1
00:00:07,799 --> 00:00:10,302
ก็... วันนี้อากาศดีนะ

2
00:00:11,011 --> 00:00:13,013
- ใช่
- ฮื่อ

3
00:00:15,307 --> 00:00:16,808
ฉันว่ามัน...

4
00:00:17,726 --> 00:00:19,645
น่าจะอากาศดีอย่างนี้ไปถึงปลายสัปดาห์

5
00:00:19,645 --> 00:00:20,729
จริงเลย

6
00:00:21,396 --> 00:00:22,397
งั้น...

7
00:00:23,232 --> 00:00:25,067
เอ้า พวก กินซีเรียล กินเร็ว

8
00:00:31,740 --> 00:00:33,242
น่าจะถึงเวลาแล้วล่ะ เพื่อน

9
00:00:33,242 --> 00:00:36,119
ได้ๆ โอเคๆ

10
00:00:37,120 --> 00:00:40,457
หนุ่มน้อย เราจะไปทํางานกันละ

11
00:00:41,917 --> 00:00:42,918
โอเค

12
00:00:44,127 --> 00:00:47,798
งั้น วันนี้คุณยายจะอยู่กับนายนะ

13
00:00:48,632 --> 00:00:52,386
และ... เอ่อ... ฉันกับลุงลี

14
00:00:52,386 --> 00:00:54,763
เอาไว้เจอกันตอนที่เขากลับมาจากทริปนะ

15
00:00:54,763 --> 00:00:56,473
ลุงลีจะไปไหน

16
00:01:00,686 --> 00:01:03,522
เรื่องนั้นเดี๋ยวให้ลุงลีบอกเอง โอเคมั้ย

17
00:01:03,522 --> 00:01:04,647
มาหอมหน่อย

18
00:01:32,885 --> 00:01:35,762
รู้ใช่มั้ยว่ามันเป็น
งานสํารวจลับสุดยอดของกองทัพอีกละ

19
00:01:38,765 --> 00:01:40,559
อันตรายรึเปล่าฮะ

20
00:01:42,060 --> 00:01:44,396
แต่เราก็ทําเพื่อประโยชน์ของคนทั้งโลก

21
00:01:44,396 --> 00:01:46,315
พยายามช่วยให้ทุกคนปลอดภัย

22
00:01:49,151 --> 00:01:52,487
งานของเรามันก็อันตรายนิดๆ ตลอดอยู่แล้วล่ะ

23
00:01:55,365 --> 00:01:57,075
แต่เรื่องนั้นนายรู้ดีอยู่แล้วนี่

24
00:01:58,702 --> 00:01:59,703
ฮื่อ

25
00:01:59,703 --> 00:02:03,790
ที่พูดได้แน่ๆ คือมีคนฉลาดๆ และระวังมากๆ

26
00:02:03,790 --> 00:02:06,627
ทุกคนพยายามเต็มที่
เพื่อให้งานนี้ปลอดภัยที่สุดเท่าที่ทําได้

27
00:02:07,920 --> 00:02:09,670
จะไปสํารวจที่ไกลรึเปล่า

28
00:02:09,670 --> 00:02:12,633
นั่นอธิบายยากมาก ฮิโระ...

29
00:02:15,511 --> 00:02:16,762
แต่ฉันจะรีบกลับมาให้เร็วที่สุด

30
00:02:16,762 --> 00:02:18,013
อันที่จริง...

31
00:02:21,433 --> 00:02:25,229
มีดพกนําโชคของฉัน

32
00:02:25,854 --> 00:02:28,941
เราเคยคุยกันไว้ว่าจะหาให้นายสักเล่ม
ตอนนายโตกว่านี้

33
00:02:28,941 --> 00:02:31,401
เพราะงั้นไม่ได้จะให้นายนะ

34
00:02:32,444 --> 00:02:33,987
แต่อยากให้นาย...

35
00:02:36,198 --> 00:02:38,992
ช่วยเก็บรักษาไว้ให้ทีได้มั้ย
จนกว่าฉันจะกลับมา

36
00:02:55,717 --> 00:02:59,930
(พื้นที่ทดลองโมนาร์ค)
(แคนซัส ปี 1962)

37
00:03:09,940 --> 00:03:10,941
เป็นไงบ้าง

38
00:03:10,941 --> 00:03:13,652
ก็ไหวแหละ เขาเป็นเด็กแกร่ง

39
00:03:13,652 --> 00:03:15,362
- เริ่มปฏิบัติการเวลาในขวดแก้ว
- ใช่

40
00:03:15,362 --> 00:03:17,573
- บุคลากรกรุณาเตรียมตัว
- ก็เหมือนแม่เลย

41
00:03:17,573 --> 00:03:20,033
- ใช่
- ฮื่อ

42
00:03:21,785 --> 00:03:22,828
นายทําได้ดีแล้ว หอยหลอด

43
00:03:24,121 --> 00:03:28,458
เขาต้องภูมิใจมาก เสียดายที่ไม่ได้อยู่เห็น

44
00:03:29,042 --> 00:03:30,377
ต้องคิดถึงเรื่องพวกนี้น่าดู

45
00:03:31,044 --> 00:03:33,922
- วิ่งไปวิ่งมา ทําเก้างานพร้อมกัน
- ใช่

46
00:03:35,215 --> 00:03:37,801
แถมทําทุกอย่างได้ดีกว่าพวกเราทั้งเก้าคน

47
00:03:39,887 --> 00:03:42,848
ผู้หญิงคนนั้นน่ะนะ
ขนาดไปรับรางวัลโนเบลยังจะไปสาย

48
00:03:42,848 --> 00:03:44,600
ทุกสถานี ตรวจระบบ

49
00:03:45,309 --> 00:03:47,269
งั้นก็ต้องอย่าให้นายไปรับรางวัลสาย

50
00:03:47,269 --> 00:03:48,604
อรุณสวัสดิ์ครับท่าน

51
00:03:51,356 --> 00:03:52,357
ฮื่อ

52
00:04:00,574 --> 00:04:02,618
ที่จริงนายไม่ต้องไป

53
00:04:03,660 --> 00:04:05,829
มีคนที่คุณสมบัติครบถ้วนอีกตั้งเยอะ เราไป...

54
00:04:05,829 --> 00:04:10,000
ไม่ได้ๆ ฉันไม่สั่งให้ใครทํา
งานที่ฉันไม่ยอมทําเองหรอก

55
00:04:11,919 --> 00:04:14,880
หรือเป็นฉันแทนก็ได้

56
00:04:16,964 --> 00:04:19,218
เอ๊ะ ตกลงเปลี่ยนเกียร์สามรถจี๊ปเป็นรึยังนะ

57
00:04:20,344 --> 00:04:21,512
ไปลงนรกเลย

58
00:04:25,098 --> 00:04:26,350
ก็ว่าจะไปอยู่

59
00:04:29,937 --> 00:04:33,023
ทุกสถานี เตรียมตัวตรวจนับถอยหลัง

60
00:04:43,700 --> 00:04:45,536
ท่านประธานาธิบดีพูดถูกนะ ทุกท่าน

61
00:04:46,495 --> 00:04:47,746
การไปอวกาศยากมาก

62
00:04:48,622 --> 00:04:52,292
กว่าจะได้ไปดวงจันทร์ต้องอีกสิบปี
หรือยี่สิบถ้าทําดีๆ

