยากใส่มันลงไปในสตูว์เห็ดของอีกคน

308
00:15:26,424 --> 00:15:27,550
"แล้วดูเขาทรมาน"

309
00:15:27,676 --> 00:15:31,263
-ใช่
-"ฉันจะเก็บเห็ดนั่น

310
00:15:31,388 --> 00:15:34,766
"แล้วดูไอ้งี่เง่านั่นนอนบิดบนพื้น

311
00:15:34,891 --> 00:15:38,019
"อึราด คิดว่าเขาต้องตายแน่ๆ"

312
00:15:39,896 --> 00:15:42,732
คุณไม่ได้อยากให้มันเกิดขึ้นจริงๆ

313
00:15:42,857 --> 00:15:45,860
แค่สนุกกับความคิดที่ว่ามันอาจเกิดขึ้น

314
00:15:45,986 --> 00:15:48,321
ใช่ และจากนั้น...

315
00:15:50,115 --> 00:15:51,575
-มันเกิดขึ้น
-ใช่

316
00:15:51,700 --> 00:15:52,784
ผมโดนพิษเห็ด

317
00:15:52,909 --> 00:15:53,952
เขากินเห็ด

318
00:15:54,077 --> 00:15:56,204
เราคนใดคนหนึ่งเก็บเห็ดพิษมา

319
00:15:56,329 --> 00:15:58,540
ก็มันหน้าตาเหมือนเห็ดที่กินได้

320
00:15:58,665 --> 00:16:00,625
มันไปอยู่ในสตูว์ที่ผมกินคนเดียว...

321
00:16:00,834 --> 00:16:02,419
คุณไม่รอใคร

322
00:16:02,544 --> 00:16:05,380
เพราะคุณมัวแต่ซื้อฟัดจ์ป่านิวฟอเรสต์บ้าๆ

323
00:16:05,505 --> 00:16:09,009
ให้เพื่อนแปลกๆ ของคุณ เนธาน
ที่ขอให้คุณซื้อไปฝาก

324
00:16:09,134 --> 00:16:13,638
แล้วคุณก็โกรธที่ฉันพยายาม
คุณก็เลยโกรธ

325
00:16:13,763 --> 00:16:15,765
ฟึดฟัดทำเห็ดเองเพื่อพิสูจน์

326
00:16:15,890 --> 00:16:17,100
ฟังนะ...

327
00:16:18,101 --> 00:16:19,853
ผมนึกว่าผมจะตายจริงๆ

328
00:16:19,978 --> 00:16:22,439
-เขานึกแบบนั้นจริงๆ
-เจ็บปวดมาก

329
00:16:22,564 --> 00:16:23,815
เขาคิดว่าเขาจะตาย

330
00:16:23,940 --> 00:16:25,775
บางอย่างในตัวคุณอยากฆ่าคุณ

331
00:16:25,900 --> 00:16:28,528
-แต่เขาไม่เป็นไร
-ผมเฉียดตาย

332
00:16:29,529 --> 00:16:31,698
คุณเฉียดตายแต่ไม่ตาย

333
00:16:31,823 --> 00:16:33,742
ผู้ชายคนนั้นบอกว่าไม่ถึงตาย

334
00:16:33,867 --> 00:16:37,203
กว่ารถพยาบาลจะมาก็ 90 นาที

335
00:16:37,537 --> 00:16:41,499
ใช่ นานขนาดนั้นจริงๆ น่ากลัวนิดๆ

336
00:16:42,667 --> 00:16:44,044
ฉันจับมือเขาไว้ตลอด

337
00:16:44,169 --> 00:16:46,796
ใช่ คุณจับมือผม เธอจับมือผมไว้

338
00:16:46,922 --> 00:16:49,591
เวลาที่คุณผ่านเรื่องอะไรทำนองนั้น

339
00:16:49,716 --> 00:16:51,676
เวลาคุณตื่นตระหนกรุนแรง

340
00:16:51,801 --> 00:16:54,638
ความมั่นใจว่าวันนี้คุณตายแน่ๆ

341
00:16:54,763 --> 00:16:56,639
-ย้ำเตือน
-คนที่คุณอยู่ด้วย

342
00:16:56,764 --> 00:17:00,476
คือคนสุดท้ายที่คุณจะได้เห็น
มันผูกพันคุณเอาไว้

343
00:17:01,019 --> 00:17:04,856
เมื่อคุณผ่านอะไรแบบนั้น
ทำให้เราผูกพันกัน

344
00:17:05,231 --> 00:17:07,192
เราเลยตัดสินใจลองอีกครั้ง

345
00:17:07,317 --> 00:17:10,611
ความผิดพลาดที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
ในประวัติศาสตร์ของความผิดพลาด

346
00:17:10,736 --> 00:17:16,784
เพราะในเวลาสั้นๆ นั่นแหละ
กลางแสงแดดแห่งความโง่เขลา

347
00:17:16,909 --> 00:17:20,205
เราตัดสินใจกันว่าเราต้องมีลูก

348
00:17:20,872 --> 00:17:23,833
ห้ามตัดสินใจอะไรหลังเฉียดตายเด็ดขาด

349
00:17:23,959 --> 00:17:26,253
หรือประสบการณ์ใกล้ๆ ความตาย

350
00:17:26,378 --> 00:17:28,964
ตัวอ่อนนั่นไม่ได้ใหญ่ไปกว่า

351
00:17:29,089 --> 00:17:30,674
กระสุนที่พุ่งเข้าหัวคุณ

352
00:17:30,799 --> 00:17:33,677
ก่อนเราจะจำได้ว่าเราแทบทนเห็นกันไม่ได้

353
00:17:33,843 --> 00:17:36,388
ที่เหลือกลายเป็นประวัติศาสตร์แสนห่วย

354
00:17:36,972 --> 00:17:39,849
-นั่นคือเรื่องของเห็ด
-อาร์ตี้ มานี่

355
00:17:42,018 --> 00:17:43,895
ล็อกดาวน์ก็ไม่ได้เลวร้ายนะ

356
00:17:44,020 --> 00:17:46,189
-ใช่
-เราผ่านมาสองอาทิตย์แล้ว

357
00:17:46,314 --> 00:17:48,525
-และเรากำลังจะผ่านมันไป
-ใช่

358
00:17:48,650 --> 00:17:51,194
-ไม่ใช่อะไรที่แสนสุข
-พระเจ้า ไม่เลย

359
00:17:51,319 --> 00:17:54,990
เรายังต้องเห็นหน้ากัน
เดินสวนกันตรงบันได...

360
00:17:55,115 --> 00:17:57,993
ที่ทุกคนมีความสุข จับมือ ร่าเริง

361
00:17:58,118 --> 00:18:02,289
ไม่เหมาะสมเลย เห็นวอทส์แอปไหม
ทนดูไม่ได้เลย

362
00:18:02,414 --> 00:18:05,750
ทวิตเตอร์ อินสตาแกรม คุณแทบจะไม่...

363
00:18:06,084 --> 00:18:08,712
"เราลงเรือลำเดียวกัน" "เราจะผ่านมันไป"

364
00:18:08,837 --> 00:18:11,214
"ฉันกำลังหัดเล่นแบนโจ"

365
00:18:11,339 --> 00:18:14,968
"ฉันถักผ้าพันคอจากพาสต้า"

366
00:18:15,093 --> 00:18:16,261
พอเลย

367
00:18:16,386 --> 00:18:18,096
มีหลายอย่างเกิดขึ้น

368
00:18:18,221 --> 00:18:21,516
และมันช่วยให้เราไม่ต้องแบบว่า

369
00:18:21,641 --> 00:18:24,978
มาสนใจกันหรือคุยกัน
หรือแม้กระทั่งสังเกตเห็นกัน

370
00:18:25,103 --> 00:18:26,563
เราทำเหมือนอีกคน...

371
00:18:26,688 --> 00:18:28,773
-ไม่มีตัวตน
-อยู่ในโคม่าหรือ...

372
00:18:28,898 --> 00:18:32,902
ธุรกิจของผมอย่างหนึ่งล่ะ
ที่ต้องจัดการอะไรหลายอย่าง

373
00:18:33,278 --> 00:18:35,155
-บอกไปสิว่าคุณทำอะไร
-อย่าเริ่มนะ

374
00:18:35,280 --> 00:18:37,574
-เล่าสิ
-อย่าเริ่มเรื่องนั้น...

375
00:18:37,699 --> 00:18:39,701
-ไม่มีใครเข้าใจว่าเขาทำอะไร
-พวกเขาเข้าใจ

376
00:18:39,826 --> 00:18:42,037
ฉันยังไม่เข้าใจเลยว่าคุณทำอะไร

377
00:18:42,162 --> 00:18:44,456
ไม่จริง คนเข้าใจว่าผมทำอะไร

378
00:18:44,581 --> 00:18:46,207
-บอกพวกเขาไปสิ
-โอเค

379
00:18:46,541 --> 00:18:48,710
ผมมีบริษัทที่ปรึกษาด้านบูติก

380
00:18:48,835 --> 00:18:50,295
เชี่ยวชาญการวิเคราะห์ข้อมูล

381
00:18:50,420 --> 00:18:52,964
และหาโซลูชั่นมัลติมีเดีย
หรือเทคโนโลยีให้...

382
00:18:53,089 --> 00:18:55,425
-อะไรนะ
-การออนไลน์แบบลิเนียร์

383
00:18:55,550 --> 00:18:58,553
ของผู้ให้บริการการตลาด
ที่เชี่ยวชาญการประหยัดงบ

384
00:18:58,678 --> 00:19:00,138
มันซับซ้อนตรงไหน

385
00:19:00,263 --> 00:19:02,098
ตอนเราคบกันใหม่ๆ

386
00:19:02,223 --> 00:19:05,352
คนถามเขาว่าเขาทำงานอะไร
เขาจะตอบทุกอย่างนั่น

387
00:19:05,518 --> 00:19:09,147
ฉันก็จะเอนไปข้างหน้าและพูดว่า
"เขาหมายถึงคอมพิวเตอร์"

388
00:19:11,149 --> 00:19:13,526
ซึ่งมันตลกมากเมื่อล้านปีก่อน

389
00:19:13,652 --> 00:19:17,280
มีหลายอย่างให้ต้องสรุป ต้องขอบคุณริชิ

390
00:19:17,405 --> 00:19:18,990
สหายริชิ

391
00:19:19,157 --> 00:19:20,825
แค่จะบอกว่ารัฐเข้ามาแทรกแซง

392
00:19:20,992 --> 00:19:23,286
-เพราะโรคระบาด
-กู้เงินเพื่อลงทุนเพิ่มงาน

393
00:19:23,411 --> 00:19:24,579
เพราะโรคระบาด

394
00:19:24,704 --> 00:19:29,751
นี่ไม่ใช่คำแถลงที่เจเรมี่ คอร์บิน

395
00:19:29,876 --> 00:19:31,419
ต่อสู้ในการเลือกตั้งล่าสุดเหรอ

396
00:19:31,544 --> 00:19:34,089
ใช่ คุณสู้ในการเลือกตั้งล่าสุด

397
00:19:34,214 --> 00:19:36,967
เพื่อนำมาตรการที่สมบูรณ์แบบมาก

398
00:19:37,092 --> 00:19:38,260
กับการทำลายเศรษฐกิจ

399
00:19:38,385 --> 00:19:41,805
ไม่ใช่โรคระบาดเมื่อปี 2008 ที่ธนาคาร...

400
00:19:41,930 --> 00:19:44,891
อย่านะ ผมไม่เคยเห็นด้วยกับปี 2008
ปี 2008 เวร

401
00:19:45,016 --> 00:19:47,185
ไม่มีอะไรยิ่งใหญ่เกินจะล้มเหลว

402
00:19:47,310 --> 00:19:50,855
นั่นคงเป็นสังคมนิยมนะ
ตอนนี้ปล่อยให้คนอ่อนแอพินาศไป

403
00:19:50,981 --> 00:19:55,402
-คุณไม่รังเกียจความช่วยเหลือนะ
-มันคือเงินกู้

404
00:19:55,527 --> 00:19:57,570
บริษัทผมไม่อ่อนแอ ไม่เคยอ่อนแอ

405
00:19:57,696 --> 00:19:59,823
ใช่ แค่เข้าใจยาก

406
00:19:59,948 --> 00:20:02,993
มีหลายอย่างให้ต้องจัดการ เรื่องเงินกู้

407
00:20:03,118 --> 00:20:05,287
การคืนเงิน การจ่ายเงินค่ารักษาพยาบาล

408
00:20:05,453 --> 00:20:07,914
เลื่อนภาษีมูลค่าเพิ่ม เงินชดเชยค่าจ้าง

409
00:20:08,039 --> 00:20:10,000
งานพวกนั้นสำคัญกับผม

410
00:20:10,125 --> 00:20:12,085
-ผมมีพนักงาน 12 คน
-ที่คุณไล่ออก

411
00:20:12,210 --> 00:20:13,336
ที่ผมไม่ได้ไล่ออก

412
00:20:13,461 --> 00:20:16,423
-คุณส่งอีเมลไปไล่พวกเขาออก
-ซึ่งผมยกเลิกทันที

413
00:20:16,548 --> 00:20:17,799
ที่เงินชดเชยเข้ามา

414
00:20:17,924 --> 00:20:20,385
ตอนที่รัฐบาลจะจ่ายค่าจ้างให้

415
00:20:20,510 --> 00:20:21,845
พวกเขาเป็นคนดี ผมรับกลับหมด

416
00:20:21,970 --> 00:20:23,555
ให้เงินเดือนแค่ 80 เปอร์เซ็นต์

417
00:20:23,680 --> 00:20:25,223
เงินชดเชยเขาให้แค่นั้น

418
00:20:25,348 --> 00:20:28,310
-แต่คุณก็เพิ่มเองได้
-ถ้าคุณโง่

419
00:20:31,104 --> 00:20:34,524
ระหว่างนี้เธอยังทำงานได้อยู่

420
00:20:34,941 --> 00:20:38,028
ใช่ ฉันทำงานให้การกุศลชื่อพีเอฟเอ็น

421
00:20:38,653 --> 00:20:42,449
เราคือเวอร์ชันตอลิบาน
ของเมเดซินส์ ซองส์ ฟรอนติแยร์

422
00:20:42,574 --> 00:20:45,285
ใช่ แม่คนนี้เขาช่วยกอบกู้โลก

423
00:20:45,410 --> 00:20:46,828
ฉันทำงานกับผู้ลี้ภัย

424
00:20:46,995 --> 00:20:49,289
งานของเธอคือเรื่องดี ผมภูมิใจนะ

425
00:20:49,414 --> 00:20:50,999
ผมภูมิใจในตัวเธอนิดๆ

426
00:20:51,124 --> 00:20:52,626
ฉันเป็นแค่ผู้ประสานงาน...

427
00:20:52,751 --> 00:20:54,669
สำหรับยุโรป ทั่วทั้งยุโรป

428
00:20:54,878 --> 00:20:56,713
เธอทำงานหนักมาก

429
00:20:56,838 --> 00:20:58,965
ผมไม่ค่อยเห็นด้วยในหลักการของผู้ลี้ภัย

430
00:20:59,132 --> 00:21:01,009
-แต่บางคนที่เธอช่วย...
-ใช่สิ

431
00:21:01,134 --> 00:21:02,677
คนที่ฉันช่วยไม่ได้ต่าง...

432
00:21:02,802 --> 00:21:04,262
เรื่องของคนพวกนี้...

433
00:21:04,387 --> 00:21:05,847
คนพวกนี้ไม่ได้ต่าง...

434
00:21:05,972 --> 00:21:07,599
คุณต้องสงสารพวกเขา

435
00:21:07,724 --> 00:21:11,019
พวกไหน พวกไหนที่พูดถึง

436
00:21:11,144 --> 00:21:15,273
คนพวกนั้นไม่ได้แตกต่าง
ฉันจะไม่คุยเรื่องนี้

437
00:21:16,024 --> 00:21:17,233
มีเรื่องให้ทำมากมาย

438
00:21:17,359 --> 00:21:19,694
และก็การเรียนที่บ้าน...

439
00:21:20,028 --> 00:21:22,739
ที่เขาต้องทำเป็นส่วนใหญ่
และเขาก็ทำได้ดี

440
00:21:22,864 --> 00:21:25,492
การเป็นอาณานิคมโปรตุเกสของมาเก๊า

441
00:21:25,617 --> 00:21:27,994
และจุดหลอมเหลวของตะกั่ว
คือก้อนความทรงจำเล็กๆ

442
00:21:28,119 --> 00:21:29,496
ผมภูมิใจมากนะ

443
00:21:29,621 --> 00:21:31,289
เขาทำได้ดี ฉันยกให้เลย

444
00:21:31,414 --> 00:21:35,418
เรียนที่บ้านดีกับอาร์ตี้มากกว่า
เขาเข้ากับเด็กคนอื่นไม่ได้

445
00:21:35,543 --> 00:21:37,128
ใช่ แต่เขาน่ารักนะ

446
00:21:37,337 --> 00:21:41,466
เขาอยู่ตรงนั้นไหม ใช่ เขาน่ารัก
เขาเป็นเด็กน้อยที่น่ารัก

447
00:21:41,591 --> 00:21:44,177
เป็นเด็กชายที่น่ารักจริงๆ

448
00:21:44,552 --> 00:21:46,179
พูดให้ยุติธรรม
คุณให้ลูกชายที่ยอดเยี่ยมกับผม

449
00:21:46,304 --> 00:21:48,098
ฉันไม่ได้ให้เขากับคุณ

450
00:21:48,390 --> 00:21:50,475
แล้วยังมีเรื่องแม่ที่ฉันห่วง

451
00:21:50,600 --> 00:21:51,643
เราทั้งคู่เป็นห่วง

452
00:21:51,810 --> 00:21:55,105
ไม่ว่าเธอกับผมจะเกิดอะไรขึ้น
ผมชอบหญิงแก่คนนั้น

453
00:21:55,230 --> 00:21:56,856
-แม่เกลียดคุณ
-เธอรักผม

454
00:21:56,982 --> 00:21:58,650
แม่เกลียดการเมืองของคุณ

455
00:21:58,775 --> 00:22:00,819
มันทำให้เธอมีอะไรที่จะโต้เถียง

456
00:22:00,944 --> 00:22:03,029
เธอเป็นพวกคอมมิวนิสต์สุดขั้ว

457
00:22:03,196 --> 00:22:05,782
แบบของแท้ดั้งเดิม สหายผู้รักซีซีซีพี

458
00:22:05,907 --> 00:22:07,284
ไม่เคยทำใจได้ที่กำแพงเบอร์ลินล่มสลาย

459
00:22:07,409 --> 00:22:10,036
ยุค 70 เธอมีความเชื่อมโยงกับ
กองพลแองกรี้บริเกด

460
00:22:10,161 --> 00:22:11,204
เธอไม่ได้เชื่อมโยง...

