1 00:00:06,916 --> 00:00:11,916 ‎(ซีรีส์จาก NETFLIX) 2 00:01:24,916 --> 00:01:29,833 ‎(แรงดึงดูด) 3 00:01:40,083 --> 00:01:42,125 ‎นายแน่ใจนะว่าไปคนเดียวไหว 4 00:01:42,208 --> 00:01:47,125 ‎แน่ใจ ทุกอย่างขึ้นอยู่กับการหยุดระเบิดราให้ได้ 5 00:01:50,958 --> 00:01:52,750 ‎เจอกันบนดาวเคราะห์ X-10 6 00:01:53,458 --> 00:01:54,958 ‎ไว้เจอกันข้างล่าง 7 00:02:06,208 --> 00:02:10,166 ‎เธอตัวเล็กแค่นี้ แต่แสบชะมัดเลย 8 00:03:01,916 --> 00:03:04,458 ‎ฉันจะทำให้เราได้ตามต้องการแน่นอน 9 00:03:29,375 --> 00:03:31,333 ‎ความกดอากาศลดลงที่ทางเดินหลัก 10 00:03:31,416 --> 00:03:34,166 ‎- ความกดอากาศลดลงที่ทางเดินหลัก ‎- กำลังปิดทางเดินหลัก 11 00:03:34,250 --> 00:03:36,375 ‎ความกดอากาศลดลงที่ทางเดินหลัก 12 00:03:56,333 --> 00:03:57,916 ‎ยานหลบหนีงั้นเหรอ 13 00:04:13,250 --> 00:04:14,500 ‎พวกเขาไม่ยอมแพ้สินะ 14 00:04:15,083 --> 00:04:16,250 ‎เราก็ไม่ยอมแพ้เหมือนกัน 15 00:04:18,041 --> 00:04:20,291 ‎ยานนี้กำลังเตรียมการลงจอด 16 00:04:20,375 --> 00:04:23,125 ‎ลูกเรือทุกคนกรุณาป้องกันตัวเองให้ดี 17 00:04:23,208 --> 00:04:24,791 ‎และเตรียมรับแรงกระแทก 18 00:04:24,875 --> 00:04:27,166 ‎ยานนี้กำลังเตรียมการลงจอด 19 00:06:20,750 --> 00:06:21,750 ‎ไม่ 20 00:06:24,666 --> 00:06:25,916 ‎พอที 21 00:06:27,333 --> 00:06:29,041 ‎เราไม่มีเวลาทะเลาะกันแล้ว 22 00:06:36,791 --> 00:06:38,458 ‎ตัวแปลงบรรยากาศ 23 00:06:39,666 --> 00:06:40,708 ‎งั้นนี่ก็คือ… 24 00:06:41,291 --> 00:06:42,791 ‎ดาวเคราะห์ X-10 25 00:06:44,166 --> 00:06:47,125 ‎ขอต้อนรับสู่ที่ลี้ภัยของมนุษยชาติ 26 00:06:53,916 --> 00:06:56,750 ‎แม็ค ตอบด้วย นายอยู่ไหน 27 00:07:05,208 --> 00:07:06,833 ‎ดี โดรนใช้การได้แล้ว 28 00:07:10,041 --> 00:07:11,958 ‎รังจำศีลถูกทำลายหมดเลย 29 00:07:13,375 --> 00:07:15,708 ‎พวกเราทุกคน ‎จะไม่มีใครได้เห็นตอนยานอพยพมาถึง 30 00:07:18,166 --> 00:07:19,250 ‎มีใครได้ยินฉันมั้ย 31 00:07:20,250 --> 00:07:21,250 ‎นี่ออสการ์เอง 32 00:07:22,333 --> 00:07:23,625 ‎ฉันอยู่ในเดอะวูม 33 00:07:25,208 --> 00:07:26,208 ‎ฉันออกไปไม่ได้ 34 00:07:27,791 --> 00:07:29,041 ‎จะไม่มีอากาศหายใจแล้ว 35 00:07:35,458 --> 00:07:37,916 ‎ยานหลักและยานหลบหนีลำอื่นๆ 36 00:07:39,333 --> 00:07:40,875 ‎เรากำลังเสียออกซิเจน 37 00:07:42,291 --> 00:07:44,708 ‎เรากระแทกแรงมากตอนลงจอด 38 00:07:45,916 --> 00:07:47,833 ‎ในตัวแปลงบรรยากาศมีอากาศอยู่ 39 00:07:49,208 --> 00:07:53,416 ‎ยานหลบหนีแต่ละลำมีชุดอวกาศแค่ชุดเดียว 40 00:07:54,333 --> 00:07:55,416 ‎เข้าใจละ 41 00:08:03,500 --> 00:08:07,458 ‎เธอยินดีปล่อยให้คนอื่นตายเพื่ออุดมการณ์ของเธอ 42 00:08:09,083 --> 00:08:11,083 ‎ลูอิสและแม็คจะพยายามกู้ระเบิด 43 00:08:11,166 --> 00:08:12,625 ‎ฉันต้องไปหยุดพวกเขา 44 00:08:12,708 --> 00:08:14,500 ‎ไม่ต้องห่วง ฉันอาจจะตายด้วยระเบิดรา 45 00:08:14,583 --> 00:08:15,791 ‎ก่อนขาดอากาศหายใจซะอีก 46 00:08:16,291 --> 00:08:19,125 ‎ฟังแล้วสบายใจจัง ขอบคุณนะ 47 00:08:19,958 --> 00:08:21,833 ‎อย่างน้อยเธอก็ไม่เจ็บปวดอีกแล้ว 48 00:08:21,916 --> 00:08:23,875 ‎เราตรวจสอบด้านใน 49 00:08:23,958 --> 00:08:27,208 ‎ของตัวแปลงบรรยากาศไปหลายครั้ง 50 00:08:28,083 --> 00:08:29,958 ‎แต่ก็หาระเบิดไม่เจอ 51 00:08:31,833 --> 00:08:33,166 ‎เธอเอาไปซ่อนไว้ที่ไหน 52 00:08:34,750 --> 00:08:37,083 ‎เราซ่อนไข่ทองคำไว้ในปราสาทของยักษ์ 53 00:08:39,166 --> 00:08:40,625 ‎ฉันจะเปิดประตู 54 00:08:40,708 --> 00:08:42,250 ‎ข้างนอกนั่นไม่ใช่สุญญากาศทั้งหมด 55 00:08:42,333 --> 00:08:44,416 ‎ถ้าฉันรีบปิดประตู เธอน่าจะไม่เป็นไร 56 00:08:44,500 --> 00:08:48,000 ‎ฉันก็อยากอวยพรให้เธอโชคดี ‎แต่ในสถานการณ์แบบนี้… 57 00:09:04,291 --> 00:09:06,875 ‎กลิ่นของดาวเคราะห์ X-10 เป็นอย่างนี้สินะ 58 00:09:11,666 --> 00:09:13,625 ‎แบบนี้ไม่ดี ไม่ดีแน่ 59 00:09:14,250 --> 00:09:17,000 ‎ปาฏิหาริย์แล้วที่ยานไม่แตกเป็นชิ้นๆ ‎ตอนเข้าชั้นบรรยากาศ 60 00:09:17,083 --> 00:09:18,541 ‎แพตตี้อีกคนไปไหน 61 00:09:19,250 --> 00:09:21,083 ‎ฉันไม่รู้ นีน่าพาตัวเธอไป 62 00:09:24,166 --> 00:09:27,958 ‎ยานนี้ขยับไม่ได้แล้ว ‎แต่เครื่องสร้างแรงโน้มถ่วงยังใช้การได้ 63 00:09:28,041 --> 00:09:29,250 ‎เราจะลองใช้เครื่องนั้นหรือ… 64 00:09:29,333 --> 00:09:30,916 ‎นายทำให้ยานเคลื่อนที่ได้มั้ย 65 00:09:31,000 --> 00:09:32,583 ‎เครื่องยนต์ส่วนใหญ่ใช้การไม่ได้ 66 00:09:32,666 --> 00:09:35,916 ‎บางทีถ้าฉันกลับด้านเครื่องสร้างแรงโน้มถ่วง ‎ก็อาจจะลอยได้นิดหนึ่งแต่… 67 00:09:36,000 --> 00:09:38,833 ‎แค่นั้นก็พอแล้ว พาเราไปที่ตัวแปลงบรรยากาศที 68 00:09:38,916 --> 00:09:42,125 ‎เธอหมายถึงออกไปห่างๆ ใช่มั้ย ‎เราต้องอยู่ให้พ้นระยะการระเบิด 69 00:09:42,875 --> 00:09:44,958 ‎เราจะไปที่ตัวแปลงบรรยากาศ 70 00:09:46,000 --> 00:09:50,833 ‎บ้าน่า เธอเสียสติไปแล้วหรือไง ‎เครื่องนั้นกำลังจะระเบิดนะ 71 00:09:53,166 --> 00:09:54,833 ‎หุบปาก แล้วทำซะ 72 00:09:54,916 --> 00:09:59,000 ‎โอเค ได้เลย ฉันจัดการเอง 73 00:10:15,000 --> 00:10:16,000 ‎นีน่า 74 00:10:17,458 --> 00:10:19,583 ‎นีน่าๆ 75 00:10:23,166 --> 00:10:24,541 ‎ขอบคุณนะ แม็ค 76 00:10:26,416 --> 00:10:27,958 ‎เอาชุดนี้มาจากไหนเหรอ 77 00:10:28,625 --> 00:10:32,166 ‎ฉันสวมชุดอวกาศอยู่แล้วตอนที่ขึ้นยานหลบหนี 78 00:10:32,250 --> 00:10:34,333 ‎ฉันโดนกระแทกจนหมดสติไปตอนลงจอด 79 00:10:35,375 --> 00:10:37,500 ‎พอฟื้น