1
00:00:11,553 --> 00:00:15,224
(ยูทาห์ ปี 2015)

2
00:00:51,426 --> 00:00:52,427
ปกติ

3
00:00:53,303 --> 00:00:54,304
ปกติ

4
00:01:23,542 --> 00:01:25,002
อะไรวะเนี่ย

5
00:01:47,024 --> 00:01:48,483
สวัสดีค่ะ นี่บาร์นส์พูด

6
00:01:48,483 --> 00:01:50,944
ฉันเจอค่าสัญญาณอะไรไม่รู้พิลึกมากและ...

7
00:01:51,695 --> 00:01:52,696
บาร์นส์

8
00:01:53,447 --> 00:01:55,824
สถานี 47 ใช่

9
00:01:55,824 --> 00:01:58,619
ต้องขอคุยกับผู้ช่วยผู้อํานวยการเวอร์ดูโก...

10
00:02:00,287 --> 00:02:01,872
ได้ ฉันจะถือสายรอ

11
00:02:15,427 --> 00:02:16,470
ดูโฮ

12
00:02:18,013 --> 00:02:19,056
หมอบ!

13
00:02:21,016 --> 00:02:22,017
เคนทาโร่!

14
00:02:24,311 --> 00:02:25,938
เคนทาโร่ หนีเร็ว!

15
00:02:25,938 --> 00:02:27,397
- มาเร็ว ไปเลย
- เผ่น!

16
00:02:30,400 --> 00:02:31,443
ไปเร็วๆ เร็วเลย

17
00:02:39,076 --> 00:02:40,077
บ้าชิบ

18
00:04:04,453 --> 00:04:06,580
(สร้างจากตัวละคร "ก๊อดซิลล่า")

19
00:04:24,765 --> 00:04:26,642
- ยิงได้เด็ด เท็กซัสสุกี้
- อย่างน้อยก็พยายามมะ

20
00:04:26,642 --> 00:04:28,894
- พยายามเอาตัวเองไปตายสิ ไอ้โง่
- เงียบเลย

21
00:05:30,581 --> 00:05:31,957
เอาไงกันต่อดีล่ะ

22
00:05:32,457 --> 00:05:33,834
เราสู้มันไม่ได้

23
00:05:33,834 --> 00:05:35,252
ก็ไม่แนะนําให้สู้

24
00:05:49,641 --> 00:05:51,226
ตอนนี้น่าจะพ้นแล้ว

25
00:05:52,394 --> 00:05:54,855
- ชิบเป๋ง! โคตรเจ็บเลย
- ไม่ได้ๆ อย่า

26
00:05:57,232 --> 00:05:58,942
ขาฉันเปียกทั้งขา

27
00:06:00,194 --> 00:06:01,570
งั้นเราก็ต้องรีบเคลื่อนที่

28
00:06:04,239 --> 00:06:06,074
มาเร็ว เมย์ ลุกๆ ลุกก่อน

29
00:06:06,074 --> 00:06:07,743
ลุกมา เมย์ ไหวนะ

30
00:06:07,743 --> 00:06:09,953
ฉันไหวไหมเหรอ
เดี๋ยวจะเป็นไฮโปเธอร์เมียตาย

31
00:06:09,953 --> 00:06:11,371
พอใจยังล่ะที่ลากเรามาตรงนี้

32
00:06:16,585 --> 00:06:18,879
(โตเกียว)
(หนึ่งปีก่อน)

33
00:06:19,421 --> 00:06:21,173
งานคุณประกาศจุดยืนที่โดดเด่น

34
00:06:21,673 --> 00:06:22,841
ทําไมถึงทําแบบนี้

35
00:06:22,841 --> 00:06:24,092
ทําไมจึงทําตอนนี้

36
00:06:28,055 --> 00:06:29,056
เปิดไฟค่ะ

37
00:06:31,099 --> 00:06:32,059
ลังเลอีกแล้ว

38
00:06:33,727 --> 00:06:34,853
ก็เป็นคําถามที่ตอบยากครับ

39
00:06:35,812 --> 00:06:38,649
เราให้เวลาคุณเตรียมคําตอบ
ตั้งหลายเดือนไม่ใช่เหรอ

40
00:06:38,857 --> 00:06:39,816
ศิลปะ...

41
00:06:40,442 --> 00:06:43,737
มาจากเรื่องที่เราอาจไม่อยากสื่อเป็นถ้อยคํา

42
00:06:43,737 --> 00:06:45,113
สําหรับผมเองนั้น มันมาจากสัญชาตญาณ

43
00:06:46,573 --> 00:06:48,450
ฉันเข้าใจว่าคุณก็มีโปรเซสของคุณ

44
00:06:49,201 --> 00:06:52,621
แต่ถ้าจะให้ผู้ซื้อควักกระเป๋าวางเงิน
เงินก้อนใหญ่ด้วย

45
00:06:52,621 --> 00:06:56,416
เขาจะต้องรู้ว่าได้งานอะไร
ได้งานของศิลปินที่เป็นแบบไหน

46
00:06:57,000 --> 00:06:58,126
คน...

47
00:06:58,126 --> 00:06:59,169
ไม่ได้เลือกซื้องานศิลป์

48
00:06:59,169 --> 00:07:00,671
เขาเลือกจากตัวศิลปิน

49
00:07:01,839 --> 00:07:03,048
ผมทราบครับ คิมิซัง

50
00:07:03,048 --> 00:07:03,966
ขออภัย

51
00:07:03,966 --> 00:07:05,551
เหลือเวลาสองชั่วโมงก่อนจะเปิดนิทรรศการ

52
00:07:05,551 --> 00:07:07,761
ไปหาคําตอบที่ทําให้ฉันเชื่อคุณได้หน่อย

53
00:07:07,761 --> 00:07:10,639
คืนนี้เราทั้งคู่มีเดิมพันสูงมาก

54
00:07:16,061 --> 00:07:17,062
อ้าว คุณแม่ครับ

55
00:07:17,729 --> 00:07:22,442
"บทสํารวจโลกคู่ขนานและความนัย
ของเคนทาโร่

56
00:07:22,442 --> 00:07:27,573
ขอเชิญผู้ชมทุกท่าน
ท้าทายความเข้าใจเรื่องตัวตนของมนุษย์"

57
00:07:29,032 --> 00:07:32,244
ใครจะคิดว่าลูกแม่กล้าแหวกขนบขนาดนี้

58
00:07:32,870 --> 00:07:34,162
ผมไม่ใช่คนเขียน

59
00:07:35,789 --> 00:07:37,332
ทุกคนต้องชอบงานลูกแน่จ้ะ

60
00:07:37,332 --> 00:07:41,295
ถ้าทุกคนชอบ ก็เรียกว่า "แหวกขนบ" ไม่ได้สิ

61
00:07:45,549 --> 00:07:46,550
แหม...

62
00:07:47,009 --> 00:07:48,302
แต่แม่ภูมิใจมากจริงๆ นะ

63
00:07:49,344 --> 00:07:50,804
คุณพ่อก็เหมือนกัน

64
00:07:52,389 --> 00:07:53,765
พ่อยังไม่เห็นงานเลยด้วยซ้ํา

65
00:07:54,266 --> 00:07:56,268
คืนนี้จะได้เห็นไงจ๊ะ

66
00:07:56,810 --> 00:07:59,062
คุณพ่อลงจากเครื่องบินแล้วจะตรงมาเลย

67
00:08:02,524 --> 00:08:04,234
ผมขอออกไปเดินเล่นนิดนึงก่อน...

