1
00:00:14,348 --> 00:00:18,685
(ฐานบัญชาการโมนาร์ค)
(อลาสก้า)

2
00:00:22,564 --> 00:00:23,941
ฉันรู้นะว่าจะทําอะไร

3
00:00:25,734 --> 00:00:30,030
คิดว่าจะข่มขวัญฉันด้วยการตบตา
ว่าเป็น "ปฏิบัติการลับ" ไรงี้ได้เหรอ

4
00:00:34,034 --> 00:00:35,035
โชคดีละกันจ

5
00:00:57,599 --> 00:00:58,600
เฮ้ย!

6
00:01:01,019 --> 00:01:02,312
ผู้พันชอว์อยู่ไหน!

7
00:01:04,063 --> 00:01:05,566
รู้นะว่าพวกแกได้ยินฉัน!

8
00:01:08,068 --> 00:01:10,195
ขอคุยกับคนคุมที่นี่หน่อย

9
00:01:11,488 --> 00:01:12,739
พ่อฉันชื่อ

10
00:01:12,739 --> 00:01:14,157
ฮิโรชิ แรนดานะโว้ย!

11
00:01:14,825 --> 00:01:15,784
แรนดา!

12
00:02:37,824 --> 00:02:40,035
(สร้างจากตัวละคร "ก๊อดซิลล่า")

13
00:03:00,264 --> 00:03:01,515
รู้สึกดีขึ้นไหม

14
00:03:02,724 --> 00:03:05,602
ยังนับนิ้วเท้าได้สิบนิ้ว

15
00:03:06,687 --> 00:03:08,605
โชคดีนะที่เราช่วยพวกคุณมาได้เสียก่อน

16
00:03:08,605 --> 00:03:09,690
ไม่ได้ช่วย

17
00:03:10,566 --> 00:03:12,734
- เคนทาโร่ต่างหากที่ช่วย
- ไปทําอะไรที่นั่น

18
00:03:13,944 --> 00:03:17,030
เดาว่าพวกคุณคงตามรอยจากข้อมูลที่ขโมยไป

19
00:03:19,241 --> 00:03:20,617
เราไม่สามารถเรียกอะไรคืนมาได้เลย

20
00:03:20,617 --> 00:03:22,619
ตัวเองก็อาจไม่ได้เก่งอย่างที่คิด

21
00:03:22,619 --> 00:03:25,497
แต่คนฉลาดอย่างคุณต้องสํารองข้อมูลไว้เนอะ

22
00:03:26,623 --> 00:03:29,376
- ปล่อยไว้ที่ไหนสักที่
- ไม่ใช่ว่าควรจะต้องรีบ

23
00:03:29,376 --> 00:03:32,754
ไปไล่ตามอสุรกายตัวใหญ่สุดสยองไรงั้นเหรอ

24
00:03:33,338 --> 00:03:35,716
มีตัวหนึ่งอยู่ไม่ไกลจากนี่เท่าไหร่

25
00:03:38,135 --> 00:03:39,720
เราให้ทีมไปจัดการแล้ว

26
00:03:39,720 --> 00:03:42,055
เขาก็ไม่เคยเห็นตัวอะไรแบบนั้นเลย

27
00:03:42,931 --> 00:03:48,770
คือว่า ปกติแล้วเวลาใครค้นพบสัตว์พันธุ์ใหม่

28
00:03:49,813 --> 00:03:51,565
เขาจะตั้งชื่อตามตัวเองได้

29
00:03:53,734 --> 00:03:55,152
แต่เราก็สองจิตสองใจ

30
00:03:56,778 --> 00:03:58,155
ควรจะเรียกว่า

31
00:04:00,282 --> 00:04:03,660
ไททานัส เมย์ ฮิววิตต์

32
00:04:04,661 --> 00:04:05,662
หรือ...

33
00:04:06,830 --> 00:04:07,831
เรียกว่า

34
00:04:10,042 --> 00:04:14,588
ไลร่า มาเทโอ จากทาโคมา วอชิงตัน

35
00:04:18,175 --> 00:04:20,135
ภาพนั้นดูไม่เห็นเหมือนตัวจริง

36
00:04:33,273 --> 00:04:35,984
ที่จริงมันก็ไม่ได้หลุดโลกนักหรอกนะ
ถ้าจะคิดว่าเราช่วยเหลือกันได้

37
00:04:38,737 --> 00:04:43,825
อย่างที่บอก มีแผนสํารองไว้ก็ดีใช่มั้ยล่ะ

38
00:05:03,262 --> 00:05:05,681
เด็กบ้านแรนดาไม่รู้อะไรเลย

39
00:05:06,306 --> 00:05:08,767
เดี๋ยวสิ เดี๋ยวก่อน อย่าๆ นั่นมันไม่...

40
00:05:08,767 --> 00:05:13,480
ไม่ได้นะ นั่นลูกของฮิโรชิ แรนดา

41
00:05:13,480 --> 00:05:16,400
หลานของบิลกับเคย์โกะ แรนดา

42
00:05:16,400 --> 00:05:18,610
เราทําเหมือนพวกนั้นเป็นอาชญากร

43
00:05:18,610 --> 00:05:20,696
นั่นหลุดจากปากคนที่พยายามลักพาตัวเขาน่ะนะ

44
00:05:20,696 --> 00:05:22,489
โอเค คนเราก็พลาดไปแล้ว

45
00:05:22,489 --> 00:05:27,286
ลูกสาวเป็นครูโรงเรียนมัธยม ไม่มีประวัติ
ลูกชายเป็น "ศิลปิน"

46
00:05:27,286 --> 00:05:28,370
แล้วคนนั้นล่ะ

47
00:05:29,621 --> 00:05:31,123
คนนี้แหละที่น่าสนใจ

48
00:05:31,123 --> 00:05:33,834
ดูจากวิธีเก็บของจากห้อง นางหายตัวเก่ง

49
00:05:35,419 --> 00:05:36,420
ทําไม

50
00:05:36,920 --> 00:05:38,297
พยายามหลบจากอะไร

51
00:05:38,964 --> 00:05:41,717
ยังไม่รู้ ไม่มีหมายจับในชื่อนั้น
ดูเหมือนไม่มีใครตามหาตัวด้วย

52
00:05:41,717 --> 00:05:43,844
อย่างน้อยก็ไม่ได้หาอย่างเป็นทางการ

53
00:05:43,844 --> 00:05:45,554
งั้นเราจะทํายังไงกับพวกนั้นดี

54
00:05:48,140 --> 00:05:52,644
องค์กรนี้อยู่ในสายเลือดพวกเขา
เราค่อยๆ สอนก็ได้ว่าเขาเป็นใคร

55
00:05:52,644 --> 00:05:54,563
ไม่ได้แปลว่าจะชวนมาทํางานใช่มั้ย

56
00:05:54,563 --> 00:05:56,565
โมนาร์คเป็นมรดกสายเลือดของเขา

57
00:05:56,565 --> 00:06:00,444
แถวนี้รับมือกับมรดกที่ฝากไว้ไม่ค่อยดีเท่าไหร่

58
00:06:02,237 --> 00:06:04,740
เพราะในที่สุดจะตาย... ไม่งั้นก็ใกล้ตาย

59
00:06:04,740 --> 00:06:06,617
แต่เขาพูดถูกอยู่เรื่องหนึ่ง

60
00:06:06,617 --> 00:06:08,076
พวกนั้นตามหาอะไรสักอย่างอยู่

61
00:06:08,577 --> 00:06:11,163
เรื่องเกี่ยวกับพ่อ เพราะงั้น ก็ใช่
มันต้องเกี่ยวกับโมนาร์ค

62
00:06:11,163 --> 00:06:13,332
และพวกนั้นคงไม่ยอมแพ้ง่ายๆ หรอก

63
00:06:14,750 --> 00:06:18,587
ฉันว่าลองปล่อยไปแล้วจับตาดูห่างๆ
ดูว่าจะพาเราไปถึงไหน

64
00:06:18,587 --> 00:06:19,755
แล้วเขาล่ะ

65
00:06:27,554 --> 00:06:29,056
เขาเป็นปัญหาที่ฉันต้องจัดการเอง

66
00:06:51,203 --> 00:06:52,412
สวัสดีจ้า

67
00:06:52,412 --> 00:06:54,456
พวกเธอลงมาเลยเถอะ

68
00:06:54,456 --> 00:06:56,542
แต่เดินระวังหน่อยนะ มันลื่น

69
00:07:04,633 --> 00:07:05,884
นี่พาสปอร์ต

70
00:07:08,637 --> 00:07:11,431
ของใหม่ไร้ประวัติ

71
00:07:14,059 --> 00:07:16,728
แล้วก็ตั๋วเครื่องบิน เงิน มือถือ

72
00:07:16,728 --> 00:07:18,063
อภินันทนาการจากโมนาร์ค

73
00:07:18,981 --> 00:07:21,066
ขอโทษจริงๆ กับเรื่องพวกนี้

74
00:07:21,066 --> 00:07:22,442
- หอก
- สันดาน

75
00:07:25,320 --> 00:07:26,780
เสียใจด้วยจริงๆ ที่เสียคุณพ่อไป

76
00:07:26,780 --> 00:07:28,490
แหม ขอบคุณนะ นายสันดานหอก

77
00:07:34,413 --> 00:07:35,414
คิดอะไรกันแน่

78
00:07:36,123 --> 00:07:40,502
คิดว่าพิทักษ์ความถูกต้อง
เพื่อตามล่าหาความจริงเหรอ

79
00:07:42,671 --> 00:07:43,881
ตื่น!

