1
00:01:25,252 --> 00:01:27,546
(สร้างจากตัวละคร "ก๊อดซิลล่า")

2
00:01:47,399 --> 00:01:49,401
{\an8}(สมาพันธ์อุตสาหกรรมกลาโหมแห่งอเมริกา)

3
00:01:49,401 --> 00:01:51,486
{\an8}(งานราตรีสโมสรฤดูร้อนปี 1955 - บาลีฮาย)

4
00:01:54,865 --> 00:01:58,952
(วอชิงตัน ดีซี)

5
00:02:35,948 --> 00:02:37,115
ให้คุณครับ ด็อกเตอร์

6
00:02:38,116 --> 00:02:39,868
จะให้ฉันติดจริงๆ เหรอ

7
00:02:39,868 --> 00:02:41,787
ไม่ใช่ๆ ให้เอาไว้กินต่างหาก

8
00:02:41,787 --> 00:02:44,790
คิดว่าน่าจะหิวเลยหาของให้กินก่อน

9
00:02:45,332 --> 00:02:47,584
ใช่สิ เอาไว้ติด เคย์

10
00:02:48,669 --> 00:02:50,337
เครียดไปหน่อยมั้ย ด็อก

11
00:02:50,337 --> 00:02:52,548
ชุดนี้ป้องกันให้หายใจได้สะดวก

12
00:02:52,548 --> 00:02:54,091
รองเท้าก็ป้องกันไม่ให้เดินสะดวก

13
00:02:54,091 --> 00:02:57,719
แถมฉันต้องทําให้พวกผู้ชายปลื้ม
ทั้งที่พวกนั้นไม่คิดจะจําชื่อฉัน

14
00:02:57,719 --> 00:02:59,471
และพร้อมจะสั่งปิดหน่วยงานของเรา

15
00:02:59,471 --> 00:03:01,223
เอาผลงานไปทําเป็นอาวุธแทนมากกว่า

16
00:03:02,057 --> 00:03:03,183
ทําไมบิลลี่ไม่มา

17
00:03:04,268 --> 00:03:06,812
พูดเล่นใช่มั้ย
เขาใส่ชุดนี้ไม่ขึ้นแน่ๆ

18
00:03:08,856 --> 00:03:10,816
นี่ งานแบบนี้ทั้งปีมีแค่คืนเดียว...

19
00:03:10,816 --> 00:03:13,318
- ก็ได้
- โอเคนะ เราเข้าไปทักทาย

20
00:03:13,318 --> 00:03:15,404
ขอบคุณคนที่ให้เงินเรามาทํางาน

21
00:03:15,404 --> 00:03:17,948
- แล้วค่อยรีบชิ่งหนีกันไปเลย
- อ้อ ก็ได้

22
00:03:17,948 --> 00:03:19,116
หายใจออก

23
00:03:19,741 --> 00:03:20,742
ยิ้มหน่อย

24
00:03:22,536 --> 00:03:25,038
- และ... ขอบคุณครับ
- เยี่ยม

25
00:03:26,707 --> 00:03:28,000
- ดื่มเสียหน่อย
- ดี

26
00:03:35,799 --> 00:03:36,800
หลายๆ หน่อยก็ได้

27
00:03:42,181 --> 00:03:45,225
ร้อยเอกลี ชอว์

28
00:03:45,225 --> 00:03:47,144
ผมเคยเล่าเรื่องไอ้ลูกหมานี่รึยัง

29
00:03:47,144 --> 00:03:49,521
เด็กนี่เป็นเหมือนจรวดไร้ระบบนําวิถี

30
00:03:49,521 --> 00:03:52,900
ผมลากเขาออกมาจากการมีเรื่องในบาร์

31
00:03:52,900 --> 00:03:56,612
ตอนนั้นตาเขียว ข้อนิ้วยังแตกอยู่เลย

32
00:03:56,612 --> 00:03:58,155
แต่มีศักยภาพ

33
00:03:59,489 --> 00:04:00,616
มีศักยภาพจริงๆ

34
00:04:00,616 --> 00:04:02,743
ฉันเห็นแววของนายแต่แรกใช่มั้ยล่ะ

35
00:04:02,743 --> 00:04:03,869
ใช่ครับ

36
00:04:03,869 --> 00:04:08,665
จําได้ว่าไหมว่าฉันบอกไว้ว่าต้องทําอย่างไร
จึงจะไปได้ไกลในกองทัพบกนี้

37
00:04:09,249 --> 00:04:11,502
- จําได้ไหม ลีแลนด์
- จําได้ จําได้ครับท่าน

38
00:04:11,502 --> 00:04:15,380
บอกว่าจากนี้ให้ชกแต่กะลาสีกับพวกนาวิกแทน

39
00:04:19,134 --> 00:04:20,177
ก็ท่านพูดจริง

40
00:04:25,307 --> 00:04:26,642
แล้วดูเข้าสิ

41
00:04:26,642 --> 00:04:30,646
ได้เป็นร้อยเอก
อนาคตของโปรเจกต์โมนาร์คอยู่ในมือ

42
00:04:31,146 --> 00:04:33,774
เราอยากฟังเรื่อง
โปรเจกต์โมนาร์คปริศนานี่เพิ่มจริงๆ

43
00:04:33,774 --> 00:04:34,900
เยี่ยมมากครับ

44
00:04:34,900 --> 00:04:38,403
ผมคิดว่าท่านจะพบว่างานของเรา
ไม่เพียงแต่สําคัญต่อความมั่นคงของอเมริกา

45
00:04:38,403 --> 00:04:41,323
แต่เหนือชั้นในด้านงานวิจัยวิทยาศาสตร์ระดับโลก

46
00:04:41,907 --> 00:04:44,409
และผมอยากขอแนะนําให้รู้จักมันสมองของเรา

47
00:04:44,409 --> 00:04:45,702
ดร.เคย์โกะ มิอุระ

48
00:04:46,620 --> 00:04:48,539
- ยินดีที่ได้พบอีกครั้ง ด็อกเตอร์
- ท่านนายพล

49
00:04:49,039 --> 00:04:50,499
ขอบคุณค่ะ ผู้กอง

50
00:04:50,499 --> 00:04:53,085
มิอุระ ชื่อญี่ปุ่นไม่ใช่เหรอ

51
00:04:53,085 --> 00:04:55,546
นี่ๆ อย่าๆ หล่อนเป็นพวกคนดี

52
00:05:11,436 --> 00:05:12,688
"เป็นพวกคนดี"

53
00:05:14,064 --> 00:05:15,732
- พัคเคตต์...
- ท่านนายพลพัคเคตต์...

54
00:05:15,732 --> 00:05:18,318
- เป็นไอ้กร๊วกตัวพ่อ
- พูดเบาๆ หน่อย

55
00:05:19,695 --> 00:05:20,696
โอเคนะ

56
00:05:21,405 --> 00:05:26,326
คนอย่างเขาก็หัวโบราณน่ะ

57
00:05:27,744 --> 00:05:30,205
ถ้าเราเจอไททั่นอีกตัว

58
00:05:30,205 --> 00:05:32,457
คนหัวโบราณอย่างเขาก็จะระเบิดมันตายอีก

59
00:05:32,457 --> 00:05:34,334
- หรือจับไปปล่อยที่จัตุรัสแดง
- เคย์

60
00:05:39,506 --> 00:05:40,507
นั่นแหละ

61
00:05:41,633 --> 00:05:45,762
เคยได้ยินสํานวนที่ว่า
"ค้อนก็มองทั้งโลกเป็นตะปู" ไหม

62
00:05:45,762 --> 00:05:46,847
เคย

63
00:05:47,931 --> 00:05:49,892
ที่นี่เป็นร้านขายเครื่องมือช่างเลยล่ะ

64
00:05:53,103 --> 00:05:55,731
ที่ประเทศของฉันเรามีสํานวนว่า

65
00:05:55,731 --> 00:05:58,317
"ตะปูที่โผล่ออกมาจะถูกตอกกลับลงไป"

66
00:06:02,446 --> 00:06:03,447
คุณไม่โดนหรอก

67
00:06:05,199 --> 00:06:06,658
ไม่เลย คุณจะเปลี่ยนใจพวกเขาได้

68
00:06:08,285 --> 00:06:10,245
ไม่ว่าจะหัวโบราณกันแค่ไหนก็ตาม

69
00:06:11,872 --> 00:06:13,040
เปลี่ยนยังไง

70
00:06:14,124 --> 00:06:15,417
เพราะคุณก็ทําได้ทุกที

71
00:06:17,461 --> 00:06:18,670
เพราะคุณเป็นคุณ เคย์

72
00:06:20,964 --> 00:06:22,174
คุณเป็น...