68
00:08:06,111 --> 00:08:10,032
ก่อนทุกคนจะอยากเจอศิลปินที่ "แหวกขนบ"

69
00:08:13,410 --> 00:08:14,703
เคนทาโร่

70
00:08:14,703 --> 00:08:16,496
ลูกพยายามมากๆ เพื่องานนี้

71
00:08:16,496 --> 00:08:17,748
ลูกคู่ควรกับมันนะ

72
00:08:21,293 --> 00:08:22,294
ของว่างอยู่ตรงนั้นนะครับ

73
00:08:33,639 --> 00:08:35,307
ถ่ายรูปฉันเหรอ

74
00:08:35,682 --> 00:08:36,600
ไม่ได้ตั้งใจ

75
00:08:38,519 --> 00:08:39,811
ตอแหล

76
00:08:39,811 --> 00:08:40,979
ฉันเห็นนะ

77
00:08:40,979 --> 00:08:42,813
ฉันถ่ายโปสเตอร์งานตัวเอง

78
00:08:42,813 --> 00:08:46,193
เธอก็แค่เดินตัดกล้อง
แล้วหยุดมองเป็นนักท่องเที่ยว

79
00:08:50,113 --> 00:08:53,116
"คู่ขนานและความนัย"
ตั้งชื่ออะไรดัดจริต

80
00:08:53,116 --> 00:08:54,368
สุดๆ เลยล่ะ

81
00:09:01,124 --> 00:09:04,795
แต่ว่ามันจะให้เกียรติกันสุดๆ ถ้านาย...

82
00:09:10,050 --> 00:09:11,093
ได้

83
00:09:12,135 --> 00:09:14,096
- ลบแล้ว
- ขอบคุณ

84
00:09:16,932 --> 00:09:19,226
มีเหตุผลอะไรเป็นพิเศษ
ที่ทําให้ไม่ชอบโดนถ่ายรูปรึเปล่า

85
00:09:22,521 --> 00:09:23,522
ฉัน...

86
00:09:24,022 --> 00:09:25,607
รูปเมื่อกี้สวยด้วยนะ

87
00:09:30,571 --> 00:09:31,697
นี่จีบฉันอยู่เหรอ

88
00:09:32,990 --> 00:09:34,199
แค่พูดตรงๆ

89
00:09:38,912 --> 00:09:40,247
นี่งานของนายจริงๆ เหรอ

90
00:09:41,957 --> 00:09:42,958
ใช่

91
00:09:42,958 --> 00:09:44,543
มีไวน์ให้ดื่มด้วยมั้ย

92
00:09:47,462 --> 00:09:50,591
ไวน์ถูกๆ ไม่อร่อย ดัดจริต

93
00:09:52,176 --> 00:09:53,260
ไวน์ดัดจริต

94
00:09:53,260 --> 00:09:54,636
แหงสิ

95
00:09:54,636 --> 00:09:55,929
ชอบวิสกี้รึเปล่า

96
00:09:55,929 --> 00:09:58,223
ชอบกินวิสกี้แพงๆ

97
00:09:58,223 --> 00:10:00,934
โชคดีแล้ว ญี่ปุ่นมีวิสกี้แพงๆ เยอะ

98
00:10:02,644 --> 00:10:03,729
เจ๋งเลย

99
00:10:03,729 --> 00:10:05,439
- ฉันรู้จักร้านเด็ด
- เดี๋ยวนี้เลยเหรอ

100
00:10:05,439 --> 00:10:07,191
มีโชว์ต้องไปไม่ใช่เหรอ

101
00:10:09,568 --> 00:10:10,903
เดี๋ยวค่อยเข้าไปเปิดตัวก็ได้

102
00:10:13,238 --> 00:10:14,114
โอเค

103
00:10:14,740 --> 00:10:15,574
ฉันชื่อเคนทาโร่

104
00:10:16,700 --> 00:10:18,160
ฉันเมย์

105
00:10:18,869 --> 00:10:19,870
เมย์

106
00:10:20,370 --> 00:10:22,706
เมย์ จะรีบไปไหน ค่อยๆ เดินสิ

107
00:10:22,706 --> 00:10:23,916
ค่อยๆ เดินเหรอ

108
00:10:24,833 --> 00:10:27,669
ถ้าไม่อยากต้องติดหนี้ฉันเพิ่มเป็นนิ้วเท้าอีกชุด

109
00:10:27,669 --> 00:10:28,795
นายนั่นแหละต้องเร่งกีบตามมา

110
00:10:28,795 --> 00:10:30,797
เขาพูดถูกนะ เมย์ เก็บแรงไว้หน่อย

111
00:10:30,797 --> 00:10:32,883
ขาเปียกอยู่ เดี๋ยวต้องสู้กับอาการตัวเย็นเกิน

112
00:10:32,883 --> 00:10:34,051
ต้องพยายามเช็ดตัวให้แห้ง

113
00:10:34,051 --> 00:10:37,554
ไม่ได้ ต่อให้แถวนี้มีของใช้จุดไฟได้

114
00:10:37,554 --> 00:10:40,015
แต่เราหยุดเป็นเป้านิ่งไม่ได้
ถ้าเจ้าไททั่นยังเพ่นพ่านอยู่แถวนี้

115
00:10:40,891 --> 00:10:43,227
- คุณว่ามันยังอยู่เหรอ
- จะไปรู้ได้ไง

116
00:10:43,227 --> 00:10:46,480
พูดอะไร...
ไอ้ประสบการณ์นานร้อยปีหายไปไหนแล้วล่ะ

117
00:10:46,480 --> 00:10:47,940
นั่นมันตัวไททั่น เมย์

118
00:10:48,649 --> 00:10:50,067
หลากหลายแตกต่างเหมือนเกล็ดหิมะ

119
00:10:50,776 --> 00:10:52,736
ไม่เคยเจอตัวไหนเหมือนกันเป๊ะ

120
00:10:52,736 --> 00:10:56,657
โอเค หรืออาจมีข้อมูลอยู่ในไอ้ไฟล์วิเศษเนี่ย

121
00:10:56,657 --> 00:10:57,741
ไปตายเลยไป

122
00:10:57,741 --> 00:11:00,786
- เอางานทั้งชีวิตลงนรกไปด้วย
- นี่ ระวังหน่อย ไม่เอาน่ะ เมย์

123
00:11:00,786 --> 00:11:01,995
ถ้าพระอาทิตย์ตกดิน

124
00:11:01,995 --> 00:11:03,664
อุณหภูมิจะลดลงอย่างเร็วมาก

125
00:11:03,664 --> 00:11:05,457
เราไม่มีอาหาร ไม่มีที่พัก

126
00:11:05,457 --> 00:11:06,959
ไม่มีดูโฮ

127
00:11:06,959 --> 00:11:08,627
เราเดินไปไหนกันเนี่ย

128
00:11:08,627 --> 00:11:10,796
ทิศตะวันตกเฉียงเหนือ มุ่งหน้าไปชายฝั่ง

129
00:11:10,796 --> 00:11:13,173
ตรงนั้นน่าจะมีคนอยู่มากกว่า

130
00:11:14,341 --> 00:11:16,260
- ตอนอยู่บนเครื่อง ผมว่าผมเห็นอะไรสักอย่าง
- อะไร

