1 00:00:10,846 --> 00:00:11,805 และเรากลับมาแล้ว ทุกคน 2 00:00:11,889 --> 00:00:13,098 "ห้าซี้ พี่ขอฮา" 3 00:00:13,766 --> 00:00:15,267 เอาละ เราคุยกันถึงไหนแล้ว 4 00:00:15,392 --> 00:00:17,811 ใช่สินะ ถ้าผมจำไม่ผิด... 5 00:00:18,812 --> 00:00:19,646 คุณถูกไล่ออก 6 00:00:19,730 --> 00:00:22,816 หลังซีซั่นแรก เราทำงานกันหนักมาก 7 00:00:22,900 --> 00:00:24,359 และตอนนี้เราถูกยกเลิก 8 00:00:24,443 --> 00:00:27,196 บ้าเอ๊ย ไม่อยากเชื่อว่าเขาไล่นายออก 9 00:00:27,279 --> 00:00:28,113 เราเพิ่งได้ข่าว 10 00:00:29,156 --> 00:00:30,324 ตอนนั้นผมคงยังไม่ทันรู้สึก 11 00:00:30,407 --> 00:00:32,618 "ไม่ๆ เราต้องทำห้าซี้ พี่ขอฮา" 12 00:00:32,701 --> 00:00:34,369 ผมทำอย่างอื่นไม่ได้ 13 00:00:35,871 --> 00:00:38,582 ห้าซี้ พี่ขอฮา 14 00:00:40,125 --> 00:00:41,627 มาเริ่มกันเลย 15 00:00:42,753 --> 00:00:44,505 โกนหัวซะ เริ่มต้นใหม่ 16 00:00:44,588 --> 00:00:46,340 ทุกอย่างกำลังจะลงเหว 17 00:00:46,423 --> 00:00:50,219 หลังจากซีซั่นแรก รายการเราถูกยกเลิก และมันน่าตกใจมาก 18 00:00:50,302 --> 00:00:52,179 เราคิดกันหนักว่าจะทำยังไงต่อ 19 00:00:52,262 --> 00:00:53,096 เควิน แม็กโดนัลด์ 20 00:00:53,180 --> 00:00:54,264 หรือกังวลเพิ่มขึ้น 21 00:00:54,348 --> 00:00:56,558 มันคือความไร้ระเบียบ มากกว่าความกังวล 22 00:00:56,642 --> 00:00:59,686 เราคิดอยู่เดือนหรือสองเดือน ประมาณสองสามเดือน 23 00:00:59,770 --> 00:01:00,896 ถนนโรดิโอ ไดรฟ์ 400 24 00:01:01,980 --> 00:01:02,856 ขอบคุณ 25 00:01:03,899 --> 00:01:06,735 เคยมีรายการแจกรางวัล ชื่อว่าเคเบิลเอซ อะวอร์ดส์ 26 00:01:06,819 --> 00:01:08,070 ซึ่งเป็นรางวัลสำคัญ 27 00:01:08,153 --> 00:01:10,322 เคเบิลทีวีเริ่มจัดงานของตัวเอง ออกแนวเท่ๆ... 28 00:01:10,405 --> 00:01:11,240 เคเบิลเอซ อะวอร์ด ปี 1990 29 00:01:11,323 --> 00:01:12,825 เทียบกับรางวัลเอ็มมี่ 30 00:01:12,908 --> 00:01:13,742 มาร์ค แม็กคินนีย์ 31 00:01:13,826 --> 00:01:17,663 เราถูกเสนอชื่อหลายรางวัลมาก ผมได้เข้าชิงรางวัลนักแสดงยอดเยี่ยม 32 00:01:17,746 --> 00:01:18,997 นักแสดงในซีรีส์ตลกยอดเยี่ยม มาร์ค แม็กคินนีย์ 33 00:01:19,081 --> 00:01:20,916 แกร์รี่ แชนด์ลิ่ง จาก "อิทส์ แกร์รี่ แชนด์ลิ่งส โชว์" 34 00:01:20,999 --> 00:01:22,376 เราไปลอสแอนเจลิส 35 00:01:22,459 --> 00:01:24,962 สุดสัปดาห์สุดท้าย ที่เราอยู่ในวงการบันเทิง 36 00:01:25,045 --> 00:01:28,382 ผมจำได้ว่าไปงานเอซ คิดว่านี่มันตลกสิ้นดี 37 00:01:28,465 --> 00:01:29,299 บรูซ แม็กคัลลอค 38 00:01:29,383 --> 00:01:32,386 เหมือนเรามาที่นี่เพื่อมาเมา ที่งานปาร์ตี้ฉลองหลังงาน 39 00:01:35,806 --> 00:01:37,432 และผู้ชนะคือ... 40 00:01:39,351 --> 00:01:40,352 ผู้ชนะ... 41 00:01:41,770 --> 00:01:43,939 มาร์คชนะ และทุกคนดีใจกันมาก 42 00:01:44,022 --> 00:01:47,150 ถึงเราจะเป็นคณะตลก "เท่ๆ" เราก็ดีใจกันมาก 43 00:01:48,277 --> 00:01:51,405 ผมคว้ารางวัลนักแสดงยอดเยี่ยม เอาชนะแกร์รี่ แชนด์ลิง 44 00:01:51,488 --> 00:01:55,033 "ผมบี้คุณขาดลอย แกร์รี่" ขอให้คุณสู่สุคติ 45 00:01:55,117 --> 00:01:57,077 เอารางวัลเอซให้เขาดูสิ เร็ว 46 00:01:58,912 --> 00:02:01,039 - วิสกี้เบอร์เบินใส่น้ำแข็งสอง - ใช่ รบกวนด้วย 47 00:02:02,291 --> 00:02:04,376 ผมนึกว่ามันปกติในวงการบันเทิง 48 00:02:04,459 --> 00:02:07,838 คนชนะรางวัลเอ็มมี่แล้วพูดว่า "แย่หน่อย เราถูกยกเลิก" คนดูหัวเราะ 49 00:02:07,921 --> 00:02:11,592 นั่นเป็นข้อต่อรองกับลอร์นที่ดีพอ "จริงเหรอ จะยกเลิกพวกเขาจริงเหรอ" 50 00:02:11,675 --> 00:02:14,595 แน่นอน ผมลืมขอบคุณเขา ในสุนทรพจน์คืนนั้น 51 00:02:14,678 --> 00:02:17,764 แน่นอน ลอร์นคิดออกทันทีว่า จะทำให้เราอยู่ต่อไปได้ยังไง 52 00:02:17,848 --> 00:02:19,141 ขอบคุณ คุณไมเคิลส์ 53 00:02:19,224 --> 00:02:20,559 ด้วยความยินดี คุณแม็กคัลลอค 54 00:02:20,642 --> 00:02:21,476 ลอร์น ไมเคิลส์ ผู้อำนวยการผลิต แซตเทอร์เดย์ไนต์ไลฟ์ 55 00:02:21,560 --> 00:02:22,936 หลักการที่ยอมรับกันในวงการทีวี 56 00:02:23,020 --> 00:02:25,689 ยิ่งคุณอยู่นานเท่าไร ยิ่งอยู่นานเท่านั้น 57 00:02:25,772 --> 00:02:29,484 ถ้าคุณมีซีซั่นที่สอง ซีซั่นที่สามก็ต้องตามมา 58 00:02:29,568 --> 00:02:34,406 คุณไม่รู้หรอกว่ามันจะเติบโตไปยังไง แต่คุณรู้ว่ามันมีศักยภาพที่จะโต 59 00:02:35,073 --> 00:02:37,743 ลอร์นจะเข้าไปพบกับเอชบีโอ 60 00:02:37,826 --> 00:02:40,120 ลอร์นมีความสำคัญขนาดนั้น 61 00:02:40,203 --> 00:02:41,038 เดฟ โฟลีย์ 62 00:02:41,121 --> 00:02:43,749 เขาสามารถกล่อมผู้คนได้ว่า นี่จะต้องเป็นอะไรสักอย่าง 63 00:02:44,750 --> 00:02:46,710 ซีซั่นสอง 64 00:02:46,793 --> 00:02:49,254 ซีซั่นที่สอง เราตัดสินใจว่า จะทำให้รายการสนุกขึ้น 65 00:02:49,338 --> 00:02:52,674 ซีซั่นแรกมีปัญหา และใช้เวลาผลิตนาน 13 เดือน... 66 00:02:53,508 --> 00:02:55,385 ซึ่งถ้าคุณมีปฏิทิน 67 00:02:55,469 --> 00:02:58,847 คุณจะเห็นว่าจำนวนเดือน มากกว่าในปฏิทินเสียอีก 68 00:02:58,931 --> 00:02:59,765 คำโกหกเล็กน้อย แบบไม่จริงใจของวงการทีวี 69 00:02:59,848 --> 00:03:02,351 เรารู้ตัวว่ารายการไม่ควรทำนานขนาดนี้ 70 00:03:03,352 --> 00:03:05,228 การมีนักเขียนมาร่วมงาน เป็นเรื่องธรรมดา 71 00:03:05,312 --> 00:03:09,733 เพราะมันช่วยแบ่งเบา สิ่งที่เราต้องสร้างขึ้นได้ 72 00:03:10,859 --> 00:03:14,821 อัตตาของเราสูงขนาดที่ว่า ถึงเราจะมีนักเขียนเก่งๆ มาร่วมงาน 73 00:03:14,905 --> 00:03:18,408 มุกเขาจะได้นำไปเล่นในรายการ ก็ต่อเมื่อเขียนคู่กับเราคนใดคนหนึ่ง 74 00:03:22,454 --> 00:03:24,790 เวลาคุณเขียนมุกตลกกับคนอื่น 75 00:03:24,873 --> 00:03:27,042 มันอยู่ที่ว่าใครจะกล้ากว่าใคร 76 00:03:27,125 --> 00:03:27,960 พอล เบลลินี่ นักเขียนบท และ "ชายนุ่งผ้าขนหนู" 77 00:03:28,043 --> 00:03:31,129 คุณพยายามเสนอวิสัยทัศน์ตลอดเวลา 78 00:03:31,213 --> 00:03:34,633 จะมีคนเข้ามาพร้อมโครงร่างแรก จากนั้นก็จะมีบันทึกอีกเป็นล้าน 79 00:03:34,716 --> 00:03:36,843 จากนั้นจะมีการเขียนใหม่ แล้วก็เขียนใหม่ครั้งที่สอง 80 00:03:36,927 --> 00:03:40,555 คุณเป็นนักเขียนมุกตลก ที่เก่งขนาดสมควรได้รับเงินเพิ่มเหรอ 81 00:03:40,639 --> 00:03:43,016 - ก็ใช่... - คุณเขียนมุกนี้ไม่ใช่เหรอ 82 00:03:43,100 --> 00:03:44,101 ใช่ 83 00:03:44,935 --> 00:03:46,603 มันต้องเป็นข้อเสนอเก่าแก่ที่สุดในโลก 84 00:03:46,687 --> 00:03:48,188 ชายคนหนึ่งขอขึ้นเงินเดือนจากเจ้านาย 85 00:03:48,271 --> 00:03:50,440 นี่มันพิสูจน์ว่าคุณมีค่ากับเรา ที่คอเมดี้อิงค์ 86 00:03:50,524 --> 00:03:51,358 คอเมดี้อิงค์ 87 00:03:51,441 --> 00:03:55,237 มีการแข่งขันดุเดือด ไม่ใช่แค่ให้บทของคุณได้รับเลือก 88 00:03:55,320 --> 00:03:58,365 แต่คือการนิยามปรัชญาที่ว่า รายการนี้เกี่ยวกับอะไร 89 00:03:58,448 --> 00:04:00,951 เพราะทุกคนมีมุมมอง ในเรื่องนั้นเป็นของตัวเอง 90 00:04:02,035 --> 00:04:05,539 คำว่า "ตุ๊ด" มันมีอะไร ถึงทำให้คนกลัวขนาดนั้น 91 00:04:05,914 --> 00:04:07,541 ผมอยากสร้างผลกระทบต่อวัฒนธรรม 92 00:04:07,708 --> 00:04:09,876 ตอนนั้นคุณพูดไม่ได้ว่า คุณเป็นพวกรักเพศเดียวกัน 93 00:04:09,960 --> 00:04:10,794 สกอต ทอมป์สัน 94 00:04:10,877 --> 00:04:12,796 และในรายการตลกพูดไม่ได้แน่ๆ 95 00:04:12,879 --> 00:04:15,132 วงการตลกคือโลกของผู้ชายแท้ๆ 96 00:04:15,924 --> 00:04:18,343 ผมคงคิดว่า "ผมจะเป็นคนแรก" 97 00:04:18,427 --> 00:04:19,594 ต้องมีใครสักคนทำมัน 98 00:04:19,678 --> 00:04:20,846 ก่อนอื่น นายเป็นเกย์ใช่มั้ย 99 00:04:20,929 --> 00:04:22,347 - ใช่ - ใช่ 100 00:04:22,431 --> 00:04:24,933 - แล้วนายก็เป็นเกย์แบบโคตรเกย์ - ก็จริง 101 00:04:25,058 --> 00:04:26,977 แล้วจากนั้นเขาก็เป็นเกย์ที่น่าหงุดหงิด 102 00:04:27,060 --> 00:04:28,437 - ใช่ - นายจำได้มั้ย 103 00:04:28,520 --> 00:04:31,398 - อันนั้นฉันจำไม่ได้นะ เควิน - แล้วตอนนี้นายเลิกเป็นเกย์เหรอ 104 00:04:31,481 --> 00:04:33,358 มีบางคนในแซตเทอร์เดย์ไนต์ไลฟ์... 