1
00:00:14,390 --> 00:00:16,392
‎(บริการขนส่งชอนมย็อง)

2
00:00:30,198 --> 00:00:33,743
‎(Black Knight)

3
00:00:46,172 --> 00:00:47,298
‎เป้าหมายตายแล้วครับ

4
00:01:44,564 --> 00:01:46,983
‎เกิดอุบัติเหตุที่เขตห้าขีดเจ็ด เกิดอุบัติเหตุ...

5
00:01:48,234 --> 00:01:49,652
‎เวรเอ๊ย

6
00:02:11,382 --> 00:02:13,301
‎นายคือห้าขีดแปด คนส่งของในตํานานใช่ไหม

7
00:02:13,301 --> 00:02:15,553
‎ฉันชื่อซาวอล ยุนซาวอล

8
00:02:19,932 --> 00:02:21,475
‎- สี่ขีดหนึ่ง
‎- พูดมาได้เลยค่ะ

9
00:02:21,475 --> 00:02:23,936
‎- เกิดเรื่องขึ้น รีบมาด่วน
‎- รับทราบค่ะ

10
00:04:04,412 --> 00:04:05,246
‎จ่าสิบโทอี

11
00:04:07,456 --> 00:04:08,291
‎มาเริ่มกันเถอะ

12
00:04:10,584 --> 00:04:11,794
‎เข้ามา

13
00:04:21,387 --> 00:04:23,139
‎(ไฟห้องนั่งเล่น)

14
00:04:38,988 --> 00:04:40,114
‎(เสร็จสิ้น)

15
00:04:48,956 --> 00:04:51,625
‎น่าจะเกี่ยวกับการลักพาตัว
‎ในเขตทั่วไปที่เกิดขึ้นไม่นานมานี้ครับ

16
00:04:51,625 --> 00:04:53,377
‎สืบสวนโดยมองทุกความเป็นไปได้

17
00:04:54,086 --> 00:04:55,504
‎ฉันจะรับรายงานขั้นสุดท้ายเท่านั้น

18
00:04:55,504 --> 00:04:57,923
‎ผมจะสืบสวนอย่างรอบคอบครับ

19
00:04:59,967 --> 00:05:02,011
‎แต่ว่าห้องนั้นล่ะครับ

20
00:05:02,803 --> 00:05:03,971
‎ฉันพร้อมรับโทษ

21
00:05:05,973 --> 00:05:06,891
‎อย่าพูดอย่างนั้นสิครับ

22
00:05:07,850 --> 00:05:09,226
‎ทุกคนเป็นคนของผู้พันนะครับ

23
00:05:27,995 --> 00:05:28,829
‎พี่!

24
00:05:31,374 --> 00:05:32,291
‎เขาลืมตาแล้ว

25
00:05:36,379 --> 00:05:38,881
‎พี่ เด็กลี้ภัยลืมตาแล้ว

26
00:05:44,929 --> 00:05:46,347
‎นายชื่ออะไร

27
00:05:47,973 --> 00:05:48,891
‎ซาวอล

28
00:05:50,851 --> 00:05:51,685
‎ยุนซาวอล

29
00:06:06,700 --> 00:06:08,411
‎ไม่เป็นไรใช่ไหม ได้สติหรือยัง

30
00:06:10,788 --> 00:06:11,872
‎ยุนซาวอล!

31
00:06:22,675 --> 00:06:23,551
‎ที่นี่ที่ไหน

32
00:06:24,927 --> 00:06:26,637
‎ซึลอา ซึลอาอยู่ไหน

33
00:06:29,390 --> 00:06:30,516
‎อย่าเพิ่งขยับตัว

34
00:06:31,100 --> 00:06:32,059
‎นายมาทําอะไรที่นี่

35
00:06:34,937 --> 00:06:36,689
‎ปล่อย ฉันต้องไปหาซึลอา

36
00:06:37,440 --> 00:06:38,566
‎บอกให้ปล่อยไง

37
00:06:39,608 --> 00:06:40,609
‎ผู้หญิงคนนั้นตายแล้ว

38
00:06:41,193 --> 00:06:42,611
‎ตายแล้วงั้นเหรอ

39
00:06:42,611 --> 00:06:44,113
‎นายไปที่นั่นก็ทําอะไรไม่ได้

40
00:06:45,156 --> 00:06:46,031
‎อย่ามาล้อเล่น

41
00:06:46,615 --> 00:06:47,741
‎ฉันจะไปดูด้วยตาตัวเอง

42
00:06:49,410 --> 00:06:50,744
‎ปล่อยฉัน

43
00:06:51,871 --> 00:06:52,705
‎บอกให้ปล่อย

44
00:07:11,348 --> 00:07:13,517
‎กะโหลกของเขาสกัดลูกกระสุนเอาไว้

45
00:07:14,268 --> 00:07:15,394
‎ถ้าสิ่งที่ฉันคิดถูกก็แสดงว่า...

46
00:07:15,978 --> 00:07:16,812
‎วันนี้พอแค่นี้

47
00:07:17,897 --> 00:07:19,607
‎เรื่องนี้รู้กันแค่เราสองคนก่อนแล้วกัน

48
00:07:20,232 --> 00:07:21,233
‎ค่ะ

49
00:07:21,775 --> 00:07:23,027
‎ถ้าไม่สบายตัว ฉันดูให้ไหมคะ

50
00:07:23,819 --> 00:07:24,695
‎ไม่เป็นไร

51
00:07:54,433 --> 00:07:55,851
‎ไม่ใช่แค่ข่าวโคมลอยสินะ

52
00:08:53,409 --> 00:08:59,832
‎(พิธีฌาปนกิจคุณจองซึลอาเสร็จสิ้นแล้ว)

53
00:09:07,464 --> 00:09:08,674
‎โธ่เอ๊ย

54
00:09:09,925 --> 00:09:12,386
‎ฉันบอกแล้วใช่ไหมว่าเหยียบแรงแล้วมันจะหัก

55
00:09:12,386 --> 00:09:15,180
‎ทําให้ทนใช้ได้เป็นปี

56
00:09:15,180 --> 00:09:16,849
‎ก็แบกมาขอให้ซ่อมทุกวัน

57
00:09:16,849 --> 00:09:17,850
‎แล้วฉันจะทําอะไรได้

58
00:09:18,475 --> 00:09:19,560
‎โธ่ ปู่ก็

59
00:09:20,394 --> 00:09:22,813
‎ผมไม่ได้ใช้ปั๊มบาดาลนี่คนเดียวสักหน่อย

60
00:09:23,397 --> 00:09:26,150
‎คนอื่นก็ใช้ด้วยกันทั้งนั้น
‎ออกแรงไม่เท่ากัน แรงดันไม่เท่ากัน

61
00:09:26,150 --> 00:09:27,526
‎มันก็เลยพังเอาน่ะสิ

62
00:09:27,526 --> 00:09:28,444
‎ใช่ไหมล่ะ

63
00:09:30,654 --> 00:09:31,780
‎นายก็พูดถูก

64
00:09:32,698 --> 00:09:33,532
‎แล้วไง

65
00:09:34,700 --> 00:09:36,577
‎น้ําล่ะ พุ่งดีไหม

66
00:09:37,286 --> 00:09:40,247
‎ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เท่าไรหรอกครับ
‎หยดติ๋งๆ กะปริบกะปรอย

67
00:09:41,832 --> 00:09:43,876
‎ผมว่าถึงเวลาต้องมองหาที่อื่นแล้วละ

68
00:09:44,418 --> 00:09:46,754
‎เจ้าพวกนั้นหาเส้นทางน้ําบาดาลได้เก่ง

69
00:09:46,754 --> 00:09:48,756
‎ลองพาพวกเขาไปหาดูสิ

70
00:10:10,819 --> 00:10:13,447
‎ซาวอลคงทําให้คุณปวดใจมากสินะครับ

71
00:10:15,824 --> 00:10:18,202
‎อย่างน้อยฉันก็คิดว่าค่อยยังชั่ว

72
00:10:19,453 --> 00:10:21,372
‎ที่เขามีคุณปู่และเพื่อนๆ อยู่

73
00:10:23,415 --> 00:10:26,085
‎ว่าแต่เกิดเรื่องอะไรขึ้นกับหมอนั่นเหรอครับ

74
00:10:27,419 --> 00:10:30,714
{\an8}‎(เขตพิเศษ)

75
00:10:35,886 --> 00:10:38,430
‎ถึงอาคารสํานักงานราชการเขตพิเศษแล้ว

76
00:10:43,894 --> 00:10:45,437
{\an8}‎(อาคารที่ทําการกระทรวงกลาโหม)

77
00:10:45,437 --> 00:10:47,940
{\an8}‎เพื่อป้องกันการจ่ายออกซิเจนเกินกําหนด
‎ผู้ปฏิบัติงานใน...

