1 00:00:08,174 --> 00:00:09,718 ‎(มอนต์โกเมอรีเคาน์ตี ‎รัฐแมริแลนด์) 2 00:00:09,801 --> 00:00:12,053 ‎พระเจ้า มีคนตายอยู่ที่ถนนเอสเพนฮิลล์ค่ะ 3 00:00:12,137 --> 00:00:13,013 ‎ใครครับ 4 00:00:13,096 --> 00:00:16,683 ‎- พระเจ้าช่วย มัน… ‎- คุณผู้หญิงฟังผมนะ 5 00:00:16,766 --> 00:00:18,059 ‎เกิดอะไรขึ้น 6 00:00:18,143 --> 00:00:20,353 ‎มีคนถูกฆ่าต่อหน้าฉันเลย 7 00:00:22,063 --> 00:00:25,191 ‎พบผู้บาดเจ็บหนึ่งราย เลือดกระเซ็นทั่ว ‎ผมอยู่ที่ปั๊มน้ำมัน… 8 00:00:25,275 --> 00:00:30,697 ‎นี่ไม่ใช่เหตุสงบแน่นอน ‎ไม่ปลอดภัยอย่างเห็นได้ชัด 9 00:00:32,282 --> 00:00:35,452 ‎ผมเลยไปที่ท้ายรถแล้วหยิบเสื้อกันกระสุนออกมา 10 00:00:37,245 --> 00:00:41,708 ‎ถ้ามีมือปืนลอยนวลอยู่ ‎เราก็ทำงานต่อไม่ได้ถ้าถูกยิงขึ้นมา 11 00:00:46,379 --> 00:00:49,049 ‎แล้วหายนะก็ปะทุขึ้น 12 00:00:52,552 --> 00:00:55,305 ‎- มอนต์โกเมอรีเคาน์ตีค่ะ ‎- มีคนถูกยิงที่หลังบ้านเราครับ 13 00:00:55,388 --> 00:00:57,849 ‎เราต้องการรถพยาบาลที่ ‎ถนนมิลส์ตัดกับคอนเนคทิคัตค่ะ 14 00:00:57,932 --> 00:01:00,101 ‎มีเลือดไหลออกจากจมูกและปากเธอ 15 00:01:00,894 --> 00:01:05,065 ‎มันเกิดความรู้สึกที่ ‎ไม่ใช่ว่าจะจบลงเมื่อไหร่ แต่จะเกิดอะไรต่อไป 16 00:01:05,148 --> 00:01:06,191 ‎แจ้งเหตุด่วน 911 ค่ะ 17 00:01:06,274 --> 00:01:08,068 ‎มีเสียงดังมาก ไม่แน่ใจว่าเขาถูกยิงหรือเปล่า 18 00:01:08,151 --> 00:01:10,070 ‎มีผู้หญิงถูกยิงตรงลานจอดรถเราค่ะ 19 00:01:10,153 --> 00:01:11,112 ‎ฉันกลัวมากเลย 20 00:01:12,197 --> 00:01:15,408 ‎ผมคิดว่า "ให้ตายสิ นี่มันต้องเป็นนรกแน่นอน" 21 00:01:27,754 --> 00:01:34,761 ‎(ล่าฆาตกรโฉด ‎ฝึกมาฆ่า) 22 00:01:43,478 --> 00:01:44,646 ‎อรุณสวัสดิ์ครับ 23 00:01:44,729 --> 00:01:50,485 ‎ผมเทอร์รี่ ไรอัน อดีตตำรวจสายสืบ ‎จากมอนต์โกเมอรีเคาน์ตี รัฐแมริแลนด์ 24 00:01:53,404 --> 00:01:55,240 ‎พ่อผมเคยทำงานในวงการทีวี 25 00:01:55,824 --> 00:02:00,620 ‎เขาเป็นผู้จัดการสถานีในช่องท้องถิ่นแห่งหนึ่ง 26 00:02:00,703 --> 00:02:04,457 ‎และก็มักจะออกไปที่จุดเกิดเหตุเสมอ 27 00:02:08,211 --> 00:02:10,713 ‎เขาชอบพาผมติดไปด้วย 28 00:02:12,340 --> 00:02:16,845 ‎ความทรงจำแรกๆ ของผม ‎น่าจะสักตอนสิบขวบได้ คือผมโดดขึ้นรถ 29 00:02:18,429 --> 00:02:20,431 ‎แล้วขับไปที่เกิดเหตุใกล้ๆ 30 00:02:21,432 --> 00:02:23,518 ‎เพื่อนผมคิดว่าผมทำตัวห่ามๆ 31 00:02:25,520 --> 00:02:29,315 ‎นั่นคือสิ่งที่ทำให้ผมได้รู้จัก ‎กับการสืบสวนคดีฆาตกรรม 32 00:02:31,901 --> 00:02:35,697 ‎ผมได้รับมอบหมาย ‎ให้ไปอยู่แผนกอาชญากรรมร้ายแรง 33 00:02:35,780 --> 00:02:40,827 ‎ผมอยู่ในฝ่ายคดีฆาตกรรม ‎ในตอนที่เกิดเหตุการณ์นี้ขึ้นครับ 34 00:02:40,910 --> 00:02:44,205 ‎และวันนั้นมันก็เป็นเช้าปกติวันนึง 35 00:02:45,206 --> 00:02:50,461 ‎(วันที่ 3 ตุลาคม 2002) 36 00:02:50,545 --> 00:02:52,422 ‎มันเกิดขึ้นที่หัวมุมถนนเอสเพนฮิลล์ 37 00:02:52,505 --> 00:02:55,925 ‎ซึ่งเป็นถนนขาเข้าและออก ‎จากวอชิงตันดีซีไปยังชานเมือง 38 00:02:57,343 --> 00:03:00,221 ‎ตอนนั้นยังเป็นช่วงจราจรหนาแน่นในช่วงเช้า 39 00:03:05,935 --> 00:03:08,938 ‎มีเจ้าหน้าที่ลาดตระเวนหลายคน ‎อยู่ในจุดเกิดเหตุแล้ว 40 00:03:09,814 --> 00:03:13,151 ‎พวกเขาล้อมบริเวณที่เกิดเหตุด้วยเทป 41 00:03:14,944 --> 00:03:18,031 ‎และสอบปากคำผู้คนที่อยู่แถวๆ นั้น 42 00:03:19,908 --> 00:03:24,704 ‎มีผู้หญิงที่กำลังเติมน้ำมันอยู่ตรงหัวจ่าย ‎ได้ยินเสียงปืน 43 00:03:26,497 --> 00:03:31,461 ‎เธอได้ยินเหยื่อพูดว่า "ผมถูกยิง" แล้วก็ล้มลงไป 44 00:03:33,713 --> 00:03:39,344 ‎ไม่มีใครเห็นคนวิ่ง คนยืน รถหลบหนี 45 00:03:39,427 --> 00:03:41,971 ‎ไม่มีอะไรบ่งบอกเลยว่าจะเกิดเหตุแบบนี้ 46 00:03:44,098 --> 00:03:47,435 ‎เราพอจะคาดเดาได้คร่าวๆ ว่า ‎กระสุนถูกยิงมาจากทิศทางไหน 47 00:03:47,518 --> 00:03:51,189 ‎แต่คุณไม่รู้ว่ามันถูกยิงจากทิศนั้น ‎ขณะกำลังขับรถผ่านไป 48 00:03:51,272 --> 00:03:54,108 ‎หรือจากศูนย์การค้าฝั่งตรงข้าม 49 00:03:58,071 --> 00:04:00,073 ‎ผมมองหากระสุนปืน 50 00:04:01,241 --> 00:04:02,575 ‎หรือปลอกกระสุน 51 00:04:03,868 --> 00:04:07,205 ‎แต่ก็ไม่พบอะไรเลย 52 00:04:09,082 --> 00:04:13,044 ‎หัวหน้าผมในตอนนั้น ‎ส.ต.อ.โรเจอร์ ทอมป์สัน 53 00:04:13,127 --> 00:04:16,297 ‎เขาเป็นคนคุมทีมที่ผมอยู่ 54 00:04:21,803 --> 00:04:24,889 ‎โรเจอร์เป็นสุดยอดหัวหน้าที่ดีที่สุด ‎เท่าที่คุณจะจินตนาการได้เลยครับ 55 00:04:26,057 --> 00:04:27,016 ‎คุณต้อง… 56 00:04:28,601 --> 00:04:29,936 ‎เราทำไปแล้วครับ 57 00:04:30,019 --> 00:04:31,020 ‎ทำแล้วเหรอ 58 00:04:34,148 --> 00:04:36,693 ‎ผมโตที่มอนต์โกเมอรีเคาน์ตี รัฐแมริแลนด์ 59 00:04:36,776 --> 00:04:39,028 ‎ผมเรียนที่นั่น เรียนม.ปลายที่นั่น 60 00:04:39,904 --> 00:04:42,907 ‎แล้วก็ทำงานที่นั่นตลอดจนเกษียณครับ 61 00:04:44,033 --> 00:04:46,661 ‎ผมเป็นตำรวจมา 30 ปี 62 00:04:48,288 --> 00:04:51,207 ‎เป็นตำรวจสายสืบ 20 ปี 63 00:04:52,208 --> 00:04:55,545 ‎และผมชอบที่ได้ปะติดปะต่อเรื่องราวเข้าด้วยกัน 64 00:04:55,628 --> 00:04:57,547 ‎เพื่อจะไขปริศนา 65 00:04:59,215 --> 00:05:03,136 ‎(เวลา 8:24:58 น. - 08:25:01 น.) 66 00:05:04,929 --> 00:05:09,934 ‎ตอนผมไปถึงปั๊มน้ำมัน เทอร์รี่ ไรอันก็บอกว่า 67 00:05:10,018 --> 00:05:12,020 ‎เกิดอะไรขึ้นบ้าง ณ ที่เกิดเหตุ 68 00:05:16,274 --> 00:05:18,651 ‎แล้วผมก็ได้รับสาย… 69 00:05:22,280 --> 00:05:24,324 ‎แจ้งว่ามีเหตุยิงเกิดขึ้นอีก 70 00:05:26,993 --> 00:05:32,415 ‎ผู้หญิงคนนี้ถูกยิงขณะกำลังนั่งอยู่ ‎บนม้านั่งหน้าร้านอาหารฟาสต์ฟู้ด 71 00:05:33,666 --> 00:05:35,084 ‎ห่างไปแค่หนึ่งไมล์เท่านั้น 72 00:05:36,461 --> 00:05:40,256 ‎เท่ากับผมมีที่เกิดเหตุสองคดี ‎ที่เกิดห่างกันแค่ไม่นาทีเท่านั้น 73 00:05:40,840 --> 00:05:42,133 ‎ไม่ปกติอย่างมาก 74 00:05:43,092 --> 00:05:46,471 ‎ในมอนต์โกเมอรีเคาน์ตี ‎มีเหตุฆาตกรรมไม่มากขนาดนั้น 75 00:05:49,182 --> 00:05:51,851 ‎ผมคิดว่าจะส่งใครไปดูดี 76 00:05:51,934 --> 00:05:55,813 ‎เพราะเรามีคนไม่พอจะส่งไปที่เกิดเหตุ 77 00:05:57,940 --> 00:06:00,818 ‎ผมคุยโทรศัพท์อยู่กับผู้บังคับบัญชา 78 00:06:00,902 --> 00:06:03,821 ‎คุยกับเจ้าหน้าที่ในที่เกิดเหตุทั้งสองคดี 79 00:06:04,405 --> 00:06:09,327 ‎แล้วก็ได้รับสายจากสายสืบอีกคนที่อยู่ที่รพ. 80 00:06:09,410 --> 00:06:15,541 ‎แจ้งความคืบหน้าว่า ‎เขากำลังดูแลอุบัติเหตุหนึ่งคดีที่เป็นเหตุถูกยิง 81 00:06:19,087 --> 00:06:24,801 ‎เหยื่อกำลังตัดหญ้า ‎และถูกยิงตอนกลางวันแสกๆ 82 00:06:24,884 --> 00:06:26,552 ‎เหมือนกับคนอื่นๆ 83 00:06:28,971 --> 00:06:32,100 ‎ตอนนี้เรามีเหยื่อฆาตกรรมสามราย 84 00:06:32,183 --> 00:06:36,604 ‎และไม่มีพยานเห็นเหตุการณ์เลย ‎ว่ามือปืนยิงมาจากไหน 85 00:06:38,231 --> 00:06:41,275 ‎เรามีปัญหาแล้ว นี่มันเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้น 86 00:06:42,693 --> 00:06:45,488 ‎เราต้องเผชิญกับสิ่งที่ไม่เคยพบเจอมาก่อน 87 00:06:45,571 --> 00:06:49,700 ‎ผมเกิดหวาดกลัวขึ้นมา ‎ว่าอาจจะถูกยิงในตอนที่อยู่ที่นั่นด้วย 88 00:06:49,784 --> 00:06:52,078 ‎ผมไม่รู้ว่าเขายิงมาจากตรงไหน 89 00:06:52,161 --> 00:06:53,913 ‎โรเจอร์เคยผ่านมาหมดแล้วครับ 90 00:06:54,747 --> 00:07:00,336 ‎แต่ผมดูสายตาเขาออกเลยว่า ‎ตอนนี้เขากำลังรู้สึกอะไรอีกแบบนึง 91 00:07:01,337 --> 00:07:02,213 ‎มันตึงเครียด 92 00:07:04,590 --> 00:07:08,803 ‎ผู้บังคับบัญชาแต่ละคน ‎ตามสายการบังคับบัญชาพากันมารุมโรเจอร์ 93 00:07:09,846 --> 00:07:15,435 ‎"รู้อะไรบ้าง" แล้วเขาก็อยู่ในสถานการณ์ ‎ที่ไม่ค่อยได้พบนัก 94 00:07:15,518 --> 00:07:16,853 ‎คือมีข้อมูลน้อยมากๆ 95 00:07:20,857 --> 00:07:22,191 ‎เราไม่มีพยาน 96 00:07:23,234 --> 00:07:27,071 ‎ทุกคนได้ยินเสียงปืน แต่ไม่มีใครเห็นอะไร 97 00:07:28,281 --> 00:07:29,949 ‎อะดรีนาลีนคุณหลั่งตลอดเวลา 98 00:07:30,032 --> 00:07:33,286 ‎และคุณก็พยายามไม่ให้มันควบคุมคุณ 99 00:07:34,370 --> 00:07:38,791 ‎คือคุณพยายามตั้งสตินั่นแหละครับ 100 00:07:39,417 --> 00:07:43,796 ‎(เวลา 9:29:58 น. - 9:30:02 น.) 101 00:07:48,468 --> 00:07:50,219 ‎ได้ละ ถือกล้องไปเลยดั๊ก 102 00:07:50,303 --> 00:07:56,476 ‎ตอนนี้ก็มีผู้สื่อข่าว ตากล้องหลั่งไหลกันเข้ามา 103 00:07:56,559 --> 00:07:59,896 ‎ดูข้างหลังผมนะครับ นี่คือปั๊มน้ำมัน 104 00:07:59,979 --> 00:08:01,189 ‎ที่เกิดเหตุยิงขึ้น 105 00:08:01,272 --> 00:08:04,901 ‎เราพยายามกันพวกเขาออกจากที่เกิดเหตุ ‎แต่มันก็ยากมากครับ 106 00:08:04,984 --> 00:08:07,069 ‎เพราะคุณไม่มีกำลังคนมากพอ 107 00:08:08,404 --> 00:08:11,115 ‎ข่าวด่วนค่ะ สายสืบยังคง… 108 00:08:11,199 --> 00:08:13,618 ‎เชื่อมโยงเหตุยิงทั้งสามครั้ง ‎ในมอนต์โกเมอรีเคาน์ตี 109 00:08:13,701 --> 00:08:16,162 ‎ชายที่กำลังเติมน้ำมัน หญิงที่นั่งบนม้านั่ง… 110 00:08:16,245 --> 00:08:20,583 ‎มีผู้สื่อข่าวกับตากล้อง ‎มากกว่าเจ้าหน้าที่ตำรวจซะอีก 111 00:08:22,877 --> 00:08:27,340 ‎และบอกตามตรงครับว่า ‎มันทำให้เราทำงานได้ยากขึ้น 112 00:08:29,800 --> 00:08:33,221 ‎มือปืนยังคงลอยนวลในมอนต์โกเมอรีเคาน์ตี 113 00:08:33,930 --> 00:08:39,560 ‎คุณสื่อสารกับเพื่อนร่วมงานได้ยาก ‎เพราะตอนนั้นสื่อกับผู้รักษากฎหมาย 114 00:08:39,644 --> 00:08:43,523 ‎ยังใช้บริการวิทยุไร้สายเดียวกัน 115 00:08:44,315 --> 00:08:47,527 ‎และก็มีการสื่อสารทางวิทยุเยอะมากๆ ครับ 116 00:08:51,948 --> 00:08:55,368 ‎(เวลา 9:57:57 น. ‎- ‎9:58:01 น.) 117 00:08:55,451 --> 00:08:56,869 ‎แจ้งเหตุด่วน 911 ค่ะ 118 00:08:56,953 --> 00:09:00,248 ‎เราต้องการรถพยาบาลที่ ‎ถนนมิลส์ตัดกับคอนเนคทิคัตค่ะ 119 00:09:01,207 --> 00:09:02,166 ‎เอาอีกแล้วครับ 120 00:09:03,251 --> 00:09:08,506 ‎มีเหตุยิงที่ปั๊มน้ำมันอีกแห่ง ห่างไปไม่กี่ไมล์ 121 00:09:10,550 --> 00:09:13,719 ‎ผมโทรหาแม่เพราะท่านไปที่ปั๊มนั้นบ่อยๆ 122 00:09:15,263 --> 00:09:17,139 ‎และบอกว่าอย่าออกมาข้างนอก 123 00:09:17,223 --> 00:09:20,851 ‎และอย่าไปร้านขายของแถวๆ นั้น ‎"แค่อย่าออกจากบ้านก็พอ" 124 00:09:23,271 --> 00:09:26,732 ‎โรเจอร์เข้ามาหาผมแล้วบอกว่า 125 00:09:26,816 --> 00:09:31,279 ‎"ไม่อยากจะบอกเลยนะ แต่มีเหตุยิงอีกครั้งแล้ว" 126 00:09:32,154 --> 00:09:34,740 ‎"เราต้องส่งคนไปที่นั่น คุณไปได้ไหม" 127 00:09:40,997 --> 00:09:44,917 ‎เหยื่อเป็นหญิงสาวอายุยี่สิบกว่าๆ เป็นแม่คน 128 00:09:47,503 --> 00:09:50,548 ‎คุณริเวร่ากำลังดูดฝุ่นในรถ 129 00:09:50,631 --> 00:09:55,386 ‎ซึ่งจอดอยู่ข้างหลังนี้ ‎ตรงตู้เครื่องดูดฝุ่นหยอดเหรียญนั่นครับ 130 00:09:58,472 --> 00:10:05,021 ‎เราติดต่อสามีของคุณริเวร่า ลอริ-แอนน์ 131 00:10:07,231 --> 00:10:09,066 ‎เขามาที่เกิดเหตุ 132 00:10:10,443 --> 00:10:13,404 ‎ผมต้องแจ้งการตายของภรรยาเขา 133 00:10:15,615 --> 00:10:18,993 ‎ผมเห็นอารมณ์ของเขาเลยครับ ‎คือเขาเศร้าโศก 134 00:10:24,206 --> 00:10:25,791 ‎เขาบอกว่า "ผมจะไปบอกลูกยังไง" 135 00:10:36,719 --> 00:10:38,471 ‎ขอโทษครับ แต่มันแค่… 136 00:10:42,433 --> 00:10:43,893 ‎ตามสบายเลยครับ 137 00:10:43,976 --> 00:10:45,770 ‎โอเคละครับ 138 00:10:57,281 --> 00:11:00,284 ‎ผมดีใจที่ได้มีสำนักงาน เพราะจะได้นั่งลง 139 00:11:00,368 --> 00:11:02,828 ‎พยายามปะติดปะต่อเรื่องเข้าด้วยกัน 140 00:11:04,205 --> 00:11:06,832 ‎จะได้รวบรวมเอาข้อมูลทั้งหมดที่มี 141 00:11:06,916 --> 00:11:08,834 ‎แล้วทำความเข้าใจมัน 142 00:11:10,878 --> 00:11:14,340 ‎เราได้ข้อมูลมาจากเจ้าหน้าที่กะกลางคืน 143 00:11:14,423 --> 00:11:17,593 ‎ว่ามีเหตุยิงเกิดขึ้นเมื่อคืนก่อน 144 00:11:19,887 --> 00:11:20,888 ‎(รายงานคดี ‎กรมตำรวจมอนต์โกเมอรีเคาน์ตี) 145 00:11:20,971 --> 00:11:26,560 ‎ช่วงประมาณหกโมงเย็น ‎คุณมาร์ตินถูกยิงที่หน้าศูนย์การค้า 146 00:11:27,478 --> 00:11:32,692 ‎และแน่นอนว่า ‎ไม่มีพยานเห็นเหตุการณ์อีกแล้ว ไม่มีเลย 147 00:11:37,154 --> 00:11:39,281 ‎ตอนนี้ผมรู้แล้วว่ามีเหตุยิงทั้งหมดห้าครั้ง 148 00:11:40,950 --> 00:11:42,993 ‎(เจมส์ ดี มาร์ติน ‎วันที่ 2 ต.