1
00:00:06,049 --> 00:00:07,967
‎(ซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:11,054 --> 00:00:13,264
‎(บางอย่างในนี้เกิดขึ้นจริง)

3
00:00:13,347 --> 00:00:16,059
‎(แต่ถ้าตามกฎหมาย เราแต่งเรื่องขึ้นมา)

4
00:00:28,905 --> 00:00:32,241
‎บทเรียนวันนี้ "บัตรประจำตัวปลอม 404"

5
00:00:32,325 --> 00:00:36,454
‎วิธีขโมยรธุรกิจผิดกฎหมายคืนจาก
‎หุ้นส่วนธุรกิจที่จู้จึ้จุกจิก

6
00:00:39,123 --> 00:00:42,752
‎ขั้นที่หนึ่ง บุกรุกเข้าไปในเพนต์เฮาส์
‎ด้วยกุญแจสำรอง

7
00:00:44,504 --> 00:00:45,379
‎แม่งเอ๊ย

8
00:00:51,219 --> 00:00:54,514
‎ขั้นที่สอง ตรวจสอบให้แน่ใจว่า
‎เครื่องพิมพ์ราคา 20,000 เหรียญของคุณ

9
00:00:54,597 --> 00:00:58,810
‎ถูกปกป้องอย่างดีด้วยพลาสติกกันกระแทก
‎ที่คุณจำได้และไม่ลืมเอามา

10
00:01:04,398 --> 00:01:05,483
‎แต่นแต๊น

11
00:01:08,402 --> 00:01:12,365
‎ขั้นที่สาม ขนอุปกรณ์การพิมพ์ผิดกฎหมาย
‎ทั้งหมดเข้าลิฟต์

12
00:01:12,448 --> 00:01:14,200
‎และย้ายมันไปไว้ในตู้ล็อกเกอร์ที่ปลอดภัย

13
00:01:14,283 --> 00:01:17,537
‎ซึ่งจะมีทีมขนย้ายหุ่นกำยำรออยู่ที่ล็อบบี้

14
00:01:17,620 --> 00:01:19,539
‎พวกเขาจะเป็นพวกที่ออกแรงระหว่างที่…

15
00:01:19,622 --> 00:01:22,542
‎ไอ้เครื่องบ้านี่ ตายไปซะ

16
00:01:23,042 --> 00:01:26,045
‎โอ้พระเจ้า ทำให้มันหยุดที ให้ตายสิ

17
00:01:30,049 --> 00:01:31,342
‎ไอ้เครื่องงี่เง่า

18
00:01:32,844 --> 00:01:33,678
‎(18 นาทีต่อมา)

19
00:01:33,761 --> 00:01:35,638
‎ฉันใส่ไอ้นี่แล้วหายใจไม่ออกโว้ย

20
00:01:37,431 --> 00:01:39,142
‎เสียงปี๊ปนี่แย่ที่สุดเลย

21
00:01:39,225 --> 00:01:40,601
‎พระเจ้า แค่เลื่อนมันไปทาง…

22
00:01:40,685 --> 00:01:42,019
‎- ฉันทำอยู่
‎- ไม่ ไปทางซ้าย

23
00:01:42,103 --> 00:01:43,062
‎อ๋อเหรอ ด้านนี้เหรอ

24
00:01:43,146 --> 00:01:44,814
‎- ใช่ บิดมันเลย
‎- เธอ…

25
00:01:44,897 --> 00:01:45,857
‎หมุนเร็ว!

26
00:01:53,322 --> 00:01:54,407
‎(โซอี้)

27
00:01:54,490 --> 00:01:55,992
‎ฉันอาจพูดให้มันดูง่ายเกินไป

28
00:01:56,075 --> 00:01:56,909
‎(และเบคก้า)

29
00:01:56,993 --> 00:01:58,619
‎โอเค มันโคตรน่ารำคาญเลย

30
00:02:10,673 --> 00:02:13,509
‎หวัดดีค่ะ ทาบิธาอยู่ไหนเหรอคะ

31
00:02:13,593 --> 00:02:14,427
‎เธอลาออกไปแล้ว

32
00:02:18,431 --> 00:02:24,312
‎โอเค พวกคุณมีลิฟต์ขนของขนาดใหญ่มากใช่มั้ย

33
00:02:24,395 --> 00:02:25,396
‎แบบว่ามโหฬาร

34
00:02:25,479 --> 00:02:26,314
‎ใช่ครับ

35
00:02:26,397 --> 00:02:28,816
‎เราขอกุญแจลิฟต์นั่นหน่อยได้มั้ยคะ

36
00:02:28,900 --> 00:02:30,276
‎ขอชื่อกับเลขที่ห้อง

37
00:02:30,359 --> 00:02:32,528
‎เพนต์เฮาส์ ทริสตัน สมิธ

38
00:02:37,366 --> 00:02:38,618
‎นั่นไม่ใช่ชื่อที่ผมมี

39
00:02:39,827 --> 00:02:40,870
‎ห๊ะ

40
00:02:40,953 --> 00:02:43,789
‎สมิธไม่ใช่ชื่อที่ผมมีสำหรับเพนต์เฮาส์

41
00:02:43,873 --> 00:02:44,999
‎โอ้

42
00:02:45,583 --> 00:02:46,667
‎จริงด้วย

43
00:02:46,751 --> 00:02:47,585
‎แหงอยู่แล้ว

44
00:02:48,878 --> 00:02:50,129
‎เขาชื่อ…

45
00:02:50,213 --> 00:02:51,756
‎พวกคุณอยู่ในตึกนี้รึเปล่า

46
00:02:51,839 --> 00:02:53,507
‎พอมาคิดดูอีกที

47
00:02:53,591 --> 00:02:55,968
‎- ฉันต้องไปให้อาหารน้องกบของฉัน
‎- ช่างมันเถอะ

48
00:02:56,052 --> 00:02:58,554
‎- ขอบคุณมากค่ะ ขอบคุณ
‎- ขอบคุณนะคะ บาย

49
00:02:59,639 --> 00:03:02,516
‎- น่าจะไปได้สวยกว่านี้
‎- อาจแย่กว่านั้นก็ได้

50
00:03:03,267 --> 00:03:05,895
‎อีกอย่าง ทริสต์ไม่ได้เป็นเจ้าของที่นั่นเหรอ
‎แอบน่าสงสัยเนอะ

