1
00:00:17,058 --> 00:00:17,892
‎(ทางเข้าคนผิวสี)

2
00:00:28,945 --> 00:00:30,238
‎(รีบาวด์ 10,000 ครั้ง)

3
00:00:30,321 --> 00:00:34,909
‎นักกีฬาบางคนพยายามหาคำตอบว่า
‎กีฬามีบทบาทอะไรในโลกนี้

4
00:00:35,744 --> 00:00:36,703
‎มันอยู่ ณ จุดใด

5
00:00:38,705 --> 00:00:39,706
‎ลองคิดดูสิ

6
00:00:39,789 --> 00:00:41,624
‎เราตื่นมาแล้วก็พบว่า

7
00:00:41,708 --> 00:00:44,669
‎กำลังจะวิ่งออกไปในสนามปาร์เก้
‎ของบอสตันการ์เด้น

8
00:00:45,253 --> 00:00:48,298
‎ในนัดชิงแชมป์ออกทีวีทั่วประเทศ

9
00:00:48,381 --> 00:00:49,591
‎เซลติกส์มาแล้ว

10
00:00:52,135 --> 00:00:55,430
‎เพื่อนร่วมทีมทุกคนมีสีหน้าอึ้งทึ่งเหวอ

11
00:00:56,139 --> 00:00:59,851
‎ราวกับเพิ่งรู้ตัวว่ากำลังจะโดนรถพุ่งชน

12
00:01:02,395 --> 00:01:07,025
‎ผมเคยพูดเล่นๆ ว่าถ้าเราสามารถ
‎เก็บทุกอารมณ์ในสนามบาสมาใส่ขวด

13
00:01:07,108 --> 00:01:12,155
‎จะมีความเกลียดชังมากพอจะไปออกรบ
‎และความยินดีปรีดามากพอจะสงบศึก

14
00:01:17,827 --> 00:01:20,580
‎ประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกาแสดงความสนใจ

15
00:01:20,663 --> 00:01:22,207
‎ในผลของกีฬานัดหนึ่ง

16
00:01:28,546 --> 00:01:32,092
‎และระหว่างที่นั่งพักอยู่ในที่ส่วนตัวของเรา

17
00:01:32,175 --> 00:01:33,676
‎ก่อนจะเริ่มลงสนามออกแอ็คชั่น

18
00:01:33,760 --> 00:01:37,055
‎ก็มีช่วงจังหวะหนึ่งเหมือนกัน
‎ที่เราอดสงสัยไม่ได้ว่า

19
00:01:37,138 --> 00:01:38,973
‎เรื่องทั้งหมดมาเป็นแบบนี้ได้อย่างไร

20
00:02:23,476 --> 00:02:30,400
‎(บิล รัสเซลล์: เจ้าตำนาน)

21
00:02:33,945 --> 00:02:36,781
‎หนึ่งในความตื่นเต้น
‎ตลอดช่วงที่ผมเล่นกับทีมเซลติกส์

22
00:02:37,282 --> 00:02:39,492
‎คือจังหวะที่เราเดินออกจากห้องล็อกเกอร์

23
00:02:39,576 --> 00:02:42,704
‎มีผู้ชายคนหนึ่งชื่อเวลดอน แฮร์
‎เป็นผู้ที่คอยประกาศออกไมค์

24
00:02:42,787 --> 00:02:43,872
‎เขาจะพูดว่า…

25
00:02:43,955 --> 00:02:48,751
‎มาแล้วครับ ทีมแชมป์โลก
‎บอสตันเซลติกส์!

26
00:02:50,170 --> 00:02:53,590
‎ทุกครั้งที่ผมได้ยินคำนั้น ผมจะขนลุกเลย

27
00:02:54,382 --> 00:02:56,092
‎ผมชอบมากจริงๆ

28
00:02:59,012 --> 00:03:01,472
‎เมื่อถึงฤดูใบไม้ร่วงของปี 1963

29
00:03:01,556 --> 00:03:04,976
‎ทีมบอสตันเซลติกส์
‎เป็นแชมป์เอ็นบีเอมาแล้วหกสมัย

30
00:03:05,518 --> 00:03:07,770
‎แต่ยังไม่เคยเป็นแชมป์โดยไม่มีบ๊อบ คูซีย์

31
00:03:08,521 --> 00:03:11,691
‎ถือเป็นความท้าทาย
‎ที่จะต้องได้แชมป์โดยไม่มีคูซีย์

32
00:03:11,774 --> 00:03:14,903
‎เราไม่ได้เคืองที่เขาดังหรืออะไรแบบนั้น

33
00:03:14,986 --> 00:03:17,822
‎แต่มันเหมือน "อ้าว เราก็อยากให้คนเห็นค่า

34
00:03:17,906 --> 00:03:21,326
‎เราเอาชนะตำแหน่งนี้ได้เหมือนกันนะ
‎โดยที่ไม่มีคูซีย์"

35
00:03:22,202 --> 00:03:23,995
‎เราเล่นด้วยกันได้ดี

36
00:03:24,495 --> 00:03:29,417
‎ผมตั้งใจทำ คิดและวางแผน
‎ช่วยให้คนในทีมเป็นนักกีฬาที่เก่งขึ้น

37
00:03:32,253 --> 00:03:38,384
‎ในฤดูกาล 1963-1964 รัสเซลล์ทำสถิติสูงที่สุด
‎ด้านการรีบาวด์และแอสซิสต์ในอาชีพเขา

38
00:03:38,468 --> 00:03:40,511
‎และแม้จะไม่มีคูซีย์

39
00:03:40,595 --> 00:03:44,891
‎ทีมเซลติกส์ก็ยังจบฤดูกาลปกติ
‎ด้วยสถิติดีที่สุดในเอ็นบีเอ

40
00:03:54,108 --> 00:03:57,987
‎ในรอบชิงชนะเลิศ บอสตันเจอกับวอร์ริเออร์ส
‎ที่ย้ายไปอยู่ซานฟรานซิสโก

41
00:03:58,071 --> 00:04:00,365
‎จากที่เคยอยู่ฟิลาเดลเฟียเมื่อปีก่อน

42
00:04:01,074 --> 00:04:03,660
‎เมื่อทีมวอร์ริเออร์ของวิลท์
‎ไปอยู่กับเวสเทิร์นคอนเฟอเรนซ์

43
00:04:03,743 --> 00:04:07,455
‎จึงเป็นครั้งแรกที่แชมเบอร์เลน
‎ขวางทางระหว่างบิล รัสเซลล์

44
00:04:07,538 --> 00:04:08,790
‎กับแหวนแชมป์อีกวง

45
00:04:12,293 --> 00:04:15,213
‎ทุกเรื่องที่คนอยากเถียงกัน สามารถลามไปถึง

46
00:04:15,296 --> 00:04:17,757
‎ประเด็นเรื่องรัสเซลล์กับแชมเบอร์เลน

47
00:04:19,175 --> 00:04:23,471
‎ถ้าเราไม่ได้เป็นตัวแทนของอะไรสักอย่าง
‎อย่างน้อยเราก็เป็นสัญลักษณ์ของมัน

48
00:04:24,722 --> 00:04:29,769
‎ก็น่าสนใจดี
‎เพราะสองคนนั้นมีบุคลิกแตกต่างกันสิ้นเชิง

49
00:04:30,603 --> 00:04:33,898
‎วิลท์เป็นส่วนประกอบของ

50
00:04:35,525 --> 00:04:37,777
‎เมจิค จอห์นสันกับซานตาคลอส

51
00:04:37,860 --> 00:04:44,242
‎บิล รัสเซลล์ จริงจัง ตั้งสติ
‎ซำเหมา มีวินัย โหด

52
00:04:44,325 --> 00:04:47,704
‎ตรงข้ามกับภาพลักษณ์ของวิลท์ แชมเบอร์เลนเลย

53
00:04:47,787 --> 00:04:50,748
‎ทุกคนมองว่าสองคนนี้เป็นคู่แข่งที่ร้ายกาจต่อกัน

54
00:04:51,958 --> 00:04:54,294
‎แต่นอกสนาม สองคนเขาเป็นเพื่อนกัน

55
00:04:55,670 --> 00:04:58,840
‎สมัยนั้นมันเป็นเรื่องใกล้ชิดสนิทสนมกว่าตอนนี้

56
00:04:58,923 --> 00:05:02,969
‎อันที่จริง บางทีเวลาคุณพ่อไปเล่นที่ฟิลาเดลเฟีย

57
00:05:03,052 --> 00:05:05,513
‎พ่อไปอยู่กับวิลท์และครอบครัวเลยด้วยซ้ำ

58
00:05:05,596 --> 00:05:09,851
‎มิตรภาพของบิลกับวิลท์เป็นโบรแมนซ์ของแท้

59
00:05:09,934 --> 00:05:13,896
‎วิลท์จะชวนให้เขาไป
‎ทานมื้อค่ำวันขอบคุณพระเจ้าด้วยกัน

60
00:05:13,980 --> 00:05:16,357
‎กับครอบครัวเขา โดยที่คุณแม่ของวิลท์ทำอาหาร

61
00:05:16,441 --> 00:05:19,736
‎เวลาออกจากบ้าน พวกเขาจะออกพร้อมกัน

62
00:05:19,819 --> 00:05:23,364
‎แล้วคุณแม่จะบอกบิลว่า
‎"ดูแลนอร์แมนลูกฉันด้วยนะ

63
00:05:23,448 --> 00:05:25,366
‎อย่าเล่นงานเขาหนักนักล่ะ"

64
00:05:25,950 --> 00:05:28,119
‎ผมไม่มีทางทำแบบนั้นเด็ดขาด

65
00:05:28,202 --> 00:05:30,580
‎ถ้าเป็นคู่แข่งกัน ผมก็ไม่ชอบหน้าคุณหรอก

66
00:05:30,663 --> 00:05:33,916
‎ผมจะพยายามทำให้คุณขายหน้า
‎ก่อนที่คุณจะทำผมขายหน้าได้

67
00:05:34,000 --> 00:05:38,338
‎ในสนามมันเรื่องหนึ่ง นอกสนามเป็นอีกเรื่องเลย

68
00:05:38,421 --> 00:05:40,757
‎ถ้าอยู่ในสนาม เราก็ต้องเล่นจริงจัง

69
00:05:42,800 --> 00:05:48,431
‎ผมว่ารัสเซลล์ใช้ความหลักแหลมของเขากับวิลท์
‎ในแบบที่เก่งมากๆ

70
00:05:48,514 --> 00:05:52,685
‎จนถึงจุดที่ไปกินข้าวมื้อเย็นกับเขา
‎คืนก่อนจะต้องแข่งกัน

71
00:05:52,769 --> 00:05:54,103
‎เพื่อให้เขาใจอ่อนลงหน่อย

72
00:05:54,187 --> 00:05:57,273
‎เพื่อเวลาโดดขึ้นไป
‎แล้วมือไม้พันกันอยู่ขอบห่วง

73
00:05:57,357 --> 00:05:59,817
‎วิลท์จะได้ไม่รุนแรงแขนหัก แค่เลย์ขึ้นไปง่ายๆ

74
00:06:02,111 --> 00:06:06,240
‎ความเนียนแบบนั้น
‎เป็นอัจฉริยภาพของบิล รัสเซลล์เขาล่ะ

75
00:06:06,324 --> 00:06:09,911
‎เพื่อนสนิทหลายคนบอกผมมาหลายครั้ง

76
00:06:09,994 --> 00:06:13,623
‎"วิลท์ วิ่งขึ้นไปหักมือบิล รัสเซลล์เลย

77
00:06:13,706 --> 00:06:17,210
‎เลิกใจดีกับไอ้พวกนี้เสียที
‎นายทำลายเขาได้"

78
00:06:18,628 --> 00:06:21,714
‎มิตรภาพของสองคนนั้นขึ้นกับความนับถือกัน

79
00:06:22,757 --> 00:06:25,301
‎เวลาแข่งกันพวกเขาก็เล่นหนัก

80
00:06:25,385 --> 00:06:27,887
‎พวกเขาเป็นเพื่อนกัน แต่ก็เป็นคู่แข่งกันด้วย

81
00:06:27,970 --> 00:06:31,933
‎เราแข่งกันโดยทุ่มเทระดับสูงสุดอยู่แล้ว
‎ไม่ว่าจะแข่งกับใคร

82
00:06:46,072 --> 00:06:49,909
‎ผมว่ากีฬาทุกประเภท
‎เป็นส่วนผสมของศิลปะและสงคราม

83
00:06:49,992 --> 00:06:52,870
‎เราสามารถเปลี่ยนส่วนผสมของศิลปะกับสงคราม

84
00:06:52,954 --> 00:06:55,832
‎ในกีฬาทุกชนิดด้วยการเปลี่ยนปรัชญาของมัน

85
00:06:56,666 --> 00:06:59,460
‎ลองจินตนาการว่าเราอยู่ในยุคอื่น โลกอื่น

86
00:06:59,544 --> 00:07:01,337
‎แล้วประธานเอ็นบีเอ

87
00:07:01,421 --> 00:07:05,716
‎สั่งห้ามความรุนแรงทุกรูปแบบจากบาสเกตบอล
‎ให้คะแนนจากศิลปะการแสดงแทน

88
00:07:05,800 --> 00:07:08,469
‎แล้วตั้งคณะกรรมการมาให้คะแนน

89
00:07:08,553 --> 00:07:11,889
‎จากความงดงามของแต่ละลูกที่ยิงลงได้

90
00:07:11,973 --> 00:07:16,394
‎การเล่นลูกสวยๆ ในบาสเกตบอล
‎จะได้รับการชื่นชมจากคุณค่าในตัวมัน

91
00:07:17,145 --> 00:07:21,732
‎ผลก็คือนักกีฬาจะได้แรงบันดาลใจ
‎ให้ทำตามความรักในศิลปะเท่านั้น

92
00:07:34,287 --> 00:07:36,956
‎หากกำจัดปัจจัยที่ทำให้มันเหมือนสงคราม

93
00:07:37,039 --> 00:07:39,876
‎กีฬานี้ก็กลายเป็นลีลาศรูปแบบหนึ่ง

94
00:07:41,794 --> 00:07:43,754
‎เหมือนบัลเลต์มากกว่าการชกต่อย

95
00:07:46,090 --> 00:07:49,886
‎เมื่อเราเห็นจูเลียส "ดร.เจ" เออร์วิง
‎ลอยขึ้นไปบนอากาศ

96
00:07:50,470 --> 00:07:53,556
‎แผ่นหลังโค้ง แขนเหยียด

97
00:07:54,891 --> 00:07:59,520
‎เราจะพูดว่า "นั่นเป็นท่าที่สวยมาก"
‎แบบเดียวกับที่ภาพเขียนงดงาม

98
00:08:00,813 --> 00:08:04,775
‎ท่วงท่ากระตุ้นให้เกิดความอัศจรรย์
‎ความเคลื่อนไหวทุกครั้งมีความหมาย

99
00:08:12,575 --> 00:08:18,164
‎ในปี 1964 รัสเซลล์ต้อนรับแชมเบอร์เลน
‎ในการแข่งชิงแชมป์เอ็นบีเอครั้งแรก

100
00:08:18,247 --> 00:08:21,334
‎ด้วยส่วนผสมระหว่างศิลปะกับสงคราม
‎ที่สมดุลแทบจะไร้ที่ติ

101
00:08:23,628 --> 00:08:26,339
‎เขาจุดพลังให้ทีมเซลติกส์ตอนที่ทีมต้องการพลัง

102
00:08:26,422 --> 00:08:28,799
‎ช่วยนำทางยามที่ทีมจำเป็นต้องสุขุม

103
00:08:31,511 --> 00:08:34,263
‎เซลติกส์ขึ้นนำสามนัดต่อหนึ่งนัด

104
00:08:34,347 --> 00:08:36,599
‎และในวินาทีสุดท้ายของนัดที่ห้า

105
00:08:36,682 --> 00:08:39,685
‎รัสเซลล์ก็ทำสิ่งที่ประกาศว่าฤดูกาลนี้จบลงแล้ว

106
00:08:39,769 --> 00:08:42,396
‎รีบาวด์แล้วยัดลงไปโดยบิล รัสเซลล์ครับ

107
00:08:42,480 --> 00:08:44,649
‎เหลือเวลาอีกแค่สิบวินาที นั่นคือว่าจบ

108
00:08:44,732 --> 00:08:48,569
‎แฟนๆ ทีมบอสตัน
‎กรูเข้ามาแบกโค้ชเร้ด อาวร์แบคออกจากสนาม

109
00:08:48,653 --> 00:08:52,949
‎ชัยชนะครั้งนั้นพิสูจน์ว่า
‎บิลนำทีมไปคว้าได้แชมป์โดยไม่ต้องมีคูซีย์

110
00:08:53,616 --> 00:08:56,994
‎สำหรับเซลติกส์
‎นี่คือการชนะรอบไฟนอลครั้งที่หกรวด

111
00:08:58,454 --> 00:09:01,415
‎เป็นแชมป์ครั้งที่เจ็ด
‎ตั้งแต่บิล รัสเซลล์มาถึงเมืองบอสตัน

112
00:09:01,499 --> 00:09:04,043
‎และเป็นชัยชนะครั้งแรกของบิลที่ไม่มีคูส

113
00:09:07,088 --> 00:09:11,342
‎ผู้ที่นำทีมแห่งแชมป์คือโค้ชเหนือคนของพวกเขา

114
00:09:11,425 --> 00:09:15,429
‎ทีมที่เร้ดสร้างขึ้นมา
‎ถูกปลุกปั้นจนเล่นด้วยกันได้อย่างกลมกลืน

115
00:09:15,513 --> 00:09:20,685
‎หลังจากคูซีย์เกษียณ ทีมตัวจริง
‎คือเค.ซี. โจนส์, บิล รัสเซลล์

116
00:09:20,768 --> 00:09:24,313
‎ทอม ไฮน์ซอห์น, แซตช์ แซนเดอร์ส
‎และแซม โจนส์

117
00:09:24,397 --> 00:09:28,150
‎แต่ก่อนจะเริ่มแข่งกับเซนต์หลุยส์
‎เมื่อเดือนธันวาคมปี 1964

118
00:09:28,234 --> 00:09:30,319
‎ไฮน์ซอห์นต้องพักเพราะเจ็บเท้า

119
00:09:30,403 --> 00:09:34,198
‎เร้ด อาวร์แบคอาจเลือกตัวสำรองอันดับหนึ่ง
‎จอห์น เฮฟลิเชคมาเล่น

120
00:09:34,282 --> 00:09:38,202
‎แต่เขากลับหันไปหาวิลลี่ นอลส์
‎ที่มีประสบการณ์มากกว่า

121
00:09:38,286 --> 00:09:40,663
‎เท่ากับมีบิล รัสเซลล์เล่นเซ็นเตอร์

122
00:09:40,746 --> 00:09:43,958
‎ทอม แซนเดอร์สเป็นปีกหน้าคนหนึ่ง

123
00:09:44,041 --> 00:09:46,627
‎วิลลี่ นอลส์เป็นปีกหน้าอีกคน

124
00:09:46,711 --> 00:09:48,504
‎แล้วก็แซมกับเค.ซี. โจนส์

125
00:09:49,297 --> 00:09:52,091
‎ตอนที่เซลติกส์ใช้ผู้เล่นแอฟริกันอเมริกัน
‎ลงเป็นตัวจริงแรกทั้งห้าคน

126
00:09:52,174 --> 00:09:54,093
‎นั่นเป็นสัญญาณที่ทรงพลังมาก

127
00:09:54,760 --> 00:09:57,972
‎สำหรับพวกเรา นั่นเป็นสมการเอบีซีปกติ

128
00:09:58,055 --> 00:10:00,016
‎เราแค่สนใจว่าจะทำยังไงให้ชนะ

129
00:10:00,099 --> 00:10:03,894
‎"นี่คือทีมที่ดีที่สุดในวันนี้
‎เราจะส่งคนพวกนี้ลงสนาม"

130
00:10:03,978 --> 00:10:08,399
‎นักกีฬาผิวดำห้าคนลงเล่นพร้อมกัน
‎จริงรึ พวกเราไม่ได้สังเกต

131
00:10:08,482 --> 00:10:11,986
‎คุณพ่ออยากให้ชนะ
‎แล้วจะชนะได้ เราต้องส่งคนเก่งที่สุดลงสนาม

132
00:10:12,069 --> 00:10:16,657
‎อาวร์แบคทำสิ่งที่ควรจะทำ
‎ไม่ใช่สิ่งที่เขาโดนกดดันให้ทำ

133
00:10:16,741 --> 00:10:19,702
‎หรือทำเพราะพยายามส่งสารอะไร

134
00:10:19,785 --> 00:10:22,121
‎แต่พวกนักข่าวก็กดดันขอความเห็น

135
00:10:22,204 --> 00:10:23,789
‎เราเพิ่งสร้างประวัติศาสตร์

136
00:10:23,873 --> 00:10:27,877
‎ประวัติศาสตร์อย่างที่เร้ดจะบอกว่า
‎ให้ไปจูบก้นฉันในหน้าต่างห้างเมซีส์เถอะ

137
00:10:30,254 --> 00:10:32,715
‎ปฏิเสธไม่ได้ว่าทีมเซลติกส์ทำลายประเพณีเดิมๆ

138
00:10:32,798 --> 00:10:35,009
‎ด้วยการเรียกผู้เล่นตัวจริงผิวดำทั้งทีม

139
00:10:35,676 --> 00:10:39,972
‎แต่บิลยืนยันว่าคำว่า "ครั้งแรก"
‎ต้องมองจากบริบทประวัติศาสตร์ด้วย

140
00:10:41,599 --> 00:10:45,019
‎เมื่อก่อนมีการเน้นย้ำมาก
‎นิโกรคนแรกที่ทำแบบนี้

141
00:10:45,102 --> 00:10:47,021
‎นิโกรคนแรกที่ทำแบบนั้น

142
00:10:47,104 --> 00:10:49,940
‎มันไม่สำคัญหรอกว่าใครเป็นคนแรกหรือคนสุดท้าย

143
00:10:50,024 --> 00:10:53,486
‎สิ่งสำคัญคือสิ่งที่ตามมา
‎เป็นแค่การทำเป็นพิธีเฉยๆ แค่ไหน

144
00:10:54,028 --> 00:10:57,448
‎ผมไม่ได้มองว่าสิ่งที่ผมทำ
‎เป็นการสร้างอะไรให้สังคมเลย

145
00:10:57,531 --> 00:11:00,951
‎ผมถือว่าการเล่นบาสเกตบอลอาชีพ
‎เป็นการฆ่าเวลา

146
00:11:01,035 --> 00:11:03,245
‎เป็นเรื่องกลวงเปล่าที่สุดในโลก

147
00:11:03,996 --> 00:11:05,539
‎แน่นอน ผมมองโลกตามความจริง

148
00:11:05,623 --> 00:11:08,626
‎ผมจะไปหาเงินเดือนขนาดนี้ได้จากไหน
‎ถ้าไม่ได้เล่นบาสเกตบอล

149
00:11:08,709 --> 00:11:10,544
‎คนเราต้องทำเรื่องที่จำเป็น

150
00:11:10,628 --> 00:11:13,381
‎แต่สิ่งที่ผมอยากสร้างไว้ให้สังคมจริงๆ

151
00:11:13,464 --> 00:11:16,676
‎เพื่อลูกๆ กับเด็กๆ คนดำทั้งโลก

152
00:11:16,759 --> 00:11:18,219
‎คือทำให้ชีวิตพวกเขาดีขึ้น

153
00:11:18,302 --> 00:11:21,764
‎เพื่อที่เมื่อต้องไปเผชิญโลก
‎ความทะเยอทะยานนั้นจะไม่เกินเอื้อม

154
00:11:21,847 --> 00:11:25,601
‎อยากเปิดโอกาสให้พวกเขา
‎ได้ทำสิ่งที่มีทักษะเก่งที่สุด

155
00:11:25,685 --> 00:11:29,188
‎ผมอาจทะเยอทะยาน
‎อยากหาเงินหนึ่งล้านเหรียญให้ลูกๆ

156
00:11:29,271 --> 00:11:32,483
‎แต่ถ้าให้แค่เงินอย่างเดียว
‎จะเท่ากับแทบไม่ได้ให้อะไรเขาเลย

157
00:11:34,527 --> 00:11:35,945
‎สำหรับแฟนวัยรุ่น

158
00:11:36,028 --> 00:11:39,323
‎รัสเซลล์กับทีมเป็นมากกว่าแค่แรงบันดาลใจ

159
00:11:39,824 --> 00:11:42,910
‎พวกเขาสร้างตัวอย่างอันยอดเยี่ยม
‎ของการร่วมมือที่เกิดขึ้นได้จริง

160
00:11:44,286 --> 00:11:46,414
‎ผมอยู่ในย่านคนขาว

161
00:11:46,497 --> 00:11:49,917
‎ขาว แบ่งแยก เหมือนกับบอสตันทั้งเมือง

162
00:11:50,000 --> 00:11:51,669
‎เต็มไปด้วยการเหยียดสีผิว

163
00:11:52,837 --> 00:11:58,092
‎แต่จะมีเด็กชายคนขาว
‎วิ่งไปทั่วสนามบาสเกตบอล

164
00:11:58,175 --> 00:12:01,971
‎ตอนอายุห้า หก หรือเจ็ดขวบ
‎พยายามจะชู้ตลูก

165
00:12:02,054 --> 00:12:04,598
‎แล้วตะโกนว่า "ฉันเป็นเค.ซี. โจนส์"

166
00:12:04,682 --> 00:12:06,016
‎"ฉันแซม โจนส์"

167
00:12:06,100 --> 00:12:07,435
‎"ฉันบิล รัสเซลล์"

168
00:12:07,518 --> 00:12:09,103
‎เวลาทีมเซลติกส์มาเล่น

169
00:12:09,186 --> 00:12:11,856
‎ทุกคนแห่แหนกันมาดูล้นสนามเลย

170
00:12:11,939 --> 00:12:16,527
‎ไม่ใช่แค่อยากมาดูรัสเซลล์
‎แต่มาดูทีมที่ดีด้วย

171
00:12:22,324 --> 00:12:25,453
‎เซลติกส์ปิดฤดูกาล 1964-1965

172
00:12:25,536 --> 00:12:28,873
‎ด้วยสถิติดีที่สุดในลีค ชนะ 62 แพ้ 18

173
00:12:28,956 --> 00:12:33,002
‎ในรอบเพลย์ออฟเซลติกส์ต้องแข่งกับ
‎ฟิลาเดลเฟีย เซเวนตี้ซิกเซอร์ส

174
00:12:33,085 --> 00:12:34,670
‎ซึ่งเสริมทัพเป็นนักกีฬาหน้าคุ้น

175
00:12:37,047 --> 00:12:41,135
‎ทีมวอร์ริเออร์ส ทีมเก่าของวิลท์
‎จัดการกับการเรียกค่าตัวเพิ่มของเขา

176
00:12:41,218 --> 00:12:43,679
‎กับสถิติที่แข่งแพ้ ด้วยการแลกตัวเขาไปทีมอื่น

177
00:12:44,722 --> 00:12:48,392
‎เมื่อกลับมารัฐเดิม แชมเบอร์เลนทำให้
‎เซเวนตี้ซิกเซอร์สกลับเป็นทีมที่มีสิทธิ์ชนะ

178
00:12:50,978 --> 00:12:52,772
‎สองทีมนั้นผลัดกันแพ้และชนะ

179
00:12:52,855 --> 00:12:55,900
‎และต้องเจอกับแฟนๆ ที่ร้ายกาจ
‎เมื่อไปเล่นในเมืองของอีกฝ่าย

180
00:12:56,901 --> 00:12:59,820
‎แชมเบอร์เลนเหวี่ยงแขนชกลม

181
00:13:05,451 --> 00:13:07,161
‎(15  เมษายน 1965)

182
00:13:09,747 --> 00:13:13,584
‎เราแข่งกับเซเวนตี้ซิกเซอร์ส
‎ชิงแชมป์ของฝั่งตะวันออก

183
00:13:13,667 --> 00:13:15,669
‎ตอนนั้นเกมที่เจ็ด เกมสุดท้ายแล้ว

184
00:13:21,509 --> 00:13:23,677
‎ตลอดเกมนั้น เราพับสนามบุก

185
00:13:23,761 --> 00:13:28,098
‎แต่ทุกรอบ แชมเบอร์เลน เกรียร์
‎และคนอื่นๆ ในทีมก็ตามจี้เข้ามา

186
00:13:28,182 --> 00:13:29,558
‎เราสลัดพวกนั้นไม่หลุดเลย

187
00:13:31,560 --> 00:13:35,439
‎เซลติกส์นำไปได้เจ็ดแต้ม
‎โดยมีเวลาเหลือหนึ่งนาที 45 วินาที

188
00:13:35,523 --> 00:13:37,691
‎อีกครั้ง ฟิลลี่สู้กลับ

189
00:13:37,775 --> 00:13:39,777
‎และเมื่อเลือกเวลาไม่กี่วินาที

190
00:13:39,860 --> 00:13:43,697
‎ดูเหมือนบอสตันจะรอด
‎เข้าไปแข่งรอบชิงชนะเลิศเอ็นบีเอ

191
00:13:43,781 --> 00:13:47,701
‎แชมเบอร์เลนหมุนตัวยัดลงไป
‎เหลือเพียงห้าวินาที

192
00:13:48,244 --> 00:13:50,913
‎เราคิดว่าจะเอาบอลไปยิงให้ได้
‎แล้วก็จะจบเกม

193
00:13:51,997 --> 00:13:55,876
‎ผมไม่ไว้ใจให้ใครเป็นคนเปิดลูกนอกจากตัวเอง

194
00:13:55,960 --> 00:13:58,712
‎ผมอยากเป็นคนส่งเพราะจะได้มั่นใจว่าส่งได้ดี

195
00:13:58,796 --> 00:14:00,422
‎เรามีโอกาสชนะขาดลอยในเกมนี้

196
00:14:00,506 --> 00:14:03,467
‎รัสเซลล์จะส่งบอลออกจากกะโหลก

197
00:14:03,551 --> 00:14:06,095
‎แต่เขาไม่รู้ว่าเขายืนอยู่ใต้คานเหล็ก

198
00:14:06,178 --> 00:14:10,057
‎เชื่อมติดอยู่กับระเบียง
‎เพื่อตรึงให้ตะกร้าไม่เคลื่อนที่

199
00:14:10,140 --> 00:14:12,101
‎ตอนนี้ รัสเซลล์เขา…

200
00:14:12,643 --> 00:14:14,937
‎เขาส่งพลาดเพราะชนคานครับ

201
00:14:16,021 --> 00:14:20,526
‎รัสเซลล์ส่งไปชนคาน
‎ตอนนี้บอสตันนำอยู่แค่แต้มเดียว

202
00:14:21,277 --> 00:14:24,363
‎บอลตกเป็นของฟิลาเดลเฟีย เหลืออีกห้าวินาที

203
00:14:24,446 --> 00:14:26,407
‎บอสตันนำอยู่เพียงหนึ่งแต้ม

204
00:14:26,949 --> 00:14:30,578
‎ผมฟังจากวิทยุในรถ

205
00:14:31,245 --> 00:14:33,289
‎ตอนนั้นยังเด็กเกินจะขับรถเอง

206
00:14:33,873 --> 00:14:37,751
‎แต่บอกเลยนะ ทุกคนที่มีวิทยุในรถ

207
00:14:37,835 --> 00:14:40,129
‎จังหวะนั้นก็ไม่ควรขับหรอก ตื่นเต้นเกินไป

208
00:14:40,212 --> 00:14:44,174
‎แต้ม 110 ต่อ 109
‎ตอนนี้ตึงเครียดจริงแล้วครับ

209
00:14:44,258 --> 00:14:48,512
‎เราเข้ามุงปรึกษากัน ผมพูดได้แค่ว่า
‎"พวกเรา ต้องทำอะไรสักอย่าง"

210
00:14:51,015 --> 00:14:55,519
‎"พวกนายต้องกู้หน้าฉันหน่อย"
‎ผมหัวเสียสุดๆ ผมอายมาก

211
00:14:55,603 --> 00:14:59,273
‎รัสเซลล์บอก
‎"ใครก็ได้ช่วยถอดเขาควายจากหัวกูที"

212
00:14:59,356 --> 00:15:01,108
‎เพราะตอนนี้กูโดนสวมเขา"

213
00:15:01,191 --> 00:15:05,529
‎ผมว่าเพื่อนร่วมทีม
‎ไม่เคยมีใครได้ยินผมพูดอะไรแบบนั้น

214
00:15:06,155 --> 00:15:08,657
‎"ฉันทำพังว่ะ ช่วยแก้ตัวให้หน่อย"

215
00:15:08,741 --> 00:15:11,869
‎ถ้าเป็นคนอื่นอาจหาข้ออ้าง แต่รัสเซลล์ไม่ทำ

216
00:15:11,952 --> 00:15:15,289
‎นั่นทำให้เห็นความถ่อมตน
‎และความเชื่อมั่นในฝีมือเพื่อนในทีม

217
00:15:16,081 --> 00:15:18,918
‎นี่เป็นสถานการณ์คับขัน นี่คือลูกที่จะตัดสินแพ้ชนะ

218
00:15:19,001 --> 00:15:23,005
‎ห้าวินาที ฟิลาเดลเฟียได้บอล
‎อยู่ใต้ห่วงของเซลติกส์เลย

219
00:15:23,088 --> 00:15:25,007
‎เกรียร์ส่งลูกเข้ามา

220
00:15:26,634 --> 00:15:30,804
‎การแข่งขันชิงแชมป์โลกหรือแชมป์ภาคตะวันออก

221
00:15:30,888 --> 00:15:34,892
‎สถิติและอะไรทุกอย่าง
‎สุดท้ายก็วัดกันที่วินาทีสุดท้าย

222
00:15:35,935 --> 00:15:40,606
‎เมื่อกรรมการส่งบอลมาให้
‎เขามีเวลาห้าวินาทีที่จะเริ่มเล่น

223
00:15:40,689 --> 00:15:43,651
‎ผมเริ่มนับในใจเลย หนึ่งพัน หนึ่ง

224
00:15:43,734 --> 00:15:45,152
‎หนึ่งพัน สอง

225
00:15:45,235 --> 00:15:46,779
‎หนึ่งพัน สาม

226
00:15:46,862 --> 00:15:49,698
‎ผมนับถึง "หนึ่งพัน สี่" เขายังไม่ทำอะไรกันเลย

227
00:15:49,782 --> 00:15:53,744
‎ในตอนนั้น ผมมีจังหวะชั่วเสี้ยววินาที

228
00:15:53,827 --> 00:15:55,079
‎แอบดู

229
00:15:55,162 --> 00:15:57,498
‎เห็นเขาปล่อยบอลออกมา

230
00:15:57,581 --> 00:15:59,458
‎เกรียร์ส่งบอลเข้ามาเล่น

231
00:15:59,541 --> 00:16:01,752
‎เขาส่งลูกไกล แล้วเฮฟลิเชคขโมยไปได้ครับ!

