1
00:00:06,632 --> 00:00:08,007
(ได้แรงบันดาลใจจากเหตุการณ์จริง)

2
00:00:47,130 --> 00:00:50,217
แคเธอรีน ชื่อของคุณมีความอ่อนหวาน

3
00:00:51,051 --> 00:00:53,262
คุณอาจไม่ก่อปัญหาให้พวกเรามากนัก

4
00:00:53,262 --> 00:00:55,806
คุณช่วยตัวเองได้ด้วยการยอมคุยกับผม

5
00:00:56,807 --> 00:00:57,850
แต่ถ้าไม่คุย...

6
00:01:01,270 --> 00:01:02,312
ผมทําคุณเจ็บแน่

7
00:01:03,397 --> 00:01:05,232
และผมจะไม่หยุดทําร้ายคุณ

8
00:01:05,232 --> 00:01:07,276
จนกว่าจะบอกทุกสิ่งที่ผมอยากรู้

9
00:01:08,402 --> 00:01:13,740
ไม่ได้พักเลยตั้ง 72 ชั่วโมง
คุณไม่อยากนอนเหรอ

10
00:01:15,033 --> 00:01:18,579
ถ้าไม่คุยกัน เรื่องนี้ก็ไม่มีวันจบ

11
00:01:26,712 --> 00:01:28,797
มีนักศึกษาคนที่หก

12
00:01:29,506 --> 00:01:33,302
บอกชื่อมา ไม่อย่างนั้นจะจับแช่น้ําแข็งต่อ

13
00:01:44,897 --> 00:01:47,983
- ฉันไม่มีอะไรจะพูด!
- อย่านะ อย่าๆ...

14
00:01:47,983 --> 00:01:49,359
อย่า ปลอดภัยแล้ว

15
00:01:49,359 --> 00:01:50,986
ปลอดภัยแล้ว ถึงบ้านแล้วนะ

16
00:01:51,820 --> 00:01:53,322
อย่า อย่าดิ้นๆ อย่าสิ พี่เอง

17
00:01:53,322 --> 00:01:56,992
- พี่เอง นี่พี่คริสเตียน นี่พี่คริสเตียน
- ขอเถอะ! ขอเลย!

18
00:03:11,024 --> 00:03:14,611
ไปบอกพวกนั้นว่าฉันจะฟ้อง
แล้วยังไม่มีคําตอบอะไรมาอีกเหรอ

19
00:03:14,611 --> 00:03:16,822
คุณต้องเข้าใจก่อนว่าคุณก่อเรื่องอะไรไว้

20
00:03:16,822 --> 00:03:17,948
ก่อเรื่อง

21
00:03:17,948 --> 00:03:21,243
ฉันไม่ได้ก่อเรื่อง ฉันจะทําลายมันให้สิ้นซาก

22
00:03:21,243 --> 00:03:24,288
- โคโค่...
- ปิแอร์กับปอลละเมิดสัญญาของฉัน

23
00:03:24,288 --> 00:03:28,458
ตอนที่ย้ายฐานการผลิตชาแนลนัมเบอร์ไฟฟ์
ไปที่อเมริกาโดยฉันไม่ยินยอม

24
00:03:28,458 --> 00:03:29,626
ทําลับหลังฉัน

25
00:03:29,626 --> 00:03:31,170
นั่นเป็นเรื่องที่ศาลต้องตัดสิน

26
00:03:31,170 --> 00:03:33,297
จะมีการยื่นฟ้องและฟ้องกลับ...

27
00:03:33,297 --> 00:03:35,799
ให้ตายสิ เรเน่ ตกลงจะทําหน้าที่ตัวเองไหม

28
00:03:35,799 --> 00:03:38,093
หรือฉันจะต้องถ่อกลับบ้านไปทําแทนคุณ

29
00:03:38,093 --> 00:03:39,469
ฉันต้องการเงิน

30
00:03:40,554 --> 00:03:43,974
ฉันจัดมื้อกลางวัน
กับเศรษฐีนีร่ํารวยที่สุดในสวิตเซอร์แลนด์

31
00:03:43,974 --> 00:03:47,102
ถ้าพวกนั้นชอบคุณ
เดี๋ยวก็ทุ่มเงินให้คุณออกแบบชุดให้

32
00:03:48,103 --> 00:03:49,730
สวัสดีค่ะ แหม สวัสดี

33
00:03:49,730 --> 00:03:50,898
- สวัสดีค่ะ
- ยินดีที่รู้จัก

34
00:03:50,898 --> 00:03:52,024
เช่นกัน

35
00:03:52,024 --> 00:03:54,943
- สวัสดีค่ะ ยินดีที่รู้จัก
- สวัสดีค่ะ สบายดีไหม

36
00:03:54,943 --> 00:03:57,529
- เขายังไม่หาที่นั่งให้เหรอคะ
- ยังเลยค่ะ

37
00:03:59,114 --> 00:04:02,117
ขอโทษนะคะ พาเราไปนั่งที่โต๊ะฉันเลย

38
00:04:02,117 --> 00:04:06,705
แน่นอนครับ มาดมัวแซล
แต่ผมขออนุญาตปรึกษาอะไรสักนิด

39
00:04:06,705 --> 00:04:07,789
มีอะไรคะ

40
00:04:08,373 --> 00:04:10,792
มาดมัวแซล บัญชีของคุณ...

41
00:04:10,792 --> 00:04:15,422
ฉันไม่มีเวลาคุยเรื่องนี้นะ
ถือว่าฉันรับปาก ฉันจะจ่ายให้ครบ

42
00:04:17,925 --> 00:04:21,136
ขอเลย มื้อกลางวันวันนี้สําคัญมาก หลบไป

43
00:04:38,195 --> 00:04:41,031
ถามหน่อยค่ะ อังเดรเป็นอย่างไรบ้าง

44
00:04:41,031 --> 00:04:45,327
อ๋อ เขากับกาเบรียลไปถึงปารีสสองสามวันแล้ว
เริ่มทําการรักษาแล้วค่ะ

45
00:04:45,953 --> 00:04:47,162
แหม เอาใจช่วยนะคะ

46
00:04:49,706 --> 00:04:51,416
ชีวิตฉันก็เหลือแค่สองคนนั้น

47
00:04:52,543 --> 00:04:54,503
ฉันรักทั้งคู่ที่สุดในโลก

48
00:04:55,295 --> 00:04:56,630
มีภาพถ่ายเขาไหมคะ

49
00:04:58,006 --> 00:04:59,675
หลานๆ ของฉันอยู่ในนี้

50
00:04:59,675 --> 00:05:01,134
น่ารักมาก

51
00:05:01,134 --> 00:05:04,930
มีสิคะ มี เพิ่งส่งภาพพวกเขาไปใส่กรอบ

52
00:05:06,390 --> 00:05:09,560
ขออนุญาตถาม คุณผู้หญิงตรงนั้นเป็นใครกัน

53
00:05:09,560 --> 00:05:10,727
ผู้หญิงที่ไหนคะ

54
00:05:10,727 --> 00:05:14,857
คนที่นั่งอยู่ตรงมุมห้องจ้องคุณมาตั้งแต่เราได้นั่ง

55
00:05:16,692 --> 00:05:19,903
โคโค่ เธอจ๋า สวัสดีจ้ะ

56
00:05:19,903 --> 00:05:21,905
- เขาโบกมือให้คุณด้วย
- ไม่เจอกันนานจังเลย

57
00:05:21,905 --> 00:05:23,282
แหม หล่อน

58
00:05:23,282 --> 00:05:26,660
เธอจ๋า โคโค่ ไม่อยากเชื่อเลย

59
00:05:27,744 --> 00:05:30,914
- โคโค่! โคโค่!
- ดูจะไม่ยอมเลิก

60
00:05:30,914 --> 00:05:33,000
นั่นสินะคะ ใช่

61
00:05:33,000 --> 00:05:37,337
ทุกคนหันมาดูกันหมดแล้ว คุณไปทักเขาหน่อยดีกว่า

62
00:05:45,012 --> 00:05:47,222
แคเธอรีนขาดน้ําและอ่อนเพลียอย่างหนัก

63
00:05:47,222 --> 00:05:49,850
ต้องให้กินอาหารอ่อนๆ
เพราะน่าจะเป็นโรคกระเพาะอยู่

64
00:05:49,850 --> 00:05:51,560
ได้ครับ แต่มีปัญหาอย่างอื่นด้วย

65
00:05:51,560 --> 00:05:54,563
น้องมักจะจําผมไม่ได้ ไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน...

