1
00:00:06,340 --> 00:00:09,218
‎(ซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:10,553 --> 00:00:12,263
‎พระเจ้า

3
00:00:12,346 --> 00:00:14,807
‎ผู้คนคลั่งไคล้เครื่องปั้นของคุณมาก

4
00:00:14,891 --> 00:00:18,853
‎ขายหมดไปแล้วครึ่งนึง ใช้เวลาแค่ 25 นาทีเอง

5
00:00:18,936 --> 00:00:21,564
‎ตายแล้ว ฉันตื่นเต้นจนจะเป็นลม

6
00:00:23,024 --> 00:00:23,900
‎ดีนไปไหนล่ะ

7
00:00:24,442 --> 00:00:27,528
‎เขาอยู่บ้านกับลูกๆ น่ะ พวกแกมีการบ้านและ…

8
00:00:27,612 --> 00:00:30,823
‎ใช่ เรายังรู้สึกไม่พร้อม
‎ที่จะปล่อยพวกแกอยู่กันตามลำพังน่ะ

9
00:00:32,033 --> 00:00:35,495
‎แต่เขากับคุณ…

10
00:00:35,578 --> 00:00:36,996
‎พวกคุณโอเครึเปล่า

11
00:00:37,997 --> 00:00:38,873
‎น่าจะนะคะ

12
00:00:40,958 --> 00:00:42,418
‎อีกห้านาทีถามฉันอีกรอบ

13
00:00:43,920 --> 00:00:46,422
‎บางทีนี่อาจช่วยได้

14
00:00:46,964 --> 00:00:52,303
‎นิทรรศการบาเซิลที่ไมแอมีกับเจนีวา
‎ติดต่อกลับฉันมาแล้ว

15
00:00:52,386 --> 00:00:56,099
‎จำได้มั้ยที่ฉันไม่แน่ใจว่า
‎คุณได้รับเชิญไปแสดงงานที่ไหนน่ะ

16
00:00:56,182 --> 00:00:58,309
‎ปรากฏว่าได้รับเชิญไปสองที่เลย

17
00:01:01,646 --> 00:01:03,606
‎จริงเหรอคะ ตายแล้ว

18
00:01:03,689 --> 00:01:06,609
‎คุณทำสำเร็จ คุณดังแล้ว นอร่า

19
00:01:07,360 --> 00:01:09,403
‎ความสำเร็จหน้าตาเป็นแบบนี้แหละ

20
00:01:09,987 --> 00:01:11,989
‎ฉันรู้สึกเหมือนโดนแกล้งเลย

21
00:01:12,782 --> 00:01:16,452
‎พระเจ้า ว้าว ว้าว

22
00:01:16,536 --> 00:01:17,578
‎นี่มัน…

23
00:01:21,249 --> 00:01:24,460
‎ฉันพูดไม่ออกเลย

24
00:01:25,044 --> 00:01:27,338
‎นอร่า ใจลอยไปไหน

25
00:01:28,381 --> 00:01:31,467
‎ขอโทษค่ะ คือว่า… ดีนน่ะ

26
00:01:33,678 --> 00:01:37,140
‎การตัดสินใจขายบ้าน
‎ทำให้เขาคิดว่าตัวเองล้มเหลว

27
00:01:38,057 --> 00:01:41,561
‎แล้วฉันก็มาประสบความสำเร็จแบบนี้

28
00:01:43,479 --> 00:01:44,397
‎มันยากน่ะ

29
00:01:48,776 --> 00:01:50,528
‎ค่ะ บรูซ นี่นอร่านะ

30
00:01:51,237 --> 00:01:53,364
‎โทษที่โทรมาดึก ฉันแค่…

31
00:01:54,490 --> 00:01:55,449
‎คุณได้รับ…

32
00:01:56,742 --> 00:01:59,203
‎โอเค ไม่มีข้อเสนอเลยเหรอ

33
00:02:01,747 --> 00:02:04,458
‎ฮะ ใช่ นี่มันสองสัปดาห์แล้ว

34
00:02:07,253 --> 00:02:08,254
‎โอเค งั้น…

35
00:02:10,173 --> 00:02:11,674
‎ลดราคาไปแล้วกัน

36
00:02:12,717 --> 00:02:14,051
‎ใช่ เราอยากขายๆ ไปซะ

37
00:02:22,226 --> 00:02:23,227
‎เรียบร้อย

38
00:02:24,187 --> 00:02:25,021
‎ไง

39
00:02:25,104 --> 00:02:26,939
‎ไม่ใช่อย่างที่คุณคิดนะ

40
00:02:27,023 --> 00:02:30,151
‎ผมแค่นอนไม่หลับ
‎หัวผมคิดนู่นคิดนี่ไม่หยุดเลย

41
00:02:30,234 --> 00:02:32,862
‎ผมเริ่มคิดเรื่องจอห์น กราฟฟ์
‎แล้วผมก็คิดอะไรออก

42
00:02:32,945 --> 00:02:35,323
‎- ไม่นะ
‎- แค่ฟังผมก่อนนะ

43
00:02:35,406 --> 00:02:39,035
‎- ไม่ ฉันจะไม่ฟัง ไม่
‎- มีเรื่องหนึ่งที่เรามองข้ามไป

44
00:02:44,790 --> 00:02:45,625
‎ก็ได้

45
00:02:45,708 --> 00:02:48,502
‎โอเค ที่จริงมันเป็นสิ่งที่คุณพูด

46
00:02:48,586 --> 00:02:49,462
‎ฉันพูดอะไร

47
00:02:50,004 --> 00:02:51,714
‎ธีโอดอร่าพูดถูกนะ

48
00:02:51,797 --> 00:02:54,425
‎ผมเจอผู้ชายคนนี้ เขาบอกผมว่าเขาชื่อจอห์น

49
00:02:54,508 --> 00:02:57,678
‎แล้วจากนั้นตอนธีโอดอร่า
‎เล่าเรื่องจอห์น กราฟฟ์ให้ผมฟัง

50
00:02:57,762 --> 00:03:00,681
‎ผมก็คิดภาพเป็นผู้ชายคนนี้เลย
‎มันสมเหตุสมผลนะ

51
00:03:00,765 --> 00:03:03,517
‎จากนี้ไปผมคงจะคิดว่าเป็นเขาตลอด

52
00:03:05,019 --> 00:03:07,271
‎แต่ถ้าเกิดเขาคือจอห์น จอห์นสันล่ะ

53
00:03:07,813 --> 00:03:09,023
‎ชื่อเห่ยไปหน่อย

54
00:03:09,106 --> 00:03:11,609
‎- แต่คุณเข้าใจที่ผมจะสื่อใช่มั้ย
‎- เรื่องนี้ต้องหยุดได้แล้ว

55
00:03:11,692 --> 00:03:14,111
‎ถ้าเกิดคุณพูดถูกล่ะ
‎ถ้าเขาเป็นแค่ผู้ชายคนหนึ่ง

56
00:03:14,195 --> 00:03:15,780
‎แค่ผู้ชายที่ปลอมตัวมา

57
00:03:15,863 --> 00:03:18,407
‎แค่คนที่ถูกจ้างมาล่ะ

58
00:03:18,491 --> 00:03:22,620
‎เขาจะไม่ไปซ่อนตัวแน่
‎เพราะเขาไม่ใช่จอห์น กราฟฟ์ จริงมั้ย งั้น…

59
00:03:24,664 --> 00:03:28,000
‎ถ้าเกิดเราจ้างศิลปินภาพเหมือน
‎มาวาดรูปเขาล่ะ

60
00:03:28,084 --> 00:03:29,252
‎- ไม่ ดีน
‎- ฟังผมก่อน

61
00:03:29,335 --> 00:03:31,879
‎จากนั้นเราก็ทำใบปลิวแจกไปทั่วเมือง

62
00:03:31,963 --> 00:03:34,173
‎แล้วก็มาดูกันว่าเพื่อนบ้านจำเขาได้มั้ย

63
00:03:34,257 --> 00:03:36,884
‎ดีน เรื่องนี้ต้องหยุดได้แล้วนะ

64
00:03:36,968 --> 00:03:38,970
‎ยอมรับสักทีว่าเราแพ้แล้ว เราแพ้

65
00:03:39,053 --> 00:03:40,554
‎- ใช่ ผมรู้
‎- ไม่ คุณไม่รู้

66
00:03:40,638 --> 00:03:45,601
‎คุณยังคิดว่าเรื่องนี้ไม่จบ
‎ฉันขอบอกคุณตอนนี้เลยว่ามันจบแล้ว

67
00:03:49,563 --> 00:03:52,692
‎- วันนี้คุณได้นั่งรถไฟใต้ดินรึเปล่า
‎- อะไรนะ

68
00:03:52,775 --> 00:03:57,446
‎ระบบพัง ช้าไปตั้งสองชั่วโมง รู้มั้ยว่าทำไม

69
00:03:58,447 --> 00:04:02,076
‎สถานีถนนคานัลตอนเช้าคนแน่น
‎รถไฟสายแปดกำลังเข้ามาจอด

70
00:04:02,159 --> 00:04:07,790
‎แล้วก็มีโรคจิตผลักคนสองคน
‎ลงไปในราง ตาย ง่ายๆ แบบนั้นเลย

71
00:04:11,836 --> 00:04:13,004
‎เมืองห่าเหวนี่

72
00:04:15,047 --> 00:04:17,258
‎มีบางอย่างเกิดขึ้น

73
00:04:17,341 --> 00:04:21,971
‎มันเหมือนโรคระบาด
‎และผมพยายามให้ทุกคนอยู่ในที่ที่ปลอดภัย

74
00:04:22,054 --> 00:04:24,223
‎แต่เราก็กลับมาบ้านเก่าอีกครั้ง

75
00:04:24,307 --> 00:04:25,599
‎และผมยอมรับไม่ได้ นอร่า

76
00:04:25,683 --> 00:04:27,018
‎- เราได้มันมาแล้ว
‎- ไม่ใช่

77
00:04:27,101 --> 00:04:28,644
‎- เราได้บ้านมาแล้ว
‎- เราไม่เคยได้

78
00:04:28,728 --> 00:04:31,439
‎เราได้มีชีวิต แล้วก็มีคนมาพรากมันไปจากเรา

79
00:04:31,522 --> 00:04:33,482
‎และผมจะแย่งมันคืนมาให้เรา

80
00:04:33,566 --> 00:04:35,443
‎- เราทำไม่ได้
‎- บ้านยังไม่ได้ขาย

81
00:04:35,526 --> 00:04:38,195
‎- ยุติการขายมันกันเถอะ
‎- ไม่ๆ ดีน

82
00:04:38,279 --> 00:04:40,823
‎เราใกล้จะรู้ความจริงแล้ว เรามีเบาะแส

83
00:04:40,906 --> 00:04:43,868
‎ไม่ใช่เลย เราไม่เคยมีเบาะแสสักอย่าง

84
00:04:45,745 --> 00:04:46,996
‎เราจะไม่มีวันได้รู้หรอก

85
00:04:47,079 --> 00:04:49,874
‎เราจะไม่มีวันได้รู้

86
00:04:50,791 --> 00:04:57,131
‎ก็เหมือนคนที่ไหนไม่รู้ ผลักคนสองคน
‎ไปหน้ารถไฟให้โดนชน นั่นแหละเรา

