1
00:00:12,160 --> 00:00:14,400
‎กงล้อแห่งประวัติศาสตร์หมุนอีกครั้ง

2
00:00:14,400 --> 00:00:16,240
‎ในอาณาจักรเอนดองโก

3
00:00:23,720 --> 00:00:25,800
‎พี่ชายของเอนจินก้าตายแล้ว

4
00:00:29,600 --> 00:00:32,160
‎ความสัมพันธ์ของเธอกับคาซา นักรบอิมบังกาลา

5
00:00:32,160 --> 00:00:35,000
‎ขาดสะบั้นลง
‎การแต่งงานของทั้งสองกลายเป็นโมฆะ

6
00:00:35,000 --> 00:00:37,200
‎เอนจินก้า

7
00:00:38,040 --> 00:00:40,920
‎ทั้งหมดเป็นผลจากการคร่าชีวิตว่าที่กษัตริย์น้อย

8
00:00:40,920 --> 00:00:42,880
‎ในวันแต่งงานของทั้งสอง

9
00:00:45,400 --> 00:00:47,000
‎มันเป็นการกระทําที่จําเป็น

10
00:00:47,000 --> 00:00:50,200
‎เพื่อยึดอํานาจและบรรลุเป้าหมายสูงสุดของเธอ

11
00:00:51,720 --> 00:00:56,360
‎คือขับไล่ชาวโปรตุเกสออกจากเอนดองโกให้สิ้น

12
00:00:58,240 --> 00:01:00,240
‎หนี้ทั้งหมดถูกชําระ

13
00:01:01,240 --> 00:01:03,240
‎ตอนนี้เจ้าคือราชินีแล้ว

14
00:01:11,880 --> 00:01:15,480
‎ราชินีเอนจินก้าจงเจริญ

15
00:01:32,040 --> 00:01:34,200
‎- เอนจินก้า
‎- เอนจินก้า

16
00:01:34,200 --> 00:01:36,680
‎(ราชินีแอฟริกา)

17
00:01:42,840 --> 00:01:48,200
‎(เอนจินก้า)

18
00:01:57,960 --> 00:02:01,840
‎(หมู่เกาะคินดองกา)

19
00:02:10,480 --> 00:02:12,760
‎วันนี้ตลาดดูแปลกตานะ

20
00:02:13,720 --> 00:02:15,720
‎พวกนี้ไม่ใช่แค่พ่อค้าแม่ค้าขาประจํา

21
00:02:16,600 --> 00:02:18,960
‎ในวัย 42 ปี

22
00:02:18,960 --> 00:02:22,680
{\an8}‎เอนจินก้าได้ขึ้นเป็นราชินี
‎เธอคือผู้ปกครองทั้งแผ่นดิน

23
00:02:22,680 --> 00:02:27,840
{\an8}‎ในที่สุดเธอก็ได้กุมชะตา
‎อาณาจักรเอนดองโกของเธอ

24
00:02:27,840 --> 00:02:29,960
‎(เอนดองโก คาบาซา)

25
00:02:29,960 --> 00:02:31,440
‎ในอาณาจักรเอนดองโก

26
00:02:31,440 --> 00:02:34,480
‎ณ ค่ายทหารอันปลอดภัยบนหมู่เกาะคินดองกา

27
00:02:34,480 --> 00:02:38,960
{\an8}‎เอนจินก้าได้ปกครองโดยมีคัมบูและฟุนจี
‎ผู้เป็นน้องสาวอยู่เคียงข้าง

28
00:02:38,960 --> 00:02:41,560
‎พวกเขาเหล่านี้มาตามคําเรียกของพี่

29
00:02:43,200 --> 00:02:46,560
‎สายของเราบอกว่า
‎หมู่บ้านทั้งหลายตอบรับคําเรียก

30
00:02:46,560 --> 00:02:49,880
‎และส่งตัวคนที่แข็งแกร่งที่สุดทั้งหมดมาให้

31
00:02:50,440 --> 00:02:53,280
‎เอนจินก้าพยายามสร้างกองทัพของเธอเอง

32
00:02:53,280 --> 00:02:55,720
‎ด้วยการติดต่อผู้คนและบอกว่า

33
00:02:55,720 --> 00:02:57,720
‎"ให้ข้าเป็นราชินีของเจ้า"

34
00:02:57,720 --> 00:03:01,560
{\an8}‎การนําเสนอตัวเอง
‎ในฐานะผู้ปกครองที่พร้อมต่อต้าน

35
00:03:01,560 --> 00:03:03,080
{\an8}‎ดึงดูดความสนใจของผู้คนมาก

36
00:03:03,080 --> 00:03:07,360
‎โดยเฉพาะคนที่รู้สึกว่า
‎การค้าทาสและความรุนแรงของชาวโปรตุเกส

37
00:03:07,360 --> 00:03:10,200
‎กําลังบ่อนทําลายชุมชนของพวกเขาในขณะนั้น

38
00:03:10,200 --> 00:03:14,400
{\an8}‎เธอกําลังสร้างที่พักพิง ไม่ใช่แค่ให้คนของเธอ

39
00:03:14,400 --> 00:03:16,040
‎แต่รวมถึงคนจากเผ่าอื่นด้วย

40
00:03:23,520 --> 00:03:24,440
‎พวกนั้นเป็นใคร

41
00:03:26,240 --> 00:03:27,640
‎พวกเขามาถึงเมื่อเช้า

42
00:03:28,680 --> 00:03:29,840
‎ด้วยตัวเองเหรอ

43
00:03:31,320 --> 00:03:33,480
‎ครอบครัวของพวกเขาถูกฆ่า

44
00:03:36,320 --> 00:03:38,240
‎พวกโปรตุเกสบุกหมู่บ้านพวกเขา

45
00:03:38,240 --> 00:03:41,880
‎คนที่ไม่ถูกฆ่า พวกนั้นพาตัวไปลูอันดาด้วย

46
00:03:43,120 --> 00:03:45,200
‎พวกเขาซ่อนอยู่ในป่าสามวัน

47
00:04:02,920 --> 00:04:04,000
‎พวกเจ้าปลอดภัยแล้ว

48
00:04:13,520 --> 00:04:14,920
‎การตายอันนองเลือด

49
00:04:15,480 --> 00:04:17,560
‎ยังน้อยไปสําหรับข้าหลวงซูซา

50
00:04:17,560 --> 00:04:20,320
‎เรายังมีกําลังคนไม่มากพอที่จะขยี้ซูซา

51
00:04:20,320 --> 00:04:21,560
‎- เขาไม่เคยหยุด
‎- ใช่

52
00:04:21,560 --> 00:04:24,560
‎ขอบใจ ฟุนจี ข้ารู้ว่าเขาเป็นคนยังไง
‎ไม่ต้องย้ําเตือนข้าหรอก

53
00:04:24,560 --> 00:04:27,000
‎ข้าแค่จะบอกว่าเขามีกองทัพที่...

54
00:04:27,000 --> 00:04:28,320
‎เป็นมนุษย์

55
00:04:28,320 --> 00:04:29,480
‎ไม่ใช่พระเจ้า

56
00:04:30,360 --> 00:04:33,400
‎ถึงคนของเราจะน้อย
‎แต่เราก็สร้างแผลให้พวกมันได้

57
00:04:33,400 --> 00:04:34,440
‎ยังไง

58
00:04:35,000 --> 00:04:38,280
‎คนพวกนี้ส่วนใหญ่เป็นชาวนา
‎ชาวประมง ไม่ใช่ทหาร

59
00:04:39,600 --> 00:04:41,600
‎ถ้าหมดหวังแล้วก็ยอมแพ้ซะสิ ฟุนจี

60
00:04:42,200 --> 00:04:44,200
‎เอนจินก้า มีเหตุผลหน่อย

61
00:04:44,200 --> 00:04:46,000
‎ไม่มีเหตุผลอะไรทั้งนั้น

62
00:04:46,640 --> 00:04:49,280
‎เจ้าอาจมองเห็นพลเรือนและผู้ที่ถูกกดขี่

63
00:04:49,280 --> 00:04:54,120
‎แต่ข้ามองเห็นกองทัพชาวบ้าน
‎ที่พร้อมปกป้องดินแดนของตน

64
00:04:55,880 --> 00:05:00,440
‎อย่าประเมินคนที่ต่อสู้เพื่อครอบครัวต่ําเกินไป

65
00:05:01,720 --> 00:05:03,920
‎โดยเฉพาะเมื่อพวกเขาไม่มีอะไรจะเสียแล้ว

66
00:05:06,920 --> 00:05:08,640
‎อย่าใส่ใจที่นางหัวเสียเลย

67
00:05:10,000 --> 00:05:12,040
‎นางพูดในฐานะกษัตริย์...

