1
00:00:09,426 --> 00:00:13,596
จากนี้ไปคือความสิ้นหวังที่แท้จริง

2
00:00:15,098 --> 00:00:17,726
แย่ละสิ มันตอบสนองกับรอบด้าน
จนปีกโผล่ออกมาเลย

3
00:00:17,809 --> 00:00:20,270
ไม่เห็นเป็นไรเลยนี่นา อยากจะใช้ก็ใช้ไป

4
00:00:20,353 --> 00:00:22,689
แต่ข้าเหนื่อยแล้ว ไม่เอาด้วยหรอก

5
00:00:22,772 --> 00:00:24,107
ข้าก็ไม่เอาเหมือนกันแหละน่า

6
00:00:24,190 --> 00:00:27,068
เหมือนแบมเบียตต้าจังจะใช้แล้วนะนั่น

7
00:00:27,152 --> 00:00:28,695
ก็แหงสิ

8
00:00:28,778 --> 00:00:31,740
แค่พวกเราหายตัวไป ยัยนั่นก็หัวร้อนจะแย่แล้ว

9
00:00:31,823 --> 00:00:33,199
น่ากลัวจัง

10
00:00:33,283 --> 00:00:34,284
ไม่ได้นะ

11
00:00:34,367 --> 00:00:37,370
คนอย่างยัยนั่นไม่ควรจะให้ใช้ที่สุดแล้ว

12
00:00:37,454 --> 00:00:39,706
ก็ยัยนั่นโง่จะตาย

13
00:00:39,789 --> 00:00:43,960
เดี๋ยวการต่อสู้นี้ก็จบลงไปง่ายๆ กันพอดี

14
00:02:25,895 --> 00:02:28,648
ต่อให้กลายร่างแล้ว
ทุกอย่างที่เห็นก็ยังกลับตาลปัตรอยู่ดีน่า

15
00:02:35,947 --> 00:02:38,950
กลับตาลปัตรแล้วยังไงยะ กระจอกซะไม่มี

16
00:02:39,033 --> 00:02:41,202
ถ้าแยกแยะทิศทางซ้ายขวาบนล่างไม่ได้

17
00:02:41,286 --> 00:02:45,331
ก็ทำลายทั้งซ้ายขวาบนล่างไปให้หมดก็พอ

18
00:02:45,415 --> 00:02:48,543
ด้วยพลังดิ เอ็กซ์โพลดของข้าไงล่ะ

19
00:03:01,389 --> 00:03:03,141
กลับมาแล้วเหรอ

20
00:03:03,224 --> 00:03:04,726
หัวหน้าหน่วย

21
00:03:04,809 --> 00:03:08,271
เป็นลูกน้องใครล่ะ
เจ้าลูกหมาหรือว่าเจ้าหน้ายิ้มระรื่นกัน

22
00:03:16,279 --> 00:03:18,197
บุ่มบ่ามเกินไปแล้วนะ รองหัวหน้าฮินาโมริ

23
00:03:18,281 --> 00:03:22,619
การระเบิดของแม่นั่นไม่สามารถหักล้าง
ด้วยโทบิอุเมะได้หรอกนะ

24
00:03:22,702 --> 00:03:26,372
แถมยังไม่ได้พกโล่หรือสวมเกราะมาอีก
ป้องกันตัวเองไม่ได้ด้วยซ้ำ

25
00:03:26,456 --> 00:03:28,708
ป้องกันตัวเองไม่ได้ด้วยซ้ำเหรอ

26
00:03:30,001 --> 00:03:33,838
พูดอย่างกับว่าถังบนหัวเจ้า
มันจะป้องกันได้เมื่อถูกโจมตีอย่างนั้นแหละ

27
00:03:42,472 --> 00:03:46,267
รับรู้ถึงความผิดปกติในเสี้ยววิที่กระทบตัว
เลยเบี่ยงหัวหลบ

28
00:03:46,351 --> 00:03:47,602
สมกับเป็นเจ้าลูกหมาเลยนะ

29
00:03:47,685 --> 00:03:49,479
สัญชาตญาณสัตว์เหรอ

30
00:03:50,480 --> 00:03:54,108
ใช่แล้ว ระเบิดของข้าไม่มีทางป้องกันได้เลย

31
00:03:54,192 --> 00:03:57,237
เพราะข้าไม่ได้ยิงระเบิดอนุภาควิญญาณ

32
00:03:57,320 --> 00:04:01,741
แต่ทุกอย่างที่โดนอนุภาควิญญาณของข้ายิงเข้า
จะกลายเป็นระเบิดไปเอง