73
00:06:23,967 --> 00:06:25,135
เหมือนพลังธรรมชาติ

74
00:06:46,573 --> 00:06:47,574
มาเถอะน่า

75
00:06:49,117 --> 00:06:51,036
เพราะโมนาร์คหรอกนะถึงยอมทํา

76
00:07:35,956 --> 00:07:36,957
อะไรคะ

77
00:08:01,190 --> 00:08:03,233
- จะทําอะไรน่ะ
- ปล่อยดิป

78
00:08:07,821 --> 00:08:08,906
คนมองกันใหญ่แล้ว

79
00:09:26,275 --> 00:09:28,318
{\an8}ที่จริงคุณไปเป็นพวกเขาได้นะ

80
00:09:28,318 --> 00:09:30,696
{\an8}ไม่แน่ นายพลพัคเคตต์อาจจะพูดถูก

81
00:09:31,655 --> 00:09:34,408
เป็นนายทหารอาชีพอาจไม่เลวร้ายนัก

82
00:09:35,993 --> 00:09:37,160
ถ้าได้มีคืนแบบนี้

83
00:09:38,787 --> 00:09:39,830
มีชีวิตแบบนี้

84
00:09:42,499 --> 00:09:43,625
มีบ้านสักหลัง

85
00:09:43,625 --> 00:09:44,710
เพื่อนบ้าน

86
00:09:46,461 --> 00:09:48,922
ปิ้งบาร์บีคิวในสวนหลังบ้านกับเพื่อนบ้าน

87
00:09:49,548 --> 00:09:51,717
- กินมื้อกลางวันกับเพื่อนสาวๆ
- ฮื่อ

88
00:09:53,218 --> 00:09:54,261
- ลูกๆ
- ลูกๆ

89
00:10:08,150 --> 00:10:10,277
รู้ไหมว่าฉันชอบอะไรเกี่ยวกับเด็กๆ ที่สุด

90
00:10:12,321 --> 00:10:13,989
เด็กไม่เคยกลัวที่จะพูดว่า "หนูไม่รู้"

91
00:10:15,240 --> 00:10:19,703
ทุกสิ่ง ทุกวันเป็นการผจญภัยกับปริศนาครั้งใหม่

92
00:10:21,538 --> 00:10:22,956
โลกทั้งใบคือโอกาสของเขา

93
00:10:25,250 --> 00:10:27,127
อยากรู้ไหมว่าผมชอบอะไรเกี่ยวกับเด็กๆ ที่สุด

94
00:10:29,087 --> 00:10:30,547
ชอบตอนทํา

95
00:10:43,018 --> 00:10:44,561
ร้อยเอกชอว์

96
00:10:45,687 --> 00:10:47,689
ลิฟต์ช้าจังเลย

97
00:10:49,775 --> 00:10:51,318
ร้อยเอกชอว์

98
00:10:52,653 --> 00:10:55,239
มีข้อความด่วนถึงร้อยเอกลี ชอว์

99
00:10:55,239 --> 00:10:57,449
- ไม่นะ
- จากบิล แรนดา

100
00:10:58,325 --> 00:10:59,535
โอ๊ย อย่าทํากันอย่างนี้สิ

101
00:11:04,706 --> 00:11:06,333
เอาไว้โอกาสหน้านะ คุณทหาร

102
00:11:13,924 --> 00:11:14,925
ผมชอว์เอง

103
00:11:18,929 --> 00:11:20,764
เพราะโมนาร์คหรอกนะถึงยอมทํา

104
00:11:25,269 --> 00:11:29,481
(เดลต้าจังค์ชั่น อลาสก้า)

105
00:11:58,302 --> 00:11:59,344
ดูวัลล์เหรอ

106
00:12:02,556 --> 00:12:03,557
ช่วยพยุงหน่อย

107
00:12:04,099 --> 00:12:05,976
- อะไร...
- นี่ตาแก่คนหนึ่งใช่ไหม

108
00:12:05,976 --> 00:12:07,269
เปลี่ยนแผนแล้ว

109
00:12:08,312 --> 00:12:10,480
ผู้พัน ประวัติคุณบอกว่าพูดฝรั่งเศสได้

110
00:12:10,480 --> 00:12:12,482
ถ้าจริง กระแอมหน่อย

111
00:12:14,735 --> 00:12:18,197
เยี่ยม นับหนึ่งถึงหกแล้วหมอบเลย

112
00:12:43,388 --> 00:12:44,681
ทางสะดวก

113
00:12:54,608 --> 00:12:56,818
กําลังจะมีเหตุไททั่นอุบัติอีกครั้ง

114
00:12:56,818 --> 00:12:59,446
คุณคิดว่าตัวเองหยุดมันได้ แต่โมนาร์คไม่เห็นด้วย

115
00:13:01,198 --> 00:13:04,117
ทําไมคุณถึงจะรู้มากกว่านักฟิสิกส์

116
00:13:04,117 --> 00:13:07,287
นักภูมิศาสตร์และนักสัตววิทยาที่เก่งสุดในโลก

117
00:13:08,247 --> 00:13:09,706
ฉันไม่ได้รู้มากกว่า...

118
00:13:10,791 --> 00:13:13,043
แต่ฉันแค่รู้ดีเลยล่ะว่าอะไรเป็นอะไร

119
00:13:16,463 --> 00:13:18,882
สมัยที่มีโอกาสไม่ได้ลงมือทํามากพอ

120
00:13:19,842 --> 00:13:21,552
ตอนนี้เลยคิดว่าจะทําดีไถ่โทษ

121
00:13:22,970 --> 00:13:24,304
หรือไม่งั้นก็พยายามจนตายนั่นแหละ

122
00:13:24,304 --> 00:13:26,807
แล้วทําไมไม่บอกให้โมนาร์ครู้ พวกนั้นช่วยได้สิ

123
00:13:26,807 --> 00:13:29,142
พวกนั้นรู้ทุกอย่างมาหลายปีแล้ว

124
00:13:29,142 --> 00:13:32,396
ฉันบอกเอง บอกไว้หลายปีแล้ว

125
00:13:33,230 --> 00:13:35,607
ทางนั้นก็แค่ไม่เชื่อ

126
00:13:36,275 --> 00:13:38,861
- ทําไมไม่เชื่อ
- เพราะฉันบ้า

127
00:13:39,736 --> 00:13:42,865
ก็เหมือนบิล แรนดาที่บ้าหลุดโลก
กับฮิโระ ลูกชายเพี้ยนๆ ของเขา

128
00:13:42,865 --> 00:13:44,616
มันก็น่าทึ่งอยู่ใช่ไหมล่ะ

129
00:13:45,117 --> 00:13:50,163
ทุกคนที่ไม่เห็นด้วยกับองค์กร สรุปไปเลยว่าบ้า

130
00:13:57,421 --> 00:13:59,089
แล้วเธอละ มาดมัวแซล

131
00:14:02,259 --> 00:14:03,302
ซานดร้า พี่สาวฉัน

132
00:14:04,178 --> 00:14:05,429
ทํางานที่ญี่ปุ่น

133
00:14:07,139 --> 00:14:08,140
ที่จันจิระ

134
00:14:12,603 --> 00:14:16,315
พวกเราบางคนมาทํางานโมนาร์ค
เพราะอยากพูดว่า "จะไม่เกิดขึ้นอีก"

135
00:14:17,816 --> 00:14:18,817
ฉันตั้งใจตามนั้นจริงๆ

136
00:14:20,444 --> 00:14:25,407
และมีคนอีกเยอะที่รู้สึกแบบฉัน
แค่รอคนมาบอกว่าต้องทําอย่างไร

137
00:14:28,619 --> 00:14:29,995
ฉันคิดว่าคนคนนั้นคือคุณ

138
00:14:33,790 --> 00:14:35,000
สรุปว่าฉันบ้าด้วยไหม

139
00:14:38,795 --> 00:14:41,673
ฉันว่าเราสองคนมีเรื่องต้องคุยกันเยอะเลย

140
00:15:00,442 --> 00:15:03,028
(ศูนย์บัญชาการโมนาร์ค)
(ปี 1955)

141
00:15:03,737 --> 00:15:05,072
ไง ขอโทษที่ขัดจังหวะ

142
00:15:05,072 --> 00:15:07,824
งานใหญ่แต่งานอะไรไม่รู้ไม่สน

143
00:15:09,284 --> 00:15:11,954
- แต่คิดว่าเจอตัวใหม่
- มีภาพยืนยันแล้วเหรอ

144
00:15:12,496 --> 00:15:14,873
มีคนคิดว่าเห็นแต่ก็ไม่แน่ใจ

145
00:15:14,873 --> 00:15:16,583
- ฟังแล้วไม่น่า...
- ได้ข้อมูลแบบไหน...