68
00:05:13,240 --> 00:05:15,680
‎ที่ต้องแบกรับภาระของราษฎรไว้บนบ่า

69
00:05:15,680 --> 00:05:17,760
‎ไม่ใช่ในฐานะพี่สาวเรา

70
00:05:20,360 --> 00:05:21,440
‎ข้ารู้

71
00:05:30,080 --> 00:05:34,840
‎เธอไม่เชื่อว่าการค้าทาส
‎ของชาวโปรตุเกสเป็นเรื่องที่รับได้

72
00:05:34,840 --> 00:05:37,320
‎ว่าคนของเธอสามารถถูกจับเป็นเชลย

73
00:05:37,320 --> 00:05:41,720
{\an8}‎เธอจึงจะใช้ทุกวิถีทางที่เธอมี

74
00:05:46,200 --> 00:05:48,200
‎สิ่งหนึ่งที่เอนจินก้าตระหนักได้

75
00:05:48,200 --> 00:05:49,720
‎ซึ่งฉันคิดว่าหลักแหลมมาก

76
00:05:49,720 --> 00:05:52,920
‎คือเธอต้องการให้ผู้คน
‎ออกมาต่อต้านสิ่งที่ชาวโปรตุเกสทํา

77
00:05:54,440 --> 00:05:59,080
‎เธอส่งผู้ส่งสารไปยังพื้นที่ต่างๆ ทั่วเอนดองโก

78
00:05:59,080 --> 00:06:00,880
‎เพื่อกระตุ้นให้ผู้คนก่อกบฏ

79
00:06:00,880 --> 00:06:03,160
‎และร่วมมือกับเธอเพื่อต่อต้านชาวโปรตุเกส

80
00:06:06,280 --> 00:06:10,160
‎ทาสในไร่โปรตุเกสต่างพากันหลบหนี

81
00:06:11,440 --> 00:06:13,320
‎ทาสทหาร

82
00:06:13,320 --> 00:06:16,760
‎ที่เป็นส่วนหนึ่งของกองทัพโปรตุเกสหลบหนีไป

83
00:06:19,320 --> 00:06:22,800
‎และการเดินหมากที่แสดงถึง
‎ความฉลาดทางกลยุทธ์ของเธอ

84
00:06:22,800 --> 00:06:24,520
‎คือการปิดเส้นทาง

85
00:06:24,520 --> 00:06:26,400
‎ซึ่งทําให้ตลาด

86
00:06:26,400 --> 00:06:29,040
‎สําหรับซื้อขายทาส
‎ของผู้ตั้งถิ่นฐานชาวโปรตุเกสหยุดชะงัก

87
00:06:29,040 --> 00:06:30,560
‎(ลูอันดา เอนดองโก คาบาซา)

88
00:06:30,560 --> 00:06:33,080
‎การทําลายเครือข่ายเหล่านี้
‎ขัดขวางชาวโปรตุเกส

89
00:06:33,080 --> 00:06:37,080
‎จากการนําขบวนทาสไปยังลูอันดา
‎ซึ่งเป็นฐานที่มั่นของโปรตุเกส

90
00:06:37,080 --> 00:06:40,280
‎ที่ซึ่งเชลยจะถูกขนไปทําไร่ริมชายฝั่ง

91
00:06:40,280 --> 00:06:43,280
‎กลายเป็นทาสทหาร หรือถูกส่งไปนอกแอฟริกา

92
00:06:43,280 --> 00:06:45,520
‎และเข้าสู่ตลาดทาสข้ามมหาสมุทรแอตแลนติก

93
00:06:45,520 --> 00:06:49,640
‎(เมืองท่าลูอันดา)

94
00:06:58,080 --> 00:07:01,400
‎กลับไปที่ลูอันดา
‎ข้าหลวงคนใหม่ เฟอร์เนา เดอ ซูซา

95
00:07:01,400 --> 00:07:04,480
‎กําลังเดือดดาลจากการสูญเสียกําไรมหาศาล

96
00:07:05,160 --> 00:07:07,360
‎ข้าหลวงคนใหม่เห็นว่า

97
00:07:07,360 --> 00:07:10,200
‎ไม่เพียงแต่กองทัพของเขาจะเล็กลง

98
00:07:10,200 --> 00:07:13,280
‎แต่การค้าทาสของเขายังทําได้ยากขึ้น

99
00:07:13,280 --> 00:07:15,880
‎ด้วยฝีมือของเอนจินก้า

100
00:07:28,560 --> 00:07:30,520
‎ชาวโปรตุเกสโกรธมาก

101
00:07:30,520 --> 00:07:33,880
‎การขัดขวางของเธอ
‎ทําให้พวกเขาจับตามองเอนจินก้า

102
00:07:35,880 --> 00:07:38,040
‎เขาดูไม่พอใจนะ พี่ข้า

103
00:07:38,640 --> 00:07:39,760
‎ดี

104
00:07:40,680 --> 00:07:42,720
‎ถ้าเขาโกรธก็แปลว่าเขาไม่ใช่คนคุมเกม

105
00:07:47,400 --> 00:07:50,920
‎แม้ว่าชาวโปรตุเกสจะมีกองทัพที่เหนือกว่า

106
00:07:50,920 --> 00:07:55,440
‎พวกเขาก็ยังรู้สึกว่า
‎การเจรจาต่อรองเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด

107
00:07:55,440 --> 00:07:57,960
‎แทนที่จะใช้กําลังทุกครั้ง

108
00:07:57,960 --> 00:08:00,640
‎เพราะการใช้กําลัง
‎จะทําให้กองทัพของพวกเขาร่อยหรอในที่สุด

109
00:08:12,920 --> 00:08:17,640
‎ทูตผู้เลิศล้ําของท่านข้าหลวง เดอ ซูซา

110
00:08:18,480 --> 00:08:20,120
‎เราขอยินดีต้อนรับ

111
00:08:20,120 --> 00:08:21,400
‎ผมนําสารมาแจ้ง

112
00:08:22,760 --> 00:08:26,000
‎ผมมาพร้อมคําสั่งจากข้าหลวง

113
00:08:27,320 --> 00:08:30,400
‎คืนทรัพย์สินของเขามาเดี๋ยวนี้

114
00:08:30,400 --> 00:08:32,400
‎ทรัพย์สินเหรอ ทรัพย์สินอะไร

115
00:08:32,400 --> 00:08:35,480
‎ทาสของโปรตุเกส...

116
00:08:35,480 --> 00:08:38,480
‎คุณรู้ดีว่าผมพูดถึงทรัพย์สินอะไร

117
00:08:38,480 --> 00:08:39,799
‎ในเมื่อคุณกับพวก...

118
00:08:47,640 --> 00:08:48,799
‎พูดต่อสิ

119
00:08:51,560 --> 00:08:53,280
‎ในเมื่อคุณกับเหล่า...

120
00:08:53,920 --> 00:08:55,320
‎ทหารของคุณ...

121
00:08:56,320 --> 00:08:59,760
‎ขัดขวางตลาดค้าทาสทุกแห่ง
‎ตั้งแต่ที่นี่ไปจนถึงลูอันดา

122
00:09:00,520 --> 00:09:04,240
‎คุณได้เอาทรัพย์สินที่ไม่ใช่ของคุณไป

123
00:09:05,040 --> 00:09:07,440
‎ทาสพวกนั้นเป็นของข้าหลวง

124
00:09:08,240 --> 00:09:09,680
‎ได้โปรด...

125
00:09:09,680 --> 00:09:13,240
‎ช่วยไปบอกท่านข้าหลวงว่า
‎ข้ายินดีคืนทรัพย์สินของเขา หรือ...

126
00:09:14,480 --> 00:09:15,800
‎ทาสของเขา

127
00:09:17,240 --> 00:09:18,840
‎งั้นก็ดี

128
00:09:18,840 --> 00:09:21,200
‎ผมจะรีบกลับไปบอก...

129
00:09:21,200 --> 00:09:22,960
‎ปัญหาเดียวก็คือ...

130
00:09:24,520 --> 00:09:25,760
‎ข้าไม่มี

131
00:09:27,040 --> 00:09:28,040
‎อะไรนะ

132
00:09:28,040 --> 00:09:30,440
‎ข้าไม่มีทาส

133
00:09:31,960 --> 00:09:33,880
‎หมายความว่ายังไงที่ว่าไม่มีทาส

134
00:09:33,880 --> 00:09:36,680
‎- คุณคงไม่มีทางขาย...
‎- ข้าไม่เคย...

135
00:09:37,480 --> 00:09:38,640
‎มีทาส

136
00:09:39,720 --> 00:09:40,800
‎มองไปรอบๆ สิ

137
00:09:42,320 --> 00:09:44,760
{\an8}‎เห็นทาสสักคนไหม

138
00:09:47,120 --> 00:09:49,800
‎ถ้าเห็นก็บอกข้ามา

139
00:09:51,440 --> 00:09:54,440
‎ข้ายินดีจะคืนพวกเขาให้ท่านข้าหลวง

140
00:09:58,640 --> 00:09:59,480
‎ว่ามาสิ

141
00:10:05,400 --> 00:10:10,520
‎เจ้าเห็นทาสที่นี่สักคนไหม

142
00:10:14,760 --> 00:10:19,360
‎ไปบอกท่านข้าหลวงว่าไม่มีทาส...