87
00:04:57,923 --> 00:05:00,801
‎ก็แค่เรื่องรุนแรงที่บังเอิญเกิดขึ้น

88
00:05:00,885 --> 00:05:01,719
‎แค่นั้น

89
00:05:04,597 --> 00:05:06,640
‎ตอนนี้เราต้องยอมรับมันได้แล้ว โอเคมั้ย

90
00:05:06,724 --> 00:05:09,769
‎เรายอมรับและใช้ชีวิตต่อไป

91
00:05:12,355 --> 00:05:13,230
‎โอเคนะ

92
00:05:15,983 --> 00:05:17,568
‎(ไม่แจ้งเบอร์)

93
00:05:22,365 --> 00:05:23,491
‎มาทำอะไรที่นี่คะ

94
00:05:24,158 --> 00:05:27,119
‎- สวยจัง ขอบคุณค่ะ
‎- ค่ะ

95
00:05:27,203 --> 00:05:28,037
‎ไงครับ

96
00:05:28,120 --> 00:05:29,747
‎หวังว่าคุณคงไม่ว่าอะไรที่เรามา

97
00:05:29,830 --> 00:05:33,459
‎ลูกสาวคุณโทรมาบอกว่า
‎เกิดเรื่องไม่ดี เราก็เลย…

98
00:05:34,251 --> 00:05:35,586
‎ใช่ พวกเขา…

99
00:05:36,629 --> 00:05:38,422
‎พวกเขาไม่ให้ฉันทดลองรักษา

100
00:05:39,006 --> 00:05:41,634
‎ผลทดสอบออกมาว่ามันกระจายไปทั่วแล้ว

101
00:05:41,717 --> 00:05:44,345
‎พระเจ้าช่วย ผมเสียใจด้วยนะ

102
00:05:47,973 --> 00:05:53,229
‎ฟังนะ ถ้ามีอะไรที่คุณต้องการ อะไรก็แล้วแต่

103
00:05:53,312 --> 00:05:54,355
‎ใช่

104
00:05:55,981 --> 00:05:58,359
‎ที่จริงก็มีนะ

105
00:05:58,442 --> 00:06:01,237
‎ถ้าคุณไม่ว่าอะไรนะ

106
00:06:01,320 --> 00:06:03,948
‎มีร้านขายของชำข้างๆ ที่นี่

107
00:06:04,031 --> 00:06:05,116
‎ครับ

108
00:06:05,199 --> 00:06:10,121
‎ฉันอยากได้โค้กเย็นเจี๊ยบ
‎กับบุหรี่พาร์เลียเมนต์ไลตส์หนึ่งซอง

109
00:06:11,205 --> 00:06:13,207
‎ผมว่าคุณสูบบุหรี่ที่นี่ไม่ได้นะ

110
00:06:14,291 --> 00:06:16,168
‎ฉันไม่สนเลยสักนิด

111
00:06:16,252 --> 00:06:18,087
‎- ได้เลย เดี๋ยวซื้อมาให้
‎- ค่ะ

112
00:06:20,756 --> 00:06:22,049
‎มานี่สิ

113
00:06:23,259 --> 00:06:24,552
‎- นั่งได้มั้ยคะ
‎- ได้สิ

114
00:06:29,723 --> 00:06:31,684
‎ฉันดูออกว่าคุณมีเรื่องกังวลใจ

115
00:06:34,812 --> 00:06:38,274
‎ค่ะ เรื่องบ้าน ยังขายไม่ได้เลย

116
00:06:38,357 --> 00:06:40,609
‎แล้วทีนี้ยังไง ต้องล้มละลายอีกรอบเหรอ

117
00:06:40,693 --> 00:06:44,947
‎ไม่ค่ะ ฉันคิดว่าด้านการเงินเราจะโอเคเลย

118
00:06:45,030 --> 00:06:47,450
‎ในที่สุดงานฉันก็ได้รับความนิยม

119
00:06:48,159 --> 00:06:50,744
‎งานที่โชว์ไปขายหมดเกลี้ยง
‎เดี๋ยวจะมีอีกสองโชว์ด้วย

120
00:06:51,328 --> 00:06:53,622
‎ดูคุณสิ คุณนอร่า แบรนน็อค

121
00:06:56,375 --> 00:06:57,251
‎เรื่อง…

122
00:06:58,210 --> 00:06:59,503
‎เรื่องดีนน่ะ

123
00:06:59,587 --> 00:07:02,339
‎เขาเสียสติไปแล้ว

124
00:07:03,257 --> 00:07:06,594
‎เขาเอารูปผู้ต้องสงสัย
‎ติดกำแพงในอะพาร์ตเมนต์อีกแล้ว

125
00:07:09,096 --> 00:07:10,806
‎ฉันเคยเห็นเรื่องแบบนั้นมาก่อน

126
00:07:10,890 --> 00:07:14,268
‎ปริศนาที่คุณไขไม่ได้ มันจะทำให้คุณบ้า

127
00:07:14,810 --> 00:07:17,062
‎มนุษย์เราก็แบบนี้แหละ

128
00:07:17,646 --> 00:07:21,192
‎ความอยากรู้แล้วไม่ได้รู้ มันทรมานใจนะ

129
00:07:24,236 --> 00:07:25,529
‎ฮีโร่ของฉัน

130
00:07:26,405 --> 00:07:28,115
‎- ผมแกะมาให้แล้ว
‎- งั้นเหรอ

131
00:07:28,199 --> 00:07:29,033
‎ใช่

132
00:07:29,617 --> 00:07:31,035
‎จุดไฟให้ที สุดหล่อ

133
00:07:36,165 --> 00:07:37,541
‎แต่นี่มันคุ้มค่านะ

134
00:07:43,172 --> 00:07:44,006
‎(จอห์น กราฟฟ์)

135
00:07:44,089 --> 00:07:45,174
‎(แอนดรูว์ เพียร์ซ)

136
00:07:45,257 --> 00:07:47,134
‎(ขายแล้ว
‎แดร์เรน ดันน์ - แคเรน คัลฮูน)

137
00:07:47,718 --> 00:07:51,096
‎ดีน คุณเห็นนี่รึยัง คอลัมน์เพจซิกซ์

138
00:07:51,180 --> 00:07:53,724
‎"เรื่องหักมุมใหม่ในปริศนาบ้านฆาตกรรม"

139
00:07:54,475 --> 00:07:55,351
‎เยี่ยมไปเลย

140
00:07:55,935 --> 00:07:58,521
‎"แหล่งข่าวบอกเราว่า
‎จดหมายข่มขู่ใหม่ที่ส่งมา

141
00:07:58,604 --> 00:08:03,400
‎ได้ทำให้สิ่งที่เจ้าของบ้านอ้างว่า
‎ถูกคุกคามกลายเป็นข้อกังขา"

142
00:08:03,484 --> 00:08:07,196
‎"จดหมายอย่างน้อยสามฉบับ
‎จาก 'ผู้เฝ้าดู' ถูกส่งไปให้เพื่อนบ้าน

143
00:08:07,279 --> 00:08:10,616
‎ซึ่งแต่ละคนก็เคยถูกสงสัยว่าเป็นผู้เฝ้าดู"

144
00:08:10,699 --> 00:08:12,243
‎"มีอะไรที่น่าสงสัยอีกน่ะเหรอ"

145
00:08:12,326 --> 00:08:16,956
‎"จดหมายฉบับใหม่พวกนี้ถูกส่งมาจาก
‎ไปรษณีย์ย่านทางใต้ของแมนฮัตตัน

146
00:08:17,039 --> 00:08:21,669
‎ที่อยู่ใกล้มากกับบ้านที่เจ้าของเดิม
‎ของ 657 เพิ่งย้ายไปอยู่"

147
00:08:22,253 --> 00:08:26,257
‎"สัญญาณที่เคยบ่งชี้ว่าเป็นการคุกคาม
‎ตอนนี้กลายเป็นการหลอกลวง"

148
00:08:29,134 --> 00:08:31,720
‎ดีน คุณส่งจดหมายไปหาพวกเขาเหรอ

149
00:08:33,681 --> 00:08:34,557
‎อาจจะ

150
00:08:35,808 --> 00:08:38,394
‎คุณกำลังทำให้ทุกอย่างแย่ลงนะ

151
00:08:38,477 --> 00:08:40,938
‎พวกเขาสมควรโดนแล้ว
‎จะได้รู้ว่ามันเป็นยังไง

152
00:08:41,021 --> 00:08:43,649
‎โอเค ฉันไม่ไหวกับเรื่องนี้แล้ว

153
00:08:43,732 --> 00:08:45,776
‎ฉันไม่ไหวกับเรื่องนั้น แล้วก็เรื่องนี้ด้วย

154
00:08:45,859 --> 00:08:47,570
‎เข้าใจชัดเจนแล้วนะ

155
00:08:47,653 --> 00:08:50,114
‎ผมจะหาให้ได้ว่าเป็นฝีมือใคร โอเคนะ

156
00:08:50,197 --> 00:08:52,449
‎ตอนนี้ผมยอมรับเรื่องนั้น
‎คุณก็ควรทำแบบเดียวกัน

157
00:08:52,533 --> 00:08:55,244
‎ผมจะหาให้ได้ว่าใครทำลายครอบครัวนี้

158
00:08:55,327 --> 00:08:59,123
‎คุณนั่นแหละ คุณคือคนที่ทำลาย
‎ครอบครัวนี้เพราะไม่ยอมปล่อยวาง

159
00:08:59,206 --> 00:09:02,668
‎เสียสติจนมองไม่เห็นว่าอะไรสำคัญ

160
00:09:05,212 --> 00:09:07,047
‎ถ้าคุณเห็นค่าชีวิตคู่ของเรา

161
00:09:07,131 --> 00:09:08,424
‎คุณจะขับรถไปเวสต์ฟิลด์

162
00:09:08,507 --> 00:09:11,885
‎และคุณจะต้องขอโทษทุกคน
‎ที่คุณเขียนจดหมายส่งไป

163
00:09:12,428 --> 00:09:13,345
‎ได้ยินมั้ย

164
00:09:14,638 --> 00:09:15,723
‎ผมทำแบบนั้นไม่ได้

165
00:09:17,016 --> 00:09:21,228
‎ฉันไม่ได้ถามว่าคุณทำได้มั้ย
‎ฉันถามว่าได้ยินฉันรึเปล่า

166
00:09:36,869 --> 00:09:38,454
‎- ไง
‎- ไง

167
00:09:39,622 --> 00:09:40,831
‎แต่งตัวสวยเชียว

168
00:09:42,124 --> 00:09:43,208
‎ฉันจะไปข้างนอกนะ

169
00:09:44,293 --> 00:09:47,254
‎- ไม่กินข้าวเย็นกับลูกๆ เหรอ
‎- ไม่ คุณกินเถอะ

