1
00:00:17,041 --> 00:00:19,958
จากนั้นเราจะพร้อมเปิดการแสดงองก์ที่สอง

2
00:00:19,958 --> 00:00:22,208
ของมายากลสุดวิเศษนี้

3
00:00:22,208 --> 00:00:25,833
วิธีเปิดห้องนิรภัย
ที่มีกําแพงเหล็กหนา 25 เซนติเมตร

4
00:00:25,833 --> 00:00:28,875
และที่สําคัญกว่านั้น เราจะเข้าออกมันได้

5
00:00:28,875 --> 00:00:31,458
เหมือนเป็นประตูหมุนของโรงแรมห้าดาว
โดยไม่มีใครรู้

6
00:00:31,458 --> 00:00:35,000
การแสดงที่เทียบชั้นเดวิด คอปเปอร์ฟิลด์

7
00:00:36,250 --> 00:00:38,708
จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเธอควบคุมกล้องได้

8
00:00:38,708 --> 00:00:41,625
ฉันจะบันทึกภาพห้องนิรภัย
และห้องโถงที่ว่างเปล่า

9
00:00:41,625 --> 00:00:44,166
และเล่นภาพวนซ้ําได้เมื่อต้องการ

10
00:00:49,583 --> 00:00:52,250
ว้าว แชมเปญฝรั่งเศสขวดเบ้อเริ่มเลย

11
00:00:55,375 --> 00:00:56,500
โทษที ผมขอโทษ

12
00:00:58,083 --> 00:00:59,916
นายชอบแชมเปญไหม บรูซ

13
00:01:00,416 --> 00:01:03,375
ครับ ผมไม่ได้ดื่มทุกวัน แต่ก็ชอบ

14
00:01:03,375 --> 00:01:05,958
เอาขวดนั่นไปรินดื่มสิ

15
00:01:05,958 --> 00:01:07,791
เอาไว้คราวหน้าดีกว่าครับ

16
00:01:07,791 --> 00:01:10,166
ไม่

17
00:01:10,166 --> 00:01:14,625
เราขัดจังหวะเคย์ล่าไปแล้ว
เพราะฉะนั้นช่วยรับคําเชิญของฉันด้วย

18
00:01:14,625 --> 00:01:17,375
อย่าทําให้สถานการณ์ยืดเยื้อเลย เปิดสิ

19
00:01:44,250 --> 00:01:47,166
ไม่ ลิ้มรสมัน

20
00:01:47,166 --> 00:01:50,708
รู้สึกถึงฟองส้มซ่าที่ระเบิดในปากไหม

21
00:01:50,708 --> 00:01:54,125
- ครับ ผมรู้สึก
- ใช่ นั่นแหละ

22
00:01:58,083 --> 00:01:59,875
ไม่

23
00:02:00,708 --> 00:02:03,000
แชมเปญเป็นสปาร์คลิงไวน์

24
00:02:03,000 --> 00:02:05,708
เมื่อเปิดขวดแล้วมันจะเริ่มสูญเสียรสชาติที่แท้จริง

25
00:02:07,708 --> 00:02:10,250
นายจะดื่มจนหมดขวด เชิญ

26
00:02:58,333 --> 00:03:01,416
กลับไปต่อที่แผนของเรากันดีไหม
หรือนายอยากดื่มอย่างอื่นอีก

27
00:03:01,416 --> 00:03:02,958
ไม่เป็นไรแล้วครับ

28
00:03:08,333 --> 00:03:09,875
กินซะ ไม่งั้นนายเมาแอ๋แน่

29
00:03:09,875 --> 00:03:13,250
มันง่ายที่จะสับสนระหว่างที่นี่
กับโรงเรียนประถมใช่ไหม

30
00:03:13,250 --> 00:03:17,916
ที่นั่น เราจะลุกขึ้นยืน ขว้างปาชอล์ก
หรือเปิดตู้เย็นก็ได้

31
00:03:17,916 --> 00:03:22,291
แต่ถ้าที่นี่รู้สึกเหมือนเป็นโรงเรียน
ก็เป็นเพราะเรากําลังเรียนรู้แผนการกันอยู่

32
00:03:22,291 --> 00:03:26,250
แม้ว่ามันจะมีความแตกต่างเล็กน้อย
ข้อเดียวที่สําคัญมากก็ตาม

33
00:03:26,250 --> 00:03:29,541
ถ้ามีใครบางคนทําพลาด ถ้านายทําพลาด

34
00:03:29,541 --> 00:03:32,375
นายจะไม่ถูกทําโทษให้วิ่งรอบสนาม

35
00:03:32,375 --> 00:03:34,416
นายจะตรงเข้าเรือนจําทันที

36
00:03:34,416 --> 00:03:36,208
สิบหกปีที่นี่ ในฝรั่งเศส

37
00:03:36,791 --> 00:03:41,666
ใครก็ตามที่ไม่ศึกษาแผนการนี้
จะทําให้เราทุกคนตกอยู่ในอันตราย

38
00:03:46,708 --> 00:03:51,208
(ทรชนคนปล้นโลก
เบอร์ลิน)

39
00:04:33,416 --> 00:04:38,666
ฉันขออ้างอิงคําพูดของอัจฉริยะคนนึง
ที่บางครั้งช่วยฉันวางแผนการปล้น

40
00:04:38,666 --> 00:04:42,625
"การปล้นไม่ใช่แผนการ แต่เป็นหลักสูตร"

41
00:04:45,708 --> 00:04:47,916
ทําไมเขาถึงไม่อยู่ที่นี่กับเราล่ะ

42
00:04:47,916 --> 00:04:49,666
เขากําลังวางแผนการปล้นของตัวเอง

43
00:04:50,458 --> 00:04:52,208
มันจะวิเศษมาก

44
00:04:52,208 --> 00:04:54,750
เขาใช้เวลาครึ่งชีวิตวางแผนนั้น

45
00:04:54,750 --> 00:04:56,041
แต่เธอพูดถูก

46
00:04:56,791 --> 00:05:00,833
ทุกคนสงสัยว่าทําไม
ฉันถึงไม่เลือกโจรที่มีประสบการณ์ 20 ปี

47
00:05:00,833 --> 00:05:03,083
แต่เลือกพวกนายทุกคนแทน

48
00:05:04,000 --> 00:05:05,833
มีเหตุผลอยู่สองข้อ

49
00:05:06,708 --> 00:05:10,958
อย่างแรกคือการปล้นต้องการมันสมองเดียว

50
00:05:10,958 --> 00:05:12,458
และนั่นคือมันสมองของดาเมียน

51
00:05:12,458 --> 00:05:17,458
อย่างที่สอง มืออาชีพให้ความสนใจ
กับอัตตามากกว่าความตื่นเต้น

52
00:05:17,458 --> 00:05:20,541
ในการปล้นครั้งนี้ อัตตาเป็นของฉัน

53
00:05:21,750 --> 00:05:23,750
และความตื่นเต้นเป็นของพวกนาย

54
00:05:23,750 --> 00:05:28,333
มันน่าเศร้ามากถ้าต้องทํางานกับคนที่ไม่ตื่นเต้น

55
00:05:28,333 --> 00:05:32,000
ในขณะที่ทุกคนยังคงหัวอ่อนอย่างมาก

56
00:05:32,000 --> 00:05:34,375
ทุกคนเรียนรู้สิ่งที่ฉันอยากให้เป็นได้

57
00:05:34,375 --> 00:05:36,250
ทุกคนซึมซับความคิดของฉันได้

58
00:05:36,250 --> 00:05:40,125
ยกตัวอย่าง เช่น บรูซ
นายจะไม่ขัดจังหวะการเรียนอีกเลย

59
00:05:40,125 --> 00:05:41,333
- ใช่ไหม
- ใช่ครับ

60
00:05:41,916 --> 00:05:44,500
และเหตุผลที่สามซึ่งสําคัญที่สุด

61
00:05:44,500 --> 00:05:49,583
เมื่อเราล้อมรอบไปด้วยคนหนุ่มสาวที่ตื่นเต้น
เราจะอยากเป็นหนุ่มอีกครั้ง

62
00:05:49,583 --> 00:05:50,791
ใช่ไหม ดาเมียน

63
00:05:53,625 --> 00:05:57,500
ความกระตือรือร้น ความสดชื่น ความสวยงาม

64
00:05:57,500 --> 00:06:00,291
ทุกสิ่งที่ทําให้ชีวิตมีค่า

65
00:06:00,291 --> 00:06:04,125
นั่นคือเหตุผลที่ฉันวางแผน
ในห้องสวีทของโรงแรมห้าดาวชั้นเลิศ

66
00:06:04,125 --> 00:06:06,875
ไม่ใช่ในโรงเก็บเครื่องบิน
หรืออะพาร์ตเมนต์ในเขตชานเมือง

67
00:06:06,875 --> 00:06:10,250
เหมือนพวกโจรที่ซ่อนตัวเหมือนหนู
และแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าสีเข้มเสมอ

68
00:06:10,250 --> 00:06:14,208
ถ้าตัวเราจะเต็มไปด้วยกระสุน
ที่หน้าประตูสถาบันประมูล

69
00:06:14,208 --> 00:06:16,791
เราจะทิ้งศพสวยๆ ทั้งห้าเอาไว้...

