1
00:01:09,152 --> 00:01:13,532
(ระหว่างช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง
เยอรมนีเข้ายึดครองกรุงปารีสอยู่สี่ปี)

2
00:01:13,532 --> 00:01:17,536
(บีบให้ชาวฝรั่งเศสต้องยอมสยบ
อยู่ใต้อํานาจปกครองและการกดขี่ของนาซี)

3
00:01:18,537 --> 00:01:21,665
(เมื่อสิ้นสุดสงคราม
แฟชั่นดีไซน์เนอร์นิรนามคนหนึ่ง)

4
00:01:21,665 --> 00:01:25,836
(กลับโดดเด่นขึ้นมา
เป็นสัญลักษณ์แห่งความหวังของฝรั่งเศส)

5
00:01:25,836 --> 00:01:28,046
{\an8}(นี่คือเรื่องราวที่เล่าถึง
พลังแห่งการสร้างสรรค์)

6
00:01:28,046 --> 00:01:31,425
{\an8}(ซึ่งช่วยคืนจิตวิญญาณและชีวิตให้แก่โลก)

7
00:01:32,676 --> 00:01:35,971
(ได้แรงบันดาลใจจากเหตุการณ์จริง)

8
00:01:38,473 --> 00:01:39,600
(ปี 1955 - ปารีส)

9
00:01:39,600 --> 00:01:40,976
เธอจ๊ะ ขอที

10
00:01:40,976 --> 00:01:43,770
ฉันไม่สนใจดีไซน์เนอร์คนอื่นหรอก

11
00:01:43,770 --> 00:01:45,856
ทุกคนน่าเบื่อ ไม่เคยน่าสนใจ

12
00:01:45,856 --> 00:01:49,026
แต่มาดมัวแซลชาแนล
เขาคือคริสเตียน ดิออร์เชียวนะ

13
00:01:49,026 --> 00:01:49,943
ไม่ต้องมาพูด

14
00:01:49,943 --> 00:01:52,696
ฉันมาคุยเรื่องเฮาส์ออฟชาแนล
การกลับมาอย่างยิ่งใหญ่ของฉัน

15
00:01:52,696 --> 00:01:58,160
คอลเล็กชั่นแรกตั้งแต่ปิดร้านบูติกไป
ในช่วงต้นของสงคราม

16
00:01:58,160 --> 00:02:01,205
ดิออร์จะไปงานประกาศเกียรติยศ
ที่มหาวิทยาลัยซอร์บอนน์วันนี้

17
00:02:01,205 --> 00:02:02,497
คุณทราบเรื่องรึเปล่า

18
00:02:02,497 --> 00:02:04,333
ไม่ได้ทราบเรื่อง ซึ่งก็ดีแล้ว

19
00:02:04,333 --> 00:02:05,459
เขาจัดงาน

20
00:02:05,459 --> 00:02:07,669
ย้อนมองดีไซน์ชุดที่โด่งดังที่สุด

21
00:02:07,669 --> 00:02:09,545
ตั้งแต่เปิดกิจการเมื่อแปดปีก่อน

22
00:02:09,545 --> 00:02:10,631
อ้อ ฉัน...

23
00:02:11,423 --> 00:02:14,176
ได้ข่าวว่าทุกวันนี้เมอซิเออร์ดิออร์
กลายเป็นคนวิตกจริต...

24
00:02:14,176 --> 00:02:16,470
เก็บตัวไม่ออกมาเจอโลก
อมทุกข์อยู่ตลอดเวลา

25
00:02:16,470 --> 00:02:18,889
เพราะเขารู้ตัวว่าไม่คู่ควรกับคําชื่นชม

26
00:02:19,515 --> 00:02:22,684
ฉันไม่... อันที่จริง ฉันสงสารพวกนักศึกษา
ที่ถูกกักในหอประชุมซอร์บอนน์

27
00:02:22,684 --> 00:02:25,145
ต้องทนทรมานกับเขาทั้งวันนี้

28
00:02:25,145 --> 00:02:29,066
ดิออร์ ดิออร์ ดิออร์

29
00:02:32,569 --> 00:02:33,987
(ริเชอลีเยอ)

30
00:02:42,704 --> 00:02:44,331
อรุณสวัสดิ์ค่ะ

31
00:02:45,666 --> 00:02:47,626
ขออภัยที่เริ่มงานช้า

32
00:02:49,920 --> 00:02:51,588
เห็นอยู่ว่าพวกคุณก็ตื่นเต้นไม่แพ้ฉัน

33
00:02:51,588 --> 00:02:53,423
ในวันแห่งประวัติศาสตร์นี้

34
00:02:54,007 --> 00:02:59,012
คงต้องรอเมอซิเออร์ดิออร์อีกไม่นานแล้ว

35
00:03:05,018 --> 00:03:08,313
ดิออร์ ดิออร์ ดิออร์

36
00:03:13,986 --> 00:03:16,446
หนักกว่าเดิมอีก จําเป็นต้องให้คุณช่วย

37
00:03:16,947 --> 00:03:18,115
ให้ตายสิ

38
00:03:19,283 --> 00:03:22,786
เขาไม่ยอมให้ฉันเข้าไปในห้อง
และตอนนี้อยากยกเลิกงานทั้งหมด

39
00:03:29,835 --> 00:03:30,961
- เซซิล
- คะ

40
00:03:30,961 --> 00:03:33,213
อีกกี่นาทีสาวๆ ถึงจะพร้อม

41
00:03:33,213 --> 00:03:34,715
ต้องให้ออกเมื่อไหร่คะ

42
00:03:35,340 --> 00:03:36,175
เดี๋ยวนี้จ้ะ

43
00:03:39,303 --> 00:03:40,470
มาดามเซห์แนคเกอร์

44
00:03:41,054 --> 00:03:43,891
มาดามบองฌองคะ
เราจะเริ่มจากแฟชั่นโชว์ก่อน

45
00:03:43,891 --> 00:03:46,018
แล้วตามด้วยปาฐกถาของเมอซิเออร์ดิออร์

46
00:03:46,018 --> 00:03:47,519
มีปัญหาอะไรเหรอคะ

47
00:03:47,519 --> 00:03:48,604
ไม่ค่ะ ไม่มีปัญหาเลย

48
00:03:48,604 --> 00:03:51,106
เมอซิเออร์ดิออร์แค่พอใจแบบนี้มากกว่า

49
00:03:54,943 --> 00:03:56,737
ดิออร์ ดิออร์ ดิออร์

50
00:03:56,737 --> 00:03:59,823
จบแล้วสินะ นั่นไพ่เดธ

51
00:04:01,408 --> 00:04:03,827
มาดามเดลาเฮย์ ช่วยไปบอกเขาว่าผม...

52
00:04:04,620 --> 00:04:05,871
ผมออกไปไม่ได้

53
00:04:06,663 --> 00:04:09,499
ดิออร์ ดิออร์ ดิออร์

54
00:04:09,499 --> 00:04:12,586
สาวๆ มาเร็วค่ะ ประจําที่ให้เร็ว

55
00:04:12,586 --> 00:04:14,213
เร็วเข้าๆ

56
00:04:16,964 --> 00:04:19,760
มาดาม เราตกลงกันไว้แล้วว่า
วันนี้จะไม่ดูดวงอีก

57
00:04:19,760 --> 00:04:20,928
เมอซิเออร์ยืนยันจะดู

58
00:04:20,928 --> 00:04:23,222
ค่ะ และตอนนี้ฉันจะยืนยันอีกครั้ง

59
00:04:23,722 --> 00:04:26,642
คุณต้องกลับไปทันที
หลังจากให้เครื่องรางนําโชคกับเมอซิเออร์แล้ว

60
00:04:26,642 --> 00:04:28,644
เหลือไพ่ให้เปิดอีกแค่สองใบ

61
00:04:28,644 --> 00:04:31,688
พอเถอะ ทั้งสองคนเลย ขอที

62
00:04:31,688 --> 00:04:35,526
คริสเตียน ไม่เหลือเวลาแล้ว
ฉันให้นางแบบออกไปเดินแล้ว

63
00:04:43,200 --> 00:04:47,496
ท่านผู้มีเกียรติทุกท่าน
งานศิลป์แห่งคริสเตียน ดิออร์

64
00:05:34,960 --> 00:05:37,171
คุณรู้นี่ว่าไพ่ไม่ได้หมายถึงความตายจริงๆ

65
00:05:37,171 --> 00:05:40,507
ไม่เอาน่า
พวกนักศึกษายังหนุ่มสาวงดงามและมีชีวิตชีวา

66
00:05:40,507 --> 00:05:42,718
เขาแค่จะถามคําถาม แล้วคุณจะตอบได้ดีมาก

67
00:06:04,865 --> 00:06:06,825
(ชุดบาร์สูท)

68
00:06:23,217 --> 00:06:24,843
ดิออร์! ดิออร์!

69
00:06:50,911 --> 00:06:51,912
ขอบคุณครับ

70
00:07:03,382 --> 00:07:04,424
ขอบคุณมาก

71
00:07:08,011 --> 00:07:09,471
เมอซิเออร์ดิออร์

72
00:07:11,139 --> 00:07:12,641
เมอซิเออร์ดิออร์

73
00:07:16,854 --> 00:07:20,023
ขอบคุณครับ ขอบคุณ

74
00:07:20,023 --> 00:07:22,526
ฉันยินดีมากที่ได้มีโอกาสต้อนรับคุณ

75
00:07:22,526 --> 00:07:28,699
แฟชั่นดีไซน์เนอร์คนแรกที่มากล่าวปาฐกถา
ในประวัติศาสตร์ 700 ปีของซอร์บอนน์

76
00:07:28,699 --> 00:07:29,616
ขอบคุณ

77
00:07:29,616 --> 00:07:34,288
ในฐานะดีไซน์เนอร์ที่โด่งดังที่สุดในโลก
เป็นเวลาเกือบหนึ่งทศวรรษแล้ว

78
00:07:34,288 --> 00:07:39,459
คุณพอใจกับงานที่คุณสร้างสรรค์
และการปฏิวัติวงการซึ่งเริ่มต้นจากคุณรึเปล่า

79
00:07:40,752 --> 00:07:42,421
ผมตั้งใจอยากทําเพียงแค่

80
00:07:43,630 --> 00:07:48,969
ออกแบบเสื้อผ้าผู้หญิงให้สวยที่สุด

81
00:07:50,137 --> 00:07:53,390
เท่าที่เคยมีมา

82
00:07:56,852 --> 00:08:02,065
เมื่อคุณออกคอลเล็กชั่นแรกในปี 1947
คุณช่วยให้มนุษยชาติกลับมาพบเจอความงดงาม

83
00:08:02,816 --> 00:08:06,278
และความปรารถนาที่จะกลับมาใช้ชีวิตอีกครั้ง
หลังความสยดสยองของสงครามโลกครั้งที่สอง

84
00:08:06,862 --> 00:08:08,280
โอ้โฮ ที่นี่เขาสอนกันแบบนี้เหรอ

85
00:08:10,282 --> 00:08:12,576
เราเชิญนักเรียนออกแบบกูตูร์ชั้นนํา

86
00:08:12,576 --> 00:08:15,704
จากทั่วโลกมาร่วมฟังด้วยในวันนี้

87
00:08:15,704 --> 00:08:20,626
นี่ถือเป็นวันสําคัญหนึ่งของชีวิตผมครับ ขอบคุณ

88
00:08:21,543 --> 00:08:24,713
เมอซิเออร์ เริ่มกันเลยดีไหมคะ

89
00:08:24,713 --> 00:08:26,757
เชิญค่ะ คําถามแรก

90
00:08:26,757 --> 00:08:28,342
เมอซิเออร์ดิออร์ สวัสดีค่ะ

91
00:08:28,342 --> 00:08:29,510
สวัสดีครับ

92
00:08:30,302 --> 00:08:32,763
สัปดาห์นี้โคโค่ ชาแนลจะกลับมาปารีส

93
00:08:32,763 --> 00:08:35,182
หลังจากหลบหนีไปอยู่ต่างประเทศแปดปี

94
00:08:35,182 --> 00:08:38,227
ช่วงก่อนสงคราม
เธอคือดีไซน์เนอร์ชื่อดังที่สุดในโลก

95
00:08:38,227 --> 00:08:41,980
และเธอให้คํามั่นว่าจะชิงบัลลังก์วงการกูตูร์คืน

96
00:08:41,980 --> 00:08:44,733
คุณรู้สึกอย่างไรคะ

97
00:08:47,402 --> 00:08:49,530
ผมคงต้องไปหาที่นั่งใหม่

98
00:08:55,869 --> 00:08:59,206
แฟชั่น แฟชั่นคืออะไร
คิดว่าดิออร์คือแฟชั่นหรือไง