143
00:10:20,080 --> 00:10:22,360
‎ในอาณาจักรของข้า

144
00:10:26,600 --> 00:10:29,640
‎ช่วยพาแขกของเราไปที่ถนนอย่างปลอดภัยด้วย

145
00:10:32,080 --> 00:10:33,400
‎นี่ก็ใกล้ค่ําแล้ว

146
00:10:35,040 --> 00:10:36,880
‎เราไม่อยากให้เจ้าหลงทาง

147
00:10:38,360 --> 00:10:41,880
‎แล้วกลายไปเป็นทรัพย์สินของใคร

148
00:10:42,800 --> 00:10:43,840
‎จริงไหม

149
00:10:48,880 --> 00:10:52,640
‎เราต่างก็รู้ว่าข้าหลวงจะต้องไม่พอใจแน่

150
00:10:59,800 --> 00:11:01,200
‎ก็เอาสิ

151
00:11:07,760 --> 00:11:10,480
‎นี่เป็นครั้งแรกในรอบหลายสิบปี

152
00:11:10,480 --> 00:11:13,440
‎ที่เอนดองโกถือไพ่เหนือโปรตุเกส

153
00:11:13,440 --> 00:11:17,040
‎ที่เอนดองโกเป็นฝ่ายที่ทรงพลัง

154
00:11:21,800 --> 00:11:26,560
‎(เมืองท่าลูอันดา)

155
00:11:29,360 --> 00:11:30,960
‎ชาวโปรตุเกสหวาดกลัว

156
00:11:31,960 --> 00:11:34,760
‎มันเป็นภัยต่อทั้งจักรวรรดิโปรตุเกส

157
00:11:36,400 --> 00:11:39,160
‎นี่ไม่ใช่เรื่องการพิชิตเอนดองโกเท่านั้น

158
00:11:39,160 --> 00:11:41,480
‎มันเกี่ยวกับการครอบครอง
‎อาณานิคมของพวกเขาในบราซิล

159
00:11:41,480 --> 00:11:45,520
‎ซึ่งเป็นหนึ่งในอาณานิคม
‎ที่ร่ํารวยที่สุดในโลกในเวลานั้น

160
00:11:45,520 --> 00:11:49,640
‎และพวกเขาต้องการแรงงานทาส
‎สําหรับปลูกอ้อย ที่เปรียบเหมือนทองคําขาว

161
00:11:49,640 --> 00:11:54,640
‎หนึ่งในสินค้าที่ทํากําไรสูงสุดในศตวรรษที่ 17

162
00:11:56,360 --> 00:12:00,680
‎แต่ตอนนี้ สิ่งที่อาจสร้างความเสียหาย
‎อย่างใหญ่หลวงให้กับพ่อค้าทาสชาวโปรตุเกส

163
00:12:00,680 --> 00:12:03,840
‎คือการที่เอนจินก้า
‎ไม่ใช่แค่ได้เหล่าทาสมาเป็นพวก

164
00:12:03,840 --> 00:12:07,640
‎แต่เธอยังดึงชนชั้นสูง
‎ที่เรียกว่าโซบามาอยู่ฝั่งเดียวกับเธอด้วย

165
00:12:08,280 --> 00:12:13,160
‎ชาวโปรตุเกสใช้ความรุนแรง
‎ทางการเมืองเพื่อสร้างพันธมิตร

166
00:12:13,160 --> 00:12:15,440
‎และทําให้ผู้คนกลัวที่จะขัดใจพวกเขา

167
00:12:16,040 --> 00:12:20,600
‎พวกเขาพึ่งพาโซบา
‎พันธมิตรชาวแอฟริกันเพื่อส่งทาสมาให้

168
00:12:20,600 --> 00:12:25,000
‎และเพราะเอนจินก้าลุกขึ้นต่อต้าน
‎การปกครองของโปรตุเกส

169
00:12:25,000 --> 00:12:28,840
‎เหล่าโซบาจึงปฏิเสธการส่งเครื่องบรรณาการนั้น
‎ให้กับโปรตุเกสมากขึ้นเรื่อยๆ

170
00:12:33,960 --> 00:12:35,640
‎เราไม่ได้เครื่องบรรณาการเลย

171
00:12:36,640 --> 00:12:40,880
‎พวกโซบาพากันเข้าฝั่งเอนจินก้าเรื่อยๆ

172
00:12:41,760 --> 00:12:44,920
‎ขืนเป็นแบบนี้ เราคงไม่เหลือทาสสักคน

173
00:12:44,920 --> 00:12:46,400
‎ตามสิทธิ์แล้ว...

174
00:12:47,560 --> 00:12:49,040
‎นังคนเถื่อนนั่น...

175
00:12:49,720 --> 00:12:53,600
‎ควรต้องอยู่บนเรือขนทาสที่มุ่งตรงไปซัลวาดอร์

176
00:12:53,600 --> 00:12:56,960
‎พร้อมกับเพื่อนร่วมเผ่าอันน่าสมเพชของมัน

177
00:12:56,960 --> 00:12:59,960
‎นังโสเภณีขี้ขโมย

178
00:13:00,640 --> 00:13:04,080
‎เอนจินก้ายังไม่รู้ว่าต้องเจอกับอะไรบ้าง

179
00:13:04,960 --> 00:13:09,680
‎เราจะปลดปล่อยโทสะของโปรตุเกส
‎ให้นังหญิงนอกรีตนั่นได้รับรู้

180
00:13:09,680 --> 00:13:12,520
‎จนกว่านางจะไม่มีที่ให้ซ่อนตัว

181
00:13:12,520 --> 00:13:16,520
‎ในมุมโลกที่น่าสมเพชนี้

182
00:13:18,000 --> 00:13:19,520
‎ไม่ว่าจะต้องแลกด้วยอะไรก็ตาม

183
00:13:28,600 --> 00:13:33,920
‎เอนจินก้าเป็นภัยคุกคาม
‎ต่อโอกาสก้าวหน้าของชาวโปรตุเกสในภูมิภาคนี้

184
00:13:33,920 --> 00:13:38,120
‎จนพวกเขาตัดสินใจจะกําจัดปัญหาที่ต้นตอ

185
00:13:38,120 --> 00:13:40,160
‎ซึ่งก็คือเอนจินก้าให้หายไปอย่างถาวร

186
00:13:40,160 --> 00:13:43,080
‎เธอเป็นศัตรูสาธารณะหมายเลขหนึ่งก็ว่าได้

187
00:13:43,080 --> 00:13:45,880
‎นี่คือช่วงเวลาที่ข้าหลวงเฟอร์เนา เดอ ซูซา

188
00:13:45,880 --> 00:13:50,240
‎ได้รับอํานาจจากศาสนจักรคาทอลิก

189
00:13:50,240 --> 00:13:54,320
‎ในการเริ่ม
‎"สงครามศักดิ์สิทธิ์อันชอบธรรม" กับเธอ

190
00:13:55,280 --> 00:14:01,600
‎(หมู่เกาะคินดองกา)

191
00:14:05,320 --> 00:14:08,560
‎ท่านสุภาพบุรุษ ป่าแห่งนี้เต็มไปด้วยคนเถื่อน

192
00:14:09,240 --> 00:14:10,640
‎รางวัลของเราอยู่ไม่ไกล

193
00:14:10,640 --> 00:14:12,360
‎พวกคุณบุกเข้าไปจากทางตะวันตก

194
00:14:13,240 --> 00:14:16,040
‎ส่วนพวกคุณที่เหลือตามผมมาข้างหลัง

195
00:14:16,960 --> 00:14:18,560
‎วันนี้เราจะชิงรางวัลของเรากัน

196
00:14:20,200 --> 00:14:23,600
‎ชาวโปรตุเกส
‎เริ่มทําสงครามนองเลือดกับเอนจินก้า

197
00:14:23,600 --> 00:14:25,120
‎(หมู่เกาะคินดองกา)

198
00:14:25,120 --> 00:14:28,600
‎ตลอดระยะเวลาสองเดือน
‎พวกเขาค่อยๆ กินอาณาเขตของเธอ

199
00:14:28,600 --> 00:14:32,360
‎และล้อมป้อมปราการของเธอ
‎บนหมู่เกาะคินดองกาได้ในที่สุด