232
00:16:01,835 --> 00:16:05,547
‎ไปเข้ามือแซม โจนส์ เฮฟลิเชคขโมยลูกได้

233
00:16:05,631 --> 00:16:08,217
‎เกมจบแล้วครับ!

234
00:16:08,926 --> 00:16:12,012
‎เกมจบแล้ว

235
00:16:12,096 --> 00:16:14,056
‎จอห์นนี่ เฮฟลิเชคถูกแฟนๆ รุมเลย

236
00:16:14,139 --> 00:16:16,684
‎จอห์นนี่ เฮฟลิเชคขโมยบอลไปได้

237
00:16:16,767 --> 00:16:20,646
‎จอห์นนี่ โมสต์ตะโกนใส่ไมค์ว่า
‎"เฮฟลิเชคขโมยบอล"

238
00:16:21,397 --> 00:16:25,901
‎ออกวิทยุแล้วก็แล่นตรงเข้าร่างเรา

239
00:16:29,029 --> 00:16:32,574
‎บิล รัสเซลล์อยากคว้าตัวเฮฟลิเชค
‎เขาเข้าไปกอด

240
00:16:32,658 --> 00:16:34,827
‎เขารัดจอห์น เฮฟลิเชคแน่นเลย

241
00:16:34,910 --> 00:16:37,246
‎เฮฟลิเชคกู้เกมนี้ไว้ได้

242
00:16:37,788 --> 00:16:38,956
‎เชื่อได้เลย

243
00:16:39,039 --> 00:16:41,625
‎จอห์นนี่ เฮฟลิเชคกู้เกมนี้ไว้ได้

244
00:16:41,709 --> 00:16:44,086
‎ผมบอกเฮฟลิเชคว่า "ฉันทำให้นายดังนะ"

245
00:16:44,169 --> 00:16:46,463
‎"เฮฟลิเชคขโมยบอล!"

246
00:16:46,547 --> 00:16:50,426
‎ผมบอก "ถ้าฉันไม่ได้เล่นพลาด
‎ไม่มีใครจำชื่อนายได้หรอก"

247
00:16:54,096 --> 00:16:56,724
‎ในที่สุดเมื่อกำจัดทีมเซเวนตี้ซิกส์เซอร์สได้

248
00:16:56,807 --> 00:17:00,644
‎เซลติกส์จึงก้าวต่อไป
‎เผชิญหน้ากับคู่ปรับเก่าที่ลอสแองเจลิส

249
00:17:01,437 --> 00:17:05,774
‎บอสตันจัดการเลเกอร์สได้อย่างไว
‎ได้แชมป์ในการเล่นแค่ห้านัด

250
00:17:14,742 --> 00:17:17,161
‎(ทีมเยือน 96 - ทีมเหย้า 129)

251
00:17:18,162 --> 00:17:21,999
‎นี่เป็นแชมป์สมัยที่แปดตั้งแต่รัสเซลล์เข้าทีม

252
00:17:22,082 --> 00:17:24,084
‎(เซลติกส์เป็นราชาอีกครั้ง)

253
00:17:24,168 --> 00:17:30,007
‎(บอสตันเล่นจนได้แชมป์
‎รอบที่ 8 ใน 9 ปี)

254
00:17:31,717 --> 00:17:33,969
‎ในสายตาประชาชน คู่ปรับเดียวที่สำคัญ

255
00:17:34,053 --> 00:17:37,181
‎คือการปะทะระหว่างบิล รัสเซลล์
‎กับวิลท์ แชมเบอร์เลน

256
00:17:37,681 --> 00:17:39,475
‎บิลพูดเปิดเผย สม่ำเสมอ

257
00:17:39,558 --> 00:17:42,853
‎เรื่องความหวังที่เขามีให้กับเด็กๆ คนดำ
‎และชุมชนคนดำ

258
00:17:42,936 --> 00:17:46,857
‎สำหรับวิลท์ การครองวงการของเขา
‎มีรากฐานจากข้อเรียกร้องสุดโต่ง

259
00:17:46,940 --> 00:17:49,485
‎ให้จ่ายค่าชดเชยตามความสามารถ

260
00:17:51,278 --> 00:17:53,614
‎ที่จริงเราทุกคนก็มาหาเงินกัน

261
00:17:53,697 --> 00:17:55,741
‎เราเล่นกีฬาที่เราชอบเล่น

262
00:17:55,824 --> 00:17:58,744
‎แต่จุดสนใจสำคัญคือเราจะได้เงินมากแค่ไหน

263
00:17:58,827 --> 00:18:01,955
‎บิล รัสเซลล์เกี่ยวข้องกับ
‎การเคลื่อนไหวเรียกร้องสิทธิมนุษยชน

264
00:18:02,039 --> 00:18:05,876
‎และเป็นกำลังใจให้ทุกคนสร้างความเปลี่ยนแปลง

265
00:18:05,959 --> 00:18:09,004
‎วิลท์ เขาก็ใช้ชีวิตดีมาก

266
00:18:09,088 --> 00:18:11,840
‎แต่เขาไม่ได้สนใจเรื่องอะไรอย่างอื่น

267
00:18:11,924 --> 00:18:14,676
‎นอกจากความสบายและชีวิตตัวเอง

268
00:18:14,760 --> 00:18:18,138
‎คือ วิลท์มีม้าแข่ง มีรถโรลส์รอยซ์

269
00:18:19,431 --> 00:18:21,100
‎เขาใช้ชีวิตดีมากเลยล่ะ

270
00:18:21,183 --> 00:18:23,393
‎เขาได้ค่าตัวสูงที่สุดตลอด

271
00:18:23,477 --> 00:18:27,189
‎ผมเลยคิดว่าถ้ามีเงินให้เขาได้
‎ก็ต้องมีเงินให้ผมได้บ้างสิ

272
00:18:27,272 --> 00:18:29,399
‎จำได้ว่าได้ยินคนพูดในวิทยุ

273
00:18:29,483 --> 00:18:33,445
‎บอกว่าวิลท์เพิ่งเซ็นสัญญา
‎มูลค่า 100,000 เหรียญ

274
00:18:34,363 --> 00:18:36,156
‎นั่นไม่ใช่แค่ข่าวลือ

275
00:18:36,240 --> 00:18:39,785
‎แชมเบอร์เลนเซ็นสัญญาสามปี
‎กับทีมเซเวนตี้ซิกเซอร์ส

276
00:18:39,868 --> 00:18:43,664
‎ด้วยค่าตอบแทนปีละ 100,000 เหรียญ

277
00:18:43,747 --> 00:18:46,458
‎เทียบเป็นสมัยนี้ก็เท่ากับหนึ่งล้านเหรียญ

278
00:18:46,542 --> 00:18:49,586
‎ตอนได้ข่าว ผมกำลังคุยกับเร้ด อาวร์แบค

279
00:18:50,587 --> 00:18:52,798
‎เรากำลังคุยกันเรื่องสัญญาปีต่อไปของผม

280
00:18:52,881 --> 00:18:55,467
‎ผมบอก "ก็นี่ไง รู้แล้วว่าผมต้องการอะไร"

281
00:18:55,551 --> 00:18:56,510
‎เขาถามว่ามันคืออะไร

282
00:18:56,593 --> 00:18:58,846
‎ผมบอก "ผมจะเอา 100,001 เหรียญ"

283
00:18:58,929 --> 00:19:00,430
‎(รัสเซลล์ได้ค่าตัวระดับเดียวกับวิลท์)

284
00:19:00,514 --> 00:19:01,849
‎เขาหน้าซีดขาวเลย

285
00:19:03,100 --> 00:19:04,434
‎"ขาวกว่าเดิม" โทษที

286
00:19:08,438 --> 00:19:11,191
‎เป็นวิธีกวนส้นเท้าได้ดีมาก

287
00:19:11,275 --> 00:19:13,819
‎ถ้าได้มากกว่าหนึ่งดอลลาร์
‎แปลว่าผมเก่งกว่าเขาละ

288
00:19:13,902 --> 00:19:16,280
‎แบบนี้ทำให้เราเห็นเลยว่า
‎เขาชอบเอาชนะแค่ไหน

289
00:19:16,363 --> 00:19:18,740
‎นั่นแหละครับเขา ตัวเขาแท้ๆ เลย

290
00:19:18,824 --> 00:19:20,868
‎คุณไม่ได้พูดเล่นเรื่องขอเพิ่มหนึ่งเหรียญ

291
00:19:20,951 --> 00:19:22,327
‎ทุกบาททุกสตางค์มีค่า

292
00:19:24,580 --> 00:19:26,498
‎เราจะให้หนึ่งเหรียญที่มาออกรายการกับเรา

293
00:19:27,457 --> 00:19:31,253
‎ข่าวลือมันจริงหรือเปล่า
‎ที่ว่าคุณเรียกค่าตัวสูงเสียดฟ้า

294
00:19:31,336 --> 00:19:35,007
‎"สูงเสียดฟ้า" ฟังแล้วสูงเนอะ

295
00:19:35,090 --> 00:19:38,927
‎เขาช่วยให้ทีมได้ 20 แต้ม
‎จากลูกผ่านขึ้นยิงหรือดิ่งวิ่งไปยัดตะกร้า

296
00:19:39,011 --> 00:19:42,598
‎เขาบล็อกลูกที่คนอื่นขึ้นยิงได้ห้าลูก
‎แล้วยังรีบาวด์ได้อีก 20 ครั้ง

297
00:19:42,681 --> 00:19:47,060
‎ไม่ใช่ระดับค่าตัว 100,000 เหรียญแล้ว
‎มาเล่นทุกวันนี้เขาต้องได้ 500 ล้านเหรียญ

298
00:19:47,144 --> 00:19:52,357
‎ผมบอกว่า "ผมเพิ่งได้รางวัลผู้เล่นยอดเยี่ยมลีค
‎ผมควรได้ค่าตัวสูงที่สุดสิ"

299
00:19:53,025 --> 00:19:54,818
‎ผมโทรศัพท์ไปหาพ่อ

300
00:19:54,902 --> 00:19:58,113
‎บอกว่า
‎"พ่อไม่เชื่อหรอก แต่ผมได้ข้อเสนอใหม่"

301
00:19:58,197 --> 00:20:00,157
‎"พ่อไม่ต้องทำงานแล้ว"

302
00:20:00,240 --> 00:20:03,577
‎พ่อบอก "ลูกเอ๋ย เลิกทำงานไม่ได้หรอก"

303
00:20:03,660 --> 00:20:05,162
‎ผมถามว่าทำไม

304
00:20:05,245 --> 00:20:08,415
‎พ่อบอกว่าพ่อทำงานโรงกลึงนี้มาตั้ง 25 ปี

305
00:20:09,333 --> 00:20:12,753
‎ผมบอก "ทำโรงกลึง 25 ปี…
‎นั่นแหละเหตุผลที่ต้องลาออก"

306
00:20:12,836 --> 00:20:14,796
‎พ่อบอก "ไม่ได้"

307
00:20:14,880 --> 00:20:18,133
‎พ่อบอกว่า "ฟังนะ ไอ้ลูกชาย
‎พ่อมอบชีวิตให้คนพวกนี้

308
00:20:18,217 --> 00:20:20,636
‎เป็นช่วงเวลาดีที่สุด 25 ปี

309
00:20:20,719 --> 00:20:23,013
‎ตอนนี้ ให้มันรับช่วงเวลาห่วยๆ ไปบ้าง"

310
00:20:29,728 --> 00:20:30,979
‎เยี่ยมมาก

311
00:20:37,778 --> 00:20:41,365
‎ขณะที่รัสเซลล์
‎เล่นเอาเถิดเจ้าล่อกับแชมเบอร์เลน

312
00:20:41,865 --> 00:20:44,409
‎จุดยืนของเขากลับชัดเจนขึ้น
‎เรื่องการปฏิบัติทางเศรษฐกิจ

313
00:20:44,493 --> 00:20:46,745
‎ต่อคนดำในสหรัฐอเมริกา

314
00:20:47,287 --> 00:20:50,499
‎ยังมีคำตอบเชิงอื่นที่ต้องค้นหากันต่อไป

315
00:20:50,582 --> 00:20:52,542
‎(พลังคนขาว)

316
00:20:53,168 --> 00:20:57,256
‎ผมตั้งใจจะเรียกประชุมที่ทำเนียบขาว

317
00:20:57,339 --> 00:21:03,387
‎ให้นักวิชาการและผู้เชี่ยวชาญ
‎พร้อมกับบรรดาผู้นำนิโกรคนดัง

318
00:21:03,470 --> 00:21:08,767
‎จากทั้งสองเชื้อชาติมาตกลงเติมเต็มสิทธิเหล่านี้

319
00:21:08,850 --> 00:21:12,479
‎จุดประสงค์ของการประชุมคือ
‎ช่วยชาวนิโกรอเมริกัน

320
00:21:13,730 --> 00:21:15,565
‎เติมเต็มสิทธิ

321
00:21:16,108 --> 00:21:19,486
‎ซึ่งหลังจากถูกปฏิบัติอย่างอยุติธรรมมานาน

322
00:21:20,279 --> 00:21:24,032
‎พวกเขาจะได้สิทธิเล่านั้นเสียที

323
00:21:24,825 --> 00:21:28,120
‎บิล รัสเซลล์เป็นหนึ่งใน
‎คณะผู้แทน 2,400 คนที่ได้รับเชิญ

324
00:21:28,203 --> 00:21:32,374
‎รวมทั้งคนวงการบันเทิง
‎ผู้นำทางธุรกิจและนักกิจกรรมคนสำคัญต่างๆ

325
00:21:33,875 --> 00:21:37,671
‎แต่สุดท้ายแล้วเขารู้สึกว่าการประชุมนั้น
‎สร้างแต่คำสัญญาปากเปล่า

326
00:21:38,922 --> 00:21:42,718
‎รัสเซลล์เชื่อว่าการเปลี่ยนแปลงที่แท้จริง
‎ต้องขึ้นอยู่กับโอกาสทางการเงิน

327
00:21:45,137 --> 00:21:48,265
‎การศึกษาที่ดีจะมีประโยชน์อะไร
‎ถ้าเรียนแล้วไม่มีงานทำ

328
00:21:49,266 --> 00:21:54,271
‎ยังขาดคนดำในตำแหน่งผู้นำ
‎ที่จะไปสร้างบรรยากาศเอื้อโอกาส

329
00:21:54,354 --> 00:21:57,649
‎เพื่อทำลายอุปสรรคทางเศรษฐกิจ
‎ที่เหล่านิโกรต้องเจอ

330
00:21:57,733 --> 00:22:01,194
‎ในการเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของกระแสหลัก
‎ในระบบเศรษฐกิจของอเมริกา

331
00:22:02,779 --> 00:22:04,197
‎เลือดของชาตินี้

332
00:22:04,281 --> 00:22:07,034
‎ไหลไปตามเส้นเลือด
‎หล่อเลี้ยงการค้าและอุตสาหกรรม

333
00:22:07,117 --> 00:22:09,661
‎หากทรัพยากรของธุรกิจใหญ่ๆ ถูกเรียกใช้

334
00:22:09,745 --> 00:22:13,665
‎ด้วยคำสั่งของประธานาธิบดีของชาติ
‎และนำมาใช้ในความพยายามร่วมกัน

335
00:22:13,749 --> 00:22:17,544
‎เราจะสามารถเร่งเวลา
‎ทำตามเป้าหมายให้สำเร็จได้เร็วขึ้น

336
00:22:20,380 --> 00:22:22,007
‎ฤดูใบไม้ผลินั้นที่บอสตัน

337
00:22:22,090 --> 00:22:27,304
‎เสียงประท้วงโรงเรียนรวมสีผิวปะทุเดือด
‎แล้วรัสเซลล์ก็เข้าร่วมต่อสู้

338
00:22:27,387 --> 00:22:31,767
‎ตลอดเวลาสามปี คณะกรรมการการศึกษา
‎กระทืบเท้าไม่ยอมแก้ปัญหานั้น

339
00:22:31,850 --> 00:22:35,812
‎เช่นเดียวกับอดีตประธานคณะกรรมการ
‎ลูอิส เดย์ ฮิคส์

340
00:22:35,896 --> 00:22:39,149
‎แถลงนโยบายว่า
‎โรงเรียนซึ่งไม่มีสมดุลทางเชื้อชาติ

341
00:22:39,232 --> 00:22:41,401
‎ไม่ส่งผลเสียใดต่อการศึกษา

342
00:22:42,027 --> 00:22:42,861
‎คือ…

343
00:22:44,154 --> 00:22:47,699
‎ผู้กำกับออห์เรนเบอร์เกอร์กับคุณไม่มีลูก

344
00:22:47,783 --> 00:22:49,701
‎ที่เรียนในโรงเรียนไร้สมดุลทางเชื้อชาติ

345
00:22:49,785 --> 00:22:52,996
‎คุณจึงไม่รู้ว่าเรื่องนั้น
‎ส่งผลต่อลูกหลานเราอย่างไร

346
00:22:56,750 --> 00:22:59,294
‎วันหนึ่ง หล่อนมากล่าวสุนทรพจน์วันจบการศึกษา

347
00:22:59,378 --> 00:23:01,588
‎ที่โรงเรียนมัธยมต้นร็อกซ์บิวรี

348
00:23:01,671 --> 00:23:05,509
‎เมื่อบาทหลวงและนักกิจกรรมกลุ่มหนึ่งก่อเรื่อง

349
00:23:05,592 --> 00:23:06,802
‎หล่อนสั่งจับเขาเลย

350
00:23:08,095 --> 00:23:10,680
‎ระหว่างนั้น เด็กๆ ก็ไม่ได้เข้าพิธีจบการศึกษา

351
00:23:10,764 --> 00:23:14,309
‎เราจึงไปจัดพิธีพิเศษให้ที่โบสถ์ในย่านนั้น

352
00:23:14,393 --> 00:23:16,561
‎ผมเป็นผู้กล่าวสุนทรพจน์แทน

353
00:23:21,608 --> 00:23:26,613
‎ผมถามตัวเองว่า "เสียงอื่นๆ
‎ที่เรียกร้องหาความเปลี่ยนแปลงอยู่ที่ไหน"

354
00:23:26,696 --> 00:23:30,075
‎เรามีวิกฤตเล็กๆ กันอยู่ทั่วสหรัฐอเมริกา

355
00:23:30,158 --> 00:23:32,244
‎มีวิกฤตอยู่ที่ร็อกซ์บิวรีนี้

356
00:23:33,161 --> 00:23:36,164
‎แต่ไม่มีใครฟัง ไม่มีใครฟังเราเลย

357
00:23:36,248 --> 00:23:38,667
‎สิ่งที่คนไม่เข้าใจก็คือ

358
00:23:38,750 --> 00:23:41,837
‎วิกฤตที่แผดเผาร็อกซ์บิวรี จะแผดเผาบอสตันด้วย

359
00:23:41,920 --> 00:23:43,463
‎ไฟนี้จะลุกลาม

360
00:23:44,005 --> 00:23:47,884
‎ในสายตาของผม บอสตันเป็นเหมือน
‎ตลาดนัดเหยียดชาติพันธุ์และสีผิว

361
00:23:47,968 --> 00:23:50,053
‎เหยียดในทุกรูปแบบ แบบเก่าและแบบใหม่

362
00:23:50,971 --> 00:23:54,057
‎เมืองนี้มีพวกนักเลงเหยียดผิว
‎อยู่ในศาลากลางเมืองที่ทุจริต

363
00:23:54,141 --> 00:23:57,227
‎มีพวกเหยียดผิวแบบปาอิฐ
‎"ส่งพวกมันกลับไปแอฟริกา"

364
00:23:57,310 --> 00:24:01,148
‎และในย่านมหาวิทยาลัย
‎ก็จะมีพวกเหยียดผิวเอาเท่สุดโต่งหัวกลวง

365
00:24:02,107 --> 00:24:06,319
‎ถึงอย่างนั้น เมื่อก่อนทุกคนในบอสตัน
‎เคยพูดเห็นด้วยกับดร.คิง

366
00:24:06,820 --> 00:24:08,029
‎ผมฉงนฉงายมาก

367
00:24:09,239 --> 00:24:13,076
‎หรือว่าฝันของดร.คิง
‎ที่จะสร้างสังคมจากความรักโดยไม่มองสีผิว

368
00:24:13,160 --> 00:24:15,787
‎ถูกคนบอสตันเอามาตีความผิด

369
00:24:16,538 --> 00:24:20,167
‎สำหรับพวกเขา "ไม่มองสีผิว" แปลว่า
‎ผิวสีดำควรจะล่องหนหายไป

370
00:24:20,250 --> 00:24:24,463
‎ซึ่งพวกเขาก็จะไม่ถือ
‎และไม่แตกต่างจากความจริงที่เป็นอยู่

371
00:24:27,048 --> 00:24:28,842
‎บิล รัสเซลล์ พูดชัดเลยว่า

372
00:24:28,925 --> 00:24:31,553
‎นี่คือเรื่องที่เกิดขึ้น คนจำเป็นจะต้องรู้

373
00:24:31,636 --> 00:24:36,057
‎ทำไมต้องเดินขบวน ทำไมต้องประท้วง
‎ทำแล้วได้อะไรกันแน่

374
00:24:36,141 --> 00:24:38,435
‎คนกลัวที่จะพูดออกมาชัดๆ

375
00:24:38,518 --> 00:24:40,896
‎เขารู้ว่าตัวเองมีโทรโข่ง

376
00:24:40,979 --> 00:24:43,690
‎เขารู้ว่าเสียงของเขาเข้มแข็งและมีพลังมาก

377
00:24:43,773 --> 00:24:47,694
‎เสียงเขาจะเปิดประตู เปิดโอกาสให้คนรุ่นต่อมา

378
00:24:47,777 --> 00:24:52,699
‎เมื่อเราลุกขึ้นมาทำอะไรด้วยกัน
‎และพูดให้ชัด คนจะยอมฟัง

379
00:24:53,450 --> 00:24:57,496
‎การเป็นนักกีฬาตัวใหญ่มีชื่อเสียง
‎ก็เหมือนผมมีเวที

380
00:24:58,038 --> 00:24:59,414
‎ถ้าผมเลือกที่จะใช้

381
00:25:00,457 --> 00:25:03,752
‎รัสเซลล์ไม่เคยลังเลที่จะพูดสิ่งที่คิด

382
00:25:03,835 --> 00:25:05,629
‎แต่มีแฟนบาสเกตบอลจำนวนมาก

383
00:25:05,712 --> 00:25:08,381
‎ที่อยากให้เขา "หุบปากแล้วเล่นไป" เฉยๆ

384
00:25:08,965 --> 00:25:13,595
‎ยิ่งเล่นอาชีพไปสถานการณ์ก็ยิ่งกลายเป็นว่า
‎ผมไม่อยากยุ่งเกี่ยวอะไร

385
00:25:13,678 --> 00:25:15,805
‎กับคนนอกทีมเซลติกส์

386
00:25:15,889 --> 00:25:18,975
‎ผมเล่นให้ทีมเซลติกส์ ผมไม่ได้เล่นให้รัฐบอสตัน

387
00:25:19,976 --> 00:25:24,940
‎ผมว่าเขายืนเด่นระคายสายตาคนขาวจำนวนมาก

388
00:25:25,023 --> 00:25:29,152
‎พวกนนั้นนึกว่าเราจะค้อมตัวให้
‎แค่เพราะเราอยู่ตรงนั้น

389
00:25:29,236 --> 00:25:31,071
‎บิล รัสเซลล์ไม่เคยค้อมหัวให้ใคร

390
00:25:32,822 --> 00:25:37,661
‎ตอนอยู่บ้านในย่านเร้ดดิ้ง คนมักจะทำเหมือน
‎เขากับครอบครัวเป็นผู้บุกรุกที่ไม่น่าต้อนรับ

391
00:25:37,744 --> 00:25:39,621
‎(คนคลั่งชาติขาวหยามลูกรัสเซลล์)

392
00:25:39,704 --> 00:25:44,834
‎ฉันว่าไม่มีใครรู้เรื่องที่เกิดกับพ่อแม่ฉันหลังฉาก

393
00:25:45,502 --> 00:25:48,630
‎ยามที่ครอบครัวรัสเซลล์กลับมาบ้าน
‎หลังจากไปเที่ยวช่วงสุดสัปดาห์

394
00:25:48,713 --> 00:25:52,425
‎พวกเขาพบว่ามีอันธพาลบุกเข้าไปในบ้าน
‎และทำลายข้าวของ

395
00:25:53,468 --> 00:25:57,806
‎พวกเขากลับบ้านมาพบบ้านที่ถูกพังเละ

396
00:25:57,889 --> 00:26:01,810
‎เห็นได้ชัดว่าเป็นฝีมือของคนที่ไม่ชอบใจ

397
00:26:01,893 --> 00:26:05,272
‎ไม่ใช่แค่เพราะเขาอยู่ในย่านนั้น
‎แต่ไม่ชอบที่เขาเป็นเขา

398
00:26:05,355 --> 00:26:07,190
‎พ่นคำอะไรเลวร้ายไว้บนผนังบ้าน

399
00:26:07,274 --> 00:26:09,901
‎คำเหยียดผิว คำขู่ต่างๆ

400
00:26:10,986 --> 00:26:15,031
‎กลับบ้านมาหลังจากไปพักผ่อน
‎เราพบว่าบ้านถูกทำลายเละ

401
00:26:15,115 --> 00:26:17,742
‎คำว่า "นิกเกอร์" ถูกทาบนผนังด้วยอุจจาระ

402
00:26:17,826 --> 00:26:21,162
‎โต๊ะสนุ๊กเกอร์ถูกถกกำมะหยี่ออก
‎แล้วเทเบียร์ลงไป

403
00:26:21,246 --> 00:26:26,293
‎คนมาทำลายถ้วยรางวัลของพ่อ
‎ถ่ายอุจจาระบนเตียงพ่อแม่

404
00:26:26,376 --> 00:26:31,590
‎ฉันตกใจมาก
‎ฉันไม่รู้เลยว่าเมืองนี้เหยียดผิวแค่ไหน

405
00:26:31,673 --> 00:26:36,553
‎ไม่รู้ว่าบิลกับครอบครัวเขาต้องเจอเรื่องแบบนั้น
‎มันชวนให้ใจสลายมาก

406
00:26:37,178 --> 00:26:40,932
‎ตำรวจท้องถิ่นไม่อาจหาตัวผู้ต้องสงสัยได้

407
00:26:41,016 --> 00:26:45,937
‎มีคนพูดว่า "ท่าทางจองหอง" ของผม
‎อาจกระตุ้นให้เกิดเหตุบุกรุกบ้าน