170
00:09:47,338 --> 00:09:52,926
‎ฉันจะทำตัวเป็นคนปกติ
‎ไปดื่มและกินข้าวกับมาร์จอรี

171
00:09:58,349 --> 00:09:59,725
‎คุณได้ทำสิ่งที่ฉันขอรึยัง

172
00:10:00,726 --> 00:10:03,228
‎ไม่ ผมควรจะทำมันตอนไหน

173
00:10:04,021 --> 00:10:07,941
‎โอเค ถ้าฉันเป็นคุณ ฉันจะรีบทำเลย

174
00:10:12,029 --> 00:10:13,197
‎แม่จะไปข้างนอกเหรอ

175
00:10:13,947 --> 00:10:16,116
‎ใช่ แม่เข้ามาจูบราตรีสวัสดิ์น่ะ

176
00:10:16,200 --> 00:10:17,034
‎บายค่ะแม่

177
00:10:24,625 --> 00:10:25,876
‎(ธีโอดอร่า)

178
00:10:27,628 --> 00:10:28,462
‎ไง

179
00:10:30,631 --> 00:10:35,636
‎คุณจะรู้สึกกับคนคนนี้ยังไงก็ตามใจคุณ

180
00:10:35,719 --> 00:10:39,473
‎แต่สัญญากับฉันนะว่า
‎คุณจะไม่แก้เผ็ดคนรอบตัวเขา

181
00:10:40,599 --> 00:10:43,268
‎ได้ สัญญา

182
00:10:44,687 --> 00:10:47,147
‎ดีน ได้ยินแล้วคุณอาจทำใจลำบาก

183
00:10:47,981 --> 00:10:50,401
‎คุณรู้แล้วเหรอว่าฝีมือใคร

184
00:10:51,652 --> 00:10:53,987
‎เจ้าของบ้านคนก่อน…

185
00:10:56,198 --> 00:10:57,408
‎คือฉันเอง

186
00:10:59,868 --> 00:11:01,578
‎คุณพูดเรื่องบ้าอะไรเนี่ย

187
00:11:02,121 --> 00:11:03,622
‎ฉันขายบ้านให้คุณ

188
00:11:07,000 --> 00:11:08,627
‎ทำไมคุณไม่บอกผม

189
00:11:09,586 --> 00:11:11,004
‎คุณคิดว่าทำไมล่ะ

190
00:11:15,384 --> 00:11:16,802
‎เพราะคุณคือผู้เฝ้าดูเหรอ

191
00:11:19,304 --> 00:11:21,056
‎ฉันจะเล่าเรื่องราวสุดท้ายให้ฟังนะ

192
00:11:22,141 --> 00:11:25,310
‎วันที่เราพบกัน ฉันเล่าเรื่องสามีฉันให้คุณฟัง
‎เรื่องที่เขามีชู้

193
00:11:25,394 --> 00:11:27,396
‎แต่พอฉันเจอว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร

194
00:11:27,479 --> 00:11:31,233
‎พอฉันได้รู้ เขากับฉันก็อยู่กันอย่างมีความสุข

195
00:11:32,735 --> 00:11:35,487
‎มันเป็นแบบนั้นอยู่หลายปี

196
00:11:35,571 --> 00:11:38,657
‎แต่สุดท้ายเราก็หย่ากัน

197
00:11:38,741 --> 00:11:41,034
‎เราแค่ห่างเหินกันน่ะ

198
00:11:41,118 --> 00:11:47,332
‎และเพราะฉันเป็นคนหาเงินเข้าบ้าน
‎ส่วนเขาเป็นปรสิต

199
00:11:48,500 --> 00:11:50,669
‎ฉันเลยต้องจ่ายค่าเลี้ยงดูให้เขา

200
00:11:50,753 --> 00:11:53,297
‎ฉันจึงกลับไปรับงานร้องเพลงอีก

201
00:11:53,380 --> 00:11:57,384
‎ฉันไปออกทัวร์บ้าง
‎ฉันยังทำงานเสริมเป็นนักสืบอยู่

202
00:11:57,468 --> 00:12:00,429
‎และถึงแม้ฉันจะให้เงินครึ่งนึงของฉันกับเขา

203
00:12:00,512 --> 00:12:04,516
‎ฉันก็ยังสามารถเก็บเงินไว้ได้บ้าง

204
00:12:21,241 --> 00:12:25,454
‎แปดปีก่อน
‎เขาตายเพราะเส้นเลือดในสมองแตก

205
00:12:27,039 --> 00:12:30,042
‎จู่ๆ ฉันก็ไม่โดนสูบเงินทุกเดือนแล้ว

206
00:12:30,125 --> 00:12:32,628
‎แต่ฉันหาบ้านไม่ได้

207
00:12:32,711 --> 00:12:37,007
‎ฉันหาอยู่สี่ห้าปี ไม่มีหลังไหนที่ฉันชอบเลย

208
00:12:39,009 --> 00:12:42,346
‎พอได้เห็นปุ๊บฉันรู้เลย

209
00:12:42,429 --> 00:12:46,391
‎เสนอราคาตรงนั้นทันที
‎สามสิบวันต่อมา มันก็เป็นของฉัน

210
00:12:48,560 --> 00:12:50,395
‎ฉันเป็นสมาชิกที่คันทรีคลับด้วย

211
00:12:52,523 --> 00:12:54,274
‎และนั่นเป็นตอนที่ฉันได้รู้ว่าเป็นมะเร็ง

212
00:12:55,943 --> 00:12:56,944
‎มันกระจายไปทั่วแล้ว

213
00:12:57,027 --> 00:12:59,446
‎หมอบอกว่าพวกเขาทำอะไรไม่ได้มาก

214
00:12:59,530 --> 00:13:04,743
‎แต่มีแพทย์ด้านมะเร็งในเม็กซิโก
‎ที่ไม่คิดแบบนั้น

215
00:13:05,911 --> 00:13:09,748
‎ค่ารักษาของเขาแพงมาก ฉันเลยไม่มีทางเลือก

216
00:13:09,832 --> 00:13:11,458
‎ฉันต้องขายบ้าน

217
00:13:17,256 --> 00:13:21,760
‎ฉันรู้สึกเหมือนสวรรค์แกล้งกันน่ะ

218
00:13:21,844 --> 00:13:28,100
‎เหมือนฉันได้รับรสแห่งความสุข
‎แล้วมันก็ถูกพรากไป

219
00:13:33,063 --> 00:13:37,025
‎จากนั้น สาบานเลย

220
00:13:38,026 --> 00:13:42,614
‎ฉันได้รับสายจากศาลพินัยกรรม
‎ในซาราโซตา ฟลอริดา

221
00:13:43,699 --> 00:13:46,451
‎ปรากฏว่าสามีปรสิตของฉัน

222
00:13:47,870 --> 00:13:50,789
‎ในช่วงแรกๆ ที่เราแต่งงานกัน

223
00:13:50,873 --> 00:13:52,040
‎เขาได้ซ่อน

224
00:13:53,375 --> 00:13:56,545
‎เงินค่าสิทธิไว้ 1.4 ล้านดอลลาร์

225
00:13:57,296 --> 00:14:00,549
‎ฉันเลยไม่ต้องขายบ้านอีกแล้ว

226
00:14:01,174 --> 00:14:03,844
‎(คอลลินส์ โบรส์)

227
00:14:06,680 --> 00:14:08,056
‎ฉันดูออกว่าคุณรักบ้านนั้น

228
00:14:08,932 --> 00:14:10,684
‎เกือบพอๆ กับที่ฉันรัก

229
00:14:11,602 --> 00:14:16,023
‎ฉันแค่ต้องทำอย่างเดียว
‎เพื่อให้ได้มันคืนมา

230
00:14:17,649 --> 00:14:19,234
‎โน้มน้าวให้เราขาย

231
00:14:20,569 --> 00:14:23,947
‎ฉันเคยได้รับจดหมาย "บทสรรเสริญบ้าน"

232
00:14:24,031 --> 00:14:25,574
‎ในเดือนแรกที่ฉันอยู่ที่นั่น

233
00:14:32,039 --> 00:14:33,832
‎ถึงบ้านเลขที่ 657 บูเลอวาร์ด

234
00:14:33,916 --> 00:14:38,795
‎ขอบอกว่าคุณเป็นบ้าน
‎ที่โอ่อ่าที่สุดที่ฉันเคยเห็นเลย

235
00:14:39,713 --> 00:14:43,967
‎ฉันชอบมาก แต่ฉันไม่รู้ว่ามันคืออะไร

236
00:14:45,093 --> 00:14:47,012
‎ฉันเลยค้นหาดู

237
00:14:48,847 --> 00:14:52,643
‎ฉันเจอว่าโรเจอร์ คัปแลนเป็นใคร
‎และนักเรียนทุกคนที่ทำการบ้านนี้

238
00:14:52,726 --> 00:14:55,228
‎เห็นว่าพวกเขารักเขาแค่ไหน

239
00:14:56,271 --> 00:14:58,941
‎แล้วฉันก็เห็นจดหมายผู้เฝ้าดู

240
00:14:59,024 --> 00:15:02,736
‎ที่แครอล ฟลานาแกนโพสต์กล่าวหา
‎โรเจอร์ว่าเป็นคนส่งมา

241
00:15:02,819 --> 00:15:06,073
‎ฉันไม่ได้คิดอะไรเลย ที่จริงลืมไปแล้วด้วย

242
00:15:06,740 --> 00:15:08,492
‎แต่แล้วฉันก็จำได้

243
00:15:09,076 --> 00:15:10,452
‎มันเป็นแผนที่สมบูรณ์แบบ

244
00:15:11,203 --> 00:15:16,792
‎ฉันเจอพิมพ์ดีดเก่าทางอีเบย์
‎ที่มีตัวพิมพ์เหมือนในจดหมาย

245
00:15:16,875 --> 00:15:18,502
‎มันไม่ได้ยากเลย

246
00:15:19,127 --> 00:15:22,798
‎ถึงเพื่อนบ้านใหม่ที่ 657 บูเลอวาร์ด

247
00:15:25,842 --> 00:15:29,513
‎ยินดีต้อนรับสู่ย่านของเรา

248
00:15:30,764 --> 00:15:32,182
‎ถ้าคุณพูดความจริง…

249
00:15:35,852 --> 00:15:38,689
‎คุณก็รอดตัวแล้วนี่
‎ทำไมถึงมาสารภาพกับผมตอนนี้ล่ะ

250
00:15:38,772 --> 00:15:40,691
‎ฉันกลบร่องรอยของตัวเอง ดีน

251
00:15:43,276 --> 00:15:46,029
‎ไม่มีทางที่คุณจะได้รู้ความจริง

252
00:15:46,113 --> 00:15:48,323
‎และฉันรู้ว่านั่นจะทำให้คุณเป็นบ้า

253
00:15:49,408 --> 00:15:50,784
‎และคุณไม่สมควรเจอแบบนั้น

254
00:15:51,994 --> 00:15:53,912
‎แล้วจอห์น กราฟฟ์ล่ะ

255
00:15:58,709 --> 00:16:00,377
‎มันไม่ใช่เรื่องบังเอิญที่

256
00:16:00,460 --> 00:16:04,381
‎ฉันเป็นคนเดียวที่เจอหลักฐานว่า
‎จอห์น กราฟฟ์มีตัวตนจริง

