1
00:00:15,058 --> 00:00:16,809
ไม่นะ! ฉันต้องไปสายแน่ๆ!

2
00:00:16,893 --> 00:00:19,896
ฉันจะสอบตกม.ปลายทั้งๆ ที่เพิ่งเข้าเรียนไม่ได้!

3
00:00:20,897 --> 00:00:21,814
ว๊าย!

4
00:00:22,815 --> 00:00:24,484
โอ๊ยๆๆ...

5
00:00:25,985 --> 00:00:27,111
ไม่เป็นไรใช่ไหม

6
00:00:30,406 --> 00:00:31,491
ขอบใจนะ...

7
00:00:32,366 --> 00:00:33,367
ต้องขอโทษจริงๆ

8
00:00:33,451 --> 00:00:35,495
ฉันกําลังรีบไปน่ะ... อุ๊บ!

9
00:00:36,079 --> 00:00:37,871
เธอนี่วิ่งไม่ดูตาม้าตาเรือเลยจริงๆ

10
00:00:37,955 --> 00:00:39,999
เกือบนึกไปแล้วว่าฮิปโปวิ่งชนฉัน

11
00:00:40,583 --> 00:00:42,919
ระวังหน่อย ไม่งั้นเธอวิ่งชนคนอื่นล้มแน่ๆ

12
00:00:46,339 --> 00:00:49,759
ตาบ้าเอ๊ย!

13
00:00:57,558 --> 00:00:58,559
กูซพูดสายอยู่

14
00:00:59,185 --> 00:01:02,605
ฉันกําลังตามหาเกรฟส์ กีเดี้ยน แล้วกูซนี่ใครกัน

15
00:01:03,356 --> 00:01:06,483
นายคุยอยู่กับผู้ใหญ่ที่เคยชื่อกีเดี้ยน เกรฟส์

16
00:01:06,567 --> 00:01:09,153
ตอนนี้ชื่อกูซแล้ว กอร์ดอน กูซ

17
00:01:10,029 --> 00:01:13,908
เจ๋งอยู่ รู้ไหม ที่จริงฉันไม่ได้ชื่อลูคัส

18
00:01:14,784 --> 00:01:15,826
แต่ชื่อลุค

19
00:01:15,910 --> 00:01:18,454
มันก็ไม่เห็นจะต่างกันมากมายตรงไหน

20
00:01:19,330 --> 00:01:22,041
ช่างเหอะ นายจะให้ฉันช่วยอะไร

21
00:01:23,042 --> 00:01:24,752
คือเรื่องมันเป็นแบบนี้นะ กูซ

22
00:01:25,253 --> 00:01:27,630
ฉันสูญเสียทุกอย่าง นายก็สูญเสียทุกอย่าง

23
00:01:28,131 --> 00:01:30,424
ฉันเลยคิดว่านายอาจมีคําแนะนําอะไรสักอย่าง

24
00:01:31,509 --> 00:01:33,052
ต้องการบางอย่างจากฉันขึ้นมาสินะ

25
00:01:33,136 --> 00:01:35,220
ฉันรู้ว่าฉันทิ้งนายให้ลําบากหลังจากสู้กับแมทธิว

26
00:01:35,304 --> 00:01:37,848
แต่ถ้านายพอจะเมตตาให้อภัยฉัน ฉันก็...

27
00:01:37,932 --> 00:01:39,725
นายต้องการการให้อภัยงั้นเหรอ

28
00:01:42,145 --> 00:01:45,898
ฉันน่ะ... คิดบางอย่างที่แตกต่างสิ้นเชิง
เอาไว้ในใจแล้วละ

29
00:01:55,825 --> 00:01:57,034
มิตรภาพ!

30
00:02:15,052 --> 00:02:15,970
โอ้ว!

31
00:02:39,285 --> 00:02:40,411
โอเค พร้อมนะ

32
00:02:49,045 --> 00:02:50,003
(ดูอิตเบสต์
ฮาร์ดแวร์)

33
00:02:50,087 --> 00:02:50,922
เย่!

34
00:03:04,852 --> 00:03:08,231
นายก่อนเลย โว้ว! แจ๋วเป็นบ้า!

35
00:03:11,692 --> 00:03:12,693
ว้าว!

36
00:03:20,534 --> 00:03:21,994
ฉันไม่เป็นไร

37
00:03:22,078 --> 00:03:23,204
ลุค ฉันไม่เป็นไร

38
00:03:30,461 --> 00:03:32,254
เธอพูดถูก รู้ไหม

39
00:03:32,338 --> 00:03:34,131
บางครั้งฉันก็ทําตัวเป็นไอ้เจ้าบ้า...

40
00:03:41,722 --> 00:03:43,557
พวกเขาชอบกันเหรอเนี่ย

41
00:03:43,641 --> 00:03:46,185
เพราะบางครั้งก็รู้สึกว่าพวกเขาเกลียดขี้หน้ากัน

42
00:03:46,269 --> 00:03:47,603
นี่มันซีซัน 12 แล้วนะ

43
00:03:47,687 --> 00:03:50,106
ฉันให้นายยืมดีวีดีได้นะ
ถ้านายอยากรู้ปูมหลังตัวละคร

44
00:03:54,360 --> 00:03:55,236
ฉัน...

45
00:03:57,238 --> 00:04:00,408
ฉันไม่อยู่แค่ 90 นาทีเองนะยะ!

