1
00:00:06,340 --> 00:00:09,385
‎(ซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:10,344 --> 00:00:12,638
‎แกเป็นใคร มานี่เลย

3
00:00:12,722 --> 00:00:13,765
‎- ดีน
‎- หยุดนะ

4
00:00:13,848 --> 00:00:15,516
‎เดี๋ยว เขาอาจมีปืนนะ

5
00:00:15,600 --> 00:00:16,726
‎แกเป็นใคร

6
00:00:16,809 --> 00:00:18,227
‎- ดีน รอด้วย
‎- มานี่

7
00:00:19,604 --> 00:00:20,772
‎- พระเจ้า
‎- เฮ้ย

8
00:00:21,355 --> 00:00:22,190
‎เฮ้ย

9
00:00:24,692 --> 00:00:25,568
‎เฮ้ย

10
00:00:30,782 --> 00:00:31,991
‎พระเจ้าช่วย

11
00:00:32,075 --> 00:00:33,284
‎ที่นี่มันอะไรกัน

12
00:00:34,368 --> 00:00:36,496
‎เฮ้ย แก

13
00:00:36,579 --> 00:00:39,207
‎กลับมานี่ หยุด

14
00:00:39,290 --> 00:00:40,416
‎เขาไปไหนแล้ว

15
00:00:40,500 --> 00:00:41,375
‎ฉันไม่เห็นเขาแล้ว

16
00:00:41,459 --> 00:00:42,543
‎เขาอยู่ไหนวะ

17
00:00:42,627 --> 00:00:44,587
‎ไม่นะ

18
00:00:45,588 --> 00:00:47,882
‎เฮ้ย

19
00:00:52,178 --> 00:00:53,346
‎พวกนั้นรู้เรื่องเราแล้ว

20
00:00:57,725 --> 00:00:59,143
‎วันนี้มีเรื่องอะไรครับ

21
00:00:59,227 --> 00:01:03,022
‎- มีประตูลับในห้องใต้ดินของเรา
‎- มันนำไปสู่อุโมงค์ต่างๆ

22
00:01:03,106 --> 00:01:04,982
‎และเราเจอผู้ชายอยู่ข้างล่างนั่น

23
00:01:05,066 --> 00:01:08,194
‎เราวิ่งไล่ตามเขา และเขาก็หายไป

24
00:01:08,277 --> 00:01:10,947
‎งั้นดูจากที่คุณไปอาละวาดที่คันทรีคลับ

25
00:01:11,489 --> 00:01:13,616
‎คุณเลยคิดว่าเป็นผมในอุโมงค์นั่นสินะ

26
00:01:13,699 --> 00:01:17,036
‎เพราะคุณบอกว่า
‎ผมเป็นคนวางแผนเรื่องนี้กับแคเรน

27
00:01:17,120 --> 00:01:21,415
‎และคุณคิดว่าเราพยายามทำให้คุณกลัว
‎จนต้องขายบ้าน

28
00:01:21,499 --> 00:01:23,793
‎เกิดอะไรขึ้นกับทฤษฎีจอห์น กราฟฟ์ล่ะ ดีน

29
00:01:23,876 --> 00:01:24,919
‎จำได้ละ

30
00:01:25,002 --> 00:01:28,714
‎คุณบอกว่าผมปกปิด
‎คดีฆาตกรรมของจอห์น กราฟฟ์

31
00:01:28,798 --> 00:01:30,675
‎คุณพูดต่อหน้าทุกคนเลย

32
00:01:30,758 --> 00:01:32,802
‎บางทีจอห์น กราฟฟ์กับผม
‎อาจร่วมมือกันก็ได้

33
00:01:32,885 --> 00:01:34,053
‎ที่เราจะบอกคือ

34
00:01:34,720 --> 00:01:38,266
‎ที่ผ่านมามันมีอีกทางเข้าไปในบ้านเรา
‎และเราเสิร์ชออนไลน์แล้ว

35
00:01:38,349 --> 00:01:41,727
‎พวกทำเหล้าเถื่อนเคยใช้อุโมงค์พวกนั้น
‎ช่วงห้ามขายเหล้า

36
00:01:41,811 --> 00:01:43,980
‎ในนั้นมีเตียง มีอาหารด้วย

37
00:01:44,063 --> 00:01:46,899
‎ไม่ว่าเขาจะเป็นใคร
‎เห็นชัดว่าเขานอนอยู่ข้างล่างนั่น

38
00:01:46,983 --> 00:01:49,485
‎หรืออาจหลายคนก็ได้ ผมกับจอห์น กราฟฟ์

39
00:01:49,569 --> 00:01:52,655
‎อาจมีหลายคน เราถึงได้มาที่นี่ไง

40
00:01:52,738 --> 00:01:57,034
‎เพื่อขอความช่วยเหลือจากคนที่คุณสงสัย
‎ว่าอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้

41
00:01:57,118 --> 00:01:58,202
‎รู้อะไรมั้ย พวก

42
00:01:58,286 --> 00:02:01,789
‎มันยังน่าเชื่ออยู่ว่า
‎คุณกับแคเรนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้

43
00:02:01,873 --> 00:02:04,792
‎และคุณพ้นข้อกล่าวหาได้
‎ด้วยการเอาหมายค้นมา

44
00:02:04,876 --> 00:02:07,420
‎ช่วยตัวเองให้พ้นผิดต่อหน้าเราไง

45
00:02:07,503 --> 00:02:10,923
‎เราจะได้ตัดคุณออกจากผู้ต้องสงสัยหลัก

46
00:02:13,217 --> 00:02:18,681
‎โอเค เพื่อพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของผม
‎คุณอยากให้ผมทำอะไรกันแน่

47
00:02:19,807 --> 00:02:20,641
‎โอเค

48
00:02:21,267 --> 00:02:25,104
‎โอเค ผมปิดทางเข้าออกไปแล้ว

49
00:02:25,188 --> 00:02:27,148
‎แต่ผมคิดว่าคุณควรเข้าไปในนั้น

50
00:02:27,231 --> 00:02:28,816
‎เข้าไปในอุโมงค์นั่นเพราะ…

51
00:02:28,900 --> 00:02:31,569
‎อาจให้ทีมคุณไปดูว่าอุโมงค์ไปสุดที่ไหน

52
00:02:31,652 --> 00:02:34,488
‎- เพราะในนั้นอย่างกับเขาวงกต
‎- มีหลายช่องมาก

53
00:02:34,572 --> 00:02:36,407
‎ผมว่าไปเช็กบ้านมิตช์กับโม

54
00:02:36,490 --> 00:02:38,784
‎- บ้านพวกวินสโลว์ด้วย
‎- พวกวินสโลว์

55
00:02:38,868 --> 00:02:40,828
‎เข้าใจละ ผมเข้าใจที่คุณพูดละ

56
00:02:40,912 --> 00:02:43,831
‎ใช่ นี่คือสิ่งที่ผมจะทำ…

57
00:02:46,918 --> 00:02:49,670
‎ไม่ทำห่าอะไรเลย

58
00:02:50,379 --> 00:02:51,297
‎- อะไรนะ
‎- ว่าไงนะ

59
00:02:51,380 --> 00:02:53,966
‎ได้ยินแล้วนี่ คิดว่าผมจะช่วยคุณ

60
00:02:54,050 --> 00:02:55,051
‎หลังจากสิ่งที่คุณทำเหรอ

61
00:02:55,134 --> 00:02:57,678
‎ด่าผมกับผู้หญิงของผมต่อหน้าคนอื่น…

62
00:02:58,888 --> 00:03:00,014
‎กล่าวหาผม

63
00:03:00,640 --> 00:03:01,891
‎พวกคุณหน้าด้านมาก

64
00:03:01,974 --> 00:03:03,017
‎เหลือเชื่อเลย

65
00:03:03,100 --> 00:03:05,645
‎- นี่มันหน้าที่คุณนะ
‎- คุณทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ไม่ได้

66
00:03:05,728 --> 00:03:06,854
‎คอยดูละกัน

67
00:03:06,938 --> 00:03:09,941
‎ผมจะไม่สนห่าอะไรคุณสองคนทั้งนั้น

68
00:03:10,024 --> 00:03:12,276
‎- จัดการกันเองนะ ผมพอละ
‎- ผมจะไปหาเอฟบีไอ

69
00:03:12,360 --> 00:03:14,111
‎สำนักงานไหน นวกเหรอ

70
00:03:15,154 --> 00:03:17,073
‎ผมจะโทรบอกพวกเขาให้ว่าคุณจะไปหา

71
00:03:17,156 --> 00:03:18,491
‎คนพวกนั้นเป็นเพื่อนผมเอง

72
00:03:18,574 --> 00:03:20,993
‎สุดสัปดาห์นี้ผมจะไปล่ากวาง
‎กับเพื่อนเอฟบีไอสองคน

73
00:03:21,577 --> 00:03:24,163
‎จากนั้นผมจะเล่นงานคุณ ไอ้เศษสวะ

74
00:03:24,247 --> 00:03:28,501
‎แหล่งข่าวที่น่าเชื่อถือได้บอกผมว่า
‎คุณเป็นคนเขียนจดหมายหนึ่งฉบับ

75
00:03:28,584 --> 00:03:29,710
‎ไม่ใช่สักหน่อย

76
00:03:29,794 --> 00:03:31,128
‎- นั่นไม่จริงนะ
‎- อะไร

77
00:03:31,212 --> 00:03:33,714
‎- ผมจะทำแบบนั้นทำไม
‎- บ้านต้องใช้เงินเยอะใช่มั้ย

78
00:03:33,798 --> 00:03:36,759
‎คุณเจอปัญหาหนัก คุณต้องหาทางหนี

79
00:03:36,842 --> 00:03:39,595
‎รู้รึเปล่าว่าแจ้งความเท็จ
‎ถือเป็นความผิดอาญานะ

80
00:03:39,679 --> 00:03:41,264
‎ติดคุกปีครึ่งได้เลยนะ

81
00:03:41,347 --> 00:03:43,516
‎แล้วคุณแจ้งความกับเรากี่รอบ ดีน

82
00:03:43,599 --> 00:03:46,310
‎หกครั้งได้มั้ย คุณได้ติดคุกสิบปีเลยนะ

83
00:03:46,394 --> 00:03:48,145
‎- เดี๋ยวก่อน
‎- รู้มั้ยมันเรียกว่าอะไร

84
00:03:48,229 --> 00:03:52,066
‎เวลาคุณข่มขู่คนอื่น
‎แล้วมันทำให้คนคนนั้นหนีออกจากตึกน่ะ

85
00:03:52,149 --> 00:03:53,526
‎ในกรณีนี้คือครอบครัวคุณ

86
00:03:53,609 --> 00:03:55,361
‎มันเรียกว่าภัยคุกคามจากการก่อการร้าย

87
00:03:55,444 --> 00:03:56,612
‎นี่มันไร้สาระ

88
00:03:56,696 --> 00:03:58,364
‎ในที่สุดเราก็เห็นตรงกัน

89
00:03:58,447 --> 00:04:01,158
‎ตั้งแต่คุณมาอวดเบ่งที่นี่

90
00:04:01,242 --> 00:04:04,412
‎เราก็เจอแต่เรื่องไร้สาระ
‎เพราะมันเป็นสิ่งเดียว

91
00:04:04,495 --> 00:04:07,081
‎ที่ออกมาจากปากคุณ คุณแบรนน็อค

92
00:04:07,164 --> 00:04:11,460
‎เพราะงั้นคุณกับภรรยาที่น่ารักของคุณ
‎ช่วยไสหัวออกไปจากออฟฟิศผมที

93
00:04:18,342 --> 00:04:21,470
‎ฉันไม่รู้ว่าเขารู้เรื่องได้ยังไง
‎แต่ฉันไม่ได้บอกเขานะ

94
00:04:25,474 --> 00:04:28,477
‎ฉันไม่ได้บอกแชมเบอร์แลนด์
‎เรื่องที่ดีนเขียนจดหมาย

95
00:04:28,561 --> 00:04:30,354
‎นั่นคือความจริงที่สุด

96
00:04:30,980 --> 00:04:33,566
‎อาจเป็นผู้เชี่ยวชาญลายมือก็ได้ที่บอกเขา

97
00:04:33,649 --> 00:04:37,445
‎ฉันบอกเขาว่าให้เก็บเป็นความลับ
‎แต่ฉันไม่รู้จักเขาดีพอ

