1 00:00:06,382 --> 00:00:09,385 ‎(ซีรีส์จาก NETFLIX) 2 00:00:18,061 --> 00:00:20,772 ‎(ดีนกับนอร่า แบรนน็อค ‎โปรครอบครัว - ดี. แบรนน็อค) 3 00:00:28,071 --> 00:00:29,363 ‎ไม่ 4 00:00:30,740 --> 00:00:33,743 ‎(หมายเลขที่โทร) 5 00:00:49,050 --> 00:00:50,426 ‎(ตีหนึ่งสี่นาที) 6 00:01:14,408 --> 00:01:16,369 ‎ไทส์มอเตอร์อินน์ นี่แทมมี่พูดค่ะ 7 00:01:19,247 --> 00:01:21,707 ‎ฮัลโหล ใครโทรมาน่ะ 8 00:01:36,889 --> 00:01:37,890 ‎ฮัลโหล 9 00:01:37,974 --> 00:01:40,017 ‎ค่ะ นี่นอร่า แบรนน็อค 10 00:01:40,101 --> 00:01:43,396 ‎และฉันอยากเจอคุณเดี๋ยวนี้ 11 00:01:58,369 --> 00:02:00,788 ‎นอร่า คุณเป็นยังไงบ้าง 12 00:02:02,081 --> 00:02:03,040 ‎ไม่ค่อยดีค่ะ 13 00:02:04,208 --> 00:02:08,504 ‎ดีนคงบอกคุณแล้วว่า ‎ตอนนี้เขาไม่ได้อยู่ที่บ้าน 14 00:02:10,214 --> 00:02:13,217 ‎ใช่ เรื่องเด็กสาวในห้องนอนจากวิดีโอน่ะ 15 00:02:13,301 --> 00:02:15,636 ‎เขาบอกฉันว่าเขาไม่รู้ว่าเธอเป็นใคร 16 00:02:15,720 --> 00:02:17,388 ‎บอกว่าเขาไม่ได้นอนกับเธอ 17 00:02:17,930 --> 00:02:19,432 ‎เขาก็บอกฉันแบบนั้น 18 00:02:20,725 --> 00:02:21,893 ‎แล้วคุณเชื่อเขามั้ย 19 00:02:23,394 --> 00:02:25,313 ‎ฉันก็เชื่อนะ 20 00:02:28,482 --> 00:02:30,318 ‎นี่ดูไม่เหมือนเขาเลย 21 00:02:30,401 --> 00:02:34,113 ‎ต้องขอบอกว่า ฉันชอบดีนมากนะ 22 00:02:35,698 --> 00:02:36,782 ‎แต่วิดีโอนั่น… 23 00:02:37,742 --> 00:02:40,703 ‎ห้องนอนคุณ เด็กสาววัย 17 ถักเปีย 24 00:02:40,786 --> 00:02:42,496 ‎แค่นั้นก็ชัดเจนแล้วนะ 25 00:02:44,874 --> 00:02:45,708 ‎อะไรคะ 26 00:02:45,791 --> 00:02:47,460 ‎คำนั้น "ถักเปีย" 27 00:02:48,753 --> 00:02:49,879 ‎ทำไมเหรอคะ 28 00:02:49,962 --> 00:02:52,298 ‎มันแค่เจาะจงมากเลย 29 00:02:52,924 --> 00:02:56,802 ‎และฉันเพิ่งได้ยินแคเรน เพื่อนฉัน ‎พูดคำนั้นที่สโมสรเมื่อสองสามอาทิตย์ก่อน 30 00:02:56,886 --> 00:02:58,221 ‎แล้วตอนนี้คุณก็ด้วย 31 00:02:58,304 --> 00:03:01,682 ‎ก่อนหน้านั้นฉันไม่ได้ยินคำนี้มา 20 ปีได้ 32 00:03:01,766 --> 00:03:04,101 ‎แต่นั่นไม่ใช่เหตุผลที่คุณโทรหาฉันใช่มั้ย 33 00:03:06,562 --> 00:03:07,396 ‎ค่ะ 34 00:03:11,192 --> 00:03:14,654 ‎ฉันอยากเช็กบันทึกการโทรของเขา 35 00:03:16,072 --> 00:03:19,158 ‎จะได้ดูว่าอาจมีเบอร์ที่ฉันไม่รู้จักมั้ย 36 00:03:19,242 --> 00:03:21,244 ‎ของเธอ เด็กสาวคนนั้นน่ะ 37 00:03:21,327 --> 00:03:23,412 ‎แต่บันทึกมือถือของเขาไม่มีอะไรเลย 38 00:03:23,496 --> 00:03:29,043 ‎ฉันเลยคิดว่า "บ้าเอ๊ย ‎เขาอาจโทรหาเธอจากที่บ้าน 39 00:03:29,126 --> 00:03:30,378 ‎โดยใช้โทรศัพท์บ้าน" 40 00:03:31,963 --> 00:03:33,589 ‎แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่ฉันพบ 41 00:03:34,257 --> 00:03:37,718 ‎จำได้มั้ยตอนเราเล่าให้คุณฟัง ‎ว่ามีคนโทรหาฉันที่โมเต็ล 42 00:03:37,802 --> 00:03:39,720 ‎ตอนฉันไปอยู่กับลูกๆ น่ะ 43 00:03:39,804 --> 00:03:40,638 ‎ฮัลโหล 44 00:03:42,265 --> 00:03:43,891 ‎ตอนนั้นประมาณตีหนึ่ง… 45 00:03:43,975 --> 00:03:44,892 ‎ฮัลโหล 46 00:03:44,976 --> 00:03:46,018 ‎ฉันจำได้ 47 00:03:47,144 --> 00:03:50,773 ‎ฉันเลยเช็กบันทึกการโทร และก็เจอ 48 00:03:50,856 --> 00:03:52,400 ‎ตรงนั้น 49 00:03:52,483 --> 00:03:57,697 ‎ตีหนึ่งสี่นาที โทรไปที่โมเต็ลด้วยโทรศัพท์บ้าน 50 00:04:01,575 --> 00:04:02,994 ‎คุณพระช่วย 51 00:04:03,869 --> 00:04:08,624 ‎คุณเบิร์ช ฉันคิดว่า ‎สามีฉันเป็นคนเขียนจดหมายพวกนั้น 52 00:04:08,708 --> 00:04:10,876 ‎ฉันคิดว่าเขาสติแตก 53 00:04:10,960 --> 00:04:12,586 ‎เราไม่มีเงินพอจ่ายค่าบ้าน 54 00:04:12,670 --> 00:04:14,880 ‎เขาเลยอยากขายบ้าน แต่เขาบอกฉันไม่ได้ 55 00:04:14,964 --> 00:04:18,092 ‎เขาเลยคิดว่า "ถ้าฉันทำให้เธอกลัว 56 00:04:18,175 --> 00:04:20,970 ‎แค่พอให้เธออยากจะขายบ้านล่ะ" 57 00:04:26,934 --> 00:04:29,437 ‎ฉันคิดว่าดีนนี่แหละ เขาคือผู้เฝ้าดู 58 00:04:46,162 --> 00:04:48,497 ‎หวัดดีค่ะ ฉันแคเรน 59 00:04:48,581 --> 00:04:51,334 ‎แคเรน คัลฮูนจากแดร์เรน ดันน์เรียลตี้ 60 00:04:51,417 --> 00:04:52,835 ‎ฉันขอคุยกับคุณได้มั้ยคะ 61 00:04:55,171 --> 00:04:57,173 ‎ข่าวลือสะพัดไปทั่วเลย 62 00:04:57,256 --> 00:04:59,800 ‎และฉันแค่อยากให้คุณรู้ว่า 63 00:04:59,884 --> 00:05:02,678 ‎ฉันจะไม่ถามรายละเอียดใดๆ โอเคนะคะ 64 00:05:03,846 --> 00:05:06,182 ‎สามีกับฉันไม่พร้อมพูดถึงมันค่ะ 65 00:05:06,265 --> 00:05:07,266 ‎เข้าใจใช่มั้ย 66 00:05:08,601 --> 00:05:11,395 ‎ฉันถึงได้บอกว่าจะไม่ถามรายละเอียดไง 67 00:05:11,479 --> 00:05:12,563 ‎ค่ะ 68 00:05:13,230 --> 00:05:18,361 ‎ถึงแม้คุณจะอยากให้ฉันรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น 69 00:05:18,444 --> 00:05:20,780 ‎อย่าง ศพพวกนั้นเป็นใคร… 70 00:05:20,863 --> 00:05:22,990 ‎ฉันคงจะบอกว่า 71 00:05:24,575 --> 00:05:26,660 ‎"ขอร้อง ฉันไม่อยากได้ยิน" แบบนั้นน่ะ 72 00:05:28,287 --> 00:05:29,580 ‎เราไม่อยากพูดถึงมัน 73 00:05:30,164 --> 00:05:33,000 ‎ค่ะ นั่นแหละ ใช่เลย 74 00:05:33,834 --> 00:05:35,002 ‎ค่ะ คืองี้นะ 75 00:05:35,711 --> 00:05:38,381 ‎ฉันเป็นนายหน้าขายบ้านและที่ดิน 76 00:05:39,173 --> 00:05:43,260 ‎และฉันแค่อยากบอกว่าบ้านคุณสวยมาก 77 00:05:43,344 --> 00:05:48,557 ‎และคุณก็อยู่ตรงข้ามกับบ้านที่คนจับจ้อง 78 00:05:48,641 --> 00:05:51,435 ‎บ้านของนอร่ากับดีนวิเศษมาก 79 00:05:51,519 --> 00:05:53,396 ‎และทุกคนอยากได้บ้านหลังนั้น 80 00:05:54,230 --> 00:05:57,066 ‎ฉันขอใช้เวลาสักครู่ 81 00:05:57,149 --> 00:06:00,486 ‎เพื่อแสดงความยินดี 82 00:06:00,569 --> 00:06:04,990 ‎ที่ดูแลบ้านน้อยหลังงามนี้อย่างดี 83 00:06:05,074 --> 00:06:07,410 ‎เพราะฉันรู้ว่าพวกคุณทั้งคู่… 84 00:06:08,285 --> 00:06:11,580 ‎อยู่ในวัยนั้นน่ะ และก็… 85 00:06:11,664 --> 00:06:14,166 ‎ฉันรู้ว่าคุณมีคอนโดในฟลอริดา 86 00:06:14,708 --> 00:06:15,918 ‎คุณรู้ได้ยังไง 87 00:06:16,001 --> 00:06:17,753 ‎คุณคงครุ่นคิดในหัวอยู่ว่า 88 00:06:17,837 --> 00:06:20,506 ‎"เมื่อไหร่เราถึงจะสยายปีกบิน 89 00:06:20,589 --> 00:06:22,341 ‎ไปอยู่ที่นั่นได้อย่างถาวรนะ" 90 00:06:22,425 --> 00:06:23,551 ‎คุณไม่รู้เรื่องนั้น 91 00:06:25,136 --> 00:06:27,888 ‎ที่ฉันรู้คือ 92 00:06:28,639 --> 00:06:34,437 ‎ตอนนี้บ้านของคุณเรียกว่าที่ดินต้องสาป 93 00:06:34,520 --> 00:06:36,147 ‎เพราะเหตุฆาตกรรม 94 00:06:36,230 --> 00:06:40,276 ‎บ้านคุณน่าจะได้ราคาต่ำกว่าที่ตั้งไว้มาก 95 00:06:40,359 --> 00:06:41,861 ‎ประมาณครึ่งนึงเลย 96 00:06:41,944 --> 00:06:43,654 ‎แล้วคุณต้องการอะไร 97 00:06:46,240 --> 00:06:48,951 ‎ฉันอยากเป็นตัวแทนขายบ้านคุณ 98 00:06:49,034 --> 00:06:50,119 ‎เราจะไม่ประกาศขาย 99 00:06:51,245 --> 00:06:53,998 ‎ไม่ต้องประกาศค่ะ คุณแค่ขายให้ฉัน 100 00:06:54,582 --> 00:06:56,834 ‎คุณรู้จักแดร์เรน ดันน์ ‎จากแดร์เรน ดันน์เรียลตี้มั้ย 101 00:06:56,917 --> 00:06:58,294 ‎นั่นเจ้านายฉัน 102 00:06:58,377 --> 00:07:01,505 ‎สิ่งที่เราทำคือเราทำงานร่วมกัน 103 00:07:01,589 --> 00:07:05,342 ‎เราตั้งบริษัทจำกัดแล้วเราก็ซื้อบ้าน 104 00:07:05,426 --> 00:07:07,178 ‎จากนั้นก็ขายออกไปอย่างรวดเร็ว 105 00:07:07,261 --> 00:07:09,805 ‎และคนซื้อก็มักจะพอใจมากๆ เลย 106 00:07:10,890 --> 00:07:14,685 ‎ครอบครัวฉันกำลังเจอเรื่องทุกข์ใจอยู่ ‎คุณน่าจะเห็นนะ 107 00:07:14,768 --> 00:07:18,147 ‎ไม่มีความเห็นใจหรือศักดิ์ศรีเลยเหรอ 108 00:07:18,939 --> 00:07:20,733 ‎ฉันได้ในสิ่งที่ฉันต้องการ 109 00:07:40,169 --> 00:07:42,796 ‎คุณคิดถูกแล้วที่มาหาฉัน นอร่า 110 00:07:42,880 --> 00:07:45,341 ‎ฉันคุยกับสายของฉันที่สถานี 111 00:07:45,424 --> 00:07:47,176 ‎เขารู้จักนักวิเคราะห์ลายมือ 112 00:07:47,259 --> 00:07:48,761 ‎คนที่เขาไว้ใจ 113 00:07:48,844 --> 00:07:51,514 ‎ฉันให้เขาดูซองจดหมายฉบับที่สาม 114 00:07:51,597 --> 00:07:54,767 ‎และรูปของสองฉบับแรก ‎และตัวอย่างลายมือของดีน 115 00:07:54,850 --> 00:07:58,479 ‎ที่คุณให้ฉันมา การ์ดวันเกิด วันวาเลนไทน์ 116 00:07:58,562 --> 00:08:03,567 ‎เขาเตือนฉันว่าตัวอย่างไม่ค่อยดีเท่าไหร่ 117 00:08:04,568 --> 00:08:09,740 ‎เรามีตัวอักษร 30 ตัว เลขแปดตัว ‎เครื่องหมายทับ และลูกน้ำ 118 00:08:10,282 --> 00:08:12,660 ‎ไม่ได้มีให้เปรียบเทียบเยอะ จริงมั้ย 119 00:08:14,662 --> 00:08:18,457 ‎เขาบอกไม่ได้ว่าจดหมายเขียนด้วยคนคนเดียว 120 00:08:18,541 --> 00:08:19,875 ‎พวกมันคล้ายคลึงกันมาก 121 00:08:19,959 --> 00:08:24,463 ‎แต่ก็มีข้อแตกต่างของการตวัดปากกา ‎ในแต่ละสามซองนี้ 122 00:08:25,464 --> 00:08:28,092 ‎อย่างเช่นสองบรรทัดนี้ 123 00:08:28,175 --> 00:08:31,762 ‎ตัวหนึ่งตวัดขึ้น อีกตัวตวัดลง 124 00:08:31,845 --> 00:08:36,141 ‎เขาบอกไม่ได้ว่าเป็นคนคนเดียว ‎ที่เขียนทั้งสองแบบ 125 00:08:36,225 --> 00:08:39,395 ‎หรือมีคนที่สองที่ก๊อปคนแรก 126 00:08:40,354 --> 00:08:43,357 ‎แต่นี่คือสิ่งที่เขาสังเกตเห็น 127 00:08:43,440 --> 00:08:45,067 ‎ซองที่สาม 128 00:08:47,945 --> 00:08:49,530 ‎เห็นตัวเคใน "แบรนน็อค" มั้ย 129 00:08:50,406 --> 00:08:51,490 ‎เห็นวงตรงนั้นมั้ย 130 00:08:52,408 --> 00:08:54,368 ‎เขาบอกว่าจากประสบการณ์ของเขา 131 00:08:56,036 --> 00:08:58,872 ‎มีแค่หนึ่งในสิบคนที่ทำแบบนั้น 132 00:09:00,332 --> 00:09:01,166 ‎ดูนี่นะ 133 00:09:02,042 --> 00:09:05,379 ‎ปกติสามีคุณไม่เขียนตัวพิมพ์ใหญ่หมด 134 00:09:05,462 --> 00:09:09,883 ‎แต่เขาเขียนตัวพิมพ์ใหญ่ ‎บนการ์ดวาเลนไทน์เมื่อห้าปีก่อน 135 00:09:11,510 --> 00:09:13,887 ‎บรรทัดสุดท้ายเขียนว่า 136 00:09:13,971 --> 00:09:16,348 ‎"ผมรักคุณ คุณนายแบรนน็อค" 137 00:09:16,432 --> 00:09:18,350 ‎ดูตรงตัวเคสิ 138 00:09:19,768 --> 00:09:22,438 ‎ฉันทำให้เขาพูดออกมาชัดๆ ไม่ได้ 139 00:09:22,521 --> 00:09:25,232 ‎เขาเอาแต่พูดว่านี่ไม่ใช่ตัวอย่างที่ดี 140 00:09:26,275 --> 00:09:29,236 ‎แต่ฉันขอแค่ความเห็นของเขา 141 00:09:30,404 --> 00:09:33,240 ‎ว่ามันเป็นไปได้มากแค่ไหน ‎ที่คนที่เขียนการ์ดวาเลนไทน์ 142 00:09:33,324 --> 00:09:35,451 ‎จะเป็นคนเดียวกับที่เขียนซองนั่น 143 00:09:35,534 --> 00:09:36,452 ‎เขาบอกว่าไง 144 00:09:38,162 --> 00:09:41,624 ‎เขาบอกว่าเขาแน่ใจว่าใช่ ‎70 ถึง 80 เปอร์เซ็นต์ 145 00:09:51,008 --> 00:09:53,677 ‎ทำไมเขาถึงทำแบบนี้กับครอบครัวตัวเองล่ะ 146 00:09:54,553 --> 00:09:56,013 ‎ถ้านี่เป็นบ้านในฝันของเขา 147 00:09:56,096 --> 00:10:00,726 ‎เขาตื่นเต้นเรื่องครัว เรื่องเมือง ‎และฉันก็ไม่ได้บังคับให้เขาซื้อนะ 148 00:10:00,809 --> 00:10:02,978 ‎เขาเองก็ตื่นเต้นอยากซื้อพอๆ กับฉัน 149 00:10:03,062 --> 00:10:05,272 ‎เขาอาจแค่อยากเอาใจคุณ นอร่า 150 00:10:05,356 --> 00:10:10,778 ‎ฉันคิดว่าเขายังคิดทำแบบนั้นอยู่ ‎เขาถึงได้ไม่ยอมรับสารภาพสักที 151 00:10:10,861 --> 00:10:13,197 ‎ฉันว่าเขาถลำลึกเกินไป 152 00:10:14,740 --> 00:10:18,160 ‎เขานึกว่าจะจ่ายไหว ‎แต่แล้วก็รู้ตัวว่าไม่ไหว 153 00:10:19,161 --> 00:10:21,538 ‎ที่จริง ฉันรู้ว่านั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้น 154 00:10:22,706 --> 00:10:23,540 ‎อะไร 155 00:10:25,042 --> 00:10:27,419 ‎ฉันไปธนาคารที่คุณไปกู้เงิน 156 00:10:27,503 --> 00:10:29,505 ‎ฉันคุยกับคนคนหนึ่ง แบบไม่เป็นทางการ 157 00:10:30,089 --> 00:10:31,840 ‎สตีฟ เพื่อนของเขา 158 00:10:31,924 --> 00:10:34,802 ‎เขาบอกฉันเรื่องที่เขาต้อง ‎พยายามโน้มน้าวเจ้านาย 159 00:10:34,885 --> 00:10:36,220 ‎เพื่อให้คุณได้บ้านนั้น 160 00:10:36,887 --> 00:10:42,184 ‎ดีนถอนเงินสดจากทุกการลงทุน ‎เพื่อมาค้ำเงินกู้นั่น 161 00:10:42,267 --> 00:10:45,020 ‎หุ้น พันธบัตร เงินเกษียณ 162 00:10:47,398 --> 00:10:52,027 ‎แต่คุณต้องรู้เรื่องนั้นสิ 163 00:10:52,611 --> 00:10:54,947 ‎เพราะคุณต้องเซ็นรับรู้ด้วย 164 00:10:55,030 --> 00:10:57,783 ‎ฉันว่าฉัน… 165 00:10:59,368 --> 00:11:01,412 ‎มีหลายอย่างที่ต้องเซ็น… 166 00:11:01,495 --> 00:11:04,415 ‎โอเค หมดละ… อ้อ อีกแผ่น 167 00:11:04,498 --> 00:11:06,875 ‎และฉันคงไม่ได้อ่านให้ดีๆ… 168 00:11:07,376 --> 00:11:08,460 ‎นี่อะไรคะ 169 00:11:08,544 --> 00:11:11,046 ‎เอกสารเงินเกษียณน่ะ 170 00:11:11,964 --> 00:11:14,800 ‎เดอะรอธ แค่เซ็นตรงนี้ ชื่อแรกตรงนั้น 171 00:11:14,883 --> 00:11:16,093 ‎และปล่อยให้เขาจัดการ 172 00:11:16,176 --> 00:11:17,010 ‎ใช่ 173 00:11:18,470 --> 00:11:22,307 ‎และฉันรู้ว่าเงินทั้งหมดของเรา ‎จะเอามาลงที่บ้าน ฉัน… 174 00:11:22,391 --> 00:11:26,395 ‎เงินทั้งหมดของคุณเลยล่ะ นอร่า 175 00:11:26,478 --> 00:11:27,813 ‎ยกเว้นบัตรเอเม็กซ์ของคุณ 176 00:11:27,896 --> 00:11:30,441 ‎และบัญชีเช็คที่มีเงินหนึ่งหมื่น 177 00:11:30,524 --> 00:11:35,988 ‎ตอนคุณตัดสินใจปรับปรุงครัวกับห้องใต้ดิน 178 00:11:36,071 --> 00:11:38,157 ‎นอกเหนือจากค่าจำนองแล้ว 179 00:11:38,240 --> 00:11:42,661 ‎เงินหมดไปแล้ว ‎เขาเลยต้องกลับไปหาสตีฟเพื่อนเขา 180 00:11:43,287 --> 00:11:49,084 ‎แต่สตีฟบอกว่า ‎"ผมไม่มีทางอนุมัติเงินกู้ครั้งที่สอง 181 00:11:49,668 --> 00:11:52,379 ‎แต่มีบางคน 182 00:11:53,589 --> 00:11:55,090 ‎ที่ให้คุณยืมเงินได้นะ 183 00:11:55,883 --> 00:11:58,343 ‎ตราบใดที่คุณจ่ายคืน" 184 00:11:59,970 --> 00:12:01,555 ‎นั่นไม่ใช่รีไฟแนนซ์ นอร่า 185 00:12:02,181 --> 00:12:06,477 ‎นั่นมันเงินกู้ 150,000 เหรียญที่มีดอกเบี้ยสูง 186 00:12:06,560 --> 00:12:08,187 ‎อะไรวะเนี่ย 187 00:12:09,646 --> 00:12:12,191 ‎ฉันรู้ มันหนักหนา 188 00:12:13,066 --> 00:12:14,359 ‎โอเค เดี๋ยวนะ 189 00:12:14,985 --> 00:12:19,323 ‎พอเขาได้เป็นหุ้นส่วนก็หมดปัญหาถูกมั้ย 190 00:12:19,865 --> 00:12:20,824 ‎ที่รัก… 191 00:12:22,659 --> 00:12:24,745 ‎ดีนหมดโอกาสเป็นหุ้นส่วนไปแล้ว 192 00:12:27,956 --> 00:12:29,875 ‎- เมื่อไหร่ ‎- ฉันไม่รู้ 193 00:12:29,958 --> 00:12:32,669 ‎เขาบอกสตีฟเมื่อสองสามสัปดาห์ก่อน 194 00:12:32,753 --> 00:12:35,839 ‎แต่สตีฟไม่แน่ใจว่าเกิดขึ้นเมื่อไหร่ 195 00:12:36,465 --> 00:12:40,761 ‎ดังนั้นจู่ๆ ไม่เพียงแค่ดีนจะรู้ว่า ‎เขาซื้อบ้านที่จ่ายไม่ไหว 196 00:12:40,844 --> 00:12:44,473 ‎แต่ตอนนี้เขายังกู้เงินที่มีดอกเบี้ยสูง ‎จากคนไม่ดีอีกด้วย 197 00:12:44,556 --> 00:12:47,392 ‎และไม่มีทางที่เขาจะจ่ายคืนได้ 198 00:12:47,476 --> 00:12:48,852 ‎เร็วๆ นี้แน่ 199 00:12:50,187 --> 00:12:51,396 ‎เขาต้องหาทางรอด 200 00:12:55,108 --> 00:12:55,943 ‎ใช่ 201 00:12:58,570 --> 00:13:05,035 ‎นอร่า ฉันเสียใจจริงๆ ‎ที่เราต้องมารู้เรื่องด้วยวิธีนี้ 202 00:13:08,163 --> 00:13:09,957 ‎แต่ฉันต้องขอบอกคุณอย่างนะ ที่รัก 203 00:13:10,999 --> 00:13:13,418 ‎ตอนนี้เรารู้แล้วว่าผู้เฝ้าดูคือใคร 204 00:13:46,493 --> 00:13:47,411 ‎ไง แอนดรูว์ 205 00:13:49,496 --> 00:13:51,164 ‎อะไร… นายจะไปไหน 206 00:13:51,290 --> 00:13:52,833 ‎จะไปไหนวะ 207 00:13:52,916 --> 00:13:54,376 ‎เฮ้ย เฮ้ย ไอ้เวร 208 00:13:59,423 --> 00:14:01,133 ‎- ปล่อยฉันนะ ‎- ไม่เป็นไร 209 00:14:01,216 --> 00:14:04,094 ‎ไม่มีอะไรครับ นายวิ่งหนีฉันทำไม 210 00:14:04,177 --> 00:14:05,262 ‎นายไล่ตามฉันทำไมล่ะ 211 00:14:05,345 --> 00:14:07,139 ‎- เพราะนายโกหกฉัน ‎- ฉันเปล่านะ 212 00:14:07,222 --> 00:14:08,724 ‎นายโกหกฉัน นายเป็นนักแสดง 213 00:14:08,807 --> 00:14:11,393 ‎- นายไม่ได้บอกฉันว่านายเป็นนักแสดง ‎- ก็นายไม่ได้ถาม 214 00:14:11,476 --> 00:14:13,520 ‎นายโกหกฉันรึเปล่า ‎นายเคยอยู่บ้านฉันจริงเหรอ 215 00:14:13,604 --> 00:14:15,355 ‎- จริงสิ ไอ้งั่ง ‎- โอเค 216 00:14:16,315 --> 00:14:18,191 ‎แล้วเรื่องมิตช์กับโมล่ะ 217 00:14:18,275 --> 00:14:20,694 ‎ยังคิดว่าพวกเขาเป็นสมาชิกลัทธิดื่มเลือดอยู่มั้ย 218 00:14:20,777 --> 00:14:21,862 ‎แล้วเรื่องลูกนายอีก 219 00:14:21,945 --> 00:14:24,364 ‎ไปตายซะ ทุกอย่างที่ฉันบอกไปคือเรื่องจริง 220 00:14:24,448 --> 00:14:26,491 ‎ถ้านายไม่อยากเชื่อก็เรื่องของนาย 221 00:14:26,575 --> 00:14:29,953 ‎แต่อยู่ให้ห่างฉันไว้ ไอ้โรคจิต 222 00:14:33,957 --> 00:14:34,791 ‎แม่งเอ๊ย 223 00:15:06,323 --> 00:15:08,784 ‎(นอร่า แบรนน็อค) 224 00:15:37,437 --> 00:15:38,522 ‎นอร่า 225 00:15:39,439 --> 00:15:41,858 ‎ฉันไม่ยักรู้ว่าคุณจะมา ‎คุณน่าจะบอกฉัน 226 00:15:41,942 --> 00:15:42,859 ‎หวัดดีค่ะ 227 00:15:42,943 --> 00:15:43,944 ‎เป็นอะไรไป 228 00:15:44,027 --> 00:15:47,447 ‎เปล่าค่ะ ฉันแค่… 229 00:15:48,240 --> 00:15:51,910 ‎ดูเหมือนขายได้เกือบหมดทุกชิ้นแล้ว 230 00:15:52,786 --> 00:15:54,246 ‎- นั่งก่อนสิ ‎- ไม่อยากจะเชื่อเลย 231 00:15:54,329 --> 00:15:55,622 ‎เดี๋ยวฉันไปเอาน้ำมาให้ 232 00:16:07,009 --> 00:16:08,260 ‎ขอบคุณค่ะ 233 00:16:12,014 --> 00:16:14,641 ‎ฉันไม่ควรรู้เรื่องนี้เลย 234 00:16:15,892 --> 00:16:21,314 ‎แต่คนสมัยนี้ไม่มีอะไรดีๆ ทำ ‎นอกจากนินทาชาวบ้าน 235 00:16:21,398 --> 00:16:23,859 ‎และฉันได้ข่าวเรื่องคุณกับดีน 236 00:16:23,942 --> 00:16:28,530 ‎ใช่ ทุกชีวิตคู่ก็ต้องเจออุปสรรคทั้งนั้น 237 00:16:28,613 --> 00:16:32,117 ‎ฉันนึกว่าเราเจอไปแล้ว ‎แต่ไม่ใช่อะไรแบบนี้เลย 238 00:16:32,784 --> 00:16:37,122 ‎ขอบอกเลยนะ โชว์นี้… 239 00:16:38,248 --> 00:16:41,585 ‎มันเป็นการเบิกเนตรเลย ‎เพราะมันบอกฉันว่า 240 00:16:41,668 --> 00:16:46,757 ‎"นี่ ถ้าคุณกับดีนไปกันไม่รอด ‎คุณก็ยังดูแลครอบครัวได้" 241 00:16:48,300 --> 00:16:50,385 ‎สมัยนี้จะมีศิลปินสักกี่คนที่พูดแบบนั้นได้ 242 00:16:51,636 --> 00:16:52,554 ‎พูดจริงนะ 243 00:16:53,305 --> 00:16:56,141 ‎ฉันอยากให้คุณจัดโชว์ที่นี่อีกเดือนหน้า 244 00:16:57,017 --> 00:16:58,185 ‎คิดว่ายังไงคะ 245 00:17:02,397 --> 00:17:04,775 ‎คือว่า ได้สิคะ 246 00:17:05,400 --> 00:17:07,069 ‎ดีค่ะ ดี 247 00:17:15,869 --> 00:17:17,871 ‎(ดีน) 248 00:17:32,177 --> 00:17:33,011 ‎สวัสดีค่ะ 249 00:17:40,852 --> 00:17:41,895 ‎ฉันเห็นนะ 250 00:17:51,780 --> 00:17:53,740 ‎ดีน นั่นคุณใช่มั้ย 251 00:18:00,122 --> 00:18:00,956 ‎พระเจ้าช่วย 252 00:18:01,790 --> 00:18:03,416 ‎ขวัญอ่อนจังนะ 253 00:18:03,500 --> 00:18:05,335 ‎มีคำกล่าวว่าอะไรนะ 254 00:18:05,418 --> 00:18:07,671 ‎"ภรรยาลับที่กระวนกระวายเกินไป 255 00:18:08,213 --> 00:18:10,757 ‎มีความลับที่เธอซ่อนไว้ช่วงกลางคืน" 256 00:18:11,383 --> 00:18:14,386 ‎ขอโทษค่ะ คุณทำให้ฉันตกใจ 257 00:18:14,469 --> 00:18:15,846 ‎ฉันไม่รู้ว่าคุณได้ข่าวรึยัง 258 00:18:15,929 --> 00:18:18,473 ‎แต่มิตช์กับโม เพื่อนบ้านฝั่งตรงข้ามคุณน่ะ 259 00:18:18,557 --> 00:18:21,393 ‎ปรากฏว่าพวกเขาไม่ได้ถูกยิงที่หน้าด้วยปืนสั้น 260 00:18:21,476 --> 00:18:23,895 ‎ฉันไม่รู้ว่าฉันไปงานศพใครมา 261 00:18:23,979 --> 00:18:26,523 ‎เดี๋ยวนะ แต่มีคนโดนยิงนี่ 262 00:18:26,606 --> 00:18:31,278 ‎เราเห็นศพถูกเข็นออกมา ‎และสามีฉันได้ยินเสียงปืน 263 00:18:31,361 --> 00:18:34,781 ‎ฉันคิดว่าตอนนี้เราไว้ใจสามีคุณไม่ได้ 264 00:18:34,865 --> 00:18:35,740 ‎โอเค 265 00:18:36,533 --> 00:18:39,369 ‎คุณต้องการอะไรจากฉันกันแน่ 266 00:18:39,452 --> 00:18:42,414 ‎พรุ่งนี้ฉันจะจัดเลี้ยงมื้อเที่ยงให้โม 267 00:18:42,497 --> 00:18:45,250 ‎แค่ทำตัวเป็นเพื่อนบ้านที่ดีน่ะ 268 00:18:45,333 --> 00:18:47,919 ‎แขกเอาอาหารมาแบ่งกันเหมือนสมัยก่อน 269 00:18:48,003 --> 00:18:49,713 ‎ฉันคิดว่าคุณควรมานะ 270 00:18:49,796 --> 00:18:52,090 ‎เที่ยงตรง ฉันไม่ขอรับคำปฏิเสธ 271 00:18:53,633 --> 00:18:54,718 ‎- ได้ค่ะ ‎- โอเค 272 00:18:54,801 --> 00:18:57,762 ‎คุณเอาแคสเซอโรลมาได้มั้ย มีสูตรทำรึเปล่า 273 00:18:58,263 --> 00:19:00,015 ‎ตอนนี้ยังนึกไม่ออกค่ะ แต่… 274 00:19:00,098 --> 00:19:01,349 ‎งั้นทำไก่นิกสันนะ 275 00:19:02,475 --> 00:19:04,186 ‎อุ่นเตาอบไว้ที่ 425 องศา 276 00:19:04,269 --> 00:19:05,645 ‎เอาเนื้อไก่ไร้กระดูกไปผัด 277 00:19:05,729 --> 00:19:07,856 ‎ใส่ในถาดแคสเซอโรลขนาดแปดคูณ 12 278 00:19:07,939 --> 00:19:10,984 ‎ใส่บร็อกโคลี ซุปครีมเห็ดหนึ่งกระป๋อง 279 00:19:11,067 --> 00:19:13,904 ‎โรยชีสด้านบน จะชีสอะไรก็ตามใจคุณเลย 280 00:19:13,987 --> 00:19:16,615 ‎ส่วนตัวฉันชอบเชดดาร์เข้มๆ 281 00:19:16,698 --> 00:19:20,035 ‎จากนั้นก็อบ 35 นาที 282 00:19:20,911 --> 00:19:22,454 ‎- โอเค ‎- ตามนั้นนะ 283 00:19:22,537 --> 00:19:23,788 ‎ไก่นิกสัน 284 00:19:24,831 --> 00:19:25,999 ‎เจอกันพรุ่งนี้นะ 285 00:19:28,877 --> 00:19:31,504 ‎เพิร์ล ตลกดีนะ ฉันคิดว่าฉันไม่ได้… 286 00:19:32,505 --> 00:19:36,718 ‎มาบ้านคุณ 20 ปีได้แล้วมั้ง 287 00:19:38,595 --> 00:19:40,847 ‎แต่มันเหมือนที่ฉันจำได้เลย 288 00:19:41,431 --> 00:19:47,604 ‎พ่อแม่ฉันซื้อบ้านหลังนี้ ‎หลังจากแต่งงานกันในยุค 1940 289 00:19:47,687 --> 00:19:49,606 ‎และก็ไม่เคยตกแต่งใหม่เลย 290 00:19:50,106 --> 00:19:52,359 ‎ฉันก็เลยไม่ทำเหมือนกัน 291 00:19:52,943 --> 00:19:55,737 ‎ฉันแค่อยากรักษามันไว้ตามเดิมน่ะ 292 00:20:12,796 --> 00:20:15,048 ‎ฉันรู้ว่าทำไมคุณนัดกินมื้อเที่ยง 293 00:20:19,552 --> 00:20:22,973 ‎ตอนลูกชายฉันอยู่ม.ปลาย เขาติดยา 294 00:20:23,556 --> 00:20:26,810 ‎และมันก็ทำให้เขาเกิดอาการทางจิต 295 00:20:26,893 --> 00:20:29,437 ‎เขาหวาดระแวง ได้ยินเสียงต่างๆ 296 00:20:30,105 --> 00:20:31,606 ‎เราไม่ได้เจอเขามาสักพัก 297 00:20:31,690 --> 00:20:34,985 ‎และครั้งสุดท้ายที่เราคุยกัน ‎คือเพื่อบอกเขาว่าฉันเป็นมะเร็ง 298 00:20:35,068 --> 00:20:37,195 ‎ว่ามันรักษาได้ 299 00:20:37,279 --> 00:20:40,699 ‎แต่ใครจะรู้ว่าฉันมีเวลาแค่ไหน 300 00:20:41,533 --> 00:20:43,743 ‎และบอกว่ามิตช์กับฉันจะไปฟลอริดา 301 00:20:45,203 --> 00:20:47,580 ‎แต่ตอนเราไปพักผ่อนกัน 302 00:20:48,748 --> 00:20:53,211 ‎เขาไปศูนย์พักพิงคนไร้บ้านในนิวเฮเวน ‎และเจอคนชราสองคน… 303 00:20:58,466 --> 00:21:03,263 ‎ที่มีรูปร่างเหมือนพ่อเขากับฉัน 304 00:21:05,348 --> 00:21:08,226 ‎แล้วเขาก็พาพวกเขากลับมาบ้านเรา 305 00:21:09,561 --> 00:21:12,439 ‎เขายิงและฆ่าพวกเขา 306 00:21:15,483 --> 00:21:16,651 ‎ตายจริง 307 00:21:17,569 --> 00:21:19,154 ‎เพื่อเอาเงินประกันน่ะ 308 00:21:20,280 --> 00:21:22,615 ‎จากนั้น… ฉันพูดแบบนี้ดีกว่า 309 00:21:23,575 --> 00:21:26,369 ‎มีข่าวลือว่าคุณได้รับจดหมายน่ากลัวๆ นอร่า 310 00:21:27,370 --> 00:21:30,582 ‎ทันทีที่ฉันรู้ ฉันคิดทันทีเลยว่า 311 00:21:30,665 --> 00:21:32,751 ‎"ไม่นะ เป็นฝีมือคริสโตเฟอร์แน่" 312 00:21:34,127 --> 00:21:39,424 ‎โม แปลกดีนะที่คุณพูดแบบนี้ ‎เพราะที่ผ่านมา 313 00:21:40,133 --> 00:21:43,219 ‎ฉันคิดว่าเป็นแจสเปอร์ที่เขียนจดหมายพวกนั้น 314 00:21:43,970 --> 00:21:47,349 ‎- ล้อเล่นใช่มั้ยเนี่ย ‎- ไม่นะ คือฉันก็ไม่มีหลักฐาน 315 00:21:47,432 --> 00:21:49,059 ‎แต่ฉันแค่รู้สึกแบบนั้นน่ะ 316 00:21:49,768 --> 00:21:52,604 ‎เขายึดติดกับบ้านของพวกคุณมาก 317 00:21:52,687 --> 00:21:55,648 ‎และเมื่อสองสามอาทิตย์ก่อน 318 00:21:55,732 --> 00:21:59,652 ‎ฉันจำเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อห้าปีก่อนได้ 319 00:22:02,447 --> 00:22:04,407 ‎ฉันได้รับจดหมาย 320 00:22:06,368 --> 00:22:07,577 ‎มันไม่ได้เขียนยาว 321 00:22:09,412 --> 00:22:12,123 ‎มันเขียนว่า "บทสรรเสริญบ้าน" 322 00:22:12,791 --> 00:22:14,459 ‎แล้วก็มีเขียนอีกว่า 323 00:22:16,002 --> 00:22:19,172 ‎"ถึงคุณวินสโลว์ ผมรักบ้านของคุณ" 324 00:22:19,255 --> 00:22:24,886 ‎"ผมชอบมองมัน ชอบที่มันแตกต่าง" 325 00:22:26,471 --> 00:22:28,640 ‎"บ้านของคุณพิเศษมาก" 326 00:22:29,641 --> 00:22:32,769 ‎"ผมดีใจมากที่คุณไม่ปรับเปลี่ยนมัน" 327 00:22:33,561 --> 00:22:35,772 ‎คุณยังมีจดหมายมั้ย ขอฉันดูได้รึเปล่า 328 00:22:35,855 --> 00:22:37,357 ‎ไม่ ฉันทิ้งไปแล้ว 329 00:22:38,066 --> 00:22:39,401 ‎แต่ฉัน… 330 00:22:39,484 --> 00:22:44,114 ‎ไม่รู้ว่าทำไม ‎ฉันคิดเสมอว่าแจสเปอร์เป็นคนเขียน 331 00:22:44,197 --> 00:22:47,826 ‎ตอนนั้นเราคุยเรื่องทาสีบ้านใหม่น่ะ 332 00:22:47,909 --> 00:22:51,371 ‎และฉันคิดว่านี่อาจเป็นวิธีที่เขาสื่อว่า ‎เขาไม่อยากให้ทาสีใหม่ 333 00:22:51,454 --> 00:22:53,581 ‎แล้วลายมือล่ะ เหมือนของเขามั้ย 334 00:22:53,665 --> 00:22:55,125 ‎เป็นตัวพิมพ์น่ะ 335 00:22:56,000 --> 00:22:59,295 ‎แต่เขาชอบไปห้องสมุด ‎และที่นั่นก็มีเครื่องพิมพ์ดีด 336 00:23:00,255 --> 00:23:04,759 ‎เขาบอกว่าเขาไม่ได้ทำ แต่ฉันยังคาใจอยู่ 337 00:23:13,059 --> 00:23:14,894 ‎แจสเปอร์อยู่มั้ยคะ 338 00:23:14,978 --> 00:23:18,773 ‎ไม่ค่ะ เขาไปเรียนงานฝีมือที่ศูนย์ชุมชนน่ะ 339 00:23:27,907 --> 00:23:29,868 ‎มีคนอื่นอยู่ที่นี่มั้ย 340 00:23:31,453 --> 00:23:33,746 ‎หวังว่าจะเป็นผู้ชายนะ 341 00:23:36,332 --> 00:23:40,170 ‎แค่เพราะผู้หญิงอายุเกิน 50 ‎ไม่ได้แปลว่าเธอไม่มีความต้องการนะ 342 00:23:41,629 --> 00:23:43,089 ‎จริงมั้ย เพิร์ลลี่ 343 00:23:44,674 --> 00:23:46,259 ‎ใช่ โม ถูกต้อง 344 00:23:53,808 --> 00:23:56,478 ‎(กดรหัส ยืนยัน) 345 00:24:09,324 --> 00:24:10,158 ‎แม่คะ 346 00:24:11,826 --> 00:24:13,453 ‎- โทษที ลูก… ‎- ขอคุยด้วยได้มั้ยคะ 347 00:24:14,412 --> 00:24:15,580 ‎ได้สิจ๊ะ 348 00:24:20,543 --> 00:24:21,544 ‎มีอะไรจ๊ะ ลูกรัก 349 00:24:22,545 --> 00:24:25,215 ‎หนูรู้ว่าหนูทำไม่ดีกับพ่อ 350 00:24:27,800 --> 00:24:28,927 ‎หนูรู้ดี 351 00:24:30,386 --> 00:24:32,055 ‎เวลามีคนทำให้หนูโมโห 352 00:24:32,847 --> 00:24:35,767 ‎หนูจะพูดทำร้ายจิตใจพวกเขา 353 00:24:37,310 --> 00:24:38,561 ‎หนูจะทำทุกอย่าง 354 00:24:41,648 --> 00:24:43,358 ‎ถึงแม้หนูรู้ดีว่าจะเสียใจทีหลัง 355 00:24:52,367 --> 00:24:53,368 ‎ไม่เป็นไร ลูกรัก 356 00:24:55,370 --> 00:24:56,538 ‎เราจะผ่านเรื่องนี้ไปได้ 357 00:25:04,546 --> 00:25:05,797 ‎บทสรรเสริญบ้าน 358 00:25:10,218 --> 00:25:13,263 ‎เพิร์ล เพื่อนบ้านของเรา ‎ได้รับจดหมายเมื่อหลายปีก่อน 359 00:25:13,346 --> 00:25:16,099 ‎และตรงหน้าซองเขียนว่า "บทสรรเสริญบ้าน" 360 00:25:16,891 --> 00:25:20,436 ‎จดหมายเขียนมาดี แต่มันส่งไปบ้านพวกเขา 361 00:25:21,396 --> 00:25:23,189 ‎และเธอคิดว่าน้องชายเธอเขียน 362 00:25:23,273 --> 00:25:25,024 ‎และมอรีน 363 00:25:26,442 --> 00:25:28,736 ‎เธอคิดว่าลูกชายเธอเขียนจดหมายถึงเรา 364 00:25:30,321 --> 00:25:31,948 ‎แต่แม่คิดว่าเป็นฝีมือพ่อ 365 00:25:32,031 --> 00:25:32,949 ‎เปล่า แม่… 366 00:25:39,122 --> 00:25:40,373 ‎แม่ไม่เชื่อว่าเป็นเขา 367 00:25:59,100 --> 00:26:00,143 ‎ฟังผมก่อนนะ 368 00:26:03,688 --> 00:26:06,941 ‎โอเค คุณบอกว่าคุณไม่ได้นอน ‎กับผู้หญิงคนนั้นในห้องนอนคุณ 369 00:26:07,025 --> 00:26:09,235 ‎- และผมไม่เชื่อคุณใช่มั้ย ‎- ใช่ 370 00:26:09,902 --> 00:26:12,113 ‎ผมอยากรู้ว่าเธอเป็นใคร 371 00:26:12,196 --> 00:26:13,990 ‎ก็เลยเช็กเทปอย่างละเอียด 372 00:26:14,073 --> 00:26:16,618 ‎เพื่อดูว่าผมจะเห็นป้ายทะเบียนรถเธอมั้ย 373 00:26:16,701 --> 00:26:18,828 ‎เพราะสิ่งที่คุณบอกมันไม่สมเหตุสมผล 374 00:26:18,911 --> 00:26:20,079 ‎แต่ดูนี่นะ 375 00:26:20,163 --> 00:26:22,498 ‎ไม่เพียงแต่เธอไม่ได้ขับรถมาบ้านคุณ 376 00:26:22,582 --> 00:26:23,916 ‎ไม่มีภาพเธอในจุดอื่นเลย 377 00:26:25,460 --> 00:26:29,422 ‎ผมดูเทปทุกวินาทีจากทุกมุมแล้ว 378 00:26:29,505 --> 00:26:32,675 ‎ย้อนกลับไปวันที่ผมเอากล้องมาติด 379 00:26:32,759 --> 00:26:35,136 ‎และเทปพวกนี้ไม่มีภาพของเธอเลย 380 00:26:36,137 --> 00:26:38,139 ‎ที่เดียวที่เห็นเธอคือห้องนอนคุณ 381 00:26:38,806 --> 00:26:39,891 ‎หมายความว่ายังไง 382 00:26:40,933 --> 00:26:43,478 ‎พวก ผมไม่รู้ว่า ‎เธอเข้าไปในบ้านคุณได้ยังไง 383 00:27:00,620 --> 00:27:01,496 ‎เกิดอะไรขึ้นคะ 384 00:27:02,246 --> 00:27:03,164 ‎ไงครับพ่อ 385 00:27:08,294 --> 00:27:09,128 ‎เราคุยกันได้มั้ย 386 00:27:12,215 --> 00:27:13,049 ‎ไง 387 00:27:20,765 --> 00:27:21,766 ‎สรุปคือยังไง 388 00:27:22,517 --> 00:27:25,144 ‎ผู้หญิงในชุดลายเชอร์รี่เป็นผีเหรอ 389 00:27:26,813 --> 00:27:28,815 ‎ไม่ครับ นั่นมันแปลกไปหน่อย 390 00:27:28,898 --> 00:27:32,026 ‎แต่มีกล้องที่จับภาพนอกบ้านคุณทั้งหมดใช่มั้ย 391 00:27:32,110 --> 00:27:33,194 ‎และในห้องนอนเรา 392 00:27:33,820 --> 00:27:34,862 ‎ผมเอาตัวนั้นออกไปแล้ว 393 00:27:35,530 --> 00:27:37,073 ‎- เธอเห็นผมตอนเอาออก ‎- ใช่ 394 00:27:39,575 --> 00:27:41,911 ‎เอลลี่ ไปทำการบ้าน 395 00:27:45,331 --> 00:27:48,793 ‎ประเด็นคือ ไม่มีภาพตอนที่ผู้หญิงคนนี้ ‎เข้ามาในบ้านคุณ 396 00:27:48,876 --> 00:27:50,795 ‎ไม่มีเลย เธอไม่โผล่มาสักภาพ 397 00:27:50,878 --> 00:27:51,879 ‎เธอเช็กดีแล้วนะ 398 00:27:51,963 --> 00:27:56,300 ‎คุณนายแบรนน็อค ผมดูซ้ำหลายรอบมาก 399 00:27:57,093 --> 00:27:59,595 ‎เพราะมันแปลก จริงมั้ย 400 00:27:59,679 --> 00:28:02,223 ‎ถ้าผู้หญิงคนนี้ไม่กระโดดร่มลงบนหลังคา 401 00:28:02,306 --> 00:28:05,893 ‎และปีนลงมาจากปล่องไฟ ‎ก็แปลว่าเธออยู่ในบ้านตลอดเวลา 402 00:28:06,686 --> 00:28:07,603 ‎ซ่อนตัวอยู่ 403 00:28:08,479 --> 00:28:12,024 ‎หรือมีทางอื่นที่เราไม่รู้ 404 00:28:13,526 --> 00:28:15,319 ‎นี่มันน่าขนลุกมาก 405 00:28:17,029 --> 00:28:19,073 ‎ฟังนะ ตอนแรกที่สามีคุณบอกผมว่า 406 00:28:19,157 --> 00:28:22,243 ‎เขาไม่รู้จักผู้หญิงคนนี้ ‎และบอกว่ามันเป็นการจัดฉาก 407 00:28:22,326 --> 00:28:23,411 ‎ผมไม่เชื่อเขา 408 00:28:24,746 --> 00:28:25,580 ‎ตอนนี้ผมเชื่อแล้ว 409 00:28:26,664 --> 00:28:27,707 ‎ถ้ามันจะมีความหมายนะ 410 00:28:40,970 --> 00:28:42,388 ‎ขอเวลาเราสักครู่นะ 411 00:28:42,472 --> 00:28:44,056 ‎ได้สิครับ 412 00:29:00,364 --> 00:29:02,116 ‎ฉันมีเรื่องจะถามคุณ 413 00:29:02,825 --> 00:29:06,621 ‎และถ้าคุณโกหกฉัน ‎สาบานเลยว่าเราจบกันแน่ 414 00:29:07,497 --> 00:29:08,915 ‎เข้าใจมั้ย จบกัน 415 00:29:08,998 --> 00:29:10,291 ‎ผมจะไม่โกหกคุณ 416 00:29:11,876 --> 00:29:13,169 ‎ถามผมมาได้เลย 417 00:29:18,591 --> 00:29:20,218 ‎คุณเอากับผู้หญิงคนนั้นรึเปล่า 418 00:29:20,301 --> 00:29:21,135 ‎เปล่า 419 00:29:22,386 --> 00:29:24,263 ‎ผมไม่เคยเจอเธอมาก่อน 420 00:29:25,515 --> 00:29:28,184 ‎ผมไม่รู้ว่าเธอเข้ามาในห้องได้ยังไง ‎ผมหลับสนิทเลย 421 00:29:29,101 --> 00:29:33,105 ‎ผมไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง ‎แต่สาบานเลย ผมพูดความจริง 422 00:29:34,982 --> 00:29:35,817 ‎โอเค 423 00:29:39,695 --> 00:29:41,364 ‎คุณเขียนจดหมายพวกนั้นรึเปล่า 424 00:29:51,999 --> 00:29:52,875 ‎ตอบฉันมา 425 00:29:52,959 --> 00:29:55,628 ‎แค่ฉบับสุดท้าย ผมขอโทษ 426 00:29:56,170 --> 00:29:58,256 ‎- ผมขอโทษ ผมกลัวจนลนลาน ‎- พระเจ้าช่วย 427 00:29:58,339 --> 00:30:02,093 ‎ผมกลัวจนลนลาน ผมเสียใจจริงๆ ‎แต่ผมไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี 428 00:30:03,094 --> 00:30:04,720 ‎เป็นเพราะเรื่องเงินกู้เหรอ 429 00:30:05,972 --> 00:30:09,684 ‎ทำไมคุณถึงไม่บอกฉันว่า ‎คุณไม่ได้เป็นหุ้นส่วน 430 00:30:09,767 --> 00:30:10,810 ‎ผมไม่รู้จะบอกยังไง 431 00:30:11,561 --> 00:30:13,521 ‎ผมไม่รู้จะบอกยังไง ผมช็อก 432 00:30:13,604 --> 00:30:16,148 ‎คุณหลอกให้ฉัน ‎เซ็นเอกสารถอนเงินเก็บของเรา 433 00:30:16,232 --> 00:30:17,775 ‎เงินเกษียณของเรา 434 00:30:17,859 --> 00:30:19,360 ‎ผมรู้ ผมขอโทษ 435 00:30:19,443 --> 00:30:21,028 ‎- ผมรู้ว่ามันดูแย่ ‎- อย่า 436 00:30:21,112 --> 00:30:23,281 ‎ผมขอโทษ ผมไม่รู้ว่าจะทำยังไง 437 00:30:25,324 --> 00:30:27,076 ‎ที่รัก คุณต้องเชื่อผมนะ 438 00:30:28,661 --> 00:30:30,746 ‎ผมไม่ได้เขียนจดหมายสองฉบับแรก 439 00:30:32,164 --> 00:30:33,165 ‎โอเค 440 00:30:36,711 --> 00:30:37,628 ‎พระเจ้า 441 00:30:43,759 --> 00:30:44,594 ‎นอร่า 442 00:30:47,471 --> 00:30:49,682 ‎อย่าหย่ากับผมเพราะเรื่องนี้เลยนะ 443 00:30:52,143 --> 00:30:53,019 ‎ได้โปรด 444 00:30:59,650 --> 00:31:03,446 ‎ฉันไม่ได้บอกว่าจะหย่ากับคุณ 445 00:31:05,573 --> 00:31:06,949 ‎ฉันไม่ได้บอกว่าจะไม่หย่าด้วย 446 00:31:09,994 --> 00:31:10,995 ‎ใส่เสื้อโค้ตซะ 447 00:31:13,414 --> 00:31:15,791 ‎- เราจะไปไหน ‎- ไปหาจนท.