1 00:00:18,268 --> 00:00:20,020 สวัสดี 2 00:00:21,104 --> 00:00:22,397 เป็นอะไรรึเปล่า 3 00:00:22,481 --> 00:00:25,943 ตอนนี้ไม่รู้จะตอบยังไง 4 00:00:26,026 --> 00:00:27,194 เดินไหวไหม 5 00:00:30,781 --> 00:00:32,698 เดินได้ค่ะ ขอบคุณ 6 00:00:35,035 --> 00:00:38,080 เจ้าตัวพวกนั้นหวงถิ่นมากๆ 7 00:00:38,163 --> 00:00:40,457 ตอนนี้เราอยู่ในถิ่นของมันด้วย 8 00:00:41,083 --> 00:00:42,501 เอาละ ไปกันเลย 9 00:00:43,544 --> 00:00:45,003 คุณคือเธอจริงๆ 10 00:00:45,087 --> 00:00:47,798 คุณคือเคย์โกะ แรนดา 11 00:00:48,757 --> 00:00:50,717 คิดว่าจะได้เจอคนอื่นเหรอ 12 00:00:51,426 --> 00:00:54,221 ฉันไม่คิดว่าตัวเองจะมีชีวิตรอดด้วยซ้ํา 13 00:00:56,223 --> 00:00:57,349 ฉันเข้าใจความรู้สึกดี 14 00:00:58,392 --> 00:00:59,768 เราต้องหนีละ 15 00:01:00,853 --> 00:01:01,979 รอด้วยค่ะ 16 00:01:04,690 --> 00:01:06,567 เธอเป็นใคร ชื่ออะไร 17 00:01:07,734 --> 00:01:10,070 ฉัน... ชื่อเคทค่ะ 18 00:01:10,153 --> 00:01:11,488 เธอมาถึงตรงนี้ได้ยังไง 19 00:01:12,906 --> 00:01:14,157 เราตกลงมา 20 00:01:17,160 --> 00:01:18,203 โอ๊ยตายแล้ว เมย์ 21 00:01:19,037 --> 00:01:20,914 เราต้องหาคนที่ตกลงมาพร้อมกับฉัน 22 00:01:20,998 --> 00:01:22,082 บิลลี่มาด้วยรึเปล่า 23 00:01:22,833 --> 00:01:23,834 อะไรนะ 24 00:01:24,459 --> 00:01:25,460 บิล แรนดาไง 25 00:01:26,795 --> 00:01:29,047 - ลี ชอว์ล่ะ - เรา... เราต้องกลับไป 26 00:01:29,131 --> 00:01:32,259 - ต้องไปหาพวกเขาให้เจอ! - เจอแน่ ใจเย็นก่อน 27 00:01:33,594 --> 00:01:34,636 ทางนี้ 28 00:01:40,058 --> 00:01:41,059 มาเร็ว 29 00:02:59,221 --> 00:03:01,306 (สร้างจากตัวละคร "ก๊อดซิลล่า") 30 00:02:59,221 --> 00:03:01,306 (สร้างจากตัวละคร "ก๊อดซิลล่า") 31 00:03:16,947 --> 00:03:19,700 (โตเกียว) 32 00:03:20,075 --> 00:03:20,117 พ่อไปทําอะไร 33 00:03:20,117 --> 00:03:20,158 พ่อไปทําอะไร 34 00:03:20,158 --> 00:03:20,200 พ่อไปทําอะไร 35 00:03:20,200 --> 00:03:20,242 พ่อไปทําอะไร 36 00:03:20,242 --> 00:03:20,284 พ่อไปทําอะไร 37 00:03:20,284 --> 00:03:21,451 พ่อไปทําอะไร 38 00:03:21,869 --> 00:03:22,953 ทั้งที่อลาสก้า 39 00:03:23,036 --> 00:03:24,162 ทั้งกลางทะเลทราย... 40 00:03:24,872 --> 00:03:26,540 รู้รึเปล่าว่าก๊อดซิลล่าอยู่ตรงนั้น 41 00:03:27,291 --> 00:03:29,543 พ่อไม่รู้ว่าจะเป็นก๊อดซิลล่า 42 00:03:29,626 --> 00:03:31,503 แต่ต้องล่อไคจูมา 43 00:03:32,588 --> 00:03:33,422 ทําไม 44 00:03:34,423 --> 00:03:35,757 เพื่อจะได้เปิดรอยแยก 45 00:03:36,842 --> 00:03:38,635 พิสูจน์ว่ามีเครือข่ายนั้นจริง 46 00:03:43,348 --> 00:03:44,641 นั่นเป็นทางเข้า 47 00:03:45,517 --> 00:03:46,643 ที่นําไปสู่โลกของพวกมัน 48 00:03:47,436 --> 00:03:49,479 ในโลกของเราเอง 49 00:03:50,355 --> 00:03:52,107 ทั้งหมดแค่เพื่อจะพิสูจน์ว่าพ่อคิดถูกเหรอ 50 00:03:54,484 --> 00:03:57,237 พิสูจน์ว่าทฤษฎีของคุณปู่กับคุณย่าถูกต้องแล้ว 51 00:03:58,030 --> 00:04:01,283 ถ้าโมนาร์คไม่มองว่าพวกท่าน เป็นนักวิทยาศาสตร์สติเฟื่องเพ้อคลั่ง 52 00:03:58,030 --> 00:04:01,283 ถ้าโมนาร์คไม่มองว่าพวกท่าน เป็นนักวิทยาศาสตร์สติเฟื่องเพ้อคลั่ง 53 00:04:02,201 --> 00:04:03,827 จี-เดย์อาจไม่เกิดขึ้นตั้งแต่ต้น 54 00:04:09,541 --> 00:04:10,667 ส่วนเคทก็ 55 00:04:11,376 --> 00:04:12,711 จะยังอยู่ตรงนี้ 56 00:04:16,714 --> 00:04:18,841 เคทไม่ได้ตายเพราะโมนาร์ค 57 00:04:20,636 --> 00:04:21,762 พี่ตายเพราะพวกเรา 58 00:04:23,263 --> 00:04:25,057 เพราะผมเชื่อมั่นในตัวพ่อ 59 00:04:27,100 --> 00:04:28,560 แต่พ่อสนใจแต่เรื่องนี้! 