1
00:00:20,646 --> 00:00:21,939
{\an8}มีพวกน่าสังเวชแถวนี้มั้ยครับ

2
00:00:21,939 --> 00:00:23,315
{\an8}(ทรัมป์ 2016)

3
00:00:28,529 --> 00:00:30,781
{\an8}(ทรัมป์ เพนซ์
ทําให้อเมริกากลับมายิ่งใหญ่อีกครั้ง)

4
00:00:32,824 --> 00:00:34,535
{\an8}ขอบคุณทุกคนมากครับ

5
00:00:35,160 --> 00:00:36,954
{\an8}ขอบคุณมาก

6
00:00:36,954 --> 00:00:38,413
{\an8}(การหาเสียงของทรัมป์
คืนก่อนวันเลือกตั้ง)

7
00:00:38,413 --> 00:00:39,581
{\an8}คือ...

8
00:00:39,581 --> 00:00:42,125
{\an8}ตอนผมอยู่บนเครื่องบิน
มีคนเอาจดหมายมาให้ผม

9
00:00:42,125 --> 00:00:45,003
{\an8}บอกว่ามาจากโค้ชเบลิชิก

10
00:00:48,340 --> 00:00:49,508
เราเลยโทรหาเขาแล้วบอกว่า

11
00:00:49,508 --> 00:00:53,262
{\an8}"ถ้าคุณทรัมป์จะขออ่านจดหมายฉบับนี้

12
00:00:53,262 --> 00:00:55,264
{\an8}ให้คนที่นิวแฮมป์เชียร์ฟังได้มั้ย"

13
00:00:55,973 --> 00:00:58,892
{\an8}เขาบอกว่า "แน่นอน ถ้าคุณต้องการ"

14
00:00:59,351 --> 00:01:03,272
{\an8}เขาเขียนมาว่า
"ยินดีด้วยกับการหาเสียงที่ยิ่งใหญ่

15
00:01:04,105 --> 00:01:07,943
{\an8}คุณเผชิญอุปสรรคนานา

16
00:01:07,943 --> 00:01:10,779
{\an8}ทั้งสื่อที่บิดเบือนและตั้งแง่

17
00:01:11,655 --> 00:01:13,115
{\an8}จนฝ่าฟันมาได้...

18
00:01:14,032 --> 00:01:15,409
...อย่างสวยงาม

19
00:01:15,409 --> 00:01:17,411
หวังว่าการเลือกตั้งวันพรุ่งนี้

20
00:01:17,411 --> 00:01:22,249
จะเป็นโอกาส
ให้อเมริกากลับมายิ่งใหญ่อีกครั้ง"

21
00:01:23,584 --> 00:01:25,127
ทําให้อเมริกากลับมายิ่งใหญ่อีกครั้ง

22
00:01:26,378 --> 00:01:30,591
"ขอให้คุณโชคดีในวันพรุ่งนี้

23
00:01:30,591 --> 00:01:31,967
บิล เบลิชิก"

24
00:01:31,967 --> 00:01:36,638
{\an8}ยู เอส เอ

25
00:01:36,638 --> 00:01:38,849
{\an8}เมื่อคืนที่ผ่านมา
ทรัมป์อ่านจดหมายให้การสนับสนุน

26
00:01:38,849 --> 00:01:41,059
ที่เขาบอกว่าได้รับมาจาก
โค้ชทีมเพเทรียตส์ บิล เบลิชิก

27
00:01:41,059 --> 00:01:44,438
{\an8}ทั้งหมดทั้งมวล
ที่ไม่ควรให้มายุ่งเกี่ยวกับทีม

28
00:01:44,438 --> 00:01:46,607
{\an8}การเมืองไม่ได้อยู่
เป็นอันดับแรกหรอกเหรอ

29
00:01:46,607 --> 00:01:48,984
{\an8}ไม่คาดคิดเลยว่า
จะได้เห็นจากบิล เบลิชิก

30
00:01:48,984 --> 00:01:51,570
เพราะเขาไม่เคย
พูดเรื่องทั่ว ๆ ไปพวกนี้เลย

31
00:01:51,570 --> 00:01:55,282
ไม่ต้องพูดพร่ําอะไรให้สื่อได้ยิน
จัดการตัวเองแล้วก็ลงสนามแค่นั้น

32
00:01:55,282 --> 00:01:57,201
ไม่มีใครอยากฟังอะไรจากปากพวกนาย

33
00:01:57,826 --> 00:02:00,621
{\an8}การที่คุณคอยบอกทุกคนในทีม

34
00:02:00,621 --> 00:02:03,457
{\an8}ว่าไม่ให้ออกมาพูดอะไรต่อหน้าสื่อ
เพราะจะทําให้ไขว้เขว

35
00:02:03,457 --> 00:02:04,791
{\an8}แล้วทําไมคุณถึงเลือก

36
00:02:04,791 --> 00:02:09,713
ที่จะส่งข้อความและอนุญาตให้
โดนัลด์ ทรัมป์อ่านให้สาธารณชนฟัง

37
00:02:10,422 --> 00:02:13,842
ความสัมพันธ์ของผมกับโดนัลด์ ทรัมป์
ไม่เกี่ยวข้องกับการเมือง

38
00:02:13,842 --> 00:02:17,304
ผมรู้จักเขามานาน
ตั้งแต่ก่อนที่เขาจะลงเล่นการเมือง

39
00:02:17,304 --> 00:02:21,099
โดนัลด์เป็นเพื่อนของผม

40
00:02:21,099 --> 00:02:23,602
ผมก็แค่เขียนจดหมายส่วนตัวถึงเขา

41
00:02:24,978 --> 00:02:26,897
ตอนที่จดหมายถูกอ่าน

42
00:02:26,897 --> 00:02:30,192
{\an8}ผมรู้สึกเหมือนเราถูกหลอก

43
00:02:31,568 --> 00:02:34,696
บิลมักจะพูดว่า
"เราต้องไม่อยู่ในพื้นที่สื่อ

44
00:02:34,696 --> 00:02:36,365
พูดถึงเรื่องต่าง ๆ พวกนี้"

45
00:02:36,365 --> 00:02:39,826
คือผมก็มีความคิดเห็น
ที่อยากพูดออกไปเหมือนกัน

46
00:02:39,826 --> 00:02:42,996
แต่เพราะเคารพในทีม
ผมเลยไม่ได้พูดออกไป

47
00:02:44,498 --> 00:02:46,375
ผมว่ามันช่างย้อนแย้งสิ้นดี

48
00:02:47,668 --> 00:02:51,380
วิถีของเพเทรียตส์
เริ่มจากการเคารพเพื่อนร่วมทีม

49
00:02:51,380 --> 00:02:53,257
และเอาประโยชน์ของทีมเป็นที่ตั้ง

50
00:02:53,257 --> 00:02:56,134
มันคือรากฐานของที่นี่

51
00:02:57,094 --> 00:03:00,222
{\an8}ผมว่าเขาไม่ได้ใกล้ชิด
กับนักกีฬาในทีมเท่าไรนักในตอนนั้น

52
00:03:00,222 --> 00:03:02,558
{\an8}เลยไม่รู้ว่า

53
00:03:02,558 --> 00:03:05,519
{\an8}มันส่งผลกระทบต่อทีม

54
00:03:08,105 --> 00:03:12,526
กลับมาทวงแชมป์ได้ยิ่งใหญ่
ที่สุดในประวัติศาสตร์ซูเปอร์โบวล์

55
00:03:13,986 --> 00:03:16,488
ตอนจบฤดูกาลปี 2016

56
00:03:17,072 --> 00:03:19,741
{\an8}เพเทรียตส์คว้าแชมป์ซูเปอร์โบวล์
ครั้งประวัติศาสตร์มาได้

57
00:03:21,118 --> 00:03:25,122
แต่แทนที่จะหนักแน่น
ในสิ่งที่พวกเขาเป็น

58
00:03:25,122 --> 00:03:27,708
รากฐานของทีมกลับค่อย ๆ ถูกสั่นคลอน

59
00:03:27,708 --> 00:03:29,710
{\an8}(แชมป์)

60
00:03:29,710 --> 00:03:34,798
{\an8}และปีถัดมาเราก็เริ่มได้เห็น
ความสัมพันธ์ที่ระหองระแหง

61
00:03:35,799 --> 00:03:37,259
{\an8}ความสุขที่เลือนหายไป

62
00:03:38,427 --> 00:03:41,346
และความไม่ปกติ

63
00:03:51,565 --> 00:03:53,108
("เราทุกคนคือเพเทรียตส์"
โรเบิร์ต คราฟต์)

64
00:03:53,108 --> 00:03:56,111
ตั้งแต่เริ่มฤดูกาล

65
00:03:56,111 --> 00:03:58,780
จนจบฤดูกาล

66
00:03:58,780 --> 00:04:02,075
{\an8}บอกได้เลยว่า
ชัยชนะซูเปอร์โบวล์ครั้งนี้

67
00:04:02,075 --> 00:04:06,163
{\an8}เป็นครั้งที่หอมหวานที่สุด
อย่างไม่ต้องสงสัย

68
00:04:07,039 --> 00:04:09,458
แต่ไม่ใช่แค่นั้น

69
00:04:09,458 --> 00:04:13,921
รอดูสิ่งที่เราเตรียมมาเสียก่อน

70
00:04:14,713 --> 00:04:19,091
แทนที่เราจะเสิร์ฟเค้กแครอท
เป็นของหวานเหมือนทุกครั้ง

71
00:04:19,091 --> 00:04:23,222
เราจะเสิร์ฟรางวัล
ที่ระยิบระยับกว่านั้นอีก

72
00:04:23,931 --> 00:04:27,851
เหล่าแชมป์ซูเปอร์โบวล์
เปิดดูแหวนของพวกคุณได้เลยครับ