66
00:05:54,563 --> 00:05:57,774
ครับ การอดอาหารหรือขาดสารอาหารนานๆ
ส่งผลกระทบสลับซับซ้อนต่อร่างกาย

67
00:05:57,774 --> 00:06:00,944
เราเห็นอาการมากมาย
จากคนที่กลับมาจากค่ายกักกัน

68
00:06:00,944 --> 00:06:04,072
ในบางกรณีจะมีอาการความจําเสื่อม
จากความกระทบกระเทือนทางจิตใจ

69
00:06:04,656 --> 00:06:06,116
แต่ความจําจะกลับมาใช่ไหม

70
00:06:06,116 --> 00:06:07,284
น่าจะใช่

71
00:06:07,910 --> 00:06:10,787
แต่คุณห้ามไปกดดันใดๆ เด็ดขาด

72
00:06:11,330 --> 00:06:12,623
ให้พักผ่อนให้เพียงพอ

73
00:06:14,416 --> 00:06:15,417
เมอซิเออร์ดิออร์

74
00:06:16,335 --> 00:06:18,420
แคเธอรีนบอบช้ํามาอย่างสาหัส

75
00:06:19,046 --> 00:06:22,090
การอดอาหารอาจทําให้เป็นบ้าได้

76
00:06:22,925 --> 00:06:24,676
เป็นความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส

77
00:06:25,385 --> 00:06:31,141
ทําลายสุขภาพร่างกาย
และทําลายสุขภาพใจและจิตวิญญาณด้วย

78
00:06:31,141 --> 00:06:32,518
ผมต้องทําอย่างไร

79
00:06:33,268 --> 00:06:34,645
อดทน ให้เวลาเธอ

80
00:06:34,645 --> 00:06:38,232
ค่อยๆ เยียวยาไปนะครับ

81
00:06:39,024 --> 00:06:41,193
ผมจะกลับมาตรวจให้ทุกๆ สองสามวัน

82
00:06:42,194 --> 00:06:45,280
อย่าให้ใครมาเยี่ยมมากมาย
ถ้าไม่ต้องเจอใครเลยอาจดีกว่า

83
00:06:49,284 --> 00:06:51,662
ฉันไม่อยากให้น้องเห็นว่าฉันกังวล

84
00:06:52,829 --> 00:06:54,373
คุณมีนัดประชุมกับวิกูรูซ์

85
00:06:54,373 --> 00:06:56,750
ไปไม่ได้หรอก ไม่มีทางเลย

86
00:06:57,793 --> 00:06:58,794
ผมดูแลที่นี่ให้ได้

87
00:06:59,586 --> 00:07:04,842
ไม่ ฉันไม่มีทางยอมเสี่ยงเปิดธุรกิจแต่ต้น

88
00:07:04,842 --> 00:07:06,760
ถ้ารู้ก่อนว่าน้องจะกลับมา นี่คือปาฏิหาริย์

89
00:07:06,760 --> 00:07:07,845
จริง

90
00:07:09,137 --> 00:07:12,140
การที่เมอซิเออร์บูสซัค
มอบโอกาสนี้ให้คุณก็ปาฏิหาริย์เหมือนกัน

91
00:07:12,933 --> 00:07:14,393
คริสเตียน อย่าปล่อยโอกาสหลุดมือ

92
00:07:15,185 --> 00:07:16,854
ตอนนี้แคเธอรีนกลับมาแล้ว

93
00:07:17,604 --> 00:07:18,897
นั่นคือสิ่งสําคัญ

94
00:07:24,361 --> 00:07:26,238
คุณควรจะภูมิใจในตัวเองมากๆ

95
00:07:27,948 --> 00:07:29,032
ดังนั้น ไปประชุมเถอะ

96
00:07:32,619 --> 00:07:35,205
- คุณต้องทําสิ่งที่ดีต่อตัวเอง
- ได้ๆ

97
00:07:35,205 --> 00:07:36,290
ไปเลย

98
00:07:38,959 --> 00:07:40,127
- ฮัลโหล
- นี่คือ

99
00:07:40,127 --> 00:07:41,170
บ้านของคริสเตียน ดิออร์รึเปล่า

100
00:07:41,170 --> 00:07:44,798
- ใช่ครับ นี่คือบ้านดิออร์
- แคเธอรีนกลับมาหรือยัง

101
00:07:46,049 --> 00:07:47,217
- ขอโทษนะ แคเธอรีนเหรอ
- ใช่

102
00:07:47,217 --> 00:07:50,137
- อยากขอคุยกับเธอหน่อย
- ไม่ เป็นไปไม่ได้

103
00:07:50,137 --> 00:07:52,389
- แน่ใจเหรอ
- ไม่ได้ เสียใจด้วย

104
00:07:54,474 --> 00:07:57,561
เธอต้องอึ้งแน่ๆ ว่ายากเย็นขนาดไหน
กว่าฉันจะออกจากมาดริดได้

105
00:07:58,854 --> 00:08:01,106
คือเจ้าพวกคนที่สถานทูตอังกฤษน่ะนะ

106
00:08:01,106 --> 00:08:07,154
ทุกคนเลย สนใจแต่ว่า
ฉันไปที่ไหนมา ฉันรู้อะไรมาบ้าง

107
00:08:07,154 --> 00:08:10,657
มีคําถามอะไรมากมายจนเหนื่อยล้าไปหมด

108
00:08:11,783 --> 00:08:13,619
ฟังแล้วน่ารําคาญใจ

109
00:08:13,619 --> 00:08:18,040
แค่น่ารําคาญเหรอ ไม่ใช่ มันทรมานมากต่างหาก

110
00:08:18,582 --> 00:08:21,376
ใช่ แต่แหม เธอก็ออกมาได้โดยปลอดภัย

111
00:08:21,376 --> 00:08:22,711
ก็สําคัญแค่นั้น

112
00:08:24,671 --> 00:08:26,173
ถามหน่อย เธอมาที่นี่ทําไม

113
00:08:28,133 --> 00:08:29,301
ก็นี่เวลามื้อกลางวัน

114
00:08:29,301 --> 00:08:30,302
ฉันก็นึกว่า

115
00:08:30,302 --> 00:08:33,597
อย่างเธอน่าจะอยากไปเที่ยวลอนดอนมากกว่า

116
00:08:33,597 --> 00:08:38,769
แหม หลังจากเรื่องวุ่นวายของเราที่มาดริด
ฉันถูกตีตราว่าเป็นคนทรยศน่ะ

117
00:08:38,769 --> 00:08:40,938
ตระกูลที่อังกฤษก็ตัดหางปล่อยวัดฉันเลย

118
00:08:40,938 --> 00:08:42,856
เท่ากับตอนนี้ฉันตกอยู่ในกํามือเธอละ

119
00:08:42,856 --> 00:08:43,899
ฉันโชคดีจริง

120
00:08:46,985 --> 00:08:48,737
เล่ามาหน่อยว่าที่นี่เป็นยังไง

121
00:08:48,737 --> 00:08:50,948
พวกชาวสวิสทั้งหลายดูช่าง...

