1
00:00:07,799 --> 00:00:11,512
(องก์ที่สอง)

2
00:00:38,121 --> 00:00:39,623
แอบถ่ายรูปฉันเหรอ

3
00:00:41,250 --> 00:00:42,292
ผม…

4
00:00:42,376 --> 00:00:44,586
- รู้สึกว่าคุณทำนะ
- ขอโทษ

5
00:00:44,670 --> 00:00:46,463
แต่เห็นแค่เงาข้างหลังกับมหาสมุทร

6
00:00:46,547 --> 00:00:47,631
แค่เงา

7
00:00:49,633 --> 00:00:50,634
งั้นเหรอ

8
00:00:51,802 --> 00:00:57,641
ใช่ คือแสงทองริมไล้อยู่รอบตัวคุณ

9
00:01:00,435 --> 00:01:02,813
รู้ใช่ไหมว่าตรงนี้คือทะเลเมดิเตอร์เรเนียน

10
00:01:05,065 --> 00:01:06,817
ทำไมถึงพูดว่าเป็นมหาสมุทร

11
00:01:08,318 --> 00:01:09,403
เพราะมันเป็นทะเล

12
00:01:12,573 --> 00:01:13,782
รู้ว่าเป็นทะเล

13
00:01:15,367 --> 00:01:16,952
งั้นพูดเรื่อง…

14
00:01:18,704 --> 00:01:21,999
แสงทองอะไรนี่ของเธอหน่อยสิ

15
00:01:22,916 --> 00:01:25,961
มันแสงเรืองเหมือน… เหมือนออร่า

16
00:01:26,545 --> 00:01:27,546
ออร่าเหรอ

17
00:01:30,132 --> 00:01:31,133
ใช่

18
00:01:34,094 --> 00:01:35,470
แล้วชอบออร่านี้รึเปล่า

19
00:01:39,766 --> 00:01:40,684
ชอบสิ

20
00:01:42,603 --> 00:01:46,231
- คิดว่าสวยมั้ย ออร่านี้น่ะ
- สวย

21
00:01:47,065 --> 00:01:48,066
สวยแค่ไหน

22
00:01:51,278 --> 00:01:52,279
สวยมาก

23
00:01:54,072 --> 00:01:55,365
สวยมากๆ เลย

24
00:01:59,328 --> 00:02:03,081
แล้วเจ้าภาพถ่ายออร่านี่…

25
00:02:06,168 --> 00:02:07,503
ถ่ายแล้วจะเอาไปทำอะไร

26
00:02:08,794 --> 00:02:09,963
จะเก็บเอาไปดูเหรอ

27
00:02:14,635 --> 00:02:16,303
จะดูแค่แสงออร่าเหรอ

28
00:02:31,109 --> 00:02:32,444
หิวแล้ว

29
00:02:33,445 --> 00:02:34,738
หิวแล้วเหรอจ๊ะ

30
00:02:34,821 --> 00:02:36,740
กินปลาชุบแป้งทอดได้มั้ย

31
00:02:37,783 --> 00:02:40,577
อยากกินปลาชุบแป้งทอดเหรอ
ไม่ได้อยากกินพาสต้าเหรอ

32
00:02:40,661 --> 00:02:41,995
อยากกินปลาชุบแป้งทอด

33
00:02:42,079 --> 00:02:44,581
ปลาชุบแป้งทอด
ที่บ้านก็มีปลาชุบแป้งทอด

34
00:02:44,665 --> 00:02:48,168
- ไม่อยากกินสปาเก็ตตี้เหรอ
- ไม่เอา จะกินปลาชุบแป้งทอด

35
00:02:48,252 --> 00:02:50,295
หรือเป็นพิซซ่าดี

36
00:02:50,379 --> 00:02:51,588
เย้ พิซซ่า

37
00:02:51,672 --> 00:02:53,340
โอเคมั้ยจ๊ะ เอาพิซซ่าแบบไหน

38
00:02:53,423 --> 00:02:56,844
แค่พิซซ่าชีสกับซอสมะเขือเทศธรรมดา

39
00:02:56,927 --> 00:02:59,680
ไม่ใส่เห็ดด้วยเหรอ แล้วถ้า… อุ๊ย

40
00:03:00,222 --> 00:03:01,223
มา ผมช่วย

41
00:03:01,306 --> 00:03:03,892
- แหม ไม่น่าจะต้องลำบากเลย นี่ค่ะ
- ไม่ๆ ผมยินดีช่วย

42
00:03:05,644 --> 00:03:09,606
ขอบคุณค่ะ ฉันก็ไม่มีมือจะถือจริงๆ

43
00:03:11,441 --> 00:03:12,651
ชื่ออะไรน่ะเรา

44
00:03:12,734 --> 00:03:14,111
ผมชื่อนิโคลัส

45
00:03:14,194 --> 00:03:15,362
นิโคลัส อายุเท่าไหร่แล้ว

46
00:03:15,863 --> 00:03:17,406
สี่ขวบ

47
00:03:17,489 --> 00:03:20,325
สี่เหรอ นั่นโตมากนะ

48
00:03:20,409 --> 00:03:22,703
- ไม่โตมากเสียหน่อย
- โตมากสิ

49
00:03:23,203 --> 00:03:24,371
ไม่ใช่

50
00:03:24,454 --> 00:03:28,667
ใช่สิ ดูนะ อันนี้คือหนึ่ง ถือว่านิดเดียว

51
00:03:28,750 --> 00:03:31,420
นี่สอง ก็โตขึ้นมาหน่อย

52
00:03:31,503 --> 00:03:34,673
นี่สาม ก็ถือว่าโตแล้ว

53
00:03:34,756 --> 00:03:38,594
แต่นี่ นี่ตั้งสี่ ถือว่าโตมากเลย

54
00:03:39,178 --> 00:03:42,222
อันนี้คือหนึ่ง ถือว่านิดเดียว

55
00:03:42,306 --> 00:03:45,350
- นี่สอง ก็โตขึ้นมาหน่อย
- ใช่

56
00:03:45,893 --> 00:03:48,145
นี่สาม ก็ถือว่า…

57
00:03:49,062 --> 00:03:50,230
โตแล้ว

58
00:03:50,314 --> 00:03:52,691
- อ้อ นี่สาม…
- ใช่

59
00:03:52,774 --> 00:03:54,151
ถือว่าโตแล้ว

60
00:03:54,234 --> 00:03:56,153
นี่ตั้งสี่ ถือว่าโตมากเลย

61
00:03:56,236 --> 00:03:58,238
- อุ๊ย ตาย
- ใช่เลย

62
00:04:02,409 --> 00:04:04,244
เธอตาค้างอยู่เกือบทั้งคืน

63
00:04:04,328 --> 00:04:07,748
รู้สึกราวกับโดนความทรงจำที่เพิ่งถูกขุดขึ้นมา
รัดจนหายใจไม่ออก

64
00:04:09,583 --> 00:04:12,836
กว่าจะหลับก็เป็นตอนตีสี่ครึ่ง

65
00:04:14,421 --> 00:04:17,925
เธอตื่นมาพร้อมความมั่นใจว่าเรื่องสำคัญที่สุด

66
00:04:18,007 --> 00:04:19,468
จะต้องปกป้องครอบครัวตัวเอง

67
00:04:21,220 --> 00:04:22,638
ต้องเรียกความสมดุลคืนมา

68
00:04:29,728 --> 00:04:31,688
อ้อ ใช่สิ

69
00:04:33,649 --> 00:04:36,818
ตอนนี้ก็ทำเท่าที่ทำได้อยู่
แต่บอกเลยนะว่านั่นจะทำให้เราเสียภาพลักษณ์

70
00:04:36,902 --> 00:04:39,655
กับคณะกรรมาธิการการคลังของสภาผู้แทนราษฎร
จากเดิมจะยิ่งตกไปอีก

71
00:04:41,031 --> 00:04:42,074
ใช่ เป็นคำถามพิลึกมาก

72
00:04:42,157 --> 00:04:44,368
ฉันก็ต้องอยากจัดการกองทุนต่อสิ

73
00:04:45,869 --> 00:04:47,996
ก็… อะไรนะ นั่นไม่ได้ขึ้นกับนาย

74
00:04:48,080 --> 00:04:49,498
การตัดสินใจนั้นจะทำโดย

75
00:04:49,581 --> 00:04:52,876
การโหวตเสียงส่วนใหญ่ของคนในตระกูล
โดยกองทุนต้องอนุมัติด้วย

76
00:04:52,960 --> 00:04:55,337
เธอคิดย้อนไปถึงวันก่อนหน้า

77
00:04:55,420 --> 00:04:57,756
ตอนที่เธอเกือบเล่าเรื่องทุกอย่างให้โรเบิร์ตฟัง

78
00:04:58,507 --> 00:04:59,842
แล้วก็ดีใจที่ไม่ได้เล่า

79
00:05:00,551 --> 00:05:01,552
โอเค

80
00:05:01,635 --> 00:05:05,055
เขาคิดว่าเป็นฝ่ายที่เข้มแข็ง
แต่แท้จริงกลับไม่ใช่

81
00:05:06,932 --> 00:05:09,560
เธอเจอกันตอนเขาเพิ่งเรียนจบมหาวิทยาลัย

82
00:05:10,644 --> 00:05:12,229
เขาอายุน้อยกว่าเธอสองปี

83
00:05:13,146 --> 00:05:14,439
เขาขี้อาย

84
00:05:14,523 --> 00:05:16,900
และนั่นทำให้เขายิ่งดูเด็กกว่าอายุจริง

85
00:05:18,485 --> 00:05:20,821
จนทำให้เธอรู้สึกอยากปกป้องเขาขึ้นมาทันที

86
00:05:21,446 --> 00:05:23,490
ก็ได้ ฉันจะไม่ขึ้นเสียง ถ้านายไม่ขึ้นเสียงก่อน

87
00:05:26,034 --> 00:05:27,953
ไอ้เวรนั่นวางหูใส่ผมเฉยเลย

88
00:05:28,662 --> 00:05:31,039
- ฮิวโก้เหรอ
- ใช่ ไอ้คนไร้ค่านั่น

89
00:05:31,748 --> 00:05:34,418
ขู่ว่าจะเอามูลนิธิของตระกูลไปให้บริษัทอื่นบริหาร

90
00:05:34,501 --> 00:05:36,879
- ไม่สมเป็นพี่น้องกันเลย
- เพราะแค่มีพ่อเดียวกันมั้ง

91
00:05:36,962 --> 00:05:39,006
ไม่เอาน่ะ หมาเห่ามักจะไม่กัดนะ

92
00:05:39,089 --> 00:05:41,091
ก็จริง แต่ประเด็นคือเสียงเห่าของมัน

93
00:05:41,175 --> 00:05:42,718
จะทำให้คนอื่นๆ ในตระกูลเห่าตามให้ขรม

94
00:05:42,801 --> 00:05:45,637
กลายเป็นฝูง… ฝูงน้องหมาชิวาว่า

95
00:05:46,263 --> 00:05:48,640
คือพวกนี้มองว่า
ทั้งเอ็นจีโอและมูลนิธิการกุศลทั้งหลาย

96
00:05:48,724 --> 00:05:51,768
มีประโยชน์แค่เอาไว้ลดภาษี
กับสร้างภาพโลกเขียวด้วยมือเรา