46
00:04:02,994 --> 00:04:04,578
พวกนายทําอะไรกับบ้านฉัน

47
00:04:04,662 --> 00:04:06,413
แล้วไอ้หุ่นยนต์นั่นมันอะไร

48
00:04:06,497 --> 00:04:07,623
หุ่นยนต์อะไร

49
00:04:22,555 --> 00:04:29,520
(สก็อตต์ พิลกริมออกสตาร์ท)

50
00:04:31,647 --> 00:04:33,691
(อ้างอิงจากนิยายภาพ "สก็อตต์ พิลกริม")

51
00:05:47,807 --> 00:05:50,226
(ช่วงเช้าก่อนหน้านั้น)

52
00:06:16,710 --> 00:06:18,754
(ตอนที่หก
ปริศนาหาคนทํา)

53
00:06:18,838 --> 00:06:20,756
(1 ผู้เล่น
2 ผู้เล่น)

54
00:06:20,840 --> 00:06:23,467
(ใครเอาตัวสก็อตต์ไป?
กีเดี้ยน (กูซ) และจูลี่???)

55
00:06:33,519 --> 00:06:35,854
- เธอน่ะเอง
- จูลี่ ฉันขอพูดสั้นๆ

56
00:06:35,938 --> 00:06:37,564
เมื่อกี้เสียงรองเท้าสเกตใช่ไหม

57
00:06:37,648 --> 00:06:41,234
บอกราโมน่าให้เข้ามานั่งพักข้างในก่อนสิ
เราจะดูทีวีและกินมันฝรั่งทอดกัน

58
00:06:41,318 --> 00:06:44,947
ไม่นะ เราไม่เหลือมันฝรั่งทอดแล้ว!
จูลส์ เราต้องการมันฝรั่งทอด!

59
00:06:46,574 --> 00:06:49,243
ตกลงเธอคบกับกีเดี้ยนสินะตอนนี้

60
00:06:49,743 --> 00:06:51,953
ฉันกับกีเดี้ยนเหรอ เปล่าย่ะ

61
00:06:52,037 --> 00:06:54,706
นั่นกอร์ดอน กอร์ดอน กูซ

62
00:06:54,790 --> 00:06:57,751
จะบอกว่าผู้ชายที่กินมันฝรั่งทอด
อยู่บนโซฟาเธอไม่ใช่อดีต...

63
00:06:57,835 --> 00:07:00,713
มหาเศรษฐีชั่วร้ายจอมเผด็จการบ้าอํานาจ
ที่ฉันเคยเดตด้วยงั้นสินะ

64
00:07:02,381 --> 00:07:04,300
สรรพคุณยาวยืดจนไม่รู้จะเลี่ยงยังไง

65
00:07:08,929 --> 00:07:10,514
เดี๋ยวกลับมานะ ที่รัก!

66
00:07:10,598 --> 00:07:12,933
โอเค บาย จะคิดถึงเธอนะ!

67
00:07:13,017 --> 00:07:14,976
ฉันจะโคตรคิดถึงนายมากกว่า!

68
00:07:15,060 --> 00:07:18,355
ดู ดู่ ดู่ ดู ดู ดู ดู

69
00:07:18,439 --> 00:07:21,274
ดู ดู่ ดู่ ดู ดู่

70
00:07:21,358 --> 00:07:23,486
ขนมปังทําเธอคิด

71
00:07:24,403 --> 00:07:25,570
งั้นเหรอ

72
00:07:25,654 --> 00:07:26,947
ก็ทุกอย่างไม่ใช่รึไง

73
00:07:27,031 --> 00:07:28,032
คลุมเครือไปนะ

74
00:07:28,824 --> 00:07:31,076
ขนมปังทําให้เธออิ่ม

75
00:07:31,827 --> 00:07:33,578
โจ่งแจ้งไป

76
00:07:33,662 --> 00:07:36,581
ดู ดู่ ดู่ ดู ดู่

77
00:07:36,665 --> 00:07:38,625
ขนมปังไม่ใช่ทั้งหมดนั่น

78
00:07:38,709 --> 00:07:40,920
ขนมปังทําเธออ้วน

79
00:07:44,048 --> 00:07:45,216
โอ้แม่เจ้า!

80
00:07:46,258 --> 00:07:48,844
นี่ ไนฟ์ นายเริ่มเล่นเปียโนตั้งแต่เมื่อไหร่

81
00:07:48,928 --> 00:07:51,054
ราวๆ สักสี่ชั่วโมงก่อนได้ปะ

82
00:07:51,138 --> 00:07:51,972
นานกว่านั้นนิดนึง

83
00:07:52,056 --> 00:07:56,560
แล้วเธอทํายังไงให้ซีอีโอของจีแมนมีเดีย
เอางบมาทุ่มกับโปรเจกต์เธอ

84
00:07:57,269 --> 00:07:59,729
คือว่า มันเป็นไอเดียฉันน่ะ

85
00:07:59,813 --> 00:08:02,858
มิสเตอร์พาเทลมีเงินทุน แต่เขาก็ยัง...

86
00:08:02,942 --> 00:08:04,818
หลงใหลคลั่งไคล้ละครเวทีบรอดเวย์

87
00:08:04,902 --> 00:08:07,529
ฉันอ่านบทสัมภาษณ์เขาในนิตยสารฟอร์บส แล้ว...

88
00:08:07,613 --> 00:08:12,284
ตอนเขาให้เราบินไปหาที่นิวยอร์กซิตี
เพื่อประชุมเสนอไอเดียที่รังซ่อนตัวลับของเขา

89
00:08:12,368 --> 00:08:13,994
ฉันรู้เลยว่าต้องพูดอะไรบ้าง

90
00:08:20,084 --> 00:08:21,918
ละครมิวสิคัลนอกบรอดเวย์

91
00:08:22,002 --> 00:08:25,256
แล้วใครจะเหมาะกับบทนํามากไปกว่าคุณล่ะ

92
00:08:26,549 --> 00:08:28,717
ฉันเหรอ ตัวเอกงั้นเหรอ

93
00:08:30,386 --> 00:08:34,222
ไม่ค่อยมีคนรู้เรื่องนี้นะ
แต่ฉันจบเอกละครเวทีสมัยเรียนมหา'ลัย

94
00:08:34,306 --> 00:08:37,476
ที่จริงฉันเคยแสดงนําในโชว์เดี่ยวของฉันเอง

95
00:08:37,560 --> 00:08:40,270
คุณพระ! ไม่รู้เลยนะเนี่ย

96
00:08:40,354 --> 00:08:42,565
มีใครถ่ายวิดีโอไว้ไหมคะ

97
00:09:08,716 --> 00:09:12,886
ว้าว น่าประทับใจอะไรเช่นนี้!
นายว่าเขามีพรสวรรค์ไหมล่ะ สตีเว่น

98
00:09:16,181 --> 00:09:17,182
ยิ่งกว่าพรสวรรค์ซะอีก!