131
00:11:17,177 --> 00:11:18,178
เห็นอะไร

132
00:11:18,178 --> 00:11:21,139
โครงสร้างอะไรไม่รู้ ดูแล้วเหมือนลูกกอล์ฟ

133
00:11:22,307 --> 00:11:24,601
ต้องเป็นสิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้นแน่
อาคารหรือกระโจมอะไรสักอย่าง

134
00:11:25,185 --> 00:11:26,478
ก็ได้ๆ

135
00:11:26,478 --> 00:11:28,063
มีพวกเธอคนไหนเห็นเหมือนกันไหม

136
00:11:28,063 --> 00:11:29,147
ไม่เห็น

137
00:11:31,483 --> 00:11:32,734
แต่เมย์เห็น

138
00:11:33,277 --> 00:11:34,528
อะไรนะ ไม่ได้เห็น

139
00:11:34,528 --> 00:11:36,780
ไม่ นายบอกว่านายเห็น

140
00:11:36,780 --> 00:11:37,865
ฉันเองไม่ได้เห็นอะไรเลย

141
00:11:38,490 --> 00:11:39,992
นี่จะไปเข้าข้างพวกนั้นเหรอ

142
00:11:40,534 --> 00:11:42,035
เพราะเคืองฉันอยู่เหรอ

143
00:11:42,035 --> 00:11:44,997
ไม่ เรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวกับนายเลย
แต่เกี่ยวกับที่ฉันกําลังจะหนาวตาย

144
00:11:44,997 --> 00:11:46,623
ฉันพยายามช่วยเธออยู่ ถ้าเธอแค่...

145
00:11:46,623 --> 00:11:47,708
ไว้ใจฉันสิ

146
00:11:57,593 --> 00:11:58,719
โซตะ

147
00:11:58,719 --> 00:11:59,678
พาสเวิร์ด

148
00:11:59,678 --> 00:12:01,346
โซตะ ฉันเองไง นี่เคนทาโร่

149
00:12:01,346 --> 00:12:02,472
ใครนะ

150
00:12:02,472 --> 00:12:03,557
เคนทาโร่

151
00:12:03,932 --> 00:12:04,933
พาสเวิร์ด

152
00:12:06,059 --> 00:12:09,271
โอเค ช่างมันเถอะ ที่นี่แม่งรูหนู

153
00:12:09,271 --> 00:12:10,189
ห่วยแตก!

154
00:12:11,940 --> 00:12:12,941
มาเลยเร็ว!

155
00:12:21,033 --> 00:12:22,784
ห่วยแตกเนี่ยนะ

156
00:12:22,784 --> 00:12:24,119
เขาพูดไม่ได้คิด

157
00:12:24,828 --> 00:12:25,829
แล้วผิดตรงไหนล่ะ

158
00:12:27,497 --> 00:12:28,624
ชอบเลย

159
00:12:29,208 --> 00:12:31,126
นายก็หัวอ่อนเชื่อคนง่ายเกิ๊น

160
00:12:35,255 --> 00:12:37,508
โอเค ฉันคิดผิดจริงๆ

161
00:12:38,509 --> 00:12:39,593
เมย์ นี่โซตะ

162
00:12:40,219 --> 00:12:41,053
เจ้าของ

163
00:12:41,053 --> 00:12:41,970
ผู้จัดการ

164
00:12:41,970 --> 00:12:43,222
ไอ้เฮงซวย

165
00:12:43,222 --> 00:12:44,640
โดนทุกข้อนั่นแหละ

166
00:12:45,849 --> 00:12:47,976
เดี๋ยว เปิดขวดไว้ที่นี่เลยเหรอ

167
00:12:48,894 --> 00:12:50,479
ดัดจริตอย่างที่คิดจริงด้วย

168
00:12:50,479 --> 00:12:51,563
ก็เป็นกฎของที่นี่

169
00:12:51,563 --> 00:12:52,814
อ่าฮะ

170
00:12:53,732 --> 00:12:56,485
- แต่คืนนี้เอาของดีกว่านั้นมะ
- โอเค

171
00:13:00,906 --> 00:13:01,740
โอเค

172
00:13:01,740 --> 00:13:03,242
แปลว่านายเป็นศิลปินที่ประสบความสําเร็จ

173
00:13:03,242 --> 00:13:04,368
เป็นคนออกแบบจัดแสงที่นี่

174
00:13:05,410 --> 00:13:07,454
- อะไรนะ ไม่จริงง่ะ
- จริง

175
00:13:08,455 --> 00:13:11,083
เขาเลยยอมให้สร้างภาพดัดจริต
เปิดบาร์เร็วกว่าปกติให้ด้วย

176
00:13:19,716 --> 00:13:20,717
แล้วเธอทํางานอะไร

177
00:13:21,760 --> 00:13:22,845
ทําเรื่องคอมพิวเตอร์

178
00:13:23,345 --> 00:13:27,391
ไม่ได้น่าสนใจเหมือนศิลปะหรอก
นายทํามานานแค่ไหนละ

179
00:13:27,391 --> 00:13:28,475
ตั้งแต่เด็กเลย

180
00:13:28,475 --> 00:13:30,644
แต่ถ้าทําเป็นอาชีพ ก็คงเริ่มคืนนี้

181
00:13:30,644 --> 00:13:33,188
ไงนะ แบบ... หมายความว่าไง

182
00:13:33,188 --> 00:13:35,065
- อย่าบอกว่าคืนนี้เป็นโชว์คืนแรก
- ใช่

183
00:13:36,275 --> 00:13:38,193
ไม่ได้รู้สึกว่าต้องไปอยู่ตรงนั้นเหรอ

184
00:13:38,777 --> 00:13:40,237
ปล่อยให้คนรอเพิ่มความเร้าใจ

185
00:13:40,988 --> 00:13:43,740
- เป็นส่วนหนึ่งของการแสดง
- อ๋อ ส่วนหนึ่งของการแสดง

186
00:13:43,740 --> 00:13:45,075
นี่เป็นการแสดงด้วยรึเปล่า

187
00:13:45,075 --> 00:13:46,451
หมายความว่าไง

188
00:13:46,451 --> 00:13:50,122
บาร์วิสกี้ลับกับนาย ว่าที่ศิลปินใหญ่

189
00:13:51,540 --> 00:13:53,041
เขาใช้มุกนี้กับสาวอื่นๆ ด้วยมั้ย

190
00:13:53,041 --> 00:13:55,502
เป็นบาร์เทนเดอร์ ผมตอบไม่ได้หรอกนะ

191
00:13:55,502 --> 00:13:57,379
ไอ้เวร

192
00:13:57,379 --> 00:13:59,590
ฉันก็ไม่ได้บอกนะว่ามุกไม่เด็ด

193
00:13:59,590 --> 00:14:01,091
ตราบใดที่นับว่าเป็นมุก

194
00:14:03,051 --> 00:14:04,219
นี่ไม่ใช่มุก

195
00:14:06,805 --> 00:14:10,809
ฉันตัดสินศิลปินจากงานของเขา
ไม่ได้ดูจากสูทที่ใส่หรือทรงผม