73
00:04:43,992 --> 00:04:45,619
บอกแล้วไง

74
00:04:45,619 --> 00:04:48,121
ว่าจะเอามันกลับบ้าน

75
00:04:48,830 --> 00:04:52,251
เราเอามันกลับมาบ้านแล้ว ไปเลย

76
00:04:52,793 --> 00:04:54,419
ไปเลย

77
00:04:59,258 --> 00:05:01,009
{\an8}หลังจากคว้าแชมป์ซูเปอร์โบวล์

78
00:05:01,009 --> 00:05:04,972
{\an8}ทอม เบรดีสร้างฐานที่มั่นให้ตัวเขา
ในฐานะควอเตอร์แบคตลอดกาลของทีม

79
00:05:06,181 --> 00:05:08,308
ไม่กี่เดือนหลังจากนั้น
เราก็เริ่มตระหนักได้ว่า

80
00:05:08,308 --> 00:05:11,186
ทอมจะใช้ชีวิตในแบบที่เขาต้องการ

81
00:05:11,186 --> 00:05:13,397
และคว้าโอกาสที่เข้ามา
จากความสําเร็จนี้

82
00:05:14,147 --> 00:05:17,943
ทอมเริ่มไม่ค่อยห่วงว่าบิลจะคิดยังไง

83
00:05:17,943 --> 00:05:19,695
และทําตามที่เขาต้องการ

84
00:05:19,695 --> 00:05:24,283
คุณเริ่มเห็นธุรกิจของเบรดี
ผุดขึ้นเป็นดอกเห็ด

85
00:05:27,911 --> 00:05:29,663
ผมรักอเมริกันฟุตบอล

86
00:05:29,663 --> 00:05:32,708
ผมดีใจที่ได้มาที่โตเกียว
และแบ่งปันมันกับพวกคุณ

87
00:05:32,708 --> 00:05:37,045
สิ่งที่จะพาคุณพัฒนา
จากจุดที่คุณเป็นอยู่ ณ ตอนนี้

88
00:05:37,045 --> 00:05:38,881
คือการฝึกซ้อม และการทุ่มเท

89
00:05:38,881 --> 00:05:42,467
{\an8}และไม่ปล่อยให้ใครหน้าไหน
มาบอกว่าคุณทําไม่ได้

90
00:05:45,846 --> 00:05:48,557
ผมทั้งคล่องและเร็วขึ้น

91
00:05:48,557 --> 00:05:50,517
กว่าตอนที่ผมเริ่มเล่น

92
00:05:50,517 --> 00:05:51,727
คุณเร็วขึ้นในวัย 40 ปี

93
00:05:51,727 --> 00:05:53,854
- มากกว่าตอนที่คุณอายุ 18 ปีเหรอ
- ใช่

94
00:05:53,854 --> 00:05:56,273
ถ้ามีสูตรลับความสําเร็จ

95
00:05:56,273 --> 00:05:59,902
ก็คงหาได้จากศูนย์ออกกําลังกาย
ที่สนามกีฬายิลเลตต์

96
00:05:59,902 --> 00:06:04,489
ที่มีชื่อว่า
ทีบี ทเวลฟ์ สปอร์ตเธอราพี เซ็นเตอร์

97
00:06:05,449 --> 00:06:08,493
การเกิดขึ้นของธุรกิจ ทีบี ทเวลฟ์

98
00:06:08,493 --> 00:06:13,207
{\an8}แสดงให้เห็นถึงความเป็นอิสรภาพของทอม

99
00:06:13,874 --> 00:06:19,087
{\an8}ทอมมีเริ่มแยกตัวเองออกจาก
"ทีมต้องมาก่อนเสมอ"

100
00:06:20,464 --> 00:06:22,090
สิ่งที่เกิดขึ้น

101
00:06:22,090 --> 00:06:25,761
สร้างความตึงเครียดระหว่างเขากับบิล

102
00:06:26,678 --> 00:06:32,059
โดยเฉพาะความสนิทสนม
ของทอมมีและอเล็กซ์ เกวเรโร

103
00:06:37,189 --> 00:06:39,107
เอาละนะ

104
00:06:42,611 --> 00:06:47,074
แค่เท้าโดยรวม ขา
จุดพิเศษสองที่ แล้วก็แขน

105
00:06:47,074 --> 00:06:49,451
โอเค นอนหงายเลย

106
00:06:53,038 --> 00:06:54,957
เล่นแรงนะวันนี้

107
00:06:55,832 --> 00:06:57,960
ส่วนตกค้างสินะตรงนั้น

108
00:06:59,419 --> 00:07:03,674
ทอมกับผมมีความสัมพันธ์ที่พิเศษ

109
00:07:10,764 --> 00:07:12,224
อย่าเกร็ง

110
00:07:12,224 --> 00:07:15,310
การที่คุณรักษาโดยใช้มือ
และการสัมผัสร่างกาย

111
00:07:15,310 --> 00:07:20,232
พร้อม ๆ กับความรู้สึก
ที่ได้ช่วยบรรเทาความเจ็บปวด

112
00:07:20,232 --> 00:07:22,317
{\an8}มันเกิดเป็นความผูกพัน

113
00:07:22,317 --> 00:07:24,194
{\an8}บางคนก็เรียกว่าเป็นคู่หูกัน

114
00:07:24,194 --> 00:07:25,821
รู้สึกดีเลย

115
00:07:26,321 --> 00:07:30,075
มันคือมิตรภาพ
คือครอบครัว คือพี่น้อง

116
00:07:35,789 --> 00:07:37,040
บลูเบอร์รีปั่นเหรอ

117
00:07:37,040 --> 00:07:40,377
- นั่นอะไรอะ
- สูตรนี้ดีมาก

118
00:07:40,377 --> 00:07:44,298
ตลอดหลายปีที่ผ่านมา
ผมและอเล็กซ์สนิทกันมากขึ้น

119
00:07:46,800 --> 00:07:50,470
หลายครั้งที่อเล็กซ์ช่วยให้ผม
ผ่านช่วงเวลาที่ยากลําบากมาได้

120
00:07:50,470 --> 00:07:52,431
ทั้งในแง่ของสภาพร่างกาย
สภาพจิตใจ และความรู้สึก

121
00:07:53,140 --> 00:07:57,144
จําได้ว่าตอนปี 2004
ผมมีปัญหาเจ็บข้อศอก

122
00:07:57,144 --> 00:07:59,897
ผมขว้างบอลไม่ได้เลยตอนซ้อม

123
00:08:00,772 --> 00:08:03,066
ให้ตายสิ ตื่นได้แล้ว

124
00:08:03,901 --> 00:08:06,445
ในฐานะควอเตอร์แบค
เราต้องขว้างบอล 12 วันรวด

125
00:08:06,445 --> 00:08:07,863
ทําเอาล้า

126
00:08:08,780 --> 00:08:12,868
ผมไปเจอนักบําบัด
แต่ก็ไม่ได้ช่วยให้ดีขึ้น

127
00:08:12,868 --> 00:08:15,954
จนได้มาเจออเล็กซ์เป็นครั้งแรก

128
00:08:15,954 --> 00:08:18,415
ความเจ็บที่ข้อศอกหายไปเลย
เป็นครั้งแรกในชีวิต

129
00:08:18,415 --> 00:08:20,375
ผมเลยแบบ "เห้ย นายทําได้ยังไง"

130
00:08:21,376 --> 00:08:24,129
ความยืดหยุ่น
คือหัวใจหลักของวิธีการของเรา

131
00:08:24,880 --> 00:08:27,090
ผมเชื่อว่าถ้าเรา
ทําให้กล้ามเนื้อยืดหยุ่นอยู่เสมอ

132
00:08:27,090 --> 00:08:30,093
มันก็จะรับแรงกระแทกที่เข้ามาได้

133
00:08:30,844 --> 00:08:35,515
แต่ถ้ามันตึงไปหมด
แรงกระแทกก็ต้องหาที่ลง

134
00:08:35,515 --> 00:08:38,602
แรงนั้นก็อาจจะไปลงกับข้อเท้า
หัวเข่า ข้อต่อสะโพก

135
00:08:38,602 --> 00:08:41,020
หลังส่วนล่าง
ที่คนส่วนใหญ่มักจะเจ็บกัน

136
00:08:41,980 --> 00:08:44,441
คุณฝึกความยืดหยุ่นบ่อยแค่ไหน

137
00:08:44,441 --> 00:08:45,859
บ่อยเท่าที่จะทําได้

138
00:08:45,859 --> 00:08:49,696
อเล็กซ์กับผมฝึกด้วยกัน
อย่างต่ําห้าถึงหกครั้งต่อสัปดาห์

139
00:08:49,696 --> 00:08:52,282
ทอมรู้สึกตัวเร็ว ก็เลยเริ่มฝึกเร็ว

140
00:08:52,282 --> 00:08:55,410
พอผ่านมาหลายปีคุณก็เริ่มเห็นผลลัพธ์

141
00:08:55,410 --> 00:08:57,371
คือการเล่นระดับอาชีพในวัย 40 ปี

142
00:08:58,038 --> 00:08:59,623
อายุ 40 แล้วไง

143
00:09:00,916 --> 00:09:04,211
เราเริ่มเส้นทางนี้ด้วยกัน

144
00:09:04,211 --> 00:09:07,256
เส้นทางของการใส่ใจสุขภาพเชิงรุก

145
00:09:08,549 --> 00:09:09,633
และตลอดเวลานั้น

146
00:09:09,633 --> 00:09:13,053
ผมก็ชักชวน
ให้เพื่อนร่วมทีมทําอย่างเดียวกัน

147
00:09:13,053 --> 00:09:16,348
{\an8}ผมว่าทุกอย่างต้องมีทางสายกลาง

148
00:09:16,348 --> 00:09:17,516
{\an8}คุณต้องมีความแข็งแกร่ง

149
00:09:17,516 --> 00:09:20,644
{\an8}แต่ก็ต้องมีความยืดหยุ่นและต้องมี...