99
00:09:17,266 --> 00:09:21,061
เงียบนะ! ฉันตัดสินใจแล้ว

100
00:09:21,145 --> 00:09:28,027
โปรเจกต์สก็อตต์ พิลกริม
กับชีวิตกระจิ๊ดริดมหาศาล... ได้รับอนุมัติ!

101
00:09:28,652 --> 00:09:31,613
หวังว่านายจะรู้ว่าเราเห็นค่า
ความคิดเห็นของนายมากแค่ไหนนะเพื่อน

102
00:09:31,697 --> 00:09:33,407
เรากําลังดัดแปลงผลงานของนายอยู่นะ

103
00:09:33,991 --> 00:09:37,619
จากใจครีเอทีฟคนหนึ่งถึงอีกคนนะ
แค่อยากให้รู้ว่าเราพยายามทุกอย่าง

104
00:09:37,703 --> 00:09:39,996
เพื่อปรับผลงานนายด้วยความเคารพ

105
00:09:40,080 --> 00:09:44,168
ฉันรู้ว่านายผิดหวังที่หนังของนายเจ๊ง
แต่นี่ก็สนุกเหมือนกันนะ จริงไหม

106
00:09:45,085 --> 00:09:47,254
ฉันไม่แคร์หรอกเรื่องที่หนังไปไม่รอด

107
00:09:47,338 --> 00:09:49,130
มันไม่ได้มีความหมายอะไรกับฉันเลย

108
00:09:49,214 --> 00:09:51,842
คือฉันคิดถึงการมีรถกอล์ฟเป็นของตัวเอง

109
00:09:52,509 --> 00:09:54,135
มันไม่มีความหมายกับนายเลยเหรอ

110
00:09:54,219 --> 00:09:57,973
จากใจครีเอทีฟคนหนึ่งถึงอีกคนนะ
ฉันไม่อยากเชื่อว่านายพูดแบบนี้

111
00:09:58,057 --> 00:10:01,476
ทุกเพลงของฉันเป็นเหมือนลูกๆ ฉัน

112
00:10:01,560 --> 00:10:06,190
ฉันว่าเรื่องของเรื่องคือ
ฉันจําไม่ได้ด้วยซ้ําว่าฉันเป็นคนเขียน

113
00:10:08,108 --> 00:10:10,694
นายพอจะอธิบายให้เข้าใจง่ายๆ
เป็นรูปธรรมหน่อยได้ไหม

114
00:10:10,778 --> 00:10:14,823
คือฉันฝันว่าเห็นปีศาจผีอําที่คอมพิวเตอร์ของฉัน

115
00:10:14,907 --> 00:10:18,118
แล้วฉันก็ตื่นนอนตอนเช้า แล้วมันก็อยู่ตรงนั้นแล้ว

116
00:10:18,202 --> 00:10:20,120
สคริปต์สมบูรณ์ที่มีชื่อฉันเขียนอยู่

117
00:10:23,290 --> 00:10:27,419
และนายแน่ใจนะว่าเป็นปีศาจผีอํา

118
00:10:27,503 --> 00:10:28,920
ไม่งั้นจะเป็นตัวอะไรล่ะ

119
00:10:29,004 --> 00:10:32,257
ก็คนที่เขียนสคริปต์ของนายไง

120
00:10:38,389 --> 00:10:39,431
ดูสิ!

121
00:10:40,724 --> 00:10:42,893
เราต้องบอกราโมน่าเรื่องนี้

122
00:10:43,852 --> 00:10:45,395
ยัยนั่นมีเอี่ยวด้วยเหรอ

123
00:10:45,479 --> 00:10:48,607
ราโมน่าออกตามหาสก็อตต์มาตลอด

124
00:10:48,691 --> 00:10:49,983
จริงดิ

125
00:10:50,067 --> 00:10:51,651
พวกนายสองคนใช้ชีวิตต่อไป

126
00:10:51,735 --> 00:10:54,696
แต่ราโมน่าไถสเกตไปทั่วเมือง
เฝ้าถามคําถามฉลาดๆ

127
00:10:54,780 --> 00:10:56,573
กับคนโง่ๆ มากหน้าหลายตา

128
00:10:56,657 --> 00:10:58,701
ไม่รู้มาก่อนแฮะ

129
00:10:59,201 --> 00:11:03,163
ไม่เอาน่า ไนฟ์
อะไรที่ผ่านไปแล้วก็ให้ผ่านไปไม่ได้เหรอ

130
00:11:03,247 --> 00:11:06,417
ตอนเราเจอราโมน่าที่กองถ่ายหนัง
เธอเองก็ดูใจเย็นออกนี่นา

131
00:11:07,042 --> 00:11:12,548
ก็นั่นมันเรื่องงาน แต่นี่มันเรื่องอารมณ์ล้วนๆ

132
00:11:13,799 --> 00:11:16,260
เรื่องอารมณ์ล้วนๆ

133
00:11:16,760 --> 00:11:19,304
ฉันขอพยานหน่อยได้ไหม

134
00:11:19,888 --> 00:11:23,808
พอเลย! เลิกเขียนเพลงซะที
ด้วยดึงสติสักแป๊บได้ไหม