70
00:06:18,041 --> 00:06:19,250
และอีกหนึ่งศพของดาเมียน

71
00:06:19,958 --> 00:06:21,833
ขอบคุณสําหรับคําชม

72
00:06:22,750 --> 00:06:25,166
ตอนนี้ ถ้าไม่มีใครอยากขัดจังหวะอีกละก็...

73
00:06:27,791 --> 00:06:29,541
เชิญต่อได้เลย เคย์ล่า

74
00:06:29,541 --> 00:06:33,458
จะเกิดอะไรขึ้น
ถ้าเธอควบคุมกล้องในสถาบันประมูลได้

75
00:06:33,458 --> 00:06:36,666
ฉันจะบันทึกภาพของห้องนิรภัย
และห้องโถงที่ว่างเปล่าได้

76
00:06:36,666 --> 00:06:38,708
ฉันจะเล่นภาพวนซ้ําเมื่อเราต้องการ

77
00:06:39,291 --> 00:06:40,291
กําลังบันทึกภาพ

78
00:06:41,041 --> 00:06:44,791
ฉันจะส่งรูปห้องว่างพวกนั้น
ไปที่หน้าจอเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยได้

79
00:06:46,833 --> 00:06:51,041
ถ้าคุณโปลิญักเอาอัญมณีสําหรับประมูล
เข้าไปเก็บในห้องนิรภัยล่ะ

80
00:06:51,541 --> 00:06:54,041
เราจะให้กล้องเล่นภาพปัจจุบัน

81
00:06:54,041 --> 00:06:57,000
แล้วถ้าเป็นตอนที่เราเข้าไปขโมยมันล่ะ

82
00:06:57,000 --> 00:07:00,208
ฉันก็จะเล่นภาพที่บันทึกไว้
และยามจะเห็นห้องนิรภัยที่ว่างเปล่า

83
00:07:00,791 --> 00:07:02,166
เริ่มเล่นภาพวนซ้ําได้

84
00:07:02,166 --> 00:07:03,375
(บันทึกล่วงหน้า)

85
00:07:14,000 --> 00:07:16,791
ภาพบันทึกล่วงหน้าหรือภาพปัจจุบัน

86
00:07:16,791 --> 00:07:20,083
เขาคิดว่าเห็นความจริง แต่มันเป็นเพียงความฝัน

87
00:07:20,083 --> 00:07:23,875
ขณะเดียวกัน คนไม่ซื่อกลุ่มนั้น
ก็เอาบล็อกคอนกรีตของเขาออกไปพลัน

88
00:07:24,458 --> 00:07:25,666
ฉันเป็นกวีน่ะ

89
00:07:27,916 --> 00:07:29,416
เมื่อเราเข้าไปในห้องโถงแล้ว

90
00:07:29,416 --> 00:07:33,500
เราจะตัดผนังด้านหลังของห้องนิรภัย
ตามข้อต่อที่ยึดเหล็กไว้ด้วยกัน

91
00:07:33,500 --> 00:07:37,000
รอยตัดประณีต
ที่จะเอาแผ่นเหล็กเจ็ดตันออกไปได้

92
00:07:37,000 --> 00:07:38,666
เราจะตัดแผ่นเหล็กนั่นยังไง

93
00:07:38,666 --> 00:07:40,541
ด้วยระบบที่แม่นยําที่สุดที่เคยมีมา

94
00:07:41,916 --> 00:07:44,333
เครื่องตัดโลหะจะทิ้งร่องรอยเอาไว้

95
00:07:46,000 --> 00:07:49,708
ลองนึกภาพลวดที่ตัดได้แม่นยําราวกับเพชรสิ

96
00:07:50,208 --> 00:07:52,166
ด้วยมอเตอร์กําลังสองเท่า

97
00:07:59,291 --> 00:08:02,000
เราจะตัดเหล็กด้วยความเร็ว 40 เมตรต่อวินาที

98
00:08:02,000 --> 00:08:04,416
นั่นจะเป็นระบบของเรา

99
00:08:12,000 --> 00:08:13,583
ต่อเหล็กเข้ากับเครน

100
00:08:13,583 --> 00:08:18,791
จากนั้นเราจะเกี่ยวมันเข้ากับตะขอ
ให้เครนยกมันขึ้นไป 50 เซนติเมตร

101
00:08:18,791 --> 00:08:21,750
- เครนจะอยู่ที่ไหน
- เหนือห้องนิรภัย

102
00:08:21,750 --> 00:08:24,666
โครงสร้างจะอําพราง
รอกสองตัวที่เราจะฝังไว้ตรงนั้น

103
00:08:25,250 --> 00:08:28,958
เครนจะยกแผ่นเหล็กของเรา
เหมือนมันเป็นประตูโรงรถ

104
00:08:28,958 --> 00:08:31,791
ด้วยรีโมตควบคุม ทําให้เรามีพื้นที่พอ

105
00:08:31,791 --> 00:08:33,250
ในการเข้าไปข้างใน

106
00:08:34,583 --> 00:08:36,458
เล่นภาพห้องนิรภัยวนซ้ําแล้ว

107
00:09:14,000 --> 00:09:15,583
ใช่แล้ว สุดยอด

108
00:09:15,583 --> 00:09:16,708
สุดยอดเลย

109
00:09:18,291 --> 00:09:21,375
เคย์ล่า บอกเบอร์ลินว่าเราเข้ามาแล้ว

110
00:09:24,750 --> 00:09:27,750
เบอร์ลิน ดาเมียนบอกให้ฉันบอกคุณว่า
เราเข้าไปในห้องนิรภัยแล้ว

111
00:09:27,750 --> 00:09:28,916
เราทําสําเร็จแล้ว

112
00:09:32,708 --> 00:09:34,458
เราอยู่ในห้องนิรภัยแล้ว

113
00:09:40,958 --> 00:09:44,041
นี่ บอกดาเมียนทีว่าเขาเป็นอัจฉริยะ

114
00:09:44,041 --> 00:09:47,083
เขาจะได้รางวัลออสการ์
สาขาโจรยอดเยี่ยมในปีนี้แน่

115
00:09:48,291 --> 00:09:50,708
ดาเมียน เบอร์ลินบอกให้ฉัน
บอกคุณว่าคุณเป็นอัจฉริยะ

116
00:09:50,708 --> 00:09:53,250
และคุณจะชนะรางวัลออสการ์
สาขาโจรยอดเยี่ยมปีนี้

117
00:09:54,708 --> 00:09:57,708
พวกเราทุกคนจะชนะรางวัล
สาขาอาชญากรยอดเยี่ยมปีนี้

118
00:09:58,333 --> 00:10:01,458
เขาบอกว่าเราจะชนะรางวัล
สาขาอาชญากรยอดเยี่ยมปีนี้

119
00:10:03,291 --> 00:10:05,416
อย่าลืมเธอด้วย หัวกะทิ

120
00:10:06,083 --> 00:10:07,041
เธอเป็นอัจฉริยะ

121
00:10:09,583 --> 00:10:11,166
ห้องนิรภัยดูเป็นยังไงบ้าง

122
00:10:12,125 --> 00:10:13,916
ว่างเปล่าอย่างที่คิดไว้ค่ะ

123
00:10:14,500 --> 00:10:18,333
เมื่ออัญมณีชิ้นสุดท้ายมาถึง
เราจะปูพรมแดงเดินเข้าไปในนั้น

124
00:10:28,375 --> 00:10:30,333
แต่นั่นยังอีกหลายวัน

125
00:10:30,916 --> 00:10:33,041
ระหว่างนั้น มาสนุกกับปารีสกันเถอะ

126
00:10:38,958 --> 00:10:40,625
วันนี้คุณเป็นยังไงบ้าง ที่รัก

127
00:10:41,375 --> 00:10:42,208
บอกผมมาสิ

128
00:10:43,333 --> 00:10:44,708
คุณคิดถึงผมไหม

129
00:10:45,208 --> 00:10:46,416
บอกตามตรงนะ ใช่

130
00:10:46,916 --> 00:10:50,875
ฉันคิดว่าอยากทําอะไรที่ไม่เคยทํามาก่อน

131
00:10:52,250 --> 00:10:54,291
ไม่รู้สิ อะไรที่บ้าบิ่น

132
00:10:55,583 --> 00:10:56,750
เช่นอะไร

133
00:11:02,625 --> 00:11:06,041
ร่วมรักในห้องน้ําร้านอาหารมิชลินสามดาว

134
00:11:06,833 --> 00:11:09,583
พนันได้เลยว่าไม่มีใครทําอะไรแบบนั้นในร้านนี้แน่

135
00:11:09,583 --> 00:11:11,166
มันจะเป็นเหมือนมรดกของเรา

136
00:11:11,166 --> 00:11:14,958
เราจะเป็นคนแรกที่ทําแบบนั้นไปตลอดชีวิตที่เหลือ

137
00:11:15,541 --> 00:11:16,666
คุณคิดว่าไง

138
00:11:34,875 --> 00:11:35,750
อุ๊ย

139
00:11:55,250 --> 00:11:58,208
ตอนนี้คุณมองตาฉัน
โดยที่รู้ว่าฉันไม่ใส่อะไรเลยได้แล้ว

