1 00:00:02,000 --> 00:00:07,000 Downloaded from YTS.MX 2 00:00:08,000 --> 00:00:13,000 Official YIFY movies site: YTS.MX 3 00:00:23,524 --> 00:00:27,194 อินเทอร์เน็ตเปิดโอกาสให้เข้าถึงสิ่งต่างๆ 4 00:00:27,278 --> 00:00:29,530 จนมีเพียง... 5 00:00:29,613 --> 00:00:30,656 ฟาร์เรล วิลเลียมส์ 6 00:00:30,740 --> 00:00:33,993 ต้นแบบในวงการไม่กี่คนที่เป็นตัวแทน 7 00:00:34,076 --> 00:00:37,288 บางส่วนของสิ่งที่เรากำลังคิดและรู้สึก 8 00:00:37,371 --> 00:00:38,873 เราเลยคิดกันว่า 9 00:00:38,956 --> 00:00:43,669 "ลงมือทำไปเถอะ ขอแค่เราเป็นตัวเราเองอย่างไม่ย่อท้อ 10 00:00:43,753 --> 00:00:47,339 "และภาคภูมิใจ ในตัวตนของเราและสิ่งที่เราเป็น" 11 00:00:48,132 --> 00:00:50,301 ตัวตนของเราและสิ่งที่เราเป็น 12 00:00:51,010 --> 00:00:53,763 ซึ่งก็คือพื้นเพของเรา มีอิทธิพลกับเราอย่างใหญ่หลวง 13 00:00:54,680 --> 00:00:57,892 มีอิทธิพลต่อจิตวิญาณ และร่างกายของเราอย่างใหญ่หลวง 14 00:00:57,975 --> 00:01:00,770 ต่อสิ่งที่เราสวมใส่และวิธีการพูดคุย 15 00:01:02,104 --> 00:01:04,190 ดังนั้นเมื่อคุณเอ่ยถึงคัดดี้ 16 00:01:04,273 --> 00:01:08,486 และคนรุ่นใหม่ที่เติบโตอยู่ตลอด เพิ่มจำนวนอยู่ตลอด 17 00:01:08,569 --> 00:01:11,280 ผู้ที่ไม่ยึดติดกับกรอบ 18 00:01:11,363 --> 00:01:16,202 เราทำมันเพราะเราเป็นมนุษย์ และมันเป็นสิทธิ์ของเรา 19 00:01:16,285 --> 00:01:19,497 เราไม่อาจแก้ไขสิ่งที่ต้องพบเจอ 20 00:01:19,580 --> 00:01:23,083 และสิ่งที่ช่วยหล่อหลอม มุมมองต่อโลกของเรา 21 00:01:23,167 --> 00:01:26,670 เราจึงจะไม่แก้ไขผลลัพธ์ 22 00:01:28,506 --> 00:01:30,466 ตอนนี้เรามีโอกาส 23 00:01:30,549 --> 00:01:33,594 เราอยู่หน้ากล้อง เราอยู่หลังไมโครโฟน 24 00:01:33,677 --> 00:01:38,057 เราอยู่หลังแป้นพิมพ์ เราเป็นคนจับปากกา จับดินสอเขียน 25 00:01:39,099 --> 00:01:41,977 และไม่มีใครบอกเราได้ว่า ต้องแสดงตัวตนออกมาอย่างไร 26 00:01:43,562 --> 00:01:46,899 ความคิดสร้างสรรค์ในรูปแบบอื่น มีสูตรที่แตกต่างกันไป 27 00:01:46,982 --> 00:01:48,943 และทุกอย่างล้วนเปลี่ยนแปลงได้ 28 00:01:49,026 --> 00:01:51,904 อันที่จริงนั่นเป็นบทเรียนหนึ่ง ที่ผมได้จากการใช้ชีวิต 29 00:01:51,987 --> 00:01:54,198 ไม่มีอะไรแน่นอน 30 00:01:54,907 --> 00:01:57,326 ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงได้ 31 00:03:07,813 --> 00:03:11,191 ชายชื่อสก็อตต์ 32 00:03:21,493 --> 00:03:26,040 แม่ผมชอบพูดว่า "ลูกเกิดมา เพื่ออยู่ในจอทีวีของคนอื่น" 33 00:03:26,457 --> 00:03:29,585 แล้วผมก็มักจะตอบว่า "ไม่เอาหรอก ผมไม่ชอบอะไรแบบนั้น" 34 00:03:29,835 --> 00:03:32,963 แต่ไปๆ มาๆ ผมกลับได้ออกทีวีตลอด 35 00:03:34,214 --> 00:03:37,384 ผมคิด คัดดี้ ศิลปินจากคลีฟแลนด์ โอไฮโอ 36 00:03:37,468 --> 00:03:41,221 ผมเริ่มสานฝันด้านดนตรีตอนอายุ 15 37 00:03:41,764 --> 00:03:47,227 ผมเริ่มเขียนกลอน หลังจากที่พ่อเสียไปตอนอายุ 11 38 00:03:48,896 --> 00:03:54,526 ผมเริ่มหาโอกาสเข้าวงการ แสดงความสามารถพิเศษอะไรพวกนั้น 39 00:03:54,610 --> 00:03:58,405 อย่างไปร้องเพลงตามร้าน ทำทุกอย่างให้คนรู้จัก 40 00:03:58,489 --> 00:04:01,075 แข่งแร็ปฟรีสไตล์ ทำมาหมดแล้ว 41 00:04:02,618 --> 00:04:05,412 งานเพลงของผม แน่นอนว่า ผมพยายามสร้างแรงบันดาลใจ 42 00:04:06,830 --> 00:04:10,459 กิจกรรมเคลื่อนไหวของผม ก็เพื่อสร้างแรงบันดาลใจ 43 00:04:10,542 --> 00:04:15,005 ผมพยายามนำการเคลื่อนไหวใหม่ เพื่อเปิดใจเด็กๆ เกี่ยวกับเรื่องนั้น 44 00:04:15,589 --> 00:04:17,841 และในคลีฟแลนด์ ไม่มีที่ว่างสำหรับเรื่องนั้น 45 00:04:17,925 --> 00:04:20,970 และถ้าคุณพยายามทำ สิ่งที่แตกต่าง จะเหมือนกับว่า 46 00:04:21,053 --> 00:04:24,515 คนจะพูดว่า "ไอ้มืดนี่ใคร" เข้าใจใช่ไหม 47 00:04:24,598 --> 00:04:26,725 เขาจะบอกให้เราทำตามคนอื่นไป 48 00:04:27,142 --> 00:04:28,769 ผมคิดว่า... 49 00:04:30,270 --> 00:04:31,188 "ช่างหัวคุณสิ" 50 00:04:31,271 --> 00:04:33,190 ถึงเวลาที่เราต้องลุกขึ้นต่อต้านแล้ว 51 00:04:39,530 --> 00:04:41,907 นั่นคือเหตุผลที่ผมรู้สึกว่า ผมต้องไปนิวยอร์ก 52 00:04:44,493 --> 00:04:46,328 กล้องนี่ถ่ายอยู่จริงเหรอ 53 00:04:46,412 --> 00:04:47,997 - จริง - นายถ่ายอยู่เหรอ 54 00:04:48,080 --> 00:04:49,540 ห้องใต้ดินของดอต บรุกลิน นิวยอร์ก 55 00:04:49,623 --> 00:04:51,291 ต้องขอบคุณอีซี่จีเนียสเลย 56 00:04:51,375 --> 00:04:53,460 ทำให้ฉันมีเพลงไปเล่นแล้ว 57 00:04:53,544 --> 00:04:56,171 ฉันคือจอร์จ เจฟเฟอร์สันแห่งสลัมนี้ 58 00:04:56,255 --> 00:04:57,881 ถ้าเป็นเรื่องแร็ป ตอนนั้น 59 00:04:57,965 --> 00:05:00,509 ผมได้ทำงานกับพ่อค้ายา ทุกคนแถวบ้านผม 60 00:05:00,592 --> 00:05:01,885 ดอตดาจีเนียส 61 00:05:01,969 --> 00:05:04,722 เรากลายเป็นเพื่อนสนิทกัน และเขาจะแวะมา 62 00:05:04,805 --> 00:05:09,059 เราจะทำเพลงตั้งแต่ทุ่มถึงเจ็ดโมงเช้า 63 00:05:09,143 --> 00:05:11,228 เรามีคิด คัดดี้ เข้าใจไหมพวก 64 00:05:11,311 --> 00:05:13,439 ไอ้หนูนี่กำลังจะดัง สนับสนุนคิดด้วย 65 00:05:13,522 --> 00:05:15,524 - คิด คัดดี้ลื่นสุดๆ - ฝั่งมิดเวสต์ 66 00:05:15,607 --> 00:05:16,608 เพื่อนผม 67 00:05:16,692 --> 00:05:19,862 เราเมามันกันมาก ไม่ทำอย่างอื่นกันเลย 68 00:05:19,945 --> 00:05:21,071 ทำเพลงอย่างเดียว 69 00:05:21,155 --> 00:05:22,573 คาวบอยคัดดี้ 70 00:05:22,656 --> 00:05:25,117 แวะไปร้านคาร์ลจูเนียร์ ไปดูว่าพวกนั้นทำอะไรไว้ 71 00:05:25,200 --> 00:05:27,453 คัดดี้เป็นหนึ่งในคนแรกๆ ไม่กี่คนที่ผมรู้จัก 72 00:05:27,536 --> 00:05:30,914 ที่ดูเหมือนไม่สนใจเลยว่าใครคิดยังไง 73 00:05:30,998 --> 00:05:33,459 แกไปเอาเสื้อบ้านั่นมาจากไหน 74 00:05:34,793 --> 00:05:37,379 ไปไหนเนี่ย กลับมา 75 00:05:39,256 --> 00:05:41,550 กับผมมันไม่เหมือนกัน 76 00:05:41,633 --> 00:05:45,220 ผมมาจากบรุกลิน วันๆ สนใจแต่เพลงแร็ป 77 00:05:45,304 --> 00:05:49,433 แต่เขาพูดถึงงานเพลง ที่ผมไม่ได้ให้ความสนใจ 78 00:05:49,516 --> 00:05:53,479 บอกได้ว่าแทบจะฟังทุกอย่าง ที่ไม่ใช่ฮิปฮอปว่ะ 79 00:05:53,562 --> 00:05:55,898 ฉันนั่งเหม่อฟังโคลด์เพลย์ 80 00:05:55,981 --> 00:05:58,442 จอห์น เมเยอร์ เข้าใจไหม 81 00:05:58,525 --> 00:06:03,238 ฟังแนวอื่นเยอะมาก อัลเทอเนทีฟ ร็อก โอลด์สกูลร็อก 82 00:06:03,322 --> 00:06:06,700 อิเล็กทริกไลต์ออร์เคสตรา ควีน เพลงแนวนั้นน่ะ 83 00:06:06,784 --> 00:06:09,161 แครช เทสต์ ดัมมีส์ แค่เปิดใจฟังอย่างอื่นดู 84 00:06:09,244 --> 00:06:13,082 ฟังหลายๆ แนว จะได้หยิบมาใช้กับเพลงของฉัน 85 00:06:13,165 --> 00:06:16,001 แต่ต้องของดีเท่านั้นนะ 86 00:06:20,297 --> 00:06:25,302 เพื่อนผมส่วนใหญ่ไม่เคยออกจาก แคลิฟอร์เนียถ้าผมไม่ซื้อตั๋วให้ 87 00:06:28,222 --> 00:06:32,684 เมื่อคุณได้เดินทางไปทั่วโลก และอยู่ไกลจากตรงนั้น 88 00:06:32,768 --> 00:06:34,353 คุณจะมองว่ามัน... 89 00:06:34,436 --> 00:06:36,105 สกูลบอยคิว 90 00:06:36,480 --> 00:06:38,857 "โอ้โฮ สลัมนี่เล็กจัง" 91 00:06:38,941 --> 00:06:42,236 คุณเห็นแค่นั้น นั่นคือ ทั้งหมดที่คุณรู้จัก คุณจะทำอะไรอีก 92 00:06:42,319 --> 00:06:46,824 คุณจะแร็ปเรื่องอะไรอีก คุณจะอยากฟังอะไรอีก 93 00:06:46,907 --> 00:06:50,369 ผมพยายามพาเพื่อนออกไป เปิดโลกทัศน์ของพวกเขาสักนิด 94 00:06:53,038 --> 00:06:54,414 คุณอาจเป๋ไปบ้าง 95 00:06:54,498 --> 00:06:57,626 เพราะเพื่อนคุณส่วนใหญ่ไม่ชอบเรื่องแบบนี้ 96 00:06:57,709 --> 00:07:00,838 ฉะนั้นขนาดเวลาอยู่ในรถ พวกเขาก็ฟังเพลงแนวเดิม 97 00:07:00,921 --> 00:07:03,048 อยู่ในบ้านก็ทำเรื่องเดิมๆ 98 00:07:03,132 --> 00:07:05,300 แต่งตัวอยู่แนวเดียว 99 00:07:05,384 --> 00:07:07,386 แต่โลกภายนอกมีที่ว่างมากมาย 100 00:07:07,469 --> 00:07:10,264 มนุษย์ไปเหยียบดวงจันทร์กันแล้ว 101 00:07:11,932 --> 00:07:14,351 และเมื่อคุณเบื่อกับสิ่งนี้ ก็ไปหาสิ่งอื่นทำ 102 00:07:14,768 --> 00:07:17,646 เราคือผู้สร้าง เราแค่อยากสร้าง 103 00:07:19,773 --> 00:07:22,860 และมันทำให้คุณเป็นตัวประหลาด รู้ไหม 104 00:07:22,943 --> 00:07:26,780 แต่มันเป็นเรื่องที่เจ๋ง เราคิดสิ่งใหม่ๆ ขึ้นมาได้ 105 00:07:26,864 --> 00:07:30,659 จากเสียงในอากาศ จินตนาการของเราล้ำลึกมาก 106 00:07:32,744 --> 00:07:37,457 ดังนั้นแค่คุณเปิดใจรับสิ่งใหม่ๆ คุณไม่มีทางรู้ มันอาจเปลี่ยนชีวิตคุณ 107 00:07:37,541 --> 00:07:40,043 เปิดโอกาสที่จะเปลี่ยนชีวิต 108 00:07:40,127 --> 00:07:43,630 เขาหางานทำแต่ก็ถูกไล่ออกตลอด 109 00:07:43,714 --> 00:07:45,799 นี่เป็นตอนที่เขาคุยกับพ่อแม่ของผม 110 00:07:45,924 --> 00:07:48,719 เพราะเขาถูกไล่ที่ และพวกท่านให้เขามาพักด้วย 111 00:07:48,802 --> 00:07:50,304 แต่หลังจากนั้นสักพัก มันเหมือนกับ 112 00:07:50,387 --> 00:07:53,724 "นี่ แกต้องทำอะไรสักอย่าง จะอยู่บ้านทั้งวันไม่ได้นะ" 113 00:07:53,807 --> 00:07:56,476 แล้วเขาพูดว่า "ผมไม่อยากทำงานแล้ว" 114 00:07:56,560 --> 00:07:58,562 เขาบอกว่า "ผมอยากทำเพลง" 115 00:07:59,146 --> 00:08:02,733 เราทุกคนในห้องนี่แบบ "ไม่เอาน่า" 116 00:08:02,858 --> 00:08:08,280 เพราะเราอยู่ในสลัม ไม่เคยมีเรื่องดีๆ เกิดขึ้น 117 00:08:08,363 --> 00:08:11,825 แต่เขาบอกว่า "มันต้องดีแน่ เชื่อสิ ฉันไม่ต้องมีแผนสำรองหรอก" 118 00:08:13,327 --> 00:08:17,915 คัดดี้มีไอเดียในหัวและเขาเล่าให้ผมฟัง 119 00:08:17,998 --> 00:08:22,169 "นี่ ฉันว่าเราควรลองตัวอย่างนี้ ฟังแร็ปนี่ นายคิดว่าไง" 120 00:08:22,669 --> 00:08:26,215 เขามีไอเดียสำหรับเพลงนี้ 121 00:08:29,176 --> 00:08:31,970 เรียกได้ว่าเขาแต่งเพลงขึ้นในหัว 122 00:08:33,555 --> 00:08:36,016 ผมจำได้ว่าเราทำเพลงกันสองวัน 123 00:08:37,935 --> 00:08:41,021 เราใส่จังหวะ 124 00:08:42,397 --> 00:08:43,857 วันต่อมาก็อัดเสียง 125 00:08:48,904 --> 00:08:50,781 อัปโหลดขึ้นมายสเปซ... 126 00:08:52,199 --> 00:08:53,700 เดย์เอ็นไนต์ 127 00:08:55,327 --> 00:08:56,578 แค่นั้นเลย 128 00:08:56,662 --> 00:08:58,121 โตเกียว ญี่ปุ่น บทสนทนา 01 129 00:08:58,205 --> 00:09:00,666 ผมไม่ได้คิดถึงการทำอัลบั้ม 130 00:09:00,749 --> 00:09:04,253 ผมแค่คิดว่า "มาลองทำเพลงดีๆ กันดีกว่า 131 00:09:04,336 --> 00:09:08,382 "แค่เพลงดีๆ เพลงเดียว ทำออกมาให้สมบูรณ์แบบ 132 00:09:08,465 --> 00:09:11,426 "จากนั้นค่อยว่ากัน 133 00:09:11,510 --> 00:09:15,138 "แต่อย่างน้อยให้ฉันลองเพลงหนึ่ง ที่ฉันคิดว่าเจ๋งมากๆ ก่อน" 134 00:09:15,222 --> 00:09:17,641 ตอนนั้นฉันกำลังลำบาก 135 00:09:17,724 --> 00:09:22,813 และจริงๆ นะ การเขียนเพลงนั้น เหมือนการบำบัดสำหรับฉัน 136 00:09:22,896 --> 00:09:27,859 ตอนผมทำเพลง "เดย์เอ็นไนต์" ผมเริ่มร้องแบบ... 137 00:09:31,655 --> 00:09:33,282 ร้องออกมาเป็นเพลงจริงๆ 138 00:09:34,825 --> 00:09:38,912 ดอตบอกว่า "นายอาจไม่ควรพยายามร้อง 139 00:09:38,996 --> 00:09:43,959 "นายอาจแค่ต้อง พูดออกมาให้เป็นทำนอง" 140 00:09:44,042 --> 00:09:46,503 ฉันไม่ได้คิดจะทำเพลงฮิต 141 00:09:46,586 --> 00:09:48,422 ฉันไม่ได้คิดว่าจะมีคนมาชอบเพลงนี้ไหม 142 00:09:48,505 --> 00:09:49,881 ฉันไม่สนเลยว่ะ 143 00:09:49,965 --> 00:09:52,342 ฉันเขียนมันให้ตัวเอง เข้าใจไหม 144 00:09:52,426 --> 00:09:54,678 และถ้ามีคนชอบ ก็ดีไป 145 00:09:55,804 --> 00:10:00,976 ผมคิดว่า "เฮ้ย ได้ ขอไปลองดูสิว่าจะออกมาเป็นยังไง 146 00:10:03,270 --> 00:10:05,439 แล้วมันก็ออกมาอย่างนายที่ได้ยิน 147 00:10:05,522 --> 00:10:09,318 มันแบบว่า "แม่เจ้าโว้ย" เข้าใจไหม 148 00:10:09,401 --> 00:10:12,154 แล้วฉันก็แค่ "เอาเว้ย" 149 00:10:18,785 --> 00:10:22,748 พวก "เดย์เอ็นไนต์" ยังโตได้อีกมาก 150 00:10:22,831 --> 00:10:26,918 มันจะเป็นเพลงอมตะที่ทุกคนชอบ 151 00:10:27,002 --> 00:10:30,088 นายเข้าใจมันได้ในหลายๆ แง่มุม 152 00:10:30,172 --> 00:10:31,673 ในหลายๆ ระดับ 153 00:10:31,757 --> 00:10:33,759 ไม่ว่าใครจะมีเรื่อง... 154 00:10:33,842 --> 00:10:37,179 ต้องมีสักเรื่องที่ฉันพูดถึง ที่พวกเขาเข้าใจได้ ทุกคนเลย 155 00:10:37,262 --> 00:10:38,263 เข้าใจไหม 156 00:10:38,347 --> 00:10:40,766 มันจะอยู่ไปอีกนาน เป็นเพลงคลาสสิก 157 00:10:40,849 --> 00:10:42,559 เพลง 07 เดย์เอ็นไนต์ - (ไนต์แมร์) 158 00:10:42,642 --> 00:10:46,646 "เดย์เอ็นไนต์" เปิดในวิทยุ ตอนนั้นผมเป็นยามที่ ไวซ์ 159 00:10:46,813 --> 00:10:49,232 และผมพูดว่า "โย่ ฉันเป็นคนแต่งทำนอง" 160 00:10:49,900 --> 00:10:53,153 "ถ้านายแต่งทำนอง แล้วจะมาทำงานที่นี่ทำไม 161 00:10:53,236 --> 00:10:54,738 "มาเป็นยามเนี่ยนะ" 162 00:10:54,821 --> 00:10:58,867 "ฉันไม่รู้ว่าทำยังไงถึงจะได้เงินน่ะสิ ไม่รู้ว่าต้องทำยังไง" 163 00:10:58,950 --> 00:11:01,119 เราไม่รู้อะไรเลย 164 00:11:03,288 --> 00:11:04,456 เดนนิส คัมมิงส์ 165 00:11:04,539 --> 00:11:09,086 ผมกับคัดดี้โตมาด้วยกัน เป็นเด็กแถวบ้านที่ไม่เคยเหมือนกันเลย 166 00:11:09,169 --> 00:11:14,091 ตอนนั้นผมเป็นโปรโมเตอร์ ในซินซินนาติ ผมกำลังประชุม 167 00:11:14,174 --> 00:11:16,259 แล้วเพลง "เดย์เอ็นไนต์" ก็ดังขึ้น 168 00:11:16,343 --> 00:11:17,260 เดอะรีมิกซ์ 169 00:11:17,344 --> 00:11:19,971 ผู้ชายคนที่ไปคลับผม 170 00:11:20,055 --> 00:11:21,681 เขาบอกว่าชอบเพลงนี้ 171 00:11:21,765 --> 00:11:24,726 ผมเลยบอกว่านั่นเพื่อนผม แต่เขาก็ไม่เชื่อ 172 00:11:24,810 --> 00:11:28,647 ผมก็เถียงว่าเพื่อนผมจริงๆ แล้วพูดว่า "จ้างเขามาแสดงกัน" 173 00:11:28,730 --> 00:11:30,565 พอผมเดินออกมาผมก็โทรหาคัดดี้ 174 00:11:30,649 --> 00:11:35,237 บอกเขาว่า "มีคนอยากให้ เปิดการแสดง ฉันว่าเราทำได้" 175 00:11:35,320 --> 00:11:38,240 เขาถามกลับว่า "พูดจริงเหรอ" "ไหนดูสิว่าเราจะทำสำเร็จไหม" 176 00:11:38,323 --> 00:11:40,242 "ฉันจะให้นายเป็นผู้จัดการทัวร์ 177 00:11:40,325 --> 00:11:42,411 "เราจะไปจากที่นี่และทำให้สำเร็จให้ได้" 178 00:11:42,494 --> 00:11:46,039 แล้วหลังจากผมก็ไปกูเกิลว่า ผู้จัดการทัวร์คืออะไร 179 00:11:46,123 --> 00:11:49,292 คุณเข้าใจไหม เห็นไหม... 180 00:11:49,376 --> 00:11:51,503 อินเทอร์เน็ตผนวกกับวิทยุ 181 00:11:51,586 --> 00:11:55,173 วงการแร็ปเปอร์ในอินเทอร์เน็ต เป็นเรื่องที่ผมไม่ค่อยเข้าใจเลย 182 00:11:55,298 --> 00:12:00,220 สรุปว่าคุณโพสต์เพลงของคุณ บอกนะถ้าผมพูดผิด คุณไม่มีคอมพิวเตอร์ 183 00:12:00,303 --> 00:12:02,389 - แต่คุณมีมายสเปซของตัวเอง - ครับ 184 00:12:02,472 --> 00:12:05,183 นี่คือเพลง "เดย์เอ็นไนต์" ที่เราได้ฟังกันวันนี้ 185 00:12:05,267 --> 00:12:08,103 ครับ ผมโพสต์ลงมายสเปซ เป็นครั้งแรกแต่... 