1
00:00:40,168 --> 00:00:44,126
‪(ทรานส์แอตแลนติก)

2
00:00:44,126 --> 00:00:45,334
‪(โรงแรมสเปลนดีด
‪มาร์กเซย)

3
00:00:49,918 --> 00:00:50,751
‪รับเพิ่มไหมครับ

4
00:00:51,251 --> 00:00:52,251
‪ไม่ครับ ขอบคุณ

5
00:00:55,168 --> 00:00:56,751
‪ขอกาแฟที่นึงค่ะ

6
00:01:03,251 --> 00:01:04,084
‪ผมแต่งงานแล้ว

7
00:01:06,209 --> 00:01:07,709
‪ชอบความมั่นใจของคุณนะ

8
00:01:07,709 --> 00:01:10,084
‪แต่ฉันไม่ได้พยายามจะอ่อยคุณ

9
00:01:12,834 --> 00:01:14,459
‪ได้ข่าวว่าคุณพบทางออกแล้ว

10
00:01:16,126 --> 00:01:19,751
‪เพื่อนชาวอังกฤษของเราหลายคน
‪ติดอยู่ในฝรั่งเศสหลังการถอยทัพที่ดันเคิร์ก

11
00:01:20,251 --> 00:01:21,251
‪หลายคนเกินไป

12
00:01:23,334 --> 00:01:24,334
‪พวกเขาต้องการให้ช่วย

13
00:01:25,376 --> 00:01:29,584
‪คุณกําลังขอให้ผมลักลอบขนเชลยศึก
‪ออกจากฝรั่งเศสเหรอ ผมเป็นคนอเมริกันนะ

14
00:01:29,584 --> 00:01:30,834
‪ใช่เลย

15
00:01:36,209 --> 00:01:38,751
‪อังกฤษอยู่ในภาวะสงครามและถูกปิดล้อม

16
00:01:39,543 --> 00:01:42,043
‪เราต้องการพันธมิตร
‪ที่ทํางานได้อย่างอิสระในฝรั่งเศส

17
00:01:42,043 --> 00:01:43,668
‪- คุณ...
‪- เรียกฉันว่ามาร์โก

18
00:01:44,168 --> 00:01:48,209
‪มาร์โก ประเทศของผม
‪เป็นกลางอย่างเป็นทางการในสงครามนี้

19
00:01:48,209 --> 00:01:52,293
‪ฉันอ่านบทความที่คุณเขียนจากเบอร์ลิน
‪ในนิวยอร์กไทมส์แล้ว คุณฟราย

20
00:01:52,293 --> 00:01:55,043
‪ฉันรู้ว่าคุณรู้สึกยังไง
‪กับความเป็นกลางของอเมริกา

21
00:02:02,043 --> 00:02:03,501
‪สิ่งที่คุณกําลังเสนอ

22
00:02:04,501 --> 00:02:05,418
‪คือการกบฏ

23
00:02:07,626 --> 00:02:08,459
‪คุณเบนจามิน

24
00:02:09,709 --> 00:02:14,709
‪ขอโทษนะครับ หวังว่าคงไม่ว่าอะไร
‪ผมมีคําถามเกี่ยวกับงานของคุณน่ะครับ

25
00:02:14,709 --> 00:02:15,959
‪คุณมาทําอะไรที่นี่

26
00:02:15,959 --> 00:02:18,459
‪ความอยากรู้น่ะครับ

27
00:02:22,293 --> 00:02:23,418
‪นี่ครับ

28
00:02:23,418 --> 00:02:28,543
‪ถ้ารัศมีของวัตถุที่พิเศษหายไป
‪เวลาที่มันถูกผลิตออกมาจํานวนมาก

29
00:02:29,418 --> 00:02:30,418
‪มันหายไปไหน

30
00:02:32,418 --> 00:02:34,168
‪คําถามที่น่าสนใจกว่าคือ

31
00:02:34,168 --> 00:02:39,793
‪เกิดอะไรขึ้นกับรัศมีของวัตถุพิเศษ

32
00:02:39,793 --> 00:02:42,584
‪ที่กระจัดกระจายเพราะพลังแห่งความชั่วร้าย

33
00:02:43,584 --> 00:02:46,168
‪ในขณะที่โลกที่เราคุ้นเคยกําลังถูกทําลาย

34
00:02:46,168 --> 00:02:47,959
‪แตกเป็นเสี่ยงๆ

35
00:02:49,834 --> 00:02:50,834
‪แต่วันนึง

36
00:02:51,584 --> 00:02:55,834
‪เราจะประกอบชิ้นส่วนต่างๆ
‪กลับเป็นเหมือนเดิมอีกครั้ง เหมือนตัวต่อ

37
00:02:57,834 --> 00:03:00,751
‪และกระบวนการนี้เรียกว่าทิคคุน โอลัม

38
00:03:00,751 --> 00:03:07,334
‪ทิคคุน โอลัม

39
00:03:07,334 --> 00:03:08,543
‪ใช่เลย

40
00:03:08,543 --> 00:03:12,001
‪เรากําลังอยากให้ทุนกลุ่มต่อต้านเล็กๆ
‪เหมือนกลุ่มของคุณ

41
00:03:12,668 --> 00:03:15,334
‪คณะกรรมการช่วยเหลือฉุกเฉินอเมริกัน
‪เป็นองค์กรบรรเทาทุกข์

42
00:03:15,334 --> 00:03:18,751
‪ผมมาที่นี่เพื่อช่วยคนหนีความรุนแรง
‪ไม่ใช่ช่วยสร้างความรุนแรง

43
00:03:18,751 --> 00:03:21,168
‪- งั้นก็ช่วยคนของเราหนีสิ
‪- ผมช่วยคุณไม่ได้

44
00:03:21,168 --> 00:03:24,251
‪เห็นผู้ชายคนนั้นไหม
‪ที่ใส่เสื้อคลุม เพิ่งเดินผ่านไป

45
00:03:24,834 --> 00:03:28,334
‪เขาเป็นผู้บัญชาการตํารวจมาร์กเซย
‪เขากําลังเตรียมบุกค้นสเปลนดีด

46
00:03:30,084 --> 00:03:30,918
‪เมื่อไหร่

47
00:03:32,793 --> 00:03:34,626
‪- อีกห้าหรือสิบนาที
‪- อะไรนะ

48
00:03:34,626 --> 00:03:37,001
‪ผู้ชายหมวกเขียวที่อ่านหนังสือพิมพ์อิตาเลียนอยู่

49
00:03:37,001 --> 00:03:38,084
‪นั่นก็คนของเขา

50
00:03:38,084 --> 00:03:41,668
‪สองคนนั้นที่สวมผ้าพันคอ
‪กําลังคุยอยู่ข้างโต๊ะนั่นก็ด้วย

51
00:03:42,168 --> 00:03:45,626
‪และผู้ชายคนนั้นที่กําลังขัดรองเท้า
‪และสูบซิการ์อยู่

52
00:03:48,334 --> 00:03:50,793
‪ทั้งสี่คนกําลังรอสัญญาณจากผู้บัญชาการ

53
00:03:51,543 --> 00:03:52,543
‪คุณรู้ได้ยังไง

54
00:03:54,334 --> 00:03:56,001
‪ก็รอดูแล้วกัน

55
00:04:06,459 --> 00:04:09,126
‪ลาร์บี เบนบาเร็ก เห็นชัยชนะล่าสุดของเขาไหม

56
00:04:09,126 --> 00:04:10,959
‪- ใครนะ
‪- ลาร์บี เบนบาเร็กไง

57
00:04:11,543 --> 00:04:14,876
‪ไข่มุกดําแห่งมาร์กเซย คุณไม่ใช่แฟนบอลเหรอ

58
00:04:14,876 --> 00:04:15,793
‪ไม่ใช่

59
00:04:17,084 --> 00:04:19,543
‪ฉันมีเหตุผลให้เชื่อว่าโรงแรมนี้กําลังจะถูกบุกค้น

60
00:04:19,543 --> 00:04:21,626
‪- อะไรนะ
‪- เราต้องพาคนของเราออกไป

61
00:04:21,626 --> 00:04:25,501
‪คุณเบนจามินและคนอื่นๆ
‪จะขึ้นรถไฟไปบันยุลส์วันนี้

