1 00:00:02,000 --> 00:00:07,000 Downloaded from YTS.MX 2 00:00:08,000 --> 00:00:13,000 Official YIFY movies site: YTS.MX 3 00:00:35,416 --> 00:00:39,750 ‪(ผลงานภาพยนตร์สารคดีจาก NETFLIX) 4 00:00:53,208 --> 00:00:57,958 ‪ลองนึกภาพว่าคุณเกิดมาแล้วถูกโยนเข้าไป ‪ในกาแล็กซีของสิ่งมีชีวิตเล็กๆ ที่ลอยเคว้งคว้างสิ 5 00:01:00,250 --> 00:01:02,375 ‪จุดเล็กๆ ที่หายไปในมหาสมุทร 6 00:01:09,958 --> 00:01:12,125 ‪คุณไม่เคยเจอพ่อหรือแม่ของคุณ 7 00:01:16,291 --> 00:01:19,416 ‪ไม่มีใครบอกคุณว่าให้ไปที่ไหนหรือทำอะไร 8 00:01:23,375 --> 00:01:26,916 ‪นั่นคือการเริ่มต้นชีวิต ‪ของปลาปักเป้าจมูกแหลมตัวน้อย 9 00:01:27,416 --> 00:01:28,625 ‪เราจะเรียกมันว่าพัฟฟ์ 10 00:01:31,291 --> 00:01:34,916 ‪มันมีอายุแค่ไม่กี่เดือน และตัวเล็กกว่าเล็บมือ 11 00:01:35,500 --> 00:01:39,458 ‪ล่องลอยอยู่ในมหาสมุทร ‪มุ่งหน้าสู่อนาคตที่ไม่แน่นอน 12 00:01:42,250 --> 00:01:43,958 ‪นี่คือโลกของพัฟฟ์ 13 00:01:44,041 --> 00:01:48,458 ‪แนวปะการังสดใส ‪ที่อยู่อาศัยของสิ่งมีชีวิตหลายพันชีวิต 14 00:01:49,958 --> 00:01:54,041 ‪แต่ถ้าอยากเห็นสิ่งที่พัฟฟ์เห็น ‪คุณต้องมองให้ใกล้กว่านี้ 15 00:01:56,583 --> 00:01:58,250 ‪ใกล้กว่านี้อีก 16 00:02:03,125 --> 00:02:07,583 ‪เพราะเรื่องราวของแนวปะการังทั้งหมด ‪เริ่มจากสิ่งมีชีวิตที่เล็กที่สุด 17 00:02:12,291 --> 00:02:16,875 ‪เป็นครั้งแรกที่เราเปิดหน้าต่าง ‪สู่จักรวาลขนาดจิ๋วอันน่าทึ่งของพวกมัน 18 00:02:20,375 --> 00:02:24,041 ‪โลกที่เรื่องน่าทึ่งเกิดขึ้นในระดับที่เล็กมาก 19 00:02:25,250 --> 00:02:26,541 ‪เร็วมาก 20 00:02:28,541 --> 00:02:31,916 ‪หรือช้ามากเกินกว่าที่ตามนุษย์จะรับรู้ได้ 21 00:02:32,916 --> 00:02:35,416 ‪และจากมุมมองเล็กๆ ของพัฟฟ์ 22 00:02:35,500 --> 00:02:37,333 ‪มันคงแทบจะดูเหมือนมนตร์วิเศษ 23 00:02:39,625 --> 00:02:42,708 ‪แนวปะการังแบบที่เราไม่เคยเห็นมาก่อน 24 00:03:02,291 --> 00:03:05,833 {\an8}‪หากมองด้วยตาเปล่า ‪ทะเลเปิดอาจดูเหมือนไร้ชีวิต 25 00:03:09,333 --> 00:03:13,791 {\an8}‪แต่เมื่อเข้าไปดูใกล้ๆ สิ่งมีชีวิตเล็กๆ ‪หลายพันล้านชีวิตก็จะเผยตัวให้เห็น 26 00:03:16,791 --> 00:03:18,125 {\an8}‪บางตัวก็เล็กมากเสียจน 27 00:03:18,208 --> 00:03:22,083 {\an8}‪หลายร้อยตัวสามารถรวมกัน ‪อยู่ในหยดน้ำหยดเดียวได้ 28 00:03:26,208 --> 00:03:28,833 ‪นี่คือจุดที่พัฟฟ์เริ่มต้นชีวิตของมัน 29 00:03:30,833 --> 00:03:34,958 ‪มันฟักออกมาจากไข่บนแนวปะการัง ‪และล่องลอยไปตามกระแสน้ำออกสู่ทะเล 30 00:03:35,041 --> 00:03:37,083 ‪เพื่อกินแพลงก์ตอนเล็กๆ 31 00:03:40,416 --> 00:03:43,041 ‪ปลาในแนวปะการังจำนวนมากเริ่มต้นชีวิตแบบนี้ 32 00:04:08,208 --> 00:04:09,375 ‪แต่ภายในไม่กี่เดือน 33 00:04:09,458 --> 00:04:13,083 ‪เศษอาหารเล็กจิ๋วเหล่านี้ ‪ก็ไม่เพียงพอที่จะยังชีพมันได้อีกต่อไป 34 00:04:14,583 --> 00:04:17,041 ‪มันต้องหาของกินที่ใหญ่กว่านี้ 35 00:04:18,583 --> 00:04:21,208 ‪และนั่นทำให้เกิดปัญหาใหญ่พอๆ กับมหาสมุทร 36 00:04:22,375 --> 00:04:25,166 ‪พัฟฟ์จะหาทางกลับไปที่แนวปะการังได้ยังไง 37 00:04:26,125 --> 00:04:31,666 {\an8}‪(เกรตแบร์ริเออร์รีฟ) 38 00:04:36,375 --> 00:04:40,708 ‪มีบางอย่างที่น่าทึ่งเกิดขึ้น ‪เมื่อสิ่งมีชีวิตมากมายมารวมตัวในที่เดียวกัน 39 00:04:41,458 --> 00:04:42,666 ‪ฝูงชนย่อมส่งเสียงดัง 40 00:04:42,750 --> 00:04:45,250 ‪และแนวปะการังก็เป็นที่ที่พลุกพล่าน 41 00:04:57,958 --> 00:05:00,291 ‪เสียงสามารถเดินทางใต้น้ำ ‪ได้ไกลหลายกิโลเมตร 42 00:05:01,291 --> 00:05:03,125 ‪สิ่งที่พัฟฟ์ต้องทำคือฟัง 43 00:05:11,166 --> 00:05:12,666 ‪สิ่งที่คุณเห็นที่นี่ส่วนใหญ่ 44 