408
00:26:46,730 --> 00:26:51,818
‎เมื่อพูดถึงรัสเซลล์ เรากำลังพูดถึงคนที่โมโห

409
00:26:51,901 --> 00:26:57,157
‎แทบจะตลอดเวลาอยู่แล้ว
‎กับการที่คนขาวปฏิบัติต่อคนดำ

410
00:26:57,240 --> 00:27:01,202
‎พ่อไม่เคยพูดเรื่องพวกนี้เปิดเผย

411
00:27:01,703 --> 00:27:04,873
‎นั่นก็กลับไปเรื่องที่ว่า "เขาถูกเข้าใจผิด"

412
00:27:04,956 --> 00:27:07,667
‎พ่อจะเรียกแถลงข่าวแล้วบอกว่า

413
00:27:07,751 --> 00:27:10,045
‎"ไอ้สัตว์พวกนี้บุกเข้ามาในบ้านผม

414
00:27:10,128 --> 00:27:14,174
‎นี่ไงคนอย่างพวกคุณถึงได้มองว่าผมนิสัยไม่ดี"

415
00:27:16,509 --> 00:27:19,012
‎คนมองว่าบิลเป็นชายดำขี้โมโห

416
00:27:19,095 --> 00:27:21,765
‎เพราะเขาไม่ยอมให้คนลืม

417
00:27:21,848 --> 00:27:23,808
‎ความเป็นจริงของชีวิตคนในอเมริกา

418
00:27:24,392 --> 00:27:28,063
‎คนต้องยอมรับความจริงก่อน
‎เราถึงจะข้ามผ่านมันไปได้

419
00:27:28,563 --> 00:27:32,150
‎ทุกครั้งที่เขามีโอกาสลงสนาม

420
00:27:32,984 --> 00:27:38,448
‎เขาสามารถเก็บอารมณ์ทั้งหมด
‎พุ่งมันลงไปในเกม

421
00:27:38,531 --> 00:27:44,371
‎ผมแทบไม่เคยเจอใครที่
‎มีความตั้งใจและมุ่งมั่นขนาดนั้น

422
00:27:45,747 --> 00:27:49,376
‎มองหาข้อได้เปรียบเสมอ
‎นั่นคือสิ่งที่ผมได้เรียนจากอาวร์แบค

423
00:27:49,459 --> 00:27:53,046
‎ทำทุกอย่างเพื่อให้เราได้ประโยชน์สูงสุด

424
00:27:53,713 --> 00:27:56,299
‎ทั้งใช้สมอง ใช้อารมณ์ ใช้ร่างกาย

425
00:27:57,300 --> 00:27:58,968
‎ผมก็ปากหมาใส่คนนะ

426
00:28:01,721 --> 00:28:04,516
‎คนส่วนใหญ่แค่ปากหมาเพราะสนุกปาก

427
00:28:04,599 --> 00:28:06,976
‎บิล รัสเซลล์ไม่ใช่คนแบบนั้น

428
00:28:07,060 --> 00:28:08,687
‎บิลพูดในแบบที่

429
00:28:08,770 --> 00:28:13,108
‎มันจะส่งผลต่อการเล่นในสนามเลย

430
00:28:13,191 --> 00:28:16,528
‎เขาจะพูดอะไรขึ้นมาสักคำ

431
00:28:16,611 --> 00:28:19,447
‎เพราะเขารู้ว่าพูดแล้วจะจี้ใจเรา

432
00:28:19,531 --> 00:28:23,034
‎และแน่นอน นั่นจะช่วยให้เซลติกส์ชนะ

433
00:28:26,162 --> 00:28:28,081
‎ส่วนหนึ่งของหน้าที่

434
00:28:28,164 --> 00:28:31,751
‎ที่ผมต้องมีต่อทีม คือการแย่งความสนใจ
‎ให้คู่ต่อสู้หันมาโจมตีตัวผม

435
00:28:31,835 --> 00:28:34,796
‎บางทีผมจะพูดตอนไปจัมพ์บอลเปิดเกม

436
00:28:34,879 --> 00:28:37,507
‎"เอานะ ทุกคน" ผมพูดกับอีกทีม

437
00:28:37,590 --> 00:28:39,092
‎"คืนนี้ไม่ให้เลย์อัพที่นี่หรอก"

438
00:28:39,175 --> 00:28:42,971
‎"จะไม่เสียเวลาไปกันลูกยิงจาก 15 ฟุตด้วย
‎คืนนี้ไม่มีอารมณ์

439
00:28:43,054 --> 00:28:44,597
‎แต่ไม่ยอมให้ใครเลย์อัพแน่"

440
00:28:45,306 --> 00:28:48,977
‎หรือไม่ก็แอบโน้มไปกระซิบใส่ปีกหน้า
‎บอกว่า "ถ้ามึงขึ้นไปเลย์อัพ

441
00:28:49,060 --> 00:28:52,897
‎อย่าลืมเกลือกับพริกไทย
‎เพราะมึงได้แต่แดกบอลแน่ๆ"

442
00:28:53,565 --> 00:28:57,485
‎แน่นอน ผมไม่ไปปากดีใส่
‎ออสการ์ โรเบิร์ตสันหรือเจอร์รี่ เวสต์

443
00:28:57,569 --> 00:28:59,863
‎คนบางคนเราก็ไปปากดีใส่เขาไม่ได้

444
00:29:00,363 --> 00:29:02,907
‎บิลไม่เคยปากดีกับผม

445
00:29:02,991 --> 00:29:04,909
‎เวลาเขาจะขึ้นยิง

446
00:29:04,993 --> 00:29:07,787
‎จะเลย์อัพอะไร
‎เพราะมันอาจย้อนกลับไปเล่นเขาเองได้

447
00:29:09,956 --> 00:29:11,583
‎ผมว่า ปีที่ผมเพิ่งเล่นปีแรกนะ

448
00:29:11,666 --> 00:29:14,961
‎รัสเซลล์ยืนตรงนี้ แซตช์กับผมอยู่ตรงนี้

449
00:29:15,044 --> 00:29:17,505
‎รัสเซลล์มองหน้าแซตช์

450
00:29:18,089 --> 00:29:19,716
‎แล้วก็มองหน้าผม

451
00:29:19,799 --> 00:29:22,135
‎แล้วก็มองหน้าแซตช์แล้วพูดว่า…

452
00:29:22,218 --> 00:29:24,012
‎แกกันไอ้แม่ยิ้มนั้นได้มั้ยวะ

453
00:29:24,679 --> 00:29:26,514
‎นั่นทำให้แบรดลีย์อึ้งไปเลย

454
00:29:27,348 --> 00:29:29,434
‎ไม่เคยมีใครเรียกเขาแบบนั้นมาก่อน

455
00:29:33,605 --> 00:29:36,941
‎นั่นทำให้ผมเริ่มคิดเลยว่า "เขาพูดถึงอะไร"

456
00:29:37,025 --> 00:29:38,651
‎"มันเรื่องอะไรกัน"

457
00:29:38,735 --> 00:29:42,530
‎คนที่มีสติปัญญาเฉลียวฉลาด
‎แต่ปากดีในสนาม นั่นโหดที่สุด

458
00:29:42,614 --> 00:29:45,575
‎พวกเขาคิดจะเล่นงานคุณ ไม่ได้เล่นกีฬา

459
00:29:50,079 --> 00:29:52,582
‎รัสชอบเล่นเกมในเกมอีกที

460
00:29:52,665 --> 00:29:56,961
‎เขาล้วงลูกออกมาจากตะกร้า
‎ประมาณนัดละสองลูก ตั้งใจทำนะ

461
00:29:57,045 --> 00:29:59,005
‎แน่ละ เขานับเป็นแต้มอยู่แล้ว

462
00:29:59,088 --> 00:30:01,591
‎แต่นั่นส่งสารไปถึงผู้เล่นคนอื่นๆ

463
00:30:01,674 --> 00:30:04,719
‎"ดูสิว่าเกือบจะบล็อกได้ฉิวเฉียดแค่ไหน"

464
00:30:04,803 --> 00:30:06,095
‎เขาเก่งระดับปรมาจารย์เลย

465
00:30:06,179 --> 00:30:10,016
‎ส่งให้เบย์เลอร์ วิ่งไปตามช่อง
‎เขาเลย์อัพ โดนรัสเซลล์บล็อกครับ

466
00:30:11,017 --> 00:30:14,062
‎รัสเซลล์ยัดเข้าไปแล้ว บิล รัสเซลล์เล่นได้ดีมาก

467
00:30:14,729 --> 00:30:17,607
‎รัสเซลล์เป็นคนจองหองและชอบข่มคนอื่น

468
00:30:17,690 --> 00:30:20,944
‎อยู่นอกสนามเขาก็ข่มคนที่เดินเข้ามาหา

469
00:30:23,279 --> 00:30:25,824
‎เขาจะยืนอยู่อย่างนั้น จ้องหน้าพวกนั้น

470
00:30:25,907 --> 00:30:27,408
‎ไม่พูดอะไรทั้งนั้น

471
00:30:27,492 --> 00:30:30,787
‎เขาเป็นส่วนผสมที่น่าสนใจ
‎ระหว่างนักกีฬาและนักคิด

472
00:30:30,870 --> 00:30:34,666
‎เขาเลือกได้เลยว่าจะเล่นท่าไหน
‎แล้วนึกภาพได้ในหัว

473
00:30:34,749 --> 00:30:38,461
‎นึกภาพซ้ำๆ ก่อนที่จะลงสนามไปลองเล่นจริง

474
00:30:38,545 --> 00:30:41,214
‎เขาศึกษากีฬานี้อย่างทะลุปรุโปร่ง

475
00:30:41,297 --> 00:30:47,053
‎แค่คิดว่าสามารถคำนวณมุมที่ผู้เล่นคนอื่นจะเข้าหา

476
00:30:47,637 --> 00:30:51,558
‎รู้ศักยภาพของเขา รู้ว่าเขาชอบเล่นท่าไหน

477
00:30:51,641 --> 00:30:53,643
‎แถมยังเห็นภาพรวมในสนามทั้งหมดด้วย

478
00:30:53,726 --> 00:30:57,897
‎รู้ว่าถ้าเล่นท่านี้
‎มุมของลูกจะส่งให้มันไปอยู่ตรงนั้น

479
00:30:57,981 --> 00:30:59,691
‎เขาเป็นนักคณิตศาสตร์ชัดๆ

480
00:31:00,275 --> 00:31:03,403
‎ความสามารถล้นเหลือในสนามของบิล
‎เกี่ยวข้องกับคณิตศาสตร์เสมอมา

481
00:31:04,028 --> 00:31:05,947
‎สมัยยังเรียนมหาวิทยาลัยซานฟรานซิสโก

482
00:31:06,030 --> 00:31:09,158
‎กับเพื่อนทีมเซลติกส์ เค.ซี. โจนส์

483
00:31:09,242 --> 00:31:11,369
‎บิลเป็นผู้ริเริ่มวิธีคิดแบบใหม่

484
00:31:11,452 --> 00:31:14,539
‎เกี่ยวกับบทบาทของมุมและสมการต่างๆ
‎ในกีฬาบาสเกตบอล

485
00:31:16,165 --> 00:31:19,669
‎เราตัดสินกันว่าบาสเกตบอล
‎เป็นกีฬาของเรขาคณิต

486
00:31:19,752 --> 00:31:22,171
‎ใช้เส้น จุดและระยะห่าง

487
00:31:23,590 --> 00:31:28,136
‎ผมฝันถึงการเล่นท่าอะไรไปคนเดียว
‎แต่เขามักจะคิดหากลยุทธ์

488
00:31:28,219 --> 00:31:32,265
‎เค.ซี. มองบาสเกตบอลไม่เหมือนใคร
‎เขาเป็นคนสอนผมวางแผน

489
00:31:32,348 --> 00:31:34,976
‎ทำให้ลูกเป็นได้อย่างใจ
‎โดยเฉพาะเวลาเล่นเกมรับ

490
00:31:35,059 --> 00:31:38,855
‎สมัยนั้น ผู้เล่นและโค้ชเกือบทุกคนมองเกมรับ

491
00:31:38,938 --> 00:31:40,231
‎เป็นปฏิกิริยาจากเกมรุกอีกฝ่าย

492
00:31:40,315 --> 00:31:42,108
‎เค.ซี. คิดต่างจากพวกนั้น

493
00:31:42,191 --> 00:31:44,861
‎เขาหาทางที่จะทำให้คู่ต่อสู้

494
00:31:44,944 --> 00:31:49,574
‎ยิงช็อตแบบที่อยากให้ยิง
‎จากจุดที่เขาอยากให้พวกนั้นยิง

495
00:31:50,283 --> 00:31:52,035
‎เขาจะปล่อยให้อีกฝ่ายยิงไป

496
00:31:52,118 --> 00:31:54,829
‎แต่ยิงจากนอกระยะที่เขาจะหวังผลได้

497
00:31:54,913 --> 00:31:58,750
‎และแทนที่จะเข้าไปจี้ผู้เล่น
‎เขาจะวิ่งไปรออีกฟากสนาม

498
00:31:58,833 --> 00:32:03,212
‎คิดเลยว่าผมจะรีบาวด์ได้
‎แล้วปายาวไปให้เขายิงลงได้ง่ายๆ

499
00:32:03,713 --> 00:32:06,466
‎เขากับผมคิดแผนแบบนี้กันมาเป็นสิบๆ แผน

500
00:32:06,549 --> 00:32:11,012
‎แล้วก็เสริมจุดอ่อนของคู่ต่อสู้
‎เข้าไปในสมการที่คิดด้วย

501
00:32:11,095 --> 00:32:15,224
‎ในที่สุด เค.ซี.กับผมก็สร้าง
‎โลกบาสเกตบอลเล็กๆ ของเราเอง

502
00:32:15,725 --> 00:32:17,226
‎พวกเราได้แรงบันดาลใจ

503
00:32:17,310 --> 00:32:19,354
‎เหมือนเป็นนักวิทยาศาสตร์สร้างจรวดที่ใส่ผ้าใบ

504
00:32:21,439 --> 00:32:24,776
‎เขามีลักษณะของคนที่มีศักดิ์มีศรีอยู่เสมอ

505
00:32:24,859 --> 00:32:28,488
‎ผมดูรูปเขา มีรูปหนึ่ง

506
00:32:28,571 --> 00:32:32,367
‎เขายืนอยู่ในจุดครึ่งสนาม มือสองข้างเท้าเอว

507
00:32:33,284 --> 00:32:35,578
‎ในสนามบอสตันการ์เด้นที่ขายบัตรหมด

508
00:32:36,496 --> 00:32:39,916
‎เมื่อเห็นภาพนั้น ก็เหมือน…

509
00:32:41,376 --> 00:32:45,004
‎ราชาที่ยืนมองอาณาจักรของตนเอง

510
00:32:47,090 --> 00:32:50,468
‎แต่ถึงคนจะมองว่ารัสเซลล์
‎เป็นอัจฉริยะในสนามบาสแค่ไหน

511
00:32:50,551 --> 00:32:53,054
‎แฟนๆ กับนักข่าวกีฬาก็ยังวิจารณ์เขา

512
00:32:53,137 --> 00:32:55,807
‎เป็นคนขี้หงุดหงิด เย็นชาและเย่อหยิ่ง

513
00:32:56,432 --> 00:32:59,018
‎ผมหยิ่ง ผมยอมรับ

514
00:32:59,519 --> 00:33:02,355
‎แต่หยิ่งในคำจำกัดความของใครล่ะ

515
00:33:03,481 --> 00:33:05,149
‎ถ้านักกีฬาผิวขาวทำแบบนี้

516
00:33:05,233 --> 00:33:09,028
‎คนจะไม่เรียกว่าเย่อหยิ่งจองหอง
‎คนจะเรียกว่าชอบเอาชนะ เครียดขึ้ง

517
00:33:09,737 --> 00:33:11,614
‎เมื่อเราเป็นบิล รัสเซลล์

518
00:33:11,698 --> 00:33:14,617
‎เราอยู่ในประเทศที่กีดกันเรา

519
00:33:14,701 --> 00:33:17,370
‎เห็นค่าเราเฉพาะในความเป็นนักกีฬา

520
00:33:17,453 --> 00:33:20,999
‎"งั้นผมจะทำแบบนี้
‎ตอนอยู่ในสนาม ผมเล่นให้พวกคุณ"

521
00:33:21,749 --> 00:33:25,837
‎"แต่นอกสนาม ให้ผมใช้ชีวิตของผมนะ"

522
00:33:25,920 --> 00:33:28,506
‎เพื่อหาหลักฐานที่ทำให้คนมองว่ารัสเซลล์เย่อหยิ่ง

523
00:33:28,589 --> 00:33:31,217
‎นักวิจารณ์ยกเรื่องที่เขาไม่ยอมแจกลายเซ็น

524
00:33:32,635 --> 00:33:36,389
‎ในฐานะนักกีฬา หลังจากปี 1964 แล้ว
‎เขาไม่เคยให้ลายเซ็นเลย

525
00:33:37,181 --> 00:33:39,600
‎ผมรู้สึกแปลกๆ เสมอเวลาต้องแจกลายเซ็น

526
00:33:39,684 --> 00:33:42,311
‎ตั้งแต่สมัยเป็นนักบาสมหาวิทยาลัยแล้ว

527
00:33:42,395 --> 00:33:44,647
‎ตอนแรก ผมไม่ได้ใส่ใจกับความรู้สึกนั้นเท่าไหร่

528
00:33:44,731 --> 00:33:47,692
‎ผมเซ็นชื่อไป เพราะใครๆ ก็ทำกัน

529
00:33:48,359 --> 00:33:50,236
‎แต่ในช่วงต้นยุค 1960

530
00:33:50,319 --> 00:33:53,865
‎ผมสังเกตว่าหลังจาก
‎แจกลายเซ็นไปสัก 50 ถึง 60 คน

531
00:33:53,948 --> 00:33:57,035
‎ผมจะรู้สึกแปลกๆ ไปถึงสองสามวัน

532
00:34:00,329 --> 00:34:03,374
‎ประชาชนและสื่อไม่พอใจมาก

533
00:34:04,333 --> 00:34:05,793
‎แล้วถือเป็นเรื่องขัดใจส่วนตัว

534
00:34:05,877 --> 00:34:10,423
‎ที่เลือกไม่ยอมแบ่งพื้นที่ชีวิตส่วนตัวของเขา

535
00:34:11,007 --> 00:34:12,759
‎และแจกลายเซ็น

536
00:34:12,842 --> 00:34:16,763
‎เราจะยอมให้แฟนๆ เป็นเจ้าของชีวิต
‎หรือกำกับสิ่งที่เราทำไม่ได้

537
00:34:17,805 --> 00:34:22,060
‎ผมคิดไม่ออกว่าการเขียนชื่อในกระดาษหนึ่งชิ้น
‎จะมีค่าอะไรตรงไหน

538
00:34:22,143 --> 00:34:26,064
‎ลายเซ็นผมมีคุณค่าอะไรแล้วทำไมต้องเซ็นด้วย

539
00:34:26,731 --> 00:34:29,817
‎ผมเล่นคุ้มค่าตัวในสนามบาสแล้ว จบ

540
00:34:29,901 --> 00:34:32,153
‎ผมเป็นทรัพย์สินสาธารณะยามลงสนาม

541
00:34:32,236 --> 00:34:34,739
‎ผมเป็นทรัพย์สินส่วนบุคคลเวลาอยู่นอกสนาม

542
00:34:34,822 --> 00:34:36,616
‎ถ้าผมอยากเซ็นให้ ผมก็จะเซ็น

543
00:34:36,699 --> 00:34:39,410
‎แต่ไม่เคยมีใครบังคับให้ผมทำอะไรได้

544
00:34:39,494 --> 00:34:42,747
‎คุณต้องรับผมในฐานะนายบิล รัสเซลล์
‎คนธรรมดา ไม่งั้นก็ไม่ต้องรับ

545
00:34:42,830 --> 00:34:45,333
‎ลายเซ็นของผมไม่ช่วยอะไรหรอก

546
00:34:45,416 --> 00:34:49,045
‎เรื่องที่ผมเป็นนักกีฬาบาสเกตบอล
‎นั่นก็แค่เรื่องบังเอิญ

547
00:34:51,255 --> 00:34:53,800
‎ผมชอบการที่เขาเป็นตัวของตัวเอง

548
00:34:53,883 --> 00:34:57,178
‎เขาตัดสินใจว่าเขาจะเล่นกีฬาอย่างเดียว

549
00:34:57,261 --> 00:35:00,306
‎มีปฏิสัมพันธ์กับเพื่อนร่วมทีมเท่านั้น

550
00:35:00,389 --> 00:35:03,184
‎เขาควบคุมชีวิตตัวเองได้ตลอด
‎นั่นแหละคือสิ่งที่ผมอยากพูด

551
00:35:03,267 --> 00:35:05,645
‎เขาอยากพูดคุยเรื่องอะไรลึกๆ

552
00:35:05,728 --> 00:35:08,773
‎หรือจับมือคุณผู้ชายคุณผู้หญิง

553
00:35:08,856 --> 00:35:09,690
‎พวกนั้นเขาทำได้

554
00:35:09,774 --> 00:35:12,777
‎ถ้ารู้ว่าเขาไม่แจกลายเซ็น ก็ไม่ต้องขอสิ

555
00:35:12,860 --> 00:35:15,363
‎เขาตั้งใจมั่นว่าเขาจะไม่มีวันเปลี่ยน

556
00:35:15,446 --> 00:35:16,614
‎ผมชอบจุดนั้นของเขานะ

557
00:35:16,697 --> 00:35:19,659
‎ต่อให้เป็นประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกา
‎เขาก็ไม่ให้ลายเซ็น

558
00:35:19,742 --> 00:35:22,912
‎ผมเคยขอลายเซ็นเขา เดาสิว่าเขาพูดว่าไง

559
00:35:23,496 --> 00:35:24,497
‎ไม่ให้

560
00:35:24,580 --> 00:35:28,376
‎แล้วผมก็เริ่มหัวเราะ แบบ "ครับ ตลกละ"

561
00:35:28,459 --> 00:35:30,253
‎"เอ้า เซ็นให้หน่อย"

562
00:35:30,336 --> 00:35:32,380
‎เขาปฏิเสธอีกครั้ง จริงจังด้วย

563
00:35:33,047 --> 00:35:36,425
‎ตอนนั้นผมพยายามให้นักกีฬาทุกคน
‎ที่เคยลงสนามด้วย

564
00:35:36,509 --> 00:35:38,219
‎เซ็นภาพของตัวเอง

565
00:35:38,302 --> 00:35:41,556
‎ผมแค่จะเก็บเป็นที่ระลึกอะไรแบบนั้น

566
00:35:41,639 --> 00:35:43,599
‎รัสเซลล์ไม่ยอมเลย

567
00:35:44,100 --> 00:35:45,393
‎เขาพูดเลยว่า

568
00:35:45,476 --> 00:35:48,646
‎"แซตช์ เราอยู่ด้วยกันตั้งบ่อย เราเที่ยวด้วยกัน

569
00:35:48,729 --> 00:35:51,023
‎นายรู้นี่ว่าฉันไม่แจกลายเซ็น"

570
00:35:51,107 --> 00:35:54,569
‎ผมนึกเลยนะ
‎"ฆ่ามันเลยได้มั้ยเนี่ย ล้อเล่นรึเปล่า"

571
00:35:54,652 --> 00:36:01,200
‎นี่คือหนังสือของบิล รัสเซลล์สองเล่ม
‎ที่ไม่มีลายเซ็น

572
00:36:01,284 --> 00:36:05,121
‎ผมเก็บไว้ระหว่างหนังสือของสาธุคุณบราวน์
‎กับเจมส์ บอลด์วิน

573
00:36:05,204 --> 00:36:09,375
‎ได้แบบนี้แหละพอใจที่สุดแล้ว
‎นี่เป็นหนังสือที่ไม่ได้เซ็นเป็นการส่วนตัว

574
00:36:09,458 --> 00:36:12,879
‎ให้มาโดยคุณบิล รัสเซลล์

575
00:36:12,962 --> 00:36:17,049
‎ผมเจอเขาเมื่อสักสามปีก่อน ตอนที่เขามา

576
00:36:18,009 --> 00:36:21,429
‎เขาบอกว่า "แซตช์ เป็นไงบ้าง" เราคุยกัน

577
00:36:21,512 --> 00:36:24,599
‎เขาบอก "แล้วฉันก็ยังไม่เซ็นให้ใครอยู่ดี!"

578
00:36:27,018 --> 00:36:30,521
‎ฉันว่า ในทางหนึ่งคุณพ่อเป็นคนที่มาก่อนกาล

579
00:36:30,605 --> 00:36:35,443
‎ฉันว่าถ้ามองวัฒนธรรมที่หมกมุ่นกับคนดังทุกวันนี้

580
00:36:35,526 --> 00:36:39,572
‎เราจะเห็นกับดักและข้อเสียของการเป็นคนดัง

581
00:36:39,655 --> 00:36:42,783
‎พ่อโดนวิจารณ์ว่าไม่เล่นตามน้ำ
‎ไม่ทำตามความคาดหวังใคร

582
00:36:42,867 --> 00:36:44,118
‎ไม่เปิดใจมากกว่านี้

583
00:36:44,202 --> 00:36:48,956
‎ฉันว่าพ่ออาจจะต่างจากดารากีฬาคนอื่นๆ
‎ตรงที่พ่อไม่เคยต้องการเลย

584
00:36:49,040 --> 00:36:53,836
‎เขาเป็นตัวของตัวเอง
‎อย่างไม่เคยเสียใจ ตลอดเวลา

585
00:36:53,920 --> 00:36:57,798
‎และถ้าเราเคารพด้านนั้นของเขาไม่ได้
‎ปัญหาก็อยู่ที่ตัวเราเองแล้ว

586
00:36:59,592 --> 00:37:05,097
‎ปี 1963 ถึง 1965
‎เสน่ห์ของบาสเกตบอลเริ่มริบหรี่ลง

587
00:37:05,181 --> 00:37:08,226
‎ผมมองว่ามันเป็นกีฬาของเด็กๆ
‎และให้สัมภาษณ์ไปแบบนั้น

588
00:37:08,309 --> 00:37:12,605
‎ผมจะเป็นผู้ชายโตเต็มตัวที่ยังเล่นบาสเกตบอล
‎แบบเดียวกับที่เล่นตอนเด็กได้ยังไง

589
00:37:12,688 --> 00:37:15,441
‎ในเมื่อโลกนี้มีอะไรที่สำคัญกว่านั้นตั้งเยอะ

590
00:37:15,524 --> 00:37:19,570
‎ผมอยากไปช่วยเปลี่ยนโลก
‎และกำลังหาทางเข้าไปทำอย่างนั้น

591
00:37:19,654 --> 00:37:23,741
‎การปฏิวัติคนดำเริ่มขึ้นแล้ว
‎กระแสด้านอื่นๆ ก็เริ่มพลิกกลับ

592
00:37:24,742 --> 00:37:27,161
‎ถ้าเราเป็นคนดำที่เล่นอยู่ในกีฬานี้

593
00:37:27,245 --> 00:37:30,957
‎มันเต็มไปด้วยความเหยียดผิว
‎ข้อแรก มีบางที่ที่เรายังไปไม่ได้

594
00:37:31,040 --> 00:37:35,586
‎คนดำยังต้องเจอเรื่องเลวร้าย
‎ยังโดนซ้อม โดนเล่นงาน

595
00:37:35,670 --> 00:37:38,714
‎แต่เรามาเล่นบาสเกตบอล
‎ให้ทีมบอสตันเซลติกส์

596
00:37:38,798 --> 00:37:42,635
‎ผมว่าถ้าเริ่มถอยไปดูชีวิตตัวเอง
‎ก็อาจรู้สึกเศร้าที่เรารอดมาได้

597
00:37:42,718 --> 00:37:45,554
‎เหมือน "ฉันมาทำอะไร
‎มาเล่นกีฬาให้พวกคนขาว

598
00:37:45,638 --> 00:37:47,139
‎ให้พวกนั้นเชียร์ในสนาม

599
00:37:47,223 --> 00:37:50,309
‎ทั้งที่พวกนั้นไม่อยากให้ฉันเป็นเพื่อนบ้านเนี่ยนะ"

600
00:37:50,393 --> 00:37:53,020
‎ถ้าเปิดโทรทัศน์ เราก็เห็นการทำร้าย

601
00:37:53,104 --> 00:37:55,439
‎เรายังมีหัวใจ มีสติตื่นรู้

602
00:37:55,523 --> 00:37:58,985
‎เราก็อาจจะรู้สึกแย่
‎เหมือนสิ่งที่เราทำอยู่มันไม่เพียงพอ

603
00:37:59,068 --> 00:38:01,445
‎ประเทศนี้มีสังคมอยู่สองด้าน

604
00:38:01,529 --> 00:38:03,447
‎ผมต้องมองให้ออก

605
00:38:03,531 --> 00:38:07,201
‎ต้องมองชีวิตในแบบที่มันเป็น
‎โดยที่ไม่ให้ตัวเองบ้าตายไปเสียก่อน

606
00:38:08,077 --> 00:38:12,290
‎เขาให้สัมภาษณ์สปอร์ตส์อิลลัสเตรเต็ด
‎หรือแซเทอร์เดย์อีฟนิ่งโพสต์

607
00:38:12,373 --> 00:38:15,835
‎พูดถึงความรู้สึกตาสว่างกับประเทศอเมริกา

608
00:38:15,918 --> 00:38:20,089
‎เขาตั้งคำถามกับกลยุทธ์สันติวิธี
‎ของมาร์ติน ลูเธอร์ คิง

609
00:38:20,172 --> 00:38:22,925
‎เขาแก้ตัวให้มัลคอล์มเอ็กซ์กับเนชั่นออฟอิสลาม

610
00:38:23,009 --> 00:38:26,095
‎ซึ่งเป็นศัตรูตัวหลัก
‎ของอเมริกันชนคนขาวในตอนนั้น

611
00:38:26,178 --> 00:38:29,974
‎เขาบอกว่าสนามกีฬา
‎ไม่ใช่ที่ซึ่งจะมีการตื่นรู้ทางเชื้อชาติได้

612
00:38:30,057 --> 00:38:33,894
‎กีฬาสะท้อนให้เห็นรูปแบบการเหยียดผิว
‎ในสังคมอเมริกันส่วนใหญ่

613
00:38:33,978 --> 00:38:38,482
‎จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อคุณลุกขึ้นมารับรู้
‎ว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่

614
00:38:39,233 --> 00:38:42,194
‎มันจะส่งผลอย่างไร
‎ต่อความสนุกสบายใจในการทำเช่นนั้น

