1
00:00:06,006 --> 00:00:07,257
(ความเดิมใน The Diplomat)

2
00:00:07,257 --> 00:00:09,843
เลนคอฟเป็นคนประสานงาน
โจมตีเรือบรรทุกเครื่องบิน

3
00:00:09,843 --> 00:00:11,428
แต่รัฐบาลเครมลินไม่ได้จ้างเขา

4
00:00:11,428 --> 00:00:13,430
ฉันคิดว่านายจ้างคือนายกรัฐมนตรี

5
00:00:13,430 --> 00:00:15,598
ฉันว่าคนสั่งเป็นวงในแน่

6
00:00:15,598 --> 00:00:20,353
และชาวอเมริกันสามคน
รวมทั้งสามีฉันเพิ่งโดนระเบิดในประเทศ

7
00:00:20,353 --> 00:00:23,606
ข่าวกรองฝรั่งเศสคิดว่า
เราจะสั่งเก็บโรมัน เลนคอฟ

8
00:00:23,606 --> 00:00:24,858
ไม่ใช่นี่

9
00:00:24,858 --> 00:00:25,817
หรือว่าใช่

10
00:00:25,817 --> 00:00:28,194
- ผมคิดว่าเขาไม่เป็นไรละ
- ผมไม่คิด

11
00:00:28,194 --> 00:00:31,656
เพราะเราทะเลาะกัน ผมตกที่นั่งลําบาก

12
00:00:31,656 --> 00:00:32,907
คุณโกรฟ

13
00:00:35,994 --> 00:00:39,497
ขออนุญาตค่ะ
รัฐมนตรีต่างประเทศขอให้ดิฉันส่งให้ท่าน

14
00:00:39,497 --> 00:00:40,498
(โกรฟตาย)

15
00:00:40,498 --> 00:00:42,500
มีใครรู้บ้างว่าคุณจะไปเจอเขา

16
00:00:42,500 --> 00:00:45,045
ผมบอกคุณ คุณบอกสจวร์ต

17
00:00:45,045 --> 00:00:47,130
ฉันบอกมาร์กาเร็ต รอยลิน

18
00:00:47,130 --> 00:00:48,882
มาร์กาเร็ต รอยลินหายไป

19
00:00:48,882 --> 00:00:53,053
เลนคอฟอาจโดนหน่วยรบพิเศษอังกฤษเก็บ
แล้วรอยลินก็หายไป

20
00:00:53,053 --> 00:00:55,388
คุณว่าเธอตายแล้วไหม คิดว่าโทรว์บริดจ์จะ...

21
00:00:55,388 --> 00:00:56,848
อาจจะ...

22
00:00:58,641 --> 00:00:59,684
กําลังเก็บกวาด

23
00:01:00,560 --> 00:01:02,353
ชีวิตแต่งงานฉันกําลังจะจบ

24
00:01:05,565 --> 00:01:08,818
หมอผ่าอยู่เกือบ 11 ชั่วโมง

25
00:01:09,319 --> 00:01:11,196
แต่รอนนี่ก็ไม่รอด

26
00:01:12,947 --> 00:01:14,115
วอร์ดผู้ป่วยสองค่ะ

27
00:01:14,115 --> 00:01:15,784
ผมจะไปตามท่านทูต

28
00:01:15,784 --> 00:01:17,786
รบกวนคุณบอกให้ปลายสายรอก่อน

29
00:01:17,786 --> 00:01:18,995
รอได้ค่ะ

30
00:01:19,662 --> 00:01:21,081
ไม่มีปัญหาเลย

31
00:01:57,408 --> 00:01:58,493
- อรุณสวัสดิ์
- อรุณสวัสดิ์

32
00:02:00,203 --> 00:02:02,080
- ดีใจมากที่เห็นคุณฟื้นตัว
- ขอบคุณ

33
00:02:02,080 --> 00:02:03,206
- อรุณสวัสดิ์
- สวัสดี

34
00:02:03,206 --> 00:02:04,290
เชิญทางนี้ครับ

35
00:02:05,917 --> 00:02:07,335
- คุณโอเคนะ
- ฮื่อ

36
00:02:35,989 --> 00:02:37,073
คุณโอเคไหม

37
00:02:37,073 --> 00:02:38,241
ทําแบบนี้ไม่ฉลาด

38
00:02:38,241 --> 00:02:39,492
ใส่เสื้อนี่

39
00:02:40,285 --> 00:02:42,537
ทําไมไม่พาตัวฉันขึ้นรถไปเลย

40
00:02:42,537 --> 00:02:43,955
อยู่ในงานนี้ใครก็แตะคุณไม่ได้

41
00:02:44,914 --> 00:02:46,291
คนพวกนี้อันตรายมาก

42
00:02:46,291 --> 00:02:47,792
เราต้องให้พวกเขาเห็นคุณ

43
00:02:47,792 --> 00:02:50,920
ถ้ารู้ว่าคุณอยู่ไหนจะได้เลิกตามหา

44
00:02:50,920 --> 00:02:53,548
คุณไม่ได้หนี คุณแค่มางานศพเพื่อนร่วมงาน

45
00:02:54,966 --> 00:02:58,303
ภายในสองชั่วโมงนี้
ที่นี่ปลอดภัยที่สุดในลอนดอน

46
00:03:25,580 --> 00:03:27,290
น่าเสียดายมาก เป็นคนดีจริงๆ

47
00:03:27,290 --> 00:03:28,374
แย่ที่สุด

48
00:03:29,500 --> 00:03:30,376
วิลเลียม

49
00:03:31,377 --> 00:03:32,253
ตกใจจริงๆ

50
00:03:33,129 --> 00:03:34,756
ขึ้นไปอีกสามแถวทางซ้าย

51
00:03:49,103 --> 00:03:51,189
(พิธีศพ
สส. เซอร์เมอร์ริท โกรฟ)

52
00:04:39,904 --> 00:04:41,864
ยามแสงจางตะวันดับ

53
00:04:42,365 --> 00:04:46,661
บ่ายมาย่ําจับเหมันต์
ในหอสวดวิเวกนั้น

54
00:04:46,661 --> 00:04:50,999
ประวัติศาสตร์คือบัดนี้

55
00:04:52,000 --> 00:04:55,044
อังกฤษเราจะเปิดฟ้า

56
00:04:55,044 --> 00:04:59,382
สํารวจหาจุดหมายนี้
สู่ปลายทาง ณ แห่งที่

57
00:05:00,508 --> 00:05:03,052
แต่เดิมทีเคยเริ่มต้น

58
00:05:04,012 --> 00:05:05,346
เพื่อบรรจบล่วงโดยดี...

59
00:05:06,931 --> 00:05:07,974
เห็นนั่นไหม

60
00:05:08,641 --> 00:05:11,311
เห็นครับ ตามแผน เราอยากให้คนเห็น

61
00:05:11,311 --> 00:05:12,895
จะได้เลิกตามหาคุณ

62
00:05:13,604 --> 00:05:14,439
โอเคกันไหม

63
00:05:15,023 --> 00:05:16,065
ครับ แค่ตื่นเต้น

64
00:05:16,065 --> 00:05:20,778
เปลวกุหลาบเป็นหนึ่งเดียว

65
00:05:21,279 --> 00:05:25,658
สุดท้ายนี้ พี่น้องเรา
จงยึดมั่นในพระผู้เป็นเจ้า

66
00:05:26,659 --> 00:05:28,453
และพลังอํานาจของพระองค์

67
00:05:29,537 --> 00:05:32,206
จงพากันสวมเกราะแห่งพระเจ้า

68
00:05:32,707 --> 00:05:37,795
ซึ่งจักทําให้สามารถยืนหยัด
ต่อต้านความร้ายกาจของเหล่าปีศาจ

69
00:05:39,047 --> 00:05:41,549
เพราะเราไม่เพียงแต่ต้องต่อสู้กับผู้ซึ่งมีเลือดเนื้อ

70
00:05:43,092 --> 00:05:44,802
แต่ต่อสู้กับหลักการ

71
00:05:46,137 --> 00:05:47,347
ต่อสู้กับอํานาจ

72
00:05:48,014 --> 00:05:51,809
ต่อสู้กับการครอบงําแห่งความมืดซึ่งปกคลุมโลกนี้

73
00:05:52,393 --> 00:05:54,312
ต่อสู้กับความเลวร้ายทางจิตวิญญาณ...

74
00:05:55,813 --> 00:05:57,023
ในที่สูงล้ํา

75
00:05:58,107 --> 00:06:00,943
ดังนั้นจึงจงน้อมนํา
เกราะแห่งพระเจ้าเข้ามาสู่จิตใจ

76
00:06:00,943 --> 00:06:05,239
เพื่อให้เราสามารถยืนหยัด
ทนกับช่วงเวลาโหดร้ายได้

77
00:06:05,239 --> 00:06:06,532
และเมื่อทําทุกอย่าง...