60 00:04:34,274 --> 00:04:35,108 นั่นไม่จริงนะ 61 00:04:38,237 --> 00:04:39,780 พ่อแค่อยากปกป้องลูกจากเรื่องนี้ 62 00:04:41,657 --> 00:04:44,076 แต่ลูกไม่จําเป็นต้องให้พ่อปกป้อง 63 00:04:47,412 --> 00:04:48,914 นั่นแหละสิ่งที่พ่อคิดผิด 64 00:04:56,630 --> 00:05:00,050 ลูกอยากช่วยคนอื่น ให้ไม่ต้องเจ็บปวดแบบเราไหมล่ะ 65 00:04:56,630 --> 00:05:00,050 ลูกอยากช่วยคนอื่น ให้ไม่ต้องเจ็บปวดแบบเราไหมล่ะ 66 00:05:02,344 --> 00:05:05,639 อยากหาทางให้เผ่าพันธุ์มนุษย์อยู่รอดไปได้ไหม 67 00:05:08,100 --> 00:05:09,226 มาช่วยพ่อสิ 68 00:05:09,434 --> 00:05:10,853 มาทํางานด้วยกัน 69 00:05:11,144 --> 00:05:12,354 เราแก้ปัญหานี้ได้ 70 00:05:12,437 --> 00:05:13,272 ถ้าร่วมมือกัน 71 00:05:14,439 --> 00:05:15,607 แก้ปัญหาอะไร 72 00:05:15,816 --> 00:05:17,442 หาเคล็ดลับของการอยู่ร่วมกัน 73 00:05:23,407 --> 00:05:24,241 เข้าใจแล้ว 74 00:05:27,369 --> 00:05:28,954 ผมจะช่วยถ้าพ่อตอบคําถามผมข้อนึง 75 00:05:33,292 --> 00:05:34,918 ยังมองว่านั่นเป็นเรื่องสําคัญอยู่เหรอ 76 00:05:36,545 --> 00:05:38,630 ทั้งที่มีชะตาของทั้งโลกนี้เป็นเดิมพัน 77 00:05:42,593 --> 00:05:44,469 ทางที่พ่อเลือก... 78 00:05:46,054 --> 00:05:49,266 คิดเหรอว่าพ่อไม่ได้ พยายามขบคิดทําความเข้าใจตัวเอง 79 00:05:52,561 --> 00:05:55,898 อยากให้พ่อไม่ตกหลุมรักแม่ของลูกหรือไง 80 00:05:55,981 --> 00:05:58,358 อยากให้เราไม่ได้มาเป็นครอบครัวกันแต่ต้นเหรอ 81 00:05:58,442 --> 00:06:00,235 แต่เราไม่ได้เป็นครอบครัว 82 00:05:58,442 --> 00:06:00,235 แต่เราไม่ได้เป็นครอบครัว 83 00:06:02,154 --> 00:06:03,322 ไม่ได้เป็นแล้ว 84 00:06:18,795 --> 00:06:22,007 ถ้าทีมกู้ชีพที่เหลือของเธอตามสัญญาณฉันมา 85 00:06:22,090 --> 00:06:23,967 พวกนั้นจะออกมาได้แค่จุดเดียว 86 00:06:26,678 --> 00:06:30,057 นึกแล้วว่าเมื่อเขาพบสัญญาณ เขาจะมากัน 87 00:06:31,975 --> 00:06:32,976 ขอโทษนะคะ 88 00:06:33,894 --> 00:06:34,978 สัญญาณเหรอ 89 00:06:35,979 --> 00:06:36,980 สัญญาณอะไร 90 00:06:41,276 --> 00:06:43,070 เธอไม่ได้มากับทีมกู้ภัยสินะ 91 00:06:46,406 --> 00:06:47,991 เธอไม่ได้คิดว่าจะเจอฉันที่นี่ 92 00:06:52,788 --> 00:06:53,872 เธอไม่ใช่คนของโมนาร์ค 93 00:06:54,706 --> 00:06:55,707 เธอเป็นใครกันแน่ 94 00:07:03,048 --> 00:07:04,383 โอ๊ยตาย 95 00:07:04,466 --> 00:07:05,717 เมย์ 96 00:07:07,678 --> 00:07:09,221 โอ๊ย จะบ้า 97 00:07:11,723 --> 00:07:13,308 บอกมาว่าเธอเป็นใคร 98 00:07:13,392 --> 00:07:14,810 ฉิบหาย 99 00:07:15,727 --> 00:07:16,854 เคย์โกะ! 100 00:07:18,564 --> 00:07:20,816 เคย์โกะ นั่นคุณจริงๆ เหรอ 101 00:07:20,899 --> 00:07:22,401 ก็ใช่น่ะสิ 102 00:07:23,360 --> 00:07:24,361 นั่นใครกัน 103 00:07:28,866 --> 00:07:30,325 ผมเอง เคย์ 104 00:07:31,702 --> 00:07:32,703 ลีเอง 105 00:07:36,164 --> 00:07:37,165 ลีเหรอ 106 00:07:40,127 --> 00:07:43,505 เสียงคุณไม่เหมือนเดิม ออกมาให้เห็นหน้าหน่อย 107 00:07:45,132 --> 00:07:48,886 อย่า คือว่า อยู่ตรงนั้นสักเดี๋ยว 108 00:07:49,845 --> 00:07:52,472 มีเรื่องที่คุณต้องเข้าใจก่อน 109 00:07:53,557 --> 00:07:54,933 เรื่องอะไร 110 00:07:55,017 --> 00:07:57,644 คุณคิดว่าอยู่ในโลกนี้มานานแค่ไหน เคย์ 111 00:07:59,897 --> 00:08:02,482 ประมาณคร่าวๆ ก็ 57 วัน 112 00:07:59,897 --> 00:08:02,482 ประมาณคร่าวๆ ก็ 57 วัน 113 00:08:03,734 --> 00:08:05,068 ทําไม 114 00:08:07,362 --> 00:08:08,822 ทําไมต้องหลบหน้าฉันด้วย 115 00:08:10,949 --> 00:08:14,536 ผมก็ลงมาที่นี่ เคย์ หลังจากคุณตกลงมาแล้ว 116 00:08:15,204 --> 00:08:17,623 - ผมนําภารกิจลาดตระเวนลงมา - เดี๋ยว คุณมาด้วยเหรอ 117 00:08:18,582 --> 00:08:21,293 มายังไง มาเมื่อไหร่ 118 00:08:22,461 --> 00:08:24,838 ภารกิจนั้นทําตั้งแต่ปี 1962 119 00:08:27,841 --> 00:08:30,302 นี่มันปี 1959 พูดอะไรเพ้อเจ้อ 120 00:08:30,385 --> 00:08:32,679 ผมลงมาที่นี่เมื่อปี 1962 121 00:08:33,347 --> 00:08:36,099 นึกว่าตัวเองอยู่ที่นี่แค่หนึ่งสัปดาห์ไม่เกิน 122 00:08:36,183 --> 00:08:37,768 แล้วก็สามารถกลับขึ้นไปได้ 123 00:08:37,851 --> 00:08:39,352 ผมหนีไปได้ แต่มัน... 124 00:08:40,270 --> 00:08:41,688 กลายเป็นปี 1982 ไปแล้ว 125 00:08:42,813 --> 00:08:43,815 ไม่นะ 126 00:08:46,318 --> 00:08:51,532 และนั่นคือผ่านมาแล้ว... อีก 33 ปี 127 00:09:02,251 --> 00:09:03,252 อ้อ 128 00:09:04,878 --> 00:09:08,465 ถ้ามีการบิดผันของแรงโน้มถ่วง... 129 00:09:10,175 --> 00:09:12,010 บิดจนทําให้ปริภูมิ-เวลากลายเป็น... 130 00:09:30,529 --> 00:09:31,530 จริงรึเปล่า 131 00:09:33,532 --> 00:09:36,034 นี่คือปี 2015 แล้วเหรอ 132 00:09:40,622 --> 00:09:42,791 คุณคิดเลขเก่งมาแต่ไหนแต่ไร เคย์ 133 00:09:56,722 --> 00:10:01,727 - ลี - ผมไม่อยากเชื่อว่าคุณยังไม่ตาย ผม... 134 00:09:56,722 --> 00:10:01,727 - ลี - ผมไม่อยากเชื่อว่าคุณยังไม่ตาย ผม... 135 00:10:19,536 --> 00:10:20,537 เป็นคุณจริงๆ 136 00:10:22,080 --> 00:10:23,081 ใช่คุณจริงๆ ด้วย 137 00:10:23,957 --> 00:10:24,958 ลี 138 00:10:29,671 --> 00:10:30,672 บิลลี่... 