200
00:15:06,560 --> 00:15:08,120
‎พวกมันมีกําลังมากกว่าเรา

201
00:15:11,000 --> 00:15:11,840
‎ถอยทัพ

202
00:15:12,560 --> 00:15:15,480
‎ถอยเข้าไปในป่าเดี๋ยวนี้

203
00:15:16,600 --> 00:15:18,440
‎ชาวโปรตุเกสไม่ปรานี

204
00:15:18,440 --> 00:15:21,360
‎เธอคิดว่าเธอสามารถยื้อเวลาพวกเขาได้
‎แต่เธอทําไม่ได้

205
00:15:27,880 --> 00:15:31,000
‎อาวุธของชาวโปรตุเกส
‎ร้ายแรงเกินกว่าที่เอนจินก้าจะรับมือไหว

206
00:15:31,000 --> 00:15:32,600
‎เธอสูญเสียนักรบไปมาก

207
00:15:34,000 --> 00:15:38,720
‎ภัยคุกคามสําหรับเอนจินก้าและคนของเธอ
‎คือการทําลายล้าง

208
00:15:38,720 --> 00:15:40,480
‎การฆ่าล้างโดยสมบูรณ์

209
00:15:56,840 --> 00:15:59,520
‎ขณะที่ซ่อนตัวในป่าบนหมู่เกาะคินดองกา

210
00:15:59,520 --> 00:16:02,600
‎เอนจินก้ารู้ว่าโอกาสชนะของเธอมีน้อยมาก

211
00:16:02,600 --> 00:16:07,200
‎เธอต้องตัดสินใจว่าจะอยู่สู้
‎หรือล่าถอยและรวบรวมกําลังพลใหม่

212
00:16:08,880 --> 00:16:10,520
‎เดอ ซูซาขยายกองทัพของเขา

213
00:16:10,520 --> 00:16:12,240
‎มีการพูดถึงรางวัลสําหรับ...

214
00:16:12,240 --> 00:16:14,160
‎ตะกร้าใส่มือ

215
00:16:14,160 --> 00:16:16,880
‎จมูก และหัวของประชาชนของข้า

216
00:16:19,640 --> 00:16:21,000
‎และของท่านด้วย ฝ่าบาท

217
00:16:24,200 --> 00:16:26,200
‎การตอบโต้ที่รุนแรงเช่นนี้

218
00:16:26,760 --> 00:16:28,680
‎ชี้ให้เห็นว่าเจ้าเป็นศัตรูที่น่าเกรงขาม

219
00:16:29,560 --> 00:16:31,840
‎การกระทําของพวกมันชัดเจนกว่าคําพูด

220
00:16:32,520 --> 00:16:33,800
‎แล้วพวกมันพูดว่าอะไร

221
00:16:37,560 --> 00:16:39,080
‎ว่าพวกมันกระหายเลือด

222
00:16:40,080 --> 00:16:41,840
‎ละโมบ และเป็นฆาตกรโหดเหี้ยมงั้นเหรอ

223
00:16:42,800 --> 00:16:45,480
‎พวกมันพูดว่าเจ้าเป็นราชินี

224
00:16:46,520 --> 00:16:49,200
‎มีความชอบธรรม ทรงพลัง เป็นที่รัก

225
00:16:50,560 --> 00:16:52,560
‎และอันตรายเกินกว่าจะปล่อยให้รอด

226
00:16:52,560 --> 00:16:53,880
‎เจ้าต้องการแบบนั้นนี่

227
00:16:54,880 --> 00:16:57,120
‎ให้พวกมันได้รู้จักและยอมรับตัวตนเจ้า

228
00:16:58,520 --> 00:16:59,920
‎นี่ไง

229
00:16:59,920 --> 00:17:01,520
‎เจ้าสมความปรารถนาแล้ว

230
00:17:01,520 --> 00:17:02,720
‎สิ่งที่ข้ามี...

231
00:17:04,040 --> 00:17:06,280
‎คือกองทัพที่ป่วย

232
00:17:07,200 --> 00:17:09,119
‎หมดสิ้น และเหนื่อยล้า

233
00:17:13,240 --> 00:17:15,359
‎ข้ารู้ว่าพวกเขาจะภักดีจนถึงที่สุด

234
00:17:16,200 --> 00:17:17,359
‎แต่ไม่ใช่แบบนี้

235
00:17:19,359 --> 00:17:21,640
‎ไม่ใช่ตอนที่พวกโปรตุเกส
‎สัมผัสถึงความอ่อนแอของเรา

236
00:17:23,960 --> 00:17:25,640
‎บรรพบุรุษว่าอย่างไรบ้าง

237
00:17:26,680 --> 00:17:28,960
‎พวกเขาคงไม่พาเรามาไกลขนาดนี้
‎เพื่อให้เราล้มเหลวหรอก

238
00:17:37,720 --> 00:17:39,640
‎เรารู้จากบันทึกประวัติศาสตร์

239
00:17:39,640 --> 00:17:43,640
{\an8}‎ว่าเธอต้องล่าถอย
‎แต่เธอทําแบบนั้นโดยไม่เสียหน้าไม่ได้

240
00:17:43,640 --> 00:17:46,840
{\an8}‎เธอจึงตัดสินใจขอคําชี้แนะจากบรรพบุรุษ

241
00:17:46,840 --> 00:17:48,560
‎โดยเฉพาะพี่ชายที่ตายไปแล้วของเธอ

242
00:17:49,880 --> 00:17:51,400
‎เอนโกลาเอมบันเด

243
00:17:52,440 --> 00:17:53,920
‎ท่านเห็นมากกว่าที่เราเห็น

244
00:17:55,360 --> 00:17:56,800
‎ไกลกว่าที่เราสามารถ

245
00:17:57,960 --> 00:17:59,120
‎โปรดชี้ทางเราด้วย

246
00:18:05,400 --> 00:18:06,720
‎มันว่ายังไง

247
00:18:07,640 --> 00:18:08,480
‎อดทน

248
00:18:16,640 --> 00:18:20,200
‎พี่ชายเจ้าบอกว่า
‎เจ้าต้องมีชีวิตอยู่เพื่อสู้ต่อ ลูกข้า

249
00:18:22,960 --> 00:18:28,160
‎มีคํากล่าวที่ว่า "จงมีชีวิตอยู่เพื่อสู้ในวันหน้า"

250
00:18:39,480 --> 00:18:40,800
‎เราอยู่ที่นี่ไม่ได้

251
00:18:42,640 --> 00:18:44,600
‎ถ้ามีทหารมาเพิ่มอีก

252
00:18:44,600 --> 00:18:46,520
‎และบรรพบุรุษเองก็เห็นว่า...

253
00:18:47,840 --> 00:18:49,120
‎เราควรล่าถอย

254
00:18:51,560 --> 00:18:53,560
‎งั้นเราก็ต้องไปคืนนี้

255
00:18:54,600 --> 00:18:57,000
‎ท่ามกลางความมืดมิด มันอันตรายเกินไปที่จะรอ

256
00:18:58,840 --> 00:18:59,920
‎ปลุกพวกเขา

257
00:19:01,120 --> 00:19:03,040
‎บรรพบุรุษได้กล่าวแล้ว

258
00:19:03,800 --> 00:19:07,200
‎เอนจินก้าใช้ความเชื่อทางจิตวิญญาณเป็นกลยุทธ์

259
00:19:07,200 --> 00:19:10,560
‎เพื่อแสดงให้ชาวเอนดองโก
‎ที่รู้จักกันในชื่อเอมบุนดูได้เห็น

260
00:19:10,560 --> 00:19:12,600
‎ว่าความรู้และพลังของบรรพบุรุษ

261
00:19:12,600 --> 00:19:15,920
‎กําลังชี้นําการตัดสินใจทางการเมือง
‎และกลยุทธ์ของเธอ

262
00:19:27,080 --> 00:19:30,480
‎เอนจินก้าและผู้ติดตามของเธอหนีไป

263
00:19:31,600 --> 00:19:33,560
‎เธอทําการตัดสินใจอันยากลําบาก

264
00:19:33,560 --> 00:19:37,080
‎ด้วยการทิ้งน้องสาวที่รักไว้ที่หมู่เกาะคินดองกา

265
00:19:37,080 --> 00:19:39,800
{\an8}‎ในค่ายทหาร เพื่อความปลอดภัยของพวกเธอเอง

266
00:19:42,640 --> 00:19:45,760
‎ในตอนนี้ ชาวโปรตุเกสได้เข้ายึดพื้นที่ส่วนใหญ่

267
00:19:45,760 --> 00:19:47,840
‎ของอาณาจักรเอนดองโก
‎ของเอนจินก้าเป็นที่เรียบร้อย

268
00:19:49,480 --> 00:19:51,040
‎เพื่อปกป้องคนของเธอ

269
00:19:51,040 --> 00:19:53,200
‎เธอต้องหันไปพึ่งการทูต

270
00:19:55,920 --> 00:19:57,680
‎ไอ้คนเถื่อนนี่มันคิดว่าตัวเองเป็นใคร

271
00:20:01,320 --> 00:20:05,240
‎ในปี 1626 เอนจินก้าส่งเอมวาเนลุมโบ

272
00:20:05,240 --> 00:20:08,280
‎เจ้าหน้าที่และนักการทูตระดับสูงของเธอ
‎ไปยังฝั่งโปรตุเกส

