1
00:00:11,880 --> 00:00:17,160
‎เอนจินก้า เจ้าหญิงผู้จากบ้านมากว่าสามปี

2
00:00:17,160 --> 00:00:18,480
‎เราต้องบุกพร้อมกัน

3
00:00:18,480 --> 00:00:21,320
‎ทันทีที่ค่ายหนึ่งได้ข่าวจากอีกค่าย ทุกอย่างก็จบ

4
00:00:21,320 --> 00:00:23,920
‎ข้าจะให้เจ้าและคนของเจ้าเป็นผู้นําการบุกครั้งนี้

5
00:00:24,600 --> 00:00:27,280
‎เมื่อรับรู้ถึงภาวะสิ้นหวังของอาณาจักรของตน

6
00:00:27,280 --> 00:00:31,600
‎เธอจึงผูกมิตรกับผู้นําของอิมบังกาลา คาซา

7
00:00:31,600 --> 00:00:34,760
‎ทําให้ศัตรูของศัตรูกลายเป็นพี่น้องร่วมรบ

8
00:00:35,400 --> 00:00:39,200
‎(คาบาซา)

9
00:00:41,400 --> 00:00:45,320
‎ณ บ้านเกิด คาบาซากําลังตกอยู่ในมือของศัตรู

10
00:00:45,320 --> 00:00:47,480
‎บอกว่าอย่าแตะต้องนาง

11
00:00:47,480 --> 00:00:48,400
‎เฮ้ยๆ

12
00:00:48,400 --> 00:00:50,360
‎- ฟุนจี
‎- ฟุนจี

13
00:00:50,360 --> 00:00:52,680
‎- ท่านต้องออกไปจากที่นี่
‎- เกิดอะไรขึ้น

14
00:00:52,680 --> 00:00:54,720
‎- เราต้องทําอะไรสักอย่าง
‎- เราทําแน่

15
00:00:55,280 --> 00:00:59,120
‎ไม่นะ ฟุนจี

16
00:01:01,680 --> 00:01:06,320
‎แต่เอนจินก้ายังคงแน่วแน่
‎และมุ่งมั่นที่จะทําทุกวิถีทาง

17
00:01:06,320 --> 00:01:10,720
‎เพื่อปกป้องอนาคต
‎และความปลอดภัยของประชาชนของเธอ

18
00:01:11,600 --> 00:01:13,600
‎หรือไม่ก็พยายามจนตัวตาย

19
00:01:52,480 --> 00:01:54,120
‎ขอให้บรรพบุรุษต้อนรับเจ้ากลับบ้าน

20
00:01:56,160 --> 00:01:58,200
‎(ราชินีแอฟริกา)

21
00:02:04,760 --> 00:02:10,960
‎(เอนจินก้า)

22
00:02:26,240 --> 00:02:29,240
‎เอนจินก้าเนรเทศตัวเองออกจากบ้านเกิด

23
00:02:29,240 --> 00:02:32,160
‎เธอสร้างพันธมิตรกับอิมบังกาลา

24
00:02:33,280 --> 00:02:36,080
‎และร่วมมือกับพวกเขาเพื่อต่อสู้กับชาวโปรตุเกส

25
00:02:37,600 --> 00:02:42,240
{\an8}‎เอนจินก้าร่วมมือกับคาซา
‎เพื่อขัดขวางเส้นทางการค้าทาส

26
00:02:42,240 --> 00:02:48,520
‎เพื่อช่วยพาทาสจากตอนกลาง
‎ของแอฟริกากลางตะวันตกไปยังชายฝั่ง

27
00:02:50,040 --> 00:02:53,400
‎ผมคิดว่าเธอยังคงใจสลาย
‎จากการตายของลูกชาย

28
00:02:53,400 --> 00:02:57,280
‎และยังรู้สึกโกรธเคืองพี่ชายของเธอ เอมบันเด

29
00:02:58,520 --> 00:03:02,400
‎(หมู่เกาะคินดองกา)

30
00:03:02,400 --> 00:03:05,760
‎ในตอนนี้ กษัตริย์เอมบันเด
‎กําลังอยู่ในสถานการณ์ที่สิ้นหวัง

31
00:03:07,240 --> 00:03:09,920
{\an8}‎คาบาซา เมืองหลวงของเขา
‎ถูกชาวโปรตุเกสปล้นสะดม

32
00:03:09,920 --> 00:03:12,680
{\an8}‎เขาถูกบังคับให้หนีไปหมู่เกาะคินดองกา

33
00:03:13,920 --> 00:03:18,720
‎เกาะเหล่านี้เป็นป้อมปราการป้องกัน
‎ที่ตั้งอยู่กลางแม่น้ําควานซา

34
00:03:18,720 --> 00:03:21,000
‎(คาบาซา แม่น้ําควานซา หมู่เกาะคินดองกา)

35
00:03:21,000 --> 00:03:23,760
‎และเขาก็ได้เรียกเอนจินก้ามาพบ

36
00:03:27,600 --> 00:03:29,400
‎องครักษ์ของเขาอยู่ไหน

37
00:03:32,360 --> 00:03:34,160
‎เอนจินก้า เจ้าน่าจะรู้...

38
00:03:34,720 --> 00:03:36,880
‎สามปีที่ผ่านมาทําให้เขาเปลี่ยนไป

39
00:03:38,360 --> 00:03:39,400
‎ข้าเห็นแล้ว

40
00:03:44,360 --> 00:03:45,640
‎ข้ามไปกันเถอะ

41
00:04:06,720 --> 00:04:07,960
‎เจ้าทําอะไรเนี่ย

42
00:04:09,480 --> 00:04:11,160
‎เจ้าเป็นอมตะแล้วเหรอ

43
00:04:11,880 --> 00:04:13,120
‎ถึงได้ไม่มีคนคุ้มกัน

44
00:04:13,120 --> 00:04:15,400
‎ถ้าพวกโปรตุเกสมาถึงที่นี่ก่อนข้าล่ะ

45
00:04:15,400 --> 00:04:16,640
‎เจ้าไม่ได้ยินเหรอ

46
00:04:17,240 --> 00:04:18,560
‎พวกมันมาแล้ว

47
00:04:19,400 --> 00:04:20,680
‎เราเสียคาบาซาไป

48
00:04:22,519 --> 00:04:24,440
‎ตอนนี้ข้าสูญเสียไปมากกว่าท่านพ่อแล้ว

49
00:04:24,440 --> 00:04:25,800
‎ฟุนจีกับคัมบูน้องสาวข้าล่ะ

50
00:04:25,800 --> 00:04:26,839
‎ข้าพาพวกนางออกมาแล้ว

51
00:04:34,000 --> 00:04:36,560
‎- นี่ต้องไม่ใช่จุดจบของเรา
‎- ไม่ใช่หรอก

52
00:04:38,440 --> 00:04:39,840
‎เรายังอยู่ที่นี่

53
00:04:44,000 --> 00:04:45,880
‎กษัตริย์ข้าเรียกพบข้าทําไม

54
00:04:49,360 --> 00:04:50,360
‎สันติภาพ

55
00:04:57,280 --> 00:05:00,200
‎ข้าอยากให้เจ้าเจรจาสันติภาพกับพวกโปรตุเกส

56
00:05:01,080 --> 00:05:02,160
‎อะไรนะ

57
00:05:03,320 --> 00:05:05,800
‎ความสําเร็จของเจ้ากับอิมบังกาลา
‎ลอยมาถึงหูเราในคาบาซา

58
00:05:06,960 --> 00:05:08,960
‎เจ้านําระเบียบมาสู่พวกนั้น

59
00:05:10,120 --> 00:05:12,680
‎ใช้พวกนั้นเพื่อตัดการสื่อสารของพวกโปรตุเกส

60
00:05:12,680 --> 00:05:15,480
‎เอนจินก้า ทักษะของเจ้าไม่อาจปฏิเสธได้

61
00:05:16,800 --> 00:05:19,080
‎เจ้าจึงเหมาะที่สุดที่จะเจรจาสันติภาพให้กับเรา

62
00:05:19,080 --> 00:05:20,280
‎ข้าสู้กับพวกมันมาเป็นปีๆ

63
00:05:20,280 --> 00:05:21,680
‎- ใช่ ข้ารู้
‎- ต่อให้ไม่ได้สู้

64
00:05:21,680 --> 00:05:24,080
‎นี่ก็ไม่ใช่เวลามาเจรจาสันติภาพ

65
00:05:24,080 --> 00:05:25,120
‎ไม่ใช่ในขณะที่เจ้า...