62
00:04:25,501 --> 00:04:27,376
‪และไปเทือกเขาพิรินีคืนนี้

63
00:04:27,876 --> 00:04:29,876
‪พาเขาไปหาลิซ่าทีได้ไหม ฉันคิดออกแล้วว่า

64
00:04:29,876 --> 00:04:32,043
‪จะพาคนอื่นไปอยู่ที่ไหนสักหนึ่งคืน

65
00:04:32,043 --> 00:04:34,334
‪ว่าแต่ แมรี่ เจย์นอยู่ข้างบนรึเปล่า

66
00:04:35,209 --> 00:04:39,043
‪สุดยอดไหมล่ะ ถ้าทุกคนแต่งตัวเป็นคนงานไร่องุ่น

67
00:04:39,043 --> 00:04:41,709
‪ลิซ่าก็พาคนไปเทือกเขาพิรินีตอนกลางวันได้

68
00:04:41,709 --> 00:04:43,751
‪และรองเท้าพวกนี้ก็ใส่สบายกว่า

69
00:04:43,751 --> 00:04:46,418
‪รองเท้าเก่าๆ ที่ทุกคนใส่กันด้วย

70
00:04:47,084 --> 00:04:49,543
‪- ไม่ชอบเหรอ
‪- เปล่า มันแค่ไม่ใหญ่พอ

71
00:04:50,959 --> 00:04:52,584
‪สบายจนฉันอาจจะไม่ถอดออกเลยละ

72
00:04:52,584 --> 00:04:54,876
‪ขอแค่คุณอย่าใส่มันหนีไปอเมริกาเองก็พอ

73
00:04:54,876 --> 00:04:56,709
‪ไม่หรอก ฉันจะไม่ไปไหนทั้งนั้น

74
00:04:57,209 --> 00:05:00,084
‪ถึงพ่อจะโกรธฉันมากแค่ไหนก็เถอะ

75
00:05:00,084 --> 00:05:03,834
‪เขาพูดตลอดว่า
‪"มาร์กเซยไม่ใช่ที่สําหรับผู้หญิงอเมริกันอย่างลูก"

76
00:05:04,334 --> 00:05:06,376
‪แล้วผู้หญิงอเมริกันอย่างคุณเป็นยังไง

77
00:05:11,168 --> 00:05:12,168
‪คุณก็รู้

78
00:05:14,418 --> 00:05:16,626
‪ก็จริงนะ เราไม่ค่อยเห็น
‪นักท่องเที่ยวอเมริกันแถวนี้

79
00:05:16,626 --> 00:05:18,709
‪โทษนะ ฉันไม่ใช่นักท่องเที่ยว

80
00:05:18,709 --> 00:05:19,709
‪งั้นเหรอ

81
00:05:19,709 --> 00:05:22,043
‪หัวเราะทําไม ไม่ตลกนะ

82
00:05:22,043 --> 00:05:26,168
‪ฉันมีเรื่องต้องรับผิดชอบที่นี่จริงๆ
‪มีคนหวังพึ่งพาฉันอยู่

83
00:05:26,168 --> 00:05:27,959
‪ใช่ ผมหวังพึ่งพาคุณอยู่

84
00:05:29,751 --> 00:05:31,293
‪นี่คุณล้อฉันเหรอ

85
00:05:33,168 --> 00:05:34,959
‪ผมจะไม่มีวันล้อคุณเลย

86
00:05:46,168 --> 00:05:48,334
‪- ตํารวจกําลังบุกค้นโรงแรม
‪- อะไรนะ...

87
00:05:54,709 --> 00:05:56,043
‪ตํารวจ!

88
00:05:58,668 --> 00:05:59,668
‪ขอดูเอกสารด้วย

89
00:06:03,751 --> 00:06:04,834
‪เกิดอะไรขึ้น

90
00:06:06,251 --> 00:06:08,751
‪- คุณเป็นผู้จัดการโรงแรมเหรอ
‪- ไม่ ผมแวเรียน ฟราย

91
00:06:08,751 --> 00:06:11,418
‪ผู้อํานวยการ
‪คณะกรรมการช่วยเหลือฉุกเฉินอเมริกัน

92
00:06:11,418 --> 00:06:14,126
‪แขกหลายคนในโรงแรมนี้
‪อยู่ภายใต้การคุ้มครองของเรา

93
00:06:14,126 --> 00:06:17,001
‪พวกเขายังลําบากไม่พออีกเหรอ
‪ไม่มีใครทําผิดกฎหมายเลยนะ

94
00:06:17,001 --> 00:06:19,001
‪พวกเขาเป็นอาชญากรต่างด้าว คุณฟราย

95
00:06:19,001 --> 00:06:20,168
‪พวกเขาเป็นผู้ลี้ภัย

96
00:06:20,168 --> 00:06:21,376
‪ต่างกันตรงไหน

97
00:06:24,793 --> 00:06:27,293
‪- คุณเบนจามิน รีบแต่งตัวครับ
‪- เกิดอะไรขึ้น

98
00:06:27,293 --> 00:06:29,334
‪เร็วเข้า ตํารวจมาแล้ว

99
00:06:40,209 --> 00:06:41,251
‪ตํารวจ!

100
00:06:42,543 --> 00:06:43,709
‪นี่ตํารวจ เปิดประตู!

101
00:06:52,668 --> 00:06:54,043
‪ตํารวจ! เปิดประตู!

102
00:06:54,626 --> 00:06:55,751
‪ตํารวจ!

103
00:06:58,334 --> 00:06:59,459
‪เปิดประตู!

104
00:07:02,209 --> 00:07:05,501
‪ออกไปนะ ไอ้โรคจิต ออกไปเลย

105
00:07:05,501 --> 00:07:07,001
‪ออกไป!

106
00:07:17,334 --> 00:07:21,043
‪โอ้ ดูนี่ครับ เราให้คนอยู่ในนี้ได้
‪อย่างน้อยครั้งละสามคน

107
00:07:21,043 --> 00:07:22,668
‪ผมพาพวกเขาลงลิฟต์ได้

108
00:07:25,334 --> 00:07:27,959
‪- แน่ใจนะว่าเราหลบที่นี่ได้
‪- เราไม่ได้จะหลบครับ

109
00:07:31,876 --> 00:07:32,876
‪โอ๊ย เวร!

110
00:07:33,376 --> 00:07:34,459
‪รองเท้าเอสพาดริลล์

111
00:07:34,459 --> 00:07:35,709
‪เดี๋ยวผมมานะ

112
00:07:38,834 --> 00:07:42,168
‪โอเค นี่ นี่สําหรับพวกเขา

113
00:07:42,168 --> 00:07:43,751
‪แล้วเอาที่เหลือไปซ่อนนะ

114
00:07:43,751 --> 00:07:45,209
‪- ขอบคุณ
‪- ขอบคุณ

115
00:07:45,209 --> 00:07:46,251
‪แล้วหลังจากนั้นล่ะ

116
00:07:46,251 --> 00:07:48,834
‪ผมจะไปหาคุณ ไม่ว่าคุณอยู่ที่ไหน

117
00:07:49,459 --> 00:07:50,334
‪ดีค่ะ

118
00:07:54,251 --> 00:07:56,501
‪- คุณทําอะไร เราจะไปไหนกัน
‪- เดี๋ยวก็รู้

119
00:07:57,626 --> 00:07:59,126
‪ผมไปต่อไม่ได้

120
00:07:59,126 --> 00:08:01,334
‪ผมยังเขียนหนังสือไม่จบ ผมต้องเขียน

121
00:08:02,001 --> 00:08:05,084
‪คุณเบนจามิน ความคิดของคุณอยู่ในนี้

122
00:08:05,084 --> 00:08:08,209
‪และชีวิตคุณมีค่ามากกว่าต้นฉบับบ้าบอ เข้าใจไหม

123
00:08:09,168 --> 00:08:10,293
‪เข้าใจ

124
00:08:12,918 --> 00:08:13,876
‪บ้าเอ๊ย

125
00:08:15,626 --> 00:08:16,501
‪ไปกันเถอะ

126
00:08:17,626 --> 00:08:18,501
‪ตามผมมา

127
00:08:18,501 --> 00:08:21,209
‪- เดี๋ยว ผมมองไม่เห็นอะไรเลย
‪- เงียบ! อย่าพูด!