273
00:20:08,280 --> 00:20:10,280
‎เพื่อพยายามเจรจาสันติภาพ

274
00:20:11,120 --> 00:20:13,640
‎ขอบพระคุณที่ให้เกียรติข้าในการเข้าพบครั้งนี้

275
00:20:14,400 --> 00:20:16,920
‎ขออนุญาตข้าแนะนําตัวเอง

276
00:20:17,560 --> 00:20:18,920
‎ข้าคือเอมวาเนลุมโบ

277
00:20:19,880 --> 00:20:22,560
‎ทูตพิเศษของสมเด็จพระราชินี

278
00:20:22,560 --> 00:20:24,640
‎เอนจินก้าแห่งเอนดองโก

279
00:20:25,400 --> 00:20:29,480
‎เธอส่งเจ้าหน้าที่ระดับสูงไป
‎เพราะมันเป็นการแสดงความเคารพจากเธอ

280
00:20:29,480 --> 00:20:31,720
‎มันเป็นสิ่งที่เธอหวังว่าจะทําให้ชาวโปรตุเกส

281
00:20:31,720 --> 00:20:33,480
‎ยอมร่วมเจรจา

282
00:20:34,200 --> 00:20:37,960
‎ราชินีเอนจินก้าขอแสดงความเคารพ
‎ราชาของพวกท่านจากใจจริง

283
00:20:38,800 --> 00:20:40,320
‎พระองค์รับสั่งให้ข้ามาบอกว่า

284
00:20:40,920 --> 00:20:43,160
‎พระองค์จะเปิดเส้นทางตลาดอีกครั้ง

285
00:20:44,120 --> 00:20:47,120
‎เพื่อแลกกับการยอมรับพระองค์
‎ในฐานะราชินีโดยชอบธรรม

286
00:20:48,720 --> 00:20:50,040
‎เราขอมอบเครื่องบรรณาการนี้

287
00:20:51,480 --> 00:20:53,720
‎เพื่อแสดงไมตรีจิตจากราชินีของข้า

288
00:20:58,200 --> 00:20:59,840
‎โดยสัญญาว่าจะมีมากกว่านี้

289
00:20:59,840 --> 00:21:03,200
‎หากเราหาข้อตกลงร่วมกันได้

290
00:21:19,600 --> 00:21:21,280
‎แสดงให้แขกของเราได้เห็นซิ

291
00:21:21,920 --> 00:21:26,960
‎ว่าข้อตกลงร่วมกันมันเป็นยังไง

292
00:21:55,040 --> 00:21:56,840
‎พวกเขาจับเอมวาเนลุมโบขัง

293
00:21:56,840 --> 00:21:59,360
‎และตัดหัวเขาท่ามกลางสาธารณะในเวลาต่อมา

294
00:22:00,560 --> 00:22:02,960
‎แต่ชาวโปรตุเกสยังไม่จบแค่นั้น

295
00:22:02,960 --> 00:22:05,160
‎พวกโปรตุเกสจะทําทุกอย่าง

296
00:22:05,160 --> 00:22:08,960
‎เพื่อให้แน่ใจว่า
‎เธอจะไม่สามารถทําภารกิจของเธอต่อได้

297
00:22:11,240 --> 00:22:16,240
‎พวกเขาจึงต้องหาจุดอ่อน
‎ที่สามารถทําลายอํานาจของเอนจินก้าจากภายใน

298
00:22:21,360 --> 00:22:22,360
‎ฝ่าบาท

299
00:22:25,000 --> 00:22:26,400
‎ว่ามาสิ เกิดอะไรขึ้น

300
00:22:26,400 --> 00:22:29,160
‎พวกโปรตุเกสทําลายคิลอมโบ

301
00:22:31,400 --> 00:22:33,280
‎เราเสียคนไปมาก

302
00:22:33,280 --> 00:22:34,640
‎ฟุนจีกับคัมบู...

303
00:22:35,840 --> 00:22:37,520
‎แล้วน้องสาวข้าล่ะ

304
00:22:39,120 --> 00:22:40,240
‎พวกมันเอาตัวพวกนางไป

305
00:22:46,080 --> 00:22:47,240
‎อะไรนะ

306
00:23:03,120 --> 00:23:04,320
‎ไม่

307
00:23:06,920 --> 00:23:08,360
‎ไม่นะ ได้โปรด

308
00:23:10,080 --> 00:23:12,480
‎บรรพบุรุษข้า ได้โปรด

309
00:23:12,480 --> 00:23:13,640
‎ไม่นะ

310
00:23:13,640 --> 00:23:15,920
‎ได้โปรด ไม่นะ

311
00:23:15,920 --> 00:23:18,880
‎น้องสาวของเธอถูกจับเป็นเชลย

312
00:23:18,880 --> 00:23:21,680
‎โดยพวกโปรตุเกสเพื่อใช้เป็นเครื่องต่อรอง

313
00:23:23,480 --> 00:23:26,640
‎น้องสาวของเธอเป็นคนที่เธอใกล้ชิดที่สุดในชีวิต

314
00:23:28,200 --> 00:23:29,520
‎มันน่ากลัวมาก

315
00:23:30,640 --> 00:23:32,480
‎พวกเธอถูกจับตัวไปโดยชาวโปรตุเกส

316
00:23:33,280 --> 00:23:35,480
‎ซึ่งได้แสดงท่าทีรุนแรงอย่างไม่แยแส

317
00:23:35,480 --> 00:23:37,880
‎ต่อผู้นําหลายคนของเอนดองโกในอดีต

318
00:23:40,400 --> 00:23:41,360
‎พอได้แล้ว

319
00:23:42,120 --> 00:23:43,720
‎ลุกขึ้น เอนจินก้า

320
00:23:44,960 --> 00:23:47,120
‎บรรพบุรุษต้องการให้เจ้ายืนขึ้นมา

321
00:23:51,640 --> 00:23:52,680
‎ใช่

322
00:23:52,680 --> 00:23:53,720
‎นั่นแหละ

323
00:23:53,720 --> 00:23:55,520
‎เธอใจสลาย

324
00:23:55,520 --> 00:23:58,800
‎และเธอต้องคิดว่าจะทํายังไง

325
00:23:58,800 --> 00:24:03,600
‎และเธอก็คงรู้ว่าจะต้องแลกด้วยอะไร

326
00:24:03,600 --> 00:24:05,520
‎เพื่อนําตัวน้องสาวกลับมา

327
00:24:10,600 --> 00:24:12,000
‎คืนนี้เราจะตั้งค่ายพักที่นี่

328
00:24:15,160 --> 00:24:17,160
‎พรุ่งนี้เราจะไปหาอิมบังกาลา

329
00:24:17,160 --> 00:24:18,440
‎เราจะกลับไปหาคาซาเหรอ

330
00:24:19,160 --> 00:24:21,600
‎ไม่ คาซาเป็นแค่เด็ก ข้าจะไปหาผู้นําคาซานเจ

331
00:24:22,600 --> 00:24:24,600
‎ฝ่าบาท คิดดีแล้วเหรอ

332
00:24:24,600 --> 00:24:27,040
‎- คาซานเจ...
‎- เขาไม่ใช่คนที่เจ้าจะล้อเล่นด้วยได้

333
00:24:27,040 --> 00:24:28,440
‎ข้าไม่มีทางเลือก

334
00:24:28,440 --> 00:24:30,080
‎เขาเป็นชายเพียงคนเดียว...