98
00:04:37,528 --> 00:04:39,947
‎แต่ไม่ใช่ฉันแน่ ฉันไม่รู้จะพูดยังไงดี

99
00:04:40,031 --> 00:04:42,199
‎แต่คุณต้องเชื่อฉันนะ

100
00:04:48,289 --> 00:04:51,083
‎ฟังนะ ฉันรู้ว่าคุณสงสัยในตัวฉัน

101
00:04:51,667 --> 00:04:53,169
‎คุณรู้จักฉันผ่านแชมเบอร์แลนด์

102
00:04:53,252 --> 00:04:55,421
‎ซึ่งตอนนี้คุณไม่ไว้ใจอีกแล้ว

103
00:04:56,213 --> 00:04:59,383
‎แต่ฉันไม่มีแรงจูงใจที่จะทำร้ายคุณ

104
00:05:01,093 --> 00:05:03,346
‎และฉันก็มีเวลาไม่มาก เข้าใจใช่มั้ย

105
00:05:04,930 --> 00:05:10,603
‎คดีนี้ทำฉันนอนไม่หลับ
‎และฉันจะไม่พักจนกว่าจะไขคดีได้

106
00:05:10,686 --> 00:05:14,815
‎ฉันควรจะใช้เวลากับลูกสาวและหลานสาว

107
00:05:14,899 --> 00:05:18,819
‎แต่ฉันกลับมานั่งไขคดีที่นี่กับคุณสองคน

108
00:05:18,903 --> 00:05:20,404
‎ฉันขอบอกคุณตอนนี้เลย

109
00:05:21,030 --> 00:05:23,949
‎ถึงมีหรือไม่มีพวกคุณ ฉันก็จะไขคดีนี้

110
00:05:24,700 --> 00:05:27,370
‎เพราะงั้น ดีน ช่วยนั่งลงด้วย

111
00:05:27,453 --> 00:05:29,580
‎ฉันจะได้บอกพวกคุณถึงสิ่งที่ฉันพบ

112
00:05:31,999 --> 00:05:34,293
‎ได้ โอเค ว่ามาเลย

113
00:05:34,377 --> 00:05:37,254
‎ฟังนะ ฉันเข้าใจ พวกคุณกดดันมาก

114
00:05:37,338 --> 00:05:38,506
‎เราต้องไขคดีนี้ให้ได้

115
00:05:38,589 --> 00:05:41,717
‎ก่อนที่สถานีตำรวจเวสต์ฟิลด์
‎จะโยนความผิดให้คุณ

116
00:05:41,801 --> 00:05:43,427
‎ผมรู้สึกเหมือนจะสติแตกแล้ว

117
00:05:43,511 --> 00:05:46,597
‎ทุกครั้งที่ผมคิดทบทวนเรื่องนี้
‎มันกลายเป็นคนอื่นตลอด

118
00:05:46,680 --> 00:05:50,351
‎อย่างตอนนี้ผมมั่นใจมากว่าเป็นฝีมือแคเรน

119
00:05:50,434 --> 00:05:54,021
‎ยกเว้นสถานีตำรวจ
‎พวกเขาต้องมีส่วนด้วยสิ จริงมั้ย

120
00:05:54,105 --> 00:05:57,191
‎หรือเรื่องลัทธิของมิตช์กับโม

121
00:05:57,274 --> 00:05:59,193
‎บางทีแอนดรูว์ เพียร์ซอาจไม่ได้บ้า

122
00:05:59,276 --> 00:06:00,986
‎หรืออาจเป็นคนอื่นเลย

123
00:06:01,570 --> 00:06:02,613
‎อะไรนะ

124
00:06:02,696 --> 00:06:05,991
‎เพราะฉันสืบต่อจากเบาะแสที่ลูกสาวคุณเจอ
‎เรื่องโรเจอร์ คัปแลนน่ะ

125
00:06:06,075 --> 00:06:08,160
‎และฉันคิดว่าเป็นเขา

126
00:06:08,244 --> 00:06:09,578
‎- ใช่เขาแน่ๆ
‎- ทำไมคะ

127
00:06:11,247 --> 00:06:12,248
‎ภรรยาเก่าไง

128
00:06:12,998 --> 00:06:16,335
‎ในกรณีแบบนี้
‎ถ้าการหย่าเละเทะ ถือว่าดีมาก

129
00:06:16,419 --> 00:06:17,545
‎นั่นแปลว่าเธอจะเล่าหมด

130
00:06:18,170 --> 00:06:22,007
‎และภรรยาเก่าของโรเจอร์ คัปแลน
‎ก็ปากสว่างทีเดียว

131
00:06:22,091 --> 00:06:24,385
‎- คะ
‎- คุณคือทริช คัปแลนใช่มั้ย

132
00:06:24,468 --> 00:06:26,345
‎ไม่ใช่ เคยใช่น่ะ

133
00:06:26,429 --> 00:06:28,639
‎เธอกับโรเจอร์หย่ากันเมื่อ 25 ปีก่อน

134
00:06:28,722 --> 00:06:30,850
‎เขาทิ้งเธอไปหาอดีตลูกศิษย์ของเขา

135
00:06:30,933 --> 00:06:33,102
‎โรเจอร์กับฉัน เราหย่ากัน…

136
00:06:33,185 --> 00:06:35,980
‎เราคุยกันไม่ถึงสิบนาที เธอก็เล่าเรื่องนี้

137
00:06:36,063 --> 00:06:39,442
‎ถ้ามีคนเขียนจดหมายแปลกๆ เรื่องบ้าน

138
00:06:39,525 --> 00:06:42,194
‎และเรียกตัวเองว่าผู้เฝ้าดู

139
00:06:43,237 --> 00:06:45,072
‎ต้องเป็นโรเจอร์แน่

140
00:06:45,156 --> 00:06:47,491
‎- พระเจ้าช่วย
‎- ฉันก็พูดแบบนั้น

141
00:06:47,575 --> 00:06:48,617
‎พระเจ้าช่วย

142
00:06:48,701 --> 00:06:50,703
‎แล้วเธอก็เล่าทุกอย่างเกี่ยวกับเขา

143
00:06:50,786 --> 00:06:53,497
‎โรเจอร์เติบโตในย่านยากจน

144
00:06:53,581 --> 00:06:56,709
‎เขาอยู่ในอะพาร์ตเมนต์เล็กๆ
‎กับแม่เขา ซึ่งหย่ากับพ่อเขา

145
00:06:56,792 --> 00:07:00,212
‎สมัยก่อนในยุค 1950 การหย่านี่เรื่องใหญ่นะ

146
00:07:00,296 --> 00:07:01,964
‎มันเป็นเรื่องน่าละอาย

147
00:07:02,715 --> 00:07:06,260
‎แต่โรเจอร์มีเพื่อนที่อยู่ย่านคนรวย

148
00:07:06,343 --> 00:07:09,513
‎โอ้โฮ ดูหลังคาไม้ซีดาร์นั่นสิ

149
00:07:10,181 --> 00:07:12,141
‎นั่นระเบียงหลังคาเหรอ

150
00:07:12,224 --> 00:07:14,435
‎ไม่อยากจะเชื่อว่านี่บ้านนาย

151
00:07:14,977 --> 00:07:16,812
‎- เหลือเชื่อเลย
‎- และบ้านคุณไม่ใช่

152
00:07:16,896 --> 00:07:18,355
‎บ้านหลังเดียวที่เขาหมกมุ่นนะ

153
00:07:18,439 --> 00:07:22,359
‎มีอีกหลัง เลขที่ 55 โอ๊กเทอร์เรซ
‎บ้านที่เพื่อนอีกคนของเขาอาศัยอยู่

154
00:07:23,611 --> 00:07:26,947
‎- ทำไมนายมองบ้านเราแบบนั้นล่ะ
‎- ฉันแค่ชอบมันน่ะ

155
00:07:27,031 --> 00:07:28,991
‎นายจะเข้ามาเล่นมั้ย

156
00:07:29,074 --> 00:07:29,909
‎เอาสิ

157
00:07:29,992 --> 00:07:31,285
‎นี่มันพิลึกพิลั่นมากๆ

158
00:07:31,368 --> 00:07:32,703
‎งั้นเหรอ

159
00:07:32,786 --> 00:07:36,165
‎เขาเป็นเด็กยากจนจากครอบครัวบ้านแตก

160
00:07:36,248 --> 00:07:40,252
‎และเขาก็เห็นเพื่อนๆ ของเขา
‎ที่ไม่ได้แตกต่างจากเขา

161
00:07:41,253 --> 00:07:43,172
‎อาศัยอยู่ในคฤหาสน์

162
00:07:43,255 --> 00:07:46,509
‎ที่ดูเหมือนพระราชวังสำหรับเขา

163
00:07:47,176 --> 00:07:51,096
‎ตั้งแต่เด็กๆ เขาอยากเป็นสถาปนิก

164
00:07:51,180 --> 00:07:53,390
‎เรียนสถาปัตยกรรม แต่เขาไม่มีเงิน

165
00:07:53,474 --> 00:07:56,352
‎เขายากจนก็เลยไปเรียนวิทยาลัยชุมชนแทน

166
00:07:56,435 --> 00:07:57,770
‎เรียนภาคค่ำที่รัตเกอส์

167
00:07:57,853 --> 00:08:01,440
‎จากนั้นก็ได้เป็นครูสอนภาษาอังกฤษ
‎ที่โรงเรียนมัธยมปลายเวสต์ฟิลด์

168
00:08:01,524 --> 00:08:02,775
‎โรงเรียนของเอลลี่

169
00:08:02,858 --> 00:08:04,860
‎ปีเดียวกันนั้น เขาแต่งงานกับทริช

170
00:08:04,944 --> 00:08:06,445
‎เธอบอกว่าพวกเขามีความสุขมาก

171
00:08:06,529 --> 00:08:09,240
‎เธอมีลูกไม่ได้ แต่เขาก็ไม่ได้ว่าอะไร

172
00:08:09,323 --> 00:08:12,910
‎มันทำให้พวกเขามีเวลาขับรถเล่น

173
00:08:12,993 --> 00:08:16,413
‎ไปตามอีสต์โคสต์เพื่อดูบ้านที่เขารัก

174
00:08:17,957 --> 00:08:19,083
‎นั่นไงล่ะ

175
00:08:19,708 --> 00:08:22,586
‎ดูนั่นสิ บ้านจริงสวยกว่าในรูปอีก

176
00:08:22,670 --> 00:08:25,714
‎คุณคิดว่าสักวันเราจะได้อยู่บ้านแบบนี้มั้ย

177
00:08:25,798 --> 00:08:26,966
‎ก็ไม่แน่นะ

178
00:08:27,925 --> 00:08:30,010
‎แต่ผมจะไม่ซื้อบ้านเก่าหลังไหนก็ได้

179
00:08:30,094 --> 00:08:32,054
‎มันต้องเป็นบ้านที่ผมรักจริงๆ

180
00:08:33,222 --> 00:08:34,598
‎หนึ่งในคอลเลกชันของผม

181
00:08:34,682 --> 00:08:38,727
‎แต่วันหนึ่ง
‎บ้านเลขที่ 89 ถนนเมเปิลโกรฟ ประกาศขาย

182
00:08:38,811 --> 00:08:40,896
‎- สวยจัง
‎- งดงามมาก

183
00:08:40,980 --> 00:08:42,815
‎- ซุ้มประตู…
‎- เยี่ยมมาก

184
00:08:42,898 --> 00:08:46,151
‎นี่แหละที่คุณไม่เข้าใจ ผมต้องซื้อบ้านหลังนี้

185
00:08:46,235 --> 00:08:47,069
‎ที่รัก…

186
00:08:47,152 --> 00:08:49,321
‎โรเจอร์ มีคนเสนอราคาสามเจ้าแล้ว

187
00:08:49,405 --> 00:08:51,824
‎และฉันขอบอกว่าคุณไม่ได้ให้ราคาสูงที่สุด

188
00:08:52,825 --> 00:08:56,161
‎แต่รู้อะไรมั้ย มีบางอย่างที่คุณทำได้นะ

189
00:08:56,245 --> 00:08:58,747
‎นายหน้าบอกให้เขาเขียนจดหมายถึงผู้ขาย

190
00:08:58,831 --> 00:09:00,583
‎บอกพวกเขาว่าเขารักบ้านนี้ขนาดไหน

191
00:09:00,666 --> 00:09:03,377
‎มันมีความหมายกับเขาแค่ไหน
‎ตั้งแต่เขายังเด็กๆ

192
00:09:03,460 --> 00:09:06,130
‎ว่าเขาจะดูแลมันได้ดีกว่าผู้ซื้อเจ้าอื่น

193
00:09:06,213 --> 00:09:08,299
‎แม้ว่าเราจะไม่ได้ให้ราคาสูงเท่าพวกนั้น

194
00:09:08,382 --> 00:09:11,176
‎ใช่ สมัยนี้หลายคนก็ทำแบบนั้น

195
00:09:11,260 --> 00:09:12,845
‎สมัยนั้นเขาไม่ได้ทำกัน

196
00:09:13,554 --> 00:09:17,224
‎โรเจอร์ก็เลยนั่งพิมพ์จดหมาย

197
00:09:17,308 --> 00:09:19,935
‎ถึงเจ้าของบ้านเลขที่ 89 ถนนเมเปิลโกรฟ

198
00:09:20,019 --> 00:09:22,730
‎ผมรักบ้านของคุณมากว่า 35 ปีแล้ว

199
00:09:22,813 --> 00:09:24,231
‎ตั้งแต่ผมยังเป็นเด็ก

200
00:09:24,315 --> 00:09:27,985
‎บ้านของคุณทำให้ผมรู้สึกอุ่นใจ
‎เป็นบ้านที่ผมใฝ่ฝัน