139 00:10:32,674 --> 00:10:37,429 ไม่อยู่ เคย์ เขาตายไปแล้ว 140 00:10:37,513 --> 00:10:41,099 - เขาตายไปนานแล้ว - โอ๊ย ไม่นะ ไม่จริง 141 00:10:43,769 --> 00:10:46,897 ไม่นะ ไม่จริง 142 00:11:05,832 --> 00:11:06,917 แล้วฮิโรชิ 143 00:11:07,668 --> 00:11:09,002 ฮิโรชิล่ะ 144 00:11:11,588 --> 00:11:12,589 เขาสบายดีค่ะ 145 00:11:15,133 --> 00:11:17,261 เขายังอยู่ เขาโอเค 146 00:11:17,886 --> 00:11:22,349 รู้ได้ยังไง เธอรู้ได้ยังไง จะมารู้ได้ยังไง 147 00:11:22,432 --> 00:11:23,684 ตกลงเธอเป็นใครกันแน่ 148 00:11:28,522 --> 00:11:30,065 ฉันเป็นหลานแท้ๆ ของคุณย่า 149 00:11:51,837 --> 00:11:53,172 ขาเป็นยังไงบ้าง 150 00:11:53,255 --> 00:11:55,591 ก็ดี เจ็บแค่เวลาเดินลงน้ําหนัก 151 00:11:55,674 --> 00:11:57,134 งั้นก็ไปนั่งเลย 152 00:11:57,217 --> 00:11:59,761 ระดับรังสีแกมม่าเหมือนจะคงที่แล้ว 153 00:11:59,845 --> 00:12:01,972 ยังสูงอยู่ แต่ก็ไม่ได้สูงแบบโลกใกล้จะแตก 154 00:11:59,845 --> 00:12:01,972 ยังสูงอยู่ แต่ก็ไม่ได้สูงแบบโลกใกล้จะแตก 155 00:12:02,055 --> 00:12:04,099 เราเรียกทุกคนที่ยังทํางานได้เข้ามาละ 156 00:12:04,933 --> 00:12:07,060 สถานีตรวจจับส่วนใหญ่กลับมาออนไลน์... 157 00:12:07,811 --> 00:12:08,812 แบบกร่อยๆ 158 00:12:11,565 --> 00:12:12,816 ได้ข่าวดูวัลล์บ้างไหม 159 00:12:14,234 --> 00:12:15,611 คิดว่าจะมีข่าวอะไรเหรอ 160 00:12:17,279 --> 00:12:18,280 ก็ไม่เชิง 161 00:12:22,159 --> 00:12:23,243 แล้วเรื่องสัญญาณล่ะ 162 00:12:23,327 --> 00:12:26,663 - ตอนนี้ไม่ใช่เรื่องที่เราให้ความสําคัญ... - อาจมีคนยังไม่ตายนะ 163 00:12:26,747 --> 00:12:28,040 เราไม่ให้ความสําคัญเรื่องนั้นได้ไง 164 00:12:28,123 --> 00:12:31,251 ในเมื่อโลกทั้งใบยังมีรังสีเหมือนหม้ออบความดัน 165 00:12:31,335 --> 00:12:35,214 ทุกสถานีต้องเฝ้าระวังเหตุอุบัติการณ์เต็มที่ ใช่ นั่นไม่สําคัญ 166 00:12:35,297 --> 00:12:38,675 ถ้ามีใครรอดอยู่ในโลกข้างล่าง เขาอาจรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ 167 00:12:38,759 --> 00:12:42,930 - แอบรู้สึกว่านั่นสําคัญไม่น้อย - ถ้าเป็นช่วงปกติมันจะสําคัญมากเลยล่ะ 168 00:12:43,013 --> 00:12:45,265 แต่เรากําลังเจอกับเหตุไททั่นเป็นชุด 169 00:12:45,349 --> 00:12:48,101 ที่จะคุกคามชีวิตของคนเจ็ดพันล้านคน 170 00:12:49,186 --> 00:12:51,647 ฉันไม่ดึงทรัพยากรมาช่วยแค่สามคนหรอก 171 00:12:51,730 --> 00:12:53,857 โอเค แต่ถ้าสามคนนั้นช่วยอีกเจ็ดพันล้านคนได้ล่ะ 172 00:12:57,402 --> 00:12:58,695 ข้างล่างนั่นมีคนอยู่ 173 00:12:59,988 --> 00:13:03,200 เขาอาจมีคําตอบที่เราต้องการ แล้วกําลังส่งสัญญาณขอความช่วยเหลือ 174 00:12:59,988 --> 00:13:03,200 เขาอาจมีคําตอบที่เราต้องการ แล้วกําลังส่งสัญญาณขอความช่วยเหลือ 175 00:13:03,283 --> 00:13:06,078 เราทําเป็นไม่ได้ยินเขาไม่ได้ 176 00:13:09,039 --> 00:13:11,166 ดูแผนที่สิ ทิม 177 00:13:12,793 --> 00:13:15,629 ดูว่าเรื่องที่เราพยายามป้องกันมันหนักหนาแค่ไหน 178 00:13:16,630 --> 00:13:18,090 ฉันถูกมัดมือชก 179 00:13:19,383 --> 00:13:20,843 ก็ปลดที่มัดไว้สิ 180 00:13:23,178 --> 00:13:25,097 ไม่อย่างนั้น เรื่องที่ชอว์พูดถึงพวกเราก็ไม่ผิด 181 00:13:28,350 --> 00:13:29,810 เพราะเขาพูดถึงคุณไว้ไม่ผิดแน่ๆ 182 00:13:33,313 --> 00:13:36,483 ฉันต้องขอให้คุณคิดให้ดีๆ เลย ว่าต่อไปจะพูดคําว่าอะไร 183 00:13:40,696 --> 00:13:44,283 ทีนี้ คุณจะกลับไปที่นั่ง 184 00:13:45,450 --> 00:13:46,660 ทํางานของคุณ 185 00:13:46,743 --> 00:13:48,370 แล้วช่วยเราจัดการวิกฤตนี้ได้หรือยัง 186 00:13:53,250 --> 00:13:55,836 หรือฉันต้องเพิ่มวันลาป่วยให้คุณโดยไม่มีกําหนด 187 00:14:23,697 --> 00:14:25,282 โห ให้ตาย 188 00:14:26,074 --> 00:14:28,327 ไม่อยากเชื่อ 189 00:14:31,580 --> 00:14:35,083 ฉันปรับท่อส่งสัญญาณใหม่ ให้ส่งคลื่นรังสีแกมม่าแบบบอกทิศทางให้ 190 00:14:35,167 --> 00:14:36,627 เพื่อจะบอกคุณว่าฉันอยู่ตรงไหน 191 00:14:40,172 --> 00:14:42,799 แปลว่าโมนาร์ครอดได้ถึงปี 1962 192 00:14:42,883 --> 00:14:44,510 