1
00:00:48,146 --> 00:00:50,645
(วันที่ 4 กรกฎาคม ปี 1911)

2
00:00:50,646 --> 00:00:55,562
(มิสซิสซิปปี)

3
00:01:10,354 --> 00:01:13,186
- ลูกพ่อ จําได้ไหมว่าผิวปากยังไง
- จําได้ครับ

4
00:01:13,187 --> 00:01:15,311
เยี่ยมเลย พอเห็นใครมา ผิวปากเลยนะ

5
00:01:15,312 --> 00:01:16,686
- เข้าใจไหม
- เข้าใจครับ

6
00:01:16,687 --> 00:01:18,771
เยี่ยมมากลูก

7
00:02:03,396 --> 00:02:04,646
- ไปด้านหลัง
- ได้

8
00:02:05,271 --> 00:02:07,354
เอาละ นับถึงสามดันข้างนายเลยนะ

9
00:02:12,854 --> 00:02:16,896
- ดัน พร้อมไหม
- พร้อม ไปเลย

10
00:02:29,437 --> 00:02:34,271
(พระเจ้าคุ้มครองอเมริกา)

11
00:04:26,979 --> 00:04:28,728
บอย! ออกมาเดี๋ยวนี้!

12
00:04:28,729 --> 00:04:31,520
ไปหมกไหม้ในนรกซะ บอยชาร์ลส์

13
00:04:31,521 --> 00:04:32,812
ออกมาเดี๋ยวนี้

14
00:04:40,979 --> 00:04:44,229
เรารู้ว่าแกอยู่ในนั้น ออกมา เร็วเข้า

15
00:04:45,146 --> 00:04:46,229
มันอยู่ไหน

16
00:04:58,479 --> 00:05:00,312
ไปดูที่ป่าด้านหลัง

17
00:05:01,062 --> 00:05:02,396
เผามันซะ

18
00:05:13,229 --> 00:05:16,979
(บทเรียนจากเปียโน)

19
00:05:30,021 --> 00:05:32,229
(ยี่สิบห้าปีต่อมา)

20
00:05:37,312 --> 00:05:38,729
เอาละ ไลมอน สตาร์ทเลย

21
00:05:40,771 --> 00:05:42,646
เร็วเข้า สตาร์ท

22
00:05:46,104 --> 00:05:47,187
ติดแล้ว

23
00:05:54,146 --> 00:05:57,062
- บอกแล้วว่ามันสตาร์ทติดแน่
- สตาร์ทเพราะใครล่ะ

24
00:06:46,437 --> 00:06:49,604
- รู้ไหมลูกว่านี่มันคือทุ่งอะไร
- ไม่รู้ครับ

25
00:06:51,979 --> 00:06:53,646
นี่คือทุ่งทานตะวัน

26
00:06:54,437 --> 00:06:55,437
โอเค

27
00:06:57,396 --> 00:06:58,396
มาเร็ว

28
00:07:26,187 --> 00:07:30,771
(พิตส์เบิร์ก)

29
00:07:59,062 --> 00:08:00,062
มันอยู่นั่นไง

30
00:08:07,396 --> 00:08:09,479
- ถ้าพวกเขาหลับอยู่ล่ะ
- ไม่ต้องห่วง

31
00:08:27,729 --> 00:08:29,853
ข่าวต่อไป กระทรวงการเกษตร

32
00:08:29,854 --> 00:08:32,186
ประกาศการค้นพบที่น่าตกใจ

33
00:08:32,187 --> 00:08:36,604
ที่ผู้เชี่ยวชาญอ้างว่าอาจทําลายพืชผลได้
ในช่วงหลายปีข้างหน้า

34
00:08:37,229 --> 00:08:40,146
ศาสตราจารย์วิลสันเรียกมันว่าโรคปานามา

35
00:08:40,729 --> 00:08:42,936
ในแถลงการณ์ที่ออกมาเมื่อต้นเดือนนี้

36
00:08:42,937 --> 00:08:45,479
อ้างว่ามันแพร่มาถึงต้นกล้วย...

37
00:08:47,104 --> 00:08:48,187
เฮ่ โด๊ก!

38
00:08:49,937 --> 00:08:50,937
โด๊กเกอร์!

39
00:08:53,771 --> 00:08:56,062
- เฮ่ เบอร์นีซ
- ใครน่ะ

40
00:08:57,104 --> 00:08:59,104
เปิดประตูสิ นี่ผมเอง

41
00:09:00,979 --> 00:09:01,979
ใคร

42
00:09:04,062 --> 00:09:05,062
ผมเอง

43
00:09:07,146 --> 00:09:08,978
- บอยวิลลี่
- เปิดประตู

44
00:09:08,979 --> 00:09:12,145
ฉันเกือบยิงแกแล้ว ไอ้หนู แกมาทําอะไรที่นี่

45
00:09:12,146 --> 00:09:13,437
บอกแล้วไง ไลมอน

46
00:09:17,312 --> 00:09:20,478
นี่ไลมอน อาจําไลมอน แจ็คสันได้
ที่เคยอยู่แถวบ้านเก่าเรา

47
00:09:20,479 --> 00:09:23,603
นี่อาโด๊กเกอร์ของฉัน
ไลมอนบอกว่าอาอาจจะหลับอยู่

48
00:09:23,604 --> 00:09:26,811
- ฉันนึกว่าแกอยู่ที่มิสซิสซิปปี
- ผมกับไลมอนมาขายแตงโม

49
00:09:26,812 --> 00:09:29,728
รถบรรทุกของเราจอดอยู่ข้างนอก
มีแตงโมเต็มคันเลย

50
00:09:29,729 --> 00:09:32,186
เบอร์นีซอยู่ไหน เฮ่ เบอร์นีซ

51
00:09:32,187 --> 00:09:33,895
- เบอร์นีซหลับอยู่
- ปลุกเธอมาหน่อย

52
00:09:33,896 --> 00:09:37,396
ผมไม่ได้เจอพี่สาวผมสามปีแล้ว เฮ่ เบอร์นีซ

53
00:09:41,854 --> 00:09:43,520
ไปเอารถนั่นมาจากไหน

54
00:09:43,521 --> 00:09:47,061
ของไลมอน ผมบอกให้เขาขนแตงโมมาที่นี่

55
00:09:47,062 --> 00:09:50,520
บอยวิลลี่บอกว่าจะกลับไป แต่ผมจะอยู่ต่อ

56
00:09:50,521 --> 00:09:52,771
- ดูว่ามันเป็นยังไง
- นายต้องพาฉันไปส่งที่นั่นก่อน

57
00:10:02,479 --> 00:10:05,270
ขนแตงโมมาเยอะขนาดนี้
ไม่แปลกใจเลยที่รถเสีย

58
00:10:05,271 --> 00:10:07,311
ตะโกนโหวกเหวกอะไรกัน

59
00:10:07,312 --> 00:10:10,228
หวัดดี เบอร์นีซ โด๊กเกอร์บอกว่าพี่หลับอยู่

60
00:10:10,229 --> 00:10:12,604
ผมบอกว่าอย่างน้อยพี่ตื่นมาทักทายผมหน่อยก็ได้

61
00:10:13,354 --> 00:10:16,270
ตีห้าเนี่ยนะ นายเข้ามาเสียงดังลั่นบ้าน

62
00:10:16,271 --> 00:10:19,270
มาแบบคนปกติไม่ได้ ต้องเอะอะโวยวายด้วย

63
00:10:19,271 --> 00:10:21,270
โธ่พี่ ก็ผมดีใจที่เจอโด๊กเกอร์

64
00:10:21,271 --> 00:10:25,686
ผมเดินทางเกือบสามพันกิโลมาหาพี่สาว
คิดว่าเธอคงอยากลุกขึ้นมาทักทาย

65
00:10:25,687 --> 00:10:27,936
แต่ตอนนี้พี่กลับขึ้นไปได้แล้ว

66
00:10:27,937 --> 00:10:30,687
นี่ไลมอน พี่จําไลมอน แจ็คสัน
ที่เคยอยู่แถวบ้านเก่าเราได้ไหม

67
00:10:31,271 --> 00:10:32,687
สบายดีไหม เบอร์นีซ

68
00:10:33,437 --> 00:10:35,686
คุณเหมือนที่ผมคิดไว้เลย

69
00:10:35,687 --> 00:10:38,604
ทําไมต้องเข้ามาตะโกนโหวกเหวก
ทําตัวแย่ๆ กันด้วย

70
00:10:39,104 --> 00:10:42,686
- เสียงดังทําเพื่อนบ้านตื่นกันหมด
- เราจะปาร์ตี้กัน

71
00:10:42,687 --> 00:10:45,478
โด๊กเกอร์ เหล้าอยู่ไหน ผมกับไลมอนจะฉลองกัน

72
00:10:45,479 --> 00:10:47,520
ผีแห่งเยลโลว์ด็อกฆ่าซัทเทอร์แล้ว

73
00:10:47,521 --> 00:10:49,687
- ว่าไงนะ
- ถามไลมอนสิ

74
00:10:50,271 --> 00:10:53,478
พวกเขาเจอศพเขาในเช้าวันรุ่งขึ้น
บอกว่าเขาจมน้ําตายในบ่อน้ําของเขา

75
00:10:53,479 --> 00:10:56,812
- มันเกิดขึ้นเมื่อไหร่ บอยวิลลี่
- ราวๆ สามสัปดาห์ก่อน

76
00:10:57,312 --> 00:10:59,895
ผมกับไลมอนอยู่ที่สโตเนอร์เคาน์ตี
ตอนเรารู้เรื่องนี้

77
00:10:59,896 --> 00:11:01,853
เราหัวเราะกัน เราคิดว่ามันตลกดี

78
00:11:01,854 --> 00:11:05,021
ชายแก่หนัก 150 กว่ากิโล
ตกบ่อน้ําของตัวเองตาย

79
00:11:08,062 --> 00:11:10,521
ทุกคนพูดว่าผีแห่งเยลโลว์ด็อกผลักเขา

80
00:11:11,187 --> 00:11:12,853
ฉันไม่อยากฟังเรื่องไร้สาระนั่น

81
00:11:12,854 --> 00:11:15,687
มีใครบางคนที่นั่นผลักคนตกบ่อน้ําบ้านตัวเอง

82
00:11:17,979 --> 00:11:20,145
ผมกับไลมอนมีแตงโมเต็มรถบรรทุก

83
00:11:20,146 --> 00:11:23,353
- ไปเอารถมาจากไหน
- ของไลมอน โด๊กเกอร์ เหล้าอยู่ไหนเนี่ย

84
00:11:23,354 --> 00:11:26,021
ผมรู้ว่าอามีเหล้าซ่อนไว้ในห้อง

85
00:11:30,771 --> 00:11:33,478
ไลมอนซื้อรถบรรทุกคันนั้น เขาจะได้มีที่นอน

86
00:11:33,479 --> 00:11:37,311
เชอรีฟล่าตัวเขา สโตวอลล์ก็ล่าตัวเขา

87
00:11:37,312 --> 00:11:40,478
เขานอนในรถบรรทุกคันนั้น มุดหลบพวกเขาทั้งคู่

88
00:11:40,479 --> 00:11:42,436
ผมบอกเขาว่า "ไปหาพี่สาวฉันกันเถอะ"

89
00:11:42,437 --> 00:11:45,646
บอยวิลลี่ นายกับไลมอน
วางแผนจะกลับไปเมื่อไหร่

90
00:11:46,562 --> 00:11:50,228
ไลมอนบอกว่าเขาจะอยู่ต่อ
พอเราขายแตงโมหมด ผมจะกลับไป

91
00:11:50,229 --> 00:11:53,062
นั่นคือสิ่งที่นายต้องทําและก็ต้องรีบทําด้วย

92
00:11:54,979 --> 00:11:57,436
ฉันไม่อยากให้มาก่อกวนเสียงดังแถวนี้

93
00:11:57,437 --> 00:11:59,479
ฉันแปลกใจที่มารีธาไม่ตื่นเพราะเสียงนาย

94
00:12:41,687 --> 00:12:43,187
เปียโนนั่นน่ะเหรอ

95
00:12:45,896 --> 00:12:46,896
ใช่

96
00:12:49,812 --> 00:12:51,104
ดูนี่สิ ไลมอน

97
00:12:51,687 --> 00:12:55,562
เห็นรูปสลักบนนี้ไหม นี่แหละที่ฉันพูดถึง

98
00:12:56,187 --> 00:12:59,311
เห็นไหมว่ามันแกะสลักได้สวยมาก
และขัดเงา ประณีตมาก

99
00:12:59,312 --> 00:13:03,520
- ไม่มีทางหาเปียโนแบบนี้ได้แล้ว
- ใช่ สวยมากเลย

100
00:13:03,521 --> 00:13:06,228
บอกแล้วไง
เปียโนหลังนี้ขายได้ราคาดีมากเลยละ

101
00:13:06,229 --> 00:13:10,020
ตลอดทางมาถึงที่นี่ บอยวิลลี่พูดถึงแต่เรื่องนี้

102
00:13:10,021 --> 00:13:12,562
ผมเบื่อที่จะฟังเขาพูดเรื่องเปียโนแล้ว

103
00:13:13,104 --> 00:13:16,104
นี่ โด๊กเกอร์ น้องชายของซัทเทอร์จะขายที่ดิน

104
00:13:16,937 --> 00:13:18,479
เขาบอกว่าอยากขายให้ผม

105
00:13:19,771 --> 00:13:21,270
ผมถึงได้มาที่นี่ไง

106
00:13:21,271 --> 00:13:23,020
ตอนนี้ผมได้ส่วนหนึ่งแล้ว

107
00:13:23,021 --> 00:13:25,145
พอผมขายแตงโมพวกนั้นหมด ผมก็จะได้อีกส่วน

108
00:13:25,146 --> 00:13:28,521
แล้วพอผมให้เบอร์นีซขายเปียโนนั่น
ผมก็จะได้ส่วนที่สาม

109
00:13:29,812 --> 00:13:32,770
- เบอร์นีซไม่ขายเปียโนนั่นหรอก
- ผมจะคุยกับเธอ

110
00:13:32,771 --> 00:13:35,936
พอเธอเห็นผมมีโอกาสได้ที่ดินของซัทเทอร์
เธอจะต้องเปลี่ยนความคิดแน่

111
00:13:35,937 --> 00:13:40,186
แกเลิกคิดได้เลย เบอร์นีซไม่ขายเปียโนนั่นแน่

112
00:13:40,187 --> 00:13:41,771
ผมจะคุยกับเธอ

113
00:13:43,521 --> 00:13:45,354
ซัทเทอร์เหลือที่ดินอยู่เท่าไหร่

114
00:13:45,854 --> 00:13:47,771
มีร้อยเอเคอร์ ที่ดินสวย

115
00:13:48,479 --> 00:13:52,145
เขาแบ่งขายมันทีละส่วน เก็บส่วนที่ดีๆ ไว้เอง

116
00:13:52,146 --> 00:13:53,895
ตอนนี้เขาต้องขายมัน

117
00:13:53,896 --> 00:13:56,646
น้องชายเขามาจากชิคาโกเพื่อร่วมงานศพ

118
00:13:57,146 --> 00:14:00,354
เขาอยู่ที่ชิคาโก มีธุรกิจบางอย่าง
พวกอุปกรณ์ตู้กดน้ําอัดลม

119
00:14:00,896 --> 00:14:04,520
เขาอยากขายที่ดินนั่น โด๊กเกอร์
เขาไม่อยากยุ่งยากกับมัน

120
00:14:04,521 --> 00:14:08,645
เขาเรียกผมไปหาแล้วบอกว่า
เพราะครอบครัวเรารู้จักกันมานานมาก

121
00:14:08,646 --> 00:14:10,978
และเราเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน

122
00:14:10,979 --> 00:14:13,061
เขาบอกว่าเลยอยากขายให้ผม

123
00:14:13,062 --> 00:14:14,770
ผมบอกเขาว่าให้เวลาผมสองสัปดาห์

124
00:14:14,771 --> 00:14:17,520
เขาบอกว่าจะรอผม ผมถึงได้มาที่นี่

125
00:14:17,521 --> 00:14:20,895
ผมจะขายแตงโมพวกนั้น
แล้วให้เบอร์นีซขายเปียโนนั่น

126
00:14:20,896 --> 00:14:23,478
เอาสองส่วนมารวมกันกับส่วนที่ผมเก็บไว้

127
00:14:23,479 --> 00:14:26,396
แล้วก็เดินเข้าไปในนั้น แตะหมวกทักทาย

128
00:14:26,896 --> 00:14:29,646
วางเงินลงบนโต๊ะ

129
00:14:30,979 --> 00:14:33,229
รับโฉนดของผม แล้วก็เดินออกมา

130
00:14:34,521 --> 00:14:36,645
คราวนี้ผมจะได้เก็บฝ้ายทั้งหมดไว้

131
00:14:36,646 --> 00:14:39,396
จ้างคนมาทํางานให้ผม ว่าไง

132
00:14:39,896 --> 00:14:43,603
แยกใยฝ้ายของผม ขายเมล็ดฝ้ายของผม
แล้วเจอกันใหม่ปีหน้า

133
00:14:43,604 --> 00:14:46,562
อาจจะปลูกยาสูบด้วย หรือไม่ก็ข้าวโอ๊ต

134
00:14:49,562 --> 00:14:52,854
แกจะต้องลําบากมากแน่
กับการโน้มน้าวให้เบอร์นีซขายเปียโนนั่น

135
00:14:53,354 --> 00:14:55,353
จําเอเวอรี่ บราวน์ที่เคยอยู่ที่นั่นได้ใช่ไหม

136
00:14:55,354 --> 00:14:56,645
ตอนนี้เขาอยู่ที่นี่

137
00:14:56,646 --> 00:14:59,686
พยายามขอให้เบอร์นีซแต่งงานกับเขา
หลังจากที่ครอว์ลี่ถูกฆ่าตาย

138
00:14:59,687 --> 00:15:02,770
อยู่ที่นี่มาเกือบสองปีแล้ว
ตอนนี้เรียกตัวเองว่านักเทศน์

139
00:15:02,771 --> 00:15:03,896
ผมรู้จักเอเวอรี่

140
00:15:04,396 --> 00:15:07,228
เขาเคยทํางานที่บ้านวิลชอว์
ไลมอนก็รู้จักเขา

141
00:15:07,229 --> 00:15:09,145
เขาอยากให้เบอร์นีซแต่งงานกับเขา

142
00:15:09,146 --> 00:15:12,061
เธอปฏิเสธเขามาตลอด แต่เขาก็ไม่ยอมแพ้

143
00:15:12,062 --> 00:15:13,728
เขาตื๊อเธอไม่หยุดหย่อน

144
00:15:13,729 --> 00:15:16,146
เอเวอรี่คิดว่าผู้ชายผิวขาวทุกคนใหญ่โต

145
00:15:16,687 --> 00:15:18,978
เขาไม่รู้ว่ามีผู้ชายผิวขาวเยอะแยะ
ที่มีไม่มากเท่าเขา

146
00:15:18,979 --> 00:15:21,478
เขาจะมาที่นี่เช้านี้

147
00:15:21,479 --> 00:15:25,020
เบอร์นีซจะไปธนาคารกับเขา
ดูว่าจะกู้เงินมาสร้างโบสถ์ได้ไหม

148
00:15:25,021 --> 00:15:28,936
ฉันถึงได้รู้ว่าเบอร์นีซไม่ขายเปียโนแน่

149
00:15:28,937 --> 00:15:31,853
เขาเคยพยายามให้เธอขายมัน
เพื่อช่วยเขาสร้างโบสถ์

150
00:15:31,854 --> 00:15:33,646
ส่งคนไปทั่ว พยายามทุกอย่าง

151
00:15:34,812 --> 00:15:35,811
ส่งใครไปทั่ว

152
00:15:35,812 --> 00:15:38,270
ส่งพวกคนขาวไปตามบ้านคนผิวสี

153
00:15:38,271 --> 00:15:40,020
หาซื้อเครื่องดนตรี

154
00:15:40,021 --> 00:15:41,478
เขาซื้อทุกอย่าง

155
00:15:41,479 --> 00:15:45,270
กลอง กีตาร์ ฮาร์โมนิกา เปียโน

156
00:15:45,271 --> 00:15:49,186
เอเวอรี่เคยส่งหมอนั่นมาที่นี่
เขามองเปียโนนั่นแล้วก็ตื่นเต้นมาก

157
00:15:49,187 --> 00:15:51,311
เสนอราคาดีๆ ให้เธอ

158
00:15:51,312 --> 00:15:54,479
เธอปฏิเสธเขา ด่าเอเวอรี่ที่ส่งเขามา

159
00:17:28,521 --> 00:17:30,437
โด๊กเกอร์!

160
00:17:32,146 --> 00:17:32,978
โด๊กเกอร์!

161
00:17:32,979 --> 00:17:34,812
- โด๊กเกอร์!
- เบอร์นีซ

162
00:17:36,812 --> 00:17:37,728
เบอร์นีซ

163
00:17:37,729 --> 00:17:40,145
พระเจ้า เดี๋ยวก่อน

164
00:17:40,146 --> 00:17:43,603
- เกิดอะไรขึ้น
- ไม่เป็นไร ฉันอยู่นี่แล้ว

165
00:17:43,604 --> 00:17:45,687
มาเร็ว นั่งลง

166
00:17:46,187 --> 00:17:47,395
เร็วเข้า มีอะไรเหรอ

167
00:17:47,396 --> 00:17:48,936
- ซัทเทอร์...
- มีอะไรเหรอ

168
00:17:48,937 --> 00:17:50,853
ซัทเทอร์ยืนอยู่ที่โถงทางเดิน

169
00:17:50,854 --> 00:17:53,103
- บอยวิลลี่
- บนนี้ไม่มีใครเลย

170
00:17:53,104 --> 00:17:54,271
บอยวิลลี่

171
00:17:56,521 --> 00:17:58,687
โด๊กเกอร์ เธอเป็นอะไร

172
00:17:59,896 --> 00:18:03,770
- เบอร์นีซ เป็นอะไรเหรอ
- เธอบอกว่าเห็นผีซัทเทอร์

173
00:18:03,771 --> 00:18:07,186
- เห็นอะไร เธอไม่ได้เห็นซัทเทอร์หรอก
- เขายืนอยู่ตรงนั้น

174
00:18:07,187 --> 00:18:09,395
เบอร์นีซคิดไปเองน่ะ ไม่มีใครอยู่บนนั้น

175
00:18:09,396 --> 00:18:11,978
- ขึ้นไปดูบนนั้นสิ โด๊กเกอร์
- ฉันเชื่อแก

176
00:18:11,979 --> 00:18:16,103
เบอร์นีซพูดสิ่งที่เธอเห็น
เธอบอกว่าผีซัทเทอร์อยู่ที่โถงทางเดิน

177
00:18:16,104 --> 00:18:19,311
- เธอไม่ได้แต่งเรื่องขึ้นมา
- เธอฝันไป เธอไม่ได้เห็นผี

178
00:18:19,312 --> 00:18:22,145
ดื่มน้ําสักแก้วไหม เบอร์นีซ
ไปเอาน้ํามาสักแก้วสิ บอยวิลลี่

179
00:18:22,146 --> 00:18:24,228
เธอไม่ต้องดื่มน้ําหรอก เธอไม่เห็นอะไรเลย

180
00:18:24,229 --> 00:18:26,436
ไปดูสิ ไม่มีใครอยู่บนนั้นนอกจากมารีธา

181
00:18:26,437 --> 00:18:28,561
- ให้เบอร์นีซเล่าเถอะ
- ผมก็ไม่ได้ห้ามเธอนี่

182
00:18:28,562 --> 00:18:30,103
- เล่าสิ เบอร์นีซ
- ฉันแค่...