66
00:05:27,160 --> 00:05:29,760
‎ไม่ใช่ในยามที่บัลลังก์อ่อนแอเช่นนี้

67
00:05:30,840 --> 00:05:31,960
‎เราต้องสู้ต่อไป

68
00:05:32,800 --> 00:05:34,000
‎เอนจินก้า

69
00:05:37,520 --> 00:05:40,120
‎ข้าไม่เหลือเลือดให้หลั่งแล้ว

70
00:05:43,920 --> 00:05:47,880
‎ไม่ใช่เลือดของเจ้าที่จะหลั่ง
‎แต่จะเป็นของพวกมัน

71
00:05:49,040 --> 00:05:52,680
‎จนกว่าเราจะขับไล่โจรใจโฉดพวกนั้น
‎ออกจากอาณาจักรนี้ได้

72
00:05:54,080 --> 00:05:56,280
‎ขอร้องล่ะ เอนจินก้า

73
00:05:57,040 --> 00:05:58,520
‎เจ้าเป็นความหวังเดียวของเรา

74
00:06:02,840 --> 00:06:04,840
‎ข้าไม่ได้ขอร้องในฐานะกษัตริย์

75
00:06:09,480 --> 00:06:11,200
‎ข้าขอร้องในฐานะพี่ชายเจ้า

76
00:06:17,280 --> 00:06:20,360
‎เมื่อพี่ชายของเอนจินก้าไปหาเธอ

77
00:06:20,360 --> 00:06:24,200
{\an8}‎ต่อหน้าเธอนั้นไม่ใช่แค่พี่ชายที่ฆ่าลูกชายของเธอ

78
00:06:24,200 --> 00:06:25,800
{\an8}‎แต่เป็นราชา

79
00:06:25,800 --> 00:06:28,160
{\an8}‎ผู้ที่ขึ้นครองบัลลังก์แทนราษฎรของเธอ

80
00:06:28,160 --> 00:06:31,160
‎เขาคือผู้ที่เธอต้องรับใช้

81
00:06:35,880 --> 00:06:36,880
‎นี่

82
00:06:38,640 --> 00:06:44,520
‎กษัตริย์แห่งเอนดองโกไม่ก้มหัวให้ใคร
‎นอกจากบรรพบุรุษ

83
00:07:10,640 --> 00:07:12,240
‎พี่ชายข้าต้องการอะไร

84
00:07:16,280 --> 00:07:20,520
‎มันอาจดูเหนือความคาดหมายสําหรับเราในยุคนี้

85
00:07:20,520 --> 00:07:24,400
‎ที่จะคิดว่าเธอยังมีความสัมพันธ์พี่น้องกับเขาอยู่

86
00:07:24,400 --> 00:07:28,520
{\an8}‎เธอไม่เชื่อใจเขา
‎แต่เรื่องนี้มันใหญ่กว่าตัวเขามาก

87
00:07:28,520 --> 00:07:31,000
{\an8}‎หัวใจหลักของทุกการตัดสินใจของเธอ

88
00:07:31,000 --> 00:07:33,040
{\an8}‎คือการปกป้องคนของเธอ

89
00:07:33,040 --> 00:07:36,000
‎และกันคนจากการเป็น
‎เหยื่อการค้าทาสให้ได้มากที่สุด

90
00:07:38,080 --> 00:07:41,240
‎การบุกโจมตีคาบาซาของโปรตุเกส
‎เป็นการแสดงแสนยานุภาพทางการทหาร

91
00:07:41,240 --> 00:07:43,400
‎เพื่อข่มขู่เอมบันเดและคนของเขา

92
00:07:43,400 --> 00:07:45,600
‎ดังนั้นเมื่อกองทัพโปรตุเกสย้ายไปที่อื่น

93
00:07:45,600 --> 00:07:49,200
‎เอมบันเดและน้องสาวของเขา
‎จึงสามารถกลับเมืองได้

94
00:07:49,200 --> 00:07:53,160
‎แต่พวกเขารู้ว่าสงครามของพวกเขา
‎กับชาวโปรตุเกสยังอีกยาวไกล

95
00:07:55,320 --> 00:07:59,760
‎แอฟริกากลางตะวันตก
‎กําลังเผชิญกับความวุ่นวายครั้งใหญ่

96
00:07:59,760 --> 00:08:04,120
‎พวกโปรตุเกสบุกไปหมู่บ้านและเมืองต่างๆ

97
00:08:04,120 --> 00:08:08,200
‎เพื่อทําลาย ปล้นสะดม และล้างผลาญชุมชน

98
00:08:10,880 --> 00:08:13,840
‎ชาวโปรตุเกสถึงกับสร้างป้อมปราการที่อัมบาคา

99
00:08:13,840 --> 00:08:17,400
‎ซึ่งเป็นภัยคุกคาม
‎ที่อยู่ประชิดเมืองหลวงคาบาซาของเอมบันเด

100
00:08:18,040 --> 00:08:20,560
‎เขารู้ว่าพวกโปรตุเกสสามารถโจมตีได้ทุกเมื่อ

101
00:08:22,080 --> 00:08:24,880
‎เอมบันเดหมดสิ้นทุกอย่าง

102
00:08:24,880 --> 00:08:27,840
‎เขาไม่มีกําลังทางทหารที่จะสู้กับชาวโปรตุเกส

103
00:08:27,840 --> 00:08:30,080
‎เกิดความโกลาหลขึ้นในภูมิภาค

104
00:08:31,800 --> 00:08:35,720
‎มันเป็นช่วงเวลาสําคัญ
‎ที่ตัดสินว่าเขาจะอยู่บนบัลลังก์

105
00:08:35,720 --> 00:08:38,360
‎และรักษาพลังอํานาจอันน้อยนิดไว้ได้หรือไม่

106
00:08:39,280 --> 00:08:40,720
‎ข้าเรียกพวกเจ้าสองคนมาที่นี่

107
00:08:40,720 --> 00:08:44,799
‎เพราะข้าอยากบอกว่าข้าคืนดีกับเอมบันเดแล้ว

108
00:08:45,480 --> 00:08:46,320
‎อะไรนะ

109
00:08:46,320 --> 00:08:48,799
‎และข้าตกลงจะเป็นทูตของเขา
‎ให้พวกโปรตุเกสด้วย

110
00:08:48,799 --> 00:08:50,360
‎เราจะไปลูอันดากัน

111
00:08:50,920 --> 00:08:53,160
‎ทําไมถึงปล่อยให้เอมบันเดหลบหลังเจ้าล่ะ

112
00:08:53,160 --> 00:08:56,240
‎- เขาเป็นราชานะ
‎- ราชาที่หมดสิ้นสถานะ

113
00:09:06,880 --> 00:09:07,880
‎เอมบันเด...

114
00:09:08,640 --> 00:09:10,720
‎ตอนนี้เขาไม่เป็นตัวของตัวเอง

115
00:09:12,480 --> 00:09:17,200
‎เขาเชื่อว่าพวกโปรตุเกสต้องการสันติ
‎แต่ข้ารู้จักศัตรูคนนี้ดี

116
00:09:17,200 --> 00:09:21,960
‎มันเจ้าเล่ห์ อํามหิต
‎และต้องการให้เราศิโรราบต่อพวกมัน

117
00:09:21,960 --> 00:09:23,760
‎ทําไมเราไม่ส่งหน่วยรบไปล่ะ

118
00:09:24,560 --> 00:09:25,600
‎คัมบู

119
00:09:26,280 --> 00:09:28,640
‎จะชนะในสนามรบได้ก็ต้องชนะในจิตใจก่อน

120
00:09:29,560 --> 00:09:30,800
‎ท่านพ่อเคยพูดไว้

121
00:09:30,800 --> 00:09:32,160
‎ใช่ เขาเคยพูด

122
00:09:33,760 --> 00:09:35,240
‎เพราะงั้นข้าถึงต้องไป

123
00:09:36,560 --> 00:09:39,120
‎เพราะข้าอยากมองตาไอ้ข้าหลวงนั่น

124
00:09:39,120 --> 00:09:42,760
‎ตอนที่มันคืนทุกอย่างที่มันพรากไปจากเรา

125
00:09:43,440 --> 00:09:45,400
‎แน่ใจได้ยังไงว่าเขาจะทําแบบนั้น

126
00:09:46,160 --> 00:09:47,840
‎เพราะข้าจะไม่หยุดจนกว่าเขาจะยอม

127
00:09:49,720 --> 00:09:53,360
‎สิ่งที่เอนจินก้ากําลังจะเผชิญ
‎คือความท้าทายอันน่าเกรงขาม

128
00:09:53,360 --> 00:09:56,720
‎คณะผู้แทนสันติภาพที่ใหญ่ที่สุด

129
00:09:56,720 --> 00:09:58,920
‎ตั้งแต่ชาวโปรตุเกสมาถึง

130
00:10:00,720 --> 00:10:04,720
‎เอนจินก้าและข้ารับใช้กลุ่มใหญ่
‎เดินทางกว่า 200 ไมล์

131
00:10:04,720 --> 00:10:06,400
‎จากคาบาซาถึงลูอันดา

132
00:10:06,400 --> 00:10:11,680
‎(คาบาซา แม่น้ําควานซา ลูอันดา)

133
00:10:14,640 --> 00:10:18,840
‎(เมืองท่าลูอันดา)

134
00:10:43,480 --> 00:10:46,280
‎เอนจินก้ามาถึงลูอันดาพร้อมบริวาร

135
00:10:46,280 --> 00:10:52,480
{\an8}‎และแสดงให้เห็นถึงความเป็นชนชั้นสูง
‎และเชื้อพระวงศ์ของเอนดองโกอย่างดีเยี่ยม

136
00:10:55,560 --> 00:10:59,920
‎เธอพูดภาษาโปรตุเกส
‎เธอมีความรู้เรื่องการเมืองเป็นอย่างดี

137
00:10:59,920 --> 00:11:01,880
‎และเธอยังเป็นนักวางกลยุทธ์

138
00:11:01,880 --> 00:11:05,720
‎เธอจะเป็นทูตที่สมบูรณ์แบบ
‎ที่จะแสดงให้ชาวโปรตุเกสเห็น

139
00:11:05,720 --> 00:11:09,920
‎โดยให้อารมณ์ว่า "เราคือผู้ยิ่งใหญ่
‎เราทรงพลัง และเรามีเกียรติ"

140
00:11:12,120 --> 00:11:15,320
‎ในช่วงเวลานั้น
‎ข้าหลวงของภูมิภาคนี้คือเดอ ซูซา

141
00:11:15,320 --> 00:11:17,880
‎ผู้เป็นตัวแทนของรัฐโปรตุเกส

142
00:11:17,880 --> 00:11:21,840
‎เขาตั้งใจจะสั่งสอนเอนจินก้า
‎ให้รู้ซึ้งถึงสถานะของตัวเอง

