1
00:00:09,134 --> 00:00:10,927
‎(ซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:23,273 --> 00:00:25,483
‎ลุย ลุย ลุย ลุย!

3
00:00:27,193 --> 00:00:28,903
‎ทีมเซ็นโกะ โก

4
00:00:36,077 --> 00:00:38,246
‎ลุย ลุย ลุย ลุย!

5
00:00:45,795 --> 00:00:46,880
‎เซ็นโกะ โก

6
00:00:46,963 --> 00:00:48,590
‎- ลุย ลุย ลุย ลุย!
‎- ทีมเซ็นโกะ โก

7
00:00:48,673 --> 00:00:49,966
‎ทีมเซ็นโกะ โก ฮีโร่พิทักษ์โลกโซเชียล

8
00:00:50,842 --> 00:00:53,845
‎ไม่ต้องกลัว ซูเปอร์ฮีโร่คนใหม่มาแล้ว

9
00:00:53,928 --> 00:00:55,221
‎(ไล่ตามเก็บกระดาษครั้งใหญ่)

10
00:00:55,305 --> 00:00:58,057
‎ผู้พิทักษ์ความปลอดภัยมาแล้ว มาช่วย...

11
00:00:58,141 --> 00:00:59,642
‎โอ๊ย มองไม่เห็น

12
00:00:59,726 --> 00:01:01,311
‎ช่วยด้วย

13
00:01:01,394 --> 00:01:02,854
‎ต้องไปช่วยร็อดนีย์

14
00:01:02,937 --> 00:01:04,814
‎เดี๋ยวนี้เราพูดคำนี้กันบ่อยมาก

15
00:01:04,898 --> 00:01:06,232
‎อ๊าก

16
00:01:06,316 --> 00:01:07,358
‎ทนหน่อย ร็อดนีย์

17
00:01:15,158 --> 00:01:18,078
‎ขอบคุณ ควบคุมสถานการณ์ได้แล้ว

18
00:01:18,161 --> 00:01:19,120
‎- ต้นไม้
‎- ต้นไม้

19
00:01:19,204 --> 00:01:20,622
‎ไม่นะ

20
00:01:24,125 --> 00:01:25,627
‎เกือบไปแล้ว

21
00:01:25,710 --> 00:01:27,378
‎น่าจะต้นที่สามแล้วในสัปดาห์นี้

22
00:01:27,462 --> 00:01:28,797
‎ตราอะไรน่ะร็อดนีย์

23
00:01:28,880 --> 00:01:30,381
‎ไม่ใช่ตราธรรมดานะ

24
00:01:30,465 --> 00:01:33,009
‎มันคือสัญลักษณ์ของ...

25
00:01:34,886 --> 00:01:36,179
‎ผู้พิทักษ์ความปลอดภัย

26
00:01:37,889 --> 00:01:39,474
‎ฉันวาดการ์ตูนเกี่ยวกับเขา

27
00:01:39,557 --> 00:01:42,769
‎เจ้าหน้าที่รปภ.ผู้กล้าต่อสู้เพื่อความจริง

28
00:01:42,852 --> 00:01:45,355
‎ความยุติธรรม และโดนัทไส้เยลลี่

29
00:01:45,438 --> 00:01:47,273
‎หน้าตาคุ้น ๆ นะ

30
00:01:47,357 --> 00:01:51,486
‎เคน คาแบลมอยู่ที่ร้านการ์ตูน
‎กำลังมองหาดาวรุ่งดวงใหม่

31
00:01:51,569 --> 00:01:53,196
‎เขาคือคนสร้างสควอชเชอร์

32
00:01:54,739 --> 00:01:57,242
‎เขาต้องชอบผู้พิทักษ์ความปลอดภัยแน่

33
00:01:59,744 --> 00:02:04,999
‎ผู้พิทักษ์ความปลอดภัยออกเดินทาง
‎ไปช่วยคนที่ต้องการให้พิทักษ์แล้ว

34
00:02:05,083 --> 00:02:07,585
‎เขาเป็นผู้พิทักษ์ความปลอดภัย

35
00:02:07,669 --> 00:02:10,213
‎เฝ้าตู้เย็นเอาไว้

36
00:02:11,589 --> 00:02:12,423
‎อะไรสัมผัส...

37
00:02:16,761 --> 00:02:19,180
‎ตั้งเสาตรงนี้ไม่ปลอดภัยเลย

38
00:02:20,640 --> 00:02:22,934
‎คิดเหมือนที่ฉันคิดไหม

39
00:02:23,017 --> 00:02:25,019
‎ร็อดนีย์ขี่จักรยานไม่แข็งเหรอ

40
00:02:25,103 --> 00:02:26,271
‎ใช่ นั่นด้วย

41
00:02:26,354 --> 00:02:31,359
‎และเราต้องช่วยเขา
‎ไม่งั้นเขาเอาการ์ตูนไปส่งเคน คาแบลมไม่ทันแน่

42
00:02:46,499 --> 00:02:48,418
‎พอนสึ โหมดภารกิจ

43
00:03:21,200 --> 00:03:22,243
‎ไนยา

44
00:03:22,327 --> 00:03:23,453
‎อาริ

45
00:03:23,536 --> 00:03:24,829
‎เอลลี่

46
00:03:24,913 --> 00:03:26,080
‎แจ็กซ์

47
00:03:26,956 --> 00:03:29,375
‎ทีมเซ็นโกะ โก

48
00:03:30,126 --> 00:03:32,211
‎ได้ยินเสียงฆ้อง มีอะไรขัดข้อง

49
00:03:32,295 --> 00:03:35,673
‎วันนี้เคน คาแบลมจัดงานที่สเตร้นจ์ออริจิ้นส์

50
00:03:35,757 --> 00:03:39,177
‎พบปะคนที่อยากวาดและเขียน
‎หนังสือการ์ตูนของตัวเอง