80
00:07:44,548 --> 00:07:47,050
เที่ยวสอดรู้ในเรื่องที่ตัวเองก็ไม่เข้าใจ

81
00:07:47,050 --> 00:07:49,553
ยังไม่ตายก็โชคดีกันแค่ไหนแล้ว

82
00:07:49,553 --> 00:07:51,847
เพราะงั้นรับพาสปอร์ตใหม่เอี่ยมแล้วกลับบ้านไป

83
00:07:52,931 --> 00:07:54,933
ฉันใช้อิทธิพลแค่เล็กน้อยที่มีไปหมด

84
00:07:54,933 --> 00:07:56,393
กับการช่วยพวกเธอรอบนี้

85
00:07:57,519 --> 00:07:59,021
อย่าคิดนะว่าจะมีรอบสอง

86
00:08:06,987 --> 00:08:09,072
- ตีบทแตกมั้ยล่ะ
- ก็เริ่มเรียนรู้ละ

87
00:08:26,048 --> 00:08:28,050
(โนม อลาสก้า)

88
00:08:35,724 --> 00:08:38,227
"เสียใจด้วย" งั้นเหรอ อย่างกับมันแคร์

89
00:08:38,227 --> 00:08:40,062
ไม่แคร์หรอก ให้ตั๋วชั้นประหยัดธรรมดา

90
00:08:42,188 --> 00:08:44,274
คุณ ไฟลท์นี้ขึ้นเครื่องกี่โมง

91
00:08:46,610 --> 00:08:47,861
โตเกียว

92
00:08:47,861 --> 00:08:49,530
ว้าว

93
00:08:49,530 --> 00:08:53,075
ไกลจากตรงนี้เยอะอยู่นะ
มาอลาสก้าสนุกมั้ยคะ

94
00:08:53,075 --> 00:08:56,078
ไม่สนุก แล้วก็จะรีวิวในทริปแอดไวเซอร์ตามนั้น

95
00:08:56,078 --> 00:08:57,204
ให้อย่างมากสองดาว

96
00:08:57,204 --> 00:08:59,289
เดี๋ยวๆ เธอจะไปจริงเหรอ

97
00:08:59,289 --> 00:09:03,126
เออสิ ได้ยินเขาแล้วนี่ เรามีชีวิตให้กลับไปใช้

98
00:09:03,126 --> 00:09:04,461
ชีวิตอะไร

99
00:09:04,461 --> 00:09:06,380
ที่โตเกียวงั้นเหรอ
ชีวิตที่เธอบอกว่าฉันทําลายไปแล้ว

100
00:09:06,380 --> 00:09:09,007
ฉันต้องไปทํา...

101
00:09:10,259 --> 00:09:12,469
บอกเลย แถวนี้มีบาร์มั่งมั้ยเนี่ย

102
00:09:13,595 --> 00:09:14,721
ยังไม่เปิดค่ะ

103
00:09:14,721 --> 00:09:15,806
เหลือดาวเดียวเลย

104
00:09:18,225 --> 00:09:19,518
ขอตัวนะ คือ...

105
00:09:21,186 --> 00:09:22,312
ขอโทษนะคะ

106
00:09:22,312 --> 00:09:24,273
- แล้วผู้พันชอว์ล่ะ
- เขาจะทําไม

107
00:09:24,273 --> 00:09:27,359
ทุกอย่างที่เขาบอกเป็นจริงทั้งนั้น
เขารู้ว่าพ่อของเรายังไม่ตาย

108
00:09:27,359 --> 00:09:29,862
ไม่ ไม่ ไม่ได้รู้ นายก็ไม่ได้รู้เหมือนกัน

109
00:09:29,862 --> 00:09:32,322
แต่เราก็ไม่รู้ว่าเขาตายแล้วแน่ๆ เหมือนกัน

110
00:09:32,322 --> 00:09:34,157
ไม่แน่แล้ว

111
00:09:34,157 --> 00:09:36,952
ฉันจะไม่หยุดหรอก
ฉันต้องรู้ให้ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับพ่อ

112
00:09:36,952 --> 00:09:38,328
โอเค แล้วยังไงต่อ

113
00:09:39,246 --> 00:09:42,749
โมนาร์คอาจรู้วิธีหาพวกไททั่น
แต่องค์กรนั้นไม่รู้จะหาตัวพ่อเรายังไง

114
00:09:43,625 --> 00:09:45,586
แล้วเรารู้เหรอ ฉันค้นออฟฟิศพ่อ...

115
00:09:45,586 --> 00:09:47,421
ไม่ใช่ออฟฟิศที่ซานฟรานซิสโก

116
00:09:47,421 --> 00:09:49,089
ครอบครัวสํารอง ออฟฟิศสํารอง

117
00:09:49,715 --> 00:09:50,799
ก็ควรจะลองใช่มั้ยล่ะ

118
00:09:52,176 --> 00:09:55,387
ฉันเดาว่าเธอทําสําเนาไฟล์ไว้อีกชุด
อัพโหลดขึ้นคลาวด์ไว้ที่ไหนสักแห่งนะ เมย์

119
00:09:57,472 --> 00:09:58,724
จะเอาไฟล์ก็เอาไปเลย

120
00:10:00,642 --> 00:10:02,728
- แต่ไฟล์นั้นอาจทําเธอตายได้นะ
- เธอก็ตายได้เหมือนกัน

121
00:10:02,728 --> 00:10:04,563
เราแยกกันไม่ได้

122
00:10:05,522 --> 00:10:07,065
เราจําเป็นต้องมีเธอ

123
00:11:11,338 --> 00:11:12,631
เป็นไงบ้าง ลี

124
00:11:13,674 --> 00:11:16,093
รองผู้อํานวยการเวอร์ดูโก

125
00:11:16,927 --> 00:11:18,011
น่าจะรู้ว่าฝีมือคุณ

126
00:11:18,804 --> 00:11:20,973
ใกล้ถึงยอดเขาวิวดีมั้ย

127
00:11:23,600 --> 00:11:24,810
ก็ใกล้จะสูงจนพอใจละ

128
00:11:25,435 --> 00:11:26,687
อ้อ แต่ก็ยังสาว

129
00:11:26,687 --> 00:11:27,771
ชีวิตยังยาวไกล

130
00:11:29,398 --> 00:11:31,483
ลูกชายแรนดาพกฟิล์มพวกนั้นมา

131
00:11:32,109 --> 00:11:33,569
ฉันไม่เคยเห็น

132
00:11:34,820 --> 00:11:37,030
เราเดินตามรอยเท้าคนยิ่งใหญ่

133
00:11:37,573 --> 00:11:38,699
ก็ตลกอยู่นะ

134
00:11:38,699 --> 00:11:41,201
รู้สึกเหมือนเห็นรอยก้นนั่งทับมากกว่า

135
00:11:41,201 --> 00:11:44,329
ถ่วงความเจริญ ทําแต่เรื่องที่โมนาร์คเก่งสุด

136
00:11:45,330 --> 00:11:46,874
เรื่องอะไรล่ะ ผู้พัน

137
00:11:46,874 --> 00:11:48,000
ไม่ทํา

138
00:11:49,459 --> 00:11:51,503
ไม่ทําอะไรทั้งนั้น

139
00:11:54,339 --> 00:11:57,885
แล้วเที่ยววิ่งพล่านไปทั่วโลก
กับลูกของฮิโรชิ แรนดา

140
00:11:57,885 --> 00:11:59,136
นั่นคือการทําอะไรแล้วเหรอ

141
00:11:59,136 --> 00:12:01,680
เด็กพวกนั้นรอดจากสถานการณ์คับขันมา

142
00:12:01,680 --> 00:12:04,141
มากกว่าคนครึ่งหนึ่ง
ที่คุณส่งไปประจําสถานีภาคสนาม