97
00:05:51,852 --> 00:05:55,022
พวกนั้นไม่เข้าใจว่ามูลนิธิหรือเอ็นจีโอ
ก็ยังเป็นงานที่ต้องทำ…

98
00:05:55,105 --> 00:05:57,608
- คุณรู้งานดีอยู่แล้ว และ…
- ไม่อย่างนั้น… ใช่

99
00:05:57,691 --> 00:05:58,692
ใช่ ผมรู้

100
00:06:01,153 --> 00:06:02,404
คืนนี้ฉันทำมื้อค่ำให้กินนะ

101
00:06:03,113 --> 00:06:04,448
น่ารักมากที่เสนอตัว

102
00:06:04,531 --> 00:06:07,326
แต่คุณก็เครียดเรื่องหนังสือเล่มนั้นมากๆ
ไม่ต้องหรอก

103
00:06:07,409 --> 00:06:09,119
อ๋อ เรื่องนั้น ไม่มีอะไร

104
00:06:09,703 --> 00:06:12,206
- มันไม่มีอะไรจริงๆ เรื่องไร้สาระน่ะ
- แน่ใจเหรอ

105
00:06:12,289 --> 00:06:13,874
แน่ ฉันจะเข้าออฟฟิศแป๊ปนึง

106
00:06:13,957 --> 00:06:17,878
แล้วกลับมาจัดการอะไรๆ ที่บ้านสักนิด

107
00:06:17,961 --> 00:06:20,923
แล้วค่อยออกไปซื้อของมา
ทำปลาโซลเมอนิแยร์แบบที่ชอบให้กินนะ

108
00:06:21,006 --> 00:06:23,884
ก็ได้ นั่นฟังแล้วโคตรอร่อยเลย

109
00:06:23,967 --> 00:06:25,302
จากนั้นถ้ารู้สึกอยากแหวกแนว

110
00:06:25,385 --> 00:06:28,180
จะได้เปิดไวน์พูลินญีย์-มงทราเชต์ที่โรเจอร์ให้มา

111
00:06:28,263 --> 00:06:30,307
โอเค ผมต้องไปละ

112
00:06:30,390 --> 00:06:33,352
ต้องมีคนไปเก็บเจ้าฝูงหมาปอมเห่าไม่หยุด

113
00:06:33,435 --> 00:06:35,562
- ผมเอากุญแจออกมาหรือยัง
- อยู่ในกระเป๋าจ้ะ

114
00:06:36,647 --> 00:06:38,023
ชีวิตสมรสเป็นเรื่องละเอียดอ่อน

115
00:06:38,899 --> 00:06:41,610
ไม่ใช่แค่ชีวิตสมรสของเธอ แต่ชีวิตสมรสทุกคน

116
00:06:42,736 --> 00:06:44,571
ต้องรักษาความสมดุลไว้

117
00:06:46,114 --> 00:06:49,952
และเธอคิดว่าตัวเองทำสำเร็จ
ด้วยการประคับประคองให้มันอยู่ในร่องในรอย

118
00:07:12,349 --> 00:07:14,601
- ขอโทษ ช่วยหน่อยได้ไหม
- ครับ

119
00:07:14,685 --> 00:07:16,270
ได้สิครับ ต้องการอะไร

120
00:07:16,353 --> 00:07:19,565
คือ ฉันกำลังอยากซื้อเครื่องดูดฝุ่น

121
00:07:20,148 --> 00:07:21,483
มีตัวที่เล็งไว้หรือยัง

122
00:07:22,276 --> 00:07:27,030
เมื่อก่อนเมียฉันเป็นคนดูแลงานบ้านทั้งหมด

123
00:07:27,739 --> 00:07:31,285
- แต่ตอนนี้เมียตายแล้ว คือ…
- เสียใจด้วยนะครับ

124
00:07:31,368 --> 00:07:32,786
ขอบคุณมาก

125
00:07:32,870 --> 00:07:34,454
คงต้องซื้อเครื่องเล็กๆ หน่อย

126
00:07:34,538 --> 00:07:38,667
แบบที่คนแก่ๆ อย่างฉันจะหิ้วขึ้นลงบันไดได้

127
00:07:38,750 --> 00:07:41,295
ได้สิครับ ผมว่ามีรุ่นที่เหมาะกับคุณมากเลย

128
00:07:41,378 --> 00:07:42,629
เชิญทางนี้เลยครับ

129
00:07:50,429 --> 00:07:53,974
นี่ยี่ห้อไดสัน ราชาแห่งเครื่องดูดฝุ่น

130
00:07:54,057 --> 00:07:56,518
ทรงพลังมากๆ ที่จริงแล้วมีแรงดูดเกินต้าน

131
00:07:56,602 --> 00:07:58,395
ตอนนี้ไม่มีรุ่นไหนแรงดูดเยอะกว่าเจ้านี้

132
00:07:58,478 --> 00:08:01,899
แล้วยังน้ำหนักเบาด้วย
ทำให้ยกขึ้นลงบันไดง่ายมาก

133
00:08:02,649 --> 00:08:06,153
น่าสนใจมาก คือว่ามัน…

134
00:08:07,196 --> 00:08:08,822
เป็นเครื่องหน้าตาประหลาดดีนะ

135
00:08:09,364 --> 00:08:12,576
นี่ของดีที่สุดในยุค เทคโนโลยีล้ำสมัย

136
00:08:12,659 --> 00:08:14,703
- แต่แน่นอน แลกมาด้วยราคาแพงหน่อย
- เท่าไหร่

137
00:08:14,786 --> 00:08:15,913
ราคา 299 ปอนด์

138
00:08:18,874 --> 00:08:21,126
ไม่รู้สินะ ฉันอาจจะคุ้นเคย

139
00:08:21,210 --> 00:08:24,546
กับของที่คล้ายๆ รุ่นเก่ามากกว่า

140
00:08:24,630 --> 00:08:27,716
อะไรอย่าง อ้อ… เครื่องนั้น

141
00:08:29,718 --> 00:08:31,303
ครับ ฮูเวอร์บรีซอีโว

142
00:08:32,095 --> 00:08:35,015
กำลังดูดน้อยกว่ามาก
แต่ก็เป็นตัวเลือกที่ดีในราคาประหยัด

143
00:08:35,097 --> 00:08:39,144
ขอฉัน… โอ้โฮ หนักกว่ากันมากเลยเนอะ

144
00:08:41,522 --> 00:08:44,608
ฉันก็ไม่แน่ใจว่ามีแรงพอจะยก

145
00:08:44,691 --> 00:08:46,818
เพราะบ้านมีบันไดน่ะ

146
00:08:48,153 --> 00:08:49,154
งั้นสงสัย…

147
00:08:49,738 --> 00:08:52,658
หรือหาตัวเลือกที่ไม่ต้องใช้ไฟฟ้าเลยดี

148
00:08:53,784 --> 00:08:55,369
ไม้จับฝุ่น เขาเรียกอย่างนั้นใช่ไหม

149
00:08:55,452 --> 00:08:58,455
ที่มีแกนหมุนจับฝุ่นไว้… แล้วก็แค่กลิ้งให้มัน…

150
00:09:00,082 --> 00:09:02,167
อ้อ นั่นไง ดี เครื่องนั้นเป็นยังไง

151
00:09:03,418 --> 00:09:04,837
พรมในห้องหนาแค่ไหนล่ะครับ

152
00:09:04,920 --> 00:09:06,171
ไม่ใช่แค่ห้อง เป็นทั้งบ้าน

153
00:09:06,713 --> 00:09:09,883
เป็นบ้านเดี่ยวที่มีระเบียง แล้วก็มีสวนกับ…

154
00:09:09,967 --> 00:09:12,719
ปูพรมหมดหรือปูเป็นผืน… หรือเป็นพื้นเปล่าๆ

155
00:09:12,803 --> 00:09:16,348
ก็ ข้างล่างเป็นพื้นไม้ ปูพรมบางส่วน

156
00:09:16,431 --> 00:09:20,477
แต่ข้างบนเป็นพรมเกือบหมด คิดว่ายังไง

157
00:09:22,521 --> 00:09:24,147
ทั้งสองอันก็ใช้งานได้เหมือนกัน

158
00:09:24,231 --> 00:09:26,233
อ้าว… แต่มันต่างกันยังไงล่ะ

159
00:09:26,316 --> 00:09:28,193
ไม่ครับ เทียบกันไม่ได้

160
00:09:28,277 --> 00:09:31,071
เหมือนอันหนึ่งเป็นรถมาเซราติ
อีกอย่างเป็นแค่รถโตโยต้าแคมรี่

161
00:09:32,030 --> 00:09:33,323
ฉันไม่มีรถ

162
00:09:34,408 --> 00:09:36,535
ผมแค่จะบอกว่า
ทั้งสองอันทำหน้าที่แบบเดียวกัน

163
00:09:36,618 --> 00:09:38,245
แค่อันหนึ่งทำได้ดีกว่า

164
00:09:39,037 --> 00:09:40,539
ถ้าเธอเป็นฉัน เธอจะเลือกอะไร

165
00:09:42,040 --> 00:09:43,041
ไดสันครับ

166
00:09:45,169 --> 00:09:46,170
ก็เธอเป็นผู้เชี่ยวชาญนี่นะ

167
00:09:47,212 --> 00:09:48,714
ไม่ผิดหวังแน่ครับ คุ้มค่าทุกบาทแน่

168
00:09:50,549 --> 00:09:52,926
อดสังเกตไม่ได้ว่าเขาไม่มีความอดทน

169
00:09:53,427 --> 00:09:55,762
ร้อนรนขนาดนั้นเพราะอะไรกัน

170
00:09:55,846 --> 00:10:00,225
คงไม่ได้เป็นเพราะตาลุงที่ไม่แน่ใจ
ว่าจะซื้อเครื่องดูดฝุ่นรุ่นไหนดีหรอก

171
00:10:01,310 --> 00:10:02,477
ให้จัดส่งไหมครับ

172
00:10:02,561 --> 00:10:03,937
มีค่าบริการเพิ่มรึเปล่า

173
00:10:04,021 --> 00:10:06,481
ไม่ครับ มีบริการส่งฟรี
ทุกออเดอร์ที่ราคาเกิน 50 ปอนด์