128
00:08:30,793 --> 00:08:31,876
‪เราอยู่ที่ไหน

129
00:08:32,584 --> 00:08:34,376
‪ขอต้อนรับสู่มาร์กเซยที่แท้จริง

130
00:09:10,001 --> 00:09:11,376
‪- ขอบคุณ
‪- ด้วยความยินดี

131
00:09:29,459 --> 00:09:30,459
‪ไปกันเถอะ

132
00:09:51,626 --> 00:09:52,543
‪ไง

133
00:09:56,668 --> 00:09:57,501
‪ขอบคุณ

134
00:09:57,501 --> 00:09:59,793
‪วอลเตอร์ เบนจามิน ยูเลียส แบร์เกอร์
‪ลิซ่า ฟิทโก

135
00:09:59,793 --> 00:10:00,793
‪ตามฉันมา

136
00:10:03,543 --> 00:10:05,126
‪นี่ค่ะ นี่ค่ะ

137
00:10:50,918 --> 00:10:53,793
‪อ็องเดร แม็กซ์ แจ็คเคอลีน ทุกคนอยู่ที่นี่นะครับ

138
00:10:53,793 --> 00:10:55,584
‪และผมจะเข้าไปก่อน

139
00:10:58,293 --> 00:10:59,793
‪ที่นี่ที่ไหนเนี่ย

140
00:11:00,626 --> 00:11:01,918
‪คุณกําลังฝันอยู่ แม็กซ์

141
00:11:01,918 --> 00:11:04,334
‪ผมเคยฝันว่าผมเป็นกระเป๋าเดินทาง

142
00:11:04,334 --> 00:11:07,251
‪ที่จริงนั่นไม่ใช่ความฝันนะ มันเกิดขึ้นจริงๆ

143
00:11:10,626 --> 00:11:11,459
‪หวัดดี

144
00:11:16,959 --> 00:11:18,043
‪ไง

145
00:11:18,043 --> 00:11:19,001
‪แวเรียน...

146
00:11:19,001 --> 00:11:22,334
‪ไม่ ฉันแค่มาขอความช่วยเหลือ นี่เป็นเรื่องด่วน

147
00:11:22,334 --> 00:11:23,626
‪นายไม่ได้มาคนเดียวเหรอ

148
00:11:23,626 --> 00:11:27,084
‪สวัสดีค่ะ ฉันชื่อแมรี่ เจย์น โกลด์
‪ฉันทํางานกับแวเรียน

149
00:11:27,084 --> 00:11:28,959
‪เลิฟโกรฟครับ โทมัส เลิฟโกรฟ

150
00:11:28,959 --> 00:11:31,293
‪โรงแรมของเราเพิ่งโดนตํารวจมาร์กเซยบุกค้น

151
00:11:31,293 --> 00:11:33,251
‪และฉันไม่รู้จะพาผู้ลี้ภัยไปอยู่ไหน

152
00:11:33,251 --> 00:11:35,168
‪- นี่บ้านคุณเหรอคะ
‪- ตอนนี้ใช่ครับ

153
00:11:35,168 --> 00:11:37,251
‪- มีคนอยู่ที่นี่กี่คนคะ
‪- หนึ่ง

154
00:11:37,251 --> 00:11:39,626
‪หนึ่งเหรอ ที่นี่มีห้องนอนกี่ห้องคะ

155
00:11:39,626 --> 00:11:41,084
‪สิบรึเปล่า หรือสิบห้า

156
00:11:41,084 --> 00:11:43,334
‪- อย่างน้อยครับ
‪- แปลว่าคืนนี้เราอยู่ที่นี่ได้ใช่ไหม

157
00:11:43,918 --> 00:11:45,168
‪อยากอยู่นานแค่ไหนก็ได้ครับ

158
00:11:45,168 --> 00:11:47,293
‪ไม่ แค่คืนเดียวก็พอ

159
00:11:47,293 --> 00:11:49,709
‪- คุณจะคิดเงินเราเท่าไหร่คะ
‪- เดี๋ยวนะ...

160
00:11:49,709 --> 00:11:53,501
‪แวเรียน คิดให้ดีๆ
‪คิดดูสิว่าเราซ่อนคนที่นี่ได้กี่คน

161
00:11:53,501 --> 00:11:56,043
‪คุ่สามีภรรยาเบรตง
‪และมักซ์ แอ็นสท์อยู่กับเราแล้ว

162
00:11:56,043 --> 00:11:59,668
‪เราให้คู่มาห์เลอร์ มันน์ แม้แต่เลวีน
‪และเด็กๆ ครอบครัวฟรายเบิร์กอยู่ที่นี่ได้

163
00:11:59,668 --> 00:12:02,668
‪และที่นี่ห่างจากท่าเรือแค่ 20 นาทีเอง

164
00:12:02,668 --> 00:12:05,251
‪คชฉ.ไม่ยอมให้เราอยู่ในบ้านพักส่วนตัวหรอก

165
00:12:05,251 --> 00:12:08,293
‪คณะกรรมการอยู่ที่นิวยอร์ก
‪พวกเขาไม่จําเป็นต้องรู้ว่าเราอยู่ที่ไหน

166
00:12:08,293 --> 00:12:10,334
‪ตํารวจต้องการตัวคนของเราบางคนนะ

167
00:12:10,334 --> 00:12:13,126
‪ตอนนี้เราอาจจะเป็นผู้ลี้ภัยเองแล้วด้วย
‪เท่าที่เรารู้อะนะ

168
00:12:13,126 --> 00:12:16,959
‪เราก็เลยจะหลบในที่แจ้งไง
‪บ้านหลังนี้เหมาะกับเรามาก

169
00:12:16,959 --> 00:12:20,751
‪การทําให้โทมัสตกอยู่ในอันตรายมันไม่ยุติธรรม
‪ถ้าเขาไม่เกี่ยวข้องกับงานของเรา

170
00:12:20,751 --> 00:12:23,209
‪ที่จริงฉันสบายใจกับความอันตรายมาก

171
00:12:24,418 --> 00:12:26,793
‪- ผมขอยืนยันให้คุณอยู่ที่นี่
‪- เยี่ยม ตกลงตามนี้เลย

172
00:12:26,793 --> 00:12:28,876
‪- อยากพาเราชมสถานที่ไหม
‪- เชิญเลยครับ

173
00:12:39,168 --> 00:12:44,043
‪โอบกอดความไร้ชีวา หนามแหลมอยู่เบื้องล่าง

174
00:12:45,084 --> 00:12:48,626
‪ในรองเท้าแตะของเขา
‪หอยทากทําชุดเกราะหายไป

175
00:12:49,376 --> 00:12:51,334
‪แต่มันพบกล่องจดหมาย

176
00:12:54,293 --> 00:12:56,043
‪ฝนตกกลับด้าน

177
00:12:56,751 --> 00:12:59,876
‪มันถูกกระแสน้ําพัดพาไป ราวกับโบ

178
00:13:00,834 --> 00:13:04,876
‪เมฆสีเทาดําสะท้อนอยู่บนผิวของปลาซาร์ดีน

179
00:13:06,168 --> 00:13:10,251
‪ถูกหลอก ภายใต้อิทธิพล
‪ของความปวดเอวของพวกเขา

180
00:13:21,001 --> 00:13:22,001
‪นายโอเคไหม

181
00:13:22,626 --> 00:13:23,959
‪เป็นอะไรรึเปล่า

182
00:13:23,959 --> 00:13:25,709
‪- พวกเขาทําร้ายนายรึเปล่า
‪- เปล่า

183
00:13:33,126 --> 00:13:34,334
‪พวกเขาไล่เราไปหมด

184
00:13:35,001 --> 00:13:36,626
‪ก็ไม่หมดซะทีเดียวหรอก

185
00:14:21,293 --> 00:14:23,584
‪- เรียบร้อยไหม
‪- ทุกคนเข้านอนแล้ว

186
00:14:25,293 --> 00:14:26,793
‪- แมรี่ เจย์น
‪- อือฮึ

187
00:14:26,793 --> 00:14:31,876
‪ผมคิดว่าเราจะต้องใช้เงินมากกว่าที่คิดไว้

188
00:14:31,876 --> 00:14:34,959
‪เราต้องการออฟฟิศใหม่
‪การเดินทางเข้าออกเมือง...

