1
00:00:21,001 --> 00:00:22,209
เรายังไม่ได้ตรวจที่เกิดเหตุด้วยซ้ำ

2
00:00:22,293 --> 00:00:24,584
พวกตำรวจอ้วกพุ่งกันอยู่ในตรอกนั้น

3
00:00:24,668 --> 00:00:27,168
หน่วยซีเอสไอกำลังเตรียมอุปกรณ์
และมีผู้ชายคนนี้…

4
00:00:28,459 --> 00:00:29,293
ครับผม

5
00:00:29,876 --> 00:00:30,709
ครับผม

6
00:00:32,418 --> 00:00:33,251
ครับผม

7
00:00:34,418 --> 00:00:35,251
เข้าใจครับ

8
00:00:41,918 --> 00:00:43,709
ผมไม่รู้ว่าคุณรู้จักใคร

9
00:00:44,709 --> 00:00:46,959
เฮ่! ผมไม่สนว่าคุณรู้จักคนใหญ่คนโตที่ไหน

10
00:00:47,043 --> 00:00:49,209
ห้ามหยิบอะไรไปจากที่เกิดเหตุทั้งนั้น

11
00:00:50,793 --> 00:00:53,709
สารวัตรบอกว่าคุณมีเวลาสิบนาที
จากนั้นเราจะเข้าไป

12
00:00:53,793 --> 00:00:54,668
แค่สิบนาที

13
00:00:55,918 --> 00:00:57,626
เข้าใจไหม ได้ยินผมไหม

14
00:00:58,168 --> 00:01:00,543
- และอย่าแตะต้องอะไร
- ขอบใจ จ่า

15
00:01:01,251 --> 00:01:02,418
โว้ว เฮ้ย

16
00:01:02,501 --> 00:01:03,334
จ่า

17
00:01:04,084 --> 00:01:06,459
ผมไม่รู้ว่าทำไม แต่ดูเหมือนว่าเขาได้รับอนุญาต

18
00:01:08,543 --> 00:01:09,876
อย่าแตะต้องอะไรทั้งนั้น

19
00:03:24,209 --> 00:03:25,959
เรามีผู้รอดชีวิตในนี้!

20
00:03:27,834 --> 00:03:29,001
เป็นเพราะเครื่องฉีดน้ำ

21
00:03:30,959 --> 00:03:33,209
เขาเชื่อมมันเข้ากับแท็งก์บนดาดฟ้า

22
00:03:34,334 --> 00:03:36,126
แต่แท็งก์ไม่ได้มีไว้เก็บน้ำจืด

23
00:03:36,209 --> 00:03:38,834
เราเอามันไว้ทำอย่างอื่นตอนปิดแล็บ

24
00:03:38,918 --> 00:03:43,084
แค่ใช้ซ่อนสารไม่เหมาะสมบางอย่างไว้
ไม่ให้โดนสนง.ปกป้องสิ่งแวดล้อมสั่งปรับ

25
00:03:43,168 --> 00:03:46,209
คิดไว้ว่าเราจะกลับไปตอนไม่มีคนสนใจ
และเอาไปทิ้งซะ

26
00:03:46,293 --> 00:03:47,126
มันคือ…

27
00:03:47,834 --> 00:03:50,043
กากของเสียทางการแพทย์ เป็นกรดเข้มข้นจาก…

28
00:03:51,126 --> 00:03:52,959
กระบวนการผลิตที่ไม่ชอบด้วยกฎหมายนัก

29
00:03:53,043 --> 00:03:56,293
และแน่นอนว่าละเมิดเกณฑ์สิ่งแวดล้อมหลายข้อ

30
00:03:56,376 --> 00:03:58,293
แต่เราไม่ได้… เราต้องเก็บมันไว้

31
00:03:58,376 --> 00:04:00,876
เราขนย้ายออกไปไม่ได้ เพราะมันมีฤทธิ์กัดกร่อน

32
00:04:00,959 --> 00:04:02,793
และเราไม่ควรมีมันเลยด้วยซ้ำ

33
00:04:02,876 --> 00:04:06,168
ส่วนค่าปรับก็คงมาพร้อมกับข้อหา ก็เลย…

34
00:04:07,126 --> 00:04:08,126
มันแย่มาก…

35
00:04:09,001 --> 00:04:11,418
และแท็งก์พวกนั้น แทบจะเก็บสิ่งนั้นไว้ไม่ได้

36
00:04:11,501 --> 00:04:14,168
มันเริ่มกัดเซาะแท็งก์และท่อน้ำจนกร่อนแล้ว

37
00:04:14,918 --> 00:04:16,043
และเรามีเวลาไม่กี่สัปดาห์

38
00:04:16,126 --> 00:04:18,209
ก่อนที่เราต้องรับมือกับความเสียหายใหญ่หลวง

39
00:04:18,293 --> 00:04:21,168
เรากะจะเอามันออกมาตอนตึกถูกทุบทิ้ง และ…

40
00:04:21,251 --> 00:04:23,376
ซ่อนซากมันไว้ในกองอิฐกองปูน

41
00:04:23,459 --> 00:04:25,834
มีวัตถุมากมายถูกขนย้ายในสถานที่ทุบทำลาย

42
00:04:25,918 --> 00:04:27,084
เพราะงั้นจะไม่มีใครเห็น

43
00:04:27,668 --> 00:04:28,501
พระเจ้า ร็อดเดอริก

44
00:04:28,584 --> 00:04:30,459
และลูกชายผมจะเข้าใจเรื่องนี้

45
00:04:30,543 --> 00:04:34,168
ถ้าเขาสนใจธุรกิจครอบครัวแม่งสักนิด แต่ไม่…

46
00:04:36,459 --> 00:04:41,834
เขาผลีผลาม จ้างเพื่อนของเพื่อน
ที่เป็นของลูกพี่ลูกน้องของเพื่อน

47
00:04:41,918 --> 00:04:43,293
ให้เชื่อมเครื่องฉีดน้ำกับท่อหลัก

48
00:04:44,209 --> 00:04:45,418
และไม่ได้ทดสอบมันก่อน

49
00:04:47,209 --> 00:04:48,209
อุบัติเหตุสุดสยอง

50
00:04:48,959 --> 00:04:50,334
ยกเว้นเพียงอย่างเดียว

51
00:04:50,418 --> 00:04:52,376
มีสิ่งหนึ่งที่ไม่สมเหตุสมผล

52
00:04:52,459 --> 00:04:55,709
กับเรื่องราว "อุบัติเหตุโศกนาฏกรรมสุดสยอง"

53
00:04:57,501 --> 00:04:59,043
คุณเห็นมันใช่ไหมล่ะ

54
00:05:01,084 --> 00:05:01,918
ว่ามาเลย

55
00:05:02,834 --> 00:05:03,668
พูดสิ

56
00:05:04,459 --> 00:05:05,334
พวกบริกร

57
00:05:06,334 --> 00:05:09,043
คุณบอกว่าบริกรออกจากตึก ทุกคนเลย

58
00:05:09,126 --> 00:05:11,751
อาจพักสูบบุหรี่ แต่นั่นแหละคำถาม

59
00:05:11,834 --> 00:05:15,126
ทำไมพวกเขาถึงออกจากตึกพร้อมๆ กัน
ก่อนเกิดเหตุ

60
00:05:15,209 --> 00:05:17,459
พวกเขารู้ พวกแม่งรู้

61
00:05:17,543 --> 00:05:19,251
แสดงว่ามีคนวางแผน

62
00:05:20,334 --> 00:05:21,376
ตายกี่ราย

63
00:05:21,459 --> 00:05:23,334
เจ็ดสิบแปด ถึงตอนนี้

64
00:05:23,418 --> 00:05:27,251
คุณพระคุณเจ้า
ราคาหุ้นแทบจะไม่รอดหลังโดนฟ้อง

65
00:05:27,334 --> 00:05:29,834
อาเธอร์ ลองคุยกับนักข่าวที่สนิทด้วยสิ

66
00:05:29,918 --> 00:05:33,626
บอกไปว่าเป็นปาร์ตี้ลับ คนอื่นเป็นคนจัด

67
00:05:33,709 --> 00:05:36,001
มีคนร้ายสองสามคนในรายชื่อแขก

68
00:05:36,084 --> 00:05:38,584
ป้ายความผิดให้มันสักคน อย่าให้เพอร์รี่ติดร่างแห

69
00:05:38,668 --> 00:05:41,751
คามิลจะต้องโกรธแน่ๆ
ที่พี่ไม่ได้ขออนุญาตเธอก่อน

70
00:05:41,834 --> 00:05:43,168
ไม่ จะขอเธอไม่ได้

71
00:05:43,251 --> 00:05:46,626
เรื่องนี้ต้องมาจากคนนอกตระกูล
ให้คามิลอยู่ให้ห่างจากเรื่องนี้

72
00:05:48,126 --> 00:05:49,626
ให้มันเป็นปาร์ตี้ของคนอื่นไปซะ

73
00:05:51,834 --> 00:05:54,334
เพอร์รี่แค่อยู่ผิดที่ผิดเวลา

74
00:05:55,751 --> 00:05:57,626
เราได้ภาพกล้องวงจรปิดมาแล้ว

75
00:05:57,709 --> 00:06:00,709
เขาติดตั้งกล้องไว้ คนของผมกำลังทำลายหลักฐาน

76
00:06:01,293 --> 00:06:04,293
ถ้าใครมีท่าทีน่าสงสัย เราจะเจอตัวแน่

77
00:06:04,376 --> 00:06:05,501
ผมจับตาดูทุกคน

78
00:06:11,293 --> 00:06:13,584
คุณคะ คุณ… คุณเข้าไปไม่ได้นะคะ!

79
00:06:14,626 --> 00:06:16,251
แกหายหัวไปไหนมา

80
00:06:16,751 --> 00:06:18,459
- เกิดอะไรขึ้น
- มันเป็นอุบัติเหตุ

81
00:06:18,543 --> 00:06:19,876
แค่อุบัติเหตุที่เลวร้าย

82
00:06:23,459 --> 00:06:24,459
น้องชายแกตายแล้ว

83
00:06:26,043 --> 00:06:27,959
ได้ยินฉันไหม น้องแกตายแล้ว

84
00:06:28,043 --> 00:06:29,793
ใช่ เพอร์รี่ตายแล้ว เข้าใจครับ

85
00:06:29,876 --> 00:06:32,834
เราต้องโทรหาลูกๆ คนอื่นของพี่
พระอาทิตย์กำลังจะขึ้นแล้ว

86
00:06:32,918 --> 00:06:36,501
แปลว่าจะออกข่าวเช้า
มีหวังข่าวหลุดออกไปได้ทุกนาที

87
00:06:36,584 --> 00:06:39,126
ถูกของเธอ เราต้องเร่งปิดข่าวซะ

88
00:06:39,209 --> 00:06:40,043
เรียกพวกเขาเข้ามา

89
00:06:41,043 --> 00:06:42,293
เราต้องคุยกัน เฟร็ดดี้

90
00:06:43,209 --> 00:06:47,709
เกิดเชี่ยอะไรขึ้น เธอไปไหนมา
เกิด… เกิดอะไรขึ้น

91
00:06:47,793 --> 00:06:50,584
เราต้องคุยกันเพราะคนจะถาม

92
00:06:50,668 --> 00:06:53,918
มีบางสิ่งที่คุณพูดไม่ได้เด็ดขาด

93
00:06:54,001 --> 00:06:55,126
บ้าจริง โคตรแย่เลย

94
00:06:55,918 --> 00:06:56,918
ใช่ แย่มาก

95
00:06:57,001 --> 00:06:58,709
มันทำให้ทุกอย่างแย่ไปกันหมด

96
00:06:58,793 --> 00:07:03,334
การสืบสวน คดีความ
ขึ้นโรงขึ้นศาล ถาโถมปนเปมาหมด

97
00:07:03,418 --> 00:07:06,043
ให้ตายเหอะ คามิล น้องชายเราเพิ่งตายนะ

98
00:07:06,126 --> 00:07:07,043
น้องต่างแม่

99
00:07:07,126 --> 00:07:08,418
อีนังบ้า

100
00:07:08,501 --> 00:07:10,751
พูดอะไรก็พูดไป ยังไงเขาก็น้องเรา

101
00:07:10,834 --> 00:07:12,626
เขาไม่ควรตายแบบนั้น

102
00:07:13,793 --> 00:07:15,543
แม่ง ไม่มีใครควรตายทั้งนั้น

103
00:07:16,793 --> 00:07:20,043
- เธอไม่รู้เรื่องปาร์ตี้ได้ไง
- อะไรนะ

104
00:07:20,126 --> 00:07:22,626
อย่าโยนขี้ สอดรู้ทุกเรื่องมันงานถนัดนาย

105
00:07:22,709 --> 00:07:26,209
และเพอร์รี่จัดปาร์ตี้ลับ
ที่ตึกฟอร์จูนาโต้ที่ถูกสั่งปิดไว้

106
00:07:26,293 --> 00:07:27,751
แต่นายกลับไม่รู้ไม่เห็นเนี่ยนะ

107
00:07:27,834 --> 00:07:29,668
ไม่ เขาไม่ได้เชิญพี่สาวไปปาร์ตี้เซ็กซ์หมู่

108
00:07:29,751 --> 00:07:30,793
เชิญแค่พี่สะใภ้สินะ

109
00:07:30,876 --> 00:07:32,626
ใช่ ไม่รู้จะรับมือยังไงเลยเนี่ย

110
00:07:32,709 --> 00:07:35,751
ถ้าโรงพยาบาลไม่ปล่อยข่าว
พวกเขาก็คงปล่อยแน่

111
00:07:35,834 --> 00:07:38,834
ต้องมีใครสักคนเห็นว่า
โมเรลล่า อัชเชอร์ไม่มีผิวหนังอีกแล้ว

112
00:07:38,918 --> 00:07:40,084
โอเค พอซะที

113
00:07:40,168 --> 00:07:42,959
เราต้องปิดข่าวให้สนิท ปิดปากพวกนั้นให้สนิท

114
00:07:43,043 --> 00:07:46,876
อาต้องบอกพิมให้จัดการเรื่องตัวเองไป
แล้วหนูจะดูแลเรื่องพีอาร์เอง