183
00:18:30,104 --> 00:18:32,645
ฉันออกมาจากห้องเพื่อกลับลงมาที่นี่

184
00:18:32,646 --> 00:18:35,312
เห็นซัทเทอร์ยืนอยู่ที่โถงทางเดิน

185
00:18:36,479 --> 00:18:37,561
เขาดูเป็นยังไง

186
00:18:37,562 --> 00:18:40,812
เขาดูเหมือนซัทเทอร์ ดูเหมือนที่เขาเป็นมาตลอด

187
00:18:42,021 --> 00:18:44,978
ที่ที่อยู่ใกล้ๆ กัน ซัตเตอร์ยังหาทางไปไม่เจอเลย

188
00:18:44,979 --> 00:18:48,978
เขาจะหาทางมาพิตต์สเบิร์กได้ยังไง
ซัทเทอร์ไม่เคยได้ยินชื่อพิตต์สเบิร์กด้วยซ้ํา

189
00:18:48,979 --> 00:18:51,020
ให้เบอร์นีซพูดให้จบ ฉันอยากฟังเธอพูด

190
00:18:51,021 --> 00:18:53,978
ยืนอยู่ตรงนั้น ใส่สูทสีน้ําเงิน

191
00:18:53,979 --> 00:18:56,311
เขาไม่เคยออกจากมาร์ลินเคาน์ตี
ตอนเขายังมีชีวิตอยู่

192
00:18:56,312 --> 00:18:59,270
แต่พอตายแล้ว เขาจะดั้นด้นมาถึงที่นี่เลยเหรอ

193
00:18:59,271 --> 00:19:00,395
พูดต่อสิ เบอร์นีซ

194
00:19:00,396 --> 00:19:02,728
ถ้าเบอร์นีซเห็นเขาอย่างที่เธอคิดว่าเห็นเขา

195
00:19:02,729 --> 00:19:03,978
เธอคงยังวิ่งอยู่

196
00:19:03,979 --> 00:19:05,771
เล่าสิ อย่าสนใจสิ่งที่บอยวิลลี่พูดเลย

197
00:19:08,521 --> 00:19:09,687
เขาใส่หมวกหรือเปล่า

198
00:19:10,187 --> 00:19:11,562
แค่ใส่สูทสีน้ําเงินนั่น

199
00:19:12,062 --> 00:19:15,854
เขายืนมองฉันอยู่ตรงนั้น เรียกชื่อบอยวิลลี่

200
00:19:17,146 --> 00:19:18,478
เขาเรียกชื่อผมทําไม

201
00:19:18,479 --> 00:19:20,603
ฉันเชื่อว่านายผลักเขาตกบ่อน้ํา

202
00:19:20,604 --> 00:19:22,521
มันมีเหตุผลตรงไหนเหรอ

203
00:19:23,021 --> 00:19:25,353
พี่จะบอกว่าผมไปซ่อนตัวอยู่ในดงต้นยาสูบ

204
00:19:25,354 --> 00:19:28,186
ที่มีหมาและทุกอย่างที่เขามีอยู่แถวนั้นเหรอ

205
00:19:28,187 --> 00:19:29,478
ผมจะไปซ่อนตัว

206
00:19:29,479 --> 00:19:33,728
รอจนกว่าผมจะเห็นเขาก้มมองลงไปในบ่อ

207
00:19:33,729 --> 00:19:36,061
แล้วผมก็วิ่งเข้าไปผลักเขาตกบ่องั้นเหรอ

208
00:19:36,062 --> 00:19:38,311
ชายแก่ที่หนัก 150 กว่ากิโล

209
00:19:38,312 --> 00:19:39,728
เขาด่านายว่าอะไร

210
00:19:39,729 --> 00:19:41,895
เขาก้มมองลงไปในบ่อน้ํา

211
00:19:41,896 --> 00:19:44,895
เขารู้ได้ยังไงว่าใครผลักเขา อาจเป็นใครก็ได้

212
00:19:44,896 --> 00:19:47,186
พี่อยู่ที่ไหนล่ะตอนที่ซัทเทอร์ตกบ่อน้ํา

213
00:19:47,187 --> 00:19:48,354
โด๊กเกอร์อยู่ที่ไหน

214
00:19:49,312 --> 00:19:51,311
ผมกับไลมอนอยู่ในสโตเนอร์เคาน์ตี บอกเธอสิ

215
00:19:51,312 --> 00:19:54,186
ผีแห่งเยลโลว์ด็อกฆ่าซัทเทอร์
นั่นแหละสิ่งที่เกิดขึ้น

216
00:19:54,187 --> 00:19:56,645
นายอยากพูดเรื่องผีแห่งเยลโลว์ด็อกก็พูดไป

217
00:19:56,646 --> 00:19:57,895
ฉันรู้ดีกว่านั้น

218
00:19:57,896 --> 00:20:02,187
ผีแห่งเยลโลว์ด็อกผลักเขา คนพูดกันอย่างนั้น

219
00:20:06,271 --> 00:20:07,687
เขาอยู่นั่นไง ผมเห็นเขา

220
00:20:09,396 --> 00:20:11,770
พวกเขาเจอเขาในบ่อน้ําบ้านตัวเอง
และทุกคนก็พูดว่า

221
00:20:11,771 --> 00:20:14,937
ต้องโดนผีแห่งเยลโลว์ด็อกผลักแน่ๆ
เหมือนคนอื่นๆ

222
00:20:16,312 --> 00:20:18,270
มาพูดว่าเขามาหาฉัน

223
00:20:18,271 --> 00:20:20,603
นั่นเป็นอะไรที่เบอร์นีซคิดไปเอง

224
00:20:20,604 --> 00:20:23,020
ไม่รู้ว่าเธอจะกุเรื่องอะไรขึ้นมาอีก

225
00:20:23,021 --> 00:20:25,645
นายกับไลมอนออกไปจากบ้านฉันเลย

226
00:20:25,646 --> 00:20:27,061
จะไปไหนก็ไป

227
00:20:27,062 --> 00:20:29,520
นายไปที่ไหนก็มีแต่สร้างปัญหา

228
00:20:29,521 --> 00:20:32,354
ถ้าไม่ใช่เพราะนาย ครอว์ลี่ก็คงยังมีชีวิตอยู่

229
00:20:36,437 --> 00:20:37,521
ครอว์ลี่อะไรนะ

230
00:20:39,562 --> 00:20:41,811
ผมไม่เกี่ยวอะไรกับการที่ครอว์ลี่ถูกฆ่า

231
00:20:41,812 --> 00:20:44,186
ครอว์ลี่อายุ 21 แล้ว เขามีความคิดของตัวเอง

232
00:20:44,187 --> 00:20:48,436
- ไปได้แล้ว ให้ซัทเทอร์ไปตามหานายที่อื่นเถอะ
- ผมไปแน่

233
00:20:48,437 --> 00:20:51,812
ทันทีที่เราขายแตงโมหมด
ไม่งั้นผมจะไม่ไปไหนทั้งนั้น

234
00:20:52,771 --> 00:20:55,937
ให้ตายสิ ผมเพิ่งมาถึงที่นี่นะ

235
00:20:59,687 --> 00:21:02,021
มาพูดว่าซัทเทอร์ตามหาผม

236
00:21:03,937 --> 00:21:07,895
ซัทเทอร์ตามหาเปียโนนั่นต่างหาก
นั่นแหละสิ่งที่ซัทเทอร์ตามหา

237
00:21:07,896 --> 00:21:11,229
เขาต้องตายเพื่อที่จะได้รู้ว่าเปียโนนั่นอยู่ที่ไหน

238
00:21:12,771 --> 00:21:14,771
ถ้าผมเป็นพี่ ผมคงกําจัดมันไปซะ

239
00:21:15,812 --> 00:21:18,436
นั่นแหละวิธีกําจัดผีซัทเทอร์

240
00:21:18,437 --> 00:21:22,145
ฉันต้องการให้นายกับไลมอน
เอาความวุ่นวายนี้ออกไปจากบ้านฉัน

241
00:21:22,146 --> 00:21:24,686
บอกเธอหน่อย โด๊กเกอร์ มันมีเหตุผลตรงไหน

242
00:21:24,687 --> 00:21:25,978
บอกแล้วไง ไลมอน

243
00:21:25,979 --> 00:21:29,228
พอเบอร์นีซเห็นฉัน เธอจะเริ่มทําอะไรสักอย่าง
ฉันบอกนายใช่ไหม

244
00:21:29,229 --> 00:21:31,645
ตอนนี้เธอกุเรื่องซัทเทอร์ขึ้นมา

245
00:21:31,646 --> 00:21:33,395
แค่เพื่อบอกให้ฉันออกไปจากบ้านเธอ

246
00:21:33,396 --> 00:21:36,228
ให้ตายสิ ผมจะไม่ไปไหนทั้งนั้น
จนกว่าเราจะขายแตงโมหมด

247
00:21:36,229 --> 00:21:38,395
งั้นทําไมไม่ออกไปขายมันล่ะ

248
00:21:38,396 --> 00:21:40,479
ขายมัน แล้วก็กลับไปซะ

249
00:21:41,604 --> 00:21:43,312
เรารอให้คนตื่นนอนก่อนน่ะ

250
00:21:44,562 --> 00:21:47,811
บอยวิลลี่บอกว่าถ้าเราออกไปเร็วเกินไป
ปลุกผู้คนตื่น

251
00:21:47,812 --> 00:21:50,853
พวกเขาจะโกรธและไม่ซื้ออะไรจากเรา

252
00:21:50,854 --> 00:21:54,186
รอไม่นานหรอก พอดวงอาทิตย์ขึ้น

253
00:21:54,187 --> 00:21:55,896
นั่นแหละเวลาที่ทุกคนตื่นนอน

254
00:22:00,521 --> 00:22:03,146
เร็วเข้า โด๊กเกอร์ เดินขึ้นไปบนนั้นกับหนูหน่อย

255
00:22:03,812 --> 00:22:07,812
ให้หนูปลุกมารีธาลุกขึ้นมาเตรียมตัว
หนูก็จะไปเตรียมตัวเหมือนกัน

256
00:22:08,687 --> 00:22:09,771
บอยวิลลี่

257
00:22:10,979 --> 00:22:13,061
ออกไปเลยและก็ขายแตงโมให้หมด

258
00:22:13,062 --> 00:22:15,562
แล้วนายกับไลมอนก็ออกไปจากบ้านฉันซะ

259
00:22:20,229 --> 00:22:23,771
พี่เห็นซัทเทอร์บนนั้น
บอกเขาว่าผมรอเขาอยู่ข้างล่างนี่นะ

260
00:22:36,854 --> 00:22:38,479
ถ้าเธอเจอเขาอีกล่ะ

261
00:22:39,146 --> 00:22:41,562
เธอคิดไปเองทั้งนั้น บนนั้นไม่มีผีหรอก

262
00:22:51,021 --> 00:22:52,521
ฉันเร็วสู้เธอไม่ได้

263
00:22:55,979 --> 00:22:57,479
ไงจ๊ะ

264
00:22:59,062 --> 00:23:00,562
มาเร็ว กอดฉันหน่อย

265
00:23:01,271 --> 00:23:03,896
เร็วสิ กอดน้าบอยวิลลี่หน่อย ไม่ต้องอาย

266
00:23:05,021 --> 00:23:08,228
ดูเธอสิ โด๊กเกอร์
เธอโตขึ้นแล้ว เธอโตแล้วนะ ว่าไหม

267
00:23:08,229 --> 00:23:10,146
ใช่เลย เธอสูงขึ้น

268
00:23:11,479 --> 00:23:13,646
- เป็นยังไงบ้างจ๊ะ
- ดีค่ะ

269
00:23:14,396 --> 00:23:15,896
จําฉันได้ใช่ไหม

270
00:23:16,562 --> 00:23:18,854
น้าบอยวิลลี่จากทางใต้ไง

271
00:23:20,729 --> 00:23:22,812
เธอชอบที่นี่ไหม ชอบทางเหนือไหม

272
00:23:24,562 --> 00:23:27,436
นั่นไลมอน เขาเป็นเพื่อนฉัน เราขายแตงโม

273
00:23:27,437 --> 00:23:31,229
เป็นไงบ้าง เธอเหมือนแม่เป๊ะเลย

274
00:23:31,854 --> 00:23:34,146
ฉันจําเธอได้ ตอนเธอยังใส่ผ้าอ้อม

275
00:23:35,646 --> 00:23:40,062
เมื่อไหร่เธอจะลงใต้ไปหาฉัน
น้าบอยวิลลี่จะมีไร่แล้วนะ

276
00:23:40,562 --> 00:23:44,020
จะมีไร่ที่ใหญ่มากๆ เลย

277
00:23:44,021 --> 00:23:46,645
ไปที่นั่น แล้วฉันจะสอนเธอขี่ล่อ

278
00:23:46,646 --> 00:23:49,395
สอนเธอฆ่าไก่ด้วย

279
00:23:49,396 --> 00:23:50,854
หนูเคยเห็นแม่ทําแบบนั้นแล้ว

280
00:23:52,729 --> 00:23:56,396
นั่นเทียบกันไม่ได้เลย เธอแค่จับคอมัน...

281
00:23:57,437 --> 00:23:58,270
แล้วก็บิด!

282
00:23:58,271 --> 00:23:59,853
จับให้แน่นๆ

283
00:23:59,854 --> 00:24:02,145
แล้วก็บีบคอมัน

284
00:24:02,146 --> 00:24:04,186
โยนมันลงไปในหม้อ ต้มมัน

285
00:24:04,187 --> 00:24:05,729
แล้วก็ได้กินไก่อร่อยๆ

286
00:24:12,146 --> 00:24:17,854
อาโด๊กเกอร์บอกว่าแม่เธอให้เธอเล่นเปียโนนั่น

287
00:24:21,479 --> 00:24:23,062
มาสิ เล่นให้ฉันฟังหน่อย

288
00:24:24,896 --> 00:24:25,896
ไปสิ

289
00:24:28,479 --> 00:24:29,646
เอาละ

290
00:24:31,771 --> 00:24:34,104
น้าบอยวิลลี่จะให้เธอสิบเซนต์

291
00:24:36,729 --> 00:24:40,145
แสดงฝีมือให้ฉันดูหน่อย ไม่ต้องอาย

292
00:24:40,146 --> 00:24:42,312
เงินสิบเซนต์นั่นบอกว่าเธอจะอายไม่ได้

293
00:24:52,396 --> 00:24:53,396
นั่นไง

294
00:24:54,812 --> 00:24:55,812
ไม่ต้องรีบ

295
00:25:02,021 --> 00:25:04,229
- อะไร แค่นี้เหรอ
- ใช่ค่ะ แค่นี้แหละ

296
00:25:05,396 --> 00:25:06,896
นี่ ฉันจะเล่นให้เธอดู

297
00:25:08,437 --> 00:25:09,854
เดี๋ยวนะ ไม่ใช่

298
00:25:18,896 --> 00:25:19,771
เห็นไหม

299
00:25:20,854 --> 00:25:22,146
เห็นไหมว่าฉันทําอะไร

300
00:25:23,521 --> 00:25:25,479
นั่นแหละที่เรียกว่าบูกี้วูกี้

301
00:25:25,979 --> 00:25:28,021
เห็นไหม เธอลุกขึ้นเต้นก็ได้นะ

302
00:25:28,521 --> 00:25:31,978
มันฟังดูดีขนาดนั้นเลย
มันจะทําให้เธออยากลุกขึ้นเต้น

303
00:25:31,979 --> 00:25:34,020
อยากเต้นแบบไหนก็เต้นได้เลย

304
00:25:34,021 --> 00:25:36,146
เห็นไหม เห็นไหมว่าเป็นยังไง

305
00:25:38,562 --> 00:25:39,812
ไม่มีอะไรยากเลย

306
00:25:42,771 --> 00:25:45,353
- เอาเลย เธอเล่นบ้าง
- หนูต้องอ่านโน้ตเพลงค่ะ

307
00:25:45,354 --> 00:25:47,729
ไม่ต้องอ่านโน้ตเพลงหรอก ทําแบบนี้เลย

308
00:25:48,229 --> 00:25:49,312
มารีธา!

309
00:25:49,812 --> 00:25:52,812
ขึ้นมาเตรียมตัวได้แล้ว จะได้ไม่ไปสาย

310
00:25:53,312 --> 00:25:54,396
หนูต้องไปแล้วค่ะ

311
00:25:56,687 --> 00:26:00,770
แม่เธอเล่าเรื่องเปียโนนี่ให้ฟังหรือเปล่า
รู้ไหมว่ารูปพวกนี้อยู่บนเปียโนได้ยังไง

312
00:26:00,771 --> 00:26:04,061
แม่บอกว่ามันเป็นแบบนั้นตั้งแต่แม่ได้มันมา

313
00:26:04,062 --> 00:26:06,978
ได้ยินไหม โด๊กเกอร์ อาอยู่ในบ้านกับเบอร์นีซ

314
00:26:06,979 --> 00:26:08,895
ฉันไม่เกี่ยวอะไรด้วย

315
00:26:08,896 --> 00:26:11,312
เบอร์นีซเลี้ยงเธอยังไงฉันไม่เคยเข้าไปก้าวก่าย

316
00:26:13,479 --> 00:26:15,854
บอกแม่ให้เล่าเรื่องเปียโนนี่ให้เธอฟังนะ

317
00:26:21,062 --> 00:26:22,104
รู้สึกไหม

318
00:26:23,937 --> 00:26:26,187
นั่นครอบครัวเธอ สายเลือดของเธอ

319
00:26:26,729 --> 00:26:29,437
ถามแม่เธอนะว่ารูปพวกนี้อยู่บนเปียโนได้ยังไง

320
00:26:30,021 --> 00:26:31,936
ถ้าแม่เธอไม่บอก ฉันจะบอกเธอเอง

321
00:26:31,937 --> 00:26:33,354
มารีธา!

322
00:26:33,937 --> 00:26:35,146
หนูต้องเตรียมตัวไปแล้วค่ะ

323
00:26:36,646 --> 00:26:37,646
นี่

324
00:26:48,812 --> 00:26:49,979
ต้องอย่างนี้สิ

325
00:27:09,687 --> 00:27:11,603
- ชาร์ลี!
- สวัสดี สาธุคุณ

326
00:27:11,604 --> 00:27:12,646
อรุณสวัสดิ์

327
00:27:13,271 --> 00:27:15,146
- อรุณสวัสดิ์ คุณริต้า
- ค่ะ

328
00:27:15,646 --> 00:27:17,771
- เดี๋ยวผมกลับมาซื้อแอปเปิล
- กลับมานะ

329
00:27:22,771 --> 00:27:24,395
- เจอกันวันอาทิตย์นะ
- ได้ค่ะ

330
00:27:24,396 --> 00:27:26,396
เยี่ยมเลย ครับ

331
00:27:37,562 --> 00:27:38,562
คุณมาเบล!

332
00:27:39,812 --> 00:27:43,270
- ไง เอเวอรี่ เข้ามาสิ
- ไง โด๊กเกอร์

333
00:27:43,271 --> 00:27:45,271
- เบอร์นีซอยู่ข้างบน
- ดีครับ

334
00:27:51,896 --> 00:27:55,021
ไง บอยวิลลี่ มาทําอะไรที่นี่

335
00:27:55,604 --> 00:27:56,521
ดูเขาสิ

336
00:27:58,354 --> 00:28:02,021
ดูเขาสิ เขาพูดอะไรไม่ถูกเลย
เขาไม่คิดว่าจะเจอฉัน

337
00:28:03,979 --> 00:28:06,270
นั่นไลมอนเหรอ ไลมอน แจ็คสัน

338
00:28:06,271 --> 00:28:07,895
ใช่ คุณรู้จักไลมอน

339
00:28:07,896 --> 00:28:09,562
อีกสักครู่เบอร์นีซก็พร้อมแล้ว

340
00:28:10,229 --> 00:28:14,687
โด๊กเกอร์บอกว่าคุณเป็นนักเทศน์แล้ว
เราควรเรียกคุณว่าอะไร สาธุคุณเหรอ

341
00:28:15,187 --> 00:28:18,311
ผมจําได้ว่าคุณเป็นแค่เอเวอรี่ธรรมดาๆ
คุณเป็นนักเทศน์ตั้งแต่เมื่อไหร่

342
00:28:18,312 --> 00:28:22,145
เอเวอรี่บอกว่าเขาจะเป็นนักเทศน์
เขาจะได้ไม่ต้องทํางาน

343
00:28:22,146 --> 00:28:26,436
ผมจําได้ว่าคุณปลูกฝ้าย
คุณไม่ได้คิดที่จะเป็นสาธุคุณ

344
00:28:26,437 --> 00:28:29,603
นั่นคงเป็นรถคุณ ผมเห็นแตงโมพวกนั้นอยู่ในรถ

345
00:28:29,604 --> 00:28:31,811
ผมพยายามคิดอยู่ว่าทําไมมันมาอยู่หน้าบ้าน

346
00:28:31,812 --> 00:28:34,645
ผมกับไลมอนขายแตงโม นั่นรถของไลมอน

347
00:28:34,646 --> 00:28:36,603
เบอร์นีซบอกว่าพวกคุณจะไปธนาคาร

348
00:28:36,604 --> 00:28:39,187
ใช่ พวกเขาให้ผมหยุดงานครึ่งวัน

349
00:28:39,687 --> 00:28:43,395
ผมมีนัดคุยกับธนาคาร
เรื่องกู้เงินมาสร้างโบสถ์ของผม

350
00:28:43,396 --> 00:28:46,561
ไลมอนบอกว่านักเทศน์ไม่ต้องทํางาน
คุณทํางานที่ไหนเหรอ

351
00:28:46,562 --> 00:28:50,603
เอเวอรี่ได้ทํางานดีๆ
เขาทํางานในตึกสูงระฟ้าแห่งหนึ่งในเมือง

352
00:28:50,604 --> 00:28:54,187
ใช่ ผมทํางานที่นั่นในตึกกัลฟ์ ควบคุมลิฟต์

353
00:28:55,521 --> 00:28:57,645
ผมได้สวัสดิการต่างๆ เช่นเงินช่วยเหลือ

354
00:28:57,646 --> 00:28:59,687
พวกเขาให้ไก่งวงในวันขอบคุณพระเจ้าด้วย

355
00:29:01,521 --> 00:29:03,479
คุณอยากซื้อแตงโมกี่ลูก

356
00:29:05,021 --> 00:29:07,520
เห็นขนมาเต็มรถแบบนั้น นึกว่าจะให้ผมสักลูก

357
00:29:07,521 --> 00:29:08,812
ผมจะให้คุณลูกนึง

358
00:29:09,937 --> 00:29:12,771
สองลูกก็ได้ หนึ่งดอลลาร์ผมให้สองลูกเลย

359
00:29:13,896 --> 00:29:15,187
ผมกินไหวแค่ลูกเดียว

360
00:29:17,354 --> 00:29:18,936
เท่าไหร่นะ

361
00:29:18,937 --> 00:29:21,646
พวก คุณก็รู้ว่าผมจะให้แตงโมคุณ

362
00:29:23,521 --> 00:29:26,728
เอาไปกี่ลูกก็ได้
เหลือให้ผมกับไลมอนขายบ้างแล้วกัน

363
00:29:26,729 --> 00:29:28,271
ผมเอาแค่ลูกเดียวก็พอ

364
00:29:29,687 --> 00:29:31,936
โด๊กเกอร์บอกว่าคุณส่งคนขาวมาที่บ้านนี้

365
00:29:31,937 --> 00:29:33,396
เพื่อดูเปียโนนั่น

366
00:29:34,021 --> 00:29:37,270
เขาไปตามบ้านคนผิวสีเพื่อซื้อเครื่องดนตรี

367
00:29:37,271 --> 00:29:40,186
ใช่ แต่เบอร์นีซบอกว่าเธอไม่อยากขายเปียโนนั่น

368
00:29:40,187 --> 00:29:43,395
หลังจากที่เธอเล่าให้ผมฟัง
ผมเข้าใจเลยว่าทําไมเธอถึงไม่อยากขาย

369
00:29:43,396 --> 00:29:44,812
เขาชื่ออะไร

370
00:29:45,604 --> 00:29:48,436
ผมลืมชื่อเขาไปแล้ว มันตั้งนานแล้วน่ะ

371
00:29:48,437 --> 00:29:52,186
ผมเชื่อว่าเขาเอานามบัตร
กับเบอร์โทรศัพท์ให้เบอร์นีซ

372
00:29:52,187 --> 00:29:53,479
แต่เธอโยนมันทิ้ง

373
00:29:55,937 --> 00:29:58,145
มารีธา วิ่งขึ้นไปหยิบพ็อกเก็ตบุ๊กมาให้แม่หน่อย

374
00:29:58,146 --> 00:30:01,229
แล้วก็เช็ดน้ํามันใส่ผมบนหน้าผากด้วย
ไปสิ เร็วเข้า

375
00:30:04,271 --> 00:30:05,521
เป็นไงบ้างคะ เอเวอรี่

376
00:30:06,312 --> 00:30:08,853
คุณแต่งตัวเต็มยศเลย คุณดูดีจังค่ะ

377
00:30:08,854 --> 00:30:12,436
โด๊กเกอร์ หนูจะแวะที่ถนนโลแกน
ให้หนูซื้ออะไรมาให้ไหม

378
00:30:12,437 --> 00:30:15,311
ซื้อขาหมูมาให้ฉันหน่อย ถ้าเธอไปที่นั่น

379
00:30:15,312 --> 00:30:18,729
ดูซิว่ามีแบบรมควันไหม ถ้าไม่มีก็เอาแบบสดมา

380
00:30:19,521 --> 00:30:21,103
เราจะนั่งรถรางไปหรือเปล่าคะ

381
00:30:21,104 --> 00:30:24,020
แม่กับเอเวอรี่จะไปส่งลูกที่ศูนย์สงเคราะห์

382
00:30:24,021 --> 00:30:27,228
อยู่กับคนที่นั่นก็ทําตัวดีๆ
อย่าทําให้พวกเขาว่าลูกเป็นเด็กผิวดํานิสัยไม่ดี

383
00:30:27,229 --> 00:30:28,561
- มานี่สิ
- บอยวิลลี่

384
00:30:28,562 --> 00:30:31,437
ฉันหวังว่านายกับไลมอนจะออกไปขายแตงโมนะ

385
00:30:33,687 --> 00:30:35,521
ไว้เจอกันใหม่นะ บอยวิลลี่

386
00:30:36,021 --> 00:30:37,271
เฮ่ เบอร์นีซ

387
00:30:38,312 --> 00:30:40,812
ผู้ชายคนนั้นที่เอเวอรี่ส่งมาที่นี่ชื่ออะไร

388
00:30:41,312 --> 00:30:42,729
ที่บอกว่าอยากซื้อเปียโนน่ะ

389
00:30:44,687 --> 00:30:45,770
นึกแล้วเชียว

390
00:30:45,771 --> 00:30:48,770
ฉันรู้ตั้งแต่เห็นนายตอนแรกแล้ว
ฉันรู้ว่านายมีแผนบางอย่าง

391
00:30:48,771 --> 00:30:51,479
น้องชายของซัทเทอร์บอกว่าจะขายที่ดินให้ผม

392
00:30:52,646 --> 00:30:54,436
ใช่ ตอนนี้เขารอผมอยู่

393
00:30:54,437 --> 00:30:57,436
บอกผมว่าเขาให้เวลาผมสองสัปดาห์
ตอนนี้ผมได้มาส่วนหนึ่งแล้ว

394
00:30:57,437 --> 00:31:00,729
ผมขายแตงโมหมด ก็จะได้อีกส่วน

395
00:31:02,021 --> 00:31:05,021
- เราขายเปียโนนั่นได้
- ฉันจะไม่ขายเปียโนนั่น บอยวิลลี่

396
00:31:05,604 --> 00:31:08,146
ถ้านั่นคือเหตุผลที่นายมาที่นี่ละก็ ลืมไปได้เลย

397
00:31:08,646 --> 00:31:10,895
โด๊กเกอร์ แล้วเจอกันค่ะ

398
00:31:10,896 --> 00:31:14,561
บอยวิลลี่เก่งแต่ปาก ไม่ต้องสนใจเขาหรอก

399
00:31:14,562 --> 00:31:17,436
ถ้าเขามาที่นี่คิดว่าจะขายเปียโนนั่น

400
00:31:17,437 --> 00:31:19,396
เขาก็มาที่นี่เสียเวลาเปล่า

401
00:31:29,104 --> 00:31:31,729
เร็วเข้า ไลมอน
พร้อมจะไปขายแตงโมพวกนี้หรือยัง

402
00:31:45,479 --> 00:31:47,562
เร็วเข้า เดินเร็วๆ หน่อย

403
00:31:49,687 --> 00:31:50,687
สวัสดี อัล

404
00:32:02,646 --> 00:32:03,646
ไลมอน

405
00:32:04,146 --> 00:32:05,311
เวร

406
00:32:05,312 --> 00:32:06,521
เบรกใช้ไม่ได้

407
00:32:08,729 --> 00:32:10,479
- แล้วเจอกัน!
- เฮ้ย!