143
00:12:04,141 --> 00:12:06,268
แล้วคุณก็เกือบเอาชีวิตพวกเขาไปทิ้ง

144
00:12:06,268 --> 00:12:08,353
พวกนั้นแกร่งกว่าที่คุณคิดเยอะ

145
00:12:09,229 --> 00:12:10,564
ไม่เชิงหรอก

146
00:12:11,440 --> 00:12:13,734
พวกนั้นกลัว ขวัญอ่อนหลอกง่าย

147
00:12:14,902 --> 00:12:16,862
- ช่างพูดด้วย
- พอเลย

148
00:12:16,862 --> 00:12:18,822
พวกนั้นไม่รู้อะไรหรอก ผมเก็บไว้หมด

149
00:12:18,822 --> 00:12:19,948
แต่คุณก็รู้อยู่แล้ว

150
00:12:26,079 --> 00:12:30,167
เคยคิดไหมว่าฮิโรชิเขามีเหตุผล
ถึงไม่บอกลูกว่าเขาทํางานอะไรที่นี่

151
00:12:33,212 --> 00:12:35,297
เขาอาจไม่อยากให้ลูกต้องมาใช้ชีวิตแบบนี้

152
00:12:35,297 --> 00:12:37,883
ที่จริงก็เคยคิดเหมือนกัน คิดหนักเลยล่ะ

153
00:12:39,301 --> 00:12:40,677
เจอเขาแล้วจะถามตรงๆ ละกัน

154
00:12:43,680 --> 00:12:45,933
คุณคงไม่ได้หมายถึงเจอในชาติหน้า

155
00:12:45,933 --> 00:12:47,100
ไม่ใช่

156
00:12:47,100 --> 00:12:50,395
- คุณจะไม่ได้ไปไหนทั้งนั้น
- คุณก็ไม่ได้คืบหน้าไปไหนเหมือนกันนี่

157
00:12:51,021 --> 00:12:53,607
รองผู้อํานวยการ

158
00:13:01,365 --> 00:13:04,868
คุณบอกว่าเขาเป็นคนที่ช่วยก่อตั้งโมนาร์ค
แต่นั่นมันตั้งแต่ยุค 1950

159
00:13:04,868 --> 00:13:07,496
ที่จริงยุค 40 เลย
แต่เขาเข้ามาหลังจากนั้นหน่อย

160
00:13:07,496 --> 00:13:10,541
งั้นเขาต้องอายุเท่าไหร่ อย่างน้อย 90 มั้ย
ทําไมหน้าตาถึงเป็นแบบนั้นได้

161
00:13:11,083 --> 00:13:15,587
ลือกันว่ามีภารกิจที่ผิดพลาด แต่เป็นข้อมูลลับ

162
00:13:16,171 --> 00:13:17,631
เขาเป็นใครกันแน่

163
00:13:17,631 --> 00:13:20,592
เขาตรงจากบ้านพักคนชรา

164
00:13:20,592 --> 00:13:24,304
ไปหาไททั่นพันธุ์ที่ไม่มีใครในองค์กรนี้
รู้ว่ามีตัวตนอยู่จนเจอได้ยังไง

165
00:13:24,304 --> 00:13:27,933
เขารู้อะไรบ้างกันแน่
ไม่ต้องบอกนะว่าทุกอย่างอยู่ในไฟล์

166
00:13:32,938 --> 00:13:34,481
ก็อาจจะอยู่

167
00:13:49,997 --> 00:13:52,291
อีกสิบนาทีรถจะมา

168
00:13:52,291 --> 00:13:53,834
ท่านผู้โดยสารทุกท่าน

169
00:13:53,834 --> 00:13:55,627
เมื่อถึงเวลาสับสน...

170
00:13:55,627 --> 00:13:56,712
(สนามบินโอ๊คแลนด์)

171
00:13:56,712 --> 00:13:59,548
เมื่อมหันตภัยร้ายเข้าโจมตีโดยไร้สัญญาณเตือน

172
00:13:59,548 --> 00:14:01,425
คนโชคดีอาจรอดได้

173
00:14:02,009 --> 00:14:04,178
แต่คนฉลาดจะยิ่งเจริญ

174
00:14:04,720 --> 00:14:09,183
สตราตาเซเคียวโฮมเป็นพื้นที่อาศัยหรู
เจาะลงไปหลายชั้นใต้ดิน

175
00:14:09,183 --> 00:14:12,311
เพิ่มความปลอดภัยใต้ดิน
ด้วยโครงสร้างไททาเนียม

176
00:14:12,311 --> 00:14:14,479
จากโลกที่โหดร้ายไม่แน่ไม่นอน...

177
00:14:14,479 --> 00:14:16,315
แต่ใครจะอยากอยู่ในหลุมหลบภัยส่วนตัว

178
00:14:17,900 --> 00:14:20,152
พวกเทคโบร มีแต่พวกนั้นที่จ่ายไหว

179
00:14:27,659 --> 00:14:28,660
นี่

180
00:14:30,537 --> 00:14:31,538
นายโอเคมั้ย

181
00:14:33,582 --> 00:14:35,959
ไม่คิดว่าจะมาอเมริกาครั้งแรกในสภาพนี้

182
00:14:37,920 --> 00:14:39,296
อะไร รู้สึกไปต่อไม่ถูกเหรอ

183
00:14:39,838 --> 00:14:43,300
ไม่แน่ใจว่าตัวเองตามหาอะไรอยู่
หรือจะเจออะไรข้างหน้า

184
00:14:44,218 --> 00:14:46,803
นั่นคงเป็นความรู้สึกของเขา
ตอนไปยืนอยู่หน้าประตูบ้านนายเหมือนกัน

185
00:14:54,061 --> 00:14:55,062
เคท!

186
00:15:01,276 --> 00:15:02,277
ให้ตาย

187
00:15:06,365 --> 00:15:08,867
เดี๋ยวนะ เธอเรียกรถแบบไหนมา

188
00:15:08,867 --> 00:15:10,369
- นี่ใคร
- เขาคือเจมส์

189
00:15:11,161 --> 00:15:12,162
เคท

190
00:15:12,663 --> 00:15:16,291
- ไง ยินดีต้อนรับกลับบ้าน
- มาทําอะไรที่นี่ เจมส์

191
00:15:16,291 --> 00:15:17,543
ฉันบอกแม่แล้วว่าเราไปเองได้

192
00:15:17,543 --> 00:15:18,919
แต่เราไปเองไม่ได้

193
00:15:20,587 --> 00:15:24,299
สวัสดี ฉันชื่อเจมส์
เพื่อนที่ทํางานของแคโรไลน์ ยินดีที่ได้รู้จัก

194
00:15:24,299 --> 00:15:27,636
นี่เพื่อนที่ไม่ได้มาจากที่ทํางาน
เมย์กับเคนทาโร่

195
00:15:27,636 --> 00:15:29,096
- ยินดีต้อนรับ
- ไง

196
00:15:29,096 --> 00:15:31,765
ยินดีต้อนรับ ขึ้นรถเลย

197
00:15:31,765 --> 00:15:32,891
ฉันหารถได้แล้ว

198
00:15:32,891 --> 00:15:35,102
- ยกเลิกไปสิ
- ก็ไม่อยากยกเลิก

199
00:15:35,102 --> 00:15:36,645
บอกแม่แล้วไงว่าเดี๋ยวหาคนที่ให้ติดรถไปด้วย

200
00:15:39,690 --> 00:15:40,941
แม่ยืนยันให้มารับ

201
00:15:40,941 --> 00:15:45,404
และฉันก็ยินดีอยู่แล้วด้วยนะ
ไหนๆ ก็มาแล้ว เอาเสื้อโค้ทมาเลย

202
00:15:45,404 --> 00:15:46,780
เอาโค้ทมา

203
00:15:47,447 --> 00:15:49,491
คนนี้โอเค ไปกันเลย

204
00:15:50,075 --> 00:15:51,285
ขึ้นรถจ้า!