115
00:07:46,959 --> 00:07:50,959
พ่อเธอรู้สึกว่าเรื่องนี้ต้องมาจากนอกตระกูลเรา

116
00:07:51,043 --> 00:07:53,626
ตรงกันข้าม มันตรงกันข้ามต่างหาก

117
00:07:53,709 --> 00:07:57,251
พ่อคิดผิดเพราะเพอร์รี่
อัชเชอร์ตายสยองเมื่อคืน

118
00:07:57,334 --> 00:07:59,418
ในอุบัติเหตุที่ป้องกันได้

119
00:07:59,501 --> 00:08:00,918
สาธารณะจะเห็นใจ

120
00:08:01,001 --> 00:08:03,584
เราจะได้ในสิ่งที่เราไม่เคยได้มาตลอดสามปี

121
00:08:03,668 --> 00:08:05,626
- ความเห็นใจจากสาธารณะ
- โอเค

122
00:08:06,876 --> 00:08:07,793
เธอจะทำยังไง

123
00:08:07,876 --> 00:08:12,043
หนู… เริ่มจากบทความไว้อาลัยหลายๆ ชิ้น

124
00:08:13,084 --> 00:08:16,959
"เพอร์รี่ อัชเชอร์ บุตรชายของอเมริกา
เจ้าชายผู้ล่วงลับของอเมริกา"

125
00:08:17,793 --> 00:08:19,376
เราจะเปลี่ยนเขาเป็นเจเอฟเค จูเนียร์

126
00:08:19,459 --> 00:08:22,543
เราจะได้พื้นที่สื่ออย่างจีคิว
อัสวีคลีย์ ยูเอสเอทูเดย์

127
00:08:22,626 --> 00:08:25,501
ให้หน้าเขาแผ่หรา
ทุกเคาน์เตอร์จ่ายเงินที่ร้านของชำ

128
00:08:25,584 --> 00:08:28,084
ให้เพื่อนซี้เขา
เล่าเรื่องราวสุดประทับใจที่มีด้วยกัน

129
00:08:28,168 --> 00:08:32,709
"เฮ่ จำตอนที่เพอร์รี่ขับรถพาเพื่อนมหา'ลัย
ไปสถานบำบัดได้ปะ"

130
00:08:32,793 --> 00:08:36,543
หรือไม่ก็ "จำตอนที่เขาให้ทุนโรงเรียนตามหมู่บ้าน

131
00:08:36,626 --> 00:08:38,376
- ในอินเดียและแอฟริกาได้ไหม"
- ไม่

132
00:08:38,459 --> 00:08:41,543
เพราะงั้นเราถึงมีหน่วยการกุศล
เพื่อจะแปะหน้าใครสักคนไว้อวยไงล่ะ

133
00:08:41,626 --> 00:08:44,543
เราจำได้ว่าเขาทำยังงั้น
เขาเลยได้ทำยังงั้นจริงๆ

134
00:08:44,626 --> 00:08:48,168
เขาชอบปิดปากเงียบแบบพอล นิวแมน
เรื่องงานการกุศลตอนยังมีชีวิตอยู่

135
00:08:48,251 --> 00:08:51,584
แต่ตอนนี้เขาตายแล้ว เราอวยเขาได้เต็มที่

136
00:08:53,043 --> 00:08:57,751
แต่การโจมตีที่เราโดนตอนไว้อาลัยเขา
ก็ไม่ต่างจากโจมตีเขา

137
00:08:57,834 --> 00:08:58,668
อะไรอีก

138
00:08:58,751 --> 00:09:02,209
บทความเกี่ยวกับพ่อกับอา
กับบรรดาพี่น้องคนอื่นๆ เพราะพวกเขาจะสานต่อ

139
00:09:02,293 --> 00:09:03,459
งานการกุศลในนามเพอร์รี่

140
00:09:03,543 --> 00:09:04,626
รับช่วงต่อ

141
00:09:04,709 --> 00:09:05,793
รูปถ่ายพวกเราที่หลุมศพ

142
00:09:05,876 --> 00:09:08,668
แต่อยู่ให้นานพอจะพูดว่า
"เฮ่ ไม่ถ่ายค่ะ ได้โปรด"

143
00:09:09,168 --> 00:09:12,251
ตระกูลอัชเชอร์ก็รู้สึกสิ้นหวังได้เหมือนคนอื่นๆ

144
00:09:12,334 --> 00:09:14,376
ผู้คนสูญเสียบุคคลที่รักให้กับฝิ่น

145
00:09:14,459 --> 00:09:16,584
เรารู้ว่าการสูญเสียเป็นยังไง

146
00:09:16,668 --> 00:09:21,918
เราเศร้าไปกับคุณ คุณเศร้าไปกับเรา

147
00:09:22,001 --> 00:09:25,293
แต่ความเห็นใจจากสาธารณะคือทรัพยากรจำกัด

148
00:09:25,376 --> 00:09:27,293
และเราปล่อยให้คนอย่างอาเธอร์ พิม

149
00:09:27,376 --> 00:09:29,626
ใช้ทรัพยากรมีค่าอันแสนจำกัดนี้จนสูญเปล่าไม่ได้

150
00:09:29,709 --> 00:09:31,751
เรามีเวลาสัปดาห์นึง ทุกวินาทีมีค่า

151
00:09:31,834 --> 00:09:34,876
หนูไม่มีเวลาแล้ว หนูเสียเวลาไปมากพอแล้ว

152
00:09:35,918 --> 00:09:37,084
โอเค เธอจัดการไป

153
00:09:37,168 --> 00:09:40,251
และก็มานั่งสงสัยว่าทำไมคนเกลียดเรานัก
ก็เพราะนี่ไง

154
00:09:40,334 --> 00:09:42,793
ที่จริงไม่หรอก ถ้าเธอสงสัยว่าทำไมตระกูลนี้

155
00:09:42,876 --> 00:09:45,418
สร้างอาณาจักรมูลค่าหลายพันล้านขึ้นมาได้
ก็เพราะนี่แหละ

156
00:09:45,501 --> 00:09:48,334
เพราะโอกาสไม่สนสี่สนแปดว่าเธอเจออะไรมา

157
00:09:48,418 --> 00:09:49,668
เพราะงี้พวกเขาถึงเกลียดเรา

158
00:09:49,751 --> 00:09:52,918
ไม่ใช่เพราะเราฉกฉวยโอกาส
แต่พวกเขาไม่ฉวยเองต่างหาก

159
00:09:56,501 --> 00:09:59,501
- ตั้งแปดเดือน
- ผมพยายามทำตามหลักเกณฑ์

160
00:09:59,584 --> 00:10:03,709
พ่อพูดเสมอว่าให้กันพวกมันไว้…
แต่สนง.ปกป้องสิ่งแวดล้อมจิกเราไม่ปล่อย

161
00:10:03,793 --> 00:10:06,751
ช่างพวกแม่ง แกไม่เห็นต้องใช้เวลาแปดเดือน
กับอีแค่ทุบตึกทิ้งซะ

162
00:10:06,834 --> 00:10:09,334
แค่ใช้เงินไม่กี่พันดอลลาร์กับจ้างใครสักคนมาทำซะ

163
00:10:09,418 --> 00:10:11,293
แกควรทุบตึกห่านั่นทิ้งซะ

164
00:10:11,376 --> 00:10:12,209
ใบอนุญาต…

165
00:10:12,293 --> 00:10:14,001
ถ้าแกทำตามที่ฉันบอก

166
00:10:14,084 --> 00:10:16,584
จ้างช่างจากเจอร์ซีย์ให้มาทุบตึกทิ้งซะ…

167
00:10:16,668 --> 00:10:19,334
- ไว้เราคุยกันที่อื่นได้ไหม
- เรื่องนี้แกผิด

168
00:10:21,126 --> 00:10:22,043
ฝีมือแก

169
00:10:25,209 --> 00:10:26,668
หวัดดี ว่าไง หลานรัก

170
00:10:26,751 --> 00:10:28,126
- เกิดอะไรขึ้นคะ
- ไม่เป็นไรนะ

171
00:10:28,876 --> 00:10:30,376
มันไม่ควรจะเกิดขึ้น

172
00:10:36,001 --> 00:10:36,834
โอเค

173
00:10:37,751 --> 00:10:38,709
แม่อยู่ไหนคะ

174
00:10:39,668 --> 00:10:40,793
แม่อยู่ในห้องผ่าตัด

175
00:10:41,376 --> 00:10:42,626
ผ่าตัดอีกรอบ

176
00:10:42,709 --> 00:10:44,751
เกิดอะไรขึ้นคะ อุบัติเหตุแบบไหนกัน

177
00:10:44,834 --> 00:10:45,959
แม่ไปไหนมา

178
00:10:46,043 --> 00:10:49,751
การเสียชีวิตของพรอสเพโร อัชเชอร์
นับเป็นโศกนาฏกรรม

179
00:10:49,834 --> 00:10:52,168
เราแค่จะบอกว่ามันไม่อาจช่วยบรรเทา

180
00:10:52,251 --> 00:10:55,334
ความเศร้าและความเจ็บปวด
ที่ตระกูลอัชเชอร์ก่อไว้ในฐานะเจ้าของ

181
00:10:55,418 --> 00:10:57,376
- ฟอร์จูนาโต้ อินดัสทรีส์
- เร็วสิ จัดการเขา

182
00:10:57,459 --> 00:10:58,501
ในปีที่ผ่านมา…

183
00:10:58,584 --> 00:11:00,834
(ผช.อัยการสหรัฐฯ พูดถึง
การตายของพรอสเพโร อัชเชอร์)

184
00:11:00,918 --> 00:11:04,126
คนเกือบห้าหมื่นชีวิตต้องมาตาย
จากการเสพยาแก้ปวดฟอร์จูนาโต้เกินขนาด

185
00:11:04,209 --> 00:11:05,584
และความยุติธรรมต้องบังเกิด

186
00:11:05,668 --> 00:11:08,376
การตายของพรอสเพโร อัชเชอร์
คือความยุติธรรมใช่ไหมครับ

187
00:11:08,459 --> 00:11:09,834
- จังหวะนี้แหละ
- ไม่ ไม่ใช่ครับ

188
00:11:09,918 --> 00:11:11,751
- แล้วอะไรที่คุณกำลังเปรียบเทียบ…
- บูม

189
00:11:11,834 --> 00:11:14,834
ระหว่างเสพยาเกินขนาดโดยบังเอิญ
กับเหตุโศกนาฏกรรมเมื่อคืนนี้ครับ

190
00:11:14,918 --> 00:11:16,751
เพราะแบบนี้ฉันถึงรักช่องฟ็อกซ์

191
00:11:16,834 --> 00:11:18,668
ส่งกระเช้าผลไม้ไปให้ท่านอัยการซะหน่อย

192
00:11:18,751 --> 00:11:21,209
เขาเพิ่งช่วยซื้อเวลา
ให้คนเห็นใจเราไปอีกสองสามวัน

193
00:11:21,293 --> 00:11:23,709
อยากให้ส่งกระเช้าไปจริงๆ ใช่ไหมครับ
ผมดูไม่ออก

194
00:11:23,793 --> 00:11:26,126
โทบี้ ให้ตายสิ ทุกคนรู้ว่ากระเช้าผลไม้

195
00:11:26,209 --> 00:11:28,834
คือสิ่งที่นายส่งไปให้คนที่เกลียด
เพราะงั้นส่งเลย

196
00:11:30,459 --> 00:11:31,418
ได้ข่าวอะไรบ้าง

197
00:11:32,418 --> 00:11:34,334
เรื่องงานการกุศลของเพอร์รี่ได้ผล

198
00:11:34,418 --> 00:11:36,751
ว็อกซ์ดูท่าจะสนใจ พวกเขาพร้อมเล่นทุกข่าว

199
00:11:36,834 --> 00:11:39,668
ฉันไม่คุยเรื่องเพ้อเจ้อ ฉันคุยเรื่องจริงจัง

200
00:11:39,751 --> 00:11:40,709
เรื่องวิคเป็นไง

201
00:11:40,793 --> 00:11:44,001
สิ่งเดียวที่กอบกู้ตระกูลนี้
คือลากคอสายข่าวมาเสียบประจานซะ

202
00:11:44,084 --> 00:11:46,626
ที่น่าสนใจคือสัตว์ค่ะ สัตว์ทดลอง

203
00:11:46,709 --> 00:11:49,918
ไม่ใช่จำนวนสัตว์ที่ตาย
มันเป็นบรรทัดฐานทางตลาดอย่างที่คุณบอก

204
00:11:50,001 --> 00:11:52,334
ปัญหาอยู่ที่จำนวนปศุสัตว์

205
00:11:52,418 --> 00:11:54,876
- หมายความว่าไง
- คือตัวเลขมันไม่สมเหตุสมผล

206
00:11:54,959 --> 00:11:56,168
มีสัตว์จำนวนมากหายไป

207
00:11:59,918 --> 00:12:00,751
ว่าต่อสิ

208
00:12:00,834 --> 00:12:03,459
ตัวเลขจะคอยนับตอนมีการรายงานสัตว์เสียชีวิต

209
00:12:03,543 --> 00:12:04,751
ในช่วงการทดลอง

210
00:12:04,834 --> 00:12:07,834
แต่พอสัตว์ควรจะรอดชีวิตจากขั้นตอนทดลอง…

211
00:12:07,918 --> 00:12:10,084
จำนวนสัตว์ในสต็อกกลับลดลงวันสองวันต่อมา

212
00:12:10,168 --> 00:12:11,793
เหลือลิงน้อยลงหนึ่งตัว

213
00:12:11,876 --> 00:12:14,418
ไม่มีคำอธิบาย ไม่มีรายงาน
ไม่มีการปรับภาคผนวก

214
00:12:15,126 --> 00:12:17,376
ตัวเลขแค่เปลี่ยนไปเฉยๆ

215
00:12:17,459 --> 00:12:18,709
พวกนั้นคิดว่าไง

216
00:12:18,793 --> 00:12:20,293
ไม่มีใครรู้ใครเห็นเลยครับ

217
00:12:20,376 --> 00:12:22,793
ไม่ พนักงานแล็บคิดว่าไง

218
00:12:22,876 --> 00:12:25,459
ลือกันว่ายังไง พวกนั้นคุยอะไรกันตอนพัก

219
00:12:25,543 --> 00:12:27,543
ลือกันว่าวิคเปลี่ยนตัวสัตว์

220
00:12:27,626 --> 00:12:29,501
ชิมแปนซีตัวหนึ่งตายบนเตียงทดลอง

221
00:12:29,584 --> 00:12:32,168
ลือกันว่าเธอเอาอีกตัวเข้ามา โกนขนหน้าอก

222
00:12:32,251 --> 00:12:35,793
ผ่าอกให้แผลแบบเดียวกันเป๊ะ
แม้แต่รอยเย็บก็เหมือน