51
00:03:05,978 --> 00:03:08,981
‎นี่ทริสต์นะ ฉันคงแปลกใจ
‎ถ้าเขาใช้ชื่อตัวเองสำหรับอะไรสักอย่าง

52
00:03:09,065 --> 00:03:10,274
‎ก็จริง

53
00:03:11,400 --> 00:03:12,693
‎เราเหลือเวลาเท่าไหร่

54
00:03:12,777 --> 00:03:15,154
‎ฉันโทรหาผู้จัดการเขาแล้ว เขาทำงานทั้งอาทิตย์

55
00:03:15,238 --> 00:03:17,073
‎พวกเขายอมบอกเธอทางโทรศัพท์เหรอ

56
00:03:17,156 --> 00:03:18,241
‎ฉันโน้มน้าวเก่งน่ะ

57
00:03:19,450 --> 00:03:22,411
‎โอเค ถ้าเราแยกชิ้นส่วนเครื่องพิมพ์ล่ะ

58
00:03:22,995 --> 00:03:25,539
‎ไม่ ซับซ้อนเกินไป ฉันทำร้ายอาร์บีจีไม่ได้

59
00:03:25,623 --> 00:03:28,668
‎- เธอมีความหลงไหลในสิ่งของแบบแปลกๆ
‎- มันเป็นเครื่องพิมพ์ที่ดี

60
00:03:29,252 --> 00:03:30,544
‎เราไปขโมยกุญแจลิฟต์

61
00:03:30,628 --> 00:03:33,047
‎- ปล้นด้วยอาวุธน่ะเหรอ
‎- ไม่ใช่สิ่งที่ฉันคิดอยู่ แต่ก็ได้นะ

62
00:03:33,130 --> 00:03:35,925
‎ไม่ บ้าเอ๊ย โฟกัสก่อน
‎เรากำลังทำให้ทุกอย่างซับซ้อนเกินไป

63
00:03:36,008 --> 00:03:39,887
‎เราแค่ต้องเอาพวกเครื่องพิมพ์ที่
‎ขนาดใหญ่กว่าปกติ น้ำหนักเกิน และราคาแพง

64
00:03:39,971 --> 00:03:41,973
‎ลงมาด้านล่างตึก

65
00:03:42,640 --> 00:03:44,600
‎- แค่นั้นเอง
‎- รู้อะไรปะ ไม่ต้องกังวล

66
00:03:44,684 --> 00:03:45,601
‎ฉันไม่ได้กังวล

67
00:03:45,685 --> 00:03:48,521
‎- ฉันคิดหาทางออกที่เจ๋งๆ ได้แน่
‎- ฉันรู้ โซอี้ คริสเตนเซ่นตัวแม่

68
00:03:48,604 --> 00:03:49,772
‎ไม่ต้องห่วง ฉันจัดการเอง

69
00:03:49,855 --> 00:03:51,023
‎ใช่เลย เราจัดการได้

70
00:03:51,107 --> 00:03:54,986
‎ฉันจะคิดอะไรที่น่าทึ่งสุดๆ
‎จนเธอต้องตะลึงไปเลย

71
00:03:55,069 --> 00:03:57,738
‎- มันจะทำให้เธออึ้งกิมกี่
‎- เราจัดการได้

72
00:03:57,822 --> 00:04:00,157
‎เรา… จัดการ… ได้

73
00:04:00,241 --> 00:04:01,284
‎ใช่แล้วที่รัก

74
00:04:01,367 --> 00:04:02,952
‎ฉันคิดอะไรไม่ออกเลย

75
00:04:04,245 --> 00:04:06,080
‎ให้ตายสิซี นั่นอะไร

76
00:04:06,163 --> 00:04:08,249
‎เป็นโปรเจกต์สุดท้ายของวิชางานไม้ของฉัน

77
00:04:08,332 --> 00:04:11,585
‎ไม่เป็นไร มันจะฉุด
‎คะแนนเฉลี่ยของฉันลงแต่ก็ไม่เป็นไร

78
00:04:12,336 --> 00:04:14,171
‎- คิดอะไรออกมั้ย
‎- ไม่

79
00:04:15,047 --> 00:04:17,383
‎ร็อกแอนด์โรล ลุยกันเลยหนุ่มๆ

80
00:04:25,683 --> 00:04:27,393
‎พวกเขาแพ้รอบชิงแชมป์ไม่ใช่เหรอ

81
00:04:27,476 --> 00:04:28,436
‎อืม

82
00:04:29,478 --> 00:04:31,981
‎- แล้วพวกเขาฉลองกันทำไม
‎- ไม่รู้เลย

83
00:04:33,733 --> 00:04:36,986
‎ไอ้พวกงี่เง่านั่นทำลายเวทีการแสดง
‎แค่เพื่อดูว่าจะสามารถทำได้มั้ย

84
00:04:42,199 --> 00:04:43,868
‎เราจะจัดงานปาร์ตี้

85
00:04:46,412 --> 00:04:49,874
‎ไอ้พวกงั่งนั่นทำลายเวทีการแสดง
‎แค่เพื่อดูว่าจะสามารถทำได้มั้ย