143
00:11:23,360 --> 00:11:25,320
‎เธอแก่กว่าที่คิดไว้นะ

144
00:11:25,320 --> 00:11:27,880
‎อย่าประเมินเธอต่ําไป

145
00:11:28,520 --> 00:11:30,320
‎ไม่อยู่แล้ว

146
00:11:31,400 --> 00:11:34,200
‎ยังไม่เคยมีใครกําราบเธอได้

147
00:11:38,360 --> 00:11:40,840
‎ฉันไม่คิดว่าชาวโปรตุเกสเตรียมตัว

148
00:11:40,840 --> 00:11:43,760
‎ที่จะได้เจอนักการทูตที่เป็นผู้หญิง

149
00:11:43,760 --> 00:11:46,240
‎และฉันว่าพวกเขาคิดว่าเพราะเธอเป็นผู้หญิง

150
00:11:46,240 --> 00:11:49,240
‎พวกเขาอาจจะหลอกเธอหรือบ่อนทําลายเธอได้

151
00:11:49,880 --> 00:11:51,320
{\an8}‎ชาวโปรตุเกสเข้าใจว่า

152
00:11:51,320 --> 00:11:55,440
{\an8}‎เอมบันเดกับน้องสาว
‎เป็นผู้มีบทบาทสําคัญในภูมิภาค

153
00:11:55,440 --> 00:11:57,000
‎นี่เป็นอาณาจักรขนาดใหญ่

154
00:11:57,000 --> 00:12:01,200
‎ในตอนนี้ สิ่งที่พวกเขาต้องการ
‎คือการแสดงออกว่าให้ความเคารพ

155
00:12:02,200 --> 00:12:05,880
‎องค์หญิงเอนจินก้า ช่างน่ายินดีเป็นอย่างยิ่ง

156
00:12:05,880 --> 00:12:08,120
‎ข้าก็เชื่อเช่นนั้น ท่านข้าหลวง

157
00:12:08,120 --> 00:12:11,400
‎การได้เห็นองค์หญิงแห่งเอนดองโกนั้น
‎เป็นภาพที่หาได้ยาก

158
00:12:12,040 --> 00:12:13,640
‎อย่าว่าแต่สามพระองค์เลย

159
00:12:16,880 --> 00:12:18,920
‎คุณไม่จําเป็นต้องลําบากมาที่นี่เลย

160
00:12:18,920 --> 00:12:21,360
‎เราส่งผู้ส่งสารไปยื่นเงื่อนไขของเราได้

161
00:12:21,360 --> 00:12:25,520
‎ผู้ส่งสาร บนถนนที่อันตรายเช่นนี้น่ะเหรอ

162
00:12:27,360 --> 00:12:28,840
‎นั่นคงไม่ฉลาดเท่าไร

163
00:12:37,680 --> 00:12:41,160
‎เอนจินก้าต้องการสิ่งสําคัญสามสิ่ง
‎จากการเจรจาครั้งนี้

164
00:12:41,800 --> 00:12:46,760
‎การปล่อยตัวทาสชาวเอนดองโก
‎การคุ้มครองจากศัตรูร่วมกัน

165
00:12:46,760 --> 00:12:50,360
‎และคําสัญญาจากชาวโปรตุเกส
‎ในการถอนป้อมปราการออกจากอัมบาคา

166
00:12:50,360 --> 00:12:54,640
{\an8}‎คําถามคือ เธอต้องสละอะไรบ้าง
‎เพื่อให้ได้สิ่งที่เธอต้องการ

167
00:13:10,480 --> 00:13:11,560
‎เชิญ...

168
00:13:12,360 --> 00:13:13,360
‎นั่งสิครับ

169
00:13:15,560 --> 00:13:18,440
‎สิ่งที่ชาวโปรตุเกสทําตอนพบเธอครั้งแรก

170
00:13:18,440 --> 00:13:20,960
‎คือพยายามทําให้เธออับอาย

171
00:13:20,960 --> 00:13:22,920
‎เธอไม่ได้รับเก้าอี้

172
00:13:23,600 --> 00:13:24,800
‎พวกโปรตุเกสพยายามบอกเธอ

173
00:13:24,800 --> 00:13:28,200
‎ว่าการเจรจาใดๆ ที่จะเกิดขึ้น
‎จะเป็นไปตามเงื่อนไขของพวกเขา

174
00:13:29,280 --> 00:13:34,160
‎ไม่เห็นต้องลําบากเพื่อข้าขนาดนี้เลย

175
00:13:35,200 --> 00:13:36,800
‎ข้าเตรียมพร้อมเสมอ

176
00:13:53,080 --> 00:13:56,640
‎มันเป็นการกระทําที่ทรงพลังมาก
‎เป็นอะไรที่เหนือมากในการบอกว่า

177
00:13:56,640 --> 00:14:00,040
‎"ฉันจะไม่ยอมให้คุณลดสถานะของฉันลง

178
00:14:00,040 --> 00:14:03,680
‎เรามีจุดยืนที่เท่ากันในการสนทนานี้

179
00:14:03,680 --> 00:14:06,720
‎และถ้าฉันต้องสร้างเก้าอี้ของตัวเอง ฉันก็จะทํา"

180
00:14:10,080 --> 00:14:13,880
‎ผมหวังจะได้คุยเรื่องนี้กับพี่ชายคุณ ไม่ใช่ตัวแทน

181
00:14:13,880 --> 00:14:17,880
‎กษัตริย์ของข้ามอบหมายหน้าที่
‎ตามที่พระองค์เห็นสมควร

182
00:14:18,440 --> 00:14:19,520
‎เห็นได้ชัด

183
00:14:20,520 --> 00:14:22,880
‎เงื่อนไขของเราง่ายมาก

184
00:14:22,880 --> 00:14:25,080
‎กษัตริย์ของเรายินดีมอบสันติให้พี่ชายคุณ

185
00:14:25,080 --> 00:14:27,800
‎โดยมีเงื่อนไขว่า เขาต้องวางอาวุธลง

186
00:14:27,800 --> 00:14:33,200
‎ช่วยเราต่อสู้ศัตรูร่วมของเรา
‎และเขาต้องคืนทรัพย์สินให้เรา

187
00:14:33,760 --> 00:14:34,880
‎ทรัพย์สินเหรอ

188
00:14:35,560 --> 00:14:36,720
‎ทาส

189
00:14:46,000 --> 00:14:49,880
‎ชาวโปรตุเกสเป็นกลุ่มแรกที่เริ่มใช้แอฟริกา

190
00:14:49,880 --> 00:14:53,760
‎เป็นสถานที่ที่ใช้ขนทาสมนุษย์

191
00:14:54,440 --> 00:14:58,400
‎เอนจินก้าตระหนักว่า
‎พวกเธอสูญเสียคนหลายพันคน

192
00:14:58,400 --> 00:15:02,080
‎เพราะความกระหายไม่รู้จักพอของชาวโปรตุเกส

193
00:15:02,080 --> 00:15:04,720
‎ในการค้าทาสและการตั้งอาณานิคมในโลกใหม่

194
00:15:08,280 --> 00:15:12,760
‎กษัตริย์ของข้าเชื่อว่ามิตรภาพจะดีกว่า...

195
00:15:13,640 --> 00:15:14,520
‎สําหรับทุกคน

196
00:15:15,920 --> 00:15:18,800
‎แน่นอนว่ากษัตริย์ของท่านเชื่อในมิตรภาพ

197
00:15:18,800 --> 00:15:19,720
‎ใช่ไหม

198
00:15:20,560 --> 00:15:22,400
‎ครับ เชื่อสิ

199
00:15:23,680 --> 00:15:27,400
{\an8}‎กษัตริย์ของข้า
‎ต้องการอยู่อย่างสงบกับชาวโปรตุเกส

200
00:15:27,960 --> 00:15:29,920
‎แต่เราเจอปัญหาหนึ่งอยู่เรื่อยๆ

201
00:15:31,480 --> 00:15:32,600
‎คาซานเจ

202
00:15:34,760 --> 00:15:38,360
‎คาซานเจเป็นผู้นําอิมบังกาลา
‎ที่มีชื่อเสียงอันน่ากลัว

203
00:15:39,440 --> 00:15:42,360
‎เขาคือพลังที่คาดเดาไม่ได้
‎ทั้งในและโดยรอบเอนดองโก

204
00:15:43,200 --> 00:15:46,280
‎เขาเป็นภัยต่อทั้งเอนจินก้าและชาวโปรตุเกส

205
00:15:48,360 --> 00:15:50,440
‎ผีในม่านหมอก

206
00:15:52,000 --> 00:15:54,080
‎งั้นท่านก็คุ้นเคยกับเขาสินะ

207
00:15:56,280 --> 00:15:58,440
‎เราจัดการคาซานเจให้ได้

208
00:15:59,800 --> 00:16:02,840
‎ตราบใดที่พี่ชายคุณ
‎ส่งเครื่องบรรณาการให้กษัตริย์ของเรา

209
00:16:02,840 --> 00:16:05,840
‎เพื่อชดเชยทรัพย์สินทั้งหมดที่เราจะต้องเสียไป

210
00:16:07,120 --> 00:16:11,520
‎ชาวโปรตุเกสต้องการให้เอนดองโก
‎จ่ายเครื่องบรรณาการให้พวกเขาทุกปี

211
00:16:11,520 --> 00:16:16,440
‎ซึ่งแปลว่าเอนดองโก
‎ต้องนําทาสจํานวนหนึ่งมาที่ลูอันดา

212
00:16:16,440 --> 00:16:18,360
‎เพื่อมอบให้รัฐโปรตุเกส

213
00:16:20,360 --> 00:16:21,280
‎ท่านข้าหลวง

214
00:16:21,880 --> 00:16:23,640
‎ราษฎรของข้ามีคํากล่าวว่า

215
00:16:24,160 --> 00:16:29,360
‎"ผู้ที่เกิดมาเป็นอิสระ
‎ควรรักษาอิสรภาพของตัวเองไว้

216
00:16:30,120 --> 00:16:32,720
‎และไม่ยอมจํานนต่อผู้ใด"

217
00:16:34,040 --> 00:16:38,080
‎บรรณาการคือสิ่งที่ผู้ถูกพิชิตเท่านั้นที่มอบให้