223
00:12:35,876 --> 00:12:38,168
และอ้างว่าลิงตัวที่ว่ารอด

224
00:12:41,918 --> 00:12:44,543
ยากอยู่นะ เธอต้องกำจัดลิงอีกตัวที่ตาย

225
00:12:44,626 --> 00:12:45,751
และเก็บข้อมูลเทค

226
00:12:45,834 --> 00:12:48,668
ซึ่งยากเพราะมีกล้องกับจนท.เต็มไปหมด

227
00:12:48,751 --> 00:12:53,209
ข่าวลือยังบอกว่าเธอหั่นซากลิง
หลังเวลาทำการ

228
00:12:53,293 --> 00:12:55,626
แล้วขนชิ้นส่วนออกไปทิ้ง

229
00:12:55,709 --> 00:12:58,918
แถมมีคนเล่นมุกว่า
เธอเอาพลาสติกบุด้านในกระเป๋าเบอร์กิน

230
00:12:59,001 --> 00:13:01,626
แล้วเอาชิ้นส่วนลิงใส่กระเป๋าไปใส่เตาเผา

231
00:13:01,709 --> 00:13:02,543
ว้าว

232
00:13:05,126 --> 00:13:05,959
โอเค

233
00:13:06,709 --> 00:13:07,543
โอเค…

234
00:13:09,126 --> 00:13:11,126
เส้นสายนายกับห้องดับจิต ศ.ร.อ.ดีแค่ไหน

235
00:13:11,209 --> 00:13:13,126
ปานกลางครับ ไม่ดีแต่ก็ไม่แย่

236
00:13:13,209 --> 00:13:14,043
เอาเทปมาให้ฉัน

237
00:13:16,334 --> 00:13:17,209
คามิลครับ

238
00:13:19,126 --> 00:13:20,293
เราเสียใจจริงๆ ค่ะ

239
00:13:22,126 --> 00:13:22,959
ที่คุณเสียญาติไป

240
00:13:31,709 --> 00:13:33,918
มันมีสมดุล เป็นสมดุลที่โชคร้าย

241
00:13:34,001 --> 00:13:35,501
(สิ้นสุดวันที่สี่ของการไต่สวนคดีฟอร์จูนาโต้)

242
00:13:35,584 --> 00:13:38,376
แต่มันคือสมดุล
และเป็นสมดุลที่ผมไม่คิดว่าเราจะรับมือไหว…

243
00:13:41,876 --> 00:13:43,084
พระเจ้า เข้ามานี่

244
00:13:43,876 --> 00:13:45,959
ขอโทษนะ เธอเป็นไงบ้าง โอเคไหม

245
00:13:46,043 --> 00:13:47,918
ใช่ โอเคซะไม่มีเหลือ

246
00:13:48,001 --> 00:13:49,001
โอเค ไปกันเถอะ

247
00:13:51,584 --> 00:13:54,834
ฉันกำลังเปลี่ยนแผนเท่าที่ทำได้
อยากพาเธอออกนอกเมือง

248
00:13:54,918 --> 00:13:58,709
- ที่รัก เอาจริงๆ นึกว่าจะพาไปกินมื้อเที่ยง
- ไม่ ฉันพูดจริง

249
00:13:59,793 --> 00:14:00,959
ฉันอยู่ที่นี่เพื่อเธอนะ

250
00:14:02,459 --> 00:14:04,834
ฉันมีอีกสองนัด แล้วก็ว่างให้เธอแล้ว

251
00:14:05,251 --> 00:14:06,709
- โอเค
- เราจะไปพักกัน

252
00:14:06,793 --> 00:14:07,626
โอเคไหม

253
00:14:08,834 --> 00:14:13,334
อยู่นี่นะ ดื่มชาซะ ฉันขอตัว 20 นาที
เต็มที่ไม่เกิน 30 นาที อยู่นี่นะ

254
00:14:36,959 --> 00:14:40,418
(ดร. เอ. รูอิซ)

255
00:14:49,584 --> 00:14:52,043
ฉัน… ฉันขอโทษค่ะ ขอโทษ

256
00:14:53,918 --> 00:14:55,209
ฉันควรดูตาม้าตาเรือ

257
00:14:55,293 --> 00:14:57,043
- งั้นเหรอ
- ฉันงงทางไปหมด

258
00:14:57,126 --> 00:14:59,043
ฉันควรต้องเอานี่ให้แผนกต้อนรับ

259
00:14:59,126 --> 00:15:01,209
แต่เธอไม่อยู่ และฉันไม่เจอใครเลย

260
00:15:01,293 --> 00:15:04,001
ฟังนะ คุณวางไว้บนโต๊ะแผนกต้อนรับได้

261
00:15:04,084 --> 00:15:06,168
ก็ได้ แต่มันมีข้อมูลทั้งหมดของฉัน

262
00:15:06,834 --> 00:15:09,459
ฉันไม่แคร์หรอกว่า
ใครจะรู้ว่าหัวใจฉันมีปัญหาอะไร

263
00:15:09,543 --> 00:15:13,793
แต่ไม่อยากให้ใครเห็นหมายเลขประกันสังคมฉัน

264
00:15:13,876 --> 00:15:15,709
แย่เนอะที่เราอยู่ในโลกแบบนั้น

265
00:15:15,793 --> 00:15:17,626
ถ้าคุณมีปัญหาโรคหัวใจ

266
00:15:18,543 --> 00:15:23,459
คุณมาถูกที่แล้วค่ะ เพราะดร.รูอิซฝีมือดีที่สุด

267
00:15:23,543 --> 00:15:25,876
ให้ฉันพาคุณไปที่ออฟฟิศเธอนะคะ

268
00:15:25,959 --> 00:15:28,209
จะได้แน่ใจว่าเอกสารคุณถึงมือเธอแน่ๆ

269
00:15:28,293 --> 00:15:29,293
วิเศษไปเลยค่ะ

270
00:15:29,376 --> 00:15:30,334
ขอบคุณนะคะ

271
00:15:30,918 --> 00:15:33,043
งั้นก็ดีค่ะ คุณไหวใช่ไหม

272
00:15:33,876 --> 00:15:38,501
ค่ะ ฉันแค่… หัวใจเต้นผิดปกติ
ฉันเหนื่อยง่ายน่ะ

273
00:15:38,584 --> 00:15:40,126
เดี๋ยวฉันถือให้ค่ะ

274
00:15:40,751 --> 00:15:41,584
คุณไปนั่งพักก่อน

275
00:15:43,626 --> 00:15:44,459
คุณทำงานที่นี่เหรอ

276
00:15:45,876 --> 00:15:47,543
ค่ะ ใช่ ฉันทำงานกับดร.รูอิซ

277
00:15:54,168 --> 00:15:55,126
ดีจังเลย

278
00:15:58,084 --> 00:15:58,918
นั่งก่อนค่ะ

279
00:16:09,168 --> 00:16:10,418
(โรคกล้ามเนื้อหัวใจหนาผิดปกติ)

280
00:16:15,793 --> 00:16:17,626
(เคลมม์ พาเมล่า)

281
00:16:22,459 --> 00:16:24,584
(เปลี่ยนเพราะ
เลือดไปเลี้ยงกล้ามเนื้อหัวใจไม่พอ)

282
00:16:24,668 --> 00:16:29,293
คุณนี่ช่าง… เหมาะสมสุดๆ เลยสินะเนี่ย

283
00:16:33,793 --> 00:16:35,126
เฮ่

284
00:16:35,209 --> 00:16:36,459
เฮ่!

285
00:16:39,168 --> 00:16:41,751
- เธอมาทำอะไรที่นี่
- ฉันแชตหานายชั่วโมงก่อน

286
00:16:43,334 --> 00:16:44,168
จริงดิ

287
00:16:44,751 --> 00:16:48,126
- สงสัยกัญชาในอาหารออกฤทธิ์
- ฉันต้องเตี๊ยมกับนาย นายคนแรก

288
00:16:48,209 --> 00:16:51,001
นายมีสัมภาษณ์กับจีคิว ยูเอสเอทูเดย์
และพีซี เกมเมอร์พรุ่งนี้

289
00:16:51,084 --> 00:16:52,459
เราเลยต้องเตี๊ยมกันล่วงหน้า

290
00:16:52,543 --> 00:16:55,334
อีกอย่าง เพอร์รี่ตาย ตระกูลฉิบหายกันหมด

291
00:16:55,418 --> 00:16:58,751
นายคือด่านหน้าของแคมเปญพีอาร์ฉัน
และนายเพิ่งจะพี้กัญชาเนี่ยนะ

292
00:17:01,834 --> 00:17:02,668
เอาหน่อยปะล่ะ

293
00:17:04,459 --> 00:17:05,793
ก็ดีนะ อยากอยู่

294
00:17:08,043 --> 00:17:08,876
เบาได้เบา สุดหล่อ

295
00:17:10,251 --> 00:17:13,376
ผมเฉาไปหน่อย นี่จะช่วยให้หายเฉาขึ้นบ้าง

296
00:17:13,459 --> 00:17:14,584
ผมรู้น่ะว่าทำอะไรอยู่

297
00:17:16,334 --> 00:17:17,501
อีกแก้วไหม คามิล

298
00:17:18,668 --> 00:17:19,501
เอาสิ

299
00:17:20,668 --> 00:17:21,501
สักแก้วก็ดี

300
00:17:26,459 --> 00:17:28,168
ฉันชอบเขานะ ฉันว่าเขาเจ๋งดี

301
00:17:28,251 --> 00:17:30,918
ฉันว่านายควรพาเขาไปเจอครอบครัว

302
00:17:31,001 --> 00:17:34,418
แนะนำเขาให้ทุกคนรู้จัก
เพราะเขาน่ารักน่าคบจะตาย

303
00:17:34,501 --> 00:17:36,959
ช่วยเป็นพี่อ้อยพี่ฉอดให้ฉันที

304
00:17:38,043 --> 00:17:39,668
หรือให้ผู้ช่วยเธอทำก็ได้

305
00:17:39,751 --> 00:17:42,293
รู้ไหมว่าแทมมี่กับฟร็อดเดอริกเรียกเราว่า
"ไอ้ลูกนอกคอก"

306
00:17:42,376 --> 00:17:43,751
นาย ฉันกับเพอร์รี่น่ะ

307
00:17:43,834 --> 00:17:45,876
- วิคด้วย
- ใช่ ช่างยัยนั่น

308
00:17:45,959 --> 00:17:47,751
ทำไมเธอเกลียดวิคนักหนา

309
00:17:47,834 --> 00:17:49,376
แต่จริงนะ

310
00:17:49,459 --> 00:17:51,084
พวกนั้นเรียกเราว่า "ไอ้ลูกนอกคอก"

311
00:17:51,793 --> 00:17:53,584
นายอายุเท่าไหร่ตอนเจอพ่อ

312
00:17:53,668 --> 00:17:54,501
สิบแปด

313
00:17:54,584 --> 00:17:57,084
จริงสินะ ฉันอายุ 20

314
00:17:57,751 --> 00:17:59,793
โอ้ ขอบใจ รักนายจัง

315
00:17:59,876 --> 00:18:03,001
ลีโอก็รักนายนะ เขาว่านายทั้งคู่กำลังจะหมั้นกัน

316
00:18:03,084 --> 00:18:07,001
เขาพูดหรือเป็นเพราะ
ฤทธิ์อาหารใส่กัญชา ยาบ้า ยาอี

317
00:18:07,084 --> 00:18:09,459
และไวน์และโคเคนและยาอีกสารพัด

318
00:18:09,543 --> 00:18:10,418
ฉันอายุ 18

319
00:18:11,709 --> 00:18:13,501
เพิ่งพูดไปใช่ปะ

320
00:18:13,584 --> 00:18:16,168
เขายังเด็กน้อยตอนเขาโผล่มา เพอร์รี่น่ะ

321
00:18:16,251 --> 00:18:17,918
เขาอายุ 16 ตอนเขารู้ความจริง

322
00:18:18,626 --> 00:18:20,376
จากยาจกสู่เศรษฐี

323
00:18:20,459 --> 00:18:21,959
เขาเป็นแค่วัยรุ่น

324
00:18:23,834 --> 00:18:25,459
ไม่แปลกใจทำไมเขาใจแตก

325
00:18:25,543 --> 00:18:29,126
ถ้านายเริ่มคิดว่ามันคือความจริง
นายจะหลุดลงไปในขุมนรก

326
00:18:29,668 --> 00:18:32,168
บอกตัวเองเถอะ ฉันหลุดพ้นมานานละ

327
00:18:32,251 --> 00:18:34,126
- เพ้อเจ้อสิ้นดี
- เพ้อเจ้อตรงไหน

328
00:18:34,959 --> 00:18:36,751
ฉันสร้างวิดีโอเกม เธอก็รู้

329
00:18:37,959 --> 00:18:41,959
ฉันไม่มีส่วนได้ส่วนเสียกับ…
คดีเฮงซวยของบริษัทยาตระกูลอัชเชอร์

330
00:18:42,043 --> 00:18:43,834
ฉันสร้างวิดีโอเกม รู้ปะ

331
00:18:44,709 --> 00:18:46,501
นายไม่ได้สร้างวิดีโอเกม

332
00:18:46,584 --> 00:18:49,709
นายเอาเงินให้คนที่สร้างวิดีโอเกม

333
00:18:49,793 --> 00:18:51,084
แต่นายไม่ได้สร้างห่าอะไรเลย

334
00:18:51,168 --> 00:18:55,001
แบบว่าฟร็อดเดอริกคือวงคัฟเวอร์
ร็อดเดอริก อัชเชอร์