ทุกวันนี้ก็ยังอยู่ 193 00:14:47,304 --> 00:14:48,889 พ่อเป็นส่วนหนึ่งขององค์กร 194 00:14:57,940 --> 00:14:59,191 ช่วยเล่าเรื่องเขาให้ฟังหน่อยสิ 195 00:15:02,736 --> 00:15:06,865 เขาเป็นคนรักครอบครัว 196 00:15:07,741 --> 00:15:09,368 เดินตามรอยเท้าคุณย่าเลย 197 00:15:10,827 --> 00:15:15,624 และเมื่อโมนาร์คไม่ยอมให้ทํา เขาก็ลุกขึ้นมาทําเอง 198 00:15:17,167 --> 00:15:22,714 พ่อไม่เคยรู้จัก... ไม่รู้จักหยุดหย่อน 199 00:15:30,389 --> 00:15:31,390 เขามีความสุขไหม 200 00:15:33,976 --> 00:15:35,894 เอาไว้กลับไปถามเขาเองสิ 201 00:15:39,147 --> 00:15:44,111 คุณปรับเจ้านี่ให้ไปเป็นค่าตั้งต้นได้ไหม 202 00:15:46,572 --> 00:15:48,615 คิดว่าได้นะ 203 00:15:51,410 --> 00:15:54,037 ก็... ถ้าอย่างนั้น 204 00:15:55,664 --> 00:15:56,874 ผมจะพาคุณกลับบ้าน 205 00:16:07,718 --> 00:16:09,636 บอกแล้วว่าจะใช้เวลาไม่นาน 206 00:16:13,223 --> 00:16:16,101 พอดีบริจาคของส่วนใหญ่ไปแล้วค่ะ 207 00:16:19,605 --> 00:16:21,648 ยังคงต้องเดินทางอีกสองสามครั้ง 208 00:16:23,734 --> 00:16:25,110 แล้วจะไปไหน 209 00:16:28,322 --> 00:16:29,573 ซานฟรานซิสโก 210 00:16:31,783 --> 00:16:33,952 คงไปแค่ไม่กี่วัน 211 00:16:34,953 --> 00:16:37,789 มีเรื่องที่จะต้องไปทํา... 212 00:16:37,873 --> 00:16:39,374 เพื่อจะหย่า 213 00:16:45,255 --> 00:16:46,298 เอมิโกะ 214 00:16:46,381 --> 00:16:48,800 จากนี้ไป... 215 00:16:52,763 --> 00:16:55,641 หลังซานฟรานซิสโกถูกโจมตี 216 00:16:55,724 --> 00:16:57,935 เราไล่โทรหาทุกคนเท่าที่คิดได้ 217 00:16:58,018 --> 00:17:00,521 โทรหาโรงพยาบาล โทรไปกาชาด 218 00:16:58,018 --> 00:17:00,521 โทรหาโรงพยาบาล โทรไปกาชาด 219 00:17:00,604 --> 00:17:02,814 ค้นทั่วอินเตอร์เน็ต 220 00:17:02,898 --> 00:17:06,401 ฉันไม่เคยหมดหวังว่าสักวันคุณจะกลับมาบ้าน 221 00:17:15,868 --> 00:17:18,121 เราฝันถึงวันนี้กัน 222 00:17:27,256 --> 00:17:30,342 และไม่ว่าคุณจะทํากับฉันยังไง 223 00:17:30,425 --> 00:17:34,596 ลูกชายเลือดเนื้อเชื้อไขของคุณ ก็ไม่ควรต้องตัดขาดพ่อ 224 00:17:44,106 --> 00:17:45,816 ดังนั้น รบกวนนะคะ 225 00:17:47,401 --> 00:17:49,361 เมื่อได้ที่อยู่ใหม่แล้ว 226 00:17:50,529 --> 00:17:52,281 บอกเคนทาโร่ด้วยนะคะ 227 00:18:17,681 --> 00:18:19,057 ดีแล้ว ไปต่อเลย 228 00:18:19,141 --> 00:18:21,018 - อ้อมไปไม่ได้เหรอ - นี่เป็นทางเดียว 229 00:18:21,101 --> 00:18:23,228 - เมย์ อย่าให้เกี่ยวขอนไม้ - นิ่งๆ ประคองไว้ 230 00:18:23,312 --> 00:18:25,189 - ระวังหน่อย ให้ตาย - เข้าใจแล้ว 231 00:18:26,356 --> 00:18:27,608 โอเค พักห้านาที 232 00:18:27,691 --> 00:18:28,942 เรามีเวลาเหลือเฟือ 233 00:18:29,026 --> 00:18:30,819 - ฮื่อ - ไม่รู้สาวๆ จะยังไงนะ 234 00:18:30,903 --> 00:18:34,781 แต่ฉันอยากกลับไป โลกที่มีรถบินได้ มีหุ่นยนต์เป็นพ่อบ้าน 235 00:18:34,865 --> 00:18:37,534 แหง แล้วก็บ้านพักคนชราบนดวงจันทร์ด้วย 236 00:18:37,618 --> 00:18:40,412 โอเค ทุกคนควรได้พักหมดแหละ 237 00:18:40,495 --> 00:18:41,496 ฉันว่าก็ดี 238 00:18:43,665 --> 00:18:45,042 เดี๋ยวก่อน เคย์โกะ 239 00:18:47,336 --> 00:18:48,795 เอ้า พูดจริงๆ... 240 00:18:49,546 --> 00:18:50,797 - อย่าไปไกล - อย่าไปไกล 241 00:18:51,965 --> 00:18:54,301 - โอเค พร้อมนะ - พร้อม 242 00:18:54,384 --> 00:18:55,761 สอง สาม... 243 00:19:35,551 --> 00:19:36,718 ขอนั่งด้วยคนได้มั้ย 244 00:19:38,428 --> 00:19:40,639 มาทําอะไรที่นี่ 245 00:19:40,722 --> 00:19:42,432 คุณแม่บอกว่าน่าจะเจอคุณที่นี่ 246 00:19:59,616 --> 00:20:00,993 ขาเป็นยังไงบ้าง 247 00:19:59,616 --> 00:20:00,993 ขาเป็นยังไงบ้าง 248 00:20:01,076 --> 00:20:02,911 ฝนตกทีไรก็ปวด 249 00:20:02,995 --> 00:20:03,996 คุณล่ะ 250 00:20:05,747 --> 00:20:07,332 มีเสียงก๊อกๆ พิลึก 251 00:20:11,879 --> 00:20:12,921 คัมไป 252 00:20:20,429 --> 00:20:21,430 โห 253 00:20:22,848 --> 00:20:24,892 ปกติแล้วผมไม่ใช่สายวิสกี้เท่าไหร่ 254 00:20:24,975 --> 00:20:26,476 มาทําอะไรตรงนี้ 255 00:20:35,611 --> 00:20:39,323 จังหวะพุ่งสูงของค่ารังสีแกมม่า เราเจอข้อมูลสัญญาณที่มีความหมาย 256 00:20:41,658 --> 00:20:42,659 สัญญาณเหรอ 257 00:20:44,119 --> 00:20:45,996 - เป็นข้อความ - จากใคร 