1
00:00:20,104 --> 00:00:22,273
(ภายในห้องนอนของ "น้อง" นีล)

2
00:00:26,819 --> 00:00:27,862
(-วัน)

3
00:00:34,494 --> 00:00:38,831
โอเค ผมอยู่ที่งานศพ
ของเพื่อนร่วมวงของรูมเมตผม และได้แต่คิดว่า

4
00:00:38,915 --> 00:00:41,417
"โว้ว นี่ถ้าผมตายได้ล่ะ"

5
00:00:41,501 --> 00:00:44,253
แล้วพอผมรู้ตัวว่าผมเป็นคนคลั่งหนัง

6
00:00:44,754 --> 00:00:47,548
เอาเถอะ ผมถึงได้ยุ่งอยู่กับการเขียนหนังเรื่องนี้

7
00:00:47,632 --> 00:00:49,217
ดังนั้นไม่ต้องโทรมาให้ยุ่งยาก

8
00:00:49,842 --> 00:00:51,719
ว่าแต่ว่า ผมคือลูกคุณเองนะครับ

9
00:00:52,804 --> 00:00:53,763
"น้อง" นีล

10
00:01:09,779 --> 00:01:12,198
ฉันไม่ได้เขียนสักตัวเลยเหรอ

11
00:01:17,703 --> 00:01:19,580
(กลางคืน)

12
00:01:30,049 --> 00:01:32,093
อะไรน่ะ

13
00:01:40,351 --> 00:01:43,729
ปีศาจผีอําของฉันเหรอ

14
00:02:06,335 --> 00:02:09,172
(เขียนโดย
"น้อง" นีล)

15
00:02:13,926 --> 00:02:17,263
ฉันเขียนบทหนังยาวตอนนอนหลับ

16
00:02:19,015 --> 00:02:20,516
ฉันเป็นคนเขียนบทหนัง!

17
00:02:26,314 --> 00:02:33,279
(สก็อตต์ พิลกริมออกสตาร์ท)

18
00:02:35,531 --> 00:02:37,575
(อ้างอิงจากนิยายภาพ "สก็อตต์ พิลกริม")

19
00:04:17,675 --> 00:04:20,594
(ตอนที่สาม
ราโมน่าเช่าวิดีโอ)

20
00:04:20,678 --> 00:04:21,762
(หยอดเหรียญ!)

21
00:04:28,352 --> 00:04:30,521
เธอเปลี่ยนทรงผม เป็นไงบ้าง ราโมน่า

22
00:04:31,105 --> 00:04:32,189
ก็ไม่มีอะไรมาก

23
00:04:32,273 --> 00:04:35,275
แต่มีคนลักพาตัวสก็อตต์ พิลกริมไป
และจัดฉากว่าเขาตาย

24
00:04:35,359 --> 00:04:36,861
อํากันเล่นรึเปล่าวะเนี่ย

25
00:04:38,863 --> 00:04:40,364
สเตซี่ ฉันขอพัก 15 นาที

26
00:04:40,448 --> 00:04:42,616
เธอเพิ่งจะพัก 15 นาทีไปเมื่อ 20 นาทีก่อน!

27
00:04:42,700 --> 00:04:45,535
และช่วยหยุดสบถซะที เรามีลูกค้านะโว้ย!

28
00:04:45,619 --> 00:04:46,454
เฮงซวยชีวิต!

29
00:04:48,789 --> 00:04:50,458
เล่ามาให้หมด

30
00:04:51,709 --> 00:04:55,963
เมื่อคืน ในฝันฉัน
ฉันเห็นเส้นทางปริภูมิย่อยของสก็อตต์...

31
00:04:57,798 --> 00:04:58,882
และฉันได้ยินเสียงเขา

32
00:04:58,966 --> 00:05:02,010
ราโมน่า...