615
00:38:42,278 --> 00:38:43,863
‎ขณะที่บิล รัสเซลล์กำลังดิ้นรน

616
00:38:43,946 --> 00:38:47,325
‎กับบทบาทและความรับผิดชอบของตน
‎ในฐานะนักกีฬาผิวดำที่มีชื่อเสียง

617
00:38:47,408 --> 00:38:50,161
‎ทีมของเขาก็กำลังจะต้องเจอจุดเปลี่ยน

618
00:38:50,745 --> 00:38:54,665
‎โค้ชเร้ด อาวร์แบคตัดสินใจว่า
‎ถึงเวลาที่จะสละตำแหน่ง

619
00:38:54,749 --> 00:38:58,627
‎ฤดูกาลปี 1965-1966
‎เป็นฤดูกาลสุดท้ายที่เขาจะเป็นโค้ช

620
00:38:59,462 --> 00:39:02,423
‎ผมไม่อยากเปิดฤดูกาล

621
00:39:02,506 --> 00:39:05,009
‎แล้วถ้าชนะค่อยบอกว่าผมจะเกษียณ

622
00:39:05,509 --> 00:39:07,470
‎พวกนั้นจะบอกว่า "คุณออกจากทีมที่ยังชนะอยู่"

623
00:39:07,553 --> 00:39:10,639
‎ผมบอกว่า "ผมจะออก ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น"

624
00:39:10,723 --> 00:39:14,101
‎คำถามสำคัญคือ ใครจะมาเป็นโค้ชแทนเร้ด

625
00:39:15,019 --> 00:39:18,606
‎ตัวเลือกแรกที่เร้ดต้องการ
‎คือดาราและกัปตันของทีม บิล รัสเซลล์

626
00:39:19,857 --> 00:39:23,277
‎มีทางใดจะผลักดันบิล รัสเซลล์ที่เป็นนักกีฬา

627
00:39:23,361 --> 00:39:25,363
‎ได้ดีไปกว่าบิล รัสเซลล์ที่เป็นโค้ช

628
00:39:26,989 --> 00:39:31,243
‎ผมเป็นคนแรกที่เขาทาบทาม
‎แล้วผมก็บอกไปว่าผมไม่อยากได้งานนั้น

629
00:39:32,203 --> 00:39:36,248
‎ถ้าไม่ใช่บิล งั้นใคร
‎การตัดสินใจครั้งนั้นต้องรอไปก่อน

630
00:39:36,332 --> 00:39:39,043
‎ระหว่างนั้น ยังมีเกมทั้งฤดูกาลต้องเล่นให้จบ

631
00:39:39,126 --> 00:39:43,297
‎เมื่อเร้ดกำลังจะเกษียณ
‎พวกเขาจึงมีแรงกระตุ้นอยากเอาชนะอีกรอบ

632
00:39:44,924 --> 00:39:48,052
‎เราอยากให้ตอนที่เร้ดเกษียณจากตำแหน่งโค้ช

633
00:39:48,135 --> 00:39:50,429
‎เราได้ตำแหน่งแชมป์ในปีสุดท้ายของเขาด้วย

634
00:39:50,930 --> 00:39:55,226
‎เรารู้สึกว่านั่นจะเป็นจุดจำกัดความ
‎ในชีวิตโค้ชของเขา

635
00:39:55,309 --> 00:39:56,894
‎"เขาจบอาชีพโค้ชยังไง"

636
00:39:57,853 --> 00:40:01,982
‎การคว้าแชมป์เป็นของขวัญวันลาให้เร้ด
‎ต้องขึ้นกับนัดแข่งหลังฤดูกาลปกติ

637
00:40:02,066 --> 00:40:04,860
‎หลังจากเอาชนะฟิลาเดลเฟียได้
‎เป็นครั้งที่สองติดกัน

638
00:40:04,944 --> 00:40:07,405
‎และได้แชมป์บาสเกตบอลภาคตะวันออก

639
00:40:07,488 --> 00:40:11,700
‎บอสตันชนะฟิลาเดลเฟียไป 121-117

640
00:40:12,368 --> 00:40:15,371
‎เซลติกส์ได้ปะทะกับเลเกอร์สครั้งที่ห้า

641
00:40:16,622 --> 00:40:20,668
‎และดังเช่นที่เป็นบ่อยๆ
‎ทั้งซีรีส์ชิงชนะเลิศนั้นเฉือนกันที่วินาทีสุดท้าย

642
00:40:20,751 --> 00:40:24,505
‎ของเกมที่เจ็ดตัดเชือก
‎ซึ่งเซลติกส์คะแนนนำอยู่สี่แต้ม

643
00:40:24,588 --> 00:40:27,883
‎เหลือหกวินาที แต่จู่ๆ เลเกอร์สก็มีโอกาส

644
00:40:28,384 --> 00:40:31,679
‎ลูกไปถึงมือเอลลิส เอลลิสโดนยิงเร็ว ลงครับ!

645
00:40:31,762 --> 00:40:35,516
‎เหลือสี่วินาที เหลือนำแค่สองแต้ม

646
00:40:35,599 --> 00:40:38,727
‎เอาละ เค.ซี.ได้บอลโดนล้อม หนึ่งวินาที

647
00:40:38,811 --> 00:40:40,438
‎ไปแล้ว จบแล้วครับ!

648
00:40:41,105 --> 00:40:43,858
‎ฮาฟวิเชครับลูกได้ แล้วคนก็รุมเขาเลย

649
00:40:44,358 --> 00:40:45,609
‎จบแล้วครับ

650
00:40:46,360 --> 00:40:47,778
‎บอสตันเซลติกส์

651
00:40:49,697 --> 00:40:54,243
‎เอาชนะลอสแองเจลิสเลเกอร์สไป 95 ต่อ 93

652
00:40:54,743 --> 00:40:57,913
‎และฝูงชนกรูลงมาที่สนาม

653
00:40:59,081 --> 00:41:04,670
‎ผมกับเร้ดอยากให้เราชนะนัดนั้น
‎เขาจะได้เกษียณด้วยชัยชนะ

654
00:41:04,753 --> 00:41:06,589
‎(อาวร์แบคหัวเราะคิกคักเมื่อเกษียณ)

655
00:41:06,672 --> 00:41:10,217
‎เร้ดวางแผนจะอยู่กับเซลติกส์ต่อ
‎ในฐานะผู้จัดการทีม

656
00:41:11,135 --> 00:41:13,345
‎เขาจึงต้องตั้งคนที่จะมาสืบทอดตำแหน่ง

657
00:41:15,222 --> 00:41:18,434
‎เขารู้ว่ารัสเซลล์ต้องการโค้ช
‎ที่สร้างแรงบันดาลใจให้เขาได้

658
00:41:18,517 --> 00:41:20,686
‎ทำให้เขายังสนใจในกีฬานี้อยู่ได้

659
00:41:21,270 --> 00:41:24,231
‎ใครจะดีไปกว่านักกีฬาเซลติกส์
‎ไม่ว่าจะจากทีมปัจจุบันหรือจากอดีต

660
00:41:24,315 --> 00:41:29,278
‎เราทั้งคู่ทำรายชื่ออกมา
‎ตัวเลือกแรกของผมคือแฟรงค์ แรมซีย์

661
00:41:29,361 --> 00:41:32,907
‎แฟรงค์เกษียณไปอยู่ที่เคนทักกี้และมาไม่ได้

662
00:41:32,990 --> 00:41:35,159
‎เราติดต่อคนอีกสามถึงสี่คน

663
00:41:35,242 --> 00:41:37,578
‎ไม่มีใครเหมาะในสายตาเราทั้งคู่

664
00:41:39,205 --> 00:41:42,541
‎เขาบอกผมว่าต้องจ้างใครสักคน

665
00:41:43,876 --> 00:41:47,213
‎เขาบอกว่าต้องมองหาคนนอกองค์กรแล้ว

666
00:41:48,339 --> 00:41:53,427
‎เมื่อเข้าตาจน เร้ดจริงโทรหาอเล็กซ์ แฮนนัม
‎โค้ชทีมซานฟรานซิสโกวอร์ริเออร์ส

667
00:41:53,511 --> 00:41:56,222
‎อดีตโค้ชควบผู้เล่นของทีมเซนต์หลุยส์ฮอว์คส์

668
00:41:56,305 --> 00:41:59,141
‎และเป็นอดีตคู่แข่งที่รัสเซลล์ไม่ชอบหน้าเลย

669
00:41:59,642 --> 00:42:03,521
‎ผมบอกเขาว่า "ถ้าคุณจ้างเขานะ เร้ด
‎ผมจะเกษียณไปพร้อมกับคุณ"

670
00:42:04,480 --> 00:42:07,983
‎พอได้นั่งคุยกับรัสเซลล์ ผมก็ถามว่า
‎เร้ดเกษียณแล้วใครจะเป็นโค้ช

671
00:42:08,067 --> 00:42:09,693
‎เขาบอก "อเล็กซ์ แฮนนัม"

672
00:42:10,361 --> 00:42:12,655
‎หนึ่งในคู่แค้นคนสำคัญที่สุดของรัสเซลล์

673
00:42:12,738 --> 00:42:16,909
‎ผมบอก "นายเล่นให้อเล็กซ์ แฮนนัมไม่ได้หรอก
‎เขาเป็นคนเดียวที่นายเกลียด"

674
00:42:16,992 --> 00:42:22,206
‎ผมบอก "ฟังนะ ให้ตายเถอะ
‎นายนั่นแหละเป็นโค้ชของไอ้ทีมเวรนี่"

675
00:42:22,289 --> 00:42:24,291
‎"นายอยากโค้ชมั้ย" "อยาก"

676
00:42:24,375 --> 00:42:26,544
‎"งั้นก็ไปบอกเร้ดสิว่านายจะเป็นโค้ช"

677
00:42:27,753 --> 00:42:30,631
‎ประมาณ 25 นาทีต่อจากนั้น

678
00:42:30,714 --> 00:42:33,050
‎ผมนั่งอยู่ในห้องโรงแรม

679
00:42:33,717 --> 00:42:34,885
‎โทรศัพท์ดัง

680
00:42:35,594 --> 00:42:39,723
‎ปลายสายคือเร้ด อาวร์แบค เขาบอก
‎"แมคสวีนนี ไอ้เวรเอ๊ย"

681
00:42:39,807 --> 00:42:41,600
‎ผมถาม "เร้ด เกิดอะไรขึ้น"

682
00:42:41,684 --> 00:42:43,143
‎ตูม เขาวางสาย

683
00:42:43,227 --> 00:42:46,772
‎อีกไม่กี่นาทีต่อมา คนเคาะประตู
‎นั่นรัสเซลล์ "ผมเป็นโค้ชแล้ว"

684
00:42:48,107 --> 00:42:52,403
‎ผมคิดว่ามันเป็น… ผมกอดเขา จูบเขาเลย

685
00:42:52,486 --> 00:42:55,281
‎แล้วก็กระตุกเคราเขาด้วย

686
00:42:55,364 --> 00:42:59,535
‎นั่นเป็นเรื่องวิเศษที่สุดในโลก

687
00:42:59,618 --> 00:43:01,620
‎(ครูฝึกอาชีพนิโกรคนแรก)

688
00:43:03,122 --> 00:43:07,376
‎พวกเขาเคยมีคูซีย์กับอาวร์แบค
‎แต่ไม่เคยได้แชมป์โลก

689
00:43:07,459 --> 00:43:10,379
‎จนกระทั่งได้ตัวบิล รัสเซลล์
‎และตอนนี้เขาเป็นทั้งโค้ชและผู้เล่นแล้ว

690
00:43:13,215 --> 00:43:15,551
‎ผมนึกว่าถ้าลองเป็นโค้ช

691
00:43:15,634 --> 00:43:19,054
‎นั่นจะช่วยเติมความกระตือรือร้น
‎ให้ความสัมพันธ์ของผมกับกีฬานี้

692
00:43:19,555 --> 00:43:22,266
‎นั่นเป็นสิ่งที่เขาควรจะต้องได้อยู่แล้ว

693
00:43:23,183 --> 00:43:24,810
‎ดูจากสิ่งที่เขาทำมา

694
00:43:26,687 --> 00:43:29,815
‎นี่คือโค้ชคนใหม่ของทีมเซลติกส์ ขอให้โชคดีนะ

695
00:43:29,898 --> 00:43:30,733
‎ขอบคุณครับ

696
00:43:32,359 --> 00:43:37,489
‎คุณจะเป็นสำเนาของเร้ด อาวร์แบครึเปล่า
‎หรือจะเป็นโค้ชในแบบตัวเอง

697
00:43:37,573 --> 00:43:40,367
‎ไม่มีใครเป็นสำเนาของเร้ด อาวร์แบคได้

698
00:43:44,830 --> 00:43:47,625
‎ผมคงต้องทำด้วยแนวตัวเอง
‎ผมก็หัวแข็งเหมือนกัน

699
00:43:48,459 --> 00:43:52,004
‎นั่นเป็นจุดที่ผมจะทำตามเร้ด
‎ผมจะหัวแข็งเหมือนเขา

700
00:43:55,341 --> 00:43:58,594
‎ในงานเลี้ยงอำลาฤดูกาลประจำปีของเซลติกส์

701
00:43:58,677 --> 00:44:01,221
‎รัสเซลล์ส่งสัญญาณว่า
‎บทบาทของเขาอาจจะเปลี่ยนไป

702
00:44:01,305 --> 00:44:05,392
‎แต่ความรู้สึกและความคาดหวัง
‎ต่อเพื่อนร่วมทีมยังเหมือนเดิม

703
00:44:06,393 --> 00:44:09,313
‎ผมคาดหวังจากทีมเยอะมากในฤดูกาลหน้า

704
00:44:09,396 --> 00:44:13,233
‎ผมไม่เคยอยู่ในทีมไหนที่ทุ่มเทใจมากกว่าทีมนี้

705
00:44:13,317 --> 00:44:16,987
‎ผมไม่ค่อยสนิทสนมกับใคร
‎แต่พวกคุณทำให้ผมรัก

706
00:44:17,071 --> 00:44:20,032
‎พวกคุณปฏิบัติต่อผมดีกว่า
‎ที่เคยมีใครทำมาตลอดชีวิต

707
00:44:20,115 --> 00:44:22,242
‎พวกคุณคือครอบครัวของผมจริงๆ

708
00:44:22,326 --> 00:44:24,995
‎เซลติกส์เป็นมากกว่าแค่ชื่อหรือแค่ทีม

709
00:44:25,079 --> 00:44:26,622
‎นี่คือวิถีชีวิต

710
00:44:27,289 --> 00:44:30,376
‎การประกาศครั้งนั้น
‎เป็นจังหวะสำคัญมากของทีมเซลติกส์

711
00:44:30,459 --> 00:44:33,462
‎สำคัญต่อวงการกีฬาทุกชนิด
‎และที่จริงคือสำคัญต่อชาติ

712
00:44:33,545 --> 00:44:35,631
‎รัสเซลล์จะเป็นหัวหน้าโค้ชผิวดำคนแรก

713
00:44:35,714 --> 00:44:38,717
‎ในทีมกีฬาอาชีพทุกชนิดในทวีปอเมริกาเหนือ

714
00:44:38,801 --> 00:44:41,762
‎แต่สื่อมวลชนก็ไม่รู้ว่าจะรับเรื่องนี้อย่างไร

715
00:44:42,513 --> 00:44:45,891
‎("ผมว่าผมทำงานนี้ได้" - รัสเซลล์)

716
00:44:45,974 --> 00:44:51,146
‎คุณจะทำงานอย่างเป็นกลาง
‎โดยไม่มีอคติกลับด้านทางเชื้อชาติได้หรือไม่

717
00:44:51,939 --> 00:44:52,856
‎ได้

718
00:44:56,110 --> 00:45:01,407
‎ตอนนี้คุณเป็นนิโกรคนแรก
‎ที่ได้ตำแหน่งโค้ชของทีมกีฬา

719
00:45:01,490 --> 00:45:03,951
‎นั่นทำให้กดดันเป็นพิเศษรึเปล่า

720
00:45:04,034 --> 00:45:07,663
‎ไม่เลย คนอื่นให้ความสำคัญมากกว่าผม

721
00:45:07,746 --> 00:45:12,292
‎เพราะผมว่ามันก็เป็นธรรมดาที่ผมจะได้งานนี้

722
00:45:12,376 --> 00:45:13,711
‎หรือเขาจะเสนองานนี้ให้ผม

723
00:45:15,003 --> 00:45:18,590
‎การที่รัสเซลล์มาเป็นโค้ชของเซลติกส์ ทีมที่ชนะ

724
00:45:18,674 --> 00:45:20,175
‎ได้แชมป์มาหลายครั้งมากแล้ว

725
00:45:20,259 --> 00:45:23,887
‎นั่นเป็นเรื่องใหญ่มาก
‎ในประวัติศาสตร์กีฬาอเมริกัน

726
00:45:25,264 --> 00:45:26,932
‎ผมยังจำตอนที่ได้ข่าว

727
00:45:27,015 --> 00:45:29,852
‎บิล รัสเซลล์จะมาเป็นโค้ชทีมเซลติกส์

728
00:45:29,935 --> 00:45:32,604
‎ผมดีใจมาก

729
00:45:32,688 --> 00:45:37,735
‎นี่เราเพิ่งพ้นระบบโควต้ามาได้ห้าปีเอง

730
00:45:38,610 --> 00:45:42,030
‎เขาไม่ได้กลายเป็นแค่หน้าตาของทีมเซลติกส์

731
00:45:42,114 --> 00:45:45,033
‎เขากลายเป็นส่วนหนึ่งของผู้บริหาร

732
00:45:45,117 --> 00:45:47,786
‎ซึ่งจะได้รับความสนใจจากคนทั้งโลกด้วย

733
00:45:49,204 --> 00:45:51,331
‎ผมจินตนาการไม่ออกเลยว่าจะเป็นยังไง

734
00:45:51,415 --> 00:45:55,335
‎ที่ต้องพยายามทำให้ดีในทั้งสองบทบาท
‎เพราะมันเป็นตำแหน่งที่ต่างกันมาก

735
00:45:55,419 --> 00:45:58,672
‎และต้องใช้พลังงาน มุมมองและความคิดมาก

736
00:45:59,465 --> 00:46:00,883
‎เขาเป็นคนดีกว่าผม

737
00:46:03,969 --> 00:46:06,805
‎รัสเซลล์กับทีมเซลติกส์
‎เปิดฤดูกาลได้อย่างแข็งแกร่ง

738
00:46:06,889 --> 00:46:09,266
‎เอาชนะได้ทั้งหมดสิบนัดจาก 12 นัด

739
00:46:12,519 --> 00:46:14,605
‎แต่ที่ยิ่งกว่าการชนะหรือแพ้

740
00:46:14,688 --> 00:46:17,733
‎มีเหตุการณ์หนึ่งที่ส่งผลกระทบต่อโค้ชบิล รัสเซลล์

741
00:46:18,400 --> 00:46:21,820
‎เมื่อเซลติกส์ไปเล่นเกมสาธิตที่ลุยเซียนา

742
00:46:21,904 --> 00:46:25,991
‎พ่อเขาพาปู่มาดูบาสเกตบอลเป็นครั้งแรก

743
00:46:26,658 --> 00:46:30,078
‎คุณชาร์ลีเข้ามาในห้องล็อกเกอร์กับปู่

744
00:46:30,162 --> 00:46:33,248
‎ผ่านไปสองสามนาที เราทั้งคู่ก็เริ่มแพนิค

745
00:46:33,332 --> 00:46:37,002
‎ปู่เริ่มร้องไห้ ผมนึกว่าปู่จะหัวใจวาย

746
00:46:37,753 --> 00:46:40,339
‎แต่เราทั้งคู่ก็เห็นว่าปู่ไม่ได้เจ็บปวดอะไร

747
00:46:40,839 --> 00:46:42,841
‎ปู่มองภาพตรงหน้าอย่างกับอึ้งจนพูดไม่ออก

748
00:46:42,925 --> 00:46:47,721
‎จ้องภาพของแซม โจนส์
‎กับจอห์น ฮาฟวิเชคที่อาบน้ำอยู่ใกล้ๆ กัน

749
00:46:49,139 --> 00:46:52,059
‎เพื่อนร่วมทีมสองคนของผม
‎แค่กำลังล้างตัวและคุยกันปกติ

750
00:46:52,142 --> 00:46:54,228
‎ไม่ได้รับรู้อารมณ์ของคุณปู่เลย

751
00:46:55,729 --> 00:46:59,149
‎ปู่เงยหน้าขึ้นมามองเราแล้วประกาศช้าๆ

752
00:47:00,734 --> 00:47:02,653
‎"ฉันไม่เคยคิดว่าจะอยู่จนได้เห็น

753
00:47:02,736 --> 00:47:06,365
‎น้ำไหลจากตัวคนดำไปกระเซ็นโดนคนขาวได้"

754
00:47:06,448 --> 00:47:08,033
‎เขาส่ายหน้าแบบไม่อยากเชื่อสายตา

755
00:47:08,700 --> 00:47:12,454
‎"ฉันดูออกนะ
‎สองคนนั้นเขาเป็นเพื่อนที่ชอบพอกันแท้จริง"

756
00:47:13,997 --> 00:47:17,209
‎ตอนนี้คุณอยู่ในฐานะที่จะคุมทีมได้เป็นครั้งแรก

757
00:47:17,292 --> 00:47:20,796
‎และชนะติดต่อกันมายาวนาน
‎คุณอยากจะทำนายผลอะไรไหม

758
00:47:20,879 --> 00:47:24,299
‎ถ้าไม่มีใครในทีมบาดเจ็บ
‎ผมว่าเราไปได้ถึงเส้นชัยแน่

759
00:47:30,514 --> 00:47:34,434
‎ถึงจุดนั้น เขาอาจจะรับหน้าที่มากกว่าที่ทำได้

760
00:47:34,518 --> 00:47:37,604
‎เขาลงเล่นเฉลี่ยแล้วนัดละ 45 นาที

761
00:47:37,688 --> 00:47:40,065
‎พร้อมกับทำหน้าที่โค้ช

762
00:47:40,148 --> 00:47:43,819
‎และดูแลให้เราทุกคนอยู่ในจุดที่ควรจะอยู่

763
00:47:43,902 --> 00:47:48,240
‎ดูว่าทีมบุกทำเกมได้ดี ทีมรับอยู่ในจุดที่ควรจะอยู่

764
00:47:49,032 --> 00:47:52,035
‎ผมพนันว่าตอนที่เขารับหน้าที่นั้น
‎เขาไม่ได้รู้ตัวหรอก

765
00:47:52,911 --> 00:47:57,416
‎ว่ามันจะดึงพลังจากเขาไปมากกว่าเดิมแค่ไหน

766
00:47:57,499 --> 00:48:02,296
‎แล้วมันบังเอิญเป็นปีที่วิลท์เล่นได้ดีเสียที

767
00:48:02,379 --> 00:48:04,131
‎แถมยังมีทีมที่ดีมากด้วย

768
00:48:08,719 --> 00:48:13,724
‎โปรแกรมก่อนเกมของทีมครับ แค่ 35
‎ชื่อคนที่จะลงเล่นอยู่ในโปรแกรม

769
00:48:15,058 --> 00:48:19,021
‎วิลท์ แชมเบอร์เลน
‎อ่านรายชื่อนักกีฬาอย่างเป็นทางการ

770
00:48:19,104 --> 00:48:21,857
‎ในช่วงสองปีที่ผ่านมา ทีมเซเวนตี้ซิกเซอร์สพัฒนา

771
00:48:21,940 --> 00:48:24,735
‎จากทีมที่มีศักยภาพมาเป็นทีมที่ทรงพลังมาก

772
00:48:30,991 --> 00:48:33,493
‎พวกเขามีสถิติที่ดีที่สุดในเอ็นบีเอ

773
00:48:34,244 --> 00:48:37,497
‎และในที่สุดวิลท์ก็เจอทีมที่เขาผูกพันด้วย

774
00:48:37,581 --> 00:48:39,625
‎ถ้าถูกปฏิเสธก็ทำให้เจ็บใจน่ะสิ

775
00:48:39,708 --> 00:48:43,670
‎สิบปีที่ผ่านมา ทีมเซลติกซ์ได้แชมป์
‎ไปทั้งหมดเก้าคร้ัง

776
00:48:43,754 --> 00:48:46,715
‎ปีที่แล้ว ทีมเซเวนตี้ซิกเซอร์ส
‎เป็นทีมที่ "เกือบแล้ว" ของเอ็นบีเอ

777
00:48:46,798 --> 00:48:49,384
‎อดีตเรียกร้องให้ "ชนะบอสตันให้ได้"

778
00:48:50,135 --> 00:48:53,513
‎ส่งกลับไปที่เกรียร์ เขาอยากยิง
‎ยิงแล้ว ลงครับ

779
00:48:54,139 --> 00:48:56,683
‎โห สองสโมสรนั่นเล่นกันหนักมาก

780
00:48:58,393 --> 00:49:01,063
‎เกรียร์ฉีกออกซ้าย เขายิง ไม่ลง

781
00:49:01,146 --> 00:49:04,983
‎แชมเบอร์เลนรีบาวด์ได้
‎เลย์อัพขึ้นไป โดนฟาลว์

782
00:49:05,651 --> 00:49:10,280
‎ซิกเซอร์สครองทั้งสามเกมแรก
‎ในรอบเพลย์ออฟปี 1967

783
00:49:11,907 --> 00:49:14,868
‎วิลท์ที่ตอนนี้เจนสนาม ปรับวิธีการเล่น

784
00:49:14,952 --> 00:49:17,746
‎เริ่มส่งลูกให้มากขึ้น และใส่ใจกับเกมรับของทีม

785
00:49:24,378 --> 00:49:27,881
‎บล็อกได้สวยมาก แชมเบอร์เลน!
‎บล็อกได้สวยมาก แชมเบอร์เลน!

786
00:49:28,465 --> 00:49:31,718
‎ในปีแรกที่เขาเป็นทั้งผู้เล่นและโค้ชในเอ็นบีเอ

787
00:49:31,802 --> 00:49:34,846
‎รัสเซลล์รับช่วงองค์กรที่แกร่งแต่กำลังร่วงโรย

788
00:49:37,891 --> 00:49:44,398
‎ไปเล่นที่การ์เด้น และพวกแฟนนิสัยไม่ดี

789
00:49:44,481 --> 00:49:47,150
‎อย่าเรียกว่าเป็นการแข่งขัน
‎เรียกว่าเป็นการเผชิญหน้าดีกว่า

790
00:49:50,112 --> 00:49:51,571
‎แฟนคนหนึ่งลงมามีเรื่องด้วย

791
00:49:54,408 --> 00:49:57,285
‎เซลติกส์สามารถชนะนัดที่สี่ที่สนามบอสตัน

792
00:49:57,369 --> 00:49:59,204
‎แต่ก็ต้องกลับไปที่ฟิลลี่

793
00:49:59,287 --> 00:50:02,791
‎ซึ่งแฟนๆ ยืนยันให้เขา
‎โค่นบัลลังก์ของเซลติกส์ลงให้ได้

794
00:50:04,167 --> 00:50:05,919
‎วอล์กเกอร์เลี้ยง เลย์อัพ

795
00:50:06,003 --> 00:50:09,297
‎นี่เป็นสโมสรที่เล่นได้ดีมาก

796
00:50:09,381 --> 00:50:11,967
‎ส่งให้เกรียร์ เขาโดนไล่แล้ว แต่เลย์อัพขึ้นไปได้

797
00:50:12,050 --> 00:50:14,636
‎(บอสตันตายแล้ว)

798
00:50:14,720 --> 00:50:20,559
‎แฟนๆ ในฟิลาเดลเฟียตะโกนกันว่า
‎"เซลติกส์ตายแล้ว ตายเสียที"

799
00:50:21,643 --> 00:50:23,770
‎(บอสตัน ได้ตายแน่คืนนี้)

800
00:50:25,147 --> 00:50:28,066
‎บิล รัสเซลล์เห็นบัลลังก์เดิมสลายไปต่อหน้า

801
00:50:28,567 --> 00:50:32,779
‎ห้า สี่ สาม สอง หนึ่ง!