150
00:09:20,644 --> 00:09:23,981
{\an8}ผมไม่ได้ต่อต้านความแข็งแกร่ง
ทุกคนคิดว่าผมต่อต้านความแข็งแกร่ง

151
00:09:23,981 --> 00:09:27,401
{\an8}ผมว่าความแข็งแกร่งและความยืดหยุ่น
คือสุดยอด นั่นแหละที่นายต้องการ

152
00:09:27,401 --> 00:09:30,362
ผมว่าคุณควรฝึกฝน
เพื่อให้ได้สิ่งที่คุณต้องการ

153
00:09:30,362 --> 00:09:32,865
นายต้องแข็งแกร่งจูลส์ ดูนี่

154
00:09:32,865 --> 00:09:34,324
นายต้องแข็งแกร่งด้วย

155
00:09:35,659 --> 00:09:37,494
ผมบอก "ทุกคน วิธีนี้ได้ผลกับผม"

156
00:09:37,494 --> 00:09:39,955
ผมเคยเจ็บข้อศอกมาตลอด
ตอนนี้หายเป็นปลิดทิ้ง

157
00:09:39,955 --> 00:09:44,376
หัวไหล่ผม
ขว้างบอลมากี่แสนลูกแล้วก็ไม่รู้

158
00:09:44,376 --> 00:09:48,755
ถ้าลองเอาไปสแกนเอ็มการ์ไอดู
ก็ยังสภาพเหมือนหนุ่ม ๆ

159
00:09:49,798 --> 00:09:52,759
ตอนนั้นเบรดีเหมือนผู้เผยแผ่นิกาย

160
00:09:52,759 --> 00:09:54,845
เกี่ยวกับสิ่งที่อเล็กซ์ช่วยเขา

161
00:09:55,345 --> 00:10:00,267
จนถึงจุดหนึ่ง
ผู้เล่นหลายคนเข้ามาให้เกวเรโรดูแล

162
00:10:00,267 --> 00:10:02,019
ร็อบ กรอนคาวสกีก็ด้วย

163
00:10:03,061 --> 00:10:05,772
พอเรื่องถึงหูเบลิชิก

164
00:10:05,772 --> 00:10:08,901
หลาย ๆ อย่างในทีมก็... บูม

165
00:10:10,068 --> 00:10:12,446
{\an8}ยินดีต้อนรับสู่ค่ายฝึกซ้อม

166
00:10:12,446 --> 00:10:13,864
{\an8}(ค่ายฝึกซ้อมปี 2017)

167
00:10:14,573 --> 00:10:17,034
ปีก่อนหน้านั้น ปอดผมรั่ว

168
00:10:17,034 --> 00:10:21,371
{\an8}กล้ามเนื้อหลังฉีก
กลายเป็นจบฤดูกาลนั้นไปเลย

169
00:10:22,706 --> 00:10:25,334
การกลับมาเล่นเลยค่อนข้างยาก

170
00:10:29,254 --> 00:10:31,465
ช่วงจบฤดูกาลก็ไม่สู้ดีนัก

171
00:10:31,465 --> 00:10:34,635
โค้ชเบลิชิกเรียกผมไปคุย
เพราะเล่นได้ไม่เข้าเป้า

172
00:10:34,635 --> 00:10:36,929
บอกว่าผมดูเชื่องช้า ดูไม่ได้เลย

173
00:10:36,929 --> 00:10:39,139
บิลกะตัดผมทิ้ง สาบานเลยว่าพูดจริง

174
00:10:42,351 --> 00:10:46,271
หลังจากนั้นผมก็ไปที่ทีบี ทเวลฟ์
จะบอกอะไรให้ว่า

175
00:10:46,271 --> 00:10:49,483
แค่ไม่กี่ครั้ง
ผมก็รู้สึกได้ถึงความแตกต่างเลย

176
00:10:50,567 --> 00:10:53,612
ดี อย่าเกร็ง ดีมากครับ ดีมาก

177
00:10:53,612 --> 00:10:56,865
หลังผมเริ่มผ่อนคลาย
ความเจ็บปวดค่อย ๆ หายไป

178
00:10:57,783 --> 00:11:02,329
พอลงสนามฝึกซ้อม
ความเร็วผมเริ่มกลับมา

179
00:11:02,329 --> 00:11:05,332
ผมคิด "พระเจ้าช่วย ราวกับเวทมนตร์"

180
00:11:06,041 --> 00:11:10,212
แต่การที่ผมทําตามวิธีของทอม เบรดี

181
00:11:10,212 --> 00:11:11,797
ทําให้บางคนไม่พอใจ

182
00:11:13,966 --> 00:11:14,967
สิ่งหนึ่งที่น่าสนใจ

183
00:11:14,967 --> 00:11:18,345
จากการที่ร็อบ กรอนคาวสกี
เข้าร่วมการฝึกแบบทีบี ทเวลฟ์

184
00:11:18,345 --> 00:11:22,349
คือเบรดีและเกวเรโรไม่เน้น
การสร้างกล้ามเนื้อไปทั่วทั้งร่างกาย

185
00:11:22,349 --> 00:11:24,476
กร็องค์เลยบอกว่า "ผมไม่สควอทนะ"

186
00:11:24,476 --> 00:11:28,355
ตอนที่ทีมพัฒนาสมรรถภาพบอกให้เขาทํา

187
00:11:28,355 --> 00:11:32,734
ตอนนั้นเบลิชิกเลยบอกกับกร็องค์
ต่อหน้าผู้เล่นคนอื่น ๆ ว่า

188
00:11:32,734 --> 00:11:36,238
"นายไม่ยอมสควอท นายเอาแต่เล่นยางยืด

189
00:11:36,238 --> 00:11:39,825
ไม่แปลกที่โดนชนกระเด็นกระดอนไปทั่ว
ก็นายมันอ่อนปวกเปียก"

190
00:11:41,910 --> 00:11:45,122
บิลคงมองว่ามีคนสั่งการเยอะเกินไป

191
00:11:46,665 --> 00:11:51,336
การมีผู้เชี่ยวชาญจากข้างนอก
เข้ามาเกี่ยวข้องในทีม

192
00:11:51,336 --> 00:11:55,299
{\an8}ผมเข้าใจนะว่าทีมงานเพเทรียตส์เอง

193
00:11:55,299 --> 00:11:58,927
{\an8}คงเริ่มรู้สึกตึง ๆ เหมือนกัน

194
00:12:00,554 --> 00:12:02,181
ง่าย ๆ เลย

195
00:12:02,181 --> 00:12:05,434
เกวเรโรดูถูกวิธีการของ
ทีมพัฒนาสมรรถภาพของเพเทรียตส์

196
00:12:05,434 --> 00:12:07,728
อีกสิ่งที่ทําให้ยอมรับ
อเล็กซ์ เกวเรโรได้ยาก

197
00:12:07,728 --> 00:12:10,564
คือเขามีประเด็นในอดีต

198
00:12:10,564 --> 00:12:13,567
ที่ทําให้เขาดูเป็น
หมอกํามะลอหรือหมอเถื่อน

199
00:12:13,567 --> 00:12:17,613
{\an8}เขาทําทีว่าเป็นแพทย์
ทั้งที่จริง ๆ แล้วเขาไม่ใช่

200
00:12:17,613 --> 00:12:20,157
{\an8}- ใช่
- เขาอ้างว่า

201
00:12:20,157 --> 00:12:23,118
{\an8}เขาสามารถรักษาผู้ป่วยระยะสุดท้ายได้

202
00:12:24,286 --> 00:12:25,704
{\an8}- แต่ก็พิสูจน์ไม่ได้
- โอเค

203
00:12:25,704 --> 00:12:28,081
{\an8}- ตอนนี้เขาดูแลผู้เล่นจํานวนมาก
- ครับ

204
00:12:28,081 --> 00:12:31,084
{\an8}ทีมผู้ฝึกสอนเดือดแน่ ๆ

205
00:12:31,084 --> 00:12:33,045
{\an8}เพราะพวกเขาไม่เชื่อไง

206
00:12:33,045 --> 00:12:37,216
{\an8}นักกีฬาจะไปคุยกับใครก็ได้
นอกการฝึกซ้อม

207
00:12:37,925 --> 00:12:41,094
แต่คุณไม่ควรมีใครในทีม
ที่คอยให้ความเห็นขัดแย้ง

208
00:12:41,094 --> 00:12:44,139
{\an8}กับความเห็นของทีมงาน

209
00:12:44,139 --> 00:12:47,684
{\an8}กับความเห็นของทีมพัฒนาสมรรถภาพ

210
00:12:47,684 --> 00:12:50,187
{\an8}พูดกันคนละอย่างสองอย่าง

211
00:12:50,187 --> 00:12:53,440
{\an8}นิวอิงแลนด์ เพเทรียตส์ยกเลิก
สิทธิพิเศษมากมายของอเล็กซ์ เกวเรโร

212
00:12:53,440 --> 00:12:58,237
{\an8}ผู้เป็นครูฝึกส่วนตัว หุ้นส่วนธุรกิจ
และคนสนิทของเบรดี

213
00:12:58,237 --> 00:13:02,241
เกวเรโรไม่ได้รับอนุญาตให้รักษา
ผู้เล่นคนอื่น ๆ นอกจากทอม เบรดี

214
00:13:02,241 --> 00:13:05,702
และยังถูกห้ามโดยสาร
เครื่องบินส่วนตัวของทีมอีกด้วย

215
00:13:05,702 --> 00:13:09,331
{\an8}สิทธิ์ในการเข้าถึงขอบสนาม
ก็ถูกยกเลิกเช่นกัน

216
00:13:17,339 --> 00:13:20,717
คุณมีปฏิกิริยาอย่างไร
ตอนที่บิลบอกคุณว่า

217
00:13:20,717 --> 00:13:23,387
ไม่อนุญาตให้อเล็กซ์
เข้าถึงขอบสนามและเครื่องบินของทีม

218
00:13:25,848 --> 00:13:27,808
{\an8}ผมไม่เห็นด้วยกับคําถามนะ

219
00:13:27,808 --> 00:13:28,934
{\an8}(ทอม เบรดี
ควอเตอร์แบค)

220
00:13:28,934 --> 00:13:30,894
{\an8}ผมไม่รู้ว่าคุณพูดถึงเรื่องอะไร

221
00:13:32,229 --> 00:13:33,647
คุณรู้ได้ยังไงว่าเขาพูดว่าอะไร

222
00:13:34,940 --> 00:13:38,318
คุณจะบอกว่า
รายงานเรื่องการเข้าถึงถูก...