ค. เวลา 18.04 น.) 149 00:11:43,077 --> 00:11:46,539 ‎เมื่อคืนก่อนคุณมาร์ตินถูกยิง 150 00:11:47,456 --> 00:11:52,253 ‎เช้าวันถัดมา เหยื่อถูกยิงรายแรกคือคุณบูเคนัน 151 00:11:53,713 --> 00:11:55,840 ‎พยานได้ยินเสียงดังปัง 152 00:11:56,424 --> 00:12:00,094 ‎พวกเขานึกว่าเครื่องตัดหญ้าคงระเบิดใส่เขา 153 00:12:02,179 --> 00:12:04,724 ‎ต่อไปคือเหตุยิงวาเลการ์ที่ปั๊มน้ำมัน 154 00:12:06,767 --> 00:12:10,688 ‎ซาร่าห์ เรมอสถูกยิงที่ศูนย์การค้า 155 00:12:10,771 --> 00:12:14,066 ‎ทางเหนือจากจุดที่คุณวาเลการ์ถูกยิง 156 00:12:15,443 --> 00:12:19,989 ‎และคุณริเวร่าที่น่าสงสารถูกยิงที่ปั๊มเชลล์ 157 00:12:24,493 --> 00:12:28,330 ‎โดยทั่วไปแล้ว ‎มันจะมีจุดเชื่อมโยงบางอย่างระหว่างเหยื่อ 158 00:12:28,914 --> 00:12:30,374 ‎กับผู้ต้องสงสัย 159 00:12:32,585 --> 00:12:36,297 ‎พวกเขาทำงานที่เดียวกันหรือเปล่า ‎พวกเขาอยู่ที่เดียวกันหรือเปล่า 160 00:12:37,173 --> 00:12:41,552 ‎พวกเขาเคยเผชิญหน้ากับคนที่เป็นมือปืนหรือเปล่า 161 00:12:43,387 --> 00:12:46,140 ‎คุณต้องเข้าไปคุยกับครอบครัวเหยื่อ 162 00:12:46,223 --> 00:12:49,018 ‎เพื่อหาว่ามีจุดเชื่อมโยงอะไรบ้างไหม 163 00:12:50,269 --> 00:12:53,189 ‎นั่นคือเป้าหมายหลักในฐานะสายสืบครับ 164 00:12:53,272 --> 00:12:56,150 ‎คุณพยายามต่อชิ้นส่วนต่างๆ เข้าด้วยกัน 165 00:13:00,613 --> 00:13:06,160 ‎เราพยายามรวบรวมข้อมูลจำนวนมาก ‎และผู้บัญชาการของผมก็บอกว่า 166 00:13:06,827 --> 00:13:09,455 ‎เขาจะรับหน้าที่คุมการสืบสวนนี้เอง 167 00:13:11,874 --> 00:13:13,793 ‎มีเอฟบีไอมาร่วมด้วย 168 00:13:14,877 --> 00:13:16,295 ‎เอทีเอฟมาร่วมด้วย 169 00:13:16,921 --> 00:13:22,760 ‎ผมเลยโล่งใจไปเปลาะหนึ่ง ‎ที่รับแรงกดดันลดลง 170 00:13:22,843 --> 00:13:25,095 ‎และส่งต่อไปยังคนอื่นแทน 171 00:13:30,935 --> 00:13:32,144 ‎สวัสดีครับ 172 00:13:32,728 --> 00:13:37,566 ‎เริ่มจากวันที่ 3 ตุลาคมก่อนนะครับ ‎แล้วเราค่อยคุยเรื่องก่อนหน้านั้นต่อได้ 173 00:13:37,650 --> 00:13:41,070 ‎สมองผมไม่มีย้อนกลับนะ ไปข้างหน้าอย่างเดียว 174 00:13:41,153 --> 00:13:43,155 ‎สมองผมแยกแยะแบบนั้น 175 00:13:45,866 --> 00:13:47,243 ‎ผมชื่อไมเคิล บูชาร์ด 176 00:13:47,326 --> 00:13:50,871 ‎เป็นเจ้าหน้าที่พิเศษดูแลภาคสนามในบัลติมอร์ 177 00:13:50,955 --> 00:13:54,500 ‎ประจำกระทรวงเอทีเอฟครับ 178 00:13:54,583 --> 00:13:57,503 ‎หนึ่งในหน้าที่ของผม ‎ในฐานะเจ้าหน้าที่ที่ดูแลภาคสนาม 179 00:13:57,586 --> 00:13:59,213 ‎คือการรับมือกับสื่อ 180 00:14:03,467 --> 00:14:09,181 ‎ตอนผมมาถึง ‎ผมว่าน่าจะมีผู้สื่อข่าวราวๆ 50 ถึง 60 คน 181 00:14:09,265 --> 00:14:11,892 ‎ประจำการกันด้านนอกสำนักงานตำรวจ 182 00:14:13,143 --> 00:14:15,396 ‎ผมไม่ได้อยากจะทำเลยครับ 183 00:14:16,272 --> 00:14:18,649 ‎โดยเฉพาะในเหตุการณ์แบบนี้ด้วยแล้ว 184 00:14:18,732 --> 00:14:21,777 ‎แต่คุณอยู่ในพื้นที่วอชิงตันดีซี ‎มันถูกจับตาอย่างใกล้ชิด 185 00:14:21,861 --> 00:14:24,947 ‎ไม่ว่าคุณจะทำอะไร ก็จะมีคนจับตามองเสมอ 186 00:14:25,030 --> 00:14:28,701 ‎เจ้าหน้าที่บูชาร์ดครับ ‎หน่วยงานไหนที่จะเป็นคนคุมการสืบสวนนี้ครับ 187 00:14:28,784 --> 00:14:30,786 ‎พวกเขาถามคำถามมากมาย 188 00:14:30,870 --> 00:14:31,996 ‎ทั้งหมดนี้ไม่สามารถ… 189 00:14:32,079 --> 00:14:33,163 ‎ไม่ได้รับมือสำหรับ… 190 00:14:33,247 --> 00:14:36,166 ‎เราไม่มีพยานเห็นเหตุการณ์มากนัก ‎และเราก็ไม่รู้ว่า 191 00:14:36,250 --> 00:14:38,210 ‎เรากำลังตามหาใครอยู่ 192 00:14:38,294 --> 00:14:40,713 ‎เลยมีอะไรแถลงต่อสื่อไม่มากนักครับ 193 00:14:40,796 --> 00:14:42,923 ‎ผมคงตอบคำถามนั้นไม่ได้ครับ ขอโทษด้วย 194 00:14:43,007 --> 00:14:44,008 ‎เจ้าหน้าที่บูชาร์ด 195 00:14:44,508 --> 00:14:45,342 ‎ขอบคุณครับ 196 00:14:50,848 --> 00:14:54,602 ‎หลักฐานที่เด่นชัดที่สุด ‎ที่เรามีคือรายงานวิถีกระสุน 197 00:14:54,685 --> 00:14:56,228 ‎(ซาร่าห์ เรมอส ‎เศษกระสุน) 198 00:14:56,312 --> 00:14:59,231 ‎กระสุนที่ผ่าจากตัวเหยื่อแต่ละราย 199 00:15:01,817 --> 00:15:04,820 ‎กระสุนปืนพวกนี้ถูกส่งไปยังห้องทดลองเอทีเอฟ 200 00:15:06,113 --> 00:15:08,198 ‎ห่างจากสำนักงานตำรวจไปหนึ่งหรือสองไมล์ 201 00:15:11,327 --> 00:15:15,873 ‎และผมก็มั่นใจในตัววอลเตอร์ แดนดริดจ์ ‎ที่ทำงานในห้องทดลองด้วยครับ 202 00:15:17,875 --> 00:15:22,504 ‎เขาเป็นนักนิติเวชชั้นยอด ‎น่าจะเป็นหนึ่งในคนที่เก่งที่สุดในประเทศ 203 00:15:23,005 --> 00:15:27,009 ‎ผมจำไมค์ บูชาร์ดได้ครับ ‎เขาคือหนึ่งในเจ้าหน้าที่ระดับสูง 204 00:15:27,092 --> 00:15:30,554 ‎ที่เจ้าหน้าที่รัฐชั้นผู้น้อยแบบเรา ‎ไม่ค่อยได้ติดต่อด้วยนัก 205 00:15:34,183 --> 00:15:38,312 ‎เขาเป็นคนถ่อมตัว ทำหน้าที่ตัวเอง ขยัน 206 00:15:38,395 --> 00:15:40,105 ‎ไขคดีไปเป็นจำนวนมาก 207 00:15:44,109 --> 00:15:45,903 ‎นี่ยังเป็นสถานการณ์ที่เกิดต่อเนื่อง 208 00:15:47,363 --> 00:15:51,784 ‎พวกเขากดดันอยากได้คำตอบในทันที 209 00:15:54,536 --> 00:15:58,165 ‎กระสุนและเศษกระสุนนัดแรกที่ผมได้รับ 210 00:15:58,248 --> 00:16:02,836 ‎ผมระบุว่ามันถูกยิงมาจากปืนไรเฟิล 211 00:16:04,505 --> 00:16:10,636 ‎เป็นกระสุนปืนเรมิงตัน .223 212 00:16:12,638 --> 00:16:16,100 ‎กระสุนทุกนัดที่ยิงมาจากปืนกระบอกเดียวกัน 213 00:16:16,183 --> 00:16:18,769 ‎จะมีรอยพิเศษแบบเดียวกัน 214 00:16:21,021 --> 00:16:25,985 ‎ผมสามารถระบุได้ว่าทุกๆ เหตุยิงในวันแรก 215 00:16:27,736 --> 00:16:29,947 ‎ยิงมาจากปืนกระบอกเดียวกันครับ 216 00:16:37,496 --> 00:16:39,373 ‎นี่เป็นเบาะแสใหญ่ของเรา 217 00:16:40,958 --> 00:16:45,462 ‎เพราะเมื่อเรารู้แล้วว่า ‎เหตุยิงมอนต์โกเมอรีเคาน์ตีน้นใช้ปืนไรเฟิล 218 00:16:45,546 --> 00:16:47,798 ‎เราก็รู้ว่ากำลังเจอกับมือปืนซุ่มยิง 219 00:16:50,759 --> 00:16:53,554 ‎แปลว่ามีคนยิงมาจากระยะไกล 220 00:16:54,221 --> 00:16:56,432 ‎และคุณมองไม่เห็นว่ายิงมาจากไหน 