205
00:15:59,751 --> 00:16:03,463
{\an8}(อลาเมด้าพอยต์ - ที่อาศัยชั่วคราวของฟีม่า)

206
00:16:03,463 --> 00:16:07,176
{\an8}ฟีม่าพยายามให้คนย้ายไปอยู่ที่อื่น
แต่คนส่วนใหญ่ไม่อยากไปไหน

207
00:16:07,759 --> 00:16:09,845
อยู่ซานฟรานแล้วไม่ค่อยอยากไปที่อื่น

208
00:16:10,387 --> 00:16:13,098
จริงรึเปล่าที่มีขายทัวร์เข้าชมตัวเมืองที่พัง

209
00:16:14,016 --> 00:16:17,352
มีจริง ก่อนที่ทหารจะล้อมรั้วหมด

210
00:16:17,352 --> 00:16:20,105
"นักท่องเที่ยวสะเทือนใจ"
พวกนั้นได้เสียวจากหายนะของคนอื่น

211
00:16:20,105 --> 00:16:23,483
หรือไม่งั้นก็พยายามพิสูจน์ว่า
เรื่องทั้งหมดเป็นทฤษฎีสมคบคิดของรัฐ

212
00:16:24,234 --> 00:16:25,736
จิตป่วยมาก

213
00:16:28,155 --> 00:16:29,948
แม่ฉันเคยพยายามสมัครทัวร์

214
00:16:31,241 --> 00:16:32,492
อยากมาหาตัวพ่อที่หายไป

215
00:16:47,090 --> 00:16:48,091
ไปทางนั้นเลย

216
00:16:49,760 --> 00:16:51,386
- โอเคนะ
- ค่ะ โอเค

217
00:16:51,386 --> 00:16:52,471
ดูแลตัวเองด้วย

218
00:16:55,933 --> 00:16:57,809
บอกแม่นะว่าคืนนี้เจอกัน

219
00:16:58,685 --> 00:16:59,728
ยินดีต้อนรับกลับบ้าน

220
00:16:59,728 --> 00:17:00,812
ขอบคุณค่ะ

221
00:17:06,276 --> 00:17:08,444
เขาดูเป็นคนอเมริกันมาก

222
00:17:14,535 --> 00:17:15,911
เราไปเดินเล่นกันดีกว่า

223
00:17:16,703 --> 00:17:19,330
ใช่ ให้เวลาคุยกันแค่สองคนก่อน

224
00:17:20,415 --> 00:17:21,708
ไอเดียดี

225
00:17:21,708 --> 00:17:23,377
จะได้ค่อยๆ บอกให้แม่รู้เนียนๆ

226
00:17:23,919 --> 00:17:25,503
เนียนอย่างที่ฉันทํากับแม่นายน่ะเหรอ

227
00:17:25,503 --> 00:17:28,632
ว้าว เคท ลูกกลับมาแล้ว

228
00:17:32,302 --> 00:17:33,303
หนูกลับมาแล้ว

229
00:17:38,725 --> 00:17:39,768
อ้าว สวัสดีค่ะ

230
00:17:40,727 --> 00:17:42,479
พาเพื่อนมาด้วยเหรอ

231
00:17:43,564 --> 00:17:46,692
แม่คะ นี่เมย์กับเคนทาโร่

232
00:17:48,569 --> 00:17:49,570
ฉันแคโรไลน์ค่ะ

233
00:17:49,570 --> 00:17:50,654
สวัสดีค่ะ ยินดีนะ

234
00:17:50,654 --> 00:17:52,114
ยินดีที่ได้พบครับ

235
00:17:52,114 --> 00:17:53,198
ยินดีต้อนรับ

236
00:17:54,032 --> 00:17:56,451
ว้าว มาจากโตเกียวทั้งสองคนเลยเหรอ

237
00:17:57,870 --> 00:17:59,246
- ใช่
- ส่วนไหนน่ะ

238
00:17:59,246 --> 00:18:00,622
เพราะเมื่อก่อนสามีฉันเดินทางไปที่นั่นบ่อยๆ

239
00:18:00,622 --> 00:18:02,457
แม่คะ นี่เคนทาโร่ แรนดา

240
00:18:07,754 --> 00:18:09,548
แม่ถามไม่ใช่เหรอว่าไปเจออะไรที่โตเกียว

241
00:18:19,600 --> 00:18:23,562
มาไกลขนาดนี้ ทุกคนคงเหนื่อยมาก

242
00:18:24,354 --> 00:18:25,647
เข้าบ้านกันก่อนสิจ๊ะ

243
00:18:28,525 --> 00:18:31,486
อุ๊ยตาย ขอโทษนะที่บ้านรก

244
00:18:33,280 --> 00:18:37,075
เจมส์กับฉัน... เจมส์เป็นเพื่อนที่ทํางาน...

245
00:18:38,619 --> 00:18:41,371
เราเก็บของส่วนตัวของคนจากซากปรักหักพัง

246
00:18:41,371 --> 00:18:44,458
แล้วก็เหมือนอดไม่ได้
ต้องเอางานกลับบ้านมาด้วยทุกที

247
00:18:45,542 --> 00:18:46,668
นั่งกันก่อนนะ

248
00:18:46,668 --> 00:18:48,253
แม่

249
00:18:51,048 --> 00:18:52,299
คนเราก็แปลกนะ

250
00:18:52,299 --> 00:18:54,593
ทุกคนไม่ถามหาเงินหรือของมีค่าอะไรเลย

251
00:18:54,593 --> 00:18:56,762
มีแต่จะถามหาของแบบนี้

252
00:18:57,429 --> 00:18:58,555
ของที่มีความทรงจําใกล้ใจ

253
00:19:00,182 --> 00:19:01,099
แม่ หยุดเลย

254
00:19:01,099 --> 00:19:02,851
- เดี๋ยวครับ ผมช่วย
- ฉันทํา...

255
00:19:05,479 --> 00:19:06,480
หยุดเลย!

256
00:19:09,066 --> 00:19:10,400
ฉันทําเองได้

257
00:19:27,459 --> 00:19:30,671
พวกนายไปรอในห้องฉันก่อนดีกว่า
เดินตรงไปแล้วอยู่ทางซ้าย

258
00:19:44,560 --> 00:19:45,936
เกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้นน่ะ

259
00:19:49,231 --> 00:19:50,315
ที่จริงก็เกิดอะไรเยอะแยะ

260
00:19:50,315 --> 00:19:51,817
แม่รู้ว่าหนูถามถึงอะไร

261
00:19:53,068 --> 00:19:54,778
เชิญเขาเข้ามาให้นั่งสบายๆ

262
00:19:54,778 --> 00:19:57,155
เหมือนลูกลับๆ ของพ่อเดินเข้ามาทุกวัน

263
00:19:58,782 --> 00:20:00,909
แล้วจะให้แม่ทํายังไง ไล่เขาออกไปเหรอ

264
00:20:02,703 --> 00:20:03,912
หรือกรีดร้องโวยวายเสียสติเป็นบ้า

265
00:20:03,912 --> 00:20:05,831
ก็ทําเลย หนูไม่โทษแม่หรอก

266
00:20:06,748 --> 00:20:08,250
ไม่เป็นไร

267
00:20:12,462 --> 00:20:13,505
เคท

268
00:20:14,548 --> 00:20:15,549
เคท...

269
00:20:19,970 --> 00:20:22,431
พ่อเขาก็ไม่เคยอยู่กับเราเต็มร้อย

270
00:20:24,057 --> 00:20:26,101
และตอนที่ลูกเจอสัญญาเช่า

271
00:20:26,852 --> 00:20:28,353
แม่ก็นึกว่าลูกจะสามารถ...

272
00:20:29,188 --> 00:20:31,899
ไปเจอว่าเขามีคนอื่นหรือมีแฟนอีกคน...

273
00:20:31,899 --> 00:20:33,192
เท่ากับแม่ตั้งใจส่งหนูไปที่นั่น

274
00:20:34,026 --> 00:20:35,861
- แต่...
- แม่กดดันแล้วกดดันอีก

275
00:20:35,861 --> 00:20:37,196
เพราะแม่อยากรู้ความจริง

276
00:20:37,196 --> 00:20:39,156
แต่แม่ก็ขี้ขลาดเกินจะไปเอง

277
00:20:40,532 --> 00:20:43,327
อย่ามาพูดกับแม่อย่างนั้น
แม่แค่ต้องการสิ่งที่ดีที่สุดให้ลูก และ...

278
00:20:43,327 --> 00:20:46,038
- นี่เหรอดี
- ใช่สิ ใช่

279
00:20:48,040 --> 00:20:50,584
โอเค แม่กดดันลูก

280
00:20:51,376 --> 00:20:52,878
ไม่งั้นจะให้แม่ทํายังไง

281
00:20:52,878 --> 00:20:57,549
ลูกใช้เวลาทั้งวัน ทุกวัน ทิ้งชีวิตหมกอยู่แต่ในห้อง

282
00:20:57,549 --> 00:20:59,259
ไม่แม้แต่จะลองไปเข้ากลุ่มบําบัด...

