1
00:00:06,340 --> 00:00:09,594
‎(ซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:10,678 --> 00:00:12,889
‎แต่ ดีน ลัทธิดื่มเลือดเนี่ยนะ

3
00:00:12,972 --> 00:00:14,974
‎ผมรู้ แต่ขอบอกเลย ผมอยู่ตรงนั้น

4
00:00:15,058 --> 00:00:18,519
‎หมอนี่เอาแต่พูดไม่หยุด… เขาร้องไห้

5
00:00:18,603 --> 00:00:22,982
‎ฟังนะ แอนดรูว์ เพียร์ซอาศัยอยู่กับลูกชาย
‎ในแคมเดน นิวเจอร์ซีย์

6
00:00:23,066 --> 00:00:25,735
‎สารวัตรบอกว่า
‎เขาเพิ่งรู้เรื่องของแอนดรูว์เมื่อวาน

7
00:00:25,818 --> 00:00:28,988
‎บอกว่าแอนดรูว์ขี้โกหก ตลบตะแลง

8
00:00:29,072 --> 00:00:31,949
‎สองปีก่อน เขากล่าวหาว่าครูใหญ่
‎ของโรงเรียนลูกชายเขา

9
00:00:32,033 --> 00:00:32,950
‎เป็นโรคจิตรักเด็ก

10
00:00:33,034 --> 00:00:36,287
‎บอกว่าเธอล่วงเกินลูกชายเขา
‎ตอนไปทัศนศึกษา

11
00:00:36,370 --> 00:00:37,663
‎ตำรวจสืบแล้ว

12
00:00:37,747 --> 00:00:40,541
‎ลูกเขาไม่ได้ไปทัศนศึกษาด้วยซ้ำ

13
00:00:42,293 --> 00:00:43,211
‎ขอโทษนะ

14
00:00:43,294 --> 00:00:45,671
‎ฉันน่าจะตรวจสอบเขาก่อนที่จะแนะนำเขา

15
00:00:45,755 --> 00:00:49,926
‎ใช่ นั่นอาจจะจริงก็ได้
‎แต่เขาได้รับจดหมายนะ

16
00:00:51,094 --> 00:00:54,013
‎เขาเชื่อว่ามิตช์กับโมเป็นคนเขียนจดหมาย

17
00:00:54,097 --> 00:00:58,559
‎เขาก็เชื่อด้วยว่าวิลเลียม มอร์ริสเป็นมาเฟีย

18
00:00:58,643 --> 00:01:00,478
‎เขาไปเตือนเอฟบีไอ

19
00:01:00,561 --> 00:01:03,773
‎บอกว่าเอเจนซี่คุมโดยห้าแก๊งมาเฟียหลัก

20
00:01:03,856 --> 00:01:05,233
‎เพราะแบบนั้นเขาถึงได้โดนไล่ออก

21
00:01:06,067 --> 00:01:11,447
‎ก็ได้ แล้วเรื่องที่มิตช์กับโม
‎โผล่มาในห้องใต้ดินเขาล่ะ

22
00:01:11,531 --> 00:01:12,365
‎เข้ามาได้ยังไง

23
00:01:12,448 --> 00:01:14,700
‎ถ้ามิตช์กับโมเป็นคนเขียนจดหมาย

24
00:01:14,784 --> 00:01:17,328
‎งั้นปัญหาก็จบแล้ว จริงมั้ย
‎เพราะพวกเขาตายแล้ว

25
00:01:17,411 --> 00:01:20,206
‎ฉันแค่รู้สึกว่าพวกเขาไม่ได้เกี่ยวข้องเลย

26
00:01:20,289 --> 00:01:22,542
‎ทำไม อะไรทำให้คุณพูดแบบนั้น

27
00:01:24,752 --> 00:01:27,088
‎เชื่อฉันเถอะ ถ้าคุณต้องรับมือกับโรคมะเร็ง

28
00:01:28,297 --> 00:01:31,300
‎สิ่งสุดท้ายที่คุณจะคิดคือ

29
00:01:31,384 --> 00:01:34,512
‎ผูกพยาบาทพิลึกๆ
‎หรือสร้างความเสียหายให้ใคร

30
00:01:35,972 --> 00:01:38,391
‎แทนที่จะทำแบบนั้น คุณอยากใช้ชีวิตสงบๆ

31
00:01:38,474 --> 00:01:39,809
‎พยายามแก้ปัญหาให้จบ

32
00:01:39,892 --> 00:01:42,603
‎ดูแลคนที่คุณกำลังจะทิ้งไว้ข้างหลัง

33
00:01:46,607 --> 00:01:48,067
‎สัญชาตญาณฉันบอกแบบนั้น

34
00:01:49,110 --> 00:01:51,529
‎ฉันแค่คิดว่า สำหรับสองคนนี้

35
00:01:53,322 --> 00:01:55,283
‎คุณสงสัยผิดคนแล้ว

36
00:01:57,118 --> 00:02:00,037
‎คุณพูดเหมือน
‎จนท.สืบสวนแชมเบอร์แลนด์เลย

37
00:02:04,208 --> 00:02:06,627
‎สิ่งที่เกิดขึ้นกับสองคนนั้นน่าเศร้านะ

38
00:02:06,711 --> 00:02:08,087
‎มันไม่เกี่ยวกับคุณ

39
00:02:08,171 --> 00:02:11,382
‎และส่วนแอนดรูว์ เพียร์ซ
‎เรื่องทั้งหมดนั่นมันตอแหลชัดๆ

40
00:02:11,465 --> 00:02:14,886
‎ถ้าเขาได้รับจดหมาย เขาก็ไม่เคยบอกเอฟบีไอ
‎และที่แน่ๆ ไม่เคยบอกเราด้วย

41
00:02:14,969 --> 00:02:18,014
‎ตอนนี้มีผู้สูงอายุน่ารักสองคน

42
00:02:18,097 --> 00:02:20,224
‎ที่เป็นเสาหลักของชุมชนตาย

43
00:02:20,308 --> 00:02:21,809
‎มันไม่เกี่ยวกับคุณเลย

44
00:02:21,893 --> 00:02:23,686
‎คุณสงสัยผิดคนแล้ว

45
00:02:23,769 --> 00:02:26,439
‎ผมมาเสียเวลาจริงๆ ขอบคุณนะ

46
00:02:28,524 --> 00:02:30,526
‎- ก่อสร้างไปถึงไหนแล้วล่ะ
‎- อะไรนะ

47
00:02:30,610 --> 00:02:31,986
‎เกือบเสร็จรึยัง

48
00:02:33,654 --> 00:02:36,741
‎ครัวเกือบเสร็จแล้ว
‎แต่ยังต้องทำห้องใต้ดิน ถามทำไม

49
00:02:36,824 --> 00:02:39,744
‎คุณจะทำอะไรกับห้องใต้ดิน
‎ทำเป็นห้องส่วนตัวของผู้ชายสิ

50
00:02:39,827 --> 00:02:42,496
‎มีโต๊ะพูล บาร์ ทีวีจอใหญ่

51
00:02:42,580 --> 00:02:44,081
‎ผู้ซื้อสมัยนี้ชอบกันนะ

52
00:02:44,165 --> 00:02:45,124
‎ขอบอกเลย

53
00:02:45,208 --> 00:02:48,085
‎หมอนั่นเป็นไงมาไง เขาเป็นคนดีรึเปล่า

54
00:02:48,169 --> 00:02:49,212
‎- แชมเบอร์แลนด์
‎- ใช่

55
00:02:49,295 --> 00:02:50,963
‎ใช่ รู้จักเขามาหลายปีแล้ว

56
00:02:51,756 --> 00:02:53,549
‎เขาไม่ใช่คนขยันอะไรนัก

57
00:02:53,633 --> 00:02:56,469
‎ออกจะขี้เกียจ แต่คุณถึงได้มีฉันไง

58
00:02:58,012 --> 00:02:59,013
‎อะไร

59
00:02:59,639 --> 00:03:00,473
‎ผม…

60
00:03:01,641 --> 00:03:03,768
‎นี่มันเหตุฆ่าคนอื่นแล้วฆ่าตัวตายตาม ทำไม…

61
00:03:04,352 --> 00:03:06,771
‎ทำไมไม่กินยาฆ่าตัวตาย

62
00:03:06,854 --> 00:03:10,566
‎ไม่ก็ปิดประตูโรงรถ นั่งในรถ
‎แล้วสตาร์ตเครื่องรมควันตัวเองล่ะ

63
00:03:10,650 --> 00:03:14,070
‎แต่สามีที่รักภรรยามากคนนี้

64
00:03:14,153 --> 00:03:15,488
‎กลับยิงหน้าเธอ

65
00:03:15,571 --> 00:03:18,449
‎แล้วก็ยิงตัวเองที่หน้าด้วยปืนสั้นเนี่ยนะ

66
00:03:18,532 --> 00:03:21,786
‎อาจเพราะปืนทำให้สำเร็จลุล่วงได้
‎ยาไม่ได้ผลเสมอไปนะ

67
00:03:23,663 --> 00:03:26,332
‎เขาอาจไม่อยากให้ตายไปคนเดียว

68
00:03:26,415 --> 00:03:29,418
‎แล้วอีกคนที่เหลือต้องอยู่กับความรู้สึกผิด

69
00:03:29,502 --> 00:03:31,254
‎หรือเธออาจเป็นคนยิง

70
00:03:31,337 --> 00:03:32,964
‎เธอเป็นคนที่เป็นมะเร็งนะ

71
00:03:33,047 --> 00:03:34,799
‎เธออาจไม่อยากให้เขาแต่งงานใหม่

72
00:03:34,882 --> 00:03:38,803
‎เธออาจรู้ว่าเขาอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเธอ
‎เธอเลยฆ่าตอนเขาไม่รู้ตัว

73
00:03:39,512 --> 00:03:42,306
‎เขานั่งบนเก้าอี้และดูแมตล็อก
‎ที่เอามาฉายซ้ำ

74
00:03:42,390 --> 00:03:43,849
‎เธอสะกิดไหล่ของเขา…

75
00:03:43,933 --> 00:03:45,893
‎ปัง หันปืนเข้าหาตัวเอง ปัง

76
00:03:46,477 --> 00:03:48,771
‎ไม่รู้สิ ทั้งหมดนี่มันแปลกๆ

77
00:03:51,148 --> 00:03:54,485
‎การสืบสวนยังดำเนินอยู่
‎และฉันก็คอยตามเรื่องทุกวัน

78
00:03:54,568 --> 00:03:56,946
‎แล้วตัวลูกชายล่ะ เรารู้อะไรเกี่ยวกับเขาบ้าง

79
00:03:57,029 --> 00:04:00,783
‎คริสโตเฟอร์ ประวัติไม่ค่อยดี
‎แต่ที่ฉันเจอก็ไม่มีเรื่องรุนแรงนะ