218
00:16:38,960 --> 00:16:41,520
‎ราชาเอมบันเดของข้าไม่เคยถูกพิชิต

219
00:16:44,360 --> 00:16:48,280
‎เอนจินก้าไม่ยอมมอบเครื่องบรรณาการ
‎ซึ่งจริงๆ แล้วก็คือมนุษย์

220
00:16:48,280 --> 00:16:50,840
‎เพื่อให้พวกเขาไปเป็นทาส

221
00:16:50,840 --> 00:16:56,880
‎เพราะเอนจินก้าเชื่ออย่างลึกซึ้ง
‎ว่ามันขัดกับสิ่งที่เธอคิดว่าถูกต้อง

222
00:16:56,880 --> 00:17:01,600
‎เธอไม่เชื่อว่าการค้าทาสของโปรตุเกส
‎เป็นเรื่องที่ยอมรับได้

223
00:17:01,600 --> 00:17:07,360
{\an8}‎ชาวโปรตุเกสต้องการสร้างเงื่อนไข
‎ให้พวกเขายอมจํานน

224
00:17:07,360 --> 00:17:08,960
‎ทําให้พวกเขาเป็นเมืองขึ้น

225
00:17:08,960 --> 00:17:12,599
‎เธอกล่าวว่าไม่มีทางที่กษัตริย์แห่งเอนดองโก

226
00:17:12,599 --> 00:17:16,040
‎จะอยู่ใต้อํานาจของกษัตริย์แห่งโปรตุเกส

227
00:17:16,040 --> 00:17:22,040
‎เพราะโปรตุเกสไม่เคยชนะสงคราม
‎และไม่เคยพิชิตเอนดองโก

228
00:17:34,800 --> 00:17:38,480
‎เอนจินก้าเป็นนักการเมืองที่ฉลาดอย่างเหลือเชื่อ

229
00:17:39,840 --> 00:17:45,160
{\an8}‎เธอจะใช้แง่มุมของวัฒนธรรมทางการเมือง
‎ที่เป็นเรื่องต่างถิ่นสําหรับเธอ

230
00:17:45,160 --> 00:17:46,920
{\an8}‎เพื่อให้ได้สิ่งที่เธอต้องการ

231
00:17:52,560 --> 00:17:56,600
‎ฉันเชื่อว่าเธอเข้าร่วมการเจรจานั้น
‎ด้วยความรู้สึกว่าตัวเองจะเป็นฝ่ายชนะ

232
00:17:57,200 --> 00:18:00,920
‎กัปตันคาร์โดโซ
‎ถ้าท่านยังนําคนไปจากดินแดนของเราต่อไป

233
00:18:00,920 --> 00:18:03,320
‎กษัตริย์ของข้าคงไม่เหลือใครให้ปกครอง

234
00:18:03,880 --> 00:18:06,040
‎แล้วกษัตริย์ที่ไร้ประชาชนจะเป็นอะไรได้

235
00:18:08,720 --> 00:18:11,320
‎คุณจะเป็นพันธมิตรที่น่าเกรงขาม

236
00:18:11,960 --> 00:18:15,800
‎ขออนุญาตนะครับ กัปตันกับผมคงต้องขอตัวก่อน

237
00:18:18,400 --> 00:18:19,520
‎คุณผู้หญิง

238
00:18:23,560 --> 00:18:26,080
‎- มีอะไรคืบหน้าไหม
‎- พวกมันยังปั่นหัวเราอยู่

239
00:18:27,160 --> 00:18:29,280
‎พยายามประเมินว่าเรายินดีมอบให้เท่าไร

240
00:18:29,280 --> 00:18:31,880
‎และต้องใช้กําลังแย่งไปเท่าไร

241
00:18:31,880 --> 00:18:33,840
‎แล้วมันสันติภาพตรงไหน

242
00:18:34,520 --> 00:18:35,880
‎มันยังไม่ถูกพูดถึงด้วยซ้ํา

243
00:18:38,360 --> 00:18:41,160
‎แต่อย่างน้อยคราวนี้
‎พวกนั้นก็ไม่ลืมเอาเก้าอี้มาให้ข้านะ

244
00:18:49,320 --> 00:18:53,280
‎และบางครั้ง การจะเข้าใจผู้ชายสักคน...

245
00:18:54,280 --> 00:18:56,000
‎ต้องทําผ่านผู้หญิง

246
00:19:00,520 --> 00:19:04,720
‎อานา ดา ซิลวาเป็นภรรยาของ
‎เจ้าหน้าที่โปรตุเกสระดับสูงในลูอันดา

247
00:19:04,720 --> 00:19:07,360
‎เช่นเดียวกับชาวโปรตุเกสทั่วไป
‎เธอเป็นคาทอลิกที่เคร่งครัด

248
00:19:07,360 --> 00:19:11,600
‎จากบันทึก เราบอกได้ว่า
‎เธอและเอนจินก้าถูกใจกัน

249
00:19:12,440 --> 00:19:14,560
‎คุณจากบ้านมานานมาก

250
00:19:15,560 --> 00:19:17,280
‎ลูกๆ คุณทําใจได้ยังไง

251
00:19:18,120 --> 00:19:19,720
‎ประชาชนคือลูกของข้า

252
00:19:22,200 --> 00:19:24,800
‎พวกเขาเข้าใจว่าข้ารับใช้พวกเขาทุกที่ที่ข้าไป

253
00:19:25,520 --> 00:19:26,480
‎ใช่

254
00:19:28,440 --> 00:19:29,600
‎คนของคุณ...

255
00:19:31,400 --> 00:19:34,080
‎พวกเขาพูดอย่าง แต่หมายความอีกอย่าง

256
00:19:35,160 --> 00:19:36,240
‎ทําไม

257
00:19:38,440 --> 00:19:39,760
‎มันก็แล้วแต่

258
00:19:39,760 --> 00:19:41,040
‎แล้วแต่อะไร

259
00:19:41,040 --> 00:19:43,000
‎ว่าพวกเขาเชื่อใจคุณหรือไม่

260
00:19:44,520 --> 00:19:48,000
‎สําหรับคนของข้า สัจวาจาคือเกียรติยศ

261
00:19:48,840 --> 00:19:50,640
‎เราจะเชื่อทุกคนจนกว่าเขาจะผิดคําพูด

262
00:19:52,400 --> 00:19:53,600
‎ที่ที่ฉันจากมา

263
00:19:53,600 --> 00:19:57,200
‎ความเชื่อใจจะได้มาจากการกระทํา
‎และการสื่อสารแลกเปลี่ยนกัน

264
00:19:58,440 --> 00:20:01,160
‎- ผ่านความเชื่อในค่านิยมร่วมกัน
‎- เราก็เช่นกัน

265
00:20:01,760 --> 00:20:03,960
‎ความเชื่อร่วมกันในพระเจ้าของเรา

266
00:20:04,760 --> 00:20:08,400
‎และการรับศีลจุ่ม
‎สู่ครอบครัวคาทอลิกอันเป็นหนึ่งเดียว

267
00:20:10,720 --> 00:20:11,720
‎ถ้าอย่างนั้น...

268
00:20:12,600 --> 00:20:14,480
‎ผ่านพิธีรับศีลจุ่มนี้

269
00:20:15,280 --> 00:20:17,640
‎พวกคุณมองเห็นตัวเองเท่ากัน

270
00:20:18,400 --> 00:20:19,400
‎ใช่

271
00:20:23,880 --> 00:20:25,200
‎ชาวโปรตุเกส

272
00:20:25,200 --> 00:20:28,800
‎ไม่ได้มองว่า
‎การพิชิตดินแดนอันโหดร้ายของพวกเขา

273
00:20:28,800 --> 00:20:30,800
‎มาจากแรงจูงใจที่เห็นแก่ตัวล้วนๆ

274
00:20:31,720 --> 00:20:34,880
‎พวกเขาคิดว่า
‎ตัวเองกําลังนําศาสนาคริสต์มาสู่คนเถื่อน

275
00:20:34,880 --> 00:20:38,640
‎พวกเขาคิดว่าตัวเองมีข้ออ้างทางศาสนา
‎ในการพิชิตดินแดนนี้

276
00:20:39,440 --> 00:20:43,160
‎พวกเขาเชื่อว่าหากทําให้คน
‎หันมานับถือศาสนาคริสต์ให้ได้มากที่สุด

277
00:20:43,160 --> 00:20:47,360
‎พวกเขาจะรักษาอํานาจทางจิตวิญญาณ
‎และทางการเมืองในพื้นที่เอาไว้

278
00:20:47,360 --> 00:20:50,280
‎และสามารถสร้างฐานอํานาจได้

279
00:20:55,040 --> 00:20:58,200
‎ถ้าพี่ไม่เชื่อใจพวกนั้น ทําไมถึงคิดจะรับศีลจุ่มล่ะ

280
00:20:58,200 --> 00:21:02,560
‎เพราะเราใช้มันบังคับให้พวกนั้นรักษาคําพูดได้

281
00:21:03,400 --> 00:21:05,400
‎ทําให้พวกนั้นเชื่อว่า
‎เราเป็นครอบครัวคาทอลิกเดียวกัน

282
00:21:05,400 --> 00:21:07,680
‎งั้นทําไมพี่ถึงลังเลล่ะ

283
00:21:07,680 --> 00:21:11,880
‎คัมบู ข้ายังต้องร่วมมือกับศัตรู ที่ข้าไม่ไว้ใจ

284
00:21:12,720 --> 00:21:14,440
‎โดยไม่มีหลักประกัน

285
00:21:16,200 --> 00:21:18,600
‎แปลว่าพี่ต้องเสี่ยงด้วยความศรัทธาสินะ

286
00:21:28,640 --> 00:21:30,520
‎ข้าไม่อยากเห็นมันอีก

287
00:21:33,200 --> 00:21:34,800
‎เจ้าเลี่ยงไม่ได้

288
00:21:59,000 --> 00:22:01,680
‎ชาวโปรตุเกสค้าทาสเช่นสิ่งของ

289
00:22:01,680 --> 00:22:05,040
‎ซึ่งเป็นการแสวงหาผลประโยชน์ที่ร้ายแรงมาก

290
00:22:05,800 --> 00:22:08,960
‎มันคือการหาคนมาให้มากที่สุดเท่าที่จะทําได้

291
00:22:08,960 --> 00:22:12,120
‎แล้วจับพวกเขายัดลงเรือในสภาพอันโหดร้าย

292
00:22:12,120 --> 00:22:17,560
‎จากนั้นก็ส่งพวกเขา
‎ไปทํางานในไร่อ้อยหรือไร่กาแฟ

293
00:22:20,400 --> 00:22:22,760
‎เอนจินก้ารู้ว่ามันทําลายคนของเธอ

294
00:22:22,760 --> 00:22:25,480
‎และลดจํานวนของพวกเธอลง

295
00:22:26,040 --> 00:22:30,000
‎เธอเห็นคนหลายร้อยคนถูกจับและลักพาตัว

296
00:22:30,960 --> 00:22:32,720
‎กี่คนแล้ว

297
00:22:32,720 --> 00:22:34,800
‎ข้าเลิกนับมาหลายวันแล้ว

298
00:22:35,880 --> 00:22:38,920
‎ถ้าเราไม่ทําอะไรสักอย่าง
‎เพื่อยุติมันเดี๋ยวนี้ คนของเรา...