802
00:50:33,488 --> 00:50:36,158
‎(คะแนน 166 - 140)

803
00:50:39,453 --> 00:50:43,457
‎วิลท์กับทีมฟิลาเดลเฟียซิกเซอร์ส
‎เอาชนะเราได้เพราะทีมของเขาดีกว่า

804
00:50:45,042 --> 00:50:47,002
‎พวกเขาไล่บี้จนเราแทบเอาตัวไม่รอด

805
00:50:47,711 --> 00:50:50,714
‎แล้วผมก็ได้ลิ้มรสชาติของโรคขี้แพ้

806
00:50:52,174 --> 00:50:54,885
‎แม้เซลติกส์จะเพิ่งได้แชมป์ติดกันมาแปดปี

807
00:50:54,968 --> 00:50:59,056
‎อย่างที่ไม่เคยมีใครทำได้
‎แต่แฟนๆ ที่บอสตันก็โห่ไล่ผม

808
00:50:59,139 --> 00:51:01,016
‎"หมดไฟแล้วสินะ"

809
00:51:01,099 --> 00:51:04,311
‎"นึกแล้วว่าไปไม่รอด พวกแกไม่เหลือฝีมือแล้ว"

810
00:51:04,936 --> 00:51:06,521
‎ผมต้องกะพริบตาเลย

811
00:51:09,232 --> 00:51:12,194
‎ปีนั้น ทีมซิกเซอร์สชนะได้แชมป์เอ็นบีเอ

812
00:51:13,612 --> 00:51:15,697
‎ทำให้วิลท์ได้แชมป์เป็นครั้งแรก

813
00:51:17,199 --> 00:51:21,369
‎ระหว่างนั้นที่บอสตัน
‎ผลที่ตามมาจากความพ่ายแพ้ขมขื่นของเซลติกส์

814
00:51:21,453 --> 00:51:23,163
‎พุ่งเป้าไปที่คนคนเดียว

815
00:51:24,456 --> 00:51:26,541
‎เราชนะกันจนชิน

816
00:51:26,625 --> 00:51:30,712
‎และตราบใดที่เรายังพึ่งให้รัสเซลล์
‎เป็นเสาหลักของทีมได้

817
00:51:30,796 --> 00:51:33,840
‎เราก็นึกว่าจะชนะทุกอย่าง

818
00:51:33,924 --> 00:51:35,550
‎รัสซึ่งเป็นคนมีทิฐิ

819
00:51:35,634 --> 00:51:37,844
‎ก็เจ็บใจมาก

820
00:51:37,928 --> 00:51:40,472
‎กับเรื่องที่ว่าทีมเราไม่ชนะ

821
00:51:41,139 --> 00:51:42,766
‎แล้วเขาก็ขายหน้าด้วย

822
00:51:42,849 --> 00:51:45,977
‎เขาเงียบกริบ ไม่อยากพูดถึงฤดูกาลนั้นอีก

823
00:51:46,061 --> 00:51:48,271
‎เขาเป็นคนแบบนั้นแหละ

824
00:51:48,355 --> 00:51:51,399
‎เขาบอกว่า "เอ้า แล้วค่อยดูว่าปีหน้าจะเป็นไง"

825
00:51:52,609 --> 00:51:56,613
‎หากคุณไม่ทันสังเกต
‎เพราะมัวตื่นเต้นกับเบสบอลเวิลด์ซีรีส์

826
00:51:56,696 --> 00:52:01,618
‎เอ็นบีเอกำลังจะเปิดฤดูกาลใหม่ในวันเสาร์แล้ว

827
00:52:01,701 --> 00:52:04,371
‎ที่บอสตันการ์เด้น นักกีฬาเจนสนามทั้งหมด

828
00:52:04,454 --> 00:52:08,375
‎จะกลับมาเล่นให้เซลติกส์
‎และพยายามชิงบัลลังก์กลับคืนมา

829
00:52:08,458 --> 00:52:11,253
‎จากที่ทีมฟิลาเดลเฟียเซเวนตี้ซิกเซอร์ส
‎เอาไปจากพวกเขา

830
00:52:11,878 --> 00:52:13,547
‎เมื่อก่อนผมไม่เคยทำนายผลการแข่ง

831
00:52:13,630 --> 00:52:16,758
‎ตลอดหลายปีที่เล่นให้ที่นี่
‎เขาถามว่า "คุณจะเล่นเป็นยังไง"

832
00:52:16,842 --> 00:52:19,678
‎ผมจะตอบว่า "ไม่รู้ ไม่มีอะไรจะตอบ"

833
00:52:19,761 --> 00:52:22,139
‎ปีที่แล้ว เขาถามว่า "คุณจะเล่นเป็นยังไง"

834
00:52:22,222 --> 00:52:24,933
‎ผมตอบ "เราจะชนะ" แต่เราไม่ชนะ

835
00:52:25,016 --> 00:52:28,812
‎ดังนั้นต่อจากนี้ผมจะไม่พูดอะไรแล้ว ตลอดกาล

836
00:52:32,399 --> 00:52:35,610
‎รัสเซลล์ต้องเจอภัยทั้งสองด้าน
‎ในปีที่สองซึ่งเขาเป็นโค้ช

837
00:52:36,444 --> 00:52:39,865
‎ด้านหนึ่งคือต้องพิสูจน์ตัวเองว่า
‎สามารถพาทีมไปชนะได้แชมป์อีกครั้งได้

838
00:52:39,948 --> 00:52:42,450
‎หลังจากที่พ่ายให้กับ
‎ฟิลาเดลเฟียเซเวนตี้ซิกเซอร์ส

839
00:52:44,411 --> 00:52:47,622
‎ศึกอีกด้านมาจากสงครามร้ายกาจ
‎ที่แบ่งแยกทั้งประเทศอเมริกา

840
00:52:47,706 --> 00:52:49,332
‎และวงการกีฬาทั้งหมด

841
00:52:51,126 --> 00:52:55,046
‎ผมมีมุมมองที่แน่วแน่
‎เกี่ยวกับสงครามเวียดนามตั้งแต่มันเริ่มใหม่ๆ

842
00:52:55,714 --> 00:52:58,383
‎ผมดูแล้วนั่นเหมือน
‎ความพยายามทำสงครามอาณานิคมต่อ

843
00:52:58,466 --> 00:53:02,262
‎ซึ่งในฐานะคนดำ
‎ที่ต่อต้านการล่าอาณานิคมในแอฟริกา

844
00:53:02,345 --> 00:53:03,388
‎ผมจึงอ่อนไหวกับเรื่องนี้

845
00:53:04,431 --> 00:53:06,474
‎ดังนั้น คนเวียดนามแค่บอกว่า

846
00:53:06,558 --> 00:53:09,519
‎พวกเขาไม่ได้อยากให้คนขาว
‎มาบริหารประเทศ

847
00:53:10,270 --> 00:53:12,981
‎แน่นอน พวกเราชาวอเมริกัน
‎ไม่ได้มองในมุมของเขา

848
00:53:13,064 --> 00:53:15,609
‎ในฐานะของจักรวรรดิ เรายืนยันว่าสงครามนี้

849
00:53:15,692 --> 00:53:18,570
‎เป็นเรื่องของคอมมิวนิสต์สู้กับประชาธิปไตย

850
00:53:19,321 --> 00:53:23,200
‎ระเบิดที่เวียดนามกลับมาระเบิดในบ้าน

851
00:53:23,283 --> 00:53:26,786
‎มันทำลายความฝันและความเป็นไปได้

852
00:53:26,870 --> 00:53:28,371
‎ที่จะเกิดประเทศอเมริกาที่ดี

853
00:53:28,455 --> 00:53:32,542
‎นี่ๆ แอลบีเจ วันนี้ฆ่าเด็กไปแล้วกี่คน

854
00:53:32,626 --> 00:53:34,753
‎ไอ้พวกคอมมิวนิสต์มันบริหารที่นี่

855
00:53:36,880 --> 00:53:41,051
‎สงครามจุดประกายความโกรธและขมขื่น
‎และทำให้ทั้งประเทศแตกเป็นสองฝ่าย

856
00:53:41,134 --> 00:53:43,470
‎- เราอยากได้อะไร
‎- สันติภาพ

857
00:53:43,553 --> 00:53:45,513
‎- จะได้เมื่อไหร่
‎- เดี๋ยวนี้

858
00:53:50,560 --> 00:53:52,354
‎ในกลุ่มคนที่ต่อต้านการทำสงคราม

859
00:53:52,437 --> 00:53:55,774
‎มีแชมเปี้ยนโลกรุ่นเฮฟวี่เวทอายุ 25 ปี
‎แคสเซียส เคลย์

860
00:53:55,857 --> 00:53:59,611
‎ซึ่งเพิ่งรับศาสนาอิสลาม
‎และเปลี่ยนชื่อเป็นมูฮัมหมัด อาลี

861
00:53:59,694 --> 00:54:02,489
‎อาลีให้เหตุผลว่าศาสนาและ
‎ความเชื่อทางจริยธรรมของเขา

862
00:54:02,572 --> 00:54:05,700
‎ทำให้ไม่สามารถไปต่อสู้และฆ่าคนที่เขาไม่รู้จัก

863
00:54:05,784 --> 00:54:07,869
‎ผมไม่คิดว่าผมควรไปเวียดนาม

864
00:54:07,953 --> 00:54:10,372
‎แล้วยิงคนที่ไม่เคยเรียกผมว่า "ไอ้นิโกร"

865
00:54:10,455 --> 00:54:13,667
‎ไม่เคยลงแส้ประจานผม
‎หรือปล่อยหมาไล่ผม หรือข่มขืนคุณแม่ผม

866
00:54:13,750 --> 00:54:16,378
‎อาลีอาจจะต้องเสียตำแหน่งแชมป์โลก

867
00:54:16,461 --> 00:54:17,837
‎โดนดำเนินคดีจากส่วนกลาง

868
00:54:17,921 --> 00:54:19,631
‎และอาจต้องจำคุกถึงห้าปี

869
00:54:19,714 --> 00:54:21,508
‎พร้อมกับโดนปรับ 10,000 เหรียญ

870
00:54:22,425 --> 00:54:24,636
‎สิ่งที่มูฮัมหมัด อาลีทำ

871
00:54:25,262 --> 00:54:28,598
‎อาจทำให้เขาต้องจบอาชีพนักมวย

872
00:54:28,682 --> 00:54:34,187
‎เขาไม่สนหากต้องเสียเงินเป็นล้านเหรียญ
‎เขาใจกล้ามากจริงๆ

873
00:54:34,271 --> 00:54:36,982
‎เขาทำให้พวกเราภาคภูมิใจที่เป็นนักกีฬาผิวดำ

874
00:54:37,065 --> 00:54:40,235
‎เพราะเขาทำให้ผมเห็นจากการกระทำของเขา

875
00:54:40,735 --> 00:54:42,028
‎ว่าอะไรกันแน่ที่สำคัญ

876
00:54:42,112 --> 00:54:44,322
‎ผมไม่ได้รู้จักนักกีฬามากมาย

877
00:54:44,406 --> 00:54:47,367
‎ที่จะยอมทำเพื่อจุดยืนอย่างที่เขาทำ

878
00:54:47,450 --> 00:54:52,205
‎เรื่องแบบนี้ต้องอาศัยพลังใจ
‎และความมุ่งมั่นยิ่งยวด

879
00:54:52,289 --> 00:54:53,164
‎ต้องศรัทธาจริง

880
00:54:53,707 --> 00:54:55,917
‎(การประชุมคลีฟแลนด์
‎4 มิถุนายน 1967)

881
00:54:56,001 --> 00:54:59,629
‎การประชุมคลีฟแลนด์
‎เป็นการโต้ตอบจากเหล่านักกีฬาผิวดำ

882
00:54:59,713 --> 00:55:03,383
‎กับเรื่องที่อาลีปฏิเสธ
‎ไม่ยอมเกณฑ์ทหารเข้ากองทัพสหรัฐอเมริกา

883
00:55:03,466 --> 00:55:06,553
‎พวกเขาอยากแสดงกำลังใจต่อพี่น้องคนดำ

884
00:55:07,137 --> 00:55:11,099
‎เราไม่ได้ไปคลีฟแลนด์
‎เพื่อโน้มน้าวให้อาลีเข้าเกณฑ์ทหาร

885
00:55:11,182 --> 00:55:13,018
‎เราไปเพื่อเสนอความช่วยเหลือให้เขา

886
00:55:13,560 --> 00:55:16,354
‎ไม่มีอะไรกำหนดว่าแชมเปี้ยนรุ่นเฮฟวี่เวทโลก

887
00:55:16,438 --> 00:55:21,359
‎จะต้องนับถือศาสนาอะไร
‎หรือต้องไม่ใช่คนที่มีจุดยืนต่อต้านสงคราม

888
00:55:23,486 --> 00:55:27,032
‎เรามาด้วยมิตรภาพต่อมูฮัมหมัด อาลี

889
00:55:28,700 --> 00:55:32,329
‎และผมรู้ว่าเราอยากรู้จากเขาโดยตรง…

890
00:55:32,954 --> 00:55:36,249
‎เราอาจอ่านหนังสือพิมพ์
‎ดูข่าวโทรทัศน์ อะไรพวกนั้น

891
00:55:36,333 --> 00:55:37,542
‎ว่าเกิดอะไรขึ้น

892
00:55:37,625 --> 00:55:42,047
‎เขายืนหยัดตอบคำถามที่ตอบยากมากมาย

893
00:55:42,672 --> 00:55:45,633
‎และสรุปแล้ว เขาโน้มน้าวจนพวกเราเชื่อ

894
00:55:45,717 --> 00:55:49,179
‎เรื่องนี้ที่จริงแล้วเป็นเรื่องทางศาสนา

895
00:55:49,262 --> 00:55:51,181
‎เขาศรัทธาในศาสนาของเขา

896
00:55:51,264 --> 00:55:53,975
‎และจุดยืนของเขาขึ้นกับเรื่องนั้นเท่านั้น

897
00:55:54,559 --> 00:55:56,728
‎เรื่องที่เขาต้องเจอ

898
00:55:57,354 --> 00:56:00,648
‎ทำให้เขากลายเป็นคนที่โดดเดี่ยวมาก

899
00:56:03,568 --> 00:56:06,321
‎นี่คือภาพถ่ายแสนโด่งดัง

900
00:56:06,404 --> 00:56:12,660
‎อาจจะเป็นหนึ่งในภาพโด่งดังที่สุด
‎ในศตวรรษที่ 20

901
00:56:12,744 --> 00:56:15,997
‎การได้เห็นคนดำเหล่านั้น ดารากีฬาเหล่านั้น

902
00:56:16,081 --> 00:56:19,876
‎ออกจากบทบาท
‎ในฐานะดาราของทีมคลีฟแลนด์บราวน์

903
00:56:19,959 --> 00:56:23,004
‎ดาราของทีมเซลติกส์ ดาราของทีมแพคเกอร์ส

904
00:56:23,088 --> 00:56:25,215
‎และบอกว่า "ไม่ใช่ เราเป็นคนดำมาก่อน"

905
00:56:25,298 --> 00:56:28,218
‎พวกเขารู้สึกว่ามีหน้าที่และความรับผิดชอบ

906
00:56:28,301 --> 00:56:31,346
‎จะต้องใช้เวทีและเสียงของพวกเขา

907
00:56:31,429 --> 00:56:35,016
‎ความต้องการและความปรารถนาของพวกเขา
‎เพื่อเปลี่ยนแปลงประเทศนี้

908
00:56:35,100 --> 00:56:37,143
‎และแสดงความหมายของการเป็นนักกีฬาผิวดำ

909
00:56:37,227 --> 00:56:39,145
‎สิ่งที่บิลกับผมมีเหมือนกัน

910
00:56:39,229 --> 00:56:42,482
‎คือเราไม่ยอมละทิ้งตัวตนของเรา

911
00:56:42,565 --> 00:56:45,443
‎เราพร้อมรับมือกับอคติ

912
00:56:46,694 --> 00:56:48,071
‎และการเลือกปฏิบัติต่างๆ

913
00:56:49,197 --> 00:56:51,783
‎กับการปฏิบัติอย่างไม่เป็นธรรมด้วย

914
00:56:51,866 --> 00:56:53,284
‎ถ้าเราเป็นดารา

915
00:56:53,368 --> 00:56:57,163
‎และพูดสิ่งที่ถูกต้อง ทำสิ่งที่ถูกต้อง

916
00:56:57,247 --> 00:56:58,832
‎เราจะได้เงินไม่น้อย

917
00:56:58,915 --> 00:57:02,293
‎แต่ถ้าเป็นนักกิจกรรมเพื่อสังคม
‎เราต้องยอมละทิ้งเรื่องนั้น

918
00:57:02,377 --> 00:57:04,254
‎บิลเป็นคนพิเศษมาก

919
00:57:04,337 --> 00:57:06,965
‎พวกเรามั่นใจได้เสมอ

920
00:57:07,799 --> 00:57:12,095
‎เขาจะท้าทายและพูดถึงสิ่งที่ไม่ถูกต้อง

921
00:57:12,887 --> 00:57:15,723
‎บิล รัสเซลล์จับความหมาย

922
00:57:15,807 --> 00:57:21,479
‎จิตวิญญาณและหัวใจของสิ่งที่อาลีพูด

923
00:57:21,563 --> 00:57:23,648
‎ตอนที่นักข่าวมาถามบิล

924
00:57:25,191 --> 00:57:29,612
‎"จะเกิดอะไรขึ้นกับมูฮัมหมัด อาลี"

925
00:57:29,696 --> 00:57:31,865
‎บิลตอบว่า

926
00:57:33,783 --> 00:57:37,120
‎"ผมไม่ห่วงมูฮัมหมัด อาลีหรอก

927
00:57:37,203 --> 00:57:39,622
‎เขาทำสิ่งที่ผมเองทำไม่ได้

928
00:57:39,706 --> 00:57:44,836
‎เขาเจอสิ่งที่ทุ่มเทจิตใจให้
‎จนพร้อมจะเอาชีวิตตัวเองเป็นเดิมพัน"

929
00:57:44,919 --> 00:57:48,548
‎"ผมไม่ห่วงอาลีหรอก
‎ผมห่วงพวกเราที่เหลือทุกคนต่างหาก"

930
00:57:48,631 --> 00:57:51,217
‎นี่คือรายงานพิเศษจากข่าวซีบีเอส

931
00:57:51,301 --> 00:57:53,511
‎ดร.มาร์ติน ลูเธอร์ คิง จูเนียร์

932
00:57:53,595 --> 00:57:56,473
‎ผู้นำเรียกร้องสิทธิมนุษยชน
‎และเจ้าของรางวัลโนเบล

933
00:57:56,556 --> 00:57:59,267
‎ถูกลอบสังหารแล้วคืนนี้
‎ที่เมืองเมมฟิส รัฐเทนเนสซี

934
00:57:59,350 --> 00:58:03,521
‎เขายืนอยู่ที่ระเบียงชั้นสองของโรงแรมลอร์เรน

935
00:58:03,605 --> 00:58:06,107
‎เมื่อกระสุนปืนนัดเดียว
‎ลั่นออกมาจากฝั่งตรงข้ามถนน

936
00:58:06,191 --> 00:58:08,193
‎กระสุนนัดนั้นยิงโดนที่คอของเขา

937
00:58:08,276 --> 00:58:11,613
‎ฝันของดร.มาร์ติน ลูเธอร์ คิง

938
00:58:12,489 --> 00:58:14,199
‎ไม่ได้ตายไปพร้อมกับเขา

939
00:58:15,992 --> 00:58:19,412
‎อเมริกาจะไม่ยอมถูกปกครองโดยกระสุนนัดนั้น

940
00:58:19,496 --> 00:58:24,250
‎แต่ต้องปกครองด้วยบัตรเลือกตั้ง
‎ของเหล่ามนุษย์ผู้มีคุณธรรมและเป็นไท

941
00:58:25,418 --> 00:58:29,214
‎ผมว่าทุกคนในทุกทีม ไม่ว่าจะเชื้อชาติศาสนาใด

942
00:58:29,297 --> 00:58:30,131
‎อะไรก็ตาม

943
00:58:31,674 --> 00:58:32,509
‎รู้สึกสูญเสียกันหมด

944
00:58:33,593 --> 00:58:35,553
‎และนั่นส่งผลกระทบต่อเราทุกคน

945
00:58:37,639 --> 00:58:41,351
‎เกิดเหตุจลาจลวุ่นวายขึ้น
‎ในมากกว่า 150 เมืองของประเทศอเมริกา

946
00:58:41,935 --> 00:58:46,314
‎มีเหตุวางเพลิงและลักขโมยของ
‎แบบที่ไม่เคยเกิดมาก่อนในประวัติศาสตร์ชาติ

947
00:58:48,983 --> 00:58:53,404
‎นี่คือการทดสอบความเหนียวแน่น
‎และสายใยของสาธารณรัฐชาติเรา

948
00:58:59,494 --> 00:59:03,206
‎ความโศกเศร้าและโกรธเคือง
‎ระเบิดตัวในหลายเมืองทั้งประเทศ

949
00:59:03,831 --> 00:59:06,334
‎ที่ฟิลาเดลเฟีย เซลติกส์มีกำหนด

950
00:59:06,417 --> 00:59:09,128
‎จะแข่งรอบชิงแชมป์ภาคตะวันออกนัดแรก

951
00:59:09,212 --> 00:59:11,422
‎กับทีมเซเวนตี้ซิกเซอร์สในวันรุ่งขึ้น

952
00:59:12,131 --> 00:59:17,637
‎เราจะไม่ยืนรอให้ผู้นำของเราถูกฆ่าแล้ว

953
00:59:19,180 --> 00:59:21,683
‎ผมรู้ว่าผมเองอยู่ในภาวะช็อกตลอดทั้งวัน

954
00:59:22,308 --> 00:59:26,854
‎ผมนั่งนิ่งอยู่สี่ถึงห้าชั่วโมง
‎ก่อนจะสามารถคุยเรื่องอื่นได้

955
00:59:27,480 --> 00:59:30,900
‎แล้วผมก็คิดว่าเราไม่น่าจะแข่งเลย
‎ผมโทรหาวิลท์

956
00:59:31,859 --> 00:59:36,155
‎แม้แต่นักกีฬาที่มีสถานะคนดัง

957
00:59:37,115 --> 00:59:39,909
‎อย่างบิล รัสเซลล์และวิลท์ แชมเบอร์เลน

958
00:59:40,535 --> 00:59:45,206
‎ยังไม่สามารถขอให้เอ็นบีเอบอกว่า
‎"เพื่อเป็นเกียรติต่อบุคคลยิ่งใหญ่ผู้นี้

959
00:59:45,290 --> 00:59:47,500
‎เราจะหยุดเล่นก่อน เราจะไม่จัดการแข่งขัน"

960
00:59:48,251 --> 00:59:50,753
‎เมื่อแฟนๆ เริ่มทยอยกันเข้ามาในสนาม

961
00:59:51,254 --> 00:59:56,175
‎แชมเบอร์เลนจึงยืนยันให้
‎ลงคะแนนเสียงในห้องล็อกเกอร์ว่าจะเล่นไหม

962
00:59:58,678 --> 01:00:03,016
‎เราทั้งคู่เห็นตรงกันว่า
‎คงไม่ดีที่จะยกเลิกการแข่งเมื่อสายไปแล้ว

963
01:00:03,099 --> 01:00:07,020
‎คนดูตั้งหมื่นหรือหมื่นสองอยู่ในสนาม
‎ถ้ายกเลิกคงมีปัญหาแน่

964
01:00:08,938 --> 01:00:11,816
‎สุดท้าย ทั้งสองทีมจึงตัดสินใจแข่งกัน

965
01:00:14,319 --> 01:00:17,614
‎แฟนๆ ได้ดูเกมที่นิ่งแต่ไร้สมาธิ

966
01:00:19,157 --> 01:00:22,577
‎แม้แต่ด้วยฝีมือของคู่อริสองคน
‎รัสเซลล์กับแชมเบอร์เลน

967
01:00:37,675 --> 01:00:42,055
‎บรรยากาศชวนขนลุกมาก
‎ไม่มีความตื่นเต้นดีใจอะไร

968
01:00:42,138 --> 01:00:44,724
‎ที่ปกติจะมาพร้อมกับบาสเกตบอลรอบเพลย์ออฟ

969
01:00:45,975 --> 01:00:49,520
‎เซลติกส์ชนะได้ด้วยคะแนน 127 ต่อ 118

970
01:00:53,191 --> 01:00:56,319
‎สี่วันต่อมา มีพิธีฝังคิงที่แอตแลนตา

971
01:00:57,654 --> 01:01:00,948
‎พิธีศพของคิงมีผู้เข้าร่วมงานมากมาย
‎ทั้งจากวงการเมือง

972
01:01:01,032 --> 01:01:04,619
‎วงการบันเทิง และซูเปอร์สตาร์จากเอ็นบีเอ

973
01:01:05,411 --> 01:01:08,247
‎หลายคนกลัวว่าฝันของเขาจะตายไปพร้อมเขา

974
01:01:09,999 --> 01:01:12,502
‎ผมนับถือดร.คิงมากทีเดียว

975
01:01:13,002 --> 01:01:15,004
‎เขาเป็นตัวกลางขั้นสุดท้าย นึกออกไหม

976
01:01:15,505 --> 01:01:17,548
‎เรื่องที่ผมพูดไว้เมื่อสิบปีก่อน

977
01:01:17,632 --> 01:01:20,385
‎เรื่องที่ทุกคนไม่ฟังและบอกว่าเป็น
‎"คำของไอ้นิโกรขี้โมโห"

978
01:01:20,468 --> 01:01:23,805
‎กลายเป็นจริงในวันนี้
‎นั่นคือสิ่งที่ทำให้มันเศร้ามาก

979
01:01:25,056 --> 01:01:27,850
‎ความรุนแรงไม่เคยก่อให้เกิดเรื่องสร้างสรรค์

980
01:01:27,934 --> 01:01:30,436
‎นี่คือชายซึ่งเชื่อมั่นในการต่อสู้ด้วยสันติวิธี

981
01:01:30,520 --> 01:01:32,271
‎และมีคนฆ่าเขา

982
01:01:32,980 --> 01:01:34,273
‎นี่เป็นเรื่องเศร้าอย่างแท้จริง

983
01:01:35,316 --> 01:01:38,569
‎วันที่ 10 เมษายน หนึ่งวันหลังงานศพของคิง

984
01:01:38,653 --> 01:01:41,447
‎รอบเพลย์ออฟก็เล่นกันต่อที่บอสตันการ์เด้น

985
01:01:52,917 --> 01:01:56,504
‎(เซลติกส์กับเซเวนตี้ซิกเซอร์ส
‎ชิงแชมป์ภาคตะวันออก 1986)

986
01:02:01,509 --> 01:02:05,263
‎เซเวนตี้ซิกเซอร์ส
‎เล่นและทำคะแนนได้ดีกว่าคู่แข่ง

987
01:02:05,346 --> 01:02:08,516
‎และเซลติกส์แพ้ไป 115 ต่อ 106

988
01:02:09,934 --> 01:02:12,520
‎ฟิลาเดลเฟียชนะต่ออีกสองเกม

989
01:02:15,189 --> 01:02:18,151
‎ไม่มีทีมใด แม้แต่เซลติกส์ จะกลับตัวได้

990
01:02:18,234 --> 01:02:20,236
‎หากแพ้สามต่อหนึ่งในการแข่งซีรีส์ใดก็ตาม

991
01:02:23,865 --> 01:02:27,201
‎แต่สงครามยังไม่จบ

992
01:02:28,327 --> 01:02:31,205
‎และหากสงครามยังไม่จบ ก็ห้ามนับศพทหาร

993
01:02:37,420 --> 01:02:40,173
‎เซลติกส์คำรามกึกก้องกลับมาในนัดที่ห้า

994
01:02:40,256 --> 01:02:43,301
‎เอาชนะฟิลาเดลเฟียไป 122 ต่อ 104

995
01:02:46,512 --> 01:02:48,306
‎ตอนนี้จังหวะเกมเปลี่ยนไปแล้ว

996
01:02:48,389 --> 01:02:50,933
‎เซลติกส์ชนะนัดถัดมาที่การ์เด้น

997
01:02:56,981 --> 01:03:00,193
‎ด้วยการบล็อกไม่ยอมใคร
‎และการโค้ชที่ดีจากรัสเซลล์

998
01:03:00,276 --> 01:03:02,779
‎เขาจึงต้องไปแข่งนัดสุดท้ายที่ฟิลาเดลเฟีย

999
01:03:02,862 --> 01:03:04,989
‎เพื่อพิสูจน์ว่าพวกเขายังเป็นแชมป์อยู่

1000
01:03:05,656 --> 01:03:08,576
‎รัสเซลล์พูดว่า
‎นั่นเป็นชัยชนะที่สะใจที่สุดในชีวิต

1001
01:03:09,076 --> 01:03:12,455
‎ทีมเซลติกส์ไปเอาชนะเลเกอร์สต่อได้
‎ในรอบชิงชนะเลิศ

1002
01:03:12,538 --> 01:03:16,584
‎นี่เป็นแชมป์ครั้งที่สิบของรัสเซลล์
‎และครั้งแรกในฐานะหัวหน้าโค้ช

1003
01:03:17,084 --> 01:03:19,670
‎บิล ยินดีด้วยที่เล่นนัดที่ดีและฤดูกาลที่ดี

1004
01:03:19,754 --> 01:03:20,588
‎ขอบคุณ

1005
01:03:20,671 --> 01:03:25,384
‎การทำหน้าที่ทั้งโค้ชและผู้เล่น
‎ดึงพลังจากคุณในฤดูกาลนี้

1006
01:03:25,468 --> 01:03:26,761
‎มากกว่าฤดูกาลก่อนๆ ไหม

1007
01:03:26,844 --> 01:03:27,845
‎ผมไม่คิดงั้นนะ

1008
01:03:30,431 --> 01:03:35,269
‎คุณคิดว่ากลุ่มนักกีฬาผิวดำใหม่ๆ
‎จะเปลี่ยนแปลงทางสังคมหรือการเมืองได้ไหม

1009
01:03:35,353 --> 01:03:37,897
‎ผมทำสิ่งที่ทำได้ ผมพูดมาหลายปีแล้ว

1010
01:03:37,980 --> 01:03:41,484
‎ผมทำเพราะผมพอจะมีอำนาจ
‎และผมเล่นเก่งมาก

1011
01:03:42,401 --> 01:03:45,363
‎แต่จะว่าไป นั่นทำให้ผมมีอะไรจะเสียมากขึ้น

1012
01:03:46,697 --> 01:03:49,534
‎ในแง่ของสิ่งที่พวกเขาพูดกันอยู่

1013
01:03:49,617 --> 01:03:53,037
‎แต่ผมมองว่าไม่มีอะไรจะเสีย
‎เพราะถ้าผมไม่มีความเป็นคน

1014
01:03:53,120 --> 01:03:54,288
‎ผมก็ไม่เหลืออะไรอยู่ดี

1015
01:03:54,372 --> 01:03:57,041
‎นักกีฬาเป็นแค่สินค้า ไม่ได้เป็นคน

1016
01:04:01,254 --> 01:04:05,007
‎ผมถูกรังควานไม่หยุดและถูกขังเดี่ยว

1017
01:04:05,091 --> 01:04:07,176
‎เป็นเวลาเกือบสามเดือนแล้ว

1018
01:04:07,260 --> 01:04:09,178
‎- เราเป็นใคร
‎- แบล็คแพนเธอร์!