63
00:04:53,168 --> 00:04:56,296
ปฏิบัติการเวลาในขวดแก้วเป็นการควบรวม

64
00:04:56,296 --> 00:04:59,550
งานของโปรเจกต์โมนาร์คทั้งหมดเกือบยี่สิบปี

65
00:05:00,634 --> 00:05:04,555
การออกค้นหาและสํารวจดินแดนใหม่

66
00:05:04,555 --> 00:05:06,598
ระหว่างมนุษย์กับพวกมัน

67
00:05:07,182 --> 00:05:08,517
ระวังหัวด้วยครับ

68
00:05:12,271 --> 00:05:16,066
ที่ซึ่งจะให้คําจํากัดความ
ความเข้าใจที่เรามีต่อดาวดวงนี้ใหม่

69
00:05:16,066 --> 00:05:20,904
และคุ้มครองความสุขสวัสดิ์ของมนุษยชาติ

70
00:05:23,991 --> 00:05:28,161
และถ้าเราไม่รีบไปให้ถึงก่อนนะ ท่านสว.
สหายครุชเชฟจะไปก่อนแน่

71
00:05:28,912 --> 00:05:29,955
นาซโดโรเวีย

72
00:05:38,338 --> 00:05:39,506
สิ่งที่พวกคุณกําลังจะได้เห็น

73
00:05:39,506 --> 00:05:42,885
ไม่ใช่แค่ชัยชนะแห่ง
องค์ความรู้ทางวิทยาศาสตร์ของอเมริกา

74
00:05:42,885 --> 00:05:44,094
หรือศักยภาพทางกลาโหมของเรา

75
00:05:44,845 --> 00:05:47,306
ภารกิจนี้เป็นเรื่องความมั่นคงของโลก

76
00:05:47,306 --> 00:05:49,975
และการกอบกู้มนุษยชาติเอาไว้เลยนะ ทุกท่าน

77
00:05:50,726 --> 00:05:52,144
เชิญนั่งได้

78
00:06:15,501 --> 00:06:19,838
ให้เคนเนดี้เล่นกับอวกาศนอกโลก
กับหินก้อนโตๆ ที่ลอยล่องอยู่บนนั้น

79
00:06:21,006 --> 00:06:25,594
แต่เรากําลังจะไปปักธงที่ใต้โลก

80
00:06:26,512 --> 00:06:29,598
เวลาในขวดแก้วจะไปตามแผน ปิดเครื่อง

81
00:06:31,475 --> 00:06:36,230
สมมติฐานของเรามีอยู่ว่า
พวกไททั่นเคลื่อนที่กันใต้ดิน

82
00:06:36,230 --> 00:06:39,274
แบบที่เหมือนโพรงกระต่ายขนาดยักษ์ใหญ่พิเศษ

83
00:06:39,274 --> 00:06:41,068
เปิดเครื่องจําลองรังสีแกมม่าแล้ว

84
00:06:41,068 --> 00:06:42,152
โปรดออกจากพื้นที่

85
00:06:42,152 --> 00:06:45,322
และดร.ซูซูกิก็เจอทางเข้า
ตรงนี้ที่ใจกลางประเทศอเมริกา

86
00:06:45,822 --> 00:06:50,202
ปัญหาคืออุโมงค์นี้
ไม่เสถียรพอให้เราเข้าไปได้

87
00:06:51,078 --> 00:06:55,832
สิ่งเดียวที่ผ่านเข้าไปได้คือเจ้าไททั่น

88
00:06:55,832 --> 00:06:58,293
ด็อกเตอร์ จับสัญญาณตอบได้แล้ว

89
00:07:00,712 --> 00:07:02,756
ทุกสถานี ล็อกสัญญาณไททั่นได้

90
00:07:02,756 --> 00:07:05,634
ย้ํา เราล็อกสัญญาณไททั่นได้

91
00:07:05,634 --> 00:07:07,886
เหมือนกับที่เกาะปะการังบิกินี

92
00:07:07,886 --> 00:07:10,097
เราล่อเจ้าไททั่นมาโดยหลอกว่าจะให้อาหาร

93
00:07:10,097 --> 00:07:15,269
ไททั่นจะมาฮุบเหยื่อ แต่ให้ตาย ตัวนี้ใหญ่มาก

94
00:07:15,269 --> 00:07:17,479
ถึงระยะประมาณ 1,500 เมตร
เตรียมตัว

95
00:07:17,479 --> 00:07:19,356
แล้วมันจะต้องกลับไปมือเปล่า

96
00:07:19,356 --> 00:07:20,399
ระวัง

97
00:07:20,399 --> 00:07:23,151
สิบ เก้า...

98
00:07:23,151 --> 00:07:24,486
ไททั่นอยู่ระยะ 1,200 เมตร

99
00:07:24,486 --> 00:07:26,363
แต่อุโมงค์ที่เชื่อมโลกนี้กับโลกของมัน

100
00:07:26,363 --> 00:07:28,574
จะเสถียรเมื่อพวกมันเคลื่อนผ่านอุโมงค์

101
00:07:28,574 --> 00:07:29,658
ถึง 914 เมตร

102
00:07:29,658 --> 00:07:31,535
หยุดใช้เครื่องจําลองรังสีแกมม่า

103
00:07:32,035 --> 00:07:34,496
ดังนั้นแทนที่จะเรียกนรกมาแคนซัส
เราจึงปล่อยเหยื่อล่อออกไป

104
00:07:34,496 --> 00:07:36,039
ไปแล้ว มันจะกลับบ้าน

105
00:07:36,039 --> 00:07:40,586
แล้วเราก็แอบตามมันกลับไปด้วย

106
00:07:40,586 --> 00:07:41,837
หนึ่ง

107
00:07:55,142 --> 00:07:56,310
ไปกันแล้ว

108
00:07:58,687 --> 00:08:01,315
เร็ว สัญญาณมาๆ

109
00:08:35,265 --> 00:08:37,934
ข้างบนเป็นบ้าอะไรกัน บิลลี่ ได้ยินไหม

110
00:08:44,816 --> 00:08:46,652
อพยพจากพื้นที่

111
00:08:46,652 --> 00:08:48,695
ย้ําอีกครั้ง อพยพจาก...

112
00:08:48,695 --> 00:08:52,366
ให้ตาย บิลลี่ ได้ยินเรารึเปล่า
บิลลี่ ให้ตายสิ บิลลี่ นาย...

113
00:08:52,366 --> 00:08:54,409
ขอย้ํา อพยพจากพื้นที่ด่วน

114
00:09:13,512 --> 00:09:16,431
ฉุกเฉินๆ บิลลี่ นาย...

115
00:09:16,431 --> 00:09:18,809
ฉุกเฉินๆ เวลาในขวดแก้วใกล้ระเบิด

116
00:09:45,836 --> 00:09:46,837
เกิดอะไรขึ้น

117
00:09:48,964 --> 00:09:50,048
เกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้น

118
00:09:51,383 --> 00:09:52,384
ผมไม่รู้

119
00:11:34,695 --> 00:11:36,780
(สร้างจากตัวละคร "ก๊อดซิลล่า")

120
00:11:59,052 --> 00:12:01,263
ที่นี่ที่ไหน

121
00:12:01,805 --> 00:12:04,892
โตเกียว
เราต้องพาคุณขึ้นฮ.พยาบาลมาจากคาซัคสถาน

122
00:12:04,892 --> 00:12:06,268
เกิดอะไรขึ้น

123
00:12:09,021 --> 00:12:11,440
ทุกอย่างที่โรงปฏิกรณ์ปรมาณู...

