1
00:00:07,008 --> 00:00:09,969
("ถ้าใครสักคนก้าวไปหาความฝันอย่างมั่นใจ)

2
00:00:10,053 --> 00:00:12,680
(และพยายามใช้ชีวิตอย่างที่ตนเองวาดฝัน)

3
00:00:12,764 --> 00:00:15,349
(เขาจะได้พบความสำเร็จ
ที่ไม่คาดคิดยามไม่ได้ฝัน")

4
00:00:15,433 --> 00:00:16,392
(เฮนรี เดวิด ธอโร)

5
00:00:43,086 --> 00:00:47,757
(เดฟ ชาพเพลล์)

6
00:01:16,494 --> 00:01:18,704
(ลินคอล์น)

7
00:01:18,788 --> 00:01:21,249
(สดจากวอชิงตัน ดี.ซี.)

8
00:01:34,053 --> 00:01:39,392
(คนช่างฝัน)

9
00:01:39,475 --> 00:01:40,309
เอาละครับ

10
00:01:43,229 --> 00:01:45,064
เกือบ 24 ปีก่อน…

11
00:01:46,482 --> 00:01:49,694
เป็นครั้งล่าสุดที่ผมได้มายืนบนเวทีในห้องนี้

12
00:01:52,989 --> 00:01:55,533
ผมได้อัดตอนพิเศษหนึ่งชั่วโมงครั้งแรก

13
00:01:55,616 --> 00:01:57,410
ใช้ชื่อว่า "คิลลิน เด็ม ซอฟต์ลี่"

14
00:01:59,996 --> 00:02:03,374
แฟนผมนั่งอยู่ตรงแถวนั้น ตั้งท้องอยู่

15
00:02:03,457 --> 00:02:05,084
ตอนนี้เธอเป็นเมียผมแล้ว

16
00:02:10,047 --> 00:02:14,177
เด็กที่เธออุ้มท้องตอนนั้น ลูกคนแรกของผม…

17
00:02:15,261 --> 00:02:17,221
ตอนนี้ผมสูบกัญชากับไอ้หนูนั่นแล้ว

18
00:02:25,438 --> 00:02:29,817
และที่ผมจำได้ไม่ลืมในค่ำคืนนั้นก็คือแรงกดดัน

19
00:02:29,901 --> 00:02:32,361
ก่อนขึ้นแสดง ผมต้องวิ่งออกไปตามถนน

20
00:02:32,445 --> 00:02:34,614
ยื่นตั๋วให้ใครก็ตามที่จะรับมัน

21
00:02:34,697 --> 00:02:36,908
เพราะวันนั้นคนมาไม่เต็มห้องด้วยซ้ำ

22
00:02:37,617 --> 00:02:42,121
ให้ตาย มันเปลี่ยนไปจริงๆ
กับ 24 ปีที่ผ่านไปอย่างรวดเร็วนี้

23
00:02:49,962 --> 00:02:53,090
และก่อนหน้านั้น พ่อผมได้จากไป

24
00:02:53,174 --> 00:02:55,509
พ่อไม่ได้อยู่เห็นผมทำมัน

25
00:02:56,636 --> 00:02:59,639
พอพ่อตายไป ผมก็เสียใจแทบบ้า

26
00:03:00,389 --> 00:03:02,475
นึกว่าผมจะยิ้มหรือหัวเราะไม่ออกอีกแล้ว

27
00:03:03,392 --> 00:03:05,770
และสิ่งเดียวที่ฉุดผมขึ้นมาได้

28
00:03:05,853 --> 00:03:09,440
ก็คือเพื่อนดาวตลกของผม
นอร์ม แมคโดนัลด์ผู้ยิ่งใหญ่ที่ล่วงลับ

29
00:03:11,150 --> 00:03:13,486
ใช่ครับ ขอเสียงให้นอร์มหน่อย

30
00:03:14,654 --> 00:03:17,239
และสิ่งที่นอร์มทำซึ่งผมจะไม่มีวันลืมเลย

31
00:03:17,323 --> 00:03:19,909
เพราะเขารู้ว่าไม่มีใคร
ติ่งจิม แคร์รีย์ไปมากกว่าผมแล้ว

32
00:03:19,992 --> 00:03:21,243
ขอไม่ลงรายละเอียดแล้วกัน

33
00:03:21,327 --> 00:03:25,247
แต่จิม แคร์รีย์เป็นตลกพรสวรรค์
ที่เราไม่อาจฝึกหรือหรือทำตามได้

34
00:03:25,331 --> 00:03:28,292
ฟ้าประทานมาชัดๆ ผมคลั่งเขามาก

35
00:03:28,834 --> 00:03:32,213
และนอร์มก็รู้
เขาโทรมาบอกว่า "เดฟ ฉัน…"

36
00:03:32,296 --> 00:03:34,715
เขาพูด "ฉันจะทำหนังกับจิม แคร์รีย์…

37
00:03:36,008 --> 00:03:39,679
นายอยากเจอเขาไหม"
ผมตอบไป "ต้องอยากสิวะ"

38
00:03:39,762 --> 00:03:44,183
และนั่นเป็นครั้งแรกที่ผมจำได้ว่า
ผมตื่นเต้นตั้งแต่ที่พ่อผมจากไป

39
00:03:45,142 --> 00:03:48,980
และหนังเรื่องนั้นชื่อว่า "ดังก็ดังวะ"
ผมไม่ได้รู้เรื่องเลย

40
00:03:49,647 --> 00:03:52,483
ในเรื่อง จิม แคร์รีย์รับบทเป็น
ดาวตลกอีกคนที่ผมชื่นชอบ

41
00:03:52,566 --> 00:03:54,193
แอนดี้ คอฟแมนผู้ยิ่งใหญ่ที่ล่วงลับ

42
00:03:55,528 --> 00:03:59,282
ครับ และจิม แคร์รีย์ก็เข้าถึงบทนั้นมาก

43
00:03:59,365 --> 00:04:01,450
ตั้งแต่วินาทีที่เขาตื่นนอน

44
00:04:01,534 --> 00:04:04,537
ไปจนถึงตอนที่เข้านอน เขาใช้ชีวิต

45
00:04:05,204 --> 00:04:06,956
เป็นแอนดี้ คอฟแมน

46
00:04:07,039 --> 00:04:07,999
ผมไม่ได้รู้เลย

47
00:04:08,082 --> 00:04:10,376
ตอนที่พวกเขาพูด "คัต" หมอนี่ก็ยังเป็น…

48
00:04:12,169 --> 00:04:13,045
แอนดี้ คอฟแมน

49
00:04:13,713 --> 00:04:17,800
จนถึงขั้นที่ทีมงานทุกคนเรียกเขาว่าแอนดี้

50
00:04:17,883 --> 00:04:20,177
ผมไม่รู้เลย ผมแค่จะไปเจอเขา

51
00:04:20,261 --> 00:04:23,889
ตอนที่เขาเดินเข้ามาในห้อง
เราจะได้เจอกันแล้ว ผมก็กรี๊ด "จิม แคร์รีย์"

52
00:04:23,973 --> 00:04:25,516
และทุกคนก็พูด "ไม่

53
00:04:28,477 --> 00:04:30,104
เรียกเขาว่าแอนดี้"

54
00:04:31,272 --> 00:04:32,523
ผมไม่เข้าใจเลย

55
00:04:32,606 --> 00:04:35,609
เขาเข้ามาและทำท่าทางแปลกๆ
ผมไม่รู้ว่าเขาแสดงเป็นแอนดี้ คอฟแมน

56
00:04:35,693 --> 00:04:39,030
แบบว่า "ว่าไง คุณเป็นไงบ้าง"
และผมก็ "สวัสดี…

57
00:04:42,158 --> 00:04:42,992
แอนดี้"

58
00:04:44,869 --> 00:04:45,703
ทีนี้

59
00:04:46,329 --> 00:04:49,290
พอนึกย้อนไป ผมโคตรโชคดีเลย

60
00:04:49,373 --> 00:04:51,959
ที่ได้เจอหนึ่งในสุดยอดศิลปินในยุคผม

61
00:04:52,043 --> 00:04:55,338
ที่อินอยู่กับหนึ่งในงานที่ยากที่สุดของเขา

62
00:04:55,421 --> 00:04:57,131
โชคดีจริงๆ ที่ได้เห็น

63
00:04:58,549 --> 00:04:59,842
แต่ไอ้ตอนที่ผมได้เจอ…

64
00:05:02,261 --> 00:05:03,471
ผมโคตรผิดหวังเลย

65
00:05:06,098 --> 00:05:07,975
เพราะผมอยากไปเจอจิม แคร์รีย์

66
00:05:09,393 --> 00:05:13,939
และผมต้องทำเป็นว่า
หมอนี่เป็นแอนดี้ คอฟแมนตลอดทั้งบ่าย

67
00:05:15,691 --> 00:05:17,026
ก็เห็นอยู่ว่าเป็นจิม แคร์รีย์

68
00:05:17,109 --> 00:05:20,029
ผมมองเขาและเห็นอยู่ว่าเขาคือจิม แคร์รีย์

69
00:05:20,905 --> 00:05:25,743
ยังไงซะ ผมร่ายมาก็เพื่อบอกว่า
คนข้ามเพศทำให้ผมรู้สึกแบบนั้นแหละ

70
00:05:39,965 --> 00:05:40,925
เอาแล้วไง

71
00:05:45,262 --> 00:05:48,349
ทีนี้ถ้าพวกคุณมาดูโชว์ในค่ำคืนนี้

72
00:05:52,061 --> 00:05:54,772
โดยที่คิดว่าผมจะแซวคนกลุ่มนั้นอีก

73
00:05:56,148 --> 00:05:57,858
คุณมาผิดโชว์แล้ว

74
00:05:59,401 --> 00:06:01,987
ผมจะไม่ยุ่งกับคนกลุ่มนั้นอีกแล้ว

75
00:06:03,155 --> 00:06:04,573
มีปัญหาแล้วไม่คุ้มหรอก

76
00:06:05,658 --> 00:06:07,243
ผมจะไม่พูดถึงคนกลุ่มนั้นเลย

77
00:06:07,326 --> 00:06:10,496
คืนนี้อาจจะสักสามหรือสี่ครั้ง แต่ไม่มากกว่านั้นแน่

78
00:06:14,166 --> 00:06:15,709
เบื่อที่จะพูดถึงพวกเขาแล้ว

79
00:06:17,378 --> 00:06:19,839
อยากรู้ไหมว่าทำไมผมถึงเบื่อ

80
00:06:19,922 --> 00:06:24,093
เพราะว่าคนกลุ่มนี้ทำเหมือนว่า
ผมต้องมีพวกเขาถึงจะฮาได้

81
00:06:24,176 --> 00:06:25,469
พูดไปเรื่อย

82
00:06:26,554 --> 00:06:28,597
ผมไม่ต้องการพวกคุณ ผมมีมุกใหม่แล้ว

83
00:06:28,681 --> 00:06:30,766
พวกคุณจะไม่ทันตั้งตัวแน่ๆ

84
00:06:31,642 --> 00:06:35,229
ผมจะไม่เล่นมุกคนข้ามเพศอีกแล้ว
รู้ไหมว่าคืนนี้ผมจะทำอะไร คืนนี้…

85
00:06:35,938 --> 00:06:37,898
ผมจะเล่นมุกคนพิการทั้งคืน

86
00:06:40,526 --> 00:06:42,903
พวกเขาไม่เหนียวแน่นเหมือนพวกเกย์

87
00:06:44,155 --> 00:06:45,781
และผมชอบรังแกคนไม่มีทางสู้

88
00:06:46,532 --> 00:06:50,911
อาจจะมีคนพิการนั่งอยู่ด้านหลัง
เพราะนั่นเป็นจุดที่พวกเขาจัดไว้

89
00:07:00,713 --> 00:07:03,048
"ฉันมาที่นี่เพื่อขำพวกคนข้ามเพศ

90
00:07:04,258 --> 00:07:07,303
ไม่รู้เลยว่าไอ้มืดนี่จะล้อเลียนเรา

91
00:07:07,386 --> 00:07:09,972
ไปกันเถอะ ไปจากที่นี่กัน"

92
00:07:19,648 --> 00:07:22,568
ครับ ถึงเวลาที่ใครสักคน
ต้องแซวคนพิการพวกนี้บ้างแล้ว

93
00:07:24,236 --> 00:07:26,447
คนกลุ่มนั้นเจอคนที่สมน้ำสมเนื้อแล้ว ช่างแม่ง

94
00:07:27,448 --> 00:07:29,200
ครั้งหนึ่งผมอยู่ที่แคปปิตอลฮิลล์

95
00:07:30,784 --> 00:07:32,661
และได้เห็นสส.พิการ

96
00:07:34,121 --> 00:07:35,915
เขาชื่อเมดิสัน คอว์ธอร์น

97
00:07:42,046 --> 00:07:44,089
เขาเป็นรีพับลิกันจากนอร์ธแคโรไลนา

98
00:07:44,173 --> 00:07:45,716
และเขาตกใจมาก

99
00:07:45,799 --> 00:07:48,177
เพราะผมเห็นเขาและพูดไปว่า
"สวัสดีครับ ท่านสส."