78
00:10:47,940 --> 00:10:49,692
‎(พยานของพันตรีจองซอลอา)

79
00:10:49,692 --> 00:10:50,609
‎(อนุมัติให้ผ่าน)

80
00:10:50,609 --> 00:10:52,027
‎กรุณารักษาเวลาปฏิบัติงานค่ะ

81
00:10:56,907 --> 00:10:58,242
‎ดีใจที่ได้เจอกันบ่อยๆ นะครับ

82
00:10:58,242 --> 00:11:00,035
‎ผมว่าสถานการณ์ไม่น่าดีใจนะครับ

83
00:11:00,661 --> 00:11:01,495
‎ไปเถอะครับ

84
00:11:05,374 --> 00:11:07,376
‎ครอบครัวเหยื่อมาสอบปากคําเองได้เหรอครับ

85
00:11:08,001 --> 00:11:09,044
‎คุณรู้ได้ยังไงคะ

86
00:11:09,753 --> 00:11:10,587
‎รูปถ่ายครอบครัว

87
00:11:12,881 --> 00:11:14,258
‎คนข้างเหยื่อในรูป...

88
00:11:15,926 --> 00:11:17,136
‎นั่งอยู่ข้างหน้าผมตอนนี้

89
00:11:17,136 --> 00:11:20,055
‎นี่คือการสอบปากคําพยาน คนส่งของห้าขีดแปด

90
00:11:20,597 --> 00:11:23,350
‎ผู้แจ้งความคดีเขตห้าขีดเจ็ด

91
00:11:24,017 --> 00:11:26,478
‎ดังนั้นฉันจึงเชิญคุณมาที่ห้องประชุม
‎ไม่ใช่ห้องสอบสวนค่ะ

92
00:11:27,438 --> 00:11:28,272
‎เริ่มกันเลยครับ

93
00:11:32,693 --> 00:11:34,987
‎คุณเคยได้ยินเกี่ยวกับคดีลักพาตัวเขตทั่วไปไหมคะ

94
00:11:35,779 --> 00:11:36,613
‎ครับ

95
00:11:36,613 --> 00:11:38,157
‎สิ่งที่ทุกคดีมีเหมือนกันคือ...

96
00:11:38,699 --> 00:11:40,200
‎กล้องวงจรปิดในเขตใช้งานไม่ได้

97
00:11:42,035 --> 00:11:44,997
‎และการ์ดหน่วยความจํา
‎ที่บันทึกการเข้าออกที่ติดตั้งในบ้านหายไป

98
00:11:46,206 --> 00:11:48,500
‎แต่สิ่งที่แตกต่างไป
‎ในคดีเขตห้าขีดเจ็ดคราวนี้ก็คือ...

99
00:11:49,084 --> 00:11:50,043
‎มันคือคดีฆาตกรรม

100
00:11:58,302 --> 00:11:59,136
‎ใช่ค่ะ

101
00:12:00,137 --> 00:12:01,555
‎มันคือคดีฆาตกรรมเดียว

102
00:12:02,347 --> 00:12:04,266
‎และมีทั้งพยานและผู้แจ้งความ

103
00:12:07,186 --> 00:12:09,813
‎หากเหยื่อทุกคนเปิดประตูให้โดยไม่ลังเล

104
00:12:09,813 --> 00:12:11,607
‎เราจะจํากัดวงได้ว่าคนร้าย...

105
00:12:12,274 --> 00:12:13,108
‎เป็นครอบครัว

106
00:12:14,568 --> 00:12:16,779
‎ทหารและคนส่งของค่ะ

107
00:12:18,280 --> 00:12:21,158
‎คุณบอกว่าเป็นพยาน
‎แต่ผมรู้สึกเหมือนเป็นผู้ต้องสงสัยแฮะ

108
00:12:21,158 --> 00:12:24,286
‎เวลาทํางานของคนส่งของถูกบันทึกเป็นหน่วยนาที

109
00:12:25,454 --> 00:12:26,955
‎ฉันรู้ว่าคุณมีหลักฐานที่อยู่ที่ชัดเจนค่ะ

110
00:12:28,415 --> 00:12:30,167
‎แต่ฉันมองทุกความเป็นไปได้

111
00:12:32,127 --> 00:12:33,587
‎"อย่างน้อยคุณก็อาจเป็นคนที่

112
00:12:33,587 --> 00:12:35,589
‎สามารถเปิดประตูให้กับเหล่าคนร้ายได้"

113
00:12:37,299 --> 00:12:39,009
‎นี่คือข้อสงสัยที่สมเหตุสมผลของฉันค่ะ

114
00:12:39,009 --> 00:12:41,178
‎สําหรับผม การช่วยคนร้ายแล้วแจ้งความ

115
00:12:41,178 --> 00:12:42,763
‎มันไม่สมเหตุสมผลสักนิดเลยนะ

116
00:12:42,763 --> 00:12:45,516
‎งั้นในฐานะคนแจ้งความ บอกฉันมาสิคะว่า...

117
00:12:46,058 --> 00:12:47,267
‎คุณเห็นและได้ยินอะไร

118
00:12:48,101 --> 00:12:49,394
‎ผมได้ยินเสียงปืน

119
00:12:53,607 --> 00:12:55,818
‎พอไปถึงที่เกิดเหตุ มันก็จบลงแล้ว

120
00:13:02,282 --> 00:13:04,326
‎(ผู้เสียชีวิตห้าราย)

121
00:13:04,326 --> 00:13:05,994
‎คนร้ายมีกี่คนคะ

122
00:13:05,994 --> 00:13:08,038
‎ศพหายไปหรือไงล่ะครับ

123
00:13:08,622 --> 00:13:10,791
‎นอกจากเหยื่อหนึ่งคน เราไม่พบศพอื่นค่ะ

124
00:13:12,459 --> 00:13:15,420
‎คุณจําใบหน้าหรือลักษณะพิเศษ
‎ของคนร้ายได้ไหมคะ

125
00:13:18,715 --> 00:13:21,301
‎ผมไม่แน่ใจครับ ที่เกิดเหตุมันสยดสยองมาก

126
00:13:21,301 --> 00:13:23,846
‎ทําไมคุณถึงไปจากที่เกิดเหตุ
‎ก่อนที่ทหารจะไปถึงคะ