201
00:09:28,068 --> 00:09:31,363
‎และตอนนี้ดูเหมือนว่าความฝันของเด็กน้อย
‎อาจเป็นจริงได้

202
00:09:31,447 --> 00:09:32,823
‎เดาสิว่าเกิดอะไรขึ้น

203
00:09:32,906 --> 00:09:36,368
‎- พวกเขาเลือกข้อเสนอที่สูงกว่า
‎- เพราะนั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้นเสมอ

204
00:09:36,452 --> 00:09:39,872
‎โรเจอร์เสียใจมาก

205
00:09:40,581 --> 00:09:42,708
‎ฉันไม่เคยเห็นเขาร้องไห้แบบนั้นเลย

206
00:09:42,791 --> 00:09:45,002
‎ขนาดตอนแม่เขาตาย เขาก็ไม่เสียใจขนาดนั้น

207
00:09:46,170 --> 00:09:50,174
‎นั่นเป็นตอนที่เขาได้ไอเดียเรื่องบทเรียน

208
00:09:50,257 --> 00:09:54,094
‎เริ่มจากกลุ่มเล็กๆ ก่อน
‎เด็กไม่กี่คนในชมรมการเขียนเชิงสร้างสรรค์

209
00:09:54,178 --> 00:09:55,179
‎(บทสรรเสริญบ้าน)

210
00:09:55,262 --> 00:09:58,349
‎แต่หลังจากผ่านไปสิบปี มันกลายเป็นที่นิยมมาก

211
00:09:58,432 --> 00:09:59,600
‎"บทสรรเสริญบ้าน"

212
00:10:01,518 --> 00:10:02,770
‎การบ้านครั้งต่อไปของพวกเธอ

213
00:10:04,063 --> 00:10:06,231
‎คือหาบ้านที่พวกเธอรัก

214
00:10:06,774 --> 00:10:08,609
‎และเขียนจดหมายรักถึงมัน

215
00:10:08,692 --> 00:10:11,278
‎พรรณนารายละเอียด ใช้จินตนาการ

216
00:10:11,362 --> 00:10:14,657
‎เธอรักอะไรในบ้านหลังนี้

217
00:10:14,740 --> 00:10:17,493
‎มันจะรู้สึกยังไงที่ได้อยู่ในบ้านหลังนี้

218
00:10:18,160 --> 00:10:20,454
‎จะเขียนยาวหรือสั้นก็ได้

219
00:10:20,537 --> 00:10:22,373
‎ครูจะให้คะแนนจากความจริงใจ

220
00:10:22,456 --> 00:10:24,500
‎แผ่นหนึ่งส่งให้ครู

221
00:10:24,583 --> 00:10:26,960
‎ส่วนอีกแผ่นส่งไปที่บ้าน

222
00:10:27,044 --> 00:10:28,420
‎และอย่าลงชื่อนะ

223
00:10:29,338 --> 00:10:32,424
‎เธอจะเขียนได้อย่างอิสระมากกว่า
‎ถ้าเป็นจดหมายนิรนาม

224
00:10:32,508 --> 00:10:35,636
‎จะไม่มีใครได้อ่าน
‎นอกจากเจ้าของบ้านและครู

225
00:10:35,719 --> 00:10:37,137
‎มีคำถามมั้ย

226
00:10:37,221 --> 00:10:38,222
‎ว่าไง มิโกะ

227
00:10:38,972 --> 00:10:40,808
‎เขียนถึงบ้านตัวเองได้มั้ยคะ

228
00:10:40,891 --> 00:10:43,727
‎ไม่ได้เด็ดขาด ต้องเป็นบ้านคนอื่น

229
00:10:44,645 --> 00:10:45,562
‎ถามได้ดี

230
00:10:46,605 --> 00:10:48,565
‎เอาละ ขอให้สนุกนะ

231
00:10:49,692 --> 00:10:52,069
‎ถึงบ้านเลขที่ 901 ถนนฟอลซัมบริดจ์

232
00:10:52,152 --> 00:10:54,071
‎ผมคิดว่าบ้านคุณเจ๋งสุดๆ

233
00:10:54,154 --> 00:10:56,657
‎ผมชอบที่หน้าต่างดูเหมือนดวงตาของบ้าน

234
00:10:56,740 --> 00:10:58,867
‎ส่วนประตูหน้าก็เหมือนปาก

235
00:10:59,535 --> 00:11:02,496
‎อยากรู้จังว่าบ้านสร้างขึ้นเมื่อไหร่
‎น่าจะร้อยปีก่อน…

236
00:11:02,579 --> 00:11:06,750
‎ถ้าบ้านเปรียบเหมือนปราสาท
‎งั้นคุณ 452 โบลิงโบรก

237
00:11:06,834 --> 00:11:11,922
‎ก็คือคฤหาสน์ที่น่าทึ่งที่สุด
‎ที่ราชาหรือราชินีเคยอาศัยอยู่

238
00:11:12,005 --> 00:11:14,550
‎คุณคือที่พักอาศัยที่เหลือเชื่อ

239
00:11:14,633 --> 00:11:16,635
‎คุณคงเป็นที่รักของครอบครัวมาก

240
00:11:16,719 --> 00:11:18,137
‎ฉันคิดว่าถ้าฉันจะย้ายบ้าน

241
00:11:18,220 --> 00:11:20,639
‎มันจะเป็นแกแน่นอน บ้านเลขที่ 84 ถนนโอริโอล

242
00:11:20,723 --> 00:11:23,767
‎ต้นไอวี่ที่ขึ้นคลุมประตูหน้าดูเจ๋งดี
‎เหมือนใส่เสื้อสเวตเตอร์เลย

243
00:11:23,851 --> 00:11:26,395
‎เด็กๆ ชื่นชอบบทเรียนนี้มาก

244
00:11:26,478 --> 00:11:28,939
‎และเขาก็ทำทุกปีจนเขาเกษียณ

245
00:11:29,022 --> 00:11:30,315
‎- สามสิบปีเลยนะ
‎- ว้าว

246
00:11:30,399 --> 00:11:33,694
‎และบทเรียนนี้ก็ไปไกลกว่าแค่ตัวเขา

247
00:11:33,777 --> 00:11:36,196
‎พวกเขาถึงได้ตั้งกลุ่มเฟซบุ๊กไง

248
00:11:36,280 --> 00:11:38,574
‎และลูกศิษย์เขาชอบมาก

249
00:11:38,657 --> 00:11:40,993
‎และนั่นรวมถึงมิโกะด้วย

250
00:11:42,244 --> 00:11:44,538
‎คนที่เขาไปแต่งงานด้วย

251
00:11:46,790 --> 00:11:48,417
‎ยัยนั่นร้ายจริงๆ

252
00:11:49,042 --> 00:11:52,421
‎แต่จำบ้านอีกหลัง
‎ที่โรเจอร์ชอบตอนเด็กได้มั้ย

253
00:11:52,504 --> 00:11:53,922
‎บ้านเลขที่ 55 โอ๊กเทอร์เรซ

254
00:11:54,006 --> 00:11:57,134
‎บ้านหลังนั้นเริ่มได้รับจดหมาย

255
00:12:03,432 --> 00:12:06,810
‎เพื่อนของโรเจอร์ที่เคยอยู่ที่นั่น
‎โตขึ้นและย้ายออกไป

256
00:12:06,894 --> 00:12:10,898
‎พี่สาวเขาอยู่ที่นั่น แครอล ฟลานาแกน

257
00:12:10,981 --> 00:12:13,859
‎และลูกชายเธอเป็นลูกศิษย์ของโรเจอร์

258
00:12:13,942 --> 00:12:16,361
‎ดังนั้นตอนได้รับจดหมาย

259
00:12:16,445 --> 00:12:19,782
‎เธอรู้เลยว่ามันคือบทสรรเสริญบ้าน

260
00:12:20,365 --> 00:12:22,409
‎ถึงบ้านเลขที่ 55 โอ๊กเทอร์เรซ

261
00:12:22,493 --> 00:12:23,786
‎สวัสดี เพื่อนเก่า

262
00:12:23,869 --> 00:12:25,037
‎มันนานเกินไปแล้ว

263
00:12:25,120 --> 00:12:28,707
‎ผมเลยคิดว่าผมเขียนมาบอกดีกว่าว่า
‎ผมชื่นชอบคุณมากแค่ไหน บ้านเก่า

264
00:12:28,791 --> 00:12:30,334
‎แผ่นผนังไม้ของคุณวิจิตรมาก

265
00:12:30,417 --> 00:12:34,588
‎แผ่นกระจกสีตรงที่พักบันไดชั้นสอง
‎ก็ช่างสุกสกาว

266
00:12:34,671 --> 00:12:39,009
‎คุณช่างเป็นสมบัติล้ำค่า
‎กล่องอัญมณีอันงดงาม

267
00:12:39,092 --> 00:12:40,093
‎หวัดดีฮะแม่

268
00:12:40,177 --> 00:12:41,011
‎แดนนี่

269
00:12:41,553 --> 00:12:44,890
‎ตอนลูกเรียนกับคุณคัปแลน
‎เขาได้พูดถึงบ้านเรามั้ย

270
00:12:44,973 --> 00:12:45,933
‎ไม่นะฮะ

271
00:12:49,603 --> 00:12:54,983
‎พวกเขาได้รับจดหมายปีละครั้งเป็นเวลาสิบปี

272
00:12:55,067 --> 00:12:56,568
‎ถึงบ้านเลขที่ 55 โอ๊กเทอร์เรซ

273
00:12:56,652 --> 00:12:59,071
‎ผมว่าต้องเล็มต้นโอ๊กเก่าด้านหลัง…

274
00:12:59,154 --> 00:13:02,533
‎ใครกันมามุงหลังคาใหม่
‎เพื่อบดบังหลังคาแสนวิเศษของคุณ

275
00:13:02,616 --> 00:13:06,119
‎ไม่มีใครมาเปลี่ยนเตาหลอมเก่า
‎ในห้องใต้ดินของคุณแน่

276
00:13:06,203 --> 00:13:09,164
‎มีอยู่ปีนึง พวกเขาได้รับจดหมาย
‎และมันไม่เหมือนฉบับอื่น

277
00:13:10,791 --> 00:13:12,751
‎มันมืดมน

278
00:13:12,835 --> 00:13:16,421
‎ถึงบ้านเลขที่ 55 โอ๊กเทอร์เรซ
‎ทำไมไม่เขียนตอบผมเลย

279
00:13:16,505 --> 00:13:19,216
‎ผมใช้เวลามากมาย
‎ไปกับการรักคุณ ชื่นชอบคุณ

280
00:13:19,299 --> 00:13:21,510
‎แล้วผมได้อะไรตอบแทนล่ะ ไม่มีเลย

281
00:13:21,593 --> 00:13:24,012
‎ผมได้ให้ความรักและความปรารถนาดีกับคุณ

282
00:13:24,096 --> 00:13:26,139
‎คุณต้องการอะไรจากผมกันแน่
‎ความโกรธเหรอ

283
00:13:26,682 --> 00:13:29,434
‎สาบานเลย คุณไม่อยากได้แน่

284
00:13:29,518 --> 00:13:32,354
‎คุณจะเสียใจแน่ถ้ารู้ว่า
‎ความโกรธของผมเป็นยังไง

285
00:13:32,437 --> 00:13:34,523
‎จากนั้นหนึ่งสัปดาห์ต่อมา

286
00:13:34,606 --> 00:13:40,112
‎เธอได้รับจดหมายอีกฉบับ
‎จากคนที่เรียกตัวเองว่าผู้เฝ้าดู

