1 00:00:24,160 --> 00:00:27,760 ‎การค้าทาสได้สูบเลือดสูบเนื้อ ‎แอฟริกากลางตะวันตกจนแห้งเหือด 2 00:00:29,000 --> 00:00:33,720 ‎คนหลายพันคนถูกส่งขึ้นเรือไปยังดินแดนอื่น 3 00:00:33,720 --> 00:00:36,920 ‎โดยไม่ได้เห็นบ้านหรือครอบครัวอีก 4 00:00:45,160 --> 00:00:49,560 ‎เอนจินก้า ราชินีแห่งเอนดองโกและมาทัมบา 5 00:00:49,560 --> 00:00:52,960 ‎จะสู้จนลมหายใจสุดท้าย ‎เพื่อปกป้องอาณาจักรของเธอ 6 00:00:52,960 --> 00:00:54,800 ‎อย่าให้พวกมันหนีไปได้ 7 00:00:56,120 --> 00:00:58,880 ‎นั่นแหละ วิ่งเข้า 8 00:00:59,880 --> 00:01:01,560 ‎ถึงตาพวกแกวิ่งบ้างแล้ว 9 00:01:13,880 --> 00:01:16,120 ‎แต่ชัยชนะมิได้นํามาซึ่งความสงบสุข 10 00:01:20,360 --> 00:01:24,440 ‎สี่ปีผ่านไป ฝั่งโปรตุเกส ‎ยังคงจับน้องสาวของเธอเป็นตัวประกัน 11 00:01:29,440 --> 00:01:31,200 ‎ราคาสําหรับอิสรภาพของพวกเธอ 12 00:01:31,200 --> 00:01:35,360 ‎คือคําอนุญาตของเอนจินก้า ‎ให้ชาวโปรตุเกสเข้าถึงเส้นทางการขนทาส 13 00:01:43,680 --> 00:01:45,840 ‎เธอไม่ยอม 14 00:01:50,000 --> 00:01:52,640 ‎ถึงไม่มีเรา พี่ก็ยังทําได้ดีนี่ 15 00:01:55,800 --> 00:01:56,920 ‎คัมบู 16 00:02:04,480 --> 00:02:05,560 ‎คัมบู 17 00:02:25,560 --> 00:02:27,520 ‎เขาคือทูตของข้าหลวง 18 00:02:29,640 --> 00:02:33,400 ‎พวกมันส่งเขามากับข้าพร้อมข้อความถึงพี่ 19 00:02:34,120 --> 00:02:35,880 ‎เราคืนน้องสาวให้คุณแล้ว 20 00:02:35,880 --> 00:02:37,840 ‎เปิดตลาดค้าทาสให้เราซะ 21 00:02:41,600 --> 00:02:45,280 ‎แกยังจับฟุนจี น้องสาวข้าไว้อยู่ 22 00:02:46,240 --> 00:02:47,880 ‎จนกว่านางจะเป็นอิสระ 23 00:02:47,880 --> 00:02:51,080 ‎จะไม่มีตลาดค้าทาส 24 00:02:51,080 --> 00:02:56,360 ‎และจะไม่มีสันติภาพหากปราศจากน้องสาวข้า 25 00:02:56,360 --> 00:02:57,760 ‎ออกไป 26 00:03:02,440 --> 00:03:04,840 ‎(ราชินีแอฟริกา) 27 00:03:10,880 --> 00:03:16,360 ‎(เอนจินก้า) 28 00:03:22,640 --> 00:03:26,280 ‎(ป้อมมัสซังกาโน) 29 00:03:28,360 --> 00:03:29,680 ‎พระบิดาบนสรวงสวรรค์... 30 00:03:31,480 --> 00:03:33,960 ‎ฟุนจีถูกคุมขังอยู่ในป้อมปราการของโปรตุเกส 31 00:03:33,960 --> 00:03:35,800 ‎ป้อมมัสซังกาโน 32 00:03:35,800 --> 00:03:37,320 ‎(ป้อมมัสซังกาโน) 33 00:03:37,320 --> 00:03:38,800 ‎แต่แม้จะถูกขัง 34 00:03:38,800 --> 00:03:42,160 {\an8}‎เธอก็ยังทําประโยชน์ให้กับเอนจินก้าได้ 35 00:03:44,440 --> 00:03:47,480 ‎ไปซะ ลูกเอ๋ย อย่าได้ทําบาปอีก 36 00:03:49,000 --> 00:03:51,920 {\an8}‎(ฟุนจีถูกกักขังเป็นปีที่ 12) 37 00:03:55,000 --> 00:03:57,120 ‎ข้ากําลังสารภาพบาป 38 00:03:57,120 --> 00:03:58,880 ‎นี่คือบ้านของพระเจ้านะ 39 00:03:59,560 --> 00:04:01,360 ‎ให้เธอได้สํานึกบาปเถอะ 40 00:04:03,880 --> 00:04:05,080 ‎เร็วเข้า 41 00:04:13,040 --> 00:04:16,480 ‎พระแม่ศักดิ์สิทธิ์ โปรดภาวนาแก่เรา 42 00:04:19,360 --> 00:04:20,640 ‎พระแม่ผู้ศักดิ์สิทธิ์... 43 00:04:21,760 --> 00:04:22,920 ‎โปรดภาวนาแก่เรา 44 00:04:24,560 --> 00:04:26,079 ‎พระแม่ผู้ศักดิ์สิทธิ์... 45 00:04:27,840 --> 00:04:28,960 ‎โปรดภาวนาแก่เรา 46 00:04:35,440 --> 00:04:38,960 {\an8}‎ฟุนจีเป็นเหมือนสายลับของเอนจินก้า 47 00:04:38,960 --> 00:04:40,640 {\an8}‎เธอทิ้งโน้ตไว้ในโบสถ์ 48 00:04:40,640 --> 00:04:42,400 {\an8}‎ซึ่งจะถูกส่งต่อโดยเครือข่ายผู้ส่งสาร 49 00:04:42,400 --> 00:04:44,240 ‎และไปถึงมือพี่สาวเธอ 50 00:04:47,160 --> 00:04:50,800 ‎(ค่ายรบของเอนจินก้าในเดมโบส) 51 00:04:51,600 --> 00:04:53,880 ‎ฟุนจียืนยันสิ่งที่เราสงสัยแล้ว 52 00:04:53,880 --> 00:04:55,920 ‎พวกโปรตุเกสกําลังเจอปัญหาใหญ่ 53 00:04:55,920 --> 00:04:59,000 ‎พวกนั้นเสียลูอันดาให้ชาวดัตช์ 54 00:04:59,000 --> 00:05:00,920 ‎นี่อาจเป็นเรื่องดีสําหรับเรา 55 00:05:00,920 --> 00:05:02,280 ‎หรืออาจไม่ 56 00:05:02,280 --> 00:05:07,640 ‎นักรบอิมบังกาลา เอนจินก้า โมนา ‎คือนายพลสูงสุดและผู้ใกล้ชิดราชินี 57 00:05:07,640 --> 00:05:10,080 ‎ชื่อของเขาแปลว่า "ลูกชายของเอนจินก้า" 58 00:05:10,080 --> 00:05:11,760 ‎ซึ่งเธอมองเขาแบบนั้น 59 00:05:13,040 --> 00:05:16,120 ‎ศัตรูของศัตรูอาจเป็นมิตรเรา 60 00:05:18,400 --> 00:05:20,080 ‎อย่างน้อยเราก็ควรติดต่อไป 61 00:05:21,040 --> 00:05:24,080 ‎เพื่อดูว่าเราพอจะเป็นพันธมิตรกันได้ไหม 62 00:05:27,960 --> 00:05:31,840 ‎หากบรรพบุรุษปรารถนา ข้าจะใช้ชาวดัตช์ 63 00:05:31,840 --> 00:05:34,680 ‎เพื่อทําให้โปรตุเกสยอมศิโรราบในที่สุด 64 00:05:36,840 --> 00:05:39,000 ‎ปี 1641 ชาวดัตช์มาถึง 65 00:05:39,000 --> 00:05:41,680 ‎ตอนนี้พวกเขามีอิทธิพลมากในแอตแลนติก 66 00:05:41,680 --> 00:05:43,360 ‎(บราซิล มหาสมุทรแอตแลนติกใต้ เอนดองโก) 67 00:05:43,360 --> 00:05:46,600 ‎ชาวโปรตุเกสผูกขาดการค้าทาสในแอฟริกา 68 00:05:46,600 --> 00:05:48,000 ‎มานานกว่าศตวรรษ 69 00:05:48,800 --> 00:05:52,320 ‎แต่ตอนนี้ฝรั่งเศส อังกฤษ ‎และเนเธอร์แลนด์เข้าร่วมกระดาน 70 00:05:52,320 --> 00:05:54,400 ‎และต้องการส่วนแบ่งของตัวเอง 71 00:05:54,400 --> 00:05:58,240 ‎กําไรที่ได้จากที่นี่ ‎มากเกินกว่าที่จะจินตนาการได้ในปัจจุบัน 72 00:05:58,240 --> 00:05:59,960 ‎การเกษตรโดยทาสเพียงอย่างเดียว 73 00:05:59,960 --> 00:06:02,640 ‎ได้ขับเคลื่อนความมั่งคั่งระดับอาณาจักรทั่วยุโรป 