1 00:00:48,382 --> 00:00:51,260 เธอยังสวมเครื่องแบบและมีตราประจําตัวอยู่ 2 00:00:51,260 --> 00:00:52,719 เธอผ่านประตูนั้นไปได้ไม่ยาก 3 00:00:59,142 --> 00:01:01,812 ทุกคนช่วยกลับไปข้างในด้วยครับ 4 00:01:01,812 --> 00:01:02,980 ขอบคุณครับ 5 00:01:02,980 --> 00:01:05,232 ครับ ไม่มีอะไร ทุกอย่างปกติดี 6 00:01:05,232 --> 00:01:06,316 พอล 7 00:01:08,110 --> 00:01:09,278 เธอหนีไปได้ไง 8 00:01:10,821 --> 00:01:12,030 คุณคิดว่าผมปล่อยเธอไปเหรอ 9 00:01:14,283 --> 00:01:16,118 - เขาจะปล่อยเธอไปทําไม - ผมไม่รู้ 10 00:01:16,118 --> 00:01:18,704 - ตอนนี้ผมให้เขากลับบ้านไปก่อน - เธออยู่ไหนวะเนี่ย 11 00:01:18,704 --> 00:01:20,497 อามันด์เซนกับทีมเขาค้นหาทั้งชั้น 12 00:01:20,497 --> 00:01:22,791 อะพาร์ตเมนต์ทุกห้อง ในตู้ทุกหลัง ใต้เตียงทุกหลัง... 13 00:01:22,791 --> 00:01:25,002 อะไร เธอทําตัวล่องหนได้รึไง 14 00:01:25,002 --> 00:01:26,837 เพราะผมอยากเรียนทักษะแบบนั้นบ้าง 15 00:01:26,837 --> 00:01:28,255 เป็นไปได้ว่าเธอใช้ทางอ้อม 16 00:01:28,255 --> 00:01:30,048 หรือปีนขึ้นลงอีกฝั่งของทางเดิน 17 00:01:30,048 --> 00:01:31,925 - ค้นชั้นนั้นรึยัง - ค้นแล้ว 18 00:01:31,925 --> 00:01:35,804 ผมเรียกยามที่ไม่ได้ประจําการมาทุกคน เราจับตาดูทุกจออยู่ 19 00:01:35,804 --> 00:01:38,849 แกะรอยการเคลื่อนไหวของเธอเมื่อวานนี้ด้วย มันอาจบอกอะไรเราได้ 20 00:01:38,849 --> 00:01:41,602 ผมว่าเราควรสันนิษฐานไว้ก่อน ว่าเธอออกจากชั้นนั้นไปแล้ว 21 00:01:41,602 --> 00:01:43,395 อาจจะกลับไปที่บันได 22 00:01:44,021 --> 00:01:46,899 ผมจะให้อามันด์เซนไปคุยกับทุกคน ที่อาจให้ที่หลบภัยแก่เธอ 23 00:01:56,283 --> 00:02:00,037 ร็อบ หวังว่าคุณคงเข้าใจนะ ว่าตอนนี้เราเผชิญกับอะไรอยู่ 24 00:02:01,747 --> 00:02:02,748 ไปได้แล้ว 25 00:02:13,800 --> 00:02:16,929 ไปคุยกับเพื่อนและครอบครัวเธอ ดูว่าใครซ่อนตัวเธอไว้ 26 00:02:20,015 --> 00:02:21,683 ผมขอคนคุ้มกันด้วย 27 00:02:29,316 --> 00:02:30,317 พอล 28 00:02:37,157 --> 00:02:38,367 ที่รัก 29 00:02:44,289 --> 00:02:45,374 ผมคุมตัวเองไม่อยู่ 30 00:02:46,041 --> 00:02:47,668 - มันไม่ใช่ความผิดคุณ - ไม่เลย 31 00:02:48,627 --> 00:02:49,628 มันคือความผิดผม 32 00:02:51,380 --> 00:02:54,383 ถ้าถามว่าผมโอเคไหม ผมสบายดี 33 00:02:54,925 --> 00:02:58,428 ทางกายผมรู้สึกปกติ แต่ดูนี่สิ 34 00:03:00,597 --> 00:03:02,808 แม้แต่ตอนนี้มือผมก็ไม่หยุด 35 00:03:02,808 --> 00:03:04,893 ทั้งยาและสมุนไพรทุกอย่าง... 36 00:03:06,353 --> 00:03:08,939 ถึงจุดนี้แล้ว ผมอยากให้คนรู้ไปเลยว่าผมเป็นซินโดรม 37 00:03:08,939 --> 00:03:10,399 ดีกว่าคิดว่าผมเป็นคนไร้น้ํายา 38 00:03:10,399 --> 00:03:11,692 คุณไม่ได้ไร้น้ํายาซะหน่อย 39 00:03:11,692 --> 00:03:13,735 คุณทํางานหนักเพื่อให้มาถึงจุดนี้ได้ 40 00:03:13,735 --> 00:03:16,446 แต่มันอาจถึงเวลาแล้ว 41 00:03:18,615 --> 00:03:20,450 - ถึงเวลาอะไร - กลับไปอยู่ฝ่ายตุลาการ 42 00:03:20,450 --> 00:03:21,618 คนที่นั่นชอบคุณนะ 43 00:03:21,618 --> 00:03:24,496 คุณทํางานได้ดี และไม่มีข้อบังคับเหมือนอย่างที่เป็นอยู่ 44 00:03:24,496 --> 00:03:25,789 ผมจะไม่กลับไปอยู่ตุลาการ 45 00:03:25,789 --> 00:03:27,666 คุณวางแผนจะบอกพวกเขาว่าคุณเป็นซินโดรม 46 00:03:27,666 --> 00:03:30,294 หวังว่าพวกเขาจะมองข้าม และละเลยกติกาสัญญางั้นเหรอ 47 00:03:30,294 --> 00:03:33,589 ผมไม่ได้จริงจัง แคธ ผมแค่พูดในสิ่งที่ผมรู้สึก 48 00:03:33,589 --> 00:03:35,007 คุณโกหก พอล 49 00:03:35,007 --> 00:03:37,301 ใช่ คุณสมควรได้งานที่คุณทําอยู่ 50 00:03:37,301 --> 00:03:39,678 แต่คุณไม่ได้บอกพวกเขาเรื่องอาการป่วยของคุณ 51 00:03:40,179 --> 00:03:43,348 ถ้าการกลับไปอยู่ตุลาการจะช่วยให้คุณ 52 00:03:43,348 --> 00:03:45,851 - ก้าวหน้าได้... - ผมมีคุณสมบัติดีเกินพอกับงานนี้ 53 00:03:45,851 --> 00:03:47,603 ฉันไม่ได้พูดว่าคุณไม่มีคุณสมบัตินี่ 54 00:03:47,603 --> 00:03:51,648 แต่นายอําเภอถูกส่งไปทําความสะอาดคนนึงแล้ว และอีกคนกําลังจะตามออกไป 55 00:03:51,648 --> 00:03:53,400 พวกเขาทั้งสองคนไม่มีลูก 56 00:03:54,067 --> 00:03:55,485 ถ้าคุณคิดถึงความลับของคุณ 57 00:03:55,485 --> 00:03:58,071 และความภูมิใจที่คุณมีคุณสมบัติมากพอจะทําได้ 58 00:03:58,071 --> 00:04:00,616 งั้นก็ลองคิดถึงภาพลูกสาวคุณ ที่ต้องโตมาโดยไม่มีคุณสิ 59 00:04:01,617 --> 00:04:02,618 เก็บไปคิดดูซะ 60 00:04:03,118 --> 00:04:06,163 แคธ มันไม่แฟร์เลย 61 00:04:06,997 --> 00:04:07,998 มันคือความจริง 62 00:04:23,138 --> 00:04:25,724 ตอนผมอายุ 17 มีเด็กอยู่คนนึง 