1 00:01:03,680 --> 00:01:10,680 (ศพ) 2 00:01:27,240 --> 00:01:28,520 ฮาซาน อยู่กับเราหรือเปล่า 3 00:01:29,520 --> 00:01:32,960 คนนี้แหละ อีไลอัส แมนนิกซ์ อายุ 15 ปี 4 00:01:33,040 --> 00:01:34,880 ฮาซาน สรุปหน่อย 5 00:01:34,960 --> 00:01:37,320 แมนนิกซ์อยู่ในระบบตอนเขาสี่ขวบ 6 00:01:37,400 --> 00:01:40,600 แล้วไปลงเอยอยู่ใน สถานดูแลที่เดียวกันกับไซเอ็ด ทาฮีร์ 7 00:01:40,680 --> 00:01:43,600 เจ้าของสถานดูแลบอกว่า แมนนิกซ์ไปไหน ไซเอ็ดก็ตามไป 8 00:01:43,680 --> 00:01:45,160 แล้วเมื่อสามปีก่อนแ 9 00:01:45,240 --> 00:01:48,920 แอนดรูว์กับอีเลน มอร์ลีย์ก็รับแมนนิกซ์ไปเลี้ยง 10 00:01:49,000 --> 00:01:51,200 เขาเคยเป็นตำรวจ เธอเป็นนักบำบัดเรกิ 11 00:01:51,720 --> 00:01:52,800 ชอบเรกิมากเลย 12 00:01:53,640 --> 00:01:55,080 ภาพจากกล้องวงจรปิดนี่ 13 00:01:55,160 --> 00:01:58,200 บันทึกไว้ก่อนที่จะ พบศพในตรอกลองฮาร์เวสต์สิบนาที 14 00:02:00,160 --> 00:02:03,600 คุณคิดว่าแมนนิกซ์เป็นฆาตกร แล้วให้ไซเอ็ดรับเคราะห์เหรอ 15 00:02:03,680 --> 00:02:09,120 ไซเอ็ดนั่งอยู่ต่อหน้าฉัน เขาแค่ต้องพูดแต่เขาพูดไม่ได้ 16 00:02:09,200 --> 00:02:12,200 อีทีหนึ่งเรียกอีทีสอง กำลังจะถึงจุดหมาย 17 00:02:28,480 --> 00:02:31,640 ตำรวจติดอาวุธ คุกเข่าลง คุกเข่าลงเดี๋ยวนี้ 18 00:02:31,720 --> 00:02:35,040 - ชูมือขึ้นให้เห็นชัดๆ - ลูกชายคุณอยู่ไหน 19 00:02:35,120 --> 00:02:36,560 - ไปดูข้างบน - อีไลอัสอยู่ไหน 20 00:02:36,640 --> 00:02:37,560 อยู่ตรงนั้นแหละ! 21 00:02:37,640 --> 00:02:38,720 แมนนิกซ์อยู่ไหน 22 00:02:39,200 --> 00:02:41,800 ช่วยด้วย ตำรวจติดอาวุธ ยืนที่ผนัง 23 00:02:41,880 --> 00:02:43,800 - โอเค - ยืนที่ผนัง 24 00:02:43,880 --> 00:02:45,040 ยกมือขึ้น! 25 00:02:45,640 --> 00:02:46,760 ตำรวจติดอาวุธ 26 00:02:47,280 --> 00:02:48,680 มาหาผมข้างบน 27 00:02:53,760 --> 00:02:54,800 (ตำรวจ) 28 00:02:59,720 --> 00:03:03,160 (เดวิด โบวี่ - ภาพยนตร์กำกับโดยนิโคลัส โร้ก บุรุษผู้มาจากต่างดาว) 29 00:03:11,120 --> 00:03:12,000 อะไรวะเนี่ย 30 00:03:19,120 --> 00:03:19,960 พระเจ้า 31 00:03:25,120 --> 00:03:28,400 - คุณไม่ได้เจออีไลอัสสองวันแล้วเหรอ - ใช่ครับ 32 00:03:28,480 --> 00:03:32,600 ตอนเขาเดินออกจากประตูไปครั้งสุดท้าย เขาไม่ได้บอกเหรอว่าจะไปไหน 33 00:03:32,680 --> 00:03:34,360 - ไม่ได้บอก - คุณไม่ได้ถามเขาเหรอ 34 00:03:34,440 --> 00:03:35,440 เขาอายุ 15 35 00:03:36,000 --> 00:03:38,920 เด็กวัยนั้น พวกเขาแค่เดินออกไป แล้วปิดประตูปัง 36 00:03:39,920 --> 00:03:43,280 เกิดอะไรขึ้น ผมชักจะกังวลขึ้นมาจริงๆ แล้ว 37 00:03:46,720 --> 00:03:48,960 ฉันเพิ่งเจอนี่ในห้องนอนของอีไลอัส 38 00:03:49,760 --> 00:03:52,400 นั่นรูปฉันตอนไปรับลูกชายจากโรงเรียน เมื่อวันศุกร์ที่แล้ว 39 00:03:53,360 --> 00:03:55,840 คุณคิดว่าทำไมลูกชายคุณถึงแอบตามฉัน 40 00:03:56,920 --> 00:03:58,720 - แล้วก็ถ่ายรูป - ว่าไงนะ 41 00:03:58,800 --> 00:04:00,160 - ติดรูปฉันไว้บนผนังห้อง - ไม่ 42 00:04:04,280 --> 00:04:05,880 เคยเห็นเด็กคนนี้ไหม 43 00:04:07,240 --> 00:04:09,720 - ไม่เคย - เขาชื่อไซเอ็ด ทาฮีร์ 44 00:04:09,800 --> 00:04:12,680 เขาอยู่ในสถานดูแลที่เดียวกันกับอีไลอัส พวกเขาสนิทกัน 45 00:04:14,120 --> 00:04:15,240 ไม่ค่ะ 46 00:04:16,160 --> 00:04:18,520 เราไม่เคยเห็นเขา อีไลอัสไม่เคยพูดถึงเขา 47 00:04:18,600 --> 00:04:21,000 ไซเอ็ดเป็นผู้ต้องสงสัยหลักในคดีฆาตกรรม 48 00:04:21,080 --> 00:04:23,080 ก่อนที่เขาจะฆ่าตัวตาย 49 00:04:26,120 --> 00:04:30,880 นั่นอีไลอัสกับไซเอ็ด ถือปืนที่ต่อมาเขาใช้ฆ่าตัวตาย 50 00:04:30,960 --> 00:04:32,560 คุณโอเคไหม ไม่เป็นไรนะ 51 00:04:32,640 --> 00:04:37,000 เหยื่อที่เราเชื่อว่าไซเอ็ด อาจฆ่าหรืออาจไม่ได้ฆ่าด้วยปืนกระบอกนั้น 52 00:04:39,680 --> 00:04:40,560 ไม่เป็นไรใช่ไหม 53 00:04:41,080 --> 00:04:42,800 แอนดรูว์ คุณเคยเป็นตำรวจใช่ไหม 54 00:04:44,200 --> 00:04:46,560 เป็นจ่า 20 ปี ตำรวจติดอาวุธ 55 00:04:46,640 --> 00:04:50,240 คุณเป็นพ่อแม่บุญธรรมของเด็กมีปัญหาทางจิต 56 00:04:50,320 --> 00:04:52,400 ที่มีประวัติการทำความผิดเล็กๆ น้อยๆ 57 00:04:52,480 --> 00:04:56,040 คุณไม่คิดจะแจ้งตำรวจเหรอว่าเขาหายตัวไป ที่คุณไม่รู้ว่าเขาอยู่ไหน 58 00:04:56,120 --> 00:04:56,960 ฮาซาน! 59 00:05:00,000 --> 00:05:03,080 ถ้าเราไปเคาะประตูห้องเขาทุกวัน เช็กประวัติการค้นหาของเขา 60 00:05:03,160 --> 00:05:06,440 ถามว่าเขาจะไปไหน เราก็เป็นแค่อีกสถาบันหนึ่งสำหรับเขา 61 00:05:07,560 --> 00:05:08,400 ผมไม่รู้ 62 00:05:09,520 --> 00:05:11,320 ว่าทำไมเขาถึงเอารูปคุณติดไว้บนผนังห้อง 63 00:05:11,400 --> 00:05:15,840 ผมไม่รู้ว่านี่มันคืออะไร แต่อย่าตัดสินใจเรื่องเขาเร็วเกินไป 64 00:05:17,240 --> 00:05:18,520 เขาเป็นเด็กดี 65 00:05:18,600 --> 00:05:21,440 เขาจะไม่เกี่ยวอะไรกับศพที่คุณพบ 66 00:05:22,280 --> 00:05:25,000 เราจะทำทุกอย่างเพื่อช่วยตามหาเขา 67 00:05:44,040 --> 00:05:45,400 ยินดีต้อนรับกลับบ้าน ไอริส 68 00:05:54,200 --> 00:05:55,520 เป็นชุมชนที่เยี่ยมจริงๆ 69 00:05:56,000 --> 00:06:00,920 ความปลอดภัย ครอบครัว ความเป็นอยู่ที่ดี ร่างกายและจิตใจ 70 00:06:01,600 --> 00:06:02,440 คุณเข้าใจผม 71 00:06:03,520 --> 00:06:04,800 ผมเข้าใจคุณ 72 00:06:05,280 --> 00:06:06,640 เรามีกันและกัน 73 00:06:07,600 --> 00:06:08,720 สหราชอาณาจักร 74 00:06:28,360 --> 00:06:29,200 ให้กำลังใจฉันหน่อย 75 00:06:31,320 --> 00:06:32,160 วินเทจ 76 00:06:34,600 --> 00:06:36,760 ไม่ ไม่เอา ช่างเถอะ แค่… 77 00:06:40,000 --> 00:06:44,040 คุณมีกระเทียม