1
00:00:01,043 --> 00:00:03,547
คืนนี้จะเป็นเกมที่หก

2
00:00:03,629 --> 00:00:04,798
(ฟิลาเดลเฟีย)
(15 พฤษภาคม 1980)

3
00:00:04,881 --> 00:00:08,301
ที่เลเกอร์สแข่งกับทีมเซเว่นตี้ซิกเซอร์ส
เลเกอร์สต้องแข่งโดยไม่มีคารีม อับดุล-จาบบาร์

4
00:00:08,385 --> 00:00:11,388
ที่ยังอยู่ลอสแองเจลิสและรักษาข้อเท้าที่พลิก

5
00:00:12,931 --> 00:00:14,891
ผมบอกโค้ชเวสต์เฮดเลย…
บอกว่า "ให้ผมเล่นเซนเตอร์"

6
00:00:14,975 --> 00:00:15,976
(เออร์วิน "แมจิค" จอห์นสัน)

7
00:00:16,685 --> 00:00:18,853
"พวกนั้นจะไม่ทันตั้งตัวว่าต้องเจอกับอะไร"

8
00:00:19,604 --> 00:00:22,899
เขาบอก "ตอนม.ปลายผมก็เล่นเซนเตอร์"
ซึ่งนั่นก็เพิ่งสองปีที่แล้วเอง

9
00:00:22,983 --> 00:00:24,359
(พอล เวสต์เฮด)
(หัวหน้าโค้ชทีมเลเกอร์ส 1979-1981)

10
00:00:24,442 --> 00:00:27,779
เขาจะเล่นอยู่กลางเกมตั้งแต่ต้นเลย

11
00:00:27,862 --> 00:00:29,531
ตอนนี้เขาเป็นเซนเตอร์เกมบุกของเรา

12
00:00:29,614 --> 00:00:31,449
คืนนี้นัดสำคัญนะ เกมหก

13
00:00:31,533 --> 00:00:35,579
เลเกอร์สจะชนะได้แชมป์หรือไม่อย่างนั้น
ก็กลับไปเล่นเกมเจ็ดที่ฟอรั่มวันอาทิตย์

14
00:00:35,662 --> 00:00:38,540
คุณกำลังดูการถ่ายทอดสด
กับผู้ชมเต็มสนามตั๋วเกลี้ยง

15
00:00:38,623 --> 00:00:40,333
ที่สนามสเปคตรัมในฟิลาเดลเฟีย

16
00:00:41,501 --> 00:00:42,502
(เลเกอร์ส)

17
00:00:42,586 --> 00:00:44,129
ผมว่าแมจิคจะเป็นคนจั๊มเปิด

18
00:00:44,212 --> 00:00:45,881
ฟิลาเดลเฟียเจองานหิน

19
00:00:45,964 --> 00:00:48,216
ในการตั้งทีมรับว่าใครจะประกบใคร

20
00:00:48,300 --> 00:00:49,259
(เวิลด์แชมเปี้ยนชิพ)

21
00:00:49,342 --> 00:00:51,136
(ซี. โจนส์)

22
00:00:51,219 --> 00:00:53,763
คืนก่อนหน้านั้นผมคุยกับพ่อ ผมบอกพ่อ

23
00:00:53,847 --> 00:00:56,933
"พ่อ ผม… จะออกไปเล่น
เหมือนที่เล่นสมัยมัธยม"

24
00:00:57,017 --> 00:01:00,395
และพ่อบอกว่า
"โอเค เล่นอย่างที่เล่นได้เลย"

25
00:01:03,857 --> 00:01:06,276
ผู้เล่นปีแรกอายุ 20 ปี
เจาะเข้ามาตรงกลาง

26
00:01:06,359 --> 00:01:10,196
จากขวามือครับ
แมจิค จอห์นสันเจาะเข้าไปยิงผ่านจูเลียส

27
00:01:10,280 --> 00:01:12,282
แอสซิสต์ด่วนๆ สองลูก
และยิงจากกลางสนามอีกลูก

28
00:01:12,365 --> 00:01:15,327
แมจิค จอห์นสันทำให้เลเกอร์สนำไปหกแต้ม

29
00:01:15,410 --> 00:01:16,661
(ไมเคิล คูเปอร์)
(การ์ด เลเกอร์ส 1978-1990)

30
00:01:16,745 --> 00:01:19,623
เขาทำให้ทุกคนเล่นได้ดีขึ้น
จามาล วิลคส์ได้แต้มสูงสุดในอาชีพที่ 37 แต้ม

31
00:01:19,706 --> 00:01:22,334
แมจิคเข้าไปแล้ว
ปาให้วิลคส์ ส่งสวยมาก

32
00:01:22,417 --> 00:01:25,086
นี่เป็นเกมบาสเกตบอลที่ดีสุด
เท่าที่เคยเห็นแมจิคเล่นมา

33
00:01:25,170 --> 00:01:26,796
ตำแหน่งแชมป์อยู่แค่เอื้อม

34
00:01:26,880 --> 00:01:31,259
ปาเร็วเข้าไปให้แมจิค
ดูการส่งของเขาสิ

35
00:01:33,929 --> 00:01:35,138
หมดแล้วครับ จบแล้ว

36
00:01:35,222 --> 00:01:37,224
และผู้เล่นทรงคุณค่าที่สุดของเกมคือ
แมจิค จอห์นสัน

37
00:01:37,307 --> 00:01:38,516
(ทำคะแนน 42 แต้ม - รีบาวนด์ 15 ครั้ง
แอสซิสต์ 7 ครั้ง)

38
00:01:38,600 --> 00:01:40,060
สถิติ 42-15-7

39
00:01:40,143 --> 00:01:41,394
(ไมเคิล วิลบอน)
(ผู้สื่อข่าวกีฬา อีเอสพีเอ็น)

40
00:01:41,478 --> 00:01:44,898
เป็นสถิติยอดเยี่ยมที่สุดในความคิดผมนะ
ของประวัติศาสตร์รอบชิงเอ็นบีเอ

41
00:01:45,690 --> 00:01:47,943
ไม่ต้องสงสัยแล้วว่าเขาเป็นใคร

42
00:01:48,026 --> 00:01:50,445
หรือเขามีคุณค่าต่อทีมแค่ไหน
ตอนนี้เรารู้แน่แล้ว

43
00:01:50,528 --> 00:01:52,155
ผมพูดเลยว่า
"โห นายเออร์วิน จอห์นสันเนี่ย

44
00:01:52,239 --> 00:01:54,115
เขาจะเป็นผู้เล่นยอดเยี่ยมที่สุดตลอดกาล"

45
00:01:54,199 --> 00:01:56,326
ผู้ทรงเกียรติที่สุดมาแล้วครับ
แมจิค จอห์นสัน

46
00:01:56,409 --> 00:01:59,371
แมจิค มีนักบาสหลายคนที่ยังไม่เคยมาถึงจุดนี้

47
00:01:59,454 --> 00:02:00,455
ตลอดชีวิตเล่นอาชีพยาวนาน

48
00:02:00,538 --> 00:02:01,957
นี่เป็นปีแรกของคุณ คุณมาถึงตรงนี้แล้ว

49
00:02:02,040 --> 00:02:04,542
คุณอยากได้แชมป์แบบนี้ไปอีกกี่ครั้ง

50
00:02:04,626 --> 00:02:05,961
สัก 20 ได้มั้ย

51
00:02:06,044 --> 00:02:08,754
และผมอยากขอมอบถ้วยรางวัลแชมป์โลก

52
00:02:08,837 --> 00:02:11,341
ให้กับเจ้าของทีมลอสแองเจลิสเลเกอร์ส

53
00:02:11,424 --> 00:02:13,343
เจอร์รี บัส ถ้วยเป็นของคุณ

54
00:02:13,426 --> 00:02:16,513
สำหรับคุณพ่อ นั่นเป็นประสบการณ์ตื้นตันมาก

55
00:02:16,596 --> 00:02:18,181
(จีนนี่ บัส)
(ประธานและเจ้าของร่วมของทีมเลเกอร์ส)

56
00:02:18,265 --> 00:02:20,684
นั่นเป็น ฉันว่านะคะ
คิดว่าเป็นจังหวะที่เขาภูมิใจที่สุดในชีวิต

57
00:02:20,767 --> 00:02:23,353
ผมตื่นเต้น
ผมดีใจแทนทุกคน

58
00:02:23,436 --> 00:02:25,105
คุณแค่อยากซื้อทีมบาสสักทีม ดูสิว่าได้อะไรมา

59
00:02:25,188 --> 00:02:27,524
แชมป์โลก เชื่อเขาเลยไหมล่ะ

60
00:02:27,607 --> 00:02:28,858
แชมป์โลก

61
00:02:28,942 --> 00:02:30,652
- ใช่
- มันไม่น่าเชื่อเลยครับ

62
00:02:30,735 --> 00:02:33,947
เจอร์รี บัสกับผมกอดกัน
บอกว่า "เชื่อเขาเลยไหมล่ะ"

63
00:02:34,030 --> 00:02:38,785
ทำงานด้วยกันปีแรก
เราได้แชมป์เอ็นบีเอเลย

64
00:02:38,868 --> 00:02:44,207
เขามีจังหวะนั้นร่วมกัน
และมันดื่มด่ำมากสำหรับทั้งสองคน

65
00:02:44,291 --> 00:02:46,251
เพราะเป็นจังหวะที่ดาราคนหนึ่งแจ้งเกิด

66
00:02:47,127 --> 00:02:48,169
(แพนแอม)

67
00:02:51,047 --> 00:02:53,675
เมื่อกลับถึงบ้าน
พอเครื่องบินลงจอด

68
00:02:53,758 --> 00:02:58,430
คารีม พี่ใหญ่ตัวเบ้ง
เดินใส่หมวกคาวบอยขึ้นเครื่องมาเลย

69
00:02:58,513 --> 00:03:02,017
ไม่คิดจะรอเพื่อนกันเลย

70
00:03:02,100 --> 00:03:03,560
ฉันเตรียมทุกอย่างรอทุกคนไว้ละ

71
00:03:03,643 --> 00:03:07,439
- สาวๆ แชมเปญ
- ของเราๆ

72
00:03:07,522 --> 00:03:10,734
คุณกลัวหรือเปล่าว่า
ปีหน้าจะโดนแย่งตำแหน่ง

73
00:03:11,234 --> 00:03:13,987
ก็… ถ้าผมโดนแย่งตำแหน่ง
ผมไปเล่นเป็นการ์ดได้เสมอ

74
00:03:14,070 --> 00:03:16,114
เราแลกตำแหน่งกันก็ได้

75
00:03:16,197 --> 00:03:19,492
แหม หลังจากได้แชมป์มาแล้ว
แม้แต่คารีมยังแบบ "โอเค"

76
00:03:20,076 --> 00:03:22,078
เขารู้แล้วว่าคารีมจะเป็นผู้นำทีมเรา

77
00:03:22,579 --> 00:03:26,833
เขาเป็นคนใหม่
เขาเป็นทั้งคารีมกับแมจิครวมกัน

78
00:03:27,334 --> 00:03:30,086
เราไม่ได้ตั้งเป้าจะอยากเป็นแชมป์
เราแค่อยากเล่นบาสดีๆ สักเกม

79
00:03:30,170 --> 00:03:32,380
แต่เมื่อชนะได้แชมป์มาแล้ว

80
00:03:32,464 --> 00:03:37,427
นั่นเปลี่ยนไดนามิกของบาสเกตบอล
สำหรับเลเกอร์สไปเลย

81
00:03:37,510 --> 00:03:38,511
(สนูป ด็อกก์)
(แฟนพันธุ์แท้ทีมเลเกอร์ส)

82
00:03:38,595 --> 00:03:43,058
ของที่ระลึกชิ้นแรกที่อยากอวดคือ
ถ้วยแชมป์ของเลเกอร์สนะครับ

83
00:03:43,141 --> 00:03:44,267
เหมือนกับรอยสักของผมด้วย

84
00:03:44,351 --> 00:03:49,231
มีคำว่า "เลเกอร์ส" อยู่เหนือลูกบอล
เพราะเราแม่งชนะมา

85
00:03:53,443 --> 00:03:56,655
ตอนที่เลเกอร์สชนะได้แชมป์
เมืองนี้ก็เหมือนจะเปลี่ยนไป

86
00:03:56,738 --> 00:03:57,739
(จิม ฮิลล์)
(ผู้สื่อข่าวกีฬา เคซีบีเอส)

87
00:03:57,822 --> 00:03:59,074
(ลอสแองเจลิส)

88
00:04:00,575 --> 00:04:03,870
จากมุมมองของแฟน
จนได้นำถ้วยแชมป์กลับมาให้เขา

89
00:04:03,954 --> 00:04:06,373
ในจุดที่ใครๆ อย่างน้อยก็คนที่นี่คิดว่า

90
00:04:06,456 --> 00:04:08,333
จะเป็นเกมที่ยากมากหากคารีมไม่ได้เล่น

91
00:04:08,416 --> 00:04:09,417
(ไบรอน สก็อตต์)
(การ์ด เลเกอร์ส 1983-1993)

92
00:04:09,501 --> 00:04:12,045
เออร์วิน "แมจิค" จอห์นสัน
ลงสนามแล้วจัด

93
00:04:12,128 --> 00:04:15,257
หนึ่งในเกมบาสซึ่งตราตรำความทรงจำที่สุด
เท่าที่ผมเคยเห็นมา

94
00:04:20,470 --> 00:04:21,471
(แมจิคเป็นประธานาธิบดีเถอะ)

95
00:04:21,555 --> 00:04:23,098
คือทุกคนทึ่งกันหมด

96
00:04:23,181 --> 00:04:25,559
แมจิค! แมจิค! แมจิค!

97
00:05:26,578 --> 00:05:30,165
นานๆ ทีจะมีนักกีฬาหน้าใหม่
เข้ามาเติมชีวิตชีวา…

98
00:05:30,248 --> 00:05:31,249
(ลอสแองเจลิส)
(เลเกอร์ส)

99
00:05:31,333 --> 00:05:33,627
เติมพลังให้กับทีมและกีฬาชนิดนั้นๆ

100
00:05:33,710 --> 00:05:37,380
นักกีฬาหน้าใหม่คนดังมาแล้วครับ
เออร์วิน "แมจิค" จอห์นสัน!

101
00:05:39,174 --> 00:05:40,133
(มันคือมนตร์)

102
00:05:40,217 --> 00:05:41,676
ด้วยอายุเพียง 20 ปี
เออร์วิน "แมจิค" จอห์นสัน

103
00:05:41,760 --> 00:05:43,011
ไม่เพียงแต่จับหัวใจ

104
00:05:43,094 --> 00:05:45,639
คนในเมืองลอสแองเจลิสได้
แต่ช่วยเสริมกำลังใจให้ทีมเลเกอร์ส

105
00:05:45,722 --> 00:05:46,973
พร้อมกับยอดซื้อตั๋วเข้าชมของทีมด้วย

106
00:05:47,057 --> 00:05:48,058
(เลเกอร์สเป็นทีมอันดับหนึ่ง)

107
00:05:48,141 --> 00:05:50,101
คุณเป็นคนดังของเมืองนี้แล้ว

108
00:05:52,562 --> 00:05:53,855
ฮีโร่ของฉัน

109
00:05:55,607 --> 00:05:59,694
เป็นหนึ่งในรอบปฐมฤกษ์ที่เต็มไปด้วยดารา

110
00:05:59,778 --> 00:06:05,325
คนที่ยืนสูงเด่นเป็นสง่าเหนือดารากับคนที่คอยชม
คือเออร์วิน จอห์นสัน

111
00:06:05,408 --> 00:06:09,287
หรือรู้จักกันในชื่อแมจิค
ชายใจเด็กในดินแดนแห่งความสำเร็จ

112
00:06:09,371 --> 00:06:13,333
ความสำเร็จที่ตามมาอย่าง เอ่อ ฉับพลัน
สัญญาโฆษณาพรีเซนเตอร์พวกนั้น…

113
00:06:13,416 --> 00:06:14,417
(แมจิคเชื่อในผลิตภัณฑ์เอ็มแอนด์เอ็ม)

114
00:06:14,501 --> 00:06:18,505
เรื่องพวกนั้น… เงินก็เข้ามาอย่างเร็วมาก

115
00:06:18,588 --> 00:06:20,507
เมื่อแมจิคเข้ามา

116
00:06:20,590 --> 00:06:21,800
แมจิค จอห์นสัน เยี่ยม

117
00:06:21,883 --> 00:06:23,301
และมันพุ่งเข้าหาเออร์วินด้วย

118
00:06:23,385 --> 00:06:24,886
เออร์วิน จอห์นสันเป็นใครคะ

119
00:06:24,970 --> 00:06:26,221
เออร์วิน จอห์นสันเป็นใคร

120
00:06:26,304 --> 00:06:29,057
ไม่เคยได้ยินชื่อหล่อน

121
00:06:29,140 --> 00:06:30,183
หล่อนเป็นใคร

122
00:06:31,977 --> 00:06:34,563
พอได้ฉายาว่าแมจิค
ก็ต้องประสบความสำเร็จ

123
00:06:34,646 --> 00:06:35,981
(ฮอลลีวูด - เลเกอร์ส - แมจิค)

124
00:06:36,064 --> 00:06:37,899
ดังนั้นจึงเริ่มเปลี่ยนโฉมพลิกไปหมดทุกอย่าง

125
00:06:38,483 --> 00:06:43,029
ตอนดร.บัสรู้แล้วว่า
สิ่งสำคัญที่จะทำให้ได้ทุกอย่างคือแมจิค จอห์นสัน

126
00:06:43,613 --> 00:06:46,074
เมื่อก่อนเจอร์รีเคยพาเขา
ไปไหนมาไหนหลายที่

127
00:06:46,157 --> 00:06:47,617
เหมือนเป็นแหวนเพชรส่วนตัว

128
00:06:47,701 --> 00:06:49,536
(เจอร์รี เวสต์)
(ผู้จัดการทีมเลเกอร์ส 1982-1994)

129
00:06:49,619 --> 00:06:53,999
"นี่นักบาสคนงามของผม ผมอยากเอามาอวด"

130
00:06:54,082 --> 00:06:55,083
(ลองส์ ออฟ แลนซิ่ง)

131
00:06:55,166 --> 00:06:59,462
เราไปดิสนีย์แลนด์กัน เขาเห็นป้าย
"นี่มันแมจิคคิงด้อม"

132
00:07:01,381 --> 00:07:03,800
แล้วเขาก็บอกว่า "ไม่ต้องทำขนาดนั้นก็ได้"

133
00:07:05,218 --> 00:07:09,931
ถ้าเราเป็นดร.บัส แน่นอน
เราต้องเข้าหาแมจิค จอห์นสัน