408
00:32:22,687 --> 00:32:25,853
เฮ้ย! เบรกใช้ได้แล้ว

409
00:32:25,854 --> 00:32:28,604
(ไคลด์สบาร์)

410
00:32:40,937 --> 00:32:43,270
งั้นผีแห่งเยลโลว์ด็อกก็ฆ่าซัทเทอร์

411
00:32:43,271 --> 00:32:46,520
และเบอร์นีซบอกว่าเธอเห็นผีของเขา

412
00:32:46,521 --> 00:32:47,687
มานี่สิ ไอ้น้อง

413
00:32:49,771 --> 00:32:52,186
ฉันจะบอกให้นะ ถ้าฉันเห็นผีซัทเทอร์

414
00:32:52,187 --> 00:32:54,979
ฉันจะเผ่นแน่บแบบติดล้อเลย

415
00:32:55,604 --> 00:32:56,521
ไวน์นิ่งบอย

416
00:32:59,021 --> 00:33:03,021
นายมาจากไหน ไปไหนมา
ฉันรู้ว่านายอยากดื่มอีกแก้ว

417
00:33:04,729 --> 00:33:06,229
นายก็รู้ว่าคลีโอธาตายแล้ว

418
00:33:06,896 --> 00:33:11,521
ฉันได้ข่าวเรื่องนั้นตอนไปที่นั่นครั้งก่อน
เสียใจที่ได้ยินแบบนั้น

419
00:33:12,312 --> 00:33:16,021
เพื่อนคนหนึ่งของเธอเขียนมาบอกฉัน
ฉันไม่เคยรู้เลยว่าเธอป่วย

420
00:33:16,562 --> 00:33:19,354
พวกเขาตอกตะปูปิดโลงเธอแล้วตอนที่ฉันได้ข่าว

421
00:33:19,979 --> 00:33:22,771
คลีโอธาเป็นคนนิสัยดีจริงๆ

422
00:33:23,271 --> 00:33:26,936
ให้ตายสิ ผู้หญิงคนนั้นเยี่ยมจริงๆ
ฉันเคยขอบคุณพระเจ้าด้วย

423
00:33:26,937 --> 00:33:29,436
มีหลายคืนที่ฉันนั่งมองย้อนชีวิตฉัน

424
00:33:29,437 --> 00:33:31,896
พูดว่า "ฉันมีคลีโอธา"

425
00:33:33,104 --> 00:33:36,561
ตอนที่ดูเหมือนฉันไม่มีอะไรอีกแล้ว
ฉันพูดว่า "ขอบคุณพระเจ้า"

426
00:33:36,562 --> 00:33:38,187
"อย่างน้อยฉันก็มีเธอ"

427
00:33:40,062 --> 00:33:44,104
ชีวิตฉันถ้ามีอะไรดีอยู่บ้าง

428
00:33:45,312 --> 00:33:47,729
ก็คือการที่ฉันได้รู้จักผู้หญิงดีๆ คนหนึ่ง

429
00:33:51,854 --> 00:33:54,354
ความคิดแบบนี้เคยทําให้ฉันทนมีชีวิตอยู่ต่อไป

430
00:33:56,437 --> 00:33:57,686
เจ้างั่งเอ๊ย

431
00:33:57,687 --> 00:33:59,479
โอย ให้ตายสิ

432
00:34:00,937 --> 00:34:03,311
ดูนี่สิ เราพูดถึงอาอยู่เลย

433
00:34:03,312 --> 00:34:05,895
โด๊กเกอร์บอกว่า
อาขนเงินเป็นกระสอบออกไปจากที่นี่

434
00:34:05,896 --> 00:34:07,936
ผมบอกเขาว่าเราจะไม่เจออาอีก
จนกว่าอาจะถังแตก

435
00:34:07,937 --> 00:34:10,687
หมายความว่าไงถังแตก ฉันมีเงินเต็มกระเป๋า

436
00:34:14,021 --> 00:34:17,186
โด๊กเกอร์บอกว่าเบอร์นีซขออาสามดอลลาร์
อาโกรธแล้วก็ไป

437
00:34:17,187 --> 00:34:19,853
เบอร์นีซพยายามควบคุมมากเกินไป
ฉันถึงได้ไป

438
00:34:19,854 --> 00:34:21,728
มันไม่เกี่ยวกับเงินสามดอลลาร์หรอก

439
00:34:21,729 --> 00:34:24,603
ไวน์นิ่งบอย อามาจากไหน ไปไหนมา

440
00:34:24,604 --> 00:34:26,353
ฉันไปอยู่ที่แคนซัสซิตี

441
00:34:26,354 --> 00:34:28,603
จําไลมอนได้ไหม ไลมอน แจ็คสัน

442
00:34:28,604 --> 00:34:31,187
จําได้ ฉันเคยรู้จักพ่อเขา

443
00:34:32,354 --> 00:34:36,936
อาไปเอาเงินพวกนั้นมาจากไหน
โด๊กเกอร์บอกว่าอาไปพร้อมเงินเป็นกระสอบ

444
00:34:36,937 --> 00:34:38,228
แบ่งให้เราใช้บ้างสิ

445
00:34:38,229 --> 00:34:40,437
ฉันกะว่าจะมาขอนายสักห้าดอลลาร์

446
00:34:41,687 --> 00:34:43,145
โด๊กเกอร์เล่าเรื่องซัทเทอร์ให้ฟังรึเปล่า

447
00:34:43,146 --> 00:34:46,478
ผีแห่งเยลโลว์ด็อกฆ่าเขา
เมื่อราวๆ สามสัปดาห์ก่อน

448
00:34:46,479 --> 00:34:50,353
เบอร์นีซถึงกับเห็นผีเขามาหาข้างบนนี่

449
00:34:50,354 --> 00:34:54,353
เฮ่ ซัทเทอร์! ไวน์นิ่งบอยอยู่ที่นี่ มาดื่มกันเถอะ

450
00:34:54,354 --> 00:34:56,978
ผีแห่งเยลโลว์ด็อกฆ่าคนไปกี่คนแล้ว

451
00:34:56,979 --> 00:35:00,687
น่าจะราวๆ เก้าหรือสิบ
สิบเอ็ดหรือไม่ก็สิบสอง ไม่รู้สิ

452
00:35:01,979 --> 00:35:05,061
เบอร์นีซไม่เชื่อเรื่องผีแห่งเยลโลว์ด็อก

453
00:35:05,062 --> 00:35:07,228
เธอไม่ต้องเชื่อหรอก

454
00:35:07,229 --> 00:35:10,603
ไปถามพวกคนขาวในซันฟลาวเวอร์เคาน์ตีสิ
ว่าพวกเขาเชื่อไหม

455
00:35:10,604 --> 00:35:13,145
ไปถามซัทเทอร์สิว่าเขาเชื่อไหม

456
00:35:13,146 --> 00:35:15,020
ฉันไม่สนหรอกว่าเบอร์นีซจะเชื่อไหม

457
00:35:15,021 --> 00:35:18,978
เบอร์นีซไม่เชื่อในอะไรทั้งนั้น
เธอแค่คิดว่าเธอเชื่อ

458
00:35:18,979 --> 00:35:20,312
อย่าไปว่าเบอร์นีซเลย

459
00:35:23,646 --> 00:35:26,312
โด๊กเกอร์ ขอเหล้าดื่มหน่อยสิ
ทีไวน์นิ่งบอยยังได้ดื่มเลย

460
00:35:32,812 --> 00:35:36,020
ไวน์นิ่งบอย ไปทําอะไรที่แคนซัสซิตี
ที่นั่นมีอะไรเหรอ

461
00:35:36,021 --> 00:35:40,728
ใช่ ได้ยินว่ามีผู้หญิงสวยๆ ในแคนซัสซิตี

462
00:35:40,729 --> 00:35:43,186
ผมอยากไปดูให้เห็นกับตา

463
00:35:43,187 --> 00:35:45,812
ผู้หญิงที่นั่นสุดยอดจริงๆ

464
00:35:46,604 --> 00:35:51,186
นายนั่งดื่มเหล้าของฉันที่นี่
จ่ายมาหนึ่งดอลลาร์ด้วย

465
00:35:51,187 --> 00:35:53,103
อาแค่แสดงความเป็นเจ้าบ้านนะ

466
00:35:53,104 --> 00:35:55,521
ผมรู้ว่าผมไม่ต้องจ่ายในฐานะแขก

467
00:35:56,021 --> 00:35:59,853
โด๊กเกอร์บอกว่านายกับไลมอน
เคยเป็นนักโทษทํางานที่ไร่พาร์ชแมน

468
00:35:59,854 --> 00:36:01,561
ฉันก็เคยไปทําที่นั่นเหมือนกัน

469
00:36:01,562 --> 00:36:05,228
ผมกับไลมอนขนไม้ให้จิม มิลเลอร์

470
00:36:05,229 --> 00:36:07,146
แล้วเก็บไว้ขายเองนิดหน่อย

471
00:36:08,146 --> 00:36:09,854
ตอนนั้นแหละที่ครอว์ลี่ถูกฆ่า

472
00:36:13,354 --> 00:36:15,354
พวกเขาซุ่มโจมตีเราตรงนั้น

473
00:36:16,687 --> 00:36:20,436
ผมกับบอยวิลลี่หนีรอด แต่เชอรีฟจับเราได้

474
00:36:20,437 --> 00:36:22,436
บอกว่าเราขโมยไม้

475
00:36:22,437 --> 00:36:24,020
พวกเขายิงผมที่ท้อง

476
00:36:24,021 --> 00:36:26,312
ตอนนี้พวกเขาล่าตัวไลมอนอยู่

477
00:36:26,812 --> 00:36:28,853
พวกนั้นเคยจับเขาเข้าคุกเพราะไม่ทํางาน

478
00:36:28,854 --> 00:36:31,270
ปรับผม 100 ดอลลาร์

479
00:36:31,271 --> 00:36:33,770
คุณสโตวอลล์มาจ่ายเงิน 100 ดอลลาร์ให้

480
00:36:33,771 --> 00:36:37,811
แล้วผู้พิพากษาบอกว่าผมต้องทํางานให้เขา
เพื่อชดใช้เงิน 100 ดอลลาร์

481
00:36:37,812 --> 00:36:41,229
พอสโตวอลล์หันหลังให้ ไลมอนก็หายไปแล้ว

482
00:36:42,229 --> 00:36:45,228
ผมบอกบอยวิลลี่ว่าจะอยู่ที่นี่
ผมจะไม่กลับไปกับเขา

483
00:36:45,229 --> 00:36:48,479
ไม่มีใครบังคับให้นายกลับไป อยากทําอะไรก็เชิญ

484
00:36:48,979 --> 00:36:51,853
ฉันจะกลับไปกับนาย ฉันกําลังไปที่นั่น

485
00:36:51,854 --> 00:36:54,311
นายจะขึ้นรถไฟไปไหม ฉันจะขึ้นรถไฟไป

486
00:36:54,312 --> 00:36:56,354
อยู่ที่นี่ผู้คนดีกับนายมากกว่านะ

487
00:36:56,896 --> 00:36:58,978
ฉันไม่ห่วงหรอกว่าใครจะทํากับฉันไม่ดี

488
00:36:58,979 --> 00:37:01,270
เรายอมให้คนทําไม่ดีกับเรา
พวกเขาก็ทําไม่ดีกับเรา

489
00:37:01,271 --> 00:37:03,770
พวกเขาทําไม่ดีกับผม ผมก็ทําไม่ดีตอบ

490
00:37:03,771 --> 00:37:06,145
ผมกับคนขาวไม่มีอะไรแตกต่างกัน

491
00:37:06,146 --> 00:37:10,103
เพราะงั้นนายถึงได้จะไปลงเอย
อยู่ที่ไร่พาร์ชแมนไง

492
00:37:10,104 --> 00:37:14,145
ฉันไม่ได้คิดถึงไร่พาร์ชแมน
นายอาจได้กลับไปที่นั่นก่อนฉันด้วยซ้ํา

493
00:37:14,146 --> 00:37:16,186
พวกเขาให้เราทํางานที่นั่นหนักเกินไป

494
00:37:16,187 --> 00:37:19,228
กําจัดวัชพืชและขุดดิน และก็โค่นต้นไม้

495
00:37:19,229 --> 00:37:20,436
ผมไม่ชอบมันเลย

496
00:37:20,437 --> 00:37:23,478
ไม่มีใครชอบงานที่ไร่พาร์ชแมนหรอก

497
00:37:23,479 --> 00:37:26,395
บอกเขาสิ คนเดียวที่ชอบงานที่นั่นคือคนเสิร์ฟน้ํา

498
00:37:26,396 --> 00:37:30,311
ถ้าเขาไม่ชอบงานของตัวเอง ก็วางถังน้ําลงซะ

499
00:37:30,312 --> 00:37:32,187
พวกเขาก็บอกไลมอนแบบนั้น

500
00:37:33,187 --> 00:37:34,603
พวกเขาให้ไลมอนเสิร์ฟน้ํา

501
00:37:34,604 --> 00:37:37,103
และทุกคนก็โกรธเขาเพราะเขาขี้เกียจ

502
00:37:37,104 --> 00:37:38,479
ก็น้ํานั่นมันหนักนี่

503
00:37:40,271 --> 00:37:44,104
ไลมอนร้องเพลงอยู่ที่นั่น พูดเรื่อง...

504
00:37:44,687 --> 00:37:49,271
โอ้ พระเจ้า เบอร์ต้า

505
00:37:50,229 --> 00:37:54,062
โอ้ พระเจ้า สาวน้อย โออา

506
00:37:54,562 --> 00:37:58,646
พระเจ้า เบอร์ต้า

507
00:37:59,396 --> 00:38:03,104
โอ้ พระเจ้า สาวน้อย

508
00:38:03,854 --> 00:38:09,937
แต่งงานไปซะ ไม่ต้องรอฉันนะ โออา

509
00:38:10,479 --> 00:38:16,521
แต่งงานไปซะ ไม่ต้องรอฉันนะ

510
00:38:17,104 --> 00:38:22,354
อาจไม่ต้องการเธอแล้ว
เมื่อฉันเป็นอิสระ โออา

511
00:38:23,062 --> 00:38:28,436
อาจไม่ต้องการเธอแล้ว
เมื่อฉันเป็นอิสระ

512
00:38:28,437 --> 00:38:31,062
โด๊กเกอร์ เร็วเข้า โด๊กเกอร์
อาก็รู้จักเพลงนี้

513
00:38:31,812 --> 00:38:34,521
โอ้ พระเจ้า สาวน้อย โออา

514
00:38:35,021 --> 00:38:37,687
โอ้ พระเจ้า เบอร์ต้า

515
00:38:38,187 --> 00:38:40,937
พระเจ้า สาวน้อย

516
00:38:41,437 --> 00:38:47,353
ยกมันให้สูงขึ้น แล้วทิ้งมันลงมา โออา

517
00:38:47,354 --> 00:38:53,229
ยกมันให้สูงขึ้น แล้วทิ้งมันลงมา

518
00:38:53,729 --> 00:38:59,311
ไม่รู้ความแตกต่าง ยามพระอาทิตย์ตกดิน โออา

519
00:38:59,312 --> 00:39:05,271
ไม่รู้ความแตกต่าง ยามพระอาทิตย์ตกดิน

520
00:39:05,979 --> 00:39:10,854
เบอร์ต้าอยู่ในเมริเดียน
เธออยู่อย่างสุขสบาย โออา

521
00:39:11,937 --> 00:39:17,061
เบอร์ต้าอยู่ในเมริเดียน เธออยู่อย่างสุขสบาย

522
00:39:17,062 --> 00:39:22,354
เบอร์ต้าอยู่ในเมริเดียน
เธออยู่อย่างสุขสบาย โออา

523
00:39:23,062 --> 00:39:28,770
ส่วนฉันอยู่ที่พาร์ชแมน ต้องทํางานหรือไม่ก็ไปซะ

524
00:39:28,771 --> 00:39:31,562
โอ้ อัลเบอร์ต้า

525
00:39:32,146 --> 00:39:34,646
โอ้ พระเจ้า สาวน้อย โออา

526
00:39:35,146 --> 00:39:37,687
โอ้ พระเจ้า เบอร์ต้า

527
00:39:38,271 --> 00:39:41,062
โอ้ พระเจ้า สาวน้อย

528
00:39:41,729 --> 00:39:47,021
เมื่อเธอแต่งงาน
แต่งงานกับคนงานรถไฟ โออา

529
00:39:47,771 --> 00:39:52,729
เมื่อเธอแต่งงาน แต่งงานกับคนงานรถไฟ

530
00:39:53,271 --> 00:39:58,062
เมื่อเธอแต่งงาน
แต่งงานกับคนงานรถไฟ โออา

531
00:39:58,562 --> 00:40:03,686
และทุกวันอาทิตย์ เงินจะอยู่ในมือเธอ

532
00:40:03,687 --> 00:40:06,521
มันจะอยู่ในมือเธอ โออา

533
00:40:07,021 --> 00:40:09,479
มันจะอยู่ในมือเธอ

534
00:40:10,187 --> 00:40:15,229
และทุกวันอาทิตย์ เงินจะอยู่ในมือเธอ

535
00:40:15,729 --> 00:40:18,312
โอ้ พระเจ้า เบอร์ต้า

536
00:40:18,979 --> 00:40:20,979
โอ้ พระเจ้า สาวน้อย โออา

537
00:40:21,854 --> 00:40:24,271
โอ้ พระเจ้า เบอร์ต้า

538
00:40:25,146 --> 00:40:28,562
โอ้ พระเจ้า สาวน้อย

539
00:40:29,187 --> 00:40:31,979
โอ้ เออ

540
00:40:40,937 --> 00:40:42,521
โด๊กเกอร์ชอบท่อนนั้น

541
00:40:44,021 --> 00:40:45,729
เขาชอบท่อนที่พูดถึงคนงานรถไฟ

542
00:40:49,062 --> 00:40:53,604
โด๊กเกอร์ร้องเหมือนแทงเกิลอาย
เขาร้องเพลงไม่เป็น

543
00:40:58,354 --> 00:41:01,854
โด๊กเกอร์ คนที่พาร์ชแมนยังพูดถึงอาอยู่เลย

544
00:41:03,812 --> 00:41:06,479
พวกเขาถามผมว่า
"นายเป็นหลานของโด๊กเกอร์บอยเหรอ"

545
00:41:08,896 --> 00:41:10,146
ผมตอบว่า "ใช่"

546
00:41:11,312 --> 00:41:12,812
"ผมกับเขาเป็นครอบครัวเดียวกัน"

547
00:41:19,604 --> 00:41:23,271
พวกเขาดูแลผมดีเลย พอผมบอกพวกเขาว่า
"นั่นอาผมเอง"

548
00:41:27,104 --> 00:41:30,396
ฉันไม่อยากเจอคนดําพวกนั้นอีกแล้ว

549
00:41:39,604 --> 00:41:41,146
ผมก็ไม่อยากเจอพวกเขาเหมือนกัน

550
00:41:55,562 --> 00:41:56,562
นี่ ไวน์นิ่งบอย

551
00:41:57,896 --> 00:42:01,396
เล่นเปียโนหน่อย เถอะน่า อาเป็นนักเปียโนนี่

552
00:42:01,896 --> 00:42:04,853
เล่นเปียโนหน่อย เร็วเข้า
ไลมอนอยากฟังอาเล่น

553
00:42:04,854 --> 00:42:06,562
ฉันเลิกเล่นเปียโนนั่นแล้ว

554
00:42:07,604 --> 00:42:11,146
สิ่งที่ดีที่สุดที่เคยเกิดขึ้นกับฉัน
คือกําจัดเปียโนนั่นได้

555
00:42:11,979 --> 00:42:14,936
เปียโนนั้นใหญ่มากและฉันต้องขนมันไปด้วยตลอด

556
00:42:14,937 --> 00:42:16,771
ฉันไม่อยากให้ใครเป็นแบบนั้น

557
00:42:18,187 --> 00:42:21,521
นายคิดว่ามีแต่เรื่องสนุกที่เป็นดาราบันทึกเสียง

558
00:42:22,812 --> 00:42:26,353
ต้องขนเปียโนนั่นไปทั่ว และฉันก็ช้าลง

559
00:42:26,354 --> 00:42:27,561
ช้ามากๆ เลย

560
00:42:27,562 --> 00:42:31,604
โลกผ่านหน้าฉันไป แต่ฉันเดินไปทั่วกับเปียโนนั่น

561
00:42:32,937 --> 00:42:36,229
สามสี่ปีแรก มันสนุกดี

562
00:42:37,271 --> 00:42:39,520
ดื่มวิสกี้เท่าไหร่ก็ไม่พอ

563
00:42:39,521 --> 00:42:42,395
มีผู้หญิงกี่คนก็ไม่พอ

564
00:42:42,396 --> 00:42:46,396
ให้ตายสิ เล่นเปียโนนั่นเท่าไหร่ก็ไม่เคยเหนื่อย

565
00:42:48,812 --> 00:42:50,729
แต่มันเป็นแบบนั้นได้ไม่นาน

566
00:42:52,021 --> 00:42:55,520
วันหนึ่งพอเงยหน้าขึ้นมอง แล้วก็รู้สึกเกลียดวิสกี้

567
00:42:55,521 --> 00:43:00,437
เกลียดผู้หญิง และก็เกลียดเปียโน

568
00:43:02,687 --> 00:43:04,062
แต่นายทําได้แค่นั้น

569
00:43:04,937 --> 00:43:06,271
ทําอะไรอย่างอื่นไม่เป็นแล้ว

570
00:43:07,021 --> 00:43:09,437
ทําเป็นอยู่อย่างเดียวคือเล่นเปียโน

571
00:43:10,854 --> 00:43:12,146
ตอนนี้ฉันเป็นใคร

572
00:43:13,437 --> 00:43:15,687
ฉันเป็นฉันหรือเป็นนักเปียโน

573
00:43:19,229 --> 00:43:22,270
บางครั้งมันก็ดูเหมือนสิ่งเดียวที่ต้องทํา
คือยิงนักเปียโนคนนั้น

574
00:43:22,271 --> 00:43:24,604
เพราะเขาเป็นต้นเหตุปัญหาทั้งหมดที่ฉันมีอยู่

575
00:43:28,062 --> 00:43:30,646
นายจะทํายังไง
เมื่อปัญหาของนายเป็นเหมือนของฉัน

576
00:43:34,271 --> 00:43:35,896
ถ้าผมเล่นเป็น...

577
00:43:37,979 --> 00:43:39,021
ผมคงจะเล่น

578
00:43:41,604 --> 00:43:43,604
เปียโนนั่นสวยจัง

579
00:43:45,229 --> 00:43:47,270
ถ้ามันอยู่กับผม ผมคงขายไปแล้ว

580
00:43:47,271 --> 00:43:49,646
เว้นแต่ผมจะเล่นเป็นเหมือนไวน์นิ่งบอย

581
00:43:50,437 --> 00:43:51,978
เปียโนนั่นคงขายได้ราคาดีแน่

582
00:43:51,979 --> 00:43:53,853
ฉันจะบอกอะไรให้นะ

583
00:43:53,854 --> 00:43:55,395
ไลมอนไม่รู้เรื่องนี้

584
00:43:55,396 --> 00:43:56,895
แต่ฉันจะบอกให้ว่า

585
00:43:56,896 --> 00:44:00,603
ทําไมฉันกับไวน์นิ่งบอยถึงพูดว่า
เบอร์นีซไม่ขายเปียโนนั่นแน่

586
00:44:00,604 --> 00:44:03,811
เธอไม่ต้องขายมัน ผมจะขายมันเอง

587
00:44:03,812 --> 00:44:06,645
เบอร์นีซไม่ได้มีสิทธิ์ในเปียโนนั่นมากไปกว่าผม

588
00:44:06,646 --> 00:44:08,979
ฉันกําลังคุยกับเขาอยู่

589
00:44:09,979 --> 00:44:12,062
ให้ฉันคุยกับเขาก่อน

590
00:44:22,187 --> 00:44:26,479
ทีนี้ เพื่อที่จะเข้าใจว่าทําไมเราถึงพูดแบบนั้น
เพื่อที่จะเข้าใจเรื่องเปียโนหลังนี้

591
00:44:27,104 --> 00:44:29,187
เราต้องย้อนเวลากลับไปยังยุคทาส

592
00:44:29,771 --> 00:44:33,186
ชายที่ชื่อโรเบิร์ต ซัทเทอร์
เป็นเจ้าของครอบครัวเรา

593
00:44:33,187 --> 00:44:35,686
นั่นคือปู่ของซัทเทอร์ ใช่แล้ว

594
00:44:35,687 --> 00:44:38,895
คนที่ชื่อโจเอล โนแลนเดอร์เป็นเจ้าของเปียโน

595
00:44:38,896 --> 00:44:41,562
เขาเป็นหนึ่งในพี่น้องโนแลนเดอร์จากจอร์เจีย

596
00:44:42,062 --> 00:44:45,895
มันเป็นวันครบรอบแต่งงานของซัทเทอร์
และเขาอยากซื้อบางอย่างให้เมียเขา

597
00:44:45,896 --> 00:44:48,395
เธอชื่อคุณโอฟีเลีย

598
00:44:48,396 --> 00:44:50,853
เขาอยากซื้อของขวัญวันครบรอบแต่งงานให้เธอ

599
00:44:50,854 --> 00:44:53,937
แต่มีปัญหาตรงที่เขาไม่มีเงิน

600
00:44:54,521 --> 00:44:57,479
แต่เขามีนิโกรอยู่หลายคน

601
00:44:59,646 --> 00:45:01,520
เขาเลยถามคุณโนแลนเดอร์

602
00:45:01,521 --> 00:45:05,687
ว่าเขายอมแลกเปียโนหลังนี้
กับนิโกรของเขาไหม

603
00:45:06,187 --> 00:45:09,561
บอกเขาว่าจะให้นิโกรหนึ่งคนครึ่ง

604
00:45:09,562 --> 00:45:10,978
เขาพูดแบบนั้น

605
00:45:10,979 --> 00:45:14,521
บอกว่าเขาจะได้ผู้ใหญ่หนึ่งคนกับเด็กอีกหนึ่งคน

606
00:45:15,146 --> 00:45:19,812
คุณโนแลนเดอร์เห็นด้วย
แต่เขาพูดว่าเขาต้องเป็นคนเลือก

607
00:45:30,479 --> 00:45:33,729
ซัทเทอร์จึงให้นิโกรมายืนเรียงแถว

608
00:45:36,271 --> 00:45:39,521
แล้วคุณโนแลนเดอร์ก็ตรวจดูพวกเขา

609
00:45:46,687 --> 00:45:50,104
และจากนิโกรทั้งหมดนั้น เขาเลือกย่าฉัน

610
00:45:51,354 --> 00:45:53,395
เธอชื่อเบอร์นีซ เหมือนเบอร์นีซ

611
00:45:53,396 --> 00:45:56,436
- มากับฉัน ยัยแก่ พาลูกชายมาด้วย
- ไม่!

612
00:45:56,437 --> 00:45:57,770
- มากับฉัน
- ไม่!