196
00:14:24,156 --> 00:14:25,157
อะไรเนี่ย

197
00:14:25,657 --> 00:14:27,534
ทําไมไม่เอาภาพพวกนี้ไปแสดงด้วย

198
00:14:28,076 --> 00:14:29,703
พวกนี้ไม่ได้มีไว้ขาย

199
00:14:33,248 --> 00:14:35,375
หัวนายมีศิลป์มากกว่าแค่ทรงผมแน่ๆ แหละ

200
00:14:37,294 --> 00:14:38,712
คิมิให้ไปทําผมกับสไตลิสต์ส่วนตัว

201
00:14:39,671 --> 00:14:40,964
คนซื้อเพราะศิลปิน

202
00:14:42,633 --> 00:14:44,718
ก็ แหงสิ

203
00:14:45,677 --> 00:14:49,056
เศรษฐีเฮงซวยที่มีเงินแต่ไม่มีรสนิยม

204
00:14:51,308 --> 00:14:54,144
ทําไมถึงไม่บอกคิมิว่า
อยากเอาชิ้นไหนไปจัดแสดงบ้าง

205
00:14:56,939 --> 00:14:57,981
มันแกลเลอรีของเขา

206
00:14:58,815 --> 00:15:01,527
- เขาเปิดโอกาสให้ฉัน...
- โอกาสให้นาย

207
00:15:02,945 --> 00:15:04,655
แบบทําด้วยน้ําใจอย่างเดียวเลยดิ

208
00:15:05,739 --> 00:15:07,199
ไม่เอาน่ะ ตอแหลทั้งนั้น

209
00:15:07,741 --> 00:15:11,411
คนไม่เปิดโอกาสให้หรอก
ถ้าเขาไม่ได้อะไรตอบแทน

210
00:15:13,413 --> 00:15:14,540
นั่นมองโลกในแง่ร้ายจัง

211
00:15:16,250 --> 00:15:17,251
นั่นคือความจริง

212
00:15:25,425 --> 00:15:26,677
นายควรต้องไปแล้วมั้ง

213
00:15:26,677 --> 00:15:29,763
พวกเศรษฐีเฮงซวยรออยู่

214
00:15:36,270 --> 00:15:37,271
ไปด้วยกันสิ

215
00:15:38,772 --> 00:15:40,148
ฉันไม่ถนัดเจอกับคนพวกนั้น

216
00:15:40,148 --> 00:15:41,233
ฉันก็เหมือนกัน

217
00:15:42,442 --> 00:15:43,986
ทําใจให้ชินไว้เถอะ ศิลปินใหญ่

218
00:15:47,573 --> 00:15:48,574
เดี๋ยวนะ

219
00:15:53,662 --> 00:15:54,663
โอเค

220
00:15:55,372 --> 00:15:56,373
ไปได้แล้ว

221
00:16:17,561 --> 00:16:18,562
โอเค

222
00:16:18,562 --> 00:16:19,980
ไม่มีใครพูดฉันพูดก็ได้

223
00:16:20,898 --> 00:16:22,232
ไม่เห็นมีตึกอะไรเลย

224
00:16:24,318 --> 00:16:25,485
สงสัยอยู่หลังเนินเขาตรงนั้นแน่ๆ

225
00:16:26,612 --> 00:16:27,613
แน่เหรอ

226
00:16:27,613 --> 00:16:29,823
- เคนทาโร่ เราตกลงกันแล้ว...
- ทุกคนตกลงว่าจะมา

227
00:16:29,823 --> 00:16:31,617
นายใจสู้ดีนะ ไอ้หนู ยอมใจ

228
00:16:31,617 --> 00:16:34,369
- เลิกทําเหมือนผมเป็นเด็กได้แล้ว
- เดี๋ยวก่อน

229
00:16:35,120 --> 00:16:35,996
ผมรู้ดีว่าเห็นอะไร

230
00:16:35,996 --> 00:16:37,206
- ไม่ ไม่นะ
- มีอะไร

231
00:16:37,206 --> 00:16:38,290
ตรงนั้น

232
00:16:39,041 --> 00:16:41,335
- อะไร ตรงไหน
- นั่นน่ะ มันอะไร

233
00:16:41,335 --> 00:16:42,461
อ๋อ ฮื่อ เห็นแล้ว

234
00:16:42,461 --> 00:16:45,088
ไม่รู้สิ ไฟบนยอดแท่นขุดน้ํามันมั้ง
หรือชุมชนท้องถิ่น

235
00:16:45,088 --> 00:16:47,216
ประเด็นคือมันอยู่ตรงนั้นใช่มั้ยล่ะ

236
00:16:48,467 --> 00:16:50,636
- เราไปตรงจุดที่เห็นกันทุกคนดีกว่า
- ได้

237
00:16:50,636 --> 00:16:51,803
กะไม่ถูกว่ามันไกลแค่ไหน

238
00:16:51,803 --> 00:16:54,264
ไททั่นอาจจะตามเราทันตอนไปแค่ครึ่งทาง

239
00:16:54,264 --> 00:16:55,891
สิ่งที่ฉันเห็นอยู่ใกล้กว่า

240
00:16:55,891 --> 00:16:58,644
- แหง ถ้ามีอยู่จริงนะ
- โอเค เคนทาโร่

241
00:16:59,895 --> 00:17:04,191
นายมีจินตนาการกว้างไกลมาก
แต่ตอนนี้ไม่ใช่จังหวะที่จะฝัน

242
00:17:05,776 --> 00:17:06,609
ฉันจะไปตรงนั้น

243
00:17:08,529 --> 00:17:09,863
ถ้าต้องไปคนเดียวก็จะไป

244
00:17:09,863 --> 00:17:12,657
ให้ตาย ไอ้เวรดื้อเหมือนลา

245
00:17:13,909 --> 00:17:16,286
- อะไรเนี่ย ยอมตายเพื่อจะพิสูจน์เหรอ
- เธอล่ะยอมไหม

246
00:17:16,286 --> 00:17:18,454
- ไม่ยอม
- พอๆ ขอละ พอที

247
00:17:20,123 --> 00:17:21,250
นายคิดว่าเห็นอะไรใช่ไหม

248
00:17:21,250 --> 00:17:22,376
ใช่ รู้แน่ว่าเห็นอะไร

249
00:17:22,376 --> 00:17:26,421
งั้นก็ไป อย่าหยุดจนกว่าจะหาเจอ
แล้วค่อยหาคนช่วย

250
00:17:26,421 --> 00:17:27,506
ทางเราก็จะทําเหมือนกัน

251
00:17:29,299 --> 00:17:30,300
โชคดีนะ

252
00:17:30,300 --> 00:17:31,844
เราทุกคนต้องใช้โชค

253
00:17:38,225 --> 00:17:40,561
ไม่นะ เราปล่อยให้เขาไปเฉยๆ ไม่ได้

254
00:17:40,561 --> 00:17:42,855
เขาเลือกทางของเขาแล้ว เคท ไปกันเถอะ

255
00:17:55,450 --> 00:17:57,452
ดร.บาร์นส์ เห็นว่ามีเรื่องมาบอกเรา

256
00:17:57,452 --> 00:17:58,495
(โมนาร์ค)
(อาร์ลิงตัน เวอร์จิเนีย)