127
00:13:23,846 --> 00:13:25,848
‎เรื่องนั้นผู้พันน่าจะรู้ดีกว่าผมไม่ใช่เหรอ

128
00:13:27,766 --> 00:13:29,643
‎เพราะคนส่งของต้องรักษาเวลาไงครับ

129
00:13:35,941 --> 00:13:37,359
‎คุณคิดว่าฉันโง่เหรอคะ

130
00:13:37,359 --> 00:13:38,861
‎คุณต่างหากที่กําลังมองว่าผมโง่

131
00:13:39,403 --> 00:13:42,823
‎คุณน่าจะรู้จํานวนคนร้ายหรือเส้นทางที่ใช้
‎จากการจําลองสถานการณ์แล้ว

132
00:13:44,366 --> 00:13:46,285
‎เรื่องที่คุณอยากรู้จริงๆ คือเรื่องอื่นหรือเปล่า

133
00:13:47,286 --> 00:13:49,913
‎การส่งของด่วน
‎ที่ทําให้ผมต้องออกไปจากที่เกิดเหตุ

134
00:13:51,832 --> 00:13:54,251
‎ถ้าเป็นผม ผมคงสงสัยว่า
‎มันถูกส่งไปที่ไหนมากกว่า

135
00:13:58,422 --> 00:13:59,548
‎วันนี้พอแค่นี้เถอะครับ

136
00:14:00,757 --> 00:14:01,592
‎ผมมีงานค้างเยอะ

137
00:14:17,858 --> 00:14:24,114
‎(ผู้เสียชีวิตห้าราย)

138
00:14:24,114 --> 00:14:25,741
‎การปราบปรามรอบแรกจบลงแล้ว

139
00:14:25,741 --> 00:14:26,658
‎เข้าไปในตัวอาคาร

140
00:14:26,658 --> 00:14:27,743
{\an8}‎(เขตผู้ลี้ภัย เก้าปีก่อน)

141
00:14:27,743 --> 00:14:29,536
{\an8}‎ฆ่าผู้ก่อการจลาจลที่ลี้ภัยทุกคนที่ยังรอดอยู่

142
00:14:29,536 --> 00:14:32,289
{\an8}‎(ล้มล้างชอนมย็อง)

143
00:14:53,810 --> 00:14:55,437
‎จองซอลอา ตั้งสติหน่อย

144
00:14:56,104 --> 00:14:56,939
‎ขอโทษค่ะ

145
00:15:47,072 --> 00:15:48,156
‎ช่วยผมด้วย

146
00:16:34,953 --> 00:16:35,787
‎ยุนซาวอล

147
00:16:46,131 --> 00:16:47,340
‎นายจําอะไรไม่ได้เลยเหรอ

148
00:16:49,926 --> 00:16:51,219
‎ความทรงจําผมมันแวบไปมา

149
00:16:53,138 --> 00:16:54,598
‎แต่ผมปวดหัวมาก

150
00:16:55,640 --> 00:16:57,350
‎พอดีขึ้นก็จําอะไรไม่ได้

151
00:16:59,561 --> 00:17:00,395
‎ขอโทษนะ

152
00:17:02,814 --> 00:17:03,732
‎ที่ผมรอดมาคนเดียว

153
00:17:07,194 --> 00:17:08,653
‎ผมน่าจะปกป้องเธอให้ได้

154
00:17:13,950 --> 00:17:14,785
‎ไม่หรอก

155
00:17:16,703 --> 00:17:18,246
‎ขอบใจที่อย่างน้อยนายก็รอดมานะ

156
00:17:18,955 --> 00:17:19,790
‎ฉันพูดจริงๆ

157
00:17:31,218 --> 00:17:32,928
‎นายไม่ไปไหนเพราะซึลอานี่นา

158
00:17:34,638 --> 00:17:36,848
‎นายอึดอัดแทบตายที่ต้องติดแหง็กอยู่ในบ้านหลังนี้

159
00:17:39,101 --> 00:17:40,143
‎ไปหาเพื่อนๆ เถอะ

160
00:17:42,729 --> 00:17:44,731
‎ผมอยู่ที่นี่เพราะคิดว่าเราเป็นครอบครัวเดียวกัน

161
00:17:47,275 --> 00:17:49,111
‎ผมไม่ได้อึดอัดที่อยู่ที่นี่

162
00:17:50,570 --> 00:17:52,364
‎แต่ผมรู้สึกผิดกับพี่และซึลอา

163
00:18:25,647 --> 00:18:26,481
‎นี่มัน...

164
00:18:29,693 --> 00:18:30,735
‎มีชีวิตอยู่ต่อไปนะ

165
00:18:33,446 --> 00:18:34,865
‎ฉันจะแวะไปหาเป็นบางครั้ง

166
00:18:46,001 --> 00:18:46,960
‎ที่ผ่านมาขอบคุณนะ

167
00:18:49,588 --> 00:18:50,422
‎ที่พี่ช่วยชีวิตผม

168
00:18:51,923 --> 00:18:52,841
‎เลี้ยงดูผม

169
00:18:55,177 --> 00:18:56,011
‎ดุด่าผม

170
00:18:57,345 --> 00:18:58,597
‎ขอบคุณสําหรับทุกอย่างครับ

171
00:19:14,946 --> 00:19:18,575
‎กําลังฟอกอากาศ
‎ความเข้มข้นของมลพิษระดับสาม

172
00:19:36,009 --> 00:19:37,093
‎ต้องไปหา

173
00:19:39,221 --> 00:19:40,138
‎หรือว่ารอดีนะ

174
00:19:47,062 --> 00:19:48,104
‎โอย เหนื่อยแทบตาย

175
00:19:48,855 --> 00:19:50,565
‎ฉันก็เหมือนกัน

176
00:19:56,780 --> 00:19:57,614
‎หาไม่เจอเหรอ

177
00:19:57,614 --> 00:19:59,658
‎เราไปทุกที่ที่เป็นไปได้แล้ว แต่ไม่เจอเลยครับ

178
00:20:00,533 --> 00:20:01,910
‎หมอนั่นคงยังไม่ตายใช่ไหมครับ

179
00:20:01,910 --> 00:20:05,121
‎นี่ ถ้าตายแล้วพี่เขาจะมาที่นี่ทําไม

180
00:20:05,705 --> 00:20:07,832
‎ยังไงก็เถอะ ลองโผล่หัวมานะ

181
00:20:07,832 --> 00:20:10,293
‎ฉันจะอัดให้ตายเลย

182
00:20:10,293 --> 00:20:12,254
‎นายเนี่ยนะจะอัดซาวอล นายเนี่ยนะ

183
00:20:13,505 --> 00:20:15,757
‎ทําไม ฮะ คิดว่าเราทําไม่ได้เหรอ

184
00:20:20,011 --> 00:20:21,012
‎ปู่ครับ

185
00:20:21,680 --> 00:20:23,765
‎ตอนนี้ซาวอลคงรู้สึกผิดแล้วก็อยากตายอยู่ใช่ไหม

186
00:20:24,849 --> 00:20:25,767
‎คงรู้สึกอย่างนั้นละมั้ง

187
00:20:43,994 --> 00:20:45,036
‎แกจะเอาอะไร

188
00:20:47,038 --> 00:20:48,206
‎อัดฉันที

189
00:20:48,790 --> 00:20:50,041
‎อะไรนะ

190
00:20:50,041 --> 00:20:51,209
‎ไม่ก็ฆ่าฉันไปเลย

191
00:20:52,794 --> 00:20:54,254
‎ไอ้หมอนี่บ้าไปแล้วสินะ

192
00:21:03,888 --> 00:21:04,723
‎เล่นมันเลย

193
00:21:14,733 --> 00:21:15,817
‎ฉันพูดถูกใช่ไหม

194
00:21:16,401 --> 00:21:17,986
‎หมอนั่นต้องอยากโดนอัดจนตายแน่ๆ

195
00:21:18,528 --> 00:21:19,946
‎ไอ้พวกขี้ขลาดนั่น

196
00:21:19,946 --> 00:21:21,573
‎แบบนี้ไม่รอดแน่ ให้ตายสิ

197
00:21:21,573 --> 00:21:23,116
‎คว้าอะไรได้ก็คว้ามา

198
00:21:24,451 --> 00:21:25,577
‎เฮ้ย

199
00:21:27,120 --> 00:21:29,706
‎เดี๋ยวก็หายใจไม่ออกจนตายแล้ว
‎แค่นี้พอใจหรือยัง