78
00:06:08,493 --> 00:06:09,535
จงยืน

79
00:06:11,954 --> 00:06:13,164
จงยืนขึ้น

80
00:06:23,508 --> 00:06:24,425
จงยืนขึ้น

81
00:06:26,219 --> 00:06:28,805
และเดินอย่างองอาจไปด้วยความจริง

82
00:06:31,307 --> 00:06:32,725
รับโล่ซึ่งมาจากความศรัทธา

83
00:06:34,310 --> 00:06:38,898
ที่จะช่วยป้องกันศรฉกาจของเหล่าร้าย

84
00:06:54,997 --> 00:06:56,958
มาร์กาเร็ต รอยลินนั่งอยู่ข้างหลัง

85
00:07:08,386 --> 00:07:15,226
ข้าปฏิญาณแก่ธานี และทรัพย์ศฤงคาร...

86
00:07:23,943 --> 00:07:25,945
- ตอนนี้แหละ
- ถอดเสื้อโค้ทครับ

87
00:07:28,239 --> 00:07:29,907
- เร็วกว่านี้หน่อยจะดีมาก
- ฮาล

88
00:07:29,907 --> 00:07:31,117
รู้แล้ว

89
00:07:32,535 --> 00:07:33,536
อ้าว เวร

90
00:07:34,370 --> 00:07:35,288
ผมเก็บให้

91
00:07:37,748 --> 00:07:38,749
- พระเจ้า
- ไหวไหม

92
00:07:38,749 --> 00:07:40,418
- เป็นอะไรไหมคะ
- ไม่เป็น

93
00:07:41,043 --> 00:07:41,961
เวียนหัวรึเปล่า

94
00:07:44,714 --> 00:07:45,715
ไม่ต้องลุก

95
00:07:46,215 --> 00:07:47,508
พักหายใจเดี๋ยว

96
00:07:50,470 --> 00:07:51,429
เขาโอเคหรือยัง

97
00:07:52,763 --> 00:07:55,308
- อยากนอนพักไหมคะ
- ไม่ ไม่เป็นไร

98
00:07:57,602 --> 00:07:58,603
- ดีขึ้นหรือยัง
- ครับ

99
00:07:58,603 --> 00:08:00,021
ขอโทษ ขอบคุณค่ะ

100
00:08:09,280 --> 00:08:10,281
มาร์กาเร็ต

101
00:08:12,158 --> 00:08:13,534
ไม่ทราบมีอะไรคะท่าน

102
00:08:19,624 --> 00:08:20,625
ขอโทษที

103
00:09:10,550 --> 00:09:11,634
คุณโอเคไหม

104
00:09:11,634 --> 00:09:13,970
ผมต้องแวะก่อน

105
00:09:14,470 --> 00:09:15,304
โอเค

106
00:09:17,265 --> 00:09:18,933
- ปวดฉี่ด้วยเหรอ
- เปล่า

107
00:09:19,934 --> 00:09:23,312
ไม่ต้องถึงกับประคองผมไปส่งหน้าห้องน้ําก็ได้

108
00:09:23,896 --> 00:09:25,147
อย่าถือตัวนักเลย

109
00:09:25,690 --> 00:09:26,524
นี่

110
00:09:28,526 --> 00:09:30,903
คุณยังทิ้งผมได้นะ

111
00:09:31,404 --> 00:09:33,114
หมายถึงหย่ากัน

112
00:09:33,114 --> 00:09:34,198
ได้ ไปเองเลยฉันไม่ยุ่ง

113
00:09:34,198 --> 00:09:37,368
ผมพูดจริงๆ คุณไม่ต้องทนอยู่
แค่เพราะผมโดนระเบิด

114
00:09:37,368 --> 00:09:38,411
นั่นไม่ใช่สาเหตุ

115
00:09:38,411 --> 00:09:40,705
ผู้กองมาร์ช ขอบคุณที่มาช่วยวันนี้

116
00:09:41,205 --> 00:09:44,333
ถือเป็นเกียรติครับ เป็นเกียรติที่ได้พบท่านด้วย

117
00:09:44,917 --> 00:09:46,085
จากที่เข้าใจ...

118
00:09:46,085 --> 00:09:47,253
คุณนอนกับเขารึเปล่า

119
00:09:49,505 --> 00:09:50,423
เปล่า

120
00:09:51,507 --> 00:09:52,550
ไม่ได้นอน

121
00:09:53,384 --> 00:09:54,844
แล้วคิดจะนอนไหม

122
00:09:57,722 --> 00:09:58,598
คิด

123
00:10:02,268 --> 00:10:03,477
ตอนนี้ก็ยังทัน

124
00:10:03,477 --> 00:10:04,770
ไม่อยากแล้ว

125
00:10:05,563 --> 00:10:06,981
อย่างน้อยเขาก็ฉี่เองได้

126
00:10:06,981 --> 00:10:08,190
คุณก็ทําได้

127
00:10:25,124 --> 00:10:25,958
เขาไหวไหม

128
00:10:27,918 --> 00:10:28,794
พอไหวค่ะ

129
00:10:28,794 --> 00:10:29,712
ดีครับ

130
00:10:33,549 --> 00:10:35,343
ข้อสงสัยของเราเป็นจริงแล้ว

131
00:10:36,093 --> 00:10:39,347
การเข้าจับกุมอาจเป็นมากกว่านั้น

132
00:10:40,139 --> 00:10:42,099
- คุณสั่งห้ามได้รึเปล่า
- พยายามอยู่

133
00:10:42,099 --> 00:10:44,393
เขาเป็นคนที่ซัดทอดได้ว่าใครคือผู้สั่งการตัวจริง

134
00:10:44,393 --> 00:10:47,188
- เขาจะตายไม่ได้
- ผมกําลังพยายามเต็มที่

135
00:10:52,485 --> 00:10:53,986
มาร์กาเร็ต รอยลินมางานศพ

136
00:10:55,905 --> 00:10:56,739
เมื่อกี้เลยเหรอ

137
00:10:59,241 --> 00:11:00,576
แต่นั่นเรื่องดีไม่ใช่เหรอคะ

138
00:11:01,160 --> 00:11:03,746
ที่เธอไม่ได้หมกอยู่ในคูน้ํา

139
00:11:04,914 --> 00:11:05,998
ดีเหมือนผีคุ้ม

140
00:11:12,922 --> 00:11:15,007
ฉันทําตัวแย่มากที่ปารีส

141
00:11:15,007 --> 00:11:15,925
ไม่ต้อง

142
00:11:16,425 --> 00:11:21,889
- คุณพยายามช่วย แต่...
- คุณแค่กังวลว่าสามีจะเสียชีวิต

143
00:11:22,390 --> 00:11:23,599
ขอโทษนะคะ

144
00:11:25,101 --> 00:11:26,018
เขาปลอดภัยแล้ว

145
00:11:28,521 --> 00:11:29,939
ชีวิตแต่งงานของฉัน...

146
00:11:31,399 --> 00:11:32,274
ปลอดภัยเช่นกัน

147
00:11:34,694 --> 00:11:36,278
มันเป็นอย่างที่ควรจะเป็น

148
00:11:52,712 --> 00:11:54,338
- แล้ว...
- ใช่

149
00:11:54,338 --> 00:11:55,631
ที่ไหน

150
00:11:55,631 --> 00:11:57,508
ข้างล่าง ห้องรับสายหน้างาน

151
00:11:58,134 --> 00:11:59,051
เธอว่ายังไงบ้าง

152
00:11:59,051 --> 00:12:01,053
อยากคุยกับเดนนิสัน

153
00:12:03,305 --> 00:12:05,474
- ทําไม
- ฉันไม่รู้

154
00:12:06,392 --> 00:12:07,435
ไม่คุยกับคุณหรือฉันเหรอ

155
00:12:07,435 --> 00:12:08,394
ไม่เลย

156
00:12:08,894 --> 00:12:11,063
งั้นเราแอบพานางมาอยู่ในนี้ทําไม

157
00:12:11,063 --> 00:12:13,524
- เธอคิดว่าตัวเองกําลังมีภัย
- ภัยจากใครล่ะ

158
00:12:14,024 --> 00:12:16,485
ไม่แน่ใจ และเดนนิสันก็เกลียดเธอ...