257
00:17:58,495 --> 00:18:00,664
ใช่ เดี๋ยวนะ จะแชร์หน้าจอให้ดู

258
00:18:00,664 --> 00:18:02,291
- เรากําลังดูอะไรอยู่
- กัมมันตภาพรังสี

259
00:18:02,291 --> 00:18:04,376
พูดให้ชัดคือรังสีแกมม่า
ในช่วงคลื่น 30 เอ็กซาเฮิร์ตซ์

260
00:18:04,376 --> 00:18:07,045
- รังสีนี้มาจากไหน
- นั่นแหละที่หลุดโลกมาก

261
00:18:07,045 --> 00:18:09,298
ปกติเราเห็นรังสีพุ่งแบบนี้จากดาวพัลซาร์

262
00:18:09,298 --> 00:18:12,301
หลุมดํามวลยวดยิ่งจากนอกโลก

263
00:18:12,301 --> 00:18:13,635
- แต่นี่ไม่ใช่
- ไม่ใช่

264
00:18:13,635 --> 00:18:15,095
รังสีหย่อมนี้มาจากโลก

265
00:18:15,095 --> 00:18:16,305
ส่วนไหนของโลก

266
00:18:16,305 --> 00:18:18,932
เครื่องที่จับได้เป็นเครื่องรุ่นเก่า

267
00:18:18,932 --> 00:18:20,017
เรียกว่าเป็นของโบราณดีกว่า

268
00:18:20,017 --> 00:18:22,019
- มันเอาแน่เอานอนไม่ค่อยได้
- ฉันจะใส่ไว้ในใบของบใหม่

269
00:18:22,019 --> 00:18:23,770
- ที่ไหน
- มันขึ้นมาเป็นจังหวะ

270
00:18:23,770 --> 00:18:25,522
ก็เหมือนดาวพัลซาร์

271
00:18:25,522 --> 00:18:28,609
แต่เท่าที่รู้ ในอลาสก้าไม่ได้มีดาวพัลซาร์

272
00:18:30,110 --> 00:18:32,112
ขอบคุณมาก ดร.บาร์นส์ ส่งข้อมูลทั้งหมดมาเลย

273
00:18:32,112 --> 00:18:34,364
เราจะส่งทีมวิเคราะห์ไปหาคุณทันที

274
00:18:34,364 --> 00:18:36,241
เดี๋ยวสิ เดี๋ยว! จุดสําคัญไม่ใช่ตรงนั้น

275
00:18:36,241 --> 00:18:38,410
ครั้งสุดท้ายที่มีใครเห็นค่ารังสีแบบนี้

276
00:18:38,410 --> 00:18:40,537
คือช่วงก่อนเหตุปรากฏการณ์ครั้งล่าสุด

277
00:18:41,121 --> 00:18:42,956
ที่เมืองจันจิระและที่ราบลุ่มยุคคาแฟลต

278
00:18:42,956 --> 00:18:44,416
ก่อนวันจี-เดย์

279
00:18:59,932 --> 00:19:01,975
เคนทาโร่!

280
00:19:01,975 --> 00:19:03,310
เมย์เหรอ

281
00:19:03,894 --> 00:19:04,895
ใช่เธอรึเปล่า

282
00:19:05,979 --> 00:19:07,689
เคนทาโร่!

283
00:19:07,689 --> 00:19:08,857
เคทเหรอ

284
00:19:09,650 --> 00:19:10,651
ชอว์

285
00:19:35,717 --> 00:19:38,178
ไม่น่าจะปล่อยเคนทาโร่ไปเลย

286
00:19:38,762 --> 00:19:40,347
เขาคงไม่รอดคืนนี้ไปได้

287
00:19:41,139 --> 00:19:42,766
เขาแค่ต้องอึดไว้จนกว่าเราจะหาคนมาช่วยได้

288
00:19:46,562 --> 00:19:49,982
- มาเร็ว เมย์ ฉันถือกระเป๋าให้
- ไม่ หยุดเลย ไม่

289
00:19:49,982 --> 00:19:51,066
เขาต้องการอะไรสักอย่าง

290
00:19:51,984 --> 00:19:53,193
เริ่มเพ้อแล้ว

291
00:19:55,654 --> 00:19:57,823
อีกไม่กี่ก้าวนะ

292
00:19:58,657 --> 00:20:01,118
คิดถึงไออุ่นตอนเราไปถึงที่นั่นเข้าไว้

293
00:20:02,703 --> 00:20:05,122
มีผ้าห่ม กาแฟร้อนๆ

294
00:20:06,039 --> 00:20:07,040
วิสกี้

295
00:20:08,417 --> 00:20:09,334
มาเลย

296
00:20:32,191 --> 00:20:33,192
ไม่นะ

297
00:20:51,126 --> 00:20:52,336
เวร

298
00:20:53,003 --> 00:20:55,881
อะไรเนี่ย กลับมาที่เต็นท์ของพ่อเหรอ

299
00:20:58,467 --> 00:20:59,801
เกิดเรื่องแบบนี้ได้ไง

300
00:21:00,302 --> 00:21:01,637
เราเดินวนเป็นวงกลม

301
00:21:02,221 --> 00:21:05,599
พวกไททั่นมันส่งผลแปลกๆ ต่อสภาพแวดล้อม

302
00:21:05,599 --> 00:21:07,601
และประสบการณ์ของพวกเรา

303
00:21:07,601 --> 00:21:12,105
จะเมฆที่เราบินฝ่าเข้ามา ที่นี่
มันประหลาดกว่าที่คิด

304
00:21:12,940 --> 00:21:14,858
ประหลาดกว่าที่ใครจะรู้

305
00:21:21,615 --> 00:21:23,867
ถ้าไม่ช่วยทําให้ร่างกายเขาอบอุ่น เขาจะตาย

306
00:21:23,867 --> 00:21:26,411
ถ้าไททั่นตัวนั้นยังอยู่ตรงนี้ เราอาจตายกันหมด

307
00:21:26,411 --> 00:21:28,288
แต่ฉันจะไม่ไปจากที่นี่โดยไม่มีเขา

308
00:21:29,206 --> 00:21:30,874
เราจะไม่ยอมเสียใครอีกแล้ว

309
00:21:49,142 --> 00:21:50,143
สวยเหลือเกิน

310
00:22:02,155 --> 00:22:03,156
สวยจริง

311
00:22:07,786 --> 00:22:10,956
ถามอีกทีว่าทําไมนายถึงไม่อยากไป
งานเปิดนิทรรศการที่แกลเลอรีของตัวเอง

312
00:22:14,918 --> 00:22:16,670
ฉันจะไปหรือไม่ไปมันเกี่ยวอะไรกับเธอ

313
00:22:18,630 --> 00:22:19,715
ก็ไม่เกี่ยว

314
00:22:19,715 --> 00:22:23,927
แต่ฉันว่าคนเราไม่ควรหน้าบาง
จนไม่กล้ารับเครดิตจากผลงานตัวเอง

315
00:22:24,720 --> 00:22:25,721
เธอล่ะทําอะไร

316
00:22:30,058 --> 00:22:32,811
ฉันพาเธอมาที่นี่แล้วเปลือยจิตวิญญาณศิลปินให้เห็น