33
00:05:02,094 --> 00:05:03,471
ปริภูมิย่อยอะไรนะ

34
00:05:04,096 --> 00:05:05,181
ไม่สําคัญหรอก

35
00:05:05,681 --> 00:05:07,641
ฉันว่ามันแปลว่าเขายังไม่ตาย

36
00:05:14,690 --> 00:05:17,567
ฉันเลยกลับไปที่เดอะร็อคคิท
เพื่อดูภาพกล้องวงจรปิด

37
00:05:17,651 --> 00:05:19,779
ของสิ่งที่เราคิดว่าเป็นการเสียชีวิตของสก็อตต์

38
00:05:40,049 --> 00:05:43,636
มีคนคว้าตัวเขาและดึงเขาเข้าไปในประตูมิติ

39
00:05:50,726 --> 00:05:53,229
มีคนอยากให้เราคิดว่าเขาตายแล้ว

40
00:05:53,896 --> 00:05:55,897
ฉันรู้ว่ามันฟังดูดีเกินจะเป็นจริง

41
00:05:55,981 --> 00:05:57,525
ขอครัวซองต์ชิ้นนึงได้ไหม

42
00:05:58,275 --> 00:06:00,235
วอลเลซ เที่ยวมาทั้งคืนเลยสินะ

43
00:06:00,319 --> 00:06:02,405
- เมื่อกี้เธอบอกว่าสก็อตต์ยังไม่ตายเหรอ
- ใช่

44
00:06:04,657 --> 00:06:05,532
ประสาทหลอนแล้ว

45
00:06:05,616 --> 00:06:08,201
ถ้าเธอเจอเขา
บอกเขาด้วยนะว่าฉันเปลี่ยนกุญแจล็อกแล้ว

46
00:06:08,285 --> 00:06:11,205
และถ้าเธอเจอฉัน
เตือนให้ฉันเปลี่ยนกุญแจล็อกด้วยล่ะ

47
00:06:11,705 --> 00:06:13,915
ความป๋านักเปย์บูดหมดแล้วสินะ

48
00:06:13,999 --> 00:06:15,876
สําหรับเขา แน่อยู่แล้ว

49
00:06:15,960 --> 00:06:18,963
สําหรับคนอื่น รอดูต่อไป อนาคตคือปริศนาลึกลับ

50
00:06:19,547 --> 00:06:21,340
เอาไป ครัวซองต์ของนาย!

51
00:06:22,550 --> 00:06:23,592
ไปละ สาวๆ

52
00:06:24,844 --> 00:06:26,636
คนจะอยากลักพาตัวสก็อตต์ไปทําไม

53
00:06:26,720 --> 00:06:29,848
และทําไมถึงให้ความหวังฉัน
ด้วยการทําให้ดูเหมือนเขาตายแล้ว

54
00:06:29,932 --> 00:06:31,892
ฉันยังหาคําตอบเรื่องนั้นไม่ได้

55
00:06:31,976 --> 00:06:32,893
ยังเหรอ

56
00:06:32,977 --> 00:06:35,020
อย่าบอกนะว่าเธอจะพยายามหาตัวสก็อตต์

57
00:06:35,104 --> 00:06:36,646
ฉันว่าฉันต้องทํา

58
00:06:36,730 --> 00:06:40,400
ราโมน่า ฉันไม่เห็นว่า
มันเป็นความรับผิดชอบของเธอตรงไหน

59
00:06:40,484 --> 00:06:43,320
เธอไปเดตกับเขาครั้งเดียว
มันจะดีกันสักเท่าไหร่เชียว

60
00:06:43,404 --> 00:06:45,614
ที่จริง เยี่ยมเลยละ

61
00:06:45,698 --> 00:06:49,284
หมายถึงเดตกับสก็อตต์ พิลกริมน่ะเหรอ

62
00:06:49,368 --> 00:06:50,661
แหวะ

63
00:06:51,287 --> 00:06:53,663
แหม ต้องขอชื่นชมเธอนะ

64
00:06:53,747 --> 00:06:55,415
แล้วจะเอายังไงต่อ แม่นักสืบโคลัมโบ

65
00:06:55,499 --> 00:06:56,959
เธอรู้จักทุกคนใช่ไหมล่ะ

66
00:06:57,460 --> 00:07:00,796
ฉันว่าเธอน่าจะไล่เรียงตัวละครเด็ดๆ
ในชีวิตสก็อตต์ให้ฉันฟังได้

67
00:07:00,880 --> 00:07:03,674
ผู้ต้องสงสัยเด็ดๆ ซะมากกว่า

68
00:07:05,092 --> 00:07:08,095
เอาละ มาดูกัน ก็มีสตีเฟน สติลส์

69
00:07:08,179 --> 00:07:10,180
แฟนเก่าฉัน นักร้องนําของวง

70
00:07:10,264 --> 00:07:13,558
โหลยโท่ยไม่ไหว
ขนาดตัดสินใจง่ายๆ ยังวิตกจริตเกินเหตุ