287
00:13:42,656 --> 00:13:46,952
‎ถึงคุณนายฟลานาแกน
‎ผมทุ่มเทเวลามากมายให้คุณ

288
00:13:47,035 --> 00:13:49,913
‎ผมเฝ้าดูบ้านและทำให้คุณปลอดภัย

289
00:13:49,997 --> 00:13:51,915
‎ผมชื่นชมครอบครัวคุณ

290
00:13:51,999 --> 00:13:55,085
‎และปรารถนาสิ่งที่ดีที่สุดให้คุณเสมอ

291
00:13:55,168 --> 00:13:59,131
‎ผมนั่งเฝ้าดูคุณอย่างภาคภูมิใจ
‎ชื่นชมความโชคดีของคุณ

292
00:13:59,214 --> 00:14:01,341
‎คุณทำให้บ้านต่อต้านคุณ

293
00:14:01,425 --> 00:14:07,514
‎บ้านเลขที่ 55 โอ๊กเทอร์เรซได้ปฏิเสธคุณ
‎และความยโสโอหังของคุณ

294
00:14:07,598 --> 00:14:11,351
‎ความโลภของคุณเป็นเหตุผลเดียว
‎ที่ทำให้ครอบครัวคุณแตกแยกใช่มั้ย

295
00:14:11,894 --> 00:14:15,981
‎ทริช คุณรู้เรื่องแครอล ฟลานาแกนได้ยังไง

296
00:14:16,064 --> 00:14:18,984
‎เพราะวันต่อมาเธอโผล่มาบ้านฉัน

297
00:14:19,067 --> 00:14:19,902
‎สวัสดีค่ะ

298
00:14:19,985 --> 00:14:23,655
‎เธอส่งจดหมายสองฉบับสุดท้ายให้ฉัน
‎ฉบับที่ส่งห่างกันหนึ่งอาทิตย์น่ะ

299
00:14:23,739 --> 00:14:26,283
‎ช่วยยืนยันได้มั้ยว่าเป็นสามีเก่าคุณ

300
00:14:26,366 --> 00:14:29,202
‎แครอล เป็นฝีมือโรเจอร์แน่นอน

301
00:14:29,286 --> 00:14:31,997
‎เธอทำยังไง ทำไมเธอไม่ไปหาตำรวจล่ะ

302
00:14:32,080 --> 00:14:35,167
‎เธอไปแล้ว บอกว่าพวกเขาไม่ช่วยอะไรเลย

303
00:14:35,250 --> 00:14:36,960
‎ไม่ได้สนใจด้วยซ้ำ

304
00:14:37,044 --> 00:14:37,961
‎ฟังคุ้นๆ นะ

305
00:14:38,045 --> 00:14:42,799
‎ฉันว่าเราสามคน
‎ไปที่บ้านเลขที่ 55 โอ๊กเทอร์เรซ

306
00:14:42,883 --> 00:14:45,010
‎และคุยกับแครอล ฟลานาแกนกัน

307
00:14:46,011 --> 00:14:47,429
‎- เป็นบ้านที่สวยดีนะคะ
‎- ว้าว

308
00:14:47,512 --> 00:14:49,932
‎ฉันแปลกใจที่มันไม่ได้จดหมายอีก
‎มาหลายปีแล้ว

309
00:14:50,015 --> 00:14:51,058
‎- เข้ามาสิ
‎- ว้าว

310
00:14:51,141 --> 00:14:53,560
‎- พระเจ้า น่าทึ่งจริงๆ
‎- ขอบคุณค่ะ

311
00:14:54,394 --> 00:14:55,520
‎เดินดูตามสบายเลยนะ

312
00:14:55,604 --> 00:14:58,398
‎ฉันได้บ้านจากพ่อแม่ตอนพวกท่านเสีย

313
00:14:58,482 --> 00:15:01,193
‎เดฟ น้องชายฉัน
‎ที่เป็นเพื่อนสมัยเด็กของโรเจอร์

314
00:15:01,276 --> 00:15:02,736
‎เขาไม่อยากได้บ้าน

315
00:15:02,819 --> 00:15:05,072
‎เขาคิดว่ามันหลังใหญ่ไปสำหรับอยู่คนเดียว

316
00:15:05,155 --> 00:15:06,490
‎ฉันหย่าแล้ว

317
00:15:06,573 --> 00:15:08,951
‎ลูกชายฉันอยู่แนชวิลล์
‎ลูกสาวเรียนปริญญาโทอยู่

318
00:15:09,034 --> 00:15:10,661
‎รัตเกอส์น่ะ เรียนใกล้จบละ

319
00:15:10,744 --> 00:15:12,162
‎เข้ามาสิคะ นั่งลง

320
00:15:12,955 --> 00:15:14,748
‎- ทำตัวตามสบายนะ
‎- ขอบคุณครับ

321
00:15:14,831 --> 00:15:15,707
‎สวยมากค่ะ

322
00:15:16,416 --> 00:15:17,584
‎สวยจริงๆ

323
00:15:19,252 --> 00:15:21,672
‎แล้วพวกคุณตามเจอฉันได้ยังไง

324
00:15:21,755 --> 00:15:22,881
‎เพจเฟซบุ๊กเหรอ

325
00:15:23,548 --> 00:15:25,634
‎ในช่วงหลายปีฉันโพสต์ไม่กี่อย่างเอง

326
00:15:25,717 --> 00:15:27,302
‎คนพวกนั้นเกลียดฉันมาก

327
00:15:27,386 --> 00:15:30,931
‎เราได้ยินเรื่องของคุณ
‎จากทริช ภรรยาเก่าของโรเจอร์ คัปแลน

328
00:15:31,682 --> 00:15:33,725
‎ดูงานปูนแกะสลักนั่นสิ

329
00:15:33,809 --> 00:15:34,977
‎- น่าทึ่งมาก
‎- งดงาม

330
00:15:35,060 --> 00:15:36,645
‎- นั่นตลกดีนะ
‎- อะไรเหรอ

331
00:15:36,728 --> 00:15:38,897
‎คุณพูดเหมือนโรเจอร์ คัปแลนเลย

332
00:15:38,981 --> 00:15:42,567
‎เขาพูดถึงสิ่งต่างๆ แบบนั้น
‎ในจดหมายน่ะ พวกรายละเอียด

333
00:15:42,651 --> 00:15:44,736
‎คำพูดที่ฉันจะได้ยินจากเขาคนเดียว

334
00:15:44,820 --> 00:15:47,531
‎ดูเสาค้ำนี่สิ สวยมากเลย

335
00:15:47,614 --> 00:15:49,491
‎เธอรู้ชื่อช่างไม้มั้ย

336
00:15:50,617 --> 00:15:54,871
‎แผงผนังนี่วิจิตรมาก

337
00:15:54,955 --> 00:15:56,999
‎เขาช่างเป็นเด็กแปลก

338
00:15:57,082 --> 00:16:00,627
‎แต่ลูกๆ ฉันเรียนกับเขา
‎และพวกเขารักเขามาก

339
00:16:00,711 --> 00:16:03,046
‎จดหมายฉบับสุดท้ายที่คุณได้จากผู้เฝ้าดู

340
00:16:03,130 --> 00:16:05,465
‎คุณเก็บไว้แถวนี้มั้ย เราขอดูได้รึเปล่า

341
00:16:05,549 --> 00:16:06,383
‎ได้สิ

342
00:16:16,184 --> 00:16:18,478
‎นี่เหมือนจดหมายที่เราได้รับเลย

343
00:16:18,562 --> 00:16:21,189
‎มันมีสไตล์การเขียนเหมือนกัน ตัวพิมพ์เหมือนกัน

344
00:16:21,273 --> 00:16:22,649
‎แม้แต่กระดาษก็เหมือนกัน

345
00:16:22,733 --> 00:16:25,277
‎ใช่ แต่เราแน่ใจเหรอว่านี่ฝีมือโรเจอร์ คัปแลน

346
00:16:25,360 --> 00:16:29,865
‎จดหมายบทสรรเสริญบ้านพวกนี้
‎ดูเป็นฝีมือเขาเขียน

347
00:16:29,948 --> 00:16:33,493
‎แต่เวลาผู้เฝ้าดูเขียน
‎มันไม่เหมือนกันนะ คิดงั้นมั้ย

348
00:16:34,453 --> 00:16:37,205
‎นอร่าพูดถูก โรเจอร์เขียนถึงบ้าน

349
00:16:37,289 --> 00:16:41,543
‎ผู้เฝ้าดู… เขา เธอ พวกเขา
‎เขียนถึงเจ้าของบ้าน

350
00:16:41,626 --> 00:16:42,836
‎พูดมีประเด็นอยู่นะ

351
00:16:42,919 --> 00:16:44,337
‎ตำรวจก็พูดแบบนั้น

352
00:16:45,380 --> 00:16:48,383
‎พวกเขาบอกว่าไม่มีทางรู้ได้ว่า
‎เป็นฝีมือของคนเดียวกันรึเปล่า

353
00:16:48,467 --> 00:16:50,177
‎และคุณมั่นใจว่าใช่เหรอ

354
00:16:50,260 --> 00:16:53,847
‎เราได้รับจดหมายจากผู้เฝ้าดู
‎ตอนที่ชาวบ้านรู้กันว่า

355
00:16:53,930 --> 00:16:56,933
‎สามีฉันย้ายออกไปและเรากำลังจะหย่ากัน

356
00:16:57,017 --> 00:17:00,645
‎โรเจอร์อยากทำให้ฉันกลัวจนย้ายออก
‎เขาจะได้ซื้อบ้านนี้

357
00:17:01,188 --> 00:17:02,314
‎มันชัดเจนจะตาย

358
00:17:02,397 --> 00:17:03,857
‎แต่คุณไม่เคยกลัว

359
00:17:03,940 --> 00:17:05,108
‎อะไร กลัวโรเจอร์เนี่ยนะ

360
00:17:05,192 --> 00:17:08,278
‎คนที่ตะลึงกับเตาหลอมถ่านในห้องใต้ดิน

361
00:17:08,361 --> 00:17:09,279
‎ตอนเขาสิบขวบอะนะ

362
00:17:09,863 --> 00:17:10,697
‎ไม่มีทาง

363
00:17:12,324 --> 00:17:13,325
‎มีอยู่ครั้งหนึ่ง…

364
00:17:15,368 --> 00:17:18,538
‎หลังจากได้รับจดหมายจากผู้เฝ้าดู
‎ฉันไปหาตำรวจ

365
00:17:19,081 --> 00:17:20,874
‎และมันก็ชัดเจนว่าพวกเขาจะไม่ช่วยฉัน

366
00:17:22,209 --> 00:17:25,045
‎คืนหนึ่งฉันกำลังเดินไปห้องนอน…

367
00:17:28,673 --> 00:17:30,383
‎มีคนกำลังมองฉันอยู่

368
00:17:33,678 --> 00:17:35,430
‎โรเจอร์ คัปแลน

369
00:17:36,098 --> 00:17:38,225
‎ไอ้ขี้ขลาดตาขาว

370
00:17:38,850 --> 00:17:42,270
‎ฉันคอยลับมีดฉันให้คมเสมอ

371
00:17:42,354 --> 00:17:45,565
‎ถ้าแกเข้ามาในบ้านฉันอีกละก็

372
00:17:45,649 --> 00:17:48,401
‎ฉันจะเฉือนตุ้มจิ๋วของแกทิ้ง

373
00:17:49,611 --> 00:17:50,570
‎เข้าใจมั้ย

374
00:17:51,571 --> 00:17:52,614
‎ได้ยินรึเปล่า

375
00:17:55,200 --> 00:17:56,868
‎แต่หลังจากนั้นก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น