146
00:15:17,209 --> 00:15:19,127
- ขอโทษครับ ด็อกเตอร์
- ขออภัยค่ะ ผู้กอง

147
00:15:21,797 --> 00:15:22,798
โอเค

148
00:15:23,423 --> 00:15:25,843
คือผมก็ไม่รู้ว่าคุณทํางานคุณยังไงนะ เคย์

149
00:15:25,843 --> 00:15:27,845
แต่รู้ว่าถ้าไอ้เส้นยึกยือ

150
00:15:27,845 --> 00:15:30,973
มันเด้งสูงเกือบสุดกระดาษแบบนั้น
แปลว่าต้องเกิดอะไรขึ้นสักอย่าง

151
00:15:30,973 --> 00:15:34,768
ครั้งเดียวที่ฉันเคยเจอรูปแบบไอโซโทปนี้

152
00:15:35,894 --> 00:15:36,895
คือที่ฟิลิปปินส์

153
00:15:38,397 --> 00:15:39,940
นั่นคือสิ่งที่ทําให้เราไปเจอกับซากเรือลอว์ตัน

154
00:15:39,940 --> 00:15:41,483
แปลว่านี่คือไททั่นงั้นสิ

155
00:15:41,483 --> 00:15:43,110
ก็ไม่สามารถมั่นใจว่าไม่ใช่ไททั่น

156
00:15:43,110 --> 00:15:45,487
โอเค แต่นั่นมั่นใจได้เลยว่าไม่ใช่คําตอบ

157
00:15:46,071 --> 00:15:47,823
ถ้าไม่ใช่เครื่องบินลับของเรา
มันจะเป็นอะไรไปได้

158
00:15:47,823 --> 00:15:50,158
สามคําที่งดงามที่สุดในภาษาอังกฤษ

159
00:15:51,952 --> 00:15:53,620
ฉันไม่รู้

160
00:15:53,620 --> 00:15:55,497
- เราต้องไปญี่ปุ่น
- ใช่

161
00:15:59,209 --> 00:16:00,377
เดี๋ยวนี้เลยเหรอ

162
00:16:00,377 --> 00:16:03,589
เรากําลังต้องนําเสนอร่างงบประมาณ
ให้คณะกรรมการพิจารณาวันศุกร์นี้

163
00:16:03,589 --> 00:16:05,549
- คุณได้ยินคําของนายพลพัคเคตต์
- พัคเคตต์เหรอ

164
00:16:05,549 --> 00:16:07,342
ไททั่นไม่สนเรื่องประชุมงบประมาณ ลี

165
00:16:07,342 --> 00:16:10,387
ก็เพราะไททั่นไม่ต้องร้องเพลงแลกเงินไง เคย์

166
00:16:10,387 --> 00:16:12,347
แต่รู้ไหมว่าใครร้องเพลงเพราะมาก

167
00:16:13,682 --> 00:16:15,726
เยี่ยม เราจะแยกกันตีโอบให้ชนะ

168
00:16:15,726 --> 00:16:17,603
คุณอยู่จัดการกับร้านเครื่องมือช่างที่นี่

169
00:16:17,603 --> 00:16:19,396
- ส่วน...
- ไม่เอาๆ

170
00:16:19,396 --> 00:16:22,191
ผมไม่ยอมให้คุณไปล่าไททั่นคนเดียว

171
00:16:24,276 --> 00:16:26,820
- หรือนายด้วย ทั้งสองคนแหละ
- โอเค

172
00:16:26,820 --> 00:16:28,530
คนหนึ่งคนใด... รู้นี่ว่าพูดถึงอะไร

173
00:16:28,530 --> 00:16:30,866
เราต้องมีเงิน ถึงไปล่าไททั่นได้

174
00:16:30,866 --> 00:16:34,578
แต่เราต้องพิสูจน์ก่อนว่าไททั่นมีอยู่จริง
ถึงจะไปขอเงินเขาได้

175
00:16:36,246 --> 00:16:39,416
ฟังนะ เพื่อประโยชน์ของโมนาร์ค
ต้องมีใครเสียสละอะไรสักอย่าง

176
00:16:47,883 --> 00:16:48,884
{\an8}(อลาเมด้าพอยต์ - ที่อาศัยชั่วคราวของฟีม่า)

177
00:16:48,884 --> 00:16:52,804
{\an8}- มันอยู่กลางทะเลทรายซาฮาร่า
- ไม่ได้กลางขนาดนั้น เหมือนตรง...

178
00:16:52,804 --> 00:16:55,057
- กลางค่อนไปทางเหนือ
- ใช่ ในทะเลทรายเบ้อเริ่มเทิ่ม

179
00:16:55,057 --> 00:16:56,308
แล้วไงล่ะ

180
00:16:56,308 --> 00:16:57,851
เราได้แผนที่ของพ่อมาแล้ว

181
00:16:59,144 --> 00:17:00,896
ทําใจกล้าๆ แล้วหยิบหมวกกันแดดมา

182
00:17:00,896 --> 00:17:02,356
แล้วจะไปถึงตรงนั้นกันยังไง

183
00:17:03,357 --> 00:17:04,566
ไปถึงไหน

184
00:17:06,108 --> 00:17:07,194
- แม่คะ
- เวร

185
00:17:07,194 --> 00:17:08,403
ผู้พัน

186
00:17:08,987 --> 00:17:11,281
- แม่
- เคท แม่เธอปลอดภัยดี

187
00:17:11,281 --> 00:17:13,407
กําลังปั้นหม้ออยู่กับแฟน

188
00:17:13,407 --> 00:17:15,368
ถ้าสมัยนี้เขายังเรียกแบบนั้นอยู่น่ะนะ

189
00:17:15,368 --> 00:17:17,621
- คุณหนีออกมาได้ยังไง
- แหม ก็รู้จักฉันนี่

190
00:17:17,621 --> 00:17:20,749
มีคนนอกช่วยเล็กน้อย คนในช่วยนิดหน่อย

191
00:17:20,749 --> 00:17:21,959
แม่นั่นมาทําอะไรตรงนี้

192
00:17:21,959 --> 00:17:25,295
ตอนนี้มิเชลย้ายมาเต้นกับฝ่ายเทพแล้ว

193
00:17:25,295 --> 00:17:26,964
ลีลาเลิศเลอเสียด้วย

194
00:17:27,881 --> 00:17:29,216
ได้เขามาช่วยเราก็ดี

195
00:17:29,800 --> 00:17:31,260
กําลังจะเกิดเรื่องอะไรสักอย่าง

196
00:17:31,260 --> 00:17:34,304
เหมือนจี-เดย์แต่คูณไปร้อยเท่า

197
00:17:34,888 --> 00:17:36,807
หรืออาจจะพันเท่า

198
00:17:37,391 --> 00:17:39,476
ฉันว่าพ่อพวกเธอพยายามหยุดสิ่งที่จะเกิดขึ้นอยู่

199
00:17:39,476 --> 00:17:41,645
แล้วฉันก็พอคิดออกว่าเขาจะทํายังไง

200
00:17:42,437 --> 00:17:44,314
แต่ทางเดียวที่จะรู้แน่คือต้องหาตัวเขาให้เจอ

201
00:17:44,898 --> 00:17:46,233
แม่นี่พยายามลักพาตัวฉัน

202
00:17:46,233 --> 00:17:47,651
ขู่คุณแม่ผมด้วย

203
00:17:47,651 --> 00:17:49,361
ทําตามคําสั่งของโมนาร์ค

204
00:17:49,361 --> 00:17:52,114
แต่ตอนนี้เขาไม่ได้รับคําสั่งจากโมนาร์คแล้ว

205
00:17:52,114 --> 00:17:54,825
เพราะเขาอยู่กับพวกเรา ไว้ใจเขาได้

206
00:17:56,577 --> 00:17:59,079
อีกอย่าง เขาจะเป็นคนพาไป

207
00:18:00,414 --> 00:18:05,043
เราก็แค่ต้องรู้ว่าจะไปที่ไหน
ซึ่งนั่นแหละต้องอาศัยพวกเธอ

208
00:18:14,052 --> 00:18:15,804
สัญญาณจากมือถือมาหยุดตรงนี้

209
00:18:15,804 --> 00:18:17,848
เราแค่ไม่รู้ว่าพวกนั้นมาหาอะไร

210
00:18:20,225 --> 00:18:21,894
เอาละ นักสืบโคลัมโบ ช่วยไขคดีให้อึ้งหน่อย

211
00:18:24,563 --> 00:18:26,899
รู้นะว่าพูดเพราะตั้งใจจะแซะ
แต่ที่จริงผมชอบนักสืบโคลัมโบ

212
00:18:26,899 --> 00:18:29,401
นั่นน่าจะเป็นคําหวานที่สุดที่เคยมีคนพูดด้วย

213
00:18:29,401 --> 00:18:30,903
ช่วยหาเพื่อนบ้างเถอะ

214
00:18:30,903 --> 00:18:34,031
- ผมมีเพื่อนอยู่แล้ว
- ไม่ใช่เพื่อนในเน็ต

215
00:18:36,325 --> 00:18:40,370
งั้น พวกนั้นมาที่นี่ทําไม ตามหาอะไรอยู่

216
00:18:43,373 --> 00:18:45,501
โอเค

217
00:18:46,084 --> 00:18:50,547
ฮิโรชิเขาเช่าห้องสํานักงาน

218
00:18:50,547 --> 00:18:52,424
ให้ได้วิวสวยหรูแพงระยับเนอะ

219
00:18:52,424 --> 00:18:55,093
แต่เวลานั่ง กลับหันหลังให้วิว

220
00:18:55,093 --> 00:18:56,303
ทําไม

221
00:18:57,012 --> 00:18:58,305
เพื่อจะได้จ้อง...