71
00:07:13,642 --> 00:07:16,061
ไม่มีทางที่เขาจะวางแผนการลักพาตัวได้

72
00:07:16,145 --> 00:07:19,314
แล้วก็มีรูมเมตของสตีเฟน ชื่อ "น้อง" นีล

73
00:07:19,398 --> 00:07:22,692
เขาไม่ค่อยสุงสิงกับใคร และเขาเพิ่งอายุ 19
แต่อย่าโดนตบตาซะล่ะ

74
00:07:22,776 --> 00:07:25,195
เขามันงี่เง่า
เขาทําให้สก็อตต์ดูเป็นคนอัจฉริยะได้เลยละ

75
00:07:25,279 --> 00:07:27,573
แต่เขาทําไม่ได้ เพราะมันเป็นไปไม่ได้

76
00:07:28,073 --> 00:07:29,282
แล้วเอนวี่ อดัมส์ล่ะ

77
00:07:29,366 --> 00:07:32,160
โอ๊ย ตาย! แฟนเก่าสก็อตต์ ตัวแม่ตัวมัม...

78
00:07:32,244 --> 00:07:37,082
โทษนะ ฉันสั่งอเมริกาโนเย็น
นี่มันอเมริกาโนร้อน...

79
00:07:37,166 --> 00:07:39,042
ก็ใส่น้ําแข็งลงไปสิยะ!

80
00:07:39,126 --> 00:07:40,669
ไอ้สมองกลวงเอ๊ย

81
00:07:40,753 --> 00:07:44,756
อย่างที่บอก
เอนวี่ อดัมส์ควักหัวใจสก็อตต์ออกมาจากอก

82
00:07:44,840 --> 00:07:47,801
แล้วกระทืบจนแหลกลาญ
คารองเท้าบูตคอมแบตหนังแก้ว

83
00:07:47,885 --> 00:07:50,470
และนั่นก่อนเธอจะกลายเป็น
ตัวแม่สัญลักษณ์ทางเพศระดับโลก

84
00:07:50,554 --> 00:07:52,848
ฉันเห็นแม่นั่นร้องเพลงที่งานศพสก็อตต์

85
00:07:52,932 --> 00:07:56,226
ตัวจริงแซ่บกว่าเยอะ
แน่ใจนะว่าพวกเขาเคยเดตกัน

86
00:07:56,310 --> 00:08:00,231
ใช่สินะ เห็นชัดว่าเธอไม่ใช่คนเดียว
ที่มีรสนิยมน่าสงสัย ราโมน่า

87
00:08:00,898 --> 00:08:01,732
ใครอีกนะ

88
00:08:02,691 --> 00:08:05,485
รู้ไหมว่าเธอควรไปคุยกับใคร
แฟนเก่าอีกคนของสก็อตต์ไง

89
00:08:05,569 --> 00:08:08,948
- เขารู้จักสก็อตต์มานานกว่าใคร
- โอเค ใครเหรอ

90
00:08:15,037 --> 00:08:17,497
เซ็กส์บ็อบ-บอมบ์จะทําไงเมื่อไม่มีสก็อตต์

91
00:08:17,581 --> 00:08:23,087
เขามอบบางอย่างให้กับดนตรีวงเราจริงๆ
บางอย่างที่นิยามไม่ได้

92
00:08:23,754 --> 00:08:25,714
เบส เขามอบเสียงเบส

93
00:08:25,798 --> 00:08:27,591
ใช่! ถูกเผง!

94
00:08:28,092 --> 00:08:30,177
เราตั้งวงโดยไม่มีเบสได้ไหม

95
00:08:30,261 --> 00:08:33,013
ถ้าเราเจอมือเบสคนใหม่
และพวกเขาทําให้เราแย่ลงล่ะ

96
00:08:33,097 --> 00:08:36,767
เป็นไปได้ว่าพวกเขาจะทําให้เราดีขึ้น
เพราะเราอาจเล่นโคตรห่วยอยู่แล้ว

97
00:08:37,268 --> 00:08:38,811
มีตัวสํารองแทนสก็อตต์เสมอแหละ

98
00:08:45,150 --> 00:08:47,319
ไม่ๆๆ ฉันกลัวการเปลี่ยนแปลง!