283
00:20:59,259 --> 00:21:02,054
เพราะไปเรียนปั้นหม้อ
จะไม่ช่วยให้นักเรียนของหนูคืนชีพได้

284
00:21:05,432 --> 00:21:08,060
ลูกไม่มีใจแม้แต่จะคิดช่วยชีวิตตัวเอง

285
00:21:08,936 --> 00:21:10,187
นั่นเป็นทางเลือกของหนู

286
00:21:10,854 --> 00:21:14,816
แต่แม่จะไม่ยอมอยู่นิ่งๆ
นั่งมองเฉยจนกระทั่งลูกปลิดชีวิตตัวเอง

287
00:21:18,445 --> 00:21:20,906
ก็ได้ แม่อยากให้หนูออกจากห้อง

288
00:21:21,615 --> 00:21:22,866
อยากให้มีเป้าหมายในการใช้ชีวิต

289
00:21:23,659 --> 00:21:24,826
ภารกิจสําเร็จลุล่วงแล้ว

290
00:21:26,411 --> 00:21:27,746
เราจะไปออฟฟิศของพ่อ

291
00:21:27,746 --> 00:21:29,540
อะไรนะ ไปทําไม

292
00:21:29,540 --> 00:21:31,041
เพื่อหาว่าพ่อซ่อนความจริงอะไรจากเราอีก

293
00:21:31,041 --> 00:21:33,085
เราไม่รู้ด้วยซ้ําว่าออฟฟิศพ่อมีอะไรเหลือไหม

294
00:21:33,085 --> 00:21:35,087
แม่ก็ช่วยพาเราเข้าเมืองไปดูได้ไง

295
00:21:35,087 --> 00:21:36,755
ไม่นะ เข้าเขตอันตรายไม่ได้

296
00:21:37,297 --> 00:21:39,883
พวกทหารล้อมปิดตายหมดแล้ว
เขาจับพวกตีนแมวกันทุกวัน

297
00:21:39,883 --> 00:21:41,260
บางคนโดนยิงด้วยซ้ํา

298
00:21:41,260 --> 00:21:43,136
แปลว่าพวกนั้นเข้าได้
เราก็ตามเข้าไปได้เหมือนกัน

299
00:21:51,854 --> 00:21:55,858
(ทางเข้าบริเวณซ่อมสร้างเมือง -
ท่าเรือทิศใต้)

300
00:22:11,957 --> 00:22:13,041
หวัดดีค่ะ

301
00:22:13,041 --> 00:22:15,794
ไง วันนี้โคลบี้ไปไหนล่ะ

302
00:22:15,794 --> 00:22:18,046
- ลูกเป็นไข้หวัดใหญ่
- อีกแล้วเหรอ

303
00:22:25,262 --> 00:22:27,514
นี่ค่ะ ขอบคุณที่ช่วย

304
00:22:27,514 --> 00:22:28,599
(แคโรไลน์ แรนดา - ฟีม่า)

305
00:22:29,183 --> 00:22:30,392
ไม่อยากให้คนข้างหลังรอนาน

306
00:22:33,353 --> 00:22:35,105
โอเค เปิดเลย

307
00:22:36,273 --> 00:22:37,232
เฮ้ย!

308
00:22:38,358 --> 00:22:40,527
ให้เขาไปเลยเร็วๆ ผ่านได้

309
00:22:40,527 --> 00:22:42,237
- ไปได้แล้ว
- รับทราบ

310
00:22:45,657 --> 00:22:46,742
โอเค เรียบร้อย

311
00:22:48,118 --> 00:22:49,161
เรียบร้อยแล้ว

312
00:22:52,873 --> 00:22:54,791
หวังว่าพรุ่งนี้จะได้หยุดนะ คาร์ลา

313
00:22:56,001 --> 00:22:57,002
ควรได้พักบ้าง

314
00:22:57,628 --> 00:22:58,629
ขอบใจ

315
00:22:58,629 --> 00:22:59,713
ไปได้แล้ว

316
00:23:03,300 --> 00:23:04,593
โอเค ให้ผ่านได้

317
00:23:34,873 --> 00:23:37,334
(ฟีม่า - เขตหวงห้าม
เฉพาะผู้ได้รับอนุญาตเท่านั้น)

318
00:23:54,643 --> 00:23:56,728
มีคนเชื่อได้ยังไงว่านี่เป็นเรื่องตบตากัน

319
00:23:57,729 --> 00:24:00,190
มันง่ายกว่าที่จะตื่นมาทุกวันแล้วคิดว่า

320
00:24:00,899 --> 00:24:02,860
เรื่องแบบเดียวกันอาจเกิดกับเราได้ทุกเมื่อ

321
00:24:10,576 --> 00:24:12,661
เอาละ พวกเราเข้ามาได้แค่นี้

322
00:24:13,245 --> 00:24:17,791
ทหารเฝ้าตรวจว่าทุกคนที่เข้ามาออกไปพร้อมกัน

323
00:24:17,791 --> 00:24:21,420
ถ้าโดนจับได้ เขาจะคิดว่าพวกเธอเป็นตีนแมว

324
00:24:22,254 --> 00:24:25,883
ไม่ถามก่อน ไม่ให้แก้ตัว เข้าใจใช่มั้ย

325
00:24:26,466 --> 00:24:28,427
แล้วเราก็ต้องออกไปตอนเช้า

326
00:24:28,427 --> 00:24:30,304
เราทุกคนไปพร้อมกัน

327
00:24:30,304 --> 00:24:31,513
เราจะมารับตรงนี้ตอนแปดโมงเช้า

328
00:24:32,181 --> 00:24:34,224
เขาจะปิดประตูตอนแปดโมงสิบห้า

329
00:24:34,224 --> 00:24:35,601
แม่ เรารู้แล้ว

330
00:24:35,601 --> 00:24:36,977
หวังว่าจะรู้นะ

331
00:25:02,461 --> 00:25:04,796
ฮื่อ ฉันก็ไม่ชอบเรื่องที่คุณโดน...

332
00:25:05,297 --> 00:25:08,467
ทั้งที่คุณเสียสละให้องค์กรนี้ขนาดนั้น

333
00:25:08,467 --> 00:25:10,093
ผมว่าคุณพูดจริง

334
00:25:10,093 --> 00:25:12,095
แต่ได้กระดิกนิ้วคิดจะช่วยผมมั้ยล่ะ

335
00:25:12,095 --> 00:25:15,182
ก็ทําเท่าที่ทําได้แล้ว
สมัยนั้นฉันยังไม่ได้คุมที่นี่

336
00:25:15,182 --> 00:25:16,850
นี่ก็ไม่ได้คุม เท่าที่เห็น

337
00:25:20,812 --> 00:25:24,525
คุณทิ้งระยะเป็นสิบๆ ปี
ระหว่างการพยายามหนีแต่ละครั้ง

338
00:25:24,525 --> 00:25:26,693
ทําไมถึงคิดจะสร้างความวุ่นวายอะไรอีกตอนนี้

339
00:25:26,693 --> 00:25:31,823
โลกกําลังลุกเป็นไฟ
ผมเลยต้องลุกขึ้นมาทําอะไรบ้าง

340
00:25:35,244 --> 00:25:36,578
อยากช่วยรึเปล่าล่ะ

341
00:25:37,412 --> 00:25:38,914
ก็คิดว่าช่วยอยู่นะ

342
00:25:38,914 --> 00:25:41,208
เราให้คนฉลาดที่สุดในโลกคิดหาทางรับมือ

343
00:25:41,208 --> 00:25:42,709
ผู้พัน คุณพักได้แล้ว

344
00:25:43,377 --> 00:25:46,797
"คนฉลาดที่สุดในโลก" มีเวลา 60 ปี
ที่จะเตรียมตัวรับมือวันอย่างจี-เดย์

345
00:25:47,673 --> 00:25:48,674
"ให้มันสู้กันเอง"

346
00:25:49,800 --> 00:25:51,385
ระดมสมองแล้วคิดได้แค่นี้เหรอ

347
00:25:52,261 --> 00:25:56,515
แล้วถ้าก๊อดซิลล่าแพ้ล่ะ

348
00:25:59,476 --> 00:26:01,019
มีอะไรซ่อนอยู่ในไฟล์ของบิล แรนดา

349
00:26:01,019 --> 00:26:04,606
มีแต่เรื่องที่คุณรู้อยู่แล้ว
และเรื่องที่คุณไม่เคยคิดอยากจะเชื่อ

350
00:26:04,606 --> 00:26:05,691
เล่นคําอีกละ

351
00:26:06,358 --> 00:26:08,652
เราจะเอากันแบบนี้จริงเหรอ ผู้พัน

352
00:26:08,652 --> 00:26:10,445
คุณนึกว่าชีวิตตัวเองลําเค็ญนักหรือไง

353
00:26:10,445 --> 00:26:12,948
ที่ต้องนั่งเล่นชัฟเฟิลบอร์ดและเล็มกิ่งบอนไซ

354
00:26:12,948 --> 00:26:15,033
ผมไม่เคยพูดนะว่าชีวิตลําเค็ญ
อยู่ๆ ไปผมก็เล่นเปตองจนเก่ง...

355
00:26:15,033 --> 00:26:16,159
สาบานเลย

356
00:26:17,369 --> 00:26:21,498
จะให้ฉันฝังลึกหรือเอาแค่ตื้นๆ พอ

357
00:26:24,668 --> 00:26:25,669
เลือกเอง

358
00:26:27,004 --> 00:26:28,005
ฝังผมงั้นเหรอ

359
00:26:29,506 --> 00:26:31,216
ทีนี้ใครเล่นคํากันแน่

360
00:26:32,050 --> 00:26:34,720
แถมมัวแต่คุยเสียเวลาที่เราเสียไม่ได้ทั้งคู่

361
00:26:35,804 --> 00:26:39,224
โมนาร์คคิดผิด

362
00:26:40,642 --> 00:26:41,810
และก็ผิด...