140
00:11:58,791 --> 00:12:00,875
ต้องยอมรับเลยว่าคุณทําให้ผมมีอารมณ์

141
00:12:01,750 --> 00:12:04,000
ฉันจะรอคุณในห้องน้ําหญิง

142
00:12:06,041 --> 00:12:07,166
อย่าช้านะ

143
00:12:13,375 --> 00:12:15,375
สามีฉัน เขาเพิ่งเดินเข้ามา

144
00:12:16,333 --> 00:12:17,333
ฉันจะทํายังไงดี

145
00:12:18,125 --> 00:12:19,708
ลุกขึ้นแล้วทักทายเขา

146
00:12:19,708 --> 00:12:23,875
บอกเขาว่าผมเป็นนายหน้าขายงานศิลปะเฮงซวย
คุณทนผมไม่ได้ คุณอยากกลับ

147
00:12:23,875 --> 00:12:27,125
บอกเขาว่าผมเป็นคนหัวสูงมารยาททราม
ผมจะแสดงให้เนียนเอง

148
00:12:27,125 --> 00:12:28,916
ไม่ต้องลังเล ไปเลย

149
00:12:34,333 --> 00:12:38,333
คุณมาร์ติเนซ นี่สามีฉัน คุณโปลิญักค่ะ

150
00:12:39,541 --> 00:12:42,208
บังเอิญจริงๆ ที่เรามาร้านเดียวกัน

151
00:12:43,666 --> 00:12:46,583
- ยินดีที่ได้รู้จักครับ
- เขาเป็นนายหน้าศิลปะชาวสเปน

152
00:12:46,583 --> 00:12:50,041
ฉันบอกคุณว่า
วันนี้จะกินมื้อเที่ยงกับเขา จําได้ไหม

153
00:12:52,458 --> 00:12:54,500
คุณจะว่าอะไรไหมถ้าเขาจะนั่งกับเรา

154
00:13:06,666 --> 00:13:07,916
มีปัญหาอะไรหรือเปล่า

155
00:13:07,916 --> 00:13:10,625
คุณทนผมไม่ได้เหรอ ไม่สนุกที่ได้คุยกับผมเหรอ

156
00:13:10,625 --> 00:13:12,083
หรือบางทีอาจจะแย่กว่านั้น

157
00:13:12,083 --> 00:13:15,208
บางทีคุณอาจจะคิดไปเอง
เพราะผมเป็นคนดีและสุภาพ

158
00:13:15,208 --> 00:13:16,791
คุณคิดว่าผมจีบคุณสินะ

159
00:13:16,791 --> 00:13:20,166
ฉันไม่เข้าใจน้ําเสียงคุณหรือสิ่งที่คุณต้องการจะสื่อ

160
00:13:20,166 --> 00:13:21,541
ง่ายๆ เลยนะ คุณผู้หญิง

161
00:13:21,541 --> 00:13:24,833
ไม่ต้องเรียกใครมาช่วยหรอก ผมจะไปเอง

162
00:13:24,833 --> 00:13:26,625
ผมเป็นนายหน้าศิลปะชื่อดัง

163
00:13:26,625 --> 00:13:30,375
ผมแค่อยากทําธุรกิจกับคุณ
ไม่ใช่ให้คุณปลดซิปกางเกงผม

164
00:13:30,375 --> 00:13:32,791
สงบสติอารมณ์หน่อย คุณชายแท้

165
00:13:33,375 --> 00:13:35,041
คุณล้ําเส้นเกินไปแล้ว

166
00:13:37,125 --> 00:13:40,083
ที่นี่เป็นที่สาธารณะ
เราพูดคุยกันอย่างมีอารยธรรมได้

167
00:13:40,083 --> 00:13:41,833
คุณต้องเคารพเธอหน่อย

168
00:13:44,208 --> 00:13:45,625
ได้ยินผมไหม

169
00:13:54,166 --> 00:13:55,000
ชัดแจ๋วเลย

170
00:13:56,083 --> 00:13:57,583
ทานให้อร่อยนะครับ

171
00:14:13,708 --> 00:14:14,750
ฉันทําอะไรลงไปเนี่ย

172
00:14:16,208 --> 00:14:17,375
ฉันทําอะไรลงไป

173
00:14:18,916 --> 00:14:20,583
ฉันตื่นเต้นมากเลย

174
00:14:21,333 --> 00:14:25,791
ขมับฉันเต้นตุบๆ ฉันรู้สึกได้ถึงกรามที่ขบกันเลย

175
00:14:26,291 --> 00:14:30,458
ฉันหยุดคิดไม่ได้เลยว่า
"กางเกงในฉันจะลอยออกไปในอากาศ"

176
00:14:31,208 --> 00:14:32,958
ฉันจะบ้า

177
00:14:33,791 --> 00:14:36,000
ฉันรู้สึกผิดที่นอกใจเขา

178
00:14:36,583 --> 00:14:39,708
แต่ก็ตื่นเต้นมากด้วยเหมือนกัน

179
00:14:41,625 --> 00:14:42,791
ไปจากปารีสกันเถอะ

180
00:14:43,500 --> 00:14:45,708
ไปปราสาท สปา ที่ไหนก็ได้

181
00:14:45,708 --> 00:14:47,125
สุดสัปดาห์นี้

182
00:14:47,958 --> 00:14:48,833
แค่เราสองคน

183
00:14:50,041 --> 00:14:52,833
ให้เหมือนว่าคนอื่นบนโลกหายไปหมด

184
00:14:53,500 --> 00:14:55,750
- ง่ายๆ แบบนั้นเลย ไม่เตรียมเสื้อผ้าหรือไง
- ที่รัก

185
00:14:55,750 --> 00:14:57,958
เราอยู่ในปารีส เมืองแห่งแฟชั่นนะ

186
00:14:57,958 --> 00:15:00,500
อีกอย่าง ผมว่าคุณต้องใช้กางเกงใน

187
00:15:00,500 --> 00:15:01,791
เอามานะ

188
00:15:05,000 --> 00:15:06,958
ฉันจะบอกสามีฉันว่ายังไง

189
00:15:06,958 --> 00:15:11,000
เราคุยกันว่าจะใช้เวลาสองสามวัน
ที่บ้านตากอากาศในชองติญี

190
00:15:14,041 --> 00:15:17,333
บอกเขาว่าคุณต้องไปทําธุระด่วน

191
00:15:17,333 --> 00:15:19,625
คุณไม่มีเวลาแวะไปที่บ้านนั้นด้วยซ้ํา

192
00:15:22,833 --> 00:15:26,583
จําได้ไหมตอนที่ฉันบอกคุณว่า
ฉันนอนไม่หลับเพราะ...

193
00:15:27,583 --> 00:15:30,166
ฉันกลัวว่าจะพลาดอะไรที่วิเศษไป

194
00:15:32,500 --> 00:15:34,250
ฉันไม่รู้สึกแบบนั้นอีกแล้ว

195
00:15:34,833 --> 00:15:36,041
ตอนนี้ฉันรู้สึกว่า...

196
00:15:37,416 --> 00:15:40,125
ฉันได้สัมผัสทุกอย่าง
ที่เคยต้องการและมากกว่านั้นอีก

197
00:15:41,291 --> 00:15:42,208
เมื่อฉันอยู่กับคุณ

198
00:15:44,083 --> 00:15:46,208
ในโลกนี้มีคนแปดพันล้านคน

199
00:15:47,250 --> 00:15:49,583
แต่เราอยู่นี่แล้ว คุณกับฉัน

200
00:16:01,625 --> 00:16:02,750
ดื่ม

201
00:16:04,875 --> 00:16:09,666
ฉันมาที่นี่เป็นครั้งแรกเมื่อหลายปีก่อน
กับเมียฉัน ในรถไดแอนหก

202
00:16:09,666 --> 00:16:12,625
เรากลายเป็นคนฝรั่งเศสตั้งแต่นั้นมา

203
00:16:12,625 --> 00:16:16,375
กินขนมปังบาแกตต์ทุกวัน ครัวซองต์เป็นมื้อเช้า

204
00:16:16,375 --> 00:16:18,500
และไวน์เบอร์กันดีเมื่อมีเงิน

205
00:16:18,500 --> 00:16:20,375
- มูแลงรูจ...
- ขอลองได้ไหม

206
00:16:20,375 --> 00:16:23,500
- ราตาตูย...
- ถั่วลันเตา...