สืบสวนแชมเบอร์แลนด์ 448 00:31:15,875 --> 00:31:19,045 ‎ตอนนี้น่าจะได้ผลดีเอ็นเอ ‎จากจดหมายสองฉบับแรกแล้ว 449 00:31:19,128 --> 00:31:20,838 ‎ฉันคิดว่าเขาปกปิดไว้ 450 00:31:20,922 --> 00:31:23,299 ‎ฉันเลยโทรหาเขาบอกว่าถ้าผลยังไม่มา 451 00:31:23,382 --> 00:31:25,968 ‎ฉันจะฟ้องทั้งสถานีตำรวจ 452 00:31:30,306 --> 00:31:31,682 ‎รู้มั้ย ตลกดีนะ 453 00:31:32,350 --> 00:31:35,561 ‎ปรากฏว่าผลถูกส่งมาเมื่อสองสามวันก่อน ‎มากสุดหนึ่งอาทิตย์ 454 00:31:35,645 --> 00:31:38,981 ‎และผมต้องขอโทษด้วย ‎แต่มีไอ้โง่เอามาใส่ในถาดเอกสาร 455 00:31:39,065 --> 00:31:42,401 ‎ข้างใต้แค็ตตาล็อกสินค้าโง่ๆ ‎ที่ผมไม่เคยหยิบดู 456 00:31:42,485 --> 00:31:43,653 ‎ผมเลยไม่เห็น 457 00:31:43,736 --> 00:31:47,740 ‎ดูสิ อุปกรณ์ซ่อมแซม ‎บริษัทพินบอล เกมวินเทจ 458 00:31:48,282 --> 00:31:49,825 ‎มันอยู่ข้างใต้นี่เลย 459 00:31:50,451 --> 00:31:52,286 ‎ต้องขอโทษอีกครั้ง 460 00:31:52,370 --> 00:31:54,330 ‎แล้วคุณยังไม่ได้เปิดอ่านเหรอ 461 00:31:55,081 --> 00:31:57,458 ‎ยัง ผมรอให้พวกคุณมาก่อนน่ะ 462 00:32:00,002 --> 00:32:00,962 ‎เอาละนะ 463 00:32:03,422 --> 00:32:04,256 ‎เอาละ 464 00:32:05,591 --> 00:32:06,926 ‎พวกคุณเก็บนี่ไว้ได้ 465 00:32:08,427 --> 00:32:09,553 ‎และ… 466 00:32:11,472 --> 00:32:12,473 ‎มาดูกัน 467 00:32:18,980 --> 00:32:22,233 ‎โชคร้ายที่มันไม่ตรงกับใคร ‎ในฐานข้อมูลของเราเลย 468 00:32:24,735 --> 00:32:28,239 ‎แต่ตัวอย่างดีเอ็นเอไม่มีโครโมโซมวาย 469 00:32:28,322 --> 00:32:32,576 ‎แปลว่าผู้เฝ้าดูเป็นผู้หญิง 470 00:32:51,762 --> 00:32:53,014 ‎พ่อย้ายกลับมาถาวรรึเปล่า 471 00:32:53,848 --> 00:32:55,766 ‎จะไม่ไปไหนอีกแล้วใช่มั้ย 472 00:32:59,520 --> 00:33:00,354 ‎สำหรับตอนนี้น่ะ 473 00:33:02,940 --> 00:33:05,067 ‎การแต่งงานกับพ่อของลูกไม่ใช่เรื่องง่ายนะ 474 00:33:10,781 --> 00:33:12,158 ‎หนูดีใจที่พ่อกลับมาค่ะ 475 00:33:27,423 --> 00:33:31,093 ‎สรุปตอนนี้ยังไงต่อ ‎ผู้ต้องสงสัยผู้หญิงมีใครบ้าง 476 00:33:31,844 --> 00:33:36,098 ‎เพิร์ล โม บิ๊กโม กับเด็กสาวที่ถักเปีย 477 00:33:36,182 --> 00:33:38,851 ‎แต่ผมจะบอกอีกครั้ง ‎แอนดรูว์คิดว่าเป็นฝีมือมิตช์กับโม 478 00:33:38,934 --> 00:33:43,147 ‎และตอนนี้มีเรื่องที่ลูกชายเธอฆ่าคนอีก ‎มันแปลกเข้าไปใหญ่ 479 00:33:43,230 --> 00:33:45,566 ‎โมคิดว่าลูกชายเธอเป็นคนเขียนจดหมาย 480 00:33:45,649 --> 00:33:48,110 ‎- แต่มันไม่ตรงกับผลดีเอ็นเอ ‎- ใช่ 481 00:33:48,694 --> 00:33:51,989 ‎ส่วนเพิร์ลคิดว่าแจสเปอร์เป็นคนเขียน 482 00:33:52,073 --> 00:33:53,991 ‎แต่ก็ไม่ตรงกับดีเอ็นเออีก 483 00:33:54,700 --> 00:33:55,951 ‎ใช่ เรื่องดีเอ็นเอ 484 00:33:56,035 --> 00:33:58,913 ‎ผมคิดว่าเราควรพักเรื่องดีเอ็นเอไปก่อน 485 00:33:59,455 --> 00:34:01,749 ‎ผมไม่แน่ใจว่าดีเอ็นเอจากซองจดหมาย 486 00:34:01,832 --> 00:34:03,626 ‎ตรงกับของคนที่เขียนจดหมายรึเปล่า 487 00:34:03,709 --> 00:34:05,461 ‎- ทำไมล่ะ ‎- ไม่รู้สิ ผมแค่… 488 00:34:06,545 --> 00:34:07,963 ‎ใครก็ตามที่เขียนจดหมายพวกนั้น… 489 00:34:08,047 --> 00:34:10,591 ‎ยังพยายามที่จะทำให้เราผวาไม่หยุด 490 00:34:10,674 --> 00:34:12,676 ‎ทำไมพวกเขาจะไม่นึกถึงเรื่อง 491 00:34:13,594 --> 00:34:16,847 ‎การใส่ถุงมือเขียนจดหมายล่ะ จริงมั้ย 492 00:34:16,931 --> 00:34:21,602 ‎แล้วให้คนอื่นเลียซอง ‎อย่างแม่ พี่สาว แฟน ใครก็ได้ 493 00:34:21,685 --> 00:34:23,395 ‎นั่นไงล่ะ ดีเอ็นเอผู้หญิง 494 00:34:23,479 --> 00:34:25,815 ‎และตอนนี้เราไม่คืบหน้าเลย 495 00:34:25,898 --> 00:34:28,859 ‎- เป็นผมจะทำแบบนั้นนะ ‎- แหม คุณต้องรู้ดีสินะ 496 00:34:35,741 --> 00:34:38,077 ‎โอเค ได้ ผมสมควรโดนแล้ว 497 00:34:39,745 --> 00:34:41,163 ‎โอเค งั้นนั่นหมายความว่ายังไง 498 00:34:41,247 --> 00:34:42,206 ‎คุณจะบอกว่า 499 00:34:42,706 --> 00:34:45,668 ‎เรื่องดีเอ็นเอผู้หญิงไม่มีประโยชน์เลยเหรอ 500 00:34:45,751 --> 00:34:46,877 ‎ใช่ 501 00:34:46,961 --> 00:34:49,213 ‎มันบอกแค่ว่าใครก็ตามที่เขียนจดหมาย 502 00:34:49,296 --> 00:34:51,215 ‎เป็นผู้หญิง ไม่ก็รู้จักผู้หญิง 503 00:34:51,298 --> 00:34:55,219 ‎ซึ่งตีวงแคบมาที่ทุกคนบนโลกนี้ 504 00:34:56,470 --> 00:34:57,721 ‎เรากลับมานับหนึ่งใหม่ 505 00:35:06,313 --> 00:35:10,276 ‎ฝีมือจอห์น กราฟฟ์ ผมเจอเขา คุยกับเขา 506 00:35:11,152 --> 00:35:14,321 ‎ไม่ คุณคุยกับคนที่คุณคิดว่าเป็นเขา 507 00:35:14,864 --> 00:35:16,282 ‎ใช่ ในบ้านหลังนี้ 508 00:35:17,366 --> 00:35:18,284 ‎บ้านที่… 509 00:35:18,909 --> 00:35:21,745 ‎บ้านที่เขาเคยอยู่ ‎และฆ่าทั้งครอบครัวของเขา 510 00:35:22,329 --> 00:35:24,123 ‎แล้วผู้หญิงคนนี้ก็โผล่มาในบ้าน 511 00:35:24,206 --> 00:35:25,875 ‎ในวิดีโอ ใส่ชุดเดียวกับ 512 00:35:25,958 --> 00:35:28,627 ‎ชุดที่ลูกสาวของกราฟฟ์ใส่ตอนโดนฆ่า ‎แถมถักเปียอีก 513 00:35:28,711 --> 00:35:30,254 ‎คุณคิดว่าเป็นเรื่องบังเอิญเหรอ 514 00:35:30,337 --> 00:35:35,092 ‎ไม่ แต่ฉันไม่คิดว่า ‎นั่นแปลว่าเป็นฝีมือจอห์น กราฟฟ์ 515 00:35:39,221 --> 00:35:40,306 ‎ตำรวจไม่เคยจับเขาได้ 516 00:35:44,268 --> 00:35:48,564 ‎เขาตัดหน้าตัวเองจากรูปทุกใบ ‎เพราะไม่อยากให้คนจำได้ 517 00:35:48,647 --> 00:35:50,858 ‎แล้วทำไมเขามายังที่เดียว 518 00:35:50,941 --> 00:35:53,194 ‎ที่ทุกคนรู้ว่าเขาหน้าตายังไงล่ะ 519 00:35:54,570 --> 00:35:56,572 ‎มันดูเป็นการกระทำที่โง่นะ 520 00:35:56,655 --> 00:36:00,242 ‎ทำไมเขาถึงทำแบบนั้น เพื่อคุกคามเราเหรอ 521 00:36:00,784 --> 00:36:02,578 ‎นั่นไม่สมเหตุสมผลเลย 522 00:36:02,661 --> 00:36:04,622 ‎และฉันขอโทษ แต่ฉันแค่ไม่เชื่อว่า 523 00:36:04,705 --> 00:36:08,876 ‎เด็กสาววัย 17 จะเป็นคนวางแผนเรื่องพวกนี้ 524 00:36:08,959 --> 00:36:12,463 ‎จะว่าฉันบ้าหรือเหยียดเพศก็ได้ ‎แต่เธอไม่ใช่ผู้เฝ้าดู 525 00:36:14,089 --> 00:36:15,341 ‎มีคนจ้างเธอ 526 00:36:20,095 --> 00:36:21,555 ‎หลักการออคแคม 527 00:36:22,139 --> 00:36:24,099 ‎อะไรคือคำตอบที่ง่ายที่สุดล่ะ 528 00:36:25,726 --> 00:36:28,312 ‎มีอะไรที่จูงใจให้ใครสักคนเขียนจดหมายพวกนั้น 529 00:36:29,021 --> 00:36:30,147 ‎ผมไม่รู้ 530 00:36:30,231 --> 00:36:32,358 ‎คุณเขียนฉบับนึง คุณพยายามจะทำอะไร 531 00:36:33,651 --> 00:36:36,111 ‎- ให้คุณขายบ้านมั้ง ‎- ใช่เลย 532 00:36:36,195 --> 00:36:39,156 ‎ใครก็ตามที่ทำแบบนี้อยากได้บ้านนี้มาก 533 00:36:39,240 --> 00:36:42,785 ‎พวกเขาอยากได้มาสักพักแล้ว ‎และอยากได้มาเป็นของตัวเอง 534 00:36:43,994 --> 00:36:47,581 ‎ไง เซ็กซี่ แค่อยากคอนเฟิร์มนัดมื้อเที่ยงน่ะ 535 00:36:47,665 --> 00:36:50,417 ‎ฉันต้องทำธุระอีกอย่างเดียว 536 00:36:50,501 --> 00:36:53,337 ‎จากนั้นฉันจะไปเจอคุณที่นั่น 537 00:36:54,338 --> 00:36:55,172 ‎ฮัลโหล 538 00:36:55,256 --> 00:36:56,548 ‎- ไง ที่รัก ‎- ไง 539 00:36:56,632 --> 00:36:58,092 ‎มีข่าวดีมาบอก 540 00:36:58,175 --> 00:36:59,551 ‎เธอได้รับข้อเสนอ 541 00:36:59,635 --> 00:37:02,263 ‎จริงเหรอ ดีเลย 542 00:37:02,346 --> 00:37:03,305 ‎เธอจะไม่… 543 00:37:03,389 --> 00:37:05,599 ‎ก่อนอื่นเลย รู้รึเปล่าว่าใคร 544 00:37:05,683 --> 00:37:07,893 ‎ไม่รู้ เป็นบริษัทจำกัดน่ะ 545 00:37:07,977 --> 00:37:11,647 ‎แต่มันไม่สำคัญหรอก ‎เพราะพวกเขาจะจ่ายเงินสด 546 00:37:11,730 --> 00:37:13,774 ‎โอเค เสนอราคาเท่าไหร่ 547 00:37:13,857 --> 00:37:14,817 ‎พร้อมฟังนะ 548 00:37:14,900 --> 00:37:19,280 ‎หนึ่งล้านเก้าแสนดอลลาร์ จ่ายสด 549 00:37:19,363 --> 00:37:21,532 ‎ฉันว่าเธอควรรับไว้ 550 00:37:21,615 --> 00:37:25,744 ‎อะไรนะ ไม่ เราจ่ายไป 3.3 ล้าน 551 00:37:25,828 --> 00:37:27,788 ‎เราจะไม่ขายที่ 1.9 ล้านหรอก แคเรน 552 00:37:27,871 --> 00:37:30,541 ‎ไม่เอาน่า เธอพูดเรื่องอะไร 553 00:37:31,041 --> 00:37:33,377 ‎คงเป็นเพราะเรื่องจดหมายน่ะ 554 00:37:33,460 --> 00:37:35,212 ‎บางคนคิดว่าบ้านมีผีสิง… 555 00:37:35,296 --> 00:37:38,882 ‎ยังไงก็ช่าง แต่ฉันคิดว่า ‎คงเป็นนักพัฒนาที่ดิน 556 00:37:38,966 --> 00:37:40,134 ‎ที่ชอบที่ดินนั่นมาก 557 00:37:40,217 --> 00:37:44,013 ‎เขาจะทุบบ้าน โรยเกลือไล่ผี ‎แล้วก็สร้างใหม่ 558 00:37:44,096 --> 00:37:48,309 ‎แคเรน ไม่มีใครซื้อบ้านนี้ ‎เพื่อเอาไปทุบทิ้งหรอกน่า 559 00:37:48,392 --> 00:37:51,603 ‎นอร่า ฉันคิดจริงๆ นะว่าเธอควรพิจารณาดู 560 00:37:51,687 --> 00:37:54,356 ‎เธอต้องคุยกับดีนและ… 561 00:37:54,440 --> 00:37:58,277 ‎เอางี้นะ บางทีเราน่าจะขอไปสักสองล้าน 562 00:37:58,360 --> 00:38:02,740 ‎แต่นี่ ฉันคิดว่าเธอควรคิดถึง ‎เรื่องสภาพจิตใจตัวเองไว้ 563 00:38:02,823 --> 00:38:04,074 ‎จริงๆ นะ 564 00:38:04,158 --> 00:38:05,701 ‎เราจะไม่ได้ราคาดีกว่านี้แน่ 565 00:38:05,784 --> 00:38:09,121 ‎โอเค ฉันจะเก็บไปคิดดู 566 00:38:09,204 --> 00:38:11,040 ‎ได้ โทรหาฉันนะ 567 00:38:11,123 --> 00:38:12,666 ‎- หวัดดี ‎- ไงคะ 568 00:38:12,750 --> 00:38:13,792 ‎คุยกับใครเหรอ 569 00:38:14,460 --> 00:38:16,045 ‎ไม่มีอะไรค่ะ ไง 570 00:38:17,046 --> 00:38:20,507 ‎หวัดดี ผมว่าคืนนี้จะทำมื้อค่ำ 571 00:38:21,425 --> 00:38:23,177 ‎เพราะผมทำอาหารเก่งมาก 572 00:38:23,260 --> 00:38:24,720 ‎- อืม ได้สิคะ ‎- เหรอ 573 00:38:26,055 --> 00:38:29,850 ‎ขอกุญแจรถได้มั้ยคะ ‎ฉันต้องแวะไปที่คันทรีคลับน่ะ 574 00:38:30,642 --> 00:38:31,477 ‎ได้สิ 575 00:38:32,728 --> 00:38:35,731 ‎สวัสดีค่ะ ฉันอยากคุยกับแคธี ‎เรื่องบัตรสมาชิกค่ะ 576 00:38:35,814 --> 00:38:38,400 ‎ฉันอยากถามเธอว่า ‎ทำไมบัตรสมาชิกของเราถึงถูกระงับ 577 00:38:38,484 --> 00:38:41,445 ‎- ได้ค่ะ เดี๋ยวฉันโทรหาเธอให้ ‎- เยี่ยมค่ะ ขอบคุณ 578 00:39:00,381 --> 00:39:02,466 ‎คุณต้องมาที่นี่เดี๋ยวนี้ 579 00:39:03,050 --> 00:39:05,177 ‎ฉันไม่รู้ เรียกอูเบอร์สิ 580 00:39:06,011 --> 00:39:08,972 ‎นี่ เพื่อน เลี้ยวขวาตรงนี้ โทษที 581 00:39:09,807 --> 00:39:12,684 ‎เดี๋ยวนะ เขาเป็นคนที่เอากับเธอมาตลอดเหรอ 582 00:39:12,768 --> 00:39:14,311 ‎ค่ะ ต้องใช่แน่ 583 00:39:14,395 --> 00:39:16,021 ‎และฉันเข้าใจเรื่องจอห์น กราฟฟ์ละ 584 00:39:16,105 --> 00:39:19,817 ‎เธอเข้าถึงข้อมูลทุกอย่าง ‎ที่ตำรวจพยายามปกปิดได้ 585 00:39:19,900 --> 00:39:21,193 ‎เหลือเชื่อเลย 586 00:39:21,276 --> 00:39:22,903 ‎จำได้มั้ยที่เขาพูดว่า 587 00:39:22,986 --> 00:39:25,697 ‎"เรารู้ว่าคุณต้องพยายามอย่างหนัก ‎เพื่อหาเงินมาซื้อบ้าน" 588 00:39:26,198 --> 00:39:28,242 ‎ใช่ เขารู้มาจากเธอไง 589 00:39:28,325 --> 00:39:29,410 ‎โอเค ผมมาถึงละ 590 00:39:32,621 --> 00:39:34,790 ‎ว่าแต่ เราซื้อรถอีกคันได้มั้ย 591 00:39:36,375 --> 00:39:39,420 ‎และฉันบอกว่า "โอเค ขอบคุณ" 592 00:39:44,925 --> 00:39:47,678 ‎หวัดดี พวกคุณมาทำบ้าอะไรที่นี่ 593 00:39:47,761 --> 00:39:49,638 ‎ไม่ยักรู้ว่าพวกคุณคบกัน 594 00:39:49,721 --> 00:39:50,973 ‎หวัดดี เราไม่ได้คบกัน 595 00:39:51,056 --> 00:39:56,145 ‎เราก็แค่… กินมื้อสายกันน่ะ 596 00:39:57,312 --> 00:39:59,731 ‎เราไม่เห็นรู้เลยว่าพวกคุณรู้จักกัน 597 00:39:59,815 --> 00:40:02,234 ‎เพราะคุณไม่เคยบอก ซึ่งแปลกดี 598 00:40:02,317 --> 00:40:04,862 ‎นี่มันอะไรกัน อยู่ๆ ก็เข้ามาก่อกวนเรา 599 00:40:05,696 --> 00:40:07,489 ‎เป็นฝีมือคุณ คุณคือผู้เฝ้าดู 600 00:40:07,573 --> 00:40:10,284 ‎หรือไม่ก็คุณทั้งคู่ ไม่เธอก็เขา 601 00:40:10,367 --> 00:40:12,578 ‎นอร่า เธอพูดแบบนั้นไม่ได้ 602 00:40:12,661 --> 00:40:15,914 ‎ใครก็ตามที่เป็นผู้เฝ้าดู ‎อยากให้เราออกไปจากบ้านนั้น ถูกมั้ย 603 00:40:15,998 --> 00:40:20,210 ‎ใครกันล่ะที่บอกให้ฉันขายบ้าน ‎ตั้งแต่วันที่เราย้ายเข้า เธอไง 604 00:40:20,294 --> 00:40:22,754 ‎เพราะเธอบอกว่ามีปัญหาเรื่องเงิน 605 00:40:22,838 --> 00:40:24,465 ‎แล้วเขารู้จากคุณใช่มั้ย 606 00:40:25,007 --> 00:40:26,884 ‎ทำมาพูดว่า "คุณต้องพยายามอย่างหนัก" 607 00:40:26,967 --> 00:40:29,553 ‎ก็มันดูสมเหตุสมผลสุด ‎บ้านนั้นราคาตั้งสามล้าน 608 00:40:29,636 --> 00:40:32,347 ‎และหล่อนพยายามเป่าหูฉันว่าคุณมีชู้ 609 00:40:32,431 --> 00:40:34,099 ‎- ที่โต๊ะนั้นเลย ‎- อะไรนะ 610 00:40:34,183 --> 00:40:35,434 ‎"เด็กสาวถักเปีย" 611 00:40:35,517 --> 00:40:38,270 ‎แปลกมากที่ใช้คำนั้นไม่กี่อาทิตย์ก่อนที่ 612 00:40:38,353 --> 00:40:41,315 ‎เด็กสาวถักเปียโผล่มาในห้องนอนที่บ้านเรา 613 00:40:41,398 --> 00:40:43,150 ‎แต่งตัวเหมือนเด็กสาวที่ถูกฆ่า 614 00:40:43,233 --> 00:40:44,485 ‎เด็กนั่นชื่อแพท กราฟฟ์ 615 00:40:44,568 --> 00:40:47,654 ‎- ชื่อคุ้นๆ มั้ย คุณตำรวจ ‎- ไม่ 616 00:40:47,738 --> 00:40:48,864 ‎ไม่เหรอ ถามจริง 617 00:40:48,947 --> 00:40:49,990 ‎นี่มันบ้าไปแล้ว 618 00:40:50,073 --> 00:40:51,200 ‎ยาม! 619 00:40:51,283 --> 00:40:53,285 ‎นี่มันเกินไปแล้ว ไม่สิ นี่มันเป็นการใส่ร้าย 620 00:40:53,368 --> 00:40:56,121 ‎ใช่ และรู้อะไรมั้ย ฉันนึกว่าเราเป็นเพื่อนกัน 621 00:40:56,205 --> 00:40:58,081 ‎ฉันถูกถอนใบอนุญาตได้นะ 622 00:40:58,749 --> 00:41:00,918 ‎เธออยากได้บ้าน แต่จ่ายไม่ไหว 623 00:41:01,001 --> 00:41:05,088 ‎เขาก็เลยช่วยเธอคุกคามเรา ‎เพื่อให้เรายอมขายราคาถูกๆ 624 00:41:05,172 --> 00:41:07,007 ‎และมันเกือบได้ผลแล้ว 625 00:41:07,090 --> 00:41:09,259 ‎เธอจ่ายได้ในราคา 1.9 ล้านใช่มั้ย 626 00:41:09,343 --> 00:41:12,930 ‎เธอถึงกับปล่อยให้เราปรับปรุงบ้านก่อน ‎แล้วเธอจะได้ขายต่อ 627 00:41:13,680 --> 00:41:16,934 ‎บอกหน่อยสิ แคเรน ‎บริษัทจำกัดนี่ของใครกัน เธอเหรอ 628 00:41:17,518 --> 00:41:19,102 ‎หรือเขา หรือทั้งคู่เลย 629 00:41:19,186 --> 00:41:20,604 ‎แล้วแค็ตตาล็อกสินค้าแปลกๆ นั่น 630 00:41:20,687 --> 00:41:23,899 ‎คุณจะมีแค็ตตาล็อกเครื่องพินบอลไปทำไมกัน 631 00:41:23,982 --> 00:41:27,361 ‎ผมรู้ละ เพราะเครื่องพินบอล ‎มันเหมาะกับห้องส่วนตัวของผู้ชาย 632 00:41:27,444 --> 00:41:29,404 ‎โอเค นี่มัน… 633 00:41:31,198 --> 00:41:32,741 ‎นี่จนท.