99
00:09:00,082 --> 00:09:02,000
ดีไซน์ของดิออร์แสนหรูเลิศอลังการ

100
00:09:02,501 --> 00:09:03,919
ฉันไม่มีเวลาทําอะไรหรูเลิศอลังการ

101
00:09:03,919 --> 00:09:06,672
ไม่เลย ความเรียบง่าย นั่นคือสไตล์ของฉัน

102
00:09:06,672 --> 00:09:09,550
ไม่ควรให้ชุดเด่นเกินผู้หญิงที่ใส่
ผู้หญิงต่างหากควรโดดเด่นจากชุด

103
00:09:11,218 --> 00:09:14,346
ขณะนี้ ด้วยอายุ 70 ปี คุณจะกลับมา

104
00:09:14,346 --> 00:09:15,848
จุดประกายในใจคนได้มาก

105
00:09:15,848 --> 00:09:20,185
ขอเลย เธอจ๋า ฉันไม่มีทางทิ้งเฮาส์ออฟชาแนล

106
00:09:20,185 --> 00:09:21,478
ไม่มีวัน

107
00:09:21,478 --> 00:09:24,606
ฉันสร้างมากับมือ ดูสิ่งที่ฉันสร้างมาสิ

108
00:09:24,606 --> 00:09:26,567
เป็นสินทรัพย์แท้จริงอย่างเดียวที่ฉันมี

109
00:09:27,693 --> 00:09:29,611
ตอนนี้คนยิ่งต้องการฉันมากกว่าอะไร

110
00:09:29,611 --> 00:09:32,322
ให้บอกตรงๆ จากใจเลยนะ เธอจ๋า...
เอาไปพิมพ์ได้เลย

111
00:09:32,322 --> 00:09:36,410
คริสเตียน ดิออร์ทําลายวงการกูตูร์ฝรั่งเศส
ฉันจะกลับมาช่วยกอบกู้

112
00:09:37,661 --> 00:09:38,662
เมอซิเออร์ดิออร์

113
00:09:39,913 --> 00:09:40,914
ครับ

114
00:09:40,914 --> 00:09:45,085
จริงหรือเปล่าที่ว่า
ระหว่างที่เยอรมนีเข้ายึดครองปารีส

115
00:09:45,085 --> 00:09:46,962
โคโค่ ชาแนลปิดห้องเสื้อของเธอ

116
00:09:47,546 --> 00:09:50,757
ปฏิเสธไม่ยอมออกแบบชุด
ให้เหล่าภรรยาของทหารนาซี

117
00:09:50,757 --> 00:09:56,805
ขณะที่คุณยังคงทํางานออกแบบและหาเงินต่อ

118
00:09:56,805 --> 00:09:59,391
รบกวนถามคําถามแต่เรื่องแฟชั่นนะคะ

119
00:09:59,391 --> 00:10:02,227
ไม่ต้องๆ ไม่เป็นไรเลย นี่เป็นคําถามที่ดีมาก

120
00:10:02,227 --> 00:10:05,022
ผมอยากตอบคําถามที่คุณต้องการทราบ

121
00:10:07,941 --> 00:10:10,611
มาดมัวแซลชาแนลเป็นเจ้าของกิจการตัวเอง

122
00:10:10,611 --> 00:10:12,654
เธอสามารถตัดสินใจปิดห้องเสื้อได้เอง

123
00:10:13,488 --> 00:10:14,489
ตอนนั้นผมเป็น...

124
00:10:16,033 --> 00:10:19,411
ผมยัง... ไม่มีใครรู้จัก เป็นช่างให้ลูเซียง เลอลง

125
00:10:21,038 --> 00:10:25,959
พวกเราที่ผ่านความวุ่นวายโกลาหลช่วงสงคราม...

126
00:10:27,503 --> 00:10:33,175
สี่ปีที่นาซียึดครองที่นี่
เป็นช่วงเวลามืดมนที่สุดในชีวิตเรา...

127
00:10:35,802 --> 00:10:39,348
และใช่ เราขายชุดที่เราออกแบบ
ให้กับภรรยาและคนรักของทหารนาซี

128
00:10:43,685 --> 00:10:45,354
นั่นคือความจริง

129
00:10:46,522 --> 00:10:51,276
แต่ก็ยังมีความจริงอีกด้านหนึ่ง
เบื้องหลังเรื่องนั้น

130
00:11:00,035 --> 00:11:01,036
(ปี 1943)

131
00:11:01,036 --> 00:11:02,621
(ปีที่ 3 ที่นาซีเข้ายึดครองปารีส)

132
00:11:03,205 --> 00:11:04,498
ทุกท่าน

133
00:11:04,498 --> 00:11:07,459
ถ้าไม่มีบัตรปันส่วนเราแบ่งอาหารให้ไม่ได้

134
00:11:17,219 --> 00:11:21,306
ขอร้องๆ

135
00:11:23,016 --> 00:11:26,061
- ผมขอลัดคิวคุณได้ไหม
- ไม่ได้ เสียใจด้วย

136
00:11:26,061 --> 00:11:29,064
- แต่ทุกวัน อาหารจะหมดก่อนทุกที
- เราโดนเหมือนกันทุกคน

137
00:11:29,064 --> 00:11:30,691
ไม่ได้ ผมต้องเลี้ยงคนอื่นด้วย

138
00:11:30,691 --> 00:11:32,901
อย่า... มัน... เราก็ลําบากกันทุกคน

139
00:11:32,901 --> 00:11:35,362
อาหารหมดแล้ว! ปิดแล้ว

140
00:11:37,364 --> 00:11:39,700
หยุด ขอดูเอกสารก่อน

141
00:11:39,700 --> 00:11:42,077
ทําไมต้องคอยก่อกวนเราทุกวัน

142
00:11:42,077 --> 00:11:43,161
ขอดูเอกสาร

143
00:11:43,161 --> 00:11:45,539
คุณเห็นผมเดินผ่านไปทุกวัน

144
00:11:46,540 --> 00:11:48,500
อย่างน้อยขอกล้องคืนได้ไหม

145
00:11:49,001 --> 00:11:52,963
มาดมัวแซล ขออภัยที่ต้องเรียกให้หยุด
แต่ต้องตรวจเอกสารก่อน

146
00:11:53,797 --> 00:11:54,756
แน่นอนค่ะ

147
00:11:55,257 --> 00:11:56,633
คุณจะไปไหน

148
00:11:57,301 --> 00:11:58,302
ไปทํางาน

149
00:12:00,846 --> 00:12:03,307
- เช้านี้สบายดีไหมคะ
- ฮันส์ เราเป็นยังไงกันบ้าง

150
00:12:04,057 --> 00:12:06,435
เบื่อ ฉันเบื่อ

151
00:12:06,935 --> 00:12:08,145
ฮันส์เขาเบื่อ

152
00:12:08,770 --> 00:12:09,771
ส่วนผมก็เหงา

153
00:12:10,731 --> 00:12:12,107
คุณล่ะเป็นอย่างไร มาดมัวแซล

154
00:12:12,691 --> 00:12:16,236
คุณเบื่อหรือเหงามากกว่ากัน

155
00:12:18,572 --> 00:12:19,573
หรือเป็นทั้งสองอย่าง

156
00:12:20,866 --> 00:12:22,284
คงลืมเอกสารไว้ที่บ้าน

157
00:12:23,702 --> 00:12:25,829
ฉันกลับไปเอาตอนพักกลางวันก็ได้

158
00:12:25,829 --> 00:12:28,540
เราไปเอาตอนนี้เลยดีไหม เพื่อให้แน่ใจ

159
00:12:29,208 --> 00:12:30,209
ทิ้งไว้ในห้องนอนหรือเปล่า

160
00:12:30,209 --> 00:12:32,211
ถ้าไม่มีเอกสารประจําตัว เราจะต้องจับคุณ

161
00:12:33,545 --> 00:12:34,546
ขอร้องค่ะ

162
00:12:35,714 --> 00:12:37,674
แค่ผิดพลาดนิดเดียว

163
00:12:38,425 --> 00:12:42,554
ผิดพลาดนิดเดียวก็แก้ไขได้ง่ายนิดเดียว

164
00:12:45,057 --> 00:12:48,018
หากคุณไม่ยอม
ก็น่าเสียดายที่เราต้องทําร้ายคุณ

165
00:12:53,774 --> 00:12:55,234
หยุดนะ! หยุด!

166
00:13:03,325 --> 00:13:05,577
ใส่รองเท้าแบบนั้นคิดจะวิ่งหนีพ้นเหรอ

167
00:13:05,577 --> 00:13:08,163
ขอร้อง อย่านะ

168
00:13:08,789 --> 00:13:10,415
- หยุดนะ อย่าทํา
- อย่าดิ้น

169
00:13:11,208 --> 00:13:12,167
อย่าดิ้น

170
00:13:12,876 --> 00:13:14,211
ไม่ได้อยากทําให้เจ็บ

171
00:13:14,211 --> 00:13:16,922
- เร็วเข้า
- อย่าดิ้น

172
00:13:17,548 --> 00:13:18,590
อย่าดิ้น

173
00:13:19,675 --> 00:13:20,676
กุนเธอร์!

174
00:13:29,309 --> 00:13:32,271
เป็นอะไรรึเปล่า เธอทําสําเร็จ
กับดักได้ผลดีมาก

175
00:13:32,271 --> 00:13:33,814
- เขาเลือดออก
- ฌอง ริบปืนมา

176
00:13:33,814 --> 00:13:35,691
- แคเธอรีน...
- ไม่เป็นไร ไม่ใช่เลือดฉัน

177
00:13:36,191 --> 00:13:37,317
หมอนี่มีเงินด้วย

178
00:13:37,317 --> 00:13:38,485
ดี เอามาเลย

179
00:13:38,485 --> 00:13:40,028
นี่ไง ทางแก้ปัญหาง่ายๆ

180
00:13:41,238 --> 00:13:42,614
มาเร็ว ไปกัน!

181
00:13:42,614 --> 00:13:43,991
ขบวนการต่อต้านจงเจริญ!

182
00:13:45,242 --> 00:13:46,994
- ช่วยด้วย!
- โดนซุ่มโจมตี!

183
00:13:46,994 --> 00:13:49,496
ทหารนาซีถูกยิงสองคน กับดักพวกขบวนต่อต้าน

184
00:13:49,496 --> 00:13:51,999
รีบหลบให้พ้นทาง
ก่อนที่พวกนั้นจะจับทุกคนที่ขวางหน้า

185
00:13:51,999 --> 00:13:53,876
- ไปเร็วสิ!
- ทางไหน

186
00:14:04,678 --> 00:14:06,430
- หลบให้พ้น!
- มาทางนี้

187
00:14:06,430 --> 00:14:08,515
คืนนี้กลับไปอยู่กับนักศึกษาไม่ได้

188
00:14:10,350 --> 00:14:12,436
- แน่ใจเหรอว่ามีที่ให้ฉันอยู่
- มีสิ

189
00:14:12,436 --> 00:14:14,730
- เราจะดูแลคุณเอง
- เร็วเข้า ฌอง

190
00:14:14,730 --> 00:14:15,647
มา เร็วเข้า

191
00:14:19,359 --> 00:14:24,156
สามีอยู่ไหน ทําไมถึงไม่อยู่ด้วยกัน

192
00:14:24,156 --> 00:14:25,782
บ้านอยู่ไหน

193
00:14:25,782 --> 00:14:28,202
- ตรงนั้น
- กลับบ้านไป!

194
00:14:31,079 --> 00:14:32,122
ทุกคนเข้าบ้านให้หมด

195
00:14:32,122 --> 00:14:33,415
อย่ามาเตร็ดเตร่ตามถนน

196
00:14:33,415 --> 00:14:37,002
กลับบ้านไป เดี๋ยวนี้ ไปเร็ว!

197
00:14:51,391 --> 00:14:53,352
ทั้งคู่ เข้าบ้านเดี๋ยวนี้

198
00:14:54,353 --> 00:14:55,771
- ดื่มเสีย
- ขอบคุณ

199
00:15:00,025 --> 00:15:01,360
กลับบ้านไป!

200
00:15:01,360 --> 00:15:02,819
จะไปหากระสุนใส่ปืนจากที่ไหน

201
00:15:02,819 --> 00:15:05,864
ขนาดนี้มีอยู่แล้ว ปืนนี่เหมาะกับเรามาก

202
00:15:05,864 --> 00:15:10,077
- ปืนอะไร
- ที่เยอรมนีเขาเรียกว่า...