317
00:22:33,812 --> 00:22:35,856
เธอไม่ได้เล่าอะไรเกี่ยวกับตัวเองเลย

318
00:22:35,856 --> 00:22:38,275
บอกแล้วไง ฉันทําเรื่องคอมพิวเตอร์

319
00:22:38,275 --> 00:22:39,735
- ทําเรื่องคอมพิวเตอร์
- ใช่

320
00:22:39,735 --> 00:22:40,819
ฮื่อ โอเค ไม่เอาน่ะ

321
00:22:53,999 --> 00:22:58,337
ฉันมาจากทาโคมา
ทาโคมาห่วยแตก ฉันเลยมาญี่ปุ่น

322
00:22:59,213 --> 00:23:00,631
ญี่ปุ่นเจ๋งดี

323
00:23:01,507 --> 00:23:02,341
ช่วยมั้ย

324
00:23:03,133 --> 00:23:04,134
เสียใจด้วยนะ

325
00:23:04,635 --> 00:23:06,887
ไม่เป็นไร นายไม่ได้ทําให้ทาโคมาห่วย

326
00:23:11,308 --> 00:23:14,520
อยู่นานแค่ไหนก็ได้ หรือจะไปด้วยกันก็ได้

327
00:23:14,520 --> 00:23:15,896
นี่มันงานของนาย

328
00:23:16,855 --> 00:23:18,732
ฉันเห็นงานที่ดีสุดแล้ว

329
00:23:19,483 --> 00:23:20,817
ขอเจออีกรอบได้มั้ย

330
00:23:26,990 --> 00:23:29,034
- เอาเบอร์มาสิ
- ใช้มือถือแบบนี้น่ะนะ

331
00:23:29,034 --> 00:23:30,702
ใช่ ชอบที่มีปุ่มให้กด

332
00:23:34,706 --> 00:23:35,707
เธอต้อง...

333
00:23:37,125 --> 00:23:38,168
ช่างมัน

334
00:23:40,838 --> 00:23:42,172
พยายามอย่าทําอะไรพังละกัน

335
00:23:43,048 --> 00:23:44,132
พังจะรู้เหรอ

336
00:23:56,228 --> 00:23:57,688
ฮัลโหล ว่าไง

337
00:23:59,314 --> 00:24:00,315
เดินทางอยู่

338
00:24:01,441 --> 00:24:02,442
ไปทํางาน ใช่

339
00:24:05,362 --> 00:24:08,073
ไม่ ฟังนะ เธอต้องเลิกโทรหาฉัน

340
00:24:08,574 --> 00:24:12,911
กลับไปแล้วจะโทรหานะ

341
00:24:14,955 --> 00:24:15,956
โอเค เหมือนกัน

342
00:24:17,082 --> 00:24:18,083
ได้ บาย

343
00:24:41,106 --> 00:24:42,107
สวยเหลือเกิน

344
00:24:44,651 --> 00:24:45,694
สวยเหลือเกิน

345
00:24:46,987 --> 00:24:49,489
- นี่มันสวยเหลือเกิน
- เมย์

346
00:24:50,991 --> 00:24:53,285
อยู่กับฉันก่อน เมย์

347
00:24:54,870 --> 00:24:56,330
แสบขาไปหมด

348
00:24:57,039 --> 00:24:58,415
แสบซ่าเหมือนเข็มแทงรึเปล่า

349
00:24:58,415 --> 00:25:00,375
เหมือนดาบแทงมากกว่า

350
00:25:01,084 --> 00:25:02,211
นั่นดีมากนะ

351
00:25:03,170 --> 00:25:04,630
ปลายประสาทกลับมาทํางานแล้ว

352
00:25:04,630 --> 00:25:06,006
ยังไม่โดนหิมะกัด

353
00:25:06,590 --> 00:25:07,716
ยัง

354
00:25:07,716 --> 00:25:09,092
พยาบาลอะไรใจดีจัง

355
00:25:12,095 --> 00:25:17,893
นี่ ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับฉัน
ช่วยติดต่อน้องสาวฉันที

356
00:25:17,893 --> 00:25:20,395
น้องชื่อ... น้องชื่อไลร่า

357
00:25:20,395 --> 00:25:21,688
อย่า อย่าคิดอย่างนั้น

358
00:25:22,940 --> 00:25:25,943
น้องเป็นคนเดียวที่โทรหาได้

359
00:25:27,110 --> 00:25:30,030
ฉันจะให้เบอร์เอาไว้

360
00:25:30,030 --> 00:25:31,156
ฉันว่าเคนทาโร่ต้องรู้...

361
00:25:31,156 --> 00:25:33,951
ไม่ เขาไม่รู้เรื่องห่าอะไรเลย

362
00:25:33,951 --> 00:25:36,161
หวังว่าจะไม่ได้พูดถึงฉันนะ

363
00:25:37,246 --> 00:25:39,039
อภินันทนาการจากดูโฮ

364
00:25:40,415 --> 00:25:41,708
แครกเกอร์กับช็อกโกแลต

365
00:25:42,709 --> 00:25:43,919
เขาเป็นไงบ้าง

366
00:25:44,419 --> 00:25:45,379
ดีขึ้น

367
00:25:54,555 --> 00:25:56,807
ใช้ได้ กางเกงแห้งแล้ว

368
00:26:01,520 --> 00:26:03,063
เราต้องเติมเชื้อไฟอีก

369
00:26:04,356 --> 00:26:07,568
นี่มีแต่เชื้อไฟอ่อน น่าจะอยู่ได้ไม่นาน

370
00:26:09,862 --> 00:26:11,697
ใครจะรู้ว่าเอกสารของพ่อเธอเขียนอะไรไว้บ้าง

371
00:26:12,364 --> 00:26:15,367
นี่อาจบอกเราว่าเขามาทําอะไรที่นี่

372
00:26:16,493 --> 00:26:19,329
ทฤษฎีต่างๆ สิ่งที่เขาค้นพบ ที่ซึ่งไปมา

373
00:26:25,002 --> 00:26:26,170
เผาไปให้หมด

374
00:26:45,022 --> 00:26:47,858
หยิบของเร็ว! ต้องหนีแล้ว มาเลย!

375
00:26:47,858 --> 00:26:49,276
กลับไปที่เราซ่อนก่อนหน้านี้

376
00:26:49,276 --> 00:26:50,444
- มาเร็ว
- เมย์!

377
00:26:52,779 --> 00:26:54,156
ไปเลย ไปสิ ไป

378
00:26:56,325 --> 00:26:58,285
- เมย์
- เดี๋ยวๆ หยุด อย่าขยับ

379
00:26:59,244 --> 00:27:01,205
มันอาจอยู่ตรงไหนก็ได้ ฟังเสียงสิ

380
00:27:16,887 --> 00:27:18,680
ฉันหนีเจ้าตัวนั้นไม่ไหวแล้ว

381
00:27:23,018 --> 00:27:24,228
เราอาจไม่ต้องหนี

382
00:27:24,728 --> 00:27:28,524
เมื่อเช้านี้ สถานี 47 อ่านค่ารังสี

383
00:27:28,524 --> 00:27:31,610
ที่ฉันคิดว่าน่าสนใจ

384
00:27:32,819 --> 00:27:33,862
ดร.บาร์นส์

385
00:27:34,363 --> 00:27:35,822
- ตายละ
- อะไรเนี่ย

386
00:27:35,822 --> 00:27:38,700
มันค่าผิดใช่มั้ย ค่าตรงนี้มันเหมือน...

387
00:27:38,700 --> 00:27:41,119
คลื่นรังสีแกมม่าที่เกิดขึ้นก่อนที่ซานฟรานซิสโก...