376
00:17:56,952 --> 00:17:58,245
‎นั่นเมื่อ 12 13 ปีก่อน

377
00:17:58,787 --> 00:18:01,414
‎ไม่รู้ทำไม โรเจอร์ คัปแลน

378
00:18:01,498 --> 00:18:04,835
‎หรือผู้เฝ้าดูตัดสินใจเลิกยุ่งกับฉัน

379
00:18:08,463 --> 00:18:11,216
‎- ขอฉันดูจดหมายคุณได้มั้ย
‎- อ้อ ได้สิครับ

380
00:18:20,100 --> 00:18:22,435
‎ใช่ นี่ใช่เขาเลย

381
00:18:22,978 --> 00:18:26,356
‎"เจอสิ่งที่อยู่ในกำแพงรึยัง" ไอ้ห่าโรเจอร์

382
00:18:27,023 --> 00:18:28,525
‎ไอ้ขี้ป๊อดน่าสมเพช

383
00:18:29,693 --> 00:18:32,112
‎เราควรไปที่นั่นตอนนี้ เรารู้ว่าบ้านเขาอยู่ไหน

384
00:18:32,195 --> 00:18:34,698
‎- รอก่อนดีกว่า
‎- จะรอไปทำไม

385
00:18:34,781 --> 00:18:36,658
‎- คุณต้องคิดให้ดีๆ ก่อน
‎- ที่รัก

386
00:18:36,741 --> 00:18:39,161
‎คุณจะไปกล่าวหาเขาถึงที่บ้านไม่ได้

387
00:18:39,244 --> 00:18:41,163
‎- เขาปิดประตูใส่หน้าคุณแน่
‎- ใช่เลย

388
00:18:41,246 --> 00:18:44,374
‎และถ้าคุณจำได้ ตำรวจไม่ช่วยเราแล้ว

389
00:18:44,457 --> 00:18:46,209
‎งั้นเราจะจับเขาได้ยังไง

390
00:18:47,794 --> 00:18:49,671
‎ฉันไม่รู้

391
00:18:50,922 --> 00:18:52,674
‎แต่เดี๋ยวเราก็หาทางได้ มาเถอะ

392
00:19:03,059 --> 00:19:04,853
‎นี่ ผมคิดอะไรออกละ

393
00:19:04,936 --> 00:19:06,563
‎เรารู้ว่าเขาอยู่ที่ไหนใช่มั้ย

394
00:19:06,646 --> 00:19:07,898
‎แต่ถ้าเราทำให้เขากลัว

395
00:19:07,981 --> 00:19:10,650
‎เขาจะวิ่งเข้าบ้านและไม่ออกมาอีกเลย

396
00:19:10,734 --> 00:19:11,693
‎แต่ถ้าเรารอเขา…

397
00:19:11,776 --> 00:19:15,155
‎เราก็เผชิญหน้ากับเขาในที่สาธารณะ
‎ฉันก็คิดแบบนั้นเลย

398
00:19:15,238 --> 00:19:17,115
‎ถามจริง คุณโคตรเซ็กซี่เลย

399
00:19:19,034 --> 00:19:19,993
‎โอเค แค่…

400
00:19:27,876 --> 00:19:28,710
‎หลังนี้เหรอ

401
00:19:29,461 --> 00:19:30,295
‎ใช่

402
00:19:30,378 --> 00:19:31,963
‎บ้านสวยดีออก

403
00:19:32,505 --> 00:19:34,549
‎พระเจ้า แล้วเขาจะโมโหไปทำไมกัน

404
00:19:34,633 --> 00:19:35,842
‎บ้านนี้สวยจะตาย

405
00:19:37,594 --> 00:19:38,511
‎เดี๋ยว ดูสิ

406
00:19:39,554 --> 00:19:40,722
‎นั่นพวกเขาเหรอ

407
00:19:40,805 --> 00:19:41,806
‎คิดว่านะ

408
00:19:43,016 --> 00:19:44,017
‎เวรละ

409
00:19:44,100 --> 00:19:46,228
‎พวกเขากำลังขึ้นรถ หลบเร็ว

410
00:19:53,360 --> 00:19:54,194
‎โอเค

411
00:19:59,199 --> 00:20:00,533
‎ช่องสาม

412
00:20:18,426 --> 00:20:19,886
‎อลิสัน โรมันเป็นใคร

413
00:20:19,970 --> 00:20:21,805
‎ยูทูบเบอร์ค่ะ เธอเยี่ยมมาก

414
00:20:21,888 --> 00:20:24,182
‎ทำอาหารเก่งสุดๆ ฉันอยากเป็นเธอ

415
00:20:24,266 --> 00:20:25,684
‎ซอสฮาริสซา…

416
00:20:25,767 --> 00:20:28,270
‎- เราต้องใช้นั่นทำสตูถั่ว
‎- โอเค

417
00:20:28,353 --> 00:20:29,479
‎เราต้องซื้ออะไรอีก

418
00:20:29,562 --> 00:20:32,023
‎- เราต้องซื้อ…
‎- เบเกิล

419
00:20:32,107 --> 00:20:35,777
‎เบเกิล เอาขนมปังด้วยมั้ย

420
00:20:36,361 --> 00:20:37,195
‎เอาสิ

421
00:20:37,279 --> 00:20:39,406
‎ใช่ เนยล่ะ

422
00:20:39,489 --> 00:20:40,865
‎ตามไปสิ

423
00:20:51,001 --> 00:20:52,419
‎เราซื้อ…

424
00:20:52,502 --> 00:20:55,046
‎บางทีเราควรซื้อขนมปังปิ้ง

425
00:20:56,131 --> 00:20:58,550
‎สวัสดีครับ คุณคือโรเจอร์ คัปแลนใช่มั้ย

426
00:20:59,676 --> 00:21:01,928
‎ใช่ แล้วคุณคือ…

427
00:21:02,012 --> 00:21:04,389
‎ผมดีน แบรนน็อค คุณน่าจะรู้อยู่แล้ว

428
00:21:04,472 --> 00:21:06,516
‎สวัสดีค่ะ ฉันนอร่า แบรนน็อค

429
00:21:06,599 --> 00:21:08,643
‎ขอโทษนะ เรารู้จักคุณเหรอ

430
00:21:08,727 --> 00:21:11,771
‎เราอยู่ที่ 657 บูเลอวาร์ด คุณรู้จักบ้านหลังนั้นมั้ย

431
00:21:11,855 --> 00:21:13,898
‎ที่จริง เรารู้จักนะ ใช่

432
00:21:13,982 --> 00:21:16,609
‎มีจดหมายแปลกๆ ส่งมาที่บ้านเรา

433
00:21:17,527 --> 00:21:20,196
‎คุณรู้อะไรเรื่องนั้นมั้ย
‎ผมรู้ว่าคุณชอบเขียนจดหมาย

434
00:21:20,280 --> 00:21:21,906
‎"บทสรรเสริญบ้าน" อะไรพวกนั้น

435
00:21:21,990 --> 00:21:23,908
‎ใช่ นั่นเป็นหนึ่งในบทเรียนของผม

436
00:21:23,992 --> 00:21:24,909
‎อย่ายุ่งกับเราเลยค่ะ

437
00:21:24,993 --> 00:21:26,286
‎เราจะไม่ยุ่งกับคุณ

438
00:21:26,369 --> 00:21:28,913
‎ทันทีที่คุณเลิกยุ่งกับเรา แบบนั้นเป็นไง

439
00:21:31,416 --> 00:21:36,171
‎สิ่งเดียวที่ผมอยากทำคือ
‎สร้างแรงบันดาลใจเรื่องสถาปัตยกรรมให้ลูกศิษย์

440
00:21:36,254 --> 00:21:39,632
‎ถ้าคุณได้รับจดหมายและคุณไม่ชอบ

441
00:21:39,716 --> 00:21:41,009
‎นั่นไม่ใช่ความผิดผม

442
00:21:41,092 --> 00:21:43,553
‎คุณรู้รึเปล่าว่าสามีคุณเรียกตัวเองว่าผู้เฝ้าดู

443
00:21:43,636 --> 00:21:47,098
‎เขารู้ทางเข้าออกบ้านเรา
‎เพราะเขาเคยไปเล่นที่นั่นตอนเด็กๆ

444
00:21:47,182 --> 00:21:49,100
‎ผมไม่รู้ว่าคุณพูดเรื่องอะไร

445
00:21:49,184 --> 00:21:51,644
‎และผมไม่เคยเจอพวกคุณมาก่อน

446
00:21:51,728 --> 00:21:53,188
‎ตอแหลชัดๆ

447
00:21:53,271 --> 00:21:56,566
‎เพราะผมเห็นคุณในอุโมงค์ใต้บ้านเรา
‎เมื่อสองคืนก่อน

448
00:21:56,649 --> 00:21:59,611
‎คุณไปที่นั่นในวันเปิดขายบ้าน
‎คุณคัปแลน ฉันเห็นคุณ

449
00:21:59,694 --> 00:22:01,780
‎ใช่ ใครๆ ก็ทำแบบนั้น

450
00:22:01,863 --> 00:22:03,656
‎พวกเขาไปวันเปิดขายบ้าน

451
00:22:03,740 --> 00:22:05,617
‎แล้วเรื่องส่งจดหมายขู่ล่ะ

452
00:22:06,201 --> 00:22:07,410
‎ใครๆ ก็ทำแบบนั้นด้วยเหรอ

453
00:22:07,952 --> 00:22:11,414
‎ทำให้เจ้าของใหม่ขายแบบขาดทุน
‎คุณจะได้ซื้อบ้านไป

454
00:22:11,498 --> 00:22:13,708
‎คิดว่าผมมีเงินซื้อบ้านคุณเหรอ

455
00:22:13,792 --> 00:22:16,127
‎ผมเป็นครูโรงเรียนรัฐที่เกษียณแล้วนะ

456
00:22:17,337 --> 00:22:19,172
‎ผมไปงานวันเปิดขายบ้านนั่น

457
00:22:19,255 --> 00:22:21,800
‎เพราะมันเคยเป็นของเพื่อนสมัยเด็กผม

458
00:22:22,467 --> 00:22:26,930
‎เขาเพิ่งตายไป ผมเลยอยากเห็นบ้านหลังนั้น

459
00:22:28,139 --> 00:22:32,143
‎ถ้าพวกคุณมีปัญหากับเรื่องนั้น
‎ทำไมไม่แจ้งตำรวจล่ะ

460
00:22:35,105 --> 00:22:35,939
‎ไปกันเถอะ

461
00:22:37,607 --> 00:22:38,650
‎มีเรื่องอะไรกันคะ

462
00:22:38,733 --> 00:22:40,693
‎ไม่รู้เลย ไม่เคยเจอพวกเขามาก่อน

463
00:22:40,777 --> 00:22:41,611
‎พวกคนบ้าน่ะ

464
00:22:57,585 --> 00:22:58,461
‎ไง ลูกรัก

465
00:23:00,505 --> 00:23:01,798
‎อะไรกันวะ

466
00:23:03,258 --> 00:23:04,092
‎นอร่า

467
00:23:05,343 --> 00:23:06,803
‎ล้อเล่นใช่มั้ยเนี่ย

468
00:23:07,720 --> 00:23:09,681
‎พระเจ้า อย่าออกมา

469
00:23:15,895 --> 00:23:17,272
‎คุณทำบ้าอะไร

470
00:23:17,355 --> 00:23:19,524
‎คุณกล่าวหาว่าผมคอยดูคุณ

471
00:23:20,358 --> 00:23:23,153
‎ผมก็เลยมาทำให้ฝันคุณเป็นจริงไง

472
00:23:23,236 --> 00:23:24,529
‎- ให้ตาย
‎- ไสหัวไปเลย

473
00:23:24,612 --> 00:23:27,866
‎คุณได้สร้างศัตรูตัวฉกาจขึ้นมา รู้ตัวรึเปล่า

474
00:23:28,658 --> 00:23:29,534
‎ทั้งคู่เลย

475
00:23:30,618 --> 00:23:34,831
‎ต้อนผมในที่สาธารณะต่อหน้าภรรยาผมแบบนั้น

476
00:23:34,914 --> 00:23:37,709
‎เมื่อคืนเธอหมดอารมณ์ดื่มไวน์ไปเลย

477
00:23:37,792 --> 00:23:39,294
‎ขอร้องค่ะ คุณคัปแลน ใจเย็นๆ

478
00:23:39,377 --> 00:23:40,753
‎อย่ามาบอกให้ผมใจเย็น

479
00:23:40,837 --> 00:23:42,964
‎ผมคือฝันร้ายที่กลายเป็นจริงของคุณ

480
00:23:43,047 --> 00:23:46,426
‎คุณจะไม่มีวันเข้ากับเมืองนี้ได้
‎และผมจะทำให้เป็นแบบนั้น

481
00:23:46,509 --> 00:23:48,136
‎ไอ้คนรวยสันดานเสีย

482
00:23:48,720 --> 00:23:52,223
‎คิดว่าอยู่บ้านแบบนี้แล้วคุณจะทำอะไรก็ได้

483
00:23:52,307 --> 00:23:53,683
‎พูดอะไรก็ได้งั้นเหรอ

484
00:23:53,766 --> 00:23:54,642
‎ไม่มีทาง

485
00:23:54,726 --> 00:23:55,977
‎ตราบใดที่ผมยังอยู่

486
00:23:56,060 --> 00:23:59,522
‎เพราะผมจะมายืนที่นี่ทั้งวันทุกวัน

487
00:23:59,606 --> 00:24:01,900
‎และคุณก็ทำอะไรไม่ได้

488
00:24:01,983 --> 00:24:05,278
‎เพราะตรงนี้เป็นที่สาธารณะ
‎และที่นี่ก็เป็นประเทศเสรีโว้ย