186 00:12:08,186 --> 00:12:11,898 - ตั้งแต่เมื่อไร เดือนอะไร - น่าจะมีนาคม 2007 187 00:12:12,649 --> 00:12:13,692 ใช่ จากนั้น... 188 00:12:13,775 --> 00:12:16,319 - ปี 2007 - ใช่ 189 00:12:16,403 --> 00:12:19,322 ช่วงนั้น ผมเคยขอยืมเพื่อน... 190 00:12:19,406 --> 00:12:23,452 นี่มันปี 2009 แล้ว แสดงว่ามันอยู่ในนั้นตั้ง... 191 00:12:23,535 --> 00:12:26,121 ใช่ อยู่ในนั้นมานานมาก 192 00:12:26,204 --> 00:12:28,498 ตอนนั้นคุณได้เซ็นสัญญากับใครไหม 193 00:12:28,582 --> 00:12:31,668 ที่จริงผมเพิ่งได้เซ็นสัญญา เมื่อสองเดือนก่อน 194 00:12:31,751 --> 00:12:34,254 เปิดเพลงกันสนั่น แต่คุณเพิ่งเซ็นสัญญาเหรอ 195 00:12:34,337 --> 00:12:36,214 ใช่ ขึ้น บิลบอร์ด โดยไม่มีสัญญา 196 00:12:36,298 --> 00:12:38,675 เอมิล เฮย์นี 197 00:12:39,134 --> 00:12:41,970 ผมน่าจะอยู่ในสตูดิโอ แต่งทำนองอยู่ 198 00:12:42,053 --> 00:12:45,432 ไล่ดูมายสเปซ ฟังเพลงใหม่ๆ ศิลปินหน้าใหม่ 199 00:12:45,515 --> 00:12:48,310 นั่นเป็นวิธีฟังเพลงใหม่ๆ ในตอนนั้น 200 00:12:48,393 --> 00:12:52,189 ผมไปเจอเพจของคัดดี้ มี "เดย์เอ็นไนต์" เป็นหนึ่งในเพลงเขา 201 00:12:52,272 --> 00:12:53,857 ผมอึ้งไปเลย 202 00:12:53,940 --> 00:12:56,693 ผมไม่เคยฟังเพลงแบบนั้นมาก่อน 203 00:12:56,776 --> 00:13:00,864 มันฟังดูแปลกใหม่ แบบว่า "นี่อะไร เขาทำอะไรอยู่" 204 00:13:00,947 --> 00:13:02,824 เขาร้อง เขามีทำนอง 205 00:13:02,908 --> 00:13:06,870 แต่ไม่ได้เน้นเสียงร้องมากนัก 206 00:13:06,953 --> 00:13:10,540 การผลิต ทุกอย่างในเพลงนั้น ให้ความรู้สึกใหม่และน่าตื่นเต้น 207 00:13:10,624 --> 00:13:15,587 แล้วผมก็เห็นว่าในเพื่อน แปดคนแรกของเขามีเพลนแพตเพื่อนผม 208 00:13:15,712 --> 00:13:18,173 ผมรู้จักกับคัดดี้ในปี 2005 ตอนที่ผมได้ฟังเพลงนั้น 209 00:13:18,256 --> 00:13:20,509 ผมคิดว่า "เด็กคนนี้มีของ" 210 00:13:20,592 --> 00:13:24,971 และผมได้เจอเขาที่ปาร์ตี้ในเมือง เราก็เลยได้คุยกัน 211 00:13:25,055 --> 00:13:27,933 ไปๆ มาๆ ก็พูดว่า "นายต้องทำมิกซ์เทปให้ฉัน" 212 00:13:28,016 --> 00:13:32,103 ผมมักจะกล้าๆ กลัวๆ เพราะไม่อยากรับผิดชอบในฐานะศิลปิน 213 00:13:32,187 --> 00:13:35,899 แต่เขาตื๊อมาก แบบว่า ส่งงานช่วงแรกๆ มาให้ผมหมดเลย 214 00:13:35,982 --> 00:13:39,694 ผมเคยคิดว่า "เพลงพวกนี้แม่ง..." ทั้งแปลกและไม่เหมือนใคร 215 00:13:39,778 --> 00:13:43,698 จนผมอึดอัดแต่ผมก็ชอบ เข้าใจไหม 216 00:13:43,782 --> 00:13:46,868 เขาไหลลื่นมาก เหมือนว่าเขา พวกเขาจะ... 217 00:13:46,952 --> 00:13:51,623 ร้องเชื่อมกับบาร์ต่อไป ไม่ก็เพี้ยนนิดๆ 218 00:13:51,706 --> 00:13:55,126 แต่สำหรับผมมันเท่มาก ฟังแล้วสดชื่นมาก ผมเลย... 219 00:13:55,210 --> 00:13:59,047 เหมือนตอนที่ได้ยินเพลง "ไฮเยอร์" ครั้งแรกผมร้อง "โอ้โฮ" 220 00:14:10,642 --> 00:14:14,229 เราฟังเพลงทุกแนวอยู่ตลอด 221 00:14:17,440 --> 00:14:18,692 คานเย เวสต์ 222 00:14:18,775 --> 00:14:22,070 นั่นเป็นข้อดีของการดูเอ็มทีวี คุณได้รู้จัก 223 00:14:22,153 --> 00:14:25,574 คุณนายโจนส์กับฉัน 224 00:14:25,657 --> 00:14:28,577 เพลงอัลเทอเนทีฟร็อก 225 00:14:28,660 --> 00:14:33,832 แร็ปฝั่งตะวันตก แร็ปฝั่งตะวันออก แร็ปจากทางใต้ นักร้องนักแต่งเพลง 226 00:14:34,499 --> 00:14:36,543 และการเปิดโลกทัศน์ 227 00:14:36,626 --> 00:14:41,256 ในขณะที่ฟังเพลงสไตล์นี้ และเพลงหลายๆ สไตล์ 228 00:14:41,339 --> 00:14:45,844 เป็นการข้ามพรมแดน ฉะนั้น พรมแดนใหม่จากโลกทัศน์ที่กว้างขึ้น 229 00:14:45,927 --> 00:14:51,725 คือการไม่ยึดติดในแนวคิดทางการเมือง 230 00:14:51,808 --> 00:14:55,478 ไม่ติดอยู่ในแนวคิด ที่มีให้เห็นในอินเทอร์เน็ต 231 00:14:55,562 --> 00:15:00,567 ในโลกแคบๆ ที่คนห้าสิบคน ควบคุณคนนับพันล้าน 232 00:15:00,650 --> 00:15:06,031 แค่การออกไปข้างนอก ไปอยู่ในธรรมชาติ ไปที่ที่มีคนน้อยๆ 233 00:15:06,114 --> 00:15:10,577 เข้าไปอยู่ในใจของคุณ เข้าไปในโลกของคุณ 234 00:15:10,660 --> 00:15:16,625 ไม่ใช่แค่รอรับรางวัลในระบบ 235 00:15:16,750 --> 00:15:19,586 ที่ถูกออกแบบมา 236 00:15:19,669 --> 00:15:23,798 และสิ่งที่สวยงามก็คือ นักดนตรีและศิลปินเปลี่ยนกันเข้ามา 237 00:15:23,882 --> 00:15:29,179 แสดงออกถึงเรื่องต่างๆ และรังสรรค์สิ่งต่างๆ ในแบบที่ 238 00:15:29,262 --> 00:15:32,390 ช่วยให้เราปล่อยจิตใจ เป็นอิสระได้หลายต่อหลายครั้ง 239 00:15:32,474 --> 00:15:35,935 นั่นเป็นสายสัมพันธ์ระหว่างผู้คน กับคัดดี้และเหล่าศิลปินเต็มร้อย 240 00:15:36,019 --> 00:15:38,104 มันก็แค่เรื่องที่... 241 00:15:38,188 --> 00:15:41,775 สิ่งที่เรารู้สึกได้ มันเป็นสิ่งที่เรารู้สึก 242 00:15:42,817 --> 00:15:44,778 คัดดี้แค่ทำตามความรู้สึกของเขา 243 00:15:44,861 --> 00:15:49,074 นั่นคือความแตกต่าง ระหว่างศิลปินและคนอื่นๆ 244 00:15:50,075 --> 00:15:55,372 เพลงของคัดดี้เข้าถึงใจคน และเป็นยาขนานดี 245 00:15:55,455 --> 00:15:58,792 ไม่ใช่แค่เพื่อสนองต่อ "นี่เพลงแร็ปที่คุณเปิด 246 00:15:58,875 --> 00:16:02,921 "ระหว่างชงเหล้า ระหว่างส่งข้อความคุยกัน" 247 00:16:03,004 --> 00:16:07,509 ไม่ มันไม่สนใจเรื่องความนิยม 248 00:16:07,592 --> 00:16:11,388 และสิ่งที่เป็นทางเลือก มักได้รับความนิยมเสมอ 249 00:16:11,471 --> 00:16:14,474 เราทุกคนไม่จำเป็นต้องทำสิ่งเดียวกัน 250 00:16:15,517 --> 00:16:18,561 เราถูกตั้งโปรแกรมตั้งแต่เกิดจนเจ็ดขวบ 251 00:16:18,645 --> 00:16:21,731 เพื่อให้เข้ากับ สิ่งที่เราเรียกว่าความเป็นจริง 252 00:16:22,148 --> 00:16:25,694 แต่เรากำลังทำลายโครงสร้าง 253 00:16:25,777 --> 00:16:30,949 เราไม่พอใจกับโครงสร้าง ของสังคมปัจจุบัน 254 00:16:31,032 --> 00:16:34,953 เราในฐานะศิลปินเป็นเหมือนก๊อกน้ำ 255 00:16:35,036 --> 00:16:37,997 และยิ่งเรามีสิ่งปนเปื้อนมากเท่าไร 256 00:16:38,081 --> 00:16:40,750 ก็ยิ่งยากสำหรับผู้คน 257 00:16:40,834 --> 00:16:44,796 ที่จะรับข้อความและไอเดียที่ใสสะอาดได้ 258 00:16:44,879 --> 00:16:48,007 และยากที่เราจะ รีดประสิทธิภาพออกมาได้เต็มที่ 259 00:16:48,091 --> 00:16:53,972 ตามพระประสงค์ของพระเจ้า ผมรู้สึกว่า... 260 00:17:00,854 --> 00:17:03,273 ความคิดนั้นสมบูรณ์แล้ว มีแค่นั้น 261 00:17:03,356 --> 00:17:06,276 สด กล่อง อิสระ 262 00:17:06,359 --> 00:17:09,612 พอผมพูด "คิด" คุณพูด "คัดดี้" 263 00:17:09,696 --> 00:17:11,197 - คิด - คัดดี้ 264 00:17:11,281 --> 00:17:13,199 โรงแรมอิเล็กทริกไลต์ อะเดเลด ออสเตรเลีย 265 00:17:13,283 --> 00:17:15,702 พอผมพูด "ฟูลส์" คุณพูด "โกลด์" 266 00:17:15,785 --> 00:17:18,580 - ฟูลส์ - โกลด์ 267 00:17:18,663 --> 00:17:22,375 เป็นไงบ้าง สบายดีนะ ต้องแบบนี้สิ 268 00:17:22,459 --> 00:17:27,172 พวกคุณชอบกันไหม ผมเพิ่งนั่งเครื่องมานานมาก 269 00:17:27,255 --> 00:17:32,177 เพราะงั้นพวกคุณต้องรักผมให้มาก ผมเจ็ตแล็กสุดๆ 270 00:17:32,260 --> 00:17:34,387 ตอนนี้ 10.35 น. ที่นิวยอร์ก 271 00:17:34,471 --> 00:17:37,599 แต่ผมมาสนุกกับพวกคุณ แบบไม่ได้นอนเลย 272 00:17:37,682 --> 00:17:40,310 ผมอยากให้พวกคุณ เข้ามาใกล้ๆ มาสนุกกันเยอะๆ 273 00:17:40,393 --> 00:17:43,438 ผมรู้ว่าพวกคุณต้องดื่ม อะไรงั้น ไม่เป็นไร 274 00:17:43,521 --> 00:17:47,358 เราจะสนุกกัน เพื่อนผม ดอตดาจีเนียสก็อยู่ด้วย 275 00:17:47,442 --> 00:17:52,447 ผมเล่นในนามฟูลส์โกลด์ ไมค์หอน เล่นสดก็แบบนี้แหละ 276 00:17:53,281 --> 00:17:58,912 ใช่ จนกระทั่งเราได้เจอแพต และเขาจับมือกับเอมิล 277 00:17:58,995 --> 00:18:03,541 ทุกอย่างก็เริ่มดำเนินไป เราพูดถึงการทำมิกซ์เทป 278 00:18:03,625 --> 00:18:06,169 มิกซ์เทปถูกปล่อยออกมา แล้วเราก็ไปออสเตรเลีย 279 00:18:06,252 --> 00:18:07,253 ออสเตรเลีย 280 00:18:07,337 --> 00:18:10,799 ซึ่งเป็นทัวร์ครั้งแรกเลย แค่ผมกับเขา 281 00:18:10,882 --> 00:18:11,883 - คัดดี้ - คิด... 282 00:18:11,966 --> 00:18:13,009 คัดดี้ 283 00:18:13,092 --> 00:18:14,928 คัดดี้กับร็อบ ผู้กำกับ ทางโทรศัพท์ พ.ค. 2020 284 00:18:15,011 --> 00:18:16,596 - ฮัลโหล - ฉันมีแค่เรื่องเดียว 285 00:18:16,679 --> 00:18:20,600 ฉันแค่รู้สึกว่านี่เป็นช่วงเวลาที่ยิ่งใหญ่ ฉันได้ทัวร์ทั่วประเทศ 286 00:18:20,683 --> 00:18:25,063 เดี๋ยวอาจจะมีคนพูดถึงว่า 287 00:18:25,146 --> 00:18:28,983 "ปี 2008 คิด คัดดี้ลาออก จากงานพนักงานร้านครั้งสุดท้าย 288 00:18:29,067 --> 00:18:32,237 "ที่เขาเคยทำที่เบปในโซโห 289 00:18:32,320 --> 00:18:36,699 "เพราะเบปไม่ยอมให้ฉันลาสามสัปดาห์ ไปทัวร์ออสเตรเลียสามสัปดาห์ 290 00:18:36,783 --> 00:18:40,453 "โดยไม่มีแผนเรื่องเงินรองรับ" รู้ไหม 291 00:18:41,079 --> 00:18:42,539 คิด คัดดี้ 292 00:18:42,622 --> 00:18:45,458 บางคนพูดชื่อผมไม่ถูก 293 00:18:45,542 --> 00:18:49,629 ผมชื่อ "คัดดี้" เข้าใจไหม "คัดดี้" ทุกคนพูด "คัดดี้" 294 00:18:49,712 --> 00:18:50,672 คัดดี้ 295 00:18:50,755 --> 00:18:52,841 - คิด... - คัดดี้ 296 00:18:52,924 --> 00:18:57,011 ใช่ พูดพร้อมผม อย่ามาเรียกผมว่า "คูดี้" อีกนะ 297 00:18:57,095 --> 00:18:58,596 ถือว่าเข้าใจตรงกันนะ 298 00:18:58,680 --> 00:19:03,685 มันบ้ามาก การแสดงครั้งแรก มีคนแค่สิบหรือ 15 คน 299 00:19:03,768 --> 00:19:05,520 แค่มองก็รู้ว่าพวกเขาเมาปลิ้น 300 00:19:05,603 --> 00:19:09,023 ทุกคนแบบว่า "ไงก็ได้ ขอแค่บันเทิง" 301 00:19:09,107 --> 00:19:12,360 มองดูก็รู้ว่าไม่มีใครรู้ว่าเขาเป็นใคร 302 00:19:12,443 --> 00:19:15,780 แต่พวกเขาอาจเคยได้ยินเพลง "เดย์เอ็นไนต์" ซึ่งดังมากๆ 303 00:19:15,864 --> 00:19:21,828 เดย์เอ็นไนต์ - ครุกเกอร์รีมิกซ์ แตะที่ 15 ในชาร์ตอาเรีย 2009 304 00:19:35,884 --> 00:19:36,926 ซิลเวีย โรน 305 00:19:37,010 --> 00:19:41,514 ฉันมักจะมองหานักดนตรี และศิลปินนอกกรอบที่สุดที่หาได้ 306 00:19:41,598 --> 00:19:45,560 เพราะฉันคิดว่า นั่นคือที่มาของความตื่นเต้น 307 00:19:45,643 --> 00:19:50,356 เมื่อฉันเซ็นกับคัดดี้ เราแข่งกันเก็งค่าตัวดุเดือดมาก 308 00:19:50,440 --> 00:19:55,653 ฉันไม่ได้หลับได้นอน อยู่เป็นสัปดาห์เพื่อข้อตกลงนี้ 309 00:19:55,987 --> 00:19:57,864 เขาเป็นคนที่ 310 00:19:57,947 --> 00:20:02,118 ทุบทำลายวัฒนธรรม และสร้างแนวเพลงใหม่ขึ้นมา 311 00:20:02,201 --> 00:20:06,623 ทุกคนเห็นว่าเขากำลังก่อคลื่นลูกใหม่ 312 00:20:10,627 --> 00:20:13,296 เจฟ บาสเกอร์ 313 00:20:41,074 --> 00:20:44,118 เขามองขาดว่าอะไรเข้ากับอะไร 314 00:20:44,202 --> 00:20:48,331 ผมรู้สึกว่าเขามีมุมมองของตัวเอง 315 00:20:48,414 --> 00:20:54,212 และเขาอาจชื่นชอบพลังงานบางอย่าง 316 00:20:54,295 --> 00:20:59,217 การทำงานร่วมกันของแพตและเอมิล สะท้อนสุนทรียภาพออกมา 317 00:20:59,300 --> 00:21:04,097 แพตทำงานกับคานเย แล้วก็ข้ามมา 318 00:21:04,180 --> 00:21:06,099 จากนั้นคิด คัดดี้ก็ใส่ตัวเขาลงไป 319 00:21:06,182 --> 00:21:10,561 ทุกอย่างอยู่ใน ระบบสุริยะของแรงกระเพื่อมนี้ 320 00:21:12,981 --> 00:21:16,442 บ้าเอ๊ย ไม่ได้อัดไว้ 321 00:21:16,526 --> 00:21:19,696 ตอนที่ได้ฟังคัดดี้ครั้งแรก มันรู้สึกใหม่มากๆ 322 00:21:19,779 --> 00:21:23,282 การรวมกันของเขา 323 00:21:23,366 --> 00:21:26,744 วางทำนองกับแร็ป 324 00:21:26,828 --> 00:21:30,707 ในแบบที่ผมไม่ได้ฟังมา... 325 00:21:30,790 --> 00:21:33,918 ตั้งแต่โบนทักส์ 326 00:21:34,002 --> 00:21:38,172 ผมจะเปิดคานเยหรือดีโมแรกๆ ของคัดดี้ เพลงที่เขาทำกับดอต 327 00:21:38,256 --> 00:21:41,968 แล้วหลังจากที่เราทำมิกซ์เทป เขาพูดว่า "ฉันอยากทำด้วย" 328 00:21:42,844 --> 00:21:44,846 โฮโนลูลู ฮาวาย 329 00:21:44,929 --> 00:21:48,224 เราไปฮาวาย และผมบอกว่า "นายต้องออกไป" 330 00:21:48,307 --> 00:21:52,103 เขาก็ไปคิดมา ออกไป คานเยไม่ได้จ่ายให้ด้วยนะ 331 00:21:52,186 --> 00:21:54,355 พอถึงคืนแรก เขากำลังเขียนเพลง "ฮาร์ตเลส" 332 00:21:54,439 --> 00:21:58,443 ผมว่าเป็นครั้งแรกที่เขาได้ไปฮาวาย 333 00:21:58,526 --> 00:22:03,489 "เดย์เอ็นไนต์" กำลังดัง เขากำลังรุ่ง 334 00:22:03,573 --> 00:22:07,744 แล้วเขาก็เข้าสตูดิโอ เราพูดว่า "เอาละ" เรามีจังหวะแล้ว 335 00:22:07,827 --> 00:22:12,123 แล้วก็บอกว่า "คัดดี้ ใส่ทำนองเลย ใส่ความเป็นคิด คัดดี้เข้าไป" 336 00:22:12,206 --> 00:22:16,544 เขานั่งอยู่ด้านหน้าในสตูดิโอที่ฮาวาย 337 00:22:16,627 --> 00:22:19,839 กับแล็ปท็อปและเขาบอกว่า "โอเค ฉันได้นี่มา" 338 00:22:19,922 --> 00:22:25,678 คานเย เวสต์ส 808 แอนด์ฮาร์ตเบรกไลฟ์ ฮอลลีวูดโบวล์ 339 00:22:25,762 --> 00:22:26,846 เขาขึ้นเลย 340 00:22:26,929 --> 00:22:31,684 คืนก่อนฉันได้ยินพวกเขา เล่าเรื่องที่เย็นชาที่สุดในชีวิต 341 00:22:31,768 --> 00:22:34,228 ที่ไหนสักแห่งไกลๆ ในเส้นทางนี้ 342 00:22:34,312 --> 00:22:38,107 เขาเสียจิตวิญญาณให้กับผู้หญิงไร้หัวใจ 343 00:22:38,191 --> 00:22:40,026 แบบว่า "เฮ้ย ยังไงเนี่ย" 344 00:22:41,486 --> 00:22:44,238 ไร้หัวใจแบบนี้ได้ยังไง 345 00:22:46,240 --> 00:22:49,035 กระโดดชู้ตสามแต้ม ชนะใสๆ 346 00:22:49,118 --> 00:22:53,372 คืนก่อนฉันได้ยินพวกเขา เล่าเรื่องที่เย็นชาที่สุดในชีวิต 347 00:22:53,456 --> 00:22:55,833 ที่ไหนสักแห่งไกลๆ ในเส้นทางนี้ 348 00:22:55,917 --> 00:22:59,712 เขาเสียจิตวิญญาณให้กับผู้หญิงไร้หัวใจ 349 00:22:59,796 --> 00:23:05,051 นั่นแหละคัดดี้ คัดดี้ มีท่วงทำนองที่มหัศจรรย์มาก 350 00:23:08,346 --> 00:23:10,681 ไร้หัวใจแบบนี้ได้ยังไง 351 00:23:11,307 --> 00:23:13,559 ขอเสียงให้คัดดี้หน่อย 352 00:23:15,895 --> 00:23:18,481 จากนั้นคานเยก็เซ็นสัญญาร่วมกับผม 353 00:23:18,564 --> 00:23:21,692 ผมเริ่มทำงานใน 808 แอนด์ฮาร์ตเบรก และ บลูพรินต์ทรี 354 00:23:21,776 --> 00:23:24,821 เพลง 01 อินมายดรีมส์ (คัดเดอร์แอนทึม) 355 00:23:24,904 --> 00:23:30,034 และทั้งหมดนี้เกิดก่อนที่ ผมจะเดบิวต์ เลยเหมือนคนก็รอกัน 356 00:23:30,118 --> 00:23:33,579 ถ้าผมทนแรงคาดหวังไม่ไหว 357 00:23:33,663 --> 00:23:36,374 ทนสิ่งที่คนอยากได้จากผมไม่ไหว 358 00:23:36,457 --> 00:23:40,461 แมนออนเดอะมูน - ดิเอนด์ออฟเดย์ คงไม่ออกมาเป็นแบบนี้ 359 00:23:40,545 --> 00:23:42,713 ตอนแรกผมคิดว่า 360 00:23:42,797 --> 00:23:47,009 "ใช่ คานเยเข้ามามีส่วนร่วม" อะไรแบบนั้น 361 00:23:47,093 --> 00:23:50,179 แต่พอได้เริ่มทำและทำข้อตกลงเสร็จแล้ว 362 00:23:50,263 --> 00:23:54,517 ตอนที่ผมกำลังทำเพลง กับแพต เอมิล และดอต 363 00:23:54,600 --> 00:23:57,770 ผมคิดว่า "ฉันกำลังเปล่งเสียง 