203
00:15:13,664 --> 00:15:14,998
มีใครตามกลับมาด้วยไหม

204
00:15:16,250 --> 00:15:19,294
- ไม่มี
- แน่ใจเหรอ ได้ยินเสียงตะโกนจากข้างนอก

205
00:15:21,296 --> 00:15:22,381
คุณเป็นใครกัน

206
00:15:24,508 --> 00:15:28,095
คุณเป็นใคร ตอบมา นี่ใครกัน แอร์เว

207
00:15:29,388 --> 00:15:31,807
แอร์เว คนคนนี้เป็นใคร

208
00:15:32,391 --> 00:15:35,561
นี่มันบ้านของผม เข้าใจไหม คุณต้องตอบผม

209
00:15:35,561 --> 00:15:37,855
ว่าแต่น้องสาวผมอยู่ไหน เธออยู่ไหน

210
00:15:37,855 --> 00:15:41,149
แอร์เวจะตอบคําถามพี่
แต่ฉันขอไว้ว่าไม่ให้บอก

211
00:15:42,192 --> 00:15:43,026
ขอบคุณ

212
00:15:43,735 --> 00:15:46,530
เธอต้องบอกพี่ว่าเกิดอะไรขึ้น

213
00:15:49,449 --> 00:15:51,201
บอกไปก็จะกังวลเปล่าๆ

214
00:15:51,785 --> 00:15:54,454
กังวลอย่างมากเกินความจําเป็น วุ่นวายด้วย

215
00:15:55,038 --> 00:15:57,332
แล้วมันก็มีแต่จะทําให้พี่กังวลมากขึ้น

216
00:15:57,332 --> 00:15:58,959
ไม่ ไม่เลยๆ ขอโทษนะ ไม่ได้

217
00:15:58,959 --> 00:16:00,377
พี่ยินดีที่จะให้ที่พักพิงเธอ

218
00:16:00,377 --> 00:16:04,089
แต่การที่ขบวนการต่อต้านมาดัก
ทําร้ายนาซีในย่านแถวนี้

219
00:16:04,089 --> 00:16:08,719
แล้วเธอ... พาคนแปลกหน้าเข้ามาที่นี่

220
00:16:08,719 --> 00:16:10,345
นั่นมันสิ้นคิดมาก

221
00:16:10,345 --> 00:16:12,431
สัปดาห์นี้เมอซิเออร์เลอลงได้จ่ายค่าแรงไหม

222
00:16:12,431 --> 00:16:14,433
- เราต้องคุยกันสองคน
- เอาไว้คราวหน้านะ

223
00:16:14,433 --> 00:16:17,269
ผมรู้ว่าเรื่องนี้ทําให้คุณเครียด คริสเตียน
แต่นี่มันจําเป็น

224
00:16:17,269 --> 00:16:19,396
ไม่ต้องเป็นห่วงผมหรอก แอร์เว

225
00:16:19,396 --> 00:16:21,231
เงินมากมายขนาดนี้มาจากไหน

226
00:16:21,231 --> 00:16:23,358
พวกนาซีอนุญาตให้เลอลง

227
00:16:23,358 --> 00:16:27,279
ขายชุดให้สเปนกับอเมริกาใต้

228
00:16:27,279 --> 00:16:30,324
แล้วก็กําลังจะมีงานใหญ่...
ก็จะมีงานมากขึ้น

229
00:16:30,949 --> 00:16:36,413
- พี่ทําชุดอะไร
- ชุดราตรี

230
00:16:36,413 --> 00:16:37,581
ชุดราตรีเหรอ

231
00:16:41,043 --> 00:16:43,378
ตอนนี้คนที่จัดงานราตรีสโมสรได้มีแต่พวกนาซี

232
00:16:43,378 --> 00:16:45,339
แต่คุณกลับมาทําชุดราตรีให้พวกมัน

233
00:16:45,339 --> 00:16:46,632
คุณต่างหากที่สิ้นคิด

234
00:16:47,466 --> 00:16:49,009
เป็นตาแก่สิ้นคิดที่สุด

235
00:16:51,386 --> 00:16:52,804
พี่ต้องปฏิเสธไม่ยอมทํางาน

236
00:16:53,305 --> 00:16:55,265
แล้วฉันก็จะโดนไล่ออกใช่ไหม

237
00:16:55,265 --> 00:16:57,267
แล้วเราก็จะไม่มีเงิน

238
00:16:57,267 --> 00:16:59,144
แล้วเธอจะทํายังไงต่อล่ะ หือ

239
00:16:59,144 --> 00:17:03,524
เพราะเงินเกือบทั้งหมด
พี่ยกให้เธอกับการต่อสู้ของเธอ

240
00:17:04,273 --> 00:17:05,400
พี่รู้อยู่แค่นี้

241
00:17:05,400 --> 00:17:09,404
เธอทําสิ่งที่สัญญาไว้กับพี่ว่าจะไม่ทํา

242
00:17:10,030 --> 00:17:11,198
นายต้องขอโทษเขา

243
00:17:12,281 --> 00:17:13,825
- ฉันต้องทําอะไรนะ
- พูดจริงๆ

244
00:17:13,825 --> 00:17:16,118
ฌองกําลังทํางานสําคัญ
ช่วยชาวปารีสให้ตอบโต้กลับ

245
00:17:16,118 --> 00:17:19,623
ขอโทษครับ เมอซิเออร์ดิออร์
ที่ผมเลือกคําผิดไป

246
00:17:19,623 --> 00:17:24,252
และผมคิดว่าพวกเราโชคดีมาก
ที่แคเธอรีนมีคุณเป็นพี่ชาย

247
00:17:25,628 --> 00:17:28,339
คืออย่างนี้ ใน 72 ชั่วโมงข้างหน้า
เรายังออกไปเพ่นพ่านตามถนนไม่ได้

248
00:17:28,339 --> 00:17:30,717
ไม่ต้องห่วง หลังจากนั้นเราจะออกไปทันที

249
00:17:31,510 --> 00:17:34,054
แต่ว่า แคเธอรีน พี่อยากให้เธออยู่ที่นี่

250
00:17:34,805 --> 00:17:36,056
นะ เธอจะอยู่ใช่ไหม

251
00:17:37,850 --> 00:17:40,185
เราจะแอบพาตัวฌองไปส่งเมื่อฟ้ามืด

252
00:17:41,103 --> 00:17:42,855
แล้วเราทุกคนจะออกไปหมด

253
00:17:45,482 --> 00:17:48,277
เธอช่วยฟังคําของพี่สักนิดไม่ได้เหรอ

254
00:17:50,487 --> 00:17:53,574
พี่จะนอนไม่หลับถ้าไม่รู้ว่าเธออยู่ไหน

255
00:18:04,084 --> 00:18:06,545
ก็ได้ๆ อยู่ต่อได้

256
00:18:06,545 --> 00:18:10,465
ตกลง เอ่อ... ที่จริงเธอพูดถูก

257
00:18:10,465 --> 00:18:12,509
อยู่ต่อกันได้

258
00:18:13,302 --> 00:18:14,469
อยู่ที่นี่ได้

259
00:18:14,469 --> 00:18:17,222
น่าจะดีกว่า ปลอดภัยกว่า

260
00:18:21,143 --> 00:18:25,147
{\an8}(ค่ายเชลยสงครามฝรั่งเศส
ชานเมืองปารีส 50 กิโลเมตร)

261
00:18:27,232 --> 00:18:28,609
เธอพูดภาษาเยอรมันไม่ได้

262
00:18:29,651 --> 00:18:30,903
อย่ามาจับฉัน

263
00:18:30,903 --> 00:18:32,613
- โคโค่
- อยู่ไหน...

264
00:18:41,038 --> 00:18:43,540
- อังเดร
- คุณเป็นใคร

265
00:18:44,041 --> 00:18:48,378
ผมถือหมายมาให้มารับนักโทษหมายเลข 4332

266
00:18:49,463 --> 00:18:52,090
- อังเดร อังเดร
- ก้มหัวไป

267
00:18:53,133 --> 00:18:54,301
นั่นเธอรึเปล่า

268
00:18:56,595 --> 00:18:59,056
มาดมัวแซล ผมได้รับคําสั่งว่า
การปล่อยตัวหลานชายของคุณ

269
00:18:59,056 --> 00:19:02,100
ถือว่าทําให้คุณเป็นการส่วนตัว

270
00:19:02,100 --> 00:19:03,227
ห้ามให้ใครรู้ทั้งสิ้น

271
00:19:03,227 --> 00:19:05,437
ฉันมารับอังเดร ฉันสนใจแค่นั้น

272
00:19:05,437 --> 00:19:07,272
ฉันจ่ายได้นะ ฉันมี...

273
00:19:07,272 --> 00:19:08,941
- ฉันมีเงินมา
- อ๋อ จะจ่ายเหรอ

274
00:19:08,941 --> 00:19:12,444
ใช่... อยากได้เท่าไหร่บอก ฉันมีเงิน

275
00:19:12,444 --> 00:19:13,654
คิดว่าซื้อผมได้เหรอ

276
00:19:16,073 --> 00:19:17,533
คุณซื้อผมไม่ได้

277
00:19:17,533 --> 00:19:19,535
- อย่า
- อย่า! ขอร้อง

278
00:19:19,535 --> 00:19:23,080
- อย่า อย่ายิง!
- เดี๋ยว! เขาบอกให้เราเอาเงินมา

279
00:19:23,956 --> 00:19:25,249
มาดมัวแซลตั้งใจจะบอกแค่นั้น

280
00:19:25,249 --> 00:19:27,543
ถ้าผมเป็นคนตัดสินใจ เขาตายไปแล้ว

281
00:19:28,335 --> 00:19:29,419
คุณอาจจะตายด้วย

282
00:19:29,419 --> 00:19:30,712
โชคดีที่คุณไม่ใช่คนตัดสินใจ

283
00:19:45,102 --> 00:19:46,103
ขอร้อง

284
00:19:51,441 --> 00:19:53,652
- เอาตัวหลานไป
- ขอบคุณพระเจ้า

285
00:19:54,403 --> 00:19:55,696
ขอบคุณ

286
00:19:55,696 --> 00:19:57,239
โคโค่ ผมรักน้า

287
00:19:57,865 --> 00:19:59,908
- มาเร็ว เราควร...
- มาเถอะ เราจะกลับบ้านกัน

288
00:20:00,409 --> 00:20:01,743
เอ้า ลุกสิ

289
00:20:10,169 --> 00:20:13,380
ตามที่คุณขอไว้ครับ แฮร์ชปัตซ์ เรียบร้อย

290
00:20:15,174 --> 00:20:16,425
หล่อนซาบซึ้งบุญคุณไหม

291
00:20:16,925 --> 00:20:17,926
ซาบซึ้งเหรอ

292
00:20:18,719 --> 00:20:19,720
ใครจะสน

293
00:20:19,720 --> 00:20:23,265
ผบ.เชลเลินแบร์ก
เขาอยากพบหล่อนในอีกสามวันข้างหน้า

294
00:20:23,849 --> 00:20:27,060
ให้แน่ใจว่าหล่อนกับบารอนผู้นั้น
กลับไปถึงโรงแรมริตซ์

295
00:20:28,103 --> 00:20:29,271
อย่างปลอดภัย

296
00:21:26,495 --> 00:21:27,996
{\an8}(คริสเตียน ดิออร์)

297
00:21:32,876 --> 00:21:34,795
{\an8}(ปิแอร์ บัลแมง)

298
00:21:37,339 --> 00:21:39,716
{\an8}ตอนนี้คนที่จัดงานราตรีสโมสรได้มีแต่พวกนาซี

299
00:21:39,716 --> 00:21:41,635
{\an8}แต่คุณกลับมาทําชุดราตรีให้พวกมัน

300
00:21:55,148 --> 00:21:58,360
(โรงแรมริตซ์)

301
00:22:00,112 --> 00:22:01,363
เขาเป็นยังไงบ้าง

302
00:22:02,406 --> 00:22:03,615
ก็อาการดีขึ้น

303
00:22:08,704 --> 00:22:11,665
เขายังเล็กนักตอนที่ฉันต้องมาดูแลเขา

304
00:22:13,166 --> 00:22:14,334
ตอนที่พี่สาวฉันตาย

305
00:22:22,259 --> 00:22:24,595
ตอนนั้นเขาก็จําเป็นต้องมีฉัน
เหมือนกับที่จําเป็นต้องมีตอนนี้

306
00:22:25,220 --> 00:22:26,972
ที่สําคัญคือตอนนี้เขาถึงบ้านแล้ว

307
00:22:26,972 --> 00:22:29,183
ค่ะ เพราะคุณแท้ๆ บารอน

308
00:22:30,726 --> 00:22:32,019
ฉันเป็นหนี้บุญคุณคุณแล้ว

309
00:22:32,019 --> 00:22:33,979
คุณไม่ได้ติดหนี้อะไรผมเลย โคโค่

310
00:22:36,940 --> 00:22:38,483
คุณไม่ได้ดูด้วยซ้ํา!