80
00:04:00,866 --> 00:04:03,286
‎ติดทัณฑ์บนหนึ่งปีเพราะเช็คเด้ง

81
00:04:07,581 --> 00:04:09,292
‎ฟังนะ ฉันคิดแบบนี้นะ

82
00:04:11,335 --> 00:04:15,381
‎ใครก็ตามที่เขียนจดหมาย
‎เห็นบ้านคุณได้ชัดเจน

83
00:04:15,923 --> 00:04:19,385
‎ดังนั้นมิตช์กับโม ตอนนี้ตายไปแล้ว

84
00:04:19,468 --> 00:04:23,306
‎หลักการออคแคม คำอธิบายที่ง่ายที่สุด
‎ดูเหมือนจะเป็นไปได้ที่สุด

85
00:04:23,389 --> 00:04:27,560
‎มันสื่อว่าเราลืมพวกเขาไปได้เลย

86
00:04:28,144 --> 00:04:32,064
‎จากนั้นก็มีแจสเปอร์ วินสโลว์

87
00:04:32,148 --> 00:04:35,943
‎ฉันไปแอบสืบดู ด้วยวิธีที่ไม่ค่อยถูกกฎหมาย

88
00:04:37,111 --> 00:04:43,659
‎แจสเปอร์ วินสโลว์อยู่บ้านข้างๆ มาทั้งชีวิต
‎กับแม่ พ่อ และพี่สาว

89
00:04:44,285 --> 00:04:45,411
‎เรียนจบมัธยมปลาย

90
00:04:45,494 --> 00:04:48,956
‎เป็นพนักงานเอาของใส่ถุง
‎ที่ซูเปอร์มาร์เกตในตัวเมืองเวสต์ฟิลด์

91
00:04:49,540 --> 00:04:53,753
‎เขาทำงานที่นั่นหกวันต่อสัปดาห์
‎มา 23 ปีแล้ว

92
00:04:53,836 --> 00:04:56,630
‎จากนั้นจู่ๆ ในเดือนพฤศจิกายน 1995

93
00:04:56,714 --> 00:04:58,716
‎เขาเลิกไปทำงาน

94
00:04:58,799 --> 00:05:01,594
‎ที่จริง เขาไม่เคยกลับไป
‎เป็นพนักงานเอาของใส่ถุงอีกเลย

95
00:05:01,677 --> 00:05:04,764
‎นั่นเป็นเดือนที่ครอบครัวเขาเริ่มจ่ายเงิน

96
00:05:04,847 --> 00:05:07,475
‎ให้กับศูนย์สุขภาพทางพฤติกรรมอวาลอน

97
00:05:08,059 --> 00:05:12,563
‎และก็จ่ายเรื่อยๆ ทุกเดือนตลอดสิบปี

98
00:05:13,230 --> 00:05:14,815
‎แล้วพวกเขาวินิจฉัยว่าเขาเป็นอะไร

99
00:05:14,899 --> 00:05:17,860
‎"ความผิดปกติชนิดแยกตัวและภาวะไม่ยอมพูด"

100
00:05:19,111 --> 00:05:20,529
‎เขาหยุดพูดเหรอ

101
00:05:20,613 --> 00:05:21,739
‎คงงั้น

102
00:05:21,822 --> 00:05:25,076
‎แล้วในปี 2001 การวินิจฉัยก็เปลี่ยนอีก

103
00:05:25,159 --> 00:05:28,496
‎ความผิดปกติหลังเหตุสะเทือนใจ โรคฮิต

104
00:05:32,291 --> 00:05:36,879
‎ในเดือนพฤศจิกายน ปี 1995
‎มีบางอย่างเกิดขึ้นกับแจสเปอร์ วินสโลว์

105
00:05:36,962 --> 00:05:40,049
‎ถึงขั้นที่เขาไม่พูดอะไรอยู่หลายปี

106
00:05:41,759 --> 00:05:42,843
‎เกิดอะไรขึ้นกับคุณ

107
00:05:46,722 --> 00:05:47,598
‎ฉันชนะ

108
00:05:48,182 --> 00:05:50,810
‎ไม่เห็นบอกเลยว่าวันนี้เราจะเล่นจัดหนักกัน

109
00:05:50,893 --> 00:05:52,853
‎ฉันไม่ได้เล่นเลยตั้งแต่คาร์เตอร์เกิด

110
00:05:52,937 --> 00:05:54,855
‎แล้วจู่ๆ ฉันก็เล่นได้ดีเหมือนเดิม

111
00:05:54,939 --> 00:05:56,148
‎นี่ นอร่า…

112
00:05:57,525 --> 00:06:02,905
‎มันมีกฎที่คนเขารู้ๆ กันว่าเรา…

113
00:06:04,573 --> 00:06:06,075
‎เธอไม่…

114
00:06:06,826 --> 00:06:10,329
‎เธอไม่ควรโค่นคู่เล่นเทนนิสของเธอนะ

115
00:06:11,163 --> 00:06:13,833
‎คือมันก็โอเคถ้าเธอจะชนะนานๆ ครั้ง

116
00:06:13,916 --> 00:06:17,294
‎นั่นก็ดีนะ แต่เธอต้องให้คนอื่นชนะด้วย

117
00:06:17,378 --> 00:06:18,254
‎อย่างฉัน

118
00:06:18,337 --> 00:06:20,256
‎พระเจ้า ฉันขอโทษ จริงด้วย

119
00:06:20,339 --> 00:06:22,091
‎ไม่เป็นไร เธอดูเครียดมากนะ

120
00:06:22,675 --> 00:06:24,802
‎- อะไรนะ
‎- จริงๆ นะ ฉันว่าฉันรู้สาเหตุ

121
00:06:24,885 --> 00:06:26,387
‎เธอไม่ได้มีเซ็กซ์เลยสินะ

122
00:06:27,346 --> 00:06:28,889
‎และเหตุผลที่ฉันรู้

123
00:06:28,973 --> 00:06:31,684
‎ก็เพราะทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับฉันและริค

124
00:06:31,767 --> 00:06:34,687
‎สุดท้ายเขาก็แค่…

125
00:06:34,770 --> 00:06:38,065
‎เขากลัวเกินไปที่จะเอาฉันน่ะ

126
00:06:38,149 --> 00:06:39,942
‎แต่นั่นไม่เป็นไร

127
00:06:40,025 --> 00:06:42,987
‎เพราะดูฉันตอนนี้สิ
‎ฉันได้ไอ้จ้อนที่ดีที่สุดเลย

128
00:06:44,447 --> 00:06:46,740
‎และได้ไม่ขาดสายด้วย

129
00:06:46,824 --> 00:06:49,285
‎เหมือนได้โชคสองชั้น ก็ดีนะ

130
00:06:49,368 --> 00:06:52,371
‎โอเค จ้อนใครเหรอ

131
00:06:57,168 --> 00:06:59,378
‎ฉันบอกไม่ได้ ขอโทษนะ

132
00:07:00,087 --> 00:07:02,506
‎ฉันไม่อยากบอกไปแล้วโชคร้ายน่ะ ฉัน…

133
00:07:03,174 --> 00:07:04,925
‎แต่ฉันอยากแนะนำเธอหน่อยนะ

134
00:07:05,009 --> 00:07:08,304
‎เธอกับสามีต้องเอากันทุกวันนะ

135
00:07:08,387 --> 00:07:12,349
‎และถ้าไม่ละก็ พวกเธอจะไปกันไม่รอดแน่

136
00:07:16,687 --> 00:07:18,022
‎ฉันคิดว่าเพราะฉันนี่แหละ

137
00:07:20,107 --> 00:07:25,279
‎ใช่ เราไม่ได้มีอะไรกันจริงๆ
‎ตั้งแต่ย้ายมาอยู่บ้านนั้น

138
00:07:25,362 --> 00:07:26,822
‎กับทุกอย่างที่เกิดขึ้น…

139
00:07:26,906 --> 00:07:29,950
‎จดหมาย เฟร์เร็ต เรื่องบุกรุกบ้าน

140
00:07:31,160 --> 00:07:34,163
‎แล้วเมื่อคืนที่โมเต็ล

141
00:07:34,872 --> 00:07:37,708
‎เขาขึ้นนอนบนเตียงหลังจากส่งลูกๆ เข้านอน

142
00:07:38,459 --> 00:07:41,712
‎และเขานอนซุกข้างๆ ฉัน
‎และฉันดูออกว่าเขาอยาก

143
00:07:41,795 --> 00:07:42,922
‎แต่ฉันแค่…

144
00:07:43,714 --> 00:07:44,798
‎ฉันทำไม่ได้

145
00:07:44,882 --> 00:07:47,343
‎ฉันเลยแกล้งทำเป็นหลับ

146
00:07:47,426 --> 00:07:48,552
‎โห

147
00:07:48,636 --> 00:07:49,595
‎เพราะ…

148
00:07:50,721 --> 00:07:52,640
‎เพราะเอลลี่น่ะ ใช่

149
00:07:52,723 --> 00:07:54,475
‎วิธีที่เขาพูดกับแก

150
00:07:54,558 --> 00:07:56,227
‎ไม่ใช่ตลอดเวลานะ แต่แค่…

151
00:07:56,810 --> 00:08:00,147
‎ตอนนี้แกเป็นวัยรุ่นแล้ว และเขาก็จู้จี้กับแก

152
00:08:00,231 --> 00:08:03,526
‎อย่างถ้าไหล่เสื้อของแกตกน่ะ

153
00:08:04,068 --> 00:08:06,111
‎มันไร้สาระ แปลกมาก

154
00:08:07,071 --> 00:08:09,949
‎แล้วเขาก็โมโหและอ้างว่า

155
00:08:10,491 --> 00:08:13,494
‎"ผมไม่อยากให้ลูกสาวถูกมองเป็นวัตถุทางเพศ"

156
00:08:13,577 --> 00:08:16,330
‎และฉันก็บอกว่า
‎"คุณคนเดียวนั่นแหละที่มองเธอแบบนั้น

157
00:08:16,413 --> 00:08:18,165
‎เด็กๆ ก็แบบนี้"

158
00:08:19,667 --> 00:08:22,836
‎ฉันว่าเขากิ๊กกับเด็กสาว

159
00:08:22,920 --> 00:08:26,215
‎ไม่รู้สิ อาจจะเด็กฝึกงานที่ออฟฟิศเขา

160
00:08:26,298 --> 00:08:31,262
‎พวกเด็กสาวๆ ที่ชอบถักเปียน่ะ

161
00:08:31,887 --> 00:08:32,721
‎ใช่

162
00:08:34,598 --> 00:08:37,393
‎ฉันขอแบบนั้นแก้วนึงได้มั้ยคะ

163
00:08:37,476 --> 00:08:38,435
‎- ได้ค่ะ
‎- ขอบคุณ

164
00:08:38,519 --> 00:08:40,729
‎นี่ คริสซี่ ฉันขอ…

165
00:08:40,813 --> 00:08:45,359
‎ฉันขอให้เทเยอะๆ ตลอด
‎และวันนี้ฉันแอบคอแห้งน่ะ