33
00:04:01,824 --> 00:04:04,577
เพราะฉะนั้น ต่อให้คิดจะหลบในทันที

34
00:04:04,661 --> 00:04:06,246
ก็ไม่มีประโยชน์หรอกนะ

35
00:04:06,329 --> 00:04:07,538
ไม่จริงน่า

36
00:04:07,622 --> 00:04:10,041
เอ้า ทีนี้จะเอายังไงล่ะ

37
00:04:10,124 --> 00:04:12,168
เจ้าลูกหมา

38
00:04:12,252 --> 00:04:13,711
มาหลบข้างหลังข้าเร็ว

39
00:04:20,301 --> 00:04:21,261
เป็นไง

40
00:04:21,344 --> 00:04:25,223
อย่างมากก็แค่เกราะพังเท่านั้น
คงไม่ถึงขั้นตายหรอกมั้ง

41
00:04:25,306 --> 00:04:27,976
ขอดูสภาพใต้ถังนั่นหน่อยแล้วกัน

42
00:04:35,066 --> 00:04:38,319
อะไรเนี่ย ไม่ได้เป็นลูกหมาแล้วนี่นา

43
00:04:41,698 --> 00:04:43,574
วิชากลายร่างมนุษย์

44
00:04:43,658 --> 00:04:47,912
นั่นคือชื่อเรียกพิธีลับของตระกูลเราเหรอครับ

45
00:04:47,996 --> 00:04:49,372
ใช่แล้ว

46
00:04:49,455 --> 00:04:54,252
พวกเราเผ่ามนุษย์หมาป่า
เคยก่อกรรมทำบาปเอาไว้ในชาติก่อน

47
00:04:54,335 --> 00:04:56,629
จึงตกต่ำมาเป็นเดรัจฉาน

48
00:04:56,713 --> 00:04:58,756
แต่ถึงอย่างนั้น พวกเราก็ไม่อาจตายลงได้

49
00:04:58,840 --> 00:05:04,012
ดังนั้นเผ่าของเราจึงกลับมายังโซลโซไซตี้

50
00:05:04,095 --> 00:05:07,473
เมื่อปลดบ่วงกรรมที่พันธนาการออกชั่วคราว

51
00:05:07,557 --> 00:05:12,937
แล้วกลับคืนสู่ร่างเดิม
ก่อนที่จะรับบาปในฐานะสัตว์ร้าย

52
00:05:13,021 --> 00:05:16,149
ก็จะได้รับพลังอันมหาศาล

53
00:05:16,232 --> 00:05:21,070
พิธีกรรมนี้ถูกเรียกว่าวิชากลายร่างมนุษย์

54
00:05:21,154 --> 00:05:23,614
แล้วจะต้องทำยังไง

55
00:05:27,410 --> 00:05:30,913
จงมอบหัวใจมาซะ

56
00:05:30,997 --> 00:05:33,666
ควักหัวใจออกมาด้วยมือของตัวเอง

57
00:05:34,250 --> 00:05:36,627
แล้วมอบมันให้กับข้า

58
00:05:36,711 --> 00:05:40,840
เท่านี้ข้าก็จะถ่ายทอด
วิชากลายร่างมนุษย์ให้กับเจ้า

59
00:05:42,884 --> 00:05:44,927
ทำไม่ได้งั้นหรือ

60
00:05:45,011 --> 00:05:47,013
เอาเถอะ

61
00:05:47,096 --> 00:05:53,436
เจ้าไม่ได้มีหน้าที่ต้องสละชีวิตตัวเอง
เพื่อช่วยพวกยมทูตนี่นะ

62
00:05:53,519 --> 00:05:55,063
มีสิครับ

63
00:05:56,397 --> 00:05:59,442
ตัวข้าไม่อาจทนกับการมีชีวิตอยู่ในเงามืด

64
00:05:59,525 --> 00:06:05,364
และทอดทิ้งเผ่าพันธุ์อย่างน่าละอาย
ซึ่งผู้ที่เก็บข้าไปเลี้ยงก็คือท่านเก็นริวไซ