แคร์รอตแท่ง และฮัมมัสหนึ่งขวด 78 00:06:44,120 --> 00:06:47,400 การสูญเสียอุณหภูมิและการสิ้นเปลืองพลังงาน เพิ่มขึ้นตามระยะเวลาการตัดสินใจ 79 00:06:50,600 --> 00:06:53,520 ดันเน็ตและลอร์นาเพื่อนบ้านคุณอยู่ที่ประตูบ้าน 80 00:06:55,680 --> 00:06:57,440 หลับไปในนาทีที่เงียบงัน 81 00:06:57,520 --> 00:07:01,240 - คุณเชื่อไหมล่ะ - ลอร์นา วันนี้เครียดมากเลย 82 00:07:01,320 --> 00:07:02,160 อุ๊ย! 83 00:07:03,320 --> 00:07:06,480 เถอะน่า คุณเล่าเรื่องวันแย่ๆ ของคุณให้ฉันฟังได้ 84 00:07:07,360 --> 00:07:09,200 สุดยอดนักสืบข้างบ้านฉัน 85 00:07:10,560 --> 00:07:13,480 เบลล่า ไม่นะ! 86 00:07:13,560 --> 00:07:14,400 เร็วเข้า ลงมา 87 00:07:14,480 --> 00:07:15,960 ไม่นะ! หยุด 88 00:07:20,720 --> 00:07:22,720 มีเลือดติดเสื้อคุณ 89 00:07:24,560 --> 00:07:25,600 คุณบาดเจ็บเหรอ 90 00:07:30,960 --> 00:07:34,440 อย่าอยู่ในนั้นทั้งวันนะ เหล้าจินมันดื่มตัวเองไม่ได้ 91 00:07:48,800 --> 00:07:50,920 มันเป็นเลือดของใครเหรอ 92 00:07:53,040 --> 00:07:54,760 ฉันไม่อยากพูดถึงมันให้คุณเบื่อ 93 00:07:55,240 --> 00:07:59,120 - เป็นไปไม่ได้ - มันเป็นความลับด้วย 94 00:08:00,720 --> 00:08:01,640 แม่จอมยั่ว 95 00:08:03,560 --> 00:08:05,160 มันเป็นการฆาตกรรมเหรอ 96 00:08:05,240 --> 00:08:07,040 ให้ตายสิ ลอร์น 97 00:08:07,120 --> 00:08:08,680 เป็นความลับ 98 00:08:08,760 --> 00:08:11,560 รินเถอะน่า เร็วเข้า โอเคนะ 99 00:08:16,400 --> 00:08:17,560 แต่มีศพเหรอ 100 00:08:21,440 --> 00:08:24,280 ที่จริงฉันคิดว่าฉันช่วยชีวิตเขาไว้ 101 00:08:30,320 --> 00:08:31,160 งั้น… 102 00:08:33,000 --> 00:08:34,320 เราจะดื่มฉลองกัน 103 00:08:39,800 --> 00:08:42,400 เราดื่มฉลองหมดขวดได้เลย 104 00:08:42,480 --> 00:08:43,480 ดื่ม 105 00:08:49,480 --> 00:08:51,720 วันนี้พ่อพาผมมาทำงานด้วย 106 00:08:52,520 --> 00:08:53,880 เราอยู่บนรถไฟใต้ดิน 107 00:08:54,680 --> 00:08:58,240 เราได้ยินเสียงดังตูม เหมือนโลกทั้งใบสั่นสะเทือน 108 00:08:58,320 --> 00:09:00,280 (ในวันนี้: ระลึกถึงปี 2023 พิธีรำลึก 30 ปี) 109 00:09:00,360 --> 00:09:02,320 แล้วก็มีแต่ความมืดและเสียงกรีดร้อง 110 00:09:02,920 --> 00:09:05,520 แสงทำให้ฉันแสบตามาก 111 00:09:05,600 --> 00:09:07,960 ฉันมองไม่เห็นนานสามวัน 112 00:09:08,720 --> 00:09:12,840 พอฉันมองเห็น ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป 113 00:09:13,920 --> 00:09:17,240 สิ่งที่ผมจำได้ดีที่สุดคือการรวมประเทศเข้าด้วยกัน 114 00:09:17,840 --> 00:09:18,960 เราเป็นหนึ่งเดียวอีกครั้ง 115 00:09:19,520 --> 00:09:20,360 เป็นหนึ่งเดียวกัน 116 00:09:21,160 --> 00:09:23,960 มีผู้รอดชีวิตที่กล้าหาญหลายคน 117 00:09:24,040 --> 00:09:27,560 สมาชิกของดิเอ็กเซ็กคูทีฟ มารวมตัวกันที่หน้าสวนอนุสรณ์สถานในลอนดอน 118 00:09:27,640 --> 00:09:30,600 ระลึกถึงวันที่น่าเศร้าเมื่อ 30 ปีก่อน 119 00:09:30,680 --> 00:09:35,240 แต่ก็ฉลองการเริ่มต้นใหม่ และความเป็นระเบียบที่เรามีตอนนี้ด้วยเช่นกัน 120 00:09:35,320 --> 00:09:37,800 หลังการโจมตี เมื่อเราสร้างเมืองขึ้นใหม่ 121 00:09:39,000 --> 00:09:40,520 เราทุกคนมีความฝันร่วมกัน 122 00:09:40,600 --> 00:09:42,880 - นี่ - ชุมชนที่ไม่มีใครทอดทิ้ง 123 00:09:42,960 --> 00:09:43,800 ไม่เป็นไรนะ 124 00:09:45,000 --> 00:09:48,360 พลเมืองของสหราชอาณาจักรใหม่ เรามาไกลมาก 125 00:09:48,440 --> 00:09:49,920 คุณเสียใครบางคนไปหรือเปล่า 126 00:09:50,880 --> 00:09:51,920 มันไม่ใช่ความฝัน 127 00:09:53,120 --> 00:09:54,440 มันคือโลกของเรา 128 00:09:54,520 --> 00:09:57,000 พ่อฉันตายในเหตุระเบิด 129 00:09:57,080 --> 00:09:57,960 เราสร้างมันขึ้นมา 130 00:09:59,920 --> 00:10:01,200 มันพรากแม่เราไปด้วย 131 00:10:02,640 --> 00:10:03,480 ในที่สุด 132 00:10:05,000 --> 00:10:07,520 - นี่เป็นแค่การเริ่มต้น - เหลือแค่ฉันคนเดียว 133 00:10:07,600 --> 00:10:11,200 - เด็กทุกคนอยู่ในโลกนี้ด้วยกัน - ไม่มีทาง 134 00:10:11,280 --> 00:10:13,840 ภูมิใจที่ได้ดูแลกันและกัน 135 00:10:15,120 --> 00:10:17,360 อยู่เคียงข้างกันอย่างแท้จริง 136 00:10:19,040 --> 00:10:20,520 เราแข็งแกร่งขึ้นด้วยกัน 137 00:10:22,840 --> 00:10:23,960 แข็งแกร่งยิ่งกว่าเดิม 138 00:10:24,040 --> 00:10:26,240 ผู้คนที่สวนอนุสรณ์สถานในลอนดอน 139 00:10:26,320 --> 00:10:29,040 ได้รับเกียรติให้นำโดยแขกที่พิเศษมาก 140 00:10:29,120 --> 00:10:33,240 ผู้ก่อตั้งดิเอ็กเซ็กคูทีฟ ผู้บัญชาการผู้เป็นที่รักของเรา 141 00:10:34,680 --> 00:10:36,560 เมื่อเราเป็นหนึ่งเดียวกัน 142 00:10:36,640 --> 00:10:39,200 สิ่งที่เราสามารถทำได้นั้นไร้ขีดจำกัด 143 00:10:50,000 --> 00:10:51,320 สารวัตรฮิลลิงเฮด 144 00:10:52,880 --> 00:10:56,280 สารวัตรฮิลลิงเฮด สารวัตรใหญ่พร้อมจะคุยกับคุณแล้วครับ 145 00:11:10,000 --> 00:11:13,240 ไม่พบอาวุธสังหารใกล้ศพเหรอ 146 00:11:14,560 --> 00:11:15,480 ใช่ครับ 147 00:11:16,400 --> 00:11:17,400 สารวัตร 148 00:11:17,480 --> 00:11:21,000 ในเมื่อยังไม่มีการระบุตัวตนศพ จากตรอกลองฮาร์เวสต์ 149 00:11:21,080 --> 00:11:24,280 คุณเชื่อว่าไหมว่าคุณหมดหนทางแล้ว 150 00:11:25,360 --> 00:11:27,000 ที่จะสืบสวนตามกฎหมายต่อไป 151 00:11:34,240 --> 00:11:35,480 ครับ ผมเชื่อครับ 152 00:11:39,440 --> 00:11:40,360 ขอบคุณครับ 153 00:11:46,960 --> 00:11:48,760 คุณทำถูกแล้ว พ่อหนุ่ม 154 00:11:49,440 --> 00:11:51,080 ไม่จำเป็นต้องทำให้เกิดปัญหา 155 00:11:51,720 --> 00:11:54,560 ไปหาอะไรดื่มกันหน่อยดีไหม 156 00:12:14,680 --> 00:12:16,000 มันเร็วเกินไป พอลลี่ 157 00:12:16,080 --> 00:12:18,920 - ถ้าตามไม่ทันก็อย่าโทษหนูสิ - มันเป็นเพลงสวด 158 00:12:20,920 --> 00:12:22,840 - หนูบอกเขาเอง - อะไร… 159 00:12:27,640 --> 00:12:30,840 ทายซิว่าบาทหลวงสเปนเซอร์ ขอให้ใครเล่นเปียโนในเทศกาลเก็บเกี่ยว 160 00:12:34,480 --> 00:12:35,640 หนูไง! 161 00:12:35,720 --> 00:12:38,320 เยี่ยมไปเลย ลูกรัก 162 00:12:39,600 --> 00:12:41,800 ต่อไปก็จะได้เล่นที่อัลเบิร์ตฮอลล์สินะ 163 00:12:41,880 --> 00:12:44,560 ความสำเร็จฝังอยู่ในหัวเธอแล้ว 164 00:12:44,640 --> 00:12:46,600 เธอไม่ฟังฉันพูดสักคำ 165 00:12:46,680 --> 00:12:47,880 - คิดว่าฉัน… - นี่ 166 00:12:47,960 --> 00:12:49,080 เชยจู้จี้ขี้บ่น 167 00:12:52,400 --> 00:12:55,160 เธอสอนทุกอย่างที่ลูกรู้ สนใจเธอหน่อย 168 00:12:55,920 --> 00:12:57,360 ได้ค่ะ พ่อ 169 00:12:58,560 --> 00:13:01,960 แต่นิ้วเธอแก่แล้ว มันเชื่องช้าเหมือนกรับสเปน 170 00:13:02,040 --> 00:13:02,880 นี่! 171 00:13:07,480 --> 00:13:09,000 คดีปิดเร็วขนาดนั้นเลยเหรอคะ 172 00:13:11,120 --> 00:13:11,960 ด้วยความโชคดี 173 00:13:12,720 --> 00:13:14,360 กินมือค่ำกันเร็วหน่อยดีไหมคะ 174 00:13:37,760 --> 00:13:41,960 เผามันซะ ฮิลลิงเฮด มันไม่มีประโยชน์อะไรหรอก 175 00:13:42,040 --> 00:13:45,320 - ผมจะเอาไปให้ผู้มีอำนาจสูงสุด - งั้นคุณก็ตายแน่ 176 00:14:17,800 --> 00:14:18,800 บอกผมหน่อยสิ โคเซนส์ 177 00:14:24,760 --> 00:14:27,560 ผู้ร้ายข่มขืนชั้นต่ำอย่างคุณ 178 00:14:27,640 --> 00:14:31,120 มีซิการ์ชั้นดีได้ยังไง คุณเพิ่งออกมาจากคุกเองนะ 179 00:14:31,200 --> 00:14:33,040 คุณก็รู้ว่ามันเป็นยังไง ไวท์แมน 180 00:14:35,160 --> 00:14:36,520 มีเพื่อนๆ ที่เป็นคนใหญ่คนโตน่ะ 181 00:14:39,720 --> 00:14:41,080 ยี่ห้อโปรดของเชอร์ชิล 182 00:14:44,240 --> 00:14:45,080 ทีนี้… 183 00:14:47,000 --> 00:14:50,280 พบศพในท้ายรถวูลส์ลีย์ 184 00:14:50,360 --> 00:14:52,400 หลังการโจมตีเมื่อคืน 185 00:14:56,280 --> 00:14:58,600 - นี่อะไร - หัวเกียร์ไง ไอ้โง่ 186 00:14:58,680 --> 00:15:00,680 คิดว่าเราคงทำงานนี้ด้วยกันได้น่ะ 187 00:16:04,080 --> 00:16:05,680 - ว่าไง - หมดปัญหาแล้ว 188 00:16:05,760 --> 00:16:10,000 ผมเอาลายนิ้วมือไปไว้ในรถวูลส์ลีย์แล้ว คดีจะปิดก่อนพระอาทิตย์ตกพรุ่งนี้ 189 00:16:10,520 --> 00:16:11,920 ผมจะฝังแฟ้มไปเลย 190 00:16:12,000 --> 00:16:12,840 ดีค่ะ 191 00:16:15,280 --> 00:16:16,960 บางทีเมื่อเรื่องนี้จบลง 192 00:16:17,840 --> 00:16:19,960 ว่างๆ ผมพาคุณไปดื่มได้นะ 193 00:16:21,080 --> 00:16:23,040 ได้เห็นหน้าด้วยฟังเสียงด้วยก็คงดี 194 00:16:23,120 --> 00:16:25,520 รู้ไว้ว่าคุณเป็นที่รัก จ่าไวท์แมน 195 00:16:48,400 --> 00:16:49,600 พ่อจะขึ้นไปข้างบนแล้วนะ 196 00:16:52,080 --> 00:16:55,040 พ่อบอกให้จาวาดปลุกลูกพรุ่งนี้แทนพ่อ 197 00:16:56,240 --> 00:16:57,440 นอนพักซะบ้างนะ 198 00:16:58,320 --> 00:16:59,160 ได้ค่ะ 199 00:17:20,280 --> 00:17:23,160 (อีเลน มอร์ลีย์ ตั้งแคมป์ สุนัข เพื่อนๆ และครอบครัว) 200 00:17:44,440 --> 00:17:45,680 ริก เป็นไงบ้าง 201 00:17:45,760 --> 00:17:46,600 (รถบ้านไฮเมอร์) 202 00:17:46,680 --> 00:17:49,040 ไม่เจออะไรเลย ไม่เห็นมีแมนนิกซ์ 203 00:17:49,120 --> 00:17:52,720 สำหรับเด็กอายุ 15 ปี เขาเลี่ยงการเล่นโซเชียลเก่งมาก 204 00:17:53,240 --> 00:17:54,920 - สร้างแรงบันดาลใจจริงๆ - คุณเห็น 205 00:17:55,000 --> 00:17:57,640 รถบ้านที่จอดอยู่ที่บ้านของมอร์ลีย์ไหม 206 00:17:57,720 --> 00:18:00,640 - ตรงทางเข้าบ้าน - ไม่ ไม่เห็น 207 00:18:01,400 --> 00:18:03,440 - ตรวจสอบป้ายทะเบียนให้หน่อยสิ - ได้ 208 00:18:03,520 --> 00:18:07,520 เอ็นเอช 9452 มันเป็นรถบ้านไฮเมอร์ 209 00:18:07,600 --> 00:18:09,280 - คุณเจอบางอย่างเหรอ - อาจใช่ 210 00:18:09,880 --> 00:18:10,800 - แล้วบอกฉันนะ - ครับ 211 00:18:10,880 --> 00:18:12,520 คุณเห็นวิดีโออีไลอัสไหม 212 00:18:12,600 --> 00:18:14,520 จากบาร์เบอร์ น่ากลัวมากเลย 213 00:18:14,600 --> 00:18:16,400 ค่ะ มันเพิ่งมา ไว้ค่อยคุยกัน 214 00:18:23,880 --> 00:18:25,920 เมื่อคืนผมฝันเหมือนเดิมอีกแล้ว 215 00:18:26,880 --> 00:18:30,080 คุณเรียกมันว่าอะไรนะ มันเกิดขึ้นซ้ำๆ 216 00:18:30,160 --> 00:18:31,480 ใช่ 217 00:18:32,080 --> 00:18:33,080 เกิดขึ้นซ้ำๆ 218 00:18:37,000 --> 00:18:38,760 ผมต้องฆ่าเด็กคนนั้น 219 00:18:41,680 --> 00:18:45,440 ผมไม่ได้อยากฆ่า แต่ผมรู้ว่าผมต้องฆ่า 220 00:18:49,920 --> 00:18:53,960 ผมมองหน้าเด็กคนนั้นไม่ได้ ผมอุ้มเขาไว้บนตัก 221 00:18:54,840 --> 00:18:56,640 เด็กคนนั้นไว้ใจผม 222 00:18:58,320 --> 00:19:01,680 และผมก็ยิงหัวเขา 223 00:19:05,720 --> 00:19:08,680 ผมอยากให้เป็นแบบนั้น แต่มันไม่ใช่ 224 00:19:09,240 --> 00:19:12,600 เด็กคนนั้นรู้ว่าผมจะยิงเขา 225 00:19:16,520 --> 00:19:18,400 ผมบอกเขาว่าผมต้องยิง 226 00:19:21,440 --> 00:19:23,520 เดี๋ยวทุกอย่างก็จบแล้ว 227 00:19:26,480 --> 00:19:30,000 สิ่งเดียวที่ผมอยากทำคือบอกให้เขารู้… 228 00:19:35,240 --> 00:19:37,400 ว่าเขาเป็นที่รัก 229 00:19:43,040 --> 00:19:44,720 รู้ไว้ว่าคุณเป็นที่รัก 230 00:19:53,160 --> 00:19:54,000 เจออะไรบ้างไหม 231 00:19:55,280 --> 00:19:56,800 - ไม่เจออะไรเลย - สารวัตร 232 00:19:57,560 --> 00:19:58,800 เจอแล้ว 233 00:20:02,480 --> 00:20:05,760 รถบ้านส่วนตัวของมอร์ลีย์ ออกมาจากอุโมงค์แบล็กวอลล์ 234 00:20:05,840 --> 00:20:07,800 แล้วแวะเติมน้ำมันที่นี่ 235 00:20:07,880 --> 00:20:09,440 วันที่ 6 กรกฎาคม 236 00:20:09,520 --> 00:20:12,240 หกชั่วโมงหลังจากที่ฮาซานพบศพ 237 00:20:12,320 --> 