613
00:45:57,771 --> 00:46:01,479
แล้วเขาก็เลือกพ่อฉัน
ตอนที่เขายังเป็นแค่เด็กอายุเก้าขวบ

614
00:46:02,062 --> 00:46:03,436
พวกเขาแลกเปลี่ยนกัน

615
00:46:03,437 --> 00:46:06,645
และคุณโอฟีเลียก็มีความสุขมากกับเปียโนหลังนี้

616
00:46:06,646 --> 00:46:10,561
สิ่งเดียวที่เธอทําคือเล่นเปียโนหลังนี้

617
00:46:10,562 --> 00:46:15,353
ตื่นแต่เช้า แต่งตัวสวยเช้ง
แล้วก็นั่งเล่นเปียโนนั่น

618
00:46:15,354 --> 00:46:18,354
เอาละ เวลาผ่านไป

619
00:46:19,146 --> 00:46:21,186
คุณโอฟีเลียคงคิดถึงย่าฉัน

620
00:46:21,187 --> 00:46:24,811
เช่น อาหารที่เธอทํา
การทําความสะอาดบ้าน การคุยกับเธอ

621
00:46:24,812 --> 00:46:27,895
และเธอก็คิดถึงที่พ่อฉันอยู่ด้วย
คอยไปหยิบของโน่นนี่มาให้เธอ

622
00:46:27,896 --> 00:46:32,895
เธอเลยถามว่าขอแลกเปียโนนั่น

623
00:46:32,896 --> 00:46:34,686
กับนิโกรของเธอคืนได้ไหม

624
00:46:34,687 --> 00:46:38,186
คุณโนแลนเดอร์บอกว่า "ไม่ได้"
แลกกันแล้วก็แลกกันเลย

625
00:46:38,187 --> 00:46:41,728
เขากับซัทเทอร์ทะเลาะกันใหญ่โต

626
00:46:41,729 --> 00:46:45,270
และคุณโอฟีเลียก็นอนป่วยอยู่บนเตียง
เธอไม่ยอมลุกขึ้นมาในตอนเช้า

627
00:46:45,271 --> 00:46:48,354
ตอนนั้นเองที่ซัทเทอร์เรียกปู่ของเราไปที่บ้าน

628
00:46:48,854 --> 00:46:51,103
ปู่ของเราชื่อบอยวิลลี่

629
00:46:51,104 --> 00:46:53,603
เหมือนบอยวิลลี่ที่ถูกตั้งชื่อตามปู่ของเขา

630
00:46:53,604 --> 00:46:57,311
แต่คนเรียกเขาว่าวิลลี่บอย

631
00:46:57,312 --> 00:46:59,687
ตอนนั้นเขาเป็นช่างไม้

632
00:47:02,979 --> 00:47:05,979
เขาทําทุกอย่างที่คนต้องการได้จากไม้

633
00:47:07,646 --> 00:47:11,020
พวกคนขาวแถวนั้น
เคยให้เขาไปทําสิ่งต่างๆ ให้พวกเขา

634
00:47:11,021 --> 00:47:13,604
และพวกเขาก็จ่ายให้คุณซัทเทอร์เยอะมาก

635
00:47:15,812 --> 00:47:19,895
เพราะทุกอย่างที่ปู่ฉันทํา คุณซัทเทอร์เป็นเจ้าของ

636
00:47:19,896 --> 00:47:21,603
เพราะเขาเป็นเจ้าของปู่ฉัน

637
00:47:21,604 --> 00:47:25,811
นั่นเป็นเหตุผลที่คุณโนแลนเดอร์
เสนอซื้อเขาเพื่อให้ครอบครัวอยู่ด้วยกัน

638
00:47:25,812 --> 00:47:27,186
แต่ซัทเทอร์ไม่ยอมขายเขา

639
00:47:27,187 --> 00:47:30,562
บอกคุณโนแลนเดอร์ว่าเขามีเงินไม่พอซื้อเขา

640
00:47:31,062 --> 00:47:32,645
ฉันเล่าถูกต้องไหม ไวน์นิ่งบอย

641
00:47:32,646 --> 00:47:33,979
เล่าถูกต้องแล้ว

642
00:47:34,896 --> 00:47:36,853
ซัทเทอร์เรียกปู่ฉันไปที่บ้าน

643
00:47:36,854 --> 00:47:40,770
และบอกให้เขาแกะสลักรูปย่ากับพ่อฉัน

644
00:47:40,771 --> 00:47:42,978
บนเปียโนให้คุณโอฟีเลีย

645
00:47:42,979 --> 00:47:44,312
แล้วเขาก็ทําให้

646
00:47:46,187 --> 00:47:47,146
เห็นนั่นไหม

647
00:47:48,187 --> 00:47:50,562
นั่นย่าฉัน เบอร์นีซ

648
00:47:51,812 --> 00:47:53,771
เธอหน้าตาแบบนี้เลย

649
00:47:54,354 --> 00:47:57,270
แล้วเขาก็สลักรูปพ่อฉันตอนที่พ่อฉันยังเด็ก

650
00:47:57,271 --> 00:47:58,811
ในแบบที่ปู่จําเขาได้

651
00:47:58,812 --> 00:48:01,146
ปู่แกะสลักเขาจากความทรงจํา

652
00:48:01,729 --> 00:48:04,604
เพียงแต่เขาไม่หยุดแค่นั้น

653
00:48:05,187 --> 00:48:08,937
เขาแกะสลักทั้งหมดนี้เลย

654
00:48:09,521 --> 00:48:14,978
เขาแกะสลักรูปของแม่เขา คุณแม่เอสเธอร์
กับพ่อเขา บอยชาร์ลส์

655
00:48:14,979 --> 00:48:18,728
และที่ด้านข้างตรงนี้ นั่นคือตอนที่
เขากับแม่เบอร์นีซแต่งงานกัน

656
00:48:18,729 --> 00:48:21,104
พวกเขาเรียกมันว่า "กระโดดข้ามไม้กวาด"

657
00:48:22,354 --> 00:48:25,686
เขาแกะสลักทุกอย่างที่เกิดขึ้น
กับครอบครัวเราไว้ที่ด้านข้าง

658
00:48:25,687 --> 00:48:29,312
แล้วพอซัทเทอร์เห็นเปียโนที่มีรูปสลักพวกนี้อยู่

659
00:48:30,021 --> 00:48:31,645
เขาโกรธมาก

660
00:48:31,646 --> 00:48:33,478
เขาไม่ได้ขอให้แกะสลักทั้งหมดนี้

661
00:48:33,479 --> 00:48:36,228
แต่เขาก็ทําอะไรไม่ได้

662
00:48:36,229 --> 00:48:39,728
แต่พอคุณโอฟีเลียเห็นมัน เธอตื่นเต้นมาก

663
00:48:39,729 --> 00:48:43,645
ตอนนี้เธอมีเปียโนกับนิโกรของเธอด้วย

664
00:48:43,646 --> 00:48:45,395
เธอกลับมาเล่นเปียโนต่อ

665
00:48:45,396 --> 00:48:48,936
เล่นต่อไปจนถึงวันที่เธอตาย เอาละ

666
00:48:48,937 --> 00:48:51,270
ทีนี้บอยชาร์ลส์ พี่ชายของเรา

667
00:48:51,271 --> 00:48:54,979
นั่นคือพ่อของเบอร์นีซกับบอยวิลลี่

668
00:48:55,771 --> 00:48:57,771
เขาเป็นพี่คนโตในบรรดาเราสามคนพี่น้อง

669
00:48:58,396 --> 00:49:01,312
เขาคงอายุ 57 แล้ว ถ้าเขายังมีชีวิตอยู่

670
00:49:02,021 --> 00:49:05,104
ตายในปี 1911 ตอนเขาอายุ 31 ปี

671
00:49:06,562 --> 00:49:10,770
บอยชาร์ลส์พูดถึงเปียโนนั่นตลอดเวลา

672
00:49:10,771 --> 00:49:12,811
ลืมมันไม่ได้เลย

673
00:49:12,812 --> 00:49:16,687
สองสามเดือนผ่านไป เขาก็จะพูดถึงมันอีก

674
00:49:17,479 --> 00:49:20,979
เขาพูดถึงการเอามันออกจากบ้านของซัทเทอร์

675
00:49:21,646 --> 00:49:26,062
เขาบอกว่ามันคือเรื่องราวของครอบครัวเรา

676
00:49:26,562 --> 00:49:28,395
และตราบใดที่ซัทเทอร์มีมัน

677
00:49:28,396 --> 00:49:29,686
เขาก็มีเรา

678
00:49:29,687 --> 00:49:31,771
บอกว่าเราจะยังคงเป็นทาสอยู่

679
00:49:32,646 --> 00:49:36,437
เราพยายามเกลี้ยกล่อม
ให้เขาล้มเลิกความตั้งใจ แต่ก็ไม่ได้ผล

680
00:49:37,062 --> 00:49:40,146
พอเขาเลิกพูดถึงมัน เขาก็จะเริ่มพูดอีก

681
00:49:41,604 --> 00:49:43,853
เราเห็นแล้วว่าเขาจะไม่ยอมเลิกคิดถึงมัน

682
00:49:43,854 --> 00:49:46,686
ดังนั้นวันที่ 4 กรกฎาคม ปี 1911

683
00:49:46,687 --> 00:49:50,062
ระหว่างที่ซัทเทอร์ไปปิกนิกที่เคาน์ตีจัดขึ้นทุกปี...

684
00:49:53,896 --> 00:49:56,646
ฉันกับไวน์นิ่งบอยก็ไปที่นั่นกับเขา

685
00:49:57,271 --> 00:50:01,271
แล้วเราก็เอาเปียโนหลังนี้
ออกจากบ้านของซัทเทอร์

686
00:50:05,771 --> 00:50:08,521
บอยวิลลี่อายุไม่เกินหกขวบ

687
00:50:11,021 --> 00:50:12,686
พ่อเขาตัดสินใจแล้ว

688
00:50:12,687 --> 00:50:15,895
เขาจะอยู่ต่อจนกระทั่งซัทเทอร์กลับมา

689
00:50:15,896 --> 00:50:18,354
ทําให้ดูเหมือนเขายังทํางานปกติ

690
00:50:19,271 --> 00:50:22,854
ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นตอนที่ซัทเทอร์
กลับมาบ้านและพบว่าเปียโนหายไป

691
00:50:24,104 --> 00:50:28,229
แต่มีคนไปที่บ้านบอยชาร์ลส์แล้วจุดไฟเผามัน

692
00:50:29,062 --> 00:50:31,561
เขาไม่ได้อยู่ในนั้น เขาคงเห็นพวกเขากําลังมา

693
00:50:31,562 --> 00:50:36,021
เพราะเขาวิ่งไปขึ้นรถไฟ
ขบวน 3:57 ไปเยลโลว์ด็อก

694
00:50:37,146 --> 00:50:40,187
เขาไม่รู้ว่าพวกเขาจะไปที่นั่นแล้วหยุดรถไฟ

695
00:50:41,021 --> 00:50:42,521
พวกเขาหยุดรถไฟ

696
00:50:43,437 --> 00:50:48,104
เจอบอยชาร์ลส์กับคนจรจัดสามคนในตู้รถไฟตู้หนึ่ง

697
00:50:53,271 --> 00:50:55,603
คงโกรธมากแน่ๆ เมื่อพวกเขาหาเปียโนไม่เจอ

698
00:50:55,604 --> 00:50:59,437
เพราะพวกเขาจุดไฟเผาตู้รถไฟนั่น

699
00:51:00,312 --> 00:51:01,937
ฆ่าหมดทุกคน

700
00:51:04,521 --> 00:51:06,521
ไม่มีใครรู้ว่าใครเป็นคนทํา

701
00:51:07,271 --> 00:51:10,145
บางคนบอกว่าเป็นซัทเทอร์
เพราะมันเป็นเปียโนของเขา

702
00:51:10,146 --> 00:51:12,228
บางคนบอกว่าเชอรีฟคาร์เตอร์เป็นคนทํา

703
00:51:12,229 --> 00:51:15,103
บางคนบอกว่าเอ็ด ซอนเดอร์ส
หรือไม่ก็โรเบิร์ต สมิธ

704
00:51:15,104 --> 00:51:18,521
แต่ไม่มีใครรู้แน่ชัด

705
00:51:22,312 --> 00:51:27,603
หลังจากนั้นราวๆ สองเดือน
เอ็ด ซอนเดอร์สก็ตกบ่อน้ําของเขา

706
00:51:27,604 --> 00:51:31,771
ไปที่บ่อน้ําของเขาแล้วตกลงไปโดยไม่มีเหตุผล

707
00:51:32,812 --> 00:51:37,561
มีคนบอกว่าผีของคนที่ตายในตู้รถไฟนั่น
ผลักเขาตกลงไปในบ่อน้ํา

708
00:51:37,562 --> 00:51:41,520
แล้วพวกเขาก็เริ่มเรียกผีพวกนั้นว่า
ผีแห่งเยลโลว์ด็อก

709
00:51:41,521 --> 00:51:43,646
นั่นคือจุดเริ่มต้นทั้งหมด

710
00:51:44,271 --> 00:51:47,562
ฉันกับไวน์นิ่งบอยถึงได้พูดว่า

711
00:51:48,229 --> 00:51:52,396
เบอร์นีซไม่ยอมขายเปียโนแน่

712
00:51:53,396 --> 00:51:55,854
เพราะพ่อเธอตายเพราะมัน

713
00:51:58,104 --> 00:51:59,604
ทุกอย่างนั้นมันเป็นอดีตไปแล้ว

714
00:52:03,229 --> 00:52:04,646
ถ้าพ่อผม

715
00:52:05,687 --> 00:52:11,021
เห็นว่าเขาสามารถแลกเปียโนนั่น
เพื่อจะได้มีที่ดินของตัวเองที่ไหนล่ะก็

716
00:52:12,437 --> 00:52:14,146
ตอนนี้มันคงไม่ตั้งอยู่ตรงนี้แน่

717
00:52:15,229 --> 00:52:18,271
เขาใช้เวลาทั้งชีวิตทําไร่ให้คนอื่น

718
00:52:20,271 --> 00:52:21,604
ผมจะไม่ทําแบบนั้นหรอก

719
00:52:23,437 --> 00:52:27,395
เขาทําให้ชีวิตดีขึ้นไม่ได้
เขาไม่มีอะไรให้ต่อยอด

720
00:52:27,396 --> 00:52:29,479
พ่อเขาไม่มีอะไรให้

721
00:52:30,562 --> 00:52:32,812
สิ่งเดียวที่พ่อมีให้ผม

722
00:52:33,854 --> 00:52:36,978
คือเปียโนหลังนั้น และเขาตายเพื่อให้มันกับผม

723
00:52:36,979 --> 00:52:40,395
ผมจะไม่ปล่อยให้มันตั้งอยู่เฉยๆ
โดยไม่พยายามทําอะไรกับมัน

724
00:52:40,396 --> 00:52:44,478
และถ้าเบอร์นีซไม่เข้าใจ
ผมจะขายครึ่งที่เป็นของผม

725
00:52:44,479 --> 00:52:46,145
อากับไวน์นิ่งบอยรู้ว่าผมพูดถูก

726
00:52:46,146 --> 00:52:50,020
ไม่มีใครพูดเลยว่าใครถูกใครผิด

727
00:52:50,021 --> 00:52:51,979
ฉันแค่บอกเขาเรื่องเปียโน

728
00:52:52,896 --> 00:52:58,396
ฉันกําลังบอกเขาว่าทําไมฉันกับไวน์นิ่งบอย
ถึงพูดว่าเบอร์นีซจะไม่ขายมัน

729
00:52:59,646 --> 00:53:01,479
ผมเข้าใจแล้วว่าทําไมคุณถึงพูดแบบนั้น

730
00:53:02,521 --> 00:53:05,812
ผมบอกบอยวิลลี่ว่าเขาควรอยู่ที่นี่กับผม

731
00:53:07,354 --> 00:53:08,354
นายก็อยู่สิ

732
00:53:09,396 --> 00:53:10,646
ฉันจะกลับไป

733
00:53:13,104 --> 00:53:14,979
นั่นคือสิ่งที่ฉันจะทํากับชีวิตฉัน

734
00:53:15,979 --> 00:53:18,854
ทําไมฉันต้องหัดทําอะไรที่ฉันทําไม่เป็นด้วยล่ะ

735
00:53:19,354 --> 00:53:21,229
ในเมื่อฉันทําไร่เป็นอยู่แล้ว

736
00:53:22,187 --> 00:53:23,187
นายอยู่ต่อสิ

737
00:53:24,896 --> 00:53:27,521
ไปตามทางของตัวเอง ถ้านั่นคือสิ่งที่นายอยากทํา

738
00:53:29,021 --> 00:53:31,771
ฉันจะกลับไปใช้ชีวิตในแบบที่ฉันต้องการ

739
00:53:37,021 --> 00:53:38,312
รู้ไหมว่านี่คืออะไร

740
00:53:39,687 --> 00:53:40,687
ไม่รู้ครับ

741
00:53:42,521 --> 00:53:43,728
ลูกคิดว่ามันคืออะไร

742
00:53:43,729 --> 00:53:44,812
ดิน

743
00:53:45,937 --> 00:53:47,062
ไม่ใช่ ลูกพ่อ

744
00:53:48,021 --> 00:53:49,229
นี่ไม่ใช่ดิน

745
00:53:49,729 --> 00:53:51,271
นี่คือที่ดิน

746
00:53:53,562 --> 00:53:56,062
- รู้ไหมว่ามันต่างกันยังไง
- ไม่รู้ครับ

747
00:53:57,896 --> 00:53:58,937
ดินน่ะ

748
00:54:00,229 --> 00:54:03,062
ดินจะปลิวไป หายไปกับสายลม

749
00:54:04,104 --> 00:54:05,104
แต่ที่ดิน...

750
00:54:07,271 --> 00:54:09,062
ที่ดินจะอยู่กับเราตลอดไป ลูกพ่อ

751
00:54:15,562 --> 00:54:17,521
เอาเลย จับมันดูสิ ขยํามัน

752
00:54:22,437 --> 00:54:23,437
รู้สึกไหม

753
00:54:24,604 --> 00:54:25,812
รู้สึกดีใช่ไหมล่ะ

754
00:54:44,729 --> 00:54:50,646
มีสัตว์ตัวหนึ่งเดินเข้ามาหาผม ช้าๆ แต่ตั้งใจ

755
00:54:51,271 --> 00:54:53,271
สหายของผมวิ่งหนีไปด้วยความกลัว

756
00:54:53,896 --> 00:54:55,604
ขึ้นบันไดไปเร็วๆ

757
00:54:56,979 --> 00:54:59,228
- บนต้นไม้สูงใหญ่
- นั่นมัน...

758
00:54:59,229 --> 00:55:02,311
พระเจ้า ไวน์นิ่งบอยจริงๆ เหรอเนี่ย

759
00:55:02,312 --> 00:55:03,562
ไง เบอร์นีซ

760
00:55:04,562 --> 00:55:06,395
ทุกคนวางแผนไว้หมดแล้ว

761
00:55:06,396 --> 00:55:08,895
อากับบอยวิลลี่วางแผนไว้

762
00:55:08,896 --> 00:55:11,478
ฉันไม่รู้ว่าเขาจะมาที่นี่

763
00:55:11,479 --> 00:55:14,686
ฉันกําลังจะกลับบ้าน
เลยแวะมาหาเธอกับโด๊กเกอร์ก่อน

764
00:55:14,687 --> 00:55:16,895
บอกหมอนั่นว่าเขาหิ้วเงินกระสอบนั่นไปจากที่นี่

765
00:55:16,896 --> 00:55:19,061
เราคิดว่าเขาจะไม่มีวันได้เจอไวน์นิ่งบอยอีก

766
00:55:19,062 --> 00:55:20,646
มากอดคุณตาไวน์นิ่งบอยหน่อย

767
00:55:21,479 --> 00:55:24,895
บอยวิลลี่ ฉันไม่เห็นรถนั่นจอดอยู่
คิดว่านายออกไปขายแตงโมซะอีก

768
00:55:24,896 --> 00:55:27,687
เราขายมันหมดแล้ว ขายรถไปแล้วด้วย

769
00:55:28,479 --> 00:55:31,436
ฉันไม่อยากยุ่งเรื่องของนาย
กลับไปอยู่ในที่ที่นายควรอยู่เถอะ

770
00:55:31,437 --> 00:55:34,561
ให้ตาย ผมแค่แกล้งพี่เล่นน่ะ
แกล้งหน่อยไม่ได้หรือไง

771
00:55:34,562 --> 00:55:36,228
ไวน์นิ่งบอย มาถึงที่นี่เมื่อไหร่

772
00:55:36,229 --> 00:55:38,771
สักพักได้แล้ว ฉันนั่งรถไฟมาจากแคนซัสซิตี

773
00:55:39,271 --> 00:55:42,146
หนูขอไปเปลี่ยนชุดก่อนนะ
แล้วจะทําอาหารให้กิน

774
00:55:42,771 --> 00:55:44,061
ฟังดูเข้าท่าดี

775
00:55:44,062 --> 00:55:47,062
เร็วเข้า มารีธา ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าซะ
ก่อนที่ลูกจะทํามันสกปรก

776
00:55:47,562 --> 00:55:50,145
มารีธาโตขึ้นเยอะเลย ว่าไหมโด๊กเกอร์

777
00:55:50,146 --> 00:55:54,396
และก็สวยไม่เบาเลยด้วย
ไม่ยักรู้ว่าครอว์ลี่จะมีลูกสาวสวยได้

778
00:55:55,479 --> 00:56:00,103
นี่ ไลมอน ไปที่ด้านโน้นของเปียโนนี่ซิ
ฉันจะดูอะไรหน่อย

779
00:56:00,104 --> 00:56:03,604
- บอยวิลลี่ ทําอะไรน่ะ
- ผมอยากดูว่าเปียโนนี่หนักแค่ไหน

780
00:56:05,229 --> 00:56:06,395
ไปตรงนั้นเร็ว ไลมอน

781
00:56:06,396 --> 00:56:10,020
เลิกยุ่งกับเปียโนนั่นได้แล้ว
แกไม่ได้ขายมันหรอก

782
00:56:10,021 --> 00:56:12,145
พอผมขายแตงโมพวกนั้นหมด

783
00:56:12,146 --> 00:56:15,353
- ฉันมีสิทธิ์ออกความเห็นเรื่องนี้
- นี่เปียโนของพ่อผม

784
00:56:15,354 --> 00:56:17,979
เขาไม่ได้เอามันมาคนเดียว
ฉันกับโด๊กเกอร์ช่วยเขา

785
00:56:19,187 --> 00:56:20,479
เขาตายคนเดียว

786
00:56:21,521 --> 00:56:23,229
ตอนนั้นอากับโด๊กเกอร์อยู่ที่ไหน

787
00:56:24,437 --> 00:56:26,061
อย่ามาห้ามผมยุ่งกับเปียโนนี่

788
00:56:26,062 --> 00:56:28,895
นี่คือเปียโนของผมกับเบอร์นีซ
ผมพูดถูกไหม โด๊กเกอร์

789
00:56:28,896 --> 00:56:31,270
ใช่ แกพูดถูก

790
00:56:31,271 --> 00:56:33,061
ไลมอน มาดูกันว่าเราจะยกมันไหวไหม

791
00:56:33,062 --> 00:56:36,229
จับให้แน่นๆ แล้วยกขึ้นจากฝั่งนายนะ มาเร็ว

792
00:56:44,729 --> 00:56:46,104
- พร้อมไหม
- พร้อม

793
00:56:50,062 --> 00:56:51,146
ยก

794
00:57:11,271 --> 00:57:12,353
คิดว่าไง

795
00:57:12,354 --> 00:57:16,396
มันหนักนะ พอยกไหว แต่มันจะไม่ง่ายเลย

796
00:57:17,854 --> 00:57:19,354
ฉันว่ามันไม่หนักเท่าไหร่

797
00:57:20,646 --> 00:57:22,646
โอเค ยกกลับไปไว้ที่เดิม

798
00:57:43,354 --> 00:57:44,354
บอยวิลลี่

799
00:57:45,354 --> 00:57:47,895
นายล้อเล่นกับฉันบ่อยเกินไปแล้ว

800
00:57:47,896 --> 00:57:50,228
พระเจ้าจะรับวิญญาณนาย สัปเหร่อจะแต่งศพนาย

801
00:57:50,229 --> 00:57:52,062
ยกเปียโนกลับไปไว้ตรงนั้น

802
00:57:53,937 --> 00:57:55,854
ผมพยายามซื้อที่ดินอยู่นะพี่

803
00:57:56,437 --> 00:57:58,686
ไวน์นิ่งบอย อยากให้หนูทําพอร์คชอปให้กินไหม

804
00:57:58,687 --> 00:58:00,228
ฟังดูเข้าท่านี่

805
00:58:00,229 --> 00:58:02,854
จะบอกให้นะว่าผมมองมันยังไง

806
00:58:04,729 --> 00:58:07,020
พ่อบอยชาร์ลส์เอาเปียโนนั่นมาไว้ในบ้าน

807
00:58:07,021 --> 00:58:09,896
ตอนนี้ผมควรจะต่อยอดสิ่งที่พวกเขาทิ้งไว้ให้ผม

808
00:58:10,521 --> 00:58:13,186
ปล่อยมันตั้งไว้เฉยๆ แบบนี้มันไร้ประโยชน์

809
00:58:13,187 --> 00:58:16,812
นั่นก็เหมือนผมทิ้งแตงโม
ให้เน่าไปเฉยๆ ผมคงเป็นไอ้โง่

810
00:58:17,396 --> 00:58:21,312
โอเค ทีนี้ ถ้าพี่บอกผมว่า
"บอยวิลลี่ ฉันใช้เปียโนนั่นอยู่"

811
00:58:21,896 --> 00:58:24,686
"ฉันใช้มันสอนเปียโน
ที่ช่วยให้ฉันมีเงินจ่ายค่าเช่า"

812
00:58:24,687 --> 00:58:26,853
หรืออะไรก็ตาม นั่นคงเป็นอีกเรื่องหนึ่ง

813
00:58:26,854 --> 00:58:29,520
ผมคงจะต้องพูดว่า "เบอร์นีซ ใช้เปียโนนั่นไป"

814
00:58:29,521 --> 00:58:31,728
"เธอกําลังต่อยอดมัน ปล่อยให้เธอใช้มันไป"

815
00:58:31,729 --> 00:58:33,812
"ผมจะหาวิธีอื่นซื้อที่ดินของซัทเทอร์"

816
00:58:35,104 --> 00:58:38,686
แต่โด๊กเกอร์บอกว่าพี่ไม่ได้แตะต้อง
เปียโนนั่นเลยตลอดเวลาที่มันตั้งอยู่ตรงนี้

817
00:58:38,687 --> 00:58:41,187
แล้วทําไมพี่ถึงพยายามขัดขวางผม

818
00:58:41,979 --> 00:58:44,312
พี่แค่มองว่ามันมีคุณค่าทางจิตใจ

819
00:58:45,146 --> 00:58:46,396
นั่นเป็นสิ่งที่ดี

820
00:58:47,521 --> 00:58:50,978
ไม่เป็นไร ผมถอดหมวกให้ทุกครั้ง
ที่มีคนพูดชื่อพ่อผม

821
00:58:50,979 --> 00:58:54,103
แต่ผมจะไม่เพ้อพกกับเรื่องคุณค่าทางจิตใจหรอก

822
00:58:54,104 --> 00:58:56,228
พี่นั่งดูเปียโนนั่นได้อีกเป็นร้อยปี

823
00:58:56,229 --> 00:58:59,687
มันจะเป็นแค่เปียโน
พี่ทําให้มันเป็นมากกว่านั้นไม่ได้

824
00:59:03,812 --> 00:59:05,937
ตอนนี้ผมจะขายเปียโนเพื่อซื้อที่ดินของซัทเทอร์

825
00:59:06,562 --> 00:59:11,104
ผมได้ที่ดินของซัทเทอร์ ไปที่นั่น
เอาพืชผลไปขายแล้วซื้อเมล็ดพันธุ์

826
00:59:11,687 --> 00:59:14,895
ตราบใดที่ผมมีที่ดินกับเมล็ดพันธุ์ ผมก็อยู่รอดแล้ว