222
00:19:00,682 --> 00:19:02,059
สิ่งที่เคยอยู่ตรงนี้

223
00:19:25,582 --> 00:19:26,583
มีอะไร

224
00:19:27,793 --> 00:19:28,794
รูปแบบตรงนี้

225
00:19:30,170 --> 00:19:31,463
มันคุ้นๆ ใช่มั้ยล่ะ

226
00:19:32,339 --> 00:19:33,340
รูที่หมุดเจาะไว้

227
00:19:35,300 --> 00:19:36,301
มีรูด้วยเหรอ

228
00:19:40,305 --> 00:19:43,225
ฮิโรชิทําอะไรถึงได้โดนเนรเทศออกจากโมนาร์ค

229
00:19:43,225 --> 00:19:44,309
ประวัติเขาปิดเป็นความลับ

230
00:19:45,519 --> 00:19:46,603
เขาไม่ได้ถูกเนรเทศ

231
00:19:48,897 --> 00:19:50,732
ใช้ทรัพยากรของรัฐโดยมิชอบ

232
00:19:56,864 --> 00:19:59,491
เขาคอยปรับเป้าหมายดาวเทียมอวกาศห้วงลึก

233
00:19:59,491 --> 00:20:01,785
ให้มาดูเรื่องที่ไม่ควรจะดู

234
00:20:01,785 --> 00:20:04,246
- เช่นอะไร
- เช่นดูโลก

235
00:20:04,246 --> 00:20:06,123
แล้วปกติดาวเทียมนั่นใช้ดูอะไร

236
00:20:06,123 --> 00:20:07,207
อวกาศ

237
00:20:12,588 --> 00:20:14,339
สเปกตรัมแม่เหล็กไฟฟ้า

238
00:20:15,007 --> 00:20:16,383
รังสีคอสมิก

239
00:20:17,134 --> 00:20:18,218
รังสีแกมม่า

240
00:20:22,639 --> 00:20:26,101
นั่นเป็นสิ่งที่บาร์นส์ตรวจเจอจากที่ซึ่งไม่น่าจะมีได้

241
00:20:26,101 --> 00:20:27,519
ใช่ จากผิวโลก

242
00:20:30,147 --> 00:20:31,899
ผมว่าผมรู้ละว่าพวกนั้นหาอะไรอยู่

243
00:20:32,733 --> 00:20:38,864
ทุกอย่างที่บิล แรนดาศึกษา เขาเก็บบันทึกไว้หมด

244
00:20:38,864 --> 00:20:41,742
การเดินทางสํารวจ สถานีเฝ้าระวัง

245
00:20:41,742 --> 00:20:45,204
และบันทึกทั้งหลายเหล่านั้นกลายเป็นโมนาร์ค

246
00:20:46,038 --> 00:20:47,039
จุดเดี่ยวๆ

247
00:20:47,831 --> 00:20:51,001
นั่นคือที่ซึ่งโมนาร์คเคยส่งคนไป

248
00:20:52,252 --> 00:20:57,591
ตรงนี้คือสถานีที่ 4 สถานี 15 และสถานี 47

249
00:20:57,591 --> 00:20:58,675
แต่...

250
00:20:59,718 --> 00:21:02,221
ถ้าเจาะเป็นกลุ่มๆ

251
00:21:04,598 --> 00:21:06,934
พนันว่าถ้าเอาข้อมูลมาเทียบ

252
00:21:06,934 --> 00:21:09,228
กับจุดที่ฮิโรชิปรับดาวเทียมให้ลงมาตรวจสอบ

253
00:21:10,103 --> 00:21:11,355
จะต้องตรงกันแน่

254
00:21:12,814 --> 00:21:15,234
- ฝ่ายปฏิบัติการ
- ต่อคอลลินส์ แผนกจํากัดการเข้าถึงข้อมูล

255
00:21:15,234 --> 00:21:16,985
ฉันต้องการบันทึกการใช้ดาวเทียม

256
00:21:18,111 --> 00:21:18,946
ได้ ฉันจะรอ

257
00:21:20,697 --> 00:21:22,074
ก่อนจี-เดย์สองวัน

258
00:21:22,074 --> 00:21:25,118
ก๊อดซิลล่าโผล่มาจากทางตะวันตกของฮาวาย
ที่หมุดกลุ่มนี้

259
00:21:25,118 --> 00:21:26,411
แล้วมุ่งหน้าเข้าแผ่นดินใหญ่

260
00:21:26,411 --> 00:21:27,704
รังสีแกมม่าพุ่งเลยใช่มั้ย

261
00:21:28,372 --> 00:21:31,875
หลังจี-เดย์ ก๊อดซิลล่าว่ายไปทางตะวันตก
รังสีพุ่งอีกครั้ง

262
00:21:31,875 --> 00:21:35,295
แต่ฮิโรชิกลับบินขึ้นเหนือไปยังกลุ่มตรงนี้

263
00:21:35,295 --> 00:21:38,549
ที่มีรังสีแกมม่าพุ่งสูงอีกจุด
จุดที่เราเจอชอว์ เจอลูกๆ ของเขา

264
00:21:39,216 --> 00:21:40,592
และไททั่นตัวใหม่

265
00:21:40,592 --> 00:21:42,886
แปลว่าพวกนั้นตามหาพ่ออยู่

266
00:21:45,055 --> 00:21:46,598
งั้นตอนนี้จะมุ่งหน้าไปไหน

267
00:21:48,809 --> 00:21:51,812
ถ้ามองว่านี่เป็นเหมือนแผนที่รถไฟใต้ดิน

268
00:21:51,812 --> 00:21:54,064
และนี่คือสถานีรถไฟ

269
00:21:54,064 --> 00:21:56,275
เราก็แค่ต้องหาป้ายต่อไป

270
00:21:56,275 --> 00:22:00,487
ตรงนี้เหมือนฮิโรชิบันทึกว่า
มีรังสีแกมม่าพุ่งสูงขึ้นอีกสามจุด

271
00:22:03,073 --> 00:22:04,741
ตรงนี้ ที่เอเชียกลาง

272
00:22:05,409 --> 00:22:07,744
และ... นั่นที่ไหนนะ เวียดนามหรือกัมพูชา

273
00:22:10,664 --> 00:22:11,665
และตรงนี้

274
00:22:14,960 --> 00:22:15,961
ดีมาก

275
00:22:15,961 --> 00:22:18,672
ก็นั่นแหละ นักสืบโคลัมโบก็งี้

276
00:22:19,464 --> 00:22:20,632
เขาพูดถูกเสมอ

277
00:22:22,551 --> 00:22:24,678
- คอลลินส์พูดค่ะ
- นี่เวอร์ดูโก

278
00:22:26,388 --> 00:22:29,766
เราต้องปรับเป้าดาวเทียมไปยังพิกัดที่ทิมจะส่งให้

279
00:22:29,766 --> 00:22:31,143
ต่อสายดร.บาร์นส์ด้วย

280
00:22:31,143 --> 00:22:32,811
เรากําลังหาจุดที่รังสีแกมม่าพุ่งสูง

281
00:22:34,438 --> 00:22:36,940
(เกาะฮาเตรุม่า)

282
00:22:37,941 --> 00:22:39,109
ตกหลุมรักแล้วล่ะ

283
00:22:44,656 --> 00:22:45,657
ดร.ซูซูกิคะ

284
00:22:47,826 --> 00:22:48,827
ขออภัยที่มารบกวนค่ะ

285
00:22:50,787 --> 00:22:51,747
ดร.มิอุระ!