461
00:22:11,329 --> 00:22:13,039
คนที่พยายามระเบิดหอคอยเทเลคอม

462
00:22:13,164 --> 00:22:16,126
เธอคือเหตุผลที่ภัตตาคารหมุน
ไม่หมุนได้อีกต่อไป

463
00:22:16,251 --> 00:22:21,423
เธออาจเคยซ่อนคนสองคน
ที่อาจเกี่ยวหรือไม่เกี่ยวข้อง

464
00:22:21,548 --> 00:22:22,674
หลายชั่วโมงอยู่

465
00:22:22,799 --> 00:22:25,010
ผมเคยจับได้ว่าเธออ่าน <i>แดส แคปิทัล</i>

466
00:22:25,135 --> 00:22:28,221
ให้อาร์ตี้น้อยฟังในเปล ผมรักเธอ

467
00:22:28,346 --> 00:22:30,473
เธอรักอิสระมากค่ะ

468
00:22:30,682 --> 00:22:32,684
นานมากกว่าเธอจะยอมให้มีคนมาดูแล

469
00:22:32,809 --> 00:22:36,187
เธอแค่กลัว ขาของเธอไม่เหมือนเดิม

470
00:22:36,313 --> 00:22:37,939
พวกเขากลัวเมื่อขาเริ่มอ่อนแรง

471
00:22:38,064 --> 00:22:39,232
ทุกอย่างเริ่มอ่อนแรง

472
00:22:39,357 --> 00:22:40,692
ฉันบังคับให้เธอเล่นซูมทุกวัน

473
00:22:40,817 --> 00:22:43,403
ไต ตา คราวนี้คอเธออ่อนแรง

474
00:22:43,528 --> 00:22:44,529
ไม่ได้หมายถึงในคอนะ

475
00:22:44,696 --> 00:22:47,616
หมายถึงกล้ามเนื้อคอที่พยุงหัว

476
00:22:47,824 --> 00:22:52,579
ผมถามว่า "คุณสบายดีนะ" เธอก็แบบ...
ป้อนมื้อกลางวันเธอก็...

477
00:22:52,787 --> 00:22:54,915
ผมแบบว่า "บ้าเอ๊ย น่ากลัวมาก"

478
00:22:54,998 --> 00:22:58,376
-ว่าแต่มีคนดูแลเข้ามา
-มิเรียมใช่ไหม

479
00:22:58,460 --> 00:22:59,461
มาร์ยาม่า

480
00:22:59,586 --> 00:23:01,087
สาวโซมาลี ผมเรียกเธอว่ามิเรียม เธอชอบ

481
00:23:01,212 --> 00:23:02,213
เธอไม่ชอบ

482
00:23:02,339 --> 00:23:04,341
-เธอเป็นคนดูแลที่ดี
-หนึ่งในคนดี

483
00:23:04,466 --> 00:23:05,717
คุณเปิดซูมและเห็นเธอ

484
00:23:05,842 --> 00:23:08,720
ใช่ เธอใส่หน้ากากที่ทำเอง

485
00:23:08,845 --> 00:23:12,098
ทำจากพลาสติก แบบใส...

486
00:23:12,223 --> 00:23:14,726
เหมือนกระเป๋าพลาสติกที่มีหนังยางรัด

487
00:23:14,851 --> 00:23:18,438
เธอคือมิเรียม คนที่ทำงานดี

488
00:23:18,563 --> 00:23:20,815
ใช่ ฉันถามถึงชุดพีพีอีและเธอว่า

489
00:23:20,982 --> 00:23:23,276
พวกเขาไม่ให้เธอเพิ่มเลย

490
00:23:23,401 --> 00:23:26,029
ไม่มีเลย พวกเขาต้องทำชุดพีพีอีเอง
จากถุงขยะ

491
00:23:26,154 --> 00:23:30,242
-เกิดบ้าอะไรเนี่ย
-มาร์ยาม่าไม่พอใจเรื่องนี้มาก

492
00:23:30,367 --> 00:23:34,955
เธอกลัว กลัวว่าตัวเองจะติด
ครอบครัวเธอ ไหนจะลูกค้า

493
00:23:35,080 --> 00:23:36,581
บอกสิว่าเธอขึ้นรถเมล์กี่ต่อ

494
00:23:36,706 --> 00:23:38,333
-สาม
-วันนั้นมีคนไข้กี่คน

495
00:23:38,458 --> 00:23:40,126
-แปด
-มันบ้าอะไร

496
00:23:40,252 --> 00:23:42,754
ฉันโกรธมาก โทรไปสภาเมือง

497
00:23:42,879 --> 00:23:45,340
โทรหาหมอ โทรเข้าสายด่วน

498
00:23:45,465 --> 00:23:48,093
แต่ไม่ได้คำตอบเพราะโรคระบาดพวกนี้

499
00:23:48,218 --> 00:23:50,011
ผมพร้อม คิดจะพาเธอมาที่นี่

500
00:23:50,136 --> 00:23:51,680
แต่จะทำให้เธอเสี่ยงไหม

501
00:23:51,805 --> 00:23:53,265
เราคนใดคนหนึ่งต้องอยู่...

502
00:23:53,390 --> 00:23:54,683
-แต่ใครจะดูลูก
-ใช่

503
00:23:54,849 --> 00:23:57,560
เรามีกันแค่สองคน

504
00:23:57,727 --> 00:24:00,021
และก็มีไวรัสฆาตกร

505
00:24:00,146 --> 00:24:03,191
และคุณงอมืองอเท้าขณะที่แม่ของคุณ...

506
00:24:03,692 --> 00:24:07,195
ฉันคิดว่า "เท่านี้ใช่ไหม
แม่ของฉันกำลังจะตายใช่ไหม"

507
00:24:07,320 --> 00:24:10,657
"แม่ฉันจะตายตอนนี้ใช่ไหม"
เรากลัวกันมาก

508
00:24:10,782 --> 00:24:14,244
แล้วน้องสาวของเธอก็เข้ามาจัดการ
จู่ๆ ก็มาจากไหนไม่รู้

509
00:24:14,369 --> 00:24:16,246
-เธอน่าทึ่งมาก
-จู่ๆ ก็มา

510
00:24:16,371 --> 00:24:19,708
ใช่ เพราะปกติเธอ...

511
00:24:19,833 --> 00:24:21,001
เห็นแก่ตัวเหรอ

512
00:24:21,293 --> 00:24:23,044
-ไม่ใช่
-พยายามเป็นตลก

513
00:24:23,169 --> 00:24:25,297
ไม่ นั่นแค่การแสดง

514
00:24:25,422 --> 00:24:27,841
ปล่อยมุกเดียวซ้ำๆ อาจทำให้คนขำ

515
00:24:27,966 --> 00:24:30,176
-แต่พูดอย่างยุติธรรม เธอช่วยกู้สถานการณ์
-ใช่

516
00:24:30,302 --> 00:24:32,429
เธอทำให้แม่ไปบ้านพักคนชรา

517
00:24:32,512 --> 00:24:33,513
บ้านพักคนป่วยนั่น

518
00:24:33,638 --> 00:24:35,682
เธอชักจูงให้แม่ไปอยู่บ้านพักคนป่วยได้

519
00:24:35,807 --> 00:24:38,268
ที่นั่นดีนะ ไม่รู้ว่าเธอทำได้ไง

520
00:24:38,393 --> 00:24:39,561
-แต่ทำได้
-ใช่

521
00:24:39,686 --> 00:24:42,522
เธอกล่อมให้แม่ไปอยู่บ้านพักที่ดี
และพวกเขารับแม่

522
00:24:42,647 --> 00:24:44,858
-โล่งใจไป
-มันน่าทึ่งมาก

523
00:24:44,941 --> 00:24:48,528
ผมรู้ แค่ข้ามคืน ไม่วุ่นวายอะไร

524
00:24:48,612 --> 00:24:49,613
ใช่

525
00:24:49,946 --> 00:24:53,992
-แม่จะปลอดภัยที่นั่นนะ
-ในนั้นน่ะเหรอ ปลอดภัยสิ

526
00:25:00,749 --> 00:25:03,835
แอนนา แอนนา เข้ามาได้ไหม

527
00:25:03,960 --> 00:25:05,921
วันที่ 11 พฤษภาคม 2020

528
00:25:15,513 --> 00:25:18,058
"หายเร็วๆ นะครับ คุณยาย"

529
00:25:23,229 --> 00:25:29,653
{\an8}ผู้เสียชีวิตจากไวรัสโคโรน่า
ในอังกฤษ 32,065 ราย

530
00:25:36,493 --> 00:25:40,247
ค่ำนี้ผมเก็บเกี่ยวหน่อไม้ฝรั่ง

531
00:25:42,749 --> 00:25:45,126
ผมไม่เคยทำมาก่อน

532
00:25:46,044 --> 00:25:47,963
ที่จริงผมไม่ควรทำตอนนี้

533
00:25:48,088 --> 00:25:50,423
เพราะผมเพิ่งปลูกได้ไม่กี่เดือน

534
00:25:50,548 --> 00:25:54,719
คุณต้องปลูกหน่อไม้ฝรั่งทิ้งไว้สามปี

535
00:25:54,844 --> 00:25:58,056
เพื่อให้หน่อมันฝังตัว ไม่งั้นมันจะตาย

536
00:25:59,266 --> 00:26:01,601
ในกูเกิลบอกอย่างนั้น

537
00:26:01,977 --> 00:26:04,312
แต่ผมอดใจไม่ได้

538
00:26:04,521 --> 00:26:08,608
ผมปลูกมันด้วยมือตัวเองและดิน

539
00:26:10,110 --> 00:26:14,447
ผมไม่ได้จะบอกว่าผมมือเย็น
ปลูกผักยังไงก็ขึ้น

540
00:26:14,572 --> 00:26:17,617
ผมไม่ใช่อย่างนั้น

541
00:26:17,742 --> 00:26:20,620
แค่ปีนี้ตอนที่มีทุกอย่างเกิดขึ้น

542
00:26:20,787 --> 00:26:24,332
ผมสั่งมาตอนต้นเดือนกุมภาพันธ์

543
00:26:26,001 --> 00:26:29,045
ไม่รู้ทำไม แค่ซื้อไปแล้ว

544
00:26:29,963 --> 00:26:32,966
นั่นเป็นตอนแรกที่เราได้ข่าวเรื่องไวรัส

545
00:26:33,091 --> 00:26:35,427
ที่เกิดขึ้นในจีนที่อยู่ห่างไกล

546
00:26:35,677 --> 00:26:39,097
เมืองเล็กๆ ที่ไม่มีใครเคยได้ยิน

547
00:26:39,556 --> 00:26:43,059
เรื่องโรคภัยนี่มันก็เกิดขึ้นบ่อยๆ ใช่ไหม

548
00:26:43,184 --> 00:26:45,729
ผมหมายถึงไข้หวัดนก อีโบลา ซาร์ส

549
00:26:46,563 --> 00:26:51,484
อย่าเข้าใจผิด ผมไม่ได้บอกว่า
ผมรู้ว่าเรื่องนี้จะเกิดขึ้น

550
00:26:51,610 --> 00:26:54,404
ผมไม่ได้บอกว่าผมจะต้องเป็น

551
00:26:54,529 --> 00:26:57,824
คนแบบกริซลีย์ อดัมส์
ที่สร้างหลุมหลบภัยนิวเคลียร์

552
00:26:58,199 --> 00:27:00,869
ผมแค่อยากจะปลูกผัก

553
00:27:01,244 --> 00:27:04,205
คิดจะปลูกอยู่ทุกปีแต่ไม่เคยได้ทำ

554
00:27:04,331 --> 00:27:07,542
ผมควรเรียนรู้ชื่อของต้นไม้

555
00:27:07,667 --> 00:27:11,171
หรืออ่านชาร์ลส์ ดิกเกนส์
มันจะทำให้คุณเป็นคนที่ดีขึ้น

556
00:27:11,296 --> 00:27:14,299
แค่ไม่มีใครทำจริงๆ แต่ปีนี้

557
00:27:14,424 --> 00:27:16,760
กับเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้น...

558
00:27:18,970 --> 00:27:21,139
ผมได้ลงมือทำมันจริงๆ

559
00:27:21,264 --> 00:27:24,851
ผมปลูกผัก มีทุกอย่างเลย

560
00:27:24,976 --> 00:27:30,440
มีแครอท ซูกินี มะเขือเทศ แตงกวา

561
00:27:30,565 --> 00:27:33,526
แรดิช มีต้นเล็กๆ จากเวเนซุเอลา

562
00:27:33,652 --> 00:27:34,903
ผมก็ไม่แน่ใจว่ามันอะไร

563
00:27:35,028 --> 00:27:40,367
และหน่อไม้ฝรั่ง คือว่าคืนนี้....

564
00:27:43,787 --> 00:27:46,873
เราได้รับโทรศัพท์ อาจจะหลังเขาประกาศ

565
00:27:46,998 --> 00:27:50,335
ยุติการล็อกดาวน์อย่างเป็นทางการ
โทรศัพท์จากโจนาธาน

566
00:27:50,460 --> 00:27:53,672
โจนาธานเป็นพยาบาลห้องไอซียูที่โรงพยาบาล

567
00:27:54,214 --> 00:27:57,884
เขาเป็นคนดีมาก โจนาธาน เขาใจดี

568
00:27:58,635 --> 00:28:01,513
ผมชมโจนาธานยังไงก็ไม่พอ

569
00:28:02,055 --> 00:28:05,684
เขาเป็นพยาบาลหลักที่ไอซียู

570
00:28:06,309 --> 00:28:09,729
ที่คอยดูแลแม่ยายผมเพราะโควิด

571
00:28:10,814 --> 00:28:13,024
มันระบาดที่นั่น

572
00:28:13,149 --> 00:28:16,111
โควิดระบาดที่บ้านพักคนชรา

573
00:28:16,820 --> 00:28:19,322
คนตายเยอะ เข้าโรงพยาบาลเยอะ

574
00:28:19,489 --> 00:28:22,867
เหมือนแม่ยายผมที่ถูกพาเข้าไปสอดท่อ

575
00:28:22,993 --> 00:28:27,080
ใส่เครื่องช่วยหายใจ อาการโคม่า
และโจนาธาน

576
00:28:28,081 --> 00:28:31,209
เขาโทรศัพท์หาเราทุกวัน

577
00:28:31,334 --> 00:28:33,628
บอกเราทุกอย่าง ทุกอย่างจริงๆ

578
00:28:33,753 --> 00:28:35,672
อุณหภูมิ อัตราการเต้นของหัวใจ

579
00:28:36,089 --> 00:28:38,216
หมอคนไหนเข้ามาดูอาการ

580
00:28:38,341 --> 00:28:39,801
จะพลิกหงายตัวเธอเมื่อไร

581
00:28:39,926 --> 00:28:42,053
เธอจะได้หายใจสะดวก

582
00:28:42,220 --> 00:28:45,432
เวลาเขามีเวลา ซึ่งก็ไม่บ่อยนัก

583
00:28:45,557 --> 00:28:48,351
ผมจะบอกให้ เขาคุยกับเธอ

584
00:28:48,893 --> 00:28:52,147
หรือแหย่โทรศัพท์ไว้ที่หูเธอ
เราจะได้คุยกับเธอ

585
00:28:52,480 --> 00:28:55,442
เป็นคนดีจริงๆ โจนาธาน น่ารัก

586
00:28:55,984 --> 00:29:00,780
ผมตำหนิอะไรเขาไม่ได้เลย
ว่าแต่ตอนเราได้รับสายเขาคืนนี้

587
00:29:01,740 --> 00:29:07,162
เป็นโทรศัพท์สายที่เรากลัว "คุณหนึ่งคน...

588
00:29:10,790 --> 00:29:14,210
"เข้ามาเพื่อบอกลาได้ 15 นาที"

589
00:29:16,880 --> 00:29:20,425
เธอเป็นคนรับโทรศัพท์สายนั้น
มันประมาณหกโมงครึ่ง

590
00:29:20,550 --> 00:29:23,511
และผมเฝ้ามองเธอขณะเธอรับโทรศัพท์

591
00:29:23,678 --> 00:29:25,347
เธอพยักหน้าตลอด

592
00:29:25,472 --> 00:29:28,308
โจนาธานที่ปลายสายเป็นคนพูด

593
00:29:28,642 --> 00:29:31,853
เธอวางสายและบอกผม

594
00:29:32,020 --> 00:29:35,148
พูดอย่างจริงจัง "มันกำลังเกิดขึ้น

595
00:29:35,732 --> 00:29:40,362
"โจนาธานบอกว่า คุณคนหนึ่ง
เข้ามาบอกลาได้ 15 นาที"

596
00:29:40,904 --> 00:29:43,865
และเราโชคดีเพราะ...

597
00:29:45,325 --> 00:29:48,620
โรงพยาบาลส่วนใหญ่ไม่อนุญาตให้ทำด้วยซ้ำ

598
00:29:49,663 --> 00:29:51,748
เธอต้องไปถึงตอนสองทุ่ม 45 นาที

599
00:29:54,084 --> 00:29:57,921
เธอพูดแค่นั้นแบบเย็นชาอย่างกับน้ำแข็ง

600
00:29:58,046 --> 00:30:05,011
แต่ข้างในผมมองเห็นเลยว่า
หัวใจของเธอเป็นแบบนี้

601
00:30:06,721 --> 00:30:08,306
เป็นแบบนี้

602
00:30:14,312 --> 00:30:15,647
แบบนี้

603
00:30:23,029 --> 00:30:26,533
ผมคิดว่าสองทุ่มสี่สิบห้าใช่ไหม
"ยังพอจะมีเวลา

604
00:30:27,033 --> 00:30:29,411
"ผมจะเก็บหน่อไม้ฝรั่งนั่น"

605
00:30:29,661 --> 00:30:32,330
ผมก็ไปเก็บ เล็มและเอาไปนึ่ง

606
00:30:32,497 --> 00:30:35,000
โรยเกลือและพริกไทย ทำซอสฮอลแลนเดส

607
00:30:35,125 --> 00:30:37,252
ทำไม่ง่ายแต่ทำแล้วออกมาอร่อย

608
00:30:37,377 --> 00:30:43,466
เรานั่งลงด้วยกัน กินหน่อไม้ฝรั่ง

609
00:30:44,426 --> 00:30:47,762
เธอบอกว่ามันอร่อย ผมคิดว่ามันช่วย...

610
00:30:49,806 --> 00:30:51,266
ทำให้เธอไม่คิดมาก

611
00:30:53,643 --> 00:30:54,686
คืออย่างนี้

612
00:30:54,811 --> 00:30:57,230
เรื่องที่ผมคิดวนไปวนมาในหัว

613
00:30:57,355 --> 00:30:58,815
ขณะที่ผมนั่งรออยู่...