388
00:27:42,663 --> 00:27:43,664
จะเกิดเหตุ

389
00:27:44,331 --> 00:27:46,542
เรียกตามจริงสิ การโจมตี

390
00:27:46,542 --> 00:27:48,877
งั้นคุณจะเสนอให้ทําอะไร
เคลื่อนพลเต็มกําลังเหรอ

391
00:27:48,877 --> 00:27:51,255
- หรือลองใช้ระบบเตือนไททั่น
- ขอโทษครับ

392
00:27:51,255 --> 00:27:53,674
- เอาให้คนทั้งโลกแตกตื่น
- ดีกว่าให้คนตายเป็นพัน

393
00:27:53,674 --> 00:27:55,467
- หรือเป็นหมื่น
- ขออนุญาต

394
00:27:55,467 --> 00:27:57,803
เรายังไม่รู้ว่าเจ้าตัวเหล่านี้
มุ่งร้ายกับพวกเรารึเปล่า

395
00:27:57,803 --> 00:28:00,055
- ขอโทษนะครับ!
- เงียบก่อน

396
00:28:02,516 --> 00:28:03,934
ทิม ว่ายังไง

397
00:28:03,934 --> 00:28:07,062
เราไม่สนใจไฟล์ของบิล แรนดาไม่ได้

398
00:28:07,062 --> 00:28:10,357
ฟังก่อน ลี ชอว์ก็ไปตรงนั้น
เขาต้องรู้อะไรสักอย่างที่เราไม่รู้

399
00:28:10,357 --> 00:28:12,818
- เขาถึงได้ตามไปเก็บไฟล์มา
- เงียบ!

400
00:28:14,194 --> 00:28:17,364
พวกคุณส่วนใหญ่ไม่รู้จักผมหรอก หรือถ้ารู้จัก

401
00:28:17,364 --> 00:28:21,869
ผมก็เป็นไอ้บื้อในชั้นใต้ดิน
ที่ทุกคนหลบหน้าเวลาเจอที่ห้องพักพนักงาน

402
00:28:22,578 --> 00:28:25,497
ไม่เป็นไร ผมไม่ได้ทํางานที่นี่
เพราะอยากไปคาราโอเกะหลังเลิกงานด้วย

403
00:28:25,497 --> 00:28:26,707
เข้าประเด็น

404
00:28:28,125 --> 00:28:30,919
ผมนึกว่าเราอยู่กัน

405
00:28:31,503 --> 00:28:35,382
เพื่อศึกษาทุกอย่างเท่าที่จะทําได้
ในทุกทางที่จะทําได้

406
00:28:35,883 --> 00:28:39,428
เพื่อจะได้ไม่ต้องมีใคร
เสียคนที่รักจากเหตุเกี่ยวกับไททั่นอีก

407
00:28:39,928 --> 00:28:42,556
ผมก็นึกว่าคนกลุ่มใหญ่

408
00:28:42,556 --> 00:28:47,436
ที่สมัครเข้ามาศึกษา
อสุรกายยักษ์พลังกัมมันตภาพรังสี

409
00:28:47,936 --> 00:28:49,771
จะสามารถเปิดใจเรื่องนั้นได้มากกว่านี้

410
00:28:52,816 --> 00:28:56,236
เราอาจจะล้มกันหนัก แต่ยังไม่หมดทาง

411
00:28:56,737 --> 00:28:58,780
เพราะตอนนี้เรารู้ละว่าศัตรูเป็นยังไง

412
00:28:59,489 --> 00:29:00,616
- รู้เหรอ
- ใช่

413
00:29:01,116 --> 00:29:03,285
ไททั่นตัวนั้นไม่ได้ไล่ล่าเรา มันมาหาไฟ

414
00:29:03,994 --> 00:29:07,497
มันไม่ได้ไล่หาเคนทาโร่
มันไล่หาเครื่องยนต์ของเครื่องบิน

415
00:29:09,082 --> 00:29:10,501
มันแกะรอยเราด้วยวิธีนั้น

416
00:29:11,043 --> 00:29:12,878
ถูกดึงดูดเข้าหาความร้อน โอ๊ยตาย

417
00:29:12,878 --> 00:29:15,589
งั้นทําไมถึงโยนเครื่องบินทิ้ง
เหมือนของเล่นลับเขี้ยว...

418
00:29:16,632 --> 00:29:18,133
แล้วมาไล่ตามพวกเราแทนล่ะ

419
00:29:18,884 --> 00:29:22,095
เพราะน้องชายฉันดันพยายามช่วยทุกคน
ด้วยการยิงพลุไฟใส่มัน

420
00:29:22,095 --> 00:29:24,556
พอพลุดับไป เราก็กลายเป็นสิ่งที่อุ่นที่สุด

421
00:29:26,892 --> 00:29:30,479
นี่คือวิธีที่เราจะเอาชนะมัน

422
00:29:31,146 --> 00:29:34,858
เราล่อมันด้วยของร้อนบิ๊กเบิ้มสว่างไสวที่สุด
ตรงหน้ามันเลย

423
00:29:34,858 --> 00:29:37,110
ไม่เคยรู้สึกดีที่เป๋าตุงขนาดนี้

424
00:29:37,110 --> 00:29:39,154
เชื้อเพลิงเครื่องบิน

425
00:29:39,154 --> 00:29:40,239
นี่หินเหล็กไฟ

426
00:29:40,239 --> 00:29:43,700
จะจุดให้สว่างกว่า
พลุที่ไทมส์สแควร์วันที่ชนะญี่ปุ่น

427
00:29:43,700 --> 00:29:45,077
ไงนะ วันอะไรนะ

428
00:29:45,077 --> 00:29:47,412
ก่อกองไฟใหญ่ๆ หาอะไรให้มันกิน

429
00:29:48,413 --> 00:29:50,832
ระหว่างที่ไททั่นนั่นดูดความร้อน

430
00:29:51,416 --> 00:29:54,753
เราก็รีบเผ่นไปทางชายฝั่งเลย
ถ้าจําเป็น ฉันจะอุ้มเธอไป

431
00:30:15,774 --> 00:30:17,776
เมย์ ไปอีกนิดเดียว โอเคนะ

432
00:30:18,569 --> 00:30:19,486
เราต้องรอด

433
00:30:22,030 --> 00:30:23,156
ฉันไม่รอดหรอก

434
00:30:24,741 --> 00:30:28,787
ไม่ช้าก็เร็วเธอก็ต้องทิ้งฉัน โอเคนะ

435
00:30:30,873 --> 00:30:32,791
ต้องทิ้ง และถ้าจําเป็น

436
00:30:33,834 --> 00:30:35,335
เธอก็ทิ้งเขาด้วย

437
00:30:36,712 --> 00:30:38,380
เอาตัวเองให้รอด เคท

438
00:30:39,173 --> 00:30:41,592
ต้องมีเรารอดออกไปได้สักคน

439
00:30:55,230 --> 00:30:56,398
นั่นใคร

440
00:31:00,694 --> 00:31:01,695
สวัสดีครับ

441
00:31:07,701 --> 00:31:09,995
- สวัสดีครับ
- มาทําอะไรที่นี่

442
00:31:11,038 --> 00:31:12,206
มีตัวตนจริงไหมเนี่ย

443
00:31:13,624 --> 00:31:15,417
คิดว่าอยู่คนเดียว

444
00:31:16,460 --> 00:31:17,503
คิดเหมือนกัน

445
00:31:17,503 --> 00:31:18,921
ไม่ควรมาอยู่ตรงนี้

446
00:31:26,929 --> 00:31:28,305
พ่อ...