124
00:12:14,401 --> 00:12:15,819
มันผิดพลาดไปหมด

125
00:12:16,737 --> 00:12:18,363
- หมายความว่าไง
- ชอว์

126
00:12:18,363 --> 00:12:19,656
เขาระเบิดช่องรอยแยกสําเร็จ

127
00:12:19,656 --> 00:12:22,576
แล้วทุกอย่างก็ถล่มลงไปในนั้น

128
00:12:41,803 --> 00:12:43,388
แล้วชาวบ้านแถวนั้นก็มา

129
00:12:44,223 --> 00:12:46,808
ยังโชคดีที่ผมไม่โดนจับเข้าคุกที่คาซัคสถาน

130
00:12:46,808 --> 00:12:49,353
มีคนเก่งๆ มากมายที่ไม่รอดกลับมา

131
00:12:52,064 --> 00:12:53,065
ชอว์...

132
00:12:54,858 --> 00:12:55,859
เมย์

133
00:12:57,569 --> 00:12:58,570
เคทล่ะ

134
00:13:02,157 --> 00:13:03,158
เสียใจด้วย

135
00:13:07,829 --> 00:13:11,291
โอเค แล้วเราจะเริ่มตามหาจากตรงไหนดี

136
00:13:11,291 --> 00:13:12,376
เคนทาโร่...

137
00:13:14,419 --> 00:13:16,171
พวกเขาไม่รอดแล้ว

138
00:13:18,590 --> 00:13:22,553
- เราก็ต้องทําสิ่งที่ชอว์ทําต่อให้จบ...
- ลี ชอว์ ตายขณะทําสิ่งที่เขารัก

139
00:13:23,720 --> 00:13:26,682
ราดน้ํามันใส่กองไฟที่ตัวเขาเองก็ไม่เข้าใจ

140
00:13:27,224 --> 00:13:31,270
เขายิ่งตอกย้ําวิกฤตระดับโลกขององค์กรเรา

141
00:13:32,104 --> 00:13:34,565
โดยที่เราเพิ่งเริ่มพยายามรับมือกับมัน

142
00:13:34,565 --> 00:13:37,442
แถมยังพาพี่สาวกับเพื่อนคุณไปตายด้วย

143
00:13:38,610 --> 00:13:39,695
ฉันเสียใจจริงๆ นะ เคนทาโร่

144
00:13:40,237 --> 00:13:41,488
ขอบคุณมากที่ช่วย

145
00:13:42,906 --> 00:13:45,158
แต่หมดเวลาที่คุณจะอยู่ในโลกของเราแล้ว

146
00:13:53,458 --> 00:13:55,460
เดี๋ยวสิ ไม่นะ เขาไม่...

147
00:13:55,460 --> 00:13:58,505
เรายัง... นั่นครอบครัวผมนะ

148
00:13:58,505 --> 00:14:02,801
ผมต้องทําอะไรได้บ้าง เราต้องทําอะไรบ้าง

149
00:14:04,011 --> 00:14:05,012
ก็มีจริงๆ

150
00:14:07,389 --> 00:14:08,390
ใช้ชีวิตต่อไป

151
00:14:31,538 --> 00:14:32,748
ผมไม่เป็นอะไรฮะ

152
00:15:10,536 --> 00:15:11,954
เคท

153
00:15:16,583 --> 00:15:17,584
เคท!

154
00:15:22,381 --> 00:15:23,382
เคท!

155
00:15:32,850 --> 00:15:33,892
เคท!

156
00:15:42,734 --> 00:15:44,027
เคท!

157
00:15:49,616 --> 00:15:51,118
เคท!

158
00:16:07,593 --> 00:16:09,178
- เมย์! เอาละๆ ลุกก่อน
- ชอว์...

159
00:16:09,178 --> 00:16:10,304
- เราอยู่นิ่งไม่ได้
- ชอว์

160
00:16:10,304 --> 00:16:12,389
ต้องออกจากตรงนี้ ต้องไปให้ไวด้วย

161
00:16:12,389 --> 00:16:15,684
เธอต้องจับมือฉัน
แล้วเดินตามฉันทุกก้าว เข้าใจนะ

162
00:16:15,684 --> 00:16:17,269
- โอเค
- มาเร็ว มาเลยๆ

163
00:16:17,269 --> 00:16:19,062
ต้องเลี่ยงแสงพวกนี้

164
00:16:19,062 --> 00:16:20,772
ไม่ ทางนี้ๆ มาเร็ว

165
00:16:20,772 --> 00:16:22,524
มาเร็ว วิ่งต่อไป!

166
00:16:27,237 --> 00:16:29,740
- ทางนี้
- ชอว์ ชอว์

167
00:16:29,740 --> 00:16:31,575
มาเลย เร็วเข้า

168
00:16:33,493 --> 00:16:34,661
ทางนี้

169
00:16:43,295 --> 00:16:44,838
อะไรวะเนี่ย

170
00:16:44,838 --> 00:16:46,298
- ไม่เป็นไรแล้ว
- เกิดอะไรขึ้น

171
00:16:46,298 --> 00:16:48,175
พวกเราไม่เป็นไร ตัดผ่านทุ่งตรงนั้นมาแล้ว

172
00:16:49,801 --> 00:16:53,847
พอรอยแยกมันปิดตัว
จะทิ้งกระแสไฟฟ้าอะไรสักอย่างเอาไว้

173
00:16:53,847 --> 00:16:56,391
ส่งผลต่อการมองเห็นของเรา ส่งผลต่อพื้น

174
00:16:56,391 --> 00:16:58,852
แล้วจะตูมเหมือนไฟฟ้าสถิตระดับถึงตาย

175
00:16:58,852 --> 00:17:01,897
- คุณรู้เรื่องแบบนั้นได้ไง
- เพราะฉันเคยลงมาตรงนี้แล้ว เมย์

176
00:17:01,897 --> 00:17:04,858
มาทําภารกิจลาดตระเวน
ตาฉันก็เป็นแบบเดียวกัน

177
00:17:06,652 --> 00:17:07,903
ภารกิจลาดตระเวนเหรอ

178
00:17:09,655 --> 00:17:10,656
เราอยู่ที่ไหนกันแน่

179
00:17:12,449 --> 00:17:13,951
เราอยู่ในนั้น เมย์

180
00:17:15,743 --> 00:17:21,124
อยู่ในโลกของพวกมัน โลกไททั่น
นี่เป็นแค่อีกส่วนหนึ่งในแดนของมัน

181
00:17:22,542 --> 00:17:23,919
ฉันมาถึงตรงนี้ได้ยังไง

182
00:17:23,919 --> 00:17:27,047
ฉันสั่งให้คนออกจากพื้นที่แล้วก็กดระเบิด

183
00:17:27,047 --> 00:17:29,049
คิดว่าเคทคงวิ่งกลับเข้าไป

184
00:17:29,049 --> 00:17:31,134
โอ๊ยตาย เคทตามฉันกลับมา

185
00:17:31,134 --> 00:17:33,053
- อย่าเพิ่งๆ ฟังฉันก่อน
- ให้ตาย ไม่นะ

186
00:17:33,053 --> 00:17:34,805
- อย่าๆ เขาก็ตกมา
- ไม่ ฉันต้องหาเคท

187
00:17:34,805 --> 00:17:37,891
ฉันจับไว้ได้ เราตกลงมาด้วยกัน

188
00:17:37,891 --> 00:17:41,562
เมย์ เคทอยู่ที่ไหนสักแห่งในโลกนี้ ฉันแน่ใจ

189
00:17:41,562 --> 00:17:42,980
เคทยังมีชีวิตอยู่ไหม

190
00:17:44,231 --> 00:17:46,692
- ได้เห็นรึเปล่าตอนที่...
- เราจะหาตัวเขาให้เจอ เมย์