ฉันก็เห็นสัญญาณ ‎ขอความช่วยเหลือของเธอ 80 00:10:38,583 --> 00:10:39,708 ‎ลูอิสอยู่ไหน 81 00:10:41,208 --> 00:10:43,625 ‎ฉันหวังว่าเขาจะไปถึงตัวแปลงบรรยากาศแล้ว 82 00:10:50,583 --> 00:10:52,250 ‎เอ้า ขึ้นมาเลย 83 00:10:59,875 --> 00:11:01,333 ‎นายควรล่วงหน้าไปก่อน 84 00:11:02,250 --> 00:11:03,750 ‎ฉันมีแต่จะถ่วงให้นายช้าลง 85 00:11:04,458 --> 00:11:08,125 ‎ทำไม่ได้หรอก ฉันจะไม่ทิ้ง ‎ลูกเรือที่บาดเจ็บไว้ข้างหลัง 86 00:11:08,750 --> 00:11:10,291 ‎มันขัดกับหลักแห่งเกียรติยศของฉัน 87 00:11:10,833 --> 00:11:12,333 ‎อัศวินสินะ 88 00:11:12,958 --> 00:11:14,208 ‎ก็ประมาณนั้นแหละ 89 00:11:16,041 --> 00:11:18,041 ‎มันอาจจะสำคัญก็ได้ 90 00:11:19,791 --> 00:11:22,250 ‎ไม่ว่าเราจะอยู่ไกลจากโลกแค่ไหน 91 00:11:23,250 --> 00:11:26,500 ‎หลักการพวกนั้นทำให้เรายังเป็นมนุษย์ 92 00:11:27,375 --> 00:11:28,375 ‎เราเป็นมนุษย์ 93 00:11:30,541 --> 00:11:31,916 ‎ตราบจนถึงวาระสุดท้าย 94 00:12:41,666 --> 00:12:42,666 ‎แพตตี้… 95 00:12:47,958 --> 00:12:49,250 ‎เร่งมืออีก 96 00:12:51,666 --> 00:12:53,000 ‎น่าจะได้แล้วละ 97 00:13:09,750 --> 00:13:11,500 ‎ดี เราลอยขึ้นจากพื้นแล้ว 98 00:13:12,125 --> 00:13:14,000 ‎มุ่งหน้าไปที่ตัวแปลงบรรยากาศ 99 00:13:26,458 --> 00:13:29,041 ‎งั้นเธอไว้ใจฉันแล้วเหรอ 100 00:13:30,375 --> 00:13:31,375 ‎นิดหน่อย 101 00:13:34,750 --> 00:13:36,541 ‎ฉันจะไปดูเครื่องสร้างแรงโน้มถ่วง 102 00:14:04,958 --> 00:14:07,916 ‎ฉันนึกว่าเธอมีมนุษยธรรม 103 00:14:12,333 --> 00:14:14,333 ‎ฉันสู้เพื่อคนที่อ่อนแอกว่าเสมอ 104 00:14:14,416 --> 00:14:16,333 ‎แต่ฉันอยากขอโทษนาย 105 00:14:17,458 --> 00:14:19,000 ‎ร่างพิมพ์ผิดของนายเป็นความผิดฉันเอง 106 00:14:19,083 --> 00:14:20,166 ‎ว่าไงนะ 107 00:14:21,166 --> 00:14:22,166 ‎ตอนฉันพิมพ์เสร็จ 108 00:14:22,250 --> 00:14:24,666 ‎สิ่งแรกที่ฉันทำคือเก็บวัสดุชีวภาพ 109 00:14:24,750 --> 00:14:26,500 ‎ของคนอื่นๆ ที่นอกเหนือจากฉัน 110 00:14:26,583 --> 00:14:28,500 ‎ฉันเลือกถังแรกสุด… 111 00:14:29,333 --> 00:14:30,333 ‎ถังของนาย 112 00:14:51,750 --> 00:14:53,250 ‎เจ็บแผลมากมั้ย 113 00:14:54,333 --> 00:14:57,291 ‎อาการไม่ดีนัก แต่อย่างน้อยฉันก็หายใจได้ 114 00:14:58,500 --> 00:14:59,833 ‎ขอเวลาฉันแป๊บหนึ่ง 115 00:15:00,333 --> 00:15:02,500 ‎ตกลง ฉันจะไปดูลาดเลาก่อน 116 00:15:08,375 --> 00:15:09,458 ‎การไปเอาระเบิดรา 117 00:15:09,541 --> 00:15:12,333 ‎ฉันต้องใช้การยืนยันตัวตนด้วยข้อมูลทางชีวภาพ ‎จากลูกเรือสองคน 118 00:15:12,416 --> 00:15:14,000 ‎ฉันต้องพิมพ์ตาของคนอื่น 119 00:15:15,208 --> 00:15:17,708 ‎ปริมาณวัสดุชีวภาพที่ฉันเอามา ‎ไม่ควรส่งผลอะไรทั้งนั้น 120 00:15:18,375 --> 