174
00:10:06,565 --> 00:10:08,192
แหม ดีจริง

175
00:10:08,275 --> 00:10:09,860
ตกลงอยากให้จัดส่งหรือจะเอากลับบ้านเอง

176
00:10:09,943 --> 00:10:11,528
ถ้าส่งได้ก็จะดีมาก

177
00:10:12,196 --> 00:10:13,280
ขอชื่อด้วยครับ

178
00:10:13,906 --> 00:10:17,367
โจเซฟ เทโอดอร์ คอนราด คอร์เซนาวสกี้

179
00:10:18,035 --> 00:10:19,328
รบกวนสะกดให้หน่อยได้ไหมครับ

180
00:10:19,870 --> 00:10:21,955
โ-จ-เ-ซ-ฟ

181
00:10:22,039 --> 00:10:25,250
ต้องมีเครื่องหมายอคิวต์แอคเซนต์บนตัวโอ

182
00:10:25,334 --> 00:10:26,502
อคิวต์แอคเซนต์คืออะไร

183
00:10:27,044 --> 00:10:30,881
อคิวต์แอคเซนต์ ขีดเอียงไปทางขวา

184
00:10:30,964 --> 00:10:34,718
ตรงข้ามกับกราฟแอคเซนต์ที่จะเอียงไปทางซ้าย

185
00:10:34,801 --> 00:10:36,553
อย่างที่อยู่บนตัวเอของ "อา โพรโพส" ฝรั่งเศส

186
00:10:36,637 --> 00:10:39,014
แหง เอานี่ เขียนให้ผมเลยดีกว่า

187
00:10:39,097 --> 00:10:40,390
ขอที่อยู่ด้วยนะครับ

188
00:10:41,266 --> 00:10:43,519
ผมบอกชื่อจริงเต็มๆ
ของนักเขียนโจเซฟ คอนราด

189
00:10:44,019 --> 00:10:46,563
อย่างเด็กนั่นไม่รู้จักโจเซฟ คอนราดหรอก

190
00:10:46,647 --> 00:10:48,941
แต่ชื่อเต็มของเขาจะแกล้งให้ต้องพิมพ์นานๆ

191
00:10:49,024 --> 00:10:51,443
และต้องพิมพ์ให้พอกับพื้นที่อย่างทุลักทุเล

192
00:10:57,366 --> 00:10:58,700
หลังจากเอสแล้วเป็นแอลใช่ไหมครับ

193
00:11:00,202 --> 00:11:01,328
นั่นตัวเค

194
00:11:04,706 --> 00:11:06,291
(ให้นิโคลัส เรเวนสครอฟท์)

195
00:11:06,375 --> 00:11:07,584
จ่ายแบบไหนดีครับ

196
00:11:08,544 --> 00:11:12,089
อาจจะต้องขอจ่ายด้วยบัตรเครดิต

197
00:11:15,926 --> 00:11:18,262
แน่ใจเหรอว่าไม่ควรซื้อไม้อันนั้นแทน

198
00:11:18,345 --> 00:11:20,264
บอกแล้วไงครับ
ผมว่าคุณซื้อเครื่องทำความสะอาดของดีมาก

199
00:11:20,347 --> 00:11:22,891
- ก็แค่ ฉันไม่…
- อะไรนะครับ

200
00:11:22,975 --> 00:11:25,477
ยังไม่แน่ใจน่ะ จะพูดยังไงดี

201
00:11:25,561 --> 00:11:28,272
นี่มันเงินเยอะมากสำหรับคนใช้เงินบำนาญ

202
00:11:29,189 --> 00:11:31,483
- แต่…
- ฉัน… ขอโทษนะ

203
00:11:31,567 --> 00:11:34,444
ฉัน… คิดว่าจ่ายไม่ไหว

204
00:11:35,028 --> 00:11:36,488
ขอโทษด้วยที่เปลี่ยนใจ

205
00:11:37,948 --> 00:11:41,952
เธอก็ช่วยเหลือดีมาก
หวังว่าจะไม่ได้ทำให้เสียเวลา

206
00:11:42,953 --> 00:11:43,954
ขอบคุณนะ

207
00:11:44,496 --> 00:11:46,582
อุตส่าห์แอบหวังว่าเขาจะพยายาม

208
00:11:46,665 --> 00:11:48,500
จนเกือบโน้มน้าวให้ผมซื้อสิ่งที่ไม่จำเป็นได้

209
00:11:48,584 --> 00:11:50,085
แต่เด็กนั่นไม่ได้ความเลย

210
00:11:50,586 --> 00:11:52,462
ไร้ประโยชน์ เลี้ยงเสียข้าวสุก

211
00:11:54,631 --> 00:11:56,633
แบบนี้ต้องติดกับง่ายมากๆ

212
00:12:01,013 --> 00:12:02,973
อรุณสวัสดิ์ค่ะ แคเธอรีน
ดีใจด้วยเรื่องรางวัล

213
00:12:03,056 --> 00:12:04,224
แหม ขอบใจจ้ะ โจดี้

214
00:12:08,228 --> 00:12:09,646
- อรุณสวัสดิ์ แคเธอรีน
- จีซู

215
00:12:10,480 --> 00:12:11,607
งานเป็นยังไง

216
00:12:12,357 --> 00:12:13,400
อ๋อ ก็ไปได้สวยดี

217
00:12:14,776 --> 00:12:16,278
ฉันรู้นะว่าคุณเกลียดงานแบบนี้

218
00:12:16,945 --> 00:12:18,447
ยินดีด้วยนะ แคเธอรีน

219
00:12:18,530 --> 00:12:19,698
ขอบคุณจ้ะ เม็ก

220
00:12:19,781 --> 00:12:21,283
มีคนส่งการ์ดแสดงความยินดีเยอะเลย

221
00:12:21,366 --> 00:12:23,660
- ดอกไม้มาจากผู้บริหาร
- แหม สวยจัง

222
00:12:23,744 --> 00:12:25,662
แถมยังส่งแชมเปญมาให้ด้วย

223
00:12:27,247 --> 00:12:28,415
นั่นรางวัลที่ว่าเหรอ

224
00:12:28,498 --> 00:12:29,499
หือ ใช่ๆ

225
00:12:30,292 --> 00:12:32,711
- ขอลองถือหน่อยได้ไหม
- ได้สิ มันหนักนะ

226
00:12:33,253 --> 00:12:34,463
- ยินดีด้วยนะ แคเธอรีน
- ขอบคุณค่ะ

227
00:12:34,546 --> 00:12:36,215
ยินดีด้วยนะคะ แคเธอรีน

228
00:12:36,965 --> 00:12:38,550
อยากเห็นสีหน้าไซม่อน

229
00:12:38,634 --> 00:12:40,302
ตอนเห็นรางวัลนี้

230
00:12:44,306 --> 00:12:45,390
ย้ายบ้านไปถึงไหนแล้ว

231
00:12:46,308 --> 00:12:47,684
ก็ มันก็ไปเรื่อยๆ

232
00:12:48,685 --> 00:12:51,980
พวกเราก็คงจัดบ้านกันไม่มีวันจบ
จนกว่าจะย้ายใหม่อีกรอบ

233
00:12:52,940 --> 00:12:54,316
- กาแฟไหม
- ขอเลย

234
00:13:00,447 --> 00:13:04,034
- ลืมบอกไป เก่งมากนะ แคธี่
- ขอบคุณนะ ขอบคุณไซม่อน

235
00:13:04,117 --> 00:13:05,202
แล้ว ยังไงต่อ

236
00:13:05,702 --> 00:13:10,541
ก็… มีคนอยากเอาสารคดีฉันไปทำหนัง

237
00:13:11,500 --> 00:13:13,836
- ฮื่อ ทำหนังเลย
- โห นั่นมัน…

238
00:13:15,003 --> 00:13:17,381
- เยี่ยมไปเลย ฮื่อ
- ใช่มั้ยล่ะ

239
00:13:18,006 --> 00:13:19,591
- ใช่
- แต่ฉันก็ไม่รู้นะว่าพวกอเมริกัน

240
00:13:19,675 --> 00:13:22,761
จะเข้าใจวัฒนธรรมโรงเรียนประจำได้สักแค่ไหน

241
00:13:22,845 --> 00:13:24,388
- ไม่น่าจะเข้าใจเลยล่ะ
- ฮื่อ

242
00:13:25,222 --> 00:13:27,266
แต่พวกนั้นอยากให้โจดี้ ฟอสเตอร์มาเล่น

243
00:13:30,686 --> 00:13:31,728
- โอเค
- ฮื่อ

244
00:13:34,022 --> 00:13:35,524
ก็… โจดี้ก็เจ๋งดีนะ

245
00:13:35,607 --> 00:13:37,067
- ใช่มั้ยล่ะ เจ๋งเนอะ
- ใช่

246
00:13:37,150 --> 00:13:39,486
ถ้าอยากคุยปรึกษาอะไร บอกผมแล้วกัน…

247
00:13:39,570 --> 00:13:41,071
- ได้เลย
- เพราะผมมีประสบการณ์มาก่อน

248
00:13:41,154 --> 00:13:42,489
กับพวกทำหนังเนี่ย

249
00:13:42,573 --> 00:13:43,949
- ค่ะ ฉันรู้
- โอเค

250
00:13:44,032 --> 00:13:45,576
- ขอบคุณ ไซม่อน
- ได้เสมอ แคธี่

251
00:13:48,370 --> 00:13:50,914
จริงรึเปล่า เขาจะเอาไปทำหนังเหรอ

252
00:13:51,456 --> 00:13:54,251
ไม่จริง แค่อยากเห็นสีหน้าเขาเฉยๆ

253
00:13:55,919 --> 00:13:56,879
ร้ายจริงเลยคุณ

254
00:13:57,504 --> 00:13:58,380
ร้ายเนอะ

255
00:14:25,324 --> 00:14:27,826
(ผู้เชี่ยวชาญด้านการล้างอัดภาพ)

256
00:14:27,910 --> 00:14:30,621
นี่ภาพที่ล้างออกมา ฟิล์ม กับไฟล์ในยูเอสบี

257
00:14:30,704 --> 00:14:34,082
ผมนึกว่าร้านเขาจะไม่ยอมอัดภาพให้

258
00:14:34,166 --> 00:14:37,878
เพราะภาพเหล่านั้นมันลามกจกเปรตเหลือใจ

259
00:14:38,504 --> 00:14:39,838
แต่ร้านกลับไม่ทักอะไรสักคำ

260
00:14:40,589 --> 00:14:43,091
(โรเบิร์ต เรเวนสครอฟท์)
(เอกสารส่วนตัว ด่วนมาก)

261
00:14:45,844 --> 00:14:47,095
ได้คลังแสงมาแล้ว

262
00:14:48,305 --> 00:14:50,432
เหลือแต่แค่ต้องปาระเบิดออกไป

263
00:14:50,516 --> 00:14:53,018
ใช่ โอเค แล้วกดตรงนั้น

264
00:14:53,101 --> 00:14:54,978
- สวัสดีครับ คุณ
- สวัสดี

265
00:14:58,482 --> 00:15:00,651
เธอรู้ว่ามีแค่ไม่กี่คน

266
00:15:00,734 --> 00:15:03,445
จะล่วงรู้เหตุการณ์ซึ่งเป็นที่มาของหนังสือเล่มนั้น

267
00:15:04,530 --> 00:15:05,781
แล้วเธอก็โทษตัวเอง

268
00:15:05,864 --> 00:15:09,743
ที่ไม่ได้สืบเรื่องอย่างจริงจังอย่างที่จะทำ

269
00:15:09,826 --> 00:15:11,870
ถ้าเป็นการสืบข่าวอื่นๆ

270
00:15:11,954 --> 00:15:12,788
(ใครรู้บ้าง)
(ตำรวจ)

271
00:15:12,871 --> 00:15:13,705
(พยาน - บ๋อย)

272
00:15:13,789 --> 00:15:15,040
(พ่อ = ตายแล้ว
(แม่ - ตายหรือยัง)

273
00:15:15,123 --> 00:15:18,669
เธอเคยพบแนนซี่ บริกสตอค
แค่ครั้งเดียวเมื่อสิบปีก่อน

274
00:15:19,878 --> 00:15:23,173
เธอจึงคิดว่าอาจจะประมาท
ความแข็งแกร่งของผู้หญิงคนนั้น

275
00:15:23,257 --> 00:15:24,967
(แนนซี่ บริกสตอค)