99
00:08:49,071 --> 00:08:51,656
เฮ่ อยากลองเล่นอะไรด้วยกันหน่อยไหม

100
00:08:51,740 --> 00:08:52,866
แค่สนุกๆ น่ะ

101
00:08:52,950 --> 00:08:54,201
ฉันกับเธอน่ะเหรอ

102
00:08:54,785 --> 00:08:56,829
ก็ไม่เห็นมีคนอื่นในห้องนี้นะ

103
00:09:00,416 --> 00:09:02,709
เธอเล่นกลองมานานแค่ไหนแล้ว

104
00:09:02,793 --> 00:09:04,837
นานมาก ตั้งแต่อายุ 14

105
00:09:05,421 --> 00:09:07,756
การตีกลองคือการปลดปล่อยอารมณ์ชั้นยอดของฉัน

106
00:09:07,840 --> 00:09:09,216
ความโกรธซะส่วนใหญ่

107
00:09:09,300 --> 00:09:13,095
ว้าว! แต่ฉันจะรู้ได้ไงว่าต้องเล่นโน้ตไหน

108
00:09:13,596 --> 00:09:16,682
ก็แล้วแต่เธอ มันถึงเรียกว่า "เล่น" ไง

109
00:10:26,126 --> 00:10:26,960
โว้ว!

110
00:10:30,089 --> 00:10:32,174
เธอเล่นเบสมานานแค่ไหนแล้วเนี่ย

111
00:10:35,010 --> 00:10:36,136
นี่กีโมงแล้ว

112
00:10:37,179 --> 00:10:38,055
บ่ายสี่โมง

113
00:10:38,972 --> 00:10:40,348
งั้นก็สี่ชั่วโมง

114
00:10:40,432 --> 00:10:41,517
ฉันไปทํางานสายแล้ว

115
00:10:42,184 --> 00:10:46,313
เคยคิดอยากร่วมงาน
กับนักแต่งเพลงมากประสบการณ์ปะ

116
00:11:01,537 --> 00:11:03,747
- โทษที ฉันสาย
- ฉันไม่แคร์

117
00:11:11,588 --> 00:11:13,590
คิม ลูกค้า

118
00:11:16,927 --> 00:11:19,679
(กําแพงอัปยศ
ต้องการตัวที่สุด - ติดหนี้เรา 3,500 ดอลลาร์)

119
00:11:19,763 --> 00:11:23,099
ตลกนะ เขาอาจแกล้งตาย
เพื่อไม่ต้องจ่ายค่าปรับเกินเวลา

120
00:11:23,183 --> 00:11:24,309
เธอพูดถูกครึ่งนึง

121
00:11:24,393 --> 00:11:25,602
ครึ่งไหน

122
00:11:25,686 --> 00:11:26,812
เขายังไม่ตาย

123
00:11:28,272 --> 00:11:29,857
เจ้าบ้านชนะเสมอ

124
00:11:31,024 --> 00:11:33,943
ก็แค่คําพูดโง่ๆ ที่คนโง่ๆ เคยบอกฉันครั้งนึง

125
00:11:34,027 --> 00:11:36,946
ตกลงเธอใช้แดนฝันโดยไม่รู้ตัวของสก็อตต์

126
00:11:37,030 --> 00:11:38,823
เพื่อส่งดีวีดีให้เร็วขึ้นงั้นสินะ

127
00:11:38,907 --> 00:11:41,701
เธอเป็นคนแรกในแคนาดาที่เข้าใจเรื่องนั้น

128
00:11:41,785 --> 00:11:43,328
ก็ไม่ใช่แนวคิดที่ซับซ้อนซะหน่อย

129
00:11:43,912 --> 00:11:46,123
ไม่แปลกใจเลยที่เธอทํากิจการเราเจ๊ง

130
00:11:46,623 --> 00:11:49,209
- แคนาดาเหรอ
- ไม่ใช่ ร้านวิดีโอน่ะ

131
00:11:51,003 --> 00:11:53,756
จูลี่บอกว่าเธอรู้จักเขานานที่สุด
เจอกันเมื่อไหร่เหรอ

132
00:11:57,217 --> 00:11:59,011
นายบอกฉันว่านายวาดภาพเก่ง

133
00:11:59,595 --> 00:12:00,887
แผนที่มันยาก

134
00:12:00,971 --> 00:12:03,056
ถ้าฉันต้องวาดแกะ ฉันวาดได้เพอร์เฟกต์เลยละ

135
00:12:03,140 --> 00:12:03,974
แกะเหรอ

136
00:12:04,475 --> 00:12:05,476
งั้นวาดแกะให้หน่อย

137
00:12:07,978 --> 00:12:10,397
เป็นแกะที่อุบาทว์ที่สุดที่ฉันเคยเห็น

138
00:12:10,481 --> 00:12:13,484
พูดอะไรของเธอ แกะนี่สวยเกินต้านจะตาย!