221 00:16:57,850 --> 00:17:02,187 ‎นั่นแปลว่าจุดยิงต้องอยู่ห่างออกไป 222 00:17:02,271 --> 00:17:06,066 ‎อย่างน้อยๆ 50 ถึง 100 ฟุต ‎หรือไม่ก็มากกว่านั้นครับ 223 00:17:08,277 --> 00:17:11,363 ‎ดังนั้นทีมสืบสวนจึงขยายวงค้นหา 224 00:17:12,531 --> 00:17:14,199 ‎เรากำลังตามหาพยาน 225 00:17:16,869 --> 00:17:20,080 ‎ที่ปั๊มน้ำมันมีพยาน 226 00:17:20,789 --> 00:17:24,209 ‎และเห็นรถบรรทุกสีขาวอยู่ฝั่งตรงข้ามถนน 227 00:17:25,753 --> 00:17:28,839 ‎พยานในเหตุยิงซาร่าห์ เรมอส 228 00:17:29,423 --> 00:17:33,093 ‎ก็เห็นรถบรรทุกสีขาวรีบออกจากที่เกิดเหตุไป 229 00:17:34,470 --> 00:17:38,140 ‎บางทีเหตุผลที่เสียงปืนดังมาก 230 00:17:38,223 --> 00:17:44,104 ‎ก็เพราะมันดังสะท้อนจากท้ายตู้รถบรรทุกสีขาว 231 00:17:46,065 --> 00:17:50,277 ‎บางทีอาจจะมีคนเปิดประตูหลัง ‎เหนี่ยวไก แล้วค่อยปิดประตูลง 232 00:17:50,903 --> 00:17:55,699 ‎จึงไม่มีพยานเห็นตัวผู้ต้องสงสัยเลย 233 00:17:56,408 --> 00:18:01,330 ‎(เวลา 9:19:58 น. - 9:20:02 น.) 234 00:18:06,418 --> 00:18:10,089 ‎ตอนจบวันแรกลง ‎พวกเราหมดเรี่ยวแรงกันเลยครับ 235 00:18:11,882 --> 00:18:15,052 ‎ผมรู้เลยว่าผมแอบหวังในใจว่าให้มันจบซะที 236 00:18:15,552 --> 00:18:18,305 ‎ให้เราไขคดีที่เกิดขึ้นแล้วได้ 237 00:18:20,099 --> 00:18:23,435 ‎ในตอนเย็นเราก็ได้รับโทรศัพท์ 238 00:18:23,519 --> 00:18:27,523 ‎มีเหตุยิงอีกครั้งที่วอชิงตันดีซี 239 00:18:28,273 --> 00:18:31,860 ‎ข้ามเขตมอนต์โกเมอรีเคาน์ตี ‎ไปวอชิงตันดีซีแค่นิดเดียว 240 00:18:34,196 --> 00:18:36,824 ‎เขาไม่ได้ถูกปล้น ไม่มีใครเห็นคนร้าย 241 00:18:38,117 --> 00:18:40,369 ‎อย่างกับไม่ใช่เรื่องจริงเลยครับ 242 00:18:41,495 --> 00:18:45,374 ‎มันยังเกิดขึ้นอีกได้ยังไง ‎แล้วมันเชื่อมโยงกันตรงไหน 243 00:18:46,083 --> 00:18:49,962 ‎ในเวลาไม่ถึงวัน มีเหตุยิงหกนัด หกศพ 244 00:18:52,422 --> 00:18:53,549 ‎(วันที่ 3 ตุลาคม) 245 00:18:53,632 --> 00:18:58,971 ‎(วันที่ 4 ตุลาคม) 246 00:18:59,930 --> 00:19:05,686 ‎วันต่อมาสื่อก็เริ่มมาปักหลักรอกัน 247 00:19:07,604 --> 00:19:10,732 ‎ไม่ใช่แค่ตรงถนน แต่ที่หน้าสำนักงานตำรวจเลย 248 00:19:10,816 --> 00:19:12,651 ‎มาอยู่กันตรงลานจอดรถเรา 249 00:19:13,569 --> 00:19:18,073 ‎พอเราเดินออกนอกประตูก็กรูกันเข้ามา 250 00:19:20,576 --> 00:19:23,453 ‎เขาจะเปิดแถลงข่าวที่นี่อีกครั้ง ‎ในเวลาหกโมงเย็นครับ 251 00:19:23,537 --> 00:19:25,038 ‎บางทีเขาอาจจะมีข้อมูลเพิ่มมากขึ้น 252 00:19:26,582 --> 00:19:29,918 ‎คุณอธิบายไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้น ‎เราอธิบายไม่ได้ 253 00:19:30,419 --> 00:19:31,753 ‎ตอนนั้นอธิบายไม่ได้ 254 00:19:33,589 --> 00:19:38,969 ‎สื่อทำข่าวกันทั้งทีวี วิทยุ และสิ่งพิมพ์ 255 00:19:41,722 --> 00:19:46,101 ‎และทางผู้กำกับก็ตัดสินใจ 256 00:19:46,185 --> 00:19:51,398 ‎ที่จะแจ้งให้ประชาชนทราบ ‎ว่าเรากำลังตามหาคนที่ขับรถบรรทุกสีขาว 257 00:19:51,481 --> 00:19:53,358 ‎รถฟอร์ด รุ่นอีโค่โนแวน 258 00:19:53,859 --> 00:19:56,528 ‎เรารู้ว่าเราไขคดีนี้ไม่ได้แน่ ‎หากไม่มีสื่อมวลชน 259 00:19:57,279 --> 00:19:59,990 ‎ประชาชนเป็นหูเป็นตาให้เรา 260 00:20:00,782 --> 00:20:04,620 ‎กรุณาดูภาพนี้นะครับ ‎หากคุณรู้จักใครที่ขับรถแบบนี้… 261 00:20:04,703 --> 00:20:06,330 ‎พึงระลึกเอาไว้เสมอ 262 00:20:06,413 --> 00:20:08,790 ‎ถ้าคุณเคยเห็นรถแบบนี้ โทรหาเรา 263 00:20:08,874 --> 00:20:11,668 ‎ถ้าคุณได้เห็นรถแบบนี้ โทรหาเรา 264 00:20:12,169 --> 00:20:15,839 ‎รถตู้ส่งของสีขาวถูกสกัดตรวจค้น… 265 00:20:15,923 --> 00:20:19,343 ‎เราเริ่มได้รับแจ้งเหตุจำนวนมาก 266 00:20:20,761 --> 00:20:23,639 ‎พวกเขาเห็นรถบรรทุกสีขาวที่แยกนี้ 267 00:20:23,722 --> 00:20:26,225 ‎เห็นรถบรรทุกสีขาวที่แยกนั้น 268 00:20:26,308 --> 00:20:29,603 ‎ทั้งหมดถูกพบเห็นที่ศูนย์การค้าและปั๊มน้ำมัน 269 00:20:30,646 --> 00:20:35,817 ‎แต่ไม่มีข้อมูลไหน ‎ที่เชื่อมโยงคนขับเข้ากับเหตุยิงได้เลย 270 00:20:37,069 --> 00:20:41,031 ‎(เวลา 2:29:58 น. - 2:30:02 น.) 271 00:20:41,114 --> 00:20:42,991 ‎แจ้งเหตุด่วน 911 ค่ะ 272 00:20:43,075 --> 00:20:45,077 ‎มีผู้หญิงถูกยิงที่ลานจอดรถบ้านเราค่ะ 273 00:20:45,160 --> 00:20:46,203 ‎เธอยังหายใจอยู่ไหมคะ 274 00:20:46,286 --> 00:20:47,204 ‎ฉันไม่รู้ค่ะ 275 00:20:47,955 --> 00:20:50,832 ‎(แคโรลีน ซีเวลล์ ‎วันที่ 4 ต.ค. เวลา 14.27 น. รอดชีวิต) 276 00:20:52,709 --> 00:20:56,088 ‎เหตุยิงแคโรลีน ซีเวลล์ ‎เกิดขึ้นที่สปอตซิลเวเนียเคาน์ตี รัฐเวอร์จิเนีย 277 00:20:56,171 --> 00:20:59,383 ‎ขยายขอบเขตการสืบสวนไปอย่างมากครับ 278 00:20:59,466 --> 00:21:00,425 ‎(เฟรเดอริกส์เบิร์ก รัฐเวอร์จิเนีย) 279 00:21:00,509 --> 00:21:03,220 ‎ตอนนี้มีเรื่องของเขตอำนาจศาลต่างกัน ‎เข้ามาเกี่ยวด้วย 280 00:21:06,265 --> 00:21:11,770 ‎มีการคาดเดาว่าตอนนี้มือปืนกำลังเคลื่อนที่ 281 00:21:12,854 --> 00:21:15,232 ‎และกำลังเล็งเป้าไปยังคนในหลายพื้นที่ 282 00:21:18,318 --> 00:21:19,820 ‎แรงจูงใจคืออะไร 283 00:21:22,364 --> 00:21:24,491 ‎เพราะมันดูเหมือนการสุ่มยิง 284 00:21:24,574 --> 00:21:29,579 ‎คุณจะคิดล้ำหน้าไปหนึ่งก้าว ‎เพื่อจะหาว่าพวกเขาจะทำอะไรต่อไปยังไง 285 00:21:31,498 --> 00:21:35,752 ‎ถ้าเรายังหาแรงจูงใจไม่เจอ ‎การไขคดีนี้ก็คงลำบากมากครับ 286 00:21:42,050 --> 00:21:46,555 ‎เราเลยตัดสินใจขยายทีมปฏิบัติการ 287 00:21:55,188 --> 00:21:56,315 ‎ใกล้อีกนิด 288 00:21:56,398 --> 00:21:57,691 ‎จะให้โดนจมูกฉันเหรอคะ 289 00:21:57,774 --> 00:22:00,110 ‎สัมภาษณ์เอพริล แครอล เทคสอง มาร์ค 290 00:22:01,778 --> 00:22:06,158 ‎ฉันอยู่บ้านและโทรศัพท์ก็ดังขึ้น ‎แล้วหัวหน้าฉันก็บอกว่า "นั่งอยู่หรือเปล่า" 291 00:22:06,241 --> 00:22:08,660 ‎และฉันก็บอกว่า "ค่ะ มีอะไรเหรอ" 292 00:22:08,744 --> 00:22:14,124 ‎แล้วเธอก็บอกว่า ‎"ฉันต้องส่งคุณไปทำคดีมือปืนซุ่มยิง" 293 00:22:18,670 --> 00:22:21,673 ‎ฉันและครอบครัวเพิ่งย้ายมาที่วอชิงตันดีซี 294 00:22:23,216 --> 00:22:26,136 ‎นั่นคือครั้งแรกและครั้งเดียว ‎ที่ฉันมีหัวหน้าเป็นผู้หญิง 295 00:22:26,219 --> 00:22:28,096 ‎ซึ่งก็เป็นแม่คนเหมือนกัน และเธอบอกฉันว่า 296 00:22:28,180 --> 00:22:30,349 ‎"แน่ใจนะว่าทำคดีนี้ได้" 297 00:22:30,432 --> 00:22:33,935 ‎"ฉันรู้ว่าคุณมีลูก และเพิ่งลงหลักปักฐาน" 298 00:22:34,478 --> 00:22:38,482 ‎ฉันบอกว่าฉันเพิ่งหาพี่เลี้ยงเด็กได้ ‎แล้วเราจะจัดการได้เรียบร้อยแน่ค่ะ 299 00:22:38,565 --> 00:22:42,402 ‎(เอทีเอฟ) 300 00:22:42,486 --> 00:22:44,571 ‎"ส่งฉันลงเล่นเลยค่ะ ฉันพร้อมละ" 301 00:22:44,654 --> 00:22:45,864 ‎(วันที่ 4 ตุลาคม) 302 00:22:45,947 --> 00:22:48,492 ‎(วันที่ 7 ตุลาคม) 303 00:22:48,575 --> 00:22:52,329 ‎ฉันอยู่บ้านกำลังกินข้าวเช้ากับกาแฟ ‎เตรียมตัวจะไปทำงาน 304 00:22:52,412 --> 00:22:56,500 ‎ข่าวด่วนค่ะ เด็กชายวัย 13 ปี ‎ได้รับบาดเจ็บสาหัส ตำรวจนับร้อยนาย… 305 00:22:56,583 --> 00:23:00,587 ‎ความรู้สึกสะอิดสะเอียน ‎มันพุ่งขึ้นมาเลยค่ะ แบบว่า "พระเจ้าช่วย" 306 00:23:00,670 --> 00:23:01,963 ‎กำลังตามหาตัวมือแม่นปืน 307 00:23:02,047 --> 00:23:06,676 ‎มีเด็กที่ไร้เดียงสาถูกยิงที่โรงเรียน 308 00:23:07,219 --> 00:23:09,471 ‎นี่มันล้ำเส้นกันครับ ยิงเด็กแบบนี้ 309 00:23:11,473 --> 00:23:14,267 ‎ผมว่านี่มันเกินไปมากๆ ครับ 310 00:23:15,560 --> 00:23:18,021 ‎ฉันรู้สึกสะเทือนใจกับเรื่องนี้มากค่ะ 311 00:23:18,522 --> 00:23:21,942 ‎เพราะฉันเองก็เป็นแม่ลูกสาม ‎การได้รู้ว่าโรงเรียนไม่ปลอดภัยแบบนี้ 312 00:23:23,985 --> 00:23:25,487 ‎ลูกผมจะเจออะไรแบบนี้ไหม 313 00:23:29,616 --> 00:23:34,413 ‎ผมแน่ใจขึ้นมาว่ามือปืนรู้ 314 00:23:34,496 --> 00:23:36,957 ‎ว่าเขาสร้างความหวาดผวาแบบไหนให้คนในพื้นที่ 315 00:23:37,916 --> 00:23:39,584 ‎ว่าคนหวาดกลัวจนหัวหด 316 00:23:39,668 --> 00:23:43,338 ‎และพวกเขาอยากจะเพิ่มระดับความกลัว ‎ด้วยการยิงเด็ก 317 00:23:44,673 --> 00:23:46,883 ‎และอยากเห็นว่าประชาชนจะมีปฏิกิริยายังไง 318 00:23:50,137 --> 00:23:51,847 ‎หลังจากเหตุยิงไอแรน บราวน์ 319 00:23:51,930 --> 00:23:56,935 ‎ระดับอารมณ์ความรู้สึก ‎และความตึงเครียดก็แตะจุดสูงสุด 320 00:23:58,311 --> 00:24:01,022 ‎คุณไม่อยากจะออกเวร ไม่อยากพัก 321 00:24:01,106 --> 00:24:05,068 ‎คดีนี้ทำกันทั้งวันทุกวัน 24 ชม. ‎จนกว่ามือปืนจะถูกจับ 322 00:24:05,819 --> 00:24:07,946 ‎หากคุณมีข้อมูลเกี่ยวกับคดีนี้ 323 00:24:08,029 --> 00:24:10,657 ‎ขอให้คุณโทรเข้ามาให้เบาะแส ‎ที่เบอร์ 240… 324 00:24:10,740 --> 00:24:17,330 ‎ทันทีที่เราแจ้งเบอร์ไป คนก็กระหน่ำโทรเข้ามา 325 00:24:20,542 --> 00:24:25,172 ‎เราเตรียมโทรศัพท์ 100 เครื่อง ‎เจ้าหน้าที่ 100 คน 326 00:24:25,255 --> 00:24:26,631 ‎จากทุกหน่วยงาน 327 00:24:26,715 --> 00:24:30,177 ‎คอยรับแจ้งเบาะแส ‎และบันทึกลงระบบเพื่อสืบสวนต่อ 328 00:24:31,720 --> 00:24:33,805 ‎หน้าที่ฉันคือไล่ดูเบาะแสพวกนั้น 329 00:24:33,889 --> 00:24:37,225 ‎และตัดสินใจจากสิ่งที่เราได้รู้นับจนถึงขณะนั้น 330 00:24:37,309 --> 00:24:39,644 ‎ว่าเบาะแสไหนคือเบาะแสหลัก 331 00:24:39,728 --> 00:24:43,440 ‎มันกดดันมากนะคะ ‎เพราะคุณไม่อยากมองข้ามอะไรเลย 332 00:24:45,775 --> 00:24:47,944 ‎ฉันไม่รู้ว่ากำลังมองหาอะไร 333 00:24:48,028 --> 00:24:50,489 ‎และบอกตามตรงว่า ‎มันเป็นเรื่องของสัญชาติญาณมากกว่า 334 00:24:53,116 --> 00:24:54,034 ‎(วันที่ 7 ตุลาคม) 335 00:24:54,117 --> 00:24:58,622 ‎(วันที่ 8 ตุลาคม) 336 00:25:01,416 --> 00:25:03,502 ‎ในคดีต่อเนื่อง ฉันมีประสบการณ์มาว่า 337 00:25:03,585 --> 00:25:07,088 ‎ผู้ต้องสงสัยมักจะไปงานแถลงข่าว 338 00:25:07,631 --> 00:25:09,216 ‎มักจะกลับไปยังที่เกิดเหตุ 339 00:25:09,299 --> 00:25:11,551 ‎พวกเขาจะชอบดูผู้รักษากฎหมายทำงาน 340 00:25:13,637 --> 00:25:17,557 ‎เราเลยลองย้อนดูเทปงานแถลงข่าว 341 00:25:18,350 --> 00:25:21,144 ‎มองหาคนที่ทำตัวน่าสงสัย 342 00:25:25,273 --> 00:25:29,528 ‎เรารับรู้ว่าฆาตกรอาจจะอยู่ในหมู่พวกเราก็ได้ 343 00:25:37,077 --> 00:25:40,413 ‎เราเห็นคนหนึ่งในวิดีโอ ในตอนจบงานแถลงข่าว 344 00:25:40,497 --> 00:25:41,915 ‎เดินไปที่โพเดี้ยม 345 00:25:42,499 --> 00:25:46,294 ‎และเปิดดูกระดาษที่ผู้กำกับมูสทิ้งไว้ 346 00:25:46,920 --> 00:25:49,756 ‎เราก็คิดว่ามันแปลกมากๆ 347 00:25:51,800 --> 00:25:54,469 ‎เขาเป็นผู้ต้องสงสัยเบอร์หนึ่งในตอนนั้น 348 00:25:54,553 --> 00:25:56,846 ‎และเราก็ต้องตามหาคนคนนี้ 349 00:26:03,478 --> 00:26:08,817 ‎ฉันกำลังขับรถไปทำงานในวันต่อมา ‎และกำลังจอดติดไฟแดง 350 00:26:12,988 --> 00:26:17,909 ‎ฉันมองไปข้างๆ และเห็นคนที่คุ้นตา 351 00:26:21,371 --> 00:26:25,709 ‎แล้วสมองฉันก็ประมวลผลได้ ‎ว่าฉันจำรูปนี้ได้ 352 00:26:31,923 --> 00:26:34,676 ‎ฉันดูรูปแล้วก็มองรถและ… 353 00:26:35,927 --> 00:26:37,887 ‎มันคือเขาแน่นอน 354 00:26:38,805 --> 00:26:41,433 ‎คนข้างๆ ฉันนี่อาจเป็นมือปืนซุ่มยิงก็ได้ 355 00:26:43,893 --> 00:26:45,061 ‎ฉันต้องทำอะไรสักอย่าง 356 00:26:46,771 --> 00:26:48,273 ‎โอเค ทำยังไงดีล่ะ 357 00:26:48,773 --> 00:26:50,317 ‎ฉันสั่งให้หยุดรถตรงนี้ไม่ได้ 358 00:26:50,400 --> 00:26:52,652 ‎มีรถเยอะเกินไป คนเยอะเกินไป 359 00:26:58,825 --> 00:27:02,871 ‎แล้วฉันก็ขับตามเขาไปที่ย่านการค้า ‎และเขาก็จอดรถ 360 00:27:06,750 --> 00:27:08,293 ‎ถ้าฉันบุกเข้าไปคนเดียว 361 00:27:08,376 --> 00:27:11,129 ‎ฉันอาจจะคลาดกับเขา ‎แล้วก็อาจจะคลาดกับรถไปด้วย 362 00:27:11,713 --> 00:27:16,760 ‎ฉันเลยโทรบอกให้หัวหน้า ‎จากทีมปฏิบัติการรีบมาหาฉัน 363 00:27:16,843 --> 00:27:21,181 ‎พร้อมกับกำลังเสริม ‎เราจะได้ควบคุมตัวชายคนนี้ได้ 364 00:27:21,264 --> 00:27:22,974 ‎(ห้องสอบสวน) 365 00:27:23,058 --> 00:27:25,477 ‎เราอาจจะได้ตัวเขามาแล้ว นี่อาจจะใช่ก็ได้ 366 00:27:26,895 --> 00:27:28,938 ‎เราอาจจะจับตัวฆาตกรได้แล้ว 367 00:27:40,909 --> 00:27:43,119 ‎สิ่งหนึ่งที่ฉันจำได้ระหว่างสอบปากคำ 