135
00:11:23,892 --> 00:11:26,311
ใช่ เราไปหาราโมน่ากัน

136
00:11:26,395 --> 00:11:28,313
(เฟิร์สต์คัป)

137
00:11:37,156 --> 00:11:40,575
กีเดี้ยนกับจูลี่เหรอ ขอทีเหอะ
กอร์ดอน กูซไม่มีทางแน่ๆ

138
00:11:40,659 --> 00:11:44,079
เธอช่วยอธิบายเรื่อง
"กอร์ดอน กูซ" นี่หน่อยได้ไหม

139
00:11:45,706 --> 00:11:50,043
คือ ตอนที่ฉันเรียนม.ปลาย
ในนอร์ธเบย์ ออนแทรีโอ

140
00:11:50,127 --> 00:11:53,422
กอร์ดอน กูซเป็นเด็กที่ประหลาดสุดๆ ในชั้นปี

141
00:11:55,132 --> 00:11:58,927
แว่นเขาใหญ่มโหฬารเกินใบหน้า
เสื้อผ้าก็เข้ารูปดูตลก

142
00:11:59,011 --> 00:12:00,679
แม้แต่ทรงผมก็พลาดมหันต์

143
00:12:00,763 --> 00:12:02,180
ทุกคนเรียกเขาว่า "ใจเด็ด"

144
00:12:02,264 --> 00:12:04,974
เพราะเขาใส่เสื้อยืดแปะคําว่า "ไม่กลัว" ทุกวัน

145
00:12:05,058 --> 00:12:08,311
เดาว่าเขาคงปลื้มฉายาที่ว่าจริงจังไปหน่อย

146
00:12:08,395 --> 00:12:11,189
วันหนึ่ง เขาก็เอาแผน 12 ข้อ
ไปเสนอสาวสุดฮอตของโรงเรียน

147
00:12:11,273 --> 00:12:13,566
เพื่อโน้มน้าวใจเธอว่า
ทําไมเธอถึงต้องเดตกับเขา

148
00:12:13,650 --> 00:12:15,068
(ทําไมเธอควรเดตกับกอร์ดอน)

149
00:12:15,152 --> 00:12:16,444
พวกเขาเรียกฉันว่าใจเด็ด

150
00:12:16,528 --> 00:12:18,697
ฉันไม่กลัวการถูกปฏิเสธแม้สักนิด

151
00:12:18,781 --> 00:12:21,158
ก็เลยไม่มีอะไรจะเสียที่จะพยายามทําแบบนี้

152
00:12:34,421 --> 00:12:36,465
ทั้งโรงเรียนต่างจับตาดู

153
00:12:40,302 --> 00:12:41,804
เขาย้ายออกไปหลังจากนั้น

154
00:12:42,304 --> 00:12:44,014
แต่ฉันไม่เคยลืมเรื่องเขาเลย

155
00:12:45,682 --> 00:12:49,561
ฉันไม่รู้มาก่อนว่ากีเดี้ยน เกรฟส์
คือเจ้าเด็กทึ่มจากอดีตของฉัน

156
00:12:49,645 --> 00:12:51,438
จนกระทั่งเขาโผล่มาที่หน้าประตูบ้านฉัน

157
00:12:54,274 --> 00:12:58,820
แมทธิว พาเทลเอาทุกอย่างที่เขามีไป
แล้วเหลืออะไรทิ้งไว้ข้างหลังล่ะ

158
00:12:58,904 --> 00:13:00,614
กอร์ดอน กูซ

159
00:13:03,534 --> 00:13:08,455
กอร์ดอน กูซ แล้วเธอสองคนไปกันได้เหรอ

160
00:13:08,539 --> 00:13:09,790
เราเข้าใจกันและกัน

161
00:13:10,624 --> 00:13:15,044
ตอนฉันอยู่กับเขา กีเดี้ยนน่ะ
กอร์ดอนเป็นคนคลั่งแค้น กระวนกระวาย

162
00:13:15,128 --> 00:13:19,383
หุนหันพลันแล่น ชอบทําร้ายจิตใจ
จอมบงการ ช่างปั่นและหยิ่งยโสหลงตัวเอง

163
00:13:20,217 --> 00:13:23,762
แต่ถ้าเขาทําให้เธอมีความสุข ก็ดีนะ ฉันว่า

164
00:13:24,346 --> 00:13:26,515
มันไม่ดีหรอก มันโคตรเฮงซวย

165
00:13:27,516 --> 00:13:28,767
โทษที อะไรนะ

166
00:13:28,851 --> 00:13:31,144
ตอนกอร์ดอนโผล่มา เขาหิวกระหายอํานาจ

167
00:13:31,228 --> 00:13:32,687
เขาอยากแก้แค้น

168
00:13:32,771 --> 00:13:35,315
เขายอมทําทุกอย่างเพื่อชิงอาณาจักรเขาคืนมา

169
00:13:35,899 --> 00:13:37,276
ความทะเยอทะยานมันร้อนแรง

170
00:13:37,943 --> 00:13:40,820
แต่พอผ่านไปสองสามวัน
มันเหมือนพลังชั่วร้ายเหือดหาย