74 00:06:02,640 --> 00:06:04,480 {\an8}‎ทุกคนมาที่แอฟริกา 75 00:06:04,480 --> 00:06:09,280 {\an8}‎เพื่อเก็บเกี่ยวทองคําดํา ซึ่งก็คือผู้คน 76 00:06:09,280 --> 00:06:14,640 ‎เพื่อที่พวกเขาจะได้สร้างอเมริกา ‎และเศรษฐกิจที่อื่นๆ ด้วยแรงงานฟรี 77 00:06:17,000 --> 00:06:18,120 ‎ว่าไง 78 00:06:19,280 --> 00:06:22,000 ‎พวกเขานําชาวต่างชาติกลุ่มใหม่ ‎มาสู้เคียงข้างเรา 79 00:06:22,000 --> 00:06:24,360 ‎หรือเรายังต้องนอนอย่างหวาดระแวงเหมือนเดิม 80 00:06:34,360 --> 00:06:38,080 ‎หญิงสาวต้องนอนกับชายสองคนเท่านั้น 81 00:06:38,080 --> 00:06:41,320 ‎จึงจะรู้ว่าชอบใครมากกว่ากัน 82 00:06:41,320 --> 00:06:43,040 ‎เมื่อต้องเต้นกับศัตรู 83 00:06:44,120 --> 00:06:45,880 ‎จงอย่าได้หลับตา 84 00:06:47,240 --> 00:06:50,400 ‎เจ้าต้องพบปะผู้คนเหล่านี้จากสถานที่อันทรงพลัง 85 00:06:51,280 --> 00:06:52,520 ‎และทรงอํานาจ 86 00:06:54,240 --> 00:06:55,600 ‎บนบัลลังก์ของข้า 87 00:06:57,280 --> 00:06:58,680 ‎ในฐานะกษัตริย์หญิง 88 00:06:59,360 --> 00:07:00,520 ‎ใช่ 89 00:07:06,400 --> 00:07:07,560 ‎งั้นก็ตกลงตามนี้ 90 00:07:12,440 --> 00:07:16,560 ‎อย่าปล่อยให้คนหน้าใหม่พวกนี้ ‎ต้องสงสัยว่าข้าเป็นใคร 91 00:07:19,160 --> 00:07:21,040 ‎ข้าคือผู้นําที่พวกเขาจะไม่กล้ามองข้าม 92 00:07:22,640 --> 00:07:26,520 ‎(มาทัมบา) 93 00:07:31,800 --> 00:07:32,880 ‎ให้พวกเขาเข้ามา 94 00:07:42,680 --> 00:07:44,520 {\an8}‎ฉันคิดว่ามันเป็นจุดเปลี่ยนสําคัญส่วนหนึ่ง 95 00:07:44,520 --> 00:07:46,880 {\an8}‎เพราะเอนจินก้าตระหนักว่า 96 00:07:46,880 --> 00:07:51,360 {\an8}‎การชิงดีชิงเด่นกันของยุโรป ‎อาจเป็นประโยชน์ทางการเมืองกับเธอ 97 00:07:58,080 --> 00:07:59,600 ‎เชิญนั่ง 98 00:08:03,800 --> 00:08:05,640 ‎เราได้ข่าวว่าพวกเจ้ายึดลูอันดาได้ 99 00:08:06,800 --> 00:08:07,920 ‎ยินดีด้วย 100 00:08:08,560 --> 00:08:09,720 {\an8}‎ขอบคุณ 101 00:08:09,720 --> 00:08:12,960 {\an8}‎เรามาฉลองกันด้วยไวน์ที่พวกเจ้าชื่นชอบดีไหม 102 00:08:14,480 --> 00:08:15,640 ‎พระองค์ทรงกรุณามาก 103 00:08:16,600 --> 00:08:17,720 ‎อาจจะไว้ทีหลัง 104 00:08:17,720 --> 00:08:19,640 ‎หลังจากเราคุยธุระกันเสร็จ 105 00:08:20,240 --> 00:08:21,440 ‎หลังเลิกงาน 106 00:08:24,240 --> 00:08:26,240 ‎ชาวดัตช์ช่างฉลาดจริงๆ 107 00:08:29,400 --> 00:08:33,280 ‎เอาล่ะ พวกเจ้าพิชิตลูอันดาได้แล้ว 108 00:08:35,320 --> 00:08:37,320 ‎กองทัพที่น่าเกรงขามของเจ้าเล็งที่ใดต่อ 109 00:08:40,799 --> 00:08:43,120 ‎- หมายความว่ายังไง ‎- ศัตรูร่วมกันของเรา 110 00:08:43,120 --> 00:08:44,400 ‎พวกโปรตุเกส 111 00:08:46,559 --> 00:08:48,400 ‎เจ้าอยากให้พวกมันหายไปมากแค่ไหน 112 00:08:50,960 --> 00:08:54,360 ‎เราได้ยินเรื่องราวของเอนจินก้าผู้ยิ่งใหญ่ 113 00:08:54,360 --> 00:08:57,560 ‎ที่ชาวโปรตุเกสไม่เคยมีมิตรภาพหรือสันติภาพด้วย 114 00:08:57,560 --> 00:09:00,560 ‎แผ่นดินนี้ไม่เคยมีมิตรภาพหรือสันติภาพ 115 00:09:00,560 --> 00:09:03,000 ‎ตั้งแต่ที่ชาวโปรตุเกสย่างเท้าเข้ามา 116 00:09:04,720 --> 00:09:08,320 ‎เราคือผู้คนที่เกิดมาเพื่อหนีจากการสูญพันธุ์ 117 00:09:09,440 --> 00:09:11,080 ‎ข้าจึงอยากให้พวกมันหายไป 118 00:09:12,560 --> 00:09:13,960 ‎งั้นเราก็ต้องการสิ่งเดียวกัน 119 00:09:15,560 --> 00:09:17,000 ‎ไม่มากก็น้อย 120 00:09:20,680 --> 00:09:22,080 ‎"ไม่มากก็น้อย" 121 00:09:23,600 --> 00:09:26,800 ‎ผมแค่จะบอกว่า เรามาที่นี่เพื่อการค้า 122 00:09:27,720 --> 00:09:31,920 ‎แต่ทุกคนรู้ว่าเอนจินก้าได้สกัดกั้น ‎ชาวโปรตุเกสอย่างกล้าหาญจาก... 123 00:09:32,680 --> 00:09:33,920 ‎ผมจะเรียกมันว่า... 124 00:09:34,920 --> 00:09:38,560 ‎เส้นทางการค้าสําคัญไปยังตลาดหลัก 125 00:09:38,560 --> 00:09:41,200 ‎ตลาดค้าทาส 126 00:09:44,960 --> 00:09:49,120 ‎ข้าก็ได้ยินเรื่องการพิชิต ‎นิคมเกษตรกรรมของโปรตุเกสของพวกเจ้า 127 00:09:49,120 --> 00:09:51,440 ‎ตั้งแต่อเมริกาไปจนถึงโกลด์โคสต์ 128 00:09:52,520 --> 00:09:53,840 ‎แผ่นดินกรีดร้อง 129 00:09:54,600 --> 00:09:57,120 ‎ให้คนของเราก้มหน้าก้มตาไถ 130 00:09:58,600 --> 00:09:59,720 ‎ข้าพูดถูกไหม 131 00:10:04,160 --> 00:10:05,680 ‎พระองค์ทรงรู้ลึก 132 00:10:08,400 --> 00:10:11,920 ‎หากจะให้ข้าพิจารณาสิ่งที่เจ้าต้องการ 133 00:10:14,080 --> 00:10:16,080 ‎ข้าก็ต้องได้สิ่งที่ข้าต้องการก่อน 134 00:10:17,640 --> 00:10:20,240 ‎ข้าอยู่จุดนี้กับพวกโปรตุเกสมาหลายครั้งแล้ว 135 00:10:21,240 --> 00:10:25,400 ‎คําสัญญา สาบาน ผิดสัญญา ไร้ค่า... 136 00:10:25,400 --> 00:10:27,240 ‎เราไม่ใช่พวกโปรตุเกส 137 00:10:27,240 --> 00:10:31,880 ‎แต่ความกระหายต่อทาสของเจ้านั้นไม่ต่างกัน 138 00:10:33,480 --> 00:10:34,680 ‎ท่านต้องการอะไร 139 00:10:34,680 --> 00:10:38,160 ‎กําลังทหารและอาวุธ และเหนือสิ่งอื่นใด... 140 00:10:39,640 --> 00:10:40,800 ‎การยอมรับ 141 00:10:41,680 --> 00:10:45,880 ‎ว่าหากข้าตกลงร่วมมือกับพวกเจ้า 142 00:10:46,840 --> 00:10:51,320 ‎พวกเจ้าจะยอมรับข้า ‎ในฐานะกษัตริย์หญิงแห่งราชวงศ์ 143 00:10:52,600 --> 00:10:54,200 ‎ไม่ใช่ผู้อยู่ใต้การปกครอง 144 00:10:57,440 --> 00:11:00,560 ‎แต่บางทีนั่นอาจจะหนักเกินไป... 145 00:11:01,520 --> 00:11:02,600 ‎สําหรับวันนี้ 146 