311
00:22:38,483 --> 00:22:42,279
เมอซิเออร์บัลแมง
ผมไม่อยากเสียเวลาอันมีค่า

312
00:22:42,279 --> 00:22:45,574
ไปนั่งดูแบบที่ผมไม่ชอบ

313
00:22:45,574 --> 00:22:47,201
{\an8}มีจุดไหนที่คุณไม่ชอบใจนักหนา

314
00:22:47,201 --> 00:22:48,493
{\an8}(ลูเซียง เลอลง)
(ผู้ก่อตั้ง - เมซงเลอลง)

315
00:22:48,493 --> 00:22:50,829
{\an8}ผมมองแล้วไม่เห็นอะไรเลย ไม่มีอะไร

316
00:22:50,829 --> 00:22:54,917
{\an8}แต่นี่คือชุดแซคยามบ่าย
ตัดด้วยผ้าเครปเดอชีนสีดําที่สมบูรณ์แบบ

317
00:22:54,917 --> 00:22:56,001
{\an8}(ปิแอร์ บัลแมง)
(ดีไซน์เนอร์ เมซงเลอลง)

318
00:22:56,001 --> 00:22:58,003
{\an8}เมอซิเออร์บัลแมง
เราไม่ได้ขอให้คุณออกแบบชุดแซค

319
00:22:58,003 --> 00:23:00,839
{\an8}ใช่ อันที่จริงแล้ว
เราขอให้คุณออกแบบชุดราตรี

320
00:23:00,839 --> 00:23:01,924
{\an8}(มาดามเรย์มองด์ เซห์แนคเกอร์)
(ผู้อํานวยการ)

321
00:23:01,924 --> 00:23:04,384
{\an8}เราเหลือเวลาอีกสี่วันถึงเส้นตาย

322
00:23:04,384 --> 00:23:09,932
ชุดราตรีเป็นชุดที่จะต้องหรูหราอลังการ
กว่าชุดยาวธรรมดามาก

323
00:23:09,932 --> 00:23:11,141
มีรายละเอียดมากกว่านี้

324
00:23:11,141 --> 00:23:15,687
เมอซิเออร์บัลแมง ตัวอย่างเช่นประมาณชุดนี้

325
00:23:18,357 --> 00:23:19,608
เมอซิเออร์ดิออร์

326
00:23:19,608 --> 00:23:23,695
นี่เป็นชุดราตรีที่งดงามมาก

327
00:23:23,695 --> 00:23:27,908
ขอบคุณมากๆ ที่ออกแบบสิ่งที่เราขอให้คุณทํา

328
00:23:27,908 --> 00:23:29,785
นี่เป็นงานของคุณที่ฉันชอบที่สุด

329
00:23:29,785 --> 00:23:31,245
ใช่สิ ไชโย คริสเตียน

330
00:23:31,245 --> 00:23:33,205
- ชุดสวยมากจริงๆ
- ขอบคุณ

331
00:23:33,205 --> 00:23:35,832
- ถ้าคุณจะดูร่างแบบของผม...
- ได้สิ ผมอยากดู

332
00:23:35,832 --> 00:23:38,210
เมอซิเออร์เลอลง ผมขอปฏิเสธไม่ออกแบบ

333
00:23:38,210 --> 00:23:39,878
จนกว่าคุณจะบอกว่านี่ทําไปให้ใคร

334
00:23:39,878 --> 00:23:43,757
ปิแอร์ คุณควรห้ามใจไม่ถามอะไร

335
00:23:43,757 --> 00:23:45,801
หากคุณไม่อยากได้ยินคําตอบ

336
00:23:45,801 --> 00:23:49,429
ถ้าอย่างนั้นผมจะห้ามใจ
จากการออกแบบ การหายใจ

337
00:23:49,429 --> 00:23:50,472
ปิแอร์

338
00:23:50,472 --> 00:23:52,057
จากการมีชีวิตอยู่เลยก็ได้!

339
00:23:53,267 --> 00:23:54,560
ลาก่อน

340
00:23:55,269 --> 00:23:57,980
ออกแบบได้ชาญฉลาด คริสเตียน

341
00:23:57,980 --> 00:24:01,817
และการซ้อนผ้าก็เป็นวิธีที่แปลกใหม่มาก

342
00:24:01,817 --> 00:24:05,904
ลูกค้าขอให้คุณอยู่ตอนเธอวัดตัวลองชุด

343
00:24:06,488 --> 00:24:08,448
ขอร้อง ผมไม่อยากมีส่วนร่วมกับอะไรทั้งนั้น

344
00:24:08,448 --> 00:24:09,950
นอกจากการออกแบบ

345
00:24:09,950 --> 00:24:12,286
แต่... หล่อนเรียกหาคุณโดยเฉพาะ

346
00:24:14,413 --> 00:24:15,747
ผมไม่สามารถไปได้ ขออภัย

347
00:24:15,747 --> 00:24:17,207
คริสเตียน คุณต้องไป

348
00:24:17,207 --> 00:24:20,586
เราไม่อาจรับผลกระทบ
หากคนพวกนี้ผิดใจกับเรา

349
00:24:21,753 --> 00:24:23,130
ส่งช่างตัดไปสิ

350
00:24:23,130 --> 00:24:26,925
- หล่อนเจาะจงเรียกตัวคุณ
- ทําไม

351
00:24:26,925 --> 00:24:28,343
เราไม่รู้เหตุผล

352
00:24:28,844 --> 00:24:29,887
เราจะส่งคุณไป

353
00:24:29,887 --> 00:24:31,138
แต่ผมมีสัดส่วนของหล่อนอยู่แล้ว

354
00:24:31,138 --> 00:24:33,724
ผมตัดชุดให้หล่อนได้โดยไม่ต้องไปวัดตัว

355
00:24:35,017 --> 00:24:36,768
ผมขอเพียงแค่เรื่องเล็กน้อย

356
00:24:36,768 --> 00:24:38,896
แต่ในกรณีนี้ คุณขอมากเกินไป

357
00:24:43,817 --> 00:24:46,028
แต่คุณคือประธานของธนาคารนี้

358
00:24:46,028 --> 00:24:48,780
แปลว่าอะไร ทําไมโอนเงินไม่ได้

359
00:24:48,780 --> 00:24:51,033
ครอบครัวฉันจําเป็นต้องใช้เงินนั้น

360
00:24:51,033 --> 00:24:53,952
มาดมัวแซล คุณไม่สามารถเข้าถึงบัญชีนั้นได้แล้ว

361
00:24:53,952 --> 00:24:57,664
อะไรกัน แต่นั่นบริษัทของฉัน เงินของฉัน

362
00:24:57,664 --> 00:25:00,167
หุ้นส่วนธุรกิจของคุณหนีออกจากประเทศ
ทันทีที่เกิดสงคราม

363
00:25:00,167 --> 00:25:02,044
เขาไม่ได้ฝากเงินไว้กับเราแล้ว

364
00:25:02,044 --> 00:25:04,213
เงินบัญชีนั้นไม่ได้อยู่ในชื่อของแวร์ไธเมอร์แล้ว

365
00:25:04,213 --> 00:25:07,466
แต่พวกนั้นตัดสินใจเองโดยฉันไม่อนุญาตไม่ได้

366
00:25:07,466 --> 00:25:09,593
ผมบอกคุณได้แค่ว่าเขาทําไปแล้ว

367
00:25:10,427 --> 00:25:13,889
คุณเข้าบัญชีนั้นไม่ได้แล้ว ผมเสียใจด้วย

368
00:25:19,478 --> 00:25:23,023
แต่คุณน่าจะลองไปปรึกษาพวกนาซี

369
00:25:25,526 --> 00:25:26,652
กล้าดียังไง

370
00:25:27,402 --> 00:25:28,987
พอแล้ว กลับไปได้

371
00:25:28,987 --> 00:25:30,239
ตามใจ

372
00:25:31,281 --> 00:25:32,866
แต่พวกนั้นมีวิธีจัดการเรื่องแบบนี้

373
00:25:32,866 --> 00:25:34,034
เรื่องแบบไหน

374
00:25:34,034 --> 00:25:35,369
เรื่องที่เกี่ยวกับยิว

375
00:25:36,203 --> 00:25:37,913
คนอย่างพี่น้องแวร์ไธเมอร์

376
00:25:38,830 --> 00:25:40,541
ตามที่ผมได้ยินมา

377
00:25:46,380 --> 00:25:51,093
บอกว่าให้บอกเมอซิเออร์แวร์ไธเมอร์ว่า
ฉันต้องได้คุยกับเขาเดี๋ยวนี้

378
00:25:55,013 --> 00:25:57,599
ใช่ ฉันรู้ว่าตอนนี้ที่นิวยอร์กเช้ามาก

379
00:25:57,599 --> 00:26:00,060
ฉันไม่สน! ต่อให้หลับอยู่ก็ปลุกขึ้นมาสิ

380
00:26:00,894 --> 00:26:03,146
ฟังฉันนะ นางผู้หญิงโง่เง่า

381
00:26:03,146 --> 00:26:06,108
ไปบอกปิแอร์กับไอ้น้องชายไร้น้ํายาของมัน

382
00:26:06,108 --> 00:26:09,027
มันไม่มีทางลอยนวลกับเรื่องนี้ได้

383
00:26:09,736 --> 00:26:11,947
ไอ้โจรพวกนั้นหลอกเอาเงินฉันไป!

384
00:26:13,031 --> 00:26:14,032
ฮัลโหล

385
00:26:17,202 --> 00:26:21,456
ผมนึกว่าหุ้นส่วนของคุณหนีไปอเมริกา
เพราะนาซีบุก

386
00:26:21,456 --> 00:26:24,960
- ที่จริงหนีเพราะคุณอยู่
- ไม่ตลกนะ

387
00:26:25,460 --> 00:26:28,255
เขาเป็นหุ้นส่วนธุรกิจ โคโค่ ไม่ใช่เพื่อน

388
00:26:28,255 --> 00:26:32,134
ฉันอยากโอนเงินก้อนใหญ่ให้คุณเป็น... ของขวัญ

389
00:26:32,134 --> 00:26:33,510
ผมไม่อยากได้เงินของคุณ

390
00:26:34,386 --> 00:26:36,221
งั้นคุณก็ต้องยอมรับคําขอบคุณของฉัน

391
00:26:36,221 --> 00:26:41,143
ฉันจะซาบซึ้งบุญคุณที่ช่วยอังเดรไปจนตาย

392
00:26:42,019 --> 00:26:47,608
โคโค่ ตอนนี้เรามีเรื่องสําคัญกว่าต้องห่วง

393
00:26:48,775 --> 00:26:49,776
เกิดอะไรขึ้น

394
00:26:50,319 --> 00:26:51,612
สายของผม

395
00:26:51,612 --> 00:26:55,240
นาซีคนที่ช่วยปล่อยอังเดร เขาขอพบกับคุณ

396
00:26:55,240 --> 00:26:56,325
ทําไม

397
00:26:56,325 --> 00:26:57,409
เราคุยกันแล้วนี่

398
00:26:58,076 --> 00:27:00,454
เรารู้ว่ามีโอกาสที่
เขาจะต้องการสิ่งตอบแทนจากคุณ

399
00:27:00,454 --> 00:27:02,080
เพื่อแลกกับการปล่อยตัวอังเดร

400
00:27:02,080 --> 00:27:03,665
ใช่ แต่อังเดรเป็นอิสระแล้ว

401
00:27:03,665 --> 00:27:04,708
โคโค่

402
00:27:04,708 --> 00:27:06,460
ไปหามาก่อนสิว่าจะเอาอะไร

403
00:27:06,460 --> 00:27:07,794
ผมพยายามหาแล้ว

404
00:27:11,173 --> 00:27:13,967
ทางนั้นขู่จะจับผมถ้าคุณไม่ยอมพบ

405
00:27:16,178 --> 00:27:18,764
ขอร้อง อยากให้ของขวัญผมเหรอ

406
00:27:19,973 --> 00:27:21,683
ถือว่านี่เป็นของขวัญให้ผมแล้วกัน

407
00:27:21,683 --> 00:27:22,976
ไปเจอกับเขาในคืนนี้

408
00:27:23,894 --> 00:27:25,604
เขาจะมาพบที่โรงแรมนี้

409
00:27:26,355 --> 00:27:28,398
ก็ได้ บารอน ฉัน...