139
00:12:17,613 --> 00:12:19,155
เขาทําตัวงี่เง่าเสมอ

140
00:12:19,239 --> 00:12:22,951
แต่ความสนิทค่อยๆ ก่อตัว และฉันก็ยังอายไม่เลิก

141
00:12:23,452 --> 00:12:27,247
สก็อตต์ พิลกริมกลายเป็นแฟนคนแรกของฉัน

142
00:12:28,624 --> 00:12:32,919
ที่สก็อตต์วาดภาพแกะให้เธอ
คือความทรงจําที่โรแมนติกที่สุด หรือว่า...

143
00:12:33,003 --> 00:12:35,755
มีครั้งนึงที่ฉันโดนโรงเรียนคู่อริลักพาตัวไป

144
00:12:35,839 --> 00:12:38,591
และสก็อตต์ต้องบุกตะลุยกองทัพวัยรุ่นเกเร

145
00:12:38,675 --> 00:12:40,927
และสู้กับหัวหน้าพวกมัน ไซมอน ลี เพื่อช่วยฉัน

146
00:12:41,011 --> 00:12:42,554
เป็นความทรงจําที่โรแมนติก

147
00:12:44,515 --> 00:12:49,186
ใช่ แต่ความทรงจําจะโรแมนติกแค่ไหนเชียว
ถ้าทุกอย่างจบไม่สวย

148
00:12:51,772 --> 00:12:53,523
แหม แต่เธอสองคนยังเป็นเพื่อนกัน

149
00:12:53,607 --> 00:12:57,486
ต้องเป็นสัญญาณที่ดีแน่ๆ
อย่างน้อยเขาก็เป็นคนงี่เง่าที่น่ารักใช่ไหม

150
00:13:01,073 --> 00:13:03,075
เธอชอบเขา ใช่ไหม

151
00:13:04,743 --> 00:13:06,036
มันก็มีสปาร์กน่ะนะ

152
00:13:07,830 --> 00:13:08,913
เธอซวยแล้ว

153
00:13:08,997 --> 00:13:10,999
ทําไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้กับฉันอยู่เรื่อย

154
00:13:11,083 --> 00:13:14,711
ไม่รู้สิ ลองถามใครสักคน
ในบรรดาแฟนเก่าสุดชั่วร้ายเจ็ดคนของเธอดูสิ

155
00:13:15,295 --> 00:13:17,964
เดาว่าพวกเขาน่าจะเป็น
ผู้ต้องสงสัยคนแรกๆ ของเธอ

156
00:13:18,048 --> 00:13:19,800
ไม่ละ ฉันไม่รีบไปเจอพวกเขาหรอก

157
00:13:23,637 --> 00:13:24,888
อะไรยะ!

158
00:13:24,972 --> 00:13:26,723
ฟังดูเหมือนฮอลลี่เอาอยู่นะ

159
00:13:26,807 --> 00:13:28,642
คิม! ลูกค้า!

160
00:13:31,103 --> 00:13:32,353
คาดไม่ถึงเลยแฮะ

161
00:13:32,437 --> 00:13:34,856
เธอน่าจะหัดคาดให้ถึงซะบ้างนะ

162
00:13:34,940 --> 00:13:36,608
เธอสองคนรู้จักกันเหรอ

163
00:13:36,692 --> 00:13:39,111
เราเป็นรูมเมตสมัยมหาวิทยาลัย

164
00:13:39,945 --> 00:13:42,405
- และมากกว่านั้น!
- และมากกว่านั้น

165
00:13:42,489 --> 00:13:44,741
ตกลงเธอคือ...

166
00:13:44,825 --> 00:13:48,495
ร็อกซี่ ริคเตอร์!
แฟนเก่าชั่วร้ายคนที่สี่ของราโมน่า!

167
00:13:48,579 --> 00:13:49,746
โอเค!