00:15:20,041 ‎แล้วก็ดันเกิดเปลวสุริยะขึ้น 121 00:15:20,125 --> 00:15:23,583 ‎ปกติแล้วแผ่นฟิล์มด้านนอก ‎จะป้องกันถังวัสดุชีวภาพจากรังสี 122 00:15:24,166 --> 00:15:27,958 ‎แต่เพราะสิ่งที่ฉันทำ ถังของนายเลยโดนรังสี 123 00:15:28,541 --> 00:15:32,000 ‎ฉันคิดว่ารังสีจากเปลวสุริยะ ‎ทำให้ข้อมูลทางพันธุกรรมของนายเสียหาย 124 00:15:32,583 --> 00:15:33,958 ‎ทำให้เกิดการกลายพันธุ์ 125 00:15:34,541 --> 00:15:37,291 ‎งั้นก็เป็นความผิดของเธอสินะ 126 00:15:37,916 --> 00:15:39,375 ‎ฉันรู้ว่านายคงเกลียดฉัน 127 00:15:40,958 --> 00:15:45,333 ‎ถ้าเป็นก่อนหน้านี้ ฉันคงกระชากหัวเธอให้หลุด ‎ราวกับฉันเป็นสัตว์ประหลาด 128 00:15:45,916 --> 00:15:48,375 ‎แต่ตอนนี้ฉันต้องขอบคุณเธอ 129 00:15:49,041 --> 00:15:52,291 ‎มีเหตุผลที่ฉันถูกพิมพ์ออกมาแบบนี้ 130 00:15:53,958 --> 00:15:54,958 ‎เหตุผลอะไร 131 00:15:56,666 --> 00:16:02,166 ‎ถ้าฉันถูกพิมพ์ออกมาตามปกติ ‎ฉันคงไม่ทันสังเกตแผนของเธอ 132 00:16:02,875 --> 00:16:04,583 ‎คงไม่ได้ลงมือทำอะไร 133 00:16:05,458 --> 00:16:08,375 ‎แผนของเธอคงเป็นไปตามกำหนด 134 00:16:08,958 --> 00:16:10,791 ‎ร่างของนายอีกคนคงไม่ได้ถูกพิมพ์ขึ้น 135 00:16:13,666 --> 00:16:15,000 ‎ถูกต้อง 136 00:16:15,083 --> 00:16:17,083 ‎ฉะนั้น ฉันเป็นแบบนี้แหละดีแล้ว 137 00:16:17,958 --> 00:16:24,916 ‎บางทีดวงอาทิตย์ของดาวเคราะห์ X-10 ‎อาจทำให้ฉันเป็นแบบนี้เพื่อขัดขวางแผนของเธอ 138 00:16:25,791 --> 00:16:28,250 ‎ฉันดีใจที่นายหาเหตุผลที่เกิดมาได้ 139 00:16:29,208 --> 00:16:30,291 ‎แต่เรื่องนี้ต้องจบได้แล้ว 140 00:16:37,791 --> 00:16:39,000 ‎หยุดนะ แพตตี้ 141 00:16:58,791 --> 00:17:00,750 ‎ให้ตายสิ ฉันไม่อยากมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ 142 00:17:19,291 --> 00:17:20,541 ‎ระดับพลังงานลดลง 143 00:17:21,041 --> 00:17:22,583 ‎ขอร้อง ช่วยพาเราไปให้ถึงที่นั่นที 144 00:17:28,000 --> 00:17:31,250 ‎บอกมา ระเบิดราอยู่ไหน 145 00:17:39,708 --> 00:17:40,625 ‎เวรเอ๊ย 146 00:17:41,333 --> 00:17:43,875 ‎ไม่มีประโยชน์ เรากำลังเสียเวลาเปล่า 147 00:18:33,541 --> 00:18:34,916 ‎เป็นไปไม่ได้ 148 00:18:42,625 --> 00:18:43,666 ‎เจอเธอแล้ว 149 00:18:44,166 --> 00:18:46,750 ‎ฉันนึกแล้วว่าเธอต้องอยู่ที่ตัวแปลงบรรยากาศ 150 00:18:47,875 --> 00:18:49,083 ‎เธอมาทำอะไรที่นี่ 151 00:18:49,166 --> 00:18:51,833 ‎เธอไม่ควรมาที่นี่ แรงระเบิดจะฆ่าเราทั้งคู่ 152 00:18:52,416 --> 00:18:53,583 ‎ก็เธอต้องการให้ช่วย 153 00:18:55,666 --> 00:18:57,083 ‎เหลือเชื่อเลย 154 00:18:57,833 --> 00:18:58,916 ‎ไปกันเถอะ 155 00:19:07,041 --> 00:19:08,333 ‎ขอโทษที่ทำให้เธอรอ 156 00:19:20,875 --> 00:19:22,666 ‎ยานนี้ขยับไม่ได้อีกแล้ว 157 