189
00:14:34,959 --> 00:14:36,209
‪ไม่มีปัญหา

190
00:14:36,709 --> 00:14:38,459
‪- แน่ใจเหรอ
‪- ไม่ต้องห่วง

191
00:14:39,334 --> 00:14:42,126
‪- ฉันจะจัดการให้ แวเรียน
‪- ขอบคุณ

192
00:14:44,584 --> 00:14:47,668
‪รู้สึกดีมากที่คืนนี้ทุกคนได้นอนบนเตียง

193
00:14:47,668 --> 00:14:49,084
‪ขอบคุณนะคะ โทมัส

194
00:14:51,001 --> 00:14:54,751
‪ช่วยบอกฉันอีกทีได้ไหมว่าเราจะรู้ได้ยังไง
‪ว่าคุณไม่ใช่สายของเกสตาโพ

195
00:14:57,834 --> 00:15:00,834
‪ผมน่ะเหรอ คิบบุตซ์เลี้ยงผมมา

196
00:15:01,459 --> 00:15:06,043
‪ก็นะ คุณยายใจดีที่โผล่มา
‪พร้อมบ้านพักว่างเปล่าในยามวิกฤต

197
00:15:06,043 --> 00:15:07,876
‪อาจกลายเป็นหมาป่าก็ได้

198
00:15:07,876 --> 00:15:11,459
‪ไม่หรอก โทมัสก็ติดอยู่ในยุโรป
‪เหมือนคนอื่นๆ ตอนสงครามเริ่ม

199
00:15:12,043 --> 00:15:16,293
‪- หมอนี่ไม่ใช่สายของเกสตาโพแน่นอน
‪- แต่อาจเป็นคุณยายใจดีนะ

200
00:15:17,126 --> 00:15:18,293
‪ผมพูดจริงๆ นะ

201
00:15:19,293 --> 00:15:20,334
‪ผมรู้จักเขาดี

202
00:15:20,334 --> 00:15:21,251
‪ยังไงเหรอ

203
00:15:22,376 --> 00:15:24,376
‪พวกคุณรู้จักกันได้ยังไง

204
00:15:28,501 --> 00:15:32,584
‪เมื่อห้าปีก่อน ในเบอร์ลิน
‪ชายชาวยิวผู้บริสุทธิ์คนนึง

205
00:15:32,584 --> 00:15:34,959
‪ถูกนาซีทําร้ายอย่างโหดเหี้ยมในบาร์

206
00:15:36,043 --> 00:15:37,626
‪มีแค่เราสองคนที่พยายามช่วย

207
00:15:37,626 --> 00:15:41,459
‪เขาแค่ดื่มเบียร์อยู่
‪พวกนั้นเอามีดแทงมือเขา เลือดนี่...

208
00:15:43,418 --> 00:15:46,543
‪ผมเคยเขียนถึงเรื่องนี้ในนิวยอร์กไทมส์นะ
‪แต่พวกเขาไม่ให้ความสําคัญ

209
00:15:48,168 --> 00:15:51,293
‪ตอนนั้นแหละที่... ผมรู้ว่า

210
00:15:51,293 --> 00:15:52,918
‪สงครามนี้จะ

211
00:15:54,209 --> 00:15:56,459
‪แตกต่างจากสงครามอื่นๆ

212
00:16:23,293 --> 00:16:24,376
‪มีอะไรให้ช่วยไหม

213
00:16:24,376 --> 00:16:26,543
‪ไม่ครับ ขอบคุณ ไม่เป็นไร นั่งเถอะ

214
00:16:27,626 --> 00:16:29,376
‪เตียงไม่ใหญ่แต่นอนสบายนะ

215
00:16:31,626 --> 00:16:34,668
‪ขาดก็แค่อาหารฝีมือแม่เรา

216
00:16:36,793 --> 00:16:37,834
‪ขอบคุณนะ พอล

217
00:16:38,626 --> 00:16:40,584
‪พี่ พี่ยังไม่ได้ให้เขาดูส่วนที่ดีที่สุดเลย

218
00:17:06,626 --> 00:17:08,001
‪วันนี้นายเหนื่อยมากแล้ว

219
00:17:11,084 --> 00:17:12,168
‪ค่อยยังชั่ว

220
00:17:31,459 --> 00:17:33,376
‪เราทําแบบนี้ไม่ได้แล้วนะ

221
00:17:34,751 --> 00:17:36,334
‪เป็นเพราะเมียนายเหรอ

222
00:17:36,334 --> 00:17:39,876
‪เปล่า ไอลีนรู้ดีว่าฉันเป็นยังไง

223
00:17:41,626 --> 00:17:45,626
‪แต่เป็นเพราะแมรี่ เจย์น
‪และคนอื่นๆ ที่อยู่ห้องข้างๆ

224
00:17:45,626 --> 00:17:48,043
‪และในห้องนอนทุกห้องตามทางเดินนี้น่ะ

225
00:17:49,459 --> 00:17:52,834
‪ฉันต้องแยกชีวิตสองด้านนี้ออกจากกัน

226
00:17:56,459 --> 00:17:57,834
‪สองด้านของตัวนายเหรอ

227
00:17:59,793 --> 00:18:05,376
‪ฉันหมายถึงเรื่องส่วนตัว และเรื่องงาน

228
00:18:07,293 --> 00:18:08,876
‪พวกเขาจะคิดยังไงล่ะ

229
00:18:11,543 --> 00:18:14,251
‪กําแพงที่นี่หนามาก

230
00:18:14,251 --> 00:18:15,334
‪ไม่นะ ฉันจริงจัง

231
00:18:19,334 --> 00:18:20,251
‪ก็ได้

232
00:18:25,793 --> 00:18:28,626
‪คุณโกลด์ ผมขอโทษจริงๆ
‪แต่ยอดเงินคงเหลือของคุณ

233
00:18:28,626 --> 00:18:30,709
‪ต่ํากว่าจํานวนเงินที่คุณต้องการจะถอน

234
00:18:30,709 --> 00:18:34,751
‪แต่มีเงินโอนมาให้ฉันสัปดาห์ละครั้ง
‪จากธนาคารเซคเคินด์แนทเชอนัลในชิคาโกนะคะ

235
00:18:35,668 --> 00:18:37,293
‪สัปดาห์นี้ไม่มีครับ

236
00:18:37,293 --> 00:18:41,209
‪โอ้ ฉันว่าคงแค่เป็นการเข้าใจผิดน่ะค่ะ

237
00:18:41,209 --> 00:18:44,584
‪และระหว่างที่ฉันตรวจสอบเรื่องนี้
‪คุณช่วยออกเงินสดล่วงหน้าให้ฉันได้ไหมคะ

238
00:18:45,084 --> 00:18:46,959
‪เกรงว่าคงเป็นไปไม่ได้ครับ

239
00:18:48,043 --> 00:18:51,334
‪- ว่าไงนะคะ
‪- คุณไม่มีเงินในบัญชีเลย

240
00:18:51,834 --> 00:18:54,751
‪ฉันเป็นลูกค้าที่มีค่าของธนาคารนี้มาหลายเดือนนะ

241
00:19:14,001 --> 00:19:16,751
‪สําหรับตอนนี้ นี่คือเงินก้อนสุดท้ายของคุณ

242
00:19:23,959 --> 00:19:24,876
‪รบกวนด้วยครับ

243
00:19:36,418 --> 00:19:37,418
‪ขอบคุณค่ะ

244
00:19:48,126 --> 00:19:48,959
‪ให้ตายสิ

245
00:19:53,709 --> 00:19:55,501
‪คิดว่าพวกเขาเจอสิ่งที่ตามหาไหม

246
00:19:55,501 --> 00:19:56,459
‪หวังว่าจะไม่เจอ

247
00:20:02,376 --> 00:20:03,376
‪นี่ยังอยู่

248
00:20:08,959 --> 00:20:10,834
‪- ช่วยตะแคงเก้าอี้หน่อยได้ไหม
‪- ได้

249
00:20:11,376 --> 00:20:12,251
‪มันมี...