276
00:15:25,050 --> 00:15:26,051
(คาเฟ่เมห์เมท)

277
00:15:26,134 --> 00:15:28,971
หญิงชราแสนเปราะบางคนนั้น
อาจเอาชนะความตายได้

278
00:15:29,972 --> 00:15:32,558
ตอนนี้จึงจะรุกเข้ามาหาเธอต่อ

279
00:15:34,643 --> 00:15:35,978
- คุณนายบริกสตอคใช่ไหมคะ
- ใช่

280
00:15:37,688 --> 00:15:38,689
ฉันแคเธอรีน

281
00:15:44,486 --> 00:15:47,239
- รับชาหรือกาแฟไหม
- ไม่เอา ขอบคุณ

282
00:15:51,785 --> 00:15:53,829
ฉันเสียใจด้วยกับการสูญเสียของคุณ

283
00:15:53,912 --> 00:15:54,913
อะไรนะ

284
00:15:57,374 --> 00:15:58,667
ก็… สามีคุณ…

285
00:15:58,750 --> 00:16:00,127
คุณเขียนไว้ในจดหมาย

286
00:16:00,210 --> 00:16:02,171
- ว่าสามีเสียไปแล้ว
- อ้อ ใช่ ขอบคุณค่ะ

287
00:16:02,254 --> 00:16:03,213
ค่ะ

288
00:16:06,967 --> 00:16:11,722
ถ้างั้น… มีอะไรให้ฉันช่วยคะ

289
00:16:14,808 --> 00:16:15,851
คุณเคยคิดถึงฉันบ้างไหม

290
00:16:18,103 --> 00:16:21,398
เพราะฉันคิดถึงคุณอยู่ทุกวัน

291
00:16:23,775 --> 00:16:26,987
ฉันประหลาดใจที่คุณไม่ติดต่อมาเลย

292
00:16:28,238 --> 00:16:31,200
ไม่คิดจะมีน้ำใจมางานศพลูกชายฉันด้วยซ้ำ

293
00:16:31,283 --> 00:16:33,285
ไม่แม้แต่จะส่งหรีดมาร่วมงาน

294
00:16:33,368 --> 00:16:35,537
ใช่ ไม่ได้ส่ง

295
00:16:37,998 --> 00:16:38,999
ใช่ เรื่องนั้นขออภัยจริงๆ…

296
00:16:39,082 --> 00:16:40,584
อย่างน้อยก็น่าจะมีมารยาทสังคม

297
00:16:41,251 --> 00:16:44,004
เป็นเรื่องที่ควรทำเมื่อเกิดเหตุแบบนั้น

298
00:16:44,796 --> 00:16:47,382
คุณก็เป็นแม่คนเหมือนกัน
ควรจะเข้าใจอะไรแบบนี้สิ

299
00:16:47,925 --> 00:16:49,843
แต่ฉันมาแล้วไงคะ คุณนายบริกสตอค

300
00:16:54,473 --> 00:16:59,019
ตอนเกิดเรื่อง คุณบอกตำรวจว่า
ไม่เคยเจอลูกชายฉันมาก่อน

301
00:16:59,853 --> 00:17:00,854
โจนาธานน่ะ

302
00:17:06,652 --> 00:17:07,653
แต่ที่จริงแล้วเคยเจอ

303
00:17:09,195 --> 00:17:11,073
เคยเจอเขามาก่อนใช่ไหมล่ะ

304
00:17:17,037 --> 00:17:17,913
ใช่

305
00:17:20,249 --> 00:17:22,751
งั้นโกหกทำไม ทำไมจึงไม่บอกความจริง

306
00:17:26,713 --> 00:17:31,301
ฉันแค่ไม่คิดว่ามันจะมีประโยชน์

307
00:17:31,385 --> 00:17:33,053
มีประโยชน์เหรอ
ประโยชน์ต่อใคร ต่อตัวเองงั้นสิ

308
00:17:33,136 --> 00:17:34,555
ไม่ค่ะ ไม่มีประโยชน์ต่อใครทั้งนั้น

309
00:17:34,638 --> 00:17:36,139
โอเค แน่สิ คุณก้าวต่อ ลืมเรื่องนั้นแล้ว

310
00:17:36,223 --> 00:17:38,016
เขาเรียกว่า "ลอยนวล" ใช่ไหมนะ

311
00:17:38,100 --> 00:17:40,269
ไม่ต้องรับผิดชอบอะไร
เป็นแค่ความลับในชีวิตอีกหนึ่งเรื่อง

312
00:17:41,186 --> 00:17:45,482
- ไม่นะ
- ชีวิตฉันทุกข์ระทมมาตั้งแต่นั้น

313
00:17:46,608 --> 00:17:48,777
ทุกข์อยู่ทุกวัน

314
00:17:50,612 --> 00:17:52,739
ฉันต้องเลิกทำงาน ฉันเสียทุกอย่างในชีวิต

315
00:17:53,907 --> 00:17:55,534
ค่ะ ฉันเสียใจด้วย

316
00:17:56,952 --> 00:18:00,247
ดังนั้น ถ้าจะทำเรื่องดีๆ กับเขาบ้าง

317
00:18:00,330 --> 00:18:01,665
ก็ควรจะพูดออกมาตอนนี้

318
00:18:01,748 --> 00:18:04,084
เพราะนี่อาจเป็นโอกาสสุดท้ายของคุณแล้ว

319
00:18:06,879 --> 00:18:09,256
คุณต้องเข้าใจก่อนว่า
นี่ไม่ใช่เรื่องพูดได้ง่ายๆ คุณนายบริกสตอค

320
00:18:09,339 --> 00:18:11,216
เรื่องจริงมันสลับซับซ้อนมาก…

321
00:18:11,300 --> 00:18:14,678
ซับซ้อนเหรอ ซับซ้อนอะไร
ไม่ๆ ไม่เห็นมีอะไรซับซ้อนเลย

322
00:18:16,430 --> 00:18:19,683
- ฉันกำลังจะตาย มะเร็งขั้นสุดท้าย
- ฉัน…

323
00:18:21,185 --> 00:18:22,227
เสียใจด้วยจริงๆ

324
00:18:23,729 --> 00:18:25,772
ไม่ได้สลับซับซ้อนอะไรใช่ไหมล่ะ

325
00:18:26,481 --> 00:18:28,650
ขอโทษค่ะ ฉันไม่คิดว่าควรจะ…

326
00:18:29,526 --> 00:18:31,987
ฉันไม่มีอะไรที่พูดแล้วจะช่วยคุณได้

327
00:18:32,070 --> 00:18:33,906
ลูกชายคุณชื่อนิโคลัสใช่ไหม

328
00:18:35,449 --> 00:18:36,450
ใช่

329
00:18:36,992 --> 00:18:37,993
ฉันอยากเจอเขา

330
00:18:42,039 --> 00:18:42,873
อะไรนะคะ

331
00:18:42,956 --> 00:18:44,833
ฉันอยากเจอลูกชายคุณ

332
00:18:46,335 --> 00:18:48,253
- ไม่ได้
- แค่พบกันไม่กี่อึดใจ

333
00:18:48,337 --> 00:18:50,714
- ไม่ ขอโทษ ฉันยอมไม่ได้
- คุณคงเข้าใจเหตุผลที่อยากเจอ

334
00:18:50,797 --> 00:18:55,219
ลูกชายคุณยังวิ่งเล่นบนโลกนี้ได้
แต่ลูกฉันกลับเน่าอยู่ในหลุม

335
00:18:55,302 --> 00:18:57,596
นิโคลัสเป็นหนี้ชีวิตลูกชายฉัน

336
00:18:57,679 --> 00:19:00,682
เขาควรรู้ว่าตัวเองจะไม่รอด
ถ้าไม่ได้โจนาธานช่วยไว้

337
00:19:00,766 --> 00:19:02,893
ขอโทษนะคะ ฉันคิดผิดจริงๆ ที่มาพบ

338
00:19:04,102 --> 00:19:05,687
เธอนี่ไม่ธรรมดาจริงๆ

339
00:19:05,771 --> 00:19:09,525
ข่มตานอนตอนกลางคืนได้ยังไง
ทนอยู่กับตัวเองได้ยังไง

340
00:19:10,359 --> 00:19:13,028
เสียใจด้วยจริงๆ ที่คุณป่วย
แต่ฉันไม่มีทางจะช่วยคุณได้

341
00:19:13,111 --> 00:19:15,280
- เขาช่วยชีวิตลูกคุณ
- แต่ฉันไม่ได้อยากให้เขาทำ

342
00:19:16,073 --> 00:19:18,825
ไม่เหนื่อยเหรอที่คอยสร้างภาพ
เป็นคนที่ตัวเองไม่ได้เป็น

343
00:19:19,993 --> 00:19:21,620
ใช่สินะ หนีไป ไปเลย

344
00:19:21,703 --> 00:19:24,331
แนนซี่ บริกสตอคเสียชีวิตเมื่อปี 2011

345
00:19:24,414 --> 00:19:26,875
- มีญาติเหลืออยู่เป็นสามีคนเดียว
- ไม่สิ สามีเขาตายไปแล้ว

346
00:19:26,959 --> 00:19:28,544
(ครบรอบการสอนมา 20 ปี
ของครูบริกสตอค)

347
00:19:28,627 --> 00:19:30,003
ไม่นะ ยังมีชีวิตอยู่

348
00:19:30,087 --> 00:19:33,215
เขาชื่อสตีเฟน บริกสตอค อายุ 77 ปี

349
00:19:33,298 --> 00:19:36,635
อาจารย์เกษียณ จบมาจากเคมบริดจ์ อยู่ลอนดอน

350
00:19:37,261 --> 00:19:39,012
มีรายละเอียดที่จะติดต่อเขาได้ไหม

351
00:19:39,096 --> 00:19:41,056
- นี่ค่ะ ที่อยู่กับเบอร์โทรศัพท์
- ขอบคุณ

352
00:19:41,139 --> 00:19:42,641
ฉันอีเมลไปให้คุณแล้วด้วย

353
00:19:44,893 --> 00:19:46,812
อย่าติดต่อเองนะ

354
00:19:46,895 --> 00:19:50,148
ฉันแค่อยากรู้ว่าช่วงสองสามปีที่ผ่านมา
เขาทำอะไรอยู่

355
00:19:51,358 --> 00:19:52,484
ตรงนี้ข่าวอะไรนะ

356
00:19:52,568 --> 00:19:54,403
(สตีเฟน บริกสตอค
พวกใคร่เด็กเหรอ)

357
00:19:54,486 --> 00:19:55,487
ฉันก็ยังไม่รู้

358
00:19:57,948 --> 00:20:00,784
อาจไม่มีเรื่องอะไรก็ได้ แค่… ขอบคุณนะ จีซู

359
00:20:00,868 --> 00:20:02,703
- ขอบคุณ
- ได้ค่ะ

360
00:20:05,581 --> 00:20:08,500
เธอได้ชื่อและได้ใบหน้า
ของสิ่งที่คุกคามเธออยู่

361
00:20:09,793 --> 00:20:12,087
เธอควบคุมกระบวนการนั้นด้วยตัวเองแล้ว

362
00:20:13,380 --> 00:20:15,215
เธอเรียกสติกลับคืนมาแล้ว

363
00:20:17,134 --> 00:20:18,510
เธอกลับมารู้สึกปลอดภัยอีกครั้ง

364
00:20:20,179 --> 00:20:23,849
แต่เธอก็เข้าใจว่าจะต้องติดต่อสตีเฟน บริกสตอค

365
00:20:23,932 --> 00:20:25,934
ก่อนที่เขาจะสร้างความเสียหายจริงจัง

366
00:20:26,935 --> 00:20:28,145
(โรเบิร์ต)
(ตั้งตารอมื้อค่ำวันนี้เลยนะ)