168
00:13:49,830 --> 00:13:51,706
คนที่สี่เหรอ แล้วคนที่สองกับสามล่ะ

169
00:13:51,790 --> 00:13:54,042
เลขสี่ก็แค่ตัวเลข ที่รัก

170
00:13:54,126 --> 00:13:55,878
อีกอย่าง สมาคมล่มสลายเหลือแต่ซาก

171
00:13:56,795 --> 00:13:58,713
แล้วฉันอยู่นี่แล้วไง!

172
00:13:58,797 --> 00:14:00,548
ร็อกซ์ให้เธอหัวหมุนเหมือนเฮอร์ริเคน!

173
00:14:00,632 --> 00:14:01,550
ไหงเธอถึงได้...

174
00:14:03,093 --> 00:14:04,677
ฉันมาที่นี่เพื่อเรา ราโมน่า

175
00:14:04,761 --> 00:14:06,513
คนแรกหัวแถวที่เอาชนะใจเธอ

176
00:14:06,597 --> 00:14:09,098
เพราะฉันมีสิ่งที่คนอื่นไม่มีวันมี

177
00:14:09,182 --> 00:14:10,558
แล้วไอ้ที่ว่าคืออะไรล่ะ

178
00:14:10,642 --> 00:14:12,811
ความฉลาดทางอารมณ์

179
00:14:12,895 --> 00:14:16,064
ผู้ชายพวกนี้คุยเรื่องอารมณ์ความรู้สึก
ของตัวเองไม่เป็นหรอก

180
00:14:16,148 --> 00:14:18,775
สิ่งที่เธอไม่ได้พูดถึงคือพอเป็นเรื่องความรู้สึก

181
00:14:18,859 --> 00:14:20,360
เธอก็ไม่รู้อะไรเลยพอกับพวกผู้ชาย

182
00:14:20,444 --> 00:14:23,530
ไม่ยุติธรรมเลย! เธอนี่คุยด้วยไม่ไหวจริงๆ!

183
00:14:23,614 --> 00:14:25,908
อยากคุยเรื่องความรู้สึกใช่ไหม เริ่มคุยเลยสิ

184
00:14:27,075 --> 00:14:28,535
ฉันมีไอเดียที่เจ๋งกว่า

185
00:14:29,536 --> 00:14:31,037
มาสู้กันเรื่องความรู้สึก!

186
00:14:31,121 --> 00:14:33,873
ร็อกซี่ ริคเตอร์ ปะทะ ราโมน่า ฟลาวเวอร์ส!

187
00:14:33,957 --> 00:14:35,375
สู้เลย!

188
00:14:36,168 --> 00:14:37,002
โว้ว!

189
00:14:46,595 --> 00:14:48,430
จะสู้กันอีกรอบจริงๆ ใช่ปะ

190
00:14:56,730 --> 00:14:58,774
ราโมน่า! นังบ้าเอ๊ย!

191
00:15:00,275 --> 00:15:01,360
ปล่อยนะ!

192
00:15:15,832 --> 00:15:16,792
หนังเก่าเหรอ

193
00:15:22,464 --> 00:15:23,465
เข้ามาสิ!

194
00:15:30,722 --> 00:15:34,434
พวกเขากําลังทําหนังฉันพัง ฉันขอพัก 15 นาที

195
00:15:39,272 --> 00:15:40,190
โอร่า!

196
00:15:45,570 --> 00:15:47,406
เสร็จฉันแน่

197
00:15:53,537 --> 00:15:54,663
โกงกันนี่หว่า

198
00:16:15,142 --> 00:16:16,852
ฉันไม่อยากสู้กับเธอ ร็อกซี่

199
00:16:17,728 --> 00:16:19,980
เธอจะวิ่งหนีเหมือนเมื่อก่อนสินะ

200
00:16:37,330 --> 00:16:38,999
ร็อกซี่ ฉัน...

201
00:17:10,405 --> 00:17:13,867
ร็อกซี่... ฉันขอโทษ

202
00:17:15,702 --> 00:17:17,161
เรื่องอะไร

203
00:17:17,245 --> 00:17:18,789
ที่ฉันจากไปแบบนั้น

204
00:17:49,027 --> 00:17:51,196
ฉันกลัวเกินไปที่จะเผชิญหน้าเธอ

205
00:17:51,947 --> 00:17:54,115
ก็เลยไปโดยไม่บอกลางั้นเหรอ

206
00:17:54,199 --> 00:17:56,409
เธอทําให้ฉันรู้สึกไร้ค่า!