00:20:14,320 - มีกล้องด้านหน้าไหม - มี 238 00:20:21,600 --> 00:20:22,440 แมนนิกซ์ 239 00:20:22,520 --> 00:20:25,480 - เจอเขาแล้ว - ใช่ แต่เราไม่เห็นเขาหลังออกจากปั๊มน้ำมัน 240 00:20:27,360 --> 00:20:28,720 พวกมอร์ลีย์โกหก 241 00:20:29,280 --> 00:20:31,520 ไปนำตัวพวกเขามา แต่แยกพวกเขาจากกัน 242 00:20:31,600 --> 00:20:34,720 เขาคิดว่าเคยเป็นตำรวจแบบไหนก็ตาม เมียเขาทนโดนกดดันได้ไม่นานแน่ 243 00:20:34,800 --> 00:20:36,360 นี่ คุณได้ยินแล้ว 244 00:20:36,440 --> 00:20:37,680 ครับผม 245 00:20:45,880 --> 00:20:47,400 เรารู้ว่าคุณรู้ดีอยู่แล้ว 246 00:20:47,480 --> 00:20:50,680 ว่าคุณช่วยเหลือ และสนับสนุนผู้ร้ายหลบหนี คุณมอร์ลีย์ 247 00:20:50,760 --> 00:20:53,240 ขอโทษครับ อดีตจ่ามอร์ลีย์ 248 00:20:58,920 --> 00:21:02,120 (ฮาร์เกอร์ลีกัล) 249 00:21:02,200 --> 00:21:03,320 น่าสนใจจัง 250 00:21:03,960 --> 00:21:06,120 - ใช้เงินบำนาญตำรวจเหรอ - ผมมีเงินเก็บ 251 00:21:10,040 --> 00:21:12,920 อีเลน คุณโกหกตำรวจมาแล้วครั้งหนึ่ง 252 00:21:13,000 --> 00:21:14,960 ถึงเวลาต้องพูดความจริงแล้ว 253 00:21:17,160 --> 00:21:18,000 เถอะน่า 254 00:21:18,600 --> 00:21:19,440 ขอร้อง 255 00:21:20,520 --> 00:21:22,160 บอกเราว่าเขาอยู่ที่ไหน 256 00:21:23,320 --> 00:21:24,560 เพื่อผลดีกับอีไลอัส 257 00:21:29,880 --> 00:21:31,560 (ฮาร์เกอร์ลีกัล) 258 00:21:50,720 --> 00:21:53,400 - เก็บไว้ให้คุณอันนึง - ฉันต้องการมัน ขอบคุณนะ 259 00:21:53,480 --> 00:21:55,200 เมื่อคืนคุณดื่มเหล้าเหรอ 260 00:21:55,680 --> 00:21:56,880 หกหน่วย 261 00:21:56,960 --> 00:21:58,160 ไม่เอาอีกแล้ว 262 00:21:58,240 --> 00:21:59,840 อรุณสวัสดิ์ คุณนักสืบ 263 00:21:59,920 --> 00:22:01,480 อรุณสวัสดิ์ สารวัตร 264 00:22:01,560 --> 00:22:04,520 เป็นอีกวันที่สวยงามในไวท์แชปเพิล 265 00:22:06,240 --> 00:22:07,160 เกือบๆ น่ะ 266 00:22:07,240 --> 00:22:09,600 อีแกน เราเป็นยังไงบ้าง กับแก๊งอาชญากรรมไซเบอร์ 267 00:22:09,680 --> 00:22:12,880 กำลังปราบปรามครับ พวกเขามุ่งเป้าไปที่กลุ่มมิลเลนเนียล 268 00:22:12,960 --> 00:22:15,360 เพราะเดี๋ยวนี้พวกเขาอายุมากขึ้นแล้ว 269 00:22:15,440 --> 00:22:16,960 อัปโหลดข้อมูลไปยังพ็อดของทุกคน 270 00:22:17,040 --> 00:22:20,280 ตรวจสอบให้แน่ใจว่า มีการส่งตัวเหยื่อไปที่ศูนย์สุขภาพ 271 00:22:20,360 --> 00:22:24,800 และหวังว่ามันจะน่าตื่นเต้นเท่าที่จะเป็นไปได้ 272 00:22:27,760 --> 00:22:28,800 ขอโทษค่ะ สารวัตร 273 00:22:30,000 --> 00:22:31,960 มีข่าวอะไรไหมคะเรื่องพยายามฆ่าเมื่อวาน 274 00:22:34,240 --> 00:22:35,760 ผู้ชายเปลือยที่ฉันพบน่ะค่ะ 275 00:22:36,440 --> 00:22:37,560 ถูกยิงที่หน้า 276 00:22:38,280 --> 00:22:41,880 นั่นเป็นเรื่องของดิเอ็กเซ็กคูทีฟ โอเค แค่นี้ก่อนนะ 277 00:22:41,960 --> 00:22:43,840 ดิเอ็กเซ็กคูทีฟไม่ได้ขอให้ฉัน… 278 00:22:43,920 --> 00:22:48,280 ตำแหน่งเป้าหมายส่วนตัวของคุณ จะถูกอัปโหลดไปยังพ็อดของคุณ 279 00:22:49,000 --> 00:22:49,880 เมเปิลวูด 280 00:22:50,400 --> 00:22:51,240 ขอคุยด้วยแป๊บนึงสิ 281 00:23:02,880 --> 00:23:05,520 ขอโทษค่ะที่ล้ำเส้นอีกแล้ว 282 00:23:05,600 --> 00:23:10,080 แต่ฟังนะ ฉันเป็นคนพบเขา ในพื้นที่ของฉัน 283 00:23:11,160 --> 00:23:14,640 เรื่องนี้มีอะไรบางอย่างแปลกๆ เขาไปอยู่ที่นั่นได้ยังไง 284 00:23:15,200 --> 00:23:16,040 เขาเป็นใคร 285 00:23:17,440 --> 00:23:21,880 ตอนฉันอายุรุ่นๆ คุณ ฉันคิดว่าตราบใดที่ฉันได้เป็นสารวัตร 286 00:23:21,960 --> 00:23:23,880 ตอนอายุ 35 287 00:23:23,960 --> 00:23:25,280 ก็ไม่มีอะไรสำคัญอีกแล้ว 288 00:23:26,160 --> 00:23:27,480 คุณอยากประสบความสำเร็จ 289 00:23:28,040 --> 00:23:28,880 ใช่ไหม 290 00:23:30,240 --> 00:23:31,160 ใช่ค่ะ สารวัตร 291 00:23:31,240 --> 00:23:35,560 แล้วทำไมต้องเสี่ยงถามคำถามเกี่ยวกับคดี 292 00:23:35,640 --> 00:23:39,640 ที่อยู่เหนือความรับผิดชอบของคุณกับของฉัน 293 00:23:52,040 --> 00:23:53,800 สปายน์ระดับพลังงานต่ำ 294 00:24:31,480 --> 00:24:32,960 เมื่อเราสร้างเมืองขึ้นมาใหม่ 295 00:24:34,200 --> 00:24:35,680 เราทุกคนมีความฝันร่วมกัน 296 00:24:37,240 --> 00:24:39,400 ที่ที่ไม่มีใครถูกทอดทิ้ง 297 00:24:40,320 --> 00:24:42,920 ความสมดุลและความเท่าเทียมในทุกรูปแบบ 298 00:24:43,640 --> 00:24:46,040 บ้านของเราได้รับการฟื้นฟูแล้ว 299 00:25:04,640 --> 00:25:06,760 (เราคิดถึง) 300 00:25:15,960 --> 00:25:20,520 (วันที่ 14 กรกฎาคม 2023 อยู่ในใจเราเสมอ) 301 00:25:54,080 --> 00:25:55,320 สวัสดี อัลบี้ 302 00:25:58,240 --> 00:25:59,240 ขอเข้าไปได้ไหม 303 00:26:01,360 --> 00:26:02,600 ฉันมีทางเลือกไหมล่ะ 304 00:26:17,720 --> 00:26:20,200 - สวัสดี มารีนา - ไอริส 305 00:26:21,680 --> 00:26:22,880 ไม่ได้เจอกันนาน… 306 00:26:49,160 --> 00:26:50,200 คุณไม่ได้บอกเธอเหรอ 307 00:26:51,840 --> 00:26:54,080 เธอเป็นอาแล้ว ยินดีด้วยนะ 308 00:26:54,160 --> 00:26:56,160 เห็นไหม บอกเธอแล้ว 309 00:26:57,280 --> 00:27:00,160 ฉันจะให้คุณคุยกันตามลำพังนะ เจ้าตัวน้อยนี่ต้องกินนมแล้ว 310 00:27:00,240 --> 00:27:03,000 ล็อกประตูหน้าด้วย ผมคุยไม่นานหรอก 311 00:27:04,440 --> 00:27:05,280 ได้ค่ะ 312 00:27:12,680 --> 00:27:14,040 พระเจ้า อัลบี้ 313 00:27:14,640 --> 00:27:19,000 - ที่นี่มีอะไรบ้างไหมที่ไม่ถูกขโมยมา - ทำไม เธอมีงานที่ดีกว่านี้ให้ทำเหรอ 314 00:27:19,080 --> 00:27:20,760 ทำงานให้เดอะแมนเหรอ 315 00:27:24,480 --> 00:27:26,920 คราวนี้เธอมาทำอะไรที่นี่ คุณนักสืบ 316 00:27:30,600 --> 00:27:32,560 ฉันอยากให้นายตรวจสอบดีเอ็นเอ 317 