223
00:13:38,318 --> 00:13:41,446
ผมไม่ได้จะบอกอะไร
แค่ถามว่าพูดได้ยังไงว่าเขาพูดอะไร

224
00:13:41,446 --> 00:13:42,990
คุณไม่มีทางรู้ได้เลย

225
00:13:42,990 --> 00:13:47,327
ผมคุยกับเขาหลายต่อหลายครั้ง
เป็นเรื่องส่วนตัวระหว่างเขากับผม

226
00:13:47,327 --> 00:13:49,913
ผมคิดว่าไม่มีใครรู้ว่าเราคุยอะไรกัน

227
00:13:49,913 --> 00:13:52,499
ผมไม่เคยพูด เขาก็ไม่เคยพูด

228
00:13:54,501 --> 00:13:57,713
เรื่องที่เกิดขึ้นสร้างความเกลียดชัง

229
00:13:58,297 --> 00:14:02,676
มั่นงี่เง่ามาก
เพราะอเล็กซ์เป็นคนที่วิเศษสุด ๆ

230
00:14:02,676 --> 00:14:04,803
เขาทําให้ผมสุขภาพดี ลองคิดดูนะ

231
00:14:04,803 --> 00:14:07,806
ไม่มีทาง
ที่ผมจะเล่นในลีกได้ถึง 12 ปี

232
00:14:07,806 --> 00:14:10,100
ถ้าปราศจากความทุ่มเท
ที่เขามีให้ผมและทีม

233
00:14:10,100 --> 00:14:13,437
แต่แทนที่จะได้รับคําชม
เขากลับถูกกล่าวโทษ

234
00:14:13,437 --> 00:14:16,273
ผมคิดตลอดว่า "พวกนายเป็นบ้าอะไรกัน"

235
00:14:16,273 --> 00:14:17,482
(บัลลังก์เพเทรียตส์
สั่นคลอนจากภายใน)

236
00:14:17,482 --> 00:14:20,110
มันวุ่นวายมาก
กรณีอเล็กซ์และเพเทรียตส์

237
00:14:20,110 --> 00:14:22,112
ผมไม่เข้าใจเลยจริง ๆ

238
00:14:22,112 --> 00:14:24,990
ผมถามตลอด
"ทอม ทําไมนายโดนกัดไม่ปล่อยเลย

239
00:14:25,824 --> 00:14:29,369
ทั้ง ๆ ที่นายอายุ 40 แล้ว
แต่ยังทําแต้มได้

240
00:14:30,120 --> 00:14:31,830
อย่างกับอายุแค่ 23 ปี

241
00:14:31,830 --> 00:14:33,999
ยังครองตําแหน่ง
ควอเตอร์แบคที่ดีที่สุดในลีก"

242
00:14:33,999 --> 00:14:37,169
ผมแค่ไม่เข้าใจเลยจริง ๆ
เขาเองก็ตอบผมไม่ได้

243
00:14:37,169 --> 00:14:40,339
เขามักจะ "ผมเองก็ไม่รู้ว่ะ ร็อบ"

244
00:14:40,339 --> 00:14:43,675
{\an8}ชวนให้สงสัยมั้ยว่า
เบรดีและเบลิชิกยังรักกันดีอยู่มั้ย

245
00:14:43,675 --> 00:14:46,178
{\an8}จะไม่สงสัยได้ยังไง

246
00:14:46,178 --> 00:14:48,805
{\an8}เพราะสิ่งหนึ่งที่เรารู้
เกี่ยวกับทอม เบรดี

247
00:14:48,805 --> 00:14:52,601
{\an8}ผู้ไม่ค่อยเปิดเผยเรื่องส่วนตัว

248
00:14:52,601 --> 00:14:54,311
{\an8}ทั้งการใช้ชีวิตและคนสนิทเท่าไรนัก

249
00:14:54,311 --> 00:14:56,313
{\an8}คืออเล็กซ์ เกวเรโรอยู่วงในแน่ ๆ

250
00:14:56,313 --> 00:14:58,023
{\an8}เขาเป็นเหมือนพระอาจารย์ของทอม เบรดี

251
00:14:58,023 --> 00:15:01,693
{\an8}- เขาโน้มน้าวให้ทอม เบรดี
- กินอะโวคาโดเหรอ

252
00:15:01,693 --> 00:15:04,863
{\an8}- ใช่ เขาคือปรมาจารย์อะโวคาโดปั่น
- อ๋อ

253
00:15:04,863 --> 00:15:07,366
{\an8}ทอม เบรดีคิดว่า
ตัวเองจะเล่นได้จนอายุถึง 100 ปี

254
00:15:07,366 --> 00:15:09,618
{\an8}ผมคิดว่าอะไรรู้มั้ย
นี่คือสงครามแย่งชิงอิทธิพล

255
00:15:10,410 --> 00:15:13,830
ประเด็นหลัก
ของเรื่องเกวเรโรคือการชิงอํานาจ

256
00:15:14,331 --> 00:15:16,917
{\an8}ฝั่งหนึ่งคือเบรดี
ที่พยายามสร้างอิทธิพลให้ตัวเอง

257
00:15:16,917 --> 00:15:19,044
{\an8}อีกฝั่งคือเบลิชิก
ที่พยายามครองอํานาจที่มี

258
00:15:19,044 --> 00:15:21,755
ต้องลองคิดถึง
เส้นทางความสัมพันธ์ของสองคนนี้

259
00:15:23,340 --> 00:15:28,011
{\an8}การแข่งขันจบแล้ว
เพเทรียตส์เป็นแชมป์ซูเปอร์โบวล์

260
00:15:29,346 --> 00:15:32,224
เป็นไงล่ะทีนี้ เป็นไง

261
00:15:32,975 --> 00:15:36,979
ในตอนแรกเบรดีมองเบลิชิกเป็นอาจารย์

262
00:15:36,979 --> 00:15:39,398
ที่เขาทั้งนับถือและเชื่อมั่น

263
00:15:39,398 --> 00:15:42,484
นี่คือตัวอย่าง
ผลลัพธ์ของการเชื่อใจซึ่งกันและกัน

264
00:15:42,484 --> 00:15:45,779
โค้ชของผมคอยสนับสนุนผมเสมอ

265
00:15:45,779 --> 00:15:47,531
ฝันที่เป็นจริง

266
00:15:47,531 --> 00:15:51,201
เขาพูดสิ่งที่บิลต้องการให้เขาพูด

267
00:15:52,202 --> 00:15:57,165
ระหว่างฤดูกาลเขายังเต็มใจ
ที่จะเป็นกระโถนรับอารมณ์จากบิล

268
00:15:57,833 --> 00:15:59,042
ดูไม่ได้เลย

269
00:15:59,042 --> 00:16:01,712
เล่นอีกรอบ
ตั้งแถวแล้วเล่นอีกรอบ เบรดี

270
00:16:01,712 --> 00:16:05,215
ถ้าเบลิชิกบอกว่ามันดีสําหรับทีม
เบรดีก็จะทํา

271
00:16:06,884 --> 00:16:09,678
{\an8}แต่ตอนนี้ 15 ปีให้หลัง

272
00:16:09,678 --> 00:16:12,723
เบรดีพยายามแสดงตนเป็นอิสระ

273
00:16:12,723 --> 00:16:14,725
บิลเองก็สูญเสียอํานาจ

274
00:16:15,642 --> 00:16:17,144
ไม่ใช่แค่เรื่องเกวเรโร

275
00:16:17,144 --> 00:16:21,857
แต่ระหว่างฤดูกาล
ยังมีกรณีของจิมมี การอปโปโลด้วย

276
00:16:21,857 --> 00:16:24,943
เปิดคืนนี้ด้วย
การย้ายทีมที่ไม่มีใครคาดคิดมาก่อน

277
00:16:24,943 --> 00:16:29,907
{\an8}เพเทรียตส์เจรจาส่งจิมมี การอปโปโล
ให้ซานฟรานซิสโก โฟร์ตี้ไนเนอร์ส

278
00:16:29,907 --> 00:16:34,494
{\an8}การอปโปโลเคยถูกมองว่า
ถูกปั้นขึ้นมาเป็นทายาททอม เบรดี

279
00:16:34,494 --> 00:16:39,625
{\an8}ผมเชื่อว่าโค้ชเบลิชิก
พร้อมที่จะนําทีมโดยปราศจากทอม เบรดี

280
00:16:39,625 --> 00:16:44,463
แต่คราฟต์มองเบรดีเป็นเหมือนลูกชาย
เลยบอกเบลิชิกว่า

281
00:16:44,463 --> 00:16:47,049
"นายต้องย้ายตัวจิมมี การอปโปโล"

282
00:16:47,049 --> 00:16:48,258
(ความลับการย้ายทีม)

283
00:16:48,258 --> 00:16:50,385
ผมไม่เคยขอให้เขาทําอย่างนั้นเลย

284
00:16:50,385 --> 00:16:55,891
{\an8}ผมแค่บอกบิลว่า
จะไม่มีการย้ายทอม เบรดีเป็นอันขาด

285
00:16:55,891 --> 00:16:59,353
ก็ทําเอาตึง ๆ เหมือนกันนะ

286
00:16:59,353 --> 00:17:03,357
บิล เบลิชิกเศร้าไปเลย
ตอนที่ส่งตัวการอปโปโลไป

287
00:17:03,357 --> 00:17:06,693
ราวกับว่าเขาสูญเสีย
เพื่อนสนิทที่เป็นควอเตอร์แบค