00:11:05,360 --> 00:11:07,680 ‎เรามาดื่มไวน์นั่นสักหน่อยดีกว่า 147 00:11:08,520 --> 00:11:09,520 ‎ดีไหม 148 00:11:14,520 --> 00:11:18,440 ‎ความเกลียดชังต่อโปรตุเกส ‎ของเอนจินก้านั้นไม่เคยสั่นคลอน 149 00:11:18,440 --> 00:11:22,360 ‎และชาวดัตช์ก็เป็นวิธีที่สะดวก ‎ในการชิงอํานาจของพวกเขา 150 00:11:22,360 --> 00:11:24,840 ‎ชาวดัตช์ต่างจากชาวโปรตุเกส 151 00:11:24,840 --> 00:11:29,040 ‎เพราะพวกเขาไม่อยากพิชิต ‎อาณาจักรเอนดองโกของเธอ 152 00:11:39,680 --> 00:11:43,760 ‎พี่คิดจะปล่อยให้พวกดัตช์ ‎ได้ตลาดค้าทาสไปจริงๆ เหรอ 153 00:11:45,240 --> 00:11:47,320 ‎ข้าต้องเจรจากับพวกเขา 154 00:11:48,360 --> 00:11:50,600 ‎ข้ารู้ว่าข้าเห็นอะไรระหว่างทางกลับมาที่นี่ 155 00:11:51,760 --> 00:11:53,680 ‎หมู่บ้านทั้งหมู่บ้านว่างเปล่า 156 00:11:54,840 --> 00:11:57,400 ‎พวกโปรตุเกสปล้นไปจนเกลี้ยง 157 00:11:59,680 --> 00:12:01,760 ‎ไม่เหลือแม้แต่คนเดียว 158 00:12:01,760 --> 00:12:04,080 ‎เป็นเหมือนที่ที่วิญญาณร้ายเพ่นพ่าน 159 00:12:04,080 --> 00:12:06,480 ‎เราทุกคนจะกลายเป็นแบบนั้นเหรอ 160 00:12:06,480 --> 00:12:07,720 ‎ไม่อยู่แล้ว คัมบู 161 00:12:07,720 --> 00:12:09,960 ‎- ทําไมถึงถามแบบนั้นล่ะ ‎- แล้วทําไมพี่ถึงยัง 162 00:12:09,960 --> 00:12:12,360 ‎เจรจากับพวกนั้นอีกล่ะ 163 00:12:13,080 --> 00:12:16,760 ‎แม้แต่ตอนนี้ที่เรารู้อย่างไม่ต้องสงสัย 164 00:12:16,760 --> 00:12:19,120 ‎ว่าพวกมันต้องการสิ่งที่พวกโปรตุเกสต้องการ 165 00:12:19,120 --> 00:12:22,760 ‎เพราะโปรตุเกสยังเป็นศัตรูตัวฉกาจที่สุดของเรา 166 00:12:24,400 --> 00:12:28,360 ‎และพวกดัตช์เป็นโอกาสที่ดีที่สุด ‎ที่เราจะเอาชนะพวกนั้นได้ 167 00:12:29,840 --> 00:12:31,920 ‎ที่เราจะได้เจอฟุนจีอีกครั้ง 168 00:12:34,320 --> 00:12:36,160 ‎พวกดัตช์ต้องการเรา 169 00:12:37,000 --> 00:12:38,840 ‎นั่นทําให้เรามีอํานาจต่อรอง 170 00:12:40,360 --> 00:12:42,120 ‎ถ้าไม่มีอํานาจต่อรอง ก็ไม่มีหวัง 171 00:12:44,000 --> 00:12:45,320 ‎คนเก่งๆ ของเรา 172 00:12:46,200 --> 00:12:48,200 ‎จะถูกพรากไปจากแผ่นดินของเราต่อไป 173 00:12:49,920 --> 00:12:52,400 ‎เจ้ายังจําช่วงเวลา... 174 00:12:53,960 --> 00:12:56,440 ‎ที่เจ้าไม่ต้องนอนอย่างหวาดระแวงได้ไหม 175 00:13:07,040 --> 00:13:08,160 ‎ไม่ 176 00:13:09,920 --> 00:13:13,160 ‎เราต้องทําทุกวิถีทาง 177 00:13:14,240 --> 00:13:16,440 ‎เพื่อมีชีวิตอยู่เพื่อต่อสู้ในวันข้างหน้า 178 00:13:20,160 --> 00:13:23,200 ‎หากพวกดัตช์ยอมร่วมรบกับเรา 179 00:13:23,200 --> 00:13:25,960 ‎และมองข้าอย่างเท่าเทียม 180 00:13:25,960 --> 00:13:29,480 ‎เมื่อนั้นเราจะสามารถร่วมมือกัน ‎กําจัดพวกโปรตุเกสไปจากดินแดนนี้ได้ 181 00:13:33,080 --> 00:13:34,760 ‎แล้วพวกนั้นก็จะเมินข้าไม่ได้ 182 00:13:50,480 --> 00:13:53,240 ‎เอนจินก้ายังคงโจมตีชาวโปรตุเกสต่อ 183 00:13:56,480 --> 00:14:00,120 ‎เธอมีอิทธิพลอย่างมาก ‎ต่อการค้าทาสข้ามมหาสมุทรแอตแลนติก 184 00:14:00,960 --> 00:14:02,960 ‎ครั้งหนึ่ง ชาวโปรตุเกส 185 00:14:02,960 --> 00:14:04,640 ‎สามารถส่งออกทาสได้สูงสุด 186 00:14:04,640 --> 00:14:08,480 ‎ราว 10,000 ถึง 13,000 คนต่อปี 187 00:14:08,480 --> 00:14:10,480 ‎ตัวเลขนั้นลดลงจนเกือบเป็นศูนย์ 188 00:14:10,480 --> 00:14:12,920 ‎ท้ายที่สุด กษัตริย์โปรตุเกสทรงกริ้วมาก 189 00:14:12,920 --> 00:14:14,360 ‎กับจํานวนเงินที่เสียไป 190 00:14:14,360 --> 00:14:16,160 ‎จนต้องส่งข้าหลวงคนใหม่มาจัดการกับเธอ 191 00:14:17,920 --> 00:14:20,040 ‎ชื่อของเขาคือโซโต-ไมออร์ 192 00:14:21,440 --> 00:14:25,240 ‎เขารวบรวมกองกําลังขนาดใหญ่ในปี 1646 193 00:14:25,240 --> 00:14:27,560 ‎ซึ่งใหญ่ที่สุดที่เอนจินก้าเคยเผชิญ 194 00:14:30,640 --> 00:14:32,720 ‎ฝ่ายโปรตุเกสมุ่งไปที่ค่ายสงครามของเอนจินก้า 195 00:14:32,720 --> 00:14:34,120 ‎ในภูมิภาคเดมโบส 196 00:14:34,120 --> 00:14:37,120 ‎(ลูอันดา เดมโบส คุนซี) 197 00:14:52,640 --> 00:14:54,320 ‎พวกมันมากันเพิ่ม ฝ่าบาท 198 00:14:54,320 --> 00:14:55,720 ‎พวกมันล้อมเราไว้แล้ว 199 00:14:55,720 --> 00:14:58,360 ‎ถอยเข้าป่า ไป 200 00:15:03,520 --> 00:15:08,800 {\an8}‎เอนจินก้าต้องหนีและทิ้งคนจํานวนมากไว้ 201 00:15:08,800 --> 00:15:11,160 {\an8}‎รวมถึงคัมบู น้องสาวของเธออีกครั้ง 202 00:15:11,160 --> 00:15:14,360 ‎(เดมโบส คิลอมโบ) 203 00:15:18,640 --> 00:15:21,800 ‎เจ้าจะเข้ามาในที่พํานักของราชวงศ์แบบนี้ไม่ได้ 204 00:15:21,800 --> 00:15:22,960 ‎กล้าดียังไง 205 00:15:26,960 --> 00:15:29,360 ‎ขอร้องล่ะ ข้า... 206 00:15:29,360 --> 00:15:33,440 ‎ไม่นะ 207 00:15:43,520 --> 00:15:48,600 ‎เมื่อชาวโปรตุเกสรู้ว่า ‎ฟุนจีคอยสอดแนมพวกเขามาโดยตลอด 208 00:15:48,600 --> 00:15:50,680 ‎พวกเขาก็โกรธเป็นอย่างมาก 209 00:15:51,440 --> 00:15:54,840 ‎พวกเขาจึงตัดสินใจแสดงให้เอนจินก้าเห็น 210 00:15:54,840 --> 00:15:57,360 ‎ว่าเธอจะไม่มีทางชนะในศึกนี้ 211 00:15:57,360 --> 00:15:59,320 ‎ว่าพวกเขาจะบดขยี้เธอ 212 00:16:40,720 --> 00:16:42,920 ‎กองทัพของเอนจินก้าเริ่มเคลื่อนไหวอีกครั้ง 213 00:16:42,920 --> 00:16:47,720 ‎เมื่อข่าวการลักพาตัวคัมบู ‎และการฆาตกรรมฟุนจีไปถึงหูพวกเขา 214 00:16:47,720 --> 00:16:50,040 ‎(เดมโบส คุนซี) 215 00:16:58,320 --> 00:17:00,880 ‎เราจะบอกลาโดยไร้ร่างได้ยังไง 216 00:17:02,720 --> 00:17:04,920 ‎นางจะกลับมาโดยไร้ร่างได้ยังไง 217 00:17:09,160 --> 00:17:11,720 ‎ตอนนี้นางเป็นบรรพบุรุษแล้ว 218 00:17:14,359 --> 00:17:16,119 ‎เรามีวิญญาณดวงใหม่ 219 00:17:17,359 --> 00:17:21,720 ‎ของนักรบราชวงศ์ผู้กล้าหาญที่กําลังคอยเฝ้าดูเรา 220 00:17:26,440 --> 00:17:28,040 ‎อย่าได้สิ้นหวัง 221 00:17:30,079 --> 00:17:33,560 ‎ไม่มีสิ่งใดอยู่นอกเหนือ ‎ประสงค์ของเหล่าทวยเทพ เอนจินก้า 222 00:17:33,560 --> 00:17:36,160 ‎ถ้าพวกมันทําแบบเดียวกันกับคัมบูล่ะ 223 00:17:37,840 --> 00:17:41,040 ‎ข้าเสียนางไปอีกคนไม่ได้ ไม่ได้ 224 00:17:41,880 --> 00:17:43,080 ‎ไม่ได้ 225 00:17:46,240 --> 00:17:47,360 ‎ข้ารู้ 226 00:17:49,120 --> 00:17:50,320 ‎ว่ามันเจ็บปวด 227 00:17:52,680 --> 00:17:54,440 ‎ข้าเสียนางไปอีกคนไม่ได้ 228 00:17:58,160 --> 00:17:59,640 ‎นี่คือน้องสาวของเธอ 229 00:17:59,640 --> 00:18:04,120 ‎ที่เธอต้องรับผิดชอบในการปกป้องทั้งชีวิต 230 00:18:04,120 --> 00:18:06,360 {\an8}‎ฉันคิดว่าเธอคงรู้สึกผิดมาก 231 00:18:06,360 --> 00:18:10,320 {\an8}‎ที่ไม่สามารถปกป้องและคุ้มครองน้องสาวเธอได้ 232 00:18:26,920 --> 00:18:29,000 ‎คอยดูเราด้วยนะ ฟุนจี 233 00:18:35,840 --> 00:18:38,080 ‎การเสียสละของเจ้าจะไม่สูญเปล่า 234 00:18:39,920 --> 00:18:40,920 ‎เมื่อฟุนจีตาย 235 00:18:40,920 --> 00:18:44,160 ‎เอนจินก้าก็ต้องการชาวดัตช์ ‎เพื่อช่วยคัมบูมากกว่าที่เคย 236 00:18:44,160 --> 00:18:46,480 ‎และเธอต้องการให้พวกเขาลงนามในสนธิสัญญา 237 00:18:46,480 --> 00:18:50,680 ‎ชาวโปรตุเกสขังคัมบูไว้ที่ป้อมมัสซังกาโน 238 00:18:50,680 --> 00:18:54,360 ‎เอนจินก้าไม่มีกําลังอาวุธพอ ‎ที่จะพยายามช่วยเหลือเธอเพียงลําพัง 239 00:19:02,400 --> 00:19:05,200 ‎ส่วนหนึ่งของสนธิสัญญา ‎คือข้าต้องการป้อมมัสซังกาโน 240 00:19:05,200 --> 00:19:09,720 ‎ซึ่งแปลว่าข้าต้องการทหารดัตช์ กระสุน และปืน 241 00:19:09,720 --> 00:19:11,480 ‎ทําไมป้อมนี้ถึงสําคัญกับท่านนัก 242 00:19:12,240 --> 00:19:14,520 ‎ทําไมป้อมนี้ถึงสําคัญนักเหรอ 243 00:19:16,920 --> 00:19:21,640 ‎มัสซังกาโนเป็นที่มั่นสุดท้ายของพวกโปรตุเกส 244 00:19:21,640 --> 00:19:23,680 ‎อาจเป็นป้อมที่แข็งแกร่งที่สุดด้วยซ้ํา 245 00:19:23,680 --> 00:19:28,560 ‎ที่จริง มันมีความสําคัญทางยุทธศาสตร์ ‎ขนาดที่ว่าถ้ามันแตกวันนี้ 246 00:19:28,560 --> 00:19:31,520 ‎พวกโปรตุเกสก็จะจบเห่ ‎พวกมันจะไม่เหลืออะไรแล้ว 247 00:19:32,320 --> 00:19:36,040 ‎ทําไมมันถึงสําคัญกับข้านัก ไม่เลย 248 00:19:37,320 --> 00:19:40,840 ‎มันควรเป็นสิ่งสําคัญอย่างยิ่ง ‎สําหรับพวกเจ้าเช่นกัน จริงไหม 249 00:19:40,840 --> 00:19:41,960 ‎ครับ ผมเข้าใจ 250 00:19:43,800 --> 00:19:47,400 ‎แต่ถึงอย่างนั้น สนธิสัญญาแบบนี้กับ... 251 00:19:48,960 --> 00:19:50,640 ‎กษัตริย์หญิงแห่งเอนดองโก 252 00:19:51,280 --> 00:19:53,880 ‎เอาเป็นว่ามันซับซ้อนแล้วกัน 253 00:19:53,880 --> 00:19:55,200 ‎ไม่เคยมีใครทํามาก่อน 254 00:19:56,480 --> 00:19:58,440 ‎ขอโทษครับ แต่ผมไม่แน่ใจว่ามันจะเป็นไปได้ 255 00:19:58,440 --> 00:19:59,680 ‎ก็แปลว่ามีโอกาสเป็นไปได้ 256 00:19:59,680 --> 00:20:02,200 ‎แปลว่าถ้ามันเป็นไปได้ ‎ผมไม่ได้สัญญาอะไรทั้งนั้นนะ 257 00:20:02,200 --> 00:20:03,560 ‎แต่ถ้ามันเป็นไปได้... 258 00:20:05,680 --> 00:20:08,320 ‎แน่นอนว่าราคามันต้องสูงมาก 259 00:20:08,320 --> 00:20:09,480 ‎สูงแค่ไหน 260 00:20:09,960 --> 00:20:11,400 ‎เราต้องการทาสเพิ่ม 261 00:20:12,080 --> 00:20:13,280 ‎ข้าบอกท่านแล้ว 262 00:20:14,080 --> 00:20:16,400 ‎พวกงูพิษ พวกมันทั้งหมด 263 00:20:24,640 --> 00:20:29,320 ‎เจ้าจับคนของข้าไปนับไม่ถ้วนแล้ว 264 00:20:29,320 --> 00:20:32,000 ‎เราต้องการเข้าถึงตลาดค้าทาสโปรตุเกส 265 00:20:32,000 --> 00:20:34,920 ‎โดยไม่มีการแทรกแซงจากโปรตุเกส 266 00:20:38,240 --> 00:20:41,160 ‎ชาวดัตช์ต้องการให้เอนจินก้า ‎ยอมให้พวกเขาใช้ประโยชน์ 267 00:20:41,160 --> 00:20:44,680 ‎จากระบบทาสที่ชาวโปรตุเกสวางไว้ ‎ตั้งแต่เส้นทางการค้าไปจนถึงตลาด 268 00:20:44,680 --> 00:20:47,240 ‎เธอแสดงให้เห็นแล้วว่า ‎เธอสามารถปิดตลาดได้ง่ายๆ 269 00:20:47,240 --> 00:20:49,320 ‎ดังนั้นพวกเขาจึงต้องการความร่วมมือจากเธอ 270 00:20:50,560 --> 00:20:52,480 ‎ข้าต้องการให้มันเป็นลายลักษณ์อักษร 271 00:20:52,480 --> 00:20:57,480 ‎ซึ่งแปลว่าเจ้ายอมรับตําแหน่งของข้า ‎อย่างเป็นทางการ 272 00:20:58,680 --> 00:21:02,360 ‎ในฐานะผู้ปกครองอันชอบธรรมและเป็นเอกราช ‎แห่งเอนดองโกและมาทัมบา 273 00:21:04,280 --> 00:21:07,720 ‎เท่าเทียมกับราชวงศ์เจ้า และยังเป็นพันธมิตร... 274 00:21:09,280 --> 00:21:13,480 ‎ในการต่อสู้กับพวกโปรตุเกส ‎และเป็นพันธมิตรบนแผ่นดินนี้ 275 00:21:15,400 --> 00:21:18,200 ‎อย่างที่บอก 276 00:21:18,200 --> 00:21:19,640 ‎นี่เป็นคําขอที่ใหญ่มาก 277 00:21:19,640 --> 00:21:22,440 ‎เพื่อให้สมกับราคาของเจ้า... 278 00:21:23,880 --> 00:21:25,120 ‎อย่างที่เจ้าบอก 279 00:21:37,920 --> 00:21:41,360 ‎เอนจินก้าเซ็นสนธิสัญญาทางการกับดัตช์ 280 00:21:41,360 --> 00:21:44,880 ‎เธอตกลงว่าจะยกเชลยครึ่งหนึ่ง ‎ที่จับได้ในสงครามให้พวกเขา 281 00:21:44,880 --> 00:21:48,640 ‎ซึ่งพวกเขาสามารถจับเป็นทาส ‎และนําไปใช้ในไร่ของพวกเขาได้ 