134
00:07:10,015 --> 00:07:13,226
แมจิคกลายเป็นคนดังเด่นสุดๆ ในลอสแองเจลิส

135
00:07:13,810 --> 00:07:18,398
คนแปดล้านคนที่อยู่ในแถบแคลิฟอร์เนียใต้
บูชาชายคนนี้

136
00:07:19,107 --> 00:07:21,568
ก็คุณทำเงินให้ผม ยกระดับให้ผมดังขึ้นอีกต่างหาก

137
00:07:21,651 --> 00:07:23,069
(สตีเฟน เอ. สมิธ)
(ผู้สื่อข่าวกีฬา อีเอสพีเอ็น)

138
00:07:23,153 --> 00:07:25,947
คุณกำลังจะยกแบรนด์ทีมเลเกอร์ส
ขึ้นไปอีกระดับ

139
00:07:26,031 --> 00:07:29,492
ถ้าไม่พยายามสานสัมพันธ์ดีๆ กับคุณไว้
ผมก็โง่น่ะสิ

140
00:07:30,410 --> 00:07:33,914
ทีมลอสแองเจลิสเลเกอร์ส
เซ็นสัญญาใหม่กับเขา

141
00:07:33,997 --> 00:07:36,207
เป็นระยะเวลาทั้งหมด 25 ปี

142
00:07:36,291 --> 00:07:41,796
นานกว่าช่วงเวลาที่เขาจะลงสนามได้
ด้วยยอดเงินตามรายงาน 25 ล้าน

143
00:07:41,880 --> 00:07:43,798
(เลเกอร์สเซ็นสัญญากับ 'แมจิค'
ด้วยเงิน 25 ล้าน)

144
00:07:43,882 --> 00:07:47,135
เยอะขนาดนั้นเลย เซ็น 25 ปีเลย

145
00:07:47,219 --> 00:07:48,678
(สัญญายาวที่สุด
แพงที่สุดในประวัติศาสตร์กีฬา)

146
00:07:48,762 --> 00:07:50,931
สัญญาที่ทำให้โลกกีฬาอ้าปากค้าง

147
00:07:51,014 --> 00:07:53,141
คือสัญญาที่แมจิคเซ็นกับเลเกอร์ส

148
00:07:53,225 --> 00:07:56,228
ทำให้เขาเป็นนักกีฬาอาชีพซึ่ง
ได้ค่าตอบแทนสูงสุดในโลก

149
00:07:56,311 --> 00:07:57,312
หมอนี่เป็นใครกัน…

150
00:07:57,395 --> 00:07:59,648
(ร็อด ธอร์น)
(ผู้จัดการทีมบูลส์ 1978-1985)

151
00:07:59,731 --> 00:08:01,900
เล่นมานานแค่ไหนนะ ทำอะไรมาบ้างนะ

152
00:08:01,983 --> 00:08:02,984
(แมจิคเงินล้าน)

153
00:08:03,068 --> 00:08:07,364
แน่นอนว่ากลายเป็นข่าวใหญ่
ซึ่งพ่อฉันก็ชอบทำแบบนั้นแหละ

154
00:08:07,447 --> 00:08:08,531
(บัส เจ้าของทีมปล่อยให้ 'หางคุมหัว')

155
00:08:08,615 --> 00:08:10,992
ในกลุ่มนักกีฬาก็คุยกันเลยว่า
"นี่แปลว่าอะไร"

156
00:08:11,076 --> 00:08:12,452
(จามาล วิลคส์)
(ฟอร์เวิร์ด เลเกอร์ส 1977-1985)

157
00:08:12,535 --> 00:08:17,082
เราทุกคนสงสัยว่า
เออร์วินยังเป็นนักกีฬาหรือผู้บริหาร

158
00:08:18,166 --> 00:08:20,377
เพราะถ้าเซ็นสัญญาแบบนั้น
ถือว่าเป็นผู้บริหารแล้วครับ

159
00:08:20,460 --> 00:08:21,878
(คารีม อับดุล-จาบบาร์)
(เซนเตอร์ เลเกอร์ส 1975-1989)

160
00:08:21,962 --> 00:08:23,171
คือว่า… เหมือนเขารับเป็นลูกไปละ

161
00:08:24,756 --> 00:08:27,509
ผมว่าช่วงนั้นก็มีความตึงเครียดนิดๆ อันที่จริง

162
00:08:27,592 --> 00:08:32,389
ถ้าบอกว่าแค่ตึงเครียดนิดๆ ก็โกหกนะ
เครียดเยอะเลย เรื่องใหญ่มาก

163
00:08:32,472 --> 00:08:33,640
(แมจิค - เลเกอร์สบางคนไม่ชอบใจ)

164
00:08:33,722 --> 00:08:36,518
คนในทีมเลเกอร์สไม่พอใจ
คารีมก็ไม่พอใจ

165
00:08:37,226 --> 00:08:42,899
แล้วพอเราเข้าค่ายเก็บตัวฝึกซ้อม
โค้ชเวสต์เฮดตัดสินใจเปลี่ยนวิธีเล่นหมดเลย

166
00:08:43,733 --> 00:08:48,863
ผมเปลี่ยนอะไรนิดหน่อย
และถ้านั่นทำให้นักกีฬาหงุดหงิด

167
00:08:48,947 --> 00:08:50,949
ผมก็พอจะทนได้นะ

168
00:08:51,032 --> 00:08:52,993
เริ่มมีคำถามไปทั่วแฟบูลัสฟอรั่ม

169
00:08:53,076 --> 00:08:56,663
หลังการพ่ายแพ้ต่อทีมฟีนิกซ์เมื่อคืนวันศุกร์
"เลเกอร์สเป็นอะไรกันไป"

170
00:08:56,746 --> 00:08:57,747
พวกเราเล่นได้ไม่เข้าท่า

171
00:08:57,831 --> 00:09:00,625
เราไม่ได้ใช้ข้อเด่นที่ดีสุดของทีม
ซึ่งคือความสามารถในการวิ่งทั่วสนาม

172
00:09:00,709 --> 00:09:03,378
จอห์นสันได้ลูก
เหลือเวลาอีก 19 วินาที

173
00:09:03,461 --> 00:09:06,798
ทุกครั้งที่แมจิคได้ลูกและกำลังทำเกม
โค้ชเวสต์เฮดจะไปข้างสนาม

174
00:09:06,882 --> 00:09:09,509
"เดี๋ยวๆ เดี๋ยว! เดี๋ยว
อ้อ โอเค เล่นอย่างนี้"

175
00:09:09,593 --> 00:09:11,761
จนแมจิคต้องใช้เวลาส่วนใหญ่
คอยมองเหลียวหลังตลอด

176
00:09:12,971 --> 00:09:15,891
- แมจิคดูนาฬิกาแล้ว
- ขอเวลานอกๆ!

177
00:09:15,974 --> 00:09:19,978
พอลมีไอเดียอะไรของเขา
ไอเดียนั้นไม่ได้เหมาะกับพวกเรา

178
00:09:20,061 --> 00:09:22,147
เพราะงั้น แมจิคก็เลยเริ่มบ่นออกเสียง

179
00:09:23,356 --> 00:09:28,028
เราเล่นอยู่ที่ยูทาห์และ…
ยูทาห์ขอเวลานอก

180
00:09:28,737 --> 00:09:31,281
ผมเดินเข้าไปหาโค้ชแล้วบอกว่า "ฟังนะ

181
00:09:31,907 --> 00:09:35,952
ทุกคนงุ่นง่านกันหมด
เพราะพวกเราเล่นได้ไม่เต็มที่

182
00:09:36,036 --> 00:09:38,079
ยิงก็ไม่ค่อยลง เราเล่นได้ไม่ดี"

183
00:09:39,331 --> 00:09:41,625
โค้ชเวสต์เฮดหันมาหาผม
"หุบปากไปเลย"

184
00:09:43,293 --> 00:09:45,754
ผมก็ช็อกเลยสิ แบบ "อะไรนะ"

185
00:09:47,672 --> 00:09:51,092
อ้อ คืองี้ ผมจะเล่าจากทางผมบ้าง

186
00:09:51,176 --> 00:09:55,263
ใกล้จะจบเกมแล้ว ตอนขอเวลานอก
เขาใจลอยไปหมด

187
00:09:55,347 --> 00:10:01,144
เหมือนไม่ว่าจะพูดอะไร มันโอเค
แต่ใจเขาไม่อยู่ตรงนี้

188
00:10:01,228 --> 00:10:02,729
ทันทีหลังเกมนั้น

189
00:10:02,812 --> 00:10:06,816
เขาเรียกเออร์วินไปห้องส่วนตัว
ที่ตรงข้ามกับห้องล็อกเกอร์

190
00:10:06,900 --> 00:10:10,445
แล้วก็เริ่มด่าเลย "ฉันเบื่อพฤติกรรมของนาย

191
00:10:10,528 --> 00:10:12,656
และฉันเบื่อ…" และ…

192
00:10:12,739 --> 00:10:16,034
ผมบอกว่า "แมจิค อย่าทำแบบนี้อีก"

193
00:10:16,117 --> 00:10:17,702
เขาแทบไม่ตอบอะไรเลย เหมือน

194
00:10:17,786 --> 00:10:20,664
พยักหน้า
เหมือนกับแค่ "พูดจบยัง"

195
00:10:20,747 --> 00:10:25,877
ผมรับไม่ได้แล้วไง คือ
สุดท้ายก็ต้องเลือกว่าจะเอาผมหรือเขา

196
00:10:25,961 --> 00:10:28,338
เมื่อคืน ในการสัมภาษณ์หลังเกม
แมจิค จอห์นสันบอกว่า

197
00:10:28,421 --> 00:10:30,674
เขาไม่สามารถเล่นให้โค้ชเวสต์เฮดได้แล้ว

198
00:10:30,757 --> 00:10:32,175
และอยากแลกตัวไปทีมอื่น

199
00:10:32,259 --> 00:10:34,678
ผมไม่ได้มีความสุขมาสักพัก
ผมไม่มีความสุข

200
00:10:34,761 --> 00:10:36,972
ผมแค่ คือ อยากออกจากสถานการณ์นี้

201
00:10:37,055 --> 00:10:38,056
(แมจิค - ผมหรือโค้ช)

202
00:10:38,139 --> 00:10:42,227
ทันทีที่เครื่องลง เจอร์รี เวสต์กับดร.บัส
เรียกผมเข้าไปหาพวกเขา

203
00:10:42,310 --> 00:10:45,480
เออร์วินคุยกับเจอร์รีไว้แล้ว
เพราะสองคนนั้นสนิทกันมาก

204
00:10:45,564 --> 00:10:48,316
และ "เจอร์รี" เขาบอก
"เราต้องเปลี่ยนแปลงอะไรหน่อย"

205
00:10:48,984 --> 00:10:51,903
ผมกลับมาเพื่อจะคุยกับเจอร์รี บัส

206
00:10:51,987 --> 00:10:57,951
บอกเขาว่าเราต้องทำโทษ
เออร์วิน "แมจิค" จอห์นสันเดี๋ยวนี้

207
00:10:58,034 --> 00:11:03,456
ผมเข้าไปคุย แล้วเจอบัส
แล้วเขา… เขาบอกผมทันทีเลย

208
00:11:03,540 --> 00:11:05,500
ไม่ได้กรองคำเลยด้วย

209
00:11:05,584 --> 00:11:08,837
พอล เวสต์เฮดโดนไล่ออก
จากการเป็นโค้ชทีมลอสแองเจลิสเลเกอร์ส

210
00:11:08,920 --> 00:11:09,921
(เวสต์เฮด)
(20 พฤศจิกายน 1981)

211
00:11:10,005 --> 00:11:12,549
หลังจากแมจิค จอห์นสัน ดาวเด่นของทีม
บอกว่าอยากแลกตัวออกจากทีม

212
00:11:12,632 --> 00:11:13,633
(เลเกอร์สทะเลาะกัน)

213
00:11:13,717 --> 00:11:16,469
ดร.เจอร์รี บิสยืนยันว่า เขาไม่ได้เข้าข้าง

214
00:11:16,553 --> 00:11:18,138
ผู้เล่นค่าตัวหลายล้านของเขา

215
00:11:18,221 --> 00:11:20,265
มันไม่เกี่ยวกับเรื่องนั้นเลย

216
00:11:20,348 --> 00:11:22,058
บัสยังพูดต่ออีกว่า

217
00:11:22,142 --> 00:11:24,269
แพท ไรลีย์จะเลื่อนจากผู้ช่วยโค้ช
มาเป็นหัวหน้าโค้ช

218
00:11:24,352 --> 00:11:27,230
ตอนที่พอลโดนไล่ออก
สถิติอยู่ที่ 7-3 เราก็ชนะอยู่แล้ว

219
00:11:27,314 --> 00:11:28,356
(แพท ไรลีย์)
(หัวหน้าโค้ชทีมเลเกอร์ส 1981-1990)

220
00:11:28,440 --> 00:11:31,401
สถานการณ์ไปถึงจุดที่
คุณบอกผู้บริหารทีมว่า

221
00:11:31,484 --> 00:11:34,362
- "จะให้ผมออกหรือเขาออก" ไหม
- ไม่ ผมไม่เคยพูดกับพวกเขาแบบนั้น

222
00:11:34,446 --> 00:11:37,616
เห็นชัดว่าเขามีอำนาจมากกว่าผม

223
00:11:37,699 --> 00:11:39,618
(แมจิคอยากได้อะไรต้องได้
เลเกอร์สไล่โค้ชเวสต์เฮดออก)

224
00:11:39,701 --> 00:11:42,996
เมื่อสื่อโทษเออร์วิน
เออร์วินก็กลายเป็นตัวร้าย

225
00:11:43,079 --> 00:11:47,334
แฟนๆ ไม่ชอบสิ่งที่เขาเรียกว่า
"ตัวฆ่าโค้ช"

226
00:11:47,417 --> 00:11:49,419
คือว่า แล้ว… แมจิคเลยโดนโห่

227
00:11:49,502 --> 00:11:52,631
ตัวจริงของลอสแองเจลิส
ตำแหน่งการ์ด จากมิชิแกนสเตท

228
00:11:52,714 --> 00:11:55,300
หมายเลข 32 แมจิค จอห์นสัน

229
00:11:56,551 --> 00:11:58,053
เกมแรกที่ผมเป็นหัวหน้าโค้ช

230
00:11:58,136 --> 00:12:01,097
เออร์วินโดนโห่หนักมากตอนลงสนาม

231
00:12:02,182 --> 00:12:06,394
โอ้โห เหมือนไม่มีใครชอบผมเลยสักคน

232
00:12:06,895 --> 00:12:07,979
(แมจิคเข้ากับเพื่อนร่วมทีมไม่ได้)

233
00:12:08,063 --> 00:12:10,023
"อย่าคุยกับเขา ไม่ต้องพูดอะไรกับเขาเลย"

234
00:12:10,106 --> 00:12:12,859
เรื่องพวกนั้น โห
เหมือนในโลกนี้ผมไม่มีเพื่อนเหลือเลย

235
00:12:12,943 --> 00:12:18,073
แล้วทุกครั้งที่เขาโดนโห่
ผมจะบอกเขาว่า "เล่นให้หนักขึ้น

236
00:12:18,156 --> 00:12:21,660
แค่เล่นให้หนักขึ้น ทำให้เห็น
เดี๋ยวเขาก็ยกโทษให้"

237
00:12:21,743 --> 00:12:24,829
เขากับผมเข้าใจกันได้ในทันที ทันทีเลย

238
00:12:24,913 --> 00:12:28,750
ผมบอก "โอเค
งั้นผมก็แค่ต้องเล่นให้เยี่ยมมากๆ"

239
00:12:29,417 --> 00:12:31,044
เมื่อโค้ชไรลีย์รับช่วงแทน

240
00:12:31,127 --> 00:12:34,589
เราก็กลับไปเล่น เน้นที่การทำเกมเร็ว

241
00:12:34,673 --> 00:12:38,718
ซึ่งเป็นสไตล์การเล่นที่เราเก่งสุด
แล้วก็เริ่มกลับมาชนะอีกรอบ

242
00:12:38,802 --> 00:12:40,512
(เลเกอร์สทีมดีสุดในเอ็นบีเอ
แมจิคเป็นเอ็มวีพี)

243
00:12:40,595 --> 00:12:43,306
หมดเวลาครับ
เลเกอร์สจะได้เป็นแชมป์อีกครั้ง

244
00:12:43,390 --> 00:12:44,724
(คืนน่าจดจำ
คืนเปี่ยมมนตร์ขลังของเลเกอร์ส)

245
00:12:44,808 --> 00:12:48,395
เมื่อเราชนะได้แชมป์อีกครั้งตอนปี 1982
ทุกคนก็ตื่นเต้นสุดๆ

246
00:12:49,479 --> 00:12:51,523
แพท ไรลีย์ปล่อยให้แมจิคเป็นแมจิค

247
00:12:51,606 --> 00:12:56,027
เขาให้แมจิคใช้บุคลิก 'โชว์ไทม์' ขึ้นมา

248
00:12:56,111 --> 00:12:58,446
มนตร์กลับมาแล้ว
ภาพลักษณ์ของเลเกอร์สกลับมาสดใสอีกครั้ง

249
00:12:58,530 --> 00:12:59,906
(เมื่อถึงเวลาต้องชนะ
แมจิคก็เป็นแชมป์)

250
00:13:01,950 --> 00:13:02,951
โชว์ไทม์

251
00:13:03,034 --> 00:13:04,828
(เดอะฟอรั่ม)
(อิงเกิลวูด แคลิฟอร์เนีย)

252
00:13:04,911 --> 00:13:07,622
ขอต้อนรับสู่แฟบูลัสฟอรั่ม

253
00:13:07,706 --> 00:13:10,000
(สนามเหย้าของลอสแองเจลิสเลเกอร์ส)

254
00:13:14,212 --> 00:13:16,673
ผมได้ไปที่อาคาร
เกรทเวสต์เทิร์นฟอรั่มที่อิงเกิลวูด

255
00:13:16,756 --> 00:13:18,758
ก่อนที่เออร์วินจะมาฮอลลีวูดครั้งหนึ่ง

256
00:13:18,842 --> 00:13:20,218
(อาร์เซนิโอ ฮอลล์)
(เพื่อนและนักเล่นตลก)

257
00:13:20,302 --> 00:13:21,678
มันเหมือนคนละตึกกันเลย

258
00:13:23,555 --> 00:13:24,556
(ปีเตอร์ กูเบอร์)
(หุ้นส่วนธุรกิจ)

259
00:13:24,639 --> 00:13:27,517
มันต่างกันแบบหน้ามือเป็นหลังเท้า
นึกออกไหม

260
00:13:27,601 --> 00:13:31,229
ไม่มีอะไรเหมือนบรรยากาศที่ฟอรั่ม

261
00:13:31,313 --> 00:13:32,314
(ร็อบ โลว์)
(เพื่อนและนักแสดง)