614
00:31:04,696 --> 00:31:08,700
ถ้ามันมีสัญญาณมากพอตอนต้นเดือนกุมภา

615
00:31:09,117 --> 00:31:13,038
ให้ผมหาซื้อหน่อไม้ฝรั่งในอินเทอร์เน็ต...

616
00:31:13,163 --> 00:31:15,373
ผมมันเป็นใครกันวะ

617
00:31:15,498 --> 00:31:20,045
แต่ถ้ามันมีวี่แววมากพอว่า
มันจะเกิดเรื่องแบบนี้ในตอนนั้น

618
00:31:20,670 --> 00:31:24,049
แล้วทำไมคนที่บริหารประเทศนี้...

619
00:31:24,382 --> 00:31:28,219
ทำไมคนที่บริหารประเทศนี้...

620
00:31:29,512 --> 00:31:34,225
เป็นไปได้ยังไงที่คนบริหารประเทศนี้...

621
00:31:56,748 --> 00:31:59,000
-คุณทำอะไรน่ะ
-ฉันแค่...

622
00:31:59,125 --> 00:32:02,128
จะใส่อุณหภูมิของแม่ลงสเปรดชีท

623
00:32:02,254 --> 00:32:04,756
ทำไม ผมหมายถึง...

624
00:32:07,509 --> 00:32:09,302
มันยังสำคัญอยู่เหรอ

625
00:32:12,973 --> 00:32:14,224
ไม่ คงจะไม่แล้ว

626
00:32:16,351 --> 00:32:18,228
คุณจะทำอะไรน่ะ อย่า...

627
00:32:18,353 --> 00:32:20,480
-ผมคิดว่ากอดหรือ...
-ไม่ได้

628
00:32:20,605 --> 00:32:22,983
ไม่ได้ ฉันต้องแยกตัว

629
00:32:23,108 --> 00:32:24,526
-อะไร ในบ้านเหรอ
-ใช่

630
00:32:25,360 --> 00:32:26,861
ใช่ คุณไม่คิดงั้นเหรอ

631
00:32:27,821 --> 00:32:28,905
ผมไม่รู้

632
00:32:35,537 --> 00:32:36,871
แล้วเป็นยังไงบ้าง

633
00:32:43,420 --> 00:32:45,213
เธอไม่รู้สึกตัว

634
00:32:48,216 --> 00:32:50,468
โรงพยาบาลแปลกมาก มัน...

635
00:32:50,969 --> 00:32:54,889
มันว่างเปล่าในจุดที่ปกติจะวุ่นวาย

636
00:32:55,473 --> 00:32:59,102
แต่คุณบอกได้ว่าเบื้องหลัง ทุกคน...

637
00:33:01,896 --> 00:33:04,816
-โจนาธานทำได้น่าทึ่ง
-โจนาธานน่าทึ่งมาก

638
00:33:04,941 --> 00:33:06,359
ใช่

639
00:33:06,484 --> 00:33:09,404
เขาบอกฉันทุกอย่างที่จะเกิดขึ้น

640
00:33:09,529 --> 00:33:11,364
ที่ปรึกษาเข้ามาดู

641
00:33:11,489 --> 00:33:15,160
เธอบอกว่ามันจะเกิดขึ้นช่วงเช้ามืด

642
00:33:15,911 --> 00:33:17,829
แต่เขาพูดว่า "ไม่ต้องห่วง"

643
00:33:18,663 --> 00:33:20,790
เพราะเขาเข้ากะทั้งคืน

644
00:33:20,916 --> 00:33:23,919
และเขาจะอยู่ที่นั่นเมื่อเวลานั้นมาถึง

645
00:33:24,044 --> 00:33:26,838
เขาบอกว่าพวกพยาบาลพยายามจะทำ

646
00:33:27,631 --> 00:33:30,675
พยายามทำให้แน่ใจว่า
คนต้องไม่ตายอย่างโดดเดี่ยว

647
00:33:32,427 --> 00:33:33,637
ใช่

648
00:33:37,307 --> 00:33:41,061
จากนั้นเขาสอนวิธีใส่อุปกรณ์ป้องกัน

649
00:33:43,021 --> 00:33:46,650
และเพื่อให้มันไม่อึดอัด

650
00:33:46,775 --> 00:33:48,360
และเขาก็พาฉันเข้าไป

651
00:33:49,611 --> 00:33:51,738
ฉันมีเวลา 15 นาที

652
00:33:58,370 --> 00:34:01,998
ฉันใช้เวลาสิบนาทีแรกพูดถึงการจราจร

653
00:34:02,623 --> 00:34:05,627
-ทำไมล่ะ
-เพราะถนนโล่งมาก

654
00:34:11,967 --> 00:34:16,680
ใช่ และจากนั้นผ่านไปสิบนาที
เขาเอนตัวมาบอกว่า

655
00:34:16,805 --> 00:34:18,890
"บอกเธอสิว่าคุณรักเธอ"

656
00:34:20,766 --> 00:34:23,270
และฉันก็ทำ ฉันบอกเธอ ฉันแค่...

657
00:34:25,355 --> 00:34:26,855
เรื่องทุกอย่างมัน...

658
00:34:27,565 --> 00:34:30,110
ฉันก็พรั่งพรูออกมาหมดเลย

659
00:34:31,027 --> 00:34:32,027
เรื่องอะไร

660
00:34:34,029 --> 00:34:36,199
เรื่องที่ว่าฉันรักเธอ

661
00:34:37,158 --> 00:34:39,076
และฉันภูมิใจในตัวเธอ

662
00:34:42,288 --> 00:34:45,875
และฉันรู้สึกขอบคุณในความเป็นเธอ

663
00:34:46,000 --> 00:34:48,420
และขอบคุณทุกอย่างที่เธอทำให้ฉัน

664
00:34:48,878 --> 00:34:53,633
และฉันเสียใจที่ไม่เคยพูดแบบนั้น
ตอนที่เธอยังได้ยินฉัน

665
00:34:55,010 --> 00:34:56,886
ฉันบอกว่ารักเธอมาก

666
00:34:58,597 --> 00:35:01,516
ชีวิตของฉันเจ็บปวดอยู่แล้วเมื่อไม่มีเธอ

667
00:35:01,641 --> 00:35:05,061
และฉันกลัวว่าความเจ็บปวดนั้น
มันจะไม่มีวันหายไป

668
00:35:06,521 --> 00:35:09,899
-ไม่หรอก ไม่ๆ
-คุณไม่คิดว่า...

669
00:35:15,071 --> 00:35:16,114
ใช่

670
00:35:17,699 --> 00:35:21,578
และฉันบอกเธอว่า
โจนาธานบอกฉันว่าไม่ต้องห่วง

671
00:35:24,873 --> 00:35:27,500
ฉันบอกเธอว่าฉันได้คุยกับเขา

672
00:35:27,626 --> 00:35:31,588
เขาสัญญาว่าเมื่อเวลานั้นมาถึง
เขาจะอยู่ที่นั่น

673
00:35:31,796 --> 00:35:33,048
ฉันบอกเธอว่า

674
00:35:34,466 --> 00:35:36,718
เขาสัญญาว่าจะจับมือเธอ

675
00:35:37,844 --> 00:35:40,430
ตอนที่เธอกำลังจะไป ฉันบอกเธอแบบนั้น

676
00:35:46,394 --> 00:35:49,773
ฉันรู้สึกว่าต้องจดอุณหภูมิเธอใน...

677
00:35:49,898 --> 00:35:51,524
เอาเลย ใช่

678
00:35:53,652 --> 00:35:54,945
แต่นั่น...

679
00:35:55,236 --> 00:35:57,364
นั่นมันไม่มีประโยชน์ใช่ไหม

680
00:36:02,077 --> 00:36:05,997
มันไม่เคยมีประโยชน์เลย
ดังนั้น ถ้ามันจะทำให้คุณรู้สึกดีขึ้น...

681
00:36:06,581 --> 00:36:08,792
ถ้ามันไม่มีประโยชน์ ก็แค่...

682
00:36:16,549 --> 00:36:18,635
คุณได้พูดสิ่งที่น่าทึ่งกับเธอ

683
00:36:19,636 --> 00:36:20,929
-เหรอคะ
-ใช่

684
00:36:25,100 --> 00:36:28,103
-เพราะฉันไม่คิดว่าอย่างนั้น
-คุณพูดจริงๆ

685
00:36:28,561 --> 00:36:29,646
โอเค

686
00:36:30,105 --> 00:36:31,439
ดี

687
00:36:34,150 --> 00:36:36,778
แล้วตอนที่กำลังขับกลับบ้าน โจนาธานโทรมา

688
00:36:36,903 --> 00:36:40,115
-บอกว่ามันกำลังเกิดขึ้น
-ไม่นะ เดี๋ยว ไม่

689
00:36:40,240 --> 00:36:41,324
-ค่ะ
-ไม่นะ

690
00:36:41,908 --> 00:36:45,579
-ไหนบอกว่าจะเป็นเช้ามืด
-ใช่ แต่อาการเธอแย่ลง

691
00:36:45,704 --> 00:36:47,038
มันกำลังจะเกิดขึ้น

692
00:36:47,163 --> 00:36:49,165
-พระเจ้า
-ฉันรู้

693
00:36:53,670 --> 00:36:55,171
และเธออยู่คนเดียว

694
00:36:55,964 --> 00:36:58,466
-เธอมีโจนาธานใช่ไหม
-ไม่มีค่ะ

695
00:36:58,592 --> 00:37:02,095
-ผมนึกว่าเขาจะ...
-เธอไม่มีโจนาธาน

696
00:37:02,971 --> 00:37:04,806
เขามีคนไข้อีกคน

697
00:37:05,432 --> 00:37:09,728
ที่กำลังจะตายในเวลาเดียวกัน
และคนคนนั้นไม่มีใคร ดังนั้น...

698
00:37:11,187 --> 00:37:14,733
เขาบอกว่าอย่างน้อยแม่ก็มีฉัน
ที่จะเฟซไทม์กับเธอได้

699
00:37:15,191 --> 00:37:16,484
พระเจ้า

700
00:37:17,319 --> 00:37:19,487
และฉันอ้อนวอนเขาไม่ให้...

701
00:37:19,613 --> 00:37:22,324
ฉันอ้อนวอนไม่ให้เขาไป ฉันบอกว่า

702
00:37:22,449 --> 00:37:26,620
"ได้โปรดอย่าปล่อยให้แม่ฉันตายลำพัง"
และเขาบอกว่า "ขอโทษ"

703
00:37:28,455 --> 00:37:29,706
และฉันบอกว่า...

704
00:37:30,415 --> 00:37:34,586
ฉันบอกว่า "ได้โปรด" และเขาตอบว่า
เขาขอโทษที่เขาต้องเลือก

705
00:37:37,005 --> 00:37:39,507
และเขาก็เลือก เขาต้องเลือก

706
00:37:41,051 --> 00:37:42,302
เขาต้องเลือก

707
00:37:43,136 --> 00:37:44,387
เขาเลย...

708
00:37:45,055 --> 00:37:47,849
เขาวางโทรศัพท์เอาไว้ที่ขอบเตียง

709
00:37:51,394 --> 00:37:54,356
และฉันนั่งอยู่ในรถตรงที่จอดริมถนนวงแหวน

710
00:37:55,607 --> 00:37:56,775
เฟซไทม์เข้าไป

711
00:37:59,027 --> 00:38:01,988
ฉันนั่งตรงนั้นและดูแม่ฉันตายไป

712
00:38:03,490 --> 00:38:07,160
ขณะที่ฟังโจนาธานที่อีกฝั่งของม่าน

713
00:38:07,744 --> 00:38:11,414
เขากำลังบอกชายคนหนึ่ง
เขาไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าเขาอยู่ที่นั่น

714
00:38:11,539 --> 00:38:13,541
และเขาจะไม่ทิ้งเขาไป

715
00:38:17,754 --> 00:38:19,881
ใช่ แม่ของฉันตายไปตามลำพัง

716
00:39:31,953 --> 00:39:38,418
{\an8}วันที่ 2 ธันวาคม 2020

717
00:39:39,669 --> 00:39:44,591
สหราชอาณาจักรเป็นประเทศแรกในยุโรป
ที่อนุมัติวัคซีนไฟเซอร์

718
00:39:44,716 --> 00:39:49,638
<i>ลมหนาวทำเสียงครวญคราง</i>

719
00:39:50,764 --> 00:39:55,352
<i>โลกยืนหยัดราวเหล็กไหล...</i>

720
00:39:55,477 --> 00:39:59,648
ผู้เสียชีวิตจากไวรัสโคโรน่า
ในอังกฤษ 59,699 ราย

721
00:39:59,773 --> 00:40:02,275
<i>น้ำเป็นดั่งหิน</i>

722
00:40:02,734 --> 00:40:08,240
<i>หิมะโปรยปราย ทับถมบนหิมะ</i>

723
00:40:08,657 --> 00:40:13,995
<i>หิมะบนหิมะ</i>

724
00:40:14,829 --> 00:40:20,168
<i>ในช่วงกลางฤดูหนาวเยือกเย็น</i>

725
00:40:20,669 --> 00:40:25,548
<i>นานมาแล้ว</i>

726
00:40:26,007 --> 00:40:32,347
<i>พระเจ้าของเรา สวรรค์ยึดพระองค์ไว้ไม่ได้</i>

727
00:40:32,722 --> 00:40:37,269
<i>หรือแม้แต่โลก</i>

728
00:40:38,728 --> 00:40:44,276
-คือว่าเรามีเซ็กส์กัน
-ใช่

729
00:40:44,401 --> 00:40:47,570
-ซึ่งมัน...
-ใช่ เราแปลกใจกันมาก

730
00:40:47,696 --> 00:40:49,281
-เหมือนที่คุณแปลกใจ
-ใช่เลย

731
00:40:49,406 --> 00:40:50,907
-เราคาดไม่ถึง
-ไม่เลย

732
00:40:51,032 --> 00:40:52,909
-ไม่คิดเลย
-ผมไม่เคยนึกว่าจะทำ

733
00:40:53,034 --> 00:40:55,704
เหลือชายคนสุดท้ายบนโลก
ฉันยอมถือพรหมจรรย์

734
00:40:55,829 --> 00:40:57,455
-ใช่...
-เรามี...

735
00:40:57,581 --> 00:41:00,208
ใช่ เรามีเซ็กส์กันและ...

736
00:41:00,333 --> 00:41:03,211
-ใช่ แล้วมันก็ดีมาก
-ใช่ มันเคยดีมาก

737
00:41:04,170 --> 00:41:05,213
ทำไมพูดเป็นอดีต

738
00:41:06,673 --> 00:41:08,842
-ก็มันยังดีอยู่
-มันเคยดี

739
00:41:08,967 --> 00:41:11,511
ดีมากๆ เรียกว่าเกินคาด

740
00:41:11,636 --> 00:41:13,680
แต่มันก็เคยดีมากตลอด

741
00:41:14,222 --> 00:41:15,890
-พูดตามที่ผ่านมา
-ใช่

742
00:41:16,016 --> 00:41:18,685
-ใช่ว่าเราจะมีเซ็กส์แบบ...
-ไม่ๆ

743
00:41:18,810 --> 00:41:21,521
ไม่ได้แบบพิเศษสุดยอด...

744
00:41:21,646 --> 00:41:24,441
ใช่ เราไม่ใช่พวกที่ทำอะไรพิเศษ

745
00:41:24,566 --> 00:41:26,568
-ระดับโอลิมปิก
-ใครจะไปมีเวลา

746
00:41:26,693 --> 00:41:29,362
-ใช่ แต่เรามีเอกลักษณ์ของเรา
-ใช่

747
00:41:29,487 --> 00:41:31,615
-ผมไม่ได้บอกว่าเรา...
-เมื่อสมัยก่อน

748
00:41:31,740 --> 00:41:34,367
มันมีความสนุก ความตื่นเต้น

749
00:41:34,492 --> 00:41:37,287
เราทั้งคู่เข้ากันได้ดี

750
00:41:37,412 --> 00:41:39,372
เราทั้งคู่ต่างก็...

751
00:41:39,873 --> 00:41:40,874
ตอนนั้นเรา...

752
00:41:40,999 --> 00:41:43,835
-คิดว่าเราทั้งคู่ทำได้ดี
-เร็ว

753
00:41:43,960 --> 00:41:45,712
-ใช่ เร็ว
-ก็ได้

754
00:41:45,837 --> 00:41:48,048
ทั้งสองฝั่งไวมากเรื่องเซ็กส์

755
00:41:48,173 --> 00:41:49,716
-ไม่ใช่เร็วที่ไม่ดี
-ไม่ใช่

756
00:41:49,841 --> 00:41:50,884
-ไม่ ไม่
-ไม่เลย

757
00:41:51,009 --> 00:41:53,803
เรารู้ว่าจะต้องทำยังไง จะไม่รีรอ

758
00:41:53,929 --> 00:41:56,556
เราไม่ค่อยชอบที่จะบดขยี้

759
00:41:57,182 --> 00:41:59,309
ไม่ชอบเรื่องกามาสูตร

760
00:41:59,434 --> 00:42:02,103
พอล เวลเลอร์ เข้าใจผมใช่ไหม

761
00:42:02,228 --> 00:42:05,106
แต่ในเวลาเดียวกันก็ไม่ใช่แป๊บเดียวจบ

762
00:42:05,231 --> 00:42:08,818
-ไม่ๆ
-ไม่เลย เสร็จเร็วไป นั่นไม่ใช่...

763
00:42:08,944 --> 00:42:10,779
-ใช่มั้ย
-ไม่เลย ไม่

764
00:42:11,237 --> 00:42:14,032
เราทั้งคู่สามารถไปถึงจุดที่เราพอใจ

765
00:42:14,157 --> 00:42:15,909
-มีเวลาเหลือ
-กระตือรือร้น

766
00:42:16,034 --> 00:42:19,329
ไม่ต้องบอกว่าเราทั้งคู่แปลกใจ

767
00:42:19,454 --> 00:42:22,749
-จู่ๆ ก็เกิดขึ้น
-เราคิดว่าเรารู้คำตอบ

768
00:42:22,874 --> 00:42:25,252
ว่าทำไมถึงเกิดขึ้นแต่ก็ยังไม่สมเหตุสมผล

769
00:42:25,377 --> 00:42:26,628
-ใช่ไหม
-ไม่เลย

770
00:42:26,753 --> 00:42:29,547
คุณคงไม่เข้าใจ แต่จะบอกว่า...