250
00:20:15,293 --> 00:20:16,126
‪มักซ์ แอ็นสท์

251
00:20:22,084 --> 00:20:23,084
‪หนังสือเดินทาง

252
00:20:33,709 --> 00:20:34,709
‪รายชื่อเหรอ

253
00:20:36,168 --> 00:20:37,001
‪ใช่

254
00:20:48,626 --> 00:20:51,876
‪เมื่อไม่กี่ปีก่อน เราเดินทาง
‪ไปตามชายฝั่งริเวียร่าด้วยรถไฟ

255
00:20:52,376 --> 00:20:55,209
‪ชั้นหนึ่ง สํานักกฎหมายของผมรุ่งเรืองมาก

256
00:20:55,209 --> 00:20:59,834
‪ผมรู้สึกเหมือนอยู่บนจุดสูงสุดของโลก
‪ใครจะไปรู้ว่าทุกอย่างจะพังได้ขนาดนี้

257
00:20:59,834 --> 00:21:01,001
‪จริง ผมก็ไม่รู้

258
00:21:01,543 --> 00:21:04,959
‪มีคนชวนผมไปทํางานในปาเลสไตน์เมื่อปี 1933

259
00:21:04,959 --> 00:21:07,834
‪แต่ผมปฏิเสธ
‪ผมไม่อยากอยู่ในทะเลทราย

260
00:21:09,001 --> 00:21:10,459
‪ผมอาจตัดสินใจผิดก็ได้

261
00:21:10,959 --> 00:21:15,501
‪การตัดสินใจผิดพลาดหลายครั้ง
‪พาเราทุกคนมายังช่วงเวลานี้

262
00:21:15,501 --> 00:21:16,751
‪การตัดสินใจผิดพลาด

263
00:21:18,418 --> 00:21:21,001
‪ถูกเข้าใจผิดว่าเป็นเรื่องเล่าของความคืบหน้า

264
00:21:22,668 --> 00:21:24,543
‪ผมพยายามจะไม่มองย้อนกลับไป

265
00:21:24,543 --> 00:21:26,459
‪แต่ผมทําได้แค่มองย้อนกลับไป

266
00:21:26,459 --> 00:21:28,709
‪ขอแค่คุณเดินไปข้างหน้าด้วยก็พอ

267
00:21:28,709 --> 00:21:31,751
‪ขณะที่เราก้าวไปข้างหน้า
‪เราต่างก็ทิ้งกองซากปรักหักพังไว้

268
00:21:33,334 --> 00:21:34,334
‪ไม่มีอะไรมากกว่านั้น

269
00:21:35,543 --> 00:21:36,376
‪ประวัติศาสตร์

270
00:21:37,001 --> 00:21:41,251
‪คือลมที่พัดพาเราไปข้างหน้า
‪เปลี่ยนทุกอย่างที่ขวางหน้าเป็นซากปรักหักพัง

271
00:21:41,251 --> 00:21:42,293
‪ไปกันเถอะค่ะ

272
00:21:43,334 --> 00:21:44,376
‪ฉันช่วยถือนะคะ

273
00:21:45,668 --> 00:21:46,876
‪ขอบคุณครับ

274
00:21:54,376 --> 00:21:55,334
‪คุณมาจากไหนเหรอ

275
00:21:56,959 --> 00:21:59,084
‪- เบอร์ลิน ในตอนแรกนะ
‪- อ้อ เบอร์ลิน

276
00:21:59,084 --> 00:22:00,543
‪ผมออกมาเมื่อปี 33

277
00:22:00,543 --> 00:22:01,626
‪แล้วไปไหน

278
00:22:04,126 --> 00:22:07,084
‪ตอนแรกเออร์ซูล่าน้องสาวผมกับผมไปปารีส

279
00:22:07,084 --> 00:22:10,584
‪แล้วก็ไปตรีเยสเต ลอนดอน เซบียา

280
00:22:11,501 --> 00:22:13,251
‪แล้วกลับมาปารีสอีกครั้ง

281
00:22:13,959 --> 00:22:15,501
‪แล้วคนอื่นในครอบครัวคุณล่ะ

282
00:22:18,459 --> 00:22:21,376
‪พ่อผมตายก่อนฮิตเลอร์จะมีอํานาจ

283
00:22:21,376 --> 00:22:24,751
‪จากนั้น... ครั้งสุดท้ายที่ผมได้ข่าว

284
00:22:25,376 --> 00:22:28,334
‪แม่ผมกับอีวาน้องสาวคนเล็กของผม
‪เดินทางไปลอนดอน

285
00:22:29,876 --> 00:22:30,751
‪แต่...

286
00:22:31,334 --> 00:22:32,418
‪ความจริงก็คือ

287
00:22:34,168 --> 00:22:35,709
‪ผมไม่รู้ว่าพวกเขาไปถึงลอนดอนไหม

288
00:22:37,459 --> 00:22:39,959
‪และผมก็ไม่รู้ด้วยว่าจะรู้ได้ยังไง

289
00:22:42,876 --> 00:22:44,376
‪ผมอาจจะไม่อยากรู้ก็ได้

290
00:23:19,209 --> 00:23:22,584
‪ถ้าคุณยังเดินแบบนี้
‪เราข้ามพรมแดนไม่ทันเช้ามืดแน่ๆ

291
00:23:22,584 --> 00:23:24,668
‪ผมขอโทษ ผมเดินเร็วกว่านี้ไม่ได้แล้ว

292
00:23:25,709 --> 00:23:26,876
‪งั้นเราก็ควรหันหลังกลับ

293
00:23:27,376 --> 00:23:29,043
‪กลับไปที่บันยุลส์เนี่ยนะ

294
00:23:29,668 --> 00:23:31,876
‪ที่นั่นมีบ้านหินที่เรานอนได้

295
00:23:32,376 --> 00:23:35,126
‪เราผ่านมันมาสักพักแล้ว อยู่ไม่ไกลหรอก

296
00:23:35,834 --> 00:23:40,334
‪ผมกลับไปบ้านหลังนั้นไม่ได้ ผมขอค้างคืนที่นี่ดีกว่า

297
00:23:41,918 --> 00:23:42,793
‪ที่นี่เหรอ

298
00:23:47,626 --> 00:23:50,043
‪ตรงนี้เลย

299
00:23:54,293 --> 00:23:55,876
‪เราจะมารับคุณตอนเช้ามืดนะคะ

300
00:24:05,668 --> 00:24:06,584
‪ราตรีสวัสดิ์

301
00:24:16,168 --> 00:24:17,834
‪คุณไม่หงุดหงิดบ้างเลยเหรอ

302
00:24:17,834 --> 00:24:18,834
‪อะไร

303
00:24:19,709 --> 00:24:23,168
‪มีคนหิวโซนอนอยู่บนชายหาด
‪ห่างจากที่นี่ไปไม่ถึงสิบเมตร

304
00:24:23,876 --> 00:24:27,126
‪ประเทศนี้กําลังจะฉิบหาย ขอโทษที่พูดแรง

305
00:24:28,126 --> 00:24:30,043
‪ไม่แปลกใจเลยที่พ่อคุณอยากให้คุณกลับบ้าน

306
00:24:35,834 --> 00:24:38,334
‪แต่ที่ชิคาโกไม่มีแชมเปญแบบนี้

307
00:24:38,334 --> 00:24:39,793
‪คุณก็เลยยังอยู่ที่นี่เหรอ

308
00:24:42,543 --> 00:24:43,834
‪คุณได้คุยกับเขาไหม

309
00:24:45,918 --> 00:24:46,876
‪ยังเลย

310
00:24:49,834 --> 00:24:51,668
‪เขาว่ายังไงที่คุณไม่โผล่หน้าไป

311
00:24:52,709 --> 00:24:53,668
‪ฉันโดนตัดหางปล่อยวัด

312
00:24:55,918 --> 00:24:59,584
‪คุณช่วยคุยกับเขาทีนะคะ
‪บอกเขาว่าไม่มีอะไรต้องห่วง

313
00:25:03,376 --> 00:25:05,626
‪ปัญหาคือ ผมเห็นด้วยกับเขา

314
00:25:05,626 --> 00:25:07,751
‪คุณอยากให้ฉันกลับไปจริงๆ เหรอ เกรแฮม

315
00:25:09,084 --> 00:25:10,709
‪- ผมเหรอ
‪- ใช่

316
00:25:11,543 --> 00:25:13,543
‪ถ้าฉันกลับไป คุณจะไม่คิดถึงฉันเหรอ

317
00:25:53,626 --> 00:25:54,626
‪คุณเบนจามิน

318
00:25:57,501 --> 00:25:58,501
‪คุณเบนจามิน

319
00:26:02,376 --> 00:26:03,334
‪คุณเบนจามิน

320
00:26:03,334 --> 00:26:05,293
‪เกิดอะไรขึ้น

321
00:26:05,293 --> 00:26:10,584
‪ผมเสพมอร์ฟีนเข้าไปนิดหน่อย

322
00:26:11,834 --> 00:26:13,501
‪เพื่อให้หลับน่ะ

323
00:26:14,626 --> 00:26:16,709
‪คุณไม่ควรยุ่งกับของพวกนั้นนะ

324
00:26:16,709 --> 00:26:19,293
‪ไม่ต้องห่วง ผมรู้ว่าตัวเองทําอะไรอยู่

325
00:26:20,959 --> 00:26:22,334
‪อรุณสวัสดิ์

326
00:26:25,043 --> 00:26:26,043
‪งั้นก็...