51
00:03:39,260 --> 00:03:43,056
‎ใช่ เขาชอบช่วยนักเขียนหน้าใหม่
‎สร้างซูเปอร์ฮีโร่

52
00:03:43,806 --> 00:03:46,184
‎พอนสึสร้างซูเปอร์ฮีโร่ของตัวเองขึ้นมา

53
00:03:46,267 --> 00:03:47,602
‎ชื่อ "กระรอกโผบิน"

54
00:03:49,729 --> 00:03:53,983
‎ฉันรู้พลังพิเศษของเขา
‎นั่นคือล่องหนเมื่อต้องทำงาน

55
00:03:58,279 --> 00:03:59,822
‎ร็อดนีย์ก็วาดการ์ตูน

56
00:03:59,906 --> 00:04:01,699
‎และกำลังเอาไปให้เคนดู

57
00:04:01,783 --> 00:04:04,911
‎แต่เรากำลังพูดถึงร็อดนีย์นะ

58
00:04:04,994 --> 00:04:06,955
‎เราอาจต้องช่วยให้เขาไปหาเคน

59
00:04:07,789 --> 00:04:11,709
‎ทุกคน เซ็นโกะของเธอคือ
‎ต้องส่งถึงมือเขาโดยไม่ขาด

60
00:04:11,793 --> 00:04:13,878
‎ไม่แหว่ง ไม่เลอะ ไม่เปื้อน

61
00:04:14,462 --> 00:04:16,130
‎อย่างน้อยก็หนังสือการ์ตูนนั่น

62
00:04:16,214 --> 00:04:17,465
‎ส่วนร็อดนีย์เหรอ

63
00:04:17,548 --> 00:04:20,176
‎- ทำให้ดีที่สุดก็แล้วกัน
‎- เราจะพยายาม

64
00:04:20,260 --> 00:04:22,512
‎และตอนทำภารกิจ อย่าลืม

65
00:04:22,595 --> 00:04:26,975
‎บางครั้งเครื่องเทศที่ไม่คาดคิด
‎อาจเป็นสิ่งที่เมนูนั้นขาด

66
00:04:27,058 --> 00:04:28,518
‎โอเค

67
00:04:28,601 --> 00:04:30,937
‎ไปช่วยผู้พิทักษ์ความปลอดภัยกัน

68
00:04:31,020 --> 00:04:32,772
‎ทีมเซ็นโกะ โก

69
00:04:33,898 --> 00:04:36,025
‎เขาคือผู้พิทักษ์ความปลอดภัย

70
00:04:36,109 --> 00:04:38,278
‎แกร่งกว่าจระเข้ตัวไหน

71
00:04:38,361 --> 00:04:40,571
‎ฉลาดกว่าเครื่องคิดเลขหัวไว

72
00:04:40,655 --> 00:04:43,408
‎แถมไม่เคยขึ้นบันไดเลื่อนไปไหน

73
00:04:43,491 --> 00:04:45,910
‎เขาใช้บันไดเสมอไป

74
00:04:47,120 --> 00:04:48,663
‎แล้วแผนคืออะไรกันแน่

75
00:04:48,746 --> 00:04:49,789
‎ตามร็อดนีย์ไป

76
00:04:49,872 --> 00:04:52,333
‎และอย่าให้เกิดอะไรขึ้นกับการ์ตูน

77
00:04:52,417 --> 00:04:53,501
‎แบบนั้นน่ะเหรอ

78
00:04:57,255 --> 00:04:59,340
‎ฉันเอง พวกเธอตามร็อดนีย์ไป

79
00:05:05,888 --> 00:05:07,056
‎ได้แล้ว

80
00:05:08,975 --> 00:05:09,851
‎จะทำได้ไหม

81
00:05:09,934 --> 00:05:13,146
‎จะโยนลูกบอลผาดโผน ทำลายสถิติโลกได้ไหม

82
00:05:17,233 --> 00:05:19,777
‎เอ๊ะ ว้าว พุ่มไม้ช่วยได้เยอะเลย

83
00:05:22,196 --> 00:05:23,531
‎เกือบไปแล้ว

84
00:05:23,614 --> 00:05:25,742
‎ทีนี้ก็เอาหน้านี้กลับไปให้ร็อดนีย์

85
00:05:33,416 --> 00:05:35,001
‎มันปลิวกระจายกลางอากาศ

86
00:05:38,046 --> 00:05:40,506
‎พวกนายจัดการเถอะ ฉันไปกับร็อดนีย์เอง

87
00:05:40,590 --> 00:05:41,591
‎จัดให้

88
00:05:52,852 --> 00:05:53,811
‎ฉันหยิบเอง

89
00:05:58,816 --> 00:06:00,359
‎ฟาวน่าทำอะไรน่ะ

90
00:06:00,443 --> 00:06:02,737
‎นี่ เจ้าหนอนดุ๊กดิ๊ก

91
00:06:02,820 --> 00:06:04,864
‎เอากระดาษอร่อยๆ มาให้แล้ว

92
00:06:06,699 --> 00:06:08,034
‎หนอนเหรอ

93
00:06:08,117 --> 00:06:12,330
‎ใช่ พวกมันอยู่ในถังปุ๋ยหมัก
‎กินเศษอาหารกับกระดาษ