262
00:13:34,608 --> 00:13:38,278
โชว์ไทม์กับฟอรั่มนี่เหมือน
คืนแรกของคอนเสิร์ตขนาดยักษ์

263
00:13:38,361 --> 00:13:39,362
(พอลล่า อับดุล)
(เลเกอร์เกิร์ลส์ 1980-1986)

264
00:13:39,446 --> 00:13:42,365
จำนวนคนดังที่จะมาดูเกมแต่ละคืน

265
00:13:42,449 --> 00:13:45,869
ทั้งน่าทึ่งและชวนให้อึ้งมากๆ

266
00:13:45,952 --> 00:13:52,751
แล้วยังมีเจ้าของทีมที่เก่ง ดร.บัส
ซึ่งตั้งใจสร้างงานโชว์ตระการตา

267
00:13:52,834 --> 00:13:55,629
อาจไม่มีเจ้าของทีมกีฬาทีมไหน

268
00:13:55,712 --> 00:13:58,798
ที่สนุกกับไลฟ์สไตล์อย่างเปิดเผย
มากไปกว่าเจอร์รี บัส

269
00:14:00,091 --> 00:14:02,344
บรรยากาศที่คุณพ่ออยากจะทำ

270
00:14:02,427 --> 00:14:05,972
คือการผสมผสานระหว่าง
กีฬากับวงการบันเทิง

271
00:14:06,056 --> 00:14:08,225
แนวคิดทั้งหมดของเขาคือการเปลี่ยนแปลง

272
00:14:08,308 --> 00:14:13,230
เขารู้สึกว่าจะต้องมีอะไรมากกว่าแค่
เราเล่นกีฬาแข่งกับคู่แข่ง

273
00:14:14,064 --> 00:14:16,691
แดนซิ่งแบร์รี่
ใครเขาคิดเรื่องแบบนั้นกัน นึกออกไหม

274
00:14:17,984 --> 00:14:20,278
ทำคออะไรแบบนี้

275
00:14:23,073 --> 00:14:29,663
เวลาทีมขอเวลานอก
เขาอยากให้มีทีมเต้นออกมาให้ความบันเทิง

276
00:14:29,746 --> 00:14:32,123
แล้วเขาก็ตั้งชื่อทีมนั้นว่า เลเกอร์เกิร์ลส์

277
00:14:33,708 --> 00:14:36,419
ฉันได้เข้าวงการบันเทิงตั้งแต่แรก
เพราะเป็นเลเกอร์เกิร์ลส์ค่ะ

278
00:14:37,212 --> 00:14:40,048
นี่คือทีมแดนเซอร์ใหม่เอี่ยมเลย

279
00:14:40,131 --> 00:14:44,344
และ… ฉันแทบจะฝึกสาวๆ พวกนี้
เป็นทีมเต้นที่แกร่งและแรงมากๆ

280
00:14:44,427 --> 00:14:48,265
และทุกคนรู้ว่าแจ็ค นิโคลสัน
เป็นหนึ่งในแฟนตัวยงของเรา

281
00:14:48,348 --> 00:14:52,561
เวลาที่เลเกอร์เกิร์ลส์ขึ้นมาแสดง
เขาจะเอากล้องส่องทางไกลออกมา

282
00:14:53,436 --> 00:14:55,438
นั่นเป็นไอเดียของดร.บัสทั้งนั้น

283
00:14:55,981 --> 00:15:01,111
ดร.เจอร์รี บัส
เขาเหมือนฮิวจ์ เฮฟเนอร์ของวงการบาส

284
00:15:01,611 --> 00:15:03,280
บางคนอาจพูดว่า

285
00:15:03,363 --> 00:15:06,449
เหมือนคุณไปทำสัญญาทาสกับจอมปีศาจ

286
00:15:06,533 --> 00:15:09,786
เพราะทุกอย่างดูเข้าที่ลงตัวไปหมด
นี่คือไลฟ์สไตล์ไร้ที่ติรึเปล่า

287
00:15:09,869 --> 00:15:11,496
ก็ผม… อย่างน้อยผมก็สนุกนะ

288
00:15:11,580 --> 00:15:16,835
มันคือการยั่วยวน
มันเร้าหัวใจ มันช่างเปี่ยมมนตร์ขลัง

289
00:15:16,918 --> 00:15:20,338
คุณเอาชนะในสนามบาสได้แน่
แต่เอาชนะใจสาวได้ด้วยไหม

290
00:15:20,422 --> 00:15:23,341
ชีวิตเซ็กซ์ของคุณเป็นยังไง

291
00:15:23,425 --> 00:15:25,677
คุณเคยคิดไหมว่าจะเป็นยังไง

292
00:15:25,760 --> 00:15:28,305
ถ้าต้องเล่นบาสด้วยตารางแน่นแบบนี้
แต่แต่งงานไปด้วย

293
00:15:28,388 --> 00:15:30,223
เอาจริงๆ เราต้องทำอะไรเยอะมาก

294
00:15:30,307 --> 00:15:33,184
จนอยากกลับบ้านไปหาสาวคนพิเศษคนเดียว

295
00:15:37,230 --> 00:15:41,276
ตอนนั้นฉันอยู่ที่โทลีโด
ทำงานในวงการสินค้าแฟชั่น

296
00:15:41,359 --> 00:15:42,444
ส่วนเขาอยู่ที่ลอสแองเจลิส

297
00:15:42,527 --> 00:15:43,528
(คุกกี้ จอห์นสัน)

298
00:15:43,612 --> 00:15:46,489
คือฉันก็มีฝันของฉัน
และอยากทำตามฝันนั้น

299
00:15:48,033 --> 00:15:48,867
(มาร์ชา อีสลีย์
ออเดรย์ เวบสเตอร์)

300
00:15:48,950 --> 00:15:49,951
(เพนนีย์ วินเทอร์ส-แกรี)
(เพื่อนมหาวิทยาลัย)

301
00:15:50,035 --> 00:15:52,370
นางก็ไต่เต้าในที่ทำงาน ทำเรื่องของนางไป

302
00:15:52,454 --> 00:15:55,624
เรารู้ว่าเธอรู้สึกยังไง รู้ใจเธอ
เรารู้ใจเธอ และ…

303
00:15:55,707 --> 00:15:58,126
แต่เราก็รู้ด้วยว่าเออร์วินยังไม่พร้อม
ที่จะไปไกลกว่านั้น

304
00:15:58,209 --> 00:16:00,712
เรา… เพราะเรารู้ว่า
เออร์วินรู้อยู่ว่าตัวเองมีอะไร

305
00:16:01,296 --> 00:16:02,464
ตอนนั้นเราไม่ได้เป็นแฟนกัน

306
00:16:02,547 --> 00:16:06,259
แต่ก็ยังคุยกันอยู่ ติดต่อกันอยู่เสมอ

307
00:16:06,343 --> 00:16:12,641
มันดีมากที่จะสามารถโทรไป
ฟังเสียงคนที่จะเข้าข้างเราที่ปลายสาย

308
00:16:12,724 --> 00:16:14,809
เพราะฉัน ก็แหม
ฉันยังรักเขาอยู่น่ะนะ

309
00:16:15,393 --> 00:16:17,729
แต่ฉันก็คิดตลอดว่า
สักวันเราอาจกลับมาดีกัน

310
00:16:17,812 --> 00:16:20,649
ส่วนเขาก็แบบ "งั้นคุณก็น่าจะมาเยี่ยมตรงนี้"

311
00:16:26,655 --> 00:16:29,866
ฉันยังจำครั้งแรกที่ไปดูบาสที่แอลเอได้

312
00:16:30,408 --> 00:16:35,080
จำได้ว่านั่งอยู่แล้วคิดเลย "คุณพระช่วย"

313
00:16:35,664 --> 00:16:40,710
ฉันไม่เคยเห็นชุดที่รัดขนาดนี้ สั้นขนาดนี้

314
00:16:40,794 --> 00:16:44,673
รองเท้าส้นสูงขนาดนี้ ผ้าที่มองทะลุได้ขนาดนั้น

315
00:16:44,756 --> 00:16:47,342
ก่อนหน้านี้ไม่เคยเห็นเลยค่ะ มันบ้ามากๆ

316
00:16:48,343 --> 00:16:50,637
ส่วนใหญ่แล้วเวลาฉันไปเยี่ยมเขา

317
00:16:50,720 --> 00:16:54,015
เราจะอยู่กันเงียบๆ ในห้องของเขามากกว่า

318
00:16:54,099 --> 00:16:55,642
เพราะผมทำงานหนักมาก

319
00:16:56,434 --> 00:16:59,646
ผมเลยไม่อยากทำอะไรแล้ว
หลังจากเสร็จงานน่ะ

320
00:16:59,729 --> 00:17:03,567
เราเลยไม่ต้องออกไปไหนถึงจะสนุกกันได้

321
00:17:04,651 --> 00:17:07,946
คือ เวลาเขาเล่นบาส
เขาจริงจังหนักสุดๆ

322
00:17:08,530 --> 00:17:10,824
เพราะเป็นผู้เล่นตัวเอกของเลเกอร์ส

323
00:17:10,907 --> 00:17:14,703
แล้วทั้งทีมก็ค่อนข้างสนิทกันหมด

324
00:17:16,246 --> 00:17:20,708
กฎของแพท ไรลีย์คือ
ห้ามเอาครอบครัวเดินทางไปกับทีม

325
00:17:20,792 --> 00:17:25,045
ระหว่างรอบเพลย์ออฟหรือแข่งชิงแชมป์
นักกีฬาจะโดนปรับ

326
00:17:25,130 --> 00:17:28,675
ถ้าจับได้ว่าเมียของใครไปทัวร์กับพวกเขา

327
00:17:29,509 --> 00:17:33,763
แพทบอกผมว่า เอ่อ
ทีมเรามี 12 คน บวกสองบวกหนึ่ง

328
00:17:33,847 --> 00:17:35,640
(แกรี่ วิตตี)
(เทรนเนอร์ เลเกอร์ส 1984-2016)

329
00:17:35,724 --> 00:17:38,226
นักกีฬา 12 คน โค้ชสองคน แล้วก็ผม

330
00:17:38,310 --> 00:17:41,771
นอกจากนั้นมองว่าเป็นคู่แข่ง

331
00:17:42,606 --> 00:17:45,859
ซึ่งจะดึงความสนใจไปจากงานตรงหน้าได้หมด

332
00:17:45,942 --> 00:17:47,402
(สื่อมวลชนมีบัตรเท่านั้น)

333
00:17:47,485 --> 00:17:49,237
รวมถึงครอบครัวของพวกเราด้วย

334
00:17:49,321 --> 00:17:52,073
เราต้องรับผิดชอบต่อความยิ่งใหญ่ของเรา

335
00:17:52,157 --> 00:17:55,076
ด้วยการทำให้แน่ใจว่าเรื่องพวกนี้
จะไม่เข้ามากวนใจอะไรทั้งสิ้น

336
00:17:56,661 --> 00:18:01,374
ช่วงวันแข่งผมก็ไม่ชอบวุ่นวาย
ผมหงุดหงิด ผมขี้โมโห

337
00:18:01,458 --> 00:18:02,459
(โจมตี - ไม่ย่นย่อ - สงคราม)

338
00:18:02,542 --> 00:18:09,090
งั้นผมจะทุ่มใจให้เธอได้ยังไง
ในเมื่อทุ่มให้บาสเกตบอลไปสุดตัวแล้ว

339
00:18:10,842 --> 00:18:14,679
นั่นเป็นจุดที่ฉันเริ่มเห็นว่า เอ่อ
มีความแตกต่าง

340
00:18:14,763 --> 00:18:15,764
(เลเกอร์ส)

341
00:18:15,847 --> 00:18:18,433
และพูดง่ายๆ คือเขา…
ตั้งแต่เขาเริ่มเล่นให้เลเกอร์ส

342
00:18:18,516 --> 00:18:23,480
เหมือนเขามีสองบุคลิกค่ะ
มีแมจิค แล้วก็มีเออร์วิน

343
00:18:25,148 --> 00:18:28,526
ฉันเจอกับเออร์วิน
นั่นคือคนที่ฉันตกหลุมรัก

344
00:18:28,610 --> 00:18:29,861
นั่นคือคนที่ฉันรู้จัก

345
00:18:30,362 --> 00:18:32,280
คุณทำยังไงให้ยังติดดินได้อยู่

346
00:18:32,364 --> 00:18:34,324
- ก็
- คุณเหมือนดาราหนัง

347
00:18:35,659 --> 00:18:38,870
คือมันก็สนุกดีที่ได้
เป็นแมจิค จอห์นสันไปแปดเดือน

348
00:18:38,954 --> 00:18:42,082
แล้วก็เยี่ยมมากที่ได้
เป็นเออร์วิน จอห์นสันไปอีกสามเดือน

349
00:18:47,921 --> 00:18:51,216
ถึงฤดูร้อนทีไร
แมจิคจะกลับไปที่แลนซิ่ง

350
00:18:51,925 --> 00:18:55,637
เพื่อไปอยู่ใกล้ๆ ครอบครัวกับเพื่อนฝูง

351
00:18:56,221 --> 00:18:59,307
มันเหมือนกับ คือ
"โห นั่น… นั่นคือแมจิค" นึกออกไหม

352
00:18:59,391 --> 00:19:00,684
(ไอซิอาห์ โธมัส)
(พอยต์การ์ด พิสตันส์ 1981-1994)

353
00:19:01,977 --> 00:19:05,939
ผมไม่มีวันลืมเลย เออร์วินมีรถเบนซ์สีทอง

354
00:19:07,440 --> 00:19:11,987
ยางสปอร์ต เคลือบอาร์เมอร์ออล
กระจกติดฟิล์มสีฟ้า

355
00:19:12,070 --> 00:19:15,031
ผมก็แบบ "ว้าว"

356
00:19:16,283 --> 00:19:20,287
ผมมองแมจิค จอห์นสันเป็นคนที่
ประสบความสำเร็จสุดยอด

357
00:19:22,581 --> 00:19:27,669
เมื่อก่อนเขาจะมาหาจากชิคาโก
ขึ้นรถไฟมานั่งเล่น ซ้อมเล่น

358
00:19:28,253 --> 00:19:30,088
คือ เราชอบเล่นบาสกันมาก

359
00:19:32,465 --> 00:19:35,844
จะเล่นกันทั้งวันจนถึงตีสองแน่ะ

360
00:19:36,720 --> 00:19:40,390
ตื่นมา วิ่ง ออกกำลัง แล้วเล่นต่อ

361
00:19:41,266 --> 00:19:44,060
หาอะไรกิน งีบ แล้วไปเล่นต่ออีก

362
00:19:44,144 --> 00:19:48,773
คือเราเอาแต่เล่นบาสกัน
นั่นคือสิ่งที่ผมต้องการ

363
00:19:48,857 --> 00:19:53,528
ผมอยากได้เพื่อนคนนี้ที่รักกีฬานี้มากพอๆ กับผม

364
00:19:53,612 --> 00:19:54,696
(แมจิค จอห์นสัน)
(ค่ายบาสเกตบอล)

365
00:19:54,779 --> 00:20:00,869
การ์ด 185 ซม. หนัก 84 กก.
จากอินเดียนา หมายเลข 11 ไอซิอาห์ โธมัส

366
00:20:00,952 --> 00:20:02,871
สุดท้ายเขาถูกเรียกตัวเข้าทีมพิสตันส์

367
00:20:03,747 --> 00:20:06,583
ตอนนี้เราเลยได้เล่นในเอ็นบีเอด้วยกัน

368
00:20:06,666 --> 00:20:09,586
เขาเป็นหนึ่งในพอยต์การ์ดที่เก่งที่สุด

369
00:20:09,669 --> 00:20:10,670
ซึ่งเคยเล่นในกีฬานี้มา

370
00:20:11,463 --> 00:20:15,175
ตอนที่เริ่มเข้าลีค
ทีมของผมต้องเริ่มที่จุดต่ำสุดเลย

371
00:20:15,842 --> 00:20:17,594
แต่ทีมของเขาคืออยู่บน… บนสุด

372
00:20:17,677 --> 00:20:18,678
(ไอซิอาห์)

373
00:20:18,762 --> 00:20:21,765
แต่ผมก็โชคดีที่
แมจิคเป็นคนเปิดกว้างมาก

374
00:20:22,515 --> 00:20:24,100
ได้เห็นวิธีที่พวกเขาเล่นกัน

375
00:20:24,184 --> 00:20:27,395
ทีมนั้นอยู่ในโลกชิงแชมป์เอ็นบีเอไปแล้ว

376
00:20:28,521 --> 00:20:34,945
แต่ในขณะเดียวกันก็ยังเป็นเพื่อน เป็นพี่น้อง
คุณค่าจากมิดเวสต์ที่คนเขาพูดกัน

377
00:20:35,445 --> 00:20:40,450
ความไว้ใจ แบบว่า
คำพูดคือคำสาบานเลยจริงๆ

378
00:20:40,533 --> 00:20:43,161
ถ้าผมให้คำมั่นไปแล้ว
โอเค เราโอเคกัน นึกออกไหม

379
00:20:43,245 --> 00:20:45,580
ใช่ นั่นคือ… เมื่อก่อนเรามีกัน

380
00:20:45,664 --> 00:20:46,665
(ดีทรอยต์ พิสตันส์)

381
00:20:46,748 --> 00:20:49,918
เราทั้งคู่ต้องการกันและกัน
เพราะเขาเป็นคนเดียว

382
00:20:50,001 --> 00:20:51,586
ที่เข้าใจสิ่งที่ผมกำลังเจออยู่

383
00:20:51,670 --> 00:20:54,923
และในขณะเดียวกัน
ผมก็เป็นคนเดียวที่เข้าใจเขาด้วย

384
00:20:55,924 --> 00:20:59,928
เวลาเราพูดถึงคนดำหรือเด็กผิวดำในอเมริกา

385
00:21:00,011 --> 00:21:03,640
ในกีฬาบาสเกตบอล
นั่นคือทางที่เราจะออกจากสภาวะที่เป็นอยู่

386
00:21:04,474 --> 00:21:09,813
และเออร์วินกับผมก็…
เราเข้าใจเรื่องนั้นกันอย่างดีทีเดียว

387
00:21:18,697 --> 00:21:21,408
(แลนซิ่ง รัฐมิชิแกน)
(ปี 1973)

388
00:21:22,450 --> 00:21:27,581
โรงเรียนมัธยมเซ็กซ์ตันตั้งอยู่
ใจกลางชุมชนคนดำในเวสต์ไซด์

389
00:21:27,664 --> 00:21:28,665
(เซ็กซ์ตัน)

390
00:21:28,748 --> 00:21:32,502
ผมรู้จักนักกีฬาทุกเลยเพราะ
เล่นกับพวกเขามาตั้งแต่เด็ก