207
00:16:25,583 --> 00:16:27,166
- "ถั่วลันเตา"
- ใช่

208
00:16:29,625 --> 00:16:31,416
ฉันขอเบิกเงินที่ปล้นล่วงหน้าได้ไหม

209
00:16:31,416 --> 00:16:33,500
- เธอจะเอาไปทําอะไร
- สําหรับสี่วันนี้

210
00:16:33,500 --> 00:16:36,791
มีเทศกาลดนตรีอิเล็กทรอนิกส์สุดเจ๋ง
ในนิวออร์ลีนส์

211
00:16:36,791 --> 00:16:38,416
ฉันอยากไปปาร์ตี้แบบจัดหนัก

212
00:16:38,416 --> 00:16:39,625
ไปนิวออร์ลีนส์เหรอ

213
00:16:39,625 --> 00:16:41,291
เธอรู้ไหมว่านิวออร์ลีนส์อยู่ที่ไหน

214
00:16:42,208 --> 00:16:44,916
ฉันไม่สนว่าจะนั่งรถเมล์ชั่วโมงเดียว
หรือเครื่องบิน 20 ชั่วโมง

215
00:16:44,916 --> 00:16:46,291
ถ้าเหตุผลสมควร

216
00:16:46,875 --> 00:16:49,125
- แล้วเหตุผลที่สมควรนั่นคืออะไร
- เพื่อความสนุก

217
00:16:49,750 --> 00:16:51,916
การผจญภัยไร้สาระที่ไม่รู้ตอนจบ

218
00:16:53,041 --> 00:16:55,958
มากับฉันสิ ปารีส นิวออร์ลีนส์

219
00:16:55,958 --> 00:16:57,333
ฟังดูดีนะ

220
00:17:02,375 --> 00:17:05,458
ไม่ ฉันอยากรู้ว่า
การผจญภัยของฉันจะจบยังไงมากกว่า

221
00:17:05,458 --> 00:17:07,166
น่าเบื่อชะมัด

222
00:17:13,125 --> 00:17:16,000
ถ้าไม่ไปนิวออร์ลีนส์ งั้นเราจะฉลองกันที่ปารีส

223
00:17:16,000 --> 00:17:17,708
มาเปิดแชมเปญฉลองกัน

224
00:17:17,708 --> 00:17:18,625
ใช่แล้ว แชมเปญ

225
00:17:19,416 --> 00:17:21,791
ฉันไม่ชอบแชมเปญขนาดนั้น

226
00:17:28,166 --> 00:17:29,083
ขอโทษที เพื่อน

227
00:17:34,208 --> 00:17:35,416
อร่อยเหาะ

228
00:17:37,791 --> 00:17:38,625
เมียฉันโทรมา

229
00:17:38,625 --> 00:17:41,375
พวกนายเป็นนักเรียนซอร์บอนน์นะ
อย่าพูดภาษาสเปน

230
00:17:42,041 --> 00:17:44,250
- สวัสดี ที่รัก สบายดีไหม
- สวัสดี ดาเมียน

231
00:17:44,750 --> 00:17:47,083
คุณจับได้ว่าผมกําลังดื่มอยู่กับนักเรียน

232
00:17:47,083 --> 00:17:48,916
บนดาดฟ้าในปารีส

233
00:17:48,916 --> 00:17:51,208
โบฮีเมียนสุดๆ นี่นักเรียนของผม

234
00:17:51,208 --> 00:17:53,000
- หวัดดีค่ะ
- สวัสดีค่ะ บองชูร์

235
00:17:58,541 --> 00:18:01,583
ขี้ประจบจริงๆ
เธอบอกว่าการบรรยายของผมเยี่ยมมาก

236
00:18:01,583 --> 00:18:03,541
ทําไมเธอพูดฝรั่งเศสเก่งจัง

237
00:18:03,541 --> 00:18:06,000
ฉันเคยอยู่ที่นี่สองสามเดือนตอนเป็นเด็ก

238
00:18:06,000 --> 00:18:06,958
เจ๋งเป้ง

239
00:18:06,958 --> 00:18:08,875
ตอนนี้ปารีสสวยมาก

240
00:18:09,375 --> 00:18:11,250
โรแมนติกเหมือนเดิมเลย

241
00:18:11,250 --> 00:18:14,166
พอผมจบหลักสูตรแล้ว คุณอยากมา

242
00:18:14,166 --> 00:18:15,625
เจอผมที่นั่นไหม

243
00:18:16,958 --> 00:18:18,541
เหมือนเมื่อ 20 ปีก่อนไง

244
00:18:20,583 --> 00:18:23,208
เราจูบกันที่ชั้นบนสุดของหอไอเฟล

245
00:18:23,208 --> 00:18:25,708
ฉันรู้สึกได้ว่าคุณกลัวความสูงบนนั้น

246
00:18:25,708 --> 00:18:27,291
มันคุ้มกันนะ

247
00:18:30,166 --> 00:18:31,250
ฉันคิดมาตลอด

248
00:18:31,833 --> 00:18:34,291
นี่ไม่ใช่การตัดสินใจที่ง่ายสําหรับฉัน

249
00:18:35,291 --> 00:18:37,500
แต่ฉันคิดว่ามันคงดีที่สุดถ้าเราจะเลิกกัน

250
00:18:44,166 --> 00:18:46,333
ดาเมียน ได้ยินฉันไหม คุณโอเคไหม

251
00:18:46,333 --> 00:18:47,916
ผมได้ยิน ใช่

252
00:18:49,416 --> 00:18:51,708
คุณคิดแบบนั้นก็ไม่เป็นไร ผม...

253
00:18:52,208 --> 00:18:54,375
บางครั้งผมก็คิดแบบนั้น...

254
00:18:55,291 --> 00:18:58,458
มันคงดีถ้าเราห่างกันสักพัก

255
00:18:59,041 --> 00:19:02,083
เปิดมุมมองใหม่ๆ และกลับมามั่นคงกว่าเดิม

256
00:19:02,833 --> 00:19:06,583
ตื่นเต้นกว่าเดิม ใช่ไหม เหมือนเริ่มต้นใหม่ไง

257
00:19:08,958 --> 00:19:11,875
ดาเมียน เราห่างกันมานานเกินไปแล้ว

258
00:19:12,458 --> 00:19:14,625
คุณตระเวนไปเรียนทั่วโลก การสัมมนาของคุณ

259
00:19:14,625 --> 00:19:16,750
งานการกุศลของคุณกับเอ็นจีโอ

260
00:19:19,125 --> 00:19:20,958
ฉันกําลังพูดถึงจุดจบ

261
00:19:27,583 --> 00:19:29,916
ขอโทษนะ ผมอาจจะรับมันไม่ไหว

262
00:19:29,916 --> 00:19:32,625
คุณพูดเสมอว่าผมคือรักแท้ของคุณและ...

263
00:19:32,625 --> 00:19:36,875
และคุุณเป็นของผม
เราพูดแบบนั้นเมื่อสี่หรือห้าเดือนก่อนเอง

264
00:19:36,875 --> 00:19:39,166
คุณอาจเป็นรักแท้ของฉันแต่...

265
00:19:40,125 --> 00:19:42,958
มันไม่ได้หมายความว่าเราจะอยู่ด้วยกันตลอดไป

266
00:19:49,333 --> 00:19:50,333
แต่ว่า...

267
00:19:53,625 --> 00:19:57,291
ถ้าผมเป็นรักแท้ของคุณ
การเลิกกันมันไม่สมเหตุสมผลเลย ที่รัก

268
00:19:58,958 --> 00:20:00,666
อย่าเรียกฉันว่า "ที่รัก"

269
00:20:03,416 --> 00:20:06,875
โอเค คาร์เมน ผมขอโทษ มันติดปากน่ะ

270
00:20:08,666 --> 00:20:11,083
ไม่ต้องโทรหาฉันสักพักนะ

271
00:20:32,500 --> 00:20:34,750
ปารีสทําให้นึกถึงความหลังน่ะ

272
00:20:34,750 --> 00:20:37,125
เราจะไปเที่ยวกัน คุณจะไปไหม

273
00:20:37,125 --> 00:20:39,208
นายอยากให้ฉันลงเอยด้วยการดื่ม

274
00:20:39,208 --> 00:20:42,125
และเต้นกับนักศึกษาปริญญาตรีที่บาร์โคโยตีเหรอ

275
00:20:42,125 --> 00:20:44,583
ไม่ละ ขอบใจ ฉันจะไปเฝ้ากล้องวงจรปิด

276
00:20:45,083 --> 00:20:48,125
ฉันจะอยู่ด้วย
ฉันจะอยู่เป็นเพื่อนคุณระหว่างที่คุณดูกล้อง

277
00:20:48,125 --> 00:20:49,458
- จริงเหรอ
- จริงเหรอ

278
00:20:50,583 --> 00:20:51,416
จริง

279
00:20:52,541 --> 00:20:53,875
- เคย์ล่า
- ใช่

280
00:20:53,875 --> 00:20:56,583
- "ใช่" อะไร
- ใช่ ฉันไปด้วย ไปกันเถอะ

281
00:20:56,583 --> 00:20:58,750
ถ้างั้นก็ไปปาร์ตี้กันเลย

282
00:21:04,625 --> 00:21:06,291
ใช่ ในหนึ่งสัปดาห์

283
00:21:06,291 --> 00:21:07,333
{\an8}(ร้านเช่ารถ)