00:05:12,750 --> 00:05:16,041 ‪สัตว์ที่ตัวเล็กกว่าปลายนิ้วของคุณเป็นผู้สร้างขึ้นมา 45 00:05:16,958 --> 00:05:20,375 ‪หลายพันชีวิต ‪และหลายล้านเรื่องราวกำลังถูกเปิดเผย 46 00:05:23,458 --> 00:05:24,541 ‪ไม่เชื่อฉันเหรอ 47 00:05:25,125 --> 00:05:27,500 ‪ลองมองจากมุมมองของพัฟฟ์สิ 48 00:05:52,583 --> 00:05:57,125 ‪สัตว์พวกนี้ที่ตัวเล็กที่สุด ‪มีขนาดไม่ใหญ่ไปกว่าเม็ดทราย 49 00:06:49,166 --> 00:06:52,500 ‪โลกใหม่ของพัฟฟ์คือจักรวาลขนาดจิ๋ว ‪ของสิ่งมีชีวิตเล็กๆ 50 00:06:52,583 --> 00:06:56,291 ‪ที่ใช้ชีวิตโดยที่ ‪สิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่อย่างเราไม่ได้สนใจ 51 00:07:20,708 --> 00:07:24,833 ‪เมื่ออายุได้ประมาณสามเดือน ‪พัฟฟ์มีขนาดเท่าเยลลี่รูปถั่วเท่านั้น 52 00:07:26,000 --> 00:07:27,666 ‪มันไม่ใช่แค่น่ากลัว 53 00:07:28,541 --> 00:07:29,750 ‪แต่มันอันตราย 54 00:07:32,208 --> 00:07:36,916 ‪แต่พัฟฟ์โชคดีที่มันมีวิธีป้องกันตัวเองที่ชาญฉลาด 55 00:07:38,916 --> 00:07:40,041 ‪มันมีพิษ 56 00:07:40,916 --> 00:07:42,916 ‪และมันมาพร้อมกับป้ายเตือน 57 00:07:44,083 --> 00:07:46,000 ‪เครื่องหมายบนตัวมันบอกว่า 58 00:07:46,583 --> 00:07:48,666 ‪"กินฉันแล้วคุณจะเสียใจ" 59 00:07:55,291 --> 00:07:58,166 ‪แต่การมีพิษไม่ได้ทำให้มันอยู่ยงคงกระพัน 60 00:08:05,041 --> 00:08:07,458 ‪และบริเวณใกล้เคียงก็มีนักล่าแฝงตัวอยู่ 61 00:08:18,500 --> 00:08:19,875 ‪ปลาสิงโต 62 00:08:29,750 --> 00:08:32,333 ‪ครีบที่ลานตาของนักล่าสุดเหี้ยมโหดตัวนี้ 63 00:08:32,416 --> 00:08:36,250 ‪เหมาะสำหรับการต้อนเหยื่อตัวเล็กๆ ‪เข้าไปในจุดที่ยากลำบาก 64 00:09:19,166 --> 00:09:22,666 ‪ปลาในแนวปะการังอายุน้อยส่วนใหญ่ ‪ไม่รอดชีวิตในปีแรกของมัน 65 00:09:24,416 --> 00:09:25,375 ‪แต่พัฟฟ์โชคดี 66 00:09:25,958 --> 00:09:28,666 ‪ปะการังสร้างทางเดินเล็กๆ ที่คดเคี้ยว 67 00:09:28,750 --> 00:09:31,208 ‪ที่ลูกปลาสามารถซ่อนตัวในตอนกลางคืนได้ 68 00:09:32,666 --> 00:09:33,541 ‪พ้นจากสายตานักล่า 69 00:09:34,541 --> 00:09:35,708 ‪รอดจากการเป็นอาหาร 70 00:09:44,833 --> 00:09:48,916 ‪ขณะที่พัฟฟ์หลับ ‪รากฐานของโลกของมันก็เริ่มปั่นป่วน 71 00:09:58,083 --> 00:09:59,375 ‪ทุกปี 72 00:09:59,458 --> 00:10:03,166 ‪พระจันทร์ กระแสน้ำ และอุณหภูมิของน้ำ 73 00:10:03,250 --> 00:10:05,875 ‪ส่งสัญญาณไปยังปะการังหลายพันล้านตัว 74 00:10:05,958 --> 00:10:09,958 ‪ว่าคืนนี้เป็นคืนที่จะปลดปล่อยเด็กๆ สู่ท้องทะเล 75 00:10:17,000 --> 00:10:19,375 ‪ที่ปากของโพลิปของปะการังขนาดเล็กจิ๋ว 76 00:10:19,458 --> 00:10:22,708 ‪มีไข่และอสุจิเล็กๆ อยู่จำนวนมาก 77 00:10:30,208 --> 00:10:33,916 ‪มันยกตัวออกมาแทบจะพร้อมเพรียงกัน 78 00:10:38,000 --> 00:10:40,375 ‪และเดินทางไปยังผิวน้ำ 79 00:10:46,250 --> 00:10:49,208 ‪มันลอยไปกับกระแสน้ำและผสมกับไข่ 80 00:10:49,291 --> 00:10:51,750 ‪ของอาณานิคมของปะการังอื่นๆ ‪อีกหลายพันอาณานิคม 81 00:11:19,958 --> 00:11:22,625 ‪ถ้าในบรรดาไข่หลายพันล้านฟอง ‪ที่ถูกปล่อยออกมาในคืนนี้ 82 00:11:22,708 --> 00:11:24,458 ‪มีหนึ่งฟองเจอคู่ของมัน… 83 00:11:26,750 --> 00:11:29,208 ‪สิ่งที่ไม่ธรรมดาก็จะเกิดขึ้น 84 00:11:32,583 --> 00:11:34,791 ‪ตัวอ่อนขนาดจิ๋ว 85 00:11:35,291 --> 00:11:39,416 ‪สิ่งมีชีวิตที่แทบจะมองไม่เห็น ‪กำลังเดินทางไปสร้างอาณานิคมใหม่ 86 00:11:42,416 --> 00:11:44,250 ‪มันล่องลอยอยู่หลายวัน 87 00:11:45,750 --> 00:11:48,125 ‪จนได้ยินเสียงเรียกจากแนวปะการัง 88 00:11:49,416 --> 00:11:50,750 ‪แล้วดำลงไป 89 00:11:53,625 --> 00:11:56,583 ‪ไม่เกรงกลัวดงนักล่าและกับดักเลย 90 00:12:31,916 --> 00:12:33,750 ‪เมื่อคุณมีขนาดเท่าจุดเล็กๆ 91 00:12:34,875 --> 00:12:38,125 ‪กุ้งยาวสามเซนติเมตรก็อาจจะน่ากลัวมาก 92 00:13:29,958 --> 00:13:34,291 ‪บนแนวปะการัง ‪ตัวอ่อนจะหาที่ที่เหมาะจะเป็นบ้านของมัน 93 00:13:44,833 --> 00:13:46,583 ‪เมื่อมันเจอจุดที่เหมาะสม 94 00:13:47,083 --> 00:13:48,375 ‪มันจะเปลี่ยนสภาพ 95 00:13:49,541 --> 00:13:53,000 ‪จากตัวอ่อนที่ว่ายน้ำอย่างอิสระ ‪เป็นปะการังวัยเยาว์ 96 00:13:54,916 --> 00:13:58,375 ‪เมื่อมันโตขึ้น โครงกระดูกของมัน ‪จะก่อตัวเป็นส่วนหนึ่งของแนวปะการัง 97 00:14:00,958 --> 00:14:03,625 ‪ด้วยความช่วยเหลือ ‪จากแรงงานก่อสร้างเล็กๆ ตัวอื่นๆ 98 00:14:03,708 --> 00:14:05,625 ‪ปะการังสร้างโครงสร้างที่อยู่อาศัยขึ้น 99 00:14:05,708 --> 00:14:08,791 ‪ซึ่งกลายเป็นที่อยู่ของสิ่งมีชีวิตอื่นๆ ‪มากมายนับไม่ถ้วน 100 00:14:10,000 --> 00:14:12,791 ‪ต้องใช้เวลาหลายร้อยปี บางครั้งก็หลายพันปี 101 00:14:12,875 --> 00:14:18,083 ‪ใช้ผู้สร้างแนวปะการังเล็กๆ หลายยุคสมัย ‪ในการสร้างเมืองปะการังของพัฟฟ์ขึ้นมา 102 00:14:33,458 --> 00:14:37,041 ‪ตอนนี้พัฟฟ์ปลอดภัยแล้ว ‪ในที่ซ่อนแนวปะการังของมัน 103 00:14:38,083 --> 00:14:41,708 ‪แต่มันต้องกล้าเผชิญหน้ากับนักล่า ‪และออกไปหาอาหาร 104 00:14:47,041 --> 00:14:49,333 ‪และเป็นอีกครั้ง ที่ปะการังช่วยเหลือ 105 00:14:50,916 --> 00:14:54,708 ‪เพราะปะการังสร้างพลังงาน ‪ที่เป็นอาหารให้สัตว์ในแนวปะการัง 106 00:14:58,625 --> 00:15:01,583 ‪ทุกอย่างเริ่มต้นด้วย ‪สิ่งมีชีวิตเซลล์เดียวที่เหมือนพืช 107 00:15:01,666 --> 00:15:04,250 ‪ที่อาศัยอยู่ในปะการัง มันคือซูแซนเทลลี 108 00:15:05,666 --> 00:15:07,625 ‪อย่าปล่อยให้ชื่อที่ฟังดูยิ่งใหญ่หลอกคุณได้ 109 00:15:08,875 --> 00:15:11,750 ‪ทุกอย่างที่นี่เล็กมาก 110 00:15:13,666 --> 00:15:16,250 ‪เจ้าพวกนี้คือคู่ชีวิตของปะการัง 111 00:15:17,041 --> 00:15:20,750 ‪รวบรวมพลังงานจากแสงอาทิตย์ ‪มาให้อาหารปะการังเจ้าบ้านของพวกมัน 112 00:15:21,666 --> 00:15:23,833 ‪และเมื่อปะการังเติบโตและเจริญงอกงาม 113 00:15:24,416 --> 00:15:27,333 ‪พวกมันจะแบ่งปันพลังงาน ‪กับส่วนที่เหลือของแนวปะการัง 114 00:15:32,875 --> 00:15:37,250 ‪สิ่งมีชีวิตบางชนิดใช้พลังงานโดยตรง ‪จากการกินปะการัง 115 00:15:40,208 --> 00:15:42,750 ‪ลูกปลาดาวมงกุฎหนามตัวนี้ 116 00:15:42,833 --> 00:15:47,958 ‪ใช้จุดรับแสงเล็กๆ ที่ปลายแขนแต่ละข้าง ‪เพื่อหาตำแหน่งอาณานิคมของปะการัง 117 00:15:53,208 --> 00:15:57,250 ‪การดมกลิ่นใต้น้ำที่ยอดเยี่ยม ‪ช่วยให้มันเจอสายพันธุ์ที่เหมาะสม 118 00:16:01,625 --> 00:16:05,833 ‪และมันจะกินโพลิปของปะการัง ‪ทิ้งแผลเป็นไว้บนแนวปะการัง 119 00:16:13,541 --> 00:16:16,291 ‪ไม่ใช่ผู้อยู่อาศัยทุกตัวที่กินปะการังโดยตรง 120 00:16:17,958 --> 00:16:20,875 ‪ถ้าเป็นแบบนั้น พวกมันจะทำลาย ‪เมืองแนวปะการังหมดสิ้นในไม่ช้า 121 00:16:22,583 --> 00:16:25,916 ‪โชคดีที่ปะการังมีวิธีให้อาหารอีกวิธี 122 00:16:27,916 --> 00:16:30,208 ‪มันให้อาหารด้วยเมือก 123 00:16:39,541 --> 00:16:43,458 ‪ปะการังปล่อยเมือกออกมา ‪ละเอียดเกินกว่าที่สิ่งมีชีวิตอย่างพัฟฟ์จะกิน 124 00:16:45,791 --> 00:16:50,500 ‪แต่กลุ่มสิ่งมีชีวิตโบราณ ‪ไม่ปล่อยให้พลังงานนี้สูญเปล่าแน่นอน 125 00:16:52,500 --> 00:16:54,000 ‪ฟองน้ำ 126 00:16:55,500 --> 00:16:58,208 ‪ถ้ามองด้วยตาเปล่า ‪พวกมันอาจดูเหมือนไม่เคลื่อนไหว 127 00:16:58,291 --> 00:17:02,416 ‪แต่ถ้าคุณเร่งความเร็ว บทบาทสำคัญ ‪ของพวกมันในแนวปะการังจะถูกเปิดเผย 128 00:17:07,875 --> 00:17:11,916 ‪ฟองน้ำสูบน้ำปริมาณมหาศาล ‪ผ่านร่างกายของพวกมัน 129 00:17:12,000 --> 00:17:16,375 ‪กรองเมือกปะการัง ‪และใช้พลังงานในการเติบโต 130 