1019
01:04:10,638 --> 01:04:12,765
‎ไม่มีอะไรสำคัญกว่าการหยุดฟาสซิสม์ให้ได้

1020
01:04:12,849 --> 01:04:14,350
‎เพราะฟาสซิสม์จะทำลายเราทุกคน

1021
01:04:29,115 --> 01:04:31,367
‎บอกเลย ผมรู้สึกไม่คู่ควรอย่างแรง

1022
01:04:35,162 --> 01:04:38,666
‎เพราะเมื่อเห็นว่า
‎คนของเราต้องเจอกับอะไรบ้าง

1023
01:04:39,834 --> 01:04:42,587
‎สิ่งที่ผมทำก็กลายเป็นเรื่องเล็กน้อยมาก

1024
01:04:44,797 --> 01:04:50,136
‎รัสขู่ว่าจะเกษียณมาตั้งแต่สามหรือสี่ฤดูกาลก่อน

1025
01:04:50,219 --> 01:04:52,763
‎ผมบอกว่า "รัส นายเกษียณไม่ได้"

1026
01:04:53,472 --> 01:04:59,270
‎ผมบอกว่า "นายต้องเล่นต่อไป
‎เราจะได้ชนะและได้แชมป์ต่อไป

1027
01:04:59,353 --> 01:05:03,566
‎และได้เช็คค่าที่ชนะแชมป์ไปเรื่อยๆ ด้วยนะ"

1028
01:05:03,649 --> 01:05:05,276
‎"ถ้าไม่มีนาย พวกเราชนะไม่ได้"

1029
01:05:06,110 --> 01:05:08,446
‎วันที่ 15 มีนาคม 1969

1030
01:05:08,529 --> 01:05:11,073
‎ในเกมที่แข่งกับทีมบัลติมอร์บูลเลตส์

1031
01:05:11,157 --> 01:05:14,118
‎เซลติกส์ไล่ตามตีเสมอได้ในวินาทีสุดท้าย

1032
01:05:15,119 --> 01:05:18,748
‎เมื่อได้ครองบอล โค้ชรัสเซลล์เรียกเวลานอก

1033
01:05:19,707 --> 01:05:23,336
‎ผมตะโกนว่า
‎"เราผูกเชือกรองเท้ามันแล้ว! ฆ่ามันกันเลย"

1034
01:05:24,337 --> 01:05:27,548
‎ทันใดนั้นผมก็ระเบิดหัวเราะจนหยุดไม่ได้

1035
01:05:27,632 --> 01:05:31,761
‎คนในทีมคิดว่าผมบ้า
‎ผมบอกว่า "งานนี้เอาเรื่องจริงๆ"

1036
01:05:31,844 --> 01:05:36,265
‎"ผู้ชายโตแล้ว วิ่งไปวิ่งมาสภาพเกือบโป๊
‎ต่อหน้าคนเป็นพัน

1037
01:05:36,349 --> 01:05:39,310
‎เล่นกีฬาแล้วตะโกนว่าจะฆ่าคน"

1038
01:05:42,563 --> 01:05:46,484
‎ผมมองหน้าเพื่อนร่วมทีม
‎อย่างกับเพิ่งพูดอะไรลึกซึ้ง

1039
01:05:46,984 --> 01:05:50,196
‎แต่พวกนั้นมองเหม่อตอบมา
‎อย่างกับผมไม่ได้พูดอะไรเลย

1040
01:05:50,905 --> 01:05:52,990
‎เราโยนบอลทิ้ง ทีมบูลเลตส์ชนะไป

1041
01:05:53,783 --> 01:05:56,577
‎ตลอดหลายปีที่ผมหัวเราะระหว่างเล่นบาส

1042
01:05:56,661 --> 01:05:58,829
‎ผมไม่เคยล้อเลียนกีฬาเลย

1043
01:06:01,874 --> 01:06:04,293
‎เราไม่อาจมอบสิ่งที่กีฬานี้เรียกร้องจากเราได้

1044
01:06:04,377 --> 01:06:07,546
‎หากเริ่มใส่ใจกับมุมที่ไร้สาระของมัน

1045
01:06:08,631 --> 01:06:12,593
‎ผมรู้อยู่แล้วว่าในโลกกีฬา
‎ไม่มีสิ่งที่เรียกว่าชัยชนะครั้งสุดท้าย

1046
01:06:12,677 --> 01:06:14,136
‎เขาจะแข่งกันต่อไป

1047
01:06:14,220 --> 01:06:17,181
‎ชัยชนะครั้งสุดท้ายที่แท้จริงที่มีได้
‎คือต้องเดินจากไป

1048
01:06:17,264 --> 01:06:19,141
‎จากเกมสุดท้าย
‎โดยยังเหลือความเป็นตัวเอง

1049
01:06:19,725 --> 01:06:22,269
‎ผมบอกตัวเอง ไม่ได้บอกใครคนอื่น

1050
01:06:22,853 --> 01:06:24,897
‎ว่านี่จะเป็นฤดูกาลสุดท้ายที่ผมเล่นแล้ว

1051
01:06:26,273 --> 01:06:28,818
‎นั่นเป็นฤดูกาลที่โหดร้ายมากสำหรับทีมเซลติกส์

1052
01:06:28,901 --> 01:06:30,861
‎ทีมซึ่งในสายตาของลีค

1053
01:06:30,945 --> 01:06:32,905
‎เริ่มเสียข้อได้เปรียบที่เคยมี

1054
01:06:33,864 --> 01:06:37,743
‎มนตร์ขลังของเกมบาสเกตบอล
‎ที่เคยสร้างแรงบันดาลใจมีน้อยลงทุกที

1055
01:06:37,827 --> 01:06:42,373
‎ผมรู้ว่าบางครั้งเกิดเรื่องแบบนี้
‎เพราะผมทั้งเป็นโค้ชและเล่นไปด้วย

1056
01:06:42,456 --> 01:06:45,418
‎แต่ส่วนใหญ่แล้ว
‎มันเกิดจากการที่ผมตามไม่ทัน

1057
01:06:46,711 --> 01:06:49,213
‎รัสเซลล์อยู่ในช่วงขาลงแล้ว

1058
01:06:49,296 --> 01:06:52,633
‎แซม โจนส์, แซตช์ แซนเดอร์สก็อายุมาก

1059
01:06:52,717 --> 01:06:54,760
‎เราเคยเรียกพวกนั้นว่าทีมไขข้อ

1060
01:06:55,553 --> 01:06:59,473
‎ตอนเริ่มเกม
‎พวกนั้นจะต้องพันผ้าข้อเข่าเต็มไปหมด

1061
01:06:59,557 --> 01:07:03,686
‎สภาพเหมือนมาจากยุค 1940
‎กับรองเท้าผ้าใบหุ้มข้อรุ่นโบราณ

1062
01:07:03,769 --> 01:07:05,855
‎พวกเราเห็นแล้วก็สงสาร

1063
01:07:05,938 --> 01:07:11,068
‎ผมเล่นอาชีพมาถึงขั้นที่
‎ทุกฤดูกาลเป็นเหมือนการทำโทษ

1064
01:07:11,152 --> 01:07:13,779
‎ปีนั้น ทีมเซลติกส์เป็นที่สี่ของภาคตะวันออก

1065
01:07:13,863 --> 01:07:15,573
‎เกมควรจะจบแล้ว

1066
01:07:15,656 --> 01:07:17,366
‎ไม่มีใครคิดว่าพวกเขาจะชนะ

1067
01:07:17,950 --> 01:07:21,162
‎แต่แม้สถิติไม่สวยงาม
‎และการทำนายผลที่ไม่สวยหรู

1068
01:07:21,245 --> 01:07:24,206
‎บอสตันก็ได้เข้ารอบก่อนชิงชนะเลิศ
‎ของภาคตะวันออก

1069
01:07:24,290 --> 01:07:26,000
‎เจอกับทีมเซเวนตี้ซิกเซอร์ส

1070
01:07:27,460 --> 01:07:30,337
‎เซลติกส์เอาชนะฟิลาเดลเฟีย

1071
01:07:30,421 --> 01:07:33,799
‎ทีมจะเข้าไปเจอกับทีมนิคส์เพื่อชิงแชมป์ภาค

1072
01:07:33,883 --> 01:07:36,635
‎เรารู้ว่าเราชนะฟิลาเดลเฟียได้

1073
01:07:36,719 --> 01:07:37,720
‎เรารู้อยู่แล้ว

1074
01:07:37,803 --> 01:07:39,472
‎แต่นิวยอร์ก นั่นเจอตอแล้ว

1075
01:07:39,555 --> 01:07:42,641
‎(เซลติกส์กับนิคส์
‎ชิงแชมป์ภาคตะวันออก 1969)

1076
01:07:44,643 --> 01:07:46,562
‎ทีมนิคส์มีทุกอย่างพร้อม

1077
01:07:46,645 --> 01:07:51,150
‎มีหัวหน้าทีมที่ขยันและเก่งในตัววิลลิส รี้ด

1078
01:07:51,233 --> 01:07:55,321
‎ปีกหน้าฉลาดๆ อย่างบิล แบรดลีย์
‎การ์ดกระฉับกระเฉงอย่างวอลท์ เฟรเซอร์

1079
01:07:55,404 --> 01:07:58,032
‎ตอนต้นฤดูกาลเราคุยเรื่องคว้าแชมป์กันเลย

1080
01:07:58,115 --> 01:08:00,242
‎แล้วตอนนี้เรามาอยู่ในห้องล็อกเกอร์

1081
01:08:00,326 --> 01:08:03,329
‎พูดว่า "พวกเรา นี่ไงสิ่งที่เราพูดไว้"

1082
01:08:03,412 --> 01:08:05,790
‎"นี่คือเหตุผลที่เราเล่นบาส ลงสนามกันเลย"

1083
01:08:05,873 --> 01:08:07,666
‎แล้วเราคิดว่าเราชนะได้จริงๆ นะ

1084
01:08:07,750 --> 01:08:10,586
‎ทีมนิคส์คิดจริงๆ ว่าปีนั้นจะชนะเราได้

1085
01:08:10,669 --> 01:08:14,131
‎เพราะในฤดูกาลปกติเขาชนะมาหกจากเจ็ดนัด

1086
01:08:15,382 --> 01:08:18,469
‎วิลลิส รี้ดเป็นกระดูกสันหลังแบกทีมรับ

1087
01:08:19,178 --> 01:08:20,596
‎เขาช่วยทุกคน

1088
01:08:23,599 --> 01:08:26,477
‎ผมเลยเริ่มเปลี่ยนเกมบุกของเราไปทุกนัด

1089
01:08:26,560 --> 01:08:30,856
‎เมื่อเขาปรับตัวเข้ากับการเล่นลูกใต้แป้น
‎เราจะเปลี่ยนไปบุกไกลแป้น

1090
01:08:31,690 --> 01:08:34,777
‎และเพราะอย่างนั้น
‎ผมจึงเปลี่ยนจังหวะของเกมรับด้วย

1091
01:08:34,860 --> 01:08:36,904
‎แต่โดยรวมก็คือ เราเป็นทีมที่เก่งกว่า

1092
01:08:39,573 --> 01:08:41,242
‎พวกนั้นคงไม่อยากฟังหรอก

1093
01:08:44,787 --> 01:08:47,706
‎การปรับตัวแต่ละนัดของรัสเซลล์ได้ผล

1094
01:08:47,790 --> 01:08:49,667
‎นิคส์พ่ายแพ้อย่างหนัก

1095
01:08:49,750 --> 01:08:53,003
‎ตอนนี้ แชมป์ปีที่ 11 ก็ไม่ไกลเกินเอื้อม

1096
01:08:55,339 --> 01:09:00,386
‎เซลติกส์ต้องเจอกับเลเกอร์ส
‎ในรอบชิงของเอ็นบีเอเป็นครั้งที่เจ็ด

1097
01:09:05,975 --> 01:09:08,769
‎โค้ช คุณเพิ่งได้ตัววิลท์ แชมเบอร์เลนมา

1098
01:09:08,853 --> 01:09:11,730
‎คุณว่าคุณทำให้คนโมโหไปกี่คน

1099
01:09:11,814 --> 01:09:14,650
‎ไม่นะ ผมว่าผมทำให้หลายคนดีใจ

1100
01:09:14,733 --> 01:09:19,196
‎ผมทำให้โค้ชฝั่งตะวันออกดีใจ
‎เพราะพวกเขาจะมีโอกาสเพิ่มขึ้น

1101
01:09:19,280 --> 01:09:23,993
‎คุณมีสิ่งที่เรียกได้ว่าเป็นสามพยัคฆ์
‎กับผู้เล่นสามคนในทีม

1102
01:09:24,076 --> 01:09:27,955
‎- คิดว่าฤดูกาลนี้จะผลงานเป็นยังไง
‎- รู้อย่างเดียว เราควรชนะให้ได้

1103
01:09:28,038 --> 01:09:30,082
‎ถ้าไม่ชนะ ผมคงตกงาน

1104
01:09:30,166 --> 01:09:34,795
‎ผมรู้สึกมาตลอดว่า
‎อยากเล่นกับทีมที่มีผู้เล่นอย่างเจอร์รี่ เวสต์

1105
01:09:34,879 --> 01:09:38,507
‎และเอลจิน เบย์เลอร์
‎กับนักกีฬาที่ขยันขันแข็งคนอื่นๆ ในเลเกอร์ส

1106
01:09:38,591 --> 01:09:41,260
‎ผมดีใจมากที่ถูกแลกตัวมา

1107
01:09:41,343 --> 01:09:45,306
‎ผมถูกแลกตัวมายังทีมที่มีโอกาสจะถูกจารึก

1108
01:09:45,389 --> 01:09:47,933
‎เป็นหนึ่งในทีมที่ดีที่สุดในกีฬาบาสเกตบอล
‎เท่าที่เคยมีมา

1109
01:09:54,523 --> 01:09:57,151
‎เลเกอร์สไม่เคยเอาชนะเซลติกส์ในรอบชิงได้

1110
01:09:57,735 --> 01:10:01,947
‎แต่ในปี 1969 เมื่อแชมเบอร์เลน
‎เข้ามาร่วมทีมกับเวสต์และเบย์เลอร์

1111
01:10:02,031 --> 01:10:05,284
‎ทีมนั้นจึงมีสามเสาหลักแรกของเอ็นบีเอ

1112
01:10:05,993 --> 01:10:09,455
‎พวกเราเป็นทีมที่ดีกว่า จบแค่นั้น

1113
01:10:09,538 --> 01:10:12,499
‎ตอนนั้นบอสตันไม่คู่ควร
‎จะอยู่ในระดับเดียวกับเราด้วยซ้ำ

1114
01:10:13,083 --> 01:10:15,502
‎เขาเป็นทีมที่คว้าฟางเส้นสุดท้ายแล้ว

1115
01:10:15,586 --> 01:10:18,839
‎หมายเลข 13 จากแคนซัส วิลท์ แชมเบอร์เลน

1116
01:10:23,677 --> 01:10:27,890
‎ทุกคนพูดแต่ "เซลติกส์แก่มาก ไม่มีทางชนะอีก"

1117
01:10:27,973 --> 01:10:31,018
‎ในใจคุณ รู้สึกว่าจะทำได้อีกไหม

1118
01:10:31,101 --> 01:10:31,936
‎ได้

1119
01:10:33,187 --> 01:10:36,649
‎วันนี้ชิงแชมป์โลกนะครับ ท่านผู้มีเกียรติ

1120
01:10:36,732 --> 01:10:37,983
‎เดิมพันกันด้วยทุกอย่างแล้ว

1121
01:10:44,281 --> 01:10:46,575
‎ขณะที่รัสเซลล์กับวิลท์ผลัดกันรุกผลัดกันรับ

1122
01:10:46,659 --> 01:10:51,205
‎นัดนั้นชนะได้ด้วยเจอร์รี่ เวสต์
‎ที่ทำได้ทั้งหมด 53 แต้ม

1123
01:10:51,288 --> 01:10:53,916
‎และทำให้เลเกอร์สชนะในนัดที่หนึ่ง

1124
01:10:56,752 --> 01:11:01,215
‎เจอร์รี่ เวสต์เล่นได้ดีที่สุด
‎ในบรรดาผู้เล่นทั้งหมดที่ผมเคยเห็นมา

1125
01:11:01,298 --> 01:11:02,758
‎ไม่มีอะไรหยุดเขาได้

1126
01:11:03,550 --> 01:11:06,720
‎หนังสือพิมพ์บอสตันโกลบขอให้รัสเซลล์
‎เขียนบันทึกแต่ละนัด

1127
01:11:06,804 --> 01:11:09,348
‎ให้ผู้อ่านได้เห็นมุมมองของเขาในแต่ละนัด

1128
01:11:09,431 --> 01:11:12,434
‎เหมือนเช่นทุกครั้ง เขาเปิดเผยตรงไปตรงมา

1129
01:11:13,352 --> 01:11:16,355
‎การทำแต้มของเวสต์เป็นปัจจัยสำคัญในนัดนี้

1130
01:11:16,438 --> 01:11:20,067
‎แต่แพ้ชนะกันแค่ที่สองแต้ม และนั่นก็คือแพ้อยู่ดี

1131
01:11:20,150 --> 01:11:22,861
‎ต่อให้เขาทำได้ 100 แต้มก็คงไม่ต่างกัน

1132
01:11:22,945 --> 01:11:25,364
‎เราชนะด้วยแค่หนึ่งหรือสองแต้มเท่านั้น

1133
01:11:25,447 --> 01:11:27,408
‎ชัยชนะต่างหากเป็นสิ่งที่สำคัญ

1134
01:11:28,033 --> 01:11:31,120
‎ในนัดที่สอง เวสต์ทำแต้มได้ 41 แต้ม

1135
01:11:31,203 --> 01:11:34,206
‎และนำทีมลอสแองเจลิสคว้าชัยชนะไปอีกครั้ง

1136
01:11:34,290 --> 01:11:37,001
‎ตอนนี้ทีมเลเกอร์สนำไปได้ถึงสองนัด

1137
01:11:37,084 --> 01:11:38,627
‎เหนือทีมเซลติกส์ของรัสเซลล์

1138
01:11:39,211 --> 01:11:40,713
‎เซลติกส์เดือดร้อนแล้ว

1139
01:11:40,796 --> 01:11:43,966
‎ไม่เคยมีทีมไหนแพ้สองนัดรวด
‎แล้วกลับมาชนะได้

1140
01:11:44,049 --> 01:11:47,386
‎เรายอมให้เขาทำแต้มได้เฉลี่ยนัดละ 119 แต้ม

1141
01:11:47,469 --> 01:11:50,556
‎เราปล่อยเขาทำแต้มมากขนาดนั้นทุกนัดไม่ได้

1142
01:11:50,639 --> 01:11:52,891
‎ไม่สำคัญว่าใครเป็นคนทำแต้ม

1143
01:11:54,560 --> 01:11:57,271
‎อีกสองนัดต่อมา ซีรีส์นั้นมาแข่งกันที่บอสตัน

1144
01:11:57,354 --> 01:11:59,398
‎และเซลติกส์ต้องชนะทั้งสองนัด

1145
01:11:59,481 --> 01:12:02,151
‎ถึงจะมีโอกาสได้แชมป์ครั้งที่ 11

1146
01:12:02,901 --> 01:12:04,403
‎พวกเขาได้นัดที่สามไป

1147
01:12:04,486 --> 01:12:07,656
‎แต่ในนัดที่สี่ เลเกอร์สยังนำอยู่หนึ่งแต้ม

1148
01:12:07,740 --> 01:12:11,368
‎ตอนที่เซลติกส์ได้ครองลูก
‎เมื่อเหลือเวลาเพียงเจ็ดวินาที

1149
01:12:13,329 --> 01:12:17,249
‎แซม โจนส์โดดอยู่ระหว่างสามคนที่พยายามกัน

1150
01:12:17,333 --> 01:12:18,292
‎โยนขึ้นไป

1151
01:12:19,293 --> 01:12:20,127
‎โป๊ะเชะ

1152
01:12:20,836 --> 01:12:23,589
‎เหลือเวลาหนึ่งวินาที แต่ถือว่าเกมนั้นจบแล้ว

1153
01:12:23,672 --> 01:12:25,257
‎ไม่กริบ แต่ก็รับได้

1154
01:12:25,341 --> 01:12:28,135
‎แซมช่วยเราไว้ด้วยลูกวินาทีสุดท้าย

1155
01:12:29,219 --> 01:12:31,889
‎เมื่อทีมเหย้าเก็บชัยชนะแลกกันไป
‎จากสี่นัดแรก

1156
01:12:31,972 --> 01:12:36,894
‎นัดที่ห้าก็ยังเป็นอย่างนั้น
‎เมื่อเลเกอร์สชนะไปในลอสแองเจลิส

1157
01:12:37,978 --> 01:12:42,316
‎บางเรื่องไม่ต้องพูดดีกว่า
‎ดังนั้น เรื่องแข่งนัดวันพฤหัสบดี

1158
01:12:42,399 --> 01:12:45,402
‎กับทีมเลเกอร์ส ผมไม่มีความเห็นใดๆ ทั้งนั้น

1159
01:12:48,113 --> 01:12:51,575
‎ความหงุดหงิดใจของบิลปรากฏให้เห็น
‎เมื่อต้องเล่นในบ้านในคืนต่อมา

1160
01:12:51,658 --> 01:12:55,412
‎ขณะที่เขากัน
‎คนที่เคยทำแต้มได้ถึง 100 แต้มในนัดเดียว

1161
01:12:55,496 --> 01:12:56,663
‎ให้เหลือแค่แปดแต้ม

1162
01:12:58,582 --> 01:13:01,377
‎ความได้เปรียบในบ้าน
‎เป็นตัวกำหนดชัยชนะในซีรีส์นี้

1163
01:13:01,460 --> 01:13:04,046
‎และเมื่อลอสแองเจลิส
‎จะเป็นฝ่ายเปิดสนามรับนัดสุดท้าย

1164
01:13:04,129 --> 01:13:06,256
‎เลเกอร์สจึงยังเป็นฝ่ายได้เปรียบ

1165
01:13:06,924 --> 01:13:11,136
‎ผมอยากทราบว่าคุณรู้สึกยังไงกับนัดที่เจ็ดนี้

1166
01:13:11,220 --> 01:13:13,430
‎เมื่อต้องไปเล่นในบ้านคนอื่น

1167
01:13:13,514 --> 01:13:15,057
‎เราก็เคยทำมาก่อนแล้ว

1168
01:13:19,728 --> 01:13:23,107
‎(เซลติกส์กับเลเกอร์ส
‎รอบชิงชนะเลิศเอ็นบีเอนัดที่ 7)

1169
01:13:28,320 --> 01:13:33,117
‎บอสตันกำลังพยายาม
‎ชิงแชมป์ครั้งที่ 11 ในรอบ 13 ปี

1170
01:13:33,700 --> 01:13:36,453
‎ถือเป็นการสืบราชวงศ์
‎และทีมเลเกอร์สก็พยายามโค่นเขา

1171
01:13:37,079 --> 01:13:40,874
‎นัดที่เจ็ดเล่นกันในบ้านของเลเกอร์ส

1172
01:13:40,958 --> 01:13:46,213
‎ในที่สุดเลเกอร์สก็จะได้แชมป์บ้างแล้ว

1173
01:13:46,296 --> 01:13:50,217
‎แบบที่เขาไม่เคยเอาชนะบอสตันเซลติกส์ได้

1174
01:13:50,300 --> 01:13:53,679
‎เจอร์รี่ เวสต์สรุปไว้เลย
‎เขาบอกว่าเราสู้สโมสรนี้ไม่ได้

1175
01:13:53,762 --> 01:13:56,181
‎และ "ผมอาจไม่มีโอกาสอีกแล้ว"

1176
01:13:56,974 --> 01:13:59,226
‎เราก็นึกว่าเราจะเดือดร้อนแน่

1177
01:13:59,309 --> 01:14:02,563
‎พูดตามตรง พวกเราไม่ได้มั่นใจ

1178
01:14:02,646 --> 01:14:04,481
‎แบบที่เคยมั่นใจในครั้งก่อนๆ

1179
01:14:04,565 --> 01:14:07,484
‎นี่เป็นคืนสำคัญ เลเกอร์สอาจชิงทุกอย่างไปได้

1180
01:14:07,568 --> 01:14:09,987
‎เขาอาจกลายเป็นแชมป์โลกทีมใหม่

1181
01:14:12,698 --> 01:14:16,660
‎แจ็ค เคนท์ คุก ซื้อลูกโป่ง
‎มาเตรียมแขวนไว้ที่คานของสนามฟอรั่ม

1182
01:14:16,743 --> 01:14:19,163
‎ตั้งใจจะปล่อยลงมาเมื่อเลเกอร์สชนะ

1183
01:14:24,626 --> 01:14:28,005
‎คนเราจะโง่อะไรได้ขนาดนั้น

1184
01:14:28,088 --> 01:14:29,798
‎ถึงคิดจะเอาลูกโป่งมาเตรียมไว้ก่อน

1185
01:14:30,424 --> 01:14:33,635
‎แจ็ค เคนท์ คุกวางผ้าไว้กับเก้าอี้ทุกตัวด้วย

1186
01:14:34,219 --> 01:14:37,723
‎เมื่อเลเกอร์สชนะได้แชมป์ วงยูเอสซีจะเล่น

1187
01:14:37,806 --> 01:14:40,934
‎ลูกโป่งที่แขวนอยู่ที่เพดานจะโรยลงมา

1188
01:14:41,894 --> 01:14:44,104
‎ผมเอาเรื่องนี้ไปบอกรัสเซลล์

1189
01:14:45,105 --> 01:14:48,942
‎แซมชี้ให้เห็น ผมบอกว่า
‎"อ้อ แต่มันไม่มีทางเป็นไปได้เลย

1190
01:14:49,026 --> 01:14:53,197
‎ที่เลเกอร์สจะชนะในนัดนี้
‎เลเกอร์สชนะพวกเราไม่ได้"

1191
01:14:53,280 --> 01:14:56,200
‎ถ้ามีคนมายุ่งกับเรา

1192
01:14:56,992 --> 01:14:58,744
‎หรือพูดไม่ดีเกี่ยวกับแม่เรา

1193
01:14:58,827 --> 01:15:01,580
‎หรือทำมาเป็นสอนจระเข้ว่ายน้ำ

1194
01:15:01,663 --> 01:15:03,665
‎หรือตั้งใจเหยียบตาปลากัน

1195
01:15:03,749 --> 01:15:05,334
‎มาสับขาหลอกเรา

1196
01:15:05,417 --> 01:15:09,296
‎เราจะโกรธ แล้วความโกรธ
‎จะทำให้เราทำได้ในอีกระดับหนึ่ง

1197
01:15:10,005 --> 01:15:11,715
‎รัสเซลล์สู้กับแชมเบอร์เลน

1198
01:15:11,798 --> 01:15:14,009
‎จัมพ์ลูกแล้ว รัสเซลล์ปัดไปให้แซม โจนส์

1199
01:15:14,092 --> 01:15:17,137
‎เขาส่งต่อให้เฮฟลิเชคซึ่งก็เลี้ยงผ่านเบย์เลอร์ไป

1200
01:15:17,221 --> 01:15:21,433
‎เฮฟลิเชค ยิงจากระยะ 20 ฟุต ลงครับ
‎เฮฟลิเชคยิงได้ในแค่สิบวินาที

1201
01:15:21,517 --> 01:15:24,269
‎กลยุทธ์ในนัดนี้ของรัสเซลล์ทั้งหมด…

1202
01:15:24,353 --> 01:15:25,354
‎(เสียงของแซม โจนส์)

1203
01:15:25,437 --> 01:15:28,273
‎เราบอกว่า "เราจะให้มันไล่ให้เหนื่อย"

1204
01:15:28,357 --> 01:15:30,400
‎แซมวิ่งไปตรงกลาง เลย์อัพช้อนมือล่าง ลงครับ

1205
01:15:30,484 --> 01:15:34,613
‎อ้อมผ่านซิกฟรี้ด มือล่าง เลย์อัพ
‎รัสเซลล์บล็อกได้ เล่นได้สวย

1206
01:15:34,696 --> 01:15:38,450
‎เซลติกส์ยังวิ่งสดอยู่
‎เลเกอร์สเริ่มเท้าตายกันมากขึ้น

1207
01:15:38,534 --> 01:15:40,827
‎เหมือนทีมเขาเหนื่อยว่าเซลติกส์

1208
01:15:41,411 --> 01:15:44,998
‎เซลติกส์วิ่งจนในควอเตอร์สี่
‎เขานำไป 17 แต้ม

1209
01:15:45,082 --> 01:15:47,793
‎เลเกอร์สตามถึง 17 แต้ม

1210
01:15:50,212 --> 01:15:53,131
‎แต่เจอร์รี่ เวสต์กับเลเกอร์สไม่ยอมแพ้

1211
01:15:53,215 --> 01:15:55,968
‎การทำแต้มของเขา
‎ทำให้ผู้ชมในฟอรั่มกลับมาตื่นเต้น

1212
01:15:56,969 --> 01:15:58,971
‎และทำให้เลเกอร์สไล่ตามมาเป็นเก้าแต้ม

1213
01:16:02,724 --> 01:16:04,893
‎สายตาทุกคู่หันไปมองวิลท์

1214
01:16:06,770 --> 01:16:09,648
‎เฮฟลิเชคยิง ระยะ 15 ฟุต ไม่ลง
‎รีบาวด์กันแล้ว

1215
01:16:09,731 --> 01:16:13,110
‎แชมเบอร์เลนได้ลูก
‎แชมเบอร์เลนเจ็บครับ เข่าขวา

1216
01:16:13,193 --> 01:16:16,363
‎แชมเบอร์เลนยังรั้งท้ายสนาม เขาเจ็บ

1217
01:16:17,030 --> 01:16:19,658
‎เวลานอกกรรมการ บาดเจ็บ…

1218
01:16:19,741 --> 01:16:22,160
‎แชมเบอร์เลนอาจต้องออกจากเกม

1219
01:16:22,244 --> 01:16:24,705
‎วิลท์ต้องออก วิลท์เล่นต่อไม่ได้

1220
01:16:27,374 --> 01:16:29,585
‎แวน เบรด้า คอล์ฟโมโหมาก

1221
01:16:29,668 --> 01:16:31,253
‎"ไอ้ตัวใหญ่ใจปลาซิว!"