284
00:21:07,333 --> 00:21:10,083
ร้านเช่ามอเตอร์ไซค์โทรมาไม่หยุดเลย

285
00:21:10,083 --> 00:21:11,958
บอกฉันมาว่านายเอามันไปจอดไว้ไหน

286
00:21:11,958 --> 00:21:13,916
เพื่อน ลืมเรื่องมอเตอร์ไซค์ไปเถอะ

287
00:21:13,916 --> 00:21:16,416
พวกเขาโทรหาฉันทุกวัน ไม่เข้าใจเหรอ

288
00:21:17,083 --> 00:21:19,958
พวกเขาขู่ว่าจะเอาพาสปอร์ตฉันให้ตํารวจ

289
00:21:19,958 --> 00:21:23,375
บรูซ นายกําลังจะขโมยอัญมณีมูลค่า 44 ล้าน

290
00:21:23,375 --> 00:21:25,750
นายเอาพาสปอร์ตปลอมไปเช่ามันมานะ

291
00:21:25,750 --> 00:21:27,083
แต่มันมีรูปของเขา

292
00:21:29,333 --> 00:21:32,125
ถ้าเขามีประวัติ ตํารวจก็ใช้

293
00:21:32,125 --> 00:21:34,000
เทคโนโลยีจดจําใบหน้าจับเขาได้

294
00:21:35,666 --> 00:21:38,458
บอกฉันมาว่ามอเตอร์ไซค์บ้านั่นอยู่ไหน

295
00:21:38,458 --> 00:21:40,041
นายก็เห็นเรื่องแชมเปญแล้ว

296
00:21:40,041 --> 00:21:44,625
เบอร์ลินจะทํายังไง
ถ้าเขารู้ว่าตํารวจกําลังตามหาหน้าฉันอยู่

297
00:21:44,625 --> 00:21:46,625
ฉันจบเห่แน่

298
00:21:48,250 --> 00:21:49,750
ถ้างั้นเราก็ซวยแล้ว

299
00:21:50,666 --> 00:21:52,666
อดีตนักโทษของบาทหลวงเอามันไป

300
00:21:52,666 --> 00:21:54,083
ว่าไงนะ

301
00:22:41,666 --> 00:22:43,000
ฉันเอาพิซซ่ามาให้

302
00:22:44,458 --> 00:22:47,416
ไม่ใส่ปลากะตัก และเบอร์กันดีหนึ่งขวด
ฉันรู้ว่าคุณชอบ

303
00:22:50,500 --> 00:22:51,708
ก็ได้

304
00:22:55,916 --> 00:22:58,458
คุณไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่คุยกับภรรยาคุณ

305
00:22:58,458 --> 00:23:00,708
- ทะเลาะกันเหรอ
- ประมาณนั้น

306
00:23:00,708 --> 00:23:02,708
พูดให้ถูกคือเขาทิ้งฉันไป

307
00:23:05,125 --> 00:23:06,208
ยินดีต้อนรับเข้าแก๊ง

308
00:23:08,666 --> 00:23:10,291
อย่าคิดมากเลย

309
00:23:11,708 --> 00:23:13,583
ทุกความสัมพันธ์มีวันสิ้นสุด

310
00:23:14,208 --> 00:23:16,625
ความสัมพันธ์ก็เหมือนช่วงเวลาดีๆ หนึ่งหยิบมือ

311
00:23:16,625 --> 00:23:18,416
ในหายนะครั้งใหญ่

312
00:23:21,708 --> 00:23:22,750
เหมือนไททานิค

313
00:23:23,833 --> 00:23:25,208
ไททานิคมันทําไม

314
00:23:26,000 --> 00:23:28,666
ไททานิค นั่นคือความรัก

315
00:23:30,166 --> 00:23:32,666
เริ่มจากการเต้นรําในงานเลี้ยง

316
00:23:33,166 --> 00:23:35,208
แล้วจู่ๆ ก็ไปอยู่ในร่องลึกมาเรียนา

317
00:23:36,166 --> 00:23:38,083
มีเพียงไม้กระดานแผ่นเดียวที่จะช่วยชีวิตได้

318
00:23:38,083 --> 00:23:40,083
คนใดคนหนึ่งเกาะมันไว้ ตัวหนาวสั่น

319
00:23:40,083 --> 00:23:42,458
ในขณะที่อีกคนจมดิ่งสู่ก้นทะเลลึก

320
00:23:43,041 --> 00:23:46,708
มื้อเย็น โรแมนติก มีอะไรกันในรถ

321
00:23:47,291 --> 00:23:48,875
มือบนกระจกที่เป็นฝ้า

322
00:23:48,875 --> 00:23:52,291
นั่นคือช่วงเวลาที่ดีในหายนะครั้งใหญ่

323
00:23:52,291 --> 00:23:55,083
เธอพูดจาเหมือนแม่ม่ายวัย 50
ที่มีไส้เลื่อนสองข้างเลย

324
00:23:57,333 --> 00:23:59,166
เขาทําให้เธอเจ็บขนาดนั้นเลยเหรอ

325
00:24:01,833 --> 00:24:02,833
นิดหน่อย

326
00:24:03,916 --> 00:24:05,625
ฉันคิดว่านั่นคือสิ่งที่ฉันได้จากมัน

327
00:24:05,625 --> 00:24:07,375
ความเจ็บปวดแลกกับสติปัญญา

328
00:24:08,458 --> 00:24:12,416
และเมื่อรู้แบบนั้นแล้ว ถ้ารอดจากไททานิคได้
เราก็ไม่ต้องกลับไปที่นั่นอีก

329
00:24:12,416 --> 00:24:16,083
ไม่ นั่นไม่ใช่ปัญญา นั่นคือการยอมแพ้

330
00:24:16,750 --> 00:24:17,708
ฉันจะไม่ยอมแพ้

331
00:24:17,708 --> 00:24:19,458
ฉันจะกลับไปสเปน

332
00:24:19,458 --> 00:24:22,125
และเตือนความจําเขาว่า
ทําไมฉันถึงเป็นรักแท้ของเขา

333
00:24:22,125 --> 00:24:24,125
ฉันมีคําแนะนําแค่ข้อเดียว

334
00:24:24,875 --> 00:24:27,500
ดูให้แน่ใจว่าเธออยู่คนเดียวตอนคุณโผล่ไป

335
00:24:28,541 --> 00:24:30,583
เธอพยายามพูดเรื่องอะไร

336
00:24:31,166 --> 00:24:32,166
ฟังนะ ดาเมียน

337
00:24:33,500 --> 00:24:37,000
ไม่ว่าความสัมพันธ์ของคุณจะเคยดีแค่ไหน
มันจืดจางไปแล้ว

338
00:24:37,000 --> 00:24:38,458
ภรรยาของคุณก้าวต่อไปแล้ว

339
00:24:39,250 --> 00:24:42,125
เธอต้องหยุดรู้สึกผิด
เพื่อจะได้มีความสุขกับรักครั้งใหม่

340
00:24:42,125 --> 00:24:44,041
เธอถึงได้บอกเลิกคุณทางโทรศัพท์

341
00:24:45,208 --> 00:24:49,458
ฉันหวังว่าตัวเองจะคิดผิด แต่ถ้าไม่
ก็อย่างที่บอกไป ยินดีต้อนรับเข้าแก๊ง

342
00:24:51,625 --> 00:24:54,958
ดูกล้องต่อไปและกินพิซซ่าซะ
ฉันต้องใช้ความคิดสักหน่อย

343
00:25:25,291 --> 00:25:26,833
ฉันชอบที่นี่มากเลย

344
00:25:28,625 --> 00:25:30,166
มันทําให้ฉันรู้สึกสงบ

345
00:25:32,500 --> 00:25:35,833
มีหลายที่ในปารีสที่ฉันอยากพาคุณไป

346
00:25:35,833 --> 00:25:37,833
สวนญี่ปุ่นบางแห่ง

347
00:25:37,833 --> 00:25:41,000
ที่คุณหลงทางและลืมทุกอย่างไปได้

348
00:25:41,791 --> 00:25:43,125
และตลาดบาร์เบส

349
00:25:43,125 --> 00:25:45,625
ที่ชาวไร่เอาไวน์ชั้นดีมาขาย

350
00:25:45,625 --> 00:25:47,791
และชีสอาร์ทิซานอล คุณชอบชีสไหม

351
00:25:47,791 --> 00:25:49,458
ผมตายเพื่อชีสได้เลย

352
00:25:52,250 --> 00:25:54,458
บางครั้งพวกเขาก็เอาแกะมาด้วยนะ

353
00:25:56,666 --> 00:25:59,125
อ๋อ แล้วก็มีร้านกาแฟที่นึง ร้านกาแฟเก่าๆ

354
00:26:00,583 --> 00:26:02,541
กาแฟของพวกเขารสชาติเลอเลิศ

355
00:26:02,541 --> 00:26:03,958
มันสวยมาก

356
00:26:03,958 --> 00:26:07,958
มีเก้าอี้โบราณและเคาน์เตอร์นิเกิล

357
00:26:08,791 --> 00:26:10,333
ผมชอบที่แบบนั้น

358
00:26:11,458 --> 00:26:14,708
ทุกครั้งที่ไปมาดริดผมจะกลับไปที่เดิมตลอด

359
00:26:14,708 --> 00:26:16,666
คาเฟ่บัวโนสไอเรส

360
00:26:16,666 --> 00:26:19,708
"เมล็ดกาแฟบราซิลที่คั่วเอง"

361
00:26:26,000 --> 00:26:26,875
ซีโมน

362
00:26:27,583 --> 00:26:29,666
คุณคิดว่าจะอยู่ที่นี่ต่อได้ไหม

363
00:26:36,958 --> 00:26:38,208
ผมอยู่ได้ตลอดไป

364
00:26:39,916 --> 00:26:41,208
ผมทิ้งทุกอย่างไว้ข้างหลังได้

365
00:26:41,791 --> 00:26:43,625
บ้านของผม งาน เพื่อนฝูง...