288
00:17:08,069 --> 00:17:13,367
คุณรู้สึกได้เลยว่า
รอยร้าวระหว่างเบรดีและเบลิชิก

289
00:17:14,367 --> 00:17:15,493
ขยายกว้างขึ้น

290
00:17:17,871 --> 00:17:20,457
คุณยังนัดเจอกับทอม
และเหล่าควอเตอร์แบค

291
00:17:20,457 --> 00:17:23,544
ทุกสัปดาห์อย่างที่เคยทํามา

292
00:17:23,544 --> 00:17:25,753
เป็นประจําทุกปีมั้ย

293
00:17:26,547 --> 00:17:28,799
ผมนัดเจอผู้เล่นทุกคนตลอดเวลา

294
00:17:30,133 --> 00:17:33,637
ตอนนี้ความสัมพันธ์ระหว่างคุณกับทอม

295
00:17:33,637 --> 00:17:35,931
ในแง่การทํางานเป็นยังไงบ้าง

296
00:17:35,931 --> 00:17:38,016
มีอะไรเปลี่ยนไปมั้ยในปีนี้

297
00:17:40,060 --> 00:17:41,854
ทุก ๆ ปีก็ต่างกันอยู่แล้ว

298
00:17:44,273 --> 00:17:48,861
เราคุยกับนักกีฬา
จากฤดูกาล 2017 จํานวนมาก

299
00:17:49,486 --> 00:17:53,740
{\an8}หลายคนบอกว่านั่นเป็นฤดูกาล
ที่ยากลําบากที่สุดสําหรับพวกเขา

300
00:17:53,740 --> 00:17:55,576
{\an8}คุณคิดว่าเพราะอะไร

301
00:17:58,036 --> 00:18:01,248
ผมไม่รู้ ทุกปีในเนชันแนลฟุตบอลลีก
มันยากลําบากอยู่แล้ว

302
00:18:01,248 --> 00:18:03,667
ก็ต้องไปถามพวกเขาเอาเอง

303
00:18:05,794 --> 00:18:08,630
ตลอดทั้งปีนั้นทอมและบิล

304
00:18:08,630 --> 00:18:11,133
เหมือนพ่อกับแม่ทะเลาะกัน

305
00:18:11,758 --> 00:18:13,260
มันตึงเครียดไปหมด

306
00:18:13,260 --> 00:18:16,597
เหมือนว่าพอเปิดประตู

307
00:18:16,597 --> 00:18:19,308
ก็ขี้หดตดหายกันหมดเลย

308
00:18:19,308 --> 00:18:22,644
แค่เสียงหายใจก็ยังต้องระวังเลย

309
00:18:22,644 --> 00:18:26,023
รู้สึกอย่างนั้นเลย
ผมเคยคิดว่าเป็นแค่ผมคนเดียว

310
00:18:26,023 --> 00:18:27,357
แต่คนอื่น ๆ ก็เป็น

311
00:18:27,357 --> 00:18:30,235
{\an8}ในฐานะผู้เล่นในทีมในปีนั้น

312
00:18:30,235 --> 00:18:32,654
{\an8}ผมรู้สึกได้ถึง
ความตึงเครียดที่ก่อตัวขึ้น

313
00:18:32,654 --> 00:18:35,199
{\an8}แปลกมาก คุณรู้สึกได้เลย

314
00:18:35,199 --> 00:18:36,825
{\an8}เป็นอะไรที่สัมผัสได้

315
00:18:36,825 --> 00:18:40,454
จากคนอื่น ๆ จากตัวของผมเอง จากในทีม

316
00:18:40,454 --> 00:18:43,081
{\an8}ปีนั้นเป็นบททดสอบเลย

317
00:18:43,081 --> 00:18:46,460
ไม่ใช่แค่สิ่งที่เกิดขึ้นหลังม่าน

318
00:18:46,460 --> 00:18:47,961
ในทีม

319
00:18:48,670 --> 00:18:53,592
แต่สิ่งที่เกิดขึ้น
ทั่วทั้งประเทศด้วย

320
00:18:54,968 --> 00:18:57,596
รู้สึกได้ถึง
ความตึงเครียดทั่วทุกหย่อมหญ้า

321
00:18:59,765 --> 00:19:01,934
เราภูมิใจในประเทศของเรา

322
00:19:01,934 --> 00:19:04,686
เราเคารพธงชาติของเรา

323
00:19:08,440 --> 00:19:11,527
ไม่อยากเห็นเหรอ
เจ้าของสักทีมในเนชันแนลฟุตบอลลีก

324
00:19:11,527 --> 00:19:13,820
พอมีคนไม่เคารพธงชาติ

325
00:19:13,820 --> 00:19:19,076
ก็บอกเลยว่า
"เอาไอ้บ้านั่นออกจากสนามไปเลย

326
00:19:20,285 --> 00:19:21,870
ไล่ออกไปเลย"

327
00:19:26,375 --> 00:19:29,169
{\an8}ตอนที่ทรัมป์
เริ่มเข้ามาเอี่ยวเรื่องเอ็นเอฟแอล

328
00:19:29,169 --> 00:19:31,672
{\an8}ผมรู้สึกกลัว
ประธานาธิบดีแห่งสหรัฐอเมริกา

329
00:19:31,672 --> 00:19:33,924
{\an8}กล่าวโจมตีกลุ่มผู้เล่น
ที่โดยมากเป็นชาวผิวสี

330
00:19:33,924 --> 00:19:36,885
ที่คุกเข่าประท้วงระหว่างเพลงชาติ

331
00:19:37,845 --> 00:19:41,014
พวกเขาประท้วงด้วยสันติวิธี
ต่อความอยุติธรรม

332
00:19:42,224 --> 00:19:45,519
ผมว่ามันคือการไม่เคารพต่อประเทศชาติ

333
00:19:45,519 --> 00:19:49,523
ผมเลยบอกว่าลองย้ายประเทศดูมั้ย
เผื่อชอบมากกว่านี้

334
00:19:49,523 --> 00:19:52,985
สิ่งที่ทรัมป์พูดทําให้ผมโมโห

335
00:19:54,027 --> 00:19:57,406
{\an8}แต่เรากลับถูกมองว่า
เป็นทีมที่สนับสนุนทรัมป์

336
00:19:59,199 --> 00:20:04,872
ทรัมป์เป็นเพื่อนหรือไม่ก็สนิทสนม
กับสามคนที่อยู่สูงสุดในทีมของเรา

337
00:20:06,039 --> 00:20:08,750
คราฟต์เป็นเพื่อนกับเขา

338
00:20:08,750 --> 00:20:10,836
ทอมมีหมวกสโลแกนทรัมป์ในล็อกเกอร์

339
00:20:11,503 --> 00:20:13,422
บิลเขียนจดหมายถึงทรัมป์

340
00:20:14,798 --> 00:20:17,885
เมื่อคนที่เป็นหน้าเป็นตาของทีม

341
00:20:17,885 --> 00:20:21,388
สนับสนุนอะไรบางอย่างเป็นการส่วนตัว
ทั้งที่ไม่เกี่ยวอะไรกับทีม

342
00:20:21,388 --> 00:20:25,142
พวกเราทั้งทีม
จะถูกตราหน้าไปแบบนั้นเช่นกัน

343
00:20:25,851 --> 00:20:31,857
พอทรัมป์เรียกพวกเราว่าไอ้บ้า
ทุกคนในห้องแต่งตัวเลยคุยกันว่า

344
00:20:31,857 --> 00:20:34,860
"เราจะทํายังไงดีตอนเพลงชาติขึ้น"

345
00:20:36,195 --> 00:20:38,488
(เพเทรียตส์ พบกับ ฮุสตัน เท็กซานส์
24 กันยายน 2017)

346
00:20:38,488 --> 00:20:42,159
ขอพาทุกคนเข้าสู่สนาม
เพื่อรับฟังเพลงชาติ

347
00:20:45,746 --> 00:20:48,290
ยืนขึ้น

348
00:20:53,128 --> 00:20:55,130
เป็นความอัปยศ พวกเขาควรยืนตรงสิ

349
00:20:55,130 --> 00:20:56,924
ผมชอบที่ท่านประธานาธิบดีพูดนะ

350
00:20:56,924 --> 00:20:59,551
ถ้าไม่ยืนตรงแสดงความเคารพ
ต่อประเทศก็ออกไปซะ

351
00:21:00,177 --> 00:21:03,597
เบลิชิกและคราฟต์ต้องทําอะไรสักอย่าง
ไล่พวกเขาออกไป

352
00:21:05,724 --> 00:21:09,853
คุณรู้สึกถึงแรงกระทบเลย
ได้ยินเสียงโห่ทันที

353
00:21:11,104 --> 00:21:14,608
ถ้านั่นคือสิ่งที่
แฟน ๆ เพเทรียตส์รู้สึก

354
00:21:14,608 --> 00:21:16,485
พวกเขาก็ไม่รู้จักตัวตนของพวกเราเลย

355
00:21:17,444 --> 00:21:21,823
นักกีฬาที่พวกเขาเข้ามาเชียร์
เสื้อทีมที่พวกเขาซื้อ

356
00:21:22,658 --> 00:21:24,159
พวกเขาไม่รู้จักพวกเราเลย

357
00:21:24,952 --> 00:21:30,040
พวกเรามาเล่นกันแบบเหี่ยวเฉา
รู้สึกได้เลยว่าลําบากจริง ๆ

358
00:21:30,582 --> 00:21:34,670
เป็นช่วงเวลาและสถานที่ที่แตกต่าง
แต่เราต้องทําให้เต็มที่