86
00:04:51,334 --> 00:04:52,168
‎หวัดดี

87
00:04:52,251 --> 00:04:53,169
‎ไง

88
00:04:56,714 --> 00:04:58,382
‎ถ้าเราจัดงานปาร์ตี้ให้พวกเขาล่ะ

89
00:05:10,519 --> 00:05:13,397
‎- ฉันนึกว่าเธอชวนคนมา 20 คน
‎- อะไรนะ

90
00:05:14,148 --> 00:05:15,149
‎ฉันนึกว่า…

91
00:05:16,275 --> 00:05:19,153
‎ฉันนึกว่าเธอชวนคนมา 20 คน

92
00:05:19,236 --> 00:05:20,112
‎ใช่ไง

93
00:05:20,196 --> 00:05:23,949
‎แต่พวกเขาก็ชวนเพื่อนๆ แล้วเพื่อนก็ชวนต่อน่ะ

94
00:05:24,450 --> 00:05:27,370
‎อือ ฉันเข้าใจ เข้าประจำที่กัน

95
00:05:29,038 --> 00:05:31,457
‎มันจะไม่มีทางผิดพลาดได้ใช่มั้ย

96
00:05:31,540 --> 00:05:32,958
‎ไม่ มัน…

97
00:05:34,168 --> 00:05:37,129
‎มันเป็นไปไม่ได้เลยที่มันจะร่วงกระแทกพื้น

98
00:05:37,213 --> 00:05:39,465
‎มีแค่ในหนังเท่านั้นแหละที่มันจะดิ่งลงชั้นใต้ดิน

99
00:05:39,548 --> 00:05:41,467
‎ใช่ นั่นสินะ

100
00:05:42,635 --> 00:05:44,136
‎อยากสลับหน้าที่กันมั้ย

101
00:05:44,220 --> 00:05:46,055
‎ไม่ ฉันเอาอยู่

102
00:05:46,138 --> 00:05:47,306
‎โอเค

103
00:05:47,390 --> 00:05:50,226
‎ฉันจะปีนขึ้นบันไดล้านขั้นละนะ ฆ่าฉันที

104
00:05:50,309 --> 00:05:51,227
‎แหวะ

105
00:06:00,361 --> 00:06:02,947
‎ไงหนุ่มๆ ได้ข่าวว่าพวกนายพังของได้

106
00:06:03,030 --> 00:06:04,240
‎เหรอ

107
00:06:04,323 --> 00:06:05,616
‎เธอได้ยินมาว่าไง

108
00:06:05,699 --> 00:06:07,701
‎ฉันรู้ว่ามีบางอย่างที่พวกนายทำลายไม่ได้

109
00:06:08,369 --> 00:06:14,834
‎ลิฟต์!

110
00:06:19,004 --> 00:06:21,257
‎(เบคก้า: ตอนนี้เลย)

111
00:06:26,429 --> 00:06:27,388
‎หวัดดีค่ะ

112
00:06:28,139 --> 00:06:29,974
‎- โจ
‎- อะไร

113
00:06:31,308 --> 00:06:32,309
‎ไม่มีอะไร

114
00:06:33,018 --> 00:06:35,980
‎ก็แค่เป็นชื่อที่ดีมากเลย

115
00:06:37,064 --> 00:06:38,941
‎หมาตัวแรกของฉันก็ชื่อโจ

116
00:06:39,024 --> 00:06:40,526
‎คุณตั้งชื่อหมาคุณว่าโจเหรอ

117
00:06:41,110 --> 00:06:44,196
‎ใช่ โจ โจเซฟ

118
00:06:50,786 --> 00:06:52,246
‎โอเค งั้นฉันไป…

119
00:06:55,708 --> 00:06:58,919
‎อุ้ยตายว้ายกรี๊ด โอ๊ย โจ โอ๊ย

120
00:06:59,545 --> 00:07:00,671
‎ตรงนี้เหรอ

121
00:07:00,754 --> 00:07:03,090
‎ใช่ ตรงนี้เลย ใช่

122
00:07:03,799 --> 00:07:05,217
‎(โซอี้: เอาเลย)

123
00:07:05,301 --> 00:07:07,928
‎ลิฟต์!

124
00:07:08,012 --> 00:07:14,894
‎กระโดด

125
00:07:16,228 --> 00:07:17,396
‎กระโดดอีก

126
00:07:23,986 --> 00:07:25,154
‎พาทุกคน…

127
00:07:25,696 --> 00:07:28,866
‎ออกไป

128
00:07:28,949 --> 00:07:31,952
‎- ใครก็ได้พาฉันออกไปที
‎- นี่ ฉันช่วยเธอเอง

129
00:07:32,036 --> 00:07:33,621
‎(เบคก้า: เรียบร้อย)

130
00:07:35,164 --> 00:07:38,626
‎รู้อะไรมั้ย ฉันว่าฉันกลับบ้านดีกว่า

131
00:07:39,460 --> 00:07:41,795
‎ใช่ ประคบน้ำแข็ง รัดมันไว้ และยกขึ้นสูง

132
00:07:41,879 --> 00:07:43,005
‎แอสไพริน

133
00:07:43,881 --> 00:07:46,091
‎ใช่ นั่นด้วย ใช่

134
00:07:47,301 --> 00:07:49,678
‎อุ้ย ขอบคุณค่ะ ตายแล้ว

135
00:07:49,762 --> 00:07:51,180
‎- เอาล่ะ
‎- โอเค

136
00:07:51,263 --> 00:07:52,223
‎งั้น…

137
00:07:55,351 --> 00:07:56,435
‎โอเค

138
00:07:59,647 --> 00:08:00,856
‎อะไรวะเนี่ย

139
00:08:04,318 --> 00:08:05,277
‎นี่คุณ

140
00:08:06,904 --> 00:08:08,072
‎หือ

141
00:08:08,656 --> 00:08:11,408
‎ลิฟต์เสียน่ะ ถ้าอยากขึ้นข้างบน

142
00:08:11,492 --> 00:08:13,619
‎ผมต้องเอากุญแจลิฟต์ขนส่งให้คุณ

143
00:08:15,871 --> 00:08:16,914
‎อยู่นี่ไง

144
00:08:21,919 --> 00:08:22,920
‎เยี่ยมเลย

145
00:08:28,133 --> 00:08:29,718
‎ให้ตายสิ

146
00:08:54,493 --> 00:08:58,163
‎เราทำสำเร็จ ลิฟต์ขนส่งเป็นของเราแล้ว

147
00:08:58,247 --> 00:08:59,832
‎มันช้าเป็นบ้า แต่มันเป็นของเรา

148
00:08:59,915 --> 00:09:01,041
‎เยี่ยมเลย

149
00:09:03,711 --> 00:09:04,545
‎นี่เธอโอเครึเปล่า

150
00:09:05,754 --> 00:09:08,257
‎ฉันแค่ไม่คิดว่ามันจะเป็นแบบนั้น

151
00:09:08,841 --> 00:09:11,427
‎- ลิฟต์ตกเยอะเลย
‎- มันแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ

152
00:09:12,011 --> 00:09:12,928
‎ประมาณนั้น

153
00:09:13,012 --> 00:09:15,222
‎โอเค งั้นก็ไปนอนพักสักแป๊บสิ

154
00:09:15,306 --> 00:09:18,392
‎- เรากำลังทำการปล้นอยู่นะ
‎- ใช่ แต่ไม่มีใครไปไหนสักหน่อย

155
00:09:18,475 --> 00:09:20,394
‎ถ้าทริสต์ไม่ทำตามตารางของเขาล่ะ

156
00:09:20,477 --> 00:09:22,646
‎อย่างแรก ฉันว่าเขาคงตายจริงๆ

157
00:09:22,730 --> 00:09:25,190
‎อย่างที่สอง เขาคงคิดที่จะ
‎ตะโกนใส่เด็กพวกนี้เป็นสิ่งแรก

158
00:09:25,274 --> 00:09:27,026
‎แล้วบอกให้พวกเขาออกจากสนามเขาซะ

159
00:09:32,031 --> 00:09:33,949
‎ไปพักห้านาที โอเคมั้ย

160
00:09:34,033 --> 00:09:35,659
‎ฉันจะไปเอาน้ำมาให้

161
00:09:35,743 --> 00:09:37,995
‎- โอเค แค่ห้าจริงๆ นะ
‎- อืม

162
00:09:43,459 --> 00:09:46,045
‎- มาทำอะไรที่นี่
‎- ดีใจที่ได้เจอเธอเหมือนกัน

163
00:09:46,128 --> 00:09:47,546
‎ไม่ โทษที ฉัน…

164
00:09:47,630 --> 00:09:50,716
‎-ทำไมถึงไม่รับสายฉัน
‎- ฉันต้องการพื้นที่ส่วนตัว

165
00:09:50,799 --> 00:09:53,427
‎- ตอนนี้มีหลายอย่างเกิดขึ้น
‎- เธอพูดเหมือนรีเบคก้าเลย

166
00:09:53,510 --> 00:09:55,137
‎- เหรอ
‎- เกิดอะไรขึ้นกับเธอสองคน

167
00:09:55,220 --> 00:09:57,264
‎นี่บ้านใคร

168
00:09:57,765 --> 00:09:59,892
‎ทุกคนบอกว่าเป็นของโซอี้กับรีเบคก้า

169
00:10:00,976 --> 00:10:02,019
‎ใช่ มันเป็นของเรา

170
00:10:02,728 --> 00:10:04,647
‎- แล้วเธอกับแซลลี่ล่ะ
‎- ฉันบอกแล้วว่า…

171
00:10:04,730 --> 00:10:08,609
‎โซอี้ ฉันจะไม่ยอมให้ใครมาโกหกใส่อีก
‎ฉันเบื่อเรื่องพรรคนี้แล้ว

172
00:10:08,692 --> 00:10:09,735
‎โอเค

173
00:10:09,818 --> 00:10:12,780
‎แซลลี่ตะโกนเรื่องตำรวจ ฉันไม่ได้โง่นะ

174
00:10:13,739 --> 00:10:15,449
‎บอกมาว่าเกิดอะไรขึ้น

175
00:10:15,532 --> 00:10:18,160
‎ไม่งั้นฉันจะถามรีเบคก้าเองและบอกเธอทุกอย่าง

176
00:10:20,954 --> 00:10:21,914
‎ก็ได้

177
00:10:21,997 --> 00:10:24,083
‎ไม่ เดี๋ยวก่อน

178
00:10:24,583 --> 00:10:25,709
‎ฉันฟังอยู่

179
00:10:31,924 --> 00:10:35,636
‎โอเค ในเทอมที่แล้ว ฉันกับรีเบคก้า
‎พิมพ์บัตรประจำตัวปลอม

180
00:10:35,719 --> 00:10:37,221
‎และเราก็ทำได้เก่งมาก

181
00:10:37,304 --> 00:10:39,556
‎เราเลยต้องให้แซลลี่กับโซฟีมาช่วย

182
00:10:39,640 --> 00:10:41,850
‎เราทำเงินได้เยอะมหาศาล

183
00:10:41,934 --> 00:10:46,021
‎แต่รีเบคก้าไม่อยากเอานายเข้ามาเกี่ยว
‎นั่นคือเหตุผลที่เธอไม่บอกอะไรนาย

184
00:10:46,730 --> 00:10:47,648
‎นั่นคือความจริง

185
00:10:51,318 --> 00:10:52,861
‎ฉันไม่รู้จะเริ่มตรงไหนดี

186
00:10:55,489 --> 00:10:56,949
‎ใครก็ได้ไปเปิดที

187
00:10:58,742 --> 00:11:00,911
‎ตำรวจ! ทุกคนอย่าขยับ

188
00:11:01,412 --> 00:11:02,371
‎ใครเป็นเจ้าของบ้าน

189
00:11:02,454 --> 00:11:06,417
‎- ฉิบหายละ
‎- รีเบคก้า ลีกับโซอี้ คริสเตนเซ่น

190
00:11:07,543 --> 00:11:09,712
‎ขอร้องอย่าพูดอะไรนะ

191
00:11:10,796 --> 00:11:12,548
‎- ในครัว
‎- ตำรวจ!