171
00:13:40,904 --> 00:13:43,656
ตอนนี้เขาเอาแต่นั่งดูอะนิเมะบนโซฟาทั้งวัน

172
00:13:43,740 --> 00:13:45,241
ถ้ามันเป็นการแสดงล่ะ

173
00:13:45,325 --> 00:13:47,452
กีเดี้ยนที่ฉันรู้จักเป็นจอมวางอุบาย

174
00:13:47,536 --> 00:13:50,455
สมาคมแฟนเก่าชั่วร้ายอาจเป็นแค่สิ่งหลอกตา

175
00:13:50,539 --> 00:13:52,666
เพื่อปกปิดแผนลักพาตัวลับสุดยอด

176
00:13:53,458 --> 00:13:55,460
บางทีอาจไม่มีแฟนเก่าคนไหนรู้เห็นด้วย

177
00:13:55,961 --> 00:13:57,462
อาจเป็นฝีมือจีแมนคนเดียว

178
00:13:59,131 --> 00:14:02,009
หรืออาจเป็นพวกเธอสองคนที่รู้เห็นเป็นใจกัน

179
00:14:03,302 --> 00:14:05,220
ฟังนะ ฉันก็อยากให้เป็นแบบนั้น

180
00:14:05,304 --> 00:14:07,972
ฉันก็อยากให้เราวางแผนการจอมวายร้าย
น่าตื่นเต้นสักอย่าง

181
00:14:08,056 --> 00:14:10,017
มันคงทําให้บ้านมีชีวิตชีวามากขึ้นกว่านี้

182
00:14:10,517 --> 00:14:13,645
แต่เขาก็แค่ไอ้คนขี้แพ้ เชื่อฉันเหอะ

183
00:14:13,729 --> 00:14:16,940
เธอจะขีดฆ่าชื่อเขา หรือเรา
ออกจากลิสต์รายชื่อเธอก็ได้นะ

184
00:14:21,403 --> 00:14:24,281
คืบหน้าหนึ่งก้าว ถอยหลังสองก้าว

185
00:14:25,782 --> 00:14:27,700
เธอน่าจะแวะไปทักทายเขาหน่อยนะ

186
00:14:27,784 --> 00:14:31,121
ฉันว่ากอร์ดอนอยากขอโทษที่ตั้งสมาคมนั่นขึ้นมา

187
00:14:32,164 --> 00:14:33,165
ฉันต้องทําด้วยเหรอ

188
00:14:34,917 --> 00:14:38,795
นี่ ชื่อจริงเขาคือกอร์ดอน กูซ
และเขาอาศัยในละแวกนี้แหละ

189
00:14:38,879 --> 00:14:41,256
แถมกําลังเดตกับสาวคนหนึ่งที่ทํางานร้านกาแฟ

190
00:14:41,340 --> 00:14:42,549
เชื่อเรื่องเพ้อเจ้อนี่ไหมล่ะ

191
00:14:42,633 --> 00:14:44,801
ฉันชอบเรื่องเพ้อเจ้อนั่นนะ ฉันคลั่งเรื่องเพ้อเจ้อ

192
00:14:44,885 --> 00:14:47,136
สเตซี่ เมื่อกี้แอบฟังเหรอยะ

193
00:14:47,220 --> 00:14:51,558
เธอไม่น่ามาที่นี่ในวันที่เธอหยุดนะ
ไปซะ รีบออกไปจากที่นี่ซะ

194
00:14:56,104 --> 00:14:58,357
หลังคาฉันเป็นรูโหว่เหรอเนี่ย!

195
00:14:59,733 --> 00:15:02,902
ฉันไม่อยู่แค่ 90 นาทีเองนะยะ!

196
00:15:02,986 --> 00:15:05,280
พวกนายทําอะไรกับบ้านฉัน

197
00:15:05,364 --> 00:15:07,115
แล้วไอ้หุ่นยนต์นั่นมันอะไร

198
00:15:07,199 --> 00:15:08,533
หุ่นยนต์อะไร

199
00:15:15,374 --> 00:15:17,500
ฉันเคยเห็นหุ่นยนต์นั่นที่ไหนนะ

200
00:15:17,584 --> 00:15:19,044
ฉันต้องการคําตอบ!

201
00:15:19,753 --> 00:15:22,547
ไม่ใช่ฉัน กูซเป็นคนทํา

202
00:15:22,631 --> 00:15:24,424
อะไรนะ กูซไม่เล่นสเกตซะหน่อย

203
00:15:24,508 --> 00:15:27,760
ฉันจะสร้างลานสเกต
กลางบ้านแสนน่ารักของจูลี่ไปทําไม

204
00:15:27,844 --> 00:15:30,847
เธอดูโกรธสุดๆ แปลว่าฉันอยู่ที่นี่ไม่ได้ใช่ไหม

205
00:15:30,931 --> 00:15:32,474
อยู่ที่นี่เหรอ อะไรนะ

206
00:15:33,517 --> 00:15:36,728
ฉันไม่สนว่าพวกนายคนไหนเป็นคนทํา!
นายสองคนต้องชดใช้!

207
00:15:36,812 --> 00:15:37,937
เอื้อก!

208
00:15:38,021 --> 00:15:39,063
โอ้ ไม่นะ

209
00:15:39,147 --> 00:15:42,775
จูลี่ พาวเวอร์ส ปะทะ ลูคัส ลีและกอร์ดอน กูซ

210
00:15:42,859 --> 00:15:43,860
สู้เลย

211
00:15:47,489 --> 00:15:49,950
หยุดนะ! นี่งี่เง่าชะมัด

212
00:15:51,576 --> 00:15:54,078
ทําตัวเป็นผู้ใหญ่กันสักครั้งเถอะ โอเคปะ

213
00:15:54,162 --> 00:15:56,080
จูลี่ เธอทําอะไรน่ะ

214
00:15:56,164 --> 00:15:59,001
ไม่รู้สิ คิดว่าอารมณ์มันพาไปล่ะมั้ง

215
00:15:59,835 --> 00:16:03,004
ลูคัส นายอยู่ที่นี่ไม่ได้ มันไร้สาระสิ้นดี

216
00:16:03,088 --> 00:16:04,589
หาที่อยู่ของนายเองสิ

217
00:16:04,673 --> 00:16:05,632
ฉันหมดตัวนี่นา

218
00:16:05,716 --> 00:16:08,593
เงินจะซื้อตั๋วเฟิร์สต์คลาสบินกลับแอลเอยังไม่มี

219
00:16:08,677 --> 00:16:11,804
งานเดียวที่พอหาได้คือพากย์เสียงซีรีส์แอนิเมชัน

220
00:16:11,888 --> 00:16:13,973
ลูคัส ลีเกิดมาเพื่อบทไลฟ์แอ็กชันเท่านั้น

221
00:16:14,057 --> 00:16:17,185
นายอาจต้องเปิดใจรับโอกาสอื่นๆ ซะบ้าง

222
00:16:17,269 --> 00:16:18,227
ส่วนนาย!