207
00:17:56,952 --> 00:17:58,537
เธอกลัวงั้นเหรอ

208
00:17:59,037 --> 00:18:00,079
ก็ดีนี่!

209
00:18:00,163 --> 00:18:02,791
ทั้งหมดที่ฉันต้องการคือให้เธอเห็นฉันบ้าง!

210
00:18:05,168 --> 00:18:06,336
ฉันขอโทษ

211
00:18:09,339 --> 00:18:12,008
ฉันยกโทษให้

212
00:18:12,884 --> 00:18:15,053
แต่ไม่ได้แปลว่าฉันจะให้เธอชนะหรอกนะ

213
00:18:33,572 --> 00:18:34,406
ร็อกซี่

214
00:18:58,180 --> 00:18:59,055
ร็อกซี่!

215
00:19:40,222 --> 00:19:43,099
เท่าที่ฉันรู้ เธอชนะแล้ว

216
00:19:45,518 --> 00:19:50,690
ชีวิตมหาวิทยาลัยดูเหมือนไม่นานมานี้เอง
แต่เรายังค่อนข้างอ่อนต่อโลกอยู่ ว่าไหม

217
00:20:01,076 --> 00:20:04,662
รู้ไหม ฉันจําไม่ได้ว่าเที่ยวกับพวกสาวๆ
ครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่

218
00:20:04,746 --> 00:20:07,874
- นี่ดีจังนะ
- ขนมขบเคี้ยวไม่ฟรีนะ รู้ปะ

219
00:20:07,958 --> 00:20:10,334
ไม่เอาน่า! การต่อสู้ทําฉันหิว

220
00:20:10,418 --> 00:20:12,044
เธอนี่กวนใจฉันซะจริง

221
00:20:12,128 --> 00:20:13,629
เธอแค่พูดลอยๆ ใช่ไหม

222
00:20:13,713 --> 00:20:15,423
ฉันไม่เคยแค่พูดอะไรลอยๆ

223
00:20:15,507 --> 00:20:16,924
แจ๋ว เราจูบกันเลยไหมล่ะ

224
00:20:17,008 --> 00:20:20,887
ไม่เอา ฉันมีธุระต้องสะสางกับสก็อตต์

225
00:20:20,971 --> 00:20:23,806
ธุระอารมณ์สินะ เขาตายไปแล้ว ราโมน่า

226
00:20:23,890 --> 00:20:28,019
เขายังไม่ตาย มันซับซ้อนน่ะ
ฉันต้องหาเขาให้เจอก่อน

227
00:20:28,103 --> 00:20:30,397
แต่ฉันอยากเป็นเพื่อนเธอนะ

228
00:20:31,231 --> 00:20:32,899
- เพื่อนที่เสียวกันได้
- ไม่มีเสียว

229
00:20:32,983 --> 00:20:33,900
ถามดูเผื่อฟลุก

230
00:20:33,984 --> 00:20:35,026
แล้วเธอล่ะ

231
00:20:36,736 --> 00:20:37,737
ฉันไม่...

232
00:20:50,500 --> 00:20:51,918
ไม่สปาร์กเลย

233
00:20:52,627 --> 00:20:53,711
ลองดูเผื่อฟลุก

234
00:20:53,795 --> 00:20:56,088
เพื่อนร่วมงานสุดฮอตของเธอล่ะ
เธอจะกลับมาไหม

235
00:20:56,172 --> 00:20:58,133
โอเค ได้เวลาเธอต้องกลับแล้ว

236
00:21:05,140 --> 00:21:07,308
อย่างน้อยก็ขจัดผู้ต้องสงสัยไปอีกหนึ่ง

237
00:21:07,392 --> 00:21:09,602
ร็อกซี่ไม่รู้ว่าสก็อตต์ยังมีชีวิตอยู่

238
00:21:09,686 --> 00:21:12,813
วันนี้ได้เรื่องได้ราวเยอะนะ พูดถึงเรื่องสู้กัน

239
00:21:12,897 --> 00:21:15,775
ทุกคนอยากปิดจ๊อบให้จบๆ ไปทั้งนั้น
มันถึงเรียกว่าการปิดจ๊อบไงล่ะ

240
00:21:16,484 --> 00:21:19,070
ตอนนี้เธอเข้าใกล้
หนุ่มซื่อบื้อในฝันของเธออีกก้าวนึง