200
00:21:29,706 --> 00:21:32,083
‎- หยุดนะ ไอ้พวกนักเลง
‎- หยุดนะ ไอ้พวกนักเลง

201
00:21:37,339 --> 00:21:38,340
‎เสียสติกันทุกคนเลยสินะ

202
00:21:38,340 --> 00:21:40,050
‎- อ้าว
‎- เวรละ

203
00:21:41,551 --> 00:21:43,845
‎ดี มาตายวันนี้เลยก็แล้วกัน

204
00:21:44,429 --> 00:21:45,597
‎อย่าเข้ามานะ

205
00:21:45,597 --> 00:21:47,849
‎- คือว่า เปล่า
‎- อยู่ตรงนั้นแหละ

206
00:21:51,227 --> 00:21:53,063
‎- ซาวอล
‎- ซาวอล

207
00:22:20,131 --> 00:22:21,341
‎รับสมัครคนงานก่อสร้าง

208
00:22:22,550 --> 00:22:25,470
‎คุณจะได้รับอากาศและอาหารสําหรับหนึ่งปี
‎เมื่อสิ้นสุดสัญญา

209
00:22:28,181 --> 00:22:29,724
‎รับสมัครคนงานก่อสร้าง

210
00:22:30,600 --> 00:22:33,728
‎คุณจะได้รับอากาศและอาหารสําหรับหนึ่งปี
‎เมื่อสิ้นสุดสัญญา

211
00:22:37,482 --> 00:22:40,110
‎ช่วงนี้มีผู้ลี้ภัยเข้าไปในเขตเอหลายร้อยคน

212
00:22:40,610 --> 00:22:42,570
‎พวกนั้นคงใจร้อน อยากก่อสร้างให้เสร็จน่ะสิ

213
00:22:43,238 --> 00:22:44,864
‎นายว่าแผนย้ายถิ่นฐานได้ข้อสรุปยังไง

214
00:22:46,157 --> 00:22:47,659
‎รัฐบาลหรือชอนมย็อง

215
00:22:49,411 --> 00:22:51,329
‎ถ้าเป็นแบบนี้ คงจะเป็นชอนมย็องละมั้ง

216
00:22:51,913 --> 00:22:54,499
‎ความหวังของผู้ลี้ภัย
‎ที่จะได้ใช้ชีวิตในเขตทั่วไปจะพังทลายลง

217
00:22:56,000 --> 00:22:58,586
‎พอเข้าไปในเขตเอแล้ว
‎พี่ต้องทําให้การก่อสร้างล่าช้าที่สุด

218
00:23:00,255 --> 00:23:03,174
‎ฉันอยากให้มันทําได้ง่ายๆ เหมือนที่นายสั่งจริงๆ

219
00:23:12,725 --> 00:23:14,185
‎พี่รู้สึกว่าพระอาทิตย์สว่างขึ้นไหม

220
00:23:18,481 --> 00:23:21,651
‎ชีวิตที่ต้องขึ้นรถบัสคันนั้นของฉันมันมืดมนน่ะสิ

221
00:23:33,288 --> 00:23:34,873
‎ไม่ มันกําลังสว่างขึ้น

222
00:23:42,088 --> 00:23:43,298
‎ฉันว่าจะอัดเขาเองสักหน่อย

223
00:23:44,299 --> 00:23:45,133
‎ไอ้บื้อเอ๊ย

224
00:23:45,925 --> 00:23:47,594
‎ผ่านไปสองวันเต็มๆ แล้ว

225
00:23:49,387 --> 00:23:50,680
‎ที่...

226
00:23:50,680 --> 00:23:52,640
‎ที่เขาเรียกว่าโคม่าอะไรนั่น

227
00:23:53,391 --> 00:23:54,476
‎เขามีอาการนั้นหรือเปล่า

228
00:23:55,018 --> 00:23:56,686
‎ฉันว่าน่าจะใช่นะ

229
00:23:58,271 --> 00:23:59,105
‎แต่ว่า

230
00:23:59,939 --> 00:24:02,609
‎ถ้าฉันบอกว่าหิวตอนนี้ คงเลวมากเลยใช่ไหม

231
00:24:03,902 --> 00:24:06,571
‎พวกนายมันเลวอยู่แล้ว รีบไปกินข้าวเถอะ

232
00:24:08,615 --> 00:24:10,867
‎ใช่ ไปกินข้าวแล้วค่อยมาเถอะ

233
00:24:20,084 --> 00:24:22,420
‎ฉันต้องมาสู้กับใครสักคนเป็นครั้งแรกก็เพราะนาย

234
00:24:23,880 --> 00:24:25,465
‎แข่งหนึ่ง แพ้หนึ่งว่ะ

235
00:25:02,961 --> 00:25:03,836
‎ยังไม่ฟื้นเหรอ

236
00:25:06,506 --> 00:25:08,383
‎บางทีนอนอยู่แบบนั้นอาจจะดีกว่า

237
00:25:08,383 --> 00:25:10,593
‎การที่ต้องตื่นขึ้นมาทนทุกข์ทรมานก็ได้

238
00:25:12,679 --> 00:25:17,517
‎เพราะการนอนเป็นวิธีที่ช่วยฟื้นฟู
‎ทั้งร่างกาย ความรู้สึก และจิตใจได้

239
00:25:29,279 --> 00:25:30,113
‎ไอ้หมอนี่

240
00:25:30,113 --> 00:25:32,073
‎ฉันว่าจะทําให้นายได้ใช้ชีวิตดีๆ สักหน่อย

241
00:25:33,032 --> 00:25:34,117
‎อย่าสติแตกขึ้นมาล่ะ

242
00:25:42,792 --> 00:25:45,378
‎นี่คือซีอีโอรยูซอกแห่งชอนมย็องกรุ๊ป

243
00:25:51,259 --> 00:25:54,762
‎ฉันติดต่อลูกพี่ลูกน้องตัวเองไม่ได้ตั้งหลายวัน

244
00:25:54,762 --> 00:25:56,764
‎แกคิดว่าท่านประธานจะมองฉันยังไง

245
00:25:58,141 --> 00:25:59,183
‎คนที่ถูกลักพาตัว

246
00:26:02,103 --> 00:26:03,354
‎ถูกพาตัวไปที่ไหนครับ

247
00:26:04,230 --> 00:26:07,650
‎ผมได้ยินคนพูดกันว่าพวกเขาถูกนําตัวไปทดลอง

248
00:26:08,610 --> 00:26:11,112
‎ไอ้หมอนี่ พูดเรื่องไร้สาระแบบนั้นออกมาได้ยังไง

249
00:26:11,863 --> 00:26:12,947
‎ผมทําไม่ได้แล้วครับ

250
00:26:13,698 --> 00:26:14,574
‎ทั้งคนส่งของ

251
00:26:16,284 --> 00:26:17,243
‎และทําหน้าที่เป็นกุญแจ

252
00:26:19,829 --> 00:26:21,372
‎ผมทรมานมากครับ

253
00:26:22,290 --> 00:26:23,333
‎คุณห้าขีดเจ็ด

254
00:26:24,334 --> 00:26:25,168
‎มีปัญหาอะไรครับ

255
00:26:26,377 --> 00:26:29,005
‎การทําหน้าที่เป็นกุญแจเขตทั่วไป
‎มันยากขนาดนั้นเลยเหรอครับ