122
00:08:52,991 --> 00:08:54,034
รวย

123
00:08:54,034 --> 00:08:56,453
ไม่ต้องคิดไอเดียบรรเจิดเลย เอลซา

124
00:08:57,788 --> 00:08:58,997
ไอเดียอะไร

125
00:08:58,997 --> 00:09:01,583
ฉันกําลังพยายามอยู่เงียบๆ
เธอก็ควรทําแบบเดียวกัน

126
00:09:01,583 --> 00:09:02,960
ตอนนี้ยังอันตรายอยู่

127
00:09:02,960 --> 00:09:05,254
รัฐบาลฝรั่งเศสล่าตัวเธออยู่รึเปล่า

128
00:09:06,505 --> 00:09:07,631
พูดเบาๆ หน่อย

129
00:09:07,631 --> 00:09:10,467
ขอโทษจ้ะ ขอโทษ

130
00:09:13,345 --> 00:09:14,596
โคโค่

131
00:09:16,056 --> 00:09:21,144
ถ้าอยากให้ฉันเก็บสิ่งที่รู้ไว้เงียบๆ

132
00:09:22,646 --> 00:09:25,566
งั้นก็เอาสิ่งที่เธอรับปากฉันไว้มาให้ฉันสิ

133
00:09:27,150 --> 00:09:29,903
แหม คายออกมาแล้วสินะ นี่เป็นเรื่องของเงิน

134
00:09:29,903 --> 00:09:33,699
เธอจ๋า ตอนอยู่มาดริดเธอพูดไว้เอง มันก็แค่เงิน

135
00:09:34,992 --> 00:09:37,661
เธอบอกฉันอย่างนั้นตอนที่ชปัตซ์เอาเงินไปผลาญ

136
00:09:37,661 --> 00:09:40,873
เธอบอกว่า "ฉันหาเพิ่มได้" แล้วหลังจากนั้น...

137
00:09:41,415 --> 00:09:45,294
เธอก็เทียบหัวใจและจิตวิญญาณฉันกับผ้าปูโต๊ะ

138
00:09:48,380 --> 00:09:49,381
ฉันไม่ได้ตั้งใจ

139
00:09:52,593 --> 00:09:55,846
ก็แค่ดูแลฉันให้ดีเนอะ

140
00:10:00,517 --> 00:10:02,269
จูบเป็นสัญญาใจก็ได้

141
00:10:07,482 --> 00:10:10,027
เราต้องแสดงความยินดีกันแล้ว

142
00:10:10,694 --> 00:10:13,197
ธุรกิจครั้งนี้ ห้องเสื้อของคุณเอง

143
00:10:13,197 --> 00:10:16,074
ผมไม่แน่ใจว่าคุณไปพูดอะไรกับเมอซิเออร์บูสซัค

144
00:10:16,074 --> 00:10:20,078
แต่เขาไม่เคยลงทุนมากขนาดนี้
กับใครคนหนึ่งคนเดียว

145
00:10:20,078 --> 00:10:21,538
ถือเป็นเกียรติมาก

146
00:10:21,538 --> 00:10:22,789
คุณบอกเลอลงหรือยัง

147
00:10:23,373 --> 00:10:26,043
เขาคงเดือดเนื้อร้อนใจมากที่คุณจะลาออก

148
00:10:26,043 --> 00:10:27,503
ยังไม่ได้บอก แต่ผมจะบอก

149
00:10:27,503 --> 00:10:29,004
คุณต้องรีบบอกในทันที

150
00:10:29,004 --> 00:10:31,340
คริสเตียน เราต้องทํางานเอกสารให้เรียบร้อย

151
00:10:32,007 --> 00:10:35,427
จ้างช่างวัดตัว ช่างตัดเย็บ จ้างนางแบบ
พนักงานต่างๆ อีก

152
00:10:35,427 --> 00:10:37,804
หาที่ตั้งร้าน ที่ตั้งเป็นเรื่องสําคัญมาก

153
00:10:37,804 --> 00:10:40,390
บูสซัคต้องการร้านที่ยิ่งใหญ่อลังการ

154
00:10:41,099 --> 00:10:44,061
ผมกําลังคิดถึงที่ซึ่งจะอบอุ่น มีความเป็นส่วนตัว

155
00:10:44,061 --> 00:10:48,857
ร้านที่จะแสดงถึงความปรารถนาของผม
ในการตัดชุดชั้นเลิศให้สตรีไม่กี่คน

156
00:10:48,857 --> 00:10:52,110
แน่นอน แต่ก็ยังต้องมีความอลังการอยู่ดี

157
00:10:52,861 --> 00:10:55,239
บูสซัคต้องอยากให้ทําชุดให้
มากกว่าแค่ผู้หญิงไม่กี่คน

158
00:10:55,239 --> 00:10:56,323
คุณต้องรู้ดีอยู่แล้ว

159
00:10:58,784 --> 00:11:01,036
แต่ผมต้องขอเวลาสักพัก

160
00:11:01,036 --> 00:11:04,122
- ไม่แน่ใจว่าคุณทราบหรือยัง แต่...
- น้องสาวคุณกลับมาจากประสบการณ์สยอง

161
00:11:04,122 --> 00:11:07,584
รู้แล้ว นั่นเป็นข่าวดีมาก คริสเตียน
เธอเป็นยังไงบ้าง

162
00:11:08,919 --> 00:11:11,296
กําลังปรับตัวอยู่ แต่ต้องใช้เวลาสักพัก

163
00:11:12,047 --> 00:11:13,757
เป็นเรื่องน่าทึ่งมาก

164
00:11:14,424 --> 00:11:16,927
กลับบ้านเสีย แล้วดูแลแคเธอรีนให้ดีที่สุด

165
00:11:17,636 --> 00:11:18,720
ขอบคุณมาก ฌอร์จ

166
00:11:18,720 --> 00:11:20,681
แต่ในฐานะหุ้นส่วนธุรกิจของคุณ

167
00:11:20,681 --> 00:11:23,267
ต้องบอกให้รู้ไว้ว่าบูสซัคไม่ค่อยมีความอดทน

168
00:11:24,017 --> 00:11:25,269
เขามีตารางเวลางานในใจตัวเอง

169
00:11:26,687 --> 00:11:28,814
ผมเข้าใจและขอบคุณมาก

170
00:11:29,606 --> 00:11:31,191
ไม่ต้องห่วงหรอก

171
00:11:31,191 --> 00:11:32,693
ผมก็ต้องห่วงอยู่แล้ว

172
00:11:45,664 --> 00:11:48,041
จริงหรือเปล่า เธอกลับมาแล้วเหรอ

173
00:11:48,876 --> 00:11:50,377
ใช่ อยู่ที่นี่

174
00:11:52,880 --> 00:11:53,881
ขอบคุณ

175
00:11:56,508 --> 00:11:57,509
ขอบคุณมาก

176
00:11:59,720 --> 00:12:02,139
ผมต้องขอเจอเธอ

177
00:12:02,139 --> 00:12:07,186
แอร์เว เธอยังอ่อนแอมาก รอก่อนดีกว่า

178
00:12:07,186 --> 00:12:08,896
ไม่ได้ ผมต้องคุยกับเธอ

179
00:12:08,896 --> 00:12:10,105
และจะได้คุยเร็วๆ นี้

180
00:12:11,190 --> 00:12:13,358
แต่วันนี้ยังไม่ได้ น้องยังสับสนเกินไป

181
00:12:13,358 --> 00:12:14,693
เธอถามถึงผมบ้างไหม

182
00:12:17,821 --> 00:12:19,072
ถามถึงผมรึเปล่า

183
00:12:19,948 --> 00:12:21,742
เธอมีอาการความจําเสื่อม

184
00:12:22,242 --> 00:12:25,495
ขอโทษนะ ผมต้องเจอเธอให้ได้

185
00:12:37,257 --> 00:12:38,258
แคเธอรีน

186
00:12:41,929 --> 00:12:43,138
นึกว่าเสียเธอไปแล้ว

187
00:12:47,893 --> 00:12:48,977
ทุกอย่างช่าง...