771
00:42:29,673 --> 00:42:32,634
มันเริ่มที่ช่วงท้ายของล็อกดาวน์ครั้งแรก

772
00:42:32,759 --> 00:42:34,636
คืนงานศพของแม่ฉัน

773
00:42:34,761 --> 00:42:37,889
พูดตรงๆ ก็เป็นวันที่แปลก

774
00:42:38,014 --> 00:42:41,184
มันคืองานศพ ผมเคยฝังทั้งพ่อทั้งแม่แล้ว

775
00:42:41,309 --> 00:42:45,146
และมีหลายอย่างที่คุณต้องจัดเตรียม

776
00:42:45,480 --> 00:42:48,817
มีคนแปลกหน้ามาเคารพศพ ดอกไม้

777
00:42:48,942 --> 00:42:53,196
เพลงสวด จัดเลี้ยง เลือกโลงศพ
เลือกสิ่งประดับโลงศพ

778
00:42:53,321 --> 00:42:57,867
อาจดูน่ารำคาญแต่จริงแล้วมันน่าทึ่งมาก

779
00:42:57,993 --> 00:43:01,746
เพราะมันช่วยเบี่ยงเบนความสนใจ
จากความสูญเสีย

780
00:43:01,871 --> 00:43:04,541
พระเจ้า ผมจำได้ที่งานศพพ่อผม

781
00:43:04,666 --> 00:43:08,753
มีผู้ชายตัวใหญ่สูงหกฟุตชอบสูบยาบุหรี่

782
00:43:08,878 --> 00:43:10,672
เขาเดินมาหาผมแล้ว...

783
00:43:10,797 --> 00:43:14,217
เขาคว้ามือผมเข้าไปกุมไว้และพูดว่า

784
00:43:14,342 --> 00:43:18,471
"เขาเป็นผู้ยิ่งใหญ่คนสุดท้าย
ชายคนนั้น"

785
00:43:18,597 --> 00:43:21,600
"แล้วพอเขาจากไป ความสนุกก็หายไป

786
00:43:21,725 --> 00:43:23,643
"ผมรักผู้ชายคนนั้น"

787
00:43:23,810 --> 00:43:26,813
และผมเดาว่าเรื่องอะไรแบบนั้นมัน...

788
00:43:26,938 --> 00:43:29,232
มันสอนเราในสิ่งที่เราไม่เคยรู้

789
00:43:29,357 --> 00:43:32,694
เรานึกว่าเรารู้จักเขา
และมันเบี่ยงเบนความสนใจ

790
00:43:32,819 --> 00:43:35,780
คุณไม่ได้อะไรแบบนั้นที่งานศพโควิด

791
00:43:35,905 --> 00:43:38,617
มีคนห้าคนมาร่วมงานศพโควิด ห้าคน

792
00:43:38,742 --> 00:43:40,869
คุณไม่ต้องจัดเลี้ยงคนห้าคน

793
00:43:40,994 --> 00:43:45,040
เลือกโลงศพทางอินเทอร์เน็ต
"โลงนั้น ที่จับแบบนั้น"

794
00:43:45,165 --> 00:43:47,500
ไม่มีคนแปลกหน้าเข้าประตูมา

795
00:43:47,626 --> 00:43:49,920
ไม่มีใครส่งดอกไม้มา คุณจะทำยังไง

796
00:43:50,045 --> 00:43:53,131
-ล้างก่อนเอาเข้าเหรอ
-ไม่มีร้องเพลงที่งานศพโควิด

797
00:43:53,256 --> 00:43:54,299
ไม่มีเพลงสวด...

798
00:43:54,424 --> 00:43:57,344
ไม่มีคนแปลกหน้ามาจับมือคุณและพูดว่า

799
00:43:57,469 --> 00:44:00,722
-พ่อของคุณที่จริงแล้ว...
-เดี๋ยวนะ ฟังนะ

800
00:44:02,182 --> 00:44:03,391
-ฉันพูดอะไรได้ไหม
-ได้สิ

801
00:44:03,516 --> 00:44:06,186
คุณจะไม่มองฉันแปลกๆ นะ

802
00:44:06,311 --> 00:44:09,397
ผมไม่รู้เหรอ ไม่รู้นี่ว่าคุณจะพูดอะไร

803
00:44:09,522 --> 00:44:10,649
คือว่า...

804
00:44:16,446 --> 00:44:17,989
ฉันรักงานศพนั่น

805
00:44:19,157 --> 00:44:21,409
และฉันรู้ว่าฉันไม่ควรพูดอย่างนั้น

806
00:44:21,534 --> 00:44:25,789
เพราะมันเจ็บปวดสำหรับคนอื่นๆ

807
00:44:25,956 --> 00:44:28,959
เจ็บปวดมากที่ไม่มีงานศพแบบที่ต้องการ

808
00:44:29,084 --> 00:44:30,961
แต่สำหรับฉัน...

809
00:44:31,670 --> 00:44:33,505
สำหรับฉันมัน...

810
00:44:34,839 --> 00:44:36,466
ดีที่สุดเลย

811
00:44:39,052 --> 00:44:43,390
ไม่ต้องห่วงเรื่องจัดเลี้ยง ไม่มีดอกไม้

812
00:44:43,515 --> 00:44:47,060
ไม่มีใครมาเคาะประตู เข้ามาจุ้นจ้าน

813
00:44:47,185 --> 00:44:49,896
คุณไม่ต้องหมกมุ่นโลงศพจะบอก

814
00:44:50,021 --> 00:44:54,109
ว่าคุณรักคนคนนั้นแค่ไหน
ไม่มีเพลงสวด

815
00:44:54,234 --> 00:44:58,196
มีแค่คุณกับคนที่คุณกำลังจะฝัง

816
00:44:59,823 --> 00:45:02,993
ไม่มีอะไรเบี่ยงเบนคุณ
ไปจากความเจ็บปวดที่สูญเสีย

817
00:45:03,118 --> 00:45:04,286
และฉันชอบแบบนั้น

818
00:45:04,911 --> 00:45:06,955
ฉันโคตรชอบงานศพนั่นเลย

819
00:45:11,543 --> 00:45:13,837
ผมก็โคตรชอบงานศพนั่นเลย

820
00:45:14,254 --> 00:45:15,922
-คุณชอบเหรอ
-ผมชอบ

821
00:45:16,673 --> 00:45:18,717
แล้วทำไมคุณถึงหน้าตา...

822
00:45:19,050 --> 00:45:21,678
เพราะคุณหน้าตา...

823
00:45:21,803 --> 00:45:24,139
ใช่ แต่ฉันชอบงานศพ

824
00:45:24,264 --> 00:45:26,891
ไม่ได้ชอบแบบชอบ แม่ฉันตายแต่...

825
00:45:27,017 --> 00:45:28,852
แน่นอน ผมขอบอกคุณนะ

826
00:45:28,977 --> 00:45:31,646
ผู้ชายตัวใหญ่หกฟุตสูบบุหรี่เก่ง

827
00:45:31,771 --> 00:45:36,026
ที่บอกผมเรื่องบ้าบอของพ่อ
ทำลายปีนั้นของผม

828
00:45:36,151 --> 00:45:38,987
ผมไม่ต้องรู้ว่าผู้ชายที่ทำเลวๆ ใส่ผม

829
00:45:39,112 --> 00:45:42,282
มาหลายทศวรรษ ที่จริงใจดีมีอารมณ์ขัน

830
00:45:43,491 --> 00:45:45,952
ฉันพูดอะไรไม่ได้เพราะ...

831
00:45:46,411 --> 00:45:48,038
-พูดไม่ได้ใช่ไหมล่ะ
-ไม่ได้

832
00:45:48,163 --> 00:45:51,082
คุณไม่ควรพอใจกับงานศพโควิด

833
00:45:51,207 --> 00:45:55,837
ใช่ และพอเรากลับมาบ้าน
เราก็มัวยุ่งกับการคุยกันเรื่องอาร์ตี้...

834
00:45:55,962 --> 00:45:57,881
ให้ตายสิ อาร์ตี้เขา... เขา...

835
00:45:58,006 --> 00:46:00,467
-เขาเสียใจมาก
-เขาอยากเห็นศพ

836
00:46:00,592 --> 00:46:03,887
-เขารักยายของเขา
-และเขาอยากแตะศพเธอ

837
00:46:04,012 --> 00:46:05,430
แล้วยังไง

838
00:46:05,555 --> 00:46:07,974
ฉันก็อยากสัมผัสเธอ เป็นเรื่องปกติ

839
00:46:08,099 --> 00:46:10,936
-เขาอยากชิมศพ
-อย่าพูดเหมือนเขากินเนื้อคน

840
00:46:11,019 --> 00:46:12,020
ผมเปล่า

841
00:46:12,145 --> 00:46:16,107
เขาไม่ได้อยากจะเอาไปผัด
แค่อยากดูว่าศพคนตาย...

842
00:46:16,232 --> 00:46:17,734
-ทำไม
-รสเหมือนคนเป็นไหม

843
00:46:17,859 --> 00:46:20,236
ซึ่งปกติ ปกติมาก

844
00:46:20,362 --> 00:46:22,155
เด็กคนนี้โคตรช่างสงสัย

845
00:46:22,280 --> 00:46:24,783
ว่าแต่ เราจัดงานศพเสร็จ

846
00:46:24,908 --> 00:46:28,119
กลับมาบ้าน เราคุยกันเรื่องอาร์เธอร์

847
00:46:28,245 --> 00:46:31,456
เราชงชา เรากินชีสกันนิดหน่อย

848
00:46:32,374 --> 00:46:36,461
แล้วจากนั้นพอรู้ตัวอีกที
เราก็มีความสัมพันธ์ทางเพศกัน

849
00:46:36,711 --> 00:46:38,880
เราควรบอกเขาไหมว่าคืออะไร

850
00:46:39,005 --> 00:46:41,091
-เราไม่ต้อง...
-ไม่ ไม่เป็นไร

851
00:46:41,216 --> 00:46:45,011
พูดแค่นี้แล้วกันนะ
เราคนใดคนหนึ่งสำเร็จความใคร่

852
00:46:45,136 --> 00:46:46,930
-เราไม่ต้อง... ทำไม
-พวกเขา...

853
00:46:47,055 --> 00:46:50,225
ทำไมคุณต้องพูดขึ้นมา มันก็แค่นั้น

854
00:46:50,350 --> 00:46:54,646
ครั้งเดียว เราถือว่าเป็นเพราะวันนั้น
เพราะสถานการณ์นั้น

855
00:46:54,771 --> 00:46:57,357
-เราจะไม่ทำอีก
-ใช่ ไม่แล้ว ทำแล้วก็จบ

856
00:46:57,482 --> 00:46:58,525
-ไปนั่งดูทีวี
-ใช่

857
00:46:58,650 --> 00:47:02,570
แล้วชีวิตหลังล็อกดาวน์เริ่มเข้าที่
และเราก็ลืมเรื่องนั้น

858
00:47:02,696 --> 00:47:05,240
สิ่งต่างๆ เริ่มแปลกไป เราไปเจอคนได้

859
00:47:05,365 --> 00:47:06,616
-ไปร้านอาหารได้
-เขาสนับสนุน

860
00:47:06,741 --> 00:47:08,118
ให้คุณไปร้านอาหาร แปลกเนอะ

861
00:47:08,243 --> 00:47:10,287
ช่วงเวลานั้นเราไม่มีเซ็กส์กันเลย

862
00:47:10,412 --> 00:47:11,746
-ไม่มี
-แม้แต่ครั้งเดียว

863
00:47:11,871 --> 00:47:13,707
และอาร์ตี้น้อยกลับไปโรงเรียน

864
00:47:13,832 --> 00:47:15,709
แล้วต้องอยู่บ้านเพราะมีเด็กติดโควิด

865
00:47:15,834 --> 00:47:18,545
เขาเข้าๆ ออกๆ โรงเรียน

866
00:47:18,670 --> 00:47:20,547
เหมือนเป็นโยโย่

867
00:47:20,672 --> 00:47:24,342
ประเด็นคือเรามีโอกาสที่จะทำมัน

868
00:47:24,467 --> 00:47:26,553
ถ้าเราอยากจะมีเซ็กส์และเราไม่ได้ทำ

869
00:47:26,678 --> 00:47:28,388
ไม่ ฉันทำงาน งานฉันยุ่ง

870
00:47:28,513 --> 00:47:30,890
ใช่ ฤดูร้อนมาถึงและก็ฤดูใบไม้ร่วง

871
00:47:31,016 --> 00:47:34,144
คนเริ่มลืมว่าเราอยู่ในประเทศ

872
00:47:34,269 --> 00:47:36,438
ที่อยู่ได้ด้วยการแก้ไขปัญหาลวกๆ

873
00:47:36,563 --> 00:47:38,690
และคนที่เลือกทำงานจากบ้านไม่ได้

874
00:47:38,815 --> 00:47:43,069
คนที่ทำงานห่วยๆ ค่าจ้างต่ำ
แต่ต้องเจอเรื่องบ้าๆ แบบเรา...

875
00:47:43,194 --> 00:47:44,654
-ระวังนะ สหาย
-อย่านะ

876
00:47:44,779 --> 00:47:47,115
โลกยังแข่งขันกันดุเดือด

877
00:47:47,240 --> 00:47:50,118
ต้องมีความคิด อย่าเอาแต่กินแต่นักเก็ตไก่

878
00:47:50,243 --> 00:47:52,078
-เอาแล้วไง
-ประเด็นคือ

879
00:47:52,203 --> 00:47:56,291
ไม่มีประโยชน์ที่เราคิดจะมีเซ็กส์
ระหว่างเจอเรื่องพวกนั้น

880
00:47:56,416 --> 00:47:59,544
ถึงจะในช่วงล็อกดาวน์เพื่อให้มีคริสต์มาส

881
00:47:59,669 --> 00:48:01,004
เราก็ยังไม่มีเซ็กส์กัน

882
00:48:01,129 --> 00:48:02,797
ไม่มีทาง

883
00:48:02,923 --> 00:48:06,801
ไม่ แต่แล้วเขาประกาศว่าค้นพบวัคซีน

884
00:48:06,927 --> 00:48:10,680
เราก็เริ่มมีอะไรกันไม่หยุด
อย่างกับวัยรุ่น

885
00:48:10,805 --> 00:48:13,099
เอาจริงๆ นะ ฉันไม่รู้เลยว่าทำไม

886
00:48:13,224 --> 00:48:15,977
การประกาศไปกระตุ้นมันเหรอ

887
00:48:16,102 --> 00:48:18,355
เป็นปรากฏการณ์ล็อกดาวน์เหรอ

888
00:48:18,480 --> 00:48:19,564
คนอื่นๆ เป็นไหม

889
00:48:19,689 --> 00:48:22,484
คงเพราะวัคซีนจะทำให้ทุกอย่างดีขึ้นมั้ง

890
00:48:22,609 --> 00:48:24,235
-กับคุณ อาจใช่
-หมายความว่าไง

891
00:48:24,361 --> 00:48:28,657
เขาจะไม่ฉีดวัคซีน
ให้ผู้อพยพในค่ายผู้ลี้ภัยเร็วๆ นี้แน่

892
00:48:28,782 --> 00:48:31,243
เริ่มมีสัญญาณผู้มีคุณธรรม

893
00:48:31,368 --> 00:48:34,120
จริงนะ ประเทศรวยๆ จะตุนวัคซีน

894
00:48:34,246 --> 00:48:37,165
-ทุกคน คนดีอยู่ตรงนี้แล้ว
-อย่านะ

895
00:48:37,290 --> 00:48:39,292
ไม่ควรมีการเก็งกำไร
บนความเป็นความตาย

896
00:48:39,376 --> 00:48:40,377
ทุกสิ่งต้องมีกำไร

897
00:48:40,502 --> 00:48:42,587
อย่าพูดคำว่า "กำไร" เหมือนมันเลวร้าย

898
00:48:42,712 --> 00:48:45,173
คิดว่าคนทำวัคซีนได้ไง ก็ต้องใช้เงิน

899
00:48:45,298 --> 00:48:47,384
ฉันรู้แค่ว่าคุณคงจะได้วัคซีน

900
00:48:47,509 --> 00:48:50,011
ก่อนคนทำงานแนวหน้าที่เซียร์ร่าลีโอน

901
00:48:50,136 --> 00:48:51,179
และคุณทำประโยชน์อะไรวะ

902
00:48:51,304 --> 00:48:52,847
พรุ่งนี้จะรีบไปฉีดเลยถ้ามี

903
00:48:52,973 --> 00:48:56,518
ฉันรู้ กับกระเป๋าตุงเงินของคุณ...

904
00:48:56,643 --> 00:48:58,770
แน่นอน ผมชอบฉีดวัคซีน

905
00:48:58,895 --> 00:49:02,315
จะฉีดสองครั้ง สามครั้ง
แถมอีกครั้งตอนสุดสัปดาห์

906
00:49:02,440 --> 00:49:06,403
-ทำไมฉันถึงมีเซ็กส์กับคุณนะ
-ไม่รู้สิ นั่นแหละประเด็น

907
00:49:06,528 --> 00:49:08,029
เรามีเซ็กส์ในครัวเมื่อเช้า

908
00:49:08,154 --> 00:49:10,824
บนเครื่องล้างจาน คิดไม่ถึง

909
00:49:10,949 --> 00:49:12,784
-ทำไมต้อง...
-คุณพูดเรื่องอะไร

910
00:49:12,909 --> 00:49:14,202
บอกข้อมูลเยอะไปแล้ว

911
00:49:15,078 --> 00:49:17,956
เวรล่ะ จริงด้วย ผมขอโทษ

912
00:49:18,081 --> 00:49:19,541
-ไม่ต้องพูด...
-ไม่

913
00:49:19,666 --> 00:49:22,335
-ข้อมูลทั้งหมด
-ตื้นลึกหนาบาง

914
00:49:22,460 --> 00:49:24,087
-พระเจ้า อะไร...
-ขอโทษ

915
00:49:24,212 --> 00:49:25,630
คุณอายุเท่าไร

916
00:49:25,755 --> 00:49:27,632
-คุณอายุเท่าไร
-บ้าเอ๊ย...

917
00:49:27,757 --> 00:49:30,510
ไม่ได้แปลว่าเราจู่ๆ ก็...

918
00:49:30,635 --> 00:49:31,928
ไม่นะ ไม่

919
00:49:32,053 --> 00:49:33,805
-จู่ๆ มารักกัน...
-ไม่

920
00:49:33,930 --> 00:49:35,682
-ไม่มีทาง
-จี๋จ๋าขนาดนั้น

921
00:49:35,807 --> 00:49:37,309
ไม่เลย ไม่ๆ

922
00:49:37,434 --> 00:49:40,979
มันเป็นเรื่องทางร่างกายใช่ไหม
เรื่องทางกายภาพทั้งหมด

923
00:49:41,062 --> 00:49:42,063
-ใช่
-ใช่

924
00:49:42,188 --> 00:49:44,274
-ใช่เหรอ
-ใช่สิ ใช่

925
00:49:44,399 --> 00:49:46,359
ไม่ใช่ว่าเราจู่ๆ ก็จะมา...

926
00:49:46,484 --> 00:49:48,153
-ไม่มีทาง
-รักกันหรือ...