489
00:24:05,361 --> 00:24:07,572
‎- ไปเถอะ
‎- ผมจะไม่ปล่อยให้เขามายุ่งกับเรา

490
00:24:07,655 --> 00:24:10,033
‎เออ เอาเลย ผมจะอยู่เป็นเพื่อนบ้านคุณให้

491
00:24:10,116 --> 00:24:10,950
‎ไปเลย

492
00:24:11,034 --> 00:24:12,368
‎- อะไรวะ
‎- ไปเถอะ

493
00:24:12,452 --> 00:24:15,246
‎ผมจะไม่ไปไหนทั้งนั้น ผมจะอยู่ตรงนี้ ใช่แล้ว

494
00:24:15,330 --> 00:24:17,707
‎บ้านคุณรู้จักผม บ้านคุณชอบผม

495
00:24:17,790 --> 00:24:20,752
‎บ้านคุณอยากให้ผมอยู่ที่นี่แทนคุณ

496
00:24:20,835 --> 00:24:21,794
‎ใช่แล้ว

497
00:24:21,878 --> 00:24:24,339
‎และผมอาจจะได้อยู่ก่อนคุณจะรู้ตัวซะอีก

498
00:24:24,422 --> 00:24:25,882
‎- ไปเลย
‎- ลูกๆ

499
00:24:26,674 --> 00:24:28,426
‎มาเถอะ เดี๋ยวไปโรงเรียนสาย

500
00:24:29,052 --> 00:24:30,178
‎ผมคือผู้เฝ้าดู

501
00:24:31,638 --> 00:24:34,599
‎คุณเลขาฯ ช่วยเริ่มอ่านรายงานการประชุม

502
00:24:34,682 --> 00:24:38,311
‎ครั้งสุดท้ายของสมาคมอนุรักษ์
‎ของเวสต์ฟิลด์ดังๆ หน่อยได้มั้ย

503
00:24:38,895 --> 00:24:44,442
‎ความพยายามของเราที่จะป้องกัน
‎การตัดกิ่งต้นสุดาจีที่ถนนซัมมิท

504
00:24:44,526 --> 00:24:50,073
‎ที่ถูกกล่าวหาผิดๆ ว่า
‎รุกล้ำสายโทรศัพท์ไปหนึ่งเมตร

505
00:24:50,573 --> 00:24:52,534
‎ไม่ได้สูญเปล่า

506
00:24:52,617 --> 00:24:56,579
‎ทางการได้ตกลงแล้วว่า
‎จะไม่แตะต้องต้นสุดาจี

507
00:24:57,330 --> 00:24:59,290
‎เป็นเวลาอย่างน้อย 15 ปี

508
00:25:00,375 --> 00:25:03,378
‎เป็นความสำเร็จที่ยอดเยี่ยมจริงๆ

509
00:25:03,461 --> 00:25:06,506
‎และตอนนี้รองประธานของเรามีข่าวอัปเดต

510
00:25:06,589 --> 00:25:09,551
‎เรื่องโศกนาฏกรรมที่ปรากฏ
‎ที่สปรูซแอนด์วินด์เซอร์

511
00:25:09,634 --> 00:25:13,972
‎ด้วยความพยายามที่ระมัดระวังของผม

512
00:25:14,055 --> 00:25:17,308
‎ผมยืนยันต่อที่ประชุมได้ว่า
‎เรื่องที่เราสงสัยกันเป็นความจริง

513
00:25:17,392 --> 00:25:19,894
‎จะมีการการปรับปรุง
‎มุมทางตะวันตกเฉียงเหนือ

514
00:25:19,978 --> 00:25:21,437
‎ของสปรูซแอนด์วินด์เซอร์

515
00:25:22,647 --> 00:25:28,444
‎ดีไซเนอร์จากนอกเมืองซื้อ
‎และเตรียมจะติดหน้าต่าง

516
00:25:28,528 --> 00:25:31,823
‎ขนาดหกคูณหกใหม่เอี่ยม
‎แทนหน้าต่างบานเลื่อนคู่ดั้งเดิม

517
00:25:31,906 --> 00:25:34,617
‎แบบเรียงสี่ที่สมส่วน

518
00:25:34,701 --> 00:25:37,412
‎ผมไปที่นั่นพร้อมค้อนและผมทุบ…

519
00:25:38,037 --> 00:25:40,748
‎ผมทุบช่องหน้าต่างทุกบานเลย

520
00:25:40,832 --> 00:25:45,670
‎ติดหน้าต่างหกคูณหก
‎ให้บ้านสไตล์ควีนแอนน์ น่าขำจริง

521
00:25:47,046 --> 00:25:49,048
‎หน้าต่างเปรียบเหมือนดวงตาของบ้าน

522
00:25:49,716 --> 00:25:52,427
‎ผมเป็นสมาชิกกลุ่มนี้มานานแค่ไหนแล้ว

523
00:25:53,428 --> 00:25:55,346
‎ห้าหกปีได้มั้ย

524
00:25:56,222 --> 00:25:57,140
‎สิบปี

525
00:25:58,558 --> 00:25:59,559
‎ลืมนับไปแล้ว

526
00:26:01,561 --> 00:26:03,062
‎เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่

527
00:26:03,688 --> 00:26:04,897
‎อะไรๆ ก็เปลี่ยนไปหมด

528
00:26:06,107 --> 00:26:11,195
‎แรงกดดันที่จะบิดเบือนสิ่งที่อยู่รอบตัวเรา

529
00:26:11,988 --> 00:26:13,698
‎สิ่งที่ไม่จำเป็นต้องเปลี่ยน

530
00:26:15,575 --> 00:26:17,368
‎เป็นเพราะคอมพิวเตอร์เหรอ

531
00:26:17,452 --> 00:26:23,791
‎เป็นตอนที่เราย้ายความเป็นมนุษย์ออก
‎และใส่เครื่องจักรเข้าไปแทนเหรอ

532
00:26:25,501 --> 00:26:29,213
‎ไม่รู้สิ ผมไม่รู้ แต่นี่มันบ้ามาก

533
00:26:29,797 --> 00:26:31,049
‎ความไม่สร้างสรรค์ของมัน

534
00:26:31,758 --> 00:26:35,470
‎การต้องยืนตรงนั้น
‎ขณะที่วัฒนธรรม 3,000 ปี

535
00:26:35,553 --> 00:26:39,766
‎ถูกทุบทิ้งไปราวกับมันไม่มีค่าอะไร

536
00:26:43,144 --> 00:26:45,021
‎ผมว่ามีบางอย่างที่เราทำได้

537
00:26:46,272 --> 00:26:48,483
‎เราต้องรวบรวมความกล้าที่จะพูดว่า

538
00:26:49,067 --> 00:26:52,779
‎"ไม่ ฉันไม่ยอมเด็ดขาด"

539
00:26:55,323 --> 00:26:58,326
‎นั่นคือเสียงที่จะดังก้องที่สุด
‎นั่นคือการวิงวอน…

540
00:26:59,911 --> 00:27:02,288
‎ที่จะดังก้องไปหลายยุคสมัย

541
00:27:07,085 --> 00:27:08,086
‎ไปซ่อนเร็ว

542
00:27:13,341 --> 00:27:14,384
‎- คุณแบรนน็อค
‎- สวัสดี

543
00:27:14,467 --> 00:27:15,426
‎มีอะไรให้ช่วยมั้ยคะ

544
00:27:15,510 --> 00:27:17,053
‎ใช่ ที่จริง มีครับ

545
00:27:17,136 --> 00:27:19,972
‎ปรากฏว่าตำรวจไม่ช่วยเราอีกแล้ว

546
00:27:20,056 --> 00:27:21,182
‎เรื่องมันยาวน่ะ

547
00:27:21,265 --> 00:27:24,227
‎แต่เรื่องสำคัญคือมีคนเข้าในบ้านของเรา

548
00:27:24,310 --> 00:27:25,645
‎ผ่านอุโมงค์พวกนี้

549
00:27:25,728 --> 00:27:27,105
‎และผมเชื่อว่า

550
00:27:27,188 --> 00:27:30,316
‎อุโมงค์พวกนี้เชื่อมต่อมายังหนึ่งในบ้านแถวนี้

551
00:27:30,400 --> 00:27:33,986
‎ผมต้องเข้าไปในบ้านคุณ
‎เพื่อดูว่าอุโมงค์ไม่เชื่อมต่อมาที่นี่

552
00:27:34,070 --> 00:27:36,572
‎ดูในตู้เสื้อผ้า ห้องใต้ดิน หรือทั้งบ้านเลย

553
00:27:36,656 --> 00:27:38,282
‎คุณมีหมายค้นรึเปล่า

554
00:27:38,366 --> 00:27:40,410
‎ไม่ ผมบอกแล้วไงว่าตำรวจไม่ช่วยเราแล้ว

555
00:27:40,493 --> 00:27:42,662
‎งั้นฉันก็ให้คุณเข้ามาไม่ได้ค่ะ

556
00:27:42,745 --> 00:27:45,623
‎ทางกฎหมายแล้ว ฉันให้เข้าไม่ได้

557
00:27:45,707 --> 00:27:46,833
‎ไม่เอาน่า

558
00:27:47,417 --> 00:27:51,713
‎คุณแบรนน็อค มีใครบอกคุณมั้ยว่าคุณดูโทรม

559
00:27:51,796 --> 00:27:56,175
‎รอยคล้ำใต้ตานั่น
‎เกิดจากภาวะต่อมหมวกไตล้านะ

560
00:27:56,259 --> 00:27:59,053
‎ฉันก็อยากเอาน้ำมันตับปลาค็อดให้คุณนะ

561
00:27:59,137 --> 00:28:02,890
‎แต่ ณ จุดนี้ ฉันว่า
‎กินไปก็คงไม่ช่วยอะไรแล้ว

562
00:28:02,974 --> 00:28:05,226
‎ไง แจสเปอร์ ไง เพื่อน

563
00:28:05,309 --> 00:28:07,937
‎นี่ ใต้บ้านคุณมีอุโมงค์มั้ย

564
00:28:08,020 --> 00:28:12,400
‎คุณอาจใช้ทางนั้นแอบเข้าบ้านเรา
‎เพื่อไปเล่นถาดชักรอกที่คุณรักน่ะ

565
00:28:12,483 --> 00:28:17,113
‎การปรับปรุงบ้านแย่ๆ นั่น
‎คงทำให้คุณเครียดมากสินะ

566
00:28:17,196 --> 00:28:19,741
‎- เคาน์เตอร์ไม้เขียงเนี่ยนะ
‎- ใช่

567
00:28:19,824 --> 00:28:22,368
‎นี่จะทำบ้านให้เป็นร้านอาหารเหรอ

568
00:28:22,452 --> 00:28:25,329
‎ฉันไม่เคยเจอใครใช้เงินมากมาย

569
00:28:25,413 --> 00:28:28,040
‎เพื่อแต่งบ้านให้ดูน่าเกลียดเลย

570
00:28:28,124 --> 00:28:29,625
‎กลางคืนคุณคงนอนไม่หลับ

571
00:28:29,709 --> 00:28:35,339
‎เพราะมัวแต่เสียใจถึงเรื่องแย่ๆ
‎ที่คุณทำกับบ้านสินะ

572
00:28:38,050 --> 00:28:38,926
‎ใครจามน่ะ

573
00:28:39,594 --> 00:28:40,428
‎แจสเปอร์

574
00:28:40,511 --> 00:28:42,597
‎ผมมองเห็นแจสเปอร์ คุณโกหก…

575
00:28:42,680 --> 00:28:44,265
‎เฮ้ย นี่

576
00:28:45,683 --> 00:28:46,517
‎เฮ้ย

577
00:28:48,311 --> 00:28:49,145
‎แม่ง

578
00:28:50,021 --> 00:28:51,731
‎กล้าดียังไง

579
00:28:51,814 --> 00:28:53,733
‎กล้าดียังไง

580
00:28:53,816 --> 00:28:55,735
‎กล้าดียังไง

581
00:28:55,818 --> 00:28:57,570
‎กล้าดียังไง

582
00:28:58,821 --> 00:29:02,408
‎คุณเป็นเพื่อนบ้านที่แย่มากๆ

583
00:29:12,460 --> 00:29:13,294
‎(สัญญาณเปิดแล้ว)