65
00:06:05,448 --> 00:06:08,242
ท่านเก็นริวไซมีพระคุณต่อข้ามากเหลือเกิน

66
00:06:08,326 --> 00:06:11,287
แต่ท่านกลับต้องตายด้วยน้ำมือของพวกควินซี่

67
00:06:11,913 --> 00:06:16,876
ข้าจะต้องลบล้างความอัปยศนั้นให้จงได้

68
00:06:25,676 --> 00:06:27,136
รองหัวหน้าฮินาโมริ

69
00:06:27,220 --> 00:06:29,430
พาหัวหน้าหน่วยฮิราโกะไปก่อนเถอะ

70
00:06:32,558 --> 00:06:33,810
ค่ะ

71
00:06:37,438 --> 00:06:39,065
ช่วยไม่ได้นะ

72
00:06:40,775 --> 00:06:42,902
บังไค

73
00:06:43,611 --> 00:06:46,155
โคคุโจเท็นเง็นเมียวโอ

74
00:06:49,909 --> 00:06:52,578
ดันไกโจเอะ

75
00:07:08,386 --> 00:07:10,388
นั่นอะไรน่ะ

76
00:07:17,311 --> 00:07:18,187
เล่นเอาช็อกเลยนะ

77
00:07:18,271 --> 00:07:21,482
ที่ภายใต้บังไคนั่นไม่ใช่ลูกหมาน่ะ

78
00:07:21,566 --> 00:07:25,611
หรือว่า เจ้าลูกหมาอยู่ใต้
หน้ากากสัตว์ประหลาดนั่นเหรอ

79
00:07:34,370 --> 00:07:36,706
นี่มันยังไงกันเนี่ย

80
00:07:36,789 --> 00:07:41,627
โคคุโจเท็นเง็นเมียวโอ
คือบังไคที่มอบชีวิตให้กับเกราะ

81
00:07:42,211 --> 00:07:44,964
และดันไกโจเอะคือการสลัดเกราะนั่นทิ้ง

82
00:07:45,047 --> 00:07:49,135
ให้เป็นร่างที่เผยออกมาเพียงแค่
แรงกดดันวิญญาณและพละกำลัง

83
00:07:49,218 --> 00:07:52,221
วิชาของเจ้าเอาชนะข้าไม่ได้หรอก

84
00:08:08,112 --> 00:08:10,865
ถ้าเผยแรงกดดันวิญญาณ
ก็เท่ากับแสดงจุดอ่อนให้เห็นโต้งๆ น่ะสิ

85
00:08:13,409 --> 00:08:14,827
ยังไม่เข้าใจอีกเหรอ

86
00:08:14,911 --> 00:08:17,914
การที่จะกลัวการเป็นระเบิด
จนแหลกสลายเป็นผุยผงน่ะ

87
00:08:17,997 --> 00:08:20,625
เป็นเพราะยังมีชีวิตอยู่ไงล่ะ

88
00:08:20,708 --> 00:08:22,043
แต่หากไร้ซึ่งชีวิต

89
00:08:22,126 --> 00:08:25,838
ก็ไม่ต้องหวาดกลัวการแหลกสลายเป็นผุยผง

90
00:08:25,922 --> 00:08:26,881
พูดอะไรน่ะ

91
00:08:26,964 --> 00:08:30,134
เกราะเป็นชีวิตของเท็นเง็นเมียวโอ

92
00:08:30,218 --> 00:08:35,139
ดันไกโจเอะคือร่างหลังจาก
เท็นเง็นเมียวโอละทิ้งชีวิตไปแล้ว

93
00:08:35,223 --> 00:08:37,725
พูดอะไรของเจ้าอยู่น่ะ

94
00:08:37,808 --> 00:08:38,643
ข้าต้องรู้อยู่แล้วสิ

95
00:08:38,726 --> 00:08:41,187
เพราะเมื่อกี้บังไคนั่นยังเป็นของข้าอยู่เลย

96
00:08:41,270 --> 00:08:43,981
บังไคนั่นจะเชื่อมโยงกับผู้ที่ถือครองมัน

97
00:08:47,193 --> 00:08:48,486
ดูสิ

98
00:08:48,569 --> 00:08:50,488
ต่อให้บังไคถูกทำลาย ข้าก็ไม่รู้สึกอะไรเลยสักนิด

99
00:08:50,571 --> 00:08:53,324
แต่กับเจ้าของมันอย่างเจ้า
คงไม่ใช่อย่างนั้นหรอกใช่ไหม