100
00:07:48,260 --> 00:07:50,679
เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผมรู้จักเขา เขาหันมา…

101
00:07:53,557 --> 00:07:54,850
แล้วผมก็เดินจากไป

102
00:07:56,393 --> 00:07:58,896
ผมอยากให้เขาเห็นผมทำในสิ่งที่เขาทำไม่ได้

103
00:08:01,565 --> 00:08:02,399
ผมโดดดึ๋งๆ ไป

104
00:08:05,986 --> 00:08:07,238
หมอนั่นโมโหเชียว

105
00:08:15,871 --> 00:08:17,581
เขาไม่ได้เป็นสส. แล้ว

106
00:08:18,541 --> 00:08:20,376
ไม่รู้ว่าพวกคุณตามข่าวการเมืองไหม

107
00:08:20,459 --> 00:08:23,379
ผมไม่ได้จะเอาฮา แต่เขาตกเก้าอี้

108
00:08:27,258 --> 00:08:28,717
เขานั่งไม่ดีเลย

109
00:08:31,887 --> 00:08:33,138
พวก ใช่แล้ว เขาทำแบบนั้น

110
00:08:33,931 --> 00:08:35,307
รู้ไหมว่าเขาทำอะไรผิด

111
00:08:35,432 --> 00:08:36,809
เขาลงเลือกตั้งอีกครั้ง

112
00:08:36,892 --> 00:08:38,936
และไอ้หมอนี่พยายามจะเป็นที่ถกเถียง

113
00:08:39,019 --> 00:08:41,981
เขาไปออกพอดแคสต์ฝ่ายขวาทุกรายการ
ไปพูดพล่ามไร้สาระ

114
00:08:42,064 --> 00:08:46,694
เขาพูดว่า "วอชิงตันแย่กว่าฮอลลีวูด"

115
00:08:46,777 --> 00:08:48,279
ผมอยู่ที่บ้านและคิด "อะไรนะ"

116
00:08:49,488 --> 00:08:51,490
เขาบอก "คนพวกนี้น่ารังเกียจ

117
00:08:51,615 --> 00:08:54,535
พวกเขามีทั้งเซ็กซ์หมู่ ปาร์ตี้เซ็กซ์ และปาร์ตี้ยา"

118
00:08:54,618 --> 00:08:57,621
ผมก็คิด "ไอ้หมอนี่เหมือนจูซี่ สมูเย่เลย"

119
00:09:01,792 --> 00:09:02,626
เขาตอแหล

120
00:09:02,710 --> 00:09:06,755
ผมไม่สงสัยเลยว่า
พวกเขาทำเรื่องแบบนั้นที่วอชิงตัน

121
00:09:06,839 --> 00:09:09,049
แต่สงสัยว่าเขาเคยเห็นกับตาหรือเปล่า

122
00:09:10,384 --> 00:09:14,555
เพราะแม่งจะมีใครเชิญ
คนเป็นอัมพาตครึ่งล่างไปเซ็กซ์หมู่กัน

123
00:09:15,723 --> 00:09:18,684
ให้หมอนี่เข็นวีลแชร์ไปทั่ว
และเอาทุกคนไปแฉได้เหรอ

124
00:09:31,905 --> 00:09:34,867
มีเหตุผลเดียวที่คุณจะชวนเขาไปเล่นเซ็กซ์หมู่

125
00:09:34,950 --> 00:09:36,452
และพวกคุณก็รู้เหตุผลนั้น

126
00:09:36,535 --> 00:09:38,662
"จัดเลย พวก ฉันไม่รู้สึกอะไรเลย

127
00:09:39,622 --> 00:09:41,874
มาช่วยกันผลักดันร่างกฎหมายนี้
ให้ผ่านเพื่ออเมริกา

128
00:09:41,999 --> 00:09:43,375
ทีละคนนะ พวก"

129
00:09:48,547 --> 00:09:49,632
เพื่อนยาก

130
00:09:52,343 --> 00:09:53,886
ใช่แล้วๆ

131
00:09:55,179 --> 00:09:57,931
คนพิการเป็นเหยื่อรายใหม่ให้ผมแซวน่ะ

132
00:09:58,015 --> 00:09:59,350
พูดตามตรง

133
00:10:00,559 --> 00:10:03,854
ผมพยายามคืนดีกับชุมชนคนข้ามเพศ

134
00:10:03,896 --> 00:10:06,774
เพราะผมไม่อยากให้
พวกเขาคิดว่าผมไม่ชอบพวกเขา

135
00:10:07,691 --> 00:10:10,611
รู้ใช่ไหมว่าผมพยายามขอคืนดีมาตลอด
ผมเขียนบทละครด้วย

136
00:10:11,528 --> 00:10:13,864
จริงนะ เพราะผมรู้ว่าพวกเกย์ชอบละครเวที

137
00:10:16,784 --> 00:10:19,203
เป็นละครที่เศร้ามากๆ แต่ก็กินใจ

138
00:10:19,828 --> 00:10:22,373
เกี่ยวกับผู้หญิงข้ามเพศผิวดำ

139
00:10:23,415 --> 00:10:25,709
น่าเศร้าที่เธอมีสรรพนามว่ายัยมืด

140
00:10:32,424 --> 00:10:33,717
เป็นละครเรียกน้ำตา

141
00:10:36,637 --> 00:10:38,597
ในตอนจบ เธอตายเพราะความโดดเดี่ยว

142
00:10:38,681 --> 00:10:41,350
เพราะนักเสรีนิยมผิวขาวไม่รู้วิธีพูดกับเธอ

143
00:10:42,726 --> 00:10:43,560
เศร้าจัง

144
00:10:47,147 --> 00:10:48,232
พูดถึงคนดำแล้ว

145
00:10:49,525 --> 00:10:52,277
ผมก็ทำงานกับหนังสือเล่มหนึ่ง และนี่คือเรื่องจริง

146
00:10:52,903 --> 00:10:56,448
ผมกำลังเขียนวรรณกรรมคลาสสิกอเมริกัน
ฮักเกิลเบอร์รี่ ฟินน์ขึ้นใหม่

147
00:10:57,741 --> 00:10:59,284
จากมุมมองของจิม ทาสผิวดำ

148
00:11:01,286 --> 00:11:03,205
ชื่อว่า "การผจญภัยของจิม ทาสผิวดำ"

149
00:11:04,623 --> 00:11:05,708
เปิดเรื่องขึ้นแบบนั้น

150
00:11:05,791 --> 00:11:08,419
ฮักเกิลเบอร์รี่ ฟินน์เดินมาหาและพูด
"คุณคือจิม ทาสผิวดำ"

151
00:11:08,502 --> 00:11:10,963
เขาก็พูดต่อว่า "โย่ ฉันแค่พูดว่า 'จิม'"

152
00:11:13,757 --> 00:11:15,592
"เธอชื่ออะไร พ่อหนุ่มน้อย"

153
00:11:15,676 --> 00:11:17,928
"ผมชื่อฮักเกิลเบอร์รี่ ฟินน์"

154
00:11:18,011 --> 00:11:21,723
"อะไรนะ ฮักเกิลเบอร์รี่เหรอ
นั่นชื่อจริงเธอเหรอ"

155
00:11:21,807 --> 00:11:22,808
"พระเจ้าตั้งให้เลย"

156
00:11:24,435 --> 00:11:25,310
"เอางี้นะ

157
00:11:26,437 --> 00:11:28,147
เรียกฉันว่าจิม ทาสผิวดำก็ได้ ไม่เป็นไร"

158
00:11:31,942 --> 00:11:35,320
ผมไม่สนว่าคุณจะผิวดำ ผิวขาว หรือผิวสีอะไร

159
00:11:35,404 --> 00:11:38,031
ถ้าคุณเจอคนผิวขาวชื่อฮักเกิลเบอร์รี่

160
00:11:39,199 --> 00:11:40,576
เขามีเงินน้อยกว่าคุณ

161
00:11:42,995 --> 00:11:46,457
เป็นชื่อคนขาวที่กากที่สุดที่ผมเคยได้ยินมาเลย

162
00:11:46,498 --> 00:11:49,460
ถ้าคุณชื่อฮักเกิลเบอร์รี่ คุณไม่เจริญแน่ๆ

163
00:11:51,253 --> 00:11:53,172
ถ้าผมอยู่ในศาลและทนายผมพูดว่า

164
00:11:53,255 --> 00:11:57,676
"ผมฮักเกิลเบอร์รี่ ฟินน์ เป็นทนายของคุณ"
ผมคงแบบว่า "ฉันเข้าคุกแน่"

165
00:12:00,721 --> 00:12:02,473
ขอให้ผมอย่าได้ติดคุกเลย

166
00:12:03,265 --> 00:12:06,268
แต่ถ้าต้องติด ก็ขอให้เป็นที่แคลิฟอร์เนีย

167
00:12:07,144 --> 00:12:10,230
ทันทีที่ผู้พิพากษาตัดสิน
ผมจะพูด "ก่อนที่ท่านจะตัดสิน

168
00:12:10,314 --> 00:12:11,607
ผมอยากให้ศาลรู้ไว้…

169
00:12:12,441 --> 00:12:14,067
ว่าผมเป็นผู้หญิง

170
00:12:16,278 --> 00:12:19,490
ส่งผม… เข้าเรือนจำหญิงด้วย"

171
00:12:22,242 --> 00:12:24,828
ไปถึงที่นั่นเมื่อไหร่ คุณก็รู้ว่าผมจะทำอะไร

172
00:12:24,912 --> 00:12:27,915
"เอาค็อกเทลผลไม้มานะยะ
เดี๋ยวแม่ชกให้ฟันร่วงเลย

173
00:12:27,998 --> 00:12:30,042
ฉันก็เป็นผู้หญิงเหมือนหล่อน

174
00:12:31,835 --> 00:12:35,547
เข้ามาอมดุ้นผู้หญิงของฉันซะ
อย่าให้ต้องพูดมาก ฉันเป็นผู้หญิงนะ"

175
00:12:56,735 --> 00:13:00,030
ผมมีชื่อเสียงที่ดีพอตัวในวงการบันเทิง

176
00:13:00,072 --> 00:13:04,701
แต่ในสายตลก ผมขึ้นชื่อว่าเป็นตลกสายขี้เกียจ

177
00:13:04,785 --> 00:13:08,747
ซึ่งมันบ้านะ เพราะผมทำงานอยู่ตลอด
แต่คำว่าขี้เกียจไม่ได้มาจากเรื่องนั้น

178
00:13:08,830 --> 00:13:11,083
มันเป็นเพราะบางครั้งผมทำรายการ…

179
00:13:11,166 --> 00:13:14,711
มีคนดูสักสองหมื่นคน ผมเล่าเรื่องตลก

180
00:13:14,795 --> 00:13:17,130
และพวกเขาก็มองมาเหมือนว่าผมบ้า

181
00:13:17,214 --> 00:13:20,133
แต่จะมีสามสี่คนที่ฮาก๊าก

182
00:13:21,134 --> 00:13:24,054
และผมจะยืนพูดบนเวที "ใช่ แค่นั้นก็พอ"

183
00:13:31,186 --> 00:13:33,605
มุกต่อไปนี้เป็นมุกหนึ่งที่…

184
00:13:35,691 --> 00:13:38,860
เข้าใจผมไหม
ผมอยากเล่า แต่ไม่เคยเล่าได้ดีเลย

185
00:13:39,570 --> 00:13:41,446
แต่ก็จะเล่าอยู่ดี
รู้ไหมว่าผมทำอะไรได้ไม่ดี

186
00:13:41,530 --> 00:13:44,241
ผมล้อเลียนท่าทางไม่เก่งเลย
แต่นี่เป็นการล้อเลียนท่าทาง

187
00:13:44,324 --> 00:13:46,034
พร้อมนะ โอเค

188
00:13:47,661 --> 00:13:48,829
ต้องออกมาไม่ดีแน่ๆ

189
00:13:50,289 --> 00:13:51,790
โอเค นี่คือการล้อเลียนท่าทางของผม

190
00:13:53,125 --> 00:13:54,376
เป็นการล้อเลียนท่าทาง…

191
00:13:57,754 --> 00:13:59,506
คนตายบนเรือไททานิค

192
00:14:04,052 --> 00:14:05,387
ผมยังพูดไม่จบเลย

193
00:14:06,930 --> 00:14:09,933
นี่เป็นการล้อเลียนท่าทางคนตายบนเรือไททานิค

194
00:14:09,975 --> 00:14:12,436
ตอนที่เรือดำน้ำเข้าใกล้เรือของพวกเขา

195
00:14:19,234 --> 00:14:21,403
แค่นั้นก็พอ เอาละ ต่อนะ

196
00:14:31,622 --> 00:14:33,290
ผม… โอเค เอาละนะ

197
00:14:36,835 --> 00:14:40,505
จมน้ำตายไปกับเราสิ

198
00:14:46,678 --> 00:14:48,805
พวก ผมขำนะนั่น

199
00:14:48,847 --> 00:14:52,100
ฟังนะ นั่นเป็นวิธีตายที่ตลกออก

200
00:14:53,518 --> 00:14:55,646
อีก 20 ปีต่อจากนี้ ในวันเกิดครบ 70 ปีของผม

201
00:14:55,687 --> 00:14:58,440
ผมจะลงเรือดำน้ำไปดูเรือดำน้ำนั้น

202
00:15:00,484 --> 00:15:02,194
หวังว่าในตอนนั้นมันจะใช้ได้นะ

203
00:15:05,280 --> 00:15:07,115
เมียผมเกลียดมุกนั้น…

204
00:15:08,408 --> 00:15:13,330
รู้ไหมว่าในดี.ซี. มีคลับเปลื้องผ้าชื่อคาเมล็อต

205
00:15:16,291 --> 00:15:19,044
- ยังเปิดอยู่ไหม
- เปิด

206
00:15:19,127 --> 00:15:21,922
ผมรู้แล้วว่าจะทำอะไรหลังโชว์นี้ ผมต้องบอกเลย…

207
00:15:23,173 --> 00:15:25,217
เมื่อวันก่อน เมียผมบอกว่าผมน่ารังเกียจ

208
00:15:25,342 --> 00:15:28,845
ผมไปคลับเปลื้องผ้าบ่อยๆ เป็นสิ่งที่ผมชอบทำ

209
00:15:28,887 --> 00:15:33,850
และเมียผมบอกว่าผมน่ารังเกียจ
เพราะว่าผมไปคลับเปลื้องผ้าตัวคนเดียว