363
00:26:42,811 --> 00:26:45,772
มานานมากแล้วด้วย

364
00:27:13,509 --> 00:27:14,635
เมื่อกี้ไม่ได้ฟังที่เขาพูดเหรอ

365
00:27:16,261 --> 00:27:17,513
พวกนั้นยิงตีนแมวทิ้ง

366
00:27:18,430 --> 00:27:19,515
ก็กําลังกินหลักฐานให้หมดไง

367
00:27:26,271 --> 00:27:29,650
ต่อให้บางตึกดูปกติดี
แต่ความเสียหายมันสะเทือนถึงรากฐาน

368
00:27:29,650 --> 00:27:31,652
บางทีก็จะได้ยินตึกถล่มลงมาแบบนี้แหละ

369
00:27:33,695 --> 00:27:34,947
ไปกันเถอะ

370
00:28:01,515 --> 00:28:03,100
เมื่อก่อนฉันเคยนั่งตรวจข้อสอบที่นี่

371
00:28:05,018 --> 00:28:06,436
นี่ย่านที่อยู่ของเธอเลยเหรอ

372
00:28:06,937 --> 00:28:07,938
ใช่

373
00:28:10,983 --> 00:28:12,901
นี่เป็นร้านกาแฟโปรดของเรา

374
00:28:17,823 --> 00:28:19,825
(ก่อนจี-เดย์สองวัน)

375
00:28:19,825 --> 00:28:22,494
- ไง
- ไงจ๊ะ

376
00:28:24,329 --> 00:28:25,747
อันนี้ต้องขอ

377
00:28:36,091 --> 00:28:37,342
นั่นฉันก็ต้องขอ

378
00:28:48,353 --> 00:28:49,855
รออยู่นานไหม

379
00:28:49,855 --> 00:28:54,151
ตื่นแล้วออกมาตั้งแต่ตีห้าครึ่ง
เพราะพยายามหลบหน้าคุณนายยี

380
00:28:54,151 --> 00:28:56,570
ฮื่อ ใช่สินะ วันนี้วันที่หนึ่ง

381
00:28:56,570 --> 00:29:00,699
เริ่มเล่นเป็นแมวจับหนูกันละ
นางรู้เส้นทางหนีของฉันทั้งหมดเลย

382
00:29:01,783 --> 00:29:06,747
นี่นะ เธอจ่ายเงินก้อนโต
ค่าเช่าห้องที่เธอก็ไม่ค่อยอยู่

383
00:29:06,747 --> 00:29:10,083
ที่จริงอยู่กันสองคนมันถูกกว่าอยู่คนเดียว

384
00:29:11,877 --> 00:29:13,879
คือจะได้ไม่ต้องคอยเลือกว่า

385
00:29:13,879 --> 00:29:18,133
วันนี้จะกิน
กาแฟเอธิโอเปียนดาร์กโรสต์หรือกินข้าว

386
00:29:23,805 --> 00:29:25,349
เธอยังไม่เข็ดอีกเหรอ

387
00:29:26,975 --> 00:29:27,976
แล้วเธอล่ะเข็ดไหม

388
00:29:36,902 --> 00:29:40,489
เธอไปบอกคุณนายยีดีไหมว่าจะไม่อยู่ต่อ

389
00:29:40,489 --> 00:29:44,201
แล้วก็จะย้ายออกก่อนสิ้นเดือน

390
00:29:57,631 --> 00:29:58,966
เริ่มแล้วสินะ

391
00:30:11,562 --> 00:30:14,273
(ก่อนจี-เดย์หนึ่งวัน)

392
00:30:14,273 --> 00:30:15,899
ครูมาแล้วๆ

393
00:30:15,899 --> 00:30:17,568
อย่าเล่นมือถือในห้องเรียนจ้ะ

394
00:30:18,235 --> 00:30:19,862
บอกแล้วไง

395
00:30:22,322 --> 00:30:23,323
ทุกคนหายไปไหนกันหมด

396
00:30:23,949 --> 00:30:25,158
อยู่บ้าน

397
00:30:25,158 --> 00:30:27,369
พ่อแม่กลัวสัตว์ประหลาดยักษ์

398
00:30:27,369 --> 00:30:28,579
พ่อแม่ฉันไม่กลัว

399
00:30:28,579 --> 00:30:32,082
พ่อบอกว่าเป็นการสร้างภาพหลอก
เพื่อให้ราคาอสังหาริมทรัพย์ที่เฟ้อไปมากถูกลง

400
00:30:34,835 --> 00:30:37,713
(ข่าวด่วน - สั่งอพยพชายฝั่งตะวันตก)

401
00:30:40,966 --> 00:30:42,426
โอเค เก็บมือถือจ้ะ

402
00:30:43,760 --> 00:30:47,431
คุณพ่อของแชดอาจจะพูดถูก
นี่มันคลิปหลอกกันแหละ

403
00:30:48,891 --> 00:30:50,058
ในนี้ทุกคนโอเคนะ

404
00:30:52,436 --> 00:30:54,021
- เคท
- ไม่เป็นไรค่ะ

405
00:30:54,897 --> 00:30:57,983
บทเรียนของวันนี้
อย่าเชื่อทุกอย่างที่เจอในอินเตอร์เน็ต

406
00:30:59,151 --> 00:31:01,111
เรากําลังจับตาดูสถานการณ์อย่างใกล้ชิด

407
00:31:01,111 --> 00:31:02,446
ให้นักเรียนชาร์จแบตมือถือไว้

408
00:31:02,446 --> 00:31:04,781
และเด็กๆ ต้องรู้ด้วยว่า
แต่ละบ้านนัดแนะให้ไปเจอกันที่ไหน

409
00:31:05,574 --> 00:31:07,576
เอาไว้จะมาบอกว่าตกลงจะปิดโรงเรียนไหม

410
00:31:11,663 --> 00:31:12,873
ครูแรนดาคะ

411
00:31:14,291 --> 00:31:15,959
พวกมันจะมาที่นี่ต่อเหรอ

412
00:31:22,090 --> 00:31:24,551
อย่างกับเกาะสวรรค์ของสาวทาสแมว

413
00:31:27,262 --> 00:31:28,430
หนุ่มทาสแมวก็ได้

414
00:31:31,808 --> 00:31:33,143
พอดีลุงเป็นหนุ่มทาสแมว

415
00:31:35,395 --> 00:31:36,396
เจ๋งดี

416
00:31:55,874 --> 00:31:56,875
รีบไปกันต่อดีกว่า

417
00:32:02,631 --> 00:32:04,341
ได้ เดี๋ยวดูให้

418
00:32:04,341 --> 00:32:05,634
ทางนั้นๆ

419
00:32:08,720 --> 00:32:11,515
นั่นใครน่ะ ออกมาให้เห็นชัดๆ

420
00:32:22,442 --> 00:32:23,443
(จี-เดย์)

421
00:32:23,443 --> 00:32:25,404
- คันนี้ไปทางไหน
- ขึ้นเหนือ ไปสะพานโกลเด้นเกท

422
00:32:25,404 --> 00:32:26,822
- มาเร็ว มา
- ขึ้นไปจ้ะ

423
00:32:26,822 --> 00:32:29,032
เอวา มาเร็ว ทิ้งไว้เถอะ ไม่เป็นไร

424
00:32:29,032 --> 00:32:30,951
- มีอะไรให้ช่วย
- แล้วแต่เธอ

425
00:32:30,951 --> 00:32:33,370
ฉันจะอยู่เป็นเพื่อนเด็กๆ ในโรงยิม
จนกว่าจะมีคนมารับ

426
00:32:33,954 --> 00:32:35,038
ไปก่อนได้เลย เดี๋ยวตามไป

427
00:32:35,038 --> 00:32:36,498
นายกเทศมนตรีบอกว่าให้ไปหลบภัยในสถานีบาร์ท

428
00:32:36,498 --> 00:32:38,917
ใช่ แล้วก็จะไปถ้าพ่อแม่เด็กไม่มารับ

429
00:32:38,917 --> 00:32:40,711
ไม่รู้นะว่าพวกนั้นคิดว่าจะไปไหนได้

430
00:32:40,711 --> 00:32:42,671
เขาอนุญาตให้แต่รถโรงเรียนข้ามสะพานไป

431
00:32:42,671 --> 00:32:44,464
เคท จะไปเป็นครูดูแลคันนี้รึเปล่า

432
00:32:44,464 --> 00:32:46,383
ฉันไปแทนได้ถ้าคุณอยากอยู่กับแดนี่

433
00:32:46,383 --> 00:32:47,467
ไปให้สุดเลย

434
00:32:50,679 --> 00:32:54,600
คุณกําลังละเมิดคําสั่งส่วนกลาง
ค่อยๆ เดินออกมา

435
00:33:02,024 --> 00:33:03,525
โย่ ออกมาเลย!