367
00:21:03,013 --> 00:21:04,473
ประตูกำลังปิด

368
00:21:13,023 --> 00:21:15,692
สวัสดีค่ะ ที่นี่ โฮป เจนิสพูดสาย
ให้ต่อสายไปที่ใครคะ

369
00:21:15,776 --> 00:21:18,320
(กองทุนการกุศลโฮป)

370
00:21:23,825 --> 00:21:24,826
ขอโทษนะครับ

371
00:21:25,410 --> 00:21:26,662
ค่ะ ติดต่อใครคะ

372
00:21:26,745 --> 00:21:30,374
คือผมมีของมาส่ง
ให้คุณโรเบิร์ต เรเวนสครอฟท์

373
00:21:31,333 --> 00:21:33,669
ที่จริงฝากไว้ที่ประชาสัมพันธ์ด้านล่างก็ได้ค่ะ

374
00:21:33,752 --> 00:21:36,839
ครับ ผมรู้ แต่เขารอของอยู่

375
00:21:36,922 --> 00:21:38,924
และเขาสั่งมาว่า

376
00:21:39,007 --> 00:21:43,470
เอาให้แน่ใจว่าของถึงมือเขาโดยปลอดภัย

377
00:21:43,554 --> 00:21:45,472
- ฉันจะบอกเลขาเขาให้
- ขอบคุณครับ

378
00:22:03,949 --> 00:22:04,992
กำลังลง

379
00:22:05,742 --> 00:22:06,910
ประตูกำลังปิด

380
00:22:09,621 --> 00:22:11,081
- ไงคะ เร็กซ์
- แคเธอรีน

381
00:22:11,164 --> 00:22:14,001
- วันนี้ปลาโซลเป็นยังไง
- วันนี้ของดี สดมาก

382
00:22:14,084 --> 00:22:16,170
ดีเลยค่ะ ฉันซื้อสองตัว ขอบคุณ

383
00:22:16,253 --> 00:22:17,963
ได้ ให้แล่ด้วยไหม

384
00:22:18,046 --> 00:22:19,423
ไม่ต้องค่ะ ตัดหัวออกอย่างเดียว

385
00:22:19,506 --> 00:22:20,507
- โอเค
- ขอบคุณ

386
00:22:22,551 --> 00:22:24,511
ช่วงแรกๆ ที่คบกัน

387
00:22:24,595 --> 00:22:26,763
เธอกับโรเบิร์ตไปเที่ยวปารีสด้วยกัน

388
00:22:28,265 --> 00:22:30,767
ที่ร้านอาหารบนเกาะอีลแซงต์หลุยส์

389
00:22:30,851 --> 00:22:33,604
เธอสองคนกินโซลเมอนิแยร์ที่เขาชอบมาก

390
00:22:36,732 --> 00:22:40,360
เธอไม่ได้ทำอาหารเก่งอะไร
แต่ก็หัดทำอาหารจานนั้น

391
00:22:41,195 --> 00:22:42,487
เธอจะทำทุกครั้ง

392
00:22:42,571 --> 00:22:47,659
ที่อยากให้ตัวเองและโรเบิร์ต
หวนกลับไประลึกถึงช่วงที่ชีวิตเรียบง่ายมีความสุข

393
00:22:49,203 --> 00:22:50,162
ติดขึ้นมาด้วย

394
00:22:51,079 --> 00:22:53,373
- เอาหัวกลับไปด้วยไหม
- ไม่ต้องค่ะ เก็บไว้เลย

395
00:22:53,457 --> 00:22:55,000
- ฝากให้เอ็มม่าแล้วกัน
- ได้เลย ขอบคุณ

396
00:22:55,083 --> 00:22:56,084
- เจอกัน
- โอเค บาย

397
00:23:00,631 --> 00:23:01,632
โรเบิร์ต

398
00:23:02,174 --> 00:23:05,802
นี่เอกสารที่คุณขอไว้
แล้วมีพัสดุนี้ส่งมาถึงคุณ

399
00:23:05,886 --> 00:23:07,429
บอกว่าคุณรออยู่

400
00:23:07,513 --> 00:23:09,139
ขอบคุณ วางไว้บนโต๊ะเลย

401
00:23:09,640 --> 00:23:10,641
ให้ช่วยอะไรอีกไหมคะ โรเบิร์ต

402
00:23:10,724 --> 00:23:12,559
ไม่ต้อง พอแล้ว กลับไปพักเถอะ เอมิลี่

403
00:23:12,643 --> 00:23:13,685
ขอบคุณค่ะ เหมือนกัน โรเบิร์ต

404
00:23:14,186 --> 00:23:15,521
ช่วยเปิดประตูค้างไว้เลย

405
00:23:15,604 --> 00:23:16,605
ได้ค่ะ

406
00:23:16,688 --> 00:23:18,232
โรเบิร์ตบริหารบริษัท

407
00:23:18,315 --> 00:23:21,360
ซึ่งเป็นเหมือนบริษัทแม่ของเอ็นจีโอหลายแห่ง

408
00:23:22,319 --> 00:23:27,032
ส่วนใหญ่นั้นก่อตั้งโดยตระกูลของเขา
ทั้งทำการกุศลและสร้างภาพให้คนนับหน้าถือตา

409
00:23:28,242 --> 00:23:33,288
และยังเป็นองค์กรบังหน้า
ให้ไม่โดนกฎหมายต้านการฟอกเงิน

410
00:23:38,001 --> 00:23:39,461
(คนแปลกหน้าไม่รู้ใจ)
(อี.เจ. เพรสตัน)

411
00:24:15,289 --> 00:24:18,125
เอมิลี่ เอมิลี่!

412
00:24:27,259 --> 00:24:28,093
เอมิลี่!

413
00:24:28,177 --> 00:24:30,429
- โรเบิร์ต
- ขอโทษนะ เอมิลี่

414
00:24:30,512 --> 00:24:32,139
แต่พัสดุนี้มาจากไหน

415
00:24:33,098 --> 00:24:34,600
มีคนเอามาส่งให้ที่รีเซปชั่นค่ะ

416
00:24:34,683 --> 00:24:37,060
- ใคร
- เจนิสบอกว่าเป็นตาแก่คนหนึ่ง

417
00:24:37,144 --> 00:24:39,897
เขาบอกว่าคุณรอของอยู่
แต่ไม่ได้ว่าอะไรอย่างอื่น

418
00:24:39,980 --> 00:24:42,983
แล้วชายคนนี้ดูเป็นยังไง

419
00:24:43,066 --> 00:24:47,779
เธอบอกว่าเขาดู เอ่อ
โทรม เหมือนคนไร้บ้าน แต่ก็สุภาพค่ะ

420
00:24:47,863 --> 00:24:50,115
ไม่คิดจะโอ้เอ้ ฝากซองแล้วก็เดินกลับไปเลย

421
00:24:50,199 --> 00:24:51,408
- มีปัญหาอะไรเหรอคะ
- เปล่าๆ

422
00:24:51,491 --> 00:24:53,160
ไม่มีอะไร ขอบคุณ พรุ่งนี้เช้าเจอกัน

423
00:24:53,243 --> 00:24:54,953
- สวัสดีค่ะ คุณเรเวนสครอฟท์
- สวัสดี ขอบคุณมาก

424
00:24:55,037 --> 00:24:56,205
ประตูกำลังปิด

425
00:25:17,267 --> 00:25:20,854
เขาจำโรงแรมที่เป็นฉากของภาพเหล่านั้นได้

426
00:25:22,231 --> 00:25:26,193
แต่จุดที่เขาไม่อาจละสายตาได้เลยคือแคเธอรีน

427
00:25:28,320 --> 00:25:30,656
ใบหน้านั้นเป็นหน้าของเธอโดยไม่ต้องสงสัย

428
00:25:32,199 --> 00:25:34,826
แต่สีหน้าของเธอกลับไม่ใช่สีหน้าที่เขาคุ้นเคย

429
00:25:36,411 --> 00:25:39,498
แคเธอรีนในภาพนี้ไม่ใช่ภรรยาของเขา

430
00:25:39,581 --> 00:25:40,457
โอย ตายจริง

431
00:25:41,291 --> 00:25:45,003
นี่เป็นภาพของสตรีสาวเต็มไปด้วยความปรารถนา

432
00:25:45,087 --> 00:25:47,756
กำลังดื่มด่ำกับรสกามโดยไร้พันธนาการรัดรึง

433
00:25:47,840 --> 00:25:52,052
ปลดปล่อยประกาศเพศอย่างแรงกล้า
แยกขาดจากเขาโดยสิ้นเชิง

434
00:25:54,388 --> 00:25:56,473
เขาไม่มีแคเธอรีนคนนี้ในความทรงจำ

435
00:25:57,391 --> 00:26:02,521
และไม่เคยสัมผัสความรู้สึกวาบหวามที่เกิดขึ้น
แม้จะซ่อนอยู่ใต้ความเจ็บปวดร้อนรนใจ

436
00:26:27,796 --> 00:26:30,215
เธอไม่เคยลืมที่จะโทรหาแม่ทุกสัปดาห์

437
00:26:31,341 --> 00:26:35,262
แม้ช่วงหลังจะเป็นการคุยแบบรีบๆ
เป็นบทสนทนาที่เธอไม่ได้ใส่ใจอะไร

438
00:26:35,929 --> 00:26:38,473
และเธอก็รู้สึกว่าแม่ควรได้รับสิ่งที่ดีกว่านั้น

439
00:26:40,893 --> 00:26:45,022
แม่ของเธอเริ่มสับสนเรื่องวันหรือเวลา

440
00:26:45,981 --> 00:26:49,776
แต่ก็ยังไม่ใช่เรื่องที่ต้องกังวลมาก

441
00:26:52,112 --> 00:26:53,113
ฮัลโหล

442
00:26:53,197 --> 00:26:55,157
แม่ เป็นไงบ้างคะ

443
00:26:55,240 --> 00:26:56,241
อาทิตย์นี้เป็นยังไง

444
00:26:56,867 --> 00:26:58,285
ก็ดีจ้ะ ขอบคุณที่ถาม

445
00:26:58,368 --> 00:27:00,329
ก็เงียบๆ แต่ก็ดีมาก

446
00:27:00,412 --> 00:27:02,122
ไปเที่ยวกลับมาเมื่อไหร่นะ

447
00:27:02,206 --> 00:27:04,041
กลับมาตั้งนานแล้วค่ะ

448
00:27:04,124 --> 00:27:07,586
ตั้งแต่กลับมาก็เจอแม่ตั้งหลายครั้งแล้วนะ

449
00:27:08,837 --> 00:27:11,673
- แม่ได้ไปเยี่ยมลูกคนใหม่ของเอ็มม่ารึยัง
- ไปแล้ว เขามารับแม่