210
00:15:33,892 --> 00:15:36,269
นั่นมันน่ารังเกียจเหรอ

211
00:15:38,313 --> 00:15:41,692
ผมว่าแบบนั้นดีกว่าไปกับเพื่อนๆ อีก

212
00:15:42,818 --> 00:15:43,860
แบบนั้นแหละน่ารังเกียจ

213
00:15:43,902 --> 00:15:45,737
"นี่ ไปคลับเปลื้องผ้ากัน

214
00:15:45,821 --> 00:15:48,573
และให้ไอ้จ้อนแข็งพร้อมกันเป็นหมู่คณะ

215
00:15:50,909 --> 00:15:53,120
ขับรถกลับบ้านกันเงียบๆ และไม่พูดถึง

216
00:15:53,203 --> 00:15:55,205
เรื่องที่เราได้เห็นหรือทำมา"

217
00:15:56,331 --> 00:15:59,042
ไม่ ผมไปคนเดียว

218
00:16:00,836 --> 00:16:03,880
แต่เมียผมไม่เข้าใจว่าผมไปคลับเปลื้องผ้าทำไม

219
00:16:03,964 --> 00:16:05,590
มันไม่เกี่ยวกับเซ็กซ์เลย

220
00:16:05,716 --> 00:16:08,885
ผมต้องการพลังทางเพศนิดหน่อย
ในห้องนั้นเพื่อผ่อนคลาย

221
00:16:08,969 --> 00:16:10,721
เป็นเรื่องการออกนอกบ้านมากกว่า

222
00:16:11,471 --> 00:16:12,639
ผมชอบดนตรี

223
00:16:15,017 --> 00:16:16,977
สาวๆ แก้ผ้าสองสามคนในนั้นทำให้ผมรู้สึกดี

224
00:16:17,060 --> 00:16:19,479
แต่ผมจะไม่พยายามคบหาสมาคมหรือพบใครทั้งนั้น

225
00:16:19,563 --> 00:16:22,190
บางครั้งผมไปคลับเปลื้องผ้าและพกหนังสือไปด้วย

226
00:16:23,650 --> 00:16:27,195
จริงนะ และผมนั่งติดขอบเวที
เพราะแสงไฟอ่านหนังสือมันดีกว่า

227
00:16:42,335 --> 00:16:44,921
ครั้งหนึ่งผมไปคลับเปลื้องผ้า และนี่ประหลาดนะ

228
00:16:45,005 --> 00:16:46,173
ไม่รู้ว่าทำไม…

229
00:16:46,923 --> 00:16:49,926
จู่ๆ สาวเปลื้องผ้าคนหนึ่งก็บอกชื่อจริงกับผม

230
00:16:51,470 --> 00:16:52,721
ผมรู้ ผมเลยออกมา

231
00:16:54,556 --> 00:16:58,101
เธอก็ถาม "คุณจะไปไหน"
ผมตอบ "ราตรีสวัสดิ์ เดโบราห์"

232
00:17:04,983 --> 00:17:07,736
ขอให้เธอโชคดี แต่เมียผมเข้าใจชีวิตผมผิดไป

233
00:17:08,445 --> 00:17:10,614
เธอเคยบอกว่าเธอคิดว่างานผมสนุก

234
00:17:11,656 --> 00:17:14,117
งานผมก็คืองานงานหนึ่ง

235
00:17:14,951 --> 00:17:15,952
ผมสนุก

236
00:17:18,789 --> 00:17:20,457
มันอันตรายเกินไป

237
00:17:21,708 --> 00:17:23,043
ตลอดปีที่แล้ว…

238
00:17:24,586 --> 00:17:28,298
ผมได้ออกทัวร์กับคนที่เรียกได้ว่า
เป็นสุดยอดดาวตลกคนหนึ่ง

239
00:17:28,340 --> 00:17:31,802
จะว่าเป็นสุดยอดดาวตลกที่ยังมีชีวิตก็ได้
คริส ร็อก

240
00:17:31,885 --> 00:17:33,887
ผมกับเขาเดินสายกันตลอดปีที่แล้ว

241
00:17:37,974 --> 00:17:39,726
ก่อนที่จะเริ่มออกทัวร์

242
00:17:41,603 --> 00:17:45,774
คริสไปมีเอี่ยวในสิ่งที่คนดำแบบเรา
อาจเทียบเท่าเหตุ 9/11 เลย

243
00:17:49,861 --> 00:17:55,075
คริสโดนตบหน้าที่งานออสการ์… โดยวิล สมิธ

244
00:17:55,158 --> 00:17:57,786
ซึ่งเป็นเรื่องบ้าที่สุดที่ผมเคยเห็นเรื่องหนึ่ง

245
00:17:57,869 --> 00:18:01,623
อันที่จริง ถ้าคุณได้รับชมสดๆ ทางทีวี
เหมือนกับผม

246
00:18:01,706 --> 00:18:04,042
ตอนที่เกิดเรื่อง ผมนึกว่าเป็นการแสดงนะ

247
00:18:05,627 --> 00:18:07,212
จริงนะ และผมไม่แน่ใจเลย

248
00:18:07,295 --> 00:18:09,840
ผมเลยรอเพราะผมไม่เหมือนพวกคุณ
ผมรู้จักคริส

249
00:18:09,881 --> 00:18:11,716
ผมรออยู่ 30-40 นาทีได้

250
00:18:11,800 --> 00:18:14,427
นานพอที่เขาจะไปอีกงานต่อได้

251
00:18:14,511 --> 00:18:17,430
และผมเฟซไทม์หาเขา เขารับสาย

252
00:18:18,807 --> 00:18:20,308
พอรับปุ๊บ เขาก็พูดว่า

253
00:18:20,392 --> 00:18:22,894
"นายเป็นคนเดียวที่ฉันจะรับสายนะ"

254
00:18:24,104 --> 00:18:25,564
เห็นว่าทั้งโอบามา โอปราห์

255
00:18:25,689 --> 00:18:28,692
ทุกคนโทรหาหมอนี่เพื่อดูว่าทุกอย่างโอเคไหม

256
00:18:33,155 --> 00:18:35,907
และผมนึกว่าเป็นการแสดง
ผมไม่รู้เลย ก็เลยถามไป

257
00:18:36,032 --> 00:18:38,410
ถามว่า "รู้ไหม" เขาตอบ "อะไร"

258
00:18:38,493 --> 00:18:40,203
ผมถาม "เจ็บไหม"

259
00:18:41,955 --> 00:18:44,291
เขาก็ตอบ "เจ็บสิวะ เจ็บอยู่แล้ว"

260
00:18:46,585 --> 00:18:48,420
ผมถึงได้รู้ว่าเป็นเรื่องจริง

261
00:18:48,503 --> 00:18:51,590
และตอนนั้นเอง ผมถึงได้รู้สึกไม่พอใจ

262
00:18:52,883 --> 00:18:56,094
ไม่ได้ไม่พอใจที่เขาถูกตบ นั่นก็แค่ครึ่งเดียว

263
00:18:56,178 --> 00:18:58,054
สิ่งที่น่าโมโหก็คือหลังจากที่ตบเขา

264
00:18:58,096 --> 00:19:00,807
วิลก็แค่กลับไปนั่ง
และสนุกสนานตลอดค่ำคืนนั้น

265
00:19:00,891 --> 00:19:02,058
มันบ้ามากเลย เขาแบบ…

266
00:19:03,852 --> 00:19:04,978
"ขอบคุณ"

267
00:19:08,023 --> 00:19:09,858
นี่มันอะไรวะเนี่ย

268
00:19:11,985 --> 00:19:16,114
และตลอดปีที่เราเดินสายกัน
ผมแทบรอไม่ไหวที่จะได้ฟัง

269
00:19:16,198 --> 00:19:19,367
สิ่งที่เขาจะพูดเกี่ยวกับการตบครั้งนี้
ในตอนพิเศษของเขา

270
00:19:19,451 --> 00:19:21,953
ผมบอกเขาอยู่ทั้งปี
แต่ในคืนที่เขาอัดเทปตอนพิเศษ…

271
00:19:22,037 --> 00:19:23,914
คริสเป็นคนหนึ่งที่เหลี่ยมจัด

272
00:19:23,955 --> 00:19:26,166
ไม่มีทางรู้ว่าเขาจะพูดอะไร
จนกว่าเขาจะพูดออกมา

273
00:19:26,249 --> 00:19:28,043
ผมไปดูเขาอัดเทปตอนพิเศษ

274
00:19:28,126 --> 00:19:30,128
เขาอัดบนถนนในบัลติมอร์

275
00:19:30,212 --> 00:19:36,426
เอาละ พวกคุณมาจากดี.ซี.
ก็ต้องรู้จักบัลติมอร์สินะ

276
00:19:39,679 --> 00:19:41,473
พวกเรารู้มาตลอดหลายปี

277
00:19:41,556 --> 00:19:44,893
ว่าดี.ซี. ผ่านช่วงยากลำบากมา

278
00:19:45,518 --> 00:19:48,939
น่าเศร้าที่บัลติมอร์ไม่พ้น
จากช่วงยากลำบากเหมือนเดิม

279
00:19:52,692 --> 00:19:56,321
ไม่ใช่ว่าทุกคนในโลกนี้
จะเข้าใจถึงความจมดิ่งของบัลติมอร์ได้

280
00:19:56,404 --> 00:19:58,907
บัลติมอร์มันสิ้นหวังซะจน…

281
00:20:01,201 --> 00:20:05,997
ทูพัคกับแม่เขาต้องหนีจากบัลติมอร์
ไปที่โอ๊กแลนด์เพื่อชีวิตที่ดีกว่า

282
00:20:15,006 --> 00:20:18,051
และคริส ร็อกก็พยายามสุดชีวิต

283
00:20:18,843 --> 00:20:21,972
ผมไม่อยากเชื่อเลยว่าเขาจะทำมัน
เขาทำให้ผู้ชมชาวบัลติมอร์ตะลึง

284
00:20:22,013 --> 00:20:24,683
ผมไม่รู้เลยว่าทำแบบนั้นได้
ทั้งที่ผมเริ่มเล่นตลกที่นี่

285
00:20:24,766 --> 00:20:27,644
ทำให้พวกเขาตะลึง
รู้ไหมว่าเขาพูดอะไรกับพวกเขา

286
00:20:27,686 --> 00:20:30,522
เขามองผู้ชม ผมไม่นึกเลยว่าเขาจะพูดออกมา

287
00:20:30,605 --> 00:20:33,275
เขามองผู้ชม คนดำล้วน บัลติมอร์มีแต่คนดำ

288
00:20:38,697 --> 00:20:40,573
ถึงคุณจะเป็นคนดำที่รวยในบัลติมอร์

289
00:20:40,657 --> 00:20:43,243
พวกนั้นต้องมีปมอะไรสักอย่างแน่นอน

290
00:20:44,411 --> 00:20:49,165
คริสทำให้พวกเขาตะลึง เขาพูดแบบนี้
เขาเข้าไปหากลุ่มผู้ชมและพูดว่า…

291
00:20:49,207 --> 00:20:54,337
"ผมไม่ยอมตกเป็นเหยื่อ" ผู้ชมก็…

292
00:20:57,132 --> 00:21:00,719
และผมก็อยู่หลังเวทีแบบว่า
"เตรียมดูเทปได้เลย"

293
00:21:13,606 --> 00:21:15,692
ผมรู้ว่ามันไม่ถูก แต่ผมพูดความจริงนะ

294
00:21:15,734 --> 00:21:19,029
ทุกอย่างมันตลก

295
00:21:19,112 --> 00:21:21,406
ทุกอย่างมันตลกจนกระทั่งเราโดนกับตัว

296
00:21:22,824 --> 00:21:25,535
สามเดือน แค่สามเดือน

297
00:21:25,618 --> 00:21:28,371
หลังการตบอันเลวร้ายที่คริส ร็อกต้องฝืนทน…

298
00:21:30,040 --> 00:21:32,250
ผมอยู่บนเวทีในฮอลลีวูดโบวล์

299
00:21:33,376 --> 00:21:34,627
และไอ้บ้าคนหนึ่ง…

300
00:21:36,379 --> 00:21:38,423
พุ่งออกมาจากกลุ่มผู้ชมและโจมตีผม

301
00:21:38,548 --> 00:21:42,052
ผมต้องบอกเลย ถ้าโดนเองกับตัว
คุณไม่รู้หรอกว่าเกิดอะไรขึ้น