335
00:18:55,084 --> 00:18:57,668
และเขากำลังเล่นเพลงฮิต แต่มันเพี้ยนไม่ไหว

336
00:18:57,751 --> 00:19:02,251
ส่วนแทมมี่ก็มีแต่สินค้าไลฟ์สไตล์กระจอกๆ
ที่แปะสติกเกอร์แมลงเต่าทองไว้

337
00:19:02,334 --> 00:19:06,543
แถมไม่มีหน้าเธออยู่บนสินค้าด้วยซ้ำ
มีแต่บิลท์ ไอ้ตัวตลกฟิตเนสบ้านั่น

338
00:19:06,626 --> 00:19:09,668
ไหนจะการทดลองหัวใจของวิค
ไม่ใช่การทดลองหัวใจของเธอด้วยซ้ำ

339
00:19:09,751 --> 00:19:12,709
มันคือการทดลองของศัลยแพทย์
เพราะงั้นเธอถึงอึ๊บกับศัลยแพทย์

340
00:19:12,793 --> 00:19:17,209
ส่วนนายก็น่าทึ่ง ไม่รู้สิ
เหมือนเอ็กซ์บ็อกซ์ แกตสบี้

341
00:19:17,293 --> 00:19:19,959
- ว้าว
- ส่วนฉันก็ปั่นสื่อเก่ง

342
00:19:22,168 --> 00:19:25,001
พ่อตัดสินใจว่าฉันเกิดมา
เพื่อทำให้สิ่งลวงกลายเป็นเรื่องจริง

343
00:19:25,084 --> 00:19:26,584
และฉันเหมือนพัดลมเพดาน

344
00:19:26,668 --> 00:19:29,626
ที่หมุนไป หมุนไป หมุนไป และไม่เคยได้ไปไหน

345
00:19:31,209 --> 00:19:32,459
ตระกูลอัชเชอร์ไม่เคยทำอะไรได้

346
00:19:33,251 --> 00:19:34,084
ไม่เลยสักคน

347
00:19:39,293 --> 00:19:41,459
โอเค ผมยังติดอยู่ที่เอ็กซ์บ็อกซ์ แกตสบี้

348
00:19:41,543 --> 00:19:42,834
- โอ๊ย แม่งเอ๊ย…
- ไม่

349
00:19:43,459 --> 00:19:45,459
- นายมีแมวเหรอ
- ของผมน่ะ

350
00:19:45,543 --> 00:19:48,709
ไง พลูโต อย่ายุ่งกับป๊ะป๋าลีโอ
เขาเศร้าอยู่

351
00:19:50,209 --> 00:19:51,959
มีคนมาร่วมเศร้าด้วยแล้วไง

352
00:19:52,501 --> 00:19:53,459
เพื่อนมาแจม

353
00:19:53,543 --> 00:19:54,959
ใช่ มีปาร์ตี้นิดหน่อย

354
00:19:55,043 --> 00:19:57,459
จะได้ไม่ต้องคิดมาก เพอร์รี่ก็คงอยากได้ยังงั้น

355
00:19:57,543 --> 00:19:59,084
ใช่ ถึงคิวฉันต้องกลับสินะ

356
00:19:59,168 --> 00:20:02,418
พรุ่งนี้เช้า ฉันอยากให้นาย…

357
00:20:05,293 --> 00:20:06,584
ฉันอยากให้นายจัดเต็ม

358
00:20:07,501 --> 00:20:10,709
นายพูดเปิดคนแรก จัดชุดใหญ่ ตูม
นายพร้อมอยู่แล้ว

359
00:20:12,126 --> 00:20:13,918
นี่ อยากอยู่ต่อไหม

360
00:20:14,001 --> 00:20:18,126
ปาร์ตี้เล็กๆ เพื่อนไม่กี่คน เหล้ายาอย่างเด็ด
ของดีๆ ทั้งนั้น

361
00:20:18,959 --> 00:20:20,501
กะจะเมาให้ปลิ้น

362
00:20:20,584 --> 00:20:23,751
ว้าว ไม่รู้ว่าใครจะอยากอยู่ดูติดขอบสนาม

363
00:20:23,834 --> 00:20:28,501
แต่ไม่ละ ฉันจะปล่อยให้นายคร่ำครวญ
จนอาการโคม่าไปคนเดียวแล้วกัน

364
00:20:29,293 --> 00:20:30,418
ระวังตัวด้วยละ

365
00:20:30,501 --> 00:20:33,876
ฉันจะเลื่อนสัมภาษณ์นิตยสารไปจนบ่าย

366
00:20:33,959 --> 00:20:36,876
- เฮ่ ฉันระวังอยู่แล้ว
- ไงทุกคน เป็นไง

367
00:20:36,959 --> 00:20:39,084
เฮ่ สบายดี ไม่เจอกันซะนานนะ

368
00:20:39,168 --> 00:20:40,001
ไง!

369
00:20:40,084 --> 00:20:42,334
- ไม่เจอตั้งนานเนอะ
- ใช่

370
00:20:42,418 --> 00:20:45,459
- จะเอาเหล้ามาแช่ไหมล่ะ
- ได้ เดี๋ยวไปเอาเอง

371
00:20:45,543 --> 00:20:46,876
ฉันอยากดื่มอะไรเหมือนกัน

372
00:20:46,959 --> 00:20:48,418
- ไง ลีโอ
- ไง…

373
00:20:48,501 --> 00:20:49,626
ฉันเอามอนตี้มาด้วย

374
00:20:50,293 --> 00:20:51,293
เอามอนตี้หน่อยไหม

375
00:20:53,168 --> 00:20:58,084
ความตายคือสิ่งใหม่สำหรับลูกๆ ผม
พวกเขาไม่เคยต้องเจอมันมาก่อน

376
00:20:59,126 --> 00:21:03,501
แต่เหมือนเรื่องอื่นๆ คนอัชเชอร์ปรับตัวไว

377
00:21:03,584 --> 00:21:06,251
สิ่งหนึ่งที่ผมพยายามสอนพวกเขา
ศิลปะของการพลิกโฉมธุรกิจ

378
00:21:07,543 --> 00:21:09,084
เมื่อชีวิตหยิบยื่นมะนาวให้…

379
00:21:09,168 --> 00:21:10,251
จงทำน้ำมะนาวใช่ไหม

380
00:21:15,043 --> 00:21:15,876
ไม่

381
00:21:23,126 --> 00:21:25,251
อย่างแรก ต้องทำแคมเปญกับสื่อเยอะๆ

382
00:21:25,334 --> 00:21:28,334
เพื่อจูงใจให้คนเชื่อว่ามะนาวหายากซะเหลือเกิน

383
00:21:28,418 --> 00:21:33,168
ซึ่งจะได้ผลถ้าคุณกักตุนมะนาว
ควบคุมอุปทานและกองทัพสื่อไว้ในมือ

384
00:21:34,459 --> 00:21:37,834
มะนาวเป็นเพียงวิธีเดียวที่จะพูดว่า "ผมรักคุณ"
เครื่องประดับที่ต้องมี

385
00:21:37,918 --> 00:21:40,376
สำหรับงานหมั้นหรือวันครบรอบแต่งงาน

386
00:21:40,459 --> 00:21:43,334
กุหลาบเชยไปแล้ว มะนาวกำลังฮิต

387
00:21:43,418 --> 00:21:46,876
ป้ายโฆษณาที่เขียนว่าเธอจะไม่มีเซ็กซ์กับคุณ
เว้นแต่คุณจะมีมะนาวให้เธอ

388
00:21:46,959 --> 00:21:48,293
คุณเจียระไนเพชรเป็นมะนาว

389
00:21:48,918 --> 00:21:52,668
กำไลมะนาวรุ่นพิเศษจำนวนจำกัด
เพชรเหลืองตั้งชื่อว่าหยดน้ำมะนาว

390
00:21:52,751 --> 00:21:55,876
คุณให้แอปเปิลเรียกระบบปฏิบัติการใหม่
ว่าโอเอส-เลมอง

391
00:21:55,959 --> 00:21:57,876
อ่านออกเสียงเป็น "ง"

392
00:21:57,959 --> 00:22:02,793
คุณขึ้นราคามะนาวออร์แกนิกได้ 40 เปอร์เซ็นต์
ขึ้น 50 เปอร์เซ็นต์กับมะนาวไร้ตำหนิ

393
00:22:02,876 --> 00:22:05,001
คุณส่งพวกล็อบบียิสต์มะนาวเข้าไปอยู่เต็มรัฐสภา

394
00:22:05,084 --> 00:22:08,251
คุณให้สาวคาร์แดเชียนดูดซีกมะนาว
ในคลิปหลุดเซ็กซ์สยิว

395
00:22:10,001 --> 00:22:12,793
ให้ทิโมธี ชาลาเมต์
สวมรองเท้ามะนาวที่เมืองคานส์

396
00:22:14,501 --> 00:22:15,793
ปล่อยแคมเปญแฮชแท็ก

397
00:22:15,876 --> 00:22:20,168
เลิกพูดว่า "เจ๋ง" หรือ "แจ่ม" หรือ "สุดยอด"
ไม่ ให้พูดว่า "มะนาว" แทน

398
00:22:21,418 --> 00:22:22,626
"ดูหนังเรื่องนั้นรึยัง"

399
00:22:22,709 --> 00:22:25,376
"ไปคอนเสิร์ตนั่นมารึยัง มันโคตรมะนาวว่ะ"

400
00:22:26,876 --> 00:22:30,709
บิลลี ไอลิช "โอเอ็มจี แฮชแท็ก… มะนาว"

401
00:22:32,126 --> 00:22:34,793
คุณให้ดร.ออซแนะนำให้คนกินมะนาวสี่ลูกต่อวัน

402
00:22:34,876 --> 00:22:37,793
และยาเหน็บเสริมจากมะนาวเพื่อกำจัดสารพิษ

403
00:22:37,876 --> 00:22:41,376
เพราะไม่มีอะไรน่ากลัวไปกว่าสารพิษ

404
00:22:41,459 --> 00:22:42,793
แล้วคุณก็เอาเมล็ดไปจดสิทธิบัตร

405
00:22:45,668 --> 00:22:47,293
คุณเขียนรหัสพันธุกรรมใหม่

406
00:22:47,376 --> 00:22:50,334
ที่ทำให้มะนาวดูเหมือนเต้านมมากขึ้น…

407
00:22:50,418 --> 00:22:53,709
และคุณได้รูปแบบยีนสำหรับลำดับดีเอ็นเอ
มะนาวรูปทรงเต้านม

408
00:22:53,793 --> 00:22:56,001
แล้วคุณก็ผสมข้ามเกสร…

409
00:22:56,084 --> 00:22:58,626
และปล่อยให้เมล็ดพันธุ์แพร่กระจายไป

410
00:22:58,709 --> 00:23:01,418
จากนั้นก็ฟ้องชาวไร่ชาวนาข้อหาละเมิดลิขสิทธิ์

411
00:23:01,501 --> 00:23:03,751
เมื่อรหัสพันธุกรรมนั่นไปโผล่ในที่ดินพวกเขา

412
00:23:04,334 --> 00:23:08,084
นั่งเฉยๆ โกยเงินล้านง่ายๆ จนกระทั่งคุณพอใจ

413
00:23:08,793 --> 00:23:11,543
คุณก็ค่อยขายอาณาจักรมะนาว
สักไม่กี่พันล้านดอลลาร์

414
00:23:11,626 --> 00:23:14,626
นั่นละ ตอนนั้นต่างหากที่คุณค่อยทำน้ำมะนาว

415
00:23:30,751 --> 00:23:33,126
เพอร์รี่มียาน่าสนใจบางอย่างในร่างกาย

416
00:23:33,959 --> 00:23:38,418
ที่จริงรายงานชันสูตรพิษวิทยา
บอกว่าเขามีมอนตี้ในกระแสเลือด

417
00:23:39,251 --> 00:23:41,501
หนนี้คงไม่ได้คั้นเป็นน้ำมะนาวออกมาสินะ

418
00:23:42,168 --> 00:23:43,376
มอนตี้คือบ้าอะไรกัน

419
00:23:43,459 --> 00:23:47,751
ยาที่แก๊งค้ายาดัดแปลง
จากอนุพันธ์ลิโกโดน ยาของคุณไง

420
00:23:48,459 --> 00:23:49,709
เจอในร่างกายเขา

421
00:23:49,793 --> 00:23:50,626
ตอนเขาตาย

422
00:23:50,709 --> 00:23:52,209
นี่แหละที่ผมพูดถึง

423
00:23:53,334 --> 00:23:54,668
มันเกิดขึ้นตลอดเวลา

424
00:23:55,501 --> 00:23:59,001
นักเคมีมือสมัครเล่นพยายามแกะสูตร
ยาที่สนง.อย.ไฟเขียว

425
00:23:59,084 --> 00:24:00,293
พวกเขาดัดแปลงมัน

426
00:24:00,376 --> 00:24:01,418
มากมายนับไม่ถ้วน

427
00:24:01,501 --> 00:24:03,293
ยาแอลเอสดีเหลว ยาดาวน์เซ็ต ตอนนี้ก็…

428
00:24:05,043 --> 00:24:07,251
มอนตี้ ใช่ไหม

429
00:24:07,334 --> 00:24:09,959
มันถูกแก้ไขจากรายงานต้นฉบับของจนท.ชันสูตร

430
00:24:10,043 --> 00:24:13,001
มันถูกยับยั้งไว้กว่าสัปดาห์

431
00:24:13,084 --> 00:24:15,543
คุณไม่รู้เรื่องใช่ไหม

432
00:24:15,626 --> 00:24:19,584
ทนายของผม อาเธอร์ พิม คอยปกป้องดูแล

433
00:24:19,668 --> 00:24:22,084
และเขาเก่งมากๆ คุณก็รู้

434
00:24:22,626 --> 00:24:24,251
เขาทำลายคดีคุณสิ้นซาก เพราะงั้น…

435
00:24:29,418 --> 00:24:30,251
มีอะไรเหรอ

436
00:24:51,043 --> 00:24:51,876
ขอโทษที ผม…

437
00:25:04,334 --> 00:25:05,501
ผมว่าผมอยากได้อีกแก้ว

438
00:25:06,293 --> 00:25:07,626
สนใจไหม อ็อกกี้

439
00:25:07,709 --> 00:25:08,834
ไม่เป็นไร

440
00:25:08,918 --> 00:25:10,793
ลิโกโดนน่ะ เอาจริงๆ นะ

441
00:25:10,876 --> 00:25:15,459
ผมเคยคิดว่าผมไม่น่าไปข้องแวะกับยานั่นเลย

442
00:25:16,293 --> 00:25:17,251
ผมไร้เดียงสาไปหน่อย

443
00:25:17,834 --> 00:25:20,834
บอกตามตรงนะ ผม…
ตอนคุณยังหนุ่ม อะไรก็ยั้งคุณไม่อยู่ คุณ…