359
00:21:34,670 --> 00:21:38,632
ค่อย ๆ ประเมินสถานการณ์ไป
แล้วก็คว้าชัยไปด้วย

360
00:21:39,216 --> 00:21:42,886
แต่สิ่งหนึ่งที่มี
เมื่อคุณเล่นให้กับเพเทรียตส์

361
00:21:42,886 --> 00:21:46,849
คือทุกปี
เรารู้สึกถึงโอกาสการคว้าแชมป์

362
00:21:46,849 --> 00:21:52,688
พอรู้สึกอย่างนั้นแล้ว
คุณก็จะบอกตัวเองว่า

363
00:21:52,688 --> 00:21:54,565
"มาลองเล่นเพื่อคว้าแชมป์กัน"

364
00:21:54,565 --> 00:21:56,733
นึกออกมั้ย "คุณทําหน้าที่ของคุณ"

365
00:21:58,652 --> 00:22:01,363
ทุกคน นี่คือการทําหน้าที่ของตัวเอง

366
00:22:01,363 --> 00:22:03,615
ปกป้องเพื่อนร่วมทีม

367
00:22:03,615 --> 00:22:06,034
ทําในสิ่งที่ต้องทํา

368
00:22:06,743 --> 00:22:08,287
"ทําหน้าที่ตัวเอง"

369
00:22:09,079 --> 00:22:12,082
{\an8}แง่หนึ่งก็น่านับถือนะ

370
00:22:12,082 --> 00:22:15,919
{\an8}เหมือนแนวคิดพึ่งพาตัวเองของ
อเมริกาแบบพื้นฐานสุด ๆ

371
00:22:15,919 --> 00:22:18,130
{\an8}คือเราให้ความสําคัญกับแค่การทํางาน

372
00:22:18,130 --> 00:22:20,716
ในขณะเดียวกันมันก็สูบกินจิตวิญญาณนะ

373
00:22:21,466 --> 00:22:23,385
เบรดีรอหลังเซ็นเตอร์

374
00:22:23,385 --> 00:22:26,722
เบิร์คเฮดพุ่งไปแล้วและสู้สุดตัว

375
00:22:26,722 --> 00:22:28,182
ทัชดาวน์

376
00:22:29,099 --> 00:22:30,601
คว้าชัยไปอีกหนึ่ง

377
00:22:30,601 --> 00:22:34,146
ชนะรวด 14 นัด

378
00:22:35,105 --> 00:22:37,441
พวกเขาชนะนัดแล้วนัดเล่า

379
00:22:38,442 --> 00:22:41,445
เบรดี กร็องค์รับได้และทําสองแต้ม

380
00:22:41,445 --> 00:22:45,199
นี่คือควอเตอร์แบค
ที่ดีที่สุด ผู้เล่นทรงคุณค่าของลีก

381
00:22:45,949 --> 00:22:48,076
พวกเขาเล่นโดยปราศจากรอยยิ้ม

382
00:22:48,660 --> 00:22:51,580
พวกเขาเล่นโดยปราศจากอารมณ์ใด ๆ

383
00:22:51,580 --> 00:22:53,707
แต่ละสัปดาห์
การแข่งขันยากขึ้นเรื่อย ๆ

384
00:22:54,166 --> 00:22:55,584
เราเล่นหนักขึ้นในทุกสัปดาห์

385
00:22:55,584 --> 00:22:58,128
การแข่งขันเข้มข้นขึ้น
เราก็ต้องรับมือมันแบบนั้น

386
00:22:58,128 --> 00:22:59,963
เป็นธุรกิจมาก ๆ

387
00:23:00,839 --> 00:23:02,257
เย็นชา

388
00:23:03,550 --> 00:23:04,635
ไร้ซึ่งความสุข

389
00:23:05,552 --> 00:23:07,471
เบรดีมองไปที่เขตทําคะแนน

390
00:23:07,471 --> 00:23:10,015
สลัดหลุดแล้วทัชดาวน์

391
00:23:10,015 --> 00:23:12,017
นิวอิงแลนด์ทัชดาวน์แบบสบาย ๆ

392
00:23:12,017 --> 00:23:14,895
เพเทรียตส์เข้าสู่รอบตัดเชือก

393
00:23:14,895 --> 00:23:19,483
ถึงแม้จะเข้ารอบตัดเชือก
พวกเขาก็ไม่ชวนคุณฉลอง

394
00:23:19,483 --> 00:23:20,943
เพราะไม่มีการเฉลิมฉลอง

395
00:23:20,943 --> 00:23:24,738
ทําหน้าที่ของตัวเอง
ออกไปทําคะแนน โอเคมั้ย

396
00:23:24,738 --> 00:23:26,990
เบรดีขว้างออกไป

397
00:23:26,990 --> 00:23:28,784
ทัชดาวน์โดยอาเมนโดลา

398
00:23:28,784 --> 00:23:30,160
เบลิชิกดีใจสุด ๆ

399
00:23:30,160 --> 00:23:31,870
ดีใจจนเนื้อเต้นเลย

400
00:23:32,788 --> 00:23:34,289
หมดเวลาแล้ว

401
00:23:34,289 --> 00:23:37,251
และเพเทรียตส์
ได้กลับไปเล่นซูเปอร์โบวล์อีกครั้ง

402
00:23:37,251 --> 00:23:39,878
ได้คิดมั้ยว่าผลอาจจะต่างออกไปจากนี้

403
00:23:40,379 --> 00:23:44,216
ท้ายที่สุดแล้ว
ทั้งทีมก็ผนึกกําลังเข้าด้วยกัน

404
00:23:44,216 --> 00:23:46,760
ภายใต้ความคิดที่ว่า

405
00:23:46,760 --> 00:23:49,847
ทั้งหมดนี้มันคุ้มค่า

406
00:23:50,556 --> 00:23:51,849
ถ้าเราชนะ

407
00:23:52,683 --> 00:23:53,684
(สนามกีฬายูเอสแบงก์)

408
00:23:53,684 --> 00:23:56,645
ทุกคน เข้ามาหลบลมหนาวกันข้างในนี้

409
00:23:56,645 --> 00:24:00,065
ที่สนามกีฬายูเอสแบงก์
ใจกลางเมืองมินนีแอโพลิส

410
00:24:00,732 --> 00:24:05,988
{\an8}ฟิลาเดลเฟียปะทะกับนิวอิงแลนด์
ในซูเปอร์โบวล์ครั้งที่ 52 นี้

411
00:24:07,656 --> 00:24:10,742
แชมป์เอเอฟซี

412
00:24:10,742 --> 00:24:13,328
นิวอิงแลนด์ เพเทรียตส์

413
00:24:15,914 --> 00:24:18,292
สําหรับเพเทรียตส์ในนัดนี้

414
00:24:18,292 --> 00:24:21,587
คว้าแชมป์ซูเปอร์โบวล์มาแล้วห้าครั้ง
และเข้าแข่งขันมาแล้วเจ็ดครั้ง

415
00:24:21,587 --> 00:24:23,964
ขาประจําสองคนคือ
บิล เบลิชิก ผู้ฝึกสอน

416
00:24:23,964 --> 00:24:26,008
และควอเตอร์แบคทอม เบรดี

417
00:24:26,842 --> 00:24:28,594
บิล เบลิชิกและทอม เบรดี

418
00:24:28,594 --> 00:24:30,971
คือคู่ที่ประสบความสําเร็จที่สุด
ในประวัติศาสตร์เอ็นเอฟแอล

419
00:24:30,971 --> 00:24:34,808
แต่ช่วงหลังมานี้
เราได้ยินข่าวเกี่ยวกับเพเทรียตส์

420
00:24:34,808 --> 00:24:37,019
ที่ไม่มีท่าทีว่าจะซาลง

421
00:24:39,271 --> 00:24:42,191
ผมจําได้ว่าลงสนามไปแบบ

422
00:24:42,191 --> 00:24:44,401
"เอาล่ะ ปีนี้หนักเอาเรื่อง"

423
00:24:44,401 --> 00:24:46,945
ผมว่านั่นเป็นปีที่หลายคนคงบอกว่า

424
00:24:46,945 --> 00:24:49,781
"ผมอาจไม่ได้เล่นด้วยใจรัก
อย่างที่ควรจะเป็น"

425
00:24:49,781 --> 00:24:54,453
แต่ภารกิจเพื่อคว้าชัยชนะ
ยังคงเหมือนเดิม

426
00:24:54,453 --> 00:24:56,872
เป้าหมายสุดท้ายของพวกเรา
ยังคงเหมือนทุกครั้ง

427
00:24:56,872 --> 00:24:59,249
คือการคว้าแชมป์ซูเปอร์โบวล์

428
00:24:59,249 --> 00:25:02,628
เขาบอกว่าผมจะได้พูดแบบนี้
แค่ครั้งเดียวในชีวิต

429
00:25:02,628 --> 00:25:04,421
แต่เรากลับมาแล้วเว้ย

430
00:25:05,130 --> 00:25:07,257
ผมกําลังเตรียมความพร้อมก่อนลงสนาม

431
00:25:07,257 --> 00:25:11,386
กําลังกระตุ้นทีมอย่างที่เคยทํามา

432
00:25:11,386 --> 00:25:13,639
เรามาเหนือ สุดตัวทุกคน

433
00:25:13,639 --> 00:25:15,265
นับสามมาเหนือ หนึ่ง สอง สาม

434
00:25:15,265 --> 00:25:16,517
มาเหนือ

435
00:25:16,517 --> 00:25:19,186
โดยที่ไม่รู้เลยสักนิดว่า
กําลังจะได้เห็น

436
00:25:19,186 --> 00:25:22,814
หนึ่งในปริศนาชวนงงที่สุดตลอดกาล
แห่งนิวอิงแลนด์