391
00:21:32,586 --> 00:21:35,881
แล้วก็อยากเป็นนักกีฬาทีมเซ็กซ์ตันบิ๊กเร้ด

392
00:21:35,964 --> 00:21:37,382
(เร้ดส์กินขาดอีกแล้ว 74-61)

393
00:21:37,465 --> 00:21:38,300
(เซ็กซ์ตันวิ่งหนี)

394
00:21:38,383 --> 00:21:41,261
เซ็กซ์ตันครองสนาม เรารู้แค่นั้น
ตั้งแต่เด็กมีแต่โรงเรียนมัธยมเซ็กซ์ตัน

395
00:21:41,344 --> 00:21:42,345
(แลร์รี จอห์นสัน)
(พี่ชาย)

396
00:21:42,429 --> 00:21:43,763
แล้วก็รู้จักนักกีฬาทุกคน

397
00:21:43,847 --> 00:21:46,725
เพราะหลายคนก็อยู่… และเล่นกันใน…
อยู่ในย่านเดียวกันกับเราเลย

398
00:21:46,808 --> 00:21:47,809
(เซ็กซ์ตันเก็บชัยชนะ
ต่อเนื่องเป็นปีที่สาม)

399
00:21:47,893 --> 00:21:52,230
คนแน่นโรงยิม วงโรงเรียนก็… แล้วเราก็แบบ

400
00:21:57,819 --> 00:22:02,657
ผมอยาก… อยากเดินลงสนามพร้อมกับเพลงนั้นน่ะ

401
00:22:02,741 --> 00:22:03,742
เด็กมันเก่ง

402
00:22:03,825 --> 00:22:04,868
(เคนนี่ เทอร์เนอร์)
(เพื่อนสมัยเด็ก)

403
00:22:04,951 --> 00:22:07,746
เราก็อยากให้เขาเข้าโรงเรียนแถวบ้าน
เพื่อสืบตำนานต่อไป

404
00:22:07,829 --> 00:22:11,374
คือผมรอให้ถึงตาของผม นั่นตาของผมแล้ว

405
00:22:11,458 --> 00:22:15,337
แล้วจู่ๆ เขาก็บอกว่า
"เข้าโรงเรียนนั้นไม่ได้

406
00:22:15,420 --> 00:22:18,423
จะให้เดินแค่ 10-15 นาทีจากบ้านไม่ได้

407
00:22:19,299 --> 00:22:22,844
ต้องขึ้นรถโรงเรียนข้ามเมือง
ไปเข้าโรงเรียนมัธยมเอเวอเรตต์"

408
00:22:22,928 --> 00:22:24,304
(ศาลสูงสุดเห็นชอบ
โครงการรถโรงเรียนขนาดใหญ่)

409
00:22:24,387 --> 00:22:26,765
ศาลสูงสุดลงมติเป็นเอกฉันท์
ยืนยันหลักการของการจัดรถโรงเรียน

410
00:22:26,848 --> 00:22:29,351
ให้เด็กเข้าโรงเรียนที่ยกเลิกการแบ่งสีผิว

411
00:22:29,434 --> 00:22:32,437
ปัญหารถโรงเรียนที่ทำให้ชาวอเมริกันตื่นตัว
ทั้งสนับสนุนและคัดค้านกันทั่วประเทศ…

412
00:22:32,520 --> 00:22:33,438
(รถโรงเรียน)

413
00:22:33,521 --> 00:22:37,734
อาจไม่มีที่ไหนเห็นได้ชัดเจนกว่า
ที่ในมิชิแกนนี้

414
00:22:40,111 --> 00:22:44,449
ผมโมโหมาก
ผมร้องไห้อยู่สองถึงสามอาทิตย์

415
00:22:44,532 --> 00:22:48,370
ที่ผมจะต้อง… ตอนนี้ผมต้อง
ขึ้นรถโรงเรียนข้ามเมือง

416
00:22:48,453 --> 00:22:50,914
ไปโรงเรียนที่ไม่ได้มีชื่อเรื่องบาสเกตบอลด้วย

417
00:22:54,584 --> 00:22:56,002
(โรงเรียนประถมมาร์ค ทเวน)

418
00:22:56,086 --> 00:22:59,548
รถโรงเรียนไปจอด
คนก็ปาหินและไม้ใส่รถเราเลย

419
00:23:03,802 --> 00:23:05,929
พวกนั้นไม่อยากให้เราเรียน
ก่นด่าเราต่างๆ นานา

420
00:23:08,056 --> 00:23:10,141
ยิ่งเหมือนราดน้ำมันลงกองไฟ

421
00:23:10,225 --> 00:23:13,937
ตอนผมเข้าเอเวอเรตต์
เขาเริ่มตีกันตั้งแต่ต้น… วันแรกเลย

422
00:23:14,020 --> 00:23:15,021
(จอร์จ ฟ็อกซ์)
(โค้ชระดับมัธยม)

423
00:23:15,105 --> 00:23:16,773
มีเด็กสองสามคนในทีมบาสเกตบอล

424
00:23:16,856 --> 00:23:21,152
เด็กขาวที่ไม่อาจทำใจรับได้
อย่างที่ควรจะเป็น

425
00:23:22,362 --> 00:23:26,157
สัปดาห์ที่สาม
ครูใหญ่ยืนรอรถโรงเรียนเข้าจอดเลย

426
00:23:26,741 --> 00:23:29,160
เขาบอกว่า "เออร์วิน จอห์นสัน ไปที่ห้องครู"

427
00:23:29,244 --> 00:23:31,204
ผมคิดเลยว่าตัวเองต้องเดือดร้อนอะไรสักอย่าง

428
00:23:31,288 --> 00:23:32,998
ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

429
00:23:33,081 --> 00:23:38,253
เขาบอกว่า "ฟังนะ คุณต้อง
หยุดเด็กดำไม่ให้หาเรื่อง"

430
00:23:38,336 --> 00:23:43,758
ผมบอก "เดี๋ยวนะ
ผม… ผมอายุ 15 เอง เพิ่งเข้ามาด้วย"

431
00:23:44,885 --> 00:23:46,094
เขาบอก "ไม่ใช่…

432
00:23:48,179 --> 00:23:49,472
พวกนั้นจะยอมทำตามคุณ"

433
00:23:51,683 --> 00:23:56,438
ทางผมก็ "ฉันอยากสู้" ผม…
คือว่า จะต้องทำให้คนเคารพให้ได้

434
00:23:56,521 --> 00:23:59,858
แต่เขาใช้อีกทางหนึ่ง
เขาทำขณะที่อยู่บนสนามบาส

435
00:24:07,824 --> 00:24:11,036
(บอสตัน)
(ปี 1984)

436
00:24:11,119 --> 00:24:13,079
งานนี้ทีมบอสตันเซลติคส์
กับแลร์รี เบิร์ด

437
00:24:13,163 --> 00:24:15,498
แข่งกับแมจิค จอห์นสัน
และลอสแองเจลิสเลเกอร์ส

438
00:24:15,582 --> 00:24:20,045
เป็นการเผชิญหน้าที่แฟนบาสเกตบอล
รอคอยกันมานานแล้ว

439
00:24:20,128 --> 00:24:22,505
ให้มาเจอกันในเอ็นบีเอ
แล้วก็มาถึงจนได้

440
00:24:22,589 --> 00:24:23,590
(แซมมวล แอล. แจ็คสัน)
(เพื่อนและนักแสดง)

441
00:24:23,673 --> 00:24:27,802
มุมมองของคนในประเทศคือ
เลเกอร์สเป็นทีมอเมริกันผิวดำ

442
00:24:27,886 --> 00:24:30,138
และเซลติคส์เป็นทีมอเมริกันผิวขาว

443
00:24:30,222 --> 00:24:34,184
คำแนะนำสำหรับทีมเลเกอร์สคือ
"ระวังตัวให้ให้ดี"

444
00:24:34,267 --> 00:24:36,436
พวกนั้นโดนอัดเละแน่
ผม… ผมเชียร์บอสตัน

445
00:24:36,519 --> 00:24:38,230
โดนอัดเละที่สุดในชีวิตแน่ๆ

446
00:24:38,313 --> 00:24:41,107
ผมเกลียดบอสตัน เกลียดบอสตันมาก

447
00:24:41,191 --> 00:24:43,026
ความรู้สึกนั้นมาจากไหน
มันมาจากไหนกัน

448
00:24:43,109 --> 00:24:45,028
มันมาจากคนที่โดนปาอิฐ

449
00:24:45,111 --> 00:24:48,031
จนหน้าต่างแตก
มาจากภาพรถโรงเรียนที่เราเห็น

450
00:24:48,114 --> 00:24:51,034
ช่วงปลายยุค 60 ถึงต้นยุค 70
มาจากเรื่องเวรพวกนั้น

451
00:24:51,117 --> 00:24:55,705
ผมรู้ว่าตัวเองมีความโกรธ
และกักมันไว้ในใจ…

452
00:24:55,789 --> 00:24:56,790
(บ๊อบ แมคอาดู)
(เซนเตอร์ เลเกอร์ส 1981-1985)

453
00:24:56,873 --> 00:25:00,460
เตรียมไว้ให้เซลติคส์
ผมจึง… พร้อมจะสู้มากๆ

454
00:25:01,169 --> 00:25:03,421
แล้วบ๊อบ แมคอาดูก็เอาเทปมัลคอล์ม เอ็กซ์ให้ดู

455
00:25:03,505 --> 00:25:04,339
(เจมส์ เวอร์ธี)
(ฟอร์เวิร์ด เลเกอร์ส 1982-1994)

456
00:25:04,422 --> 00:25:07,175
สุนทรพจน์ของมัลคอล์ม
"บัตรเลือกตั้งหรือลูกปืน"

457
00:25:07,259 --> 00:25:10,470
นั่นคือความจริงนะ
ผมอยากให้คนอื่นๆ ได้ฟังด้วย

458
00:25:10,554 --> 00:25:13,765
สิ่งที่คุณกับผมต้องทำคือต้องเข้ามามีส่วนร่วม

459
00:25:13,848 --> 00:25:16,851
คุณกับผมต้องอยู่ ณ จุดนั้น
หายใจรดต้นคอพวกเขา

460
00:25:16,935 --> 00:25:20,480
ทุกครั้งที่ใครเหลียวหลังดู
อยากให้พวกนั้นเห็นเรา

461
00:25:21,940 --> 00:25:25,485
บ๊อบ แมคอาดูกบฏต่อการเหยียดสีผิว
และเขา…

462
00:25:25,569 --> 00:25:28,113
เขาอยากให้เราภูมิใจที่เป็นคนผิวดำ

463
00:25:28,196 --> 00:25:32,993
ยืนหยัดเพื่อนักกีฬาผิวดำคนอื่นๆ
เหมือนคนที่ทำมาก่อน

464
00:25:33,076 --> 00:25:36,246
แล้วเขาก็จี้ผมอยู่ตลอดเวลา

465
00:25:36,329 --> 00:25:39,416
เขาบอกว่า "เออร์วิน
นายอยู่ในจุดที่ไม่เหมือนใคร

466
00:25:39,499 --> 00:25:43,628
ทุกอย่างที่นายทำ
นายต้องทำแบบชายคนดำที่ภาคภูมิ"

467
00:25:43,712 --> 00:25:44,713
(สงครามซูเปอร์สตาร์)

468
00:25:44,796 --> 00:25:48,216
และยิ่งกว่านั้น ให้ตายสิ
ผมจะแข่งกับแลร์รี เบิร์ด

469
00:25:48,300 --> 00:25:49,259
(สไปค์ ลี)
(เพื่อนและคนทำหนัง)

470
00:25:49,342 --> 00:25:52,637
สื่อยกย่องให้เขาเป็น
"ผู้มาโปรดคนขาว"

471
00:25:52,721 --> 00:25:53,805
(เบิร์ด 'ความหวังยิ่งใหญ่ของคนขาว')

472
00:25:53,889 --> 00:25:57,434
และทั้งแฟนและทุกคนที่ทำงาน

473
00:25:57,517 --> 00:26:01,563
ให้องค์กรเลเกอร์สก็เตือนเราเสมอว่า
เราไม่เคยชนะเซลติคส์

474
00:26:02,272 --> 00:26:03,607
เลย ในรอบชิงชนะเลิศของเอ็นบีเอ

475
00:26:03,690 --> 00:26:04,983
(เลเกอร์ส เซลติคส์
คู่ปรับตลอดกาลแห่งเอ็นบีเอเดือดอีก)

476
00:26:05,066 --> 00:26:06,067
(เบิร์ด ปะทะ แมจิค)

477
00:26:06,151 --> 00:26:08,528
เท่ากับ คือ เรามีแรงกดดันเยอะมาก

478
00:26:08,612 --> 00:26:10,906
อัดแอลเอ!

479
00:26:10,989 --> 00:26:13,033
เสียงจากด้านหลัง
เขาเริ่มเชียร์แล้วครับว่า "อัดแอลเอ"

480
00:26:13,116 --> 00:26:14,117
(รอบชิงชนะเลิศเอ็นบีเอปี 1984)
(นัดที่ 1)

481
00:26:18,663 --> 00:26:19,998
(เบิร์ด)

482
00:26:20,749 --> 00:26:23,418
ความตื่นเต้นกระตือรือร้น
ก่อนจะเริ่มเกมนั้นมัน…

483
00:26:23,501 --> 00:26:24,878
(แลร์รี เบิร์ด)
(ฟอร์เวิร์ด เซลติคส์ 1979-1991)

484
00:26:24,961 --> 00:26:26,379
สูงสุดเท่าที่ผมเคยเจอมา

485
00:26:28,465 --> 00:26:33,094
ผมอยากให้คนกลุ่มนั้นพูดไม่ออก
อยากเอาชนะให้ได้ในบอสตันการ์เด้น

486
00:26:33,178 --> 00:26:36,264
ผมอยากเอาชนะแลร์รี เบิร์ด
ในสนามบอสตันการ์เด้น

487
00:26:36,348 --> 00:26:39,392
แมจิค จอห์นสันกับแลร์รี เบิร์ด
เขาจะสู้กันอีกแล้ว

488
00:26:40,644 --> 00:26:44,648
เท่าที่ผ่านมาแมจิคได้แต่ยิงจากนอกกะโหลก
และคงต้องเล่นแบบนั้นต่อเรื่อยๆ

489
00:26:44,731 --> 00:26:46,566
ลอสแองเจลิสแทบจะพับสนามเล่น

490
00:26:49,319 --> 00:26:52,781
เราชนะนัดแรกที่บอสตัน
แล้วเรา… โห เราพูดเลยว่า

491
00:26:52,864 --> 00:26:54,157
"โอเค เรารู้ละว่าเราเอาชนะทีมนี้ได้"

492
00:26:54,241 --> 00:26:55,617
(เลเกอร์สล้มเซลติคส์คว่ำ
นำในการชิงแชมป์)

493
00:26:55,700 --> 00:26:57,953
เซลติคส์ลงสนามด้วย
ชุดขาวขลิบเขียวเคลลี่

494
00:26:58,036 --> 00:26:58,912
(นัดที่ 2)

495
00:26:58,995 --> 00:27:01,539
ส่วนเลเกอร์อยู่ในสี…
เขาเรียกสีน้ำเงินฟอรั่มขลิบทอง

496
00:27:03,583 --> 00:27:05,335
แมจิค

497
00:27:05,418 --> 00:27:07,629
คูเปอร์เล่นเกมเร็ว จะเข้าทำแต้ม และ…

498
00:27:07,712 --> 00:27:10,048
ตอนนี้เลเกอร์สเหมือน
คุมเกมเซลติคส์ได้

499
00:27:10,131 --> 00:27:11,550
ในสนามบอสตันการ์เด้นของเขาเอง

500
00:27:11,633 --> 00:27:15,387
ตอนขึ้นนัดสอง เราพร้อมจะ
นำขึ้นไปเป็นสองต่อศูนย์

501
00:27:15,470 --> 00:27:17,514
ผมว่าตอนนั้นเหลือเวลาแค่สิบวินาที

502
00:27:17,597 --> 00:27:20,809
จับตาดูนาฬิกาที่ด้านล่างของจอครับ

503
00:27:20,892 --> 00:27:22,561
เขามองหาคารีมอยู่

504
00:27:22,644 --> 00:27:24,980
แมจิค จอห์นสันมองไปในกะโหลก

505
00:27:25,063 --> 00:27:28,108
ผมเป็นคนประกบเขา
แบบ "หมอนี่ทำอะไรวะเนี่ย"

506
00:27:28,191 --> 00:27:29,150
(เซดริค แม็กซ์เวลล์)
(ฟอร์เวิร์ด เซลติคส์ 1977-1985)

507
00:27:29,234 --> 00:27:31,736
ผมดูนาฬิกาและมองหน้าเขา
เขาเอาแต่เลี้ยงลูกไปเรื่อย

508
00:27:31,820 --> 00:27:35,156
สองวินาที หนึ่งวินาที
แล้วยิงไม่ผ่านครับ

509
00:27:36,032 --> 00:27:37,492
เลเกอร์สยิงไม่ผ่าน

510
00:27:38,868 --> 00:27:40,453
เราไม่ได้ยิงด้วยซ้ำ

511
00:27:40,537 --> 00:27:42,872
(เลเกอร์สปล่อยให้เซลติคส์รอดต่อ)

512
00:27:42,956 --> 00:27:46,167
แล้วสุดท้ายพอต่อเวลา
เราก็แพ้นัดนั้นไป

513
00:27:46,251 --> 00:27:47,961
นัดที่เราควรจะชนะ

514
00:27:50,088 --> 00:27:53,633
น่าจะได้สองต่อศูนย์
แล้วเราก็ควรจะไปต่อ

515
00:27:53,717 --> 00:27:55,427
ไม่แน่ รอบชิงนั้นอาจจะจบเลยก็ได้

516
00:27:55,510 --> 00:27:56,511
(โชว์เบิร์ดกับแมจิค
จะกลับไปทางตะวันตก)

517
00:27:56,595 --> 00:27:59,222
แต่แทนที่จะเป็นอย่างนั้น
เรากลับไปเล่นที่แอลเอเป็นนัดที่สาม

518
00:28:00,432 --> 00:28:01,725
(นัดที่ 3)

519
00:28:03,476 --> 00:28:06,146
ที่นี่เรียกว่า "โชว์ไทม์"
ในลอสแองเจลิส

520
00:28:06,229 --> 00:28:07,689
และเลเกอร์สก็มาโชว์จริงๆ

521
00:28:08,690 --> 00:28:10,984
แมจิคแมนมาแล้ว เออร์วิน จอห์นสัน

522
00:28:11,067 --> 00:28:12,694
และเลเกอร์สก็ยังไม่พอ

523
00:28:14,863 --> 00:28:17,699
เราไปเล่นที่แอลเอ พวกนั้นชนะเราขาด

524
00:28:17,782 --> 00:28:18,992
ยิงเลย

525
00:28:20,702 --> 00:28:21,912
(เลเกอร์สต้อนเซลติคส์ 137-104
เบิร์ด - ทีมเราเล่นเหมือนตุ๊ด)