192
00:11:15,217 --> 00:11:16,844
‎เดี๋ยวเราจะจับพวกเธอทีละคน

193
00:11:17,386 --> 00:11:19,596
‎ฉิบหาย

194
00:11:22,433 --> 00:11:24,852
‎โอเค

195
00:11:24,935 --> 00:11:26,854
‎(ปะป๊า)

196
00:11:31,024 --> 00:11:32,401
‎ปะป๊า โทรเรียกทนายให้ที

197
00:11:32,484 --> 00:11:36,363
‎เบคก้า เกิดอะไรขึ้น
‎ตอนนี้เธออยู่ที่เพนต์เฮาส์เหรอ

198
00:11:36,447 --> 00:11:37,573
‎ฉันขอโทษ

199
00:11:37,656 --> 00:11:39,867
‎อย่าพูดอะไรกับตำรวจเด็ดขาด เข้าใจมั้ย

200
00:11:41,493 --> 00:11:42,995
‎นายรู้ได้ไงว่าพวกเขาเป็นตำรวจ

201
00:11:43,078 --> 00:11:46,331
‎- บ้าเอ๊ย ทำลายโทรศัพท์นี่ซะ
‎- นี่นายมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้เหรอ

202
00:11:50,794 --> 00:11:51,712
‎ไปให้พ้น

203
00:11:51,795 --> 00:11:54,840
‎ไม่นะ

204
00:11:56,425 --> 00:11:59,178
‎- อย่าแตะต้องฉันนะ
‎- เชื่อฉันสิ มันจะแย่ลงอีก

205
00:12:04,099 --> 00:12:05,809
‎คุณตามเหตุการณ์ทันแล้ว

206
00:12:05,893 --> 00:12:07,227
‎- เธอ ไปตรงนั้น
‎- ไม่

207
00:12:07,311 --> 00:12:09,980
‎- เดินเร็ว
‎- ปล่อยฉันนะ อย่ามาแตะต้องฉัน

208
00:12:10,063 --> 00:12:11,440
‎- หยุด
‎- เดินไป

209
00:12:11,523 --> 00:12:12,733
‎- เดินไป
‎- ไม่

210
00:12:19,782 --> 00:12:23,410
‎(ไม่กี่สัปดาห์ก่อนหน้านี้)

211
00:12:26,330 --> 00:12:28,832
‎(ทริสต์)

212
00:12:28,916 --> 00:12:30,834
‎(วิธีที่ทุกอย่างพังพินาศ)

213
00:12:30,918 --> 00:12:32,836
‎โอเค จะสั่งอะไรดีสำหรับมื้อค่ำ

214
00:12:32,920 --> 00:12:34,546
‎อุ๊ย ขอฉันเลือก

215
00:12:34,630 --> 00:12:36,340
‎โอเค แต่ห้ามเปลืองเงินนะ

216
00:12:39,676 --> 00:12:40,886
‎ต้องขอบคุณผลงานของโซฟี

217
00:12:44,139 --> 00:12:45,307
‎ไม่เลวนี่

218
00:12:45,390 --> 00:12:47,976
‎แต่ถ้าเราจะทำให้ถึง
‎เป้ารายเดือนตามที่คาดการณ์ไว้

219
00:12:48,060 --> 00:12:50,813
‎เด็กเนิร์ดที่ชอบร้องเพลงนั่นต้องทำให้ดีกว่านี้

220
00:12:50,896 --> 00:12:53,941
‎คอยดูสิ แซลลี่จะทำเงินได้เท่าโซฟีเร็วๆ นี้แหละ

221
00:12:54,024 --> 00:12:56,819
‎ช่วงนี้ยุ่งเหรอ คิดจะจ้างคนอื่นอีกมั้ย

222
00:12:56,902 --> 00:12:58,612
‎ก็นะ

223
00:12:59,112 --> 00:13:02,407
‎จะว่าไงได้ล่ะ ผมชอบลุยเดี่ยวเหมือนวงมาริอาจิ

224
00:13:03,283 --> 00:13:05,118
‎ว้าว

225
00:13:05,786 --> 00:13:07,329
‎นี่ดูดีมากเลย

226
00:13:09,206 --> 00:13:10,749
‎นักบำบัดนายว่าไงบ้าง

227
00:13:10,833 --> 00:13:13,168
‎ใจดีกับพวกเขาไว้ เดี๋ยวพวกเขาก็ใจอ่อนเอง

228
00:13:14,002 --> 00:13:17,923
‎(เหรียญเทย์โย บวก 12.61%)

229
00:13:18,924 --> 00:13:20,300
‎ไงพรรคพวก เฮ่

230
00:13:20,884 --> 00:13:22,928
‎บ้าเอ๊ย ไม่นะ

231
00:13:23,470 --> 00:13:27,015
‎นายกะจะบอกฉันเมื่อไหร่ว่า
‎แซลลี่ เด็กวัยรุ่นที่ขายบัตรปลอมของนาย…

232
00:13:27,099 --> 00:13:28,433
‎ให้ตายสิ

233
00:13:28,517 --> 00:13:30,686
‎นายจะบอกฉันเมื่อไหร่ว่าเธอถูกจับ

234
00:13:31,603 --> 00:13:35,232
‎ฉันรู้หมดแหละ เราถึงได้มาอยู่ที่นี่

235
00:13:36,066 --> 00:13:37,776
‎นี่มันอะไรกัน

236
00:13:37,860 --> 00:13:39,236
‎ไร้ประโยชน์ ไร้ค่า

237
00:13:39,903 --> 00:13:42,698
‎เดี๋ยวนะ ทำไมนายมีใบขับขี่สองใบ

238
00:13:43,282 --> 00:13:45,701
‎ใบนึงปลอม

239
00:13:45,784 --> 00:13:47,744
‎ไม่ยักรู้ว่าพวกเขาทำได้เนียนขนาดนี้

240
00:13:50,205 --> 00:13:52,583
‎พูดตามตรงแบบบอกหมดเปลือกเลยนะ

241
00:13:53,166 --> 00:13:55,002
‎ฉันตั้งใจจะหักหลังนายให้เหมือนคิทแคท

242
00:13:55,085 --> 00:13:57,004
‎- งั้นเหรอ
‎- แต่ให้ตายสิ ของพวกนี้

243
00:13:57,087 --> 00:13:59,256
‎นายทำป้ายชื่อได้มั้ย พวกโลโก้กับป้ายน่ะ

244
00:13:59,339 --> 00:14:00,924
‎ได้อยู่แล้ว

245
00:14:01,008 --> 00:14:01,884
‎เอาล่ะ

246
00:14:02,593 --> 00:14:05,304
‎- มาเปลี่ยนความร่วมมือกันหน่อยดีมั้ย
‎- ได้ เอาเลย