302
00:21:42,093 --> 00:21:43,303
มันเหมือนภาพสโลว์โมชั่น

303
00:21:43,386 --> 00:21:45,472
ผมไม่รู้จักหมอนี่ ผมแค่มองและพูด

304
00:21:45,555 --> 00:21:48,183
"ให้ตาย ผมถูกทำร้าย"

305
00:21:49,392 --> 00:21:52,103
และสภาพไอ้หมอนี่ดูไม่ได้เลย
เขาโดดใส่ผมแบบ…

306
00:21:55,899 --> 00:21:57,108
ผมแก่ แต่ผมไวนะ

307
00:21:57,192 --> 00:21:59,569
ผมใช้มือจับหัวไอ้หมอนี่ไว้

308
00:21:59,611 --> 00:22:01,738
และดึงหมวกเสื้อฮู้ดเขามาปิดตา

309
00:22:01,821 --> 00:22:07,369
มือผมยังรู้สึกถึงหัวหมอนี่อยู่เลย

310
00:22:08,578 --> 00:22:09,829
มันเหมือนฟองน้ำ

311
00:22:12,040 --> 00:22:13,666
เขาไว้ผมทรงเดรดล็อก

312
00:22:14,501 --> 00:22:16,961
ไม่ได้ถักสวยๆ แบบขบวนการราสตาฟารีหรอกนะ

313
00:22:17,045 --> 00:22:20,173
แต่เป็นผมถักแบบไม่ตั้งใจ
ของพวกไร้บ้านในแอลเอ

314
00:22:20,882 --> 00:22:24,386
มีทั้งใบไม้ กิ่งไม้ ฝาขวด และอึบนหัวเขา

315
00:22:24,469 --> 00:22:25,637
มันเยิ้มเชียว

316
00:22:25,720 --> 00:22:27,597
ผมก็… แบบนี้เลย

317
00:22:27,639 --> 00:22:29,265
แล้วผมก็ล้มไป

318
00:22:29,349 --> 00:22:31,518
หมอนั่นล้มผมลงไปที่พื้นได้

319
00:22:32,227 --> 00:22:34,145
ผมก็ "ให้ตาย ซวยแล้วไง

320
00:22:34,229 --> 00:22:36,606
นี่ฉันจะตายหรือจะเกิดอะไรขึ้นเนี่ย"

321
00:22:36,689 --> 00:22:39,067
แต่ในช่วงเวลาที่เปราะบางนั้น

322
00:22:39,150 --> 00:22:42,654
รู้ไหมว่าผมเกิดคิดอะไรได้
ซึ่งผมไม่เคยคิดถึงมันมาก่อนเลย

323
00:22:42,737 --> 00:22:45,448
ในช่วงเวลานั้น ผมคิดได้ว่า

324
00:22:46,950 --> 00:22:48,368
พวกบอดี้การ์ด…

325
00:22:50,161 --> 00:22:54,833
ไม่ควรใส่รองเท้าหนังมาทำงาน

326
00:22:54,958 --> 00:22:55,834
ทราวิส

327
00:22:58,002 --> 00:23:00,421
ไอ้หมอนี่ ทราวิส ลื่นไถลเข้ามา

328
00:23:00,505 --> 00:23:04,175
ในรองเท้าหนังสวยๆ และล้มไปนอนแผ่บนพื้น

329
00:23:04,300 --> 00:23:07,971
ผมพูด "ให้ตายสิ เราล้มกันทั้งคู่แล้ว

330
00:23:08,012 --> 00:23:09,889
ฉันต้องจัดการเรื่องนี้เองสินะ"

331
00:23:09,973 --> 00:23:13,434
ผมเลยเด้งตัวขึ้นมา
และไอ้เด็กที่ล้มผมลงไป เขาเด้งขึ้นมา

332
00:23:13,518 --> 00:23:18,314
เรามองหน้ากันและรู้ตัวพร้อมๆ กันว่า
ผมตัวใหญ่กว่าหมอนั่น

333
00:23:19,524 --> 00:23:21,651
แล้วไอ้เวรนั่นก็เผ่นไปเลย

334
00:23:21,693 --> 00:23:24,237
ผมกะจะวิ่งไล่เขา แต่ก็พูด "ช่างแม่ง"

335
00:23:25,155 --> 00:23:26,906
ผมเก็บไมค์ขึ้นมา

336
00:23:27,657 --> 00:23:29,784
พูดว่า "ผมจะแสดงให้จบเดี๋ยวนี้"

337
00:23:30,910 --> 00:23:31,911
ใช่ครับ

338
00:23:38,168 --> 00:23:42,547
ตลอดสามเดือนก่อนหน้านั้น ผมล้อคริส ร็อก

339
00:23:43,506 --> 00:23:45,383
และหลายๆ คนก็คอยถามผมตลอด

340
00:23:45,466 --> 00:23:48,219
"เดฟ คุณจะทำยังไง ถ้าคุณเป็นคริส ร็อก

341
00:23:48,344 --> 00:23:50,513
และวิล สมิธตบหน้าคุณ"

342
00:23:50,597 --> 00:23:54,934
และจนถึงวันนี้ คำตอบก็ยังเหมือนเดิม
"ผมไม่รู้ว่าผมจะทำยังไง

343
00:23:55,018 --> 00:23:57,437
ผมไม่เคยตกอยู่ในสถานการณ์รุนแรงแบบนั้น

344
00:23:58,521 --> 00:24:02,317
แต่ตอนนี้ผมรู้แล้ว ว่าวิล สมิธไม่ควรทำอะไร

345
00:24:03,067 --> 00:24:06,279
ซึ่งนั่นก็คือ สนุกสนานตลอดค่ำคืนนั้น"

346
00:24:10,700 --> 00:24:12,160
นั่นแหละครับ

347
00:24:14,078 --> 00:24:16,873
เราฟาดไอ้เด็กนั่นหนักๆ เราตีก้นเขา

348
00:24:16,956 --> 00:24:19,876
ไม่ใช่ "เรา" สิ ตอนนั้นผมอยู่บนเวที
พยายามคิดมุกมาเล่าอยู่

349
00:24:19,959 --> 00:24:23,630
แต่พวกนั้นล่อไอ้เด็กนี่อยู่ข้างหลังผม
เห็นกันหมดแหละ

350
00:24:24,672 --> 00:24:25,882
เห็นกันหมดแหละ

351
00:24:25,924 --> 00:24:28,593
และผมนั่งอยู่บนเวที คิดว่าจะพูดอะไรดี

352
00:24:28,676 --> 00:24:32,472
ผมพูดไม่ออก ผมเนี่ยแหละ
คิดเรื่องที่จะพูดไม่ออกเลย

353
00:24:32,555 --> 00:24:33,640
ดูกรรมที่ผมเจอสิ

354
00:24:33,723 --> 00:24:35,767
ในช่วงเวลานั้น เป็นใครไม่เป็น

355
00:24:35,850 --> 00:24:38,603
คริส ร็อกเดินออกมาจากหลังเวที

356
00:24:38,728 --> 00:24:42,607
เดินมาหาผมต่อหน้าคน 20,000 คน

357
00:24:43,483 --> 00:24:46,945
คว้าไมค์ไปจากมือผม มองไปที่ฝูงชนและพูดว่า

358
00:24:47,987 --> 00:24:49,489
"นั่นวิล สมิธหรือเปล่า"

359
00:24:53,034 --> 00:24:56,955
พวก ทุกคนฮากันตกเก้าอี้เลย

360
00:24:59,499 --> 00:25:01,501
ผมยืนบื้ออยู่ตรงนั้น

361
00:25:02,585 --> 00:25:03,753
ผมโคตรโมโหเลย

362
00:25:03,836 --> 00:25:07,340
เพราะผมคิดว่า "นี่ฉันโดนทำร้ายนะโว้ย

363
00:25:09,676 --> 00:25:13,263
นายโดนทำร้ายไปเมื่อสามเดือนก่อน
ตอนนี้มีมุกเล่นแล้วเหรอ"

364
00:25:15,139 --> 00:25:18,351
ผมเลยแย่งไมค์กลับมาจากคริส
และพยายามเล่นมุกบ้าง

365
00:25:18,434 --> 00:25:20,603
แต่มุกผมมันไม่ได้เรื่องเอาซะเลย

366
00:25:20,687 --> 00:25:23,106
ไม่รู้สิ ผมพูด "นั่นมันผู้ชายข้ามเพศ"

367
00:25:23,147 --> 00:25:24,732
และผู้ชมก็…

368
00:25:25,525 --> 00:25:29,612
"โห่ ที่นี่แอลแอ เรารักคนข้ามเพศ โห่"

369
00:25:31,114 --> 00:25:32,782
ผมรู้ ผมรู้สึกแย่มากๆ

370
00:25:33,700 --> 00:25:35,285
ผมรู้สึกแย่มากๆ

371
00:25:36,577 --> 00:25:38,162
แต่ผมรู้ว่าเขาทำแบบนั้นทำไม

372
00:25:38,746 --> 00:25:43,042
ต้องอยู่จุดนั้นถึงจะเข้าใจ
แต่พวก ตอนที่หมอนั่นพุ่งใส่ผม

373
00:25:43,126 --> 00:25:46,129
มันเหมือนกับในหนังเลย

374
00:25:46,170 --> 00:25:47,630
ลองนึกภาพดูนะ

375
00:25:47,714 --> 00:25:49,382
นึกภาพคนดังที่คุณชื่นชอบ

376
00:25:49,465 --> 00:25:52,844
คนดังทุกคนที่คุณนึกออกอยู่ที่โชว์นั้น

377
00:25:52,969 --> 00:25:56,347
เหมือนเป็นคืนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่ฮอลลีวูดเคยเห็นมา

378
00:25:57,390 --> 00:26:01,185
ตอนที่หมอนั่นพุ่งเข้าใส่ผม คนบนอัฒจันทร์ก็แตกฮือ

379
00:26:01,769 --> 00:26:04,689
ผมต้องไปดูเทปย้อนหลังเพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้น

380
00:26:04,772 --> 00:26:06,274
แต่ทันทีที่เขาพุ่งใส่ผม

381
00:26:06,357 --> 00:26:10,153
เจมี่ ฟ็อกซ์เป็นคนแรกที่พุ่งออกมาจากกลุ่มผู้ชม

382
00:26:10,236 --> 00:26:13,906
เขาสวมหมวกคาวบอยสีขาว
อย่างกับรู้ว่าเรื่องนี้จะเกิดขึ้น

383
00:26:15,950 --> 00:26:18,411
ไม่เคยเห็นหมอนี่
สวมหมวกคาวบอยสีขาวมาก่อนเลย

384
00:26:19,746 --> 00:26:21,873
แล้วเจมี่ก็เริ่มวิ่งไล่ไอ้เวรนั่นเหมือนใน

385
00:26:21,956 --> 00:26:23,374
เรื่อง "ขบวนแกร่งประจัญบาน"

386
00:26:23,499 --> 00:26:27,587
ไอ้หนูนั่นเร็วอยู่ วิ่งหลอกล่อเปลี่ยนทาง

387
00:26:27,670 --> 00:26:30,423
จนเจมี่ข้อเท้าพลิก หมอนั่นก็ยังวิ่งไม่หยุด

388
00:26:30,506 --> 00:26:33,551
แล้วจอน สจ๊วตจากรายการ "เดลี่โชว์"
ก็วิ่งออกมาจากหลังเวที

389
00:26:33,676 --> 00:26:36,804
และกระโดดใส่ไอ้เวรนี่
อย่างกับซูเปอร์ยิว เขาทำแบบ…

390
00:26:40,933 --> 00:26:44,645
เด็กนี่เห็นจอนพุ่งเข้ามา
เขาเลยโดดถอยหลังและจอนก็ลอยไปนู่น

391
00:26:44,729 --> 00:26:48,399
เด็กนี่ไวมาก แล้วเขาก็หันมา
มองเห็นทางออกฉุกเฉิน

392
00:26:48,483 --> 00:26:50,610
เขาเริ่มวิ่งไปที่ทางออกฉุกเฉิน

393
00:26:50,693 --> 00:26:52,653
อีกนิดก็จะถึงประตูแล้ว

394
00:26:53,488 --> 00:26:56,407
ไอ้เจ้าพัฟฟ์ แดดดี้จากแบดบอยเรกคอร์ดส์

395
00:26:56,532 --> 00:26:59,243
ก็โดดเข้ามาที่หน้าประตู หมอนั่นแบบว่า…

396
00:27:04,123 --> 00:27:05,124
ให้ตาย

397
00:27:07,043 --> 00:27:08,586
พัฟฟี่ได้ตัวไอ้เวรนั่น

398
00:27:09,754 --> 00:27:11,172
แล้วคนดังทุกคนก็แห่ออกมา

399
00:27:11,255 --> 00:27:13,466
เพราะพวกคนดังเคยเจอเหตุการณ์นี้เหมือนผม

400
00:27:13,549 --> 00:27:16,052
แล้วก็เริ่มอัดไอ้เด็กเวรนั่น

401
00:27:16,803 --> 00:27:20,306
และผมรู้ว่าคริสอยู่ที่หลังเวที
แบบว่า "ตอนนั้นไม่เห็นมีใครช่วยฉันเลย"