00:17:25,875 --> 00:17:27,708 ‪หลังจากที่พวกมันกินอิ่มแล้ว 131 00:17:27,791 --> 00:17:31,375 ‪ฟองน้ำก็รวมของเสียของสิ่งมีชีวิต ‪ไว้บนพื้นผิวของมัน 132 00:17:32,083 --> 00:17:33,916 ‪สร้างบุฟเฟ่ต์ขนาดพอดีคำขึ้นมา 133 00:17:34,000 --> 00:17:36,083 ‪ให้สิ่งมีชีวิตขนาดเล็กกิน 134 00:17:43,875 --> 00:17:47,291 ‪และสัตว์พวกนั้นก็ถูกสิ่งมีชีวิตที่ใหญ่กว่าเล็กน้อยกิน 135 00:17:49,125 --> 00:17:52,541 ‪ไม่นะ ใหญ่กว่านิดหน่อยก็พอมั้ง ‪นั่นมันใหญ่เกินไปเยอะเลย 136 00:17:52,625 --> 00:17:54,250 ‪นั่นใหญ่มาก ใหญ่ยักษ์เลย 137 00:17:54,333 --> 00:17:55,500 ‪นี่… ใช่ 138 00:17:55,583 --> 00:17:56,500 ‪ค่อยยังชั่ว 139 00:18:01,458 --> 00:18:05,166 ‪อาหารบางส่วนของฟองน้ำ ‪ที่เอากลับมาใช้ใหม่ยังช่วยชะล้างห้วงน้ำ 140 00:18:05,666 --> 00:18:08,708 ‪ที่สัตว์ที่กินอาหารโดยการกรองจับและกิน 141 00:18:09,416 --> 00:18:11,125 ‪เช่น หนอนพู่ฉัตร 142 00:18:11,708 --> 00:18:14,375 ‪เป็นหนอนแห่งท้องทะเลที่รื่นเริงจริงๆ 143 00:18:35,916 --> 00:18:38,958 ‪ปูกระเบื้องขนาดเท่าเมล็ดอัลมอนด์ตัวนี้ 144 00:18:39,041 --> 00:18:42,916 ‪ใช้ก้ามที่มีขนปกคลุม ‪ในการจับอณูเล็กๆ ของอาหาร 145 00:18:43,000 --> 00:18:44,000 ‪จากน้ำ 146 00:18:56,791 --> 00:19:00,291 ‪ข้างล่างนี้ ทุกพื้นผิวปกคลุมไปด้วยสิ่งมีชีวิต 147 00:19:00,791 --> 00:19:02,541 ‪ไม่มีอะไรสูญเปล่า 148 00:19:10,000 --> 00:19:13,000 ‪บนหลังของทากทะเล ที่มีขนาดเท่าผลมะกอก 149 00:19:13,583 --> 00:19:16,208 ‪สิ่งมีชีวิตที่ตัวเล็กกว่ามันอาศัยอยู่บนนั้น 150 00:19:25,958 --> 00:19:30,416 ‪ถ้าไม่มีสิ่งมีชีวิตเล็กๆ เหล่านี้ ‪คอยเอาพลังงานที่ปะการังจับไว้กลับมาใช้ใหม่ 151 00:19:30,500 --> 00:19:33,000 ‪สิ่งมีชีวิตที่ตัวใหญ่กว่าก็จะไม่มีอะไรกิน 152 00:19:38,125 --> 00:19:42,416 ‪ชีวิตบนแนวปะการังต้องพึ่งพา ‪การทำงานร่วมกันของสิ่งมีชีวิตหลายพันชนิด 153 00:19:42,916 --> 00:19:44,833 ‪โดยที่แต่ละชนิดต่างก็มีบทบาทสำคัญ 154 00:19:53,458 --> 00:19:57,125 ‪พัฟฟ์ปรับตัวให้เหมาะกับการล่าสัตว์ ‪ในโลกเล็กๆ ใบนี้ 155 00:19:58,958 --> 00:20:04,250 ‪แต่ความจริงที่น่ากลัวคือ ‪สิ่งมีชีวิตส่วนใหญ่ที่กินผู้อื่นก็ถูกกินได้เช่นกัน 156 00:20:18,416 --> 00:20:20,833 ‪ไม่ใช่ว่าปะการังทุกชนิดจะไม่เป็นอันตราย 157 00:20:24,791 --> 00:20:26,041 ‪บางชนิดก็เป็นนักล่า… 158 00:20:28,208 --> 00:20:30,625 ‪หนวดของมันปกคลุมไปด้วยเซลล์สุดอันตราย 159 00:20:30,708 --> 00:20:34,416 ‪ที่ใช้พุ่งแทงเหยื่อขนาดเท่าจุดเล็กๆ ‪และทำให้มันเป็นอัมพาต 160 00:22:08,333 --> 00:22:11,125 ‪ถ้าพัฟฟ์จะรอดจากความรุนแรง ‪ของแนวปะการังไปได้ 161 00:22:11,916 --> 00:22:15,541 ‪มันต้องเรียนรู้ความลับทั้งหมด ‪ของซอกโพรงอันมืดมิด 162 00:22:18,333 --> 00:22:21,916 ‪บางตรอกก็อันตรายมากกว่าตรอกอื่นๆ 163 00:22:35,500 --> 00:22:39,041 ‪ปลาแองเกลอร์ตัวนี้ ‪ขนาดยาวเท่านิ้วหัวแม่มือของคุณ 164 00:22:39,791 --> 00:22:42,583 ‪เป็นยักษ์ใหญ่ในโลกจิ๋วใบนี้ 165 00:24:17,750 --> 00:24:20,541 ‪พัฟฟ์ค้นพบพลังพิเศษของปลาปักเป้า 166 00:24:21,291 --> 00:24:24,541 ‪มันสามารถพองตัวเหมือนลูกโป่งได้ในเสี้ยววินาที 167 00:24:25,041 --> 00:24:27,250 ‪เป็นกลเม็ดที่ช่วยชีวิตมันไว้ 168 00:24:37,166 --> 00:24:41,875 ‪การเป็นปลาชนิดหนึ่งที่เล็กที่สุดในแนวปะการัง ‪หมายความว่าพัฟฟ์ตกอยู่ในอันตรายตลอดเวลา 169 00:25:08,083 --> 00:25:11,166 ‪พลังพิเศษของมัน ‪อาจช่วยให้มันพ้นจากนักล่าได้สักพัก 170 00:25:11,833 --> 00:25:14,208 ‪แต่พลังอื่นๆ อยู่เหนือการควบคุมของมัน 171 00:25:29,708 --> 00:25:34,000 ‪เหนือคลื่นขึ้นไป พายุก่อตัว ‪ในโลกที่พัฟฟ์ไม่มีวันรู้จัก 