166
00:08:47,069 --> 00:08:48,070
‎ขอบคุณ

167
00:08:49,947 --> 00:08:51,907
‎รู้มั้ยฉันอยากรู้อะไร

168
00:08:51,991 --> 00:08:55,286
‎ฉันอยากรู้เรื่องจดหมายน่าขนลุกพวกนั้น

169
00:08:55,369 --> 00:08:56,704
‎เธอได้รับมันอีกมั้ย

170
00:08:56,787 --> 00:08:57,621
‎ไม่

171
00:08:58,455 --> 00:09:02,710
‎กล้องวงจรปิดจะถูกติดตั้ง
‎ตอนที่ปรับปรุงบ้านเสร็จแล้ว

172
00:09:02,793 --> 00:09:07,756
‎จากนั้นฉันว่าเราจะย้ายกลับมา แต่ไม่รู้สิ

173
00:09:08,591 --> 00:09:09,883
‎ไม่มีจดหมายส่งมาอีก

174
00:09:09,967 --> 00:09:13,429
‎บอกตรงๆ ฉันคิดว่าเป็นการแกล้งงี่เง่าน่ะ

175
00:09:14,096 --> 00:09:16,223
‎พูดเรื่องอะไรของเธอ

176
00:09:16,307 --> 00:09:17,808
‎บ้าไปแล้วเหรอ

177
00:09:17,891 --> 00:09:19,685
‎ไม่ใช่การแกล้งสักหน่อย

178
00:09:19,768 --> 00:09:21,937
‎เธอกำลังเจอกับฝันร้ายนะ

179
00:09:22,021 --> 00:09:24,982
‎เธอต้องปรับปรุงบ้านนิดๆ หน่อยๆ
‎แล้วก็ออกไปจากที่นั่น

180
00:09:25,941 --> 00:09:26,775
‎ขอบคุณค่ะ

181
00:09:28,360 --> 00:09:30,112
‎นั่นน้อยไปนะ

182
00:09:30,195 --> 00:09:32,698
‎ฉันไม่อยากทำให้เธอกลัวนะ

183
00:09:32,781 --> 00:09:36,160
‎แต่เธอไม่มีเวลาเหลือแล้ว

184
00:09:36,243 --> 00:09:37,119
‎จริงๆ นะ

185
00:09:37,202 --> 00:09:40,205
‎จะเกิดอะไรขึ้นถ้าทุกคนรู้เรื่องจดหมายล่ะ

186
00:09:40,289 --> 00:09:42,875
‎เธอจะไม่มีทางขายบ้านได้แน่

187
00:09:43,459 --> 00:09:46,337
‎นั่นละ ฉันยังไม่ได้บอกเธอ
‎แต่ฉันมีบ้านอีกหลัง

188
00:09:47,463 --> 00:09:49,340
‎พื้นไม้แข็งสวยงาม

189
00:09:49,923 --> 00:09:54,178
‎ไม่มีอะไรเสียหายเลย แถมกลิ่นยังหอม

190
00:09:54,261 --> 00:09:56,764
‎และฉันให้ความสำคัญกับเรื่องกลิ่นมาก เธอล่ะ

191
00:09:58,515 --> 00:10:00,434
‎ใช่ มัน… มันสวยดี

192
00:10:01,560 --> 00:10:03,729
‎แค่ไม่สวยเท่าบ้านของเรา

193
00:10:05,856 --> 00:10:06,732
‎ก็นะ…

194
00:10:08,400 --> 00:10:10,235
‎ไม่รู้สิ เป็นฉันคงคิดว่า

195
00:10:11,153 --> 00:10:13,656
‎การไม่โดนคุกคามโดยฆาตกรถือขวาน

196
00:10:13,739 --> 00:10:16,659
‎คงจะดีไม่น้อย รู้มั้ย

197
00:10:16,742 --> 00:10:20,162
‎และราคาที่นี่น้อยกว่าราคาที่เธอขายบ้านได้
‎หนึ่งล้านดอลลาร์

198
00:10:25,668 --> 00:10:27,086
‎ลองคิดดูสิ

199
00:10:27,169 --> 00:10:29,797
‎นอร่า เธอจะไม่ต้องกังวลเรื่องเงินอีก

200
00:10:29,880 --> 00:10:34,593
‎ดีนไม่ต้องเสียหน้า
‎และได้ทำห่าอะไรก็ตามที่เขาอยากทำ

201
00:10:34,677 --> 00:10:37,346
‎แต่เธอ เธอได้เป็นอิสระ

202
00:10:37,971 --> 00:10:42,226
‎เล่นเทนนิสช่วงกลางวัน

203
00:10:42,309 --> 00:10:45,187
‎ใช้เตาเผา ปั้นหม้อ

204
00:10:45,270 --> 00:10:47,564
‎ไม่รู้สิ หาเพื่อนเล่นโครเกต์

205
00:10:50,818 --> 00:10:52,653
‎อืม ฉันไม่คิดงั้นนะ

206
00:10:54,363 --> 00:10:58,325
‎นอร่า ฉันกำลังเสนอทางหนีให้เธอนะ

207
00:10:58,867 --> 00:11:00,285
‎และเธอควรรับมันไว้

208
00:11:01,912 --> 00:11:03,539
‎ให้ฉันขายบ้านเธอนะ

209
00:11:04,915 --> 00:11:07,918
‎โอเค ขอฉันคุยกับดีนก่อน

210
00:11:10,212 --> 00:11:12,256
‎ไง ทุกคน พ่อกลับมาแล้ว

211
00:11:16,844 --> 00:11:18,721
‎เยี่ยม ดูดีนะ

212
00:11:18,804 --> 00:11:20,347
‎ใช่ เคลือบครั้งสุดท้ายแล้ว

213
00:11:44,246 --> 00:11:45,414
‎เอลลี่ อยู่ในนั้นรึเปล่า

214
00:11:45,497 --> 00:11:46,498
‎แป๊บนึงค่ะ…

215
00:11:46,582 --> 00:11:48,333
‎ไม่เป็นไร แม่ล่ะ

216
00:11:49,835 --> 00:11:51,587
‎เอลลี่ ทำอะไรในนั้นน่ะ

217
00:11:52,796 --> 00:11:54,006
‎ทำไมล็อกประตู

218
00:11:54,715 --> 00:11:56,800
‎เพราะในบ้านมีคนงานเต็มเลย

219
00:11:56,884 --> 00:11:58,427
‎และไอ้บ้าที่อยากฆ่าเราไง

220
00:11:58,510 --> 00:11:59,511
‎พอเลย

221
00:11:59,595 --> 00:12:01,430
‎หนูไม่ได้ทำอะไรค่ะ แค่อ่านหนังสือ

222
00:12:01,513 --> 00:12:03,474
‎โอเค ก็ได้ แม่อยู่ไหน

223
00:12:03,557 --> 00:12:06,018
‎แม่ส่งข้อความมาว่าไปตีเทนนิส
‎จะกลับสายหน่อย

224
00:12:06,101 --> 00:12:08,520
‎หนูเลยนั่งรถเมล์มา
‎เพราะหนูนึกว่าเราจะกินข้าวด้วยกัน

225
00:12:08,604 --> 00:12:10,522
‎ใช่ไง ใจเย็นๆ สิ

226
00:12:10,606 --> 00:12:13,525
‎พ่อสิใจเย็น พ่อชอบคิดว่า
‎หนูทำอะไรบางอย่าง และหนูไม่ได้ทำ

227
00:12:21,617 --> 00:12:24,703
‎- นายออกไปทางหน้าต่างได้
‎- ฉันจะไม่ออกทางหน้าต่าง

228
00:12:33,587 --> 00:12:34,713
‎มีอะไรให้ช่วยมั้ยครับ

229
00:12:34,797 --> 00:12:36,215
‎อ้อ ขอโทษที

230
00:12:36,965 --> 00:12:40,177
‎ภรรยาคุณบอกว่า
‎ผมหยิบของจากตู้เย็นได้เลย

231
00:12:40,260 --> 00:12:42,179
‎โอเค ภรรยาผมไม่อยู่บ้าน

232
00:12:43,222 --> 00:12:45,599
‎ก่อนหน้านี้น่ะ ผมแวะมาก่อนหน้านี้

233
00:12:45,682 --> 00:12:47,935
‎จอห์นครับ ผมเป็นผู้ตรวจสอบอาคาร

234
00:12:50,896 --> 00:12:54,358
‎อ้อ ไม่มีปัญหา ขอโทษนะครับ
‎ตามสบายเลย

235
00:12:56,360 --> 00:12:58,111
‎ภรรยาคุณดูเป็นคนดีนะ

236
00:12:59,154 --> 00:13:01,073
‎คุณมีลูกสาวกับลูกชายใช่มั้ย

237
00:13:01,156 --> 00:13:02,407
‎ใช่แล้วครับ

238
00:13:03,450 --> 00:13:05,953
‎ผมก็เหมือนกัน ลูกชายกับลูกสาว

239
00:13:07,371 --> 00:13:10,833
‎ขอถามหน่อยสิ พวกคุณ…

240
00:13:11,959 --> 00:13:13,585
‎พวกคุณเป็นคนคริสเตียนรึเปล่า

241
00:13:15,420 --> 00:13:16,672
‎ใช่ จะว่าอย่างนั้นก็ได้

242
00:13:16,755 --> 00:13:18,507
‎คือว่า เราไม่ไปโบสถ์ ก็เลย…

243
00:13:26,473 --> 00:13:28,350
‎ทุกอย่างดูโอเคสำหรับคุณมั้ย

244
00:13:28,433 --> 00:13:30,269
‎ตัวบ้านหรืออะไรก็แล้วแต่

245
00:13:30,352 --> 00:13:34,356
‎เรายังต้องทำห้องใต้ดินอีก
‎แต่ครัวเสร็จเรียบร้อยแล้ว

246
00:13:34,439 --> 00:13:37,734
‎เราเปลี่ยนหินอ่อนเป็นไม้เขียง

247
00:13:37,818 --> 00:13:40,737
‎ตลกดีนะ เดี๋ยวนี้ใครๆ ก็ติดโต๊ะเตรียมอาหาร

248
00:13:40,821 --> 00:13:42,114
‎มีกันทุกบ้านเลย

249
00:13:45,534 --> 00:13:49,580
‎อีกสองสามวันผมจะกลับมา
‎ตอนทุกอย่างเสร็จแล้ว แต่…