191
00:17:49,778 --> 00:17:52,114
แต่เธอจะต้องทําตามที่ฉันบอกทุกอย่าง

192
00:17:53,407 --> 00:17:55,659
ฉันจะได้ช่วยให้เธอปลอดภัย เข้าใจนะ

193
00:17:58,871 --> 00:18:00,956
- ฮื่อ ฉันแค่อยากหาเคทให้เจอ
- เราเจอแน่

194
00:18:02,708 --> 00:18:03,709
เจอแน่ มาเลย

195
00:18:17,848 --> 00:18:18,849
เคท!

196
00:18:20,267 --> 00:18:21,268
เคท!

197
00:18:22,227 --> 00:18:23,228
เคท!

198
00:18:24,438 --> 00:18:25,772
เคท!

199
00:18:59,014 --> 00:19:01,517
ดร.แรนดาคะ ท่านนายพลพัคเคตต์มา

200
00:19:03,101 --> 00:19:06,230
"ผลจากการสูญเสียชีวิตของบุคลากรมหาศาล

201
00:19:06,230 --> 00:19:08,857
ในขณะปฏิบัติภารกิจเวลาในขวดแก้ว

202
00:19:08,857 --> 00:19:14,446
และเมื่อโปรเจกต์โมนาร์คไม่สามารถ
ประเมินหาสาเหตุของหายนะครั้งนั้นได้

203
00:19:14,446 --> 00:19:16,406
กระทรวงกลาโหมจึงขอสั่งการ

204
00:19:16,406 --> 00:19:20,577
ต่อจากนี้จะไม่มีการจัดสรรงบประมาณ
ให้โปรเจกต์โมนาร์คอีกต่อไป"

205
00:19:24,373 --> 00:19:26,333
เขียนยาวกว่านี้ แต่คุณคงเข้าใจประเด็น

206
00:19:29,336 --> 00:19:30,337
มันจบแล้ว บิล

207
00:19:32,172 --> 00:19:33,173
เสียใจด้วย

208
00:19:36,134 --> 00:19:40,305
จะให้เราประเมินต้นเหตุของหายนะได้ยังไง

209
00:19:40,305 --> 00:19:43,600
- ถ้าเขาสั่งปิดไปแล้ว
- กลาโหมอย่างเราจะไม่ชอบทฤษฎี

210
00:19:43,600 --> 00:19:45,519
หากการพิสูจน์ทฤษฎีนั้นทําให้คนตาย

211
00:19:45,519 --> 00:19:48,772
พวกนั้นคิดว่านาซาไปอวกาศได้
โดยไม่เสียชีวิตใครเลยงั้นเหรอ

212
00:19:48,772 --> 00:19:50,482
อย่างน้อยเขาก็เข้าใจอวกาศ

213
00:19:51,525 --> 00:19:57,739
แต่เครือข่ายรอยแยกที่เชื่อมกับ
แดนลับของอสุรกาย นั่นฟังดู...

214
00:19:57,739 --> 00:19:59,908
- เสียสติ
- คํานั้นเลย

215
00:19:59,908 --> 00:20:03,203
และเมื่อไม่มีภัยคุกคามเฉพาะหน้า
อย่างสหายที่เคยเจอ ณ เกาะปะการังบิกินี

216
00:20:03,203 --> 00:20:06,498
อ๋อ เราเรียกขึ้นมาได้เฉยๆ เลยสิเนอะ

217
00:20:06,498 --> 00:20:08,709
ทําให้เห็นเลยว่าหายนะแท้ๆ หน้าตาเป็นยังไง

218
00:20:08,709 --> 00:20:09,877
แล้วยังไงต่อ

219
00:20:11,461 --> 00:20:15,883
หวังว่ามันจะตัวเล็กกว่าก๊อดซิลล่า
แล้วพูดจาเข้าใจกันงั้นเหรอ

220
00:20:19,136 --> 00:20:23,891
- ผมหยุดก่อนเลยก็ได้
- ผมต่างหากที่หยุดมันก่อนได้

221
00:20:23,891 --> 00:20:28,937
"ชายแก่ประกาศสงคราม
แต่ทหารหนุ่มต้องไปสู้จนตัวตาย"

222
00:20:30,147 --> 00:20:33,442
บอกได้เลย ทําใจยากกว่ามาก
เมื่อเรารู้จักทหารหนุ่มคนนั้นเป็นการส่วนตัว

223
00:20:34,985 --> 00:20:37,029
เขาก็เป็นเพื่อนผมเหมือนกัน

224
00:20:39,656 --> 00:20:40,908
ผมเลิกไปเฉยๆ ไม่ได้ พัค

225
00:20:44,328 --> 00:20:45,329
ไม่ยอม

226
00:20:49,333 --> 00:20:51,168
ลูกชายคุณเสียแม่ไปแล้วคนหนึ่ง

227
00:20:53,420 --> 00:20:54,421
แล้วก็เสียลุง

228
00:20:56,965 --> 00:20:59,843
อย่าให้ลูกต้องเสียพ่อไปอีกคน

229
00:21:12,689 --> 00:21:14,733
- เราไม่มีทางหาเขาเจอ
- ไม่เอาน่ะ เมย์

230
00:21:14,733 --> 00:21:16,944
- เคท!
- เราไม่มีเวลามากนัก

231
00:21:16,944 --> 00:21:20,322
ยิ่งอยู่ในนี้นานแค่ไหนก็คือยิ่งอยู่นานขึ้น

232
00:21:20,322 --> 00:21:21,406
หมายความว่าไง

233
00:21:21,406 --> 00:21:26,453
ฉันก็ไม่เก่งวิทยาศาสตร์
มันเลยอธิบายลําบากนิดนึง

234
00:21:26,954 --> 00:21:29,414
- แต่ฉันมีเวลา
- ที่จริงไม่มี

235
00:21:31,834 --> 00:21:33,794
- พูดอะไรของคุณ
- บอกแล้วไง

236
00:21:33,794 --> 00:21:37,464
ฉันเคยมาที่นี่แล้วและกลับไปได้

237
00:22:06,910 --> 00:22:08,287
รู้ไหมว่าคุณชื่ออะไร

238
00:22:08,287 --> 00:22:14,918
ลีแลนด์ ลาฟาเยตต์ ชอว์ที่สาม

239
00:22:17,504 --> 00:22:20,257
- ตําแหน่งและเลขยืนยันตัวตนคืออะไร
- รู้ไหมว่าคุณอยู่ที่ไหน

240
00:22:20,257 --> 00:22:22,509
- เกิดอะไรขึ้น โปรเจกต์โมนาร์คคืออะไร
- คุณมาถึงตรงนี้ได้ยังไง

241
00:22:22,509 --> 00:22:24,970
- ปฏิบัติการเวลาในขวดแก้วคืออะไร
- รู้ไหมว่าตัวเองอยู่ที่ไหน