105 00:04:33,442 --> 00:04:34,317 ไมค์ ไมเยอร์ส - นักเขียนและนักแสดง 106 00:04:34,401 --> 00:04:36,570 ถ้าพูดถึง ห้าซี้ พี่ขอฮา "อ๋อ คณะตลกเกย์" 107 00:04:36,653 --> 00:04:38,780 และผมก็จะ "จริงเหรอ คุณจำได้แค่นี้เหรอ" 108 00:04:38,864 --> 00:04:40,699 ผมจะทำเป็นไม่ได้ยินแล้วกัน 109 00:04:42,951 --> 00:04:44,703 สกอตช่วยให้เราเป็นคนสำคัญ 110 00:04:44,786 --> 00:04:48,999 เดฟกับผมอยู่ที่อีกด้านหนึ่งเลย เราอยากให้มันตลกที่สุด 111 00:04:49,082 --> 00:04:51,460 ถ้าเป็นมุกเกี่ยวกับสภาพของมนุษย์ ก็เข้าทางผมเลย 112 00:04:51,752 --> 00:04:52,753 ชั่วร้าย 113 00:04:52,836 --> 00:04:53,962 ชั่วร้าย 114 00:04:54,337 --> 00:04:55,756 ไม่สุภาพและชั่วร้าย 115 00:04:55,839 --> 00:04:57,591 ในการเล่นตลก เดฟคือครึ่งหนึ่งของผมเลย 116 00:04:57,674 --> 00:04:59,885 เราเป็นคู่ที่ดีที่สุดใน ห้าซี้ พี่ขอฮา 117 00:04:59,968 --> 00:05:03,430 เควินกับเดฟเป็นคู่หูนักแสดงตลกยุคใหม่ 118 00:05:03,513 --> 00:05:06,767 พวกเขามีความคิด และจังหวะเวลาที่ยอดที่สุดในโลก 119 00:05:06,850 --> 00:05:10,020 วันหนึ่งผมมาที่ออฟฟิศ "วันนี้เราจะเขียนเรื่องอะไรดี 120 00:05:10,103 --> 00:05:12,064 "เรื่องเลวร้ายที่นายทำกับผู้คน" 121 00:05:12,147 --> 00:05:12,981 "นั่นมันอะไร" 122 00:05:13,065 --> 00:05:15,692 "ที่นายสัญญาว่าจะทำบางอย่าง แล้วนายไม่เคยทำตามไงละ" 123 00:05:15,776 --> 00:05:18,195 นายควรไปเจอฉันที่ภัตตาคารตอนสองทุ่ม 124 00:05:18,278 --> 00:05:19,154 นายหายไปไหนมา 125 00:05:19,237 --> 00:05:20,238 ลืมไป 126 00:05:20,822 --> 00:05:22,824 แต่ฉันรู้สึกแย่กับเรื่องทั้งหมดนะ 127 00:05:22,908 --> 00:05:24,326 ไม่ ฉันไม่อยากได้ยิน 128 00:05:24,409 --> 00:05:26,953 นายคือราชาแห่งสัญญาที่ว่างเปล่า นายรู้ตัวมั้ย 129 00:05:27,037 --> 00:05:29,998 เพราะผมเป็นลูกของพ่อติดเหล้า ผมอยากจะเอาใจทุกคน 130 00:05:30,082 --> 00:05:31,541 ผมหมายความอย่างนั้นจริงเวลาพูด 131 00:05:31,625 --> 00:05:35,796 แล้วความรู้สึกนั่นหายไปแบบว่า "ตอนนี้ผมไม่จำเป็นต้องทำงั้นแล้ว" 132 00:05:36,588 --> 00:05:37,923 ผมชอบข้อเสนอดีๆ 133 00:05:38,006 --> 00:05:41,134 ผมภูมิใจมากถ้าเขียนมุกที่น่าจะดี 134 00:05:41,218 --> 00:05:42,761 แต่ผมเป็นพวกเล่นเป็นตัวละคร 135 00:05:44,179 --> 00:05:45,347 ฉันจะบี้หัวนาย 136 00:05:46,556 --> 00:05:48,433 ไม่มีใครจะมีไอเดียดีไปกว่ามาร์ค 137 00:05:48,517 --> 00:05:51,895 และไม่มีใครที่หงุดหงิดกว่าเขา ขณะรอให้ตัวเขาเอง 138 00:05:51,978 --> 00:05:54,648 คิดไอเดียแจ่มๆ ออกมาในบางครั้ง ตัดไปที่คลิป 139 00:05:58,485 --> 00:06:00,403 ช่างเป็นฟาร์มที่ยอดเยี่ยม 140 00:06:00,487 --> 00:06:03,573 จำได้ว่าเขานั่งดูคลิปไก่เคลื่อนไหว 141 00:06:03,657 --> 00:06:05,575 เพื่อสร้างตัวละครคุณนายไก่ 142 00:06:05,659 --> 00:06:07,285 ฉันคือคุณนายไก่ 143 00:06:07,369 --> 00:06:09,412 - คุณนายไก่เหรอ - ใช่ และฉันก็รักชีวิต 144 00:06:09,496 --> 00:06:12,207 ทุกคนดูจะรู้จักตัวละครนักบี้หัว และก็ยังมีคุณนายไก่ 145 00:06:12,290 --> 00:06:13,125 ลอเรน แอช - นักแสดงตลก 146 00:06:13,208 --> 00:06:15,502 สองอย่างนี้กลายเป็นส่วนหนึ่งของรายการ 147 00:06:15,585 --> 00:06:17,003 ฉันจะบี้หัวนาย 148 00:06:17,087 --> 00:06:18,088 ฉันกำลังบี้นาย 149 00:06:18,839 --> 00:06:20,924 บี้มัน บี้มัน บี้หัวคุณ 150 00:06:21,007 --> 00:06:22,008 เจนนิเฟอร์ วาเลน รายการบารอนเนส วอน สเก็ตช์ 151 00:06:22,425 --> 00:06:24,970 ผมขายรองเท้า 152 00:06:26,138 --> 00:06:30,767 โดยทั่วไปผมไม่ได้คิดค้นตัวละคร ผมมักจะคิดไอเดียแปลกๆ 153 00:06:31,143 --> 00:06:32,561 นี่ ทุกคน ดูสิ 154 00:06:33,019 --> 00:06:34,521 นั่นหมูบิน 155 00:06:34,604 --> 00:06:36,022 สวัสดี ทุกคน 156 00:06:40,277 --> 00:06:41,194 กลางแจ้ง 157 00:06:43,155 --> 00:06:46,825 ที่ผมทำทุกวันคือคิดไอเดียเพิ่มเยอะๆ 158 00:06:46,908 --> 00:06:49,828 จะทำให้มันดีกว่า แปลกกว่า หรือเจ๋งกว่าได้ยังไง 159 00:06:49,911 --> 00:06:51,663 นี่คือเหล่าเดฟที่ฉันรู้จัก ฉันรู้ 160 00:06:51,746 --> 00:06:53,623 นี่คือเหล่าเดฟที่ฉันรู้จัก 161 00:06:53,707 --> 00:06:55,792 นี่คือเหล่าเดฟที่ฉันรู้จัก ฉันรู้ 162 00:06:55,876 --> 00:06:58,837 "เหล่าเดฟที่ฉันรู้จัก" ควรจะถูกระงับตั้งแต่ในขั้นประชุมงานแล้ว 163 00:06:58,920 --> 00:06:59,754 เอ็ดดี้ อิซซาร์ด นักแสดงและนักแสดงตลก 164 00:06:59,838 --> 00:07:02,674 แต่ไม่ เขายังเล่นมุขนี้ต่อ และเล่นฉากที่ใช้มุกที่ว่าทั้งฉาก 165 00:07:02,757 --> 00:07:06,094 เดฟ คาปิซาโน ผมแทบไม่รู้จักเขา 166 00:07:07,721 --> 00:07:09,431 นี่คือเหล่าเดฟที่ฉันรู้จัก ฉันรู้ 167 00:07:09,514 --> 00:07:11,183 นี่คือเหล่าเดฟที่ฉันรู้จัก 168 00:07:11,266 --> 00:07:13,226 ฉันชอบมาก คุณต้องเอาไอเดียนี้ 169 00:07:13,310 --> 00:07:17,230 และก็ลากยาวออกไปจนคนต้องพูดว่า "จะใช้ไอเดียนี้ต่อไปไม่ได้นะ" 170 00:07:17,314 --> 00:07:19,399 เราคือเหล่าเดฟที่เขารู้จัก เขารู้ 171 00:07:19,482 --> 00:07:21,234 เราคือเหล่าเดฟที่เขารู้ 172 00:07:21,318 --> 00:07:23,361 เราคือเหล่าเดฟที่เขารู้ เขารู้ 173 00:07:23,445 --> 00:07:24,905 เราคือเหล่าเดฟที่เขารู้ 174 00:07:24,988 --> 00:07:27,782 ห้าซี้ พี่ขอฮา คือกลุ่มคนที่แตกต่างกันอย่างมาก 175 00:07:27,866 --> 00:07:29,409 แต่พวกเขามีวิสัยทัศน์ทางศิลปะ 176 00:07:29,492 --> 00:07:31,953 พวกเขาพร้อมจะลุยข้ามอุปสรรคทุกอย่าง 177 00:07:32,037 --> 00:07:32,871 แดน เรดิแคน ผู้ดูแลการผลิต ห้าซี้ พี่ขอฮา 178 00:07:32,954 --> 00:07:35,373 พวกนายมีใครเคยทุบตีพ่อมั้ย 179 00:07:35,457 --> 00:07:37,626 - อะไรนะ - นายพูดเรื่องอะไร 180 00:07:37,709 --> 00:07:38,710 เคยทุบตีพ่อมั้ย 181 00:07:38,793 --> 00:07:42,714 และเอชบีโอบอกว่า "เรารู้สึกว่า รายการคุณไม่ไปในทางเดียวกัน 182 00:07:42,797 --> 00:07:46,051 "คุณต้องหาอะไรที่เชื่อมมันตอนต่อตอน" 183 00:07:46,134 --> 00:07:50,013 พวกเขามีมุกหนึ่ง ที่นั่งล้อมรอบเล่นฉากเล็กๆ ด้วยกัน 184 00:07:50,096 --> 00:07:53,308 เอชบีโอบอกว่า "ถ้าคุณทำแบบนี้ทุกตอน 185 00:07:53,391 --> 00:07:54,768 "ก็จะร้อยรัดรายการไว้ด้วยกันได้" 186 00:07:54,851 --> 00:07:59,105 และเหล่าห้าซี้ พี่ขอฮาพูดว่า "ไอ้เวร ไอ้บ้า รู้อะไรมั้ย 187 00:07:59,189 --> 00:08:01,691 "เราจะไม่ทำ ช่างมันปะไร เราจะเดินหนีไปซะ" 188 00:08:03,360 --> 00:08:04,736 อย่าลุกนะ คุณครับ 189 00:08:05,695 --> 00:08:07,822 เรามักจะคอยระวังตัว กลัวว่าจะขายวิญญาณ 190 00:08:07,906 --> 00:08:10,533 และไม่เป็นตัวของตัวเอง ไม่เป็นของแท้ 191 00:08:11,076 --> 00:08:13,578 เราต้องอธิบายให้คนนอกฟังตลอด 192 00:08:13,662 --> 00:08:15,622 "ไม่ เราไม่ได้ทำแบบนั้น" 193 00:08:15,705 --> 00:08:19,376 มีคนที่รู้สึกว่า "ตลกปกติก็ต้องทำแบบนั้น" 194 00:08:19,459 --> 00:08:21,753 - ใช่สินะ - "นั่นไม่ใช่สิ่งที่เราทำ" 195 00:08:21,836 --> 00:08:23,713 พวกเขามีความคิดแบบ "ช่างมันสิ" 196 00:08:23,797 --> 00:08:26,341 "ถ้าผมคิดว่ามันตลก มันก็ตลก คุณไปให้พ้นเลย" 197 00:08:26,424 --> 00:08:27,259 อิวาน เฟซาน อดีตผู้อำนวยการฝ่ายรายการ ซีบีซี 198 00:08:27,342 --> 00:08:30,262 คุณไม่ค่อยรู้ว่าพวกเขาจะทำอะไร 199 00:08:30,345 --> 00:08:32,389 ซึ่งนั่นทั้งอันตรายและสนุก 200 00:08:32,472 --> 00:08:35,350 คนเลวนั่นทำอะไรกับลาเลี้ยงของผม 201 00:08:35,976 --> 00:08:38,603 นั่นไม่ใช่แค่คนเลวนะ ลูกชาย 202 00:08:38,687 --> 00:08:40,063 นั่นฮิตเลอร์ 203 00:08:40,855 --> 00:08:43,316 เรื่องนี้ไปถึงเน็ตเวิร์ก นี่คือจดหมายจากเน็ตเวิร์ก 204 00:08:43,400 --> 00:08:47,195 "ฮิตเลอร์อึ๊บลาได้ แต่ลาต้องไม่ตาย" 205 00:08:47,279 --> 00:08:48,405 ใช่ ใช่แล้ว 206 00:08:48,989 --> 00:08:51,283 - ใช่ ดูให้มันมีชีวิต - ใช่ และ... 207 00:08:52,575 --> 00:08:56,788 มันเลยเปลี่ยนจากฮิตเลอร์อึ๊บศพลา มาเป็นฮิตเลอร์อึ๊บลาที่เป็นสัตว์เลี้ยง 208 00:08:56,871 --> 00:08:58,707 - ซึ่งแย่กว่าอีก - แย่กว่าเยอะ 209 00:08:59,874 --> 00:09:00,917 แย่กว่ามาก 210 00:09:01,001 --> 00:09:02,836 ส่งตรงถึงคุณ อีสต์ยอร์ก 211 00:09:03,169 --> 00:09:04,004 เอโตบิโคก 212 00:09:04,087 --> 00:09:05,547 - สการ์โบโรห์ - โบลตัน 213 00:09:05,630 --> 00:09:07,048 - มิสซิสซอกา - แบรมป์ตัน 214 00:09:07,132 --> 00:09:08,550 - บรามาเลีย - พิกเคอริง 215 00:09:08,633 --> 00:09:09,968 - มิสซิสซอกาอีกครั้ง - ท็อตแนม 216 00:09:10,051 --> 00:09:12,053 พวกเขาอยากให้หนุ่มสาวคนเมืองยอมรับ 217 00:09:12,137 --> 00:09:15,348 แต่ผมคิดเสมอว่า สำหรับทางเลือกของคนเหล่านั้นแล้ว 218 00:09:15,432 --> 00:09:17,976 ผมคิดว่าพวกเขา เป็นผู้สร้างความบันเทิงที่เก่งมาก 219 00:09:18,059 --> 00:09:21,271 ฉันรักผู้หญิงคนเดียวกับที่เพื่อนฉันรัก 220 00:09:21,813 --> 00:09:24,524 แต่เขาไม่ได้รักเธอได้ครึ่งหนึ่งของฉัน 221 00:09:24,607 --> 00:09:27,277 เสียงหัวเราะดังขึ้น พร้อมจังหวะฮาที่เหลือเชื่อ 222 00:09:27,360 --> 00:09:29,237 เมื่อคืนฉันดูหนังเรื่องหนึ่งดีมาก 223 00:09:29,321 --> 00:09:30,613 มันอยู่ในรายการ เดอะเลตโชว์ 224 00:09:30,697 --> 00:09:31,656 เรื่อง... 225 00:09:32,574 --> 00:09:33,408 ชื่อเรื่องอะไรนะ... 226 00:09:33,491 --> 00:09:37,037 บางมุกถือว่าเป็นมุกตลกคลาสสิก "ซิติเซนเคน" คือหนึ่งในนั้น 227 00:09:37,120 --> 00:09:39,289 - ซิติเซนเคน - ไซโค 228 00:09:39,372 --> 00:09:42,125 มันเกี่ยวกับเจ้าของโรงแรมบ้า และฆ่าผู้หญิงในห้องอาบน้ำ 229 00:09:42,208 --> 00:09:45,337 ไม่ๆ ฉันเพิ่งบอกนายไง มันเกี่ยวกับเจ้าพ่อวงการหนังสือพิมพ์ 230 00:09:45,420 --> 00:09:49,674 - เขามีเลื่อนชื่อโรสบัด - งั้นคงไม่ใช่เรื่อง ไซโค สินะ 231 00:09:49,758 --> 00:09:51,259 ไม่ ไม่ใช่เรื่อง ไซโค 232 00:09:51,343 --> 00:09:53,094 - มันเรื่อง ซิติเซนเคน - ไม่ มัน... 233 00:09:53,178 --> 00:09:55,096 มันคือหัวใจของบทละครสั้น ของเควินกับเดฟ 234 00:09:55,180 --> 00:09:59,768 ซึ่งทั้งหมดเกี่ยวกับจังหวะ การเพิ่มความเครียดและน่าหงุดหงิด 235 00:09:59,851 --> 00:10:01,144 - ฉันอยากได้มัน - ให้ฉันจัดการเอง 236 00:10:01,227 --> 00:10:02,437 ฉันอยากจะจำมันไว้เอง 237 00:10:02,520 --> 00:10:04,105 - ได้โปรด - นั่งลงเถอะน่า 238 00:10:06,232 --> 00:10:07,901 เควินระเบิดอารมณ์โกรธเหรอ 239 00:10:07,984 --> 00:10:10,403 มันตลกที่สุดเท่าที่ผมเคยเห็น แบบว่า "โอ้ พระเจ้า" 240 00:10:10,487 --> 00:10:13,281 นายต้องการสัปเหร่อ นายต้องการสัปเหร่อ 241 00:10:13,365 --> 00:10:16,910 นายต้องการสัปเหร่อ นายต้องการสัปเหร่อ 242 00:10:16,993 --> 00:10:21,206 มันสร้างความรู้สึกพอใจ ซึ่งผมคิดว่าดีกว่า ฮูส์ออนเฟิร์ส อีก 243 