188
00:12:51,813 --> 00:12:53,857
รู้สึกโง่เขลาเกินจะพูดออกมาเป็นคํา

189
00:12:54,441 --> 00:12:57,194
โอเค ปล่อยให้เธอพักเถอะ

190
00:12:57,194 --> 00:12:58,278
ขอร้อง

191
00:13:00,030 --> 00:13:01,031
ขออยู่สักครู่

192
00:13:04,868 --> 00:13:05,869
เธอรู้ว่าผมอยู่ตรงนี้

193
00:13:07,704 --> 00:13:08,997
นึกว่าเสียเธอไปแล้ว

194
00:13:12,251 --> 00:13:15,045
คืออย่างนี้ ใน 72 ชั่วโมงข้างหน้า
เรายังออกไปเพ่นพ่านตามถนนไม่ได้

195
00:13:15,045 --> 00:13:17,214
ไม่ต้องห่วง หลังจากนั้นเราจะออกไปทันที

196
00:13:18,715 --> 00:13:20,759
เราจะแอบพาตัวฌองไปส่งเมื่อฟ้ามืด

197
00:13:22,010 --> 00:13:23,178
แล้วเราทุกคนจะออกไปหมด

198
00:13:27,766 --> 00:13:29,059
พรุ่งนี้ฉันจะกลับมาใหม่

199
00:13:30,269 --> 00:13:31,270
ตกลงนะ

200
00:13:36,775 --> 00:13:38,902
จับมือไว้สิ แคเธอรีน

201
00:13:40,237 --> 00:13:43,740
บอกชื่อนักศึกษาอีกคนมา

202
00:13:43,740 --> 00:13:46,827
แล้วเรื่องทุกอย่างจะจบลง

203
00:13:49,246 --> 00:13:50,581
จับมือไว้

204
00:13:59,756 --> 00:14:02,968
- ครับ ฮัลโหล
- มีข่าวดี เมอซิเออร์ดิออร์

205
00:14:04,386 --> 00:14:06,013
ขออภัย นี่ใครกัน

206
00:14:06,013 --> 00:14:08,098
ชะตาโทรมาหาแล้ว

207
00:14:08,682 --> 00:14:11,310
ผมพบที่เหมาะสมไร้ที่ติ
เพื่อเป็นที่ตั้งห้องเสื้อใหม่ของคุณ

208
00:14:11,894 --> 00:14:14,730
ฌอร์จ วิกูรูซ์จะโทรมานัดแนะกับคุณทีหลัง

209
00:14:14,730 --> 00:14:16,565
ให้ไปดูที่ตั้งห้องเสื้อนี้

210
00:14:16,565 --> 00:14:22,905
โธ่ คุณบูสซัค
ฌอร์จรู้อยู่ว่าผมต้องขอเวลาอีกวันสองวัน

211
00:14:22,905 --> 00:14:23,947
เมอซิเออร์ดิออร์

212
00:14:23,947 --> 00:14:28,410
ผมยังแน่วแน่ในความปรารถนาที่จะ
สร้างวิสัยทัศน์ของคุณให้เป็นจริงขึ้นมา

213
00:14:29,119 --> 00:14:31,079
แต่คุณก็ต้องทําส่วนของคุณด้วย

214
00:14:31,079 --> 00:14:33,165
เพราะถึงอย่างไรนี่ก็เป็นธุรกิจ

215
00:14:33,165 --> 00:14:37,044
ครับ ผมรู้ และเชื่อเถอะ ผมซาบซึ้งมาก

216
00:14:37,044 --> 00:14:39,671
ดี ถ้าอย่างนั้นก็ถือว่าหมดเรื่องพูด

217
00:14:41,131 --> 00:14:42,799
สงครามกําลังจะจบลง เมอซิเออร์ดิออร์

218
00:14:42,799 --> 00:14:44,927
ถึงเวลาจะเริ่มต้นชีวิตกันใหม่

219
00:14:45,719 --> 00:14:48,472
ที่จริงปกติแล้วผมไม่ใช่คนที่มีความหวังนะ

220
00:14:50,224 --> 00:14:53,352
แต่คุณกลับทําให้เกิดเรื่องแบบนั้นขึ้นได้

221
00:14:59,149 --> 00:15:00,859
ได้ข่าวจากแวร์ไธเมอร์หรือยัง

222
00:15:00,859 --> 00:15:02,903
- ยังเลย
- เริ่มไร้สาระแล้วนะ

223
00:15:02,903 --> 00:15:03,987
ฉันจะทําลายชีวิตมัน

224
00:15:03,987 --> 00:15:05,781
คุณต้องทําความเข้าใจอะไรหน่อย

225
00:15:05,781 --> 00:15:09,159
- จะให้อะไรย้อนกลับมาเล่นงานเราไม่ได้
- พูดถึงอะไรกัน

226
00:15:09,159 --> 00:15:11,119
ถ้าคุณจะเปิดศึกกับแวร์ไธเมอร์จริงๆ

227
00:15:11,119 --> 00:15:14,122
เรื่องทุกอย่างที่ซุกไว้ใต้พรม
จะต้องถูกแฉออกมาในที่แจ้ง

228
00:15:15,624 --> 00:15:18,627
ทีนี้ มีเรื่องอะไรที่คุณยังไม่ได้บอกผมหรือเปล่า

229
00:15:22,297 --> 00:15:26,927
ไม่ ไม่มี ไม่มีความลับอะไร

230
00:15:28,554 --> 00:15:30,472
มีความลับที่ผมไม่รู้หรือไม่

231
00:15:30,472 --> 00:15:32,099
เลิกถามคําถามเดิมย้ําๆ เสียที

232
00:15:32,099 --> 00:15:35,102
ถ้าไม่โทรไปหาพวกนั้นวันนี้และยืนยันให้ตอบ
ฉันจะโทรเอง!

233
00:15:35,102 --> 00:15:38,730
ตายจริง ฟังแล้วเหมือนเธอกําลังเดือดร้อน

234
00:15:38,730 --> 00:15:40,190
ไม่ต้องเลย เอลซา

235
00:15:40,190 --> 00:15:42,609
ทุกอย่างที่ได้มาในชีวิต ฉันสร้างมากับมือ

236
00:15:44,069 --> 00:15:46,071
ฉันสร้างห้องเสื้อชาแนลจากศูนย์

237
00:15:46,905 --> 00:15:49,199
ส่วนน้ําหอมชาแนลนัมเบอร์ไฟฟ์ฉันก็เป็นคนคิด
ฉันเอาไปเสนอกับพวกนั้น

238
00:15:49,199 --> 00:15:51,827
ตอนนี้มันคิดว่า
จะขโมยของฉันไปขายได้ลอยนวลงั้นเหรอ

239
00:15:51,827 --> 00:15:53,704
ใครอยากขโมยจากเธอนะ

240
00:15:53,704 --> 00:15:56,999
ปิแอร์ แวร์ไธเมอร์กับเจ้าปอล น้องชายหน้าโง่

241
00:15:56,999 --> 00:16:00,043
พวกนั้นไม่มีทางลอยนวลไปได้
ฉันต้องได้ผลตอบแทนตามสมควร

242
00:16:00,043 --> 00:16:03,589
ดี ฉันเห็นด้วยที่ว่าคนต้องได้ตามสมควร

243
00:16:03,589 --> 00:16:05,507
รวมถึงตัวฉันด้วย

244
00:16:07,134 --> 00:16:09,469
ดูเหมือนคืนนี้น่าจะเป็นปาร์ตี้ที่สนุกนะ

245
00:16:09,469 --> 00:16:11,096
เธอได้บัตรเชิญหรือยัง

246
00:16:11,847 --> 00:16:13,557
บัตรเชิญเหรอ ไม่ได้ ทําไม

247
00:16:13,557 --> 00:16:18,353
แขกในโรงแรมนี้ทุกคนได้รับเชิญหมด
เขาให้ฉันตอนเดินผ่านแผนกต้อนรับ

248
00:16:18,353 --> 00:16:20,105
เราไม่ไปปาร์ตี้กันหรอก

249
00:16:20,105 --> 00:16:22,774
ทําไมล่ะ มาดูกันว่าเขาเขียนว่าอะไร

250
00:16:23,817 --> 00:16:26,653
"แขกผู้มีเกียรติและว่าที่สหายในอนาคต"

251
00:16:26,653 --> 00:16:29,656
เขียนเสียดี ยอกันเสียลอย

252
00:16:29,656 --> 00:16:32,659
"ผ่านเวลาหลายปี
ซึ่งไม่มีอะไรควรค่าแก่การฉลอง"...