250
00:13:51,081 --> 00:13:53,584
‎ใช่ ทุกอย่างดูดีเลย

251
00:13:53,667 --> 00:13:54,835
‎ดีครับ

252
00:13:58,839 --> 00:14:01,675
‎คุณโชคดีนะที่หาผู้รับเหมาได้

253
00:14:03,594 --> 00:14:05,137
‎เหรอครับ ทำไมถึงโชคดีล่ะ

254
00:14:06,013 --> 00:14:08,098
‎มีการก่อสร้างเกิดขึ้นทุกที่เลย

255
00:14:08,181 --> 00:14:10,767
‎ผู้รับเหมามีไม่พอกับความต้องการ

256
00:14:11,310 --> 00:14:13,395
‎โลกสมัยนี้ก็แบบนี้แหละ

257
00:14:13,478 --> 00:14:18,358
‎ความเจริญกำลังมอดไหม้
‎คนไม่อยากออกไปข้างนอก

258
00:14:18,442 --> 00:14:22,029
‎พวกเขาอยากซ่อมบ้าน
‎อยากเปลี่ยนบ้านให้เป็นป้อมปราการ

259
00:14:22,946 --> 00:14:25,073
‎ใช่ คนเริ่มย้ายออกจากเมือง

260
00:14:25,157 --> 00:14:26,116
‎มั้งนะ

261
00:14:26,783 --> 00:14:28,327
‎ตลกดีนะที่เป็นแบบนั้น

262
00:14:30,746 --> 00:14:31,997
‎มันคือจุดพลิกผันที่สี่

263
00:14:33,290 --> 00:14:34,207
‎ว่าไงนะครับ

264
00:14:34,291 --> 00:14:35,500
‎เหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์

265
00:14:35,584 --> 00:14:37,419
‎มันไม่ได้จู่ๆ ก็เกิดขึ้น

266
00:14:37,502 --> 00:14:42,633
‎มันถูกกำหนดไว้แล้วโดยมหาบุรุษ
‎บุคคลสำคัญในยุคนั้นๆ

267
00:14:44,217 --> 00:14:48,764
‎และแต่ละคนปลดปล่อยจุดพลิกผัน
‎ที่จะเกิดขึ้นราวๆ

268
00:14:49,848 --> 00:14:51,975
‎ยี่สิบปี ประมาณนั้น

269
00:14:53,727 --> 00:14:57,981
‎และทุกๆ สี่จุดพลิกผันก็คือช่วงอายุขัย

270
00:14:58,065 --> 00:15:00,317
‎ประมาณระยะเวลาชีวิตของมนุษย์

271
00:15:00,400 --> 00:15:03,820
‎และจุดสิ้นสุดของแต่ละจุดพลิกผันจะเกิดวิกฤต

272
00:15:05,864 --> 00:15:09,868
‎สำหรับประเทศนี้ วิกฤตคือสงครามเสมอ

273
00:15:10,410 --> 00:15:12,204
‎การปฏิวัติ

274
00:15:12,287 --> 00:15:14,456
‎แปดสิบปีต่อมา สงครามกลางเมือง

275
00:15:14,539 --> 00:15:17,876
‎แปดสิบปีต่อมา สงครามโลกครั้งที่สอง

276
00:15:19,419 --> 00:15:22,381
‎และนี่ก็ใกล้จะครบ 80 ปีอีกแล้ว ดังนั้น…

277
00:15:29,179 --> 00:15:30,764
‎จะมีอะไรเกิดขึ้นแน่นอน

278
00:15:36,937 --> 00:15:38,897
‎ที่จริงผมไม่ค่อยหิวเท่าไหร่

279
00:15:43,944 --> 00:15:46,571
‎คุณจะตรวจสอบเสร็จเมื่อไหร่ครับ

280
00:15:47,447 --> 00:15:51,118
‎ลุกสาวคุณ เธอ… อายุ 18 ใช่มั้ย

281
00:15:51,201 --> 00:15:54,329
‎ไม่ใช่ เธออายุ 16 นั่นเกี่ยวอะไรกับ…

282
00:15:54,413 --> 00:15:55,455
‎คือว่า…

283
00:15:56,832 --> 00:15:58,917
‎ผมไม่รู้ว่าผมควรบอกคุณเรื่องนี้มั้ย

284
00:15:59,001 --> 00:16:02,921
‎และยกโทษให้ผมด้วยถ้าผมล้ำเส้น

285
00:16:04,089 --> 00:16:06,425
‎แต่ถ้าผมเป็นพ่อของเธอ ผมก็คงอยากจะรู้

286
00:16:07,217 --> 00:16:08,135
‎รู้อะไร

287
00:16:11,138 --> 00:16:12,514
‎ผมเห็นลูกสาวคุณ

288
00:16:14,057 --> 00:16:16,601
‎คุยกับหนุ่มแอฟริกันอเมริกันคนนั้น

289
00:16:16,685 --> 00:16:19,187
‎ที่มาติดตั้งกล้องน่ะ

290
00:16:19,271 --> 00:16:23,066
‎และวิธีที่พวกเขาคุยกัน แตะตัวกัน

291
00:16:23,150 --> 00:16:27,237
‎มันชัดเจนว่าพวกเขามีความสัมพันธ์ลึกซึ้ง

292
00:16:29,197 --> 00:16:31,033
‎ขอโทษที อะไรนะ

293
00:16:32,826 --> 00:16:34,161
‎ผมคิดว่าคุณควรรู้ไว้

294
00:16:34,953 --> 00:16:37,330
‎ผมเชื่อว่าคนเป็นพ่อควรรู้เรื่องพวกนั้น

295
00:16:40,584 --> 00:16:43,170
‎ผมทำให้คุณโกรธ ผมขอโทษ

296
00:16:44,755 --> 00:16:49,259
‎ก็แค่เธอทำให้ผมนึกถึงลูกสาวผม
‎ตอนแกอายุเท่านั้น

297
00:16:51,887 --> 00:16:53,889
‎แกมีเพศสัมพันธ์…

298
00:16:55,348 --> 00:16:56,558
‎ตอนเด็กมาก

299
00:16:57,309 --> 00:16:58,560
‎แกเป็นสาวสำส่อนโรงเรียน

300
00:16:59,227 --> 00:17:04,357
‎เราแก้ปัญหาได้ แต่ทั้งครอบครัวบอบช้ำ

301
00:17:05,192 --> 00:17:07,110
‎ขอโทษนะ ชื่อจอห์นใช่มั้ย

302
00:17:09,362 --> 00:17:10,322
‎ผมต้องขอบอกเลยนะ

303
00:17:10,405 --> 00:17:13,325
‎ผมไม่สะดวกใจที่จะคุยเรื่องนี้กับคุณ

304
00:17:14,034 --> 00:17:15,327
‎คุณจะไม่เจอผมอีก

305
00:17:16,495 --> 00:17:18,789
‎ไหนคุณบอกว่าอีกสองสามวันจะกลับมาไง

306
00:17:21,374 --> 00:17:22,209
‎ใช่

307
00:17:32,928 --> 00:17:34,387
‎นี่ แล้วคุณ…

308
00:17:39,059 --> 00:17:41,561
‎คุณจัดการปัญหากับลูกสาวคุณยังไง

309
00:17:44,356 --> 00:17:47,901
‎เอาเป็นว่าเธอไม่เคยใส่เสื้อคอลึกอีกเลย

310
00:17:52,614 --> 00:17:53,865
‎บ้านสวยดีนะครับ

311
00:17:53,949 --> 00:17:55,992
‎ตอนผมเด็กๆ เราไม่เคยต้องล็อกประตู

312
00:17:56,076 --> 00:17:56,952
‎ไม่มีใครล็อกเลย

313
00:17:58,745 --> 00:18:00,288
‎ทุกคนไปโบสถ์

314
00:18:00,372 --> 00:18:04,417
‎สมัยนี้ไม่มีใครไปโบสถ์ และทุกคนล็อกประตู

315
00:18:05,961 --> 00:18:07,629
‎ผมว่านั่นไม่ใช่เรื่องบังเอิญนะ

316
00:18:07,712 --> 00:18:08,547
‎นี่

317
00:18:10,590 --> 00:18:11,925
‎คุยสนุกดีนะ

318
00:18:13,218 --> 00:18:15,762
‎มีโบสถ์ลูเทอแรนอยู่แถวนี้

319
00:18:15,846 --> 00:18:18,640
‎ลองพาครอบครัวไปสิ

320
00:18:19,891 --> 00:18:20,851
‎มันจะช่วยได้นะ

321
00:18:23,353 --> 00:18:24,729
‎ขอบคุณสำหรับแซนด์วิช

322
00:18:29,109 --> 00:18:31,069
‎นี่ ผู้ตรวจสอบคนนั้น

323
00:18:31,153 --> 00:18:33,405
‎เขาเพี้ยน และผมไม่อยากให้เขากลับมาที่นี่อีก

324
00:18:33,488 --> 00:18:34,906
‎คุณพูดเรื่องอะไร

325
00:18:34,990 --> 00:18:38,618
‎ผู้ตรวจสอบอาคาร จอห์นไง ที่คลั่งศาสนา

326
00:18:38,702 --> 00:18:40,453
‎เขาทำแซนด์วิชในห้องครัวผม

327
00:18:40,537 --> 00:18:43,456
‎ผมต้องทนฟังเขาเทศนา
‎ตอนเขาค้นนู่นนี่ไปเรื่อย

328
00:18:43,540 --> 00:18:45,125
‎ไม่มีผู้ตรวจสอบชื่อจอห์นนะ

329
00:18:45,208 --> 00:18:46,626
‎ในเวสต์ฟิลด์ไม่มี

330
00:18:46,710 --> 00:18:51,047
‎ที่นี่มีแต่แกรี่กับอลัน
‎และพวกเขาจะไม่มาจนกว่าเราจะทำเสร็จ

331
00:18:51,131 --> 00:18:53,175
‎อะไรนะ แล้วเมื่อกี้ผมคุยกับใคร

332
00:18:54,009 --> 00:18:57,012
‎ไม่รู้สิ แต่ไม่ใช่คนของผมแน่

333
00:18:57,095 --> 00:18:58,513
‎และเขาก็ไม่ใช่ผู้ตรวจสอบ

334
00:18:59,973 --> 00:19:02,517
‎(เวสต์ฟิลด์ บริษัทความปลอดภัย)

335
00:19:11,860 --> 00:19:12,819
‎ไงคะ

336
00:19:12,903 --> 00:19:16,364
‎ไง คุณไปไหนมา ผมหาคุณทั้งวันเลย

337
00:19:16,448 --> 00:19:18,074
‎ไปที่สโมสรกับแคเรนน่ะ

338
00:19:28,293 --> 00:19:29,211
‎คุณโอเคนะ

339
00:19:29,294 --> 00:19:32,672
‎ครับ คงงั้น ผมแค่กำลังหา
‎บริษัทความปลอดภัยอื่นน่ะ

340
00:19:33,215 --> 00:19:34,424
‎(เซฟไลฟ์เซเคียวริตี้)