241
00:21:19,154 --> 00:21:21,197
และเธอเลิกทะเลาะ หันมาคืนดีกับแฟนเก่า

242
00:21:21,281 --> 00:21:22,574
ทําหลายอย่างพร้อมกันซะจริง

243
00:21:32,125 --> 00:21:35,170
อย่าบอกนะว่าฉันต้องทําแบบนี้
กับพวกเขาทั้งเจ็ดคน

244
00:21:36,171 --> 00:21:39,799
ตํานานฮอลลีวูด ลูคัส ลี
คือหนึ่งในแฟนเก่าเธอเหรอ

245
00:21:41,134 --> 00:21:42,260
โชคร้ายเนอะ

246
00:21:42,344 --> 00:21:43,302
ให้ตายสิ ราโมน่า

247
00:21:43,386 --> 00:21:47,223
ฉันรู้ว่าเขาเป็นคนหล่อ อกล่ํากล้ามโต
นิสัยน่าแขยง บุ่มบ่ามห่ามสุดๆ ประจําฮอลลีวูด

248
00:21:47,307 --> 00:21:51,436
แต่ลูคัสชั่วร้ายพอจะลักพาตัวชายสักคน
และจัดฉากการตายของเขาเลยเหรอ

249
00:21:52,562 --> 00:21:54,189
มีทางเดียวที่จะรู้

250
00:22:03,865 --> 00:22:06,993
ฉันผิดเอง นึกว่าแกเป็นถังขยะ โทษที!

251
00:22:20,924 --> 00:22:21,758
บ้าเอ๊ย!

252
00:22:29,099 --> 00:22:31,351
กีเดี้ยน เกรฟส์ จีแมน

253
00:22:32,685 --> 00:22:35,313
เธอจําฉันไม่ได้สินะ

254
00:22:37,273 --> 00:22:39,442
กีเดี้ยน เกรฟส์ไม่ใช่ชื่อตั้งแต่เกิดของฉัน

255
00:22:39,526 --> 00:22:41,403
มันเป็นตัวตนที่ฉันสร้างขึ้น

256
00:22:42,487 --> 00:22:46,449
ตอนฉันย้ายไปนิวยอร์กซิตี
ฉันทิ้งอดีตไว้เบื้องหลังและก้าวต่อไป

257
00:22:47,283 --> 00:22:51,371
แต่เมื่อก่อน เธอรู้จักฉันในอีกชื่อหนึ่ง

258
00:22:59,254 --> 00:23:00,087
กอร์ดอนเหรอ

259
00:23:00,171 --> 00:23:02,674
กอร์ดอน กูซจากนอร์ทเบย์ ออนแทรีโอเหรอ

260
00:23:03,383 --> 00:23:04,342
ใจเด็ด

261
00:23:05,343 --> 00:23:06,761
จําฉันได้แล้วสินะ

262
00:23:07,679 --> 00:23:09,430
เธออาจเป็นคนเดียวที่จําได้

263
00:23:09,514 --> 00:23:12,350
จูลี่ ฉันสูญเสียทุกอย่าง

264
00:23:13,393 --> 00:23:17,563
อาณาจักรของฉันไม่เหลือแล้ว
เพื่อนๆ อภิมหาเศรษฐีของฉันรังเกียจฉัน

265
00:23:17,647 --> 00:23:20,400
แม้แต่เพื่อนเศรษฐีของฉันก็ยังหันหลังให้

266
00:23:20,900 --> 00:23:23,236
ฉันจองร้านแมคโดนัลด์ไม่ได้ด้วยซ้ํา

267
00:23:23,736 --> 00:23:25,447
พวกเขาหัวเราะเยาะฉันตอนฉันโทรไป

268
00:23:26,448 --> 00:23:30,284
ฉันเลยใช้เงินติดกระเป๋าที่เหลือ
จ่ายค่าตั๋วรถบัสมาโทรอนโต

269
00:23:30,368 --> 00:23:34,122
เพียงเพื่อมาเจอใบหน้าหนึ่งที่เห็นใจฉัน

270
00:23:40,253 --> 00:23:43,590
กอร์ดอน รีบเข้ามาข้างในซะที

271
00:25:23,106 --> 00:25:26,484
คําบรรยายโดย พยุงศักดิ์ แก่นจันทร์