299
00:22:38,920 --> 00:22:40,880
‎เราจะสูญสิ้น

300
00:22:42,760 --> 00:22:44,160
‎มันเป็นชีวิตที่ลําบากมาก

301
00:22:44,160 --> 00:22:47,240
‎ผู้คนทํางานได้ประมาณเจ็ดถึงแปดปี

302
00:22:47,240 --> 00:22:51,000
‎ลองคิดดูว่าเจ็ดปีนับจากวินาทีที่คุณเข้าสู่โลกใหม่

303
00:22:51,000 --> 00:22:53,800
‎นาฬิกานับอายุขัยของคุณก็เริ่มนับถอยหลัง

304
00:22:56,040 --> 00:22:59,440
‎ในตอนนั้นก็มีตลาดค้าทาสในเอนดองโก

305
00:22:59,440 --> 00:23:03,120
‎แต่มันมีการดูแลและควบคุมอย่างเข้มงวด

306
00:23:03,120 --> 00:23:05,160
‎มันไม่ใช่ระบบทาสแบบที่คนเป็นสิ่งของ

307
00:23:05,160 --> 00:23:08,960
‎ดังนั้นทาสในเอนดองโก
‎จึงไม่ได้เป็นทรัพย์สินของใครเสมอไป

308
00:23:08,960 --> 00:23:12,720
‎แต่เป็นเหมือนสมาชิกของครอบครัว

309
00:23:14,200 --> 00:23:15,360
‎มันซับซ้อนมาก

310
00:23:15,360 --> 00:23:18,160
‎ไม่มีวิธีแก้ปัญหาที่สมบูรณ์แบบในช่วงเวลานั้น

311
00:23:18,160 --> 00:23:20,320
‎เพราะทาสเป็นสิ่งที่อยู่มากับพวกเขา

312
00:23:20,320 --> 00:23:21,720
‎มันเป็นเรื่องปกติมาก

313
00:23:21,720 --> 00:23:25,680
‎แทบเป็นไปไม่ได้เลย
‎ที่จะไม่เป็นส่วนหนึ่งในระบบนั้น

314
00:23:27,280 --> 00:23:31,480
‎มีความแตกต่างอย่างมาก
‎ในความเข้าใจระบบทาส

315
00:23:31,480 --> 00:23:34,640
‎ระหว่างชาวโปรตุเกสและชาวเอนดองโก

316
00:23:35,240 --> 00:23:38,920
‎ฉันคิดว่าเอนจินก้าเชื่อว่าเธอเลิกทาสไม่ได้

317
00:23:38,920 --> 00:23:41,400
‎แต่ฉันคิดว่าเธอเชื่อว่าเธอควบคุมมันได้

318
00:23:57,280 --> 00:24:02,200
‎เอนจินก้าใช้เครื่องมือทุกอย่างที่เธอมี

319
00:24:02,200 --> 00:24:04,920
‎ในการกอบกู้อาณาจักรของเธอ

320
00:24:06,400 --> 00:24:09,880
‎เธอจึงพร้อมตัดสินใจเชิงกลยุทธ์

321
00:24:09,880 --> 00:24:12,760
‎โดยหวังว่าการเปลี่ยนมานับถือศาสนาคริสต์

322
00:24:12,760 --> 00:24:16,480
‎จะช่วยให้เธอรักษามรดกของบรรพบุรุษไว้ได้

323
00:24:26,440 --> 00:24:28,440
‎ยินดีด้วย

324
00:24:33,960 --> 00:24:38,920
‎ผมเชื่อว่าคุณสามารถบอกเอนโกลาเอมบันเดได้
‎ว่าเรามีข้อตกลงร่วมกันแล้ว

325
00:24:38,920 --> 00:24:41,560
‎- แล้วเงื่อนไขล่ะ
‎- ยอมรับได้

326
00:24:41,560 --> 00:24:44,480
‎รวมถึงป้อมที่อัมบาคาด้วย

327
00:24:45,200 --> 00:24:49,240
‎และนอกจากนั้น
‎เราจะปล่อยเชลยจากเอนดองโก

328
00:24:49,240 --> 00:24:52,160
‎เพื่อที่พี่ชายคุณจะได้สถาปนาอาณาจักรขึ้นใหม่

329
00:24:52,840 --> 00:24:56,480
‎เพราะกษัตริย์ที่ไร้ประชาชนจะเป็นอะไรได้

330
00:25:00,720 --> 00:25:04,880
‎เอนจินก้าเล่นเกมการทูตอย่างเหนือชั้น
‎และพิธีล้างบาปก็เป็นการปิดฉากการเจรจา

331
00:25:05,440 --> 00:25:08,480
‎ในที่สุดโปรตุเกสก็ตกลงทําสนธิสัญญาสงบศึก

332
00:25:09,040 --> 00:25:12,120
‎ชาวโปรตุเกสตกลงทําตามข้อเรียกร้อง
‎ทั้งสามข้อของเอนจินก้า

333
00:25:12,120 --> 00:25:16,800
‎พวกเขาสัญญาว่าจะช่วยปกป้องคนของเธอ
‎จากผู้นําอิมบังกาลา คาซานเจ

334
00:25:17,640 --> 00:25:21,120
‎พวกเขาตกลงจะถอนกําลังทหาร
‎จากป้อมที่อัมบาคา

335
00:25:21,120 --> 00:25:25,080
‎และยังตกลงที่จะคืนชาวเอนดองโกบางส่วน

336
00:25:25,080 --> 00:25:27,160
‎ที่พวกเขาขโมยมาและจับมาเป็นทาส

337
00:25:43,360 --> 00:25:46,600
‎เอนจินก้าเดินทางกลับเอนดองโกอย่างภาคภูมิ

338
00:25:48,000 --> 00:25:51,320
‎หลังจากทําข้อตกลงกับชาวโปรตุเกส

339
00:25:51,320 --> 00:25:54,280
‎เพื่อพลิกสถานการณ์วิกฤตของเอนดองโก

340
00:25:54,280 --> 00:25:57,040
‎- เอนจินก้า
‎- เอนจินก้า

341
00:25:57,040 --> 00:26:01,000
‎ซึ่งจะนําพาอนาคตที่ดีกว่า
‎มาสู่อาณาจักรและประชาชน

342
00:26:01,000 --> 00:26:04,120
‎- เอนจินก้า
‎- เอนจินก้า

343
00:26:04,120 --> 00:26:05,120
‎เจ้าทําได้

344
00:26:05,120 --> 00:26:17,160
‎- เอนจินก้า
‎- เอนจินก้า

345
00:26:17,160 --> 00:26:22,320
‎ฉันคิดว่านี่เป็นจุดที่เอมบันเดเริ่มตระหนักว่า

346
00:26:22,320 --> 00:26:26,240
‎น้องสาวของเขามีอํานาจ
‎และอิทธิพลมากกว่าที่เขาคาดไว้

347
00:26:30,640 --> 00:26:32,600
‎เอมบันเดรู้สึกไม่มั่นคงเป็นอย่างมาก

348
00:26:34,200 --> 00:26:38,240
‎เขายังรู้ด้วยว่าเอนจินก้าเป็นที่ชื่นชอบของผู้คน

349
00:26:39,480 --> 00:26:44,800
‎ฉันคิดว่าเขารู้สึกถูกกีดกัน
‎หรือถูกลดความสําคัญในชุมชน

350
00:26:50,160 --> 00:26:52,920
‎ตั้งแต่ช่วงแรกในวัยเด็กและเริ่มโตเป็นผู้ใหญ่

351
00:26:52,920 --> 00:26:55,560
‎เอนจินก้าโดดเด่นเหนือเอมบันเด

352
00:26:56,520 --> 00:26:59,360
‎เธอฉลาดกว่า เธอเป็นคนโปรดของพ่อ

353
00:26:59,360 --> 00:27:03,840
‎เธอดูจะมีพรสวรรค์ด้านการเมืองและการทูต

354
00:27:04,560 --> 00:27:08,160
‎ดูเหมือนจะมีการชิงดีชิงเด่นกันตั้งแต่ช่วงแรกๆ

355
00:27:10,800 --> 00:27:11,720
‎พี่ข้า

356
00:27:15,280 --> 00:27:16,760
‎ข้าเห็นขนาดของมัน

357
00:27:16,760 --> 00:27:19,720
‎- ของอะไร
‎- การค้าขายคนของเรา

358
00:27:22,480 --> 00:27:24,600
‎- เจ้านึกภาพไม่ออกแน่
‎- เอนจินก้า

359
00:27:24,600 --> 00:27:27,400
‎- เจ้านําชัยชนะมาให้เรา
‎- มันยังไม่พอ

360
00:27:29,480 --> 00:27:31,560
‎มันต้องใช้มากกว่าข้อตกลงสันติภาพ

361
00:27:31,560 --> 00:27:33,120
‎ในการหยุดพวกโปรตุเกส

362
00:27:33,760 --> 00:27:35,160
‎เอมบันเด

363
00:27:36,040 --> 00:27:37,120
‎พี่ข้า

364
00:27:38,600 --> 00:27:40,920
‎นี่เป็นชัยชนะที่ว่างเปล่า

365
00:27:42,280 --> 00:27:43,880
‎อะไรๆ จะแย่ลง

366
00:27:45,280 --> 00:27:46,120
‎ไม่หรอก

367
00:27:49,720 --> 00:27:54,600
‎ไม่ หากเจ้าเป็นผู้สําเร็จราชการแทน
‎จนกว่าลูกชายข้าจะบรรลุนิติภาวะ