282 00:21:48,640 --> 00:21:51,680 ‎เพื่อแลกกับสิ่งนั้น ‎ชาวดัตช์ตกลงสนับสนุนเอนจินก้า 283 00:21:51,680 --> 00:21:54,400 ‎ทั้งทางการทหารและทางการเมือง 284 00:21:54,400 --> 00:21:56,280 ‎มันเป็นการแลกเปลี่ยน 285 00:21:56,280 --> 00:22:01,400 ‎คุณจะปกป้องผู้คนได้ยังไง ‎ในยุคที่มีทาสอยู่ทุกหนแห่ง 286 00:22:01,400 --> 00:22:03,800 ‎ในยุคที่ความเป็นทาสกระจัดกระจายไปทั่วทุกที่ 287 00:22:03,800 --> 00:22:09,600 ‎ในยุคที่ความรุนแรงของการล่าอาณานิคม ‎ก่อให้เกิดทาส 288 00:22:09,600 --> 00:22:13,400 ‎หรือไม่ก็ผู้ที่สามารถต่อต้านความเป็นทาส ‎ด้วยการเป็นพันธมิตร 289 00:22:13,400 --> 00:22:15,640 ‎กับมหาอํานาจยุโรปที่ก็จับผู้คนเป็นทาส 290 00:22:16,960 --> 00:22:19,080 {\an8}‎ด้วยความช่วยเหลือจากทหารดัตช์ 291 00:22:19,080 --> 00:22:22,880 {\an8}‎เอนจินก้าเริ่มวางแผนโจมตี ‎ป้อมมัสซังกาโนเพื่อช่วยคัมบู 292 00:22:22,880 --> 00:22:26,240 ‎สองสัปดาห์ต่อมา พวกเขาเหลือเวลาอีกหนึ่งวัน ‎ก่อนเคลื่อนพลเข้าป้อม 293 00:22:34,400 --> 00:22:35,600 ‎ราชินีจงเจริญ 294 00:22:36,720 --> 00:22:38,960 ‎ขอให้เจ้าอยู่ดี เจ้ามาทําอะไรที่นี่ 295 00:22:43,840 --> 00:22:45,280 ‎ขอเวลาเราสักครู่ได้ไหม 296 00:22:52,640 --> 00:22:56,360 ‎พวกมันส่งกองกําลังขนาดใหญ่ ‎มาจากลิสบอน เพื่อสู้กับพวกดัตช์ 297 00:22:56,360 --> 00:22:58,440 ‎เพื่อนชาวดัตช์ของเราจึงต้องเรียกทหารกลับไป 298 00:22:58,440 --> 00:22:59,600 ‎หมายความว่ายังไง 299 00:23:00,480 --> 00:23:02,280 ‎แม้แต่ทหารที่นี่ด้วยเหรอ 300 00:23:03,160 --> 00:23:06,720 ‎ทุกคนต้องกลับไปปกป้องลูอันดา 301 00:23:08,440 --> 00:23:09,680 ‎รอไม่ได้เหรอ 302 00:23:10,560 --> 00:23:13,120 ‎อีกแค่วันเดียวเราก็จะบุกยึดป้อม 303 00:23:13,120 --> 00:23:14,400 ‎และช่วยคัมบูออกมา พวกเขา... 304 00:23:14,960 --> 00:23:16,000 ‎พวกเขาทําแบบนี้ไม่ได้ 305 00:23:16,800 --> 00:23:18,640 ‎คงไม่มีทางเลือกอื่น 306 00:23:20,400 --> 00:23:21,920 ‎จากคําบอกเล่าทั้งหมด 307 00:23:21,920 --> 00:23:25,840 ‎พวกโปรตุเกสขึ้นฝั่งที่ลูอันดามากเกินไป 308 00:23:28,040 --> 00:23:28,920 ‎ไม่ 309 00:23:29,720 --> 00:23:31,080 ‎อัญเชิญเอนกังกามา 310 00:23:31,080 --> 00:23:33,720 ‎บรรพบุรุษต้องมีวิธีอื่นแน่ 311 00:23:33,720 --> 00:23:38,120 ‎เรามาไกลถึงขนาดนี้ ‎เพื่อที่จะปล่อยมันหลุดมือไปอีกไม่ได้ 312 00:23:38,120 --> 00:23:41,440 ‎นางอยู่ไกลเกินไป ไม่มีเวลาเรียกนางมาแล้ว 313 00:23:44,840 --> 00:23:46,960 ‎งั้นบอกพวกเขาว่าข้าขอเวลาอีกหนึ่งวัน 314 00:23:47,600 --> 00:23:48,840 ‎แค่วันเดียว 315 00:23:49,600 --> 00:23:52,960 ‎แล้วข้าจะไปด้วยตัวเอง 316 00:23:52,960 --> 00:23:55,040 ‎พร้อมทหารของเรา ‎และของพวกเขาเพื่อร่วมสู้ด้วย 317 00:23:55,040 --> 00:23:57,640 ‎แต่เราสัญญาแล้วว่าจะช่วยพวกเขา 318 00:23:57,640 --> 00:23:59,520 ‎ใช่ แต่ไม่ใช่วันนี้ 319 00:24:00,280 --> 00:24:01,480 ‎พรุ่งนี้ 320 00:24:03,880 --> 00:24:06,920 ‎ข้าไม่คิดว่าพวกเขาจะมีเวลาถึงพรุ่งนี้ ราชินีข้า 321 00:24:07,560 --> 00:24:09,320 ‎ถ้าพวกเขาเสียลูอันดาไป 322 00:24:10,320 --> 00:24:14,400 ‎ทุกอย่างที่เราทําสําเร็จในวันนี้ก็จะสูญเปล่า 323 00:24:16,240 --> 00:24:18,440 ‎พวกเขาต้องการทหารกลับไปเดี๋ยวนี้ 324 00:24:21,240 --> 00:24:22,920 ‎เราต้องเลือก 325 00:24:40,280 --> 00:24:41,880 ‎บอกกองทัพให้เคลื่อนพล 326 00:24:43,960 --> 00:24:46,640 ‎แต่ทันทีที่เรื่องนี้จบลง 327 00:24:48,880 --> 00:24:52,000 ‎เราจะกลับมาช่วยคัมบูตามสัญญา 328 00:25:17,360 --> 00:25:19,560 ‎เมื่อเอนจินก้ามาถึงลูอันดาในที่สุด 329 00:25:19,560 --> 00:25:23,040 ‎เธอเห็นเรือดัตช์ลําสุดท้ายหายไปที่เส้นขอบฟ้า 330 00:25:24,160 --> 00:25:26,560 ‎ชาวโปรตุเกสกลับมาคุมเมืองอีกครั้ง 331 00:25:27,600 --> 00:25:31,160 ‎การต้องผิดหวังกับชาวดัตช์ ‎ทําให้เอนจินก้าเสียหายมาก 332 00:25:31,160 --> 00:25:33,680 ‎เธอตระหนักว่า ‎หากไร้การสนับสนุนทางทหารของพวกเขา 333 00:25:33,680 --> 00:25:36,360 ‎ก็ยากกว่าเดิมมากที่จะเอาชนะชาวโปรตุเกส 334 00:25:39,080 --> 00:25:42,120 ‎(มาทัมบา) 335 00:25:42,720 --> 00:25:46,200 ‎การต่อสู้ไม่ใช่ปัญหา ไม่ว่าจะมีหรือไม่มีพวกดัตช์ 336 00:25:46,200 --> 00:25:50,480 ‎ข้าก็ยังเป็นหนามยอกอกพวกมันอยู่ ‎แต่เราก็ยังไม่ได้คัมบูกลับมา 337 00:25:50,480 --> 00:25:53,600 ‎เหมือนพวกมันตั้งใจจะเก็บเธอไว้ ‎ไม่ว่าเราจะทําอะไรก็ตาม 338 00:25:53,600 --> 00:25:56,160 ‎งั้นเราก็สู้ต่อไปจนกว่าพวกมันจะไม่มีทางเลือก 339 00:25:56,160 --> 00:25:58,520 ‎เจ้ายังแข็งแกร่งดังเช่นวันที่เจ้าขึ้นครองบัลลังก์ 340 00:25:58,520 --> 00:26:00,480 ‎แต่ข้าก็ไม่ได้เป็นอมตะ 341 00:26:00,480 --> 00:26:01,920 ‎คัมบูก็เช่นกัน 342 00:26:02,760 --> 00:26:06,400 ‎และข้าต้องการให้นางมาแทนที่ข้า ‎เมื่อข้าไม่อยู่แล้ว 343 00:26:10,520 --> 00:26:12,360 ‎เราเจอพวกนี้ซ่อนอยู่ในโบสถ์ 344 00:26:14,040 --> 00:26:16,880 ‎เจ้า ข้ารู้จักเจ้านี่ 345 00:26:19,960 --> 00:26:23,080 ‎เจ้าไปทําอะไรในวันดู สหายเก่าข้า 346 00:26:23,080 --> 00:26:24,000 ‎สหายเหรอ 347 00:26:24,480 --> 00:26:25,800 ‎เจ้าเป็นพวกเยสุอิตแล้วเหรอ 348 00:26:25,800 --> 00:26:28,440 ‎พวกเขาไม่ใช่เยสุอิต พวกเขาเป็นกาปูชิน 349 