526
00:28:21,995 --> 00:28:24,789
แมจิค จอห์นสัน
ทำสถิติสูงสุดในรอบชิงชนะเลิศ

527
00:28:24,873 --> 00:28:26,458
ด้วยการแอสซิสต์ทั้งหมด 21 ครั้ง

528
00:28:27,083 --> 00:28:29,169
ตอนนั้นความคิดเราคือ
"เราต้องทำทุกวิถีทาง

529
00:28:29,252 --> 00:28:30,587
ที่จะเปลี่ยนจังหวะของเกมนี้"

530
00:28:30,670 --> 00:28:33,173
นั่นอาจต้องใช้การเล่นให้แรง

531
00:28:33,256 --> 00:28:35,050
และทำสิ่งที่พวกนั้นจะไม่ชอบใจ

532
00:28:35,133 --> 00:28:37,260
จำได้ว่าเควิน แมคเคลกับแลร์รีบอกว่า

533
00:28:37,344 --> 00:28:38,470
"เราต้องเก็บไอ้พวกนี้ไปเลย

534
00:28:38,553 --> 00:28:39,512
(แดนนี่ เองจ์)
(การ์ด เซลติคส์ 1981-1989)

535
00:28:39,596 --> 00:28:43,058
ต้องมีใครสักคนฟาล์วแรงมากๆ"
ผมบอกเควินว่า

536
00:28:43,141 --> 00:28:46,895
"นายแหละลองฟาล์วใครแรงๆ บ้าง

537
00:28:46,978 --> 00:28:50,273
ฉันทำอยู่ทุกเกมจนโดนโห่
จากทุกเมืองในอเมริกาแล้วเนี่ย"

538
00:28:50,357 --> 00:28:51,816
(นัดที่ 4)

539
00:28:51,900 --> 00:28:56,154
พวกนั้นเลยตัดสินใจที่จะ
เอาตัวเข้าปะทะและฟาล์วแรงไปเลย

540
00:28:56,238 --> 00:28:58,448
เล่นสกปรกแบบถึงเนื้อถึงตัว

541
00:28:58,531 --> 00:29:00,992
ต้องทำให้พวกมันยิ้มไม่ออก

542
00:29:01,076 --> 00:29:02,452
นั่นแหละสิ่งที่เราต้องทำ

543
00:29:03,620 --> 00:29:05,914
คูเปอร์ส่งให้คารีม
ส่งเวอร์ธี ส่งแรมบิส

544
00:29:05,997 --> 00:29:08,041
เขาควรขึ้นทำแต้มได้ โอ๊ย! ระวัง

545
00:29:08,124 --> 00:29:10,835
แมคเคลล็อกคอเขาจนล้ม
หลังจากนั้นก็นรกแตกกันหมด

546
00:29:12,337 --> 00:29:14,214
ตัวสำรองลุกกันหมดเลยครับ

547
00:29:15,465 --> 00:29:16,466
(เคิร์ท แรมบิส)
(ฟอร์เวิร์ด เลเกอร์ส 1981-1988)

548
00:29:16,550 --> 00:29:19,928
นั่นเล่นสกปรกมาก
ผมจะหาทางฆ่ามันให้ได้

549
00:29:20,011 --> 00:29:22,639
หลังจากเควิน แมคเคลจัดการเคิร์ท

550
00:29:22,722 --> 00:29:25,100
เราก็เริ่มหาเรื่องกันแทนที่จะเล่นกีฬา

551
00:29:25,892 --> 00:29:29,229
เบิร์ดสู้ คารีมเหวี่ยงศอก

552
00:29:29,312 --> 00:29:31,022
แล้วตะโกนด่าแลร์รี เบิร์ด

553
00:29:31,106 --> 00:29:33,858
"ไอ้ตูดเผือก กูจะเตะมึง"
และ…

554
00:29:33,942 --> 00:29:36,903
ถ้าเราเหวี่ยงแขนล็อกไอ้พวกนั้นได้หมด

555
00:29:36,987 --> 00:29:37,988
เราก็คงยอมทำ

556
00:29:38,071 --> 00:29:41,658
ต่อเวลาครับ
เสมอกันอยู่ที่ 123

557
00:29:46,204 --> 00:29:47,205
ยิงลูกแรกไม่เข้า

558
00:29:49,082 --> 00:29:50,417
จอห์นสันยิงไม่เข้าทั้งสองลูก

559
00:29:50,500 --> 00:29:53,336
(ไม่มีตอนจบแบบมนตร์แมจิคให้เลเกอร์ส
จอห์นสันปล่อยหลุดอีกแล้ว)

560
00:29:55,255 --> 00:29:56,840
ตลอดชีวิตผม

561
00:29:57,799 --> 00:30:02,679
ผมเล่นใต้แรงกดดันได้ดีมาตลอด
ในทุกจังหวะของการชิงแชมป์

562
00:30:03,805 --> 00:30:08,268
ผมแค่ไม่รู้ว่าวันนั้นเกิดอะไรขึ้น

563
00:30:11,271 --> 00:30:13,106
เรากลับไปเล่น พวกนั้นชนะนัดที่ห้า

564
00:30:13,189 --> 00:30:17,152
เลเกอร์สดูเหนื่อยเต็มที

565
00:30:17,235 --> 00:30:19,237
นัดที่หก กลับมาเล่นที่บ้านแล้วก็ชนะ

566
00:30:19,321 --> 00:30:20,238
(กลับไปยังบอสตันร้อนๆ
เลเกอร์สจะแข่งกับเซลติคส์)

567
00:30:20,322 --> 00:30:24,367
ไปเล่นนัดที่เจ็ดที่บอสตัน
เป็นการประมือของแมจิคกับแลร์รี เบิร์ด

568
00:30:24,451 --> 00:30:26,703
(เซลติคส์กับเลเกอร์ส
เตรียมลงสงครามเต็มตัว)

569
00:30:29,956 --> 00:30:31,249
แลร์รี เบิร์ด

570
00:30:31,333 --> 00:30:33,168
ชายซึ่งเซลติคส์จะอยู่หรือรอดขึ้นกับเขา

571
00:30:33,251 --> 00:30:34,961
เหลือเวลาอีกหนึ่งนาทีครึ่ง

572
00:30:37,088 --> 00:30:39,216
แมจิค จอห์นสันเลี้ยงเข้าไป
แต่ลูกหลุดมือ

573
00:30:40,967 --> 00:30:45,305
เซดริค แม็กซ์เวลล์ล้วงลูกจากผม
ตบไปจากมือ

574
00:30:45,388 --> 00:30:47,474
พวกนั้นไปทำคะแนนได้เลย

575
00:30:47,557 --> 00:30:50,727
นั่นทำให้เลเกอร์สหมดแรงสู้

576
00:30:50,810 --> 00:30:53,688
มันทำร้ายทีมเรามากจริงๆ

577
00:30:53,772 --> 00:30:57,067
จอห์นสันได้ลูกแล้ว
เลเกอร์สจะตามให้ห่างแต้มเดียว

578
00:31:00,028 --> 00:31:01,321
เสียบอลอีกครั้งครับ

579
00:31:01,404 --> 00:31:02,864
วินาทีสุดท้าย

580
00:31:04,950 --> 00:31:06,451
คูเปอร์ยิงสามแต้ม

581
00:31:06,534 --> 00:31:07,535
จบแล้วครับ

582
00:31:12,207 --> 00:31:14,584
โห พูดถึงอาการใจสลาย

583
00:31:15,418 --> 00:31:18,797
ผมทำให้เราแพ้รอบชิงครั้งนั้น เศร้ามาก

584
00:31:18,880 --> 00:31:19,881
(เรื่องโศกของแมจิค)

585
00:31:19,965 --> 00:31:21,716
เราชอบฉายานั้นมาก…

586
00:31:21,800 --> 00:31:22,801
(มนตร์โศกแมจิค)

587
00:31:22,884 --> 00:31:25,053
การที่เราทำให้เขาได้ฉายานั้นในตอนนั้น

588
00:31:25,136 --> 00:31:28,807
พอได้ยิน "มนตร์โศกแมจิค"
หรือเห็นในหนังสือพิมพ์

589
00:31:28,890 --> 00:31:33,228
เห็นคำว่า "ผมเทียบกับแลร์รี เบิร์ดไม่ได้"
"เขาเล่นเก่งกว่า"

590
00:31:33,311 --> 00:31:34,896
เป็นความผิดหวังครั้งใหญ่

591
00:31:34,980 --> 00:31:36,690
(แมจิคต้องอยู่กับความเจ็บปวด
ที่แพ้เกมนัดที่เจ็ด)

592
00:31:36,773 --> 00:31:39,526
ถ้วยรางวัลหรือ…
แหวนอะไรพวกนั้นไม่สำคัญ

593
00:31:39,609 --> 00:31:41,653
สำคัญคือเอาชนะเลเกอร์สกับเออร์วินได้

594
00:31:41,736 --> 00:31:43,280
นั่นต่างหากที่สำคัญ

595
00:31:43,363 --> 00:31:44,573
(แมจิคล้มเหลวอย่างน่าทึ่งอีกครั้ง)

596
00:31:44,656 --> 00:31:48,827
การที่ผมไม่สามารถทำได้
เล่นให้ดีไม่ได้ ผมยังโมโหอยู่เลย

597
00:31:48,910 --> 00:31:53,248
แม้แต่ตอนที่นั่งคุยกับคุณตรงนี้
ผมก็ยังหงุดหงิด

598
00:31:53,331 --> 00:31:57,961
พอนั่งคิดถึงจังหวะต่างๆ
ที่ปกติแล้วผมจะทำได้ดีมาก

599
00:31:58,044 --> 00:31:59,963
แต่ไม่รู้ทำไม คืนนั้นผมทำไม่ได้

600
00:32:00,839 --> 00:32:03,675
หลังจากแพ้เกมนั้น…
ผมไม่มีทางลืม

601
00:32:03,758 --> 00:32:08,972
เรากลับไปที่ห้องโรงแรม
เราได้ยินเสียงเขาร้องห่มร้องไห้เลย

602
00:32:09,556 --> 00:32:14,644
พวกเราก็นั่งกับพื้นเงียบๆ อยู่ เอ่อ

603
00:32:14,728 --> 00:32:16,313
เรียกว่านั่งเงียบกันทั้งคืน

604
00:32:16,396 --> 00:32:18,064
ผมใจสลายมาก

605
00:32:18,148 --> 00:32:21,026
นั่นอาจเป็นจุดตกต่ำที่สุดครั้งหนึ่งในชีวิต

606
00:32:21,109 --> 00:32:22,736
ในฐานะนักบาสเกตบอลอาชีพ

607
00:32:23,737 --> 00:32:25,572
สภาพทางอารมณ์นะ

608
00:32:25,655 --> 00:32:29,326
ตอนนั้นเขาอยู่ในจุดที่อ่อนไหวและอ่อนแอที่สุด

609
00:32:39,878 --> 00:32:42,923
ผมรู้จักบาสเกตบอลครั้งแรกจากพ่อ

610
00:32:43,006 --> 00:32:47,052
โห การนั่งดูเกมกับเขา
ตอนวันเสาร์วันอาทิตย์

611
00:32:47,636 --> 00:32:51,473
ถ้าวันเสาร์เขาถ่ายทอดสี่เกม
เราก็จะดูทั้งสี่เกมด้วยกัน

612
00:32:52,807 --> 00:32:55,393
ผมได้ใช้เวลากับฮีโร่ของผมสี่ชั่วโมง

613
00:32:55,477 --> 00:32:58,688
กับคนที่ผมอยากเป็นอย่างเขามาตลอด

614
00:32:58,772 --> 00:33:03,985
พ่อเป็นคนคอยอธิบายว่า
ทำไมเขาถึงเล่นแบบนั้น

615
00:33:04,611 --> 00:33:07,739
ทำไมคนนั้นถึงตัดสินใจแบบนั้น

616
00:33:07,822 --> 00:33:11,493
เขาอยากให้ผมหัดมองเกมบาสโดยใช้สมอง

617
00:33:11,576 --> 00:33:14,871
สมัยเด็ก คุณฝันว่าสักวัน
จะมาเล่นในเอ็นบีเอรึเปล่า

618
00:33:14,955 --> 00:33:17,165
แน่นอน เป็นฝันยิ่งใหญ่ที่สุดเลย

619
00:33:17,249 --> 00:33:21,253
และเป็นฝันของพ่อที่จะให้ผมมาถึงตรงนี้ด้วย
มันก็ดีนะ

620
00:33:23,046 --> 00:33:24,965
พ่อผมมาจากมิสซิสซิปปี

621
00:33:25,048 --> 00:33:29,427
เวลาผมไปที่นั่น
ไปตามที่รวมตัวของคน

622
00:33:29,511 --> 00:33:31,346
ในเมืองที่พ่อโตขึ้นมา

623
00:33:32,180 --> 00:33:36,977
คนที่นั่งอยู่ในนั้นจะบอกผมเลยว่า
"พ่อนายเก่งมากนะ"

624
00:33:37,060 --> 00:33:42,190
เขาจะเล่าเรื่องที่ เขาทำคะแนนนั่นนี่

625
00:33:42,274 --> 00:33:45,902
แล้วก็เป็นนักกีฬาที่เก่งทีเดียวและ…

626
00:33:45,986 --> 00:33:48,989
ทุกคนพูดเหมือนกันหมดว่า
"เราถึงได้รู้

627
00:33:49,072 --> 00:33:53,076
ตอนที่นายเริ่มเล่นบาสแล้วเก่ง

628
00:33:53,159 --> 00:33:55,245
เรารู้อยู่แล้วว่าทำไมถึงเก่ง

629
00:33:55,328 --> 00:33:56,705
เพราะพ่อของนายไงล่ะ"

630
00:33:57,205 --> 00:34:01,918
ส่วนผมก็แบบ… หันไปมองหน้าพ่อ
"พ่อ ไม่เห็นเคยเล่าให้ผมฟัง"

631
00:34:02,002 --> 00:34:06,965
พ่อบอก "ลูกเอ๊ย… คือพ่อไม่…
พ่อเล่นต่อไม่ได้

632
00:34:07,048 --> 00:34:09,800
พ่อต้องไปทำงานในไร่หาเลี้ยงครอบครัว

633
00:34:09,885 --> 00:34:11,928
พ่อต้องเลิกเล่นบาสเกตบอล"

634
00:34:14,931 --> 00:34:17,559
นั่นทำผมร้องไห้เลยนะ ร้องไห้เลย

635
00:34:26,276 --> 00:34:28,945
แล้วปี 84 ผมก็ยังไม่พร้อม

636
00:34:29,653 --> 00:34:32,907
สภาพจิตใจผมไม่แกร่งพอ
นั่นคือสาเหตุที่เราพลาดแชมป์

637
00:34:33,909 --> 00:34:37,287
แต่ผมจะไม่กลับไปทำผิดแบบเดิมซ้ำสอง

638
00:34:38,246 --> 00:34:42,626
ผมต้องไถ่บาปให้ตัวเอง
ผมต้องกลับไปเป็นแมจิคอีกครั้ง

639
00:34:45,253 --> 00:34:46,588
หน้าร้อนปีนั้น…

640
00:34:47,547 --> 00:34:53,135
เขาทุ่มเต็มร้อยกับการซ้อมทุกรอบ

641
00:34:54,471 --> 00:34:57,349
"ฉันต้องซ้อมยิงตรงนี้
ฉันต้องซ้อมยิงท่านี้

642
00:34:59,226 --> 00:35:01,770
ส่งมาให้อีก ทางนี้
ไม่ใช่ๆ นั่นยังไม่ดีพอ

643
00:35:01,853 --> 00:35:03,688
ส่งมาให้อีก" มันเหมือน "โอ๊ย พวก

644
00:35:03,772 --> 00:35:05,732
ซ้อมกันมาสามชั่วโมงแล้วนะ"

645
00:35:05,815 --> 00:35:09,319
เขาตั้งใจเลยว่า
"ฉันจะไม่ยอมท้อ ฉันไม่ยอมถอดใจ

646
00:35:09,402 --> 00:35:10,695
ฉันจะต้องกลับไปให้ได้"

647
00:35:11,196 --> 00:35:14,366
จนในที่สุด มีครั้งหนึ่ง เราเล่นกันอยู่

648
00:35:14,449 --> 00:35:19,496
เขาทุ่มบอลอัดผมอย่างแรงเลย
ผมก็แบบ "เฮ้ย ฉันใส่เบอร์ 11

649
00:35:19,579 --> 00:35:22,582
ฉันไม่ได้ใส่เบอร์ 33
ไม่ได้เล่นให้เซลติคส์

650
00:35:22,666 --> 00:35:25,585
ตอนนี้ก็ไม่ได้ใส่เสื้อเขียวนะ"

651
00:35:25,669 --> 00:35:26,670
(27 พฤษภาคม 1985)

652
00:35:26,753 --> 00:35:28,296
บอสตันเป็นเจ้าบ้าน
ให้ทีมลอสแองเจลิสอีกครั้ง

653
00:35:28,380 --> 00:35:29,714
ในรอบชิงชนะเลิศเอ็นบีเอ
ที่จะเริ่มวันนี้

654
00:35:29,798 --> 00:35:32,884
แลร์รี เบิร์ดของบอสตัน เซลติคส์
กำลังเกาะคอนขั้นสูงที่สุด

655
00:35:32,968 --> 00:35:34,844
เขาได้เป็นเอ็มวีพีติดกันมาสองปี

656
00:35:34,928 --> 00:35:37,222
นี่ถือเป็นเกียรติมากสำหรับผม
คงพูดไม่ได้ว่ามันดีกว่าเดิม

657
00:35:37,305 --> 00:35:39,724
จากที่ได้เมื่อปีที่แล้ว
เพราะผมว่ามันก็เหมือนกัน

658
00:35:39,808 --> 00:35:40,809
(ใครเก่งกว่า
จอห์นสันมีมือเทพ)

659
00:35:40,892 --> 00:35:44,646
สิ่งเดียวที่อยากทำคือเอาชนะเขาให้ได้
เอาคืนในปี 1985 แค่นั้น

660
00:35:44,729 --> 00:35:45,730
(ใครจะชนะเป็นแชมป์เอ็นบีเอ)

661
00:35:45,814 --> 00:35:48,191
เขาเรียกว่านี่เป็น
คู่ปรับคู่แรงที่สุดในกีฬาทุกประเภท