242
00:22:24,970 --> 00:22:28,307
- คุณล่าอสุรกายอะไรนะ
- เรียกบิล แรนดามาที

243
00:22:40,152 --> 00:22:42,154
เขามาอยู่ที่นี่สัปดาห์หนึ่งแล้ว

244
00:22:42,154 --> 00:22:43,947
คุณชอว์ยังไม่ยอมกินอะไรเลย

245
00:22:44,698 --> 00:22:46,450
อีกเดี๋ยวจะเป็นปัญหาแล้วนะคะ

246
00:22:59,671 --> 00:23:02,257
ร่างกายจะซูบผอมหมดนะคะถ้าไม่กิน

247
00:23:03,467 --> 00:23:07,387
ผมอยากให้บิล แรนดา
เป็นคนเอาแซนด์วิชมาให้กิน

248
00:23:14,895 --> 00:23:15,896
ขอบคุณ

249
00:23:17,022 --> 00:23:18,565
แต่คงเรียกว่าอดอาหารประท้วงไม่ได้

250
00:23:18,565 --> 00:23:20,609
ถ้าผมยกเว้นให้ขนมแบบนี้สินะ

251
00:23:23,570 --> 00:23:24,988
คุณใจดีมาก

252
00:23:31,453 --> 00:23:32,287
ผมขอโทษนะ

253
00:23:32,621 --> 00:23:33,455
ขอโทษทําไมคะ

254
00:23:36,834 --> 00:23:42,881
บิล แรนดา! เรียกบิล แรนดามา!

255
00:23:43,257 --> 00:23:45,843
- เกิดอะไรขึ้น
- เรียกบิล แรนดามา! เรียก...

256
00:23:50,138 --> 00:23:51,306
แรนดา

257
00:23:52,057 --> 00:23:53,976
วิลเลียม เจ. แรนดา!

258
00:23:53,976 --> 00:23:55,394
เรียกบิล แรนดามา!

259
00:23:55,394 --> 00:23:57,437
- ตอบมาสิ ให้ตาย
- เรียกยามเลย!

260
00:23:57,437 --> 00:23:58,939
- ใครก็ได้ตอบมาหน่อย
- ยาม!

261
00:23:58,939 --> 00:24:01,483
มีใครเข้าใจภาษาอังกฤษไหม

262
00:24:01,483 --> 00:24:03,735
- ชอว์!
- ไปตามบิล แรนดามา!

263
00:24:03,735 --> 00:24:06,613
- ปล่อยเธอสิ
- ไปเรียกบิล แรนดามาให้ผม

264
00:24:07,823 --> 00:24:09,950
เรียกไม่ได้ เขาตายไปแล้ว

265
00:24:11,743 --> 00:24:13,620
เราอยู่ในสถานพยาบาลของโมนาร์ค

266
00:24:13,620 --> 00:24:18,292
คุณหายตัวไปในปฏิบัติการเวลาในขวดแก้ว
เมื่อปี 1962...

267
00:24:20,294 --> 00:24:21,795
นั่นคือยี่สิบปีก่อน

268
00:24:26,508 --> 00:24:27,551
ลุงลี

269
00:24:51,825 --> 00:24:52,951
ขอต้อนรับกลับบ้านครับ

270
00:24:55,495 --> 00:24:56,496
ไม่นะ

271
00:24:57,873 --> 00:25:00,250
ไม่จริง

272
00:25:00,876 --> 00:25:02,878
ไม่

273
00:25:02,878 --> 00:25:07,549
(ปี 1982)

274
00:25:22,731 --> 00:25:23,857
คุณมัตสึโมโตะครับ...

275
00:25:24,900 --> 00:25:25,901
ดร.แรนดา

276
00:25:28,195 --> 00:25:30,614
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นวันนี้ ผมต้องขออภัยจริงๆ

277
00:25:33,242 --> 00:25:35,953
มันดูร้ายแรงกว่าที่เป็นจริงค่ะ

278
00:25:37,371 --> 00:25:39,623
จะว่าไป ชอว์ก็เป็นความรับผิดชอบของผม

279
00:25:40,123 --> 00:25:43,877
การที่คุณโดนกระทําแบบนั้น
ผมแก้ตัวอะไรไม่ได้เลย

280
00:25:47,464 --> 00:25:48,715
คุณชอว์

281
00:25:49,800 --> 00:25:50,926
กลัวมาก

282
00:25:52,052 --> 00:25:53,136
โดดเดี่ยวด้วย

283
00:25:53,762 --> 00:25:55,180
และกําลังเจ็บปวดมาก

284
00:25:57,224 --> 00:26:01,103
คนเหงาตื่นกลัวที่กําลังเจ็บปวด

285
00:26:02,437 --> 00:26:05,107
ก็ทําเรื่องเลวร้ายได้นะคะ

286
00:26:12,239 --> 00:26:13,490
ขอบคุณมากค่ะ

287
00:26:15,868 --> 00:26:17,327
จะเข้าไปคุยกับคนไข้ไหมคะ

288
00:26:18,203 --> 00:26:20,664
เขาเป็นความรับผิดชอบของผม
คิดว่าคงเลี่ยงไม่ได้

289
00:26:21,999 --> 00:26:24,710
แต่ดร.ไม่อยากคุยสินะคะ

290
00:26:26,378 --> 00:26:27,212
ทําไมคะ

291
00:26:27,796 --> 00:26:29,548
สมัยผมยังเด็ก

292
00:26:29,756 --> 00:26:32,259
เขากับคุณพ่อและคุณแม่สัญญากับผมว่า

293
00:26:32,593 --> 00:26:34,428
พวกท่านจะกลับมา

294
00:26:34,803 --> 00:26:37,306
ผมรอแล้วรอเล่า แต่พวกท่านก็ไม่กลับมา

295
00:26:37,723 --> 00:26:40,934
ผมทําใจ ไว้อาลัย แล้วใช้ชีวิตต่อ

296
00:26:44,354 --> 00:26:45,689
ดร.แรนดา...

297
00:26:47,149 --> 00:26:50,861
แบบนี้คุณชอว์ก็รักษาสัญญาแล้วสิคะ

298
00:27:05,751 --> 00:27:07,169
เดินช้าๆ นะจ๊ะ

299
00:27:08,420 --> 00:27:09,671
ระวังด้วย

300
00:27:09,671 --> 00:27:10,964
ผมไม่เป็นไร

301
00:27:13,592 --> 00:27:14,885
ดีมากๆ

302
00:27:16,053 --> 00:27:17,262
นั่งก่อน

303
00:27:20,724 --> 00:27:22,059
ผมไม่เป็นไร

304
00:27:22,059 --> 00:27:24,811
แม่จะย้ายโต๊ะให้ เดี๋ยวนะ

305
00:27:25,771 --> 00:27:27,189
- ยกขาก่อน...
- แม่!

306
00:27:34,530 --> 00:27:36,949
เดี๋ยวถ้าเคลื่อนไหวสะดวกกว่านี้

307
00:27:36,949 --> 00:27:38,408
ค่อยโทรไปบอกที่ทํางาน...

308
00:27:38,408 --> 00:27:40,911
ผมไม่อยากกลับไปทํางานบริษัทแล้ว

309
00:27:42,079 --> 00:27:43,080
เคนทาโร่...