335
00:24:31,080 --> 00:24:33,400
‎ที่สามารถให้สิ่งที่ข้าต้องการ

336
00:24:34,400 --> 00:24:35,880
‎เพื่อสู้กับพวกโปรตุเกส

337
00:24:37,040 --> 00:24:40,120
‎เจ้าพร้อมเผชิญสิ่งที่รออยู่หรือเปล่า

338
00:24:42,520 --> 00:24:43,560
‎ข้าพร้อม

339
00:24:45,480 --> 00:24:49,480
‎เราจะไม่ส่งแพะไปสู้กับสิงโต

340
00:24:50,680 --> 00:24:52,680
‎ข้าต้องการน้องสาวข้าคืน

341
00:24:53,240 --> 00:24:55,680
‎ข้าต้องการให้พวกโปรตุเกส
‎ออกไปจากแผ่นดินของข้า

342
00:24:55,680 --> 00:24:58,400
‎พวกมันทุกคน

343
00:24:59,960 --> 00:25:04,480
‎เอนจินก้าอ่อนแอลง
‎หลังจากที่กําลังพลของเธอลดลง

344
00:25:04,480 --> 00:25:07,400
‎เธอต้องสร้างฐานอํานาจขึ้นใหม่

345
00:25:07,400 --> 00:25:09,400
‎เธอต้องการคน เธอต้องการกองทัพ

346
00:25:09,400 --> 00:25:11,880
‎และเธอต้องการคนที่ช่วยเธอได้

347
00:25:11,880 --> 00:25:16,000
‎เพื่อให้แน่ใจว่าชาวโปรตุเกส
‎จะไม่สามารถพรากชีวิตใครอื่น

348
00:25:16,000 --> 00:25:17,560
‎หรือจับคนในครอบครัวเธอไปได้อีก

349
00:25:18,800 --> 00:25:22,960
‎เมื่อหลังชนฝา เธอจึงตัดสินใจ
‎ทําสิ่งที่ค่อนข้างเด็ดขาด

350
00:25:22,960 --> 00:25:26,880
‎ด้วยการพยายามเป็นพันธมิตร
‎กับหัวหน้าใหญ่ของอิมบังกาลา คาซานเจ

351
00:25:31,520 --> 00:25:36,480
‎คาซานเจเป็นผู้นําที่ทรงอํานาจที่สุด
‎ในกลุ่มอิมบังกาลา

352
00:25:36,480 --> 00:25:40,760
‎คาซานเจมีอํานาจ
‎เหนือผู้นําอิมบังกาลาคนอื่นๆ มาก

353
00:25:40,760 --> 00:25:44,000
‎เขามีฐานอํานาจขนาดใหญ่
‎และมีทหารกว่า 80,000 นาย

354
00:25:44,000 --> 00:25:46,840
‎ซึ่งเอนจินก้ารู้ว่าเธอสามารถเข้าถึงได้

355
00:25:47,640 --> 00:25:52,280
‎เขาขึ้นชื่อว่าเป็นคนโหดร้ายมาก
‎ทั้งกินพวกเดียวกันเองและเป็นตัวอันตราย

356
00:25:54,240 --> 00:25:58,560
‎เขายังเป็นศัตรูเก่าแก่
‎ที่บุกเอนดองโกเมื่อเจ็ดปีก่อนอีกด้วย

357
00:26:08,240 --> 00:26:12,520
‎(อาณาเขตอิมบังกาลา)

358
00:26:14,000 --> 00:26:16,560
‎ณ จุดนี้ อิมบังกาลาของคาซานเจ

359
00:26:16,560 --> 00:26:19,960
‎มีความทะเยอทะยานที่จะละทิ้งวิถีชีวิตพเนจร

360
00:26:19,960 --> 00:26:21,480
‎และตั้งรกราก

361
00:26:21,480 --> 00:26:24,120
‎ทั้งคู่มีสิ่งที่อีกฝ่ายต้องการ

362
00:26:24,120 --> 00:26:26,440
‎เขามีกองทัพแข็งแกร่งที่เธอต้องการ

363
00:26:26,440 --> 00:26:29,080
‎และเอนจินก้าก็รู้วิธีสร้างอาณาจักรให้เขา

364
00:26:31,320 --> 00:26:32,720
‎มันเป็นที่พึ่งสุดท้ายของเธอ

365
00:26:32,720 --> 00:26:36,040
‎หากเธอได้พันธมิตร เธอจะรวบรวมอํานาจได้

366
00:26:36,040 --> 00:26:39,120
‎และกลายเป็นภัยคุกคามที่ใหญ่ที่สุดในภูมิภาค

367
00:26:39,120 --> 00:26:41,400
‎เจ้าเป็นลูกสาวของแม่

368
00:26:42,480 --> 00:26:43,400
‎หมายความว่า

369
00:26:44,760 --> 00:26:46,960
‎คิดว่ามันเป็นงานง่ายๆ เหรอ

370
00:26:46,960 --> 00:26:49,040
‎ที่ต้องอยู่กับคนที่มีอํานาจอย่างพ่อเจ้า

371
00:26:50,440 --> 00:26:52,160
‎เขามีอํานาจมากกว่าคนคนนี้เสียอีก

372
00:26:56,440 --> 00:26:57,560
‎เรียกนางออกมา

373
00:26:58,440 --> 00:27:02,720
‎สิ่งที่เจ้าต้องการตอนนี้
‎คือจิตวิญญาณของแม่เจ้า ไม่ใช่ของพ่อเจ้า

374
00:27:05,120 --> 00:27:07,160
‎เขาอาจเป็นอิมบังกาลา

375
00:27:08,160 --> 00:27:09,760
‎ผู้ทะนงตนและช่ําชองศึก

376
00:27:11,280 --> 00:27:12,520
‎แต่เขาก็เป็นผู้ชาย

377
00:27:15,320 --> 00:27:18,440
‎ดังนั้นข้าจะไม่เข้าหาเขาในฐานะกษัตริย์หญิง

378
00:27:19,320 --> 00:27:20,640
‎แต่ในฐานะราชินี

379
00:27:23,440 --> 00:27:25,520
‎เพราะข้าก็เป็นผู้หญิงเหนือสิ่งอื่นใด

380
00:27:29,240 --> 00:27:30,400
‎สําหรับตอนนี้

381
00:28:41,960 --> 00:28:43,240
‎ข้ามา...

382
00:28:44,640 --> 00:28:45,680
‎เพื่อขอลี้ภัย

383
00:28:46,920 --> 00:28:48,400
‎และเป็นพันธมิตร...

384
00:28:50,600 --> 00:28:55,800
‎กับชายคนเดียวในอาณาจักรนี้
‎ที่มีความสามารถอย่างแท้จริง

385
00:28:55,800 --> 00:28:57,480
‎ในการเอาชนะพวกโปรตุเกส

386
00:28:58,960 --> 00:29:00,480
‎เอนจินก้าผู้เลื่องชื่อ

387
00:29:01,760 --> 00:29:04,080
‎ต้องการการคุ้มครองของข้าจากพวกโปรตุเกส

388
00:29:06,760 --> 00:29:09,800
‎และเพื่อเป็นการตอบแทน
‎ข้าจะสู้เคียงบ่าเคียงไหล่เจ้า

389
00:29:10,920 --> 00:29:12,120
‎ด้วยอะไร

390
00:29:13,760 --> 00:29:14,760
‎ด้วย...

391
00:29:15,560 --> 00:29:16,520
‎ใจ

392
00:29:19,280 --> 00:29:21,680
‎และทรัพยากรใดๆ ก็ตาม

393
00:29:21,680 --> 00:29:25,840
‎ที่ผู้นําคาซานเจผู้ยิ่งใหญ่เต็มใจจะมอบให้

394
00:29:28,040 --> 00:29:31,360
‎ข้าสู้เคียงบ่าเคียงไหล่อิมบังกาลามาหลายครั้ง

395
00:29:32,560 --> 00:29:35,640
‎ข้าไม่เคยทําให้ผิดหวัง

396
00:29:37,240 --> 00:29:38,600
‎พูดได้ดี

397
00:29:38,600 --> 00:29:40,600
‎- ขอบคุณ
‎- แต่คําพูดของเจ้า...

398
00:29:41,280 --> 00:29:44,240
‎ยังไม่เพียงพอที่จะให้เจ้าเข้ามาในค่ายนี้

399
00:29:45,920 --> 00:29:46,960
‎ข้าต้องทํายังไง

400
00:29:54,240 --> 00:29:55,640
‎ข้ามีเงื่อนไขสองข้อ

401
00:29:57,400 --> 00:29:58,720
‎ข้อแรก เจ้าต้องมาเป็นเมียข้า

402
00:30:00,480 --> 00:30:03,200
‎ข้าเป็นเจ้าแห่งคิลอมโบนี้

403
00:30:04,840 --> 00:30:07,600
‎มีที่สําหรับเจ้าเพียงหนึ่ง ไม่ใช่สอง

404
00:30:07,600 --> 00:30:09,720
‎เจ้าจะไม่ทํากับข้าเหมือนที่ทํากับคาซา

405
00:30:12,960 --> 00:30:14,520
‎แล้วข้อสองล่ะ

406
00:30:16,320 --> 00:30:17,840
‎เอาไอ้นั่นไปทิ้งซะ

407
00:30:19,240 --> 00:30:21,240
‎ข้าไม่อยากเห็นมันอยู่ในมือเจ้า

408
00:30:21,240 --> 00:30:24,720
‎สัญลักษณ์แห่งอํานาจของเจ้าไม่มีความหมายที่นี่

409
00:30:26,960 --> 00:30:29,200
‎เอนจินก้ามีวัตถุประกอบพิธีกรรม

410
00:30:29,200 --> 00:30:31,800
‎เฉกเช่นราชาหลายองค์ในแอฟริกา

411
00:30:32,400 --> 00:30:36,280
‎ฉันมีสร้อยคอราชวงศ์ ฉันมีคทาราชวงศ์

412
00:30:37,040 --> 00:30:40,560
‎เอนจินก้ามีเข็มขัดที่เรียกว่าลุงกา

413
00:30:40,560 --> 00:30:44,640
‎ซึ่งแสดงถึงอํานาจของเธอในฐานะกษัตริย์หญิง

414
00:30:47,280 --> 00:30:49,320
‎โยนมันทิ้งไป

415
00:31:03,360 --> 00:31:07,520
‎เธอรู้ว่าในการรวมกําลังคน
‎เพื่อพาน้องสาวกลับมา