63 00:04:27,017 --> 00:04:29,311 จัสติน คาร์ลสัน เขาเป็นซินโดรม 64 00:04:30,687 --> 00:04:33,524 เด็กส่วนใหญ่ไม่รู้ แต่ผมรู้ 65 00:04:34,650 --> 00:04:37,277 ผมเห็นเขาพยายามปกปิดมันไว้เหมือนที่ผมทํา 66 00:04:38,570 --> 00:04:40,572 และเขาก็รู้ว่าผมป่วยเหมือนกัน 67 00:04:42,658 --> 00:04:46,828 วันนึงเขามาหาผมและถามเรื่องนี้ 68 00:04:46,828 --> 00:04:49,581 เหมือนว่าเขาพยายามหาเพื่อน 69 00:04:52,459 --> 00:04:55,587 ผมชกเขาแรงมาก ผมทําฟันเขาหลุดไปหนึ่งซี่ 70 00:04:58,465 --> 00:05:03,929 ผมบอกเขาว่าถ้าเขาไปบอกคนอื่น หรือถ้าเขามาคุยกับผมอีก 71 00:05:04,847 --> 00:05:06,223 ผมจะชกเขาให้แรงกว่าเดิม 72 00:05:06,974 --> 00:05:09,685 มันสําคัญขนาดนั้นเลยที่ผมต้องเก็บเป็นความลับ 73 00:05:10,477 --> 00:05:13,355 ไม่ให้คนอื่นรู้ว่าตัวผมเองมีตําหนิ 74 00:05:13,355 --> 00:05:16,108 ว่าผมเป็นคนที่กติกาสัญญาระบุว่า สามารถทําได้แค่งาน 75 00:05:16,108 --> 00:05:18,902 ที่ไม่ต้องใช้แรงกาย เพราะผมไม่เหมือนคนอื่น 76 00:05:22,865 --> 00:05:24,658 ผมไม่ได้ถูกจํากัดไว้ด้วยสิ่งที่คนอื่นคิด 77 00:05:24,658 --> 00:05:25,993 - ผมสามารถ... - พอล ที่รัก 78 00:05:25,993 --> 00:05:27,953 และผมสามารถทําผิดพลาดได้ 79 00:05:33,709 --> 00:05:35,836 ผมสามารถทําผิดพลาดได้ 80 00:05:37,421 --> 00:05:38,672 ทําอะไรน่ะ 81 00:05:40,132 --> 00:05:42,134 ผมจะไปจับคนที่ผมปล่อยตัวไป 82 00:05:43,886 --> 00:05:45,220 ผมจะทําให้มันถูกต้อง 83 00:06:09,494 --> 00:06:10,913 - แฮงก์ - วอล์กเกอร์ 84 00:06:12,372 --> 00:06:13,916 เรื่องจูลส์เหรอ 85 00:06:13,916 --> 00:06:16,793 ผมพยายามบอกพวกเขาว่า ฝ่ายเครื่องจักรกลทํางานได้ราบรื่น 86 00:06:16,793 --> 00:06:20,881 เพราะประชาชนที่ทํางานหนักให้ความสําคัญ แก่ความปลอดภัยของไซโลเหนือสิ่งอื่นใด 87 00:06:21,673 --> 00:06:23,467 แต่พวกเขาก็ยังมา 88 00:06:23,467 --> 00:06:24,551 ใช่ 89 00:06:25,886 --> 00:06:28,263 เข้ามาสิ 90 00:06:28,889 --> 00:06:30,182 ฉันไม่มีอะไรต้องปิดบัง 91 00:06:40,567 --> 00:06:42,861 แกไม่ได้ตื่นมากินนมตอนตีห้า 92 00:06:43,612 --> 00:06:44,738 ฉันเหนื่อยมาก 93 00:06:44,738 --> 00:06:47,407 ฉันตื่นอีกทีก็หกโมงแล้ว และฉัน... 94 00:06:47,407 --> 00:06:48,617 เดนีส ไม่เป็นไร 95 00:06:48,617 --> 00:06:51,328 - ฉันเป็นแม่ที่แย่มาก - ไม่ ไม่ใช่เลย 96 00:06:51,328 --> 00:06:53,288 คุณก็แค่เหนื่อยล้า 97 00:06:53,789 --> 00:06:56,792 ดูสิ คลอเดียไม่เป็นอะไรเลย 98 00:06:58,585 --> 00:07:00,003 - ทําอะไรน่ะ - ปีเตอร์ นิโคลส์ 99 00:07:00,003 --> 00:07:02,881 - เรากําลัง... - รู้ไหมว่าลูกสาวคุณอยู่ไหน 100 00:07:02,881 --> 00:07:05,676 - เดี๋ยวเด็กก็ตื่นหรอก - รู้ไหมว่าลูกสาวคุณอยู่ไหน 101 00:07:05,676 --> 00:07:07,678 ไม่รู้ คุณกลับไปได้แล้ว 102 00:07:07,678 --> 00:07:10,556 ผมว่าคุณทําตามที่เขาพูดจะดีกว่า 103 00:07:11,765 --> 00:07:14,935 ถ้าทําเด็กตื่นละก็ ผู้หญิงที่น่าสงสารคนนี้อาจจะฆ่าคุณได้ 104 00:07:32,452 --> 00:07:36,748 ผมจําได้ว่าตอนเราทําให้ลูกเราหลับได้ ถือเป็นความสําเร็จสูงสุดของวันเลยทีเดียว 105 00:07:38,917 --> 00:07:40,460 ต้องการอะไรจากลูกสาวผม 106 00:07:40,961 --> 00:07:41,962 ดร.นิโคลส์ 107 00:07:42,462 --> 00:07:46,508 ผมว่าจูเลียตต์คือคนที่สําคัญที่สุดในโลกสําหรับคุณ 108 00:07:47,259 --> 00:07:49,761 แต่เพื่อทุกชีวิตในไซโล 109 00:07:49,761 --> 00:07:51,889 ผมอยากให้คุณบอกมาว่าเธออยู่ไหน 110 00:07:52,723 --> 00:07:54,683 เธอคือคนที่สําคัญที่สุดสําหรับผม 111 00:07:55,893 --> 00:07:58,729 แต่ผมไม่รู้ว่าเธอคิดยังไงหรือจะไปไหน 112 00:07:59,771 --> 00:08:02,024 ผมไม่ได้เจอเธอมา 20 ปีจนกระทั่งสัปดาห์นี้ 113 00:08:03,400 --> 00:08:05,736 - เกิดอะไรขึ้น - เธอบอกว่าเธออยากไปข้างนอก 114 00:08:05,736 --> 00:08:08,030 ตอนนี้คนทั้งไซโลจึงหาตัวเธออยู่ 115 00:08:08,030 --> 00:08:10,908 ช่วยผมตามหาเธอ ก่อนที่หน่วยจู่โจมจอมกระตือรือร้นจะเจอเธอ 116 00:08:11,783 --> 00:08:15,871 ถ้านี่คือคําเตือน ผมไม่ต้องการ ผมรู้จักพวกเขาดี 117 00:08:16,997 --> 00:08:17,998 ผมก็เดาว่าคุณรู้ 118 00:08:18,874 --> 00:08:22,920 มีที่นึงอยู่ครึ่งทางรอบๆ ระเบียงชั้นหนึ่ง 119 00:08:24,254 --> 00:08:26,089 ซึ่งราวจับมันเริ่มลื่น 120 00:08:26,089 --> 00:08:29,301 เพราะคนที่เกาะมันไว้แน่นก่อนกระโดดลงไป 121 00:08:31,178 --> 00:08:33,472 ผมไม่เคยคิดเลยว่าภรรยาผมจะเป็นหนึ่งในนั้น 122 00:08:34,472 --> 00:08:38,434 แต่เป็นเพราะหน่วยจู่โจมของคุณ จูลส์คือคนเดียวที่ผมเหลืออยู่ 123 00:08:39,561 --> 00:08:44,316 ขอถามหน่อยสิ คุณซิมส์ ถ้าคุณเป็นผม 124 00:08:45,526 --> 00:08:47,778 คุณจะช่วยให้คนอื่นมาทําร้ายลูกตัวเองไหม 125 00:08:47,778 --> 00:08:48,862 ช่วยสิ 126 00:08:50,489 --> 00:08:55,035 เพราะไม่มีใครสําคัญไปกว่าคน 10,000 ชีวิต หรืออีกหลายพันนับจากนี้ 127 00:08:58,413 --> 00:09:00,165 ผมไม่รู้ว่าเธออยู่ไหน 128 00:09:19,560 --> 00:09:21,186 ทําไมโรงเรียนถึงปิดล่ะครับ 129 00:09:21,186 --> 00:09:24,690 วันนี้วันพิเศษจ้ะ แม่ก็ไม่ต้องไปทํางานเหมือนกัน 130 00:09:24,690 --> 00:09:28,151 วันนี้จะมีแค่แม่กับลูก กินแซนด์วิชชีสย่างตอนกลางวัน 131 00:09:29,528 --> 00:09:30,946 พ่อจะกลับบ้านไหมครับ 132 00:09:30,946 --> 00:09:32,656 วันนี้พ่อจะงานยุ่งหน่อยจ้ะ 133 00:09:32,656 --> 00:09:34,366 ผมทําอะไรมาให้พ่อด้วย 134 00:09:37,786 --> 00:09:39,121 (โรเบิร์ต ซิมส์) 135 00:09:39,121 --> 00:09:40,581 สวยจัง 136 00:09:40,581 --> 00:09:42,583 ทําให้พ่อ แต่ไม่ทําให้แม่บ้างเหรอ 137 00:09:42,583 --> 00:09:44,084 ผมทําให้แม่อันนึงด้วยครับ 138 00:09:44,751 --> 00:09:48,088 - คุณนายซิมส์ - คะ 139 00:09:48,088 --> 00:09:51,258 สามีคุณส่งเรามาคุ้มกันคุณกับลูก กลับจากโรงเรียนไปบ้าน 140 00:09:51,842 --> 00:09:52,885 คุณมาสายไปนิด 141 00:09:52,885 --> 00:09:54,845 - เราถึงบ้านแล้ว - ขอโทษด้วยครับ 142 00:09:55,554 --> 00:09:57,264 ให้เราแน่ใจว่าคุณเข้าบ้านปลอดภัยได้ไหม 143 00:09:57,264 --> 00:09:58,348 ได้สิ 144 00:10:05,439 --> 00:10:06,440 โอเค เราเข้าบ้านแล้ว 145 00:10:06,440 --> 00:10:09,234 - เราขอตรวจสอบข้างในได้ไหม - ห้ามเข้าบ้านฉันเด็ดขาด 146 00:10:09,234 --> 00:10:11,111 แต่คุณบอกสามีฉันได้ว่าคุณทํางานเสร็จแล้ว 147 00:10:11,111 --> 00:10:13,280 - คุณครับ - ฉันเคยเป็นหน่วยจู่โจมมา 12 ปี 148 00:10:13,280 --> 00:10:15,908 ก่อนย้ายไปอยู่ฝ่ายไอที ฉันดูแลตัวเองได้ 149 00:10:15,908 --> 00:10:17,618 ครับ แต่เราจะรู้สึกดีกว่านี้... 150 00:10:17,618 --> 00:10:20,454 คุณสองคนเรียกแขกเยอะแล้ว ที่วิ่งขึ้นมาและตะโกนชื่อฉัน 151 00:10:20,454 --> 00:10:22,247 คิดว่าสามีฉันจะพอใจไหม 152 00:10:42,643 --> 00:10:45,187 โอเค มานี่มา 153 00:10:50,901 --> 00:10:52,236 ถึงแล้ว 154 00:10:53,070 --> 00:10:54,530 ทุกอย่างโอเคไหมครับแม่ 155 00:10:55,781 --> 00:10:56,782 จ้ะ 156 00:10:58,450 --> 00:11:00,994 จ้ะลูก ทุกอย่างปกติดี 157 00:11:02,120 --> 00:11:04,206 ลูกอยู่ในนี้แล้วทําการบ้านไปก่อนนะ 158 00:11:04,706 --> 00:11:06,041 แม่จะทําของว่างมาให้ โอเคไหม 159 00:11:06,667 --> 00:11:08,043 - ได้ - ว่าไงนะ 160 00:11:08,544 --> 00:11:10,337 - ได้ครับแม่ - โอเคจ้ะ 161 00:11:52,546 --> 00:11:55,132 ฉันจะไม่ทําร้ายคุณ แต่ฉันทําแน่ถ้าจําเป็น 162 00:13:13,460 --> 00:13:15,504 {\an8}(อิงจากหนังสือชุดเรื่อง SILO โดย ฮิว ฮาววีย์) 163 00:13:31,395 --> 00:13:32,729 {\an8}แม่ชอบมากจ้ะลูก 164 00:13:32,729 --> 00:13:33,897 {\an8}(คุณแม่) 165 00:13:33,897 --> 00:13:36,358 ลูกเก็บไว้ให้แม่แป๊บนึงก่อนได้ไหม 166 00:13:37,860 --> 00:13:38,861 ได้ครับ 167 00:13:39,820 --> 00:13:42,072 แม่จะปิดประตู แต่ทุกอย่างเรียบร้อยดี 168 00:13:42,948 --> 00:13:45,158 แม่แค่ต้องคุยกับคนจากที่ทํางาน 169 00:13:46,243 --> 00:13:47,244 ได้ครับ 170 00:14:01,550 --> 00:14:03,677 - รู้วิธีใช้มันไหม - ก็ไม่เชิง 171 00:14:04,178 --> 00:14:06,180 แต่คุณอยู่ใกล้ขนาดนี้ มันคงไม่สําคัญหรอก 172 00:14:06,180 --> 00:14:07,347 ในนั้นมีกระสุนแค่นัดเดียว 173 00:14:07,347 --> 00:14:08,432 ฉันต้องใช้กี่นัดกันล่ะ 174 00:14:09,391 --> 00:14:11,018 ฟังนะ ฉันไม่ได้มาทําร้ายคุณ 175 00:14:11,018 --> 00:14:12,853 - คุณพูดไปแล้ว - ฉันย้ําอีกนี่ไง 176 00:14:15,939 --> 00:14:18,483 - นี่ของฉันเหรอ - ใช่ สามีคุณเอาของฉันไป 177 00:14:20,194 --> 00:14:21,904 ใส่กุญแจมือตัวเองไว้กับราวห้องน้ําซะ 178 00:14:21,904 --> 00:14:22,988 ไม่ 179 00:14:22,988 --> 00:14:26,033 ฟังนะ ถ้าฉันยิง ไม่ว่าจะโดนคุณหรือไม่โดน 180 00:14:26,033 --> 00:14:29,328 มันก็มากพอที่จะทําให้ลูกคุณฝันร้ายไปตลอดชีวิต 181 00:14:29,328 --> 00:14:30,454 จะเอาแบบนั้นไหม 182 00:14:30,454 --> 00:14:34,249 ฉันไม่ขออยู่ในจุดที่ฉันมองไม่เห็น ทั้งคุณและประตูห้องลูกฉัน 183 00:14:38,629 --> 00:14:40,214 ห้องครัว เดี๋ยวนี้ 184 00:15:31,974 --> 00:15:33,141 ถามจริง 185 00:15:33,141 --> 00:15:34,476 ฉันต้องทําเผื่อไว้ก่อน 186 00:15:34,977 --> 00:15:37,145 จากที่ได้ยินมา คุณก็ไม่ต่าง 187 00:15:45,195 --> 00:15:46,196 (กติกาสัญญา) 188 00:15:50,033 --> 00:15:51,285 ทําอะไรน่ะ 189 00:15:51,285 --> 00:15:53,662 (กําลังสแกนไดรฟ์ภายนอก) 190 00:16:05,090 --> 00:16:06,466 รองนายอําเภอ คุณเข้ามาไม่ได้ 191 00:16:06,466 --> 00:16:08,969 ผู้พิพากษาอนุญาตให้ จนท.