450
00:27:11,757 --> 00:27:13,383
ใจดีจริงๆ

451
00:27:13,467 --> 00:27:16,303
- เด็กตัวนิดๆ น่ารักมาก ยิ้มทั้งวัน
- เหรอคะ

452
00:27:17,137 --> 00:27:19,264
แล้วนิคทำงานเป็นยังไงบ้าง

453
00:27:19,348 --> 00:27:22,309
ค่ะ คิดว่าเขาชอบงานนะ

454
00:27:22,392 --> 00:27:23,977
ใช่ๆ น่าจะชอบจริงๆ

455
00:27:24,061 --> 00:27:25,771
เยี่ยมเลยจ้ะ เขาเป็นเด็กฉลาดมาก

456
00:27:26,939 --> 00:27:30,108
ขอโทษนะคะที่ช่วงอาทิตย์หลังๆ ไม่ได้แวะไปหา

457
00:27:30,192 --> 00:27:33,278
ชีวิตวุ่นวายนิดหน่อย ทั้งย้ายบ้านอะไรแบบนี้

458
00:27:33,362 --> 00:27:35,656
พูดอะไรน่ะ เพิ่งมาเมื่อสองวันก่อนเอง

459
00:27:36,323 --> 00:27:38,659
เมื่อวานที่เจอกันแม่ก็ดีใจ

460
00:27:40,369 --> 00:27:44,122
ไม่ใช่ค่ะแม่ หนูไม่ได้ไปหาแม่มาสองอาทิตย์แล้ว

461
00:27:44,873 --> 00:27:46,166
จำได้ไหม โรเบิร์ตกับหนูย้ายบ้าน

462
00:27:46,708 --> 00:27:47,835
แม่ไม่รู้

463
00:27:47,918 --> 00:27:49,628
คือ เราย้ายบ้านเลย

464
00:27:51,129 --> 00:27:54,967
เอางี้ เรานัดกินข้าวกลางวันทั้งครอบครัวดีกว่า

465
00:27:55,050 --> 00:27:59,638
หนูจะได้ชวนนิคไปด้วย เราจะได้ไปรับแม่

466
00:27:59,721 --> 00:28:02,599
ไม่ ไม่ต้องมารับแม่หรอก แคเธอรีน
แม่ขึ้นรถเมล์ไปก็ได้

467
00:28:03,433 --> 00:28:06,019
โอเค งั้นเอาไว้ค่อยคุยกันนะคะ

468
00:28:07,354 --> 00:28:09,940
แล้วอลีน่าเป็นยังไงบ้าง
ยังดูแลทุกอย่างอยู่ไหม

469
00:28:10,023 --> 00:28:11,358
เธอก็เยี่ยมมาก

470
00:28:11,441 --> 00:28:13,694
ดีค่ะ แม่อยากให้เธอมาบ่อยกว่าเดิมไหม

471
00:28:14,361 --> 00:28:17,197
แบบอาจจะมาทุกวันในช่วงวันทำงาน

472
00:28:17,281 --> 00:28:18,907
โอ๊ย ไม่นะ ไม่ต้อง

473
00:28:18,991 --> 00:28:20,868
เราแค่นั่งดูทีวีด้วยกัน

474
00:28:20,951 --> 00:28:23,161
นางทำกลิ่นเครื่องแกงติดโซฟาทุกที

475
00:28:23,787 --> 00:28:27,457
- แหม แปลว่าเธอต้องชอบแม่มากๆ เลยนะ
- เธอก็น่ารักดี

476
00:28:27,541 --> 00:28:31,712
โอเคค่ะ แม่ คือหนูต้องไปทำมื้อค่ำละ

477
00:28:32,337 --> 00:28:34,548
- ไว้จะโทรไปอีก โอเคนะ
- ก็ได้… โอเคจ้ะ ลูก

478
00:28:34,631 --> 00:28:36,800
- รักนะคะ บายๆ
- บาย ดูแลตัวเองด้วย บายๆ

479
00:28:40,554 --> 00:28:44,308
เธอรู้ดีว่ากำลังเลี่ยงความจริง
ไม่รับรู้เรื่องที่แม่ถดถอยลงทุกที

480
00:28:45,517 --> 00:28:49,313
โรคที่ยังไม่มีชื่อ แต่ค่อยๆ เผยตัวขึ้นมาทีละน้อย

481
00:28:50,189 --> 00:28:55,861
(มื้อค่ำเสิร์ฟหนึ่งทุ่มนะคะ! อร่อย! จุ๊บๆ)

482
00:29:04,620 --> 00:29:07,623
โรเบิร์ตรู้ว่าภาพเหล่านั้นถ่ายเมื่อไหร่

483
00:29:09,124 --> 00:29:10,959
เป็นช่วงที่ไปเที่ยวอิตาลีกัน

484
00:29:12,628 --> 00:29:15,297
เขาจำได้ว่าวันท้ายๆ ของทริปเขาไม่ได้อยู่ด้วย

485
00:29:17,049 --> 00:29:18,217
เขาต้องบินกลับบ้านมาก่อน…

486
00:29:18,300 --> 00:29:19,801
(แคเธอรีน)
(มื้อค่ำเสิร์ฟหนึ่งทุ่มนะคะ! อร่อย! จุ๊บๆ)

487
00:29:19,885 --> 00:29:21,637
ปล่อยให้แคเธอรีนกับนิโคลัสอยู่ต่อ

488
00:29:41,073 --> 00:29:42,824
- ฮัลโหล
- นิค นี่พ่อเอง

489
00:29:44,952 --> 00:29:46,119
หวัดดีฮะ

490
00:29:47,246 --> 00:29:48,830
คืองี้ กินข้าวหรือยัง

491
00:29:49,831 --> 00:29:50,874
ยัง

492
00:29:51,375 --> 00:29:53,126
งั้น พ่อจะว… จะแวะไปหา

493
00:29:53,210 --> 00:29:54,253
พาไปกินข้าวนะ

494
00:29:55,003 --> 00:29:57,631
วันนี้ต้องทำงานดึก นี่หิวจะแย่แล้ว

495
00:30:01,260 --> 00:30:02,678
ก็แค่กินอะไรเร็วๆ

496
00:30:02,761 --> 00:30:05,973
ไปกินที่ผับใกล้บ้านลูกก็ได้
ที่จริงอยู่ในทางกลับบ้านของพ่ออยู่แล้ว

497
00:30:06,682 --> 00:30:08,392
ว่าแต่ แม่พยายามติดต่อพ่ออยู่นะ

498
00:30:08,475 --> 00:30:09,726
ใช่ๆ พ่อรู้ๆ

499
00:30:09,810 --> 00:30:11,562
ได้คุยแล้ว ไม่มีอะไร

500
00:30:13,188 --> 00:30:15,065
งั้นเดี๋ยวเจอกันนะ ไอ้ลูกชาย

501
00:30:16,650 --> 00:30:17,651
โอเค

502
00:30:51,101 --> 00:30:56,315
(มื้อค่ำเสร็จแล้วนะคะ จุ๊บๆ)

503
00:31:00,027 --> 00:31:02,863
โรเบิร์ตทั้งไม่รับสายและไม่ตอบข้อความ

504
00:31:04,281 --> 00:31:08,535
เรื่องนี้กวนใจเธอมาก
เขาไม่คิดจะโทรมาขอโทษด้วยซ้ำ

505
00:31:11,079 --> 00:31:15,209
เธอคิดว่าเขาเห็นแก่ตัว ไม่คิดถึงใจเธอบ้างเลย

506
00:31:17,669 --> 00:31:18,670
เธอเสียใจ

507
00:31:21,048 --> 00:31:23,800
(นี่ทุ่มสี่สิบห้าแล้วนะ)

508
00:31:23,884 --> 00:31:25,761
(ติดอะไรก็น่าจะบอกกันก่อน จุ๊บๆ)

509
00:31:37,397 --> 00:31:38,941
แคเธอรีนคิดผิด

510
00:31:40,025 --> 00:31:43,695
ตลอดสองชั่วโมงที่ผ่านมา
โรเบิร์ตคิดแต่เรื่องของเธอคนเดียว

511
00:31:43,779 --> 00:31:45,864
(ลิสบาว เดลิกาเตสเซน)

512
00:31:47,032 --> 00:31:48,867
ก่อนมาคบกับแคเธอรีน…

513
00:31:48,951 --> 00:31:51,411
โรเบิร์ตไม่ได้มีประสบการณ์ทางเพศมากนัก

514
00:31:52,746 --> 00:31:54,748
และถึงทั้งสองคนไม่เคยคุยเรื่องนี้…

515
00:31:54,831 --> 00:31:55,916
(แคเธอรีน)
(เกิดอะไรขึ้น)

516
00:31:55,999 --> 00:31:59,503
แต่เขากลัวลึกๆ ในใจมาตลอดว่า
แคเธอรีนมีประสบการณ์มากกว่าเขา

517
00:32:01,505 --> 00:32:03,715
เรื่องนี้ทำให้เขาเสียความมั่นใจมาเสมอ

518
00:32:18,897 --> 00:32:21,483
- ไปกันเลยไหม
- ผมยังไม่เสร็จ

519
00:32:21,567 --> 00:32:23,277
ไม่เป็นไร พ่อขึ้นไปรอบนห้องได้

520
00:32:49,094 --> 00:32:50,721
นั่งเลย ไม่มีใครอยู่

521
00:32:56,560 --> 00:32:58,437
ห้องมีแต่กลิ่นกัญชาคลุ้งไปหมด

522
00:33:00,063 --> 00:33:01,190
โรเบิร์ตไม่ได้กลับไปที่ห้องนั้น

523
00:33:01,273 --> 00:33:04,860
ตั้งแต่เขากับแคเธอรีน
ช่วยนิโคลัสย้ายเข้ามาเมื่อสามเดือนก่อน

524
00:33:07,404 --> 00:33:09,198
เขาขยะแขยงกับสภาพห้องนั้นเหลือเกิน

525
00:33:10,407 --> 00:33:14,536
แต่เขาก็หาเหตุผลมาอธิบายว่า
นี่เป็นปกติของห้องเช่าที่พวกนักศึกษาอยู่

526
00:33:16,413 --> 00:33:19,041
เว้นแต่ว่า นิโคลัสไม่ใช่นักศึกษาแล้ว

527
00:33:21,793 --> 00:33:23,420
โรเบิร์ตไม่ยอมรับหรอก

528
00:33:23,504 --> 00:33:27,007
แต่เขารู้สึกผิดหวังมากที่นิโคลัสโตมาเป็นแบบนี้

529
00:33:28,675 --> 00:33:32,554
เขาบอกตัวเองว่ากาลครั้งหนึ่ง
ลูกชายของเขาเคยมีศักยภาพสูงแท้ๆ

530
00:33:33,722 --> 00:33:36,934
แล้วคลื่นอารมณ์โกรธแคเธอรีนก็ซัดเข้ามาอีกครั้ง

531
00:33:39,478 --> 00:33:40,521
นี่เป็นความผิดของเธอ

532
00:33:41,897 --> 00:33:46,151
เธอให้ความสำคัญกับงาน
และความสุขของตัวเองก่อนเสมอ