927
00:49:48,278 --> 00:49:49,279
พระเจ้า

928
00:49:49,404 --> 00:49:50,530
-ให้ทิวลิป...
-ไม่

929
00:49:50,655 --> 00:49:53,617
จับมือหรือถักเปียตรงนั้นให้กัน

930
00:49:53,742 --> 00:49:56,077
-แล้วยัง...
-ยังทำให้ฉันจะอ้วก ประมาณนั้น...

931
00:49:56,202 --> 00:49:59,039
แค่เห็นเธอยังทำให้ผมอยากแทงเท้าตัวเอง

932
00:49:59,164 --> 00:50:01,833
ผมไม่ได้เป็นแบบนั้น ใช่ไหมล่ะ

933
00:50:03,043 --> 00:50:05,629
คิดว่าบางทีความจริงคือ

934
00:50:06,713 --> 00:50:09,424
ฉันยังทำใจกับการตายของแม่อยู่

935
00:50:09,549 --> 00:50:13,053
และบางทีวัคซีนไปกระตุ้นบางอย่าง

936
00:50:13,178 --> 00:50:15,639
เมื่อคิดว่าถ้าแม่...

937
00:50:15,764 --> 00:50:18,183
ถ้าแม่ได้วัคซีน แม่ก็คง...

938
00:50:19,309 --> 00:50:23,188
และความไม่ยุติธรรมในเรื่องนั้น
ความไร้สาระของมัน

939
00:50:23,313 --> 00:50:26,232
เรื่องทางกายภาพที่เกิดขึ้นระหว่างเรา

940
00:50:26,358 --> 00:50:28,985
-ฉันคิดว่ามันช่วยได้
-ใช่

941
00:50:29,110 --> 00:50:31,196
-ใช่ ช่วยผมด้วย
-คุณด้วยเหรอ

942
00:50:31,321 --> 00:50:34,908
ใช่ ผมคิดอย่างนั้น ผมคิดว่าเซ็กส์ช่วยได้

943
00:50:35,659 --> 00:50:37,369
ใช่ เซ็กส์

944
00:50:37,494 --> 00:50:40,205
แต่มันไม่ใช่เซ็กส์ มันคือการได้สัมผัส...

945
00:50:40,330 --> 00:50:43,875
ใช่ ไม่ มันคือการสัมผัส การสัมผัสกัน

946
00:50:44,960 --> 00:50:47,545
เซ็กส์ก็ด้วย จริงๆ นะ โดยส่วนตัว

947
00:50:47,671 --> 00:50:51,841
และไม่ใช่แค่วัคซีนที่กำลังปั่นหัวฉัน

948
00:50:53,551 --> 00:50:55,762
ฉันคิดว่ามันยากที่จะยอมรับ

949
00:50:56,680 --> 00:50:59,182
แต่ฉันมีความรู้สึกซับซ้อนกับน้องสาว

950
00:50:59,307 --> 00:51:00,767
คิดว่ามันทำให้ฉันเย็นลง

951
00:51:00,892 --> 00:51:04,145
และเธอรู้สึกเลวร้าย แค่...

952
00:51:04,271 --> 00:51:06,064
มันแย่มาก เลวร้ายจริงๆ

953
00:51:06,773 --> 00:51:08,900
ฉันควรจะเห็นอกเห็นใจเธอ

954
00:51:09,025 --> 00:51:11,319
แต่ฉันรู้สึกโกรธ โกรธมาก

955
00:51:11,444 --> 00:51:12,529
ทำให้ผมผ่อนคลาย

956
00:51:12,654 --> 00:51:14,656
ฉันเกลียดตัวเองที่รู้สึกแบบนี้

957
00:51:14,781 --> 00:51:18,201
-แต่ถ้าฉันพูดตรงๆ...
-ได้ปลดปล่อย

958
00:51:20,245 --> 00:51:21,621
-อะไรนะ
-อะไร

959
00:51:22,247 --> 00:51:24,457
-เมื่อกี้คุณพูดอะไร
-ผมแค่...

960
00:51:24,583 --> 00:51:26,001
-ให้ตายเถอะ
-พูดเล่น

961
00:51:26,126 --> 00:51:27,711
-"ปลดปล่อย" เหรอ
-พูดเล่น

962
00:51:27,836 --> 00:51:29,254
-อย่าพูดเล่น
-ขอโทษ

963
00:51:29,379 --> 00:51:30,797
คุณเป็นบ้าอะไร

964
00:51:30,922 --> 00:51:32,132
-ผมขอโทษแล้วไง
-ตลอด

965
00:51:32,257 --> 00:51:33,800
ขอโทษจริงๆ ผมไม่ได้ทำบ่อย

966
00:51:33,925 --> 00:51:35,510
แค่เริ่มคิดว่าคุณมัก...

967
00:51:35,635 --> 00:51:37,721
-พอฉันเริ่มที่จะ...
-คิดอะไร

968
00:51:44,853 --> 00:51:46,479
อย่าเดินหนีสิ

969
00:51:46,605 --> 00:51:48,023
อย่าเดินหนีผม

970
00:51:54,529 --> 00:51:56,031
เธอเพิ่งรู้สึกอย่างแรง

971
00:51:57,908 --> 00:51:59,743
รู้ว่าเธอดูไม่เป็นอย่างนั้น

972
00:52:01,494 --> 00:52:03,121
แต่ข้างในน่ะ...

973
00:52:08,084 --> 00:52:09,085
ความโศกเศร้า

974
00:52:16,760 --> 00:52:21,306
วันที่ 23 กุมภาพันธ์ 2021

975
00:52:31,399 --> 00:52:38,406
{\an8}อังกฤษฉีดวัคซีนแล้ว 669,105 คน

976
00:52:39,658 --> 00:52:42,327
<i>เราต้องขอโทษคนทั้งประเทศ</i>

977
00:52:42,452 --> 00:52:43,536
<i>เราขอโทษจริงๆ</i>

978
00:52:43,703 --> 00:52:45,914
<i>เราถ่ายทอดสด...</i>

979
00:52:47,707 --> 00:52:54,714
{\an8}ผู้เสียชีวิตจากไวรัสโคโรน่า
ในอังกฤษ 121,305 ราย

980
00:53:02,806 --> 00:53:07,727
ฉันอดคิดไม่ได้ว่าแม่ฉันไม่ได้ตาย
เธอถูกฆ่า

981
00:53:08,895 --> 00:53:12,524
ปัญหาคือคนไม่เข้าใจ "เพิ่มแบบเท่าตัว"

982
00:53:12,649 --> 00:53:15,819
คนคิดว่าแปลว่า "เยอะมาก" หรือ "รวดเร็ว"

983
00:53:15,944 --> 00:53:17,821
อย่างที่คุณเห็นมันทางทีวี

984
00:53:18,863 --> 00:53:21,324
หรือในหนังไซไฟห่วยๆ

985
00:53:22,951 --> 00:53:25,787
"พระเจ้า มนุษย์ต่างดาวที่เพิ่มทวีคูณ"

986
00:53:25,912 --> 00:53:27,998
และคุณคิดว่า "เยอะมาก"

987
00:53:28,665 --> 00:53:31,835
แต่มันคุ้มค่าที่จะใช้เวลาทำความเข้าใจ

988
00:53:31,960 --> 00:53:35,088
คณิตศาสตร์ของการเติบโตแบบทวีคูณ

989
00:53:36,214 --> 00:53:37,966
ใช่ คุณ...

990
00:53:38,592 --> 00:53:42,554
คุณเริ่มด้วยหนึ่ง เพิ่มสองเท่าทุกสามวัน

991
00:53:42,679 --> 00:53:45,307
คุณเพิ่มเป็นสองเท่าทุกสามวัน

992
00:53:45,432 --> 00:53:48,018
หมดสัปดาห์คุณจะได้สี่

993
00:53:48,727 --> 00:53:52,063
หนึ่งกลายเป็นสี่ในหนึ่งสัปดาห์

994
00:53:53,273 --> 00:53:55,734
หมดสัปดาห์ที่สองคุณจะได้ 16

995
00:53:55,859 --> 00:53:58,903
หมดสัปดาห์ที่สาม คุณจะได้ 128

996
00:53:59,029 --> 00:54:02,449
เมื่อใกล้ถึงหนึ่งเดือนคุณได้ 512

997
00:54:03,241 --> 00:54:05,243
แค่ผ่านไปสี่อาทิตย์เท่านั้น

998
00:54:05,952 --> 00:54:08,496
มากขึ้นกว่าหนึ่งขนาดนั้นเลย

999
00:54:08,622 --> 00:54:10,916
แต่ก็ไม่มาก

1000
00:54:12,959 --> 00:54:14,336
แต่ถ้าคุณเพิ่มต่อไป

1001
00:54:16,338 --> 00:54:19,674
ห้าสัปดาห์คุณจะได้ 2,048

1002
00:54:20,133 --> 00:54:22,928
สัปดาห์ที่หกคุณจะได้ 8,192

1003
00:54:23,803 --> 00:54:25,055
สัปดาห์ที่เจ็ด...

1004
00:54:26,139 --> 00:54:30,560
สัปดาห์ที่เจ็ดคุณได้ 65,536

1005
00:54:31,436 --> 00:54:35,273
สัปดาห์ที่แปดเพิ่มเป็น 262,144

1006
00:54:36,024 --> 00:54:38,193
ถ้าให้เวลาคุณอีกหนึ่งอาทิตย์

1007
00:54:38,318 --> 00:54:40,111
เรียกว่าใกล้เคียงกับ

1008
00:54:41,196 --> 00:54:45,283
ห่างจากเริ่มแรกสองเดือนตามปฏิทิน

1009
00:54:45,408 --> 00:54:49,788
คุณจะได้ 1,048,576

1010
00:54:51,206 --> 00:54:53,166
ระหว่างจุดเริ่มต้นสัปดาห์แรก

1011
00:54:53,291 --> 00:54:55,835
ต่างกับปลายสัปดาห์แรกอยู่ที่สี่

1012
00:54:56,419 --> 00:54:58,838
ระหว่างจุดเริ่มต้นของสัปดาห์ที่เก้า

1013
00:54:58,964 --> 00:55:00,924
ต่างจากปลายสัปดาห์ที่เก้า

1014
00:55:01,883 --> 00:55:04,761
คือ 786,432

1015
00:55:05,637 --> 00:55:09,808
จำนวนวันเท่ากัน ตัวเลขต่างกันมหาศาล

1016
00:55:15,146 --> 00:55:20,318
แต่นี่ไม่ใช่ตัวอย่างของไวรัสโคโรน่า

1017
00:55:21,319 --> 00:55:23,321
นี่ไม่ใช่สิ่งที่เกิดขึ้น

1018
00:55:23,446 --> 00:55:26,700
เราไม่ได้รอถึงเก้าสัปดาห์
ก่อนล็อกดาวน์ครั้งแรก

1019
00:55:26,825 --> 00:55:29,077
คนนำไวรัสเข้าประเทศไม่ใช่คนเดียว

1020
00:55:29,202 --> 00:55:33,081
อาจมีคนไข้คนแรกถึง 1,300 คน

1021
00:55:33,206 --> 00:55:35,500
และนี่ยังไม่ได้พูดถึง

1022
00:55:36,042 --> 00:55:38,753
ความพยายามสู้ไวรัสก่อนล็อกดาวน์

1023
00:55:38,878 --> 00:55:41,131
การติดตามเชื้อ คนเปลี่ยนพฤติกรรม

1024
00:55:41,256 --> 00:55:46,136
สิ่งที่เกิดขึ้น
ซับซ้อนกว่าที่ฉันเพิ่งทำมากมาย

1025
00:55:46,261 --> 00:55:50,015
ฉันแค่อธิบายคำว่า "เพิ่มแบบทวีคูณ"

1026
00:55:50,140 --> 00:55:53,727
และมันไม่ได้แปลว่า "เร็วมาก"

1027
00:55:54,352 --> 00:55:55,854
มันแปลว่า...

1028
00:55:57,439 --> 00:56:01,192
มันแปลว่าเวลาเป็นเรื่องสำคัญ

1029
00:56:03,862 --> 00:56:08,158
แปลว่าถ้าล็อกดาวน์เร็วขึ้นหนึ่งสัปดาห์

1030
00:56:08,867 --> 00:56:10,160
แค่หนึ่งสัปดาห์

1031
00:56:10,577 --> 00:56:13,622
เราอาจช่วยชีวิตคนได้สองหมื่นคน

1032
00:56:13,747 --> 00:56:17,083
ดูเหมือนว่าไม่มีใครเข้าใจ
คำว่า "เพิ่มแบบทวีคูณ"

1033
00:56:17,208 --> 00:56:19,210
ฉันเพิ่งอธิบายให้คุณฟัง...

1034
00:56:19,336 --> 00:56:22,797
ฉันเพิ่งอธิบายให้คุณฟังในหนึ่งนาที

1035
00:56:23,965 --> 00:56:27,594
กับ 34 วินาที และคุณก็เข้าใจ

1036
00:56:28,428 --> 00:56:30,805
ใช่ไหม มันไม่ยากขนาดนั้นใช่ไหม

1037
00:56:35,602 --> 00:56:40,482
เมื่อเดือนมกราคม 2020
พันธมิตรผู้ให้บริการบ้านพักฟื้นผู้ป่วย

1038
00:56:40,607 --> 00:56:44,819
ติดต่อไปถามกรมอนามัยและสังคมสงเคราะห์

1039
00:56:45,737 --> 00:56:49,241
"เราควรทำยังไงกับไวรัสโคโรน่าใหม่นี้"

1040
00:56:49,366 --> 00:56:53,286
พวกเขาได้รับคำตอบว่า
"ไม่ต้องทำอะไรที่แตกต่างออกไปเลย"

1041
00:56:53,495 --> 00:56:56,414
สัปดาห์ต่อมาพวกเขาติดต่อไปอีก

1042
00:56:56,539 --> 00:56:58,750
"เราควรทำยังไงตอนนี้

1043
00:56:59,793 --> 00:57:04,005
"เราควรแยกตัวผู้ป่วยไหม

1044
00:57:04,214 --> 00:57:07,175
"ห้ามครอบครัวและเพื่อนมาเยี่ยมไหม

1045
00:57:07,300 --> 00:57:10,136
"เราควรจะใส่หน้ากากหรือเปล่า"

1046
00:57:10,262 --> 00:57:13,014
คราวนี้คำตอบที่ได้ไม่ใช่ "ไม่ต้องทำอะไร"

1047
00:57:13,139 --> 00:57:15,016
คราวนี้คำตอบคือ...

1048
00:57:16,935 --> 00:57:19,521
คราวนี้ไม่มีคำตอบ

1049
00:57:19,813 --> 00:57:22,774
คราวนี้พวกเขาไม่ได้คำตอบอะไร

1050
00:57:23,525 --> 00:57:27,320
จนกระทั่งหนึ่งเดือนต่อมา

1051
00:57:27,445 --> 00:57:30,115
พวกเขาถึงได้รับแนวทางปฏิบัติ

1052
00:57:30,824 --> 00:57:34,578
นี่ก็ปลายเดือนกุมภาพันธ์แล้ว

1053
00:57:35,453 --> 00:57:37,497
และแนวทางปฏิบัติคือ...

1054
00:57:37,622 --> 00:57:40,917
"คุณไม่ต้องใส่หน้ากาก

1055
00:57:41,626 --> 00:57:44,921
"และยังคงไม่น่าจะเป็นไปได้
ที่คนที่ได้รับการดูแล

1056
00:57:45,046 --> 00:57:47,591
"ในบ้านพักผู้ป่วยและคนชราจะติดเชื้อ"

1057
00:57:47,716 --> 00:57:49,926
และฉันจะพูดซ้ำนะคะ

1058
00:57:50,051 --> 00:57:53,471
คำแนะนำจากกรมอนามัยและสังคมสงเคราะห์

1059
00:57:53,597 --> 00:57:57,058
"และยังคงไม่น่าจะเป็นไปได้
ที่คนที่ได้รับการดูแล

1060
00:57:57,726 --> 00:58:00,645
"ในบ้านพักผู้ป่วยและคนชราจะติดเชื้อ"

1061
00:58:01,521 --> 00:58:05,734
คุณค้นดูได้นะคะ ยังมีลิงก์อยู่

1062
00:58:07,485 --> 00:58:11,990
นี่คือหนึ่งสัปดาห์ก่อนนายกรัฐมนตรี
จะเที่ยวเดินไปรอบๆ

1063
00:58:12,115 --> 00:58:17,287
เที่ยวจับมือคนไข้ติดเชื้อไวรัสโคโรน่า

1064
00:58:17,412 --> 00:58:21,374
จากนั้นวิทยาลัยอิมพีเรียลชี้ว่า

1065
00:58:21,499 --> 00:58:23,084
ถ้าปล่อยเอาไว้

1066
00:58:23,501 --> 00:58:27,213
ไวรัสนี้อาจฆ่าคนกว่าครึ่งล้าน

1067
00:58:27,339 --> 00:58:31,009
รัฐบาลเลย "เวรเอ๊ย จริงเหรอ

1068
00:58:32,260 --> 00:58:34,596
"ซวยล่ะ เวร"

1069
00:58:36,139 --> 00:58:38,683
แล้วจากนั้นก็เกิดตื่นตระหนก

1070
00:58:38,808 --> 00:58:41,686
สาธารณสุขต้องรับคนไข้ล้นมือ

1071
00:58:41,811 --> 00:58:45,482
เราจะต้องเป็นแบบอิตาลี
"พระเจ้า อย่าให้เราเหมือนอิตาลี"

1072
00:58:45,607 --> 00:58:50,278
และกระทรวงก็สั่งให้อพยพ
ย้ายเตียงในโรงพยาบาล 15,000 เตียง

1073
00:58:51,154 --> 00:58:55,158
และแนวทางที่ให้กับโรงพยาบาล
คือมันไม่ควรกินเวลา

1074
00:58:55,742 --> 00:58:57,244
มากกว่าสามชั่วโมง

1075
00:58:57,369 --> 00:59:00,080
คนไข้จึงถูกย้ายออกจากโรงพยาบาล

1076
00:59:00,205 --> 00:59:03,333
ไปทิ้งไว้ตามบ้านพักฟื้นผู้ป่วยและคนชรา

1077
00:59:03,458 --> 00:59:06,169
และพวกเขาไม่ได้รับการตรวจเชื้อเพราะ...

1078
00:59:06,294 --> 00:59:08,755
ฉันจะยกมาพูดตรงนี้ว่า

1079
00:59:09,214 --> 00:59:14,010
"ผู้ป่วยโควิดสามารถได้รับการดูแล
ในบ้านพักฟื้นผู้ป่วยได้"

1080
00:59:18,265 --> 00:59:23,019
ขณะที่กระทรวงสาธารณสุข...