172 00:25:36,041 --> 00:25:39,250 ‪พลังอันโหดร้ายของมันเจาะลึกลงไปในมหาสมุทร 173 00:26:24,625 --> 00:26:26,625 ‪แม้จะมีอาหารมากมายเหลือเฟือ 174 00:26:26,708 --> 00:26:30,000 ‪แต่แนวปะการังก็ยังคง ‪เป็นที่ที่ไม่น่าไว้ใจสำหรับลูกปลา 175 00:26:34,875 --> 00:26:39,583 ‪สัญชาตญาณบอกมันว่า ‪อาจมีน้ำที่ปลอดภัยกว่าอยู่เหนือเมืองปะการัง 176 00:26:43,500 --> 00:26:47,375 ‪แต่การจะหาที่หลบภัยนี้ได้ ‪มันต้องข้ามผ่านโลกใหม่ที่แปลกประหลาดไป 177 00:26:48,500 --> 00:26:50,000 ‪ที่ราบทราย 178 00:26:54,208 --> 00:26:58,041 ‪ท่ามกลางเม็ดทราย ปูทุกตัวอยู่แบบตัวใครตัวมัน 179 00:27:08,875 --> 00:27:13,166 ‪พื้นที่ราบเป็นที่อยู่ของสิ่งมีชีวิต ‪ที่กินซากสัตว์เป็นอาหาร แยกตัว และหลบซ่อน 180 00:27:57,958 --> 00:28:02,125 ‪ข้างนอกนี่ เป็นโลกที่มีการต่อสู้อย่างโหดเหี้ยม 181 00:28:15,416 --> 00:28:16,500 ‪ในเนินทราย 182 00:28:16,583 --> 00:28:21,333 ‪พัฟฟ์พบหอยที่กำลังลากเปลือกของมัน ‪ผ่านสวนวอล์กกิ้งเดนโดร 183 00:28:25,625 --> 00:28:28,541 ‪ปะการังขนาดเท่าเมล็ดวอลนัตพวกนี้ ‪อาศัยอยู่บนทราย 184 00:28:28,625 --> 00:28:32,250 ‪ดูดซับแสงแดดและกินสิ่งมีชีวิตขนาดเล็ก 185 00:28:34,000 --> 00:28:36,583 ‪แต่พวกมันไม่ได้แค่ตากแดด ‪และกินอาหารว่างเท่านั้น 186 00:28:45,500 --> 00:28:49,166 ‪พวกมันยังตกอยู่ในอันตราย ‪จากการถูกโค่นหรือฝังทั้งเป็นตลอดเวลาด้วย 187 00:28:50,166 --> 00:28:53,208 ‪เป็นโทษประหาร ‪สำหรับปะการังที่ต้องการแสงแดด 188 00:28:58,250 --> 00:29:01,250 ‪แต่บางครั้งความช่วยเหลือก็มาจากที่ที่คาดไม่ถึง 189 00:29:02,375 --> 00:29:04,583 ‪เป็นที่ที่คาดไม่ถึงจริงๆ 190 00:29:05,250 --> 00:29:08,166 ‪ในกรณีนี้ จากรูหนอน 191 00:29:18,583 --> 00:29:22,166 ‪หนอนถั่วอาศัยอยู่ในรู ที่ฐานของเดนโดร 192 00:29:26,041 --> 00:29:28,958 ‪หนอนทำให้ปะการังที่เป็นเจ้าของบ้านตั้งขึ้น 193 00:29:30,666 --> 00:29:33,375 ‪ส่วนเดนโดรก็ปกป้องมันเป็นการตอบแทน 194 00:29:33,458 --> 00:29:36,833 ‪ในขณะที่ผู้อยู่อาศัยวิ่งไปบนทรายเพื่อหาอาหาร 195 00:29:37,500 --> 00:29:40,291 ‪และลากขบวนปะการังของมันไปด้วย 196 00:29:46,583 --> 00:29:50,916 ‪แม้จะเป็นเพียงสิ่งมีชีวิตเล็กๆ ‪แต่ที่นี่ทุกบทบาทยิ่งใหญ่ 197 00:30:03,041 --> 00:30:06,750 ‪การเดินทางข้ามที่ราบทราย ‪อาจไม่ใช่ระยะทางที่ไกล 198 00:30:07,333 --> 00:30:10,291 ‪แต่สำหรับลูกปลา ‪มันคือการเดินทางผจญภัยที่ยาวนาน 199 00:30:15,750 --> 00:30:20,041 ‪ข้างนอกนี้ ไม่มีที่ให้ซ่อนและไม่ค่อยมีอะไรให้กิน 200 00:30:26,791 --> 00:30:30,000 ‪ในขณะที่มันดูเหมือนจะมีแต่ทรายไปตลอดกาล 201 00:30:30,083 --> 00:30:32,666 ‪พื้นที่ที่อุดมสมบูรณ์ก็ปรากฏที่เส้นขอบฟ้า 202 00:30:36,916 --> 00:30:39,916 ‪รากต้นโกงกางที่สลับซับซ้อน 203 00:30:40,000 --> 00:30:44,083 ‪มีโพรงและเส้นทางที่มีของกินมากมาย ‪และมีโอกาสถูกกินน้อยลง 204 00:30:51,333 --> 00:30:54,666 ‪สถานที่ที่เหมาะสำหรับ ‪ปลาขนาดเท่านิ้วหัวแม่มือในการหาอาหาร 205 00:30:54,750 --> 00:30:57,750 ‪เติบโต และฝึกทักษะให้สมบูรณ์แบบ ‪เพื่อการอยู่รอด 206 00:31:20,583 --> 00:31:23,750 ‪และมันไม่ใช่สัตว์ตัวเดียวที่ออกเดินทางในครั้งนี้ 207 00:31:24,250 --> 00:31:28,000 ‪น้ำตื้นคือที่หลบภัย ‪ของลูกปลาในแนวปะการังทุกชนิด 208 00:31:53,416 --> 00:31:55,625 ‪พัฟฟ์เจอสถานที่สำหรับลูกปลาอย่างมันแล้ว 209 00:31:58,583 --> 00:31:59,916 ‪ทุกอย่างดูดีขึ้น 210 00:32:16,000 --> 00:32:18,583 ‪มันไม่ได้กินอาหารดีๆ มาหลายวันแล้ว 211 00:32:19,708 --> 00:32:21,833 ‪มันหิวจนกินม้าได้ทั้งตัวเลย 212 00:32:24,875 --> 00:32:25,750 ‪หรืออาจจะไม่ 213 00:32:26,250 --> 