410
00:27:30,567 --> 00:27:32,027
พวกนั้นอาจจะช่วยฉัน...

411
00:27:34,863 --> 00:27:36,657
ชิงบริษัทกลับมา

412
00:27:37,366 --> 00:27:38,909
ต้องระวังนะ

413
00:27:40,035 --> 00:27:43,789
อีกไม่นานกระแสสงคราม
อาจพลิกไปเข้าข้างด้านสัมพันธมิตร

414
00:27:45,082 --> 00:27:47,042
อย่าได้เข้าตาจนเหมือนผม

415
00:27:47,042 --> 00:27:49,837
เสียใจที่ไปร่วมหอลงโรงกับพวกนั้นตั้งแต่ต้น

416
00:28:03,141 --> 00:28:05,811
เธอต้องเลิกทําเรื่องที่ทําอยู่นี่

417
00:28:05,811 --> 00:28:07,980
ฉันแค่ขี่จักรยานไปส่งจดหมาย

418
00:28:07,980 --> 00:28:09,231
อย่ามาโกหกพี่

419
00:28:12,359 --> 00:28:14,653
เธอรักเขาจนหน้ามืดตามัวไปหมด

420
00:28:15,279 --> 00:28:17,489
พี่ต้องรับผิดชอบชีวิตเธอ แคเธอรีน

421
00:28:17,489 --> 00:28:18,949
ทําไมถึงต้องรับผิดชอบล่ะ

422
00:28:20,909 --> 00:28:21,994
ทําไม

423
00:28:22,703 --> 00:28:25,497
เพราะพี่สัญญากับคุณแม่ไว้ว่าจะดูแลฉันเหรอ

424
00:28:31,128 --> 00:28:32,588
มานี่สิจ๊ะ คริสเตียน

425
00:28:36,508 --> 00:28:38,010
น้องเป็นพรจากสวรรค์

426
00:28:38,010 --> 00:28:39,469
ของลูกกับแม่

427
00:28:40,345 --> 00:28:42,931
แม่กลัวว่าจะอยู่ได้อีกไม่นาน

428
00:28:43,724 --> 00:28:46,101
น้องจะเป็นน้องที่ลูกต้องดูแลนะ คริสเตียน

429
00:28:47,895 --> 00:28:50,939
เป็นน้องที่ลูกต้องคอยนําทางไปจนตาย

430
00:28:52,858 --> 00:28:54,234
น้องยอดเยี่ยมมาก

431
00:29:01,116 --> 00:29:01,950
เกสตาโป

432
00:29:05,078 --> 00:29:07,039
เร็วๆ ภาวนาก่อน

433
00:29:08,248 --> 00:29:12,711
แม่ต้องอยากเห็นดอกไม้พวกนี้เบ่งบาน

434
00:29:27,518 --> 00:29:29,937
ฉันไม่ใช่ความรับผิดชอบของพี่

435
00:29:36,610 --> 00:29:39,821
พี่แค่รับผิดชอบตัวเองก็พอ คริสเตียน

436
00:29:41,823 --> 00:29:43,325
นั่นคือคําภาวนาที่ฉันขอให้พี่

437
00:29:55,212 --> 00:29:58,715
- สวยใช่ไหมล่ะ
- แบบนี้มันงดงามที่สุด

438
00:29:58,715 --> 00:30:01,844
- แหม ขอบคุณๆ คริสโตบัล
- อะไร...

439
00:30:03,136 --> 00:30:04,763
คิดยังไงกับแบบนี้

440
00:30:06,473 --> 00:30:09,309
- ผม...
- คุณคิดยังไง คริสเตียน

441
00:30:11,687 --> 00:30:13,605
ผมว่าคุณทําได้ดีกว่านี้นะ

442
00:30:13,605 --> 00:30:16,149
โอเค แต่จะปรับยังไงให้ดีกว่านี้

443
00:30:16,149 --> 00:30:19,486
- เป็นคุณจะแก้ยังไง
- ไม่... จุดยืนผมยังไม่เปลี่ยน

444
00:30:19,987 --> 00:30:21,113
{\an8}ผมไม่ทํางานให้นาซี

445
00:30:21,113 --> 00:30:22,281
{\an8}(คริสโตบัล บาเลนเซียกา)
(แฟชั่นดีไซน์เนอร์)

446
00:30:22,281 --> 00:30:24,283
{\an8}ต่อให้ต้องอดตายน่ะเหรอ

447
00:30:25,158 --> 00:30:27,411
ชื่อบาเลนเซียกาจะไม่สนับสนุนนาซี

448
00:30:28,579 --> 00:30:31,456
แปลว่าเลอลงทํางานให้พวกนั้น

449
00:30:31,456 --> 00:30:33,125
- อย่างนั้นรึ
- อย่ามาทําไขสือ

450
00:30:33,125 --> 00:30:35,878
คุณกําลังออกแบบชุดสําหรับงานราตรีสโมสร
เพื่อต้อนรับผบ.เชลเลินแบร์ก

451
00:30:35,878 --> 00:30:37,296
ผู้บัญชาการหน่วยเอสเอสที่จะมาปารีส

452
00:30:37,296 --> 00:30:38,630
ผมจําเป็นต้องใช้เงิน

453
00:30:38,630 --> 00:30:41,675
ผมต้องหาเลี้ยงคุณพ่อและน้องสาว

454
00:30:41,675 --> 00:30:43,927
พ่อกับน้องคงไม่อยาก
ให้คุณร่วมมือกับนาซีหรอก คริสเตียน

455
00:30:43,927 --> 00:30:44,845
- ขอที
- ผมมี... ผม...

456
00:30:44,845 --> 00:30:47,306
ไม่ ผมมีลูกค้าที่สงสัยว่าเป็นนาซี

457
00:30:47,306 --> 00:30:50,434
หล่อนเรียกผมให้ไปลองชุดสองรอบแล้ว

458
00:30:50,434 --> 00:30:52,186
ผมปฏิเสธทั้งสองรอบ

459
00:30:52,186 --> 00:30:55,230
เลอลงยังไม่ได้บอกเราว่าเราออกแบบให้ใคร

460
00:30:55,230 --> 00:30:58,066
ผมเดาว่าเลอลงโกหกเพื่อรักษาน้ําใจคุณ

461
00:30:58,901 --> 00:31:00,485
และจะได้จ่ายเงินให้คุณได้

462
00:31:02,154 --> 00:31:04,698
ถ้าสักวันสงครามจบลงและความจริงปรากฏ

463
00:31:04,698 --> 00:31:07,034
เขาทําให้คุณทั้งสองคนอ้างว่าไม่รู้ไม่เห็นได้

464
00:31:07,034 --> 00:31:08,535
ผม... ผมทําไม่ได้

465
00:31:09,953 --> 00:31:11,205
แค่คิดก็ไม่ไหวแล้ว

466
00:31:13,373 --> 00:31:16,084
แต่บอกหน่อย คุณชอบแบบไหนที่สุด

467
00:31:16,084 --> 00:31:17,044
ชุดที่มีโบว์...

468
00:31:17,044 --> 00:31:22,090
พวกนาซีเสนอเงินก้อนโตให้ผมกับโคโค่ ชาแนล
ให้ออกแบบเสื้อผ้าให้พวกเขา

469
00:31:22,090 --> 00:31:27,387
- เราทั้งคู่ปฏิเสธ
- งั้นทําไมหล่อนยังอยู่ที่ริตซ์

470
00:31:31,183 --> 00:31:32,184
ไม่รู้เหมือนกัน

471
00:31:33,143 --> 00:31:35,479
แต่บอกได้เลยว่าโคโค่ ชาแนล
กรีดร้องด้วยความโกรธเกรี้ยว

472
00:31:35,479 --> 00:31:37,105
ตอนได้ข่าวว่าพวกนาซีจะบุก

473
00:31:37,105 --> 00:31:41,151
เรื่องอื่นๆ ทั้งหมด ถ้าไม่ได้ยินกับหู
หรือไม่ได้ดูกับตาก็เป็นข่าวลือ

474
00:31:41,151 --> 00:31:42,861
- คุณได้ยินกับหูได้ดูกับตา
- ใช่

475
00:31:42,861 --> 00:31:45,656
ใช่ ผมอยู่ที่นั่น... เห็นด้วยหูตาของตัวเอง

476
00:31:45,656 --> 00:31:49,368
อู้ลาล่า ทําไมเครียดกันจริง

477
00:31:49,368 --> 00:31:52,663
นี่ก็แค่อีกคืนทุกข์ที่ถูกเยอรมันยึดครอง

478
00:31:56,166 --> 00:31:59,837
สักวันเรื่องนี้จะจบลง ใช่ไหมล่ะ

479
00:32:01,129 --> 00:32:03,799
ตอนนี้เราต้องถามตัวเองว่า เมื่อทุกอย่างจบลง

480
00:32:05,217 --> 00:32:07,594
เราจะทําใจรับสิ่งที่ทําลงไปได้หรือเปล่า

481
00:32:09,179 --> 00:32:12,224
เชื่อสิ สิ่งที่เราเลือกทํามีความหมาย

482
00:32:28,740 --> 00:32:31,326
สวัสดีค่ะ อัลแบร์ มีคนรอฉันอยู่

483
00:32:31,326 --> 00:32:32,536
มาดมัวแซล

484
00:32:33,078 --> 00:32:34,079
ขอบคุณค่ะ

485
00:32:37,291 --> 00:32:39,626
ยินดีอย่างยิ่งที่ได้พบครับ มาดมัวแซล

486
00:32:39,626 --> 00:32:41,545
ท่านบารอนเล่าเรื่องคุณให้ฟังเยอะทีเดียว

487
00:32:41,545 --> 00:32:43,755
จนผมรู้สึกเหมือนเรารู้จักกันมานาน

488
00:32:44,339 --> 00:32:45,340
คุณเป็นคนอังกฤษเหรอคะ

489
00:32:46,091 --> 00:32:47,676
คุณแม่เป็นอังกฤษครับ ไปกันเลยไหม

490
00:32:49,052 --> 00:32:50,679
ฉันยังไม่รู้ชื่อคุณด้วยซ้ํา

491
00:32:51,180 --> 00:32:55,392
ผมนามสกุลดิงคลาเกอ
แต่เรียกผมว่าชปัตซ์ก็ได้

492
00:32:55,392 --> 00:32:57,227
ภาษาเยอรมันแปลว่า "นกกระจอก"

493
00:32:57,227 --> 00:32:59,980
ทําไมเขาถึงเรียกคุณแบบนั้นล่ะ
เมอซิเออร์ชปัตซ์

494
00:32:59,980 --> 00:33:02,357
เพราะผมเป็นสิ่งที่ตรงกันข้ามกับนกกระจอก

495
00:33:02,357 --> 00:33:04,735
พร้อมกับปีกอวบอ้วนและเสียงระคายหู

496
00:33:05,527 --> 00:33:06,528
ไปกันไหม

497
00:33:09,323 --> 00:33:11,575
- ไม่ต้องกังวล
- ฉันไม่ได้กังวล

498
00:33:11,575 --> 00:33:16,288
- มือคุณสั่นเล็กน้อยไม่ใช่เหรอ
- บอกฉันมาสิว่าเราจะไปไหนกัน

499
00:33:16,288 --> 00:33:19,333
ผมจองโต๊ะดีๆ ที่แม็กซิมส์ไว้แล้ว

500
00:33:19,333 --> 00:33:20,501
เชิญครับ

501
00:33:24,338 --> 00:33:28,884
คุณต้องลอง
นี่เป็นแชมเปญที่ผมถูกใจที่สุด

502
00:33:32,137 --> 00:33:36,183
ถือเป็นเกียรติมากที่ได้รับเชิญมาเป็นแขก

503
00:33:36,767 --> 00:33:39,019
อันที่จริง นับเป็นเรื่องไม่คาดฝันอย่างที่สุด

504
00:33:39,019 --> 00:33:43,815
ที่มาดมัวแซลได้มาพบกับ
ท่านไฮน์ริช ฮิมเลอร์ผู้ยิ่งใหญ่

505
00:33:44,608 --> 00:33:47,194
ชปัตซ์ คุณไม่ได้แจ้งมาดมัวแซลหรือว่า...