223
00:16:18,311 --> 00:16:19,771
เลิกทําตัวเป็นไอ้ขี้แพ้ซะที

224
00:16:20,272 --> 00:16:22,315
และดูแลจูลี่ให้ดีกว่าที่เคยดูแลฉัน

225
00:16:26,445 --> 00:16:29,989
เฮ่ หุ่นยนต์นั่น ที่มีที่บังโคมไฟครอบหัวน่ะ

226
00:16:30,073 --> 00:16:31,824
ฉันเคยเห็นที่ไหนมาก่อนนะ

227
00:16:31,908 --> 00:16:34,827
ตอนถ่ายหนังไง
มันสอดแนมฉันมาถึงในรถเทรลเลอร์

228
00:16:34,911 --> 00:16:37,956
ไม่ใช่ที่นั่น แต่เป็นที่อื่น...

229
00:16:38,040 --> 00:16:41,793
เธอรู้ว่าใครเป็นคนประดิษฐ์มันใช่ไหม
เจ้าหุ่นจิ๋วตัวโปรดของพวกมันไง

230
00:16:41,877 --> 00:16:43,086
เจ้าคู่แฝด

231
00:16:45,672 --> 00:16:46,548
ไปก่อนนะ

232
00:16:59,352 --> 00:17:03,606
เดาว่าเธอคงมีเรื่องที่ดีกว่าต้องทํา
เอาละ ดีใจที่ได้เจอนะ

233
00:17:03,690 --> 00:17:05,483
ใช่ ว่างๆ ก็แวะมาที่ร้านกาแฟได้นะ

234
00:17:05,567 --> 00:17:06,401
กาแฟฟรีใช่ไหม

235
00:17:06,485 --> 00:17:07,944
ฝันไปเหอะย่ะ!

236
00:17:08,028 --> 00:17:10,530
แต่ถ้านายอยากได้งานทํา เราเปิดรับอยู่นะ

237
00:17:11,823 --> 00:17:14,284
เอาเหอะ กอร์ดอน...

238
00:17:15,619 --> 00:17:17,162
เพื่อนยาก

239
00:17:26,630 --> 00:17:28,757
จูลส์ เธอคิดว่าฉันเป็นไอ้ขี้แพ้เหรอ

240
00:17:29,633 --> 00:17:32,844
ไม่รู้สิ กอร์ดอน บางครั้ง ก็คงงั้น

241
00:17:32,928 --> 00:17:37,682
งั้น ถ้าฉันบอกว่าตอนที่ฉันดูเหมือนไม่ได้ทําอะไร

242
00:17:37,766 --> 00:17:39,184
และมัวแต่จัดงานปาร์ตี้น่าสมเพช...

243
00:17:41,269 --> 00:17:43,771
ที่จริงฉันกําลังวางแผนการครั้งใหญ่

244
00:17:43,855 --> 00:17:47,775
แผนการที่ฉันจะได้แก้แค้น
คนที่พรากทุกอย่างไปจากฉัน

245
00:17:47,859 --> 00:17:50,862
แผนการที่จะขยี้แมทธิว พาเทลให้ป่นปี้

246
00:17:51,363 --> 00:17:54,032
เธอจะว่ายังไงถ้าฉันกําลังวางแผนที่ว่าอยู่

247
00:17:55,534 --> 00:17:57,035
ฉันจะว่ายังไงน่ะเหรอ

248
00:17:57,119 --> 00:17:59,788
ฉันจะบอกว่า "มันโคตรเร่าร้อน"

249
00:18:07,963 --> 00:18:09,797
ทีนี้ก็ไปทําความสะอาดบ้านฉันซะ กอร์ดอน!

250
00:18:09,881 --> 00:18:10,715
จัดไป!

251
00:18:18,557 --> 00:18:20,349
พวกเธอมาทําอะไรที่นี่

252
00:18:20,433 --> 00:18:24,395
เรามีข้อมูลเรื่องคดีเธอ คดีสก็อตต์ของเธอ

253
00:18:24,479 --> 00:18:26,022
พวกเราไม่มีเบอร์โทรศัพท์เธอ

254
00:18:29,609 --> 00:18:32,111
ถ้าฉันบอกพวกเธอว่าฉันไขคดีออกแล้วล่ะ

255
00:18:32,195 --> 00:18:34,573
พวกเธอคนไหนอยากฟังไหมว่าฉันเจออะไร

256
00:18:42,581 --> 00:18:45,124
นี่เป็นตอนโปรดของฉันใน "ปริศนาหาคนทํา"

257
00:18:45,208 --> 00:18:47,043
ตอนที่เธอรู้ตัวว่าใครเป็นคนทํา

258
00:18:47,127 --> 00:18:48,252
"ปริศนาหาคนที่ทํา"

259
00:18:48,336 --> 00:18:52,674
ถ้าให้ดี น่าจะเป็น "ใครเป็นคนลงมือทํา"
ฉันรู้ดี ฉันเคยเป็นนักเขียน