00:10:21,873 --> 00:10:23,958 แต่พวกเขาทุกคนมีความแม่นยำ 244 00:10:24,042 --> 00:10:26,628 ที่ผมรู้ว่าการดูพวกเขาเล่น มันทำให้ผมเห็นความจริง 245 00:10:26,711 --> 00:10:30,006 ให้ตายสิ ผมนึกว่าผม เป็นนักแสดงที่แม่นยำแล้ว 246 00:10:30,090 --> 00:10:31,341 "โอเค นั่นมันเยี่ยมมาก" 247 00:10:31,424 --> 00:10:33,259 และพวกเขาก็เก่งขึ้นทุกๆ ปี 248 00:10:35,929 --> 00:10:39,766 ซีซั่นสาม 249 00:10:41,559 --> 00:10:45,105 ไบรอัน ทำอะไรกับ กระเป๋าสตางค์ของพ่อเหรอจ๊ะ 250 00:10:46,231 --> 00:10:48,983 ผมแค่จะหาเบอร์โทรศัพท์ของป้าบาร์บ 251 00:10:49,067 --> 00:10:50,568 ผมเป็นชายอายุ 20 ที่วิตกกังวล 252 00:10:50,652 --> 00:10:51,486 เฟร็ด อาร์มิเซน นักแสดงตลก 253 00:10:51,569 --> 00:10:54,781 และห้าซี้ พี่ขอฮา เป็นคณะตลกเพียงคณะเดียว 254 00:10:54,864 --> 00:10:56,491 ที่สะท้อนเจ็นเอ็กซ์ 255 00:10:56,574 --> 00:10:57,534 ผมเลยเป็นแฟนตัวยง 256 00:10:57,617 --> 00:10:59,994 ไอ้หมู แกเป็นหมูสกปรก 257 00:11:00,078 --> 00:11:02,747 ไม่ใช่แค่มุกเดียวที่ทำให้ผมชอบ 258 00:11:02,831 --> 00:11:05,208 แต่เป็นอารมณ์ของมัน 259 00:11:08,670 --> 00:11:11,172 เจ็นเอ็กซ์ มันคือความรู้สึกอ่อนไหว สถานะของ "คนนอก" 260 00:11:11,256 --> 00:11:12,090 เจนีน กาโรฟาโล นักแสดงและนักแสดงตลก 261 00:11:12,173 --> 00:11:15,427 พวกคุณเมาหรือเปล่า สูบกัญชาหรืออะไรมาหรือเปล่า 262 00:11:15,510 --> 00:11:17,595 ใช้ยาเสพติดมั้ย ดมกาวหรือเปล่า 263 00:11:17,679 --> 00:11:21,141 พวกเขามีเพลงอัลเทอร์เนทีฟร็อก ที่คั่นระหว่างแต่ละมุก 264 00:11:21,224 --> 00:11:25,270 และภาพขาวดำจากฟิล์มแปดมิลลิเมตร ซึ่งผมคิดเสมอว่ามันเท่ 265 00:11:25,353 --> 00:11:28,898 เซ็นที่กระดุมฉันได้มั้ยคะ จะได้มีกระดุมพร้อมลายเซ็นครบชุด 266 00:11:28,982 --> 00:11:30,233 - โอเค - รักคุณจังเลย 267 00:11:30,316 --> 00:11:32,986 - พวกคุณเจ๋งมาก - แน่นอน เราเจ๋ง 268 00:11:33,069 --> 00:11:35,196 ใช่แล้ว ผมจำคุณได้ คุณคือห้าซี้ พี่ขอฮาใช่มั้ย 269 00:11:36,531 --> 00:11:38,741 ผมรู้สึกเข้าใจเจ็นเอ็กซ์นะ 270 00:11:38,825 --> 00:11:42,620 อาจจะมาพร้อมกับเพลงด้วย พวกกรันจ์ 271 00:11:42,704 --> 00:11:47,792 ผมคิดว่าคนมองเราว่าเป็น นักแสดงตลกในแนวทางแบบกรันจ์ 272 00:11:47,876 --> 00:11:50,920 ผมย้ายไปอยู่ซีแอตเทิลช่วงปี 1990 ผมเลยอยู่ตรงนั้นพอดี 273 00:11:51,004 --> 00:11:53,131 ในยุค 1990 มันกลายเป็นเรื่องดำมืด 274 00:11:53,214 --> 00:11:56,926 - พวกนายมีกัญชามั้ย - ไม่มี แต่ลองนี่ดู 275 00:11:57,010 --> 00:11:58,761 แค่อยากได้กัญชาน่ะ แบบว่า... 276 00:11:59,596 --> 00:12:01,639 นายรับระเบียบโลกใหม่หน่อยสิ เพื่อน 277 00:12:01,723 --> 00:12:04,601 ห้าซี้ พี่ขอฮาเป็นเหมือน "นี่แหละตัวตนของเรา" 278 00:12:04,684 --> 00:12:06,686 ผมคิดว่าผู้คนรู้สึกไปอย่างนั้น 279 00:12:06,769 --> 00:12:09,022 - โชว์ยอดเยี่ยมมาก - ชอบใช่มั้ยล่ะ 280 00:12:09,105 --> 00:12:11,232 - ชอบมาก - ใช่มั้ยล่ะ มัน... 281 00:12:11,316 --> 00:12:13,526 ดึงดูดความมีเหตุผลวัยเยาว์ของคุณมั้ย 282 00:12:13,610 --> 00:12:15,904 ใช่ ใช่ มันตลกดี 283 00:12:16,029 --> 00:12:18,031 ยกเว้นตรงที่เกี่ยวกับตุ๊ด 284 00:12:18,114 --> 00:12:20,575 ห้าซี้ พี่ขอฮาอยู่ตรงนั้นช่วงนั้น 285 00:12:20,658 --> 00:12:24,370 พวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของการปั่นกระแส โดยเฉพาะในแง่มุมคนรักเพศเดียวกัน 286 00:12:24,454 --> 00:12:28,208 ไอเดียเรื่องรักเพศเดียวกัน ยังเป็นนามธรรมในความคิดของหลายคน 287 00:12:28,666 --> 00:12:29,918 นี่ชั่วโมงสุขสันต์ 288 00:12:30,001 --> 00:12:31,294 ได้เวลาแสดงบทพูดคนเดียว 289 00:12:31,377 --> 00:12:32,587 มารวมกันตรงนี้เลย หนุ่มๆ 290 00:12:34,297 --> 00:12:36,799 การเล่นบทบัดดี้ โคลสำคัญกับผมมาก 291 00:12:36,883 --> 00:12:39,385 ถ้าจะมีใครเล่นบท คนรักเพศเดียวกันอ้อนแอ้นเหมือนหญิง 292 00:12:39,469 --> 00:12:44,098 ก็มักจะเป็นผู้ชายแท้ มาล้อเลียนพฤติกรรมของเกย์ 293 00:12:44,182 --> 00:12:48,937 ไม่เคยมีชายที่เป็นเกย์ แสดงด้านที่เป็นสาวอย่างภาคภูมิใจ 294 00:12:49,938 --> 00:12:52,899 บัดดี้กลายเป็นอาวุธที่ทรงพลัง 295 00:12:52,982 --> 00:12:55,944 คุณสามารถปล่อยให้ ตัวละครเป็นและพูดสิ่งต่างๆ 296 00:12:56,027 --> 00:12:59,239 ที่คุณ นักแสดงหรือนักเขียนไม่กล้าพูด 297 00:12:59,322 --> 00:13:01,991 เหมือนการพูดว่าซาตานเป็นตุ๊ด 298 00:13:05,453 --> 00:13:07,539 บางทีนั่นอาจเป็นเหตุผลที่ทำไม พระเจ้าถึงกลัวพวกรักเพศเดียวกันนัก 299 00:13:07,622 --> 00:13:11,251 หลายคนไม่พอใจบัดดี้ โคล "ทำแบบนี้ไม่ได้ มันผิด" 300 00:13:11,334 --> 00:13:14,170 พวกเขารับไม่ได้ว่าชายที่เป็นเกย์ 301 00:13:14,254 --> 00:13:17,382 จะมาสวมบทเป็นตัวละครนี้ และไม่รู้สึกละอายใจ 302 00:13:17,465 --> 00:13:20,051 เอดส์คือสิ่งที่เกิดขึ้นกับคนอื่น 303 00:13:20,134 --> 00:13:24,514 แต่นับจากเมจิก จอห์นสันติด ฉันตระหนักว่ามันก็เกิดขึ้นกับฉันได้ 304 00:13:25,014 --> 00:13:26,683 เราล้อเลียนเรื่องเอดส์ 305 00:13:26,766 --> 00:13:28,977 เพราะตอนนั้นผมคิดถึงแต่เรื่องเอดส์ 306 00:13:29,060 --> 00:13:32,772 เล่นตลกไป อย่าติดเอดส์นะ อย่าติดเอดส์ อย่าติดเอดส์เชียว 307 00:13:32,855 --> 00:13:37,610 นั่นมัน... เป้าหมายของผมคือ "อย่าติดเอดส์" 308 00:13:39,571 --> 00:13:42,031 เปิดเผย ผลบลอนด์สุดเซ็กซี่ ที่ทำให้เมจิกติดเอดส์ 309 00:13:45,702 --> 00:13:48,663 ผมจำได้ถึงความรู้สึกที่ว่า มันสำคัญสำหรับเรามาก 310 00:13:48,746 --> 00:13:50,999 มันยิ่งทำให้มีพลังมากขึ้น ที่ผมเป็นชายแท้ 311 00:13:51,082 --> 00:13:52,917 ไปจูบปากสกอต ทอมป์สัน 312 00:13:53,001 --> 00:13:55,086 ท่ามกลางวิกฤติโรคเอดส์ 313 00:13:56,629 --> 00:14:00,800 ตอนนั้นเอดส์คือโทษประหาร และเป็นหัวข้อที่น่าอึดอัดใจ 314 00:14:00,883 --> 00:14:02,385 สำหรับใครหลายๆ คน 315 00:14:02,510 --> 00:14:07,223 ซึ่งแน่นอนว่านี่คือเหตุผล ที่ห้าซี้ฯ เอนเอียงไปหาหัวข้อแบบนี้ 316 00:14:10,018 --> 00:14:12,562 ตอนนั้นผมไม่ได้ชอบบัดดี้ โคลเท่าไร 317 00:14:12,645 --> 00:14:16,274 ตอนนี้พอผมมองมาที่บัดดี้ โคล ผมก็แบบว่า ก่อนอื่นเลย... 318 00:14:16,357 --> 00:14:17,191 ไมเคิล มัสโต้ นักข่าว/บงวิฟวองต์ 319 00:14:17,275 --> 00:14:20,653 ถ้าเขาเป็นต้นแบบที่คนเหมารวม เขาก็ไม่ได้ต่างจากผมเท่าไหร่ 320 00:14:20,737 --> 00:14:24,490 และอีกอย่างเรื่องที่เขาพูดก็ตรงเผง 321 00:14:24,616 --> 00:14:25,825 เอาไม้มาให้ฉัน 322 00:14:26,534 --> 00:14:27,535 แต่นายเป็นผู้ชาย 323 00:14:28,244 --> 00:14:29,245 ช่างตีตรา 324 00:14:29,996 --> 00:14:33,666 ถ้าเขาทำให้คนดูวิ่งหนีออกไปละก็ นั่นแหละสิ่งที่ตลกควรจะทำ 325 00:14:33,750 --> 00:14:36,628 ตราบใดที่คนดูอีกครึ่งกำลังหัวเราะ 326 00:14:36,711 --> 00:14:40,840 ขนาดมาดูตอนนี้มันก็ยังทรงพลังนะ คนที่เป็นเกย์อย่างเปิดเผย 327 00:14:40,923 --> 00:14:43,051 และมีจุดหักมุมที่บ้ามาก 328 00:14:43,134 --> 00:14:46,512 และความเหนือจริงที่ออกมาจากสิ่งต่างๆ 329 00:14:46,596 --> 00:14:49,390 ที่เขาจะเพิ่มไปในนั้น ซึ่งงดงามมาก 330 00:14:49,474 --> 00:14:51,434 และบัดดี้เป็นตัวแม่ 331 00:14:51,517 --> 00:14:55,021 เขาไม่เคยเป็นคนที่ถูกล้อเลียน เขาจะชนะเสมอ 332 00:14:59,734 --> 00:15:01,361 ทัชดาวน์ 333 00:15:01,944 --> 00:15:03,946 ถือให้ที เดี๋ยวฉันกลับมา 334 00:15:11,037 --> 00:15:13,665 ซีซั่นสี่ 335 00:15:13,748 --> 00:15:16,834 ซีซั่นที่สี่คือซีซั่นที่ดีที่สุด สำหรับภาพยนตร์สั้นของเรา 336 00:15:17,502 --> 00:15:20,838 ความทะเยอทะยานและวิสัยทัศน์ สำหรับสมาชิกแต่ละคนในกลุ่ม 337 00:15:20,922 --> 00:15:22,715 เติบโตไปคนละทาง 338 00:15:22,799 --> 00:15:24,926 ด้วยพรสวรรค์ที่เพิ่มขึ้นตามธรรมชาติ... 339 00:15:25,009 --> 00:15:25,843 จิม บีเดอร์แมน โปรดิวเซอร์ ห้าซี้ พี่ขอฮา 340 00:15:25,968 --> 00:15:29,472 เสียงของพวกเขาโตเป็นผู้ใหญ่ "ผมมีวิสัยทัศน์ที่ใหญ่ขึ้น" 341 00:15:30,890 --> 00:15:34,519 ซีริล เซนต์จอห์น นักหลบหนี 342 00:15:35,144 --> 00:15:38,648 เป็นการขโมยจากสิ่งที่เราได้อิทธิพล มาตั้งแต่ตอนที่เรายังเด็ก 343 00:15:38,731 --> 00:15:39,565 เคลลี่ มาคิน ผู้กำกับภาพยนตร์ ห้าซี้ พี่ขอฮา 344 00:15:40,817 --> 00:15:42,902 การสร้างหนังแนวอิตาลียุค 1960 345 00:15:43,528 --> 00:15:46,030 พี่น้องโคเอ็น เดวิด ลินช์ 346 00:15:46,114 --> 00:15:47,073 กลับเร็วจังเลย 347 00:15:47,156 --> 00:15:49,117 ทำไมคุณไม่ให้เหตุผล ที่จะทำให้ผมต้องอยู่ต่อล่ะ 348 00:15:54,122 --> 00:15:55,206 เหตุผลนี้ใช้ได้ 349 00:15:57,583 --> 00:15:59,585 คัตและเคลียร์ 350 00:16:01,254 --> 00:16:04,966 มันวิเศษมาก เราเริ่มเล่นกับมุมมองและสไตล์ 351 00:16:05,049 --> 00:16:07,468 และโทน การแสดงในละครตลก 352 00:16:12,557 --> 00:16:15,059 ฉันจำได้ว่ามีมุกหนึ่งของคุณนายไก่ 353 00:16:15,143 --> 00:16:17,061 ที่จะไปพบแม่ของเธอ 354 00:16:17,145 --> 00:16:18,771 และเธอมีช่วงเวลาที่จริงมาก 355 00:16:18,855 --> 00:16:22,275 - เป็นอะไรหรือเปล่า ลูก - ค่ะ หนูกำลังจะจำได้ 356 00:16:23,735 --> 00:16:26,821 ฉันไม่ได้คิดเลยว่าตัวละคร 357 00:16:26,904 --> 00:16:29,240 ในรายการละครตลกจะมีมิติ 358 00:16:29,323 --> 00:16:30,742 นั่นอะไรน่ะ 359 00:16:31,409 --> 00:16:34,996 พวกเขาทดลองทำเรื่องแปลกๆ ที่เจ๋งมาก 360 00:16:35,079 --> 00:16:36,581 เหมือนกับหนังสั้นก็ว่าได้ 361 00:16:43,129 --> 00:16:47,675 รายการเริ่มต้องใช้ทุนเยอะ เวลาที่เราพยายามจะทำให้ได้ 362 00:16:47,759 --> 00:16:50,178 ตามบทที่ออกมาจากห้องนักเขียน 363 00:16:51,929 --> 00:16:54,432 เรื่องที่ถือว่าสุดยอดเลย คือ "เลิฟแอนด์ซอสเซจเจส" 364 00:16:54,557 --> 00:16:56,058 ซึ่งเป็นโครงการของบรูซ 365 00:16:57,727 --> 00:17:01,105 ตอนนั้นผมชอบหนังแปลกๆ ของทาร์คอฟสกี้และอะไรแบบนั้น 366 00:17:01,189 --> 00:17:02,648 และนั่นเป็นหนังที่มัน... 367 00:17:02,732 --> 00:17:05,818 เราอยากให้มีสไตล์ เน้นที่สไตล์ 368 00:17:07,487 --> 00:17:11,741 มันเกี่ยวกับตัวละครตัวเล็กๆ ที่ทำงานในโรงงานไส้กรอก 369 00:17:11,824 --> 00:17:13,785 และผมก็เริ่มหาข้อมูลอ้างอิง 370 00:17:13,868 --> 00:17:17,830 มีกลิ่นอายของหนังเรื่อง เดลิคาเทสเซ่น มีความเป็นเดวิด ลินช์ 371 00:17:17,914 --> 00:17:20,958 หนังยุโรปตะวันออกอื่นๆ ที่ผมเคยดู 372 00:17:21,459 --> 00:17:24,962 มันเป็นหนังที่แสดงออกทางภาพ ไม่ค่อยมีบทสนทนาเท่าไร 373 00:17:28,966 --> 00:17:32,053 ผมชอบเรื่องนั้นนะ เพราะไม่มีมุกตลกในนั้นสักมุก 374 00:17:32,136 --> 00:17:36,307 อาจทำให้หัวเราะได้บ้าง ผมรู้ว่า ที่สกอตกรี๊ด "ไส้กรอก" คนหัวเราะ 375 00:17:36,724 --> 00:17:39,185 ไส้กรอก 376 00:17:39,268 --> 00:17:40,853 ไส้กรอก 377 00:17:40,937 --> 00:17:42,980 ไส้กรอก 378 00:17:43,064 --> 00:17:45,733 ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคนอื่นชอบงานชิ้นนี้มั้ย 379 00:17:45,817 --> 00:17:46,818 มันแย่มากครับ 380 00:17:46,901 --> 00:17:49,445 ไม่อยากจะเชื่อว่า เราเสียเวลาถ่ายทำไปสองวัน 381 00:17:49,529 --> 00:17:50,613 เราไม่เคยทำอย่างนั้น 382 00:17:52,532 --> 00:17:55,201 แผนกศิลปะใช้เงินไปเยอะมาก 383 00:17:55,284 --> 00:17:56,577 และทรัพยากรทั้งหมดที่มี 384 00:17:56,661 --> 00:17:59,747 ถูกนำไปใช้กับละครสั้นอันนี้ ที่ผมไม่เห็นมุกตลกสักมุก 385 00:17:59,831 --> 00:18:01,165 ผมเกลียดมัน 386 00:18:03,167 --> 00:18:04,335 มันวิเศษมาก 387 00:18:04,460 --> 00:18:05,795 ถ่ายภาพออกมาสวย 388 00:18:05,878 --> 00:18:10,424 ผมหมายถึงยิ่งเป็นเวอร์ชั่นที่น่าเบื่อ ก็ยิ่ง "เอาไว้เป็นเวอร์ชั่นผู้กำกับ" 389 00:18:13,386 --> 00:18:16,138 ตอนนั้นผมคิดว่าต้องทำงานสักอย่าง หลังจากทั้งหมดนี้จบลง 390 00:18:16,222 --> 00:18:18,683 และผมคิดว่ามันน่าจะเป็นงานที่สนุก 391 00:18:19,267 --> 00:18:20,768 ผมออกจะงี่เง่าในตอนนั้น 392 00:18:20,852 --> 00:18:24,355 ผมบอกว่า "ผมจะไม่กลับมาเล่น ยกเว้นปีหน้าผมจะได้กำกับหนัง" 393 00:18:30,653 --> 00:18:31,529 ซีซั่นห้า 394 00:18:31,612 --> 00:18:33,990 ซีซั่นห้ามีความตึงเครียดเยอะมาก 395 00:18:34,073 --> 00:18:36,242 บรูซอยากจะกำกับ 396 00:18:36,325 --> 00:18:39,287 สกอตอยากมีโชว์ของตัวเอง ครึ่งชั่วโมงที่เป็นของเขาเอง 397 00:18:39,412 --> 00:18:41,247 เขาเจรจาเอาไว้อย่างนั้น 398 00:18:41,330 --> 00:18:42,164 ชาเลต์ 2000 399 00:18:42,248 --> 00:18:44,792 ยินดีต้อนรับสู่ชาเลต์ 2000 400 00:18:45,084 --> 00:18:47,003 บ้านทางเหนือที่ห่างไกลจากบ้านของผม 401 00:18:47,086 --> 00:18:50,298 ถึงจุดนี้ทุกคนมีแรงบันดาลใจต่างกัน 402 00:18:50,381 --> 00:18:54,176 คุณเริ่มเห็นว่าไม่มีความกลมกลืน เหมือนที่เคยเป็นมา 403 00:18:54,260 --> 00:18:57,221 มันเลยยากที่จะคิดว่า อะไรคือกลยุทธ์ที่ดีที่สุดสำหรับทุกคน 404 00:18:57,305 --> 00:18:58,890 - มาเร็ว - ไอ้สารเลว จัดการมันเลย 405 00:19:01,100 --> 00:19:04,687 "ฉันอยากทำแบบนี้ ทิ้งมุกนั้นซะ ฉันจะได้ทำสิ่งที่ฉันอยากทำ" 406 00:19:04,770 --> 00:19:07,148 เป็นแบบนั้นตลอดเวลาเลยครับ 407 00:19:08,316 --> 00:19:11,777 ตะโกนใส่กันและเรียกกันด้วยชื่อแย่ๆ 408 00:19:11,861 --> 00:19:14,280 แสดงความเกรี้ยวกราด และเดินปึงปังออกไป 409 00:19:14,363 --> 00:19:17,366 สกอตเก่งในเรื่องนั้น เพราะอารมณ์ของเขาฉุนเฉียว 410 00:19:17,450 --> 00:19:19,702 มาร์คกับบรูซเก่งมาก 411 00:19:19,785 --> 00:19:20,912 บรูซโหดมาก 412 00:19:20,995 --> 00:19:22,622 เขาพยายามจะควบคุมสิ่งต่างๆ ตลอด 413 00:19:22,705 --> 00:19:26,834 ผมเอาแต่ "วิธีของฉัน ทำตามฉัน ของฉันดีกว่า เพิ่มฉาก เพิ่มฉาก" 414 00:19:27,501 --> 00:19:30,046 ผมกับบรูซเริ่มทะเลาะกัน 415 00:19:30,129 --> 00:19:33,424 เราเกือบจะชกกัน เพราะเขาเจ้ากี้เจ้าการมาก 416 00:19:33,507 --> 00:19:36,427 ผมก็เป็นเหมือนกัน ในแบบที่อ้อมๆ เจ้าเล่ห์ๆ ของผม 417 00:19:40,014 --> 00:19:42,892 เราไม่มีกลไกการตัดสินใจที่ดีพอ 418 00:19:42,975 --> 00:19:44,810 มันจึงเหน็ดเหนื่อยมากตลอดเวลา 419 00:19:44,894 --> 00:19:47,813 ไม่มีอะไรในธุรกิจการแสดง ที่เหน็ดเหนื่อยกว่าละครตลกสั้น 420 00:19:47,897 --> 00:19:49,982 และไม่มีอะไรเหน็ดเหนื่อยเท่า 421 00:19:50,107 --> 00:19:53,778 การที่ต้องมีผู้ชายห้าคน มาลงความเห็นในทุกอย่างร่วมกัน 422 00:19:53,861 --> 00:19:55,821 ผมเครียดมากและโคตรจะสับสน 423 00:19:55,905 --> 00:19:59,158 กลางคืนผมเข้านอน และหูของผมจะยังได้ยินเสียง 424 00:19:59,241 --> 00:20:03,537 เราทำรายการทีวี ออกทัวร์ เขียนบท ไม่เคยหยุดเลย ไม่เคยหยุด 425 00:20:03,621 --> 00:20:07,583 ในแง่ความรู้สึก เราทำไม่ไหวแล้ว เราทำไม่ไหวอีกแล้ว 426 00:20:08,417 --> 00:20:10,878 เราประชุมกันเพื่อคุยเรื่องนี้ 427 00:20:10,962 --> 00:20:12,505 "เราน่าจะหยุดได้แล้ว" 428 00:20:12,630 --> 00:20:15,049 เราไม่รู้ว่าจะทำต่อไปได้อีกนานแค่ไหน 429 00:20:15,132 --> 00:20:17,426 มีผมคนเดียวที่พูดว่า "มาทำกันอีกซีซั่นเถอะ" 430 00:20:17,510 --> 00:20:18,886 เพราะผมเล่นเป็นตัวละคร 431 00:20:18,970 --> 00:20:22,098 ผมเป็นตัวละครประหลาดขึ้นเรื่อยๆ และเจาะจงมากขึ้น 432 00:20:22,181 --> 00:20:26,143 หลายตัวละครที่ถ่ายทำออกมา ดูสวยมากและผมยังไม่เบื่อ 433 00:20:26,227 --> 00:20:27,603 และผมไม่มีความทะเยอทะยาน 434 00:20:30,356 --> 00:20:31,899 มาร์คอยากทำต่อไป 435 00:20:32,024 --> 00:20:35,194 แต่พวกเราทุกคนที่เหลือมองเขา และพูดว่า "เราทำไม่ได้ 436 00:20:35,277 --> 00:20:37,154 "เราทำแบบนี้ต่อไปไม่ได้" 437 00:20:37,238 --> 00:20:38,614 - ขอโทษนะ - สกอต 438 00:20:40,074 --> 00:20:42,076 ฉันต้องคิดถึงภาพนี้มากเลย 439 00:20:42,785 --> 00:20:45,287 ความจริงที่ว่า เราไม่ได้พยายามจะทำให้มีต่ออีกซีซั่น 440 00:20:45,371 --> 00:20:46,622 เหมือนยกภูเขาออกจากอก 441 00:20:46,706 --> 00:20:49,041 และเราก็มีความสุขกับมันอีกครั้ง 442 00:20:49,125 --> 00:20:51,419 เหมือนในที่สุดเราก็หายใจออก 443 00:20:52,336 --> 00:20:54,964 เรารู้ว่าบทที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ในชีวิตของเราจบลงแล้ว 444 00:20:55,047 --> 00:20:57,425 เรารู้ว่าเราได้ทำโชว์ตลกที่โคตรจะเจ๋ง 445 00:21:00,344 --> 00:21:01,846 พวกเขาปิดปากผมไม่ได้หรอก 446 00:21:05,558 --> 00:21:08,144 เหล่านักปาร์ตี้ที่นี่ร้อง "เย้" 447 00:21:08,227 --> 00:21:10,980 เราจะพาคุณไปที่สตูดิโอ รายการโทรทัศน์ที่โทรอนโต 448 00:21:11,063 --> 00:21:14,483 รายการห้าซี้ พี่ขอฮา กำลังถ่ายทำตอนสุดท้ายที่นั่น 449 00:21:15,568 --> 00:21:18,738 ตอนสุดท้ายของซีรีส์ ปี 1994 450 00:21:19,530 --> 00:21:21,157 อีกห้านาทีจะเริ่มแสดงนะ 451 00:21:21,240 --> 00:21:22,450 - ห้านาที - ใช่ 452 00:21:24,368 --> 00:21:25,369 เร็วเข้า 453 00:21:26,579 --> 00:21:28,497 เป็นคำพูดที่สวยงามมาก 454 00:21:33,127 --> 00:21:35,254 ขอให้เป็นโชว์ที่ดีนะ 455 00:21:36,714 --> 00:21:38,257 นี่ไม่ใช่จุดจบ 456 00:21:38,758 --> 00:21:42,344 ไม่ มันไม่ใช่แม้แต่ จุดเริ่มต้นของจุดจบ 457 00:21:43,345 --> 00:21:46,223 แต่มันอาจจะเป็นจุดจบของจุดเริ่มต้น 458 00:21:46,307 --> 00:21:50,895 ตอนสุดท้ายสะเทือนอารมณ์มาก และพวกเขาทำออกมาในแบบละครสุดๆ 459 00:21:50,978 --> 00:21:54,273 เราจะขอให้ทุกคนคืนบัตรผ่าน 460 00:21:55,232 --> 00:21:56,650 แก้วกาแฟของคุณ 461 00:21:58,027 --> 00:21:59,320 และวิกผมของคุณด้วย 462 00:21:59,403 --> 00:22:01,822 - อะไร ไม่เอาน่า นั่น... - ลาก่อน 463 00:22:10,581 --> 00:22:12,083 ผมรู้ว่านั่นเป็นไอเดียใคร 464 00:22:12,208 --> 00:22:13,959 ไม่ใช่ไอเดียผม แต่มันน่าทึ่งมาก 465 00:22:14,043 --> 00:22:16,629 มันมีความหมายมาก จากการเคลื่อนไหวเร็วๆ ครั้งเดียว 466 00:22:16,712 --> 00:22:17,671 - ลาก่อน - ลาก่อน 467 00:22:29,850 --> 00:22:31,727 มันซาบซึ้งมากอย่างไม่น่าเชื่อ 468 00:22:31,811 --> 00:22:33,979 จิม บีเดอร์แมน โปรดิวเซอร์ ห้าซี้ พี่ขอฮา 469 00:22:34,063 --> 00:22:35,356 มันน่าเศร้า 470 00:22:35,439 --> 00:22:38,275 คุณได้ดูมันและก็แบบว่า "บ้าเอ๊ย มันจบแล้ว" มันสิ้นสุดแล้ว 471 00:22:41,862 --> 00:22:44,698 มันเศร้า ใช่ น้ำตาผมไหล 472 00:22:47,284 --> 00:22:50,371 บางคนร้องไห้และบางคนกอดกัน ส่วนผมประมาณว่า... 473 00:22:50,454 --> 00:22:53,666 ผมตัวชาครับ คนโปรเตสแตนต์ผิวขาวจะเป็นแบบนั้น 474 00:22:58,796 --> 00:23:03,509 รายการทีวีห้าซี้ พี่ขอฮา ปี 1989 ถึง 1995 475 00:23:07,346 --> 00:23:09,557 ขอบคุณพระเจ้าที่มันจบลงซะที 476 00:23:17,982 --> 00:23:20,651 เราสร้างอาชีพหลังรายการทีวีของเรา 477 00:23:20,734 --> 00:23:23,237 เราต้องตีเหล็กขณะที่ร้อน 478 00:23:23,320 --> 00:23:25,948 เราอยากทำตามรูปแบบของไพธอน 479 