437
00:25:23,649 --> 00:25:27,819
มัลคอล์ม บัตเลอร์
เก็บอารมณ์ไม่อยู่ตรงขอบสนาม

438
00:25:29,112 --> 00:25:30,906
ผมเก็บอารมณ์ไว้ไม่อยู่

439
00:25:30,906 --> 00:25:33,825
ผมรู้สึกว่า
ไม่ได้รับการปฏิบัติอย่างถูกต้อง

440
00:25:33,825 --> 00:25:37,955
เพราะผมไม่รู้มาก่อนจนถึงเวลาแข่งขัน

441
00:25:37,955 --> 00:25:39,915
{\an8}ว่าผมจะไม่ได้ลงเล่น

442
00:25:39,915 --> 00:25:42,167
ดิฉันมีโอกาสได้พูดคุยกับบิล เบลิชิก

443
00:25:42,167 --> 00:25:45,003
และถามว่าทําไมถึงไม่ให้
มัลคอล์ม บัตเลอร์ลงเป็นตัวจริง

444
00:25:45,003 --> 00:25:47,548
ทําไมบัตเลอร์ไม่ได้เล่นในทีมรับ
โดยเขาบอกว่า

445
00:25:47,548 --> 00:25:51,260
"การตัดสินเป็นไปเพื่อ
สร้างโอกาสที่ดีที่สุดในการชนะ"

446
00:25:52,010 --> 00:25:53,929
ถ้าบอกผมก่อนลงแข่งว่า

447
00:25:53,929 --> 00:25:55,389
"มัลคอล์มจะไม่ได้ลงเล่นนะ

448
00:25:55,389 --> 00:25:57,724
คิดว่าจะทําให้เราชนะมั้ย"
ผมบอกได้เลยว่าไม่

449
00:25:58,725 --> 00:26:01,645
ในปีนั้นราว 98 เปอร์เซ็นต์

450
00:26:01,645 --> 00:26:04,857
มัลคอล์มลงสนาม
เล่นเกมรับด้วยกันกับเรา

451
00:26:05,941 --> 00:26:09,945
สามปีก่อนหน้านั้น
ในซูเปอร์โบวล์ครั้งที่ 49

452
00:26:09,945 --> 00:26:12,072
เขาช่วยทีมเอาไว้ได้

453
00:26:13,282 --> 00:26:15,659
แย่งบอลได้
มัลคอล์ม บัตเลอร์แย่งบอลมาได้

454
00:26:17,619 --> 00:26:20,789
มัลคอล์ม บัตเลอร์ เหลือเชื่อมาก ๆ

455
00:26:22,124 --> 00:26:24,751
ในฐานะผู้เล่น
ผมรู้ดีว่าทุกคนรู้สึกว่า

456
00:26:24,751 --> 00:26:27,796
มัลคอล์มควรได้ลงเล่น
แต่มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับพวกเรา

457
00:26:28,589 --> 00:26:32,801
ท้ายที่สุดแล้วเราเชื่อโค้ชของเรา

458
00:26:34,928 --> 00:26:38,599
สองสัปดาห์สุดตื่นเต้น
และอย่างที่จอห์น แมดเดนว่าเอาไว้

459
00:26:38,599 --> 00:26:40,601
"ถึงเวลาปะทะ"

460
00:26:42,603 --> 00:26:44,438
เบรดีเปิดเกม

461
00:26:48,192 --> 00:26:49,651
ทางสะดวกฝั่งซ้าย

462
00:26:49,651 --> 00:26:54,239
เจมส์ ไวท์ ข้ามเส้นสิบหลา
เข้าเขตทําคะแนน

463
00:26:54,239 --> 00:26:55,490
ทัชดาวน์เพเทรียตส์

464
00:26:57,117 --> 00:26:58,952
ลุยโว้ย

465
00:27:00,954 --> 00:27:02,414
พอเราทําคะแนนได้

466
00:27:02,414 --> 00:27:05,125
{\an8}จําได้ว่าผมบอกบิล
"พวกเขาหยุดเราไม่ได้แน่"

467
00:27:05,792 --> 00:27:08,170
แต่พอการแข่งขันดําเนินไป

468
00:27:08,170 --> 00:27:11,590
ผมรู้สึกว่ามันเริ่มคุมไม่อยู่แล้ว

469
00:27:12,174 --> 00:27:14,009
ส่งบอลเร็ว

470
00:27:14,009 --> 00:27:17,930
เทรย์ เบอร์ตันขว้างไป
รับได้ และทัชดาวน์

471
00:27:17,930 --> 00:27:19,723
ว้าว

472
00:27:19,723 --> 00:27:21,099
ฟิลาเดลเฟียทําแต้ม

473
00:27:21,725 --> 00:27:23,310
เบรดี รับได้

474
00:27:23,310 --> 00:27:25,562
กรอนคาวสกีทัชดาวน์

475
00:27:26,188 --> 00:27:27,981
เราก็ทําแต้ม

476
00:27:28,774 --> 00:27:31,985
ทั้งสองทีมผลัดกันทําแต้ม

477
00:27:31,985 --> 00:27:33,695
กลายเป็นว่า "คุณพระ

478
00:27:33,695 --> 00:27:36,406
นี่ต้องรอดูว่า
ใครจะได้ครองบอลเป็นคนสุดท้ายเหรอ"

479
00:27:39,493 --> 00:27:41,954
ขว้างบอลขึ้นไปที่เส้น 23 หลา

480
00:27:41,954 --> 00:27:46,124
อโกเลอร์หลุดไปได้และจบรอบแรก

481
00:27:46,124 --> 00:27:48,877
ทีมรับของนิวอิงแลนด์ เพเทรียตส์

482
00:27:48,877 --> 00:27:51,547
รับมือจังหวะแบบนี้อย่างยากลําบาก

483
00:27:51,547 --> 00:27:55,801
บัตเลอร์อยู่ที่ม้านั่ง
ยังไม่ได้ลงเล่นเกมรับเลย

484
00:27:57,052 --> 00:27:59,972
พอดูทิศทางการแข่งขันก็รู้สึกได้ว่า

485
00:27:59,972 --> 00:28:02,432
เราต้องการเขาในสนามด่วนเลย

486
00:28:02,432 --> 00:28:05,853
เอาเขาลงมาห้ามเลือด
เดี๋ยวนี้เลยได้มั้ย

487
00:28:08,146 --> 00:28:09,565
ทําทีจะให้เบลาต์

488
00:28:09,565 --> 00:28:12,234
โฟลส์ขว้างไปเส้นข้าง
รับได้และจบรอบแรก

489
00:28:12,818 --> 00:28:14,236
โธ่เอ๊ย

490
00:28:14,236 --> 00:28:16,864
เกมรับพวกเขาเละไม่เป็นท่า

491
00:28:16,864 --> 00:28:18,949
แต่บิลก็ไม่เอาเขาลงสนาม

492
00:28:19,950 --> 00:28:22,119
ไม่ใช่เพราะผลงานแน่ ๆ

493
00:28:22,119 --> 00:28:24,580
{\an8}เขาลงเล่นแทบจะทุกเกมตลอดฤดูกาล

494
00:28:24,580 --> 00:28:26,957
{\an8}เลยกลายเป็นว่า
"เกิดบ้าอะไรขึ้นกันแน่"

495
00:28:27,457 --> 00:28:30,043
ทําไมมัลคอล์ม บัตเลอร์
ถึงไม่ได้ลงสนาม

496
00:28:30,043 --> 00:28:35,966
ผมไม่รู้อะไรเรื่องนี้เลยสักนิด
จนกระทั่งทุกวันนี้

497
00:28:35,966 --> 00:28:38,427
ผมถามผู้ฝึกสอน ถามเพื่อนร่วมทีม

498
00:28:38,427 --> 00:28:42,389
ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
หรือรู้สาเหตุของเรื่องนี้

499
00:28:42,973 --> 00:28:47,811
คนยังถามผมจนถึงทุกวันนี้
"ทําไมถึงไม่ได้ลงเล่นซูเปอร์โบวล์"

500
00:28:47,811 --> 00:28:50,022
ผมบอก "ผมก็ไม่รู้
เป็นการตัดสินใจของโค้ช"

501
00:28:51,857 --> 00:28:54,651
ประเด็นคือผมไม่รู้จริง ๆ

502
00:28:54,651 --> 00:28:56,486
ผมไม่รู้

503
00:28:57,863 --> 00:29:02,409
ทิ้งให้ผมมองดูทีมของผม
ตกที่นั่งลําบาก

504
00:29:02,409 --> 00:29:05,329
ทั้ง ๆ ที่ผมรู้ว่าผมช่วยพวกเขาได้

505
00:29:06,580 --> 00:29:08,582
ไม่แม้แต่นาทีเดียว

506
00:29:10,083 --> 00:29:11,710
ไม่ได้เล่นเลย

507
00:29:16,298 --> 00:29:19,551
ขว้างเข้าเขตทําคะแนนและ...