260
00:18:55,510 --> 00:18:57,095
โอเค อย่างที่ทุกคนรู้

261
00:18:57,179 --> 00:18:59,305
สก็อตต์ถูกพาตัวไปจากจุดเกิดเหตุที่เดอะร็อคคิท

262
00:18:59,389 --> 00:19:00,932
ด้วยฝีมือคนที่จัดฉากการตายของเขา

263
00:19:01,808 --> 00:19:07,271
ฉันพยายามหาว่าใครเป็นคนทํา
ทําไปทําไม และทําได้ยังไง

264
00:19:07,355 --> 00:19:09,566
และตอนนี้ฉันรู้คําตอบครบสามข้อแล้ว

265
00:19:12,861 --> 00:19:15,030
เริ่มกันจาก "คนทํา"

266
00:19:15,614 --> 00:19:18,116
ตอนนี้พวกเธอเกือบทุกคนคงรู้อดีตฉันแล้ว

267
00:19:18,200 --> 00:19:20,910
ฉันเคยเดตกับคนมาเยอะซึ่งเป็นผู้ต้องสงสัย...

268
00:19:20,994 --> 00:19:23,287
เป็นคําคล้ายกับคําว่า "ผู้ต้องสงสัยหลายคน"

269
00:19:23,371 --> 00:19:24,289
ว้าว!

270
00:19:25,957 --> 00:19:27,542
ใช่ ว้าว!

271
00:19:27,626 --> 00:19:30,336
แฟนเก่าห้าคนถูกคัดออกจากลิสต์รายชื่อ

272
00:19:30,420 --> 00:19:35,133
แมทธิว พาเทล ร็อกซี่ ริคเตอร์ ลูคัส ลี
ท็อด อิงแกรม และกีเดี้ยน เกรฟส์

273
00:19:36,092 --> 00:19:37,844
กอร์ดอน กูซ ก็ไม่สําคัญหรอกนะ

274
00:19:37,928 --> 00:19:42,807
โอเค งั้นแฟนเก่าเจ็ดคน ถูกตัดออกไปห้าคน

275
00:19:42,891 --> 00:19:44,559
ก็เหลือ...

276
00:19:44,643 --> 00:19:46,561
สองคน คู่แฝด

277
00:19:47,187 --> 00:19:49,021
เคนกับไคล์ คาตายานางิ

278
00:19:49,105 --> 00:19:51,816
ทั้งคู่เป็นผู้ช่วยสอนในวิชาวิทยาการหุ่นยนต์ 101

279
00:19:51,900 --> 00:19:55,111
เคนแก่กว่า 30 วินาที ไคล์เป็นคนใจร้อน

280
00:19:55,612 --> 00:19:58,531
และนั่นนําไปสู่คําตอบว่า "ทําไปทําไม"

281
00:19:58,615 --> 00:20:00,200
พวกเขามีแรงจูงใจ

282
00:20:03,411 --> 00:20:07,081
ฉันเพิ่งเรียนมหา'ลัยได้เทอมที่สอง
ฉันไม่รู้ว่าฉันทําอะไรอยู่

283
00:20:07,165 --> 00:20:08,375
ฉันยังเด็กอยู่

284
00:20:08,875 --> 00:20:11,461
แต่สําหรับเจ้าคู่แฝด ฉันมาใหม่น่าแอ้ม

285
00:20:11,962 --> 00:20:12,796
เด็กสาวของปีนี้

286
00:20:13,797 --> 00:20:17,092
ทั้งคู่เป็นเสือผู้หญิงและพวกเขาตื๊อฉันไม่เลิก

287
00:20:21,930 --> 00:20:24,640
ฉันคงสะใจอยู่บ้างเหมือนกัน

288
00:20:24,724 --> 00:20:27,727
ตอนพวกเขารู้ว่าฉันก็ปั่นหัวพวกเขาเล่น

289
00:20:27,811 --> 00:20:31,731
นึกออกปะ ฉันเดตกับทั้งคู่พร้อมๆ กัน

290
00:20:31,815 --> 00:20:33,275
ให้ตายสิ ราโมน่า

291
00:20:33,775 --> 00:20:35,193
ให้ตายสิ ราโมน่า

292
00:20:35,694 --> 00:20:36,778
ฟังดูคุ้นๆ นะ

293
00:20:37,279 --> 00:20:39,113
คุ้นเหรอ คุ้นกับอะไร

294
00:20:39,197 --> 00:20:43,618
ใครสักคนที่คบกับใครสักคน
และก็ยังคบกับใครอีกคน

295
00:20:43,702 --> 00:20:46,871
และไม่มีใครคนไหนรู้เลยว่าคบซ้อนกับใครอยู่

296
00:20:47,706 --> 00:20:49,457
สก็อตต์ เราไง

297
00:20:49,541 --> 00:20:51,709
นี่ ช่วยเล่า "ปริศนาหาคนทํา" ต่อได้ไหม

298
00:20:51,793 --> 00:20:52,919
ใช่สินะ

299
00:20:53,003 --> 00:20:58,674
"ทํายังไง" เป็นประตูมิติวีแกน
ที่สร้างด้วยพลังวีแกน

300
00:20:58,758 --> 00:21:04,263
แต่ประตูมิตินี้แกร่งเกินระดับพลัง
ของแฟนเก่าวีแกนคนเดียวของฉัน

301
00:21:04,347 --> 00:21:05,849
และนั่นทําให้ฉันรู้ว่า...