416
00:31:07,520 --> 00:31:09,800
‎เธอต้องเสียสละบางอย่าง

417
00:31:24,920 --> 00:31:27,920
‎หนึ่งในกลยุทธ์ที่เธอใช้มาตลอดชีวิต

418
00:31:27,920 --> 00:31:29,760
‎คือการปรับตัวเข้ากับวัฒนธรรม

419
00:31:29,760 --> 00:31:34,840
‎โดยการรับเอาแง่มุมของวัฒนธรรมอื่น
‎เพื่อให้ได้สิ่งที่เธอต้องการ

420
00:31:34,840 --> 00:31:36,520
‎และฉันคิดว่ามันเป็นเอกลักษณ์

421
00:31:36,520 --> 00:31:37,920
‎ของเอนจินก้าในฐานะผู้นํา

422
00:31:39,120 --> 00:31:40,760
‎เจ้าบอกว่าเจ้าอยากสู้

423
00:31:42,000 --> 00:31:44,160
‎และอยากขึ้นนําคนจํานวนหนึ่งของข้า

424
00:31:45,280 --> 00:31:48,480
‎เจ้าทําเช่นนั้นไม่ได้หากไม่มีตําแหน่ง

425
00:31:50,520 --> 00:31:53,760
‎ข้าจึงตัดสินใจแต่งตั้งราชินีเอนจินก้า

426
00:31:55,320 --> 00:31:57,360
‎เป็นเจ้าแห่งสรรพาวุธและยอดนักรบ

427
00:31:58,760 --> 00:31:59,800
‎แต่...

428
00:32:01,280 --> 00:32:02,360
‎แต่อะไร

429
00:32:05,440 --> 00:32:07,480
‎- เงื่อนไขเพิ่มเหรอ
‎- เจ้ารู้จักข้าดี

430
00:32:09,120 --> 00:32:12,320
‎- เราจะเป็นคู่ครองที่น่าเกรงขาม
‎- เจ้าต้องการอะไรจากข้า คาซานเจ

431
00:32:12,320 --> 00:32:13,280
‎ไม่ใช่แค่ข้า

432
00:32:14,680 --> 00:32:15,640
‎พวกเราต่างหาก

433
00:32:26,640 --> 00:32:27,960
‎เจ้าต้องสาบานเลือด

434
00:32:31,120 --> 00:32:32,520
‎พิสูจน์ว่าเจ้าเป็นพวกเราจริงๆ

435
00:32:33,880 --> 00:32:37,480
‎ทําซะ แล้วทุกอย่างที่ข้าสัญญาไว้
‎จะเป็นของเจ้าทันที

436
00:32:52,400 --> 00:32:54,440
‎เธอต้องพิสูจน์ตัวเอง

437
00:32:54,440 --> 00:32:58,360
‎ว่าเธอมุ่งมั่นจะเป็นอิมบังกาลาอย่างแท้จริง

438
00:33:00,200 --> 00:33:03,920
‎เธอต้องทําพิธีกรรมบางอย่าง

439
00:33:06,200 --> 00:33:10,440
‎เธอต้องดื่มเลือดมนุษย์

440
00:33:16,840 --> 00:33:19,960
‎ชีวประวัติของเอนจินก้าในช่วงเวลานั้น

441
00:33:19,960 --> 00:33:22,920
‎เป็นที่ถกเถียงกันมากที่สุดในบันทึกประวัติศาสตร์

442
00:33:22,920 --> 00:33:25,040
‎และในตํานานของเอนจินก้า

443
00:33:28,760 --> 00:33:33,960
‎เธอกลายเป็นอิมบังกาลาที่กินคนมากขนาดไหน

444
00:33:35,080 --> 00:33:36,720
‎เธอได้กินเนื้อมนุษย์หรือเปล่า

445
00:33:36,720 --> 00:33:39,720
‎เธอได้ทําพิธีบูชายัญมนุษย์หรือเปล่า

446
00:33:43,040 --> 00:33:45,600
‎จากข้อมูลทางฝั่งโปรตุเกส

447
00:33:45,600 --> 00:33:51,200
{\an8}‎พวกเขามองอิมบังกาลาเป็นปีศาจ
‎เป็นคนเถื่อนที่กินคนด้วยกัน

448
00:33:51,200 --> 00:33:53,160
‎และชาวโปรตุเกส

449
00:33:53,160 --> 00:33:58,720
‎ใช้ข้อมูลนี้เพื่อทําลายชื่อเสียงของเอนจินก้า

450
00:33:58,720 --> 00:34:00,280
‎ในความเห็นฉัน

451
00:34:00,280 --> 00:34:03,960
‎ไม่มีหัวใจถูกใครกิน

452
00:34:03,960 --> 00:34:06,320
‎เอนจินก้าไม่ได้กินหัวใจใคร

453
00:34:20,560 --> 00:34:23,000
‎หลังจากที่ได้เป็นหัวหน้าหน่วยอิมบังกาลา

454
00:34:23,000 --> 00:34:27,679
‎เอนจินก้าทุ่มความคิดและพลังของเธอ
‎ไปกับการพิชิตดินแดน

455
00:34:28,400 --> 00:34:29,400
‎อะไร

456
00:34:33,600 --> 00:34:34,760
‎ข้าอยากได้อีกอย่าง

457
00:34:35,440 --> 00:34:36,480
‎มีอีกเหรอ

458
00:34:40,960 --> 00:34:41,880
‎ฐานทัพ

459
00:34:43,239 --> 00:34:45,679
‎เจ้าอยากคุยเรื่องสงครามตอนนี้เหรอ

460
00:34:45,679 --> 00:34:46,600
‎ใช่

461
00:34:49,639 --> 00:34:51,080
‎เจ้าก็มีฐานทัพอยู่แล้ว

462
00:34:52,639 --> 00:34:54,760
‎- ที่นี่ไง
‎- ข้าอยากมีฐานของตัวเอง

463
00:34:56,600 --> 00:35:00,040
‎แข็งแกร่งพอที่ข้าจะวางแผนและสร้างมัน

464
00:35:01,440 --> 00:35:04,360
‎และเล่นงานพวกโปรตุเกสในจุดที่เสียหายที่สุด

465
00:35:06,040 --> 00:35:08,280
‎ทําไมข้ารู้สึกว่าเจ้ารู้อยู่แล้วว่ามันคือจุดไหน

466
00:35:14,120 --> 00:35:17,440
‎ข้าอยากได้มาทัมบาเป็นฐานทัพ

467
00:35:19,680 --> 00:35:21,200
‎ถ้าข้าช่วยเจ้า

468
00:35:23,000 --> 00:35:24,600
‎ข้าจะได้อะไรตอบแทน

469
00:35:27,320 --> 00:35:28,920
‎เจ้าอยากได้อะไร คาซานเจ

470
00:35:31,120 --> 00:35:33,600
‎ข้าจะมอบอะไรให้คาซานเจผู้มีทุกอย่างได้

471
00:35:34,200 --> 00:35:35,560
‎ข้าต้องการเจ้า

472
00:35:35,560 --> 00:35:37,240
‎- เจ้าก็ได้ไปแล้ว
‎- ความภักดีของเจ้า

473
00:35:38,320 --> 00:35:40,200
‎- เจ้าก็ได้...
‎- ไม่ เอนจินก้า

474
00:35:41,440 --> 00:35:42,560
‎ฟังนะ

475
00:35:46,480 --> 00:35:48,280
‎เจ้าต้องการกําจัดพวกโปรตุเกส

476
00:35:51,880 --> 00:35:53,480
‎ข้าต้องการอาณาจักรของตัวเอง

477
00:35:55,240 --> 00:35:56,880
‎อาณาจักรที่แข็งแกร่ง

478
00:36:04,600 --> 00:36:05,680
‎และข้าอยาก...

479
00:36:06,760 --> 00:36:07,920
‎เชื่อใจข้าเหรอ

480
00:36:10,200 --> 00:36:11,640
‎- ว่าข้าจะ...
‎- ซื่อสัตย์

481
00:36:13,800 --> 00:36:14,840
‎ตลอดไป

482
00:36:17,840 --> 00:36:19,120
‎ข้าเชื่อใจเจ้าได้ไหม

483
00:36:20,720 --> 00:36:21,920
‎คาซานเจ...