256
00:26:29,589 --> 00:26:30,423
‎คุณคิดว่าคนพวกนั้น

257
00:26:30,423 --> 00:26:31,883
‎จะไปเจอเรื่องแย่ๆ เข้าหรือไง

258
00:26:32,467 --> 00:26:34,510
‎ผมได้ยินมาอย่างนั้นจริงๆ นะครับ

259
00:26:35,178 --> 00:26:36,304
‎ว่าพวกเขาถูกพาไปทดลอง

260
00:26:38,056 --> 00:26:38,890
‎และฆ่าทิ้ง

261
00:26:38,890 --> 00:26:41,476
‎คุณไม่เข้าใจในสิ่งที่ผมกําลังทําตอนนี้หรอกครับ

262
00:26:43,019 --> 00:26:45,813
‎ผมไม่ได้พยายามจะฆ่าใคร
‎แต่พยายามช่วยชีวิตทุกคนไว้ต่างหาก

263
00:26:46,773 --> 00:26:49,067
‎ผมถึงได้เลือกคนที่น่าเชื่อถือ
‎อย่างคุณห้าขีดเจ็ดไงครับ

264
00:26:50,193 --> 00:26:51,027
‎เข้าใจไหมครับ

265
00:26:59,452 --> 00:27:00,286
‎ดีครับ

266
00:27:03,331 --> 00:27:04,832
‎ครั้งสุดท้าย

267
00:27:05,458 --> 00:27:07,251
‎ถ้าคุณเป็นกุญแจให้เราอีกแค่ครั้งเดียว

268
00:27:08,002 --> 00:27:09,879
‎ผมจะให้คุณได้อาศัยอยู่ที่เขตศูนย์กลางนี่

269
00:27:10,505 --> 00:27:12,006
‎- ตลอดชีวิตครับ
‎- อะไรนะ

270
00:27:12,715 --> 00:27:14,008
‎ท่านเมตตานายมาก

271
00:27:14,676 --> 00:27:15,843
‎ขอบคุณท่านสิ

272
00:27:16,844 --> 00:27:19,055
‎ผมจะรับผิดชอบชีวิตของคุณห้าขีดเจ็ดเองครับ

273
00:27:20,973 --> 00:27:21,808
‎กลับกัน

274
00:27:26,187 --> 00:27:27,563
‎เอาชีวิตแกเป็นเดิมพันล่ะ

275
00:27:34,278 --> 00:27:36,948
‎อย่าลืมว่ามีอะไรอยู่ที่ท้ายทอยแก

276
00:27:42,537 --> 00:27:44,747
‎จํานวนเด็กผู้ลี้ภัยที่หายตัวไปไม่ปกติเลยครับ

277
00:27:45,289 --> 00:27:46,916
‎เมื่อวานก็มีรายงานเข้ามาอีกหนึ่งราย

278
00:27:47,750 --> 00:27:48,960
‎ตําแหน่งล่ะ

279
00:27:48,960 --> 00:27:50,920
‎เขตผู้ลี้ภัยซงพา เด็กชายวัยสิบขวบปลายๆ

280
00:27:50,920 --> 00:27:52,338
‎พยานล่ะ

281
00:27:52,338 --> 00:27:54,716
‎หลายคนครับ
‎พวกเขาบอกว่าเด็กถูกพาไปที่เขตคังนัม

282
00:27:54,716 --> 00:27:57,343
‎ที่ซอโชสองคน ที่ยออีโดหนึ่งคน

283
00:27:59,262 --> 00:28:00,638
‎เริ่มตีวงแคบลงเรื่อยๆ แล้ว

284
00:28:00,638 --> 00:28:02,974
‎รถไม่มีป้ายทะเบียน
‎เหมือนกับเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ครับ

285
00:28:04,392 --> 00:28:06,310
‎รถไม่มีป้ายทะเบียน มุ่งหน้าไปคังนัม

286
00:28:10,523 --> 00:28:12,275
‎จับได้สักคนคงจะดี

287
00:28:17,155 --> 00:28:18,197
‎นี่อุปกรณ์ติดตามตําแหน่ง

288
00:28:18,906 --> 00:28:19,741
‎ฝากด้วยนะ

289
00:28:20,742 --> 00:28:21,951
‎เราจะไปช่วยนายแน่นอน

290
00:28:39,302 --> 00:28:40,136
‎ติดกับไหม

291
00:28:41,387 --> 00:28:42,722
‎เช็กตําแหน่งได้แล้ว

292
00:28:42,722 --> 00:28:43,890
‎เราจะเคลื่อนไหวคืนนี้

293
00:28:49,937 --> 00:28:50,855
‎ทางเข้าออกปลอดภัย

294
00:28:52,064 --> 00:28:53,316
‎จัดการบันไดด้านนอกแล้วครับ

295
00:28:55,860 --> 00:28:56,819
‎บันไดกลางว่างครับ

296
00:28:59,989 --> 00:29:01,115
‎กําลังเข้าทางเดินห้องโถง

297
00:29:03,409 --> 00:29:04,243
‎ห้าขีดเจ็ดล่ะ

298
00:29:04,827 --> 00:29:05,995
‎กลับไปทํางานแล้วค่ะ

299
00:29:28,476 --> 00:29:29,310
‎อะไรเนี่ย

300
00:29:30,019 --> 00:29:31,145
‎ที่นี่มันอะไรกัน

301
00:29:33,397 --> 00:29:34,524
‎พวกบ้านั่น

302
00:29:35,483 --> 00:29:36,984
‎พาเด็กๆ มาทําแบบนี้ได้ยังไง

303
00:30:02,760 --> 00:30:03,594
‎ให้ตายสิ

304
00:30:12,854 --> 00:30:13,688
‎ซาวอล

305
00:30:14,355 --> 00:30:16,858
‎คือว่า เวลาที่คนเราตายไป...

306
00:30:16,858 --> 00:30:18,317
‎จะกลายเป็นดาวอะไรนั่นใช่ไหม

307
00:30:20,736 --> 00:30:21,904
‎อย่าพูดไร้สาระแบบนั้น

308
00:30:22,488 --> 00:30:24,073
‎- ก็ได้
‎- ไม่สิ

309
00:30:28,953 --> 00:30:30,955
‎เป็นดาวไปซะยังจะดีกว่า

310
00:30:38,588 --> 00:30:40,923
‎ซาวอล

311
00:30:40,923 --> 00:30:42,633
‎ฟื้นแล้วสินะ ไอ้เพื่อนยาก

312
00:30:45,261 --> 00:30:46,512
‎- จับไว้
‎- เฮ้ย

313
00:30:48,973 --> 00:30:49,891
‎เฮ้ย จับให้แน่นๆ นะ

314
00:30:51,350 --> 00:30:52,602
‎ไอ้บ้าเอ๊ย

315
00:30:53,269 --> 00:30:55,396
‎กางเกงในฉัน ไม่สิ กางเกงฉัน เฮ้ย

316
00:30:55,396 --> 00:30:56,856
‎ผลักทําไมวะเนี่ย

317
00:30:56,856 --> 00:30:57,773
‎ไม่นะ

318
00:30:58,357 --> 00:30:59,859
‎เจ้าเปล่าประโยชน์!