100
00:08:54,367 --> 00:08:56,786
รูโหว่นั่นมันอะไรกัน

101
00:08:56,869 --> 00:09:00,081
กายของข้าเป็นเพียงภาชนะว่างเปล่า

102
00:09:00,164 --> 00:09:03,376
ข้าเป็นเพียงภาชนะที่มีอยู่เพื่อกำจัดเจ้าเท่านั้น

103
00:09:03,459 --> 00:09:06,045
วิชากลายร่างมนุษย์ของเรา

104
00:09:06,128 --> 00:09:11,092
คือพิธีกรรมการสังเวยหัวใจ
เพื่อให้ได้มาซึ่งร่างอมตะชั่วคราว

105
00:09:11,175 --> 00:09:16,305
ตราบใดที่ยังอยู่ในร่างมนุษย์
ข้าก็จะไม่มีวันตาย

106
00:09:22,895 --> 00:09:25,273
อะไรกัน เจ้าละทิ้งชีวิตไปงั้นเหรอ

107
00:09:25,356 --> 00:09:27,692
ที่พวกเราสู้กันไปก็เพราะกลัว

108
00:09:28,192 --> 00:09:30,319
ว่าถ้าแพ้จะต้องตายหรือถูกฆ่าทิ้งไม่ใช่หรือไง

109
00:09:30,403 --> 00:09:34,448
ถ้าทิ้งชีวิตเพื่อการต่อสู้
แล้วชัยชนะจะไปมีความหมายอะไร

110
00:09:34,532 --> 00:09:36,409
ข้าไม่ได้ทิ้งชีวิต

111
00:09:36,492 --> 00:09:38,703
ข้าแค่เดิมพัน

112
00:09:38,786 --> 00:09:42,290
ท่านเก็นริวไซต่อสู้โดยเดิมพันชีวิตตัวเอง

113
00:09:42,373 --> 00:09:46,168
แล้วตัวข้าจะไม่เดิมพันชีวิตได้อย่างไร

114
00:09:46,252 --> 00:09:49,380
ก่อนที่จะย่างก้าวเข้ามาในสนามรบนี้

115
00:09:52,675 --> 00:09:55,469
ข้าก็ได้วางชีวิตลงแล้ว

116
00:10:05,521 --> 00:10:08,482
ซาจินเอ๋ย ซาจิน

117
00:10:09,066 --> 00:10:14,238
เจ้าทำได้ดีมาก สมกับเป็นคนของเผ่าเรา

118
00:10:14,322 --> 00:10:20,703
ข้าภูมิใจในตัวเจ้ายามนี้นัก

119
00:10:20,786 --> 00:10:23,122
ซาจินเอ๋ย

120
00:10:23,706 --> 00:10:26,500
ไม่จริงน่า ระเบิดมันไม่ระเบิดออก

121
00:10:26,584 --> 00:10:31,255
แต่กลับถูกอัดมายังร่างของข้า
ด้วยความเร็วที่ไวกว่าการระเบิดงั้นเหรอ

122
00:10:31,339 --> 00:10:33,257
ได้ยังไงกัน

123
00:11:25,518 --> 00:11:26,852
ยังก่อน

124
00:11:26,936 --> 00:11:29,146
ขอเวลาข้าอีกหน่อย

125
00:11:29,230 --> 00:11:31,565
วิชากลายร่างมนุษย์เอ๋ย

126
00:11:31,649 --> 00:11:34,235
หัวใจของข้าเอ๋ย

127
00:11:36,237 --> 00:11:40,366
ข้าต้องไปให้ถึงที่นั่น

128
00:11:40,449 --> 00:11:46,455
ข้าจะต้องโค่นล้มจูฮาบัช

129
00:11:49,667 --> 00:11:54,713
ดีแล้ว ดีเหลือเกิน ซาจินเอ๋ย

130
00:11:54,797 --> 00:11:59,760
เจ้ารู้สึกตัวแล้วหรือยัง ซาจินเอ๋ย

131
00:11:59,844 --> 00:12:05,474
ความรู้สึกนั้นของเจ้าคือการแก้แค้นไงล่ะ

132
00:12:05,975 --> 00:12:12,857
เป็นการเอาชีวิตไปทิ้งเพื่อการแก้แค้น
อย่างที่เจ้าเคยพร่ำบอกพวกพ้องไงล่ะ