253
00:16:32,659 --> 00:16:33,577
จริง

254
00:16:33,577 --> 00:16:38,582
"ขออนุญาตเชิญมาร่วมสังสรรค์
และดื่มฉลองให้ชีวิตกับเรา

255
00:16:38,582 --> 00:16:41,793
ในคืนนี้ ช่วงเวลาระหว่างสี่โมงเย็นถึงเที่ยงคืน"

256
00:16:41,793 --> 00:16:43,337
เราไม่รู้จักคนพวกนี้

257
00:16:43,337 --> 00:16:44,922
ที่จริง ฉันว่าเธอรู้จักแฮะ

258
00:16:44,922 --> 00:16:46,048
อะไรนะ

259
00:16:46,048 --> 00:16:48,133
"เราตั้งตารอจะได้ทําความรู้จักพวกคุณ

260
00:16:48,133 --> 00:16:50,260
นายและนางปิแอร์ แวร์ไธเมอร์"

261
00:16:53,430 --> 00:16:54,848
ตลกแย่ละ

262
00:16:54,848 --> 00:16:56,725
ก็เขาเขียนไว้อย่างนี้

263
00:16:56,725 --> 00:16:58,352
นั่นไม่ใช่เรื่องบังเอิญแน่

264
00:17:03,023 --> 00:17:04,608
อย่างนี้สินะถึงได้ไม่มีคําตอบ

265
00:17:04,608 --> 00:17:08,654
แสดงว่าเขาจะมาเล่นเกม แต่นี่คือสงคราม

266
00:17:41,895 --> 00:17:43,564
ผมอยากได้แสงนําทาง

267
00:17:45,983 --> 00:17:47,484
เรื่องมันไม่ถูกไม่ควร

268
00:17:48,777 --> 00:17:53,365
ก็แค่... แคเธอรีนหายไปแล้ว

269
00:17:55,158 --> 00:18:00,539
ผมรู้ว่ากลับมาน้องจะไม่เหมือนเดิม
แต่นี่แทบไม่เหลือเค้าคนเดิมเลย

270
00:18:05,419 --> 00:18:07,546
- ในสายตาใคร
- สายตาผม

271
00:18:09,715 --> 00:18:11,592
ผมไม่รู้จะทําอย่างไรแล้ว

272
00:18:12,759 --> 00:18:19,641
ผมเอาแต่นึกภาพเรื่องที่น้องต้องไปเจอมา

273
00:18:20,142 --> 00:18:21,143
และ...

274
00:18:23,562 --> 00:18:28,317
สถานการณ์ที่ผุดขึ้นในใจผมมันช่าง...

275
00:18:29,109 --> 00:18:35,574
ไร้ปรานีและเลวร้ายเหลือเกิน

276
00:18:38,035 --> 00:18:39,536
คุณรู้สึกว่าน้องโทษคุณเหรอ

277
00:18:40,579 --> 00:18:41,580
ผมโทษตัวเอง

278
00:18:42,164 --> 00:18:45,209
คุณจะปลอดภัยกว่าถ้าผมไปเสีย

279
00:18:45,751 --> 00:18:48,337
และผมไปอยู่กับนักศึกษาคนอื่นๆ ได้

280
00:18:48,337 --> 00:18:49,796
ปลอดภัยกว่าต่อพวกเราทุกคน

281
00:18:50,589 --> 00:18:52,883
สายข่าวยืนยันแล้วว่า

282
00:18:52,883 --> 00:18:56,011
นักศึกษาทั้งห้าคนจะถูกประหาร
ที่ลานประหารบาลาร์

283
00:18:57,429 --> 00:18:59,765
แคเธอรีน ฉันอยากให้เธอเอาจดหมายไปส่งนะ

284
00:19:04,102 --> 00:19:05,229
อย่าส่งน้องออกไปเลย

285
00:19:09,358 --> 00:19:10,442
เราต้องพยายาม

286
00:19:12,778 --> 00:19:13,820
ฉันเข้าใจ

287
00:19:16,323 --> 00:19:17,324
พาฉันไปหาแคเธอรีนสิ

288
00:19:19,910 --> 00:19:20,911
ขอบคุณมาก

289
00:19:29,086 --> 00:19:31,505
เข้าไปถึงในงานเมื่อไร ทําตามฉันไว้นะ

290
00:19:32,756 --> 00:19:33,966
ฉันไม่สนหรอก

291
00:19:33,966 --> 00:19:37,261
อยากคุยกับปิแอร์แค่ไหนก็ตามใจเลย
เขาแต่งงานแล้ว

292
00:19:37,261 --> 00:19:39,054
ฉันหาคนที่ว่างไม่มีเจ้าของดีกว่า

293
00:19:39,054 --> 00:19:40,222
สวัสดีค่ะ

294
00:19:44,309 --> 00:19:45,519
ดื่มหน่อยไหม

295
00:19:46,019 --> 00:19:47,187
ไม่เหรอ

296
00:19:47,187 --> 00:19:48,272
โอเค ขอบคุณนะคะ

297
00:19:53,902 --> 00:19:57,447
ถ้าใครถามว่าเราสองคนรู้จักกันได้ยังไง

298
00:19:57,447 --> 00:19:59,408
บอกแค่เราเป็นเพื่อนเก่าเพื่อนแก่กันก็พอนะ

299
00:20:01,326 --> 00:20:02,327
ตั้งแต่สมัยก่อนสงคราม

300
00:20:03,078 --> 00:20:06,498
ไม่ว่าจะทําอะไร อย่าได้พูดถึง
เรื่องวุ่นวายสลับซับซ้อนที่เจอ

301
00:20:06,498 --> 00:20:08,959
ห้ามพูดถึงเรื่องวุ่นอย่างที่มาดริด

302
00:20:08,959 --> 00:20:11,628
- รู้นี่ว่าฉันหมายถึงอะไร
- ใช่ รู้ดีเลย

303
00:20:11,628 --> 00:20:14,673
ฉันแค่มาเยี่ยมเพื่อนที่รักที่สุดในชีวิต

304
00:20:14,673 --> 00:20:16,508
ไม่มีอะไรมากกว่านั้น

305
00:20:16,508 --> 00:20:17,593
ขอชื่อครับ

306
00:20:17,593 --> 00:20:19,178
รู้จักฉันอยู่แล้วนี่ หลบไปที

307
00:20:19,178 --> 00:20:24,057
ขออภัยอย่างสูงครับ มาดมัวแซล
เราต้องตรวจสอบว่ามีชื่อในผู้ได้รับเชิญไหม

308
00:20:25,475 --> 00:20:27,561
โคโค่ ชาแนล

309
00:20:30,189 --> 00:20:34,318
ขออภัยครับ มาดมัวแซล
ในรายชื่อนี้ไม่มีชื่อโคโค่ ชาแนล

310
00:20:36,570 --> 00:20:37,696
ฉันมีบัตรมา

311
00:20:42,409 --> 00:20:44,494
"คุณเอลซา ลอมบาร์ดี"

312
00:20:44,494 --> 00:20:46,830
ครับ ชื่อคุณอยู่ตรงนี้

313
00:20:47,873 --> 00:20:50,167
- ยินดีมากที่ได้พบในค่ําวันนี้
- เหมือนกัน

314
00:20:50,167 --> 00:20:53,045
- เชิญครับ ทางนี้เลย
- ขอบคุณค่ะ

315
00:20:53,045 --> 00:20:56,757
แล้วเขาล่ะ
แขกของโรงแรมทุกคนได้รับเชิญไม่ใช่เหรอ