สืบสวนแชมเบอร์แลนด์ 634 00:41:32,824 --> 00:41:35,327 ‎ส่งรถตำรวจมาที่เวสต์ฟิลด์คันทรีคลับที 635 00:41:35,410 --> 00:41:37,871 ‎คุณโดนจับได้ และคุณก็รู้ตัวดี 636 00:41:37,955 --> 00:41:40,707 ‎จ้างคนมาปลอมเป็นผู้ตรวจสอบอาคาร 637 00:41:40,791 --> 00:41:42,960 ‎แกล้งทำเป็นเขาฆ่าครอบครัวตัวเองยกครัวเนี่ยนะ 638 00:41:43,043 --> 00:41:45,879 ‎และคุณแนะนำธีโอดอร่า เบิร์ช ‎เธอร่วมมือด้วยใช่มั้ย 639 00:41:45,963 --> 00:41:47,965 ‎ขอโทษนะคะ พวกเขาจะนั่งด้วยรึเปล่า 640 00:41:48,048 --> 00:41:49,299 ‎รู้อะไรมั้ย 641 00:41:51,009 --> 00:41:54,054 ‎พวกคุณได้เดือดร้อนแน่ โอเคนะ ‎ทั้งหมดเลย พวก 642 00:41:54,137 --> 00:41:56,223 ‎รอรับหมายศาลได้เลยเพราะคุณจบแล้ว 643 00:41:57,015 --> 00:41:58,016 ‎- คุณจบเห่แล้ว ‎- ใช่ 644 00:42:00,519 --> 00:42:03,105 ‎ฉันอาจจะโทรหาเพื่อนที่ทำเพจซิกซ์ 645 00:42:03,981 --> 00:42:06,650 ‎เพราะฉันคิดว่า ‎ถึงเวลาแล้วที่ทั้งโลกต้องรู้ 646 00:42:06,733 --> 00:42:08,235 ‎ว่าเกิดอะไรขึ้นที่บ้านเธอ 647 00:42:13,657 --> 00:42:16,743 ‎เราอยู่กันแบบนี้ไม่ได้ มันจะทำให้เราเป็นบ้า 648 00:42:16,827 --> 00:42:19,413 ‎ผมรู้ แต่ ฟังนะ ทุกอย่างเข้าเค้าหมดแล้ว 649 00:42:19,496 --> 00:42:21,498 ‎เราไม่ได้พูดเรื่องไม่จริงสักหน่อย 650 00:42:21,582 --> 00:42:24,293 ‎พวกเขาพยายามปั่นหัวเรา ทำให้เราดูบ้า 651 00:42:24,376 --> 00:42:27,129 ‎แต่เป็นเพราะเรารู้ไต๋ 652 00:42:27,212 --> 00:42:30,591 ‎ก็ใช่ แต่แล้วยังไง เราทำอะไรได้ล่ะ ‎เราพิสูจน์อะไรไม่ได้เลย 653 00:42:30,674 --> 00:42:33,343 ‎ตอนนี้ยังไม่ได้ ‎แต่พอเราได้คุยกับธีโอดอร่าล่ะ 654 00:42:33,427 --> 00:42:36,597 ‎ถ้าแชมเบอร์แลนด์เป็นตัวการ ‎เธอก็ร่วมมือด้วยแน่ 655 00:42:38,348 --> 00:42:39,182 ‎ใช่มั้ย 656 00:42:41,852 --> 00:42:43,687 ‎เรื่องนี้ไม่ดีต่อสุขภาพจิตเราเลย 657 00:42:45,063 --> 00:42:47,357 ‎ฉันจำเราคนเดิมไม่ได้อีกแล้ว 658 00:42:48,609 --> 00:42:52,487 ‎โอเค ก่อนอื่นเราต้องจ่ายเงินกู้นั่นให้หมด 659 00:42:53,864 --> 00:42:56,575 ‎จากนั้นฉันว่าเราขายบ้านซะ 660 00:42:57,326 --> 00:43:01,663 ‎รับข้อเสนอที่ดีที่สุดที่ได้ ‎แล้วเราก็กลับไปใช้ชีวิตแบบเดิม 661 00:43:06,168 --> 00:43:07,502 ‎งานฉันขายหมดเกลี้ยง 662 00:43:09,254 --> 00:43:10,297 ‎เราจะไม่เป็นไร 663 00:43:10,380 --> 00:43:13,133 ‎อะไรนะ… งานคุณขายหมดเกลี้ยงเหรอ 664 00:43:15,969 --> 00:43:18,430 ‎ค่ะ ใช่แล้ว 665 00:43:20,766 --> 00:43:22,517 ‎หนูว่าหนูเจอบางอย่าง 666 00:43:25,020 --> 00:43:27,064 ‎จำที่แม่บอกหนูเรื่อง "บทสรรเสริญบ้าน" ได้มั้ย 667 00:43:27,147 --> 00:43:29,274 ‎- จดหมายที่เพื่อนบ้านเราได้รับน่ะ ‎- อืม 668 00:43:29,358 --> 00:43:32,694 ‎หนูลองเสิร์ชดู ดูอันแรกที่ขึ้นมาสิ 669 00:43:33,779 --> 00:43:36,657 ‎- ล้อเล่นรึเปล่าเนี่ย ‎- ตั้งเป็นกลุ่มเลย 670 00:43:36,740 --> 00:43:38,533 ‎พวกเขาเรียนที่โรงเรียนม.ปลายเวสต์ฟิลด์ 671 00:43:38,617 --> 00:43:40,327 ‎มีครูภาษาอังกฤษคนเดียวกัน 672 00:43:40,410 --> 00:43:43,413 ‎ที่หนูคิดว่าเป็นคนสั่งให้ทำรายงาน ‎ที่พวกเขาชอบทำกันมาก 673 00:43:43,497 --> 00:43:45,123 ‎รายงานอะไร 674 00:43:45,207 --> 00:43:48,418 ‎พวกเขาต้องหาบ้านที่พวกเขาทุกคนชอบ 675 00:43:48,502 --> 00:43:50,921 ‎และใช้เวลาศึกษามันน่ะค่ะ 676 00:43:51,004 --> 00:43:53,131 ‎จากนั้นพวกเขาก็เขียนจดหมายถึงบ้าน ‎จดหมายรัก 677 00:43:53,215 --> 00:43:54,925 ‎แม่เจ้า เอลลี่ 678 00:43:55,008 --> 00:43:56,510 ‎ดูสิ มีคนโพสต์เรื่องบ้านตัวเอง 679 00:43:57,010 --> 00:44:00,097 ‎"ถึงบ้านเลขที่ 89 ฮอลลี่ฮ็อก ริดจ์ ‎แกเป็นบ้านที่ยอดเยี่ยม" 680 00:44:00,180 --> 00:44:01,098 ‎(เลย์น่า โรเบิร์ตส์) 681 00:44:01,181 --> 00:44:04,142 ‎"ผ่านร้อนผ่านหนาว ‎แกอยู่มาได้จนถึงตอนนี้ 99 ปีแล้ว 682 00:44:04,226 --> 00:44:07,104 ‎คิดว่าแกจะอยู่ต่อไปอีก 99 ปีมั้ย" 683 00:44:08,105 --> 00:44:12,067 ‎เดี๋ยวนะ ครูคนนี้เป็นใคร แล้วเขาตายเมื่อไหร่ 684 00:44:12,150 --> 00:44:14,528 ‎ใครบอกว่าเขาตายคะ เขาอยู่ในกลุ่มด้วย 685 00:44:14,611 --> 00:44:16,988 ‎เขาชื่อโรเจอร์ คัปแลน หนูเสิร์ชหาเขาแล้ว 686 00:44:17,072 --> 00:44:19,032 ‎เขาอาศัยอยู่ที่เลขที่ 71 ถนนโอ๊ก เวสต์ฟิลด์ 687 00:44:20,534 --> 00:44:22,202 ‎ฉันเคยเห็นเขามาก่อน 688 00:44:22,285 --> 00:44:23,578 ‎หมายความว่ายังไง 689 00:44:23,662 --> 00:44:25,914 ‎ตอนวันเปิดบ้านที่นี่ไง 690 00:44:27,249 --> 00:44:28,208 ‎ขอโทษที่รบกวน 691 00:44:29,251 --> 00:44:32,504 ‎มีบางอย่างข้างล่างที่พวกคุณจะอยากเห็น 692 00:44:33,213 --> 00:44:34,047 ‎ลมเย็น 693 00:44:34,631 --> 00:44:38,135 ‎มาจากในนี้ ซึ่งดูไม่สมเหตุสมผลเลย 694 00:44:38,719 --> 00:44:40,846 ‎- และพอเราเอาแผ่นบุผนังออก… ‎- อืม 695 00:44:40,929 --> 00:44:43,557 ‎ผมหาไม่เจอว่าลมมาจากไหน 696 00:44:43,640 --> 00:44:46,393 ‎อิฐแน่นหนาดี ไม่มีช่องโหว่ 697 00:44:46,476 --> 00:44:49,187 ‎แต่คนของผมคนหนึ่งเจอปัญหา 698 00:44:54,025 --> 00:44:55,026 ‎ลองดูสิ 699 00:44:56,987 --> 00:44:58,029 ‎พระเจ้าช่วย 700 00:44:58,572 --> 00:44:59,781 ‎นี่มันอุโมงค์ 701 00:45:00,782 --> 00:45:03,118 ‎ไปยังอีกส่วนของบ้านเหรอ 702 00:45:03,201 --> 00:45:05,287 ‎- ไม่รู้เลย เราเพิ่งเจอมัน ‎- ไม่ 703 00:45:05,370 --> 00:45:09,124 ‎มันเป็นเรื่องปกติของบ้านเก่าแก่แบบนี้ ‎ในแถบตะวันออกเฉียงเหนือ 704 00:45:10,041 --> 00:45:12,836 ‎พวกเขาใช้ลำเลียงเหล้าสมัยที่มันผิดกฎหมาย 705 00:45:13,545 --> 00:45:15,130 ‎แอนดรูว์บอกว่ามีอุโมงค์ 706 00:45:17,883 --> 00:45:19,593 ‎ช่างแม่ง ผมจะเข้าไป 707 00:45:20,677 --> 00:45:22,429 ‎เดี๋ยว ฉันไปด้วย 708 00:45:23,305 --> 00:45:24,723 ‎คุณต้องสวมหมวกกันน็อกด้วย 709 00:45:31,521 --> 00:45:32,481 ‎แม่เจ้า 710 00:45:33,940 --> 00:45:34,983 ‎ให้ตายสิ 711 00:45:37,194 --> 00:45:38,904 ‎ที่รัก กลับกันเถอะ 712 00:45:40,197 --> 00:45:42,157 ‎ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย 713 00:45:45,827 --> 00:45:46,953 ‎คุณโอเคนะ ระวังด้วย 714 00:45:47,621 --> 00:45:48,997 ‎กลิ่นเหม็นจัง 715 00:45:50,624 --> 00:45:52,793 ‎เดี๋ยว พระเจ้า 716 00:45:53,376 --> 00:45:55,378 ‎- ออกไปจากที่นี่กันเถอะ ‎- ไม่เป็นไรน่า 717 00:45:56,922 --> 00:45:58,465 ‎พระเจ้าช่วย 718 00:45:59,216 --> 00:46:00,717 ‎ที่นี่มันที่ไหนกัน 719 00:46:03,053 --> 00:46:03,970 ‎ไปอีกหน่อยนะ 720 00:46:07,724 --> 00:46:09,267 ‎เวร สวัสดี 721 00:46:10,393 --> 00:46:11,394 ‎แกเป็นใคร 722 00:46:13,146 --> 00:46:13,980 ‎เวร 723 00:46:14,064 --> 00:46:15,524 ‎แกเป็นใคร 724 00:47:46,698 --> 00:47:51,703 ‎คำบรรยายโดย วิภาพร หมู่ศิริเลิศ