402
00:27:25,228 --> 00:27:29,607
ใครๆ ก็ไม่รักคริส

403
00:27:43,079 --> 00:27:46,040
มันดุเดือดกว่าที่พวกคุณอาจได้อ่านมา

404
00:27:46,124 --> 00:27:47,583
ผมไม่รู้ว่าพวกคุณอ่านอะไรมา

405
00:27:49,252 --> 00:27:51,295
แต่เด็กนี่ ในระหว่างที่เราอัดเขาอยู่

406
00:27:51,421 --> 00:27:55,258
ก็ล้วงเข้าไปในสายรัดเอว
ดึงเอาปืนพกจุด 22 ออกมา

407
00:27:55,341 --> 00:27:56,634
มันโกลาหลไปหมด

408
00:27:56,717 --> 00:28:01,431
ทุกคนเริ่มกรีดร้อง "ตายแล้ว มันมีปืนด้วย"

409
00:28:01,472 --> 00:28:04,600
แล้วผมก็กลัวขึ้นมา ผมอยู่ข้างหลังแต่ก็กลัว

410
00:28:04,684 --> 00:28:07,520
เพราะผมรู้ว่าทุกคนที่อยู่กับผมมีอาวุธ

411
00:28:08,271 --> 00:28:13,609
ใช่ ถ้าพวกเขายิงและฆ่าเด็กนี่
บนเวทีที่ฮอลลีวูดโบวล์…

412
00:28:13,693 --> 00:28:15,945
อย่างที่ฉันจ้างให้นายทำ ทราวิส…

413
00:28:25,079 --> 00:28:26,122
แต่ทราวิสก็พร้อม

414
00:28:26,205 --> 00:28:28,332
ทราวิสแย่งปืนมาจากเด็กนั่นได้

415
00:28:28,458 --> 00:28:31,961
เขาจับไว้แบบนี้
พยายามบรรจุกระสุนแต่ก็ทำไม่ได้

416
00:28:32,044 --> 00:28:34,505
เขาเลยลั่นไก แต่มันไม่ใช่ปืน

417
00:28:34,589 --> 00:28:36,674
ใบมีดเด้งออกมาที่ด้านหน้า

418
00:28:36,799 --> 00:28:38,801
เด็กนี่คงคิดที่จะแทงผม

419
00:28:38,843 --> 00:28:40,052
โคตรน่ากลัวเลย

420
00:28:40,136 --> 00:28:42,722
เพราะงั้นในคืนถัดมา ถึงผมจะไม่มีโชว์

421
00:28:42,805 --> 00:28:45,808
ผมก็พูด "ผมต้องกลับไปบนเวที"
ผมเลยไปแสดงโชว์

422
00:28:47,018 --> 00:28:51,230
มีผู้ชมบางคนกรีดร้อง
"เดฟ ที่โดนทำร้ายเป็นไงบ้าง"

423
00:28:52,398 --> 00:28:55,109
ผมไม่รู้ว่ามีนักข่าวอยู่ในห้องนั้นด้วย

424
00:28:56,444 --> 00:29:01,657
ผมพูดแค่ว่าไอ้หมอนั่นมีมีด
แต่ทำเหมือนว่าเป็นปืน

425
00:29:05,745 --> 00:29:08,539
ผมโดนด่าเพราะมุกนั้นอยู่หกสัปดาห์ได้

426
00:29:08,623 --> 00:29:11,459
ผมไม่ได้ทำอะไรหมอนั่นด้วยซ้ำ นี่มันไม่ถูกต้องเลย

427
00:29:11,542 --> 00:29:12,835
มันไม่ถูกต้องเลย

428
00:29:16,339 --> 00:29:18,508
ต่อมานิวยอร์กโพสต์ก็ไปที่เรือนจำ

429
00:29:18,591 --> 00:29:21,469
และสัมภาษณ์คนที่ทำร้ายผม
อย่างกับว่าเขาเป็นฮีโร่เลย

430
00:29:22,804 --> 00:29:24,180
ผมได้อ่านบทสัมภาษณ์นั้น

431
00:29:24,263 --> 00:29:27,099
กลายเป็นว่าการทำร้ายทั้งหมดนั้นเป็นเพราะผม

432
00:29:28,184 --> 00:29:29,727
ใช่ ผมไปจี้ปมเขา

433
00:29:29,852 --> 00:29:30,895
ผมไม่ได้ตั้งใจนี่

434
00:29:32,396 --> 00:29:34,273
ผมเล่นมุกเรื่องคนไร้บ้านมาเยอะ

435
00:29:34,982 --> 00:29:38,361
กลายเป็นว่า… เจ้าเด็กคนนี้เป็นคนไร้บ้าน

436
00:29:38,402 --> 00:29:40,863
ไม่มีทางเลยที่ผมจะรู้เรื่องนี้

437
00:29:40,947 --> 00:29:41,989
แต่ผมจะพูดว่า…

438
00:29:44,492 --> 00:29:47,954
สำหรับคนไร้บ้านแล้ว หมอนี่ได้ที่นั่งที่แจ่มมาก

439
00:29:58,881 --> 00:30:03,052
พวกนั้นบอกว่าผมไปจี้ปมเขา
เพราะเล่นมุกคนหลากหลายทางเพศด้วย

440
00:30:03,135 --> 00:30:05,513
สรุปว่าหมอนี่เป็นไบ

441
00:30:09,058 --> 00:30:11,394
นั่นเป็นพาดหัวข่าวที่เขียนว่า

442
00:30:11,477 --> 00:30:14,856
"คนที่อาจทำร้ายเดฟ ชาพเพลล์เป็นไบเซ็กชวล"

443
00:30:14,939 --> 00:30:17,316
ผมบอก "คนที่อาจทำร้าย" เหรอ

444
00:30:18,776 --> 00:30:22,363
ไอ้เวรนี่มันทำร้ายผมจริงๆ เดี๋ยวเอาเทปให้ดู

445
00:30:22,446 --> 00:30:24,532
หมอนั่นน่ะอาจเป็นไบเซ็กชวล

446
00:30:26,242 --> 00:30:30,538
ผมจะต้องเห็นหมอนั่นอมดุ้นใครสักคน
ก่อนที่จะเชื่อข่าวที่เหลือ

447
00:30:34,333 --> 00:30:36,419
ผมอ่านมันในหนังสือพิมพ์ ผมกลัวนะ

448
00:30:36,502 --> 00:30:39,255
ผมคิด "ไบเซ็กชวลเหรอ ฉันโดนตุ๋ยได้เลยนะ"

449
00:30:48,306 --> 00:30:50,600
ไม่ๆ พวกคุณรู้ไหม

450
00:30:50,641 --> 00:30:52,518
มันไม่ตลกเพราะว่า…

451
00:30:54,478 --> 00:30:56,480
เพราะว่าหลังจากเรื่องบ้าๆ นั่น

452
00:30:58,608 --> 00:31:00,109
ผมก็กลับโรงแรม

453
00:31:00,943 --> 00:31:04,947
กลับไปคนเดียว ผมเปิดประตู
และเมียผมอยู่ในห้องคนเดียว

454
00:31:04,989 --> 00:31:07,658
เธอร้องไห้สะอึกสะอื้น

455
00:31:07,783 --> 00:31:11,412
"พระเจ้า คุณเป็นอะไร
ถูกทำร้ายมาเหมือนกันเหรอ"

456
00:31:16,918 --> 00:31:18,210
แล้วเธอก็ร้องไห้

457
00:31:18,294 --> 00:31:21,047
บอกว่า "ให้ตายสิ เดฟ"

458
00:31:21,964 --> 00:31:24,634
เธอพูด "ถ้าคืนนี้คุณตายไป…

459
00:31:28,220 --> 00:31:30,097
ฉันกับลูกๆ คงไม่เหลืออะไร"

460
00:31:38,230 --> 00:31:39,815
ผมถึงได้รู้ว่ามันจริงจัง

461
00:31:39,857 --> 00:31:41,734
ผมเลยนั่งลงข้างๆ เธอบนเตียง

462
00:31:41,817 --> 00:31:44,070
ล้วงไปในกระเป๋า หยิบกุญแจออกมา

463
00:31:44,153 --> 00:31:45,696
ดอกที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน

464
00:31:46,322 --> 00:31:48,199
เธอร้อง "โอ้

465
00:31:48,324 --> 00:31:49,992
นั่นมันกุญแจอะไร"

466
00:31:50,076 --> 00:31:52,453
แล้วผมก็ค่อยๆ วางลงบนมือเธอ

467
00:31:53,245 --> 00:31:57,875
บอกว่า "ที่รัก มันเป็นกุญแจตู้นิรภัยที่ธนาคาร

468
00:31:59,126 --> 00:32:02,713
ขออย่าให้มีอะไรเกิดขึ้นกับผมเลย

469
00:32:02,838 --> 00:32:05,675
แต่ถ้าจะเกิด ก็ไม่ต้องห่วงเลย

470
00:32:05,716 --> 00:32:08,844
คุณกับลูกๆ มีทุกอย่างในตู้นิรภัยนั่นแล้ว

471
00:32:08,928 --> 00:32:10,554
ผมจัดการไว้เรียบร้อย"

472
00:32:11,347 --> 00:32:13,516
แล้วเธอก็มองกุญแจพวกนั้น

473
00:32:13,599 --> 00:32:17,812
ผมรู้เลยว่าเธอรู้แล้วว่าเรากำลังคุยเรื่องอะไรกัน

474
00:32:18,688 --> 00:32:21,399
แต่แล้วเธอก็ร้องไห้หนักขึ้น

475
00:32:21,524 --> 00:32:24,568
พูดตามตรง นั่นทำผมน้ำตาซึมเหมือนกัน

476
00:32:25,319 --> 00:32:27,405
เรากอดกันแน่นเลย

477
00:32:34,412 --> 00:32:37,707
รู้ไหมว่ายัยนี่เปิดดูตู้นิรภัย
ขณะที่ผมยังยืนหัวโด่อยู่แบบนี้ด้วย

478
00:32:41,836 --> 00:32:43,379
ใครเขาทำแบบนั้นกัน

479
00:32:44,880 --> 00:32:45,840
ให้ตายสิ

480
00:32:46,632 --> 00:32:47,967
แล้วเธอก็โกรธผม

481
00:32:48,050 --> 00:32:51,429
บอกว่า "ให้ตายสิ เดวิด ฉันเปิดตู้นั่นแล้ว"
ผมถาม "จริงเหรอ"

482
00:32:52,680 --> 00:32:55,683
เธอบอก "ใช่น่ะสิ ไม่เห็นมีอะไรเลย"

483
00:33:00,563 --> 00:33:02,064
ผมถาม "ไม่มีเหรอ"

484
00:33:06,152 --> 00:33:08,571
เธอตอบ "มีแค่สมุดจดมุกโง่ๆ ของคุณ"

485
00:33:08,654 --> 00:33:10,990
ผมนี่แบบโล่งอกเลย

486
00:33:12,033 --> 00:33:13,534
ผมพูด "ที่รัก ฟังนะ

487
00:33:14,160 --> 00:33:16,704
ถ้าคุณเอามุกพวกนั้นไปเล่าตามที่เขียนไว้

488
00:33:16,787 --> 00:33:18,539
คุณกับลูกๆ ก็สบายหายห่วง

489
00:33:19,915 --> 00:33:21,292
มุกพวกนั้นเด็ดมากนะ"

490
00:33:29,175 --> 00:33:31,343
เธอก็พูด "มุกเด็ดเหรอ นี่มันบ้าอะไร

491
00:33:31,427 --> 00:33:33,471
'จมน้ำตายไปกับฉันสิ'"

492
00:33:33,554 --> 00:33:35,139
ไม่ คุณต้องกระดกลิ้นด้วย

493
00:33:35,222 --> 00:33:39,560
จมน้ำตายไปกับฉันสิ

494
00:33:47,777 --> 00:33:48,944
ให้ตาย

495
00:33:49,904 --> 00:33:50,946
ให้ตาย

496
00:33:52,573 --> 00:33:54,241
ผมแต่งงานมานานแล้ว

497
00:33:55,409 --> 00:33:59,830
จริงนะ ผมแซวเมียผมเยอะมาก
แต่ผมก็รักเธอมาก

498
00:33:59,955 --> 00:34:02,875
ที่จริง พวกคุณคงไม่เชื่อเรื่องนี้แน่

499
00:34:02,958 --> 00:34:04,585
ผมเป็นผัวขี้หึง

500
00:34:06,462 --> 00:34:07,296
จริงนะ

501
00:34:08,047 --> 00:34:11,467
ผมเล่าให้ฟัง ครั้งหนึ่งผมเคยคิดว่าเมียผมนอกใจ

502
00:34:11,509 --> 00:34:13,010
ใช่ ใช่แล้ว

503
00:34:15,554 --> 00:34:18,474
เป็นช่วงที่เลวร้ายที่สุดในชีวิตผมเลย

504
00:34:18,516 --> 00:34:19,725
ผมรับไม่ไหว

505
00:34:19,809 --> 00:34:22,686
นึกถึงตอนนี้ก็อายอยู่ แต่ผมพูดถึงมันได้

506
00:34:23,354 --> 00:34:24,855
รู้ไหมว่าผมทำอะไร

507
00:34:24,939 --> 00:34:27,483
มันไม่ถูก แต่ผมก็ทำจริงๆ ผมรอ

508
00:34:28,484 --> 00:34:30,486
ผมรอให้เธอหลับ

509
00:34:31,445 --> 00:34:33,155
และรออยู่นานเลย

510
00:34:34,740 --> 00:34:35,699
เธอเป็นคนเอเชียไง

511
00:34:35,783 --> 00:34:38,911
ผมดูไม่ออกว่าเธอหลับหรือยัง ผมมองที่เธอ…

512
00:34:50,172 --> 00:34:52,967
พอผมแน่ใจว่าเธอหลับไปแล้ว รู้ไหมว่าผมทำอะไร

513
00:34:53,592 --> 00:34:55,010
ผมขโมยไอโฟนของเธอ

514
00:34:55,678 --> 00:34:58,013
หยิบลงมาชั้นล่าง เริ่มลองใส่รหัส

515
00:34:58,097 --> 00:34:59,390
ดูว่าจะผ่านไหม

516
00:34:59,473 --> 00:35:00,891
ผมกดรหัสไม่ผ่าน

517
00:35:01,016 --> 00:35:04,061
แล้วผมก็จำได้ นี่มันไอโฟน
มันมีระบบจดจำใบหน้าอยู่