316
00:20:56,757 --> 00:20:57,799
เกือบทุกคนครับ

317
00:20:58,300 --> 00:21:01,178
คุณแวร์ไธเมอร์เป็นผู้ดูรายชื่อ
แขกผู้ได้รับเชิญด้วยตัวเอง

318
00:21:02,721 --> 00:21:06,642
แหม งั้นก็คงจะเข้าใจผิดอะไรกันสักอย่าง

319
00:21:06,642 --> 00:21:08,227
เจอกันในงานนะจ๊ะ เธอจ๋า

320
00:21:08,227 --> 00:21:10,395
ทําแบบนี้เสียมารยาทมาก ยังไงฉันจะเข้างาน

321
00:21:10,395 --> 00:21:11,647
ไม่ได้

322
00:21:11,647 --> 00:21:14,608
คุณเข้าไม่ได้ครับ ไม่มีบัตรเชิญ

323
00:21:14,608 --> 00:21:16,985
ไม่เอาน่ะคุณ

324
00:21:19,947 --> 00:21:21,114
ขอร้องครับ มาดมัวแซล

325
00:21:21,114 --> 00:21:23,617
ผมไม่อยากต้องเรียกฝ่ายรักษาความปลอดภัย

326
00:21:23,617 --> 00:21:26,787
อย่าได้มาแตะตัวฉัน ไอ้ชายหน้าขนคนหน้าสัตว์

327
00:21:26,787 --> 00:21:29,081
มาดมัวแซล นี่เป็นงานปิด

328
00:21:29,081 --> 00:21:32,376
คุณสามารถรับประทานอาหารค่ํา
กับแขกคนอื่นๆ ที่ไม่ได้รับเชิญเช่นกัน

329
00:21:32,376 --> 00:21:34,419
ฉันจะเอาเรื่องจนคุณโดนไล่ออก

330
00:21:38,257 --> 00:21:39,258
คุ้มมาก

331
00:21:48,016 --> 00:21:49,059
นี่ค่ะ

332
00:21:52,563 --> 00:21:55,691
มานี่ ฉันลองป้อนเอง

333
00:21:56,984 --> 00:21:58,110
น่าสมเพช

334
00:21:58,110 --> 00:22:01,363
ยินดีต้อนรับทุกท่าน
ผมปิแอร์ แวร์ไธเมอร์

335
00:22:01,363 --> 00:22:03,657
ดีใจมากที่เห็นทุกคนตรงนี้

336
00:22:03,657 --> 00:22:08,620
ในงานฉลองชีวิตบทใหม่
แห่งความสงบและรุ่งเรืองของโลก

337
00:22:08,620 --> 00:22:12,833
ขอเชิญทุกคนดื่มให้กับเราที่มารวมกัน ณ ที่นี้

338
00:22:12,833 --> 00:22:13,917
ดื่ม

339
00:22:24,761 --> 00:22:25,762
ปิแอร์

340
00:22:26,513 --> 00:22:28,599
เสียดายนะที่คุณไม่ได้ไปงานของผม

341
00:22:28,599 --> 00:22:30,267
ติดปัญหาเข้างานไม่ได้เหรอ

342
00:22:31,518 --> 00:22:34,188
พูดถึงงานปาร์ตี้หรูเลิศที่คุณเดินออกมา

343
00:22:34,188 --> 00:22:36,023
เพื่อจะได้คุยกับฉันน่ะรึ

344
00:22:36,523 --> 00:22:40,194
ใช่ งานนั้นแหละ ขออภัยที่คุณไม่ได้รับบัตรเชิญ

345
00:22:41,653 --> 00:22:44,698
ผมกับน้องชายได้จดหมายน้อยของคุณแล้ว

346
00:22:44,698 --> 00:22:47,201
ฉบับที่ขู่ว่าจะฟ้องเรา

347
00:22:47,201 --> 00:22:50,162
เขียนมาเสียเป็นการเป็นงาน
แทบจะเรียกว่าเขียนอย่างมืออาชีพ

348
00:22:51,914 --> 00:22:54,458
ฉันต้องทําให้คุณจ่ายส่วนที่เป็นของฉันได้แน่ๆ

349
00:22:54,458 --> 00:22:56,376
อ้อ ไม่น่าจะได้

350
00:22:58,128 --> 00:23:01,924
ไอ้ความพยายามงอกง่อยที่จะ
ใช้กฎหมายอารยันบีบเราออกจากธุรกิจน่ะนะ

351
00:23:02,674 --> 00:23:04,176
เราจะจัดการคุณได้ทุกเมื่อ

352
00:23:04,176 --> 00:23:05,928
เพียงแต่กระจายข่าวเรื่องนั้น

353
00:23:05,928 --> 00:23:09,306
ยังไม่ต้องพูดถึงช่วงเวลาหลายคืนที่โรงแรมริตซ์

354
00:23:09,306 --> 00:23:12,768
ที่ใช้ไปกับการดูแลไอ้พวกจําอวดท็อปบู๊ท

355
00:23:12,768 --> 00:23:13,852
ไม่ขอฟังต่อแล้ว

356
00:23:21,610 --> 00:23:24,029
อย่าได้เดินหนีผมตอนที่ผมยังพูดไม่จบ

357
00:23:24,738 --> 00:23:25,989
งั้นก็หยุดพูดสิ

358
00:23:31,787 --> 00:23:32,788
ฉันจะฟ้องคุณ

359
00:23:33,956 --> 00:23:36,667
คุณได้เงินเป็นกอบเป็นกําจากชื่อและน้ําหอมฉัน

360
00:23:36,667 --> 00:23:38,919
เราทําธุรกิจร่วมกันมา 20 ปี

361
00:23:38,919 --> 00:23:41,129
นึกว่าจะมาโกงฉันได้ตอนนี้เหรอ

362
00:23:43,090 --> 00:23:44,466
เจอกันในศาลแล้วกัน

363
00:23:44,466 --> 00:23:46,426
ทั้งคุณและเจ้าน้องชายน่าสมเพชด้วย

364
00:23:46,426 --> 00:23:49,429
เรื่องนั้นไม่มีทางเกิดขึ้นได้ เราไม่ยอม

365
00:23:49,429 --> 00:23:52,474
คุณต้องจ่ายฉันมา ไอ้โง่งี่เง่า

366
00:23:54,518 --> 00:23:57,646
เราทําข้อตกลงกันไว้ คุณ ผม และน้องชาย
ข้อตกลงที่ดี

367
00:23:57,646 --> 00:24:01,149
คุณรู้อยู่แล้วว่าทําอะไรอยู่
เราก็ทําตามที่สัญญาเอาไว้

368
00:24:01,149 --> 00:24:03,694
คุณได้เงินร้อยละสิบตลอด
ไม่รู้นะว่าคุณจะบ่นอะไรนักหนา

369
00:24:03,694 --> 00:24:06,780
- เพราะคุณหลอกฉัน!
- ด้วยการให้ทุน เชื่อในตัวคุณน่ะเหรอ

370
00:24:06,780 --> 00:24:08,699
เอาจริงนะคุณ

371
00:24:08,699 --> 00:24:12,244
ความจริงก็คือตอนนั้น
คุณมองศักยภาพธุรกิจตัวเองไม่ออกด้วยซ้ํา

372
00:24:12,244 --> 00:24:14,538
แน่นอน ตอนนี้คุณก็อ้างเอาเครดิตทั้งหมด

373
00:24:14,538 --> 00:24:17,124
แต่สมัยนั้นคุณยินดีที่จะส่งให้คนอื่นจัดการ

374
00:24:17,124 --> 00:24:19,293
เพื่อจะได้ไปเที่ยวเล่นปาร์ตี้กับเพื่อนงี่เง่าของตัว

375
00:24:19,293 --> 00:24:22,087
โกหก พูดอะไรโกหกพกลม!