310
00:27:43,664 --> 00:27:44,748
อย่าได้มั้ย

311
00:27:47,042 --> 00:27:48,502
ถ้าไม่ชอบงานนั้น

312
00:27:48,502 --> 00:27:49,503
ก็หางานใหม่ก็ได้นะจ๊ะ...

313
00:27:49,503 --> 00:27:51,421
ผมไม่อยากคุยเรื่องงาน

314
00:27:51,421 --> 00:27:52,881
งั้นอยากทําอะไรล่ะ

315
00:27:58,554 --> 00:28:00,472
ผมควรไปอยู่กับเคท

316
00:28:01,849 --> 00:28:03,809
ทําไมถึงพูดอะไรแบบนั้น

317
00:28:04,184 --> 00:28:05,644
ผมอยากห้ามพวกเขา

318
00:28:06,436 --> 00:28:07,855
ผมควรจะช่วยพวกเขาไว้ได้

319
00:28:10,399 --> 00:28:12,150
ผมควรไปอยู่กับพวกเขา

320
00:28:12,901 --> 00:28:14,528
ผมควรทําให้สุดความสามารถ

321
00:28:15,487 --> 00:28:18,824
พวกนั้นคิดจะให้ผมกลับไปใช้ชีวิตเหมือนเดิมได้ไง

322
00:28:20,909 --> 00:28:24,830
ไม่มีใครคิดแบบนั้นหรอกจ้ะ เคนทาโร่

323
00:28:28,375 --> 00:28:31,044
สูญเสียไปมากขนาดนั้น...

324
00:28:31,545 --> 00:28:35,799
ทั้งโศกเศร้า เจ็บปวด สิ้นหวัง...

325
00:28:36,842 --> 00:28:40,304
ไม่มีทางกลับไปเหมือนเดิมได้อยู่แล้ว

326
00:28:43,473 --> 00:28:45,100
แม่ขอโทษนะจ๊ะ

327
00:28:45,767 --> 00:28:47,644
มันไม่ใช่ความผิดแม่

328
00:28:51,148 --> 00:28:52,524
แม่หมายถึง...

329
00:28:53,442 --> 00:28:56,195
ขอโทษที่ปล่อยให้ลูกต้องรู้สึกอะไรแบบนี้

330
00:28:57,154 --> 00:28:58,822
แต่เคนทาโร่...

331
00:29:01,450 --> 00:29:04,912
ลูกต้องเปิดใจรับความรู้สึกเหล่านั้น

332
00:29:08,457 --> 00:29:10,292
ผมไม่รู้จะทําอะไรต่อ

333
00:29:14,338 --> 00:29:15,756
รู้อยู่แล้วไม่ใช่เหรอ

334
00:29:17,758 --> 00:29:18,842
แต่ผู้หญิงคนนั้นบอกว่า...

335
00:29:18,842 --> 00:29:21,637
ลูกทําอะไรตามคําที่คนบอกเมื่อไหร่กัน

336
00:29:27,226 --> 00:29:28,185
จริงด้วยฮะ

337
00:30:06,682 --> 00:30:09,768
มันคือสัญญาณ!

338
00:30:09,768 --> 00:30:11,103
อะไรคือสัญญาณ

339
00:30:11,103 --> 00:30:14,189
ค่ารังสีแกมม่าที่พุ่งสูง ตอนแรก... โอเค

340
00:30:14,898 --> 00:30:16,817
ทุกครั้งที่ชอว์ระเบิดรอยแยกอีกจุด

341
00:30:16,817 --> 00:30:18,986
เราจะเจอรังสีแกมม่าเพิ่มทั้งโลกใช่มั้ย

342
00:30:18,986 --> 00:30:21,530
สัญญาณเยอะ โหวกเหวกหนวกหูวุ่นวาย
แล้วก็แรงขึ้นเรื่อยๆ...

343
00:30:21,530 --> 00:30:24,658
บาร์นส์ ตอนนี้ดูเหมือนทั้ง 12 รอยแยก
พร้อมจะระเบิดออกมา

344
00:30:24,658 --> 00:30:28,203
ใช่ ถูก แต่รอยแรกไม่เป็น

345
00:30:28,203 --> 00:30:30,163
สัญญาณจากตรงนั้นออกมาคงที่มาก

346
00:30:30,163 --> 00:30:34,585
ฉันเลยเอาค่ามาเทียบให้เห็นทั้งหมด ดูสิ

347
00:30:35,377 --> 00:30:37,212
ถ้าซูมออกไกลๆ จะเห็นแพทเทิร์นสัญญาณ

348
00:30:38,839 --> 00:30:40,966
ตรงไหน มาจากตรงไหน

349
00:30:41,925 --> 00:30:43,218
นั่นเป็นข้อความ

350
00:30:43,218 --> 00:30:45,137
มีคนส่งข้อความออกมา

351
00:31:12,164 --> 00:31:13,373
เขาโอเครึเปล่า

352
00:31:15,042 --> 00:31:16,335
เดี๋ยวจะโอเค

353
00:31:17,085 --> 00:31:18,128
ดีแล้ว

354
00:31:18,837 --> 00:31:20,506
พวกนั้นส่งนายให้เข้ามาคุยกับฉันสินะ

355
00:31:21,173 --> 00:31:22,799
คิดว่าฉันจะเปิดปากคุยกับนาย

356
00:31:22,799 --> 00:31:25,469
ใช่ แต่ก็ไม่จําเป็นต้องทําก็ได้

357
00:31:25,469 --> 00:31:29,097
ทําไมโมนาร์คถึงทําเหมือนฉันเป็นนักโทษ

358
00:31:29,097 --> 00:31:32,434
ไม่มีใครแน่ใจว่าคุณปลอดภัย

359
00:31:33,435 --> 00:31:34,520
ปลอดภัย

360
00:31:34,520 --> 00:31:36,939
ไม่มีโรคติดต่อหรือกัมมันตภาพรังสี

361
00:31:36,939 --> 00:31:38,273
หรือเป็นสายของรัสเซีย

362
00:31:43,862 --> 00:31:46,406
- แต่นายไม่ได้เชื่ออย่างนั้น
- ใช่น่ะสิ

363
00:31:47,699 --> 00:31:48,700
คุณคือลุงลีของผม

364
00:31:50,494 --> 00:31:53,163
เขาแค่อยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับคุณ
และเกิดได้อย่างไร

365
00:31:53,747 --> 00:31:58,085
ทั้งการรอดชีวิตและอายุของคุณ
มันท้าตรรกะทุกอย่าง

366
00:31:58,085 --> 00:31:59,586
หากเกินตรรกะใด...

367
00:32:01,505 --> 00:32:02,673
นั่นคือความจริง

368
00:32:03,715 --> 00:32:05,676
เรื่องบางเรื่องก็ไม่เคยเปลี่ยนเลยนะ

369
00:32:06,385 --> 00:32:08,136
แม้แต่ที่โมนาร์คก็ไม่เปลี่ยน

370
00:32:11,181 --> 00:32:14,059
ถ้าฉันบอกความจริง นายก็คิดว่าฉันบ้าเท่านั้น

371
00:32:14,059 --> 00:32:17,312
แต่ถ้าเก็บไว้ในใจ
ทุกอย่างที่ทําไปก็ไร้ประโยชน์

372
00:32:38,292 --> 00:32:41,003
เราเจอกับภาวะควบคุมทิศทางไม่ได้
จนร่วงตกไปในพื้นที่

373
00:32:57,936 --> 00:33:02,274
เบนตายตั้งแต่ไปถึง

374
00:33:04,776 --> 00:33:06,653
เราก็เริ่มวางแผนปฏิบัติการนอกเครื่อง

375
00:33:09,031 --> 00:33:10,949
ขณะที่พยายามติดต่อฝ่ายบัญชาการภารกิจ

376
00:33:10,949 --> 00:33:13,410
เราก็เริ่มสํารวจจุดลงจอดไปด้วย

377
00:33:17,706 --> 00:33:18,707
จากนั้น...