1222
01:16:31,336 --> 01:16:33,380
‎"เขาออกจากสนามได้ไง"

1223
01:16:34,089 --> 01:16:35,757
‎ด้วยเหตุผลเห็นแก่ตัวของผม

1224
01:16:35,841 --> 01:16:38,635
‎ผมรู้สึกขัดใจมากทันทีที่วิลท์ออกจากสนาม

1225
01:16:38,719 --> 01:16:40,721
‎ผมไม่คิดว่าเขาเจ็บหนักขนาดนั้น

1226
01:16:40,804 --> 01:16:43,056
‎ต่อให้เจ็บหนัก ผมก็ยังอยากให้เขาอยู่ต่อ

1227
01:16:43,140 --> 01:16:46,768
‎เราใกล้จะปิดฉากศึกนี้ด้วยเกมเยี่ยมๆ

1228
01:16:46,852 --> 01:16:49,688
‎การที่วิลท์ออกจากสนาม
‎เหมือนเจอคำที่สะกดผิด

1229
01:16:49,771 --> 01:16:51,607
‎ในตอนท้ายหนังสือเล่มที่เราชอบมาก

1230
01:16:51,690 --> 01:16:55,235
‎เมล เคานท์สจะลงมาแทนวิลท์ แชมเบอร์เลน

1231
01:16:55,319 --> 01:16:57,571
‎เมล เคานท์สลงมา เขาเล่นได้ดีมาก

1232
01:16:57,654 --> 01:17:00,198
‎เลี้ยงจังหวะเดียว ยิงระยะ 12 ฟุตโดยเมล ลง

1233
01:17:03,201 --> 01:17:05,829
‎เมื่อวิลท์ออกไป เลเกอร์สก็เร่งจังหวะขึ้น

1234
01:17:05,912 --> 01:17:08,206
‎พยายามเอาเปรียบทีมเซลติกส์ที่อายุเยอะ

1235
01:17:08,290 --> 01:17:13,337
‎เห็นเลยว่าจังหวะเกมเปลี่ยนนะครับ
‎เลเกอร์สเหมือนกลับมากระฉับกระเฉง

1236
01:17:14,004 --> 01:17:15,714
‎และเกือบจะไล่ตีเสมอได้

1237
01:17:17,799 --> 01:17:21,803
‎เห็นแชมป์อยู่ไม่ไกล
‎เขาอยากได้มาก แทบจะลิ้มรสได้

1238
01:17:22,929 --> 01:17:24,556
‎เลเกอร์สตามแค่หนึ่งแต้มแล้ว

1239
01:17:25,641 --> 01:17:27,434
‎วิลท์บอกผมว่า

1240
01:17:27,517 --> 01:17:28,435
‎"บอกเขานะ

1241
01:17:28,935 --> 01:17:31,146
‎ผมพร้อมจะลงสนาม"

1242
01:17:35,192 --> 01:17:40,447
‎แวน เบรด้า คอล์ฟด้วยความแตกตื่นและบ้าคลั่ง

1243
01:17:40,530 --> 01:17:43,575
‎บอก "ให้มันไปตายเลยไป"

1244
01:17:43,659 --> 01:17:47,829
‎"ไม่ต้องใช้เขาก็ได้"
‎และไม่ยอมส่งแชมเบอร์เลนกลับลงสนาม

1245
01:17:50,082 --> 01:17:53,085
‎เขาคืบคลานกลับมาแต่ยังไล่ไม่ทัน

1246
01:17:53,168 --> 01:17:56,421
‎และเลเกอร์สจะกลับลงสนาม
‎โดยไม่มีวิลท์ แชมเบอร์เลน

1247
01:17:57,589 --> 01:18:00,008
‎เราตามอยู่หนึ่งแต้ม

1248
01:18:00,967 --> 01:18:03,553
‎เหลือเวลาแค่นาทีกว่าๆ

1249
01:18:03,637 --> 01:18:07,349
‎ผมการ์ดฮาฟลิเชคอยู่
‎เขาได้บอลและกำลังเลี้ยงไปทั่ว

1250
01:18:07,891 --> 01:18:11,311
‎ผมเอื้อมไปและตบลูกออกจากมือเขา

1251
01:18:11,395 --> 01:18:13,730
‎แต่เข้ามือดอน เนลสันเลย

1252
01:18:13,814 --> 01:18:15,482
‎เขายืนอยู่บนเส้นลูกโทษ

1253
01:18:15,565 --> 01:18:18,360
‎ดอล เนลสันคว้าบอลแล้วก็ยิงเลย

1254
01:18:18,443 --> 01:18:20,195
‎รีบผลักๆ ยิงไปก่อน

1255
01:18:20,278 --> 01:18:22,531
‎มันกระทบขอบห่วงแล้วเด้งขึ้นไปเลย

1256
01:18:22,614 --> 01:18:24,533
‎ผมคิดว่ามันเด้งจากกระดาน

1257
01:18:24,616 --> 01:18:26,493
‎ขึ้นไปสูงเกือบสี่เมตร

1258
01:18:32,541 --> 01:18:34,167
‎แล้วก็ตกลงมาในตะกร้า

1259
01:18:35,043 --> 01:18:35,877
‎เอริคสัน…

1260
01:18:36,753 --> 01:18:38,714
‎ตบหลุดมือแต่เนลสันคว้าได้

1261
01:18:40,799 --> 01:18:43,301
‎ช็อตนั้นเหมือนมีดที่ค่อยๆ จ้วงอย่างช้าๆ

1262
01:18:45,095 --> 01:18:46,304
‎ดอน เนลสัน

1263
01:18:48,306 --> 01:18:50,809
‎นั่นมันดวงแท้ๆ

1264
01:18:50,892 --> 01:18:55,272
‎เหมือนมีพลังอะไรสักอย่าง
‎ไม่อยากให้พวกเราชนะ

1265
01:18:55,355 --> 01:18:58,191
‎แล้วบอสตันเซลติกส์ก็ทำได้อีกครั้ง

1266
01:19:01,862 --> 01:19:04,740
‎บางครั้งผมก็ว่าเจอร์รี่พูดถูก

1267
01:19:04,823 --> 01:19:07,242
‎ที่คิดว่าเขาโดนสาปไว้เมื่อเล่นกับเซลติกส์

1268
01:19:07,993 --> 01:19:10,704
‎บางคนก็ทำใจได้แล้ว ผมไม่เคยทำใจได้

1269
01:19:10,787 --> 01:19:12,581
‎ทุกวันนี้ยังทำใจไม่ได้เลย

1270
01:19:12,664 --> 01:19:16,710
‎เหมือนกับมีหลุมดำอยู่กลางใจ

1271
01:19:17,586 --> 01:19:21,339
‎ผมว่านั่นเป็นความผิดหวังครั้งใหญ่ที่สุด
‎ในชีวิตนักกีฬาของผม

1272
01:19:21,423 --> 01:19:22,632
‎ที่ไม่เคยเอาชนะทีมนั้นได้สักครั้ง

1273
01:19:22,716 --> 01:19:25,719
‎สุดท้ายแล้วปัจจัยสำคัญจริงๆ คือบิล รัสเซลล์

1274
01:19:25,802 --> 01:19:30,724
‎มีลูกโป่งเยอะมากถูกแขวนอยู่ที่เพดาน
‎และจะไม่มีการปล่อยในวันนี้

1275
01:19:31,892 --> 01:19:35,228
‎เราบอกว่า "พระเจ้าของเซลติกส์
‎อยู่กับพวกเขาในสนามฟอรั่ม"

1276
01:19:35,312 --> 01:19:37,063
‎นั่นเหมือนเทพของบอสตันการ์เด้น

1277
01:19:41,276 --> 01:19:43,403
‎และแน่นอน เราต้องพูดนะครับ

1278
01:19:43,487 --> 01:19:46,156
‎เซลติกส์ยังเป็นราชวงศ์กีฬาที่ยิ่งใหญ่ที่สุด

1279
01:19:46,239 --> 01:19:48,325
‎ในประวัติศาสตร์กีฬาอาชีพ

1280
01:19:50,786 --> 01:19:54,080
‎เพื่อนร่วมทีมผมเล่นหนักมาก

1281
01:19:54,581 --> 01:19:57,292
‎และพยายามกันได้ยอดเยี่ยม

1282
01:19:57,375 --> 01:20:00,921
‎จนกระทั่งผมได้แต่ภูมิใจกับเพื่อนๆ และตัวเอง

1283
01:20:01,004 --> 01:20:02,964
‎บิล นี่ต้องถือเป็นชัยชนะครั้งใหญ่

1284
01:20:03,048 --> 01:20:03,924
‎ใช่เลย

1285
01:20:09,304 --> 01:20:11,848
‎ผมรู้ว่ามันพูดสิ่งที่อยู่ในใจออกมายาก

1286
01:20:11,932 --> 01:20:13,850
‎แต่ต้องเป็นชัยชนะที่เยี่ยมมาก

1287
01:20:13,934 --> 01:20:16,269
‎ตรงนี้เป็นกลุ่มคนที่ยอดเยี่ยม

1288
01:20:17,145 --> 01:20:20,649
‎และความพยายามที่พวกเขาเล่นให้ผม
‎ก็ยอดเยี่ยมที่สุด

1289
01:20:20,732 --> 01:20:24,152
‎และมาพูดอะไรแบบนั้นก็อาจฟังดูน้ำเน่า

1290
01:20:24,236 --> 01:20:28,490
‎แต่ผมบอกเพื่อนไว้ก่อนเล่นแล้วว่า
‎"ฉันไม่สนว่าจะเกิดอะไรขึ้น"

1291
01:20:28,573 --> 01:20:30,992
‎"ฉันไม่ยอมแลกพวกนาย
‎กับคนทีมไหนในโลกทั้งนั้น"

1292
01:20:31,076 --> 01:20:35,247
‎หลังเกมนั้น ผมตามหาบิล รัสเซลล์
‎ดูว่าเขามีเวลาว่างบ้างไหม

1293
01:20:35,330 --> 01:20:37,833
‎ผมเพิ่งอายุ 25 ปี ผมแดง หน้ามีกระ

1294
01:20:37,916 --> 01:20:40,544
‎เรียกว่าเป็นคนที่ขาวที่สุดในอเมริกาเหนือ

1295
01:20:40,627 --> 01:20:41,878
‎ผมเดินเข้าไป

1296
01:20:41,962 --> 01:20:45,549
‎ผมต้องเดินไปถามบิล บอกว่า "เอ่อ บิล"

1297
01:20:45,632 --> 01:20:48,009
‎เขาก็มองหน้าผม ผมถามว่า

1298
01:20:48,718 --> 01:20:51,847
‎"มีโอกาสไหมที่คุณคิดจะเกษียณตอนนี้"

1299
01:20:52,347 --> 01:20:54,391
‎เหมือนเขาชะงักไป

1300
01:20:54,474 --> 01:20:58,228
‎แล้วจิม บราวน์ที่นั่งอยู่ตรงนั้น
‎เงยหน้ามองผมแล้วบอกว่า

1301
01:20:58,311 --> 01:21:02,983
‎"เกษียณเหรอ หมอนี่เพิ่งได้แชมป์โลก"

1302
01:21:03,608 --> 01:21:06,486
‎"ทำไมมาถามเขาว่าจะเกษียณไหม"

1303
01:21:06,570 --> 01:21:11,241
‎ผมไม่แน่ใจว่ามีใครรู้รึเปล่า
‎ว่านั่นคือเกมสุดท้ายในชีวิตของบิล รัสเซลล์

1304
01:21:11,324 --> 01:21:15,245
‎เขามีความสนใจกว้างกว่ากีฬาบาสเกตบอล

1305
01:21:15,871 --> 01:21:20,208
‎ผมว่าความอยากรู้อยากเห็นของเขา
‎ก็ไปอยู่ที่จุดอื่นแล้ว

1306
01:21:20,292 --> 01:21:24,129
‎ตอนที่บิล รัสเซลล์บอกผมว่า
‎เขาจะเลิกเล่นบาสเกตบอล

1307
01:21:24,212 --> 01:21:26,965
‎ผมมองหน้าเขา ตอนแรกผมไม่เชื่อ

1308
01:21:27,048 --> 01:21:29,217
‎แต่ผมเห็นเลยว่าเขาเริ่มมีอารมณ์อ่อนไหว

1309
01:21:29,301 --> 01:21:32,262
‎แล้วผมจึงเริ่มเชื่อว่าเขาจะไปจริงๆ

1310
01:21:32,345 --> 01:21:36,766
‎สุดท้ายแล้วเขาก็ประกาศการเกษียณ
‎ด้วยบทความในสปอร์ตส์อิลลัสเตรเต็ด

1311
01:21:36,850 --> 01:21:38,727
‎ที่จ่ายเงินให้เขาเขียน 25,000 เหรียญ

1312
01:21:38,810 --> 01:21:40,520
‎(ผมพอกับบาสเกตบอลแล้ว)

1313
01:21:41,104 --> 01:21:44,149
‎ผมยังมีเวลาเหลืออีกหนึ่งปี
‎ในสัญญากับทีมเซลติกส์

1314
01:21:44,232 --> 01:21:48,403
‎เป็นสัญญาที่ได้เงินดีที่สุดในวงการกีฬา
‎และผมก็พอใจกับสัญญานั้นมาก

1315
01:21:48,486 --> 01:21:52,657
‎แน่นอน เขาจ่ายเงินให้ผมเล่น
‎แต่ผมเล่นด้วยเหตุผลอื่น

1316
01:21:53,241 --> 01:21:56,494
‎ผมเล่นเพราะผมทุ่มเทที่จะเป็นคนเก่งที่สุด

1317
01:21:56,578 --> 01:21:58,163
‎ผมเป็นส่วนหนึ่งของทีม

1318
01:21:58,246 --> 01:22:01,291
‎และผมทุ่มเทตัวเองเพื่อทำให้ทีมนั้น
‎เป็นทีมที่ดีที่สุด

1319
01:22:02,250 --> 01:22:06,588
‎แต่ในแง่ของกีฬาชนิดนี้
‎ผมเสียความอยากเอาชนะในเกมไปแล้ว

1320
01:22:07,088 --> 01:22:10,926
‎ถ้าผมลงสนามไปเล่นต่อตอนนี้
‎คนอื่นๆ จะรู้ว่าที่จริงผมไม่แคร์

1321
01:22:11,509 --> 01:22:14,596
‎นั่นไม่ควรจะเป็นใจที่เราใช้ลงสนาม
‎นั่นไม่ใช่วิธีทำอะไรทั้งนั้น

1322
01:22:15,096 --> 01:22:16,973
‎ตลอดช่วงฤดูกาลที่ผ่านมา

1323
01:22:17,057 --> 01:22:20,644
‎ผมมีความรู้สึกประหลาดว่า
‎ผมเคยผ่านเรื่องแบบนี้มาแล้ว

1324
01:22:20,727 --> 01:22:24,856
‎ทุกเกม ทุกสถานการณ์
‎การกันให้คนทำคะแนน ยิงแล้วพลาด

1325
01:22:25,357 --> 01:22:29,819
‎ผมเคยเห็นและเคยทำทุกอย่างมาแล้ว
‎ทุกอย่างกลายเป็นเรื่องซ้ำซาก

1326
01:22:30,862 --> 01:22:34,240
‎นั่นไม่ใช่ความรู้สึกที่
‎ควรเอาลงสนามอีกฤดูกาลหนึ่ง

1327
01:22:34,824 --> 01:22:37,202
‎ตอนที่ได้ข่าว ผมบอกว่า "ตายจริง"

1328
01:22:37,911 --> 01:22:43,166
‎นี่เป็นจังหวะประวัติศาสตร์
‎สำหรับคนที่สภาพร่างกายยังเล่นได้

1329
01:22:43,249 --> 01:22:48,129
‎ในระดับชิงแชมป์เลยนะ แต่เขากลับบอกว่า
‎"ช่างหัวมัน ฉันไม่เล่นแล้ว"

1330
01:22:48,880 --> 01:22:50,173
‎อาชีพนั้นจบแล้ว

1331
01:22:51,257 --> 01:22:52,801
‎เขาไม่กลับมาแล้ว

1332
01:22:52,884 --> 01:22:57,931
‎ราชวงศ์กีฬาที่ยอดเยี่ยมที่สุดเท่าที่เคยมีมา

1333
01:22:58,640 --> 01:23:01,893
‎เมื่อจบเกมนั้น ก็ถือว่าจบกันแล้ว

1334
01:23:38,346 --> 01:23:42,267
‎บาสเกตบอลอาชีพ
‎ออกไปจากชีวิตของผมในปี 1969

1335
01:23:42,350 --> 01:23:44,019
‎แต่มันมีเพื่อนตามไปด้วย

1336
01:23:45,437 --> 01:23:48,148
‎ทุกอย่างในชีวิตกลายเป็นภาระสำหรับผม

1337
01:23:49,399 --> 01:23:54,195
‎รวมทั้งภรรยาที่แต่งกันมา 13 ปี
‎ลูกสามคน เพื่อนๆ ในบอสตัน

1338
01:23:54,279 --> 01:23:56,031
‎และข้าวของทรัพย์สินทุกอย่าง

1339
01:23:57,198 --> 01:23:59,451
‎ภายในเวลาไม่กี่เดือนหลังเกษียณ

1340
01:23:59,534 --> 01:24:03,621
‎ผมก็ทิ้งชีวิตที่เคยมีในบอสตัน
‎พร้อมกับทุกอย่างที่มีอยู่ในนั้น

1341
01:24:04,122 --> 01:24:06,958
‎ทุกลมหายใจรู้สึกเย็นเยียบ

1342
01:24:07,667 --> 01:24:12,338
‎ผมกำลังก้าวไปสู่โลกภายนอก
‎หลังจากอยู่ในห้องความดันมา 13 ปี

1343
01:24:13,006 --> 01:24:16,384
‎ผมนึกว่าผมติดหนี้อะไรสักอย่าง
‎แต่ผมไม่แน่ใจว่าเป็นอะไร

1344
01:24:16,468 --> 01:24:17,343
‎ในหัวของผม

1345
01:24:17,427 --> 01:24:20,930
‎ผมก็รู้ว่าบาสเกตบอลไม่ใช่สิ่งที่จะคุ้มครองผมได้

1346
01:24:21,014 --> 01:24:23,391
‎แต่ผมก็ไม่เคยต้องใช้ชีวิตโดยไม่มีมัน

1347
01:24:42,619 --> 01:24:46,081
‎บิล รัสเซลล์เก็บกระเป๋าเดินทางหนึ่งใบ
‎ขึ้นรถลัมโบร์กินี

1348
01:24:46,164 --> 01:24:47,832
‎แล้วขับไปลอสแองเจลิส

1349
01:24:51,836 --> 01:24:54,881
‎แอลเอ เท่าที่ผมรู้ คือจุดที่ทุกคนอยู่กัน

1350
01:24:55,507 --> 01:24:58,426
‎ผมสัญญาว่าผมจะสนุกที่สุดในชีวิต

1351
01:24:59,219 --> 01:25:01,888
‎และเวทีใหม่ของวงการบันเทิงก็เรียกหาเขา

1352
01:25:01,971 --> 01:25:05,850
‎ยินดีต้อนรับหนึ่งใน
‎นักกีฬาบาสเกตบอลที่ยิ่งใหญ่ที่สุด

1353
01:25:05,934 --> 01:25:07,227
‎คุณบิล รัสเซลล์

1354
01:25:08,103 --> 01:25:10,271
‎- ใครเขียนคำเปิดตัวนั่นน่ะ
‎- ผมเอง

1355
01:25:10,355 --> 01:25:13,900
‎หมายความว่าไง "หนึ่งใน"
‎นักกีฬาบาสเกตบอลที่ยิ่งใหญ่ที่สุด

1356
01:25:13,983 --> 01:25:15,235
‎ขอโทษครับ บิล

1357
01:25:15,318 --> 01:25:17,821
‎นักกีฬาบาสเกตบอลที่ยิ่งใหญ่ที่สุด

1358
01:25:19,197 --> 01:25:22,867
‎บิลไปปรากฏตัวในรายการตลก
‎และทอล์กโชว์สองสามครั้ง

1359
01:25:24,494 --> 01:25:27,413
‎บิล ถ้าเล่นต่อ เขาจับคุณเข้าบ้านคนชราแน่

1360
01:25:28,706 --> 01:25:30,250
‎ผมจะสอนให้

1361
01:25:30,333 --> 01:25:32,127
‎- แหงสิ
‎- เอานะ อย่างนี้ไง

1362
01:25:33,503 --> 01:25:35,046
‎คุณทิลเลนแกสต์

1363
01:25:35,130 --> 01:25:35,964
‎ครับผม

1364
01:25:36,047 --> 01:25:37,590
‎(ร้านรองเท้ายกระดับจิตใจ)

1365
01:25:37,674 --> 01:25:39,050
‎นี่คือคุณทิลเลนแกสต์

1366
01:25:43,972 --> 01:25:46,182
‎เขาเป็นพิธีกรรายการทอล์กโชว์ที่อยู่ได้ไม่นาน

1367
01:25:46,266 --> 01:25:47,976
‎ผมชื่อบิล รัสเซลล์

1368
01:25:48,059 --> 01:25:49,894
‎ผมชื่อบิล รัสเซลล์

1369
01:25:49,978 --> 01:25:51,146
‎ผมชื่อบิล รัสเซลล์

1370
01:25:51,229 --> 01:25:52,897
‎ผมชื่อบิล รัสเซลล์

1371
01:25:52,981 --> 01:25:55,400
‎บิล รัสเซลล์ตัวจริง ยืนขึ้นหน่อย

1372
01:25:55,483 --> 01:25:58,403
‎(เดอะบิล รัสเซลล์โชว์)

1373
01:25:59,279 --> 01:26:03,491
‎รัสเซลล์ถึงกับลองเป็นนักแสดง
‎ซึ่งก็ไม่ประสบความสำเร็จนัก

1374
01:26:04,075 --> 01:26:05,326
‎มาจ่ายหนี้

1375
01:26:07,453 --> 01:26:10,331
‎และปรากฏตัวในโฆษณาทีวีบางตัว

1376
01:26:13,668 --> 01:26:15,712
‎ยังไงก็ไม่พลาด!

1377
01:26:15,795 --> 01:26:17,005
‎ทิ้งห่างระยะไกลเลย

1378
01:26:17,088 --> 01:26:20,049
‎เขาไปเป็นนักวิเคราะห์กีฬาเอ็นบีเอ
‎ให้หลายช่องโทรทัศน์

1379
01:26:20,884 --> 01:26:24,012
‎คุณรู้ว่ามันรู้สึกยังไง
‎เพราะคุณเคยยืนอยู่ ณ จุดนี้

1380
01:26:24,095 --> 01:26:26,347
‎ส่วนผม ไม่เคยได้เลยสักแต้ม

1381
01:26:27,265 --> 01:26:29,434
‎แต่คุณพาคนมาทำแต้มจนได้

1382
01:26:29,517 --> 01:26:30,935
‎แสดงว่าคุณได้ค่าจ้างเกินตัวน่ะสิ

1383
01:26:32,770 --> 01:26:36,107
‎นอกจากนั้นรัสเซลล์ยังจัดเวลาไปสอนตามที่ต่างๆ

1384
01:26:36,191 --> 01:26:39,611
‎แบ่งปันประสบการณ์และปรัชญาชีวิตกับเยาวชน

1385
01:26:40,445 --> 01:26:44,240
‎สำหรับผม พูดจริงๆ นะ
‎การศึกษาคือรากฐานเอาไว้ใช้

1386
01:26:44,324 --> 01:26:45,658
‎เพื่อให้เรารู้จักคิดเอง

1387
01:26:45,742 --> 01:26:48,494
‎เพื่อจะได้เตรียมใจพร้อมรับผิดชอบ

1388
01:26:49,495 --> 01:26:51,456
‎ที่จะต้องมีส่วนเกี่ยวข้องกับมนุษยชาติ

1389
01:26:52,123 --> 01:26:54,500
‎ผมร็อบ แชมเบอร์เลน ผมอยากรู้ว่า…

1390
01:26:54,584 --> 01:26:57,086
‎- คุณบอกว่าชื่ออะไรนะ
‎- ร็อบ แชมเบอร์เลน

1391
01:26:57,170 --> 01:26:58,671
‎- แชมเบอร์เลนเหรอ
‎- ใช่

1392
01:27:08,806 --> 01:27:12,018
‎- ไม่ใช่ญาติกัน
‎- ก็คิดอยู่ว่าคงไม่ใช่ญาติ

1393
01:27:13,228 --> 01:27:16,064
‎ระหว่างการพูดครั้งหนึ่ง
‎บิลไปวิจารณ์วิลท์ แชมเบอร์เลน

1394
01:27:16,147 --> 01:27:19,359
‎ที่ออกจากสนามรอบชิงปี 69 หลังจากบาดเจ็บ

1395
01:27:19,442 --> 01:27:21,694
‎ผมจะอ่านให้ฟังว่าบิลบอกว่ายังไง

1396
01:27:21,778 --> 01:27:25,406
‎"ผมคิดว่าเขาถอดใจหนี
‎ตอนแข่งซีรีส์สุดท้ายในนัดสุดท้าย

1397
01:27:26,032 --> 01:27:29,077
‎ต่อให้เจ็บแต่ไม่ถึงกับขาหักหรือหลังหัก

1398
01:27:29,160 --> 01:27:30,745
‎ก็ไม่ควรออกไปทั้งนั้น"

1399
01:27:30,828 --> 01:27:34,165
‎เขาชิ่งหนีเกมสุดท้ายนั่นไปเอง ตอนที่เจ็บเข่า

1400
01:27:34,249 --> 01:27:38,419
‎เป็นผมก็คงไม่ส่งเขากลับลงมาเหมือนกัน
‎ต่อให้ผมคิดว่าเขาเก่ง

1401
01:27:38,503 --> 01:27:41,214
‎ผมไม่เคยพูดนะว่า
‎แชมเบอร์เลนไม่มีความสามารถ

1402
01:27:41,297 --> 01:27:43,299
‎แต่บาสเกตบอลต้องเล่นเป็นทีม

1403
01:27:43,383 --> 01:27:45,969
‎ผมนับจากจำนวนครั้งที่ได้แชมป์

1404
01:27:46,052 --> 01:27:48,388
‎ผมเล่นเพื่อดึงความสามารถเพื่อนในทีมออกมา

1405
01:27:49,180 --> 01:27:53,017
‎คุณจะบอกเหรอว่า
‎ดึงความสามารถเบย์เลอร์กับเวสต์ออกมาได้

1406
01:27:53,101 --> 01:27:55,687
‎เขาพูดเยอะว่าจะทำอะไร

1407
01:27:55,770 --> 01:28:00,024
‎แต่ที่สำคัญมันเป็นเรื่องของแพ้หรือชนะ
‎แล้วเขาก็แพ้เยอะกว่า

1408
01:28:00,984 --> 01:28:03,903
‎เขาคิดว่าตัวเองเป็นอัจฉริยะ
‎แต่จริงๆ แล้วไม่ใช่

1409
01:28:04,529 --> 01:28:05,989
‎คำเหล่านั้นกลายเป็นข่าว

1410
01:28:06,072 --> 01:28:09,200
‎และหลังจากนั้น
‎เพื่อนสองคนก็ไม่ได้คุยกันอีกเลยหลายปี

1411
01:28:10,034 --> 01:28:14,414
‎ผมไม่ควรพูดอะไรอย่างนั้น
‎เพราะเขาไม่เคยทำอะไรผมเลย

1412
01:28:15,164 --> 01:28:18,751
‎แต่ผมก็หัวแข็งเกินจะขอโทษ
‎เรื่องก็เป็นแบบนั้น

1413
01:28:18,835 --> 01:28:23,464
‎ถ้าใครพูดว่าเขาเจ็บ ในสายตาผม เขาก็เจ็บ

1414
01:28:23,548 --> 01:28:27,927
‎เราไม่ออกจากสนามในจังหวะแบบนั้นหรอก
‎นอกจากมีปัญหาเกิดขึ้นจริงๆ

1415
01:28:28,678 --> 01:28:31,347
‎แล้วตอนนี้ล่ะ มันสายเกินไปแล้วหรือเปล่า

1416
01:28:32,223 --> 01:28:36,477
‎เดี๋ยวนี้ผมไม่คิดถึงมันแล้วด้วยซ้ำ
‎มันเป็นเรื่องที่ผ่านไปแล้ว

1417
01:28:36,561 --> 01:28:40,523
‎ผมรู้ว่าผมไม่ควรทำ เขาก็รู้ว่าผมไม่ควรทำ

1418
01:28:41,482 --> 01:28:43,901
‎- แต่มันจะช่วยให้อะไรเปลี่ยนได้ไหม
‎- ไม่หรอก

1419
01:28:46,195 --> 01:28:50,908
‎ผมมั่นใจว่าเราทั้งคู่สามารถใช้ชีวิต
‎โดยเรื่องนี้ไม่เข้ามายุ่ง

1420
01:28:52,285 --> 01:28:54,495
‎มิตรภาพที่แข่งขันกับแชมเบอร์เลน

1421
01:28:54,579 --> 01:28:58,499
‎เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่รัสเซลล์ทิ้งเอาไว้
‎พร้อมกับทีมเซลติกส์

1422
01:28:58,583 --> 01:29:00,084
‎และเมืองบอสตัน

1423
01:29:00,960 --> 01:29:04,255
‎ตอนที่เขาปลดเบอร์ของรัสเซลล์ในปี 1972

1424
01:29:04,339 --> 01:29:06,883
‎รัสเซลล์ไม่ยอมให้มีพิธีใหญ่

1425
01:29:06,966 --> 01:29:09,427
‎มีแต่เพื่อนร่วมทีมที่รักเข้าร่วมเท่านั้น

1426
01:29:10,553 --> 01:29:13,556
‎ที่บอสตัน นักข่าวกีฬาบางคนอาจจะ…

1427
01:29:13,639 --> 01:29:15,475
‎(จอร์จ พาวล์เลส
‎โค้ชสมัยมัธยม)

1428
01:29:15,558 --> 01:29:17,268
‎รับมือยากน่ะ

1429
01:29:17,352 --> 01:29:19,020
‎และบิลอาจจะไม่ชอบใจ

1430
01:29:19,103 --> 01:29:21,856
‎กับเรื่องที่เกิดขึ้นในบอสตัน

1431
01:29:21,939 --> 01:29:25,193
‎และอาจจะพูดออกมาดังๆ นั่นเป็นวิธีหนึ่ง

1432
01:29:25,276 --> 01:29:29,197
‎นั่นไม่ใช่ครั้งเดียวที่บิล รัสเซลล์
‎ไม่ยอมรับเกียรติที่ใครจะมอบให้

1433
01:29:29,280 --> 01:29:34,077
‎ในปี 1972 เขาได้รับเลือกให้จารึกชื่อ
‎ในหอเกียรติยศบาสเกตบอล

1434
01:29:34,160 --> 01:29:37,705
‎ตอนที่เขาประกาศว่าเลือกผม
‎ผมออกแถลงการณ์บอกว่า

1435
01:29:37,789 --> 01:29:40,375
‎ผมไม่อยากได้รับการจารึกชื่อ

1436
01:29:41,501 --> 01:29:43,920
‎นักข่าวกีฬาก็เล่นงานผมหนัก

1437
01:29:44,003 --> 01:29:47,507
‎ส่วนใหญ่คิดกันเองว่า
‎ผมมองว่าหอเกียรติยศนั้นเหยียดผิว

1438
01:29:47,590 --> 01:29:50,176
‎ผมก็คิด แต่มันมีอะไรมากกว่านั้น

1439
01:29:51,511 --> 01:29:53,137
‎รายงานบอกว่ารัสเซลล์

1440
01:29:53,221 --> 01:29:55,515
‎ไม่มีใครรู้และเขายังไม่ได้พูดอะไร

1441
01:29:55,598 --> 01:29:58,226
‎แต่เขาค้านเพราะว่าในหอเกียรติยศนั้น
‎ไม่มีนักกีฬาผิวดำเลย

1442
01:29:58,309 --> 01:29:59,894
‎และทำไมจึงเป็นเช่นนั้น

1443
01:30:00,937 --> 01:30:04,607
‎ก่อนอื่น เรามีนักกีฬาผิวดำก็จริง
‎แต่ไม่มีมาตั้งแต่ปี 1946

1444
01:30:04,690 --> 01:30:05,733
‎เราจะยินดี

1445
01:30:05,817 --> 01:30:10,696
‎หากเขามีคำถาม
‎ความไม่พอใจ หรือข้อขัดใจใดๆ

1446
01:30:10,780 --> 01:30:14,617
‎บิล ไม่ว่าคุณจะมีอะไร
‎เราอยากรู้ว่าคุณคิดยังไง แต่…