00:26:28,440 --> 00:26:31,200 ‎ต่างกันตรงไหน ‎พวกมันก็รับใช้โปรตุเกสเหมือนกันหมด 350 00:26:31,200 --> 00:26:34,640 ‎เราไม่ได้เป็นพันธมิตรกับโปรตุเกส ‎พวกเขาขึ้นตรงกับโรม 351 00:26:34,640 --> 00:26:35,880 ‎- โรมเหรอ ‎- ไม่ใช่ลิสบอน 352 00:26:36,760 --> 00:26:38,840 ‎ใช่ ขึ้นตรงต่อพระสันตะปาปา 353 00:26:38,840 --> 00:26:40,480 ‎คาทอลิกทุกคนขึ้นตรงต่อพระสันตะปาปา 354 00:26:41,760 --> 00:26:43,840 ‎แม้แต่กษัตริย์แห่งโปรตุเกส 355 00:26:44,720 --> 00:26:48,120 ‎ข้ายังไม่ลืมทุกสิ่งที่เจ้าสอน ‎ในพิธีล้างบาปของข้า เห็นไหม 356 00:26:48,680 --> 00:26:50,480 ‎ต้องขอบคุณพระเจ้า ราชินีเอนจินก้า 357 00:26:51,480 --> 00:26:53,640 ‎ชาวคาทอลิกทุกคนต้องเชื่อฟังพระสันตะปาปา 358 00:26:53,640 --> 00:26:57,200 ‎งั้นทําไมเราไม่ตัดหัวพระสันตะปาปา ‎แทนเจ้าซะล่ะ 359 00:26:58,960 --> 00:27:01,400 ‎ในเมื่อเจ้าเป็นแค่หางของงูพิษ 360 00:27:01,400 --> 00:27:03,200 ‎ในขณะที่เขาเป็นหัว 361 00:27:03,200 --> 00:27:06,400 ‎เอนจินก้า โมนา เลิกทําให้แขกกลัวได้แล้ว 362 00:27:08,000 --> 00:27:10,160 ‎วันนี้จะไม่มีการตัดหัวอะไรทั้งนั้น 363 00:27:10,880 --> 00:27:12,480 ‎ดูแลแขกของเราให้ดี 364 00:27:13,320 --> 00:27:14,480 ‎เดี๋ยวนี้ 365 00:27:28,560 --> 00:27:29,640 ‎อะไร 366 00:27:30,520 --> 00:27:33,600 ‎บางทีเราอาจไล่ตามหางมานานเกินไป 367 00:27:35,720 --> 00:27:38,760 ‎ครั้งนี้ข้าคิดว่าเอนจินก้า โมนาพูดถูก 368 00:27:57,360 --> 00:28:01,960 ‎ในช่วงเวลาอันยากลําบากเช่นนี้ ‎ลูกต้องการความช่วยเหลือ ลูกต้องการคําชี้แนะ 369 00:28:03,040 --> 00:28:04,160 ‎อาเมน 370 00:28:06,760 --> 00:28:08,840 ‎หวังว่าข้าคงไม่ได้มารบกวนเจ้านะ สหายเก่า 371 00:28:09,760 --> 00:28:12,320 ‎ไม่ ไม่เลย 372 00:28:14,200 --> 00:28:15,480 ‎เห็นเจ้าแล้ว... 373 00:28:16,720 --> 00:28:19,200 ‎ทําให้ข้านึกถึงพิธีล้างบาปของข้าเมื่อหลายปีก่อน 374 00:28:20,520 --> 00:28:22,520 ‎มันเป็นวันอันศักดิ์สิทธิ์และน่าจดจํา 375 00:28:22,520 --> 00:28:24,000 ‎ส่วนใหญ่มันก็แค่งาน 376 00:28:26,400 --> 00:28:27,640 ‎ข้าล้อเล่น 377 00:28:28,280 --> 00:28:30,120 ‎มันน่าจดจําจริงๆ 378 00:28:30,960 --> 00:28:32,720 ‎ข้าจะเข้าเรื่องเลยแล้วกัน 379 00:28:34,440 --> 00:28:39,960 ‎ข้าต้องการให้พระสันตะปาปายอมรับข้า ‎ในฐานะผู้ปกครองอันชอบธรรมแห่งเอนดองโก 380 00:28:42,120 --> 00:28:44,320 ‎หากพระองค์ยอมรับข้า 381 00:28:45,160 --> 00:28:47,680 ‎พวกโปรตุเกสก็ต้องทําแบบเดียวกัน 382 00:28:48,600 --> 00:28:51,240 ‎ไม่เช่นนั้นจะเป็นการขัดคําสั่งพระสันตะปาปา 383 00:28:52,120 --> 00:28:52,960 ‎ซึ่งพวกเขาทําไม่ได้ 384 00:28:52,960 --> 00:28:56,320 ‎ข้าต้องการให้เจ้าและเพื่อนกาปูชินของเจ้าช่วย 385 00:28:56,320 --> 00:28:58,360 ‎เพื่อให้พระองค์ยอมรับข้า 386 00:28:59,000 --> 00:29:01,000 ‎- มันไม่ง่ายขนาดนั้น ‎- ข้ารู้ 387 00:29:01,640 --> 00:29:02,800 ‎เราจะทําได้ยังไง 388 00:29:04,200 --> 00:29:05,400 ‎ด้วยการหันมานับถือ 389 00:29:06,520 --> 00:29:08,080 ‎ไม่ใช่แค่ลูก 390 00:29:08,080 --> 00:29:09,600 ‎แต่ทุกคนในเอนดองโก 391 00:29:09,600 --> 00:29:11,920 ‎- วิถีของลูก... ‎- และวัฒนธรรมของเรา 392 00:29:13,800 --> 00:29:15,160 ‎ข้าต้องการพระสันตะปาปา 393 00:29:17,080 --> 00:29:20,960 ‎และข้าต้องการให้เจ้าช่วย ‎เพื่อดึงเขามาอยู่ฝั่งข้า 394 00:29:21,920 --> 00:29:23,120 ‎เจ้า... 395 00:29:24,000 --> 00:29:26,000 ‎กับเพื่อนๆ กาปูชินของเจ้าจะช่วยข้าไหม 396 00:29:31,480 --> 00:29:33,960 ‎บาทหลวงเซโลเตสตกลงจะช่วยเธอ 397 00:29:33,960 --> 00:29:36,640 ‎เอนจินก้าจึงเริ่มส่งจดหมายให้พระสันตะปาปา 398 00:29:36,640 --> 00:29:40,080 ‎เธอบอกว่าเธอเต็มใจจะกลับสู่ศาสนาคริสต์ 399 00:29:40,080 --> 00:29:43,600 ‎และเธอยังเรียกผู้คน เรียกมิชชันนารีมา 400 00:29:43,600 --> 00:29:47,120 ‎และทําพิธีล้างบาปให้คนของเธอ ‎และเธอได้นําศาสนาคริสต์ 401 00:29:47,120 --> 00:29:48,560 ‎เข้ามาในอาณาจักรของเธอ 402 00:29:53,120 --> 00:29:55,160 ‎ขณะที่เธอกําลังรอคําตอบจากพระสันตะปาปา 403 00:29:55,160 --> 00:29:57,640 ‎โปรตุเกสใช้ประโยชน์ ‎จากการดิ้นรนของเอนจินก้า 404 00:29:57,640 --> 00:29:59,200 ‎ในการพาคัมบู น้องสาวของเธอกลับมา 405 00:29:59,200 --> 00:30:02,040 ‎พวกเขาส่งทูตทางศาสนามาเจรจาปล่อยตัวเธอ 406 00:30:04,440 --> 00:30:09,040 ‎โปรตุเกสต้องการให้พวกคุณเลิกปฏิบัติวิถีสงคราม 407 00:30:09,960 --> 00:30:12,200 ‎หากคุณยังอยากพบน้องสาวของคุณอีก 408 00:30:12,200 --> 00:30:14,080 ‎"วิถีสงคราม" 409 00:30:15,520 --> 00:30:16,440 ‎ดูซิว่าใครพูด 410 00:30:18,040 --> 00:30:19,160 ‎ข้าขอแค่... 