302
00:21:06,850 --> 00:21:09,019
อะไรทรงพลังอํานาจยิ่งกว่าวีแกนที่เป็นมนุษย์

303
00:21:09,602 --> 00:21:10,770
วีแกนมนุษย์สองคนเหรอ

304
00:21:10,854 --> 00:21:13,148
ไม่ใช่ วีแกนหุ่นยนต์ต่างหาก

305
00:21:16,192 --> 00:21:18,695
หุ่นยนต์ที่ไม่เคยกินเนื้อ

306
00:21:20,447 --> 00:21:23,408
หุ่นยนต์ที่ไม่เคยกินนม

307
00:21:24,075 --> 00:21:27,620
วีแกนที่ไร้ข้อบกพร่องตามธรรมชาติของมนุษย์

308
00:21:28,580 --> 00:21:32,751
วีแกนที่สร้างโดยคู่แฝด

309
00:21:39,674 --> 00:21:42,177
ฉันจําได้ว่าเคยเห็นหุ่นยนต์นั่นที่ไหน

310
00:21:46,806 --> 00:21:50,352
มันอยู่ที่เดอะร็อคคิท
ก่อนที่เซ็กส์บ็อบ-บอมบ์จะขึ้นเวที

311
00:21:56,983 --> 00:21:59,944
เห็นไหม ก่อนที่สก็อตต์จะหายตัวไป

312
00:22:13,541 --> 00:22:17,545
ครบสามข้อ ใครเป็นคนทํา
ทําไปทําไม และทําได้ยังไง

313
00:22:17,629 --> 00:22:21,507
เคนและไคล์ คาตายานางิ
คู่แฝดที่ฉันหยามศักดิ์ศรีสมัยเรียนมหา'ลัย

314
00:22:21,591 --> 00:22:24,593
ลักพาตัวสก็อตต์ พิลกริมไป
โดยอาศัยความสามารถโดดเด่นของหุ่นยนต์

315
00:22:24,677 --> 00:22:27,347
ในการสร้างประตูมิติวีแกน
ที่ทรงพลังที่สุดตลอดกาล

316
00:22:27,847 --> 00:22:28,889
ง่ายๆ แบบนั้นเลย

317
00:22:28,973 --> 00:22:30,057
ว้าว!

318
00:22:30,141 --> 00:22:35,188
แต่ฉันอาจพลาดบางอย่างไป
แล้ว "ที่ไหน" ล่ะ เขาอยู่ที่ไหน

319
00:22:36,147 --> 00:22:37,315
ไม่นานเราก็จะรู้

320
00:22:37,399 --> 00:22:41,069
ตอนฉันเจอตัวคู่แฝด ฉันก็จะเจอสก็อตต์

321
00:22:44,114 --> 00:22:48,617
จะได้กลับไปเจอผู้ชาย
ที่เธอเคยเดตด้วยหนนึงแล้วสินะ

322
00:22:48,701 --> 00:22:50,077
ดูจะยังงั้น

323
00:22:50,161 --> 00:22:51,287
ตื่นเต้นไหมล่ะ

324
00:22:51,371 --> 00:22:53,080
คําถามตอบยากแฮะ

325
00:22:53,164 --> 00:22:55,124
เรามีเหตุผลที่มาที่นี่ไม่ใช่เหรอ

326
00:22:55,208 --> 00:22:56,459
โอ้ ใช่ จริงด้วย!

327
00:22:57,460 --> 00:22:59,086
เรามาที่นี่พร้อมข้อมูล

328
00:22:59,170 --> 00:23:00,629
เรื่องคดีสก็อตต์ของเธอ

329
00:23:00,713 --> 00:23:02,965
ที่จริงก็เรื่องยัง นีลน่ะ

330
00:23:03,049 --> 00:23:05,551
ยัง นีลไม่ได้เป็นคนเขียนสคริปต์นั่น

331
00:23:05,635 --> 00:23:08,721
เขาไม่ได้เขียนสคริปต์
สก็อตต์ พิลกริมกับชีวิตกระจิ๊ดริดมหาศาล!

332
00:23:08,805 --> 00:23:11,098
ก็บอกแล้วไง ฉันไม่ได้เขียนบทหนัง

333
00:23:11,182 --> 00:23:12,224
งั้นใครเขียน

334
00:23:12,308 --> 00:23:13,684
เราไม่รู้

335
00:23:13,768 --> 00:23:16,312
เราไม่รู้ว่าใครทํา ทําไปทําไมหรือทําได้ไง

336
00:23:16,396 --> 00:23:19,524
แต่เรารู้ว่า "ทําเมื่อไหร่"

337
00:23:21,443 --> 00:23:24,695
นึกว่าจะมีใครพูดออกมาซะอีก!
ฉันไม่ได้หยุดรอดึงดราม่านะยะ

338
00:23:24,779 --> 00:23:30,743
ตามข้อมูลในไฟล์
สคริปต์ถูกเขียนเมื่อ 14 ปีจากตอนนี้

339
00:23:48,136 --> 00:23:49,762
- ไง
- สก็อตต์

340
00:23:50,430 --> 00:23:51,889
นายหายไปไหนมา

341
00:23:51,973 --> 00:23:54,266
ฝีมือคู่แฝดใช่ไหม หรือหุ่นยนต์พวกเขา

342
00:23:54,350 --> 00:23:56,977
ประตูมิติวีแกนใช่ไหม นายโอเคไหม

343
00:23:57,061 --> 00:23:58,271
ฉันโอเค

344
00:23:58,771 --> 00:24:03,943
และใช่ เป็นฝีมือคู่แฝดกับหุ่นยนต์พวกเขา
และประตูมิติวีแกน

345
00:24:04,027 --> 00:24:06,862
แต่มีคนอื่นอยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมดด้วย

346
00:24:06,946 --> 00:24:08,823
คนอื่นเหรอ ใคร

347
00:24:13,995 --> 00:24:14,871
ฉันเอง

348
00:24:16,164 --> 00:24:16,998
ฉันเป็นคนทํา

349
00:25:48,131 --> 00:25:51,509
คําบรรยายโดย พยุงศักดิ์ แก่นจันทร์