257
00:16:05,841 --> 00:16:08,635
‎เพราะเขาไม่มีตัวตน ฉันสร้างเขาขึ้นมา

258
00:16:09,970 --> 00:16:11,138
‎ส่วนหลักฐานที่เจอ

259
00:16:13,765 --> 00:16:17,811
‎ฉันเขียนจดหมายที่เขาได้รับจากผู้เฝ้าดูเอง

260
00:16:17,894 --> 00:16:19,813
‎รูปในที่เกิดเหตุ

261
00:16:20,856 --> 00:16:23,775
‎มาจากเหตุฆาตกรรมในโคโลราโด

262
00:16:23,859 --> 00:16:27,904
‎ส่วนผู้ชายที่คุณคุยด้วย
‎คนที่แสร้งเป็นจอห์น กราฟฟ์

263
00:16:29,156 --> 00:16:30,574
‎ฉันจ้างเขาเอง

264
00:16:33,827 --> 00:16:35,120
‎แล้วเด็กสาวที่ถักเปียล่ะ

265
00:16:37,164 --> 00:16:39,916
‎เธอเป็นนักแสดง เชื่อมั้ยล่ะ

266
00:16:40,000 --> 00:16:45,255
‎ฉันเห็นว่าตอนฉันไปที่นั่นช่วงกลางวัน
‎คุณไม่เคยเปิดสัญญาณกันขโมย

267
00:16:45,338 --> 00:16:49,926
‎ฉันให้เธอแต่งตัวเป็นช่างก่อสร้าง
‎และปีนผ่านหน้าต่างบานหนึ่ง

268
00:16:50,010 --> 00:16:53,013
‎ที่กล้องของดาโคตาจับภาพไม่ได้

269
00:16:53,722 --> 00:16:56,516
‎เธอซ่อนตัวในห้องใต้ดินจนคุณเข้านอน

270
00:16:59,936 --> 00:17:02,773
‎ฉันไม่เคยรู้เรื่องอุโมงค์ในห้องใต้ดิน

271
00:17:03,482 --> 00:17:06,485
‎ตอนคุณบอกว่าเจอมัน ฉันแปลกใจเลย

272
00:17:06,568 --> 00:17:11,198
‎นั่นอาจเป็นทางที่แจสเปอร์เข้ามา
‎เพื่อไปเล่นถาดชักรอก

273
00:17:11,281 --> 00:17:15,786
‎ว่าแต่ เรื่องนั้นฉันไม่เกี่ยวนะ เขาทำของเขาเอง

274
00:17:21,166 --> 00:17:24,377
‎แอนดรูว์ เพียร์ซเคยอยู่บ้านนั้นจริง

275
00:17:25,128 --> 00:17:30,008
‎แต่เขาประสาท ติดยา และถูกชี้นำง่าย

276
00:17:30,092 --> 00:17:31,843
‎แล้วเธอก็ดูดนิ้วเขา

277
00:17:31,927 --> 00:17:34,429
‎นี่แปลว่าเขาจะเป็นแวมไพร์รึเปล่า

278
00:17:34,513 --> 00:17:40,310
‎แอนดรูว์ ฉันอยากคุยเรื่องจดหมาย
‎ที่คุณกับภรรยาได้รับ

279
00:17:40,393 --> 00:17:42,437
‎จากคนที่ใช้ชื่อว่าผู้เฝ้าดู

280
00:17:43,730 --> 00:17:44,898
‎จดหมายอะไร

281
00:17:46,024 --> 00:17:49,069
‎คุณพูดเรื่องอะไร
‎ผมไม่เคยเห็นจดหมายพวกนี้มาก่อน

282
00:17:52,197 --> 00:17:56,076
‎ตำรวจเจอมันในที่เกิดเหตุ
‎ตอนภรรยาคุณฆ่าตัวตาย

283
00:17:56,159 --> 00:17:58,328
‎มันอยู่ในกระเป๋าเธอ
‎พวกเขาไม่เคยบอกคุณเหรอ

284
00:17:58,411 --> 00:17:59,329
‎ไม่เคย

285
00:18:01,748 --> 00:18:03,416
‎แต่ผมไม่แปลกใจนะ

286
00:18:03,500 --> 00:18:07,170
‎ตำรวจพวกนี้ ในเวสต์ฟิลด์ นิวยอร์กซิตี

287
00:18:07,254 --> 00:18:08,880
‎พวกเขาปกป้องกันและกัน

288
00:18:09,464 --> 00:18:11,049
‎แต่เดี๋ยวนะ

289
00:18:12,551 --> 00:18:14,302
‎ภรรยาคุณก็ไม่เคยพูดถึงมันเหรอ

290
00:18:14,386 --> 00:18:15,929
‎ไม่ ไม่เคย

291
00:18:18,598 --> 00:18:20,100
‎ผมไม่คิดงั้นนะ

292
00:18:20,183 --> 00:18:21,893
‎เดี๋ยว ผมจำได้ละว่าเคยได้จดหมาย

293
00:18:23,353 --> 00:18:26,731
‎แต่มันไม่ใช่จดหมายข่มขู่ มันเป็น…

294
00:18:27,649 --> 00:18:30,068
‎จดหมายชมเชย

295
00:18:30,694 --> 00:18:34,239
‎มันเริ่มต้นประโยคด้วยคำว่า
‎"บทสรรเสริญบ้าน" รึเปล่า

296
00:18:34,322 --> 00:18:36,825
‎ใช่ ผมจำได้แล้ว ใช่เลย

297
00:18:36,908 --> 00:18:39,369
‎"บทสรรเสริญบ้าน" เราได้รับหลายฉบับเลย

298
00:18:46,751 --> 00:18:50,672
‎ส่วนเรื่องมิตช์กับโม ใครจะไปรู้ล่ะ

299
00:18:50,755 --> 00:18:54,676
‎แชมเบอร์แลนด์ไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง
‎แคเรนก็เช่นกัน

300
00:18:54,759 --> 00:18:57,095
‎สองคนนั้นไม่รู้ว่าฉันเคยอยู่บ้านหลังนั้น

301
00:18:57,179 --> 00:18:58,930
‎หรือแม้แต่ในเวสต์ฟิลด์

302
00:19:00,599 --> 00:19:01,725
‎จนท.สืบสวนแชมเบอร์แลนด์

303
00:19:01,808 --> 00:19:04,853
‎ฉันโทรหาเขาวันที่ฉันส่งจดหมายฉบับแรกไป

304
00:19:04,936 --> 00:19:07,355
‎เขาจะได้นึกถึงฉันเป็นคนแรก

305
00:19:07,439 --> 00:19:10,275
‎ตอนที่เขาคิดถึงนักสืบเอกชน

306
00:19:10,358 --> 00:19:14,779
‎ธีโอดอร่าเหรอ ผมจำคุณได้สิ เป็นไงบ้าง

307
00:19:18,074 --> 00:19:20,535
‎เรื่องนี้ไม่เคยเกี่ยวกับคุณเลย ดีน

308
00:19:22,704 --> 00:19:23,580
‎คุณเป็น…

309
00:19:24,414 --> 00:19:27,042
‎คุณเป็นคนดีที่มีครอบครัวแสนวิเศษ

310
00:19:29,711 --> 00:19:31,087
‎มันเกี่ยวกับบ้าน

311
00:19:32,881 --> 00:19:35,926
‎มันเป็นบ้านที่ดีมาก

312
00:19:55,487 --> 00:19:59,032
‎ฉันไม่เข้าใจ ฉันรู้สึกอยากจะอ้วก

313
00:19:59,616 --> 00:20:00,533
‎ผมรู้

314
00:20:02,035 --> 00:20:05,080
‎เราไว้ใจเธอ เธอเข้ามาในบ้านเรา

315
00:20:05,163 --> 00:20:06,957
‎เราบอกทุกอย่างกับเธอ

316
00:20:07,040 --> 00:20:09,209
‎และเธอ…

317
00:20:09,876 --> 00:20:11,294
‎เธอเป็นเพื่อนของเรา

318
00:20:11,378 --> 00:20:12,337
‎นี่ ผมรู้

319
00:20:13,630 --> 00:20:15,382
‎มานี่สิ ผมรู้ มานี่มา

320
00:20:16,466 --> 00:20:18,218
‎ผมรู้

321
00:20:21,596 --> 00:20:23,890
‎สวัสดีค่ะ เข้ามาสิ

322
00:20:24,516 --> 00:20:25,350
‎ครับ

323
00:20:33,566 --> 00:20:38,989
‎ผมแค่อยากขอโทษ
‎ที่ผมส่งจดหมายนั่นให้คุณ

324
00:20:39,072 --> 00:20:40,782
‎และผมก็ละอายใจมาก

325
00:20:42,617 --> 00:20:43,618
‎ใครสนกันล่ะ

326
00:20:43,702 --> 00:20:46,037
‎ไม่นะ มันเป็นการกระทำโง่ๆ

327
00:20:46,121 --> 00:20:47,455
‎ผมรู้จักยอมรับเวลาที่ผมโง่แล้ว

328
00:20:47,998 --> 00:20:52,335
‎เรื่องก็คือตอนนั้นผมโกรธทุกคน

329
00:20:52,419 --> 00:20:54,170
‎แต่ผมไม่รู้เรื่องมิตช์เลย

330
00:20:54,254 --> 00:20:57,173
‎ถ้าผมรู้ ผมสาบานเลยว่า
‎ผมจะไม่มีวันส่งจดหมายนั่น

331
00:20:58,091 --> 00:20:58,925
‎อืม

332
00:21:01,845 --> 00:21:03,471
‎เวลาสามีตายเพราะภาวะลิ่มเลือดอุดตัน

333
00:21:03,555 --> 00:21:06,725
‎และลูกชายก็ติดคุกเพราะฆ่าคนสองคน

334
00:21:06,808 --> 00:21:09,769
‎มันช่วยเปลี่ยนมุมมองของทุกอย่าง

335
00:21:10,687 --> 00:21:12,897
‎แล้วทำไมคุณถึงเปลี่ยนใจล่ะ

336
00:21:13,481 --> 00:21:15,108
‎เพราะเรารู้แล้วว่าฝีมือใคร

337
00:21:15,191 --> 00:21:16,568
‎- เรื่องจดหมายน่ะเหรอ
‎- ใช่

338
00:21:16,651 --> 00:21:18,653
‎เรื่องจดหมาย เรื่องแปลกๆ

339
00:21:20,447 --> 00:21:24,409
‎เป็นฝีมือนักสืบเอกชนที่เราจ้างน่ะ
‎ธีโอดอร่า เบิร์ช เพื่อนบ้านเก่าของคุณ