378
00:33:22,085 --> 00:33:23,962
ก็เกิดเรื่องขึ้น

379
00:33:28,175 --> 00:33:31,637
เราเจอกับ
สัตว์โลกมหึมาที่ไม่สามารถระบุสายพันธุ์ได้

380
00:33:31,637 --> 00:33:33,764
ฉันขอให้ปฏิบัติการอพยพกู้ภัยทันที

381
00:33:38,477 --> 00:33:40,604
แต่ปรากฏการณ์ธรรมชาติในที่นั้นทําให้การหนี...

382
00:33:43,148 --> 00:33:44,024
ทําได้ยากมาก

383
00:33:51,031 --> 00:33:55,619
แล้ว... รู้สึกตัวอีกที...

384
00:34:07,756 --> 00:34:08,757
ก็มาอยู่ตรงนี้แล้ว

385
00:34:09,257 --> 00:34:13,387
เขาเจอคุณอยู่ในป่านอกฮิกาชิอิซุโม

386
00:34:13,387 --> 00:34:15,347
ในนั้นมีศาลเจ้า

387
00:34:15,347 --> 00:34:18,976
ที่ว่าเป็นพรมแดน
ระหว่างโลกคนเป็นและโลกคนตาย

388
00:34:18,976 --> 00:34:20,936
เราเจอรอยแยกในนั้น

389
00:34:20,936 --> 00:34:22,228
"ศาสตร์แห่งตํานาน"

390
00:34:26,567 --> 00:34:27,734
พ่อนายต้องถูกใจมาก

391
00:34:29,235 --> 00:34:30,612
เขาพูดถูก ฮิระ

392
00:34:31,405 --> 00:34:32,864
บิล แรนดาคิดถูก

393
00:34:34,283 --> 00:34:36,243
พ่อผมคิดเรื่องอะไรถูกกันแน่

394
00:34:36,243 --> 00:34:37,452
ทุกเรื่อง

395
00:34:37,452 --> 00:34:39,830
โลกของพวกมันและโลกของเรา

396
00:34:39,830 --> 00:34:40,956
สมดุลระหว่างกัน

397
00:34:40,956 --> 00:34:43,500
ผมว่าคุณสับสนแล้วนะ

398
00:34:45,168 --> 00:34:46,460
คุณพ่อผมเสียสติ

399
00:34:47,295 --> 00:34:50,174
หลังจากเสียคุณแม่
แล้วยังมาเสียลุงไปอีก...

400
00:34:53,677 --> 00:34:54,678
เขาก็เสียตัวเองไปด้วย

401
00:34:55,846 --> 00:35:01,226
โมนาร์คจะย้ายคุณไปอยู่ที่พักใหม่
เพื่อดูอาการและศึกษาผลกระทบ

402
00:35:01,977 --> 00:35:02,978
ศึกษาผลกระทบ

403
00:35:02,978 --> 00:35:05,647
ภายนอกจะเหมือนอยู่บ้านพักคนชรา

404
00:35:06,481 --> 00:35:08,066
ผมว่าลุงจะอยู่ได้อย่างสบาย

405
00:35:08,066 --> 00:35:11,570
อย่า เดี๋ยวสิๆ นี่ไม่...
เดี๋ยว ฮิโระ หยุดก่อน อย่า

406
00:35:12,237 --> 00:35:13,947
เราทําต่อด้วยกันได้นะ

407
00:35:14,615 --> 00:35:15,616
เราหาคําตอบได้

408
00:35:16,700 --> 00:35:17,951
เราสองคน

409
00:35:18,660 --> 00:35:21,872
- เราทําได้
- "เรา" จะไม่ทําอะไรทั้งนั้น

410
00:35:23,373 --> 00:35:25,375
ตั้ง 300,000 ปี...

411
00:35:25,375 --> 00:35:28,545
ตั้งแต่มนุษย์เพิ่งตั้งไข่อารยธรรมจนไปดวงจันทร์...

412
00:35:28,545 --> 00:35:32,508
พวกเราอยู่กับไททั่นได้ จนคุณสามคนโผล่มา

413
00:35:34,510 --> 00:35:37,262
ปีศาจบางตัวก็อย่าไปวุ่นวายกับมันดีกว่า
ผมเสียใจด้วย

414
00:35:41,892 --> 00:35:43,268
แต่นี่เป็นมรดกตกทอดของนาย

415
00:35:45,062 --> 00:35:47,523
นี่คือกิจการของครอบครัว

416
00:35:49,650 --> 00:35:55,072
ครอบครัวนั้นถูกฝังในโลงเปล่าสามโลงนานแล้ว

417
00:35:55,072 --> 00:35:57,741
ความบ้าคลั่งที่กินช่วงชีวิตวัยเด็กของผม...

418
00:35:59,576 --> 00:36:01,995
นั่นไม่ใช่ความบ้าคลั่ง

419
00:36:03,705 --> 00:36:05,457
แสดงว่าพวกคุณเลือกแล้ว

420
00:36:06,416 --> 00:36:08,418
นั่นอาจทําให้แย่กว่าเดิมเสียอีก

421
00:36:24,351 --> 00:36:27,646
เจ้าลิงวอกท้องตัวนั้น
มีอีกเหตุผลหนึ่งที่จะไปบ่อน้ําพุร้อน

422
00:36:27,646 --> 00:36:28,772
อยากลดอาการปวด

423
00:36:29,356 --> 00:36:31,608
การแช่น้ําพุร้อนธรรมชาตินานๆ

424
00:36:31,608 --> 00:36:34,027
เป็นสิ่งที่ว่าที่คุณแม่ต้องการที่สุด

425
00:36:34,027 --> 00:36:36,613
หลังจากใช้ชีวิตในเทือกเขาแอลป์ญี่ปุ่นมาทั้งวัน

426
00:36:39,783 --> 00:36:42,286
มันจะตั้งครรภ์ประมาณห้าเดือนครึ่ง

427
00:36:42,286 --> 00:36:44,830
โดยช่วงเวลาส่วนใหญ่อยู่ในหน้าหนาว

428
00:36:45,956 --> 00:36:48,834
การผจญภัยของเต่าทองเริ่มแล้ว

429
00:36:48,834 --> 00:36:55,716
เมื่อมันต้องตามหาแหล่งเกสรดอกไม้
น้ําหวานหรือกุหลาบของโปรด

430
00:36:56,675 --> 00:36:58,302
ด้วยลายที่โดดเด่น...

431
00:36:58,302 --> 00:37:01,013
ขอขัดจังหวะรายการปกติด้วยข่าวด่วน

432
00:37:05,893 --> 00:37:07,269
(โฮโนลูลูพังยับ ประกาศภาวะฉุกเฉิน...)