00:27:33,760 --> 00:27:35,360 หาคำตอบว่ามันเป็นของใคร 318 00:27:35,880 --> 00:27:37,400 เลือดเขาเลอะเต็มตัวฉัน 319 00:27:38,040 --> 00:27:39,760 มันโดนติดธงแดง 320 00:27:39,840 --> 00:27:42,200 และฉันต้องการคนที่ไว้ใจได้ 321 00:27:53,920 --> 00:27:55,200 งั้นในฐานะ… 322 00:27:57,000 --> 00:27:57,840 พี่ชายเธอ… 323 00:27:57,920 --> 00:27:59,440 พี่ต่างแม่ 324 00:27:59,520 --> 00:28:03,040 ฉันยินดีที่จะทำให้เธอซวยสุดๆ เท่าที่จะจินตนาการได้่ 325 00:28:06,080 --> 00:28:07,280 เอามาสิ 326 00:28:27,280 --> 00:28:29,680 มาดูกันว่าฉันจะทำได้แค่ไหน ก่อนที่พวกเขาจะแกะรอยฉัน 327 00:28:30,560 --> 00:28:32,280 (กำลังค้นหาข้อมูล) 328 00:28:33,200 --> 00:28:36,840 - ฉันยังมีฝีมืออยู่ - อย่าเสี่ยงเกินไป อัลบี้ แค่ชื่อก็พอ 329 00:28:36,920 --> 00:28:39,080 ต้องใช้เวลาสองนาทีค้นหาข้อมูล 330 00:28:39,800 --> 00:28:41,520 เดี๋ยวนี้สมัยนี้ธงแดงหายาก 331 00:28:42,680 --> 00:28:45,160 หมอนี่ต้องเกี่ยวข้องกับเรื่องใหญ่แน่ๆ 332 00:29:03,880 --> 00:29:05,840 ฉันไปเปิดเอง อย่าปล่อยให้มันเย็นนะ 333 00:29:12,320 --> 00:29:13,920 พอลลี่ เสียงอึกทีกนั่นมันอะไร 334 00:29:14,480 --> 00:29:17,240 มันอยู่ในห้องแสดงดนตรี มันมีแต่ความเดือดดาล 335 00:29:17,320 --> 00:29:20,240 คิดว่ามันอาจทำให้คนร่าเริงขึ้นได้นิดหน่อย 336 00:29:20,320 --> 00:29:22,000 หรือไม่ก็ทำให้พวกเขาหัวใจวาย 337 00:29:26,360 --> 00:29:28,280 ผมมารับชุดสูทครับ 338 00:29:30,600 --> 00:29:31,880 ฉันจะไปหยิบมาให้ค่ะ 339 00:29:43,000 --> 00:29:46,120 อัลเฟรด คุณไม่ได้บอกเราว่าจะมีคนมาหา 340 00:29:48,200 --> 00:29:51,360 ผมบอกภรรยาคุณว่า ผมมาที่นี่เพื่อรับหลักฐาน 341 00:29:51,440 --> 00:29:52,760 จากคดีฆาตกรรมลองฮาร์เวสต์ 342 00:29:52,840 --> 00:29:56,200 เธอกรุณาเชิญผมเข้ามา ระหว่างที่คุณกินอาหารเช้าให้เสร็จ 343 00:29:58,120 --> 00:29:58,960 อัลเฟรด 344 00:30:00,160 --> 00:30:03,200 ผู้ชายคนนี้ไม่มีธุระอะไรในบ้านนี้ เขาเป็นนักข่าว 345 00:30:24,320 --> 00:30:27,520 กล้าดียังไงถึงคิดว่าเดินเข้ามาในบ้านผมได้ 346 00:30:27,600 --> 00:30:29,160 คุณจะจับผมอีกเหรอ 347 00:30:32,200 --> 00:30:33,240 คุณต้องการอะไร 348 00:30:38,160 --> 00:30:40,960 สตูดิโอของผมถูกตำรวจรื้อค้นกระจุยกระจาย 349 00:30:41,760 --> 00:30:43,880 รูปถ่ายของผมถูกทำลาย 350 00:30:44,800 --> 00:30:49,040 คุณมีรูปถ่ายใบเดียวที่เหลืออยู่ ของผู้ต้องสงสัยคดีฆาตกรรม 351 00:30:49,120 --> 00:30:51,440 ในเมื่อคุณตั้งใจจะไม่ทำอะไรกับมัน 352 00:30:53,080 --> 00:30:54,120 ผมอยากได้มันคืน 353 00:30:59,320 --> 00:31:01,560 ผมจะไม่บอกใครหรอกว่าคุณให้ผม 354 00:31:05,400 --> 00:31:06,960 ฆาตกรยังลอยนวลอยู่ 355 00:31:07,760 --> 00:31:11,320 รูปถ่ายนั่นคือสิ่งเดียวที่เรามีเกี่ยวกับเขา ถ้าไม่มีมัน เขาก็ชนะ 356 00:31:15,520 --> 00:31:16,720 แสดงความกล้าหน่อย 357 00:31:19,520 --> 00:31:20,360 มันอยู่ไหน 358 00:31:23,280 --> 00:31:24,560 เหลือแต่เถ้าถ่าน 359 00:31:33,000 --> 00:31:35,360 งั้นเราก็ไม่มีอะไรต้องคุยกันแล้ว 360 00:31:38,800 --> 00:31:42,880 ฝากขอโทษภรรยาคุณด้วยที่ผมโกหก 361 00:31:53,880 --> 00:31:55,440 เถอะน่า แอนดรูว์ 362 00:31:56,400 --> 00:31:58,360 คุณรู้ว่าคุณซวยหนักแค่ไหน 363 00:31:59,840 --> 00:32:03,000 เพื่อผลดีกับคุณ หวังว่าภรรยาคุณคงจะไม่สารภาพก่อน 364 00:32:05,960 --> 00:32:08,240 (ฮาร์เกอร์ลีกัล) 365 00:32:10,680 --> 00:32:13,920 จากแฟ้มของอีไลอัส มันง่ายที่จะตั้งข้อสันนิษฐาน 366 00:32:15,440 --> 00:32:18,560 ฉันสงสัยอยู่ว่า ทำไมคุณถึงอยากรับเด็กแบบนั้นมาเลี้ยง 367 00:32:20,520 --> 00:32:22,960 ฉันดูเทปจากนักสังคมสงเคราะห์ของเขา 368 00:32:23,800 --> 00:32:26,760 เขาเล่าเรื่องฝันร้ายที่เกิดขึ้นซ้ำๆ ให้พวกเขาฟัง 369 00:32:28,120 --> 00:32:30,800 ที่เขาอุ้มเด็กน้อยคนหนึ่งไว้ 370 00:32:31,600 --> 00:32:32,960 คนที่เขาต้องฆ่า 371 00:32:34,320 --> 00:32:35,800 เขาเคยเล่าเรื่องนั้นให้คุณฟังไหม 372 00:32:37,760 --> 00:32:39,640 มันเป็นเรื่องที่คุณไม่มีวันลืม 373 00:32:40,920 --> 00:32:45,200 แต่ฉันเห็นว่าความคิดเหล่านั้นทรมานเขายังไง 374 00:32:45,280 --> 00:32:49,440 ว่าเขาอยากให้มีคนช่วยเขา ออกมาจากที่ไหนก็ตามที่เขาอยู่ 375 00:32:51,920 --> 00:32:52,840 อีเลน 376 00:32:53,600 --> 00:32:55,720 ฉันรู้ว่าคุณพยายามปกป้องเขาอยู่ 377 00:32:57,240 --> 00:32:58,680 แต่มันจบแล้ว 378 00:32:58,760 --> 00:33:02,080 มีการฆาตกรรมเกิดขึ้น มันเป็นเรื่องร้ายแรง 379 00:33:02,160 --> 00:33:03,360 ช่วยเราหาเขาให้เจอ 380 00:33:03,440 --> 00:33:04,640 บอกเราว่าเขาอยู่ไหน 381 00:33:06,120 --> 00:33:08,280 เขายังมีอนาคตได้นะ 382 00:33:08,360 --> 00:33:10,520 อนาคตที่เขาสมควรได้รับ 383 00:33:10,600 --> 00:33:11,840 หยุดเถอะ 384 00:33:13,440 --> 00:33:15,160 ขอร้อง หยุดเถอะ 385 00:33:23,400 --> 00:33:25,320 แครบแอปเปิลแคมป์ไซต์ 386 00:33:27,640 --> 00:33:29,760 ในเพอร์ฟลีต ริมแม่น้ำ 387 00:33:30,960 --> 00:33:32,840 ช่วยไปพาเขามาอย่างปลอดภัยทีเถอะ 388 00:33:34,520 --> 00:33:37,960 ระยะทางไปแครบแอปเปิลแคมป์ไซต์ เพอร์ฟลีต อยู่ห่าง 40 นาที 389 00:33:38,040 --> 00:33:39,320 - ไปกันเลยไหม - ไปเลย 390 00:33:39,400 --> 00:33:41,880 - ริก เราขอใช้ห้องได้ไหม - ได้ครับ 391 00:33:43,040 --> 00:33:44,200 บาร์เบอร์ ฉันจะไปด้วย 392 00:33:44,280 --> 00:33:46,880 คุณพาเรามาไกลขนาดนี้ ทำได้ดีมาก แต่คุณทำมากกว่าที่… 393 00:33:46,960 --> 00:33:48,560 จะบอกให้ฉันอยู่เฉยๆ จริงๆ เหรอ 394 00:33:48,640 --> 00:33:51,880 อีเลนกำลังจะสารภาพ อยู่ต่อ หาคำตอบว่าเธอรู้อะไรอีก 395 00:33:51,960 --> 00:33:54,240 เราจะโทรบอกคุณทันทีที่พบอะไร 396 00:34:01,640 --> 00:34:04,480 ลูกสาวนาย สุขภาพเธอดีไหม 397 00:34:07,800 --> 00:34:09,120 ใช่ลูกนายหรือเปล่า 398 00:34:10,600 --> 00:34:14,840 เราเกิดมาพร้อมสภาพนี้ แต่เราไม่จำเป็นต้องอยู่กับมัน 399 00:34:17,080 --> 00:34:18,120 พวกเขาแก้ไขให้นายได้ 400 00:34:19,240 --> 00:34:20,080 แก้ไข 401 00:34:21,160 --> 00:34:22,320 ไปตายซะ! 