319
00:31:01,819 --> 00:31:03,654
‎ปล่อยไปได้ยังไงเนี่ย โธ่เอ๊ย

320
00:31:03,654 --> 00:31:05,072
‎ฉันขอโทษ

321
00:31:05,072 --> 00:31:06,282
‎คงจะสนุกดี

322
00:31:06,282 --> 00:31:07,575
‎ถ้าไม่ตายนะ

323
00:31:09,410 --> 00:31:11,662
{\an8}‎(ชอนมย็องกรุ๊ป)

324
00:31:11,662 --> 00:31:13,623
{\an8}‎ครุ่นคิดอะไรอยู่ครับ

325
00:31:15,791 --> 00:31:17,251
‎ประธานาธิบดีมาที่นี่

326
00:31:17,877 --> 00:31:21,505
‎เขตเอสถานการณ์ไม่สงบ
‎เขตทั่วไปมีคดีฆาตกรรม

327
00:31:22,465 --> 00:31:24,383
‎ข้างบนเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่

328
00:31:25,718 --> 00:31:27,470
‎ประธานาธิบดีพูดเก่งกว่าทํานะครับ

329
00:31:28,054 --> 00:31:29,722
‎ผมว่าเธอกังวลเกินกว่าเหตุครับ

330
00:31:29,722 --> 00:31:31,724
‎ไม่ใช่แกหรอกเหรอที่ทําเกินกว่าเหตุ

331
00:31:33,851 --> 00:31:35,227
‎ผมกําลังจะรายงานพ่อพอดีครับ

332
00:31:35,227 --> 00:31:36,145
‎ช่างเถอะ

333
00:31:36,771 --> 00:31:38,314
‎ฉันได้ยินเรื่องสําคัญหมดแล้ว

334
00:31:38,940 --> 00:31:40,858
‎พ่อเชื่อประธานาธิบดีมากกว่าผมเหรอครับ

335
00:31:44,362 --> 00:31:45,488
‎ลูกพ่อ

336
00:31:45,488 --> 00:31:46,572
‎ครับ พ่อ

337
00:31:46,572 --> 00:31:50,785
‎ตั้งแต่วินาทีที่ลงมาที่นี่ ฉันไม่เชื่อใจใครทั้งนั้น

338
00:31:50,785 --> 00:31:52,787
‎โดยเฉพาะแก

339
00:31:52,787 --> 00:31:54,413
‎ทําไมพ่อถึงไม่เชื่อใจลูกชายล่ะครับ

340
00:31:54,413 --> 00:31:58,542
‎ฉันคิดว่าต้องช่วยคนให้ได้
‎อีกสักคนเดียวก็ยังดี จึงสร้างที่แห่งนี้

341
00:31:58,542 --> 00:32:00,628
‎และพัฒนาแอร์คอร์ขึ้นมา

342
00:32:01,295 --> 00:32:03,464
‎แต่ตลอดเวลาที่ทํางานมาหลายสิบปี

343
00:32:04,173 --> 00:32:06,133
‎มีหลายอย่างเหลือเกินที่ฉันไม่ได้เห็น

344
00:32:06,133 --> 00:32:08,594
‎พ่อมองเห็นอนาคตอย่างชัดเจนและก้าวไกล

345
00:32:09,220 --> 00:32:12,223
‎เดิมพันทุกอย่างที่มีและมาถึงทุกวันนี้ได้
‎ด้วยความเยือกเย็นนี่ครับ

346
00:32:20,564 --> 00:32:21,983
‎ตอนที่มองมัน

347
00:32:22,900 --> 00:32:24,777
‎แกคิดอะไร

348
00:32:25,361 --> 00:32:27,196
‎ผมเห็นมนุษย์โง่ๆ ที่ใช้ชีวิตในโลกที่พ่อสร้าง

349
00:32:27,863 --> 00:32:29,657
‎เคยชินกับความคิดนั้นและมองข้ามคุณค่า

350
00:32:29,657 --> 00:32:30,866
‎ของทุกสิ่งที่ได้รับไปครับ

351
00:32:32,368 --> 00:32:34,328
‎พ่อบอกว่าชอนมย็องยังไม่ใช่ของผมใช่ไหมครับ

352
00:32:34,328 --> 00:32:35,246
‎ถูกต้องครับ แต่...

353
00:32:36,664 --> 00:32:38,374
‎วันที่พ่อยอมรับในตัวผมจะมาถึงครับ

354
00:32:47,633 --> 00:32:49,969
‎ฉันไม่รู้หรอกนะว่าความเศร้าในใจนาย

355
00:32:51,053 --> 00:32:53,848
‎มันมากมายล้นพ้นแค่ไหน

356
00:32:57,059 --> 00:33:00,521
‎แต่เมื่อหนึ่งวันผ่านไป มันจะลดน้อยลง
‎เพียงแค่นิดเดียวเท่านั้น

357
00:33:02,440 --> 00:33:05,359
‎และเมื่อผ่านไปอีกวัน

358
00:33:05,359 --> 00:33:07,570
‎มันก็จะลดน้อยลงไปอีก

359
00:33:08,362 --> 00:33:10,072
‎เมื่อใช้ชีวิตกับความเศร้า

360
00:33:10,948 --> 00:33:15,161
‎ที่ค่อยๆ ลดน้อยลงไปทุกวันทีละนิด

361
00:33:17,121 --> 00:33:19,040
‎มันจะกลายเป็นความคิดถึง

362
00:33:22,460 --> 00:33:25,212
‎เราทุกคนใช้ชีวิต

363
00:33:26,756 --> 00:33:31,886
‎โดยการเปลี่ยนความเศร้า
‎ให้เป็นความคิดถึงกันทั้งนั้น

364
00:33:33,179 --> 00:33:35,014
‎ผมโกรธมากกว่าเศร้า

365
00:33:39,060 --> 00:33:40,728
‎พอโกรธแล้วก็คิดถึง

366
00:33:42,730 --> 00:33:43,564
‎ผมกลัว

367
00:33:47,902 --> 00:33:49,820
‎กลัวว่าตัวเองจะลืมความรู้สึกพวกนี้ไปหมด

368
00:33:51,113 --> 00:33:53,991
‎โถ เจ้าทึ่มซาวอลเอ๊ย

369
00:33:54,700 --> 00:33:57,620
‎โตเป็นผู้ใหญ่แล้วสินะ เป็นผู้ใหญ่แล้ว

370
00:34:16,889 --> 00:34:17,723
‎ลูกพ่อ

371
00:34:18,724 --> 00:34:22,144
‎ตั้งแต่วินาทีที่ลงมาที่นี่ ฉันไม่เชื่อใจใครทั้งนั้น

372
00:34:22,144 --> 00:34:26,357
‎โลกล่มสลายมาหลายสิบปี
‎คนที่นี่เองก็เริ่มบ้าแล้วเหมือนกัน

373
00:34:26,357 --> 00:34:28,901
‎โดยเฉพาะแก

374
00:34:32,071 --> 00:34:35,116
‎พ่อตัวเองไม่รู้ว่าลูกชายกําลังจะตาย
‎แล้วผมจะไม่บ้าได้ยังไง

375
00:34:57,513 --> 00:34:59,473
‎(อับกูจอง)

376
00:35:10,484 --> 00:35:11,861
‎(อับกูจอง)

377
00:35:11,861 --> 00:35:16,866
‎ถึงตรงนี้ดูโอเค

378
00:35:18,075 --> 00:35:21,412
‎ส่วนทางนี้...