133
00:12:16,318 --> 00:12:19,155
แต่นั่นก็ดีเช่นกัน

134
00:12:19,238 --> 00:12:24,535
การแก้แค้นคือโฉมหน้าที่แท้จริงของเผ่าเรา

135
00:12:24,618 --> 00:12:29,206
และในที่สุดเจ้าก็ได้กลับมาแล้ว

136
00:12:30,749 --> 00:12:34,128
กลับมายังเผ่าของเรา

137
00:12:38,007 --> 00:12:39,925
นี่มัน…

138
00:12:43,179 --> 00:12:46,140
งั้นเหรอ นี่คือ…

139
00:12:48,184 --> 00:12:50,519
นี่คือค่าตอบแทนสินะ

140
00:12:51,395 --> 00:12:54,356
ถูกแล้ว ซาจินเอ๋ย

141
00:12:54,440 --> 00:12:58,444
ชีวิตในฐานะมนุษย์ของเจ้ากำลังจะสิ้นสุดลง

142
00:12:58,527 --> 00:13:01,572
เจ้าจะตกต่ำกลายเป็นสัตว์ร้าย
ที่อยู่เพื่อการแก้แค้น

143
00:13:01,655 --> 00:13:05,826
เจ้าจะโกรธก็ย่อมได้ จะสาปแช่งก็ย่อมได้

144
00:13:05,910 --> 00:13:09,497
และเจ็บปวดทรมานในความกระหาย
ที่จะแก้แค้นก็ย่อมได้

145
00:13:09,580 --> 00:13:12,541
เมื่อดูดกลืนความเจ็บแค้นอันดำมืดนั้น

146
00:13:12,625 --> 00:13:16,212
ข้าก็จะเป็นอมตะต่อไป

147
00:13:16,295 --> 00:13:20,132
ซาจินเอ๋ย ซาจินผู้น่าเวทนา

148
00:13:20,716 --> 00:13:24,637
ขอบคุณที่พยายามอย่างหนักเพื่อข้า

149
00:13:24,720 --> 00:13:31,060
ขอบคุณที่กลายเป็นเดรัจฉาน
ที่ไม่อาจมีปากเสียงได้อีก

150
00:13:31,143 --> 00:13:33,938
เพื่อข้านะ

151
00:13:40,110 --> 00:13:46,200
นี่คือการชดใช้กับการขายวิญญาณเพื่อแก้แค้นสินะ

152
00:13:46,283 --> 00:13:48,619
เป็นการชดใช้ที่แบกนามของหน่วยพิทักษ์เอาไว้

153
00:13:48,702 --> 00:13:52,790
แต่กลับยอมขายวิญญาณเพื่อแก้แค้นสินะ

154
00:13:52,873 --> 00:13:55,167
เป็นการชดใช้ที่ไม่เคยนำเอา

155
00:13:55,251 --> 00:13:59,380
สิ่งที่พูดกับโทเซ็นมาย้ำเตือนตัวเองสินะ

156
00:14:00,923 --> 00:14:02,550
ข้า…

157
00:14:14,353 --> 00:14:16,438
ไปกันเถอะครับ หัวหน้าหน่วย

158
00:14:16,522 --> 00:14:19,441
หัวหน้าหน่วยไม่ได้ทำผิดหรอกครับ

159
00:14:19,525 --> 00:14:21,944
ไม่ได้ทำอะไรผิดเลย

160
00:14:23,195 --> 00:14:25,573
ไปต่อสู้กันเถอะครับ หัวหน้าหน่วย

161
00:14:25,656 --> 00:14:28,951
ไปโค่นล้มเจ้าจูฮาบัชกัน

162
00:14:29,034 --> 00:14:32,204
เพื่อท่านยามาโมโตะ เก็นริวไซ

163
00:14:33,038 --> 00:14:35,958
(วิชากลายร่างมนุษย์)

164
00:14:36,041 --> 00:14:38,961
(ควินซี่ ฟอลชแตนดิก)