368 00:27:43,203 --> 00:27:44,704 ‎คือสีหน้าของเขา 369 00:27:44,788 --> 00:27:49,292 ‎ในตอนที่เขารู้ตัว ‎ว่าเขาคือผู้ต้องสงสัยในคดีซุ่มยิง 370 00:27:49,376 --> 00:27:53,755 ‎"เดี๋ยว อะไรนะ คิดว่าเป็นผมเหรอ ‎คิดว่าเป็นฝีมือผมเหรอ ไม่นะ" 371 00:27:55,298 --> 00:27:58,885 ‎เขาบอกเราว่าเขาแค่สนใจในคดีนี้มาก 372 00:28:00,011 --> 00:28:05,350 ‎ฉันเคยเห็นปฏิกิริยา ‎ของคนบริสุทธิ์จริงๆ กับคนผิดมาแล้ว 373 00:28:05,433 --> 00:28:08,019 ‎และฉันก็ยกมือขึ้นมาแบบ 374 00:28:08,103 --> 00:28:10,605 ‎"ใช่ นี่มันแค่เรื่องผิดกาลเทศะเฉยๆ " 375 00:28:12,065 --> 00:28:13,608 ‎เราตรวจสอบพยานที่อยู่ 376 00:28:13,692 --> 00:28:17,028 ‎คุยกับภรรยาเขา แล้วก็อะไรพวกนั้นแล้ว 377 00:28:17,112 --> 00:28:20,198 ‎ภายในไม่กี่นาที ‎ก็ตัดเขาออกจากผู้ต้องสงสัยได้เลย 378 00:28:21,991 --> 00:28:24,202 ‎ให้ตายสิ ถ้าเขาคือคนร้ายจริงๆ 379 00:28:24,285 --> 00:28:27,872 ‎เท่ากับเราจับเขาได้แล้ว เราจะได้เดินหน้าต่อ ‎และประชาชนก็จะปลอดภัยอีกครั้ง 380 00:28:30,250 --> 00:28:33,545 ‎มือปืนที่ตำรวจเรียกว่า ‎มือปืนซุ่มยิงต่อเนื่องที่ยังลอยนวล 381 00:28:33,628 --> 00:28:35,797 ‎กำลังทำให้วอชิงตันหวาดผวา 382 00:28:36,798 --> 00:28:38,466 ‎ทุกครั้งที่มีเหตุยิงเกิดขึ้นอีก 383 00:28:39,884 --> 00:28:43,680 ‎ใจเราร่วงไปตาตุ่ม ‎คือมันเป็นความรู้สึกถึงความผิดพลาด 384 00:28:43,763 --> 00:28:45,974 ‎ว่าเราหยุดยั้งฆาตกรไว้ไม่ได้ 385 00:28:46,057 --> 00:28:49,144 ‎เราควรจะไขคดีนี้ได้ไปแล้ว 386 00:28:49,227 --> 00:28:51,312 ‎ผู้คนหวาดกลัว 387 00:28:52,105 --> 00:28:53,273 ‎กำลังพยายามสุดความสามารถ 388 00:28:54,774 --> 00:28:56,443 ‎งานกีฬาโรงเรียนถูกยกเลิก 389 00:28:58,278 --> 00:28:59,946 ‎ช่วงพักกลางแจ้งในโรงเรียนถูกยกเลิก 390 00:29:01,030 --> 00:29:03,658 ‎มีคนถูกยิงไปสิบราย และเสียชีวิตแปดราย 391 00:29:03,742 --> 00:29:06,244 ‎เมื่อมือปืนซุ่มยิงก่อเหตุรุนแรงในพื้นที่วอชิงตัน 392 00:29:06,327 --> 00:29:09,122 ‎เหยื่อรายล่าสุดคือเคนเน็ธ บริดเจสวัย 53 ปี 393 00:29:10,665 --> 00:29:14,169 ‎เราไม่รู้ว่าพวกเขาจะไปที่ไหนต่อ 394 00:29:15,211 --> 00:29:18,006 ‎เหมือนกำทรายเอาไว้ในมือ 395 00:29:18,089 --> 00:29:22,469 ‎มันลอดร่วงลงมาเรื่อยๆ ‎เพราะคุณกำมันไปทำอะไรไม่ได้เลย 396 00:29:22,552 --> 00:29:24,888 ‎(วันที่ 8 ตุลาคม) 397 00:29:24,971 --> 00:29:28,808 ‎(วันที่ 14 ตุลาคม) 398 00:29:31,936 --> 00:29:34,898 ‎ฉันนั่งอยู่ที่โต๊ะสืบสวน นั่งดูเบาะแสต่างๆ 399 00:29:34,981 --> 00:29:39,611 ‎และเจ้าหน้าที่ที่นั่งข้างฉันก็รับสายมือถือ 400 00:29:39,694 --> 00:29:43,782 ‎จากเจ้าหน้าที่อีกคน ‎ที่อยู่ที่โฮมดีโปต์ในฟอลล์สเชิร์ช 401 00:29:43,865 --> 00:29:46,284 ‎เขาอยู่ในร้านค้าและได้ยินเสียงปืน 402 00:29:47,869 --> 00:29:51,748 ‎สามีฉันออกไปข้างนอกกับลูกๆ สามคน 403 00:29:51,831 --> 00:29:54,459 ‎และกำลังจะไปโฮมดีโปต์ในวันนั้น 404 00:29:56,503 --> 00:30:00,799 ‎ความตื่นตระหนกตอนที่ฉันได้ยินว่า ‎"โฮมดีโปต์ในเวอร์จิเนีย" 405 00:30:00,882 --> 00:30:06,971 ‎และฉันก็ไม่รู้ว่าพวกเขาอยู่ไหนกัน ‎มันปั่นป่วนไปหมดตอนที่ฉันขับรถไป 406 00:30:09,390 --> 00:30:12,519 ‎โชคดีที่พวกเขาโทรมาบอกว่า ‎"เราถึงบ้านปลอดภัยดี" 407 00:30:12,602 --> 00:30:14,729 ‎ฉันบอก "ฉันอยากรู้แค่นั้นแหละ ไว้โทรหานะ" 408 00:30:14,813 --> 00:30:17,106 ‎(โฮมดีโปต์) 409 00:30:17,190 --> 00:30:22,487 ‎ฉันไปถึงที่เกิดเหตุ ‎และก็กำลังเดินผ่านลานจอดรถขนาดใหญ่ 410 00:30:22,570 --> 00:30:24,823 ‎ไปยังจุดบัญชาการ 411 00:30:26,616 --> 00:30:28,493 ‎แล้วมือถือส่วนตัวฉันก็ดัง 412 00:30:29,786 --> 00:30:31,913 ‎เห็นว่าเป็นเบอร์พ่อฉันที่ลอสแอนเจลิส 413 00:30:31,996 --> 00:30:35,750 ‎แล้วฉันก็บอกว่า ‎"พ่อคะ หนูไม่เป็นไร หนูสบายดี 414 00:30:35,834 --> 00:30:37,252 ‎แต่ตอนนี้หนูไม่ว่างคุย" 415 00:30:37,335 --> 00:30:38,753 ‎พ่อบอกว่า "พ่อรู้ว่าลูกคุยไม่ได้" 416 00:30:38,837 --> 00:30:41,631 ‎"นี่กำลังดูลูกเดินตรงลานจอดรถ ‎ที่เกิดเหตุอยู่เนี่ย" 417 00:30:41,714 --> 00:30:45,635 ‎มีหญิงสาวเสียชีวิตอีกราย ‎ทางตำรวจแจ้งว่าค่อนข้างจะมั่นใจว่าเป็น… 418 00:30:45,718 --> 00:30:49,138 ‎พ่อฉันวิตกว่าถ้าเขาเห็นฉันในข่าวได้ 419 00:30:49,222 --> 00:30:52,809 ‎ผู้ต้องสงสัยก็เห็นฉันได้เหมือนกัน ‎และฉันอาจจะถูกยิงด้วยก็ได้ 420 00:30:54,060 --> 00:30:55,770 ‎ฉันนี่มึนไปหมดเลยค่ะ 421 00:30:56,980 --> 00:31:00,859 ‎ฉันจำได้ว่าเอามือถือใส่กระเป๋า ‎แล้วก็คิดว่าพ่อพูดถูกแล้ว 422 00:31:00,942 --> 00:31:03,945 ‎และเราก็อยู่ในพื้นที่เปิดโล่งเป็นเป้ายิงได้ 423 00:31:07,866 --> 00:31:10,451 ‎พยายามแค่ไหนก็หยุดคิดไม่ได้เลย 424 00:31:14,581 --> 00:31:18,751 ‎ตอนที่ถูกส่งมาทำคดีนี้ ฉันไม่รู้เลยว่า 425 00:31:19,627 --> 00:31:26,301 ‎มันจะมีความรุนแรง ‎ความหวาดกลัว และความเครียด 426 00:31:26,384 --> 00:31:27,802 ‎สูงมากขนาดนี้ 427 00:31:28,928 --> 00:31:31,180 ‎(วันที่ 14 ตุลาคม) 428 00:31:31,264 --> 00:31:33,266 ‎(วันที่ 19 ตุลาคม) 429 00:31:37,145 --> 00:31:38,354 ‎มันเป็นคืนวันเสาร์ 430 00:31:38,855 --> 00:31:41,357 ‎ภรรยากับผมไปทานมื้อเย็นกันเป็นครั้งแรก 431 00:31:41,858 --> 00:31:43,902 ‎น่าจะในรอบสัปดาห์ครึ่งได้ 432 00:31:45,570 --> 00:31:49,115 ‎เราคุยกันเรื่องต่างๆ เกี่ยวกับลูกๆ เรา 433 00:31:50,575 --> 00:31:52,911 ‎แล้วก็มีสายโทรมาขัดจังหวะผม 434 00:31:53,536 --> 00:31:56,998 ‎มีเหตุยิงอีกครั้งที่แอชแลนด์ เวอร์จิเนีย 435 00:31:57,916 --> 00:32:02,003 ‎พวกเขามีหลักฐานทางนิติเวช ‎ที่อาจช่วยเราไขคดีได้ 436 00:32:05,298 --> 00:32:08,676 ‎ผมบอกภรรยาผมว่าผมต้องไปทำงานต่อ 437 00:32:08,760 --> 00:32:10,428 ‎เธอรับมันได้แบบเป็นมืออาชีพมาก 438 00:32:10,511 --> 00:32:12,805 ‎ผมจะไม่บอกหรอกนะครับ ‎ว่าเธอพูดว่าไง แต่… 439 00:32:15,767 --> 00:32:17,393 ‎ใครที่แต่งงานแล้วจะรู้ครับ 440 00:32:25,026 --> 00:32:26,945 ‎(เจฟฟรีย์ ฮอปเปอร์ ‎วันที่ 19 ต.