94
00:06:12,413 --> 00:06:14,832
‎แล้วเปลี่ยนมันเป็นปุ๋ยสำหรับต้นไม้

95
00:06:15,833 --> 00:06:19,170
‎พวกมันจะกินผู้พิทักษ์ความปลอดภัย

96
00:06:21,464 --> 00:06:22,548
‎ฉันรู้แล้ว

97
00:06:23,841 --> 00:06:26,886
‎โปรเจ็กเตอร์โฮโลแกรม แสดงฝีมือเลย

98
00:06:29,305 --> 00:06:31,432
‎อ้าปากกว้างๆ เลย เจ้าพวกหนอน

99
00:06:34,185 --> 00:06:37,522
‎อุ๊ย เธอมาทำอะไรที่นี่

100
00:06:37,605 --> 00:06:39,565
‎เราตกลงกันแล้วนะ

101
00:06:39,649 --> 00:06:41,234
‎แบบนี้ไม่เท่เลย คุณผู้หญิง

102
00:06:41,317 --> 00:06:43,528
‎ไปซะ ชิ่วๆ

103
00:06:52,453 --> 00:06:53,704
‎นั่นตัวโกเฟอร์รึเปล่า

104
00:06:54,372 --> 00:06:55,957
‎หรือว่าเป็นผี

105
00:06:56,791 --> 00:07:00,378
‎หรือผีโกเฟอร์ ตั้งสติหน่อย ฟาวน่า

106
00:07:15,476 --> 00:07:17,728
‎ต้องรีบไปส่งชิ้นต่อไปแล้ว

107
00:07:22,442 --> 00:07:23,359
‎ไม่นะ

108
00:07:35,246 --> 00:07:37,081
‎ลืมคลิปบอร์ด

109
00:07:48,509 --> 00:07:49,844
‎ได้แล้ว

110
00:07:53,264 --> 00:07:55,725
‎ต่อไปเป็นการส่งของที่สำคัญที่สุดของวัน

111
00:07:56,309 --> 00:07:59,145
‎ส่งบะหมี่ของยูกิลงท้องฉัน

112
00:07:59,228 --> 00:08:00,062
‎ใช่เลย

113
00:08:02,899 --> 00:08:05,485
‎ทีนี้เราต้องเอามันใส่เป้ของร็อดนีย์

114
00:08:08,279 --> 00:08:09,363
‎เขามาแล้ว

115
00:08:15,411 --> 00:08:19,540
‎เอ๊ะ มีเสียงน่าสงสัยดังจากกงล้อพิทักษ์

116
00:08:22,293 --> 00:08:24,754
‎เหมือนร็อดนีย์มีปัญหากับจักรยาน

117
00:08:24,837 --> 00:08:26,672
‎- อีกแล้ว
‎- ฉันเปลี่ยนชุดไปเอง

118
00:08:26,756 --> 00:08:28,841
‎พวกเธอดูแลแผ่นกระดาษพวกนี้นะ

119
00:08:30,134 --> 00:08:31,594
‎ร็อดนีย์ ไง

120
00:08:31,677 --> 00:08:33,054
‎อุปกรณ์มีปัญหาน่ะ

121
00:08:33,137 --> 00:08:35,097
‎มีเสียงดังจากโซ่แต่หาสาเหตุไม่ได้

122
00:08:35,181 --> 00:08:36,724
‎พยายามตรวจดูอยู่

123
00:08:36,807 --> 00:08:38,643
‎คิดว่าคงต้องหยอดน้ำมัน

124
00:08:38,726 --> 00:08:39,727
‎มา ฉันช่วย

125
00:08:44,524 --> 00:08:46,275
‎ขอบใจ อาริ ต้องไปแล้ว

126
00:08:46,776 --> 00:08:51,197
‎ผู้พิทักษ์ความปลอดภัยมีนัดกับโชคชะตา

127
00:08:51,739 --> 00:08:52,698
‎แต่ร็อดนีย์...

128
00:08:53,366 --> 00:08:56,452
‎เราต้องเอากระดาษพวกนั้นไปคืนร็อดนีย์ มาเร็ว

129
00:08:58,955 --> 00:09:02,208
‎เราจะหย่อนลงในเป้เขาตอนเขาจอดจักรยาน

130
00:09:02,291 --> 00:09:04,377
‎แล้วก็ปิดภารกิจซ็นโกะได้

131
00:09:04,460 --> 00:09:06,629
‎อีกเดี๋ยวคงมาถึงแล้ว

132
00:09:08,464 --> 00:09:10,883
‎นี่ ภารกิจเราเกือบเสร็จแล้ว

133
00:09:10,967 --> 00:09:13,636
‎ยังไม่มีใครพูดถึงคำแนะนำของยูกิเลย

134
00:09:13,719 --> 00:09:14,554
‎ขออีกทีซิ

135
00:09:15,471 --> 00:09:19,892
‎เครื่องเทศที่ไม่คาดคิดอาจเป็นสิ่งที่เมนูนั้นขาด