662
00:35:48,275 --> 00:35:49,401
เซลติคส์กับเลเกอร์ส

663
00:35:49,484 --> 00:35:52,737
เป็นคู่ปรับซึ่งชนะอยู่ข้างเดียวที่สุด
ในทุกวงการกีฬา

664
00:35:52,821 --> 00:35:55,365
มีนกยักษ์ที่เราแบกอยู่บนหลัง

665
00:35:55,448 --> 00:35:57,367
เลเกอร์สไม่เคยเอาชนะเซลติคส์ได้

666
00:35:57,450 --> 00:35:58,994
แพ้มาติดๆ กันแปดครั้ง

667
00:35:59,077 --> 00:36:00,412
โอเค มาเลย จัดมา

668
00:36:00,495 --> 00:36:02,706
เกมจะเริ่มแล้วครับ
มีเดิมพันเป็นตำแหน่งแชมป์

669
00:36:02,789 --> 00:36:03,790
(รอบชิงชนะเลิศเอ็นบีเอปี 1985)
(นัดที่ 1)

670
00:36:03,873 --> 00:36:07,335
(เซลติคส์ทำเลเกอร์ส
กลายเป็นทีมมิคกี้เมาส์)

671
00:36:07,419 --> 00:36:09,462
ทุกอย่างที่พลาดได้ เราพลาดหมด

672
00:36:09,546 --> 00:36:12,090
นัดแรก พวกนั้นโดนเล่นเสียเละ

673
00:36:12,757 --> 00:36:15,135
เราโดนขยี้เลย แพ้ห่าง 34 แต้ม

674
00:36:15,218 --> 00:36:18,221
ทุกวันนี้เรียกกันว่าเป็น
วันประหารเมมโมเรียลเดย์

675
00:36:18,305 --> 00:36:23,018
ทั้งสื่อ บอสตันโกลบ
หนังสือพิมพ์บอสตันทั้งหมดด่าเราเละ

676
00:36:23,101 --> 00:36:24,519
(วันประหารเมมโมเรียลเดย์)

677
00:36:24,603 --> 00:36:27,105
ผมต้องยอมรับว่า
เราไม่พร้อมที่จะเล่น

678
00:36:31,276 --> 00:36:35,322
วันต่อมา คือว่า
อีกสองนาทีจะหกโมงแล้ว

679
00:36:35,405 --> 00:36:36,740
คารีมยังไม่มาขึ้นรถ

680
00:36:36,823 --> 00:36:41,703
พอคารีมมา คนที่ตามมาด้วยคือ
คุณอัลซินดอร์

681
00:36:41,786 --> 00:36:42,996
พ่อของคารีม

682
00:36:43,079 --> 00:36:44,623
คุณพ่อเขาขึ้นมาบนรถ

683
00:36:45,290 --> 00:36:48,418
รถบัสคันนั้นเหมือนแดนศักดิ์สิทธิ์

684
00:36:48,501 --> 00:36:51,046
ใครก็ขึ้นรถคันนั้นไม่ได้

685
00:36:51,129 --> 00:36:54,090
คือ นั่นกฎของแพท ไรลีย์นะ

686
00:36:54,174 --> 00:36:57,427
ไม่ต้องคิดจะขึ้นมาบนรถคันนั้นเลย

687
00:36:57,510 --> 00:36:59,137
เป็นอุบัติเหตุน่ะ

688
00:37:01,431 --> 00:37:03,934
ตอนนั้นคุณพ่อผมป่วยเป็นความจำเสื่อม

689
00:37:04,017 --> 00:37:05,644
เพิ่งเริ่มเป็น

690
00:37:05,727 --> 00:37:08,813
ผมเห็นพ่อเดินหลงอยู่ในล็อบบี้

691
00:37:09,522 --> 00:37:11,233
"พ่อมาทำอะไรที่นี่" ผมเลยต้องพาตัวเขา

692
00:37:11,316 --> 00:37:13,109
เอามาขึ้นรถด้วย

693
00:37:13,193 --> 00:37:15,820
เขามองหน้าไรลีย์แล้วถามว่า
"ให้พ่อผมขึ้นรถไปด้วยได้ไหม"

694
00:37:15,904 --> 00:37:17,239
ผมตอบว่า "แน่นอน ได้เลย"

695
00:37:17,322 --> 00:37:19,908
ถ้าเขาอยากได้กำลังใจจากพ่อ

696
00:37:20,492 --> 00:37:23,119
ผมคงไม่ตอบว่า "ไม่ได้…"
กับพ่อคุณหรอก

697
00:37:26,248 --> 00:37:29,084
ตอนที่เราไปถึงสนามแข่ง

698
00:37:29,167 --> 00:37:32,212
ไรลีย์กำลังคิดคำพูดปลุกใจก่อนลงสนาม

699
00:37:33,213 --> 00:37:35,507
การที่คารีมขึ้นรถมาพร้อมกับพ่อตัวเอง

700
00:37:36,758 --> 00:37:39,636
นั่นเปลี่ยนแนวคิดของผม
จากเรื่องที่จะพูดในตอนแรกเลย

701
00:37:41,596 --> 00:37:43,306
คุณพ่อผมเองเคยบอกผมว่า

702
00:37:44,057 --> 00:37:46,434
"ถ้าเรื่องมันยาก เวลาที่มันยากมากๆ นะ แพท

703
00:37:46,518 --> 00:37:49,813
และชีวิตจะต้องยาก นึกออกไหม
แต่ลูกจะต้องยืนหยัดให้มั่นคง

704
00:37:49,896 --> 00:37:52,232
แสดงจุดยืนว่าเราเป็นคนอย่างไร
และเราเชื่อมั่นในสิ่งไหน

705
00:37:52,315 --> 00:37:54,317
และเมื่อถึงเวลา ลูกเอ๊ย ทำไปเลย"

706
00:37:55,694 --> 00:37:57,445
นั่นเป็นคำสุดท้าย

707
00:37:57,529 --> 00:38:02,409
ที่ผมได้ยินจากปากของพ่อ

708
00:38:02,492 --> 00:38:04,160
ผมว่าเราทุกคนรู้สึกทั้งนั้น

709
00:38:04,244 --> 00:38:07,330
เราทุกคนอยากลงสนามไปเล่น
ให้พ่อของกัปตัน

710
00:38:07,414 --> 00:38:09,916
เล่นเพื่อพ่อของพวกเรา
เพื่อพ่อของไรลีย์

711
00:38:10,625 --> 00:38:14,629
ผมมีตัวตนทุกอย่างในฐานะผู้ชายคนหนึ่ง
เพราะพ่อของผม

712
00:38:14,713 --> 00:38:19,384
เพราะสิ่งที่พ่อยอมสละให้ผม
ผมยังมีชีวิตอยู่เพื่อพ่อ

713
00:38:19,467 --> 00:38:22,971
แมคเคลรีบาวนด์
แต่แมจิคขโมยไป แล้วสแลมดั๊งค์ใต้ห่วง

714
00:38:24,139 --> 00:38:27,684
แมคเคลกับแมจิคตัวต่อตัวแล้วๆ

715
00:38:27,767 --> 00:38:32,522
นั่นเป็นตอนที่ผมเริ่มเล่นบาสเกตบอล
แบบแมจิค จอห์นสัน

716
00:38:32,606 --> 00:38:33,732
ไร้ความกลัว

717
00:38:33,815 --> 00:38:37,777
สี่ต่อหนึ่ง แมจิค
แมจิคส่งคารีม สแลมดั๊งค์

718
00:38:42,324 --> 00:38:46,202
ชนะไป 3-2 นัด ลอสแองเจลิสนำ
แล้วเราจะกลับไปบอสตัน

719
00:38:47,454 --> 00:38:49,664
กว่าเราจะไปถึงนัดที่หก

720
00:38:49,748 --> 00:38:51,750
แล้วกำลังมุ่งกลับไปเล่นที่บอสตัน

721
00:38:51,833 --> 00:38:53,543
เรามีความมั่นใจล้นเหลือแล้ว

722
00:38:53,627 --> 00:38:55,629
เราชนะแน่ ผมบอกทีมเลย

723
00:38:55,712 --> 00:38:59,633
"เอาสูทมาชุดหนึ่ง
ไม่ต้องเล่นนัดที่เจ็ดหรอก"

724
00:38:59,716 --> 00:39:01,718
เลเกอร์สชนะอีกเพียงนัดเดียว

725
00:39:01,801 --> 00:39:05,222
ก็จะได้แชมป์และ
จบคำสาปอันยาวนานที่สุดเรื่องหนึ่ง

726
00:39:05,305 --> 00:39:06,765
ในประวัติศาสตร์กีฬาอาชีพ

727
00:39:06,848 --> 00:39:08,892
ผมรู้ว่าทีมเราเก่งกว่าทีมพวกเขา

728
00:39:09,601 --> 00:39:11,686
ผมรู้ดี เราก็แค่ต้องไปพิสูจน์ให้คนเห็น

729
00:39:16,191 --> 00:39:19,903
เกมนี้เล่นสองคน
แมจิคกับคารีม เจาะแล้ว คารีม

730
00:39:20,487 --> 00:39:21,571
แมจิค จอห์นสัน

731
00:39:23,573 --> 00:39:24,991
แมจิคเห็นช่องว่าง

732
00:39:25,075 --> 00:39:27,327
ตอนนี้เลเกอร์สได้กลิ่นชัยชนะแล้วครับ

733
00:39:27,410 --> 00:39:30,747
ตัวสำรองลุกแล้ว
เลเกอร์สใกล้ชนะเต็มที

734
00:39:31,373 --> 00:39:32,916
แชมป์สามรอบในหกปี

735
00:39:32,999 --> 00:39:35,752
แอลเอมาถึงบอสตัน
และชนะได้แชมป์โลกไป

736
00:39:39,881 --> 00:39:42,509
ว้าว ในที่สุดเรา… เราก็ทำได้

737
00:39:42,592 --> 00:39:43,927
(เลเกอร์ส)
(แชมเปี้ยนโลกเอ็นบีเอปี 1985)

738
00:39:44,010 --> 00:39:46,429
ชนะเขาคาบ้านเลย
ฉลองในเมืองของเขาด้วย

739
00:39:46,513 --> 00:39:48,223
เป็นความรู้สึกที่ดีสุดครั้งหนึ่งในโลก

740
00:39:48,306 --> 00:39:51,226
วันนี้คุณมาที่สนามก่อนเพื่อนร่วมทีมคนอื่นๆ

741
00:39:51,309 --> 00:39:53,645
และซ้อมยิงทั้งจัมป์ช็อตและเซทช็อต

742
00:39:53,728 --> 00:39:55,689
ด้วยสีหน้าตั้งใจมากๆ

743
00:39:55,772 --> 00:39:58,108
ไม่ต้องสงสัยเลยครับ
ปีที่แล้วเป็นปีที่ยาวนานมาก

744
00:39:58,191 --> 00:39:59,859
ที่ต้องรอจังหวะตอนนี้

745
00:39:59,943 --> 00:40:03,780
เป็นจังหวะสุดยอดที่ผมจะได้แก้ตัว

746
00:40:04,614 --> 00:40:07,701
เอาชนะคู่ปรับ แล้วชนะที่บอสตันการ์เด้น

747
00:40:07,784 --> 00:40:12,122
ไม่เคยมีทีมไหนได้แชมป์บนพื้นปาร์เก้ที่นั่น

748
00:40:14,332 --> 00:40:15,959
เราไม่มีทางลืมเรื่องนั้น

749
00:40:16,042 --> 00:40:18,795
เพราะเราอยู่ในจังหวะนั้นด้วยกันแบบพี่น้อง

750
00:40:18,879 --> 00:40:19,880
คำสาปถูกถอนแล้ว

751
00:40:19,963 --> 00:40:24,009
นั่นคือตอนที่ดร.บัสชูถ้วยขึ้นแล้วพูดว่า…

752
00:40:24,092 --> 00:40:25,886
ใครจะพูดอีกไม่ได้แล้วว่า

753
00:40:25,969 --> 00:40:28,805
เลเกอร์สไม่เคยเอาชนะเซลติคส์ได้

754
00:40:28,889 --> 00:40:31,933
โอ๊ย พูดอีกก็ถูกอีกนะ

755
00:40:32,017 --> 00:40:34,394
คือว่าผมเนี่ย… ผมดีใจมากๆ

756
00:40:34,477 --> 00:40:36,271
(เลเกอร์สล้มบัลลังก์เซลติคส์
ในการแข่งหกเกม)

757
00:40:36,354 --> 00:40:39,983
บางคนอาจคิดว่า
ทีมเซลติคส์เป็นสิ่งที่ไม่มีใครโค่นได้

758
00:40:40,066 --> 00:40:43,445
แต่ชาวอเมริกันเชื่อในแมจิคไหมล่ะ
พวกเราเชื่อแน่

759
00:40:44,613 --> 00:40:46,990
(แลนซิ่ง มิชิแกน)

760
00:40:49,492 --> 00:40:52,913
หลังจากได้แชมป์ครั้งนั้น
ผมก็ไปงานปาร์ตี้วันเกิดเขา

761
00:40:54,581 --> 00:40:57,459
หวังว่าทุกคนจะมีความสุข
และสนุกกันนะครับ

762
00:40:57,542 --> 00:40:59,502
เขาเชิญลูเธอร์ แวนดรอสมาร้องเพลง

763
00:41:02,672 --> 00:41:05,258
ถามใคร ใครก็ตอบได้

764
00:41:05,342 --> 00:41:08,553
ถ้ามาปาร์ตี้ของแมจิค
จะมีแต่คนสวยๆ หล่อๆ

765
00:41:08,637 --> 00:41:10,597
พวกเราจะสนุกกันมาก

766
00:41:10,680 --> 00:41:13,391
คุณดาร์ก เกเบิล ไมเคิล คูเปอร์

767
00:41:14,559 --> 00:41:17,771
ผมถามว่า
"เอิร์ฟ ทำไมไม่ชวนคุกกี้มา"

768
00:41:17,854 --> 00:41:22,484
เขาบอกว่า "คูป เธอปล่อยให้ฉันเป็นฉัน
แต่ใจฉันยังไงก็อยู่ตรงนั้น"

769
00:41:23,818 --> 00:41:27,030
คือเขาเป็นน้องชายฉันนะ
ฉันก็ต้องเอาให้แน่ว่า

770
00:41:27,113 --> 00:41:28,114
(เพิร์ล จอห์นสัน)
(พี่สาว)

771
00:41:28,198 --> 00:41:31,701
เขาอยู่กับคนที่ห่วงใจเขา รักเขา

772
00:41:31,785 --> 00:41:34,996
ฉันเลยเชิญเธอมางานวันเกิดด้วย

773
00:41:35,580 --> 00:41:38,375
ฉันไปงานวันเกิด
แล้วก็คือ ฉันจำได้เลย

774
00:41:38,458 --> 00:41:41,920
ตอนเดินเข้าไป เขาบอก
"มาทำอะไรที่นี่"

775
00:41:42,003 --> 00:41:44,923
แบบว่า เหมือนกับ
"มาได้ยังไงตั้งแต่ต้นเนี่ย"

776
00:41:45,006 --> 00:41:49,010
แต่คืนนั้นทั้งคืน
เขาก็มาเต้นกับฉัน

777
00:41:49,094 --> 00:41:51,096
นั่นทำให้เรากลับมาคบกันอีก

778
00:41:51,805 --> 00:41:54,808
ฉันจะเจอเขาบ่อยขึ้น
ได้ใช้เวลากับเขามากขึ้น

779
00:41:55,934 --> 00:41:58,353
เขาจะมาเยี่ยมช่วงหน้าร้อน

780
00:41:58,436 --> 00:41:59,729
นั่นก็ดีนะ

781
00:42:00,564 --> 00:42:03,733
หน้าร้อนปีนั้นเราไปที่ซีดาร์ราพิดส์

782
00:42:03,817 --> 00:42:05,527
สวนสนุกน่ะ

783
00:42:06,027 --> 00:42:07,445
ไปเล่นเป็นเด็กๆ

784
00:42:07,529 --> 00:42:10,240
คือว่าเรา… เราอยากไปขึ้นรถไฟเหาะ

785
00:42:12,951 --> 00:42:17,247
แล้วก็อยากเล่นเอาตุ๊กตาสัตว์

786
00:42:17,330 --> 00:42:18,707
ให้สาวของเราให้เยอะสุดเท่าที่ทำได้

787
00:42:18,790 --> 00:42:20,125
นึกออกไหม

788
00:42:20,208 --> 00:42:23,169
ก็ไปเล่นๆ สนุกขำๆ

789
00:42:23,253 --> 00:42:26,006
แค่การที่เราเพิ่งกลับมาคบกัน

790
00:42:26,089 --> 00:42:29,551
เหมือนค่อยๆ เติมเชื้อไฟใน
ความสัมพันธ์ของเรา

791
00:42:30,135 --> 00:42:33,388
ไอซิอาห์แต่งงาน ไม่ใช่แค่ไอซิอาห์

792
00:42:33,471 --> 00:42:36,308
เพื่อนทุกคนแต่งงานหมดแล้ว คนในวง

793
00:42:36,391 --> 00:42:39,060
เหลือผมคนเดียว ผมยังไม่ได้แต่งงาน

794
00:42:39,144 --> 00:42:41,271
ตอนนั้นผมก็บอกเออร์วินตลอด

795
00:42:41,354 --> 00:42:43,440
"ฉันรู้นะว่ามีคนอื่นอีกหลายคน

796
00:42:43,523 --> 00:42:48,153
แต่ไม่มีใครจะรักนายได้
เท่าผู้หญิงคนนี้หรอก"

797
00:42:49,571 --> 00:42:54,117
เขาอยู่ที่บ้านพ่อแม่ ฉันก็แวะไป

798
00:42:54,200 --> 00:42:55,827
จะได้ใช้เวลากับเขา

799
00:42:57,245 --> 00:43:00,373
ฉันเดินเข้าไป
ก็คุยกับครอบครัวเขาอะไรอย่างนั้น

800
00:43:00,457 --> 00:43:03,168
แล้วเออร์วินก็ออกไป เพราะเขาทำแบบนั้นบ่อยๆ

801
00:43:03,251 --> 00:43:05,629
เขาจะออกไปแล้วกลับมาใหม่
ส่วนฉันก็… นั่นแหละ

802
00:43:05,712 --> 00:43:08,798
ฉันเป็นเพื่อนสนิทกับพี่สาวเขาคนหนึ่ง
รักแม่ของเขาด้วย ฉันเลย…