247
00:14:05,387 --> 00:14:07,848
‎ฉันมีกระเป๋าถือล็อตใหญ่ มันเพิ่งมาถึง

248
00:14:07,931 --> 00:14:09,182
‎อยากเพิ่มรายละเอียดให้เสร็จสมบูรณ์

249
00:14:09,266 --> 00:14:10,934
‎โอเค มันเป็นของก็อปใช่ปะ

250
00:14:11,894 --> 00:14:13,353
‎- นี่นายกวนฉันเหรอ
‎- เปล่า

251
00:14:13,437 --> 00:14:14,771
‎- เขากวนฉันอยู่รึเปล่า
‎- อืม

252
00:14:14,855 --> 00:14:17,065
‎ของก็อปคือของที่เราเจอที่ตลาดนัดกลางคืน

253
00:14:17,149 --> 00:14:19,443
‎- นี่เป็นของเลียนแบบแบรนด์ที่เหมือนเป๊ะ
‎- ใช่เลย

254
00:14:19,526 --> 00:14:23,071
‎เยี่ยม มาร์โกจะเอากระเป๋าไปให้
‎และนายก็ใช้ความสามารถขั้นเทพของนายซะ

255
00:14:23,739 --> 00:14:25,407
‎- ฉันชอบนายจริงๆ นะทริสต์
‎- ขอบคุณ

256
00:14:25,490 --> 00:14:27,910
‎เพราะฉันชอบนาย ฉันจะหักกระดูกแค่ไม่กี่ชิ้น

257
00:14:28,410 --> 00:14:31,496
‎และเพราะนายทำให้ฉันนึกถึงตัวเอง
‎แต่หล่อน้อยกว่า ฉันจะให้นายเลือก

258
00:14:31,997 --> 00:14:35,417
‎ฉิบหายละ โอเค เราคุยกันก่อนได้มั้ย

259
00:14:35,918 --> 00:14:39,171
‎เราจะทำแบบนี้กันจริงๆ สินะ
‎โอเค ฉิบหายละ เดี๋ยวก่อน เดี๋ยว

260
00:14:39,254 --> 00:14:41,924
‎ขอเป็นนิ้วชี้ข้างที่ไม่ถนัด

261
00:14:44,051 --> 00:14:46,970
‎เวรเอ๊ย

262
00:14:47,054 --> 00:14:49,222
‎เพราะพวกเธอไม่เคยฟังฉันเลย

263
00:14:50,057 --> 00:14:52,517
‎ฉันถึงได้โมโห นี่ไม่ได้เกี่ยวกับฉัน

264
00:14:52,601 --> 00:14:55,103
‎มันเกี่ยวกับเธอสองคนทำให้สิ่งดีๆ ต้องพังพินาศ

265
00:14:56,063 --> 00:14:59,232
‎- โอเค มีแค่นายคนเดียวที่…
‎- โซอี้ ได้โปรด

266
00:14:59,316 --> 00:15:02,653
‎ฉันเลยจุดที่จะคุยกันแล้ว นี่คือพื้นที่ของฉัน

267
00:15:02,736 --> 00:15:05,530
‎และฉันต้องการให้พวกเธอไสหัวออกไปจากที่นี่ซะ

268
00:15:05,614 --> 00:15:07,449
‎ก่อนที่จะทำให้เราโดนฆ่ากันหมด

269
00:15:07,532 --> 00:15:08,825
‎(วาคอน ปารีส)

270
00:15:09,618 --> 00:15:10,702
‎ให้ตายสิ

271
00:15:11,703 --> 00:15:13,664
‎ผมปรับการตั้งค่าได้

272
00:15:13,747 --> 00:15:16,333
‎น่าจะเพราะใส่สีม่วงแดงมากเกินไป

273
00:15:18,961 --> 00:15:20,337
‎- ออกไป
‎- เธอสองคนเป็นใครกัน

274
00:15:20,420 --> 00:15:23,173
‎- นายทำอะไรกับเครื่องโรแลนด์น่ะ
‎- ออกไปซะ

275
00:15:27,010 --> 00:15:30,722
‎เด็กๆ จากห้องถัดไปน่ะ
‎พวกเธอทำให้ฉันจะบ้าตาย

276
00:15:32,391 --> 00:15:33,350
‎พวกเธอมีกุญแจ

277
00:15:35,060 --> 00:15:37,562
‎ห้ามโทรหาฉันอีกเด็ดขาด

278
00:15:37,646 --> 00:15:39,272
‎เข้าใจมั้ย

279
00:15:39,356 --> 00:15:43,068
‎ฉันไม่ยุ่งกับพวกเธอแล้ว เราจบกัน

280
00:15:43,151 --> 00:15:45,529
‎สรุปนายพิมพ์อะไรไม่เป็นเลย

281
00:15:45,612 --> 00:15:47,572
‎และนายก็โกหกฉันตั้งแต่แรก

282
00:15:48,281 --> 00:15:49,408
‎เรื่องใหญ่นะเนี่ย

283
00:15:49,491 --> 00:15:51,910
‎แต่มันทำให้ฉันคิดว่า งั้นใครเป็นคนทำ

284
00:15:52,494 --> 00:15:54,454
‎แล้วมาร์โกก็พูดถึงวัยรุ่นสองคน

285
00:15:56,540 --> 00:15:57,374
‎พวกเธอเป็นใคร

286
00:15:59,584 --> 00:16:02,713
‎- ฉันจะไม่ถามซ้ำสอง
‎- พวกเธอก็แค่เด็กสองคน

287
00:16:02,796 --> 00:16:04,131
‎ที่มีกุญแจเข้าเพนต์เฮาส์ของฉัน

288
00:16:04,214 --> 00:16:06,717
‎และรู้รายละเอียดเกี่ยวกับ
‎เครื่องพิมพ์ยูวีแฟลตเบดเนี่ยนะ