1081
00:59:23,895 --> 00:59:28,525
มีการโต้เถียงกันมากเกี่ยวกับ
ภาระของกระทรวงสาธารณสุข

1082
00:59:29,317 --> 00:59:32,612
และระหว่างที่มันไม่มี...

1083
00:59:32,737 --> 00:59:37,492
ไม่มีอุปกรณ์พีพีอีเพียงพอแจกจ่าย
ระหว่างที่มีการพูดถึงเรื่องนั้น

1084
00:59:37,617 --> 00:59:40,370
บ้านพักฟื้นไม่ได้รับอะไรเลย

1085
00:59:40,495 --> 00:59:43,456
พวกเขาได้รับของนิดหน่อย
ขณะที่ราคาของมันพุ่งขึ้นสูง

1086
00:59:43,582 --> 00:59:47,460
หน่วยงานท้องถิ่นบางแห่งขู่ระงับเงิน

1087
00:59:48,003 --> 00:59:54,134
ที่จะจ่ายให้บ้านพักฟื้น
ถ้าไม่รับคนไข้ไวรัสโคโรน่าไปดูแล

1088
00:59:56,428 --> 01:00:01,308
พวกเขาถูกส่งไปตามที่เหล่านั้น
เหมือนสงครามชีวภาพ

1089
01:00:02,350 --> 01:00:07,355
พวกเขาเหมือนผ้าห่มที่เต็มไปด้วยไข้ทรพิษ

1090
01:00:12,569 --> 01:00:17,532
ล็อกดาวครั้งแรก ว่ากันว่า 40 เปอร์เซ็นต์

1091
01:00:17,657 --> 01:00:22,162
ของคนที่ตายจากไวรัสมาจากบ้านพักฟื้น
สี่สิบเปอร์เซ็นต์เชียวนะ

1092
01:00:24,080 --> 01:00:26,708
ดังนั้นฉันจึงอดคิดไม่ได้ว่า

1093
01:00:26,833 --> 01:00:30,003
แม่ของฉันถูกฆ่า ไม่ใช่เพราะรถชน

1094
01:00:30,128 --> 01:00:35,383
หรือถูกปืนยิง ถูกแทงหรือไม้คริกเก็ต
หรือแม้แต่ไวรัส

1095
01:00:35,508 --> 01:00:38,845
เธอถูกฆ่าเพราะความโง่เขลา

1096
01:00:39,346 --> 01:00:42,223
เธอถูกฆ่าโดยไอ้พวกโง่เง่า

1097
01:00:42,349 --> 01:00:45,852
ถูกฆ่าโดยคนที่กำลังมองสิ่งที่พุ่งมาหา

1098
01:00:45,977 --> 01:00:49,064
ด้วยความเร็วของรถไฟสินค้าและคิดว่า

1099
01:00:49,439 --> 01:00:51,942
"ใช้ชีวิตกันต่อไปเถอะ"

1100
01:00:55,111 --> 01:00:59,908
เหมือนจิตวิญญาณดังเคิร์กบ้าบอนั่น

1101
01:01:00,533 --> 01:01:04,371
พูดแบบหนักแน่น "ใช้ชีวิตต่อไป ตาเฒ่า"

1102
01:01:04,496 --> 01:01:05,956
และแม่ของฉัน...

1103
01:01:07,082 --> 01:01:09,626
-แม่ของฉัน...
-นี่

1104
01:01:11,211 --> 01:01:12,629
ผมว่า...

1105
01:01:13,296 --> 01:01:15,090
พอเท่านี้นะ

1106
01:01:16,800 --> 01:01:18,635
-คุณ...
-ใช่ไหม

1107
01:01:19,177 --> 01:01:22,305
-คุณระบายพอหรือยัง...
-คุณจำได้ไหม

1108
01:01:22,430 --> 01:01:24,391
ตอนที่เราควรจะล็อกดาวน์

1109
01:01:24,516 --> 01:01:27,686
เราควรจะล็อกดาวน์แต่เราไม่ได้ทำ

1110
01:01:27,811 --> 01:01:32,983
พวกเขาออกมาบอกว่า
"อย่าไปตามคลับหรือบาร์

1111
01:01:33,108 --> 01:01:36,278
"หรือร้านอาหาร

1112
01:01:37,028 --> 01:01:40,073
"ยกเว้นคุณจะต้องการไปหรืออะไร"

1113
01:01:40,198 --> 01:01:44,119
นั่นเป็นตอนที่สเปนและฝรั่งเศส

1114
01:01:44,244 --> 01:01:47,956
ลิทัวเนียและมาเลเซีย เขาล็อกดาวน์หมด

1115
01:01:48,456 --> 01:01:49,833
ใช่

1116
01:01:51,626 --> 01:01:53,003
นั่นมัน...

1117
01:01:54,504 --> 01:01:55,714
แค่นี้ใช่ไหม

1118
01:01:59,092 --> 01:02:00,427
แค่นี้ใช่ไหม

1119
01:02:00,927 --> 01:02:04,556
ไม่ได้หมายถึง "พล่ามได้เท่านี้"
ผมหมายความอย่างนั้นจริงๆ

1120
01:02:04,681 --> 01:02:07,642
ถ้าคุณอยากระบายอะไรอีก คุณมีสิทธิ์พูด

1121
01:02:07,767 --> 01:02:09,436
ใช่ ขอโทษค่ะ ไม่มี

1122
01:02:10,645 --> 01:02:12,147
ไม่มี หมดแล้ว

1123
01:02:14,441 --> 01:02:15,984
คุณโอเคไหม

1124
01:02:17,527 --> 01:02:19,654
ไม่ ฉันคิดว่าฉันไม่โอเค

1125
01:02:29,539 --> 01:02:32,250
รู้สึกว่าตัวฉันมีอะไรเปลี่ยนไป

1126
01:02:32,375 --> 01:02:36,338
รู้สึกเหมือนฉันกำลังเข้าไปสู่ด้านมืด

1127
01:02:41,134 --> 01:02:42,594
ใช่ โคตรบ้า

1128
01:02:43,637 --> 01:02:46,389
ทำไมเราไม่คิดถึงอะไรที่เป็นบวก

1129
01:02:47,349 --> 01:02:48,350
ด้านบวกเหรอ

1130
01:02:48,475 --> 01:02:51,853
ใช่ พยายามจบด้วยเรื่องด้านบวก

1131
01:02:53,813 --> 01:02:56,191
-เรื่องด้านบวกอะไร
-ผมไม่รู้

1132
01:02:56,650 --> 01:02:59,653
-ถ้าเป็นอาร์เธอร์ล่ะ
-โอเค อาร์เธอร์ทำไม

1133
01:03:01,613 --> 01:03:04,783
เขาพูดเรื่องน่าสนใจเมื่อวันก่อน

1134
01:03:04,908 --> 01:03:06,701
เขาฉลาดมากนะ

1135
01:03:06,826 --> 01:03:10,080
มีทฤษฎีวิวัฒนาการที่ว่ามนุษย์เป็นเหยื่อ

1136
01:03:10,205 --> 01:03:13,625
ซึ่งฟังแล้วมันก็ไม่น่าสนใจ
แต่ทนฟังผมหน่อยนะ

1137
01:03:14,793 --> 01:03:17,921
ทฤษฎีวิวัฒนาการบ่งชี้ว่า

1138
01:03:18,046 --> 01:03:19,297
มันห่างไกลจากภาพที่

1139
01:03:19,422 --> 01:03:21,675
มนุษย์ยุคแรกเป็นนักล่ายิ่งใหญ่

1140
01:03:21,800 --> 01:03:25,720
แต่ที่จริงแล้วเราเป็นเหยื่อ
มันช่วยเร่งพัฒนาการของเรา

1141
01:03:25,845 --> 01:03:28,431
อาร์เธอร์บอกว่ามันยังคงเกิดขึ้น

1142
01:03:28,556 --> 01:03:32,269
เขาบอกว่าคนที่แทนซาเนีย
ถูกสิงโตจับกินปีละ 50 คน

1143
01:03:32,394 --> 01:03:34,062
และมีหมู่บ้านหนึ่ง

1144
01:03:34,187 --> 01:03:38,692
มีเสือดาวที่ยืนขึ้นจากพงหญ้าสูง

1145
01:03:39,150 --> 01:03:42,112
แล้วพอคนในหมู่บ้านวิ่งมาไล่มัน

1146
01:03:42,237 --> 01:03:46,116
มันวนกลับไปด้านหลัง กินทารกที่ถูกทิ้งไว้

1147
01:03:47,784 --> 01:03:51,329
-ฟังแล้วเศร้านะ
-ผมก็ว่า เศร้านิดๆ

1148
01:03:51,871 --> 01:03:54,207
-งั้นคิดถึงเรื่องอื่น
-ใช่

1149
01:03:54,291 --> 01:03:55,792
-คุณคิดอะไรออกไหม
-ฉันเหรอ

1150
01:03:55,875 --> 01:03:56,876
ใช่

1151
01:03:59,629 --> 01:04:01,548
อังกฤษออกจากอียูแล้ว

1152
01:04:01,673 --> 01:04:04,593
เรามาพูดถึงเรื่องอื่นดีกว่า

1153
01:04:04,718 --> 01:04:06,177
อ่อ ฉันแค่...

1154
01:04:10,348 --> 01:04:11,474
บริษัทของคุณ

1155
01:04:12,100 --> 01:04:13,643
-บริษัทของผมพัง
-ใช่

1156
01:04:13,768 --> 01:04:17,314
-คุณดีใจเรื่องนั้น
-อย่าพูดต่อหน้า...

1157
01:04:17,439 --> 01:04:20,150
-ผมต้องไล่คนออก
-ฉันไม่ได้แปลว่า...

1158
01:04:20,275 --> 01:04:22,902
ผมไม่พอใจกับเรื่องนั้น ผมต้องไล่คนออก

1159
01:04:23,028 --> 01:04:26,573
ผมตกงาน ไม่มีรายได้ ผมไม่พอใจ

1160
01:04:26,698 --> 01:04:30,118
-ผมเบิกบาน ผมเบิกบานเรื่องนั้น
-ฉันหมายถึงเบิกบาน

1161
01:04:31,161 --> 01:04:32,370
หมายถึงเบิกบาน

1162
01:04:35,290 --> 01:04:38,293
-นี่อาจเป็นความคิดบ้าๆ
-ไม่หรอก

1163
01:04:38,418 --> 01:04:40,086
ไม่นะ ก็ดีนะ ฉันชอบ

1164
01:04:40,211 --> 01:04:41,379
-ชอบเหรอ
-ใช่

1165
01:04:42,589 --> 01:04:43,840
ใช่

1166
01:04:47,135 --> 01:04:48,553
มาร์ยาม่า

1167
01:04:49,387 --> 01:04:53,808
คนดูแลแม่ มาร์ยาม่า เธอยังอดทนอยู่

1168
01:04:53,934 --> 01:04:57,771
-มันเป็นเรื่องบวกได้ยังไง
-ไวรัสโคโรน่ายังไม่ได้ฆ่าเธอ

1169
01:04:57,896 --> 01:05:00,607
เรายังไม่ได้เล่าเลยว่าเธอติดเชื้อ

1170
01:05:00,857 --> 01:05:04,527
บ้าจริง เธอเป็นเยอะมาก อาการแย่มาก

1171
01:05:04,653 --> 01:05:08,657
แต่เธอยังไม่ตาย นั่นไงเรื่องบวก
นี่มันอะไรกันวะ

1172
01:05:08,782 --> 01:05:11,451
-ฉันพยายามจะ...
-เราต้องพยายามมากกว่านี้

1173
01:05:11,576 --> 01:05:14,871
-ทำไมคุณไม่คิด...
-ทำไมเราไม่แต่งงานกัน

1174
01:05:16,706 --> 01:05:18,959
-อะไรนะ
-คือว่า เรามา...

1175
01:05:21,336 --> 01:05:22,337
เรามา...

1176
01:05:23,380 --> 01:05:26,925
มาแต่งงานกันเถอะ งั้นก็

1177
01:05:31,805 --> 01:05:34,557
-คุณจะขอฉันแต่งงานเหรอ
-ใช่

1178
01:05:36,142 --> 01:05:38,728
-ใช่ ผมกำลังทำ
-ใช่

1179
01:05:40,438 --> 01:05:45,860
คำขอของคุณคือ "เรามา...
มาแต่งงานกันเถอะ งั้นก็"

1180
01:05:45,986 --> 01:05:47,988
ไม่ใช่กวี ผมยอมรับ

1181
01:05:48,738 --> 01:05:51,199
คุณขอฉันแต่งงาน
เพราะอยากพูดอะไรบวกๆ เหรอ

1182
01:05:51,324 --> 01:05:52,534
ไม่

1183
01:05:53,868 --> 01:05:54,869
เปล่า

1184
01:05:56,788 --> 01:05:58,039
ไม่ใช่

1185
01:05:58,164 --> 01:06:00,417
ไม่ใช่เลย ไม่

1186
01:06:02,711 --> 01:06:04,713
บางทีอาจจะนิดๆ ไม่รู้สิ

1187
01:06:05,255 --> 01:06:07,799
คืออย่างนี้ เราผ่านเรื่องพวกนี้มา

1188
01:06:07,924 --> 01:06:11,886
และคุณกับผม เรายังอยู่กันตรงนี้

1189
01:06:15,932 --> 01:06:17,350
โอ้โฮ

1190
01:06:17,559 --> 01:06:21,271
นั่นมันโรแมนติกที่สุด
เท่าที่เคยมีใครพูดกับฉัน

1191
01:06:21,396 --> 01:06:25,317
-คุณเอามาจากเพลงเหรอ
-ผมมาคิดดูนะ

1192
01:06:25,859 --> 01:06:29,362
และผมคิดว่าไม่รู้ว่าทำไมนะแต่ว่า

1193
01:06:30,322 --> 01:06:32,407
-ผมอาจจะรักคุณ
-อาจจะเหรอ

1194
01:06:32,532 --> 01:06:35,493
ผมรักคุณ ผมรักคุณว่ะ

1195
01:06:36,536 --> 01:06:40,290
ผมรู้ว่ามันไม่สมเหตุสมผล
เพราะผมก็เกลียดคุณด้วย

1196
01:06:41,416 --> 01:06:44,961
ผมใช้เวลาไปมากนั่งเกลียดคุณ
แต่ผมไม่เกลียดอีกต่อไป

1197
01:06:46,421 --> 01:06:48,423
มีโอกาสที่ไม่รู้ว่าทำไมเราถึง

1198
01:06:48,548 --> 01:06:52,761
มาลงเอยที่จุดนี้
ที่ความรักมีอยู่เมื่อผ่านความเกลียดไป

1199
01:06:53,929 --> 01:06:57,766
ความรักที่อยู่เหนือความเกลียด
มีไม่กี่คนที่ไปถึงตรงนั้น

1200
01:06:59,225 --> 01:07:01,227
มันเป็นที่ที่แปลกมาก

1201
01:07:02,938 --> 01:07:04,397
เป็นที่ที่ไม่เหมือนใคร

1202
01:07:06,399 --> 01:07:07,567
มันหายากมาก

1203
01:07:08,902 --> 01:07:10,904
และสวยงามมาก

1204
01:07:12,072 --> 01:07:14,282
ใช่ ผมคิดว่าเราน่าจะ

1205
01:07:15,533 --> 01:07:17,202
แต่งงานกัน

1206
01:07:24,459 --> 01:07:25,961
ฉันแค่กำลังคิดว่า...

1207
01:07:26,461 --> 01:07:29,130
ฉันกำลังคิดถึงสภาพจิตใจฉัน

1208
01:07:29,256 --> 01:07:32,050
เพราะฉันมีความโกรธ ความเกลียดอยู่มาก...

1209
01:07:32,175 --> 01:07:33,802
-มันคือจังหวะเวลา
-ขอโทษ

1210
01:07:33,927 --> 01:07:35,595
ผมเข้าใจ

1211
01:07:35,720 --> 01:07:38,348
-ถ้าเราจะ...
-ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้น

1212
01:07:38,473 --> 01:07:42,644
ถ้าเราจะลืมเรื่องนั้น ถ้าเราจะทำ...

1213
01:07:45,438 --> 01:07:46,940
เราจะต้องทำมัน

1214
01:07:47,065 --> 01:07:50,902
ภายใต้ความซื่อสัตย์สุจริตอย่างเข้มงวด

1215
01:07:52,529 --> 01:07:55,240
ได้สิ มันหมายถึงอะไร

1216
01:07:57,075 --> 01:07:58,159
โอเค

1217
01:07:59,286 --> 01:08:00,412
เอาล่ะ

1218
01:08:03,164 --> 01:08:04,416
ฉันทำเอง

1219
01:08:07,294 --> 01:08:08,711
เห็ดนั่น

1220
01:08:12,006 --> 01:08:16,553
ฉันเก็บเห็ดพวกนั้น
คิดว่าฉันรู้ว่าเป็นคนเก็บมันมาและ...

1221
01:08:18,138 --> 01:08:21,433
ฉันรู้ว่าฉันกำลังทำอะไรอยู่
และทำไปเพื่อทำร้ายคุณ

1222
01:08:23,350 --> 01:08:26,187
และจากนั้นฉันอยู่กับคุณ
เพราะคุณถูกวางยาพิษ

1223
01:08:27,229 --> 01:08:31,109
แล้วเราก็มีอาร์เธอร์ จากนั้นเราก็...

1224
01:08:32,027 --> 01:08:33,236
ติด...

1225
01:08:34,112 --> 01:08:35,322
อยู่ด้วยกัน

1226
01:08:47,167 --> 01:08:48,292
ผมรู้

1227
01:08:50,670 --> 01:08:51,671
อะไร

1228
01:08:55,091 --> 01:08:56,134
ผมรู้

1229
01:08:58,678 --> 01:09:01,180
-คุณรู้ว่าฉันเก็บเห็ดนั่น
-ไม่ใช่

1230
01:09:01,973 --> 01:09:04,350
ผมรู้ว่าคุณคิดว่าคุณเก็บเห็ดนั่น

1231
01:09:04,475 --> 01:09:08,772
แต่คุณไม่ได้เก็บเห็ดนั่น
เพราะผมเป็นคนเก็บมาเอง

1232
01:09:15,403 --> 01:09:18,240
ก็คุณน่ารำคาญมาก

1233
01:09:18,740 --> 01:09:21,785
และผมเห็นเห็ดนั่น ผมคิดว่า

1234
01:09:22,661 --> 01:09:26,289
"ผมอยากรู้ว่าจะเป็นยังไง
ถ้าใส่เห็ดนั่นในสตูว์ของเธอ

1235
01:09:26,414 --> 01:09:27,916
"ได้เห็นเธอ..."