518
00:35:04,186 --> 00:35:05,146
ผมก็แบบ…

519
00:35:09,525 --> 00:35:11,152
แล้วมันก็ผ่านทันทีเลย

520
00:35:23,205 --> 00:35:26,083
ผมเห็นข้อความในนั้นจากผู้ชายที่ชื่อว่าเอิร์ล

521
00:35:26,167 --> 00:35:27,793
ผมไม่รู้จักใครที่ชื่อเอิร์ลเลย

522
00:35:28,711 --> 00:35:30,546
ผมปลุกเธอขึ้นมา

523
00:35:30,629 --> 00:35:33,549
พูดว่า "ตื่นเลยนะ ไอ้เอิร์ลนี่ใครกัน"

524
00:35:33,591 --> 00:35:36,886
เธอถาม "พูดบ้าอะไรของคุณ"
"ไม่ต้องมาทำเป็นไขสือเลย

525
00:35:36,927 --> 00:35:39,430
ผมส่องมือถือคุณ เอิร์ลเป็นใคร"

526
00:35:39,513 --> 00:35:42,099
เธอก็ตอบ "ให้ตายสิ เดวิด

527
00:35:43,267 --> 00:35:45,644
นั่นเอิร์ลที่เป็นเกย์จากร้านทำผม"

528
00:35:45,728 --> 00:35:47,479
ผมตอบ "เฮอะ คิดว่าผมโง่หรือไง

529
00:35:47,563 --> 00:35:49,815
ผมจะรู้ได้ไงว่าหมอนี่เป็นเกย์"

530
00:35:50,691 --> 00:35:55,112
เธอนิ่งมาก ตอบมาว่า
"อ่านข้อความและดูรูปเขาสิ"

531
00:35:55,946 --> 00:35:57,573
ผมก็เริ่มอ่านข้อความ

532
00:36:01,243 --> 00:36:04,038
"หมอนี่ใช้คำสาวแตกเยอะแฮะ"

533
00:36:07,875 --> 00:36:11,378
ผมเลยเปลี่ยนไปดูรูปเขา ผมไม่อยากจะเชื่อเลย

534
00:36:11,462 --> 00:36:15,174
ขนาดในรูปหมอนี่ยังดูเกย์ เขาอ้าปากทุกรูปเลย

535
00:36:20,638 --> 00:36:22,765
แล้วผมก็รู้ว่าเธอพูดความจริง

536
00:36:24,058 --> 00:36:25,434
ผมรู้สึกโง่มาก

537
00:36:25,517 --> 00:36:26,977
พูดว่า "ผมขอโทษนะ

538
00:36:27,728 --> 00:36:28,938
ขอโทษนะ โอเคไหม

539
00:36:29,021 --> 00:36:30,940
ผมขอโทษ นี่ เอามือถือคืนไป

540
00:36:31,023 --> 00:36:34,360
ผมขอโทษ ไปนอนต่อเถอะ ผมขอโทษ ผม…

541
00:36:34,443 --> 00:36:36,070
ผมคงรู้สึกไม่มั่นใจ

542
00:36:36,153 --> 00:36:39,073
เพราะเรื่องนอกใจที่ผมเคยทำมา ฝันดีนะ"

543
00:36:43,452 --> 00:36:46,372
เธอไม่ยอมให้ผมไป บอกว่า
"ไหนๆ คุณก็ปลุกฉันแล้ว…"

544
00:36:46,455 --> 00:36:48,791
แล้วเธอก็หยิบมือถือผมจากใต้หมอน

545
00:36:48,874 --> 00:36:50,626
ผมบอก "อะไรวะนั่น"

546
00:36:52,002 --> 00:36:54,296
เธอถาม "นังคนในรูปนี่ใคร"

547
00:36:54,338 --> 00:36:56,090
ผมตอบ "คุณเปิดมือถือนั่นได้ยังไง"

548
00:36:56,173 --> 00:36:58,342
เธอก็ตอบ "ง่ายๆ ฉันแค่ต้องบี้จมูก

549
00:36:58,425 --> 00:37:01,845
ให้เป็นแบบนี้และมันก็เปิดได้ทันที"
ผมพูด "อะไรวะเนี่ย"

550
00:37:05,641 --> 00:37:08,978
เธอถาม "อีนี่เป็นใคร" ผมพูด "เอามานี่"

551
00:37:10,980 --> 00:37:14,108
"ใจเย็นก่อนนะ ไม่ใช่สาวที่ไหน นี่เพื่อนผมเอง

552
00:37:14,191 --> 00:37:15,317
เดโบราห์"

553
00:37:20,864 --> 00:37:23,742
ผมจะปิดท้ายคืนนี้ด้วยเรื่องยาว
จะว่าอะไรไหมครับ

554
00:37:29,665 --> 00:37:32,543
เอาละ เรื่องนี้ยาวเลย
ช่วยทำเหมือนว่าผมเล่าจบแล้วที

555
00:37:32,626 --> 00:37:34,920
เพราะผมจะไปหยิบบุหรี่ โอเคนะ

556
00:37:35,004 --> 00:37:37,631
ยังเล่าไม่จบ แค่ทำเหมือนจบก็พอ

557
00:37:37,715 --> 00:37:39,717
ผมอยากให้มีคนยืนปรบมือ ไหนๆ ก็แค่แสดงกัน

558
00:37:39,842 --> 00:37:41,427
ขอบคุณมากครับ ราตรีสวัสดิ์

559
00:38:11,081 --> 00:38:13,709
ขอบคุณที่ไม่ยืนปรบมือให้นะ ไอ้พวกเวร

560
00:38:13,751 --> 00:38:14,877
นี่แย่ที่สุดเลย

561
00:38:16,086 --> 00:38:18,839
ไม่เป็นไร ผมแค่อยากดูดบุหรี่

562
00:38:21,050 --> 00:38:22,301
พวกคุณชอบใช่ไหม

563
00:38:28,849 --> 00:38:30,309
โอเค

564
00:38:30,392 --> 00:38:34,146
ก่อนที่ผมจะทำ "คิลลิน เด็ม ซอฟต์ลี่"
ตอนที่ผมอายุ 22

565
00:38:35,314 --> 00:38:38,901
เอชบีโอเคยยื่นโอกาสใหญ่ที่สุด
ในชีวิตผมในตอนนั้นเลย

566
00:38:38,942 --> 00:38:40,569
พวกเขาให้ผมทำตอนพิเศษครึ่งชั่วโมง

567
00:38:40,652 --> 00:38:43,280
แต่มันไม่เหมือนตอนพิเศษ เข้าใจผมไหม

568
00:38:43,364 --> 00:38:44,740
เหมือนกับตอนธรรมดา

569
00:38:44,782 --> 00:38:47,701
ไม่มีชื่อตอนด้วยซ้ำ ก็แค่ "เดฟ ชาพเพลล์"

570
00:38:48,911 --> 00:38:54,583
และผมถ่ายทำที่ซานฟรานซิสโก
ในสถานที่ที่ชื่อ "บรอดเวย์ สตูดิโอส์"

571
00:38:54,666 --> 00:38:57,294
ซึ่งอยู่ที่ชั้นสองของอาคารนั้น

572
00:38:57,378 --> 00:39:00,881
และชั้นล่างของบรอดเวย์ สตูดิโอส์ก็เป็นไนต์คลับ

573
00:39:02,132 --> 00:39:04,885
และตอนพิเศษควรจะยาวแค่ครึ่งชั่วโมง

574
00:39:05,844 --> 00:39:09,306
ผมพร้อมแล้ว ผมซ้อมมา ผมทำทุกอย่างที่ต้องทำ

575
00:39:10,099 --> 00:39:13,977
และในคืนที่ผมอัด
ผ่านไป 20 นาทีจากทั้งหมด 30 นาที

576
00:39:15,521 --> 00:39:17,106
ผมจะไม่มีวันลืมเสียงเพลงเลย

577
00:39:17,731 --> 00:39:21,318
เสียงเพลงเริ่มดังกระหึ่มมาจากไนต์คลับชั้นล่าง

578
00:39:21,402 --> 00:39:26,407
เสียงมันดังสนั่นและทำลายโชว์ของผม ใจผมสลาย

579
00:39:27,324 --> 00:39:28,617
ผมยังอายุไม่เท่าไร

580
00:39:29,660 --> 00:39:32,162
ผมเชื่อในสิ่งที่ผมทำอยู่จริงๆ

581
00:39:32,246 --> 00:39:34,706
และคิดว่าความฝันของผมถูกทำลายไป

582
00:39:35,457 --> 00:39:37,835
เพราะงั้นตอนที่ลงจากเวที ผมวิ่งลงบันไดไป

583
00:39:37,918 --> 00:39:42,172
ไปยังซอยด้านหลังบรอดเวย์ สตูดิโอส์
ที่ที่รถควบคุมจอดอยู่

584
00:39:42,256 --> 00:39:45,050
ผมถีบประตูเข้าไป

585
00:39:45,134 --> 00:39:47,553
และเริ่มตะโกนใส่โปรดิวเซอร์ทุกคน

586
00:39:47,636 --> 00:39:50,973
ผมไร้ชื่อเสียงในวงการบันเทิง
เป็นแค่คนที่เชื่อในตัวเอง

587
00:39:51,056 --> 00:39:53,517
ผมพูด "พวก คุณทำลายทุกอย่างเลย

588
00:39:53,600 --> 00:39:56,228
ไอ้เพลงเวรนั่น คิดบ้าอะไรอยู่วะ"

589
00:39:56,311 --> 00:39:58,522
และมีคนหนึ่งที่เป็นโปรดิวเซอร์คนดัง

590
00:39:58,605 --> 00:39:59,857
ผมจะไม่พูดชื่อนะ

591
00:39:59,940 --> 00:40:03,861
เขายืนขึ้นและพูดว่า "เฮ้ย ไอ้หนู นั่งลงซะ"

592
00:40:04,820 --> 00:40:06,989
เขาพูดต่อ "เราไม่ได้ทำลายอะไรทั้งนั้น

593
00:40:07,072 --> 00:40:09,241
เราทำข้อตกลงกับไนต์คลับแล้ว

594
00:40:09,324 --> 00:40:12,161
ว่าจะไม่เล่นดนตรี
และพวกเขาไม่สนใจข้อตกลง"

595
00:40:12,244 --> 00:40:15,497
ผมถาม "ใครไม่สนใจข้อตกลง"

596
00:40:15,581 --> 00:40:17,207
เขาชี้ไปที่คนหนึ่ง

597
00:40:17,916 --> 00:40:20,419
ผมจะไม่มีวันลืม เป็นชายแก่ผิวขาว

598
00:40:20,502 --> 00:40:22,546
นั่งอยู่บนฟอร์ด ทอรัสคนเดียว

599
00:40:24,256 --> 00:40:26,133
เขาพูด "หมอนั่นแหละ"

600
00:40:26,216 --> 00:40:28,343
ผมไม่ยอมเสียเวลาและถามอะไรทั้งนั้น

601
00:40:28,427 --> 00:40:31,054
ผมตรงไปที่ฟอร์ด ทอรัสคันนั้นและทุบกระจก

602
00:40:31,138 --> 00:40:33,932
พูดว่า "เปิดประตูเลย ไอ้เวร ขอคุยด้วยหน่อย"

603
00:40:34,016 --> 00:40:38,312
ตาแกนั่นมองผมอยู่แว่บนึง
แล้วก็ขับรถออกไป

604
00:40:40,856 --> 00:40:44,067
ทิ้งผมอยู่ในซอยนั้น สบถด่าทุกคน

605
00:40:45,611 --> 00:40:49,406
และหลังจากนั้นสองนาที แค่ 120 วินาที

606
00:40:49,490 --> 00:40:51,575
ไม่มากไปกว่านั้น

607
00:40:51,700 --> 00:40:55,037
ประตูห้องครัวในซอยไนต์คลับนั้น

608
00:40:55,078 --> 00:40:57,706
ใต้อาคารบรอดเวย์ สตูดิโอส์ก็เปิดออก

609
00:40:57,789 --> 00:41:01,877
ตาแก่นั่นยืนอยู่ตรงนั้น
ตาแก่คนเดิมพร้อมกำลังเสริม