289
00:16:07,551 --> 00:16:08,969
‎ได้โปรดอย่ายุ่งกับพวกเธอเลย

290
00:16:09,678 --> 00:16:12,973
‎พวกเธอไม่รู้เรื่องคุณด้วยซ้ำ
‎พวกเธอแค่พิมพ์บัตรให้

291
00:16:14,474 --> 00:16:15,308
‎พูดเป็นเล่น

292
00:16:18,812 --> 00:16:20,230
‎พวกเธอเป็นคนพิมพ์เหรอ

293
00:16:20,313 --> 00:16:23,066
‎ไม่ ก็ประมาณนั้น

294
00:16:23,150 --> 00:16:26,069
‎ฉันอยากเจอพวกเธอ

295
00:16:26,153 --> 00:16:29,364
‎บ้าเอ๊ย

296
00:17:08,070 --> 00:17:09,738
‎เก้าหนึ่งหนึ่ง มีเหตุฉุกเฉินอะไรครับ

297
00:17:09,821 --> 00:17:12,908
‎ผมอยากแจ้งการกระทำผิดกฎหมาย
‎ที่เกี่ยวข้องกับองค์กรอาชญากรรม

298
00:17:16,495 --> 00:17:17,871
‎ปะป๊า โทรเรียกทนายให้ที

299
00:17:17,954 --> 00:17:22,125
‎รีเบคก้า เธอไม่ควรอยู่ที่นั่น
‎ฉันพยายามจะปิดธุรกิจลง แม่งเอ๊ย

300
00:17:22,209 --> 00:17:24,127
‎ทริสต์ นายมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้เหรอ

301
00:17:32,052 --> 00:17:33,845
‎ถ้าแม่ฉันรู้เข้าล่ะ

302
00:17:38,975 --> 00:17:42,979
‎เขาอาจมองเธอต่างจากเดิม
‎แต่เธอจะไม่เป็นไรหรอก

303
00:17:43,647 --> 00:17:44,981
‎พ่อฉันล่ะ

304
00:17:45,649 --> 00:17:48,235
‎หรืออิซาเบล หรือคุณย่า

305
00:17:49,319 --> 00:17:50,821
‎เธอคงผิดหวังมาก

306
00:17:50,904 --> 00:17:52,948
‎เบคก้า พวกเขารักเธอนะ

307
00:17:53,532 --> 00:17:55,075
‎พวกเขาจะเข้าใจ

308
00:17:55,158 --> 00:17:58,411
‎เรื่องนี้จะไม่เป็น
‎ประวัติอาชญากรติดตัวถาวรใช่มั้ย

309
00:17:58,495 --> 00:18:00,872
‎แบบว่าถาวรไปตลอดชีวิต

310
00:18:01,456 --> 00:18:02,624
‎ไม่รู้สิบี

311
00:18:05,043 --> 00:18:06,837
‎เธอใจเย็นขนาดนี้ได้ยังไง

312
00:18:08,004 --> 00:18:10,215
‎นี่โซอี้ คริสเตนเซ่นนะ

313
00:18:10,757 --> 00:18:12,425
‎ฉันไม่ได้ใจเย็น

314
00:18:12,509 --> 00:18:17,222
‎ฉันกำลังไล่สถานการณ์
‎ที่เลวร้ายที่สุดอยู่ในหัวตอนนี้

315
00:18:17,305 --> 00:18:19,182
‎และเรายังไม่ตกอยู่ในอันที่แย่ที่สุดเลยนะ

316
00:18:19,724 --> 00:18:21,393
‎เราถูกจับจริงๆ

317
00:18:21,977 --> 00:18:25,981
‎ใช่ แต่ไม่มีใครตั้งข้อหาและเราก็เป็นผู้เยาว์

318
00:18:27,149 --> 00:18:28,942
‎มาดูกันว่าพวกเขาจะว่ายังไง

319
00:18:33,905 --> 00:18:35,532
‎ดีใจจังที่เธออยู่นี่

320
00:18:36,283 --> 00:18:37,492
‎ในรถตำรวจน่ะเหรอ

321
00:18:40,370 --> 00:18:41,329
‎ไม่ใช่

322
00:18:42,706 --> 00:18:43,957
‎อยู่เคียงข้างฉัน

323
00:18:46,209 --> 00:18:47,169
‎ฉันก็เหมือนกัน

324
00:18:53,175 --> 00:18:54,593
‎ว่าไงมาร์โก คุณต้องการอะไร

325
00:18:54,676 --> 00:18:55,886
‎ฉันรู้จักพวกเธอ

326
00:18:55,969 --> 00:18:57,596
‎ได้ ไม่มีปัญหา เชิญเลย

327
00:18:58,513 --> 00:19:00,473
‎นั่นผู้หญิงจากเพนต์เฮาส์นี่

328
00:19:00,974 --> 00:19:02,392
‎เธอมาทำอะไรที่นี่

329
00:19:05,604 --> 00:19:07,689
‎มากับฉัน เรามีคำถามนิดหน่อย

330
00:19:07,772 --> 00:19:09,774
‎- อะไรนะ เราไม่ได้…
‎- เดี๋ยวก่อน อะไรเนี่ย

331
00:19:22,621 --> 00:19:24,164
‎เอาล่ะ ไปกันเร็ว

332
00:19:25,707 --> 00:19:27,167
‎- ทางนี้ ไป
‎- หา

333
00:19:34,424 --> 00:19:37,135
‎เดี๋ยวนะ นี่แปลว่าเราไม่โดน
‎ข้อหาอะไรแล้วใช่มั้ย