327
00:26:28,584 --> 00:26:29,668
‪ไปกันเถอะ

328
00:26:58,168 --> 00:26:59,168
‪คุณเบนจามิน...

329
00:27:50,043 --> 00:27:51,209
‪ไปไหนมา

330
00:27:51,793 --> 00:27:52,626
‪ทํางาน

331
00:27:55,376 --> 00:27:57,876
‪- คุณมาที่นี่ได้ยังไง
‪- มากับแวเรียน

332
00:27:58,793 --> 00:28:01,543
‪เมื่อวานเราหาออฟฟิศได้แล้ว

333
00:28:02,168 --> 00:28:04,793
‪เราตกแต่งมันแล้ว พร้อมใช้งาน

334
00:28:04,793 --> 00:28:08,709
‪เราเริ่มนัดคนมาสัมภาษณ์แล้ว
‪ข่าวลือเริ่มแพร่กระจาย

335
00:28:09,376 --> 00:28:10,376
‪เยี่ยมเลย

336
00:28:12,376 --> 00:28:14,209
‪- ครับ
‪- คุณจะเข้าไปข้างในไหม

337
00:28:17,418 --> 00:28:20,043
‪ตอนนี้คุณอยู่ที่นี่ แต่คุณไม่ได้ค้างคืนที่นี่

338
00:28:21,959 --> 00:28:24,876
‪ฉันจะอยู่ที่นี่ อัลเบิร์ต
‪และคุณก็อยู่ที่นี่ได้เหมือนกัน

339
00:28:24,876 --> 00:28:26,126
‪ใช่ แน่นอน

340
00:28:26,126 --> 00:28:29,709
‪ในคฤหาสน์ที่อยู่ห่างจาก
‪คนที่เราพยายามช่วยครึ่งชั่วโมง

341
00:28:30,501 --> 00:28:33,459
‪ฉันคงสบายใจในการอยู่ในที่แบบนี้มากกว่าคุณน่ะ

342
00:28:34,293 --> 00:28:37,668
‪ที่นี่มีแค่ 26 ห้อง แต่บ้านที่ฉันโตมามี 30 ห้อง

343
00:28:42,793 --> 00:28:43,709
‪เอ็มเจ นี่

344
00:28:44,501 --> 00:28:46,418
‪ขอร้องล่ะ คุณช่วย...

345
00:28:48,584 --> 00:28:49,459
‪ผม...

346
00:28:51,709 --> 00:28:53,459
‪ผมมาที่นี่เพื่อมาหาคุณ

347
00:28:57,459 --> 00:29:01,001
‪- ฉันอยากอาบน้ําแล้วจริงๆ
‪- โอเค ได้ เอาเลย

348
00:29:11,834 --> 00:29:13,251
‪ขอวีซ่าผ่านแดนด้วยครับ

349
00:29:30,668 --> 00:29:32,709
‪มีบางอย่างผิดปกติ

350
00:29:33,376 --> 00:29:34,584
‪ใจเย็นๆ

351
00:29:45,543 --> 00:29:49,293
‪ชายแดนปิดเมื่อวานตอนเช้า
‪พวกคุณมาที่นี่ได้ยังไง

352
00:29:49,959 --> 00:29:51,251
‪คนฝรั่งเศสให้เราเข้ามา

353
00:29:57,293 --> 00:30:00,709
‪มีโรงแรมอยู่ข้างๆ
‪รออยู่ที่นั่นจนกว่าเรื่องนี้จะกระจ่าง

354
00:30:03,168 --> 00:30:04,043
‪ไปได้แล้ว

355
00:30:08,126 --> 00:30:09,709
‪พระเจ้า อยากสูบบุหรี่จัง

356
00:30:10,376 --> 00:30:11,376
‪ขอสักมวนได้ไหม

357
00:30:16,709 --> 00:30:18,834
‪ขอบคุณ

358
00:30:29,501 --> 00:30:30,709
‪เมื่อคืนเป็นไงบ้าง

359
00:30:34,001 --> 00:30:37,459
‪ไม่ต้องอาย คุณดูเป็นผู้หญิงสมัยใหม่ออก

360
00:30:39,459 --> 00:30:42,334
‪ผู้หญิงสมัยใหม่
‪ที่มีจิตสํานึกแบบเพรสไบทีเรียนน่ะสิ

361
00:30:43,126 --> 00:30:45,668
‪พ่อฉันระงับทรัสต์ของฉัน ไม่มีเงินแล้ว

362
00:30:46,209 --> 00:30:48,626
‪- ทําไมล่ะ
‪- เขาพยายามบังคับให้ฉันกลับบ้าน

363
00:30:50,043 --> 00:30:51,543
‪เขาคิดถึงคุณขนาดนั้นเลยเหรอ

364
00:30:53,418 --> 00:30:56,709
‪ไม่น่าใช่ ไม่หรอก
‪เขาแค่ห่วงชื่อเสียงตัวเองน่ะ

365
00:30:56,709 --> 00:31:01,459
‪เขาไม่อยากให้ลูกสาวเขา
‪อยู่ที่มาร์กเซยกับพวกต่ําตม

366
00:31:06,543 --> 00:31:08,709
‪รู้ไหมจะเกิดอะไรขึ้นถ้าฉันกลับบ้าน

367
00:31:09,293 --> 00:31:12,001
‪แม่ฉันจะขุดก้นทะเลสาบมิชิแกน

368
00:31:12,001 --> 00:31:17,709
‪เพื่อหาศพหรือพ่อม่าย
‪ที่ยินดีจะแต่งงานกับลูกสาวทึนทึกของแม่

369
00:31:18,793 --> 00:31:21,584
‪แล้วฉันก็จะต้องใช้ชีวิตที่เหลือ

370
00:31:21,584 --> 00:31:24,126
‪นั่งเล่นไพ่อยู่ที่สโมสร

371
00:31:30,334 --> 00:31:33,084
‪แต่ถ้าฉันกลับไป เขาจะเลิกระงับทรัสต์ของฉัน

372
00:31:34,293 --> 00:31:36,918
‪และฉันก็จะส่งเงินจากชิคาโกมาให้แวเรียนได้

373
00:31:37,751 --> 00:31:41,001
‪ฉันจะช่วยจ่ายค่าออฟฟิศใหม่ได้
‪ฉันเลี้ยงทุกคนที่นี่ได้

374
00:31:41,001 --> 00:31:44,209
‪ฉันซื้อตั๋วรถไฟได้ และ...

375
00:31:45,376 --> 00:31:49,126
‪ไม่รู้สิ บางทีคณะกรรมการช่วยเหลือ
‪อาจต้องการเงินมากกว่าต้องการฉัน

376
00:31:50,959 --> 00:31:53,001
‪อย่ามั่นใจเรื่องนั้นนักเลย

377
00:31:54,251 --> 00:31:55,543
‪อย่าบอกแวเรียนนะ

378
00:31:55,543 --> 00:32:00,376
‪ฉันสัญญาว่าจะหาทางแก้ปัญหา
‪ก่อนที่จะทําให้เขาผิดหวัง

379
00:32:00,376 --> 00:32:01,959
‪อาจจะไม่ต้องก็ได้

380
00:32:02,876 --> 00:32:04,043
‪ไม่ต้องอะไร

381
00:32:06,918 --> 00:32:09,918
‪กลับบ้านหรือทําให้ใครผิดหวัง

382
00:32:15,043 --> 00:32:16,043
‪คุณเบนจามิน

383
00:32:21,126 --> 00:32:22,418
‪ต้นฉบับของผม...