508
00:29:19,551 --> 00:29:21,720
ทัชดาวน์ครับ

509
00:29:22,763 --> 00:29:26,892
บิล เบลิชิก
มองดูทีมรับของเขาถูกยําจนเละ

510
00:29:32,731 --> 00:29:34,691
ในฤดูกาลปี 2017

511
00:29:34,691 --> 00:29:37,444
มัลคอล์ม บัตเลอร์
ลงเล่นถึงร้อยละ 98 จากทุกนัด

512
00:29:37,444 --> 00:29:41,990
ทําไมเขาได้ลงเล่นแค่รอบเดียว
ในซูเปอร์โบวล์ครั้งนั้น

513
00:29:43,200 --> 00:29:44,910
แมตต์ เราคุยเรื่องนี้กันไปแล้ว

514
00:29:47,579 --> 00:29:49,456
ผมยังไม่ได้ถามเรื่องนี้นะ

515
00:29:56,713 --> 00:29:58,590
ที่ผมทราบมา

516
00:29:58,590 --> 00:30:02,594
คือเกิดอะไรขึ้นเป็นการส่วนตัว

517
00:30:02,594 --> 00:30:07,474
ระหว่างบิลและมัลคอล์ม
ที่ไม่เกี่ยวกับอเมริกันฟุตบอล

518
00:30:08,725 --> 00:30:13,063
ทุกคนแค่ทําหน้าที่ของตัวเอง
ดูหน้าที่ตัวเองในแต่ละแผนการเล่น

519
00:30:13,063 --> 00:30:14,523
ทําหน้าที่ของตัวเอง

520
00:30:15,399 --> 00:30:19,987
ผมรู้สึกมาโดยตลอดว่า
ทุกการตัดสินใจของบิล

521
00:30:19,987 --> 00:30:24,950
ขึ้นอยู่กับผลประโยชน์ของทีมเป็นหลัก

522
00:30:24,950 --> 00:30:26,869
ส่วนอารมณ์เป็นเรื่องรอง

523
00:30:27,703 --> 00:30:31,707
แต่กรณีมัลคอล์มมันกลับกัน

524
00:30:32,457 --> 00:30:36,420
ต่างแค่หนึ่งคะแนน
กับเวลาที่ใกล้จะหมด

525
00:30:36,420 --> 00:30:39,590
ฟิลาเดลเฟีย อีเกิลส์
พยายามจะคว้าชัยมาให้ได้

526
00:30:47,848 --> 00:30:51,268
รับได้กลางอากาศและเข้าเขตทําคะแนน

527
00:30:51,268 --> 00:30:52,728
มันจบแล้ว

528
00:30:53,812 --> 00:30:56,607
อีเกิลส์เอาชนะ
นิวอิงแลนด์ เพเทรียตส์

529
00:30:57,524 --> 00:30:59,151
กระดาษสีโปรยปราย

530
00:30:59,151 --> 00:31:01,612
และเป็นสีเขียว

531
00:31:10,245 --> 00:31:14,791
จําได้ว่าผมเดินออกจากสนามแบบงงสุด ๆ

532
00:31:15,542 --> 00:31:18,337
นั่นคือนัดที่สําคัญที่สุด
ในชีวิตของพวกเรา ณ ตอนนั้น

533
00:31:18,337 --> 00:31:20,214
แต่มัลคอล์มไม่ได้ลงเล่น

534
00:31:20,964 --> 00:31:23,634
แค่คิดถึงตอนนี้ก็ยังโมโหอยู่เลย

535
00:31:25,636 --> 00:31:28,597
คือเราเล่นกันแบบถวายหัว

536
00:31:29,723 --> 00:31:32,267
ทอมขว้างไปกว่า 500 หลา

537
00:31:32,267 --> 00:31:35,729
ซึ่งไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน
ในซูเปอร์โบวล์

538
00:31:37,189 --> 00:31:40,400
{\an8}เราเล่นแบบสุดชีวิต

539
00:31:40,400 --> 00:31:44,196
{\an8}เล่นแบบไม่กลัวตายเพื่อ
เพื่อน ครอบครัว และเพื่อนร่วมทีม

540
00:31:44,196 --> 00:31:46,698
แต่กลับไม่ได้รับคําอธิบาย

541
00:31:47,491 --> 00:31:50,494
ผมรู้สึกเหมือนถูกโกงพูดตรง ๆ

542
00:31:50,494 --> 00:31:52,246
ไม่รู้สึกแย่ด้วยที่พูดออกไป

543
00:31:54,706 --> 00:31:56,792
ตอนเราแพ้ฟิลาเดลเฟีย อีเกิลส์

544
00:31:56,792 --> 00:31:59,628
ผมรู้สึก "จบสักที"
จําได้ว่าอีกหลายคน

545
00:31:59,628 --> 00:32:03,215
{\an8}ในห้องอาบน้ําหลังจบเกมก็
"ดีใจฉิบหายที่ฤดูกาลนี้จบลงเสียที

546
00:32:03,215 --> 00:32:04,925
{\an8}ไม่อยู่แล้วโว้ย"

547
00:32:06,760 --> 00:32:08,470
หลังซูเปอร์โบวล์ครั้งนั้น

548
00:32:09,388 --> 00:32:11,932
ฉันไม่เจอสถานการณ์ที่น่ากลัว

549
00:32:11,932 --> 00:32:13,892
หดหู่

550
00:32:14,977 --> 00:32:16,228
ในห้องแต่งตัวแบบวันนั้น

551
00:32:18,522 --> 00:32:22,776
ค่อนข้างเห็นได้ชัดเลยว่า
เบลิชิกอาจจะเสียทีมนี้ไป

552
00:32:22,776 --> 00:32:26,822
และมีผู้เล่นหลายคนที่ไม่โอเค

553
00:32:26,822 --> 00:32:28,866
และจะออกจากทีมหลังจบฤดูกาล

554
00:32:30,284 --> 00:32:32,119
มัลคอล์ม บัตเลอร์ก็เช่นกัน

555
00:32:33,453 --> 00:32:37,916
{\an8}เขาโพสต์ข้อความเพื่อบอกลา

556
00:32:37,916 --> 00:32:41,545
{\an8}เบรดีคอมเมนต์จากใจด้วยความรัก

557
00:32:41,545 --> 00:32:43,714
{\an8}(รักนายมัลคอล์ม นายคือนักกีฬา
และเพื่อนที่แสนวิเศษตลอดไป)

558
00:32:43,714 --> 00:32:46,508
เขาดูจะเข้าอกเข้าใจ

559
00:32:46,508 --> 00:32:49,261
ชะตากรรมของมัลคอล์ม
หรือจะเรียกว่าอะไรก็ตาม

560
00:32:50,554 --> 00:32:53,932
จากนั้นแดนนี อาเมนโดลา
ที่เป็นทั้งที่ยึดเหนี่ยวและตัวรับ

561
00:32:53,932 --> 00:32:56,852
ที่เบรดีสนิทด้วยจริงจัง
ก็ออกจากทีมเหมือนกัน

562
00:32:57,936 --> 00:33:00,939
{\an8}ในตอนนั้นกร็องค์ก็คอมเมนต์

563
00:33:00,939 --> 00:33:04,776
{\an8}ในบางโพสต์ของแดนนี อาเมนโดลาว่า

564
00:33:04,776 --> 00:33:06,778
"เป็นอิสระและเป็นสุข"

565
00:33:06,778 --> 00:33:09,072
รู้สึกเหมือนมีการก่อกบฏ

566
00:33:09,072 --> 00:33:10,991
(ทอมเบรดี พูดได้ดีมาก กร็องค์)

567
00:33:10,991 --> 00:33:14,411
ก็แอบจิกกัดโค้ชเบลิชิกนั่นแหละ

568
00:33:14,411 --> 00:33:18,123
เพราะรู้สึกเหมือนว่า
เราไม่สามารถเป็น

569
00:33:18,123 --> 00:33:22,503
อย่างที่เราอยากเป็นได้
ตลอดทั้งฤดูกาลนั้นกับเพเทรียตส์

570
00:33:22,503 --> 00:33:23,587
ลุย

571
00:33:25,589 --> 00:33:28,800
แปลกมากเลย
คือแค่เล่นก็เครียดจะตายอยู่แล้ว

572
00:33:28,800 --> 00:33:33,764
ทําไมเราต้องเพิ่มความเครียดด้วย
ทั้ง ๆ ที่ทําอยู่ก็สุดความสามารถแล้ว

573
00:33:33,764 --> 00:33:37,017
ไม่จําเป็นเลยจริง ๆ

574
00:33:38,227 --> 00:33:41,730
{\an8}(สามวันหลังจาก
ซูเปอร์โบวล์ครั้งที่ 52)

575
00:33:41,730 --> 00:33:43,607
{\an8}ทุกคนพร้อมนะ

576
00:33:47,027 --> 00:33:50,197
รู้สึกยังไงบ้าง

577
00:33:51,281 --> 00:33:53,075
ผมรู้สึก...

578
00:33:55,827 --> 00:33:57,412
เป็นคําถามล่อเป้านะ

579
00:34:01,166 --> 00:34:02,543
เป็นความรับผิดชอบที่ยิ่งใหญ่

580
00:34:03,961 --> 00:34:08,382
ผมทุ่มเทร่างกาย ทุกอย่าง
แรงกายทั้งหมดที่มีมาตลอด 18 ปี

581
00:34:09,675 --> 00:34:11,717
แล้วก็คิดว่า "นี่เราทําไปเพื่ออะไร"

582
00:34:12,344 --> 00:34:15,304
นึกออกมั้ย
"เราทําเพื่ออะไร เราทําเพื่อใคร

583
00:34:15,304 --> 00:34:16,514
เราทําไปทําไม"

584
00:34:17,181 --> 00:34:19,393
คุณต้องตอบคําถามพวกนั้นให้ได้

585
00:34:19,393 --> 00:34:21,645
และต้องเชื่อมั่นในคําตอบนั้นด้วย

586
00:34:22,688 --> 00:34:25,983
ถ้าหมดความเชื่อมั่นแล้ว
ก็อาจถึงเวลาที่ต้องไปทําอย่างอื่น

587
00:34:31,071 --> 00:34:32,447
ณ ตอนนั้น

588
00:34:33,614 --> 00:34:35,534
ผมคิดว่า
ทอมมีไม่ค่อยเป็นตัวของตัวเอง

589
00:34:37,034 --> 00:34:42,498
หลายปีที่ผ่านมา
เขาเสียสละมากมายเพื่ออยู่กับเรา

590
00:34:43,708 --> 00:34:47,713
และเขาคงรู้สึกว่า
ไม่ได้ถูกให้ค่าสักเท่าไร

591
00:34:49,339 --> 00:34:53,385
ผมตระหนักได้ว่า
เราใกล้มาถึงจุดจบแล้ว

592
00:34:53,385 --> 00:34:58,432
และผมก็แค่พยายามประคับประคอง
ทุกอย่างอย่างสุดความสามารถ

593
00:36:23,809 --> 00:36:25,811
คําบรรยายไทยโดย แพงสุดา ปัญญาธรรม