00:19:22,750 --> 00:19:24,291 ‎ลูอิสกับคนอื่นๆ อยู่ไหน 158 00:19:24,375 --> 00:19:25,791 ‎พวกเขาไปตามหาระเบิดรา 159 00:19:25,875 --> 00:19:27,416 ‎เราต้องหยุดพวกเขา 160 00:19:30,500 --> 00:19:33,416 ‎เราต้องไม่ให้พวกเขาไปหาแถวๆ ฝักถั่ว 161 00:19:36,750 --> 00:19:40,250 ‎รีบไปกันเถอะ เราจะเผลอไม่ได้ ‎จนกว่าภารกิจจะสำเร็จ 162 00:19:44,000 --> 00:19:45,125 ‎ฝักถั่ว… 163 00:19:46,250 --> 00:19:47,583 ‎ปราสาทของยักษ์… 164 00:19:48,375 --> 00:19:49,666 ‎ไข่ทองคำ… 165 00:19:50,833 --> 00:19:52,666 ‎"แจ็คกับต้นถั่ว" ไงล่ะ 166 00:19:59,583 --> 00:20:00,750 ‎เจออะไรบ้างมั้ย 167 00:20:01,333 --> 00:20:02,333 ‎ไม่เลย 168 00:20:03,791 --> 00:20:05,250 ‎ลูอิส แม็ค 169 00:20:05,333 --> 00:20:07,708 ‎นีน่า เธอมาทำอะไรที่นี่ 170 00:20:08,833 --> 00:20:12,166 ‎ฉันคิดออกแล้ว ว่าระเบิดราถูกซ่อนไว้ที่ไหน 171 00:20:12,250 --> 00:20:13,333 ‎ที่ไหนเหรอ 172 00:20:14,458 --> 00:20:17,291 ‎ฝักถั่ว ต้องอยู่ที่นั่นแน่ๆ 173 00:20:27,583 --> 00:20:30,875 ‎ฉันจะไปทางนั้น ถ้าเจอระเบิดก็เรียกฉันเลย 174 00:20:30,958 --> 00:20:31,958 ‎ได้ 175 00:20:46,625 --> 00:20:48,666 ‎สิ่งมีชีวิตของดาวดวงนี้ 176 00:20:56,125 --> 00:20:58,583 ‎ลูอิส นีน่า ทางนี้ 177 00:21:25,541 --> 00:21:27,916 ‎นี่คือระเบิดราแน่ๆ 178 00:21:29,291 --> 00:21:30,791 ‎เราปลดชนวนมันไม่ได้ 179 00:21:30,875 --> 00:21:32,458 ‎ไม่มีเวลาย้ายระเบิดแล้วด้วย 180 00:21:34,958 --> 00:21:36,833 ‎เราใช้ร่มชูชีพได้นะ 181 00:21:40,875 --> 00:21:44,958 ‎ถ้าแผนนี้ใช้ได้ ต้องรีบโดดเข้าท่อพ่นต้นถั่ว 182 00:21:45,041 --> 00:21:48,166 ‎ใช่ มันจะปกป้องเราจากรัศมีการระเบิดทั้งหมด 183 00:21:59,750 --> 00:22:03,958 ‎มีบางอย่างทำให้ตัวเชื่อมต่อเสียหาย ‎ร่มชูชีพเลยไม่ถูกปล่อย 184 00:22:04,583 --> 00:22:06,958 ‎- เราปล่อยร่มชูชีพเองได้มั้ย ‎- ได้ 185 00:22:07,041 --> 00:22:12,500 ‎มีคันโยกสองคันอยู่ด้านข้าง ‎มันจะปลดสลักที่ยึดร่มไว้ 186 00:22:15,000 --> 00:22:16,458 ‎เราไม่มีเวลาแล้ว 187 00:22:16,541 --> 00:22:18,750 ‎ฉันรู้ ขอเวลาอีกนิด 188 00:22:21,500 --> 00:22:23,208 ‎ทั้งสองคน ระวัง 189 00:22:23,291 --> 00:22:24,708 ‎อะไร 190 00:22:24,791 --> 00:22:26,208 ‎แพตตี้มาแล้ว 191 00:22:31,625 --> 00:22:34,416 ‎เสียเวลาเปล่าน่า ‎นายปลดชนวนระเบิดไม่ได้หรอก 192 00:22:34,500 --> 00:22:35,583 ‎ไม่จำเป็นต้องปลด 193 00:22:39,500 --> 00:22:40,958 ‎นายทำให้พวกเราไม่มีทางเลือก 194 00:22:56,208 --> 00:22:57,208 ‎เวร 195 00:22:58,416 --> 00:23:00,541 ‎ไม่ได้ นายอยู่กับฉันนี่ 196 00:23:00,625 --> 00:23:02,250 ‎ลูอิส ระวัง 197 00:23:08,166 --> 00:23:10,041 ‎พวกเขาจะเอาออกไปให้พ้นระยะการระเบิด 198 