366
00:26:46,291 --> 00:26:49,500
ผมจะต้องการมันไปทําไม
ถ้าได้ใช้ชีวิตกับคุณในปารีส

367
00:26:51,000 --> 00:26:52,125
คุณพูดจริงเหรอ

368
00:26:53,541 --> 00:26:54,833
แน่นอน

369
00:26:57,500 --> 00:26:58,375
ฉันชอบนะ

370
00:27:08,375 --> 00:27:10,958
(ฟรองซัวส์)

371
00:27:11,750 --> 00:27:12,708
ฟรองซัวส์โทรมา

372
00:27:13,791 --> 00:27:15,500
คุณจะรังเกียจไหม

373
00:27:15,500 --> 00:27:17,041
ไม่ ไม่อยู่แล้ว

374
00:27:21,083 --> 00:27:22,250
ฟรองซัวส์

375
00:27:22,750 --> 00:27:24,958
คามิลล์ คุณเดินทางคนเดียวเหรอ

376
00:27:28,291 --> 00:27:31,083
คุณเปิดอีเมลทิ้งไว้ในแล็ปท็อป

377
00:27:31,875 --> 00:27:35,333
วันนี้ผมเครียดมากเพราะผมต้องรับ

378
00:27:35,333 --> 00:27:37,125
อัญมณีสําหรับงานประมูลและ...

379
00:27:39,083 --> 00:27:43,916
ผมแวะไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่บ้าน
และเจอแล็ปท็อปของคุณเปิดอยู่

380
00:27:45,208 --> 00:27:46,916
ผมอ่านจดหมายรักของคุณ

381
00:27:48,083 --> 00:27:51,416
เขาทําให้คุณรู้สึกถึงสิ่งที่ไม่เคยรู้สึกมาหลายปี

382
00:27:52,833 --> 00:27:58,166
เพลงที่คุณส่งให้เขาเป็นเพลงเดียวกับที่เราฟัง

383
00:28:00,041 --> 00:28:04,500
จากที่ผมเห็น
พวกคุณไปเที่ยวเล่นที่เดียวกับที่เราไป

384
00:28:04,500 --> 00:28:08,708
แล้วผมก็อ่านชื่อเขา
"คุณมาร์ติเนซ ผู้เชี่ยวชาญศิลปะ"

385
00:28:08,708 --> 00:28:11,458
หนุ่มสเปนที่ร้านอาหาร

386
00:28:12,250 --> 00:28:13,208
ฟรองซัวส์

387
00:28:14,000 --> 00:28:16,166
ฉันอธิบายได้ ตกลงไหม

388
00:28:24,750 --> 00:28:26,125
เขาอ่านข้อความของเรา

389
00:28:26,833 --> 00:28:28,000
เขาเห็นทุกอย่างแล้ว

390
00:28:29,583 --> 00:28:31,000
ฉันต้องคุยกับเขา

391
00:28:32,125 --> 00:28:34,666
ขอเวลาฉันตามลําพังสักพักได้ไหม

392
00:28:34,666 --> 00:28:38,250
ได้อยู่แล้ว อยากให้ผมกลับมาเมื่อไหร่ก็บอกนะ

393
00:28:45,916 --> 00:28:47,500
ชายแท้

394
00:28:48,000 --> 00:28:50,416
แท้ถึงใจพอหรือยัง

395
00:28:51,166 --> 00:28:53,500
มาดูกันว่าตอนนี้ใครล้ําเส้นใคร

396
00:29:13,791 --> 00:29:15,166
- อรุณสวัสดิ์
- อรุณสวัสดิ์

397
00:29:15,166 --> 00:29:17,541
สวัสดี อยากเล่นไพ่ไหม

398
00:29:17,541 --> 00:29:21,291
ผมก็อยากเล่นไพ่กับพวกคุณนะครับ

399
00:29:21,291 --> 00:29:23,625
แต่ผมเหนื่อยกับความรักมากเกินไป

400
00:29:23,625 --> 00:29:26,083
และผมรู้สึกอยากวิ่ง

401
00:29:26,083 --> 00:29:27,750
งั้นก็วิ่งเลย

402
00:29:27,750 --> 00:29:29,666
- วิ่งเลย พ่อหนุ่ม
- ลาก่อน

403
00:29:29,666 --> 00:29:30,625
ลาก่อน

404
00:29:31,208 --> 00:29:33,375
น่ารักจริงๆ

405
00:30:04,041 --> 00:30:07,250
เข้ามาสิ มันเป็นห้องปลอดบุหรี่
แต่ฉันกลับมาสูบบุหรี่อีกแล้ว

406
00:30:10,541 --> 00:30:11,625
เธอพูดถูก

407
00:30:11,625 --> 00:30:13,416
เมียฉันมีชู้

408
00:30:13,416 --> 00:30:15,666
มีบางอย่างที่ฉันพลาดไป

409
00:30:15,666 --> 00:30:17,541
เขาไปเซบีญาตอนสัปดาห์ศักดิ์สิทธิ์

410
00:30:17,541 --> 00:30:21,250
เขาบอกว่าจะไปดูขบวนแห่กับเพื่อนๆ

411
00:30:21,250 --> 00:30:24,791
แต่ดูสิ เขาแต่งตัวเหมือนจะไปดูโอเปร่า

412
00:30:24,791 --> 00:30:27,125
ฉันคิดว่าผมเขาสีบลอนด์สว่างขึ้น

413
00:30:27,125 --> 00:30:29,333
รูปนี้ที่เขาถ่ายกับเพื่อน มันไม่ใช่รูปที่ถ่ายเอง

414
00:30:29,333 --> 00:30:32,666
หมายความว่าไงน่ะเหรอ
มีคนอื่นอยู่กับพวกเขาไง

415
00:30:34,500 --> 00:30:37,666
ช่วงฤดูร้อน เขาไปเยี่ยมแม่ที่บ้านริมทะเล

416
00:30:37,666 --> 00:30:39,750
คาร์เมนใส่ชุดว่ายน้ําเต็มตัวมาตลอด

417
00:30:39,750 --> 00:30:42,500
ห้าปีก่อน สี่ปีก่อน สามปีก่อน...

418
00:30:42,500 --> 00:30:45,250
ฤดูร้อนปีนี้ฉันไม่ได้ไปด้วยและเขาใส่ชุดบิกินี่

419
00:30:45,250 --> 00:30:48,708
นุ่งโสร่ง ทําถึงขั้นเหน็บดอกไม้บ้าๆ ไว้ข้างหู

420
00:30:48,708 --> 00:30:52,375
ใครแต่งตัวเหมือนชาวฮาวาย
ไปเล่นเกมเศรษฐีกับแม่บ้าง

421
00:30:53,666 --> 00:30:57,083
อาทิตย์นั้นเขาลืมส่งข้อความ
มาบอกราตรีสวัสดิ์ฉันสองครั้ง

422
00:30:57,083 --> 00:31:01,333
เธออาจจะคิดว่า "ดาเมียนบ้าไปแล้ว"
แต่เราทําแบบนั้นมาตลอด 20 ปี

423
00:31:01,333 --> 00:31:05,250
ปีที่แล้วเขาโพสต์ทุกอย่างที่ทําบนเฟซบุ๊ก

424
00:31:05,250 --> 00:31:08,833
และคนชื่อ "แจ็กคัล 70"

425
00:31:08,833 --> 00:31:11,666
กดถูกใจทุกโพสต์ของเขา

426
00:31:11,666 --> 00:31:13,541
ถูกใจแล้ว ถูกใจอีก

427
00:31:13,541 --> 00:31:15,833
{\an8}วันหนึ่ง หมอนั่นคอมเมนต์รูปด้วยอิโมจิไฟ

428
00:31:16,416 --> 00:31:20,583
ผู้ใช้แจ็กคัล 70 คอมเมนต์อิโมจิไฟ

429
00:31:20,583 --> 00:31:23,666
แล้วดูนี่สิ เราใช้โทรศัพท์โปรโมชั่นครอบครัว

430
00:31:23,666 --> 00:31:26,583
ในช่วงสิบเดือนที่ผ่านมา
มีเบอร์ใหม่ที่โทรเข้าออกต่อเนื่อง

431
00:31:26,583 --> 00:31:29,500
ฉันคิดว่าเป็นญาติคนนึงของเขา
เขามีญาติเยอะมาก

432
00:31:29,500 --> 00:31:32,208
แต่เรื่องนี้ทําให้ฉันคิดได้

433
00:31:32,208 --> 00:31:34,250
เขาโทรไปเบอร์นั้นตอนที่ฉันไม่อยู่

434
00:31:34,250 --> 00:31:39,041
ตั้งแต่มกราถึงมีนา
และกรกฎาถึงกันยา เขาไม่โทร

435
00:31:39,041 --> 00:31:43,000
แต่วันที่ 13 ตุลาคม เวลา 20:16 น.