368
00:27:55,800 --> 00:27:56,800
‎อะไรนะ

369
00:27:57,480 --> 00:27:59,840
‎เมื่อเอนจินก้ากลับมา เธอเป็นจุดสนใจ

370
00:27:59,840 --> 00:28:02,680
‎เธอเป็นตัวแทนที่ดีที่สุดของเอนดองโก

371
00:28:02,680 --> 00:28:07,000
‎เอนจินก้าเองก็รู้ แม้แต่เอมบันเดก็ยังมองเห็น

372
00:28:08,200 --> 00:28:12,200
‎ข้าต้องทําแบบนี้ในขณะที่ยังทําได้
‎เพื่อปกป้องอนาคตของเอนดองโก

373
00:28:14,400 --> 00:28:16,880
‎บางทีถ้าข้าตัดสินใจเร็วกว่านี้
‎เราคงไม่ต้องมาอยู่จุดนี้

374
00:28:19,880 --> 00:28:20,880
‎เอมบันเด

375
00:28:22,080 --> 00:28:24,120
‎เจ้ายังเป็นราชา

376
00:28:25,200 --> 00:28:28,480
‎เจ้าจะสละบัลลังก์ได้ยังไงขณะที่ยังนั่งอยู่บนนั้น

377
00:28:31,960 --> 00:28:35,000
‎สิ่งสําคัญคือเจ้าต้องเชื่อมั่นในตัวเอง

378
00:28:36,040 --> 00:28:37,840
‎เพราะพวกเราเชื่อใจเจ้า

379
00:28:40,480 --> 00:28:43,920
‎และข้าไม่เชื่อใจใครอื่น
‎ให้ดูแลอนาคตของเอนดองโก

380
00:28:53,680 --> 00:28:54,960
‎มาฉลองกัน

381
00:29:01,080 --> 00:29:04,600
‎ตอนแรกดูเหมือนเอมบันเดจะคิดถูก
‎ที่เชื่อใจฝั่งโปรตุเกส

382
00:29:06,720 --> 00:29:10,520
‎การสงบศึกชั่วคราว
‎ของเอนจินก้ากับพวกเขาผ่านไปหลายเดือน

383
00:29:39,080 --> 00:29:40,360
‎คัมบู

384
00:29:40,360 --> 00:29:42,560
‎ข้าจะพาไปหาพวกนางเอง

385
00:30:02,320 --> 00:30:03,400
‎คาซานเจ

386
00:30:04,080 --> 00:30:06,120
‎เอนจินก้า เราต้องไปแล้ว

387
00:30:08,440 --> 00:30:11,920
‎เอนจินก้า เราต้องไป เราต้องไปแล้ว

388
00:30:18,280 --> 00:30:22,040
‎เราไม่รู้ว่าทําไมคาซานเจ
‎ถึงโจมตีคาบาซาในช่วงเวลานั้น

389
00:30:22,040 --> 00:30:24,800
‎แต่เรารู้ว่าอิมบังกาลาเป็นทหารรับจ้าง

390
00:30:24,800 --> 00:30:27,760
{\an8}‎ที่จะทําทุกอย่างเพื่อใครก็ตามที่จ่ายหนักพอ

391
00:30:27,760 --> 00:30:31,880
{\an8}‎ดังนั้นจึงเป็นไปได้ว่าคาซานเจ
‎ลงมือตามคําสั่งใครบางคน

392
00:30:45,080 --> 00:30:47,720
‎คาซานเจ...

393
00:30:48,600 --> 00:30:53,080
‎ฝ่าแนวป้องกันของเรากลางดึกได้ยังไง

394
00:30:54,280 --> 00:30:58,320
‎การล่มสลายของคาบาซา
‎หนักหนามากสําหรับเอนโกลาเอมบันเด

395
00:30:58,320 --> 00:31:01,360
‎และเขาจําต้องหนีไปหมู่เกาะคินดองกา

396
00:31:01,360 --> 00:31:04,680
‎และต้องทิ้งคนของตัวเอง

397
00:31:05,320 --> 00:31:09,080
‎เขากําลังสูญเสีย ไม่ใช่แค่ฐานอํานาจหลัก

398
00:31:09,080 --> 00:31:12,720
‎แต่คนของเขาจะเริ่มเชื่อใจเขาน้อยลงด้วย

399
00:31:12,720 --> 00:31:15,840
‎เจ้าก็รู้ว่าเขาต้องทําอะไรบ้าง
‎กว่าจะรวบรวมกําลังได้มากขนาดนั้น

400
00:31:17,000 --> 00:31:19,680
‎เราต้องยึดคาบาซากลับมา
‎เราต้องมีทางเลือก เสนอทางเลือกมา

401
00:31:19,680 --> 00:31:21,480
‎ขอให้คาซาช่วยอีกครั้งได้ไหม

402
00:31:21,480 --> 00:31:23,840
‎ไม่ได้ กองทัพของเขาเล็กเกินไป
‎ที่จะสู้กับคาซานเจ

403
00:31:23,840 --> 00:31:25,200
‎เราทําแบบนั้นไม่ได้

404
00:31:25,200 --> 00:31:27,080
‎ถ้าเราติดต่อไปหา...

405
00:31:27,080 --> 00:31:29,200
‎พวกนั้นอาจจะอยากเข้าร่วมกับเราก็ได้

406
00:31:29,200 --> 00:31:30,320
‎มันก็ยังไม่พอ

407
00:31:30,320 --> 00:31:33,800
‎เขารู้ว่าน้องสาวเขาอยู่ตรงนั้น
‎พร้อมจะรับช่วงต่อ

408
00:31:33,800 --> 00:31:36,640
‎และเขาก็รู้ด้วยว่าบางฝ่ายในอาณาจักร

409
00:31:36,640 --> 00:31:40,240
‎คิดว่าเขาไม่มีความสามารถพอ
‎ในการเป็นผู้ปกครอง

410
00:31:40,240 --> 00:31:42,720
‎เรามีชาวบ้าน พวกเขามีความสามารถ...

411
00:31:42,720 --> 00:31:44,400
‎แล้วพวกโปรตุเกสล่ะ

412
00:31:47,200 --> 00:31:50,800
‎พวกนั้นตกลงจะช่วยเราสู้กับศัตรู
‎อาจถึงเวลาที่เราต้องให้พวกนั้นพิสูจน์แล้ว

413
00:31:54,080 --> 00:31:55,440
‎เท่าที่เรารู้

414
00:31:56,120 --> 00:32:00,800
‎พวกนั้นคือคนที่ส่งคาซานเจ
‎มาไล่เราออกจากคาบาซา

415
00:32:00,800 --> 00:32:04,280
‎เพื่อให้เราไปอ้อนวอน
‎ขอความช่วยเหลือจากพวกมัน

416
00:32:04,280 --> 00:32:07,760
‎เพื่อที่พวกมันจะได้เครื่องบรรณาการ
‎ทั้งหมดที่ต้องการเป็นการตอบแทน

417
00:32:07,760 --> 00:32:10,760
‎- เราไม่มีทางเลือกอื่น
‎- มีสิ

418
00:32:11,440 --> 00:32:12,640
‎อย่างที่เจ้าบอก

419
00:32:12,640 --> 00:32:14,360
‎เรามีชาวบ้าน

420
00:32:14,360 --> 00:32:16,320
‎- เรามีคองโก พวกนั้นติดค้างเรา
‎- โอเค

421
00:32:17,160 --> 00:32:18,840
‎- ถ้าเราคุยกับคองโก...
‎- เอนจินก้า

422
00:32:20,040 --> 00:32:22,760
‎ให้แม่ทัพนัดพบพวกโปรตุเกส

423
00:32:38,360 --> 00:32:40,240
‎ฤดูหนาวปี 1623

424
00:32:40,240 --> 00:32:42,800
‎ชาวโปรตุเกสได้ส่งทูตมาเจรจา

425
00:32:43,360 --> 00:32:45,600
‎เขาคือบาทหลวงที่ชื่อบาเร็ตโต

426
00:32:46,960 --> 00:32:51,320
‎เจ้าหน้าที่ในลูอันดา
‎ยินดีช่วยกษัตริย์ทวงคืนคาบาซา

427
00:32:52,400 --> 00:32:57,120
‎โดยมีเงื่อนไขว่าท่านต้องสวามิภักดิ์
‎ต่อกษัตริย์แห่งโปรตุเกสและเข้าพิธีล้างบาป

428
00:32:58,240 --> 00:33:01,440
‎สวามิภักดิ์ต่อกษัตริย์แห่งโปรตุเกส

429
00:33:02,760 --> 00:33:08,560
{\an8}‎กล้าดีอย่างไรถึงมาที่นี่
‎และพยายามทําให้เรากลายเป็นทาส

430
00:33:09,680 --> 00:33:12,520
‎- พ่อมาที่นี่เพื่อทํางานของพระเจ้า...
‎- หุบปาก

431
00:33:13,200 --> 00:33:15,400
‎ต่อหน้าพระพักตร์ขององค์ราชัน

432
00:33:16,920 --> 00:33:18,120
‎อสรพิษ

433
00:33:20,040 --> 00:33:22,240
‎"พ่อมาที่นี่เพื่อทํางานของพระเจ้า"

434
00:33:22,240 --> 00:33:26,320
{\an8}‎นั่นคือสิ่งที่พวกเจ้าบอกตัวเอง
‎ตอนที่จับคนล่ามโซ่งั้นเหรอ

435
00:33:31,680 --> 00:33:33,280
‎พระเจ้าองค์นี้เป็นใคร...