533
00:33:46,235 --> 00:33:47,694
จนทอดทิ้งลูกชายตัวเอง

534
00:33:49,571 --> 00:33:52,366
แถมตอนนี้เธอยังผลักไสนิโคลัส

535
00:33:54,326 --> 00:33:55,577
เธอเกลี้ยกล่อมโรเบิร์ต

536
00:33:55,661 --> 00:33:58,580
ว่าให้นิโคลัสออกไปมีอิสระนอกบ้าน
จะดีต่อลูกมากกว่า

537
00:34:00,332 --> 00:34:01,708
มาเร็ว ลูก ไปมองต์เปลิเยร์เนอะ

538
00:34:02,709 --> 00:34:05,170
ที่นั่นมีโครเกตแก้มหมูที่ลูกชอบไง

539
00:34:07,256 --> 00:34:09,466
รอข้างนอกก็ได้ เดี๋ยวผมออกไป

540
00:34:10,092 --> 00:34:11,176
ไม่ต้องรีบนะ ลูก

541
00:34:50,340 --> 00:34:52,009
ก็อยากรู้ว่าจะทำไปได้ถึงไหน

542
00:34:52,092 --> 00:34:54,261
ก็จะดีมากถ้าทำงานต่อได้

543
00:34:54,344 --> 00:34:55,929
และเก็บเงินให้ได้สักหน่อย

544
00:34:56,013 --> 00:34:57,222
เยี่ยมเลย

545
00:34:57,306 --> 00:34:58,432
ไม่รู้สิ คือไม่แน่

546
00:34:58,515 --> 00:35:00,100
คิดว่าอยากทำให้ก้าวหน้าไปถึง…

547
00:35:00,184 --> 00:35:03,270
ระดับผู้จัดการอะไรประมาณนั้น

548
00:35:03,353 --> 00:35:07,274
ที่จริงพวกเขาวาดเส้นอาชีพให้ดู
แบบในระยะเวลาห้าปี

549
00:35:07,816 --> 00:35:10,652
ผ่านไปหนึ่งเดือนเขาก็บอกว่า
หมดช่วงเวลาทดลองงานแล้ว

550
00:35:11,195 --> 00:35:13,655
ผมถึงจะเริ่มได้สวัสดิการพนักงานอะไรอย่างนั้น

551
00:35:13,739 --> 00:35:17,451
คือนั่นก็ถือว่าดีใช่ไหมล่ะ

552
00:35:18,035 --> 00:35:20,621
ดีๆ นั่น… ยอดไปเลย

553
00:35:21,538 --> 00:35:25,083
แล้วเป็นยังไงบ้าง ชีวิตที่ห้องเช่า

554
00:35:26,001 --> 00:35:27,586
ที่จริงก็ไม่ค่อยได้อยู่ห้องเท่าไหร่

555
00:35:28,670 --> 00:35:31,340
- ทำไมล่ะ
- ผมไปเจอสาวคนหนึ่ง

556
00:35:32,007 --> 00:35:35,302
ก็ไปอยู่บ้านเธอมากกว่า

557
00:35:35,385 --> 00:35:36,386
เล่าเรื่องเธอให้พ่อฟังหน่อย

558
00:35:37,596 --> 00:35:39,348
ก็ไม่ค่อยมีอะไรจะเล่าหรอก

559
00:35:41,016 --> 00:35:42,893
คิดว่าแม่ไม่น่าจะถูกใจ

560
00:35:42,976 --> 00:35:46,063
แต่เรื่องนั้นไม่ได้เกี่ยวกับแม่ไม่ใช่เหรอ
แม่มีสิทธิ์อะไรมาตัดสิน

561
00:35:47,523 --> 00:35:49,274
งั้น สาวคนนี้เป็นคนยังไง

562
00:35:50,984 --> 00:35:53,529
ก็ กำลังหวังว่าหน้าร้อนนี้จะได้ไปเที่ยวด้วยกัน

563
00:35:53,612 --> 00:35:55,822
แต่ก็ยังไม่รู้ว่าจะเก็บเงินทันไหม

564
00:35:55,906 --> 00:35:57,157
ไปไหน

565
00:35:57,241 --> 00:35:58,575
ที่ถูกๆ แหละ

566
00:35:59,701 --> 00:36:01,745
อาจไปมายอร์กาหรือสเปน

567
00:36:01,828 --> 00:36:02,829
ไม่ไปอิตาลีล่ะ

568
00:36:03,914 --> 00:36:05,666
ก็ได้มั้ง แถวนั้นมีหาดสวยๆ รึเปล่า

569
00:36:05,749 --> 00:36:06,834
ก็ต้องมีสิ

570
00:36:07,417 --> 00:36:10,629
จำตอนที่เราไปเที่ยวกันตอนลูกยังเด็กไม่ได้เหรอ

571
00:36:10,712 --> 00:36:12,673
- จำไม่ได้
- ฮื่อ ลูกอายุประมาณห้าขวบ

572
00:36:12,756 --> 00:36:15,509
ไปได้แค่ครึ่งทริปพ่อต้องกลับก่อนเพราะมีงาน

573
00:36:15,592 --> 00:36:17,636
ต้องทิ้งลูกกับแม่ไว้แค่สองคน

574
00:36:17,719 --> 00:36:20,597
- จำได้แค่เลาๆ ไม่ค่อยได้
- ฮื่อ แค่ไม่กี่วันเอง

575
00:36:20,681 --> 00:36:23,016
ตอนนั้นพ่อรู้สึกแย่มากๆ เลยนะ

576
00:36:23,100 --> 00:36:25,811
ไม่ควรจะทิ้งลูกไว้กับแม่เขาแค่คนเดียว

577
00:36:25,894 --> 00:36:28,146
ไม่ต้องรู้สึกแย่หรอก พ่อ เพราะผมจำอะไรไม่ได้

578
00:36:28,230 --> 00:36:30,023
แต่พ่อคิด… พ่อรู้สึกแย่มากจริงๆ

579
00:36:30,107 --> 00:36:31,191
แน่ใจเหรอว่าจำอะไรไม่ได้

580
00:36:31,275 --> 00:36:33,318
แม่เขาไม่ได้เจอเพื่อนคนหนึ่งเหรอ

581
00:36:33,402 --> 00:36:36,822
ผมบอกแล้วไง ผมจำไม่ได้

582
00:36:45,205 --> 00:36:48,542
น่าจะพาแฟนไปที่หรูๆ เลยนะ พ่อจะช่วย

583
00:36:49,418 --> 00:36:52,796
ผมก็อยากรับนะ แต่แม่คงไม่ชอบใจ

584
00:36:53,547 --> 00:36:57,342
แม่บอกว่ามันผิดกติกา ผมต้องจัดการชีวิตตัวเอง

585
00:36:57,426 --> 00:36:58,552
ช่างแม่เขาสิ

586
00:37:03,348 --> 00:37:04,349
ขอบคุณฮะ

587
00:37:06,393 --> 00:37:08,270
- เอาอีกขวดไหม
- ไม่ๆ ขวดเดียวพอแล้ว

588
00:37:08,353 --> 00:37:09,980
ไวน์ห่วยแบบหาข้ออ้างไม่ได้

589
00:37:10,856 --> 00:37:12,274
โอเค เดี๋ยวมานะ

590
00:37:57,569 --> 00:37:58,529
เกิดอะไรขึ้น

591
00:38:01,114 --> 00:38:02,324
ที่รัก

592
00:38:21,510 --> 00:38:23,220
พระเจ้า

593
00:38:23,303 --> 00:38:24,680
เขาส่งมาให้ที่ทำงาน

594
00:38:27,266 --> 00:38:28,267
ใครส่งมา

595
00:38:28,934 --> 00:38:29,935
ฉันไม่รู้

596
00:38:30,018 --> 00:38:31,436
มีใครที่มีภาพพวกนี้อีก

597
00:38:31,520 --> 00:38:32,938
ฉัน… ฉันไม่รู้

598
00:38:33,021 --> 00:38:34,398
คุณไม่รู้

599
00:38:34,481 --> 00:38:37,067
อีกหน่อยภาพพวกนี้
อาจกระจายไปทั่วอินเทอร์เน็ต นั่งเลย

600
00:38:41,029 --> 00:38:42,239
ดูสิ

601
00:38:42,739 --> 00:38:43,949
ใคร… ใครเอามาให้

602
00:38:44,032 --> 00:38:45,033
ดูให้ดี

603
00:38:45,659 --> 00:38:46,743
ขอร้อง ฉันแค่…

604
00:38:49,246 --> 00:38:50,372
พิจารณาให้ดีเลย

605
00:38:50,998 --> 00:38:53,834
ขอร้อง โรเบิร์ต ฉัน… อธิ… ฉันอธิบายได้

606
00:38:53,917 --> 00:38:57,212
ฉันแค่… ที่รัก พอเถอะ

607
00:38:59,882 --> 00:39:00,883
ทำลงไปได้ยังไง

608
00:39:03,510 --> 00:39:04,553
ขอโทษค่ะ

609
00:39:06,430 --> 00:39:07,931
ให้ตาย ฉันน่าจะบอกคุณ

610
00:39:08,015 --> 00:39:09,266
เกิดอะไรขึ้นกันแน่

611
00:39:09,349 --> 00:39:10,642
มันไม่ใช่…

612
00:39:12,978 --> 00:39:15,022
มัน… ผ่านมานานมากแล้ว ฉัน…

613
00:39:15,105 --> 00:39:17,941
ผมรู้ดีเลยล่ะว่ามันคืออะไร
ผมนอนร่วมห้องนั้นกับคุณ

614
00:39:18,025 --> 00:39:19,359
ค่ะ ฉันรู้ ฉันน่าจะบอกคุณ

615
00:39:19,443 --> 00:39:21,653
เท่าที่ผมจำได้
ตอนนั้นเราก็แทบไม่ได้มีอะไรกันอยู่แล้ว

616
00:39:21,737 --> 00:39:23,739
ผมถึงได้ซื้อไอ้ชุดชั้นในเซ็กซี่นั่นให้คุณ

617
00:39:23,822 --> 00:39:27,117
โรเบิร์ต พอเลย ฉันจะเล่าให้ฟัง
แต่ช่วยหยุดแล้วฟังฉันก่อน

618
00:39:27,201 --> 00:39:28,952
- ทุกอย่างเข้าแก๊ป
- ช่วยหยุดแล้วฟังฉันหน่อย

619
00:39:29,036 --> 00:39:30,162
เพราะหลังจากไปเที่ยวครั้งนั้น…

620
00:39:30,245 --> 00:39:32,581
แต่หลังจากนั้น… ขอพูดให้จบก่อน แคเธอรีน

621
00:39:32,664 --> 00:39:34,416
หลังจากไปไอ้ทริปเวรนั่น

622
00:39:34,499 --> 00:39:37,127
คุณกลับมาบอกว่าอยากจะกลับไปทำงาน

623
00:39:37,211 --> 00:39:38,962
- ใช่ ก็ฉัน…
- ฮื่อ "ฉันซึมเศร้า

624
00:39:39,046 --> 00:39:41,423
คิดถึงการทำงาน ไม่รู้แล้วว่าตัวเองเป็นใคร"

625
00:39:41,507 --> 00:39:42,591
ตอแหลทั้งเพ

626
00:39:42,674 --> 00:39:45,177
คุณเบื่อกับการเป็นแม่ เบื่อกับการแต่งงานกับผม

627
00:39:45,260 --> 00:39:46,887
- ไม่ ไม่ใช่
- ใช่สิ คุณเบื่อ

628
00:39:46,970 --> 00:39:49,515
- จนกระทั่งต้องออกไปหาความสนใจนอกบ้าน
- ไม่ โรเบิร์ต มันไม่ใช่…