165
00:14:54,018 --> 00:14:57,938
ซ่อมแซมอัตราความเสียหาย
ได้ 45 เปอร์เซ็นต์แล้ว

166
00:15:09,450 --> 00:15:10,951
บ้าเอ๊ย

167
00:15:11,535 --> 00:15:15,456
นี่ข้าแพ้ให้กับยมทูตงั้นเหรอ

168
00:15:15,539 --> 00:15:19,919
ในบรรดาพวกเราห้าคน
ข้าแพ้เป็นคนแรกเลยงั้นเหรอ

169
00:15:20,002 --> 00:15:21,503
ยกโทษให้ไม่ได้

170
00:15:21,587 --> 00:15:25,257
ยกโทษให้กับเรื่องแบบนี้ไม่ได้เด็ดขาด

171
00:15:26,842 --> 00:15:29,720
แบมบี้จังน่าสงสารจังเลย

172
00:15:29,803 --> 00:15:31,305
เดี๋ยวพวกเราจะช่วยเองนะ

173
00:15:31,388 --> 00:15:34,767
เพราะถ้าแบมบี้จังไม่อยู่ พวกเราคงเหงาแย่เลย

174
00:15:34,850 --> 00:15:36,101
- เนอะ
- ไม่เอา

175
00:15:36,185 --> 00:15:37,478
อย่านะ

176
00:15:37,561 --> 00:15:38,687
อย่าทำแบบนี้

177
00:15:38,771 --> 00:15:40,022
จีจี้

178
00:15:41,607 --> 00:15:43,943
ดูเหมือนสถานการณ์การรบจะทัดเทียมกันแล้วนะ

179
00:15:44,026 --> 00:15:46,278
ช่างวิเคราะห์ได้ถ่อมตัวจริงๆ

180
00:15:46,362 --> 00:15:48,447
แต่เหมือนว่าเราจะเห็นตรงกันนะ

181
00:15:48,530 --> 00:15:50,366
ข้าก็คิดแบบนั้น

182
00:15:50,449 --> 00:15:51,700
อือ

183
00:15:51,784 --> 00:15:54,620
ไม่งั้นการมาของข้าคงไม่มีความหมาย

184
00:15:54,703 --> 00:15:57,081
เพราะหน้าที่ของข้า

185
00:15:57,164 --> 00:16:00,084
คือการทำให้ตาชั่งเอียงมาทางพวกเรา

186
00:16:03,963 --> 00:16:05,965
ลงมือปุบปับจริงๆ เลยนะ

187
00:16:06,048 --> 00:16:09,301
จะว่าไปพวกควินซี่
สามารถขโมยอนุภาควิญญาณได้สินะ

188
00:16:09,885 --> 00:16:13,806
ข้าค่อยๆ แย่งชิงเอาอนุภาควิญญาณบนกำแพงมา
จนมันเปราะบางลงแล้ว

189
00:16:14,390 --> 00:16:16,725
แต่ใช้เวลากว่าที่คิดมาก

190
00:16:16,809 --> 00:16:18,560
เป็นวิชาที่ยอดเยี่ยมจริงๆ

191
00:16:18,644 --> 00:16:20,229
เขาว่างั้นแน่ะ

192
00:16:20,312 --> 00:16:22,856
ต้องขอตอบว่าเป็นเกียรติอย่างยิ่งค่ะ

193
00:16:22,940 --> 00:16:24,108
แต่ว่า…

194
00:16:27,653 --> 00:16:30,948
ถ้าเจ้าต้องใช้เวลาในการทำลายกำแพง

195
00:16:31,031 --> 00:16:35,452
ก็เท่ากับว่าพวกเรามีเวลาในการสร้างมันขึ้นใหม่

196
00:16:35,536 --> 00:16:39,081
รูปแบบกำแพงดูเหมือน
จะต่างจากครั้งแรกมากทีเดียว

197
00:16:39,164 --> 00:16:43,335
ด้วยความที่มันไม่ใช่กำแพงแบบผืนเดียว
เลยดูเปราะบางกว่างั้นเหรอ