159
00:12:16,485 --> 00:12:17,403
ใช่

160
00:12:17,403 --> 00:12:19,405
เธอคิดว่าคุณอาจติดต่อเขามาได้

161
00:12:20,656 --> 00:12:22,825
เธอบอกว่าคุณสองคนสนิทกันมากผิดปกติ

162
00:12:23,868 --> 00:12:26,162
- นั่นแปลว่าอะไร
- ก็แค่พูดแบบนั้น

163
00:12:27,288 --> 00:12:28,789
เขาจ้างฉันมาทํางานนี้

164
00:12:29,290 --> 00:12:32,209
ให้สนิทกับรัฐมนตรีต่างประเทศมากผิดปกติ

165
00:12:32,209 --> 00:12:33,335
งั้นก็โทรหาเขาสิ

166
00:12:33,335 --> 00:12:34,503
โทรแล้วพูดว่าไง

167
00:12:35,004 --> 00:12:37,381
ไม่รู้สิ ฉันไม่ใช่คนที่สนิทผิดปกติ

168
00:12:39,592 --> 00:12:42,344
ตอนนี้เราสนิทกันน้อยกว่าเมื่อวานนิดหน่อย

169
00:12:42,344 --> 00:12:43,429
นั่นแปลว่าอะไร

170
00:12:44,013 --> 00:12:45,055
การเมือง

171
00:12:46,766 --> 00:12:48,017
แล้วเขาจะปฏิเสธรึเปล่า

172
00:12:49,894 --> 00:12:52,104
ไม่ต้องเลย ทุกคน

173
00:12:52,813 --> 00:12:54,565
นี่เหมือนตั้งแถวรับกันเลย

174
00:12:54,565 --> 00:12:56,150
ขอพื้นที่ให้เขาหน่อยนะ

175
00:12:56,150 --> 00:12:58,068
แหม ช่างสั่งการ

176
00:12:58,068 --> 00:13:00,696
คุณไม่ควรเข้าออฟฟิศตอนนี้
หมอเคสเทนรู้รึเปล่าว่ามาทํางาน

177
00:13:01,530 --> 00:13:04,992
ผมนอนโซฟาแล้วเกิดคิดถึงรอนนี่
แล้วก็แพนิคขึ้นมา

178
00:13:05,618 --> 00:13:06,952
ค่ะ ฉันเข้าใจ

179
00:13:08,120 --> 00:13:09,163
ยินดีต้อนรับกลับมา

180
00:13:09,163 --> 00:13:10,080
โอเค

181
00:13:10,915 --> 00:13:13,626
ช่วยแกล้งๆ มีงานต้องทําหน่อย ทุกคนเลย

182
00:13:14,126 --> 00:13:16,045
- เรามีสิทธิ์บอกให้เขารู้ไหม
- ไม่

183
00:13:18,839 --> 00:13:20,966
- นั่งก่อนไหม
- ได้นั่งก็ไม่เลว

184
00:13:20,966 --> 00:13:23,010
ใช่ มาวันแรกอย่าเพิ่งหักโหม

185
00:13:23,010 --> 00:13:24,553
ใจเย็นๆ ไม่ต้องรีบ

186
00:13:24,553 --> 00:13:26,722
ก็ยังไม่ค่อยชินเท่าไหร่

187
00:13:26,722 --> 00:13:30,601
- เอาไม้ค้ําให้ฉันแล้วคุณ...
- คุณค่อยๆ นั่ง

188
00:13:30,601 --> 00:13:32,061
เก้าอี้นั่นไม่ค่อยเหมาะ

189
00:13:32,061 --> 00:13:33,395
นี่ ฝากหน่อย

190
00:13:33,896 --> 00:13:35,773
- เอาหมอนไหม
- ไม่เป็นไร

191
00:13:35,773 --> 00:13:37,066
ไม่ต้องวุ่นวายกัน

192
00:13:37,942 --> 00:13:40,194
- ฟังรายงานอยู่นี่ คุยกันต่อเลย
- เสร็จแล้ว

193
00:13:40,194 --> 00:13:41,570
- คิดว่านะ
- ใช่

194
00:13:42,655 --> 00:13:45,407
อ้อ แค่... คุณบอกว่าจะ...

195
00:13:45,407 --> 00:13:46,617
โทร ใช่

196
00:13:47,451 --> 00:13:48,828
ถ้าพวกคุณต้องคุยกัน...

197
00:13:48,828 --> 00:13:49,787
คุยเสร็จแล้ว

198
00:13:50,287 --> 00:13:52,414
- แน่ใจนะ
- แน่

199
00:13:55,793 --> 00:13:56,877
แล้วเจอกัน

200
00:14:07,638 --> 00:14:08,556
สจวร์ต

201
00:14:09,723 --> 00:14:11,433
ฉันขอโทษจริงๆ

202
00:14:11,433 --> 00:14:12,601
เรื่องอะไร

203
00:14:12,601 --> 00:14:13,936
ฉันเป็นคนส่งคุณไปที่นั่น

204
00:14:14,520 --> 00:14:16,021
เอ่อ ไม่ต้องๆ

205
00:14:16,021 --> 00:14:18,649
ถ้าฉันไม่สั่ง คุณคงไม่ต้องไปเฉียดตรงนั้นด้วยซ้ํา

206
00:14:18,649 --> 00:14:21,694
ไม่ได้เด็ดขาด เรื่องนี้ไม่ใช่ความผิดคุณสักนิด

207
00:14:22,945 --> 00:14:23,779
คือ...

208
00:14:23,779 --> 00:14:25,656
ผมจะบอกเหมือนที่คุณเคยบอกอลีสแล้วกัน

209
00:14:25,656 --> 00:14:28,325
อย่าขอโทษเรื่องที่ไม่ใช่ความผิดคุณ

210
00:14:28,826 --> 00:14:29,660
จบ

211
00:14:37,585 --> 00:14:40,421
เอ่อ... ฉันได้ข่าว

212
00:14:41,297 --> 00:14:42,840
- เหรอ
- ใช่

213
00:14:42,840 --> 00:14:44,383
ว่า เอ่อ

214
00:14:44,383 --> 00:14:50,306
ใครสักคนมีความรู้สึกพิเศษๆ กับอีกคน
แต่ไม่อยากบอกให้ฉันรู้

215
00:14:50,306 --> 00:14:52,600
- ท่านทูต
- ซึ่งฉันเข้าใจ แน่นอนอยู่แล้ว

216
00:14:52,600 --> 00:14:54,810
ไม่ได้อยากเผือกมากเพราะมันเรื่องของคุณ

217
00:14:55,311 --> 00:14:57,980
แต่นี่มันน่ารักน่าเอ็นดูที่สุดเท่าที่ได้ยินมา

218
00:14:58,981 --> 00:14:59,899
เธอเพิ่งทิ้งผม

219
00:15:07,323 --> 00:15:08,532
ให้ฉันช่วยไหม

220
00:15:08,532 --> 00:15:09,909
ไม่ต้อง ขอบคุณ

221
00:15:10,826 --> 00:15:15,289
แค่จะไปอ่านอีเมล
แกล้งทําเหมือนปกติดีทุกอย่าง

222
00:15:15,289 --> 00:15:16,457
ฉันเปิดประตูให้

223
00:15:16,457 --> 00:15:18,000
{\an8}(รอนนี่ บัคเฮิร์สต์)

224
00:15:44,276 --> 00:15:46,654
- มีอะไร
- ท่านทูตไวเลอร์โทรมาค่ะ

225
00:15:48,113 --> 00:15:48,989
ขอบคุณ

226
00:15:50,282 --> 00:15:51,283
ฮัลโหล

227
00:15:51,825 --> 00:15:52,826
ฉันต้องเจอคุณ

228
00:15:53,827 --> 00:15:54,912
มาที่นี่ได้ไหม

229
00:15:56,121 --> 00:15:58,540
เคท ผมว่าคงไม่เหมาะเท่าไหร่

230
00:15:59,124 --> 00:16:00,292
โอ๊ยตาย

231
00:16:01,377 --> 00:16:02,962
ขอโทษ ฉันพลาดเอง

232
00:16:03,545 --> 00:16:06,590
คือฉันต้องขอพบกับคุณที่สถานทูต มีเรื่องด่วน

233
00:16:06,590 --> 00:16:10,135
ท่านทูตครับ พนักงานกระทรวง
ทั้งกองทัพคอยดูแลตารางงานให้ผม

234
00:16:10,135 --> 00:16:11,804
ผมขอโอนสายไปให้พวกเขาได้ไหม

235
00:16:11,804 --> 00:16:14,765
เรามีสมุดลงนามไว้อาลัย
จะส่งให้ครอบครัวของรอนนี่ บัคเฮิร์สต์

236
00:16:14,765 --> 00:16:17,184
ฉันจะซาบซึ้งเกินบรรยาย

237
00:16:17,184 --> 00:16:20,354
ถ้าคุณสละเวลามาเซ็นวันนี้
แทนที่จะรอถึงปลายอาทิตย์

238
00:16:20,354 --> 00:16:22,272
แล้วรีบมาประมาณ ณ บัดนาว

239
00:16:22,272 --> 00:16:23,440
ผมไปไม่ได้จริงๆ

240
00:16:23,440 --> 00:16:25,484
ฉันไม่ขอหรอกถ้ามันไม่ใช่...