402 00:34:26,280 --> 00:34:27,320 รู้อะไรไหม 403 00:34:28,160 --> 00:34:30,360 ทางเลือกอื่นย่อมดีกว่า 404 00:34:31,560 --> 00:34:34,600 - ตอนนี้เป็นพ่อคนแล้ว นายจะ… - อย่าดึงลูกฉันมาเกี่ยวกับเรื่องนี้ 405 00:34:34,680 --> 00:34:36,880 - นายทำให้พวกเขามีชีวิตแบบนี้… - เธอไม่มีตัวตน 406 00:34:36,960 --> 00:34:40,840 ฉันไม่โอเคกับการสละอิสรภาพ เพื่อที่ฉันจะได้เดินได้ 407 00:34:53,680 --> 00:34:55,600 (พบตรงกัน 100% ข้อมูลตรงกัน - เป็นความลับ) 408 00:34:56,640 --> 00:34:59,520 เกเบรียล เดโฟ เกิดที่เชฟฟิลด์ ปี 2022 409 00:35:01,560 --> 00:35:03,960 เธอได้สิ่งที่เธอต้องการแล้ว ออกไปได้แล้ว 410 00:35:13,280 --> 00:35:16,360 ฉันเคยเห็นป้ายโฆษณา คำฮิตติดหู โฆษณาชวนเชื่อ 411 00:35:16,440 --> 00:35:19,680 รวมเป็นหนึ่ง อยู่ร่วมกัน ชุมชนน่ะเหรอ 412 00:35:21,960 --> 00:35:25,080 เธอเป็นคนที่โดดเดี่ยวที่สุด เท่าที่ฉันเคยเห็นในชีวิต 413 00:35:27,720 --> 00:35:29,800 เธอจะเดินไปที่ไหน ไอริส 414 00:35:52,360 --> 00:35:53,440 จุดหมาย 415 00:35:56,280 --> 00:35:57,120 บ้าน 416 00:36:04,320 --> 00:36:05,160 บ้าน 417 00:36:07,920 --> 00:36:10,080 พาฉันออกไปจากที่นี่ 418 00:36:10,720 --> 00:36:12,520 จุดหมายใหม่กำลังมา 419 00:36:12,600 --> 00:36:13,440 ว่าไงนะ 420 00:36:15,920 --> 00:36:18,640 นักสืบเมเปิลวูด คุณถูกเรียกตัว 421 00:36:33,080 --> 00:36:35,960 เราได้พบกันอีกแน่ 422 00:36:36,040 --> 00:36:40,600 แม้ไม่รู้ว่าที่ไหน ไม่รู้ว่าเมื่อใด 423 00:36:40,680 --> 00:36:47,680 แต่ฉันรู้ว่าเราจะได้พบกันอีกครั้ง ในวันที่อบอุ่นสดใส 424 00:36:49,160 --> 00:36:52,320 จงยิ้มต่อไปนะ 425 00:36:52,400 --> 00:36:57,120 เหมือนที่คุณทำเสมอมา 426 00:36:57,200 --> 00:37:03,440 จนกว่าท้องฟ้าสีคราม จะนำพาหมู่เมฆขุ่นมัวออกไปแสนไกล 427 00:37:06,560 --> 00:37:08,040 แด่สารวัตรฟาร์เรลล์ครับ 428 00:37:09,120 --> 00:37:12,200 ขอให้เหล่านางฟ้าร้องเพลง กล่อมตำรวจที่ดีตลอดชีวิตที่เหลือ 429 00:37:14,520 --> 00:37:17,560 ฟาร์เรลล์คิดว่าคุณต่ำกว่าผืนดินซะอีก 430 00:37:20,200 --> 00:37:21,160 ตอนนี้เขาก็เหมือนกัน 431 00:37:23,640 --> 00:37:26,560 ผมไม่เคยอยากเชื่อความสงสัยของเขา 432 00:37:27,080 --> 00:37:30,600 แต่คืนที่เขาตาย ฟาร์เรลล์บอกผมว่าเขาตั้งใจจะตามคุณไป 433 00:37:31,520 --> 00:37:34,840 ผมรู้แค่ว่า พบรอยนิ้วมือของลี โคเซนส์บนหัวเกียร์ 434 00:37:34,920 --> 00:37:38,120 และนั่นนำไปสู่การฆ่าตัวตายของเขา 435 00:37:38,680 --> 00:37:41,560 มันออกจะง่ายเกินไปหน่อยนะ 436 00:37:43,080 --> 00:37:44,240 แล้วคุณล่ะ จ่า 437 00:37:44,320 --> 00:37:47,920 พูดตามตรงนะครับ ที่ว่าฟาร์เรลล์สงสัยผม 438 00:37:48,000 --> 00:37:50,000 เขาเคยพูดมันโดยไม่เรียกผมว่ายิวหรือเปล่า 439 00:37:50,080 --> 00:37:53,040 ส่วนลี โคเซนส์ เขาเชือดและข่มขืนเด็กสาวอายุ 14 440 00:37:53,120 --> 00:37:56,920 แล้วออกจากคุกในเวลาไม่กี่เดือน เมืองนี้ปลอดภัยกว่าถ้าไม่มีเขา 441 00:37:58,240 --> 00:37:59,200 คดีปิดแล้ว 442 00:37:59,280 --> 00:38:03,280 เพราะงั้นเราสูบซิการ์ฉลองมันกันดีไหม 443 00:38:04,720 --> 00:38:07,920 ยี่ห้อโปรดของเชอร์ชิล ไม่ง่ายเลยนะที่จะได้ของแบบนี้มา 444 00:38:09,320 --> 00:38:12,000 สารวัตรใหญ่คะ รีบไปเถอะค่ะ 445 00:38:12,080 --> 00:38:14,760 มีพยานอยู่ที่โรงพัก เป็นเด็กค่ะ 446 00:38:14,840 --> 00:38:17,080 บางอย่างเกี่ยวกับศพในท้ายรถ 447 00:38:30,520 --> 00:38:32,880 ขึ้นไปข้างบนแล้วเล่าให้เราฟังนะจ๊ะ 448 00:38:34,760 --> 00:38:36,120 ไม่เป็นไรนะ โอเค 449 00:38:38,760 --> 00:38:39,600 ไวท์แมน 450 00:38:39,680 --> 00:38:41,280 เด็กชี้ตัวคุณได้ไหม 451 00:38:43,160 --> 00:38:44,000 ไวท์แมน 452 00:38:44,880 --> 00:38:45,840 ตอบฉันสิ 453 00:38:46,640 --> 00:38:48,120 ได้หรือไม่ได้ 454 00:38:53,040 --> 00:38:53,880 ได้ 455 00:39:00,880 --> 00:39:04,400 ตำรวจปกปิดฆาตกรรม ข่าวใหญ่ที่สุดของวันนี้ 456 00:39:04,480 --> 00:39:08,560 - ในเดอะสตาร์เท่านั้น ครึ่งเพนนี - ขอบคุณมากครับ 457 00:39:08,640 --> 00:39:09,960 ขอบคุณครับ หยิบเลยครับ 458 00:39:10,040 --> 00:39:11,160 - ครึ่งเพนนี - ขอบคุณ 459 00:39:11,240 --> 00:39:15,800 ข่าวใหญ่ที่สุดของวันนี้ ข่าวใหญ่ที่สุดของสัปดาห์ คิดดูสิครับ 460 00:39:15,880 --> 00:39:20,160 ฆาตกรรมที่ตรอกลองฮาร์เวสต์ การรายงานข่าวพิเศษในเดอะสตาร์ 461 00:39:21,120 --> 00:39:23,440 ครึ่งเพนนี ขอบคุณครับ 462 00:39:23,520 --> 00:39:25,920 ขอบคุณมากครับ ตำรวจ… 463 00:39:27,000 --> 00:39:30,280 ปกปิดฆาตกรรม ในเดอะสตาร์เท่านั้น ครึ่งเพนนีครับ 464 00:39:30,360 --> 00:39:31,960 (ตำรวจเกรเทอร์ลอนดอน ปกปิดฆาตกรรม) 465 00:39:32,040 --> 00:39:34,480 ใครคือฆาตกรลองฮาร์เวสต์ สวัสดีครับ คุณผู้หญิง 466 00:39:34,560 --> 00:39:37,200 ตำรวจปกปิดฆาตกรรม ในเดอะสตาร์เท่านั้น 467 00:39:37,280 --> 00:39:40,800 สำหรับคุณครับ คุณผู้หญิง ครึ่งเพนนี 468 00:39:51,120 --> 00:39:52,440 ได้รับข้อความของคุณ 469 00:39:52,920 --> 00:39:55,640 ผมไม่คิดเลยว่าคุณเป็นคนชอบให้อาหารเป็ด 470 00:39:57,120 --> 00:40:00,960 ข่าวนี่ทำให้เกิดความปั่นป่วน ในกรมตำรวจและประชาชน 471 00:40:07,200 --> 00:40:09,640 ผมมีคำถามที่ตรงไปตรงมา ไม่เป็นทางการ 472 00:40:11,560 --> 00:40:14,360 คุณเป็นนักข่าว และเป็นนักสังคมนิยม 473 00:40:15,640 --> 00:40:18,160 คุณพยายามเผาตำรวจและทำตามแผนของคุณ 474 00:40:18,240 --> 00:40:21,760 หรือต้องการความยุติธรรม เพื่อคดีฆาตกรรมลองฮาร์เวสต์ 475 00:40:23,480 --> 00:40:24,560 คุณคิดว่าไงล่ะ 476 00:40:25,960 --> 00:40:29,080 มีพยานหลายคนที่ถนนพวกนั้น 477 00:40:29,160 --> 00:40:33,920 ที่ไว้ใจผมและบอกความลับของพวกเขา มากกว่าที่พวกเขาไว้ใจเจ้าหน้าที่ตำรวจ 478 00:40:35,000 --> 00:40:37,280 ผมมีโอกาสได้คำตอบที่ตรงไปตรงมามากกว่า 479 00:40:41,320 --> 00:40:43,040 และมันคือความยุติธรรม 480 00:40:48,600 --> 00:40:50,400 ถ้าเราสืบสวนคดีฆาตกรรมนี้ 481 00:40:51,680 --> 00:40:52,960 อย่างลับๆ ด้วยกัน 482 00:40:53,920 --> 00:40:56,600 คุณตีพิมพ์ความคืบหน้าของเรา ในหนังสือพิมพ์ของคุณได้ 483 00:40:56,680 --> 00:40:59,880 และทำให้ตำรวจไม่มีทางเลือก นอกจากเปิดการสืบสวนอีกครั้ง 484 00:41:00,520 --> 00:41:02,400 คุณเผาหลักฐานทิ้งไปแล้ว 485 00:41:03,600 --> 00:41:07,520 ตอนคุณขอพยานยืนยันที่อยู่ของผม ยืนยันว่าจะสุขุมรอบคอบ 486 00:41:08,400 --> 00:41:09,440 คุณจับผม 487 00:41:14,760 --> 00:41:16,640 คุณคิดว่าผมเป็นคนยังไง 488 00:41:20,560 --> 00:41:23,360 รูปสุภาพบุรุษที่อยู่ในตรอก 489 00:41:23,440 --> 00:41:25,720 มันไม่ใช่เบาะแสสักเท่าไหร่ แอช 490 00:41:31,040 --> 00:41:33,000 ผมตัดใจเผามันทิ้งไม่ได้ 491 00:41:48,520 --> 00:41:49,720 และผมก็เจอนี่ 492 00:41:51,240 --> 00:41:54,720 รอยนิ้วมือบนตะเกียงแก๊ส ในเวิ้งกำแพงที่ผู้ต้องสงสัยยืนอยู่ 493 00:41:54,800 --> 00:41:56,640 มองหาเงาจางๆ ยาวๆ สิ 494 00:41:58,480 --> 00:41:59,880 ใต้มือขวาของเขา 495 00:42:02,360 --> 00:42:03,400 มันคือไม้เท้า 496 00:42:03,480 --> 00:42:06,520 สุภาพบุรุษที่ถือไม้เท้าอยู่ในมือขวา อาจบ่งบอกเขาเดินกระเผลก 497 00:42:07,560 --> 00:42:08,760 ที่ขาซ้ายของเขา 498 00:42:10,880 --> 00:42:12,800 เป็นจุดเริ่มต้นที่ดีนะ 499 00:42:14,960 --> 00:42:15,800 ว่าไง 500 00:42:35,480 --> 00:42:40,080 (เคแยล) 501 00:42:52,920 --> 00:42:54,720 คุณตำรวจนักสืบเมเปิลวูด 502 00:42:55,840 --> 00:42:56,840 เชิญทางนี้ครับ 503 00:42:57,600 --> 00:43:03,480 (เขตหวงห้าม เฉพาะผู้ที่ได้รับอนุญาต) 504 00:43:43,640 --> 00:43:46,200 ศัลยแพทย์ไม่ค่อยชอบโอกาสของเขาสักเท่าไหร่ 505 00:43:48,880 --> 00:43:50,840 แต่อย่างน้อยตอนนี้เขาก็ยังมีชีวิตอยู่ 506 00:43:55,560 --> 00:43:56,640 เป็นเพราะคุณ 507 00:44:01,560 --> 00:44:02,800 รู้ไหมว่าผมเป็นใคร 508 00:44:05,360 --> 00:44:06,480 ผู้บัญชาการแมนนิกซ์ 509 00:44:08,360 --> 00:44:11,320 ผู้บัญชาการแมนนิกซ์ค่ะท่าน 510 00:44:12,080 --> 00:44:14,640 เจ้านายคุณบอกว่าคุณเป็นหมาล่าเนื้อ 511 00:44:17,800 --> 00:44:19,200 นั่นทำให้คุณเดือดร้อนมากไหม 512 00:44:21,680 --> 00:44:24,360 บอกผมหน่อย ทำไมคุณถึงมาอยู่กับเราที่เคแยล 513 00:44:24,440 --> 00:44:26,720 ฉันเชื่อมั่นในโลกของคุณค่ะ 514 00:44:26,800 --> 00:44:28,960 - สิ่งที่คุณพยายามทำให้สำเร็จ… - ไม่ 515 00:44:30,920 --> 00:44:31,920 บอกมาตามตรง 516 00:44:34,560 --> 00:44:35,680 ฉันอยาก… 517 00:44:39,280 --> 00:44:40,120 เดินได้ค่ะ 518 00:44:43,480 --> 00:44:46,440 แผลเป็นของเรานิยามสิ่งที่เราเป็น 519 00:44:48,680 --> 00:44:50,800 เตือนให้นึกถึงสิ่งที่เรารอดมาได้ 520 00:44:51,680 --> 00:44:55,120 คนที่ตัดสินใจจะอยู่กับอดีต อย่างพี่ชายคุณ 521 00:44:55,200 --> 00:44:56,880 ไม่เข้าใจ 522 00:44:56,960 --> 00:45:00,280 ทำไมต้องเลือกวิสัยทัศน์ และความทุกข์ทรมานของความเป็นหนึ่งเดียว 523 00:45:01,240 --> 00:45:05,080 ราวกับว่าประชาธิปไตยเป็นอุดมการณ์ที่ศักดิ์สิทธิ์ 524 00:45:11,160 --> 00:45:14,080 ทำไมคุณถึงขัดคำสั่งและเริ่มสืบสวนด้วยตัวเอง 525 00:45:14,160 --> 00:45:16,800 ฉันอยากรู้ว่าเขาเป็นใคร 526 00:45:18,560 --> 00:45:20,640 ความมีไหวพริบของคุณน่าประทับใจมาก 527 00:45:21,520 --> 00:45:22,880 แน่นอนว่าผิดกฎหมาย 528 00:45:23,760 --> 00:45:25,040 แต่ก็น่าพอใจ 529 00:45:31,720 --> 00:45:32,760 เกเบรียล เดโฟ 530 00:45:33,840 --> 00:45:38,400 ศาสตราจารย์ด้านทฤษฎีแรงโน้มถ่วงควอนตัม จากมหาวิทยาลัยกรีนวิชพาร์ก 531 00:45:39,080 --> 00:45:40,640 ผมเชื่อว่าเดโฟ 532 00:45:40,720 --> 00:45:45,000 มีส่วนเกี่ยวข้องกับเครือข่ายก่อการร้ายใหม่ ที่รู้จักกันในชื่อชาเปล เพริลัส 533 00:45:45,080 --> 00:45:46,720 ผมอยากให้คุณหาพวกเขาให้เจอ 534 00:45:46,800 --> 00:45:47,640 ทำไมต้องเป็นฉัน 535 00:45:48,840 --> 00:45:50,800 ชาเปล เพริลัสอยากให้ผมตาย 536 00:45:52,600 --> 00:45:55,440 ผมต้องการคนที่ไว้ใจได้ 537 00:45:57,480 --> 00:45:58,560 หมาล่าเนื้อ 538 00:46:03,320 --> 00:46:05,880 เป็นเกียรติอย่างยิ่งค่ะท่าน 539 00:46:11,680 --> 00:46:14,360 ถ้าคุณตกอยู่ในอันตราย… 540 00:46:17,400 --> 00:46:18,640 ก็ลงมือได้เลย 541 00:46:22,320 --> 00:46:24,680 ผมขอขอบคุณจากใจจริง 542 00:46:28,000 --> 00:46:28,880 คุณนักสืบ 543 00:46:34,560 --> 00:46:35,800 รู้ไว้ว่าคุณเป็นที่รัก 544 00:46:44,040 --> 00:46:47,680 (เคแยล - รู้ไว้ว่าคุณเป็นที่รัก) 545 00:47:07,120 --> 00:47:10,320 - พวกเขาเจอเขาหรือยัง - พวกเขาเพิ่งไปถึงที่ตั้งแคมป์ 546 00:47:15,760 --> 00:47:22,000 วิกฤตสินเชื่อตึงตัว เงิน 89,500 ล้านปอนด์สเตอร์ลิงจะ… 547 00:47:22,080 --> 00:47:24,240 15 กันยายน 2008 