340
00:21:24,492 --> 00:21:25,952
‎เพื่อนบ้านเก่าที่ไหน

341
00:21:27,454 --> 00:21:30,123
‎ที่นี่ไง เธอเคยอยู่บ้านเรา

342
00:21:30,832 --> 00:21:32,834
‎ธีโอดอร่า เบิร์ช ผู้หญิงผิวดำสวยๆ

343
00:21:32,917 --> 00:21:36,046
‎ใส่ถุงมือตลอดเวลา
‎เคยเป็นสมาชิกที่คันทรีคลับ

344
00:21:36,129 --> 00:21:39,132
‎เธอต้องขายบ้าน
‎เพราะเธอต้องการเงินไปรักษามะเร็ง…

345
00:21:39,215 --> 00:21:40,342
‎เดี๋ยวนะๆ

346
00:21:40,425 --> 00:21:44,095
‎ซาแมนธากับเท็ด ฟอร์เรสต์
‎เป็นคนขายบ้านนั้นให้คุณ

347
00:21:45,221 --> 00:21:50,727
‎คู่รักสูงอายุ เป็นคนเก็บตัวมาก
‎เราบังเอิญเจอพวกเขาในเซนต์ออกัสติน

348
00:21:51,686 --> 00:21:54,481
‎ไม่เคยมีผู้หญิงผิวดำอยู่ที่นั่นนะ

349
00:21:54,564 --> 00:21:57,233
‎อย่างน้อยก็ไม่ใช่ใน 25 ปีที่ฉันอยู่ที่นี่

350
00:21:57,317 --> 00:21:59,819
‎และเธอก็ไม่เคยเป็นสมาชิกที่คันทรีคลับ

351
00:22:00,570 --> 00:22:04,491
‎ฉันรู้จักคนผิวสีทุกคนที่เป็นสมาชิกที่นั่น

352
00:22:04,574 --> 00:22:07,577
‎และนี่เป็นเรื่องไม่น่าภูมิใจเลย

353
00:22:07,660 --> 00:22:09,037
‎พวกเขามีไม่เยอะนะ

354
00:22:09,120 --> 00:22:11,748
‎เพราะงั้นธีโอดอร่า เบิร์ชคนนี้

355
00:22:12,540 --> 00:22:14,626
‎ไม่มีนะ ไม่งั้นฉันต้องจำได้แล้ว

356
00:22:23,718 --> 00:22:26,721
‎สวัสดีค่ะ นีน่า ฉันเสียใจด้วยจริงๆ

357
00:22:26,805 --> 00:22:29,099
‎เราคือดีนกับนอร่า แบรนน็อคค่ะ

358
00:22:30,100 --> 00:22:31,142
‎- สวัสดีค่ะ
‎- สวัสดีครับ

359
00:22:31,226 --> 00:22:32,727
‎ขอบคุณมากที่มาในวันนี้นะคะ

360
00:22:32,811 --> 00:22:34,938
‎ดีใจจริงๆ ที่ได้เจอคุณสักที

361
00:22:35,021 --> 00:22:37,273
‎นี่คงเป็นซูวี่สินะ หวัดดีจ้ะ ซูวี่

362
00:22:38,483 --> 00:22:39,401
‎พูดหวัดดีสิจ๊ะ

363
00:22:41,444 --> 00:22:43,780
‎ยายของหนูพูดถึงหนูตลอดเวลาเลยนะ

364
00:22:45,365 --> 00:22:46,658
‎แกรักคุณยายมาก

365
00:22:50,495 --> 00:22:53,581
‎คือว่า ฉันไม่รู้จะพูดยังไงดี

366
00:22:53,665 --> 00:22:55,708
‎แต่แม่คุณ…

367
00:22:55,792 --> 00:22:57,794
‎เธอเคยพูดเรื่องคดีของเราบ้างมั้ย

368
00:22:57,877 --> 00:22:59,629
‎สักนิดน่ะ

369
00:22:59,712 --> 00:23:01,256
‎ก็มีนิดหน่อย

370
00:23:01,339 --> 00:23:03,508
‎นี่จะฟังดูบ้านะ แต่แม่คุณ

371
00:23:04,717 --> 00:23:07,303
‎เธอบอกผมในช่วงระยะสุดท้าย

372
00:23:08,388 --> 00:23:10,098
‎ว่าที่ผ่านมาเป็นฝีมือของเธอ

373
00:23:10,723 --> 00:23:12,225
‎บอกว่าเธอเป็นคนเขียนจดหมาย

374
00:23:12,308 --> 00:23:14,436
‎เธอเป็นเจ้าของบ้านคนก่อนเรา

375
00:23:16,312 --> 00:23:18,022
‎ค่ะ นั่นไม่ใช่เรื่องจริง

376
00:23:18,606 --> 00:23:19,482
‎อะไรนะ

377
00:23:21,401 --> 00:23:24,696
‎สองอาทิตย์สุดท้ายก่อนเธอเสีย
‎ฉันเห็นเธอทำบางอย่าง

378
00:23:24,779 --> 00:23:27,240
‎มันเหมือนเธอกำลังเขียนเรื่องราว

379
00:23:27,323 --> 00:23:28,783
‎แต่เธอไม่ยอมให้ฉันอ่าน

380
00:23:29,909 --> 00:23:31,661
‎หนึ่ง สอง สาม…

381
00:23:36,708 --> 00:23:38,251
‎แล้วในที่สุดเธอก็บอกว่า…

382
00:23:38,835 --> 00:23:41,963
‎ได้จ้ะ แม่จะบอกความจริงกับลูก

383
00:23:42,714 --> 00:23:43,548
‎ค่ะ

384
00:23:45,842 --> 00:23:48,928
‎เธอบอกว่าเธออยากให้คุณสองคนไม่ติดค้าง

385
00:23:50,096 --> 00:23:51,681
‎ฉันคิดว่าเธอก็ไม่อยากติดค้างเช่นกัน

386
00:23:52,348 --> 00:23:54,601
‎เธอไม่อยากให้คดีสุดท้ายของเธอไขไม่ได้

387
00:23:55,685 --> 00:23:58,188
‎เธออยากรู้ตอนจบของเรื่อง เธอก็เลย…

388
00:24:00,064 --> 00:24:01,483
‎เธอก็เลยเขียนมันขึ้นมาเอง

389
00:24:09,949 --> 00:24:12,827
‎ค่ะ โอเค มีอะไรคะ

390
00:24:16,080 --> 00:24:16,956
‎โอเค

391
00:24:17,040 --> 00:24:19,918
‎(ดาโคตา
‎ไง - ฉันคิดถึงเธอ)

392
00:24:20,001 --> 00:24:20,835
‎ค่ะ

393
00:24:23,129 --> 00:24:24,005
‎ใช่

394
00:24:25,131 --> 00:24:26,799
‎ฉันจะต้องคุยกับเขาก่อน

395
00:24:27,759 --> 00:24:28,968
‎ทั้งหมดเลย หรือ…

396
00:24:29,511 --> 00:24:30,345
‎เรากลับมาแล้ว

397
00:24:30,428 --> 00:24:33,723
‎- ไม่ต้องรีบ ลูกมีข่าวมาบอก
‎- พวกเขามาแล้ว อะไรเหรอ

398
00:24:33,848 --> 00:24:35,850
‎- ผมได้เข้าทีมบาสเกตบอล
‎- พระเจ้า

399
00:24:35,934 --> 00:24:37,018
‎ฮะ เป็นไปได้ยังไง

400
00:24:37,101 --> 00:24:39,562
‎- แป๊บนะคะ
‎- นี่ ยินดีกับน้องไม่เป็นเหรอ

401
00:24:39,646 --> 00:24:41,773
‎ไม่ หนูแค่… คือเขาตัวเตี้ยจะตาย

402
00:24:41,856 --> 00:24:44,359
‎- ผมจะเป็นตัวจ่ายบอล
‎- ตอบได้ดี นั่นไงล่ะ

403
00:24:44,442 --> 00:24:46,152
‎นั่นฟังดูดีค่ะ ไว้ฉันโทรกลับนะ

404
00:24:46,236 --> 00:24:48,446
‎- ทำอะไรอยู่น่ะ
‎- ขอเวลาฉันห้านาทีนะ

405
00:24:48,530 --> 00:24:49,489
‎ขอบคุณค่ะ

406
00:24:50,114 --> 00:24:51,908
‎- ดูพ่อนักบาสคนเก่งนี่สิ
‎- อะไรนะ

407
00:24:51,991 --> 00:24:53,451
‎พระเจ้า

408
00:24:53,535 --> 00:24:55,537
‎- แม่ภูมิใจในตัวลูกมาก
‎- ใช่

409
00:24:55,620 --> 00:24:58,373
‎ฉันเองก็มีข่าวมาบอก

410
00:24:58,957 --> 00:25:00,166
‎เราได้รับข้อเสนอ

411
00:25:00,250 --> 00:25:03,336
‎เงินสดล้วน ไม่ถอนตัวแน่
‎พวกเขาอยากได้บ้านจริงๆ

412
00:25:03,920 --> 00:25:06,089
‎- ให้เท่าไหร่
‎- สองล้านเจ็ดแสนห้าหมื่น

413
00:25:06,172 --> 00:25:07,757
‎ฉันรู้ว่าไม่ได้เยอะ

414
00:25:08,591 --> 00:25:11,427
‎แต่บรูซคิดว่าพอรวมค่าเฟอร์นิเจอร์แล้ว

415
00:25:11,511 --> 00:25:13,263
‎เราก็จะได้อีก 125,000 - 150,000

416
00:25:13,346 --> 00:25:14,597
‎แล้วใครเป็นคนซื้อ

417
00:25:15,473 --> 00:25:17,767
‎ไม่รู้สิ เป็นบริษัทจำกัด

418
00:25:18,351 --> 00:25:19,352
‎อ้อ แน่สินะ

419
00:25:19,435 --> 00:25:22,313
‎ใช่ ฟังนะ สิ่งเดียวที่พวกเขาอยากเปลี่ยน

420
00:25:22,397 --> 00:25:23,273
‎ครัว

421
00:25:23,356 --> 00:25:25,191
‎อะไรนะ ล้อเล่นรึเปล่า

422
00:25:25,275 --> 00:25:27,652
‎สงสัยไม่ใช่ทุกคนที่ชอบเคาน์เตอร์ไม้เขียงน่ะ

423
00:25:27,735 --> 00:25:29,988
‎นี่ ไม่เอาน่า คนพวกนี้ไม่มีรสนิยมเลย

424
00:25:30,071 --> 00:25:32,156
‎- ใช่เลย
‎- เอาละ ครอบครัวแบรนน็อค

425
00:25:33,283 --> 00:25:34,784
‎เราคิดว่าไง

426
00:25:38,162 --> 00:25:39,289
‎ผมว่าตกลง

427
00:25:39,372 --> 00:25:40,498
‎ฉันก็ว่าตกลง

428
00:25:43,376 --> 00:25:44,794
‎- ตกลงฮะ
‎- ตกลง

429
00:25:44,877 --> 00:25:46,462
‎- ตกลง!
‎- ตกลง!