286
00:22:52,748 --> 00:22:55,626
ขออภัยจริงๆ ที่ไม่ทันคิดว่าคุณจะมาถึงที่นี่ครับ

287
00:22:55,626 --> 00:22:57,044
ไม่ค่ะ ทางนี้ก็ผิดเองด้วยค่ะ

288
00:22:57,044 --> 00:22:58,962
ชาวบ้านเขากลัวกันเกินไป

289
00:22:58,962 --> 00:23:01,089
จนไม่ยอมเอาจดหมาย
หรือข้อความที่คนฝากไว้มาส่ง

290
00:23:02,424 --> 00:23:04,384
ขนาดผู้ช่วยผมยังหนีไปเลย

291
00:23:09,348 --> 00:23:11,850
ขอต้อนรับสู่เกาะไคจูครับ

292
00:23:14,645 --> 00:23:15,646
ขอโทษๆ

293
00:23:16,939 --> 00:23:18,941
เขาบอกว่า "ขอต้อนรับสู่เกาะไคจู"

294
00:23:18,941 --> 00:23:20,192
ส่วนนั้นเข้าใจอยู่

295
00:23:20,901 --> 00:23:22,903
ควรให้ใครไปคุยกับการท่องเที่ยวหน่อยมะ

296
00:23:25,781 --> 00:23:27,616
แต่ระบบติดตามนี้มันมีข้อผิดพลาด

297
00:23:27,616 --> 00:23:28,951
คุณเข้าใจผิดแล้ว

298
00:23:28,951 --> 00:23:31,870
- ไม่นะ แต่ถ้าข้อมูลตรงนี้ถูกต้อง
- มันถูกต้อง

299
00:23:31,870 --> 00:23:35,415
- งั้นก็แปลว่ากฎฟิสิกส์มันผิด
- ผิด

300
00:23:36,875 --> 00:23:38,585
ผมอยากใช้คําว่า "ยังไม่สมบูรณ์" มากกว่า

301
00:23:39,169 --> 00:23:42,381
ฟิสิกส์ทฤษฎีเต็มไปด้วยสิ่งที่ขัดแย้งกัน
หรือไม่น่าจะมีทางเป็นไปได้

302
00:23:42,381 --> 00:23:43,715
เขาถึงได้เรียกว่าเป็น "ทฤษฎี"

303
00:23:43,715 --> 00:23:45,676
- ใช่ แต่ถึงอย่างนั้น...
- แต่ข้อมูลทําให้สรุปได้ว่า

304
00:23:45,676 --> 00:23:49,054
ตัวอะไรก็ตามที่อยู่ตรงนี้
สร้างรังสีแกมม่าในระดับคอสมิกได้

305
00:23:50,055 --> 00:23:52,599
ดังนั้น... ผมเลยสร้างเครื่องขึ้น

306
00:23:53,475 --> 00:23:55,936
เครื่องจําลองรังสีแกมม่า

307
00:23:57,813 --> 00:23:59,064
ยิ่งจําลองรังสีได้มากแค่ไหน

308
00:23:59,064 --> 00:24:02,234
เจ้าตัวที่อยู่ตรงนั้นยิ่งสร้างรังสีมากพอกันตอบมา

309
00:24:03,193 --> 00:24:06,446
ผมเรียก มันก็ตอบรับ

310
00:24:10,075 --> 00:24:12,035
ชายหัวแหลมคนนี้สร้างโทรศัพท์เรียกไททั่น

311
00:24:13,954 --> 00:24:14,955
หรือ...

312
00:24:16,623 --> 00:24:19,168
นายสติเฟื่องสุดเพี้ยนเพิ่งสร้างเหยื่อล่อไททั่น

313
00:24:20,169 --> 00:24:21,295
ที่เธอพูดเข้าท่ากว่านะ

314
00:24:24,840 --> 00:24:27,926
(ทะเลทรายอัลจีเรีย)

315
00:24:43,025 --> 00:24:44,193
มาถูกที่แล้ว

316
00:24:50,199 --> 00:24:51,533
อะไรคะ

317
00:24:51,533 --> 00:24:54,453
ขับรถให้สาวๆ บ้านแรนดามาเยอะตลอดหลายปี

318
00:24:59,291 --> 00:25:01,126
ถ้าไม่มีเธอก็มาไม่ได้ไกลขนาดนี้

319
00:25:03,962 --> 00:25:05,380
ก็เหมือนกันนั่นแหละค่ะ

320
00:25:13,388 --> 00:25:15,015
เราไม่ได้ตกลงกันไว้แบบนี้นะ

321
00:25:16,850 --> 00:25:18,393
เมื่อไหร่ฉันถึงจะได้กลับบ้าน

322
00:25:20,270 --> 00:25:21,813
สถานการณ์เปลี่ยนไปแล้ว

323
00:25:24,233 --> 00:25:25,234
ฉันจะรักษาคําพูด

324
00:25:25,776 --> 00:25:26,902
เออ เมื่อไหร่ล่ะ

325
00:25:27,694 --> 00:25:29,780
ทันทีที่เราออกไปจากทะเลทรายได้

326
00:25:30,989 --> 00:25:31,990
ด้วยกัน

327
00:25:54,054 --> 00:25:55,138
ดีใจที่ได้เจอนะ สก็อตตี้

328
00:26:03,522 --> 00:26:04,690
เกิดอะไรขึ้น

329
00:26:04,690 --> 00:26:07,359
นับจากตรงนี้ไปไม่มีถนนให้ขับแล้ว

330
00:26:07,359 --> 00:26:08,527
ไม่ ฉันพูดถึงเขา

331
00:26:09,361 --> 00:26:10,404
อะไร

332
00:26:10,404 --> 00:26:13,657
ฉันไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับสมุนโมนาร์คติดอาวุธแล้ว

333
00:26:13,657 --> 00:26:15,117
อดีตสมุนโมนาร์ค

334
00:26:16,076 --> 00:26:19,079
ปลาในข้องโมนาร์คไม่ได้เน่าไปทุกตัว เคท

335
00:26:20,163 --> 00:26:22,666
มาดมัวแซลคนนี้ไม่ใช่คนเดียวที่ทนไม่ไหว

336
00:26:22,666 --> 00:26:24,418
กับวิธีบริหารงานของเขาตอนนี้

337
00:26:24,418 --> 00:26:26,170
ผู้พันกําลังจะก่อกบฏ

338
00:26:27,462 --> 00:26:31,425
เราไม่ได้คิดจะมาก่อกบฏ โอเคมั้ย

339
00:26:31,425 --> 00:26:33,260
โกรธที่เขาหาคนมาช่วยเราได้เหรอ

340
00:26:33,260 --> 00:26:34,386
ถ้าเป็นคนพวกนั้นช่วย โกรธสิ

341
00:26:34,386 --> 00:26:35,554
ทําไมไม่ยอมไว้ใจเขา

342
00:26:35,554 --> 00:26:37,306
เพราะทุกครั้งที่ฉันคิดว่าเรามาหาพ่อ

343
00:26:37,306 --> 00:26:39,141
จะต้องมีเรื่องของโมนาร์คเข้ามาแทรก

344
00:26:39,141 --> 00:26:41,852
เสียใจด้วยนะที่ทุกอย่างมันพัวพันกันไปหมด
แต่ก็ใช่

345
00:26:41,852 --> 00:26:45,105
ถนนทุกสายมุ่งสู่ที่เดียว
แต่แผนที่อยู่กับพวกเธอ

346
00:26:45,105 --> 00:26:48,442
ฉันจะชิงมาเมื่อไหร่ก็ได้ แต่ก็ไม่ได้ทําใช่มั้ยล่ะ

347
00:26:51,153 --> 00:26:53,197
แต่ก็ได้ ถ้าเธออยากเลิกตรงนี้

348
00:26:54,573 --> 00:26:58,577
ก็เข้าใจด้วยว่าผลที่ตามมา
จะกลายเป็นความผิดของเธอเหมือนกัน

349
00:26:59,161 --> 00:27:02,789
ผลที่ตามมา ผลอะไรที่ตามมา

350
00:27:02,789 --> 00:27:06,293
ชีวิตนับพันหรืออาจจะนับล้านที่เสียไป

351
00:27:06,293 --> 00:27:09,922
ชีวิตที่ทั้งปู่ย่าและพ่อของเธอพยายามจะช่วยไว้

352
00:27:13,509 --> 00:27:14,510
ไปกันเถอะ

353
00:27:23,268 --> 00:27:24,686
ถ้าอยากเลิก เราเลิกตอนนี้ก็ได้นะ

354
00:27:25,646 --> 00:27:27,648
แต่ฉันน่ะอยากยอมแพ้ตั้งแต่ที่อลาสก้าละ

355
00:27:28,232 --> 00:27:29,983
ดันมีใครไม่รู้พูดมาว่า

356
00:27:29,983 --> 00:27:34,655
"ทําใจกล้าๆ แล้วหยิบหมวกกันแดดมา"
ทางเดียวที่จะหลุดได้คือต้องทะลุไป

357
00:27:45,040 --> 00:27:46,041
ขอบคุณที่ช่วยพูด

358
00:27:53,924 --> 00:27:54,925
ชอว์

359
00:27:56,468 --> 00:27:59,054
ลีแลนด์ ชอว์ ชอว์ได้ยินไหม

360
00:27:59,054 --> 00:28:02,057
บิลลี่ ได้ยินแล้ว เปลี่ยน

361
00:28:02,057 --> 00:28:03,433
ลี! เยี่ยม

362
00:28:04,601 --> 00:28:07,062
ปลาจะกินเบ็ดว่ะ เพื่อน

363
00:28:09,273 --> 00:28:10,649
ของจริงงั้นสิ

364
00:28:10,649 --> 00:28:13,443
ก็จริงพอกับทุกอย่างในเรื่องบ้าๆ นี่แหละ

365
00:28:15,737 --> 00:28:17,906
บิลลี่ เคย์โกะเป็นไงบ้าง

366
00:28:18,907 --> 00:28:20,242
ด็อกเตอร์มิอุระเป็นยังไง

367
00:28:20,242 --> 00:28:22,411
ฉันจะวางเหยื่อตอน 04.00 นาฬิกา

368
00:28:23,120 --> 00:28:24,997
ลองดูว่าจะมีอะไรกินเบ็ดไหม

369
00:28:24,997 --> 00:28:26,582
บิลลี่ ฉันถามว่าเขาเป็น...