379
00:35:24,915 --> 00:35:28,794
‎เจ้าพวกนี้อาการดีขึ้นแล้วก็แย่ลง

380
00:35:31,589 --> 00:35:34,800
‎ยังต้องใช้เวลาอีกหรือเปล่านะ

381
00:35:34,800 --> 00:35:36,468
‎ดูอาการให้เจ้านี่ด้วยสิครับ

382
00:35:44,727 --> 00:35:46,061
‎ได้มาจากเขตเอครับ

383
00:35:46,061 --> 00:35:47,605
‎(เขตทั่วไป หนึ่งขีดหนึ่ง)

384
00:35:51,192 --> 00:35:53,569
‎ทําไม มีอะไรจะพูดกับฉันเหรอ

385
00:35:55,446 --> 00:35:56,530
‎ยุนซาวอลอยู่กับคุณใช่ไหม

386
00:35:58,616 --> 00:35:59,491
‎ซาวอลเหรอ

387
00:36:06,582 --> 00:36:09,043
‎เขาถูกยิงที่ท้ายทอย
‎แต่รอดมาได้อย่างไร้ร่องรอยครับ

388
00:36:10,211 --> 00:36:11,462
‎กระสุนกระเด็นออกมาเหรอ

389
00:36:14,215 --> 00:36:15,549
‎ความเร็วในการฟื้นตัวก็ไวมาก

390
00:36:17,635 --> 00:36:19,303
‎คุณรู้หรือเปล่าครับว่าหมอนั่น...

391
00:36:20,262 --> 00:36:21,222
‎เป็นมนุษย์กลายพันธุ์

392
00:36:24,266 --> 00:36:27,436
‎พ่อของเขาเคยทํางานที่เหมืองออกซิเอเนียม

393
00:36:29,396 --> 00:36:31,565
‎เขาใช้ชีวิตกลางกลุ่มก้อนกัมมันตภาพรังสี

394
00:36:32,233 --> 00:36:33,359
‎ทายาทของชาวเหมือง

395
00:36:39,031 --> 00:36:41,492
‎เด็กผู้ลี้ภัยที่หายตัวไปเกือบจะถึงร้อยคนแล้วครับ

396
00:36:42,826 --> 00:36:45,371
‎ตอนนี้เริ่มเกิดคดีลักพาตัวขึ้นที่เขตทั่วไปแล้ว

397
00:36:46,121 --> 00:36:47,498
‎ทุกคนอายุพอๆ กับยุนซาวอล

398
00:36:48,540 --> 00:36:49,416
‎ยังเป็นแค่เด็กครับ

399
00:36:50,334 --> 00:36:53,796
‎เรื่องที่เขาเป็นมนุษย์กลายพันธุ์
‎สําคัญกับนายงั้นเหรอ

400
00:37:07,393 --> 00:37:10,562
‎ร่างกาย จิตใจและสมองของเขายับเยินไปหมด

401
00:37:11,438 --> 00:37:13,607
‎ให้เขาอยู่ข้างฉันสักพักได้ไหม

402
00:37:34,420 --> 00:37:36,714
{\an8}‎(คดีฆาตกรรมเขตห้าขีดเจ็ด)

403
00:37:38,465 --> 00:37:41,302
‎คุณบอกว่าเป็นพยาน
‎แต่ผมรู้สึกเหมือนเป็นผู้ต้องสงสัยแฮะ

404
00:37:41,302 --> 00:37:43,387
‎สําหรับผม การช่วยคนร้ายแล้วแจ้งความ

405
00:37:43,387 --> 00:37:44,805
‎มันไม่สมเหตุสมผลสักนิดเลยนะ

406
00:37:48,976 --> 00:37:50,561
‎(ไม่อนุญาตให้เข้าถึงข้อมูล)

407
00:37:50,561 --> 00:37:51,478
‎จ่าสิบโทอี

408
00:37:53,188 --> 00:37:55,983
‎พวกเขาตอบกลับมาว่าสํานักงานรมต.
‎สั่งให้หน่วยข่าวกรอง

409
00:37:55,983 --> 00:37:57,776
‎ถอนตัวจากคดีอาชญากรรมเขตทั่วไปครับ

410
00:37:58,736 --> 00:38:00,070
‎- เพราะฉันเหรอ
‎- ครับ

411
00:38:01,405 --> 00:38:04,575
‎ในคําตอบทางการ พวกเขาระบุถึง
‎ความสัมพันธ์ระหว่างเหยื่อกับผู้พันครับ

412
00:38:08,078 --> 00:38:11,081
‎แต่ไม่ต้องกังวลไปนะครับ เราซื้อเวลาได้พอแล้ว

413
00:38:12,416 --> 00:38:13,250
‎นายหมายถึงอะไร

414
00:38:13,250 --> 00:38:16,920
‎จ่าอีสั่งให้เราแบ็กอัปข้อมูลทั้งหมด
‎ที่สามารถเข้าถึงได้เอาไว้แล้วครับ

415
00:38:17,546 --> 00:38:19,423
‎ผมเก็บข้อมูลคดีฆาตกรรมเอาไว้

416
00:38:19,423 --> 00:38:21,091
‎ผมเก็บคดีลักพาตัวเขตทั่วไปสิบคดี

417
00:38:21,675 --> 00:38:24,136
‎ฉันแบ็กอัปข้อมูลของคนส่งของเอาไว้ค่ะ

418
00:38:28,182 --> 00:38:29,224
‎ขอบคุณนะทุกคน

419
00:38:30,059 --> 00:38:33,145
‎ปิดคดีนี้ได้เมื่อไหร่
‎ให้พวกเราได้พักร้อนนานๆ หน่อยนะครับ

420
00:38:38,567 --> 00:38:40,486
‎- พักร้อนเหรอ
‎- ครับ พักร้อน

421
00:38:54,041 --> 00:38:55,292
‎(ห้าขีดเจ็ด - คนส่งของ)

422
00:38:56,543 --> 00:38:57,378
‎ห้าขีดเจ็ด

423
00:38:58,629 --> 00:39:01,715
{\an8}‎(ฐานปฏิบัติการขนส่ง)

424
00:39:42,714 --> 00:39:44,675
‎เขาไม่มาที่สถานที่นัดพบเหรอ

425
00:39:46,135 --> 00:39:47,177
‎ครับ ใช่ครับ

426
00:39:49,847 --> 00:39:51,181
‎(เครื่องควบคุม - ห้าขีดเจ็ด)

427
00:39:53,434 --> 00:39:54,435
‎งั้นก็ช่วยไม่ได้นะครับ

428
00:39:55,018 --> 00:39:58,063
‎ท่านประธานครับ
‎ผมจะทําทุกทางให้เขาตั้งสติให้ได้

429
00:39:58,063 --> 00:39:59,773
‎ให้โอกาสเขาอีกครั้งนะครับ

430
00:39:59,773 --> 00:40:00,899
‎ผู้อํานวยการโอ

431
00:40:01,859 --> 00:40:03,819
‎รู้ไหมว่าทําไมผมถึงเป็นคนทํามันด้วยตัวเอง

432
00:40:04,528 --> 00:40:06,029
‎เพราะมันเป็นงานที่สําคัญมากครับ

433
00:40:06,029 --> 00:40:07,114
‎ใช่

434
00:40:07,114 --> 00:40:10,325
‎แต่ถ้าผมสั่งให้คนอื่นทํา คนคนนั้นจะเข้าใจผิด

435
00:40:11,076 --> 00:40:13,245
‎ว่าเรื่องแบบนั้นจะไม่เกิดขึ้นกับพวกเขา

436
00:40:15,080 --> 00:40:15,956
‎ท่านพูดถูกครับ

437
00:40:18,417 --> 00:40:19,501
‎คดีลักพาตัวในเขตทั่วไป

438
00:40:20,335 --> 00:40:22,129
‎- นายเป็นกุญแจใช่ไหม
‎- ครับ

439
00:40:22,129 --> 00:40:23,755
‎พวกที่มีรอยสักเป็นใคร

440
00:40:24,923 --> 00:40:26,091
‎คนของชอนมย็องเหรอ

441
00:40:27,301 --> 00:40:28,552
‎ผมไม่รู้ครับ

442
00:40:28,552 --> 00:40:29,761
‎ขอโทษครับ

443
00:40:30,262 --> 00:40:31,763
‎พวกเขาถูกพาตัวไปตายเพราะผม...