สืบสวน ของตุลาการเข้ามาได้เท่านั้น 192 00:16:08,969 --> 00:16:11,889 ในฐานะนายอําเภอรักษาการ ผมมีหน้าที่ทําการสืบสวน 193 00:16:11,889 --> 00:16:14,683 ใครก็ตามที่ขอออกไปข้างนอก 194 00:16:14,683 --> 00:16:17,686 ส่วนฉันก็ได้รับคําสั่งให้จับกุมทุกคน ที่พยายามผ่านฉันไป 195 00:16:22,524 --> 00:16:24,109 คุณคะ ฉันไม่รู้ว่าคุณจําฉันได้ไหม 196 00:16:24,109 --> 00:16:26,612 แต่ฉันเรียนกติกาสัญญา ในชั้นเรียนของคุณเมื่อปีก่อน 197 00:16:28,322 --> 00:16:30,240 - จีนเหรอ - โรบินสัน 198 00:16:30,908 --> 00:16:34,536 นี่ ถ้าฉันเป็นคนคุมเอง ฉันจะยอมให้คุณเข้าไป แต่ฉันทําไม่ได้ 199 00:16:34,536 --> 00:16:37,831 อย่างที่คุณรู้ ฉันไม่มีทางเลือก ฉันต้องทําตามที่พวกเขาบอก 200 00:16:38,749 --> 00:16:42,377 - บอกผมได้ไหมว่าเธอทิ้งโน้ตไว้รึเปล่า - ไม่มีโน้ตค่ะ ที่นี่รกมาก 201 00:16:46,590 --> 00:16:50,886 ผมคิดอยู่ว่าถ้าผมรู้ว่าทําไม เธอถึงบอกว่าเธอต้องออกไปข้างนอก 202 00:16:51,553 --> 00:16:53,305 ผมอาจจะรู้ก็ได้ว่าตอนนี้เธออยู่ไหน 203 00:16:54,973 --> 00:16:55,974 ฉันไม่รู้ 204 00:16:56,808 --> 00:16:57,976 แต่คุณควรกลับไปได้แล้วค่ะ 205 00:17:07,736 --> 00:17:09,570 ใครทําให้คุณฝันร้ายงั้นเหรอ 206 00:17:12,156 --> 00:17:14,576 ถ้าคุณไม่เจอกับตัว คุณคงไม่พูดแบบนั้นออกมา 207 00:17:15,911 --> 00:17:17,329 คุณบอกว่าคุณเคยเป็นหน่วยจู่โจม 208 00:17:18,914 --> 00:17:22,209 ตอนที่ฉันยังเด็ก อายุพอๆ กับลูกชายคุณตอนนี้ 209 00:17:22,209 --> 00:17:23,961 คนอย่างคุณพังประตูบ้านเราเข้ามา 210 00:17:23,961 --> 00:17:26,128 พวกเขาพังอะพาร์ตเมนต์เรา ทําลายครอบครัวเรา 211 00:17:27,047 --> 00:17:30,717 นั่นแหละตุลาการ คนที่คุณเคยทํางานให้ และคนที่สามีคุณทํางานให้อยู่ตอนนี้ 212 00:17:30,717 --> 00:17:32,469 สามีฉันทํางานเพื่อประโยชน์ของไซโล 213 00:17:32,469 --> 00:17:35,013 - โห คุณเชื่อในประโยชน์ของไซโลงั้นเหรอ - ใช่ 214 00:17:35,013 --> 00:17:39,935 แต่ไม่มากพอที่จะปล่อยให้หน่วยจู่โจมสองคน บุกเข้ามาในอะพาร์ตเมนต์ที่ลูกคุณหลับอยู่ 215 00:17:40,936 --> 00:17:42,688 ถึงสามีคุณจะเป็นคนส่งมาก็เถอะ 216 00:17:43,188 --> 00:17:46,149 สามีฉันไม่ใช่คนที่ควบคุมทุกอย่างที่เกิดขึ้นในไซโล 217 00:17:46,149 --> 00:17:47,734 และแน่นอนว่าเขาไม่ใช่คนรับผิดชอบ 218 00:17:47,734 --> 00:17:49,862 ต่อสิ่งที่เกิดขึ้นกับคุณตอนที่คุณยังเด็ก 219 00:17:49,862 --> 00:17:52,447 คุณไม่รู้หรอกว่าสามีคุณรับผิดชอบเรื่องอะไรบ้าง 220 00:17:52,447 --> 00:17:55,784 และคุณคิดว่าจะเกิดอะไรขึ้น ถ้าเขารู้ว่าคุณอยู่ที่นี่ตอนนี้ 221 00:18:49,046 --> 00:18:50,047 เข้ามา 222 00:18:51,340 --> 00:18:55,761 ผมคุยกับพ่อเธอแล้ว ทีมของเราที่อยู่ชั้นล่าง ไปตรวจสอบกับเพื่อนเธอที่ฝ่ายเครื่องจักรกลด้วย 223 00:18:55,761 --> 00:18:56,887 เธอไม่ได้อยู่กับใครเลย 224 00:18:57,387 --> 00:18:59,348 คุณได้ส่งทีมไปที่อื่นอีกไหม 225 00:19:00,516 --> 00:19:02,142 ตอนนี้แค่สถานที่ตามที่บอก 226 00:19:03,393 --> 00:19:05,354 ยามแกะรอยสถานที่ที่นิโคลส์ไปเมื่อวาน 227 00:19:05,354 --> 00:19:08,482 สถานที่ส่วนใหญ่ก็ปกติ จนเธอไปที่ศูนย์จ่ายงานบนชั้นสิบ 228 00:19:08,482 --> 00:19:10,734 จ้างคนส่งของให้ไปส่งข้อความ 229 00:19:10,734 --> 00:19:12,736 สํานักงานนายอําเภอมีคนส่งของอยู่แล้วนี่ 230 00:19:12,736 --> 00:19:15,322 ใช่ ผมรู้ ผมส่งเจ้าหน้าที่ขึ้นไปตรวจสอบแล้ว 231 00:19:15,989 --> 00:19:18,992 ข้อความถูกส่งไปให้ใครสักคนที่โรงอาหาร 232 00:19:19,660 --> 00:19:20,786 คนงานในโรงอาหารเหรอ 233 00:19:20,786 --> 00:19:23,288 ไม่ใช่ ใครสักคนที่ไปนั่งอยู่ที่นั่น 234 00:19:24,289 --> 00:19:27,501 ลูคัส ไคล์ ทํางานฝ่ายไอที 235 00:19:28,460 --> 00:19:29,753 เราไม่รู้ว่าข้อความเขียนว่าไง 236 00:19:29,753 --> 00:19:32,256 แต่เรารู้ว่าคุณไคล์ทําอะไรหลังได้รับข้อความ 237 00:19:33,257 --> 00:19:34,716 เขาไปยังอะพาร์ตเมนต์ของนิโคลส์ 238 00:19:37,344 --> 00:19:38,428 (สถานที่เกิดเหตุ) 239 00:19:38,428 --> 00:19:39,596 (ห้ามเข้า) 240 00:19:39,596 --> 00:19:41,974 {\an8}(ตามคําสั่งของผู้พิพากษาเมโดว์ส) 241 00:21:29,081 --> 00:21:30,332 (คําสั่งไม่ถูกต้อง) 242 00:21:55,899 --> 00:21:58,193 (ไลบรารี) 243 00:22:01,280 --> 00:22:02,865 (เปิด_ข้อมูล/ไดรฟ์: "ไลบรารี") 