258 00:20:46,079 --> 00:20:47,414 ไม่รู้เลย 259 00:20:48,957 --> 00:20:52,586 แต่มาจากในรอยแยก 260 00:20:52,669 --> 00:20:56,423 มาบอกผมแล้วได้อะไรขึ้นมา ผมไม่รู้ด้วยซ้ําว่าไอ้พวกนี้แปลว่าอะไร 261 00:20:56,507 --> 00:20:57,508 คุณไม่รู้หรอก 262 00:21:00,469 --> 00:21:01,595 แต่คุณพ่ออาจจะรู้ 263 00:21:16,235 --> 00:21:17,152 ขอบคุณ 264 00:21:25,327 --> 00:21:26,703 เคย์ เรื่องนี้ต้องขอพูด... 265 00:21:28,413 --> 00:21:33,710 คุณยังเหมือนภาพที่ประทับอยู่ในใจผมเป๊ะเลย 266 00:21:33,794 --> 00:21:34,795 ทั้งที่ผ่านมานานขนาดนี้ 267 00:21:35,379 --> 00:21:36,380 เป๊ะมาก 268 00:21:46,598 --> 00:21:48,851 ฉันนั่งคุยกับคุณและบิลลี่ในหัว 269 00:21:48,934 --> 00:21:50,519 ตลอดเวลาที่อยู่ในนี้ 270 00:21:50,602 --> 00:21:51,603 ฮื่อ 271 00:21:54,398 --> 00:21:55,774 หรืออย่างน้อยก็คุณคนเก่า 272 00:22:11,582 --> 00:22:13,125 เกิดอะไรขึ้นกับบิลลี่ 273 00:22:14,793 --> 00:22:16,044 ได้ข่าวว่า... 274 00:22:18,380 --> 00:22:21,884 เขานําทีมสํารวจไปเกาะอะไรสักแห่ง 275 00:22:21,967 --> 00:22:25,596 พยายามจะพิสูจน์ทฤษฎีเกี่ยวกับเรื่องนี้แหละ 276 00:22:27,097 --> 00:22:28,098 และ... 277 00:22:29,516 --> 00:22:31,393 เขาไม่ได้กลับมาอีกเลย 278 00:22:35,814 --> 00:22:37,608 แต่เขาทําได้จริง เคย์ 279 00:22:37,691 --> 00:22:39,776 เขาคือผู้รอดคนสุดท้าย 280 00:22:39,860 --> 00:22:41,820 เขากัดไม่ปล่อยยอมตายไม่ยอมเลิก 281 00:22:41,904 --> 00:22:43,405 เขากอบกู้โมนาร์คไว้ 282 00:22:44,114 --> 00:22:48,118 เขากอบกู้ทุกอย่างที่คุณกับเขาสร้างมาด้วยกัน 283 00:22:49,369 --> 00:22:51,538 ทุกอย่างที่เราสามคนสร้างมาด้วยกัน 284 00:22:55,459 --> 00:22:56,668 ฮื่อ 285 00:22:58,754 --> 00:22:59,796 ใช่ 286 00:23:06,303 --> 00:23:09,014 ฉันเสียเวลาไปเยอะมาก ลี 287 00:23:21,735 --> 00:23:23,237 ตอนนี้โลกเป็นยังไงบ้าง 288 00:23:25,656 --> 00:23:27,407 ปี 2015 น่ะ 289 00:23:27,491 --> 00:23:30,077 แค่พูดออกมาก็ฟังดูมหัศจรรย์แล้ว 290 00:23:33,205 --> 00:23:36,667 ก็ รถคันเล็กลง มีประสิทธิภาพมากขึ้น แต่ไม่เท่เหมือนเดิม 291 00:23:36,750 --> 00:23:40,712 ส่วนทีวีก็ใหญ่ขึ้น จอแบน มีกันทุกบ้าน 292 00:23:40,796 --> 00:23:42,130 คือจออยู่ทั่วไปหมด 293 00:23:42,631 --> 00:23:44,633 แล้วก็ เอ่อ แก็ดเจ็ทอิเล็กทรอนิกส์ 294 00:23:44,716 --> 00:23:47,469 เดี๋ยวนี้มีโทรศัพท์ที่ทําได้ทุกอย่าง... 295 00:23:47,970 --> 00:23:49,596 อ้อใช่ เราได้ไปดวงจันทร์ 296 00:23:50,764 --> 00:23:51,807 จริง 297 00:23:52,724 --> 00:23:56,979 แต่อันนั้นผมเองก็พลาดนะ เพราะอยู่ที่นี่เหมือนกัน 298 00:23:59,481 --> 00:24:01,316 แต่รวมๆ แล้วก็... 299 00:23:59,481 --> 00:24:01,316 แต่รวมๆ แล้วก็... 300 00:24:03,986 --> 00:24:06,530 เป็นโลกใบเดิม 301 00:24:08,740 --> 00:24:10,909 คนแบบเดิม 302 00:24:13,745 --> 00:24:16,665 ความขัดแย้ง ความสําเร็จแบบเดิมๆ 303 00:24:18,458 --> 00:24:22,754 ก็ยังมีคุณแม่ คุณพ่อ 304 00:24:25,299 --> 00:24:26,425 คุณลูกๆ 305 00:24:42,149 --> 00:24:45,444 พูดถึงเด็กแล้ว ไปดูเด็กๆ ของเราดีกว่าเนอะ 306 00:24:57,956 --> 00:25:00,584 ไม่รู้ว่าจะได้เห็นข้อความนี้ไหม หวังว่าคงได้นะ 307 00:24:57,956 --> 00:25:00,584 ไม่รู้ว่าจะได้เห็นข้อความนี้ไหม หวังว่าคงได้นะ 308 00:25:00,667 --> 00:25:03,420 ที่จริงก็ไม่อยากให้ได้หรอก เพราะถ้าได้เห็นก็น่าจะแปลว่าทางนี้ตายไปแล้ว 309 00:25:03,921 --> 00:25:05,756 ซึ่งนายก็อาจจะไม่ได้เสียใจเท่าไหร่ 310 00:25:07,341 --> 00:25:08,634 ขอโทษนะ ต้องรีบพูดรีบไป 311 00:25:08,717 --> 00:25:10,677 นายอาจไม่มีทางยกโทษให้ฉัน กับสิ่งที่ฉันพรากมาจากนาย 312 00:25:10,761 --> 00:25:13,805 และฉันย้อนเวลากลับไป แก้ไขทุกความผิดพลาดที่ทําไว้ไม่ได้ 313 00:25:15,140 --> 00:25:17,434 แต่ฉันอาจทิ้งอะไรสักอย่างไว้เพื่ออนาคตได้ 314 00:25:17,935 --> 00:25:19,478 เป็นมรดกตกทอดต่อไป 315 00:25:19,561 --> 00:25:22,272 แล้วนายจะได้รู้เองว่าทุกอย่างมันคุ้มค่า 316 00:25:32,115 --> 00:25:33,492 สวัสดี ฮิโรชิ 317 00:25:34,076 --> 00:25:35,244 ทิม 318 00:25:35,327 --> 00:25:36,495 มาทําอะไรที่นี่ 319 00:25:37,746 --> 00:25:38,789 เราขอเข้าไปได้มั้ย 320 00:25:42,459 --> 00:25:43,961 ไหนว่าอยากให้ผมช่วยงานไง 321 00:25:53,762 --> 00:25:54,763 คุณพ่อคุณ 322 00:25:55,597 --> 00:26:00,018 ผมซึ้งทุกทีที่คุณให้เกียรติความทรงจํา คุณพ่อคุณแม่ผมนะ ทิม แต่... 