436
00:31:43,000 --> 00:31:46,208
เขาโทรคุยกับเบอร์นั้น 47 นาที

437
00:31:47,250 --> 00:31:51,666
มันคงไม่แปลกถ้าฉันไม่ได้ขึ้นเครื่องมาปารีส
ตอนสองทุ่มของวันนั้น

438
00:31:52,416 --> 00:31:54,416
เขาไปส่งฉันที่สนามบิน

439
00:31:56,458 --> 00:32:00,500
เขาทิ้งฉันเหมือนหมาแล้วโทรไปเบอร์บ้านั่น

440
00:32:02,041 --> 00:32:04,291
และนี่คือหลักฐานที่ชี้ขาด

441
00:32:04,291 --> 00:32:07,250
คืนนั้นฉันได้รับข้อความแจ้งว่า

442
00:32:08,458 --> 00:32:11,291
มีการเรียกเก็บเงินจากบัตรเครดิต 178 ยูโร

443
00:32:11,291 --> 00:32:13,208
ฉันหาข้อมูลในอินเทอร์เน็ต

444
00:32:14,083 --> 00:32:15,291
มันเป็นร้านอาหาร

445
00:32:16,916 --> 00:32:18,291
"ดอกไม้ของแจ็กคัล"

446
00:32:18,291 --> 00:32:20,333
แจ็กคัล อีกครั้ง

447
00:32:20,333 --> 00:32:22,916
รู้ไหมว่าในเม็กซิโก "แจ็กคัล" หมายถึงอะไร

448
00:32:23,583 --> 00:32:26,041
"ผู้ชายดุดันที่มีอารมณ์ทางเพศสูง"

449
00:32:27,916 --> 00:32:31,708
ใครที่ไหนจะใช้เงิน 178 ยูโร
ในร้านอาหารเม็กซิกัน

450
00:32:34,166 --> 00:32:36,375
ที่นั่นต้องมีเตกีลากับแจ็กคัลตัวโตแน่

451
00:32:36,375 --> 00:32:37,791
พอได้แล้ว

452
00:32:42,583 --> 00:32:44,625
- เธอมาที่นี่ทําไม
- เครื่องเพชรมาถึงแล้ว

453
00:32:44,625 --> 00:32:46,791
- วันนี้วันอะไร
- วันจันทร์

454
00:32:46,791 --> 00:32:49,000
แต่นั่นไม่ใช่เรื่องที่สําคัญที่สุด

455
00:32:49,000 --> 00:32:51,166
เครื่องเพชรจะถูกประเมินราคาวันพรุ่งนี้

456
00:32:51,166 --> 00:32:53,708
วันพุธจะมีการแถลงข่าว

457
00:32:53,708 --> 00:32:54,958
เราไม่ได้วางแผนไว้

458
00:32:54,958 --> 00:32:56,958
วันถัดไปคือวันประมูล

459
00:32:57,458 --> 00:32:59,666
เราต้องขโมยมันวันนี้ คืนนี้

460
00:33:01,666 --> 00:33:03,000
เบอร์ลินอยู่ไหน

461
00:33:07,375 --> 00:33:09,833
รอย

462
00:33:09,833 --> 00:33:12,000
ฉันมีข่าวดี รอย

463
00:33:12,500 --> 00:33:14,250
เธออยากให้ฉันอยู่ที่ปารีส

464
00:33:14,250 --> 00:33:16,083
สามีเธอรู้เรื่องเราแล้ว

465
00:33:16,083 --> 00:33:19,000
เธอยังติดลมจากการร่วมรักอยู่เลย
ตอนที่เขาโทรมา

466
00:33:19,708 --> 00:33:22,458
คุณหมายถึงคุณโปลิญักจากสถาบันประมูลเหรอ

467
00:33:22,458 --> 00:33:23,958
ลืมเรื่องงานประมูลไปซะ

468
00:33:23,958 --> 00:33:27,708
ฉันพูดถึงเรื่องส่วนตัว ลืมเรื่องงานได้แล้ว

469
00:33:27,708 --> 00:33:31,083
หมอนั่นเพิ่งอ่านจดหมายรักของเรา

470
00:33:32,583 --> 00:33:36,750
ตอนนี้ฉันแค่ต้องอ้าแขน
รอให้เขาผลักไสเธอมาหาฉัน

471
00:33:36,750 --> 00:33:40,083
ฉันอาจจะยืดเวลาพักผ่อน
ช่วงสุดสัปดาห์ออกไป รอย

472
00:33:40,083 --> 00:33:41,166
ไม่ได้

473
00:33:41,166 --> 00:33:43,333
เราต้องขโมยเครื่องเพชรวันนี้

474
00:33:44,041 --> 00:33:44,875
ทําไมต้องเป็นวันนี้

475
00:33:45,666 --> 00:33:48,958
อัญมณีชิ้นสุดท้ายมาถึงแล้ว
มงกุฎเพชรของเอเลน่าแห่งซาวอย

476
00:33:48,958 --> 00:33:51,250
เครื่องเพชรจะถูกเอาออกไปประเมินราคาพรุ่งนี้

477
00:33:51,250 --> 00:33:53,666
จากนั้นจะมีการถ่ายภาพกับสื่อ

478
00:33:55,166 --> 00:33:56,791
เราต้องขโมยมันคืนนี้

479
00:33:56,791 --> 00:33:59,041
ฉันต้องวางสายก่อน แต่ฉันจะไป

480
00:34:12,625 --> 00:34:13,958
ฉันขอโทษ ที่รัก

481
00:34:13,958 --> 00:34:16,916
ไม่ ผมต่างหากที่ต้องขอโทษ
คุณรู้สึกยังไงบ้าง

482
00:34:17,500 --> 00:34:19,000
ฉันสงสารเขามาก

483
00:34:19,583 --> 00:34:21,291
ผมลองมองในมุมของเขาแล้ว

484
00:34:22,291 --> 00:34:23,333
เขาน่าสงสารมาก

485
00:34:23,333 --> 00:34:24,458
เขาตกใจมาก

486
00:34:26,750 --> 00:34:28,500
มันเจ็บปวดสําหรับเราทั้งคู่

487
00:34:28,500 --> 00:34:30,541
ผมขอถามได้ไหมว่า...

488
00:34:31,666 --> 00:34:33,000
คุณเล่าอะไรให้เขาฟัง

489
00:34:33,000 --> 00:34:33,916
ทุกอย่าง

490
00:34:36,500 --> 00:34:39,125
ว่าเราเดินทอดน่องไปตามริมฝั่งแม่น้ําแซน

491
00:34:41,541 --> 00:34:43,958
เราขับเวสป้าไปตามถนน

492
00:34:44,625 --> 00:34:46,500
จูบกันทุกครั้งที่เจอสัญญาณไฟ

493
00:34:50,125 --> 00:34:53,125
ฉันเล่าว่าคุณทํามาร์การิต้ารสชาติดีที่สุดในปารีส

494
00:34:55,250 --> 00:34:56,458
เราไม่ได้นอน

495
00:34:57,666 --> 00:34:59,916
ใช้เวลาทั้งคืนร่วมรักกัน

496
00:35:01,333 --> 00:35:03,375
แล้วเขาว่ายังไง

497
00:35:04,250 --> 00:35:05,750
เขาเองก็คงทําแบบเดียวกัน

498
00:35:06,333 --> 00:35:08,875
เมื่อเราตกอยู่ในห้วงความรักหัวปักหัวปํา

499
00:35:09,708 --> 00:35:11,333
เราก็ทําอะไรไม่ได้

500
00:35:13,250 --> 00:35:15,500
และถ้าฉันรู้สึกแบบนั้น ฉันก็ควรได้สัมผัสมัน

501
00:35:15,500 --> 00:35:18,250
แล้วมันหมายความว่ายังไง

502
00:35:18,250 --> 00:35:20,333
ไม่รู้สิ ฉันเดาว่า...

503
00:35:21,625 --> 00:35:24,416
เขาหมายความว่าเขาจะไม่ขัดขวางเรา

504
00:35:24,416 --> 00:35:26,041
เขาเป็นคนดีจริงๆ

505
00:35:30,958 --> 00:35:32,875
เขาบอกว่าอยากเจอคุณ

506
00:35:33,666 --> 00:35:36,041
ฟรองซัวส์อยากเจอผมเหรอ

507
00:35:37,041 --> 00:35:38,583
ใช่ ฟรองซัวส์

508
00:35:43,416 --> 00:35:46,458
ตอนนี้เขารู้แล้วว่าคุณคือคนที่เจอในร้านอาหาร

509
00:35:46,458 --> 00:35:49,041
เขารู้สึกแย่ที่เรียกคุณว่า "ชายแท้" และ...

510
00:35:49,750 --> 00:35:50,791
เขาอยากขอโทษคุณ

511
00:35:52,875 --> 00:35:56,333
ว้าว ฟรองซัวส์ใจกว้างจริงๆ

512
00:35:56,333 --> 00:36:01,791
ไม่ใช่ทุกคนที่จะยอมให้เมีย
ทิ้งไปหาผู้ชายคนอื่นแบบนั้น

513
00:36:08,541 --> 00:36:09,500
มานี่สิ

514
00:36:15,791 --> 00:36:16,916
ที่รัก

515
00:36:18,416 --> 00:36:19,625
มันไม่ใช่การเลือก

516
00:36:20,500 --> 00:36:23,083
ฉันขอโทษถ้าทําให้คุณเข้าใจผิด แต่...