430
00:25:47,046 --> 00:25:50,550
‎ฉันยินดีเหลือเกิน
‎ที่ได้จัดประชุมต้อนรับสมาชิกใหม่

431
00:25:50,633 --> 00:25:54,470
‎ของสมาคมอนุรักษ์เวสต์ฟิลด์

432
00:25:57,223 --> 00:26:01,811
‎ค่ะ ตอนนี้ช่วยแนะนำตัวด้วย โมคะ

433
00:26:02,395 --> 00:26:03,438
‎ฉันก่อนเหรอ

434
00:26:04,939 --> 00:26:10,236
‎โอเค หวัดดีค่ะ ฉันมอรีน
‎เพื่อนๆ ฉันเรียกฉันว่าบิ๊กโม

435
00:26:11,321 --> 00:26:15,700
‎ฉันอยู่บ้านถัดไปนี่เอง
‎และน่าเศร้าที่ฉันเพิ่งเป็นม่าย

436
00:26:15,783 --> 00:26:19,120
‎ฉันจึงซึ้งใจมาก
‎ที่เพิร์ลให้ฉันเข้าสมาคมด้วย

437
00:26:19,704 --> 00:26:21,956
‎ก็อย่างที่คนพูดกัน
‎อย่าปล่อยให้ตัวเองอยู่ว่างๆ

438
00:26:25,960 --> 00:26:30,673
‎หวัดดีครับ ผมโรเจอร์ คัปแลน และ ให้ตาย

439
00:26:30,757 --> 00:26:35,720
‎ผมรักบ้านเก่าตั้งแต่เด็กๆ แล้ว

440
00:26:36,554 --> 00:26:38,139
‎และผมดีใจมากที่ได้มาที่นี่

441
00:26:38,848 --> 00:26:40,850
‎เราดีใจมากที่คุณมาค่ะ

442
00:26:41,726 --> 00:26:44,312
‎และฉันเพิร์ล วินสโลว์

443
00:26:44,395 --> 00:26:47,607
‎ส่วนนี่คือแจสเปอร์ เลขาฯ ของเรา

444
00:26:47,690 --> 00:26:50,568
‎และ… วิลเลี่ยมคะ

445
00:26:54,030 --> 00:26:59,077
‎สวัสดี ผมวิลเลี่ยม เว็บสเตอร์
‎บางครั้งผมก็ใช้ชื่อว่าบิล

446
00:26:59,786 --> 00:27:05,083
‎ผมย้ายมาที่เวสต์ฟิลด์ราวๆ ปี 1995

447
00:27:05,166 --> 00:27:06,959
‎ปี 1995 เหรอ

448
00:27:07,043 --> 00:27:08,503
‎ใช่ ผม…

449
00:27:10,838 --> 00:27:14,967
‎ผมมีความต้องการที่จะรักษาเมืองนี้ไว้
‎อย่างที่มันควรจะเป็น

450
00:27:15,593 --> 00:27:16,427
‎นั่นแหละ

451
00:27:18,346 --> 00:27:19,514
‎ขอบคุณครับ

452
00:27:19,597 --> 00:27:21,099
‎คุณชื่อบิลเหรอ

453
00:27:22,392 --> 00:27:24,102
‎ผมคุ้นหน้าคุณมากนะ

454
00:27:24,894 --> 00:27:30,024
‎บิลทำงานที่ห้องสมุดสาธารณะ
‎คุณคงจำเขาได้จากที่นั่นน่ะ

455
00:27:31,859 --> 00:27:34,529
‎ผมว่าผมรู้แล้วว่าผมจำคุณได้จากที่ไหน

456
00:27:34,612 --> 00:27:37,990
‎ผมว่าคุณรู้จักผมจากห้องสมุดสาธารณะนั่นละ

457
00:27:39,575 --> 00:27:40,785
‎ที่บ้านคุณเป็นไงบ้าง บิล

458
00:27:48,209 --> 00:27:50,253
‎บ้านข้างๆ มีเจ้าของใหม่

459
00:27:50,336 --> 00:27:52,588
‎บ้านข้างๆ มีเจ้าของใหม่
‎ขอบคุณ แจสเปอร์

460
00:27:52,672 --> 00:27:55,758
‎แจสเปอร์ บอกเราสิว่านายเห็นอะไร

461
00:27:55,842 --> 00:27:57,844
‎แผ่นหินอ่อนสีชมพู…

462
00:28:00,096 --> 00:28:02,432
‎ขนาดใหญ่ถูกวางไว้ในครัว

463
00:28:04,475 --> 00:28:08,020
‎หินอ่อนสีชมพู
‎ฉันไม่ยักรู้ว่ามีของแบบนั้นด้วย

464
00:28:08,104 --> 00:28:12,150
‎มันยกระดับจากไม้เขียงนะ ว่ามั้ย

465
00:28:12,817 --> 00:28:13,651
‎เนอะ

466
00:28:14,652 --> 00:28:16,237
‎ขอโทษที ขออนุญาตพูดนะ

467
00:28:16,320 --> 00:28:19,866
‎ผมเข้าใจความต้องการที่จะรักษา

468
00:28:21,159 --> 00:28:23,536
‎รูปลักษณ์ภายนอกของอาคารเก่าแก่ไว้

469
00:28:23,619 --> 00:28:28,875
‎แต่เรามีอำนาจที่จะไปควบคุม
‎การออกแบบภายในของพวกเขาเหรอ

470
00:28:29,542 --> 00:28:33,087
‎ก็ไม่เป็นทางการนะ

471
00:28:34,297 --> 00:28:38,843
‎แต่เราให้คำแนะนำที่จริงจัง

472
00:28:38,926 --> 00:28:43,556
‎แล้วอะไรที่เรารู้สึกว่า
‎เป็นวัสดุที่เหมาะกับพื้นเคาน์เตอร์

473
00:28:43,639 --> 00:28:46,100
‎ในครัวแบบในบ้าน…

474
00:28:46,184 --> 00:28:47,059
‎บ้านเลขที่ 657

475
00:28:47,143 --> 00:28:49,479
‎ใช่ บ้านเลขที่ 657

476
00:28:49,562 --> 00:28:50,605
‎ที่จริงแล้ว

477
00:28:51,689 --> 00:28:55,026
‎ผมเคยอยู่บ้านนั้นเมื่อหลายปีก่อน

478
00:28:55,109 --> 00:28:58,321
‎ผมจำได้ว่าพื้นเคาน์เตอร์เป็นของดั้งเดิม

479
00:28:58,404 --> 00:29:01,949
‎เป็นไม้วอลนัตดำขัดเงา

480
00:29:02,033 --> 00:29:03,618
‎เชื่อมั้ยล่ะ

481
00:29:03,701 --> 00:29:07,830
‎มันถูกใช้ทั่วไปในบ้านสไตล์วิกตอเรีย
‎ที่สร้างในยุค 1920

482
00:29:08,414 --> 00:29:12,168
‎นั่นมีประโยชน์มากเลย ขอบคุณค่ะ

483
00:29:13,503 --> 00:29:18,758
‎แจสเปอร์ ไม้วอลนัตดำขัดเงา จดลงไป

484
00:29:21,260 --> 00:29:26,349
‎เดินมาเลยค่ะ เดินมา และ…

485
00:29:26,432 --> 00:29:27,600
‎เปิดตาได้ค่ะ

486
00:29:29,101 --> 00:29:33,898
‎โห จอร์เจีย พระเจ้า

487
00:29:35,233 --> 00:29:37,860
‎คุณแต่งได้เป็นตัวฉันมาก

488
00:29:40,404 --> 00:29:42,949
‎ฉันคิดว่าฉันจะมีความสุขกับที่นี่มาก

489
00:29:45,326 --> 00:29:46,869
‎- ขอบคุณมากค่ะ
‎- ยินดีค่ะ

490
00:29:46,953 --> 00:29:48,329
‎- พรุ่งนี้คุยกันนะ
‎- ได้ค่ะ

491
00:29:48,412 --> 00:29:49,497
‎เอาละ บ๊ายบาย

492
00:29:51,082 --> 00:29:52,208
‎ว้าว

493
00:29:55,711 --> 00:29:57,004
‎ว้าว ไง ทุกคน

494
00:29:58,339 --> 00:30:00,591
‎ว้าว นี่จัดแต่งได้ดีมากเลย

495
00:30:00,675 --> 00:30:03,553
‎ว้าว ดีมาก ขอบคุณ

496
00:30:03,636 --> 00:30:04,887
‎ดูเป็นตัวฉันมากเลย

497
00:30:04,971 --> 00:30:08,474
‎ว้าว สาวโสดดูแลตัวเอง

498
00:30:10,476 --> 00:30:12,812
‎ขอบคุณค่ะ เจอกันพรุ่งนี้

499
00:30:27,869 --> 00:30:29,829
‎ฉันนึกแล้วว่าเรื่องนี้จะเกิดขึ้นสักวัน

500
00:30:30,872 --> 00:30:32,456
‎อยากดื่มอะไรมั้ย

501
00:30:32,540 --> 00:30:35,084
‎เอาวิสเปอร์ริงแองเจิลเย็นๆ มั้ย

502
00:30:35,167 --> 00:30:37,211
‎ฉันมีสแนปเปิล

503
00:30:37,295 --> 00:30:40,590
‎ในตู้เย็นมีของเต็ม… พระเจ้า

504
00:30:41,841 --> 00:30:42,758
‎มีทุกอย่างเลย

505
00:30:53,644 --> 00:30:57,023
‎เป็นฝีมือเธอมาตลอดสินะ

506
00:30:59,567 --> 00:31:02,028
‎พอมองย้อนกลับไป มันออกจะชัดเจน แต่…

507
00:31:04,447 --> 00:31:07,867
‎คอยกดดันเราให้ขายบ้าน

508
00:31:07,950 --> 00:31:10,453
‎ฝีมือฉันอะไร

509
00:31:11,037 --> 00:31:14,123
‎เราจะคุยกันเรื่องนี้อีกแล้วเหรอ นอร่า

510
00:31:14,206 --> 00:31:15,291
‎เธอทำตัวเอง

511
00:31:15,374 --> 00:31:19,754
‎เธอเป็นคนที่โวยวายเรื่องจดหมายโง่ๆ

512
00:31:19,837 --> 00:31:21,213
‎ที่ไม่น่ากลัวด้วยซ้ำ

513
00:31:21,297 --> 00:31:22,924
‎แล้วเธอ… จะบ้าตาย

514
00:31:23,007 --> 00:31:26,510
‎มีคนเหยียบบีเวอร์หรือมัสค์แรต
‎หรือห่าอะไรก็ช่าง