241
00:16:28,362 --> 00:16:29,488
คุณต้องมา

242
00:16:31,198 --> 00:16:34,785
ยาแก้ปวดก็ช่วยได้ดี
แต่ผ่านไปแค่ครึ่งวันก็หมดฤทธิ์แล้ว

243
00:16:34,785 --> 00:16:37,037
ใช่ แล้วก็เพิ่งรู้ตัวว่าลุกนั่งมากไป

244
00:16:37,037 --> 00:16:38,205
โคตรเฮงซวยเลย

245
00:16:38,831 --> 00:16:39,707
มาแล้วครับ

246
00:16:39,707 --> 00:16:41,375
เยี่ยม ขอบคุณ

247
00:16:42,710 --> 00:16:45,129
- ของดีเมืองอังกฤษ
- โห ขอบคุณมาก

248
00:16:52,094 --> 00:16:55,931
เราน่าจะต้องขอคุยกันหน่อย แค่สองคน

249
00:16:55,931 --> 00:16:56,849
อ้าว

250
00:16:57,599 --> 00:16:59,268
ได้ครับ

251
00:17:03,397 --> 00:17:05,941
- ไปขุดมาจากไหน
- ไม่รู้เลย

252
00:17:13,699 --> 00:17:15,743
- วันก่อนผมพูดอะไรล้ําเส้น
- ไม่เลย

253
00:17:15,743 --> 00:17:17,703
- ผมปากเสียมาก
- ช่างมันเถอะ

254
00:17:17,703 --> 00:17:20,039
ผมขอโทษ ทุกเรื่องเลย

255
00:17:20,039 --> 00:17:21,665
ไม่ใช่ความผิดคุณเลยแม้แต่น้อย

256
00:17:21,665 --> 00:17:24,543
แต่ผมก็เสียใจอยู่ดี

257
00:17:24,543 --> 00:17:27,004
อย่าขอโทษเรื่องที่ไม่ใช่ความผิดคุณ

258
00:17:28,047 --> 00:17:30,924
- คุณพูดเหมือนภรรยาเป๊ะ
- เธอยืมคําผมไปใช้ต่างหาก

259
00:17:34,094 --> 00:17:35,888
แต่มันก็ไม่ถึงกับโลกแตก

260
00:17:37,264 --> 00:17:41,518
การขอโทษเรื่องที่ไม่ใช่ความผิดเรา
ผมว่าโลกมีอะไรที่แย่กว่านี้

261
00:17:42,936 --> 00:17:46,982
คุณคิดว่าผมจะขอโทษเหรอ

262
00:17:48,484 --> 00:17:52,696
- ผมไม่ได้คิดอะไรทั้งนั้น
- เรื่องรอนนี่ หรือเรื่องที่คุณโดนระเบิด

263
00:17:52,696 --> 00:17:53,614
ทั้งสองเรื่อง

264
00:17:53,614 --> 00:17:56,325
เพราะผมไม่ได้วางระเบิดพลาสติกนั่น คนอื่นทํา

265
00:17:56,950 --> 00:18:00,079
ขออภัยครับ นมกับน้ําตาลด้วย
มาช้ายังดีกว่าไม่มานะ

266
00:18:01,163 --> 00:18:03,707
นีล บอกให้เขาเอารถมารับผมหน่อย

267
00:18:03,707 --> 00:18:04,625
ได้ครับ

268
00:18:46,458 --> 00:18:47,960
มาร์กาเร็ต รอยลินอยู่กับเรา

269
00:19:02,933 --> 00:19:04,935
- รับชาไหมคะ
- ไม่อยากรับจริงๆ

270
00:19:11,984 --> 00:19:12,901
ขออภัยค่ะ

271
00:19:12,901 --> 00:19:15,404
ไม่มีปัญหา เราทุกคนได้นั่งคิด

272
00:19:18,866 --> 00:19:21,952
- เดี๋ยวก็ได้ตายเร็ว
- รู้สึกเหมือนใกล้เข้ามาแล้ว

273
00:19:21,952 --> 00:19:26,915
เขากวนน้ําให้ขุ่นเรื่องแผนหน่วยรบพิเศษ
ที่จะสังหารโรมัน เลนคอฟ

274
00:19:26,915 --> 00:19:28,375
ทําไมใครๆ ก็หาคุณไม่เจอ

275
00:19:28,375 --> 00:19:30,919
แต่ทางเราแค่กะพริบตาคุณก็รู้เรื่องทุกอย่าง

276
00:19:30,919 --> 00:19:34,923
- คุณนี่ไม่สนุกเลย เครียดเก่ง
- ขอวนกลับไปเรื่อง "สังหาร" ได้ไหม

277
00:19:34,923 --> 00:19:37,467
คุณปฏิเสธความช่วยเหลือฉันครั้งแล้วครั้งเล่า

278
00:19:37,467 --> 00:19:38,927
ยังปฏิเสธบ่อยไม่พอน่ะสิ

279
00:19:38,927 --> 00:19:41,096
ฉันเหนื่อยมากนะที่ต้องดีลกับคุณ

280
00:19:42,222 --> 00:19:46,977
แต่ฉันก็จะหลับไม่สนิท
ถ้าคุณระเหิดเป็นไอกลางถนนอย่างเมอร์ริท

281
00:19:47,477 --> 00:19:50,480
คนที่หมดความอดทนกับเขา
กําลังจะหมดความอดทนกับคุณด้วย

282
00:19:50,480 --> 00:19:53,025
- เขาเป็นใคร
- ฉันบอกคุณไม่ได้

283
00:19:53,025 --> 00:19:57,279
บอกไปฉันก็โดนเก็บด้วย
แค่มาคุยนี่ก็เสี่ยงชีวิตมากแล้ว

284
00:19:57,279 --> 00:19:59,740
- นั่นต้องมีความหมายอะไรบ้าง
- ไม่มี

285
00:20:01,325 --> 00:20:05,412
ผู้ว่าจ้างโรมัน เลนคอฟ
เป็นชาวสหราชอาณาจักร

286
00:20:05,996 --> 00:20:09,082
สั่งให้ยิงขีปนาวุธใส่เรือหลวงเคอเรเจส

287
00:20:11,293 --> 00:20:12,169
คุณทราบได้ยังไง

288
00:20:12,169 --> 00:20:16,632
กว่า 40 ปี ฉันมีหน้าที่
ต้องรู้ทุกเรื่องที่เกิดขึ้นในไวท์ฮอลล์

289
00:20:16,632 --> 00:20:18,550
พยายามเกษียณแล้ว เขาไม่ให้ไป

290
00:20:18,550 --> 00:20:21,428
คุณต้องบอกมาว่ากําลังพูดถึงใคร

291
00:20:21,428 --> 00:20:23,513
- ฉันบอกได้ชื่อเดียว
- โอเค

292
00:20:24,306 --> 00:20:27,184
- เมอร์ริท โกรฟ
- โทษการสังหารหมู่กับคนที่ตายไปแล้ว

293
00:20:27,184 --> 00:20:29,019
เจอทีไรประทับใจทุกที

294
00:20:29,019 --> 00:20:31,063
- เขาทํางานกับใคร
- ฉันบอกว่าให้ชื่อเดียว

295
00:20:31,063 --> 00:20:32,814
- นิโคล โทรว์บริดจ์
- ออสตินเอาจริง

296
00:20:32,814 --> 00:20:35,192
สามชื่อ โกรฟ โทรว์บริดจ์ กับรอยลิน

297
00:20:35,192 --> 00:20:36,193
ปล่อยให้เธอพูดก่อน

298
00:20:38,695 --> 00:20:41,490
รัฐบาลของเราก็มีฝ่ายขวาจัด
เหมือนรัฐบาลคุณ

299
00:20:41,490 --> 00:20:44,284
แปลว่าโกรฟทํางานกับฝ่ายขวาจัดของอังกฤษ

300
00:20:44,284 --> 00:20:45,285
หรือโกรฟก็เป็น

301
00:20:45,285 --> 00:20:47,246
เขากลายเป็นพวกนั้น ไหลตามกระแส

302
00:20:47,246 --> 00:20:49,790
เขาได้กลับเข้าสภา
เพราะหาเสียงเรื่องภัยจากผู้อพยพ

303
00:20:49,790 --> 00:20:51,541
และการล่มสลายของสหราชอาณาจักร

304
00:20:51,541 --> 00:20:54,294
โกรฟเลยจ้างเลนคอฟให้วางระเบิดเรืออังกฤษ

305
00:20:54,294 --> 00:20:55,921
ตามคําสั่งของนายกรัฐมนตรี

306
00:20:55,921 --> 00:20:57,130
ไม่จริง

307
00:20:57,130 --> 00:21:00,425
โกรฟวางแผนจะนัดเจอสามีคุณ
เขาโดนเก็บเพราะเรื่องนั้น