803
00:43:08,882 --> 00:43:11,760
ฉันก็แค่เหมือนไปเยี่ยมพวกเขาแทน

804
00:43:11,843 --> 00:43:14,346
แล้วเขาก็กลับมา ลงมาจากรถ

805
00:43:14,429 --> 00:43:15,889
มีเด็กผู้ชายคนหนึ่งมาด้วย

806
00:43:16,932 --> 00:43:19,601
เขาเข้ามาพร้อมเด็กคนนั้นและ… และ…

807
00:43:19,684 --> 00:43:23,271
เด็กชายเล็กๆ คนนั้นดูกลัวมาก

808
00:43:23,355 --> 00:43:24,940
เขายืนตรงนั้นแล้ว เหมือน…

809
00:43:25,649 --> 00:43:28,026
ทุกคนก็บอกว่า "นี่คืออังเดร"

810
00:43:28,109 --> 00:43:31,696
ฉันก็มองหน้าเออร์วิน มองหน้าอังเดร

811
00:43:31,780 --> 00:43:35,075
ในที่สุดเขาก็บอกว่า "ใช่ นี่ลูกชายผม"

812
00:43:35,992 --> 00:43:38,578
ผมบอกว่า "มันแค่คืนเดียว

813
00:43:38,662 --> 00:43:41,915
นอนกันคืนเดียว
และผม… ผมก็ไม่เคยคิดว่า

814
00:43:41,998 --> 00:43:44,918
เอ่อ ว่า… เขาจะท้อง"

815
00:43:45,502 --> 00:43:49,172
ผมมารู้ทีหลัง แล้วเขาก็เป็นลูกผม

816
00:43:50,298 --> 00:43:52,842
จำเป็นมากที่ผมต้องแนะนำให้เธอรู้จักกับอังเดร

817
00:43:56,304 --> 00:43:57,514
อย่างว่า…

818
00:43:57,597 --> 00:44:00,767
ยังไงก็ยังกร่อยและทำใจยาก ไม่ว่าจะยังไง

819
00:44:00,850 --> 00:44:04,813
ฉันตกใจมาก มันเหมือน…
ก็ตกใจอยู่แป๊บนึง

820
00:44:04,896 --> 00:44:06,189
แล้วผมบอกเธอว่า

821
00:44:06,273 --> 00:44:09,317
"สิ่งหนึ่งที่ยังไงผมจะทำแน่ๆ
คือจะอยู่ในชีวิตของลูก

822
00:44:09,401 --> 00:44:12,320
และผมจะดูแลลูกชายผมเสมอ"

823
00:44:13,071 --> 00:44:15,782
ย้ำอีกทีนะคะ นี่เป็นจุดที่เราเพิ่ง

824
00:44:15,865 --> 00:44:17,867
กลับมาคืนดีกันได้ไม่นาน

825
00:44:19,077 --> 00:44:21,204
แต่ทันใดนั้นอีกความคิดหนึ่งก็คือ

826
00:44:21,288 --> 00:44:25,292
"ก็นั่นลูกชายเขา เราจะทำอะไรได้" นึกออกมั้ย

827
00:44:26,293 --> 00:44:30,088
เราแค่… ฉันตัดสินใจลองดูว่า
จะไปต่อกันได้ถึงไหน

828
00:44:33,300 --> 00:44:37,220
ก่อนที่เขาจะต้องกลับไปแอลเอ

829
00:44:37,304 --> 00:44:41,474
เตรียมตัวเข้าค่ายฝึกซ้อมอีก
เรานั่งอยู่ใน… ห้องนั่งเล่น

830
00:44:41,558 --> 00:44:42,726
บอกลากันอยู่

831
00:44:42,809 --> 00:44:45,645
เพราะฉันก็จะขับรถกลับไปโทลีโด

832
00:44:45,729 --> 00:44:50,692
แล้วเขา… เขาก็…
ฉันสังเกตเห็นว่าเขาดูตื่นๆ

833
00:44:51,276 --> 00:44:52,485
เขาบอกว่า

834
00:44:53,111 --> 00:44:58,617
"คุกกี้ ผมรักคุณและผม…
ผมอยากแต่งงานกับคุณ"

835
00:44:58,700 --> 00:45:00,285
ฉันคิดเลยว่า "อะไรนะ"

836
00:45:00,869 --> 00:45:02,746
แบบจู่ๆ ก็พูด ไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย

837
00:45:02,829 --> 00:45:06,291
เหมือนเขาอยากจะทำ
แต่ไม่รู้ว่าตัวเองอยากทำจริงไหม

838
00:45:06,374 --> 00:45:07,542
แล้วเขาก็ขอไปเลย

839
00:45:07,626 --> 00:45:09,669
- เราทุกคนวี๊ดว๊ายตื่นเต้นสุดๆ
- ใช่เลย

840
00:45:09,753 --> 00:45:13,757
เหมือน "โห ยอด
คิดได้เสียทีว่าตรงนี้มีอะไรอยู่แล้ว"

841
00:45:17,135 --> 00:45:19,387
แต่วันต่อมาเขาก็กลับแอลเอ

842
00:45:19,471 --> 00:45:22,807
เรารู้… เราคุยโทรศัพท์กัน
เราพูดเรื่องวางแผนแต่งงาน

843
00:45:22,891 --> 00:45:25,227
"โอ๊ยตาย ฉันต้องวางแผนงานแต่ง
ฉันตื่นเต้นมาก"

844
00:45:25,310 --> 00:45:29,689
นั่นเป็นตอนที่เขาบอกว่า
"ผมทำไม่ได้ ผมพยายามแล้ว ผมทำไม่ได้

845
00:45:29,773 --> 00:45:32,108
เป็นความกดดันที่มากเกินไป
มันก็แค่หนักเกินไป"

846
00:45:32,192 --> 00:45:37,155
ผมสามารถหมั้นกับเธอได้
เพราะนั่นเป็นส่วนที่ง่าย

847
00:45:37,239 --> 00:45:38,907
ส่วนที่ยากคือส่วนที่ต้องทำต่อ

848
00:45:38,990 --> 00:45:42,827
เขาบอกว่า "ผมแค่ทำไม่ได้

849
00:45:42,911 --> 00:45:44,788
และผมแค่อยากจะขอถอนหมั้น"

850
00:45:44,871 --> 00:45:48,959
ฉันคิดว่า… ฉันบอกว่า "เอ่อ คือว่า
ผ่านอะไรกันมาขนาดนี้

851
00:45:49,042 --> 00:45:50,627
นั่นไม่… ฉันทำงั้นไม่ได้

852
00:45:50,710 --> 00:45:53,129
ถ้าคุณคิดจะถอนหมั้น เราก็ต้องเลิกกัน"

853
00:45:56,550 --> 00:45:57,759
แมจิค จอห์นสันมาแล้วครับ

854
00:45:59,719 --> 00:46:01,930
ในชีวิตคุณมีสาวคนพิเศษหรือยัง

855
00:46:02,013 --> 00:46:04,349
ไม่มีครับ ตอนนี้ไม่มีแล้ว จำรอบที่แล้วได้ไหม

856
00:46:04,432 --> 00:46:06,601
ที่เราคุยว่าผมกำลังคิดว่าจะแต่งงาน

857
00:46:06,685 --> 00:46:08,687
แต่ผมฟังคำแนะนำคุณไง

858
00:46:09,688 --> 00:46:12,524
งั้นตอนนี้เวลาเหลือคุณจะทำอะไร
ก่อนจะเปิดฤดูกาลใหม่

859
00:46:12,607 --> 00:46:15,986
ผมจะอยู่สบายๆ ทำอะไรสนุกๆ ปาร์ตี้

860
00:46:16,069 --> 00:46:18,446
- ก็ดีนะ สนุก ปาร์ตี้
- ครับ

861
00:46:33,003 --> 00:46:36,798
ข่าวกีฬา ผู้เล่นทรงคุณค่าในกีฬาบาสเกตบอล
ปีนี้เป็นตำแหน่งของแมจิค จอห์นสัน

862
00:46:36,882 --> 00:46:37,924
จากทีมแอลเอ เลเกอร์ส

863
00:46:38,008 --> 00:46:42,596
จอห์นสันทำคะแนนเฉลี่ยสูงสุดในอาชีพที่ 23.9
ต่อเกม และมีสถิติแอสซิสต์สูงสุดในลีค

864
00:46:42,679 --> 00:46:44,472
นี่เป็นรางวัลพิเศษมาก

865
00:46:44,556 --> 00:46:49,102
ผมขออุทิศให้กับคุณพ่อ
หวังว่าพ่อจะภูมิใจและดีใจเท่าๆ กับผมในคืนนี้

866
00:46:49,185 --> 00:46:50,312
(เลเกอร์ส)

867
00:46:50,395 --> 00:46:52,814
ทีมเลเกอร์สกำลังลง
ชิงแชมป์รอบที่สามในเวลาห้าปี

868
00:46:52,898 --> 00:46:56,067
เซลติคส์เข้าชิงชนะเลิศ
เป็นปีที่สี่ติดต่อกัน

869
00:46:56,151 --> 00:46:57,193
(รอบชิงชนะเลิศเอ็นบีเอปี 1987)

870
00:46:57,277 --> 00:46:59,946
เป็นครั้งแรกในรอบสิบปี
เซลติคส์ไม่ได้เปรียบในบ้านตัวเอง

871
00:47:00,030 --> 00:47:01,031
ในการแข่งเพลย์ออฟ

872
00:47:01,114 --> 00:47:04,618
ปี 87 พวกนั้นทำอะไรเราไม่ได้เลย

873
00:47:04,701 --> 00:47:08,455
เหลือห้าวินาที
แมจิค จอห์นสัน ยิงฮุคที่ระยะ 3 เมตร ลง!

874
00:47:08,538 --> 00:47:12,083
เลเกอร์สขึ้นนำจาก
สกายฮุคสุดยอดของแมจิค จอห์นสัน

875
00:47:12,167 --> 00:47:13,293
(แมจิค 'จูเนียร์สกายฮุค' ทำให้ชนะ)

876
00:47:13,376 --> 00:47:16,588
เป็นสกายฮุคเบาๆ น่ะ
เขาว่าเป็นการคิดค้นท่าเบบี้สกายฮุค

877
00:47:16,671 --> 00:47:19,674
แพท ไรลีย์
ขณะที่เลเกอร์สเต้นออกจากสนาม

878
00:47:19,758 --> 00:47:20,759
(แมจิคเป็นพลังที่แข็งแกร่งกว่าเบิร์ด)

879
00:47:20,842 --> 00:47:23,929
เราคนใดคนหนึ่งกำลังจะ
ได้เป็นแชมป์มากครั้งกว่ากัน

880
00:47:24,012 --> 00:47:25,013
(แมจิคบินสูงกว่า)

881
00:47:25,096 --> 00:47:27,849
นั่นเรื่องระหว่างแลร์รีกับผมเนอะ

882
00:47:27,933 --> 00:47:31,186
ผมต้องทำให้แน่ใจว่า
ต้องเป็นทีมของผมที่ขึ้นนำ 2-1

883
00:47:31,269 --> 00:47:32,646
(จอห์นสันตอกตะปุ
ปิดฝาโลงเซลติคส์ไปแล้ว)

884
00:47:32,729 --> 00:47:35,023
เพราะผมต้องนำเขาให้ได้

885
00:47:45,325 --> 00:47:48,662
(รอบชิงชนะเลิศเอ็นบีเอปี 1987)
(เลเกอร์สชนะ 4-2 นัด)

886
00:47:48,745 --> 00:47:54,084
โหย ตอนนั้นเราเป็นเครื่องจักรไร้ที่ติ

887
00:47:56,711 --> 00:48:02,008
นั่นเป็นทีมที่ดีสุดของเรา
ถ้าไม่ใช่ทีมที่ดีสุดในประวัติศาสตร์เอ็นบีเอ

888
00:48:02,092 --> 00:48:06,179
เจอร์รี คนดูนัดชิงชนะเลิศนัดนี้
มากกว่าครั้งไหนในประวัติศาสตร์

889
00:48:06,263 --> 00:48:07,472
พวกเขาได้ดูโชว์ชั้นเลิศ

890
00:48:07,556 --> 00:48:09,015
(ฟอรั่ม)
(อิงเกิลวูด แคลิฟอร์เนีย)

891
00:48:10,225 --> 00:48:16,856
ผมแค่อยากให้พวกคุณทำ
อย่างที่เราทำกันอยู่ ปาร์ตี้และสนุกให้สุดเหวี่ยง

892
00:48:20,277 --> 00:48:23,029
ไม่มีใครในโลกนี้แล้ว

893
00:48:23,113 --> 00:48:26,116
ที่คู่ควรกับการได้แชมป์โลกอีกครั้ง…

894
00:48:26,199 --> 00:48:27,242
(เอ็มวีพี)
(แมจิค)

895
00:48:27,325 --> 00:48:29,286
เท่ากับคนที่อิงเกิลวูดนี่

896
00:48:29,869 --> 00:48:34,457
ผมรับประกันกับทุกคนเลยว่า
ปีหน้าเราก็จะชนะเอาถ้วยมาให้อีกครั้ง

897
00:48:37,961 --> 00:48:44,384
แมจิคเป็นแชมเปี้ยน เป็นเอ็มวีพีของลีค
เป็นผู้เล่นที่เก่งที่สุด

898
00:48:45,051 --> 00:48:47,470
สำหรับผม ในฐานะเพื่อนของเขา

899
00:48:47,554 --> 00:48:51,975
ได้เห็นเส้นทางสู่การเป็นผู้ชนะของเขา

900
00:48:52,559 --> 00:48:57,647
ยืนยันสิ่งที่ผมรู้ในใจว่า
ปี 88 ผมอยากชนะบ้าง

901
00:48:57,731 --> 00:48:58,732
(รอบชิงชนะเลิศเอ็นบีเอปี 1988)

902
00:48:58,815 --> 00:49:02,319
เลเกอร์สกับดีทรอยต์พิสตันส์
กำลังจะเริ่มแข่งชิงแชมป์เอ็นบีเอ

903
00:49:02,402 --> 00:49:04,487
ผมว่าในนัดแรก สิ่งที่เราจะได้เห็น

904
00:49:04,571 --> 00:49:06,615
จะเป็นเหมือนการชกชิงแชมป์เฮฟวี่เวท

905
00:49:06,698 --> 00:49:10,368
การที่แมจิค จอห์นสัน
กับไอซิอาห์ โธมัสเป็นเพื่อนสนิทกัน

906
00:49:10,452 --> 00:49:12,787
เว้นแต่เวลาที่พวกเขาแข่งกันเอง

907
00:49:12,871 --> 00:49:14,039
นี่ เราเห็นคุณเดินเข้าไป

908
00:49:14,122 --> 00:49:16,875
และหอมแก้มไอซิอาห์ โธมัส
เพื่อนสนิทคุณเบาๆ

909
00:49:16,958 --> 00:49:20,503
เอ่อ นั่นมัน… เป็นประเพณีอะไร
ของคุณสองคนเหรอ

910
00:49:20,587 --> 00:49:21,796
พวกคุณเป็นเพื่อนกันมานาน

911
00:49:21,880 --> 00:49:25,008
ใช่ครับ เราทักทายกันทุกครั้งที่เจอหน้า

912
00:49:25,091 --> 00:49:27,385
เราทักกันด้วยการจุ๊บแก้ม

913
00:49:28,094 --> 00:49:31,473
ผมว่านักกีฬาคนอื่นไม่ชอบ
ผมรู้ว่าผมเองก็ไม่ชอบ

914
00:49:31,556 --> 00:49:34,267
ผมไม่ชอบการผูกสัมพันธ์
หรืออะไรพวกนั้นเลย

915
00:49:35,310 --> 00:49:37,312
จะมีเพื่อนอื่นๆ ไม่ได้

916
00:49:37,395 --> 00:49:40,398
ถ้าไม่ได้ใส่เสื้อกล้ามสีม่วงเหลือง
คนอื่นไม่ใช่เพื่อนทั้งนั้น

917
00:49:40,482 --> 00:49:41,775
เขาย้ำเรื่องนั้นเสมอ

918
00:49:42,943 --> 00:49:45,946
แพท ไรลีย์ไม่ชอบมิตรภาพนั้นเลย

919
00:49:46,029 --> 00:49:47,072
เขาเดินเข้ามาหาผม บอกว่า

920
00:49:47,155 --> 00:49:53,286
"เฮ้ย" ผมจะเล่นงานไอซิอาห์ไหม
ถ้าเกิดสถานการณ์ขึ้นตรงหน้า

921
00:49:53,370 --> 00:49:58,792
จำได้ว่าทุกคนมองอยู่เหมือนกับ
"จะรอดูว่ามันจะทำยังไง"

922
00:49:58,875 --> 00:50:01,419
เขาเป็นเพื่อนกันก่อนและหลังเกม
ไม่ใช่ระหว่างเกม

923
00:50:02,796 --> 00:50:04,923
โธมัส… แมจิค จอห์นสัน

924
00:50:05,006 --> 00:50:07,717
แมจิคใช้ท่อนแขนเล่นงานเขาเลย

925
00:50:07,801 --> 00:50:10,178
แมจิคเล่นไม่สวยนะครับลูกนั้น

926
00:50:10,262 --> 00:50:12,472
รู้ตัวอีกทีเขาก็… ตูม

927
00:50:12,556 --> 00:50:14,224
ผมก็แบบ "โอเค ก็ได้"

928
00:50:14,307 --> 00:50:18,186
เขาโดดขึ้นมาแล้วเหวี่ยงใส่ผมบ้าง
นั่นคือจุดเริ่มต้น

929
00:50:19,938 --> 00:50:22,482
เห็นแล้วว่าแมจิค จอห์นสันกำลัง…

930
00:50:23,358 --> 00:50:26,111
เวลาพูดเรื่องชัยชนะ
ก็ต้องครองอำนาจเหนืออีกฝ่าย

931
00:50:26,736 --> 00:50:28,363
เราจะเจาะใจอีกฝ่ายได้ไหม

932
00:50:29,281 --> 00:50:35,370
จนเกิดความรู้สึกและอารมณ์
ความรักและความเกลียด

933
00:50:43,628 --> 00:50:46,965
นั่นเป็นจุดเริ่มต้นของการที่
เราไม่ได้เป็นเพื่อนกันต่อ

934
00:50:47,716 --> 00:50:51,219
และไม่ แบบว่า ไม่ได้คุยกันแล้ว

935
00:50:54,097 --> 00:50:58,560
มิตรภาพของเราแตกลงเพราะ

936
00:50:58,643 --> 00:51:02,147
การเดินบนเส้นทางสู่ชัยชนะครับ

937
00:51:03,023 --> 00:51:06,526
ความปรารถนาไม่หยุดหย่อน
ที่อยากเอาชนะเสมอ

938
00:51:08,570 --> 00:51:09,613
ไม่ปรานีใคร

939
00:51:11,531 --> 00:51:13,325
จบเกมแล้ว

940
00:51:13,408 --> 00:51:14,618
เลเกอร์สชนะครับ

941
00:51:14,701 --> 00:51:16,453
(ลอสแองเจลิสเลเกอร์ส)
(แชมป์เอ็นบีเอปี 1988)