364 00:23:57,854 --> 00:24:00,022 "ฉันเชื่อในวิสัยทัศน์ของตัวเอง 365 00:24:00,106 --> 00:24:04,652 และฉันอาจไม่ต้องการคานเยเพื่อการนี้" 366 00:24:04,735 --> 00:24:09,115 คิดเหมือนผมไล่ ความคิดนั้นออกไปจากหัวเลย 367 00:24:09,198 --> 00:24:14,453 และจดจ่ออยู่กับศิลปะ กับเรื่องราวที่ผมอยากเล่า 368 00:24:20,418 --> 00:24:23,171 วิลโลว์ สมิธ 369 00:24:24,213 --> 00:24:26,674 การยอมรับและความรู้ 370 00:24:26,757 --> 00:24:31,179 ที่จะทำให้ทำวิสัยทัศน์คุณออกมาสมบูรณ์ 371 00:24:31,888 --> 00:24:35,016 เป็นศิลปะในตัวมันเอง 372 00:24:35,099 --> 00:24:39,187 และเอาเข้าจริง มันอาจแวบเข้ามาตอนไหนก็ได้ 373 00:24:39,270 --> 00:24:42,857 และนั่นเป็นสิ่งที่สร้างปัญหาให้ฉันมาก 374 00:24:42,940 --> 00:24:45,776 เพราะมันไม่ดีเลย เวลาคุณพูดว่า "มาลงมือกัน" 375 00:24:45,860 --> 00:24:47,945 แต่หัวใจและจิตใจคุณกลับบอกว่า 376 00:24:48,029 --> 00:24:51,657 "ตอนนี้เราไม่มีอะไรจะบอก ขอโทษนะ" 377 00:24:51,741 --> 00:24:57,288 คุณต้องหาสิ่งนั้นให้เจอ เข้าไปในจุดที่สามารถเข้าใจสิ่งต่างๆ 378 00:24:57,371 --> 00:25:02,585 ไม่อย่างนั้นฉันจะรู้สึกว่า แค่เขียนเรื่องไร้สาระไร้ค่าออกมา 379 00:25:03,169 --> 00:25:06,214 ผมไม่เคยพูดว่าไม่ได้ ไม่เคยบอกศิลปิน 380 00:25:06,297 --> 00:25:10,384 "ไม่ คุณทำไม่ได้" หรือ "ไม่ อย่าทำอย่างนั้น" 381 00:25:10,468 --> 00:25:12,845 ศิลปินควรจะคิดนอกกรอบ 382 00:25:12,929 --> 00:25:15,973 และทำสิ่งที่คุณคิดว่าไม่ควรทำ 383 00:25:16,057 --> 00:25:19,644 เพราะแค่ทำอะไรขึ้นมาได้ ก็คือความสำเร็จแล้ว 384 00:25:19,727 --> 00:25:24,148 คุณไม่ควรพูดอะไรแย่ๆ แค่เพราะว่าไม่ชอบมัน 385 00:25:24,232 --> 00:25:26,317 มีคนนั่งหลังขดหลังแข็ง 386 00:25:26,400 --> 00:25:29,320 ทำสิ่งนั้นออกมาด้วยมือและสมองของเขา 387 00:25:29,403 --> 00:25:32,949 คุณต้องทำเหมือน... ผมไม่รู้ด้วยซ้ำ 388 00:25:33,032 --> 00:25:34,784 ผมกำลังจะพูดว่า "สบายใจ" 389 00:25:34,867 --> 00:25:37,286 แต่นั่นไม่ใช่ผมหรือใครที่ผมรู้จักเลย 390 00:25:37,370 --> 00:25:40,665 เข้าใจไหม คุณแค่ต้องรักมัน 391 00:25:41,666 --> 00:25:42,667 ไชอา เลอบัฟ 392 00:25:42,750 --> 00:25:47,463 ศิลปินเกิดขึ้นจากการทุ่มหมดใจ มันต้องการแค่นั้น 393 00:25:47,713 --> 00:25:53,678 แล้วถ้าคุณไม่สนใจมัน คุณจะทุ่มสุดใจไปทำไม 394 00:25:54,679 --> 00:25:58,182 ผมคิดว่าศิลปินที่ดีที่สุด ทุกคนมีแรงผลักนั้น 395 00:25:58,266 --> 00:26:02,895 ที่พวกเขารู้สึกว่าต้องมีจึงจะอยู่รอดได้ 396 00:26:02,979 --> 00:26:06,691 แต่ก็ยังมีความเชื่อมั่นว่า 397 00:26:06,774 --> 00:26:10,111 คนอีกฝั่งก็ต้องมีสิ่งนี้เหมือนกัน 398 00:26:10,194 --> 00:26:12,321 ว่าในการแบ่งปันสิ่งนี้กับผู้คน 399 00:26:12,405 --> 00:26:16,033 เป็นการเยียวยา ไม่ใช่แค่กับคนที่ทำมันขึ้นมา 400 00:26:16,117 --> 00:26:18,452 แต่กับคนที่รับมันไปด้วย 401 00:26:18,536 --> 00:26:21,414 และในสายสัมพันธ์นั้น นั่นคือศิลปะ 402 00:26:21,497 --> 00:26:25,668 คือการที่ทั้งสองฝ่ายทุ่มให้หมดใจ 403 00:26:25,751 --> 00:26:28,754 สเลาสัน อาร์.ซี. และการละคร 13 ก.ค. 2019 404 00:26:30,840 --> 00:26:32,675 ผมรู้ว่าตัวเองชอบอะไร 405 00:26:32,758 --> 00:26:36,012 ก็ตอนที่รู้แก่ใจว่าผมไม่มีอะไรจะให้แล้ว 406 00:26:36,095 --> 00:26:40,224 เมื่อผมสูญเสียตัวตนทั้งหมด และโดยสมบูรณ์ไปกับสิ่งหนึ่ง 407 00:26:40,308 --> 00:26:42,810 ซึ่งมาจากการร่วมมือกันจริงๆ 408 00:26:46,439 --> 00:26:48,941 การล้มเหลวต่อหน้าคนอื่นเป็นเรื่องดี 409 00:26:49,025 --> 00:26:50,609 แมนออนเดอะมูน อินสไปร์ดพีซ 410 00:26:50,693 --> 00:26:53,529 และยังรู้สึกเหมือนว่าต่อให้ล้มเหลว 411 00:26:53,612 --> 00:26:55,573 คนพวกนี้ก็ยังรักคุณ 412 00:26:56,741 --> 00:27:01,579 มันช่วยให้คุณมีความมั่นใจ จนไม่กลัวที่จะล้มเหลว 413 00:27:02,413 --> 00:27:06,375 ผู้คนเอาแต่กลัวความล้มเหลว 414 00:27:06,459 --> 00:27:09,545 มันเป็นหนทางสำคัญของการเรียนรู้ 415 00:27:09,628 --> 00:27:11,756 บางครั้งคุณแค่ ต้องทำพลาดเพื่อที่จะ 416 00:27:11,839 --> 00:27:14,800 สร้างสิ่งใหม่ที่วิเศษและงดงาม 417 00:27:16,344 --> 00:27:20,473 กล้าที่จะห่วยแตก แค่กล้าที่จะห่วยแตก 418 00:27:20,556 --> 00:27:21,557 ดอนซี 419 00:27:21,640 --> 00:27:26,145 พรมแดนใหม่นั้น ต้องใจกล้ามากจึงจะไปต่อได้ 420 00:27:26,228 --> 00:27:28,939 โดยเฉพาะถ้ายังไม่เคยมีใครทำมาก่อน 421 00:27:29,023 --> 00:27:34,945 เราจะเห็นว่าในคนกลุ่มเล็กๆ พลังบวกส่งต่อถึงกันได้ 422 00:27:35,029 --> 00:27:37,656 จากนั้นก็ถูกส่งไปยังคนกลุ่มใหญ่กว่า 423 00:27:37,740 --> 00:27:41,327 เราแค่ต้องใช้หลักการนั้น และทดลองไปเรื่อยๆ 424 00:27:41,410 --> 00:27:44,789 จนกว่าคนทั้งเจ็ดพันล้านคนบนโลก 425 00:27:44,872 --> 00:27:47,792 จะได้แรงบันดาลใจและมีความสุข 426 00:27:49,835 --> 00:27:52,421 ยังไงก็ต้องมีพวกที่ไม่ชอบเราอยู่แล้ว 427 00:27:52,505 --> 00:27:55,841 คนที่จะพูดว่า "นี่มันลัทธิบ้าบออะไรอีกเนี่ย" 428 00:27:55,925 --> 00:27:58,135 ถ้าผมตัวคนเดียว แล้วมีคนมาพูดแบบนั้นใส่ 429 00:27:58,219 --> 00:28:01,972 ผมก็คงเก็บไปคิดจนหัวแตก 430 00:28:02,056 --> 00:28:05,434 แต่เพราะผมมี กลุ่มคนที่คอยสนับสนุนผม 431 00:28:05,518 --> 00:28:08,604 ผมจึงสามารถมีทัศนคติ แบบ "ช่างเอ็งสิวะ" ได้ 432 00:28:09,563 --> 00:28:12,566 เราสามารถตั้งคำถาม เราสามารถลอง 433 00:28:12,650 --> 00:28:17,822 ทุกแง่มุมของเสียง ความคิด หรือไอเดีย 434 00:28:17,905 --> 00:28:20,074 มันแผ่รังสีเชิงบวก 435 00:28:21,492 --> 00:28:24,120 และความเชื่อ 436 00:28:24,203 --> 00:28:27,540 ที่ว่าคุณสามารถทำให้ฝันเป็นจริงได้ 437 00:28:27,623 --> 00:28:32,086 คุณสามารถแสดงตน และเนื้อแท้ของคุณก็เยี่ยมยอด 438 00:28:36,882 --> 00:28:42,430 สิ่งที่น่ากลัวที่สุด น่าเกลียดที่สุดในตัวคุณก็ยอดเยี่ยม 439 00:28:42,513 --> 00:28:47,351 ไม่มีวิธีสร้างสรรค์ที่ผิด 440 00:28:47,435 --> 00:28:51,355 แต่ในช่วงท้ายของสิบปีแรก แห่งสหัสวรรษใหม่ เราได้ยินเสียง 441 00:28:51,439 --> 00:28:54,984 เสียงที่พูดกับเราลึกๆ มาสักพักแล้ว 442 00:28:55,067 --> 00:28:58,237 เสียงที่พูดถึงความเปราะบาง และอารมณ์ด้านอื่นของมนุษย์ 443 00:28:58,320 --> 00:29:01,490 ปัญหาที่ไม่เคยได้ยินอย่างชัดเจน และซื่อตรงขนาดนี้มาก่อน 444 00:29:01,574 --> 00:29:03,284 นี่คือเรื่องราวของชายหนุ่มคนหนึ่ง 445 00:29:03,367 --> 00:29:06,287 ที่ไม่เพียงแต่เชื่อในตัวเอง แต่ในความฝันของเขาด้วย 446 00:29:06,370 --> 00:29:09,957 นี่คือเรื่องราวของชายบนดวงจันทร์ 447 00:29:10,040 --> 00:29:14,462 แอนออนเดอะมูน - ดิเอนด์ออฟเดย์ 448 00:29:14,545 --> 00:29:17,298 ปี 2009 449 00:29:17,715 --> 00:29:21,177 สิ่งแรกที่สำคัญกับผมที่สุด 450 00:29:21,260 --> 00:29:25,306 คือการสร้างบางสิ่งบางอย่าง 451 00:29:25,389 --> 00:29:28,976 ที่เหมือนเป็นการเรียกหา คนที่แตกสลายและหลงทาง 452 00:29:29,685 --> 00:29:33,272 เป็นการที่ผมตามหา เด็กๆ ที่รู้สึกอย่างที่ผมรู้สึก 453 00:29:33,355 --> 00:29:37,026 ผมเลยอยากออกแบบมันออกมา ให้เจาะจง "ถึงสก็อตต์" 454 00:29:37,109 --> 00:29:42,656 สก็อตตี้ ฉันมีปัญหาที่ไม่มีใครมองเห็น 455 00:29:42,740 --> 00:29:48,120 สารพัดอารมณ์พรั่งพรูออกมาจากตัวฉัน 456 00:29:48,204 --> 00:29:53,667 ฉันนำมันมาเล่าสู่นายฟัง มีแต่เรื่องจริง 457 00:29:53,751 --> 00:29:57,922 เพลงประกอบชีวิตของฉัน เพลงประกอบชีวิตของฉัน 458 00:29:58,005 --> 00:29:59,798 เพลง 02 ซาวด์แทร็กทูมายไลฟ์ 459 00:29:59,882 --> 00:30:04,929 "ซาวด์แทร็กทูมายไลฟ์" เหมือนการแนะนำตัวผมให้โลกรู้จัก 460 00:30:05,012 --> 00:30:08,224 เหมือนถ้อยแถลงสำหรับภารกิจผม 461 00:30:08,307 --> 00:30:11,560 สิ่งที่ผมให้ความสำคัญมาก คือต้องซื่อสัตว์ให้มากที่สุด 462 00:30:11,644 --> 00:30:15,814 ตอนที่ผมร้องว่า "อีกนิดเดียวก็จะลองโคเคนแล้ว" 463 00:30:15,898 --> 00:30:20,402 มันเป็นความรู้สึกจากใจจริงๆ 464 00:30:20,486 --> 00:30:25,658 ผมกังวลนิดหน่อยว่าแม่ ครอบครัว และเพื่อนๆ จะคิดยังไง 465 00:30:26,742 --> 00:30:30,829 แต่ท้ายที่สุด มันเป็นเรื่องของความซื่อสัตย์ 466 00:30:30,913 --> 00:30:33,123 แค่การเป็นศิลปินอย่างแท้จริง 467 00:30:33,874 --> 00:30:36,877 วิธีทำเพลงที่ผมรู้จักก่อนรู้จักคัดดี้คือ 468 00:30:36,961 --> 00:30:40,506 นั่งในสตูดิโอคนเดียว แต่งจังหวะ 469 00:30:40,589 --> 00:30:44,927 คิดจังหวะแล้วลองนำไปเสนอ 470 00:30:45,010 --> 00:30:49,515 ผมจำได้ว่าเปิดจังหวะให้เขาฟัง อันที่มีอยู่แล้วและเขาก็ไม่... 471 00:30:49,598 --> 00:30:51,767 เขาเข้าไม่ถึงมันเลย 472 00:30:51,850 --> 00:30:54,603 จนกระทั่งผมเริ่มเปิดแผ่นเสียง 473 00:30:54,687 --> 00:30:59,066 และเล่นเสียงสังเคราะห์กับนั่นนี่ เขาจึงหันมาสนใจทันที 474 00:30:59,149 --> 00:31:03,487 ทันทีที่ผมเริ่มเล่นอะไรใหม่ๆ แต่งขึ้นมาสดๆ ในตอนนั้น 475 00:31:03,571 --> 00:31:06,657 งานจึงเริ่มเดิน และเขาจะเริ่มเขียนเนื้อ 476 00:31:06,740 --> 00:31:08,367 รู้ไหม ถ้าผม... 477 00:31:14,540 --> 00:31:17,459 ผมจะเล่นคอร์ดพวกนี้ คอร์ดง่ายๆ 478 00:31:17,543 --> 00:31:21,964 เพราะผมไม่มีเครื่องมือ ที่ทำอะไรซับซ้อนกว่านี้ได้ 479 00:31:22,047 --> 00:31:26,385 ผมจะทำอย่างนั้น และเขาจับไมค์ เข้าห้องอัด 480 00:31:26,468 --> 00:31:32,057 ผมจะร้องว่า "เฮ้ย ให้ฉันใส่จังหวะก่อน ขอโยนใส่คอมพิวเตอร์ก่อน" 481 00:31:32,141 --> 00:31:35,144 เขาไม่ฟังหรอก เขาพร้อมลุยแล้ว 482 00:31:35,227 --> 00:31:38,230 ดังนั้นแค่จังหวะธรรมดาๆ แบบที่ผมเพิ่งเล่นไป 483 00:31:38,314 --> 00:31:41,025 เขาจะเอามันไปทำสิ่งใหม่ๆ ขึ้นมา 484 00:31:41,108 --> 00:31:45,779 อะไรก็ตามที่ผมคิดได้แต่ไม่แน่ใจ ถ้าผมอยู่คนเดียว 485 00:31:45,863 --> 00:31:49,033 ผมคงคิดว่าใครจะอยากฟัง แต่เขาได้แรงบันดาลใจจากมัน 486 00:31:49,116 --> 00:31:52,661 และคิดสิ่งที่สร้างแรงบันดาลใจให้ผม สลับกันไปมาแบบนั้น 487 00:31:52,745 --> 00:31:57,583 มันจึงเปลี่ยนความคิด ในเรื่องดนตรีของผมไปเลย 488 00:31:57,666 --> 00:32:00,878 กระบวนการทำดนตรีของผม เสียงที่ผมกำลังมองหา 489 00:32:01,253 --> 00:32:06,717 มันเปลี่ยนคุณจากการเป็น คนทำจังหวะไปเป็นนักแต่งเพลง 490 00:32:09,011 --> 00:32:13,098 เราจะฟังเพลงไปเรื่อย เปิดแผ่นนั้นแผ่นนี้ 491 00:32:15,601 --> 00:32:18,187 และผมจำได้ว่าในแผ่นนี้ 492 00:32:25,944 --> 00:32:29,657 ใช่แผ่นนี้ไหมนะ อันนี้น่าจะใช่ 493 00:32:29,740 --> 00:32:31,617 และเราก็จะ... 494 00:32:31,700 --> 00:32:37,581 เพลง 04 โซโลโดโล ไนต์แมร์ 495 00:32:37,915 --> 00:32:40,417 เราน่าจะเล่นวิดีโอเกม หรือทำอะไรอยู่ 496 00:32:40,501 --> 00:32:42,336 และจังหวะนั้นก็ดังขึ้นมา 497 00:32:42,419 --> 00:32:45,547 แล้วเขาก็แบบ "เสียงอะไร" ผมว่า "ของเพื่อนฉันน่ะ" 498 00:32:45,631 --> 00:32:49,343 เขาพูดว่า "เอาไปวนแล้วปรับพิตช์" เราก็เลยลองปรับพิตช์ 499 00:32:51,887 --> 00:32:56,100 ต้องไล่ไปไกลหน่อย นี่ไง 500 00:33:01,563 --> 00:33:03,524 คือผมจะได้อะไรแบบนั้น 501 00:33:03,607 --> 00:33:05,776 และพอผมเอามาทำแค่นั้น 502 00:33:05,859 --> 00:33:09,196 แล้วใส่ในคอมพิวเตอร์เอาไปวนลูป 503 00:33:09,279 --> 00:33:13,033 เขาก็แต่งท่อนเวิร์สเสร็จแล้ว นี่คือกระบวนการ 504 00:33:13,117 --> 00:33:16,245 "โซโลโดโล" ทั้งนอกรีตและแปลก 505 00:33:16,328 --> 00:33:17,746 มีเสียงลูปนั่น 506 00:33:19,164 --> 00:33:19,998 นั่น... 507 00:33:22,501 --> 00:33:26,839 มันทั้งหลอนทั้งตกอยู่ในภวังค์ 508 00:33:26,922 --> 00:33:28,882 มันน่ากลัวนิดหน่อย 509 00:33:28,966 --> 00:33:34,096 และผมชอบเสียงตัวเองในเพลงนั้น 510 00:33:34,179 --> 00:33:37,975 ผมภูมิใจกับการแสดงนั้นจริงๆ 511 00:33:42,813 --> 00:33:48,777 ทำไมต้องรู้สึกผิดขนาดนี้ ในเมื่อฉันพยายามทำสิ่งที่ถูก 512 00:33:48,861 --> 00:33:51,947 "โซโลโดโล" ผมจำตอนที่ได้ยินเพลงนั้นได้ 513 00:33:55,159 --> 00:33:58,328 ผมแบบว่า "โอ้โฮ สุดยอดเลย" 514 00:33:58,412 --> 00:34:01,206 เมื่อฉันหลับตา 515 00:34:02,124 --> 00:34:06,253 ฉันมันตัวคนเดียวเปลี่ยวใจ 516 00:34:08,046 --> 00:34:10,632 เรามี "เพอร์ซูต..." แล้ว เรามีอัลบั้มแล้ว 517 00:34:10,716 --> 00:34:13,260 และทางค่ายบอกว่า เราต้องมี "เดย์เอ็นไนต์" อีก 518 00:34:13,343 --> 00:34:16,180 "เดย์เอ็นไนต์" ไม่มีจริง จนกระทั่งมีเพลง "เดย์เอ็นไนต์" 519 00:34:16,263 --> 00:34:20,517 และพวกเขาผลักดันให้เรา ทำเพลงวิทยุหรืออะไรที่ติดหู 520 00:34:20,601 --> 00:34:23,270 แต่คัดดี้ไม่ฟังเลย 521 00:34:23,353 --> 00:34:27,232 ผมบอกว่า "ไม่ คุณต้องฟังผม คุณต้องฟัง" 522 00:34:27,316 --> 00:34:29,443 ผมไปอาละวาดอยู่ในออฟฟิศ 523 00:34:29,526 --> 00:34:35,491 ผมบอกว่า "ไม่ นี่คือซิงเกิลถัดไป คุณต้องเชื่อผม เชื่อผมสิ" 524 00:34:35,574 --> 00:34:40,329 แขกคนต่อไปคือแร็ปเปอร์ยอดนิยม ซึ่งกำลังจะวางขายซีดีแผ่นนี้ 525 00:34:40,412 --> 00:34:42,873 ชื่อ แมนออนเดอะมูน - ดิเอนด์ออฟเดย์ 526 00:34:42,956 --> 00:34:45,083 ขอเสียงต้อนรับคิด คัดดี้ 527 00:34:45,167 --> 00:34:49,129 ฉันกำลังตามหาความสุขและฉันรู้ 528 00:34:49,213 --> 00:34:54,218 ของที่เปล่งประกาย ไม่ใช่ทองเสมอไป เฮ้ 529 00:34:54,301 --> 00:34:57,012 ได้มาเมื่อไรฉันคงพอใจ 530 00:34:57,095 --> 00:35:01,266 ใช่ ฉันจะเป็นคนดี 531 00:35:01,850 --> 00:35:02,851 แมนออนเดอะมูน 532 00:35:02,935 --> 00:35:03,936 โนอาห์ คัลลาแฮนบีเวอร์ 533 00:35:04,019 --> 00:35:08,482 เรียกได้ว่าเป็นอัลบั้ม ที่มีอิทธิพลที่สุดในช่วง 20 ปีที่ผ่านมา 534 00:35:08,565 --> 00:35:09,942 บิ๊กดีล 535 00:35:11,360 --> 00:35:15,614 ที่ที่ผมจากมา เราไม่แม้แต่พยายาม สัมผัสความรู้สึกและอารมณ์เหล่านั้น 536 00:35:15,697 --> 00:35:18,200 เช่น ความซึมเศร้าหรือความเศร้า 537 00:35:18,283 --> 00:35:21,703 และถ้าคุณซึมเศร้า อย่าพูดถึงมัน เก็บมันไว้ 538 00:35:21,787 --> 00:35:27,209 ผ่านมันไปให้ได้ ทำใจซะ ห้ามร้องไห้ เชิดหน้า ยืดอก 539 00:35:27,292 --> 00:35:30,963 เขาลอกเปลือกเหล่านั้น เพื่อเผยความจริงสากลให้คุณเห็น 540 00:35:31,046 --> 00:35:36,718 ที่สร้างสายสัมพันธ์ลึกซึ้ง ซึ่งศิลปินน้อยคนจะสร้างได้ 541 00:35:36,802 --> 00:35:38,971 เพลงอย่าง "เพอร์ซูตออฟแฮปปิเนส" 542 00:35:39,054 --> 00:35:43,475 ที่เหมือนจะพูดว่า "นี่พวก นายซึมเศร้า นายปิดไม่มิดหรอก 543 00:35:43,559 --> 00:35:46,311 "นายแกล้งทำเป็นไม่อยากฟังเพลงนี้ 544 00:35:46,395 --> 00:35:49,898 ที่จริงฟังอยู่ตลอด แต่แกล้งทำเป็นไม่ฟัง" 545 00:35:49,982 --> 00:35:54,027 ท่อนนั้นเหมือนอ่านใจผมเลย "เชิดหน้า ยืดอก" แทงใจมาก 546 00:35:54,111 --> 00:35:56,905 นั่นคือตอนที่ "เพอร์ซูต ออฟแฮปปิเนส" โดนใจคุณจังๆ 547 00:35:56,989 --> 00:36:00,409 มันเป็นเพลงที่มืดมน อาจจะเป็น เพลงหนึ่งที่มืดมนที่สุดในอัลบั้ม 548 00:36:00,492 --> 00:36:02,286 ผมเลยใส่คำว่า "ไนต์แมร์" ลงไป 549 00:36:02,369 --> 00:36:06,206 ผมคิดว่ามีบางคนตีความมันผิด ตอนที่เราเรียบเรียงดนตรีใหม่ 550 00:36:06,290 --> 00:36:08,125 และมันก็กลายเป็นอย่างอื่น 551 00:36:08,208 --> 00:36:11,169 ตอนแรกผมก็ไม่ชอบใจนะ ผมคิดว่า "พวกเขาหลงประเด็น 552 00:36:11,253 --> 00:36:15,382 "อย่ามาเชิดชูเพลงนี้สิ ฉันกำลังพูดเรื่องการดื่มและขับรถ" 553 00:36:15,465 --> 00:36:16,967 ประมาทมากในเพลง 554 00:36:17,050 --> 00:36:21,471 ผมพูดว่า "ฉันจะทำตามใจ ช่างหัวมันสิ" 555 00:36:21,555 --> 00:36:23,223 มันกบฏมาก 556 00:36:23,307 --> 00:36:28,103 แต่ตอนนี้ผมไม่เคืองแล้ว 557 00:36:28,186 --> 00:36:31,565 ผมชอบปฏิกิริยาของคนต่อเพลง "เพอร์ซูต..." ทุกครั้งที่ผมแสดง 558 00:36:31,648 --> 00:36:36,361 ผมต้องแสดงเพลงนั้น ผมจะแสดงเพลงนั้นตลอดไป 559 00:36:39,448 --> 00:36:40,616 แมนออนเดอะมูน 560 00:36:41,658 --> 00:36:43,619 เพลง 06 มายเวิลด์ (ร่วมกับ บิลลี่ คราเวน) 561 00:36:43,702 --> 00:36:46,747 เขาแสดงอารมณ์เก่ง ตลก และอ่อนไหวมาก 562 00:36:46,830 --> 00:36:48,540 - เขาว่าไงนะ - ท่วงทำนองนั้น... 563 00:36:48,624 --> 00:36:50,125 ไม่มีใครอีกแล้ว ที่มีท่วงทำนองแบบนั้น 564 00:36:50,208 --> 00:36:52,085 เหมือนใน "ฮาร์ตออฟอะไลออน..." 