1236
01:09:28,416 --> 01:09:31,086
ที่เหลือคุณเคยพูดไปแล้ว

1237
01:09:31,211 --> 01:09:32,754
ใช่ แต่คุณกินมัน

1238
01:09:34,089 --> 01:09:36,131
ผมลืมว่าเก็บมันมา

1239
01:09:38,134 --> 01:09:39,176
โอเค

1240
01:09:41,012 --> 01:09:43,682
-คุณจะวางยาพิษฉันเหรอ
-ใช่

1241
01:09:45,058 --> 01:09:48,895
-คุณคิดจะวางยาพิษผม
-ฉันจินตนาการว่าวางยาพิษคุณ

1242
01:09:49,479 --> 01:09:52,565
-ต่างกันตรงไหน
-ต่างกันที่การวางยาพิษ

1243
01:09:52,691 --> 01:09:54,442
ผมเป็นคนโดนวางยาพิษ

1244
01:09:54,609 --> 01:09:56,611
อย่าเรียกมันว่าวางยาพิษเลย

1245
01:09:56,736 --> 01:09:59,990
มันไม่ได้ฆ่าคุณ แค่ทำให้คุณเจ็บปวด

1246
01:10:01,283 --> 01:10:04,911
คุณอยากทำร้ายฉัน ทำให้ฉันเจ็บปวดเหรอ

1247
01:10:06,538 --> 01:10:07,664
ใช่

1248
01:10:10,625 --> 01:10:11,793
ทำไม

1249
01:10:14,462 --> 01:10:15,922
คุณคิดว่าทำไมล่ะ

1250
01:10:19,217 --> 01:10:22,637
คุณเดินไปรอบๆ ทำตัวเหมือน
"ฉันเป็นคนดีมาก

1251
01:10:24,139 --> 01:10:28,268
"ดูสิฉันเป็นคนดีแค่ไหน
ดูที่ฉันช่วยเพื่อนมนุษย์สิ"

1252
01:10:28,560 --> 01:10:31,938
แต่คุณเลวร้ายใส่ผม... ทุกวัน

1253
01:10:33,481 --> 01:10:35,191
คุณก็ทำแบบเดียวกันกับฉัน

1254
01:10:35,817 --> 01:10:37,652
แต่ผมไม่เคยดูแคลนคุณ

1255
01:10:38,612 --> 01:10:42,073
เกลียดคุณบ้างบางครั้ง
แต่ไม่เคยดูแคลนคุณ

1256
01:10:42,866 --> 01:10:44,075
นั่นไม่ยุติธรรมเลย

1257
01:10:44,451 --> 01:10:48,371
อะไรคือยุติธรรมล่ะ
คุณพูดเองว่าให้ซื่อสัตย์ต่อกัน

1258
01:10:49,831 --> 01:10:53,293
คุณมักจะดูหมิ่นดูแคลนผมตลอด

1259
01:10:54,294 --> 01:10:59,758
คุณไม่ใช่คนดี แค่อยากให้คนเห็นว่าคุณดี

1260
01:11:00,675 --> 01:11:04,387
เหตุผลที่คุณนึกว่าวางยาผม
ตลอดหลายปีที่ผ่านมานี้

1261
01:11:04,512 --> 01:11:09,100
เพราะคุณมีความสามารถ
ที่จะทำแบบนั้นกับผมและมากกว่านั้น

1262
01:11:09,643 --> 01:11:13,730
ผมรู้ว่าเมื่อไหร่ที่ผมทำตัวงี่เง่า
แต่คุณเป็นคนงี่เง่า

1263
01:11:13,855 --> 01:11:16,066
ที่ไม่รู้ตัวว่าตัวเองงี่เง่า

1264
01:11:22,781 --> 01:11:24,157
ฟังนะ ใช่

1265
01:11:25,784 --> 01:11:29,996
ผมพูดเกินไปหน่อย
แต่สิ่งที่เราต้องยึดมั่นคือ

1266
01:11:30,121 --> 01:11:33,083
นั่นคือคำขอแต่งงานใช่ไหมล่ะ

1267
01:11:51,893 --> 01:11:56,439
วันที่ 23 มีนาคม 2021

1268
01:12:01,736 --> 01:12:06,157
{\an8}หนึ่งปีหลังล็อกดาวน์ครั้งแรก

1269
01:12:09,536 --> 01:12:15,875
{\an8}ผู้เสียชีวิตจากไวรัสโคโรน่า
ในอังกฤษ 126,284 ราย

1270
01:12:20,171 --> 01:12:27,178
{\an8}อังกฤษฉีดวัคซีนแล้วจำนวน 2,532,839 คน

1271
01:12:30,640 --> 01:12:32,267
คุณจำเนธานได้ไหม

1272
01:12:33,560 --> 01:12:36,021
เนธาน คนประหลาดจากป่านิวฟอเรสต์

1273
01:12:38,064 --> 01:12:42,193
เขาเก่งเรื่องกล่อมให้คนอื่นทำอะไรให้เขา

1274
01:12:42,319 --> 01:12:43,653
ก็เลยมีเรื่องฟัดจ์

1275
01:12:43,778 --> 01:12:48,199
และสิ่งที่เขาทำตอนนี้คือ
ทำให้คนได้ฉีดวัคซีน

1276
01:12:48,491 --> 01:12:50,452
ทั้งที่ยังไม่ถึงคิวของพวกเขา

1277
01:12:51,077 --> 01:12:54,623
เขาจะพาคุณไปที่นั่นก่อนมันจะปิด

1278
01:12:54,748 --> 01:12:57,959
และขอฉีดตอนเขาเหลือวัคซีนอยู่

1279
01:12:58,084 --> 01:13:01,588
แทนที่จะทิ้ง ก็ขอให้ฉีดให้คุณแทน

1280
01:13:01,713 --> 01:13:04,966
เขาถูกปฏิเสธด้วยคำที่แรงมากๆ

1281
01:13:05,091 --> 01:13:08,178
เขาไม่ใช่คนเดียวที่ไปทำแบบนั้น

1282
01:13:08,303 --> 01:13:10,305
ยังมีคนพวกนั้นอีกมากมาย

1283
01:13:10,430 --> 01:13:12,682
ที่พยายามขอฉีดวัคซีนก่อนถึงคิว

1284
01:13:12,807 --> 01:13:15,894
แต่เนธานมีอาวุธลับ

1285
01:13:16,019 --> 01:13:20,315
เขารู้ว่าหนึ่งนาทีก่อนศูนย์ฉีดปิด

1286
01:13:20,440 --> 01:13:22,692
พวกเขาจะมีวัคซีนเหลือสองสามเข็ม

1287
01:13:22,817 --> 01:13:25,320
ทำไมหมอพยาบาลถึงจะอยากทิ้ง

1288
01:13:25,445 --> 01:13:28,365
พวกเขาก็ต้องเอาออกมาฉีดให้อยู่ดี

1289
01:13:28,490 --> 01:13:33,703
แต่ถ้าพวกเขาเห็นคนสิบคน
ยืนรอวัคซีนที่มีสองเข็ม

1290
01:13:33,912 --> 01:13:36,581
พวกเขาจะถามอะไรประมาณ

1291
01:13:36,706 --> 01:13:39,417
"คุณทำงานกับคนเปราะบางหรือเปล่า"

1292
01:13:39,542 --> 01:13:42,212
วินาทีผ่านไป ไม่มีใครพูดอะไร

1293
01:13:42,337 --> 01:13:47,217
คนพวกนี้ไม่ได้ทำอะไรแบบนั้น
พวกคนดูแลได้วัคซีนจากที่อื่น

1294
01:13:47,342 --> 01:13:51,388
ผ่านไปอีกหนึ่งวินาที สมองคนสิบคนเริ่มคิด

1295
01:13:51,513 --> 01:13:54,391
วินาทีที่สาม คนที่ฉลาดกว่า

1296
01:13:54,516 --> 01:13:57,018
คนที่เลวร้ายกว่าในกลุ่มนั้น

1297
01:13:57,143 --> 01:14:01,106
รู้ว่าโกหกอีกครั้งก็จะได้วัคซีนแล้ว

1298
01:14:01,231 --> 01:14:03,608
พอถึงวินาทีที่สี่

1299
01:14:03,733 --> 01:14:08,405
ก็จะมีคนยกมือขึ้นมาแล้วพูดว่า
"ผมไง" "ไม่ ผมต่างหาก"

1300
01:14:08,571 --> 01:14:10,782
เนธานทำแบบนั้น

1301
01:14:11,032 --> 01:14:13,034
เขาบอกคุณเรื่องนี้ เขาบอกว่า

1302
01:14:13,159 --> 01:14:15,954
"วินาทีที่เขาถามคำถามนั้น ให้ยกมือ

1303
01:14:16,079 --> 01:14:20,584
"โกหกบ้าบอ เดินเข้าไป คุณก็จะได้วัคซีน"

1304
01:14:20,709 --> 01:14:25,130
มันไม่ได้ผิดกฎหมาย แต่เลวร้ายมาก

1305
01:14:25,714 --> 01:14:28,800
แล้วพอผมไปรู้ว่าเธอ...

1306
01:14:30,468 --> 01:14:32,304
กำลังคุยกับเนธาน...

1307
01:14:36,600 --> 01:14:41,688
เรื่องระหว่างเราไม่ค่อยดีเท่าไร
ตั้งแต่คำสารภาพเรื่องเห็ด

1308
01:14:43,398 --> 01:14:45,483
ตลอดทั้งเดือนนี้...

1309
01:14:45,859 --> 01:14:50,572
งานของเธอ เธอทำงานเพิ่มเป็นพิเศษ

1310
01:14:50,697 --> 01:14:55,535
ผมพูดเสมอว่า "คุณต้องได้ค่าจ้างนะ
มันไม่ใช่งานการกุศล"

1311
01:14:55,660 --> 01:14:57,662
ที่ตลกเพราะมันคือองค์กรการกุศล

1312
01:14:57,787 --> 01:15:03,293
และเธอมักอยู่ที่นั่นจนหนึ่งทุ่ม
หรือสองสามทุ่มเสมอ

1313
01:15:03,418 --> 01:15:07,172
แต่ตอนนี้พอห้าโมงเย็นปุ๊บ เธอจะจบซูม

1314
01:15:07,297 --> 01:15:10,800
อาจเป็นกลางประชุม จบซูม

1315
01:15:10,926 --> 01:15:14,095
กลางประโยค จบซูม

1316
01:15:14,930 --> 01:15:16,640
เธอไม่โทรกลับน้องสาว

1317
01:15:16,765 --> 01:15:19,851
ผมถามเธอว่าทำไม เธอบอกว่า
"ฉันไม่มีความตั้งใจ

1318
01:15:19,976 --> 01:15:23,229
"จะเสียเวลาในชีวิตฉันไปกับคนอื่น"

1319
01:15:23,563 --> 01:15:27,651
เธอไม่ยอมทะเลาะกับผมด้วยซ้ำ
เธอจะแค่เดินหนีออกจากห้องไป

1320
01:15:27,776 --> 01:15:32,072
คนเดียวที่เธอมีเวลาคุยด้วยคืออาร์ตี้น้อย

1321
01:15:32,822 --> 01:15:37,202
และถึงอย่างนั้น บางครั้งผมก็จับได้
เวลาที่เธอกำลังเล่นกับเขา

1322
01:15:37,327 --> 01:15:41,331
และผมรู้ว่าเธอกำลังคิดว่า
"หลายปีมานี้" คุณรู้ไหม

1323
01:15:44,209 --> 01:15:45,752
ขึ้นไปบนบ้านเหรอ

1324
01:15:48,755 --> 01:15:53,843
มันทำให้ผมรู้สึกแปลกๆ
แล้วก็เรื่องที่บริษัทผมพัง

1325
01:15:54,469 --> 01:15:57,013
ผมเคยคิดว่าเมื่อคุณตกงาน

1326
01:15:58,390 --> 01:15:59,516
คุณจะฟื้นตัว

1327
01:16:00,058 --> 01:16:03,436
คุณล้ม คุณต้องลุกขึ้นมาอีกได้

1328
01:16:04,229 --> 01:16:07,899
แต่ดูเหมือนผมจะลุกไม่ได้

1329
01:16:08,775 --> 01:16:10,193
คุณเข้าใจที่ผมพูดไหม

1330
01:16:11,945 --> 01:16:13,863
ผมละเครียดจัด

1331
01:16:14,948 --> 01:16:17,325
ผมหยุดสั่งผลไม้ออนไลน์ไม่ได้

1332
01:16:18,743 --> 01:16:20,745
เมื่อวานนี้ผมร้องไห้ในอ่างอาบน้ำ

1333
01:16:22,247 --> 01:16:23,498
อ่างอาบน้ำ

1334
01:16:23,832 --> 01:16:26,167
ผมไม่เคยร้องไห้ แต่ในอ่างอาบน้ำเนี่ยนะ

1335
01:16:26,876 --> 01:16:32,132
มันน่าสมเพช ดังนั้นพูดได้ว่า

1336
01:16:33,383 --> 01:16:35,802
ตอนนี้ผมกำลังพังมาก

1337
01:16:37,762 --> 01:16:41,182
เธอออกไปฉีดวัคซีนกับเนธาน

1338
01:16:41,308 --> 01:16:45,312
และผมนึกว่า "ผมจะไม่คิดมาก
ผมจะทำให้ตัวเองยุ่งเข้าไว้"

1339
01:16:45,437 --> 01:16:49,441
คืนนี้ผมจะทำแกงกะหรี่คัตสึ
ใส่มะเขือม่วง มีของพร้อม

1340
01:16:49,566 --> 01:16:52,444
ไปซื้อที่เทสโก้แถวบ้านมา

1341
01:16:52,736 --> 01:16:56,865
ผมไม่ได้เข้าไปในนั้นเลย
ตั้งแต่ก่อนล็อกดาวน์ครั้งแรก

1342
01:16:56,990 --> 01:16:59,242
ตอนนี้ที่นั่นแตกต่างไป

1343
01:16:59,367 --> 01:17:02,746
มีน้ำยาล้างมือ มีหน้ากาก

1344
01:17:02,871 --> 01:17:05,790
ครั้งสุดท้ายที่ไป คนซื้อของไปหมด

1345
01:17:05,916 --> 01:17:10,629
เหมือนเซเว่นอีเลฟเวนในหนังหายนะ
ตอนนี้เต็มไปด้วยผักผลไม้

1346
01:17:11,630 --> 01:17:14,132
และทุกอย่างเรียบร้อยดีงาม

1347
01:17:14,424 --> 01:17:19,054
มีพวกกล้าตายเดินไปเดินมาแบบไม่สนใจ

1348
01:17:19,471 --> 01:17:23,308
แล้วมีผู้ชายคนหนึ่ง ให้ตายสิ
มีผู้ชายบ้าๆ คนนี้

1349
01:17:24,225 --> 01:17:27,270
อายุ 20 ปลายๆ ใส่ชุดวิ่งจ็อกกิ้ง

1350
01:17:28,104 --> 01:17:29,147
ใส่หูฟัง

1351
01:17:29,648 --> 01:17:33,360
ถือตะกร้าเดินซื้อของ ไม่ใส่หน้ากากเลย

1352
01:17:33,485 --> 01:17:36,488
ผมก็มองไปรอบๆ ไม่มีใครหยุดเขา

1353
01:17:36,905 --> 01:17:42,118
คนคนนี้ไม่สนใจอะไรเลย

1354
01:17:42,535 --> 01:17:45,247
เขาอยู่ที่แผนกขนมอบ

1355
01:17:45,372 --> 01:17:48,792
มีขนมปังตรงหน้าเขา

1356
01:17:48,917 --> 01:17:50,710
มีผู้หญิงย่อต่ำกว่าเขา

1357
01:17:50,835 --> 01:17:55,757
ใส่ชุดเครื่องแบบ เรียงขนมปังพิต้า
และเขาอยู่เหนือเธอแบบนี้

1358
01:17:56,716 --> 01:18:00,845
ผมพูดว่า "นายอยู่ใกล้เธอเกินไป
นายเป็นบ้าอะไร

1359
01:18:00,971 --> 01:18:02,389
"ไม่เข้าใจเหรอ"

1360
01:18:02,514 --> 01:18:05,433
เธอไม่มีทางเลือกนอกจากอยู่ตรงนั้น

1361
01:18:05,558 --> 01:18:08,186
แล้วผู้ชายคนนี้ก็ยืน เหมือนเขาตัดสินใจ

1362
01:18:08,311 --> 01:18:12,357
"ฉันจะเอาขนมปังก้อนวอลนัท"
เขาจะต้องหยิบมันให้ได้

1363
01:18:12,482 --> 01:18:15,443
เขาอาจตายได้ถ้าไม่หยิบมัน

1364
01:18:15,568 --> 01:18:17,320
เขาเลยเอนตัวเข้าไป

1365
01:18:17,737 --> 01:18:22,450
เอนตัวเข้าไปแบบนี้... ให้ตายสิ

1366
01:18:22,576 --> 01:18:25,453
ใกล้เธอมาก และเธออยู่ตรงนี้

1367
01:18:25,579 --> 01:18:29,332
"พระเจ้า นี่มันอะไร" เธอรู้สึกได้

1368
01:18:30,250 --> 01:18:35,380
เพราะช่วงเวลาปกติมันก็ใกล้ไปแล้ว
แทบเรียกว่าไม่เหมาะสม

1369
01:18:35,505 --> 01:18:38,049
แต่ทุกวันนี้ ไม่ใส่หน้ากาก ผมหมายถึง...

1370
01:18:38,842 --> 01:18:43,305
ให้ตายสิ ผู้ชายคนนี้ เขาเอื้อมมือเข้าไป

1371
01:18:43,430 --> 01:18:45,849
หน้าอยู่ตรงนั้น

1372
01:18:46,308 --> 01:18:50,562
ดึงขนมปังวอลนัทออกมา บีบๆ

1373
01:18:50,687 --> 01:18:52,147
"ไม่ ไม่เอาก้อนนี้"

1374
01:18:52,272 --> 01:18:57,110
วางคืนกลับไป เอื้อมไปหยิบอีกก้อน
เธออยู่ตรงนั้น หายใจ หยิบออกมา

1375
01:18:58,570 --> 01:18:59,696
"ใช่ ก้อนนี้ดี"

1376
01:18:59,821 --> 01:19:02,532
แล้วเขาก็เดินออกไป แล้วผมก็แบบ...