517
00:36:24,416 --> 00:36:26,500
ฉันไม่ได้คิดจะทิ้งฟรองซัวส์ไป

518
00:36:27,750 --> 00:36:31,416
เราแต่งงานกันมาแปดปีแล้ว
เขาเป็นเพื่อนร่วมเดินทางของฉัน

519
00:36:35,416 --> 00:36:37,375
พูดตามตรง คุณทําให้ผมเข้าใจผิดจริงๆ

520
00:36:38,916 --> 00:36:42,500
ผมเป็นอะไรในความสัมพันธ์นี้ ผมไม่เข้าใจเลย

521
00:36:42,500 --> 00:36:44,458
คุณคือความลุ่มหลงของฉัน

522
00:36:45,250 --> 00:36:47,250
ความมัวเมาของฉัน

523
00:36:47,250 --> 00:36:50,416
ความรู้สึกของดอกไม้ไฟในตอนแรกเริ่ม

524
00:36:51,000 --> 00:36:55,041
ฉันก็รู้สึกแบบนั้นกับเขาเหมือนกัน
จากนั้นความรักของเราก็มั่นคงยิ่งขึ้น

525
00:36:55,958 --> 00:36:57,875
ฉันคิดว่าฉันปล่อยมือจากมันไม่ได้

526
00:37:00,291 --> 00:37:01,875
รู้ไหมว่าเขาพูดอะไร

527
00:37:03,750 --> 00:37:06,708
เขาใช้เวลาสามสัปดาห์ที่ผ่านมาคิดเรื่องการมีลูก

528
00:37:08,708 --> 00:37:10,041
บังเอิญแฮะ

529
00:37:11,458 --> 00:37:15,125
และฉันต้องมาค้นพบความรักเร่าร้อนที่รู้สึกกับคุณ...

530
00:37:16,666 --> 00:37:18,875
ในช่วงเวลานี้ของชีวิตเราพอดี

531
00:37:19,541 --> 00:37:21,375
ฉันเฝ้าถามเขาเรื่องนั้นมาหลายปี

532
00:37:22,291 --> 00:37:24,125
มันไม่เคยถึงเวลาที่เหมาะสมเลย

533
00:37:24,708 --> 00:37:28,458
และทันทีที่เขาตัดสินใจ ฉันก็ตกหลุมรักคุณ

534
00:37:32,291 --> 00:37:33,750
ทุกอย่างจะเรียบร้อย

535
00:37:33,750 --> 00:37:36,583
แต่ทั้งหมดทําให้ผมตั้งตัวไม่ทันนิดหน่อย

536
00:37:36,583 --> 00:37:39,416
ผมต้องทําความเข้าใจมัน คุณพักผ่อนเถอะ

537
00:37:39,416 --> 00:37:41,625
เราไม่ได้นอนมาหลายคืนแล้ว

538
00:37:41,625 --> 00:37:46,666
ผมคิดว่ามันคงจะดี
ถ้าผมได้ใช้เวลาตามลําพัง ตกลงไหม และ...

539
00:37:49,208 --> 00:37:52,125
คุณจะว่าอะไรไหม ถ้าคืนนี้ผมจะไปค้างที่อื่น

540
00:37:52,708 --> 00:37:54,708
ไม่อยู่แล้วค่ะ ได้เลย

541
00:38:01,166 --> 00:38:02,208
เดี๋ยวก่อน

542
00:38:04,166 --> 00:38:05,291
พรุ่งนี้กินมื้อเช้ากันไหม

543
00:38:06,833 --> 00:38:07,958
แน่นอน

544
00:38:26,166 --> 00:38:27,083
(รร. เลอเรฟดอร์)

545
00:38:31,250 --> 00:38:32,250
หวัดดี รอย

546
00:38:33,791 --> 00:38:36,750
- ฉันกําลังไป เป็นยังไงบ้าง
- ดีครับ

547
00:38:37,500 --> 00:38:41,208
ดาเมียนประหม่านิดหน่อย
เขาบอกว่าเขาโทรไปแต่คุณไม่รับสาย

548
00:38:41,791 --> 00:38:44,416
แต่ถ้าคุณกําลังมาก็ช่างเถอะ

549
00:38:46,666 --> 00:38:47,500
คุณโอเคไหม

550
00:38:48,208 --> 00:38:51,416
ที่จริง ไม่ รอย ไม่ ฉันไม่โอเค

551
00:38:51,916 --> 00:38:53,833
ฉันเป็นตัวสํารอง

552
00:38:53,833 --> 00:38:57,458
เธอบอกว่ารักฉัน แต่จะอยู่กับสามี

553
00:38:57,458 --> 00:38:58,875
นายเข้าใจไหม

554
00:38:58,875 --> 00:39:00,666
- แปลกจัง
- ไม่บอกก็รู้

555
00:39:00,666 --> 00:39:04,500
เธอบอกว่าฉันคือความลุ่มหลงของเธอ
คือดอกไม้ไฟ

556
00:39:04,500 --> 00:39:06,250
แต่เขาเป็นเพื่อนเดินทางของเธอ

557
00:39:06,250 --> 00:39:08,333
งั้นก็ให้เขาถือกระเป๋าให้เราสิ

558
00:39:09,250 --> 00:39:12,250
ฉันเคยเป็นตัวสํารอง

559
00:39:12,250 --> 00:39:17,083
เป็นความสวยงามของการลวงหลอก
เทียบอะไรไม่ติดกับสามีของเธอ

560
00:39:17,083 --> 00:39:19,208
แต่ตอนนี้ฉันกลายมาเป็นหุ่นเชิด

561
00:39:19,208 --> 00:39:23,333
คนที่ได้รับความกรุณา พระเจ้า
ไม่มีคําไหนทุเรศกว่านี้อีกแล้ว

562
00:39:23,333 --> 00:39:27,041
เขาเปิดไฟเขียวให้ฉันมีเพศสัมพันธ์กับเมียตัวเอง

563
00:39:27,041 --> 00:39:29,416
ไอ้พวกคู่รักแบบเปิดน่าขยะแขยง

564
00:39:29,416 --> 00:39:31,208
และอิสระทางเพศของฝรั่งเศสเฮงซวย

565
00:39:33,166 --> 00:39:34,625
ครับ

566
00:39:36,291 --> 00:39:39,500
คุณบอกว่าการแยกเรื่องส่วนตัว
กับเรื่องงานเป็นเรื่องสําคัญ

567
00:39:39,500 --> 00:39:42,125
และตอนนี้ทุกอย่างปนเปกันไปหมด เพราะงั้น...

568
00:39:43,958 --> 00:39:45,375
พยายามลืมเธอซะเถอะครับ

569
00:39:47,291 --> 00:39:48,583
ลืมเธอเหรอ

570
00:39:50,416 --> 00:39:51,708
มันสายไปแล้ว รอย

571
00:39:51,708 --> 00:39:54,916
ฉันเจอเธอเมื่อ 15 วันก่อน
ผู้หญิงคนนั้นเป็นโลกทั้งใบของฉัน

572
00:39:54,916 --> 00:39:57,458
และฉันยังไม่ได้เล่าส่วนที่แย่ที่สุด

573
00:39:57,458 --> 00:39:59,541
ตอนนี้เธอบอกว่าเธอกําลังจะมีลูก

574
00:40:00,125 --> 00:40:02,458
- คุณทําเธอท้องเหรอ
- ไม่ รอย

575
00:40:03,250 --> 00:40:08,041
เธออยากมีลูกมาหลายปี
แต่สามีเธอบอกว่าเวลาไม่เหมาะ

576
00:40:08,041 --> 00:40:10,208
และตอนนี้ไอ้สารเลวนั่น

577
00:40:10,208 --> 00:40:13,125
อยากมีลูกเพื่อรั้งให้เธออยู่กับเขา

578
00:40:13,125 --> 00:40:14,875
ไอ้จอมเสแสร้งนั่น

579
00:40:14,875 --> 00:40:17,375
ต้องเลือดเย็นแค่ไหนถึงใช้เด็กเป็นเครื่องมือ

580
00:40:17,375 --> 00:40:21,125
หมอนั่นถือไพ่ใจกว้างแล้วเปิดไพ่ตัวอ่อนบนโต๊ะ

581
00:40:21,125 --> 00:40:22,750
เป็นไพ่ตาย

582
00:40:22,750 --> 00:40:26,333
ไม่มีทางที่ฉันจะปล่อยให้เธอ
อยู่กับคนห่วยๆ แบบนั้นแน่

583
00:40:27,375 --> 00:40:28,458
ฟังให้ดีนะ

584
00:40:28,458 --> 00:40:32,333
ไปเอาอะซิโตนกับน้ํายาฟอกขาวมา
เราจะทําคลอโรฟอร์มกัน

585
00:40:32,333 --> 00:40:35,833
ไอ้งั่งโปลิญักไม่รู้ว่าเขากําลังเล่นตลกใครอยู่

586
00:40:37,041 --> 00:40:39,166
เขาคิดว่ามันเป็นเกม

587
00:40:39,166 --> 00:40:42,291
แต่เขากําลังจะ
โดนระเบิด 300 เมกะตันเล่นงาน

588
00:40:49,708 --> 00:40:50,833
เวรแล้ว

589
00:42:22,916 --> 00:42:24,916
คําบรรยายโดย พิมพ์กมล บัวหลวง