00:23:10,541 --> 00:23:12,708 ‎เธอหัวไวดีนี่ 199 00:23:14,041 --> 00:23:15,208 ‎ฉันไม่ยอมให้นายทำหรอก 200 00:23:33,416 --> 00:23:35,416 ‎ลูอิส เป็นอะไรหรือเปล่า 201 00:23:36,125 --> 00:23:37,125 ‎ฉันไม่เป็นไร 202 00:23:38,625 --> 00:23:39,958 ‎ฉันจะไปหานาย 203 00:23:40,041 --> 00:23:41,041 ‎โอเค 204 00:23:51,250 --> 00:23:52,416 ‎ฉันไม่มีเวลาเล่นกับเธอ 205 00:24:06,916 --> 00:24:08,791 ‎ฉันก็ไม่มีเวลาให้นายเหมือนกัน 206 00:24:14,833 --> 00:24:16,833 ‎แม็ค เป็นอะไรหรือเปล่า 207 00:24:17,333 --> 00:24:19,208 ‎อือ คิดว่านะ 208 00:24:20,541 --> 00:24:22,250 ‎แต่ฉันเหลือออกซิเจนไม่มากแล้ว 209 00:24:23,041 --> 00:24:25,041 ‎เข้ามาข้างในเดี๋ยวนี้ 210 00:24:39,666 --> 00:24:41,958 ‎ลูอิส ถึงเวลาที่นายต้องยอมแพ้แล้ว 211 00:24:42,041 --> 00:24:44,000 ‎ทำไมถึงคิดอย่างนั้นล่ะ 212 00:25:06,750 --> 00:25:09,375 ‎ลีลาของเธอไม่เหมือนนักวิทยาศาสตร์ 213 00:25:10,666 --> 00:25:12,583 ‎เราถูกฝึกมาเพื่อรับมือกับทุกสถานการณ์ 214 00:25:13,875 --> 00:25:15,541 ‎พอสักที แพตตี้ 215 00:25:15,625 --> 00:25:17,375 ‎เธอนั่นแหละที่ต้องพอ 216 00:25:32,166 --> 00:25:35,083 ‎ขอโทษที่ทำให้นายรอ ลูอิส 217 00:25:36,750 --> 00:25:38,208 ‎ทำไมล่ะ แม็ค 218 00:25:42,125 --> 00:25:44,416 ‎มาช้าดีกว่าไม่มา 219 00:25:57,125 --> 00:25:58,625 ‎หายใจไม่ค่อยออกเหรอจ๊ะ 220 00:26:12,541 --> 00:26:15,666 ‎สำนักงานพัฒนาดาวเคราะห์ ‎เป็นแค่อหังการของมนุษยชาติ 221 00:26:15,750 --> 00:26:17,000 ‎เราไม่ยอมให้มันเกิดขึ้นหรอก 222 00:26:40,500 --> 00:26:41,708 ‎ลูอิส 223 00:26:43,541 --> 00:26:45,625 ‎นายห่วงตัวเองก่อนไม่ดีกว่าเหรอ 224 00:26:54,041 --> 00:26:56,208 ‎ไม่นะ แพตตี้ พอทีเถอะ 225 00:27:21,125 --> 00:27:22,291 ‎นี่แหละจุดจบ 226 00:27:23,458 --> 00:27:24,458 ‎ของเธอ 227 00:27:26,041 --> 00:27:27,416 ‎อะไรนะ 228 00:27:40,833 --> 00:27:41,750 ‎ไม่ 229 00:27:56,333 --> 00:27:57,958 ‎แม็ค รีบออกไปจากที่นี่เถอะ 230 00:27:58,041 --> 00:27:59,666 ‎ไปเลย ฉันจะตามไปติดๆ 231 00:27:59,750 --> 00:28:00,750 ‎เร็วเข้า 232 00:28:06,333 --> 00:28:08,208 ‎ทุกคน หาที่กำบัง 233 00:29:40,041 --> 00:29:44,458 ‎มีสิ่งมีชีวิต แม้กระทั่งบนดาวดวงนี้ ‎ที่อยู่ท่ามกลางอวกาศ ที่รัก 234 00:31:05,625 --> 00:31:09,416 ‎ลูอิสกับฉันเป็นลูกเรือที่รอดชีวิตจากภารกิจนี้ 235 00:31:09,500 --> 00:31:12,291 ‎เซลล์ของลูอิสเริ่มไม่เสถียร 236 00:31:12,375 --> 00:31:14,500 ‎เขาต้องทนกับช่วงเวลาที่ยากลำบาก 237 00:31:21,125 --> 00:31:23,291 ‎เราตัดสินใจจบภารกิจ 238 00:31:27,916 --> 00:31:32,708 ‎อย่างน้อยการตั้งป้ายหลุมศพให้ลูกเรือที่เสียชีวิต ‎ก็เป็นสิ่งที่เราพอจะทำให้พวกเขาได้ 239 