548 00:47:24,920 --> 00:47:26,280 วิกฤตสินเชื่อตึงตัว… 549 00:47:26,360 --> 00:47:27,600 นี่มันอะไรกัน 550 00:47:27,680 --> 00:47:30,040 ห้าร้อยล้านปอนด์สเตอร์ลิง… 551 00:47:34,280 --> 00:47:36,640 ถึงตาคุณกับอีไลอัสแล้ว 552 00:47:37,680 --> 00:47:39,360 สัญญาสิ 553 00:47:39,440 --> 00:47:43,320 - คุณจะบอกให้เขารู้ว่าเขาเป็นที่รัก - ทำไมคุณถึงพูดแบบนั้น 554 00:47:49,400 --> 00:47:51,400 ฉันไม่ไหวแล้ว 555 00:47:52,160 --> 00:47:53,200 เกิดอะไรขึ้น 556 00:47:54,520 --> 00:47:55,640 พวกคุณเป็นใคร 557 00:47:55,720 --> 00:47:58,520 - แปดหมื่นเก้าพันห้าร้อย… - ผมเป็นผู้จัดการ 558 00:47:59,400 --> 00:48:02,280 15 กันยายน 2008 559 00:48:02,360 --> 00:48:07,760 วิกฤตสินเชื่อตึงตัว เงิน 89,500 ล้านปอนด์สเตอร์ลิง… 560 00:48:08,920 --> 00:48:09,840 รู้ไหม 561 00:48:11,240 --> 00:48:16,440 แม้แต่ฉันก็เริ่มไม่แน่ใจสิ่งที่เรากันอยู่ 562 00:48:17,880 --> 00:48:20,320 ฉันกังวลว่าเราจะเป็นบ้า 563 00:48:20,400 --> 00:48:23,760 จนกระทั่งเมื่อวานนี้ ตอนที่คุณเดินเข้าไปในบ้านเรา 564 00:48:23,840 --> 00:48:26,240 เหมือนที่พวกเขาบอกเลย 565 00:48:26,920 --> 00:48:27,760 ใคร 566 00:48:29,040 --> 00:48:30,960 ฉันอยากขอบคุณคุณ 567 00:48:32,040 --> 00:48:34,840 จากใจจริง 568 00:48:35,600 --> 00:48:37,920 สำหรับสิ่งที่คุณกำลังจะทำเพื่ออีไลอัส 569 00:48:38,800 --> 00:48:44,160 และขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้ง กับการเสียสละของจาวาด 570 00:48:44,720 --> 00:48:47,120 - คุณรู้ชื่อลูกฉันได้ยังไง - บอกให้เขารู้ 571 00:48:47,200 --> 00:48:50,280 - หมายความว่าไงเสียสละ - เขาจะเป็นที่รัก 572 00:48:50,360 --> 00:48:54,080 - คุณรู้ชื่อเขาได้ยังไง - ฉันเห็นมันในตัวคุณ ฉันรู้สึกได้ 573 00:48:54,800 --> 00:48:58,960 คุณจะมีความสำคัญกับอีไลอัสมาก 574 00:48:59,040 --> 00:49:00,840 คุณไม่รู้ตัวเลยใช่ไหม 575 00:49:02,760 --> 00:49:05,840 ป่านนี้พวกเขาน่าจะอยู่ที่นั่นแล้วไม่ใช่เหรอ 576 00:49:05,920 --> 00:49:08,200 - มันเกิดขึ้นหรือยัง - เกิดอะไรขึ้นหรือยัง 577 00:49:11,720 --> 00:49:13,840 ฉันพูดมากไปแล้วใช่ไหม 578 00:49:15,520 --> 00:49:17,720 ฉันก็ว่างั้นแหละ 579 00:49:17,800 --> 00:49:20,120 ฉันว่าฉันพูดมากไปแล้ว 580 00:49:37,680 --> 00:49:39,000 ช่วยด้วย! 581 00:49:42,200 --> 00:49:44,360 บาร์เบอร์ บอกฉันสิว่าคุณได้ตัวเขาแล้ว 582 00:49:44,440 --> 00:49:47,800 อีไลอัสไม่ได้อยู่ในรถบ้าน ผู้จัดการบอกว่าไม่เคยเห็นเขา 583 00:49:47,880 --> 00:49:49,880 อีเลนคือคนเช่าที่ตั้งแคมป์ 584 00:49:49,960 --> 00:49:51,760 อีเลนเสียสติไปแล้ว 585 00:49:52,240 --> 00:49:55,440 - เธอเพิ่งกัดลิ้นตัวเองขาด - เธออะไรนะ 586 00:49:55,520 --> 00:49:59,040 มอร์ลีย์เคยเป็นตำรวจ เขารู้ว่า เราจะหาทางแก้ไข เขาต้องการให้เราไปที่นั่น 587 00:49:59,920 --> 00:50:03,000 - คุณไม่ได้อยู่ในรถบ้านใช่ไหม - เปล่า ริกอยู่ 588 00:50:03,080 --> 00:50:04,320 มันเป็นกับดัก 589 00:50:05,120 --> 00:50:06,400 ให้เขาออกไปจากที่นั่น 590 00:50:08,560 --> 00:50:13,080 15 กันยายน 2008 วิกฤตสินเชื่อตึงตัว 591 00:50:13,160 --> 00:50:17,240 เงิน 89,500 ล้านปอนด์สเตอร์ลิงจะ… 592 00:50:17,320 --> 00:50:20,240 15 กันยายน 2008 593 00:50:20,320 --> 00:50:23,920 - ริก ออกไปจากรถบ้าน - คุณได้ยินไหม 594 00:50:24,520 --> 00:50:26,440 เสียงคนแก่น่ากลัวในแผ่นเสียง 595 00:50:26,520 --> 00:50:27,600 เดี๋ยวนี้! 596 00:50:50,280 --> 00:50:52,920 คุณมาถึงแล้ว มหาวิทยาลัยกรีนวิชพาร์ก 597 00:50:53,000 --> 00:50:54,280 (คณะฟิสิกส์) 598 00:50:54,360 --> 00:50:58,320 คณะฟิสิกส์เชี่ยวชาญด้านการสร้างควอนตัม 599 00:50:58,800 --> 00:51:02,000 ศาสตราจารย์เกเบรียล เดโฟหัวหน้าภาควิชา 600 00:51:02,080 --> 00:51:05,440 ฝ่ายวิจัยกำหนดแนวทาง โคลิน แชปสเวิร์ธ 601 00:51:06,320 --> 00:51:08,560 - นักวิจัยอาวุโส… - สวัสดีค่ะ 602 00:51:12,560 --> 00:51:16,520 - หวังว่าคงไม่มีใครก่อเรื่องนะคะ คุณตำรวจ - ฉันต้องคุยกับหัวหน้าคณะค่ะ 603 00:51:17,520 --> 00:51:19,760 - ศาสตราจารย์แมคเคบ - มีอะไรให้ช่วยไหมครับ 604 00:51:21,280 --> 00:51:22,120 มีค่ะ 605 00:51:22,960 --> 00:51:24,320 อาจารย์คนหนึ่งของคุณ 606 00:51:24,400 --> 00:51:28,880 ศาสตราจารย์เดโฟ ถูกยิงที่ไวท์แชปเพิลเมื่อวันก่อน 607 00:51:28,960 --> 00:51:29,800 พระเจ้าช่วย 608 00:51:31,520 --> 00:51:32,400 เขายังมีชีวิตอยู่ไหม 609 00:51:32,480 --> 00:51:35,280 ศาสตราจารย์คะ ถ้าเราไปคุยกันในที่เงียบๆ กว่านี้ได้… 610 00:51:35,360 --> 00:51:36,480 นี่เรื่องตลกเหรอ 611 00:51:36,560 --> 00:51:37,920 ผมก็อยากให้เป็นงั้น 612 00:51:38,000 --> 00:51:40,320 มีคนงี่เง่าขี่รถตัดหน้าผม 613 00:51:40,400 --> 00:51:41,760 คนขับไม่เป็นไร 614 00:51:42,760 --> 00:51:43,800 แต่มอเตอร์ไซค์พัง 615 00:51:44,320 --> 00:51:46,040 และผมก็ต้องไปเย็บแผล 616 00:51:46,120 --> 00:51:48,240 - เช้านี้เป็นไงบ้าง - ยกมือขึ้นเดี๋ยวนี้ 617 00:51:48,320 --> 00:51:52,400 - ผมเหรอ ผมไม่ได้ทำอะไรผิดนะ - หุบปาก ยกมือขึ้น 618 00:51:55,920 --> 00:51:56,800 นี่คุณเหรอ 619 00:51:59,480 --> 00:52:00,400 ใช่ 620 00:52:00,480 --> 00:52:02,480 คุณมีฝาแฝดหรือไง 621 00:52:03,200 --> 00:52:04,360 ไม่มี 622 00:52:06,560 --> 00:52:09,800 ฉันจะนำตัวคุณไปโรงพัก เพื่อสอบสวนเกี่ยวกับการพยายามฆ่า 623 00:52:10,480 --> 00:52:11,320 ฆ่าเหรอ 624 00:52:12,440 --> 00:52:13,480 ฆ่าใคร 625 00:52:13,560 --> 00:52:14,600 ฆ่าคุณ 626 00:53:11,440 --> 00:53:14,800 คำบรรยายโดย ธนิศา ขำคง