376
00:24:22,087 --> 00:24:23,755
ยอมรับเถอะ ยอมรับมา

377
00:24:23,755 --> 00:24:28,594
คุณส่งต่อธุรกิจให้พี่น้องยิวคู่หนึ่ง
เพราะคุณรู้ว่าเราจะทําให้คุณร่ํารวย

378
00:24:28,594 --> 00:24:30,679
ไอ้ยิวอย่างคุณก็มีดีแค่นั้น

379
00:24:33,515 --> 00:24:35,058
เมื่อกี้เพิ่งพูดอะไรออกมานะ

380
00:24:35,058 --> 00:24:36,727
ได้ยินฉันแล้วนี่

381
00:24:36,727 --> 00:24:40,564
เงิน เงิน เงิน พวกคุณมันมีแต่หน้าเงิน

382
00:24:43,859 --> 00:24:45,235
ขอโทษนะ

383
00:24:45,903 --> 00:24:48,030
บทสนทนานี้ยังไม่จบ

384
00:24:49,323 --> 00:24:53,952
คุณไม่เคยเข้าใจฉันเลย ปิแอร์
และไม่มีทางจะเข้าใจ

385
00:24:54,745 --> 00:24:56,163
ขอให้สนุกกับปาร์ตี้

386
00:25:03,545 --> 00:25:04,713
คุณกลับมาแล้ว

387
00:25:07,674 --> 00:25:08,842
คุณกลับมาแล้ว

388
00:25:11,053 --> 00:25:12,888
ร่างของคุณอยู่ที่นี่

389
00:25:16,725 --> 00:25:19,770
แต่จิตใจล่องลอยอยู่ที่อื่น

390
00:25:21,188 --> 00:25:25,526
- ฉันไม่อยากทําต่อ
- พี่ก็เคยรู้สึกอย่างนั้น เดี๋ยวมันจะเกิดขึ้น

391
00:25:25,526 --> 00:25:27,778
มาดามเดลาเฮย์เห็นเธอในนิมิต

392
00:25:27,778 --> 00:25:29,029
- เห็นฉันเหรอ
- ใช่

393
00:25:29,029 --> 00:25:31,198
เขารู้ว่าเธอจะกลับมา

394
00:25:31,198 --> 00:25:32,741
เป็นไปไม่ได้

395
00:25:33,408 --> 00:25:35,494
ทําอย่างนี้ไม่มีความหมายอะไรเลย ไม่มีสักอย่าง

396
00:25:35,494 --> 00:25:36,954
ฉันเห็นคุณยังอยู่ตรงนั้น

397
00:25:39,831 --> 00:25:41,583
คุณเจ็บปวดหนักหนามาก

398
00:25:43,043 --> 00:25:44,628
ทุกคนก็ทนทุกข์กันทั้งนั้น

399
00:25:46,588 --> 00:25:48,215
แต่มีใครคนหนึ่งอยู่กับคุณที่นั่น

400
00:25:48,215 --> 00:25:49,716
พวกนั้นทรมานเราทีละคน

401
00:25:50,259 --> 00:25:52,261
ภาพในห้องน้ําที่ฉันเห็นไม่ใช่อย่างนั้น

402
00:25:52,261 --> 00:25:54,096
รู้เรื่องในห้องน้ํานั่นได้ยังไง

403
00:25:55,514 --> 00:25:56,932
ไม่ คุณจับมือเขา

404
00:25:56,932 --> 00:25:58,308
จับมือไว้

405
00:25:58,308 --> 00:26:00,185
เขาช่วยให้คุณรอดมาได้

406
00:26:04,189 --> 00:26:05,732
ตรงนี้คุณโดดเดี่ยวลําพัง

407
00:26:05,732 --> 00:26:07,901
- แต่ที่นั่น...
- พอแล้ว

408
00:26:12,614 --> 00:26:14,575
พี่ชายคุณพามาหาฉัน

409
00:26:15,367 --> 00:26:18,537
เพื่อที่ฉันจะได้ช่วยปลอบประโลมใจที่บอบช้ํา

410
00:26:19,580 --> 00:26:22,875
ที่นั่นมีใครสักคนอยู่ด้วย คุณจับมือเขาไว้

411
00:26:24,001 --> 00:26:25,210
คริสเตียน

412
00:26:25,210 --> 00:26:26,920
ออกไปเสีย

413
00:26:27,504 --> 00:26:29,715
- เสียใจด้วยกับสิ่งที่คุณต้องเจอมา...
- มาเถอะ มาดามเดลาเฮย์

414
00:26:29,715 --> 00:26:32,342
- คุณ
- เอาไว้ลองใหม่ ขอบคุณมาก

415
00:26:33,468 --> 00:26:35,596
คริสเตียน เอาตัวหล่อนออกไป

416
00:26:36,847 --> 00:26:38,140
เสียใจจริงๆ

417
00:26:55,073 --> 00:26:56,074
โซฟี

418
00:26:59,494 --> 00:27:00,537
โซฟี!

419
00:27:02,164 --> 00:27:03,123
เมอซิเออร์คะ

420
00:27:03,123 --> 00:27:06,043
เมอซิเออร์ดิออร์ได้บอกหรือเปล่าว่าจะไม่มา
เรานัดกันไปดูอาคาร

421
00:27:06,043 --> 00:27:07,377
คิดว่าไม่ได้บอกนะคะ

422
00:27:07,920 --> 00:27:10,756
- ยกเลิกนัดเสีย
- ได้ค่ะ เมอซิเออร์

423
00:27:13,342 --> 00:27:15,219
เมอซิเออร์บูสซัคไม่น่าจะพอใจแน่

424
00:27:19,598 --> 00:27:20,933
แคเธอรีน

425
00:27:20,933 --> 00:27:24,228
เขาแค่พยายามจะช่วยเธอ
เราทุกคนอยากจะช่วยเธอ

426
00:27:25,103 --> 00:27:26,271
ช่วยฉันเหรอ

427
00:27:27,272 --> 00:27:29,066
พี่ช่วยฉันไม่ได้

428
00:27:30,192 --> 00:27:31,944
แต่เธอกลับมาแล้ว

429
00:27:31,944 --> 00:27:34,863
เธอมาอยู่กับพวกเราแล้ว เธอต้องอยู่กับเรา

430
00:27:35,656 --> 00:27:37,157
ให้พี่ช่วยเถอะ

431
00:27:43,288 --> 00:27:46,208
ความผิดฉันเอง เรื่องที่เกิดขึ้นกับฌอง

432
00:27:46,208 --> 00:27:49,086
ฉันไม่ควรขอให้เขาออกไปจากห้องนี้เลย

433
00:27:49,086 --> 00:27:50,671
อยู่ที่นี่เขาปลอดภัย

434
00:27:51,255 --> 00:27:54,508
เธอต้องยกโทษให้ตัวเองนะ
ตอนนั้นทุกคนตกอยู่ในสถานการณ์คับขัน