411 00:30:19,800 --> 00:30:22,120 ‎ให้พวกเจ้าคืนน้องสาวข้ามา 412 00:30:23,320 --> 00:30:25,360 ‎ผู้สืบทอดโดยชอบธรรมของข้า 413 00:30:25,360 --> 00:30:27,280 ‎และอย่ามายุ่งกับเราอีก 414 00:30:29,080 --> 00:30:32,440 ‎ถ้าเจ้าทําเช่นนั้น ก็จะไม่มีสงครามอีกต่อไป 415 00:30:33,800 --> 00:30:36,960 ‎เราต้องการยุติวิถีนอกรีตของคุณ 416 00:30:38,480 --> 00:30:42,160 ‎เราต้องการหลักฐานอันชัดเจน ‎ว่าคุณเปลี่ยนมานับถือศาสนาคริสต์ 417 00:30:43,600 --> 00:30:46,040 ‎รวมถึงคนของคุณด้วย 418 00:30:49,360 --> 00:30:50,280 ‎กล้าดียังไง 419 00:30:50,280 --> 00:30:51,680 ‎ให้เขาพูดให้จบก่อน 420 00:31:00,960 --> 00:31:01,880 ‎และ... 421 00:31:04,920 --> 00:31:05,880 ‎และอะไร 422 00:31:07,720 --> 00:31:10,960 ‎ข้าหลวงชิคอร์โรยังเรียกร้องทาส 200 คน 423 00:31:11,720 --> 00:31:13,200 ‎เพื่อเป็นบรรณาการทางไมตรีจิต 424 00:31:15,680 --> 00:31:19,320 ‎คริสตจักรคาทอลิก ‎มีส่วนร่วมในการค้าทาสอย่างมาก 425 00:31:19,320 --> 00:31:21,520 ‎ฉันไม่คิดว่าเราเคยมี 426 00:31:21,520 --> 00:31:24,920 ‎การพูดคุยกันอย่างละเอียดว่าคริสตจักร 427 00:31:24,920 --> 00:31:26,920 ‎มีบทบาทในการค้าทาสมากแค่ไหน 428 00:31:26,920 --> 00:31:30,920 ‎และความมั่งคั่งจากการค้าทาส ‎เสริมสร้างคริสตจักรคาทอลิกมากขนาดไหน 429 00:31:42,640 --> 00:31:44,440 ‎ขอพูดให้ชัดเจนนะ 430 00:31:48,760 --> 00:31:50,440 ‎เจ้ากําลังขอให้เรา 431 00:31:51,640 --> 00:31:54,920 ‎หันหลังให้บรรพบุรุษของเรา 432 00:31:56,440 --> 00:31:58,200 ‎ทิ้งวัฒนธรรมของเรา 433 00:31:59,560 --> 00:32:01,720 ‎สิ่งที่เรารู้จักมาตั้งแต่เกิด 434 00:32:03,240 --> 00:32:04,800 ‎เพื่ออะไร 435 00:32:06,480 --> 00:32:07,600 ‎พระเจ้า... 436 00:32:08,600 --> 00:32:10,640 ‎ที่เราออกเสียงชื่อไม่ได้ 437 00:32:12,360 --> 00:32:16,080 ‎ที่เราพูดภาษาเขาไม่ได้ 438 00:32:17,600 --> 00:32:19,600 ‎และยิ่งไปกว่านั้น 439 00:32:21,560 --> 00:32:22,600 ‎เจ้ายังขอ... 440 00:32:23,520 --> 00:32:29,120 ‎ทาสเพิ่มอีก 200 คนจากหลายพันคน 441 00:32:31,480 --> 00:32:32,760 ‎หลายพันคน... 442 00:32:33,960 --> 00:32:36,320 ‎ที่เจ้าได้ไปแล้ว 443 00:32:41,600 --> 00:32:42,760 ‎ถูกต้องไหม 444 00:32:46,440 --> 00:32:49,040 {\an8}‎จะพอได้หรือยัง 445 00:32:50,920 --> 00:32:54,800 ‎พระคริสต์ของเจ้าพูดถึงความรักและความเมตตา 446 00:32:54,800 --> 00:32:55,920 ‎แล้วเจ้าล่ะ 447 00:33:00,760 --> 00:33:06,280 ‎ข้าจะไม่ให้ทาสเพิ่มอีก 200 คน 448 00:33:06,280 --> 00:33:07,600 ‎ข้า... 449 00:33:10,080 --> 00:33:13,800 ‎เราให้ไปมากพอแล้ว 450 00:33:25,120 --> 00:33:28,440 ‎เพื่อให้ได้คัมบูกลับมา ‎เอนจินก้ายอมรับเงื่อนไขของโปรตุเกสบางข้อ 451 00:33:28,440 --> 00:33:32,080 ‎แต่เธอปฏิเสธที่จะทําตาม ‎ข้อเรียกร้องเรื่องทาส 200 คน 452 00:33:32,080 --> 00:33:33,400 ‎ซึ่งก็เหมือนการไม่ให้ 453 00:33:33,400 --> 00:33:36,000 ‎เงินเกือบครึ่งล้านดอลลาร์เมื่อเทียบกับปัจจุบัน 454 00:33:37,800 --> 00:33:41,000 ‎(มาทัมบา สองปีต่อมา) 455 00:33:41,000 --> 00:33:43,760 ‎เพื่อโน้มน้าวให้พระสันตะปาปายอมรับเธอ 456 00:33:43,760 --> 00:33:46,240 ‎เอนจินก้าได้สร้างโบสถ์ทั่วอาณาจักร 457 00:33:46,240 --> 00:33:48,960 ‎และจัดพิธีล้างบาปจํานวนมากให้คนของเธอ 458 00:33:48,960 --> 00:33:50,120 ‎นางอยู่ไหน 459 00:33:52,240 --> 00:33:54,160 ‎เมื่อข้อตกลงบางส่วนได้รับการยินยอม 460 00:33:54,160 --> 00:33:56,800 ‎ชาวโปรตุเกสก็ปล่อยตัวคัมบู น้องสาวของเธอ 461 00:33:56,800 --> 00:34:02,000 ‎แต่พระสันตะปาปาก็ยังไม่ยอมรับเธอ ‎ในฐานะผู้ปกครองชาวคริสต์ 462 00:34:06,000 --> 00:34:07,520 ‎นางอยู่นั่น 463 00:34:32,360 --> 00:34:37,560 ‎คัมบู 464 00:34:45,080 --> 00:34:46,719 ‎คัมบู 465 00:34:47,639 --> 00:34:49,199 ‎ขอบคุณ บรรพบุรุษข้า 466 00:34:54,320 --> 00:34:55,880 ‎ดูเจ้าสิ 467 00:34:59,760 --> 00:35:01,600 ‎น้องสาวตัวน้อยของข้า 468 00:35:02,640 --> 00:35:04,560 ‎เรียกใครว่าตัวน้อย 469 00:35:13,240 --> 00:35:17,160 ‎- คัมบู ‎- คัมบู 470 00:35:17,160 --> 00:35:18,440 ‎ขอบคุณ 471 00:35:36,080 --> 00:35:38,400 ‎องโกโยเต้นไฟแลบเลย 472 00:35:46,800 --> 00:35:48,720 ‎อยากให้ฟุนจีมาเห็นจัง 473 00:35:52,160 --> 00:35:53,760 ‎ท่านพ่อก็ด้วย 474 00:35:54,720 --> 00:35:55,680 ‎พวกเขามองอยู่ 475 00:35:56,720 --> 00:36:00,160 ‎บรรพบุรุษเดินเคียงข้างเราเสมอ 476 00:36:04,680 --> 00:36:06,360 ‎ข้ารู้ว่ามันไม่ง่าย 477 00:36:07,160 --> 00:36:08,640 ‎การยอมให้... 478 00:36:10,320 --> 00:36:13,280 ‎ธรรมเนียมคาทอลิกมาอยู่ในหมู่คนของเรา 479 00:36:14,080 --> 00:36:15,360 ‎เพื่อโน้มน้าวพระสันตะปาปา 480 00:36:15,360 --> 00:36:16,800 ‎เพื่อรักษาสันติภาพ 481 00:36:18,120 --> 00:36:20,160 ‎เพื่อรับรองการสืบราชบัลลังก์ของเจ้า 482 00:36:22,040 --> 00:36:23,760 ‎และอนาคตของประชาชน 483 00:36:27,200 --> 00:36:30,040 ‎ข้าไม่ได้ทําอะไรที่บรรพบุรุษไม่ได้ชี้นํา 484 00:36:32,280 --> 00:36:34,480 ‎และแน่นอนว่าข้าไม่ได้ทําเพื่อคนขาวคนไหน 485 00:36:35,680 --> 00:36:37,920 ‎ไม่ว่าเขาจะคิดว่าตัวเองมีอํานาจแค่ไหนก็ตาม 486 00:36:39,080 --> 00:36:40,280 ‎ข้ารู้ 487 00:36:46,200 --> 00:36:47,800 ‎เพราะข้าจะไม่ได้อยู่ที่นี่ตลอดไป 488 00:36:50,000 --> 00:36:51,520 ‎อย่าพูดแบบนั้นสิ เอนจินก้า 489 00:36:53,840 --> 00:36:54,960 ‎เมื่อข้าจากไปแล้ว 490 00:36:58,160 --> 00:37:00,760 ‎จงจดจําทุกอย่างที่ทําให้เรามาถึงจุดนี้ 491 00:37:02,520 --> 00:37:04,040 ‎จงต่อสู้เพื่อปกป้องมัน 492 00:37:12,840 --> 00:37:15,040 ‎ถ้าข้าไม่ดีพอล่ะ 493 00:37:16,960 --> 00:37:19,880 ‎ตราบใดที่เราเดินเคียงข้างบรรพบุรุษ 494 00:37:20,600 --> 00:37:22,800 ‎เราก็ดีพอเสมอ 495 00:37:26,560 --> 00:37:28,880 ‎เราไม่เคยโดดเดี่ยว 496 