506
00:33:47,194 --> 00:33:48,779
จะต้องมาร่วมทานมื้อค่ํากับใคร

507
00:33:51,448 --> 00:33:53,700
โธ่ ขออภัยอย่างสูงที่เขาบกพร่อง

508
00:33:55,327 --> 00:33:57,162
แด่สุขภาพของคุณ

509
00:33:58,080 --> 00:33:59,164
บอกผมหน่อย...

510
00:34:01,416 --> 00:34:06,880
โคโค่ คุณคิดอย่างไรกับ
ดีไซเนอร์ชื่อลูเซียง เลอลง

511
00:34:07,381 --> 00:34:08,382
เขาเป็นที่นับหน้าถือตาไหม

512
00:34:08,382 --> 00:34:11,217
คนที่รู้จริงไม่นับถือหรอก
เขาไม่เก่งเรื่องการออกแบบเลย

513
00:34:14,012 --> 00:34:14,847
คุณช่างยอดเยี่ยม

514
00:34:15,931 --> 00:34:17,933
เป็นคนหายากที่พูดความจริง

515
00:34:18,725 --> 00:34:21,687
เลอลงก็แค่จ้างคนอื่น
มาทํางานที่ตัวเองทําไม่เป็น

516
00:34:21,687 --> 00:34:24,606
เขาแปะป้ายชื่อตัวเองบนผลงานของลูกจ้าง

517
00:34:24,606 --> 00:34:27,775
มันช่าง... เขาเป็น...
เรื่องน่าอับอายของวงการโอตกูตูร์

518
00:34:27,775 --> 00:34:31,947
ถ้าอย่างนั้นทําไมเขาถึง
ได้เป็นประธานสมาคมแฟชั่นฝรั่งเศส

519
00:34:31,947 --> 00:34:33,657
ก็ ตอบง่ายๆ ฉัน "ไม่รับ" แต่เขา "รับ"

520
00:34:38,996 --> 00:34:40,455
บอกผมหน่อย

521
00:34:40,455 --> 00:34:43,125
ทําไมพวกคุณถึงต้อง
ตั้งชื่อฝรั่งเศสยากๆ ให้กับทุกสิ่ง

522
00:34:43,125 --> 00:34:44,751
"โอตกูตูร์" นี่มันคืออะไรกันแน่

523
00:34:44,751 --> 00:34:46,460
- โอตกูตูร์น่ะรึ
- ใช่

524
00:34:46,460 --> 00:34:48,297
แปลว่า "การตัดเย็บขั้นสูง"

525
00:34:51,466 --> 00:34:54,928
ทุกอย่างที่เห็นตรงหน้านี้ตัดเย็บด้วยมือทั้งสิ้น

526
00:34:55,971 --> 00:34:59,975
ใช้ผ้าคุณภาพสูง เป็นแฟชั่นชั้นสูงที่สุดเลย

527
00:35:00,851 --> 00:35:06,148
ต้องใช้เวลา 366 ชั่วโมง
อย่างน้อย ถึงจะทําเสร็จหนึ่งชุด

528
00:35:06,899 --> 00:35:08,609
ชั้นเลิศที่สุด

529
00:35:10,861 --> 00:35:11,945
อ้อ

530
00:35:12,988 --> 00:35:15,282
และเราอยากยกทุกอย่างไปที่เบอร์ลิน

531
00:35:16,909 --> 00:35:18,160
- ยกไป
- ใช่

532
00:35:18,911 --> 00:35:20,245
ยกไป เอาไปทั้งหมด

533
00:35:21,496 --> 00:35:24,416
ทําให้เบอร์ลินกลายเป็นเมืองหลวงแห่งโอตกูตูร์

534
00:35:27,377 --> 00:35:29,546
เมอซิเออร์เลอลงบอกว่าเป็นไปไม่ได้

535
00:35:29,546 --> 00:35:31,465
เว้นแต่จะย้ายถิ่นคน 15,000 คน

536
00:35:31,465 --> 00:35:34,051
- จริงหรือเปล่า
- ไม่จริง

537
00:35:34,051 --> 00:35:35,636
คิดแล้วเชียว นึกอยู่แล้ว

538
00:35:35,636 --> 00:35:37,513
อย่างน้อย 20,000 คนต่างหาก

539
00:35:39,723 --> 00:35:41,099
- จริงรึ
- ใครจะรู้

540
00:35:41,975 --> 00:35:43,769
รินแชมเปญมาอีกสิ

541
00:35:45,938 --> 00:35:48,982
เราต้องคุยถึงปัญหาเรื่องส่วนตัวของคุณ

542
00:35:50,817 --> 00:35:53,195
ชปัตซ์แจ้งผมว่าเราอาจจะช่วย...

543
00:35:53,195 --> 00:35:55,155
เรื่องธุรกิจของคุณได้

544
00:35:55,155 --> 00:36:00,369
ท่านบารอนเพื่อนเก่าของคุณ
เล่ารายละเอียดให้เราฟังแล้ว

545
00:36:00,369 --> 00:36:03,914
เรา... เป็นเพื่อนใหม่ของคุณ

546
00:36:05,457 --> 00:36:07,209
ฉันไม่อยากจะรบกวน มัน...

547
00:36:08,001 --> 00:36:11,171
พวกพี่น้องแวร์ไธเมอร์ที่เป็นหุ้นส่วนธุรกิจ
เขาเป็นชาวยิวรึ

548
00:36:13,966 --> 00:36:16,176
ฉันตัดสินใจพลาด

549
00:36:16,176 --> 00:36:17,261
ใช่ๆ

550
00:36:18,762 --> 00:36:20,764
ความทุกข์ที่คุณต้องเผชิญนั้นช่าง...

551
00:36:21,390 --> 00:36:23,934
โชคร้ายว่าเป็นเรื่องที่พบได้บ่อยจากพวกนั้น

552
00:36:25,102 --> 00:36:26,895
คุณรู้เรื่องกฎอารยันหรือเปล่า

553
00:36:28,021 --> 00:36:33,819
ไม่ค่ะ ฉัน... พยายามอย่างยิ่งที่จะ
ไม่รับรู้เรื่องทางกฎหมายใดๆ

554
00:36:33,819 --> 00:36:36,822
โคโค่ เรื่องที่ท่านผู้นํากับผม...

555
00:36:36,822 --> 00:36:39,116
เข้าใจตั้งแต่ช่วงต้นของการต่อสู้

556
00:36:39,116 --> 00:36:43,328
คือหากเราจะกําจัดยิวไปให้สิ้นซาก

557
00:36:45,622 --> 00:36:50,544
เราต้องกําจัดความรู้สึกเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ
ของพวกมันไปเป็นสิ่งแรก

558
00:36:51,545 --> 00:36:54,298
และจะทําได้โดยริบทรัพย์สมบัติของพวกนั้น

559
00:36:54,298 --> 00:36:55,549
อาจจะเป็นงานศิลป์

560
00:36:55,549 --> 00:36:57,509
อาจจะเป็นบ้านก็ได้

561
00:36:58,177 --> 00:37:01,597
แล้วค่อยๆ ริบไปทีละอย่าง
เดาสิว่าจากนั้นจะริบอะไรอีก

562
00:37:03,098 --> 00:37:04,600
ฉันไม่ทราบค่ะ บอกที

563
00:37:05,601 --> 00:37:10,063
เกียรติศักดิ์ศรี ความหวัง และจิตวิญญาณ

564
00:37:12,107 --> 00:37:15,611
กฎอารยันทําให้เรายึดอะไรก็ได้จากพวกยิว

565
00:37:17,112 --> 00:37:19,531
ตามกฎหมาย
ตอนนี้พวกนั้นเป็นเจ้าของอะไรไม่ได้ทั้งสิ้น

566
00:37:20,324 --> 00:37:24,703
ดังนั้น ขออนุญาตให้ผม
ตรวจสอบเจ้าแวร์ไธเมอร์สองคนนี้

567
00:37:32,336 --> 00:37:33,837
แด่มาดมัวแซลชาแนล

568
00:37:34,713 --> 00:37:35,714
โคโค่

569
00:37:43,931 --> 00:37:45,224
เมอซิเออร์ดิออร์

570
00:37:47,267 --> 00:37:48,477
มาทําอะไรที่นี่

571
00:37:48,477 --> 00:37:50,354
ผมต้องคุยกับคุณ

572
00:37:57,236 --> 00:38:00,405
- นี่ใครกัน
- ลูกชายเพื่อนบ้านฉัน

573
00:38:04,284 --> 00:38:06,203
มาทําอะไรตรงนี้

574
00:38:06,203 --> 00:38:08,413
ผมจะไปจากห้องคุณเอง เมอซิเออร์ดิออร์

575
00:38:08,413 --> 00:38:12,167
ขอโทษที่หาเรื่องมาให้คุณ
ก่ออันตรายให้กับชีวิตคุณ ผม...

576
00:38:12,167 --> 00:38:14,962
อยู่ต่อได้ ฉันแค่หัวเสียชั่วครู่ แต่เธอต้องอยู่ต่อ

577
00:38:14,962 --> 00:38:18,715
คุณจะปลอดภัยกว่าถ้าผมไปเสีย

578
00:38:19,216 --> 00:38:22,094
และ... ผมไปอยู่กับนักศึกษาคนอื่นๆ ได้

579
00:38:22,970 --> 00:38:23,971
ผมตั้งใจแล้ว

580
00:38:23,971 --> 00:38:25,055
นี่อะไรกัน

581
00:38:25,681 --> 00:38:27,724
นี่เงินส่วนของผมที่คุณให้มาเมื่อวานนี้

582
00:38:27,724 --> 00:38:29,852
เก็บเงินของคุณไว้เถอะ เมอซิเออร์ดิออร์

583
00:38:29,852 --> 00:38:33,564
ผมคุยกับแคเธอรีนแล้ว เธอจะอยู่กับคุณ

584
00:38:33,564 --> 00:38:35,858
- ปลอดภัยกว่าต่อพวกเราทุกคน
- รับไป

585
00:38:36,900 --> 00:38:38,235
หนุ่มๆ ดื่มอะไรหน่อยไหม

586
00:38:57,838 --> 00:39:02,050
บอกหน่อย ที่นี่ชวนให้ตื่นเต้นใช่ไหม

587
00:39:03,260 --> 00:39:04,845
เมอซิเออร์ชปัตซ์

588
00:39:07,347 --> 00:39:10,017
ฉันเคยมาร่วมมื้อค่ําที่แม็กซิมส์หลายครั้ง

589
00:39:10,767 --> 00:39:13,145
ที่นี่เต็มไปด้วยความทรงจํา

590
00:39:13,937 --> 00:39:16,648
แต่ไฮน์ริช ฮิมเลอร์

591
00:39:17,524 --> 00:39:20,319
เป็นคนทรงอํานาจที่สุด
ที่คุณเคยร่วมโต๊ะอาหารไหม

592
00:39:28,660 --> 00:39:30,537
ก็อาจมีคนอื่นๆ อีก

593
00:39:31,997 --> 00:39:36,168
เซอร์วินสตัน เชอร์ชิล
ฉันว่านั่นน่ะทรงอํานาจที่สุด

594
00:39:36,168 --> 00:39:39,755
หรือเรียกว่าเขาเคยมีอํานาจ

595
00:39:40,506 --> 00:39:43,050
แต่เขาช่วยเรียกบริษัทคืนให้คุณไม่ได้

596
00:39:47,012 --> 00:39:48,347
ผมอยากจะขออนุญาต

597
00:39:48,347 --> 00:39:51,892
พาคุณไปแวะอีกที่หนึ่ง
ก่อนจะต้องพาไปส่งที่ริตซ์ได้ไหม

598
00:39:51,892 --> 00:39:55,395
ฉันคงไม่สามารถรับมือกับ
เรื่องประหลาดใจได้แล้ว เมอซิเออร์ชปัตซ์

599
00:39:55,395 --> 00:39:56,855
ไม่มีเรื่องประหลาดใจ

600
00:39:57,439 --> 00:40:01,485
แค่ไปช้อปปิ้งนิดหน่อย

601
00:40:02,528 --> 00:40:04,279
จะพาฉันไปช้อปปิ้งเหรอ

602
00:40:05,030 --> 00:40:06,198
เวลานี้น่ะนะ

603
00:40:08,992 --> 00:40:11,662
มาดมัวแซล เชิญทางนี้ครับ

604
00:40:22,589 --> 00:40:23,924
คุณอยู่ที่นี่เหรอ

605
00:40:24,758 --> 00:40:27,928
เปล่า นี่เป็นห้องร้าง ตอนนี้เป็นของเราแล้ว

606
00:40:29,638 --> 00:40:30,764
เชิญก่อนเลย

607
00:40:40,566 --> 00:40:47,364
มาดมัวแซล ทํารายการได้เลย
ทุกสิ่งที่คุณปรารถนาจะเป็นของคุณ

608
00:40:47,364 --> 00:40:48,740
ฉันไม่อยากได้อะไรทั้งนั้น

609
00:40:53,370 --> 00:40:57,708
นี่เจ้า... เจ้าของเดิมเป็นยิวเหรอ

610
00:40:59,084 --> 00:41:00,627
คุณได้ยินที่แฮร์ฮิมเลอร์พูดแล้ว

611
00:41:01,545 --> 00:41:03,797
พวกยิวไม่มีสมบัติเป็นของตนอีกต่อไป

612
00:41:06,550 --> 00:41:08,510
ถ้าคุณเห็นอะไรที่ต้องตาต้องใจ

613
00:41:08,510 --> 00:41:11,597
ผมจะนําไปส่งให้ถึงห้องสวีทที่โรงแรมริตซ์

614
00:41:12,639 --> 00:41:14,224
นี่เป็นโลกใบใหม่

615
00:41:14,725 --> 00:41:16,268
ถึงเวลาเปิดใจรับมัน

616
00:41:24,985 --> 00:41:29,198
หากไม่มีทรัพย์สมบัติ ไม่มีอํานาจ...