827
00:59:14,896 --> 00:59:17,354
ผมทําให้เรามีอย่างอื่นเพิ่มอีกได้ตลอด

828
00:59:18,146 --> 00:59:20,728
ผู้ชายแบบที่พ่อผมเป็น เขาคงเข้าใจเรื่องนั้น

829
00:59:20,729 --> 00:59:22,895
ผมเสียใจที่พี่ไม่มองมันแบบนั้น

830
00:59:22,896 --> 00:59:26,687
แต่นั่นคือเหตุผลที่ผมจะเอาเปียโนนั่นออกไปขาย

831
00:59:27,187 --> 00:59:28,604
ดูเปียโนนี่สิ

832
00:59:30,187 --> 00:59:31,187
ดูมันสิ

833
00:59:33,729 --> 00:59:37,353
แม่โอลาขัดเงาเปียโนนี่ด้วยน้ําตาของเธอ

834
00:59:37,354 --> 00:59:39,187
นานถึง 17 ปี

835
00:59:39,854 --> 00:59:43,896
เป็นเวลา 17 ปี เธอถูมันจนมือเธอเลือดออก

836
00:59:44,687 --> 00:59:48,771
แล้วเธอก็ใช้เลือดขัดถูมัน
ผสมไปกับเลือดที่เหลืออยู่บนนั้น

837
00:59:50,021 --> 00:59:52,811
ทุกๆ วัน พระเจ้าประทานชีวิตให้เธอ

838
00:59:52,812 --> 00:59:57,437
เธอถูและทําความสะอาด
ขัดเงา และสวดภาวนา

839
00:59:59,021 --> 01:00:00,812
"เล่นเพลงให้แม่ฟังหน่อย เบอร์นีซ"

840
01:00:01,812 --> 01:00:03,562
"เล่นเพลงให้แม่ฟังหน่อย เบอร์นีซ"

841
01:00:04,146 --> 01:00:06,521
"เล่นเพลงให้แม่ฟังหน่อย เบอร์นีซ" ทุกวัน

842
01:00:07,021 --> 01:00:10,437
"แม่ทําความสะอาดให้แล้ว
เล่นเพลงให้แม่ฟังหน่อย เบอร์นีซ"

843
01:00:12,312 --> 01:00:14,396
นายพูดถึงพ่อนายตลอด

844
01:00:14,896 --> 01:00:18,103
แต่นายไม่เคยหยุดมองว่า
ความโง่ของเขาทําให้แม่นายสูญเสียอะไร

845
01:00:18,104 --> 01:00:22,646
คืนที่หนาวเหน็บ
บนเตียงที่ว่างเปล่านาน 17 ปี เพื่ออะไร

846
01:00:24,104 --> 01:00:25,312
เพื่อเปียโนหลังเดียวเหรอ

847
01:00:25,937 --> 01:00:27,396
เพื่อไม้ชิ้นเดียวเหรอ

848
01:00:28,396 --> 01:00:30,396
เพื่อแก้แค้นใครบางคนเหรอ

849
01:00:33,479 --> 01:00:37,479
ฉันมองนาย และทุกคนเหมือนกันหมด

850
01:00:38,062 --> 01:00:42,145
นาย พ่อบอยชาร์ลส์
ไวน์นิ่งบอย โด๊กเกอร์ ครอว์ลี่

851
01:00:42,146 --> 01:00:43,270
เหมือนกันหมด

852
01:00:43,271 --> 01:00:47,103
เอาแต่ลักขโมยและเข่นฆ่า มันนําไปสู่อะไร

853
01:00:47,104 --> 01:00:50,353
ยิ่งฆ่าและลักขโมยมากขึ้น
ฉันไม่เคยเห็นมันเป็นผลดีอะไรเลย

854
01:00:50,354 --> 01:00:52,561
คนถูกเผา ถูกยิง

855
01:00:52,562 --> 01:00:55,936
คนตกบ่อน้ําของตัวเอง มันไม่เคยหยุดเลย

856
01:00:55,937 --> 01:00:59,021
ไม่เอาน่า เบอร์นีซ โมโหไปก็ไม่มีประโยชน์

857
01:01:00,521 --> 01:01:03,229
ผมก็ขโมยของที่โน่นที่นี่บ้างนิดหน่อย

858
01:01:03,896 --> 01:01:05,896
แต่ผมไม่เคยฆ่าใคร

859
01:01:06,687 --> 01:01:09,936
ผมพูดแทนคนอื่นไม่ได้ ทุกคนต้องพูดเพื่อตัวเอง

860
01:01:09,937 --> 01:01:11,604
แต่ผมไม่เคยฆ่าใคร

861
01:01:13,271 --> 01:01:16,561
นายฆ่าครอว์ลี่เหมือนนายเหนี่ยวไกเองเลย

862
01:01:16,562 --> 01:01:18,229
นั่นมันโง่เง่าสิ้นดี

863
01:01:18,812 --> 01:01:21,145
พี่โง่เง่าสิ้นดีที่พูดแบบนั้น

864
01:01:21,146 --> 01:01:23,020
พี่ดีแต่แสดงความโง่เขลาออกมา

865
01:01:23,021 --> 01:01:27,103
ถ้าไอ้นิโกรนั่นอยู่ที่นี่ ผมคงอัดเขาอ่วมแน่
ที่ทําให้ผมกับไลมอนถูกยิง

866
01:01:27,104 --> 01:01:30,353
- ครอว์ลี่ไม่รู้เรื่องไม้นั่น
- เราบอกเขาเรื่องไม้แล้ว

867
01:01:30,354 --> 01:01:32,686
ถามไลมอนสิ เขารู้ทุกอย่างเรื่องไม้

868
01:01:32,687 --> 01:01:36,270
เขาวางแผนให้เราขโมยมัน
ไม่งั้นเราจะไปที่นั่นตอนกลางคืนทําไม

869
01:01:36,271 --> 01:01:38,270
อย่ามาพูดว่าครอว์ลี่ไม่รู้เรื่องไม้

870
01:01:38,271 --> 01:01:41,729
คนพวกนั้นพยายามไล่ตามเรา
และครอว์ลี่พยายามขู่ให้พวกเขากลัว

871
01:01:42,229 --> 01:01:43,770
ผมกับไลมอนเห็นเชอรีฟมาด้วย

872
01:01:43,771 --> 01:01:46,270
เรายอมแพ้ ไม่มีเหตุผล
ที่จะตายเพื่อไม้ 50 ดอลลาร์

873
01:01:46,271 --> 01:01:49,353
- ครอว์ลี่ไม่รู้เรื่อง นายขโมยไม้นั่น
- เราไม่ได้ขโมยไม้

874
01:01:49,354 --> 01:01:52,936
เราลากไม้ให้จิม มิลเลอร์
และเก็บไว้ขายเองนิดหน่อย

875
01:01:52,937 --> 01:01:56,854
เราทิ้งไม้ไว้ริมลําธารนิดหน่อย
จนกว่าจะมีมากพอที่จะขนไปขายได้

876
01:01:57,729 --> 01:02:00,895
พวกเขาเห็นเรา
เราเลยคิดว่าควรไปเอามันก่อนพวกเขา

877
01:02:00,896 --> 01:02:04,103
เราให้ครอว์ลี่ไปช่วยขนไม้
เราคิดว่าจะแบ่งเงินให้เขา

878
01:02:04,104 --> 01:02:06,979
ครอว์ลี่พยายามหาเลี้ยงครอบครัว
เราแค่ช่วยเขา

879
01:02:07,521 --> 01:02:09,812
ผมกับบอยวิลลี่บอกเขาเรื่องไม้แล้ว

880
01:02:11,896 --> 01:02:14,186
เราบอกเขาแล้วว่า
มีคนพยายามไปเอามันก่อนเรา

881
01:02:14,187 --> 01:02:18,104
เขาพูดว่า
"เดี๋ยว ฉันขอกลับไปเอาปืน .38 ก่อน"

882
01:02:19,187 --> 01:02:20,646
นั่นแหละสิ่งที่ทําให้เกิดปัญหา

883
01:02:23,479 --> 01:02:26,229
ถ้าครอว์ลี่ไม่มีปืนนั่น วันนี้เขาคงยังมีชีวิตอยู่

884
01:02:29,104 --> 01:02:31,896
เราเพิ่งขนไม้ได้ครึ่งรถ ตอนพวกเขาจู่โจมเรา

885
01:02:32,937 --> 01:02:35,270
เราเห็นเชอรีฟอยู่กับพวกเขา
เราเลยพยายามหนี

886
01:02:35,271 --> 01:02:38,020
เราหลบอยู่ใกล้ๆ หัวโค้งนั่นที่ลําธาร

887
01:02:38,021 --> 01:02:39,728
แต่มีพวกเขาอยู่ที่นั่นด้วย

888
01:02:39,729 --> 01:02:41,562
บอยวิลลี่บอกว่า "ยอมแพ้เถอะ"

889
01:02:42,146 --> 01:02:44,771
แต่ครอว์ลี่ชักปืนออกมายิง

890
01:02:45,396 --> 01:02:46,771
พวกเขาเลยยิงตอบโต้

891
01:02:53,354 --> 01:02:54,396
เบอร์นีซ

892
01:02:57,062 --> 01:03:02,354
ฉันรู้แค่ว่าครอว์ลี่คงยังมีชีวิตอยู่
ถ้านายไม่ไปรับเขาที่นั่น

893
01:03:03,479 --> 01:03:05,771
ผมไม่เกี่ยวข้องอะไรกับการที่ครอว์ลี่ถูกฆ่า

894
01:03:06,396 --> 01:03:07,561
นั่นเป็นความผิดเขาเอง

895
01:03:07,562 --> 01:03:10,395
ครอว์ลี่ตายแล้วและอยู่ในหลุมศพ

896
01:03:10,396 --> 01:03:12,936
แต่นายยังเดินและกินอยู่ที่นี่

897
01:03:12,937 --> 01:03:14,437
ฉันรู้แค่นั้น

898
01:03:15,604 --> 01:03:19,020
เขาไปขนไม้กับนาย แต่ไม่ได้กลับมาอีกเลย

899
01:03:19,021 --> 01:03:22,103
บอกแล้วไงว่าผมไม่เกี่ยวข้องอะไร
กับการที่ครอว์ลี่ถูกฆ่า

900
01:03:22,104 --> 01:03:23,396
เขาไม่ได้อยู่ที่นี่ ใช่ไหม

901
01:03:24,771 --> 01:03:25,936
เขาไม่ได้อยู่ที่นี่

902
01:03:25,937 --> 01:03:28,561
- บอกแล้วไงผมไม่ใช่ต้นเหตุ...
- ฉันบอกว่าเขาไม่ได้อยู่ที่นี่

903
01:03:28,562 --> 01:03:31,395
- ผมไม่... โด๊กเกอร์ พาเธอออกไปที
- เขาไม่ได้อยู่ที่นี่ใช่ไหม

904
01:03:31,396 --> 01:03:33,271
- เขาไม่อยู่ที่นี่!
- บอกแล้วไงว่า...

905
01:04:23,812 --> 01:04:26,146
ใจเย็นๆ ไม่เป็นไร

906
01:04:43,729 --> 01:04:46,187
มารีธากลัวไม่กล้านอนข้างบนแล้ว

907
01:04:47,146 --> 01:04:50,771
เบอร์นีซไม่รู้
แต่ฉันเคยเห็นซัทเทอร์ก่อนที่เธอจะเห็น

908
01:04:51,396 --> 01:04:52,646
- ว่าไงนะ
- อืม

909
01:04:53,604 --> 01:04:54,936
ประมาณสามสัปดาห์ก่อน

910
01:04:54,937 --> 01:04:57,478
ฉันเพิ่งกลับมาจากที่นั่น

911
01:04:57,479 --> 01:05:00,228
ซัทเทอร์คงตายได้ไม่เกินสามวัน

912
01:05:00,229 --> 01:05:01,978
เขานั่งอยู่ที่เปียโน

913
01:05:01,979 --> 01:05:05,562
ฉันออกมาเพื่อที่จะไปทํางาน เขานั่งอยู่ตรงนั้น

914
01:05:06,271 --> 01:05:09,270
เขาพูดอะไรบ้างไหม
เขาพูดไหมว่าตามหาบอยวิลลี่อยู่

915
01:05:09,271 --> 01:05:12,354
ฉันไม่ได้ยินเขาพูดอะไรเลย เขาแค่นั่งอยู่ตรงนั้น

916
01:05:12,937 --> 01:05:15,771
แต่ฉันไม่เชื่อว่าบอยวิลลี่ผลักเขาตกบ่อน้ํา

917
01:05:16,271 --> 01:05:18,312
ซัทเทอร์มาที่นี่เพราะเปียโนนั่น

918
01:05:18,812 --> 01:05:22,228
เบอร์นีซต้องขายมันไปซะ
มันไม่มีประโยชน์อะไรนอกจากสร้างปัญหา

919
01:05:22,229 --> 01:05:26,936
ฉันไม่... ฉันเห็นด้วยกับเบอร์นีซ
บอยชาร์ลส์ไม่ได้เอามาเพื่อคืนมันไป

920
01:05:26,937 --> 01:05:30,186
เขาเอามันมา
เพราะคิดว่าเขามีสิทธิ์มากกว่าซัทเทอร์

921
01:05:30,187 --> 01:05:33,146
ถ้าซัทเทอร์ไม่เข้าใจเรื่องนั้น
มันก็ต้องเป็นแบบนั้นแหละ

922
01:05:33,646 --> 01:05:36,812
ซัทเทอร์ตายและอยู่ในหลุมศพแล้ว
ไม่สนใจว่าผีเขาอยู่ที่ไหน

923
01:05:37,312 --> 01:05:40,062
เขามาเล่นเปียโนได้ตามต้องการเลย

924
01:05:40,562 --> 01:05:43,896
ฉันอยากเห็นเขายกมันออกไปจากบ้าน
นั่นแหละที่ฉันอยากเห็น

925
01:05:46,271 --> 01:05:49,604
สองลูกหนึ่งดอลลาร์ครับ
เร่เข้ามา ใครอยากซื้อแตงโมบ้าง

926
01:05:50,271 --> 01:05:51,271
ผมเอาห้าลูก

927
01:05:52,271 --> 01:05:56,104
- แตงโมสองลูกใหญ่ๆ เลยครับ
- ดูสิ เด็กผู้ชาย ยินดีด้วยนะ

928
01:05:58,271 --> 01:06:01,811
- เลือกถูกแล้วใช่ไหม
- อีกสองลูกนะครับ แป๊บนึง

929
01:06:01,812 --> 01:06:04,021
ระวังนะ มันหนัก ระวังครับ

930
01:06:04,687 --> 01:06:06,561
- นี่ครับ ขอบคุณนะครับ
- ครับ

931
01:06:06,562 --> 01:06:09,562
ดูนะ นี่คือสิ่งที่เราเรียกว่าเกลือ
โรยใส่ตรงนั้นเลย

932
01:06:10,896 --> 01:06:12,646
กินสักคําสิ คุณคิดว่าไง

933
01:06:13,229 --> 01:06:16,979
หนึ่ง สอง สาม สาวสวย

934
01:06:21,146 --> 01:06:24,521
นี่ มีผู้หญิงคนหนึ่งถามฉันว่า "มันหวานไหม"

935
01:06:25,021 --> 01:06:27,395
ฉันบอกผู้หญิงคนนั้นว่า
"ที่ที่เราปลูกแตงโมพวกนี้

936
01:06:27,396 --> 01:06:29,479
เราใส่น้ําตาลลงไปในดิน"

937
01:06:30,146 --> 01:06:34,479
เธอเชื่อฉันว่ะ พูดว่า "ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย"

938
01:06:35,271 --> 01:06:36,354
ดูนี่สิ ไลมอน

939
01:06:37,229 --> 01:06:40,103
เห็นนี่ไหม ดูสิเขาตาโตเลย

940
01:06:40,104 --> 01:06:42,603
เขาไม่เคยเห็นสูทแบบนี้มาก่อน

941
01:06:42,604 --> 01:06:45,811
นี่ผ้าไหมแท้ 100 เปอร์เซ็นต์

942
01:06:45,812 --> 01:06:48,396
เอาเลย ใส่ดูสิ ดูว่าใส่ได้หรือเปล่า

943
01:06:58,604 --> 01:07:01,353
ดูนั่นสิ จับมันดู

944
01:07:01,354 --> 01:07:03,895
ดีจังเลย

945
01:07:03,896 --> 01:07:06,228
รู้สึกดีและนุ่มนวล

946
01:07:06,229 --> 01:07:09,104
นั่นสูทราคา 55 ดอลลาร์

947
01:07:09,604 --> 01:07:11,603
สูทแบบนี้แหละที่คนใหญ่คนโตใส่กัน

948
01:07:11,604 --> 01:07:15,229
นายต้องมีปืนกับเงินเต็มกระเป๋า
ถึงจะใส่สูทแบบนี้ได้

949
01:07:15,937 --> 01:07:17,978
ฉันจะขายให้นายสามดอลลาร์

950
01:07:17,979 --> 01:07:22,354
ผู้หญิงเห็นนายใส่สูทแบบนี้
ต้องร่วงลงมาจากหน้าต่างแน่

951
01:07:22,937 --> 01:07:26,687
เอามาให้ฉันสามดอลลาร์
แล้วใส่มันเดินไปตามถนน หาผู้หญิงสักคน

952
01:07:27,396 --> 01:07:29,896
ใส่กางเกงสิ ขอดูมันกับกางเกงหน่อย

953
01:07:32,604 --> 01:07:35,145
ดูนั่นสิ เห็นไหมว่ามันเหมาะกับนายแค่ไหน

954
01:07:35,146 --> 01:07:37,186
เอามาให้ฉันสามดอลลาร์แล้วเอาไปเลย

955
01:07:37,187 --> 01:07:40,978
- ดูสิ โด๊กเกอร์ เขาดูดีใช่ไหมล่ะ
- อืม สูทสวยดี

956
01:07:40,979 --> 01:07:43,228
มีเสื้อเชิ้ตให้นายใส่ด้วย จ่ายเพิ่มอีกหนึ่งดอลลาร์

957
01:07:43,229 --> 01:07:45,228
สี่ดอลลาร์ นายได้ไปทั้งชุดเลย

958
01:07:45,229 --> 01:07:46,936
ดูเป็นไง บอยวิลลี่

959
01:07:46,937 --> 01:07:49,311
ดูดีนะ ถ้านายชอบอะไรแบบนั้น

960
01:07:49,312 --> 01:07:52,396
เวลาอยู่ทางเหนือนี่นายต้องใส่สูทแบบนี้แหละ

961
01:07:52,896 --> 01:07:56,395
สี่ดอลลาร์สําหรับทุกอย่างเหรอ
สูทกับเสื้อเชิ้ตเหรอ

962
01:07:56,396 --> 01:07:57,520
ถูกมาก

963
01:07:57,521 --> 01:08:00,687
- ฉันน่าจะขาย 20 ดอลลาร์ด้วยซ้ํา
- โอเค

964
01:08:12,146 --> 01:08:13,646
นี่ครับ สี่ดอลลาร์

965
01:08:15,146 --> 01:08:19,021
- มีรองเท้าไหม นายใส่ไซซ์อะไร
- ไซซ์เก้า

966
01:08:19,521 --> 01:08:22,895
ฉันมีไซซ์นั้น ไซซ์เก้า
ฉันจะขายให้นายสามดอลลาร์

967
01:08:22,896 --> 01:08:26,103
- อยู่ไหนล่ะ ขอดูหน่อย
- มันเป็นรองเท้าที่สวยมากด้วย

968
01:08:26,104 --> 01:08:30,354
หัวรองเท้าสวย แหลมๆ แบบที่นายต้องการเลย

969
01:08:32,229 --> 01:08:36,937
เร็วเข้า บอยวิลลี่ คืนนี้ไปเที่ยวกัน
ฉันอยากเห็นว่าที่นี่มันเป็นยังไง

970
01:08:37,937 --> 01:08:39,771
เราไปดูหนังกันก็ได้

971
01:08:40,271 --> 01:08:42,478
โด๊กเกอร์ ที่นี่มีโรงหนังหรือเปล่า

972
01:08:42,479 --> 01:08:45,270
มี โรงหนังรุมบา อยู่ตรงถนนฟูลเลอร์ตัน

973
01:08:45,271 --> 01:08:48,686
มีลําโพงอยู่บนทางเท้า เดินไปก็เจอ
บอยวิลลี่รู้ว่าอยู่ตรงไหน

974
01:08:48,687 --> 01:08:51,646
ไปดูหนังกันเถอะ บอยวิลลี่ ไปหาสาวๆ กัน

975
01:08:53,104 --> 01:08:55,396
ไซซ์เก้า จ่ายแค่สามดอลลาร์

976
01:08:56,521 --> 01:09:00,146
นั่นรองเท้าฟลอร์ไชม์ แบบที่สเตกเกอร์ ลีใส่

977
01:09:02,812 --> 01:09:04,436
แน่ใจนะว่านี่ไซซ์เก้า

978
01:09:04,437 --> 01:09:07,895
ดูเท้าฉันสิ จะเห็นว่าเราใส่ไซซ์เดียวกัน

979
01:09:07,896 --> 01:09:11,728
ให้ตายสิ เวลานายใส่สูทกับรองเท้านั่น
นายจะเดินแบบมั่นใจหล่อเท่สุดๆ

980
01:09:11,729 --> 01:09:13,146
ฉันจะหยวนๆ ให้แล้วกัน

981
01:09:13,687 --> 01:09:16,771
เอาไปเลยสองดอลลาร์

982
01:09:23,687 --> 01:09:26,479
เร็วเข้า บอยวิลลี่ ไปหาสาวๆ กัน

983
01:09:26,979 --> 01:09:31,312
ฉันขึ้นไปแต่งตัวก่อนนะ
อีกแป๊บนึงก็ไปกันได้แล้ว

984
01:09:35,729 --> 01:09:37,853
ไลมอนคิดถึงแต่ผู้หญิงเท่านั้น

985
01:09:37,854 --> 01:09:41,978
พ่อเขาก็เหมือนกัน ฉันเคยเที่ยวกับเขาไปทั่ว

986
01:09:41,979 --> 01:09:44,020
ฉันรู้จักแม่เขาด้วย

987
01:09:44,021 --> 01:09:46,271
ถ้าอึ๊บกันนานกว่านั้นหน่อย
ฉันคงเป็นพ่อเขาไปแล้ว

988
01:09:48,646 --> 01:09:50,187
ฉันชื่อลูซิล

989
01:09:50,687 --> 01:09:52,187
เก็บนั่นซะ พวก

990
01:09:52,937 --> 01:09:56,146
และฉันเดินทางระยะสั้นมากๆ

991
01:10:02,896 --> 01:10:04,396
ใช่แล้ว ที่รัก

992
01:10:05,562 --> 01:10:07,312
มีบางอย่างเดือดปุดๆ อยู่ในหม้อนั่น

993
01:10:08,729 --> 01:10:10,604
ไก่งวงเนื้อดํา เรามีแค่นั้น

994
01:10:12,146 --> 01:10:13,854
ทาเนยบนขนมปังข้าวโพดนิดหน่อย

995
01:10:15,437 --> 01:10:16,771
ได้ยินที่แม่พูดไหม

996
01:10:18,646 --> 01:10:20,646
บอกน้องชายให้ลุกจากเตียงนั่น

997
01:10:21,854 --> 01:10:23,646
แม่ไม่ได้เลี้ยงลูกให้เป็นเด็กโง่

998
01:10:24,812 --> 01:10:25,812
เฮ่!

999
01:10:28,687 --> 01:10:30,104
ใช่แล้ว ที่รัก

1000
01:10:31,104 --> 01:10:32,937
อยากได้แบบนั้นเหรอ ไปเอามาเลย

1001
01:10:33,896 --> 01:10:34,896
ไม่นะ ไม่จริง

1002
01:10:35,937 --> 01:10:38,229
บ็อกซ์คาร์ จอร์จอยู่นี่ค่ะ

1003
01:10:39,271 --> 01:10:40,104
เฮ่!

1004
01:10:44,521 --> 01:10:46,104
เร็วเข้า วินนี่ เล่นเปียโนนี่

1005
01:10:50,937 --> 01:10:52,104
เฮ่!

1006
01:11:04,562 --> 01:11:06,645
เราจะเข้าเมืองกัน เฮ่!

1007
01:11:06,646 --> 01:11:09,479
สวัสดีครับ คนสวย มาเร็ว เต้นกันเถอะ

1008
01:11:10,354 --> 01:11:11,354
มาสิ

1009
01:11:12,729 --> 01:11:13,771
เยี่ยม

1010
01:11:14,479 --> 01:11:15,771
เฮ่ เอาละ!

1011
01:11:17,396 --> 01:11:19,146
เร็วเข้า มาสวดมนต์กัน

1012
01:11:23,104 --> 01:11:25,728
บัดนี้ลูกเอนกายลงนอน

1013
01:11:25,729 --> 01:11:28,561
ขอพระองค์ทรงคุ้มครองวิญญาณของลูก

1014
01:11:28,562 --> 01:11:31,353
หากลูกชีวาวายไปก่อนตื่นขึ้นมา

1015
01:11:31,354 --> 01:11:33,936
ลูกขอภาวนาให้พระองค์ทรงรับวิญญาณของลูกไว้

1016
01:11:33,937 --> 01:11:36,228
- ขอพระเจ้าคุ้มครองโด๊กเกอร์
- ขอพระเจ้าคุ้มครองโด๊กเกอร์

1017
01:11:36,229 --> 01:11:38,520
- ขอพระเจ้าคุ้มครองเอเวอรี่
- ขอพระเจ้าคุ้มครองเอเวอรี่

1018
01:11:38,521 --> 01:11:41,311
- ขอพระเจ้าคุ้มครองไวน์นิ่งบอย
- ขอพระเจ้าคุ้มครองไวน์นิ่งบอย

1019
01:11:41,312 --> 01:11:44,146
- ขอพระเจ้าคุ้มครองบอยวิลลี่
- ขอพระเจ้าคุ้มครองบอยวิลลี่

1020
01:11:47,312 --> 01:11:48,479
มาเร็ว

1021
01:14:01,604 --> 01:14:03,854
- ใครน่ะ
- ผมเอง เอเวอรี่

1022
01:14:14,604 --> 01:14:16,312
- เอเวอรี่
- หวัดดี

1023
01:14:17,479 --> 01:14:18,479
เข้ามาสิ

1024
01:14:19,937 --> 01:14:23,187
ฉันเพิ่งอาบน้ําเสร็จ

1025
01:14:29,437 --> 01:14:30,646
บอยวิลลี่อยู่ไหนล่ะ

1026
01:14:32,021 --> 01:14:36,437
ผมเห็นกระบะรถเขาโล่งๆ แล้ว
พวกเขาขายแตงโมเกือบหมดแล้วใช่ไหม

1027
01:14:36,937 --> 01:14:40,146
ฉันไม่รู้ว่าพวกเขาไปไหน
พวกเขาออกไปแล้วตอนฉันกลับถึงบ้าน

1028
01:14:43,021 --> 01:14:46,103
คุณโคเฮนว่าไงบ้างเรื่องให้คุณเช่าบ้านนั่นน่ะ

1029
01:14:46,104 --> 01:14:49,646
เขาบอกว่าจะให้ผมเช่ามันเดือนละ 30 ดอลลาร์

1030
01:14:50,479 --> 01:14:52,062
ผมต่อราคาเขาจาก 35 ดอลลาร์

1031
01:14:53,021 --> 01:14:55,478
ทําเลดีนะคะ อยู่ติดกับร้านเพชรของเบนนี่

1032
01:14:55,479 --> 01:14:56,562
ใช่ครับ

1033
01:15:02,521 --> 01:15:03,687
เบอร์นีซ...