515
00:31:26,594 --> 00:31:27,803
‎ของลูกชายเธอตาย

516
00:31:27,887 --> 00:31:31,390
‎เธอเป็นคนที่ลดราคาบ้านตอนขายต่อเอง

517
00:31:31,474 --> 00:31:32,308
‎ใช่แล้ว นอร่า

518
00:31:32,391 --> 00:31:36,604
‎ฉันแย่งบ้านเธอมาได้เพราะราคามันดี

519
00:31:38,773 --> 00:31:42,109
‎เธอกับแชมเบอร์แลนด์อยากได้บ้านนี้สินะ

520
00:31:42,193 --> 00:31:44,445
‎เขาคือคนที่เราเห็นในอุโมงค์

521
00:31:45,529 --> 00:31:49,116
‎ขอที เราคบกันแป๊บเดียวแล้วก็เลิกกัน

522
00:31:51,577 --> 00:31:53,871
‎โทษทีนะที่ฉันแย่ง
‎ชีวิตที่ดีงามของเธอมา นอร่า

523
00:31:54,455 --> 00:31:57,124
‎แต่ฉันไม่ผิด เธอนั่นแหละผิด

524
00:31:59,502 --> 00:32:02,004
‎และตอนนี้ฉันอยากพูดบางอย่างใส่หน้าเธอ

525
00:32:02,755 --> 00:32:05,967
‎ไสหัวออกไปจากบ้านฉัน

526
00:32:10,179 --> 00:32:14,350
‎ฉันรู้สึกว่าอะไรๆ มันจะไม่เป็นไป

527
00:32:14,433 --> 00:32:16,018
‎ตามที่เธอต้องการนะ

528
00:32:18,562 --> 00:32:19,897
‎เป็นฉันจะระวังตัว

529
00:32:28,364 --> 00:32:29,824
‎นี่ขู่ฉันเหรอ

530
00:32:31,951 --> 00:32:33,160
‎เปล่า

531
00:32:35,663 --> 00:32:37,081
‎แต่ฉันจะคอยจับตาดูนะ

532
00:32:52,513 --> 00:32:53,347
‎สวัสดีค่ะ

533
00:32:53,431 --> 00:32:56,517
‎สวัสดี เราเป็นเพื่อนบ้านใหม่ของคุณ

534
00:32:56,600 --> 00:33:00,062
‎เราแค่อยากแวะมาแนะนำตัวเองน่ะ

535
00:33:00,146 --> 00:33:03,274
‎ฉันเพิร์ลค่ะ ฉันคิดว่าคุณคงรู้จักมอรีนแล้ว

536
00:33:03,357 --> 00:33:07,153
‎หวัดดีค่ะ ฉันแคเรน คัลฮูน
‎ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ

537
00:33:07,236 --> 00:33:08,738
‎ส่วนนี่บารอนน้อย

538
00:33:09,530 --> 00:33:10,698
‎อุ๊ย น้องหมา

539
00:33:11,532 --> 00:33:13,534
‎เราตกลงกันไม่ได้ว่าจะทำอะไรให้คุณดี

540
00:33:13,617 --> 00:33:17,079
‎ฉันเลยทำบลอนดี้คาราเมลขึ้นชื่อของฉันมาให้

541
00:33:17,163 --> 00:33:19,331
‎ถ้าแช่ช่องแข็งไว้กินได้นานเลยนะ

542
00:33:19,415 --> 00:33:23,878
‎ฉันทำพายอิงลิชวอลนัตมาให้ค่ะ

543
00:33:24,962 --> 00:33:26,130
‎โอเค แกลงไปก่อนนะ

544
00:33:26,213 --> 00:33:28,049
‎ไปเลย ไปหาของเล่นของแกสิ

545
00:33:28,674 --> 00:33:29,717
‎ใช่ ไปหาเลย

546
00:33:31,719 --> 00:33:33,179
‎ฟังนะคะ สาวๆ

547
00:33:33,262 --> 00:33:37,975
‎ตอนนี้ฉันกินคีโตอยู่น่ะ
‎ก็เลยรับของพวกนี้ไม่ได้

548
00:33:38,809 --> 00:33:40,728
‎พวกคุณเก็บไว้กินเองเถอะ

549
00:33:42,021 --> 00:33:42,897
‎โอเค

550
00:33:45,441 --> 00:33:46,400
‎ให้ตาย

551
00:33:49,904 --> 00:33:54,825
‎แ-ค-เ-ร-น แคเรน

552
00:34:01,999 --> 00:34:03,334
‎นั่นโทรศัพท์บ้านเหรอ

553
00:34:20,893 --> 00:34:21,769
‎ฮัลโหล

554
00:34:26,273 --> 00:34:27,108
‎ฮัลโหล

555
00:34:31,403 --> 00:34:32,238
‎ฮัลโหล

556
00:34:41,330 --> 00:34:42,832
‎อะไรวะ

557
00:35:00,808 --> 00:35:03,978
‎ไม่นะ ไม่ๆ

558
00:35:07,439 --> 00:35:08,399
‎ตายแล้ว

559
00:35:12,736 --> 00:35:14,113
‎พระเจ้า

560
00:35:14,655 --> 00:35:16,115
‎เวร

561
00:35:17,158 --> 00:35:19,493
‎นังบ้าเอ๊ย

562
00:35:26,125 --> 00:35:27,042
‎ฮัลโหล

563
00:35:27,126 --> 00:35:28,752
‎สวัสดี คุณเป็นยังไงบ้าง

564
00:35:28,836 --> 00:35:30,296
‎โทรหาผมทำไม แคเรน

565
00:35:30,379 --> 00:35:33,340
‎ฉันสงสัยว่าคุณจะแวะมาได้มั้ย

566
00:35:33,424 --> 00:35:37,803
‎หรือส่งใครมาเช็กบ้านที

567
00:35:37,887 --> 00:35:39,680
‎ฉันว่ามีคนเข้ามาในนี้

568
00:35:40,389 --> 00:35:41,307
‎และฉัน…

569
00:35:43,559 --> 00:35:45,728
‎ฉันว่าอาจเป็นนอร่า

570
00:35:46,520 --> 00:35:47,354
‎อะไรนะ

571
00:35:47,438 --> 00:35:49,398
‎บางทีคุณอาจค้นบ้าน

572
00:35:49,899 --> 00:35:52,234
‎ดูว่ามีใครอยู่ในนี้รึเปล่า

573
00:35:52,318 --> 00:35:54,445
‎ไม่ๆ นั่นจะไม่เกิดขึ้นแน่

574
00:35:55,279 --> 00:35:58,407
‎ไม่ ผมจะไม่แวะไปและจะไม่ส่งใครไป

575
00:35:58,490 --> 00:36:01,535
‎ผมไม่ชอบที่ถูกล้อเรื่องนกเขาไม่ขัน

576
00:36:01,619 --> 00:36:04,163
‎- อะไรนะ
‎- คุณกับผม เราไม่ใช่เพื่อนกัน

577
00:36:04,246 --> 00:36:07,166
‎ไม่หลังจากที่เราจบกันไม่ดี
‎และผมมีเพื่อนเยอะแล้ว

578
00:36:07,249 --> 00:36:09,543
‎และพวกเขาก็ไม่พอใจกับการกระทำของคุณด้วย

579
00:36:09,627 --> 00:36:12,254
‎ไม่ต้องคิดโทรหา 911 ด้วยนะ

580
00:36:12,838 --> 00:36:14,882
‎เพราะคุณบอกว่าคุณอยากอยู่คนเดียว

581
00:36:14,965 --> 00:36:16,508
‎และนั่นคือสิ่งที่คุณจะได้รับ

582
00:36:17,343 --> 00:36:18,594
‎เดี๋ยวสิ

583
00:36:19,929 --> 00:36:20,846
‎แม่งเอ๊ย

584
00:36:29,063 --> 00:36:30,314
‎บารอน ลูกรัก

585
00:36:33,651 --> 00:36:35,069
‎เห่าอะไรน่ะ

586
00:36:36,362 --> 00:36:37,446
‎นี่ บารอน

587
00:36:50,876 --> 00:36:51,752
‎โอเค

588
00:36:54,838 --> 00:36:55,923
‎อะไรกันวะ

589
00:36:58,092 --> 00:37:00,094
‎บารอน มีคนเข้ามาทางนี้เหรอ

590
00:37:05,766 --> 00:37:06,600
‎เวรละ

591
00:37:14,858 --> 00:37:18,362
‎บารอน มานี่ มาสิ

592
00:37:18,445 --> 00:37:20,948
‎บารอน มานี่ มาเลย

593
00:37:21,031 --> 00:37:22,116
‎มาจ้ะ เด็กดี

594
00:37:28,289 --> 00:37:31,834
‎พวกคุณจะมาแต่เช้าเลยใช่มั้ย

595
00:37:31,917 --> 00:37:34,712
‎ครับ เราน่าจะไปถึงตอน 6.30 ไม่ก็ 6.45 น.

596
00:37:34,795 --> 00:37:39,091
‎เยี่ยมเลย ปัญหาใหญ่ของฉันคือเรื่องเห็ดรา

597
00:37:39,174 --> 00:37:41,802
‎ได้ครับ เราจะเอาเครื่องลดความชื้นไปด้วย

598
00:37:41,885 --> 00:37:45,431
‎ดีค่ะ ขอบคุณนะ ราตรีสวัสดิ์

599
00:39:25,114 --> 00:39:27,032
‎(คุณคัลฮูน
‎657 บูเลอวาร์ด)

600
00:39:38,168 --> 00:39:42,381
‎ถึงคุณคัลฮูน ยินดีต้อนรับสู่ฝันร้ายของคุณ

601
00:39:42,464 --> 00:39:45,134
‎ชื่อเสียงของคุณมาก่อนตัวคุณเสียอีก

602
00:39:45,217 --> 00:39:48,429
‎บ้านเลขที่ 657 ร้องเรียกมาสักพักแล้ว

603
00:39:49,054 --> 00:39:50,806
‎คุณได้ยินเสียงมันครั้งแรกเมื่อไหร่

604
00:39:50,889 --> 00:39:53,142
‎ครั้งแรกที่ผมได้ยินเสียงบ้านเรียกผม

605
00:39:53,225 --> 00:39:55,686
‎มันขอให้ผมพาคนแบบคุณมา

606
00:39:55,769 --> 00:39:58,772
‎คนที่คิดถึงความโลภก่อนอย่างอื่น

607
00:40:05,863 --> 00:40:08,490
‎นี่จะไม่ใช่ครั้งสุดท้ายที่คุณจะได้ข่าวจากผม

608
00:40:09,199 --> 00:40:12,953
‎ผมขอแสดงความยินดี
‎กับบ้านใหม่แสนวิเศษของคุณ

609
00:40:30,596 --> 00:40:34,308
‎และผมรู้ว่ามิตรภาพของเรา
‎จะเติบโตขึ้นเรื่อยๆ

610
00:40:34,391 --> 00:40:37,144
‎ผมอยากรู้เรื่องทุกอย่างของคุณแล้ว

611
00:40:37,227 --> 00:40:42,691
‎มีความลับมากมายในบ้านเลขที่ 657
‎ที่คุณจะได้รู้

612
00:40:42,774 --> 00:40:45,027
‎ผมตั้งตารอที่จะเล่ามันให้คุณฟัง

613
00:40:45,611 --> 00:40:47,404
‎ผมคือผู้เฝ้าดู

614
00:40:50,908 --> 00:40:54,661
‎ขอโทษด้วยนะ ช่วงสองอาทิตย์มานี้
‎ผมจำวันผิดตลอดเลย