617
00:41:31,867 --> 00:41:33,285
เราทุกคนก็ถูกใครมาแทนที่ได้

618
00:41:38,665 --> 00:41:41,877
แต่ผู้สง่างามแท้จริงจะคงอยู่

619
00:41:42,961 --> 00:41:46,298
ไม่มีใครจะมาแทนโคโค่ ชาแนลผู้ยิ่งใหญ่ได้

620
00:41:50,469 --> 00:41:53,096
อ้าว ฉันกําลังหาเจ้านี่อยู่เลย

621
00:41:54,890 --> 00:41:56,058
หามาหลายปี

622
00:41:58,143 --> 00:41:59,561
ต่อสายไว้ด้วย

623
00:42:02,606 --> 00:42:04,483
อ้าว มัน... ยังใช้การได้จริงๆ

624
00:42:04,483 --> 00:42:06,735
มัน... ล้ําค่ามาก

625
00:42:08,320 --> 00:42:11,490
ผมอยากสลายความสง่างามของคุณจริงๆ
หากคุณยอมให้ผมทํา

626
00:43:06,712 --> 00:43:09,840
คริสเตียน ผมเดินต่อไม่ไหวแล้ว

627
00:43:10,382 --> 00:43:11,425
กลับบ้านไปด้วยกัน

628
00:43:11,425 --> 00:43:15,304
- ไม่ได้ ฉันต้องทํางาน
- นี่กลางดึกเลยนะ

629
00:43:15,304 --> 00:43:17,764
- เราเมาไม่รู้เรื่อง
- ยังไงก็ต้องทํา

630
00:43:19,349 --> 00:43:21,643
ทํางาน ทํางาน ทํางาน

631
00:43:22,978 --> 00:43:27,232
ฌาคส์ หยุด อย่า ตรงนี้ไม่ปลอดภัย

632
00:43:27,232 --> 00:43:28,609
คุณรู้สึกผิดเรื่องหนุ่มคนนั้น

633
00:43:28,609 --> 00:43:30,944
- เปล่าเลย
- ใช่สิ

634
00:43:31,904 --> 00:43:33,864
เธอไม่รู้ว่าพูดเรื่องอะไร

635
00:43:33,864 --> 00:43:36,241
ฉันต้องกลับแล้ว ต้องออกแบบไอ้ชุดราตรีเวร

636
00:43:36,241 --> 00:43:37,659
ไม่ใช่ความผิดคุณนะ

637
00:43:53,634 --> 00:43:56,845
ตอนคริสเตียนอายุ 14 ปี
มีหมอดูมาอ่านลายมือเขา

638
00:43:56,845 --> 00:43:58,680
บอกว่าเขาจะยากจนสุดๆ

639
00:44:01,225 --> 00:44:05,103
หมอดูยังทํานายด้วยว่าสักวัน
เขาจะนําความพึงพอใจใหญ่หลวงให้แก่สาวๆ

640
00:44:07,272 --> 00:44:09,608
ทั้งคุณพ่อคุณแม่หัวเราะไม่หยุดเลย

641
00:44:19,743 --> 00:44:21,912
ใจของเขาช่างดีงาม

642
00:44:23,288 --> 00:44:26,667
แต่ในขณะเดียวกันเขาก็เปราะบางมาก

643
00:44:30,045 --> 00:44:32,381
มีทั้งสองอย่างนั้นใช้ชีวิตลําบากนะ

644
00:44:36,844 --> 00:44:39,680
พี่คอยดูแลฉันอย่างดีเสมอ

645
00:45:00,075 --> 00:45:00,909
แอร์เว

646
00:45:11,086 --> 00:45:13,297
- ฮัลโหล
- ขอคุยกับฌอง

647
00:45:14,590 --> 00:45:17,134
เขาไม่อยู่ ไปอยู่กับนักศึกษาคนอื่นๆ

648
00:45:20,679 --> 00:45:24,641
- พวกนาซีตัดสายโทรศัพท์ที่นั่นแล้ว
- อะไรนะ พระเจ้า เมื่อไหร่

649
00:45:33,692 --> 00:45:35,944
แคเธอรีน ใครโทรมา

650
00:45:38,614 --> 00:45:40,199
เรื่องพวกนักศึกษา

651
00:45:41,116 --> 00:45:42,701
นาซีจะบุก

652
00:45:46,413 --> 00:45:47,539
หมอบไป ไอ้หมา!

653
00:45:52,878 --> 00:45:53,962
ไม่ต้องเลย!

654
00:45:59,218 --> 00:46:02,262
ลุก! มานี่!

655
00:46:38,882 --> 00:46:40,133
คริสเตียน

656
00:46:42,344 --> 00:46:43,720
งามนัก

657
00:46:44,471 --> 00:46:47,516
ยิ่งกว่าที่ผมคาดคิดได้

658
00:46:48,517 --> 00:46:52,020
และแน่นอน ยิ่งกว่าที่หล่อนคนนั้นคู่ควร

659
00:46:53,021 --> 00:46:56,567
หล่อนจะได้เป็น
สาวงามที่สุดในงานคืนนี้

660
00:46:56,567 --> 00:47:00,863
ใช่ มันกลายเป็นมากกว่าที่ผมคิดไว้เหมือนกัน

661
00:47:02,739 --> 00:47:06,827
แต่เนื้อผ้า แบบ ชุดราตรี...

662
00:47:09,162 --> 00:47:11,164
ทุกอย่างล้วนบริสุทธิ์

663
00:47:11,957 --> 00:47:17,754
มีแต่ผู้หญิงที่จะใส่ชุดเท่านั้นที่มีมลทิน

664
00:47:21,258 --> 00:47:25,262
คืนนี้เราจะมีงานต้อนรับวัลเทอร์ เชลเลินแบร์ก

665
00:47:25,262 --> 00:47:27,764
ในโอกาสมาที่ปารีสด้วยงานราตรีสโมสร

666
00:47:27,764 --> 00:47:28,724
ใครนะคะ

667
00:47:28,724 --> 00:47:30,642
วัลเทอร์ เชลเลินแบร์ก

668
00:47:30,642 --> 00:47:34,104
เขากําลังจะได้รับตําแหน่งเป็น
ผบ.ฝ่ายข่าวกรองต่างประเทศของนาซี

669
00:47:35,647 --> 00:47:38,358
งานราตรีสโมสร ดีจริง

670
00:47:39,484 --> 00:47:40,819
ผมอยากให้คุณไปกับผม

671
00:47:42,613 --> 00:47:45,532
คืนนี้ฉันอาจมีแผนอื่น

672
00:47:45,532 --> 00:47:48,076
ผมขอสั่งให้เปลี่ยนแผน

673
00:47:48,076 --> 00:47:52,623
เธอจ๋า จะมาสั่งให้ฉันทําอะไรไม่ได้ทั้งนั้น

674
00:47:52,623 --> 00:47:55,042
เกรงว่าผมต้องยืนยันให้ไป

675
00:47:55,042 --> 00:47:58,670
เชลเลินแบร์กขอให้คุณไปร่วมงานด้วยตัวเอง

676
00:47:58,670 --> 00:48:00,339
ผมจะมารับตอนหนึ่งทุ่ม

677
00:48:13,101 --> 00:48:15,312
สหาย เราอยากได้ชื่อ...

678
00:48:15,312 --> 00:48:20,943
- ที่อยู่ วิธีติดต่อ
- ไม่...

679
00:48:35,874 --> 00:48:38,919
ถ้าไม่ยอมบอกชื่อ คุณจะถูกฆ่า

680
00:48:39,503 --> 00:48:40,963
ไม่จําเป็นต้องเป็นแบบนี้

681
00:48:44,466 --> 00:48:45,759
ไปเล่นงานคนอื่น

682
00:48:47,177 --> 00:48:48,387
แกโดนฆ่าแน่

683
00:49:04,903 --> 00:49:06,697
สายข่าวยืนยันแล้วว่า

684
00:49:07,948 --> 00:49:09,783
พรุ่งนี้ตอนสิบเอ็ดโมงเช้า

685
00:49:11,326 --> 00:49:14,538
นักศึกษาทั้งห้าคนจะถูกประหาร
ที่ลานประหารบาลาร์

686
00:49:16,498 --> 00:49:18,709
เราไม่มีทางช่วยเขาได้เลยเหรอ

687
00:49:19,418 --> 00:49:21,920
เราต้องพยายามส่งข่าวให้หน่วยอื่น

688
00:49:23,964 --> 00:49:27,634
ไม่แน่ จังหวะที่ทหารพาตัวไปที่ลานประหาร
เราอาจชิงตัวมาได้

689
00:49:27,634 --> 00:49:28,844
เป็นไปได้ด้วยเหรอ

690
00:49:29,344 --> 00:49:30,345
ผมไม่รู้

691
00:49:31,430 --> 00:49:34,057
แต่เราต้องพยายาม อย่างน้อยก็ต้องทํา

692
00:49:41,857 --> 00:49:44,234
แคเธอรีน ฉันอยากให้เธอเอาจดหมายไปส่งนะ

693
00:49:45,068 --> 00:49:46,153
ไปเอาจักรยานมา

694
00:49:49,239 --> 00:49:50,741
อย่าส่งน้องออกไปเลย

695
00:49:51,909 --> 00:49:53,577
แอร์เว ขอละ

696
00:49:59,249 --> 00:50:00,417
เราต้องพยายาม

697
00:50:02,920 --> 00:50:03,754
ฉันเข้าใจ

698
00:50:06,715 --> 00:50:09,551
แคเธอรีน ยางหน้า... ยางหน้ามันแบน

699
00:50:09,551 --> 00:50:11,637
ไม่เป็นไร พี่ซ่อมให้

700
00:50:24,024 --> 00:50:27,778
โอเค ฉบับแรกถึงโอลิวิเยร์

701
00:50:28,904 --> 00:50:30,656
ฉบับที่สองถึงแบร์นาร์

702
00:50:30,656 --> 00:50:32,491
ฉบับสุดท้ายถึงอองตวน

703
00:50:33,867 --> 00:50:35,786
เราอาจต้องไปจากห้องนี้ด้วย

704
00:50:38,080 --> 00:50:39,623
พวกนั้นอาจทรมานจนฌองหลุดปาก

705
00:50:39,623 --> 00:50:41,750
เขาไม่ให้ชื่อใครหรอก

706
00:50:41,750 --> 00:50:46,296
เธอจะรู้ได้ยังไง เธอจะไปแน่ใจได้ยังไง

707
00:50:46,296 --> 00:50:48,006
เขาไม่ให้ชื่อใครหรอก

708
00:51:01,603 --> 00:51:03,397
สวัสดี ใครน่ะ

709
00:51:03,897 --> 00:51:05,983
คริสเตียน นี่ลูเซียง

710
00:51:06,567 --> 00:51:09,695
ผมต้องคุยกับคุณด่วนเลย

711
00:51:13,198 --> 00:51:14,992
คริสเตียน ผมต้องให้คุณช่วย

712
00:51:14,992 --> 00:51:18,537
ชุดราตรีที่ส่งไปใส่คืนนี้มีปัญหา

713
00:51:18,537 --> 00:51:19,997
เข้าไปคุยในครัว

714
00:51:23,792 --> 00:51:24,793
ชุดมีปัญหาเหรอ

715
00:51:24,793 --> 00:51:28,964
คือมันมีตําหนิ มีจุดขาด

716
00:51:28,964 --> 00:51:32,509
แต่ลูกค้าอยู่ที่งานแล้ว

717
00:51:32,509 --> 00:51:34,595
สามีของเธอเป็นหนึ่งในเจ้าภาพ

718
00:51:34,595 --> 00:51:39,558
เขาโทรศัพท์มาสั่งว่าคุณต้องไปซ่อมชุดด้วยตัวเอง

719
00:51:43,020 --> 00:51:46,607
เราทําอะไรกันอยู่

720
00:51:46,607 --> 00:51:49,193
คริสเตียน คนพวกนี้ทําผมกลัวมาก

721
00:51:49,193 --> 00:51:50,527
ผมขอโทษ

722
00:51:50,527 --> 00:51:56,742
ยกโทษให้ผมด้วย แต่ผมคิดว่า
การไม่ยอมบริการเล็กๆ น้อยๆ จะอันตราย