610
00:41:01,919 --> 00:41:04,796
มีนักเลงตัวโตสองคนขนาบข้าง เขามองมาที่ผม…

611
00:41:04,880 --> 00:41:06,381
เขาสงบเยือกเย็น

612
00:41:06,465 --> 00:41:08,175
เขาพูด "แก มาตรงนี้

613
00:41:09,134 --> 00:41:10,511
ขอคุยด้วยหน่อย"

614
00:41:11,512 --> 00:41:13,931
ตอนอายุเท่านั้น ผมไม่รู้จักอันตรายข้างถนนเลย

615
00:41:14,598 --> 00:41:18,560
แต่ต่อมาถึงได้รู้ว่า
คนพวกนี้เป็นมาเฟียรัสเซีย

616
00:41:19,478 --> 00:41:21,939
ผมไม่รู้ว่าพวกคุณรู้จักมาเฟียรัสเซียไหม

617
00:41:22,064 --> 00:41:25,108
แต่คนพวกนี้แหละที่ฆ่าเดนเซล
ในเรื่อง "ตำรวจระห่ำ คดไม่เป็น"

618
00:41:30,822 --> 00:41:33,033
พวกโปรดิวเซอร์รู้ว่าผมเจออะไรอยู่

619
00:41:33,116 --> 00:41:35,869
พวกนั้นพูดขึ้นว่า "เดฟ อย่าเข้าไป"

620
00:41:35,953 --> 00:41:37,204
ผมก็ตอบ "ช่างแม่งสิ"

621
00:41:37,287 --> 00:41:40,999
ผมเดินเข้าไปในครัวและพวกนั้นก็ปิดประตู

622
00:41:41,083 --> 00:41:43,794
ในนั้นมันโคตรมืดเลย และผมรู้เลย

623
00:41:43,877 --> 00:41:47,798
ผมไม่ได้โง่ ผมรู้เลยว่าผมซวยแล้ว

624
00:41:47,881 --> 00:41:49,258
แต่ต้องเข้าใจนะ

625
00:41:49,341 --> 00:41:52,636
ผมเชื่อในสิ่งที่ผมทำอยู่ และผมไม่สนใจอะไรทั้งนั้น

626
00:41:52,719 --> 00:41:55,097
สบถด่าไอ้เวรพวกนั้นไม่หยุด

627
00:41:55,138 --> 00:41:57,140
บอกว่าพวกมันทำลายชีวิตผม

628
00:41:57,224 --> 00:42:01,436
และตาแกนั่นคงไม่อยากเชื่อ
ว่าผมจะสบถด่าไม่หยุด

629
00:42:02,729 --> 00:42:05,357
ทันทีที่ผมพักหายใจ เขาก็ค่อยๆ หยุดผม

630
00:42:05,440 --> 00:42:07,276
บอกว่า "นี่ ไอ้หนู ฟังนะ

631
00:42:08,485 --> 00:42:10,153
เพื่อนนายโกหกแล้ว"

632
00:42:11,321 --> 00:42:12,906
เขาบอก "เราตกลงกันก็จริง

633
00:42:13,615 --> 00:42:16,326
แต่เพื่อนแกไม่จ่ายฉัน"

634
00:42:17,411 --> 00:42:21,164
พอเขาพูดแบบนั้น ผมก็รู้ตัวว่าโดนขังอยู่ในครัว

635
00:42:26,211 --> 00:42:30,007
รู้แล้วว่าเขาพูดความจริง ซึ่งทำให้ผมเป็นฝ่ายผิด

636
00:42:30,132 --> 00:42:34,303
และในตอนนั้น ในตอนนั้นเองที่ผมรู้ตัวว่าผมผิด

637
00:42:34,386 --> 00:42:37,139
ผมรู้สึกกลัวเป็นครั้งแรก

638
00:42:38,098 --> 00:42:42,936
คืองี้ มันตลกนะ
ถ้าคุณเชื่อว่าคุณเป็นฝ่ายถูก

639
00:42:43,854 --> 00:42:47,524
คุณอาจหลงไปกับความรู้สึกที่ว่าตัวเองถูกได้

640
00:42:47,608 --> 00:42:49,359
พวกเกย์ถึงได้ใจร้ายนักไง

641
00:43:02,664 --> 00:43:03,832
แต่ผมก็ไม่ยอม

642
00:43:03,915 --> 00:43:06,168
พวกคุณคงภูมิใจในตัวผมแน่

643
00:43:06,209 --> 00:43:08,003
ผมกลัว แต่ก็ไม่ยอมแพ้

644
00:43:08,086 --> 00:43:11,173
ผมบอก "งั้นผมต้องขอโทษด้วยครับ

645
00:43:11,923 --> 00:43:15,344
แต่ผมก็เชื่อว่าไม่ว่าเพลงนั้น
จะเล่นด้วยเหตุผลอะไร

646
00:43:15,385 --> 00:43:16,762
มันก็ทำลายชีวิตผมไปแล้ว"

647
00:43:17,804 --> 00:43:21,683
และตาแก่นั่นมองผมด้วยความสงสาร

648
00:43:22,517 --> 00:43:26,855
เขาเดินมาหาผม เอามือวางลงที่แก้มผมเบาๆ

649
00:43:26,897 --> 00:43:31,234
ซึ่งผมต้องบอกเลย มันทำให้อ่อนแอมากจริงๆ

650
00:43:32,319 --> 00:43:35,781
ผมยืนมองมือของหมอนั่นบนแก้มผม แบบว่า…

651
00:43:41,953 --> 00:43:46,166
และเขาพูดว่า "แกมันคนจริง"

652
00:43:46,958 --> 00:43:48,627
แล้วก็ตบหน้าผมเบาๆ

653
00:43:49,670 --> 00:43:50,837
เบามาก

654
00:43:52,172 --> 00:43:55,092
และตอนนั้นประตูก็เปิดออก

655
00:43:55,801 --> 00:43:58,261
แสงจากในซอยสาดส่องเข้ามาในครัว

656
00:43:58,345 --> 00:44:00,347
และผมก็รอดชีวิตออกมา

657
00:44:00,430 --> 00:44:03,558
ผมรอดชีวิตมาเพื่อสู้… ในวันอื่น

658
00:44:04,518 --> 00:44:06,061
และในช่วงเวลานั้น

659
00:44:06,103 --> 00:44:08,772
ผมได้บทเรียนหนึ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิต

660
00:44:08,855 --> 00:44:10,899
และต้องเอามาเล่าให้พวกคุณฟัง

661
00:44:10,941 --> 00:44:12,275
บทเรียนนั้นก็คือสิ่งนี้

662
00:44:13,110 --> 00:44:17,572
ในชีวิตคุณ ไม่ว่าจะช่วงเวลาไหน

663
00:44:17,656 --> 00:44:22,119
ความฝันที่แรงกล้าที่สุดในช่วงเวลานั้น
จะส่งผลที่สุดในช่วงเวลานั้น

664
00:44:22,244 --> 00:44:26,415
ผมเป็นคนช่างฝันที่ทรงพลังมาก

665
00:44:27,374 --> 00:44:29,251
ใช่ ผมไม่ได้โกหกนะ

666
00:44:33,880 --> 00:44:37,342
ผมฝันถึงคืนนี้ ค่ำคืนนี้

667
00:44:37,426 --> 00:44:39,594
ตอนที่เป็นเด็กชายวัย 14 ปี

668
00:44:39,636 --> 00:44:43,265
และผมได้มาอยู่ในความฝันนั้น
ตอนที่เป็นชายวัย 50 ปี

669
00:44:43,306 --> 00:44:46,601
ความฝันของผมแรงกล้ามาก

670
00:44:48,770 --> 00:44:51,106
วันนี้ผมเดินไปทั่ววอชิงตัน

671
00:44:51,189 --> 00:44:53,316
ผมเคยยากจนในเมืองนี้

672
00:44:53,400 --> 00:44:56,945
และตลอดทั้งวัน คนจะทักว่า
"ไง เดฟ ว่าไง เดฟ"

673
00:44:56,987 --> 00:45:01,116
เหมือนว่ารู้จักผมดี
และผมรู้สึกเหมือนรู้จักพวกเขา

674
00:45:01,199 --> 00:45:05,328
ผมบอกกับตัวเอง
"ให้ตาย เดฟ ช่างเป็นฝันที่ทรงพลังจริงๆ"

675
00:45:06,163 --> 00:45:07,873
แต่แล้ว บางครั้ง…

676
00:45:10,709 --> 00:45:14,463
บางครั้ง… ผมก็รู้สึกปกติ

677
00:45:15,922 --> 00:45:17,841
ผมแค่รู้สึกเป็นตัวเอง

678
00:45:17,924 --> 00:45:21,595
ผมอาจจะสูบกัญชา ไปไนต์คลับสักที่และรู้สึกอาย

679
00:45:22,929 --> 00:45:26,766
แต่ผมจะกวาดตามองในไนต์คลับ
เห็นบางคนที่ไม่มีใครรู้จัก

680
00:45:26,850 --> 00:45:29,769
แต่หมอนี่ทำงานตลอดทั้งสัปดาห์
และซื้อบริการวีไอพี

681
00:45:29,853 --> 00:45:34,149
และยัยนี่นำแชมเปญโมเอ็ต
กับไฟเย็นมาให้พวกเขา

682
00:45:35,108 --> 00:45:36,985
ผมนึกภาพในหัวว่าเขาเป็นชาวเปอร์เซีย

683
00:45:37,068 --> 00:45:39,905
เขาเต้นท่าเปอร์เซียประหลาดๆ

684
00:45:39,988 --> 00:45:42,699
และมีสาวหกคนอยู่ที่โต๊ะ
เพราะว่าเขามีเหล้าเพียบ

685
00:45:42,824 --> 00:45:46,203
พูดกันแค่ว่า "เอาเลย ซีน่า"

686
00:45:46,286 --> 00:45:49,247
แล้วผมก็มองไปและคิด "ให้ตายสิ

687
00:45:49,998 --> 00:45:51,833
ฉันอยู่ในความฝันของหมอนั่น"

688
00:45:52,751 --> 00:45:56,254
ผมได้ยินเขาบอกเพื่อนๆ
"ไง เมื่อคืนที่คลับเป็นไงบ้าง"

689
00:45:56,338 --> 00:45:58,673
"โคตรดีเลย ฉันมีบริการวีไอพี

690
00:45:58,757 --> 00:46:02,469
ฉันเห็นเดฟ ชาพเพลล์ที่อีกฝั่งของคลับ
มองมาที่ฉันแบบว่า 'หมอนั่นเป็นใคร'"

691
00:46:05,472 --> 00:46:08,308
และนั่นคือเคล็ดลับของชีวิต

692
00:46:09,017 --> 00:46:14,356
เราต้องฉลาดพอที่จะรู้ว่า
ตอนไหนที่ควรอยู่ในความฝันตัวเอง

693
00:46:14,397 --> 00:46:19,110
และต้องถ่อมตนพอที่จะยอมรับ
เวลาที่เราอยู่ในความฝันคนอื่น

694
00:46:21,404 --> 00:46:22,489
เพราะแบบนั้น

695
00:46:23,823 --> 00:46:28,370
ผมถึงไม่ตัดสินเรื่องระหว่างวิล สมิธกับคริส ร็อก

696
00:46:29,120 --> 00:46:31,414
เพราะพวกคุณมองพวกเขาเป็นคนดัง

697
00:46:31,498 --> 00:46:34,918
แต่ผมมองพวกเขาเป็นเพื่อนคนช่างฝัน

698
00:46:35,669 --> 00:46:40,382
ผมตัดสินพวกเขาไม่ได้
เพราะผมเห็นตัวเองในพวกเขาทั้งคู่

699
00:46:40,840 --> 00:46:42,592
ผมคือวิล สมิธ

700
00:46:42,717 --> 00:46:45,554
ผมคือชายที่ทนรับมันไม่ไหวอีกแล้ว

701
00:46:45,595 --> 00:46:48,098
และจะตบหน้าเรียกสติใส่คนต่อไป

702
00:46:48,181 --> 00:46:51,476
ที่พูดไม่ดีใส่ผมหรือคนที่ผมรัก

703
00:46:52,269 --> 00:46:53,562
และผมคือคริส ร็อก

704
00:46:54,187 --> 00:46:57,983
ผมคือชายที่ถูกตบต่อหน้าคนทั้งโลก

705
00:46:58,692 --> 00:47:02,612
และยังรักษาสติได้ ผมเลยไม่ทำอะไรให้มันแย่อีก

706
00:47:03,947 --> 00:47:09,244
นั่นแหละ… สิ่งที่ผู้ชายทำ

707
00:47:10,537 --> 00:47:12,622
ผู้ชายสร้างขอบเขต

708
00:47:12,747 --> 00:47:14,749
ผู้ชายบังคับใช้ขอบเขต

709
00:47:14,791 --> 00:47:17,335
และผู้ชายทดสอบขอบเขต

710
00:47:17,419 --> 00:47:20,589
และไม่มีผู้ชายคนไหนทดสอบขอบเขต

711
00:47:20,672 --> 00:47:21,798
ไปมากกว่าผู้ชายข้ามเพศแล้ว

712
00:47:35,353 --> 00:47:39,149
เวลาที่ผมเห็นเพื่อนคนช่างฝัน
ผมให้ความนับถือพวกเขาหมดใจ