136
00:09:20,393 --> 00:09:22,103
‎อ๋อ หมายความว่าไงกันนะ

137
00:09:23,271 --> 00:09:25,815
‎เอาล่ะ เราเจอปัญหาโค้ดร็อดแล้ว

138
00:09:26,357 --> 00:09:28,651
‎เติมพลังก่อนแล้วค่อยเข้าไปดีกว่า

139
00:09:28,734 --> 00:09:30,861
‎โดนัทที่เก็บไว้อยู่ไหนนะ

140
00:09:30,945 --> 00:09:33,531
‎โอ้ เจอขนมไส้เยลลี่แล้ว

141
00:09:36,033 --> 00:09:39,495
‎ไม่นะ ร็อดนีย์ มองถนนสิ

142
00:09:39,579 --> 00:09:40,871
‎วู้

143
00:09:45,209 --> 00:09:46,627
‎เร็วเข้า ปาไข่เลย

144
00:09:52,633 --> 00:09:54,302
‎เขาลงพลาดแน่

145
00:09:57,680 --> 00:09:58,806
‎อ๊าก

146
00:10:06,063 --> 00:10:08,858
‎คิดไม่ถึงเลยนะนั่น

147
00:10:08,941 --> 00:10:10,776
‎เหมือนที่ยูกิพูดเลย

148
00:10:10,860 --> 00:10:12,486
‎เครื่องเทศที่ไม่คาดคิด

149
00:10:12,570 --> 00:10:15,031
‎เครื่องเทศชุดใหญ่มาแล้ว

150
00:10:17,116 --> 00:10:18,492
‎ไม่ อย่านะ

151
00:10:22,538 --> 00:10:23,664
‎เอาล่ะ พร้อมไป

152
00:10:25,625 --> 00:10:27,460
‎โดนัทของฉันนะ ของฉัน

153
00:10:28,794 --> 00:10:29,837
‎โอ๊ย

154
00:10:29,920 --> 00:10:33,215
‎พรุ่งนี้ผู้พิทักษ์ความปลอดภัยต้องน่วมไปทั้งตัวแน่

155
00:10:36,385 --> 00:10:40,097
‎แต่ตอนนี้ต้องให้เคน คาแบลม
‎เห็นผลงานชิ้นเอกของฉัน

156
00:10:49,440 --> 00:10:50,441
‎พ่อหนุ่ม

157
00:10:51,025 --> 00:10:53,110
‎หนังสือเธอเอาตอนจบมาไว้ตอนต้น

158
00:10:53,194 --> 00:10:55,154
‎ตอนต้นอยู่กลาง ตรงกลางอยู่ท้าย

159
00:10:55,237 --> 00:10:56,405
‎จริงเหรอ

160
00:10:57,156 --> 00:10:59,533
‎เราลืมเรียงหน้ากระดาษ

161
00:10:59,617 --> 00:11:02,286
‎คุณคาแบลม ผม ผม...

162
00:11:02,370 --> 00:11:04,246
‎และฉันชอบมาก

163
00:11:04,330 --> 00:11:06,957
‎มันสดใหม่ มีเอกลักษณ์ ทรงพลัง

164
00:11:07,041 --> 00:11:08,376
‎คาแบลม

165
00:11:08,459 --> 00:11:11,170
‎ฉันรักผู้พิทักษ์ความปลอดภัย

166
00:11:11,253 --> 00:11:12,088
‎จริงเหรอ

167
00:11:12,672 --> 00:11:14,340
‎งั้นก็เยี่ยมเลย

168
00:11:14,423 --> 00:11:18,135
‎เพราะผม...ผมวางแผนไว้ 40 ตอนแล้ว

169
00:11:18,219 --> 00:11:19,303
‎แล้วก็การ์ตูนทางทีวี

170
00:11:19,387 --> 00:11:21,055
‎ผมมีเพลงประกอบแล้วด้วย

171
00:11:24,141 --> 00:11:27,269
‎เครื่องคิดเลข ดา ดา..

172
00:11:29,313 --> 00:11:30,523
‎ทำได้ดีมาก พวกเรา

173
00:11:30,606 --> 00:11:32,733
‎เธอช่วยหนังสือการ์ตูนร็อดนีย์ไว้ได้

174
00:11:32,817 --> 00:11:35,444
‎เราอาจช่วยให้ดีขึ้นโดยไม่ได้ตั้งใจด้วย

175
00:11:35,528 --> 00:11:38,030
‎เครื่องคิดเลข แสนฉลาดเทพ

176
00:11:38,114 --> 00:11:39,156
‎ติดหูดีใช่ไหม

177
00:11:39,240 --> 00:11:40,408
‎ติดหูใช่ไหมล่ะ

178
00:11:40,491 --> 00:11:43,202
‎เขาไม่เคยขึ้นบันไดเลื่อนไปไหน

179
00:11:43,285 --> 00:11:45,204
‎เขาใช้บันไดเสมอไป

180
00:11:45,287 --> 00:11:47,289
‎เพราะเขาใส่ใจสุขภาพ

181
00:11:47,373 --> 00:11:48,582
‎คาแบลม...