1377
01:19:02,908 --> 01:19:07,037
ผมโมโหมากเลยว่ะ แบบเดือดมาก

1378
01:19:07,162 --> 01:19:10,957
ผมโกรธมากจนไปอยู่ตรงหน้าเธอ

1379
01:19:11,082 --> 01:19:13,752
เพราะผมต้องพูดอะไรกับเธอ

1380
01:19:13,835 --> 01:19:14,836
และนั่นคือเธอ

1381
01:19:16,838 --> 01:19:20,175
ผู้หญิงที่ผมเคยตะคอกใส่
ผู้หญิงที่ผมเคยทำให้อับอาย

1382
01:19:20,926 --> 01:19:24,137
เธอใส่หน้ากากแต่ผมบอกได้ว่าเป็นเธอ

1383
01:19:24,262 --> 01:19:26,932
และเธอรู้ว่าเป็นผม เธอพูดว่า

1384
01:19:27,641 --> 01:19:29,184
"มีอะไรให้ช่วยไหมคะ"

1385
01:19:31,603 --> 01:19:33,188
ผมไม่มีอะไรจะพูด

1386
01:19:38,193 --> 01:19:39,527
จนในที่สุด

1387
01:19:42,364 --> 01:19:43,365
"ผมขอโทษ

1388
01:19:45,033 --> 01:19:46,326
"ผมขอโทษจริงๆ"

1389
01:19:47,494 --> 01:19:50,205
เธอถามว่า "ขอโทษเรื่องอะไรคะ"

1390
01:19:51,081 --> 01:19:54,876
และผมพูดไม่ออก เพราะผมพูดไม่ได้นี่

1391
01:19:55,835 --> 01:20:00,340
ผมกลับพูดออกไปว่า "ขอบคุณสำหรับเรื่องนี้

1392
01:20:01,800 --> 01:20:04,219
"ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง ทุกสิ่งที่คุณทำ

1393
01:20:04,511 --> 01:20:08,223
"ขอบคุณที่ทำให้เราเดินหน้าต่อ
ขอบคุณที่คุณเสี่ยง

1394
01:20:08,974 --> 01:20:12,477
-"และขอบคุณในสิ่งที่คุณเป็น"
-เธอว่า "ฉันเป็นอะไรคะ"

1395
01:20:12,769 --> 01:20:16,022
และผมตอบว่า "คุณคือฮีโร่

1396
01:20:17,148 --> 01:20:18,316
"คุณคือฮีโร่"

1397
01:20:18,441 --> 01:20:21,444
เธอบอกว่า "ฉันแค่คนที่ต้องการงานทำ"

1398
01:20:21,945 --> 01:20:27,117
และถึงตอนนี้ผมเหมือนกับร้องไห้
ไม่เชิงแต่ร้องอยู่ข้างใน

1399
01:20:28,535 --> 01:20:31,371
ผมอยากให้บางอย่างกับเธอ เลยพูดออกไปว่า

1400
01:20:32,998 --> 01:20:36,960
"มันจะต้องแตกต่างไป"
เธอถามว่า "อะไรจะแตกต่างเหรอ"

1401
01:20:37,335 --> 01:20:38,837
ผมตอบว่า "โลกใบนี้

1402
01:20:39,921 --> 01:20:42,674
"คนอย่างคุณ คนจะเห็นคุณค่า

1403
01:20:43,258 --> 01:20:47,429
"เราจะไม่กลับไปเป็นเหมือนเดิม
ไปเห็นคุณค่าในสิ่งผิดๆ

1404
01:20:47,971 --> 01:20:51,516
"เช่นซีอีโอ หรือนิตยสาร
หรืออินฟลูเอนเซอร์สินค้าต่างๆ

1405
01:20:52,017 --> 01:20:56,021
"คนที่งานเขาไม่ได้สำคัญเลย"
เธอถามว่า "คนอย่างคุณเหรอ"

1406
01:20:58,565 --> 01:21:00,650
"ใช่ คนอย่างผม

1407
01:21:03,278 --> 01:21:04,613
"มันจะเปลี่ยนไป

1408
01:21:06,406 --> 01:21:07,574
"เราจะจำเอาไว้"

1409
01:21:08,575 --> 01:21:13,538
เธอบอกว่า "ไม่หรอก คุณจะลืม
และโลกก็จะไม่เปลี่ยนไป"

1410
01:21:15,916 --> 01:21:19,878
ผมไม่ได้พูดอะไรตอบ
เพราะผมคิดว่าเธออาจพูดถูก

1411
01:21:22,672 --> 01:21:24,007
ผมรู้ว่าเธอพูดถูก

1412
01:21:26,468 --> 01:21:29,804
เธอถามว่า "ให้ฉันช่วยอะไรอีกไหมคะ"

1413
01:21:31,306 --> 01:21:34,142
ผมอยากพูดอะไรที่สำคัญ

1414
01:21:36,853 --> 01:21:39,648
ผมอยากพูดสิ่งหนึ่งที่สำคัญ

1415
01:21:39,773 --> 01:21:42,359
และผมอยากพูดกับเธอตอนนี้

1416
01:21:43,109 --> 01:21:46,488
แต่สิ่งเดียวในชีวิตผมที่สำคัญหายไปแล้ว

1417
01:21:48,657 --> 01:21:51,034
ผมเลยส่ายหัว รู้ไหม

1418
01:21:51,159 --> 01:21:53,620
เธอกลับไปเรียงขนมปังพิต้า

1419
01:21:53,745 --> 01:21:57,499
และช่วยชีวิตของเราไปเงียบๆ
โดยแลกกับค่าจ้างขั้นต่ำ

1420
01:22:04,965 --> 01:22:11,972
ขอบคุณเจ้าหน้าที่สาธารณสุข

1421
01:22:13,890 --> 01:22:17,018
-ฉันไม่ใช่คนงี่เง่า...
-ผมรู้

1422
01:22:17,519 --> 01:22:20,105
-เป็นแค่ปฏิกิริยาตอบกลับ...
-ตลอดเวลา

1423
01:22:20,730 --> 01:22:23,233
ฉันไม่ใช่คนงี่เง่าตลอดเวลา

1424
01:22:25,068 --> 01:22:26,361
แต่บางทีฉันงี่เง่า

1425
01:22:28,196 --> 01:22:30,782
และคุณก็ไม่ใช่คนดี

1426
01:22:32,200 --> 01:22:34,703
คือก็ส่วนใหญ่

1427
01:22:35,328 --> 01:22:37,205
ส่วนมากเลย

1428
01:22:38,290 --> 01:22:41,793
-แต่บางครั้งคุณก็ดี
-ขอบคุณ มั้ง

1429
01:22:53,430 --> 01:22:54,973
ฉันต้อง...

1430
01:22:56,433 --> 01:22:59,853
ฉันคิดทบทวนเรื่องนี้และฉันต้อง...

1431
01:23:01,229 --> 01:23:04,274
คนชอบพูดว่า "เมื่อเรากลับเป็นปกติ"

1432
01:23:04,399 --> 01:23:08,069
"ไม่นานก็จะเป็นปกติ"
ฉันไม่อยากกลับเป็นปกติ

1433
01:23:08,194 --> 01:23:12,741
ฉันไม่อยาก ก่อนหน้านั้นมันดีนักตรงไหน

1434
01:23:13,116 --> 01:23:15,201
มีแต่ทะเลาะกันตลอดเวลา

1435
01:23:15,327 --> 01:23:20,081
ทุกคนทะเลาะกันในเรื่องเล็กๆ ตลอด

1436
01:23:20,999 --> 01:23:25,295
ฉันต้องเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่

1437
01:23:26,713 --> 01:23:27,923
คุณเข้าใจไหม

1438
01:23:29,007 --> 01:23:30,133
เข้าใจ

1439
01:23:31,468 --> 01:23:33,637
ใช่ คิดว่าเข้าใจ

1440
01:23:34,971 --> 01:23:36,514
ฉันแค่อยากได้ชีวิตใหม่

1441
01:23:37,265 --> 01:23:40,769
ฉันกลับไปใช้ชีวิตแบบเก่าไม่ได้ จริงๆ นะ

1442
01:23:40,894 --> 01:23:43,813
จะทำอย่างนั้น ฉันต้องเปลี่ยนครั้งใหญ่

1443
01:23:43,939 --> 01:23:46,024
ไม่ ไม่เป็นไร ไม่เป็นไรจริงๆ

1444
01:23:46,149 --> 01:23:48,860
ผมเข้าใจดี เข้าใจร้อยเปอร์เซ็นต์

1445
01:23:49,861 --> 01:23:51,780
-คุณร้องไห้เหรอ
-ผมเปล่า

1446
01:23:51,905 --> 01:23:55,450
-ผมเปล่าร้องไห้ โอเคไหม
-นั่นร้องไห้ ทำไม...

1447
01:23:55,575 --> 01:23:59,162
เปล่า ผมไม่ได้... คุณคิดว่าทำไมล่ะ
เพราะผมถูกบอกเลิก

1448
01:23:59,746 --> 01:24:01,456
แน่นอนผมต้องร้องไห้

1449
01:24:01,581 --> 01:24:04,960
สิ่งนี้ สิ่งที่เราทำมีความหมายกับผม

1450
01:24:05,085 --> 01:24:06,378
ผมเข้าใจ จริงๆ นะ

1451
01:24:06,503 --> 01:24:09,297
นี่อาจเป็นสิ่งฉลาดที่สุดเท่าที่เราเคยทำ

1452
01:24:09,422 --> 01:24:13,093
เราน่าจะทำแบบนี้มาหลายปีแล้ว
แต่ผมไม่ใช่ราชินีน้ำแข็ง

1453
01:24:13,218 --> 01:24:16,012
-ใจแกร่งเป็นหิน
-คุณใส่เสื้อของอาร์เธอร์

1454
01:24:16,137 --> 01:24:17,305
บ้าเอ๊ย

1455
01:24:19,015 --> 01:24:22,435
ฟังนะ เรามาแยกทางกัน

1456
01:24:23,186 --> 01:24:26,773
โอเค เลิกกันเลย
แต่มันจะทำให้ผมเสียใจมาก

1457
01:24:27,899 --> 01:24:29,734
และผมจะร้องไห้

1458
01:24:30,610 --> 01:24:32,946
และคุณจะต้องดูผมร้องไห้

1459
01:24:37,909 --> 01:24:39,035
เราไม่ได้เลิกกัน

1460
01:24:40,745 --> 01:24:41,746
อะไรนะ

1461
01:24:42,289 --> 01:24:45,375
-ทำไมคุณคิดว่าจะเลิก
-คุณเพิ่งพูดว่า...

1462
01:24:45,500 --> 01:24:48,670
-ฉันไม่ได้พูดว่าจะเลิกกัน
-แล้วคุณพูดว่าอะไร

1463
01:24:48,795 --> 01:24:51,172
ฉันพูดว่า "อย่าแต่งงานกันเลย"

1464
01:24:52,215 --> 01:24:54,467
-คุณเปล่า
-ฉันพูดแค่นั้น

1465
01:24:54,926 --> 01:24:58,597
-ฉันพูดว่า "อย่าแต่งงานกันเลย"
-ไม่ คุณไม่ได้พูด

1466
01:24:58,722 --> 01:25:01,933
คุณไม่ได้พูดว่า "แต่งงาน" ไม่เคยพูด

1467
01:25:04,394 --> 01:25:05,520
ไม่ได้พูดเหรอ

1468
01:25:06,813 --> 01:25:08,898
-ฉันหมายความแบบนั้น
-งั้นเหรอ

1469
01:25:09,024 --> 01:25:10,900
ฉันหมายถึงอย่า...

1470
01:25:11,276 --> 01:25:15,947
หมายถึงอย่าแต่งงานกันเลย
ไม่ได้บอกว่า อย่าอยู่ด้วยกัน

1471
01:25:17,324 --> 01:25:21,077
หมายถึงอย่าแต่งงานกันเลย
คุณกำลังคิดอะไรอยู่

1472
01:25:21,411 --> 01:25:24,289
ในหัวของคุณคิดอะไรอยู่

1473
01:25:24,414 --> 01:25:27,626
นี่คุณมัวแต่ดูดราม่า <i>บริดเจอร์ตัน </i>เหรอ

1474
01:25:27,751 --> 01:25:31,504
ฉันจะบอกว่า... บอกว่าอยู่ด้วยกันเถอะ

1475
01:25:32,589 --> 01:25:34,716
โอเคไหม แต่ในแบบที่ดีนะ

1476
01:25:37,385 --> 01:25:38,845
ถ้าเราทำได้นะ

1477
01:25:45,226 --> 01:25:49,314
ทุกคนโกรธกันตลอดเวลา

1478
01:25:49,564 --> 01:25:51,274
แต่เราทุกคนก็เหมือนกัน

1479
01:25:51,399 --> 01:25:54,778
เราใส่เสื้อเหมือนกัน กินอาหารแบบเดียวกัน

1480
01:25:54,903 --> 01:25:58,949
ฟังเพลงเดียวกัน
ดื่มเครื่องดื่มโง่ๆ เหมือนกัน

1481
01:25:59,074 --> 01:26:01,034
นั่งดูรายการแบบเดียวกัน

1482
01:26:01,159 --> 01:26:02,577
มวลมนุษยชาติทั้งหลาย

1483
01:26:02,744 --> 01:26:06,248
กำลังวิ่งเข้าหากันด้วยความเร็วแสง

1484
01:26:06,373 --> 01:26:10,418
ตะโกนว่า "อย่ามาเข้าใกล้ฉัน"
ฉันทำแบบนั้นไม่ได้แล้ว

1485
01:26:10,543 --> 01:26:14,756
-ฉันทำไม่ได้... หลังจากเรื่องพวกนี้
-ไง เพื่อน เป็นอะไรไหม

1486
01:26:14,881 --> 01:26:19,052
เก่งมาก จะไปเล่นเหรอ
อาหารค่ำกำลังจะเสร็จ อีกสิบนาที

1487
01:26:19,177 --> 01:26:22,013
แกงกะหรี่คัตสึมะเขือม่วง
แบบที่ลูกชอบ

1488
01:26:22,138 --> 01:26:25,225
-เจอน้ำหมักออนไลน์...
-ผมไม่ชอบมะเขือม่วง

1489
01:26:26,518 --> 01:26:27,727
-อะไรนะ
-อะไรนะ

1490
01:26:28,061 --> 01:26:29,896
ผมไม่ชอบมะเขือม่วง

1491
01:26:32,232 --> 01:26:33,441
เยี่ยมเลย

1492
01:26:33,650 --> 01:26:36,778
เยี่ยม พ่อจะเทลงถังขยะล่ะ

1493
01:26:39,739 --> 01:26:40,824
บ้าเอ๊ย

1494
01:26:42,325 --> 01:26:45,495
ลาก่อน มะเขือม่วง
สวัสดีปลากับมันฝรั่งทอด

1495
01:26:47,414 --> 01:26:49,457
มีนกแก้วตายอยู่ในสวน

1496
01:26:49,583 --> 01:26:51,418
-นกแก้วตายเหรอ
-ใช่

1497
01:26:51,710 --> 01:26:53,295
-ในสวนเราเหรอ
-ใช่

1498
01:26:53,628 --> 01:26:57,257
แน่ใจนะว่าเป็นนกแก้ว
เพราะที่นี่ไม่มีนกแก้ว

1499
01:26:58,216 --> 01:26:59,467
ผมเอามันเข้ามาได้ไหม

1500
01:26:59,593 --> 01:27:03,597
ไม่ ไม่ได้ ลูก ทิ้งไว้ข้างนอกดีกว่า

1501
01:27:04,514 --> 01:27:06,558
-ผมจะดูมันเน่าเปื่อย
-ได้

1502
01:27:06,808 --> 01:27:10,520
หรือโยนไปในพุ่มไม้ให้จิ้งจอกกินก็ได้

1503
01:27:11,438 --> 01:27:12,606
แบบนั้นก็ดีนะ

1504
01:27:18,445 --> 01:27:20,864
-พ่อกับแม่โอเคไหม
-โอเค

1505
01:27:21,656 --> 01:27:22,741
ใช่

1506
01:27:22,949 --> 01:27:24,242
-เราเยี่ยมมาก
-ใช่

1507
01:27:24,326 --> 01:27:25,327
เยี่ยมมาก

1508
01:27:27,287 --> 01:27:28,455
เฮ้

1509
01:27:38,840 --> 01:27:42,719
นี่ ออกไปเล่นข้างนอกนะ
อีกแค่แป๊บเดียว

1510
01:27:44,596 --> 01:27:45,931
ฉันไม่ได้ดูแคลนคุณนะ

1511
01:27:48,391 --> 01:27:50,644
เป็นคำพูดที่เลวร้ายมาก

1512
01:27:57,859 --> 01:27:59,653
ฉันไม่ได้ฉีดวัคซีน

1513
01:28:01,237 --> 01:28:02,656
-อะไรนะ
-ไม่ได้ฉีด

1514
01:28:03,198 --> 01:28:05,283
ทำไมล่ะ โอเค

1515
01:28:06,493 --> 01:28:07,494
โอเค

1516
01:28:07,619 --> 01:28:10,538
เพราะหน้าซึมๆ โง่ๆ ของคุณ

1517
01:28:11,915 --> 01:28:15,168
คุณทำหน้าซึมมาหลายอาทิตย์ ตั้งแต่คุณรู้

1518
01:28:16,169 --> 01:28:19,422
คุณเป็นใครถึงจะมาตัดสินฉัน คุณเนี่ยนะ

1519
01:28:22,592 --> 01:28:26,012
ฉันอยู่ตรงนั้นกันเนธาน ฉันพร้อม

1520
01:28:28,265 --> 01:28:32,394
ผู้ชายคนหนึ่งเดินออกมาถามว่า
"มีใครดูแลคนเสี่ยงหรือเปล่า"

1521
01:28:33,728 --> 01:28:38,024
แล้วหน้าซึมๆ โง่ๆ ของคุณ
โผล่มาในหัวฉันและฉันเดินออกมาเลย

1522
01:28:40,944 --> 01:28:44,739
ฉันเดินออกมาเพราะกังวลว่า
คุณจะคิดกับฉันยังไง

1523
01:28:47,075 --> 01:28:48,118
เพราะผมเหรอ

1524
01:28:49,828 --> 01:28:51,746
สิ่งที่ฉันรู้สึกกับคุณ

1525
01:28:53,415 --> 01:28:55,083
มันแปลกมาก

1526
01:28:56,209 --> 01:28:58,670
และมันน่าโกรธ น่าหงุดหงิด

1527
01:28:59,129 --> 01:29:02,173
และบางครั้งก็น่าหดหู่
แต่มันก็เหมือนกับความรัก

1528
01:29:02,299 --> 01:29:05,343
นี่คุณจะพูดว่ารักผมเหรอ

1529
01:29:06,761 --> 01:29:10,348
เปล่า ฉันพยายามจะบอกว่า
ฉันเหมือนจะรักคุณ

1530
01:29:12,892 --> 01:29:15,312
ฉันแค่กำลังถามคุณว่าเท่านี้พอไหม

1531
01:29:41,588 --> 01:29:44,215
คุณอยากออกไปดูนกแก้วตายกันไหม

1532
01:29:50,138 --> 01:29:51,139
ไปสิ

1533
01:29:53,391 --> 01:29:55,352
ที่จริงผมก็อยากจะไปดูนะ

1534
01:32:00,393 --> 01:32:02,395
บรรยายไทยโดย อริยาพร ซัลลิแวน