942
00:51:17,621 --> 00:51:21,333
สำหรับผมมันคือ…
คือต้องชนะ ไม่ว่าจะแลกกับอะไร

943
00:51:22,876 --> 00:51:26,213
ถ้าจะต้องแลกกับมิตรสภาพก็ต้องแลกไป

944
00:51:27,464 --> 00:51:29,799
ได้เวลาปาร์ตี้อีกแล้ว

945
00:51:31,676 --> 00:51:35,639
ฉันติดตามการเล่นของเขาเสมอ
และ คือ ฉันก็ดีใจกับเขาด้วย

946
00:51:35,722 --> 00:51:37,307
ตอนนี้ชอบเรารึยังล่ะ

947
00:51:38,558 --> 00:51:40,268
ทุกครั้งที่เขาชนะได้แชมป์หรืออะไรแบบนั้น

948
00:51:40,352 --> 00:51:42,312
ฉันจะโทรไปแสดงความยินดีกับเขาด้วย

949
00:51:43,313 --> 00:51:45,232
(ชิคาโก)

950
00:51:45,315 --> 00:51:47,943
ฉันเริ่มคบกับผู้ชายคนหนึ่งที่ชิคาโก

951
00:51:48,026 --> 00:51:51,279
แต่เออร์วินก็อยู่ในใจฉันเสมอนะ

952
00:51:51,780 --> 00:51:54,658
ถึงตอนนั้น เราเริ่มกลับมาคุยโทรศัพท์กันบ่อยขึ้น

953
00:51:56,159 --> 00:52:00,247
วันหนึ่งเขาโทรมา ผู้ชายคนนั้นอยู่ด้วย
เขาก็แบบ "เอ่อ ทำไมคุยไม่ได้"

954
00:52:00,330 --> 00:52:03,583
ฉันตอบว่า "เพราะมีคนอยู่ด้วย"
เขาก็ "ทำไมถึงมีคนอยู่ด้วย"

955
00:52:03,667 --> 00:52:07,587
ฉันก็แบบ "อะไรนะ
เราไม่ได้เป็นแฟนกัน พูดอะไรของคุณ"

956
00:52:08,088 --> 00:52:12,759
ฉันว่านั่นก็คงทำให้เขาเพิ่งรู้ตัว

957
00:52:12,842 --> 00:52:14,177
แบบ "เดี๋ยวนะ

958
00:52:14,261 --> 00:52:17,556
เธออาจไม่คิดจะนั่งรอฉันคนเดียวไปตลอด"

959
00:52:17,639 --> 00:52:21,977
ทำใจยากนะ
เวลาเห็นคนที่เรารักอยู่กับคนอื่น ใช่ไหมล่ะ

960
00:52:22,060 --> 00:52:24,104
เราเลยกลับมาคบกัน

961
00:52:25,730 --> 00:52:27,190
เพลงของพวกเขาคือ…

962
00:52:27,274 --> 00:52:30,652
- "Reunited" มะ ใช่มั้ย
- "Reunited" ใช่ๆ

963
00:52:31,319 --> 00:52:33,572
ฮื่อ ฉันว่านั่นคือเพลงกลับมาคืนดีกัน

964
00:52:35,240 --> 00:52:37,534
แบบฉันเองก็เคยใช้นะ แบบ…

965
00:52:37,617 --> 00:52:40,495
แล้วก็ต้องคืนดีกันบ่อยมาก

966
00:52:40,579 --> 00:52:46,751
เขาปิด เอ่อ ร้านอาหารรสชาติฝีมือแม่
จองทั้งร้านเลย

967
00:52:46,835 --> 00:52:50,255
เรียกครอบครัวเพื่อนฝูงมาหมด

968
00:52:51,673 --> 00:52:55,176
คือผมพยายามทำให้มันถูกต้องๆ

969
00:52:55,677 --> 00:52:59,806
แล้วเขาก็หยิบแหวนที่อยู่ในกล่องขึ้นมา

970
00:52:59,890 --> 00:53:03,852
บอกว่า หันมาหาฉันแล้วบอกว่า
"คุกกี้ แต่งงานกับผมนะ"

971
00:53:05,979 --> 00:53:10,483
ฉันลุกขึ้นวิ่งไปกอดเขา เขาก็สวมแหวนให้ฉัน

972
00:53:11,151 --> 00:53:14,946
ส่วนหนึ่งในใจฉันคิดว่า
"นี่วงเดิมรึเปล่าเนี่ย"

973
00:53:15,030 --> 00:53:18,033
แต่ไม่ใช่ค่ะ
วงนี้เพชรใหญ่กว่าวงเก่าอีก

974
00:53:19,409 --> 00:53:21,661
การหมั้นรอบสองกลายเป็น

975
00:53:23,204 --> 00:53:26,791
วางแผนแต่งงานระหว่างฤดูกาลแข่งขัน

976
00:53:26,875 --> 00:53:32,464
ซ้อม ซ้อมก่อนซ้อม และไป…
เตรียมตัวเข้าฤดูกาล ถึงฤดูกาลแข่ง

977
00:53:33,006 --> 00:53:36,885
แล้วกลายเป็น "เอ่อ ผมว่า…
โอเค รอบนี้เราแต่งแน่ละ

978
00:53:36,968 --> 00:53:39,596
แต่กำหนดเวลาได้แค่ช่วง…"

979
00:53:39,679 --> 00:53:43,225
- ต้องจัดให้ได้ตอนนี้
- "สัปดาห์นี้ หรือสัปดาห์นั้น"

980
00:53:43,308 --> 00:53:47,103
ฉันเรียกว่าเป็นรักรถไฟเหาะ
เพราะมันไต่ขึ้นไปเรื่อยๆ นะ

981
00:53:47,187 --> 00:53:48,396
ขึ้นไปๆ แล้วก็แบบ "ช่างมันละ"

982
00:53:48,480 --> 00:53:49,940
(แมจิค จอห์นสันจะแต่งงาน)

983
00:53:50,023 --> 00:53:55,278
และถ้าจะให้เปิดใจจริงๆ
เออร์วินกับฉันได้คุยกัน

984
00:53:55,362 --> 00:54:00,867
ไม่รู้ว่าเขาจะจำได้ไหม
แต่เขา… ตอนนั้นเขาไม่แน่ใจ

985
00:54:00,951 --> 00:54:04,120
ฉันเลยบอกเขา ฉันบอกว่า
"เอางี้นะ ถ้านายไม่แน่ใจ อย่าแต่ง"

986
00:54:04,204 --> 00:54:05,664
ฉันไม่อยากให้เขาทำเธอเสียใจอีก

987
00:54:07,040 --> 00:54:12,003
พอจะต้องวางแผนแต่งอีกแล้ว
มันก็ยากอีกละ

988
00:54:12,587 --> 00:54:17,759
ที่จะลากผมเดินตามทางเดิน
ไปเข้าโบสถ์ นึกออกไหม

989
00:54:17,842 --> 00:54:19,302
แล้วเดินไปตามทางนั้น

990
00:54:19,970 --> 00:54:22,639
คุยกลับไปกลับมาสักพัก
ฉันก็บอกว่า "งั้น เอางี้นะ

991
00:54:23,306 --> 00:54:27,060
จะเลื่อนงานแต่งก็ได้
แต่ไม่ให้ถอนหมั้น

992
00:54:27,143 --> 00:54:28,562
เท่ากับเราจะยังหมั้นกันอยู่"

993
00:54:29,145 --> 00:54:31,481
"คุกกี้ ไม่เอา เลิกเล่น เอาแหวนคืนมา"

994
00:54:31,565 --> 00:54:32,566
(งานแต่งแมจิคเลื่อนอีกแล้ว)

995
00:54:32,649 --> 00:54:36,987
พร้อมกันนั้นฉันเปิดประตูเลย
แล้วบอกว่า "ไม่ รอบนี้จะไม่เหมือนเดิม"

996
00:54:37,070 --> 00:54:38,530
แล้วกระแทกประตูปิด

997
00:54:40,574 --> 00:54:43,451
ผมกำลังเตรียมชนกับไอซิอาห์

998
00:54:44,369 --> 00:54:49,291
ปีนั้นพิสตันส์เก่งมาก
เราต้องจัดเต็มร้อยถึงจะเอาชนะได้

999
00:54:50,083 --> 00:54:52,627
เราได้แข่งกับพวกนั้นอีกรอบตอนปี 1989

1000
00:54:53,169 --> 00:54:55,422
แมจิค จอห์นสัน
น่าจะเจ็บเอ็นร้อยหวาย

1001
00:54:55,505 --> 00:54:57,007
(รอบชิงชนะเลิศเอ็นบีเอปี 1989)
(นัดที่ 2)

1002
00:54:58,300 --> 00:55:02,220
หนักมาก ตอนไปอาบน้ำผมร้องไห้เลย

1003
00:55:02,304 --> 00:55:05,849
พวกเขาต้อง… เขาต้อง
ลากผมออกมาจากห้องอาบน้ำ

1004
00:55:06,725 --> 00:55:10,353
พอกลับมาถึงสนามเหย้า
เขาพยายามจะลงสนาม แต่ลงไม่ได้

1005
00:55:10,437 --> 00:55:14,274
เหมือนทีมโดนแทงไปแล้ว
พวกนั้นทำให้เราอ่อนลงอีก

1006
00:55:14,941 --> 00:55:21,197
พวกเราเริ่มบอบช้ำ เริ่มแก่ขึ้น
แล้ว เอ่อ ยุคนั้นก็จบไปแล้ว

1007
00:55:21,281 --> 00:55:23,241
ใช่ สุดท้ายพวกเราแพ้รวดเลย

1008
00:55:23,825 --> 00:55:25,160
(รอบชิงชนะเลิศเอ็นบีเอปี 1989)
(พิสตันส์ชนะขาด 4-0 นัด)

1009
00:55:25,243 --> 00:55:28,288
ผมอยากพูดมานานแล้วว่า
เป็นเบอร์หนึ่ง

1010
00:55:28,371 --> 00:55:29,456
(ไอซิอาห์ โธมัส)
(ดีทรอยต์ พิสตันส์)

1011
00:55:30,665 --> 00:55:32,626
นั่นเป็นปีสุดท้ายของคารีม

1012
00:55:32,709 --> 00:55:35,545
หนึ่งในอาชีพซึ่งน่าจดจำที่สุด
ในประวัติศาสตร์กีฬา

1013
00:55:35,629 --> 00:55:38,381
จบลงไปเมื่อคืนนี้
เมื่อทีมพิสตันส์เอาชนะเลเกอร์สได้

1014
00:55:38,465 --> 00:55:41,134
นั่นเป็นเกมสุดท้ายในอาชีพ
ของคารีม อับดุล-จาบบาร์

1015
00:55:41,635 --> 00:55:45,096
นั่นเป็นตอนที่ผมเหมือนรู้ว่า…
เหมือนทีมเซลติคส์ก่อนหน้านี้

1016
00:55:45,180 --> 00:55:48,391
ที่ทำไว้ช่วงต้นของยุค 80
ยุคของเราก็ใกล้จะจบลงแล้ว

1017
00:55:49,434 --> 00:55:53,063
ปีต่อไป ผมดูออกว่า
สถานการณ์จะยิงเละ

1018
00:55:56,066 --> 00:55:57,150
และก็จบแค่นั้น

1019
00:55:57,234 --> 00:56:00,278
ไม่ต้องคาดเดาต่อแล้วครับ
แพท ไรลีย์สมัครใจ

1020
00:56:00,362 --> 00:56:02,072
ลาออกจากตำแหน่งโค้ชทีมเลเกอร์ส

1021
00:56:02,155 --> 00:56:05,659
ไรลีย์บอกว่าเขาพร้อมไปหาความท้าทายใหม่
หลังจากทำสำเร็จเกินคาดจากหน้าที่เก่า

1022
00:56:05,742 --> 00:56:09,704
ผมจำวันที่เขามาบ้านผม
แล้วบอกว่าเขากำลังจะลาออกได้

1023
00:56:10,372 --> 00:56:14,209
ผมบอก "ไปไม่ได้นะ"
เราทั้งคู่ก็เริ่มร้องไห้

1024
00:56:14,292 --> 00:56:20,549
และผมบอกเขาว่า
"ไม่มีคุณ ผมก็เป็นแมจิคไม่ได้"

1025
00:56:21,550 --> 00:56:22,676
ที่นี่คือเดอะฟอรั่ม

1026
00:56:22,759 --> 00:56:26,179
เห็นแบบนี้อาจจำไม่ได้
เลเกอร์สก็จำไม่ได้ ที่จริง

1027
00:56:26,263 --> 00:56:29,516
ช่วงนี้แม้แต่ทีมตัวเอง
เลเกอร์สยังจำสภาพตัวเองไม่ได้

1028
00:56:29,599 --> 00:56:32,269
เสียงแห่งความเงียบ
ในสนามช่วงนี้ของปี ชวนให้ใจหาย

1029
00:56:32,352 --> 00:56:33,353
(จิม เกรย์)
(ข่าวกีฬา ซีบีเอส)

1030
00:56:33,436 --> 00:56:35,981
ไม่มีโชว์ไทม์ มนตร์จบลงแล้ว

1031
00:56:36,064 --> 00:56:38,316
เรื่องที่ต้องกลัวคือ มันจะกลับมาอีกไหม

1032
00:56:39,025 --> 00:56:42,279
ไรลีย์ไปแล้ว คารีมก็ไปแล้ว

1033
00:56:43,405 --> 00:56:46,783
มาถึงปี 1990 ก็มีทีมบูลส์ขึ้นมาอีก

1034
00:56:46,866 --> 00:56:49,411
จอร์แดนโดดไปที่ห่วง
ลอยเลย ได้แต้ม!

1035
00:56:49,494 --> 00:56:51,621
ผมเข้าลีคมาตั้งแต่ปี 1984

1036
00:56:51,705 --> 00:56:52,914
(ไมเคิล จอร์แดน)
(การ์ด บูลส์ 1984-1998)

1037
00:56:52,998 --> 00:56:55,417
แต่ช่วง 80 มีแต่เซลติคส์สู้กับเลเกอร์ส

1038
00:56:55,500 --> 00:56:57,210
(อดัม ซิลเวอร์)
(ประธานเอ็นบีเอ 2014-ปัจจุบัน)

1039
00:56:57,294 --> 00:57:00,964
ไม่ว่าแมจิค จอห์นสันจะเป็นดาวเด่นแค่ไหน
ไมเคิล จอร์แดนก็เริ่มได้แสง

1040
00:57:01,047 --> 00:57:04,759
ไม่มีใครเป็นเหมือนเขา ง่ายๆ เลย
ไม่เคยเห็นใครเล่นแบบเขา

1041
00:57:05,719 --> 00:57:09,431
เขาเข้ามา แล้วก็ได้ดีลโฆษณาต่างๆ

1042
00:57:09,514 --> 00:57:13,518
เขาคือแอร์ จอร์แดนในสนาม
และมีคุณสมบัติที่ดีพร้อมสำหรับแบรนด์ต่างๆ

1043
00:57:13,602 --> 00:57:16,354
ตอนนี้จอร์แดนได้รายได้
จากการโฆษณามากที่สุด

1044
00:57:16,438 --> 00:57:18,023
ในประวัติศาสตร์กีฬาอาชีพ

1045
00:57:18,106 --> 00:57:19,316
หนูต้องกินวีตตี้ส์ให้หมดนะ

1046
00:57:19,900 --> 00:57:22,277
แมจิค จอห์นสัน
ควรได้ดีลพวกนั้นก่อนผมนานเลย

1047
00:57:22,360 --> 00:57:24,738
คือทั้งนิสัยของเขา ตัวบุคลิกท่าทางเขา

1048
00:57:25,864 --> 00:57:28,992
ผมว่านั่นคือจุดที่
มีความอิจฉาขึ้นระหว่างเราสองคน

1049
00:57:29,075 --> 00:57:31,828
ใช่ ผมโมโห ใช่สิ ผมอิจฉานะ

1050
00:57:31,912 --> 00:57:33,580
ใช่ ผมชอบเอาชนะ ผมต้องโมโหอยู่แล้ว

1051
00:57:34,956 --> 00:57:38,835
คือผมอาจได้โฆษณาแมคโดนัลด์
มีแบรนด์จอร์แดน

1052
00:57:38,919 --> 00:57:40,128
โน่นนี่ อะไรเยอะแยะ

1053
00:57:40,629 --> 00:57:45,091
แต่ในแง่ของชัยชนะ
ซึ่งผมว่านั่นเป็นส่วนสำคัญที่สุด

1054
00:57:45,175 --> 00:57:46,384
เขาได้ไปแล้ว

1055
00:57:46,468 --> 00:57:49,387
และผมก็ต้องการ
ผมอยากได้โดยผ่านเขาไปด้วย

1056
00:57:49,471 --> 00:57:51,890
ผมไม่ได้อยากจะอ้อมเขาแล้วได้มา
ผมอยากทะลุผ่านเขาเลย

1057
00:57:52,807 --> 00:57:56,269
เราได้ยินมาเยอะเรื่องของ
ไมเคิล จอร์แดน กับสิ่งที่เขาทำ

1058
00:57:56,353 --> 00:58:01,441
แต่ถ้าอยากสู้กับแมจิคและ
อยากเริ่มได้แชมป์กับเขาบ้างใช่ไหม

1059
00:58:01,524 --> 00:58:02,901
อยากได้แหวนแชมป์เหรอ

1060
00:58:02,984 --> 00:58:05,654
โอเค ก็ได้ มาดูกันว่ามีฝีมือไหม

1061
00:58:06,279 --> 00:58:09,699
ตอนปี 1991 ยิ่งคนกังขาทีมเรา
ผมยิ่งมีแรงฮึด

1062
00:58:09,783 --> 00:58:10,992
(พอร์ตแลนด์เก่งที่สุด
ฝั่งตะวันตกเก่งที่สุด)

1063
00:58:11,910 --> 00:58:15,580
เมื่อไม่มีทั้งไรลีย์และอับดุล-จาบบาร์
ยุคแห่งโชว์ไทม์อาจจะจบลงแล้ว

1064
00:58:15,664 --> 00:58:18,750
แต่ภายใต้การนำของแมจิค
ทีมเลเกอร์สยังคงเล่นต่อ

1065
00:58:18,833 --> 00:58:21,920
ปีนี้ทีมของเขามีสถิติดีที่สุดในลีค

1066
00:58:22,003 --> 00:58:24,589
ผมอยากพิสูจน์ให้คนเห็นว่า คือ

1067
00:58:24,673 --> 00:58:27,467
เรายังประสบความสำเร็จได้ถึงจะไม่มีคารีม

1068
00:58:29,803 --> 00:58:32,889
และผมอยากแข่งกับทีมชิคาโกบูลส์

1069
00:59:33,700 --> 00:59:35,702
คำบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์