1034
01:15:06,479 --> 01:15:07,479
แค่...

1035
01:15:08,187 --> 01:15:09,687
มาสิ คือผม...

1036
01:15:10,437 --> 01:15:14,104
ผมอยู่ที่บ้านและก็คิดๆ ดูแล้ว

1037
01:15:15,854 --> 01:15:17,104
คุณอยู่ที่นี่

1038
01:15:17,812 --> 01:15:22,104
ผมอยู่ที่นั่น ผมเลยคิดว่ามันจะดูเป็นยังไง
ที่มีนักเทศน์ที่ยังไม่ได้แต่งงาน

1039
01:15:24,396 --> 01:15:26,395
มันคงทําให้การไปโบสถ์ดูดีขึ้น

1040
01:15:26,396 --> 01:15:28,978
ถ้านักเทศน์ลงหลักปักฐานและแต่งงานแล้ว

1041
01:15:28,979 --> 01:15:30,062
เอเวอรี่

1042
01:15:31,687 --> 01:15:32,771
ไม่ใช่ตอนนี้ค่ะ

1043
01:15:35,021 --> 01:15:38,146
ไม่เอาน่า เบอร์นีซ คุณก็รู้ว่าผมรู้สึกยังไงกับคุณ

1044
01:15:38,896 --> 01:15:41,229
ผมได้บ้านจากคุณโคเฮนแล้ว

1045
01:15:41,854 --> 01:15:44,603
ผมได้เงินจากธนาคาร
ผมปรับปรุงให้มันสวยงามได้

1046
01:15:44,604 --> 01:15:47,687
งานที่นั่นพวกเขาขึ้นค่าจ้างให้ผม
ชั่วโมงละสิบเซ็นต์

1047
01:15:48,229 --> 01:15:52,312
คุณก็รู้จักผม ผมไม่ได้อยู่สุขสบายอะไรนัก

1048
01:15:53,937 --> 01:15:57,187
ผมมีเงินเท่าไหร่ก็ใช้จ่ายแทบไม่มีเหลือ

1049
01:15:58,354 --> 01:15:59,646
แต่ผมจะไม่มีวัน

1050
01:16:00,854 --> 01:16:04,978
เจอผู้หญิงที่ผมชอบมาก
เหมือนที่ผมชอบคุณ เบอร์นีซ

1051
01:16:04,979 --> 01:16:06,436
ผมต้องการสิ่งนั้น

1052
01:16:06,437 --> 01:16:07,521
เอเวอรี่

1053
01:16:08,604 --> 01:16:10,479
ตอนนี้ฉันยังไม่พร้อมที่จะแต่งงาน

1054
01:16:12,521 --> 01:16:14,478
เธออายุยังน้อยเกินกว่าที่จะปิดใจ เบอร์นีซ

1055
01:16:14,479 --> 01:16:17,771
ฉันไม่ได้บอกว่าฉันปิดใจ
ฉันยังเหลือความเป็นผู้หญิงในตัวฉันอีกเยอะ

1056
01:16:18,437 --> 01:16:21,854
มันอยู่ไหนเหรอ คุณเห็นมันครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่

1057
01:16:24,562 --> 01:16:27,062
พูดแบบนั้นมันน่ารังเกียจ

1058
01:16:28,271 --> 01:16:29,895
และคุณก็เรียกตัวเองว่านักเทศน์

1059
01:16:29,896 --> 01:16:32,895
ทุกครั้งที่ผมเข้าใกล้คุณ
มันเหมือนคุณผลักไสผมออกไป

1060
01:16:32,896 --> 01:16:35,103
แค่กับมารีธาคนเดียว ฉันก็ยุ่งพออยู่แล้ว

1061
01:16:35,104 --> 01:16:37,895
ฉันมีคนให้รักและดูแลมากพออยู่แล้ว

1062
01:16:37,896 --> 01:16:39,646
โอเค แล้วมีใครที่รักคุณล่ะ

1063
01:16:42,312 --> 01:16:44,561
ไม่มีใครเข้าใกล้คุณได้มากพอ

1064
01:16:44,562 --> 01:16:49,521
โด๊กเกอร์พูดอะไรกับคุณแทบไม่ได้
คุณดุด่าบอยวิลลี่ มีใครที่รักคุณบ้าง เบอร์นีซ

1065
01:16:50,979 --> 01:16:53,771
คุณพยายามจะบอกว่า
ผู้หญิงเป็นผู้หญิงไม่ได้ถ้าไม่มีผู้ชายงั้นเหรอ

1066
01:16:54,396 --> 01:16:56,479
- โอเค
- แต่คุณไม่เป็นไรใช่ไหม

1067
01:16:57,229 --> 01:17:00,811
คุณเดินออกไปจากที่นี่ได้โดยไม่มีฉัน
ไม่มีผู้หญิง แต่ก็ยังเป็นผู้ชาย

1068
01:17:00,812 --> 01:17:01,896
นั่นไม่เป็นไร

1069
01:17:02,396 --> 01:17:05,978
จะไม่มีใครถามคุณว่า
"เอเวอรี่ มีใครรักคุณบ้าง"

1070
01:17:05,979 --> 01:17:07,479
นั่นไม่เป็นไรสําหรับคุณ

1071
01:17:07,979 --> 01:17:10,686
แต่ทุกคนจะกังวลเรื่องเบอร์นีซ

1072
01:17:10,687 --> 01:17:14,436
เบอร์นีซดูแลตัวเองยังไง
เธอเลี้ยงลูกโดยที่ไม่มีผู้ชายได้ยังไง

1073
01:17:14,437 --> 01:17:16,686
"เธออยู่ยังไง เธอใช้ชีวิตแบบนั้นได้ยังไง"

1074
01:17:16,687 --> 01:17:18,811
ทุกคนเอาแต่ตั้งคําถามกับเบอร์นีซ

1075
01:17:18,812 --> 01:17:21,103
บอกว่าฉันเป็นผู้หญิงไม่ได้เว้นแต่ว่าฉันมีผู้ชาย

1076
01:17:21,104 --> 01:17:25,145
บอกฉันหน่อยสิ เอเวอรี่ คุณก็รู้
ฉันเป็นผู้หญิงมากแค่ไหน

1077
01:17:25,146 --> 01:17:29,103
ไม่ใช่ผม เบอร์นีซ
คุณโยนความผิดของคนอื่นให้ผมไม่ได้

1078
01:17:29,104 --> 01:17:31,104
ฉันไม่ได้โทษอะไรใครทั้งนั้น

1079
01:17:33,187 --> 01:17:35,937
ฉันแค่พูดความจริง

1080
01:17:38,771 --> 01:17:41,396
คุณจะจมอยู่กับเรื่องครอว์ลี่
ไปอีกนานแค่ไหน เบอร์นีซ

1081
01:17:42,771 --> 01:17:44,771
มันนานเกินสามปีได้แล้วมั้ง

1082
01:17:45,896 --> 01:17:49,436
เมื่อถึงจุดหนึ่ง คุณก็ต้องปล่อยวางและก้าวต่อไป

1083
01:17:49,437 --> 01:17:52,186
ชีวิตมีจุดพลิกผัน นั่นไม่ได้แปลว่าคุณจะหยุดใช้ชีวิต

1084
01:17:52,187 --> 01:17:54,478
ครอว์ลี่ตายไปสามปีแล้ว เบอร์นีซ

1085
01:17:54,479 --> 01:17:56,895
ฉันรู้ว่าครอว์ลี่ตายไปนานแค่ไหนแล้ว
ไม่ต้องมาบอกฉัน

1086
01:17:56,896 --> 01:17:59,020
ฉันแค่ยังไม่พร้อมที่จะแต่งงานตอนนี้

1087
01:17:59,021 --> 01:18:01,312
คุณพร้อมสําหรับอะไรบ้าง เบอร์นีซ

1088
01:18:01,854 --> 01:18:04,478
คุณจะปล่อยชีวิตให้ผ่านไปวันๆ งั้นเหรอ

1089
01:18:04,479 --> 01:18:07,186
ชีวิตมีมากกว่าแค่อยู่รอดจากวันหนึ่งไปอีกวันนะ

1090
01:18:07,187 --> 01:18:10,104
สักวันคุณจะต้องเงยหน้ามอง
และทุกอย่างก็จะผ่านคุณไปแล้ว

1091
01:18:10,729 --> 01:18:12,812
ผมยืนอยู่ที่นี่ตอนนี้

1092
01:18:14,771 --> 01:18:17,354
แต่ผมไม่รู้ว่าจะยืนรอคุณได้อีกนานแค่ไหน

1093
01:18:18,187 --> 01:18:19,854
เอเวอรี่ ฉันบอกคุณแล้วไง

1094
01:18:20,562 --> 01:18:22,937
เมื่อคุณได้โบสถ์ของคุณแล้ว
เราค่อยมาคุยเรื่องนี้กัน

1095
01:18:23,687 --> 01:18:26,229
ตอนนี้ฉันมีอีกหลายอย่างที่ต้องจัดการ

1096
01:18:27,187 --> 01:18:28,812
บอยวิลลี่กับเปียโน

1097
01:18:29,687 --> 01:18:31,187
และก็ผีซัทเทอร์

1098
01:18:32,187 --> 01:18:34,437
ฉันคิดว่าฉันอาจจะแค่ตาฝาดไปเอง แต่...

1099
01:18:36,104 --> 01:18:39,061
- มารีธาก็เห็นผีซัทเทอร์เหมือนกัน
- มันเกิดขึ้นเมื่อไหร่ เบอร์นีซ

1100
01:18:39,062 --> 01:18:41,146
หลังจากที่ฉันกลับบ้านเมื่อวาน

1101
01:18:42,646 --> 01:18:44,562
ตอนนี้มารีธากลัวจนไม่กล้านอนชั้นบนแล้ว

1102
01:18:49,312 --> 01:18:53,854
บางทีถ้าคุณปัดรังควานบ้านนี้
เขาอาจจะไปที่อื่นก็ได้

1103
01:18:56,104 --> 01:18:58,104
ไม่รู้สิ เบอร์นีซ

1104
01:18:59,604 --> 01:19:02,686
ผมไม่รู้ว่าควรยุ่งกับอะไรแบบนั้นไหม

1105
01:19:02,687 --> 01:19:05,312
ฉันให้มารีธากลัวไม่กล้านอนข้างบนไม่ได้

1106
01:19:06,937 --> 01:19:09,353
ดูเหมือนถ้าคุณปัดรังควานบ้านนี้
เขาอาจจะไปที่อื่น

1107
01:19:09,354 --> 01:19:13,146
คุณอาจต้องเป็นนักเทศน์พิเศษ
ถึงจะทําอะไรแบบนั้นได้

1108
01:19:20,437 --> 01:19:22,146
ฉันบอกตัวเองอยู่ตลอด

1109
01:19:23,354 --> 01:19:26,187
พอบอยวิลลี่ไป เขาจะไปกับบอยวิลลี่

1110
01:19:30,021 --> 01:19:32,520
ฉันเชื่อว่าบอยวิลลี่ผลักเขาตกบ่อน้ํา

1111
01:19:32,521 --> 01:19:35,604
ไม่ มันเกิดเรื่องแบบนั้นขึ้นที่นั่นมานานแล้ว

1112
01:19:36,146 --> 01:19:40,186
ผีแห่งเยลโลว์ด็อกผลักคนตกบ่อของตัวเอง
ก่อนที่บอยวิลลี่จะโตซะอีก

1113
01:19:40,187 --> 01:19:42,853
มีคนที่นั่นผลักพวกเขาตกบ่อน้ําของตัวเอง

1114
01:19:42,854 --> 01:19:44,479
พวกเขาไม่ได้ไปที่บ่อแล้วตกลงไป

1115
01:19:47,187 --> 01:19:49,521
โด๊กเกอร์พูดว่าไง
เรื่องที่บอยวิลลี่จะขายเปียโนนั่น

1116
01:19:50,104 --> 01:19:53,646
โด๊กเกอร์ไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับเปียโนนั่น
เขาไม่เคยอยากยุ่งเกี่ยว

1117
01:19:55,521 --> 01:19:58,354
เขาเลิกยุ่งเกี่ยวกับเปียโนนั่นมานานแล้ว

1118
01:19:59,896 --> 01:20:01,603
เขาไม่อยากให้ฉันเอามันมาที่นี่

1119
01:20:01,604 --> 01:20:04,687
แต่ฉันจะไม่ทิ้งมันไว้ที่นั่นหรอก

1120
01:20:06,521 --> 01:20:10,729
ตอนที่แม่ฉันตาย ฉันปิดฝาครอบเปียโนนั่น
และไม่เคยเปิดมันอีกเลย

1121
01:20:11,896 --> 01:20:13,562
ฉันเล่นให้แม่ฟังแค่คนเดียวเท่านั้น

1122
01:20:16,854 --> 01:20:21,521
ตอนพ่อฉันตาย
ดูเหมือนทั้งชีวิตของเธออยู่ในเปียโนตัวนั้น

1123
01:20:26,271 --> 01:20:28,187
เธอเคยให้ฉันเล่นมัน

1124
01:20:31,729 --> 01:20:35,603
บอกว่าตอนฉันเล่นมัน
เธอได้ยินเสียงพ่อฉันคุยกับเธอ

1125
01:20:35,604 --> 01:20:40,436
เบอร์นีซ แม่ทําความสะอาดมันให้แล้ว
เล่นเพลงให้แม่ฟังสิ

1126
01:20:40,437 --> 01:20:44,728
ฉันเคยคิดว่ารูปพวกนั้นมีชีวิตและเดินไปทั่วบ้าน

1127
01:20:44,729 --> 01:20:45,812
ได้เวลาแล้ว

1128
01:20:46,896 --> 01:20:51,437
บางครั้งตอนดึกๆ
ฉันได้ยินเสียงแม่พูดกับพวกเขา

1129
01:20:55,729 --> 01:20:57,562
ฉันพูดว่ามันจะไม่เกิดขึ้นกับฉัน

1130
01:20:58,687 --> 01:21:02,187
ฉันไม่เล่นเปียโนนั่น
เพราะฉันไม่อยากปลุกวิญญาณของพวกเขา

1131
01:21:03,271 --> 01:21:06,271
พวกเขาไม่เคยมาเดินอยู่ในบ้านหลังนี้

1132
01:21:07,104 --> 01:21:10,187
คุณต้องให้เรื่องทั้งหมดนั้นเป็นอดีตไปซะ เบอร์นีซ

1133
01:21:12,062 --> 01:21:14,062
ก็เหมือนกับครอว์ลี่

1134
01:21:14,687 --> 01:21:17,312
ทุกคนล้วนมีอุปสรรคบนเส้นทางของตัวเอง

1135
01:21:19,604 --> 01:21:24,437
คุณเดินเข้าไปในนั้นตอนนี้ แล้วเล่นเปียโนนั่นได้

1136
01:21:26,521 --> 01:21:28,520
คุณเดินไปตรงนั้นตอนนี้ได้เลย

1137
01:21:28,521 --> 01:21:31,687
และพระเจ้าก็จะเดินไปตรงนั้นกับคุณ เบอร์นีซ

1138
01:21:32,312 --> 01:21:35,312
คุณปัดอุปสรรคนั้นออกไปจากเส้นทางได้

1139
01:21:35,979 --> 01:21:38,520
และเดินไปจากมัน มาสิ เบอร์นีซ

1140
01:21:38,521 --> 01:21:41,936
มาเร็ว ปัดอุปสรรคทิ้งซะ
แล้วเดินไปจากมัน เบอร์นีซ

1141
01:21:41,937 --> 01:21:46,978
เร็วเข้า เดินมาตรงนี้แล้วเล่นมัน
ในฐานะเครื่องดนตรีของพระเจ้า เบอร์นีซ

1142
01:21:46,979 --> 01:21:50,354
คุณเดินมาตรงนี้ได้เลย
แล้วทําให้มันกลายเป็นการฉลอง

1143
01:21:51,854 --> 01:21:54,229
เอเวอรี่ บอกแล้วไงว่าฉันไม่เล่นเปียโนนั่น

1144
01:21:55,062 --> 01:21:56,186
ไม่ว่าจะตอนนี้หรือตอนไหน

1145
01:21:56,187 --> 01:21:59,396
คัมภีร์ไบเบิลบอกว่า
"พระเจ้าเป็นที่ลี้ภัยและกําลังของข้าพระองค์"

1146
01:22:00,479 --> 01:22:03,061
ด้วยกําลังของพระเจ้า คุณทิ้งอดีตไว้เบื้องหลังได้

1147
01:22:03,062 --> 01:22:05,812
ด้วยกําลังของพระเจ้า คุณทําได้ทุกอย่าง

1148
01:22:06,979 --> 01:22:10,228
พระเจ้าไม่ถามว่าคุณทําอะไรไปแล้ว
พระเจ้าถามว่าคุณจะทําอะไร

1149
01:22:10,229 --> 01:22:14,021
และสิ่งที่คุณต้องทําคือ
เดินมาตรงนี้เดี๋ยวนี้แล้วเล่นมัน

1150
01:22:20,521 --> 01:22:21,687
มาสิ เบอร์นีซ

1151
01:22:24,354 --> 01:22:25,354
มาเร็ว

1152
01:22:27,104 --> 01:22:28,104
อย่างนั้นแหละ

1153
01:22:37,979 --> 01:22:38,979
เอเวอรี่

1154
01:22:39,896 --> 01:22:40,896
แค่...

1155
01:22:43,062 --> 01:22:44,229
กลับไปซะ

1156
01:22:45,937 --> 01:22:47,687
ให้ฉันอาบน้ําให้เสร็จเถอะ

1157
01:22:51,312 --> 01:22:52,604
เจอกันพรุ่งนี้ค่ะ

1158
01:22:59,937 --> 01:23:01,187
โอเค เบอร์นีซ

1159
01:23:04,354 --> 01:23:05,937
โอเค ผมจะกลับบ้าน

1160
01:23:07,521 --> 01:23:12,021
ผมจะกลับบ้าน แล้วอ่านไบเบิลของผม

1161
01:23:13,146 --> 01:23:14,646
แล้วพรุ่งนี้...

1162
01:23:18,937 --> 01:23:21,271
ถ้าพระเจ้าประทานกําลังให้ผมพรุ่งนี้

1163
01:23:22,479 --> 01:23:25,604
ผมจะมาที่นี่แล้วปัดรังควานบ้านหลังนี้

1164
01:23:27,937 --> 01:23:29,812
ผมจะทําให้คุณเห็นพลังของพระเจ้า

1165
01:23:44,687 --> 01:23:47,104
อย่าสัมผัสขาฉัน

1166
01:23:47,604 --> 01:23:50,145
อย่าสัมผัสขาฉัน

1167
01:23:50,146 --> 01:23:52,978
เพราะถ้าคุณสัมผัสขาฉัน

1168
01:23:52,979 --> 01:23:55,811
คุณจะอยากสัมผัสต้นขาฉัน

1169
01:23:55,812 --> 01:23:58,645
และถ้าคุณสัมผัสต้นขาฉัน

1170
01:23:58,646 --> 01:24:01,520
คุณจะอยากสัมผัสสูงขึ้นไป

1171
01:24:01,521 --> 01:24:04,521
ฉะนั้นอย่าสัมผัสขาฉัน

1172
01:24:06,979 --> 01:24:08,270
เราไม่ต้องมีเตียงหรอก

1173
01:24:08,271 --> 01:24:10,853
ปู่ผมเคยอึ๊บผู้หญิงบนหลังม้าด้วยซ้ํา

1174
01:24:10,854 --> 01:24:13,354
คุณนี่บ้านนอกจริงๆ
ไม่ยักรู้ว่าคุณบ้านนอกขนาดนี้

1175
01:24:17,812 --> 01:24:20,021
- ไลมอน
- เฮ่ เกรซ

1176
01:24:21,646 --> 01:24:23,646
- คุณเป็นเพื่อนที่ดี
- มานี่ก่อน สาวน้อย

1177
01:24:24,312 --> 01:24:27,396
- เถอะน่า
- ฉันอยากเจอคนแบบคุณอีก

1178
01:24:27,937 --> 01:24:29,854
คุณก็รู้ว่าผมชอบสีแดง มาสิ

1179
01:24:32,104 --> 01:24:33,229
หมดแก้วแล้ว

1180
01:24:37,479 --> 01:24:38,521
ขอบคุณค่ะ

1181
01:24:46,937 --> 01:24:49,479
คุณไม่จําเป็นต้องออกไปเที่ยวร้านเหล้า

1182
01:24:52,021 --> 01:24:54,479
คุณไม่รู้หรอกว่าจะเจออะไรบ้าง

1183
01:24:55,979 --> 01:24:58,937
คุณอาจโดนเชือดได้เร็วพอๆ กับโดนยิง

1184
01:25:01,021 --> 01:25:03,103
คุณเริ่มใช้ชีวิตที่เร่งรีบ

1185
01:25:03,104 --> 01:25:04,479
คุณทํามันไปตลอดไม่ได้

1186
01:25:05,312 --> 01:25:06,812
ทําให้คุณแก่เร็ว

1187
01:25:08,896 --> 01:25:11,521
ไม่รู้ว่าผู้หญิงพวกนั้นคิดอะไรกันอยู่

1188
01:25:16,021 --> 01:25:17,687
ส่วนใหญ่พวกเธอเหงาน่ะ

1189
01:25:19,062 --> 01:25:21,521
มองหาใครสักคนไปค้างคืนกับพวกเธอ

1190
01:25:22,729 --> 01:25:25,437
บางครั้งมันก็สําคัญว่าเป็นใคร
บางครั้งมันก็ไม่สําคัญ

1191
01:25:27,521 --> 01:25:29,146
ผมก็เคยเป็นแบบนั้น

1192
01:25:29,896 --> 01:25:33,229
ตอนนี้มันต้องสําคัญ

1193
01:25:34,021 --> 01:25:35,354
ตอนนี้ผมถึงได้มาอยู่ที่นี่

1194
01:25:36,562 --> 01:25:41,562
ผมอยากให้ผู้หญิงของผมอยู่กับผม
ในแบบที่ดีและง่าย

1195
01:25:42,562 --> 01:25:44,771
แบบนั้นเราจะได้มีความสุขกันทั้งคู่

1196
01:25:46,062 --> 01:25:48,062
เราต้องดูว่าเราเข้ากันได้แค่ไหน

1197
01:25:49,187 --> 01:25:52,104
ผู้หญิงที่ไม่อยากใช้เวลาทําแบบนั้น
ผมไม่อยากยุ่ง

1198
01:25:55,146 --> 01:25:56,146
ก็เคยนะ

1199
01:25:58,771 --> 01:26:00,479
เคยยุ่งกับพวกเธอทุกคน

1200
01:26:04,396 --> 01:26:05,979
เอเวอรี่เป็นคนดี

1201
01:26:06,646 --> 01:26:09,729
คุณควรแต่งงานได้แล้ว

1202
01:26:12,812 --> 01:26:16,187
คุณเป็นภรรยาของนักเทศน์ จะได้ไม่ต้องทํางาน

1203
01:26:22,604 --> 01:26:24,771
ผมเกลียดการอยู่คนเดียว

1204
01:26:27,312 --> 01:26:29,853
ผมไม่อยากเป็นภาระให้แม่เครียด

1205
01:26:29,854 --> 01:26:35,479
ผมเลยออกจากบ้านตอนอายุประมาณ 16

1206
01:26:38,562 --> 01:26:42,646
ทุกอย่างที่ผมพยายามทําดูเหมือนมันไม่ได้ผลเลย

1207
01:26:51,396 --> 01:26:52,646
ก็พยายามต่อไปสิ

1208
01:26:55,521 --> 01:26:56,896
มันจะได้ผลเองแหละ

1209
01:27:02,896 --> 01:27:04,437
ดึกแล้วเนี่ย

1210
01:27:07,104 --> 01:27:09,437
ไม่รู้ว่าบอยวิลลี่ไปไหน

1211
01:27:14,479 --> 01:27:16,479
ผมจะถอดรองเท้าคู่นี้ออก

1212
01:27:19,479 --> 01:27:20,979
เท้าผมเจ็บไปหมด

1213
01:27:29,729 --> 01:27:31,062
คุณนอนแล้วไม่ใช่เหรอ

1214
01:27:33,187 --> 01:27:36,771
- ผมไม่ได้ตั้งใจจะทําให้คุณนอนดึก
- นายไม่ได้ทําให้ฉันนอนดึก

1215
01:27:39,896 --> 01:27:41,687
ยังไงฉันก็นอนไม่หลับอยู่แล้ว

1216
01:27:44,271 --> 01:27:46,062
คุณใส่ชุดนอนนั่นอยู่

1217
01:27:50,771 --> 01:27:54,604
ผมชอบเวลาผู้หญิงใส่ชุดนอนสวยหรู

1218
01:27:56,979 --> 01:27:59,521
มันทําให้ผิวของพวกเธอดูสวยจริงๆ

1219
01:28:03,646 --> 01:28:06,104
ฉันซื้อชุดนี้มาจากร้านห้าและสิบเซนต์

1220
01:28:08,687 --> 01:28:10,187
มันไม่ได้สวยหรูขนาดนั้น

1221
01:28:11,479 --> 01:28:12,312
เอาละ

1222
01:28:16,312 --> 01:28:18,479
ผมจะนอนบนโซฟานี่

1223
01:28:19,687 --> 01:28:21,521
ผมควรจะนอนบนพื้น แต่...

1224
01:28:22,021 --> 01:28:24,521
ผมว่าคืนนี้บอยวิลลี่คงไม่กลับบ้านหรอก

1225
01:28:26,229 --> 01:28:28,937
ไวน์นิ่งบอยขายสูทนี่ให้ผม

1226
01:28:31,229 --> 01:28:32,354
บอกผมว่า

1227
01:28:33,646 --> 01:28:35,146
มันเป็นสูทวิเศษ

1228
01:28:42,646 --> 01:28:45,146
เกือบลืมไปเลยว่าผมมีนี่

1229
01:28:49,521 --> 01:28:53,146
มีคนขายนี่ให้ผมหนึ่งดอลลาร์

1230
01:28:53,646 --> 01:28:58,146
นี่เป็นน้ําหอมแบบเดียวกับที่ราชินีแห่งฝรั่งเศสใส่

1231
01:29:02,187 --> 01:29:03,812
เขาบอกผมแบบนั้น

1232
01:29:04,437 --> 01:29:06,979
ผมไม่รู้ว่าจริงหรือเปล่า แต่ผมดมดูแล้ว

1233
01:29:07,479 --> 01:29:08,646
ผมว่ากลิ่นมันหอมดี

1234
01:29:10,521 --> 01:29:12,646
เอ้านี่ ดมสิ

1235
01:29:13,229 --> 01:29:14,479
ดูว่าชอบไหม

1236
01:29:19,896 --> 01:29:21,229
หอมดี

1237
01:29:26,146 --> 01:29:27,146
เอาเลย

1238
01:29:29,604 --> 01:29:32,312
- คุณเอาไปสิ
- ฉันรับไว้ไม่ได้

1239
01:29:32,979 --> 01:29:35,229
นี่ นายเก็บไว้เถอะ

1240
01:29:36,354 --> 01:29:38,312
นายจะเจอคนอื่นที่นายอยากให้

1241
01:29:38,896 --> 01:29:40,562
ไม่ ผมอยากให้คุณ

1242
01:29:42,896 --> 01:29:44,312
ทําให้คุณตัวหอม

1243
01:29:50,896 --> 01:29:52,729
พวกเขาบอกว่าควรจะ...