436
00:33:34,800 --> 00:33:38,120
‎ถึงได้โปรดปรานพวกเจ้า แต่ไม่ใช่กับพวกข้า

437
00:33:40,520 --> 00:33:44,280
‎ข้าน่าจะเชือดพวกเจ้าทิ้งให้หมดตั้งแต่ที่ลูอันดา

438
00:33:44,280 --> 00:33:45,560
‎เอนจินก้า

439
00:33:55,800 --> 00:33:57,680
‎- ข้อเรียกร้องคืออะไร
‎- เอมบันเด

440
00:34:02,000 --> 00:34:05,280
‎ท่านต้องยอมจํานนต่อพระคริสต์โดยสมบูรณ์

441
00:34:06,440 --> 00:34:08,640
‎แปลว่าจะไม่มีวิถีนอกรีตอีกต่อไป

442
00:34:09,720 --> 00:34:11,240
‎ไม่มีพระเจ้าจอมปลอม

443
00:34:11,240 --> 00:34:14,639
‎ไม่มีเทวรูป ไม่มีพิธีกรรม ไม่มีสนม

444
00:34:15,360 --> 00:34:16,800
‎ไม่มีเอนกังกา

445
00:34:16,800 --> 00:34:19,920
‎- ทุกอย่างที่ไม่บริสุทธิ์ต้องหายไป
‎- เอมบันเด

446
00:34:19,920 --> 00:34:21,560
‎เอมบันเด

447
00:34:23,520 --> 00:34:26,280
‎เจ้าคือสายสัมพันธ์ของเรากับบรรพบุรุษ

448
00:34:26,280 --> 00:34:29,360
‎ถ้าเจ้าทอดทิ้งพวกเขา เราก็จะหลงทาง

449
00:34:30,000 --> 00:34:31,679
‎เจ้าเข้าพิธีล้างบาปแล้ว

450
00:34:31,679 --> 00:34:33,440
‎บรรพบุรุษทอดทิ้งเจ้างั้นเหรอ

451
00:34:34,040 --> 00:34:36,600
‎- ข้าไม่ใช่กษัตริย์
‎- ถูกต้อง

452
00:34:42,600 --> 00:34:44,400
‎แม้เธอเองจะผ่านการล้างบาปมาแล้ว

453
00:34:44,400 --> 00:34:48,719
‎เอนจินก้าก็รู้สึกว่า
‎สิ่งที่ชาวโปรตุเกสเรียกร้องมันมากเกินไป

454
00:34:48,719 --> 00:34:53,199
‎เธอมองว่ามันคือการที่เอมบันเด
‎ยอมสละอํานาจให้ศัตรู

455
00:34:53,199 --> 00:34:55,880
‎และละทิ้งประเพณีและขนบธรรมเนียมของตน

456
00:34:55,880 --> 00:34:57,400
‎หากเขาเห็นด้วยกับข้อตกลงนี้

457
00:34:57,400 --> 00:35:00,360
‎ก็จะเป็นการแสดงความอ่อนแอ
‎ในฐานะกษัตริย์ของเขาอีกครั้ง

458
00:35:08,960 --> 00:35:10,240
‎ถ้าจะทําอย่างนั้น...

459
00:35:12,800 --> 00:35:16,160
‎ก็สละบัลลังก์...

460
00:35:17,560 --> 00:35:18,960
‎แล้วไปทํางานในไร่ซะ

461
00:35:40,680 --> 00:35:43,040
‎เอมบันเดไม่สนใจคําแนะนําของน้องสาว

462
00:35:43,600 --> 00:35:47,160
‎เขามองไม่เห็นทางเลือกอื่น
‎และตกลงเข้าพิธีล้างบาป

463
00:35:47,760 --> 00:35:48,800
‎ในช่วงหลายสัปดาห์

464
00:35:48,800 --> 00:35:51,720
‎เขาเริ่มเรียนหลักคําสอนจากบาทหลวงบาเร็ตโต

465
00:35:51,720 --> 00:35:52,760
‎บนสวรรค์

466
00:35:52,760 --> 00:35:57,280
‎นี่คือเหตุผลที่ท่านต้องหันหลัง
‎ให้พระเจ้าจอมปลอมพวกนี้

467
00:35:57,280 --> 00:35:59,800
‎และเทวรูปจอมปลอมพวกนี้ เพราะว่า...

468
00:35:59,800 --> 00:36:02,040
‎พวกมันละเมิดข้อตกลงสันติภาพ

469
00:36:03,960 --> 00:36:09,080
‎พวกโปรตุเกสส่งกองทัพ
‎ไปเสริมกําลังป้อมปราการที่อัมบาคา

470
00:36:09,880 --> 00:36:12,480
‎นี่คือตัวตนของพวกมัน

471
00:36:18,560 --> 00:36:23,440
‎ไปบอกพ่อผิวขาวของเจ้าว่าทุกอย่างจบแล้ว

472
00:36:24,280 --> 00:36:25,240
‎ไป

473
00:36:29,080 --> 00:36:35,120
‎แน่นอนว่าชาวโปรตุเกสผิดสัญญา
‎และไม่ทําตามข้อตกลงของพวกเขา

474
00:36:35,120 --> 00:36:36,640
‎และสําหรับราชา

475
00:36:36,640 --> 00:36:40,360
‎นี่เป็นความล้มเหลวครั้งใหญ่
‎สําหรับอํานาจของเขา

476
00:36:43,440 --> 00:36:44,840
‎ข้าทําไม่ได้

477
00:36:51,360 --> 00:36:52,360
‎เหลวไหล

478
00:36:53,200 --> 00:36:55,400
‎บรรพบุรุษของเรา
‎ผ่านเรื่องเลวร้ายกว่านี้มาแล้ว

479
00:36:57,960 --> 00:36:58,960
‎ไม่เท่านี้

480
00:37:04,760 --> 00:37:06,560
‎ข้าเหนื่อย เอนจินก้า

481
00:37:12,680 --> 00:37:15,480
‎ข้าว่าถึงเวลาที่ข้าต้องพักแล้ว

482
00:37:18,120 --> 00:37:19,200
‎เอมบันเด

483
00:37:20,600 --> 00:37:22,880
‎เจ้ากําลังพูดในสิ่งที่ข้ากําลังคิดหรือเปล่า

484
00:37:27,920 --> 00:37:32,600
‎เอมบันเดผิดหวังมาก
‎กับสิ่งที่เกิดขึ้นกับชาวโปรตุเกส

485
00:37:32,600 --> 00:37:36,280
‎และนั่นดูเหมือนจะทําให้เขา
‎ตกสู่วังวนของภาวะซึมเศร้า

486
00:37:36,280 --> 00:37:39,000
‎นี่จะทําให้เขาต้องเผชิญกับคําถาม

487
00:37:39,000 --> 00:37:42,240
‎ว่าเขาจะสามารถปกป้องอาณาจักรได้หรือไม่

488
00:37:42,240 --> 00:37:47,240
‎ฉันคิดว่าโดยพื้นฐานแล้ว ในใจเขากลัวมาก

489
00:37:48,880 --> 00:37:53,520
‎เอมบันเดปกครองและใช้ชีวิต
‎โดยผ่านความรุนแรงมามาก

490
00:37:53,520 --> 00:37:54,960
‎จนมันย้อนกลับมาเล่นงานเขา

491
00:37:55,920 --> 00:38:01,160
‎เขาต้องถามคําถามยากๆ กับตัวเอง
‎ในสิ่งที่เขาตัดสินใจลงไป

492
00:38:01,160 --> 00:38:02,840
‎และถามว่ามันคุ้มค่าไหม

493
00:38:36,680 --> 00:38:37,680
‎ได้ยังไง

494
00:38:50,240 --> 00:38:51,240
‎ยาพิษ

495
00:38:58,120 --> 00:38:59,440
‎มีใครรู้อีกบ้าง

496
00:39:00,680 --> 00:39:01,760
‎ไม่มี

497
00:39:07,680 --> 00:39:10,360
‎มันไม่ชัดเจนว่าเอมบันเดตายได้ยังไง

498
00:39:10,360 --> 00:39:15,720
‎บางคนบอกว่าเขาดื่มยาพิษฆ่าตัวตาย

499
00:39:15,720 --> 00:39:17,560
‎เพราะโรคซึมเศร้าเฉียบพลัน

500
00:39:18,120 --> 00:39:21,560
‎บางคนก็คาดเดาว่าเอนจินก้าอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้

501
00:39:21,560 --> 00:39:27,800
‎โดยเอนจินก้าวางยาพิษพี่ชายตัวเอง
‎หรืออย่างน้อยก็อยู่เบื้องหลังการวางยาพิษ

502
00:39:28,880 --> 00:39:30,960
‎ขอให้บรรพบุรุษ...