00:32:29,291 ‪แต่มันต้องรีบหาอาหารให้ได้ 214 00:32:30,041 --> 00:32:32,541 ‪การดูว่าสิ่งมีชีวิตแถวนั้น ‪หาอาหารยังไงอาจช่วยเขาได้ 215 00:32:50,875 --> 00:32:55,125 ‪ม้าน้ำขนาดเท่านิ้วก้อย ‪เป็นนักล่าที่เชี่ยวชาญในโลกใบเล็กใบนี้ 216 00:32:56,000 --> 00:32:59,500 ‪พวกมันเล็งไปที่ ‪สัตว์น้ำเปลือกแข็งที่ตัวเล็กกว่าเมล็ดข้าว 217 00:33:01,958 --> 00:33:05,166 ‪สัตว์ทะเลที่กินอาหารแบบแทะเล็มตัวเล็กๆ พวกนี้ ‪ใช้เวลาแทะเล็มสาหร่าย 218 00:33:05,250 --> 00:33:07,833 ‪และสัตว์ขนาดเล็กในหญ้าทะเล 219 00:33:08,958 --> 00:33:11,791 ‪พวกมันมีบทบาทสำคัญในสายใยอาหารนี้ 220 00:33:12,708 --> 00:33:16,875 ‪เป็นสิ่งเชื่อมโยงระหว่างพืช ‪กับสิ่งมีชีวิตที่ขนาดใหญ่กว่าอย่างพัฟฟ์ 221 00:34:21,958 --> 00:34:23,791 ‪ในทุ่งหญ้าของทะเลสาบ 222 00:34:23,875 --> 00:34:27,291 ‪สาหร่ายและหญ้าทะเล ‪จะรวบรวมพลังงานจากดวงอาทิตย์ 223 00:34:34,583 --> 00:34:36,666 ‪จัดหาอาหารให้ชุมชน 224 00:34:36,750 --> 00:34:39,958 ‪รวมถึงการผลิตออกซิเจนให้กับส่วนอื่นๆ ของโลก 225 00:34:41,375 --> 00:34:43,958 ‪มันเป็นงานใหญ่สำหรับต้นไม้เล็กๆ พวกนี้ 226 00:34:58,583 --> 00:35:01,583 ‪ดอกหญ้าทะเลมีขนาดเล็กกว่าดอกแดนดิไลออน 227 00:35:09,750 --> 00:35:12,708 ‪และพวกมันดึงดูดฝูงสัตว์น้ำเปลือกแข็งตัวเล็กๆ 228 00:35:12,791 --> 00:35:15,708 ‪ที่พัฟฟ์และม้าน้ำชอบกิน 229 00:35:17,250 --> 00:35:21,833 ‪วิธีการนี้ ทำให้สัตว์น้ำเปลือกแข็งนำละอองเรณู ‪จากดอกไม้ดอกหนึ่งไปยังอีกดอกหนึ่งได้ 230 00:35:43,083 --> 00:35:46,083 ‪ทะเลสาบคือจักรวาลของโลกที่อยู่ในโลกอีกที 231 00:35:47,416 --> 00:35:50,000 ‪ยิ่งมองใกล้ ก็ยิ่งค้นพบ 232 00:36:09,166 --> 00:36:10,791 ‪บนใบหญ้าทะเล 233 00:36:11,291 --> 00:36:16,375 ‪เอ็นโทพร็อกต์ขนาดจิ๋ว ‪ย่อยอาหารในช่องท้องเล็กๆ ของมัน 234 00:36:19,208 --> 00:36:21,666 ‪ไม่ค่อยมีใครรู้เรื่องโลกใบนี้ 235 00:36:22,208 --> 00:36:23,708 ‪มันเล็กเกินไป 236 00:37:22,708 --> 00:37:26,958 ‪หลังจากอยู่ในน้ำตื้นหกเดือน ‪ตอนนี้พัฟฟ์ก็เป็นวัยรุ่นแล้ว 237 00:37:28,125 --> 00:37:29,875 ‪และมันก็กินแบบวัยรุ่น 238 00:37:39,875 --> 00:37:41,708 ‪มันตัวโตขึ้นสี่เท่า 239 00:37:43,375 --> 00:37:45,166 ‪และความมั่นใจของมันก็เพิ่มขึ้น 240 00:38:04,000 --> 00:38:06,166 ‪แต่มันจะไม่ระวังตัวไม่ได้ 241 00:38:06,250 --> 00:38:10,250 ‪แม้แต่ในสถานที่สำหรับลูกปลาที่เงียบสงบนี้ ‪ก็มีนักล่าซุ่มโจมตี 242 00:38:18,541 --> 00:38:21,875 ‪ปลาแมงป่องตัวนี้พรางตัวได้เนียนมาก 243 00:38:21,958 --> 00:38:24,916 ‪มันรอให้เหยื่อที่ไม่ทันระวังตัวผ่านมา 244 00:38:53,791 --> 00:38:57,000 ‪แต่บางครั้ง การพรางตัว ‪ก็ให้ผลตรงข้ามกับที่ตั้งใจ 245 00:39:20,333 --> 00:39:23,041 ‪ทะเลสาบเป็นเครือข่ายความสัมพันธ์ 246 00:39:24,041 --> 00:39:27,000 ‪ทุกที่ที่คุณมองไป มีเรื่องราวเล็กๆ เผยให้เห็น 247 00:39:46,666 --> 00:39:50,833 ‪ปูแสมแดงตัวนี้ไม่ชอบให้ลูกปลากัดบ้านของมัน 248 00:39:54,375 --> 00:39:58,166 ‪มันจะไม่ยอมทนปัญหาใดๆ ‪ที่เกิดจากปลาผีเสื้อขนาดเท่าผลองุ่น 249 00:40:11,416 --> 00:40:16,250 ‪เมื่อมันคิดว่างานของมันเสร็จแล้ว ‪ปูเสฉวนก็ตัดสินใจเหยียบย่ำโพลิปของมัน 250 00:40:19,541 --> 00:40:21,958 ‪และเห็นได้ชัดว่ามันไม่โอเค 251 00:40:50,458 --> 00:40:53,833 ‪ปูอาจจะดูแข็งแกร่งเวลาที่มันฆ่าผู้บุกรุก 252 00:40:53,916 --> 00:40:58,291 ‪แต่ถ้าไม่มีปะการังให้หลบภัย มันก็อาจกลายเป็น ‪อาหารค่ำของใครบางคนเช่นกัน 253 00:41:01,458 --> 00:41:05,125 ‪ปูต้องการปะการัง ‪มากพอๆ กับที่ปะการังต้องการปู 254 00:41:08,875 --> 00:41:12,083 ‪สิ่งมีชีวิตทุกชนิดต้องพึ่งพา ‪สิ่งมีชีวิตอื่นๆ เพื่อความอยู่รอด 255 00:41:29,000 --> 00:41:32,416 ‪พัฟฟ์น้อยตัวโตเท่านิ้วหัวแม่มือของมนุษย์แล้ว 256 00:41:32,916 --> 00:41:34,833 ‪ด้วยความยาวแค่สองนิ้วกว่าๆ 257 00:41:35,333 --> 00:41:38,166 ‪แต่ในที่สุดมันก็โตเกินกว่า ‪จะอยู่ในที่อยู่สำหรับลูกปลาแล้ว 258 00:41:40,875 --> 00:41:42,166 ‪ตอนนี้เมื่อมันตัวใหญ่ขึ้นแล้ว 259 00:41:42,250 --> 00:41:45,708 ‪อาหารที่อุดมสมบูรณ์ ‪ที่แนวปะการังเดิมจึงดูน่าสนใจกว่า 260 00:41:48,875 --> 00:41:51,416 ‪มันต้องว่ายน้ำข้ามที่ราบทรายอีกครั้ง 261 00:41:51,500 --> 00:41:54,208 ‪แต่ครั้งนี้ พัฟฟ์ออกเดินทางในฐานะผู้ใหญ่ 262 00:41:54,291 --> 00:41:56,333 ‪เพื่อตามหาบ้านที่มันจะอยู่ตลอดไป 263 00:42:21,625 --> 00:42:23,000 ‪ก่อนจะข้ามที่ราบทราย 264 00:42:23,083 --> 00:42:27,583 ‪พัฟฟ์บังเอิญเจอหอยทากซอมบี้ตาบอด ‪กำลังดมหาอาหารมื้อต่อไป 265 00:42:36,875 --> 00:42:40,166 ‪สัตว์ตัวจิ๋วที่กินซากสัตว์เป็นอาหารอย่างมัน ‪คือผู้เก็บกวาดมหาสมุทร 266 00:42:41,000 --> 00:42:43,708 ‪มันเป็นงานสกปรก แต่ก็ต้องมีคนทำ 267 00:43:06,916 --> 00:43:10,541 ‪ไม่ไกลนัก มีหอยเต้าปูนนักล่า ‪กำลังออกล่าเหยื่ออยู่ 268 00:43:14,500 --> 00:43:17,875 ‪และมันได้กลิ่นหอยทากซอมบี้บนกระแสน้ำ 269 00:43:22,500 --> 00:43:24,375 ‪การไล่ล่าความเร็วต่ำเริ่มขึ้น 270 00:43:33,458 --> 00:43:36,541 ‪ราวกับสิงโตล่าละมั่งในที่ราบแอฟริกัน 271 00:43:36,625 --> 00:43:38,166 ‪การเคลื่อนไหวน่าตื่นเต้นเร้าใจมาก 272 00:43:40,250 --> 00:43:44,000 ‪ก็ไม่เชิง แต่มันน่าตื่นเต้นมาก ‪เมื่อคุณเร่งความเร็ว 273 00:43:52,083 --> 00:43:53,708 ‪ข้างนอกนี่คุณวิ่งได้ 274 00:43:55,833 --> 00:43:57,083 ‪แต่หลบไม่ได้ 275 00:43:59,041 --> 00:44:02,291 ‪หลบการดมกลิ่นที่ฝึกฝนมาอย่างดี ‪ของหอยเต้าปูนไม่ได้แน่นอน 276 00:44:52,625 --> 00:44:56,166 ‪หอยเต้าปูนฆ่าซอมบี้ด้วยฉมวกมีพิษ 277 00:44:58,666 --> 00:44:59,666 ‪อำมหิตสุดๆ 278 00:45:12,375 --> 00:45:14,291 ‪มันเป็นที่มีการต่อสู้อย่างโหดเหี้ยม 279 00:45:15,375 --> 00:45:19,375 ‪แต่พัฟฟ์กำลังเรียนรู้ที่จะรับมือ ‪กับการฆาตกรรมและความโกลาหลอย่างสงบนิ่ง 280 00:45:20,500 --> 00:45:23,625 ‪และตอนนี้มันกังวล ‪เรื่องการหาอาหารจานด่วนกิน 281 00:45:23,708 --> 00:45:25,958 ‪ระหว่างเดินทางไกล ‪กลับไปที่แนวปะการังมากกว่า 282 00:45:50,583 --> 00:45:55,208 ‪พอพัฟฟ์เข้าใกล้แนวปะการัง ‪มันก็พบกับโลกที่เปลี่ยนไป 283 00:45:58,541 --> 00:46:02,041 ‪สีแปลกๆ บ่งบอกว่าปะการังกำลังทุกข์ทรมาน 284 00:46:13,291 --> 00:46:16,666 ‪อุณหภูมิของน้ำสูงกว่า ‪ระดับความสบายของพวกมันมาก 285 00:46:30,208 --> 00:46:33,708 ‪ภายในปะการัง ซูแซนเทลลีตึงเครียด 286 00:46:34,208 --> 00:46:36,333 ‪และปะการังเริ่มไล่พวกมันออกไป 287 00:46:38,750 --> 00:46:41,666 ‪ถ้าไม่มีคู่ชีวิตตัวน้อยคอยจัดหาอาหารให้ 288 00:46:42,416 --> 00:46:45,291 ‪มันก็จะเริ่มสีซีดและอดอยาก 289 00:46:48,875 --> 00:46:50,708 ‪ปะการังกำลังจะตาย 290 00:47:41,000 --> 00:47:46,166 ‪เมืองใต้น้ำของพัฟฟ์ที่ใช้เวลาสร้างมาหลายพันปี 291 00:47:46,833 --> 00:47:49,375 ‪กำลังกลายเป็นเศษหินเพราะมหาสมุทรร้อน 292 00:47:59,000 --> 00:48:03,541 ‪แนวปะการังหลายแห่งในโลกของเรา ‪อยู่ในสภาพหายนะเช่นนี้แล้ว 293 00:48:04,833 --> 00:48:07,750 ‪ทุกๆ ปี การพังทลายดำเนินต่อไป 294 00:48:10,708 --> 00:48:13,916 ‪หากเราไม่เปลี่ยนวิธีการทำสิ่งต่างๆ ‪ในโลกของเรา 295 00:48:14,541 --> 00:48:17,208 ‪โลกของพัฟฟ์ก็จะไม่เหลืออีกต่อไป 296 00:48:42,750 --> 00:48:45,458 ‪นี่ควรจะเป็นจุดจบของการเดินทางของพัฟฟ์ 297 00:48:46,333 --> 00:48:47,708 ‪แต่มันอยู่ที่นี่ไม่ได้ 