584
00:29:47,954 --> 00:29:48,871
‎ดีน

585
00:29:56,671 --> 00:29:57,588
‎นอร่า

586
00:30:01,884 --> 00:30:04,720
‎นอร่า คุณอยู่ไหน

587
00:30:07,473 --> 00:30:08,349
‎นอร่า

588
00:30:12,645 --> 00:30:13,729
‎คุณแบรนน็อค

589
00:30:14,856 --> 00:30:16,399
‎พ่อ เขามีปืน

590
00:30:16,899 --> 00:30:19,610
‎งั้นเหรอ ในกระเป๋าเสื้อผมอาจเป็นนิ้วก็ได้นะ

591
00:30:19,694 --> 00:30:20,945
‎- ปล่อยเขาไป
‎- ดีน

592
00:30:21,028 --> 00:30:22,655
‎- พ่อ ทำตามที่เขาบอกสิ
‎- อะไรนะ

593
00:30:22,738 --> 00:30:24,699
‎ภรรยากับลูกสาวของคุณอยู่ในห้องใต้ดิน

594
00:30:24,782 --> 00:30:26,450
‎เดี๋ยวผมจะให้พวกเธอดูบางอย่าง

595
00:30:26,534 --> 00:30:28,661
‎- คุณต้องการอะไร
‎- ผมต้องการอะไรน่ะเหรอ

596
00:30:28,744 --> 00:30:30,413
‎คุณก็รู้นี่ ผมต้องการบ้านคุณ

597
00:30:30,496 --> 00:30:32,123
‎โอเค ได้ คุณเอาไปเลย

598
00:30:34,709 --> 00:30:37,003
‎- ผมทำคุณหมดความสนใจเหรอ
‎- เปล่า

599
00:30:37,086 --> 00:30:40,423
‎คิดจะหยิบมีดใช่มั้ย นี่จะจบไม่สวยนะ

600
00:30:41,007 --> 00:30:42,633
‎- พ่อ
‎- อย่า

601
00:30:42,717 --> 00:30:43,968
‎ดีน ทำตามที่เขาบอก

602
00:30:44,051 --> 00:30:45,303
‎ทำอยู่ ผมจะทำ

603
00:30:45,386 --> 00:30:46,971
‎โอเค

604
00:30:47,513 --> 00:30:49,932
‎คุณไม่ต้องทำแบบนี้หรอก
‎ที่นี่คุณเป็นคนคุม

605
00:30:50,016 --> 00:30:51,475
‎ผมจะให้ทุกอย่างที่คุณต้องการ

606
00:30:51,559 --> 00:30:53,477
‎ถ้าผมอยากได้มากกว่าบ้านคุณล่ะ

607
00:30:53,561 --> 00:30:54,687
‎คุณจะทำอะไร

608
00:30:54,770 --> 00:30:57,064
‎- พ่อ
‎- โอเค อย่า

609
00:30:57,148 --> 00:30:59,734
‎ไม่นะ

610
00:30:59,817 --> 00:31:01,777
‎ดีน เกิดอะไรขึ้น

611
00:31:01,861 --> 00:31:05,573
‎- ดีน ไม่เป็นไร คุณไม่เป็นไร
‎- ไม่

612
00:31:05,656 --> 00:31:06,824
‎คุณไม่เป็นไรแล้ว ที่รัก

613
00:31:22,924 --> 00:31:24,383
‎รู้สึกยังไงบ้างคะ

614
00:31:24,467 --> 00:31:26,928
‎ดีขึ้นแล้ว นี่ช่วยได้

615
00:31:28,512 --> 00:31:29,805
‎ไปส่งลูกๆ มาเป็นไงบ้าง

616
00:31:30,932 --> 00:31:31,891
‎ก็ดีค่ะ

617
00:31:39,774 --> 00:31:40,608
‎ที่รัก…

618
00:31:42,443 --> 00:31:44,362
‎คุณต้องไปหาหมอนะ

619
00:31:44,445 --> 00:31:46,405
‎ผมรู้

620
00:31:47,949 --> 00:31:50,368
‎- มันก็แค่ฝันร้าย
‎- ที่รัก…

621
00:31:52,912 --> 00:31:56,415
‎นี่มันเก้าโมงเช้าวันอังคาร
‎และคุณกำลังดื่มเหล้าสกอตช์นะ

622
00:31:57,375 --> 00:31:59,752
‎เราต้องย้ายไปจากที่นี่ถาวร

623
00:31:59,835 --> 00:32:02,880
‎เพื่อลูกๆ เพื่อครอบครัวของเรา

624
00:32:04,590 --> 00:32:08,094
‎โอเคนะ เราต้องขายบ้านหลังนี้

625
00:32:10,096 --> 00:32:11,097
‎ผมเห็นด้วย

626
00:32:14,308 --> 00:32:15,267
‎ผมเห็นด้วย

627
00:32:17,228 --> 00:32:18,104
‎ที่รัก

628
00:32:45,047 --> 00:32:47,299
‎แบบนี้นี่เอง แกถึงเข้ามาได้

629
00:32:56,225 --> 00:32:58,144
‎คุณเข้ามาทางบ้านเธอ

630
00:32:58,227 --> 00:33:00,062
‎ผมว่าแล้ว เข้าใจแจ่มแจ้งเลย

631
00:33:00,146 --> 00:33:03,482
‎ส่วนคุณ ผมจะรู้ให้ได้ว่าประตูเล็กๆ นั่นอยู่ไหน

632
00:33:03,566 --> 00:33:07,069
‎และคุณจะรู้ตอนผมรู้
‎เพราะผมจะเริ่มโผล่ไปที่ห้องนั่งเล่นคุณ

633
00:33:07,153 --> 00:33:08,279
‎พูดเรื่องอะไรของคุณ

634
00:33:08,362 --> 00:33:10,656
‎อย่าทำเหมือนผมเป็นคนบ้า

635
00:33:10,740 --> 00:33:13,242
‎ผมนึกว่าแอนดรูว์ เพียร์ซฟังดูเพี้ยนแล้ว

636
00:33:13,325 --> 00:33:15,036
‎แต่ผมคิดว่าแอนดรูว์ เพียร์ซอาจเป็น

637
00:33:15,119 --> 00:33:17,371
‎คนที่สติดีที่สุดที่เคยอยู่ในเมืองนี้

638
00:33:17,455 --> 00:33:19,790
‎ฉันแค่คุยกับคุณคัปแลนเรื่องลูกชายฉัน

639
00:33:19,874 --> 00:33:21,292
‎เขาเป็นครูคนโปรดของลูกฉัน

640
00:33:21,375 --> 00:33:23,711
‎แหงสิ คุณคุยกันเรื่องนั้นสินะ

641
00:33:23,794 --> 00:33:26,172
‎ส่วนคุณ แหม ต้องขอบอกเลย

642
00:33:26,255 --> 00:33:29,383
‎คุณดูไม่เหมือนคนลัทธิดื่มเลือดเลยนะ

643
00:33:29,467 --> 00:33:32,094
‎โอเค พล่ามเรื่องลัทธิดื่มเลือดอีกแล้ว

644
00:33:32,178 --> 00:33:34,346
‎เวสต์ฟิลด์ เมืองวิปริต ใครจะไปคิดเนอะ

645
00:33:34,430 --> 00:33:37,058
‎นั่นละสิ่งที่เราคุยกันอยู่ หาวิธีกันน่ะ

646
00:33:37,141 --> 00:33:39,185
‎- ลักพาตัวเด็ก ดื่มเลือดพวกเขา
‎- อะไรนะ

647
00:33:39,268 --> 00:33:40,853
‎เพราะเราเป็นมนุษย์สัตว์เลื้อยคลาน

648
00:33:40,936 --> 00:33:43,522
‎เราชอบชุมนุมดื่มเลือด
‎นั่นโคตรสมเหตุสมผลเลย

649
00:33:43,606 --> 00:33:46,859
‎รู้มั้ยว่าปัญหาเรื่องความสงสัย
‎ประสาทหลอนของคุณ

650
00:33:46,942 --> 00:33:48,027
‎ส่งผลเสียยังไง

651
00:33:48,652 --> 00:33:52,114
‎ตอนนี้ภรรยาผมอยากแยกทางกับผมเพราะคุณ

652
00:33:52,198 --> 00:33:53,407
‎เธอฉลาดดีนะ

653
00:33:53,491 --> 00:33:56,368
‎ไม่ เพราะเรื่องเพ้อเจ้อที่คุณคิดไปเองต่างหาก

654
00:33:56,452 --> 00:33:58,579
‎เธอคิดว่าผมปกปิดความลับจากเธอ

655
00:33:58,662 --> 00:34:01,499
‎ยินดีด้วยที่ทำชีวิตคู่ผมพัง

656
00:34:03,042 --> 00:34:04,251
‎รู้อะไรมั้ย พวก

657
00:34:04,335 --> 00:34:07,338
‎ยินดีด้วย เพราะคุณชนะ

658
00:34:07,421 --> 00:34:08,422
‎เราจะประกาศขายบ้าน

659
00:34:08,506 --> 00:34:10,299
‎ตอนนี้พวกคุณคนใดคนหนึ่งก็จะได้ซื้อมัน

660
00:34:10,382 --> 00:34:11,842
‎ไปเปลี่ยนเป็น

661
00:34:12,760 --> 00:34:14,720
‎บ้านชุมนุมลัทธิห่าเหว

662
00:34:15,387 --> 00:34:18,057
‎สวรรค์โปรด ได้ยินมั้ย โรเจอร์

663
00:34:18,140 --> 00:34:20,893
‎สำหรับชุมนุมลัทธิดื่มเลือดของเรา
‎สำหรับชุมนุมลัทธิ…