00:37:51,000 --> 00:37:54,080 ‎(ห้าปีต่อมา) 497 00:38:09,080 --> 00:38:11,000 ‎เอนจินก้าไล่ตามพระสันตะปาปา 498 00:38:11,000 --> 00:38:14,080 ‎ด้วยจดหมายฉบับแล้วฉบับเล่านานหลายปี ‎แทบจะเป็นทศวรรษ 499 00:38:22,200 --> 00:38:25,480 ‎จนกระทั่งเธอได้รับจดหมาย ‎ที่ปิดฉากทุกอย่างลง 500 00:38:25,480 --> 00:38:30,200 ‎จดหมายที่ยอมรับว่าอาณาจักรเธอ ‎เป็นรัฐแอฟริกันคริสเตียนอย่างแท้จริง 501 00:38:30,200 --> 00:38:33,600 ‎และชาวโปรตุเกสต้องยอมรับพวกเธอ 502 00:38:39,040 --> 00:38:40,720 ‎ฉันเชื่อว่ามันคือสันติสุข 503 00:38:42,560 --> 00:38:44,040 ‎สันติสุขในที่สุด 504 00:38:44,040 --> 00:38:47,000 ‎เพราะแม้แต่นักรบที่ยิ่งใหญ่ที่สุด 505 00:38:47,000 --> 00:38:49,640 ‎ก็มีวันที่พวกเขาต้องวางอาวุธลง 506 00:38:49,640 --> 00:38:54,120 ‎ไม่ว่าจะเป็นในสนามรบ ‎ซึ่งเป็นการตายอย่างมีเกียรติของนักรบ 507 00:38:54,120 --> 00:38:57,120 ‎หรือในกรณีของเธอ บนบัลลังก์ 508 00:38:58,240 --> 00:39:00,040 ‎ที่ที่เธอจะจากไป 509 00:39:01,600 --> 00:39:05,440 ‎ในช่วงบั้นปลายชีวิตของเอนจินก้า 510 00:39:05,440 --> 00:39:08,560 ‎การค้าทาสได้รับความนิยมเป็นอย่างสูง 511 00:39:08,560 --> 00:39:11,160 ‎แทบไม่มีประเทศไหนเลย 512 00:39:11,160 --> 00:39:14,160 ‎มีไม่กี่ประเทศที่ไม่เกี่ยวข้องกับการค้าทาส 513 00:39:14,160 --> 00:39:17,360 ‎ที่ไม่ได้ปล้นทวีปแอฟริกา 514 00:39:17,360 --> 00:39:20,440 ‎จากชาวแอฟริกันที่ตกเป็นทาสหลายล้านคน 515 00:39:20,440 --> 00:39:23,600 ‎เธอสู้กับมันไม่ได้ เธอสู้กับทั้งโลกไม่ได้ 516 00:39:33,760 --> 00:39:36,760 ‎เอนจินก้าเป็นผู้นําแอฟริกันคนเดียว ‎ที่ได้รับการยอมรับ 517 00:39:36,760 --> 00:39:39,800 ‎โดยผู้ปกครองยุโรปที่มีอํานาจในฐานะกษัตริย์หญิง 518 00:39:41,120 --> 00:39:43,080 ‎เอนจินก้าเป็นมารดาของประเทศ 519 00:39:43,680 --> 00:39:45,160 ‎แต่เธอรักประเทศของเธอ 520 00:39:45,160 --> 00:39:47,680 ‎และเพื่อการนั้น เธอได้เสียสละมากมาย 521 00:39:48,360 --> 00:39:50,800 ‎แต่การเสียสละเหล่านั้น 522 00:39:50,800 --> 00:39:53,880 ‎ทําให้อาณาจักรของเธอได้รับเอกราช 523 00:39:53,880 --> 00:39:56,840 ‎ขณะที่แอฟริกาส่วนที่เหลือถูกจักรวรรดินิยมกลืนกิน 524 00:39:59,360 --> 00:40:01,680 ‎เรื่องราวของเรายังต้องถูกเล่าขาน 525 00:40:01,680 --> 00:40:05,000 ‎เพราะส่วนใหญ่แล้วเราไม่ได้เป็นคนเล่า 526 00:40:05,000 --> 00:40:07,200 ‎คนอื่นเป็นคนเล่าแทนเรา 527 00:40:07,800 --> 00:40:10,960 {\an8}‎ในฐานะที่ฉันเป็นหญิงชาวแองโกลา 528 00:40:10,960 --> 00:40:15,080 {\an8}‎ที่เกี่ยวข้องกับหอจดหมายเหตุ 529 00:40:15,080 --> 00:40:16,760 ‎ฉันได้รับรู้เรื่องราวของเอนจินก้า 530 00:40:16,760 --> 00:40:20,680 ‎และจนถึงวันนี้ มันก็ไม่เคยจากฉันไป 531 00:40:22,080 --> 00:40:24,000 ‎มันช่างสะเทือนอารมณ์ 532 00:40:28,960 --> 00:40:30,840 ‎มันสําคัญ 533 00:40:31,880 --> 00:40:34,160 ‎ทั้งในแองโกลา 534 00:40:34,840 --> 00:40:36,160 ‎ตลอดจนโลกใบนี้ 535 00:40:37,720 --> 00:40:39,200 ‎เอนจินก้าจะคงอยู่ต่อไป 536 00:40:44,040 --> 00:40:48,400 ‎ฉันมองว่าเธอน่าจะเป็น ‎หนึ่งในนักรบหญิงที่ยิ่งใหญ่ที่สุด 537 00:40:48,400 --> 00:40:51,440 ‎และผู้นําหญิงที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่โลกเคยมีมา 538 00:40:57,600 --> 00:40:59,440 ‎ในช่วงบั้นปลายชีวิตของเอนจินก้า 539 00:40:59,440 --> 00:41:02,480 ‎เธอได้ทุกอย่างที่เธอต่อสู้เพื่อให้ได้มา 540 00:41:02,480 --> 00:41:07,040 ‎เธอรักษาอาณาจักรให้ปลอดภัย ‎และเป็นเอกราชเพื่อประชาชนของเธอ 541 00:41:07,040 --> 00:41:11,760 ‎เชื้อสายราชวงศ์ที่เธอยอมสละมากมาย ‎เพื่อรักษาไว้ยังคงดําเนินต่อไป 542 00:41:11,760 --> 00:41:14,320 ‎แรกสุดคือคัมบู น้องสาวเธอ 543 00:41:14,320 --> 00:41:18,440 ‎ตามมาด้วยกษัตริย์หญิงอีกสามคน ‎ที่ปกครองมาทัมบาในเวลาต่อมา 544 00:41:19,120 --> 00:41:21,120 ‎เช่นเดียวกับส่วนใหญ่ในแอฟริกา 545 00:41:21,120 --> 00:41:24,840 ‎ในที่สุดกองกําลังยุโรปก็เข้ายึดครองทั้งทวีป 546 00:41:24,840 --> 00:41:29,880 ‎เอนดองโกตกเป็นของโปรตุเกส ‎และเป็นที่รู้จักกันในนามแองโกลา 547 00:41:30,520 --> 00:41:34,360 ‎และเช่นเดียวกับเรื่องราวส่วนใหญ่ ‎ที่ถูกเล่าโดยผู้ล่าฝ่ายเดียว 548 00:41:34,360 --> 00:41:38,160 ‎ความกล้าหาญของเอนจินก้าถูกลดทอน ‎เรื่องราวของเธอถูกกลบฝัง 549 00:41:38,160 --> 00:41:39,960 ‎จากนั้นในปี 1960 550 00:41:39,960 --> 00:41:43,400 ‎ชาวแองโกลารุ่นใหม่ต่อสู้เพื่อเอกราช 551 00:41:43,400 --> 00:41:45,960 ‎และยกเอนจินก้า 552 00:41:46,800 --> 00:41:51,240 ‎เป็นสัญลักษณ์แห่งการต่อต้าน ‎ความหวัง และการปฏิวัติของพวกเขา 553 00:41:51,240 --> 00:41:54,760 ‎เธอคือนักรบที่ทรงพลังและราชินีแอฟริกา 554 00:41:54,760 --> 00:41:57,640 ‎ผู้ซึ่งเรื่องราวของเธอสมควรได้รับการเล่าขาน 555 00:42:01,960 --> 00:42:06,560 ‎(ทาสหกล้านคนถูกส่งออก ‎จากแองโกลาเพียงแห่งเดียว) 556 00:42:06,560 --> 00:42:09,160 ‎(ระหว่างปี 1525 ถึง 1866) 557 00:42:11,920 --> 00:42:15,000 ‎(หลังจากการต่อสู้เพื่ออิสรภาพอันยาวนาน) 558 00:42:15,000 --> 00:42:20,320 ‎(ในที่สุดการยึดครองแองโกลาของโปรตุเกส ‎ก็สิ้นสุดลงในปี 1975) 559 00:43:25,680 --> 00:43:30,680 {\an8}‎คําบรรยายโดย: ศรัญวัสส์ อัมภสุวรรณ์