182
00:11:48,666 --> 00:11:49,583
‎คุณเข้าใจ

183
00:11:51,836 --> 00:11:53,170
‎(บ้านคือที่พำนักหัวใจของเคน)

184
00:11:53,254 --> 00:11:56,006
‎ไนยา ดูสิ ฉันสอนอะไรหุ่นยนต์กู้ภัย

185
00:11:57,049 --> 00:11:58,592
‎แต่นแต๊น

186
00:11:58,676 --> 00:12:00,845
‎ตอนนี้เป็นหุ่นยนต์ละครสัตว์แล้ว

187
00:12:04,140 --> 00:12:05,141
‎อาริ

188
00:12:05,224 --> 00:12:08,102
‎ฉันคงลืมสอนเขาเลิกโยนน่ะ

189
00:12:12,731 --> 00:12:13,941
‎ได้แล้ว

190
00:12:17,486 --> 00:12:18,487
‎ไม่นะ

191
00:12:20,281 --> 00:12:21,699
‎เฮ้อ

192
00:12:21,782 --> 00:12:23,367
‎เกือบไปแล้ว

193
00:12:23,451 --> 00:12:28,414
‎อาริ แม่เธอได้หน่อไม้ฝรั่งผู้ล้างแค้น
‎เล่มล่าสุดมารึยัง

194
00:12:28,497 --> 00:12:29,457
‎ไปถามกัน

195
00:12:31,542 --> 00:12:33,919
‎แม่ครับ หวัดดีครับ เคน

196
00:12:34,503 --> 00:12:37,756
‎หวัดดี อาริ ไนยา คา...บลาห์

197
00:12:38,466 --> 00:12:40,259
‎เขาโอเคไหม

198
00:12:40,342 --> 00:12:41,844
‎ไม่รู้สิ

199
00:12:41,927 --> 00:12:44,430
‎เขาดูซึมๆ นะ

200
00:12:44,513 --> 00:12:46,724
‎สวัสดี คุณคาแบลม

201
00:12:46,807 --> 00:12:48,392
‎ไหนดูซิ วันนี้คุณได้อะไรบ้าง

202
00:12:48,476 --> 00:12:50,895
‎นักล่าข้าวโพดเล่มเจ็ด

203
00:12:50,978 --> 00:12:52,146
‎ฉันยังไม่ได้อ่านเลย

204
00:12:54,064 --> 00:12:55,107
‎มีอะไรรึเปล่าคะ

205
00:12:55,191 --> 00:12:59,069
‎ผมคิดถึงบ้านเกิดน่ะ ครอสตันเบิร์ก

206
00:12:59,153 --> 00:13:00,112
‎- เหรอคะ
‎- ใช่

207
00:13:00,196 --> 00:13:02,281
‎ที่นั่นสวยมากเลย

208
00:13:02,364 --> 00:13:04,617
‎ผมเคยขลุกในร้านการ์ตูนที่นั่นเป็นชั่วโมง

209
00:13:04,700 --> 00:13:06,160
‎ร้านนั้นมีคาเฟ่ของตัวเอง

210
00:13:06,243 --> 00:13:08,370
‎ผมก็อ่านการ์ตูน ดื่มกาแฟ...

211
00:13:09,038 --> 00:13:10,706
‎โอ้ วันเวลาเหล่านั้น

212
00:13:10,789 --> 00:13:12,958
‎กาแฟเหรอ นี่ค่ะ เพิ่งรินใหม่ๆ

213
00:13:13,042 --> 00:13:16,045
‎ไม่ล่ะ ขอบคุณ ผมไปดีกว่า

214
00:13:16,128 --> 00:13:17,087
‎คาแบลม

215
00:13:19,924 --> 00:13:21,967
‎ท่าทางเคนคิดถึงบ้านมากเลยนะ

216
00:13:22,051 --> 00:13:23,761
‎- น่าสงสาร
‎- จริงด้วย

217
00:13:23,844 --> 00:13:26,222
‎ผมกับไนยาต้องไปแล้ว

218
00:13:26,305 --> 00:13:27,723
‎- เจอกันนะ แม่
‎- บาย

219
00:13:28,432 --> 00:13:31,227
‎รอเดี๋ยว หุ่นยนต์กู้ภัยมาช่วยกู้ภัยแล้ว

220
00:13:43,405 --> 00:13:45,324
‎พอนสึ โหมดภารกิจ

221
00:14:18,107 --> 00:14:19,149
‎ไนยา

222
00:14:19,233 --> 00:14:20,359
‎อาริ

223
00:14:20,442 --> 00:14:21,735
‎เอลลี่

224
00:14:21,819 --> 00:14:22,987
‎แจ็กซ์

225
00:14:23,946 --> 00:14:26,282
‎ทีมเซ็นโกะ โก

226
00:14:26,365 --> 00:14:28,492
‎ได้ยินเสียงฆ้อง มีอะไรขัดข้อง

227
00:14:28,576 --> 00:14:31,662
‎เคน คาแบลมคิดถึงบ้านเกิดขึ้นมาน่ะ

228
00:14:32,454 --> 00:14:33,747
‎ครอสตันเบิร์ก

229
00:14:33,831 --> 00:14:38,377
‎ขึ้นชื่อเรื่องซุปข้น เทศกาลว่าว
‎และสถาบันเกลแมนแสนลึกลับ

230
00:14:38,961 --> 00:14:39,920
‎เราควรช่วยนะ

231
00:14:40,004 --> 00:14:43,966
‎โดยเฉพาะเมื่อเรามีส่วนทำให้เขาย้ายมาที่นี่

232
00:14:47,887 --> 00:14:50,472
‎พอนสึรู้เรื่องย้ายบ้านอยู่บ้างนะ

233
00:14:50,556 --> 00:14:52,516
‎พอนสึเคยอยู่ในต้นไม้ต้นนี้

234
00:14:52,600 --> 00:14:54,393
‎แล้วเขาก็ย้ายมาอยู่ในรถ

235
00:14:54,476 --> 00:14:56,478
‎เขาก็คิดถึงบ้านด้วยเหรอ

236
00:14:57,980 --> 00:15:01,191
‎จริงเหรอ คิดถึงการนอนบนต้นไม้
‎กินอาหารบนพื้นน่ะเหรอ