198
00:16:43,919 --> 00:16:45,004
ใช่

199
00:16:45,087 --> 00:16:47,756
แต่ถ้ามันดูเปราะบางกว่าอย่างชัดเจน

200
00:16:47,840 --> 00:16:51,093
แสดงว่าความเปราะบางนั้นคือกับดัก

201
00:16:52,469 --> 00:16:54,430
ช่วยไม่ได้นะ

202
00:16:54,513 --> 00:16:56,932
คงต้องใช้วิธีรุนแรงซะแล้ว

203
00:17:06,984 --> 00:17:08,152
ถึงเวลาแล้วเหรอ

204
00:17:08,736 --> 00:17:10,988
ฝ่าบาทกำลังรอข้าอยู่ ต้องขอตัวก่อน

205
00:17:11,071 --> 00:17:14,825
เฮ้ยๆ มาถึงจุดนี้แล้ว
จะกลับไปเฉยเลยเนี่ยนะ

206
00:17:14,908 --> 00:17:17,619
คงต้องขอบคุณนางสินะ

207
00:17:17,703 --> 00:17:20,247
แล้วจะกลับมาเมื่อไหร่ล่ะ

208
00:17:20,330 --> 00:17:23,000
ขอเพียงฝ่าบาทมีบัญชา ข้าจะมาทันที

209
00:17:23,083 --> 00:17:24,668
อย่างนั้นเหรอ

210
00:17:24,752 --> 00:17:28,589
คราวหน้าข้าจะชงชาชั้นเลิศเอาไว้รอแล้วกัน

211
00:17:32,217 --> 00:17:35,137
เมื่อกี้เสียงระเบิดดังมากเลย

212
00:17:35,220 --> 00:17:37,264
แรงกดดันวิญญาณหายไปสอง

213
00:17:37,347 --> 00:17:40,768
หนึ่งคือศัตรู ส่วนอีกหนึ่งคือ…

214
00:17:40,851 --> 00:17:43,062
หัวหน้าหน่วยโคมามูระ บ้าเอ๊ย

215
00:17:43,145 --> 00:17:45,022
มิสเตอร์

216
00:17:45,105 --> 00:17:47,858
ยกที่สองจะเริ่มแล้วนะ ตื่นสิ

217
00:17:47,941 --> 00:17:49,026
เจ้าเด็กนั่นเป็นใครเนี่ย

218
00:17:49,109 --> 00:17:51,445
ไม่สิ เป็นตาลุงตัวกะเปี๊ยกเหรอ

219
00:17:51,528 --> 00:17:53,530
ช่างเถอะ หมอนั่นสู้ไม่ได้แล้วละ…

220
00:17:53,614 --> 00:17:55,741
มิสเตอร์

221
00:17:56,825 --> 00:17:58,285
อะไรกัน

222
00:17:58,368 --> 00:18:00,704
โอเค เจมส์

223
00:18:01,663 --> 00:18:02,956
- อะไรเนี่ย
- อะไรเนี่ย

224
00:18:04,416 --> 00:18:07,503
ซูเปอร์สตาร์ย่อมมียกที่สองเสมอ

225
00:18:07,586 --> 00:18:09,129
ไหนบอกว่าจะตัดสินกันในนัดเดียวไง

226
00:18:09,713 --> 00:18:10,839
ลั่นกระดิ่งเลย เจมส์

227
00:18:10,923 --> 00:18:12,716
ครับ มิสเตอร์

228
00:18:13,801 --> 00:18:15,677
อย่ามาล้อเล่นนะ

229
00:18:15,761 --> 00:18:19,223
ข้าจริงจังทุกเมื่อแหละน่า

230
00:18:19,973 --> 00:18:21,391
กระโดด

231
00:18:28,774 --> 00:18:33,070
หนึ่ง สอง สาม

232
00:18:38,826 --> 00:18:40,786
- เฮ้ เจมส์
- ครับ

233
00:18:40,869 --> 00:18:43,956
เท่านี้ก็จัดการหัวหน้าหน่วย
และรองหัวหน้าหน่วยส่วนใหญ่ที่เจอได้แล้ว

234
00:18:44,039 --> 00:18:49,169
แต่การชนะโดยไม่มีผู้ชมเนี่ย
มันเปล่าเปลี่ยวจริงๆ เลยนะ เจมส์