370
00:28:33,213 --> 00:28:36,091
นี่เรากําลังตกปลาแบบไหนกันอยู่ บิลลี่

371
00:28:37,259 --> 00:28:38,260
ปลาใหญ่มาก

372
00:28:40,596 --> 00:28:41,597
อยากให้นายมาอยู่ตรงนี้ด้วยมากๆ

373
00:29:01,909 --> 00:29:04,328
ไหนอะไร ไดโนเสาร์เหรอ

374
00:29:04,328 --> 00:29:06,747
งั้นฉันจะเรียกว่าเดฟนะ

375
00:29:08,081 --> 00:29:10,083
(นายพลทัพนักย่างห้าดาว)

376
00:29:22,471 --> 00:29:25,599
จําไม่ได้นะว่านายตอบรับคําเชิญ

377
00:29:25,599 --> 00:29:27,476
มางานปิ้งย่างในครอบครัวฉัน ผู้กอง

378
00:29:30,521 --> 00:29:32,272
- ท่านครับ
- โอ๊ย พักได้ ลี

379
00:29:32,773 --> 00:29:34,608
เราอยู่ในสนามหลังบ้านฉันนะ

380
00:29:36,068 --> 00:29:37,152
เอาฮ็อตด็อกไหม

381
00:29:37,152 --> 00:29:38,529
ไม่รับครับ ขอบคุณครับ

382
00:29:42,950 --> 00:29:45,786
คนของผมกําลังทํางานภาคสนาม
เขาต้องมีผมครับ

383
00:29:45,786 --> 00:29:48,622
ไม่นะ เรื่องนั้นเรามีคนทําแทน
เราเรียกว่ากองทัพบก

384
00:29:48,622 --> 00:29:50,832
ไม่ใช่กองทัพบกครับ แค่ผมคนเดียว

385
00:29:51,625 --> 00:29:55,087
อยากไปนอนกลางดินกินกลางทราย
เป็นคาวบอยหรือไง

386
00:29:56,421 --> 00:29:58,549
ฉันเห็นโอกาสดีๆ ในอนาคตของนายนะ ลี

387
00:29:58,549 --> 00:30:00,843
แต่ถ้าต้องการอนาคต
ก็ต้องทําตัวเป็นผู้ใหญ่ได้แล้ว

388
00:30:00,843 --> 00:30:02,386
เขาเรียกว่าวางแผนอาชีพ

389
00:30:02,386 --> 00:30:06,014
- โมนาร์คคืออาชีพของผมครับ
- งั้นก็เลิกทําเหมือนมันเป็นงาน

390
00:30:07,182 --> 00:30:11,019
ในองค์กรทางทหารทุกแห่ง
จะแบ่งเป็นกลุ่มแม่ทัพและกลุ่มทหาร

391
00:30:11,019 --> 00:30:12,437
ผมเข้าใจครับ

392
00:30:12,437 --> 00:30:13,856
ฉันว่าไม่เข้าใจ

393
00:30:14,523 --> 00:30:15,941
ตรงนี้ นายจะต้องเลือก

394
00:30:15,941 --> 00:30:17,276
ฉันไว้ใจให้นายเป็นคนเลือก

395
00:30:18,986 --> 00:30:22,531
แต่เข้าใจด้วยว่าทางเลือกของนาย
จะส่งผลกับทางที่ฉันจําต้องเลือก

396
00:30:23,532 --> 00:30:26,243
ถ้านายเลือกผิด ฉันก็ต้องทําไปตามนั้น

397
00:30:26,910 --> 00:30:28,287
แต่ถ้านายเลือกถูก

398
00:30:29,329 --> 00:30:32,916
นายจะได้บริหารโมนาร์คตามใจชอบ

399
00:30:58,192 --> 00:31:00,027
- ตรงนี้แหละ
- แน่ใจเหรอ

400
00:31:01,028 --> 00:31:04,907
ก็... แน่ใจว่านี่คือจุดในแผนที่

401
00:31:04,907 --> 00:31:07,910
แต่นั่นแปลว่าอะไรกันแน่
คงมีแต่พ่อของนายที่บอกได้

402
00:31:09,453 --> 00:31:11,413
แต่... ฮื่อ

403
00:31:12,080 --> 00:31:14,958
ฉันว่าข้ามสันเขาตรงนี้ไปก็เจอแล้ว

404
00:31:44,154 --> 00:31:45,155
นั่น

405
00:31:46,073 --> 00:31:47,658
- ตรงไหน
- เห็นไหม ตรงนั้นไง

406
00:31:51,286 --> 00:31:52,454
หรือว่านั่น...

407
00:31:52,454 --> 00:31:54,122
ไม่อยากจะเชื่อเลย

408
00:32:15,769 --> 00:32:16,770
พ่อยังไม่ตาย

409
00:32:18,146 --> 00:32:22,693
พ่อฮะ! ทางนี้ พ่อ พ่อ!

410
00:32:23,735 --> 00:32:26,822
- พ่อคะ!
- อยู่บนนี้

411
00:32:26,822 --> 00:32:28,282
พ่อ!

412
00:32:33,787 --> 00:32:35,038
พ่อ!

413
00:33:22,211 --> 00:33:24,171
ค่ารังสีที่อ่านได้มันเงียบยิ่งกว่าเป่าสากอีก ซูซูกิ

414
00:33:24,171 --> 00:33:26,882
ไหนบอกว่าเปิดเครื่องแล้ว
จะเหมือนสั่นกระดิ่งเรียกกินข้าว

415
00:33:27,716 --> 00:33:28,926
พ่อผมเคยบอกว่า

416
00:33:28,926 --> 00:33:32,346
"เพราะอย่างนี้ถึงได้เรียกว่าตกปลา
ไม่ใช่จับปลา"

417
00:33:34,264 --> 00:33:35,766
พ่อผมก็พูดเหมือนกันเลย

418
00:33:42,481 --> 00:33:44,107
คุณเคยเห็นของจริงหรือยัง

419
00:33:44,691 --> 00:33:45,692
เห็นจะจะกับตา

420
00:33:46,777 --> 00:33:48,445
ไททั่นน่ะ

421
00:33:49,821 --> 00:33:52,199
เคยค่ะ เราเห็นมาแล้ว

422
00:33:56,662 --> 00:33:57,829
น่ากลัวชวนขนลุกมาก

423
00:34:00,624 --> 00:34:01,625
ดีเลย!

424
00:34:03,252 --> 00:34:06,213
ปาฏิหาริย์ก็ควรชวนให้ขนลุกแบบนั้น

425
00:34:06,839 --> 00:34:07,965
คิดว่าอย่างนั้นไหม

426
00:34:10,801 --> 00:34:12,678
ทุกคน มีอะไรมาแล้ว

427
00:34:13,846 --> 00:34:15,556
ไม่ใช่ๆ ไม่ได้มาจากทางน้ํา

428
00:34:26,859 --> 00:34:29,152
ลี! ไม่นึกว่านายจะมาทัน

429
00:34:29,152 --> 00:34:31,780
- ไม่ยอมพลาดหรอก
- ร้องเพลงกล่อมพวกผู้ใหญ่เป็นไง

430
00:34:32,364 --> 00:34:34,324
เดี๋ยว ประชุมวันนี้ไม่ใช่เหรอ

431
00:34:34,324 --> 00:34:36,493
ก็วันนี้

432
00:34:39,621 --> 00:34:43,000
อ้าว ใช่ นี่ดร.ซูซูกิ

433
00:34:43,000 --> 00:34:45,085
แล้วเขาสร้าง...