323 00:25:55,597 --> 00:26:00,018 ผมซึ้งทุกทีที่คุณให้เกียรติความทรงจํา คุณพ่อคุณแม่ผมนะ ทิม แต่... 324 00:26:01,270 --> 00:26:02,729 ผมยุ่งมาก 325 00:26:04,064 --> 00:26:07,276 และไม่คิดอยากร่วมงานกับโมนาร์คอีก 326 00:26:07,359 --> 00:26:09,027 ก็ นั่นอาจจะดีแล้ว 327 00:26:09,111 --> 00:26:11,738 เพราะต่อให้อยาก เขาก็ไม่ยอมแตะคุณเหมือนกัน 328 00:26:12,239 --> 00:26:13,824 งั้นต้องการอะไร 329 00:26:13,907 --> 00:26:15,284 เอาให้ดูเลยเถอะ 330 00:26:21,415 --> 00:26:24,418 รังสีแกมม่าพุ่งเป็นจังหวะออกมาจากรอยแยก 331 00:26:25,169 --> 00:26:27,504 ผมรู้อยู่แล้วว่ามีรังสีแกมม่า 332 00:26:27,588 --> 00:26:28,797 ไม่ ไม่ใช่แบบนี้ 333 00:26:29,464 --> 00:26:31,675 นี่ไม่เหมือนกับที่เราตรวจจับได้ก่อนจี-เดย์ 334 00:26:31,758 --> 00:26:33,969 ตรงนี้มีสัญญาณที่มีความหมาย 335 00:26:35,596 --> 00:26:36,763 มีความหมายเหรอ 336 00:26:37,264 --> 00:26:38,473 ได้ยังไง อะไรส่งออกมา 337 00:26:39,600 --> 00:26:40,684 ใครส่งออกมาต่างหาก 338 00:26:41,185 --> 00:26:42,477 เขาคิดว่าเคทอาจจะยังไม่ตาย 339 00:26:48,859 --> 00:26:50,319 ทําแบบนี้ทําไม 340 00:26:50,402 --> 00:26:52,362 ฟังเหมือนบ้านะ ผมรู้ตัว 341 00:26:52,446 --> 00:26:55,157 - มันเป็นไปไม่ได้เลย - ไม่ใช่เป็นไปไม่ได้ ชอว์ยังกลับมาได้ 342 00:26:55,240 --> 00:26:56,575 แต่คนในทีมที่เหลือก็ไม่ได้กลับ 343 00:26:58,160 --> 00:27:00,245 ตัวแปรมันมากมายนับไม่ถ้วน 344 00:26:58,160 --> 00:27:00,245 ตัวแปรมันมากมายนับไม่ถ้วน 345 00:27:01,413 --> 00:27:03,123 พูดอย่างกับไม่อยากให้เป็นจริงได้ 346 00:27:03,415 --> 00:27:05,042 ฉันก็ต้องอยากให้เป็นจริงได้อยู่แล้ว 347 00:27:05,501 --> 00:27:08,170 แต่สิ่งที่เราต้องการกับความจริงที่เป็นได้ มันต่างกันมากนะ 348 00:27:12,132 --> 00:27:13,175 ทําแบบนี้โหดร้ายเกิน 349 00:27:14,134 --> 00:27:16,094 พ่อบอกว่าอยากให้ผมทํางานกับพ่อ 350 00:27:16,178 --> 00:27:17,930 ร่วมเดินด้วยกันให้สุดทาง 351 00:27:18,013 --> 00:27:19,264 ก็ได้ ผมเอาด้วย 352 00:27:20,098 --> 00:27:22,184 แต่ก่อนอื่น ช่วยผมหาตัวพี่สาวก่อน 353 00:27:29,858 --> 00:27:32,819 จะหายังไง โมนาร์คไม่ช่วยอยู่แล้ว 354 00:27:33,654 --> 00:27:35,489 ไม่ช่วยทําอะไรแบบนี้หรอก 355 00:27:35,572 --> 00:27:37,032 ไม่ทําหรอก 356 00:27:37,115 --> 00:27:38,784 ผมถึงได้ลาออกมา 357 00:27:41,203 --> 00:27:43,205 โมนาร์คไม่ใช่เจ้าเดียวในวงการนี้ 358 00:27:44,998 --> 00:27:47,960 งั้นถ้าเราอยู่ในแดนไททั่นอะไรงั้น 359 00:27:48,043 --> 00:27:50,003 ทําไมมันยังดูเหมือนโลกเราอยู่เลย 360 00:27:50,087 --> 00:27:52,214 เพราะมันคือโลกเรา อย่างน้อยก็ส่วนหนึ่ง 361 00:27:52,297 --> 00:27:54,132 มีบางส่วนจากบ้านของเรา 362 00:27:54,216 --> 00:27:56,385 บางส่วนจากโลกของพวกนั้น 363 00:27:56,468 --> 00:27:58,846 ปะติดปะต่อเข้าด้วยกันเหมือนผ้าห่มควิลท์ 364 00:27:58,929 --> 00:28:01,765 ฉันไม่คิดว่าที่นี่คือแดนไททั่น 365 00:27:58,929 --> 00:28:01,765 ฉันไม่คิดว่าที่นี่คือแดนไททั่น 366 00:28:01,849 --> 00:28:03,600 แต่เป็นแดนระหว่างกลาง 367 00:28:03,684 --> 00:28:06,562 ฉันเรียกที่นี่ว่า "แอ็กซิสมุนดี" 368 00:28:08,021 --> 00:28:09,565 เสากั้นระหว่างสวรรค์กับโลก 369 00:28:09,648 --> 00:28:10,649 รู้ด้วย 370 00:28:11,525 --> 00:28:12,901 เป็นครูค่ะ 371 00:28:12,985 --> 00:28:14,862 เอ้า เอาอีกแล้ว 372 00:28:14,945 --> 00:28:16,572 วางก่อนดีกว่า 373 00:28:22,244 --> 00:28:26,039 แล้วในนี้มีแสงสว่างได้ยังไง ในเมื่อเราอยู่ใต้ดิน 374 00:28:26,790 --> 00:28:28,876 รู้ได้ยังไงว่าเราอยู่ใต้ดิน 375 00:28:29,376 --> 00:28:30,878 เพราะเราตกหลุมลงมา 376 00:28:30,961 --> 00:28:32,921 - เราตกจริงเหรอ - จริงสิ 377 00:28:33,839 --> 00:28:35,382 หรือแค่เข้ามาตามรอย 378 00:28:36,592 --> 00:28:38,051 โพรงกระต่าย 379 00:28:39,553 --> 00:28:41,138 ยินดีต้อนรับ อลิซ 380 00:28:42,723 --> 00:28:44,057 เกือบถึงแล้ว 381 00:28:44,141 --> 00:28:45,267 ไปกันต่อเลย 382 00:28:47,644 --> 