1244
01:29:54,729 --> 01:29:55,646
ใส่มัน...

1245
01:29:59,021 --> 01:30:00,271
ตรงนี้...

1246
01:30:04,062 --> 01:30:05,229
ที่กกหู

1247
01:30:06,354 --> 01:30:07,937
ถ้าคุณใส่มันตรงนั้น...

1248
01:30:10,062 --> 01:30:12,312
คุณจะตัวหอมทั้งวัน

1249
01:30:30,021 --> 01:30:32,646
นั่นไง คุณตัวหอมมากเลย

1250
01:30:48,729 --> 01:30:50,729
คุณหอมมากสําหรับไลมอน

1251
01:32:10,604 --> 01:32:13,270
ตั้งใจนะ มองมันไว้

1252
01:32:13,271 --> 01:32:15,729
ดูเป้าหมายของเธอไว้ นั่นแหละ หมุน

1253
01:32:16,437 --> 01:32:17,646
นั่นแหละ

1254
01:32:18,312 --> 01:32:19,521
นั่นแหละ

1255
01:32:20,187 --> 01:32:21,771
ฉันจะเอาให้เธออีกตัว มาสิ

1256
01:32:22,271 --> 01:32:24,811
แล้วหลังจากนั้น พวกคนขาวทุกคนที่อยู่แถวนั้น

1257
01:32:24,812 --> 01:32:26,561
ก็จะตกลงไปในบ่อน้ําของพวกเขา

1258
01:32:26,562 --> 01:32:27,978
เธอเคยเห็นบ่อน้ําไหม

1259
01:32:27,979 --> 01:32:31,479
- ไม่เคยค่ะ
- บ่อน้ํามีกําแพงล้อมรอบ ทําอีกทีสิ

1260
01:32:32,479 --> 01:32:33,978
มันยากที่จะตกลงไปในบ่อน้ํา

1261
01:32:33,979 --> 01:32:35,728
- ข้อมือ
- นั่นผิดอันแล้ว

1262
01:32:35,729 --> 01:32:37,353
ผิดอันแล้ว อันนี้

1263
01:32:37,354 --> 01:32:38,520
เอ้านี่

1264
01:32:38,521 --> 01:32:40,020
ไม่มีใครคิดออกเลย

1265
01:32:40,021 --> 01:32:43,271
ว่าอะไรทําให้พวกเขาทุกคนตกลงไปในบ่อน้ํา

1266
01:32:43,771 --> 01:32:48,271
ทุกคนเลยพูดว่า
ผีแห่งเยลโลว์ด็อกผลักพวกเขา

1267
01:32:48,771 --> 01:32:50,687
มีใครเคยเห็นผีที่ว่านั่นไหม

1268
01:32:51,187 --> 01:32:53,145
บอกแล้วว่าพวกมันเหมือนลม

1269
01:32:53,146 --> 01:32:55,311
- เธอเห็นลมไหม
- ไม่เห็น

1270
01:32:55,312 --> 01:32:56,812
พวกมันเหมือนลม

1271
01:32:58,229 --> 01:32:59,479
เรามองไม่เห็นพวกมัน

1272
01:33:00,104 --> 01:33:02,104
แต่บางครั้งเวลาเรามีปัญหา

1273
01:33:02,771 --> 01:33:04,437
พวกมันอาจอยู่ใกล้ๆ คอยช่วยเธอก็ได้

1274
01:33:05,187 --> 01:33:09,771
ว่ากันว่าถ้าไปตรงที่ทางใต้ตัดกับเยลโลว์ด็อก

1275
01:33:12,979 --> 01:33:16,479
ไปที่นั่นตรงที่ทางรถไฟสองสายตัดผ่านกัน

1276
01:33:17,562 --> 01:33:19,604
เรียกชื่อพวกมัน

1277
01:33:22,687 --> 01:33:24,354
ว่ากันว่าพวกมันจะพูดกับเธอ

1278
01:33:27,312 --> 01:33:29,562
ไม่รู้สิ ฉันไม่เคยทําแบบนั้น

1279
01:33:33,812 --> 01:33:37,103
มารีธา ไปเตรียมตัวให้แม่ทําผมได้แล้ว ไปสิ

1280
01:33:37,104 --> 01:33:39,521
แม่ น้ํามันใส่ผมหมดแล้วค่ะ

1281
01:33:40,104 --> 01:33:42,729
นี่จ้ะ วิ่งข้ามถนนไปซื้อมาอีกกระป๋อง

1282
01:33:44,187 --> 01:33:47,104
แล้วก็รีบกลับมาเลยนะ
อย่ามัววิ่งเล่นอยู่ข้างนอกนั่น

1283
01:33:47,687 --> 01:33:50,104
ระวังรถนะ ข้ามถนนระวังด้วยล่ะ

1284
01:33:56,896 --> 01:33:58,561
บอกแล้วไงว่าให้ออกไปจากบ้านฉัน

1285
01:33:58,562 --> 01:34:01,771
ผมไม่ได้อยู่ในบ้านของพี่ ผมอยู่บ้านของโด๊กเกอร์

1286
01:34:02,354 --> 01:34:05,936
โด๊กเกอร์ บอกให้ไปซะ บอกเขาให้ออกไป

1287
01:34:05,937 --> 01:34:08,395
บอยวิลลี่ไม่ได้ทําอะไร
ให้ฉันต้องไล่เขาออกจากบ้าน

1288
01:34:08,396 --> 01:34:10,686
ฉันบอกทุกคนแล้วว่าถ้าเข้ากันไม่ได้

1289
01:34:10,687 --> 01:34:13,104
ก็แค่ไม่ต้องยุ่งเกี่ยวกันเท่านั้น

1290
01:34:14,312 --> 01:34:17,146
เอาละ ตอนนี้ผมอยู่นอกบ้านส่วนของพี่แล้ว

1291
01:34:17,729 --> 01:34:19,728
คิดซะว่าผมออกจากส่วนของพี่แล้ว

1292
01:34:19,729 --> 01:34:22,728
พอไลมอนกลับมา ผมจะยกเปียโนนั่นออกไป

1293
01:34:22,729 --> 01:34:26,103
- ฉันมีบางอย่างที่จะทําให้นายทิ้งมันไว้ตรงนั้น
- ต้องดีกว่าปืน .32-20 นะ

1294
01:34:26,104 --> 01:34:30,603
ทําไมไม่หยุดทะเลาะกันซะทีนะ
บอยวิลลี่ เลิกยุ่งกับเธอได้แล้ว

1295
01:34:30,604 --> 01:34:32,395
ทําไมต้องกวนประสาทเธอด้วย

1296
01:34:32,396 --> 01:34:35,020
ผมไม่ได้กวนประสาทเธอ ผมพูดความจริงกับเธอ

1297
01:34:35,021 --> 01:34:38,936
เธอพูดถึงสิ่งที่เธอมี
ผมแค่บอกเธอว่าเธอควรมีอะไร

1298
01:34:38,937 --> 01:34:40,436
หนูถึงไม่คุยกับเขาไง

1299
01:34:40,437 --> 01:34:42,936
เขาดีแต่พูดเรื่องแบบนั้น

1300
01:34:42,937 --> 01:34:45,353
เธอบอกว่าเอเวอรี่กลับบ้านไปเอาไบเบิลเหรอ

1301
01:34:45,354 --> 01:34:49,020
เอเวอรี่จะทําอะไร เขาทําอะไรผมไม่ได้หรอก

1302
01:34:49,021 --> 01:34:51,229
ผมอยากให้เอเวอรี่บอกเรื่องเปียโนนี่ให้ผมฟัง

1303
01:34:53,562 --> 01:34:56,062
มาห่วงผมทําไม
ควรจะห่วงเรื่องโบสถ์นั่นมากกว่า

1304
01:34:57,229 --> 01:35:00,353
มาเร็ว จุดไฟที่เตานั่น
วางหวีไว้ตรงนั้นให้มันร้อน

1305
01:35:00,354 --> 01:35:03,354
- ผมจะพูดอย่างนี้กับเอเวอรี่
- หาอะไรคลุมไหล่ไว้

1306
01:35:03,854 --> 01:35:05,478
เขาค้นพบเส้นทางชีวิต

1307
01:35:05,479 --> 01:35:09,478
ผมไม่เห็นด้วย แต่เขาหาทางจนเจอ
ในแบบที่เขาจะผ่านมันไปได้ราบรื่น

1308
01:35:09,479 --> 01:35:13,604
เขาน่าจะมีเงินเป็นล้านดอลลาร์
ที่ได้จากการขายขนมปังกับไวน์

1309
01:35:14,104 --> 01:35:17,437
อยู่นิ่งๆ สิ มารีธา ถ้าลูกเป็นผู้ชาย
แม่คงไม่ต้องมาทําแบบนี้ให้ลําบาก

1310
01:35:18,812 --> 01:35:22,020
- อย่าพูดกับเธอแบบนั้นสิ
- นายไม่เกี่ยวอะไรกับเด็กคนนี้

1311
01:35:22,021 --> 01:35:24,936
พูดกับมารีธาว่าพี่อยากให้เธอเป็นผู้ชาย
คิดว่ามันทําให้เธอรู้สึกยังไง

1312
01:35:24,937 --> 01:35:27,228
บอยวิลลี่ ไปซะและก็อย่ามายุ่งกับฉัน

1313
01:35:27,229 --> 01:35:32,145
ทําไมไม่เลิกยุ่งกับเธอซะที
จะกวนประสาทเธอทําไม

1314
01:35:32,146 --> 01:35:35,145
ออกไปจากที่นี่ซะ
แล้วก็ดูว่าบนถนนสายนี้มีอะไรบ้าง

1315
01:35:35,146 --> 01:35:38,311
- จะได้มีอะไรไปเล่าให้ที่บ้านนายฟัง
- ผมรอให้ไลมอนกลับมาก่อน

1316
01:35:38,312 --> 01:35:40,436
ทําไมอาไม่ออกไปดูล่ะว่ามีอะไรอยู่บนถนนบ้าง

1317
01:35:40,437 --> 01:35:42,311
พรุ่งนี้อาไม่ต้องทํางานนี่ มาว่าผมอยู่ได้

1318
01:35:42,312 --> 01:35:45,020
ฉันต้องคอยดูให้แน่ใจว่าพวกแกไม่ฆ่ากัน

1319
01:35:45,021 --> 01:35:49,186
อาควรจะบอกเบอร์นีซ
ไปบอกมารีธาได้ว่าอยากให้เธอเป็นผู้ชาย

1320
01:35:49,187 --> 01:35:51,895
พูดกับเด็กแบบนั้นได้ยังไง

1321
01:35:51,896 --> 01:35:55,187
ถ้าจะบอกอะไรเธอ ก็บอกเธอเรื่องเปียโนนั่นสิ

1322
01:35:55,937 --> 01:35:58,520
พี่ไม่บอกเธอเรื่องเปียโน
อย่างกับมันเป็นอะไรที่น่าอาย

1323
01:35:58,521 --> 01:36:00,061
ให้ฉันดูแลลูกของฉันเองเถอะ

1324
01:36:00,062 --> 01:36:02,353
นายมีลูกเมื่อไหร่ อยากสอนอะไรลูกนายก็สอนไป

1325
01:36:02,354 --> 01:36:04,354
ทําไมผมต้องอยากมีลูกด้วยล่ะ

1326
01:36:04,854 --> 01:36:07,937
ทําไมผมต้องอยาก
ทําให้คนอื่นเกิดมาเจอเรื่องทั้งหมดนี้ด้วย

1327
01:36:08,687 --> 01:36:09,937
ขอบอกเลยนะว่า

1328
01:36:12,021 --> 01:36:15,646
ถ้าผมเป็นร็อคกี้เฟลเลอร์
ผมคงมี 40 หรือ 50 คน

1329
01:36:16,146 --> 01:36:17,311
ผมจะทําลูกทุกวันเลย

1330
01:36:17,312 --> 01:36:20,354
เพราะพวกเขาจะเริ่มต้นชีวิต
อย่างได้เปรียบทุกคน

1331
01:36:20,854 --> 01:36:22,811
ผมไม่มีความได้เปรียบที่จะมอบให้ใครเลย

1332
01:36:22,812 --> 01:36:26,478
หลายครั้งที่ผมมองพ่อ เห็นเขาจ้องมือตัวเอง

1333
01:36:26,479 --> 01:36:28,436
พอผมโตขึ้น ผมก็รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่

1334
01:36:28,437 --> 01:36:29,811
เขานั่งอยู่ตรงนั้นพูดว่า

1335
01:36:29,812 --> 01:36:33,312
"ฉันมีมือใหญ่ๆ คู่นี้
แต่ฉันจะทํายังไงกับพวกมัน"

1336
01:36:34,229 --> 01:36:36,895
"มีมือใหญ่ๆ คู่นี้ที่ทําได้ทุกอย่าง"

1337
01:36:36,896 --> 01:36:39,270
"ฉันสร้างบางอย่างได้ด้วยมือคู่นี้

1338
01:36:39,271 --> 01:36:41,395
แต่เครื่องมืออยู่ไหนล่ะ"

1339
01:36:41,396 --> 01:36:43,104
"ฉันมีแค่มือคู่นี้"

1340
01:36:44,062 --> 01:36:47,270
ถ้าเขามีที่ดินเป็นของตัวเอง เบอร์นีซ
เขาคงไม่รู้สึกแบบนั้น

1341
01:36:47,271 --> 01:36:52,936
ถ้าเขามีอะไรอยู่ใต้เท้าเขา ที่เป็นของเขา
เขาคงยืนด้วยความภาคภูมิใจ

1342
01:36:52,937 --> 01:36:54,521
นั่นแหละที่ผมพูดถึง

1343
01:36:55,021 --> 01:36:57,436
ชีวิตไม่มีอะไรลึกลับ ก็แค่เผชิญหน้ากับมัน

1344
01:36:57,437 --> 01:37:00,895
ถ้าพี่สอนเด็กคนนั้นให้อยู่ที่จุดต่ําสุดของชีวิต
เธอโตมาก็จะเกลียดพี่

1345
01:37:00,896 --> 01:37:04,479
ฉันจะสอนความจริงกับเธอ เธอโตมากับมัน

1346
01:37:05,146 --> 01:37:08,311
เธอไม่ต้องอยู่กับมันก็ได้ หันหัวไปอีกทางสิลูก

1347
01:37:08,312 --> 01:37:10,603
นั่นอาจเป็นจุดต่ําสุดของพี่ แต่ไม่ใช่ของผม

1348
01:37:10,604 --> 01:37:12,103
ผมอยู่บนจุดสูงสุดของชีวิต

1349
01:37:12,104 --> 01:37:14,603
ผมจะไม่เอาชีวิตไปทิ้งที่จุดต่ําสุด

1350
01:37:14,604 --> 01:37:16,145
ผมอยู่ในโลกนี้เหมือนทุกคน

1351
01:37:16,146 --> 01:37:19,603
เท่าที่ผมมองนะ
ทุกคนต้องยกระดับขึ้นมาอยู่จุดเดียวกับผม

1352
01:37:19,604 --> 01:37:21,645
นายอยู่ที่จุดต่ําสุดเหมือนเราทุกคนนั่นแหละ

1353
01:37:21,646 --> 01:37:25,520
ถ้าพี่เชื่อแบบนั้น พี่ก็จะทําแบบนั้น
ถ้าพี่ทําแบบนั้น พี่ก็จะอยู่ที่จุดนั้น

1354
01:37:25,521 --> 01:37:28,770
โด๊กเกอร์ เบอร์นีซบอกว่าคนผิวสีทุกคน
อยู่ที่จุดต่ําสุดของชีวิต

1355
01:37:28,771 --> 01:37:31,061
ผมบอกเธอว่าถ้าเธอคิดแบบนั้น
เธอก็จะอยู่ที่จุดนั้น

1356
01:37:31,062 --> 01:37:33,853
อาอยู่ที่จุดต่ําสุดของชีวิตเหรอ
อามองตัวเองแบบนั้นเหรอ

1357
01:37:33,854 --> 01:37:37,978
ฉันแค่ใช้ชีวิตในแบบที่ฉันรู้ว่าดีที่สุด
ไม่ได้คิดว่าอยู่ที่จุดสูงสุดหรือต่ําสุด

1358
01:37:37,979 --> 01:37:39,811
นั่นแหละที่ผมพยายามบอกเบอร์นีซ

1359
01:37:39,812 --> 01:37:43,853
ไม่รู้ว่าเธอไปเอาความคิดนั้นมาจากไหน
ฟังดูเหมือนสิ่งที่เอเวอรี่คงจะพูด

1360
01:37:43,854 --> 01:37:46,728
เอเวอรี่คิดว่าเพราะคนขาว
ให้ไก่งวงเขาในวันขอบคุณพระเจ้า

1361
01:37:46,729 --> 01:37:48,603
นั่นทําให้เขาดีกว่าทุกคน

1362
01:37:48,604 --> 01:37:50,520
นั่นจะทําให้อยู่เหนือจุดต่ําสุดของชีวิต

1363
01:37:50,521 --> 01:37:53,936
ผมไม่ต้องให้ใครเอาไก่งวงมาให้
ผมซื้อไก่งวงกินเองได้

1364
01:37:53,937 --> 01:37:57,728
พี่แค่ต้องหลีกทางให้ผม
ผมจะซื้อไก่งวงมาสองสามตัวเลย

1365
01:37:57,729 --> 01:38:00,603
นายซื้อไก่ไม่ได้ด้วยซ้ํา
อย่าว่าแต่ไก่งวงสองสามตัวเลย

1366
01:38:00,604 --> 01:38:03,228
มาพูดว่าให้หลีกทางนาย
ไม่มีใครขวางทางนายสักหน่อย

1367
01:38:03,229 --> 01:38:04,895
เงยหน้าให้หัวตรงๆ มารีธา

1368
01:38:04,896 --> 01:38:07,437
อย่าก้มแบบนั้นสิ เงยหน้าไว้

1369
01:38:09,187 --> 01:38:12,021
นายก็ดีแต่พูดพล่ามเท่านั้น

1370
01:38:13,021 --> 01:38:15,937
ทั้งชีวิตนาย นายทําได้อยู่แค่นั้น

1371
01:38:24,396 --> 01:38:27,479
จะเล่าเรื่องเกี่ยวกับตัวผมให้ฟังนะ

1372
01:38:29,229 --> 01:38:31,146
ผมเกิดมาในช่วงเวลาที่ยากลําบาก

1373
01:38:31,979 --> 01:38:34,729
โลกไม่ได้ต้องการผม ผมเข้าใจดี

1374
01:38:35,646 --> 01:38:38,396
ตั้งแต่ตอนผมอายุเจ็ดขวบ

1375
01:38:39,646 --> 01:38:42,062
โลกบอกว่าถ้าไม่มีผมจะดีกว่า

1376
01:38:42,896 --> 01:38:44,812
เห็นไหม เบอร์นีซก็ยอมรับ

1377
01:38:45,396 --> 01:38:47,645
เธอพยายามพิสูจน์อะไรบางอย่างให้โลกรู้

1378
01:38:47,646 --> 01:38:51,395
โลกนี้น่าอยู่ขึ้นก็เพราะผม
ผมไม่คิดเหมือนเบอร์นีซ

1379
01:38:51,396 --> 01:38:54,728
ผมมีหัวใจที่ยังเต้นอยู่
มันเต้นดังพอๆ กับหัวใจคนอื่น

1380
01:38:54,729 --> 01:38:57,354
ไม่สนว่าจะเป็นคนดําหรือคนขาว

1381
01:38:59,771 --> 01:39:01,312
บางครั้งมันก็เต้นดังกว่าใคร

1382
01:39:02,354 --> 01:39:05,145
และเมื่อมันเต้นดังเกินกว่าใครๆ จะได้ยิน

1383
01:39:05,146 --> 01:39:07,686
บางคนก็รู้สึกกลัว อย่างเช่นเบอร์นีซ

1384
01:39:07,687 --> 01:39:10,437
บางคนก็กลัวที่ได้ยินเสียงหัวใจของนิโกรเต้น

1385
01:39:13,271 --> 01:39:15,187
แต่แม่ไม่ได้ให้ผมเกิดมาโดยเปล่าประโยชน์

1386
01:39:16,979 --> 01:39:18,312
แล้วผมต้องทําอะไรล่ะ

1387
01:39:20,812 --> 01:39:25,104
ต้องทําเครื่องหมายไว้ตามเส้นทาง
เหมือนตอนที่เราเขียนบนต้นไม้

1388
01:39:27,604 --> 01:39:29,021
"บอยวิลลี่อยู่ที่นี่"

1389
01:39:32,562 --> 01:39:34,604
นั่นแหละที่ผมจะทํากับเปียโนนั่น

1390
01:39:36,146 --> 01:39:40,562
พยายามทําเครื่องหมายไว้ตามเส้นทาง
เหมือนที่พ่อผมทํา

1391
01:39:43,896 --> 01:39:47,104
นอกเหนือจากนั้น
ผมคิดว่าเบอร์นีซคงไม่มีอะไรจะพูด

1392
01:39:52,812 --> 01:39:54,354
ไปไหนมาวะ พวก

1393
01:39:55,396 --> 01:39:56,562
นึกว่าไลมอนน่ะ

1394
01:39:58,771 --> 01:40:02,436
- เบอร์นีซ ดูสิว่าใครมา
- เข้ามาสิ เอเวอรี่ นั่งสิ

1395
01:40:02,437 --> 01:40:05,062
ไม่ต้องสนใจพวกเขาหรอก ทะเลาะกันทั้งวัน

1396
01:40:06,062 --> 01:40:08,104
นี่ เอาหวีไปวางไว้บนเตานั่น

1397
01:40:08,729 --> 01:40:11,645
เบอร์นีซบอกว่าคุณจะมาปัดรังควานบ้านนี้

1398
01:40:11,646 --> 01:40:13,646
ใช่ ผมอ่านไบเบิลเสร็จแล้ว

1399
01:40:14,146 --> 01:40:16,645
เธอขอให้ผมมาดูว่าจะกําจัดผีซัทเทอร์ได้ไหม

1400
01:40:16,646 --> 01:40:19,811
บ้านนี้ไม่มีผีหรอก เบอร์นีซคิดไปเองทั้งนั้น

1401
01:40:19,812 --> 01:40:21,061
ให้เธอรู้เองดีกว่า

1402
01:40:21,062 --> 01:40:24,353
ถ้าปัดรังควานบ้านทําให้เธอรู้สึกดีขึ้น
แล้วมันเกี่ยวอะไรกับแก

1403
01:40:24,354 --> 01:40:26,146
เบอร์นีซบอกว่ามารีธาก็เห็นเขา

1404
01:40:27,271 --> 01:40:30,270
ไม่รู้สิ แต่ผมเจอส่วนหนึ่งในไบเบิล
ที่จะปัดรังควานบ้านนี้ได้

1405
01:40:30,271 --> 01:40:32,228
ถ้าเขาอยู่ที่นี่ นั่นน่าจะทําให้เขาไปที่อื่น

1406
01:40:32,229 --> 01:40:34,353
คุณแย่กว่าเบอร์นีซอีกที่เชื่อเรื่องนั้น

1407
01:40:34,354 --> 01:40:37,145
มาพูดว่าถ้าเขาอยู่ที่นี่ ขึ้นไปบนนั้นแล้วหาเขาดูสิ

1408
01:40:37,146 --> 01:40:39,104
ผมขึ้นไปบนนั้นแล้วแต่ไม่เห็นเขาเลย

1409
01:40:39,812 --> 01:40:43,728
ถ้าคุณบอกว่าไบเบิลจะทําให้เขา
ออกจากจินตนาการของเธอ คุณอาจพูดถูก

1410
01:40:43,729 --> 01:40:45,853
- แต่ถ้า...
- บอยวิลลี่ เงียบๆ เถอะน่า

1411
01:40:45,854 --> 01:40:49,728
มายุ่งเรื่องของเขา เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับแก
ให้เขาทําสิ่งที่เขาต้องทําไปเถอะ

1412
01:40:49,729 --> 01:40:52,479
ผมก็ไม่ได้ห้ามเขานี่
เอเวอรี่ไม่มีอํานาจที่จะทําอะไรได้

1413
01:40:53,146 --> 01:40:55,686
ผมไม่มีอํานาจหรอก บอยวิลลี่
พระเจ้าต่างหากที่มีอํานาจ

1414
01:40:55,687 --> 01:40:58,228
พระเจ้ามีอํานาจเหนือทุกสิ่งที่พระองค์สร้าง

1415
01:40:58,229 --> 01:41:01,812
พระเจ้าทําได้ทุกอย่าง พระเจ้าตรัสว่า
"ข้าสั่งอย่างไร ก็ต้องเป็นอย่างนั้น"

1416
01:41:02,396 --> 01:41:05,146
พระเจ้าตรัสว่า "ให้มีแสงสว่าง"
แล้วก็มีแสงสว่าง

1417
01:41:05,646 --> 01:41:08,186
พระองค์สร้างโลกในหกวันและพักในวันที่เจ็ด

1418
01:41:08,187 --> 01:41:11,103
พระเจ้ามีอํานาจวิเศษ
พระเจ้ามีอํานาจเหนือชีวิตและความตาย

1419
01:41:11,104 --> 01:41:13,646
ผมไม่กลัวพระองค์ขับไล่ผีแก่ๆ ตนหนึ่งหรอก

1420
01:41:19,646 --> 01:41:21,853
ไปไหนมา ฉันรอนายอยู่

1421
01:41:21,854 --> 01:41:24,186
ฉันเจอเกรซน่ะ

1422
01:41:24,187 --> 01:41:26,187
ฉันไม่ได้คิดถึงเรื่องเกรซเลย

1423
01:41:30,896 --> 01:41:32,104
สวัสดี เบอร์นีซ

1424
01:41:33,812 --> 01:41:36,145
ไลมอน เอาเชือกนั่นมา ไปที่ด้านโน้นของเปียโน

1425
01:41:36,146 --> 01:41:40,811
บอยวิลลี่ อย่ามาก่อเรื่องตอนนี้
อย่ายุ่งกับเปียโนนั่น

1426
01:41:40,812 --> 01:41:44,062
ระวังกระดานตรงนั้นนะ ไลมอน
อย่ายุ่งน่า โด๊กเกอร์