565 00:36:52,169 --> 00:36:54,922 ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ เย 566 00:36:55,005 --> 00:36:56,798 - ทุกอย่างเลย - คุณรู้สึกเหมือน 567 00:36:56,882 --> 00:37:00,677 "ถ้าฉันมีจังหวะ ฉันก็ทำได้วะ" แต่คุณทำไม่ได้หรอก 568 00:37:01,011 --> 00:37:04,806 มันมีกลิ่นอายที่ต่างไป ไม่เหมือนอะไรที่ผมเคยได้ยิน 569 00:37:04,890 --> 00:37:07,851 ผมแบบ "นี่ฉันฟังอะไรอยู่วะเนี่ย" 570 00:37:07,935 --> 00:37:11,021 ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมถึงชอบเพลงนี้ 571 00:37:11,104 --> 00:37:15,067 ผมเปิดฟังแต่เพลงนี้ ฟังวนอยู่ตลอด 572 00:37:15,150 --> 00:37:18,737 แล้วผมก็เข้าใจ เพลงนี้มันทำยาก 573 00:37:18,820 --> 00:37:19,738 เจเดน สมิธ 574 00:37:19,821 --> 00:37:23,200 ตอนผมยังเด็ก ผมจะขลุกอยู่กับพี่ชายผม 575 00:37:23,283 --> 00:37:25,786 และเขาก็หมกมุ่นกับเพลงของคัดดี้ 576 00:37:25,869 --> 00:37:28,038 เขาฟังวนอยู่ทั้งวันเลย 577 00:37:28,121 --> 00:37:31,833 ผมไม่รู้ว่าเราฟังเพลงของใครอยู่ตั้งนาน 578 00:37:31,917 --> 00:37:35,212 แล้วก็เหมือนว่า มันค่อยๆ ซึมเข้าไปในตัวผม 579 00:37:35,754 --> 00:37:38,423 มันแสดงให้คนเห็นว่า พวกเขาทำได้ทุกอย่างที่ต้องการ 580 00:37:38,507 --> 00:37:40,467 โดยเฉพาะคนผิวสีที่เหมือนกับว่า 581 00:37:40,550 --> 00:37:43,512 "โอ้ ฉันทำแบบนี้ไม่ได้" หรือ "นี่ไม่ใช่ทางของฉัน" 582 00:37:43,595 --> 00:37:47,724 มันบอกว่า "มันเป็นทางของคุณได้ ไม่ว่าทางนั้นคืออะไร คุณทำได้" 583 00:37:47,808 --> 00:37:51,937 มันเปิดพรมแดนใหม่ให้เด็กๆ 584 00:37:52,020 --> 00:37:55,565 ที่ตอนนี้ ทุกวันนี้ เป็นผู้สรรค์สร้างวัฒนธรรม 585 00:37:55,649 --> 00:37:56,900 ผมรู้ 586 00:37:56,984 --> 00:38:00,487 ตอนที่ผมได้ฟัง แมนออนเดอะมูน เป็นครั้งแรกที่ผมได้ฟังอัลบั้ม 587 00:38:00,570 --> 00:38:02,614 ที่ไม่เหมือนใคร 588 00:38:02,698 --> 00:38:04,116 เขาเป็นพ่อมด 589 00:38:04,199 --> 00:38:05,450 เชื่อมเทคโนเข้ากับแร็ป 590 00:38:05,534 --> 00:38:10,080 และทำสิ่งที่ไม่มีใครเคยทำมาก่อน 591 00:38:10,163 --> 00:38:11,540 พ่อมด 592 00:38:11,623 --> 00:38:14,793 คุณเอาสิ่งที่อยู่คนละโลกกันเลย 593 00:38:14,876 --> 00:38:19,172 เข้ามาในโลกของคุณ มันผิดปกติแต่เข้ากันได้ 594 00:38:19,256 --> 00:38:21,925 มันทำให้คนคิดว่า "โอเค เราก็ทำได้" 595 00:38:22,009 --> 00:38:23,010 เอแซปร็อกกี้ 596 00:38:23,093 --> 00:38:24,761 ไม่รู้สิ 597 00:38:24,845 --> 00:38:28,098 เขาแค่ไม่เหมือนใคร เขาเพี้ยนและโคตรเจ๋ง 598 00:38:28,181 --> 00:38:32,394 เขาเป็นคนที่โคตรเจ๋งเลย 599 00:38:32,477 --> 00:38:36,732 บอกตามตรง "สกายไมต์ฟอล..." โกหกไม่ได้เลย 600 00:38:39,026 --> 00:38:44,656 โอ้ ท้องฟ้าอาจถล่ม ท้องฟ้าอาจถล่ม 601 00:38:44,740 --> 00:38:48,577 แต่ฉันไม่กังวลเลย เฮ้ เฮ้ ฉันจะบอกอะไรให้พวกเขาฟัง 602 00:38:48,660 --> 00:38:49,995 เพลง 08 สกายไมต์ฟอล 603 00:38:50,078 --> 00:38:51,204 ตอนที่มันออกมา 604 00:38:51,288 --> 00:38:55,375 อัลบั้ม แมนออนเดอะมูน เข้าถึงผู้ฟังและเด็กๆ 605 00:38:55,459 --> 00:38:58,170 ที่ไม่เคยมีศิลปินคนไหน เข้าถึงพวกเขามาก่อน 606 00:38:58,253 --> 00:39:01,131 เยเริ่มการเคลื่อนไหวนี้ จาก คอลเลจดร็อปเอาต์ 607 00:39:01,214 --> 00:39:05,844 แมนออนเดอะมูน สานต่อ แล้วมันก็ส่งผลกินวงกว้างขึ้นเรื่อยๆ 608 00:39:05,927 --> 00:39:07,929 จนส่งผลต่อวัฒนธรรมโดยสิ้นเชิง 609 00:39:08,013 --> 00:39:10,432 ก่อนหน้านั้น คนแค่พูดถึงแค่ 610 00:39:10,515 --> 00:39:14,311 "ฉันเท่นะ" หรือ "ฉันเป็นขาใหญ่" หรือ "ฉันเป็นนักเลง" 611 00:39:14,394 --> 00:39:16,938 แต่ไม่เคยมีใครพูดว่า "ฉันเป็นคนเก็บตัว" 612 00:39:17,022 --> 00:39:19,316 "ฉันบอบช้ำจากเรื่องต่างๆ ในชีวิต" 613 00:39:19,399 --> 00:39:22,444 นี่คือความรู้สึก ที่เราทุกคนเคยมีแต่ไม่พูดถึงกัน 614 00:39:22,527 --> 00:39:25,739 ตอนนี้เราพูดออกมา ได้เต็มปากก็เพราะมัน 615 00:39:25,822 --> 00:39:31,244 เขาพลิกเกมด้วยการ ปกป้องตัวเอง นำเสนอตัวเอง 616 00:39:31,328 --> 00:39:33,080 เหมือนที่คานเยนำเสนอผม 617 00:39:33,163 --> 00:39:37,292 มันแสดงให้คนเห็นว่า "คุณทำตัวแปลกได้และเป็นตัวเองได้ 618 00:39:37,375 --> 00:39:40,253 "คุณจะมาจากคลีฟแลนด์ หรือที่ไหนก็ได้" 619 00:39:40,337 --> 00:39:41,338 ทิโมธี ชาลาเมต์ 620 00:39:41,421 --> 00:39:43,757 มันมีความเชื่อมโยง และความเร่งด่วนในนั้น 621 00:39:43,840 --> 00:39:47,010 นี่คือเพลงที่ผมฟังแล้วรู้สึกว่า 622 00:39:47,094 --> 00:39:49,596 มันเข้าถึงจิตวิญญาณผม 623 00:39:49,679 --> 00:39:53,266 ผมจำได้ว่ากดหยุดเพลงชั่วคราว เพราะผมชอบมาก เหมือนได้บำบัด 624 00:39:53,350 --> 00:39:56,937 ผมแน่ใจว่านักวิทยาศาสตร์ คงอธิบายได้ดีกว่าผม 625 00:39:57,020 --> 00:39:59,147 ไม่ใช่เราทุกคน ที่สื่อสารผ่านทางอารมณ์ได้ 626 00:39:59,231 --> 00:40:00,232 ภาษาและอารมณ์ 627 00:40:00,315 --> 00:40:02,400 ดังนั้นการที่สามารถมองดูผลงานศิลปะ 628 00:40:02,526 --> 00:40:06,404 ที่สามารถดึงอารมณ์ที่แท้จริง ของคุณออกมาได้จึงทรงพลังมาก 629 00:40:06,488 --> 00:40:10,367 เพลงที่ "กระตุ้นอารมณ์" หรือ "เศร้า" ช่วยคุณได้ 630 00:40:10,450 --> 00:40:13,286 แต่ก็ดึงอารมณ์เหล่านั้นออกมามากขึ้นด้วย 631 00:40:13,370 --> 00:40:15,497 ฉันคิดว่านั่นสำคัญมาก 632 00:40:15,580 --> 00:40:16,915 เอาละ เปิดเลย 633 00:40:18,375 --> 00:40:20,585 เพลง 16 แมนออนเดอะมูน (เพลงพิเศษ) 634 00:40:20,669 --> 00:40:23,880 ใครจะคิดยังไงฉันไม่เคยสน 635 00:40:24,589 --> 00:40:28,009 คือก็สนแหละ แต่ช่างมันปะไร เข้าใจที่พูดไหม 636 00:40:28,718 --> 00:40:32,722 ฮิปฮอปทำได้ดีอย่างน่าทึ่งในการสื่อสาร 637 00:40:32,806 --> 00:40:37,561 หลายๆ อย่างเกี่ยวกับสภาพแวดล้อม ที่ศิลปินพวกนี้เคยเจอ 638 00:40:37,644 --> 00:40:42,899 แต่พูดถึงสิ่งที่อยู่ใน หัวของศิลปินเหล่านี้น้อยมาก 639 00:40:42,983 --> 00:40:46,486 คัดดี้ไม่ลังเล 640 00:40:46,570 --> 00:40:50,490 ที่จะดำดิ่งลงไปในเรื่องส่วนตัวที่สุด ความคิดที่มืดดำที่สุดของเขา 641 00:40:50,574 --> 00:40:51,533 โจ ลา พูม่า 642 00:40:51,616 --> 00:40:55,537 คุณจะเห็นว่าศิลปินสมัยนี้ ไม่ได้พูดถึงคัดดี้ว่า 643 00:40:55,620 --> 00:40:58,039 "ฉันรักเพลงเขา เขาเจ๋ง เขาแต่งตัวดี" 644 00:40:58,123 --> 00:40:59,207 รู้ไหมว่าพวกเขาพูดอะไร 645 00:40:59,291 --> 00:41:00,333 ทราวิส สก็อตต์ 646 00:41:00,417 --> 00:41:05,130 คิด คัดดี้เป็นจริงหนึ่งในคนหลักๆ ที่ผมฟังอยู่ตลอดเวลา 647 00:41:05,213 --> 00:41:06,173 เขาช่วยชีวิตผมไว้ 648 00:41:06,256 --> 00:41:11,052 เขาช่วยไม่ให้ผมทำเรื่องแย่ๆ กับตัวเอง ช่วยให้ผมมีสมาธิ 649 00:41:11,136 --> 00:41:14,973 พอคุณได้ยินแบบนั้นนับครั้งไม่ถ้วน เมื่อผู้คนพูดถึงคัดดี้ 650 00:41:15,056 --> 00:41:17,809 คุณได้ยินแฟนๆ พูดถึงเขาแบบนั้น 651 00:41:17,893 --> 00:41:22,731 และคุณยังได้ยินคนที่ใหญ่ที่สุด ในวัฒนธรรมป็อปบางคนพูดแบบนั้น 652 00:41:22,814 --> 00:41:24,566 ในตอนนี้ สิบปีต่อมา 653 00:41:24,649 --> 00:41:27,485 ผมรู้สึกว่าเขาเข้าใจเด็กรุ่นใหม่จริงๆ 654 00:41:27,569 --> 00:41:31,489 เขาเข้าใจว่าจะสร้างแรงบันดาลใจยังไง อย่างวิธีที่เขาสร้างแรงบันดาลใจให้คุณ 655 00:41:31,573 --> 00:41:35,202 เขาคิดมาแล้วว่าจะใช้คำพูดยังไง 656 00:41:35,285 --> 00:41:37,913 ผมรู้สึกอยู่ตลอดว่าเขาทำ เพลงประกอบชีวิตของผม 657 00:41:37,996 --> 00:41:40,624 หรือชีวิตของใครก็ตาม ที่ต้องเจอเรื่องแบบเดียวกัน 658 00:41:40,707 --> 00:41:43,376 ถ้าคุณเป็นแฟนตัวยงคัดดี้ คุณก็รู้ว่าผมพูดถึงอะไร 659 00:41:43,460 --> 00:41:46,004 เมื่อผมคิดถึงอัลบั้มที่ทำให้ชีวิตผมมีสีสัน 660 00:41:46,087 --> 00:41:49,382 หรือบรรยายการเติบโตของผม นี่คืออัลบั้มที่ดีที่สุด 661 00:41:49,466 --> 00:41:51,635 เป็นอัลบั้มที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ของการโตเป็นผู้ใหญ่ 662 00:41:51,718 --> 00:41:55,263 จากการเป็นวัยรุ่นตัวน้อย ที่จะก้าวเข้าสู่โลกแห่งความเป็นจริง 663 00:41:55,347 --> 00:41:59,768 เขาเล่าความจริงของเขา ในแบบที่เข้าถึงได้และเขาก็เปราะบาง 664 00:41:59,851 --> 00:42:04,981 และพูดถึงเรื่องที่ ไม่มีใครรู้แต่ผมรู้สึกอยู่ตลอด 665 00:42:05,065 --> 00:42:10,278 เขามอบใบผ่านให้ผมสามารถ แสดงอารมณ์ อัลบั้มนั้นเป็นจุดเริ่มต้น 666 00:42:10,362 --> 00:42:13,240 มันก็น่าตลกดีนะ ในแนวเพลงที่ 667 00:42:13,323 --> 00:42:18,703 พูดถึงความแกร่งไร้พ่าย เชิดหน้าสู้แม้จะเจ็บปวด 668 00:42:18,787 --> 00:42:21,498 แต่คนที่สามารถลอยตัว 669 00:42:21,581 --> 00:42:27,254 อยู่เหนือการประชันอีโก้และการแข่งขัน 670 00:42:27,337 --> 00:42:30,715 กลับเป็นคนที่ไม่สนใจสักนิดว่า 671 00:42:30,799 --> 00:42:36,263 เขาสวมสร้อยทองเส้นโตแค่ไหน หรือลงจังหวะหนักแค่ไหน 672 00:42:36,346 --> 00:42:39,641 แต่เป็นคนที่พูดว่า "นี่ ฉันก็คนนะ 673 00:42:39,724 --> 00:42:41,476 "และนี่คือสิ่งที่ฉันเจอมา 674 00:42:41,559 --> 00:42:46,147 ไม่ว่าจะชอบหรือไม่ นี่คือความเป็นจริงของฉัน" 675 00:42:54,948 --> 00:42:58,034 ผมเข้าเรียนมหาวิทยาลัย ทำผมสีแดง 676 00:42:58,118 --> 00:43:02,414 เวลาผมเดินไปโรงอาหาร เดินไปเรียน ทุกคนจะมอง... 677 00:43:02,497 --> 00:43:06,918 ผมเห็นคนมองมา หัวเราะเยาะผม ล้อผม 678 00:43:07,002 --> 00:43:09,462 ผมเจ็บนะ ผมรู้สึกได้ รู้สึกถึงสายตา 679 00:43:09,546 --> 00:43:14,384 แต่ในหัวผมคิดแค่ว่า ผมต้องยอมรับตัวเองให้ได้เสมอ 680 00:43:14,467 --> 00:43:17,762 กับคัดดี้ ผมไม่เคยพูดแบบนี้ ต่อหน้าเขาเพราะมันคงแปลกๆ 681 00:43:17,846 --> 00:43:23,810 แต่ผมซาบซึ้งที่เขาเป็นเขา เพื่อให้ผมได้เป็นตัวผม 682 00:43:23,893 --> 00:43:27,022 เพราะอย่างที่รู้ บางครั้ง เราก็เจอเรื่องที่ยากเกินรับไหว 683 00:43:27,105 --> 00:43:30,108 แต่คุณต้องตระหนักเสมอว่า 684 00:43:30,191 --> 00:43:33,486 ชีวิตไม่ได้จบอยู่แค่ตอนนั้น 685 00:43:33,570 --> 00:43:35,905 บางครั้งเราก็คิดอะไรไม่ออก 686 00:43:35,989 --> 00:43:40,994 เพราะบางครั้ง ณ ตอนนั้น เรื่องราวมันโหมกระหน่ำ 687 00:43:41,077 --> 00:43:45,540 จนยากที่จะจินตนาการว่า ที่อื่นอาจมีสิ่งที่ดีกว่ารออยู่ 688 00:43:45,665 --> 00:43:47,834 มันเป็นสิ่งที่ผมคิดมาตลอด 689 00:43:47,917 --> 00:43:50,045 ผมรู้ว่าชีวิตไม่ได้จบแค่นี้ 690 00:43:50,128 --> 00:43:54,215 ไม่ได้จบแค่โรงเรียนนี้ หอพักนี้ เด็กพวกนี้ 691 00:43:54,299 --> 00:43:57,927 ผมแค่รู้ว่ายังมีอีกมาก และผมรู้ว่าผมจะทำสำเร็จ 692 00:43:58,928 --> 00:44:03,266 จุดจบไม่ใช่จุดสิ้นสุด ความท้าทายใหม่รออยู่ 693 00:44:03,350 --> 00:44:08,396 บททดสอบที่ใครก็เตรียมรับมือไม่ไหว นรกใหม่ที่เขาต้องพิชิตและทำลาย 694 00:44:08,480 --> 00:44:11,900 ก้าวใหม่ของการเติบโต เขาต้องเผชิญหน้ากับตัวเอง 695 00:44:11,983 --> 00:44:14,194 เครื่องจักรและผีร้ายในใจ 696 00:44:14,277 --> 00:44:17,447 นี่คือการเดินทางของชายบนดวงจันทร์ 697 00:44:28,083 --> 00:44:33,213 ฉันไม่เคยกังวลเรื่องดนตรีเลย เรื่องความเศร้า ฉันกังวลเรื่องเขา 698 00:44:34,297 --> 00:44:37,342 เขาเป็นคนชอบอยู่คนเดียว 699 00:44:37,675 --> 00:44:41,179 ในตอนแรก เขาปรับตัวลำบาก 700 00:44:44,015 --> 00:44:47,644 คนพูดกันใช่ไหมว่า "คุณหนีตัวเองไม่พ้น" 701 00:44:48,311 --> 00:44:50,355 และเมื่อคุณทำเงินได้มากขึ้น 702 00:44:50,438 --> 00:44:54,317 คุณคิดว่าสิ่งต่างๆ จะดีขึ้น และสิ่งต่างๆ จะง่ายขึ้น 703 00:44:54,401 --> 00:44:56,903 แต่เมื่อไรที่มีสายตาจับจ้องคุณอยู่ 704 00:44:56,986 --> 00:44:59,948 มันจะยิ่งตอกย้ำ ให้เรานึกถึงด้านแย่ๆ ของตัวเอง 705 00:45:00,031 --> 00:45:03,034 และนั้นอาจทำให้ยิ่งเปราะบางและเจ็บปวด 706 00:45:05,495 --> 00:45:08,498 มีคนพูดว่า "เพลงนั้นช่วยชีวิตฉันไว้" 707 00:45:08,581 --> 00:45:10,917 และนั่นมันน่ากลัวมาก 708 00:45:11,000 --> 00:45:15,588 "ฉันมีชีวิตคนพวกนี้อยู่ในกำมือ แต่ฉันก็กำลังดิ้นรนเหมือนกัน 709 00:45:16,005 --> 00:45:19,134 "ความรับผิดชอบของฉันคืออะไร" 710 00:45:19,217 --> 00:45:22,345 ความกดดันอาจมากเกินรับไหว 711 00:45:22,846 --> 00:45:27,308 ปาดัว อิตาลี บทสนทนา 02 712 00:45:27,392 --> 00:45:32,564 ผมแทบจะไม่มีความสุขเลย 713 00:45:35,358 --> 00:45:37,610 ผมคิดว่า "โอเค ฉันประสบความสำเร็จ 714 00:45:37,694 --> 00:45:42,449 "ฉันทำสิ่งที่ตั้งใจมาทำที่นิวยอร์กซิตีสำเร็จ" 715 00:45:42,532 --> 00:45:47,454 แต่ผมทุกข์ใจมาก 716 00:45:47,537 --> 00:45:52,667 ทำยังไงผมก็รู้สึกเหมือนเป็น ริชชี่ ริช หรือใครสักคน 717 00:45:52,750 --> 00:45:57,630 ผมมีรปภ.