447
00:31:33,852 --> 00:31:34,978
อย่าทิ้งผมไปสิ

448
00:31:35,938 --> 00:31:37,189
เดี๋ยวก่อนสิ พ่อ!

449
00:31:37,898 --> 00:31:38,899
นี่ผมเองไง!

450
00:31:40,359 --> 00:31:41,360
อย่า...

451
00:33:56,453 --> 00:33:57,913
ผมขายงานได้บ้างนะ...

452
00:34:01,291 --> 00:34:03,293
แต่คิมิซังก็ไม่ช่วยผมต่ออยู่ดี

453
00:34:08,841 --> 00:34:11,051
"นี่เป็นโอกาสครั้งใหญ่" พ่อบอก

454
00:34:13,762 --> 00:34:15,097
"ลูกมีพรสวรรค์มาก"

455
00:34:16,181 --> 00:34:17,391
"ลูกทําได้"

456
00:34:18,225 --> 00:34:20,018
"พ่อเชื่อในตัวลูก"

457
00:34:20,561 --> 00:34:22,771
ตอนนั้นพ่อพูดไว้อย่างนั้น

458
00:34:26,440 --> 00:34:27,400
แต่เรื่องแบบนั้น...

459
00:34:28,150 --> 00:34:29,862
พ่อจะมารู้ได้ไงว่าผมพร้อมหรือไม่

460
00:34:30,571 --> 00:34:32,989
ผมแค่ไม่อยากทําให้พ่อผิดหวัง

461
00:34:33,739 --> 00:34:35,534
ผมเลยไม่กล้าไปเจอหน้าพ่อ...

462
00:34:38,745 --> 00:34:41,748
ผมจะรู้ได้ไงว่าเราจะไม่ได้เจอกันอีกเลย

463
00:34:42,416 --> 00:34:43,625
พ่อฮะ

464
00:34:48,589 --> 00:34:51,925
คุณพ่อไม่คิดจะพลาดงานนี้หรอก

465
00:34:52,551 --> 00:34:54,052
ทุกคนชอบงานนี้ทั้งนั้น

466
00:34:54,803 --> 00:34:56,263
คุณแม่ของลูกก็ชอบ

467
00:34:56,263 --> 00:34:57,639
พ่อก็ชอบเหมือนกัน

468
00:34:58,682 --> 00:34:59,933
พ่อภูมิใจในตัวลูกนะ

469
00:35:01,727 --> 00:35:02,728
ยินดีด้วย

470
00:35:56,657 --> 00:35:58,408
เราจะทําแบบนี้กันจริงๆ เหรอ

471
00:35:58,909 --> 00:36:00,577
นี่คือไฟเผาศพ เคท

472
00:36:01,203 --> 00:36:03,956
ดูโฮอยากจากโลกนี้ไปแบบโชติช่วงชัชวาลอยู่ละ

473
00:36:03,956 --> 00:36:08,418
ฉันแค่จะรินไม่กั๊ก
ให้ไอ้คนที่ชอบถือไพ่เหนือฉันนัก

474
00:36:08,961 --> 00:36:12,798
ตอนเจอกันครั้งแรก โห ลูกพี่
ฉันนี่ไม่อยากจะเชื่อ

475
00:36:12,798 --> 00:36:16,051
ว่านายดวดเหล้าแข่งกับฉัน
จนฉันเมาพับไปหลับใต้โต๊ะได้ไง

476
00:36:16,051 --> 00:36:18,554
แต่แล้วก็เพิ่งรู้ว่า

477
00:36:18,554 --> 00:36:20,931
- ทุกช็อตที่นายดื่ม...
- ได้ยินรึเปล่า

478
00:36:20,931 --> 00:36:22,391
- ชอว์ ชอว์! นั่น...
- ที่จริงแล้วนาย...

479
00:36:30,107 --> 00:36:32,609
- ไปเลย! หนีไป!
- เมย์!

480
00:36:34,820 --> 00:36:37,281
เฮ้ย ไอ้เบิ้ม ทางนี้!

481
00:36:38,782 --> 00:36:41,243
โอ๊ย เวรแล้ว อยู่ไหนนะ ไม่

482
00:36:44,580 --> 00:36:46,915
ช่วยด้วย! ช่วยด้วย! ช่วยด้วย!

483
00:36:54,631 --> 00:36:56,967
ต้องมีเกราะก่อนจะขึ้นขี่จรวด

484
00:36:56,967 --> 00:36:59,094
มากินข้าวโว้ย ไอ้ลูกหมา

485
00:37:11,523 --> 00:37:12,524
เมย์ มาเร็ว

486
00:37:12,524 --> 00:37:13,734
เธอทําได้นะ

487
00:37:15,319 --> 00:37:16,403
ไปที่ฮ! มาเร็ว

488
00:37:49,853 --> 00:37:51,605
- เมย์! มาเร็ว!
- เวรแล้ว

489
00:37:52,689 --> 00:37:53,815
ฉันจับไว้แล้ว!

490
00:37:55,400 --> 00:37:56,568
- มาเลยเร็วเข้า!
- เคนทาโร่!

491
00:37:56,568 --> 00:37:57,986
- ไปกันเลย!
- เคนทาโร่เหรอ

492
00:37:57,986 --> 00:38:00,072
- มาเลย ไปเร็ว
- ไปเลยๆ

493
00:38:02,157 --> 00:38:03,283
เอาขึ้นเลย!

494
00:38:35,065 --> 00:38:36,400
เขาบอกว่าสัญญาณอ่อนมาก

495
00:38:36,400 --> 00:38:38,902
เกือบไม่ได้ยินเสียงจากช่องฉุกเฉิน

496
00:38:41,196 --> 00:38:44,199
ไม่เคยคิดว่าจะต้องขอบคุณคนที่ทิ้งครอบครัวไป

497
00:38:44,199 --> 00:38:45,784
แต่ก็นั่นแหละ

498
00:38:47,160 --> 00:38:49,162
พ่ออยู่ที่นั่นนะ ไปก่อนฉัน

499
00:38:50,080 --> 00:38:52,207
- เหมือนที่เต็นท์ของพ่อ
- นายรู้ได้ไง...

500
00:38:52,207 --> 00:38:54,585
ต้องมีคนซ่อมวิทยุที่ฉันไปเจอ

501
00:38:54,585 --> 00:38:56,253
ทิ้งเศษดินสอไว้เป็นกอง

502
00:39:00,048 --> 00:39:01,383
พ่อหนีไปได้

503
00:39:01,383 --> 00:39:02,634
พ่อยังไม่ตาย

504
00:39:03,760 --> 00:39:05,137
ขอบคุณนะ

505
00:39:24,948 --> 00:39:29,912
ไม่นะ ไม่ ให้ตายสิ

506
00:39:30,579 --> 00:39:31,580
เวรเอ๊ย

507
00:39:42,716 --> 00:39:43,884
ผู้พันชอว์!

508
00:39:45,511 --> 00:39:47,262
เป็นเกียรติมากที่ได้พบตัวจริงเสียทีครับ

509
00:40:57,124 --> 00:40:59,126
คําบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์