334
00:19:37,219 --> 00:19:38,637
‎- ไปเร็ว
‎- ให้ตายสิ

335
00:19:38,720 --> 00:19:39,638
‎เดี๋ยวนี้

336
00:19:43,016 --> 00:19:47,562
‎สาวๆ ขอโทษจริงๆ เกี่ยวกับที่คลุมหัวแบบซีไอเอ

337
00:19:47,646 --> 00:19:50,857
‎เล่นเว่อร์ไปหน่อย ฉันรู้ ฉันกาย

338
00:19:50,941 --> 00:19:52,817
‎ดีใจที่ได้พบเธอทั้งคู่สักที

339
00:19:52,901 --> 00:19:56,780
‎รีเบคก้า ลีกับโซอี้ คริสเตนเซ่น
‎อ่านว่าคริสเตนเซ่นหรือคริสเตนสัน

340
00:19:56,863 --> 00:19:58,823
‎ไม่ว่าคุณต้องการอะไร เรามีเงิน เราจ่ายคุณได้

341
00:19:58,907 --> 00:20:01,493
‎ฉันรู้สึกเหมือนเรารู้จักกันแล้ว เข้าใจที่ฉันพูดมั้ย

342
00:20:01,576 --> 00:20:05,038
‎ขอบอกเลยว่า พอฉันรู้ว่าพวกเธอมาอยู่ที่
‎เพนต์เฮาส์ฉันโดยไม่ได้รับอนุญาต

343
00:20:05,121 --> 00:20:07,374
‎ตลอดสองสามเดือนที่ผ่านมา ฉันไม่พอใจเลย

344
00:20:08,041 --> 00:20:12,295
‎ไม่พอใจเลย แต่หลังจากนั้น
‎ฉันก็ได้รู้ว่าเธอสองคน

345
00:20:13,171 --> 00:20:14,005
‎มีพรสวรรค์

346
00:20:14,756 --> 00:20:16,466
‎มีบางอย่างที่พิเศษมาก

347
00:20:18,218 --> 00:20:19,386
‎นั่นอะไร

348
00:20:19,469 --> 00:20:23,556
‎คืองี้ ฉันอยากคุยเรื่อง
‎หุ้นส่วนธุรกิจอย่างเป็นทางการ

349
00:20:23,640 --> 00:20:27,394
‎เธอจะทำอะไรได้บ้าง
‎กับเครื่องพิมพ์โรแลนด์และเงินหนึ่งแสนเหรียญ

350
00:20:27,477 --> 00:20:28,770
‎หนึ่งแสนเหรอ

351
00:20:28,853 --> 00:20:29,688
‎ถูกต้อง

352
00:20:31,731 --> 00:20:32,649
‎นั่นใครน่ะ

353
00:20:32,732 --> 00:20:35,735
‎นี่ อย่ามองเขา มองมาที่ฉัน

354
00:20:35,819 --> 00:20:39,364
‎ฉันเป็นคนช่วยเธอออกจากคุก
‎ไอ้เบื๊อกนั่นเป็นคนโทรหาตำรวจ

355
00:20:40,865 --> 00:20:42,158
‎ช่างแม่ง ถอดมันออก

356
00:20:44,953 --> 00:20:46,579
‎- พระเจ้าช่วย
‎- ให้ตายสิ

357
00:20:47,080 --> 00:20:48,707
‎- ฉิบหาย ไม่นะ
‎- ใจเย็นก่อน

358
00:20:48,790 --> 00:20:51,084
‎นั่นคือสิ่งที่จะเกิดขึ้น
‎แต่มันไม่จำเป็นต้องเป็นแบบนั้น

359
00:20:51,584 --> 00:20:53,044
‎เอาล่ะ พาเขาออกไป

360
00:20:53,128 --> 00:20:55,630
‎- เดี๋ยว คุณจะทำอะไรเขา
‎- เฮ่ย

361
00:20:55,714 --> 00:20:58,258
‎- คุณจะทำอะไรเขา
‎- เอาเขาออกไป เร็วสิ

362
00:20:58,341 --> 00:20:59,509
‎ไม่

363
00:20:59,592 --> 00:21:00,635
‎เอาเขาออกไป

364
00:21:00,719 --> 00:21:02,345
‎- ใจเย็น
‎- เดี๋ยวก่อน

365
00:21:02,971 --> 00:21:03,805
‎ออกไป

366
00:21:03,888 --> 00:21:04,973
‎- เดี๋ยว ห๊ะ
‎- อะไรนะ

367
00:21:05,056 --> 00:21:07,225
‎ออกไปเดี๋ยวนี้ ไปสิ

368
00:21:12,856 --> 00:21:13,982
‎รีเบคก้า

369
00:21:14,607 --> 00:21:16,443
‎โซอี้ ฉันขอโทษจริงๆ

370
00:21:20,447 --> 00:21:23,199
‎พี่เลี้ยงของพวกเธอดูไม่จำเป็นแล้วนะ

371
00:21:23,700 --> 00:21:25,785
‎ควรทำมานานละ เราจะตัดคนกลางออกไป

372
00:21:27,996 --> 00:21:28,997
‎เอาล่ะ

373
00:21:31,041 --> 00:21:32,876
‎- โอ้พระเจ้า
‎- พระเจ้าช่วย

374
00:21:34,419 --> 00:21:36,212
‎คนไหนเป็นคนคุม

375
00:21:39,841 --> 00:21:41,092
‎ขอร้องอย่าฆ่าฉันเลย

376
00:22:27,222 --> 00:22:32,435
‎คำบรรยายโดย เมธ์ ดุรงคเวโรจน์