00:23:26,031 --> 00:23:29,368 ในฐานะกลุ่มละครสั้น มอนตี้ไพธอนคือแบบอย่างหนึ่งเดียว 480 00:23:29,451 --> 00:23:32,204 และกลุ่มมอนตี้ไพธอน ทำรายการทีวีไม่กี่ซีซั่น 481 00:23:32,288 --> 00:23:34,582 และทำหนังทุกสามหรือสี่ปี 482 00:23:34,665 --> 00:23:36,208 มอนตี้ไพธอน ชีวิตของไบรอัน 483 00:23:36,292 --> 00:23:37,626 มอนตี้ไพธอน ความหมายของชีวิต 484 00:23:37,710 --> 00:23:40,963 หลังซีรีส์จบลง เราทุกคนไปพักช่วงสั้นๆ 485 00:23:41,046 --> 00:23:44,758 จากนั้นทุกคนกลับมา พยายามหาไอเดียทำหนัง 486 00:23:44,842 --> 00:23:46,760 ผมคิดว่าเราคงยังเหนื่อยมาก 487 00:23:46,844 --> 00:23:51,182 และจู่ๆ เป็นครั้งแรกที่เรากังวลว่า... 488 00:23:51,307 --> 00:23:54,059 "จะเกิดอะไรขึ้นต่อไป และเราจะทำยังไงกันดี 489 00:23:54,143 --> 00:23:55,811 "แล้วถ้างานนี้ไม่ได้ผลล่ะ" 490 00:23:57,062 --> 00:24:00,107 ผมมีลูกเล็กและเมียที่กำลังท้อง 491 00:24:01,317 --> 00:24:04,361 และเงินเก็บของผมก็ลดลงเร็วมาก 492 00:24:05,946 --> 00:24:09,658 ผมกังวลมากที่ได้โอกาส ทำซีรีส์นำร่องเรื่อง นิวส์เรดิโอ 493 00:24:10,117 --> 00:24:13,078 เรามีการแสดงสดที่ต้องทำ และเพื่อที่ผมจะสามารถ 494 00:24:13,162 --> 00:24:16,999 ทำตอนนำร่องเรื่อง นิวส์เรดิโอ เราต้องย้ายโชว์หนึ่งไปที่นิวยอร์ก 495 00:24:17,541 --> 00:24:20,044 ผมเสนอที่จะจ่ายค่าตั๋วไปกลับ 496 00:24:20,127 --> 00:24:20,961 อะคาเดมี่ซันเดย์ ห้าซี้ พี่ขอฮา 497 00:24:21,045 --> 00:24:23,005 เราไม่ค่อยให้ความร่วมมือ เช่น 498 00:24:23,088 --> 00:24:26,300 "ตกลงกฎเป็นยังไง ถ้าจู่ๆ ออกจากคณะได้" 499 00:24:26,383 --> 00:24:28,886 เรายังอายุน้อย ใช่ เรามุทะลุ 500 00:24:29,678 --> 00:24:31,847 มันแปลกเพราะเดฟกับผมเป็นเพื่อนซี้ 501 00:24:31,931 --> 00:24:35,017 เรานึกว่าถ้าคณะแยกทางกัน ก็จะมีเดฟกับผม 502 00:24:35,768 --> 00:24:36,977 เควินเลวร้ายที่สุด 503 00:24:37,061 --> 00:24:39,438 เขายืนยันว่าผมควรปฏิเสธตอนนำร่อง 504 00:24:39,521 --> 00:24:43,442 ผมบอกว่า "นั่นมันบ้า ผมจะไม่ทำอย่างนั้น" 505 00:24:45,819 --> 00:24:49,949 ผมจำได้ว่าไม่อยากเข้าห้องนักเขียน กับ ห้าซี้ พี่ขอฮา 506 00:24:50,032 --> 00:24:51,909 ปัญหาคือเพราะมันเป็นหนัง 507 00:24:51,992 --> 00:24:54,203 จู่ๆ ผมก็เห็นด้วยกับมาร์คและบรูซ 508 00:24:54,286 --> 00:24:56,497 ผมเป็นคนที่เปลี่ยนแรงผลักดันตรงนั้น 509 00:24:56,580 --> 00:24:58,374 ผมกลายมาเป็นปัญหา 510 00:24:58,457 --> 00:25:00,960 พวกเขาไม่เคยเขียนบทด้วยกันทั้งหมด 511 00:25:01,043 --> 00:25:03,963 มีการคุยกันเยอะว่าเราควรทำยังไง... 512 00:25:04,046 --> 00:25:06,799 เราจะยืนหยัดในสิ่งที่เราเชื่อยังไง 513 00:25:06,882 --> 00:25:08,759 แต่ยังคงทำหนังฮอลลีวูดออกมาให้ได้ 514 00:25:08,842 --> 00:25:10,177 ผมรักบทหนังนี้นะ 515 00:25:10,261 --> 00:25:14,556 มันแค่ไม่มีสิ่งที่ทำให้สตูดิโอพูดว่า... 516 00:25:14,640 --> 00:25:16,267 "เราตื่นเต้นจังเลย" 517 00:25:17,977 --> 00:25:20,646 เราสู้เรื่องบทหนังกับพาราเมาต์ 518 00:25:20,729 --> 00:25:23,524 พวกเขาไม่ปล่อยให้เราทำ ในสิ่งที่เราอยากทำ 519 00:25:23,732 --> 00:25:25,651 เขาเขียนบทเอาไว้หลายร่าง 520 00:25:28,028 --> 00:25:31,282 ผมไม่ชอบที่เราต้องเร่งรีบ เพื่อให้ตรงตามกำหนดของพาราเมาต์ 521 00:25:31,365 --> 00:25:32,574 แต่ไม่มีใครยอมฟังผม 522 00:25:32,658 --> 00:25:35,619 เพราะทุกคนโกรธผมที่ไปเล่น นิวส์เรดิโอ 523 00:25:35,703 --> 00:25:37,037 เราตกลงอะไรกันไม่ได้เลย 524 00:25:37,121 --> 00:25:39,623 ไอเดียของผมไม่ได้ไปอยู่ในบท 525 00:25:39,707 --> 00:25:42,418 ผมเลยบอกว่า "ผมจะลดสิ่งที่ผมจะทำให้เหลือน้อยที่สุด 526 00:25:42,501 --> 00:25:45,004 "เพราะผมไม่อยากอยู่ใกล้คนพวกนี้" 527 00:25:45,504 --> 00:25:48,632 ผู้จัดการเราโทรมาบอกผมว่า "ไม่ต้องห่วง พวกเขาจะไม่ทำหนัง 528 00:25:48,716 --> 00:25:50,676 "พาราเมาต์เกลียดบทนี้ มันจะไม่ได้ทำเป็นหนัง" 529 00:25:50,759 --> 00:25:54,346 แต่ถ้าคุณไม่เซ็นสัญญา จะไม่มีใครได้รับค่าจ้างเขียนบท 530 00:25:54,430 --> 00:25:56,640 ผมเลยบอกว่า "ผมจะเซ็น" 531 00:25:56,724 --> 00:25:59,226 และลอเรนคุยจนพาราเมาต์ยอมสร้าง 532 00:25:59,310 --> 00:26:01,437 ผมไม่รู้ว่าเดฟไม่มีความสุขขนาดนั้น 533 00:26:01,520 --> 00:26:05,649 ผมนึกว่า "ทำหนังกับพาราเมาต์ แน่นอนว่านายต้องมาทำสิ" 534 00:26:05,733 --> 00:26:08,986 และเมื่อถึงจุดหนึ่ง เขาก็ปฏิเสธและพาทนายมา 535 00:26:09,069 --> 00:26:13,741 เราต้องฟ้องเขาเพื่อให้เขามาถ่ายหนัง 536 00:26:14,283 --> 00:26:16,660 นั่นรู้สึกเหมือนการทรยศมั้ย หรือว่ามันเป็นแบบ... 537 00:26:16,744 --> 00:26:19,830 ผมไม่ได้รู้สึกว่ามันเป็นการทรยศ มันคือการทรยศจริงๆ เลยละ 538 00:26:19,913 --> 00:26:21,790 - และแอ็กชั่น - แอ็กชั่น 539 00:26:21,915 --> 00:26:23,000 กำจัดแมลงริคกี้ส์ 540 00:26:24,084 --> 00:26:25,336 เบรน แคนดี้ โปรดักชั่น ปี 1995 541 00:26:25,419 --> 00:26:27,504 ใช่ๆ เวย์น ลาก่อนนะ 542 00:26:27,588 --> 00:26:31,342 ไปแล้วล่ะ เวย์น บ๊ายบาย บ๊ายบาย เวย์น 543 00:26:32,426 --> 00:26:34,011 การไปกองถ่ายมันเลวร้ายมาก 544 00:26:34,094 --> 00:26:36,597 พวกเราไม่คุยกันแบบเพื่อนอีกต่อไป 545 00:26:37,973 --> 00:26:40,434 พวกเขาจะนั่งสุมกันอยู่ในรถเทรลเลอร์ 546 00:26:40,517 --> 00:26:43,479 ส่วนเดฟคือรถเทรลเลอร์เขา อยู่ห่างออกไปหนึ่งช่วงตึก 547 00:26:43,562 --> 00:26:46,398 และไม่มีใครไปที่นั่น นั่นคือละแวกที่ไม่ดีของเมือง 548 00:26:47,733 --> 00:26:49,860 รอยร้าวใหญ่ที่สุดคือเควินกับเดฟ 549 00:26:49,943 --> 00:26:52,571 พวกเขาเลิกคบกันจริงๆ 550 00:26:53,864 --> 00:26:58,160 พวกเขาพูดสิ่งเลวร้ายใส่กัน ผมพูดสิ่งเลวร้ายใส่เดฟ 551 00:26:58,243 --> 00:26:59,453 มันน่าเกลียดมาก 552 00:27:00,454 --> 00:27:01,497 ใช่ มันแย่มาก 553 00:27:01,580 --> 00:27:05,417 ผมไม่อยากพูดอะไร เกี่ยวกับเรื่องเดฟ โฟลีย์ 554 00:27:05,501 --> 00:27:06,960 แต่มันค่อนข้างซีเรียส 555 00:27:07,294 --> 00:27:10,089 มันไม่จริงเลย ข่าวลือที่คุณได้ยินมา 556 00:27:10,172 --> 00:27:12,841 - แต่นั่นก็ดีนะ ไม่มีใคร... - ไม่เป็นไร 557 00:27:12,925 --> 00:27:15,177 ไม่ ไม่มีใครออกจากคณะ มันไร้สาระมาก 558 00:27:15,260 --> 00:27:17,346 - ไร้สาระ - เราคือห้าหนุ่มสุขสันต์ 559 00:27:17,429 --> 00:27:18,806 ไม่มีเกรวี่ใช่มั้ย 560 00:27:21,225 --> 00:27:24,228 ผมไม่ได้พูดกับเดฟเลย ตลอดการถ่ายทำเรื่อง เบรน แคนดี้ 561 00:27:24,311 --> 00:27:26,397 ผมคุยกับเดฟเฉพาะเวลาที่มีกล้องถ่าย 562 00:27:26,480 --> 00:27:28,190 มันไม่เคยเป็นอุปสรรคกับงานของเราเลย 563 00:27:28,273 --> 00:27:31,819 ทุกอย่างระหว่างแอ็กชั่นถึงคัต ยังราบรื่นไร้ที่ติ 564 00:27:32,903 --> 00:27:36,198 ในแง่ความสัมพันธ์ เรื่องใหญ่ที่สุดระหว่างคณะกับเดฟก็คือผม 565 00:27:36,281 --> 00:27:39,118 มันคือความรู้สึกที่เลวร้าย ขณะที่กำลังทำหนังตลก 566 00:27:40,452 --> 00:27:42,079 เราเคยทำตลกเกี่ยวกับความซึมเศร้า 567 00:27:42,162 --> 00:27:45,165 และบรรยากาศแบบนั้น ทำให้เกิดเรื่องซึมเศร้าขึ้นมาได้ 568 00:27:49,169 --> 00:27:52,631 ชีวิตส่วนตัวของทุกคนมีเรื่องมากมาย... 569 00:27:53,882 --> 00:27:56,760 ซึ่งทำให้มันเลวร้ายและยาก 570 00:27:56,844 --> 00:28:00,389 ภรรยาทิ้งผมไปเมื่อสองสามเดือนก่อน เพราะหนังเรื่องนี้ 571 00:28:00,472 --> 00:28:03,809 และผมนอนไม่หลับทุกคืนเพราะเรื่องนี้ 572 00:28:03,892 --> 00:28:05,519 เราทุกคนต่างก็ซึมเศร้า 573 00:28:06,520 --> 00:28:07,813 พี่ชายผมตาย 574 00:28:07,896 --> 00:28:09,606 พี่ชายผมฆ่าตัวตาย 575 00:28:11,400 --> 00:28:14,653 หนังเรื่องนั้นช่วยได้เพราะผมมีอะไรให้ทำ 576 00:28:14,736 --> 00:28:16,113 แต่ผมเป็นผู้ชายที่บอบช้ำ 577 00:28:17,197 --> 00:28:20,409 - เอากล้องไปห่างๆ ผมเลย - ทำไมล่ะ ผมมาทำงาน 578 00:28:20,492 --> 00:28:23,745 เพราะผมจะเตะมันข้ามหัวคุณตกน้ำน่ะสิ 579 00:28:23,829 --> 00:28:25,831 ให้ตายสิ มีคนเยอะเกินไปแล้ว 580 00:28:25,914 --> 00:28:29,126 ทุกวันที่ผ่านมามันดีมากนะ นี่คือวันที่เลวร้ายวันเดียวเอง 581 00:28:29,835 --> 00:28:32,796 ที่ตลกก็คือทุกวันเป็นวันที่เลวร้าย 582 00:28:34,089 --> 00:28:37,342 เราทำงานกันหนักมากกับหนังเรื่องนั้น มันไม่สนุกเลย 583 00:28:37,426 --> 00:28:40,846 ผมจำได้ว่าเคยพูดกับเควินว่า "ถึงหนังเรื่องนี้ทำได้ร้อยล้านดอลลาร์ 584 00:28:40,929 --> 00:28:43,182 "มันก็ไม่คุ้ม" นี่มันยากมาก 585 00:28:45,225 --> 00:28:47,394 มันคือหายนะทางรายได้ 586 00:28:47,478 --> 00:28:50,647 แม้แต่ในแง่คำวิจารณ์ ก็มีนักวิจารณ์แค่ไม่กี่คนที่ชอบมัน 587 00:28:50,731 --> 00:28:54,610 คนที่ชอบก็ชอบมาก แต่คนที่เกลียดก็เกลียดมาก 588 00:28:54,693 --> 00:28:57,404 แบบที่เพราะมัน... เฉพาะตัว 589 00:28:57,488 --> 00:29:00,324 ผมคิดว่าหนังเรื่องนี้ห่วยมาก 590 00:29:00,407 --> 00:29:03,785 ห่วยแตก เลวร้าย โง่ งี่เง่า 591 00:29:03,869 --> 00:29:05,662 ไม่ตลก ไม่น่าดู 592 00:29:05,746 --> 00:29:09,041 หายนะของเรื่อง เบรน แคนดี้ ทำให้เราคิดว่า "เราจบแล้ว" 593 00:29:12,419 --> 00:29:14,296 มันยากที่จะยอมรับความล้มเหลว 594 00:29:14,379 --> 00:29:17,883 และเมื่อคุณได้ลิ้มรสมันแล้ว คุณไม่อยากจะสัมผัสกับมันอีก 595 00:29:18,342 --> 00:29:22,304 ถึงตอนนั้น มันยากมาก ที่จะประสานรอยร้าวกลับขึ้นมาใหม่ 596 00:29:23,597 --> 00:29:27,142 กลุ่มผู้ชายที่พยายามคิดหาทางออก เป็นอะไรที่แปลกมาก 597 00:29:27,226 --> 00:29:30,229 ผมคิดว่าเราทุกคนต่างมีปัญหา ในการทำความเข้าใจว่า 598 00:29:30,312 --> 00:29:34,107 เราเป็นส่วนหนึ่งของ กลุ่มที่ยิ่งใหญ่กว่าที่เราเคยเป็น 599 00:29:36,109 --> 00:29:40,447 ถึงจุดนี้เราอยู่ในอ้อมกอดกันและกัน มานานเป็นทศวรรษแล้ว 600 00:29:40,531 --> 00:29:42,950 เป็นเรื่องธรรมดาที่เราอยากเดินจากไป 601 00:29:44,326 --> 00:29:45,577 ผมเหมือนกับหลงทาง 602 00:29:46,787 --> 00:29:49,414 มันเป็นเรื่องยากที่สุดในชีวิตผม 603 00:29:50,332 --> 00:29:52,543 ตอนนั้นผมออกมาจากคณะแล้วแน่ๆ 604 00:29:52,626 --> 00:29:55,796 ผมออกมาจากคณะ ก่อน เบรน แคนดี้ และผมพูดว่า 605 00:29:55,879 --> 00:29:57,881 "เป็นสิบปีที่ยอดเยี่ยม แล้วเจอกัน" 606 00:29:59,883 --> 00:30:02,135 เดาว่ามันควรจะเป็นแบบนั้น 607 00:30:02,219 --> 00:30:04,221 ห้าซี้ พี่ขอฮาสิ้นสุดลงแล้ว 608 00:30:14,940 --> 00:30:16,483 ไง สวัสดีทุกคน 609 00:30:17,192 --> 00:30:19,027 ไม่ต้องกังวล 610 00:30:19,111 --> 00:30:22,114 ผมแค่บดบี้หัวคุณ 611 00:30:22,197 --> 00:30:26,285 รายการพิเศษวันพ่อของคอเมดี้เซ็นทรัล ใช้เวลา 12 ชม.