237
00:15:05,029 --> 00:15:10,034
‎เอาเถอะ ทุกคน
‎ภารกิจคือช่วยให้เคนหายคิดถึงบ้าน

238
00:15:10,117 --> 00:15:13,787
‎ถ้าเรามาคิดกันว่าเคนคิดถึงอะไรที่บ้านเกิด

239
00:15:13,871 --> 00:15:15,956
‎แล้วดูว่าหาที่นี่ได้ไหม

240
00:15:16,040 --> 00:15:17,416
‎จริงสิ น่าจะช่วยได้นะ

241
00:15:17,499 --> 00:15:22,004
‎จำไว้ว่าถ้าจะเพิ่มรสชาติอาหาร
‎แค่เติมนี่นิดนั่นหน่อย

242
00:15:22,087 --> 00:15:24,465
‎มันไม่ได้ผลเสมอไปหรอกนะ

243
00:15:24,548 --> 00:15:28,427
‎บางครั้งเราก็ต้องบีบซอสเผ็ดใส่เยอะๆ

244
00:15:29,803 --> 00:15:31,347
‎ใช่

245
00:15:31,430 --> 00:15:33,807
‎ได้เวลาช่วยคาแบลมให้หายคิดถึงบ้านแล้ว

246
00:15:33,891 --> 00:15:35,893
‎ทีมเซ็นโกะ โก

247
00:15:37,227 --> 00:15:42,691
‎โยลันดา นึกถึงตอนให้อาหารแมวจรจัด
‎ที่ครอสตันเบิร์กเลย

248
00:15:44,026 --> 00:15:45,819
‎กินเกล็ดขนมปังอีกสิ

249
00:15:46,570 --> 00:15:49,198
‎คิดถึงอาหารอร่อยๆ ที่บ้านเราจัง

250
00:15:49,990 --> 00:15:54,912
‎แจ็กซ์ เธอบอกว่าครอสตันเบิร์ก
‎ขึ้นชื่อเรื่องซุปข้นหอยไม่ใช่เหรอ

251
00:15:54,995 --> 00:15:56,664
‎ใช่ แต่...

252
00:15:56,747 --> 00:16:00,209
‎ยูกิ เราอยากให้คุณทำ
‎ซุปหอยลายสไตล์ครอสตันเบิร์ก

253
00:16:00,292 --> 00:16:03,462
‎ได้เลย ที่ครอสตันเบิร์กเขากินแบบไหนกัน

254
00:16:03,545 --> 00:16:05,214
‎ซุปแดงหรือขาว

255
00:16:05,297 --> 00:16:06,715
‎ซุปเขียวน่ะ

256
00:16:06,799 --> 00:16:08,175
‎อี๋

257
00:16:08,258 --> 00:16:12,304
‎โอเค ซุปข้นหอยลายเขียวหนึ่งชามกำลังมา

258
00:16:13,931 --> 00:16:15,224
‎อาหารที่สั่งเสร็จแล้ว

259
00:16:16,058 --> 00:16:17,601
‎กลิ่นหอมจัง

260
00:16:17,685 --> 00:16:19,895
‎กลิ่นนี่แหละที่จะพาเคนมาที่นี่

261
00:16:19,979 --> 00:16:23,023
‎ด้วยความช่วยเหลือ
‎จากเครื่องเป่าใบไม้แห่งเสรีภาพ

262
00:16:33,742 --> 00:16:34,743
‎ยูกิ

263
00:16:34,827 --> 00:16:37,121
‎กลิ่นอะไรหอมจัง

264
00:16:37,204 --> 00:16:38,956
‎เมนูพิเศษมื้อเที่ยงวันนี้

265
00:16:39,039 --> 00:16:40,124
‎เป็นอาหารแนว...

266
00:16:40,207 --> 00:16:41,625
‎ซุปข้นหอย

267
00:16:48,048 --> 00:16:49,383
‎รสเหมือนที่บ้านเลย

268
00:16:52,302 --> 00:16:53,429
‎มีอะไรเหรอ

269
00:16:53,512 --> 00:16:55,597
‎พอนสึแกะเปลือกออกไม่หมดเหรอ

270
00:16:56,348 --> 00:16:57,182
‎พอนสึ

271
00:16:57,766 --> 00:16:59,977
‎เปล่าๆ ไม่ใช่ แค่...