00:31:55,125 --> 00:31:56,750 ‎การจากลามาโดยไม่ทันตั้งตัว 240 00:32:16,750 --> 00:32:18,250 ‎อ้าว เคท 241 00:32:19,166 --> 00:32:22,083 ‎ผมไม่รู้ว่าคุณอยู่ที่นี่ 242 00:32:23,666 --> 00:32:24,750 ‎ดีแล้ว 243 00:32:25,708 --> 00:32:31,333 ‎พวกเราจะอยู่ที่นี่พร้อมกับทุกคน นับแต่นี้ไป 244 00:32:33,291 --> 00:32:34,583 ‎ใช่แล้ว 245 00:32:35,958 --> 00:32:38,375 ‎ใช่ ผมจะทำแบบนั้น 246 00:33:18,916 --> 00:33:21,458 ‎ตอนนี้เหลือฉันเพียงคนเดียวบนดาวดวงนี้ 247 00:33:37,208 --> 00:33:40,625 ‎ฉันปล่อยต้นถั่ว ในวันที่อากาศสงบไม่มีลม 248 00:33:49,375 --> 00:33:52,250 ‎ต้นถั่วแต่ละต้นจะพาตัวเองไป 249 00:33:52,333 --> 00:33:53,750 ‎ยังพื้นที่ที่เหมาะสม 250 00:33:53,833 --> 00:33:56,833 ‎พร้อมกับเว้นระยะห่างกับต้นอื่นอย่างพอเหมาะ 251 00:33:57,625 --> 00:33:59,375 ‎พวกต้นถั่วจะลงไปที่พื้นดินและฝังราก 252 00:34:06,958 --> 00:34:08,625 ‎สร้างเป็นเครือข่ายขึ้นมา 253 00:34:08,708 --> 00:34:12,083 ‎เมื่อรากต้นถั่วได้ติดต่อกับต้นอื่นแล้ว 254 00:34:16,458 --> 00:34:19,666 ‎พวกมันจะเชื่อมต่อกับ ‎ตัวแปลงบรรยากาศเพื่อรับพลังงาน 255 00:34:19,750 --> 00:34:24,166 ‎และวิเคราะห์ดิน ‎ไปพร้อมๆ กับเติบโตสูงขึ้นไปบนอากาศ 256 00:34:44,916 --> 00:34:47,833 ‎ฉันอาจมั่นใจในความแข็งแกร่งของตัวเองเกินไป 257 00:34:50,666 --> 00:34:54,916 ‎มีหลายครั้งมากๆ ‎ที่ฉันอยากพิมพ์ลูกเรือคนอื่นขึ้นมาแทบแย่ 258 00:34:56,125 --> 00:34:59,958 ‎ถังวัสดุชีวภาพเสียหาย ‎และความทรงจำที่สำรองไว้สูญหายไปหมด 259 00:35:05,166 --> 00:35:07,541 ‎ฉันยอมแพ้และไม่คิดจะพิมพ์พวกเขาขึ้นมาอีก 260 00:35:09,041 --> 00:35:12,750 ‎พอมานึกดูแล้ว ฉันดีใจที่ไม่ได้ทำตามนั้น 261 00:35:14,208 --> 00:35:17,958 ‎วันหนึ่ง ฉันพบสิ่งมีชีวิตบนตัวอย่างดิน 262 00:35:18,458 --> 00:35:22,833 ‎เป็นช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุด ‎ตั้งแต่มาถึงดาวดวงนี้ 263 00:35:23,750 --> 00:35:27,458 ‎ฉันเลยทุ่มเทเวลา ‎ที่เหลืออยู่ของฉันไปกับการทำวิจัย 264 00:35:44,625 --> 00:35:49,416 ‎อย่างไรก็ดี ขณะที่กระบวนการ ‎เปลี่ยนแปลงดาวด้วยต้นถั่วดำเนินไป 265 00:35:50,083 --> 00:35:52,375 ‎ฉันเห็นสิ่งมีชีวิตน้อยลงไปเรื่อยๆ 266 00:35:53,375 --> 00:35:54,666 ‎อย่างที่แพตตี้เคยบอก 267 00:35:55,333 --> 00:35:58,458 ‎สิ่งมีชีวิตที่นี่ไม่สามารถอยู่รอดได้บนดินชนิดใหม่ 268 00:36:04,291 --> 00:36:08,291 ‎ร่มไม้นี้ปกคลุมไปทั่วทั้งทวีป 269 00:36:08,916 --> 00:36:11,708 ‎ทวีปอื่นๆ บนดาวดวงนี้ยังอยู่ในสภาพสมบูรณ์ 270 00:36:11,791 --> 00:36:14,083 ‎สิ่งมีชีวิตพวกนั้นอาจอยู่รอดที่นั่นได้ 271 00:36:14,916 --> 00:36:18,000 ‎แต่พอมนุษย์มาตั้งอาณานิคม ‎และตั้งถิ่นฐานที่ดาวดวงนี้ 272 00:36:18,833 --> 00:36:23,125 ‎องค์ประกอบทางชีววิทยาทั้งหมด ‎จะเปลี่ยนไปโดยไม่มีข้อยกเว้น 273 00:36:24,500 --> 00:36:27,958 ‎สิ่งมีชีวิตพวกนั้นอาจมีชะตากรรมต้องสูญพันธุ์ 274 00:36:31,791 --> 00:36:35,541 ‎ก๊าซเรือนกระจก ‎ที่สร้างขึ้นโดยตัวแปลงบรรยากาศ 275 00:36:35,625 --> 00:36:38,083 ‎ทำให้ด้านในร่มไม้นี้อุ่นขึ้น 276 00:36:38,583 --> 00:36:41,875 ‎ตอนนี้น้ำเลยอยู่ในรูปของเหลวได้ 277 00:36:41,958 --> 00:36:46,000 ‎แอ่งที่เกิดจาก ‎ตอนที่ตัวแปลงบรรยากาศลงมาจากติดตั้ง 278 00:36:46,083 --> 00:36:47,500 ‎ได้กลายเป็นทะเลสาบ 279 00:36:48,083 --> 00:36:51,458 ‎ฉันปล่อยสารตั้งต้น ‎ของสาหร่ายและแพลงก์ตอนลงไปในน้ำ 280 00:36:54,583 --> 00:36:56,750 ‎ตอนแรกฉันเจอฝนก่อน 281 00:36:56,833 --> 00:37:01,750 ‎แต่ในเมื่อมีฝนตกทุกวัน มันก็ชักจะน่ารำคาญ 282 00:38:01,833 --> 00:38:05,750 ‎แทนที่จะรู้สึกดีใจที่ได้สูดอากาศสดชื่น 283 00:38:06,541 --> 00:38:09,291 ‎ฉันกลับรู้สึกหายใจไม่ออก 284 00:38:11,000 --> 00:38:15,125 ‎ไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะอากาศของดาวดวงนี้ ‎หรือสุขภาพของฉันที่ทรุดโทรมลง 285 00:38:16,291 --> 00:38:20,750 ‎ที่ตัวแปลงบรรยากาศ ‎มีนิวเคลียสของสัตว์หลายชนิด 286 00:38:21,333 --> 00:38:24,375 ‎ฉันเริ่มเพาะและพิมพ์พวกสัตว์ขึ้นมา 287 00:38:25,250 --> 00:38:26,875 ‎ฉันคงไม่อยู่ที่นี่แล้ว 288 00:38:26,958 --> 00:38:30,583 ‎ตอนที่ยานอพยพมาถึงดาวเคราะห์ X-10 289 00:38:30,666 --> 00:38:33,583 ‎พวกเขาจะสำรวจร่มไม้นี้ที่ขึ้นทั่วทั้งทวีป 290 00:38:34,541 --> 00:38:37,375 ‎หารือกันว่าควรอยู่ที่นี่หรือไม่ 291 00:38:37,458 --> 00:38:40,500 ‎และถ้าพวกเขาตัดสินใจ ‎ตั้งรกรากกันที่ดาวดวงนี้จริงๆ 292 00:38:41,125 --> 00:38:46,458 ‎ภารกิจพัฒนาดาวเคราะห์ขึ้นใหม่ ‎จะเสร็จสมบูรณ์เสียที 293 00:38:46,541 --> 00:38:48,875 ‎ลูกเรือที่ทำภารกิจนี้สำเร็จ 294 00:38:49,458 --> 00:38:53,250 ‎จะได้รับอนุญาตเป็นพิเศษ ‎ให้ใช้เดอะวูมเป็นการส่วนตัว 295 00:38:56,833 --> 00:39:00,166 ‎ฉันเตรียมการสำหรับช่วงเวลาที่ว่านั่นแล้ว 296 00:39:02,000 --> 00:39:07,125 ‎ภายในสร้อยนี้มีข้อมูลวัสดุชีวภาพ ‎และความทรงจำที่สำรองไว้ 297 00:39:07,208 --> 00:39:09,500 ‎ของผู้หญิงที่ลูอิสรัก 298 00:39:10,166 --> 00:39:13,666 ‎หน้าที่สุดท้ายของฉันคือทำให้เขาสมหวัง 299 00:39:14,541 --> 00:39:17,375 ‎และนั่นจะเป็นงานสุดท้ายของฉัน 300 00:41:16,291 --> 00:41:18,333 ‎(ลูอิส) 301 00:41:19,500 --> 00:41:20,500 ‎ลูอิส… 302 00:41:49,583 --> 00:41:50,583 ‎ได้ยังไง 303 00:42:32,291 --> 00:42:34,333 ‎ทุกอย่างได้เกิดใหม่ที่นี่ เคท 304 00:42:35,416 --> 00:42:36,833 ‎เรามีโอกาสอีกครั้ง 305 00:44:19,833 --> 00:44:24,833 ‎คำบรรยายโดย สิริฉันท์ โรจนรัต