341
00:19:35,217 --> 00:19:39,554
‎งั้น… ฉันไม่กวนคุณดีกว่า

342
00:19:40,138 --> 00:19:41,056
‎อะไรนะ

343
00:19:45,769 --> 00:19:46,645
‎โอเค

344
00:20:07,832 --> 00:20:10,502
‎ที่รัก ฉันอยากมากเลย

345
00:20:13,255 --> 00:20:15,423
‎- ให้ตาย ที่รัก
‎- โอเค…

346
00:20:15,507 --> 00:20:17,300
‎- เดี๋ยว ผมเปิดสัญญาณก่อน
‎- อะไรนะ

347
00:20:17,384 --> 00:20:19,386
‎- อะไร ตอนนี้เหรอ
‎- ทุกคนอยู่ในบ้าน

348
00:20:19,469 --> 00:20:22,389
‎ต้องทำให้ชินกับการเปิดสัญญาณ
‎ตอนเราอยู่ในบ้าน

349
00:20:22,889 --> 00:20:23,765
‎เดี๋ยวสิ แค่…

350
00:20:29,854 --> 00:20:32,065
‎ผมจะรีบไปเช็ก แล้วเดี๋ยวกลับมา

351
00:20:32,148 --> 00:20:34,442
‎ผมจะไปเปิดแล้วกลับมา รออยู่ตรงนั้น

352
00:20:34,526 --> 00:20:36,278
‎- ช่างเถอะ
‎- ผมจะวิ่งลงไปข้างล่าง

353
00:20:36,361 --> 00:20:37,862
‎- เดี๋ยวผมมา
‎- ไม่เป็นไร

354
00:20:37,946 --> 00:20:40,365
‎- คุณจะไปไหน
‎- อยากรู้อะไรมั้ย

355
00:20:40,448 --> 00:20:42,742
‎เราไม่ได้มีเซ็กซ์มาหลายอาทิตย์แล้ว

356
00:20:42,826 --> 00:20:45,745
‎ไม่เอาน่า ผมแค่ไม่มีสมาธิน่ะ
‎แล้วคุณก็ไปอยู่โมเต็ล

357
00:20:45,829 --> 00:20:46,913
‎ไม่เป็นไร ช่างเถอะ

358
00:20:48,748 --> 00:20:51,084
‎- ที่รัก…
‎- ลงมาบอกลาลูกๆ สิ

359
00:20:53,920 --> 00:20:56,548
‎นอนหลับฝันดีนะลูก เจอกันพรุ่งนี้

360
00:20:56,631 --> 00:20:58,091
‎บายฮะพ่อ เจอกันพรุ่งนี้

361
00:20:58,174 --> 00:20:59,050
‎รักนะ

362
00:20:59,592 --> 00:21:01,177
‎นี่ เราโอเคกันใช่มั้ย

363
00:21:07,559 --> 00:21:08,393
‎เดี๋ยว เอลลี่

364
00:21:12,272 --> 00:21:15,567
‎ลูกกับเด็กดาโคตานั่นมีอะไรกันรึเปล่า

365
00:21:15,650 --> 00:21:16,735
‎อะไรนะ ไม่มี

366
00:21:16,818 --> 00:21:18,278
‎เอลลี่ ลูกโกหกพ่อรึเปล่า

367
00:21:18,361 --> 00:21:20,196
‎เพราะมีคนเห็นลูกกับเขาอยู่ด้วยกัน

368
00:21:20,280 --> 00:21:21,323
‎ให้ตายสิ พ่อ…

369
00:21:21,406 --> 00:21:24,200
‎และพ่อไม่พอใจที่คนแปลกหน้า
‎มาบอกเรื่องลูกสาวตัวเอง

370
00:21:24,284 --> 00:21:26,161
‎พ่อให้คนมาจับตาดูหนูเหรอ

371
00:21:26,244 --> 00:21:29,622
‎ไม่ใช่ เอลลี่ ดาโคตาอายุ 19 นะ

372
00:21:29,706 --> 00:21:32,042
‎ถ้ามีอะไรเกิดขึ้น พ่อต้องรู้

373
00:21:32,125 --> 00:21:34,252
‎ไม่มีอะไรค่ะพ่อ โอเคนะ ทีนี้พ่อรู้แล้ว

374
00:21:36,171 --> 00:21:39,049
‎อะไรกัน เอลลี่ เอลลี่

375
00:21:41,176 --> 00:21:42,010
‎ดีน

376
00:21:43,428 --> 00:21:45,805
‎ไม่มีอะไร ไปเถอะ โอเค เจอกันพรุ่งนี้

377
00:21:46,598 --> 00:21:47,557
‎บาย

378
00:21:58,234 --> 00:21:59,361
‎(ธีโอดอร่า เบิร์ช)

379
00:22:03,656 --> 00:22:04,783
‎- ดีน
‎- แค่…

380
00:22:07,285 --> 00:22:08,119
‎ฮัลโหล

381
00:22:08,203 --> 00:22:11,247
‎ฉันเจอบางอย่างที่คุณจะไม่เชื่อแน่

382
00:22:11,331 --> 00:22:12,374
‎เจออะไร

383
00:22:12,457 --> 00:22:14,334
‎ฉันอยู่แถวนี้ มาพบฉันได้มั้ย

384
00:22:21,007 --> 00:22:25,136
‎สิ่งที่ฉันกำลังจะบอกคุณ
‎มาพร้อมคำเตือนเยอะเลยนะ

385
00:22:26,054 --> 00:22:27,389
‎ฉันเจอบางอย่าง

386
00:22:28,515 --> 00:22:30,642
‎แต่เราต้องระวังกับสิ่งที่เราจะทำกับมัน

387
00:22:30,725 --> 00:22:34,270
‎เพราะเราอาจบาดหมางกับสถานีตำรวจเวสต์ฟิลด์

388
00:22:34,354 --> 00:22:37,023
‎หรือทั้งเมืองเวสต์ฟิลด์

389
00:22:37,774 --> 00:22:39,526
‎แต่ฉันทำงานให้คุณ

390
00:22:41,444 --> 00:22:43,530
‎ผมไม่เข้าใจสิ่งที่คุณพูด

391
00:22:43,613 --> 00:22:47,909
‎ฉันไปคิดๆ เรื่องแจสเปอร์ วินสโลว์
‎เพราะมีบางอย่างเกิดขึ้นกับเขา

392
00:22:48,618 --> 00:22:49,953
‎คุณตำรวจ ฉันมีคำถาม

393
00:22:50,537 --> 00:22:52,664
‎ฉันอยากรู้ว่ามีประวัติบ้านหลังนั้นมั้ย

394
00:22:52,747 --> 00:22:55,500
‎อย่างแฟ้มบันทึกเก่าที่คุณมี

395
00:22:55,583 --> 00:22:57,919
‎ที่ฉันอาจขอดูได้

396
00:22:58,002 --> 00:23:02,048
‎อะไรก็ได้ที่อาจเกี่ยวข้องกับ
‎เจ้าของเก่าของบ้านนั้น

397
00:23:02,132 --> 00:23:05,927
‎เขาทำสีหน้าแปลกมาก

398
00:23:06,010 --> 00:23:07,554
‎ฉันไม่รู้ว่าหมายความว่ายังไง

399
00:23:07,637 --> 00:23:11,558
‎แต่แล้วเขาก็นั่งตัวตรง
‎จ้องตาฉันและพูดว่า…

400
00:23:11,641 --> 00:23:13,643
‎ผมรอให้คุณถามแบบนั้นอยู่เลย

401
00:23:19,232 --> 00:23:24,028
‎ผมไม่รู้ว่าคุณจะเจออะไรบ้าง
‎แต่… ลองดูละกัน

402
00:23:24,779 --> 00:23:25,613
‎ขอบคุณค่ะ

403
00:23:28,867 --> 00:23:31,870
‎ฉันสังเกตเห็นว่ามีคนเปิดกล่อง

404
00:23:31,953 --> 00:23:35,165
‎เทปกาวถูกตัด บอกไม่ได้ว่าเมื่อไหร่

405
00:23:35,957 --> 00:23:36,958
‎ดีน

406
00:23:38,668 --> 00:23:41,963
‎มีครอบครัวที่ซื้อบ้าน 657 บูเลอวาร์ด

407
00:23:42,046 --> 00:23:45,133
‎และอยู่ที่นั่นจนถึงปี 1995

408
00:23:46,509 --> 00:23:48,470
‎ครอบครัวกราฟฟ์

409
00:23:49,095 --> 00:23:52,807
‎ทีนี้ ก่อนฉันจะบอกคุณเรื่องนี้…

410
00:23:54,767 --> 00:23:56,561
‎ฉันอยากให้คุณเข้าใจว่า

411
00:23:56,644 --> 00:24:01,983
‎ไม่มีเอกสารราชการบ่งชี้ว่า
‎เรื่องนี้เกิดขึ้นจริง โอเคนะ

412
00:24:02,066 --> 00:24:06,613
‎ไม่มีข่าวหนังสือพิมพ์ หรือในเว็บไซต์ใดๆ

413
00:24:06,696 --> 00:24:08,656
‎โอเค แล้ว…

414
00:24:11,409 --> 00:24:12,827
‎เรื่องราวมันยังไง

415
00:24:12,911 --> 00:24:13,786
‎โอเค

416
00:24:17,749 --> 00:24:19,709
‎คนพ่อ จอห์น กราฟฟ์

417
00:24:19,792 --> 00:24:21,878
‎เป็นคนแสนธรรมดาทั่วไป

418
00:24:21,961 --> 00:24:24,339
‎เขารักสองอย่าง ครอบครัวเขากับโบสถ์ของเขา

419
00:24:24,422 --> 00:24:27,884
‎อดีตทหาร กลายมาเป็นนักบัญชี
‎มีอะพาร์ตเมนต์ขนาดย่อมที่อัปเปอร์อีสต์ไซด์

420
00:24:27,967 --> 00:24:30,094
‎ไปโบสถ์ทุกวันอาทิตย์

421
00:24:39,103 --> 00:24:40,855
‎คืนหนึ่งเขาทำงานจนดึก

422
00:24:40,939 --> 00:24:43,858
‎หาแท็กซี่ไม่ได้ก็เลยจะไปนั่งรถไฟใต้ดิน

423
00:25:04,504 --> 00:25:09,050
‎แต่โชคดีที่แม่ของเขาเพิ่งได้เงินมรดกมา

424
00:25:09,133 --> 00:25:11,302
‎เธอบอกเขาว่า "ลูกต้องออกไปจากเมือง

425
00:25:11,386 --> 00:25:13,304
‎ที่นี่ไม่เหมาะกับการมีครอบครัว

426
00:25:13,388 --> 00:25:15,682
‎แม่จะช่วยลูกซื้อบ้านในย่านชานเมือง"