00:28:49,605 - โอเค พร้อมนะ - โอเค 383 00:28:49,688 --> 00:28:50,814 ได้ 384 00:28:51,315 --> 00:28:53,317 สอง สาม ยก 385 00:28:56,737 --> 00:28:57,738 โอเค 386 00:29:29,436 --> 00:29:30,729 อยู่นั่นเอง 387 00:29:31,939 --> 00:29:33,524 ยังรอที่เดิมที่ทิ้งไว้เลย 388 00:29:35,526 --> 00:29:37,069 นั่นมันอะไร 389 00:29:37,152 --> 00:29:39,404 นั่นคือทางกลับบ้าน 390 00:29:40,030 --> 00:29:41,198 มาเร็ว ไปกันเลย 391 00:30:14,773 --> 00:30:16,316 ล้อเล่นรึเปล่าเนี่ย 392 00:30:17,442 --> 00:30:20,112 สุดยอดมากๆ นี่มันสุดยอดเลยมั้ยล่ะ 393 00:30:20,737 --> 00:30:21,572 สุดยอดจริง 394 00:30:21,655 --> 00:30:23,991 ผ่านมา 53 ปี ยังมีไฟอยู่เลย 395 00:30:24,950 --> 00:30:26,410 ก็มันเพิ่งมาอยู่ที่นี่ไม่กี่สัปดาห์ 396 00:30:27,202 --> 00:30:29,413 ขอบคุณที่ย้ํานะครับ ดร.แรนดา 397 00:30:32,416 --> 00:30:35,627 เอาละ ต่อสายแล้วไสหัวไปจากที่นี่กันดีกว่า 398 00:30:36,628 --> 00:30:38,213 - เผื่อมาอีกหน่อย เมย์ - โอเค 399 00:30:38,297 --> 00:30:39,798 - ทีนี้ เคย์ - ว่า 400 00:30:39,882 --> 00:30:42,718 อย่าลืม เอาเส้นดําไว้ด้านบน 401 00:30:43,260 --> 00:30:44,344 เราจะได้คุมได้ 402 00:30:44,428 --> 00:30:45,512 - รู้แล้วๆ - จากด้านในยาน 403 00:30:45,596 --> 00:30:46,847 อะไรน่ะ 404 00:30:46,930 --> 00:30:47,848 ฟังแล้วเหมือนอยู่แถวนี้ 405 00:30:48,640 --> 00:30:50,726 เอาละ ทุกคนเข้ายานเลย ไปเร็ว 406 00:30:52,060 --> 00:30:54,229 - เคย์ ผมทําให้ - อย่ามาเร่งฉัน 407 00:30:54,313 --> 00:30:55,606 ผมทําเอง ผมรู้ต้องทํายังไง 408 00:30:55,689 --> 00:30:57,274 - ฉันก็ทําได้ ฉันทําได้ - เคย์ หยุด 409 00:30:57,357 --> 00:30:59,818 - เคย์ คุณเป็นอะไรของคุณ - ฉันจะอยู่ที่นี่ 410 00:31:01,570 --> 00:31:02,571 อะไรนะ 411 00:31:06,074 --> 00:31:07,159 บิลลี่ไม่อยู่แล้ว 412 00:31:10,037 --> 00:31:12,080 ลูกชายก็โตขึ้นมาโดยไม่มีฉัน 413 00:31:13,123 --> 00:31:18,587 ฉันไม่คิดจะกลับไปทําลายชีวิตลูกอีก ด้วยการโผล่กลับไปในชีวิตเขา 414 00:31:22,549 --> 00:31:23,675 ไม่ว่าข้างนอกนั้นจะเป็นยังไง... 415 00:31:26,470 --> 00:31:27,804 มันไม่ใช่โลกของฉัน 416 00:31:29,431 --> 00:31:30,641 ไม่ใช่อีกต่อไปแล้ว 417 00:31:32,226 --> 00:31:33,393 ไม่ได้ 418 00:31:36,563 --> 00:31:40,651 ปีศาจพวกนี้ริบทุกอย่างไปจากชีวิตฉัน 419 00:31:42,569 --> 00:31:44,071 ไม่ให้แล้ว 420 00:31:46,073 --> 00:31:48,742 เราถอนคําสาปแล้ว 421 00:31:52,871 --> 00:31:54,915 ย่ายังมีงานต้องสานต่อ 422 00:32:03,715 --> 00:32:04,925 แล้วเราก็ต้องการย่า 423 00:32:23,193 --> 00:32:25,279 ทีนี้ก็รีบไสตูดออกจากที่นี่กันดีกว่า 424 00:32:27,239 --> 00:32:28,657 หลานแท้ๆ เคาะกันมาเลยไหมล่ะ 425 00:32:28,740 --> 00:32:30,242 ขําตายละ 426 00:32:34,580 --> 00:32:37,124 เอาละ ขอให้ทุกท่านรัดเข็มขัดนิรภัย 427 00:32:37,207 --> 00:32:39,001 เราเป็นเครื่องแรกที่จะได้ขึ้นบิน 428 00:32:40,169 --> 00:32:42,379 เที่ยวบินนี้ไม่มีบริการเครื่องดื่มสินะ 429 00:32:42,462 --> 00:32:46,049 ไม่มี แต่กลับไปเมื่อไหร่ รอบแรกฉันจ่ายเอง 430 00:32:47,050 --> 00:32:49,970 - พร้อมไหม - รอเธออยู่เลย 431 00:32:50,846 --> 00:32:52,764 ก็คล้ายวันคืนสมัยก่อนเนอะ 432 00:32:52,848 --> 00:32:54,266 สมัยก่อนของใคร 433 00:32:56,268 --> 00:32:57,477 เอาละ 434 00:32:58,228 --> 00:32:59,479 กลับบ้านกัน 435 00:33:07,154 --> 00:33:08,113 นี่ ผู้ช่วยนักบิน 436 00:33:08,197 --> 00:33:11,408 - เห็นจอเรดาร์ตรงหน้าไหม - เห็น 437 00:33:11,491 --> 00:33:13,952 พอมันเริ่มมีไฟกะพริบ แสดงว่าเครื่องมันล่อไททั่นมา 438 00:33:14,036 --> 00:33:16,330 เพื่อช่วยเปิดรอยแยก และนั่นเป็นทางกลับบ้าน 439 00:33:16,413 --> 00:33:17,456 แต่เราจะขึ้นบินยังไง 440 00:33:17,539 --> 00:33:20,459 เกาะให้ดีเถอะ สัมผัสได้เมื่อไหร่ก็รู้เอง 441 00:33:20,542 --> 00:33:22,252 ถ้ามันเข้ามาระยะ 914 เมตรก็บอกละกัน 442 00:33:22,336 --> 00:33:25,088 ฉันจะปิดเครื่อง พอไททั่นถอย มันจะดึงเราเข้าไปด้วย 443 00:33:34,598 --> 00:33:36,892 ลี มีอะไร เห็นอะไรบ้าง 444 00:33:37,392 --> 00:33:38,393 เวร 445 00:33:38,477 --> 00:33:40,354 ดันไปล่อไททั่นที่อยู่ในนี้อยู่แล้ว 446 00:33:47,194 --> 00:33:48,529 เตรียมกระแทก! 