435
00:27:55,717 --> 00:27:59,012
เมอซิเออร์ มาดมัวแซล

436
00:27:59,012 --> 00:28:02,349
ผมอยากมาเยี่ยม ได้ข่าวว่าอาการคุณไม่ดีนัก

437
00:28:02,349 --> 00:28:03,559
- ผมโทรมาก่อน
- ไม่ได้

438
00:28:03,559 --> 00:28:05,561
- ผมอยากคุยกับคุณ
- ไม่ ไม่รับแขก

439
00:28:05,561 --> 00:28:08,397
จังหวะไม่ดีเลย พ่อหนุ่ม ขอละ

440
00:28:08,397 --> 00:28:10,524
ฉันเคยเห็นหน้าคุณ

441
00:28:10,524 --> 00:28:11,900
ฉันไปรู้จักคุณจากไหน

442
00:28:12,484 --> 00:28:15,946
ผมเป็นเพื่อนฌอง ได้ข่าวว่าคุณกลับมาแล้ว

443
00:28:17,990 --> 00:28:20,576
คุณจะช่วยไปกับผมหน่อยได้ไหมครับ

444
00:28:21,159 --> 00:28:22,744
มีสิ่งที่อยากพาคุณไปดู

445
00:28:22,744 --> 00:28:25,163
แคเธอรีน น้องไม่อยู่ในสภาพจะไปได้

446
00:28:26,164 --> 00:28:28,125
คุณครับ ผมคิดว่าเรื่องนี้สําคัญ

447
00:28:29,585 --> 00:28:30,586
ก็ได้

448
00:28:34,131 --> 00:28:35,299
อยู่ตรงนี้เอง

449
00:28:39,011 --> 00:28:40,304
พวกเขาอยู่นี่

450
00:28:40,929 --> 00:28:41,930
พวกเขา

451
00:28:41,930 --> 00:28:43,724
ใช่ ฌองกับคนอื่นๆ

452
00:28:45,267 --> 00:28:46,643
พวกเรามีกันทั้งหมดหกคน

453
00:28:48,228 --> 00:28:51,857
เราตั้งโรงพิมพ์เล็กๆ ที่บ้านคุณย่าผม

454
00:28:51,857 --> 00:28:54,651
และเริ่มแจกใบปลิวต่อต้านนาซี

455
00:28:55,694 --> 00:28:57,738
ตอนแรกดูเหมือนทําไปก็ไร้ประโยชน์

456
00:28:58,989 --> 00:29:01,700
แต่แล้วมันกลับใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ
ขบวนการต่อต้านใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ

457
00:29:02,784 --> 00:29:06,205
จนกระทั่งได้ความสนใจจาก
กองโฆษณาชวนเชื่อของนาซี

458
00:29:08,874 --> 00:29:11,710
เมื่อเพื่อนทั้งห้าคนถูกนาซีจับ

459
00:29:12,503 --> 00:29:14,296
ผมคิดเลยว่าตัวเองต้องเป็นคนต่อไปแน่ๆ

460
00:29:19,343 --> 00:29:22,137
แต่ไม่มีใครมาตามจับผม

461
00:29:24,097 --> 00:29:27,893
วันรุ่งขึ้น ผมก็ยังปลอดภัย

462
00:29:29,478 --> 00:29:31,104
ครอบครัวผมก็ยังปลอดภัย

463
00:29:32,064 --> 00:29:33,482
วันต่อจากนั้นก็เช่นกัน

464
00:29:33,482 --> 00:29:37,361
นั่นทําให้รู้ว่าเพื่อนๆ ไม่ได้บอกชื่อผมไป

465
00:29:38,403 --> 00:29:42,658
เพื่อนผมไม่ได้ปริปาก และคุณก็ไม่ได้ปริปาก

466
00:29:43,992 --> 00:29:47,246
ผมไม่รู้เลยว่าคุณเก็บความลับไว้
ทั้งๆ ที่ถูกทรมานสาหัสได้ยังไง

467
00:29:49,498 --> 00:29:50,832
แต่ผมมาเพื่อขอบคุณ

468
00:29:53,669 --> 00:29:54,795
ผมเป็นหนี้ชีวิตคุณ

469
00:30:02,970 --> 00:30:05,347
คุณมอบโอกาสให้ผมได้มีชีวิตอีกครั้ง

470
00:30:12,896 --> 00:30:14,940
คุณพร้อมเมื่อใด ผมจะพากลับเอง

471
00:30:33,709 --> 00:30:35,002
ฉันจําได้แล้ว

472
00:30:37,004 --> 00:30:38,005
ฉันจําได้แล้วค่ะ

473
00:30:42,301 --> 00:30:46,638
ที่ค่ายกักกัน คนไม่อยากเชื่อว่า
ฉันต้องกล้าแค่ไหนถึงรอดจากการทรมานได้

474
00:30:48,056 --> 00:30:52,394
แต่ไม่ใช่เพราะความกล้า
ที่ทําให้ฉันไม่ปริปากอะไรออกไป

475
00:30:52,394 --> 00:30:54,146
ไม่ใช่ความกล้าหาญ

476
00:30:58,358 --> 00:30:59,610
ฉันจําได้แล้ว

477
00:31:06,366 --> 00:31:09,119
เป็นเพราะพี่ต่างหาก คริสเตียน

478
00:31:21,089 --> 00:31:22,090
ไม่เป็นไรนะ

479
00:31:24,927 --> 00:31:26,345
ฉันเหนื่อยเหลือเกิน

480
00:31:27,638 --> 00:31:29,431
พวกนั้นน่าจะฆ่าฉันให้จบๆ ไป

481
00:31:30,974 --> 00:31:32,267
การตายมันง่ายนัก

482
00:31:34,478 --> 00:31:36,396
เธอเองเท่านั้นที่รู้ว่าควรทําอะไร

483
00:31:41,944 --> 00:31:45,656
ได้ยินไหม พูดกับใครกัน

484
00:31:47,741 --> 00:31:51,870
ฉันไม่มีอะไรจะพูดกับแก!

485
00:31:52,454 --> 00:31:55,499
เอามันไป! เอาไป

486
00:31:56,166 --> 00:31:57,000
ไม่นะ!

487
00:31:59,336 --> 00:32:00,671
ไม่!

488
00:32:22,442 --> 00:32:23,819
ขอโทษที่มารบกวน

489
00:32:25,821 --> 00:32:27,155
ไม่เลย คริสเตียน

490
00:32:27,155 --> 00:32:32,452
ผมแค่อยากบอกว่า
ขอโทษที่ไม่ได้มาตามนัดของเรา

491
00:32:32,995 --> 00:32:36,707
ผมจะไปที่นั่นในวันพรุ่งนี้และทุกวันหลังจากนั้น

492
00:32:38,333 --> 00:32:41,795
- ผมต้องไว้ใจคุณได้
- ผมจะไม่ทําให้คุณผิดหวัง

493
00:32:42,588 --> 00:32:46,175
เราจะสร้างสิ่งดีๆ ด้วยกัน คุณ ผม และบูสซัค

494
00:32:48,093 --> 00:32:49,678
มันหายากมากนะ

495
00:32:49,678 --> 00:32:50,762
อะไร

496
00:32:52,973 --> 00:32:54,558
การได้โอกาสครั้งใหม่ในชีวิต

497
00:32:56,560 --> 00:32:57,561
โอกาสครั้งใหม่เหรอ

498
00:32:58,103 --> 00:33:01,148
ใช่ ผมเพิ่งได้โอกาสครั้งใหม่

499
00:33:02,858 --> 00:33:03,942
ผมว่าเราทุกคนเพิ่งได้โอกาส

500
00:33:20,584 --> 00:33:22,336
ไปหาที่นอนที่อื่น เอลซา

501
00:33:24,046 --> 00:33:25,964
ฉันไม่มีอารมณ์รับความเหลวไหลของเธอ

502
00:33:29,134 --> 00:33:31,178
ให้ตายสิ

503
00:33:42,773 --> 00:33:46,860
- ต้องการอะไร
- คุณพูดถูกที่สุด

504
00:33:46,860 --> 00:33:48,695
ผมไม่เคยเข้าใจคุณ

505
00:33:56,828 --> 00:33:59,915
- ปิแอร์
- แต่ผมอยากเข้าใจ

506
00:34:02,292 --> 00:34:03,293
ในคืนนี้เลย

507
00:34:20,893 --> 00:34:23,188
คุกเข่าไป

508
00:34:26,315 --> 00:34:28,110
โคโค่ ได้โปรด

509
00:34:29,110 --> 00:34:31,612
ผมไม่ได้ทํา เป็นฝีมือน้อง

510
00:34:44,835 --> 00:34:46,837
งั้นก็ช่วยเป็นเด็กดี

511
00:34:49,672 --> 00:34:52,050
แล้วจ่ายเงินให้แม่ได้แล้ว

512
00:36:16,343 --> 00:36:18,345
คําบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์