244 00:23:40,087 --> 00:23:43,465 (การผจญภัยที่น่าอัศจรรย์ในจอร์เจีย คู่มือการท่องเที่ยวสําหรับเด็ก) 245 00:23:48,220 --> 00:23:53,183 คุณคิดว่าตัวคุณเองเป็นคนอยากรู้อยากเห็นไหม คุณไคล์ 246 00:23:55,227 --> 00:23:56,228 ไม่ครับ... 247 00:23:57,062 --> 00:24:00,816 ไม่มากไปกว่าคนอื่นหรอกครับ 248 00:24:01,942 --> 00:24:07,447 แต่ผมเข้าใจว่า คุณชอบขึ้นไปที่โรงอาหารตอนกลางคืน 249 00:24:07,447 --> 00:24:10,325 และทําตารางแสงสว่างที่เห็นบนท้องฟ้า เรื่องจริงรึเปล่า 250 00:24:10,993 --> 00:24:13,328 มันก็แค่งานอดิเรกฆ่าเวลาน่ะครับ 251 00:24:14,162 --> 00:24:19,168 ผมว่าผมเป็นพวกชอบวิเคราะห์ มากกว่าอยากรู้อยากเห็น 252 00:24:19,751 --> 00:24:20,752 ชอบวิเคราะห์เหรอ 253 00:24:22,671 --> 00:24:26,675 เพราะงี้ผมถึงทํางานในฝ่ายไอที 254 00:24:26,675 --> 00:24:29,386 ที่นี่ผมได้ใช้... 255 00:24:29,386 --> 00:24:33,182 คุณรู้ไหมว่ามันคืออะไร 256 00:24:34,558 --> 00:24:35,559 แสงสว่างนั่นน่ะ 257 00:24:36,727 --> 00:24:37,978 ไม่รู้ครับ 258 00:24:37,978 --> 00:24:39,146 พอจะเดาได้ไหม 259 00:24:44,318 --> 00:24:45,777 แล้วนายอําเภอนิโคลส์ล่ะ 260 00:24:46,612 --> 00:24:48,780 เธอรู้ไหมว่าแสงสว่างพวกนั้นคืออะไร 261 00:24:50,490 --> 00:24:53,577 ลูคัส เมื่อวานตอนที่นายอําเภอ ให้คนส่งของส่งข้อความถึงคุณ 262 00:24:53,577 --> 00:24:57,789 คุณตรงดิ่งไปที่อะพาร์ตเมนต์เธอ ซึ่งเป็นที่ที่พวกคุณได้คุยกัน 263 00:24:58,290 --> 00:25:02,920 มันได้ยินไม่ถนัดเพราะเสียงน้ําที่เธอเปิดทิ้งไว้ 264 00:25:02,920 --> 00:25:04,880 จากนั้นนิโคลส์ก็ทุบกระจกแตก 265 00:25:05,547 --> 00:25:08,133 ทําลายเครื่องตรวจจับคุณภาพอากาศที่อยู่ข้างหลัง 266 00:25:08,133 --> 00:25:09,843 เป็นความผิดอาญา 267 00:25:11,220 --> 00:25:15,224 นอกจากนั้นเธอยังเอาฮาร์ดไดรฟ์ไปให้คุณดู 268 00:25:15,224 --> 00:25:16,683 อันที่ต้องห้ามด้วย 269 00:25:16,683 --> 00:25:18,977 แล้วคุณทํายังไง 270 00:25:21,438 --> 00:25:25,025 ผม... เปล่านี่ครับ ผมไม่ได้ทําอะไรเลย 271 00:25:25,025 --> 00:25:26,109 ใช่ไง 272 00:25:27,569 --> 00:25:31,365 นายอําเภอเอาอนุสรณ์ต้องห้าม ที่อันตรายระดับสูงสุดไปให้คุณดู 273 00:25:31,949 --> 00:25:33,951 แต่คุณไม่แจ้งใครเลย 274 00:25:35,160 --> 00:25:39,164 ทีม รปภ.ของตุลาการไปที่อะพาร์ตเมนต์ของเธอ 275 00:25:39,957 --> 00:25:42,042 ให้โอกาสคุณได้แจ้งให้พวกเขารู้ 276 00:25:42,668 --> 00:25:45,420 แต่คุณก็ยังหลบเลี่ยง 277 00:25:45,420 --> 00:25:48,423 ผมไม่รู้ว่ามันคืออนุสรณ์ที่อันตรายระดับสูงสุด ผม... 278 00:25:48,423 --> 00:25:51,468 บอกทีสิ คุณเป็นคนชอบวิเคราะห์นี่ 279 00:25:52,344 --> 00:25:56,974 คุณคิดว่าผลที่ตามมา ของการไม่กระทําสิ่งที่ควรทําคืออะไร 280 00:26:00,060 --> 00:26:01,603 ผลที่ตามมาเหรอครับ 281 00:26:01,603 --> 00:26:06,525 ไม่เอาน่า คุณเป็นคนฉลาด ไม่งั้นคุณคงไม่ได้อยู่ฝ่ายไอทีหรอก 282 00:26:08,652 --> 00:26:13,031 ก่อนวันนี้ ถึงผมไม่รู้จักหน้าตาคุณมาก่อน 283 00:26:13,532 --> 00:26:16,118 แต่แน่นอนว่าผมคุ้นเคย กับตัวเลขประสิทธิภาพการทํางานของคุณ 284 00:26:16,118 --> 00:26:17,327 และมันค่อนข้างสูงทีเดียว 285 00:26:18,704 --> 00:26:20,372 ว่าไง ผลที่ตามมาคืออะไร 286 00:26:22,833 --> 00:26:26,712 ไปอยู่ห้องเก็บขยะดีไหม 287 00:26:28,213 --> 00:26:29,339 หรือเหมืองดี 288 00:26:29,339 --> 00:26:32,467 ดูจากขอบเขตการหักหลังของคุณแล้ว 289 00:26:32,467 --> 00:26:36,430 ไม่แน่นะ งานทําความสะอาดน่าจะเหมาะกว่า 290 00:26:36,430 --> 00:26:38,265 คุณฮอลแลนด์ ขอร้องละ ผม... 291 00:26:38,265 --> 00:26:43,103 ชีวิตประชาชน 10,000 คน ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของคุณ 292 00:26:44,438 --> 00:26:46,732 แต่คุณกลับเพิกเฉย 293 00:26:46,732 --> 00:26:47,816 ทําไม 294 00:26:48,817 --> 00:26:52,696 เพราะคุณ... แอบรักเธอเหรอ 295 00:26:57,743 --> 00:27:01,538 ผมไม่แน่ใจว่ามีทางออกทางอื่นสําหรับคุณ... 296 00:27:04,625 --> 00:27:08,253 เว้นแต่ว่าคุณจะช่วยเราตามหาเธอให้เจอ 297 00:27:08,253 --> 00:27:11,465 ผมไม่รู้จริงๆ ว่าเธออยู่ไหน 298 00:27:11,465 --> 00:27:14,801 เธอต้องการอะไรจากคุณ 299 00:27:15,427 --> 00:27:18,639 แค่ขอความช่วยเหลือกับฮาร์ดไดรฟ์ แต่ผมไม่ได้ช่วย 300 00:27:18,639 --> 00:27:21,850 อธิบายมาซิ ฮาร์ดไดรฟ์นั่นน่ะ อธิบายลักษณะของมันมา 301 00:27:21,850 --> 00:27:24,311 - มันเก่าแล้ว... - อะไรอีก 302 00:27:24,311 --> 00:27:25,854 มันบุบ มัน... 303 00:27:25,854 --> 00:27:27,231 มีหมายเลขซีเรียลไหม 304 00:27:27,231 --> 00:27:29,233 - ผมไม่ได้ดูใกล้ขนาดนั้น - ตอแหล 305 00:27:29,233 --> 00:27:31,693 คุณโกหกผมอยู่ มีอะไรอีก 306 00:27:31,693 --> 00:27:35,781 มีหมายเลขอยู่บนนั้น 307 00:27:37,324 --> 00:27:39,701 ไม่ใช่หมายเลขซีเรียล แค่... 