384
00:32:24,543 --> 00:32:26,418
‪ต้องไปถึงอเมริกานะ

385
00:32:28,709 --> 00:32:30,918
‪ช่วยดูแลกระเป๋าของผมให้ดีได้ไหม

386
00:32:31,543 --> 00:32:34,959
‪คุณจะถือกระเป๋าเอกสารใบนั้น
‪ไปอเมริกาด้วยตัวเองค่ะ คุณเบนจามิน

387
00:32:39,334 --> 00:32:40,751
‪ไม่ว่าผมจะไปด้วยรึเปล่า

388
00:32:43,209 --> 00:32:44,251
‪สัญญาได้ไหม

389
00:32:46,293 --> 00:32:47,334
‪ฉันสัญญาค่ะ

390
00:33:17,584 --> 00:33:21,001
‪ผมเกิดที่บัลแกเรีย
‪แต่ย้ายไปฮัมบูร์กหลังเรียนจบม.ปลาย

391
00:33:22,084 --> 00:33:24,709
‪ผมเจอกับฮานาภรรยาผมบนรถประจําทาง

392
00:33:24,709 --> 00:33:27,626
‪ฉันต้องหนีไปฝรั่งเศสกับเพื่อนบ้านฉัน

393
00:33:28,543 --> 00:33:30,376
‪แต่ตอนนี้ฉันไม่รู้ว่าพวกเขาอยู่ที่ไหน

394
00:33:30,376 --> 00:33:32,376
‪ผมเกิดมาตัวเปล่าเล่าเปลือย

395
00:33:32,376 --> 00:33:34,626
‪ทุกงานที่ผมทํา ผมเก่งที่สุด

396
00:33:34,626 --> 00:33:37,543
‪จากนั้นผมก็สร้างโรงงานของผมเอง
‪แล้วก็สร้างอีกแห่ง

397
00:33:38,918 --> 00:33:41,126
‪ผมให้เกียรติคนงานของผม

398
00:33:42,251 --> 00:33:43,626
‪ผมเสียภาษี

399
00:33:43,626 --> 00:33:46,168
‪ฉันอยู่กับพี่สาว ฉันทํางานที่บ้าน

400
00:33:47,334 --> 00:33:49,668
‪วันนึงมีคนบอกว่าพวกเขาจะมาจับเรา

401
00:33:49,668 --> 00:33:52,709
‪สามีกับลูกชายฉันถูกฆ่าตอนที่นาซีบุก

402
00:33:54,626 --> 00:33:56,751
‪พวกเขาไว้ชีวิตฉันเพราะอะไรก็ไม่รู้

403
00:33:57,334 --> 00:34:00,001
‪แล้วพวกเขาก็ตายกันหมด พี่ชายฉัน

404
00:34:01,334 --> 00:34:02,209
‪น้องสาวฉัน

405
00:34:03,543 --> 00:34:04,459
‪แม่ฉัน

406
00:34:04,459 --> 00:34:06,793
‪และฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับพี่ชายฉัน

407
00:34:07,376 --> 00:34:11,709
‪คุณเป็นศิลปินอาชีพ นักการเมือง
‪หรือนักวิชาการที่มีผลงานตีพิมพ์รึเปล่าครับ

408
00:34:12,668 --> 00:34:16,001
‪- เปล่าค่ะ
‪- ผมเป็นคนยุโรป เราทุกคนเป็นคนยุโรป

409
00:34:16,001 --> 00:34:17,001
‪ฉันเป็นช่างเย็บผ้าค่ะ

410
00:34:17,001 --> 00:34:18,126
‪ฉันเป็นแม่ค่ะ

411
00:34:18,126 --> 00:34:19,376
‪และพ่อแม่เราตายแล้ว

412
00:34:19,376 --> 00:34:21,709
‪- ตอนนี้ฉันไม่มีครอบครัวแล้ว
‪- คุณช่วยผมได้ไหม

413
00:34:21,709 --> 00:34:23,709
‪- คุณช่วยฉันได้ไหม
‪- ฉันต้องไปอเมริกา

414
00:34:23,709 --> 00:34:25,876
‪ผมจะทําทุกอย่างอีกครั้ง
‪เพื่อช่วยครอบครัวผม

415
00:34:25,876 --> 00:34:27,709
‪- คุณช่วยได้ไหม

416
00:34:27,709 --> 00:34:29,334
‪- คุณช่วยฉันได้ไหม
‪- ช่วยฉันทีนะคะ

417
00:34:29,334 --> 00:34:33,168
‪ผมแค่ต้องการที่ที่ปลอดภัย
‪ตอนที่ความบ้าคลั่งนี้จบลง

418
00:34:33,168 --> 00:34:34,418
‪คุณช่วยเราได้ไหม

419
00:34:34,418 --> 00:34:39,209
‪คุณเป็นศิลปินอาชีพ นักการเมือง
‪หรือนักวิชาการที่มีผลงานตีพิมพ์รึเปล่าครับ

420
00:34:39,209 --> 00:34:40,834
‪ขอยืมดินสอหน่อยได้ไหมครับ

421
00:34:41,959 --> 00:34:42,959
‪เชิญครับ

422
00:35:07,418 --> 00:35:08,293
‪คุณคิดว่าไง

423
00:35:12,918 --> 00:35:13,959
‪ชอบมากครับ

424
00:35:15,126 --> 00:35:18,334
‪ผมไม่ได้วาดแค่ภาพล้อเลียนนะ
‪ผมวาดได้ทุกอย่าง

425
00:35:22,459 --> 00:35:24,251
‪ผมไม่รู้ว่าเราช่วยคุณได้ไหม

426
00:35:24,251 --> 00:35:27,293
‪ขอร้องล่ะ ผมอาจช่วยคุณได้นะ

427
00:35:27,293 --> 00:35:30,126
‪ผมเคยเรียนโรงเรียนศิลปะ
‪ผมเป็นที่หนึ่งของชั้น

428
00:35:31,626 --> 00:35:33,668
‪ขอโทษนะครับ ขอตัวสักครู่ได้ไหม

429
00:35:53,709 --> 00:35:54,584
‪แวเรียน

430
00:35:55,293 --> 00:35:57,709
‪- ครับ
‪- มีคนจากสถานกงสุลโทรมา

431
00:35:59,959 --> 00:36:01,126
‪แพทเทอร์สันเหรอ

432
00:36:01,126 --> 00:36:02,418
‪หนึ่งในเจ้าหน้าที่ของเขา

433
00:36:03,501 --> 00:36:04,709
‪เขาบอกว่าเป็นเรื่องด่วน

434
00:36:13,751 --> 00:36:15,418
‪แน่ใจนะว่าไม่ใช่กับดัก

435
00:36:15,418 --> 00:36:16,959
‪พวกสเปนปล่อยเราแล้ว

436
00:36:16,959 --> 00:36:19,501
‪เราต้องขึ้นรถไฟก่อนพวกเขาจะเปลี่ยนใจ

437
00:36:19,501 --> 00:36:20,876
‪คุณเบนจามินอยู่ไหน

438
00:36:24,293 --> 00:36:25,334
‪คุณเบนจามิน

439
00:36:26,084 --> 00:36:28,001
‪ตื่นค่ะ พวกเขาให้เราไปแล้ว

440
00:36:35,168 --> 00:36:36,793
‪คุณเบนจามิน ตื่นค่ะ

441
00:36:41,918 --> 00:36:43,376
‪คุณเบนจามิน ตื่นสิ

442
00:36:48,501 --> 00:36:49,459
‪วอลเตอร์

443
00:37:04,959 --> 00:37:07,584
‪ในสถานการณ์ที่ดูไม่มีทางออก

444
00:37:07,584 --> 00:37:11,251
‪ผมไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากยุติเรื่องนี้

445
00:37:11,918 --> 00:37:12,959
‪บ้าเอ๊ย

446
00:37:17,084 --> 00:37:19,501
‪ชีวิตผมจะถึงจุดจบ

447
00:37:19,501 --> 00:37:23,293
‪ในหมู่บ้านเล็กๆ บนเทือกเขาพิรินี
‪ที่ไม่มีใครรู้ว่าผมเป็นใคร

448
00:37:23,876 --> 00:37:24,709
‪ลิซ่า

449
00:37:25,209 --> 00:37:26,209
‪รถไฟของเรา

450
00:37:30,418 --> 00:37:31,543
‪คุณพูดถูก

451
00:37:45,918 --> 00:37:46,918
‪คุณฟราย

452
00:37:47,626 --> 00:37:48,668
‪ผมจําคุณได้

453
00:37:48,668 --> 00:37:50,126
‪รองกงสุลใช่ไหม

454
00:37:50,626 --> 00:37:53,001
‪- บิงแฮมครับ ไฮรัม บิงแฮม
‪- อืมฮึ

455
00:37:54,001 --> 00:37:55,793
‪ขอบคุณที่มาพบผมที่นี่

456
00:37:55,793 --> 00:37:57,834
‪ผมอยากแน่ใจว่าไม่มีใครแอบได้ยินเราน่ะ

457
00:37:57,834 --> 00:38:00,293
‪- มีอะไรให้ช่วยครับ ผมต้องกลับไปทํางานนะ
‪- ได้ครับ