444
00:25:22,543 --> 00:25:24,418
พระเจ้าสิ คุณคิดไปเยอะแยะ

445
00:25:25,001 --> 00:25:28,709
เหมือนที่คุณคิดว่านักเคมีคงไม่โกหก
เรื่องที่ยามีสรรพคุณเสพติด

446
00:25:28,793 --> 00:25:32,501
คุณคิดว่าบริษัทคุณจะมีจริยธรรมกับยาที่คุณเสนอ
และคุณคิดไปเองว่า…

447
00:25:45,084 --> 00:25:46,334
รู้ไหม มันไม่ใช่ของผม

448
00:25:47,126 --> 00:25:48,584
ผมจะบอกให้ ยาลิโกโดนน่ะ

449
00:25:48,668 --> 00:25:51,418
คุณโยนขี้มาให้ผม พูดพล่อยๆ จะสื่อว่าอะไร

450
00:25:51,501 --> 00:25:52,918
ว่าลิโกโดนฆ่าลูกชายผมเหรอ

451
00:25:53,001 --> 00:25:56,501
ผมไม่ได้คิดค้นยานั่น ไม่ได้ออกแบบยานั่น
ลิโกโดนไม่ใช่ยาผม…

452
00:25:56,584 --> 00:25:58,584
ร็อดเดอริก คุณว่าคุณฆ่าลูกชายตัวเอง
ผมไม่ได้พูด

453
00:25:58,668 --> 00:26:01,918
ไม่ใช่ด้วย… ไม่ ไม่ใช่ด้วยยานั่น
บ้าเอ๊ย คุณไม่ฟัง

454
00:26:02,001 --> 00:26:02,834
ไม่ใช่ยังงั้น…

455
00:26:26,209 --> 00:26:31,584
รู้ไหม ลิโกโดนน่ะ มันเป็นหลายอย่าง…
กับหลายๆ คน

456
00:26:32,543 --> 00:26:34,959
ผมเองก็เป็นเหยื่อพอๆ กับคนอื่น

457
00:26:36,001 --> 00:26:36,876
ผมเป็นคนกลาง

458
00:26:37,626 --> 00:26:38,959
แต่มันไม่ใช่ยาผม

459
00:26:40,418 --> 00:26:41,501
มันไม่เคยเป็นยาผม

460
00:26:42,668 --> 00:26:44,418
- นี่ยาผมนะ
- หยุด! เดี๋ยว…

461
00:26:44,501 --> 00:26:45,334
(ฮัสต์เลอร์)

462
00:26:45,459 --> 00:26:48,584
ไม่ ผมเป็นคนเจอนักเคมี
ผมเดินเอายานี่มาเสนอและคุณอนุมัติ

463
00:26:48,668 --> 00:26:51,834
แล้วข่าวเหลวไหลที่ฟอร์จูนาโต้
ซื้อบริษัทเวชภัณฑ์แลนดอร์นี่มันบ้าอะไร

464
00:26:51,918 --> 00:26:53,376
เขาปรี่เข้ามา

465
00:26:53,459 --> 00:26:54,293
ไม่เป็นไร

466
00:26:59,959 --> 00:27:01,209
เอาละ ตามสบาย

467
00:27:06,584 --> 00:27:08,668
ฉันมาคิดดูนะ ถูกของนาย

468
00:27:09,501 --> 00:27:12,043
ลิโกโดน อภิมหาโคตรเหมืองทอง

469
00:27:12,126 --> 00:27:13,501
นั่นมันที่ผมเสนอ

470
00:27:13,584 --> 00:27:16,251
โทษนะ นายมีข้อตกลงพิเศษอะไร
กับบริษัทเวชภัณฑ์แลนดอร์รึเปล่า

471
00:27:16,334 --> 00:27:17,251
- ไม่ แต่ผม…
- ไม่เหรอ

472
00:27:17,334 --> 00:27:19,209
ผมกับเมตเซอร์ เราร่างข้อเสนอ

473
00:27:19,334 --> 00:27:22,584
ใช่ เขาคิดค้นลิโกโดนที่แลนดอร์

474
00:27:22,668 --> 00:27:26,459
พวกนั้นเป็นเจ้าของ เมตเซอร์ไม่ใช่เจ้าของ
เขาไม่มีสิทธิ์ตกลงข้อเสนอที่ว่า

475
00:27:26,543 --> 00:27:27,626
มันอยู่ในสัญญาเขา

476
00:27:27,709 --> 00:27:30,251
ทรัพย์สินทางปัญญาทุกอย่างที่เขาทำขึ้น
ขณะเป็นลูกจ้างบริษัท…

477
00:27:30,334 --> 00:27:31,168
ไม่

478
00:27:31,251 --> 00:27:33,376
ใช้ทรัพยากรของแลนดอร์
จะถือเป็นสิทธิ์สมบูรณ์…

479
00:27:33,459 --> 00:27:35,959
ไม่ เขาว่าเขาคิดค้นมัน
เขาเป็นเจ้าของ ยาเป็นของเขา

480
00:27:36,043 --> 00:27:39,209
เพราะงั้นเขาถึงเป็นนักเคมี ไม่ใช่ทนาย

481
00:27:39,918 --> 00:27:41,251
แลนดอร์เป็นเจ้าของทั้งหมด

482
00:27:41,334 --> 00:27:43,834
และฉันก็เพิ่งซื้อแลนดอร์
ดังนั้นตอนนี้ฉันเป็นเจ้าของมัน

483
00:27:43,918 --> 00:27:45,709
ฉันเป็นเจ้าของเมตเซอร์ด้วยซ้ำ

484
00:27:45,793 --> 00:27:46,834
มันจบแล้ว

485
00:27:46,918 --> 00:27:49,293
และไม่ ร็อด ฉันไม่ได้ไปขอนายเพราะ…

486
00:27:50,293 --> 00:27:52,751
นายเป็นใครงั้นเหรอในสมการนี้

487
00:27:52,834 --> 00:27:55,418
นายคิดว่าจะเกิดอะไรขึ้น ฉันสงสัยนะ

488
00:27:55,501 --> 00:28:00,334
นายจะเดินเข้ามาในนี้
คุยนิดหน่อย และจากนั้นเราก็… ยังไง

489
00:28:01,084 --> 00:28:02,293
เป็นหุ้นส่วนกันรึไง

490
00:28:02,376 --> 00:28:04,709
นายไต่เต้าจากห้องจดหมาย
มาถึงห้องบอร์ดบริหาร

491
00:28:04,793 --> 00:28:07,751
และฉันหันไปพูดกับนาย
"เฮ่ ร็อด เราจะเอาไงกันต่อ"

492
00:28:09,168 --> 00:28:11,584
ไม่เอาน่าพวก นายฉลาดกว่านั้น

493
00:28:12,501 --> 00:28:15,668
นายทำแบบฉันไม่ได้ นายซื้อแลนดอร์ไม่ได้

494
00:28:15,751 --> 00:28:17,834
นายเอาเมตเซอร์ไม่อยู่

495
00:28:17,918 --> 00:28:19,793
นายคุมลิโกโดนไม่ได้

496
00:28:19,876 --> 00:28:25,501
นายทำไม่ได้สักอย่างเพราะนายไม่มีอำนาจ

497
00:28:28,543 --> 00:28:30,459
ยังไม่มี และนั่นไม่ใช่ความผิดฉัน

498
00:28:30,543 --> 00:28:32,084
ทั้งหมดเป็นไอเดียของผม

499
00:28:32,168 --> 00:28:34,959
ไม่ ไม่ใช่ ไอเดียมันก็เท่านั้น

500
00:28:35,043 --> 00:28:37,709
ไอเดียคือตดที่สมองนายปล่อยออกมา

501
00:28:39,459 --> 00:28:42,918
แต่ถ้านายจดสิทธิบัตรไอเดีย
มันถึงจะเป็นสินทรัพย์

502
00:28:43,501 --> 00:28:44,418
นายเข้าใจรึยัง

503
00:28:46,293 --> 00:28:47,126
โอเค ฟังนะ

504
00:28:48,918 --> 00:28:51,709
นี่คือสิ่งที่นายได้รับ โอเคไหม

505
00:28:51,793 --> 00:28:54,376
นี่อาจเป็นสิ่งที่ฟังดูเล็กน้อย แต่ไม่ใช่

506
00:28:54,459 --> 00:28:58,043
นายได้รับ ณ ชั่วขณะหนึ่ง ความซึ้งใจจากฉัน

507
00:28:58,751 --> 00:29:00,959
และนั่นสามารถเป็นสินทรัพย์ได้

508
00:29:01,043 --> 00:29:04,418
ให้ตายสิ มันสร้างมูลค่าได้ด้วยซ้ำ

509
00:29:04,501 --> 00:29:06,751
เพราะฉันจะเขียนเช็คให้นาย

510
00:29:06,834 --> 00:29:12,251
จำนวน 500 ดอลลาร์

511
00:29:12,334 --> 00:29:16,459
ฉันไม่ต้องทำแบบนี้ โอเค
ฉันไม่จ่ายค่านายหน้าเป็นค่าไอเดียหรอกนะ

512
00:29:16,543 --> 00:29:18,418
ฉันไม่จ่ายค่าลมตดใครทั้งนั้น

513
00:29:18,501 --> 00:29:20,834
แต่นายเป็นคนฉลาด นายจะเอาเงินก้อนนี้ไป

514
00:29:20,918 --> 00:29:23,126
เอาไปซื้อของสวยๆ ให้เมียนาย

515
00:29:26,043 --> 00:29:26,959
เงินค่าเปล่าประโยชน์

516
00:29:27,709 --> 00:29:29,751
เงินค่าคำพูด

517
00:29:29,834 --> 00:29:31,334
เงินค่าความว่างเปล่า

518
00:29:31,418 --> 00:29:35,334
นายเดินเข้ามา ตดไอเดียออกมา
และเปลี่ยนมันเป็นเงิน 500 ดอลลาร์

519
00:29:35,418 --> 00:29:39,793
และตอนนี้ถ้านายฉลาด นายจะรู้ว่า
ความซึ้งใจของฉันมีมูลค่า

520
00:29:41,584 --> 00:29:44,293
นายจะรู้ว่า "ผู้ชายคนนี้ชอบไอเดียฉัน"

521
00:29:45,168 --> 00:29:48,084
ผู้จัดการที่ดีอยากเก็บคนไอเดียดีๆ ไว้

522
00:29:50,876 --> 00:29:53,376
ความซึ้งใจมีค่ากว่าที่นายคิดใช่ไหมล่ะ

523
00:29:53,459 --> 00:29:57,251
และตอนนี้นายกำลังคิดว่า
"เขาซาบซึ้งใจมากพอจะเลื่อนขั้นฉันไหมนะ"

524
00:29:57,334 --> 00:29:59,918
และคำตอบคือ "ใช่"

525
00:30:00,543 --> 00:30:02,793
เพราะผู้ชายที่มีไอเดียดีๆ คนนั้น

526
00:30:03,709 --> 00:30:07,626
ฉันไม่อยากขึ้นลงลิฟต์นาน
เพื่อจะเจอกับหมอนั่นกับไอเดียของเขา

527
00:30:08,584 --> 00:30:12,168
ควรให้เขามาอยู่ชั้นสี่ ดีกว่าอยู่ใต้ดินชั้นสอง
อาจจะที่ชั้นสิบ

528
00:30:12,251 --> 00:30:14,501
จะได้ขึ้นลงลิฟต์ไม่นาน
เพื่อจะฟังไอเดียดีๆ พวกนั้น

529
00:30:14,584 --> 00:30:17,751
บางทีในอนาคต ฉันอาจอยากให้เขามาอยู่ชั้นนี้

530
00:30:18,918 --> 00:30:20,043
สุดทางเดินจากออฟฟิศฉัน

531
00:30:20,126 --> 00:30:23,459
ฉันอาจอยากให้เขาอยู่ข้างห้องฉันด้วยซ้ำ

532
00:30:24,668 --> 00:30:28,126
นายเห็นภาพใหญ่ไหม เข้าใจฉันไหม ร็อดเดอริก

533
00:30:31,209 --> 00:30:32,168
ผมเข้าใจคุณ

534
00:30:32,251 --> 00:30:35,001
โอเค ดี ดังนั้นถ้านายช่วยเลิกมั่นหน้ามั่นโหนก

535
00:30:35,084 --> 00:30:37,126
หุบปากและหัดฟังฉันสักแป๊บ

536
00:30:37,209 --> 00:30:39,668
นายจะเริ่มเข้าใจว่านายพอจะมีที่ทางอยู่บ้าง

537
00:30:39,751 --> 00:30:43,084
ที่ทางที่จะช่วยให้นายเข้าใกล้
ที่ที่อยากไปให้ถึงมากขึ้น

538
00:30:44,709 --> 00:30:47,793
หรือนายอยากแหกปากใส่ฉันอีก
และถูกไล่ไปพเนจรริมถนน