308
00:21:00,425 --> 00:21:03,595
แต่ตอนนี้คุณกลับเดินร่อนไปทั่ว
เที่ยวบอกทุกคนที่พร้อมฟัง

309
00:21:03,595 --> 00:21:05,222
ว่ามีคนจ้องจะเก็บเลนคอฟ

310
00:21:05,222 --> 00:21:06,139
ก็มีคนจะเก็บจริงๆ

311
00:21:06,139 --> 00:21:09,226
ใช่สิ แล้วคุณก็ทําให้พวกเขาไม่สบายใจมาก

312
00:21:09,226 --> 00:21:12,187
โกรฟจะโจมตีเรืออังกฤษทําไม

313
00:21:16,608 --> 00:21:17,442
เรื่องสก็อตแลนด์รึ

314
00:21:18,735 --> 00:21:21,029
ฝั่งรณรงค์แยกประเทศเริ่มได้แสงมากเกินไป

315
00:21:21,613 --> 00:21:25,575
- เลยอยากได้เหตุรวมใจคนในชาติ
- นิโคลอยากได้เหตุรวมใจคนในชาติ

316
00:21:25,575 --> 00:21:27,411
โกรฟอยากคุยกับฮาลเรื่องอะไร

317
00:21:27,411 --> 00:21:30,080
เมอร์ริทเป็นพวกกลับไปกลับมา

318
00:21:30,080 --> 00:21:33,333
ถ้าเขาเกิดมีสติขึ้นมา
แล้วสหายร่วมขบวนการรู้เข้า...

319
00:21:33,333 --> 00:21:34,876
พวกนั้นจะรู้ได้ยังไง

320
00:21:34,876 --> 00:21:37,796
เวลามีใครอยากรู้ว่านายกรัฐมนตรีคิดอะไรอยู่

321
00:21:37,796 --> 00:21:39,756
เขาไม่ดักฟังโทรศัพท์นายกฯ เขาดักฟังฉัน

322
00:21:39,756 --> 00:21:43,427
ทุกครั้งที่ฉันคุยกับนิโคล
ฉันเลยต้องใช้โทรศัพท์ใช้แล้วทิ้ง

323
00:21:44,011 --> 00:21:45,637
แต่ถ้ามีใครโทรหาฉัน...

324
00:21:46,596 --> 00:21:49,391
โกรฟโทรหาคุณ เพื่อบอกว่าเขากังวลใช่ไหม

325
00:21:49,391 --> 00:21:51,601
ไม่ใช่จ้ะ คุณต่างหากที่โทร

326
00:21:59,484 --> 00:22:00,610
เข้ามาเลย

327
00:22:03,113 --> 00:22:03,947
เป็นยังไงบ้างครับ

328
00:22:03,947 --> 00:22:05,240
เยี่ยม

329
00:22:05,240 --> 00:22:07,826
ดีครับ ท่านนายกรัฐมนตรีกําลังมา

330
00:22:12,789 --> 00:22:14,416
สจวร์ตหาตัวท่านทูตอยู่

331
00:22:14,416 --> 00:22:16,418
- ไม่ว่าง
- ผมบอกแล้ว

332
00:22:20,672 --> 00:22:22,883
ปล่อยเธอทําการสืบสวนง่ายๆ ไปก่อน

333
00:22:22,883 --> 00:22:24,885
คุณแทบไม่ต้องเสียอะไรเลย

334
00:22:24,885 --> 00:22:28,055
- คุณควรมาบอกทางการ
- ก็พวกนั้นคือทางการ

335
00:22:28,055 --> 00:22:28,972
ท่านทูต

336
00:22:43,904 --> 00:22:45,739
นายกรัฐมนตรีกําลังจะมาเซ็นสมุดไว้อาลัย

337
00:22:46,448 --> 00:22:47,282
ตอนนี้เลยเหรอ

338
00:22:47,282 --> 00:22:49,159
ใช่ คุณต้องไปพบเขาหน้าตึก

339
00:22:49,159 --> 00:22:50,077
แม่งเอ๊ย

340
00:22:53,538 --> 00:22:55,415
- ไปไม่ได้
- ต้องได้

341
00:22:55,415 --> 00:22:57,209
รัฐมนตรีต่างประเทศอยู่ที่นี่

342
00:22:57,751 --> 00:22:58,585
ยังอยู่เหรอ

343
00:22:58,585 --> 00:23:01,505
เขายังไม่ได้เซ็นหนังสือเลย เรา... คุยกันอยู่

344
00:23:01,505 --> 00:23:02,881
- โอเค
- ยังไม่จบ

345
00:23:02,881 --> 00:23:04,174
คุยให้จบ

346
00:23:04,174 --> 00:23:07,302
- สจวร์ต
- ท่านทูต เกิดอะไรขึ้นกันแน่ครับ

347
00:23:09,346 --> 00:23:10,430
ช่างเถอะ

348
00:23:12,474 --> 00:23:16,269
ดีมาก งั้นอีกสิบนาทีเจอกันข้างล่าง
เพื่อต้อนรับนายกรัฐมนตรี

349
00:23:22,734 --> 00:23:26,530
เธอเพิ่งยืนยันทฤษฎีของคุณเอง
เรื่องนี้เกิดจากในรัฐบาลคุณ

350
00:23:26,530 --> 00:23:30,158
นางปกป้องนิโคล
ผมจะจับไปส่งตํารวจเดี๋ยวนี้

351
00:23:30,158 --> 00:23:32,244
ไม่ได้ ถ้าพวกนั้นเกี่ยวด้วยล่ะ

352
00:23:32,244 --> 00:23:33,787
- นางโกหก
- ก็เป็นได้

353
00:23:33,787 --> 00:23:37,374
แต่ถ้ามีโอกาสแม้แต่นิดเดียวว่ามีคนคิดจะฆ่าคุณ

354
00:23:37,374 --> 00:23:38,542
ไม่ คุณต้องหยุด

355
00:23:38,542 --> 00:23:40,460
ผมมีหน้าที่

356
00:23:40,460 --> 00:23:43,588
คุณต้องพักก่อน เรายังมีอีกสองสามวัน
ก่อนถึงกําหนดจับกุมเลนคอฟ

357
00:23:43,588 --> 00:23:46,591
ผมกําลังจะยื่นกระทู้ถาม
ในการประชุมผู้นําฝ่ายกลาโหมวันนี้

358
00:23:46,591 --> 00:23:47,592
เอาไว้ถามพรุ่งนี้

359
00:23:47,592 --> 00:23:51,012
คืนนี้ฉันจะกักตัวเธอไว้ที่เซฟเฮาส์ของเรา
เผื่อเธอมีอย่างอื่นจะพูดอีก

360
00:23:51,596 --> 00:23:53,348
- กักตัวไว้
- ใช่

361
00:23:54,099 --> 00:23:55,725
- นั่นมัน...
- ถูกกฎหมายเหรอ

362
00:23:55,725 --> 00:23:58,019
ฉันไม่ได้จะลักพาตัวนี่ เธอกําลังกลัว

363
00:23:59,479 --> 00:24:02,858
เธอซ่อนอยู่ในห้องใต้หลังคาบ้านใครไม่รู้
แบบนี้เหมือนเรากําลังช่วย

364
00:24:02,858 --> 00:24:05,694
แล้วเราก็ได้โอกาสที่จะสอบสวนเธอด้วย

365
00:24:05,694 --> 00:24:07,362
ก็ยังไม่แน่ใจว่านั่นมันถูกกฎหมาย

366
00:24:07,362 --> 00:24:09,072
- มาคุยกันก่อน
- คุยอยู่

367
00:24:09,072 --> 00:24:10,532
แค่เราสองคน

368
00:24:11,950 --> 00:24:12,784
อะไร

369
00:24:13,410 --> 00:24:16,538
ท่านทูต คุณเฮย์ฟอร์ดอยากให้ท่าน
รีบไปเตรียมต้อนรับนายกฯ

370
00:24:16,538 --> 00:24:17,831
บอกเขาว่ากําลังไป

371
00:24:17,831 --> 00:24:19,124
ท่านนายกฯ ใกล้มาถึงแล้ว

372
00:24:19,124 --> 00:24:21,501
เขาจะเซ็นสมุดไว้อาลัย
แล้วอยากขอคุยกับท่านด้วย

373
00:24:23,044 --> 00:24:23,879
นายกฯ เหรอ

374
00:24:30,427 --> 00:24:33,096
{\an8}(สถานเอกอัครราชทูตสหรัฐอเมริกา)