433
00:37:07,269 --> 00:37:09,813
(โรงพยาบาลชายฝั่งตะวันตก
เตรียมรับมือกับการโจมตี)

434
00:37:21,241 --> 00:37:22,492
{\an8}(เกรงจะเสียชีวิตแล้วในโฮโนลูลู)

435
00:37:22,492 --> 00:37:24,203
{\an8}(ส่งเรือยูเอสเอสซาราโทกาออก)

436
00:37:27,039 --> 00:37:28,040
โอ๊ย ตาย

437
00:37:28,040 --> 00:37:30,876
ฮื่อ ก็นั่นแหละ

438
00:37:32,628 --> 00:37:34,796
คุณเสียเวลาในชีวิตไปเยอะมาก

439
00:37:35,797 --> 00:37:39,968
ก็ไม่รู้นะ ไม่ได้รู้สึกเสียเวลาน่ะ เมย์

440
00:37:40,969 --> 00:37:45,557
คือถ้าเราหาทางส่งเธอกลับบ้านได้...

441
00:37:46,975 --> 00:37:49,561
อย่าให้เรื่องที่เกิดกับฉัน
เกิดกับเธออีกคน

442
00:37:51,230 --> 00:37:52,856
ฉันก็ว่ามันคุ้มค่าแล้ว

443
00:37:56,151 --> 00:37:59,404
อย่าหลงตัวเองนะ
แต่สภาพคุณดูดีในฐานะคนอายุ 90 กว่า

444
00:37:59,404 --> 00:38:00,989
ใครๆ ก็พูดเหมือนกันหมด

445
00:38:01,949 --> 00:38:03,075
เคท!

446
00:38:03,075 --> 00:38:04,576
อยู่ไหนกัน

447
00:38:04,576 --> 00:38:06,328
เคท!

448
00:38:09,373 --> 00:38:12,459
- เคท!
- เคท!

449
00:38:13,961 --> 00:38:15,462
เคท!

450
00:38:30,686 --> 00:38:31,770
เคนทาโร่

451
00:38:33,480 --> 00:38:35,399
แหม ดูสิใครมา

452
00:38:37,359 --> 00:38:38,360
กลับมาจากความตายเหรอ

453
00:38:40,571 --> 00:38:41,572
สบายดีไหม

454
00:38:41,572 --> 00:38:43,574
พ่อเพิ่งกลับมาโตเกียว

455
00:38:44,408 --> 00:38:46,076
ยังไม่มีเวลาติดต่อแม่ของลูกเลย...

456
00:38:46,076 --> 00:38:50,622
มีเรื่องสําคัญมากจนไม่สนใจว่า
เรารอดตายจากทะเลทรายรึเปล่าเลยสินะ

457
00:38:50,956 --> 00:38:51,999
เราเข้าใจ

458
00:38:52,666 --> 00:38:54,168
ลูกมาทําอะไรที่นี่

459
00:38:55,085 --> 00:38:56,587
ผมกําลังจะกลับอยู่แล้ว

460
00:38:57,045 --> 00:38:57,880
พ่อล่ะ

461
00:38:57,880 --> 00:38:59,715
จะพยายามทํางานต่อ

462
00:38:59,965 --> 00:39:01,341
เรื่องที่ทะเลทรายมันไม่เป็นตามแผน

463
00:39:01,967 --> 00:39:04,261
พ่อต้องหาสาเหตุ

464
00:39:05,053 --> 00:39:08,265
ซึ่งจะทํางานยากขึ้นมาก
ถ้าลูกเอาข้อมูลงานของพ่อไป

465
00:39:08,265 --> 00:39:10,017
ว่าแต่เข้ามาที่นี่ได้ยังไง

466
00:39:11,435 --> 00:39:12,936
ได้กุญแจมาจากเคท

467
00:39:13,353 --> 00:39:15,981
แล้วลูกทั้งสองคนไปทําอะไรในทะเลทราย

468
00:39:16,815 --> 00:39:17,983
รู้ได้ยังไงว่าพ่อไปอยู่ตรงนั้น...

469
00:39:17,983 --> 00:39:19,818
ก็เราไปตามหาพ่อไงล่ะ

470
00:39:20,819 --> 00:39:22,321
เรานึกว่าพ่อตายไปแล้ว

471
00:39:26,783 --> 00:39:28,660
พ่อคงมีเรื่องต้องอธิบายให้ลูกทั้งสองฟังเยอะเลย

472
00:39:28,660 --> 00:39:30,245
พ่อจะเริ่มยังไง

473
00:39:31,121 --> 00:39:31,955
เคนทาโร่...

474
00:39:32,623 --> 00:39:34,541
ลูกไม่ควรจะต้องรู้เรื่องพี่เขา

475
00:39:34,541 --> 00:39:35,834
ไม่ต้องรู้เรื่องส่วนนั้นของชีวิตพ่อ

476
00:39:35,834 --> 00:39:36,960
สายไปแล้วมั้ย

477
00:39:39,213 --> 00:39:41,590
คิดว่าเอาไปแล้วจะทําอะไรได้

478
00:39:41,590 --> 00:39:42,966
ผมก็อยากได้คําตอบเหมือนกัน

479
00:39:43,467 --> 00:39:45,302
แล้วโมนาร์คก็ไม่ยอมช่วยต่อ

480
00:39:45,302 --> 00:39:47,012
ผมต้องพยายามคิดเอง

481
00:39:47,304 --> 00:39:49,056
ที่ลูกโมโหก็ไม่แปลกนะ

482
00:39:49,515 --> 00:39:51,642
พ่อรู้ว่าพ่อทําผิดต่อทั้งสองคน

483
00:39:51,642 --> 00:39:52,559
แต่...

484
00:39:52,559 --> 00:39:54,186
คําตอบที่ตามหาไม่ได้อยู่ในนั้นหรอก

485
00:39:54,811 --> 00:39:56,313
ถ้าพ่อได้คุยกับลูกและพี่เขา พ่อจะ...

486
00:39:56,313 --> 00:39:57,481
บอกแล้วไงว่าสายไปแล้ว

487
00:39:57,481 --> 00:39:58,941
อะไรสายไป

488
00:40:07,574 --> 00:40:09,368
เพราะเคทตายไปแล้ว พ่อ

489
00:40:22,548 --> 00:40:24,508
ไม่ได้พูดจริงใช่ไหม

490
00:40:26,927 --> 00:40:28,887
แค่พูดเพื่อให้พ่อปวดใจเล่น

491
00:40:29,972 --> 00:40:32,432
พ่อทําให้ลูกเสียใจ ลูกเลยพยายามเอาคืน

492
00:40:32,850 --> 00:40:34,685
บอกทีว่านั่นไม่...

493
00:40:39,773 --> 00:40:41,191
ช่วยบอกทีว่านั่นไม่จริง...

494
00:40:47,364 --> 00:40:48,740
โอ๊ย!

495
00:40:50,367 --> 00:40:51,743
ฉันทําอะไรลงไป

496
00:40:56,248 --> 00:40:57,165
ถ้าพ่อไม่ใช่

497
00:40:57,165 --> 00:40:58,792
ชายใจแคบขี้โกหกเก็บความลับน่าสมเพช

498
00:40:58,792 --> 00:41:01,086
ที่คอยหนีพี่ตลอดเวลา

499
00:41:01,336 --> 00:41:03,839
เคทก็จะไม่บุ่มบ่ามเข้ามาในชีวิตผม!

500
00:41:05,966 --> 00:41:07,217
นี่ความผิดพ่อชัดๆ!

501
00:44:26,375 --> 00:44:28,377
คําบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์