อยู่กับผมทุกที่ มีคนคอยดูแล 718 00:45:58,590 --> 00:46:02,135 มีบางคืนที่ผมอยู่ในคลับ 719 00:46:02,218 --> 00:46:05,472 และผมจะวิ่งออกไป 720 00:46:06,681 --> 00:46:09,142 วิ่งไปหลายช่วงตึก 721 00:46:09,392 --> 00:46:13,646 โบกแท็กซี่ พยายามหนีจากรปภ.ของผม 722 00:46:13,730 --> 00:46:18,026 และเขาก็จะขึ้นแท๊กซี่ ตามผมกลับบ้าน อยู่ที่นั่น 723 00:46:18,109 --> 00:46:20,069 ผมไม่เคยหนีเขาพ้นเลย 724 00:46:20,987 --> 00:46:25,158 ผมแค่ปรับตัวได้ยากมาก 725 00:46:25,241 --> 00:46:29,621 จากการเป็นผู้ชายคนนี้ จากการเป็นสก็อตต์ 726 00:46:29,704 --> 00:46:32,373 ไปเป็นคิด คัดดี้ 727 00:46:33,208 --> 00:46:36,211 เรื่องราวของคิด คัดดี้ 728 00:46:36,628 --> 00:46:40,632 แสดงโดย เจเดน สมิธ 729 00:46:40,965 --> 00:46:43,259 องก์หนึ่ง 730 00:46:55,688 --> 00:46:58,733 มันเป็นฝันร้ายนิดหน่อยของผม 731 00:46:58,816 --> 00:47:02,487 เพราะผมไม่เป็นตัวเอง 732 00:47:06,074 --> 00:47:11,371 เวลาขึ้นแสดง ผมไม่รู้สึกอะไรเลย 733 00:47:12,872 --> 00:47:18,461 ผมคิดว่าผมกลัวและตื่นเวที 734 00:47:20,922 --> 00:47:25,927 ถ้าคุณดูการแสดง ช่วงแรกๆ ของผม ผมไม่ยิ้มเลย 735 00:47:26,010 --> 00:47:29,055 ผมแค่อยากอยู่ใกล้คนดีๆ 736 00:47:29,138 --> 00:47:31,599 ผมอยากมองตาพวกเขา แล้วรู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ 737 00:47:31,683 --> 00:47:35,228 รู้ว่าพวกเขาจริงใจ และตรงไปตรงมากับผม 738 00:47:35,311 --> 00:47:37,981 ผมไม่ค่อยได้เจอคนแบบนั้น 739 00:47:38,064 --> 00:47:42,026 ผมคิดว่า "คนพวกนี้อาจจะ ฉันไม่รู้ว่าพวกเขาชอบฉัน 740 00:47:42,110 --> 00:47:45,488 "หรือชอบที่ฉัน เซ็นสัญญาร่วมกับคานเยกันแน่ 741 00:47:45,572 --> 00:47:49,409 "พวกเขาอาจจะแค่ชอบ 'เดย์เอ็นไนต์' และไม่รู้จักเพลงอื่นเลย 742 00:47:49,492 --> 00:47:53,413 ผมจับต้นสายปลายเหตุไม่ถูก 743 00:47:53,496 --> 00:47:57,917 ทำไมคนถึงชอบผมในฐานะศิลปิน 744 00:48:01,796 --> 00:48:04,507 และผมคิดว่า บางทีนี่อาจไม่เหมาะกับผม 745 00:48:07,385 --> 00:48:11,180 มีช่วงเวลาดีๆ มากมายตอนทำอัลบั้ม 746 00:48:13,516 --> 00:48:16,853 แต่หลังจากที่มันเสร็จแล้ว การโปรโมตมัน 747 00:48:16,936 --> 00:48:19,981 การถูกคนถาม 748 00:48:20,064 --> 00:48:24,152 เรื่องส่วนตัวที่ผมยังไม่พร้อมตอบ 749 00:48:24,235 --> 00:48:29,991 ไม่รู้ทำไมแต่นี่คือความจริง ผมไม่เคยคิดว่าความซื่อสัตย์ 750 00:48:30,074 --> 00:48:34,662 จะทำให้คนอยากรู้ เรื่องส่วนตัวผมมากมายขนาดนี้ 751 00:48:34,746 --> 00:48:39,334 คนจะถามว่า "คุณเสียพ่อไป ตอนอายุ 11 มันเป็นยังไง" 752 00:48:39,417 --> 00:48:42,211 นี่คือคำถามที่ผมไม่เคยถูกถามมาก่อน 753 00:48:42,295 --> 00:48:44,964 นี่เป็นเรื่องที่ผมไม่เคยคิดถึงเลย 754 00:48:45,048 --> 00:48:50,511 ตอนที่พ่อตาย ผมพราง ความรู้สึกทุกอย่างแล้วเก็บไว้ในใจ 755 00:48:50,595 --> 00:48:53,222 ผมแกล้งทำเป็นเหมือน มันไม่เคยเกิดขึ้นด้วยซ้ำ 756 00:48:53,306 --> 00:48:57,143 และผมจะให้สัมภาษณ์ พร้อมแว่นกันแดด ผมจะเสพโคเคน 757 00:48:57,226 --> 00:49:00,313 และนั่งตอบคำถามเหล่านี้ 758 00:49:00,396 --> 00:49:04,108 เพราะนั่นเป็นทางเดียว ที่ผมจะพูดเรื่องแบบนั้นได้ 759 00:49:07,445 --> 00:49:12,700 ผมไม่ออกจากบ้านเลย ผมไม่ออกไปทำอะไรทั้งนั้น 760 00:49:14,911 --> 00:49:19,957 แต่พอผมเสพโคเคน ผมออกไปข้างนอกได้ 761 00:49:22,335 --> 00:49:25,505 ผมจะเป็นนายกเทศมนตรี ที่วิ่งไปตามท้องถนน 762 00:49:25,588 --> 00:49:28,633 คนจะเห็นผมแจกลายเซ็นและถ่ายรูป 763 00:49:28,716 --> 00:49:30,927 ผมจะพูดว่า "โย่ ว่าไง" 764 00:49:32,220 --> 00:49:37,058 มันทำให้ผมมั่นใจที่จะออกจากบ้าน 765 00:49:38,393 --> 00:49:39,936 เป็นคนปกติ 766 00:49:42,855 --> 00:49:45,400 การทำ แมนออนเดอะมูนวอลุมทู เป็นยังไงบ้าง 767 00:49:45,483 --> 00:49:47,985 แมนออนเดอะมูน วอลุมทู เดอะเลเจนด์ออฟมิสเตอร์เรเจอร์ 768 00:49:48,069 --> 00:49:49,654 ปี 2010 769 00:49:53,449 --> 00:49:55,076 โอ้โฮ 770 00:50:00,832 --> 00:50:04,210 ผมไม่อยากพูดเรื่องนั้น ไม่รู้ว่าจะเริ่มตรงไหน 771 00:50:04,293 --> 00:50:06,963 อยากพูดถึง แมนออนเดอะมูน เหรอ 772 00:50:09,549 --> 00:50:11,843 รู้ไหม ตอนแรกมันก็สนุกดี 773 00:50:13,469 --> 00:50:17,682 แต่ไม่นานหลังจากที่ ทุกอย่างประสบความสำเร็จ 774 00:50:17,807 --> 00:50:20,935 เรื่องราวก็เริ่มแย่ลง 775 00:50:21,978 --> 00:50:24,522 - คุณหมายถึงตอนจบเหรอ - ใช่ นั่นด้วย 776 00:50:24,605 --> 00:50:30,570 แมนออนเดอะมูนทูเซสซั่น ลอสแอนเจลิส ซีเอ 2010 777 00:50:34,532 --> 00:50:36,242 ฉันอยากให้มัน... 778 00:50:36,534 --> 00:50:39,287 ใช่ ต้องเพิ่มเลเยอร์เข้าไปอีก 779 00:50:39,370 --> 00:50:44,917 หลังจากที่ แมนออนเดอะมูน จบ ผมก็กลับเข้าสตูดิโอทันที 780 00:50:46,127 --> 00:50:50,423 เราเหมือนพี่น้องกัน ทุกคนอยู่ในสตูดิโออย่างต่อเนื่อง 781 00:50:50,506 --> 00:50:53,342 และเราทั้งแชร์ห้องพักโรงแรมกัน 782 00:50:53,426 --> 00:50:57,430 ขึ้นแสดงครั้งแรกๆ ให้คนดู 30 คนสักที่ในเจอร์ซีย์ 783 00:50:57,513 --> 00:51:03,060 เราผ่านทุกอย่างมาและบรรยากาศเปลี่ยน แต่มันก็ต้องเปลี่ยนอยู่แล้ว 784 00:51:04,187 --> 00:51:09,567 เขากำลังเผชิญเรื่องบางอย่างแน่ๆ คุณมองออก เขาไม่มีอารมณ์ร่วม 785 00:51:09,650 --> 00:51:12,445 ผมจำได้ว่ามันมาจากที่เรา 786 00:51:12,528 --> 00:51:15,865 ขึ้นแสดง มีปาร์ตี้หลังจบงาน 787 00:51:15,948 --> 00:51:20,912 เกิดเรื่องมากมายขึ้นตลอดเวลา 788 00:51:20,995 --> 00:51:23,915 แล้วเขาก็ปิดกั้นทุกอย่าง 789 00:51:24,207 --> 00:51:27,502 ก่อนอัลบั้มแรกเขาก็เคยเป็นแบบนี้ 790 00:51:27,585 --> 00:51:29,670 เวลาเขาเจอเรื่องอะไร 791 00:51:29,754 --> 00:51:33,090 เขาจะขังตัวเองอยู่ในห้องในบ้านคนเดียว 792 00:51:33,174 --> 00:51:38,054 เขาเป็นคนเก็บตัวอยู่แล้ว 793 00:51:38,137 --> 00:51:42,308 โดนส่วนตัวแล้วเหมือนกับว่ากับเย 794 00:51:42,391 --> 00:51:45,228 แค่ต้องทำงานกับคัดดี้และเย 795 00:51:45,311 --> 00:51:48,397 ผมก็แทบจะไม่ไหวแล้วเพราะ... 796 00:51:48,815 --> 00:51:53,820 ผมแค่รู้สึกว่าผมน่าจะ... 797 00:51:53,903 --> 00:51:56,072 ผมน่าจะดูแลคัดดี้ให้ดีกว่านี้ 798 00:51:56,155 --> 00:51:58,324 บางทีมันอาจไม่เป็นแบบนี้ 799 00:52:01,536 --> 00:52:06,666 ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก เขาเดินทางไปทั่วโลก 800 00:52:06,749 --> 00:52:12,463 เขามีภาระหลายอย่าง เขามีแฟนตัวยง มีทัวร์ใหญ่ๆ 801 00:52:12,547 --> 00:52:16,509 ทุกอย่างเคลื่อนที่ไป คุณไม่อยากหยุดมันแต่จะทำยังไงได้ 802 00:52:16,592 --> 00:52:18,427 เขาดูไม่มีความสุขเลย 803 00:52:18,511 --> 00:52:20,721 เขาดูซังกะตาย 804 00:52:20,805 --> 00:52:24,892 ผมคิดด้วยว่า เขาคิดว่าคงอยู่ได้ไม่นาน 805 00:52:25,810 --> 00:52:30,898 นอกจากเรื่องอารมณ์แปรปรวน เขาอยู่ในสตูดิโอตลอดเวลา 806 00:52:31,899 --> 00:52:34,402 คุณต้องเข้าใจนะ คัดดี้เป็นพี่ชายผม 807 00:52:34,485 --> 00:52:39,448 การที่เขาสามารถปิดบังผมได้ ทำให้ผมหัวเสียมาก 808 00:52:39,532 --> 00:52:42,201 แต่เขาซ่อนมันไว้ได้ดีมาก 809 00:52:42,577 --> 00:52:47,123 แรงกดดันที่ต้องทำตามความคาดหวัง 810 00:52:47,498 --> 00:52:52,295 ผมไม่รู้ว่าสามารถยอมรับ สิ่งที่ผมกำลังจะเป็นได้จริงไหม 811 00:52:52,378 --> 00:52:54,755 แมนออนเดอะมูนทูทัวร์ 812 00:52:54,839 --> 00:52:58,718 ผมใช้โคเคน 813 00:52:58,801 --> 00:53:03,347 เพื่อหนีจากความเป็นจริง 814 00:53:04,098 --> 00:53:08,561 ผมไม่รู้ว่ามันลึกซึ้งแค่ไหน เนื้อเพลงนั้นลึกแค่ไหน 815 00:53:10,730 --> 00:53:14,066 เพลง 03 ด้อนต์เพลย์ดิสซอง (ร่วมกับ แมรี่ เจ. ไบลจ์) 816 00:53:17,320 --> 00:53:20,114 ใช่ เพลงนั้น ผมไม่เคยชอบเพลงนั้น 817 00:53:20,197 --> 00:53:25,119 ผมผลิตมัน เราทำมันด้วยกัน มันเหมือนผมเห็นมันทุกวัน 818 00:53:26,913 --> 00:53:28,205 เพลง 16 โกสต์! 819 00:53:28,289 --> 00:53:33,002 ใช่ คุณได้ยินเนื้อเพลง แต่ไม่ใช่แค่สำหรับอัลบั้มนี้ 820 00:53:33,085 --> 00:53:34,754 นี่คือชีวิตจริงของเขา 821 00:53:34,837 --> 00:53:37,423 หวังว่าพวกเขาคงเข้าใจ ว่าฉันเข้าใจ 822 00:53:37,506 --> 00:53:40,426 ที่พวกเขาไม่เข้าใจ 823 00:53:40,509 --> 00:53:42,929 หวังว่าพวกเขาคงเข้าใจว่าฉันเข้าใจ 824 00:53:43,012 --> 00:53:45,097 ที่พวกเขาไม่เข้าใจ 825 00:53:45,181 --> 00:53:47,391 คิด คัดดี้ถูกจับกุมในนิวยอร์ก 826 00:53:47,475 --> 00:53:50,603 ผมถูกจับก่อนที่อัลบั้มจะเสร็จ 827 00:53:50,686 --> 00:53:55,900 ผมจำได้ว่าออกจากคุกและละอายใจมาก 828 00:53:55,983 --> 00:54:00,655 เพราะผมโตมา กับลุงสองคนที่ติดโคเคน 829 00:54:00,988 --> 00:54:06,410 การที่ผมหันไปหาโคเคน จึงทำให้ผมรู้สึกว่า 830 00:54:06,494 --> 00:54:11,374 ผมทำให้พวกเขาผิดหวัง เหมือนผมทำให้แม่ผิดหวัง 831 00:54:11,457 --> 00:54:15,920 แต่ผมดีใจที่ถูกจับ เพราะนั่นคือตอนที่ผมเลิกยา 832 00:54:16,003 --> 00:54:20,341 ถ้าคนไม่รู้ผมก็คงไม่เลิกหรอก 833 00:54:20,424 --> 00:54:22,259 ผมคงเสพต่อไปเรื่อยๆ 834 00:54:25,638 --> 00:54:28,224 เพลง 10 - ทรับเบิลด์บอย คิด คัดดี้ ขอเสนอ 835 00:54:28,307 --> 00:54:32,103 ผู้คนเริ่มปฏิบัติต่อผมต่างไป และมองผมต่างไป 836 00:54:32,186 --> 00:54:34,021 และมันส่งผลต่อผมมาก 837 00:54:34,105 --> 00:54:37,441 ทุกคน ผมคิดว่าสื่อ พวกเขา... 838 00:54:38,567 --> 00:54:41,445 นานเลยที่พวกเขาเห็นผมเป็นแค่คนที่ 839 00:54:41,529 --> 00:54:46,492 มีปัญหาส่วนตัวบางอย่างและซึมเศร้า 840 00:54:46,575 --> 00:54:48,869 คอนเสิร์ตคืนสู่เหย้าคลีฟแลนด์ โอไฮโอ 841 00:54:48,953 --> 00:54:50,871 นั่นทำให้ผมหงุดหงิดมาก 842 00:54:52,873 --> 00:54:55,668 เพราะผมไม่ได้ 843 00:54:55,751 --> 00:54:58,921 ซึมเศร้าและดิ่งตลอดเวลา 844 00:54:59,005 --> 00:55:01,507 นั่นคือปีที่ลูกสาวผมเกิด 845 00:55:01,590 --> 00:55:04,468 ผมอยากให้พวกคุณได้เจอ ลูกสาวผม รักแท้ของผม 846 00:55:04,552 --> 00:55:07,847 ผมอยากให้เธอเห็นว่าพ่อทำอะไร 847 00:55:07,930 --> 00:55:11,517 เวลาที่อยู่กับเธอผมมีความสุขที่สุด 848 00:55:11,600 --> 00:55:14,478 แต่ผมไม่ได้อยู่กับเธอตลอดเวลา 849 00:55:14,562 --> 00:55:17,648 มันเป็นส่วนหนึ่งของงาน 850 00:55:17,732 --> 00:55:21,777 มันไม่เกี่ยวกับสิ่งที่สื่อพูด มันเกี่ยวกับเด็กพวกนี้ 851 00:55:21,861 --> 00:55:24,530 ผมจึงตัดสินใจที่จะสนใจแค่ 852 00:55:24,613 --> 00:55:28,409 เรื่องจริงที่ว่ามันกำลังช่วยผู้คน 853 00:55:28,492 --> 00:55:30,745 และนั่นเป็นภารกิจของผมเสมอมา 854 00:55:30,828 --> 00:55:33,748 เหมือนกับท่อนที่บอกว่า "ฉันมองว่าตัวเองคือผู้เสียสละ 855 00:55:33,831 --> 00:55:36,792 "เพื่อที่เด็กๆ จะไม่ใช่คนเดียวที่นอนไม่หลับ" 856 00:55:36,876 --> 00:55:39,336 แค่นั้นจริงๆ นะ 857 00:55:39,420 --> 00:55:43,340 ผมสละความเป็นส่วนตัวในชีวิต 858 00:55:43,424 --> 00:55:47,053 บอกเล่าเรื่องราวของผม เพื่อช่วยเหลือผู้อื่น 859 00:55:48,846 --> 00:55:51,015 ลาก่อน 860 00:55:54,060 --> 00:55:56,145 - ต้องพักหน่อย - โอเค ขอบคุณ 861 00:56:03,986 --> 00:56:07,073 ผมรู้สึกเสมอว่าเราคล้ายกันมาก 862 00:56:07,156 --> 00:56:09,992 เขาเป็นเหมือนญาติผม เหมือนเป็นผู้ชี้ทาง 863 00:56:10,076 --> 00:56:14,038 เขาในความทรงจำของผมมีเสน่ห์มาก เขาเหมือนหมีเท็ดดี้ในใจผม 864 00:56:15,164 --> 00:56:18,334 ผมจำได้ว่าอยู่ที่อัมสเตอร์ดัม กับเขา มีคนวิ่งวุ่น 865 00:56:18,417 --> 00:56:21,003 ไล่ตามเขาไปตามถนน ไม่มีบอดี้การ์ด 866 00:56:21,087 --> 00:56:24,048 ผมจำได้ว่าคิดว่า ไอ้เวรนี่มันซูเปอร์สตาร์ชัดๆ 867 00:56:24,131 --> 00:56:26,509 และเขาก็มาอยู่กับเรา 868 00:56:26,592 --> 00:56:32,139 เขาไม่เคยเสียมันไป เขายังมีมันอยู่ 869 00:56:32,223 --> 00:56:34,683 และจริงๆ แล้ว คุณจะเป็นเพื่อนกับเขาได้ 870 00:56:34,767 --> 00:56:37,895 ก็ต่อเมื่อคุณกำลัง สร้างอะไรบางอย่างร่วมกับเขาเท่านั้น 871 00:56:37,978 --> 00:56:39,730 ไม่ใช่เพราะเขาพยายามหลอกใช้คุณ 872 00:56:39,814 --> 00:56:43,109 แต่เพราะนั่นเป็น เวลาเดียวที่เขามีชีวิตชีวา 873 00:56:44,735 --> 00:56:46,445 การสัมภาษณ์กับไชอาเป็นไง 874 00:56:46,529 --> 00:56:51,242 ผมจำได้ว่านั่งอยู่กับเขา ให้ตาย ผมจำได้ว่านั่งอยู่กับเขา 875 00:56:51,325 --> 00:56:53,160 เขาทัวร์อยู่และเขาเหมือน 876 00:56:53,244 --> 00:56:56,497 "เฮ้ย ฉันอยากทำการ์ตูน เกี่ยวกับวัยเด็กของฉัน" 877 00:56:56,580 --> 00:56:58,124 และผมก็แบบ "ฉันเอาด้วย" 878 00:56:58,207 --> 00:57:01,418 ผมก็เลยเขียนงานขึ้นมา ผมเต็มที่กับมันมาก 879 00:57:01,502 --> 00:57:05,131 เขาพูดถึงตอนประชุม อดัลต์สวิมที่คุณไปกับเขา 880 00:57:05,756 --> 00:57:08,843 มีคนอยู่ในห้องห้าคน จากอดัลต์สวิม 881 00:57:08,926 --> 00:57:13,514 ทุกคนชอบงานชิ้นนั้นมาก ผมไม่เคยต้องขายงานเลยในชีวิตนี้ 882 00:57:13,597 --> 00:57:15,891 ผมเลยคิดว่า "ไปได้สวยว่ะ" 883 00:57:15,975 --> 00:57:20,187 จากนั้นเขา กลางที่ประชุม เขาคว้ากระดาษไปจากมือผม 884 00:57:20,271 --> 00:57:21,814 พูดว่า "ไร้สาระ" 885 00:57:21,897 --> 00:57:26,193 และเขาก็โยนกระดาษทิ้ง ในที่ประชุมแล้วก็กระทืบเท้าออกไป 886 00:57:26,277 --> 00:57:28,779 ไม่ใช่ ผมไม่ได้ทำแบบนั้น 887 00:57:28,863 --> 00:57:32,533 ผมคว้าสคริปต์มาจากมือเขา 888 00:57:32,616 --> 00:57:36,620 เพราะมันเป็นสคริปต์ ที่ผมไม่ได้อ่าน เขาเขียนขึ้นเอง 889 00:57:36,704 --> 00:57:37,788 ดุเดือดมาก 890 00:57:37,872 --> 00:57:40,916 ค่อยๆ ทำ ผมทำแบบนั้น เพราะเขาเอาออกมา 891 00:57:41,000 --> 00:57:45,421 แล้วพอเขาเอาออกมาปุ๊บ ผมบอก "ไม่เอา" และเขาก็โกรธ 892 00:57:45,504 --> 00:57:48,799 เขาอนุญาตให้ผม รับรู้เรื่องราวชีวิตของเขา 893 00:57:48,883 --> 00:57:50,551 เขาให้ผมเข้าถึงทุกอย่าง 894 00:57:50,634 --> 00:57:53,304 แม่เขาและผมก็เขียนมันลงไป 895 00:57:53,387 --> 00:57:56,932 มีบางเรื่องที่เราไม่ได้คุยกันมาก่อน 896 00:57:57,016 --> 00:57:59,351 บางสิ่งที่เขาไม่อยากพูดถึง 897 00:57:59,435 --> 00:58:02,271 เขาตระหนักดีว่าคนมองเขายังไง 898 00:58:02,354 --> 00:58:07,026 จนเขาอยากปรับมัน มากเสียจนเขาไม่มีอิสระ 899 00:58:07,109 --> 00:58:09,486 ซึ่งเป็นเหตุผล ที่เราขัดแย้งกัน ผมกับเขา 900 00:58:09,570 --> 00:58:12,156 เพราะผมเป็นนักขุด และผมโคตรขี้สงสัย 901 00:58:12,239 --> 00:58:14,909 ผมจะล้วงลึกเรื่องเขา และเขาจะปิดกั้นผม 902 00:58:14,992 --> 00:58:17,328 