615
00:40:55,287 --> 00:40:57,748
‎ไม่เป็นไร คุณรู้สึกยังไงบ้าง

616
00:40:58,957 --> 00:41:01,084
‎อ้อ ดีครับ ดีเลย

617
00:41:01,168 --> 00:41:03,504
‎ผมรู้สึกว่าในที่สุดผมก็สบายดี…

618
00:41:03,587 --> 00:41:06,298
‎ที่จริง ทั้งครอบครัวผมเลยละ

619
00:41:06,381 --> 00:41:10,219
‎รู้สึกว่าในที่สุดเราก็ใช้ชีวิตต่อได้แล้ว

620
00:41:10,302 --> 00:41:12,179
‎- ดีใจที่ได้ยินแบบนั้นนะ
‎- ครับ

621
00:41:13,222 --> 00:41:14,723
‎คาร์เตอร์เยี่ยมมาก

622
00:41:14,806 --> 00:41:16,099
‎เอลลี่…

623
00:41:16,183 --> 00:41:18,644
‎เอลลี่กำลังตื่นเต้น
‎อยากไปเรียนที่ม.บราวน์

624
00:41:18,727 --> 00:41:21,647
‎สัปดาห์หน้าเราเลยจะไปที่นั่น

625
00:41:21,730 --> 00:41:22,940
‎- ว้าว
‎- เนอะ

626
00:41:23,857 --> 00:41:25,317
‎ถ้าคุณบอกผมว่า

627
00:41:25,400 --> 00:41:27,528
‎ผมจะมีลูกที่อาจได้เรียนมหาวิทยาลัยดังๆ

628
00:41:27,611 --> 00:41:32,074
‎ผมก็บอกว่า "ไม่หรอก นั่นไม่น่าใช่ลูกผม"

629
00:41:32,824 --> 00:41:33,700
‎แล้วนอร่าล่ะ

630
00:41:34,618 --> 00:41:38,288
‎เธอเพิ่งจัดอีกโชว์ไปวันศุกร์ที่แล้ว
‎มันน่าทึ่งมาก

631
00:41:38,372 --> 00:41:41,875
‎เธอ… คือว่า ผมไม่รู้เรื่องศิลปะเลย

632
00:41:41,959 --> 00:41:45,295
‎แต่เห็นได้ชัดว่า
‎เธอเป็นศิลปินมาแรงคนใหม่

633
00:41:45,379 --> 00:41:46,713
‎นั่นยอดไปเลย

634
00:41:47,881 --> 00:41:51,009
‎แล้วคุณกับนอร่าเป็นยังไง
‎ความสัมพันธ์ของพวกคุณน่ะ

635
00:41:51,802 --> 00:41:53,720
‎เราโอเคครับ ดีมากเลย

636
00:41:53,804 --> 00:41:55,180
‎ผมว่าเราผ่านมันมาได้แล้ว

637
00:41:56,098 --> 00:41:59,351
‎มันเป็นปีที่หนักมาก

638
00:42:00,727 --> 00:42:03,438
‎แต่เราทำใจได้แล้ว เรื่องบ้าน

639
00:42:03,522 --> 00:42:07,067
‎เรื่องทุกอย่างเลย มันเป็นอดีตไปแล้ว

640
00:42:07,150 --> 00:42:10,904
‎เกือบลืม แคเรนต้องขายบ้าน

641
00:42:11,738 --> 00:42:14,157
‎ต้องมีอะไรเกิดขึ้นแน่ๆ จริงมั้ย

642
00:42:14,241 --> 00:42:17,202
‎เพราะเธออยู่ในบ้านนั้นแค่ 48 ชั่วโมงเอง

643
00:42:17,744 --> 00:42:19,830
‎เธออาจปรับปรุงบ้านแล้วก็ขาย แต่ไม่รู้สิ

644
00:42:19,913 --> 00:42:20,872
‎ถ้านั่นเป็นแผน

645
00:42:20,956 --> 00:42:24,084
‎เธออ่านตลาดได้แย่มากเพราะเธอขายมัน

646
00:42:24,167 --> 00:42:27,129
‎เดาสิว่าขายไปเท่าไหร่ เดาสิ

647
00:42:28,088 --> 00:42:28,964
‎สองล้านหก

648
00:42:31,008 --> 00:42:32,175
‎สองล้านหก

649
00:42:32,926 --> 00:42:34,344
‎เธอขาดทุนย่อยยับเลย

650
00:42:34,428 --> 00:42:36,263
‎ผมไม่รู้ว่าใครซื้อต่อ แต่ใครก็ตามที่ซื้อไป

651
00:42:36,346 --> 00:42:38,015
‎พวกเขาได้ข้อตกลงที่ดีที่สุดเลย

652
00:42:39,683 --> 00:42:41,560
‎คุณพูดเรื่องบ้านอีกแล้ว

653
00:42:43,645 --> 00:42:45,647
‎อ้าว ก็คุณถามนี่

654
00:42:46,231 --> 00:42:48,108
‎ผมไม่ได้ถาม

655
00:42:56,533 --> 00:42:58,076
‎ผมปล่อยวางไม่ได้

656
00:42:59,119 --> 00:43:01,121
‎ผมลืมไม่ได้

657
00:43:04,207 --> 00:43:07,002
‎ผมรู้สึกว่ามีคนกลั่นแกล้งเรา

658
00:43:07,085 --> 00:43:09,129
‎และผมจะไม่มีวันได้รู้ว่าพวกเขาทำไปทำไม

659
00:43:09,212 --> 00:43:12,924
‎ในจุดนี้ ผมบอกคุณไม่ได้ด้วยซ้ำ
‎ว่าพวกเขาทำยังไง แต่พวกเขาทำ

660
00:43:16,261 --> 00:43:19,931
‎แล้วผมควรจะลืมๆ มันไปงั้นเหรอ

661
00:43:20,015 --> 00:43:21,433
‎ผมทำแบบนั้นไม่เป็น

662
00:43:24,061 --> 00:43:25,687
‎ผมเลยต้องคอย…

663
00:43:25,771 --> 00:43:26,980
‎ผมคอยพยายามที่จะ

664
00:43:28,398 --> 00:43:30,442
‎แต่งเรื่องราวที่มีตอนจบแสนสุข

665
00:43:31,985 --> 00:43:33,153
‎แต่มันจะไม่เป็นแบบนั้น

666
00:43:34,404 --> 00:43:36,907
‎เมื่อห้านาทีก่อน
‎ตอนคุณเล่าถึงครอบครัวของคุณ

667
00:43:37,783 --> 00:43:40,077
‎นั่นฟังดูเหมือนตอนจบแสนสุขนะ

668
00:43:40,661 --> 00:43:42,788
‎แต่คุณไม่ได้รู้สึกแบบนั้นใช่มั้ย

669
00:44:05,185 --> 00:44:07,312
‎(วซซ
‎แวนการ์ดเซเคียวริตี้โซลูชั่นส์)

670
00:44:16,571 --> 00:44:19,032
‎(สอบถามราคาติดต่อดาโคตา
‎603 555-0014)

671
00:44:32,629 --> 00:44:34,131
‎นี่ แจสเปอร์

672
00:44:34,214 --> 00:44:35,674
‎แจสเปอร์ มานี่สิ

673
00:44:36,925 --> 00:44:39,010
‎มาสิ มาเร็ว ไปกัน

674
00:44:39,094 --> 00:44:40,804
‎มาสิ

675
00:45:23,722 --> 00:45:25,474
‎รับได้ดีจ้ะ

676
00:45:30,562 --> 00:45:31,563
‎มีอะไรให้ช่วยมั้ยครับ

677
00:45:36,651 --> 00:45:37,611
‎ไม่ ผมแค่…

678
00:45:39,070 --> 00:45:40,363
‎บ้านสวยดีนะครับ

679
00:45:41,281 --> 00:45:43,909
‎ขอบคุณครับ เพิ่งย้ายมาน่ะ

680
00:45:43,992 --> 00:45:47,037
‎งั้นเหรอ ยินดีด้วยนะ

681
00:45:48,538 --> 00:45:49,372
‎เบนครับ

682
00:45:50,290 --> 00:45:51,124
‎เบน

683
00:45:52,959 --> 00:45:53,835
‎จอห์นครับ

684
00:45:53,919 --> 00:45:56,755
‎ยินดีที่ได้รู้จักครับ จอห์น
‎คุณอยู่แถวนี้ หรือ…

685
00:45:57,380 --> 00:46:00,091
‎ครับ ถัดไปสองสามช่วงถนนน่ะ

686
00:46:00,175 --> 00:46:01,009
‎เยี่ยมเลย

687
00:46:03,094 --> 00:46:04,179
‎ไว้เจอกันนะครับ

688
00:46:08,725 --> 00:46:09,684
‎แน่นอน

689
00:46:50,767 --> 00:46:51,601
‎หวัดดี

690
00:46:52,435 --> 00:46:53,478
‎นี่ คุณอยู่ที่ไหนคะ

691
00:46:54,312 --> 00:46:56,398
‎รถติดอยู่น่ะ

692
00:46:57,774 --> 00:47:00,694
‎อุโมงค์ฮอลแลนด์รถเยอะมาก
‎รถติดยาวเลย

693
00:47:03,947 --> 00:47:05,240
‎สัมภาษณ์เป็นยังไงบ้างคะ

694
00:47:07,367 --> 00:47:10,370
‎ก็ดีนะ เดี๋ยวก็รู้

695
00:47:13,039 --> 00:47:13,957
‎นี่ ที่รัก

696
00:47:15,375 --> 00:47:17,711
‎ฉันรู้ว่าฉันคงไม่ได้พูดมันมากพอ แต่

697
00:47:18,587 --> 00:47:19,462
‎แค่…

698
00:47:20,714 --> 00:47:24,050
‎ฉันขอบคุณทุกอย่างที่คุณทำอยู่นะ

699
00:47:25,051 --> 00:47:26,428
‎การบำบัดและทุกอย่าง ฉัน…

700
00:47:27,929 --> 00:47:29,806
‎มันสร้างความแตกต่างได้มากจริงๆ

701
00:47:32,058 --> 00:47:34,811
‎ฉันมีความสุขมาก
‎หวังว่าคุณเองก็เช่นกันนะ

702
00:47:38,607 --> 00:47:39,566
‎ใช่ ขอบคุณนะ

703
00:47:42,152 --> 00:47:43,194
‎ผมมีความสุข

704
00:47:45,238 --> 00:47:46,656
‎ฉันรักคุณมากนะ

705
00:47:50,452 --> 00:47:51,494
‎ผมก็รักคุณ

706
00:47:54,205 --> 00:47:55,206
‎เจอกันที่บ้านนะ

707
00:48:52,305 --> 00:48:58,812
‎(คดีผู้เฝ้าดูยังคงไขไม่ได้)

708
00:50:26,691 --> 00:50:31,696
‎คำบรรยายโดย วิภาพร หมู่ศิริเลิศ