1447
01:30:14,700 --> 01:30:19,580
‎แน่นอน ถ้าเราทำผิดไม่ว่าทางไหน

1448
01:30:19,664 --> 01:30:20,957
‎เราก็อยากเปลี่ยนแปลง

1449
01:30:21,040 --> 01:30:23,918
‎ในอีกทางหนึ่ง เราก็ค่อนข้างเชื่อมั่น

1450
01:30:24,001 --> 01:30:27,255
‎เราเปิดใจได้มากเท่าที่สังคมจะทำได้

1451
01:30:27,338 --> 01:30:29,090
‎และอาจจะเปิดกว้างกว่าด้วยซ้ำ

1452
01:30:29,173 --> 01:30:32,510
‎บิล รัสเซลล์เป็นคนจริง
‎เขายืนหยัดต่อสู้เพื่อสิ่งที่คิดว่าถูกต้อง

1453
01:30:33,010 --> 01:30:34,804
‎เขาไม่ทนรับความตอแหล

1454
01:30:34,887 --> 01:30:38,307
‎ความจริงแล้ว ผมมองหอเกียรติยศ

1455
01:30:38,391 --> 01:30:42,562
‎แบบเดียวกับการแจกลายเซ็น
‎และพิธีปลดระวางหมายเลขประจำตัว

1456
01:30:42,645 --> 01:30:45,690
‎ในแต่ละกรณี ผมตั้งใจจะแยกตัวตนของผม

1457
01:30:45,773 --> 01:30:48,276
‎ออกจากแนวคิดของดาราที่มองแฟนๆ

1458
01:30:48,359 --> 01:30:50,486
‎และความคิดของแฟนๆ ที่มองดารา

1459
01:30:51,070 --> 01:30:55,825
‎เมื่อถึงปี 1973 บิล รัสเซลล์
‎ย้ายจากแคลิฟอร์เนียไปอยู่วอชิงตันสเตท

1460
01:30:55,908 --> 01:30:59,412
‎เพื่อเป็นโค้ชและผู้จัดการทีม
‎ซีแอตเทิลซูเปอร์โซนิคส์

1461
01:31:00,079 --> 01:31:03,708
‎เขาพาทีมเข้าถึงรอบเพลย์ออฟ
‎ครั้งแรกในประวัติศาสตร์

1462
01:31:09,630 --> 01:31:10,715
‎อีกสิบปีต่อมา

1463
01:31:10,798 --> 01:31:14,635
‎เขาเข้าคุมทีมที่ไม่ประสบความสำเร็จอีกทีม
‎ทีมซาคราเมนโตคิงส์

1464
01:31:15,303 --> 01:31:17,221
‎เมื่อไม่สามารถพลิกสถานการณ์ของทีม

1465
01:31:17,305 --> 01:31:20,224
‎รัสเซลล์จึงลาออก
‎เมื่อทำทีมได้เกินครึ่งฤดูกาลแค่นิดเดียว

1466
01:31:21,017 --> 01:31:24,145
‎ครอบครัวเขากลัวว่า กว่าจะถึงช่วง 1990

1467
01:31:24,228 --> 01:31:26,022
‎เมื่อใกล้จบทศวรรษนั้น

1468
01:31:26,105 --> 01:31:29,525
‎เมื่อเอ็นบีเอเริ่มหันกลับไปชื่นชมอดีตของมัน

1469
01:31:29,609 --> 01:31:31,527
‎คนจะลืมเรื่องของบิล รัสเซลล์กันหมด

1470
01:31:31,611 --> 01:31:35,656
‎ในจุดนั้นเอง
‎รัสเซลล์ยอมกลับมาอยู่ในสายตาประชาชนอีกครั้ง

1471
01:31:35,740 --> 01:31:37,450
‎ที่ปลายทศวรรษ 1990

1472
01:31:38,075 --> 01:31:40,119
‎สามสิบปีหลังจากเกมสุดท้าย

1473
01:31:40,203 --> 01:31:42,997
‎บิล รัสเซลล์และบอสตันกลับมาคืนดีกันได้เสียที

1474
01:31:43,080 --> 01:31:47,376
‎และคนดังผู้ไม่เต็มใจ
‎ซึ่งมีการปลดระวางเลขครั้งแรกเมื่อปี 1972

1475
01:31:47,460 --> 01:31:48,961
‎โดยไม่มีพิธีรีตอง

1476
01:31:49,045 --> 01:31:51,380
‎ยอมให้แฟนๆ มีส่วนร่วมได้ในครั้งนี้

1477
01:31:51,464 --> 01:31:55,635
‎และที่สนามบอสตันการ์เด้น
‎ในคืนที่เขาฉลองเป็นเกียรติให้บิล รัสเซลล์

1478
01:31:55,718 --> 01:31:59,514
‎มีผู้ทรงเกียรติในโลกบาสเกตบอลมากัน

1479
01:31:59,597 --> 01:32:02,767
‎คืนนี้ผมมาเป็นตัวแทนของชายทุกคนในวัยของผม

1480
01:32:03,392 --> 01:32:07,897
‎ที่โตมาด้วยความทึ่งกับนักกีฬาที่ชื่อบิล รัสเซลล์

1481
01:32:07,980 --> 01:32:12,276
‎ชายทุกคนที่เรียนวิถีลูกผู้ชายจากเขา

1482
01:32:13,152 --> 01:32:15,154
‎ถ้าคุณไม่รู้เรื่องของเขาเลย

1483
01:32:15,655 --> 01:32:18,783
‎ถ้าทนความจริงอันโหดร้ายไม่ได้

1484
01:32:18,866 --> 01:32:20,493
‎ก็ไม่ต้องมาคุยกับบิล รัสเซลล์

1485
01:32:20,576 --> 01:32:22,870
‎ตอนผมโตมาในยุค 1950 และ 1960

1486
01:32:22,954 --> 01:32:25,873
‎และอ่าน "โกอัพฟอร์กลอรี่"
‎หนังสือเล่มแรกของเขา

1487
01:32:25,957 --> 01:32:29,335
‎แม่ผมเป็นบรรณารักษ์
‎และวันหนึ่งแม่เอาหนังสือเล่มนั้นกลับบ้าน

1488
01:32:29,418 --> 01:32:31,629
‎บิล รัสเซลล์กลายเป็นวีรบุรุษในชีวิตผม

1489
01:32:31,712 --> 01:32:35,925
‎เมื่อได้รู้ว่าพวกเรามีบทบาทเล็กๆ

1490
01:32:36,008 --> 01:32:41,055
‎ในราชวงศ์กีฬาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดเท่าที่เคยมีมา

1491
01:32:42,765 --> 01:32:45,184
‎และนายก็ต้องรับความชอบเรื่องนั้นนะ รัส

1492
01:32:45,893 --> 01:32:48,980
‎จังหวะเหล่านั้นแหละที่สำคัญต่อความเข้าใจ

1493
01:32:49,063 --> 01:32:51,566
‎ผลกระทบที่เขามีต่อนักกีฬารุ่นต่อๆ มา

1494
01:32:52,483 --> 01:32:57,154
‎ในนามขององค์กรเซลติกส์

1495
01:32:57,905 --> 01:33:02,076
‎คนคงจะตำหนิเราอย่างหนัก
‎หากเราไม่ให้บิล รัสเซลล์

1496
01:33:02,159 --> 01:33:03,911
‎ได้รับส่วนหนึ่งของพื้นสนามไป

1497
01:33:03,995 --> 01:33:05,788
‎บนไม้ปาร์เก้ชิ้นนี้

1498
01:33:06,372 --> 01:33:12,503
‎คุณได้สร้างประเพณีแชมป์บาสเกตบอล
‎ให้กับทีมบอสตันเซลติกส์

1499
01:33:12,587 --> 01:33:13,796
‎เขาทำจริงๆ!

1500
01:33:14,338 --> 01:33:16,424
‎บิล ผมยินดีมาก

1501
01:33:21,095 --> 01:33:23,723
‎ผมอายน่ะ ถ้าให้พูดจริงๆ

1502
01:33:26,517 --> 01:33:30,688
‎มันเบิกเนตรมาก
‎เมื่อเพื่อนๆ เรามาพูดอะไรแบบนั้น

1503
01:33:30,771 --> 01:33:35,526
‎หนึ่งในสิ่งที่จำเป็นมากที่เราต้องรู้คือ

1504
01:33:35,610 --> 01:33:38,404
‎เราไม่ได้อยู่คนเดียวในจักรวาล

1505
01:33:41,115 --> 01:33:43,200
‎เราอาจเกิดมาคนเดียวและตายไปคนเดียว

1506
01:33:43,284 --> 01:33:47,455
‎แต่ในช่วงเวลาที่เหลือ
‎ช่วงระหว่างนั้น เราไม่ได้อยู่ตามลำพัง

1507
01:33:51,167 --> 01:33:52,877
‎ในคืนมนตร์ขลังนั้น

1508
01:33:52,960 --> 01:33:56,964
‎ยังมีเรื่องเซอร์ไพรส์รอบิลอยู่
‎ที่ข้างเวทีที่บอสตันการ์เด้น

1509
01:33:57,048 --> 01:34:00,509
‎ท่านผู้มีเกียรติครับ วิลท์ แชมเบอร์เลน!

1510
01:34:05,765 --> 01:34:08,643
‎ไอคอนคู่แรกของเอ็นบีเอ
‎ได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง

1511
01:34:09,352 --> 01:34:11,187
‎และแม้จะห่างกันไปหลายปี

1512
01:34:11,270 --> 01:34:13,439
‎เขากลับเพิ่งรู้ว่าความผูกพันไม่เคยขาดหายไป

1513
01:34:17,443 --> 01:34:19,487
‎วิลท์ นอร์แมน แชมเบอร์เลนเพื่อนผม

1514
01:34:20,488 --> 01:34:23,074
‎เป็นนักกีฬาเก่งที่สุดเท่าที่ผมเคยแข่งด้วย

1515
01:34:23,157 --> 01:34:25,159
‎วิลท์กับผมคุยกันได้

1516
01:34:26,202 --> 01:34:30,081
‎และเราทั้งคู่ไม่ขออะไรจากกัน
‎นอกจากมิตรภาพ

1517
01:34:39,965 --> 01:34:43,552
‎ผมขอบคุณที่จัดให้

1518
01:34:44,512 --> 01:34:45,721
‎รู้สึกซาบซึ้งบุญคุณมาก

1519
01:34:45,805 --> 01:34:47,848
‎สิ่งที่ผมอยากขอบคุณจากใจ

1520
01:34:49,433 --> 01:34:52,353
‎คือการที่คุณยอมให้ผมเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต

1521
01:34:52,436 --> 01:34:55,856
‎และทุกคนที่มาสนามการ์เด้น

1522
01:34:56,524 --> 01:34:59,902
‎เหล่าแฟนๆ พวกคุณก็เป็นส่วนหนึ่งในชีวิตผม

1523
01:35:00,403 --> 01:35:01,570
‎เรารักคุณนะ บิล!

1524
01:35:02,196 --> 01:35:03,322
‎ผมก็รักคุณเหมือนกัน

1525
01:35:09,787 --> 01:35:12,915
‎ชีวิตบาสเกตบอลของรัสเซลล์
‎วนกลับมาครบรอบแล้ว

1526
01:35:14,583 --> 01:35:17,211
‎แต่ในอีกไม่ช้าจะมีการสูญเสียที่ทำให้ใจสลาย

1527
01:35:17,294 --> 01:35:21,048
‎วันนี้มีการค้นพบน่าเศร้า
‎ที่คฤหาสน์ในเบลแอร์ แคลิฟอร์เนีย

1528
01:35:21,132 --> 01:35:23,551
‎พบศพของวิลท์ แชมเบอร์เลนวัย 63 ปี

1529
01:35:23,634 --> 01:35:27,847
‎ซึ่งถือว่าเป็นหนึ่งในผู้เล่นยอดเยี่ยมที่สุด
‎ในประวัติศาสตร์บาสเกตบอล

1530
01:35:27,930 --> 01:35:31,267
‎ทางการกล่าวว่า สาเหตุการตายคือหัวใจวาย

1531
01:35:31,350 --> 01:35:34,562
‎เหล่าสุดยอดนักบาสเกตบอล
‎ต่างพากันมาลอสแองเจลิส

1532
01:35:34,645 --> 01:35:37,148
‎เพื่อให้เกียรติหนึ่งในตำนานกีฬานี้เป็นครั้งสุดท้าย

1533
01:35:37,231 --> 01:35:39,316
‎บิล รัสเซลล์ อดีตทีมบอสตันเซลติกส์

1534
01:35:39,400 --> 01:35:41,777
‎รำลึกถึงคู่แข่งที่ร้ายกาจที่สุดของเขา

1535
01:35:41,861 --> 01:35:44,196
‎หลายคืนมากที่เขาทำจนผมแทบตกนรก

1536
01:35:48,284 --> 01:35:51,579
‎แต่นั่นไม่เรียกว่าเป็นคู่แข่ง นั่นเป็นแค่การแข่งขัน

1537
01:35:52,288 --> 01:35:55,374
‎ยิ่งเราอายุมากขึ้น เรายิ่งชอบกันและกันมากขึ้น

1538
01:35:55,458 --> 01:36:00,463
‎เพราะเรารู้ว่าลึกๆ แล้วเราก็ตัวติดกัน

1539
01:36:00,546 --> 01:36:03,048
‎เขากับผมจะเป็นเพื่อนกันตลอดไป

1540
01:36:04,383 --> 01:36:06,427
‎สิ่งที่ทำให้ทั้งคู่เป็นคนพิเศษ

1541
01:36:06,510 --> 01:36:08,679
‎คือความจริงที่ว่า จนถึงวันนี้

1542
01:36:09,680 --> 01:36:10,556
‎นี่ไง

1543
01:36:11,140 --> 01:36:13,559
‎เรายังมานั่งคุยถึงทั้งสองคนอยู่

1544
01:36:14,226 --> 01:36:16,979
‎เราต้องสืบสานประวัติศาสตร์นั้นต่อไป

1545
01:36:17,062 --> 01:36:21,525
‎เราจะศึกษามรดกที่บิล รัสเซลล์ทิ้งเอาไว้

1546
01:36:22,318 --> 01:36:23,652
‎ไปอีกหลายต่อหลายปี

1547
01:36:25,362 --> 01:36:29,158
‎ผู้ได้รับเหรียญเสรีภาพปีนี้
‎เผยด้านดีที่สุดในตัวตนของเรา

1548
01:36:29,241 --> 01:36:31,202
‎และคนที่เราฝันอยากจะเป็น

1549
01:36:31,702 --> 01:36:35,289
‎บิล รัสเซลล์เบิกทางสำเร็จ
‎ให้คนที่เดินตามเขาอีกมากมาย

1550
01:36:36,207 --> 01:36:38,626
‎ลูกสาวผมบอกว่าผมจะได้เหรียญ

1551
01:36:40,836 --> 01:36:44,673
‎สิ่งแรกที่ทำคือผมโดดขึ้นรถ ขับไปที่แคลิฟอร์เนีย

1552
01:36:44,757 --> 01:36:46,550
‎และไปเยี่ยมหลุมศพของพ่อ

1553
01:36:47,635 --> 01:36:48,677
‎และ…

1554
01:36:49,887 --> 01:36:51,597
‎เล่าให้พ่อฟัง

1555
01:36:54,934 --> 01:36:55,768
‎และ…

1556
01:36:56,727 --> 01:36:58,229
‎นั่นทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นเยอะ

1557
01:36:59,855 --> 01:37:02,858
‎เพราะผมก็บอกพ่อ

1558
01:37:02,942 --> 01:37:04,151
‎"คือว่า…

1559
01:37:06,654 --> 01:37:08,072
‎ผมต้องเห็นด้วยกับพ่อแล้วล่ะ

1560
01:37:08,906 --> 01:37:10,699
‎ผมก็โตมาโอเคเหมือนกัน"

1561
01:37:13,828 --> 01:37:17,456
‎ผมว่าสักวันหนึ่งที่บอสตัน
‎เด็กๆ จะเงยหน้ามองอนุสาวรีย์

1562
01:37:17,540 --> 01:37:21,710
‎ที่ไม่ได้สร้างขึ้นแทนบิล รัสเซลล์นักกีฬาเท่านั้น
‎แต่เป็นตัวแทนของบิล รัสเซลล์ มนุษย์คนหนึ่งด้วย

1563
01:37:21,794 --> 01:37:24,588
‎หลังจากที่ได้เหรียญเสรีภาพแล้วโอบามาบอกว่า

1564
01:37:24,672 --> 01:37:28,050
‎"สักวันจะมีอนุสาวรีย์ในบอสตัน รูปบิล รัสเซลล์"

1565
01:37:28,968 --> 01:37:32,346
‎ผมบอกเขาเลยว่าผมไม่มีทางยกโทษให้

1566
01:37:32,429 --> 01:37:35,474
‎สำหรับผม อนุสาวรีย์ก็เหมือนหินเหนือหลุมศพ

1567
01:37:37,017 --> 01:37:40,479
‎เขาบอกว่า
‎"ไม่ได้ทำเพื่อคุณ ทำเพื่อเมืองนี้ต่างหาก"

1568
01:37:43,190 --> 01:37:48,112
‎คุณสร้างความเปลี่ยนแปลงมหาศาล

1569
01:37:49,405 --> 01:37:52,116
‎ทั้งเรื่องของเชื้อชาติและเรื่องของชุมชน

1570
01:37:54,743 --> 01:37:59,373
‎หนึ่งในภาพเร้าอารมณ์ที่สุด
‎หลังจากคอลิน คาเปอร์นิคคุกเข่าที่สนาม

1571
01:37:59,999 --> 01:38:04,378
‎เพื่อประท้วงความรุนแรงจากตำรวจ
‎และความเหลื่อมล้ำจากสีผิว

1572
01:38:04,461 --> 01:38:06,922
‎คือภาพของบิล รัสเซลล์

1573
01:38:07,006 --> 01:38:08,591
‎คุกเข่าเองด้วย

1574
01:38:08,674 --> 01:38:12,052
‎และมองตรงเข้ามาที่กล้องอย่างท้าทาย

1575
01:38:12,136 --> 01:38:16,557
‎ราวกับจะพูดว่า "ถ้าจะเล่นงานเขา
‎คุณก็ต้องเล่นงานผมด้วย"

1576
01:38:17,433 --> 01:38:21,312
‎บิลรู้สึกผูกพันกับคอลินเพราะว่าสำหรับบิล

1577
01:38:21,395 --> 01:38:25,566
‎บาสเกตบอลเป็นเรื่องที่เขาทำมาตลอด

1578
01:38:25,649 --> 01:38:27,443
‎แต่ไม่ใช่ตัวตนทั้งหมดของเขา

1579
01:38:27,526 --> 01:38:31,447
‎มรดกที่เขาทิ้งไว้อยู่ในรูปของมัลคอล์ม เจนคินส์

1580
01:38:32,406 --> 01:38:33,782
‎แอนควอน โบลดิน

1581
01:38:34,491 --> 01:38:35,868
‎เลบรอน เจมส์

1582
01:38:35,951 --> 01:38:37,202
‎(หายใจไม่ออก)

1583
01:38:37,286 --> 01:38:38,370
‎ซีพีทรี

1584
01:38:39,496 --> 01:38:40,789
‎ดี-เวด

1585
01:38:41,457 --> 01:38:42,875
‎และเรเน่ มอนต์โกเมอรี่

1586
01:38:42,958 --> 01:38:45,586
‎เหล่านักกีฬาหญิงในดับเบิลยูเอ็นบีเอและอื่นๆ

1587
01:38:45,669 --> 01:38:48,005
‎ซึ่งเป็นคนรุ่นนี้ที่ก้าวขึ้นมาแล้วบอกว่า

1588
01:38:48,088 --> 01:38:53,719
‎"เราก็อยากช่วยเปลี่ยนแปลง
‎เพื่อแก้ไขปัญหานี้เช่นกัน"

1589
01:38:54,595 --> 01:38:57,514
‎โดยเฉพาะเมื่อมองภาพรวมแล้ว

1590
01:38:57,598 --> 01:39:01,101
‎เรามีพลังที่จะช่วยสนับสนุนการเปลี่ยนแปลง

1591
01:39:01,185 --> 01:39:04,146
‎เราแค่ต้องพูดสิ่งที่ต้องมีคนพูด
‎ต้องแสดงจุดยืน

1592
01:39:04,229 --> 01:39:07,024
‎ทำให้คนรู้ว่าเรื่องที่เกิดขึ้นนั้นไม่โอเค

1593
01:39:07,107 --> 01:39:09,401
‎ตลอดอาชีพของบิล รัสเซลล์ เขาทำอย่างนั้น

1594
01:39:10,152 --> 01:39:13,697
‎นักกีฬาในรุ่นของผมมีแต่คิดว่า "แล้วไงต่อ"

1595
01:39:13,781 --> 01:39:16,867
‎แต่ถ้าเราไม่รู้ประวัติศาสตร์
‎เราก็ไม่รู้หรอกว่าจะไปทางไหนต่อ

1596
01:39:16,951 --> 01:39:22,289
‎เข้าใจพลังของเรา
‎รู้ว่าเสียงและความเห็นของเรานั้นสำคัญ

1597
01:39:22,373 --> 01:39:24,500
‎และมันจะดังทั้งในและนอกสนาม

1598
01:39:25,209 --> 01:39:26,627
‎ผมรักบิล รัสเซลล์

1599
01:39:27,628 --> 01:39:30,965
‎เขามีจิตวิญญาณ
‎คนบางคนไม่มีนะ แต่เขามีจิตวิญญาณ

1600
01:39:32,132 --> 01:39:37,429
‎เขาเป็นหนึ่งในคนที่มีเอกลักษณ์ที่สุด
‎เท่าที่ผมเคยเจอมาในชีวิต

1601
01:39:37,513 --> 01:39:40,015
‎และผมไม่ได้พูดเพราะเขาประสบความสำเร็จ

1602
01:39:40,099 --> 01:39:42,559
‎ในฐานะของนักบาสเกตบอล เขาเป็นผู้นำ

1603
01:39:43,519 --> 01:39:44,979
‎เขาเป็นนักกิจกรรม

1604
01:39:45,521 --> 01:39:48,899
‎ตอนที่การเป็นนักกิจกรรมยังไม่ใช่เรื่องดี

1605
01:39:49,400 --> 01:39:51,902
‎บางครั้งทำโดยเอาอาชีพตัวเองไปเสี่ยงด้วยซ้ำ

1606
01:39:51,986 --> 01:39:55,656
‎นิสัยของบิลคือเมื่อคิดว่าเรื่องอะไรเป็นสิ่งถูกต้อง

1607
01:39:55,739 --> 01:39:58,742
‎เขาจะยึดถือสิ่งนั้นเสมอ
‎นั่นเป็นคนตรงที่มีจุดยืนแท้ๆ

1608
01:39:58,826 --> 01:40:01,161
‎นั่นคือตัวตนของบิลไม่เคยเปลี่ยน

1609
01:40:01,328 --> 01:40:03,664
‎(บอสตัน)

1610
01:40:05,249 --> 01:40:09,461
‎คนเราจะนับว่าสำเร็จได้
‎ก็ต่อเมื่อเขาคิดว่าตัวเองทำถูก

1611
01:40:10,212 --> 01:40:11,380
‎สุดท้ายแล้ว

1612
01:40:11,463 --> 01:40:14,174
‎ผมก็ใช้ชีวิตด้วยหวังว่าเมื่อผมตายไป

1613
01:40:14,258 --> 01:40:16,093
‎คนจะจารึกไว้ว่า

1614
01:40:17,261 --> 01:40:19,680
‎"บิล รัสเซลล์ เขาเป็นคนจริง"

1615
01:40:23,684 --> 01:40:26,020
‎วันนี้ ทีมบอสตันเซลติกส์เสียตำนานไป

1616
01:40:26,103 --> 01:40:30,149
‎บิล รัสเซลล์อำลาโลกด้วยวัย 88 ปี
‎แต่รอยเท้าที่เขาฝากไว้ในโลกจะคงอยู่ตลอดกาล

1617
01:40:35,154 --> 01:40:39,033
‎(ด้วยรักและระลึกถึง
‎บิล รัสเซลล์ 1934-2022)

1618
01:40:39,116 --> 01:40:42,661
‎หนึ่งในคำที่พ่อชอบยกมาพูดที่สุดคือ
‎เมื่อพ่อจากโลกนี้ไป

1619
01:40:42,745 --> 01:40:46,165
‎พ่อไม่แน่ใจหรอกว่าสวรรค์จะเป็นไง
‎อาจจะไม่ดีเท่าชีวิตนี้ก็ได้

1620
01:40:46,248 --> 01:40:50,044
‎เพราะสำหรับพ่อแล้ว
‎สวรรค์คือการได้เล่นให้บอสตันเซลติกส์

1621
01:40:52,004 --> 01:40:55,466
‎น่าทึ่งมากเมื่อเราได้เห็น
‎ผลกระทบอันยืนยาวจากบิล รัสเซลล์

1622
01:40:55,549 --> 01:40:58,886
‎เขาอยากจะยืนหยัดให้คนรู้ว่า

1623
01:40:58,969 --> 01:41:03,015
‎คนดำไม่ควรยอมรับสิ่งที่ถูกกำหนดไว้ให้

1624
01:41:04,349 --> 01:41:07,227
‎ทั้งในสนามกีฬาและในชีวิตจริง

1625
01:41:09,521 --> 01:41:13,776
‎สิ่งที่เขาฝากไว้ให้ชาวแอฟริกันอเมริกัน
‎สิ่งที่เขายืนหยัดต่อสู้ในฐานะมนุษย์

1626
01:41:13,859 --> 01:41:16,445
‎สิ่งที่เขาต้องทนรับเพื่อจะได้เล่นบาสเกตบอล

1627
01:41:16,528 --> 01:41:19,490
‎และความปรารถนาที่จะทำให้ชีวิตของคนอื่นดีขึ้น

1628
01:41:19,573 --> 01:41:21,950
‎เรายังคงสู้ในศึกเดิมอยู่

1629
01:41:22,910 --> 01:41:27,498
‎ผู้นำและยักษ์ในวงการอย่างบิล รัสเซลล์

1630
01:41:28,123 --> 01:41:32,086
‎วางรากฐานและช่วยให้เรามั่นใจว่าทำได้

1631
01:41:41,345 --> 01:41:44,598
‎เอ็นบีเอประกาศ
‎จะปลดระวางหมายเลขของบิล รัสเซลล์

1632
01:41:44,681 --> 01:41:48,060
‎จะไม่มีใครในเอ็นบีเอใช้หมายเลขหกได้อีก

1633
01:41:48,143 --> 01:41:51,939
‎เขาเป็นนักกีฬาที่ได้ชัยชนะมากที่สุดในลีคนี้
‎และมันคู่ควรกับเขามาก

1634
01:41:53,941 --> 01:41:56,318
‎บิล รัสเซลล์มีศรัทธาอยู่ชุดหนึ่ง

1635
01:41:56,401 --> 01:41:59,696
‎ไม่ใช่แค่ศรัทธาในกีฬา แต่ศรัทธาในชีวิต

1636
01:41:59,780 --> 01:42:01,824
‎และเห็นชัดๆ ว่าเขาศรัทธาในประเทศนี้

1637
01:42:01,907 --> 01:42:05,661
‎เขาเป็นผู้รักชาติที่สุด
‎เท่าที่คนอเมริกันคนหนึ่งจะเป็นได้

1638
01:42:06,829 --> 01:42:10,666
‎และเขาไม่เคยกลัวที่จะออกความเห็น

1639
01:42:11,333 --> 01:42:13,544
‎ไม่ว่าผลที่ตามมาจะเป็นเช่นไร

1640
01:42:13,627 --> 01:42:16,421
‎เป็นไอคอน เป็นตำนาน เป็นผู้บุกเบิก

1641
01:42:16,505 --> 01:42:20,008
‎เขาคือสัญลักษณ์ของความเป็นแชมป์ที่แท้จริงที่สุด

1642
01:42:20,801 --> 01:42:24,972
‎ทุกคนควรแบ่งเงินในสัญญาให้เขา 5%
‎พวกตัวใหญ่ๆ น่ะ จริงๆ นะ

1643
01:42:25,055 --> 01:42:28,100
‎ถ้าไม่ใช่เพราะเขา
‎เราคงไม่ได้เป็นอย่างทุกวันนี้

1644
01:42:30,644 --> 01:42:33,147
‎เมื่อคิดย้อนไปถึงภาพสะท้อนอดีต

1645
01:42:33,856 --> 01:42:34,982
‎สิ่งที่เคยเป็น…

1646
01:42:36,733 --> 01:42:37,985
‎หรือสิ่งที่อาจเป็นได้…

1647
01:42:39,194 --> 01:42:40,404
‎และสิ่งที่จะเป็นในอนาคต

1648
01:42:42,156 --> 01:42:43,407
‎บิล รัสเซลล์

1649
01:42:44,449 --> 01:42:45,701
‎คุณทำหน้าที่ของคุณแล้ว

1650
01:42:47,119 --> 01:42:48,829
‎ที่เหลือ พวกเราต่อเอง

1651
01:42:54,251 --> 01:42:58,172
‎ผมพูดได้อย่างจริงใจว่า
‎ผมไม่เคยพยายามให้ใครชอบ

1652
01:42:58,255 --> 01:43:00,382
‎ผมเคยแต่พยายามให้คนนับถือ

1653
01:43:00,966 --> 01:43:03,218
‎ชีวิตผมเป็นอย่างไรน่ะหรือ
‎เป็นอะไรหลายอย่าง

1654
01:43:03,302 --> 01:43:06,638
‎ไปหลายที่ มีชัยชนะหลายครั้ง
‎ล้มเหลวก็หลายหน

1655
01:43:06,722 --> 01:43:10,142
‎มีช่วงเวลาที่มีความรักหนักแน่น
‎มีความเกลียด มีปัญหา

1656
01:43:10,893 --> 01:43:13,312
‎ผมต่อสู้มาทุกแบบเท่าที่สู้เป็น

1657
01:43:13,937 --> 01:43:17,065
‎ผมต่อสู้เพราะผมเชื่อว่าการสู้คือสิ่งที่ถูกต้อง

1658
01:43:17,566 --> 01:43:20,611
‎ผมคิดว่าคนเราไม่ควรต้องกลัวผลที่จะเกิดตามมา

1659
01:43:20,694 --> 01:43:24,031
‎เพราะเราทุกคนต้องทำสิ่งที่เราเชื่อว่าถูกต้อง

1660
01:43:25,073 --> 01:43:29,828
‎ผมต่อสู้เพื่อสิทธิของคน
‎คนทุกคน ทุกเชื้อชาติ ทุกศาสนา

1661
01:43:30,329 --> 01:43:33,373
‎ไม่แน่ ผมอาจต้องทำตัวขวางโลกแบบนี้ตลอดไป

1662
01:43:33,457 --> 01:43:36,084
‎หรือผมอาจไม่เคยตามจังหวะโลกได้ทัน

1663
01:43:37,252 --> 01:43:38,545
‎แต่ผมจะพยายาม

1664
01:45:35,620 --> 01:45:38,582
‎คำบรรยายโดย ศันสนีย์ โอบอ้อม