ค. เวลา 19.59 น.) 441 00:32:27,028 --> 00:32:32,909 ‎เจฟฟรีย์ ฮ็อปเปอร์ เขาบาดเจ็บสาหัส ‎แต่โชคดีที่รอดมาได้ 442 00:32:33,993 --> 00:32:38,247 ‎เขากับภรรยากำลังขับรถไปตามเส้นไอ-95 ‎แล้วแวะพักทานมื้อเย็น 443 00:32:38,998 --> 00:32:41,501 ‎แล้วภรรยาเขาก็ได้ยินเสียงปืน 444 00:32:43,586 --> 00:32:45,922 ‎เธอคิดว่ามันดังมาจากทางในป่า 445 00:32:46,923 --> 00:32:52,804 ‎เจ้าหน้าที่ตรวจสอบที่เกิดเหตุ ‎พบข้อความในถุงซิปล็อกตรึงไว้กับต้นไม้ 446 00:33:01,354 --> 00:33:02,563 ‎ครับ ผมอ่านได้ 447 00:33:06,275 --> 00:33:11,906 ‎"สำหรับคุณตำรวจ เรียกฉันว่าพระเจ้า ‎อย่าเผยแพร่ให้สื่อ" 448 00:33:13,032 --> 00:33:16,828 ‎"ถ้าในตอนนี้การหยุดยั้งการฆ่า ‎สำคัญกว่าการจับเรา 449 00:33:16,911 --> 00:33:20,331 ‎คุณจะรับคำขอของเรา ‎ซึ่งจะไม่มีการต่อรองใดใดทั้งสิ้น" 450 00:33:21,124 --> 00:33:24,919 ‎คำขอคือให้เราเอาเงินสิบล้านดอลลาร์ ‎เข้าบัญชีแบงก์ออฟอเมริกา 451 00:33:25,837 --> 00:33:27,338 ‎พร้อมบัตรเอทีเอ็ม 452 00:33:28,715 --> 00:33:33,678 ‎"เราพยายามติดต่อคุณเพื่อเจรจากัน ‎แต่ไม่มีการตอบสนอง" 453 00:33:35,221 --> 00:33:37,098 ‎นี่คือเบาะแสใหญ่ในคดีครับ 454 00:33:37,640 --> 00:33:40,101 ‎ลองย้อนกลับไปดูว่าพวกเขาติดต่อเข้ามาเมื่อไหร่ 455 00:33:40,184 --> 00:33:42,645 ‎ดูว่าหาอะไรเพิ่มเติมได้อีกไหม 456 00:33:46,566 --> 00:33:48,192 ‎เขาเคยติดต่อเจ้าหน้าที่เดอริค 457 00:33:50,445 --> 00:33:54,240 ‎ที่ทำงานในแผนกประชาสัมพันธ์ ‎และบอกเจ้าหน้าที่เดอริคไปว่า 458 00:33:54,323 --> 00:34:00,371 ‎พวกเขามีส่วนเกี่ยวข้อง ‎กับเหตุยิง ปล้น และฆาตกรรม 459 00:34:01,289 --> 00:34:03,082 ‎ที่เกิดขึ้นในแอละบามา 460 00:34:03,875 --> 00:34:06,377 ‎(แอละบามา) 461 00:34:06,461 --> 00:34:11,382 ‎ตอนแรกเจ้าหน้าที่สืบสวน ‎คิดว่ามันดูไม่เกี่ยวข้องกัน 462 00:34:14,677 --> 00:34:16,596 ‎เหตุยิงนั้นเกิดห่างออกไปหลายไมล์ 463 00:34:16,679 --> 00:34:20,892 ‎ราวๆ หนึ่งเดือนก่อนจะเกิดเหตุ ‎ในมอนต์โกเมอรีเคาน์ตี 464 00:34:24,062 --> 00:34:28,775 ‎แต่คุณเอาเบาะแสแบบนั้นส่งต่อให้ ‎เจ้าหน้าที่เอฟบีไอในแอละแบมา 465 00:34:28,858 --> 00:34:30,943 ‎ให้พวกเขาตรวจข้อมูลได้เลยครับ 466 00:34:35,198 --> 00:34:37,742 ‎คือมีคนสองคนออกมาจากร้านค้า 467 00:34:38,409 --> 00:34:42,830 ‎มีคนเดินเข้าไปหาพวกเขาและเหนี่ยวไก 468 00:34:42,914 --> 00:34:47,877 ‎ขโมยเงินที่เหยื่อได้จากร้านค้านั้นแล้วหนีไป 469 00:34:49,212 --> 00:34:52,757 ‎แต่ผู้ต้องสงสัยพกนิตยสารชู้ตเตอร์สมาด้วย 470 00:34:54,592 --> 00:34:57,386 ‎ระหว่างวิ่งหนี เขาก็ทำนิตยสารนั้นหล่น 471 00:34:58,262 --> 00:35:02,391 ‎เราคุยกับเจ้าหน้าที่สืบสวน ‎เกี่ยวกับหลักฐานที่ได้จากคดีนั้น 472 00:35:02,475 --> 00:35:05,394 ‎แล้วเขาก็บอกว่า ‎"เราได้ลายนิ้วมือมาจากนิตยสาร" 473 00:35:07,313 --> 00:35:10,108 ‎ลองเอาไปตรวจเทียบ ‎ในระบบระบุตัวตนของรัฐแอละบามา 474 00:35:10,191 --> 00:35:11,359 ‎และไม่พบที่ตรงกัน 475 00:35:13,069 --> 00:35:19,909 ‎เราเลยลองเอาลายนิ้วมือนั้นมาตรวจเทียบ ‎กับฐานข้อมูลของประเทศ แล้วก็พบค่ะ 476 00:35:27,667 --> 00:35:32,296 ‎ลายนิ้วมือตรงกับชายวัย 17 ปี ‎ชื่อลี บอยด์ มัลโว 477 00:35:35,758 --> 00:35:40,012 ‎นี่คือช่วงไชโยเลยค่ะ ‎แบบพระเจ้าช่วย เราได้ของเด็ดมาแล้ว 478 00:35:43,724 --> 00:35:48,521 ‎เขาเป็นผู้อพยพจากเวสต์อินดี้ส์ ‎และเคยถูกจับกุมตัว 479 00:35:49,355 --> 00:35:52,567 ‎ตอนข้ามฝั่งจากแคนาดาเข้ามาในอเมริกา 480 00:35:52,650 --> 00:35:54,819 ‎และถูกพิมพ์ลายนิ้วมือไว้ตอนนั้น 481 00:35:57,864 --> 00:36:02,243 ‎เขาถามมัลโวว่าเขาอยู่กับใคร ‎และเขาก็บอกว่าอยู่กับผู้ชายที่อายุมากกว่า 482 00:36:03,369 --> 00:36:10,042 ‎คนคนนั้นมีเอกสารทำงานถูกต้อง ‎และชื่อว่าจอห์น อัลเลน มูฮัมหมัด 483 00:36:12,795 --> 00:36:15,173 ‎ฉันได้มีส่วนตรวจหาข้อมูล 484 00:36:15,256 --> 00:36:18,426 ‎ทุกอย่างที่เราพอจะสืบเกี่ยวกับมูฮัมหมัดได้ 485 00:36:22,305 --> 00:36:25,975 ‎เขาเคยเป็นทหารในชื่อจอห์น อัลเลน วิลเลี่ยมส์ 486 00:36:27,435 --> 00:36:32,607 ‎มีคำสั่งห้ามเข้าใกล้ที่อดีตภรรยายื่นฟ้อง 487 00:36:32,690 --> 00:36:35,359 ‎เพื่อห้ามไม่ให้เขาได้เจอลูกๆ 488 00:36:35,443 --> 00:36:39,030 ‎เพราะเขาเคยลักพาตัวลูกๆ ‎ไปเป็นระยะเวลานาน 489 00:36:41,741 --> 00:36:45,203 ‎ฉันรู้สึกทันทีในตอนนั้นเลย 490 00:36:45,286 --> 00:36:48,122 ‎ว่าเราเจอถูกตัวแล้ว และเราจะจับเขามาให้ได้ 491 00:36:54,170 --> 00:36:59,008 ‎นั่นน่าจะเป็นจุดที่ทุกคนอารมณ์ดีที่สุด ‎ในช่วงสามสัปดาห์นั้นเลยครับ 492 00:36:59,550 --> 00:37:02,511 ‎ที่เราคิดว่าเรากำลังจะไขคดีนี้ได้ 493 00:37:06,390 --> 00:37:09,060 ‎เราตรวจทะเบียนในเวอร์จิเนียและดีซี 494 00:37:09,143 --> 00:37:12,855 ‎ในทุกๆ ฐานข้อมูลแห่งชาติ ‎เกี่ยวกับมูฮัมหมัด 495 00:37:15,191 --> 00:37:17,318 ‎และสิ่งหนึ่งที่เราโฟกัสมากที่สุด 496 00:37:17,401 --> 00:37:21,530 ‎คือรถซึ่งจดทะเบียน ‎ในชื่อของจอห์น อัลเลน มูฮัมหมัด 497 00:37:23,783 --> 00:37:27,328 ‎เป็นรถเชฟวี่คาพรีสสีน้ำเงิน ‎ซึ่งซื้อไปในนิวเจอร์ซีย์ 498 00:37:29,789 --> 00:37:33,209 ‎เรามีทะเบียนรถ เรามีชื่อคน สองคนเลยด้วย 499 00:37:33,292 --> 00:37:35,753 ‎สิ่งสำคัญที่สุดที่เราทุกคนคิดคือ 500 00:37:35,836 --> 00:37:38,923 ‎เราจะเอาทั้งหมดนี้ไปทำอะไรดี ‎ในเมื่อเราไม่รู้ว่าพวกเขาอยู่ไหน 501 00:37:39,006 --> 00:37:41,968 ‎และภาวนาว่าจะจับพวกเขาได้ ‎ก่อนจะลงมือครั้งต่อไป 502 00:37:46,472 --> 00:37:48,975 ‎มีคนขับรถเมล์ถูกยิงที่อ็อกเซนฮิลล์ 503 00:37:49,058 --> 00:37:52,645 ‎ฉันกลัวมาก ‎ช่วยส่งคนมาช่วยทีนะคะ ฉันอยู่บนรถเมล์ 504 00:37:53,604 --> 00:37:57,024 ‎เฉียดมากแล้ว แต่ก็ยังไม่สำเร็จ 505 00:37:58,234 --> 00:37:59,652 ‎มีเหยื่ออีกราย 506 00:38:02,280 --> 00:38:06,033 ‎ฉันว่าเรารู้สึกกดดันมากที่สุด ‎หลังจากเหตุยิงครั้งนั้นค่ะ 507 00:38:06,909 --> 00:38:09,537 ‎แบบว่า "เร่งมือหน่อย ทำให้ได้" 508 00:38:09,620 --> 00:38:12,832 ‎"หาเบาะแสสำคัญๆ ให้ได้ ‎เราจะได้จับตัวพวกเขาซะที" 509 00:38:12,915 --> 00:38:13,958 ‎(วันที่ 19 ตุลาคม) 510 00:38:14,041 --> 00:38:18,004 ‎(วันที่ 23 ตุลาคม) 511 00:38:18,087 --> 00:38:20,089 ‎ทางรัฐได้ออกหมายจับ… 512 00:38:20,172 --> 00:38:26,053 ‎ผมกำลังทำงานกะดึกอยู่ ‎แล้วทีวีในห้องทำงานเราก็เปิดข่าว 513 00:38:26,846 --> 00:38:32,727 ‎รถยนต์ที่ตามหา ‎คือรถเก๋งเชฟวี่สีแดงอมม่วงหรือน้ำเงิน 514 00:38:33,477 --> 00:38:38,566 ‎ผมประหลาดใจที่ได้ยินว่า ‎เรากำลังตามหารถคาพรีสสีน้ำเงิน 515 00:38:38,649 --> 00:38:41,819 ‎เพราะเรามีเบาะแส ‎เกี่ยวกับรถบรรทุกสีขาวเยอะมากๆ 516 00:38:43,529 --> 00:38:46,449 ‎ผมกำลังเตรียมตัวออกจากสำนักงานปฏิบัติการ 517 00:38:46,532 --> 00:38:50,870 ‎และหัวหน้าจากหน่วยยุทธวิธี 518 00:38:52,747 --> 00:38:57,626 ‎ก็มาหยุดผมและบอกว่า ‎"อย่าไป ผมว่าพวกเขาเจอรถแล้วนะ" 519 00:39:00,588 --> 00:39:02,840 ‎เขาคุยกับตำรวจรัฐอยู่ 520 00:39:04,300 --> 00:39:09,221 ‎รถที่เราตามหาถูกพบที่จุดพักรถในวอชิงตันเคาน์ตี 521 00:39:11,807 --> 00:39:13,434 ‎พวกเขาคิดว่ามีคนอยู่ในรถ 522 00:39:13,517 --> 00:39:16,896 ‎พวกเขาไม่มั่นใจว่ามีคนไหม ‎เพราะหน้าต่างติดฟิล์มดำสนิท 523 00:39:18,814 --> 00:39:22,485 ‎ผมเลยออกจากสำนักงานไป อย่างด่วนเลยครับ 524 00:39:25,237 --> 00:39:29,533 ‎เราไม่อยากให้สื่อตามเรามา ‎ผมเลยไม่เปิดไฟไซเรน 525 00:39:32,203 --> 00:39:36,499 ‎เราทุกคนจะไปพบกับตำรวจรัฐใกล้ๆ จุดพักรถ 526 00:39:38,501 --> 00:39:43,255 ‎ผมหวังและภาวนาว่าเราจะเจอรถที่ใช่ ‎และเราจะได้ตัวคนร้าย 527 00:39:45,299 --> 00:39:47,802 ‎และเราจะได้พบหลักฐานในรถ 528 00:39:47,885 --> 00:39:50,388 ‎ที่จะโยงเข้ากับเหตุยิงของเราได้ 529 00:39:53,933 --> 00:39:56,477 ‎ในที่สุดเราก็มาถึงจุดชุมนุม 530 00:39:58,104 --> 00:40:02,066 ‎ผมคุยกับกัปตันที่ควบคุมตำรวจรัฐตรงนั้น 531 00:40:03,401 --> 00:40:06,737 ‎เขาบอกว่าหน่วยสวาทมาถึงแล้ว 532 00:40:08,072 --> 00:40:12,660 ‎อยู่ในพื้นที่ป่าพร้อมจะบุกประชิดรถ ‎เราแค่ต้องรอเท่านั้น 533 00:40:17,540 --> 00:40:23,587 ‎เราแค่รอพวกเขายืนยัน ‎ว่าได้ตัวคนร้ายแล้วอย่างกระวนกระวาย 534 00:40:25,214 --> 00:40:28,426 ‎และหวังว่าจะไม่มีใครได้รับบาดเจ็บ ‎ระหว่างการบุกจับกุม 535 00:40:31,720 --> 00:40:32,763 ‎สิบแปดวินาที 536 00:40:35,724 --> 00:40:37,560 ‎ในหัวคุณจะคิดไปล้านแปดอย่าง 537 00:40:40,312 --> 00:40:43,149 ‎อะดรีนาลีนจะหลั่งเต็มสูบ 538 00:40:45,484 --> 00:40:47,653 ‎แล้วผมก็ได้รับแจ้ง 539 00:40:50,823 --> 00:40:56,162 ‎ทีมยุทธวิธีพังหน้าต่างทั้งสองด้านของรถ 540 00:40:57,455 --> 00:40:58,873 ‎ดึงตัวทั้งคู่ออกมา 541 00:41:02,835 --> 00:41:06,255 ‎ผมเห็นผู้ต้องสงสัยสองคน มูฮัมหมัดและมัลโว 542 00:41:07,089 --> 00:41:11,760 ‎เจ้าหน้าที่จับทั้งสองคนแยกกันไว้สองฝั่งรถ 543 00:41:11,844 --> 00:41:14,763 ‎พวกเขาจะได้คุยกันไม่ได้ 544 00:41:16,891 --> 00:41:18,309 ‎มีเศษกระจกแตกทั่วไปหมด 545 00:41:23,397 --> 00:41:24,773 ‎เจ้าหน้าที่ทำการค้นหาเบื้องต้น 546 00:41:27,109 --> 00:41:29,445 ‎พบว่ามันมีรูที่ท้ายรถ 547 00:41:30,654 --> 00:41:34,742 ‎ที่คุณจะคลานไปยิงปืนจากท้ายรถได้ 548 00:41:37,786 --> 00:41:42,583 ‎ทันทีที่ยกเบาะหลังขึ้นมา ‎ก็จะเห็นปืนไรเฟิลวางอยู่ 549 00:41:44,960 --> 00:41:47,379 ‎มันแบบ… มันจบแล้ว 550 00:41:50,758 --> 00:41:51,592 ‎ก็… 551 00:42:09,401 --> 00:42:12,780 ‎- บอกเราทีครับว่ารู้สึกยังไงกับผู้กำกับมูส ‎- เรารักเขา! 552 00:42:13,989 --> 00:42:16,408 ‎เราเดินออกไปแล้วมันก็… 553 00:42:16,492 --> 00:42:19,912 ‎คือแบบ… ผู้คนกู่ร้อง มีเด็กๆ ถือป้าย 554 00:42:22,665 --> 00:42:25,209 ‎เราตกใจกันหมดเลย 555 00:42:25,292 --> 00:42:27,545 ‎พยายามตั้งสมาธิกับสิ่งที่กำลังจะพูด 556 00:42:28,128 --> 00:42:30,422 ‎ขอบคุณครับ ผู้กำกับ ‎ขอโทษที่ทำให้ทุกคนรอด้วยนะครับ 557 00:42:30,506 --> 00:42:33,634 ‎นั่นคือวันเดียว ‎ที่สื่อมวลชนไม่ได้มีคำถามมากมายอะไร 558 00:42:33,717 --> 00:42:36,303 ‎พวกเขาแค่ดีใจที่จะได้ฟังสิ่งที่เราจะพูด 559 00:42:36,887 --> 00:42:41,141 ‎ในวันที่ 3 ตุลาคม ‎เปรม คุมาร์ วาเลการ์ในมอนต์โกเมอรีเคาน์ตี 560 00:42:41,642 --> 00:42:45,396 ‎วันที่ 3 ตุลาคมซาร่าห์ เรมอส ‎ในมอนต์โกเมอรีเคาน์ตี 561 00:42:45,479 --> 00:42:50,818 ‎และเขาก็ร่ายชื่อเหยื่อทุกคน ‎ฉันน้ำตาไหลเลยค่ะ 562 00:42:50,901 --> 00:42:55,197 ‎เป็นความโล่งใจเหมือนยกภูเขาออกจากอก 563 00:42:55,781 --> 00:43:00,077 ‎เราขอระลึกและภาวนาให้กับเหยื่อ ‎ในเหตุยิงทั้งหมดนี้ครับ ขอบคุณครับ 564 00:43:00,160 --> 00:43:04,415 ‎ลูกๆ ฉันดูแถลงข่าว ‎แล้วก็มองทีวี แล้วก็มองฉัน 565 00:43:04,915 --> 00:43:06,458 ‎แล้วก็มองทีวี แล้วก็มองฉัน 566 00:43:06,542 --> 00:43:09,461 ‎และก็บอกว่า "เดี๋ยวนะแม่ แม่จับเขาได้นี่" 567 00:43:10,004 --> 00:43:10,963 ‎"ร้องไห้ทำไม" 568 00:43:11,046 --> 00:43:14,049 ‎แล้วพวกแกก็ "เดี๋ยวนะ ‎งั้นเราก็พักกลางแจ้งได้แล้วสิ!" 569 00:43:14,133 --> 00:43:16,760 ‎แล้วพวกแกก็โดดขึ้นลงไปมา ไฮไฟฟ์กันใหญ่ 570 00:43:16,844 --> 00:43:19,305 ‎พวกแกหยุดแล้วมองมาที่ฉันบอกว่า "ใช่ไหมแม่" 571 00:43:19,388 --> 00:43:22,016 ‎ฉันก็บอกไปว่า ‎"ใช่ ลูกออกไปพักกลางแจ้งได้แล้ว" 572 00:43:22,099 --> 00:43:25,102 ‎มันเป็นความสุข ‎ที่ผสมปนเปกับความรู้สึกหลายๆ อย่างค่ะ 573 00:43:27,980 --> 00:43:34,987 ‎(จอห์น อัลเลน มูฮัมหมัดและลี บอยด์ มัลโว ‎ฆ่าคน 17 รายและทำให้บาดเจ็บ 10 ราย) 574 00:43:38,407 --> 00:43:45,414 ‎(ลี บอยด์ มัลโว วัย 17 ปี ‎ถูกตัดสินจำคุกตลอดชีวิตโดยไม่มีทัณฑ์บน) 575 00:43:48,167 --> 00:43:52,463 ‎(จอห์น อัลเลน มูฮัมหมัด ‎ถูกตัดสินว่าผิดในข้อหาฆาตกรรมอุกฉกรรจ์) 576 00:43:52,546 --> 00:43:56,300 ‎(และถูกประหารในปี 2009) 577 00:44:45,474 --> 00:44:50,479 ‎คำบรรยายโดย นันทพร อนุชิตดัสกร