427
00:25:21,229 --> 00:25:22,855
‎เขามีลูกชายชื่อเดล

428
00:25:22,939 --> 00:25:26,234
‎ลูกหัวแก้วหัวแหวน
‎นักกีฬา นักเรียนเรียนดี…

429
00:25:26,317 --> 00:25:28,152
‎ฉันไม่เคยทำแบบนั้นมาก่อน

430
00:25:28,236 --> 00:25:29,070
‎แพท

431
00:25:30,655 --> 00:25:31,698
‎ต้องวางแล้ว ที่รัก

432
00:25:32,365 --> 00:25:35,243
‎ลูกสาวคนโตของเขาอายุ 17
‎แต่เด็ก 17 มักแก่แดดใช่มั้ย

433
00:25:35,326 --> 00:25:38,121
‎เขากังวลเรื่องเธอมากเลยไปคุยกับบาทหลวง

434
00:25:38,204 --> 00:25:41,749
‎เรื่องที่เขาคิดว่าเธอบ้าผู้ชายไปหน่อย

435
00:25:46,754 --> 00:25:48,506
‎ใครจะนำสวด

436
00:25:50,717 --> 00:25:51,718
‎ฉันนำแล้วกัน

437
00:25:53,136 --> 00:25:54,679
‎ถึงพระผู้เป็นเจ้า

438
00:25:54,762 --> 00:25:57,932
‎ลูกอยากขอบคุณที่ประทานอาหารและ…

439
00:25:59,851 --> 00:26:03,646
‎เดี๋ยวนะ ฉันต่างหากที่ทำอาหารเวรนี่

440
00:26:03,730 --> 00:26:06,024
‎พูดจาดีๆ ถอนคำพูดเดี๋ยวนี้

441
00:26:06,608 --> 00:26:11,738
‎ส่วนภรรยาเขา เฮเลน
‎ชอบทำให้เขาอับอายต่อหน้าคนอื่น

442
00:26:11,821 --> 00:26:14,365
‎เธอดื่มเก่ง ทุกคนคิดว่าเธอบ้าหน่อยๆ

443
00:26:17,076 --> 00:26:20,538
‎เด็กๆ ล้างจานด้วยนะ

444
00:26:21,164 --> 00:26:23,625
‎เพราะแม่เขาช่วยเขาเรื่องบ้าน

445
00:26:23,708 --> 00:26:25,918
‎นั่นแปลว่าเธอต้องอยู่ที่นั่นด้วย

446
00:26:26,002 --> 00:26:29,213
‎มันน่าอับอายมาก จอห์น
‎เป็นการดูถูกครอบครัวนี้

447
00:26:29,797 --> 00:26:33,009
‎อยู่ๆ จะให้ผมไปขอเลื่อนขั้นไม่ได้หรอกแม่

448
00:26:33,092 --> 00:26:36,471
‎ลูกทำงานที่นั่นมา 12 ปี
‎ลูกควรจะเป็นคนคุมแผนกนั้นได้แล้ว

449
00:26:37,347 --> 00:26:38,640
‎ผมรู้ครับแม่

450
00:26:40,600 --> 00:26:43,770
‎วันหนึ่ง เขาไปทำงาน
‎เจ้านายบอกว่าเขาถูกไล่ออก

451
00:26:43,853 --> 00:26:46,064
‎เจ้านายบอกว่าเขาร้องไห้โฮเลย

452
00:26:46,147 --> 00:26:49,067
‎ไม่เคยเห็นผู้ชายร้องไห้แบบนั้นมาก่อน

453
00:26:49,150 --> 00:26:51,277
‎เอาละ เขาเป็นนักบัญชีใช่มั้ย

454
00:26:51,361 --> 00:26:55,198
‎เขาเลยดูแลบัญชีของครอบครัว
‎และบัญชีของแม่เขา

455
00:26:56,699 --> 00:26:59,077
‎แต่เขาไม่ได้บอกครอบครัวเขา

456
00:26:59,619 --> 00:27:02,497
‎เขาแค่แกล้งทำเป็นไปทำงานทุกเช้า

457
00:27:02,580 --> 00:27:04,582
‎จากนั้นเขาก็ไปที่ธนาคาร

458
00:27:04,666 --> 00:27:07,210
‎เริ่มถอนเงินจากบัญชีของแม่เขา

459
00:27:07,293 --> 00:27:08,753
‎เงินจำนวนน้อยจะได้ไม่ผิดสังเกต

460
00:27:08,836 --> 00:27:11,964
‎เขาเอาเงินไปจ่ายค่าจำนองบ้าน
‎สาธารณูปโภค…

461
00:27:12,048 --> 00:27:14,676
‎ครอบครัวไม่รู้เลยว่าเขาตกงาน

462
00:27:16,928 --> 00:27:19,972
‎แล้ววันหนึ่งเขากลับบ้าน ทำทีว่าไปทำงานมา

463
00:27:23,142 --> 00:27:25,395
‎(คุณและคุณนายกราฟฟ์
‎657 บูเลอวาร์ด เวสต์ฟิลด์)

464
00:27:25,478 --> 00:27:28,731
‎เขาเจอจดหมายในตู้จดหมาย

465
00:27:36,322 --> 00:27:38,241
‎สวัสดี คุณกราฟฟ์

466
00:27:38,783 --> 00:27:42,745
‎ผมสนุกกับการเฝ้าดูครอบครัวคุณมาสักพักแล้ว

467
00:27:42,829 --> 00:27:46,791
‎ลูกสาวของคุณชื่อแพทใช่มั้ย

468
00:27:47,834 --> 00:27:51,504
‎เธอแบ่งบานกลายเป็นหญิงสาวแสนสวย

469
00:27:51,587 --> 00:27:54,465
‎คุณรู้มั้ยว่าเธอไปไหนตอนกลางคืน

470
00:27:55,341 --> 00:27:56,217
‎ผมรู้

471
00:27:59,721 --> 00:28:02,807
‎แล้วคุณไปไหนทุกเช้าเหรอ

472
00:28:03,391 --> 00:28:05,268
‎คุณไม่ได้ไปทำงาน

473
00:28:05,351 --> 00:28:06,853
‎ภรรยาคุณรู้รึเปล่า

474
00:28:06,936 --> 00:28:09,981
‎ผมเฝ้าดูเธอถอดเสื้อผ้าตอนคุณไม่อยู่

475
00:28:10,064 --> 00:28:12,734
‎และเขาก็ได้จดหมายเรื่อยๆ ฉบับแล้วฉบับเล่า

476
00:28:12,817 --> 00:28:14,527
‎ไม่รู้เลยว่าใครส่งมา

477
00:28:14,610 --> 00:28:17,238
‎เป็นเพราะความโลภ คุณกราฟฟ์

478
00:28:17,321 --> 00:28:19,615
‎ความโลภนำคุณมาที่นี่

479
00:28:19,699 --> 00:28:22,118
‎คุณสารภาพอะไรกับบาทหลวง จอห์น

480
00:28:22,201 --> 00:28:23,077
‎(ฉันคือผู้เฝ้าดู)

481
00:28:23,161 --> 00:28:28,416
‎"เลือดหนุ่มสาวคือสิ่งที่บ้านปรารถนา
‎ทำไมถึงไม่ให้สิ่งที่มันต้องการล่ะ"

482
00:28:29,208 --> 00:28:30,668
‎แต่เขาไม่ได้บอกใคร

483
00:28:30,752 --> 00:28:33,087
‎ไม่บอกภรรยาหรือลูกๆ

484
00:28:33,171 --> 00:28:34,630
‎เขาไม่บอกตำรวจ

485
00:28:34,714 --> 00:28:37,425
‎เขาแค่แสร้งทำเป็นไปทำงานต่อ…

486
00:28:37,508 --> 00:28:38,551
‎(บิชอปแบงกิ้งกรุ๊ป)

487
00:28:38,634 --> 00:28:41,262
‎ขโมยเงินจากบัญชีของแม่

488
00:28:49,145 --> 00:28:50,980
‎หลอกหรือเลี้ยง

489
00:29:01,157 --> 00:29:02,366
‎ไปช่วงถนนถัดไป

490
00:29:02,450 --> 00:29:03,785
‎คืนหนึ่งเขากลับมาบ้าน

491
00:29:03,868 --> 00:29:06,245
‎และลูกสาวของเขาก็จัดปาร์ตี้ฮาโลวีน

492
00:29:25,056 --> 00:29:26,015
‎ทำอะไรน่ะ

493
00:29:26,849 --> 00:29:29,185
‎เราแค่ไปเดินขอขนมมาค่ะ

494
00:29:31,229 --> 00:29:32,647
‎นายเป็นครูของเธอ

495
00:29:32,730 --> 00:29:34,148
‎เธอชวนผมมา…

496
00:29:34,232 --> 00:29:36,818
‎อย่ายุ่งกับเธอนะ ออกไปจากบ้านฉัน

497
00:29:39,028 --> 00:29:40,822
‎พ่อ หยุดนะ

498
00:29:42,615 --> 00:29:43,950
‎ลูกแต่งตัวอย่างกับโสเภณี

499
00:29:44,617 --> 00:29:46,285
‎เกิดบ้าอะไรขึ้นเนี่ย

500
00:29:46,369 --> 00:29:49,080
‎มีคนจับตาดูเราอยู่

501
00:29:49,163 --> 00:29:50,623
‎โทษทีนะ แต่ผมต้องขอถาม…

502
00:29:53,334 --> 00:29:54,877
‎เมื่อก่อนเขาเคยเป็นแบบนี้มั้ย

503
00:29:56,295 --> 00:29:57,129
‎หรือ…

504
00:29:59,549 --> 00:30:01,717
‎หรือว่าบ้านเปลี่ยนเขา

505
00:30:02,802 --> 00:30:04,512
‎อะไร แบบบ้านมีผีสิงเหรอ

506
00:30:04,595 --> 00:30:05,847
‎ผม…

507
00:30:06,764 --> 00:30:08,349
‎ฉันไม่เชื่อเรื่องพวกนั้น

508
00:30:09,350 --> 00:30:13,521
‎ฉันว่าเขารู้สึกว่าชีวิตเขากำลังพังทลาย

509
00:30:13,604 --> 00:30:16,274
‎เพราะเรื่องฉากหน้าที่เขาสร้างน่ะ

510
00:30:16,858 --> 00:30:18,401
‎เขาใช้ชีวิตอยู่กับการโกหก

511
00:30:18,484 --> 00:30:21,070
‎และใครก็ตามที่เขียนจดหมายพวกนั้น
‎พวกเขารู้

512
00:30:21,654 --> 00:30:26,534
‎(สถานีรถประจำทาง)

513
00:30:27,118 --> 00:30:31,581
‎"ความโลภคือบาปของคุณ จอห์น
‎ส่วนความใจร้อนคือบาปของผม

514
00:30:31,664 --> 00:30:35,418
‎ทำไมไม่ให้สิ่งที่บ้านต้องการล่ะ

515
00:30:35,501 --> 00:30:40,673
‎ให้เลือดกับมัน และผมจะปล่อยให้คุณ
‎เก็บทุกอย่างที่คุณมี และมากกว่านั้น