308 00:27:39,701 --> 00:27:41,203 อือ เลขอะไร 309 00:27:41,870 --> 00:27:43,956 เลข 18 310 00:27:50,045 --> 00:27:52,339 พาเขาไปไว้ที่ไหนสักที่ อย่าให้เขาได้คุยกับใคร 311 00:27:53,215 --> 00:27:54,758 - เป็นไงบ้าง - มากับผมหน่อย 312 00:28:11,525 --> 00:28:13,402 สแกนทั้งระบบเพื่อฮาร์ดไดรฟ์ 313 00:28:13,402 --> 00:28:14,695 หมายเลขซีเรียล 18 314 00:28:14,695 --> 00:28:17,155 คุณครับ หมายเลขซีเรียลมีเก้าหลัก 315 00:28:17,155 --> 00:28:21,159 อันนี้มีสองหลัก หนึ่งตามด้วยแปด หรือเรียกว่า 18 ไปหามาซะ 316 00:29:04,203 --> 00:29:05,495 คุณโอเคไหม 317 00:29:05,996 --> 00:29:09,583 ผมไม่เคยสนใจเรื่องมอบหมายให้ใครเป็นลูกมือ 318 00:29:11,502 --> 00:29:14,213 และผมรู้ที่คุณคิดว่าควรเป็นคุณ โรเบิร์ต 319 00:29:14,213 --> 00:29:19,301 แต่วันนี้คุณให้อามันด์เซนส่งเจ้าหน้าที่ 320 00:29:19,301 --> 00:29:22,513 ไปอยู่กับภรรยาคุณ ตอนที่เธอเดินพาลูกจากโรงเรียนกลับบ้าน 321 00:29:24,348 --> 00:29:27,017 เรากําลังจะสูญพันธุ์ 322 00:29:27,601 --> 00:29:30,979 แต่คุณเลือกปกป้องครอบครัวคุณก่อนไซโล 323 00:29:30,979 --> 00:29:34,191 ผมว่ามันเป็นเรื่องที่เข้าใจได้สุดๆ 324 00:29:37,236 --> 00:29:40,739 แต่ตอนนี้ผมสงสัยว่าการให้คุณมาเป็นลูกมือ 325 00:29:40,739 --> 00:29:47,037 จะเป็นธรรมต่อตัวคุณ ภรรยาคุณ ลูกชายคุณ หรือไซโลไหม 326 00:29:47,746 --> 00:29:48,914 เจอแล้วครับ 327 00:29:49,414 --> 00:29:52,501 ไดรฟ์นั้นเชื่อมต่อกับคอมพิวเตอร์ ในอะพาร์ตเมนต์ที่ชั้น 17 328 00:29:52,501 --> 00:29:56,213 - สิบเจ็ดเหรอ - ใช่ครับ อะพาร์ตเมนต์ห้อง 114 329 00:29:57,256 --> 00:29:59,007 แม่งล้อเล่นกันแน่ๆ 330 00:29:59,800 --> 00:30:02,052 เคลียร์บันไดไปจนถึงชั้น 17 331 00:30:02,052 --> 00:30:04,972 เรียกหน่วยจู่โจมทุกคนที่ว่างอยู่ ทั้งชั้นบนและชั้นล่าง 332 00:30:16,400 --> 00:30:18,485 (เริ่มต้นที่นี่) 333 00:30:23,824 --> 00:30:25,450 มากับผมเร็ว มากับผม 334 00:30:31,540 --> 00:30:33,125 - เฮ้ จูลส์ - อะไรเนี่ย 335 00:30:33,125 --> 00:30:37,129 เหลือเชื่อใช่ไหมล่ะ นี่คือวิดีโอ 336 00:30:38,088 --> 00:30:40,299 หรืออย่างน้อยก็เป็นคําที่พวกเขาใช้เรียก ในยุคสมัยก่อน 337 00:30:41,133 --> 00:30:44,678 ผมถ่ายด้วยกล้องเก่าๆ ที่ผมเจอมา 338 00:30:45,929 --> 00:30:49,808 สภาพมันใกล้พังเต็มทีแล้ว แต่ผมทําให้มันใช้การได้ เพราะผมคืออัจฉริยะ 339 00:30:51,018 --> 00:30:53,645 หวังว่าคุณจะได้ดูไอ้นี่ตอนที่ผมอยู่ข้างๆ คุณ 340 00:30:53,645 --> 00:30:55,689 ผมจะได้เห็นปฏิกิริยาคุณ แต่ถ้าไม่ได้ 341 00:30:55,689 --> 00:30:57,441 และถ้าคุณได้ดูตอนที่ผมไม่อยู่... 342 00:30:57,941 --> 00:31:02,529 ก่อนอื่นเลย แปลว่าคุณเจอคําใบ้ทั้งหมดที่ผมทิ้งไว้ให้แล้ว 343 00:31:03,488 --> 00:31:06,200 แต่ถ้าคุณดูอยู่คนเดียว ก็แปลว่า 344 00:31:06,200 --> 00:31:08,827 ตุลาการรู้แล้วว่าผมมีฮาร์ดไดรฟ์ 345 00:31:09,536 --> 00:31:12,372 และสิ่งต่างๆ ไม่ได้เป็นไปอย่างที่ผมต้องการ 346 00:31:14,458 --> 00:31:19,463 โปรดรู้ไว้ว่า ผมไม่ได้ตั้งใจทําให้คุณตกอยู่ในอันตราย 347 00:31:20,756 --> 00:31:25,511 แต่ว่านะ จูลส์ ไดรฟ์นี้มีสิ่งที่คนอื่นต้องได้เห็น 348 00:31:26,053 --> 00:31:27,221 ความจริงไงล่ะ 349 00:31:28,096 --> 00:31:28,931 หยุดนะ 350 00:31:31,058 --> 00:31:32,100 หยุด 351 00:31:32,100 --> 00:31:34,436 คุณควรรู้ไว้ด้วยว่าผม... 352 00:31:34,436 --> 00:31:37,064 วินาทีที่คุณเชื่อมต่อไดรฟ์นั่น พวกเขาก็รู้ที่อยู่ของคุณแล้ว 353 00:31:37,064 --> 00:31:42,110 คุณจะรีบหนีไปซะตอนนี้ หรือดูต่อแล้วรอความตายได้เลย 354 00:31:46,698 --> 00:31:48,867 - ไปกันเถอะ - เร็วเข้า 355 00:31:54,998 --> 00:31:58,001 เวรละ บ้าฉิบ 356 00:31:58,001 --> 00:31:59,711 กล้องตามทางเดินทุกตัวกําลังดับ 357 00:32:21,400 --> 00:32:22,526 เดี๋ยว 358 00:32:37,332 --> 00:32:40,169 เฮ้ คุณเป็นอะไรรึเปล่า โอเคไหม 359 00:32:41,086 --> 00:32:42,379 แอนโทนี โอเคไหมลูก 360 00:32:49,928 --> 00:32:51,513 ทําไมเธอถึงหนีไปได้อีกแล้ว 361 00:33:05,611 --> 00:33:06,820 คนต่อไป 362 00:33:08,071 --> 00:33:11,783 - ยังห้ามไม่ให้มีการเดินทางอยู่ - ครับ แต่ผมอยู่ฝ่ายไอที 363 00:33:12,534 --> 00:33:14,661 ทําไมไอทีถึงจําเป็นต้องเดินทางวันนี้ 364 00:33:14,661 --> 