ผมไม่เข้าใจเรื่องนั้นอยู่หลายปี 903 00:58:17,411 --> 00:58:21,332 และเราก็ปรับความเข้าใจกัน แตกคอกัน ปรับความเข้าใจกัน แตกคอกัน 904 00:58:21,415 --> 00:58:24,501 เราทั้งคู่รักกัน แต่เราต่างก็จริงจังกับสิ่งที่ทำ 905 00:58:24,585 --> 00:58:25,836 ทำไมผมถึงรักเขามาก 906 00:58:25,920 --> 00:58:29,965 เพราะผมรู้สึกว่าเขาเข้าใจผม และผมเข้าใจเขา 907 00:58:30,049 --> 00:58:33,344 มันยากที่จะหา คนแบบนั้นในวงการนี้ 908 00:58:33,427 --> 00:58:37,598 คนที่พยายามสร้างสิ่งใหม่ๆ 909 00:58:37,681 --> 00:58:43,520 แต่มันเป็นทางหนีของผมมาตลอด และมันคือการปลดปล่อย 910 00:58:48,651 --> 00:58:53,113 บ้านคิด คัดดี้ ลอสแอนเจลิส แคลิฟอร์เนีย 911 00:58:59,536 --> 00:59:02,665 ปีหนึ่งเดนนิส ผู้จัดการผมซื้อกีต้าร์ให้ 912 00:59:02,748 --> 00:59:07,044 ผมถามเขาว่า "ซื้อให้ฉันทำไม" 913 00:59:07,670 --> 00:59:11,215 เขาบอกว่า "แค่คิดว่า นายน่าจะลองเล่นกีต้าร์ดู" 914 00:59:11,298 --> 00:59:15,010 แล้วผมก็แบบ "แต่ฉันไม่เล่นกีตาร์ไง" 915 00:59:16,095 --> 00:59:18,097 เขาก็ซื้อกีต้าร์ตัวนี้ให้ 916 00:59:18,180 --> 00:59:23,894 แล้วผมก็มีความคิดอยากลองหัดเล่นเอง 917 00:59:23,978 --> 00:59:29,692 ผมแค่พยายามรู้สึกบางอย่าง 918 00:59:31,151 --> 00:59:34,280 ผมอยากรู้สึกบางอย่างกับดนตรี 919 00:59:34,363 --> 00:59:38,617 ความจริงที่ว่าผมเป็นคนดำ การเล่นกีตาร์ เล่นดนตรีร็อก 920 00:59:38,701 --> 00:59:41,912 ผมว่าคนอื่นคงมองว่าแปลก 921 00:59:42,997 --> 00:59:45,958 แม้ว่ามันจะเป็นเรื่องแปลกๆ ผมก็คงไม่สนใจ 922 00:59:46,041 --> 00:59:49,336 ผมแค่มุ่งมั่นอยากหัดเล่นเครื่องดนตรีชิ้นนี้ 923 00:59:49,628 --> 00:59:52,298 และพิสูจน์ว่าผมทำได้ 924 01:00:05,978 --> 01:00:07,354 อัดไว้ไหม 925 01:00:07,438 --> 01:00:08,939 ได้อัดไหม 926 01:00:09,023 --> 01:00:12,234 ไม่ ลองอีกที เดี๋ยวอัดไว้ 927 01:00:12,318 --> 01:00:14,653 - นายไม่ได้อัดเหรอ - เปล่า 928 01:00:14,737 --> 01:00:19,575 ไอ้บ้านี่ แต่เมื่อกี้แค่อุ่นเครื่อง 929 01:00:19,658 --> 01:00:21,660 ดับเบิลยูซีอาร์ดี 930 01:00:21,744 --> 01:00:23,370 ปี 2012 931 01:00:23,454 --> 01:00:26,040 ดับเบิลยูซีอาร์ดี ผมทำอัลบั้มนั้นอย่างมีสติครบถ้วน 932 01:00:26,123 --> 01:00:29,376 ผมไม่ดื่มเหล้า ไม่สูบบุหรี่ คิดว่านะ 933 01:00:30,252 --> 01:00:33,797 หรือว่าสูบบุหรี่แต่ไม่ดื่มเหล้า จำไม่ได้แล้ว 934 01:00:35,424 --> 01:00:37,593 ห้องอัดบรูเวอรี บรุกลิน นิวยอร์ก 935 01:00:37,676 --> 01:00:40,846 ใครก็ได้ช่วยฉันที มีใครสนใจไหม 936 01:00:41,013 --> 01:00:44,975 มีใครได้ยินฉันไหม มีใครอยู่ไหม 937 01:00:45,059 --> 01:00:47,311 แรงจูงใจของเรื่องนั้น 938 01:00:47,394 --> 01:00:52,775 คือเขาอยากทำวงกับดอตจริงๆ 939 01:00:54,401 --> 01:00:56,362 บ้านคิด คัดดี้ ลอสแอนเจลิส แคลิฟอร์เนีย 940 01:00:56,445 --> 01:01:00,032 เขาอาจไม่พูดแบบนี้ แต่ผมคิดว่าเหตุผลบางส่วนมาจาก 941 01:01:00,115 --> 01:01:04,870 การที่เขาเบื่อที่ต้องยืนบนเวทีคนเดียว 942 01:01:04,953 --> 01:01:08,165 เขาอยากให้มีคนขึ้นไปอยู่บนนั้นด้วย 943 01:01:08,248 --> 01:01:11,794 ถ่ายปกนิตยสารคอมเพล็กซ์ ลอสแอนเจลิส แคลิฟอร์เนีย 944 01:01:22,429 --> 01:01:24,848 ฉันต้องการเธอ 945 01:01:24,932 --> 01:01:28,394 อยากคว้าร่างเธอมาไว้ตรงนี้ 946 01:01:28,477 --> 01:01:30,479 ดับเบิลยูซีอาร์ดีในโคแนน ลอสแอนเจลิส ซีเอ 947 01:01:30,562 --> 01:01:35,943 ผมตื่นเต้นกับดนตรีแนวใหม่ และทุกอย่างเกี่ยวกับมัน 948 01:01:36,026 --> 01:01:40,364 ผมดัดผม เปลี่ยนลุคใหม่ เข้าใจไหม 949 01:01:41,907 --> 01:01:46,286 ใช่ โอ้ 950 01:01:46,745 --> 01:01:48,539 ตรงนี้ 951 01:01:49,665 --> 01:01:52,042 มันคือการบำบัด 952 01:01:53,085 --> 01:01:57,131 ผมมีความสุขมาก ตอนที่ทำวง ดับเบิลยูซีอาร์ดี 953 01:01:58,257 --> 01:01:59,716 เราไม่ได้หาเรื่องคุณ 954 01:01:59,842 --> 01:02:02,219 หุบปากแล้วฟังเพลงเรา 955 01:02:02,302 --> 01:02:04,471 - คุณมีเหตุผลที่มาที่นี่ - ใช่ 956 01:02:04,555 --> 01:02:06,098 คุณมาเพื่อฟังเพลงของเรา 957 01:02:06,181 --> 01:02:08,142 ฉะนั้นฟังสิ่งที่เรากำลังพูดถึง 958 01:02:08,225 --> 01:02:11,103 เพราะเรากำลังให้ความรู้ทุกคน เกี่ยวกับสิ่งที่เราทำ 959 01:02:11,186 --> 01:02:12,604 แค่นั้นเอง 960 01:02:14,189 --> 01:02:15,524 เข้าใจผมไหม 961 01:02:15,607 --> 01:02:17,484 ไม่ต้องตบมือ ไม่ต้องตบ 962 01:02:17,568 --> 01:02:20,070 หลายคนคิดว่าผมเฮงซวย 963 01:02:20,154 --> 01:02:21,947 ช่างหัวคุณสิ อยากคิดอะไรก็คิดไป 964 01:02:22,030 --> 01:02:26,243 แต่ฟังนะ นี่คือสิ่งที่ทำให้ผมยังไม่ตาย เพลงพวกนี้ทุกเพลง 965 01:02:26,326 --> 01:02:29,788 ฉะนั้นช่างหัวคุณ ถ้าทนฟังเพลงที่ผมเล่นไม่ได้ 966 01:02:29,872 --> 01:02:31,123 ก็ได้ 967 01:02:31,206 --> 01:02:34,918 ผมรู้สึกแบบนั้น เต็มหัวใจเลย 968 01:02:36,044 --> 01:02:37,463 ขอถามหน่อย 969 01:02:37,546 --> 01:02:40,424 ไม่ถามแล้ว ผมแค่อยากออกไปจากที่นี่ 970 01:02:41,967 --> 01:02:44,386 ผมไม่อยากให้ใครต้องเจอแบบผม 971 01:02:44,470 --> 01:02:48,515 เรื่องที่ผมเคยเจอ ผมไม่อยากให้ใครได้เจอเลย 972 01:02:50,809 --> 01:02:52,352 องก์สอง 973 01:02:52,436 --> 01:02:56,773 ผมต้องรับความจริงให้ได้ว่าผม... 974 01:02:56,857 --> 01:02:58,192 ทำตัว... 975 01:02:59,485 --> 01:03:03,614 มืดมน มีอาการซึมเศร้า 976 01:03:04,698 --> 01:03:07,910 และต้องเผชิญความจริงที่ว่าผู้คน 977 01:03:07,993 --> 01:03:12,289 ไม่อยากยุ่งกับคนที่คุมสติตัวเองไม่ได้ 978 01:03:14,249 --> 01:03:18,045 และหลังจากอัลบั้มที่สอง นั่นคือตอนที่ผมย้ายค่าย 979 01:03:19,546 --> 01:03:24,009 ผมเสียซิลเวีย โรน และนั่นเป็นเรื่องใหญ่สำหรับผม 980 01:03:25,010 --> 01:03:29,348 คนที่เชื่อในตัวผม และเซ็นสัญญากับผม ผมเสียเธอไป 981 01:03:30,349 --> 01:03:36,188 อาชีพของผมคงต่างออกไป ถ้าผมมีซิลเวีย โรน 982 01:03:36,271 --> 01:03:40,317 เพราะซิลเวียเชื่อในตัวผม มากกว่าใครในวงการนี้ 983 01:03:41,318 --> 01:03:44,112 ไม่ว่าจะเพี้ยนแค่ไหน หรือดนตรีจะแปลกแค่ไหน 984 01:03:44,196 --> 01:03:47,533 เธอทุ่มสุดใจกับสิ่งที่ผมอยากทำ 985 01:03:47,616 --> 01:03:51,328 มันก็ยากนะ เพราะค่ายพวกนี้โหดมาก 986 01:03:52,579 --> 01:03:56,333 ผมรู้ว่าพวกเขาสนับสนุน แต่ก็ยังถามหาซิงเกิลฮิตทางวิทยุ 987 01:03:58,835 --> 01:04:03,674 และมันเหมือนกับ "พวก นี่คิด คัดดี้ เราไม่คิดเรื่องนั้นกัน" 988 01:04:05,133 --> 01:04:06,385 ดับเบิลยูซีอาร์ดี 989 01:04:06,468 --> 01:04:09,763 คุณจะไม่ได้ฟังผลงานที่ "จากแร็ป ขยับเข้ามาทางพังก์ร็อก" 990 01:04:09,846 --> 01:04:11,848 ถ้าคิด คัดดี้ไม่ยอมเสี่ยง 991 01:04:11,932 --> 01:04:14,893 เขาเอาตัวเองไปเสี่ยง และโดนถล่มยับเพื่อมัน 992 01:04:14,977 --> 01:04:17,854 เพราะสิ่งที่พวกเขาต้องการ คือ แมนออนเดอะมูน อีกอัลบั้ม 993 01:04:17,938 --> 01:04:20,691 เขามี แมนออนเดอะมูน อีกเพียบอยู่ในกระเป๋า 994 01:04:20,774 --> 01:04:23,110 แต่เขาเป็นคนที่เกลียดการพูดซ้ำ 995 01:04:23,193 --> 01:04:26,321 เขารู้สึกว่ามันผ่านไปแล้ว หรือเหมือนว่าเขาไม่ได้พยายาม 996 01:04:27,364 --> 01:04:31,994 สุดท้ายเขาทำลาย ความดังเปรี้ยงปร้างของเขา 997 01:04:32,077 --> 01:04:35,747 เพราะเขาไม่พอใจกับเรื่องอื่นในชีวิตเลย 998 01:04:35,831 --> 01:04:39,209 ความไม่พอใจนั้นมอบศิลปะอันน่าทึ่งให้คุณ 999 01:04:39,293 --> 01:04:41,753 พร้อมกับคนที่แตกสลายหนึ่งคน 1000 01:04:41,962 --> 01:04:47,926 ผมต้องคอยบอกคนอื่นว่า "โย่ เรามีตัวตนอยู่ในโลกใบอื่น" 1001 01:04:48,010 --> 01:04:52,139 ผมไม่ได้ดังจากวิทยุ ผมแจ้งเกิดจากอินเทอร์เน็ต 1002 01:04:52,222 --> 01:04:57,144 ผมทำงานกับคานเย เวสต์ เจย์-ซี โดยไม่มีเพลงเปิดในวิทยุ 1003 01:04:57,227 --> 01:04:59,855 ห้องอัดบรูเวอรี บรุกลิน นิวยอร์ก 1004 01:04:59,938 --> 01:05:01,106 อินดิคัด 1005 01:05:01,189 --> 01:05:02,024 ปี 2013 1006 01:05:02,107 --> 01:05:05,569 ผมจะมัวแต่กังวลเรื่องวิทยุไม่ได้ 1007 01:05:06,945 --> 01:05:08,238 ช่างวิทยุสิ 1008 01:05:11,700 --> 01:05:16,079 ผมอยากมีเพลงเปิดในวิทยุไหม อยาก แต่อยากให้มันเกิดขึ้นเอง 1009 01:05:16,163 --> 01:05:18,790 ผมอยากให้คนเปิดเพลงผมเพราะมันดี 1010 01:05:18,874 --> 01:05:22,711 ไม่ได้เพราะค่ายเพลง บอกให้พวกเขาเปิดมัน 1011 01:05:22,794 --> 01:05:26,548 ผมไม่ค่อยคิดมากเรื่องยอดขาย หรืออะไรทำนองนั้น 1012 01:05:26,632 --> 01:05:29,426 ถ้าผมคิด ผมคงแบบว่า "เฮ้ย มันจบแล้ว 1013 01:05:29,509 --> 01:05:33,013 "คนไม่อยากฟังฉันแล้ว ฉันจบแล้ว" 1014 01:05:33,096 --> 01:05:34,723 แต่ผมคิดว่า "โอเค 1015 01:05:35,849 --> 01:05:38,602 "คนไม่สนใจเพลงนี้ ไม่เป็นไร" 1016 01:05:39,478 --> 01:05:43,315 ผมจะกลับไปทำเรื่องของผม แล้วเอาแนวใหม่มาเสนอ 1017 01:05:50,405 --> 01:05:51,948 อันนี้ดี 1018 01:05:53,742 --> 01:05:58,789 เพลงพวกนี้ ถ้าเล่นในคอนเสิร์ตต้องมันมากแน่ 1019 01:05:58,872 --> 01:06:01,875 มันสุดๆ เพราะการแสดงของฉัน 1020 01:06:01,958 --> 01:06:05,420 มีแต่เพลงช้าๆ ในอัลบั้ม แมนออนเดอะมูน 1021 01:06:05,504 --> 01:06:06,963 อาจจะช้ามาก ช้าน้อย 1022 01:06:07,047 --> 01:06:09,549 แต่ฉันไม่เคยทำเพลงจังหวะคึกคักเลย 1023 01:06:09,633 --> 01:06:12,094 ดังนั้นการแสดงจะสนุกได้ ก็ต่อเมื่อเรียบเรียงดนตรีใหม่ 1024 01:06:12,177 --> 01:06:14,513 แต่เพลงพวกนี้ "อิมมอร์ทัล" 1025 01:06:14,596 --> 01:06:16,473 ฉันว่าคนต้องโดดกันแน่ 1026 01:06:16,556 --> 01:06:20,977 และฉันใช้ชีวิตราวกับว่าฉันมีพลัง 1027 01:06:21,061 --> 01:06:21,978 โคเชลลา 2014 1028 01:06:22,062 --> 01:06:24,398 และคืนนี้ฉันรู้สึกเป็นอมตะ 1029 01:06:24,481 --> 01:06:26,066 เพลง 06 อิมมอร์ทัล - อินดิคัด 1030 01:06:27,234 --> 01:06:32,030 ฉันบอกว่าคืนนี้ฉันรู้สึกเป็นอมตะ 1031 01:06:32,114 --> 01:06:33,907 โว้ 1032 01:06:33,990 --> 01:06:37,202 คืนนี้ฉันรู้สึกเป็นอมตะ 1033 01:06:37,285 --> 01:06:38,954 โว้ 1034 01:06:39,037 --> 01:06:43,375 เรามีหน้าที่แนะนำ รสชาติใหม่ๆ และประสบการณ์ใหม่ 1035 01:06:43,458 --> 01:06:44,543 จัดไป 1036 01:06:46,545 --> 01:06:49,131 ผมคิดเสมอว่า "ฉันจะทำอย่างนั้นได้ยังไง" 1037 01:06:49,214 --> 01:06:52,050 "ฉันจะผลักดันมันได้ยังไง ฉันจะ..." 1038 01:06:52,134 --> 01:06:53,009 ทุกคน 1039 01:06:53,093 --> 01:06:55,721 "ให้สิ่งที่พวกเขา ไม่เคยได้ยินมาก่อนได้ยังไง" 1040 01:06:55,804 --> 01:06:58,306 บอกว่าตอนนี้ใครจะรั้งฉันไว้ 1041 01:06:58,390 --> 01:07:02,060 ฉันอยากขึ้นไป ฉันอยากขึ้นไป 1042 01:07:02,144 --> 01:07:03,937 บอกให้รู้ที เย 1043 01:07:04,020 --> 01:07:08,275 ถ้าไม่มีมันฉันอยู่ไม่ไหว 1044 01:07:08,358 --> 01:07:10,068 ช่วยทำให้ฉันได้ขึ้นไปที 1045 01:07:10,152 --> 01:07:12,612 เฮ้ โอ้ 1046 01:07:14,948 --> 01:07:17,909 ในตอนนั้นคนอาจจะไม่เข้าใจมัน 1047 01:07:18,326 --> 01:07:21,580 แต่คุณต้องซื่อสัตย์ต่อความเชื่อของคุณ 1048 01:07:21,705 --> 01:07:23,582 คัดดี้ คัดดี้ คัดดี้ 1049 01:07:23,665 --> 01:07:26,126 ผมซื่อสัตย์กับสก็อตต์เสมอ 1050 01:07:26,209 --> 01:07:31,465 และตราบใดที่ผมมีสมาธิ กับเรื่องนั้น ผมน่าจะทำได้ดี 1051 01:07:32,257 --> 01:07:35,719 ดูคนพวกนี้สิ พวกคุณรู้สึกยังไงบ้าง 1052 01:07:39,264 --> 01:07:42,642 มาร้องเพลงในมิกซ์เทปกันดีกว่า 1053 01:07:44,561 --> 01:07:47,022 เพลง 02 - ดาวน์แอนด์เอาต์ อะคิดเนมด์คัดดี้ 1054 01:07:51,735 --> 01:07:54,488 อะไรนะ พอผมพูด "คิด" คุณพูด "คัดดี้" 1055 01:07:55,071 --> 01:07:56,490 - คิด - คัดดี้ 1056 01:07:56,573 --> 01:07:57,699 - คิด - คัดดี้ 1057 01:07:57,783 --> 01:08:00,076 พอผมพูด "คิด" คุณพูด "คัดดี้" 1058 01:08:00,160 --> 01:08:01,703 - คิด - คัดดี้ 1059 01:08:01,787 --> 01:08:02,913 - คิด - คัดดี้ 1060 01:08:02,996 --> 01:08:04,039 ดี 1061 01:08:06,458 --> 01:08:08,335 เวลาผมทำอะไร ผม... 1062 01:08:09,127 --> 01:08:12,297 ผมจะกลัวคนไม่เข้าใจ 1063 01:08:12,380 --> 01:08:13,590 จนต้องอธิบายทุกอย่าง 1064 01:08:14,716 --> 01:08:17,010 เขาค่อนข้างตรงข้าม เขาแค่ทำมันออกมา 1065 01:08:17,093 --> 01:08:18,804 คิด คัดดี้ ขอเสนอ แซตเทิลไลต์ไฟลต์ 1066 01:08:18,887 --> 01:08:20,013 ปี 2014 1067 01:08:20,096 --> 01:08:23,225 และผู้คนเข้าใจมัน ไม่ว่าจะอะไร ซึ่งเจ๋งมาก 1068 01:08:24,226 --> 01:08:26,436 ผมอยากเป็นอย่างเขา 1069 01:08:27,395 --> 01:08:29,439 สนุกกันไหม 1070 01:08:30,607 --> 01:08:34,069 ทันทีที่ผมเริ่มทำเพลง เหมือนคนอื่น ผมล้มเหลว 1071 01:08:34,152 --> 01:08:36,988 ดื่มอีกแล้ว ดื่มอีกแล้ว หมดขวด ฉันมาคว้าชัยชนะ 1072 01:08:37,072 --> 01:08:40,575 ในใจลึกๆ ผมก็คิดนะว่า "ถ้าพวกเขาไม่ชอบมันล่ะ 1073 01:08:40,659 --> 01:08:44,830 "ถ้าค่ายไม่โปรโมตและโดนคนด่าเละ" 1074 01:08:47,541 --> 01:08:51,920 ซึ่งไม่ดีเท่าไร แต่ก็ห้ามผม ไม่ให้ทำมันไม่ได้ 1075 01:08:52,003 --> 01:08:56,758 มันเป็นความคิดหนึ่งแล้วผมก็ "ช่างมัน ฉันจะทำ" 1076 01:08:56,842 --> 01:08:58,301 รู้ไหม ผมเป็นมนุษย์ 1077 01:08:58,385 --> 01:09:00,011 ผมเป็นมนุษย์ 1078 01:09:08,103 --> 01:09:09,437 คุณเรเกอร์ แต่งงานกับฉันนะ 1079 01:09:09,521 --> 01:09:10,897 สายสัมพันธ์คือความสำเร็จ 1080 01:09:10,981 --> 01:09:12,607 สายสัมพันธ์คือความสำเร็จ 1081 01:09:13,483 --> 01:09:16,820 และนั่นคือสิ่งที่ทุกคนไขว่คว้า ความสำเร็จนั้น รู้ไหม 1082 01:09:16,903 --> 01:09:21,366 มันคือตอนที่สุดท้ายคุณรู้สึก เป็นส่วนหนึ่งของบางอย่างโดยธรรมชาติ 1083 01:09:21,449 --> 01:09:24,327 เหมือนการหารากเหง้าของคุณ 1084 01:09:24,995 --> 01:09:28,832 เพราะคุณจะพูดอะไรก็ได้ แสดงความเห็นแรงๆ อย่างเช่น 1085 01:09:30,166 --> 01:09:32,669 "ฉันรู้ว่านี่มันไม่ควรจะเจ๋งเลย 1086 01:09:32,752 --> 01:09:36,923 "แต่มีของดีอยู่ในนี้จริงๆ ให้ตาย มันสุดยอดมาก" 1087 01:09:38,800 --> 01:09:43,138 คุณจะทำเพลงที่ไม่มี อะไรเลยก็ได้ ยังไงคนก็ชอบ 1088 01:09:43,221 --> 01:09:44,973 ถ้าจังหวะติดหู รู้ไหม 1089 01:09:45,056 --> 01:09:47,767 อะไรก็ได้ ท่อนฮุกซ้ำๆ ท่อนเดียว 1090 01:09:47,851 --> 01:09:51,062 แต่บางคนทำเพลงที่คุณเข้าถึงได้ โคตรเจ๋ง 1091 01:09:51,146 --> 01:09:53,565 แกอยู่ไหน แกจะไปไหน 1092 01:09:53,648 --> 01:09:57,068 เฮ้ มิสเตอร์เรเกอร์ แกอยู่ไหนวะ 1093 01:09:57,152 --> 