516
00:30:41,257 --> 00:30:44,010
‎คุณเห็นแล้วใช่มั้ยว่ามันจะเป็นยังไง

517
00:30:44,093 --> 00:30:44,927
‎ผมเห็นนะ"

518
00:30:46,095 --> 00:30:48,264
‎"ทำสิ่งที่บ้านขอคุณสิ

519
00:30:48,347 --> 00:30:51,517
‎และคุณก็รู้ว่าพวกเขาจะไปที่ที่ดีกว่า"

520
00:30:51,601 --> 00:30:54,270
‎"ผมจะเฝ้าดูพวกเขาจากที่นั่น จอห์น

521
00:30:54,353 --> 00:30:57,106
‎ผมจะไม่มีวันหยุดเฝ้าดู"

522
00:31:09,327 --> 00:31:10,578
‎เราจะตายกันหมด

523
00:31:12,413 --> 00:31:13,497
‎คุณรู้ใช่มั้ย

524
00:31:14,790 --> 00:31:16,375
‎อะไรกันวะ

525
00:31:17,084 --> 00:31:18,502
‎ไม่ เขาพูดถูก

526
00:31:18,586 --> 00:31:21,380
‎เราทุกคนต้องเตรียมพร้อม
‎ที่จะพบกับพระผู้สร้างของเราอยู่เสมอ

527
00:31:21,464 --> 00:31:22,298
‎ใช่แล้ว

528
00:31:23,591 --> 00:31:26,218
‎เราควรเตรียมตัวไว้เมื่อวันนั้นมาถึง

529
00:31:27,428 --> 00:31:29,388
‎พ่ออยากเจอทุกคนอีกครั้งบนสวรรค์

530
00:31:30,640 --> 00:31:33,976
‎เราควรสำนึกถึงบาปของเรา
‎และภาวนาขอการให้อภัย

531
00:31:36,979 --> 00:31:40,399
‎จากนั้นเขาก็วางแผน

532
00:31:40,483 --> 00:31:42,401
‎เขาโทรหาครูใหญ่โรงเรียนของลูกๆ…

533
00:31:42,485 --> 00:31:46,364
‎ครับ เราต้องออกนอกเมืองสองสามเดือน

534
00:31:46,447 --> 00:31:47,698
‎ไปเยี่ยมญาติน่ะ

535
00:31:49,116 --> 00:31:50,910
‎พ่อของภรรยาผมป่วย

536
00:31:58,334 --> 00:32:01,963
‎เขาตัดหน้าของเขา
‎ออกจากรูปครอบครัวทุกรูป…

537
00:32:02,588 --> 00:32:03,965
‎ทำอะไรน่ะ จอห์น

538
00:32:06,342 --> 00:32:08,219
‎ให้ตายสิ

539
00:32:09,845 --> 00:32:13,265
‎สาบานเลย เดี๋ยวนี้จิตใจคุณ
‎มันอ่อนแอพอๆ กับไอ้จ้อนของคุณ ที่รัก

540
00:32:16,143 --> 00:32:17,687
‎ฉันมีชู้ จอห์น

541
00:32:17,770 --> 00:32:20,731
‎เอ่อ ฉันจะมีชู้ จอห์น

542
00:32:21,649 --> 00:32:22,733
‎ฉันรู้ว่าคุณไม่สนหรอก

543
00:32:24,235 --> 00:32:26,028
‎หยุดพูดได้แล้ว

544
00:32:26,112 --> 00:32:31,617
‎ก็แค่… ฉันอยากได้ไอ้จ้อนน่ะ จอห์น

545
00:32:33,244 --> 00:32:35,121
‎ฉันอยากมีคนเอาด้วย

546
00:32:37,665 --> 00:32:38,582
‎จอห์น

547
00:32:39,625 --> 00:32:42,503
‎จอห์น เสียงอะไรน่ะ

548
00:32:52,930 --> 00:32:54,015
‎สวัสดีค่ะ

549
00:33:11,741 --> 00:33:16,037
‎แล้วเขาก็ลงไปข้างล่างทำแซนด์วิชกิน

550
00:33:16,871 --> 00:33:17,955
‎และเขา…

551
00:33:20,207 --> 00:33:21,042
‎โทษที

552
00:33:24,503 --> 00:33:27,631
‎แล้วเขาก็ไปดูลูกชายแข่งบาส

553
00:33:45,566 --> 00:33:47,526
‎มีอะไรเลอะแว่นคุณน่ะ

554
00:33:49,111 --> 00:33:50,112
‎ขอบคุณ

555
00:33:51,947 --> 00:33:53,282
‎ทาสีบ้านน่ะ

556
00:34:35,366 --> 00:34:36,200
‎ลูก…

557
00:34:37,076 --> 00:34:38,327
‎ไม่นะ… พ่อ

558
00:34:44,125 --> 00:34:45,709
‎จากนั้นเขาก็จัดฉาก

559
00:34:47,628 --> 00:34:49,004
‎เขาเปิดไฟทุกดวง

560
00:34:51,173 --> 00:34:53,592
‎เปิดเพลงออกอินเตอร์คอม

561
00:34:55,845 --> 00:34:57,429
‎เกิทเทอร์เด็มเมอรุง ของวากเนอร์

562
00:34:58,013 --> 00:35:00,307
‎แปลว่า "อัสดงแห่งทวยเทพ"

563
00:35:00,391 --> 00:35:02,101
‎ส่วนสุดท้ายของปกรณัมแหวน

564
00:35:06,647 --> 00:35:07,857
‎ผมรู้จักเพลงนี้

565
00:35:09,066 --> 00:35:11,402
‎ศพวางอยู่ในบ้านสองอาทิตย์

566
00:35:11,485 --> 00:35:13,112
‎ไม่มีใครผิดสังเกตอะไรเลย

567
00:35:13,195 --> 00:35:17,533
‎จากนั้นเพื่อนบ้าน
‎ผู้ชายแปลกๆ ที่สนิทกับลูกชายเขา

568
00:35:17,616 --> 00:35:19,702
‎เขาได้ยินเสียงเพลงดังมาจากข้างใน

569
00:35:34,091 --> 00:35:36,218
‎แล้วเขาก็ได้กลิ่น

570
00:35:36,927 --> 00:35:37,887
‎สวัสดี

571
00:35:38,512 --> 00:35:40,306
‎แจสเปอร์ วินสโลว์ คุณพระช่วย

572
00:35:48,522 --> 00:35:51,817
‎ศพเป็นเหมือนมัมมี่ แห้งสนิทหมด

573
00:35:51,901 --> 00:35:53,319
‎เหมือนโดนสูบน้ำออกไป

574
00:36:06,624 --> 00:36:09,752
‎และบนพื้นในห้องใต้ดิน มีเหยือกนมเปล่า

575
00:36:10,836 --> 00:36:14,381
‎พวกมันเคยเต็มไปด้วยเลือด
‎แต่ตอนนี้ว่างเปล่า

576
00:36:15,883 --> 00:36:18,344
‎แต่พวกเขาไม่ได้ถูกฆ่าในนั้น

577
00:36:18,427 --> 00:36:21,430
‎ไม่ คุณย่าโดนฆ่าชั้นบน
‎ภรรยาในห้องนั่งเล่น

578
00:36:21,513 --> 00:36:23,766
‎ลูกสาวในห้องน้ำ ลูกชายตรงทางเดิน

579
00:36:25,017 --> 00:36:26,894
‎แล้วไงต่อ เขาฆ่าตัวตายเหรอ

580
00:36:27,478 --> 00:36:30,689
‎ศพอยู่ไหนล่ะ นี่มันแปลกขึ้นเรื่อยๆ

581
00:36:30,773 --> 00:36:35,027
‎สิบเอ็ดวันก่อนมีคนพบศพ
‎เท่ากับสามวันหลังจากพวกเขาถูกฆ่า

582
00:36:35,110 --> 00:36:38,489
‎ไอ้ครูโรคจิตที่ปาร์ตี้ฮาโลวีนน่ะ

583
00:36:44,703 --> 00:36:46,580
‎มีคนพบศพเขาในรถของเขา

584
00:36:46,664 --> 00:36:49,667
‎โดนยิงเข้าที่หัวตายคาที่ตรงที่นั่งคนขับ

585
00:36:51,710 --> 00:36:53,003
‎จากปืนอีกชนิด

586
00:36:53,087 --> 00:36:55,506
‎กระสุนไม่ตรงกัน นั่นมันยังไงกัน

587
00:36:56,090 --> 00:36:58,801
‎และฟังนะ ตลอดเวลา 14 วัน

588
00:36:58,884 --> 00:37:01,637
‎ที่ศพพวกนั้นนอนตาย
‎อยู่ในบ้านเลขที่ 657 บูเลอวาร์ด…

589
00:37:04,473 --> 00:37:07,935
‎ยังมีคนคอยเฝ้าดูบ้านอยู่

590
00:37:10,104 --> 00:37:13,357
‎จอห์น กราฟฟ์ลืมระงับการรับจดหมาย

591
00:37:13,440 --> 00:37:15,526
‎แต่ไม่มีกองจดหมาย

592
00:37:15,609 --> 00:37:17,987
‎บุรุษไปรษณีย์บอกว่า
‎ตู้จดหมายว่างเปล่าทุกวัน

593
00:37:18,070 --> 00:37:21,740
‎เด็กส่งหนังสือพิมพ์มาส่งหนังสือพิมพ์
‎มีคนมาเก็บไป

594
00:37:28,455 --> 00:37:32,543
‎ทีนี้ คุณอาจลำบากใจที่จะดูนี่

595
00:37:40,175 --> 00:37:41,510
‎(ฉันคือผู้เฝ้าดู)

596
00:37:42,845 --> 00:37:44,763
‎(คุณและคุณนายกราฟฟ์
‎657 บูเลอวาร์ด เวสต์ฟิลด์)

597
00:37:49,393 --> 00:37:52,146
‎นี่เหมือนจดหมายที่ผมได้รับเลย

598
00:37:52,730 --> 00:37:55,691
‎นี่คือรูปที่เกิดเหตุของครอบครัวกราฟฟ์

599
00:38:00,112 --> 00:38:02,489
‎ทำไมผมไม่เคยรู้เรื่องนี้มาก่อน

600
00:38:03,824 --> 00:38:05,784
‎ทำไมไม่มีใครพูดเรื่องนี้ตอนขายบ้าน

601
00:38:06,327 --> 00:38:08,162
‎ทำไมไม่มีใครรู้เรื่องนี้เลย

602
00:38:08,245 --> 00:38:11,457
‎พวกตำรวจปกปิดน่ะสิ
‎และคุณโทษแชมเบอร์แลนด์ไม่ได้

603
00:38:11,540 --> 00:38:14,043
‎เขามาประจำการตอนปี 2005 สิบปีให้หลัง

604
00:38:14,126 --> 00:38:17,171
‎ไม่มีใครในเมืองรู้เลยเหรอ
‎ถามจริง ไม่มีเลยเหรอ