298 00:48:48,875 --> 00:48:52,291 ‪มันจะต้องเดินทางต่อเพื่อค้นหา ‪แนวปะการังแข็งแรงที่เรียกว่าบ้านได้ 299 00:49:23,916 --> 00:49:25,708 ‪เมื่ออายุได้ประมาณสองปี 300 00:49:25,791 --> 00:49:29,916 ‪ตอนนี้พัฟฟ์ตัวยาวกว่า ‪ครั้งแรกที่มันมาถึงแนวปะการังสิบเท่า 301 00:49:30,541 --> 00:49:32,916 ‪ขนาดประมาณฝ่ามือของคุณ 302 00:49:35,291 --> 00:49:37,000 ‪ถึงเวลานั้นของปีอีกแล้ว 303 00:49:37,083 --> 00:49:40,208 ‪เวลาที่วงโคจรของดวงจันทร์และอุณหภูมิของน้ำ 304 00:49:40,291 --> 00:49:43,208 ‪กระตุ้นระบบสืบพันธุ์ของปะการังหลายพันล้านตัว 305 00:49:43,291 --> 00:49:46,083 ‪บนเกรตแบร์ริเออร์รีฟของออสเตรเลีย 306 00:50:43,833 --> 00:50:48,708 ‪สิ่งที่เริ่มต้นจากการเป็นหยดน้ำ ‪ไม่นานก็ทำให้ทะเลเต็มไปด้วยความหวัง 307 00:50:57,458 --> 00:51:03,458 ‪การแพร่พันธุ์ครั้งใหม่ออกเดินทาง ‪เพื่อซ่อมแซม ฟื้นฟู และสร้างแนวปะการังใหม่ 308 00:51:12,333 --> 00:51:17,166 ‪ในคืนเดียวกันนั้น สิ่งมีชีวิตในแนวปะการัง ‪อีกหลายพันตัวเข้าร่วมการวางไข่ครั้งใหญ่ 309 00:51:19,791 --> 00:51:23,583 ‪มันเป็นการแพร่พันธุ์ครั้งใหญ่ที่สุดในโลก 310 00:51:35,708 --> 00:51:40,833 ‪ถ้าโชคดีหน่อย ‪ฮีโร่ตัวจิ๋วพวกนี้จะลอยไปยังสถานที่ 311 00:51:40,916 --> 00:51:42,458 ‪ที่ปลาแข็งแรง 312 00:51:43,250 --> 00:51:44,708 ‪น้ำสะอาด 313 00:51:45,291 --> 00:51:47,666 ‪และอุณหภูมิกำลังพอดี 314 00:51:56,291 --> 00:51:59,875 ‪ถ้าเป็นเช่นนั้น แม้จะมีโอกาสน้อยเหลือเกิน 315 00:51:59,958 --> 00:52:01,916 ‪แต่มันก็อาจทำภารกิจสำคัญสำเร็จได้ 316 00:52:04,083 --> 00:52:09,041 ‪เพื่อสร้างและรักษาโครงสร้างที่อยู่อาศัย ‪ที่ใหญ่ที่สุดในโลกไว้ 317 00:52:25,666 --> 00:52:30,375 ‪ในที่สุดพัฟฟ์ก็พบที่ที่มีความสุข ‪แนวปะการังที่แข็งแรง 318 00:53:19,125 --> 00:53:21,625 ‪ตอนนี้เมื่อมันตัวใหญ่ขึ้นและมั่นใจมากขึ้น 319 00:53:21,708 --> 00:53:25,083 ‪ศัตรูเก่าที่เคยรังแกมันก็หลีกทางให้ 320 00:53:57,208 --> 00:53:59,541 ‪ใช่แล้ว ว่ายน้ำต่อไป เจ้าปลาสิงโต 321 00:54:00,166 --> 00:54:01,833 ‪ว่ายน้ำไปเรื่อยๆ 322 00:54:06,833 --> 00:54:09,958 ‪พัฟฟ์โตเต็มวัยแล้ว ‪อีกไม่นานมันก็จะค้นพบอาณาเขต 323 00:54:10,041 --> 00:54:13,416 ‪พื้นที่ที่มันจะรู้จักรายละเอียดเป็นอย่างดี 324 00:54:13,500 --> 00:54:16,166 ‪และมันจะปกป้องพื้นที่นั้น ‪จากปลาปักเป้าตัวผู้ตัวอื่นๆ 325 00:54:16,250 --> 00:54:18,708 ‪ด้วยความหวังว่าสักวันมันจะหาคู่ได้ 326 00:55:06,291 --> 00:55:09,000 ‪พัฟฟ์กับคู่ของมันอาจมีชีวิตอยู่ได้นานเกือบสิบปี 327 00:55:11,708 --> 00:55:14,541 ‪วันหนึ่ง ลูกของพวกมันจะถูกปล่อยสู่มหาสมุทร 328 00:55:14,625 --> 00:55:17,875 ‪เพื่อแสดงบทบาทสำคัญในระบบนิเวศที่มหัศจรรย์นี้ 329 00:55:22,041 --> 00:55:24,166 ‪และพวกมันจะต้องทำให้ดีเท่าที่ปลารุ่นก่อนทำไว้ 330 00:55:27,833 --> 00:55:30,875 ‪หน้าต่างสู่โลกเล็กๆ ใบนี้ของเราเพิ่งเปิดออก 331 00:55:31,958 --> 00:55:34,458 ‪สิ่งมีชีวิตเล็กๆ ในโลกของมันกำลังเผยให้เห็น 332 00:55:34,541 --> 00:55:37,958 ‪ว่ามันฉลาดและซับซ้อน ‪เกินกว่าที่เราจะจินตนาการได้ 333 00:55:40,041 --> 00:55:42,916 ‪ยังมีสถานที่อีกมากมาย ‪ให้ว่ายน้ำไปกับปลาปักเป้าจมูกแหลม 334 00:55:43,000 --> 00:55:46,375 ‪สัตว์ประหลาดที่พรางตัว และปะการังสีสันสดใส 335 00:55:49,875 --> 00:55:52,666 ‪สิ่งมีชีวิตเล็กๆ ที่ไม่ธรรมดาพวกนี้ ‪กำลังทำทุกอย่างที่ทำได้ 336 00:55:52,750 --> 00:55:54,666 ‪เพื่อรักษาโลกที่เปราะบางไว้ 337 00:55:57,333 --> 00:56:00,500 ‪ที่เหลือก็ขึ้นอยู่กับเราแล้วละ 338 00:57:56,041 --> 00:58:00,083 ‪คำบรรยายโดย กมลรัตน์ ชุติเชาวน์กุล