713
00:47:39,274 --> 00:47:41,776
ถึงจะไม่เข้าใจความฝันของพวกเขาก็ตาม

714
00:47:41,860 --> 00:47:44,154
เมื่อได้เห็น ผมจะรู้ว่าใครเป็นคนช่างฝัน

715
00:47:44,237 --> 00:47:47,490
และผมเคยพบคนช่างฝันที่ทรงพลังมาหลายคน

716
00:47:47,574 --> 00:47:48,992
แต่ไม่มีคนไหนที่ทรงพลัง

717
00:47:50,785 --> 00:47:53,622
ไปกว่าชายที่เรียกตัวเองว่า…

718
00:47:55,457 --> 00:47:56,791
ลิลนาสเอ็กซ์

719
00:48:01,004 --> 00:48:04,674
ผมเจอเขาที่ปาร์ตี้ ไม่รู้เลยว่าเขาเป็นใคร

720
00:48:04,799 --> 00:48:08,345
แต่ในนาทีที่เขาเดินเข้ามาในงาน
ผมรู้เลยว่าผมอยู่ในความฝันของเขา

721
00:48:10,972 --> 00:48:13,141
ทุกคนในงานนั้นเป็นคนช่างฝัน

722
00:48:13,224 --> 00:48:14,225
ทุกคนมีชื่อเสียง

723
00:48:14,309 --> 00:48:15,810
แต่พอเขาเดินเข้ามา

724
00:48:15,894 --> 00:48:18,229
เขาแต่งตัวเหมือนซีทรีพีโอ เขาเปล่งประกาย

725
00:48:23,109 --> 00:48:26,196
แล้วทุกคนก็
"พระเจ้า เขามาแล้ว นั่นลิลนาสเอ็กซ์"

726
00:48:26,279 --> 00:48:28,156
ผมไม่รู้จักเขา แต่เพราะอะไรไม่รู้

727
00:48:28,239 --> 00:48:30,950
จากคนช่างฝันทุกคนในนั้น เขาเดินตรงมาหาผม

728
00:48:34,621 --> 00:48:37,499
และพูดว่า "ผมพยายามให้คุณมาอยู่ในวิดีโอผม"

729
00:48:37,582 --> 00:48:40,794
ผมไม่รู้ว่าเขาพูดเรื่องบ้าอะไร
ผมถาม "อะไรนะ"

730
00:48:41,920 --> 00:48:43,338
"วิดีโออะไร"

731
00:48:43,380 --> 00:48:45,173
แล้วเขาก็มองผมแบบ…

732
00:48:46,508 --> 00:48:48,802
"คุณก็รู้ว่าวิดีโออะไร" และเดินจากไป

733
00:48:51,721 --> 00:48:54,933
ผมมองดูเขาเดินจากไป ผมพูด "ให้ตาย"

734
00:48:55,767 --> 00:48:58,269
"หมอนี่มีความฝันที่ทรงพลังจริงๆ"

735
00:49:03,400 --> 00:49:05,026
รู้ไหมว่ามันทำให้ผมนึกถึงอะไร

736
00:49:05,068 --> 00:49:07,070
มันทำให้ผมนึกถึงสมัยเรียนประถม

737
00:49:07,153 --> 00:49:10,198
คุณครูจะถามทุกคนว่าโตขึ้นอยากเป็นอะไร

738
00:49:10,281 --> 00:49:13,910
"ทิมมี่ โตขึ้นเธออยากเป็นอะไร"

739
00:49:14,703 --> 00:49:16,079
ทิมมี่ก็ทำเหมือนว่าเขารู้

740
00:49:16,162 --> 00:49:18,915
เขายืนขึ้นและพูดว่า
"ผมอยากเป็นพนักงานดับเพลิงครับ"

741
00:49:18,998 --> 00:49:22,961
แล้วคุณครูก็จะพูด
"ทิมมี่ เป็นความฝันที่ดีมากเลย"

742
00:49:23,044 --> 00:49:24,879
แต่ทิมมี่ไม่ได้คิดแบบนั้นจริงๆ

743
00:49:24,921 --> 00:49:26,756
ทิมมี่บอกว่าอยากเป็นพนักงานดับเพลิง

744
00:49:26,840 --> 00:49:29,384
เพราะลึกๆ แล้ว ทิมมี่คลั่งไฟ

745
00:49:32,887 --> 00:49:36,725
และในตอนที่อายุ 14
หมอนี่ก็เป็นไอ้โรคจิตชอบวางเพลิง

746
00:49:36,766 --> 00:49:39,686
เล่นกับน้ำมันก๊าดและไม้ขีดอย่างชำนาญ

747
00:49:39,769 --> 00:49:43,440
แล้ววันหนึ่งเขาก็เข้าเมือง
ไปกับเพื่อนๆ เอาไฟไปเล่น

748
00:49:43,565 --> 00:49:44,941
เผาโกดังหนึ่งวอด

749
00:49:45,024 --> 00:49:47,193
เขาไม่รู้หรอก แต่มีคนงานอพยพ 13 คน

750
00:49:47,277 --> 00:49:48,945
จากเอลซัลวาดอร์อยู่ในนั้น

751
00:49:49,028 --> 00:49:51,364
พวกเขาติดอยู่ในนั้นและถูกไฟคลอกตาย

752
00:49:51,448 --> 00:49:52,532
นั่นไม่น่าเศร้าเหรอ

753
00:49:53,950 --> 00:49:55,243
มันเป็นอุบัติเหตุแหละ

754
00:49:56,619 --> 00:49:59,831
เขาอายุแค่ 14 แต่เขาเป็นคนดำไง

755
00:49:59,914 --> 00:50:02,125
พวกนั้นเลยสอบสวนเขาเหมือนผู้ใหญ่

756
00:50:02,250 --> 00:50:04,836
ทิมมี่เลยต้องติดคุกตลอดชีวิต

757
00:50:04,919 --> 00:50:06,004
ความฝันถูกเลื่อนไปก่อน

758
00:50:14,721 --> 00:50:16,139
"แล้วเธอล่ะ บิลลี่

759
00:50:16,222 --> 00:50:19,142
บิลลี่ โตขึ้นเธออยากเป็นอะไร"

760
00:50:19,267 --> 00:50:20,977
บิลลี่ยืนขึ้นและพูดว่า

761
00:50:21,102 --> 00:50:25,148
"ผมอยากเป็นประธานาธิบดีสหรัฐ"

762
00:50:25,273 --> 00:50:27,609
แล้วคุณครูก็จะพูด "โอ้โฮ บิลลี่

763
00:50:27,650 --> 00:50:31,279
บิลลี่ เป็นความฝันที่ยอดเยี่ยมจริงๆ"

764
00:50:32,489 --> 00:50:34,032
และบิลลี่คิดแบบนั้นจริงๆ

765
00:50:34,657 --> 00:50:36,451
บิลลี่ทำทุกอย่างถูกต้อง

766
00:50:36,534 --> 00:50:39,954
ไอ้เด็กเวรนั่นสอบได้เกรดดีๆ
เข้าร่วมสภานักเรียน

767
00:50:39,996 --> 00:50:41,831
เขายังทำกิจกรรมนอกหลักสูตร

768
00:50:41,915 --> 00:50:44,334
อย่างการแสดงประสานเสียง
เพื่อให้เรซูเม่ของเขาดูดี

769
00:50:44,459 --> 00:50:46,336
เขาอยู่ในเส้นทางการเป็นประธานาธิบดี

770
00:50:46,419 --> 00:50:48,630
แต่ตอนขึ้นม.สี่ เขาก็ดีแตก

771
00:50:48,713 --> 00:50:51,090
ตอนเขาอายุ 16 เขาพลาดทำแฟนท้อง

772
00:50:51,966 --> 00:50:54,594
และต้องลาออกจากโรงเรียน
เพื่อให้มีเงินพออยู่รอด

773
00:50:55,637 --> 00:50:58,807
แต่เขายังโชคดี ร้านวอลมาร์ตจ้างเขา

774
00:51:00,850 --> 00:51:02,393
ในตอนที่เขาอายุ 20 ปี

775
00:51:02,477 --> 00:51:05,063
หมอนี่ก็ได้ขึ้นเป็นรองผู้จัดการที่วอลมาร์ต

776
00:51:05,146 --> 00:51:07,023
เขาอายุน้อยที่สุดในเขตนั้นเลย

777
00:51:07,106 --> 00:51:10,235
เขาพูด "ให้ตาย ถ้าทำแบบนี้ได้อีกสี่ปี

778
00:51:10,318 --> 00:51:12,028
ฉันก็เป็นผู้จัดการได้เลย

779
00:51:12,153 --> 00:51:14,823
ถ้าทำแบบนี้ได้อีกหกปีหลังจากนั้น

780
00:51:14,864 --> 00:51:16,741
ฉันก็เป็นผู้จัดการภาคได้

781
00:51:16,825 --> 00:51:20,161
และมีวอลมาร์ตสามสาขาอยู่ใต้การควบคุม"

782
00:51:21,496 --> 00:51:24,833
เขาเป็นคนที่คิดแบบมองภาพใหญ่
เขาเห็นว่าเส้นทางนี้ไปได้ถึงไหน

783
00:51:25,542 --> 00:51:26,751
เขาเลยฆ่าตัวตายซะ

784
00:51:40,932 --> 00:51:42,350
"และเธอล่ะ

785
00:51:42,892 --> 00:51:45,019
โตขึ้นเธออยากเป็นอะไร"

786
00:51:45,937 --> 00:51:47,480
"ผมไม่อยากพูดเลย

787
00:51:48,314 --> 00:51:50,942
เพราะผมไม่อยากให้เด็กคนอื่นหัวเราะเยาะ"

788
00:51:51,860 --> 00:51:53,695
"หัวเราะเยาะก็ช่างเขาสิ

789
00:51:53,736 --> 00:51:55,363
ความฝันเป็นของเธอ

790
00:51:56,573 --> 00:51:58,867
จงไล่ตามความฝันเพื่อให้มันกลายเป็นจริง

791
00:51:58,908 --> 00:52:01,077
พูดออกมาให้ดังและภาคภูมิใจ

792
00:52:01,202 --> 00:52:03,580
โตขึ้นเธออยากเป็นอะไร

793
00:52:03,663 --> 00:52:05,039
ลิลนาสเอ็กซ์"

794
00:52:08,042 --> 00:52:10,503
หมอนั่นยืนต่อหน้าเด็กทั้งห้อง

795
00:52:11,880 --> 00:52:14,382
"ผมอยากเป็นคนดำที่เกย์ที่สุดที่เคยมีมา

796
00:52:15,925 --> 00:52:17,260
ผมอยากทำเอ็มวี

797
00:52:17,385 --> 00:52:20,430
ไหลมาตามเสาเต้นเปลื้องผ้าลงไปยังขุมนรก

798
00:52:20,555 --> 00:52:23,725
และอมดุ้นมัจจุราชตอนสิบโมงทางช่องบีอีที

799
00:52:23,766 --> 00:52:26,060
ในขณะที่เด็กทุกคนตื่นมาดูผมได้"

800
00:52:29,898 --> 00:52:32,567
น่าตกใจที่นั่นเป็นความฝันเดียวที่เป็นจริง

801
00:52:43,494 --> 00:52:45,246
ผมถึงได้มาที่นี่ไง

802
00:52:45,872 --> 00:52:47,206
คืนนี้

803
00:52:47,290 --> 00:52:50,752
ในเมืองที่ผมสร้างความฝันนี้ขึ้นมา

804
00:52:50,835 --> 00:52:54,297
เพราะผมอยากบอกพวกคุณว่า
ความฝันเป็นจริงแล้ว

805
00:52:54,422 --> 00:52:59,093
และผมอยากขอบคุณทุกคน
ที่ทำให้ผมเป็นผมอย่างในทุกวันนี้

806
00:53:04,182 --> 00:53:07,435
ครับ ผมกำลังอยู่ในความฝันที่ทรงพลังมาก

807
00:53:07,518 --> 00:53:11,773
ทุกครั้งที่มาเยือนเมืองนี้และยืนต่อหน้าพวกคุณ

808
00:53:11,856 --> 00:53:16,194
ผมก็ได้รู้ว่า "ให้ตายสิ
นี่มันไม่ใช่ความฝันของฉันเลย

809
00:53:16,277 --> 00:53:20,531
ของพวกคุณต่างหาก
และผมรู้สึกเป็นเกียรติที่ได้อยู่ในนั้น"

810
00:53:20,615 --> 00:53:23,451
ขอบคุณมากครับ วอชิงตัน ดี.ซี.

811
00:53:23,493 --> 00:53:25,328
ไว้พบกันใหม่

812
00:56:23,965 --> 00:56:29,220
(และดังเช่นทุกครั้ง - เอเลน)

813
00:56:32,682 --> 00:56:34,684
คำบรรยายโดย นัฐ วงศ์ศักดิ์ภักดี

814
00:56:34,767 --> 00:56:40,523
ได้รับการคุ้มครองด้วยสีแดง สีดำ และสีเขียว

815
00:56:40,606 --> 00:56:43,776
ตรงทางแยกด้วยกุญแจ