375
00:24:40,729 --> 00:24:41,813
ท่านคะ

376
00:24:41,813 --> 00:24:43,815
ท่านนายกรัฐมนตรี ยินดีที่ได้พบ

377
00:24:52,532 --> 00:24:53,658
- สูญเสียเลวร้าย
- ครับ

378
00:24:53,658 --> 00:24:55,702
คนหนุ่มสาวที่รับใช้ประเทศคุณและประเทศผม

379
00:24:55,702 --> 00:24:57,120
ขอบคุณครับ

380
00:24:58,705 --> 00:24:59,831
เชิญทางนี้ค่ะ

381
00:25:00,457 --> 00:25:02,584
ถอยไปห่างๆ ไม่อยากให้ถ่ายติดไปด้วย

382
00:25:08,006 --> 00:25:10,967
(ผู้แทนแห่งชาติสหรัฐอเมริกา)

383
00:25:10,967 --> 00:25:13,303
(รอนนี่ บัคเฮิร์สต์)

384
00:25:16,306 --> 00:25:17,140
ท่านครับ

385
00:25:17,933 --> 00:25:19,476
ให้เวลาเขาหน่อย

386
00:25:19,976 --> 00:25:21,811
เดี๋ยวคุณจะต้องคุยกับนายกฯ

387
00:25:21,811 --> 00:25:24,856
ให้รัฐมนตรีสนใจเรื่องรอนนี่ไปก่อน

388
00:25:37,118 --> 00:25:38,954
ท่านคะ ดื่มอะไรหน่อยไหมคะ

389
00:25:38,954 --> 00:25:40,247
ไม่รับ ขอบคุณ

390
00:25:40,247 --> 00:25:41,289
ให้เข้าไปจดบันทึกไหม

391
00:25:41,289 --> 00:25:44,000
- ไม่ต้องจดอะไรหรอก
- ขออภัยค่ะ

392
00:25:45,293 --> 00:25:47,712
ยังตามมาอีก ขอท่านทูตกับผม

393
00:25:47,712 --> 00:25:50,257
- คุยกันเป็นการส่วนตัวได้ไหม
- แน่นอนครับ

394
00:25:50,882 --> 00:25:52,008
พอจะจัดการได้นะ

395
00:26:07,691 --> 00:26:08,775
มีอะไรให้ฉันช่วยคะ

396
00:26:18,952 --> 00:26:20,203
มาร์กาเร็ต รอยลิน

397
00:26:21,288 --> 00:26:22,539
เราหาตัวหล่อนไม่เจอ

398
00:26:23,582 --> 00:26:26,251
ผู้หญิงคนนั้นไม่เคยมีลูก
ไม่จําเป็นต้องมี มีผมอยู่แล้ว

399
00:26:26,751 --> 00:26:27,919
หนังสือพิมพ์การ์เดี้ยนว่างั้น

400
00:26:29,087 --> 00:26:30,338
คุณโทรหาเธอทําไม

401
00:26:31,172 --> 00:26:33,800
เธอเป็นสาวทึนทึกบอบบาง แตะนิดเดียวก็หัก

402
00:26:33,800 --> 00:26:36,720
ทันทีที่เธอหายไป ผมสั่งให้จีซีเอชคิว
ตรวจสอบบันทึกการใช้โทรศัพท์

403
00:26:36,720 --> 00:26:37,721
คุณโทรหาเธอ

404
00:26:39,973 --> 00:26:41,600
- ใช่ค่ะ
- จากปารีส โทรทําไม

405
00:26:43,435 --> 00:26:45,145
เธอช่วยบอกฉันว่าจะจัดการกับคุณยังไง

406
00:26:45,145 --> 00:26:46,730
ต้องจัดการกันด้วยเหรอ

407
00:26:46,730 --> 00:26:48,565
ท่านประธานาธิบดีคงคิดอย่างนั้นค่ะ

408
00:26:49,149 --> 00:26:50,317
ท่านถึงส่งฉันมาที่นี่

409
00:26:52,110 --> 00:26:53,361
แล้วได้คําแนะนําว่าไง

410
00:26:53,361 --> 00:26:55,572
ถ้าฉันบอกก็ไม่ได้ผลสิคะ

411
00:26:58,074 --> 00:27:01,328
ที่ปรึกษาและเพื่อนคู่คิดหายตัวไป
ในคืนเดียวกับที่เพื่อนร่วมงานถูกฆ่า

412
00:27:01,328 --> 00:27:03,413
รบกวนมีมารยาทแล้วตอบคําถามหน่อยได้ไหม

413
00:27:04,497 --> 00:27:05,957
ฉันโทรไปสอบถามปฏิกิริยาของคุณ

414
00:27:05,957 --> 00:27:08,918
ถ้าทางฝรั่งเศสไม่ให้ความร่วมมือ
เรื่องการจับกุมเลนคอฟ

415
00:27:08,918 --> 00:27:10,837
เพราะคําตอบแรกจากทางนั้นคือปฏิเสธ

416
00:27:10,837 --> 00:27:14,174
ฉันอยากรู้ว่าคุณจะโกรธไหม
ถ้าเราทําไม่สําเร็จ

417
00:27:15,508 --> 00:27:18,219
เธอตอบว่าคุณจะพอใจถ้าคนที่พลาดคือเดนนิสัน

418
00:27:19,804 --> 00:27:20,722
อีนี่มันร้าย

419
00:27:21,514 --> 00:27:22,682
แล้วพูดผิดไหมล่ะ

420
00:27:23,266 --> 00:27:24,225
ไม่ผิดอยู่แล้ว

421
00:27:27,854 --> 00:27:28,772
มีอะไรอีก

422
00:27:29,689 --> 00:27:30,815
เราคุยกันแค่นั้น

423
00:27:31,483 --> 00:27:33,735
คุณนายไวเลอร์ ผมไม่มีเวลาจะเสีย

424
00:27:35,695 --> 00:27:39,574
เธอบอกคุณนึกว่าตัวเองเล่นหมากรุก
แต่ที่จริงเล่นเป็นแค่หมากฮอส

425
00:27:42,410 --> 00:27:44,079
ปากแบบนั้นน่าจะใช่ตัวจริง

426
00:27:44,663 --> 00:27:48,458
เธอหมายถึงคุณมักทําให้เรื่องซับซ้อนเกินไป
ดังนั้นคุณเลยต้องปรึกษาเธอ

427
00:27:50,085 --> 00:27:51,294
ไม่ได้หมายถึงอย่างนั้นแน่ๆ

428
00:27:51,795 --> 00:27:54,673
ท่านคะ ถ้าได้ข่าวจากเธอ
ฉันจะรีบส่งข่าวทันที

429
00:27:55,799 --> 00:27:57,133
แล้วผมจะไปแคร์เชี่ยอะไร

430
00:28:01,388 --> 00:28:03,390
{\an8}(สถานเอกอัครราชทูตสหรัฐอเมริกา)

431
00:28:05,642 --> 00:28:08,728
คุณหาว่าฉันดึงความสนใจ
รัฐมนตรีต่างประเทศไปจากเรื่องรอนนี่

432
00:28:09,688 --> 00:28:11,690
ผมว่าวันนี้เราทุกคนก็ไม่มีสติกันเท่าไหร่

433
00:28:11,690 --> 00:28:13,983
- ไม้ค้ํายืนไหวไหม
- ก็ไม่แย่นัก

434
00:28:13,983 --> 00:28:15,902
พอจะเดินไปตรงนั้นได้ไหม

435
00:28:22,784 --> 00:28:24,494
คุณรู้ว่าเกิดเรื่องตั้งมากมาย

436
00:28:24,494 --> 00:28:28,123
ผมไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้น
คุณปิดปากเงียบทุกครั้งที่ผมเดินเข้าไป

437
00:28:28,707 --> 00:28:31,167
ทุกคนยังใส่ใจเรื่องรอนนี่

438
00:28:31,167 --> 00:28:32,085
ผมรู้

439
00:28:32,585 --> 00:28:34,546
ตอนที่ฉันคุยกับรัฐมนตรีต่างประเทศ

440
00:28:34,546 --> 00:28:36,798
เราถกกันอยู่ว่าใครอาจเป็นคนฆ่ารอนนี่

441
00:28:36,798 --> 00:28:38,341
เชิญหาฆาตกรตามสะดวกเลยครับ

442
00:28:38,341 --> 00:28:40,593
แต่สละเวลาห้านาทีมามองรูปของรอนนี่หน่อย

443
00:28:41,177 --> 00:28:43,638
ฉันคิดว่าอาจเป็นฝีมือคนที่เพิ่งเซ็นสมุดไว้อาลัย