00:33:17,122 มันไม่จําเป็นสําหรับผมหรอก แต่จําเป็นสําหรับหัวหน้าผม 365 00:33:20,918 --> 00:33:22,127 ขอบคุณ 366 00:33:36,058 --> 00:33:37,726 - เฮ้ - ถ้าไม่ใช่เรื่องสําคัญละน่าดู แพตทริค 367 00:33:37,726 --> 00:33:39,978 ฉันต้องโกหกเพื่อผ่านจุดตรวจมาตั้งเยอะ 368 00:33:41,230 --> 00:33:42,356 คิดว่าฉันยอมจ่ายตั้งสิบเครดิต 369 00:33:42,356 --> 00:33:45,025 เพื่อส่งข้อความที่ไม่สําคัญงั้นเหรอ ไม่เลย เข้ามาก่อน 370 00:33:46,193 --> 00:33:47,194 มาเร็ว 371 00:33:48,028 --> 00:33:51,990 ฉันสัญญากับไอ้หัวหน้าเวรไว้ ว่าจะทํางานช่วงสุดสัปดาห์สําหรับการที่ฉัน... 372 00:33:55,827 --> 00:33:57,204 แพตทริค ทําไมนายอําเภอถึงอยู่ที่นี่ 373 00:33:58,705 --> 00:34:02,501 - ฉันมั่นใจว่าตอนนี้เธอเป็นอดีตนายอําเภอแล้ว - ถามงี้ดีกว่า ให้ฉันมาที่นี่ทําไม 374 00:34:02,501 --> 00:34:05,420 เพราะคุณอยู่ในกลุ่มคน ที่แฮ็กเครือข่ายความปลอดภัยของไซโล 375 00:34:05,420 --> 00:34:08,130 และขายของโจรจากตลาด 376 00:34:09,591 --> 00:34:12,886 - นายทรยศกันนี่หว่า - เฮ้ย ฉันชมว่านายนี่มือหนึ่งเลยนะ 377 00:34:12,886 --> 00:34:14,679 - นายช่วยตํารวจทําไม - ฉันช่วยชีวิตเขาไว้ 378 00:34:14,679 --> 00:34:18,350 เธออยากคิดว่านั่นคือเหตุผล แต่จริงๆ แล้ว ฉันทําไปเพื่อนาฬิกาเรือนนั้น 379 00:34:18,350 --> 00:34:19,976 ฉันมีงานให้คุณทํา 380 00:34:21,353 --> 00:34:23,397 - มีนาฬิกาอีกเรือนให้ผมเหรอ - เปล่า 381 00:34:23,397 --> 00:34:26,233 - งั้นผมไม่สนใจ - ต้องสนสิ 382 00:34:31,154 --> 00:34:35,117 - บ้าฉิบ จอร์จ วิลคินส์ - ใช่ 383 00:35:32,508 --> 00:35:34,301 มีไฟล์นึงที่ฉันต้องดูให้จบ 384 00:35:34,927 --> 00:35:37,679 - ทําไมต้องให้ผมทํา - ต้องใช้คอมพิวเตอร์ที่เข้าถึงซิสออปได้ 385 00:35:37,679 --> 00:35:40,224 - และพวกเขาไม่ให้อาชญากรใช้... - ว้าว 386 00:35:40,224 --> 00:35:42,476 ไม่ง่ายเลย แต่ผมหาทางได้ 387 00:35:43,060 --> 00:35:45,479 และพวกเขาตามหาไดรฟ์นั้นอยู่ เพราะงั้นทันทีที่คุณเชื่อมต่อ 388 00:35:45,479 --> 00:35:47,189 พวกเขาจะรีบแจ้นมาหา 389 00:35:47,189 --> 00:35:51,318 - มันยากไปหน่อย แต่ก็ทําได้ - นี่ 390 00:35:51,944 --> 00:35:54,821 ผมทําให้พวกเขาคิดว่ามันมาจากที่อื่นในไซโลได้ 391 00:35:54,821 --> 00:35:56,949 มีที่ไหนที่คุณอยากให้พวกเขาส่งหน่วยจู่โจมไปไหม 392 00:35:56,949 --> 00:35:59,409 แฟนเก่า หัวหน้างาน 393 00:35:59,409 --> 00:36:01,078 ไอ้เวรที่อยู่ชั้น 98 ล่ะ 394 00:36:01,745 --> 00:36:03,580 คนที่แจ้งความว่านายปลอมแปลงน่ะเหรอ 395 00:36:04,248 --> 00:36:05,249 จัดให้ 396 00:36:08,168 --> 00:36:11,171 ผมใช้เวลาหลายปีพยายามแฮ็กไดรฟ์นี้ ก่อนขายให้เรจินา 397 00:36:11,171 --> 00:36:13,757 มันวางไว้จนฝุ่นเกาะ ตอนที่เธอเสนอขายให้ผม 398 00:36:13,757 --> 00:36:17,094 แล้วเธอก็มอบให้จอร์จ นี่เมียของโฮลสตันเป็นคนทําเหรอ 399 00:36:17,094 --> 00:36:18,512 ใช่ 400 00:36:18,512 --> 00:36:20,931 กู้คืนข้อมูล ไม่แปลกใจเลยที่เธอออกไปทําความสะอาด 401 00:36:22,057 --> 00:36:25,644 เธอเจอปัญหาตรงไดเร็กทอรี จอร์จแฮ็กมันไม่ได้ 402 00:36:30,107 --> 00:36:34,611 ว้าว มีไฟล์เป็นพันเลยแฮะ 403 00:36:34,611 --> 00:36:36,613 ผมจะรู้ได้ไงว่าต้องเริ่มจากตรงไหน 404 00:36:37,990 --> 00:36:39,616 ตรงนี้ล่ะ 405 00:36:40,742 --> 00:36:42,661 อือ ช่วยได้มากจริงๆ 406 00:36:46,790 --> 00:36:52,421 เฮ้ จูลส์ เหลือเชื่อใช่ไหมล่ะ นี่คือวิดีโอ 407 00:36:53,005 --> 00:36:54,715 อะไรกันวะเนี่ย 408 00:37:14,693 --> 00:37:17,112 เจอแล้ว อยู่ที่ชั้น 98 409 00:37:17,112 --> 00:37:20,157 เมื่อกี๊เธออยู่ชั้น 17 เธอไปถึงชั้น 98 ได้ไง 410 00:37:21,074 --> 00:37:25,871 ความจริงไงล่ะ ไหนๆ ผมก็เป็นคนซื่อสัตย์อยู่แล้ว 411 00:37:25,871 --> 00:37:29,458 คุณควรรู้ไว้ด้วยว่าผมย้ายไปอยู่ฝ่ายเครื่องจักรกล 412 00:37:29,458 --> 00:37:32,711 ผมจะได้มีใครสักคนเป็นคนแนะแนวทางข้างล่าง 413 00:37:32,711 --> 00:37:38,675 แต่ใช้เวลาไม่นานผมก็รู้ว่า คนที่รู้จักข้างล่างดีทุกอย่างก็คือคุณ 414 00:37:40,135 --> 00:37:44,723 แผนของผมคือตักตวงความรู้ทั้งหมด ที่คุณจะให้ผมได้ 415 00:37:44,723 --> 00:37:46,808 แล้วทิ้งคุณไว้ข้างหลัง 416 00:37:47,851 --> 00:37:50,187 แต่สิ่งที่น่ารําคาญใจที่สุดกลับเกิดขึ้น 417 00:37:50,187 --> 00:37:53,732 ผมตกหลุมรักคุณ 418 00:37:57,903 --> 00:37:59,279 ยังไงก็เถอะ... 419 00:38:01,615 --> 00:38:03,659 วันนี้ผมอยากบอกคุณ 420 00:38:03,659 --> 00:38:07,246 ในงานปาร์ตี้ลูกมือของคูเปอร์ ว่าผมเจอประตูที่ผมตามหาแล้ว 421 00:38:07,246 --> 00:38:12,000 