484
00:36:25,120 --> 00:36:27,120
‎ข้าคือคนที่นอนเปลือยอยู่บนเตียงของเจ้า

485
00:36:29,200 --> 00:36:31,000
‎ข้าไม่มีอะไรให้ปิดบัง

486
00:36:38,480 --> 00:36:39,520
‎ส่ง...

487
00:36:41,000 --> 00:36:42,120
‎กองทหาร...

488
00:36:43,040 --> 00:36:44,640
‎ที่แข็งแกร่งที่สุดของเจ้ามา

489
00:36:47,320 --> 00:36:50,640
‎แล้วข้าจะมอบอาณาจักรให้เจ้า

490
00:36:52,840 --> 00:36:54,120
‎เราตกลงกันแล้วนะ

491
00:36:55,880 --> 00:36:57,920
‎ราชินีแห่งมาทัมบาของข้า

492
00:37:14,440 --> 00:37:17,760
‎การพิชิตมาทัมบาเป็นสิ่งสําคัญสําหรับเอนจินก้า

493
00:37:17,760 --> 00:37:20,360
‎ทั้งในด้านยุทธศาสตร์ การเมือง และการทหาร

494
00:37:20,360 --> 00:37:21,280
‎(มาทัมบา)

495
00:37:21,280 --> 00:37:23,960
‎พื้นที่นั้นตั้งอยู่ที่ชายแดนของอาณาจักรเอนดองโก

496
00:37:23,960 --> 00:37:26,040
‎เธอสามารถส่งคนไปโจมตี

497
00:37:26,040 --> 00:37:28,560
‎และคุกคามโปรตุเกสได้จากจุดนั้น

498
00:37:29,440 --> 00:37:30,760
‎ด้วยกองทัพของคาซานเจ

499
00:37:30,760 --> 00:37:33,640
‎เธอบุกพิชิตมาทัมบาเป็นเวลาสี่ปี

500
00:37:33,640 --> 00:37:36,840
‎และเธอก็สร้าง

501
00:37:36,840 --> 00:37:39,160
‎อาณาเขตแห่งใหม่ของเธอขึ้นที่นั่น

502
00:37:39,160 --> 00:37:43,280
‎(อาณาจักรมาทัมบา)

503
00:37:48,560 --> 00:37:50,000
‎ในวัย 53 ปี

504
00:37:50,000 --> 00:37:52,480
‎เอนจินก้าเป็นผู้นํากองทัพผสม

505
00:37:52,480 --> 00:37:56,080
‎ของนักรบอิมบังกาลา
‎และทหารเอมบุนดูหลายพันคน

506
00:38:10,080 --> 00:38:13,760
‎เธอบุกอาณาจักร
‎และในที่สุดก็เข้าไปถึงเมืองหลวง

507
00:38:13,760 --> 00:38:18,120
‎ซึ่งเป็นที่พํานักของราชินีแห่งมาทัมบา

508
00:38:47,680 --> 00:38:48,520
‎ไม่

509
00:38:49,840 --> 00:38:51,400
‎เราไม่ใช่พวกโปรตุเกส

510
00:38:51,400 --> 00:38:54,680
‎เราไม่ปฏิบัติกับเชื้อพระวงศ์เช่นนี้

511
00:38:57,400 --> 00:38:58,880
‎แม้ในยามพ่ายแพ้

512
00:39:02,600 --> 00:39:03,840
‎ข้าบอกว่า...

513
00:39:07,080 --> 00:39:09,720
‎จะให้ไปคุยเรื่องนี้กับคาซานเจไหม

514
00:39:10,720 --> 00:39:11,800
‎หูหนวกหรือไง

515
00:39:11,800 --> 00:39:14,800
‎ไปซะตอนที่ยังมีขาให้เดิน

516
00:39:30,720 --> 00:39:32,640
‎พวกนั้นทําอะไรเจ้าไม่ได้ ไม่ต้องกลัว

517
00:39:34,360 --> 00:39:35,240
‎แล้วเจ้าล่ะ

518
00:39:37,560 --> 00:39:39,400
‎เราต้องกลัวเจ้าไหม

519
00:40:02,040 --> 00:40:03,960
‎เจ้าถูกเนรเทศแล้ว

520
00:40:04,920 --> 00:40:05,960
‎แต่ไม่ต้องห่วง

521
00:40:07,520 --> 00:40:09,520
‎เจ้าจะปลอดภัยสักพักในที่ที่ข้าส่งเจ้าไป

522
00:40:12,120 --> 00:40:16,120
‎เจ้าจะปกครองที่นั่นแทนข้าก็ได้
‎แต่เจ้าห้ามกลับมาที่นี่

523
00:40:16,120 --> 00:40:17,640
‎โดยที่ข้าไม่อนุญาต

524
00:40:19,160 --> 00:40:21,480
‎มาทัมบาเป็นของข้าแล้ว

525
00:40:22,840 --> 00:40:23,960
‎เข้าใจไหม

526
00:40:27,160 --> 00:40:28,680
‎ตามบัญชา

527
00:40:28,680 --> 00:40:31,400
‎- ข้ากับลูกสาวจะไป...
‎- ลูกสาวเจ้าต้องอยู่ที่นี่

528
00:40:32,400 --> 00:40:33,480
‎อะไรนะ

529
00:40:35,440 --> 00:40:37,040
‎นางยังเด็กมาก

530
00:40:37,760 --> 00:40:39,440
‎นางยังต้องเรียนรู้อีกมาก

531
00:40:39,440 --> 00:40:42,240
‎- นางไม่มีประโยชน์อะไรกับเจ้าหรอก
‎- เรื่องนั้นข้าจะตัดสินเอง

532
00:40:44,480 --> 00:40:45,720
‎ไม่ต้องห่วง

533
00:40:46,280 --> 00:40:48,040
‎ตราบใดที่เจ้าไป

534
00:40:49,280 --> 00:40:51,680
‎และทําตามที่ราชินีเจ้าสั่ง

535
00:40:53,320 --> 00:40:54,720
‎นางจะปลอดภัย

536
00:40:55,920 --> 00:40:58,600
‎- เดี๋ยว
‎- ข้าสัญญา

537
00:41:22,240 --> 00:41:23,720
‎นี่ไม่ใช่เรื่องส่วนตัว

538
00:41:30,600 --> 00:41:32,200
‎มันเป็นสิ่งที่ต้องทํา

539
00:41:36,640 --> 00:41:38,160
‎ไปได้แล้ว

540
00:41:39,040 --> 00:41:40,160
‎ได้โปรด

541
00:41:40,680 --> 00:41:43,520
‎ข้าบอกให้ไปไง

542
00:41:43,520 --> 00:41:45,360
‎นางมีแค่ข้า

543
00:41:45,360 --> 00:41:47,560
‎ได้โปรด นางมีแค่ข้า

544
00:41:47,560 --> 00:41:50,400
‎ไม่

545
00:41:51,520 --> 00:41:52,760
‎ไม่

546
00:41:52,760 --> 00:41:54,560
‎การพรากลูกสาวของมูอองโก

547
00:41:54,560 --> 00:41:57,720
‎ถือเป็นทางเลือกที่ยากแต่จําเป็นสําหรับเอนจินก้า

548
00:41:57,720 --> 00:42:01,320
‎มันจะช่วยรับประกันว่า
‎มูอองโกจะไม่กลับมาที่มาทัมบาอีก

549
00:42:04,680 --> 00:42:07,760
‎ตอนนี้เธอเป็นราชินีของอาณาจักรนี้แล้ว

550
00:42:07,760 --> 00:42:11,480
‎เอนจินก้าต้องทําการตัดสินใจอันยากลําบาก

551
00:42:11,480 --> 00:42:14,880
‎เพื่อให้แน่ใจว่าเธอจะรับรองอิสรภาพ

552
00:42:14,880 --> 00:42:16,840
‎และอํานาจอธิปไตยของประชาชน

553
00:42:35,120 --> 00:42:37,560
‎เอนจินก้าผงาดกลับมาได้อย่างน่าอัศจรรย์

554
00:42:37,560 --> 00:42:41,640
‎ตอนนี้เธอเป็นหัวหน้าหน่วยอิมบังกาลา
‎เธอเป็นราชินีนักรบที่น่าเกรงขาม

555
00:42:41,640 --> 00:42:44,720
‎ผู้คุมกองทัพกว่าหนึ่งแสนนาย

556
00:42:44,720 --> 00:42:49,720
‎แต่สิ่งที่สําคัญที่สุดคือ
‎น้องสาวของเธอยังอยู่ในมือของชาวโปรตุเกส

557
00:42:50,480 --> 00:42:53,640
‎ข้าจะไปช่วยพวกเจ้าในไม่ช้า น้องสาวข้า

558
00:44:05,760 --> 00:44:10,760
{\an8}‎คําบรรยายโดย: ศรัญวัสส์ อัมภสุวรรณ์