664
00:34:20,976 --> 00:34:23,187
‎อยากรีบบอกสมาชิกลัทธิคนอื่นแล้วเนี่ย

665
00:34:23,270 --> 00:34:25,773
‎แล้วเราจะได้เผยแพร่คำสอนของคิวอะนอน

666
00:34:25,856 --> 00:34:27,441
‎นั่นเข้าท่ามากเลย

667
00:34:27,525 --> 00:34:28,859
‎คุณแม่งบ้าไปแล้ว

668
00:34:28,943 --> 00:34:31,028
‎ภรรยาคุณด้วย ไปให้พ้นเลย

669
00:34:31,112 --> 00:34:33,864
‎ไปแล้วไปลับเลยนะ ไอ้เวร

670
00:34:37,701 --> 00:34:39,495
‎ช่วยหน่อยสิ โอเค

671
00:34:39,578 --> 00:34:42,581
‎โทษทีค่ะ เราสั่งเยอะไปหน่อย ของเยอะเลย

672
00:34:43,666 --> 00:34:45,042
‎เอาไป ขอบใจ

673
00:34:45,126 --> 00:34:46,502
‎ผมช่วยถือครับ

674
00:34:47,086 --> 00:34:48,003
‎ขอบใจนะ

675
00:34:48,087 --> 00:34:49,130
‎นี่

676
00:34:51,841 --> 00:34:53,384
‎ขอบคุณที่มากินข้าวด้วยนะ

677
00:34:53,968 --> 00:34:55,386
‎ขอบคุณที่ชวนผมครับ

678
00:34:55,469 --> 00:34:56,303
‎โอเค

679
00:34:57,221 --> 00:35:01,642
‎ฟังนะ นายกับฉัน เราเริ่มต้นกันไม่ดี

680
00:35:01,725 --> 00:35:02,977
‎เป็นความผิดฉันเอง

681
00:35:04,228 --> 00:35:06,480
‎ขอโทษด้วยนะ

682
00:35:07,648 --> 00:35:08,482
‎ก็แค่…

683
00:35:09,275 --> 00:35:10,901
‎การมีลูกสาว

684
00:35:12,778 --> 00:35:14,196
‎มันยากน่ะ

685
00:35:14,280 --> 00:35:15,197
‎ฉันขอโทษ

686
00:35:16,073 --> 00:35:17,825
‎โอเค ไปดื่มไวน์กัน

687
00:35:22,663 --> 00:35:24,123
‎ดีน เบาๆ หน่อย

688
00:35:24,206 --> 00:35:27,042
‎อะไร เขาอายุ 19 แล้ว
‎คุณไม่เคยไปฝรั่งเศสเหรอ

689
00:35:27,126 --> 00:35:29,587
‎คนที่นั่นเริ่มดื่มตั้งแต่เด็กๆ เลยนะ

690
00:35:29,670 --> 00:35:30,754
‎ใช่

691
00:35:30,838 --> 00:35:32,506
‎ดื่มเลย อย่าลืมดมก่อน

692
00:35:32,590 --> 00:35:34,758
‎- ดมเหรอครับ
‎- ดมกลิ่นหอมๆ ของมัน

693
00:35:34,842 --> 00:35:36,343
‎ใช่ ดี ทีนี้ก็ดื่ม

694
00:35:39,346 --> 00:35:41,015
‎- รสดีมากครับ
‎- ของดีเลยเนอะ

695
00:35:41,849 --> 00:35:44,185
‎- ว้าว
‎- พ่อเป็นอะไรไปคะ

696
00:35:44,935 --> 00:35:46,187
‎พ่อเหรอ หมายความว่าไง

697
00:35:46,270 --> 00:35:48,189
‎ก็พ่อทำตัวดีอีกแล้ว

698
00:35:48,272 --> 00:35:50,900
‎ไม่เอาน่า พ่อก็ทำตัวดีตลอดแหละ

699
00:35:50,983 --> 00:35:53,152
‎ไม่ ไม่ได้ทำตัวดีตลอด

700
00:35:53,777 --> 00:35:55,905
‎หนูไม่ได้โง่นะ หนูรู้ว่ามีเรื่องอะไรแน่ๆ

701
00:35:59,033 --> 00:36:01,327
‎คุณอยากบอกลูกๆ มั้ย

702
00:36:01,410 --> 00:36:02,828
‎บอกอะไรคะ

703
00:36:04,496 --> 00:36:06,957
‎เราจะขายบ้านจ้ะ

704
00:36:07,041 --> 00:36:08,542
‎- อะไรนะ
‎- เดี๋ยว จริงเหรอคะ

705
00:36:09,210 --> 00:36:10,711
‎- ใช่
‎- ทำไมไม่ถามเราก่อนฮะ

706
00:36:10,794 --> 00:36:11,962
‎แต่หนูชอบที่นี่

707
00:36:12,046 --> 00:36:13,839
‎- พี่ไม่ชอบสักหน่อย
‎- ฉันชอบ

708
00:36:13,923 --> 00:36:15,841
‎- ตอนแรกพี่ไม่ชอบ
‎- อะไรนะ

709
00:36:18,802 --> 00:36:21,263
‎จ่ายสด 3.5 ล้านเหรอ

710
00:36:21,347 --> 00:36:22,848
‎- โอนเงินภายในสิบวัน
‎- ว้าว

711
00:36:22,932 --> 00:36:26,352
‎เมื่อวานบรูซ นายหน้าคนใหม่ของเราโทรบอก

712
00:36:26,435 --> 00:36:29,313
‎และใช่ เมื่อคืนเรารับข้อเสนอ

713
00:36:29,396 --> 00:36:32,316
‎ใช่ นั่นมากกว่าราคาที่ตั้งไว้สามแสน
‎ซึ่งมากกว่าที่เราหวังไว้

714
00:36:32,399 --> 00:36:37,655
‎แถมนั่นเอามาโปะค่าปรับปรุงได้
‎และได้กำไรอีกนิดหน่อยด้วย

715
00:36:37,738 --> 00:36:40,741
‎งั้นเรื่องนี้ก็จบลงแบบแสนสุขสินะ

716
00:36:44,078 --> 00:36:45,746
‎ตายจริง ฉันขอโทษค่ะ

717
00:36:45,829 --> 00:36:47,373
‎นั่นมันหยาบคายมากเลย

718
00:36:47,456 --> 00:36:53,045
‎พูดถึงเงินที่เราขายบ้านได้
‎ซึ่งตรงข้ามกับสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิตจริง

719
00:36:53,128 --> 00:36:54,838
‎เรื่องที่สำคัญจริงๆ น่ะ

720
00:36:54,922 --> 00:36:56,257
‎อย่างมะเร็งน่ะเหรอ

721
00:36:56,340 --> 00:36:57,466
‎ใช่ค่ะ

722
00:36:57,549 --> 00:37:02,054
‎คุณดูสุขภาพดีมาก
‎จนบางครั้งฉันก็ลืมไปน่ะ

723
00:37:05,641 --> 00:37:06,809
‎คุณเป็นยังไงบ้าง

724
00:37:12,898 --> 00:37:15,317
‎ฉันได้รับการตอบรับให้เข้าทดลอง

725
00:37:15,401 --> 00:37:18,696
‎วิธีรักษามะเร็งแบบใหม่ที่เลน็อกซ์ฮิล

726
00:37:18,779 --> 00:37:20,114
‎นั่นวิเศษไปเลยค่ะ

727
00:37:20,197 --> 00:37:24,034
‎ธีโอดอร่า นั่น… ว้าว นั่นเยี่ยมไปเลย

728
00:37:24,118 --> 00:37:25,160
‎เยี่ยมจริงๆ ค่ะ

729
00:37:27,663 --> 00:37:31,333
‎ขอโทษนะ เราดูบอร์ดผู้ต้องสงสัย
‎เป็นครั้งสุดท้ายได้มั้ย

730
00:37:31,417 --> 00:37:32,668
‎- ดีน
‎- เถอะน่า

731
00:37:32,751 --> 00:37:34,628
‎ขออีกครั้งเดียวแล้วผมจะเอาไปทิ้ง

732
00:37:34,712 --> 00:37:36,964
‎อีกครั้ง นี่คือผู้ต้องสงสัยหลัก

733
00:37:37,047 --> 00:37:37,923
‎ใช่

734
00:37:38,007 --> 00:37:39,925
‎เรามีโรเจอร์ คัปแลน คนเพี้ยน

735
00:37:40,509 --> 00:37:43,470
‎ฉันยังคิดว่าเป็นเขาอยู่นะ

736
00:37:43,554 --> 00:37:46,432
‎แต่เราก็มีพวกวินสโลว์

737
00:37:46,515 --> 00:37:49,935
‎แล้วคู่รักโรคจิตนี่อีกล่ะ

738
00:37:50,519 --> 00:37:53,147
‎เอาละ แอนดรูว์ เพียร์ซบอกว่า

739
00:37:53,230 --> 00:37:56,734
‎พวกเขาเป็นแวมไพร์ผีดิบอะไรสักอย่าง

740
00:37:57,776 --> 00:38:02,865
‎ฉันแค่ไม่คิดว่าพวกเขามีแรงจูงใจ
‎ให้คุกคามพวกคุณ

741
00:38:02,948 --> 00:38:03,907
‎ทีนี้ก็เหลือ…

742
00:38:05,534 --> 00:38:06,994
‎จอห์น กราฟฟ์ เพื่อนของเรา

743
00:38:07,077 --> 00:38:09,621
‎ซึ่งพวกคุณไม่มีใครคิดเลยว่า

744
00:38:09,705 --> 00:38:11,290
‎เขาจะเป็นผู้ต้องสงสัย

745
00:38:11,373 --> 00:38:15,252
‎ดีน ก็เพราะว่าเขาจะก่อเหตุที่แยบยล

746
00:38:15,336 --> 00:38:17,629
‎แล้วหายตัวไปเป็นยี่สิบปี

747
00:38:17,713 --> 00:38:21,884
‎จากนั้นก็กลับเข้าเมือง
‎เพื่อมาทรมานคุณไปทำไม

748
00:38:21,967 --> 00:38:23,552
‎แต่นั่นคือสิ่งที่เขาทำ จริงมั้ย

749
00:38:23,635 --> 00:38:25,763
‎ผมลงไปข้างล่าง เขาอยู่ในครัว

750
00:38:25,846 --> 00:38:28,057
‎รู้ตัวอีกที ผมก็กำลังคุยกับคน

751
00:38:28,140 --> 00:38:31,143
‎ที่ยอมรับเป็นนัยๆ ว่าฆ่าลูกสาวของเขาที่นี่

752
00:38:31,226 --> 00:38:33,312
‎ไม่ใช่ คุณคุยกับคน

753
00:38:33,395 --> 00:38:37,107
‎ที่อยากให้คุณคิดว่า
‎เขาคือจอห์น กราฟฟ์ และมันได้ผล

754
00:38:37,691 --> 00:38:39,943
‎สำหรับพวกเรา จอห์น กราฟฟ์เป็นแค่ชื่อ

755
00:38:40,527 --> 00:38:44,573
‎คุณมีใบหน้าเขาในหัว
‎และคุณก็หมกมุ่นกับมันไม่หยุด

756
00:38:44,656 --> 00:38:46,617
‎บางทีมันอาจเป็นแรงจูงใจของคนอื่น

757
00:38:46,700 --> 00:38:50,788
‎ฉันไม่ไหว ขอร้องละ ให้ตาย พอเถอะ

758
00:38:50,871 --> 00:38:53,499
‎ไม่เอาน่า เราขายบ้านไปแล้ว

759
00:38:53,582 --> 00:38:54,958
‎คุณพูดถูก

760
00:38:55,042 --> 00:38:56,877
‎ผมจะไม่ดูบอร์ดอีกแล้ว

761
00:38:58,087 --> 00:38:58,921
‎บรูซโทรมา

762
00:39:00,172 --> 00:39:02,007
‎หวัดดีค่ะ บรูซ ค่ะ

763
00:39:03,884 --> 00:39:04,718
‎อะไรนะ

764
00:39:04,802 --> 00:39:06,553
‎- มีอะไร
‎- พวกเขาทำแบบนั้นไม่ได้นะ

765
00:39:09,348 --> 00:39:10,224
‎โอเค

766
00:39:10,974 --> 00:39:12,142
‎มีอะไร เกิดอะไรขึ้น

767
00:39:14,061 --> 00:39:15,062
‎พวกเขาถอนข้อเสนอ

768
00:39:15,687 --> 00:39:16,688
‎หา! ทำไม

769
00:39:16,772 --> 00:39:17,606
‎(บ้านจากนรก)

770
00:39:17,689 --> 00:39:19,441
‎"บ้านจากนรก" วิเศษไปเลย

771
00:39:19,525 --> 00:39:21,860
‎"ครอบครัวจากนิวเจอร์ซีย์
‎อยากหนีออกไปจากบ้าน

772
00:39:21,944 --> 00:39:23,612
‎ที่พวกเขานึกว่าเป็นบ้านในฝัน

773
00:39:23,695 --> 00:39:26,657
‎ในย่านหรูของเวสต์ฟิลด์
‎หลังจากได้รับจดหมายนิรนาม

774
00:39:26,740 --> 00:39:29,410
‎ที่บอกใบ้ถึงพิธีกรรมซาตาน
‎และการฆาตกรรมหมู่

775
00:39:29,493 --> 00:39:31,995
‎ซึ่งเป็นความลับในอดีตของบ้าน"

776
00:39:32,079 --> 00:39:34,289
‎"เจ้าของบ้านยังคงจัดพิธีชั่วร้าย

777
00:39:34,373 --> 00:39:37,126
‎โดยใช้บ้านอายุ 100 ปีเป็นสถานที่ชุมนุม

778
00:39:37,209 --> 00:39:42,297
‎และสามารถเข้าบ้านได้ตามใจชอบ
‎ผ่านเส้นทางลับ"

779
00:39:42,381 --> 00:39:43,215
‎แม่งเอ๊ย

780
00:39:45,509 --> 00:39:48,637
‎นี่ฝีมือเธอ เป็นเธอใช่มั้ย

781
00:39:48,720 --> 00:39:51,432
‎โอ้โฮ ช่างเป็นการอนุมานที่น่าทึ่ง

782
00:39:51,515 --> 00:39:53,851
‎ทั้งที่ฉันบอกไปแล้วว่าฉันจะทำ

783
00:39:53,934 --> 00:39:56,019
‎ทำไม ฉันนึกว่าเราเป็นเพื่อนกัน

784
00:39:56,103 --> 00:39:57,771
‎ฉันก็นึกว่าเราเป็นเพื่อนกัน อีเวร

785
00:39:57,855 --> 00:39:59,773
‎จนเธอมากล่าวหาฉัน

786
00:39:59,857 --> 00:40:03,026
‎บุกเข้ามาในคันทรีคลับต่อหน้าทุกคน

787
00:40:03,110 --> 00:40:07,197
‎บอกว่าฉันบุกเข้าไปในบ้านเธอ
‎และฉันฆ่าตัวมัสค์แรตของลูกชายเธอ

788
00:40:07,281 --> 00:40:10,576
‎ตอนนี้สโมสรระงับบัตรสมาชิกฉัน

789
00:40:10,659 --> 00:40:13,328
‎เราจะขายบ้าน โอเคนะ

790
00:40:13,412 --> 00:40:15,122
‎ทำไมเธอต้องทำมันพังด้วย

791
00:40:15,205 --> 00:40:17,499
‎ทั้งที่เราพยายามไปจากที่นี่

792
00:40:17,583 --> 00:40:19,668
‎เพราะเธอไม่สมควรทำกำไรได้

793
00:40:19,751 --> 00:40:21,044
‎ไม่สมควรได้เลย

794
00:40:21,128 --> 00:40:23,046
‎เธอสมควรเสียทุกอย่างไป

795
00:40:23,714 --> 00:40:25,048
‎ไปตายซะ แคเรน

796
00:40:27,718 --> 00:40:28,844
‎ไม่ เธอสิไปตายซะ

797
00:40:28,927 --> 00:40:30,554
‎ไปตายซะไป เพราะอะไรรู้มั้ย

798
00:40:31,096 --> 00:40:32,556
‎สิ่งที่เธอโดนมันสาสมแล้ว

799
00:42:41,560 --> 00:42:46,565
‎คำบรรยายโดย วิภาพร หมู่ศิริเลิศ