272
00:17:00,060 --> 00:17:03,731
‎ผมกินเจ้านี่ในเทศกาลว่าวที่ครอสตันเบิร์กทุกปี

273
00:17:03,814 --> 00:17:06,358
‎ตอนนี้ที่นั่นกำลังจัดงานเลยล่ะ

274
00:17:06,442 --> 00:17:08,777
‎ครั้งแรกที่ผมพลาดในรอบ 40 ปี

275
00:17:09,611 --> 00:17:11,822
‎ขอบคุณสำหรับอาหารนะ ยูกิ

276
00:17:12,614 --> 00:17:13,907
‎คาบลาห์

277
00:17:16,744 --> 00:17:18,245
‎เขาบอกเทศกาลว่าวเหรอ

278
00:17:18,328 --> 00:17:19,997
‎หนังสือผมข้อมูลถูกทั้งสองข้อ

279
00:17:20,873 --> 00:17:25,044
‎บางทีเราอาจพาความสนุกในการเล่นว่าว
‎มาท่าเรือฮาร์โมนี่ได้นะ

280
00:17:25,127 --> 00:17:26,253
‎มาลุยกันเลย

281
00:17:26,336 --> 00:17:27,296
‎เจอกันค่ะ ป้ายูกิ

282
00:17:35,304 --> 00:17:36,138
‎เรียบร้อย

283
00:17:37,056 --> 00:17:39,850
‎ทีนี้ก็เอาไปซ่อน แล้วรอให้คนมาเจอ

284
00:18:01,580 --> 00:18:04,416
‎โห กลิตซี่ สนุกจังเลยเนอะ

285
00:18:08,420 --> 00:18:10,339
‎ทีนี้ก็แค่พาเคนมาที่นี่

286
00:18:10,422 --> 00:18:11,965
‎ใช่ แต่ทำยังไงล่ะ

287
00:18:12,508 --> 00:18:14,676
‎ฉันรู้วิธีทำให้เขาเงยหน้ามองฟ้า

288
00:18:14,760 --> 00:18:15,594
‎เดี๋ยวมานะ

289
00:18:25,229 --> 00:18:27,022
‎นี่มันอะไรกัน

290
00:18:27,106 --> 00:18:30,567
‎ฉันมีสิทธิ์ผ่านทางนะ เจ้าหุ่นยนต์ฮอจิ๋ว

291
00:18:32,236 --> 00:18:33,529
‎แบลมๆๆ

292
00:18:35,823 --> 00:18:38,075
‎แม่เจ้า

293
00:18:42,454 --> 00:18:46,333
‎น่าสนุกจัง เหมือนเทศกาลว่าวที่บ้านเกิดเลย

294
00:18:46,416 --> 00:18:47,835
‎คาแบลม

295
00:18:53,340 --> 00:18:55,968
‎โอ้ ครอสตันเบิร์ก

296
00:18:56,468 --> 00:18:57,886
‎อยากกลับไปจัง

297
00:18:57,970 --> 00:19:00,139
‎คาบลาห์...

298
00:19:06,562 --> 00:19:08,313
‎เกือบแล้วเชียว

299
00:19:08,397 --> 00:19:10,399
‎แต่กลับคิดถึงบ้านขึ้นมาอีก

300
00:19:10,482 --> 00:19:11,316
‎เดี๋ยวนะ

301
00:19:11,859 --> 00:19:15,696
‎จำที่เคนบอกโยลันดาได้ไหม
‎เรื่องให้อาหารแมวที่ครอสตันเบิร์ก

302
00:19:16,321 --> 00:19:19,575
‎- บางทีถ้าเรา...
‎- รู้แล้วจะสื่ออะไร

303
00:19:19,658 --> 00:19:21,451
‎หานกพิราบที่เขาคุยด้วยได้

304
00:19:23,579 --> 00:19:26,498
‎นกพิราบพูดได้อาจเกินไปหน่อย

305
00:19:27,708 --> 00:19:33,338
‎บทความเกี่ยวกับเคนเขียนว่า
‎เขาเคยให้อาหารแมวจรจัดทุกวัน

306
00:19:33,422 --> 00:19:35,174
‎ตั้งชื่อแมวว่าคุณขนยุ่งเหยิงด้วย

307
00:19:35,257 --> 00:19:38,260
‎เขาคิดถึงคุณขนยุ่งเหยิงรึเปล่านะ

308
00:19:38,343 --> 00:19:40,179
‎ฉันคิดออกแล้ว

309
00:20:05,996 --> 00:20:09,416
‎เจ้าเหมียวมาแล้ว สาม สอง หนึ่ง...

310
00:20:12,127 --> 00:20:12,961
‎จะให้ช่วย...

311
00:20:14,546 --> 00:20:16,548
‎อ้าว ไงจ๊ะ

312
00:20:16,632 --> 00:20:18,884
‎เธอคือเจ้าเหมียวแสนน่ารักใช่ไหม

313
00:20:19,760 --> 00:20:22,721
‎เธอทำให้ฉันนึกถึงคุณขนยุ่งเหยิง

314
00:20:25,933 --> 00:20:27,267
‎หวัดดี เคน

315
00:20:27,351 --> 00:20:28,185
‎หวัดดี

316
00:20:33,106 --> 00:20:34,650
‎โธ่เอ๊ย

317
00:20:34,733 --> 00:20:36,568
‎นึกว่าจะได้ผลซะแล้ว

318
00:20:40,906 --> 00:20:43,450
‎เขาจะไปแล้ว หิ้วกระเป๋าเดินทางมาด้วย

319
00:20:43,533 --> 00:20:44,451
‎โอ๊ะโอ

320
00:20:44,534 --> 00:20:48,455
‎ถ้านึกถึงคุณขนยุ่งเหยิง
‎ยิ่งทำให้เขาคิดถึงบ้านมากกว่าเดิมล่ะ