539
00:30:54,418 --> 00:30:55,251
ยังงั้นสิ

540
00:30:56,418 --> 00:30:58,126
เห็นไหม นึกแล้วเชียวว่านายฉลาด

541
00:31:02,501 --> 00:31:06,293
ทีนี้ มาคุยกันเรื่องอนาคตนายที่ฟอร์จูนาโต้

542
00:31:20,793 --> 00:31:24,084
- ฉันดูออกนะ
- พูดอะไรของเธอ

543
00:31:24,168 --> 00:31:26,668
พี่กำลังฉลองอยู่

544
00:31:28,251 --> 00:31:29,126
พี่ได้อะไรบ้าง

545
00:31:29,918 --> 00:31:31,334
เงินเดือนขึ้น 15 เปอร์เซ็นต์

546
00:31:31,418 --> 00:31:35,459
พี่ย้ายมาอยู่ชั้นสี่ และได้เงินอีก 500

547
00:31:35,543 --> 00:31:37,709
ห้าร้อยดอลลาร์สมัยนี้

548
00:31:37,793 --> 00:31:39,376
- เยอะมากสำหรับเรา
- ใช่

549
00:31:39,501 --> 00:31:40,959
นี่เป็นเรื่องดีนะ ร็อดดี้

550
00:31:42,126 --> 00:31:44,709
จำตอนแรกที่เราได้ไปอยู่กับบ้านมัลดูนได้ไหม

551
00:31:46,751 --> 00:31:49,084
พวกเขาเป็นผู้อุปถัมภ์แรกของเราหลังแม่ตาย

552
00:31:49,168 --> 00:31:52,876
นิสัยแย่มาก มีเด็กอุปถัมภ์ห้าคน
ได้เช็คค่าเลี้ยงดูห้าใบ

553
00:31:52,959 --> 00:31:55,126
พวกเขาได้เงินเหนาะๆ

554
00:31:55,209 --> 00:31:57,918
จับเราอยู่ในห้องเล็กๆ เจียดอาหารให้เรากิน

555
00:31:58,001 --> 00:32:00,501
เอาเช็คไปขึ้นเงินสด
และเก็บเงินส่วนใหญ่เอาไว้ซะเอง

556
00:32:00,584 --> 00:32:03,543
ร็อดเดอริกแข็งขืน

557
00:32:03,626 --> 00:32:04,959
ร้องเรียนพวกมัน

558
00:32:05,043 --> 00:32:07,043
นรกมาเยือน พวกมันโดนจังๆ

559
00:32:08,168 --> 00:32:09,001
ถูกตั้งข้อหา

560
00:32:10,876 --> 00:32:11,876
พี่โดนอะไรล่ะ

561
00:32:13,001 --> 00:32:15,126
ถูกขังในตู้เสื้อผ้าซะส่วนใหญ่

562
00:32:15,209 --> 00:32:16,043
ใช่

563
00:32:16,626 --> 00:32:19,001
ฉัน… ใช้วิธีอื่น

564
00:32:20,418 --> 00:32:23,834
- เธอประจบ
- ฉันทำตัวให้เป็นคนโปรด

565
00:32:24,709 --> 00:32:25,626
ในบรรดาเด็กทุกคน

566
00:32:26,418 --> 00:32:28,668
พร่ำบอกคุณนายมัลดูน ว่าชีวิตเธอลำบากแค่ไหน

567
00:32:28,751 --> 00:32:30,126
"หนูไม่รู้ว่าคุณทนมาได้ยังไง"

568
00:32:30,209 --> 00:32:33,251
ถึงขนาดแนะวิธีช่วยเธอประหยัดมากขึ้น

569
00:32:33,334 --> 00:32:35,501
โกยเงินจากเช็คค่าเลี้ยงดูมากขึ้น

570
00:32:36,043 --> 00:32:36,876
และมันได้ผล

571
00:32:38,793 --> 00:32:40,918
เธอเริ่มเห็นฉันเป็นคนช่วยเธอ

572
00:32:41,001 --> 00:32:44,709
เธอมอบความรับผิดชอบให้ฉัน และยิ่งกว่า

573
00:32:45,668 --> 00:32:49,459
และไม่นาน เธอไม่ปิดบังยอดบัญชีด้วยซ้ำ
ตอนฉันเข้าไปในห้อง

574
00:32:50,709 --> 00:32:51,709
แล้วเกิดอะไรขึ้น

575
00:32:52,709 --> 00:32:53,709
สังคมสงเคราะห์

576
00:32:53,793 --> 00:32:54,626
เข้ามาหยุดทุกอย่าง

577
00:32:56,668 --> 00:32:57,584
ใช่ไหม

578
00:32:57,668 --> 00:33:00,626
ตอนฉันตัดสินใจว่าได้เวลาแล้ว

579
00:33:03,126 --> 00:33:05,793
เธอไม่รู้ว่าเป็นฝีมือฉัน
จนกระทั่งโดนจับใส่กุญแจมือ

580
00:33:08,376 --> 00:33:10,418
พี่มักพุ่งชนเสมอ

581
00:33:12,084 --> 00:33:14,709
และฉันจะรักพี่เสมอที่ทำแบบนั้น

582
00:33:16,043 --> 00:33:19,001
รูฟัส กริสโวลด์ก็คือคุณนายมัลดูนใส่สูทสวยๆ

583
00:33:19,834 --> 00:33:24,334
พี่พุ่งใส่เขา พี่ถูกขังในตู้
และเขาจะขังพี่ไว้ในนั้นด้วย

584
00:33:24,418 --> 00:33:27,084
และยิ่งพี่สู้กลับ เขาก็ยิ่งกักขังพี่

585
00:33:27,168 --> 00:33:29,293
จนกระทั่งพี่ถูกฝังในหลุมศพเล็กๆ ของพี่เอง

586
00:33:30,293 --> 00:33:31,959
แต่ตอนนี้พี่ฉลาดกว่านั้น

587
00:33:34,084 --> 00:33:35,709
พี่ไม่วิ่งปรี่เข้าหาเขา

588
00:33:37,584 --> 00:33:39,584
พี่อยู่เคียงข้างเขา

589
00:33:39,668 --> 00:33:42,626
ทำให้เขาอยากยื่นเกรียงให้พี่

590
00:33:43,418 --> 00:33:45,126
สอนพี่ว่ามันใช้งานยังไง

591
00:33:47,959 --> 00:33:50,834
แล้วพี่ค่อยเอาเกรียงแทงเขาซะ

592
00:33:54,418 --> 00:33:56,876
เราซื้อยาให้แทมมี่ได้ซะที

593
00:33:58,501 --> 00:34:01,293
นี่ก็สามเดือนแล้วที่เราไม่มีเงินพอจะซื้อยานั่น

594
00:34:01,376 --> 00:34:03,334
ตอนนี้ซื้อได้แล้ว เยี่ยมไปเลย

595
00:34:03,418 --> 00:34:04,543
เยี่ยมจริงๆ

596
00:34:05,793 --> 00:34:08,668
และเราซ่อมแอร์ได้ด้วย คุณทำสำเร็จ

597
00:34:09,501 --> 00:34:10,751
ผมรู้ ผมรู้

598
00:34:18,418 --> 00:34:21,376
ฉันรู้ว่าน้องสาวคุณเจอมาหนัก

599
00:34:22,709 --> 00:34:24,043
คุณทั้งคู่เจอมาหนัก

600
00:34:24,126 --> 00:34:28,334
คุณต้องเข้มแข็ง คุณกับน้อง

601
00:34:28,418 --> 00:34:30,584
ยังเด็กแท้ๆ และฉันไม่มีวันเข้าใจได้เลย

602
00:34:31,459 --> 00:34:33,001
ไม่เลย ฉันไม่เข้าใจ แต่…

603
00:34:36,001 --> 00:34:37,376
ฉันไม่ชอบเธอ ที่รัก

604
00:34:39,793 --> 00:34:41,418
ขอโทษนะ ฉันไม่ชอบเธอ

605
00:34:41,501 --> 00:34:46,084
"ผมยังเด็กและเธอก็ยังเด็กในอาณาจักรริมทะเล

606
00:34:47,376 --> 00:34:50,293
และเรารักกันด้วยความรักที่ยิ่งใหญ่กว่ารัก

607
00:34:50,376 --> 00:34:52,501
ผมกับแอนนาเบล ลีของผม"

608
00:34:54,376 --> 00:34:55,209
ขออีกสิ

609
00:34:56,584 --> 00:35:00,584
"ด้วยรักที่แม้แต่ทูตแห่งสวรรค์

610
00:35:02,168 --> 00:35:04,043
ยังใคร่มีและอิจฉาเธอและผม"

611
00:35:20,626 --> 00:35:21,459
แม่งเอ๊ย

612
00:35:38,459 --> 00:35:41,709
บ้าจริง

613
00:35:55,668 --> 00:35:56,501
บ้าเอ๊ย

614
00:37:28,043 --> 00:37:32,709
ผมระบุตัวทุกคนในกล้องได้หมด ยกเว้นเธอ

615
00:37:34,543 --> 00:37:36,668
มีกี่คนที่ได้คุยกับผู้หญิงคนนี้

616
00:37:36,751 --> 00:37:40,376
บอกยาก พวกบ๋อยพูดเหมือนกันหมด

617
00:37:40,459 --> 00:37:44,168
พวกเขาไม่เห็นหน้าเธอ
เสื้อคลุมแดง หุ่นเช้ง แค่นั้น

618
00:37:44,251 --> 00:37:47,459
ดูเหมือนว่า… อาจเป็นได้ว่าเธอเตือนพวกเขา

619
00:37:47,543 --> 00:37:49,251
- อาจจะ
- พวกเขาไม่แน่ใจด้วยซ้ำ

620
00:37:49,334 --> 00:37:52,751
พวกเขารู้สึกเหมือนเธอพูดบางอย่าง
แต่จำไม่ได้ว่าพูดอะไร

621
00:37:52,834 --> 00:37:54,501
แค่รู้สึกว่าต้องออกไปจากที่นั่น

622
00:37:54,584 --> 00:37:57,918
ไม่ชอบเลย คือใครเป็นคนทำ ทำไปทำไม

623
00:37:58,001 --> 00:38:01,126
และทำไมไม่ติดต่อมาและเรียกร้องอะไรสักอย่าง

624
00:38:01,209 --> 00:38:02,959
บี้พวกบ๋อยอีกที

625
00:38:03,043 --> 00:38:05,501
ดูสิว่าใครมีเงินเข้ามากผิดปกติ

626
00:38:05,584 --> 00:38:09,001
ซื้อรองเท้าสวย อะไรก็ตามแต่
ในช่วงสองสามสัปดาห์นี้

627
00:38:09,084 --> 00:38:12,626
พี่อาจพูดถูก ร็อดดี้
อาจเป็นแค่อุบัติเหตุสยองขวัญ

628
00:38:12,709 --> 00:38:16,168
แต่ก็ดูทั้งสองความเป็นไปได้นะ อาเธอร์

629
00:38:16,251 --> 00:38:17,168
รับทราบครับ

630
00:38:17,251 --> 00:38:20,376
เราจะรู้เพิ่มเติมตอนมอร์รี่ฟื้น

631
00:38:28,293 --> 00:38:29,501
หวัดดีตอนเช้า

632
00:38:31,084 --> 00:38:33,043
- หรือตอนบ่าย
- ไม่รู้สิ

633
00:38:33,793 --> 00:38:34,626
เฮ่

634
00:38:35,376 --> 00:38:36,209
ผมทำไข่ไว้ให้

635
00:38:37,168 --> 00:38:38,959
อะเมซิ่งเป็นบ้า

636
00:38:39,751 --> 00:38:41,376
ช็อกนะเนี่ยที่คุณตื่นมาทำกับข้าวไหว

637
00:38:41,459 --> 00:38:43,834
นึกว่าจะเมาสลบไม่รู้เรื่องถึงพรุ่งนี้

638
00:38:45,376 --> 00:38:46,584
คุณเก็บกวาดเหรอ

639
00:38:46,668 --> 00:38:47,501
ก็ใช่น่ะสิ

640
00:38:48,418 --> 00:38:50,959
ใช่ ไม่รู้สิ ความเศร้านี่ตลกเนอะ

641
00:38:51,043 --> 00:38:51,959
คีธเพิ่งส่งแชตมา

642
00:38:54,501 --> 00:38:57,209
เลียมหมดสภาพตอนกลับถึงบ้านเมื่อคืน

643
00:38:59,584 --> 00:39:00,709
ใช่ เมื่อคืน…

644
00:39:02,876 --> 00:39:06,876
ที่จริง ผม… ผมจำไม่ได้ มันเป็นยังไงเหรอ

645
00:39:07,834 --> 00:39:10,543
เป็นอย่างที่คุณคิดว่าเป็นน่ะแหละ
เป็นซะยิ่งกว่าอีก

646
00:39:11,543 --> 00:39:13,084
ดีใจนะที่คุณจำไม่ได้

647
00:39:13,168 --> 00:39:16,043
ถือว่าโชคดีละกัน

648
00:39:17,918 --> 00:39:18,751
ทำไม

649
00:39:19,334 --> 00:39:20,168
สภาพผมเป็นไง

650
00:39:20,876 --> 00:39:21,709
ดูไม่จืด

651
00:39:21,793 --> 00:39:26,043
ใช่ แต่มีอะไรไหม… ไม่รู้สิ
อะไรที่แปลกไป อะไรก็ได้…

652
00:39:26,126 --> 00:39:27,126
ผมไม่ได้พูดนะ

653
00:39:30,626 --> 00:39:31,459
ใช่ บ้าจริง

654
00:39:32,376 --> 00:39:36,334
ผมจำไม่ได้สักอย่างหลังคามิลกลับไป

655
00:39:36,418 --> 00:39:37,793
ไม่มีอะไรที่คุณว่าแปลกใช่ปะ

656
00:39:37,876 --> 00:39:38,876
พลูโตอยู่ไหน

657
00:39:41,043 --> 00:39:41,876
ไม่รู้สิ

658
00:39:42,876 --> 00:39:44,709
ผมเอาชามอาหารไปวางให้มัน ดูสิ

659
00:39:45,334 --> 00:39:47,251
ตื่นปุ๊บก็วางให้ปั๊บเลย

660
00:39:47,334 --> 00:39:48,709
แต่ไม่ยักได้ยิน…

661
00:39:49,751 --> 00:39:51,668
เชี่ย เราเผลอปล่อยมันออกนอกบ้านรึเปล่า

662
00:39:52,459 --> 00:39:54,709
บ้าเอ๊ย ไม่นะ

663
00:39:56,876 --> 00:39:59,334
เฮ่ มันกลับมาตลอดแหละ

664
00:40:00,751 --> 00:40:02,501
คราวก่อนหายไปกี่วัน

665
00:40:02,584 --> 00:40:03,793
สามวัน

666
00:40:05,543 --> 00:40:08,126
เธอยังไม่ได้สติ เช็กเมื่อชั่วโมงก่อน

667
00:40:08,209 --> 00:40:09,793
อาการทรงตัว แต่ไม่มีอะไรคืบหน้า

668
00:40:09,876 --> 00:40:11,168
หนูเข้าใจค่ะ

669
00:40:13,876 --> 00:40:18,168
หนูยัง… หนูอยากเยี่ยมแม่ ถ้าไม่ว่าอะไร

670
00:40:39,293 --> 00:40:40,126
แม่คะ

671
00:40:44,001 --> 00:40:46,918
แม่คะ! ไม่เป็นไร หนูอยู่นี่ แม่คะ

672
00:40:49,668 --> 00:40:52,376
แม่คะ! แม่ อย่าทำยังงั้น!