629
00:39:49,598 --> 00:39:51,391
ใครจะรู้ว่ามีคนอื่นอีกกี่คนแล้ว

630
00:39:51,475 --> 00:39:53,143
ไอ้ที่เดินทางไปทำงานทั้งหลาย

631
00:39:53,227 --> 00:39:55,395
ไม่ใช่นะ ไม่เลย โรเบิร์ต ขอละ

632
00:39:55,479 --> 00:39:58,273
ไม่แปลกใจแล้วที่คุณเป็นไมเกรนทุกครั้ง
ที่ผมอยากมีอะไรกับคุณ

633
00:39:58,357 --> 00:39:59,608
ฉันรู้ ฉันขอโทษ

634
00:39:59,691 --> 00:40:01,777
- ไม่ใช่เพราะฉันไม่อยากนะ
- เห็นๆ อยู่ว่าแค่ผมคนเดียวยังไม่ดีพอ

635
00:40:01,860 --> 00:40:03,612
ไม่ๆ ดีพอแล้ว ดีพอแล้วที่รัก

636
00:40:03,695 --> 00:40:06,740
ผมน่าจะฟังคำเตือนจากครอบครัว
พวกนั้นเตือนเรื่องคุณไว้แล้วแท้ๆ

637
00:40:06,823 --> 00:40:09,409
ที่รัก พอเถอะ ถ้าจะฟังฉันก่อนนะ ที่รัก

638
00:40:09,493 --> 00:40:10,744
ฟังงั้นเหรอ

639
00:40:12,663 --> 00:40:15,123
ตอนนั้นฉันไม่อยากให้คุณทิ้งพวกเราไว้

640
00:40:16,959 --> 00:40:17,960
จำได้ไหม

641
00:40:18,460 --> 00:40:20,295
ฉันขอเลยว่าอย่าไป อย่ากลับไปทำงาน

642
00:40:20,379 --> 00:40:22,005
อย่าทิ้งฉันกับนิคไว้ที่นั่น

643
00:40:22,089 --> 00:40:24,550
จำได้ไหม ฉันไม่อยากอยู่คนเดียว ฉันอยาก…

644
00:40:24,633 --> 00:40:26,510
คิดได้ไงไม่อยากเชื่อ จะบอกว่านี่มันเป็น…

645
00:40:26,593 --> 00:40:28,762
- ไม่ใช่ ฉันอยากอยู่กับ…
- จะหาว่านี่เป็นความผิดผมเหรอ

646
00:40:28,846 --> 00:40:30,597
- ไม่นะ ไม่ๆ
- แน่นอน คุณต้องเป็นเหยื่อตลอด

647
00:40:30,681 --> 00:40:31,682
อย่างนั้นสินะ

648
00:40:31,765 --> 00:40:32,975
ก็ใช่ ฉันเป็นเหยื่อ ฉัน…

649
00:40:33,058 --> 00:40:35,727
ไม่ๆ คิดว่าจะหาเหตุผลมาแก้ตัวได้ทุกเรื่องใช่มั้ย

650
00:40:35,811 --> 00:40:38,146
คุณสามารถ… ปั่นหัวทุกคนรอบตัวได้

651
00:40:38,230 --> 00:40:40,232
ในขณะที่ทำตัวเป็นนังนักบุญแคเธอรีนไปด้วย

652
00:40:40,315 --> 00:40:41,817
อย่าพูดอะไรใจร้าย

653
00:40:41,900 --> 00:40:44,820
ผมพูด… ผมเนี่ยนะใจร้าย แคเธอรีน

654
00:40:48,657 --> 00:40:49,825
แล้วได้สานต่อไหม

655
00:40:51,785 --> 00:40:53,203
- ไม่
- เขาเป็นใคร

656
00:40:54,454 --> 00:40:55,330
เขา…

657
00:40:55,414 --> 00:40:57,332
- ผมอยากรู้ว่าไอ้เวรนี่เป็นใคร
- ขอเถอะ ที่รัก

658
00:40:57,416 --> 00:40:59,084
บ๋อยอิตาเลียนเหรอ

659
00:40:59,168 --> 00:41:00,961
- ไม่ใช่
- หรือเป็น… คู่นอนยามไกลบ้าน

660
00:41:01,044 --> 00:41:03,338
- วัยรุ่นหื่นๆ สักคน จัดให้หายเสี้ยน
- ไม่ใช่

661
00:41:03,422 --> 00:41:05,883
หรือเป็นนักท่องเที่ยวอังกฤษที่ซื้อทัวร์

662
00:41:05,966 --> 00:41:07,551
- เจอแดดสดใส กินเบียร์เข้าไปหน่อย…
- ไม่

663
00:41:07,634 --> 00:41:08,635
แล้วจะเอากับใครก็ได้

664
00:41:08,719 --> 00:41:11,138
แต่ปกติพวกนั้นไม่ได้มีลูกอยู่กับตัวด้วยใช่ไหมล่ะ

665
00:41:11,221 --> 00:41:14,516
ฉันเข้าใจ แต่มันไม่ใช่อย่างนั้น

666
00:41:14,600 --> 00:41:17,728
อ๋อ แล้วมันเป็นอย่างไหนล่ะ
เพราะมันได้ถ่ายรูปนิคด้วย

667
00:41:19,146 --> 00:41:21,064
ลูกชายเราอยู่ตรงนั้น ลูกชายเรา

668
00:41:21,148 --> 00:41:25,194
- ฉันรู้ ฉันขอโทษๆ
- ทำแบบนี้กับลูกเราได้ยังไง

669
00:41:25,986 --> 00:41:27,821
ทำกับผมมันเรื่องหนึ่ง แต่ทำกับลูกเนี่ยนะ

670
00:41:29,156 --> 00:41:30,824
แล้วจะสงสัยทำไมที่ลูกแทบไม่คุยกับคุณ

671
00:41:30,908 --> 00:41:32,993
สงสัยทำไมที่ลูกแทบไม่มองหน้าคุณ

672
00:41:33,911 --> 00:41:35,412
เพราะเขาเห็นเรื่องตรงนั้นรึเปล่า

673
00:41:37,581 --> 00:41:40,042
- ไม่ๆ ไม่เห็น
- ลูกได้เห็นมั้ย

674
00:41:40,125 --> 00:41:41,460
หรือว่าได้ยินเสียง

675
00:41:41,543 --> 00:41:44,588
ไม่ นิคไม่ได้ยินอะไรเลย ฉันสาบาน

676
00:41:46,173 --> 00:41:49,134
ฉันตั้งใจเลยว่าเขาต้องไม่ได้ยิน
หรือเห็นอะไรทั้งนั้น

677
00:41:49,843 --> 00:41:51,887
โห ยิ่งดีเลย โหย คุณแม่ยอดเยี่ยมแห่งศตวรรษ

678
00:41:51,970 --> 00:41:53,555
รับถ้วยไปวางข้างรางวัลอื่นๆ เลยไหมล่ะ

679
00:41:53,639 --> 00:41:55,307
อ๋อ ฉันเป็นแม่ที่ห่วยแตก ฉันรู้ตัว

680
00:41:55,390 --> 00:41:57,809
แต่ลูกไม่ได้ยินอะไรทั้งนั้น ลูกไม่รู้อะไรเลย

681
00:41:57,893 --> 00:42:00,729
แต่ลูกได้อ่านหนังสือแล้วไม่ใช่เหรอ แคเธอรีน

682
00:42:00,812 --> 00:42:02,940
ใช่ ฉันรู้ว่าลูกอ่าน
แต่ลูกไม่ได้เชื่อมโยงว่าเป็นเรื่องเดียวกัน

683
00:42:03,023 --> 00:42:04,399
- โหย โคตรด้านไม่น่าเชื่อ
- คือ…

684
00:42:11,532 --> 00:42:12,616
ชู้คนนั้นเป็นคนเขียนรึเปล่า

685
00:42:13,742 --> 00:42:15,494
อะไรนะ ไม่ได้ยินคำตอบ

686
00:42:17,246 --> 00:42:19,540
- เป็นไปไม่ได้
- งั้นใครเขียน

687
00:42:20,207 --> 00:42:21,250
คือ ฉันไม่… ฉันไม่รู้

688
00:42:21,333 --> 00:42:23,210
- คิดว่าพ่อของเขามั้ง
- พ่อเขางั้นเหรอ

689
00:42:23,293 --> 00:42:24,670
ใช่ ฉันคิดว่าเป็นพ่อของเขา

690
00:42:24,753 --> 00:42:26,630
โอ๊ย ให้ตาย มันเป็นไอ้เด็กหื่นสักคนสินะ

691
00:42:26,713 --> 00:42:27,714
เขาอายุเท่าไหร่เชียว

692
00:42:27,798 --> 00:42:29,967
เขาตายไปแล้ว เขาตาย

693
00:42:41,895 --> 00:42:43,146
นั่นคือสาเหตุที่คุณไม่เล่าให้ผมฟังสินะ

694
00:42:43,230 --> 00:42:45,274
นึกว่าลอยนวลไปได้แล้ว

695
00:42:45,357 --> 00:42:47,359
ไม่ใช่ ฉันนึกว่าฉันสามารถลืมมันไปได้

696
00:42:47,442 --> 00:42:49,528
- ฉันพยายามบอกอยู่นี่ไง
- คุณนึกว่าลอยนวลไปแล้ว

697
00:42:49,611 --> 00:42:51,697
ฉันแค่บอกไม่ได้ ขอร้อง ที่รัก ขอเลย

698
00:42:51,780 --> 00:42:53,782
- ฉันอยากบอกเธอ
- นึกว่าลอยนวลเรื่องนี้ไปได้แล้ว

699
00:42:53,866 --> 00:42:55,742
อย่าไปนะ ฉันจะเล่าให้ฟังทุกอย่าง

700
00:42:55,826 --> 00:42:57,244
- ขอร้อง
- อย่ามาแตะตัวผม แคเธอรีน

701
00:42:57,327 --> 00:43:00,163
ขอละ โรเบิร์ต อย่าไปเลย อยู่เถอะ อย่าทิ้งฉัน

702
00:43:00,247 --> 00:43:03,792
- ไม่เป็นไร ผมอ่านเอาจากหนังสือก็ได้
- ที่รัก ขอละ ขอก่อน

703
00:43:03,876 --> 00:43:05,460
บอกว่าอย่ามาแตะตัวผม!

704
00:43:05,544 --> 00:43:08,630
โอเค ฉันขอโทษนะ

705
00:43:09,715 --> 00:43:11,175
โรเบิร์ต อย่าทิ้งฉันไปสิ

706
00:43:11,258 --> 00:43:12,593
อย่าไป

707
00:43:13,468 --> 00:43:15,262
โรเบิร์ต! โรเบิร์ต! อย่านะ…

708
00:43:15,345 --> 00:43:17,097
มันไม่ใช่อย่างที่คุณคิดนะ ที่รัก!

709
00:43:40,537 --> 00:43:42,956
(สร้างจากนวนิยายโดยเรเน่ ไนท์)

710
00:46:29,623 --> 00:46:31,583
(สันติ สันติ สันติ)

711
00:46:33,710 --> 00:46:35,712
คำบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์