458
00:38:01,293 --> 00:38:04,626
‪ผมอยากอธิบายนโยบายใหม่ของเรา
‪ด้วยตัวเองน่ะครับ

459
00:38:04,626 --> 00:38:05,584
‪นโยบายใหม่เหรอ

460
00:38:05,584 --> 00:38:08,376
‪ให้ตายสิ แค่นโยบายเก่า
‪เราก็ลําบากจะแย่แล้วนะ

461
00:38:08,376 --> 00:38:11,334
‪- ฟังผมก่อนนะ
‪- เรามีงานเยอะมากนะครับ

462
00:38:11,334 --> 00:38:14,459
‪ข่าวดีข่าวเดียวที่ผมมีคือ
‪เมื่อคืนเราพาวอลเตอร์ เบนจามินออกไปได้

463
00:38:14,459 --> 00:38:16,376
‪นั่นเป็นข่าวดีมาก

464
00:38:19,126 --> 00:38:21,251
‪คุณแพทเทอร์สันไม่รู้ว่าผมมาที่นี่

465
00:38:25,251 --> 00:38:29,043
‪จากนี้ไป นโยบายวีซ่าใหม่ของเราคือ
‪ให้คุณมาหาผมโดยตรง

466
00:38:30,334 --> 00:38:31,334
‪ทําไมล่ะ

467
00:38:32,168 --> 00:38:37,084
‪แพทเทอร์สันไม่สนับสนุนเหตุผลของคุณ
‪เมื่อเช้านี้เขาพูดกับผมว่า

468
00:38:37,584 --> 00:38:41,876
‪"ไม่เอาพวกหัวเอียงซ้าย ไม่เอาเชลยศึกอังกฤษ
‪ไม่เอายิว พูดแค่นี้คุณคงเข้าใจแล้วนะ"

469
00:38:43,543 --> 00:38:46,084
‪ผมไม่รู้ว่าคุณได้ยินอะไรจากนิวยอร์ก

470
00:38:48,334 --> 00:38:52,376
‪ผมรู้ว่าคินเดอร์ทรานสปอร์ตไปอังกฤษถูกยกเลิก

471
00:38:53,126 --> 00:38:57,209
‪และไม่มีความกระหาย
‪ที่จะรับผู้ลี้ภัยเด็กไปในอเมริกาเลย

472
00:38:58,543 --> 00:39:03,626
‪ภรรยาผมเพิ่งไปงานเลี้ยงที่ดีซีเมื่อไม่นานมานี้
‪ซึ่งคนในวงสังคมพูดเรื่องนี้ติดตลกกัน

473
00:39:04,793 --> 00:39:06,293
‪เด็กยิวพันคนเนี่ยนะ

474
00:39:06,293 --> 00:39:10,709
‪"พวกเขาจะโตขึ้น
‪เป็นผู้ใหญ่ทุเรศๆ พันคน" เธอว่าอย่างนั้น

475
00:39:14,501 --> 00:39:18,376
‪รัฐบาลอเมริกันจงใจถ่วงเวลา

476
00:39:18,376 --> 00:39:20,876
‪เพราะไม่มีใครสนใจว่าทุกอย่างเริ่มรุนแรงแล้ว

477
00:39:20,876 --> 00:39:23,543
‪คุณต้องรีบทํางานและรีบพาคนออกไปให้มากที่สุด

478
00:39:23,543 --> 00:39:24,876
‪ใช่ ผมรู้น่ะ

479
00:39:25,543 --> 00:39:28,584
‪ผมดีใจนะที่ได้รู้ว่า
‪เรายังพอมีเพื่อนอยู่ในสถานกงสุล

480
00:39:28,584 --> 00:39:30,334
‪ไม่ได้มีหลายคนนะ คุณฟราย

481
00:39:31,834 --> 00:39:32,709
‪แค่ผมคนเดียว

482
00:40:22,418 --> 00:40:23,543
‪ไม่ต้องกังวลนะ

483
00:40:24,459 --> 00:40:26,793
‪เจ้านายผมจะตอบคําถามคุณทุกข้อ

484
00:40:28,876 --> 00:40:29,876
‪เขาอยู่ไหน

485
00:40:31,001 --> 00:40:32,001
‪นี่ไง

486
00:40:35,084 --> 00:40:37,501
‪แมรี่ เจย์น นี่มาร์โก

487
00:40:38,293 --> 00:40:39,293
‪สวัสดีค่ะ

488
00:40:46,126 --> 00:40:48,501
‪- คุณสูบบุหรี่ไหม
‪- ไม่ค่ะ ขอบคุณ

489
00:40:50,043 --> 00:40:51,376
‪น่าเสียดายนะ

490
00:40:58,043 --> 00:40:59,793
‪ยังมีมากกว่านี้อีกนะ

491
00:41:01,334 --> 00:41:02,334
‪มาทํางานกับเราสิ

492
00:41:05,251 --> 00:41:06,376
‪ทํางานกับคุณเหรอ

493
00:41:06,376 --> 00:41:07,543
‪เป็นสายลับน่ะเหรอ

494
00:41:07,543 --> 00:41:09,043
‪ฉันไม่เคยฝึกมานะ

495
00:41:09,043 --> 00:41:10,126
‪ไม่เคยเหรอ

496
00:41:12,209 --> 00:41:14,501
‪แต่คุณรู้วิธีทุ่มสุดตัวกับผู้ชายแน่ๆ

497
00:41:14,501 --> 00:41:17,001
‪เขาจะได้รู้สึกสบายใจ
‪ถึงคุณจะไม่สบายใจก็เถอะ

498
00:41:19,168 --> 00:41:20,376
‪โทษนะ ว่าไงนะ

499
00:41:22,543 --> 00:41:26,334
‪เพื่อให้แน่ใจจริงๆ ว่า
‪คุณไม่ได้ใช้พื้นที่ในห้องมากเกินไปใช่ไหมล่ะ

500
00:41:27,876 --> 00:41:31,043
‪แล้วการเก็บความรู้สึกไว้เวลารู้สึกอึดอัด

501
00:41:31,043 --> 00:41:33,626
‪หรือปิดปากเงียบเวลาคุณโกรธล่ะ

502
00:41:34,543 --> 00:41:37,209
‪ฉันเดาว่าคุณเป็นคนประเภทที่จําวันเกิดคนได้

503
00:41:37,209 --> 00:41:41,334
‪จําเพลงโปรดของพวกเขา
‪และรายละเอียดส่วนตัวอื่นๆ ทุกรูปแบบได้

504
00:41:41,334 --> 00:41:43,126
‪โดยไม่ต้องมีใครขอให้จํา

505
00:41:44,793 --> 00:41:45,668
‪ฉันพูดผิดไหม

506
00:41:46,251 --> 00:41:47,209
‪ขอบคุณค่ะ

507
00:41:49,709 --> 00:41:53,334
‪และถ้าคุณพยายามบอกฉันว่า
‪คุณไม่ได้จงใจทําให้สติปัญญาของคุณดูด้อยลง

508
00:41:53,334 --> 00:41:56,376
‪ในสถานการณ์ที่มันอาจถูกมองว่า
‪เป็นภัยคุกคามล่ะก็

509
00:41:56,376 --> 00:41:57,459
‪นะ...

510
00:41:59,209 --> 00:42:00,418
‪ฉันไม่เชื่อคุณหรอก

511
00:42:05,251 --> 00:42:08,793
‪ขอบอกเลยว่าคุณใช้ชีวิตทั้งชีวิต
‪ฝึกมาเพื่อการนี้ คุณโกลด์

512
00:42:11,834 --> 00:42:12,876
‪เราก็เป็นแบบนี้กันหมดนี่

513
00:42:26,793 --> 00:42:28,626
‪(ทรานส์แอตแลนติก)

514
00:42:41,584 --> 00:42:44,251
‪(ได้รับแรงบันดาลใจ
‪จากนิยายของจูลี่ ออร์ริงเกอร์)

515
00:43:37,168 --> 00:43:44,168
‪(ซีรีส์เรื่องนี้เป็นเรื่องแต่ง
‪ที่ได้แรงบันดาลใจจากคนจริงและเหตุการณ์จริง)

516
00:47:09,918 --> 00:47:14,918
‪คําบรรยายโดย กมลรัตน์ ชุติเชาวน์กุล