1427
01:41:44,562 --> 01:41:47,811
แกจะเอาเปียโนไปไม่ได้
จะเอาเปียโนไปได้ยังไง

1428
01:41:47,812 --> 01:41:50,478
เบอร์นีซไม่ได้พูดเรื่องขายเปียโนนั่นเลย

1429
01:41:50,479 --> 01:41:53,770
เธอไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น เร็วเข้า ไลมอน
เราต้องยกขึ้นทีละข้าง

1430
01:41:53,771 --> 01:41:56,936
- เราจะใช้เชือกทําอะไร
- ไปห้องห่วงเรื่องเชือก ไปที่ด้านโน้น

1431
01:41:56,937 --> 01:41:58,354
บอยวิลลี่... เบอร์นีซ

1432
01:41:59,021 --> 01:42:01,521
บอยวิลลี่ แน่ใจนะว่าอยากทําแบบนี้

1433
01:42:02,104 --> 01:42:04,978
เบอร์นีซ
บอยวิลลี่ พวกคุณควรนั่งคุยเรื่องนี้กันนะ

1434
01:42:04,979 --> 01:42:06,271
ไม่มีอะไรต้องคุยแล้ว

1435
01:42:08,687 --> 01:42:10,271
ผมไม่อยากคุยกับเบอร์นีซแล้ว

1436
01:42:10,854 --> 01:42:12,061
เร็วเข้า ไลมอน

1437
01:42:12,062 --> 01:42:13,895
มารีธา ออกไปลูก

1438
01:42:13,896 --> 01:42:15,436
พาเธอออกไป โด๊กเกอร์

1439
01:42:15,437 --> 01:42:18,062
เร็วเข้า ออกไปตามที่แม่เธอบอก

1440
01:42:20,729 --> 01:42:23,687
ให้ตายสิ พวกนิโกรแถวนี้

1441
01:42:24,437 --> 01:42:26,811
ฉันแวะไปที่ซีฟุสนั่น

1442
01:42:26,812 --> 01:42:30,186
คนพวกนั้นกระโดดหนีและลงจากทางเท้า

1443
01:42:30,187 --> 01:42:32,979
พูดว่าแพตช์เน็ค เรดมาแล้ว

1444
01:42:33,729 --> 01:42:35,146
เลยมาหาคําตอบ

1445
01:42:36,021 --> 01:42:38,229
รู้ไหมว่าพวกเขาพูดถึงใคร

1446
01:42:40,146 --> 01:42:43,104
เฒ่าจอห์น ดี จากแถวๆ ไทเลอร์

1447
01:42:43,896 --> 01:42:47,937
เขาทําให้ทุกคนกลัวเขา
เรียกเขาว่าแพตช์เน็ค เรด

1448
01:42:48,729 --> 01:42:52,936
พวกเขาไม่รู้ว่าฉันเคยคว่ําหมอนั่นมาแล้ว

1449
01:42:52,937 --> 01:42:54,978
ระวังอย่าให้กระดานลื่นนะ ไลมอน

1450
01:42:54,979 --> 01:42:56,686
เฮ่ บอยวิลลี่ นายมีอะไร

1451
01:42:56,687 --> 01:42:58,770
ฉันรู้ว่านายมีเหล้าซ่อนอยู่ในเสื้อคลุมของนาย

1452
01:42:58,771 --> 01:43:00,395
หลีกไป ไวน์นิ่งบอย

1453
01:43:00,396 --> 01:43:02,728
โด๊กเกอร์ นายมีอะไร ฉันอยากดื่ม

1454
01:43:02,729 --> 01:43:05,353
ดูเหมือนนายดื่มมามากพอแล้วนะ

1455
01:43:05,354 --> 01:43:08,103
ยังมาถามว่า "มีอะไร" อีก ไปหาที่นอนเลยไป

1456
01:43:08,104 --> 01:43:10,353
ฉันไม่ห่วงเรื่องที่นอนหรอก

1457
01:43:10,354 --> 01:43:13,728
ฉันหาที่นอนได้เสมอในบ้านของเบอร์นีซ

1458
01:43:13,729 --> 01:43:15,812
ใช่ไหม เบอร์นีซ

1459
01:43:16,437 --> 01:43:19,103
ไวน์นิ่งบอย ไปหาที่นั่งเถอะ

1460
01:43:19,104 --> 01:43:21,811
อาดื่มเหล้ามาทั้งวัน
เข้าบ้านมาเหม็นหึ่งอย่างกับอีเห็น

1461
01:43:21,812 --> 01:43:23,978
นายก็รู้ว่าเบอร์นีซไม่ชอบคนดื่มเหล้า

1462
01:43:23,979 --> 01:43:26,437
ฉันไม่ได้ดูหมิ่นเบอร์นีซ

1463
01:43:27,021 --> 01:43:31,854
เบอร์นีซ ฉันดูหมิ่นเธอเหรอ
ฉันแค่พยายามทําตัวดี

1464
01:43:33,021 --> 01:43:36,812
ฉันอยู่กับคนแปลกหน้าทั้งวัน
พวกเขาปฏิบัติกับฉันเหมือนคนในครอบครัว

1465
01:43:37,479 --> 01:43:40,854
ฉันมาหาครอบครัวในบ้านนี้
ทุกคนทําเหมือนฉันเป็นคนแปลกหน้า

1466
01:43:41,604 --> 01:43:45,271
ฉันไม่ต้องการวิสกี้ของนายหรอก ฉันซื้อเองได้

1467
01:43:45,771 --> 01:43:48,228
ฉันต้องการนายอยู่เป็นเพื่อน
ไม่ได้ต้องการวิสกี้ของนาย

1468
01:43:48,229 --> 01:43:50,895
ไปนอนเถอะ นายไม่ต้องดื่มอะไรแล้ว

1469
01:43:50,896 --> 01:43:53,187
ฉันไม่ได้คิดที่จะนอน

1470
01:43:53,687 --> 01:43:56,853
ฉันกับบอยวิลลี่จะปาร์ตี้กัน ใช่ไหม บอยวิลลี่

1471
01:43:56,854 --> 01:44:00,311
บอกพวกเขาสิ ฉันจะเล่นเปียโน ดูนี่นะ

1472
01:44:00,312 --> 01:44:02,478
ไม่เอาน่า ผมกับไลมอนจะยกเปียโนไปแล้ว

1473
01:44:02,479 --> 01:44:05,728
- ไม่ได้ นายจะยกเปียโนนี่ไปไม่ได้
- หลีกไป ไวน์นิ่งบอย

1474
01:44:05,729 --> 01:44:09,728
นายจะยกเปียโนนี่ออกจากบ้านไปไม่ได้
นายต้องยกฉันไปด้วย

1475
01:44:09,729 --> 01:44:11,811
หลีกไป ไวน์นิ่งบอย โด๊กเกอร์ มาเอาเขาไปที

1476
01:44:11,812 --> 01:44:14,021
เดี๋ยวก่อน

1477
01:44:15,687 --> 01:44:18,021
นี่คือเพลงที่ฉันแต่งให้คลีโอธา

1478
01:44:19,896 --> 01:44:21,937
ฉันแต่งเพลงนี้เพื่อระลึกถึงเธอ

1479
01:44:26,396 --> 01:44:29,187
เฮ่ แม่สาวน้อย เธอเป็นอะไรไป

1480
01:44:29,771 --> 01:44:35,020
เมื่อคืนพายุโหมใส่ พัดสายไฟขาดสะบั้น

1481
01:44:35,021 --> 01:44:41,396
บอกฉันหน่อยว่าต้องรอนานแค่ไหน

1482
01:44:43,771 --> 01:44:48,478
ขอตอนนี้เลยได้ไหม

1483
01:44:48,479 --> 01:44:50,896
หรือว่าฉันต้องลังเลใจ

1484
01:44:53,479 --> 01:44:58,353
มันต้องใช้ถุงน่องที่ลังเลใจ

1485
01:44:58,354 --> 01:45:02,895
ในรองเท้าที่ลังเลใจ

1486
01:45:02,896 --> 01:45:07,145
ต้องเป็นผู้หญิงที่ลังเลใจ

1487
01:45:07,146 --> 01:45:09,896
ที่อยากได้ร้องเพลงบลูส์

1488
01:45:20,604 --> 01:45:23,104
โด๊กเกอร์ รู้สึกไหม

1489
01:45:25,812 --> 01:45:28,562
เบอร์นีซ รู้สึกหนาวๆ ไหม

1490
01:45:30,271 --> 01:45:32,145
- โด๊กเกอร์
- จะมาเรียกฉันทําไม

1491
01:45:32,146 --> 01:45:33,645
ฉันเชื่อว่านั่นคือซัทเทอร์

1492
01:45:33,646 --> 01:45:36,145
เอเวอรี่ ปัดรังควานบ้านเลยค่ะ

1493
01:45:36,146 --> 01:45:38,770
ปัดรังควานเปียโนนั่นแหละ
ถ้าคุณจะปัดรังควานอะไรนะ

1494
01:45:38,771 --> 01:45:40,728
มันไม่ได้ทําอะไรเลย นอกจากสร้างปัญหา

1495
01:45:40,729 --> 01:45:42,895
ถ้าจะปัดรังควานอะไรก็เปียโนนั่นแหละ

1496
01:45:42,896 --> 01:45:45,645
ถ้าเขาจะปัดรังควานอะไร
ก็ให้เขาปัดรังควานทุกอย่างไปเลย

1497
01:45:45,646 --> 01:45:47,561
ห้องครัว ชั้นบน

1498
01:45:47,562 --> 01:45:50,021
เบอร์นีซ เอาน้ําใส่ขวดนี้หน่อย

1499
01:46:03,771 --> 01:46:04,854
ถือเทียนไว้

1500
01:46:14,937 --> 01:46:16,187
ไม่ว่าคุณจะทําอะไร

1501
01:46:17,396 --> 01:46:19,146
ต้องอย่าให้เทียนดับเด็ดขาดนะ

1502
01:46:27,021 --> 01:46:28,437
มารีธา อยู่นี่นะ

1503
01:46:35,271 --> 01:46:36,312
พระบิดา...

1504
01:46:38,396 --> 01:46:40,854
เรามารวมกันอยู่ที่นี่ในค่ําคืนนี้

1505
01:46:41,562 --> 01:46:42,896
ในพระนามอันศักดิ์สิทธิ์

1506
01:46:43,396 --> 01:46:49,020
- เพื่อขับไล่วิญญาณของเจมส์ ซัทเทอร์
- ใช่แล้ว

1507
01:46:49,021 --> 01:46:52,979
ขอให้น้ําในขวดนี้เปี่ยมด้วยพลัง
จากพระจิตของพระองค์ด้วยเถิด พระบิดา

1508
01:46:53,729 --> 01:46:58,311
ขอให้มันเป็นอาวุธและโล่
ป้องกันสิ่งชั่วร้ายทั้งปวง พระบิดา

1509
01:46:58,312 --> 01:47:02,521
ขอให้มันชําระล้าง
และเป็นดั่งพรแก่ที่พํานักอันต่ําต้อยแห่งนี้

1510
01:47:03,187 --> 01:47:04,811
ที่ใดมีความดี

1511
01:47:04,812 --> 01:47:07,645
ความชั่วร้ายก็จะกระจัดกระจายสู่สายลมทั้งสี่

1512
01:47:07,646 --> 01:47:09,562
จงไปซะ ซาตาน

1513
01:47:10,187 --> 01:47:15,437
ขอจงสถิตอยู่กับความชอบธรรม
ขณะที่เราเชิดชูพระนามศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์

1514
01:47:24,479 --> 01:47:25,479
- ใช่
- ใช่แล้ว

1515
01:47:25,979 --> 01:47:30,770
พระเจ้า เรารู้สึกถึงการมีอยู่ของพระองค์
เราสรรเสริญการมาที่นี่ของพระองค์

1516
01:47:30,771 --> 01:47:32,645
เราขอขอบคุณพระบิดา

1517
01:47:32,646 --> 01:47:36,020
เรารู้สึกถึงการมีอยู่ของพระองค์
ในที่แห่งนี้ พระบิดา

1518
01:47:36,021 --> 01:47:37,770
- ใช่แล้ว เราขอขอบคุณ
- ใช่

1519
01:47:37,771 --> 01:47:39,437
และปัดรังควานบ้านหลังนี้

1520
01:47:40,354 --> 01:47:42,811
ขอจงสถิตอยู่กับค้อนแห่งความจริง

1521
01:47:42,812 --> 01:47:46,061
ขณะที่มันทลายกําแพงแห่งความเท็จ พระบิดา

1522
01:47:46,062 --> 01:47:48,103
- เราขอขอบคุณพระองค์
- หยุดเทศน์ได้แล้ว

1523
01:47:48,104 --> 01:47:49,479
แค่บอกให้เขาไปซะ

1524
01:47:50,687 --> 01:47:52,895
ข้าจะพรมน้ําสะอาดใส่เจ้า

1525
01:47:52,896 --> 01:47:56,853
และเจ้าจะสะอาด
จากความโสโครกทั้งหมดของเจ้า

1526
01:47:56,854 --> 01:47:59,436
และข้าจะชําระล้างเจ้า
จากรูปบูชาทั้งหมดของเจ้า

1527
01:47:59,437 --> 01:48:01,228
ข้าจะมอบหัวใจดวงใหม่แก่เจ้า

1528
01:48:01,229 --> 01:48:03,770
- ข้าจะมอบหัวใจแห่งเนื้อหนังแก่เจ้า
- มาสิ ซัทเทอร์

1529
01:48:03,771 --> 01:48:05,728
- ข้าจะใส่วิญญาณ...
- มาสิ ซัทเทอร์

1530
01:48:05,729 --> 01:48:07,478
- และทําให้เจ้า...
- มาสิ ซัทเทอร์

1531
01:48:07,479 --> 01:48:09,061
- ปฏิบัติตามกฎของข้า
- ซัทเทอร์

1532
01:48:09,062 --> 01:48:10,853
เจ้าจะทําตามคําตัดสินของข้า...

1533
01:48:10,854 --> 01:48:14,646
มาเอาน้ํานี่สิ คุณตกบ่อน้ําแล้วนี่

1534
01:48:15,146 --> 01:48:18,436
- มาเอาน้ํานี่สิ
- ข้าจะใส่วิญญาณของข้าในตัวเจ้า

1535
01:48:18,437 --> 01:48:20,936
ข้าจะทําให้เจ้าปฏิบัติตามกฎของข้า

1536
01:48:20,937 --> 01:48:22,520
มาเลย ซัทเทอร์!

1537
01:48:22,521 --> 01:48:24,228
ใช่ มาเลย ซัทเทอร์!

1538
01:48:24,229 --> 01:48:26,520
มาสิ ซัทเทอร์ เร็วเข้า

1539
01:48:26,521 --> 01:48:29,686
และเจ้าจะสะอาด
จากความโสโครกทั้งหมดของเจ้า

1540
01:48:29,687 --> 01:48:32,478
ข้าจะชําระล้างเจ้าจากรูปบูชาทั้งหมดของเจ้า

1541
01:48:32,479 --> 01:48:34,853
- ข้าจะมอบหัวใจดวงใหม่...
- มาเอาน้ํานี่สิ

1542
01:48:34,854 --> 01:48:38,270
- มาสิ ซัทเทอร์
- ข้าจะพรมน้ําสะอาดใส่เจ้า

1543
01:48:38,271 --> 01:48:41,145
- มาเอาน้ํานี่สิ
- เจ้าจะสะอาด

1544
01:48:41,146 --> 01:48:45,561
ข้าจะชําระล้างเจ้าจากความโสโครก
และจากรูปบูชาทั้งหมดของเจ้า

1545
01:48:45,562 --> 01:48:47,979
- ไม่เอาน่า ซัทเทอร์
- ข้า... พระเจ้าเบื้องบน...

1546
01:49:03,479 --> 01:49:05,771
โอ้ พระบิดา

1547
01:49:07,896 --> 01:49:11,061
ข้าจะพรมน้ําสะอาดใส่เจ้าและเจ้าจะสะอาด

1548
01:49:11,062 --> 01:49:15,271
ข้าจะชําระล้างเจ้าจากความโสโครก
และรูปบูชาทั้งหมดของเจ้า

1549
01:49:22,271 --> 01:49:24,687
บอยวิลลี่

1550
01:49:27,187 --> 01:49:28,854
บอยวิลลี่

1551
01:49:29,562 --> 01:49:30,646
ซัทเทอร์

1552
01:49:32,604 --> 01:49:36,145
ข้าจะพรมน้ําสะอาดใส่เจ้า

1553
01:49:36,146 --> 01:49:39,478
และข้าจะชําระล้างเจ้า
จากรูปบูชาทั้งหมดของเจ้า

1554
01:49:39,479 --> 01:49:41,979
ข้าจะชําระล้างเจ้า ข้าจะมอบหัวใจดวงใหม่...

1555
01:49:44,104 --> 01:49:45,396
ซัทเทอร์!

1556
01:49:51,937 --> 01:49:52,896
ซัทเทอร์!

1557
01:49:53,396 --> 01:49:55,853
ปฏิบัติตามกฎของข้า
และเจ้าจะทําตามคําตัดสินของข้า

1558
01:49:55,854 --> 01:49:57,478
เจ้าจะทําตามนั้น

1559
01:49:57,479 --> 01:50:01,520
ข้าจะพรมน้ําสะอาดใส่เจ้า และเจ้าจะสะอาด

1560
01:50:01,521 --> 01:50:05,270
ข้าจะชําระล้างเจ้าจากความโสโครก
และรูปบูชาทั้งหมดของเจ้า

1561
01:50:05,271 --> 01:50:07,437
ข้าจะมอบหัวใจดวงใหม่แก่เจ้า และวิญญาณใหม่...

1562
01:50:11,812 --> 01:50:12,979
โอ้ พระบิดา

1563
01:50:16,187 --> 01:50:17,936
เราเรียกหาท่าน พระบิดา

1564
01:50:17,937 --> 01:50:20,061
- ใช่
- เราเรียกหาท่าน

1565
01:50:20,062 --> 01:50:21,187
ซัทเทอร์!

1566
01:50:22,937 --> 01:50:25,354
ข้า... ข้าจะ...

1567
01:50:28,396 --> 01:50:30,561
- ข้าจะทําให้เจ้าปฏิบัติตาม...
- แม่!

1568
01:50:30,562 --> 01:50:34,520
ปฏิบัติตามกฎของข้า
และเจ้าจะทําตามคําตัดสินของข้า

1569
01:50:34,521 --> 01:50:36,104
เจ้าจะทําตามนั้น

1570
01:50:36,729 --> 01:50:40,311
ข้าจะพรมน้ําสะอาดใส่เจ้า และเจ้าจะสะอาด

1571
01:50:40,312 --> 01:50:41,978
ซัทเทอร์!

1572
01:50:41,979 --> 01:50:44,853
- จากรูปบูชาทั้งหมดของเจ้า ข้า...
- ใช่

1573
01:50:44,854 --> 01:50:47,728
ข้าจะนําหัวใจหินออกจากเนื้อหนังของเจ้า

1574
01:50:47,729 --> 01:50:51,228
และข้าจะมอบหัวใจแห่งเนื้อหนังแก่เจ้า

1575
01:50:51,229 --> 01:50:54,604
ข้าจะใส่วิญญาณของข้าไว้ในตัวเจ้า
และข้าจะทําให้เจ้าปฏิบัติ

1576
01:50:55,854 --> 01:50:57,396
ปฏิบัติตามกฎของข้า

1577
01:50:58,979 --> 01:51:01,270
และเจ้าจะทําตามคําตัดสินของข้า

1578
01:51:01,271 --> 01:51:03,187
เจ้าจะทําตามนั้น

1579
01:51:03,896 --> 01:51:05,312
ข้าจะทําให้เจ้า...

1580
01:51:12,396 --> 01:51:13,604
เบอร์นีซ ผม...

1581
01:51:15,021 --> 01:51:16,437
ผมทําไม่ได้ เบอร์นีซ

1582
01:51:19,437 --> 01:51:20,896
เบอร์นีซ ผมทําไม่ได้

1583
01:51:22,687 --> 01:51:25,146
ผมทําไม่ได้ ผม...

1584
01:51:26,771 --> 01:51:28,812
ผมทําไม่ได้

1585
01:51:29,479 --> 01:51:30,646
เอาเลย เบอร์นีซ

1586
01:51:32,229 --> 01:51:33,479
เอาเลย เบอร์นีซ

1587
01:51:37,937 --> 01:51:42,812
พระเจ้า เราสรรเสริญพระองค์
โอ้ พระบิดา เราสรรเสริญพระนามของพระองค์

1588
01:51:44,229 --> 01:51:46,062
จงไปซะ ซาตาน

1589
01:52:10,646 --> 01:52:12,771
เรียกพวกเขามา เบอร์นีซ เรียกพวกเขามา

1590
01:52:28,812 --> 01:52:30,437
โปรดช่วยหนูด้วย

1591
01:52:32,354 --> 01:52:34,104
โปรดช่วยหนูด้วย

1592
01:52:35,979 --> 01:52:37,521
โปรดช่วยหนูด้วย

1593
01:52:42,312 --> 01:52:44,062
โปรดช่วยหนูด้วย

1594
01:52:46,146 --> 01:52:49,687
โปรดช่วยหนูด้วย แม่เบอร์นีซ
โปรดช่วยหนูด้วย

1595
01:52:50,812 --> 01:52:54,646
โปรดช่วยหนูด้วย แม่เอสเธอร์
โปรดช่วยหนูด้วย

1596
01:52:56,271 --> 01:53:00,021
โปรดช่วยหนูด้วย พ่อบอยชาร์ลส์
โปรดช่วยหนูด้วย

1597
01:53:01,187 --> 01:53:05,229
โปรดช่วยหนูด้วย แม่โอลา โปรดช่วยหนูด้วย

1598
01:53:06,229 --> 01:53:09,812
โปรดช่วยหนูด้วย

1599
01:53:10,437 --> 01:53:14,312
โปรดช่วยหนูด้วย

1600
01:53:14,896 --> 01:53:18,146
โปรดช่วยหนูด้วย แม่เบอร์นีซ โปรดช่วยหนูด้วย

1601
01:53:18,771 --> 01:53:21,812
โปรดช่วยหนูด้วย แม่เอสเธอร์ โปรดช่วยหนูด้วย

1602
01:53:22,396 --> 01:53:25,312
โปรดช่วยหนูด้วย พ่อบอยชาร์ลส์
โปรดช่วยหนูด้วย

1603
01:53:25,854 --> 01:53:28,771
โปรดช่วยหนูด้วย แม่โอลา โปรดช่วยหนูด้วย

1604
01:53:29,562 --> 01:53:31,687
โปรดช่วยหนูด้วย

1605
01:53:32,396 --> 01:53:38,062
โปรดช่วยหนูด้วย

1606
01:53:40,896 --> 01:53:41,937
ใช่แล้ว

1607
01:53:45,312 --> 01:53:46,562
เยี่ยม!

1608
01:53:50,437 --> 01:53:53,270
โปรดช่วยหนูด้วย แม่เบอร์นีซ โปรดช่วยหนูด้วย

1609
01:53:53,271 --> 01:53:56,020
โปรดช่วยหนูด้วย แม่เอสเธอร์ โปรดช่วยหนูด้วย

1610
01:53:56,021 --> 01:53:59,186
โปรดช่วยหนูด้วย พ่อบอยชาร์ลส์
โปรดช่วยหนูด้วย

1611
01:53:59,187 --> 01:54:01,436
โปรดช่วยหนูด้วย แม่โอลา โปรดช่วยหนูด้วย

1612
01:54:01,437 --> 01:54:05,687
โปรดช่วยหนูด้วย

1613
01:54:08,937 --> 01:54:16,103
โปรดช่วยหนูด้วย แม่เบอร์นีซ โปรดช่วยหนูด้วย

1614
01:54:16,104 --> 01:54:18,978
โปรดช่วยหนูด้วย แม่เอสเธอร์ โปรดช่วยหนูด้วย

1615
01:54:18,979 --> 01:54:22,270
โปรดช่วยหนูด้วย พ่อบอยชาร์ลส์
โปรดช่วยหนูด้วย

1616
01:54:22,271 --> 01:54:24,686
โปรดช่วยหนูด้วย แม่โอลา โปรดช่วยหนูด้วย

1617
01:54:24,687 --> 01:54:29,062
โปรดช่วยหนูด้วย

1618
01:54:30,729 --> 01:54:32,062
โปรดช่วยหนูด้วย

1619
01:54:33,354 --> 01:54:34,771
โปรดช่วยหนูด้วย

1620
01:55:19,729 --> 01:55:21,229
ขอบคุณค่ะ

1621
01:55:23,812 --> 01:55:24,937
ขอบคุณ

1622
01:55:27,062 --> 01:55:28,104
ขอบคุณ

1623
01:55:30,937 --> 01:55:31,937
ขอบคุณ

1624
01:56:03,146 --> 01:56:04,146
เบอร์นีซ

1625
01:56:08,396 --> 01:56:11,312
ถ้าพี่กับมารีธาไม่เล่นเปียโนนั่นต่อไป

1626
01:56:12,896 --> 01:56:14,021
ไม่ต้องบอกเลยว่า...

1627
01:56:21,396 --> 01:56:23,896
ผมกับซัทเทอร์ต้องกลับมาอีกแน่

1628
01:56:44,146 --> 01:56:45,229
ขอบคุณ

1629
01:56:51,271 --> 01:56:52,354
ขอบคุณ

1630
01:56:55,562 --> 01:56:56,604
ขอบคุณ

1631
01:56:58,896 --> 01:57:00,021
ขอบคุณ

1632
01:58:05,771 --> 01:58:08,020
สาวน้อย เลิกเคาะเปียโนเล่นได้แล้ว

1633
01:58:08,021 --> 01:58:09,187
หนูกําลังฝึกอยู่ค่ะ

1634
01:58:09,896 --> 01:58:12,521
- งั้นก็เล่นเลยสิ
- แบบนี้เหรอ

1635
01:58:17,812 --> 01:58:19,437
แบบนั้นแหละลูก

1636
01:58:25,812 --> 01:58:27,896
ใครสอนลูกเล่นแบบนั้นเหรอจ๊ะ

1637
01:59:04,062 --> 01:59:07,978
(ขายที่ดิน)

1638
01:59:07,979 --> 01:59:12,479
(เจ้าของ อาร์.ซัทเทอร์
ซันฟลาวเวอร์ มิสซิสซิปปี)

1639
01:59:23,312 --> 01:59:26,771
{\an8}(แด่แม่)

1640
01:59:36,729 --> 01:59:39,979
(อิงจากบทละครที่เขียนโดย ออกัสต์ วิลสัน)

1641
02:04:53,729 --> 02:04:56,770
(ด้วยความระลึกถึง: ควาเม่ ฟิเรมปง)

1642
02:04:56,771 --> 02:04:59,479
(แดเนียล โจนส์
ทาร์จา อารัมเซส และเควิน ทูเรน)

1643
02:05:15,854 --> 02:05:20,854
คําบรรยายโดย ธนิศา ขําคง

1644
02:05:26,479 --> 02:05:31,646
(บทเรียนจากเปียโน)