กับเด็กคนโปรดของเรา 612 00:30:26,368 --> 00:30:27,661 ห้าซี้ พี่ขอฮา 613 00:30:27,744 --> 00:30:31,373 สิ่งที่คอเมดี้เซ็นทรัลทำ ซึ่งช่วยรายการไว้ได้มาก 614 00:30:31,456 --> 00:30:33,041 คือเอารายการมาฉายมาราธอน 615 00:30:33,125 --> 00:30:37,921 และมันไปกระตุ้นความสนใจ ของชาวอเมริกาที่มีต่อรายการจริงๆ 616 00:30:38,005 --> 00:30:41,675 เราไม่ได้คลอดพวกเขาออกมา แต่เรารักพวกเขาเหมือนลูกตัวเอง 617 00:30:41,758 --> 00:30:43,385 ดู รายการพิเศษวันพ่อกับห้าซี้ฯ 618 00:30:43,468 --> 00:30:46,597 ฉายแบบมาราธอน 12 ชั่วโมงต่อเนื่อง วันที่ 21 มิถุนายน เริ่มเที่ยงตรง 619 00:30:46,680 --> 00:30:50,684 รายการนี้ดึงดูดเด็กๆ และวัยรุ่น และกลุ่มลูกค้าแบบนั้น 620 00:30:50,767 --> 00:30:51,643 เดวิด ฮิเมลฟาร์บ ทนายและผู้จัดการห้าซี้ พี่ขอฮา 621 00:30:51,727 --> 00:30:54,521 เด็กๆ ดูดกัญชาไป นั่งดูรายการไป 622 00:30:54,605 --> 00:30:55,480 ฉันจะกักมันเอาไว้ 623 00:30:55,564 --> 00:30:59,359 จู่ๆ คอเมดี้เซ็นทรัล ก็พาผู้ชมกลุ่มใหม่แกะกล่องมาให้เรา 624 00:31:00,402 --> 00:31:03,113 ผมค้นพบคอเมดี้เซ็นทรัล และ ห้าซี้ พี่ขอฮา 625 00:31:03,196 --> 00:31:04,114 เอริก แม็กคอร์แม็ก - นักแสดง 626 00:31:04,197 --> 00:31:07,117 มาร์คคือผีดูดเลือดที่พาสกอตกลับบ้าน 627 00:31:07,200 --> 00:31:10,287 และชัดเจนว่าจะจับเขาปล้ำ 628 00:31:10,370 --> 00:31:12,664 และสกอตไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น 629 00:31:12,748 --> 00:31:15,542 ในที่สุดเมื่อเขาตระหนักว่า ผีดิบดูดเลือดจะปล้ำเขา 630 00:31:15,626 --> 00:31:17,002 เขาพูดว่า "ผมต้องบอกคุณว่า..." 631 00:31:17,085 --> 00:31:18,670 ผมไม่ได้ทำอะไรเลยนะ 632 00:31:19,296 --> 00:31:21,214 - นายถึงจุดสุดยอดใช่มั้ยล่ะ - ใช่ 633 00:31:21,298 --> 00:31:22,299 เยี่ยมเลย 634 00:31:23,258 --> 00:31:24,593 ผมจำได้ว่าผมคิด... 635 00:31:26,178 --> 00:31:28,096 "พวกเขาพูดอย่างนั้นได้ยังไงวะ 636 00:31:28,180 --> 00:31:30,515 "มีใครกำลังดูสิ่งเดียวกับที่ผมดูมั้ยเนี่ย" 637 00:31:30,599 --> 00:31:34,144 ผมอยู่ในห้อง เปิดทีวีดู มาเจอ ห้าซี้ พี่ขอฮา 638 00:31:34,227 --> 00:31:35,395 และผมจำได้ว่าดูอยู่ 639 00:31:35,479 --> 00:31:38,023 อ้าปากค้าง นั่นเด็กอายุ 16 ปี... 640 00:31:38,106 --> 00:31:38,940 เจย์ บารูเชล นักแสดง นักเขียน และผู้กำกับ 641 00:31:39,024 --> 00:31:41,109 ฉันจะไม่อ้าขาแลกดอกกุหลาบ 642 00:31:43,779 --> 00:31:45,739 ให้ตายสิวะ 643 00:31:45,822 --> 00:31:47,699 พวกเขาทำถึงขนาดนั้น 644 00:31:47,783 --> 00:31:49,826 ดูสิ นั่นเลสเบี้ยนชุดหนังที่เจาะหัวนม 645 00:31:50,369 --> 00:31:51,328 ว้าว เฮ้ๆ 646 00:31:51,411 --> 00:31:53,121 นั่นผู้ชายเสื้อหนังที่ก้นห้อยย้อยออกมา 647 00:31:53,205 --> 00:31:55,040 ดูสิ นั่นเมียน้อยพร้อมทาสของเธอ 648 00:31:55,123 --> 00:31:57,334 ตอนนั้นฉันเป็นเด็กสาวเควียร์ นั่งดูที่เอามาฉายใหม่ 649 00:31:57,417 --> 00:31:58,251 เม มาร์ติน - นักแสดงตลก 650 00:31:58,335 --> 00:32:00,671 และคิดว่า "นี่มันน่าทึ่งมาก" 651 00:32:00,754 --> 00:32:05,467 พวกเขาเหมือนจะไร้ซึ่งระเบียบ ออกแนวขบถและท้าทายการตีตรา 652 00:32:06,259 --> 00:32:08,512 ใช่ มันทำให้ฉันอึ้งไปเลย 653 00:32:16,520 --> 00:32:19,981 หนึ่งในสิ่งแรกๆ ที่ฉันทำออนไลน์ คือค้นหาห้าซี้ พี่ขอฮา 654 00:32:20,065 --> 00:32:22,275 และมีกลุ่มข่าวสาร สำหรับห้าซี้ พี่ขอฮา 655 00:32:22,359 --> 00:32:25,112 เรียกว่า "อัลต์ด็อตทีวีด็อตคิดส์-อิน-ฮอลล์" 656 00:32:25,195 --> 00:32:26,196 เทวี่ ฟิลลิปส์ ผู้จัดการโซเชียลมีเดีย ห้าซี้ พี่ขอฮา 657 00:32:26,655 --> 00:32:29,950 เราพูดภาษาเดียวกัน ทั้งคำพูดที่ยกมา การอ้างอิง 658 00:32:31,201 --> 00:32:32,994 ฉันรักเบรน แคนดี้! 659 00:32:33,078 --> 00:32:35,205 เราไม่ได้อยากเห็นพวกเขาแยกทางกัน 660 00:32:35,288 --> 00:32:37,916 เรายังอินกับความมหัศจรรย์ของคนทั้งห้า 661 00:32:37,999 --> 00:32:39,459 และคุยถึงมันอย่างต่อเนื่อง 662 00:32:39,543 --> 00:32:42,337 ถ้าพวกเขาไม่กลับมารวมตัวกัน ฉันจะกระโดดสะพาน 663 00:32:45,173 --> 00:32:46,007 โฆษณานิวส์เรดิโอ 323 664 00:32:46,842 --> 00:32:48,844 เงียบด้วย ได้โปรดเงียบ 665 00:32:48,927 --> 00:32:49,803 ดับเบิลยูเอ็นวายเอ็กซ์ 666 00:32:50,679 --> 00:32:52,097 เราทุกคนได้รับความสำเร็จ 667 00:32:52,180 --> 00:32:53,515 เดฟทำได้ดีที่ นิวส์เรดิโอ 668 00:32:53,598 --> 00:32:54,933 เขาเป็นดาวเด่นของเรื่อง 669 00:32:55,016 --> 00:32:58,145 ผมได้เล่น แลร์รี่ แซนเดอร์ส ซึ่งเป็นรายการที่ยอดเยี่ยม 670 00:32:58,228 --> 00:32:59,938 บรูซได้กำกับภาพยนตร์ 671 00:33:00,021 --> 00:33:02,357 มาร์คได้อยู่ใน แซตเทอร์เดย์ไนต์ไลฟ์ 672 00:33:02,441 --> 00:33:04,526 เควินคือเจ้าแห่งการ์ตูน 673 00:33:04,943 --> 00:33:07,362 แต่ไม่มีอะไรเหมือนห้าซี้ พี่ขอฮา 674 00:33:09,698 --> 00:33:11,116 เรากลายมาเป็นเหมือนลัทธิ 675 00:33:11,199 --> 00:33:13,577 ซึ่งเป็นรถไฟที่แล่นมาเงียบๆ มีเครื่องจักรเบาๆ 676 00:33:13,660 --> 00:33:15,996 ทนายของเราบอกว่า "รองจาก แซตเทอร์เดย์ไนต์ไลฟ์ 677 00:33:16,079 --> 00:33:18,915 "คุณคือรายการที่มีเรตติ้งสูงสุด เป็นอันดับสองในคอเมดี้เซ็นทรัล" 678 00:33:18,999 --> 00:33:20,500 ตรงนั้นทำให้ผมอึ้งไปสักพัก 679 00:33:23,295 --> 00:33:25,922 เควินกับสกอตอาศัยอยู่ในแอลเอ ผมเริ่มโทรหาเควิน... 680 00:33:26,006 --> 00:33:26,840 ปี 1999 681 00:33:26,923 --> 00:33:29,926 ค่อยๆ เริ่มฟื้นฟูมิตรภาพของเรา 682 00:33:30,385 --> 00:33:33,013 จากนั้นเราสองคนก็เริ่มคุยกับสกอต 683 00:33:33,096 --> 00:33:34,264 ทุกท่าน... 684 00:33:34,347 --> 00:33:37,559 พ่อผมเพิ่งเป็นโรคหลอดเลือดสมอง พวกเขาถามว่า "เขายังดื่มอยู่มั้ย" 685 00:33:37,642 --> 00:33:39,269 ผมบอกว่า "ใช่ๆ เขาดื่ม 686 00:33:39,352 --> 00:33:42,355 "มือที่เขาใช้ยกดื่มไม่ได้เป็นอัมพาต เขาสบายดี" 687 00:33:43,023 --> 00:33:44,858 เราทุกคนหัวเราะ และผมคิดว่า... 688 00:33:44,941 --> 00:33:47,235 ผมพูดแทนพวกเขาไม่ได้ แต่ผมรู้ว่าผมเริ่มคิดแล้ว... 689 00:33:47,319 --> 00:33:48,570 "เราทำแบบนี้ได้" 690 00:33:48,653 --> 00:33:51,907 และนั่นคือการค่อยๆ ย่องกลับมารวมกัน 691 00:33:53,700 --> 00:33:56,203 มีบางอย่างที่พิเศษเกี่ยวกับ ห้าซี้ พี่ขอฮา 692 00:33:56,286 --> 00:33:59,206 พวกเขาไม่เจอเคมีแบบนั้นที่อื่น 693 00:33:59,289 --> 00:34:00,624 ผมเลยโทรหาพวกเขา 694 00:34:00,707 --> 00:34:04,711 "อนุญาตให้ผม ดูแลข้อเสนอให้พวกคุณเถอะ" 695 00:34:04,795 --> 00:34:07,672 เรากำลังจะออกทัวร์ครั้งแรก และเราประชุมกันทางโทรศัพท์ 696 00:34:07,756 --> 00:34:11,676 ผมจำได้ว่าสกอต ซึ่งเป็นคนที่มีหัวทางธุรกิจแย่ที่สุดในโลก 697 00:34:11,760 --> 00:34:15,388 เขาบอกว่า "เราไม่ได้จะพยายาม ทำเงินกับงานนี้ใช่มั้ย" 698 00:34:15,472 --> 00:34:19,976 แบบว่า... ผมก็ไม่ว่าอะไรนะ ถ้าจะทำเงินได้นิดหน่อย 699 00:34:20,060 --> 00:34:24,481 จากนั้นในตอนท้ายๆ เขาบอกว่า "ฉันนึกว่าจะได้เงินมากกว่านี้" 700 00:34:25,232 --> 00:34:26,817 มองที่เพดานนะ รูปนี้ดีมาก 701 00:34:27,984 --> 00:34:29,236 บัตรขายเกลี้ยงในสองวินาที 702 00:34:29,319 --> 00:34:30,153 ห้าซี้ พี่ขอฮา วันที่ 21 และ 22 มกราคม ปี 2000 703 00:34:30,237 --> 00:34:33,448 คุณซื้อบัตรในคอเมดี้เซ็นทรัล และมันขายหมดเร็วมาก 704 00:34:33,532 --> 00:34:34,741 และแม่ฉันประกาศว่า 705 00:34:34,825 --> 00:34:38,203 ท่านมีบัตรไปดู ห้าซี้ พี่ขอฮา ที่โรงละครแมสซีย์ฮอลล์ 706 00:34:38,286 --> 00:34:41,623 และฉันไปที่นั่น บรรยากาศมันน่าตื่นเต้น 707 00:34:41,706 --> 00:34:46,044 คนดูหลากหลายมีพวกรักเพศเดียวกัน คนหนุ่มสาวและคนเท่ๆ 708 00:34:46,127 --> 00:34:48,880 มันรู้สึกเหมือนเป็นสิ่งที่เท่ที่สุดในโลก 709 00:34:48,964 --> 00:34:50,674 ฉันรู้แล้วว่าอยากเข้าวงการตลก 710 00:34:50,757 --> 00:34:55,053 แต่ฉันคิดว่า "ถ้ามันเป็นอะไรแบบนี้ งั้นนี่แหละคือชีวิต" 711 00:34:56,471 --> 00:34:57,597 ขอให้แสดงให้ดีนะ 712 00:34:57,681 --> 00:34:59,057 ก้ม 713 00:34:59,140 --> 00:35:01,810 ห้าซี้ พี่ขอฮา มักจะแสดงสดได้ดีเยี่ยม 714 00:35:01,893 --> 00:35:05,564 ผมว่าพวกเขาเล่นบนเวที ได้ดีกว่าแสดงในสื่อที่มีการถ่ายทำ 715 00:35:05,647 --> 00:35:08,817 การที่พวกเขามารวมตัวกันอีกครั้ง และเปิดการแสดงทัวร์ในปี 2000 716 00:35:08,900 --> 00:35:10,861 แน่นอนว่ามันจะต้องน่าตื่นเต้น 717 00:35:10,944 --> 00:35:13,196 ผมตระหนักว่า "พระเจ้า 718 00:35:13,280 --> 00:35:16,408 "เรามีกลุ่มแฟนคลับที่เหนียวแน่นอยู่ที่นี่" 719 00:35:16,992 --> 00:35:19,619 ห้าซี้ พี่ขอฮา 720 00:35:20,704 --> 00:35:23,665 ชายกลุ่มเดิม แต่ชุดกระโปรงใหม่ ปี 2000 721 00:35:23,748 --> 00:35:27,544 พอมาออกทัวร์ เราถึงได้เห็นว่าอะไรเป็นอะไร 722 00:35:27,627 --> 00:35:30,672 เห็นว่าเรากลายมาเป็นคนสำคัญ 723 00:35:30,755 --> 00:35:32,966 อย่ามายุ่งกับชายรักเพศเดียวกันคนนี้นะ 724 00:35:33,049 --> 00:35:34,885 ขอโทษครับ คุณเป็นอะไรมั้ย 725 00:35:34,968 --> 00:35:37,178 ไปเลย ไป พวกทำกร่อย! 726 00:35:41,808 --> 00:35:43,018 แคธี่นี่เอง 727 00:35:47,522 --> 00:35:49,566 รุมซ้อมง่ายแต่ตายยาก 728 00:35:49,649 --> 00:35:50,817 แด่เรจ 729 00:35:58,700 --> 00:36:00,327 ทัวร์รายการแรกน่าทึ่งมาก 730 00:36:00,410 --> 00:36:02,871 เรามาเห็นว่าเรามีกลุ่มผู้ชมเยอะมาก 731 00:36:02,954 --> 00:36:04,039 มันสนุกมาก 732 00:36:05,957 --> 00:36:08,543 เหมือนพลังงานจากคอนเสิร์ตร็อก 733 00:36:08,627 --> 00:36:12,213 คนจะยกไม้ยกมือและกรีดร้อง 734 00:36:12,297 --> 00:36:13,131 "ซาตานจงเจริญ" 735 00:36:16,509 --> 00:36:17,761 พวกเขาเหมือนวงไอเอิร์นเมเดน 736 00:36:17,844 --> 00:36:20,680 ไม่ว่าจะยังไงพวกเขาก็ยังทำได้เจ๋งมาก 737 00:36:22,599 --> 00:36:25,852 นักแสดงตลกส่วนใหญ่ คงอยากอยู่ในวงดนตรีร็อก 738 00:36:25,936 --> 00:36:28,647 วงดนตรีร็อกทุกวง ก็อยากอยู่ในคณะตลก 739 00:36:31,608 --> 00:36:32,859 มันบ้ามาก 740 00:36:32,943 --> 00:36:33,777 ขอบคุณ 741 00:36:33,860 --> 00:36:36,029 เราติดมันมากตั้งแต่นั้น 742 00:36:39,866 --> 00:36:41,701 และหลานฉัน เจนีย์... 743 00:36:41,785 --> 00:36:43,078 โอ้ เจนีย์ตายแล้วเหรอ 744 00:36:43,161 --> 00:36:44,871 ปี 2002 745 00:36:44,955 --> 00:36:47,624 - คุณคิดยังไงกับการแสดงคะ - มันเยี่ยมมาก 746 00:36:49,626 --> 00:36:52,003 เราทั้งสามคนเคยมาดูตอนปี 2002 ที่พวกเขามาที่นี่ครั้งสุดท้าย 747 00:36:52,087 --> 00:36:52,921 ปี 2008 748 00:36:53,004 --> 00:36:54,130 คุณเป็นแฟนตัวยงขนาดไหนคะ 749 00:36:54,214 --> 00:36:56,007 เรามีดีวีดีทุกแผ่นที่ออกขายค่ะ 750 00:36:56,091 --> 00:37:01,096 เป็นการรวบรวมคนประหลาด และคนบ้าบอมากที่สุดเท่าที่เคยเห็น 751 00:37:01,179 --> 00:37:03,556 มันคือการไปตามเมืองต่างๆ 752 00:37:03,640 --> 00:37:07,227 และมักเห็นคนกลุ่มเดิม จากทุกชุมชนออกมาดูเรา 753 00:37:07,310 --> 00:37:09,062 สาวชาวก็อธที่มีปมปัญหาเรื่องพ่อ 754 00:37:09,145 --> 00:37:10,230 พวกอายุ 41 ปี 755 00:37:10,313 --> 00:37:11,314 - พวกคนแปลกๆ - ใช่ 756 00:37:11,398 --> 00:37:13,233 เรานำพวกคนวงนอกออกมา 757 00:37:13,608 --> 00:37:15,193 และพวกเราก็มีเยอะด้วย 758 00:37:15,652 --> 00:37:18,238 นักแสดงตลกแบบละครสั้น พวกเขาเฉิ่ม เป็นพวกขี้แพ้ 759 00:37:18,321 --> 00:37:19,155 ทิม แบลร์ รายการตลกทอลบอยซ์ 760 00:37:19,239 --> 00:37:20,657 พวกเขาเป็นกลุ่มเด็กเนิร์ด 761 00:37:20,740 --> 00:37:24,577 สิ่งสำคัญที่สุดของห้าซี้ พี่ขอฮา คือพวกเขาทำให้ละครตลกดูเท่ 762 00:37:25,161 --> 00:37:28,289 คิดว่าที่เราออกทัวร์แสดงสด ที่เราเริ่มเมื่อปี 2000 763 00:37:28,373 --> 00:37:29,499 และเราทัวร์ไปสองสามรอบ 764 00:37:29,582 --> 00:37:32,002 มันทำให้เราเข้ามารวมตัวกันได้ ในแบบที่รายการทีวีทำไม่ได้ 765 00:37:32,085 --> 00:37:35,130 เราชอบกันและกันมากกว่าที่เคยชอบ 766 00:37:35,213 --> 00:37:37,424 ผมคิดว่าเราอยู่ในจุดที่เยี่ยมมาก 767 00:37:39,718 --> 00:37:42,554 พอไปทัวร์ครั้งที่สาม เราไม่อยากให้ซ้ำซาก 768 00:37:42,637 --> 00:37:45,181 นั่นเป็นทัวร์ของมุกตลกใหม่หมด มันน่าตื่นเต้นมาก 769 00:37:45,265 --> 00:37:47,308 การแสดงนั้นคือการแสดงที่ดีที่สุด 770 00:37:47,392 --> 00:37:49,811 เราได้แต่คิดตลอดว่า "มุกพวกนั้นดีมากจริงๆ 771 00:37:49,894 --> 00:37:52,647 "มุกละครสั้นที่เราเขียนให้ทัวร์ เราเขียนเรื่องใหม่ได้" 772 00:37:52,731 --> 00:37:54,983 เราถึงได้ทำเรื่อง เดธคัมส์ทูทาวน์ 773 00:37:57,235 --> 00:38:00,321 ไม่อยากจะเชื่อว่าเป็นไปได้ พวกเขากลับมาแล้ว 774 00:38:07,162 --> 00:38:08,329 เดธคัมส์ทูทาวน์ 775 00:38:08,621 --> 00:38:09,956 มันจะน่าตื่นเต้นกว่านี้ได้แค่ไหน 776 00:38:13,251 --> 00:38:16,296 เราเป็นตลกสายดาร์ก จะมีอะไรดาร์กกว่าความตายอีก 777 00:38:16,379 --> 00:38:18,757 เราอาจหมกมุ่นกับมันอย่างเงียบๆ 778 00:38:19,215 --> 00:38:22,302 หวังว่าสิ่งสุดท้ายที่ผมจะพูดบนโลกนี้ 779 00:38:22,385 --> 00:38:24,262 ไม่ใช่คำว่าผมรักคุณ แต่เป็นการปล่อยมุก 780 00:38:24,345 --> 00:38:26,306 อย่าปล่อยให้ดนตรีตาย 781 00:38:26,389 --> 00:38:28,558 เราจะไม่ทิ้งนายไป เราจะไม่ทิ้ง 782 00:38:28,641 --> 00:38:30,018 และอย่าเอาใครมาแทนฉัน 783 00:38:30,435 --> 00:38:34,272 ความตายเป็นเรื่องตลกโดยเนื้อแท้ เพราะมันลบล้างทุกสิ่งทุกอย่าง 784 00:38:34,355 --> 00:38:36,983 ความตายเป็นสิ่งหนึ่งที่ควรจะเตือนคุณว่า 785 00:38:37,067 --> 00:38:42,030 ทุกอย่างที่เกี่ยวกับชีวิต เป็นเรื่องไร้สาระและไร้ความหมาย 786 00:38:42,113 --> 00:38:43,948 ผมเลยหมกมุ่นกับความตายมาก 787 00:38:44,449 --> 00:38:47,660 ขอโทษถ้าเรื่องการตาย และการเกิดใหม่ของฉันทำให้นายเบื่อ 788 00:38:48,328 --> 00:38:51,664 ถ้าฉันเพิ่มนมเข้าไปในเรื่องเล่า นายอาจสนใจมากกว่านี้ 789 00:38:51,748 --> 00:38:53,666 - ความตายและนมน่าจะทำได้ - เดี๋ยวนะ 790 00:38:53,750 --> 00:38:57,337 ผมหมายถึงสุดยอดมุกตลกในชีวิต คือคุณจะต้องตาย 791 00:38:57,420 --> 00:38:58,505 นั่นคือหมัดเด็ด 792 00:39:00,048 --> 00:39:02,175 ผมยอมรับตั้งแต่ตอนอายุยังน้อย 793 00:39:02,258 --> 00:39:05,261 ว่าเราไม่รู้เลยว่าข้างหน้ามีอะไรรออยู่ 794 00:39:05,678 --> 00:39:06,513 โรงเรียนมัธยม แบรมป์ตัน เซนเทนเนียล 795 00:39:06,596 --> 00:39:09,265 มือปืนหนุ่มมีปืนไรเฟิลอัตโนมัติ สองกระบอก เดินไปตามห้องโถง 796 00:39:09,349 --> 00:39:11,976 ของโรงเรียนแห่งนี้เมื่อเช้า และยิงใครก็ตามที่ขยับ 797 00:39:12,060 --> 00:39:15,355 ผมอยู่ในเหตุกราดยิงในโรงเรียน ตอนที่ผมเป็นเด็ก 798 00:39:16,397 --> 00:39:19,734 ภายในสิบนาที ครูหนึ่งคน นักเรียนหนึ่งคนและมือปืนเสียชีวิต 799 00:39:19,818 --> 00:39:21,569 และนักเรียน 14 คนได้รับบาดเจ็บ 800 00:39:25,198 --> 00:39:29,202 มาร์กาเร็ต ไรต์ ผมคิดว่าเธอมาสอนเป็นปีแรก 801 00:39:29,285 --> 00:39:30,537 และเธอถูกฆ่าตาย 802 00:39:33,915 --> 00:39:35,500 โดยเด็กผู้ชายที่นั่งข้างหลังผม 803 00:39:37,710 --> 00:39:40,505 เหตุยิงกราดในโรงเรียนครั้งนั้น มีอิทธิพลต่อวัยเด็กของเขา 804 00:39:40,755 --> 00:39:44,217 คุณคงนึกถึงระดับความบอบช้ำทางใจ จากเหตุยิงกราดในโรงเรียนออก 805 00:39:44,300 --> 00:39:47,804 ตอนนั้นไม่ค่อยมีเหตุแบบนี้ และมันเป็นข่าวที่น่าตกใจที่สุด 806 00:39:47,887 --> 00:39:50,723 ผมไม่คิดว่าคุณจะลืมบาดแผลนั้นได้ ผมไม่คิดอย่างนั้น 807 00:39:57,689 --> 00:40:00,191 ตอนเราถ่ายเรื่อง เดธคัมส์ทูทาวน์ 808 00:40:00,275 --> 00:40:02,485 ผมรู้สึกเจ็บปวดในท้อง 809 00:40:03,278 --> 00:40:06,906 ผมมักคิดเรื่องกระสุนนัดนั้น ที่เฉี่ยวผมไปในตอนเด็ก 810 00:40:06,990 --> 00:40:09,826 ผมมักคิดว่ามันติดตามผมมาทั้งชีวิต 811 00:40:11,035 --> 00:40:13,246 มันไล่ตามผมและไล่ตามผม 812 00:40:13,580 --> 00:40:15,582 และในที่สุดมันก็โดน 813 00:40:15,665 --> 00:40:18,877 ผมรู้เลยว่ามันต้องเป็นอะไรที่เลวร้าย 814 00:40:22,213 --> 00:40:26,009 หมอบอกผมว่าคุณเป็น มะเร็งต่อมน้ำเหลืองประเภทนอนฮอดจ์กิน 815 00:40:26,092 --> 00:40:29,846 มันเป็นมะเร็งที่ร้ายแรงมาก ที่จะฆ่าคุณได้อย่างรวดเร็ว 816 00:40:32,807 --> 00:40:33,683 โอเค 817 00:40:33,808 --> 00:40:37,187 ผมจำได้ว่าไปเป็นเพื่อนสกอต ทำคีโมบำบัดครั้งแรก 818 00:40:37,270 --> 00:40:41,149 มีความเป็นไปได้สูงมากที่เขาจะตาย 819 00:40:42,066 --> 00:40:46,988 การถ่ายทำ เดธคัมส์ทูทาวน์ ทั้งหมด อยู่ในช่วงที่ผมรักษามะเร็ง 820 00:40:47,071 --> 00:40:50,241 เราอาจไปหาซีบีซีและบอกว่า "เรารออีกหกเดือนได้มั้ย" 821 00:40:50,325 --> 00:40:53,745 แต่มันรู้สึกว่า "ไม่" นี่จะเป็นสิ่งที่ทำให้เขาแย่ลง 822 00:40:53,828 --> 00:40:57,582 มุมมองของสกอตและของเรา คือจะดีกว่ามากถ้าได้ใช้เวลา 823 00:40:57,665 --> 00:41:00,168 ทำสิ่งที่เราชอบทำมากที่สุด 824 00:41:03,004 --> 00:41:04,589 - สกอต นี่เราอยู่ไหน - ใช่ 825 00:41:04,672 --> 00:41:07,634 เรากำลังยืนอยู่ที่นอร์ทเบย์ ออนแทรีโอ 826 00:41:08,092 --> 00:41:11,221 เตรียมพร้อมถ่ายทำวันที่สองของ เดธคัมส์ทูทาวน์ 827 00:41:14,265 --> 00:41:16,059 เดธคัมส์ทูทาวน์ ปี 2009 828 00:41:16,142 --> 00:41:19,312 สำหรับผมมันเหมือนกับ "ผมจำเป็นต้องทำงานนี้ 829 00:41:19,395 --> 00:41:21,481 "นี่อาจเป็นสิ่งสุดท้ายที่ผมจะได้ทำ" 830 00:41:21,564 --> 00:41:22,565 เยี่ยม มาร์ค 831 00:41:24,692 --> 00:41:26,736 - ผมเริ่มอีกทีได้มั้ย - ได้สิ 832 00:41:26,819 --> 00:41:29,781 เราไม่แน่ใจว่า มันจะส่งผลต่อร่างกายเขาอย่างไร 833 00:41:29,864 --> 00:41:32,116 ถ้าเขาสามารถแสดงได้น่ะนะ 834 00:41:33,243 --> 00:41:34,702 ตอนแรกมันก็แปลก 835 00:41:34,786 --> 00:41:37,830 และไม่รู้ว่าจะช่วยได้ยังไง เวลาที่เขาเผชิญช่วงเวลาแย่ๆ 836 00:41:37,914 --> 00:41:40,416 เพราะเขาจะร้องไห้บ่อยมาก 837 00:41:40,500 --> 00:41:42,627 ผมปลอบคนไม่เก่ง 838 00:41:42,710 --> 00:41:45,171 ผมจะทำอะไรบ้าบอ และทำให้เขาร่าเริงขึ้นมาหน่อย 839 00:41:45,255 --> 00:41:49,133 เควิน สก็อตกับผมอยู่ในกระท่อม ที่อยู่ใกล้กันหมด 840 00:41:49,217 --> 00:41:50,385 บนทะเลสาบนิพิสซิง 841 00:41:51,761 --> 00:41:56,140 เราทุกคนจะนั่งบนชายหาด ดื่มและพูดคุย และก่อกองไฟ 842 00:41:56,224 --> 00:41:58,101 และเราก็มีค่ำคืนที่ดีด้วยกัน 843 00:41:59,894 --> 00:42:01,437 ทุกอย่างผิดพลาดไปหมด 844 00:42:01,521 --> 00:42:04,357 เช่น กล้ามเนื้อน่องผมไม่ทำงาน ผมไม่สามารถเดินได้ 845 00:42:04,440 --> 00:42:08,403 เรากำลังทำหนังเกี่ยวกับความตาย และผมกำลังถูกความตายสะกดรอยตาม 846 00:42:09,779 --> 00:42:10,989 ผมร้องไห้เยอะมาก 847 00:42:11,739 --> 00:42:12,865 ผมเศร้ามาก 848 00:42:12,949 --> 00:42:14,951 ผมกลัวมาก มันน่ากลัว 849 00:42:15,034 --> 00:42:17,954 ผมจำได้ตอนที่เรากำลังซ้อม และเขาเดินเข้ามา 850 00:42:18,037 --> 00:42:21,165 เขาใส่หมวกและดูแก่กว่าตอนนี้อีก 851 00:42:21,249 --> 00:42:25,086 จำได้ว่าเขาเข้ามานอนลงบนฟูก 852 00:42:25,753 --> 00:42:27,380 และเขาก็เริ่มร้องไห้ 853 00:42:28,589 --> 00:42:31,592 ผมเดินไปหาเขาและ... 854 00:42:32,510 --> 00:42:33,594 ผมขอโทษ 855 00:42:34,304 --> 00:42:38,141 ผมนอนลงไปกับเขา และก็กอดเขา ปลอบเขา 856 00:42:41,060 --> 00:42:43,313 และผมพูดว่า "นายจะต้องไม่ตาย 857 00:42:44,772 --> 00:42:48,776 "มาร์คจะต้องตาย เพราะเขาส่งไวน์คืนบ่อยมาก 858 00:42:48,860 --> 00:42:50,486 "และนายรู้มั้ยใครจะตาย 859 00:42:50,570 --> 00:42:53,656 "เดฟจะต้องตาย เพราะเมียเก่าตามฆ่าเขา 860 00:42:53,740 --> 00:42:55,783 "และรู้มั้ยจะเกิดอะไรขึ้นกับเควิน 861 00:42:55,867 --> 00:42:58,578 "เขาจะต้องระเบิดหัวใจตัวเอง ระหว่างที่แสดงแบบด้นสด 862 00:42:58,995 --> 00:43:02,457 "รู้มั้ยว่าฉันจะตายยังไง ฉันจะตายเพราะทำงานหนักจนตาย 863 00:43:04,334 --> 00:43:05,752 "นายจะตายคนสุดท้าย" 864 00:43:11,299 --> 00:43:12,925 - เอาละ - พร้อมหรือยัง 865 00:43:13,926 --> 00:43:14,886 มานี่เลย 866 00:43:14,969 --> 00:43:17,305 ไม่มีความรู้สึกใดสุขล้นไปกว่า 867 00:43:17,388 --> 00:43:22,226 การเข้าไปเฉียดความตายและเอาชนะได้ 868 00:43:22,977 --> 00:43:24,729 ระฆังห้องทำคีโม 869 00:43:24,812 --> 00:43:26,022 - สั่นระฆังเลย - เอาละ 870 00:43:26,105 --> 00:43:27,940 - พร้อมหรือยัง - พร้อม 871 00:43:28,024 --> 00:43:31,027 ยินดีด้วย 872 00:43:31,110 --> 00:43:32,195 ผมทำมันพัง 873 00:43:41,662 --> 00:43:43,498 คุณคงแค่ไม่รู้ 874 00:43:43,581 --> 00:43:46,709 คิดว่าผมจะอธิบายเรื่องรายการ 875 00:43:46,793 --> 00:43:48,252 เราคือห้าซี้ พี่ขอฮา 876 00:43:48,336 --> 00:43:50,922 ทัวร์คืนสู่เหย้า ปี 2015 877 00:43:51,005 --> 00:43:54,258 คุณอาจมาที่นี่เพียงเพราะฝน 878 00:43:54,342 --> 00:43:57,595 ในไม่ช้าผมคิดว่าผมจะอธิบาย 879 00:43:57,678 --> 00:44:00,348 เราคือห้าซี้ พี่ขอฮา 880 00:44:00,431 --> 00:44:01,391 ห้าซี้ พี่ขอฮา 881 00:44:01,474 --> 00:44:05,395 มรดกของพวกเขาคือการเพิ่มพลัง ให้กับคนนอกคอกและคนแปลกแยก 882 00:44:05,478 --> 00:44:06,896 ให้กล้าต่อต้านผู้มีอำนาจ 883 00:44:06,979 --> 00:44:09,232 พวกเขาทำให้ฉันภูมิใจ ที่เป็นคนแคนาดานะ พูดจริงๆ 884 00:44:09,315 --> 00:44:10,942 ฉากหลายฉากของพวกเขาเป็นอมตะ 885 00:44:11,025 --> 00:44:14,237 ไม่คิดว่าจะมีใครทำได้สำเร็จเหมือนเขา 886 00:44:14,320 --> 00:44:16,114 สำหรับผมมันบ้ามากที่มีคนที่ 887 00:44:16,197 --> 00:44:18,116 ไม่รู้จักห้าซี้ พี่ขอฮา 888 00:44:18,199 --> 00:44:22,745 ผมท้าให้เทียบสติปัญญา กับพรสวรรค์ของพวกเขากับใครก็ได้ 889 00:44:22,829 --> 00:44:23,913 ในโลกใบนี้ 890 00:44:23,996 --> 00:44:27,458 เราเคยเล่นในคลับชื่อริโวลี่ 891 00:44:27,542 --> 00:44:29,585 ลอร์น ไมเคิลส์ค้นพบเรา 892 00:44:29,669 --> 00:44:32,880 และไม่ชอบเด็กสามคน ในห้าซี้ พี่ขอฮา 893 00:44:33,464 --> 00:44:37,260 งานที่ดีที่สุดของพวกเขา อยู่ระดับแนวหน้าของวงการตลก 894 00:44:37,343 --> 00:44:38,678 ผมคิดว่าห้าซี้ พี่ขอฮา 895 00:44:38,761 --> 00:44:42,432 จะถูกมองว่าเป็นหนึ่งใน คณะตลกละครสั้นที่ดีที่สุดตลอดกาล 896 00:44:42,515 --> 00:44:45,977 เราคือการแสดงที่ปู่คุณจะเล่าให้ฟัง 897 00:44:46,060 --> 00:44:48,187 ห้าซี้ พี่ขอฮาที่สูงวัย 898 00:44:48,563 --> 00:44:49,397 ถ่ายปฏิกิริยาเขา 899 00:44:49,480 --> 00:44:51,357 ถ่ายเขาไว้ 900 00:44:51,441 --> 00:44:52,358 - บอกสิ - พร้อมนะ 901 00:44:52,775 --> 00:44:54,485 ห้าซี้ พี่ขอฮาเคยเป็นและยังเป็น 902 00:44:54,569 --> 00:44:55,945 ผู้รับช่วงต่อจากมอนตี้ไพธอน 903 00:44:59,449 --> 00:45:00,700 รีบูต ปี 2022 904 00:45:00,783 --> 00:45:02,535 เราไม่ยอมแพ้ 905 00:45:02,618 --> 00:45:06,164 เราไม่ยอมแพ้ 906 00:45:06,247 --> 00:45:08,332 เราไม่ยอมแพ้ 907 00:45:08,416 --> 00:45:10,126 จนกว่าเราคนใดคนหนึ่งจะตาย 908 00:45:10,209 --> 00:45:12,879 อาจจะเป็นเดฟ 909 00:45:18,092 --> 00:45:19,844 โอเค เตรียมพร้อมนะ ได้โปรด 910 00:45:19,927 --> 00:45:21,179 กล้องเคลื่อนที่ 911 00:45:23,723 --> 00:45:24,599 เข้าเฟรม 912 00:45:24,974 --> 00:45:27,351 จะเล่นอะไรในงานศพนาย มาร์ค 913 00:45:27,435 --> 00:45:28,686 พระเจ้า ฉันไม่รู้ 914 00:45:28,769 --> 00:45:31,689 มาร์ค ตาคุณนะ เตรียมดินให้พร้อมและ... ดิน 915 00:45:32,482 --> 00:45:35,026 ก็แล้วแต่นะ งานศพฉันจะมีหมอกมั้ย 916 00:45:35,109 --> 00:45:36,027 น่าจะมีนะ 917 00:45:36,110 --> 00:45:38,529 ช่างแม่ง งั้นก็แค่เดี่ยว... 918 00:45:38,613 --> 00:45:40,573 - ไวโอลินแอปพาเลเชียนเหรอ - โน้ตเดียวเหรอ 919 00:45:40,656 --> 00:45:41,949 เล่นโน้ตเดียว 920 00:45:44,785 --> 00:45:46,871 เรารักกัน นั่นคือกุญแจสำคัญ 921 00:45:46,954 --> 00:45:50,333 ฉันคงไม่สามารถทำอะไรได้เลย ถ้าพวกนายไม่เขียนบท 922 00:45:50,416 --> 00:45:52,502 ตัวละครเล็กๆ ที่สมบูรณ์แบบ 923 00:45:52,585 --> 00:45:56,172 และคุณโชคดีมากในชีวิตถ้าคุณได้ค้นพบ 924 00:45:56,255 --> 00:45:59,008 สองหรือสามคนที่เข้ากับคุณได้ 925 00:45:59,091 --> 00:46:02,929 แต่การเจอถึงสี่คนนี่คือปาฏิหาริย์ 926 00:46:03,012 --> 00:46:06,641 ห้าซี้ พี่ขอฮา คือเรื่องราวความรัก คนที่แย่ที่สุดสี่คน 927 00:46:06,724 --> 00:46:09,393 ที่คุณถูกบังคับให้รักมา 40 ปี 928 00:46:09,477 --> 00:46:11,812 ผมจะเล่นเป็นทีเร็กซ์ที่งานศพสกอต 929 00:46:11,896 --> 00:46:12,813 ทีเร็กซ์เหรอ 930 00:46:12,897 --> 00:46:15,858 - เมทัลกูรู จริงหรือเปล่า - เดาว่าอย่างนั้น 931 00:46:15,942 --> 00:46:18,277 ผมไม่รู้จักเพลงนั้น แต่มันมีความหมายกับผมมาก 932 00:46:18,361 --> 00:46:19,946 ผมจะไม่จัดงานศพด้วยซ้ำ 933 00:46:20,029 --> 00:46:23,366 แค่กางจอฉายหนังเรื่อง ดั๊กซุป แค่นั้นพอ 934 00:46:25,618 --> 00:46:26,452 ไปเรื่อยๆ 935 00:46:26,536 --> 00:46:30,456 ในตอนแรก สิ่งเดียวที่สำคัญคือ "ฉันทำให้สี่คนนี่หัวเราะได้มั้ย" 936 00:46:32,291 --> 00:46:34,794 ห้าซี้ พี่ขอฮา คือผู้ชมของผมไปตลอดชีวิต 937 00:46:34,877 --> 00:46:37,505 สังเกตมั้ย ผมเคยดันให้กลุ่มเราชื่อ "ออเดียนซ์" นะ 938 00:46:37,880 --> 00:46:39,423 ชื่อนี้ดีที่สุดเลย 939 00:46:42,260 --> 00:46:44,345 เดาว่าของผมคงจะเป็น "ผมเสียใจ" 940 00:46:44,428 --> 00:46:46,889 - ที่กำลังจะตายหรือเสียใจสำหรับชีวิต - สำหรับชีวิตของผม 941 00:46:46,973 --> 00:46:48,057 ขอโทษนะ 942 00:46:48,140 --> 00:46:51,394 พวกเขาเป็นหลายอย่าง เป็นครอบครัว เป็นการไถ่บาป 943 00:46:51,477 --> 00:46:53,187 พวกเขาคือจุดจบของความโดดเดี่ยว 944 00:46:53,271 --> 00:46:57,525 และไม่มีใคร ไม่มีใครเข้าใจผม ได้ดีเท่ากับสี่คนนั้น ไม่มีเลย 945 00:46:59,151 --> 00:47:03,072 ผมรู้สึกว่าตอนนี้ เรามีความเห็นอกเห็นใจกันและ... 946 00:47:04,031 --> 00:47:07,368 ใช่ เราจะทำแบบนี้จนกว่าจะทำไม่ไหว 947 00:47:08,953 --> 00:47:10,162 คัตด้วยครับ 948 00:47:12,373 --> 00:47:13,749 นี่ไม่ใช่จุดจบ 949 00:47:14,292 --> 00:47:17,128 ไม่ นี่ไม่ใช่แม้แต่ จุดเริ่มต้นของจุดจบด้วยซ้ำ 950 00:47:18,504 --> 00:47:19,880 นายไม่ใช่เพื่อน 951 00:47:19,964 --> 00:47:21,882 นายไม่ใช่เพื่อน นายมันนักเลง 952 00:47:21,966 --> 00:47:25,678 พวกเขาเรียกว่าภาครีบูต แต่ผมคิดว่ามันเป็นซีซั่นที่หก 953 00:47:26,387 --> 00:47:29,724 การทำรายการทีวี คือการปลดปล่อยที่ดีสำหรับทุกคน 954 00:47:30,641 --> 00:47:32,393 เราไม่มีอิสรภาพแบบนี้ที่อื่น 955 00:47:32,476 --> 00:47:33,394 2 มาร์ค 956 00:47:33,477 --> 00:47:34,478 3 เดฟ 957 00:47:35,896 --> 00:47:37,815 มันคือเรายืนหยัดเคียงข้างกันอีกครั้ง 958 00:47:37,898 --> 00:47:39,942 น่าตื่นเต้นอะไรอย่างนี้! 959 00:48:14,977 --> 00:48:16,979 คำบรรยายโดย อริยาพร ซัลลิแวน 960 00:48:17,063 --> 00:48:19,065 ผู้ตรวจสอบงานแปล ลลวรรณ