503
00:39:32,080 --> 00:39:33,880
‎ต้อนรับเจ้ากลับบ้าน

504
00:39:42,200 --> 00:39:43,400
‎ฟุนจี เฝ้าเขาไว้

505
00:39:44,240 --> 00:39:45,200
‎คัมบู

506
00:39:46,480 --> 00:39:48,080
‎เรียกเอมวาเนลุมโบมา

507
00:39:49,360 --> 00:39:51,600
‎ให้เขาประกาศการสวรรคตของราชา

508
00:39:54,480 --> 00:39:56,320
‎พี่จะไปไหน

509
00:40:00,800 --> 00:40:03,760
‎ข้าจะไปเรียกประชุมสภา

510
00:40:06,120 --> 00:40:08,360
‎และให้พวกเขาออกเสียงเลือกราชินีคนใหม่

511
00:40:15,480 --> 00:40:20,400
‎เอนจินก้าทะเยอทะยานมาก
‎และฉันคิดว่าเธอมองว่านี่เป็นโอกาส

512
00:40:20,400 --> 00:40:24,120
‎ที่จะกําจัดพี่ชายของเธอ
‎และกําจัดเขาออกจากสมการ

513
00:40:24,120 --> 00:40:29,800
‎ฉันจะไม่แปลกใจถ้าเอนจินก้าฆ่าพี่ชายตัวเอง

514
00:40:29,800 --> 00:40:34,080
‎หรือสั่งฆ่าเขาด้วยเหตุผลหลักเพียงอย่างเดียว

515
00:40:34,760 --> 00:40:36,880
‎คือเขาอ่อนแอ

516
00:40:36,880 --> 00:40:42,000
‎เขาไม่มีคุณสมบัติ
‎ที่จะเป็นกษัตริย์เหมือนพ่อของเธอ

517
00:40:56,720 --> 00:40:57,760
‎มีอะไร

518
00:41:00,280 --> 00:41:02,480
‎ข้าก็ถามตัวเองแบบนั้นเหมือนกัน

519
00:41:05,600 --> 00:41:08,920
‎ข้ารู้สึกเหมือนกําลังขโมยบางอย่าง
‎ที่เป็นของคนอื่น

520
00:41:11,520 --> 00:41:14,720
‎- เจ้าได้รับเลือกให้เป็นราชินี
‎- ราชินีผู้สําเร็จราชการ

521
00:41:16,200 --> 00:41:17,640
‎ซึ่งแปลว่าไร้อํานาจ

522
00:41:18,440 --> 00:41:20,760
‎ข้าแค่ครองบัลลังก์รอลูกชายของเอมบันเด

523
00:41:21,520 --> 00:41:24,480
‎ทุกอย่างที่ข้าทําจะถูกท้าทาย

524
00:41:24,480 --> 00:41:27,160
‎โดยผู้ที่ไม่เชื่อว่าข้าควรอยู่บนบัลลังก์

525
00:41:27,160 --> 00:41:30,080
‎พวกโปรตุเกสจะใช้ประโยชน์
‎จากผู้ที่คัดค้านในตัวข้า

526
00:41:32,600 --> 00:41:35,760
‎ข้าจะนําโดยไม่มีใครตาม

527
00:41:38,080 --> 00:41:39,920
‎เหมือนผู้หญิงที่ออกไปเดินเล่น

528
00:41:45,080 --> 00:41:46,200
‎เจ้าต้องการอะไร

529
00:41:50,960 --> 00:41:51,960
‎อํานาจ

530
00:41:54,680 --> 00:41:58,920
‎อํานาจที่จะสร้างความแตกต่าง
‎ให้ชีวิตของประชาชนข้า

531
00:41:59,760 --> 00:42:02,360
‎อํานาจที่พวกโปรตุเกสไม่อาจเพิกเฉยได้

532
00:42:05,960 --> 00:42:08,800
‎อํานาจไม่ใช่สิ่งที่ถูกมอบให้ เอนจินก้า

533
00:42:09,720 --> 00:42:10,920
‎มันเป็นสิ่งที่ต้องเอามา

534
00:42:24,240 --> 00:42:26,760
‎เมื่อเอมบันเดตาย เขาทิ้งทายาทไว้

535
00:42:26,760 --> 00:42:28,080
‎เป็นลูกชายวัยเจ็ดขวบ

536
00:42:28,080 --> 00:42:31,160
‎แต่เพราะเขายังเด็กมาก
‎เอนจินก้าจึงกลายเป็นราชินีผู้สําเร็จราชการ

537
00:42:31,160 --> 00:42:34,760
‎จนกว่าเด็กคนนั้นจะอายุ 18
‎และสามารถขึ้นครองราชย์ได้

538
00:42:36,080 --> 00:42:37,720
‎เจ้าหมุนสะโพกเพื่อเพิ่มแรงเสียบ

539
00:42:37,720 --> 00:42:40,880
‎ลูกชายของเอมบันเดถูกส่งไปอยู่กับคาซา

540
00:42:40,880 --> 00:42:43,720
‎ผู้นําอิมบังกาลาและพันธมิตรเก่าของเอนจินก้า

541
00:42:44,280 --> 00:42:46,360
‎เพื่อฝึกเป็นนักรบ

542
00:42:46,920 --> 00:42:48,520
‎สะโพก ดีมาก ไอ้หนู

543
00:42:49,760 --> 00:42:50,960
‎คาซา

544
00:42:54,160 --> 00:42:55,680
‎องค์หญิงเอนจินก้า

545
00:42:56,840 --> 00:42:59,400
‎ตอนนี้เป็นราชินีเอนจินก้าแล้ว

546
00:43:02,920 --> 00:43:05,280
‎เอนจินก้าต้องหาพันธมิตรที่แข็งแกร่งโดยเร็ว

547
00:43:05,280 --> 00:43:09,400
‎และคาซาที่เธอเคยสู้เคียงบ่าเคียงไหล่มาก่อน
‎อาจเป็นประโยชน์กับเธอ

548
00:43:11,120 --> 00:43:13,440
‎ทักทายอาเจ้าซะสิ ไอ้หนู เร็วเข้า

549
00:43:14,920 --> 00:43:18,040
‎เขาเป็นเด็กขี้อาย แต่เขาฝึกได้ดีมาก

550
00:43:18,040 --> 00:43:20,320
‎ไปฝึกซะ ไป

551
00:43:21,480 --> 00:43:23,240
‎ข้าจะปั้นเขาให้เป็นนักรบเอง

552
00:43:23,840 --> 00:43:27,080
‎ข้าไม่ห่วงหลานข้าหรอก ข้ามาหาคนที่แก่กว่า

553
00:43:27,920 --> 00:43:28,800
‎สามี

554
00:43:35,480 --> 00:43:36,680
‎พูดจริงเหรอ

555
00:43:37,600 --> 00:43:39,080
‎ข้าไม่ว่าง

556
00:43:39,880 --> 00:43:42,000
‎ต่อให้ได้มงกุฎก็ไม่ว่างเหรอ

557
00:43:44,160 --> 00:43:45,920
‎แล้วมงกุฎนี่หนักแค่ไหน

558
00:43:47,560 --> 00:43:48,400
‎หนักมาก

559
00:43:49,360 --> 00:43:53,440
‎ข้าจะสร้างอาณาจักรที่ยิ่งใหญ่กว่าคองโก

560
00:43:54,360 --> 00:43:56,920
‎และจะทําให้เจ้าขึ้นเป็นราชา

561
00:43:56,920 --> 00:44:00,520
‎เว้นแต่ว่าเจ้าจะไม่ต้องการมัน
‎ข้าจะได้ไปเสนอให้คาซานเจ

562
00:44:00,520 --> 00:44:02,560
‎อย่าเอ่ยชื่อนั้นที่นี่

563
00:44:08,640 --> 00:44:10,120
‎ทําไมต้องเป็นข้า

564
00:44:10,120 --> 00:44:11,920
‎เจ้าให้ที่พักพิงแก่ข้า

565
00:44:13,400 --> 00:44:15,800
‎ทหารของเจ้าช่วยข้าสู้กับพวกโปรตุเกส

566
00:44:15,800 --> 00:44:17,840
‎แน่นอนว่าข้าต้องมาหาเจ้าเป็นคนแรกอยู่แล้ว

567
00:44:19,480 --> 00:44:21,680
‎แต่ถ้าให้พูดในฐานะผู้หญิง

568
00:44:22,320 --> 00:44:23,480
‎เจ้ายังหนุ่ม

569
00:44:24,600 --> 00:44:28,600
‎หน้าตาดี และอึดเหมือนกระทิง

570
00:44:30,800 --> 00:44:33,960
‎ผู้หญิงอายุเท่าเจ้า จะไปรู้อะไรเรื่องพวกนี้

571
00:44:34,760 --> 00:44:35,840
‎พ่อหนุ่ม

572
00:44:36,800 --> 00:44:41,480
‎มีบางอย่างที่มีแต่หญิงวัยข้านี่แหละที่รู้

573
00:45:02,960 --> 00:45:07,160
‎เธอเกี้ยวพาคาซา แสดงความรักอย่างเปิดเผย

574
00:45:07,160 --> 00:45:09,560
‎และใช้ความมั่งคั่งของเธอเพื่อให้ของขวัญเขา

575
00:45:09,560 --> 00:45:12,120
‎และเขาก็ตกลงจะแต่งงานกับเธอ

576
00:46:13,880 --> 00:46:16,120
‎ฉันเชื่อว่าเอนจินก้าต้องทิ้งตัวเอง

577
00:46:16,120 --> 00:46:17,840
‎จากความเป็นมนุษย์

578
00:46:22,040 --> 00:46:24,800
‎นี่มันอะไรกัน

579
00:46:24,800 --> 00:46:29,680
‎เมื่อหลานชายตาย เอนจินก้าก็ได้รับอํานาจ

580
00:46:30,880 --> 00:46:34,040
‎เธอผงาดขึ้นเป็นราชาของปวงชน

581
00:46:34,040 --> 00:46:35,640
‎นี่มันอะไรกัน

582
00:46:36,240 --> 00:46:37,360
‎อิมบังกาลา

583
00:46:38,760 --> 00:46:42,040
‎เอนจินก้า

584
00:47:54,520 --> 00:47:59,520
{\an8}‎คําบรรยายโดย: ศรัญวัสส์ อัมภสุวรรณ์