01:09:58,403 แกจะไปไหนวะ 1094 01:09:58,486 --> 01:10:00,530 เฮ้ มิสเตอร์เรเกอร์ 1095 01:10:00,614 --> 01:10:02,908 แกอยู่ไหน แกจะไปไหน 1096 01:10:02,991 --> 01:10:07,746 เฮ้ มิสเตอร์เรเกอร์ 1097 01:10:07,829 --> 01:10:09,205 เฮ้ 1098 01:10:12,375 --> 01:10:13,251 เย่ 1099 01:10:13,335 --> 01:10:14,753 ขอบคุณ 1100 01:10:25,055 --> 01:10:30,977 เทศกาลดนตรีฝั่งเหนือ ชิคาโก อิลลินอยส์ 1101 01:10:32,103 --> 01:10:35,231 ความเจ็บปวดของเขามักดูผิวเผิน 1102 01:10:38,902 --> 01:10:40,362 เขายิ้มอยู่บ่อยๆ 1103 01:10:41,696 --> 01:10:45,659 แต่รอยยิ้มของเขาซ่อนบางอย่างไว้ 1104 01:10:49,371 --> 01:10:50,622 ผมเข้าไปครั้งหนึ่ง 1105 01:10:50,705 --> 01:10:52,999 น่าจะตอนที่เขาทำอัลบั้มร็อกกับแพต 1106 01:10:53,083 --> 01:10:55,085 มันล้ำหน้าไปสำหรับผม 1107 01:10:55,168 --> 01:10:56,878 ผมบอกว่า "มันไม่ใช่ว่ะ" 1108 01:10:56,962 --> 01:11:00,340 และเขาไล่ผมออกจากบ้านเขา เราไม่คุยกันนานเลย 1109 01:11:00,423 --> 01:11:03,885 ถ้าคุณจะบอกความจริงกับเขา คุณต้องหาวิธีพูดดีๆ 1110 01:11:03,969 --> 01:11:06,429 เพราะเขาอ่อนไหวมาก 1111 01:11:06,513 --> 01:11:09,557 เขาขุดลึกลงไปในจิตใจตัวเอง ทุกครั้งที่เขาทำอัลบั้ม 1112 01:11:09,641 --> 01:11:11,434 เขาดำดิ่งลงไปในนั้น 1113 01:11:11,518 --> 01:11:14,729 เขาขุดคุ้ยและหยิบยกเรื่องจริง 1114 01:11:14,813 --> 01:11:18,984 ที่เขาคิดว่าเป็นสิ่งที่สามารถ ถ่ายทอดออกมาในวิธีที่เข้าถึงได้ 1115 01:11:19,067 --> 01:11:20,443 และใส่ดนตรีให้มัน 1116 01:11:21,820 --> 01:11:26,324 ใช่ บางครั้งคุณก็ทำผลงานที่ดีที่สุด ในช่วงเวลาที่มืดมนที่สุด 1117 01:11:26,408 --> 01:11:29,160 ผมพูดถึงอัลบั้มของคิด คัดดี้ที่ผมชอบมาก 1118 01:11:29,995 --> 01:11:32,872 สปีดดิ้งบุลเลตทูเฮฟเวน เวรนั่น 1119 01:11:32,956 --> 01:11:34,040 ปี 2015 1120 01:11:34,124 --> 01:11:38,461 หลุดโลกมาก เพลง "คอนฟิวสด์" แน่นอน "คอนฟิวสด์" 1121 01:11:39,254 --> 01:11:41,881 พี่ผมคงเจอเรื่องเลวร้ายมาก 1122 01:11:42,215 --> 01:11:46,469 ฉันอาจเสียสติแล้วพุ่งลงเหว 1123 01:11:46,553 --> 01:11:49,014 ตกลงในความว่างเปล่า 1124 01:11:50,932 --> 01:11:52,809 ผมไม่อยากพูดถึง "คอนฟิวสต์" 1125 01:11:52,892 --> 01:11:55,520 เพราะนั่นเป็นช่วงเวลา ที่มืดมนสำหรับผม 1126 01:11:56,479 --> 01:11:59,024 ผมไม่อยากพูดถึงเพลงไหน 1127 01:11:59,107 --> 01:12:01,609 - ใน สปีดดิ้งบุลเลต ใช่ - โอเค ได้ 1128 01:12:01,693 --> 01:12:05,655 และถ้าฉันระเบิดสมองตัวเองเละตรงนี้ 1129 01:12:05,739 --> 01:12:09,034 ความบ้าคลั่งเยียวยาความเศร้า 1130 01:12:09,117 --> 01:12:12,370 สปีดดิ้งบุลเลตทูเฮฟเวน เป็นอัลบั้มที่มืดมนที่สุด 1131 01:12:12,454 --> 01:12:14,998 หม่นกว่า แมนออนเดอะมูนทู อีก 1132 01:12:15,081 --> 01:12:16,374 สปีดดิ้งบุลเลตเซสชั่น 1133 01:12:16,458 --> 01:12:19,127 ผมรู้สึกว่าใช้ชีวิตถูกทาง 1134 01:12:19,210 --> 01:12:22,505 แต่ก็ยังรู้สึกว่างเปล่าในใจ 1135 01:12:24,257 --> 01:12:27,594 ผู้คนชื่นชมผมแต่ผมไม่มีความสุข 1136 01:12:29,179 --> 01:12:32,432 ดังนั้นหลายครั้งผมรู้สึกเหมือนคนหลอกลวง 1137 01:12:32,891 --> 01:12:35,477 และนั่นคือแรงผลักดันให้ผม 1138 01:12:35,560 --> 01:12:38,605 เข้าไปยังด้านมืดของสิ่งที่กำลังเผชิญอยู่ 1139 01:12:39,647 --> 01:12:42,275 รู้ไหม เรื่องโคเคนทำให้ผมกลัวสุดใจ 1140 01:12:42,358 --> 01:12:45,195 ตอนที่เขาเริ่มใช้มัน ผมคุยกับเขาไม่รู้เรื่องเลย 1141 01:12:45,278 --> 01:12:47,322 เหมือนผมไม่สามารถ เข้าถึงเขาได้อีกแล้ว 1142 01:12:47,405 --> 01:12:50,909 เขาเริ่มแยกตัวออกไป ไม่ตอบสนองต่อสิ่งต่างๆ 1143 01:12:50,992 --> 01:12:55,080 นั่นคือตอนที่เรา ขาดการติดต่อกันไปนานเลย 1144 01:12:55,705 --> 01:12:59,876 ไม่ใช่แค่ผม หลายคนเลย เขาไม่สุงสิงกับใครเลย 1145 01:12:59,959 --> 01:13:03,046 ผมไม่รู้เรื่องในช่วงชีวิตนั้นของเขาจริงๆ 1146 01:13:03,129 --> 01:13:04,923 ผมไม่... ตอนนั้นเราไม่ได้เจอกัน 1147 01:13:06,841 --> 01:13:09,052 แพสชั่น เพน ผมแต่งขึ้นอย่างมีความหวัง 1148 01:13:09,135 --> 01:13:11,596 "ฉันอยากรู้สึกอย่างนั้นในสักวัน" 1149 01:13:11,679 --> 01:13:13,848 และนี่คือสิ่งที่ผมอยากรู้สึก 1150 01:13:13,932 --> 01:13:15,350 ปี 2016 1151 01:13:15,433 --> 01:13:19,020 ผมเสียใจกับทุกความสัมพันธ์ที่จบไป 1152 01:13:20,355 --> 01:13:23,608 ผมทำให้ผู้หญิงต้องมาเจอ... 1153 01:13:25,902 --> 01:13:29,614 เรื่องดราม่าเพราะผมไม่มีความสุข 1154 01:13:29,697 --> 01:13:32,617 และผมไม่มีสติอยู่กับตัว 1155 01:13:32,700 --> 01:13:34,494 มันยิ่งทำให้ผมเป็นทุกข์ 1156 01:13:35,078 --> 01:13:38,665 การที่ผมไม่สามารถคบใครได้นาน 1157 01:13:39,707 --> 01:13:42,460 องก์สาม 1158 01:13:42,544 --> 01:13:46,256 ผมเพิ่งเริ่มใช้อีกครั้ง 1159 01:13:48,466 --> 01:13:52,178 ไม่ชอบเลยที่ผมยอมให้ตัวเอง 1160 01:13:52,262 --> 01:13:54,389 กลับไปหามัน 1161 01:13:55,723 --> 01:13:57,725 หลังจากหลายปีมานี้ 1162 01:13:58,768 --> 01:14:01,354 ผมละอายใจจริงๆ 1163 01:14:03,690 --> 01:14:05,400 ผมคิดฆ่าตัวตาย 1164 01:14:06,442 --> 01:14:10,989 ผมไปถึงขั้นวางแผนที่จะทำแล้วด้วย 1165 01:14:13,158 --> 01:14:16,536 แล้วผมก็รู้ว่าถ้าผม 1166 01:14:17,954 --> 01:14:20,540 ไม่ขอความช่วยเหลือ 1167 01:14:20,623 --> 01:14:23,209 จะต้องเกิดเรื่องขึ้นแน่ 1168 01:14:26,254 --> 01:14:29,674 ลึกๆ แล้ว ผมอยาก... 1169 01:14:29,757 --> 01:14:31,968 ผมอยากเป็นคนที่ดีกว่านี้ 1170 01:14:34,012 --> 01:14:37,640 และผมก็ไม่อยากยอมแพ้ และทำให้คนผิดหวัง 1171 01:14:40,310 --> 01:14:44,856 ทุกอย่างคงสลายไป ทุกอย่างที่ผมทุ่มเททำมาอย่างหนัก 1172 01:14:46,524 --> 01:14:48,860 ผมทิ้งลูกสาวไปไม่ได้ 1173 01:14:51,196 --> 01:14:52,572 ทิ้งแม่ 1174 01:14:53,698 --> 01:14:55,450 น้องสาว พี่ชาย 1175 01:14:59,454 --> 01:15:01,915 ผมแค่ต้องรวบรวมสติให้ได้ 1176 01:15:06,878 --> 01:15:10,089 วันที่ 4 ตุลาคม 2016 1177 01:15:11,090 --> 01:15:12,967 คิด คัดดี้ วันที่ 4 ตุลาคม 2016 1178 01:15:13,051 --> 01:15:16,679 มันยากที่จะพูดออกมา เพราะผมรู้สึกละอายใจ 1179 01:15:16,763 --> 01:15:18,723 ผมโกหกมาตลอด 1180 01:15:18,806 --> 01:15:21,059 เมื่อวานผมเข้าสถานบำบัด 1181 01:15:21,142 --> 01:15:22,685 ผมไม่รู้จักความสงบ 1182 01:15:22,769 --> 01:15:25,104 ผมไม่ไว้ใจใคร 1183 01:15:25,188 --> 01:15:27,982 ผมกลัว ผมเศร้า 1184 01:15:28,566 --> 01:15:29,817 ภาวนาให้นะสก็อตต์ 1185 01:15:29,901 --> 01:15:32,278 ขอให้พระเจ้าอวยพร และชี้ทางคุณผ่านช่วงเวลานี้ 1186 01:15:32,362 --> 01:15:33,696 เป็นโพสต์ที่ทรงพลังมาก 1187 01:15:33,780 --> 01:15:37,825 นี่เปิดโอกาสให้คนอีกมากมาย สามารถแบ่งปันสิ่งเดียวกันได้ 1188 01:15:37,909 --> 01:15:39,744 อย่าละอายใจ อย่าเสียใจ 1189 01:15:39,827 --> 01:15:43,706 คุณกำลังทำสิ่งที่ถูกต้อง และอาจช่วยชีวิตคนด้วยเรื่องของคุณ 1190 01:15:46,167 --> 01:15:48,419 คานเย เวสต์ "เซนต์พาโบลทัวร์" ฮิวสตัน เทกซัส 1191 01:15:48,503 --> 01:15:50,421 ผมอยากใช้เวลานี้พูดว่า 1192 01:15:52,006 --> 01:15:55,343 คิด คัดดี้เป็นน้องชายผม 1193 01:15:55,426 --> 01:15:57,053 และผมหวังว่าเขาจะสบายดี 1194 01:16:04,769 --> 01:16:08,815 ศิลปินที่ทำเพลงมากที่สุด ในสิบปีที่ผ่านมา 1195 01:16:08,898 --> 01:16:10,483 ทรงอิทธิพลที่สุด 1196 01:16:12,402 --> 01:16:14,153 และผมหวังว่าเขาสบายดี 1197 01:16:20,785 --> 01:16:26,332 เราถูกสอนให้คิดตั้งแต่เด็ก ว่าเราขาดอะไรไป 1198 01:16:26,416 --> 01:16:27,500 ทุกคนเลย 1199 01:16:27,583 --> 01:16:31,004 และฉันคิดว่าความรู้สึก 1200 01:16:31,087 --> 01:16:34,882 ที่ว่าคุณดีไม่พอ หรือไม่มั่นใจในงานที่คุณทำ 1201 01:16:34,966 --> 01:16:39,595 มันเป็นเรื่องธรรมดาแต่ขณะเดียวกัน ฉันรู้สึกว่าเป็นเรื่องที่ถูกสอนมา 1202 01:16:41,264 --> 01:16:44,183 มนุษย์ทุกคนต่างกันและมนุษย์ทุกคน 1203 01:16:44,267 --> 01:16:47,020 มีบางสิ่งที่ไม่เหมือนใคร และพิเศษมานำเสนอ 1204 01:16:48,146 --> 01:16:52,525 และคนลืมว่า ทุกคนก็รู้สึกแบบเดียวกัน 1205 01:16:52,608 --> 01:16:58,323 หลงทาง สับสน ไม่แน่ใจว่าพวกเขามาที่นี่ทำไม 1206 01:16:58,406 --> 01:16:59,741 ความวิตกกังวลนั้น 1207 01:16:59,824 --> 01:17:03,703 ทุกคนรู้สึกแบบนั้นและพยายาม ปกปิดมันด้วยวิธีบางอย่าง 1208 01:17:05,246 --> 01:17:07,874 เราจะหันหน้าเข้าหากันแม้มีข้อบกพร่อง 1209 01:17:07,957 --> 01:17:10,376 ขาดความมั่นใจ 1210 01:17:10,460 --> 01:17:13,046 เมื่อสุขสม เมื่อมีความสุข 1211 01:17:13,129 --> 01:17:17,967 และยอมรับมันว่าทุกอย่าง ล้วนสวยงามและเป็นธรรมชาติ 1212 01:17:18,051 --> 01:17:21,012 สิ่งนั้นจะทำลายกำแพงนี้ลงได้ 1213 01:17:21,095 --> 01:17:22,805 และทำให้ทุกคนคิดว่า 1214 01:17:22,889 --> 01:17:25,725 "ไม่ ฉันเข้าใจคุณ ความเจ็บปวดและความสุขของคุณ 1215 01:17:25,808 --> 01:17:27,727 "เราจะไม่เป็นไร" 1216 01:17:29,937 --> 01:17:31,898 ฉันกังวลนิดหน่อยนะ 1217 01:17:34,442 --> 01:17:37,320 ทุกครั้งที่ฉันพูดถึงเขา ฉันจะรู้สึกอ่อนไหว 1218 01:17:37,403 --> 01:17:39,030 อยู่เคียงข้างฉันเสมอ 1219 01:17:39,113 --> 01:17:40,198 ช่วยชีวิตฉันไว้ 1220 01:17:40,281 --> 01:17:42,450 ช่วงเวลาที่ลำบาก ช่วงเวลาที่เศร้า ช่วงเวลาที่ดี 1221 01:17:42,533 --> 01:17:43,576 เขาช่วยชีวิตฉันไว้ 1222 01:17:43,659 --> 01:17:47,246 เพลงของเขาช่วยให้ฉันได้มาก เมื่อคุณรู้สึกโดดเดี่ยว 1223 01:17:47,330 --> 01:17:48,998 ช่วยชีวิตฉันไว้ 1224 01:17:49,082 --> 01:17:51,250 เขาเป็นคนสำคัญของฉัน 1225 01:17:51,334 --> 01:17:54,295 มีใครอีกคนที่เข้าใจฉันเสมอ 1226 01:17:54,379 --> 01:17:57,757 ใช่ ฉันรู้ว่ายังมีอีกคนที่รู้ว่าฉันรู้สึกยังไง 1227 01:17:57,840 --> 01:17:59,467 และนั่นคือคัดดี้สำหรับฉัน 1228 01:18:01,677 --> 01:18:05,765 สำหรับผม เขาเหมือนพี่ชาย เป็นคนที่ผมชื่นชม 1229 01:18:06,599 --> 01:18:09,644 แมนออนเดอะมูน เป็นจุดเริ่มต้นของชีวิตผม 1230 01:18:09,727 --> 01:18:11,479 แรงบันดาลใจ 1231 01:18:11,562 --> 01:18:15,024 เขาเปิดด้านใหม่ของฉัน 1232 01:18:15,108 --> 01:18:18,486 ด้านที่ฉันเข้าใจอย่างถ่องแท้ ว่าฉันไม่ได้อยู่คนเดียว 1233 01:18:18,569 --> 01:18:19,862 ช่วยฉันไว้ 1234 01:18:19,946 --> 01:18:25,576 เขาช่วยและผลักดันให้ฉัน ผ่านช่วงเวลาแย่ๆ มากมายในชีวิต 1235 01:18:25,660 --> 01:18:27,995 และฉันรู้สึกว่าเขาช่วยให้ฉันโตขึ้น 1236 01:18:28,079 --> 01:18:30,123 เผยด้านที่เปราะบางออกมามากขึ้น 1237 01:18:30,206 --> 01:18:32,708 ถ้าการยอมให้คนรอบตัวฉันรู้ว่า 1238 01:18:32,792 --> 01:18:35,962 ไม่เป็นไรที่จะรู้สึกแบบนั้น และมันโอเคที่จะเศร้า 1239 01:18:36,045 --> 01:18:37,213 มันโอเคที่จะเศร้า 1240 01:18:37,296 --> 01:18:39,549 รู้ไหม ช่วงวัยยี่สิบของผมส่วนใหญ่ 1241 01:18:39,632 --> 01:18:43,177 ผมสวมหน้ากากตอแหลๆ เอาไว้ 1242 01:18:43,261 --> 01:18:46,347 เพราะผมโตมากับดิสนีย์แชนแนล แล้วไปอยู่กับสปีลเบิร์ก 1243 01:18:46,431 --> 01:18:48,766 ที่คุณต้อง "ยิ้มเยอะๆ" 1244 01:18:48,850 --> 01:18:51,436 เขาก็เหมือนกันและผมเข้าใจเสมอ 1245 01:18:51,519 --> 01:18:54,522 ว่าเขายิ้มเพื่อเอาชีวิตรอด 1246 01:18:55,189 --> 01:18:59,026 ดังนั้นผมจึงฟังอัลบั้มเขา ตลอดช่วงนั้นในชีวิตผม 1247 01:18:59,110 --> 01:19:01,487 เพราะเรารู้สึกแบบเดียวกัน 1248 01:19:01,571 --> 01:19:04,031 เขาปลดล็อกความเปราะบางบางอย่าง 1249 01:19:04,115 --> 01:19:07,618 ที่รู้สึกเหมือนจริงกว่าตัวตนของผม 1250 01:19:07,702 --> 01:19:10,496 ที่ผ่านมามันจึงเป็นเหมือนการเดินทาง 1251 01:19:10,580 --> 01:19:13,499 เหมือนฟ้าส่งเขามาเป็นเพื่อนรักผม ใช่ 1252 01:19:13,583 --> 01:19:15,793 เขาอาจจะพูดต่างออกไป 1253 01:19:15,877 --> 01:19:19,547 แต่ผมพูดอย่างไม่อายปากเลยว่า เขาได้ใจผมไป 1254 01:19:19,630 --> 01:19:22,842 ไม่ใช่แค่เพราะเพลงของเขา แต่เป็นเพราะเนื้อแท้ของเขา 1255 01:19:25,761 --> 01:19:28,973 เขาเป็นคนสำคัญ ของผมจริงๆ เขาเหมือน 1256 01:19:32,518 --> 01:19:36,522 ส่วนสำคัญในชีวิตของผม ไม่ใช่แค่เพลงแต่เป็นคนหนึ่งคน 1257 01:19:36,606 --> 01:19:39,650 เป็นคนสำคัญในชีวิตผม 1258 01:19:42,069 --> 01:19:44,947 แต่เพลงก็ด้วย ใช่ เพลงก็เหมือนกัน 1259 01:19:49,869 --> 01:19:51,913 ช่วงเวลาที่ดีที่สุด 1260 01:19:56,209 --> 01:19:57,835 ถ้ามองย้อนกลับไป 1261 01:19:59,587 --> 01:20:02,465 อาจเป็นตอนที่เขาเข้าสถานบำบัด 1262 01:20:03,841 --> 01:20:06,260 การได้รู้ว่าผมอาจ 1263 01:20:06,969 --> 01:20:10,264 เสียเขาไป เข้าใจไหม 1264 01:20:10,348 --> 01:20:12,767 มันไม่ใช่... 