321
00:20:48,538 --> 00:20:51,541
‎- และตอนนี้...
‎- เขาจะกลับครอสตันเบิร์กเหรอ

322
00:20:51,625 --> 00:20:54,169
‎- เราจะทำยังไงกันดี
‎- เดี๋ยวนะ

323
00:20:54,253 --> 00:20:55,629
‎จำที่ยูกิพูดได้ไหม

324
00:20:55,712 --> 00:20:59,132
‎บางครั้งนั่นนิดนี่หน่อยก็ไม่ได้ผล

325
00:20:59,216 --> 00:21:01,551
‎เราต้องบีบซอสเผ็ดลงไปเยอะๆ

326
00:21:01,635 --> 00:21:04,596
‎เราคุยกันเรื่องเคนนะ ไม่ใช่สูตรเกี๊ยว

327
00:21:04,680 --> 00:21:08,767
‎ซุปข้น ว่าว แมว
‎ก็คือ "นั่นนิด" กับ "นี่หน่อย" ไง

328
00:21:08,850 --> 00:21:11,436
‎เราต้องตีให้ตรงจุดกว่านี้

329
00:21:11,520 --> 00:21:14,273
‎เข้าใจแล้ว เร็ว เปลี่ยนชุดธรรมดากัน

330
00:21:15,440 --> 00:21:16,733
‎เคน เดี๋ยว

331
00:21:16,817 --> 00:21:19,278
‎พวกเด็กๆ มีอะไรให้ช่วยเหรอ

332
00:21:19,361 --> 00:21:21,363
‎คุณจะไปจากท่าเรือฮาร์โมนี่ไม่ได้นะ

333
00:21:21,446 --> 00:21:23,532
‎ฉันต้องไป เด็กๆ

334
00:21:23,615 --> 00:21:25,242
‎แต่เราเป็นห่วงคุณ

335
00:21:25,325 --> 00:21:27,661
‎ทุกคนที่นี่ก็ด้วย

336
00:21:27,744 --> 00:21:30,580
‎อย่าย้ายกลับบ้านเกิดเลยนะ

337
00:21:32,749 --> 00:21:35,294
‎ทำไมคิดว่าฉันจะย้ายกลับครอสตันเบิร์ก

338
00:21:35,377 --> 00:21:37,921
‎กระเป๋าเดินทางไง หนักเป็นตันเลย

339
00:21:38,547 --> 00:21:40,382
‎คุณขนของไปหมดทุกอย่าง

340
00:21:40,465 --> 00:21:41,675
‎เปล่า

341
00:21:41,758 --> 00:21:45,429
‎จะขึ้นเครื่องไปงานประชุมสควอชเชอร์
‎ที่ซานดิเอโก้ต่างหาก

342
00:21:45,512 --> 00:21:50,559
‎และฉันก็ไม่เคยไปงานชุมนุม
‎โดยไม่เอาตุ๊กตาเหล็กสควอชเชอร์ไปด้วยทั้งชุด

343
00:21:50,642 --> 00:21:54,187
‎ไม่ได้ย้ายกลับครอสตันเบิร์ก
‎เพราะคิดถึงบ้านเหรอ

344
00:21:54,271 --> 00:21:57,316
‎มันก็จริง ฉันคิดถึงบ้านนิดหน่อย

345
00:21:57,399 --> 00:22:00,193
‎แต่แล้วก็มีเรื่องวิเศษเกิดขึ้น

346
00:22:00,277 --> 00:22:01,528
‎ไม่รู้ว่าเกิดขึ้นได้ไง

347
00:22:01,611 --> 00:22:05,407
‎แต่เพื่อนๆ ใจดีที่นี่คงเห็นว่าฉันคิดถึงบ้าน

348
00:22:05,490 --> 00:22:09,202
‎ก็เลยทำอะไรที่ไม่เคยทำเพื่อให้ฉันรู้สึกดีขึ้น

349
00:22:10,370 --> 00:22:12,748
‎จริงเหรอ พวกเขาทำงั้นเหรอ

350
00:22:12,831 --> 00:22:14,207
‎สุดยอดเลย

351
00:22:15,000 --> 00:22:19,254
‎ใช่ ไม่มีทางที่ฉันจะย้ายไปจากท่าเรือฮาร์โมนี

352
00:22:20,297 --> 00:22:24,259
‎แต่มันทำให้ฉันได้ไอเดียเขียนการ์ตูนเรื่องใหม่

353
00:22:24,343 --> 00:22:27,012
‎นึกภาพนะ ทีมฮีโร่หนุ่มสาว

354
00:22:27,095 --> 00:22:29,681
‎ที่แอบทำสิ่งดีๆ ให้กับคนในเมือง

355
00:22:30,599 --> 00:22:31,850
‎คิดว่าไงกัน

356
00:22:31,933 --> 00:22:34,227
‎ไม่รู้สิ

357
00:22:34,311 --> 00:22:37,064
‎ใช่ ดูไม่น่าเป็นไปได้เลย

358
00:22:37,147 --> 00:22:38,648
‎เดี๋ยวตกเครื่องนะ

359
00:22:40,067 --> 00:22:42,277
‎เธออาจพูดถูก

360
00:22:42,360 --> 00:22:44,279
‎เจอกันอาทิตย์หน้า พวกเด็กๆ

361
00:22:44,362 --> 00:22:45,781
‎คาแบลม

362
00:22:48,033 --> 00:22:51,036
‎ใช่ ไม่มีใครเชื่อหรอก

363
00:23:09,805 --> 00:23:12,307
‎คำบรรยายโดย Parichart Chaipikul