444
00:28:43,638 --> 00:28:44,639
อะไรนะ

445
00:28:44,639 --> 00:28:46,307
เราทั้งคู่จับมือทักทายเขา

446
00:28:47,267 --> 00:28:48,560
นายกรัฐมนตรี

447
00:28:49,644 --> 00:28:50,478
ได้ไง

448
00:28:50,478 --> 00:28:52,772
มาร์กาเร็ต รอยลินอยู่ในตึกเรา

449
00:28:52,772 --> 00:28:54,065
อย่าหันไปมอง

450
00:28:54,566 --> 00:28:58,862
เลนคอฟได้รับการว่าจ้างจากสมาชิกสภาอังกฤษ
เมอร์ริท โกรฟเป็นหนึ่งในนั้น

451
00:28:58,862 --> 00:29:01,364
รอยลินไม่ยอมบอกว่ามีใครอีก
แต่ต้องเป็นโทรว์บริดจ์แน่

452
00:29:02,240 --> 00:29:03,700
โกรฟเกิดปอดแหก

453
00:29:03,700 --> 00:29:08,204
เพื่อนร่วมขบวนการเลยเก็บเขา
พร้อมกับรอนนี่และคุณก็เกือบตาย

454
00:29:08,204 --> 00:29:12,208
แต่ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นเพราะฉันโทรหารอยลิน

455
00:29:14,002 --> 00:29:18,590
หน้ารอนนี่ติดตาฉันแม้แต่ตอนหลับ
ฉันไม่จําเป็นต้องดูรูป

456
00:29:30,185 --> 00:29:33,813
เตรียมเครื่องบินกองทัพอากาศไว้
จะออกจากฐานทัพมิลเดนฮอลล์

457
00:29:34,439 --> 00:29:37,192
โลงนําส่งศพจะใช้นาวิกโยธินแบกแปดคน

458
00:29:37,776 --> 00:29:41,362
ธงที่ชักเหนือสถานทูตจะเป็นธงที่ใช้คลุมโลงศพ

459
00:29:41,863 --> 00:29:44,991
รัฐมนตรีแกนน่อนจะนําธงนั้น
ไปมอบให้ครอบครัวของรอนนี่ที่โดเวอร์

460
00:29:46,785 --> 00:29:48,036
นั่งก่อน

461
00:29:49,329 --> 00:29:51,706
จังหวะนี้คุณไม่ควรมาสั่งอะไรผมทั้งนั้น

462
00:29:51,706 --> 00:29:53,333
ท่านทูตไม่น่าบอกคุณเลย

463
00:29:53,333 --> 00:29:55,919
คุณต้องรีบพารอยลินออกไปจากที่นี่

464
00:29:56,419 --> 00:29:59,005
คุณกําลังให้ที่พักพิงกับคนที่รู้เห็นอาชญากรรม

465
00:29:59,005 --> 00:30:00,882
อาจสมรู้ร่วมคิดทําการนั้น

466
00:30:00,882 --> 00:30:03,468
- ในแบบที่มีนัยสําคัญมาก
- ฉันรับคําแนะนํา

467
00:30:03,468 --> 00:30:06,471
รู้ไหมว่าท่านทูตโทรศัพท์หารอยลิน

468
00:30:06,471 --> 00:30:07,597
วันที่เกิดการระเบิด

469
00:30:07,597 --> 00:30:09,015
- ท่านทูตได้บอกรึเปล่า
- บอก

470
00:30:09,015 --> 00:30:11,309
แล้วโทรคุยอะไรกัน

471
00:30:12,936 --> 00:30:16,564
จําได้ไหม ตอนเราเพิ่งคบกันใหม่ๆ
ฉันบอกว่ามีเรื่องมากมายที่ฉันจะไม่บอกคุณ

472
00:30:16,564 --> 00:30:18,858
คุณตอบว่าโอเค คุณรับได้

473
00:30:18,858 --> 00:30:20,777
- จําได้
- รับให้ได้

474
00:30:20,777 --> 00:30:22,821
จําได้ไหม คุณบอกว่าเราจบกันแล้ว

475
00:30:25,240 --> 00:30:26,950
ตอนนี้ผมไม่ใช่แฟนคุณ

476
00:30:26,950 --> 00:30:28,785
ผมเป็นเลขาธิการสถานทูตแห่งนี้

477
00:30:28,785 --> 00:30:31,079
และท่านทูตกับหัวหน้าสถานีซีไอเอ...

478
00:30:31,079 --> 00:30:33,915
หัวหน้าสถานีซีไอเอ
กําลังสืบข่าวกรองจากสายที่เดินเข้ามา

479
00:30:33,915 --> 00:30:35,750
พร้อมกับข่าวการโจมตีพลเมืองอเมริกัน

480
00:30:35,750 --> 00:30:40,046
ท่านทูตกําลังฟูมฟักความสัมพันธ์
ซึ่งอาจส่งผลดีต่อประโยชน์ส่วนรวมของชาติ

481
00:30:40,046 --> 00:30:41,506
ดังที่ได้รับมอบหมายหน้าที่

482
00:30:41,506 --> 00:30:43,216
- อ๋อ ทําอย่างนั้นกันสินะ
- ใช่

483
00:30:43,216 --> 00:30:46,553
เพราะดูแล้วเหมือนนางเที่ยวถือกรรไกรคมๆ
เสี่ยงจะแทงผมและลูกน้อง

484
00:30:49,055 --> 00:30:52,725
ท่านทูตพูดเอง
ท่านจะไม่ให้อภัยตัวเองที่โทรหารอยลิน

485
00:30:52,725 --> 00:30:54,686
แล้วบอกข้อมูลอะไรไปบ้างก็ไม่รู้

486
00:30:54,686 --> 00:30:57,105
คนที่คู่ชีวิตไปทํางานที่เวิลด์เทรด
เมื่อวันที่ 11 กันยายน

487
00:30:57,105 --> 00:31:00,108
เขาก็จะไม่ให้อภัยตัวเองเหมือนกัน
ที่ปล่อยให้คู่ชีวิตออกจากบ้าน

488
00:31:00,108 --> 00:31:02,944
แต่นั่นไม่ได้แปลว่าเขาขับเครื่องบินชนตึก

489
00:31:02,944 --> 00:31:05,071
ไม่ ไม่เหมือนกัน

490
00:31:06,573 --> 00:31:07,574
ไม่เหมือนกัน

491
00:31:09,409 --> 00:31:11,703
พวกไวเลอร์ดูเท่กิ๊บเก๋

492
00:31:11,703 --> 00:31:14,914
คุยกับผู้ก่อการร้าย
กอดหัวหน้ากองกําลัง ดื่มเลือดลามะหน้าตาเฉย

493
00:31:15,498 --> 00:31:17,834
เรื่องพวกนี้ไม่เกิดขึ้นเลยสมัยที่ทูตชื่อเวลส์

494
00:31:18,418 --> 00:31:21,713
รอนนี่คงยังไม่ตายถ้าที่นี่มีทูตชื่อเวลส์

495
00:31:22,297 --> 00:31:23,923
เราไม่ทําแบบนี้กัน

496
00:31:23,923 --> 00:31:25,466
เราทําแบบนี้เลยล่ะ

497
00:31:58,791 --> 00:32:00,293
ไบรอน ขอเราคุยกันก่อน

498
00:32:11,429 --> 00:32:12,430
คุณโทรหาเธอ

499
00:32:13,681 --> 00:32:14,515
ใช่

500
00:32:15,224 --> 00:32:16,976
ผมบอกแล้วว่าให้อยู่ห่างๆ

501
00:32:17,769 --> 00:32:21,481
ผมต้อนคุณออกจากงานสาธารณะ
ตั้งแต่วันแรกที่มาถึง

502
00:32:21,981 --> 00:32:23,650
เพื่อจะได้หลีกเลี่ยงผู้หญิงคนนี้

503
00:32:25,318 --> 00:32:27,862
แต่ลอนดอนไม่ใช่ตําแหน่งจริงจัง
ผมจะไปรู้อะไร

504
00:32:28,446 --> 00:32:31,157
ผมไม่เคยทํางานที่แบกแดด
คนจริงเขาต้องลงที่นั่น

505
00:32:32,408 --> 00:32:35,328
ถ้าคุณคิดว่าฉันนับถือคุณน้อยกว่าใครก็ตามที่...

506
00:32:35,328 --> 00:32:37,914
ผมไม่สนสักนิดว่าคุณรู้สึกยังไงกับผม ท่านทูต

507
00:32:39,415 --> 00:32:40,959
คุณตัดสินใจผิด

508
00:32:41,793 --> 00:32:44,379
ผมบอกแล้วว่าหล่อนเป็นใคร คุณไม่ฟังผม

509
00:32:45,380 --> 00:32:48,132
คุณเดินเกมพลาด
และเป็นความผิดพลาดที่ร้ายแรงถึงชีวิต

510
00:32:55,098 --> 00:32:58,267
- ให้ผมช่วยไหมครับ
- ไม่ ไม่ให้ช่วย

511
00:33:04,023 --> 00:33:05,483
วันทยาวุธ!