235
00:18:49,253 --> 00:18:51,880
ครับ มิสเตอร์พูดถูกเผงเลย

236
00:18:56,635 --> 00:18:58,428
แสงตรงนั้นมัน…

237
00:18:58,512 --> 00:19:00,347
ศัตรูรายใหม่เหรอ

238
00:19:00,430 --> 00:19:04,518
ข้าควรจะไปดูหน่อยดีไหมนะ แอบลังเลแฮะ

239
00:19:04,601 --> 00:19:05,936
คิดว่ายังไง เจมส์

240
00:19:06,019 --> 00:19:09,439
ครับ ถ้ากำจัดคนที่ปรากฏตัว
อย่างเจิดจ้าและเตะตาแบบนั้นได้

241
00:19:09,523 --> 00:19:10,858
เราก็จะยิ่งโดดเด่นแน่เลยครับ

242
00:19:10,941 --> 00:19:14,069
งั้นก็ไปกันเถอะ อย่าได้ล้าหลังล่ะเจมส์

243
00:19:14,153 --> 00:19:15,195
ครับ

244
00:19:19,575 --> 00:19:20,951
หยุดเลย

245
00:19:21,034 --> 00:19:25,455
คิดว่าแค่นับถึงสาม
ก็จะเอาชนะพวกเราได้แล้วงั้นเหรอ

246
00:19:27,833 --> 00:19:30,252
ก็เออน่ะสิ

247
00:19:38,802 --> 00:19:42,764
ยังไม่ทันได้แสดงผลการฝึกแท้ๆ
กลับโดนเล่นซะน่วมไปก่อน

248
00:19:42,848 --> 00:19:45,017
เป็นรองหัวหน้าที่น่าสมเพชจริงๆ

249
00:19:45,100 --> 00:19:47,019
เจ้าเป็นพวกเดียวกับมันงั้นเหรอ

250
00:19:47,102 --> 00:19:50,606
หัวหน้าหน่วยที่เก้า มูกุรุมะ เค็นเซย์

251
00:19:50,689 --> 00:19:53,025
ข้าเป็นหัวหน้าหน่วยของเจ้าคนแขนเสื้อกุดนั่น

252
00:19:53,108 --> 00:19:55,527
หัวหน้าหน่วยเหรอ ยอดเลย

253
00:19:55,611 --> 00:19:57,446
ในเวลาปกติคงจัดเป็นคู่ต่อสู้ที่เยี่ยมมาก

254
00:19:57,529 --> 00:20:02,826
แต่โชคร้ายที่ข้ากำลังจะไปสำรวจ
สิ่งที่เพิ่งตกลงมาอย่างโดดเด่นพอดี

255
00:20:02,910 --> 00:20:05,954
แหม อย่าพูดแบบนั้นสิ

256
00:20:06,038 --> 00:20:08,081
ตรงนี้มีหัวหน้าหน่วยถึงสองคนเลยนะ

257
00:20:08,165 --> 00:20:12,294
ถ้าอยากจะสร้างชื่อนักละก็
ถือเป็นคู่ต่อสู้ที่ไม่เลวเลยนะ

258
00:20:18,467 --> 00:20:21,345
ถ้างั้นก็เข้ามาเลย

259
00:20:21,428 --> 00:20:25,307
ไม่ต้องห่วง จะไม่เปลืองเวลานักหรอก

260
00:22:06,575 --> 00:22:08,952
นี่มันอะไรกัน

261
00:22:10,746 --> 00:22:16,043
น้ำหนักนั่นก็คือสิ่งที่เจ้าต้องปกป้อง

262
00:22:16,126 --> 00:22:19,087
สิ่งที่เจ้ามองเห็น

263
00:22:19,171 --> 00:22:24,676
คือความทรงจำและการตีความ
ของทุกสิ่งอย่างที่คงอยู่ชั่วนิรันดร์

264
00:22:24,760 --> 00:22:27,929
หรือก็คือพลังแห่งราชา

265
00:22:41,109 --> 00:22:45,489
เจ้าเป็นภาชนะที่สามารถแบกรับ
พลังอันมหาศาลที่หลั่งไหลเข้ามาได้

266
00:22:46,073 --> 00:22:48,158
หรือชามที่แตกได้ง่ายๆ กันล่ะ

267
00:23:32,786 --> 00:23:35,539
จากนี้ผมต้องทำอะไรต่อ

268
00:23:39,918 --> 00:23:44,089
ท่วงทำนองไพเราะที่ดังก้องฟ้า

269
00:23:44,172 --> 00:23:48,301
ยังคงวนเวียนอยู่ในหัวใจที่ถูกจองจำ