1265 01:20:12,850 --> 01:20:17,522 ช่วงเวลาแห่งความสุขเลย 1266 01:20:17,605 --> 01:20:22,527 แต่มองย้อนกลับไป มันเหมือนกับ "ให้ตาย ดีใจจริงๆ ที่ 1267 01:20:23,986 --> 01:20:25,821 "เขาทำแบบนั้นตอนนั้น 1268 01:20:25,905 --> 01:20:28,741 "ไม่ช้าไปกว่านั้น" 1269 01:20:32,870 --> 01:20:34,872 ผมไม่ได้แสดง ด้านที่ดีที่สุดของตัวเองออกมา 1270 01:20:38,834 --> 01:20:42,046 บางครั้งเราก็มีสิ่งนั้นในชีวิต รู้ไหม 1271 01:20:43,506 --> 01:20:47,176 และนี่คือสิ่งที่ผมได้สัมผัส ในสถานบำบัด ผมพูดถึง 1272 01:20:47,260 --> 01:20:50,263 "น่าจะทำแบบนี้ให้ดีกว่านี้ ฉันน่าจะไปที่นั่น 1273 01:20:50,346 --> 01:20:53,182 หรือฉันน่าจะเข้าใจ ฉันไม่น่ากลัวมันเลย" 1274 01:20:54,517 --> 01:20:55,935 ผมตระหนักว่า 1275 01:20:56,018 --> 01:21:00,064 หลายสิ่งที่ผมต้องเผชิญ มาจากการที่ผมทำงานตลอด 1276 01:21:01,065 --> 01:21:05,903 และผมไม่ปล่อย ให้ตัวเองได้มีชีวิต 1277 01:21:06,779 --> 01:21:12,159 ผมบอกตัวเองว่า ผมกำลังใช้ชีวิตให้ช้าลง 1278 01:21:13,578 --> 01:21:16,455 ตอนนี้ผมมีความสุขขึ้นมากและผมรู้สึกว่า 1279 01:21:16,539 --> 01:21:19,542 ผมสามารถพูดเรื่องบางเรื่องได้ 1280 01:21:19,625 --> 01:21:23,004 ผมยอมรับข้อเสียของตัวเองได้ 1281 01:21:23,087 --> 01:21:24,547 ผมเผชิญหน้ากับข้อเสียของผมแล้ว 1282 01:21:26,299 --> 01:21:28,968 ผมรู้ว่าผมทำผิดตรงไหน 1283 01:21:29,051 --> 01:21:30,886 ไม่มีข้อกังขาอะไรแล้ว 1284 01:21:32,471 --> 01:21:34,307 ตอนนี้ผมเลยพูดถึงมันได้ 1285 01:21:36,100 --> 01:21:40,438 และรู้ว่าผมเข้าใจ ตัวเองและสก็อตต์ดีขึ้นมาก 1286 01:21:40,521 --> 01:21:43,357 ว่าผมรักตัวเอง ว่าผมมีความสุข 1287 01:21:45,359 --> 01:21:48,029 ผมแค่หวังว่าแฟนๆ 1288 01:21:48,112 --> 01:21:51,824 จะเห็นว่าในที่สุดผมก็ 1289 01:21:52,825 --> 01:21:54,785 ผมดีขึ้นแล้ว 1290 01:22:07,590 --> 01:22:12,428 ยามเช้าที่สวยงาม เธอเป็นดวงตะวันยามเช้าของฉันที่รัก 1291 01:22:12,511 --> 01:22:13,638 ไม่มีเรื่องขัดใจ 1292 01:22:13,721 --> 01:22:15,222 คานเย เวสต์ เซนต์พาโบลทัวร์ 1293 01:22:15,306 --> 01:22:16,432 โอเค แอลเอ 1294 01:22:17,725 --> 01:22:20,144 ตอนนี้คิด คัดดี้อยู่ในสถานบำบัดแล้ว 1295 01:22:20,227 --> 01:22:22,938 แต่เขามีเพลงอันดับหนึ่งทางวิทยุ 1296 01:22:24,899 --> 01:22:27,318 และผมอยากให้เราร้องเพลงนั้นในคืนนี้ 1297 01:22:27,985 --> 01:22:29,320 ให้ดังพอ... 1298 01:22:29,403 --> 01:22:32,448 ให้เขาได้ยินและรู้สึกถึงมัน และรู้ว่าเรารักเขา 1299 01:22:33,407 --> 01:22:34,825 พวกคุณพร้อมไหม 1300 01:22:38,496 --> 01:22:40,331 ยามเช้าที่สวยงาม 1301 01:22:40,414 --> 01:22:43,626 เธอเป็นดวงตะวันยามเช้าของฉันที่รัก 1302 01:22:43,709 --> 01:22:45,544 ไม่มีเรื่องขัดใจ 1303 01:22:48,464 --> 01:22:52,635 เรารู้สึกหลงทางได้ ทุกคนควรรู้สึกหลงทาง 1304 01:22:52,718 --> 01:22:55,721 ไม่มีใครรู้ว่าจุดหมายของเราคืออะไร 1305 01:22:55,805 --> 01:23:00,601 คุณสามารถใช้ช่วงเวลาที่หลงทาง และพูดใหม่ว่าคุณกำลังสำรวจ 1306 01:23:02,019 --> 01:23:05,189 การรักษาส่วนใหญ่ เป็นเรื่องของการเปลี่ยนการรับรู้ 1307 01:23:05,272 --> 01:23:06,732 และการฟื้นตัวส่วนใหญ่ 1308 01:23:06,816 --> 01:23:10,111 คือการเปลี่ยนการรับรู้ ถึงสิ่งที่คุณกำลังประสบอยู่ 1309 01:23:10,194 --> 01:23:13,280 และการรู้ว่าคุณอาจ รู้สึกหลงทางเมื่ออยู่กับคนอื่น 1310 01:23:14,156 --> 01:23:17,284 ดังนั้นการรู้สึกหลงทาง จึงเป็นเรื่องที่ถูกแล้ว 1311 01:23:20,830 --> 01:23:23,290 ผมเพิ่งออกจากสถานบำบัด 1312 01:23:23,374 --> 01:23:27,169 และผมรู้ว่าทุกคนตื่นเต้นมาก เรื่องที่ผมกลับมาบ้าน 1313 01:23:29,171 --> 01:23:31,006 ผมรู้สึกประหม่ามาก 1314 01:23:32,049 --> 01:23:35,553 และหวังจริงๆ ว่าเด็กๆ ยังอยากฟังผมอยู่ 1315 01:23:35,886 --> 01:23:38,472 ลอสแอนเจลิส ขอเสียงหน่อย 1316 01:23:38,556 --> 01:23:42,810 ทราวิส สก็อตต์ คอมเพล็กซ์คอน ลองบีช ซีเอ 5 พ.ย. 2016 1317 01:23:42,893 --> 01:23:45,563 รู้อะไรไหม ผมจะไปแล้ว 1318 01:23:45,646 --> 01:23:49,400 ผมจะไปแล้ว นี่คือ ศิลปินคนโปรดตลอดกาลของผม 1319 01:23:51,610 --> 01:23:54,238 ไม่รู้ว่ามีกี่คน ที่รู้สึกแบบเดียวกับผม 1320 01:23:54,321 --> 01:23:57,074 แต่ผมโตมากับเพลงของผู้ชายคนนี้ 1321 01:23:57,158 --> 01:24:00,327 เพราะงั้นขอเสียงให้คิด คัดดี้หน่อย 1322 01:24:02,913 --> 01:24:06,876 ผมรักพวกคุณ 1323 01:24:06,959 --> 01:24:09,253 แฟนๆ ได้เห็นความรัก ความตื่นเต้น 1324 01:24:09,336 --> 01:24:13,758 ผู้คนตื่นเต้นมากๆ ที่ผมกลับบ้านและผ่านมันมาได้ 1325 01:24:13,841 --> 01:24:17,928 ฟังนะ ผมคิดถึงพวกคุณทุกคน 1326 01:24:18,012 --> 01:24:20,264 ผมรักพวกคุณทุกคน 1327 01:24:21,515 --> 01:24:24,268 ผมรู้ว่าชีวิตมันบ้า 1328 01:24:24,351 --> 01:24:26,145 เรื่องต่างๆ ประดังเข้ามา 1329 01:24:26,228 --> 01:24:29,356 แต่เราผ่านมันไปได้ เราจะผ่านมันไปได้ 1330 01:24:29,440 --> 01:24:32,860 ผมคือเครื่องพิสูจน์ เป็นหลักฐานที่ยังมีลมหายใจ 1331 01:24:34,904 --> 01:24:38,616 ผมไม่ได้จะมาสอน ผมไม่ได้ตั้งใจมาสอน 1332 01:24:40,785 --> 01:24:44,580 แต่ผมอยากให้พวกคุณรู้ มีอย่างหนึ่งที่พวกคุณต้องรู้ 1333 01:24:45,831 --> 01:24:46,957 ฟังนะ 1334 01:24:47,041 --> 01:24:51,086 ฉันกำลังแสวงหาความสุขและฉันรู้ 1335 01:24:51,170 --> 01:24:56,175 ของที่เปล่งประกายไม่ใช่ทองเสมอไป 1336 01:24:56,258 --> 01:25:00,429 ได้มาเมื่อไรฉันคงพอใจ ว่าไง 1337 01:25:00,513 --> 01:25:03,516 ฉันจะเป็นคนดี 1338 01:25:05,851 --> 01:25:08,479 มันช่วยผมได้นิดหน่อย 1339 01:25:09,772 --> 01:25:11,065 ให้มีหวัง 1340 01:25:11,148 --> 01:25:13,818 เหมือนกับว่ามันช่วยได้ในช่วงเวลานั้น 1341 01:25:14,819 --> 01:25:16,570 ห้องอัด แจ็คสันโฮล ดับเบิลยูวาย 1342 01:25:16,654 --> 01:25:19,240 พอเขาออกจากสถานบำบัด เราก็เริ่มทำเพลง 1343 01:25:19,323 --> 01:25:21,492 เข้าสตูดิโอและทำงานเพลง 1344 01:25:21,575 --> 01:25:24,036 และนั่นนำไปสู่ คิดส์ซีโกสต์ส 1345 01:25:24,119 --> 01:25:27,873 ไม่ว่าเขาจะทำจังหวะกับผม หรือแค่เขากับดอต 1346 01:25:27,957 --> 01:25:30,668 เขาแค่สร้างและผลิตเพลงออกมา 1347 01:25:30,751 --> 01:25:33,379 ผมไม่รู้ว่าจะได้ออกอัลบั้มเร็วๆ นี้ไหม 1348 01:25:33,462 --> 01:25:36,423 ผมคิดว่าอาจจะพักสักสองปี 1349 01:25:37,800 --> 01:25:39,218 แต่แล้วคานเย... 1350 01:25:40,970 --> 01:25:43,764 บอกผมว่าเขาอยากทำอัลบั้มนี้ 1351 01:25:43,848 --> 01:25:45,182 และ... 1352 01:25:46,350 --> 01:25:49,019 ผมแบบว่า "เวร เจ๋งว่ะ เพราะ... 1353 01:25:50,229 --> 01:25:55,150 มีคนหิ้วปีกฉันไว้แล้ว" เข้าใจไหม 1354 01:25:56,235 --> 01:26:00,072 บอกให้ผมรู้ว่าผมยังทำสิ่งนี้ได้ 1355 01:26:00,155 --> 01:26:02,825 คาร์นิวัลแคมป์ฟล็อกกนาว ลอสแอนเจลิส ซีเอ 11 พ.ย. 2016 1356 01:26:02,908 --> 01:26:05,286 คานเยไม่รู้หรอก แต่เขาช่วยผมไว้ 1357 01:26:05,995 --> 01:26:10,958 เขาช่วยผมจากภาวะซึมเศร้าไว้อีกครั้ง 1358 01:26:11,041 --> 01:26:14,044 ว่าผมอยู่จุดไหนในวงการเพลงและ... 1359 01:26:15,212 --> 01:26:19,466 เขาช่วยให้ผมเห็นว่า "ไม่ๆ ฉันยังไม่จบ" 1360 01:26:22,428 --> 01:26:27,391 ฉันเกิดใหม่โคตรๆ ฉันกำลังก้าวไปข้างหน้า 1361 01:26:28,100 --> 01:26:31,979 ก้าวไปข้างหน้า ก้าวไปข้างหน้า 1362 01:26:32,062 --> 01:26:35,316 ฉันไม่เครียดเลย พระองค์ 1363 01:26:35,399 --> 01:26:37,526 ฉันกำลังก้าวไปข้างหน้า 1364 01:26:37,610 --> 01:26:41,488 ก้าวไปข้างหน้า ก้าวไปข้างหน้า 1365 01:26:41,572 --> 01:26:44,950 ผมไม่อยากทำเพลงหดหู่อีกแล้ว 1366 01:26:46,577 --> 01:26:49,079 ผมไม่อยากทำ เพลงแบบนั้นออกมาอีกแล้ว 1367 01:26:49,705 --> 01:26:50,956 ผมหวังว่าผู้คน 1368 01:26:52,041 --> 01:26:54,835 จะเข้าใจมันตอนที่ผมทำออกมาตอนนั้น 1369 01:26:55,669 --> 01:26:57,546 แต่ช่วงชีวิตนั้นจบไปแล้ว 1370 01:27:05,012 --> 01:27:07,389 คิดส์ซีโกสต์ส 1371 01:27:07,473 --> 01:27:12,436 ผมรู้ตั้งแต่แรกว่า การที่ผมสามารถทำเพลงได้ 1372 01:27:12,519 --> 01:27:18,484 เป็นสิ่งพิเศษมากๆ และเป็นของขวัญจากพระเจ้า 1373 01:27:19,360 --> 01:27:24,949 ผมรู้ว่าผมต้องใช้พรสวรรค์นี้ พลังที่ผมมีเพื่อสิ่งที่ดี 1374 01:27:26,450 --> 01:27:30,079 ฟังนะ ผมแค่อยากบอก ก่อนเข้าเพลงต่อไป 1375 01:27:30,162 --> 01:27:31,997 ผมขอบคุณทุกคนมาก 1376 01:27:32,081 --> 01:27:36,043 จากด้านหน้าไปสุดด้านหลัง ที่มาดูผมที่นี่ตอนนี้ 1377 01:27:36,126 --> 01:27:38,379 ชีวิตมันบ้า เราต่างมีเรื่องให้คิด 1378 01:27:38,462 --> 01:27:40,589 มันเละเทะ แต่เราทุกคนรอดมาได้ 1379 01:27:40,673 --> 01:27:43,759 ผมอยากจะขอบคุณแฟนๆ คิด คัดดี้ ผมแม่งรอดมาได้ 1380 01:27:45,886 --> 01:27:48,263 ผมเดินทางมาไกลตั้งแต่มิกซ์เทปนั้น 1381 01:27:48,347 --> 01:27:51,433 และพวกคุณสนับสนุนผมมากๆ ในการเดินทางครั้งนี้ 1382 01:27:51,517 --> 01:27:52,977 รักคุณ สก็อตต์ 1383 01:27:53,060 --> 01:27:55,229 และการมาแสดงในคืนนี้ 1384 01:27:55,312 --> 01:27:58,107 มาเห็นใบหน้าที่สวยงาม และความรักทั้งหมด 1385 01:27:58,190 --> 01:28:00,609 มันช่าง... มันทำให้ผมตื้นตันใจมากๆ 1386 01:28:00,693 --> 01:28:04,780 ผมแค่อยากให้พวกคุณรู้ ว่าผมเผชิญกับบางเรื่อง 1387 01:28:04,863 --> 01:28:07,366 พวกคุณไม่เคยหันหลังให้ผม 1388 01:28:07,449 --> 01:28:09,243 - ไม่เคยตัดสินผม - ไม่มีวัน 1389 01:28:09,326 --> 01:28:10,828 ไม่ทิ้งผมไว้ลำพัง 1390 01:28:10,911 --> 01:28:14,289 และผมได้มาที่นี่ เห็นความรักทั้งหมดนี้ 1391 01:28:16,291 --> 01:28:18,711 จากอัลบั้มที่ฉันปล่อยมา เมื่อปีก่อนหรือสองปีก่อน 1392 01:28:18,794 --> 01:28:21,171 หรือสามปีก่อน มันบ้ามาก 1393 01:28:22,423 --> 01:28:25,467 ผมรู้ว่าผมช่วยพวกคุณ แต่รู้อะไรไหม 1394 01:28:25,551 --> 01:28:28,137 พวกคุณช่วยผมมากกว่าที่คุณรู้ 1395 01:28:28,220 --> 01:28:31,140 งานนี้เหมือนการบำบัดกลุ่มเลย มันน่าทึ่งมาก 1396 01:28:33,267 --> 01:28:35,352 ผมรู้ว่านั่นเป็นภารกิจของผม 1397 01:28:36,145 --> 01:28:38,480 ผมรู้ว่านั่นเป็นเหตุผลที่ผมเกิดมา 1398 01:28:40,315 --> 01:28:42,526 มันเป็นโชคชะตาของผม 1399 01:28:43,652 --> 01:28:46,905 ทุกอย่างที่ผมทำ ต้องช่วยผู้คนในทางใดทางหนึ่ง 1400 01:28:48,323 --> 01:28:50,659 ต้องเป็นแบบนั้น 1401 01:28:50,743 --> 01:28:52,536 ผมทำเพลงแบบอื่นไม่ได้ 1402 01:28:53,704 --> 01:28:58,834 นั่นคือเป้าหมายมาตลอด เพื่อสร้างแรงบันดาลใจให้ผู้อื่น 1403 01:28:59,960 --> 01:29:01,879 เพื่อให้พวกเขาสามารถ เล่าเรื่องของตัวเอง 1404 01:29:02,629 --> 01:29:05,007 ผมรู้สึกว่าเพลงแร็ป ต้องพูดเรื่องนี้มากกว่านี้ 1405 01:29:05,090 --> 01:29:06,592 ตอนนี้มันเหมือนกับ 1406 01:29:07,593 --> 01:29:11,430 ถ้าไม่ร้องและพูดถึงอารมณ์ของตัวเอง ก็ไม่มีทางได้เซ็นสัญา 1407 01:29:11,805 --> 01:29:17,561 และเราทำให้ทั้งวงการสั่นสะเทือนได้ ด้วยสิ่งนั้นในปี 2009 1408 01:29:17,644 --> 01:29:21,815 มันส่งผลกระทบเป็นระลอก ต่อวงการเพลงทั้งวงการ 1409 01:29:21,899 --> 01:29:23,650 ตลอดทศวรรษที่ผ่านมา 1410 01:29:25,069 --> 01:29:28,405 ดังนั้น ด้วยความยินดี 1411 01:30:00,145 --> 01:30:03,899 ในโอกาสครบรอบสิบปี อัลบั้มแรกของผม 1412 01:30:05,192 --> 01:30:08,904 มันเป็นการเดินทางที่สวยงาม เราอยู่ด้วยกันมาตลอดใช่ไหม 1413 01:30:11,448 --> 01:30:14,660 ผมก็รักพวกคุณ ขอดูรอยสักตรงนี้หน่อย 1414 01:30:14,785 --> 01:30:18,288 คุณคัดดี้ ผมสักมา ผมสักมา โคตรรักคุณเลยคัดดี้ 1415 01:30:18,372 --> 01:30:19,832 โอ้โฮ สวยสะเด็ด 1416 01:30:19,915 --> 01:30:23,293 คุณช่วยชีวิตผมไว้คัดดี้ ช่วยเซ็นหน่อยได้ไหม 1417 01:30:23,377 --> 01:30:25,587 ได้ ผมจะเซ็นที่แขนให้ 1418 01:30:26,964 --> 01:30:31,593 โอ้พระเจ้า โอ้พระเจ้า ให้ตายสิ 1419 01:30:33,929 --> 01:30:35,973 นี่ครับ คุณชื่ออะไร 1420 01:30:36,056 --> 01:30:39,518 คุณช่วยชีวิตผมไว้ ผมชื่อเจคอบ โคตรรักคุณเลย 1421 01:30:39,601 --> 01:30:43,021 รักคุณเหมือนกันเจคอบ ขอเสียงให้เจคอบหน่อย ใช่ 1422 01:30:45,399 --> 01:30:48,986 ฟังนะ เจคอบ เพลงต่อไปมอบให้คุณ ตกลงไหม 1423 01:30:49,069 --> 01:30:51,864 ผมจะ ผมจะคอยดู 1424 01:30:51,947 --> 01:30:54,658 อย่าลืมเต้นให้สะบัดเลยนะ 1425 01:30:54,741 --> 01:30:56,702 เอาละ พร้อมฟังเพลงต่อไปหรือยัง 1426 01:30:57,703 --> 01:30:59,204 มาเริ่มกัน 1427 01:30:59,746 --> 01:31:04,084 เย่ ให้ตายสิ ให้ตาย เวร... 1428 01:31:04,168 --> 01:31:06,879 พร้อมไหม ร้องไปกับผมนะ 1429 01:31:06,962 --> 01:31:07,921 เย่ 1430 01:31:11,717 --> 01:31:12,759 เย่ 1431 01:31:13,427 --> 01:31:17,097 บดนิดหน่อย ม้วน และสูบ 1432 01:31:17,181 --> 01:31:20,684 รู้สึกดี นี่แหละใช่ หน้าร้อนตอนตีสอง 1433 01:31:20,767 --> 01:31:22,644 ไม่สนใคร มือจับพวงมาลัย 1434 01:31:22,728 --> 01:31:24,563 ขับทั้งๆ ที่เมา ทำเรื่องของฉันไป 1435 01:31:24,646 --> 01:31:26,481 ควบผ่านมิดเวสต์ 1436 01:31:26,565 --> 01:31:28,275 ใช้ชีวิตไป ทำตามฝันเรา 1437 01:31:28,358 --> 01:31:31,820 ฉันจะทำตามใจ มองไปข้างหน้า ไม่หันหลังกลับ 1438 01:31:31,904 --> 01:31:35,824 ใครๆ ก็บอกให้ช้าลงหน่อย อยากจะตะโกนบอกว่า ช่างมัน 1439 01:31:35,949 --> 01:31:39,536 อยากจะตะโกนบอกว่า ช่างมัน อยากจะตะโกนบอกว่า ช่างมัน 1440 01:31:39,620 --> 01:31:40,871 ช่างมัน ช่างมัน 1441 01:31:40,954 --> 01:31:42,372 ช่างมัน ช่างมัน 1442 01:31:42,456 --> 01:31:43,957 ใช่ 1443 01:31:54,051 --> 01:31:55,719 ใช่ 1444 01:31:57,846 --> 01:32:00,682 ใช่ 1445 01:32:01,516 --> 01:32:03,310 ใช่ 1446 01:32:03,435 --> 01:32:05,854 ว่าไง ว่าไง ว่าไง 1447 01:32:05,938 --> 01:32:09,858 ว่าไง ว่าไง ว่าไง ว่าไง 1448 01:32:09,983 --> 01:32:13,070 ใช่ เจคอบ เจ๋ง 1449 01:32:13,153 --> 01:32:17,032 บอกมาว่าเธอรู้อะไร ฝัน ฝัน 1450 01:32:17,115 --> 01:32:20,786 เธอไม่รู้อะไร อะไร 1451 01:32:20,869 --> 01:32:24,331 บอกมาว่าเธอรู้อะไร เรื่องฝันร้ายที่มาหลอกหลอนทุกคืน 1452 01:32:24,414 --> 01:32:28,293 ตีห้าเหงื่อแตกซ่านตื่นรับวันใหม่ 1453 01:32:31,713 --> 01:32:33,131 ใช่ 1454 01:32:35,217 --> 01:32:36,343 ใช่ 1455 01:32:39,012 --> 01:32:40,055 ใช่ 1456 01:32:43,308 --> 01:32:47,271 ฉันแสวงหาความสุขและฉันรู้ 1457 01:32:47,354 --> 01:32:51,692 ของที่เปล่งประกาย ไม่ใช่ทองเสมอไป เฮ่ 1458 01:32:51,775 --> 01:32:54,111 ถ้าเจอเมื่อไรฉันคงพอใจ ใช่ 1459 01:32:54,194 --> 01:32:55,195 พ่อมด 1460 01:32:55,279 --> 01:32:56,488 คาวส์ 1461 01:32:56,571 --> 01:32:58,198 ฉันจะเป็นคนดี 1462 01:32:58,282 --> 01:33:01,910 ฉันแสวงหาความสุขและฉันรู้ 1463 01:33:01,994 --> 01:33:06,707 ของที่เปล่งประกาย ไม่ใช่ทองเสมอไป เฮ่ 1464 01:33:06,832 --> 01:33:09,793 ถ้าเจอเมื่อไรฉันคงพอใจ ใช่ 1465 01:33:09,876 --> 01:33:12,546 ใช่ ใช่ ใช่ ใช่ ใช่ 1466 01:33:12,629 --> 01:33:13,964 คอมเพล็กซ์คอน 1467 01:33:14,047 --> 01:33:17,342 ใช่ ใช่ 1468 01:33:17,426 --> 01:33:21,763 ว่าไง ขอเสียงหน่อย 1469 01:33:24,850 --> 01:33:26,101 ใช่ 1470 01:33:26,935 --> 01:33:27,894 ใช่ 1471 01:33:31,523 --> 01:33:32,899 ใช่ 1472 01:33:35,277 --> 01:33:36,320 ใช่ 1473 01:33:39,072 --> 01:33:40,490 ใช่ 1474 01:33:42,701 --> 01:33:43,660 ใช่ 1475 01:33:45,996 --> 01:33:47,080 ใช่ 1476 01:33:47,164 --> 01:33:49,750 รักพวกคุณนะโว้ย 1477 01:33:49,833 --> 01:33:52,419 ผมรักคุณ กลับบ้านอย่างปลอดภัยนะ 1478 01:33:52,502 --> 01:33:55,756 เจคอบ ผมรักคุณ กลับบ้านดีๆ นะ 1479 01:33:58,800 --> 01:34:00,635 ใช่ ใช่ 1480 01:34:01,386 --> 01:34:02,721 สันติ 1481 01:34:09,978 --> 01:34:14,232 วันที่ 10 ต.ค. 2010-20 ส.ค. 2021 แด่เพื่อนรักที่สุดในโลกนี้ของฉัน 1482 01:34:14,316 --> 01:34:16,276 ฉันรักแกตลอดไป คนพิเศษของฉัน 1483 01:34:16,985 --> 01:34:21,990 ชายชื่อสก็อตต์ 1484 01:34:28,288 --> 01:34:30,290 คำบรรยายโดย: พุทธชาด กุทอง 1485 01:34:30,374 --> 01:34:32,376 ผู้ตรวจสอบงานแปล ลลวรรณ