512
00:33:09,028 --> 00:33:11,030
{\an8}(กองทัพอากาศสหรัฐ)

513
00:33:43,896 --> 00:33:45,314
วันทยาวุธ!

514
00:34:05,084 --> 00:34:06,419
สจวร์ตโกรธ

515
00:34:07,420 --> 00:34:08,337
ต้องโกรธอยู่แล้ว

516
00:34:08,921 --> 00:34:10,715
- โกรธฉัน
- โกรธผมด้วย

517
00:34:11,299 --> 00:34:13,384
- อ้าวเหรอ
- ที่จริงก็ดีนะ

518
00:34:13,384 --> 00:34:17,346
เขาบอกว่า "รู้ว่าไม่ใช่ความผิดคุณ
แต่คุณก็ควรขอโทษ"

519
00:34:17,930 --> 00:34:18,848
แล้วได้ขอโทษไหม

520
00:34:18,848 --> 00:34:19,974
ขอโทษสิ

521
00:34:21,768 --> 00:34:22,602
รึเปล่านะ

522
00:34:23,686 --> 00:34:24,896
ไม่ค่อยแน่ใจ

523
00:34:25,855 --> 00:34:26,773
ฉันควรขอโทษ

524
00:34:26,773 --> 00:34:27,732
ทําไม

525
00:34:27,732 --> 00:34:31,069
รอยลินบอกว่ามีคนมาเก็บโกรฟ

526
00:34:31,069 --> 00:34:33,821
เพราะฉันโทรไปบอกว่าเขาร้อนใจ

527
00:34:34,572 --> 00:34:36,449
เชื่อมโยงได้ก็ไม่ได้แปลว่าเป็นสาเหตุ

528
00:34:36,449 --> 00:34:39,702
นั่นแปลว่าอะไรไม่รู้นะ
ฉันทําเป็นรู้แต่ที่จริงไม่เคยรู้

529
00:34:40,286 --> 00:34:42,580
แปลว่า... นั่นไม่ใช่ความผิดคุณ

530
00:34:43,456 --> 00:34:44,791
เอาไปบอกสจวร์ตสิ

531
00:34:45,374 --> 00:34:48,377
คุณขุดค้นการสมคบคิดในรัฐบาลนี้

532
00:34:49,378 --> 00:34:53,424
พวกนั้นจะจับเลนคอฟได้
เพราะคุณบอกว่าจะหาเจอได้ที่ไหน

533
00:34:53,424 --> 00:34:54,467
ฉันพิเศษเหลือเกินสินะ

534
00:34:54,467 --> 00:34:57,386
แล้วเลนคอฟจะบอกว่า
ไอ้นายกรัฐมนตรีนั่นแหละจ้างมา

535
00:34:57,386 --> 00:35:01,557
ฉันยกหูโทรศัพท์
ซึ่งถ้าไม่โทรเรื่องนี้ก็จะไม่เกิดขึ้นเลย

536
00:35:02,058 --> 00:35:05,311
ฉันเห็นความผิดตัวเอง
สจวร์ตก็มองออก แต่คุณไม่เคยมองออก

537
00:35:07,146 --> 00:35:08,648
ตอนนี้คุณยังไม่รู้ตัวอยู่เลย

538
00:35:15,196 --> 00:35:16,405
สักวันหนึ่ง

539
00:35:16,906 --> 00:35:19,700
แต่ดูเหมือนวันนี้จะไม่ใช่วันนั้น

540
00:35:19,700 --> 00:35:23,830
สักวันคุณจะยอมรับว่า
"ฉันด่าคุณไว้เกินเหตุมาก"

541
00:35:24,705 --> 00:35:29,669
"เรื่องเครื่องบินที่คาบูล
บ้านที่เบรุต แต่ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้ว

542
00:35:31,045 --> 00:35:33,798
นี่คือราคาที่ต้องจ่ายในวงการนี้"

543
00:35:54,777 --> 00:35:58,531
คุณต้องให้เวลาฉันหน่อย
ฉันว่าคุณไม่ควรเข้ามา

544
00:35:58,531 --> 00:36:01,200
- จะไล่ไปนอนห้องตัวเองเหรอ
- ฉันไปเอง คุณนอนนี่แหละ

545
00:36:01,200 --> 00:36:02,451
นี่อะไรกันวะ

546
00:36:03,244 --> 00:36:06,122
คิดว่าทีนี้จะทําอะไรก็ได้งั้นเหรอ

547
00:36:06,122 --> 00:36:09,041
เพราะฉันรู้แล้วว่า
การนั่งเก้าอี้ทํางานจริงมันเป็นยังไง

548
00:36:09,041 --> 00:36:10,793
ก่อนหน้านั้นฉันเป็นแค่ลิงหลอกเจ้าสินะ

549
00:36:10,793 --> 00:36:15,506
ตอนนี้ฉันแมนพอจนเห็นแล้วว่า
นี่คือราคาที่ต้องจ่ายในวงการ

550
00:36:16,465 --> 00:36:18,551
อย่าได้พูดคําเหล่านั้นกับฉันอีก

551
00:36:19,844 --> 00:36:22,847
แปลว่าไม่อยากได้มุมมองจากอีกด้าน

552
00:36:22,847 --> 00:36:27,643
มุมมองที่ได้คือคุณเคยทําให้ลูกน้องตาย
ตอนนี้ฉันก็ทําบ้างเหมือนกัน

553
00:36:28,769 --> 00:36:29,937
โอ๊ย อย่ามา

554
00:36:29,937 --> 00:36:31,355
คุณควรไปนอนอีกห้อง

555
00:36:31,355 --> 00:36:34,066
ไม่ คุณนั่นแหละไปนอนอีกห้อง
ห้องนั้นที่นอนไม่สบาย

556
00:36:34,066 --> 00:36:36,444
- เอาจริง
- ใช่ เอาจริง ไปเลย

557
00:37:14,690 --> 00:37:15,858
ฉันก็ไม่แฟร์

558
00:37:18,277 --> 00:37:19,528
กลับคําเหรอ

559
00:37:20,071 --> 00:37:21,364
มันเป็นงาน

560
00:37:22,198 --> 00:37:24,700
ฉันทําเหมือนมันเป็นความผิดคุณ

561
00:37:26,118 --> 00:37:27,203
ก็ใช่น่ะสิ

562
00:37:29,747 --> 00:37:30,957
แต่งานนี้...

563
00:37:32,583 --> 00:37:35,211
มีส่วนศีลธรรมสีเทาที่ชวนให้คลื่นไส้มากเลย

564
00:38:03,614 --> 00:38:07,493
สรุปคือคุณเพิ่งเข้าใจกระจ่าง
ว่าผมไม่ได้เกิดมาเป็นคนเลวร้าย

565
00:38:07,493 --> 00:38:09,912
แต่งานนี้ทําให้ผมเป็นคนแบบนั้น
ตอนนี้คุณก็เป็นเหมือนกัน

566
00:38:11,539 --> 00:38:12,373
ใช่

567
00:38:13,708 --> 00:38:16,002
ยังกลับคําไม่หนักพอนะ

568
00:38:16,585 --> 00:38:17,878
แต่ก็เริ่มแล้วใช่ไหมล่ะ

569
00:38:19,547 --> 00:38:24,677
ตลอดสิบปี ผมปล่อยให้คุณทําเหมือน
ผมเป็นคนไม่มีหลักศีลธรรมในใจ

570
00:38:25,386 --> 00:38:26,679
ผมยอมให้คุณคิดแบบนั้น

571
00:38:27,722 --> 00:38:28,973
นั่นคือความปรานี

572
00:38:29,974 --> 00:38:32,435
ไม่เลย คุณระบายใส่ฉันหมด

573
00:38:32,435 --> 00:38:36,147
คุณหาข้ออ้างให้ตัวเองได้
เพราะฉันมีสํานึกศีลธรรมมากพอให้เราทั้งคู่

574
00:38:36,147 --> 00:38:40,359
แคเธอรีน ช่วยกันหน่อยเถอะ
ช่วยไสหัวไปนอนอีกห้อง

575
00:38:45,865 --> 00:38:47,825
แม่... ไม่อยากจะเชื่อ

576
00:38:55,416 --> 00:38:56,334
เชี่ย

577
00:39:02,298 --> 00:39:04,383
- เคท
- กําลังจะไปแล้ว

578
00:39:04,383 --> 00:39:08,137
ขอแค่ 30 วิ หาแว่นก่อนได้ไหม

579
00:39:08,137 --> 00:39:09,597
ผมก้มถอดรองเท้าไม่ได้

580
00:42:00,601 --> 00:42:03,270
คําบรรยายโดย ศันสนีย์ โอบอ้อม