436
00:33:09,990 --> 00:33:11,283
รู้นะว่าอยู่แถวนี้

437
00:33:11,783 --> 00:33:12,784
เคท

438
00:33:14,411 --> 00:33:15,454
ฉันเอาอยู่น่ะ

439
00:33:30,636 --> 00:33:31,637
เห็นความเคลื่อนไหวมั้ย

440
00:33:38,101 --> 00:33:39,603
มีแต่แมวอีกแล้ว

441
00:33:39,603 --> 00:33:41,355
แบบนี้น่าจะเริ่มยิงแมวแทนแล้วว่ะ

442
00:33:41,355 --> 00:33:42,856
- ไม่เอาน่ะพวก
- เออ

443
00:33:42,856 --> 00:33:43,941
พูดจริงนะ

444
00:33:49,613 --> 00:33:50,822
โอเคมั้ย

445
00:33:52,115 --> 00:33:53,116
ไม่เป็นไร

446
00:34:12,469 --> 00:34:14,638
ได้เลย เดินขึ้นไปง่ายนิดเดียว

447
00:34:15,389 --> 00:34:16,389
ทางนี้

448
00:34:29,820 --> 00:34:31,071
ร้องเพลงกันหน่อยดีไหม

449
00:34:36,118 --> 00:34:37,119
เบาๆ หน่อยสิ

450
00:34:40,998 --> 00:34:43,583
รบกวนหลบไปให้พ้นทางที

451
00:34:51,257 --> 00:34:52,259
จุ๊ๆ เงียบๆ หน่อย

452
00:34:56,679 --> 00:34:59,516
อร่อยถูกใจ ใช่เล้ย!

453
00:35:03,896 --> 00:35:05,856
พ่อชอบร้องเพลงขําๆ จากโฆษณา

454
00:35:06,773 --> 00:35:09,234
เขาจะทําหน้าเครียดแบบต้องฟังพ่อดีๆ นะ

455
00:35:09,234 --> 00:35:11,737
แล้วก็ทําเรื่องไร้สาระสุดๆ

456
00:35:12,446 --> 00:35:13,530
ใช่ๆ

457
00:35:18,368 --> 00:35:20,454
เคล็ดลับอะไรถึงได้เป็นสามเหลี่ยมนิ

458
00:35:22,372 --> 00:35:24,958
เคล็ดลับความอร่อยนี้...

459
00:35:24,958 --> 00:35:26,293
จ้างก็ไม่บอกหรอก!

460
00:35:27,127 --> 00:35:28,504
อย่าใช้เสียงดังได้มั้ย

461
00:35:30,464 --> 00:35:33,091
จําโฆษณาตัวที่อาร์โนลด์เล่นได้มั้ย

462
00:35:33,091 --> 00:35:34,301
เฮ้ย! ทางนี้ ทางนี้!

463
00:35:37,554 --> 00:35:38,889
ไปเลย หนีเร็ว!

464
00:35:45,270 --> 00:35:46,271
ทางนี้

465
00:35:48,065 --> 00:35:49,066
ครับผม

466
00:35:50,359 --> 00:35:51,401
อ้อมไปเลย

467
00:35:52,486 --> 00:35:53,487
ทางนี้

468
00:36:01,787 --> 00:36:02,788
ไม่เป็นไรนะ

469
00:36:08,836 --> 00:36:10,212
- พวกมันมาทางนี้
- ช่วยที

470
00:36:11,213 --> 00:36:12,422
โอ๊ยตายแล้ว!

471
00:36:13,674 --> 00:36:15,050
ทางนี้

472
00:36:15,050 --> 00:36:16,677
ได้ยินเสียงสองคน!

473
00:36:18,387 --> 00:36:20,722
พวกมันอยู่ข้างล่าง
มาแล้ว

474
00:36:22,558 --> 00:36:23,725
ไปเลย

475
00:36:24,852 --> 00:36:26,979
ห้ามรุกล้ําเข้ามาในเขตหวงห้าม

476
00:36:37,406 --> 00:36:39,283
เฮ้ย คุณ จับมา!

477
00:36:39,283 --> 00:36:40,659
หมอบลงกับพื้น!

478
00:36:41,368 --> 00:36:43,203
พวกคุณมาอยู่ตรงนี้ไม่ได้!

479
00:36:43,787 --> 00:36:44,788
หยุดนะ!

480
00:36:49,585 --> 00:36:51,920
- ไปดูทางโน้นกัน
- มาเลยเร็ว

481
00:36:53,839 --> 00:36:55,465
- ทางไหน
- ทางนี้

482
00:36:55,465 --> 00:36:56,550
ไปกันเลย

483
00:37:05,601 --> 00:37:06,727
นี่ๆ

484
00:37:07,644 --> 00:37:10,063
เร็วเข้า ไปต่ออย่างนี้

485
00:37:10,063 --> 00:37:12,858
ไม่ๆ พวกเธอไปก่อนไม่ต้องรอฉัน

486
00:37:14,818 --> 00:37:15,903
เคท เราต้องมีเธอ

487
00:37:15,903 --> 00:37:19,531
- ถ้าไม่ไปด้วยกันก็ไม่ต้องไปเลย
- ใช่ มาเร็ว เธอไหวน่ะ

488
00:37:19,531 --> 00:37:20,741
มาได้ตั้งไกลขนาดนี้แล้ว

489
00:37:22,117 --> 00:37:24,912
- เธอทําได้นะ
- โอเค

490
00:38:15,379 --> 00:38:17,714
- ต้องลองหาทางอื่น
- มีทางเยอะมาก

491
00:38:17,714 --> 00:38:19,633
- ต้องผ่านไปได้สักทางหนึ่ง
- นายจะรู้ได้ไง

492
00:38:19,633 --> 00:38:22,177
นายไม่มีทางรู้ เราจะต้องตายกันอยู่ในนี้

493
00:38:22,177 --> 00:38:23,637
ไม่เป็นไรหรอกนะ

494
00:38:25,848 --> 00:38:27,558
พ่อขอโทษนะ เคท

495
00:38:28,725 --> 00:38:30,853
แต่ลูกเข้มแข็ง

496
00:38:30,853 --> 00:38:32,896
ลูกไม่เป็นไรหรอกนะ

497
00:38:33,939 --> 00:38:35,941
มีอะไรต้องทํานักหนาที่มันสําคัญกว่าเรา

498
00:38:41,780 --> 00:38:43,282
ฉันล่วงหน้าไปหาทางออกก่อนละกัน

499
00:38:45,868 --> 00:38:46,869
ไปเลย

500
00:38:54,585 --> 00:38:57,379
พ่อคะ! พ่อ!

501
00:39:03,177 --> 00:39:05,262
มานั่งพักก่อนมั้ย

502
00:39:12,394 --> 00:39:13,520
เอามานี่

503
00:39:14,313 --> 00:39:15,314
โอเค

504
00:39:21,278 --> 00:39:22,696
มาหายใจลึกๆ กัน

505
00:39:24,323 --> 00:39:25,449
ทําไม่ได้

506
00:39:25,449 --> 00:39:28,785
ไม่จริง ทําได้สิ ไม่เอาน่ะ แรนดา

507
00:39:29,745 --> 00:39:30,746
หายใจเข้า

508
00:39:32,164 --> 00:39:33,332
หายใจออก

509
00:39:34,875 --> 00:39:36,168
เก่งมาก อีกรอบนะ

510
00:39:36,710 --> 00:39:37,711
หายใจเข้า

511
00:39:39,796 --> 00:39:40,797
หายใจออก

512
00:39:43,842 --> 00:39:45,469
สัมผัสมือฉันได้นะ

513
00:39:46,220 --> 00:39:47,429
ฮื่อ

514
00:39:47,429 --> 00:39:49,056
มองหน้าฉันสิ

515
00:39:52,935 --> 00:39:54,937
ไม่ต้องมองอะไรนอกจากฉัน

516
00:39:59,775 --> 00:40:02,277
(ก่อนจี-เดย์หนึ่งวัน)

517
00:40:07,032 --> 00:40:08,242
เอ้า

518
00:40:08,242 --> 00:40:09,493
(แม่ - โทรหาแม่หน่อย
แดนี่ - เธออยู่ไหนน่ะ)