434
00:34:45,085 --> 00:34:47,087
- เครื่องจําลองรังสีแกมม่า
- ใช่

435
00:34:47,087 --> 00:34:50,007
เยี่ยมเลย เยี่ยม รอฟังรายละเอียดไม่ไหวแล้ว

436
00:34:50,007 --> 00:34:53,010
เป็นเครื่องที่จะจําลองรังสีแกมม่า...

437
00:34:53,010 --> 00:34:55,219
- นี่ ซูค...
- ไม่ใช่แค่...

438
00:34:55,219 --> 00:34:57,347
รู้ไหมว่ามีอะไรแย่กว่าการเป็นล้อที่สาม

439
00:34:58,015 --> 00:34:59,600
เป็นล้อที่สี่ไง ไปเดินเล่นกัน

440
00:35:00,726 --> 00:35:03,395
แต่สี่ล้อมันช่วยให้มั่นคง

441
00:35:04,188 --> 00:35:06,815
รถถึงได้มีสี่ล้อ รถยนต์...

442
00:35:22,247 --> 00:35:25,334
อย่าเพิ่ง เดี๋ยวก่อน
ฉันว่าเขาโบกมือไล่พวกเรา

443
00:35:26,418 --> 00:35:28,128
- ทําไมล่ะ เกิดอะไรขึ้น
- โอ๊ย ไม่นะ

444
00:35:28,128 --> 00:35:30,088
- พ่อทําอะไรอยู่
- ไม่ได้ ไม่ดีแล้ว

445
00:35:37,888 --> 00:35:39,973
เราต้องหนีจากตรงนี้! เร็วเข้า
ต้องไปกันเลย เดี๋ยวนี้!

446
00:35:39,973 --> 00:35:42,226
เร็ว! หนี! ต้องไปให้ไว

447
00:35:42,226 --> 00:35:43,393
เคนทาโร่ เราต้องไปกันแล้ว!

448
00:35:44,269 --> 00:35:45,604
ต้องไปกันเดี๋ยวนี้

449
00:35:58,450 --> 00:36:00,494
อยู่นั่นไง พวกนั้น

450
00:36:07,042 --> 00:36:08,460
โคลัมโบไงจ๊ะเธอ

451
00:36:09,211 --> 00:36:10,671
เอาเครื่องลง

452
00:36:33,402 --> 00:36:34,903
คุณไม่ควรมาตรงนี้

453
00:36:38,574 --> 00:36:41,493
ที่ของผมคืออยู่ข้างคุณ เคย์

454
00:36:43,453 --> 00:36:44,705
- คุณต้องมี...
- อะไร

455
00:36:46,248 --> 00:36:47,332
การคุ้มครองของคุณเหรอ

456
00:36:48,125 --> 00:36:49,126
นั่นหน้าที่ผม

457
00:36:49,126 --> 00:36:51,378
ไม่ใช่ หน้าที่คุณคือคุ้มครองโมนาร์ค

458
00:36:52,004 --> 00:36:55,174
ถ้าไม่มีคุณก็ไม่มีโมนาร์ค

459
00:36:58,844 --> 00:37:00,554
บอกทีว่านั่นไม่ใช่เหตุผลที่คุณมา

460
00:37:01,471 --> 00:37:02,472
มาหาฉัน

461
00:37:22,326 --> 00:37:23,994
คุณรู้นี่ว่าเราทํางี้ไม่ได้

462
00:37:23,994 --> 00:37:25,078
ก็ลองพยายามได้

463
00:37:28,832 --> 00:37:30,876
จะอยู่ได้นานแค่ไหน
ก่อนที่เราคนใดคนหนึ่งจะตัดสินใจ

464
00:37:30,876 --> 00:37:32,169
โดยอิงจากสิ่งที่เราต้องการทํา

465
00:37:32,169 --> 00:37:33,670
แทนที่จะเป็นสิ่งที่โมนาร์คจําเป็นต้องทํา

466
00:37:34,379 --> 00:37:35,881
คุณไม่ไว้ใจผม

467
00:37:42,763 --> 00:37:44,181
ฉันไม่ไว้ใจเราทั้งคู่

468
00:37:50,854 --> 00:37:53,899
ถ้าเราไม่อาจให้ความสําคัญกับประโยชน์ส่วนรวม
ก่อนความปรารถนาในใจ

469
00:37:55,400 --> 00:37:56,735
เราอาจเสียทุกอย่างไปได้

470
00:37:57,986 --> 00:37:59,196
ผมไม่สน

471
00:38:11,166 --> 00:38:14,002
คุณสนสิ

472
00:38:25,138 --> 00:38:26,139
หยุดไปแล้ว

473
00:38:27,182 --> 00:38:28,183
อะไร

474
00:38:29,476 --> 00:38:30,477
อุปกรณ์นั้น

475
00:38:31,478 --> 00:38:32,604
หยุดทํางานแล้ว

476
00:38:37,276 --> 00:38:38,277
เครื่องอยู่ไหนนะ

477
00:38:52,624 --> 00:38:53,709
โอ๊ย แม่เจ้า

478
00:39:23,906 --> 00:39:24,907
เราไม่ได้ฆ่ามัน

479
00:39:26,408 --> 00:39:28,368
คุณพระคุณเจ้าช่วย เราไม่ได้ฆ่ามัน

480
00:39:35,667 --> 00:39:37,002
เดี๋ยว อย่าเอาเครื่องลง

481
00:39:45,677 --> 00:39:47,387
มันอะไรวะนั่น

482
00:40:17,167 --> 00:40:18,418
โอ๊ย พ่อเจ้า

483
00:41:50,344 --> 00:41:53,263
หนีจากตรงนี้เร็ว บินขึ้นอีก! ขึ้นไปอีก!

484
00:41:54,681 --> 00:41:55,849
เตรียมรับแรงกระแทก

485
00:42:30,676 --> 00:42:31,802
เห็นรึเปล่า

486
00:42:33,679 --> 00:42:34,680
มันเห็นฉัน

487
00:42:36,098 --> 00:42:37,099
ใช่ เห็นจริงๆ

488
00:42:45,524 --> 00:42:47,860
- เราไม่บอกให้เขารู้ไม่ได้
- ทําไมล่ะ

489
00:42:47,860 --> 00:42:49,653
คืองี้ ผมรู้ว่าคุณรู้สึกยังไงกับพัคเคตต์...

490
00:42:49,653 --> 00:42:51,905
- พัคเคตต์
- แต่งานนี้พลิกเกมทุกอย่าง

491
00:42:51,905 --> 00:42:53,282
ฉันไม่เห็นด้วย

492
00:42:53,282 --> 00:42:55,951
อาวุธทรงพลังที่สุดซึ่งประเทศนี้สร้างได้

493
00:42:55,951 --> 00:42:59,162
ยังเอาเจ้าตัวพวกนั้นไม่ลง
เราเก็บเรื่องนั้นไว้กับตัวไม่ได้

494
00:42:59,162 --> 00:43:00,831
แล้วถ้าบอกเขาแล้วจะยังไง

495
00:43:00,831 --> 00:43:02,165
เขาก็จะสร้างอาวุธที่หนักกว่าเดิม

496
00:43:02,165 --> 00:43:03,083
- แล้วพยายามใหม่
- เคย์...

497
00:43:03,083 --> 00:43:05,294
ถ้านั่นไม่ได้ผลก็จะสร้างอาวุธใหม่เรื่อยๆ

498
00:43:05,294 --> 00:43:07,087
แล้วถ้าหาก๊อดซิลล่าไม่เจอ

499
00:43:07,087 --> 00:43:09,173
ก็จะหาเรื่องใช้อาวุธกับศัตรูกลุ่มอื่น

500
00:43:13,510 --> 00:43:15,804
ผมไม่ควรจะตามคุณสองคนไป

501
00:43:15,804 --> 00:43:18,557
และผมก็ยิ่งไม่ควรจะกลับมามือเปล่า

502
00:43:18,557 --> 00:43:20,976
ผมต้องได้อะไร... เราต้องได้อะไรมาบ้าง

503
00:43:20,976 --> 00:43:22,936
อะไรก็ได้ที่จะไปรายงานพัคเคตต์ได้

504
00:43:22,936 --> 00:43:24,813
จะได้เลิกโดนเพ่งเล็งอยู่อย่างนี้

505
00:43:31,778 --> 00:43:32,779
ก็ได้

506
00:43:35,782 --> 00:43:36,867
เอาละ

507
00:43:37,576 --> 00:43:39,578
รวบรวมสติกันก่อนเนอะ

508
00:43:40,454 --> 00:43:42,080
ผมจะพยายามเกลี้ยกล่อมพัคเคตต์เอง

509
00:43:46,251 --> 00:43:48,962
ท่านสุภาพบุรุษ ด็อกเตอร์

510
00:43:51,548 --> 00:43:54,593
กําลังอ่านรายงานภาคสนามของพวกคุณเลย

511
00:43:54,593 --> 00:43:57,095
ในนั้นมีเรื่องพิลึกกึกกือเยอะเลยนะ

512
00:43:57,095 --> 00:43:58,805
นั่นใคร... เกิดอะไรขึ้นเนี่ย

513
00:43:59,389 --> 00:44:02,518
ในกองทัพเรือ เราเรียกว่า
"เปลี่ยนสายบังคับบัญชา"