มันใหญ่มาก น่าจะสูงประมาณสี่เมตรครึ่ง เป็นประตูโลหะ 422 00:38:12,000 --> 00:38:14,127 ผมเข้าไปไม่ได้ แต่คุณอาจจะเข้าได้ 423 00:38:15,587 --> 00:38:18,799 ผมเดาว่าคุณคงสงสัยว่าผมทําอะไรกับน้ํา 424 00:38:18,799 --> 00:38:22,386 คืองี้... กลายเป็นว่าไม่มีอะไรต้องกังวลเลย 425 00:38:22,386 --> 00:38:27,015 ยังไงก็ตาม จูลส์ สิ่งสําคัญคือประตูมันอยู่ข้างล่าง 426 00:38:27,891 --> 00:38:29,643 คุณต้องหามันให้เจอ 427 00:38:46,285 --> 00:38:48,579 (กติกาสัญญาระหว่างผู้ก่อตั้ง และประชาชนแห่งไซโล) 428 00:39:05,095 --> 00:39:05,929 ผม... 429 00:39:06,430 --> 00:39:10,684 ผมอัดวิดีโอนี้ไว้ เผื่อว่าผมไม่รอด 430 00:39:11,768 --> 00:39:16,565 แต่ผู้คนต้องได้รู้ว่าทําไมแอลลิสัน เบ็คเกอร์ ถึงออกไปทําความสะอาด 431 00:39:17,065 --> 00:39:19,151 จําที่เธอบอกตอนเธอขอออกไปข้างนอกได้ไหม 432 00:39:19,735 --> 00:39:25,073 ในนี้ หาไฟล์ที่ระบุว่า "เจน คาร์โมดี ทําความสะอาด" 433 00:39:25,908 --> 00:39:27,284 คุณจะรู้เองว่าทําไม 434 00:39:27,284 --> 00:39:29,828 ผมน่าจะมาถึงที่นี่ให้เร็วกว่านี้ 435 00:39:30,412 --> 00:39:35,167 ดีแล้วที่คุณไม่ได้มา ฉันปล่อยเธอไปเอง ร็อบ 436 00:39:35,167 --> 00:39:38,086 คุณว่าไงนะ ทําไมคุณถึงทําแบบนั้น 437 00:39:38,086 --> 00:39:39,630 - ฟังก่อนสิ - ฟังอะไร 438 00:39:39,630 --> 00:39:42,299 เธออยู่ต่อหน้าคุณแท้ๆ แต่คุณปล่อยเธอไปงั้นเหรอ 439 00:39:42,299 --> 00:39:45,385 ฉันรู้ว่าคุณจะมาพร้อมหน่วยจู่โจม พร้อมนิ้วมืออยู่ที่ไกปืน 440 00:39:45,385 --> 00:39:48,805 - ไม่ ผมสั่งพวกเขาไว้ว่าห้ามยิง - ฉันเคยได้รับคําสั่งแบบนั้นมาก่อน 441 00:39:49,389 --> 00:39:50,933 ฉันรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นได้บ้าง 442 00:39:55,312 --> 00:40:00,651 เรามีเป้าหมายเดียว ความปรารถนาเดียว และเราจะจดจ่ออยู่กับมัน 443 00:40:02,736 --> 00:40:04,530 - อะไร - เบอร์นาร์ดเขา... 444 00:40:05,197 --> 00:40:08,033 เขารู้ว่าผมให้คนคุ้มกันพาคุณกับแอนโทนีกลับบ้าน 445 00:40:08,033 --> 00:40:11,078 และตอนนี้เขาสงสัยว่า ผมควรเป็นลูกมือของเขาไหม 446 00:40:16,124 --> 00:40:18,502 บอกมาว่าเขาพูดว่าไงบ้าง ร็อบ 447 00:40:18,502 --> 00:40:23,340 ตอนนี้ผมคุยเรื่องนี้ไม่ได้ ผมต้องกลับไป 448 00:40:23,966 --> 00:40:25,092 พ่อครับ 449 00:40:27,386 --> 00:40:29,513 แอนโทนีลูกรัก แม่บอกให้อยู่ในห้องไง 450 00:40:29,513 --> 00:40:33,058 ตอนนี้ทุกอย่างเรียบร้อยดีแล้วลูก พ่อสัญญา 451 00:40:33,058 --> 00:40:35,394 พ่อจะไม่ยอมให้เกิดอะไรขึ้นกับลูกทั้งนั้น 452 00:40:35,394 --> 00:40:37,437 ลูกอยากให้พ่อปกป้องเราใช่ไหม 453 00:40:39,147 --> 00:40:43,151 แม่ก็เหมือนกันจ้ะ เราต้องให้เขาไป เขาจะได้ปกป้องเราได้ 454 00:40:43,151 --> 00:40:45,988 พ่อจะส่งผู้หญิงคนนั้นออกไปทําความสะอาดไหม 455 00:40:45,988 --> 00:40:48,156 - เดี๋ยวก็รู้จ้ะ - หวังว่าพ่อจะส่งนะครับ 456 00:40:49,157 --> 00:40:51,952 ผมไม่อยากเห็นเธอกลับมาที่นี่อีก 457 00:40:57,624 --> 00:41:01,420 ผมต้องซ่อนไดรฟ์นี้ไว้แล้วขึ้นไปข้างบน 458 00:41:01,420 --> 00:41:03,964 อีกเรื่องนึง ก่อนที่ผมจะไป 459 00:41:05,215 --> 00:41:08,635 ผมดีใจมากที่ผมเป็นคนที่โคตรโชคดี 460 00:41:08,635 --> 00:41:11,180 ในสถานที่โสโครกนี้ที่ผมได้อยู่กับคุณ 461 00:41:13,807 --> 00:41:19,271 เผื่อว่าผมยังไม่เคยแสดงออกชัดๆ ก่อนหน้านี้ ผมรักคุณนะ จูเลียตต์ นิโคลส์ 462 00:41:20,814 --> 00:41:21,940 ฉันรักคุณ 463 00:41:35,537 --> 00:41:38,498 - เฮ้ คามิลล์เป็นไงบ้าง แล้วลูกคุณล่ะ - หวาดกลัว ทั้งสองคนเลย 464 00:41:40,542 --> 00:41:42,711 ได้ข่าวว่าไดรฟ์ไปโผล่อยู่ที่ชั้น 98 465 00:41:42,711 --> 00:41:46,173 มันไม่ได้อยู่ที่นั่น เธอให้ใครสักคนเปลี่ยนสถานที่ 466 00:41:46,757 --> 00:41:51,762 พวกเขาฝีมือดีนะ แต่ผมเก่งกว่า เราจะหามันให้เจอ แล้วเราจะจับเธอซะ 467 00:42:10,989 --> 00:42:13,700 (เจน คาร์โมดี ทําความสะอาด 13 ก.ย. ไซโล ปี 97) 468 00:42:14,993 --> 00:42:16,286 ตายจริง... 469 00:42:18,038 --> 00:42:21,750 - มันช่าง... ฉัน... - ทุกคน มาดูนี่เร็ว 470 00:42:22,417 --> 00:42:25,963 มันช่างสวยจริงๆ สวยเหลือเกิน 471 00:42:26,463 --> 00:42:29,758 มีใครได้ยินฉันไหม มีใครได้ยินบ้าง 472 00:42:30,926 --> 00:42:33,387 ภาพที่เห็นในโรงอาหาร... 473 00:42:34,054 --> 00:42:37,474 คนต้องได้รู้ พวกเขาต้องได้เห็น 474 00:42:37,474 --> 00:42:39,142 แอลลิสันพูดถูก 475 00:42:40,394 --> 00:42:41,937 ภาพที่ฉายให้ดูคือเรื่องโกหก 476 00:43:40,621 --> 00:43:42,623 คําบรรยายโดย ชลันธร เรืองภักดี