605
00:38:17,254 --> 00:38:20,257
‎ดีน เมืองไม่อยากให้เรื่องนี้
‎แพร่งพรายออกไป

606
00:38:20,341 --> 00:38:24,136
‎มีหลายคนที่สนแต่เรื่องมูลค่าที่ดินของพวกเขา

607
00:38:24,219 --> 00:38:27,890
‎และภาพลักษณ์ของ
‎การเป็นหนึ่งในเมืองที่ปลอดภัยที่สุด

608
00:38:31,685 --> 00:38:35,105
‎แล้ว… มิตช์กับโมล่ะ

609
00:38:35,189 --> 00:38:38,233
‎ตัวลูกชายน่ะ
‎พวกเขาอยู่บ้านหลังถัดไปนี่

610
00:38:38,317 --> 00:38:39,693
‎บางทีเขาอาจรู้อะไรก็ได้

611
00:38:39,777 --> 00:38:44,823
‎ไม่ มิตช์กับโมย้ายมาเวสด์ฟิลด์
‎ในปี 1996 หนึ่งปีหลังจากนั้น

612
00:38:45,741 --> 00:38:46,575
‎แม่งเอ๊ย

613
00:38:49,953 --> 00:38:51,747
‎แล้วเกิดอะไรขึ้นกับเขา

614
00:38:52,331 --> 00:38:53,665
‎- จอห์น กราฟฟ์น่ะเหรอ
‎- ใช่

615
00:38:53,749 --> 00:38:55,501
‎เขาตายแล้วหรือมีชีวิตอยู่ ใครจะไปรู้ล่ะ

616
00:38:56,585 --> 00:38:59,254
‎ไม่มีร่องรอยของเขาเลย เขาแค่หายตัวไป

617
00:39:00,255 --> 00:39:01,382
‎แต่ฉันว่า…

618
00:39:03,675 --> 00:39:06,261
‎คุณไม่มีทางรู้ว่าเขาหน้าตายังไง

619
00:39:06,345 --> 00:39:07,930
‎ถ้าเขาปรากฏตัวขึ้นมา

620
00:39:08,013 --> 00:39:11,725
‎เพราะเขาตัดหน้าตัวเอง
‎ออกจากรูปทุกใบและเผามัน

621
00:39:12,684 --> 00:39:14,561
‎งั้นไม่มีใครรู้ว่าเขาหน้าตาเป็นยังไงเหรอ

622
00:39:14,645 --> 00:39:15,479
‎ใช่

623
00:39:20,776 --> 00:39:21,652
‎เดี๋ยวนะ

624
00:39:23,862 --> 00:39:26,407
‎จอห์น กราฟฟ์ไปโบสถ์ไหนนะ

625
00:39:27,658 --> 00:39:30,744
‎เซนต์มาร์ค เวสต์ฟิลด์ โบสถ์นิกายลูเทอแรน

626
00:39:31,829 --> 00:39:35,332
‎ผมแวะมาก่อนหน้านี้ จอห์น
‎ผมเป็นผู้ตรวจสอบอาคาร

627
00:39:35,416 --> 00:39:36,834
‎เราแก้ปัญหาได้

628
00:39:38,127 --> 00:39:40,254
‎แต่ทั้งครอบครัวบอบช้ำ

629
00:39:40,337 --> 00:39:43,006
‎มีโบสถ์ลูเทอแรนอยู่แถวนี้

630
00:39:43,090 --> 00:39:45,175
‎ลองพาครอบครัวไปสิ

631
00:39:46,135 --> 00:39:47,010
‎มีอะไรเหรอ

632
00:39:48,178 --> 00:39:49,096
‎ผมเจอเขาแล้ว

633
00:39:50,681 --> 00:39:51,598
‎จอห์น กราฟฟ์

634
00:39:54,101 --> 00:39:55,227
‎เขาไปที่บ้านผม

635
00:39:56,854 --> 00:39:59,189
‎เดี๋ยวนะคะ บ้านเสร็จแล้วจริงๆ เหรอ

636
00:39:59,273 --> 00:40:02,651
‎ห้องใต้ดินต้องใช้เวลาสองอาทิตย์
‎แต่ครัวเสร็จแล้วจ้ะ

637
00:40:03,652 --> 00:40:06,697
‎กล้องติดหมดแล้ว
‎สัญญาณกันขโมยก็เรียบร้อย เพราะงั้น…

638
00:40:06,780 --> 00:40:08,198
‎เราจะย้ายกลับกันใช่มั้ยฮะ

639
00:40:08,282 --> 00:40:09,158
‎ใช่จ้ะ

640
00:40:11,743 --> 00:40:13,328
‎- เราแวะซื้ออาหารกันดีมั้ย
‎- ค่ะ

641
00:40:13,412 --> 00:40:15,330
‎ครับ ผมหิวสุดๆ

642
00:40:23,130 --> 00:40:25,799
‎ไม่ แจสเปอร์ ผมไม่ได้จะทำร้ายคุณ

643
00:40:25,883 --> 00:40:27,759
‎ผมขอโทษที่ทำกับคุณแบบนั้น

644
00:40:27,843 --> 00:40:30,137
‎- แจสเปอร์ ใครมาเหรอ
‎- อย่าบอก มองผมนะ

645
00:40:30,220 --> 00:40:32,097
‎ผมมีแค่คำถามเดียว

646
00:40:32,723 --> 00:40:35,267
‎คุณรู้จักจอห์น กราฟฟ์มั้ย

647
00:40:37,895 --> 00:40:39,229
‎แจสเปอร์ อย่าไปคุยกับเขานะ

648
00:40:39,313 --> 00:40:40,439
‎แจสเปอร์ ผมขอโทษ…

649
00:40:40,522 --> 00:40:41,940
‎เราไม่มีอะไรจะพูดกับคุณ

650
00:40:42,733 --> 00:40:43,817
‎และบอกให้รู้นะ

651
00:40:43,901 --> 00:40:47,196
‎เราจะเอาเรื่องคุณกับเรื่องถาดชักรอกนั่น

652
00:40:47,279 --> 00:40:50,407
‎สมาคมอนุรักษ์โมโหมาก

653
00:40:50,491 --> 00:40:54,703
‎พวกเขาสั่งให้มีการตรวจสอบ
‎และเราก็เข้าไปดูได้ทุกเมื่อที่ต้องการ

654
00:40:54,786 --> 00:40:55,704
‎ไม่ได้ แม่คุณ

655
00:40:55,787 --> 00:40:58,832
‎ลองค้นดูสิ ทุกเมื่อที่เราต้องการ

656
00:40:59,958 --> 00:41:01,543
‎อะไรนะ ไม่…

657
00:41:06,423 --> 00:41:11,303
‎คุณช่างไม่มีน้ำใจเลยนะ
‎ที่ไม่ไปร่วมงานศพมิตช์กับโม

658
00:41:13,055 --> 00:41:14,556
‎ผมไม่รู้ว่าจัดเมื่อไหร่

659
00:41:14,640 --> 00:41:17,559
‎ไม่รู้ว่าจัดที่ไหน…
‎แม่คุณ ผมไม่รู้จักพวกเขา

660
00:41:17,643 --> 00:41:20,646
‎คุณรู้จักพวกเขาดีพอ
‎ที่จะทำให้พวกเขาฆ่าตัวตาย

661
00:41:22,272 --> 00:41:23,524
‎ไร้น้ำใจจริงๆ

662
00:41:37,746 --> 00:41:39,206
‎ว้าว เหมือนในแค็ตตาล็อกเลย

663
00:41:40,666 --> 00:41:42,084
‎สวยเนอะ

664
00:41:42,167 --> 00:41:44,878
‎ค่ะ เราเพิ่งจัดของเสร็จ ดีจังที่ได้กลับบ้าน

665
00:41:44,962 --> 00:41:47,422
‎โถ ลูกรัก… พ่อล่ะ

666
00:41:47,965 --> 00:41:50,050
‎- ดีน
‎- อ้าว ไง ผมอยู่นี่

667
00:41:50,133 --> 00:41:51,677
‎คุณเพิ่งเดินเข้ามาเหรอ

668
00:41:51,760 --> 00:41:52,928
‎ใช่ ไง

669
00:41:53,011 --> 00:41:54,054
‎ไงคะ

670
00:41:55,222 --> 00:41:57,140
‎มันวิเศษไปเลย เรากลับมาบ้านแล้ว

671
00:42:30,382 --> 00:42:32,884
‎คาร์เตอร์ เร็วเข้า ไปกัน

672
00:42:33,385 --> 00:42:35,304
‎นี่ เอลลี่ มาเร็ว

673
00:42:36,430 --> 00:42:38,265
‎ต้องรีบออกก่อนสักสองสามนาที

674
00:42:38,348 --> 00:42:40,809
‎แม่ต้องไปแกลเลอรี พ่อจะพาลูกไปโรงเรียน

675
00:42:40,892 --> 00:42:42,185
‎แต่พ่อไม่อยากพลาดรถไฟ

676
00:42:42,269 --> 00:42:43,353
‎ฉันพาลูกๆ ไปเองค่ะ

677
00:42:43,437 --> 00:42:45,564
‎อะไรนะ ไม่ต้อง คุณไปทำธุระของคุณเถอะ

678
00:42:46,148 --> 00:42:47,274
‎ตอนนี้ที่นี่สวยแล้ว

679
00:42:48,025 --> 00:42:49,943
‎เราทำถูกแล้วใช่มั้ย

680
00:42:50,027 --> 00:42:50,902
‎ที่อยู่ต่อน่ะ

681
00:42:51,778 --> 00:42:52,821
‎ใช่แล้ว

682
00:42:54,239 --> 00:42:55,157
‎ผมรักคุณ

683
00:42:55,741 --> 00:42:56,992
‎ฉันรักคุณ

684
00:43:00,579 --> 00:43:02,789
‎พ่อไปแล้วนะ มาเร็ว

685
00:43:10,631 --> 00:43:12,132
‎- บาย ที่รัก
‎- บายค่ะแม่

686
00:43:12,215 --> 00:43:13,300
‎บายฮะแม่

687
00:43:33,779 --> 00:43:35,864
‎(คุณและคุณนายแบรนน็อค
‎657 บูเลอวาร์ด เวสต์ฟิลด์)

688
00:43:43,872 --> 00:43:46,208
‎คุณและคุณนายแบรนน็อค

689
00:43:46,291 --> 00:43:48,543
‎ตอนนี้มีกล้องติดอยู่ทุกที่

690
00:43:49,294 --> 00:43:52,547
‎แต่คุณไม่มีทางปลอดภัย
‎ในโลกนี้ได้หรอก จริงมั้ย

691
00:43:52,631 --> 00:43:55,050
‎ผมยังเฝ้าดูอยู่

692
00:45:35,233 --> 00:45:40,238
‎คำบรรยายโดย วิภาพร หมู่ศิริเลิศ