673
00:40:52,459 --> 00:40:55,209
เฮ่ แม่หนูฟื้นแล้ว แต่เธอสติแตก!

674
00:40:55,293 --> 00:40:57,626
แม่! อย่าทำยังงั้น! แม่คะ!

675
00:40:58,626 --> 00:41:00,459
เร็วหน่อย! แม่คะ!

676
00:41:09,501 --> 00:41:10,751
หวัดดี แพมใช่ไหมคะ

677
00:41:11,834 --> 00:41:14,043
หวัดดี นี่… นี่วิคตอรีน ลาฟูร์การ์ด

678
00:41:14,751 --> 00:41:16,501
เราเจอกันเมื่อวานที่คลินิก ฉัน…

679
00:41:17,709 --> 00:41:18,543
ค่ะ

680
00:41:19,376 --> 00:41:21,709
ค่ะ ใช่ค่ะ ใช่

681
00:41:23,459 --> 00:41:27,543
คือฟังนะ หมอกับฉัน เราดูแฟ้มประวัติคุณ

682
00:41:27,626 --> 00:41:31,084
และฉันจำได้ว่าคุณพูดถึงอาการหัวใจเต้นผิดปกติ

683
00:41:34,376 --> 00:41:38,251
คือเรากำลังจะเริ่มทดลอง
การรักษาที่น่าตื่นเต้นมากๆ

684
00:41:38,334 --> 00:41:39,543
อุปกรณ์ตัวใหม่

685
00:41:39,626 --> 00:41:43,209
ที่ฉันคิดว่าคุณจะเป็นผู้เข้าร่วมที่วิเศษมาก

686
00:41:44,043 --> 00:41:46,084
ถ้าคุณสนใจน่ะนะ

687
00:41:49,543 --> 00:41:52,709
นายมาสาย และฉันหวังว่า
นายจะมีข่าวคืบหน้าเรื่องวิคนะ

688
00:41:52,793 --> 00:41:55,959
แต่ไว้เราค่อยคุยเพราะวันนี้ฉันเจอมาหนัก

689
00:41:56,043 --> 00:41:58,793
และฉันอยากนอนแผ่หราและลืมโลกไปซะ

690
00:42:00,126 --> 00:42:02,709
- เธอสองคนก็มีหน้าที่ต้องทำ
- คามิล

691
00:42:02,793 --> 00:42:05,251
อย่าคุยกับฉันจนกว่าฉันจะน้ำแตกอย่างน้อยสองรอบ

692
00:42:06,709 --> 00:42:07,876
เวร

693
00:42:08,543 --> 00:42:09,793
ไม่เป็นไร เธอทำได้

694
00:42:11,751 --> 00:42:16,001
ด้วยความเคารพ เรื่องพรรค์นี้จะไม่เกิดขึ้นอีก

695
00:42:16,918 --> 00:42:18,126
อยากฟังขึ้นมาเลย

696
00:42:21,334 --> 00:42:22,376
โอ้ แม่เจ้า

697
00:42:23,084 --> 00:42:24,293
ไอ้พวกเด็กน้อย

698
00:42:24,834 --> 00:42:25,918
มันเป็นไปของมันเอง

699
00:42:26,001 --> 00:42:26,959
อย่าพูดด้อยค่า

700
00:42:27,043 --> 00:42:30,626
- เราคบกันอยู่ และเราจริงจัง
- พับผ่าสิวะ

701
00:42:30,709 --> 00:42:32,709
- ที่ทำอยู่นี่น่ารังเกียจไม่เหมาะสมสุดๆ…
- ทีน่า

702
00:42:32,793 --> 00:42:35,543
และเราพยายามหาทางบอกคุณ

703
00:42:35,626 --> 00:42:37,668
แต่เรากลัวผลกระทบที่จะตามมาซึ่งไม่ดีแน่

704
00:42:37,751 --> 00:42:38,584
อย่าพูด

705
00:42:39,501 --> 00:42:40,376
เธอรักกัน

706
00:42:42,626 --> 00:42:43,459
ใช่

707
00:42:43,543 --> 00:42:45,334
โอ้ พระเจ้า วันเฮงซวยแท้ๆ

708
00:42:45,418 --> 00:42:50,168
โอเค เธอสองคนเซ็นสัญญารักษาความลับ
ซึ่งจะบอกว่ามันเลิศมาก

709
00:42:50,251 --> 00:42:51,876
พวกเธอควรกลับไปอ่านอีกที

710
00:42:51,959 --> 00:42:55,043
แถมเธอทั้งคู่ ถ้าพอจำได้
ยังเซ็นเอกสารยินยอม เพราะงั้น…

711
00:42:55,126 --> 00:42:57,501
ตอนนั้นเราก็คิดว่ามันแปลกๆ เหมือนกัน

712
00:42:57,584 --> 00:42:59,918
เธอคิดว่ามันแปลกเหรอ ฉันไม่ใช่อีงั่งนะ

713
00:43:00,001 --> 00:43:02,668
และอย่างที่ฉันบอกตอนจ้างพวกเธอ

714
00:43:04,209 --> 00:43:09,334
ฉันเรียกร้องหลายสิ่งจากผู้ช่วยฉัน

715
00:43:09,418 --> 00:43:10,584
เราเสียใจจริงๆ ครับ

716
00:43:10,668 --> 00:43:13,793
นี่ตำแหน่งบริการจัดเต็มนะยะ

717
00:43:14,543 --> 00:43:16,209
ฉันไม่มี… ฉันมี… โอเค

718
00:43:16,293 --> 00:43:17,626
ฉันมีความอยากเฉพาะ

719
00:43:17,709 --> 00:43:19,793
ฉันมีข้อเรียกร้องเฉพาะ

720
00:43:19,876 --> 00:43:23,459
เพื่อตอบโจทย์ไลฟ์สไตล์
ที่โคตรเฉพาะและไม่เหมือนใครของฉัน

721
00:43:23,543 --> 00:43:26,126
ฉันว่ามันสะดวกซะจริงๆ ที่เธอสองคนเนื้อเต้น

722
00:43:26,209 --> 00:43:28,334
ตอนเซ็นสัญญารักษาความลับ และเอกสารยินยอม

723
00:43:28,418 --> 00:43:30,418
และที่เธอสองคนตกหลุมรักกัน ทีน่า

724
00:43:30,501 --> 00:43:33,959
หนึ่งเดือนหลังจากฉันปลดหนี้กยศ.ให้เธอ ทีน่า

725
00:43:34,043 --> 00:43:35,793
ฉันไม่ได้ชื่อทีน่า คุณรู้ว่าฉันชื่อเบธ

726
00:43:35,876 --> 00:43:37,793
กูไม่สนเชี่ยทั้งนั้น เบธ!

727
00:43:37,876 --> 00:43:42,126
ห่าเอ๊ย โทบี้กับอีเวรทีน่าทำให้กูหัวเราะ

728
00:43:42,209 --> 00:43:45,543
เพราะงั้นที่ทำงาน มึงคือทีน่า!

729
00:43:46,293 --> 00:43:47,709
ทำไมถึงทำตัวโคตร… โอ๊ย

730
00:43:47,793 --> 00:43:49,293
ไมเกรนแดก

731
00:43:53,001 --> 00:43:55,918
ก็ได้ โอเคๆ แกสองคนรักกัน แกรักกัน

732
00:43:56,834 --> 00:43:58,293
น่าเอ็นดูซะไม่มี ไอ้เด็กเปรต

733
00:43:58,376 --> 00:44:01,959
นึกว่าการใช้เวลามากมาย
อยู่กับฟอร์จูนาโต้ อินดัสทรีส์

734
00:44:02,043 --> 00:44:05,001
จะสอนพวกแกเรื่องเคมีในสมองซะบ้าง

735
00:44:05,084 --> 00:44:07,459
ไอ้เด็กเวรใจแตกโดพามีนแดกสมอง

736
00:44:07,543 --> 00:44:09,334
ฉันจะโอนเงินชดเชยให้

737
00:44:09,418 --> 00:44:11,918
คือเราไม่ได้จะลาออก เราแค่อยากให้คุณรู้

738
00:44:12,001 --> 00:44:16,043
ไม่ พวกแกไม่ลาออก แต่โดนไล่ออก
เพราะตอนนี้พวกแกหมดประโยชน์กับฉันแล้ว

739
00:44:16,126 --> 00:44:18,001
ถ้าทำหน้าที่ตามที่สั่งไม่ได้

740
00:44:18,084 --> 00:44:21,459
และฉันไม่สามารถอึ๊บกับพวกแกได้อีก

741
00:44:21,543 --> 00:44:23,709
โดยไม่หัวเราะ เพราะงั้น ตูม จบแค่นี้

742
00:44:24,626 --> 00:44:26,293
พอนอร์เอพิเนฟรินหมดฤทธิ์

743
00:44:26,376 --> 00:44:28,376
และแกสองคนนอนข้างกันบนเตียง

744
00:44:28,459 --> 00:44:31,626
และแกคนใดคนหนึ่งตดออกมาตอนหลับ

745
00:44:32,668 --> 00:44:34,543
พวกแกจะหวนคิดถึงตอนนี้

746
00:44:34,626 --> 00:44:38,168
และรู้ตัวว่าตัดสินใจได้โคตรโง่แค่ไหน

747
00:44:42,709 --> 00:44:44,668
อย่างน้อยได้ข่าวเรื่องวิคบ้างไหม

748
00:44:47,959 --> 00:44:48,793
เอาจริงดิ

749
00:44:53,959 --> 00:44:55,084
จัดการเองแล้วกัน

750
00:44:59,209 --> 00:45:00,084
เธอมาสาย

751
00:45:00,668 --> 00:45:01,626
ไม่เป็นไร

752
00:45:01,709 --> 00:45:02,959
ไม่มืออาชีพเอาซะเลย

753
00:45:03,584 --> 00:45:05,668
ถึงเธอจะเทงาน โลกก็คงไม่แตกหรอกน่า

754
00:45:06,418 --> 00:45:09,084
วันก่อนคุณผ่านอะไรมาตั้งเยอะ
จะยอมรับหรือไม่ก็เถอะ

755
00:45:11,001 --> 00:45:11,876
เธอมาสาย

756
00:45:12,543 --> 00:45:13,376
อ้าว ลอเรนล่ะ

757
00:45:13,459 --> 00:45:16,376
เธอป่วยค่ะ และเธอไม่อยากแพร่เชื้อ

758
00:45:16,459 --> 00:45:19,709
แต่ไม่ต้องห่วงนะคะ เราทำงานด้วยกันตลอดเวลา

759
00:45:19,793 --> 00:45:22,709
เธออธิบายทุกอย่างกับฉันแล้ว
ฉันเลยเข้าใจงานดีค่ะ

760
00:45:23,543 --> 00:45:24,376
ฉันแคนดี้

761
00:45:25,209 --> 00:45:26,084
เธอชื่อแคนดี้

762
00:45:27,084 --> 00:45:30,043
ที่รัก ฉันเป็นได้ทุกคนที่คุณต้องการ

763
00:45:35,418 --> 00:45:37,084
ลอเรนไม่สบายค่ะ

764
00:45:40,543 --> 00:45:43,459
โอเค คุณไหวนะ หรือ…

765
00:45:43,543 --> 00:45:44,959
ฉันไหวค่ะ นี่ใช้ได้

766
00:45:45,793 --> 00:45:47,751
โอเค หวัดดี ผมบิล

767
00:45:47,834 --> 00:45:48,834
เลิศค่ะ

768
00:45:49,584 --> 00:45:52,918
และเราจะกินมื้อค่ำกันก่อนไหม

769
00:45:53,001 --> 00:45:54,334
เอาสิ… เชิญเลย

770
00:45:55,709 --> 00:45:56,543
ขอบคุณมากค่ะ

771
00:46:00,209 --> 00:46:01,209
รู้ไหมคะ…

772
00:46:03,376 --> 00:46:05,001
กลิ่นหอมจัง

773
00:46:09,793 --> 00:46:11,251
และฉันอยากกินอยู่พอดีเลยวันนี้

774
00:46:12,668 --> 00:46:15,376
ฉันเกือบแชตหาคุณตอนออกจากออฟฟิศ

775
00:46:15,459 --> 00:46:19,293
เกือบแชตถามว่าคุณทำพิคคาต้าไก่ไหม

776
00:46:20,668 --> 00:46:21,668
เหมือนคุณรู้แน่ะ

777
00:46:23,918 --> 00:46:24,751
รักคุณจังค่ะ

778
00:46:30,876 --> 00:46:34,376
ใช่ ผมรู้ว่าวันนี้คุณเจอมาหนัก
คุณเลยควรได้กินมัน

779
00:46:35,168 --> 00:46:36,459
เล่าให้ฟังหน่อย วันนี้เป็นไง

780
00:46:36,543 --> 00:46:37,918
วันนี้ไม่เหมือนเดิมค่ะ

781
00:46:38,001 --> 00:46:42,126
และฉันไม่รู้จะเล่ายังไง
ฉัน… ฉันไม่รู้ว่าควรรู้สึกยังไง