519
00:40:09,493 --> 00:40:10,827
ยังไม่สายขนาดนั้นซะหน่อย

520
00:40:17,000 --> 00:40:18,001
จะย้ายบ้านเหรอ

521
00:40:25,759 --> 00:40:27,177
ไม่ต้อง ฉันไปเอง ไม่เป็นไร

522
00:40:27,177 --> 00:40:28,512
ไปเลย เดี๋ยวนี้

523
00:40:31,306 --> 00:40:32,516
เอมิลี่ มาเร็วจ้ะ

524
00:40:34,142 --> 00:40:36,770
เคท ฉันไม่รู้จักเข็ด

525
00:40:38,105 --> 00:40:41,942
เราดีอยู่แล้ว เธอแค่... ไม่อยากให้มันดี

526
00:40:49,241 --> 00:40:51,076
นี่ไม่ควรเป็นฉัน

527
00:40:51,076 --> 00:40:52,995
ฉันว่าไม่ควรเป็นใครทั้งนั้นแหละ

528
00:40:52,995 --> 00:40:56,874
ไม่ ฉันหมายถึงการที่ใครๆ จะมาช่วยฉัน

529
00:40:56,874 --> 00:40:59,585
ทั้งที่ฉันมีแต่จะทําให้เขาผิดหวัง

530
00:41:00,836 --> 00:41:05,883
ฉันเกลียดพ่อที่ทิ้งฉันไป แต่ฉันดีกว่าเขาตรงไหน

531
00:41:06,466 --> 00:41:10,721
เธอไม่ได้ทําฉันผิดหวัง
ตอนที่เกือบแข็งตายที่อลาสก้า

532
00:41:14,850 --> 00:41:17,811
ทางเดียวที่จะหลุดได้คือต้องทะลุไป

533
00:41:23,108 --> 00:41:25,319
- ฉันเจอทางขึ้นแล้ว
- อะไรนะ

534
00:41:25,319 --> 00:41:26,612
ตามฝูงน้องแมวไป

535
00:42:00,354 --> 00:42:03,148
- อยู่ชั้นไหนนะ
- พ่อชอบวิวสวยๆ

536
00:42:05,984 --> 00:42:07,069
โอเค

537
00:42:27,756 --> 00:42:29,007
โอเค

538
00:42:29,007 --> 00:42:30,884
มันคงตลกเป็นบ้านะ

539
00:42:30,884 --> 00:42:33,053
ถ้าเปิดประตูออกมาแล้วไม่เหลืออะไรเลย

540
00:42:34,513 --> 00:42:35,514
ขําตายละ

541
00:43:24,396 --> 00:43:25,856
อย่างน้อยรอบนี้ก็รู้ว่าต้องหาตรงไหน

542
00:43:34,698 --> 00:43:39,077
อะไรเนี่ย ไม่ ต้องมีอะไรสักอย่างสิ

543
00:43:39,578 --> 00:43:41,163
โอเค พระอาทิตย์จะขึ้นแล้ว

544
00:43:41,163 --> 00:43:43,624
ช่วยอย่าลืมว่าอีกเดี๋ยวก็ต้องรีบออกไปละ

545
00:43:44,416 --> 00:43:46,084
พูดแบบนี้ไม่ช่วย มาช่วยกันหน่อย

546
00:43:46,084 --> 00:43:48,253
ฉันไม่ได้รู้จักพ่อนายแบบนั้น

547
00:43:58,430 --> 00:44:01,141
ฉันเคยคิดว่าเจ้าพวกนี้
มันเกี่ยวกับงานดาวเทียมของพ่อ

548
00:44:02,309 --> 00:44:03,310
หมายความว่าไง

549
00:44:06,813 --> 00:44:09,149
วงโคจรดาวเทียมรอบโลกเป็นเหมือนคลื่นไซน์

550
00:44:09,149 --> 00:44:13,987
แต่เส้นทางเหล่านี้มันคนละอย่างกัน

551
00:44:15,113 --> 00:44:17,741
เธอตั้งใจฟังเวลาพ่อพูดถึงเรื่องดาวเทียมเหรอ

552
00:44:17,741 --> 00:44:20,661
ฉันสอนวิทยาศาสตร์ให้เด็กม.ต้น
พวกนั้นก็ขยันถาม

553
00:44:23,247 --> 00:44:24,331
ขอดูไฟล์หน่อยสิ

554
00:44:30,629 --> 00:44:31,755
โอเค

555
00:44:36,885 --> 00:44:38,220
นี่... จุดพวกนี้...

556
00:44:38,220 --> 00:44:39,888
เหมือนกลุ่มดาวเลย

557
00:44:41,139 --> 00:44:42,307
แต่นี่ไม่ใช่แผนที่ดาว

558
00:44:43,016 --> 00:44:44,268
ไม่

559
00:44:44,268 --> 00:44:48,105
เป็นแผนที่โลก แต่เขาซ่อนทวีปไว้

560
00:45:02,536 --> 00:45:03,579
เอามาหน่อย

561
00:45:09,418 --> 00:45:10,419
ทําอะไรน่ะ

562
00:45:12,337 --> 00:45:14,131
เอาไปทาบที่ผนังนั่นหน่อย

563
00:45:24,349 --> 00:45:25,392
ทําทําไมกันเนี่ย

564
00:45:26,268 --> 00:45:29,021
งานศิลปะแรกของฉันเป็นการฉายภาพแสงศิลป์

565
00:45:29,646 --> 00:45:33,108
การที่เมื่อฉายภาพทับกันลงไป
อาจเผยให้เห็นสิ่งใหม่ขึ้นมา

566
00:45:33,609 --> 00:45:34,818
ฮื่อ ฉันจําได้

567
00:45:55,422 --> 00:45:56,423
นั่นแหละ

568
00:46:08,519 --> 00:46:09,811
ซานฟรานซิสโก

569
00:46:10,896 --> 00:46:12,397
อลาสก้า

570
00:46:16,443 --> 00:46:17,319
แอฟริกา

571
00:46:20,489 --> 00:46:22,074
นี่คือเส้นทางที่พ่อไป

572
00:46:22,950 --> 00:46:24,868
ใช่ นี่แหละใช่แล้ว

573
00:46:24,868 --> 00:46:28,121
นี่คือสิ่งที่เราต้องการ
ปรบมือให้ทุกคน ต้องไปกันละ

574
00:46:54,690 --> 00:46:56,316
งั้น แม่กับเจมส์

575
00:46:57,734 --> 00:46:59,152
แม่สองคน...

576
00:47:01,446 --> 00:47:05,158
เขายังรอให้แม่พร้อม

577
00:47:07,619 --> 00:47:09,413
หนูเสียใจด้วยค่ะที่พ่อทํากับแม่แบบนั้น

578
00:47:10,414 --> 00:47:12,040
แม่เสียเวลาชีวิตกับเขาตั้งสามสิบปี

579
00:47:12,040 --> 00:47:13,375
ไม่ๆ แม่...

580
00:47:16,128 --> 00:47:19,673
ถ้าคิดจะหาก็คงรู้ว่าเขานอกใจแม่

581
00:47:20,299 --> 00:47:21,550
หรือถามตรงๆ ก็ได้

582
00:47:23,260 --> 00:47:24,928
หรือแม่ไปโตเกียวเลยก็ได้

583
00:47:26,263 --> 00:47:31,685
แต่แม่ไม่อยากรู้ความจริง
แม่ชอบพ่อเขาในฐานะสามีชั่วครั้งชั่วคราวแบบนี้

584
00:47:32,269 --> 00:47:34,771
แต่นั่นแปลว่าลูกเลยได้พ่อแค่ชั่วครั้งชั่วคราวด้วย

585
00:47:36,356 --> 00:47:38,233
ลูกควรได้อะไรที่ดีกว่านั้น

586
00:47:51,580 --> 00:47:53,373
พ่อไม่ได้ตายที่อลาสก้า

587
00:47:54,750 --> 00:47:55,751
อะไรนะ

588
00:47:57,002 --> 00:48:03,217
พ่อทํางานให้องค์กรลับเหมือนพวกซีไอเอ
แต่จัดการกับก๊อดซิลล่า

589
00:48:08,972 --> 00:48:10,432
หนูจะหาตัวพ่อให้เจอ

590
00:48:17,147 --> 00:48:18,357
นายรู้สึกยังไงบ้าง

591
00:48:19,525 --> 00:48:20,526
ก็ดี

592
00:48:21,026 --> 00:48:23,278
นี่อาจเป็นครั้งแรกตั้งแต่พ่อหายตัวไป

593
00:48:23,278 --> 00:48:26,740
ที่ทุกอย่างมันไม่ได้ห่วยไปหมดน่ะ
มันพิลึกรึเปล่า

594
00:48:27,991 --> 00:48:31,995
คําว่าพิลึกในพจนานุกรมฉันเปลี่ยนไปละ
เพราะงั้นก็ไม่รู้

595
00:48:34,581 --> 00:48:35,832
ฉันจะไปโทรหาแม่

596
00:48:36,625 --> 00:48:38,502
โอเค อย่าลืมกฎ

597
00:48:38,502 --> 00:48:39,920
- อย่าบอกรายละเอียด
- ใช่

598
00:49:11,159 --> 00:49:15,664
ฉันอยากกลับบ้าน บอกมาสิว่าต้องทํายังไง

599
00:49:19,626 --> 00:49:21,920
ฉลาดดี เอาไว้ฉันจะติดต่อไป

600
00:50:43,085 --> 00:50:45,087
คําบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์