514
00:44:04,144 --> 00:44:07,231
ระหว่างที่ร้อยเอกชอว์
หายตัวไปโดยไม่ได้รับอนุญาต

515
00:44:07,231 --> 00:44:09,942
นายพลพัคเคตต์ส่งมอบอํานาจ
สั่งการและควบคุมปฏิบัติการทั้งหมด

516
00:44:09,942 --> 00:44:12,528
ของโปรเจกต์โมนาร์คให้ผม

517
00:44:13,820 --> 00:44:17,407
ผมขอทั้งรายงานฉบับเต็มและบัญชีค่าใช้จ่าย
ของการทัศนศึกษาครั้งนี้

518
00:44:17,407 --> 00:44:20,202
ส่งบนโต๊ะผมก่อนหมดวัน

519
00:44:24,748 --> 00:44:25,916
คุณทําอะไรลงไป

520
00:44:37,177 --> 00:44:38,303
เจอใครบ้างไหม

521
00:44:39,388 --> 00:44:42,266
ไม่มีใครรอดจากเครื่องที่ตก
แล้วเราก็ไม่เหลือเวลา

522
00:44:43,892 --> 00:44:46,019
เราต้องหาว่าก๊อดซิลล่าจะไปไหนให้ได้

523
00:44:46,019 --> 00:44:49,356
ก่อนที่โมนาร์คจะรู้ ต้องรีบไปเดี๋ยวนี้

524
00:44:49,356 --> 00:44:51,900
- แผนที่นี้จะพาไปหามัน
- แผนที่นั่นเป็นของเรา

525
00:44:51,900 --> 00:44:53,902
ไม่ได้ แผนที่ต้องอยู่กับฉัน

526
00:44:53,902 --> 00:44:55,571
ถ้าเราไล่ตามก๊อดซิลล่า แล้วยังไง

527
00:44:55,571 --> 00:44:58,407
มีคนตายเพิ่มอีกเหรอ เราหยุดมันไม่ได้

528
00:44:58,407 --> 00:44:59,491
หยุดมันเหรอ

529
00:45:01,285 --> 00:45:04,788
ให้ตาย เคท ฉันพยายามช่วยมันต่างหาก

530
00:45:04,788 --> 00:45:06,790
โอ๊ยตาย คุณบ้าจริงด้วย

531
00:45:09,293 --> 00:45:11,253
ฉันหมดใจจะเถียงด้วยแล้วมากกว่า

532
00:45:11,795 --> 00:45:14,464
แต่ถ้ามากับฉัน เดี๋ยวจะได้รู้ทุกอย่าง

533
00:45:14,464 --> 00:45:16,383
- ฉันสัญญา
- ไม่ไป

534
00:45:17,384 --> 00:45:19,970
ที่เดียวที่เราจะไปกันคือไปหาพ่อ

535
00:45:21,305 --> 00:45:22,514
ฉันไม่เอาแล้ว

536
00:45:31,356 --> 00:45:32,482
ผมจะไปกับเขา

537
00:45:36,486 --> 00:45:38,280
งั้นจะทิ้งอาหารและน้ําไว้ให้พอละกัน

538
00:45:38,280 --> 00:45:42,242
ที่จริงไม่ต้องใช้หรอกเพราะ
เดินไปแค่สิบกิโลก็เจอเมืองละ อยู่ทางนั้น

539
00:45:45,537 --> 00:45:47,831
เริ่มเดินตอนนี้จะไปถึงทันกินมื้อค่ํา

540
00:45:49,333 --> 00:45:50,584
ไปกันเลย

541
00:46:15,067 --> 00:46:16,902
คิดว่าพ่อโบกมือไล่พวกเราไปเหรอ

542
00:46:17,611 --> 00:46:18,612
ไม่รู้เหมือนกัน

543
00:46:21,448 --> 00:46:22,449
เขาขับรถไปเลย

544
00:46:25,577 --> 00:46:27,204
เขาอาจแค่หนีก๊อดซิลล่า

545
00:46:28,372 --> 00:46:30,791
หรือพยายามล่อมันไปให้ห่างจากเรา

546
00:46:32,584 --> 00:46:34,711
อย่างน้อยเราก็รู้ว่าเขามาไกลถึงนี่

547
00:46:35,671 --> 00:46:36,672
เราก็มาได้ไกลเหมือนกัน

548
00:46:38,173 --> 00:46:39,508
พ่อยังไม่ตาย

549
00:46:40,050 --> 00:46:41,051
เราก็ต้องหาต่อไป

550
00:46:43,762 --> 00:46:45,681
เดินมาแล้วกี่กิโลนะ

551
00:46:45,681 --> 00:46:46,765
ไม่รู้เลย

552
00:46:49,184 --> 00:46:50,686
แล้วจากตรงนี้จะไปยังไงต่อ

553
00:46:51,353 --> 00:46:52,938
เราไม่มีเงินติดตัว ไม่มีมือถือ

554
00:46:53,438 --> 00:46:54,815
จะหาพ่อโดยไม่มีแผนที่นั่นได้ยังไง

555
00:46:54,815 --> 00:46:57,526
ใครแถวนี้
มีทุกอย่างสํารองของสํารองอีกที

556
00:46:58,277 --> 00:46:59,820
เธอคงไม่ปล่อยให้เราผิดหวังใช่มั้ย เมย์

557
00:47:06,869 --> 00:47:07,870
ล้อเล่นน่า

558
00:47:07,870 --> 00:47:11,164
ไม่ ฉันทําต่อไม่ไหวแล้ว นี่ความผิดฉันเอง

559
00:47:12,249 --> 00:47:15,752
- พูดอะไร
- พูดจริงๆ ฉันหักหลังพวกเธอ

560
00:47:18,672 --> 00:47:21,884
- ไงนะ
- ฟังฉันก่อน โอเคนะ

561
00:47:23,385 --> 00:47:25,846
ไม่กี่ปีก่อน ฉันไปกวนโมโหใครสักคนเข้า

562
00:47:26,471 --> 00:47:29,683
ทําผิดต่อคนกลุ่มหนึ่ง ฉันเลยต้องหนี

563
00:47:29,683 --> 00:47:31,351
ฉันเลยหนีไปญี่ปุ่น

564
00:47:32,019 --> 00:47:35,772
แล้วฉันก็โกหกเรื่องชีวิต เรื่องชื่อ เรื่องตัวตน

565
00:47:35,772 --> 00:47:39,818
ฉันใช้ชีวิตดีๆ เงียบๆ จนกระทั่งโมนาร์ครู้เข้า

566
00:47:39,818 --> 00:47:41,069
ตอนเขารับเราจากอลาสก้า

567
00:47:41,069 --> 00:47:42,279
พวกนั้นยื่นข้อตกลงให้

568
00:47:42,279 --> 00:47:44,364
บอกว่าถ้าฉันคอยบอกว่าเราอยู่ที่ไหน

569
00:47:44,364 --> 00:47:46,533
ฉันจะได้กลับบ้าน ได้ชีวิตเดิมคืน

570
00:47:46,533 --> 00:47:47,951
ฉันจะได้กลับไปอยู่กับครอบครัว

571
00:47:48,702 --> 00:47:53,707
เพราะงั้น ใช่ ฉันหักหลังพวกเธอ
ฉันคือสาเหตุที่เขาหาเราเจอ

572
00:47:55,292 --> 00:47:57,085
"ทางเดียวที่จะหลุดได้คือต้องทะลุไป"

573
00:47:57,085 --> 00:48:00,172
- ฉันมีเงิน
- ฉันไม่ต้องการเงินห่าเหวของเธอ

574
00:48:00,172 --> 00:48:01,924
ฟังก่อน ฉันมีเงินเยอะมาก

575
00:48:01,924 --> 00:48:04,051
ไม่เคยแตะเลยเพราะเดี๋ยวจะมีคนหาตัวเจอ

576
00:48:04,051 --> 00:48:05,677
แต่ฉันไม่สนแล้ว มันไม่สําคัญ

577
00:48:05,677 --> 00:48:07,346
ฉันพาเราไปที่ไหนก็ได้ที่เธออยากไป

578
00:48:07,346 --> 00:48:08,430
ไปลงนรกไป

579
00:48:11,058 --> 00:48:12,309
เคท ฉันขอโทษ

580
00:48:13,894 --> 00:48:15,020
เคท

581
00:49:38,604 --> 00:49:40,606
คําบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์