782
00:46:42,668 --> 00:46:45,084
ข่าวเศร้าสุดสยอง และ…

783
00:46:46,251 --> 00:46:48,043
ฉันไม่แน่ใจว่าจะรู้สึกยังไงกับมันดี

784
00:46:48,584 --> 00:46:49,459
รู้อะไรไหมคะ

785
00:46:52,168 --> 00:46:57,168
อย่าคุยเรื่องเพอร์รี่ เรื่องครอบครัว
หรือเรื่องอื่นเลยนะคะ

786
00:47:00,001 --> 00:47:00,834
ไม่ใช่คืนนี้

787
00:47:04,543 --> 00:47:06,376
คืนนี้…

788
00:47:06,876 --> 00:47:09,459
ฉันแค่อยากกินมื้อค่ำกับสามีฉัน

789
00:47:10,251 --> 00:47:12,709
ฉันอยากรู้สึกมีตัวตน

790
00:47:13,668 --> 00:47:17,084
และทำทุกอย่างที่เราทำได้เพื่อลืมเรื่องอื่นๆ
ไปซะ

791
00:47:18,043 --> 00:47:19,709
และผ่อนคลาย

792
00:47:21,126 --> 00:47:22,001
และใครจะรู้ล่ะ

793
00:47:24,084 --> 00:47:25,251
วันนี้คุณเป็นยังไงบ้างคะ บิล

794
00:47:28,418 --> 00:47:29,626
วันนี้ของผมเหรอ

795
00:47:31,959 --> 00:47:33,543
ก็โอเคนะ เอาจริงๆ ก็ใช่

796
00:47:35,043 --> 00:47:37,709
เราทำวิดีโอใหม่เสร็จไปสอง สองตอน

797
00:47:37,793 --> 00:47:41,084
และที่จริงผมว่าเราเจอผู้คุมดนตรีของเราแล้ว

798
00:47:41,876 --> 00:47:44,418
และมันเปลี่ยนแปลงทุกอย่างหมดเลย

799
00:47:44,501 --> 00:47:45,501
ใช่

800
00:47:46,543 --> 00:47:49,168
ผมว่าที่จริงมันจะดีมากกับโกลด์บั๊ก

801
00:47:51,376 --> 00:47:54,418
ผมมีไอเดียสำหรับการเปิดตัว เผื่อคุณอยากฟัง

802
00:47:55,793 --> 00:47:57,168
เล่าให้ฟังหน่อยสิคะ ที่รัก

803
00:48:00,043 --> 00:48:02,418
(ศ.ร.อ.)

804
00:48:05,043 --> 00:48:07,584
(ศ.ร.อ. - จอง 24 ชม.
วิคตอรีน ลาฟูร์การ์ด)

805
00:48:31,918 --> 00:48:32,834
ขอโทษนะ

806
00:48:32,918 --> 00:48:33,751
(พื้นที่ควบคุม)

807
00:48:33,834 --> 00:48:35,834
- นี่เป็นเขตหวงห้าม
- ใช่ ฉันรู้

808
00:48:41,043 --> 00:48:42,251
เธอมาใหม่สินะ

809
00:48:42,334 --> 00:48:43,751
คุณไม่ควรมาที่นี่

810
00:48:44,918 --> 00:48:46,543
ร็อดเดอริก อัชเชอร์เป็นพ่อฉัน

811
00:48:46,626 --> 00:48:47,668
ฉันเข้าใจค่ะ

812
00:48:49,126 --> 00:48:50,709
แต่ก็ไม่ควรมาที่นี่

813
00:48:51,876 --> 00:48:52,959
จะบ้าตาย วันเฮงซวย

814
00:48:54,126 --> 00:48:55,001
เธอชื่ออะไร

815
00:48:55,084 --> 00:48:56,209
ช่างเหอะ ฉันไม่สน

816
00:48:56,293 --> 00:48:59,668
ฟังนะ ยัยรปภ. ฉันไม่รู้ว่าเธออ่านข่าวไหม

817
00:48:59,751 --> 00:49:02,251
แต่สัปดาห์นี้ตระกูลอัชเชอร์โดนมาหนักมาก

818
00:49:02,334 --> 00:49:04,668
และเรากำลังเขียนบทความ
เรื่องงานของน้องสาวฉัน

819
00:49:04,751 --> 00:49:07,918
เธอรู้จักน้องสาวฉัน วิคตอรีน ลาฟูร์การ์ด

820
00:49:08,543 --> 00:49:10,001
ฉันรู้จักคุณลาฟูร์การ์ด

821
00:49:10,584 --> 00:49:12,043
และเธอทำงานกะกลางคืน

822
00:49:12,626 --> 00:49:15,751
ซึ่งแปลว่าเธอรู้ว่า
น้องฉันทำอะไรกับสัตว์น่าสงสารในนั้นบ้าง

823
00:49:15,834 --> 00:49:17,501
แถมน้องฉันยังติดสินบนเธอ

824
00:49:17,584 --> 00:49:20,959
ตอนที่เขาเดินหิ้วกระเป๋าเบอร์กินโง่ๆ
ที่ใส่ซากลิงผ่านเธอไป

825
00:49:21,043 --> 00:49:23,584
และถ้าเธอไม่อยากให้ฉัน
ตรวจสอบบัญชีเงินฝากเธอ

826
00:49:23,668 --> 00:49:26,209
และด้อยค่าเงินเดือนที่เดาว่าน้อยนิดของเธอ

827
00:49:26,293 --> 00:49:29,376
เธอก็น่าจะทำตัวฉลาดๆ
และกลับไปเล่นปริศนาอักษรไขว้ของเธอซะ

828
00:49:29,459 --> 00:49:31,834
ไม่งั้นฉันจะเฉดหัวเธอออกและฟ้องเธอซะ

829
00:49:31,918 --> 00:49:34,334
สะกดเป็นไหมล่ะ คำว่า "ซวย" น่ะ

830
00:49:36,001 --> 00:49:37,084
ซวย

831
00:49:38,459 --> 00:49:40,043
แต่คุณไม่ควรมาที่นี่

832
00:49:40,126 --> 00:49:41,334
ฉันรู้คุณเป็นใคร

833
00:49:42,084 --> 00:49:43,543
แน่นอนว่าฉันรู้คุณเป็นใคร

834
00:49:44,334 --> 00:49:45,459
คุณคือลูกคนที่ฉลาด

835
00:49:47,543 --> 00:49:48,876
แต่คุณไม่ควรอยู่ที่นี่

836
00:49:49,418 --> 00:49:50,918
และคุณไม่จำเป็นต้องอยู่ที่นี่

837
00:49:52,334 --> 00:49:53,543
ฉันบอกได้แค่นี้แหละ

838
00:49:59,376 --> 00:50:00,209
เปิดประตู

839
00:50:49,793 --> 00:50:50,751
เชี่ย!

840
00:50:59,918 --> 00:51:01,834
ใช่ ยัยนั่นฉีดอะดรีนาลีนให้แกเยอะเลยสิท่า

841
00:51:03,209 --> 00:51:04,793
ช่วยให้หัวใจแกเต้น

842
00:51:10,918 --> 00:51:13,293
วิค วิค วิค

843
00:51:14,084 --> 00:51:15,126
(ตัวอย่าง หมายเลข
V417)

844
00:51:38,501 --> 00:51:41,334
วิค เธอซวยแล้วละ

845
00:51:41,418 --> 00:51:42,709
ทำไมเกลียดเธอนัก

846
00:51:44,876 --> 00:51:46,043
ห่าอะไรวะเนี่ย

847
00:51:46,126 --> 00:51:48,251
รู้ไหม คนกรีกเป็นคนริเริ่ม

848
00:51:48,793 --> 00:51:50,793
ศตวรรษที่สี่ ก่อนสากลศักราช

849
00:51:50,876 --> 00:51:52,751
การทดลองแรกกับสัตว์

850
00:51:52,834 --> 00:51:54,543
อย่างน้อยก็ที่ถูกบันทึกไว้

851
00:51:54,626 --> 00:51:56,376
หมูและแพะ

852
00:51:56,459 --> 00:51:59,334
รู้ไหมว่ามีสัตว์ถูกใช้ในการทดลองกี่ตัวในปีนึง

853
00:52:00,501 --> 00:52:02,168
มากกว่าหนึ่งร้อยล้านตัว

854
00:52:02,251 --> 00:52:05,459
มนุษย์จับสัตว์สารพัดสปีชีส์มาทดลอง

855
00:52:05,543 --> 00:52:06,418
น่าประทับใจ

856
00:52:06,501 --> 00:52:12,126
งานวิจัยการแพทย์ที่ทำกับชิมแปนซี
ถูกแบนในปี 2015

857
00:52:12,209 --> 00:52:15,084
พวกเขาว่าอาจมีข้อยกเว้นได้บ้าง

858
00:52:15,751 --> 00:52:20,043
ถ้างานวิจัยพิสูจน์ว่าสำคัญยิ่งยวด
ต่อการเข้าใจโรคในมนุษย์

859
00:52:20,626 --> 00:52:23,293
และถ้ามีเงินบริจาคก้อนโต

860
00:52:23,918 --> 00:52:27,084
เพื่อสนับสนุนการอนุรักษ์ชิมแปนซีป่า

861
00:52:30,959 --> 00:52:33,751
พ่อคุณคือชายผู้เปี่ยมอำนาจเกินต้านไหวสินะ

862
00:52:35,376 --> 00:52:38,543
ฉันต้องการให้แกบอกฉันว่า
แกคิดว่าแกเป็นใครกันวะ

863
00:52:39,918 --> 00:52:40,918
ทำไมเกลียดเธอนัก

864
00:52:42,251 --> 00:52:46,876
คือในเอกสาร คุณควรเป็นพันธมิตรกัน
ลูกสาวนอกคอกของร็อดเดอริก อัชเชอร์

865
00:52:47,793 --> 00:52:49,668
น่าจะได้แนวร่วมชั้นดี

866
00:52:50,293 --> 00:52:53,501
โอเค ไม่ว่าแกจะเป็นใคร แกโดนไล่ออกแล้วว่ะ

867
00:52:55,834 --> 00:52:59,293
ยา 90 เปอร์เซ็นต์ล้มเหลวในมนุษย์

868
00:52:59,376 --> 00:53:03,501
ถึงจะผ่านการทดลองขั้นก่อนคลินิก กับพวกสัตว์

869
00:53:03,584 --> 00:53:06,251
แล้วไอ้สิ่งที่ไม่เกี่ยวข้องกับสุขภาพล่ะ

870
00:53:06,334 --> 00:53:11,084
คือคุณคงผลิตลิปสติกหรือแชมพูขจัดรังแคไม่ได้

871
00:53:11,168 --> 00:53:16,043
ถ้าไม่ได้ทรมานสัตว์สินะ

872
00:53:18,459 --> 00:53:24,209
ฉันรักความโหดร้ายที่ไร้เป้าหมาย
และร้ายได้ถึงใจอย่างที่คุณเป็นได้

873
00:53:24,918 --> 00:53:26,834
โอเค ไล่ออกน่าจะพูดผิด

874
00:53:26,918 --> 00:53:28,793
เพราะฉันจะสั่งฆ่าแกซะ

875
00:53:32,584 --> 00:53:33,751
คุณเองก็อาจไม่รอด

876
00:53:35,209 --> 00:53:38,084
คุณเลือกงานที่แย่สุดๆ เพื่อปิดบังธาตุแท้คุณไว้

877
00:53:39,084 --> 00:53:41,168
คุณตามล้างตามเช็ดให้คนเป็น

878
00:53:49,418 --> 00:53:52,209
วิคตอรีน ในทางกลับกัน

879
00:53:54,251 --> 00:53:55,501
เธอเลือกดีกว่า

880
00:53:56,251 --> 00:53:58,209
เธอคือแม่ชีเทเรซา เท่าที่พวกมันรู้

881
00:53:59,876 --> 00:54:04,626
ช่วยเหลือมวลมนุษยชาติด้วยหัวใจอันมีค่าทีละดวง

882
00:54:05,251 --> 00:54:07,376
แต่ข้างใน คุณสองคนเหมือนกันที่สุด

883
00:54:10,334 --> 00:54:14,251
คุณเกลียดเธอเพราะเธอปิดบังเก่งกว่า

884
00:54:42,043 --> 00:54:43,751
คุณพูดถูก…

885
00:54:45,293 --> 00:54:46,126
รู้ไหม

886
00:54:47,668 --> 00:54:49,126
เธอโกหก

887
00:54:52,668 --> 00:54:58,584
และเธอฉีดอะดรีนาลีนใส่เรา
เพื่อให้ดูเหมือนว่ามันได้ผล

888
00:55:04,501 --> 00:55:06,626
คุณก็ยังไม่ต้องมาที่นี่อยู่ดี

889
00:55:07,834 --> 00:55:09,418
มันควรเป็นไปอย่างเงียบๆ

890
00:55:09,501 --> 00:55:10,709
อย่างสงบ

891
00:55:10,793 --> 00:55:11,918
บนเตียง

892
00:55:12,001 --> 00:55:15,501
แต่ฉันว่ามันคงต้องเป็นไปแบบนี้

893
00:55:18,001 --> 00:55:18,834
ฉันเสียใจ

894
00:55:20,626 --> 00:55:21,709
ไม่ได้เจ็บแค้นกันส่วนตัวนะ

895
00:55:22,543 --> 00:55:24,293
ไม่ใช่กับน้องชายคุณด้วย

896
00:55:25,459 --> 00:55:27,543
มันก็แค่…

897
00:55:31,168 --> 00:55:32,501
เราอยู่ที่นี่

898
00:55:39,168 --> 00:55:40,001
ช่างแม่ง

899
00:55:41,876 --> 00:55:42,709
ฉันได้ที่ต้องการละ

900
00:55:56,751 --> 00:55:58,251
แปลกแฮะ ฟิลอยู่ไหน

901
00:56:11,584 --> 00:56:12,709
คุณพระช่วย

902
00:56:41,834 --> 00:56:47,543
(บ้านปีศาจ)

903
00:58:41,459 --> 00:58:46,459
คำบรรยายโดย พยุงศักดิ์ แก่นจันทร์