447 00:33:54,368 --> 00:33:56,828 มีตัวอะไรไม่รู้มาตามรอยแยก ระยะ 2,100 เมตร 448 00:33:59,206 --> 00:34:00,457 มา 1,500 เมตรแล้ว 449 00:33:59,206 --> 00:34:00,457 มา 1,500 เมตรแล้ว 450 00:34:02,626 --> 00:34:05,546 - มาเลย มาเร็ว! - 1,200 เมตร 451 00:34:05,629 --> 00:34:06,922 ชอว์! เอาไงต่อดี 452 00:34:07,005 --> 00:34:09,675 ไม่มีเวลาและไม่มีโอกาสหน้า 453 00:34:09,757 --> 00:34:10,759 โอ๊ยตาย 454 00:34:24,313 --> 00:34:26,775 มันไปแล้ว ถอยไปจากเราแล้ว 455 00:34:26,859 --> 00:34:27,693 เวร 456 00:34:28,902 --> 00:34:30,612 - เดี๋ยว จะทําอะไรน่ะ - ทําหน้าที่ 457 00:34:30,696 --> 00:34:33,239 - ทําอะไรน่ะ อย่านะ! หยุดเลย! - กลับมาเลย! 458 00:34:35,324 --> 00:34:36,994 หยุดนะ! ลี! 459 00:34:38,120 --> 00:34:40,330 อย่า! ทําอะไรของคุณ 460 00:35:06,440 --> 00:35:08,734 โอ๊ย ของานง่ายๆ บ้างไม่ได้เหรอ 461 00:35:08,817 --> 00:35:10,360 ลี กลับมาเร็ว! 462 00:35:15,073 --> 00:35:16,950 ไม่นะ ไม่ มันจะหายไปแล้ว 463 00:35:25,459 --> 00:35:26,293 ลี! 464 00:35:56,156 --> 00:35:57,574 - ลี! - อย่านะ! 465 00:37:06,977 --> 00:37:07,978 ลี! 466 00:37:25,204 --> 00:37:26,496 ลี! 467 00:37:27,206 --> 00:37:30,417 ลี! วิ่งเร็ว! ลี! 468 00:37:33,795 --> 00:37:35,797 ลี จับมือฉันไว้! 469 00:37:37,174 --> 00:37:39,218 ฉันจับไว้แล้ว อย่าปล่อยนะ! 470 00:37:43,514 --> 00:37:44,848 - ไม่! - กลับเข้ามาก่อน! 471 00:37:44,932 --> 00:37:47,184 - ลี ไม่นะ! ฉันจับไว้แล้ว! - น้ําหนักเยอะเกินไป เคย์! 472 00:37:49,102 --> 00:37:51,480 - ไม่เป็นไรนะ เคย์ - ไม่ ฉันไม่ยอมปล่อยหรอก! 473 00:37:51,563 --> 00:37:52,439 ขอบคุณมาก... 474 00:37:53,190 --> 00:37:55,359 - ไม่นะ - กับทุกอย่าง 475 00:37:55,442 --> 00:37:56,818 อย่าปล่อย... 476 00:37:57,319 --> 00:37:59,863 ไม่นะ! ลี! ลี! 477 00:38:07,454 --> 00:38:08,872 ลี! 478 00:38:09,748 --> 00:38:12,417 ไม่นะ ไม่ 479 00:38:12,501 --> 00:38:14,127 เคย์ มองหน้าฉันก่อน รัดเข็มขัด 480 00:39:25,115 --> 00:39:26,825 เราอยู่ที่ไหนกัน 481 00:39:33,832 --> 00:39:35,667 ที่นี่คือที่ไหน 482 00:39:37,127 --> 00:39:38,253 คุณเป็นใครนะ 483 00:39:45,844 --> 00:39:46,929 เคท! 484 00:39:49,848 --> 00:39:50,891 เคท 485 00:39:55,938 --> 00:39:56,939 ยินดีต้อนรับกลับมานะ 486 00:40:08,450 --> 00:40:10,577 - หมดนี่ฝีมือนายเหรอ - ฉันเหรอ เปล่า 487 00:40:10,661 --> 00:40:12,454 ส่วนใหญ่ฉันก็ไม่ค่อยเข้าใจอะไรหรอก 488 00:40:12,538 --> 00:40:15,082 แต่เราโชคดีที่มีคนตีตัวเลขเอาไว้ก่อนแล้ว 489 00:40:20,379 --> 00:40:21,547 พ่อคะ 490 00:40:59,918 --> 00:41:01,086 แม่เหรอฮะ 491 00:40:59,918 --> 00:41:01,086 แม่เหรอฮะ 492 00:41:13,932 --> 00:41:15,142 โตขึ้นเยอะเลยนะจ๊ะ 493 00:41:31,950 --> 00:41:33,452 แม่ขอโทษ 494 00:41:36,163 --> 00:41:37,581 แม่ขอโทษนะ 495 00:42:01,396 --> 00:42:02,481 เคนทาโร่ 496 00:42:03,899 --> 00:42:07,778 ขอแนะนําให้รู้จักคุณย่าของเรา 497 00:42:11,657 --> 00:42:14,409 นี่น้องชายฉันค่ะ 498 00:42:22,918 --> 00:42:26,964 ขออภัยที่ต้องขัดจังหวะ แต่อยากพาไปตรวจร่างกายและสอบปากคําก่อน 499 00:42:27,548 --> 00:42:29,132 ทางนี้ครับ 500 00:42:29,216 --> 00:42:32,761 เบรนด้า คุณมาทําอะไรตรงนี้ 501 00:42:33,387 --> 00:42:35,389 เอ้า หมดนี่ก็ต้องมีคนจ่ายมั้ยล่ะ 502 00:42:39,768 --> 00:42:41,436 คุณมาทํางานให้นางแล้วเหรอ 503 00:42:43,021 --> 00:42:44,273 เรื่องมันซับซ้อนน่ะ 504 00:42:46,859 --> 00:42:49,027 สองปีมานี่อะไรเปลี่ยนไปเยอะ 505 00:42:52,197 --> 00:42:53,574 สองปีเลยเหรอ 506 00:42:57,661 --> 00:42:58,704 ไปกันเลยไหม 507 00:42:59,204 --> 00:43:01,164 มาเร็ว ไปเลยๆ รีบหน่อย 508 00:42:59,204 --> 00:43:01,164 มาเร็ว ไปเลยๆ รีบหน่อย 509 00:43:01,248 --> 00:43:02,791 เกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้น 510 00:43:02,875 --> 00:43:05,460 ก็แค่เกิดทุกอย่างที่ฉันสัญญากับคุณไว้ 511 00:43:15,387 --> 00:43:16,930 มาเร็วเข้า 512 00:43:17,681 --> 00:43:20,976 (สถานีวิจัยเกาะกะโหลก เอเพ็กซ์) 513 00:44:45,185 --> 00:44:47,187 คําบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์