723
00:51:56,742 --> 00:51:58,327
ขอร้องล่ะ

724
00:52:01,371 --> 00:52:03,207
สวัสดีครับ ยินดีต้อนรับ

725
00:52:03,207 --> 00:52:05,042
ขึ้นไปข้างบนเลย

726
00:52:05,709 --> 00:52:07,044
ขอดูบัตรเชิญครับ

727
00:52:12,674 --> 00:52:14,092
ได้มาร์ตินี่แรงๆ สักแก้วคงดี

728
00:52:14,593 --> 00:52:16,678
เมื่อคุณคุยเสร็จแล้วผมจะรีบไปดื่มด้วยเลย

729
00:52:16,678 --> 00:52:18,055
ขอดูบัตรเชิญครับ

730
00:52:22,017 --> 00:52:23,101
เชิญเลย

731
00:52:23,101 --> 00:52:24,186
บัตรเชิญ

732
00:52:27,940 --> 00:52:29,233
คุณพร้อมนะ

733
00:52:29,858 --> 00:52:31,818
- มาดมัวแซล
- ขอบคุณค่ะ

734
00:52:36,532 --> 00:52:39,368
ต้องหาปืนเพิ่มอีก กลับมาเจอกันที่นี่

735
00:52:39,368 --> 00:52:41,036
ระวังตัวด้วยนะ ที่รัก

736
00:52:59,805 --> 00:53:00,973
เดินหน้า

737
00:53:00,973 --> 00:53:03,267
ก้มหัว อยู่นิ่งๆ

738
00:53:03,267 --> 00:53:05,060
เร็วสิ ไอ้เลว

739
00:53:07,980 --> 00:53:11,483
ยังเอาตัวรอดได้นะถ้าบอกชื่อมา

740
00:53:23,787 --> 00:53:25,205
ขอดูบัตรเชิญครับ

741
00:53:25,205 --> 00:53:27,165
- ขออนุญาต
- บัตรเชิญ

742
00:53:27,165 --> 00:53:28,083
ครับ

743
00:53:31,712 --> 00:53:33,255
- เมอซิเออร์ดิออร์
- ใช่ครับ

744
00:53:33,255 --> 00:53:34,256
ผมมาหา...

745
00:53:34,256 --> 00:53:36,133
รอตรงนี้

746
00:53:44,933 --> 00:53:45,934
แฮร์เชลเลินแบร์ก

747
00:53:48,729 --> 00:53:51,815
มาดมัวแซล ยินดีอย่างยิ่ง

748
00:53:52,482 --> 00:53:53,817
ถือเป็นเกียรติอย่างสูง

749
00:53:53,817 --> 00:53:56,570
ขอบคุณมาก ชปัตซ์ ที่พามาแนะนําให้รู้จัก

750
00:53:56,570 --> 00:53:59,114
ถือเป็นเกียรติของฉันต่างหากค่ะ
แฮร์เชลเลินแบร์ก

751
00:53:59,656 --> 00:54:01,909
- ยินดีต้อนรับสู่ฝรั่งเศส
- ขอบคุณ

752
00:54:03,118 --> 00:54:06,872
ผมนึกแล้วว่ามีเหตุผลที่ดี
ถึงได้รอทั้งชีวิตกว่าจะมาปารีส

753
00:54:07,789 --> 00:54:08,707
เหตุผลคืออะไรคะ

754
00:54:08,707 --> 00:54:11,502
ใครจะต้อนรับผมมาเมืองนี้
ได้เลิศกว่าโคโค่ ชาแนล

755
00:54:11,502 --> 00:54:13,837
ยิ่งใหญ่กว่าดาราฮอลลีวูดคนไหนๆ เสียอีก

756
00:54:15,839 --> 00:54:18,467
มากับผม มากับผม

757
00:54:19,468 --> 00:54:20,844
มากับผม มาเถอะ

758
00:54:23,013 --> 00:54:24,139
ขอทาง

759
00:54:28,185 --> 00:54:29,394
เมอซิเออร์ดิออร์

760
00:54:47,579 --> 00:54:48,580
ผมชอบปารีสมาก

761
00:54:50,541 --> 00:54:51,959
มีอะไรให้ไม่ชอบ

762
00:54:53,669 --> 00:54:56,380
ผมมีข่าวมาบอกคุณ คุณคนเดียว

763
00:54:57,089 --> 00:54:58,131
เชิญนั่งก่อน

764
00:55:00,342 --> 00:55:04,346
เราได้สั่งให้ทางศาล

765
00:55:04,346 --> 00:55:06,807
สั่งใช้กฎหมายอารยันกับธุรกิจของคุณแล้ว

766
00:55:10,352 --> 00:55:11,937
นั่นเป็นสิ่งที่คุณต้องการใช่ไหม

767
00:55:14,815 --> 00:55:18,986
ฉันรอมากว่า 20 ปี

768
00:55:22,739 --> 00:55:24,032
นี่ความผิดใครกัน

769
00:55:25,784 --> 00:55:27,327
ต้องขออภัยอย่างสูงครับ

770
00:55:27,327 --> 00:55:28,704
ต้องไร้ฝีมือขนาดไหน

771
00:55:28,704 --> 00:55:30,122
ผมจะซ่อมแซมให้

772
00:55:30,122 --> 00:55:32,457
นี่เป็นครั้งแรกที่
หล่อนจะได้พบวัลเทอร์ เชลเลินแบร์ก

773
00:55:32,457 --> 00:55:34,793
- เข้าใจไหมว่าสําคัญแค่ไหน
- ครับผม เข้าใจ

774
00:55:34,793 --> 00:55:37,963
เข้าไปเลย ถ้าซ่อมไม่เสร็จห้ามกลับ

775
00:55:40,924 --> 00:55:43,468
ผมขออนุญาตดูส่วนที่ขาดครับ

776
00:55:46,513 --> 00:55:47,973
คุณมาคนเดียวหรือเปล่า

777
00:55:48,682 --> 00:55:53,187
นี่ไม่ได้ขาดจากการตัดเย็บ

778
00:55:53,770 --> 00:55:55,439
คุณคือคริสเตียน ดิออร์ใช่ไหม

779
00:55:56,273 --> 00:55:57,357
ชุดขาดได้ยังไง

780
00:55:57,357 --> 00:55:58,525
ใช่หรือเปล่า

781
00:55:59,193 --> 00:56:00,485
ใช่

782
00:56:00,485 --> 00:56:01,820
ฉันทําขาดเอง

783
00:56:03,322 --> 00:56:04,406
ทําไม

784
00:56:04,406 --> 00:56:07,284
เพราะคุณไม่ยอมมาเจอฉัน ทั้งสองครั้ง

785
00:56:09,036 --> 00:56:12,206
ผมไม่เข้าใจแล้วครับ มาดาม แต่ไม่เป็นไร

786
00:56:12,206 --> 00:56:14,082
น้องสาวคุณคือแคเธอรีนใช่ไหม

787
00:56:15,834 --> 00:56:17,586
เธออยู่ขบวนการต่อต้านใช่ไหม

788
00:56:22,466 --> 00:56:23,509
คุณรู้ได้ยังไง

789
00:56:23,509 --> 00:56:26,261
พวกนั้นถ่ายภาพเธอไว้ได้ ส่งต่อดูกันทั่ว

790
00:56:26,261 --> 00:56:28,805
ฉันจําเธอได้เพราะเราเรียนหนังสือมาด้วยกัน

791
00:56:28,805 --> 00:56:32,142
- แต่พวกนั้นไม่รู้ชื่อเธอ
- ใคร ใครกําลังหาตัวน้อง

792
00:56:32,142 --> 00:56:34,811
พวกเกสตาโป เธอตกอยู่ในอันตราย

793
00:56:34,811 --> 00:56:37,231
พวกนั้นสงสัยว่าเธอเกี่ยวข้องกับการดักโจมตี

794
00:56:37,231 --> 00:56:39,650
มีกล้องถ่ายรูปเธอเอาไว้ได้

795
00:56:39,650 --> 00:56:42,986
พวกนั้นรู้ว่าเธอขี่จักรยานส่งจดหมาย
แต่ยังหาไม่เจอว่าเธออยู่ที่ไหน

796
00:56:42,986 --> 00:56:45,781
ไม่ต้องสนใจชุดที่ขาดแล้ว รีบไปเตือนน้องสิ

797
00:56:45,781 --> 00:56:48,075
แล้วอย่าเดินเพ่นพ่านตามถนน ไปเร็ว

798
00:56:53,789 --> 00:56:55,874
เมื่อทําภารกิจเรียบร้อย

799
00:56:55,874 --> 00:56:59,461
หุ้นส่วนชาวยิวของคุณ
จะไม่สามารถอ้างสิทธิ์อะไรในบริษัทคุณได้อีก

800
00:56:59,461 --> 00:57:01,922
และจะจบง่ายๆ แบบนั้น

801
00:57:05,592 --> 00:57:06,426
ใช่

802
00:57:09,596 --> 00:57:14,601
ถ้าไม่ว่าอะไร ตอนคุณบอกว่า "ภารกิจ"
ภารกิจอะไรกัน

803
00:57:22,401 --> 00:57:23,402
มาดมัวแซล

804
00:57:29,199 --> 00:57:35,247
พวกเราที่ผ่านความวุ่นวายโกลาหลช่วงสงคราม...

805
00:57:46,425 --> 00:57:48,260
เหลือเวลาไม่มาก

806
00:57:53,098 --> 00:57:55,642
สี่ปีที่นาซียึดครองที่นี่

807
00:57:59,188 --> 00:58:01,106
ช่วงเวลามืดมนที่สุดในชีวิตเรา...

808
00:58:01,690 --> 00:58:05,861
คุณจะต้องช่วยยุติสงคราม
ระหว่างเยอรมนีกับสหราชอาณาจักร

809
00:58:08,822 --> 00:58:10,532
ให้ฉันทําอะไรนะ

810
00:58:11,450 --> 00:58:13,285
ทุกคนล้วนมีความรู้สึกโหยหา...

811
00:58:16,997 --> 00:58:18,332
การเอาชีวิตรอด

812
00:58:22,377 --> 00:58:24,338
คุณภูมิใจและตื่นเต้นเลยไหมล่ะ

813
00:58:27,633 --> 00:58:29,259
จะทําได้ยังไงกัน

814
00:58:47,736 --> 00:58:49,238
พรุ่งนี้คุณจะกลับมาหาผม

815
00:58:49,863 --> 00:58:52,032
เราจะคุยถึงงานที่ต้องทํา

816
00:59:07,881 --> 00:59:10,551
ดิออร์... หยุด

817
00:59:10,551 --> 00:59:13,303
จัดการทุกอย่างจนแฮร์ชมิตต์พอใจแล้วใช่ไหม

818
00:59:13,303 --> 00:59:16,515
ครับๆ และตอนนี้ผมจะ... จะกลับบ้าน

819
00:59:22,354 --> 00:59:24,189
เพราะตอนนั้นชีวิตมีแค่นั้น

820
00:59:26,441 --> 00:59:29,611
โหยหาการเอาชีวิตรอด

821
00:59:29,611 --> 00:59:31,321
หยุดนะ ขอละ! อย่า

822
00:59:38,996 --> 00:59:40,998
สําหรับผมแล้ว งานสร้างสรรค์...

823
00:59:51,216 --> 00:59:54,553
คือการเอาชีวิตรอด

824
01:01:37,865 --> 01:01:39,867
คําบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์