444
00:40:35,017 --> 00:40:36,894
‎พาตัวไปงั้นเหรอ ไปที่ไหน

445
00:40:37,478 --> 00:40:38,687
‎เปล่าครับ ไม่ใช่ครับ

446
00:40:38,687 --> 00:40:40,564
‎ผมไม่รู้ ให้ผมตายไปคนเดียวเถอะครับ

447
00:40:40,564 --> 00:40:42,065
‎ให้ผมตายคนเดียวก็พอ

448
00:40:42,065 --> 00:40:43,567
‎เล่าทุกอย่างที่รู้และได้ยินมา

449
00:40:44,151 --> 00:40:45,235
‎พวกเขาถูกพาตัวไปที่ไหน

450
00:40:47,237 --> 00:40:48,238
‎ห้องทดลองมนุษย์...

451
00:40:51,116 --> 00:40:52,451
‎อะไรเนี่ย

452
00:41:07,716 --> 00:41:09,593
‎(เสียชีวิต)

453
00:41:10,177 --> 00:41:11,011
‎เสียใจด้วยครับ

454
00:41:12,054 --> 00:41:12,888
‎ไม่เป็นไรครับ

455
00:41:13,430 --> 00:41:16,683
‎หมอนั่นไร้ความสามารถ
‎เขาเป็นภาระของครอบครัวครับ

456
00:41:18,352 --> 00:41:21,188
‎ผมได้รับรายงานว่าเป้าหมายที่ตาย
‎เป็นน้องของผู้พันหน่วยข่าวกรอง

457
00:41:21,772 --> 00:41:22,898
‎ครับ

458
00:41:22,898 --> 00:41:25,984
‎พ่อของพวกเธอ
‎เป็นผู้ดูแลเหมืองออกซิเอเนียมครับ

459
00:41:27,069 --> 00:41:29,029
‎ผู้พันหน่วยข่าวกรองเป็นเป้าหมายของเราไหม

460
00:41:29,029 --> 00:41:29,947
‎ไม่ใช่ครับ

461
00:41:30,489 --> 00:41:33,325
‎ผู้พันเกิดก่อนที่พ่อของเธอ
‎จะถูกแต่งตั้งไปที่เหมืองครับ

462
00:41:34,368 --> 00:41:35,994
‎ผมเองก็ตั้งใจว่าจะรายงานท่าน...

463
00:41:35,994 --> 00:41:36,954
{\an8}‎(โอจีฮวาน)

464
00:41:38,580 --> 00:41:39,706
{\an8}‎(ทํางาน)

465
00:41:41,416 --> 00:41:42,251
‎ผู้อํานวยการโอ

466
00:41:42,876 --> 00:41:45,128
‎ช่วงนี้คุณทํางานสะเพร่าจังเลยนะ

467
00:41:46,838 --> 00:41:47,673
‎(กําลังทํางาน)

468
00:41:47,673 --> 00:41:48,757
‎ท่านประธาน ผมขอโทษ

469
00:41:49,675 --> 00:41:51,218
‎ผมจะไม่ทําพลาดอีกครับ

470
00:41:52,928 --> 00:41:53,762
‎ท่านประธานครับ

471
00:41:59,351 --> 00:42:00,602
‎ขอโทษครับ

472
00:42:01,812 --> 00:42:02,688
‎(หยุด)

473
00:42:06,441 --> 00:42:07,859
‎ผู้อํานวยการโอ

474
00:42:07,859 --> 00:42:09,069
‎ครับ

475
00:42:09,069 --> 00:42:11,488
‎หวังว่าคุณจะไม่มีวันลืมความรู้สึกนี้นะครับ

476
00:42:13,865 --> 00:42:15,200
‎ผมจะจําไว้ให้ขึ้นใจครับ

477
00:42:16,410 --> 00:42:17,494
‎อีกอย่างหนึ่ง

478
00:42:18,078 --> 00:42:19,454
‎เราต้องการกุญแจส่งของใหม่

479
00:42:20,497 --> 00:42:21,331
‎ให้หาเลยไหมครับ

480
00:42:26,378 --> 00:42:27,212
‎ไม่ครับ

481
00:42:28,088 --> 00:42:29,631
‎เราจะทําผิดพลาดซ้ําซ้อนไม่ได้

482
00:42:31,425 --> 00:42:34,386
‎เราต้องการอีเวนต์ที่จะดึงดูดความสนใจทุกคน

483
00:42:34,386 --> 00:42:36,805
‎เพื่อแผนการที่ใหญ่ขึ้น

484
00:42:36,805 --> 00:42:38,098
‎อีเวนต์เหรอครับ

485
00:42:41,476 --> 00:42:43,312
‎คราวนี้เราจะเล่นใหญ่กันครับ

486
00:43:02,998 --> 00:43:05,083
‎- หมอนั่นอันดับที่เท่าไร
‎- สิบสาม

487
00:43:06,209 --> 00:43:07,502
‎อึดดีแฮะ ทนไม่เบาเลย

488
00:43:11,590 --> 00:43:13,550
‎จริงสิ เห็นประกาศเรื่องห้าขีดเจ็ดหรือยังครับ

489
00:43:15,427 --> 00:43:16,261
‎ประกาศอะไร

490
00:43:17,387 --> 00:43:18,639
‎ตายเพราะโหมงานหนักครับ

491
00:43:19,598 --> 00:43:22,517
‎คนส่งของเคยตายเพราะนักล่า
‎แต่เพราะโหมงานหนักน่ะเพ้อเจ้อสิ้นดี

492
00:43:25,854 --> 00:43:27,189
‎เมื่อไหร่พวกเขาจะหาคนใหม่

493
00:43:27,814 --> 00:43:28,815
‎คงจะอีกนาน

494
00:43:29,566 --> 00:43:31,109
‎ได้ยินว่าคราวนี้จะคัดอย่างดีเลยครับ

495
00:43:33,153 --> 00:43:34,154
‎"อย่างดี" เหรอ

496
00:43:41,453 --> 00:43:42,496
‎เยี่ยม

497
00:43:54,466 --> 00:43:57,052
‎ลูกเตะของสี่ขีดหนึ่งเจ๋งตามคาดเลยแฮะ

498
00:43:59,846 --> 00:44:02,182
‎ห้าขีดแปด มานี่

499
00:44:04,893 --> 00:44:05,894
‎ฉันเหรอ

500
00:44:05,894 --> 00:44:07,104
‎- ครับ
‎- อือ

501
00:45:18,884 --> 00:45:19,968
‎อะไรเนี่ย

502
00:45:29,895 --> 00:45:30,729
‎เอ้า

503
00:45:38,445 --> 00:45:39,863
‎โอกาสที่ฝันนายจะเป็นจริงมาแล้ว

504
00:45:39,863 --> 00:45:40,864
‎(คัดเลือกคนส่งของ)

505
00:46:02,427 --> 00:46:03,470
‎สี่ขีดหนึ่ง

506
00:46:03,470 --> 00:46:04,596
‎ค่ะ พูดมาได้เลยค่ะ

507
00:46:06,014 --> 00:46:07,432
‎- รวมพลวันนี้
‎- ค่ะ

508
00:46:08,266 --> 00:46:09,267
‎ดับบุหรี่ด้วยค่ะ

509
00:46:15,899 --> 00:46:16,942
‎นั่นมันอะไร

510
00:46:34,501 --> 00:46:35,919
‎คราวนี้เปิดตัวแบบใหม่เหรอ

511
00:49:27,424 --> 00:49:28,925
‎คําบรรยายโดย พิมพ์กมล บัวหลวง